gorkemgoknar/tr_ted_talk_translated · Datasets at Hugging Face

text stringlengths 0 1.17k
hala çıkartabileceğim her bir muhtemel sesi bulmaya çalışıyorum
ve hiç kimsenin sesinin yapamayacağı şeyler var
i̇ki tonla şarkı söyleyebilirsiniz keşişlerin yapabildiği gibi işte böyle
( i̇ki tonla şarkı söylüyor ) ama bu hilekarlık
ve boğazınızı ağrıtır
yani yapamayacağınız şeyler var ve insan sesindeki bu kısıtlamalar her zaman sinirimi bozmuştur çünkü ağızla müzik yapmak müzikal düşüncelerinizi kafanızdan çıkarıp dünyaya yansıtmanızın en iyi yoludur ama asıl canımı sıkan konu onların esaslı taslaklar olmaları
keşke keşke bedenimin neden olduğu kısıtlamalar olmadan bu fikirlerin engelsiz bir şekilde ortaya çıkmaları için bir yol olsaydı
bu yüzden bir süredir bu beylerle çalışıyorum ve beraber bir makine yaptık
temelde canlı bir prodüksiyon makinesi gerçek zamanlı bir müzik yapım makinesi olan bir sistem oluşturduk ve bu sistem sadece sesimi kullanarak bedenimin sebep olabileceği hiçbir fiziksel kısıtlamaya maruz kalmadan sesleri kafamda duyduğum şekliyle müzik yapmamı sağlıyor
ve size neler yapabileceğimi göstereceğim
bu sistemde — teşekkürler güzel asistan — bu sistemde ben sisteme koyana kadar kendisinde hiç bir ses bulunmuyor bu yüzden hiç bir şekilde önceden kaydedilmiş örnek yok
( müzik ) teşekkürler
( alkış ) yani muhtemelen bu en kolay yolu
ama biraz daha doğrudan bir şey yapmak isterseniz canlı döngülemeyle yapamayacağınız bir şey isterseniz sesinizi örtmek için başka yollar da var
evet sizin için başka bir ritim başlatacağım
( ağzıyla müzik yapıyor ) başlarda daima dans eder gibi olmalı çünkü bu sadece eğlenmek için yani isterseniz müzikle beraber alkış tutabilirsiniz
zorunda değilsiniz mesele değil hadi bakalım
şimdi bir bas sesi çıkaracağım
( müzik ) ve şimdi bir rockabilly gitarı
bu iyi peki diyelim ki şöyle bir ses yapmak ( alkış ) teşekkürler peki eğer bir rock orgu yapmak istersem
bu mümkün mü evet mümkün eğer kendimi böyle akort edersem
( org sesi ) ve şimdi bunu bunu kaydettim
bunu klavyeye uyarlayacağım
( müzik ) ve bu süper
( alkış ) peki ya pink floyd &apos un tamamı gibi ses çıkarmak istersem
i̇mkansız mı diyorsunuz hayır
i̇mkansız değil ve bunu sadece bu makineyi kullanarak yapabilirsiniz bu gerçekten muhteşem hadi bakalım
( müzik ) ve burada duyduğunuz bütün sesler bana ait
sadece bunun gibi ses çıkaran bir şeyi harekete geçirerek bu sesi çıkartmadım
hiç bir örnek yok hiç bir sentezleyici yok
makineyi yaptım böylece hayal edebildiğim her sesi üretebiliyorum
( ses efektleri ) ( müzik ) bunun gibi ( müzik )
yani kabaca tanımlayabileceğim gibi bu insan sesiyle yapılması mümkün olan bir şey
çok teşekkür ederim bayanlar ve baylar
bu yıl 1 şubat &apos ta kiev &apos e vardığımda bağımsızlık meydanı hükümete sadık polisler tarafından kuşatma altına alınmıştı
buna tepki olarak onbinlerce hoşnutsuz vatandaş merkez kiev &apos de bu bağlılığı protesto etmek için bir araya geldiler
aylar geçtikçe polisler ve siviller arasındaki çatışmalar yoğunlaştı
hrushevsky sokağındaki barikatların yanında geçici bir portre stüdyosu kurdum
burada fotoğraf için çok baştan çıkarıcı olan ateş buz ve duman arka planı yerine savaşçıları siyah arka fon önünde fotoğrafladım
buradaki insanların kişisel hikayelerini anlatmak için medya şirketleri tarafından sürekli tekrarlanarak aşina hale getirilen dramatik görüntüleri kullanmama ihtiyacını hissettim
tanıklık ettiğim sadece haberler değildi ayrıca tarihti
bu canlandırma ile dergilerin ve gazetelerin foto muhabirlerinin birliğinden özgürdüm
oleg vasiliy ve maximin hepsi sıradan kasabalardan gelen sıradan hayatlar yaşayan sıradan insanlardı
fakat kendileri kuşandıkları ayrıntılı kostümleri ile oldukça sıradışıydılar
ben kostüm sözcüğünü kullanıyorum çünkü bunlar herhangi biri tarafından koordine edilmiş veya üretilmiş giysiler değillerdi
bunlar düzensiz dövüşlerde polisten ele geçirilen askeri ekipmanlarla oluşturulan doğaçlama üniformalardı
erkeklik ifadeleri öne çıkarılarak kendi kendilerini ideal savaşçı olarak göstermeyi seçtikleri bu yol benim ilgimi çekmişti
el ışık ölçeri ve manual fokus ayarlı bir analog kamera kullanarak yavaş bir şekilde çalıştım
bu yöntem eski modadır
bana her biri ile konuşmak için zaman verdi ve onlara sessizce bakarken onlarda benim arkama doğru bakıyorlardı
20 şubat &apos da yükselen gerilim ile kanlı perşembe olarak bilinen şiddetin en kötü günü yaşandı
hükümete bağlı keskin nişancılar institutskaya sokağındaki protestocu ve sivillerin üzerine ateş etmeye başladılar
çoğu çok kısa bir süre içerisinde öldürüldüler
hotel ukrayna resepsiyonu geçici bir morg haline geldi
sokakta yatan vücutların kanlarından oluşmuş çizgiler vardı
tüm kaldırımların üstü kan ile kaplanmıştı
takip eden gün başkan yanukovych ukrayna &apos dan kaçtı
protestoların üç ayı toplamda 120 ölü ve bunun daha da fazlası kayıpla sonuçlanmıştı
tarih hızlıca açılmış fakat maidan &apos da anlaşılmaz kutlamalar kalmıştı
kiev &apos in merkez meydanındaki bu günler geçer iken silahlı savaşçıların akışına onbinlerce sıradan insanın katılması sokakları kollektif bir yas hareketi ile doldurdu
ölüler için saygı göstergesi olarak yollara sermek için getirilen çiçekler taşıyan birçok kadın vardı
günler geçtikçe bu çiçeklerin milyonlarcası ile meydan kaplandı
oldukça sessizdi ve kuşların şarkılarını bile duyabiliyordum
bunu daha önce duymamıştım
barikatlara ellerindeki çiçekleri yaymak için yaklaşan kadınları durdurdum ve onların resmini çekmek istediğimi söyledim
ben onları fotoğraflar iken birçoğu ağlıyordu
i̇lk gün yardımcım emine ve ben stüdyomuzu ziyaret eden hemen hemen her kadın ile beraber ağladık
bu noktaya kadar kadınların yokluğu fark edilebilir gibi idi
onların pastel renkli montları parlak el çantaları ve taşıdıkları kırmızı karanfil beyaz lale ve sarı gül buketleri burada kamp kurmuş kararmış erkekler ve alanda sırıtıyordu
bu 2 farklı grup resimlerinin diğeri olmadan bir anlam içermediği benim için netti
bunlar erkekler kadınlar ve yol hakkındaydı biz baktığımız yol değildik biz yol idik
bunlar sadece maidan &apos deki ve sadece ukrayna &apos daki farklı cinsiyet rollerinin çakışmasını anlatıyorlar
erkeklerin çoğu savaşır ve kadınlar onların yasını tutar
erkekler ideal savaşçıyı gösterdiler ardından kadınlar bu tür şiddetin etkilerini gösterdiler
ben bunların resmini yaparken ukrayna &apos daki şiddet olaylarının sonunu dökümante ettiğime inanmıştım
fakat şimdi anladım ki bu başlangıcın bir kaydıymış
bugün ölenlerin sayısı yaklaşık 3000 iken yüzbinlerce insan yer değiştirildiler
6 ay önce tekrar ukrayna &apos daydım
maidan &apos daki barilkatlar sökülmüş protestolar boyunca silah olarak kullanılan kaldırım taşları yenilenmiş ve bu sayede trafik meydan merkezinden özgürce akabilmekte
savaşçılar kadınlar ve çiçekler gitmişti
bir buğday tarlası üzerinde uçan kazları resmeden büyük bilboardlar ve reklamlar yanmış ticaret merkezi dış yüzeyini kaplamaktaydılar &quot &quot yaşasın ukrayna
yaşasın kahramanlar &quot &quot teşekkürler
( alkışlar )
küçük bir kız olarak bir gün kaçan giden biri olmayı hayal ettim
altı yaşından beri bazı elbiselerimi davul toplu konserve yiyceklerimi de dolabın arkasında tutuyorum
i̇çimde derin bir rahatsızlık var hayatın tek düzeliğine ve sıkkınlığa kurban düşeceğime dair ilkel bir korku
ve bu yüzden çocukluk dönemi hatıralarımın çoğu sınırlarda yürüyüp çilek peşinde koştuğum ve farklı farklı insanlarla karşılaştığım yollarda sıradışı bir hayat sürdüğüm karma karışık hayallerdi
yıllar geçti ama çocuk olarak hayalini kurduğum birçok macera — benim dünyam dışındaki dünyalar arasında seyahat ederken ve yoluma dokunurken — bir belgesel fotorafçısı olarak işim aracıyla bunlar gerçek oldu
ama hiçbir başka deneyim çocukluk rüyalarımı yaşayanlar arasında olmak kadar ve birleşik devlet boyunca gezgin arkadaşların arasında yasamak kadar gerçek hissettirmedi
bu bir göçebe hayali amerikan rüyasının bir başka türü genç rençperlerin gezginler otostopçuların ve serseriler yaşadığı
birçoğumuzun aklınızda aylaklarserseriler geçmişten gelen canavarlar
&quot &quot gezici rençper &quot &quot kelimesi bacakları vagondan sarkan kömürle kaplı yıpranmış yaşlı bir adamı çağrıştırıyor ama bu fotoraflar renkli ve onlar ülke çapında fırıl fırıl dönen oldukça canlı ve yaratıcı bir şekilde özgür amerikan &apos ın kimsenin görmediği taraflarını gören bir topluluğu tanımlıyor
onların öncelleri gibi bugünün göçebeleri birleşik devletler &apos in çelik ve asfalt arterlerinde seyahat ediyorlar
gün başlarken yük trenlerinden atılıyorlar baş parmaklarını kaldırıyorlar ve kamyonculardan futbolcu annelerine kim gelirse onlarla yolculuk ediyorlar
akşam yıldızların altında birlikte köpeklerine kedilerine ve evcil farelerine sokularak uyuyorlar
yolları tercih eden bazı gezginler maddeciliği geleneksel işleri ve üniversite derecelerini bir maceranın zayıf ışığına tercih ediyor
ama diğer toplumun alt kesimlerinden gelenlerin yukarlara doğru tırmanmaya şanşı yok evlatlık olup bakıcılardan kaçanlar kaçan ergenler tacize uğrayanlar ve evinden atılalar
diğerlerinin ekonomik başarısızlık ve yokluk gördüğü yerde gezginler liberalizm ve özgürlük prizmasından kendi var oluşlarını görüyorlar
boşa giden ve tüketici bir toplum olarak gördüklerinin aşırılılıklarındansa geleneksel amerikan rüyasında gerçek dışı bir şansla çok çalışarak yaşıyorlar
birleşik devletler &apos de yiyeceklerin yüzde 40 &apos nın sonunun çöpte bittiği gerçeğinden yola çıkarak çöplüklerin ve çöp tenekelerinin karıştırıp yiyecek toplamak için mükemmel bir üretim yeri olduğudur

hala çıkartabileceğim her bir muhtemel sesi bulmaya çalışıyorum

ve hiç kimsenin sesinin yapamayacağı şeyler var

i̇ki tonla şarkı söyleyebilirsiniz keşişlerin yapabildiği gibi işte böyle

( i̇ki tonla şarkı söylüyor ) ama bu hilekarlık

ve boğazınızı ağrıtır

yani yapamayacağınız şeyler var ve insan sesindeki bu kısıtlamalar her zaman sinirimi bozmuştur çünkü ağızla müzik yapmak müzikal düşüncelerinizi kafanızdan çıkarıp dünyaya yansıtmanızın en iyi yoludur ama asıl canımı sıkan konu onların esaslı taslaklar olmaları

keşke keşke bedenimin neden olduğu kısıtlamalar olmadan bu fikirlerin engelsiz bir şekilde ortaya çıkmaları için bir yol olsaydı

bu yüzden bir süredir bu beylerle çalışıyorum ve beraber bir makine yaptık

temelde canlı bir prodüksiyon makinesi gerçek zamanlı bir müzik yapım makinesi olan bir sistem oluşturduk ve bu sistem sadece sesimi kullanarak bedenimin sebep olabileceği hiçbir fiziksel kısıtlamaya maruz kalmadan sesleri kafamda duyduğum şekliyle müzik yapmamı sağlıyor

ve size neler yapabileceğimi göstereceğim

bu sistemde — teşekkürler güzel asistan — bu sistemde ben sisteme koyana kadar kendisinde hiç bir ses bulunmuyor bu yüzden hiç bir şekilde önceden kaydedilmiş örnek yok

( müzik ) teşekkürler

( alkış ) yani muhtemelen bu en kolay yolu

ama biraz daha doğrudan bir şey yapmak isterseniz canlı döngülemeyle yapamayacağınız bir şey isterseniz sesinizi örtmek için başka yollar da var

evet sizin için başka bir ritim başlatacağım

( ağzıyla müzik yapıyor ) başlarda daima dans eder gibi olmalı çünkü bu sadece eğlenmek için yani isterseniz müzikle beraber alkış tutabilirsiniz

zorunda değilsiniz mesele değil hadi bakalım

şimdi bir bas sesi çıkaracağım

( müzik ) ve şimdi bir rockabilly gitarı

bu iyi peki diyelim ki şöyle bir ses yapmak ( alkış ) teşekkürler peki eğer bir rock orgu yapmak istersem

bu mümkün mü evet mümkün eğer kendimi böyle akort edersem

( org sesi ) ve şimdi bunu bunu kaydettim

bunu klavyeye uyarlayacağım

( müzik ) ve bu süper

( alkış ) peki ya pink floyd &apos un tamamı gibi ses çıkarmak istersem

i̇mkansız mı diyorsunuz hayır

i̇mkansız değil ve bunu sadece bu makineyi kullanarak yapabilirsiniz bu gerçekten muhteşem hadi bakalım

( müzik ) ve burada duyduğunuz bütün sesler bana ait

sadece bunun gibi ses çıkaran bir şeyi harekete geçirerek bu sesi çıkartmadım

hiç bir örnek yok hiç bir sentezleyici yok

makineyi yaptım böylece hayal edebildiğim her sesi üretebiliyorum

( ses efektleri ) ( müzik ) bunun gibi ( müzik )

yani kabaca tanımlayabileceğim gibi bu insan sesiyle yapılması mümkün olan bir şey

çok teşekkür ederim bayanlar ve baylar

bu yıl 1 şubat &apos ta kiev &apos e vardığımda bağımsızlık meydanı hükümete sadık polisler tarafından kuşatma altına alınmıştı

buna tepki olarak onbinlerce hoşnutsuz vatandaş merkez kiev &apos de bu bağlılığı protesto etmek için bir araya geldiler

aylar geçtikçe polisler ve siviller arasındaki çatışmalar yoğunlaştı

hrushevsky sokağındaki barikatların yanında geçici bir portre stüdyosu kurdum

burada fotoğraf için çok baştan çıkarıcı olan ateş buz ve duman arka planı yerine savaşçıları siyah arka fon önünde fotoğrafladım

buradaki insanların kişisel hikayelerini anlatmak için medya şirketleri tarafından sürekli tekrarlanarak aşina hale getirilen dramatik görüntüleri kullanmama ihtiyacını hissettim

tanıklık ettiğim sadece haberler değildi ayrıca tarihti

bu canlandırma ile dergilerin ve gazetelerin foto muhabirlerinin birliğinden özgürdüm

oleg vasiliy ve maximin hepsi sıradan kasabalardan gelen sıradan hayatlar yaşayan sıradan insanlardı

fakat kendileri kuşandıkları ayrıntılı kostümleri ile oldukça sıradışıydılar

ben kostüm sözcüğünü kullanıyorum çünkü bunlar herhangi biri tarafından koordine edilmiş veya üretilmiş giysiler değillerdi

bunlar düzensiz dövüşlerde polisten ele geçirilen askeri ekipmanlarla oluşturulan doğaçlama üniformalardı

erkeklik ifadeleri öne çıkarılarak kendi kendilerini ideal savaşçı olarak göstermeyi seçtikleri bu yol benim ilgimi çekmişti

el ışık ölçeri ve manual fokus ayarlı bir analog kamera kullanarak yavaş bir şekilde çalıştım

bu yöntem eski modadır

bana her biri ile konuşmak için zaman verdi ve onlara sessizce bakarken onlarda benim arkama doğru bakıyorlardı

20 şubat &apos da yükselen gerilim ile kanlı perşembe olarak bilinen şiddetin en kötü günü yaşandı

hükümete bağlı keskin nişancılar institutskaya sokağındaki protestocu ve sivillerin üzerine ateş etmeye başladılar

çoğu çok kısa bir süre içerisinde öldürüldüler

hotel ukrayna resepsiyonu geçici bir morg haline geldi

sokakta yatan vücutların kanlarından oluşmuş çizgiler vardı

tüm kaldırımların üstü kan ile kaplanmıştı

takip eden gün başkan yanukovych ukrayna &apos dan kaçtı

protestoların üç ayı toplamda 120 ölü ve bunun daha da fazlası kayıpla sonuçlanmıştı

tarih hızlıca açılmış fakat maidan &apos da anlaşılmaz kutlamalar kalmıştı

kiev &apos in merkez meydanındaki bu günler geçer iken silahlı savaşçıların akışına onbinlerce sıradan insanın katılması sokakları kollektif bir yas hareketi ile doldurdu

ölüler için saygı göstergesi olarak yollara sermek için getirilen çiçekler taşıyan birçok kadın vardı

günler geçtikçe bu çiçeklerin milyonlarcası ile meydan kaplandı

oldukça sessizdi ve kuşların şarkılarını bile duyabiliyordum

bunu daha önce duymamıştım

barikatlara ellerindeki çiçekleri yaymak için yaklaşan kadınları durdurdum ve onların resmini çekmek istediğimi söyledim

ben onları fotoğraflar iken birçoğu ağlıyordu

i̇lk gün yardımcım emine ve ben stüdyomuzu ziyaret eden hemen hemen her kadın ile beraber ağladık

bu noktaya kadar kadınların yokluğu fark edilebilir gibi idi

onların pastel renkli montları parlak el çantaları ve taşıdıkları kırmızı karanfil beyaz lale ve sarı gül buketleri burada kamp kurmuş kararmış erkekler ve alanda sırıtıyordu

bu 2 farklı grup resimlerinin diğeri olmadan bir anlam içermediği benim için netti

bunlar erkekler kadınlar ve yol hakkındaydı biz baktığımız yol değildik biz yol idik

bunlar sadece maidan &apos deki ve sadece ukrayna &apos daki farklı cinsiyet rollerinin çakışmasını anlatıyorlar

erkeklerin çoğu savaşır ve kadınlar onların yasını tutar

erkekler ideal savaşçıyı gösterdiler ardından kadınlar bu tür şiddetin etkilerini gösterdiler

ben bunların resmini yaparken ukrayna &apos daki şiddet olaylarının sonunu dökümante ettiğime inanmıştım

fakat şimdi anladım ki bu başlangıcın bir kaydıymış

bugün ölenlerin sayısı yaklaşık 3000 iken yüzbinlerce insan yer değiştirildiler

6 ay önce tekrar ukrayna &apos daydım

maidan &apos daki barilkatlar sökülmüş protestolar boyunca silah olarak kullanılan kaldırım taşları yenilenmiş ve bu sayede trafik meydan merkezinden özgürce akabilmekte

savaşçılar kadınlar ve çiçekler gitmişti

bir buğday tarlası üzerinde uçan kazları resmeden büyük bilboardlar ve reklamlar yanmış ticaret merkezi dış yüzeyini kaplamaktaydılar &quot &quot yaşasın ukrayna

yaşasın kahramanlar &quot &quot teşekkürler

( alkışlar )

küçük bir kız olarak bir gün kaçan giden biri olmayı hayal ettim

altı yaşından beri bazı elbiselerimi davul toplu konserve yiyceklerimi de dolabın arkasında tutuyorum

i̇çimde derin bir rahatsızlık var hayatın tek düzeliğine ve sıkkınlığa kurban düşeceğime dair ilkel bir korku

ve bu yüzden çocukluk dönemi hatıralarımın çoğu sınırlarda yürüyüp çilek peşinde koştuğum ve farklı farklı insanlarla karşılaştığım yollarda sıradışı bir hayat sürdüğüm karma karışık hayallerdi

yıllar geçti ama çocuk olarak hayalini kurduğum birçok macera — benim dünyam dışındaki dünyalar arasında seyahat ederken ve yoluma dokunurken — bir belgesel fotorafçısı olarak işim aracıyla bunlar gerçek oldu

ama hiçbir başka deneyim çocukluk rüyalarımı yaşayanlar arasında olmak kadar ve birleşik devlet boyunca gezgin arkadaşların arasında yasamak kadar gerçek hissettirmedi

bu bir göçebe hayali amerikan rüyasının bir başka türü genç rençperlerin gezginler otostopçuların ve serseriler yaşadığı

birçoğumuzun aklınızda aylaklarserseriler geçmişten gelen canavarlar

&quot &quot gezici rençper &quot &quot kelimesi bacakları vagondan sarkan kömürle kaplı yıpranmış yaşlı bir adamı çağrıştırıyor ama bu fotoraflar renkli ve onlar ülke çapında fırıl fırıl dönen oldukça canlı ve yaratıcı bir şekilde özgür amerikan &apos ın kimsenin görmediği taraflarını gören bir topluluğu tanımlıyor

onların öncelleri gibi bugünün göçebeleri birleşik devletler &apos in çelik ve asfalt arterlerinde seyahat ediyorlar

gün başlarken yük trenlerinden atılıyorlar baş parmaklarını kaldırıyorlar ve kamyonculardan futbolcu annelerine kim gelirse onlarla yolculuk ediyorlar

akşam yıldızların altında birlikte köpeklerine kedilerine ve evcil farelerine sokularak uyuyorlar

yolları tercih eden bazı gezginler maddeciliği geleneksel işleri ve üniversite derecelerini bir maceranın zayıf ışığına tercih ediyor

ama diğer toplumun alt kesimlerinden gelenlerin yukarlara doğru tırmanmaya şanşı yok evlatlık olup bakıcılardan kaçanlar kaçan ergenler tacize uğrayanlar ve evinden atılalar

diğerlerinin ekonomik başarısızlık ve yokluk gördüğü yerde gezginler liberalizm ve özgürlük prizmasından kendi var oluşlarını görüyorlar

boşa giden ve tüketici bir toplum olarak gördüklerinin aşırılılıklarındansa geleneksel amerikan rüyasında gerçek dışı bir şansla çok çalışarak yaşıyorlar

birleşik devletler &apos de yiyeceklerin yüzde 40 &apos nın sonunun çöpte bittiği gerçeğinden yola çıkarak çöplüklerin ve çöp tenekelerinin karıştırıp yiyecek toplamak için mükemmel bir üretim yeri olduğudur