id
stringlengths 2
7
| url
stringlengths 32
150
| title
stringlengths 1
90
| text
stringlengths 21
104k
|
|---|---|---|---|
3643518
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Neosilba%20nigrocaerulea
|
Neosilba nigrocaerulea
|
Neosilba nigrocaerulea is een vliegensoort uit de familie van de Lonchaeidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1920 door Malloch.
Lonchaeidae
|
2240847
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Trentepohlia%20%28Trentepohlia%29%20pallidipleura
|
Trentepohlia (Trentepohlia) pallidipleura
|
Trentepohlia (Trentepohlia) pallidipleura is een tweevleugelige uit de familie steltmuggen (Limoniidae). De soort komt voor in het Afrotropisch gebied.
Trentepohlia
Steltmug uit het Afrotropisch gebied
|
2024642
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/S107%20%28Den%20Haag%29
|
S107 (Den Haag)
|
|}
|}
De S107 is een stadsroute in Den Haag die loopt over de Rotterdamsebaan. Voor de oplevering van de Rotterdamsebaan liep deze route over een gedeelte van de Rijswijkseweg, de Haagweg in Rijswijk, de Laan van Hoornwijck en de Laan van Delfvliet.
De weg verbindt de S100/Centrumring - hier de Mercuriusweg/Binckhorstlaan - met de Ring Den Haag - hier de A4 (afrit 9).
Bij de herinrichting van de Rijswijkseweg en de Haagweg is de benoeming S107 tijdelijk opgeheven, om later te worden toegewezen aan de Rotterdamsebaan die in februari 2021 werd opgeleverd.
Weg in Den Haag
|
3336711
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Notagonum%20subimpressum
|
Notagonum subimpressum
|
Notagonum subimpressum is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1952 door Darlington.
subimpressum
|
1554309
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lex%20Aurelia%20de%20tribunicia%20potestate
|
Lex Aurelia de tribunicia potestate
|
De lex Aurelia de tribunicia potestate was een wet van de consul Gaius Aurelius Cotta in 75 v.Chr. Deze wet gaf gewezen volkstribunen het recht om weer naar hogere ambten te dingen, wat hun enkele jaren eerder door Lucius Cornelius Sulla was verboden.
Antieke bronnen
Cicero, Corn. fragm. I 18, 51; Ascon., p. 66, 78 (citeert Sallustius, Livius en Fenestella); Ps.-Ascon., p. 200, Or.; Sall., Hist. III fr. 48, 8, M.
Referentie
art. Aurelia (lex), tribunicia, in , Woordenboek der Grieksche en Romeinsche Oudheid, Haarlem, 19203, p. 112.
Aurelia de tribunicia potestate
|
4403738
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ambohijanahary
|
Ambohijanahary
|
Ambohijanahary is een plaats en commune in het oosten van Madagaskar, behorend tot het district Amparafaravola, dat gelegen is in de regio Alaotra-Mangoro. Tijdens een volkstelling in 2001 telde de plaats 27.707 inwoners.
De plaats biedt naast lager onderwijs ook middelbaar onderwijs aan. 95 % van de bevolking werkt als landbouwer en 1 % houdt zich bezig met veeteelt. Het belangrijkste landbouwproduct is rijst; andere belangrijke producten zijn bananen en maniok. Verder is 4% actief in de dienstensector.
Gemeente in Alaotra-Mangoro
|
425775
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Saint-Christol-de-Rodi%C3%A8res
|
Saint-Christol-de-Rodières
|
Saint-Christol-de-Rodières is een gemeente in het Franse departement Gard (regio Occitanie) en telt 126 inwoners (1999). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Nîmes.
Geografie
De oppervlakte van Saint-Christol-de-Rodières bedraagt 8,1 km², de bevolkingsdichtheid is 15,6 inwoners per km².
Demografie
Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).
Externe links
Gemeente in Gard
|
721679
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gerach%20%28Opper-Franken%29
|
Gerach (Opper-Franken)
|
Gerach is een gemeente in de Duitse deelstaat Beieren, en maakt deel uit van het Landkreis Bamberg.
Gerach telt inwoners.
Gemeente in Beieren
|
3680485
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pengaradan
|
Pengaradan
|
Pengaradan is een bestuurslaag in het regentschap Brebes van de provincie Midden-Java, Indonesië. Pengaradan telt 7947 inwoners (volkstelling 2010).
Plaats in Midden-Java
|
3078731
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Hyporthodus%20septemfasciatus
|
Hyporthodus septemfasciatus
|
Hyporthodus septemfasciatus is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de zaag- of zeebaarzen (Serranidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1793 door Thunberg.
Zaag- of zeebaarzen
|
4938338
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Heinz%20Sch%C3%B6nberger%20%28jazzmusicus%29
|
Heinz Schönberger (jazzmusicus)
|
Heinz Schönberger (Frankfurt am Main, 12 maart 1926 - aldaar, 25 november 2011) was een Duitse jazzklarinettist, saxofonist en bigbandleider.
Biografie
Schönberger leerde na de Tweede Wereldoorlog, beïnvloed door Benny Goodman, als autodidact klarinet spelen, alsook altsaxofoon, dwarsfluit en piano. Al korte tijd later speelde hij met een kleine, zeskoppige band in Amerikaanse clubs en behoorde hij met Emil Mangelsdorff, Carlo Bohländer en Paul Kuhn tot de toenmalige kern van de jazzscene van Frankfurt. In 1948 werd hij in München lid van het orkest van Kurt Edelhagen. Van 1949 tot 1951 was hij in Baden-Baden actief als de eerste saxofonist in het dans- en amusementsorkest van de omroep Südwestfunk. Van 1952 tot 1956 was hij weer in Frankfurt, speelde in soldatenclubs en was met een eigen groep actief voor de Hessischer Rundfunk. De klarinettist had indertijd aanzien, hij stond meerdere keren hoog in de Duitse jazz-polls en werd uitgenodigd voor festivals. In 1956 ging hij spelen in het RIAS Tanzorchester, in Berlijn.
In 1963 werd hij door Willy Berking naar het Tanz- und Unterhaltungsorchester des Hessischen Rundfunks gehaald (tegenwoordig de hr-Bigband geheten). Van 1972 tot 1989 was Schönberger de leider van dit orkest.
Heinz Schönberger overleed in 2011, 85 jaar oud.
Werken
Onder zijn leiding ontstonden vanaf 1972 in Frankfurt 72 opnames met de Main Stream Power Band, voor de platenfirma van firma Michael Wilke.
Externe link
Duits jazzarrangeur
Duits bigbandleider
Duits jazzklarinettist
|
904666
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/P%C3%A9ronnes-lez-Binche
|
Péronnes-lez-Binche
|
Péronnes-lez-Binche is een dorp in de Belgische provincie Henegouwen, en een deelgemeente van de Waalse stad Binche.
Péronnes-lez-Binche was een zelfstandige gemeente, tot die bij de gemeentelijke herindeling van 1977 toegevoegd werd aan de gemeente Binche. Er was een steenkoolmijn.
Demografische ontwikkeling
Bronnen:NIS, Opm:1831 tot en met 1970=volkstellingen, 1976= inwoneraantal op 31 december
Geboren
Alphonse Gravis (1859-1914), volksvertegenwoordiger en burgemeester
Externe link
Website van de gemeente
Plaats in Henegouwen
Binche
|
3527466
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Calamoptera%20immunis
|
Calamoptera immunis
|
Calamoptera immunis is een rechtvleugelig insect uit de familie sabelsprinkhanen (Tettigoniidae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1870 door Walker.
Sabelsprinkhanen
|
2580401
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Tethya%20deformis
|
Tethya deformis
|
Tethya deformis is een sponssoort in de taxonomische indeling van de gewone sponzen (Demospongiae). Het lichaam van de spons bestaat uit kiezelnaalden en sponginevezels, en is in staat om veel water op te nemen.
De spons behoort tot het geslacht Tethya en behoort tot de familie Tethyidae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1898 door Thiele.
deformis
|
598746
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/De%20Regent
|
De Regent
|
De Regent is een woontoren van 96 meter hoog, voltooid in 1999 in het centrum van Eindhoven. De Regent was als het ware de pionier voor Eindhovense hoogbouw. Hiervoor was het gebouw van Philips Nederland met 66 meter liefst 35 jaar lang het hoogste gebouw van de stad. Kort na de voltooiing van De Regent verrezen meer torens in zowel het centrum van Eindhoven als in de buitenwijken.
Interessante feiten
Verdieping 34 is tot op heden nog steeds het hoogste nummer dat in Eindhoven te vinden is, ondanks dat er na de voltooiing nog drie torens zijn gebouwd die hoger zijn dan De Regent.
Als we ook kerktorens meerekenen in hoogbouwlijsten (iets wat normaliter niet gebeurt) was het zelfs voor het eerst sinds 88 jaar dat een hoogterecord gebroken werd: de Sint-Joriskerk van 90 meter werd in 1911 voltooid. Toentertijd troefde deze kerk de Sint-Catharinakerk (Eindhoven) uit 1867 af.
Liftinstallatie
In de Regent bevindt zich een liftinstallatie met het meeste aantal stopplaatsen van Eindhoven. Deze installatie is in 1999 geïnstalleerd door Otis, en heeft een snelheid van 2,5 m/s. Het duurt minder dan 40 seconden om van de onderste stopplaats naar de hoogste verdieping, het penthouse, te gaan.
Zie ook
Lijst van hoogste gebouwen van Eindhoven
Externe links
Eindhovens subforum van het Holland Hoogbouw Forums
Alle hoogbouw in Eindhoven in Google Maps
Wolkenkrabber in Eindhoven
Kantoorgebouw in Eindhoven
|
2233879
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Styringomyia%20neocolona
|
Styringomyia neocolona
|
Styringomyia neocolona is een tweevleugelige uit de familie steltmuggen (Limoniidae). De soort komt voor in het Oriëntaals gebied.
Styringomyia
Steltmug uit het Oriëntaals gebied
|
3213467
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Amphilectus%20strepsichelifer
|
Amphilectus strepsichelifer
|
Amphilectus strepsichelifer is een gewone sponsensoort uit de familie van de Esperiopsidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2012 door Van Soest, Beglinger & De Voogd.
Gewone sponzen
|
2215531
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Polycentropus%20milikuri
|
Polycentropus milikuri
|
Polycentropus milikuri is een schietmot uit de familie Polycentropodidae. De soort komt voor in het Palearctisch gebied.
Schietmot uit het Palearctisch gebied
Polycentropodidae
|
5214537
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Small%20Point-Adam%27s%20Cove-Blackhead-Broad%20Cove
|
Small Point-Adam's Cove-Blackhead-Broad Cove
|
Small Point-Adam's Cove-Blackhead-Broad Cove is een gemeente (town) in de Canadese provincie Newfoundland en Labrador, in het zuidoosten van het eiland Newfoundland. De gemeente ligt aan Conception Bay in het oosten van het schiereiland Bay de Verde.
Geschiedenis
De aan elkaar aansluitende kustdorpen Small Point, Adam's Cove, Blackhead, Broad Cove en Kingston waren oorspronkelijk gemeentevrij gebied. Vanaf het jaar 1972 vormden ze tezamen een gemeente met het statuut van local improvement district (LID). De gemeente Small Point-Kingston-Broad Cove-Blackhead-Adams Cove bestond in die hoedanigheid slechts vijf jaar, aangezien het dorp Kingston zich met ingang op 7 januari 1977 afscheurde en opnieuw gemeentevrij werd. De overblijvende vier dorpen gingen daarop als LID verder onder de naam Small Point-Broad Cove-Blackhead-Adams Cove.
In 1980 werden LID's op basis van The Municipalities Act als bestuursvorm afgeschaft, waarop de gemeente automatisch een town werd. In 1994 veranderde de naam van de gemeente opnieuw, ditmaal naar de huidige naam Small Point-Adam's Cove-Blackhead-Broad Cove.
Demografie
Demografisch gezien kende Small Point-Adam's Cove-Blackhead-Broad Cove, net zoals de meeste kleine dorpen op Newfoundland, de voorbije decennia een dalende trend. Tussen 1991 en 2021 daalde de bevolkingsomvang van 505 naar 414. Dat komt neer op een daling van 91 inwoners (-18,0%) in dertig jaar tijd.
Zie ook
Lijst van gemeenten in Newfoundland en Labrador
Gemeente van Newfoundland en Labrador
|
3522484
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Amphiacusta%20cubensis
|
Amphiacusta cubensis
|
Amphiacusta cubensis is een rechtvleugelig insect uit de familie krekels (Gryllidae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1997 door Desutter-Grandcolas.
cubensis
|
3566835
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Chromomastax
|
Chromomastax
|
Chromomastax is een geslacht van rechtvleugeligen uit de familie Euschmidtiidae. De wetenschappelijke naam van dit geslacht is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1964 door Descamps.
Soorten
Het geslacht Chromomastax omvat de volgende soorten:
Chromomastax guttatifrons Burr, 1899
Chromomastax jagoi Descamps, 1973
Chromomastax movogovodia Descamps, 1964
Chromomastax rabaia Descamps, 1964
Chromomastax tanaensis Kevan, 1954
Euschmidtiidae
|
3271700
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Uroptychus%20singularis
|
Uroptychus singularis
|
Uroptychus singularis is een tienpotigensoort uit de familie van de Chirostylidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2008 door Baba & Lin.
Chirostylidae
|
331856
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bumba%20%28televisieprogramma%29
|
Bumba (televisieprogramma)
|
Bumba is een Vlaams tv-programma voor peuters, gecreëerd door Jan Maillard en in productie gebracht door Studio 100. Bumba wordt geregeld herhaald op Ketnet (K'tje van Ketnet) en Z@ppelin. Eén aflevering duurt ongeveer 4 minuten. Het programma heette oorspronkelijk Buba, maar dit moest veranderd worden omdat een ander bedrijf deze naam al had beschermd.
Tussen 2004 en 2006 zijn 150 afleveringen van Bumba verschenen. Sinds 2010 worden er regelmatig nieuwe, thematische reeksen gemaakt van 10 tot 20 afleveringen:
Bumba in Afrika (2010)
Bumba in Azië (2010)
Bumba in de Sneeuw (2011)
Bumba in Australië (2012)
Bumba in de Ruimte (2012)
Bumba in de Far West (2013)
Bravo Babilu (2014)
Sinds 25 februari 2022 worden nieuwe afleveringen uitgezonden op Ketnet. Naast het nieuwe figuur Bumbina zijn alle andere figuren bekend uit de thematische reeksen.
Bumba
Bumba is een clown die allerlei fratsen uithaalt in het circus, waar hij diverse vrienden heeft. Hij heeft ook een toverstaf.
In het programma keren diverse figuren (meestal dieren) regelmatig terug, zoals:
Bumbalu - de vriend en broer van Bumba
Babilu - de baby
Kiwi - een dansende, zingende vogel
Tumbi - een olifant met acrobatische trekjes
Pantoef - een nijlpaard met acrobatische trekjes
Bumbum - een neushoorn met acrobatische trekjes
Babaki - een hondje
Gwido - een pinguïn
Zazati - een Chinese tovenaar
Nanadu - een dansende beer
Sligo - een circusslak
Carla - een kip die gekleurde eieren legt
Harry - het kleine harige aapje uit de eerste 100 afleveringen
Poppa - een aap in een rood broekpak die net zo groot is als Bumba
Suzu - een zeeleeuw
Kiko - een kikker
Barry - een circusleeuw
Aro - ruimtewezen
Bumbina - liefje Bumba
De reeks wordt gemaakt met behulp van een techniek genaamd chromakey. Alles wordt opgenomen voor een blauwe achtergrond en later kunnen hier diverse achtergronden op geplaatst worden. De figuren die gebruikt worden voor de televisieopnames zijn ongeveer 2 meter hoog. De figuren in de themaparken zijn kleiner gemaakt, zodat personen er beter in passen.
Internationaal succes
Bumba behoort tot de populaire exportproducten van Studio 100. Het programma is onder meer verkocht aan Canada en Duitsland. Hieronder volgt een overzicht:
Personen achter Bumba
Afgeleide producten
Podiumshows
In de pretparken Plopsaland De Panne, Plopsa Indoor Hasselt en Plopsa Indoor Coevorden is er ook dagelijks een show waarin Bumba de hoofdrol speelt en waarbij gebruik wordt gemaakt van een scherm, waarop beperkte delen uit het programma gespeeld worden. In Plopsa Indoor Hasselt komt er een Bumba-pop tevoorschijn, die met Piëtro, de circusbaron, spelletjes speelt op het podium. In Plopsaland De Panne tovert sinds seizoen 2007 de Bumba-pop samen met een Bumbalu-pop, en zijn er verhaaltjes met Kiwi, Barry, Poppa, Tumbi, Carla en Baby, die allemaal als poppen aanwezig zijn.
Plopsa Coo heeft geen show, maar Bumba komt wel regelmatig langs in themagebied 'Vieux Coo'.
De show maakt ook deel uit van sommige edities van Ketnet Freezzz.
Studio 100 Zomerfestival
Bumba en Bumbalu zijn vanaf 2006 van de partij bij het Studio 100 Zomerfestival.
Dvd's van Bumba
Reeks 1
1.Bumba 1 (2005)
2.Bumba 2 (2005)
3.Bumba 3 (2006)
4.Nanadu (2006)
5.Kiwi (2007)
6.Pantuf (2008)
7.Tumbi (2009)
8.Zazati (2009)
9.Suzu (2011)
Bumba De Wereld Rond
Bumba in Afrika / En Afrique (2010)
Bumba in Azië / En Asie (2010)
Bumba De Wereld Rond Vol. 2
Bumba in de Sneeuw (2011)
Bumba in Australië (2012)
Bumba in de Ruimte (2012)
Bumba in de Far West (2013)
'Bumba in Australië' is uitgebracht in 2012. Hoewel deze uitkwam na 'Bumba in de Sneeuw' en voor 'Bumba in de Ruimte', zit hij volgens de productomschrijving niet in de box set.
Het Beste Van Bumba
'Het beste van Bumba 1' is uitgebracht in 2006
'Het beste van Bumba 2' is uitgebracht in 2006
'Het beste van Bumba 3' is uitgebracht in 2010
Cd's
Bumba 1 (2007)
Bumba 2 (2011)
Singles
Digitale singles
Bumba gaat wandelen (2010)
Theater
Bumba in Dromenland (2012/2013)
Bumba op reis (2020)
Externe links
Officiële website
Studio 100
Website van Jan Maillard
IMDb
Studio 100
Vlaams kinderprogramma op televisie
Programma van Ketnet
Poppenspel
Clown
|
214074
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lichaamsgewicht
|
Lichaamsgewicht
|
Lichaamsgewicht is de massa van een dierlijk lichaam. De juiste wetenschappelijke benaming zou lichaamsmassa moeten zijn, zie massa en gewicht.
Het vroegtijdig opsporen van afwijkend lichaamsgewicht is een belangrijke taak van de preventieve gezondheidszorg. Een duidelijk te hoog of te laag lichaamsgewicht kan immers symptoom zijn van een andere onderliggende problematiek. Bij vroege detectie kan er ook vroeger gestart worden met een behandeling. Daarom dat "wegen en meten" een vast onderdeel vormt van de zuigelingenraadplegingen van bijvoorbeeld Kind en Gezin.
Een gezond lichaamsgewicht is belangrijk: mensen die te licht zijn kunnen onder andere last hebben van energiegebrek, mensen met een te hoog lichaamsgewicht kunnen bijvoorbeeld te maken krijgen met hart- en vaatziekten of met versnelde slijtage van gewrichten.
Lichaamsgewicht en -lengte
Of het lichaamsgewicht past bij de lengte van het menselijk lichaam is uit te rekenen aan de hand van de body mass index (BMI). Hierbij wordt het lichaamsgewicht gedeeld door het kwadraat van de lichaamslengte. Over het algemeen wordt bij volwassenen een BMI tussen 18,5 en 25 gezien als een gezond lichaamsgewicht. Tussen 25 en 30 is er sprake van overgewicht, boven de 30 van ernstig overgewicht of obesitas. Voor kinderen gelden andere grenswaarden, omdat die nog in volle ontwikkeling zijn. Voor hen bestaan afzonderlijke tabellen die de metingen vergelijken met de normgroep (afzonderlijk voor jongens en meisjes) van hun leeftijd, Ook voor sterk gespierde mensen gaat de verhouding niet op.
Lichaamsgewicht en schoonheid
Sommige mensen beweren dat er een sterk verband is tussen schoonheid en lichaamsgewicht, maar dit is aan cultuurgebonden. Sommige mensen vinden zeer slank (Twiggy) mooi, anderen vinden fors mooi (Rubensfiguur). Door de jaren heen verandert het schoonheidsideaal vaak.
Externe link
Gezonde voeding
Gezondheid
|
954772
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/G%C3%A1e%20Bulg
|
Gáe Bulg
|
De Gáe Bulg was de speer van Cú Chulainn in de Ulstercyclus van de Ierse mythologie. Hij had het gekregen van de vrouwelijke Schotse krijger Scáthach en ze leerde alleen hem dit wapen te gebruiken.
Het was gemaakt van de botten van een zeemonster en zou zeven punten met ieder zeven weerhaken hebben. In de Táin Bó Cuailnge doodt Cú Chulainn zijn pleegboer Ferdia met dit wapen en volgens een ander verhaal zou hij ook zijn zoon Connla met deze speer gedood hebben.
Ulstercyclus
Mythisch wapen
|
2990165
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Spoorlijn%20Varel%20-%20Neuenburg
|
Spoorlijn Varel - Neuenburg
|
|}
De spoorlijn Varel - Neuenburg was een Duitse spoorlijn, die als spoorlijn 1532 onder beheer stond van DB Netze.
Geschiedenis
De lijn werd door de Großherzoglich Oldenburgische Eisenbahn geopend tussen 1 januari 1893 en 1 april 1896. In 1954 is het personenvervoer opgeheven. Het goederenvervoer werd tussen 1991 en 2002 in fases stilgelegd, waarna de lijn volledig werd opgebroken.
Literatuur
Eisenbahnatlas Deutschland. Schweers + Wall, Aachen 2005, .
Zie ook
Lijst van Duitse spoorwegondernemingen
Lijst van spoorlijnen in Duitsland
Varel - Neuenburg
|
148897
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Det%20de%20Beus
|
Det de Beus
|
Bernadette Anna Maria ("Det") de Beus (Utrecht, 18 februari 1958 – Hoorn, 21 juli 2013) was een Nederlands hockeyster. Met Oranje werd zij drie keer wereldkampioen (1978, 1979, 1986), won olympisch goud (1984) en brons (1988) en pakte ook nog twee Europese titels en een Champions Trophy. Zij speelde in de periode 1978 - 1988 in totaal 105 interlands voor de Nederlandse hockeyploeg.
Loopbaan
De Beus gold als de vrouwelijke evenknie van collega-doelman Maarten Sikking, die eveneens in Eindhoven speelde, maar niet zoals De Beus bij EMHC, maar bij HTCC. Indruk maakte zij met haar katachtige reflexen. De Beus vertikte het om bij strafcorners languit te gaan liggen. Dat was beneden haar stand. Haar eigenzinnigheid kwam ook tot uitdrukking in haar weigering om zich volledig te laten inpakken. De Beus gaf de voorkeur aan strakke, luchtige kledij.
Haar erelijst vermeldt onder meer drie wereld- en twee Europese titels. In de finale van het EK 1987 tegen Engeland stopte zij drie strafballen. De Beus maakte bovendien deel uit van de roemrijke vrouwenploeg, die in 1984 onder leiding van bondscoach Gijs van Heumen olympisch goud won bij de Olympische Zomerspelen van Los Angeles.
Haar laatste interland speelde zij op zaterdag 30 september 1988 in de met 3-1 gewonnen troostfinale van de Olympische Spelen van Seoel. Tegenstander was Groot-Brittannië.
Privéleven
Det de Beus is een zus van politicoloog Jos de Beus. Zij overleed na een ernstige ziekte op 55-jarige leeftijd.
Zie ook
Biografie Beus, Bernadette Anna Maria de (1958-2013), Huygens ING (Vrouwenlexicon)
Beus, Det de
Beus, Det de
|
1498237
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nebra
|
Nebra
|
Nebra (Unstrut), een plaats in Saksen-Anhalt
Nebra (district), een voormalig district dat is opgegaan in Burgenlandkreis (1994-2007)
De Egyptische farao Raneb, ook wel Nebra genoemd
José de Nebra, een Spaans componist
Nebra (boek), een thriller van Thomas Thiemeyer
Hemelschijf van Nebra
|
5056503
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Brussels%20International%20Business%20Court
|
Brussels International Business Court
|
Het Brussels International Business Court (BIBC) was een project om een Belgische Engelstalige overheidsrechtbank op te richten die bevoegd zou worden voor het beslechten van grensoverschrijdende handelsgeschillen. Het wetsontwerp ter oprichting van deze rechtbank werd in 2018 neergelegd door de regering-Michel I. Het Brussels International Business Court zou worden gevestigd in Brussel. Het BIBC zou de enige overheidsrechtbank worden die geen recht spreekt in een van de drie officiële landstalen.
Minister van Justitie Koen Geens lanceerde in 2017 het idee voor een Engelstalige ondernemingsrechtbank. De Hoge Raad voor de Justitie had echter bezwaren. Het oprichten van het Brussels International Business Court zou strijdig zijn met de Grondwet en met het Europees recht. Het wetsontwerp tot oprichting van het BIBC werd uiteindelijk op 27 april 2018 in tweede lezing goedgekeurd door de federale Ministerraad.
De oprichting van het BIBC had tot doel om meer buitenlandse investeerders aan te trekken in België. Voor internationale handelsgeschillen kwam men nauwelijk naar Brussel, maar week men uit naar Londen of deed men een beroep op arbitrage. De keuze voor het Engels als voertaal werd verantwoord met de vaststelling Engels "de taal van het internationaal zakenverkeer" is. Men verwachtte overigens dat procederen in het Verenigd Koninkrijk in de toekomst minder evident zou zijn vanwege de brexit. Vanwege de brexit verwachtte men voorts een toename van het aantal internationale handelsgeschillen.
Het BIBC zou uitspraak doen in eerste en laatste aanleg. Hoger beroep zou daardoor niet mogelijk zijn. Deze rechtbank zou bestaan zowel uit professionele rechters, als consulaire of lekenrechters. Procederen voor het BIBC zou enkel mogelijk geweest zijn mits akkoord van beide procespartijen, wat de collegialiteit van de rechtspraak verhoogt en de noodzaak aan hoger beroep ook doet verminderen.
De voorgenomen oprichting van het BIBC werd positief onthaald bij werkgeversorganisatie VBO. Tegenstanders spraken dan weer van een "kaviaarrechtbank".
Het wetsontwerp stief een stille dood nadat de minister van Justitie het van de agenda van de plenaire vergadering van de Kamer liet halen.
Rechterlijke macht in België
|
3526709
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Parga%20viridescens
|
Parga viridescens
|
Parga viridescens is een rechtvleugelig insect uit de familie veldsprinkhanen (Acrididae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1931 door Sjöstedt.
Veldsprinkhanen
|
442158
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Riaville
|
Riaville
|
Riaville is een gemeente in het Franse departement Meuse (regio Grand Est) en telt 43 inwoners (2009).
De plaats maakt deel uit van het kanton Étain in het arrondissement Verdun. Tot 1 januari 2015 was het deel van het kanton Fresnes-en-Woëvre, dat op die dag werd opgeheven.
Geografie
De oppervlakte van Riaville bedraagt 3,5 km², de bevolkingsdichtheid is dus 12,3 inwoners per km².
Demografie
Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).
Externe links
Gemeente in Meuse
|
2845321
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Interventiekorps
|
Interventiekorps
|
Het Interventiekorps (CIK - Corps d'Intervention/Interventiekorps) is de niet-gespecialiseerde interventiereserve van de Belgische federale politie die werd opgericht op grond van een bijzonder besluit van de ministerraad in 2004. Per gerechtelijk arrondissement is er een (afdeling van het) interventiekorps. Die vervangen de vroegere 'Algemene reserve' die in Brussel gecentraliseerd was. Het CIK telt ongeveer 450 personeelsleden.
Het is een federale reserve interventie-eenheid die in eerste instantie operaties en prioriteiten van nationaal belang behandelt en in tweede instantie steun verleent op lokaal niveau.
Geschiedenis
Mede door het bijzonder besluit van 2004 dat het CIK oprichtte, is de Directie van de algemene reserve (DAR) te Brussel opgehouden met bestaan. Die algemene reserve bestond uit zowel niet-gespecialiseerd personeel voor ordehandhaving (infanterie) als gespecialiseerd(e) personeel en middelen voor ordehandhaving (sproeiwagenteams, APC-teams, arrestatieteams, bewijsteams, politie te paard, etc.) en voor bescherming van personen en goederen (begeleiding van waardetransporten, gespecialiseerde overbrengingen van gedetineerden, etc.). Ondertussen zijn deze personeelsleden en middelen door interne hervormingen verdeeld over enkele nieuwe eenheden:
Ook personeel dat (nog) geen vaste werkplaats had en tijdelijk afgedeeld werd naar politiediensten om er afwezig personeel te vervangen, maakte vroeger deel uit van de DAR. Sinds 2010 staat echter de Directie personeel (DRP) van de Algemene Directie van het middelenbeheer en de informatie (DGR) in voor het tijdelijk affecteren van politieambtenaren naar lokale en federale eenheden met tijdelijke personeelstekorten.
Organisatie
Het Interventiekorps is samengesteld uit gedeconcentreerde interventiereserves, namelijk evenveel afdelingen als er gerechtelijke arrondissementen zijn:
CIK Brussel/Bruxelles
CIK West-Vlaanderen
CIK Oost-Vlaanderen
CIK Halle-Vilvoorde
CIK Leuven
CIK Antwerpen
CIK Limburg
CIK Hainaut
CIK Brabant-Wallon
CIK Namur
CIK Liège-Eupen
CIK Luxembourg
Gewoonlijk worden deze divisies eenvoudigweg ook 'interventiekorpsen' genoemd. Elk CIK maakt deel uit van de Dienst operationele coördinatie en steun (OCS) van de Coördinatie- en steundirectie (CSD) van het arrondissement waartoe het behoort. De CSD's hebben namelijk een scharnierfunctie in/tussen het federale politiekorps en de lokale politiekorpsen. Ze leveren operationele en administratieve ondersteuning aan zowel lokale korpsen als federale eenheden in een bepaald arrondissement, maar coördineren ook onder andere grootschalige politieoperaties in een bepaald arrondissement. Als een bepaalde lokale of federale eenheid dus extra personeel nodig heeft voor bepaalde opdrachten en operaties, kunnen ze een beroep doen op de CSD van hun arrondissement die personeel vanuit het CIK levert. Operationeel wordt het CIK zowel aangestuurd door de eigen Coördinatie- en steundirectie (onder andere wat betreft steun aan lokale korpsen) als door de Directie van de operaties inzake bestuurlijke politie (onder andere voor federale operaties).
Opdrachten
De leden van de interventiekorpsen voeren alle niet-gespecialiseerde opdrachten uit ten behoeve van de politiezones en federale eenheden die versterking nodig hebben binnen hun gerechtelijk arrondissement. Zo worden leden van het CIK gericht ingezet bij ordehandhaving (voetbalwedstrijden, manifestaties), veiligheidsoperaties of grootscheepse controles en er bestaat een mogelijkheid om voor een lange periode naar de politiezones te worden gedetacheerd.
Specifieke opdracht:
uitvoering van gecoördineerde proactieve en reactieve ordehandhavingsoperaties met geconstitueerde eenheden (secties, pelotons).
Algemene opdrachten, in prioritaire volgorde :
vervanging van de gehypothekeerde capaciteit (HyCap) van de politiezones, zodat deze minder ingezet worden buiten hun eigen arrondissement en meer capaciteit vrij hebben voor hun basispolitietaken;
ondersteunen van de lokale politie en de gedeconcentreerde eenheden van de federale politie voor operaties van bestuurlijke en gerechtelijke politie ter verwezenlijking van de prioriteiten uit de veiligheidsplannen;
ondersteunen van de lokale politie en de gedeconcentreerde eenheden van de federale politie in de strijd tegen tijdelijke fenomenen.
De leden van het CIK mogen niet ingezet worden in administratieve en/of logistieke functies en evenmin in gespecialiseerde functies zoals bijvoorbeeld motorrijder, hondengeleider, rechercheur, ...
Sinds 2016 wordt de federale reserve (FERES; een of meerdere secties personeelsleden die 24/7 klaarstaan om overal in het land zo snel mogelijk versterking te leveren voor allerlei (niet-voorziene) gebeurtenissen) geleverd met personeel van de Directie openbare veiligheid (DAS) in plaats van het CIK Brussel.
Voertuigen
Het wagenpark van het CIK bestaat uit:
Ordehandhavingsvoertuigen
Mercedes-Benz Sprinter | type stafvoertuig (S) (voertuig voor hoofdcommando bij ordediensten)
Mercedes-Benz Sprinter | type commandovoertuig (C) (voertuig voor pelotonscommando bij ordediensten)
Mercedes-Benz Sprinter | type personeelstransportvoertuig (P) (vervoert sectie bij ordediensten)
Mercedes-Benz Sprinter | type aangehouden personentransportvoertuig (A) (celvoertuig)
Patrouillevoertuigen
Seat Córdoba
VW Jetta
VW Transporter 5
VW Transporter 5b
VW Transporter 6
Opel Zafira
Peugeot 807
Nissan X-Trail
Opel Insignia
Ford Focus
Administratieve voertuigen
Citroën C3
Peugeot 307
Fiat Ducato
Toyota Auris
Toyota RAV4
Referenties
Externe links
Federale Politie
Ministeriële omzendbrief GPI 44ter: Richtlijnen betreffende het Interventiekorps
Politie in België
|
2753366
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Vlaamsepoort
|
Vlaamsepoort
|
De Vlaamsepoort is een voormalige stadspoort aan de voormalige tweede omwalling van Brussel, waar de huidige Kleine Ring ligt. Op die plaats was er water in de verdedigingsgracht die verbonden was met het Kanaal van Willebroek. De gracht werd opgenomen vanaf 1832 in de Kanaal Charleroi-Brussel. Ze verbond de Vlaamsesteenweg met de huidige Gentsesteenweg, maar ligt tegenwoordig aan de samenkomst van de Vlaamsestraat en de Antoine Dansaertstraat. De poort werd, samen met de rest van de omwalling, rond 1783 afgebroken om plaats te maken voor de brede lanen aangelegd vanaf 1810, en die tegenwoordig de Vijfhoek vormen.
Zie ook
Stadspoorten van Brussel
Poort in Brussel
Voormalig bouwwerk in Brussel (stad)
|
5298259
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Dejan%20Nemec
|
Dejan Nemec
|
Dejan Nemec (Murska Sobota, 1 maart 1977) is een voormalig Sloveens voetbaldoelman.
Carrière
Clubcarrière
Nemec begon zijn profcarrière bij NK Mura. In 2000 haalde Club Brugge de doelman naar het Jan Breydelstadion om doublure te worden van Dany Verlinden. Nemec slaagde er niet in om het clubicoon uit doel te spelen, maar speelde in zijn eerste twee seizoenen toch 31 wedstrijden – onder andere twee UEFA Cup-wedstrijden tegen FC Barcelona. In de achtste finale van de Beker van België 2001/02 stopte Nemec in de strafschoppenserie tegen Antwerp FC een strafschop van Bernt Evens, waardoor Club Brugge doorging naar de kwartfinale en uiteindelijk het toernooi won.
In het seizoen 2002/03 speelde Nemec geen enkele officiële wedstrijd voor Club Brugge. Nadat zijn contract afliep, bleef hij enkele maanden zonder club. In januari 2004 leek Nemec bij Antwerp FC te gaan tekenen, maar de deal sprong uiteindelijk af. De doelman keerde uiteindelijk terug naar Slovenië, waar hij voor NK Domžale, ND Beltinci, NK Kobilje en ND Beltinci speelde. Met Domžale werd hij in 2007 en 2008 landskampioen.
Interlandcarrière
Nemec nam als reservedoelman van Slovenië deel aan het EK 2000 en WK 2002. Enkele maanden voor het WK 2002 speelde hij tegen Honduras zijn eerste en meteen ook enige interland. In de oefeninterland tegen het Centraal-Amerikaanse land viel hij tijdens de rust in voor eerste doelman Marko Simeunovič bij een 0-1-ruststand. Slovenië verloor uiteindelijk met 1-5.
Zie ook
Lijst van spelers van Club Brugge
Nemec,Dejan
|
1715271
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/The%20Buffalo%20Creek%20Flood%3A%20An%20Act%20of%20Man
|
The Buffalo Creek Flood: An Act of Man
|
The Buffalo Creek Flood: An Act of Man is een Amerikaanse documentaire uit 1975 geregisseerd door Mimi Pickering. De film gaat over hoe een dam in Logan County (West Virginia) doorbrak en veel vernielde, net twee dagen nadat de dam was goedgekeurd door een officiële commissie. In de film zijn er interviews met overlevenden en beelden van de ramp te zien. De film werd in 2005 opgenomen in het National Film Registry.
Film in het National Film Registry
Amerikaanse film
Film uit 1975
Documentaire
|
216867
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Afghaanse%20afghani
|
Afghaanse afghani
|
De Afghaanse afghani is de munteenheid van Afghanistan. Eén afghani is 100 pul. De naam van de munteenheid is afgeleid van de landnaam en betekent "datgene wat van Afghanistan is".
Er worden munten gebruikt van 1, 2 en 5 afghani. Het papiergeld is beschikbaar in 1, 2, 5, 10, 20, 50, 100, 500 en 1000 afghani. Per december 2002 werd de oude afghani (ISO-4217-Code: AFA) vervangen door de nieuwe afghani (ISO-4217-Code: AFN). Hierbij werden drie nullen weggestreept.
De koersen worden door de vrije markt bepaald. Algemeen wordt aangenomen dat de handelaren op de markt de koersen zeer nauwkeurig bepalen. In Afghanistan worden de Amerikaanse dollar en de Pakistaanse roepie veel gebruikt naast de nationale munteenheid.
Het land Afghanistan zoals het nu is kwam tot stand in 1747 onder de Afghaanse heerser Ahmad Shah Durrani. Tijdens zijn regering werden de eerste Afghaanse munten geslagen naar Indiaas voorbeeld, roepies en mohurs. In deze periode bleven Iraanse, Indiase en Russische munten ook circuleren in Afghanistan.
Na een munthervorming in 1891 werden onder emir Abdoer Rahman Khan de eerste 'moderne' munten geslagen, roepies met een afbeelding van een moskee in een achtpuntige ster. In 1925, onder de modernistische koning Amanoellah Khan, werd de roepie vervangen door de afghani, verdeeld in 100 pul. De verhouding was 1,1 roepie : 1 afghani. In 2001 waren er drie versies van de afghani in roulatie: met het drukken van geld probeerde het verzet de economie van Taliban-regering te verwoesten. In 2002 werd de nieuwe afghani ingevoerd, die een waarde had van 1000 Rabbini afghani (AFAR) of 2000 Dostumi afghani (AFAD).
Economie van Afghanistan
Munteenheid
|
2782817
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/IAAF%20Hammer%20Throw%20Challenge
|
IAAF Hammer Throw Challenge
|
De IAAF Hammer Throw Challenge is een jaarlijks globaal kogelslingercircuit, georganiseerd onder toezicht van de International Association of Athletics Federations (IAAF).De Hammer Throw Challenge werd tegelijkertijd met de Diamond League ingevoerd na het verdwijnen van de Golden League in 2010. De Diamond League werd in 2010 het belangrijkste atletiekcircuit voor alle baanonderdelen, met uitzondering van het kogelslingeren. Doordat kogelslingeren gevaarlijke situaties kan opleveren in sommige stadions, is de Hammer Throw Challenge als apart circuit opgericht.
Het kogelslingercircuit bestaat uit een aantal wedstrijden, waarvan de meeste tevens onderdeel zijn van de IAAF World Challenge. Aan elke wedstrijd doen tussen de acht en twaalf kogelslingeraars mee. Atleten kunnen bij elke wedstrijd punten verdienen. Hun beste gooi van elke wedstrijd in meters is het aantal punten dat ze kunnen verdienen. Een wereldrecord geeft tevens een extra bonusmeter. Uiteindelijk tellen de drie wedstrijden waar ze het meeste punten hebben verzameld voor het eindklassement. Onder de top-twaalf van het eindklassement wordt bij zowel de vrouwen als de mannen $101.000 verdeeld. De winnaar krijgt een bedrag van $30.000. Daarnaast wordt er bij elke wedstrijd ook prijzengeld vergeven.
Tot en met 2012 waren alle wedstrijden die onderdeel waren van de Hammer Throw Challenge, ook onderdeel van de IAAF World Challenge. In 2013 veranderde dit en behoorden er meer, veelal Europese, wedstrijden tot het circuit die vaak op een lager niveau zijn ingeschaald. Een uitzondering is de Prefontaine Classic, een Diamond League-wedstrijd, die in 2013 onderdeel was van de IAAF World Challenge. In 2013 behoorden de wereldkampioenschappen ook tot het circuit.
Kalender 2014
De Hammer Throw Challenge 2014 kent twaalf wedstrijden. De eerste editie (2010) bestond uit elf wedstrijden, de tweede uit negen, de derde uit acht en in 2013 waren er vijftien wedstrijden.
Voormalige wedstrijden
In 2013 konden er ook punten worden verdiend voor het klassement bij de wereldkampioenschappen in Moskou.
Medaillelijst
Mannen
Vrouwen
Atletiekwedstrijd
|
5229664
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Glabellulinae
|
Glabellulinae
|
Glabellulinae zijn een onderfamilie uit de orde van de tweevleugeligen (Diptera), onderorde vliegen (Brachycera).
De vliegen uit deze onderfamilie zijn zeer klein (0,5 tot 5 millimeter).
Geslachten
Doliopteryx Hesse, 1956
Eurodoliopteryx Nel, 2006
Glabellula Bezzi, 1902
Glella Greathead & Evenhuis, 2001
Mnemomyia Bowden, 1975
Mythicomyiidae
|
1034189
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bellaire%20%28Ohio%29
|
Bellaire (Ohio)
|
Bellaire is een plaats (city) in de Amerikaanse staat Ohio, en valt bestuurlijk gezien onder Belmont County.
Demografie
Bij de volkstelling in 2000 werd het aantal inwoners vastgesteld op 4892.
In 2006 is het aantal inwoners door het United States Census Bureau geschat op 4699, een daling van 193 (-3,9%).
Geografie
Volgens het United States Census Bureau beslaat de plaats een oppervlakte van
4,6 km², geheel bestaande uit land.
Plaatsen in de nabije omgeving
De onderstaande figuur toont nabijgelegen plaatsen in een straal van 8 km rond Bellaire.
Geboren
Ted Levine (1957), acteur
Externe link
Plaats in Ohio
|
3938573
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Phlyarus%20tubericollis
|
Phlyarus tubericollis
|
Phlyarus tubericollis is een keversoort uit de familie van de boktorren (Cerambycidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1966 door Breuning.
tubericollis
|
1758492
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Rivera%20%28Huila%29
|
Rivera (Huila)
|
Rivera is een gemeente in het Colombiaanse departement Huila. De gemeente telt 16.654 inwoners (2005).
Gemeente in Huila
|
3518519
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sirhind-Fategarh
|
Sirhind-Fategarh
|
Sirhind-Fategarh (ook wel kortweg Sirhind genoemd) is een nagar panchayat (plaats) in het district Fatehgarh Sahib van de Indiase staat Punjab.
Demografie
Volgens de Indiase volkstelling van 2001 wonen er 50.788 mensen in Sirhind-Fategarh, waarvan 54% mannelijk en 46% vrouwelijk is. De plaats heeft een alfabetiseringsgraad van 71%.
Plaats in Fatehgarh Sahib
|
3365826
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gyrtona%20polymorpha
|
Gyrtona polymorpha
|
Gyrtona polymorpha is een vlinder uit de familie uilen (Noctuidae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1905 door Hampson.
De soort komt voor in tropisch Afrika.
polymorpha
Dier uit het Afrotropisch gebied
|
2598696
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nesiotus%20olibroides
|
Nesiotus olibroides
|
Nesiotus olibroides is een keversoort uit de familie glanzende bloemkevers (Phalacridae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1896 gepubliceerd door Guillebeau.
Glanzende bloemkevers
|
3760271
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Wereldkampioenschappen%20schoonspringen%202013%20%E2%80%93%203%20meter%20plank%20synchroon%20vrouwen
|
Wereldkampioenschappen schoonspringen 2013 – 3 meter plank synchroon vrouwen
|
Het synchroonspringen vanaf de 3 meter plank voor vrouwen tijdens de wereldkampioenschappen schoonspringen 2013 vond plaats op 20 juli 2013 in het Piscina Municipal de Montjuïc in Barcelona.
Uitslag
Groen geeft de finalisten weer.
Bronvermelding
Uitslag voorronde
Uitslag finale
Vrouwen 03 synchroon
|
3441222
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Eupragia%20solida
|
Eupragia solida
|
Eupragia solida is een vlinder uit de familie van de sikkelmotten (Oecophoridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1911 door Walsingham.
Sikkelmotten
|
934370
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Crystal%20Palace%20%28Londen%29
|
Crystal Palace (Londen)
|
Crystal Palace is een wijk in het zuidoosten van de regio Groot-Londen. De wijk kent geen duidelijke begrenzing en strekt zich uit over vijf Londense boroughs: Lambeth, Southwark, Lewisham, Croydon en Bromley. Crystal Palace is tevens de naam van een kiesdistrict of ward.
De wijk is genoemd naar het beroemde gebouw dat er ooit stond, het Crystal Palace. In de wijk staan twee radiozenders, een in Crystal Palace Park en de andere op een berg ten zuiden daarvan.
Wijk in Londen
London Borough of Southwark
London Borough of Lewisham
London Borough of Bromley
|
4340723
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Em%C4%ABls%20Liepi%C5%86%C5%A1
|
Emīls Liepiņš
|
Emīls Liepiņš (Dobele, 22 oktober 1992) is een Lets wielrenner die sinds 2020 rijdt voor Trek-Segafredo.
Carrière
In 2014 werd Liepiņš derde in het eindklassement van de Ronde van Estland, achter Eduard-Michael Grosu en Adrian Kurek. In de eerste etappe moest hij het in de massasprint enkel afleggen tegen Grosu.
In 2018 behaalde Liepiņš zijn eerste UCI-overwinning toen hij de Trofej Poreč won. Later in het seizoen won hij tevens het eind- en puntenklassement van de Baltic Chain Tour.
Overwinningen
2018
Trofej Poreč
3e etappe Istrian Spring Trophy
Heistse Pijl
2e etappe Baltic Chain Tour
Eind- en puntenklassement Baltic Chain Tour
2019
1e etappe deel A Internationale Wielerweek
2022
Lets kampioen op de weg
2023
Lets kampioen op de weg
Resultaten in voornaamste wedstrijden
|
|}
Ploegen
2011 – Alpha Baltic-Unitymarathons.com
2012 – Rietumu-Delfin
2013 – Alpha Baltic-Unitymarathons.com
2014 – Rietumu-Delfin
2015 – Rietumu-Delfin
2016 – Rietumu-Delfin
2017 – Rietumu Banka-Riga
2017 – Delko Marseille Provence KTM (stagiair vanaf 28-7)
2018 – ONE Pro Cycling
2019 – Wallonie Bruxelles
2020 – Trek-Segafredo
2021 – Trek-Segafredo
2022 – Trek-Segafredo
2023 – Trek-Segafredo
Lets wielrenner
|
3991821
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/ATP-toernooi%20van%20Long%20Island%201995
|
ATP-toernooi van Long Island 1995
|
Het ATP-toernooi van Long Island 1995 (officieel: Waldbaum's Hamlet Cup) werd van 21 tot en met 27 augustus gespeeld in de Amerikaanse stad Long Island. De wedstrijden werden gespeeld op de hardcourtbanen van de Hamlet Golf and Country Club.
Enkelspel
Geplaatste spelers
Toernooischema
Finale
Bovenste helft
Onderste helft
Dubbelspel
Geplaatste spelers
Toernooischema
Externe links
Enkel schema
Dubbel schema
Long Island
ATP-toernooi van Long Island
|
3208299
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Amerila%20makadara
|
Amerila makadara
|
Amerila makadara is een vlinder uit de familie spinneruilen (Erebidae), onderfamilie beervlinders (Arctiinae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1997 door Häuser & Boppré.
Deze nachtvlinder komt voor in tropisch Afrika.
Amerila
Dier uit het Afrotropisch gebied
|
76968
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Creuse%20%28departement%29
|
Creuse (departement)
|
Creuse (23) is een Frans departement, gelegen in de Nouvelle-Aquitaine, dat zijn naam ontleent aan de rivier de Creuse.
Etymologie
Het departement is genoemd naar de gelijknamige rivier, die van zuidoost naar noordwest het departement doorkruist. De naam is misschien uit het Keltische woord 'croso' maar meer waarschijnlijk uit het Latijnse woord 'creux' afkomstig. Het departement draagt die naam sinds 1790.
Geschiedenis
Het departement was een van de 83 departementen die werden gecreëerd tijdens de Franse Revolutie, op 4 maart 1790, door uitvoering van de wet van 22 december 1789. Het beslaat ongeveer het gebied van de voormalige provincie Marche. Het departement was onderdeel van de regio Limousin tot deze op 1 januari 2016 werd opgeheven.
Prehistorie
In het departement zijn sporen van bewoning te vinden, in de vorm van pijlpunten, stenen messen, enzovoort, die uit het paleolithisch tijdperk dateren. Echte grote vondsten betreffen de periode na 8000 v.Chr. Vooral dolmen en menhirs trekken de aandacht. In het jaar 52 v.Chr. brak de Gallo-Romeinse periode aan. In deze periode ontstonden veel nederzettingen; tegenwoordig vaak nog te herkennen aan plaatsnamen die eindigen met -ac (bijvoorbeeld Blessac). De plaatsnamen met de uitgang op -eix dateren, in tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, niet uit dit tijdperk, maar zijn pas in de 18e eeuw ontstaan.
Invasies van de Germanen
Na 275 volgden de invasies van de Germanen. Zij verwoestten in heel Frankrijk, dat toen nog deel uitmaakte van Gallië, talloze Romeinse monumenten. De Romeinen kwamen onder leiding van Probus nog even terug, maar na 282 liep hun tijd langzaam ten einde. Vele Germaanse stammen drongen Frankrijk binnen, zelf opgejaagd door de Hunnen uit het oosten. Na 419 stond de streek onder heerschappij van de Visigoten en tussen 472 en 476 viel voor de Romeinen definitief het doek. In 507 verdreef een Frankisch leger onder leiding van koning Clovis I de Visigoten. Na de dood van Clovis volgde een groot aantal wisselingen van de macht. In 714 kwamen zelfs de Omajjaden tot in de Creuse. Daarna brak het Karolingische tijdperk aan en Karel de Grote bracht tot twee keer een bezoek aan de streek. Na diens dood in 814 kwam de Creuse onder de heerschappij van Aquitanië. In de 10e eeuw ontstond het graafschap La Marche.
La Marche
Moderne tijd
Na de oprichting van het departement Creuse ontstond een strijd tussen Guéret en Aubusson over de titel van hoofdstad. Men kwam overeen die titel om de beurt aan beide steden te geven, maar deze oplossing is nooit tot uitvoering gebracht. De andere steden betwistten de administratieve macht van Guéret en Aubusson en er ontstonden zeven administratieve hoofdsteden in het district (Aubusson, Felletin, Guéret, Boussac, La Souterraine en Bourganeuf; de laatste zetel werd betwist door Évaux en Chambon).
Gedurende de 19e eeuw werd er orde op zaken gesteld: Guéret werd prefectuur (hoofdstad) en er kwamen drie onder-prefecturen: Aubusson, Bourganeuf en Boussac (de laatste twee raakten deze zetel in 1926 kwijt). In 1792 namen een paar dorpen revolutionaire namen aan zoals "Feyre-la -Liberté" en "Evaux-la-Fraternité", maar men keert al spoedig weer terug naar de oude namen.De val van het Keizerrijk en de Restauratie brachten in de Creuse niet veel opwinding teweeg. In de Creuse maakte men zich vooral zorgen over het dagelijkse leven. Koning Lodewijk XVIII maakt zich voornamelijk zorgen over een zich nog steeds voortzettende trouw aan de keizer in Frankrijk. In 1817 verordonneerde hij een onderzoek naar gedecoreerden met het Legioen van Eer. Dit waren voornamelijk eenvoudige soldaten en onderofficieren. Zij vormden de bodem onder de Napoleontische beweging die haar macht van 1848 tot 1852 toonde. Onder hen de metselaars, die in Frankrijk een grote naam hebben gemaakt; mannen van boerenafkomst, die in de Creuse geen werk meer konden vinden. De Creuse was toen een zeer arm gebied. Met de revolutie in 1848 verandert de opinie in de Creuse van bonapartisch en republikeins in een veel radicalere socialistische richting. Nadien wordt de Creuse ook wel het "rode departement" genoemd.
De armoede in de 18e en 19e eeuw veroorzaakte een uittocht uit de Creuse. De metselaars van de Creuse trokken naar Parijs of andere streken van Frankrijk, waar zij meewerkten aan belangrijke bouwwerken. Zij keerden enkel in de wintermaanden naar huis terug. In streken van de Creuse vertrok de helft tot twee derde van de mannelijke beroepsbevolking zo negen maanden op de twaalf naar elders om te werken in de bouw. Zij waren zeer bewust bezig met hun werk, maar ontwikkelden wel progressieve sympathieën. Zij namen deel aan de Julirevolutie in 1830, de Arbeidersopstanden van 1832 en 1834 en de Februarirevolutie in 1848. Veel metselaars leerden lezen en schrijven, of luisterden naar verhalen. De opgedane kennis namen zij mee terug naar de Creuse, waar zij die kennis verspreidden. Een kleine groep intellectuelen begon hun ideeën over te nemen. Georges Sand, een bekend schrijfster was een van hen. In 1848 ging het hart in de Creuse, zoals in heel Frankrijk, voornamelijk uit naar de republiek. Maar de presidentiële verkiezingen in december 1848 gaven een grote meerderheid aan Lodewijk Napoleon Bonaparte. In de Creuse kreeg hij 94,9% van de stemmen. In 1852 ratificeerde de Creuse de terugkeer naar het Keizerrijk. Er heerste dus een zeker dualisme in de Creuse.
Na de nederlaag bij Sedan werd Martin Nadaud door Gambetta tot prefect van de Creuse benoemd. In Parijs werden enkele mensen uit de Creuse aangehouden wegens linkse ideeën. Dat gebeurde overigens met meer arbeiders. Zij werden ervan verdacht geheuld te hebben met het populistische gedachtegoed. In de Creuse gingen de republikeinse ideeën meer en meer overheersen. Maar pas omstreeks het jaar 1900 ontwikkelden de republikeinse ideeën zich tot socialistische. Op gang gebracht tijdens het Tweede Keizerrijk, zette de ontkerstening zich door. De redenen waren divers. De metselaars waren overgestapt op materialistische ideeën, die ze hadden opgedaan tijdens hun reizen. De republikeinse sympathieën namen toe, en de anti-religieuze gevoelens ook; men werd zelfs antiklerikaal. Deze ontwikkeling vond zijn hoogtepunt tijdens de aanname van de wet op scheiding van kerk en staat (1901-1905). Het communisme kreeg veel aanhang, vooral in de crisisjaren van de jaren 30.
In de oorlog bleef het merendeel van de bevolking onverschillig voor de politieke ontwikkelingen. Een aanzienlijk deel van de Creuse was voor Pétain, die op 21 juni 1941 enthousiast werd ontvangen in Aubusson en Guéret. Die houding wijzigde zich pas na de invoering in 1943 van een wet die de mannen verplicht te gaan werken in Duitsland. De Maquis kreeg een grote toeloop van jonge mensen, die er weinig voor voelen voor de Duitse oorlogsindustrie te gaan werken. In april 1943 werd voor de eerste maal een wapendropping ten behoeve van de Maquis uitgevoerd bij Naillat. Op 24 en 25 juni 1944 werd de Creuse bevrijd.
Na de oorlog mochten de vrouwen in Frankrijk voor de eerste maal stemmen. Hun stemrecht temperde het succes van de communisten wat. Bij de verkiezingen van 1945 werden de communisten in de Creuse met 33,1% de grootste partij. In 1956 kregen de communisten zelfs bijna 47 % van de stemmen. In de jaren tachtig werd de socialistische partij het grootst. In 1993 veranderde de situatie toen de twee zittende socialistische afgevaardigden werden verslagen. Dat werd veroorzaakt door de tegenstand van de agrarische bevolking tegen het Verdrag van Maastricht.
De economie in de Creuse blijft gedomineerd worden door de landbouw. Ook de ontvolking doet zich gelden. Veel jongeren, die geen werk vinden in de landbouw, trekken weg. Sinds 1980 neemt de bevolking van de belangrijkste steden sterk af.
Geografie
Creuse is omgeven door de departementen Corrèze, Haute-Vienne, Allier, Puy-de-Dôme, Cher en Indre.
Creuse bestaat uit 2 arrondissementen:
Aubusson
Guéret
Creuse bestaat uit 15 kantons:
Kantons van Creuse
Creuse bestaat uit 260 gemeenten:
Lijst van gemeenten in het departement Creuse
De Creuse ligt in de zogenaamde "Diagonaal van de leegte".
Demografie
De inwoners van Creuse heten Creusois.
Demografische evolutie sinds 1962
Frankrijk* = exclusief overzeese gebieden
Bron: Recensement Populaire INSEE - 1962 tot 1999 population sans doubles comptes, nadien Population Municipale
Op had Creuse inwoners.
De 10 grootste gemeenten in het departement
Afbeeldingen
Externe links
Préfecture
Conseil général
|
1642376
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/J%C3%A9r%C3%A9my%20Sorbon
|
Jérémy Sorbon
|
Jérémy Sorbon (Caen, 5 augustus 1983) is een Franse voetballer (verdediger) die sinds 2013 voor de Franse eersteklasser EA Guingamp uitkomt. Hij komt uit de jeugdploegen van SM Caen.
Carrière
Sorbon is een jeugdproduct van SM Caen, waarmee hij in 2001 de finale van het prestigieuze jeugdvoetbaltoernooi Coupe Gambardella bereikte. Op 16 april 2005 maakte hij tegen OGC Nice zijn debuut in de Ligue 1. Een maand later zakte de club naar de Ligue 2, waar Sorbon een vaste waarde werd in de verdediging. In het seizoen 2007/08 miste hij zelfs geen seconde in de Ligue 1, wat voor een veldspeler een vrij knappe prestatie is. Op het einde van het seizoen verlengde hij zijn contract tot 2011. In 2008 opende hij ook een mobiele telefoonwinkel in Caen en richtte hij samen met toenmalig ploeggenoot Grégory Proment het zaalvoetbalcomplex World Soccer op in Carpiquet.
In het seizoen 2010/11 kwam hij door de doorbraak van jeugdproduct Thomas Heurtaux wat minder aan spelen toe. Pas na Heurtaux' vertrek naar Udinese in 2012 werd Sorbon weer onbetwistbaar titularis. Een jaar later vertrok Sorbon echter zelf naar EA Guingamp. In zijn eerste seizoen won hij daar de Coupe de France. In de finale tegen Stade Rennais speelde Sorbon de hele wedstrijd.
Erelijst
Sorbon, Jeremy
|
1742984
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Never%20Gonna%20Be%20Alone
|
Never Gonna Be Alone
|
Never Gonna Be Alone is een nummer van de Canadese rockgroep Nickelback. Het werd in 2009 uitgebracht als de derde Europese (het Verenigd Koninkrijk uitgezonderd) van het zesde studioalbum Dark Horse. Het nummer is geschreven door Chad Kroeger in samenwerking met Robert Lange, die deze plaat ook produceerde. Never Gonna Be Alone is een rockballad in de lijn van Far Away en voorganger I'd Come for You.
Achtergrondinformatie
Direct na de officiële release van Dark Horse, bereikte het nummer op downloads de 68ste positie in de Billboard Hot 100. Het nummer ook op de soundtrack van de Braziliaanse soapserie Índias. Het nummer debuteerde in week 41 op de 30ste positie in de tipparade.
Videoclip
De videoclip is al opgenomen, maar de releasedatum is niet bekend.
Hitnotering
Rocknummer
Single uit 2009
Nummer van Nickelback
|
1043628
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ross%20Township
|
Ross Township
|
Ross Township is een plaats (census-designated place) in de Amerikaanse staat Pennsylvania, en valt bestuurlijk gezien onder Allegheny County.
Demografie
Bij de volkstelling in 2000 werd het aantal inwoners vastgesteld op 32.551.
Geografie
Volgens het United States Census Bureau beslaat de plaats een oppervlakte van
37,4 km², geheel bestaande uit land.
Plaatsen in de nabije omgeving
De onderstaande figuur toont nabijgelegen plaatsen in een straal van 8 km rond Ross Township.
Externe link
Plaats in Pennsylvania
|
3780550
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Himalayazwartborstnachtegaal
|
Himalayazwartborstnachtegaal
|
De himalayazwartborstnachtegaal (Calliope pectoralis synoniem Luscinia pectoralis) is een zangvogel uit de familie der Muscicapidae (vliegenvangers).
Verspreiding en leefgebied
Deze soort komt voor in Midden-Azië en de Himalaya en telt drie ondersoorten:
C. p. ballioni: de bergen van centraal Azië en noordoostelijk Afghanistan.
C. p. pectoralis: van oostelijk Afghanistan en de noordwestelijk Himalaya tot centraal Nepal.
C. p. confusa: van Nepal tot Bhutan.
Externe link
Avibase
Nachtegalen
Vliegenvangers
IUCN-status niet bedreigd
Dier uit het Oriëntaals gebied
Dier uit het Palearctisch gebied
|
4094169
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Mniobia%20donneri
|
Mniobia donneri
|
Mniobia donneri is een raderdiertjessoort uit de familie Philodinidae. De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1951 door Bartoš.
Raderdieren
|
3372244
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Harpendyreus%20reginaldi
|
Harpendyreus reginaldi
|
Harpendyreus reginaldi is een vlinder uit de familie van de Lycaenidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1909 door Heron.
Lycaenidae
|
3504285
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Elachertus%20zandanicus
|
Elachertus zandanicus
|
Elachertus zandanicus is een vliesvleugelig insect uit de familie Eulophidae. De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2011 door Narendran.
zandanicus
|
3405771
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Epipagis%20togalis
|
Epipagis togalis
|
Epipagis togalis is een vlinder uit de familie van de grasmotten (Crambidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1863 door Lederer.
togalis
|
1456461
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/David%20Aubert
|
David Aubert
|
David Aubert (Hesdin, eerste kwart 15de eeuw - na 1480) was een kalligraaf, kroniekschrijver en kopiist, die voornamelijk werkte in opdracht van de hertogen van Bourgondië en actief was in de periode tussen 1458 en 1479.
Levensloop
David Aubert kwam uit een familie die oorspronkelijk afkomstig was van Kassel, dat tot het graafschap Vlaanderen behoorde.
Zijn vader, Jean Aubert, geboren omstreeks 1360, was werkzaam in de financiële administratie van achtereenvolgens Filips de Stoute, Jan zonder Vrees en Filips de Goede. Vanaf 1393 wordt hij vermeld in de archieven als klerk van Josse de Halle, schatbewaarder van Filips de Stoute en in 1394 werd hij klerk bij de rekenkamer in Dijon. In 1400 werd hij meester van “la chambre aux deniers” van de hertogin Margaretha van Male. Hij maakte fortuin maar niet altijd even eerlijk, want in 1404 werd hij uit zijn functie ontzet en veroordeeld tot een fikse boete. Hij keerde terug naar Vlaanderen en werd in 1419 klerk bij de rekenkamer in Rijsel. Hij werd daarna nog wel financieel gesteund door Filips de Goede en kreeg sommen uitbetaald in 1427-1428 en in 1437. Vader Aubert was in 1413 in het bezit van niet minder dan vijftien manuscripten. Hij kopieerde zelf La Légende dorée en maakte een vertaling van La Vita Christi van Ludophus van Saksen.
Zijn oudere broer, ook Jean genoemd, maakte vanaf 1431 eveneens een schitterende carrière in hertogelijke dienst. Hij werd algemeen ontvanger van Ponthieu en in 1454 van Henegouwen. Uiteindelijk was hij provoost van Bergen van 1467-1481. Ook hij was actief als kopiist, hij maakte onder meer twee psalmboeken voor Filips de Goede.
In januari 1453 werd Aubert, dankzij de steun van zijn broer Jean, benoemd tot ontvanger te Ponthieu, een functie die hij niet of zeer kortstondig zou uitgeoefend hebben. In 1458 was hij in dienst van Jean de Crequi, raadgever en kamerheer van Filips de Goede, voor wie hij begon aan de compilatie van de Chroniques et conquestes de Charlemaine. De handschriften, verlucht door Jan Tavernier, worden nu bewaard in de Koninklijke Bibliotheek te Brussel als MS. 9066-9068. Dit was trouwens niet zijn eerste werk, in 1449 maakte hij al een kopie van de Chronique normande. De handschriften van de Chroniques et conquestes de Charlemaine werden door Aubert afgewerkt voor Filips de Goede, want tussen de afwerking van het eerste en het tweede volume ging hij in dienst bij de hertog.
In 1459 noemt Aubert zichzelf nog gewoon 'klerk', maar in zijn Perceforest van datzelfde jaar noemt hij zich 'escripvain' (schrijver). Dit wordt bevestigd door een vermelding in de hertogelijke archieven van 1463-1464 waar hij vermeld wordt als 'David Auvert, escrivain de monseigneur le duc', hij werd echter niet benoemd tot kamerheer.
Vanaf 1465, als Karel de Stoute het bewind van zijn seniel wordende vader overneemt, wordt Aubert opzijgezet. Over de redenen hiervan is niets bekend, maar misschien leunde hij aan bij een fractie aan het hof waarop Karel het niet begrepen had, zoals de familie de Croÿ. Alleen voor de Groot-bastaard van Bourgondië maakte hij nog een Romuleon van Benvenuto da Imola in 1468 en in 1468-1469 een kopie van de Kroniek van Froissart.
Na de dood van de hertog in 1467 verliest hij, zoals gebruikelijk was, zijn functies in de hertogelijke administratie. Men weet uit de archieven dat hij in 1469 nog meewerkte aan het opstellen van de inventaris van de bibliotheek van Filips de Goede, maar hij werd niet in dienst genomen door Karel de Stoute. Pas in 1475 was hij terug benoemd tot 'escripvain', maar deze keer van de hertogin Margaretha van York, de derde echtgenote van Karel. Na 1479 werd hij niet meer vermeld in de archieven.
David Aubert was waarschijnlijk gevestigd in Hesdin, maar uit aantekeningen in de door hem gemaakte handschriften weten we dat hij daarnaast ook actief was in Brugge in 1463, in Brussel in 1449, 1462 en 1465, in Gent in 1475, 1476 en 1479. Dit betekent natuurlijk niet dat hij vestigingen of ateliers had in die steden, hij maakte deel uit van het hof van de hertog of de hertogin en volgde die op hun reizen.
Werken
David werkte, zoals men in het voorgaande kon zien, voor Jean de Crequi, Filips de Goede, Margaretha van York en Anton van Bourgondië. Daarnaast maakte hij werken voor Filips I van Croÿ, Lodewijk van Gruuthuse, Maria van Bourgondië, Guillaume Bourgeois en anderen.
Voor de realisatie van handschriften werkte Aubert samen met een aantal bekende miniaturisten zoals: Loyset Liédet, Lieven van Lathem, de Weense meester van Maria van Bourgondië, Jan Tavernier, Willem Vrelant, Jean Dreux, de Meester van Girart de Roussillon, en Simon Marmion. Hij werd trouwens verschillende keren afgebeeld in het frontispice van het werk bij de schenking van het boek aan de opdrachtgever en in de Histoire de Charles Martel zien we op een miniatuur Filips de Goede die een bezoek brengt aan het atelier van Aubert.
Men kan de werken die aan David Aubert worden toegeschreven onderbrengen in vijf groepen:
De autografe manuscripten: 4 stuks. Alle manuscripten in deze groep zijn gedateerd, gesigneerd en voorzien van de persoonlijke handtekening van Aubert met de tekst David Aubert, manu propria.
De gesigneerde en gedateerde manuscripten: 32 stuks.
De gesigneerde, niet gedateerde manuscripten: 7 stuks.
De niet gesigneerde manuscripten: 26 stuks.
Bijzondere gevallen: 2 stuks, de bibliotheekinvantaris van Rijsel van 1469 en een verdwenen manuscript
Autografe werken
La somme de perfection , 1475 in Gent, Margaretha van York, Koninklijke Bibliotheek te Brussel, ms 9106. Verluchting o.m. Meester van de stichtelijke traktaten.
Gilles de Trazegnies, 1463, Anton van Bourgondië. Dit werk bevindt zich in een privécollectie Collection de Croy, ms. 50
De la consollation de la Philosophie, van Boëthius, 1463 in Gent, Margaretha van York, Thüringer Universitäts- und Landesbibliothek. ms. El.f.85.
Miroir d’humilité ou Traité de Morale, van Sint Augustinus, 1462, Filips I van Croÿ, Biblioteca Nacional de España, ms. Vit. 25.2. Verluchting de Meester van Girart de Roussillon.
Gesigneerde en gedateerde werken
Roman de Gilles de Trazegnies, 1464, Lodewijk van Gruuthuse. J. Paul Getty Museum in Los Angeles, ms. 111. Verluchting: o.m. Lieven van Lathem.
Les Histoire de Charles Martel, 1463, Filips de Goede. Koninklijke Bibliotheek van België te Brussel, mss. 6-9. Verluchting: Loyset Liédet.
Ci nous dit, 1462, Filips de Goede. Koninklijke Bibliotheek van Brussel, ms. 9017. Verluchting: Meester van Girart de Roussillon.
Romuleon, 1468, Anton van Bourgondië. Koninklijke Bibliotheek van Brussel, ms. 9055. Verluchting: Meester van de geleliede grisailles
L'arbre des batailles, van Honoré Bovet, 1461, Filips de Goede. Koninklijke Bibliotheek van Brussel, ms. 9079. Verluchting: Loyset Liédet.
Traité sur la salutation angélique, 1461, Filips de Goede. Koninklijke Bibliotheek van Brussel, ms. 9270. Verluchting: Willem Vrelant.
Vita christi in een Franse vertaling, 1461, Filips de Goede. Koninklijke Bibliotheek van Brussel, ms. IV 106. Verluchting: Loyset Liédet.
Les miracles de Saint-Hubert, compilatie van Hubert Prévost, 1463, Filips de Goede. Koninklijke Bibliotheek in Den Haag, ms. 76.F.10 . Verluchting: Loyset Liédet.
Romuleon, 1465, Filips de Goede. Biblioteca Medicea Laurenziana in Florence, mss. Med. Palat. 156.1 en 1561.2.
La vie de nostre seigneur Jhesucrist, 1479 in Gent, Filips de Goede. British Library in Londen, ms. Royal 16 G III. Verluchting: Meester van de Vlaamse Boëthius.
La vision de Tondal, 1475, Margaretha van York, Getty Center van het J. Paul Getty Museum in Los Angeles, ms. 30. Verluchting: Simon Marmion.
La vision de l'ame de Guy de Thurno, voor 1467, Margaretha van York, J. Paul Getty Museum in Los Angeles, ms. 31. Verluchting: Simon Marmion.
Compilatie van devote en religieuze teksten, 1475, Margaretha van York. Bodleian, Ms douce 365. Verluchting: Weense meester van Maria van Bourgondië
Le roman de Perceforest, 1459-1460, Filips de Goede, Bibliothèque de l'Arsenal te Parijs. mss 3483 tot en met 3493.
La chronique des empereurs, 1462, Filips de Goede. Bibliothèque de l'Arsenal, mss. 5089-5090.
Les chroniques normandes, 1459, Filips de Goede. Bibliothèque de l'Arsenal te Parijs, ms. 6328
L'istoire royale, 1463. Bibliothèque nationale de France te Parijs, ms. fr. 92.
Œuvres de Jean Gerson, 1462, Filips de Goede. Gemeentelijke bibliotheek van Valenciennes, ms. 240.
Livre des bonnes moeeurs, 1467, Anton van Bourgondië. Biblioteca Apostolica Vaticana, Vaticaanstad, Pal. lat. 1995. Verluchting: Willem Vrelant
Gesigneerde en niet gedateerde werken
Chroniques et conquestes de Charlemaine, een compilatie die begonnen werd voor Jean de Crequis maar voltooid werd in 1458 voor Filips de Goede. Koninklijke Bibliotheek te Brussel, mss. 9066-9068 . Verluchting: Jan Tavernier.
Perceforest, Filips de Goede. British Library in Londen, mss. Royal 15.E.V, 19.E.III, 19.E.II
Bibliothèque nationale de France, Parijs, ms. fr. 12754
Niet gesigneerde werken
Chroniques de France, d'Angleterre et d'autres comtés, Koninklijke Bibliotheek van Brussel, ms.7033.
Compilatie van diverse religieuze en morele werken, Margaretha van York, Bibliotheek van Brussel, mss. 9030-9037
La vengeance de Nostre Seigneur Jhesucrist, Filips de Goede. Koninklijke Bibliotheek van België te Brussel, mss 9081-9082
Histoire d ‘Hélène, Filips de Goede. Koninklijke Bibliotheek van België te Brussel, ms. 9967
Cy nous dit, Koninklijke Bibliotheek van Brussel, ms. 10388
Chronique normande abrégée, Chroniquede France et de Flandre en Les VII articles de la Foy, 1459, Filips de Goede, Bibliotheek van Brussel, ms. 10434.
Le triomphe des dames, 1460, Filips de Goede. Koninklijke Bibliotheek van Brussel, ms. 10778* Duke of Devonshire, Chatsworth, ms. 7535
Chroniques de Flandre, 1476-1477, Maria van Bourgondië, privécollectie, Earl of Leicester, Holkham Hall, ms. 659
Chroniques de Pise, British Library, Londen, ms. Royal 16.G.I.
Renaud de Montauban, 1461-1462, Filips de Goede, Bayerische Staatsbibliothek te München, Gall.7 (het laatste volume van het exemplaar van l’Arsenal mss. 5072-5075)
Apocalypse, Margaretha van York, Pierpont Morgan Library, New York, ms. M. 484
Légende dorée van Jacobus de Voragine, Pierpont Morgan Library, New York, mss. M. 672 – M. 675. Verluchting: Meester van de Vraie cronique descoce en Willem Vrelant
Renaud de Montauban, 1461-1462, Filips de Goede, 1461-1462. Bibliothèque de l'Arsenal, mss. 5072-5075
Chroniques de Pise, 1470, Anton van Bourgondië, Bibliotheque nationale de France, Parijs, ms. fr. 9041.Verluchting: Meester van de Kroniek van Pisa.
Vie et miracles de Notre Dame, 1456, Filips de Goede, Bibliotheque nationale de France, Parijs, mss. fr. 9198-9199. Verluchting: Lieven van Lathem.
Chroniques flamande et française, Bibliotheque nationale de France, Parijs, ms. fr. 9222. Niet verlucht.
Getijdenboek van Maria van Bourgondië, 1457, Margaretha van York, Österreichische Nationalbibliothek te Wenen, ms. 1857. Verluchting: Weense meester van Maria van Bourgondië, Willem Vrelant en Simon Marmion
La chronique abregee de Jerusalem, 1462-1468, Filips de Goede. Österreichische Nationalbibliothek te Wenen, ms. 2533
Literatuur
Danielle QUÉRUEL, Les Manuscrits de David Aubert, in: Cultures et civilisations médiévales 18, Parijs, 1999
Richard E. STRAUB, David Aubert, Escripvain et Clerc, Amsterdam, 1995
Pierre COCKSHAW, David Aubert, in de Biographie Nationale, deel 37, kol. 11-12, Brussel, 1971
Pierre COCKSHAW, La famille du copiste David Aubert, in: Scriptorium, 22, p. 279-287, 1968
Georges DOGAER, David Aubert in het Nationaal Biografisch Woordenboek, deel 1, kol. 53-54, Brussel, 1964
Léon DELAISSÉ, La miniature flamande. Le mécenat de Philippe le Bon, passim., Brussel, 1959
Camille GASPAR en Frédéric LYNA, Philippe le Bon et ses beaux livres, p. 14-16, Brussel, 1944
Georges DOUTREPONT, La littérature française à la cour des ducs de Bourgogne, p. 529, Parijs, 1909
John W. BRADLEY, A Dictionary of Miniaturists, Illuminators, Calligraphers, and Copyists, deel I, p. 80, Londen, 1887
Externe link
Werken van David Aubert
Kopiist
Frans-Vlaams schrijver
Zuid-Nederlands kunstenaar (voor 1830)
15e-eeuws kunstenaar
Persoon in de Nederlanden in de 15e eeuw
|
3205175
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Philometra%20inimici
|
Philometra inimici
|
Philometra inimici is een rondwormensoort uit de familie van de Philometridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1941 door Yamaguti.
Spirurida
|
3759384
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Hyacinthe%20Eug%C3%A8ne%20Cartuyvels
|
Hyacinthe Eugène Cartuyvels
|
Hyacinthe Eugène Joseph Cartuyvels (Lens-Saint-Remy, 5 november 1849 - Les Waleffes, 9 augustus 1897) was een Belgisch volksvertegenwoordiger.
Levensloop
Cartuyvels was de zoon van de handelaar Leonard Cartuyvels en van Marguerite Hanson. Hij trouwde met Camille Loviller.
Hij was actief in de landbouwkringen:
voorzitter van de Société agricole de l'Est de la Belgique (sectie Hannuit en Méhaigne);
lid van de Provinciale commissie voor Landbouw van de provincie Luik.
In juni 1886 werd hij verkozen tot katholiek volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Borgworm. Hij oefende dit mandaat uit tot in 1897.
Hij was actief binnen het Sint-Vincentius a Paulogenootschap in Luik, als secretaris en als voorzitter.
Literatuur
Vingt-cinq années de gouvernement, 1884-1909. Le parti catholique belge et son oeuvre, Brussel, 1910.
Paul VAN MOLLE, Het Belgisch parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972
Jean-Luc DE PAEPE & Christiane RAINDORF-GERARD (red.), Le Parlement belge,, 1831-1894. Données biographiques, Brussel, 1996.
Externe link
Fiche Hyacinthe Cartuyvels op ODIS
Belgisch volksvertegenwoordiger
|
254134
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Br%C3%B8nn%C3%B8y
|
Brønnøy
|
Brønnøy is een gemeente in de Noorse provincie Nordland. De gemeente telde 7956 inwoners in januari 2017.
Het bestuurlijke centrum van de gemeente is Brønnøysund met zijn 4000 inwoners, gelegen aan rijksweg 17 die in Steinkjer van de E6 aftakt en naar Bodø loopt. Deze kustweg komt langs Sandnessjøen, Nesna en Ørnes die, zoals Brønnøysund, aanlegplaatsen van Hurtigruten zijn.
De plaats Hommelstø maakt deel uit van de gemeente.
De fjorden en vruchtbare velden die de gemeente kenmerken, worden in het westen door een groot aantal eilanden en eilandjes tegen het geweld van de zee beschermd; in het oosten zorgen de bergen van Sør-Helgeland met de 1214 m hoge Breivasstinden voor beschutting.
Brønnøysund ontstond omstreeks 1900. De naam van de gemeente verwijst naar de talrijke bronnen die destijds voor de zeevaarders belangrijk waren op hun reis naar Trondheim en Bergen. Op 20 maart 1988 ontving Brønnøy haar gemeentewapen. Het is een koersaanwijzer die in de havens gebruikt wordt om de schepen de weg te wijzen. Het alludeert op het belang van de haven voor de gemeente.
Bezienswaardigheden
Torghatten, een berg ten zuiden van Brønnøysund, bekend om zijn karakteristieke vorm. In het midden is een 35 m hoge en 160 m lange opening. Volgens de Sage van de Helgelandbergen is de Hestmannen of Paardenman hiervoor verantwoordelijk als hij de mooie Lekemøya met een pijl probeerde te treffen. De werkelijkheid is prozaïscher. De opening werd tijdens de IJstijd gevormd wanneer het zeepeil beduidend hoger was en ijs en zeewater de zachtere rotsgedeelten erodeerden.
Kystfort Skarkåsen, een Duitse versterking uit de Tweede Wereldoorlog.
Tilrem, gedurende 1000 jaar een lokaal cultureel en politiek centrum met overblijfselen uit de periode voor de kerstening van Noorwegen en uit het Viking tijdperk.
Nøstvik. De kerk dateert uit 1674 en is een van de oudste houten kerken van Noorwegen.
Verkeer
Via rijksweg 76 heeft de gemeente een goede verbinding met de E6.
De gemeente beschikt over een luchthaven (Brønnøysund lufthamn). Widerøe verzorgt van hieruit verbindingen met Trondheim en Bodø.
De Hurtigruten stopt hier dagelijks op weg naar Bergen of Kirkenes.
Ook zijn er busverbindingen met Sandnessjøen, Mosjøen, Grong en Namsos.
|
3525330
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Paraconophyma%20polita
|
Paraconophyma polita
|
Paraconophyma polita is een rechtvleugelig insect uit de familie veldsprinkhanen (Acrididae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1921 door Uvarov.
Veldsprinkhanen
|
2481915
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Limonius%20nitidulus
|
Limonius nitidulus
|
Limonius nitidulus is een keversoort uit de familie kniptorren (Elateridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1871 door Horn.
nitidulus
|
2233740
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Rhypholophus%20oregonicus%20oregonicus
|
Rhypholophus oregonicus oregonicus
|
Rhypholophus oregonicus oregonicus is een ondersoort van de tweevleugelige Rhypholophus oregonicus uit de familie steltmuggen (Limoniidae). De soort komt voor in het Nearctisch gebied.
Rhypholophus
Steltmug uit het Nearctisch gebied
|
3564931
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Graham%20Dorrans
|
Graham Dorrans
|
Graham Dorrans (Glasgow, 5 mei 1987) is een Schots voetballer die bij voorkeur als middenvelder speelt. Hij verruilde in juli 2015 West Bromwich Albion voor Norwich City, dat hem in het voorgaande seizoen al drie maanden huurde. Dorrans debuteerde in 2009 in het Schots voetbalelftal.
Clubcarrière
Dorrans stroomde in 2005 door vanuit de jeugd van Livingston. De eerste helft van het seizoen 2005-2006 speelde hij op huurbasis voor Partick Thistle. Dorrans tekende in januari 2008 vervolgens een contract bij West Bromwich Albion, dat zes maanden later inging. Hij maakte zijn Premier League-debuut voor 'WBA' op 21 december 2008. tegen Manchester City. Op 11 augustus 2009 scoorde hij zijn eerste doelpunt voor West Brom in de League Cup, tegen Bury. Dorrans tekende op 19 juli 2010 een nieuw vierjarig contract bij de club.
Interlandcarrière
Op 7 september 2009 werd Dorrans voor het eerst opgeroepen voor Schotland, voor een WK-kwalificatieduel tegen Nederland. Hij kwam die dag niet aan spelen toe. Hij maakte zijn debuut als international alsnog op 10 oktober 2009, in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Japan. Op 3 maart 2010 speelde Dorrans zijn eerste interland op eigen bodem, tegen Tsjechië. Hij werd na afloop door de sponsoren uitgeroepen tot man van de match.
Schots voetballer
|
1016395
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Spring%20Hill%20%28Minnesota%29
|
Spring Hill (Minnesota)
|
Spring Hill is een plaats (city) in de Amerikaanse staat Minnesota, en valt bestuurlijk gezien onder Stearns County.
Demografie
Bij de volkstelling in 2000 werd het aantal inwoners vastgesteld op 55.
In 2006 is het aantal inwoners door het United States Census Bureau geschat op 49, een daling van 6 (-10,9%).
Geografie
Volgens het United States Census Bureau beslaat de plaats een oppervlakte van
1,9 km², geheel bestaande uit land.
Plaatsen in de nabije omgeving
De onderstaande figuur toont nabijgelegen plaatsen in een straal van 16 km rond Spring Hill.
Externe link
Plaats in Minnesota
|
3346918
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Medasina%20characta
|
Medasina characta
|
Medasina characta is een vlinder uit de familie van de spanners (Geometridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1941 door Wehrli.
characta
|
494412
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Anita%20Hegerland
|
Anita Hegerland
|
Anita Hegerland (Sandefjord, 3 maart 1961) is een Noorse zangeres.
Op 10-jarige leeftijd werd ze bij het Duitse publiek heel bekend toen ze samen met Roy Black het lied Schön ist es auf der Welt zu sein zong. Het was een grote hit.
Twee jaar later speelde ze in de Duitse komedie Alter Kahn und junge Liebe mee.
In 1984 nam ze voor Mike Oldfield de single Pictures In The Dark op, hierna werd ze zijn levensgezellin, ze kregen 2 kinderen maar het koppel ging uit elkaar. Anita kreeg nog een derde kind van haar nieuwe partner.
Noors zanger
Schlagerzanger
|
2569667
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Myozonaria%20ascia
|
Myozonaria ascia
|
Myozonaria ascia is een platworm (Platyhelminthes). De worm is tweeslachtig. De soort leeft in het zoute water.
Het geslacht Myozonaria, waarin de platworm wordt geplaatst, wordt tot de familie Dolichomacrostomidae gerekend. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1974 door Sopott-Ehlers & Schmidt.
Rhabditophora
|
102030
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Comitia%20curiata
|
Comitia curiata
|
Comitia curiata was de oudste en oorspronkelijk de enige Romeinse volksvergadering. De Romeinse gentes (of clans) waren sinds de koningstijd gegroepeerd in 30 curiae. De oorspronkelijke bevoegdheden van deze comitia curiata gingen in de loop der tijden geleidelijk verloren ten voordele van de andere comitiae, de comitia tributa en de comitia centuriata.
In historische tijden kwam deze vergadering nog slechts bijeen voor de officiële bekrachtiging van magistraten, testamentaire en adoptieregelingen, wat uiteindelijk verviel tot een loutere formaliteit.
De comitia curiata werden in de regel bijeengeroepen door de pontifex maximus.
Romeinse volksvergadering
Latijn
|
2993265
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bomaanslagen%20in%20Bagdad%20op%2014%20september%202005
|
Bomaanslagen in Bagdad op 14 september 2005
|
De bomaanslagen in Bagdad op 14 september 2005 waren terroristische aanslagen in de reeks van bomaanslagen in Bagdad, die tijdens de Irakoorlog werden gepleegd.
De reeks van meer dan een dozijn terreuraanslagen in de Iraakse hoofdstad verwondde en doodde honderden mensen.
De meest dodelijke bomaanslag deed zich voor toen een zelfmoordenaar met een autobommenwerper ontplofte in een menigte van bouwvakkers, die zich hadden verzameld op het Oruba-plein. De aanval doodde 112 mensen en verwondde er 160.
Al-Qaeda in Irak stelde dat de bombardementen dienden als vergelding voor een recent offensief tegen de Iraakse opstandelingen. Vlak daarna gaf Abu Musab al-Zarqawi, lid van de Jordaanse afdelinf van al-Qaeda, een audiotape vrij waarin hij de oorlog verklaarde aan de sjiieten in Irak.
Zie ook
Bomaanslagen in Bagdad, een overzicht van alle aanslagen die tijdens de Irakoorlog werden gepleegd.
Bagdad 2005-09-14
Misdrijf in 2005
|
2073276
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Otiothops%20inflatus
|
Otiothops inflatus
|
Otiothops inflatus is een spinnensoort uit de familie Palpimanidae. De soort komt voor in Paraguay en Argentinië.
Palpimanidae
Dier uit het Neotropisch gebied
|
3648889
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Karang%20Baru%20%28Padang%20Ulak%20Tanding%29
|
Karang Baru (Padang Ulak Tanding)
|
Karang Baru is een bestuurslaag in het regentschap Rejang Lebong van de provincie Bengkulu, Indonesië. Karang Baru telt 1400 inwoners (volkstelling 2010).
Plaats in Bengkulu
|
3926857
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Stenhomalus%20sexmaculatus
|
Stenhomalus sexmaculatus
|
Stenhomalus sexmaculatus is een keversoort uit de familie van de boktorren (Cerambycidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1910 door Aurivillius.
sexmaculatus
|
2864190
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ceratomontia%20tabulae
|
Ceratomontia tabulae
|
Ceratomontia tabulae is een hooiwagen uit de familie Triaenonychidae.
Triaenonychidae
|
4563607
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/David%20Ulm
|
David Ulm
|
David Ulm (geboren op 30 juni 1984 in Wissembourg, Frankrijk) is een Franse middenvelder die momenteel bij DSC Arminia Bielefeld onder contract staat.
Carrière
De voetbalcarrière van Ulm begon bij de voetbalclub van Seebach in de Elzas, maar later ging hij naar de jeugd van FCSR Haguenau. In 1998 ging hij naar de jeugd van de toenmalige eersteklasser RC Strasbourg, waar hij alle jeugdploegen doorliep en stond van 2000 tot 2005 in de tweede ploeg van Racing Strasbourg. In 2005 ging hij naar de Franse vierdeklasser CFA Mulhouse, waar hij 7 doelpunten scoorde. Mulhouse was zijn laatste club in Frankrijk: daarna zou hij altijd voor Duitse clubs spelen en nooit echt meer op amateurniveau.
In 2006 ging hij naar de Duitse derdeklasser Sportfreunde Siegen, maar scheurde zijn ligamenten toen hij net aangekomen was. Even dacht hij aan volledig opgeven, maar met de steun van zijn familie kwam hij er weer bovenop. De Regionalliga Süd bood hem de kans om zich in een semiprofessioneel kader te ontwikkelen, maar afgezien van een wedstrijd in de eerste ploeg speelde hij vooral in de tweede ploeg van Siegen in het seizoen 2006/07. Dat kwam door aanhoudende lichamelijke problemen. In 2007 zat het echter weer mee voor de Fransman: bij een vriendschappelijke wedstrijd tegen FSV Frankfurt merkte de trainer van Frankfurt Tomas Oral hem op. Oral was geïnteresseerd, maar de managers van Frankfurt iets minder. In november 2007 deed hij mee aan een paar trainingen van Frankfurt en verbrak uiteindelijk zijn contract in Siegen. In januari 2008 ondertekende hij dan bij Frankfurt.
In zijn eerste seizoen bij Frankfurt slaagde hij erin om in 15 wedstrijden 5 doelpunten te maken. Dat seizoen promoveerde Frankfurt voor het eerst sinds 1994 weer naar de 2. Bundesliga. In zijn eerste seizoen in de 2. Bundesliga was hij vooral een bankspeler en kon maar 1 keer scoren. Nadat zijn contract bij Frankfurt in 2009 afliep, ging hij naar derdeklasser Kickers Offenbach, waarmee hij dat seizoen op de zevende plaats zou eindigen. Het seizoen daarop ging hij naar derdeklasser SV Sandhausen, waarmee hij in 2012 naar de 2. Bundesliga promoveerde. Tot 2014 bleef hij stamspeler bij Sandhausen, maar omdat Sandhausen de eerste ploeg wilde verjongen, moest Ulm vertrekken. Om fit te blijven, deed hij als gastspeler mee aan de trainingen van vierdeklasser Waldhof Mannheim, maar in september 2014 nam DSC Arminia Bielefeld hem in de ploeg op.
Bij Bielefeld evolueerde hij al snel tot de absolute publiekslieveling. Als hij aan de bal kwam, werd al snel zijn achternaam door de spreekkoren gescandeerd. Ulm werd daarnaast ook de strafschopspecialist van Bielefeld, wat een groot voordeel bleek te zijn in de bekerwedstrijden tegen Hertha BSC en Borussia Mönchengladbach. In de competitie speelde hij 31 wedstrijden en scoorde hij zeven keer. In het seizoen 2014/15 slaagde Bielefeld er ook in om na de smadelijke degradatie van het vorige seizoen weer naar de 2. Bundesliga te promoveren.
Successen
Promotie naar de 2. Bundesliga in 2008 met FSV Frankfurt
Promotie naar de 2. Bundesliga in 2012 met SV Sandhausen
Promotie naar de 2. Bundesliga in 2015 met DSC Arminia Bielefeld
Kampioen van de 3. Liga in 2015 met DSC Arminia Bielefeld
Halve finale van de DFB-Pokal 2014/15 met Arminia Bielefeld
Frans voetballer
|
5292189
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/U-Bahn-Station%20Rochusgasse
|
U-Bahn-Station Rochusgasse
|
Rochusgasse is een metrostation in het district Landstraße van de Oostenrijkse hoofdstad Wenen. Het station werd geopend op 6 april 1991 en wordt bediend door lijn U3.
Rochusgasse
|
3071062
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Perissodus%20microlepis
|
Perissodus microlepis
|
Perissodus microlepis is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de cichliden (Cichlidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1898 door Boulenger.
Cichliden
|
1499140
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Matthew%20Prior
|
Matthew Prior
|
Matthew Prior (Wimborne Minster, East Dorset, 21 juli 1664 – Wimpole, Cambridgeshire, 18 september 1721) was een Engels diplomaat en schrijver van satirische, humoristische en gelegenheidsgedichten.
Prior was de zoon van een meubelmaker in Dorset. Deze verhuisde naar Londen en stuurde zijn zoon naar Westminster School. Toen zijn vader overleed, viel Matthew toe aan de zorg van zijn oom, een wijnhandelaar. Hij ging van school, maar wekte de belangstelling van de graaf van Dorset, die hem aantrof in het café van zijn oom, waar de jongeman Horatius zat te lezen, waarop hij aanbood Matthews opleiding te bekostigen. Hij ging terug naar school, waar hij kennismaakte met Charles Montagu, de graaf van Halifax.
Om in diens gezelschap te kunnen blijven, aanvaardde hij een beurs voor het St John's College van de Universiteit van Oxford, waar hij zijn BA behaalde in 1686.
Samen met Montagu schreef hij in 1687 The Story of the City Mouse and the Country Mouse, als satire op John Drydens 'The Hind and the Panther', wat beide schrijvers een aardig fortuin opleverde.
Drie jaar later werd hij secretaris aan de ambassade in Den Haag, waar hij vier jaar verbleef. Vervolgens werd hij benoemd tot 'gentleman of the king's bedchamber' en diende kennelijk ook als diens secretaris. In 1697 was hij secretaris bij de besprekingen die leidden tot de Vrede van Rijswijk. In 1698 vergezelde hij de Engelse ambassadeur naar Parijs.
In 1701 zat hij in het parlement namens het kiesdistrict East Grinstead. In de politieke troebelen van de tijd koos hij de kant van de Tory's en verbond hij zijn lot aan dat van Robert Harley, de graaf van Oxford, en Henry St John, burggraaf Bolingbroke. Na de troonsbestijging van Queen Anne, die aanvankelijk sympathiseerde met de Whigs, werd er enige tijd weinig van hem vernomen. Toen de Tory's in 1710 de macht herkregen, kon hij zijn diplomatieke taken hernemen en tot de dood van de koningin speelde hij een belangrijke rol in de onderhandelingen met de Fransen. Door zijn grote aandeel in de besprekingen voor de Vrede van Utrecht werd het verdrag ook wel "Matt's Peace" genoemd.
Na het overlijden van Queen Anne kwamen de Whigs opnieuw aan de macht. Hierop werd hij teruggeroepen en op last van Robert Walpole gevangengezet. Walpole had een grenzeloze haat ontwikkeld jegens Robert Harley en Bolingbroke, die verantwoordelijk waren voor zijn eerdere veroordeling en gevangenneming. Prior bleef bijna twee jaar in hechtenis (1715 – 1717). Dit ging overigens niet ten koste van zijn opgeruimde natuur en tijdens deze periode schreef hij het lange humoristische gedicht Alma; or, The Progress of the Mind. Dit werk werd, samen met Solomon, and other Poems on several Occasions, in 1718 uitgegeven en leverde hem een som op van 4000 guineas. Samen met een gift van £ 4000 van de zoon van Lord Harley stelde dit hem in staat het huis Down Hall in Essex aan te kopen en rustig te gaan leven. Lang kon hij hier echter niet van genieten. Hij overleed korte tijd later in Wimpole Hall, Cambridgeshire, en werd begraven in de Poets' Corner in Westminster Abbey.
Matthew Priors werk komt nog voor in bloemlezingen. Hij was een veelzijdig dichter die diverse technieken hanteerde en werd geprezen vanwege zijn epigrammen, zijn satirische maar luchtige toon en zijn gedichten voor kinderen.
Externe links
Leven en werk van Matthew Prior bij luminarium.org
Priors graf in Westminster Abbey
The Matthew Prior Project
Gedichten van Prior bij PoemHunter.com
Citaten
Engels dichter
|
2407450
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Toxopsiella%20perplexa
|
Toxopsiella perplexa
|
Toxopsiella perplexa is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de Deinopidae.
Het dier behoort tot het geslacht Toxopsiella. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1964 door Raymond Robert Forster.
Deinopidae
|
5257179
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Joris%20Nachtergaele
|
Joris Nachtergaele
|
Joris Nachtergaele (Oudenaarde, 21 augustus 1977) is een Belgisch Vlaams-nationalistisch politicus voor N-VA.
Levensloop
Nachtergaele is van opleiding master in de rechten aan de Universiteit Gent. In 2011 en 2012 studeerde hij International Management aan de Vlerick Business School. In 2018 volgde Nachtergaele het Program on Negotiation and Leadership aan Harvard University in Cambridge. Van 2002 tot 2003 werkte hij als politiek adviseur in de Kamer van volksvertegenwoordigers, alvorens hij van 2003 tot 2004 juridisch adviseur voor de federale regering en van 2004 tot 2007 politiek en juridisch adviseur in het Europees Parlement was. Vervolgens werkte hij van 2007 tot 2012 voor Apeal, de Europese federatie van staalproducenten: van 2007 tot 2010 als EU Public Affairs Manager en daarna als Deputy Managing Director. Nadien was hij werkzaam bij Metal Packaging Europe: van 2012 tot 2014 was hij er External Affairs Director en van 2015 tot 2016 secretaris-generaal. In oktober 2016 werd hij vervolgens senior consulent bij consultancybureau Avisa Partners. Daarnaast is Nachtergaele sinds 2012 zaakvoerder van het strategisch adviesbureau Oak Tree Public Affairs.
In 2001 was hij medestichter van N-VA. Voor deze partij zetelde Nachtergaele van 2007 tot 2012 in de OCMW-raad van Maarkedal, waar hij sinds januari 2013 gemeenteraadslid is. Van 2013 tot 2015 was hij OCMW-voorzitter en sinds december 2015 is hij burgemeester van Maarkedal.
Bij de federale verkiezingen van 25 mei 2014 stond Nachtergaele op de zesde plaats van de Oost-Vlaamse N-VA-lijst, maar hij raakte nipt niet verkozen in de Kamer van volksvertegenwoordigers. Vijf jaar later, bij de Vlaamse verkiezingen van 26 mei 2019, kreeg hij de eerste opvolgersplaats op de N-VA-lijst. In oktober 2019 legde Nachtergaele de eed af als Vlaams Parlementslid, ter opvolging van Vlaams minister Matthias Diependaele.
N-VA-politicus
Burgemeester van Maarkedal
Vlaams Parlementslid
|
1334477
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Z%C5%82otniki%20%28Subkarpaten%29
|
Złotniki (Subkarpaten)
|
Złotniki is een plaats in het Poolse district Mielecki, woiwodschap Subkarpaten. De plaats maakt deel uit van de gemeente Mielec en telt 873 inwoners.
Plaats in Subkarpaten
|
3493149
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Psyllaephagus%20pachypsyllae
|
Psyllaephagus pachypsyllae
|
Psyllaephagus pachypsyllae is een vliesvleugelig insect uit de familie Encyrtidae. De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1885 door Howard.
pachypsyllae
|
32435
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/CBS
|
CBS
|
Centraal Bureau voor de Statistiek, een Nederlandse instantie die statistisch onderzoek verricht
het voormalige Centraalbureau voor Schimmelcultures, later Westerdijk Fungal Biodiversity Institute genoemd
christelijke basisschool; zie Bijzonder onderwijs
Eerste Nederlandsche Coöperatieve Beetwortelsuikerfabriek, een voormalige Nederlandse fabriek
CBS Corporation, een Amerikaans mediaconglomeraat
CBS (televisiezender), Columbia Broadcasting System, een Amerikaans televisienetwerk
CBS Radio, een groot radioconcern
CBS Outdoor, een buitenreclame-exploitant
CBS Records, zie Columbia Records
een remsysteem voor motorfietsen; zie Dual Combined Brake System
een Belgische concertband, CBS Orkest
Conception Bay South, een gemeente in Canada met CBS als gangbare afkorting
|
2330163
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Elodina%20anticyra
|
Elodina anticyra
|
Elodina anticyra is een vlindersoort uit de familie van de Pieridae (witjes), onderfamilie Pierinae.
Elodina anticyra werd in 1910 beschreven door Fruhstorfer.
Witjes
|
2906170
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Limbrichterstraat%20%28Sittard%29
|
Limbrichterstraat (Sittard)
|
De Limbrichterstraat is een winkelstraat in de binnenstad van de Nederlandse stad Sittard. Deze loopt vanaf de Markt tot de Begijnenhofwal en de Brandstraat waar hij in overgaat. Zijstraten van de Limbrichterstraat zijn de Begijnenhofstraat, Rectorijgetske, Misboekstraat, Kerkstraatje en de Molenbeekstraat. De Limbrichterstraat is circa 200 meter lang.
Aan het westelijk uiteinde van de straat gaat ze over in de Brandstraat, hier wordt de omwalling van Sittard gekruist. Vroeger lag hier de Limbrichterpoort, een van de drie ingangen van de stad. Aan de Limbrichterstraat bevinden zich tal van monumenten waaronder een voormalige winkel op nummer 16 van Piet de Gruyter. Dit historische pand uit omstreeks 1600 was eerst eigendom van de vader van Toon Hermans. De meeste van de elf rijksmonumentale panden aan de Limbrichterstraat dateren uit de 17e en 18e eeuw.
Op de hoek van de Begijnenhofstraat en de Limbrichterstraat bevond zich vroeger een postkantoor, het pand is in neorenaissancestijl gebouwd. Aan de muur van dit pand is een schildering aangebracht in graffitivorm, deze is gemaakt door Annemarie van Rooijen. Het stelt begijnen voor, dit omdat vermoedelijk het begijnhof hier in de buurt heeft gezeten.
In de Limbrichterstraat bevinden zich ook een aantal gevelstenen, op de nummers 3-17-18-21-24-27-29-49-60a en 71.
Fotogalerij
Straat in Sittard
|
3219588
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Endocythere%20granata
|
Endocythere granata
|
Endocythere granata is een mosselkreeftjessoort uit de familie van de Cytherideidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2008 door Hu & Tao.
Cytherideidae
|
3429494
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ischnocampa%20affinis
|
Ischnocampa affinis
|
Ischnocampa affinis is een beervlinder uit de familie van de spinneruilen (Erebidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1935 door Rothschild.
Ischnocampa
|
876693
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Richard%20Lovelace
|
Richard Lovelace
|
Richard Lovelace (1618–1657) was een Engels dichter en edelman, de zoon van een welgestelde ridder uit Kent, William Lovelace. Hij studeerde aan de Universiteit van Oxford (Gloucester Hall).
Lovelace's vader was in Nederlandse dienst en kwam om het leven tijdens het Beleg van Grol, toen Richard negen jaar oud was.
Lovelace wordt gerekend tot de zogenoemde 'Cavalier poets', dichters die aan de kant stonden van Karel I tijdens en na de Engelse Burgeroorlog. Hij was een populaire figuur in het artistieke leven en in hofkringen, tot hij in 1639 en 1640 meedeed aan de Bishops' Wars, een gewapend conflict tussen Karel I en de Schotse 'Convernanters', een strijd die de opmaat vormde tot de burgeroorlog. In 1642 werd Lovelace, als gevolg van zijn bemoeienissen, zeven weken opgesloten in een gevangenis in Westminster. Hij werd pas vrijgelaten nadat hij beloofd had zich buiten de royalistische zaak te houden. Niettemin bleef hij de koning steunen via financiële hulp aan zijn familie. Als gevolg daarvan werd hij in 1648 opnieuw ingesloten. Tien maanden later, na de executie van de koning, werd hij vrijgelaten, en bracht de rest van zijn leven in relatieve armoede door.
Tijdens zijn tweede periode in de gevangenis bereidde hij de publicatie voor van de dichtbundel Lucasta: Epodes, Odes, Sonnets, Songs, etc. Een jaar na zijn dood werden ook de Lucasta: Posthume Poems by Richard Lovelace, Esq gepubliceerd door zijn broer.
De "Lucasta" aan wie hij zijn gedichten opdroeg was Lucy Sacheverell. Zij verkeerde in de veronderstelling dat Lovelace was omgekomen in de slag bij Duinkerken in 1646 en trouwde iemand anders.
Het oeuvre van Lovelace is gering in omvang en raakte bijna in vergetelheid tot in 1765 bisschop Thomas Percy het werk To Althea, From Prison opnam in zijn Reliques of Ancient English Poetry.
Externe links
Richard Lovelace
De Lucasta Poems bij het Project Gutenberg
Poetry Archive: 157 gedichten van Richard Lovelace
Engels dichter
|
3335584
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Idiagonum%20giluwe
|
Idiagonum giluwe
|
Idiagonum giluwe is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1971 door Darlington.
Loopkevers
|
2711068
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/De%20Leeuw%20van%20Vlaanderen%20%28film%29
|
De Leeuw van Vlaanderen (film)
|
De Leeuw van Vlaanderen is een Vlaams-Nederlandse film uit 1984 van Hugo Claus. Hij bewerkte hiervoor het gelijknamige boek van Hendrik Conscience.
Verhaal
Het verhaal vertelt de gebeurtenissen van de Vlaamse opstand tijdens de Guldensporenslag in 1302, waarin de Vlamingen een belangrijke slag wonnen tegen de Franse ridders.
Productie en ontvangst
De verfilming van het boek van Hendrik Conscience uit 1838 was een idee van Jan van Raemdonck, die eerder al met Hugo Claus samenwerkte voor Mira, Pallieter en Vrijdag. Het project werd zeer ambitieus opgevat voor een Vlaamse film. Het was de bedoeling een authentieke reconstructie van de geschiedenis te maken. De productie kostte 75 miljoen Belgische frank. Dit bedrag werd mede ingebracht door de Vlaamse Gemeenschap, de BRT en de KRO. Aan de opnamen namen 150 acteurs, 3.000 figuranten en 80 technici deel. Claus moest voor de regie beroep doen op co-regisseurs. Tegelijk met de film moest er een televisieversie van vier afleveringen worden gemaakt. Guido Henderickx monteerde het materiaal tot vier afleveringen van 50 minuten.
De film ging in 1984 in de Vlaamse bioscopen in première en draaide vanaf 14 maart 1985 in de Nederlandse bioscopen.
De kritiek was niet mals voor de film, noch voor de televisieversie. Kenners wezen op historische onjuistheden. Filmcritici vonden de dialogen te kunstmatig en de muziek van Ruud Bos te nadrukkelijk aanwezig.
Rolverdeling
Merk op dat de rollen van de Fransen werden ingevuld door Nederlandse acteurs.
|-
|||Robrecht van Bethune
|-
|||Jan Breydel
|-
|||Jacques de Châtillon, graaf van Leuze
|-
|||Pieter de Coninck
|-
|||Koningin Johanna van Navarra
|-
|||Gwijde van Dampierre
|-
|||Machteld
|-
|||Adolf van Nieuwland
|-
|||Koning Filips van Frankrijk
|-
|||Willem van Gullik
|-
|||Bauden de Vos
|-
|||Robert d'Artois
|-
|||St.Pol
|-
|||Pierre Flotte
|-
|||Raoul de Nesle
|-
|||Graaf van Valois
|-
|||Moeder Breydel
|-
|||Gwijde van Namen
|-
|||Willem van Saeftinghe
|-
|||Filips van Lichtervelde
|-
|||Jan van Aumale
|-
|||Jan van Namen
|-
|||warte Hertogin
|-
|||Katrien
|-
|||Jan van Renesse
|-
|||Guillaume de Nogaret
|-
|||Eremiet
|}
Film uit 1984
Belgische film
Dramafilm
Historische film
Oorlogsfilm
Film die zich afspeelt tijdens de middeleeuwen
Film naar een werk van Hendrik Conscience
Film van Hugo Claus
Film van Stijn Coninx
|
918015
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Imielno
|
Imielno
|
Imielno (gemeente)
Imielno (Święty Krzyż)
Imielno (powiat Gnieźnieński)
Imielno (powiat Słupecki)
Imielno (Łódź)
|
3240409
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Calina%20brachyura
|
Calina brachyura
|
Calina brachyura is een eenoogkreeftjessoort uit de familie van de Caligidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1892 door Beneden.
Caligidae
|
430018
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Neuve-%C3%89glise
|
Neuve-Église
|
Neuve-Église (Duits: Neukirch) is een gemeente in het Franse departement Bas-Rhin (regio Grand Est) en telt 620 inwoners (1999). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Sélestat-Erstein.
Geografie
De oppervlakte van Neuve-Église bedraagt 5,5 km², de bevolkingsdichtheid is 112,7 inwoners per km².
Demografie
Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).
Externe links
Gemeente in Bas-Rhin
|
1001781
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Richmond%20Heights%20%28Florida%29
|
Richmond Heights (Florida)
|
Richmond Heights is een plaats (census-designated place) in de Amerikaanse staat Florida, en valt bestuurlijk gezien onder Miami-Dade County.
Demografie
Bij de volkstelling in 2000 werd het aantal inwoners vastgesteld op 8479.
Geografie
Volgens het United States Census Bureau beslaat de plaats een oppervlakte van
4,3 km², geheel bestaande uit land.
Plaatsen in de nabije omgeving
De onderstaande figuur toont nabijgelegen plaatsen in een straal van 8 km rond Richmond Heights.
Externe link
Plaats in Florida
|
3197023
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Marionina%20preclitellochaeta
|
Marionina preclitellochaeta
|
Marionina preclitellochaeta is een ringworm uit de familie van de Enchytraeidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1963 door Nielsen & Christensen.
Enchytraeidae
|
4063873
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Herman%20Johannes%20van%20der%20Weele
|
Herman Johannes van der Weele
|
Herman Johannes van der Weele (Middelburg, 13 januari 1852 – Den Haag, 2 december 1930) was een Nederlands kunstschilder. Hij wordt gerekend tot de navolgers van de Haagse School.
Leven en werk
Herman van der Weele werd geboren in Middelburg. Al op jonge leeftijd volgde hij schilder- en tekenlessen, naast zijn baan als buitengewoon opzichter bij de zee- en havenwerken in Zeeland. In 1873 verhuisde hij naar Den Haag om zijn MO-akte tekenen te halen. Hij sloot zich aan bij de Pulchri Studio en raakte onder invloed van de schilders van de Haagse School, meer in het bijzonder van Anton Mauve. Net als Mauve zou Van der Weele ook veelvuldig kiezen voor het schilderen van schaapskuddes. Verder schilderde hij heidelandschappen, houtkarren, ploegende ossen en andere thema's uit het plattelandsleven.
Van der Weele wordt net als zijn oudere vriend François Pieter ter Meulen gerekend tot de navolgers van de Haagse School. In zijn jonge jaren stond hij in nauw contact met Vincent van Gogh en George Hendrik Breitner. Hij werkte veel op de Veluwe, in de omgeving van Nunspeet en Elspeet, te Laren, alsook in Drenthe en Limburg.
Van der Weele was onder andere de leermeester van Jan Toorop. Hij had veel succes met de verkoop van zijn werk in Canada en de Verenigde Staten. Hij overleed in 1930, 78 jaar oud. Zijn werk bevindt zich thans onder andere in het Gemeentemuseum Den Haag en het Rijksmuseum Amsterdam.
Galerij
Literatuur
P.A. Haaxman jr.: H.J. van der Weele. In Elseviers Maandblad, 1898, editie 7.
Externe links
Van der Weele op Simonis&Buunk
Van der Weele op website Rijksmuseum
Van der Weele in de RKD
Nederlands kunstschilder
Schilder van de Haagse School
|
3071204
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Petrocephalus%20longicapitis
|
Petrocephalus longicapitis
|
Petrocephalus longicapitis is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de tapirvissen (Mormyridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2012 door Kramer, Bills, Skelton & Wink.
Tapirvissen
|
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.