text
string | id
string | dump
string | url
string | date
string | file_path
string | license_abbr
string | license_version
string | license_location
string | license_in_head
bool | license_in_footer
bool | license_parse_error
bool | license_disagreement
bool | language_script
string | language
string | language_score
float64 | potential_licenses
dict |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Bespreking:Satire
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die Satire-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
|
<urn:uuid:99695911-940e-4a93-aef8-087813a1d403>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:Satire
|
2019-07-23T11:21:43Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195529276.65/warc/CC-MAIN-20190723105707-20190723131707-00162.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999989 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Bonthalssnoerskulpslak
Bonthalssnoerskulpslak | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wetenskaplike klassifikasie | ||||||||||||||
Binomiale naam | ||||||||||||||
Natica tecta Anton |
Die Bonthalssnoerskulpslak (Natica tecta) is 'n slak wat aan die wes- en suidkus van Suid-Afrika voorkom en leef in die sand op kusstrande of in riviermondings. Die skulp is ligbruin met donkerder bruin kolle op. Die ongewerwelde dier vreet mossels deur 'n suur af te skei en daarmee 'n gat in die skulp van die prooi te boor.
Bron[wysig | wysig bron]
- Gids tot die Kusgebiede van Suid-Afrika. Jacana Media. 2007. ISBN 978-1-77009-215-0
|
<urn:uuid:a70486b5-8b55-4462-8560-0114fecc547c>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Bonthalssnoerskulpslak
|
2019-07-18T11:12:17Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525627.38/warc/CC-MAIN-20190718104512-20190718130512-00106.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.996127 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Abimeleg
In die Bybel is daar verskeie persone met die naam Abimeleg (Hebreeus "die vader is koning").
Inhoud
Abimeleg - Die koning van Gerar[wysig | wysig bron]
Die koning van die Filistyne (Genesis 20, Genesis 21: 22-34).
Abimeleg - Die seun van Gideon[wysig | wysig bron]
´n Seun van Gideon en sy byvrou wat in Sigem gewoon het (Rigters 8: 31). Na die dood van sy vader het hy met die hulp van sy moeder se familie, sy broers op een klip in Ofra vermoor. Net Jotam, die jongste seun van Gideon het ontkom (Rigters 9: 5). Daarna het die burgers van Sigem vir Abimeleg koning gemaak (Rigters 9: 6).
Verwysings in die Bybel[wysig | wysig bron]
Genesis 20, Genesis 21: 22-34
Literatuur[wysig | wysig bron]
- Die Bybel (1953-Vertaling)
- Reinecker, Fritz: Lexikon zur Bibel. R. Brockhaus Verlag, Wuppertal 1981. ISBN 3-417-24528-1
Sien ook[wysig | wysig bron]
|
<urn:uuid:92bd5f0f-925a-434f-929a-8a8c1f077c26>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Abimeleg
|
2019-07-17T07:12:43Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525094.53/warc/CC-MAIN-20190717061451-20190717083451-00018.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 1 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Bill J. van Niekerk
Lewe en werk[wysig | wysig bron]
Bill J. van Niekerk is op 4 Mei 1921 gebore en word groot in die Wes-Transvaal. Hy studeer verder aan die Universiteit van Stellenbosch, waar die bekende skrywer P.J. Schoeman een van sy lektore is en ’n lewenslange vriendskap tussen hulle ontstaan. In Schoeman se boeke word na hom verwys as Bill. Rondom die jare van die Tweede Wêreldoorlog is Schoeman kommandant van ’n kommando in die Ossewabrandwag, met Van Niekerk sy lyfwag[1] Vir jare werk hy in Johannesburg, maar die veld se roep is te sterk en hy bedank sy werk om vir hom ’n veeplasie naby Namutoni in Suidwes-Afrika te koop. In 1953 trou hy met Anneke Rossouw en hulle vestig hulle met hulle kinders in Pretoria. Hy behaal sy Meestersgraad en is dan vanaf 1963 as dosent in die Departement Volkekunde aan die Universiteit van Suid-Afrika verbonde, waar hy mettertyd tot professor bevorder word. Vir geruime tyd doen hy regsnavorsing onder die Tswana. Sy vrou was hoofsaaklik verantwoordelik vir die ontdekking van 'n interessante argeologiese werkplaas te Kolobeng in Botswana. Later trou hy met Susan de Wit (néé Saaiman). Op 2 Februarie 2001 is hy oorlede.
Skryfwerk[wysig | wysig bron]
Sy “Ver is die swerwer se horison”[2] speel in Suidwes-Afrika af en bevat verhale, sketse en anekdotes oor die veld en die dierelewe in Namibië, waarin hy veral die atmosfeer en stemming in die natuur oproep.[3] Van die mees geslaagde sketse in die bundel handel oor die inwoners van hierdie gebied, die San en die inheemse swart volke.
Publikasies[wysig | wysig bron]
Jaar | Publikasies |
---|---|
1964 | Ver is die swerwer se horison |
Bronne[wysig | wysig bron]
Boeke[wysig | wysig bron]
- Kannemeyer, J.C. “Geskiedenis van die Afrikaanse literatuur 2” Academica, Pretoria, Kaapstad en Johannesburg Eerste uitgawe Eerste druk 1983
- Schoeman, P.J. “Geliefde ou Afrika-vriende 2” Perskor-Uitgewery Johannesburg Eerste uitgawe 1976
- Van Coller, H.P. (red.) “Perspektief en Profiel Deel I” J.L. van Schaik-Uitgewers Pretoria Eerste uitgawe 1998
- Van Niekerk, Bill J. “Ver is die swerwer se horison” Voortrekkerpers Beperk Johannesburg Sesde druk 1971
Resensies[wysig | wysig bron]
- Sien Bill J. van Niekerk se voorwoord tot P.J. Schoeman se “Geliefde ou Afrika-vriende 2”
- Kromhout, Jan “Die Transvaler” 31 Mei 1965
- P.M. “Die Volksblad” 22 April 1965
|
<urn:uuid:fa9d337b-2af9-4a72-84ad-c1b87e26f6fb>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Bill_J._van_Niekerk
|
2019-07-19T17:25:01Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526324.57/warc/CC-MAIN-20190719161034-20190719183034-00410.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 1.000001 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Nederduitsch Hervormde Kerk
Die Nederduitsch Hervormde Kerk van Afrika is een van die drie Susterkerke in Suid-Afrika. Dit was voorheen die staatskerk van die destydse Zuid-Afrikaansche Republiek. Dit is 'n Reformatoriese kerk in die Calvinistiese tradisie en werk tradisioneel veral onder Afrikaners.
Inhoud
GeskiedenisWysig
(Hierdie kort geskiedenis is byna woordeliks oorgeneem van die NHKA se amptelike webwerf as amptelike aksie om die Kerk se inligting vir die Wikipedia gemeenskap beskikbaar te stel.)
Nederlandse wortelsWysig
Die kerke van Reformatoriese oorsprong (gewortel in die Calvinistiese Hervorming van die 16de eeu) is sedert 6 April 1652 aan die Kaap geplant. Die Kaapse Kerk was 'n loot van die Nederlandse stam en het tydens die hele Nederlandse bewind (tot 1795) onder die Klassis (Ring) Amsterdam geressorteer.
Die eerste predikant aan die Kaap was ds. Johan van Arckel wat in 1665 aangekom het.
Die Kerk kry beslagWysig
Die Groot TrekWysig
Die Groot Trek van die 1830's is 'n sleutelgebeurtenis in die Suid-Afrikaanse geskiedenis. Dit het Suid-Afrika staatkundig verdeel en kerklik die weg berei vir die totstandkoming van die drie Afrikaanse Kerke voor 1860. Verwydering tussen die Trekkers en die Kaapse Kerk het verskeie oorsake gehad, maar uiteindelik wou Kaapse predikante nie die Trekkers bedien nie en nie een wou predikant onder die Trekkers word nie.
Op 21 Mei 1837 het die gewese sendeling Erasmus Smit homself in opdrag van Piet Retief as predikant georden nadat 'n kerkraad in Februarie 1837 gekies is. Tot 1824 het die Kaapse Kerk die naam Nederduitsch Hervormd gehad en die Voortrekkers het hierdie naam behou. Die Kaapse Kerk sou egter ná 1842 as die Nederduitsch Gereformeerde Kerk bekend staan.
Die Trekkers het gemeentes in Natal, die Vrystaat en Transvaal gestig. Van 1841–1846 het die Trekkers hulp ontvang van 'n Amerikaanse sendeling, Daniel Lindley. In 1850 is die gemeentes in Natal en die Vrystaat by die Kaapse Kerk ingelyf.
In TransvaalWysig
In Transvaal, die bakermat van die Hervormde Kerk was dit egter 'n ander saak. Steeds sonder 'n predikant, het ouderlinge soos F.G. Wolmarans, P.J. van Staden en andere die leiding geneem. Die eerste gemeente in Transvaal, Potchefstroom waarvan die herboude gebou steeds in gebruik is, is in 1842 gestig, gevolg deur Rustenburg in 1850. Die Kerk in Transvaal wou nie hul selfstandigheid prysgee deur by die Kaapse Kerk ingelyf te word, en daardeur onder die Britse goewerneur se gesag staan nie. Daarom is daar gesoek na 'n predikant uit Nederland. Ds. Dirk van der Hoff het in 1853 predikant van Potchefstroom geword, en daarmee die eerste predikant in Transvaal. In dieselfde jaar het die eerste Algemene Kerkvergadering op Rustenburg plaasgevind. Na agt jaar as enigste predikant vir die hele Transvaal, het hulp in 1861 gekom en is ds. A.J. Begemann as predikant van Pretoria bevestig en ds GW Smits as predikant van Rustenburg. In 1864 is ds NJ van Warmelo ook as predikant bevestig.
Kerkvereniging mislukWysig
Die kerk het gedurende 1860–1880 gegroei en tien nuwe gemeentes is gestig. Vanaf 1882 was daar formele samesprekinge tussen die Ned Herv Kerk en die NG Kerk in Transvaal oor kerkvereniging (die Gereformeerde Kerk het nooit aan die samesprekinge deelgeneem nie). Ondanks stroefheid is die vereniging op 7 Desember 1885 in Pretoria deurgevoer en is na die Verenigde Kerk verwys, amptelik Nederduitsch Hervormde of Gereformeerde Kerk.
Die sogenaamde konsulentsgemeente van Pretoria (daar was in Pretoria sedert 1869 twee gemeentes binne dieselfde grense) het egter nie verenig nie. Die middelpunt van die gemeente was naby Bronkhorstspruit op ouderling M.J. Prinsloo se plaas Witfontein. Die gemeente het die ark van die NHK geword deur nie te verenig nie. Woorde van 'n gemeentevergadering van 13 Februarie 1886 het nou gevleuelde woorde geword: "Gevoelt ons integendeel tevreden te blijven hetgeen wij was en nu nog ben, namelijk Ned.Herv."
Hierna het daar uit baie voormalige Hervormde gemeentes lidmate na vore getree wat nie wou verenig nie, maar Hervormd wou bly. Ds. M.J. Goddefroy, wat in 1887 bevestig is as predikant van Pretoria, Middelburg en Trichardtsfontein, sou 'n leidende rol speel in die heropbou en reorganisasie van die Hervormde Kerk.
Oorlog en daarnaWysig
Die oorlog van 1899–1902Wysig
Die Tweede Vryheidsoorlog ook in die volksmond bekend as die Boereoorlog van 1899–1902 het die Kerk geweldig ontwrig. Lidmate het gesneuwel en in die konsentrasiekampe gesterf. Predikante en ouderlinge is as krygsgevangenes weggestuur en verskeie kerke en argiefstukke is verbrand. Na die oorlog het verskeie nuwe bekwame predikante die twintig gemeentes bedien. Die eerste een wat uit Nederland gekom het, was ds. L.E. (Louis) Brandt wat lank 'n leiersrol sou speel. Die eerste gemeente buite Transvaal is in 1905 op Vrede in die noorde van die Oranje-Vrystaat gestig.
Die Kerk in die 20ste eeuWysig
Die Kerk het gegroei van 'n sieletal van 25 423 in 1908 tot 133 485 vyftig jaar gelede en 142 089 in 2006. In 1910 was daar slegs 20 gemeentes wat gegroei het tot 183 in 1956 en 312 in 2006, maar daarna afgeneem tot 303 in 2013. Sedert 1909 word die Kerk se gemeentes in ringe georganiseer.
Jaar | Getal lede | Getal gemeentes |
---|---|---|
1908 | 25 423 | 20 |
1956 | 133 485 | 183 |
1987 | 196 335 | 304 |
1996 | 176 338 | 329 |
2006 | 142 089 | 312 |
2013 | 114 112 | 303 |
Die getal lidmate neem af weens veral die afname in die Afrikanerbevolking as gevolg van die dalende geboortesyfer en lidmate wat sedert 1992 geëmigreer het. In 1990 is byvoorbeeld 5 926 kinders gedoop, maar in 2013 net 1 115, meer as vyf keer minder.
Kerklike publikasiesWysig
Die HervormerWysig
Die eerste uitgawe van die Kerk se amptelike mondstuk, Die Hervormer, het in 1899 verskyn, maar is vanweë die oorlog gestaak, en kon eers in 1909 weer hervat word. Die Hervormer word sedert Januarie 2015 in gedrukte formaat en elektronies gepubliseer.
Die AlmanakWysig
In 1907 het die Kerk se inligtingsbron, Die Almanak, vir die eerste keer verskyn. Tans is daar elke dag 'n dagstukkie beskikbaar wat ook in die Bybelse dagboek agter in Die Almanak uitgegee word. Die dagstukkies verskyn sedert 2013 daagliks op die Kerk se Facebookblad.
KonteksWysig
In 1990 is die Kerk se maandelikse tydskrif, Konteks, in die lewe geroep.
Blitspos@nhk (voorheen e-Hervormer)Wysig
In 2005 is 'n weeklikse internet gebaseerde nuusbrief, e-Hervormer in die lewe geroep, wat ook aan e-posintekenare versend word. Dit is met ingang van 2015 herdoop tot Blitspos@nhk of kortweg bloot Blitspos.
FacebookbladWysig
In November 2010 is 'n amptelike Facebookblad in die lewe geroep. Dit gee nie amptelike standpunte van die Kerk weer nie, tensy eksplesiet so aangedui by 'n bydrae, maar is 'n algemene forum vir publieke gebruik.
Teologiese opleidingWysig
Die teologiese opleiding was reeds sedert 1890 ter sprake, maar kon vanweë verskeie oorsake nie tot stand gebring word nie. Intussen het die bekwame predikant van Pretoria, prof PJ Muller, twee studente, JJ Prinsloo en JJ Kuhn, as predikante opgelei. Hulle is in 1909 tot die bediening toegelaat. In dieselfde jaar is die eerste Kuratorium benoem met die doel om 'n opleiding op te rig. In 1917 het die Fakulteit teologieaan die Transvaalse Universiteitskollege (tans Universiteit van Pretoria) tot stand gekom. Die oudste vakwetenskaplike teologietydskrif in Suid-Afrika, die HTS Teologiese Studies/Theological Studies (http://www.hts.org.za/index.php/HTS) (voorheen bloot Hervormde Teologiese Studies oftewel HTS) is in 1942 deur die Hervormde Kerk se teologiedosente aan die Universiteit van Pretoria tot stand gebring. Dit word tans elektronies as 'n oop toegang aanlynpublikasie uitgegee. Die Fakulteit Teologie het ook 'n webgebaseerde tydskrif teo.co.za waarin populêr-wetenskaplike artikels gereeld verskyn.
SendingWysig
Die sendingopdrag binne die Nederduitsch Hervormde Kerk is aanvanklik deur indiwidue, soos ds HCM Fourie bevorder, ondanks verskeie vooroordele wat bestaan het. Vanaf 1928–1945 was die sendingwerk deur die Nederduits Hervormde Sendinggenootskap Eiendoms Beperk gedoen. In 1945 het die kerk self verantwoordelikheid vir die opdrag aanvaar, maar werk sou eers vanaf 1951 daadwerklik onder leiding van dr (later prof) PS Dreyer gestalte kry. Die Sendingraad, soos dit later bekend geword het, het hulle vir 'n eie opleiding beywer. Vanaf 1961 is saam met die NG Kerk by Turfloop opleiding gegee. In 1979 is oorgeskuif na die Universiteit van die Noorde en het dit bekend geword as die Hervormde Teologiese Opleiding. Vanaf 1985 is die HTO by Klipdrift naby Hammanskraal gevestig. In 2006 is die HTO omskep in die Afrika Instituut vir Missiologie (AIM).
BarmhartigheidswerkWysig
In 1923 het die Nederduitsch Hervormde Weeshuis (NHW) op Krugersdorp tot stand gekom en het later uitgebrei. Die Algemene Diakonale Raad het later intens by die werk betrokke geraak. Die armoedevraagstuk, veral van die verstedelikte Afrikaner ná 1902, het die Kerk aangegryp. Sedert 1924 het die Ondersteuningsraad baie projekte aangepak wat steeds in verskeie vorme voortgaan. So is bejaardesorg 'n hoë prioriteit gewees en in 1929 reeds is die eerste bejaardetehuis van die Kerk, Ons Tuis, se deure geopen.
Vroue se bydraeWysig
Nederduitsch Hervormde Sustersvereniging (NHSV)Wysig
Die rol van vroue in die Kerk is sedert 1940 georganiseer in die Nederduitsch Hervormde Sustersvereniging(NHSV). Die NHSV verrig werk op die gebied van sogenaamde Christelike barmhartigheid. Sedert 1979 is vroue toegelaat om as diakens, ouderlinge en predikante te dien.
Vroue in die ampWysig
Sedert 1979 is vroue toegelaat om as diakens, ouderlinge en predikante te dien. Die NHKA se eerste vrouepredikant was prof Yolanda Dreyer. Dr Elsabé Kloppers was die eerste vrouepredikant in Suid-Afrika wat 'n doktorsgraad in Teologie verwerf het.
Afrikaans as kerktaalWysig
Op liturgiese gebied het die Kerk in 1933 Nederlands as kanseltaal afgeskaf en is Afrikaans gebruik toe die eerste Afrikaanse vertaling van die Bybel in gebruik geneem is, in 1953 is dit hersien en in 1983 is die Nuwe Afrikaanse vertaling in gebruik geneem. In 1944 die eerste Afrikaanse Psalm- en Gesangeboek in gebruik geneem en in 1978 is daar 'n nuwe liedere bygevoeg. In 2001 is 'n nuwe Liedboek vir die Kerk vir die kerksang aanvaar.
KerkwapenWysig
Die wapen van die Nederduitsch Hervormde Kerk van Afrika bestaan in hoofsaak uit die wapen van die voormalige Zuid-Afrikaansche Republiek met byvoeging van ’n randskrif met die Kerk se naam. Dit toon die noue band wat tussen die ZAR en die Nederduitsch Hervormde Kerk bestaan het, wat volgens artikel 20 van die ZAR se grondwet (1858) staatskerk was. Die eerste weergawe van die wapen is in 1858 deur die Volksraad van die ZAR goedgekeur. Daarna is byvoegings gemaak en het dit in sy bekende vorm gedurende 1870 op posseëls verskyn. Die Vierkleur pryk ook op die wapen. Dit is deur ds Dirk van der Hoff ontwerp en vanaf 1858 as landsvlag gebruik. Gedurende die 19de eeu het die Kerk nie die wapen gebruik nie. In 1879 het die Algemene Kerkvergadering goedgekeur dat die wapen as seël gebruik kon word – iets wat nooit uitgevoer is nie. In 1924 is die wapen vir die eerste keer as Kerkwapen op die Almanak gebruik. Vanaf 1925 het ook Die Hervormer die wapen begin gebruik. Sedertdien is pogings aangewend om die wapen esteties en heraldies te verbeter. In 1992 het die Algemene Kerkvergadering ’n kerklike weergawe van dié ou wapen laat goedkeur. Die wysigings op die ZAR-wapen hou in dat die arend en leeu beter aan heraldiese eise voldoen, die vlae effens anders gerangskik is, en die skild groter en meer ovaalvormig is.
GrondwetWysig
Nuwe logoWysig
Die metaforiese voorstelling van Jesus wat die dissipels se voete was in die kerk se nuwe logo word gebruik om iets van die wese en roeping van hul kerkwees oor te dra. Die figuur wie se voete gewas word, is volgens die kerk die wêreld wat met die evangelie bedien word. Die kleiner gebukkende figuur is Jesus van Nasaret (en sy kerk op aarde) wat met sy hele wese dien. Die geboë lyne stel die dimensies voor wat deur die evangelie deurbreek moet word.
BronnelysWysig
- Die amptelike webblad van die Nederduitsch Hervormde Kerk van Afrika (inligting is met toestemming hergebruik).
|
<urn:uuid:e01f6d72-1bc7-4a47-98fa-4a0f1c9ddd80>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.m.wikipedia.org/wiki/Nederduitsch_Hervormde_Kerk
|
2019-07-19T19:18:21Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00066.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999964 |
{
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
}
|
Sprinkaanplaag
Sprinkaanswerms in Suid-Afrika het weens die skade wat hulle aangerig het ‘n beduidende vertragende invloed op die ontwikkeling van die ekonomie gehad. Sprinkane is voorheen meer gevrees as droogte, hael, veesiektes en lae markpryse.
Twee spesies[wysig | wysig bron]
Sprinkaanswerms is ‘n insekplaag wat reeds sedert die vestiging van blankes in Suid-Afrika aan die boere bekend is. Die meeste swerms het bestaan uit ‘n klein spesie, die bruin treksprinkaan Locustana pardalina (orde: Orthoptera, familie: Acrididae). Dit is die enigste treksprinkaan wat inheems aan Suid-Afrika is en wat hom besonder tuis voel in dele van die Wes- en Noord-Kaap, die Karoo, Kalahari, en die suidooste van Namibië. Maar die plaag sprei noordwaarts uit tot teen die Zambezi met uitsluiting van die kusgebiede. Ander swerms in Suid-Afrika word gevorm deur ‘n tropiese spesie, die rooi sprinkaan Nomadacris septemfasciata. Sy oorsprong is die meregebied van sentraal Afrika, en Tanzanië en Zambië. Hulle kom in groot swerms na Zimbabwe, die noordelike provinsies van Suid-Afrika, kwaZulu-Natal en die Oos-Kaap
Plaag[wysig | wysig bron]
As sprinkane in 'n gebied meer en meer word, kry ons oorbewoning. Die kos raak min en dan kom kom hulle al meer en meer as swerms saam. Dan vind boonop ‘n vreemde liggaamlike verandering by die insekte plaas sowel as wysigings in hul gewoontes. Sprinkane is plantetende insekte en so ‘n swerm veroorsaak groot verwoesting in weivelde en gesaaides. Hulle vreet graag gras, koring en mielies. Die skade is dan baie groot, want 'n swerm bestaan soms wel uit miljarde diere en elke sprinkaan vreet elke dag sy eie gewig aan kos. As voedsel skaars raak, word 'n sprinkaan 'n alleseter en word soms selfs ‘n kannibaal. Sprinkane vreet dus die veevoer op. En verminder so die drakrag van die veld. Dus moet die boere hul beeste en skape verminder. Swerms word deur die wind honderde kilometers wegggedra van waar hulle uitgebroei het. Die windrigting bepaal waarheen. So ‘n swerm kan verskeie vierkante kilometer bedek en weeg duisende ton. Goeie reënjare is die teelaarde vir 'n sprinkaanplaag in die winter. Gewoonlik vlieg die swerms in die nag. Die groot probleem is hoe om die swerms te bestry sonder om gif te gebruik, want die insekte is in ‘n geroosterde, gekookte en gedroogde vorm ‘n gewilde tradisionele en boonop proteïenryke voedsel van die inheemse bevolking. Andersins word dit ook as hoenderkos gebruik.
Bestryding[wysig | wysig bron]
Na die Tweede Vryheidsoorlog is kenners uit Ciprus laat kom om advies te gee oor die bestryding van sprinkane. Na Uniewording het kundiges uit Ciprus ook na Kaapland en die Oranje-Vrystaat gekom. Helaas het die konserwatisme van die boere die bestryding gestrem. Dit het egter wel gelei tot navorsing deur staatsdepartemente en tot internasionale samewerking. Na die Eerste Wêreldoorlog was daar ernstige uitbrake in die land en is oorgegaan tot die bespuiting van swerms met ‘n arseenoplossing vanuit vliegtuie en helikopters. Ook is vergiftigde mielies en semels versprei om die plaag onder beheer te kry. Weens hierdie optrede kom die groot swerms van die verlede tans nie meer voor nie. Navorsing het getoon dat die bruin sprinkaan in sy habitat, die Karoo, uitgeroei moet word om die landbou van die noordelike provinsies te beskerm.
Geskiedenis[wysig | wysig bron]
Reeds in 1653 meld Jan van Riebeeck ‘n sprinkaanplaag. Rondom 1746 is daar aan die Kaap gewerk aan die hawehoof en het die regering besluit dat elke boer wat goedere vir uitvoer na die hawe birng, eers ‘n paar vragte klippe met sy ossewaens moet naderbring voordat hy na sy plaas kon terugkeer. Veral op 28 Desember 1746 was die sprinkaanplaag so groot dat alle groenigheid in die Boland vernietig is. Vee het gevrek van die honger. Die nood was so hoog dat die owerheid ‘n biddag om verlossing van die plaag gereël het. Gevolglik het die boere geen produkte gehad om na die hawe te bring nie en is die werk aan die nuwe kaai stilgelê. Tussen 1892 en 1901 is die hele suider-Afrika deur reuse swerms geteister. Veral die suikerrietlande van Natal moes dit ontgeld. Daar is selfs ‘n wet vir die stelselmatige uitroeiing van sprinkane aangeneem. Pres. Paul Kruger van die ZAR het verskeie dae van verootmoediging bepaal om die Here te versoek om hulle nie alleen te verlos van die sprinkaanplaag nie, maar ook van die droogte, runderpes, perdesiekte, armoede en die depressie. In die Kaapkolonie is hierdie voorbeeld gevolg. Johannesburg is in 1907 deur so ‘n groot swerm oorval dat dit die son verduister het en die landskap kaal gevreet is. In Julie 1923 en weer in 1925 was Kerkplein in Pretoria dik bedek met sprinkane. Agt jaar later land ‘n swerm tydens die etensuur in Johannesburg en in 1934 ervaar Suid-Afrika die grootste swerms in menseheugenis.
Port Nolloth[wysig | wysig bron]
Vroeg in die 20ste eeu is die noordweste van die Kaapkolonie deur ‘n plaag van die bruin sprinkane geteister. Swerms van honderde kilometers lang en bestaande uit miljoene sprinkane het hoofsaaklik wes- en noordweswaarts teen meer as ‘n kilometer per uur beweeg. Die lawaaierige swerms het Springbok, Okiep, Upington, Kenhardt, Steinkopf, Lekkersing in die Richtersveld, en die Kalahari bereik, die Oranjerivier oorgesteek en selfs tot Windhoek en Grootfontein gekom. Alles wat groen was, is verorber, behalwe die tsammas. Tuine is verniel en mens en dier het honger gely. By Port Nolloth het die swerm weswaarts oor die see koers gekry. Baie het toe verdrink en is met hooggety op die strand uitgespoel. Ander het omgedraai en in die dorp geland op dakke van huise, op die skepe in die hawe, op die strate, strande en die spoorlyn en op mense op soek na kos. Die waterbronne van die dorp is bevuil met ontbindende sprinkane. Voëls het van ver na die stinkende massa sprinkane gekom en hulle dik gevreet.
Bibliografie[wysig | wysig bron]
- Ensiklopedie van die Wêreld, deel 2. Kaapstad: Nasou, 1994. ISBN 0-94994-808-X
- Green, Lawrence G.: Old Africa untamed. Kaapstad: Howard Timmins, 1974. ISBN 0-86978-080-8
- Green, Lawrence G.: On wings of fire – a narrative of odd and unusual characters and queer, remote places along the flamingo coast from Swakopmund to the Cape. Kaapstad: Howard Timmins, 1982. ISBN 0-86978-212-6
- Gutsche, Thelma: There was a man – the life and times of sir Arnold Theiler, K.C.M.G. Kaapstad: Howard Timmins, 1979. ISBN 0-86978-164-2
- Standard Encyclopaedia of Southern Africa, deel 7. Kaapstad: Nasou, 1972. ISBN 0-625-00323-3
|
<urn:uuid:60891986-fe6f-4454-b0fc-898d2df769e5>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Sprinkaanplaag
|
2019-07-19T19:10:31Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00546.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999933 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Amsterdam, Mpumalanga
Amsterdam | |
Amsterdam se ligging in Mpumalanga
Koördinate: Koördinate: | |
Land | Suid-Afrika |
---|---|
Provinsie | Mpumalanga |
Distrik | Gert Sibande |
Munisipaliteit | Mkhondo |
Stigting | 1864 |
Oppervlak[1] | |
- Dorp | 8,13 km² (3,1 vk m) |
Bevolking (2011)[1] | |
- Dorp | 6 769 |
- Digtheid | 833/km² (2 157,5/myl2) |
Rasverdeling (2011)[1] | |
• Blank | 7.4% |
• Indiër/Asiër | 0.4% |
• Kleurling | 0.8% |
• Swart | 90.4% |
• Ander | 0.9% |
Taal (2011)[1] | |
• Zoeloe | 78.6% |
• Afrikaans | 8.0% |
• Swazi | 6.2% |
• Engels | 2.1% |
• Ander | 5.1% |
Poskode (strate) | 2375 |
Poskode (posbusse) | geen |
Skakelkode(s) | 017 |
- Hierdie artikel handel oor die dorp in Suid-Afrika. Sien Amsterdam vir die artikel oor die Nederlandse hoofstad.
Geskiedenis[wysig | wysig bron]
Omtrent 50 Skotse setlaars wat hulle in die gebied gevestig het, het wat aanleiding gegee het tot Skotse plaasname soos Lochiel, Waverley en Bonny Brae. McCorkindale het aan koors omgekom terwyl hy besig was met die beplanning van 'n hawe vir Lourenço Marques in Mosambiek. Die enigste herinnering aan McCorkindale is die naam van die dorpsplein wat na hom genoem is. In 1882 is Roburnia deur Paul Kruger hernoem na Amsterdam in Nederland.
Distrik[wysig | wysig bron]
Daar is ook groot bloekom-, denne- en wattelpantasies in die omgewing.
Sien ook[wysig | wysig bron]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- "Hoofplek Amsterdam". Sensus 2011.
|
<urn:uuid:33051309-3620-4961-8bd1-4a1bd0a84867>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Amsterdam,_Mpumalanga
|
2019-07-18T13:36:18Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525634.13/warc/CC-MAIN-20190718125048-20190718151048-00530.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.997888 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Amlodipien
Amlodipien | |
---|---|
Algemeen | |
Chemiese formule | C20H25Cl N2O5 |
Molêre massa | 408.879 g/mol |
CAS-registernommer | 88150-42-9 |
Farmakokinetika | |
Roete van toediening | Oraal (tablette) |
Biobeskikbaarheid | 64 tot 90% |
Metabolisme | Lewer |
Uitskeiding | Niere |
Eliminasie-halfleeftyd | 30–50 uur |
Amlodipien (as besilaat, mesilaat of maleaat) is 'n geneesmiddel wat gebruik word om hoë bloeddruk, hartversaking en angina (borskaspyn) mee te behandel. Amlodipien is op die Wêreldgesondheidsorganisasie se modellys van noodsaaklike medisyne wat nodig geag word om die minimum mediese behoeftes van 'n basiese gesondheidsorgstelsel te ondersteun.
Inhoud
Farmakologiese werking[wysig | wysig bron]
Amlodipien is 'n langwerkende kalsiumkanaalblokker (dihidropiridienklas). Net soos ander middels in hierdie klas, werk amlodipien deur die spiertjies in die bloedvate te ontspan, waardeur die bloeddruk dan daal. By angina bevorder die middel bloedvloei na die hartspier om te voldoen aan sy suurstofbehoefte en dus die pyn te verminder.
Aanwysings[wysig | wysig bron]
- Essensiële hipertensie.
- Stabiele hartvatsiekte: afname in hartaanvalle in pasiënte met 'n geskiedenis van miokardiale infarksie.
- Behandeling van simptomatiese hartsiekte of kongestiewe hartversaking. Behandeling hiervoor met amlodipien behoort onder streng mediese toesig ingestel te word teen 'n aanvangsdosis van 5 mg daagliks.
Dosis en toediening[wysig | wysig bron]
Amlodipien, as behandeling vir hipertensie, se aanvangsdosis is 5 mg daagliks per mond.
Teenaanwysings[wysig | wysig bron]
Absoluut[1][wysig | wysig bron]
- Geskiedenis van hipersensitiwiteit teenoor amlodipien
Relatief[1][wysig | wysig bron]
- Kardiogeniese skok
- Onstabiele angina
- Hipotensie: bloeddruk laer as 90/60 mmHg
- Aortiese stenose
- Swangerskap en borsvoeding
Samestelling[wysig | wysig bron]
Elke tablet bevat 5 mg of 10 mg amlodipien
Aanbieding[wysig | wysig bron]
Amlodipien word deur Pfizer as Norvasc ® verkoop in Noord-Amerika, Australië, Suid-Afrika en sommige Europese lande. Sedert die patent in 2007 verval het, is dit ook wêreldwyd as 'n generiese middel beskikbaar.
Verpakkings bevat gewoonlik strokies met 30 gekeepte 5 mg of 10 mg amlodipientablette.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- "DailyMed – AMLODIPINE – amlodipine besylate tablet". dailymed.nlm.nih.gov. Besoek op 2015-11-05.
|
<urn:uuid:b2330ec2-ea01-4e6e-888f-bd4ddc2b4a46>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Amlodipien
|
2019-07-19T21:40:57Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526359.16/warc/CC-MAIN-20190719202605-20190719224605-00490.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999688 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Mdlotirivier
Mdlotirivier Umdlotirivier | |
---|---|
Monding | Indiese Oseaan |
Stroomgebied | KwaZulu-Natal |
Monding-hoogte | 0 m |
Koördinate: Koördinate: |
Die Mdlotirivier vloei in die ooste van KwaZulu-Natal provinsie in Suid-Afrika. Die monding van die Mdlotirivier is geleë noord van Durban by die Umdloti vakansiedorp (deel van eThekwini Metropolitaanse Munisipaliteit). Die naam Mdloti is die Zoeloe-woord vir 'n spesie van wilde tabak wat hier groei.
|
<urn:uuid:eacb8524-afd9-4424-8d40-2057e62b8ef3>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Mdlotirivier
|
2019-07-23T18:10:27Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195529481.73/warc/CC-MAIN-20190723172209-20190723194209-00378.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999435 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Sjabloon:Krieketwedstryd/doc
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie is 'n {{dokumentasie}}-bladsy vir Sjabloon:Krieketwedstryd. Dit bevat gebruiksinligting, kategorieë en ander inhoud wat nie deel is van die oorspronklike sjabloonbladsy nie. |
Gebruik[wysig bron]
{{Krieketwedstryd | datum = 10 Augustus 2017 | tyd = 18:15 MET | dagnag = | span1 = {{Cr-NZ}} | telling1 = 288 (48.5 boulbeurte) | span2 = {{Cr-IN}} | telling2 = 88 (29.3 boulbeurte) | lopies1 = [[Ross Taylor]] 95 (113) | paaltjies1 = [[Ashish Nehra]] 4/47 (9.5 boulbeurte) | lopies2 = [[Ravindra Jadeja]] 20 (44) | paaltjies2 = [[Daryl Tuffey]] 3/34 (8 boulbeurte) | uitslag = Nieu-Seeland wen met 200 lopies | verslag = [http://www.cricinfo.com/sl-tri2010/engine/match/456662.html Telkaart] | plek = [[Rangiri Dambulla International Stadium]], [[Dambulla]] | skeidsregters = [[Simon Taufel]] (Aus) en Ranmore Martinesz (SL) | speler van die wedstryd = [[Ross Taylor]] (NZ) | rondte = Eindstryd | loot = Nieu-Seeland het die kolf gewen en verkies om te kolf | reën = | notas = }}
Eindstryd 10 Augustus 2017 18:15 MET
288 (48.5 boulbeurte)
v
88 (29.3 boulbeurte)
- Nieu-Seeland het die kolf gewen en verkies om te kolf
Leë sjabloon[wysig bron]
{{Krieketwedstryd | datum = | tyd = | dagnag = | verslag = | span1 = | telling1 = | span2 = | telling2 = | lopies1 = | paaltjies1 = | lopies2 = | paaltjies2 = | uitslag = | plek = | skeidsregters = | verslag = | speler van die wedstryd = | rondte = | loot = | reën = | notas = }}
|
<urn:uuid:35f66425-a637-41ee-ad79-03b2c9ccfbaa>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Sjabloon:Krieketwedstryd/doc
|
2019-07-23T17:57:14Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195529481.73/warc/CC-MAIN-20190723172209-20190723194209-00378.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.975374 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Rankplant
’n Rankplant is ’n plant wat teen strukture uitklim met behulp van hegranke of stingels. Hulle word ook klimplante of kruipplante genoem. Hulle besit soepel, kruidagtige, of in 'n later stadium verhoute stingels waarmee hulle hulself aan 'n steunpunt of stut kan oprig. Verskeie soorte maak van ranke gebruik en staan bekend as klim- of rankplante, terwyl 'n ander soort, bekend as slingerplante (byvoorbeeld die Engelse kanferfoelie), hulself so vaswikkel dat hulle soms hul gasheerplant verwurg. Klimplante se ranke is aangepaste blare of selfs takke wat spesiaal ontwikkel en die plant daartoe in staat stel om te klim.
Inhoud
Groeivorme[wysig | wysig bron]
Sommige rank- of kruipplante kan as dekplante gebruik word as daar nie ’n struktuur is om teen op te groei nie.[1] Ander sal teen mure, rotse of heinings opgroei om so hoog as moontlik te klim waar dit die maksimum sonlig kan kry.
- die draai van stingels om ’n struktuur
- met behulp van hegranke wat om strukture krul
- met behulp van suiers wat aan oppervlakke vasklou
- deur dorings of ander haakuitgroeisels
Die meeste rankers is blomplante. Hulle groei vinnig en is dus ’n aanwins vir tuine. Hulle kan teen mure, heinings en ander strukture opgelei word en kan oor ander plante groei om die tuin voller te laat lyk. Kunsmatige raamwerke kan ook gebruik word. Sommige plante rank self, terwyl ander hulp nodig het soos om aan iets vasgebind te word.
Soorte[wysig | wysig bron]
Klimplante word in twee groepe verdeel, naamlik ware of egte klimplante en slingerplante.
Ware klimplante[wysig | wysig bron]
Ware klimplante is voorsien van spesiale organe, naamlik ranke, waarmee hulle hulself ophef en aan 'n steunpunt vasheg. Hierdie ranke kan van verskillende oorsprong en vorm wees. Die vuurlelie (Gloriosa superba), ʼn sierplant van Afrika, klim met behulp van haakvormig omgekrulde blaarpunte. Die kappertjie (Tropaeolum majus) en die bosrank (Clematis vitalba) klim deurdat die blaarstingels om 'n steunpunt draai.
Egte blaarranke word by verskeie vlinderagtige blomme (familie Papilionaceae) aangetref. 'n Gedeelte van die blaar of die hele blaar kan in 'n rank verander. By die naakte lathyrus (Lathyrus aphaca) en die duiwekerwel (Fumaria officinalis) bestaan die rank uit 'n hele blaar, wat blyk uit die aanwesigheid van steunblaartjies aan die basis van die rank en uit die okselknop. Ander soorte soos die ertjie (Pisum sativum) en die pronk-ertjie (Lathyrus odoratus) besit ranke wat uit 'n gedeelte van 'n blaar bestaan: dikwels verleng die hoofaar van die blaar en vorm so 'n rank.
Die vanielje (Vanilla planifolia) klim met behulp van lugwortels. Die geraamteplant (Monstera deliciosa) is 'n ander bekende plant wat in Suid-Afrikaanse huise en tuine aangetref word en wat ook met behulp van lugwortels groei. Takranke is gelyksoortig met takke of stingels omdat sulke ranke op dieselfde wyse as blomme en bloeiwyses uit die oksels van blare ontstaan. Soms dra sulke takranke nog klein blaartjies of knoppe. Die vertakte ranke van komkommeragtige gewasse (familie Cucurbitaceae) het ook ontstaan uit takke waarvan die blare tot ranke ontwikkel het.
Die druiwestok (Vitis vinifera) en die wilde wingerd (Parthenocissus tricuspidata) dra ranke wat in der waarheid aangepaste bloeiwyses is. Hulle kom teenoor 'n blaar voor en is soms met skubbe, klein blaartjies of blomme bedek. Ranke reageer op aanraking deur in die rigting van die bron van aanraking te beweeg. Die reaksie vind slegs plaas wanneer dit deur ʼn vaste voorwerp aangeraak word. Hierdie verskynsel (tigmotropisme) is veral by grenadellas (genus Passiflora) en by komkommeragtige gewasse bestudeer.
Sulke bewegings, waar die rigting van beweging nie belangrik is nie, staan as nastie bekend. Die beweging van ranke is dikwels die gevolg van groeiverskille. As die onderkant vinniger as die bokant groei (hiponastie), rol die rank in ʼn spiraalvorm; wanneer die bokant vinniger groei (epinastie), strek die rank hom uit. Tegelykertyd maak die punt 'n slingerbeweging. As die rank tydens hierdie beweging ʼn steunpunt vind, vorm daar aan die bokant 'n kromming in die rigting van die steunpunt. Aangesien nuwe dele van die rank voortdurend met die steunpunt in aanraking kom, draai die rank homself 'n paar keer om die steunpunt.
Slingerplante[wysig | wysig bron]
By slingerplante voer die hele punt van die stingel ʼn draaibeweging uit totdat 'n vaste steunpunt gevind is waarom die plant kan draai. Die meeste slingerplante kom in die trope voor. Die Engelse kanferfoelie (Lonicera periclymenum) kom veral voor in bosryke dele waar dit soms so stewig am bome rank dat dit die bome heeltemal verwurg; die vate word deur die drukkrag van die ranke afgesluit en die sap vloei word sodoende verhinder. Die draairigting kan sowel regs as links om wees.
Linksdraaiende soorte sluit die bosrank en die snyboontjie (Phaseolus vulgaris) in: regsdraaiende soorte is seldsamer. In Wes-Europa is hops (Humulus lupulus) en die slingerduisendknoop (Polygonum convolvulus) bekend. Nastergal (Solanum dulcamara) is 'n fakultatiewe (vrywillige) slingerplant; as daar geen steunpunt is nie, kruip die rank oor die grond en die draairigting kan links of regs om wees. Bekende Suid-Afrikaanse rankplante sluit in die Bougainvillea-spesies, die welriekende jasmyn, die purperwinde (Ipomoea learii), wat soms so moeilik uit tuine uitgeroei word, en nog talle spesies klimop wat teen die mure van huise of teen heinings aangetref word. Sommige rankplante kan tot 8 m hoog groei. By 'n jong slingerplant groei die stingel aanvanklik regop, maar later horisontaal.
Een van die sykante van die groeipunt groei dan vinniger onder invloed van die swaartekrag. Die groeipunt draai vervolgens om sy lengte-as en die teenoorgestelde sykant van die groeiversnelling van die buitenste kant draai die groeipunt nie net om sy lengte-as nie, maar vorm terselfdertyd ook ʼn spiraal in ʼn vertikale rigting. Hierdie spiraalbeweging staan bekend as siklonastie. Die oorsaak van hierdie beweging is nie aanraking, soos by klimplante nie, maar uitsluitlik swaartekrag.
Bronnelys[wysig | wysig bron]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- "Creepers". mannuthynursery. Besoek op 17 July 2013.
- Gianoli, Ernesto (2004). “Evolution of a climbing habit promotes diversification in flowering plants”. Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences 271 (1552): 2011-2015. doi:10.1098/rspb.2004.2827.
- Francis E. Putz. "Vine Ecology". Besoek op 2012-03-01.
|
<urn:uuid:de374384-d6b7-4f32-a2a6-41f7155266cc>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Klimplant
|
2019-07-20T01:14:01Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526401.41/warc/CC-MAIN-20190720004131-20190720030131-00018.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999937 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
In sy sewehonderdjarige geskiedenis is Pompeii agtereenvolgens deur Osci, Samniete, Grieke, Etruskers en Romeine bewoon wat almal hul spore hier gelaat het. Vulkaniese as en rotse het die ruïnestad tot sy herontdekking in die 18de eeu bedek toe dit die belangstelling van argeoloë en geskiedkundiges gewek het. As een van die bes bewaarde Romeinse ruïnestede gee Pompeii 'n goeie indruk van 'n 1ste eeuse Romeinse nedersetting en die destydse kultuur en leefstyl. Die Argeologiese terreine van Pompeii, Herculaneum en Torre Annunziata is in 1997 deur UNESCO as wêrelderfenisgebiede gelys.
Sien ook
Eksterne skakels
- Wikimedia Commons het meer media in die kategorie .
Afrikaans
|
<urn:uuid:79284ae4-5853-4048-808f-4e016386839d>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.advisor.travel/poi/Pompeii-22986
|
2019-07-18T19:17:15Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525793.19/warc/CC-MAIN-20190718190635-20190718212635-00362.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
a_tag
| false | true | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999959 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
true
],
"in_head": [
false
],
"location": [
"a_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Athelstan van Engeland
Athelstan | |
---|---|
Koning van Engeland | |
Die graf van Athelstan.
Huis | Wessex |
Regeer | 924–939 |
Voorganger | Ethelweard van Wessex |
Opvolger | Edmund I |
Gebore | 895 |
Oorlede | 939 |
Vader | Eduard die Ouere |
Moeder | Ecgwynn |
Athelstan word wel beskou as die eerste werklike koning van Engeland. Hy het groot oorwinnings behaal oor sy vyande, waaronder die Dene, en het sy grondgebied uitgebrei na dele van Wallis en Cornwallis. Sy grootste oorwinning oor ’n vyandige bondgenootskap van Skotland, Wallis en die Vikings was in 937 in die Slag van Brunanburh.
Athelstan het wette uitgevaardig wat die bestuur oor sy grondgebied versterk het. Hy het bondgenootskappe gesluit deur vier van sy halfsusters te laat trou met Wes-Europese heersers. Hy was ook ’n kultuurliefhebber en die versamelaar van kunswerke. Hy het ’n groot deel daarvan aan sy volgelinge en die kerk weggegee om hul steun te verseker.
Athelstan het geen kinders gehad nie en is opgevolg deur sy halfbroer Edmund I.
VerwysingsWysig
- Hierdie artikel is merendeels vertaal vanaf die Nederlandse Wikipedia-artikel nl:Athelstan van Engeland
|
<urn:uuid:2509f9dd-36e2-4ba2-a708-b6904329f99a>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.m.wikipedia.org/wiki/Athelstan_van_Engeland
|
2019-07-17T16:43:56Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525355.54/warc/CC-MAIN-20190717161703-20190717183518-00054.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999998 |
{
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
}
|
On-line version ISSN 2224-7912
Print version ISSN 0041-4751
Tydskr. geesteswet. vol.58 n.2 Pretoria Jun. 2018
http://dx.doi.org/10.17159/2224-7912/2018/v58n2a14
BOEKBESPREKINGS BOOK REVIEWS
Bibi Burger
Departement Afrikaans, Universiteit van Pretoria. E-pos: [email protected]
Redakteur: Jacques van der Elst
Uitgewer: Protea Boekhuis, Pretoria, 2017
ISBN: 978-1-4853-0863-8
Adam Small: Denker, digter, dramaturg is die eerste in 'n beplande reeks bundels om hulde te bring aan Hertzogpryswenners. Dit is gepas dat die eerste bundel juis gewy is aan Adam Small, gegewe die vernederende manier waarop hy in die verlede deur die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns (hierna Akademie) behandel is. Hy is naamlik in 1975 saam met S.V Petersen as lid genomineer, maar is eers in 1978 assessorlidmaatskap toegestaan, wat hy saam met Petersen geweier het. Soos Jacques van der Elst in sy bydrae ("Adam Small en die Hertzogprys") verduidelik, moet hierdie weiering gesien word as protes teen die Akademie se historiese rol in die onderhoud van 'n wit nasionalistiese Afrikaanse letterkunde, sowel as teen die "mindere" posisie van assessorlidmaatskap wat aan hulle toegestaan is (Van der Elst 2017:77).
Hierdie behandeling deur die Akademie reflekteer die manier waarop Small aanvanklik deur die Afrikaanse literêre sisteem gesien is as 'n skrywer wat hoogstens aandag verdien as spreekbuis van Kaaps en van bruin Afrikaanssprekendes in die algemeen. André P. Brink se bespreking van Kanna hy kö hystoe inAspekte van die Nuwe Drama (1986) en H.J. Vermeulen se Reuse-blokboek oor Kanna (1987) is uitsonderings: studies geskryf voor 1990 wat wel met respek en op akademies innoverende wyse met Small se werk omgaan. In heelwat van die bydraes in die huldigingsbundel word verwys na die meer algemene neerhalende houding van die literêre establishment teenoor Small (sien byvoorbeeld Odendaal 2017:52 en Willemse 2017:112-113). Dit was dus 'n versoenende simboliese gebaar toe die Akademie se Letter-kundekommissie in 2012 besluit het om nie, soos wat die reglemente voorskryf, die Hertzogprys toe te ken aan 'n dramateks wat in die vorige drie kalenderjare gepubliseer is nie, maar om eerder die prys toe te ken aan Small se dramaoeuvre. Hierdie besluit is nie ewe positief deur almal ontvang nie, soos uiteengesit deur Van der Elst. Nicol Stassen was byvoorbeeld krities omdat dramas wat wel in daardie periode gepubliseer is oorgesien is, terwyl Hein Willemse aangevoer het dat Small die toekenning om politieke redes moes weier. Hierdie jaar (2018) het die Letterkundekommissie 'n soortgelyke besluit geneem deur te besluit om die Hertzogprys toe te ken aan Pieter Dirk Uys se Stukke teater ('n versameling dramas wat dateer uit die 1970's tot die 1990's) en "met inagneming van sy hele oeuvre". Dit sal interessant wees om te sien of hierdie toekenning 'n soortgelyke reaksie ontlok as dié op Small se toekenning.
Dit is prysenswaardig dat daar nie in Adam Small: Denker, digter, dramaturg - 'n huldiging weggeskram word van die soms omstrede aard van Small se verhouding met die Akademie nie. Eerder word hierdie verhouding juis deur verskeie van die skrywers op die voorgrond geplaas en vanuit verskillende benaderings akademies ondersoek.
Ná Erika Terblanche se biografíese skets ('n verwerkte weergawe van haar "skrywers-album" op LitNet) en Abraham H. de Vries se terugblik op sy persoonlike verhouding met Small, volg Bernard Odendaal se posisionering van Small se poësie binne die Afrikaanse literêre sisteem. Hy gee 'n oorsig van hoe Small se status as digter oor tyd verander het en ondersoek ook hoe Small mettertyd 'n tipe "literêre vaderfiguur" binne die Afrikaanse poësie geword het (Odendaal 2017:57). Dit behels beide die maniere waarop hy jonger digters geïnspireer het, sowel as Nathan Trantraal se berugte bewerings dat Small van Kaaps 'n "goon ofjoke-taal" gemaak het. Odendaal (2017:59) interpreteer Trantraal se kritiek as "'n instrument van simboliese optrede" wat gehelp het om sy eie naam te laat uitstaan onder "opkomende bruin Afrikaanse digters".
Op Odendaal se hoofstuk volg Van der Elst se reeds genoemde uiteensetting van die toekenning van die Hertzogprys aan Small en die polemieke daar rondom. Hierop volg Steward van Wyk se "Adam Small se identiteitskonstrukte", 'n opgedateerde weergawe van sy vroeëre artikel "'ons is nie halfnaaitjies nie / ons is Kaaps': Die wroeging met identiteit by enkele swart Afrikaanse skrywers" (1997). In daardie artikel analiseer hy Small se aanvanklike poging om aansluiting te vind by Afrikaner intellektuele in die 1950's en 1960's, sy omarming van Swart Bewussynsdenke in die 1970's ('n periode waarin hy in Engels geskryf het) en sy versoening met Afrikaanse mense en identifisering met die reënboognasie in die 1990's. Hierdie argument word in die bundel bygewerk met verwysings na Small se openbare stilswye in die vroeë 2000's tot en met die publikasie van Klawerjasin 2013 (Van Wyk 2017: 99-102). Van Wyk verwys na Small se verklaring van hierdie stilswye in terme van 'n bitterheid oor die voortdurende maniere waarop sy werk en uitsprake in raskategorieë geplaas is (Van Wyk 2017:100). In Klawerjas en Small se openbare uitsprake daarna (onder andere by die Vierde Swart Afrikaanse Skrywersimposium in 2015 en in sy gelukwensing aan die rektor van die Universiteit van Stellenbosch oor die instelling se nuwe taalbeleid) bespeur Van Wyk (2017:102) 'n nuwe houding waarin "[m]enslikheid" vir Small "groter waarde [dra] as die behoud van taal".
In die (min-of-meer) eerste helfte van die boek word 'n kort biografie en persoonlike blik op Small as mens dus gevolg deur uiteensettings van die maniere waarop sy status in die Afrikaanse literêre sisteem, sy verhouding met die SA Akademie vir Wetenskap en Kuns en sy eie konseptualisering van sy identiteit oor tyd verander het. Dit is 'n sinvolle struktuur wat die weg voorberei vir hoofstukke ses tot nege, waarin spesifieke literêre werke in diepte bespreek word.
In hoofstuk ses bespreek Hein Willemse die gedig "Vryheid" uit Kitaar my kruis (1962). Hy analiseer, na aanleiding van Hanna Arendt se Between past and future, die spanning in die gedig tussen die strewe na 'n individualistiese innerlike vryheid waar die individu onaangeraak is deur uiterlike situasies en die stryd om 'n per definisie gemeenskaplike politieke vryheid. Die maniere waarop hierdie spanning in "Vryheid" teenwoordig is, word as vertrekpunt gebruik om hierdie spanning in die res van Small se oeuvre en in wat Van Wyk sy "identiteitskonstruk-sie" noem, te ondersoek.
In die volgende hoofstuk, "Herinneringe en herbesinnings - Kanna hy kö hystoe" bespreek Marisa Keuris Kanna se opvoeringsgeskiedenis. Deur middel van 'n fokus op herinneringstudies, trauma en versoening, plaas sy soos ander bydraers die klem op verskuiwings in Small se status: van die eerste opvoerings wat Small as bruin mens nie kon bywoon nie, tot die hedendaagse status van Kanna as "ikoniese werk" wat nog gereeld opgevoer word (Keuris 2017:154).
Keuris se hoofstuk word gevolg deur Jacomien van Niekerk se analise van die Brechtiaanse invloed (al dan nie) op twee verwerkings van Kanna tot radiodrama. Van Niekerk se bespreking van Kanna se opvoeringsgeskiedenis is meer krities as Keuris s'n. Terwyl Keuris toegee dat die opvoeringsgeskiedenis van Kanna soms pynlik is, is Van Niekerk (2017:159-161) se kritiek op die wyse waarop bruin karakters deur wit akteurs vertolk is (ook in die 1989 radiodrama), feller. Waar die karakter van Makiet gewoonlik as 'n versorgende en lydende moederfiguur interpreteer word, fokus Van Niekerk (2017:167-171) ook op die maniere waarop die teenstrydighede in Makiet se karakterisering bydra tot 'n genuanseerde kritiek op die maniere waarop almal medepligtig gemaak word aan die ongeregtigde en vervreemdende samelewing wat in die drama uitgebeeld word.
Michael le Cordeur fokus in sy bydrae ook op 'n spesifieke drama, naamlik Krismis van Map Jacobs en veral op die drama as teks wat gereeld aan hoërskoolkinders voorgeskryf word. Hy deel sy ervaring met die onderrig van die drama aan onderwysstudente en hulle indruk dat dit gebruik kan word om Kaaps deel van Afrikaanse kurrikula te maak en om leerders te laat nadink oor bendegeweld. Le Cordeur eien Small dus ook as 'n verteenwoordiger van Kaaps, maar sy benadering (wat ook erkenning gee aan die heterogeniteit van hierdie taal [Le Cordeur 2017:191]) fokus eerder op die bemagtiging wat dit meebring, eerder as wat dit Small slegs beperk tot skrywer van Kaaps. Dit sou wel waardevol gewees het as Le Cordeur die statistieke van studente se reaksie op Map Jacobs ingesluit het. Dit sou byvoorbeeld gebruik kon word om verskillende studente se reaksies met mekaar te vergelyk.
Soos reeds genoem, bestaan die tweede hoofstuk van die bundel uit Abraham H. de Vries se herinneringe aan Small. Dit is gepas dat die tweede laaste hoofstuk van die bundel ook meer persoonlik en minder akademies is. Dit bestaan uit die Vlaamse leksikograaf Willy Martin se besinning oor sy pogings om enkele Small gedigte na Nederlands en Vlaamse dialekte te vertaal en sluit 'n postume brief aan Small in. Hierin verduidelik Martin die keuses wat hy as vertaler gemaak het.
Die heel laaste hoofstuk is Antoinette Lombard en Rinie Schenk se besonder interessante bespreking van 'n aspek van Small se lewe waarna daar dikwels in die verbygaan verwys word, maar wat nog nie akademies ondersoek is nie - naamlik sy loopbaan as Maatskaplike Werkdosent. Hulle bespreek die invloed van sy fokus op maatskaplike geregtigheid op kurrikula en op die studente vir wie hy klas gegee het.
Natuurlik is daar steeds aspekte van Small se werk en sy lewe wat nie in die bundel verteenwoordig word nie. Daar word relatief min aandag geskenk aan sy poësie (in vergelyking met sy dramas). Odendaal fokus net op sy posisie as digter in die literêre sisteem en Willemse interpreteer slegs "Vryheid". Martin se "brief aan Small oor sy vertalings bevat wel 'n kort (maar ekonomiese) strukturele analise van die betrokke gedigte.
Ten spyte van hierdie gapings dien Adam Small: Denker, digter, dramaturg - 'n huldiging as 'n inleiding tot die akademiese en populêre diskoerse oor Small se werk en lewe én bevat dit oorspronklike navorsing wat ook nuwe navorsingsmoontlikhede oopmaak. Laasgenoemde word ook bevorder deur Bettina Wyngaard se bibliografie aan die einde van die bundel. Hierdie bibliografie is deeglik en sal dien as 'n nuttige hulpbron vir navorsers en studente. Daar is wel enkele bronne (soos Bloom se Anxiety of Influence en Carlson se The Haunted Stage) ingesluit wat deur die skrywers in hierdie boek gebruik is, maar wat nie direk verband hou met Adam Small nie.
BIBLIOGRAFIE
Brink, A.P. 1986. Aspekte van die nuwe drama. Pretoria: Academica. [ Links ]
Van Wyk, S. 1997. "ons is nie halfnaaitjies nie / ons is Kaaps": Die wroeging met identiteit by enkele swart Afrikaanse skrywers. Literator 18(2):85-97. [ Links ]
Vermeulen, H.J. 1987. Kanna hy kö hystoe. Reuse-blokboek 21. Pretoria: Academica. [ Links ]
|
<urn:uuid:472a144e-b831-4a1b-a176-141a206b4c37>
|
CC-MAIN-2019-30
|
http://www.scielo.org.za/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0041-47512018000200014&lng=en&nrm=iso&tlng=en
|
2019-07-18T21:16:09Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525829.33/warc/CC-MAIN-20190718211312-20190718233312-00162.warc.gz
|
by
|
4.0
|
a_tag
| false | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999985 |
{
"abbr": [
"by",
"by"
],
"in_footer": [
false,
false
],
"in_head": [
false,
false
],
"location": [
"a_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"4.0",
"4.0"
]
}
|
Hulp
Kategorie:Metallurgie
in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Jump to navigation
Jump to search
Wikimedia Commons bevat media in verband met
Metallurgy
.
Bladsye in kategorie "Metallurgie"
Die volgende 9 bladsye is in hierdie kategorie, uit 'n totaal van 9.
A
Austeniet
B
Blik
Brons
E
Edelmetaal
L
Legering
M
Metaalverkoling
S
Soldeerpasta
Soldeersel
Staal
Ontsluit van "
https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Kategorie:Metallurgie&oldid=1120926
"
Kategorie
:
Materiaalkunde
Navigasie-keuseskerm
Persoonlike gereedskap
Nie ingeteken nie
Bespreking
Bydraes
Skep gebruiker
Meld aan
Naamruimtes
Kategorie
Bespreking
Variante
Weergawes
Lees
Wysig
Wysig bron
Wys geskiedenis
Meer
Soek
Navigasie
Tuisblad
Gebruikersportaal
Geselshoekie
Onlangse wysigings
Lukrake bladsy
Hulp
Sandput
Skenkings
Ander projekte
Wikimedia Commons
Druk/eksporteer
Skep boek
Laai af as PDF
Drukbare weergawe
Gereedskap
Skakels hierheen
Verwante veranderings
Spesiale bladsye
Permanente skakel
Bladinligting
Wikidata-item
Ander tale
Aragonés
العربية
Asturianu
Azərbaycanca
Башҡортса
Boarisch
Беларуская
Беларуская (тарашкевіца)
Български
বাংলা
Bosanski
Català
Čeština
Cymraeg
Dansk
Deutsch
Zazaki
Ελληνικά
English
Esperanto
Español
Eesti
Euskara
فارسی
Suomi
Français
Furlan
Galego
עברית
हिन्दी
Hrvatski
Magyar
Հայերեն
Interlingua
Bahasa Indonesia
Ilokano
Ido
Italiano
日本語
Patois
ქართული
Қазақша
한국어
Кыргызча
Latina
Lëtzebuergesch
Lumbaart
Lietuvių
Latviešu
Македонски
മലയാളം
Монгол
मराठी
Bahasa Melayu
Mirandés
Nederlands
Norsk nynorsk
Norsk
Occitan
Polski
Português
Română
Русский
Scots
Srpskohrvatski / српскохрватски
Slovenčina
Slovenščina
Српски / srpski
Svenska
Ślůnski
தமிழ்
Тоҷикӣ
Tagalog
Türkçe
Татарча/tatarça
Українська
اردو
Oʻzbekcha/ўзбекча
Tiếng Việt
Walon
Winaray
ייִדיש
中文
Bân-lâm-gú
粵語
Wysig skakels
Die bladsy is laas op 8 Maart 2013 om 22:50 bygewerk.
Die teks is beskikbaar onder die lisensie
Creative Commons Erkenning-Insgelyks Deel
. Aanvullende voorwaardes kan moontlik ook van toepassing wees. Sien die
Algemene Voorwaardes
vir meer inligting.
Privaatheidsbeleid
Inligting oor Wikipedia
Vrywaring
Ontwikkelaars
Koekieverklaring
Selfoonweergawe
|
<urn:uuid:e0534afa-d375-4141-9f6d-b8fff47eb437>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Kategorie:Metallurgie
|
2019-07-22T16:23:24Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195528141.87/warc/CC-MAIN-20190722154408-20190722180408-00082.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.954815 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Nuwe navorsing toon dat diabetes 'n gesinsverhouding is. (Shutter)
Jy ken waarskynlik iemand met diabetes, want dit is 'n toenemend algemene siekte. In 2017, meer as 425 miljoen volwassenes het met diabetes geleef, en meer as 1,106,500-kinders leef met tipe 1-diabetes, wêreldwyd.
Daar is drie algemene tipes diabetes. In Tipe 1, die liggaam se immuunstelsel aanvalle die selle wat insulien maak, die hormoon wat bloedsuiker (ons liggaam se brandstof) kry waar dit moet gaan. In Tipe 2 maak die liggaam insulien, maar die insulien kan nie sy werk doen nie. In beide gevalle gaan die bloedsuikervlakke op.
'N derde soort diabetes, swangerskap diabetes, is tydelik tydens swangerskap. Ons onlangse studies toon egter dat diabetes in een familielid verband hou met diabetes in ander familielede.
Pare deel diabetes risiko
In die meeste gevalle is Tipe 2 en swangerskap-diabetes nie net verwant aan genetika nie, maar ook aan laer fisiese aktiwiteit en minder gesonde eetgewoontes. Verbetering van eet en aktiwiteit kan Sny Tipe 2 diabetes risiko met die helfte. Baie studies het getoon dat baie vroue met swangerskap diabetes voortgaan met die ontwikkeling van Tipe 2-diabetes in die dekade na swangerskap.
(Shutter)
Ons het gekyk na data van ongeveer 70,000 paartjies wat ouers in Quebec was. Ons het bevind dat indien die moeder swangerskap diabetes gehad het, die vader 30 persent meer geneig was om Tipe 2-diabetes te ontwikkel in die 10 jaar na swangerskap.
As die moeder beide swangerskap diabetes en swangerskap hipertensie gehad het - tydelike hoë bloeddruk tydens swangerskap - die vader was 80 persent meer geneig om Tipe 2-diabetes in die toekoms te ontwikkel.
Dit is tyd om aksie te deel: om die gesondheidsgedrag bymekaar te verbeter en om die ontwikkeling van diabetes in die toekoms te voorkom.
Wat van die kinders?
Ons het inligting oor die kinders van die paartjies wat ons bestudeer het, van geboorte tot 22 jaar oud. Meer as 90 persent van diabetes wat begin voor die ouderdom van 22 in die meeste Kanadese provinsies is Tik 1, en tik nie 2.
Studies uit Alberta toon 'n skakel tussen swangerskap diabetes in moeders en Tipe 2 by kinders. Een studie in Swede het 'n verband getoon tussen Tipe 2 of swangerskap diabetes in die moeder en die ontwikkeling van Tipe 1 in die kinders.
Ons het gevind dat die kinders van moeders met swangerskap diabetes tussen geboorte en 22 jaar twee keer so geneig om Tipe 1-diabetes te ontwikkel. As jy 5,000 jong mense gehad het wat jy vir twee jaar gekyk het, dui ons resultate daarop dat twee van hulle Tipe 1 sal ontwikkel as hul ma nie swanger diabetes gehad het nie. Vier of vyf sou Tipe 1 ontwikkel as hul ma gestasie diabetes gehad het. Dit is dus skaars, maar dit is belangrik.
(Shutter)
'N Studie ook van Quebec toon dat 'n kwart van die jong mense wat Tipe 1 ontwikkel kom hospitaal toe in 'n mediese krisis Die eerste keer word hulle gediagnoseer. Die vroeë tekens van Tipe 1 kan gemis word: wees dorstig, moet gereeld urineer, 'n bietjie vaag gesig, 'n mate van moegheid wat jy nie kan verduidelik nie.
Om die verband met swangerskap-diabetes te verstaan, kan 'n ander nuttige stuk van die legkaart wees - om jongmense, hul gesinne en hul gesondheidsorgverskaffers te stoot om die moontlikheid van diabetes te oorweeg, net soos wat hulle doen as hul ouers bekend is dat hulle Type 1 of Type 2 het.
Gestasie diabetes is 'n familie verhouding
Ons weet nog nie hoekom daar 'n verband tussen swangerskap diabetes in moeders en Tipe 1 by jongmense is nie. Die belangrike ding om te onthou is egter dat swangerskap diabetes 'n gesinsverhouding is.
Toekomstige Tipe 2-diabetes kan voorkom word in baie familielede binne die tuis omgewing - deur meer tuisgemaakte gesonde etes en baie vrugte en groente te eet, deur gebraaide kosse te verminder en uit te eet en met 'n hele gesin klem op aktief te wees.
(Unsplash / igor miske), CC BY
Tipe 1-diabetes, alhoewel skaars, kan vroeër ook by kinders en tieners gediagnoseer word, met 'n bewustheid van die skakel na ma se swangerskap-diabetes.
Tenslotte moet ons op die vlak van die volksgezondheid en op die vlak van die beleid 'n groter inspanning doen om die bewustheid van die diabetes risiko te verhoog en om gemeenskapsgebaseerde diabetes preventieprogramma's te ondersteun.
Oor Die Skrywer
Kaberi Dasgupta, Medeprofessor in Geneeskunde, McGill Universiteit; Geneesheer-Wetenskaplike en Direkteur van die Sentrum vir Uitkomste Navorsing en Evaluering by die McGill Universiteit Gesondheidsentrum, McGill Universiteit
books_diabetes
|
<urn:uuid:24599efb-dd18-435d-9cf3-a8d507b4bc82>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.mightynatural.com/health/attitudes-and-healing/577-living-in-harmony/health-wellness/diseases-and-conditions/14308-gestational-diabetes-in-the-mother-increases-diabetes-risks-for-the-whole-family.html
|
2019-07-23T22:10:04Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195529737.79/warc/CC-MAIN-20190723215340-20190724001340-00266.warc.gz
|
by
|
4.0
|
a_tag
| false | false | false | false |
Latn
|
afr
| 1.000001 |
{
"abbr": [
"by"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
false
],
"location": [
"a_tag"
],
"version": [
"4.0"
]
}
|
Eulipotyphla
Eulipotyphla | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wetenskaplike klassifikasie | ||||||||||||
Families | ||||||||||||
Hulle is insektevreters en vroeër is hulle as deel van die orde Insectivora beskou, saam met byvoorbeeld die gouemolle en selfs die klaasneuse. Genetiese navorsing het getoon dat dit nie korrek is nie: die gouemolle en die klaasneuse behoort tot die Afrotheria en nie tot die Laurasiatheria nie en dit het die orde Insectivora polifileties gemaak. Die huidige monofiletiese orde Eulipotyphla bevat net vyf families waarvan nogtans een sedert die tyd van die kolonisasie van die Karibiese gebied uitgestorwe is. In die Suider-Afrika kom twee van hierdie families voor: die krimpvarkies en die skeerbekmuise.
- Fam Talpidae - ware molle
- Fam Erinaceidae
- Atelerix frontalis - Krimpvarkie
- Fam Soricidae - skeerbekmuise
- Fam Solenodontidae - Wes-Indiese Solenodons
- Fam Nesophontidae † - Wes-Indiese skeerbekmuise (uitgestorwe)
|
<urn:uuid:14f5a2f2-51e1-4716-bf0a-a211110fe93c>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Eulipotyphla
|
2019-07-17T16:45:36Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525355.54/warc/CC-MAIN-20190717161703-20190717183703-00146.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999283 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
1733
Jump to navigation
Jump to search
1733 |
◄ | 17de eeu | ◄18de eeu► | 19de eeu | ► |
Dae | Eeue | Geskiedenis | Geskiedenisportaal |
Sien ook: Kategorie:1733 |
Kalenders | |
Daniel Bernoulli | |
Die jaar 1733 was 'n gewone jaar wat volgens die Gregoriaanse kalender op 'n Donderdag begin het. Dit was die 33ste jaar van die 18de eeu n.C. Soos ander gewone jare het die jaar 12 maande, 52 weke en 365 dae gehad.
Gebeure[wysig | wysig bron]
- Daniel Bernoulli gebruik statistiese argumente tesame met klassieke meganika om termodinamiese resultate af te lei. Sodoende begin die vakgebied van statistiese meganika.
- 23 Januarie – Pous Clemens XII verklaar Jan van Dukla salig.
- 2 Maart – Pous Clemens XII stel Domenico Riviera, apostoliese protonotarius aan as kardinaal.
- 28 September – Pous Clemens XII stel Marcello Passeri, titulêr aartsbiskop van Nazianzo en Giovanni Battista Spinola, goewerneur van Rome aan as kardinaal.
Geboortes[wysig | wysig bron]
- 13 Maart – Joseph Priestley, 'n Engelse chemikus, filosoof, predikant en onderwyser wat suurstof identifiseer († 1804).
- 18 Maart – Friedrich Nicolai, Duitse skrywer, publisis, boekhandelaar, kritikus, outeur van romans en reisverhale, streekshistorikus, leidende persoonlikheid van die Berlynse Verligting († 1811).
|
<urn:uuid:07470b85-7b18-4797-9211-23bdacc648d4>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/1733
|
2019-07-18T21:51:19Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525829.33/warc/CC-MAIN-20190718211312-20190718233312-00330.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.998959 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Sentraal-Afrika
Sentraal-Afrika, of Middel-Afrika, is terme wat gebruik word om die gebied van Afrika onder die Sahara-woestyn te beskryf en die westelike "bult", maar ten weste van die Groot Skeurvallei. Die Kongorivier vloei deur Sentraal-Afrika. Hierdie rivier voorsien 'n groter gebied van water as enige ander rivierstelsel, met die uitsondering van die Amesonerivier.
Die lande wat meestal tot Sentraal-Afrika gereken word, is:
Soms word die volgende lande ook ingesluit:
Gebiede van die Wêreld | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sien ook Kontinente van die wêreld |
|
<urn:uuid:aa4a365d-00fa-4fd1-89b8-523225fd32ed>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.m.wikipedia.org/wiki/Sentraal-Afrika
|
2019-07-23T22:05:02Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195529737.79/warc/CC-MAIN-20190723215340-20190724001340-00458.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.998341 |
{
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
}
|
Keiserryk Oostenryk
Die Keiserryk Oostenryk (Duits: Kaisertum Österreich of Kaiserthum Oesterreich) was 'n staat in Sentraal-Europa vanaf 1804 tot 1867 en is deur slegs een monarg regeer. Die Keiserryk is met die kroning van die keiser van die Heilige Romeinse Ryk, Frans II, tot Keiser van Oostenryk op 11 Augustus 1804 gestig. Die seremonie het gevolg op die stigting van die Keiserryk Frankryk deur Napoleon Bonaparte op 18 Mei 1804. Frans II is in 1835 opgevolg deur sy seun Ferdinand I, wie tydens die rewolusie van 1848 ten gunste van Frans Josef I abdikeer het.
|
<urn:uuid:0c2a5da4-3642-4b09-a1d2-285d1a490537>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Keiserryk_Oostenryk
|
2019-07-17T17:12:49Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525355.54/warc/CC-MAIN-20190717161703-20190717183703-00410.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999905 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Bettie Kemp
Bettie Kemp is 'n Suid-Afrikaanse radio- en TV-aanbieder, aktrise en 'n regisseur van drama en dokumentêre programme vir radio. Sy is ook ‘n nuusleser en kontinuiteitsaankondiger. Sy is veral bekend as aanbieder vir RSG en kykNET se ontbyt-program, Dagbreek. Kemp is ook 'n ervare stemkunstenaar van handelsprodukte, en was vir 'n paar jaar die Afrikaanse stem vir Standard Bank se telefoniese inbeldienste.
Bettie Kemp | |
Nasionaliteit | Suid-Afrika |
---|---|
Beroep(e) | Aktrise, TV- en radio-persoonlikheid |
Internet-rolprentdatabasis-profiel |
ToekenningsWysig
Sy het twee VITA-benoemings gekry vir haar solo-verhoogproduksies Kom Nader. In 2011 word sy tydens die Fiestas as die beste vroulike byspeler aangewys vir haar vertolking in Dood van ’n verkoopsman. By die 2012 Aardklopfees is sy benoem as die beste aktrise vir haar rol in TaMiem van Swellendam.
FilmografieWysig
- Goeiemôre Suid-Afrika in die 1980's en vroeë 90's (SAUK)
- Vyfster, 1984 as die welsynsbeampte
- Sweet 'n Short, 1991 as TV-nuusleser
- Stander, 2003 as TV-nuusleser
- Begeertes (TV-reeks op kykNET), 2007-2008 as Trudie
- Villa Rosa, 2011 as 'n gasakteur
- Binnelanders, 2012 as 'n gasakteur
- Dagbreek (kykNET se regstreekse ontbytprogram), 2012
Vele ander.
|
<urn:uuid:9a32cf28-e354-4144-b146-52c2eebec0f2>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.m.wikipedia.org/wiki/Bettie_Kemp
|
2019-07-17T16:58:47Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525355.54/warc/CC-MAIN-20190717161703-20190717183703-00554.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999934 |
{
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
}
|
Bespreking:Baha'u'llah
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die Baha'u'llah-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
|
<urn:uuid:87b86b09-32f6-473b-ae08-7698e117072e>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:Baha%27u%27llah
|
2019-07-17T18:56:44Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525374.43/warc/CC-MAIN-20190717181736-20190717203736-00450.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999918 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Basil Dean
Basil Dean | |
Geboorte | 26 Maart 1887 |
---|---|
Nasionaliteit | Engels |
Sterfte | 22 April 1978 (op 91) |
Beroep(e) | Akteur, vervaardiger, regisseur, en skrywer |
Internet-rolprentdatabasis-profiel |
Basil Dean (26 Maart 1887 – 22 April 1978) was 'n Engelse akteur, vervaardiger, regisseur, en skrywer. Hy was bekend vir sy rolle in die rolprente The Return of Sherlock Holmes (1929), Looking on the Bright Side (1932), Autumn Crocus (1934), en Mozart (1936).
Filmografie[wysig | wysig bron]
Rolprente[wysig | wysig bron]
- 1928: The Constant Nymph
- 1929: The Return of Sherlock Holmes
- 1930: The Perfect Alibi
- 1930: Escape!
- 1931: Sally in Our Alley
- 1931: Footsteps in the Night
- 1932: Looking on the Bright Side
- 1932: Woman in Bondage
- 1932: Love on the Spot
- 1932: Nine Till Six
- 1932: The Sign of Four: Sherlock Holmes' Greatest Case
- 1932: The Water Gipsies
- 1933: Loyalties
- 1933: Three Men in a Boat
- 1933: The Constant Nymph
- 1934: Autumn Crocus
- 1934: Java Head
- 1934: Sing As We Go!
- 1934: Lorna Doone
- 1935: Look Up and Laugh
- 1935: No Limit
- 1936: Mozart
- 1936: Laburnum Grove
- 1936: Scotland Yard Commands
- 1936: Queen of Hearts
- 1936: Sensation
- 1937: Keep Fit
- 1937: The Show Goes On
- 1938: I See Ice
- 1938: George Takes the Air
- 1938: Penny Paradise
- 1940: 21 Days Together
- 1943: The Constant Nymph
Televisierolprente[wysig | wysig bron]
- 1938: The Constant Nymph
- 1938: When We Are Married
- 1958: The Curtain Goes Up
- 1970: Hassan
|
<urn:uuid:61d87b0f-bda1-49d8-8a5c-c0ac7997ff0f>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Basil_Dean
|
2019-07-16T14:34:14Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195524568.14/warc/CC-MAIN-20190716135748-20190716161748-00314.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.840378 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Kategorie:Krieket in die Verenigde Koninkryk
Jump to navigation
Jump to search
Wikimedia Commons bevat media in verband met Cricket in the United Kingdom. |
|
<urn:uuid:c93c7cdd-aa10-40e8-8051-f11a338c8a3a>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Kategorie:Krieket_in_die_Verenigde_Koninkryk
|
2019-07-24T02:39:37Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195530250.98/warc/CC-MAIN-20190724020454-20190724042454-00226.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.888614 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Sic
Wanneer sic gebruik word, moet liefs geen uitroepteken, d.w.s. *(sic!), gebruik word nie. Deur 'n uitroepteken by die sic-opmerking te voeg, toon ten eerste op 'n beterweterige teregwysing en ten tweede op swak smaak: dit is soos om die hardste vir jou eie grap te lag.[1]
VoorbeeldeWysig
- Kyk na die artikel oor Die Melktert Kommissie. Die artikel begin met "Die Melktert Kommissie (sic)...". Hiermee gee die skrywer te kenne dat hy/sy besef dat "melktertkommissie" een woord is, maar dat hy/sy dit so aanhaal.
- Die Afrikaanse rolprent Die Prince van Pretoria, "prins" is in Engels, maar die rolprent is onder die titel so vrygestel.
|
<urn:uuid:57f19f31-ae31-4ce4-8320-cfa6957924b0>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.m.wikipedia.org/wiki/Sic
|
2019-07-16T14:40:36Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195524568.14/warc/CC-MAIN-20190716135748-20190716161748-00410.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999922 |
{
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
}
|
Baha’i
Bahaïsme[1] (Arabies: بهائية, Persies: بهائي; dikwels ook Baha'i, Baha'i-geloof, Baha'isme of Baha'idom genoem) is 'n godsdiens wat in die 19de eeu in die destydse Persië (moderne Iran) ontstaan het. Gelowiges glo in die eenheid van God, godsdiens en die mensdom.[1] Dit is 'n relatief nuwe godsdiens wat wêreldwyd tussen twee en vyf miljoen volgelinge het. Hoewel van die stigterslede van die godsdiens Sjiïtiese Moslems was, en sommige mense Baha'i daarom steeds as 'n Moslem-groep beskou, is daar aansienlike verskille tussen dié twee godsdienste wat hulle eintlik onversoenbaar maak. Baha'i maak self daarop aanspraak dat dit 'n universele godsdiens is wat die belangrikste oortuigings van al die ander belangrike godsdienste saamvat.
Inhoud
Basiese leerstellingsWysig
Anders as by die meeste ander godsdienste, het Baha'i geen rituele of godsdienstige praktyke nie. Hoewel gebed by lede aanbeveel word, is selfs dit nie verpligtend nie. Tydens samekomste neem verskillende lede leiding om uit die Heilige Skrifte voor te lees en word daar nie aan 'n spesifieke vorm of orde voorkeur gegee nie.
Een GodWysig
Soos die Zoroastrisme, Judaïsme, Christendom, Islam en Sikhisme is die Baha'i-geloof 'n monoteïstiese godsdiens wat in die eerste plek glo en verklaar dat daar net Een Almagtige God bestaan. Baha'is glo dat hierdie God, wat die Skepper is van alles wat bestaan, vir die mens "onkenbaar" en "onbeskryflik" is. Die mens kan God dus nie uit sy eie krag of vermoë leer ken of verstaan nie.
Manifestasies van GodWysig
Baha'is glo ook soos die Moslems, Judaïste en Zoroastriste dat God Hom van die vroegste tye af deur spesiale boodskappers aan die mens openbaar het. Waar Moslems en Jode egter glo dat hierdie boodskappers gewone mense was wat deur God as profete gebruik is om sy boodskap oor te dra, glo Baha'is dat die boodskappers almal manifestasies is van dieselfde goddelike gees. Hulle verskil ook van Moslems deurdat hulle Mohammed wel as boodskapper erken, maar nie as die laaste boodskapper soos wat Moslems glo nie. Baha'is glo God het in die verlede verskillende boodskappers na verskillende volke en kulture gestuur om hulle volgens sy wil te leer en te lei, en sal dit in die toekoms steeds doen. Van die belangrikste boodskappers of manifestasies tot nou was onder meer Adam, Abraham, Moses, Zoroaster, Boeddha, Krisjna, Jesus, Mohammed, die Bab en Baha'u'llah, die stigter van die Baha'i-geloof.
Tien GebooieWysig
Baha'is volg 'n leefwyse met hoë morele standaarde waar eerlikheid, betroubaarheid, kuisheid, naastediens, vrygewigheid, en harde werk as vorms van aanbidding beskou word. Die Tien Gebooie, soos aangeteken in die Judaïstiese Torah en Christelike Bybel, word as voorskrifte vir 'n rein en (aan God) toegewyde lewe beskou. Die Tien Gebooie bepaal onder meer dat daar net Een God is en dat Hy alleen aanbid mag word; dat Sy naam nie misbruik mag word nie; dat mense die sabbat (sewende rusdag) moet onderhou, dat kinders hul ouers moet eer; dat mens nie mag moord pleeg, steel of valse getuienis teen ander lewer nie, dat mense nie ontrou mag wees in die huwelik nie en dat mense nie mekaar se besittings mag begeer nie. Baha'i verbied ook die gebruik van alkohol, dwelmmisbruik, dobbel en skinder.
Algemene doelstellingsWysig
Bahá'u'lláh se belangrikste doelwit was om 'n universele godsdiens te vestig wat mense van verskillende gelowe, kulture en agtergronde sou saamsnoer om God te aanbid en in die algemeen te help om van die wêreld 'n beter plek te maak. Om dit te doen, beywer Baha'is hulle onder meer daarvoor om die eenheid van die menslike ras en samewerking onder verskillende religieë te bevorder, harmonie tussen die wetenskap en godsdiens te verkondig, hulle te beywer vir gelykheid van geslagte, verpligte onderwys vir almal, die instelling van 'n universele of wêreldtaal en die beëindiging van uiterste rykdom en armoede, om vooroordele uit die weg te ruim en wêreldvrede te bevorder. In hierdie strewes is daar heelwat ooreenkomste tussen Baha'i en die New Age-beweging. Die grootste verskil is egter dat hoewel Bahá'aí's ander godsdienste erken, hulle steeds daarop aandring dat daar net Een God is wat aanbid mag word, terwyl aanhangers van New Age glo dat mense kan kies of hulle 'n god, verskillende gode of selfs natuurkragte wil aanbid of volg.
Ander oortuigingsWysig
'n Interessante verskynsel in Baha'i is dat daar besonderse waarde geheg word aan die syfer nege. Die numeriese waarde van die Arabiese woord bahá is nege. Daar is ook nege openinge in die menslike liggaam, wat volgens Baha'is dui op 'n beginsel waarvolgens die ganse heelal georganiseer is. Baha'is het, soos Moslems, 'n jaarlikse vastyd en agt "heilige dae" waarop gebeure in die lewens van die godsdiens se stigters herdenk word. Op dié dae word daar nie gewerk nie en Baha'i's beskou dít (om nie te werk nie) as 'n spesiale offer. Nuwejaar (Naw-Ruz) word op 21 Maart gevier. Van die belangrikste verskille tussen Baha'i en Islam is onder meer dat eersgenoemde glo dat Mohammed 'n profeet was, maar nie die laaste profeet nie; dat hulle die Koran as 'n openbaring van God beskou maar nie as die "laaste en volmaakte openbaring" nie, en dat hulle die Islamitiese konsep van Djihad (heilige oorlog) verwerp en vrede voorstaan.
Heilige skrifteWysig
Omdat Baha'i's glo dat alle godsdienste openbarings van God bevat, heg hulle waarde aan die heilige skrifte van die meeste ander godsdienste. Geskrifte soos die Christelike Bybel, die Joodse Torah en die Islamitiese Koran word veral intens bestudeer om te sien hoedat Bahá'u'lláh die profesieë daarin vervul het. Die belangrikste heilige skrif in Baha'i is egter die Kitab-i-Aqdas, wat deur Bahá'u'lláh geskryf is en beskou word as die godsdiens se wetboek. Ander belangrike geskrifte is "Versamelings van Bahá'u'lláh se Werke", "Gebede en Oordenkinge", "Sendbrief aan die Seun van Wolf", "Die Sewe Valleie" en "Die Vier Valleie". Sommige van hierdie werke is in soveel as 350 verskillende tale beskikbaar – ook in Afrikaans. 'n Interessante beginsel wat Baha'is volg, is dat elke mens onafhanklik van ander na die waarheid kan soek. Dit beteken dat 'n Baha'i die heilige skrifte van die godsdiens op sy eie kan bestudeer en sy eie interpretasie daarvan kan volg.
LeierskapWysig
Daar is geen godsdienstige ampsbekleërs in Baha'i nie. Plaaslike gemeentes word "geestelike rade" (baytu l-adl) genoem en bestaan uit 'n minimum van nege lede. In die Verenigde State van Amerika (VSA) alleen is daar meer as 1 700 sulke gemeentes. Afgevaardigdes van gemeentes kom jaarliks byeen vir 'n Algemene Jaarvergadering waar die lede van die Nasionale Geestelike Raad verkies word.
Die internasionale hoofkwartier van Baha'i is op die berg Karmel naby Haifa in Israel gesetel. Internasionale byeenkomste word gereeld daar, sowel as in ander lande, aangebied. Die beweging se argiewe word by die hoofkwartier gehou, wat ook as administratiewe sentrum dien. Bahá'u'lláh se graf is in die naburige stad Akkra (Akko).
Geskiedenis van Baha'iWysig
- Bab: "Die Deur"
Die oorsprong van Baha'i kan teruggevoer word na 1844 toe Sajied Ali'Mohammed, 'n Sjiïtiese Moslem, hom in die dorpie Sjiraz in die destydse Persië tot "Bab-ud-Din" (Arabies vir "deur van geloof") verklaar het. Onder sommige Sjiïtiese groepe beteken hierdie term dat hy toegang sou hê tot die Twaalfde Imam en dus as tussenganger tussen hom en Moslems sou kon optree. Die Bab – soos sy volgelinge na hom verwys het – het ook daarop aanspraak gemaak dat hy die vervulling was van verskeie profesieë waarvolgens God iemand sou stuur om 'n "nuwe godsdienstige era" in te lui. Onder sy leiding het 'n nuwe godsdiens tot stand gekom wat as Babisme bekend sou staan. Die meerderheid Sjiïete en die Persiese regering het egter die Bab se aansprake verwerp en hom as 'n ketter en godslasteraar gebrandmerk. Van sy volgelinge is gevolglik wreed vervolg en selfs vermoor. Die Bab is self in die tronk gegooi en in 1850 is hy op dertigjarige ouderdom ter dood veroordeel en om die lewe gebring. Kort hierna – in 1852 – is twintigduisend Babi's deur die Persiese regering om die lewe gebring.
- Baha'u'llah: "Die Beloofde Een van Alle Eeue"
Voor sy dood het die Bab voorspel dat God negentien jaar later iemand sou stuur wat nóg groter en belangriker as hy self was. Dié persoon sou die "Beloofde Een van Alle Eeue" wees – 'n besonderse manifestasie van God soortgelyk aan Zoroaster, Boeddha, Jesus Christus en Mohammed. In 1852 is Mizra Hoesein-Ali, wat die Bab opgevolg het as leier van die Babi's, in die tronk gegooi nadat twee lede van die groep probeer het om die Sjah (keiser) van Persië om die lewe te bring. Terwyl hy in die tronk was, het Hoesein-Ali 'n openbaring van God ontvang dat hy die Beloofde Een was waarna die Bab negentien jaar tevore in sy voorspelling verwys het.
Ontstaan van Baha'iWysig
Hoesein-Ali het sy naam hierna verander na Bahá'u'lláh, wat in Arabies "Glorie van God" beteken, en daarmee 'n nuwe godsdiens gevestig wat as Bahá'aí' bekend sou staan. In 1863 het hy sy roeping vir die eerste keer in die openbaar bekend gemaak – en onmiddellik teenstand gekry van die meerderheid Sjiïete. Vir die res van sy lewe sou Bahá'u'lláh, wat self vrede verkondig het, nooit weer in vrede leef nie. Hy en van sy volgelinge is van die een stad na die ander gedeporteer en as politieke gevangenes aangehou.
Tot met sy dood in Akkra (Ottomaanse Ryk, huidige Israel) in 1892 het Bahá'u'lláh egter voortgegaan om die Baha'i-geloof te bevorder. Hy het die beginsels en wette van Baha'i vir sy volgelinge neergeskryf en by verskeie geleenthede briewe aan die wêreldleiers van sy tyd (onder meer Pous Pius IX van die Kerklike staat, Napoléon III van die Tweede Franse Keiserryk, Aleksander II van die Russiese Ryk, Wilhelm I van die Koninkryk Pruise, Victoria van die Verenigde Koninkryk van Groot-Brittanje en Ierland, Frans Joseph I van Oostenryk-Hongarye, Abdülaziz van die Ottomaanse Ryk en Nasruddin Sjah van Persië) gestuur waarin hy die doelstellings van die godsdiens aan hulle verduidelik en hulle probeer oorhaal om dit te aanvaar.
Groei tot wêreldgodsdiensWysig
Bahá'u'lláh se seun, Abbas Effendi, bekend as Abdu'l-Bahá onder sy volgelinge, het ná sy pa se dood oorgeneem as leier van die Baha'is. Soos sy pa, is hy weens sy oortuigings in die tronk gegooi. Ná sy vrylating in 1908 het Abdu'l-Bahá 'n sendingreis deur Europa en Noord-Amerika onderneem om die Baha'i-boodskap daar te verkondig.
'n Tak van Baha'i is egter reeds vroeër in 1894 deur Ibrahim George Kheiralla in die VSA gevestig. Kheiralla het vir homself 'n diploma gekoop om die titel "dokter" te kan gebruik en begin om as geneesheer te praktiseer. Uit dié praktyk het hy 'n inkomste verdien en ook die geleentheid gebruik om die leerstellinge van Baha'i met sy pasiënte te deel.
In 1895 het Kheiralla en sy eerste vyf Amerikaanse bekeerlinge die "Eerste Raad van Baha'i's in Amerika" (First Assembly of Baba'ists in America) gestig. Nuwe bekeerlinge het gou bygekom en hoewel daar later 'n skeuring tussen Kheiralla en Abdu'l-Bahá ontstaan het, het die groep aangehou groei tot die Baha'i-groepe in die VSA teen 1920 die grootste ter wêreld was.
Vervolging in IranWysig
Die Baha'is se geskiedenis in Persië sowel as in die moderne staat van Iran is grootliks in bloed geskrewe. Duisende van hulle het sedert die ontstaan van die godsdiens daar onder verskillende regerings as martelaars gesterf. Sedert die Irannese Rewolusie onder leiding van die Sjiïtiese Ajatolla Ruholla Komeini (1900–1989) in 1979, het dié vervolging opnuut toegeneem. Die Sjiïete beskou Baha'is as ketters en onrusstokers en beskou dit as hul taak om hul godsdiens (Islam) teen hulle te beskerm.
Huwelike tussen Baha'is word as prostitusie beskou omdat dit nie volgens die Islamitiese Wet geldig is nie. Baha'is word van spioenasie verdink omdat hulle internasionale kongresse in die buiteland bywoon. Hulle word ook beskou as samesweerders met Israel omdat hul internasionale sentrum in Haifa (Israel) gesetel is.
Baha'i vandagWysig
Baha'i's maak daarop aanspraak dat daar aan die begin van die 21ste eeu sowat vyf miljoen volgelinge van dié godsdiens op aarde was. Onafhanklike bronne dui egter daarop dat dié syfer waarskynlik nader aan twee miljoen lede is. Hoe dit ook al sy, Baha'i het in die sowat 150 jaar van sy bestaan gegroei tot 'n wêreldgodsdiens met lede in minstens driehonderd verskillende lande. In die VSA was daar teen 1990 sowat 110 000 Baha'is en aanduidings is dat die godsdiens daar – soos in verskeie ander Westerse lande – steeds veld wen. In Afrika was daar na raming teen 1993 sowat 1,5 miljoen Baha'is. Afrika-lande waar daar redelike groot Baha'i-gemeenskappe is, is onder meer Uganda, Botswana, Kenia, Tanzanië, die Demokratiese Republiek van die Kongo, Rwanda, Tsjad, Burundi, Zambië en Malawi. Daar is ook klein groepies in Madagaskar en Namibië.
Suid-AfrikaWysig
Die eerste Baha'i aktiwiteite het in Mei 1911 te Kaapstad plaasgevind en die eerste Plaaslike Geestelike Raad is in 1925 te Pretoria verkies, maar die huidige gemeenskap het daadwerklik in 1953 begin toe dertien Baha'is vanaf die Verenigde State gekom het en hulle in Kaapstad, Pretoria, Johannesburg en Durban gevestig het. Suid-Afrika se Baha'i gemeenskap het hulle Goue Jubileum (halfeeufees) in 2003 te Pokeng gevier, wat gevolg is deur satelliet feestelikhede in Bloemfontein, Kaapstad, Durban, Pretoria, Johannesburg, Sabie, Mthatha en Mahikeng. Skattings van die aantal Baha'i volgelinge in Suid-Afrika strek van omtrent 201 000 tot omtrent 240 100 aanhangers deur die “World Christian Encyclopedia.”
BronneWysig
- Hugh C. Adamson: Historical Dictionary of the Bahá’í Faith, Scarecrow Press, Lanham (Maryland), 2007, ISBN 978-0-8108-5096-5
- G. Cameron, W. Momen: A Basic Bahá’í Chronology, George Ronald, Oxford, 1996, ISBN 0-85398-404-2
- Juan Ricardo I. Cole: Baha’i, David Levinson, Karen Christensen, Encyclopedia of modern Asia, Charles Scribner's Sons, Thomson Gale, New York, 2002, ISBN 0-684-31242-5
- William S. Hatcher, J. Douglas Martin: The Bahá’í Faith. The Emerging Global Religion Bahá’í Publishing Trust, Wilmette (Illinois), 2002, ISBN 1-931847-06-1
- B. Todd Lawson: Bahā’ī, John L. Esposito, The Oxford Encyclopedia of the Modern Islamic World, Oxford University Press, New York, Oxford, 1995, ISBN 0-19-509612-6
- Moojan Momen: Relativism. A Basis For Bahá’í Metaphysics, Studies in Honor of the Late Husayn M. Balyuzi. Studies in the Bábí and Bahá’í Religions, Kalimát Press, Los Angeles, 1988, (Online)
- Moojan Momen: The Baha’i Faith. A Beginner's Guide Oneworld Publications, Oxford, 2008, ISBN 1-931847-27-4 (Online)
- Nader Saiedi: Logos and Civilization. Spirit, History and Order in the Wiritings of Bahá’u’lláh, University Press of Maryland, Bethesda, 2000, ISBN 1-883053-63-3
- Peter Smith: A Concise Encyclopedia of the Bahá’í Faith, Oneworld Publications, Oxford, 2008, ISBN 978-1-85168-184-6
- Peter Smith: An Introduction to the Baha’i Faith Cambridge University Press, New York, Cambridge, 2008, ISBN 978-0-521-68107-0
- Peter Smith: The Babi and Baha’i Religions. From messianic Shi’ism to a World Religion, Cambridge University Press, Cambridge, New York, 1987, ISBN 0-521-31755-X
- Peter Smith: The Bahá’í Faith. A Short History, Oneworld Publications, Oxford, 1999, ISBN 978-1-85168-208-9
- Robert Stockman: Bahá’í Faith, Thomas Riggs, Worldmark Encyclopedia of Religious Practices, Thomson Gale, Detroit, 2006, ISBN 0-7876-6612-2
- John Walbridge: Baha’i Faith, Richard C. Martin, Encyclopedia of Islam and the Muslim World, Macmillan Reference USA, Thomson Gale, New York, 2004, ISBN 0-02-865604-0
VerwysingsWysig
- HAT Taal-en-feitegids, Pearson, Desember 2013, ISBN 978-1-77578-243-8
Eksterne skakelsWysig
Wikimedia Commons bevat media in verband met Bahá'í Faith. |
|
<urn:uuid:6ec93073-37e1-4d2a-b0b0-66fb179b3593>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.m.wikipedia.org/wiki/Baha%E2%80%99i
|
2019-07-20T07:44:54Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526489.6/warc/CC-MAIN-20190720070937-20190720092937-00330.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999961 |
{
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
}
|
Gallia Cisalpina
Gallia Cisalpina (Latyn vir "Gallië duskant die Alpe") of Cisalpynse Gallië was 'n provinsie van die Romeinse Republiek in die grondgebied van moderne Noordelike Italië (insluitend Emilia-Romagna, Friuli-Venezia Giulia, Ligurië, Lombardye, Piëmont, Trentino-Alto Adige/Suid-Tirol en Veneto). Soms is daar ook na die gebied as Gallia Citerior (Herwaarts Gallië), Provincia Ariminum, of Gallia Togata (Toga-draende Gallië, wat dui op die gebied se vroeë Romanisering) verwys. Gallia Transpadana het verwys na die deel van Gallia Cisalpina tussen die Po en die Alpe. Die provinsie is uit Mutina (vandag Modena) regeer, waar magte onder Spartacus in 73 v.C. die legioen van Gaius Cassius Longinus, die provinsiale goewerneur, verslaan het.
Die Rubiconriver het die suidelike grens met die werklike Italië aangedui, en dit was met die kruising van die rivier in 49 v.C. wat Julius Caesar, met sy oorloggeharde legioene na die verowering van Gallië, die Romeinse Republiek in burgeroorlog gedompel het wat uiteindelik gelei het tot die daarstel van die Romeinse Ryk as 'n soort monargistiese militêre diktatuur.
Die provinsie is in Italië opgeneem in ongeveer 43–42 v.C., as deel van Keiser Augustus se "Italisifering" program tydens die Tweede Triumviraat. Die einde van die provincia het 'n nuwe administratiewe wet of lex vereis waarvan die kontemporêre titel egter onbekend is. Die dele daarvan wat op 'n bronstablet gegraveer is wat in die museum by Parma bewaar word is geheel en al met die regterlike gesag bemoei; die lex stel twee viri en vier viri juri dicundo aan. Die lex verwys ook na 'n Prefek of Mutina.[1] Vergilius is in Gallia Cisalpina gebore en is die beroemdste seun van die provinsie.
|
<urn:uuid:46e59e9f-2659-4faf-83ff-ec3378ca5b17>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.m.wikipedia.org/wiki/Gallia_Cisalpina
|
2019-07-21T13:07:11Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195527000.10/warc/CC-MAIN-20190721123414-20190721145414-00490.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999713 |
{
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
}
|
Langalibalele-rebellie
Die Langalibalele-opstand van 1873 was 'n rebellie van die Hlubi-clan teen die koloniale bewind in Natal.
Langalibalele[wysig | wysig bron]
Die Hlubi-sibbe was 'n Nguni-stamgroep wat in die middel van die 19de eeu nog min of meer 'n onafhanklike bestaan gevoer het. Hulle het in die omgewing van Utrecht, tussen die Bloedrivier en die Buffelsrivier, gewoon. In 1836 het die kragtigste reënmaker in die streek, die agttienjarige Langalibalele ('n naam met die betekenis van “die son is kokend warm”), hul hoofman geword. Mpande, die Zoeloe-koning, het in 1848 met 'n sterk leër bewapen met vuurwapens teen die Hlubi opgetrek. Gevolglik vlug die Hlubi-groep uit Zoeloeland na die omgewing van die Kliprivier in Natal. Die Natalse koloniale regering wou die Hlubi gebruik as 'n buffer tussen die stropersbendes van die Boesmans en die blanke koloniste en verskuif daarom die clan van 'n 7 000 siele na die gebied by die oorsprong van die Boesmansrivier, tussen Champagne Castle, Cathkinpiek en Giant's Castle. Hierdie streek was oos van die Drakensberge en wes van die huidige Estcourt in die Thukela-distrik.
Oorsake[wysig | wysig bron]
Groot getalle mans van baie stamme in Suider-Afrika is as arbeiders na die diamantvelde van Griekwaland-Wes (Kimberley) gelok. Dikwels het hulle vuurwapens as betaling vir hul arbeid ontvang. Met die Natalse koloniale regering het dit destyds finansieel nie te goed gegaan nie en het daarom allerhande belastings gehef. Boonop is die mans opgeroep om militêre diens te doen. Toe kom die regering ook nog met die eis dat alle vuurwapens geregistreer moet word. Stadig het al hierdie maatreëls die gesag van die stamkapteins ondermyn. Langalibalele verset hom teen die regering se eis van vuurwapenregistrasie, want hy beskou dit as 'n truuk om sy mense te ontwapen. Hy het hom goed herinner hoe sy sibbe 25 jaar tevore deur Mpande se leër met vuurwapens aangeval en verdryf is. Gevolglik word Langalibalele gedagvaar om in persoon voor die hof te verskyn. Hy weier, want met sy kennis van die stamtradisie en die gewoontereg vermoed hy dat hy gevang en vermoor kan word. Deur 'n hele reeks sulke misverstande versleg die verhouding met die koloniale regering. Die inkonsekwente beleid in die verskillende Britse kolonies teenoor die inheemse bevolking het verder tot die onsekerhede bygedra en verhoudinge verder bemoeilik.
Rebellie[wysig | wysig bron]
Uit vrees vir 'n algemene opstand het die Natalse regering drasties teen Langalibalele en sy ondersteueners opgetree. In Oktober 1873 trek 'n 200 soldate, 300 blanke vrywilligers en 6 000 swart lojaliste, insluitende die Natalse luitenant-goewerneur sir Benjamin Pine en sir Theophilus Shepstone, met twee kanonne na die onrusgebied. Langalibalele, sy krygers en hul beeste trek daarop met die Boesmanskloofpas (teenswoordig bekend as die Langalibalele-pas) die Drakensberge in en lok so die invalsmag onder maj. Anthony Durford agter hulle aan die klowe in. Hierdie trek van Langalibalele oor die landsgrens is deur die regering as 'n daad van afskeiding en dus verraad beskou. Onbekende terrein, ongeoefende vrywilligers, onervare koloniale soldate en die digte mis het veroorsaak dat Durnford se mag hul rigting verloor, moedeloos en uitgeput raak en honger ly. Boonop het Durnford gewond geraak. Boonop sneuwel drie lede van die Natal Carbineers en twee Zoeloe-verkenners. Paniek grensende aan muitery het onder die koloniale mag losgebars. Ten spyte van hul verouderde vuurwapens en dat hulle swak skuts was, tree die Hlubi as die wenners uit die stryd. Langalibalele en sy krygers trek hulle daarna terug in Basoetoland (Lesotho). Op 5 November is Durnford en sy mag weer terug in hul basis by Nottingham Road. Die Natalse regering kondig op 11 November krygswet af. In 'n weerwraakaksie val die koloniale mag die Hlubi-nedersetting aan en vermoor 150 mans, vroue en kinders. Langalibalele is as stamhoof ontsetel, die stam is ontbind en hul land en vee gekonfiskeer. Op 11 Desember het die Basoeto-hoofman Molapo vir Langalibalele en vyf van sy seuns naby Leribe laat aankeer en hulle is in kettings aan die koloniale owerheid uitgelewer.
Hofsaak[wysig | wysig bron]
Die saak teen Langalibalele het op 16 Januarie 1874 begin. In die 19de eeu het Natal twee regstelsels gehad, naamlik 'n Westerse en die inheemse gewoontereg. 'n Spesiale hof waarin die stamreg sou geld, is vir hierdie saak saamgestel. Pine en Shepstone was die voorsittende beamptes en die aanklaers. Verder het die hof bestaan uit drie magistrate en ses stamkapteins. Langalibalele is slegs beperkte regsverteenwoordiging gegun, geen kruisondervraging is toegelaat nie en teen die uitspraak kon geen appél aangeteken word nie. Langalibalele is tot lewenslange verbanning na Robbeneiland veroordeel. Dit maak hom een van die eerste swart aktiviste wat op Robbeneiland gehuisves is. Van sy volgelinge is ook swaar gestraf. Deur die bemoeienis van die regering in Londen en veral van biskop Colenso is Langalibalele in Januarie 1875 in huisarres geplaas op die plaas Uitvlugt by Oude Molen, by die huidige Mowbray in Kaapstad. Hier het enkele van sy familielede by hom kom woon. Twaalf jaar later is hy begenadig en is hy terug na Pietermaritzburg. Hier is hy in 1889 in die Swartkopwoonbuurt oorlede. Die ligging van sy graf by Giant's Castle is geheim gehou. Eers in 1950 het sy familie die juiste ligging daarvan bekendgemaak en jare later het Nelson Mandela 'n krans op die graf gelê.
Gevolge[wysig | wysig bron]
Die hele verhoor van Langalibalele en sy volgelinge het geweldige kritiek ontlok. In die hele Suider-Afrika is die saak bespreek. Alhoewel dit die bedoeling was om stamreg te laat geld, is die Afrika-tradisies juis nie in ag geneem nie. Swartmense het hul repsek vir die blanke se administrasie verloor en dit het tot verdere onrus en opstande gelei. Die hof is beskryf as 'n boendoehof, daar is beweer dat daar verskeie ongeoorloofde regsprosedures was en dat dit 'n bespotting van die regstelsel gemaak het. Dr. John William Colenso, die omstrede Anglikaanse biskop van Natal (en kenner van die Zoeloe-taal) het 'n afvaardiging na Engeland gelei om die onregverdige verhoor, swaar vonnis en behandeling van Langalibalele onder die politici se aandag te bring. Dit het groot opskudding in die Britse politiek veroorsaak. In die Kaapkolonie het John X. Merriman hom ook skerp uitgelaat oor die onwettige verhoor en growwe rassevooroordeel in die saak. Geen blanke sou, volgens Merriman, so streng gevonnis wees nie. Die gevolg hiervan was dat Pine op 1 April 1875 as luitenant-goewerneur van Natal ontslaan en Shepstone van sy regterlike mag gestroop is. lord Carnarvon, die Britse minister van kolonies, het nou besef dat Shepstone se beleid om swartmense nie te verwesters nie, maar hulle deur middel van hulle kapteins beklee met onbeperkte mag te regeer, nie meer wenslik was nie. Carnarvon en ander Britse politici het beweer dat die enigste haalbare oplossing van die probleem op daardie stadium was om 'n eenvormige beleid teenoor al die inheemse volkere in al die gebiede in Suider-Afrika te voer. Dit kon egter alleen verkry word as al die kolonies tot 'n konfederasie toetree.
Bibliografie[wysig | wysig bron]
- Davenport, T.R.H.: South Africa – a modern history. Johannesburg: MacMillan, 1977. ISBN 0-86954-028-9
- Derwent, Sue: KwaZulu-Natal Heritage Sites – a guide to some great places. Claremont: David Philip Publishers, 2006. ISBN 0-86486-653-4
- Saks, David: Durnford, 'Long Belly' and the Farce at the Pass. Military History Journal, deel 14, nr. 2, Desember 2007 (op internet)
- Standard Encyclopaedia of Southern Africa, deel 6. Kaapstad: Nasou, 1972 . ISBN 0-625-00322-5
|
<urn:uuid:581130cf-0fc4-4085-ab16-5ff30e9c66dc>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Langalibalele-rebellie
|
2019-07-19T02:06:53Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525973.56/warc/CC-MAIN-20190719012046-20190719034046-00194.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999957 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Ryan Gosling
Ryan Gosling | |
Gosling in 2017 by die San Diego Comic-Con
Geboortenaam | Ryan Thomas Gosling |
---|---|
Geboorte | 12 November 1980 |
Aktiewe jare | 1993-tans |
Loopbaan[wysig | wysig bron]
Hy het sy loopbaan as ’n kinderster op die Disney-televisiekanaal se Mickey Mouse Club (1993–'95) gemaak. Daarna het hy in ander gesinsvermaakprogramme opgetree soos Are You Afraid of the Dark? (1995) en Goosebumps (1996). Hy was ook in die TV-reekse Breaker High (1997–'98) as Sean Hanlon en Young Hercules (1998–'99) in die titelrol. Sy eerste rolprentrol was as ’n Joodse neo-Nazi in The Believer (2001) en hy het daarna naam gemaak in onafhanklike flieks soos Murder by Numbers (2002), The Slaughter Rule (2002) en The United States of Leland (2003).
Gosling het in 2004 wyer bekend geraak met sy hoofrol in die romantiese drama The Notebook, waarvoor hy vier Teen Choice-toekennings en ’n MTV Movie-prys ontvang het. Sy rol as ’n dwelmverslaafde onderwyser in Half Nelson (2006) is benoem vir ’n Oscar en sy rol as ’n sosiaal wanaangepaste alleenloper in Lars and the Real Girl (2007) is benoem vir ’n Golden Globe. In 2007 was hy ook in die hofriller Fracture.
Ná ’n blaaskans van drie jaar was Gosling in Blue Valentine te sien en hy het ’n tweede Golden Globe-benoeming gekry. 2011 was ’n mylpaal vir hom – hy het in drie hoofstroomflieks gespeel: die romantiese komediedrama Crazy, Stupid, Love, die politieke drama The Ides of March en die aksieriller Drive. Hy het twee Golden Globe-benoemings daarvoor gekry. In 2013 was hy in die misdaadriller Gangster Squad, die drama The Place Beyond the Pines en die geweldfliek Only God Forgives. Sy regisseursdebuut, Lost River, is in 2014 uitgereik. In 2015 was hy in die drama The Big Short te sien. Vir sy hoofrol in die musiekblyspel La La Land (2016) het hy die Golden Globe as beste akteur in die kategorie musiekblyspel of komedie ontvang.
Musikant en sakeman[wysig | wysig bron]
Gosling se musiekgroep, Dead Man's Bones, het hul debuutalbum met dieselfde naam in 2009 uitgereik en het in dié jaar deur Noord-Amerika getoer. Hy is ook die mede-eienaar van Tagine, ’n Marokkaanse restaurant in Beverly Hills, Kalifornië.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- "Ryan Gosling Biography (1980-)". FilmReference.com. Besoek op 9 Julie 2014.
|
<urn:uuid:6c98d4ad-0374-4672-9383-665c9197bcc2>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Ryan_Gosling
|
2019-07-19T02:39:29Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525973.56/warc/CC-MAIN-20190719012046-20190719034046-00314.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999831 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Gary, Indiana
Kaart | Wapen |
Vlag | |
Land | Verenigde State |
Deelstaat | Indiana |
County | Lake |
Koördinate | |
Geïnkorporeer op | 14 Julie 1906 |
Oppervlakte: | |
- Totaal | 148,1 vk km |
Hoogte bo seevlak | 185 m |
Bevolking: | |
- Totaal (2013) | 78 450 |
- Bevolkingsdigtheid | 621,7/vk km |
Tydsone | CST (UTC -6) |
Somertyd | CDT (UTC -5) |
Burgemeester | Karen Freeman-Wilson (D) |
Amptelike Webwerf | gary.in.us |
Gary is 'n hawestad in die deelstaat Indiana en geleë aan die oewer van die Michiganmeer. Die stad is ongeveer 48km vanaf Chicago en het ontstaan as gevolg van die yster industrie. In 1906 was die stad gebou deur die United States Steel Corporation en vernoem na Elbert H. Gary, toe die voorsitter van die Direksie. Dit is gebou op sandduine en moerasse.
Bron[wysig | wysig bron]
- Collier's Encyclopedia, Crowell-Collier Educational Corporation, Volume 10, Bladsy 583.
|
<urn:uuid:0cd8d46f-194b-4ef6-9b15-a7f09cd18460>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Gary,_Indiana
|
2019-07-20T11:48:22Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526508.29/warc/CC-MAIN-20190720111631-20190720133631-00098.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.998265 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Heinrich Schütz
Heinrich Schütz ([O.S.D. 8 Oktober 1585] 18 Oktober 1585[1] – 6 November 1672[2]) was 'n Duitse komponis en orrelis, wat oor die algemeen beskou word as die mees belangrikste Duitse komponis in die tydperk voor Johann Sebastian Bach, sowel as een van die mees belangrikste komponiste van die 17de eeu.
Die meeste musiek waarvan die wêreld vandag van kennis dra was geskryf vir die Lutherse Kerk, primêr vir die Elektorale Kapel in Dresden. Hy het wat vandag tradisioneel beskou word as die eerste Duitse opera, naamlik Dafne, wat in 1627 opgevoer is by Torgau, geskryf. Die stuk is egter ongelukkig verlore, saam met al sy seremoniële- en teaterstukke.
Notas[wysig | wysig bron]
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit | vertaal.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- Gregory S. Johnston (red.), A Heinrich Schütz Reader: Letters and Documents in Translation, Oxford University Press, 2013, bl. 85.
- Joshua Rifkin, et al. "Schütz, Heinrich." Grove Music Online. Oxford Music Online. Oxford University Press, accessed October 8, 2013. Online: [1].
|
<urn:uuid:f3005ed2-69b9-49f2-8169-989a4e7b86ef>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Heinrich_Sch%C3%BCtz
|
2019-07-24T06:51:44Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195531106.93/warc/CC-MAIN-20190724061728-20190724083728-00210.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999782 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Bespreking:Vader
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die Vader-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
|
<urn:uuid:82ef4963-3d00-438c-aec6-91f6232e1b9d>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:Vader
|
2019-07-21T19:28:04Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195527196.68/warc/CC-MAIN-20190721185027-20190721211027-00058.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999995 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Kategorie:2de eeu
Jump to navigation
Jump to search
Wikimedia Commons bevat media in verband met 2de eeu. |
Subkategorieë
Hierdie kategorie bevat slegs die volgende subkategorie.
M
-
Bladsye in kategorie "2de eeu"
Die volgende 103 bladsye is in hierdie kategorie, uit 'n totaal van 103.
1
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 107 v.C.
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
- 152
- 153
- 154
- 155
- 156
- 157
- 158
- 159
- 160
- 161
- 162
- 163
- 164
- 165
- 166
- 167
- 168
- 169
- 170
- 171
- 172
- 173
- 174
- 175
- 176
- 177
- 178
- 179
- 180
- 181
- 182
- 183
- 184
- 185
- 186
- 187
- 188
- 189
- 190
- 191
- 192
- 193
- 194
- 195
- 196
- 197
- 198
- 199
|
<urn:uuid:c7c1396e-1530-4af2-8527-6164e1831aee>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Kategorie:2de_eeu
|
2019-07-20T13:55:12Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526517.67/warc/CC-MAIN-20190720132039-20190720154039-00522.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.955156 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Carnosauria
Carnosauria Tydperk: Middel-Jura-Laat Kryt 171.6–70 m. jaar gelede | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
’n Replika van ’n Allosaurus fragilis-skelet. | ||||||||||||||
Wetenskaplike klassifikasie | ||||||||||||||
Subgroepe | ||||||||||||||
Carnosauria | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kladistiese klassifikasie | ||||||||||||
Carnosauria is ’n groot groep roof-dinosourusse wat in die Middel-Jura tot Laat Kryt geleef het. Hoewel dit oorspronklik ’n groot verskeidenheid teropodes ingesluit het wat nie naby-verwant was nie, is die groep nou verfyn sodat dit net die Allosauroidea en hul naaste verwante insluit. Wetenskaplikes het onlangs ’n paar baie groot karnosouriërs in die familie Carcharodontosauridae, soos Giganotosaurus en Tyrannotitan, ontdek wat van die grootste bekende roof-dinosourusse was.
|
<urn:uuid:564e228d-e13c-4626-a9bc-515019189292>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Karnosouri%C3%ABr
|
2019-07-16T22:54:56Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195524972.66/warc/CC-MAIN-20190716221441-20190717003441-00090.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.994379 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Maricosuikerbekkie
Die Maricosuikerbekkie (Cinnyris mariquensis) is 'n algemene standvoël in boomveld en savanne, dikwels in redelik dorre gebied. Die voël is 12 cm groot en weeg 8 - 14 gram. In Engels staan die voël bekend as die Marico Sunbird.
Maricosuikerbekkie | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Mannetjie in Uganda | ||||||||||||||||
Wyfie in die Mapungubwe Nasionale Park, Limpopo, Suid-Afrika | ||||||||||||||||
Bewaringstatus | ||||||||||||||||
Wetenskaplike klassifikasie | ||||||||||||||||
Binomiale naam | ||||||||||||||||
Cinnyris mariquensis Smith, 1836 | ||||||||||||||||
Sinonieme | ||||||||||||||||
Nectarinia mariquensis |
Inhoud
FotogaleryWysig
Sien ookWysig
VerwysingsWysig
- BirdLife International (2012). "Nectarinia mariquensis". IUCN Rooilys van Bedreigde Spesies. Weergawe 2012.1. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur. Besoek op 16 Julie 2012.
|
<urn:uuid:8f6a2d0b-4b8c-4621-9e66-64082118ffe7>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.m.wikipedia.org/wiki/Maricosuikerbekkie
|
2019-07-15T17:53:57Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195523840.34/warc/CC-MAIN-20190715175205-20190715200234-00074.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.964317 |
{
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
}
|
Rooipootmalgas
Die Rooipootmalgas (Sula sula) is 'n voël en 'n gereelde besoeker aan die Mosambiekkanaal en word gewoonlik na somersiklone gesien. Verder suid is die voël skaars. Die voël is 66–77 cm groot en weeg 820–950 g met 'n vlerkspan van 0,9–1,1 m. Daar broei ongeveer 3 500 pare op Europa-eiland en 1 300 pare op Fernando de Noronha. In Engels staan die voël bekend as Red-footed booby.
Rooipootmalgas | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
'n Rooipootmalgas | ||||||||||||||||
Bewaringstatus | ||||||||||||||||
Wetenskaplike klassifikasie | ||||||||||||||||
Binomiale naam | ||||||||||||||||
Sula sula (Linnaeus, 1766) | ||||||||||||||||
Sinonieme | ||||||||||||||||
Sula piscator |
Inhoud
Sistematiese klassifikasieWysig
Sulidae (malgasse) |
FotogaleryWysig
'n Bruingeskakeerde rooipootmalgas, Hawaii, VSA
Sien ookWysig
BronWysig
VerwysingsWysig
- BirdLife International (2012). "Sula sula". IUCN Rooilys van Bedreigde Spesies. Weergawe 2012.1. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur. Besoek op 16 Julie 2012.
|
<urn:uuid:9d92f615-e225-4d13-8c66-b72ab1ec6a89>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.m.wikipedia.org/wiki/Rooipootmalgas
|
2019-07-16T22:21:00Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195524972.66/warc/CC-MAIN-20190716221441-20190717003441-00223.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.98555 |
{
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
}
|
Lys van virusse
Die Internasionale Komitee vir die Taksonomie van Virusse[1] gee aan virusse name en gee ’n taksonomiese lys van virusse uit. Die mees onlangse lys is dié van 2011.[2] Hierop word die erkende genusse en spesies genoem en indien bekend die families en ordes waartoe hulle behoort. Die name is Engels.
Inhoud
Taksonomiese lys van virusseWysig
Orde: Caudovirales
- Familie: Myoviridae
- Genus: Bcep781likevirus
- Spesie: Burkholderia phage Bcep1
- Spesie: Burkholderia phage Bcep43
- Spesie: Burkholderia phage Bcep781
- Spesie: Burkholderia phage BcepNY3
- Spesie: Xanthomonas phage OP2
- Genus: Bcepmulikevirus
- Spesie: Burkholderia phage BcepMu
- Spesie: Burkholderia phage phiE255
- Genus: FelixO1likevirus
- Spesie: Erwinia phage phiEa21-4
- Spesie: Escherichia phage wV8
- Spesie: Salmonella phage FelixO1
- Genus: Hap1likevirus
- Spesie: Halomonas phage phiHAP-1
- Spesie: Vibrio phage VP882
- Genus: I3-like viruses
- Spesie: Mycobacterium phage I3
- Genus: Mu-like viruses
- Spesie: Enterobacteria phage Mu
- Genus: P1-like viruses
- Spesie: Aeromonas phage 43
- Spesie: Enterobacteria phage P1
- Genus: PB1likevirus
- Spesie: Burkholderia phage BcepF1
- Spesie: Pseudomonas phage 14-1
- Spesie: Pseudomonas phage F8
- Spesie: Pseudomonas phage LBL3
- Spesie: Pseudomonas phage LMA2
- Spesie: Pseudomonas phage PB1
- Spesie: Pseudomonas phage SN
- Genus: PhiCD119likevirus
- Spesie: Clostridium phage phiC2
- Spesie: Clostridium phage phiCD119
- Spesie: Clostridium phage phiCD27
- Genus: PhiH-like viruses
- Spesie: Halobacterium phage phiH
- Genus: PhiKZ-like viruses
- Spesie: Pseudomonas phage EL
- Spesie: Pseudomonas phage Lin68
- Spesie: Pseudomonas phage phiKZ
- Genus: Nie toegeken
- Spesie: Bacillus phage G
- Spesie: Bacillus phage PBS1
- Spesie: Microcystis aeruginosa phage Ma-LMM01
- Genus: Bcep781likevirus
- Familie: Myoviridae, subfamilie: Peduovirinae
- Genus: Hp1likevirus
- Spesie: Aeromonas phage phiO18P
- Spesie: Haemophilus phage HP1
- Spesie: Haemophilus phage HP2
- Spesie: Pasteurella phage F108
- Spesie: Vibrio phage K139
- Spesie: Vibrio phage Kappa
- Genus: P2-like viruses
- Spesie: Burkholderia phage phi52237
- Spesie: Burkholderia phage phiE12-2
- Spesie: Burkholderia phage phiE202
- Spesie: Enterobacteria phage 186
- Spesie: Enterobacteria phage P2
- Spesie: Enterobacteria phage PsP3
- Spesie: Enterobacteria phage Wphi
- Spesie: Mannheimia phage phiMhaA1-PHL101
- Spesie: Pseudomonas phage phiCTX
- Spesie: Ralstonia phage RSA1
- Spesie: Salmonella Fels-2
- Spesie: Salmonella SopEphi
- Spesie: Yersinia phage L-413C
- Genus: Hp1likevirus
- Familie: Myoviridae, subfamilie: Spounavirinae
- Genus: SPO1-like viruses
- Spesie: Bacillus phage SPO1
- Genus: Twortlikevirus
- Spesie: Listeria phage A511
- Spesie: Listeria phage P100
- Spesie: Staphylococcus phage G1
- Spesie: Staphylococcus phage K
- Spesie: Staphylococcus phage Twort
- Genus: Nie toegeken
- Spesie: Enterococcus phage phiEC24C
- Spesie: Lactobacillus phage LP65
- Genus: SPO1-like viruses
- Familie: Myoviridae, subfamilie: Tevenvirinae
- Genus: Schizot4likevirus
- Spesie: Vibrio phage KVP40
- Spesie: Vibrio phage nt-1
- Genus: T4-like viruses
- Spesie: Aeromonas phage 25
- Spesie: Aeromonas phage 31
- Spesie: Aeromonas phage 44RR2.8t
- Spesie: Enterobacteria phage SV14
- Spesie: Enterobacteria phage T4
- Spesie: Escherichia phage JS98
- Spesie: Escherichia phage phi1
- Spesie: Escherichia phage RB14
- Spesie: Escherichia phage RB16
- Spesie: Escherichia phage RB32
- Spesie: Escherichia phage RB43
- Spesie: Escherichia phage RB49
- Spesie: Escherichia phage RB69
- Spesie: Pseudomonas phage 42
- Genus: Nie toegeken
- Spesie: Acinetobacter phage 133
- Spesie: Aeromonas phage 65
- Spesie: Aeromonas phage Aeh1
- Genus: Schizot4likevirus
- Familie: Podoviridae
- Genus: BPP-1-like viruses
- Spesie: Bordetella phage BPP-1
- Spesie: Burkholderia phage BcepC6B
- Genus: Epsilon15-like viruses
- Spesie: Escherichia phage PhiV10
- Spesie: Salmonella phage epsilon15
- Genus: LUZ24-like viruses
- Spesie: Pseudomonas phage LUZ24
- Spesie: Pseudomonas phage PaP3
- Genus: N4-like viruses
- Spesie: Escherichia phage N4
- Genus: P22-like viruses
- Spesie: Enterobacteria phage P22
- Spesie: Salmonella phage HK620
- Spesie: Salmonella phage ST64T
- Spesie: Shigella phage Sf6
- Genus: Phieco32-like viruses
- Spesie: Enterobacteria phage Phieco32
- Genus: Nie toegeken
- Spesie: Endosymbiont phage APSE-1
- Spesie: Lactococcus phage KSY1
- Spesie: Phormidium phage Pf-WMP3
- Spesie: Phormidium phage Pf-WMP4
- Spesie: Pseudomonas phage 119X
- Spesie: Pseudomonas phage F116
- Spesie: Roseobacter phage SIO1
- Spesie: Vibrio phage VpV262
- Genus: BPP-1-like viruses
- Familie: Podoviridae, subfamilie: Autographivirinae
- Genus: PhiKMV-like viruses
- Spesie: Pseudomonas phage LKA1
- Spesie: Pseudomonas phage phiKMV
- Genus: SP6-like viruses
- Spesie: Enterobacteria phage K1-5
- Spesie: Enterobacteria phage K1E
- Spesie: Enterobacteria phage K5
- Spesie: Enterobacteria phage SP6
- Spesie: Erwinia amylovora phage Era103
- Genus: T7-like viruses
- Spesie: Enterobacteria phage T7
- Spesie: Kluyvera phage Kvp1
- Spesie: Pseudomonad phage gh-1
- Genus: Nie toegeken
- Spesie: Prochlorococcus phage P-SSP7
- Spesie: Synechococcus phage P60
- Spesie: Synechococcus phage syn5
- Genus: PhiKMV-like viruses
- Familie: Podoviridae, subfamilie: Picovirinae
- Genus: AHJD-like viruses
- Spesie: Staphylococcus phage 44AHJD
- Spesie: Streptococcus phage C1
- Genus: Phi29-like viruses
- Spesie: Bacillus phage B103
- Spesie: Bacillus phage GA-1
- Spesie: Bacillus phage phi29
- Spesie: Kurthia phage 6
- Genus: Nie toegeken
- Spesie: Actinomyces phage Av-1
- Spesie: Mycoplasma phage P1
- Spesie: Streptococcus phage Cp-1
- Genus: AHJD-like viruses
- Familie: Siphoviridae
- Genus: c2-like viruses
- Spesie: Lactococcus phage bIL67
- Spesie: Lactococcus phage c2
- Genus: L5-like viruses
- Spesie: Mycobacterium phage D29
- Spesie: Mycobacterium phage L5
- Genus: Lambda-like viruses
- Spesie: Enterobacteria phage HK022
- Spesie: Enterobacteria phage HK97
- Spesie: Enterobacteria phage lambda
- Genus: N15-like viruses
- Spesie: Enterobacteria phage N15
- Genus: PhiC31-like viruses
- Spesie: Streptomyces phage phiC31
- Genus: PsiM1-like viruses
- Spesie: Methanobacterium phage psiM1
- Genus: SPbeta-like viruses
- Spesie: Bacillus phage SPbeta
- Genus: T1-like viruses
- Spesie: Enterobacteria phage T1
- Genus: T5-like viruses
- Spesie: Enterobacteria phage T5
- Spesie: Vibrio phage 149 (type IV)
- Genus: c2-like viruses
Orde: Herpesvirales (Herpesvirusse)
- Familie: Alloherpesviridae
- Genus: Batrachovirus
- Spesie: Ranid herpesvirus 1
- Spesie: Ranid herpesvirus 2
- Genus: Cyprinivirus
- Spesie: Anguillid herpesvirus 1
- Spesie: Cyprinid herpesvirus 1
- Spesie: Cyprinid herpesvirus 2
- Spesie: Cyprinid herpesvirus 3 (Third Cyprinid Herpesvirus)
- Genus: Ictalurivirus
- Spesie: Acipenserid herpesvirus 2
- Spesie: Ictalurid herpesvirus 1
- Spesie: Ictalurid herpesvirus 2
- Genus: Salmonivirus
- Spesie: Salmonid herpesvirus 1
- Spesie: Salmonid herpesvirus 2
- Spesie: Salmonid herpesvirus 3
- Genus: Batrachovirus
- Familie: Herpesviridae (Herpesvirussen)
- Familie: Herpesviridae, subfamilie: Alphaherpesvirinae
- Genus: Iltovirus
- Spesie: Gallid herpesvirus 1
- Spesie: Psittacid herpesvirus 1
- Genus: Mardivirus
- Spesie: Anatid herpesvirus 1
- Spesie: Columbid herpesvirus 1
- Spesie: Gallid herpesvirus 2
- Spesie: Gallid herpesvirus 3
- Spesie: Meleagrid herpesvirus 1
- Genus: Scutavirus
- Spesie: Chelonid herpesvirus 5
- Genus: Simplexvirus
- Spesie: Ateline herpesvirus 1
- Spesie: Bovine herpesvirus 2
- Spesie: Cercopithecine herpesvirus 2
- Spesie: Human herpesvirus 1 (zie Herpes-simplexvirus)
- Spesie: Human herpesvirus 2 (zie Herpes-simplexvirus)
- Spesie: Leporid herpesvirus 4
- Spesie: Macacine herpesvirus 1
- Spesie: Macropodid herpesvirus 1
- Spesie: Macropodid herpesvirus 2
- Spesie: Papiine herpesvirus 2
- Spesie: Saimiriine herpesvirus 1
- Genus: Nie toegeken
- Spesie: Chelonid herpesvirus 6
- Genus: Varicellovirus
- Spesie: Bovine herpesvirus 1
- Spesie: Bovine herpesvirus 5
- Spesie: Bubaline herpesvirus 1
- Spesie: Canid herpesvirus 1
- Spesie: Caprine herpesvirus 1
- Spesie: Cercopithecine herpesvirus 9
- Spesie: Cervid herpesvirus 1
- Spesie: Cervid herpesvirus 2
- Spesie: Equid herpesvirus 1
- Spesie: Equid herpesvirus 3
- Spesie: Equid herpesvirus 4
- Spesie: Equid herpesvirus 8
- Spesie: Equid herpesvirus 9
- Spesie: Felid herpesvirus 1
- Spesie: Human herpesvirus 3 (Varicella-zostervirus)
- Spesie: Phocid herpesvirus 1
- Spesie: Suid herpesvirus 1
- Genus: Iltovirus
- Familie: Herpesviridae, subfamilie: Betaherpesvirinae
- Genus: Cytomegalovirus
- Spesie: Cercopithecine herpesvirus 5
- Spesie: Human herpesvirus 5
- Spesie: Macacine herpesvirus 3
- Spesie: Panine herpesvirus 2
- Genus: Muromegalovirus
- Spesie: Murid herpesvirus 1
- Spesie: Murid herpesvirus 2
- Spesie: Murid herpesvirus 8
- Genus: Proboscivirus
- Spesie: Elephantid herpesvirus 1
- Genus: Roseolovirus
- Spesie: Human herpesvirus 6A (zie Zesde ziekte)
- Spesie: Human herpesvirus 6B (zie Roseola infantum)
- Spesie: Human herpesvirus 7
- Genus: Nie toegeken
- Spesie: Caviid herpesvirus 2
- Spesie: Suid herpesvirus 2
- Spesie: Tupaiid herpesvirus 1
- Genus: Cytomegalovirus
- Familie: Herpesviridae, subfamilie: Gammaherpesvirinae
- Genus: Lymphocryptovirus
- Spesie: Callitrichine herpesvirus 3
- Spesie: Cercopithecine herpesvirus 14
- Spesie: Gorilline herpesvirus 1
- Spesie: Human herpesvirus 4 (epstein-barrvirus)
- Spesie: Macacine herpesvirus 4
- Spesie: Panine herpesvirus 1
- Spesie: Papiine herpesvirus 1
- Spesie: Pongine herpesvirus 2
- Genus: Macavirus
- Spesie: Alcelaphine herpesvirus 1
- Spesie: Alcelaphine herpesvirus 2
- Spesie: Bovine herpesvirus 6
- Spesie: Caprine herpesvirus 2
- Spesie: Hippotragine herpesvirus 1
- Spesie: Ovine herpesvirus 2
- Spesie: Suid herpesvirus 3
- Spesie: Suid herpesvirus 4
- Spesie: Suid herpesvirus 5
- Genus: Percavirus
- Spesie: Equid herpesvirus 2
- Spesie: Equid herpesvirus 5
- Spesie: Mustelid herpesvirus 1
- Genus: Rhadinovirus
- Spesie: Ateline herpesvirus 2
- Spesie: Ateline herpesvirus 3
- Spesie: Bovine herpesvirus 4
- Spesie: Cricetid herpesvirus 2
- Spesie: Human herpesvirus 8 (Humaan herpesvirus 8)
- Spesie: Macacine herpesvirus 5
- Spesie: Murid herpesvirus 4
- Spesie: Murid herpesvirus 7
- Spesie: Saimiriine herpesvirus 2
- Genus: Nie toegeken
- Spesie: Equid herpesvirus 7
- Spesie: Phocid herpesvirus 2
- Spesie: Saguinine herpesvirus 1
- Genus: Lymphocryptovirus
- Familie: Herpesviridae, subfamilie: Nie toegeken
- Genus: Nie toegeken
- Spesie: Iguanid herpesvirus 2
- Genus: Nie toegeken
- Familie: Malacoherpesviridae
- Genus: Ostreavirus
- Spesie: Ostreid herpesvirus 1
- Genus: Ostreavirus
Orde: Mononegavirales
- Familie: Bornaviridae
- Genus: Bornavirus
- Spesie: Borna disease virus
- Genus: Bornavirus
- Familie: Filoviridae (Filovirussen)
- Genus: Ebolavirus
- Spesie: Bundibugyo ebolavirus
- Spesie: Reston ebolavirus
- Spesie: Sudan ebolavirus
- Spesie: Tai Forest ebolavirus
- Spesie: Zaire ebolavirus
- Genus: Marburgvirus
- Spesie: Marburg marburgvirus (Marburgvirus)
- Genus: Ebolavirus
- Familie: Paramyxoviridae (Paramyxovirus)
- Familie: Paramyxoviridae, subfamilie: Paramyxovirinae
- Genus: Aquaparamyxovirus
- Spesie: Atlantic salmon paramyxovirus
- Genus: Avulavirus
- Spesie: Avian paramyxovirus 2
- Spesie: Avian paramyxovirus 3
- Spesie: Avian paramyxovirus 4
- Spesie: Avian paramyxovirus 5
- Spesie: Avian paramyxovirus 6
- Spesie: Avian paramyxovirus 7
- Spesie: Avian paramyxovirus 8
- Spesie: Avian paramyxovirus 9
- Spesie: Newcastle disease virus
- Genus: Ferlavirus
- Spesie: Fer-de-Lance paramyxovirus
- Genus: Henipavirus
- Spesie: Hendra virus
- Spesie: Nipah virus
- Genus: Morbillivirus
- Spesie: Canine distemper virus
- Spesie: Cetacean morbillivirus
- Spesie: Measles virus (Mazelenvirus)
- Spesie: Peste-des-petits-ruminants virus
- Spesie: Phocine distemper virus
- Spesie: Rinderpest virus
- Genus: Respirovirus
- Spesie: Bovine parainfluenza virus 3
- Spesie: Human parainfluenza virus 1
- Spesie: Human parainfluenza virus 3
- Spesie: Sendai virus
- Spesie: Simian virus 10
- Genus: Rubulavirus
- Spesie: Human parainfluenza virus 2
- Spesie: Human parainfluenza virus 4
- Spesie: Mapuera virus
- Spesie: Mumps virus
- Spesie: Parainfluenza virus 5
- Spesie: Porcine rubulavirus
- Spesie: Simian virus 41
- Genus: Aquaparamyxovirus
- Familie: Paramyxoviridae, subfamilie: Pneumovirinae
- Genus: Metapneumovirus
- Spesie: Avian metapneumovirus
- Spesie: Human metapneumovirus
- Genus: Pneumovirus
- Spesie: Bovine respiratory syncytial virus
- Spesie: Human respiratory syncytial virus
- Spesie: Murine pneumonia virus
- Genus: Metapneumovirus
- Familie: Rhabdoviridae
- Genus: Cytorhabdovirus
- Spesie: Barley yellow striate mosaic virus
- Spesie: Broccoli necrotic yellows virus
- Spesie: Festuca leaf streak virus
- Spesie: Lettuce necrotic yellows virus
- Spesie: Lettuce yellow mottle virus
- Spesie: Northern cereal mosaic virus
- Spesie: Sonchus virus
- Spesie: Strawberry crinkle virus
- Spesie: Wheat American striate mosaic virus
- Genus: Ephemerovirus
- Spesie: Adelaide River virus
- Spesie: Berrimah virus
- Spesie: Bovine ephemeral fever virus
- Genus: Lyssavirus
- Spesie: Aravan virus
- Spesie: Australian bat lyssavirus
- Spesie: Duvenhage virus
- Spesie: European bat lyssavirus 1
- Spesie: European bat lyssavirus 2
- Spesie: Irkut virus
- Spesie: Khujand virus
- Spesie: Lagos bat virus
- Spesie: Mokola virus
- Spesie: Rabies virus
- Spesie: Shimoni bat virus
- Spesie: West Caucasian bat virus
- Genus: Novirhabdovirus
- Spesie: Hirame rhabdovirus
- Spesie: Infectious hematopoietic necrosis virus
- Spesie: Snakehead virus
- Spesie: Viral hemorrhagic septicemia virus
- Genus: Nucleorhabdovirus
- Spesie: Datura yellow vein virus
- Spesie: Eggplant mottled dwarf virus
- Spesie: Maize fine streak virus
- Spesie: Maize Iranian mosaic virus
- Spesie: Maize mosaic virus
- Spesie: Potato yellow dwarf virus
- Spesie: Rice yellow stunt virus
- Spesie: Sonchus yellow net virus
- Spesie: Sowthistle yellow vein virus
- Spesie: Taro vein chlorosis virus
- Genus: Nie toegeken
- Spesie: Flanders virus
- Spesie: Moussa virus
- Spesie: Ngaingan virus
- Spesie: Sigma virus
- Spesie: Tupaia virus
- Spesie: Wongabel virus
- Genus: Vesiculovirus
- Spesie: Carajas virus
- Spesie: Chandipura virus
- Spesie: Cocal virus
- Spesie: Isfahan virus
- Spesie: Maraba virus
- Spesie: Piry virus
- Spesie: Spring viraemia of carp virus
- Spesie: Vesicular stomatitis Alagoas virus
- Spesie: Vesicular stomatitis Indiana virus
- Spesie: Vesicular stomatitis New Jersey virus
- Genus: Cytorhabdovirus
Orde: Nidovirales
- Familie: Arteriviridae
- Genus: Arterivirus
- Spesie: Equine arteritis virus
- Spesie: Lactate dehydrogenase-elevating virus
- Spesie: Porcine reproductive and respiratory syndrome virus
- Spesie: Simian hemorrhagic fever virus
- Genus: Arterivirus
- Familie: Coronaviridae (Coronavirussen)
- Familie: Coronaviridae, subfamilie: Coronavirinae
- Genus: Alphacoronavirus
- Spesie: Alphacoronavirus 1
- Spesie: Human coronavirus 229E
- Spesie: Human coronavirus NL63
- Spesie: Miniopterus bat coronavirus 1
- Spesie: Miniopterus bat coronavirus HKU8
- Spesie: Porcine epidemic diarrhea virus
- Spesie: Rhinolophus bat coronavirus HKU2
- Spesie: Scotophilus bat coronavirus 512
- Genus: Betacoronavirus
- Spesie: Betacoronavirus 1
- Spesie: Human coronavirus HKU1
- Spesie: Murine coronavirus
- Spesie: Pipistrellus bat coronavirus HKU5
- Spesie: Rousettus bat coronavirus HKU9
- Spesie: Severe acute respiratory syndrome-related coronavirus (SARS-virus)
- Spesie: Tylonycteris bat coronavirus HKU4
- Genus: Deltacoronavirus
- Spesie: Bulbul coronavirus HKU11
- Spesie: Munia coronavirus HKU13
- Spesie: Thrush coronavirus HKU12
- Genus: Gammacoronavirus
- Spesie: Avian coronavirus
- Spesie: Beluga whale coronavirus SW1
- Genus: Alphacoronavirus
- Familie: Coronaviridae, subfamilie: Torovirinae
- Genus: Bafinivirus
- Spesie: White bream virus
- Genus: Torovirus
- Spesie: Bovine torovirus
- Spesie: Equine torovirus
- Spesie: Human torovirus
- Spesie: Porcine torovirus
- Genus: Bafinivirus
- Familie: Roniviridae
- Genus: Okavirus
- Spesie: Gill-associated virus
- Genus: Okavirus
Orde: Picornavirales
- Familie: Dicistroviridae
- Genus: Aparavirus
- Spesie: Acute bee paralysis virus
- Spesie: Israeli acute paralysis virus
- Spesie: Kashmir bee virus
- Spesie: Mud crab virus
- Spesie: Solenopsis invicta virus-1
- Spesie: Taura syndrome virus
- Genus: Cripavirus
- Spesie: Aphid lethal paralysis virus
- Spesie: Black queen cell virus
- Spesie: Cricket paralysis virus
- Spesie: Drosophila C virus
- Spesie: Himetobi P virus
- Spesie: Homalodisca coagulata virus-1
- Spesie: Plautia stali intestine virus
- Spesie: Rhopalosiphum padi virus
- Spesie: Triatoma virus
- Genus: Aparavirus
- Familie: Iflaviridae
- Genus: Iflavirus
- Spesie: Deformed wing virus
- Spesie: Ectropis obliqua virus
- Spesie: Infectious flacherie virus
- Spesie: Perina nuda virus
- Spesie: Sacbrood virus
- Spesie: Slow bee paralysis virus
- Spesie: Varroa destructor virus-1
- Genus: Iflavirus
- Familie: Marnaviridae
- Genus: Marnavirus
- Spesie: Heterosigma akashiwo RNA virus
- Genus: Marnavirus
- Familie: Picornaviridae (Picornavirus)
- Genus: Aphthovirus
- Spesie: Bovine rhinitis A virus
- Spesie: Bovine rhinitis B virus
- Spesie: Equine rhinitis A virus
- Spesie: Foot-and-mouth disease virus
- Genus: Avihepatovirus
- Spesie: Duck hepatitis A virus
- Genus: Cardiovirus
- Spesie: Encephalomyocarditis virus
- Spesie: Theilovirus
- Genus: Enterovirus (Enterovirussen)
- Spesie: Bovine enterovirus
- Spesie: Human enterovirus A (Entero 71)
- Spesie: Human enterovirus B
- Spesie: Human enterovirus C
- Spesie: Human enterovirus D
- Spesie: Human rhinovirus A (zie: Rhinovirus)
- Spesie: Human rhinovirus B (zie: Rhinovirus)
- Spesie: Human rhinovirus C (zie: Rhinovirus)
- Spesie: Porcine enterovirus B
- Spesie: Simian enterovirus A
- Genus: Erbovirus
- Spesie: Equine rhinitis B virus
- Genus: Hepatovirus
- Spesie: Hepatitis A virus (zie: Hepatitis A)
- Genus: Kobuvirus
- Spesie: Aichi virus
- Spesie: Bovine kobuvirus
- Genus: Parechovirus
- Spesie: Human parechovirus
- Spesie: Ljungan virus
- Genus: Sapelovirus
- Spesie: Avian sapelovirus
- Spesie: Porcine sapelovirus
- Spesie: Simian sapelovirus
- Genus: Senecavirus
- Spesie: Seneca Valley virus
- Genus: Teschovirus
- Spesie: Porcine teschovirus
- Genus: Tremovirus
- Spesie: Avian encephalomyelitis virus
- Genus: Aphthovirus
- Familie: Secoviridae
- Genus: Cheravirus
- Spesie: Apple latent spherical virus
- Spesie: Cherry rasp leaf virus
- Spesie: Stocky prune virus
- Genus: Sadwavirus
- Spesie: Satsuma dwarf virus
- Genus: Sequivirus
- Spesie: Carrot necrotic dieback virus
- Spesie: Dandelion yellow mosaic virus
- Spesie: Parsnip yellow fleck virus
- Genus: Torradovirus
- Spesie: Tomato marchitez virus
- Spesie: Tomato torrado virus
- Genus: Nie toegeken
- Spesie: Black raspberry necrosis virus
- Spesie: Strawberry latent ringspot virus
- Spesie: Strawberry mottle virus
- Genus: Waikavirus
- Spesie: Anthriscus yellows virus
- Spesie: Maize chlorotic dwarf virus
- Spesie: Rice tungro spherical virus
- Genus: Cheravirus
- Familie: Secoviridae, subfamilie: Comovirinae
- Genus: Comovirus
- Spesie: Andean potato mottle virus
- Spesie: Bean pod mottle virus
- Spesie: Bean rugose mosaic virus
- Spesie: Broad bean stain virus
- Spesie: Broad bean true mosaic virus
- Spesie: Cowpea mosaic virus
- Spesie: Cowpea severe mosaic virus
- Spesie: Glycine mosaic virus
- Spesie: Pea green mottle virus
- Spesie: Pea mild mosaic virus
- Spesie: Quail pea mosaic virus
- Spesie: Radish mosaic virus
- Spesie: Red clover mottle virus
- Spesie: Squash mosaic virus
- Spesie: Ullucus virus C
- Genus: Fabavirus
- Spesie: Broad bean wilt virus 1
- Spesie: Broad bean wilt virus 2
- Spesie: Gentian mosaic virus
- Spesie: Lamium mild mosaic virus
- Genus: Nepovirus
- Spesie: Apricot latent ringspot virus
- Spesie: Arabis mosaic virus
- Spesie: Arracacha virus A
- Spesie: Artichoke Aegean ringspot virus
- Spesie: Artichoke Italian latent virus
- Spesie: Artichoke yellow ringspot virus
- Spesie: Beet ringspot virus
- Spesie: Blackcurrant reversion virus
- Spesie: Blueberry leaf mottle virus
- Spesie: Cassava American latent virus
- Spesie: Cassava green mottle virus
- Spesie: Cherry leaf roll virus
- Spesie: Chicory yellow mottle virus
- Spesie: Cocoa necrosis virus
- Spesie: Crimson clover latent virus
- Spesie: Cycas necrotic stunt virus
- Spesie: Grapevine Anatolian ringspot virus
- Spesie: Grapevine Bulgarian latent virus
- Spesie: Grapevine chrome mosaic virus
- Spesie: Grapevine deformation virus
- Spesie: Grapevine fanleaf virus
- Spesie: Grapevine Tunisian ringspot virus
- Spesie: Hibiscus latent ringspot virus
- Spesie: Lucerne Australian latent virus
- Spesie: Melon mild mottle virus
- Spesie: Mulberry ringspot virus
- Spesie: Myrobalan latent ringspot virus
- Spesie: Olive latent ringspot virus
- Spesie: Peach rosette mosaic virus
- Spesie: Potato black ringspot virus
- Spesie: Potato virus U
- Spesie: Raspberry ringspot virus
- Spesie: Tobacco ringspot virus
- Spesie: Tomato black ring virus
- Spesie: Tomato ringspot virus
- Genus: Comovirus
- Familie: Nie toegeken
- Genus: Bacillarnavirus
- Spesie: Chaetoceros socialis f. radians RNA virus 01
- Spesie: Chaetoceros tenuissimus RNA virus 01
- Spesie: Rhizosolenia setigera RNA virus 01
- Genus: Labyrnavirus
- Spesie: Aurantiochytrium single-stranded RNA virus 01
- Genus: Bacillarnavirus
Orde: Tymovirales
- Familie: Alphaflexiviridae
- Genus: Allexivirus
- Spesie: Garlic mite-borne filamentous virus
- Spesie: Garlic virus A
- Spesie: Garlic virus B
- Spesie: Garlic virus C
- Spesie: Garlic virus D
- Spesie: Garlic virus E
- Spesie: Garlic virus X
- Spesie: Shallot virus X
- Genus: Botrexvirus
- Spesie: Botrytis virus X
- Genus: Lolavirus
- Spesie: Lolium latent virus
- Genus: Mandarivirus
- Spesie: Indian citrus ringspot virus
- Genus: Potexvirus
- Spesie: Alstroemeria virus X
- Spesie: Alternanthera mosaic virus
- Spesie: Asparagus virus 3
- Spesie: Bamboo mosaic virus
- Spesie: Cactus virus X
- Spesie: Cassava common mosaic virus
- Spesie: Cassava virus X
- Spesie: Clover yellow mosaic virus
- Spesie: Commelina virus X
- Spesie: Cymbidium mosaic virus
- Spesie: Daphne virus X
- Spesie: Foxtail mosaic virus
- Spesie: Hosta virus X
- Spesie: Hydrangea ringspot virus
- Spesie: Lettuce virus X
- Spesie: Lily virus X
- Spesie: Malva mosaic virus
- Spesie: Mint virus X
- Spesie: Narcissus mosaic virus
- Spesie: Nerine virus X
- Spesie: Opuntia virus X
- Spesie: Papaya mosaic virus
- Spesie: Pepino mosaic virus
- Spesie: Phaius virus X
- Spesie: Plantago asiatica mosaic virus
- Spesie: Plantago severe mottle virus
- Spesie: Plantain virus X
- Spesie: Potato aucuba mosaic virus
- Spesie: Potato virus X
- Spesie: Schlumbergera virus X
- Spesie: Strawberry mild yellow edge virus
- Spesie: Tamus red mosaic virus
- Spesie: Tulip virus X
- Spesie: White clover mosaic virus
- Spesie: Zygocactus virus X
- Genus: Sclerodarnavirus
- Spesie: Sclerotinia sclerotiorum debilitation-associated RNA virus
- Genus: Allexivirus
- Familie: Betaflexiviridae
- Genus: Capillovirus
- Spesie: Apple stem grooving virus
- Spesie: Cherry virus A
- Genus: Carlavirus
- Spesie: Aconitum latent virus
- Spesie: American hop latent virus
- Spesie: Blueberry scorch virus
- Spesie: Cactus virus 2
- Spesie: Caper latent virus
- Spesie: Carnation latent virus
- Spesie: Chrysanthemum virus B
- Spesie: Cole latent virus
- Spesie: Coleus vein necrosis virus
- Spesie: Cowpea mild mottle virus
- Spesie: Dandelion latent virus
- Spesie: Daphne virus S
- Spesie: Elderberry symptomless virus
- Spesie: Garlic common latent virus
- Spesie: Helenium virus S
- Spesie: Helleborus net necrosis virus
- Spesie: Honeysuckle latent virus
- Spesie: Hop latent virus
- Spesie: Hop mosaic virus
- Spesie: Hydrangea latent virus
- Spesie: Kalanchoë latent virus
- Spesie: Ligustrum necrotic ringspot virus
- Spesie: Lilac mottle virus
- Spesie: Lily symptomless virus
- Spesie: Melon yellowing-associated virus
- Spesie: Mulberry latent virus
- Spesie: Muskmelon vein necrosis virus
- Spesie: Narcissus common latent virus
- Spesie: Narcissus symptomless virus
- Spesie: Nerine latent virus
- Spesie: Passiflora latent virus
- Spesie: Pea streak virus
- Spesie: Poplar mosaic virus
- Spesie: Potato latent virus
- Spesie: Potato virus M
- Spesie: Potato virus P
- Spesie: Potato virus S
- Spesie: Red clover vein mosaic virus
- Spesie: Shallot latent virus
- Spesie: Sint-Jan's onion latent virus
- Spesie: Strawberry pseudo mild yellow edge virus
- Spesie: Sweet potato chlorotic fleck virus
- Spesie: Verbena latent virus
- Genus: Citrivirus
- Spesie: Citrus leaf blotch virus
- Genus: Foveavirus
- Spesie: Apple stem pitting virus
- Spesie: Apricot latent virus
- Spesie: Grapevine rupestris stem pitting-associated virus
- Spesie: Peach chlorotic mottle virus
- Genus: Tepovirus
- Spesie: Potato virus T
- Genus: Trichovirus
- Spesie: Apple chlorotic leaf spot virus
- Spesie: Apricot pseudo-chlorotic leaf spot virus
- Spesie: Cherry mottle leaf virus
- Spesie: Grapevine berry inner necrosis virus
- Spesie: Peach mosaic virus
- Genus: Nie toegeken
- Spesie: African oil palm ringspot virus
- Spesie: Banana mild mosaic virus
- Spesie: Cherry green ring mottle virus
- Spesie: Cherry necrotic rusty mottle virus
- Spesie: Sugarcane striate mosaic-associated virus
- Genus: Vitivirus
- Spesie: Grapevine virus A
- Spesie: Grapevine virus B
- Spesie: Grapevine virus D
- Spesie: Grapevine virus E
- Spesie: Heracleum latent virus
- Spesie: Mint virus 2
- Genus: Capillovirus
- Familie: Gammaflexiviridae
- Genus: Mycoflexivirus
- Spesie: Botrytis virus F
- Genus: Mycoflexivirus
- Familie: Tymoviridae
- Genus: Maculavirus
- Spesie: Grapevine fleck virus
- Genus: Marafivirus
- Spesie: Bermuda grass etched-line virus
- Spesie: Blackberry virus S
- Spesie: Citrus sudden death-associated virus
- Spesie: Grapevine Syrah virus 1
- Spesie: Maize rayado fino virus
- Spesie: Oat blue dwarf virus
- Spesie: Olive latent virus 3
- Genus: Tymovirus
- Spesie: Anagyris vein yellowing virus
- Spesie: Andean potato latent virus
- Spesie: Belladonna mottle virus
- Spesie: Cacao yellow mosaic virus
- Spesie: Calopogonium yellow vein virus
- Spesie: Chayote mosaic virus
- Spesie: Chiltepin yellow mosaic virus
- Spesie: Clitoria yellow vein virus
- Spesie: Desmodium yellow mottle virus
- Spesie: Dulcamara mottle virus
- Spesie: Eggplant mosaic virus
- Spesie: Erysimum latent virus
- Spesie: Kennedya yellow mosaic virus
- Spesie: Melon rugose mosaic virus
- Spesie: Nemesia ring necrosis virus
- Spesie: Okra mosaic virus
- Spesie: Ononis yellow mosaic virus
- Spesie: Passion fruit yellow mosaic virus
- Spesie: Peanut yellow mosaic virus
- Spesie: Petunia vein banding virus
- Spesie: Physalis mottle virus
- Spesie: Plantago mottle virus
- Spesie: Scrophularia mottle virus
- Spesie: Turnip yellow mosaic virus
- Spesie: Voandzeia necrotic mosaic virus
- Spesie: Wild cucumber mosaic virus
- Genus: Nie toegeken
- Spesie: Bombyx mori latent virus
- Spesie: Poinsettia mosaic virus
- Genus: Maculavirus
Ordes nie toegekenWysig
- Familie: Adenoviridae (Adenovirussen)
- Genus: Atadenovirus
- Spesie: Bovine adenovirus D
- Spesie: Duck adenovirus A
- Spesie: Ovine adenovirus D
- Spesie: Possum adenovirus A
- Spesie: Snake adenovirus A
- Genus: Aviadenovirus
- Spesie: Falcon adenovirus A
- Spesie: Fowl adenovirus A
- Spesie: Fowl adenovirus B
- Spesie: Fowl adenovirus C
- Spesie: Fowl adenovirus D
- Spesie: Fowl adenovirus E
- Spesie: Goose adenovirus A
- Spesie: Turkey adenovirus B
- Genus: Ichtadenovirus
- Spesie: Sturgeon adenovirus A
- Genus: Mastadenovirus
- Spesie: Bat adenovirus A
- Spesie: Bat adenovirus B
- Spesie: Bovine adenovirus A
- Spesie: Bovine adenovirus B
- Spesie: Bovine adenovirus C
- Spesie: Canine adenovirus A
- Spesie: Equine adenovirus A
- Spesie: Equine adenovirus B
- Spesie: Human adenovirus A
- Spesie: Human adenovirus B
- Spesie: Human adenovirus C
- Spesie: Human adenovirus D
- Spesie: Human adenovirus E
- Spesie: Human adenovirus F
- Spesie: Human adenovirus G
- Spesie: Murine adenovirus A
- Spesie: Murine adenovirus B
- Spesie: Murine adenovirus C
- Spesie: Ovine adenovirus A
- Spesie: Ovine adenovirus B
- Spesie: Porcine adenovirus A
- Spesie: Porcine adenovirus B
- Spesie: Porcine adenovirus C
- Spesie: Simian adenovirus A
- Spesie: Tree shrew adenovirus A
- Genus: Siadenovirus
- Spesie: Frog adenovirus A
- Spesie: Great tit adenovirus A
- Spesie: Raptor adenovirus A
- Spesie: Turkey adenovirus A
- Genus: Atadenovirus
- Familie: Alphatetraviridae
- Genus: Betatetravirus
- Spesie: Antheraea eucalypti virus
- Spesie: Darna trima virus
- Spesie: Dasychira pudibunda virus
- Spesie: Nudaurelia capensis beta virus
- Spesie: Philosamia cynthia x ricini virus
- Spesie: Pseudoplusia includens virus
- Spesie: Trichoplusia ni virus
- Genus: Omegatetravirus
- Spesie: Dendrolimus punctatus virus
- Spesie: Helicoverpa armigera stunt virus
- Spesie: Nudaurelia capensis omega virus
- Genus: Betatetravirus
- Familie: Alvernaviridae
- Genus: Dinornavirus
- Spesie: Heterocapsa circularisquama RNA virus 01
- Genus: Dinornavirus
- Familie: Ampullaviridae
- Genus: Ampullavirus
- Spesie: Acidianus bottle-shaped virus
- Genus: Ampullavirus
- Familie: Anelloviridae
- Genus: Alphatorquevirus
- Spesie: Torque teno virus 1
- Spesie: Torque teno virus 10
- Spesie: Torque teno virus 11
- Spesie: Torque teno virus 12
- Spesie: Torque teno virus 13
- Spesie: Torque teno virus 14
- Spesie: Torque teno virus 15
- Spesie: Torque teno virus 16
- Spesie: Torque teno virus 17
- Spesie: Torque teno virus 18
- Spesie: Torque teno virus 19
- Spesie: Torque teno virus 2
- Spesie: Torque teno virus 20
- Spesie: Torque teno virus 21
- Spesie: Torque teno virus 22
- Spesie: Torque teno virus 23
- Spesie: Torque teno virus 24
- Spesie: Torque teno virus 25
- Spesie: Torque teno virus 26
- Spesie: Torque teno virus 27
- Spesie: Torque teno virus 28
- Spesie: Torque teno virus 29
- Spesie: Torque teno virus 3
- Spesie: Torque teno virus 4
- Spesie: Torque teno virus 5
- Spesie: Torque teno virus 6
- Spesie: Torque teno virus 7
- Spesie: Torque teno virus 8
- Spesie: Torque teno virus 9
- Genus: Betatorquevirus
- Spesie: Torque teno mini virus 1
- Spesie: Torque teno mini virus 10
- Spesie: Torque teno mini virus 11
- Spesie: Torque teno mini virus 12
- Spesie: Torque teno mini virus 2
- Spesie: Torque teno mini virus 3
- Spesie: Torque teno mini virus 4
- Spesie: Torque teno mini virus 5
- Spesie: Torque teno mini virus 6
- Spesie: Torque teno mini virus 7
- Spesie: Torque teno mini virus 8
- Spesie: Torque teno mini virus 9
- Genus: Deltatorquevirus
- Spesie: Torque teno tupaia virus
- Genus: Epsilontorquevirus
- Spesie: Torque teno tamarin virus
- Genus: Etatorquevirus
- Spesie: Torque teno felis virus 2
- Spesie: Torque teno felis virus
- Genus: Gammatorquevirus
- Spesie: Torque teno midi virus 1
- Spesie: Torque teno midi virus 10
- Spesie: Torque teno midi virus 11
- Spesie: Torque teno midi virus 12
- Spesie: Torque teno midi virus 13
- Spesie: Torque teno midi virus 14
- Spesie: Torque teno midi virus 15
- Spesie: Torque teno midi virus 2
- Spesie: Torque teno midi virus 3
- Spesie: Torque teno midi virus 4
- Spesie: Torque teno midi virus 5
- Spesie: Torque teno midi virus 6
- Spesie: Torque teno midi virus 7
- Spesie: Torque teno midi virus 8
- Spesie: Torque teno midi virus 9
- Genus: Iotatorquevirus
- Spesie: Torque teno sus virus 1a
- Spesie: Torque teno sus virus 1b
- Genus: Kappatorquevirus
- Spesie: Torque teno sus virus k2
- Genus: Lambdatorquevirus
- Spesie: Torque teno zalophus virus 1
- Genus: Thetatorquevirus
- Spesie: Torque teno canis virus
- Genus: Zetatorquevirus
- Spesie: Torque teno douroucouli virus
- Genus: Alphatorquevirus
- Familie: Arenaviridae (Arenavirussen)
- Genus: Arenavirus
- Spesie: Allpahuayo virus
- Spesie: Amapari virus
- Spesie: Bear Canyon virus
- Spesie: Chapare virus (Chaparevirus)
- Spesie: Cupixi virus
- Spesie: Flexal virus
- Spesie: Guanarito virus
- Spesie: Ippy virus
- Spesie: Junín virus
- Spesie: Lassa virus
- Spesie: Latino virus
- Spesie: Lujo virus
- Spesie: Lymphocytic choriomeningitis virus
- Spesie: Machupo virus
- Spesie: Mobala virus
- Spesie: Mopeia virus
- Spesie: Oliveros virus
- Spesie: Paraná virus
- Spesie: Pichinde virus
- Spesie: Pirital virus
- Spesie: Sabiá virus
- Spesie: Tacaribe virus
- Spesie: Tamiami virus
- Spesie: Whitewater Arroyo virus
- Genus: Arenavirus
- Familie: Ascoviridae
- Genus: Ascovirus
- Spesie: Diadromus pulchellus ascovirus 4a
- Spesie: Heliothis virescens ascovirus 3a
- Spesie: Spodoptera frugiperda ascovirus 1a
- Spesie: Trichoplusia ni ascovirus 2a
- Genus: Ascovirus
- Familie: Asfarviridae
- Genus: Asfivirus
- Spesie: African swine fever virus (zie: Varkenspest)
- Genus: Asfivirus
- Familie: Astroviridae
- Genus: Avastrovirus
- Spesie: Avastrovirus 1
- Spesie: Avastrovirus 2
- Spesie: Avastrovirus 3
- Genus: Mamastrovirus
- Spesie: Mamastrovirus 1
- Spesie: Mamastrovirus 10
- Spesie: Mamastrovirus 11
- Spesie: Mamastrovirus 12
- Spesie: Mamastrovirus 13
- Spesie: Mamastrovirus 14
- Spesie: Mamastrovirus 15
- Spesie: Mamastrovirus 16
- Spesie: Mamastrovirus 17
- Spesie: Mamastrovirus 18
- Spesie: Mamastrovirus 19
- Spesie: Mamastrovirus 2
- Spesie: Mamastrovirus 3
- Spesie: Mamastrovirus 4
- Spesie: Mamastrovirus 5
- Spesie: Mamastrovirus 6
- Spesie: Mamastrovirus 7
- Spesie: Mamastrovirus 8
- Spesie: Mamastrovirus 9
- Genus: Avastrovirus
- Familie: Avsunviroidae
- Genus: Avsunviroid
- Spesie: Avocado sunblotch viroid
- Genus: Elaviroid
- Spesie: Eggplant latent viroid
- Genus: Pelamoviroid
- Spesie: Chrysanthemum chlorotic mottle viroid
- Spesie: Peach latent mosaic viroid
- Genus: Avsunviroid
- Familie: Baculoviridae
- Genus: Alphabaculovirus
- Spesie: Adoxophyes honmai nucleopolyhedrovirus
- Spesie: Agrotis ipsilon multiple nucleopolyhedrovirus
- Spesie: Anticarsia gemmatalis multiple nucleopolyhedrovirus
- Spesie: Autographa californica multiple nucleopolyhedrovirus
- Spesie: Bombyx mori nucleopolyhedrovirus
- Spesie: Buzura suppressaria nucleopolyhedrovirus
- Spesie: Choristoneura fumiferana DEF multiple nucleopolyhedrovirus
- Spesie: Choristoneura fumiferana multiple nucleopolyhedrovirus
- Spesie: Choristoneura rosaceana nucleopolyhedrovirus
- Spesie: Ectropis obliqua nucleopolyhedrovirus
- Spesie: Epiphyas postvittana nucleopolyhedrovirus
- Spesie: Helicoverpa armigera nucleopolyhedrovirus
- Spesie: Helicoverpa zea single nucleopolyhedrovirus
- Spesie: Lymantria dispar multiple nucleopolyhedrovirus
- Spesie: Mamestra brassicae multiple nucleopolyhedrovirus
- Spesie: Mamestra configurata nucleopolyhedrovirus A
- Spesie: Mamestra configurata nucleopolyhedrovirus B
- Spesie: Orgyia pseudotsugata multiple nucleopolyhedrovirus
- Spesie: Spodoptera exigua multiple nucleopolyhedrovirus
- Spesie: Spodoptera frugiperda multiple nucleopolyhedrovirus
- Spesie: Spodoptera littoralis nucleopolyhedrovirus
- Spesie: Spodoptera litura nucleopolyhedrovirus
- Spesie: Thysanoplusia orichalcea nucleopolyhedrovirus
- Spesie: Trichoplusia ni single nucleopolyhedrovirus
- Spesie: Wiseana signata nucleopolyhedrovirus
- Genus: Betabaculovirus
- Spesie: Adoxophyes orana granulovirus
- Spesie: Artogeia rapae granulovirus
- Spesie: Choristoneura fumiferana granulovirus
- Spesie: Cryptophlebia leucotreta granulovirus
- Spesie: Cydia pomonella granulovirus
- Spesie: Harrisina brillians granulovirus
- Spesie: Helicoverpa armigera granulovirus
- Spesie: Lacanobia oleracea granulovirus
- Spesie: Phthorimaea operculella granulovirus
- Spesie: Plodia interpunctella granulovirus
- Spesie: Plutella xylostella granulovirus
- Spesie: Pseudalatia unipuncta granulovirus
- Spesie: Trichoplusia ni granulovirus
- Spesie: Xestia c-nigrum granulovirus
- Genus: Deltabaculovirus
- Spesie: Culex nigripalpus nucleopolyhedrovirus
- Genus: Gammabaculovirus
- Spesie: Neodiprion lecontei nucleopolyhedrovirus
- Spesie: Neodiprion sertifer nucleopolyhedrovirus
- Genus: Alphabaculovirus
- Familie: Barnaviridae
- Genus: Barnavirus
- Spesie: Mushroom bacilliform virus
- Genus: Barnavirus
- Familie: Bicaudaviridae
- Genus: Bicaudavirus
- Spesie: Acidianus two-tailed virus
- Genus: Bicaudavirus
- Familie: Bidnaviridae
- Genus: Bidensovirus
- Spesie: Bombyx mori bidensovirus
- Genus: Bidensovirus
- Familie: Birnaviridae
- Genus: Aquabirnavirus
- Spesie: Infectious pancreatic necrosis virus
- Spesie: Tellina virus
- Spesie: Yellowtail ascites virus
- Genus: Avibirnavirus
- Spesie: Infectious bursal disease virus (zie: Gumboro)
- Genus: Blosnavirus
- Spesie: Blotched snakehead virus
- Genus: Entomobirnavirus
- Spesie: Drosophila X virus
- Genus: Aquabirnavirus
- Familie: Bromoviridae
- Genus: Alfamovirus
- Spesie: Alfalfa mosaic virus
- Genus: Anulavirus
- Spesie: Pelargonium zonate spot virus
- Genus: Bromovirus
- Spesie: Broad bean mottle virus
- Spesie: Brome mosaic virus
- Spesie: Cassia yellow blotch virus
- Spesie: Cowpea chlorotic mottle virus
- Spesie: Melandrium yellow fleck virus
- Spesie: Spring beauty latent virus
- Genus: Cucumovirus
- Spesie: Cucumber mosaic virus
- Spesie: Gayfeather mild mottle virus
- Spesie: Peanut stunt virus
- Spesie: Tomato aspermy virus
- Genus: Ilarvirus
- Spesie: American plum line pattern virus
- Spesie: Apple mosaic virus
- Spesie: Asparagus virus 2
- Spesie: Blackberry chlorotic ringspot virus
- Spesie: Blueberry shock virus
- Spesie: Citrus leaf rugose virus
- Spesie: Citrus variegation virus
- Spesie: Elm mottle virus
- Spesie: Fragaria chiloensis latent virus
- Spesie: Humulus japonicus latent virus
- Spesie: Lilac leaf chlorosis virus
- Spesie: Lilac ring mottle virus
- Spesie: Parietaria mottle virus
- Spesie: Prune dwarf virus
- Spesie: Prunus necrotic ringspot virus
- Spesie: Spinach latent virus
- Spesie: Strawberry necrotic shock virus
- Spesie: Tobacco streak virus
- Spesie: Tulare apple mosaic virus
- Genus: Oleavirus
- Spesie: Olive latent virus 2
- Genus: Alfamovirus
- Familie: Bunyaviridae
- Genus: Hantavirus (Hantavirus)
- Spesie: Andes virus
- Spesie: Bayou virus
- Spesie: Black Creek Canal virus
- Spesie: Cano Delgadito virus
- Spesie: Dobrava-Belgrade virus
- Spesie: El Moro Canyon virus
- Spesie: Hantaan virus
- Spesie: Isla Vista virus
- Spesie: Khabarovsk virus
- Spesie: Laguna Negra virus
- Spesie: Muleshoe virus
- Spesie: New York virus
- Spesie: Prospect Hill virus
- Spesie: Puumala virus
- Spesie: Rio Mamore virus
- Spesie: Rio Segundo virus
- Spesie: Saaremaa virus
- Spesie: Seoul virus
- Spesie: Sin Nombre virus
- Spesie: Thailand virus
- Spesie: Thottapalayam virus
- Spesie: Topografov virus
- Spesie: Tula virus
- Genus: Nairovirus
- Spesie: Crimean-Congo hemorrhagic fever virus
- Spesie: Dera Ghazi Khan virus
- Spesie: Dugbe virus
- Spesie: Hughes virus
- Spesie: Qalyub virus
- Spesie: Sakhalin virus
- Spesie: Thiafora virus
- Genus: Orthobunyavirus
- Spesie: Acara virus
- Spesie: Akabane virus (Akabanevirus)
- Spesie: Alajuela virus
- Spesie: Anopheles A virus
- Spesie: Anopheles B virus
- Spesie: Bakau virus
- Spesie: Batama virus
- Spesie: Benevides virus
- Spesie: Bertioga virus
- Spesie: Bimiti virus
- Spesie: Botambi virus
- Spesie: Bunyamwera virus
- Spesie: Bushbush virus
- Spesie: Bwamba virus
- Spesie: California encephalitis virus
- Spesie: Capim virus
- Spesie: Caraparu virus
- Spesie: Catu virus
- Spesie: Estero Real virus
- Spesie: Gamboa virus
- Spesie: Guajara virus
- Spesie: Guama virus
- Spesie: Guaroa virus
- Spesie: Kaeng Khoi virus
- Spesie: Kairi virus
- Spesie: Koongol virus
- Spesie: Madrid virus
- Spesie: Main Drain virus
- Spesie: Manzanilla virus
- Spesie: Marituba virus
- Spesie: Minatitlan virus
- Spesie: M'Poko virus
- Spesie: Nyando virus
- Spesie: Olifantsvlei virus
- Spesie: Oriboca virus
- Spesie: Oropouche virus
- Spesie: Patois virus
- Spesie: Sathuperi virus
- Spesie: Shamonda virus
- Spesie: Shuni virus
- Spesie: Simbu virus
- Spesie: Tacaiuma virus
- Spesie: Tete virus
- Spesie: Thimiri virus
- Spesie: Timboteua virus
- Spesie: Turlock virus
- Spesie: Wyeomyia virus
- Spesie: Zegla virus
- Genus: Phlebovirus
- Spesie: Bujaru virus
- Spesie: Candiru virus
- Spesie: Chilibre virus
- Spesie: Frijoles virus
- Spesie: Punta Toro virus
- Spesie: Rift Valley fever virus (Riftdalkoortsvirus)
- Spesie: Salehabad virus
- Spesie: Sandfly fever Naples virus
- Spesie: Uukuniemi virus
- Genus: Tospovirus
- Spesie: Groundnut bud necrosis virus
- Spesie: Groundnut ringspot virus
- Spesie: Groundnut yellow spot virus
- Spesie: Impatiens necrotic spot virus
- Spesie: Tomato chlorotic spot virus
- Spesie: Tomato spotted wilt virus
- Spesie: Watermelon silver mottle virus
- Spesie: Zucchini lethal chlorosis virus
- Genus: Hantavirus (Hantavirus)
- Familie: Caliciviridae
- Genus: Lagovirus
- Spesie: European brown hare syndrome virus
- Spesie: Rabbit hemorrhagic disease virus
- Genus: Nebovirus
- Spesie: Newbury-1 virus
- Genus: Norovirus
- Spesie: Norwalk virus
- Genus: Sapovirus
- Spesie: Sapporo virus
- Genus: Vesivirus
- Spesie: Feline calicivirus
- Spesie: Vesicular exanthema of swine virus
- Genus: Lagovirus
- Familie: Carmotetraviridae
- Genus: Alphacarmotetravirus
- Spesie: Providence virus
- Genus: Alphacarmotetravirus
- Familie: Caulimoviridae
- Genus: Badnavirus
- Spesie: Aglaonema bacilliform virus
- Spesie: Banana streak GF virus
- Spesie: Banana streak MY virus
- Spesie: Banana streak OL virus
- Spesie: Banana streak VN virus
- Spesie: Bougainvillea chlorotic vein banding virus
- Spesie: Cacao swollen shoot virus
- Spesie: Canna yellow mottle virus
- Spesie: Citrus yellow mosaic virus
- Spesie: Commelina yellow mottle virus
- Spesie: Dioscorea bacilliform AL virus
- Spesie: Dioscorea bacilliform SN virus
- Spesie: Gooseberry vein banding associated virus
- Spesie: Grapevine vein clearing virus
- Spesie: Kalanchoë top-spotting virus
- Spesie: Pineapple bacilliform CO virus
- Spesie: Pineapple bacilliform ER virus
- Spesie: Piper yellow mottle virus
- Spesie: Rubus yellow net virus
- Spesie: Schefflera ringspot virus
- Spesie: Spiraea yellow leaf spot virus
- Spesie: Sugarcane bacilliform IM virus
- Spesie: Sugarcane bacilliform MO virus
- Spesie: Sweet potato pakakuy virus
- Spesie: Taro bacilliform virus
- Genus: Caulimovirus
- Spesie: Carnation etched ring virus
- Spesie: Cauliflower mosaic virus
- Spesie: Dahlia mosaic virus
- Spesie: Figwort mosaic virus
- Spesie: Horseradish latent virus
- Spesie: Lamium leaf distortion virus
- Spesie: Mirabilis mosaic virus
- Spesie: Strawberry vein banding virus
- Spesie: Thistle mottle virus
- Genus: Cavemovirus
- Spesie: Cassava vein mosaic virus
- Spesie: Sweet potato collusive virus
- Genus: Petuvirus
- Spesie: Petunia vein clearing virus
- Genus: Solendovirus
- Spesie: Sweet potato vein clearing virus
- Spesie: Tobacco vein clearing virus
- Genus: Soymovirus
- Spesie: Blueberry red ringspot virus
- Spesie: Cestrum yellow leaf curling virus
- Spesie: Peanut chlorotic streak virus
- Spesie: Soybean chlorotic mottle virus
- Genus: Tungrovirus
- Spesie: Rice tungro bacilliform virus
- Genus: Badnavirus
- Familie: Chrysoviridae
- Genus: Chrysovirus
- Spesie: Helminthosporium victoriae 145S virus
- Spesie: Penicillium brevicompactum virus
- Spesie: Penicillium chrysogenum virus
- Spesie: Penicillium cyaneo-fulvum virus
- Genus: Chrysovirus
- Familie: Circoviridae
- Genus: Circovirus
- Spesie: Beak and feather disease virus
- Spesie: Canary circovirus
- Spesie: Duck circovirus
- Spesie: Finch circovirus
- Spesie: Goose circovirus
- Spesie: Gull circovirus
- Spesie: Pigeon circovirus
- Spesie: Porcine circovirus-1
- Spesie: Porcine circovirus-2
- Spesie: Starling circovirus
- Spesie: Swan circovirus
- Genus: Gyrovirus
- Spesie: Chicken anemia virus
- Genus: Circovirus
- Familie: Clavaviridae
- Genus: Clavavirus
- Spesie: Aeropyrum pernix bacilliform virus 1
- Genus: Clavavirus
- Familie: Closteroviridae
- Genus: Ampelovirus
- Spesie: Grapevine leafroll-associated virus 1
- Spesie: Grapevine leafroll-associated virus 3
- Spesie: Grapevine leafroll-associated virus 5
- Spesie: Little cherry virus 2
- Spesie: Pineapple mealybug wilt-associated virus 1
- Spesie: Pineapple mealybug wilt-associated virus 2
- Spesie: Pineapple mealybug wilt-associated virus 3
- Spesie: Plum bark necrosis stem pitting-associated virus
- Genus: Closterovirus
- Spesie: Beet yellow stunt virus
- Spesie: Beet yellows virus
- Spesie: Burdock yellows virus
- Spesie: Carnation necrotic fleck virus
- Spesie: Carrot yellow leaf virus
- Spesie: Citrus tristeza virus
- Spesie: Grapevine leafroll-associated virus 2
- Spesie: Mint virus 1
- Spesie: Raspberry leaf mottle virus
- Spesie: Strawberry chlorotic fleck-associated virus
- Spesie: Wheat yellow leaf virus
- Genus: Crinivirus
- Spesie: Abutilon yellows virus
- Spesie: Bean yellow disorder virus
- Spesie: Beet pseudoyellows virus
- Spesie: Blackberry yellow vein-associated virus
- Spesie: Cucurbit yellow stunting disorder virus
- Spesie: Lettuce chlorosis virus
- Spesie: Lettuce infectious yellows virus
- Spesie: Potato yellow vein virus
- Spesie: Strawberry pallidosis-associated virus
- Spesie: Sweet potato chlorotic stunt virus
- Spesie: Tomato chlorosis virus
- Spesie: Tomato infectious chlorosis virus
- Genus: Nie toegeken
- Spesie: Alligatorweed stunting virus
- Spesie: Grapevine leafroll-associated virus 7
- Spesie: Little cherry virus 1
- Spesie: Megakepasma mosaic virus
- Spesie: Mint vein banding-associated virus
- Spesie: Olive leaf yellowing-associated virus
- Genus: Ampelovirus
- Familie: Corticoviridae
- Genus: Corticovirus
- Spesie: Pseudoalteromonas phage PM2
- Genus: Corticovirus
- Familie: Cystoviridae
- Genus: Cystovirus
- Spesie: Pseudomonas phage phi6
- Genus: Cystovirus
- Familie: Endornaviridae
- Genus: Endornavirus
- Spesie: Helicobasidium mompa endornavirus 1
- Spesie: Oryza rufipogon endornavirus
- Spesie: Oryza sativa endornavirus
- Spesie: Phaseolus vulgaris endornavirus
- Spesie: Phytophthora endornavirus 1
- Spesie: Vicia faba endornavirus
- Genus: Endornavirus
- Familie: Flaviviridae (Flavivirus)
- Genus: Flavivirus
- Spesie: Apoi virus
- Spesie: Aroa virus
- Spesie: Bagaza virus
- Spesie: Banzi virus
- Spesie: Bouboui virus
- Spesie: Bukalasa bat virus
- Spesie: Cacipacore virus
- Spesie: Carey Island virus
- Spesie: Cowbone Ridge virus
- Spesie: Dakar bat virus
- Spesie: Dengue virus (zie ook: Dengue)
- Spesie: Edge Hill virus
- Spesie: Entebbe bat virus
- Spesie: Gadgets Gully virus
- Spesie: Ilheus virus
- Spesie: Israel turkey meningoencephalomyelitis virus
- Spesie: Japanese encephalitis virus (zie: Japanse encefalitis)
- Spesie: Jugra virus
- Spesie: Jutiapa virus
- Spesie: Kadam virus
- Spesie: Kedougou virus
- Spesie: Kokobera virus
- Spesie: Koutango virus
- Spesie: Kyasanur Forest disease virus
- Spesie: Langat virus
- Spesie: Louping ill virus
- Spesie: Meaban virus
- Spesie: Modoc virus
- Spesie: Montana myotis leukoencephalitis virus
- Spesie: Murray Valley encephalitis virus
- Spesie: Ntaya virus
- Spesie: Omsk hemorrhagic fever virus
- Spesie: Phnom Penh bat virus
- Spesie: Powassan virus
- Spesie: Rio Bravo virus
- Spesie: Royal Farm virus
- Spesie: Saboya virus
- Spesie: Sal Vieja virus
- Spesie: San Perlita virus
- Spesie: Saumarez Reef virus
- Spesie: Sepik virus
- Spesie: St. Louis encephalitis virus
- Spesie: Tembusu virus
- Spesie: Tick-borne encephalitis virus
- Spesie: Tyuleniy virus
- Spesie: Uganda S virus
- Spesie: Usutu virus
- Spesie: Wesselsbron virus
- Spesie: West Nile virus (westnijlvirus)
- Spesie: Yaounde virus
- Spesie: Yellow fever virus (gele-koortsvirus)
- Spesie: Yokose virus
- Spesie: Zika-virus
- Genus: Hepacivirus
- Spesie: Hepatitis C virus (zie: Hepatitis C)
- Genus: Pestivirus
- Spesie: Border disease virus
- Spesie: Bovine viral diarrhea virus 1 (zie: Boviene virale diarree)
- Spesie: Bovine viral diarrhea virus 2 (zie: Boviene virale diarree)
- Spesie: Classical swine fever virus (zie: Varkenspest)
- Genus: Flavivirus
- Familie: Fuselloviridae
- Genus: Fusellovirus
- Spesie: Sulfolobus spindle-shaped virus 1
- Genus: Fusellovirus
- Familie: Geminiviridae
- Genus: Begomovirus
- Spesie: Abutilon mosaic virus
- Spesie: African cassava mosaic virus
- Spesie: Ageratum enation virus
- Spesie: Ageratum leaf curl virus
- Spesie: Ageratum yellow vein Hualian virus
- Spesie: Ageratum yellow vein Sri Lanka virus
- Spesie: Ageratum yellow vein virus
- Spesie: Alternanthera yellow vein virus
- Spesie: Bean calico mosaic virus
- Spesie: Bean dwarf mosaic virus
- Spesie: Bean golden mosaic virus
- Spesie: Bean golden yellow mosaic virus
- Spesie: Bhendi yellow vein mosaic virus
- Spesie: Bitter gourd yellow vein virus
- Spesie: Boerhavia yellow spot virus
- Spesie: Cabbage leaf curl Jamaica virus
- Spesie: Cabbage leaf curl virus
- Spesie: Chayote yellow mosaic virus
- Spesie: Chilli leaf curl virus
- Spesie: Chino del tomate virus
- Spesie: Clerodendron golden mosaic virus
- Spesie: Corchorus golden mosaic virus
- Spesie: Corchorus yellow spot virus
- Spesie: Corchorus yellow vein virus
- Spesie: Cotton leaf crumple virus
- Spesie: Cotton leaf curl Alabad virus
- Spesie: Cotton leaf curl Bangalore virus
- Spesie: Cotton leaf curl Gezira virus
- Spesie: Cotton leaf curl Kokhran virus
- Spesie: Cotton leaf curl Multan virus
- Spesie: Cowpea golden mosaic virus
- Spesie: Croton yellow vein mosaic virus
- Spesie: Cucurbit leaf crumple virus
- Spesie: Desmodium leaf distortion virus
- Spesie: Dicliptera yellow mottle Cuba virus
- Spesie: Dicliptera yellow mottle virus
- Spesie: Dolichos yellow mosaic virus
- Spesie: East African cassava mosaic Cameroon virus
- Spesie: East African cassava mosaic Kenya virus
- Spesie: East African cassava mosaic Malawi virus
- Spesie: East African cassava mosaic virus
- Spesie: East African cassava mosaic Zanzibar virus
- Spesie: Erectites yellow mosaic virus
- Spesie: Eupatorium yellow vein mosaic virus
- Spesie: Eupatorium yellow vein virus
- Spesie: Euphorbia leaf curl Guangxi virus
- Spesie: Euphorbia leaf curl virus
- Spesie: Euphorbia mosaic virus
- Spesie: Hollyhock leaf crumple virus
- Spesie: Honeysuckle yellow vein Kagoshima virus
- Spesie: Honeysuckle yellow vein mosaic virus
- Spesie: Honeysuckle yellow vein virus
- Spesie: Horsegram yellow mosaic virus
- Spesie: Indian cassava mosaic virus
- Spesie: Ipomoea yellow vein virus
- Spesie: Kudzu mosaic virus
- Spesie: Lindernia anagallis yellow vein virus
- Spesie: Ludwigia yellow vein Vietnam virus
- Spesie: Ludwigia yellow vein virus
- Spesie: Luffa yellow mosaic virus
- Spesie: Macroptilium mosaic Puerto Rico virus
- Spesie: Macroptilium yellow mosaic Florida virus
- Spesie: Macroptilium yellow mosaic virus
- Spesie: Malvastrum leaf curl Guangdong virus
- Spesie: Malvastrum leaf curl virus
- Spesie: Malvastrum yellow leaf curl virus
- Spesie: Malvastrum yellow mosaic virus
- Spesie: Malvastrum yellow vein virus
- Spesie: Malvastrum yellow vein Yunnan virus
- Spesie: Melon chlorotic leaf curl virus
- Spesie: Merremia mosaic virus
- Spesie: Mesta yellow vein mosaic virus
- Spesie: Mimosa yellow leaf curl virus
- Spesie: Mungbean yellow mosaic India virus
- Spesie: Mungbean yellow mosaic virus
- Spesie: Okra yellow crinkle virus
- Spesie: Okra yellow mosaic Mexico virus
- Spesie: Okra yellow mottle Iguala virus
- Spesie: Okra yellow vein mosaic virus
- Spesie: Papaya leaf curl China virus
- Spesie: Papaya leaf curl Guandong virus
- Spesie: Papaya leaf curl virus
- Spesie: Pedilenthus leaf curl virus
- Spesie: Pepper golden mosaic virus
- Spesie: Pepper huasteco yellow vein virus
- Spesie: Pepper leaf curl Bangladesh virus
- Spesie: Pepper leaf curl Lahore virus
- Spesie: Pepper leaf curl virus
- Spesie: Pepper yellow leaf curl Indonesia virus
- Spesie: Pepper yellow vein Mali virus
- Spesie: Potato yellow mosaic Panama virus
- Spesie: Potato yellow mosaic virus
- Spesie: Pumpkin yellow mosaic virus
- Spesie: Radish leaf curl virus
- Spesie: Rhynchosia golden mosaic Sinaloa virus
- Spesie: Rhynchosia golden mosaic virus
- Spesie: Senecio yellow mosaic virus
- Spesie: Sida golden mosaic Costa Rica virus
- Spesie: Sida golden mosaic Florida virus
- Spesie: Sida golden mosaic Honduras virus
- Spesie: Sida golden mosaic virus
- Spesie: Sida golden yellow vein virus
- Spesie: Sida leaf curl virus
- Spesie: Sida micrantha mosaic virus
- Spesie: Sida mottle virus
- Spesie: Sida yellow mosaic China virus
- Spesie: Sida yellow mosaic virus
- Spesie: Sida yellow mosaic Yucatan virus
- Spesie: Sida yellow vein Madurai virus
- Spesie: Sida yellow vein Vietnam virus
- Spesie: Sida yellow vein virus
- Spesie: Siegesbeckia yellow vein Guangxi virus
- Spesie: Siegesbeckia yellow vein virus
- Spesie: South African cassava mosaic virus
- Spesie: Soybean blistering mosaic virus
- Spesie: Soybean crinkle leaf virus
- Spesie: Spilanthes yellow vein virus
- Spesie: Squash leaf curl China virus
- Spesie: Squash leaf curl Philippines virus
- Spesie: Squash leaf curl virus
- Spesie: Squash leaf curl Yunnan virus
- Spesie: Squash mild leaf curl virus
- Spesie: Sri Lankan cassava mosaic virus
- Spesie: Stachytarpheta leaf curl virus
- Spesie: Sweet potato leaf curl Canary virus
- Spesie: Sweet potato leaf curl China virus
- Spesie: Sweet potato leaf curl Georgia virus
- Spesie: Sweet potato leaf curl Lanzarote virus
- Spesie: Sweet potato leaf curl Spain virus
- Spesie: Sweet potato leaf curl virus
- Spesie: Tobacco curly shoot virus
- Spesie: Tobacco leaf curl Cuba virus
- Spesie: Tobacco leaf curl Japan virus
- Spesie: Tobacco leaf curl Yunnan virus
- Spesie: Tobacco leaf curl Zimbabwe virus
- Spesie: Tomato chino La Paz virus
- Spesie: Tomato chlorotic mottle virus
- Spesie: Tomato curly stunt virus
- Spesie: Tomato golden mosaic virus
- Spesie: Tomato golden mottle virus
- Spesie: Tomato leaf curl Arusha virus
- Spesie: Tomato leaf curl Bangalore virus
- Spesie: Tomato leaf curl Bangladesh virus
- Spesie: Tomato leaf curl China virus
- Spesie: Tomato leaf curl Comoros virus
- Spesie: Tomato leaf curl Guangdong virus
- Spesie: Tomato leaf curl Guangxi virus
- Spesie: Tomato leaf curl Gujarat virus
- Spesie: Tomato leaf curl Hsinchu virus
- Spesie: Tomato leaf curl Java virus
- Spesie: Tomato leaf curl Joydebpur virus
- Spesie: Tomato leaf curl Karnataka virus
- Spesie: Tomato leaf curl Kerala virus
- Spesie: Tomato leaf curl Laos virus
- Spesie: Tomato leaf curl Madagascar virus
- Spesie: Tomato leaf curl Malaysia virus
- Spesie: Tomato leaf curl Mali virus
- Spesie: Tomato leaf curl Mayotte virus
- Spesie: Tomato leaf curl New Delhi virus
- Spesie: Tomato leaf curl Philippines virus
- Spesie: Tomato leaf curl Pune virus
- Spesie: Tomato leaf curl Seychelles virus
- Spesie: Tomato leaf curl Sinaloa virus
- Spesie: Tomato leaf curl Sri Lanka virus
- Spesie: Tomato leaf curl Sudan virus
- Spesie: Tomato leaf curl Taiwan virus
- Spesie: Tomato leaf curl Uganda virus
- Spesie: Tomato leaf curl Vietnam virus
- Spesie: Tomato leaf curl virus
- Spesie: Tomato mild yellow leaf curl Aragua virus
- Spesie: Tomato mosaic Havana virus
- Spesie: Tomato mottle Taino virus
- Spesie: Tomato mottle virus
- Spesie: Tomato rugose mosaic virus
- Spesie: Tomato severe leaf curl virus
- Spesie: Tomato severe rugose virus
- Spesie: Tomato yellow leaf curl Axarquia virus
- Spesie: Tomato yellow leaf curl China virus
- Spesie: Tomato yellow leaf curl Guangdong virus
- Spesie: Tomato yellow leaf curl Indonesia virus
- Spesie: Tomato yellow leaf curl Kanchanaburi virus
- Spesie: Tomato yellow leaf curl Malaga virus
- Spesie: Tomato yellow leaf curl Mali virus
- Spesie: Tomato yellow leaf curl Sardinia virus
- Spesie: Tomato yellow leaf curl Thailand virus
- Spesie: Tomato yellow leaf curl Vietnam virus
- Spesie: Tomato yellow leaf curl virus
- Spesie: Tomato yellow margin leaf curl virus
- Spesie: Tomato yellow spot virus
- Spesie: Tomato yellow vein streak virus
- Spesie: Vernonia yellow vein virus
- Spesie: Watermelon chlorotic stunt virus
- Genus: Curtovirus
- Spesie: Beet curly top Iran virus
- Spesie: Beet curly top virus
- Spesie: Beet mild curly top virus
- Spesie: Beet severe curly top virus
- Spesie: Horseradish curly top virus
- Spesie: Pepper curly top virus
- Spesie: Spinach curly top virus
- Genus: Mastrevirus
- Spesie: Bean yellow dwarf virus
- Spesie: Chloris striate mosaic virus
- Spesie: Digitaria streak virus
- Spesie: Eragrostis streak virus
- Spesie: Maize streak virus
- Spesie: Miscanthus streak virus
- Spesie: Panicum streak virus
- Spesie: Setaria streak virus
- Spesie: Sugarcane streak Egypt virus
- Spesie: Sugarcane streak Reunion virus
- Spesie: Sugarcane streak virus
- Spesie: Tobacco yellow dwarf virus
- Spesie: Urochloa streak virus
- Spesie: Wheat dwarf virus
- Genus: Topocuvirus
- Spesie: Tomato pseudo-curly top virus
- Genus: Begomovirus
- Familie: Globuloviridae
- Genus: Globulovirus
- Spesie: Pyrobaculum spherical virus
- Spesie: Thermoproteus tenax spherical virus 1
- Genus: Globulovirus
- Familie: Guttaviridae
- Genus: Guttavirus
- Spesie: Sulfolobus newzealandicus droplet-shaped virus
- Genus: Guttavirus
- Familie: Hepadnaviridae
- Genus: Avihepadnavirus
- Spesie: Duck hepatitis B virus
- Spesie: Heron hepatitis B virus
- Genus: Orthohepadnavirus (zie hepatitis B)
- Spesie: Ground squirrel hepatitis virus
- Spesie: Hepatitis B virus (HBsAg)
- Spesie: Woodchuck hepatitis virus
- Spesie: Woolly monkey hepatitis B virus
- Genus: Avihepadnavirus
- Familie: Hepeviridae
- Genus: Hepevirus
- Spesie: Hepatitis E virus (zie hepatitis E)
- Genus: Nie toegeken
- Spesie: Avian hepatitis E virus
- Genus: Hepevirus
- Familie: Hypoviridae
- Genus: Hypovirus
- Spesie: Cryphonectria hypovirus 1
- Spesie: Cryphonectria hypovirus 2
- Spesie: Cryphonectria hypovirus 3
- Spesie: Cryphonectria hypovirus 4
- Genus: Hypovirus
- Familie: Hytrosaviridae
- Genus: Glossinavirus
- Spesie: Glossina hytrovirus
- Genus: Muscavirus
- Spesie: Musca hytrovirus
- Genus: Glossinavirus
- Familie: Inoviridae
- Genus: Inovirus
- Spesie: Enterobacteria phage AE2
- Spesie: Enterobacteria phage C-2
- Spesie: Enterobacteria phage dA
- Spesie: Enterobacteria phage Ec9
- Spesie: Enterobacteria phage f1
- Spesie: Enterobacteria phage fd
- Spesie: Enterobacteria phage HR
- Spesie: Enterobacteria phage I2-2
- Spesie: Enterobacteria phage If1
- Spesie: Enterobacteria phage IKe
- Spesie: Enterobacteria phage M13
- Spesie: Enterobacteria phage PR64FS
- Spesie: Enterobacteria phage SF
- Spesie: Enterobacteria phage tf-1
- Spesie: Enterobacteria phage X
- Spesie: Enterobacteria phage X-2
- Spesie: Enterobacteria phage ZJ/2
- Spesie: Pseudomonas phage Pf1
- Spesie: Pseudomonas phage Pf2
- Spesie: Pseudomonas phage Pf3
- Spesie: Vibrio phage 493
- Spesie: Vibrio phage CTX
- Spesie: Vibrio phage fs1
- Spesie: Vibrio phage fs2
- Spesie: Vibrio phage v6
- Spesie: Vibrio phage Vf12
- Spesie: Vibrio phage Vf33
- Spesie: Vibrio phage VSK
- Spesie: Xanthomonas phage Cf16
- Spesie: Xanthomonas phage Cf1c
- Spesie: Xanthomonas phage Cf1t
- Spesie: Xanthomonas phage Cf1tv
- Spesie: Xanthomonas phage Lf
- Spesie: Xanthomonas phage Xf
- Spesie: Xanthomonas phage Xfo
- Spesie: Xanthomonas phage Xfv
- Genus: Plectrovirus
- Spesie: Acholeplasma phage MV-L51
- Spesie: Spiroplasma phage 1-aa
- Spesie: Spiroplasma phage 1-C74
- Spesie: Spiroplasma phage 1-KC3
- Spesie: Spiroplasma phage 1-R8A2B
- Spesie: Spiroplasma phage 1-S102
- Spesie: Spiroplasma phage 1-T78
- Genus: Inovirus
- Familie: Iridoviridae
- Genus: Chloriridovirus
- Spesie: Invertebrate iridescent virus 3
- Genus: Iridovirus
- Spesie: Invertebrate iridescent virus 1
- Spesie: Invertebrate iridescent virus 6
- Genus: Lymphocystivirus
- Spesie: Lymphocystis disease virus 1
- Genus: Megalocytivirus
- Spesie: Infectious spleen and kidney necrosis virus
- Genus: Ranavirus
- Spesie: Ambystoma tigrinum virus
- Spesie: Bohle iridovirus
- Spesie: Epizootic haematopoietic necrosis virus
- Spesie: European catfish virus
- Spesie: Frog virus 3
- Spesie: Santee-Cooper ranavirus
- Genus: Chloriridovirus
- Familie: Leviviridae
- Genus: Allolevivirus
- Spesie: Enterobacteria phage FI
- Spesie: Enterobacteria phage Qbeta
- Genus: Levivirus
- Spesie: Enterobacteria phage BZ13
- Spesie: Enterobacteria phage MS2
- Genus: Allolevivirus
- Familie: Lipothrixviridae
- Genus: Alphalipothrixvirus
- Spesie: Thermoproteus tenax virus 1
- Genus: Betalipothrixvirus
- Spesie: Acidianus filamentous virus 3
- Spesie: Acidianus filamentous virus 6
- Spesie: Acidianus filamentous virus 7
- Spesie: Acidianus filamentous virus 8
- Spesie: Acidianus filamentous virus 9
- Spesie: Sulfolobus islandicus filamentous virus
- Genus: Deltalipothrixvirus
- Spesie: Acidianus filamentous virus 2
- Genus: Gammalipothrixvirus
- Spesie: Acidianus filamentous virus 1
- Genus: Alphalipothrixvirus
- Familie: Luteoviridae
- Genus: Enamovirus
- Spesie: Pea enation mosaic virus-1
- Genus: Luteovirus
- Spesie: Barley yellow dwarf virus-MAV
- Spesie: Barley yellow dwarf virus-PAS
- Spesie: Barley yellow dwarf virus-PAV
- Spesie: Bean leafroll virus
- Spesie: Rose spring dwarf-associated virus
- Spesie: Soybean dwarf virus
- Genus: Polerovirus
- Spesie: Beet chlorosis virus
- Spesie: Beet mild yellowing virus
- Spesie: Beet western yellows virus
- Spesie: Carrot red leaf virus
- Spesie: Cereal yellow dwarf virus-RPS
- Spesie: Cereal yellow dwarf virus-RPV
- Spesie: Chickpea chlorotic stunt virus
- Spesie: Cucurbit aphid-borne yellows virus
- Spesie: Melon aphid-borne yellows virus
- Spesie: Potato leafroll virus
- Spesie: Sugarcane yellow leaf virus
- Spesie: Tobacco vein distorting virus
- Spesie: Turnip yellows virus
- Genus: Nie toegeken
- Spesie: Barley yellow dwarf virus-GPV
- Spesie: Barley yellow dwarf virus-RMV
- Spesie: Barley yellow dwarf virus-SGV
- Spesie: Chickpea stunt disease associated virus
- Spesie: Groundnut rosette assistor virus
- Spesie: Indonesian soybean dwarf virus
- Spesie: Sweet potato leaf speckling virus
- Spesie: Tobacco necrotic dwarf virus
- Genus: Enamovirus
- Familie: Megabirnaviridae
- Genus: Megabirnavirus
- Spesie: Rosellinia necatrix megabirnavirus 1
- Genus: Megabirnavirus
- Familie: Metaviridae
- Genus: Errantivirus
- Spesie: Ceratitis capitata Yoyo virus
- Spesie: Drosophila ananassae Tom virus
- Spesie: Drosophila melanogaster 17.6 virus
- Spesie: Drosophila melanogaster 297 virus
- Spesie: Drosophila melanogaster Gypsy virus
- Spesie: Drosophila melanogaster Idefix virus
- Spesie: Drosophila melanogaster Tirant virus
- Spesie: Drosophila melanogaster Zam virus
- Spesie: Drosophila virilis Tv1 virus
- Spesie: Trichoplusia ni TED virus
- Genus: Metavirus
- Spesie: Arabidopsis thaliana Athila virus
- Spesie: Arabidopsis thaliana Tat4 virus
- Spesie: Bombyx mori Mag virus
- Spesie: Caenorhabditis elegans Cer1 virus
- Spesie: Cladosporium fulvum T-1 virus
- Spesie: Dictyostelium discoideum Skipper virus
- Spesie: Drosophila buzzatii Osvaldo virus
- Spesie: Drosophila melanogaster 412 virus
- Spesie: Drosophila melanogaster Blastopia virus
- Spesie: Drosophila melanogaster Mdg1 virus
- Spesie: Drosophila melanogaster Mdg3 virus
- Spesie: Drosophila melanogaster Micropia virus
- Spesie: Drosophila virilis Ulysses virus
- Spesie: Fusarium oxysporum Skippy virus
- Spesie: Lilium henryi Del1 virus
- Spesie: Saccharomyces cerevisiae Ty3 virus
- Spesie: Schizosaccharomyces pombe Tf1 virus
- Spesie: Schizosaccharomyces pombe Tf2 virus
- Spesie: Takifugu rubripes Sushi virus
- Spesie: Tribolium castaneum Woot virus
- Spesie: Tripneustis gratilla SURL virus
- Genus: Semotivirus
- Spesie: Anopheles gambiae Moose virus
- Spesie: Ascaris lumbricoides Tas virus
- Spesie: Bombyx mori Pao virus
- Spesie: Caenorhabditis elegans Cer13 virus
- Spesie: Drosophila melanogaster Bel virus
- Spesie: Drosophila melanogaster Roo virus
- Spesie: Drosophila simulans Ninja virus
- Spesie: Fugu rubripes Suzu virus
- Genus: Errantivirus
- Familie: Microviridae
- Genus: Microvirus
- Spesie: Enterobacteria phage alpha3
- Spesie: Enterobacteria phage G4
- Spesie: Enterobacteria phage phiK
- Spesie: Enterobacteria phage phiX174
- Spesie: Enterobacteria phage St-1
- Genus: Microvirus
- Familie: Microviridae, subfamilie: Gokushovirinae
- Genus: Bdellomicrovirus
- Spesie: Bdellovibrio phage MAC 1
- Spesie: Bdellovibrio phage phiMH2K
- Genus: Chlamydiamicrovirus
- Spesie: Chlamydia phage 1
- Spesie: Chlamydia phage 2
- Spesie: Chlamydia pneumoniae phage CPAR39
- Spesie: Guinea pig Chlamydia phage
- Genus: Spiromicrovirus
- Spesie: Spiroplasma phage 4
- Genus: Bdellomicrovirus
- Familie: Mimiviridae
- Genus: Mimivirus
- Spesie: Acanthamoeba polyphaga mimivirus (Mimivirus)
- Genus: Mimivirus
- Familie: Nanoviridae
- Genus: Babuvirus
- Spesie: Abaca bunchy top virus
- Spesie: Banana bunchy top virus
- Spesie: Cardamom bushy dwarf virus
- Genus: Nanovirus
- Spesie: Faba bean necrotic stunt virus
- Spesie: Faba bean necrotic yellows virus
- Spesie: Milk vetch dwarf virus
- Spesie: Pea necrotic yellow dwarf virus
- Spesie: Subterranean clover stunt virus
- Genus: Nie toegeken
- Spesie: Coconut foliar decay virus
- Genus: Babuvirus
- Familie: Narnaviridae
- Genus: Mitovirus
- Spesie: Cryphonectria mitovirus 1
- Spesie: Ophiostoma mitovirus 3a
- Spesie: Ophiostoma mitovirus 4
- Spesie: Ophiostoma mitovirus 5
- Spesie: Ophiostoma mitovirus 6
- Genus: Narnavirus
- Spesie: Saccharomyces 20S RNA narnavirus
- Spesie: Saccharomyces 23S RNA narnavirus
- Genus: Mitovirus
- Familie: Nimaviridae
- Genus: Whispovirus
- Spesie: White spot syndrome virus
- Genus: Whispovirus
- Familie: Nodaviridae
- Genus: Alphanodavirus
- Spesie: Black beetle virus
- Spesie: Boolarra virus
- Spesie: Flock House virus
- Spesie: Nodamura virus
- Spesie: Pariacoto virus
- Genus: Betanodavirus
- Spesie: Barfin flounder nervous necrosis virus
- Spesie: Redspotted grouper nervous necrosis virus
- Spesie: Striped jack nervous necrosis virus
- Spesie: Tiger puffer nervous necrosis virus
- Genus: Alphanodavirus
- Familie: Ophioviridae
- Genus: Ophiovirus
- Spesie: Citrus psorosis virus
- Spesie: Freesia sneak virus
- Spesie: Lettuce ring necrosis virus
- Spesie: Mirafiori lettuce big-vein virus
- Spesie: Ranunculus white mottle virus
- Spesie: Tulip mild mottle mosaic virus
- Genus: Ophiovirus
- Familie: Orthomyxoviridae (Orthomyxovirus)
- Genus: Influenzavirus A (Influenza A)
- Spesie: Influenza A virus (zie: H1N1)
- Genus: Influenzavirus B
- Spesie: Influenza B virus
- Genus: Influenzavirus C
- Spesie: Influenza C virus
- Genus: Isavirus
- Spesie: Infectious salmon anemia virus
- Genus: Thogotovirus
- Spesie: Dhori virus
- Spesie: Thogoto virus
- Genus: Influenzavirus A (Influenza A)
- Familie: Papillomaviridae (Humaan papillomavirus)
- Genus: Alphapapillomavirus
- Spesie: Alphapapillomavirus 1
- Spesie: Alphapapillomavirus 2
- Spesie: Alphapapillomavirus 3
- Spesie: Alphapapillomavirus 4
- Spesie: Alphapapillomavirus 5
- Spesie: Alphapapillomavirus 6
- Spesie: Alphapapillomavirus 7
- Spesie: Alphapapillomavirus 8
- Spesie: Alphapapillomavirus 9
- Spesie: Alphapapillomavirus 10
- Spesie: Alphapapillomavirus 11
- Spesie: Alphapapillomavirus 12
- Spesie: Alphapapillomavirus 13
- Spesie: Alphapapillomavirus 14
- Genus: Betapapillomavirus
- Spesie: Betapapillomavirus 1
- Spesie: Betapapillomavirus 2
- Spesie: Betapapillomavirus 3
- Spesie: Betapapillomavirus 4
- Spesie: Betapapillomavirus 5
- Spesie: Betapapillomavirus 6
- Genus: Chipapillomavirus
- Spesie: Chipapillomavirus 1
- Spesie: Chipapillomavirus 2
- Genus: Deltapapillomavirus
- Spesie: Deltapapillomavirus 1
- Spesie: Deltapapillomavirus 2
- Spesie: Deltapapillomavirus 3
- Spesie: Deltapapillomavirus 4
- Spesie: Deltapapillomavirus 5
- Genus: Dyodeltapapillomavirus
- Spesie: Dyodeltapapillomavirus 1
- Genus: Dyoepsilonpapillomavirus
- Spesie: Dyoepsilonpapillomavirus 1
- Genus: Dyoetapapillomavirus
- Spesie: Dyoetapapillomavirus 1
- Genus: Dyoiotapapillomavirus
- Spesie: Dyoiotapapillomavirus 1
- Genus: Dyothetapapillomavirus
- Spesie: Dyothetapapillomavirus 1
- Genus: Dyozetapapillomavirus
- Spesie: Dyozetapapillomavirus 1
- Genus: Epsilonpapillomavirus
- Spesie: Epsilonpapillomavirus 1
- Genus: Etapapillomavirus
- Spesie: Etapapillomavirus 1
- Genus: Gammapapillomavirus
- Spesie: Gammapapillomavirus 1
- Spesie: Gammapapillomavirus 10
- Spesie: Gammapapillomavirus 2
- Spesie: Gammapapillomavirus 3
- Spesie: Gammapapillomavirus 4
- Spesie: Gammapapillomavirus 5
- Spesie: Gammapapillomavirus 6
- Spesie: Gammapapillomavirus 7
- Spesie: Gammapapillomavirus 8
- Spesie: Gammapapillomavirus 9
- Genus: Iotapapillomavirus
- Spesie: Iotapapillomavirus 1
- Genus: Kappapapillomavirus
- Spesie: Kappapapillomavirus 1
- Spesie: Kappapapillomavirus 2
- Genus: Lambdapapillomavirus
- Spesie: Lambdapapillomavirus 1
- Spesie: Lambdapapillomavirus 2
- Spesie: Lambdapapillomavirus 3
- Spesie: Lambdapapillomavirus 4
- Genus: Mupapillomavirus
- Spesie: Mupapillomavirus 1
- Spesie: Mupapillomavirus 2
- Genus: Nupapillomavirus
- Spesie: Nupapillomavirus 1
- Genus: Omegapapillomavirus
- Spesie: Omegapapillomavirus 1
- Genus: Omikronpapillomavirus
- Spesie: Omikronpapillomavirus 1
- Genus: Phipapillomavirus
- Spesie: Phipapillomavirus 1
- Genus: Pipapillomavirus
- Spesie: Pipapillomavirus 1
- Spesie: Pipapillomavirus 2
- Genus: Psipapillomavirus
- Spesie: Psipapillomavirus 1
- Genus: Rhopapillomavirus
- Spesie: Rhopapillomavirus 1
- Genus: Sigmapapillomavirus
- Spesie: Sigmapapillomavirus 1
- Genus: Taupapillomavirus
- Spesie: Taupapillomavirus 1
- Genus: Thetapapillomavirus
- Spesie: Thetapapillomavirus 1
- Genus: Upsilonpapillomavirus
- Spesie: Upsilonpapillomavirus 1
- Spesie: Upsilonpapillomavirus 2
- Genus: Xipapillomavirus
- Spesie: Xipapillomavirus 1
- Genus: Zetapapillomavirus
- Spesie: Zetapapillomavirus 1
- Genus: Alphapapillomavirus
- Familie: Partitiviridae
- Genus: Alphacryptovirus
- Spesie: Alfalfa cryptic virus 1
- Spesie: Beet cryptic virus 1
- Spesie: Beet cryptic virus 2
- Spesie: Beet cryptic virus 3
- Spesie: Carnation cryptic virus 1
- Spesie: Carrot temperate virus 1
- Spesie: Carrot temperate virus 3
- Spesie: Carrot temperate virus 4
- Spesie: Hop trefoil cryptic virus 1
- Spesie: Hop trefoil cryptic virus 3
- Spesie: Radish yellow edge virus
- Spesie: Ryegrass cryptic virus
- Spesie: Spinach temperate virus
- Spesie: Vicia cryptic virus
- Spesie: White clover cryptic virus 1
- Spesie: White clover cryptic virus 3
- Genus: Betacryptovirus
- Spesie: Carrot temperate virus 2
- Spesie: Hop trefoil cryptic virus 2
- Spesie: Red clover cryptic virus 2
- Spesie: White clover cryptic virus 2
- Genus: Cryspovirus
- Spesie: Cryptosporidium parvum virus 1
- Genus: Partitivirus
- Spesie: Agaricus bisporus virus 4
- Spesie: Aspergillus ochraceous virus
- Spesie: Atkinsonella hypoxylon virus
- Spesie: Ceratocystis resinifera virus 1
- Spesie: Discula destructiva virus 1
- Spesie: Discula destructiva virus 2
- Spesie: Fusarium poae virus 1
- Spesie: Fusarium solani virus 1
- Spesie: Gaeumannomyces graminis virus 019/6-A
- Spesie: Gaeumannomyces graminis virus T1-A
- Spesie: Gremmeniella abietina RNA virus MS1
- Spesie: Helicobasidium mompa virus
- Spesie: Heterobasidion annosum virus
- Spesie: Ophiostoma partitivirus 1
- Spesie: Penicillium stoloniferum virus F
- Spesie: Penicillium stoloniferum virus S
- Spesie: Pleurotus ostreatus virus 1
- Spesie: Rhizoctonia solani virus 717
- Spesie: Rosellinia necatrix virus 1
- Genus: Alphacryptovirus
- Familie: Parvoviridae (Parvovirus)
- Familie: Parvoviridae, subfamilie: Densovirinae
- Genus: Brevidensovirus
- Spesie: Aedes aegypti densovirus
- Spesie: Aedes albopictus densovirus
- Genus: Densovirus
- Spesie: Galleria mellonella densovirus
- Spesie: Junonia coenia densovirus
- Genus: Iteravirus
- Spesie: Bombyx mori densovirus
- Genus: Pefudensovirus
- Spesie: Periplaneta fuliginosa densovirus
- Genus: Brevidensovirus
- Familie: Parvoviridae, subfamilie: Parvovirinae
- Genus: Amdovirus
- Spesie: Aleutian mink disease virus
- Genus: Bocavirus
- Spesie: Bovine parvovirus
- Spesie: Canine minute virus
- Genus: Dependovirus
- Spesie: Adeno-associated virus-1
- Spesie: Adeno-associated virus-2
- Spesie: Adeno-associated virus-3
- Spesie: Adeno-associated virus-4
- Spesie: Adeno-associated virus-5
- Spesie: Avian adeno-associated virus
- Spesie: Bovine adeno-associated virus
- Spesie: Canine adeno-associated virus
- Spesie: Duck parvovirus
- Spesie: Equine adeno-associated virus
- Spesie: Goose parvovirus
- Spesie: Ovine adeno-associated virus
- Genus: Erythrovirus
- Spesie: Human parvovirus B19 (Parvovirus B19)
- Spesie: Pig-tailed macaque parvovirus
- Spesie: Rhesus macaque parvovirus
- Spesie: Simian parvovirus
- Genus: Parvovirus
- Spesie: Chicken parvovirus
- Spesie: Feline panleukopenia virus
- Spesie: H-1 parvovirus
- Spesie: HB parvovirus
- Spesie: Kilham rat virus
- Spesie: Lapine parvovirus
- Spesie: LuIII virus
- Spesie: Minute virus of mice
- Spesie: Mouse parvovirus 1
- Spesie: Porcine parvovirus
- Spesie: RT parvovirus
- Spesie: Tumor virus X
- Genus: Amdovirus
- Familie: Permutotetraviridae
- Genus: Alphapermutotetravirus
- Spesie: Euprosterna elaeasa virus
- Spesie: Thosea asigna virus
- Genus: Alphapermutotetravirus
- Familie: Phycodnaviridae
- Genus: Chlorovirus
- Spesie: Acanthocystis turfacea chlorella virus 1
- Spesie: Hydra viridis Chlorella virus 1
- Spesie: Paramecium bursaria Chlorella virus 1
- Spesie: Paramecium bursaria Chlorella virus A1
- Spesie: Paramecium bursaria Chlorella virus AL1A
- Spesie: Paramecium bursaria Chlorella virus AL2A
- Spesie: Paramecium bursaria Chlorella virus BJ2C
- Spesie: Paramecium bursaria Chlorella virus CA4A
- Spesie: Paramecium bursaria Chlorella virus CA4B
- Spesie: Paramecium bursaria Chlorella virus IL3A
- Spesie: Paramecium bursaria Chlorella virus NC1A
- Spesie: Paramecium bursaria Chlorella virus NE8A
- Spesie: Paramecium bursaria Chlorella virus NY2A
- Spesie: Paramecium bursaria Chlorella virus NYs1
- Spesie: Paramecium bursaria Chlorella virus SC1A
- Spesie: Paramecium bursaria Chlorella virus XY6E
- Spesie: Paramecium bursaria Chlorella virus XZ3A
- Spesie: Paramecium bursaria Chlorella virus XZ4A
- Spesie: Paramecium bursaria Chlorella virus XZ4C
- Genus: Coccolithovirus
- Spesie: Emiliania huxleyi virus 86
- Genus: Phaeovirus
- Spesie: Ectocarpus fasciculatus virus a
- Spesie: Ectocarpus siliculosus virus 1
- Spesie: Ectocarpus siliculosus virus a
- Spesie: Feldmannia irregularis virus a
- Spesie: Feldmannia species virus a
- Spesie: Feldmannia species virus
- Spesie: Hincksia hinckiae virus a
- Spesie: Myriotrichia clavaeformis virus a
- Spesie: Pilayella littoralis virus 1
- Genus: Prasinovirus
- Spesie: Micromonas pusilla virus SP1
- Spesie: Ostreococcus tauri virus OtV5
- Genus: Prymnesiovirus
- Spesie: Chrysochromulina brevifilum virus PW1
- Genus: Raphidovirus
- Spesie: Heterosigma akashiwo virus 01
- Genus: Chlorovirus
- Familie: Picobirnaviridae
- Genus: Picobirnavirus
- Spesie: Human picobirnavirus
- Spesie: Rabbit picobirnavirus
- Genus: Picobirnavirus
- Familie: Plasmaviridae
- Genus: Plasmavirus
- Spesie: Acholeplasma phage L2
- Genus: Plasmavirus
- Familie: Polydnaviridae
- Genus: Bracovirus
- Spesie: Apanteles crassicornis bracovirus
- Spesie: Apanteles fumiferanae bracovirus
- Spesie: Ascogaster argentifrons bracovirus
- Spesie: Ascogaster quadridentata bracovirus
- Spesie: Cardiochiles nigriceps bracovirus
- Spesie: Chelonus altitudinis bracovirus
- Spesie: Chelonus blackburni bracovirus
- Spesie: Chelonus inanitus bracovirus
- Spesie: Chelonus insularis bracovirus
- Spesie: Chelonus nr. curvimaculatus bracovirus
- Spesie: Chelonus texanus bracovirus
- Spesie: Cotesia congregata bracovirus
- Spesie: Cotesia flavipes bracovirus
- Spesie: Cotesia glomerata bracovirus
- Spesie: Cotesia hyphantriae bracovirus
- Spesie: Cotesia kariyai bracovirus
- Spesie: Cotesia marginiventris bracovirus
- Spesie: Cotesia melanoscela bracovirus
- Spesie: Cotesia rubecula bracovirus
- Spesie: Cotesia schaeferi bracovirus
- Spesie: Diolcogaster facetosa bracovirus
- Spesie: Glyptapanteles flavicoxis bracovirus
- Spesie: Glyptapanteles indiensis bracovirus
- Spesie: Glyptapanteles liparidis bracovirus
- Spesie: Hypomicrogaster canadensis bracovirus
- Spesie: Hypomicrogaster ectdytolophae bracovirus
- Spesie: Microplitis croceipes bracovirus
- Spesie: Microplitis demolitor bracovirus
- Spesie: Phanerotoma flavitestacea bracovirus
- Spesie: Pholetesor ornigis bracovirus
- Spesie: Protapanteles paleacritae bracovirus
- Spesie: Tranosema rostrale bracovirus
- Genus: Ichnovirus
- Spesie: Campoletis aprilis ichnovirus
- Spesie: Campoletis flavicincta ichnovirus
- Spesie: Campoletis sonorensis ichnovirus
- Spesie: Casinaria arjuna ichnovirus
- Spesie: Casinaria forcipata ichnovirus
- Spesie: Casinaria infesta ichnovirus
- Spesie: Diadegma acronyctae ichnovirus
- Spesie: Diadegma interruptum ichnovirus
- Spesie: Diadegma terebrans ichnovirus
- Spesie: Enytus montanus ichnovirus
- Spesie: Eriborus terebrans ichnovirus
- Spesie: Glypta fumiferanae ichnovirus
- Spesie: Hyposoter annulipes ichnovirus
- Spesie: Hyposoter exiguae ichnovirus
- Spesie: Hyposoter fugitivus ichnovirus
- Spesie: Hyposoter lymantriae ichnovirus
- Spesie: Hyposoter pilosulus ichnovirus
- Spesie: Hyposoter rivalis ichnovirus
- Spesie: Olesicampe benefactor ichnovirus
- Spesie: Olesicampe geniculatae ichnovirus
- Spesie: Synetaeris tenuifemur ichnovirus
- Genus: Bracovirus
- Familie: Polyomaviridae
- Genus: Polyomavirus
- Spesie: African green monkey polyomavirus
- Spesie: Baboon polyomavirus 2
- Spesie: BK polyomavirus
- Spesie: Bovine polyomavirus
- Spesie: Budgerigar fledgling disease polyomavirus
- Spesie: Hamster polyomavirus
- Spesie: Human polyomavirus
- Spesie: JC polyomavirus (JC-virus)
- Spesie: Murine pneumotropic virus
- Spesie: Murine polyomavirus
- Spesie: Rabbit kidney vacuolating virus
- Spesie: Simian virus 12
- Spesie: Simian virus 40
- Genus: Polyomavirus
- Familie: Pospiviroidae
- Genus: Apscaviroid
- Spesie: Apple dimple fruit viroid
- Spesie: Apple scar skin viroid
- Spesie: Australian grapevine viroid
- Spesie: Citrus bent leaf viroid
- Spesie: Citrus dwarfing viroid
- Spesie: Citrus viroid V
- Spesie: Citrus viroid VI
- Spesie: Grapevine yellow speckle viroid 1
- Spesie: Grapevine yellow speckle viroid 2
- Spesie: Pear blister canker viroid
- Genus: Cocadviroid
- Spesie: Citrus bark cracking viroid
- Spesie: Coconut cadang-cadang viroid
- Spesie: Coconut tinangaja viroid
- Spesie: Hop latent viroid
- Genus: Coleviroid
- Spesie: Coleus blumei viroid 1
- Spesie: Coleus blumei viroid 2
- Spesie: Coleus blumei viroid 3
- Genus: Hostuviroid
- Spesie: Hop stunt viroid
- Genus: Pospiviroid
- Spesie: Chrysanthemum stunt viroid
- Spesie: Citrus exocortis viroid
- Spesie: Columnea latent viroid
- Spesie: Iresine viroid 1
- Spesie: Mexican papita viroid
- Spesie: Pepper chat fruit viroid
- Spesie: Potato spindle tuber viroid (Aardappelspindelknolviroïde)
- Spesie: Tomato apical stunt viroid
- Spesie: Tomato chlorotic dwarf viroid
- Spesie: Tomato planta macho viroid
- Genus: Apscaviroid
- Familie: Potyviridae
- Genus: Brambyvirus
- Spesie: Blackberry virus Y
- Genus: Bymovirus
- Spesie: Barley mild mosaic virus
- Spesie: Barley yellow mosaic virus
- Spesie: Oat mosaic virus
- Spesie: Rice necrosis mosaic virus
- Spesie: Wheat spindle streak mosaic virus
- Spesie: Wheat yellow mosaic virus
- Genus: Ipomovirus
- Spesie: Cassava brown streak virus
- Spesie: Cucumber vein yellowing virus
- Spesie: Squash vein yellowing virus
- Spesie: Sweet potato mild mottle virus
- Spesie: Ugandan cassava brown streak virus
- Genus: Macluravirus
- Spesie: Alpinia mosaic virus
- Spesie: Cardamom mosaic virus
- Spesie: Chinese yam necrotic mosaic virus
- Spesie: Maclura mosaic virus
- Spesie: Narcissus latent virus
- Spesie: Ranunculus latent virus
- Genus: Poacevirus
- Spesie: Sugarcane streak mosaic virus
- Spesie: Triticum mosaic virus
- Genus: Potyvirus
- Spesie: Algerian watermelon mosaic virus
- Spesie: Alstroemeria mosaic virus
- Spesie: Alternanthera mild mosaic virus
- Spesie: Amaranthus leaf mottle virus
- Spesie: Amazon lily mosaic virus
- Spesie: Angelica virus Y
- Spesie: Apium virus Y
- Spesie: Araujia mosaic virus
- Spesie: Arracacha mottle virus
- Spesie: Artichoke latent virus
- Spesie: Asparagus virus 1
- Spesie: Banana bract mosaic virus
- Spesie: Basella rugose mosaic virus
- Spesie: Bean common mosaic necrosis virus
- Spesie: Bean common mosaic virus
- Spesie: Bean yellow mosaic virus
- Spesie: Beet mosaic virus
- Spesie: Bidens mottle virus
- Spesie: Brugmansia suaveolens mottle virus
- Spesie: Butterfly flower mosaic virus
- Spesie: Calanthe mild mosaic virus
- Spesie: Canna yellow streak virus
- Spesie: Carnation vein mottle virus
- Spesie: Carrot thin leaf virus
- Spesie: Carrot virus Y
- Spesie: Celery mosaic virus
- Spesie: Ceratobium mosaic virus
- Spesie: Chilli ringspot virus
- Spesie: Chilli veinal mottle virus
- Spesie: Chinese artichoke mosaic virus
- Spesie: Clitoria virus Y
- Spesie: Clover yellow vein virus
- Spesie: Cocksfoot streak virus
- Spesie: Colombian datura virus
- Spesie: Commelina mosaic virus
- Spesie: Cowpea aphid-borne mosaic virus
- Spesie: Cowpea green vein banding virus
- Spesie: Cypripedium virus Y
- Spesie: Daphne mosaic virus
- Spesie: Dasheen mosaic virus
- Spesie: Datura shoestring virus
- Spesie: Diuris virus Y
- Spesie: East Asian Passiflora virus
- Spesie: Endive necrotic mosaic virus
- Spesie: Euphorbia ringspot virus
- Spesie: Freesia mosaic virus
- Spesie: Fritillary virus Y
- Spesie: Gloriosa stripe mosaic virus
- Spesie: Groundnut eyespot virus
- Spesie: Guinea grass mosaic virus
- Spesie: Hardenbergia mosaic virus
- Spesie: Helenium virus Y
- Spesie: Henbane mosaic virus
- Spesie: Hibbertia virus Y
- Spesie: Hippeastrum mosaic virus
- Spesie: Hyacinth mosaic virus
- Spesie: Iris fulva mosaic virus
- Spesie: Iris mild mosaic virus
- Spesie: Iris severe mosaic virus
- Spesie: Japanese yam mosaic virus
- Spesie: Johnsongrass mosaic virus
- Spesie: Kalanchoë mosaic virus
- Spesie: Konjac mosaic virus
- Spesie: Leek yellow stripe virus
- Spesie: Lettuce mosaic virus
- Spesie: Lily mottle virus
- Spesie: Lycoris mild mottle virus
- Spesie: Maize dwarf mosaic virus
- Spesie: Malva vein clearing virus
- Spesie: Meadow saffron breaking virus
- Spesie: Moroccan watermelon mosaic virus
- Spesie: Narcissus degeneration virus
- Spesie: Narcissus late season yellows virus
- Spesie: Narcissus yellow stripe virus
- Spesie: Nerine yellow stripe virus
- Spesie: Nothoscordum mosaic virus
- Spesie: Onion yellow dwarf virus
- Spesie: Ornithogalum mosaic virus
- Spesie: Ornithogalum virus 2
- Spesie: Ornithogalum virus 3
- Spesie: Papaya leaf distortion mosaic virus
- Spesie: Papaya ringspot virus
- Spesie: Parsnip mosaic virus
- Spesie: Passiflora chlorosis virus
- Spesie: Passion fruit woodiness virus
- Spesie: Pea seed-borne mosaic virus
- Spesie: Peanut mottle virus
- Spesie: Pennisetum mosaic virus
- Spesie: Pepper mottle virus
- Spesie: Pepper severe mosaic virus
- Spesie: Pepper veinal mottle virus
- Spesie: Pepper yellow mosaic virus
- Spesie: Peru tomato mosaic virus
- Spesie: Pfaffia mosaic virus
- Spesie: Pleione virus Y
- Spesie: Plum pox virus (Sharka-virus)
- Spesie: Pokeweed mosaic virus
- Spesie: Potato virus A
- Spesie: Potato virus V
- Spesie: Potato virus Y
- Spesie: Ranunculus leaf distortion virus
- Spesie: Ranunculus mild mosaic virus
- Spesie: Ranunculus mosaic virus
- Spesie: Rhopalanthe virus Y
- Spesie: Sarcochilus virus Y
- Spesie: Scallion mosaic virus
- Spesie: Shallot yellow stripe virus
- Spesie: Sorghum mosaic virus
- Spesie: Soybean mosaic virus
- Spesie: Spiranthes mosaic virus 3
- Spesie: Sugarcane mosaic virus
- Spesie: Sunflower chlorotic mottle virus
- Spesie: Sunflower mosaic virus
- Spesie: Sweet potato feathery mottle virus
- Spesie: Sweet potato latent virus
- Spesie: Sweet potato mild speckling virus
- Spesie: Sweet potato virus 2
- Spesie: Sweet potato virus C
- Spesie: Sweet potato virus G
- Spesie: Telfairia mosaic virus
- Spesie: Telosma mosaic virus
- Spesie: Thunberg fritillary mosaic virus
- Spesie: Tobacco etch virus
- Spesie: Tobacco vein banding mosaic virus
- Spesie: Tobacco vein mottling virus
- Spesie: Tradescantia mild mosaic virus
- Spesie: Tropaeolum mosaic virus
- Spesie: Tuberose mild mosaic virus
- Spesie: Tuberose mild mottle virus
- Spesie: Tulip breaking virus
- Spesie: Tulip mosaic virus
- Spesie: Turnip mosaic virus
- Spesie: Twisted-stalk chlorotic streak virus
- Spesie: Vallota mosaic virus
- Spesie: Watermelon leaf mottle virus
- Spesie: Watermelon mosaic virus
- Spesie: Wild potato mosaic virus
- Spesie: Wild tomato mosaic virus
- Spesie: Wisteria vein mosaic virus
- Spesie: Yam mild mosaic virus
- Spesie: Yam mosaic virus
- Spesie: Yambean mosaic virus
- Spesie: Zantedeschia mild mosaic virus
- Spesie: Zea mosaic virus
- Spesie: Zucchini yellow fleck virus
- Spesie: Zucchini yellow mosaic virus
- Genus: Rymovirus
- Spesie: Agropyron mosaic virus
- Spesie: Hordeum mosaic virus
- Spesie: Ryegrass mosaic virus
- Genus: Tritimovirus
- Spesie: Brome streak mosaic virus
- Spesie: Oat necrotic mottle virus
- Spesie: Wheat eqlid mosaic virus
- Spesie: Wheat streak mosaic virus
- Genus: Nie toegeken
- Spesie: Spartina mottle virus
- Spesie: Tomato mild mottle virus
- Genus: Brambyvirus
- Familie: Poxviridae, subfamilie: Chordopoxvirinae
- Genus: Avipoxvirus
- Spesie: Canarypox virus
- Spesie: Fowlpox virus
- Spesie: Juncopox virus
- Spesie: Mynahpox virus
- Spesie: Pigeonpox virus
- Spesie: Psittacinepox virus
- Spesie: Quailpox virus
- Spesie: Sparrowpox virus
- Spesie: Starlingpox virus
- Spesie: Turkeypox virus
- Genus: Capripoxvirus
- Spesie: Goatpox virus
- Spesie: Lumpy skin disease virus
- Spesie: Sheeppox virus
- Genus: Cervidpoxvirus
- Spesie: Mule deerpox virus
- Genus: Crocodylidpoxvirus
- Spesie: Nile crocodilepox virus
- Genus: Leporipoxvirus
- Spesie: Hare fibroma virus
- Spesie: Myxoma virus
- Spesie: Rabbit fibroma virus
- Spesie: Squirrel fibroma virus
- Genus: Molluscipoxvirus
- Spesie: Molluscum contagiosum virus
- Genus: Orthopoxvirus
- Spesie: Camelpox virus
- Spesie: Cowpox virus
- Spesie: Ectromelia virus
- Spesie: Monkeypox virus
- Spesie: Raccoonpox virus
- Spesie: Skunkpox virus
- Spesie: Taterapox virus
- Spesie: Vaccinia virus
- Spesie: Variola virus
- Spesie: Volepox virus
- Genus: Parapoxvirus
- Spesie: Bovine papular stomatitis virus
- Spesie: Orf virus
- Spesie: Parapoxvirus of red deer in New Zealand
- Spesie: Pseudocowpox virus
- Genus: Suipoxvirus
- Spesie: Swinepox virus
- Genus: Nie toegeken
- Spesie: Squirrelpox virus
- Genus: Yatapoxvirus
- Spesie: Tanapox virus
- Spesie: Yaba monkey tumor virus
- Genus: Avipoxvirus
- Familie: Poxviridae, subfamilie: Entomopoxvirinae
- Genus: Alphaentomopoxvirus
- Spesie: Anomala cuprea entomopoxvirus
- Spesie: Aphodius tasmaniae entomopoxvirus
- Spesie: Demodema boranensis entomopoxvirus
- Spesie: Dermolepida albohirtum entomopoxvirus
- Spesie: Figulus subleavis entomopoxvirus
- Spesie: Geotrupes sylvaticus entomopoxvirus
- Spesie: Melolontha melolontha entomopoxvirus
- Genus: Betaentomopoxvirus
- Spesie: Acrobasis zelleri entomopoxvirus 'L'
- Spesie: Amsacta moorei entomopoxvirus 'L'
- Spesie: Arphia conspersa entomopoxvirus 'O'
- Spesie: Choristoneura biennis entomopoxvirus 'L'
- Spesie: Choristoneura conflicta entomopoxvirus 'L'
- Spesie: Choristoneura diversuma entomopoxvirus 'L'
- Spesie: Choristoneura fumiferana entomopoxvirus 'L'
- Spesie: Chorizagrotis auxiliars entomopoxvirus 'L'
- Spesie: Heliothis armigera entomopoxvirus 'L'
- Spesie: Locusta migratoria entomopoxvirus 'O'
- Spesie: Oedaleus senigalensis entomopoxvirus 'O'
- Spesie: Operophtera brumata entomopoxvirus 'L'
- Spesie: Schistocera gregaria entomopoxvirus 'O'
- Genus: Gammaentomopoxvirus
- Spesie: Aedes aegypti entomopoxvirus
- Spesie: Camptochironomus tentans entomopoxvirus
- Spesie: Chironomus attenuatus entomopoxvirus
- Spesie: Chironomus luridus entomopoxvirus
- Spesie: Chironomus plumosus entomopoxvirus
- Spesie: Goeldichironomus haloprasimus entomopoxvirus
- Genus: Nie toegeken
- Spesie: Diachasmimorpha entomopoxvirus
- Spesie: Melanoplus sanguinipes entomopoxvirus 'O'
- Genus: Alphaentomopoxvirus
- Familie: Pseudoviridae
- Genus: Hemivirus
- Spesie: Aedes aegypti Mosqcopia virus
- Spesie: Candida albicans Tca2 virus
- Spesie: Candida albicans Tca5 virus
- Spesie: Drosophila melanogaster 1731 virus
- Spesie: Drosophila melanogaster copia virus
- Spesie: Saccharomyces cerevisiae Ty5 virus
- Spesie: Volvox carteri Lueckenbuesser virus
- Spesie: Volvox carteri Osser virus
- Genus: Pseudovirus
- Spesie: Arabidopsis thaliana Art1 virus
- Spesie: Arabidopsis thaliana AtRE1 virus
- Spesie: Arabidopsis thaliana Evelknievel virus
- Spesie: Arabidopsis thaliana Ta1 virus
- Spesie: Brassica oleracea Melmoth virus
- Spesie: Cajanus cajan Panzee virus
- Spesie: Glycine max Tgmr virus
- Spesie: Hordeum vulgare BARE-1 virus
- Spesie: Nicotiana tabacum Tnt1 virus
- Spesie: Nicotiana tabacum Tto1 virus
- Spesie: Oryza australiensis RIRE1 virus
- Spesie: Oryza longistaminata Retrofit virus
- Spesie: Physarum polycephalum Tp1 virus
- Spesie: Saccharomyces cerevisiae Ty1 virus
- Spesie: Saccharomyces cerevisiae Ty2 virus
- Spesie: Saccharomyces cerevisiae Ty4 virus
- Spesie: Solanum tuberosum Tst1 virus
- Spesie: Triticum aestivum WIS-2 virus
- Spesie: Zea mays Hopscotch virus
- Spesie: Zea mays Sto-4 virus
- Genus: Sirevirus
- Spesie: Arabidopsis thaliana Endovir virus
- Spesie: Glycine max SIRE1 virus
- Spesie: Lycopersicon esculentum ToRTL1 virus
- Spesie: Zea mays Opie-2 virus
- Spesie: Zea mays Prem-2 virus
- Genus: Nie toegeken
- Spesie: Phaseolus vulgaris Tpv2-6 virus
- Genus: Hemivirus
- Familie: Reoviridae (Reovirus)
- Familie: Reoviridae, subfamilie: Sedoreovirinae
- Genus: Cardoreovirus
- Spesie: Eriocheir sinensis reovirus
- Genus: Mimoreovirus
- Spesie: Micromonas pusilla reovirus
- Genus: Orbivirus
- Spesie: African horse sickness virus (Afrikaanse-paardenpestvirus)
- Spesie: Bluetongue virus (Blauwtongvirus)
- Spesie: Changuinola virus
- Spesie: Chenuda virus
- Spesie: Chobar Gorge virus
- Spesie: Corriparta virus
- Spesie: Epizootic hemorrhagic disease virus
- Spesie: Equine encephalosis virus
- Spesie: Eubenangee virus
- Spesie: Great Island virus
- Spesie: Ieri virus
- Spesie: Lebombo virus
- Spesie: Orungo virus
- Spesie: Palyam virus
- Spesie: Peruvian horse sickness virus
- Spesie: St Croix River virus
- Spesie: Umatilla virus
- Spesie: Wad Medani virus
- Spesie: Wallal virus
- Spesie: Warrego virus
- Spesie: Wongorr virus
- Spesie: Yunnan orbivirus
- Genus: Phytoreovirus
- Spesie: Rice dwarf virus
- Spesie: Rice gall dwarf virus
- Spesie: Wound tumor virus
- Genus: Rotavirus
- Spesie: Rotavirus A
- Spesie: Rotavirus B
- Spesie: Rotavirus C
- Spesie: Rotavirus D
- Spesie: Rotavirus E
- Genus: Seadornavirus
- Spesie: Banna virus
- Spesie: Kadipiro virus
- Spesie: Liao ning virus
- Genus: Cardoreovirus
- Familie: Reoviridae, subfamilie: Spinareovirinae
- Genus: Aquareovirus
- Spesie: Aquareovirus A
- Spesie: Aquareovirus B
- Spesie: Aquareovirus C
- Spesie: Aquareovirus D
- Spesie: Aquareovirus E
- Spesie: Aquareovirus F
- Spesie: Aquareovirus G
- Genus: Coltivirus
- Spesie: Colorado tick fever virus
- Spesie: Eyach virus
- Genus: Cypovirus
- Spesie: Cypovirus 1
- Spesie: Cypovirus 10
- Spesie: Cypovirus 11
- Spesie: Cypovirus 12
- Spesie: Cypovirus 13
- Spesie: Cypovirus 14
- Spesie: Cypovirus 15
- Spesie: Cypovirus 16
- Spesie: Cypovirus 2
- Spesie: Cypovirus 3
- Spesie: Cypovirus 4
- Spesie: Cypovirus 5
- Spesie: Cypovirus 6
- Spesie: Cypovirus 7
- Spesie: Cypovirus 8
- Spesie: Cypovirus 9
- Genus: Dinovernavirus
- Spesie: Aedes pseudoscutellaris reovirus
- Genus: Fijivirus
- Spesie: Fiji disease virus
- Spesie: Garlic dwarf virus
- Spesie: Maize rough dwarf virus
- Spesie: Mal de Rio Cuarto virus
- Spesie: Nilaparvata lugens reovirus
- Spesie: Oat sterile dwarf virus
- Spesie: Pangola stunt virus
- Spesie: Rice black streaked dwarf virus
- Genus: Idnoreovirus
- Spesie: Idnoreovirus 1
- Spesie: Idnoreovirus 2
- Spesie: Idnoreovirus 3
- Spesie: Idnoreovirus 4
- Spesie: Idnoreovirus 5
- Genus: Mycoreovirus
- Spesie: Mycoreovirus 1
- Spesie: Mycoreovirus 2
- Spesie: Mycoreovirus 3
- Genus: Orthoreovirus
- Spesie: Avian orthoreovirus
- Spesie: Baboon orthoreovirus
- Spesie: Mammalian orthoreovirus
- Spesie: Nelson Bay orthoreovirus
- Spesie: Reptilian orthoreovirus
- Genus: Oryzavirus
- Spesie: Echinochloa ragged stunt virus
- Spesie: Rice ragged stunt virus
- Genus: Aquareovirus
- Familie: Retroviridae (Retrovirus (virologie))
- Familie: Retroviridae, subfamilie: Orthoretrovirinae
- Genus: Alpharetrovirus
- Spesie: Avian carcinoma Mill Hill virus 2
- Spesie: Avian leukosis virus
- Spesie: Avian myeloblastosis virus
- Spesie: Avian myelocytomatosis virus 29
- Spesie: Avian sarcoma virus CT10
- Spesie: Fujinami sarcoma virus
- Spesie: Rous sarcoma virus
- Spesie: UR2 sarcoma virus
- Spesie: Y73 sarcoma virus
- Genus: Betaretrovirus
- Spesie: Jaagsiekte sheep retrovirus
- Spesie: Langur virus
- Spesie: Mason-Pfizer monkey virus
- Spesie: Mouse mammary tumor virus
- Spesie: Squirrel monkey retrovirus
- Genus: Deltaretrovirus
- Spesie: Bovine leukemia virus
- Spesie: Primate T-lymphotropic virus 1
- Spesie: Primate T-lymphotropic virus 2
- Spesie: Primate T-lymphotropic virus 3
- Genus: Epsilonretrovirus
- Spesie: Walleye dermal sarcoma virus
- Spesie: Walleye epidermal hyperplasia virus 1
- Spesie: Walleye epidermal hyperplasia virus 2
- Genus: Gammaretrovirus
- Spesie: Chick syncytial virus
- Spesie: Feline leukemia virus
- Spesie: Finkel-Biskis-Jinkins murine sarcoma virus
- Spesie: Gardner-Arnstein feline sarcoma virus
- Spesie: Gibbon ape leukemia virus
- Spesie: Guinea pig type-C oncovirus
- Spesie: Hardy-Zuckerman feline sarcoma virus
- Spesie: Harvey murine sarcoma virus
- Spesie: Kirsten murine sarcoma virus
- Spesie: Moloney murine sarcoma virus
- Spesie: Murine leukemia virus (zie Xenotropic murine leukemia virus-related virus)
- Spesie: Porcine type-C oncovirus
- Spesie: Reticuloendotheliosis virus
- Spesie: Snyder-Theilen feline sarcoma virus
- Spesie: Trager duck spleen necrosis virus
- Spesie: Viper retrovirus
- Spesie: Woolly monkey sarcoma virus
- Genus: Lentivirus
- Spesie: Bovine immunodeficiency virus
- Spesie: Caprine arthritis encephalitis virus
- Spesie: Equine infectious anemia virus
- Spesie: Feline immunodeficiency virus (Felien immunodeficiëntievirus)
- Spesie: Human immunodeficiency virus 1 (zie: Hiv)
- Spesie: Human immunodeficiency virus 2 (zie: Hiv)
- Spesie: Puma lentivirus
- Spesie: Simian immunodeficiency virus
- Spesie: Visna/maedi virus
- Genus: Alpharetrovirus
- Familie: Retroviridae, subfamilie: Spumaretrovirinae
- Genus: Spumavirus
- Spesie: African green monkey simian foamy virus
- Spesie: Bovine foamy virus
- Spesie: Equine foamy virus
- Spesie: Feline foamy virus
- Spesie: Macaque simian foamy virus
- Spesie: Simian foamy virus
- Genus: Spumavirus
- Familie: Rudiviridae
- Genus: Rudivirus
- Spesie: Acidianus rod-shaped virus 1
- Spesie: Sulfolobus islandicus rod-shaped virus 1
- Spesie: Sulfolobus islandicus rod-shaped virus 2
- Genus: Rudivirus
- Familie: Tectiviridae
- Genus: Tectivirus
- Spesie: Bacillus phage AP50
- Spesie: Bacillus phage Bam35
- Spesie: Enterobacteria phage PRD1
- Spesie: Thermus phage P37-14
- Genus: Nie toegeken
- Spesie: Bacillus phage phiNS11
- Genus: Tectivirus
- Familie: Togaviridae
- Genus: Alphavirus
- Spesie: Aura virus
- Spesie: Barmah Forest virus
- Spesie: Bebaru virus
- Spesie: Cabassou virus
- Spesie: Chikungunya virus (Chikungunya-virus)
- Spesie: Eastern equine encephalitis virus
- Spesie: Everglades virus
- Spesie: Fort Morgan virus
- Spesie: Getah virus
- Spesie: Highlands J virus
- Spesie: Mayaro virus
- Spesie: Middelburg virus
- Spesie: Mosso das Pedras virus (78V3531)
- Spesie: Mucambo virus
- Spesie: Ndumu virus
- Spesie: O'nyong-nyong virus
- Spesie: Pixuna virus
- Spesie: Rio Negro virus
- Spesie: Ross River virus
- Spesie: Salmon pancreas disease virus
- Spesie: Semliki Forest virus
- Spesie: Sindbis virus
- Spesie: Southern elephant seal virus
- Spesie: Tonate virus
- Spesie: Trocara virus
- Spesie: Una virus
- Spesie: Venezuelan equine encephalitis virus
- Spesie: Western equine encephalitis virus
- Spesie: Whataroa virus
- Genus: Rubivirus
- Spesie: Rubella virus
- Genus: Alphavirus
- Familie: Tombusviridae
- Genus: Aureusvirus
- Spesie: Cucumber leaf spot virus
- Spesie: Johnsongrass chlorotic stripe mosaic virus
- Spesie: Maize white line mosaic virus
- Spesie: Pothos latent virus
- Genus: Avenavirus
- Spesie: Oat chlorotic stunt virus
- Genus: Carmovirus
- Spesie: Ahlum waterborne virus
- Spesie: Angelonia flower break virus
- Spesie: Bean mild mosaic virus
- Spesie: Calibrachoa mottle virus
- Spesie: Cardamine chlorotic fleck virus
- Spesie: Carnation mottle virus
- Spesie: Cowpea mottle virus
- Spesie: Cucumber soil-borne virus
- Spesie: Galinsoga mosaic virus
- Spesie: Hibiscus chlorotic ringspot virus
- Spesie: Honeysuckle ringspot virus
- Spesie: Japanese iris necrotic ring virus
- Spesie: Melon necrotic spot virus
- Spesie: Nootka lupine vein clearing virus
- Spesie: Pea stem necrosis virus
- Spesie: Pelargonium flower break virus
- Spesie: Saguaro cactus virus
- Spesie: Soybean yellow mottle mosaic virus
- Spesie: Turnip crinkle virus
- Spesie: Weddel waterborne virus
- Genus: Dianthovirus
- Spesie: Carnation ringspot virus
- Spesie: Red clover necrotic mosaic virus
- Spesie: Sweet clover necrotic mosaic virus
- Genus: Machlomovirus
- Spesie: Maize chlorotic mottle virus
- Genus: Necrovirus
- Spesie: Beet black scorch virus
- Spesie: Chenopodium necrosis virus
- Spesie: Leek white stripe virus
- Spesie: Olive latent virus 1
- Spesie: Olive mild mosaic virus
- Spesie: Tobacco necrosis virus A
- Spesie: Tobacco necrosis virus D
- Genus: Panicovirus
- Spesie: Cocksfoot mild mosaic virus
- Spesie: Panicum mosaic virus
- Genus: Tombusvirus
- Spesie: Artichoke mottled crinkle virus
- Spesie: Carnation Italian ringspot virus
- Spesie: Cucumber Bulgarian virus
- Spesie: Cucumber necrosis virus
- Spesie: Cymbidium ringspot virus
- Spesie: Eggplant mottled crinkle virus
- Spesie: Grapevine Algerian latent virus
- Spesie: Havel River virus
- Spesie: Lato River virus
- Spesie: Limonium flower distortion virus
- Spesie: Moroccan pepper virus
- Spesie: Neckar River virus
- Spesie: Pelargonium leaf curl virus
- Spesie: Pelargonium necrotic spot virus
- Spesie: Petunia asteroid mosaic virus
- Spesie: Sitke waterborne virus
- Spesie: Tomato bushy stunt virus
- Genus: Nie toegeken
- Spesie: Maize necrotic streak virus
- Spesie: Pelargonium line pattern virus
- Genus: Aureusvirus
- Familie: Totiviridae
- Genus: Giardiavirus
- Spesie: Giardia lamblia virus
- Genus: Leishmaniavirus
- Spesie: Leishmania RNA virus 1 - 1
- Spesie: Leishmania RNA virus 1 - 10
- Spesie: Leishmania RNA virus 1 - 11
- Spesie: Leishmania RNA virus 1 - 12
- Spesie: Leishmania RNA virus 1 - 2
- Spesie: Leishmania RNA virus 1 - 3
- Spesie: Leishmania RNA virus 1 - 4
- Spesie: Leishmania RNA virus 1 - 5
- Spesie: Leishmania RNA virus 1 - 6
- Spesie: Leishmania RNA virus 1 - 7
- Spesie: Leishmania RNA virus 1 - 8
- Spesie: Leishmania RNA virus 1 - 9
- Spesie: Leishmania RNA virus 2 - 1
- Genus: Totivirus
- Spesie: Saccharomyces cerevisiae virus L-A
- Spesie: Saccharomyces cerevisiae virus L-BC (La)
- Spesie: Ustilago maydis virus H1
- Genus: Trichomonasvirus
- Spesie: Trichomonas vaginalis virus 1
- Spesie: Trichomonas vaginalis virus 2
- Spesie: Trichomonas vaginalis virus 3
- Genus: Victorivirus
- Spesie: Chalara elegans RNA Virus 1
- Spesie: Coniothyrium minitans RNA virus
- Spesie: Epichloe festucae virus 1
- Spesie: Gremmeniella abietina RNA virus L1
- Spesie: Helicobasidium mompa totivirus 1-17
- Spesie: Helminthosporium victoriae virus 190S
- Spesie: Magnaporthe oryzae virus 1
- Spesie: Sphaeropsis sapinea RNA virus 1
- Spesie: Sphaeropsis sapinea RNA virus 2
- Genus: Giardiavirus
- Familie: Nie toegeken
- Genus: Bacilladnavirus
- Spesie: Chaetoceros salsugineum DNA virus 01
- Genus: Benyvirus
- Spesie: Beet necrotic yellow vein virus
- Spesie: Beet soil-borne mosaic virus
- Genus: Cilevirus
- Spesie: Citrus leprosis virus C
- Genus: Deltavirus
- Spesie: Hepatitis delta virus
- Genus: Dinodnavirus
- Spesie: Heterocapsa circularisquama DNA virus 01
- Genus: Emaravirus
- Spesie: European mountain ash ringspot-associated virus
- Spesie: Fig mosaic virus
- Genus: Idaeovirus
- Spesie: Raspberry bushy dwarf virus
- Genus: Ourmiavirus
- Spesie: Cassava virus C
- Spesie: Epirus cherry virus
- Spesie: Ourmia melon virus
- Genus: Polemovirus
- Spesie: Poinsettia latent virus
- Genus: Rhizidiovirus
- Spesie: Rhizidiomyces virus
- Genus: Salterprovirus
- Spesie: His 1 virus
- Genus: Sobemovirus
- Spesie: Blueberry shoestring virus
- Spesie: Cocksfoot mottle virus
- Spesie: Imperata yellow mottle virus
- Spesie: Lucerne transient streak virus
- Spesie: Rice yellow mottle virus
- Spesie: Ryegrass mottle virus
- Spesie: Sesbania mosaic virus
- Spesie: Solanum nodiflorum mottle virus
- Spesie: Southern bean mosaic virus
- Spesie: Southern cowpea mosaic virus
- Spesie: Sowbane mosaic virus
- Spesie: Subterranean clover mottle virus
- Spesie: Turnip rosette virus
- Spesie: Velvet tobacco mottle virus
- Genus: Tenuivirus
- Spesie: Echinochloa hoja blanca virus
- Spesie: Maize stripe virus
- Spesie: Rice grassy stunt virus
- Spesie: Rice hoja blanca virus
- Spesie: Rice stripe virus
- Spesie: Urochloa hoja blanca virus
- Genus: Umbravirus
- Spesie: Carrot mottle mimic virus
- Spesie: Carrot mottle virus
- Spesie: Groundnut rosette virus
- Spesie: Lettuce speckles mottle virus
- Spesie: Pea enation mosaic virus-2
- Spesie: Tobacco bushy top virus
- Spesie: Tobacco mottle virus
- Genus: Varicosavirus
- Spesie: Lettuce big-vein associated virus
- Genus: Bacilladnavirus
- Familie: Virgaviridae
- Genus: Furovirus
- Spesie: Chinese wheat mosaic virus
- Spesie: Japanese soil-borne wheat mosaic virus
- Spesie: Oat golden stripe virus
- Spesie: Soil-borne cereal mosaic virus
- Spesie: Soil-borne wheat mosaic virus
- Spesie: Sorghum chlorotic spot virus
- Genus: Hordeivirus
- Spesie: Anthoxanthum latent blanching virus
- Spesie: Barley stripe mosaic virus
- Spesie: Lychnis ringspot virus
- Spesie: Poa semilatent virus
- Genus: Pecluvirus
- Spesie: Indian peanut clump virus
- Spesie: Peanut clump virus
- Genus: Pomovirus
- Spesie: Beet soil-borne virus
- Spesie: Beet virus Q
- Spesie: Broad bean necrosis virus
- Spesie: Potato mop-top virus
- Genus: Tobamovirus
- Spesie: Brugmansia mild mottle virus
- Spesie: Cucumber fruit mottle mosaic virus
- Spesie: Cucumber green mottle mosaic virus
- Spesie: Frangipani mosaic virus
- Spesie: Hibiscus latent Fort Pierce virus
- Spesie: Hibiscus latent Singapore virus
- Spesie: Kyuri green mottle mosaic virus
- Spesie: Obuda pepper virus
- Spesie: Odontoglossum ringspot virus
- Spesie: Paprika mild mottle virus
- Spesie: Pepper mild mottle virus
- Spesie: Rehmannia mosaic virus
- Spesie: Ribgrass mosaic virus
- Spesie: Sammons's Opuntia virus
- Spesie: Streptocarpus flower break virus
- Spesie: Sunn-hemp mosaic virus
- Spesie: Tobacco latent virus
- Spesie: Tobacco mild green mosaic virus
- Spesie: Tobacco mosaic virus (Tabaksmozaïekvirus)
- Spesie: Tomato mosaic virus
- Spesie: Turnip vein-clearing virus
- Spesie: Ullucus mild mottle virus
- Spesie: Wasabi mottle virus
- Spesie: Youcai mosaic virus
- Spesie: Zucchini green mottle mosaic virus
- Genus: Tobravirus
- Spesie: Pea early-browning virus
- Spesie: Pepper ringspot virus
- Spesie: Tobacco rattle virus
- Genus: Furovirus
|
<urn:uuid:8d3cee52-83e3-4b25-bca4-f704332d1b8f>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.m.wikipedia.org/wiki/Lys_van_virusse
|
2019-07-15T17:57:23Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195523840.34/warc/CC-MAIN-20190715175205-20190715201205-00519.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.710291 |
{
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
}
|
Athol Trollip
Athol Trollip | |
Athol Trollip in 2009 | |
Burgemeester van die Nelson Mandelabaai Metropolitaanse Munisipaliteit
Ampstermyn 18 Augustus 2016 – 27 Augustus 2018 | |
Voorafgegaan deur | Danny Jordaan |
---|---|
Opgevolg deur | Mongameli Bobani |
Federale Voorsitter van die Demokratiese Alliansie
Ampsbekleër | |
Termynaanvang 10 Mei 2015 | |
Voorafgegaan deur | Wilmot James |
Lid van die Provinsiale Wetgewer in die Oos-Kaap
Ampstermyn 5 Junie 2013 – 18 Augustus 2016 | |
Persoonlike besonderhede
Gebore | 12 Maart 1964 Bedford, Oos-Kaap |
Politieke party | Demokratiese Alliansie |
Eggenoot/eggenote | Angela Trollip |
Kind(ers) | 2 |
Roland Athol Price Trollip (*12 Maart 1964) is 'n Suid-Afrikaanse politikus van die Demokratiese Alliansie en was vanaf 18 Augustus 2016 tot 27 Augustus 2018 burgemeester van die Nelson Mandelabaai Metropolitaanse Munisipaliteit in die Oos-Kaap.[1]
Vroeë lewe[wysig | wysig bron]
Athol Trollip is in Bedford in die Oos-Kaap gebore waar hy ook skool gegaan het. By Woodridge College het hy onderhoofseun geword en was hy kaptein van rugby, swem, waterpolo en branderplankry en lewensredding se eerste spanne. Hy is met Angela getroud en hulle het saam twee kinders, Roland en Kate.[2]
Loopbaan[wysig | wysig bron]
Trollip is in 1999 tot die Oos-Kaapse wetgewer verkies nadat hy van 1995 as munisipale raadslid in die Amathole-distriksmunisipaliteit gedien het. Hy het in 2002 provinsiale leier geword toe hy die voormalige Nasionale Party provinsiale leier, Tertius Delport, naelskraap verslaan het. Trollip se oupa, ook Athol Trollip, was parlementslid vir die Verenigde Party vir Port Elizabeth-Sentraal in die 1950's[3] en sy vader, Douglas, was 'n afdelingsraadslid van die Smaldeel-afdelingsraad.[2]
Op 11 Januarie 2007 het hy by 'n perskonferensie aangekondig dat hy vir die Demokratiese Alliansie se leierverkiesing in Mei sou staan.[2] In Oktober 2011 het Lindiwe Mazibuko hom verslaan in die stryd om die DA se parlementêre leier te word.[4][5]
Trollip is aangewys as burgemeester van Nelson Mandelabaai Metropolitaanse Munisipaliteit nadat hy die DA tot 'n oorwinning gelei het in die munisipale verkiesing op 3 Augustus 2016.[7][8] Sy party het 57 van die 120 raadsetels gewen, vergeleke met die ANC se 50. Hy is op 27 Augustus 2018 na 'n mosie van wantroue uit hierdie amp verwyder en met Mongameli Bobani van die UDM vervang.[1]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- "Nuwe burgemeester vir Nelson Mandelabaai". Maroela Media. 27 Augustus 2018. Besoek op 27 Augustus 2018.
- ( ) Trollip enters DA leader race, Besoek op 18 Maart 2007
- ’n Familieman met ’n tradisie van leierskap Beeld, 17 Januarie 2007
- ( ) Times Live
- ( ) Times Live
- ( ) "DA elects Nqaba Bhanga as E Cape's new leader", SABC Digital News, 6 Mei 2017.
- ( ) DA's Athol Trollip officially elected mayor of Nelson Mandela Bay. URL besoek op 18 Augustus 2016.
- ( ) DA's Athol Trollip elected Nelson Mandela Bay mayor despite ANC disruptions. URL besoek op 20 Augustus 2016.
|
<urn:uuid:25dfff1d-0b63-496c-8765-22ac5aaead92>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Athol_Trollip
|
2019-07-22T01:52:14Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195527458.86/warc/CC-MAIN-20190722010436-20190722032436-00023.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999868 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Maputobaai
Maputobaai | |
---|---|
Die Maputobaai uit die ruimte, Januarie 1990 | |
Spaanse kaart van die Maputobaai | |
Koördinate: | Koördinate: |
Ligging: | Maputo, Mosambiek |
Soort: | Baai van die Indiese Oseaan |
Lengte: | 90 km |
Breedte: | 32 km |
Invloei: | Komatirivier, Maputo, Umfusi |
Uitvloei: | Indiese Oseaan |
Nedersettings: | Maputo, Mosambiek |
Maputobaai (Portugees: Baía de Maputo), voorheen Delagoabaai (Baía da Lagoa, letterlik: "baai van die lagoen") is 'n inham van die Indiese Oseaan aan die kus van Mosambiek, tussen 25 40 en 26 20 S., met 'n lengte van 90 km noord na suid en 'n breedte van ongeveer 20 km.[1]
Inhoud
BeskrywingWysig
Die baai is in die noordelike deel van 'n reeks lagoens wat gevind word aan die kus vanaf St. Lucia in Suid-Afrika. Die opening van die baai is aan die noord-oostelike kant. Die suidelike deel van die baai word gevorm deur 'n peninsula, bekend as die Inhacaskiereiland, wat aan die binne of westelike kant veilige hawe bied. Port Melville is aan die noord-westelike punt. Noord van die peninsula is Inhaca-eiland, en verder aan 'n kleiner eiland bekend as Olifante-eiland.
Alhoewel Maputobaai vlak is op verskeie plekke en 'n rif digby die ingang het, is dit 'n waardevolle hawe wat deur groot vaartuie in alle seisoene gebruik kan word. Die omliggende landskap is laag en baie ongesond, maar Inhaca-eiland het 'n hoogte van 240 voet, en word gebruik as 'n sanatorium. Die Manhissa of Komatirivier, vloei die baai binne aan die noordekant, verskeie kleiner spruite uit die Lebomboberge ontmoet in die middel van die baai in 'n monding bekend as Espirito Santo (algemeen bekend as die Engelserivier), en die Maputorivier (wat ontspring in die Drakensberge) vloei vanaf die suide van die baai binne, as ook die Umfusirivier. Verskeie seekoeie en krokodille word in die riviere aangetref.
GeskiedenisWysig
Die baai is in 1502 ontdek deur die Portugese reisiger Antonio de Campo, een van Vasco da Gama se reisgenote. Nie lank daarna nie is die Portugese pos Lourenço Marques (nou Maputo) aan die noordelike kant van die Engelserivier opgerig.
In 1720 het die Verenigde Oos-Indiese Kompanjie 'n fort en fabriek gebou onder beheer van die Kaapkolonie. Vir 'n paar maande in 1722 is die fort beset deur seerowers, en uiteindelik finaal ontruim in Desember 1730.
Daarna het die Portugese met tussenposes handelsposte langs die monding opgerig wat beskerm is deur klein forte. Aanvalle deur die plaaslike stamme het die Portugese genoop om 'n verdrag te sluit met plaaslike stamhoofde. Dit het uiteindelik gelei tot die militêre besetting van die land deur die Portugese—ten spyte van die Britte se beste pogings, asook latere pogings deur die Transvaalse regering.
Maputobaai het onder Portugese beheer gebly totdat Mosambiek onafhanklikheid verkry het in 1975.
|
<urn:uuid:a44b65f0-341d-453c-bf87-a18e2476ced4>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.m.wikipedia.org/wiki/Delagoabaai
|
2019-07-23T06:45:02Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195529007.88/warc/CC-MAIN-20190723064353-20190723090353-00183.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999949 |
{
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
}
|
Ashelling
’n Ashelling in sterrekunde is die hoek tussen ’n voorwerp se rotasie-as en sy wentelas, of die hoek tussen sy ewenaarvlak en wentelvlak (die sonnebaan in ons sonnestelsel).[1] As die helling zero is, wys die twee asse in presies dieselfde rigting; die rotasie-as is dus loodreg op die wentelvlak.
In die loop van ’n wenteling verander die helling gewoonlik nie veel nie en die oriëntasie van die as bly dieselfde met betrekking tot die agtergrondsterre. Dit bring mee dat een pool aan ’n sekere kant van die wentelbaan meer na die Son oorhel en die ander pool aan die ander kant van die wentelbaan – dit veroorsaak die seisoene op Aarde. Die Aarde se ashelling wissel tussen 22,1 en 24,5 grade oor ’n siklus van 41 000 jaar. Dit is tans 23°26′13,7″ (of 23,43714°) en aan die afneem.
Standaarde[wysig | wysig bron]
Daar is twee standaarde waarvolgens die ashelling bepaal word. Die Internasionale Astronomiese Unie (IAU) definieer die "noordpool" van ’n planeet as die een wat aan die Aarde se noordekant van die konstante vlak van die Sonnestelsel lê.[2] Daarvolgens is Venus se helling 3° en roteer hy retrograad, in die teenoorgestelde rigting as die meeste ander planete.[3][4]
Die IAU gebruik ook die "regterhandreël" om ’n "positiewe pool" te bepaal[5] vir die doel van die vasstelling van oriëntasie. (Sien illustrasie regs bo.) Hiervolgens is Venus se helling 177° ("onderstebo").
Aarde[wysig | wysig bron]
Die Aarde het op die oomblik ’n ashelling van sowat 23,4º (dit word aangedui met die Griekse letter ε).
Die helling is nie konstant nie, maar wissel oor ’n tydperk van 41 000 jaar. Die laaste maksimum was 10 700 jaar gelede (sowat 24,4º)[6] en die volgende minimum sal oor 9 800 jaar wees (sowat 22,6º) – die afname van die helling is tans sowat 47 boogsekondes per eeu. Oor die afgelope vyf miljoen jaar het die helling gewissel tussen 24,5º en 22º.
Seisoene[wysig | wysig bron]
Die Aarde se as bly deur die jaar in dieselfde posisie skeef met betrekking tot die agtergrondsterre (ongeag van waar in sy wentelbaan hy is). Dit beteken die een pool (en die ooreenstemmende halfrond) sal aan die een kant van die wentelbaan weg van die Son af wys en in die ander helfte van die wentelbaan (of jaar) in die Son se rigting. Dit bring mee dat die Aarde seisoene het. Dit is somer in die Suidelike Halfrond wanneer die suidpool in die Son se rigting wys. Wisselings in die Aarde se ashelling kan die seisoene beïnvloed en is moontlik ’n faktor in klimaatsveranderings op lang termyn.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- U.S. Naval Observatory Nautical Almanac Office (1992). P. Kenneth Seidelmann, red. Explanatory Supplement to the Astronomical Almanac. University Science Books. p. 733. ISBN 0-935702-68-7.
- Explanatory Supplement 1992, bl. 384
- (May 2003) “Long-term evolution of the spin of Venus I. theory” (PDF). Icarus 163 (1): 1–23. doi:10.1016/S0019-1035(03)00042-3.
- (2003) “Long-term evolution of the spin of Venus: II. numerical simulations” (PDF). Icarus 163 (1): 24–45. doi:10.1016/S0019-1035(03)00043-5.
- "Report of the IAU/IAG Working Group on cartographic coordinates and rotational elements: 2006". springer.com. Besoek op 26 February 2016.
- Astronomical Almanac 2010, p. B52
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
- National Space Science Data Center
- (2007) “Report of the IAU/IAG Working Group on cartographic coordinates and rotational elements: 2006”. Celestial Mechanics and Dynamical Astronomy 98 (3): 155–180. doi:10.1007/s10569-007-9072-y.
- Obliquity of the Ecliptic Calculator
- Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
|
<urn:uuid:befe5195-2fe9-4581-bd96-0b7be75b0811>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Ashelling
|
2019-07-20T20:37:57Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526670.1/warc/CC-MAIN-20190720194009-20190720220009-00031.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999779 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Suid-Afrikaanse Nasionale Parke
Suid-Afrikaanse Nasionale Parke (SANParke) is die liggaam wat verantwoordelik is vir die bestuur van Suid-Afrika se nasionale parke. SANParke is in 1926 gestig, en bestuur tans 19 parke[1] met 'n totale area van 3 700 000 km2, of omtrent 3% van die land se oppervlakte.[2]
Die bekendste park is die Krugerwildtuin, wat ook die grootste en oudste is. Dit beslaan 'n gebied van amper 2 000 000 km2 en is in 1898 geproklameer.
Die Krugerwildtuin en die Tafelberg Nasionale Park is die twee mees besoekte trekpleisters vir toeriste in die land. Daarnaas is die onlangs-vergrote Addo-Olifant Nasionale Park byna deurentyd volbespreek, weens sy maklike bereikbaarheid van Port Elizabeth af.
Parke[wysig | wysig bron]
Die volgende parke word deur SANParke bestuur en bedryf:
- Addo-Olifant Nasionale Park
- Agulhas Nasionale Park
- ǀAi-ǀAis/Richtersveld Oorgrenspark
- Augrabies Nasionale Park
- Nasionale Bergkwaggapark
- Nasionale Bontebokpark
- Golden Gate Hoogland Nasionale Park
- Kamdeboo Nasionale Park
- Karoo Nasionale Park
- Kgalagadi Vredespark
- Krugerwildtuin
- Mapungubwe Nasionale Park
- Marakele Nasionale Park
- Mokala Nasionale Park
- Namakwa Nasionale Park
- Tafelberg Nasionale Park
- Tankwa Karoo Nasionale Park
- Tsitsikamma Nasionale Park
- Tuinroete Nasionale Park
- Weskus Nasionale Park
Verwysings[wysig | wysig bron]
- Brett, Michael: Touring South Africa's National Parks, Kaapstad, 2010
- "About SANParks". Suid-Afrikaanse Nasionale Parke. Besoek op 26 Mei 2008.
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons bevat media in verband met National parks of South Africa. |
|
<urn:uuid:00fc05c1-5896-4e1d-9da9-c0ad01d3fc36>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/SANParke
|
2019-07-18T09:21:45Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525587.2/warc/CC-MAIN-20190718083839-20190718105839-00527.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999864 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Eugène Maraisprys
Die Eugène Maraisprys, vantevore bekend as die "Aanmoedigingsprys" en later die "Debuutprys", is 'n toekenning van die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns vir 'n eerste of vroeë publikasie in Afrikaans. Dit is in 1971 hernoem na die Afrikaanse digter en navorser Eugène Marais. Die prys het geen genre-indeling nie, maar slegs werke wat in die vorige kalenderjaar verskyn het, kan in aanmerking kom. Voorts kan 'n skrywer dit net een keer verower. Die prysgeld bedra tans (2009) R22 000 en word geborg deur Absa en Rapport.
Lys van wenners[wysig | wysig bron]
- 1961 – Audrey Blignault (In klein maat, Die vrolike lied en haar bydrae tot Die dammetjie)
- 1963 – André P. Brink (Caesar)
- 1964 – Dolf van Niekerk (Skepsels); Elsa Joubert (Ons wag op die kaptein)
- 1965 – George Louw (Koggelstok)
- 1966 – Henriette Grové (al haar dramatiese werk)
- 1967 – Abraham H. de Vries (al sy prosawerk)
- 1968 – M.M. Walters (Cabala)
- 1970 – P.G. Hendriks (Die weg van ’n man)
- 1971 – Sheila Cussons (Plektrum)
- 1972 – Lina Spies (Digby Vergenoeg)
- 1973 – Antjie Krog (Januarie-suite)
- 1974 – Leon Strydom (Geleentheidsverse)
- 1975 – P.J. Haasbroek (Heupvuur)
- 1976 – Jaap Steyn (Grammatika van liefhê)
- 1978 – Marlene van Niekerk (Sprokkelster)
- 1979 – Eveleen Castelyn (Tussen hemel en aarde)
- 1980 – Petra Müller (Patria)
- 1981 – Annesu de Vos (Gebed van 'n groen perske en ander verse)
- 1982 – Louis Krüger (Die skerpskutter)
- 1983 – E. Kotze (Halfkrone vir die Nagmaal)
- 1984 – Etienne van Heerden (My Kubaan)
- 1985 – Alexander Strachan ( 'n Wêreld sonder grense)
- 1986 – Freek Swart (Spinola se rooi angelier)
- 1987 – Joan Hambidge (Bitterlemoene); Deon Opperman (Môre is 'n lang dag/Die teken)
- 1988 – P.C. Haarhoff (Uit 'n ander wêreld)
- 1989 – Philip de Vos (Daar's bitterals in die heuningwals)
- 1990 – Henning Pieterse (Alruin)
- 1991 – Pieter Stoffberg (Die hart van ’n hond)
- 1992 – Riana Scheepers (Dulle Griet)
- 1993 – Marita van der Vyver (Griet skryf ’n sprokie)
- 1994 – Mark Behr (Die reuk van appels); Ronel de Goede (Skoop)
- 1995 – Johan Myburg (Kontrafak)
- 1996 – E.W.S. Hammond (Doodsteek van ’n diabeet); A.H.M. Scholtz (Vatmaar)
- 1997 – Jaco Fouché (Die ryk van die rawe)
- 1998 – Johann Botha (Groot vyf)
- 1999 – Christoffel Coetzee (postuum) (Op soek na generaal Mannetjies Mentz)
- 2000 – S.P. Benjamin (Die lewe is 'n halwe roman)
- 2001 – Tom Dreyer (Stinkafrikaners)
- 2002 – Dine van Zyl (Slagoffers)
- 2003 – Barbara Fölscher (Reisgenoot)
- 2004 – Ilse van Staden (Watervlerk)
- 2005 – Melanie Grobler (Die waterbreker)
- 2006 – Marlize Hobbs (Flarde)
- 2007 – Danie Marais (In die buitenste ruimte)
- 2008 – Helena Gunter (Op 'n plaas in Afrika)
- 2009 – Ronelda Kamfer (Noudat slapende honde) en Loftus Marais (Staan in die algemeen nader aan vensters)
- 2010 – Carel van der Merwe (Geldwolf)
- 2011 – Nicole Strauss (Maal)
- 2012 – Sonja Loots (Sirkusboere)
- 2013 – Hennie Nortjé (In die skadu van soveel bome)
- 2014 – Dominique Botha (Valsrivier)
- 2015 – Nicola Hanekom (Die pad byster)
- 2016 – Stephanus Muller (Nagmusiek)[1]
- 2017 – Bibi Slippers (Fotostaatmasjien)[2]
- 2018 – Fanie Naudé (Die derde spel)[3]
- 2019 – Andries Buys (Die dao van Daan van der Walt onder die skuilnaam Lodewyk G. du Plessis)[4]
Bronne[wysig | wysig bron]
- "Die Raad van die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns: Bekronings 2016" (html). Litnet. 31 Maart 2016. Besoek op 1 April 2016.
- "Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns: Bekronings 2017" (html). Litnet. 30 Maart 2017. Besoek op 31 Maart 2017.
- Prinsloo, Dionē (13 April 2018). "SA Akademiepryse 2018" (pdf). Besoek op 20 Mei 2019.
- Prinsloo, Dionē (12 April 2019). "Mediaverklaring" (pdf). Besoek op 20 Mei 2019.
|
<urn:uuid:55e234f4-cc36-4807-be4c-727db721ff11>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Eug%C3%A8ne_Maraisprys
|
2019-07-18T11:25:13Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525627.38/warc/CC-MAIN-20190718104512-20190718130512-00135.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.993728 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Bespreking:Claudio Arrau
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die Claudio Arrau-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
|
<urn:uuid:be5fcc5f-8e5d-471d-9cce-b8b4245994a1>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:Claudio_Arrau
|
2019-07-19T18:49:42Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526337.45/warc/CC-MAIN-20190719182214-20190719204214-00215.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999966 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Kategorie:Geografie van Italië
Jump to navigation
Jump to search
Wikimedia Commons bevat media in verband met Geografie van Italië. |
Subkategorieë
Hierdie kategorie bevat die volgende 5 subkategorië, uit 'n totaal van 5.
Bladsye in kategorie "Geografie van Italië"
Die volgende 14 bladsye is in hierdie kategorie, uit 'n totaal van 14.
|
<urn:uuid:c6d83921-6ff0-4c3f-b66f-95c5729b241d>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Kategorie:Geografie_van_Itali%C3%AB
|
2019-07-16T04:27:42Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195524502.23/warc/CC-MAIN-20190716035206-20190716061206-00215.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.989406 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Gebruiker:Renier Maritz
Hello ek is Renier. Ek spandeer die meeste van my tyd by die Afrikaanse Wikipedia maar ek dink dit kan nuttig wees om hier 'n databasis van woorde op te bou, en spesifiek konsentreer op interwiki skakels met ander woorde en miskien net 'n kort verduideliking van hou die woorde vergelyk in verskeie kontekste.
|
<urn:uuid:fb699cc8-1265-4425-8206-176f18b4b29c>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wiktionary.org/wiki/Gebruiker:Renier_Maritz
|
2019-07-22T07:52:17Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195527828.69/warc/CC-MAIN-20190722072309-20190722094309-00455.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 1.000004 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Sedert 2002 het volgens 'n besluit van die Seimas, die Litause parlement, 'n nuwe paleisgebou op die oorspronklike perseel ontstaan. Die gedeeltelik voltooide paleis is op 6 Julie 2009 ingewy. Hierdie heropening was een van die belangrikste gebeurtenisse tydens die Litause Millenniumfeesvierings ter herdenking van die eerste verwysing na Litaue in die Quedlinburgse Annale in die jaar 1009. Daarnaas was dit een van die hoogtepunte van die jaar waarin Vilnius naas Linz in Oostenryk as Europese Kultuurhoofstad gefungeer het.
Die paleis van die Litause grootvorste versinnebeeld die lang tradisie van Litaue as 'n onafhanklike staat en word as 'n simbool van nasionale trots beskou. Die gebou sal daarnaas as 'n nasionale kultuurerfenis vir opvoedkundige doeleindes gebruik word - onder meer om Litauers bewus te maak van die geskiedenis van hul land.
|
<urn:uuid:e2ce8351-222b-431f-9733-387c0280728f>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.advisor.travel/poi/Grootvorstepaleis-van-Litaue-12658
|
2019-07-23T18:30:33Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195529481.73/warc/CC-MAIN-20190723172209-20190723194209-00119.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
a_tag
| false | true | false | false |
Latn
|
afr
| 0.99999 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
true
],
"in_head": [
false
],
"location": [
"a_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Willem Cornelis Janse van Rensburg
Willem Cornelis Janse van Rensburg | |
2ste President van die Zuid-Afrikaansche Republiek
Ampstermyn 18 April 1862 – 10 Mei 1864 | |
Voorafgegaan deur | Stephanus Schoeman |
---|---|
Opgevolg deur | Marthinus Wessel Pretorius |
Persoonlike besonderhede
Gebore | 16 Mei 1818 Beaufort-Wes, Kaapkolonie |
Sterf | 13 Julie 1865 (op 47) |
Eggenoot/eggenote | Elizabeth Maria Jacoba du Plessis |
Willem Cornelis Janse van Rensburg (Beaufort-Wes, 16 Mei 1818 – Rustenburg, 13 Julie 1865) was die tweede voorsitter van die Uitvoerende Raad van die Zuid-Afrikaansche Republiek (Transvaal) ten tyde van die Transvaalse Burgeroorlog.
Van Rensburg is naby Beaufort-Wes gebore. Hy was die seun van Hendrik Janse van Rensburg en sy tweede vrou, Martha Magdalena Oosthuizen. Hy trou in 1838 met Elizabeth Maria Jacoba du Plessis (31 Oktober 1819 – 6 Augustus 1895).
Van Rensburg maak die Groot Trek mee en oorleef die moorde in Natal, waarna hy homself in die Transvaal vestig. Hy was van 18 April 1862 tot 23 Oktober 1863 die waarnemende voorsitter vir Marthinus Wessel Pretorius en van 23 Oktober 1863 tot 10 Mei 1864 die voorsitter. Hy het 'n belangrike rol in die vereniging van die voormalige Lydenburg Republiek met die ZAR gespeel. Hy het ook vir Pretorius gesteun toe hy probeer het om die ZAR en die Oranje-Vrijstaat te verenig.
Sy voorsitterskap was egter van korte duur. Hy is reeds in April 1863 as die tweede president van die ZAR verkies, maar het geweier om die ampseed af te lê. 'n Tweede verkiesing moes gehou word, waartydens hy 1106 stemme teenoor Pretorius se 1065 stemme ontvang het. Hierna aanvaar hy die posisie en lê die eed op 23 Oktober 1863 af. Pretorius se ondersteuners het nie die uitslag aanvaar nie, wat op 'n burgeroorlog uitgeloop het. Toe die gevegte in Januarie 1864 ten einde kom, is nog 'n presidensiële verkiesing gehou, waartydens Pretorius herkies en op 9 Mei 1864 ingesweer is.
Voorafgegaan deur Stephanus Schoeman |
Staatspresident van die Zuid-Afrikaansche Republiek 18 April 1862 – 10 Mei 1864 |
Opgevolg deur Marthinus Wessel Pretorius |
|
<urn:uuid:453af2ef-1af8-4f32-9226-00f0d0a4d0e1>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Willem_Cornelis_Janse_van_Rensburg
|
2019-07-23T18:16:51Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195529481.73/warc/CC-MAIN-20190723172209-20190723194209-00407.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999938 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Die Kontrak
Die Kontrak | |
Genre | Realiteitsangkompetisie |
---|---|
Geskep deur | VIA & Coleske Artists |
Aangebied deur | Bobby van Jaarsveld & Karlien van Jaarsveld |
Beoordelaars | Theuns Jordaan, Corlea Botha en Barry Pretorius Elvis Blue (Mentor) Monique Steyn (Mentor) Dewald Wasserfall (Mentor) Tarryn Lamb (Mentor) |
Temamusiekkomponis | Dewald Wasserfall |
Openingstema | "Nuwe Begin" deur Dewald Wasserfall |
Taal | Afrikaans |
Aantal seisoene | 1 |
Uitsending | |
Oorspronklike kanaal | VIA |
Oorspronklike lopie | 19 September 2018 |
Die Kontrak was ’n realiteitsangkompetisie op VIA (DStv-kanaal 147). Die reeks se agt aspirantmusieksterre wat ná ’n landwye aanlyn veldtog uit bykans 2 000 sangers gekies is, is deur die mentors gebrei vir die uitklopkonserte wat hulle week na week moes aandurf.
’n Paneel wat bestaan het uit die sangers Theuns Jordaan en Corlea Botha asook Barry Pretorius, die regisseur van die Afrikaans is Groot-konserte, het weekliks kommentaar oor die deelnemers se optredes gelewer.
Dit was egter Coleske Artists se direkteur, Arnold Coleske, wat moes besluit of ’n deelnemer sy/haar kontrak kwyt is of ’n tree nader is aan die Afrikaans is Groot-verhoog. ’n Kontrak met Coleske Artists ter waarde van R1 miljoen kon gewen word. Die deelnemers wat elke week uitgeval het se ongetekende kontrakte is voor die kykers opgeskeur.
Demi Lee Moore (28) van Durbanville het eindelik die platekontrak by Coleske Artists losgeslaan.[1] Sy is op 23 November 2018 by die jaar se eerste Afrikaans Is Groot-konsert as die wenner aangekondig.
Die temalied van Die Kontrak was "Nuwe begin" van Dewald Wasserfall.
Verloop[wysig | wysig bron]
Die vier mentors wat die deelnemers gehelp het om die kontrak te probeer losslaan was Elvis Blue, Tarryn Lamb, Monique Steyn en Dewald Wasserfall. Dewald se liedjie "Nuwe Begin" was ook die program se temalied.
In die eerste aflewering het die vier mentors elk twee deelnemers uit ses kandidate gekies. Hulle was: Faraway George van Pretoria en Natasha Zaaiman van Middelburg, Mpumalanga (Elvis); Tyral-Lee Miggels van Uitenhage en Tatum Strydom van Pretoria (Tarryn); Wilha Carstens van Pretoria en Demi Lee (Monique); en Ivan Roux van Pretoria en die 16-jarige Deidré Barnard, die jongste deelnemer, van die Strand (Dewald).[2]
Tyral-Lee se kontrak is eerste opgeskeur, gevolg deur dié van Faraway George, Natasha, Wilha, Tatum en Deidré. Die twee deelnemers uit wie die wenner gekies moes word, was Demi Lee en Ivan.
Die wenner[wysig | wysig bron]
Demi Lee, die wenner van Die Kontrak, is amptelik op Vrydag 23 November 2018 by die Afrikaans Is Groot-konsert in die Sun Arena in Pretoria aangekondig. Sy het ook op dié konsert opgetree as deel van haar prys.
Dié episode is op Woensdag 28 November uitgesaai.
|
<urn:uuid:5ddbcf2a-2ba6-4e9e-9321-263914b643d6>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Die_Kontrak
|
2019-07-16T08:19:22Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195524517.31/warc/CC-MAIN-20190716075153-20190716101153-00031.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999832 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Uur
'n Uur is 'n eenheid waarmee tyd gemeet word. 'n Uur is gelyk aan 60 minute of 3600 sekondes. 'n Dag duur 24 ure, 'n week 168 ure, 'n kwartaal duur gemiddeld ongeveer 2191,5 ure en 'n jaar gemiddeld ongeveer 8766 ure.
Die internasionale wetenskaplike simbool is vir 'n uur is h.
|
<urn:uuid:1c440126-dfda-411e-bd5f-070bec14b274>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.m.wikipedia.org/wiki/Uur
|
2019-07-17T12:48:05Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525187.9/warc/CC-MAIN-20190717121559-20190717143559-00479.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999869 |
{
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
}
|
Gebruikersbydraes
Vir 2A02:1812:142D:F800:B56A:4FB6:82CF:213 (bespreking | blokkeer-logboek | oplaaie | logboeke | misbruiklogboek)
- 12:59, 4 November 2016 (verskil | geskiedenis) . . (+6) . . N Sjabloon:Welkom (Nuwe bladsy geskep met 'Welkom') (laaste wysiging)
- 12:59, 4 November 2016 (verskil | geskiedenis) . . (+10) . . N Gebruikerbespreking:What here area team (Nuwe bladsy geskep met '{{Welkom}}') (laaste wysiging)
- 12:54, 4 November 2016 (verskil | geskiedenis) . . (+51) . . Niesiklopedia:Sandput
- 12:53, 4 November 2016 (verskil | geskiedenis) . . (+146) . . Niesiklopedia:Geselshoekie
- 12:51, 4 November 2016 (verskil | geskiedenis) . . (+11) . . God (laaste wysiging)
|
<urn:uuid:e25557dc-0bd2-4486-af4f-2c42248d5af0>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.oncyclopedia.org/wiki/Spesiaal:Bydraes/2A02:1812:142D:F800:B56A:4FB6:82CF:213
|
2019-07-21T10:48:22Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526948.55/warc/CC-MAIN-20190721102738-20190721124738-00119.warc.gz
|
by-nc-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.994651 |
{
"abbr": [
"by-nc-sa",
"by-nc-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
}
|
Bespreking:Hiernamaals
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die Hiernamaals-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
Vertaling[wysig bron]
SpesBona, ek het die stuk oor die Abrahamitiese gelowe uit ander artikels vertaal, want die stuk daaroor in en:Afterlife was nie vir my baie duidelik of samehanganed nie. Burgert (kontak) 13:20, 19 November 2018 (UTC)
- Eina, ek sien. Vir Meksiko het ek dit destyds ook só gedien, en bygewerk met inleiding uit ander bronne. Van die afdelings is vertalings van die inleidings uit ooreenstemmende artikels. Myns insiens is hierdie 'n goeie kandidaat vir ons voorblad. Dis hoekom my vingers juk. Dalk is my taalgebruik goed genoeg? Groete. -- SpesBona 13:30, 19 November 2018 (UTC)
|
<urn:uuid:5d4ca068-2075-4537-847c-99c2f6ac9b3e>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:Hiernamaals
|
2019-07-21T11:31:02Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526948.55/warc/CC-MAIN-20190721102738-20190721124738-00119.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999996 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Lancia Alfa
Lancia Alfa Sport 1908 | |
Oorsig | |
---|---|
Vervaardiger | Lancia |
Ook genoem | Lancia Alfa 12 HP |
Produksie | 1908 |
Bakwerk en onderstel | |
Bakstyl | luukse koepee |
Uitleg | Voorenjin, agterwielaandrywing |
Spesifikasies | |
Enjin | 2 544 cc inlynviersilinder |
Die Lancia Alfa 12 (Tipe 51) is die eerste motor wat deur Lancia vervaardig is. Die motor se padtoetse het in 1907 begin en produksie in 1908. Die motor se oorspronglike naam was "tipe 51" maar is later hernoem na "Alfa". Die motor se topspoed is ongeveer 90km/h. Meer as 100 eenhede van die motor is destyds verkoop.
|
<urn:uuid:ec17a34e-eaf5-4478-a86d-aaf2c647a82c>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Lancia_Alfa
|
2019-07-21T10:49:39Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526948.55/warc/CC-MAIN-20190721102738-20190721124738-00335.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999923 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Jessica Tandy
Jump to navigation
Jump to search
Jessica Tandy | |
Geboorte | 7 Junie 1909 |
---|---|
Nasionaliteit | Amerikaans |
Sterfte | 11 September 1994 (op 85) |
Beroep(e) | Aktrise |
Internet-rolprentdatabasis-profiel |
Jessica Tandy (7 Junie 1909 – 11 September 1994) was 'n Amerikaanse aktrise. Sy was bekend vir haar rolle in die rolprente Cocoon (1985), *batteries not included (1987), Driving Miss Daisy (1989), en Fried Green Tomatoes (1991).
Inhoud
Filmografie[wysig | wysig bron]
Rolprente[wysig | wysig bron]
- 1938: Murder in the Family
- 1944: The Seventh Cross
- 1948: A Woman's Vengeance
- 1950: September Affair
- 1951: The Desert Fox: The Story of Rommel
- 1958: The Light in the Forest
- 1963: The Birds
- 1974: Butley
- 1982: Best Friends
- 1982: Still of the Night
- 1984: The Bostonians
- 1985: Cocoon
- 1987: *batteries not included
- 1988: The House on Carroll Street
- 1989: Driving Miss Daisy
- 1991: Fried Green Tomatoes
- 1992: Used People
- 1994: Camilla
- 1994: Nobody's Fool
Televisiereekse[wysig | wysig bron]
- 1954: The Marriage
- 1974: Bicentennial Minutes
- 1990: Reflections on the Silver Screen
Televisierolprente[wysig | wysig bron]
- 1938: Glorious Morning
- 1939: Fox in the Morning
- 1981: The Gin Game
- 1987: Foxfire
- 1991: The Story Lady
- 1993: To Dance with the White Dog
- 1996: An African Love Story
Video's[wysig | wysig bron]
- 2003: Jessica Tandy: Theatre Legend to Screen Star
|
<urn:uuid:e8c5da18-4873-458c-90b8-32ca77b710b0>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Jessica_Tandy
|
2019-07-24T00:39:14Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195530246.91/warc/CC-MAIN-20190723235815-20190724021815-00095.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.70697 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Bespreking:3753 Cruithne
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die 3753 Cruithne-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
|
<urn:uuid:8dea7e6c-96e6-4d22-b80f-946267f67366>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:3753_Cruithne
|
2019-07-20T05:32:36Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526446.61/warc/CC-MAIN-20190720045157-20190720071157-00319.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.99998 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Bespreking:Quebecstad
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die Quebecstad-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
Meer inligting[wysig bron]
Meer inligting oor die JEUX MONDIAUX DES POLICIERS ET POMPIERS QUÉBEC 2005 (NB: Les Jeux sont terminés - Die Spele is beëindig):
Stukkende eksterne skakel[wysig bron]
During several automated bot runs the following external link was found to be unavailable. Please check if the link is in fact down and fix or remove it in that case!
- http://www.stat.gouv.qc.ca/donstat/societe/demographie/dons_regnl/regional/mun_15000_2008.htm
|
<urn:uuid:91015825-253f-4613-9140-7b5f52ac738d>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:Quebecstad
|
2019-07-24T00:52:34Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195530246.91/warc/CC-MAIN-20190723235815-20190724021815-00287.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.994991 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Gevlekte rooipootruiter
Die Gevlekte rooipootruiter (Tringa erythropus) is 'n seldsame somerswerwer wat by kus- en watermassas voorkom. Die voël is 29 – 32 cm lank, 125 - 200 g groot met 'n vlerkspan van 64 cm. In Engels staan die voël bekend as die Spotted Redshank.
Gevlekte rooipootruiter | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
'n Gevlekte rooipootruiter in sy nie-broeivere | ||||||||||||||||
Bewaringstatus | ||||||||||||||||
Wetenskaplike klassifikasie | ||||||||||||||||
Binomiale naam | ||||||||||||||||
Tringa erythropus (Pallas, 1764) |
Inhoud
FotogaleryWysig
Sien ookWysig
Wikimedia Commons bevat media in verband met Tringa erythropus. |
BronWysig
VerwysingsWysig
- BirdLife International (2012). "Tringa erythropus". IUCN Rooilys van Bedreigde Spesies. Weergawe 2012.1. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur. Besoek op 16 Julie 2012.
|
<urn:uuid:0c1efa3d-8874-4a4a-b8ef-53a4732fc48c>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.m.wikipedia.org/wiki/Gevlekte_rooipootruiter
|
2019-07-20T05:33:53Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526446.61/warc/CC-MAIN-20190720045157-20190720071157-00535.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.989261 |
{
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
}
|
Grootrooivalk
Die Grootrooivalk (Falco rupicoloides) is 'n algemene standvoël wat voorkom in die grootste gedeelte van Suider-Afrika. Die voël is 34 – 38 cm groot en weeg 200 - 300 gram. In Engels staan die voël bekend as Greater Kestrel.
Grootrooivalk | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
'n Grootrooivalk in Namibië | ||||||||||||||||
Bewaringstatus | ||||||||||||||||
Wetenskaplike klassifikasie | ||||||||||||||||
Binomiale naam | ||||||||||||||||
Falco rupicoloides (Smith, 1829) | ||||||||||||||||
Inhoud
FotogaleryWysig
Sien ookWysig
Wikimedia Commons bevat media in verband met Falco rupicoloides. |
BronWysig
VerwysingsWysig
- BirdLife International (2012). "Falco rupicoloides". IUCN Rooilys van Bedreigde Spesies. Weergawe 2012.1. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur. Besoek op 16 Julie 2012.
|
<urn:uuid:edff849c-3e81-46e2-ae14-2bfd0d463dd4>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.m.wikipedia.org/wiki/Grootrooivalk
|
2019-07-20T05:11:06Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526446.61/warc/CC-MAIN-20190720045157-20190720071157-00535.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.961993 |
{
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
}
|
Marthinus Petrus Loubser
Ná sy skoolopleiding het Loubser hom aan die Normaalkollege in Kaapstad vir die onderwys bekwaam en op verskeie plekke skoolgehou. Hy het hom egter tot die evangeliebediening geroepe gevoel en daarom is hy na Stellenbosch om aan die Kweekskool in die teologie te studeer. In 1909 is hy georden en het dadelik na Oos-Afrika vertrek waar hy gewerk het tot 1914, en toe weer van 1925 tot 1935.
Gedurende die tydperk van 1918 tot 1921 het hy in die destydse Suidwes-Afrika in die bediening gestaan. Ook die Afrikaners in Ghansiland, Betsjoeanaland, het hy gereeld besoek. Sy hele bediening was hy dus op die voorposte.
In Brits-Oos-Afrika het hy 'n unieke plek ingeneem. Hy was die eerste leraar van die NG Kerk wat hom permanent in daardie deel van die wêreld gevestig het. Op alle terreine van die samelewing het hy hom met aansteeklike geesdrif beywer vir die Afrikaanse gemeenskap van dié afgeleë gebied. Hy was die spil waarom alles gedraai het.
Op opvoedkundige gebied het hy baanbrekerswerk gedoen. Hy het hom beywer vir die bou van skole en het onderwysers uit die Unie gelok. Die Van Riebeeckskool is egter eers ná sy dood op 6 April 1952 op Thomson's Falls in gebruik geneem. Veral die skool op Broederstroom is veel aan hom verskuldig, asook die skool op Eldoret waar hy Afrikaans erken gekry het.
Op kerklike gebied was hy vir sy volk in die vreemde 'n steunpilaar. Hy was verantwoordelik vir die bou die eerste NG kerk in Oos-Afrika, die NG gemeente Vergenoeg se kerkgebou op Eldoret. Die NG gemeente Loubser is in 1945 na hom genoem. In Suidwes-Afrika moes hy dikwels per oskar reis om met die Afrikaners in aanraking te kom.
Weens verskeie aanvalle van malaria moes hy in 1935 na die Unie terugkeer. Hy het nooit getrou nie, maar was wel verloof aan 'n vrou wat hy in Oos-Afrika aan die dood afgestaan het. Ds. Loubser was die skrywer van 'n boekie, Onse uitgewekene.
BronneWysig
- ( Meiring, Piet. 1977. Kronieke van 'n Kerk. Pretoria: P.M.P. )
VerwysingsWysig
- ( ) Besonderhede op Geni.com. URL besoek op 6 Augustus 2015.
Eksterne skakelsWysig
- ( ) Die verhaal van die Afrikaners in Oos-Afrika. URL besoek op 6 Augustus 2015.
|
<urn:uuid:8aa7552e-6fcc-407d-8150-1a45bc81a8c1>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.m.wikipedia.org/wiki/Marthinus_Petrus_Loubser
|
2019-07-17T18:44:21Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525374.43/warc/CC-MAIN-20190717181736-20190717203736-00479.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 1.000007 |
{
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
}
|
Emgee Pretorius
Emgee Pretorius | |
Geboorte | 30 November 1923 Suid-Afrika |
---|---|
Nasionaliteit | Suid-Afrikaans |
Sterfte | 1 Mei 2007 Pretoria, Suid-Afrika |
Beroep(e) | Akteur |
Aktiewe jare | 1945-2004 |
Internet-rolprentdatabasis-profiel |
Emgee Pretorius (1923–2007) was 'n Afrikaanse akteur. Hy was 'n bekende gesig op Suid-Afrikaanse televisie en het hoofrolle in TV-reekse soos Nommer asseblief (as De Jongh), Vyfster (as Priester) en Koöperasiestories (as Veldsman) vertolk.
Pretorius begin sy professionele loopbaan in 1945 in The Merry Wives of Windsor, waarna hy by Andre Huegenot se geselskap aansluit en tot 1947 deur Suid-Afrika toer. Vanaf 1948 tot die einde van 1952 tree hy saam met Suid-Afrika se Nasionale Teater op, waarna by die vermaaklikheidswêreld verlaat. Hy tree weer in 1979 toe om 'n belangrike rol in Afrikaanse TV-reekse te speel.[1]
Filmografie[wysig | wysig bron]
- Dryfsand, 'n kykNET-drama.
- Der weisse Afrikaner, 2004 (TV-fliek) as Lombaard
- Drum, 2004 as Johan Snyman
- Stander, 2003 as die trouregter
- Grondbaronne, 1993 (TV-reeks)
- Nag van die negentiende, 1992
- Liewe Hemel, Genis!, 1986 as Veldsman
- Vyfster: Die Slot, 1985 as Priester
- Skollie, 1984 as Priester
- Vyfster, 1984 (TV-reeks) as Priester
- Koöperasiestories, 1983 (TV-reeks) as Veldsman
- Nommer asseblief, 1979 (TV-reeks) as De Jongh
- Die wildsboudjie, 1946
- Sterretjie
Verwysings[wysig | wysig bron]
- Who's Who SA, besoek op 5 Mei 2012
|
<urn:uuid:89fd2c36-604b-4c99-bf44-4a046254092c>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Emgee_Pretorius
|
2019-07-19T02:05:28Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525973.56/warc/CC-MAIN-20190719012046-20190719034046-00175.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999748 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Huis van Grimaldi
Huis van Monaco |
---|
Land | Monaco |
---|---|
Stigter | Grimaldo Canella |
Gestig in | 1160 |
Heerser | Albert II |
Titels | (Regerende) Prins van Monaco, Konsul van Genua |
Voorganger | Rainier III |
Vermoedelike opvolger | Prinses Caroline |
Inhoud
Geskiedenis[wysig | wysig bron]
Die Grimaldi-familie stam af van Grimaldo Canella, ’n Genuese staatsman in die tyd van die eerste Kruistogte. Hy was die seun van Otto Canella, ’n Konsul van Genua in 1133, en hy het op sy beurt in 1160, 1170 en weer in 1184 konsul geword. Sy talle kleinseuns en hul kinders het see-ekspedisies gelei oral om die Mediterreense See, die Swartsee en die Noordsee, en hulle het gou een van die magtigste families in Genua geword.
Die Grimaldi's was bang dat ’n mededingende familie Genua sou oorneem en was in verskeie gevegte betrokke om die mag te behou. Van 1299 af het hulle verskeie bondgenootskappe aangegaan. Die kasteel van Monaco was ideaal geleë om politieke en militêre aanvalle teen Genua te loods. In 1395 het die Grimaldi's die onrus in Genua gebruik om Monaco oor te neem, wat hulle toe as ’n kondominium, of gemeeskaplike soewereiniteit, regeer het. Dit is die oorsprong van die huidige prinsdom.
Tot 2002 het ’n verdrag tussen Monaco en Frankryk bepaal dat as die Grimaldi-familie nie ’n manlike heerser voortbring nie, die soewereiniteit van die gebied na Frankryk sal teruggaan. Die 2002-ooreenkoms maak egter voorsiening vir ’n regentskap en voortgesette Monegaskiese soewereiniteit in so ’n geval.
Die Grimaldi-familie[wysig | wysig bron]
Monaco is een van net drie state in Europa waar die monarg steeds ’n aktiewe rol in die alledaagse politiek speel. (Die ander twee is Liechtenstein en die Vatikaanstad. Die Monegaskiese prins oefen sy mag uit in ooreenstemming met die grondwet en wette. Hy verteenwoordig die land in alle buitelandse betrekkinge en enige verandering aan die grondwet moet deur hom én die Nasionale Raad goedgekeur word. Wetgewende gesag is verdeel tussen die prins en die Nasionale Raad en die uitvoerende gesag is in die prins se hande.
Die prins het ook volle gesag in die howe, wat in sy naam uitspraak gee. Albert II verleen ook amnestie en Monegaskiese burgerskap, en gee ordes, titels en ander range van eer.
Lys van Grimaldi's[wysig | wysig bron]
Van die belangrikste lede van die Grimaldi-familie:
- Grimaldo Canella, Konsul van Genua, stigter van die Huis van Grimaldi.
- Hubert Grimaldi, eerste persoon met die vadersnaam Grimaldi.
- Rainier I, lord van Cagnes, admiraal van Frankryk
- Augustin, aartsbiskop
- Nicolas Grimaldi, Prins van Salerno
- Louis I, prins van Monaco, ambassadeur van Lodewyk IV
- Honoré II, Prins van Monaco (1597–1662)
- Jacques François Leonor Grimaldi, Prins van Monaco
- Honoré III, Prins van Monaco (1720–1795)
- Honoré IV, Prins van Monaco (1758–1819)
- Honoré V, Prins van Monaco (1778–1841)
- Florestan I, Prins van Monaco (1785–1856)
- Charles III, Prins van Monaco (1818–1889)
- Albert I, Prins van Monaco (Albert Honoré Charles Grimaldi)
- Louis II, Prins van Monaco (Louis Honoré Charles Antoine Grimaldi)
- Rainier III, Prins van Monaco (Rainier Louis Henri Maxence Bertrand Grimaldi)
- Albert II, Prins van Monaco, huidige heerser en oudste seun van prins Rainier III en sy vrou, prinses Grace.
- Caroline, Prinses van Hannover, oudste suster van prins Albert en sy vermoedelike opvolger.
- Prinses Stéphanie van Monaco, jongste suster van prins Albert.
- Prinses Antoinette, Barones van Massy, oudste suster van prins Rainier.
- Andrea Casiraghi, oudste seun van prinses Caroline en haar tweede man, Stefano Casiraghi.
- Pierre Casiraghi, jongste seun van prinses Caroline en haar tweede man, Stefano Casiraghi.
- Charlotte Casiraghi, dogter van prinses Caroline en haar tweede man, Stefano Casiraghi.
- Prinses Alexandra van Hannover, dogter van prinses Caroline en haar derde man, Ernst August V, Prins van Hannover.
- Ernst August V, Prins van Hannover, derde en huidige man van prinses Caroline.
- Louis Ducruet, seun van prinses Stéphanie en Daniel Ducruet.
- Pauline Ducruet, dogter van prinses Stéphanie en Daniel Ducruet.
Verdere leesstof[wysig | wysig bron]
- Edwards, Anne. The Grimaldis of Monaco. William Morrow, 1992.
- Maclaga, Michael and Louda, Jiri. LINES OF SUCCESSION; Heraldry of the Royal Families of Europe. MacDonald & Co., 1981; Little, Brown & Co., 1999; Time Warner Books, UK, 2002 ISBN 0-7607-3287-6
|
<urn:uuid:344f1dd3-fcee-4b8b-bace-57cdb8b763c0>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Huis_van_Grimaldi
|
2019-07-21T13:12:42Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195527000.10/warc/CC-MAIN-20190721123414-20190721145414-00495.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.998144 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Bespreking:12 Mei
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die 12 Mei-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
-
|
<urn:uuid:cddc2c13-d1ad-4ca5-b9c1-aff261377696>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:12_Mei
|
2019-07-22T20:48:57Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195528220.95/warc/CC-MAIN-20190722201122-20190722223122-00191.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999997 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Battersea
Battersea | |
Battersea se ikoniese kragsentrale | |
Koördinate: Koördinate: | |
Land | Verenigde Koninkryk |
---|---|
Land | Engeland |
Graafskap | Groter Londen |
Borough | Wandsworth |
Tydsone | MGT (UTC±00:00) |
- Somer (DST) | BST (UTC+01:00) |
Poskode | SW11, SW8 |
Skakelkode(s) | 020 |
Battersea is 'n oorwegend residensiële buurt in suidelike Sentraal-Londen wat administratief aan die London Borough of Wandsworth behoort, met 'n bevolking van 75 651 in 2001. Battersea is aan die Teems se suidoewer en 2,9 myl (4,8 km) suidwes van Charing Cross geleë. Battersea Park is een van die grootste groen ruimtes in die suidweste van die Britse hoofstad.
Die Battersea-kragsentrale, een van Londen se ikoniese bakens en 'n uitstekende voorbeeld van industriële Art Deco-boukuns, het in die 1930's ontstaan. Nadat dit al meer as drie dekades gelede buite bedryf gestel is, het eiendomsontwikkelaars verskeie pogings onderneem om nuwe lewe in die onmiddelike omgewing van die kragsentrale te blaas. Almal het in die slag gebly en bankrot gespeel.[1] Eers in die 21ste eeu is 'n projek begin waarby befaamde argitekte soos Norman Foster en Frank Gehry betrokke was wat die buurt rondom die kragsentrale tot een van Londen se mees amibisieuse eiendomsprojekte ontwikkel het, met beleggings ter waarde van £9 miljard. Die buurt sal deur 'n nuwe moltreinstasie, Battersea Power Station, bedien word wat na verwagting saam met 'n winkelsentrum en ander geriewe in die herontwikkelde kragstasie teen 2020 ingewy sal word.
In Mei 2017 het die eerste 100 eienaars, onder wie bekende persoonlikhede soos die popsanger Sting en die oorlewingspesialis Bear Grylls, hul luukse woonstelle in Circus West Village-kompleks vlakby die voormalige kragsentrale betrek.[2]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- Deyan Sudjic: Design Museum – London in Fifty Design Icons. London: Conran Octopus 2015, bl. 60
- Julia Kollewe: Inside the new Battersea Power Station. In: The Guardian, 13 Mei 2017. Besoek op 14 Mei 2017
|
<urn:uuid:71ca642f-89c4-4f47-8e1e-164abf1aef8d>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Battersea
|
2019-07-19T01:57:35Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525973.56/warc/CC-MAIN-20190719012046-20190719034046-00319.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999857 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Bespreking:Hoërskool Waterkloof
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die Hoërskool Waterkloof-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
'n Groot deel van die inligting, wat in die artikel verstrek word, hoort nie in 'n ensiklopedie nie. Die skool het tog sy eie webtuiste waar nuus, uitslae en ander dinge gepubliseer mag word. --Voyageur (kontak) 13:27, 19 September 2013 (UTC)
Teks wat uit die artikel gehaal is omdat dit nie in 'n ensiklopediese artikel hoort nie[wysig bron]
Ondersteuningsdienste[wysig bron]
By die ondersteuningsdienste is ‘n sielkundige, Christelike berader en ‘n remediëringspesialis beskikbaar om aan Klofies hulp te verleen ten opsigte van emosionele en skolastiese probleme, insluitend studiemetodes en lees- en spellingprobleme. Aanleg-, belangstellings- en persoonlikheidstoetse word afgeneem om jou met vak- en beroepskeuses te help.
Klofies het ‘n Leierskapinstituut[wysig bron]
Wat reeds in sy derde bestaansjaar is, waar leerders se leierseienskappe ontwikkel word. Dit is nie genoeg dat jy vaardig is om jou skoolwerk te doen nie; jy moet ook tussen ander leerders en eendag in die werksmilieu uitstaan as ’n persoon met selfvertroue, moed en deernis sodat jy diegene in die gemeenskap, skool of by die werkplek wat na jou opsien, kan lei. Die ATKV en prof Jonathan Jansen is daarby betrokke.
|
<urn:uuid:d4b8b6ca-c0dc-4bfa-bb7e-1c8d5011fe9d>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:Ho%C3%ABrskool_Waterkloof
|
2019-07-17T20:58:22Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525402.30/warc/CC-MAIN-20190717201828-20190717223828-00423.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 1.000001 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Bespreking:Dhaka
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die Dhaka-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
|
<urn:uuid:9ad543be-fa47-4e67-90f8-aacae770dc7d>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:Dhaka
|
2019-07-19T03:57:44Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525974.74/warc/CC-MAIN-20190719032721-20190719054721-00023.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999987 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Hannover CL.II
Hannover CL.II | |
---|---|
Tipe | Vegvliegtuig |
Vervaardiger | Hannoversche Waggonfabrik |
Ontwerp deur | Hermann Dorner |
Nooiensvlug | 1917 |
Hoofgebruiker | Duitse Lugmag |
Aantal gebou | 439 |
Weergawes | Hannover CL.III |
Vroeg in 1917 het die Duitse Lugministrie 'n spesifikasie uitgereik vir 'n nuwe kategorie vliegtuig: die CL kategorie. Dit spesifiseer 'n tweesitplek vliegtuig wat nie meer as 750 kg mag weeg nie. Die eerste prototipe deur Hannoversche Waggonfabrik ontwikkel was vir 'n ontwerp deur Hermann Dorner wat die CL.II genoem is. Die ontwerp was vir 'n klein, kompakte dubbeldekker met 'n 180 perdekrag Argus As.III motor. Die stertvin en hoogteroer was 'n unieke ontwerp: die hoogteroer het twee vlerke gehad. Die produksie modelle se onderste vlerk het groter dihedrale hoek (dit is die hoek van die vlerk met romp) gehad en die boonste gedeelte van die stertvin was meer gerond.
Daar was 439 CL.II's vervaardig; dit is onseker of die CL.II's vervaardig deur L.F.G. hierby ingereken is. Hulle was die CL.IIa genoem. Die CL.II's is in Desember 1917 in diens gestel. Hulle was toegerus met een Spandau masjiengeweer, voor in die middel en ook 'n Parabellum masjiengeweer op 'n ring wat die verkenner kon gebruik. Omrede die boonste vlerk na aan die romp was het die vlieënier uitstekende sig gehad. Die unieke rigtingroer konfigurasie het aan die verkenner 'n beter as normale lyn van vuur gegee.
Die Hannover CL.III het die Hannover CL.II opgevolg.
Sien ook[wysig | wysig bron]
Bron[wysig | wysig bron]
- Fighters 1914-1919: Attack and Training Aircraft, Kenneth Munson, 2004, ISBN 978-0-753721-73-5
|
<urn:uuid:a83c44d2-896a-4842-bd72-2385be2d9fd0>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Hannover_CL.II
|
2019-07-19T04:06:28Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525974.74/warc/CC-MAIN-20190719032721-20190719054721-00119.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999956 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Vragbroek
Vragbroek, ook soms gevegsbroek genoem weens hul oorspronklike militêre doel,[1] is 'n losgesnyde broek oorspronklik ontwerp vir taai, buitemuurse aktiwiteite, en wat se ontwerp gekenmerk word deur een of meer vragsakke. Die vragbroek het gewild geword in stedelike gebiede, want hulle is gerieflik vir die vervoer van items gedurende dagreise per voet. Cargo shorts is 'n kortbroekweergawe.
Beskrywing[wysig | wysig bron]
'n Vragsak is 'n vorm van 'n geplakte sak, dikwels met 'n trekklaviervou vir verhoogde kapasiteit; toegemaak met 'n flap verseker deur 'n drukker, knopie, magneet, of Velcro algemeen op gevegsdrag en jagklere. In sommige ontwerpe, kan vragsakke weggesteek word binne die bene.
'n Vragbroek word gemaak van sterk drastof en stiksels. Hul word toenemend gemaak van vinnigdrogende sintetiese of katoen-sintetiese mengsels, en het dikwels oorgrootte bandlissies om wye gordels te akkommodeer.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- Loschek, Ingrid (2009). When clothes become fashion : design and innovation systems (English uitg.). Oxford: Berg. p. 107. ISBN 978-1-84788-366-7.
|
<urn:uuid:437ccdd7-cada-4dc3-8a52-8fe858f23c38>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Vragbroek
|
2019-07-21T17:43:47Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195527089.77/warc/CC-MAIN-20190721164644-20190721190644-00383.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999959 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Wikipedia:WikiProjek Gesproke Wikipedia
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie WikiProjek het ten doen om gesproke weergawes van bladsye vanuit Wikipedia vry te stel.
Riglyne[wysig bron]
- Maak soveel opnames van bladsye as wat jy wil — ook van saadjies. Dit is natuurlik beter om langer bladsye op te neem.
- Plaas die opname in die tabel hieronder. Al die bladsye word alfabeties gelys, en artikels oor persone word op hul vanne alfabeties gelys.
Produksie[wysig bron]
- Die gesogste formaat is Ogg Vorbis-audio, op 48 kbps, 44,1 kHz mono.
- Die lêernaam is die naam van die bladsy + ogg-uitbreiding.
- Lees skakels as teks.
- Spreek langsaam, ongeveer ... woorde per minuut.
- Spreek oor die mikrofoon of teen die sykant daarvan.
- Vertel die luisteraar waar die bladsy te vinde is. Begin die opname met:
- "<Artikelnaam>, vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie, www.wikipedia.org" en eindig die opname met "Hierdie klanklêer en al die ander teks in die bladsy is onderhewig aan die GNU Free Documentation License, te vinde op www.gnu.org/copyleft"
Sjablone vir in die bladsy[wysig bron]
- Jy kan in 'n gesproke bladsye die volgende sjabloon toevoeg:
op die volgende manier:
{{Gesproke Wikipedia|Lêernaam}}
Oorsig van opnames[wysig bron]
Titel | Beluister | Duur (grootte) | Gebruiker | Datum en weergawe |
---|---|---|---|---|
Hoofstad | Hoofstad.ogg | 1:15 (825 kG) | Adriaan 1 | 16 Julie 2007 |
|
<urn:uuid:30066615-2abb-4282-bb22-caabbfd298b2>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Wikipedia:WikiProjek_Gesproke_Wikipedia
|
2019-07-23T03:35:12Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195528687.63/warc/CC-MAIN-20190723022935-20190723044935-00287.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999752 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Kategorie:Sport
Hierdie kategorie se artikels aanvaar dat die sport deur meer as een land beoefen word en dus 'n internasionale sport is. Sporte wat slegs binne een land beoefen word word onder die betrokke land se sporte gelys.
Wikimedia Commons bevat media in verband met Sport. |
Subkategorieë
Hierdie kategorie bevat die volgende 24 subkategorië, uit 'n totaal van 24.
*
-
A
-
F
-
G
-
N
-
O
-
S
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
T
-
V
-
W
-
Bladsye in kategorie "Sport"
Die volgende 35 bladsye is in hierdie kategorie, uit 'n totaal van 35.
|
<urn:uuid:8de70daf-1c8b-486c-a43e-f9cdb350eaf0>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Kategorie:Sport
|
2019-07-16T23:15:18Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195524972.66/warc/CC-MAIN-20190716221441-20190717003121-00069.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999857 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
745
Jump to navigation
Jump to search
745 |
◄ | 7de eeu | ◄8ste eeu► | 9de eeu | ► |
Dae | Eeue | Geskiedenis | Geskiedenisportaal |
Sien ook: Kategorie:745 |
Kalenders | |
Die jaar 745 was 'n gewone jaar wat volgens die Gregoriaanse kalender op 'n Maandag begin het. Dit was die 45ste jaar van die 8ste eeu n.C. Soos ander gewone jare het die jaar 12 maande, 52 weke en 365 dae gehad.
Gebeure[wysig | wysig bron]
- Pous Sagarias belê 'n konsilie waarop besluit word dat die aartsengel Uriël nie vereer mag word soos die aartsengele Rafaël, Michaël en Gabriël nie omdat Uriël slegs in die Apokriewe boek 3 (of 4) Esra voorkom.
|
<urn:uuid:e5b52f1b-92b2-41f7-91a1-d7d72f2c1820>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/745
|
2019-07-23T03:36:47Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195528687.63/warc/CC-MAIN-20190723022935-20190723044935-00420.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999992 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Chris Pelser
Inhoud
Lewe en werkWysig
Sy skoolopleiding ontvang hy aan Grey Kollege in Bloemfontein en ook in Kaapstad waarna hy in 1961 aan die Hoërskool Monument op Krugersdorp matrikuleer. Na 'n jaar as klerk in die Departement van Justisie in die staatsdiens word hy redaksielid van Die Transvaler in Johannesburg. Hierna dien hy in die redaksie van die Sondagstem en wanneer hierdie koerant sluit word hy in 1968 'n subredakteur by Die Vaderland in Johannesburg. Hy besluit hierna om in die regte te studeer en skryf hom in aan die Universiteit van Suid-Afrika vir 'n B.Juris-graad, wat hy in 1974 behaal. In hierdie tyd werk hy as leerklerk by 'n prokureursfirma in Nylstroom (vandag Modimolle), terwyl hy in Warmbad (Bela-Bela) woon. Hy slaag ook in die prokureurstoelatingseksamen, maar besluit later teen 'n loopbaan in die regte.
Hierna verhuis hy weer na Johannesburg en werk as subredakteur by Rooi Rose en dan by Die Transvaler. Daarna aanvaar hy 'n betrekking by Van der Walt-Uitgewers in Pretoria, later as uitgewer by Perskor in Johannesburg en dan as uitgewer by Jutalit. Hierna word hy 'n taalpraktisyn. Hy besluit om verder te studeer aan die Universiteit van Pretoria en behaal in 1999 die B.A. Honneurs-graad in Afrikaans met lof. In 2001 verwerf hy die M.A.-graad met lof met 'n verhandeling oor “Die literêre biografie – 'n terreinverkenning”. Hierdie verhandeling besorg in 2001 aan hom die Marius Jooste-medalje vir die beste M.A.-verhandeling.
Hy is in 1968 getroud met 'n musiekonderwyseres, Elza Combrinck. Drie kinders, twee dogters (Anelle en Carla) en 'n seun (Christo) word uit die huwelik gebore. Hulle is geskei terwyl Carla 'n baba is en daarna is hy vir 'n ruk getroud met die skryfster Ettie Bierman. Ná sy egskeiding van Ettie trou hy met die bekende digter Marié Blomerus. Beide sy laaste huwelike is kinderloos. Op 22 Augustus 2007 is hy aan emfiseem oorlede.[2][3]
SkryfwerkWysig
Prosa vir volwassenesWysig
Reeds op skool begin hy skryf en hy stuur vanaf sy standerd agt-jaar verskeie kortverhale na tydskrifte, wat egter almal afgekeur word. Wanneer hy in die joernalistiek beland begin hy ernstig skryf en stuur 'n manuskrip met twee novelles na Tafelberg-Uitgewers. Die keurder was Jan Rabie, wat die novelles afkeur vir publikasie, maar hom aanmoedig om aan een daarvan te werk en dit weer voor te lê, aangesien dit belofte toon. Hy verwerk later die manuskrip en dit word as “Engel op die stofpad”[4] gepubliseer, wat gunstig ontvang word. Hierdie verhaal van die matriekseun Hein wat verlief raak op sy nonne-onderwyseres Maria word ook aan die Johannesburg College of Education voorgeskryf. Die boek ondersoek veral die samelewing se oorheersende invloed op die vorming van idees en die impak wat dit op mense en hulle verhoudings het.
“Die gekruisigdes” is sy eerste gepubliseerde werk, hoewel dit na “Engel op die stofpad” geskryf is. Dit is die skrywer Pierre se lewensverhaal, met die kruisigingsmotief en die betekenis daarvan wat die simboliese agtergrond gee vir die gebeure en ook in die titel weerklank vind. Christus het wel gesterf aan die kruis, maar dit is sodat die mense kan lewe, nie dat hulle moet sterf nie, al sterf hulle ook. Pierre het 'n verhouding met Elsa, maar haar ouers is daarteen gekant en na haar dood verlaat hy die land om verder te studeer in Parys. Hier ontmoet hy die skilder Gisèle en hulle beplan om te trou. Sy word egter gediagnoseer met ongeneeslike bloedkanker en Pierre keer eerder terug na Suid-Afrika, sonder dat hy weet dat sy verwagtend is. In Suid-Afrika trou hy met die voorsitter van die Akademie se dogter nadat sy hom vertel dat sy verwag, maar sy het 'n miskraam en hulle skei. Hierdie is 'n eksperimentele roman waarin die simboliek van lewe en dood en die lewe as hellevaart oorheers. Die karakters kom nie werklik uit die verf uit nie en hulle optredes en die gebeure word dus nie voldoende gemotiveer nie.
“Die dood van 'n droster”[5][6] speel af in 'n apokaliptiese tydperk waar die wêreld besig is om deur atoombomme vernietig te word. Die soldaat Jan Smit dros van sy eenheid op die verwoeste Bosveldse dorpie Louterwater wanneer hy Lilly, 'n vrou uit sy verlede, weer raakloop. Saam met haar gaan hy dan op soek na sy verlore dogtertjie, Clara. Terwyl hy in 'n ondergrondse sel op sy teregstellers wag na sy skuldigbevinding vir sy drostery, vertel hy die storie van die soektog en sy verlede. Die gegewe vind neerslag in 'n meer dimensionele soeke na sin in 'n wêreld waar uiteindelik geen bevryding moontlik is nie, met 'n toepassing op die Bybelse eindtye en Jan Smit se reis as 'n soort hellevaart.
“Don de Ridder”[7][8] verplaas die Don Quichote-verhaal na eietydse Suid-Afrika. Don de Ridder is bibliotekaris op Lambertsdal en sy geliefde Dulsie word deur sy bose vyand Hieronymus Bodenstein na Johannesburg ontvoer. Op sy gehawende Harley Davidson, vergesel van sy agterryer Zebalon Mbeki, gaan Don dan op soek na Dulsie. Don raak betrokke in groteske skermutselinge met verteenwoordigers van die Suid-Afrikaanse owerheid, waardeur die skewe rassepolitiek van die land en die absurditeit van die amptenary gesatiriseer word. Waar die verhaal begin as soektog na 'n vrou, word dit later ook 'n universele soeke na die sin van die lewe en na die self, wat voorspelbaar 'n futiele soektog is. In postmoderne styl weet die twee hoofkarakters dat hulle karakters in 'n boek is, maar ontmoet dan juis mense uit die werklike wêreld, soos Etienne Leroux en P.W. Botha. Hierdie roman word in 1990 genomineer vir die Rapportprys.
Pelser word versoek om 'n bydrae te maak vir 'n versamelbundel kortkortverhale en skryf dan 'n trilogie wat in “Kort-kort” gepubliseer is. Dit is die begin van sy kortverhaalbundel “Soveel nagte plotseling”,[9] wat soos 'n novelle gelees kan word aangesien die verhale in mekaar pas en deurentyd by mekaar aansluit. Die verskillende perspektiewe en intertekstuele gesprekke tussen die verskillende verhale sorg vir 'n besonder hegte bundeleenheid. Die titel van die bundel is ontleen aan Uys Krige se vertaling van Paul Éluard se “Le front couvert”, wat Pelser in die verhaal “Ag ja, sug die kondukteur, so lyk die nuwe Suid-Afrika” aanhaal. Die agtergrond vir die verhale is 'n politieke geweldsituasie, afwisselend in die nuwe Suid-Afrika en tydens die beleg van Praag. In die verhale is die liefde en die erotiek telkens ter sprake, met die basiese gegewe 'n man (slegs C genoem) wat tussen twee liefdes staan, sy vrou H in 'n liefdelose huwelik en sy minnares M, tot wie hy hom intellektueel en liggaamlik aangetrokke voel. Daar is verskeie terugkerende motiewe, soos die voël, die bad, prop en skoene en dan die kontras tussen die geweld in Praag en Suid-Afrika, waar Praag as die moeder van alle stede as bron beskou word.
Hy skryf ook die geskiedenis van die Suid-Afrikaanse Buro vir Standaarde, “Standardisation in South Africa”.
JeugverhaleWysig
Wanneer die jeugtydskrif Patrys hom vra om 'n verhaal te skryf, begin hy ook werk lewer vir hierdie mark. Vir Patrys skryf hy 'n atletiekstorie en met hierdie verhaal as basis skryf hy dan die veel langer “Die ander wenpaal”, waarvoor hy die J.P. van der Walt-toekenning vir Letterkunde ontvang. Braam Brink is in standerd agt en verlief op Esté. Bert Geyer is ook in standerd agt en is die skool se sportheld en beste bokser, atleet en rugbyspeler. Bert is jaloers op Braam omdat Esté hom verkies en knou dan vir Braam af. Op 'n dag verloor Braam sy humeur en baklei terug, waarna Bert hom lelik afransel. Op sy eie begin Braam dan oefen om met Bert te kan afreken, maar hy leer eindelik dat die lewe se mooiste oorwinnings sonder geweld behaal word.
In “As pa eendag huis toe kom” is Thys Ackerman in standerd sewe. Sy pa is reeds vir drie jaar weg omdat sy ma sê dat hy oorsee studeer. Thys droom van die dag dat sy pa sal huis toe kom, maar miskien het sy ma nie die volle waarheid vertel nie. Wanneer sy pa wel terugkeer, is dit anders as waarvoor Thys gehoop het. In die proses leer Thys egter vele waardevolle lewenslesse en word hy 'n man.
“Hoor hoe sing die reënboog” word in Engels vertaal as “Hear the rainbow sing” en word ook herdruk. Stephan is 'n belowende pianis wat saam met Lucille en die Jeugorkes in die stadsaal optree. Hy kry egter rumatiekkoors, wat sy gehoor aantas, seker die ergste dinge wat kan gebeur met iemand wat klank sy loopbaan wil maak. Hierdie groot terugslag dwing hom om sy uitkyk op die lewe te verander en hy besef dat die mooiste musiek van binne 'n mens kom en dat selfs die reënboog kan sing.
Pelser skryf ook 'n biografie oor die kwadrupleeg Lane Flane getitel “Reënboog oor die vlakte”. Lane het as matriekseun van die Oos-Vrystaat in 1966 'n besering op die rugbyveld opgedoen wat hom totaal verlam gelaat het. Met feitlik bomenslike vasberadenheid kry hy sy matrieksertifikaat, leer om met 'n stokkie in die mond te tik, behaal sy B.A.-graad met Sielkunde as hoofvak aan die Universiteit van Suid-Afrika en skryf nege boeke en vele tydskrifartikels. In 1988 is Lane Flint getroud.
Vir die jeug vertaal hy 'n aantal boekies wat inligting oor tegniese onderwerpe op verstaanbare wyse aan kinders oordra. Hierdie boekies sluit in “Vuurpyle en ruimtevaart”, “Vroeë vliegtuie” en “Fotografie en film”.
PoësieWysig
Vanaf 1974 verskyn daar gedigte van hom in Tydskrif vir Letterkunde. Sy debuut as digter maak hy met “Uur van die aap”.[10][11] Die titel verwys na die Egiptiese mitologie en wel Apis die bul, die gewildste van die heilige diere, wat profetiese vermoëns besit.[12] Die bundel is hoofsaaklik gemoeid met 'n apokaliptiese eindtyd, 'n uur van openbaring. Hierin word onder andere die Griekse en Egiptiese mitologie, die Bybel en die Suid-Afrikaanse geskiedenis betrek, waar die gegewe telkens van toepassing gemaak word op die kontemporêre en getransponeer word na die bekende in Suid-Afrika. “Afro-ditto”[13] bevat verse van 'n intellektuele spel met die liefde en die titel verwys dan ook na Afrodite, die Griekse godin van liefde, met “ditto” wat herhaling of dieselfde beteken. Hoogtepunte in hierdie bundel is “Hond in Pompeji” en “Flucht”. Van sy gedigte word in verskeie versamelbundels opgeneem, insluitende “Groot verseboek”, “Die Afrikaanse poësie in 'n duisend en enkele gedigte”, “Poskaarte”, “Digters en digkuns”, “Goudaar”, “Kraaines” en “Die mooiste Afrikaanse liefdesgedigte”.
PublikasiesWysig
Fiksie
1971 - Die gekruisigdes
1972 - Engel op die stofpad
1977 - Die ander wenpaal
1978 - As Pa eendag huis toe kom
1979 - Uur van die aap
1980 - Die dood van 'n droster
1983 - Hoor hoe sing die reënboog
1986 - Afro-ditto
1990 - Don de Ridder
1991 - Soveel nagte plotseling
1998 - Reënboog oor die vlakte
Nie-fiksie
1995 - Standardisation in South Africa
Vertalings
1979
- Vuurpyle en ruimtevaart – Kenneth Gatland
- Vroeë vliegtuie – John E. Allen
- Fotografie en film – Jonathan Rutland
Ander verwysingsWysig
- Worldcat: http://www.worldcat.org/identities/lccn-no2002-3105/
- Pelser, Chris “Oor eie werk” “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 33 no. 3, Augustus 1995
- Van Deventer, Susanne “’Nkosi Sikelel’ iAfrika’ en ander voorgeskrewe gedigte” “Tydskrif vir Letterkunde” Jaargang 33 no. 4, November 1995
- Wybenga, Henk en Scheepers, André “Sensuur ontmoedig goeie skrywers” “Die Transvaler” 24 Januarie 1981
- Van Coller, H.P. (red.) “Perspektief en Profiel Deel I” J.L. van Schaik-Uitgewers Pretoria Eerste uitgawe 1998
- Nienaber, P.J., Roodt, P.H. en Snyman, N.J. (samestellers) “Digters en digkuns” Perskor-Uitgewers Kaapstad Vyfde uitgawe Sewende druk 2007
- Kannemeyer, J.C. (red.) “Kraaines” Human & Rousseau Kaapstad en Johannesburg Eerste uitgawe 1988
- Grové, A.P. “Letterkundige sakwoordeboek vir Afrikaans” Nasou Beperk Vyfde uitgawe Eerste druk 1988
VerwysingsWysig
- Kannemeyer, J.C. “Die Afrikaanse literatuur 1652-2004” Human & Rousseau Kaapstad en Pretoria, Eerste uitgawe, 2005
- Beeld: http://184.108.40.206/argief/berigte/beeld/2007/08/29/KA/3/pelser.html
- Anoniem “Chris Pelser oorlede” “Beeld” 28 Augustus 2007
- Esaach: http://www.esaach.org.za/index.php?title=Pelser,_A._Chris
- Swanepoel, P.H. “Die Transvaler” 17 November 1980
- Wiehahn, Rialette “Tydskrif vir Letterkunde” Nuwe reeks 20 no. 2, Mei 1982
- Britz, Etienne “Rapport” 2 Desember 1990
- Kannemeyer, J.C. “Op weg na 2000” Tafelberg-Uitgewers Beperk Eerste uitgawe 1998
- Kannemeyer, J.C. “Op weg na 2000” Tafelberg-Uitgewers Beperk Eerste uitgawe 1998
- Cloete, T.T. “Tydskrif vir Letterkunde”, Nuwe reeks 18 no. 2, Mei 1980
- Cloete, T.T. “Tydskrif vir Geesteswetenskappe” Jaargang 20 no. 2, Junie 1980
- Coetzee, A.J. “Standpunte” Nuwe reeks 151, Februarie 1981
- Hambidge, Joan “Die Burger” 9 Oktober 1986: http://m24arg02.naspers.com/argief/berigte/dieburger/1986/10/09/9/2.html
|
<urn:uuid:2f97275b-1e7b-4845-8915-819566b0d9f5>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.m.wikipedia.org/wiki/Chris_Pelser
|
2019-07-23T05:01:22Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195528869.90/warc/CC-MAIN-20190723043719-20190723065719-00052.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 1.000002 |
{
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
}
|
Hadj
Vyf Pilare van die Islam |
---|
Die hadj (soms gespel gadj; Arabies: الحجّ) is ’n jaarlikse Islamitiese pelgrimstog, of bedevaart, na Mekka wat elke Moslem wat fisiek en finansieel daartoe in staat is, minstens een keer in sy of haar leeftyd moet onderneem.[1][2][3] Dit is een van die Vyf Pilare van die Islam.
Die bedevaart vind plaas van die 8ste tot die 12de (of soms 13de)[7] Dhu'l Hidjdja, die laaste maand van die Islamitiese kalender. Omdat dit ’n maankalender is in teenstelling met die Gregoriaanse kalender, ’n sonkalender, is die Islamitiese jaar sowat 11 dae korter as ’n Gregoriaanse jaar, en daarom verskil die Gregoriaanse datum van die hadj van jaar tot jaar. Ihram is die naam van die spesiale spirituele toestand waarin pelgrims twee wit stukke naatlose materiaal dra en hulle van sekere dade weerhou.[5][8][9]
Die hadj word verbind met die lewe van die profeet Mohammed uit die 7de eeu, maar Moslems glo die pelgrimsritueel na Mekka dateer van duisende jare gelede uit die tyd van Abraham. ’n Paar miljoen mense besoek Mekka vir die week van die hadj en voer ’n aantal rituele uit: Hulle loop sewe keer antikloksgewys om die Kaäba (die vierkantige gebou in die middel van Al-Masdjid al-Haram in Mekka, en die rigting van gebed), loop of hardloop heen en weer tussen die heuwels Safa en Marwa, drink uit die Zamzam-put, gaan vir ’n nagwaak na Berg Arafat, bring ’n nag deur op die vlakte van Moezdalifa en voer ’n simboliese steniging van die duiwel uit deur klippe na drie pilare te gooi. Die pelgrims skeer dan hul hare, doen mee aan ’n ritueel van diereoffering en vier die drie dae lange fees Eid-oel-Adha.[10][11][12]
Pelgrims besoek Mekka ook ander tye van die jaar om dié rituele uit te voer. Dit word soms oemra, of ’n "mindere pelgrimstog", genoem. Hulle moet egter steeds die hadj onderneem as hulle kan.
Inhoud
GeskiedenisWysig
Die huidige patroon van die hadj is deur Mohammed gevestig.[13] Volgens die Koran kan elemente daarvan teruggespoor word na die tyd van Abraham, omstreeks 2000 v.C. Die Islamitiese tradisie vertel God het Abraham beveel om sy vrou Hagar en seun Ismael alleen in die woestyn van antieke Mekka te los. Terwyl Hagar op soek was na water, het sy desperaat sewe keer tussen die twee heuwels Safa en Marwa gehardloop, maar niks gekry nie. Toe sy na Ismael terugkeer, het sy gesien ’n fontein het ontspring op die plek waar die baba se been aan die grond raak.[14]
Later het Abraham opdrag gekry om die Kaäba te bou (of herbou), wat hy met Ismael se hulp gedoen het, en om mense aan te spoor om ’n bedevaart daarheen te onderneem.[15] Die Koran verwys in verse 2:124-127 en 22:27-30 daarna:
In voor-Islamitiese Arabië is die Kaäba omring deur heidense afgode.[16] In 630 n.C. het Mohammed sy volgelinge van Medina na Mekka gelei, al die afgode vernietig en die Kaäba weer aan Allah gewy.[17] In 632 n.C. het Mohammed sy enigste bedevaart met ’n groot aantal volgelinge onderneem en hulle onderrig in die rituele van die hadj.[18] Van dié oomblik af was die hadj een van die Vyf Pilare van die Islam.
In die Middeleeue het pelgrims in die groot stede van Sirië, Egipte en Irak byeengekom om in groepe en karavane van tienduisende na Mekka te reis,[19] dikwels onder staatsbeskerming.[20] Hadj-karavane, veral tydens die Mameluk-sultanaat en sy opvolger, die Ottomaanse Ryk, is deur ’n militêre mag en dokters vergesel.[21][22] Dit was om die karavane teen Bedoeïene-rowers en natuurlike terugslae te beskerm,[nota 1][21][22] en om te verseker die pelgrims het alles wat hulle nodig het.[21] Moslemreisigers soos die geograaf en digter Ibn Jubayr en die geleerde Ibn Battuta het gedetailleerde beskrywings van hadj-reise in die Middeleeue gegee.[23] Die karavane het gevestigde roetes soos die Koninklike Weg gevolg.
Tyd van die hadjWysig
Die datum van die hadj word bepaal deur die Islamitiese kalender, wat op die maanjaar gebaseer is.[24][25] Die gebeure van die hadj vind elke jaar oor vyf dae plaas, wat begin op die 8ste en eindig op die 12de Dhu'l Hidjdja, die laaste maand van die Islamitiese kalender. Van dié vyf dae is die 9de bekend as die Dag van Arafat, en dit is die dag van die hadj. Omdat die Islamitiese kalender ’n maankalender is en die Gregoriaanse kalender ’n sonkalender, is die Islamitiese jaar sowat 11 dae korter as die Gregoriaanse jaar; daarom verskil die Gregoriaanse datum van die hadj van jaar tot jaar. Die bedevaart begin dus elke jaar 11 (soms 10) dae vroeër.[25][26] Die hadj kan twee keer in een Gregoriaanse jaar voorkom – dit gebeur elke 33 jaar (die laaste keer was in 2006).[27] Die tabel hier onder toon die datums aan van die hadj die afgelope paar jaar (die datum verwys na 9 Dhu'l Hidjdja):
2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
5 November[28] | 25 Oktober | 14 Oktober[29][30] | 3 Oktober[31] | 23 September[32] | 11 September[33][34] | 31 Augustus[35] | 20 Augustus[36] | 10 Augustus[36] | 30 Julie[36] | 19 Julie[36] | 8 Julie[36] |
RitueleWysig
Fikh beskryf in besonderhede die manier waarop die hadj-rituele uitgevoer moet word en pelgrims volg gewoonlik handleidings en gidse om dit reg te doen.[37] In die uitvoering van die rituele volg die pelgrims nie net die voorbeeld van Mohammed nie, maar vier hulle ook gebeure wat met Abraham verbind word.[38]
IhramWysig
Wanneer die pelgrims die regte mikat of pelgrimsgrens bereik (afhangend van waar hulle kom), gaan hulle ’n gewyde toestand in. Dit behels die dra van twee wit naatlose stukke materiaal vir mans – met die een om die middel gebind en wat tot onder die knie afhang, en die ander om die linkerskouer gedrapeer en aan die regterkant vasgemaak; die dra van vroueklere wat voldoen aan die Islamitiese kode vir openbare drag, met die hande en gesig onbedek;[39] reiniging; die verklaring van die voorneme om die pelgrimstog af te lê en hom- of haarself te weerhou van sekere dade.
Mans mag nie enige knope of gestikte klere dra nie. Sandale moet ook nie gestik wees nie, en die enkels en agterkant van die voete moet oop wees. Hulle mag nie enige reukmiddels aan die lyf of klere dra of hul naels, hare of baard knip nie. Eersgenoemde sluit gegeurde seep in. Geen seks, rokery of vloekery is toelaatbaar nie. Ander verbode handelinge sluit in die beskadiging van plante, die doodmaak van diere, ’n bakleiery, die aflê van ’n eed, huwelikbevestigings of die dra van wapens.[5][8] Mans mag ook nie vir vroue kyk of onedele gedagtes hê nie.
Die bedoeling van die ihram is dat alle pelgrims gelyk is voor God: daar is geen onderskeid tussen ryk en arm nie.[38]
Tawaf en sajWysig
Die tawaf-ritueel behels dat sewe keer antikloksgewys om die Kaäba geloop word.[41] Wanneer pelgrims by Al-Masdjid al-Haram aankom, voer hulle ’n eerste tawaf uit as deel van die verwelkomingseremonie.[42] Tydens die tawaf sluit pelgrims ook Hateem in: ’n gebied noord van die Kaäba. Elke omsirkeling begin met die soen of aanraking van die Swart Steen (al-Ḥajar al-Aswad).[43] Wanneer dit nie moontlik is nie weens die groot skare, kan daar met elke omsirkeling met die hand na die Swart Steen gewys word. Pelgrims mag nie eet nie, maar wel water drink om dehidrasie te voorkom. Mans word aangemoedig om die eerste drie omsirkelings vinnig af te lê en die laaste vier teen ’n meer gemaklike pas.[39][43]
Nadat sewe keer om die Kaäba geloop is, volg twee gebede by die Plek van Abraham (Maqām Ibrāhīm), ’n plek in die moskee naby die Kaäba.[43][44] Die gebede kan egter, weer eens vanweë die groot skare, elders in die moskee plaasvind. Ná die gebede drink pelgrims water uit die Zamzam-put, wat oral in die moskee beskikbaar is.[45]
Hoewel die omsirkeling van die Kaäba tradisioneel op die grondverdieping plaasvind, kan dit ook op die eerste verdieping of die dak van die moskee gedoen word weens die skares.
Tawaf word gevolg deur saj, die loop of hardloop (sewe keer) tussen die heuwels Safa en Marwa, wat naby die Kaäba geleë is.[41][44] Dit was voorheen in die ope lug, maar is deesdae heeltemal onderdak.[46] Pelgrims word aangeraai om te loop, maar hulle kan ook hardloop. Daar is ook ’n laan vir gestremdes. Ná saj skeer die mans hul hare en vroue knip gewoonlik ’n stuk van hul hare af. Dit voltooi die oemra.
Eerste dag van die hadj: 8 Dhu'l HidjdjaWysig
Op 8 Dhu'l Hidjdja word die pelgrims aan hul pligte herinner. Hulle gaan die gewyde toestand ihram binne nadat hulle reinigingsrituele ondergaan en die ihram-klere aangetrek het. Dit moet gebeur voordat hulle die mikat betree.
Die beperkings van ihram begin nou. Pelgrims moet vergeet van studies, besigheid en verhoudings, en op God fokus.
- Mina
Ná die oggendgebed op 8 Dhu'l Hidjdja beweeg die pelgrims na Mina, waar hulle die hele dag deurbring en noen-, namiddag-, aand- en naggebede doen.[47] Die volgende dag verlaat hulle Mina ná die oggendgebed en beweeg na Arafat.
Tweede dag: 9 Dhu'l HidjdjaWysig
Dié dag is die Dag van Arafat; dit is die heiligste dag in die Islam en bekend as die Dag van die Hadj.[34] Dit is sowat 70 dae ná die einde van die maand Ramadan en ’n dag voor die heilige fees Eid-oel-Adha.[48] Moslems glo ’n deel van die Koran se inhoud wat aangekondig het die godsdiens van Islam is vervolmaak, is op dié dag onthul.
- Arafat
Op die oggend van 9 Dhu'l Hidjdja kom die pelgrims by Arafat aan – ’n droë stuk grond sowat 20 km oos van Mekka.[49] Hier bid hulle, toon berou en doen boete oor hul sondes van die verlede, en vra genade by Allah. Hulle luister ook na preke deur Islamitiese geleerdes vanaf Berg Arafat (Jabal ‘Arafah),[47] waar Mohammed na berig word sy laaste preek gelewer het. Dit duur van die middag tot met sonsondergang[49] en is een van die belangrikste rituele van die hadj.[5] ’n Pelgrim se hadj word as ongeldig beskou as hy nie die middag op Arafat deurgebring het nie.[11][49] Dit dui op die belangrikheid daarvan om deur Allah vergewe te word.
- Moezdalifa
Pelgrims moet na Moezdalifa vertrek ná sonsondergang, maar sonder om die aandgebed te doen.[50] Moezdalifa is ’n gebied tussen Arafat en Mina. Wanneer hulle daar aankom, doen pelgrims die aand- en naggebed tegelykertyd en bring die nag daar deur onder die ope lug. Hulle maak ook klippies bymekaar vir die volgende dag se steniging van die duiwel.[51]
Derde dag: 10 Dhu'l HidjdjaWysig
Nadat hulle van Moezdalifa af teruggekeer het, bring pelgrims die nag in Mina deur.
- Steniging van die duiwel
Wanneer hulle terug is in Mina, voer die pelgrims ’n simboliese steniging van die duiwel (Ramī al-djamarāt) uit deur van sonsopkoms tot sonsondergang sewe klippies na die grootste van die drie pilare (djamarat) te gooi.[11][52] Hulle gooi nie dié dag klippe na die ander twee pilare nie.[53] Die drie pilare verteenwoordig Satan.[54]
Die djamarat (enkelvoud: djamra) van oos na wes word genoem:
- Die kleinste djamra (الجمرة الصغرى, al-jamrah aṣ-ṣughrā);
- Die middelste djamra (الجمرة الوسطى, al-jamrah al-wusṭā);
- Die grootste djamrah (الجمرة الكبرى, al-jamrah al-kubrā).
Die steniging is ’n simboliese daad wat Abraham se hadj weerspieël, toe hy klippe na drie pilare gegooi het wat die duiwel verteenwoordig: die grootste pilaar verteenwoordig Abraham se versoeking om Ismael nie te offer nie; die middelste een Hagar se versoeking om hom te keer; en die kleinste een Ismael se versoeking om te keer dat hy geoffer word. Die duiwel is elke keer verslaan.
Dit verteenwoordig ook die mens se wegbeweeg van sy self en die handeling om sy lae begeertes en wense te verwerp en hom aan God te onderwerp.[55]
Die klippies kan vanaf die veelvlakkige Djamarat-brug of op die grondvlak gegooi word. Om veiligheidsredes is die pilare in 2004 deur lang mure vervang, waar die klippe opgevang word nadat hulle gegooi is;[56][57] baie pelgrims het voorheen mense aan die oorkant per ongeluk raakgegooi.
- Diere-offering
Ná die steniging word diere geslag om die storie van Abraham en Ismael te gedenk. Tradisioneel het die pelgrims self diere geslag, maar vandag koop hulle ’n bewys in Mekka en die diere word dan op die 10de namens hulle geslag sonder dat hulle teenwoordig hoef te wees. Moderne slagplase verwerk die vleis en dit word na arm mense regoor die wêreld gestuur.[11][46] Terselfdertyd offer Moslems regoor die wêreld diere tydens ’n driedaagse fees, Eid-oel-Adha.[12]
- Haarverwydering
Nadat ’n dier geslag is, volg nog ’n belangrike ritueel van die hadj: die skeer of knip van hare. Die mans skeer of knip hul hare op die dag van Eid al-Adha, en vroue knip die punte van hul hare af.[58][59][60]
- Tawaf al-Ifaada
Op dieselfde of die volgende dag besoek pelgrims weer Al-Masdjid al-Haram in Mekka vir nog ’n tawaf, bekend as Tawaf al-Ifaada, ’n verpligte deel van die hadj.[59] Dit simboliseer ’n haas om op God te reageer en liefde teenoor Hom te betoon. Die nag van die 10de word weer in Mina deurgebring.
Vierde dag: 11 Dhu'l HidjdjaWysig
Van die middag tot met sonsondergang gooi pelgrims weer klippe na elk van die drie pilare in Mina.[52]
Vyfde dag: 12 Dhu'l HidjdjaWysig
Op 12 Dhu'l Hidjdja volg dieselfde prosedure van die steniging van die duiwel.[52] Pelgrims mag voor sonsondergang van Mina na Mekka reis.
Laaste dag by Mina: 13 Dhu'l HidjdjaWysig
As hulle nie op die 12de kon vertrek nie of self besluit het om langer te bly, moet die perlgrims weer die steniging van die duiwel uitvoer voordat hulle na Mekka terugkeer.[52]
- Tawaf al-Wadaa
Eindelik, voordat hulle Mekka verlaat, moet pelgrims ’n laaste tawaf, Tawaf al-Wadaa, uitvoer. "Wadaa" beteken "om tot siens te sê". Die pelgrims loop sewe keer antikloksgewys om die Kaäba en as hulle kan, soen hulle die Kaäba of raak daaraan.[11]
Reis na MedinaWysig
Hoewel dit nie deel van die hadj is nie, kan pelgrims nou na Medina en Al-Masdjid an-Nabawi (Moskee van die Profeet) reis. Laasgenoemde bevat Mohammed se graftombe.[46] Die Quba-moskee en Moskee van die Twee Kieblas word ook gewoonlik besoek.[61]
Reëlings en gerieweWysig
Om elke jaar die nodige reëlings vir die toenemende getal pelgrims te tref is ’n logistieke probleem vir die regering van Saoedi-Arabië, wat sedert die 1950's meer as $100 miljard bestee het om geriewe te verbeter.[20][24]
Belangrike kwessies soos huisvesting, vervoer, sanitasie en gesondheidsorg is grootliks verbeter deur die instelling van verskeie ontwikkelingsprogramme deur die regering, met die gevolg dat daar deesdae moderne geriewe is en verskeie rituele maklik uitgevoer kan word.[46] Kwotas word dikwels vir verskillende lande vasgestel om die getal besoekers te beheer en veiligheidsmagte en kameras sorg vir algehele veiligheid tydens die hadj.[20][24][62][63]
Verskeie instellings en regeringsprogramme soos hadj-subsisies help pelgrims hul koste dek.[64]
VervoerWysig
Pelgrims reis gewoonlik in groepe na die hadj. In die vroeë 19de eeu is reise in karavane oor land onderneem, en later het hulle meestal met stoomskepe gereis. Dit het ’n tyd lank geduur[65] tot lugvervoer die mees algemene manier van reis geword het; Egipte het in 1937 die eerste lugdiens vir hadj-reisigers ingestel.[66][67]
Vandag bied baie reisagente en lugdienste hadj-pakkette aan wat reisreëlings en huisvesting insluit.[68] Lughawens in Djedda en Medina het spesiale terminale vir pelgrims.[69][70] Baie lughawens in ander lande het ook spesiale terminale wat die vertrek en terugkeer van pelgrims vergemaklik.[71] Baie lugdienste het ekstra vlugte tydens die hadj om die groot getal pelgrims te akkommodeeer.[24][69]
Tydens die hadj reis pelgrims per bus of te voet tussen die verskillende terreine. Die Saoedi-regering beheer voertuigtoegang tot dié besige gebiede streng. Soms duur ’n reis ure weens die swaar voertuig- of voetgangerverkeer. In 2010 het die Saoedi-regering ’n enkelspoor ingestel tussen Arafat, Moezdalifa en Mina. Dit verkort die reis tydens die kritieke "Nafra" van Arafat na Moezdalifa tot minute. Dit is egter nie toeganklik vir alle pelgrims nie en word streng beheer. Tans kan dit sowat 500 000 mense vervoer.
Moderne probleme met skarebeheerWysig
Die getal pelgrims het die afgelope jare geweldig toegeneem, en dit het gelei tot verskeie ongelukke en sterftes weens verdringing. Die eerste groot ongeluk in moderne tye het in 1990 plaasgevind, toe ’n toeloop in ’n tonnel by Medina die dood van 1 462 mense veroorsaak het.[72] Daarna is verskeie skarebeheermaatreëls in werking gestel om veiligheid te verseker.
Weens die groot skares het party van die rituele meer simbolies geword. Dit is byvoorbeeld nie meer nodig om die Swart Steen te soen nie. Pelgrims kan bloot daarna wys in elke omsirkeling van die Kaäba. Die pilare vir die gooi van klippe is ook in 2004 verander in lang mure met plekke daaronder waar die die klippe opgevang word.[56][57] Nog ’n voorbeeld is die offering van diere wat nou deur aangewese slagplase hanteer word sonder dat pelgrims self teenwoordig hoef te wees.[39][73][74]
Ondanks dié veiligheidsmaatreëls kan voorvalle steeds voorkom tydens die hadj wanneer daar ’n toeloop is of platforms meegee onder die gewig van die baie besoekers. In 2015 het ’n toeloop die dood van 769 mense en die besering van 934 mense veroorsaak, volgens die Saoedi-owerhede.[76][77] In ’n verslag van Associated Press is die dodetal op 1 470 geraam na aanleiding van amptelike verslae van ander lande, en dit maak dit die grootste sodanige ramp tot op datum.[76]
Kommer is in 2013 en 2014 uitgespreek oor die verspreiding van Midde-Oosterse asemhalingsindroom weens die groot skares.[78][79] Volgens die Saoedi-minister van gesondheid is geen gevalle van dié siekte nog onder pelgrims bespeur nie.[80]
BetekenisWysig
Die hadj het vir Moslems ’n godsdienstige sowel as sosiale betekenis. Buiten dat dit ’n godsdiensplig is, hou dit vir hulle ’n spirituele belang in wat hulle ’n geleentheid tot selfvernuwing gee.[81] Die hadj dien as ’n herinnering aan die Oordeelsdag, wanneer mense voor God te staan sal kom.[82] Hadit-geskrifte (aanhalings van Mohammed) lê klem op verskeie voordele wat ’n pelgrim geniet as hy die hadj suksesvol afgelê het.[nota 2] Ná hul terugkeer kan pelgrims die titel "Al-Hadji" voor hul naam skryf en word hulle met respek in die Moslemgemeenskap bejeën.[83]
Islam-geleerdes meen egter die hadj behoort ’n aanduiding van ’n persoon se godsdiensverbintenis te wees en nie beskou te word as ’n meting van sy sosiale status nie.[83] Die hadj bring Moslems van oor die hele wêreld bymekaar en verenig hulle ongeag hul ras, kleur en kultuur, en dit dien as ’n simbool van gelykheid.[5][58]
Volgens ’n studie van 2008 oor die uitwerking van die deelname aan die hadj onder Islam-pelgrims word Moslemgemeenskappe positiewer en verdraagsamer ná die hadj. Die studie, met die titel Estimating the Impact of the Hajj: Religion and Tolerance in Islam's Global Gathering, wat in samewerking met die Harvard-universiteit se John F. Kennedy-regeringskool gedoen is, dui aan die hadj "verhoog die geloof in gelykheid en harmonie onder etniese groepe en Islamitiese seksies en lei tot gunstiger houdings jeens vroue, insluitende ’n groter aanvaarding van hul opvoeding en werkneming", en "hadji's glo meer geredelik in vrede, en in gelykheid en harmonie onder aanhangers van verskillende gelowe".[84]
Die Amerikaanse menseregte-aktivis Malcolm X het die sosiologiese atmosfeer wat hy in die 1960's op sy hadj ervaar het, as volg beskryf:
Daar was tienduisende pelgrims, van oor die hele wêreld. Hulle was van alle kleure, van blonde mense met blou oë tot swart Afrikane. Maar ons het almal aan dieselfde ritueel deelgeneem, en ’n gees van eenheid en broederskap ervaar wat my ondervindings in Amerika my laat glo het nooit kan bestaan tussen wit en nie-wit nie. Amerika behoort Islam te verstaan, want dit is die een geloof wat die rasseprobleem uit sy gemeenskap uitwis. Jy kan geskok wees dat ek dié woorde uiter. Maar wat ek op hierdie pelgrimstog gesien en ervaar het, het my oorreed om baie van my vorige gedagtepatrone te wysig.[85]
Getal pelgrims per jaarWysig
Daar was die afgelope 92 jaar ’n aansienlike toename in die getal pelgrims, en die getal buitelandse pelgrims het met sowat 2 824 persent toegeneem, van 58 584 in 1920 tot 1 752 932 in 2012.[87] Vanweë ontwikkelings en uitbreidings by Al-Masdjid al-Haram het die Saoedi-regering die getal pelgrims in 2013 beperk.[88][89] Die getalle het sedert 1920 soos volg toegeneem:
Jaar | AH | Plaaslik pelgrims | Buitelandse pelgrims | Totaal |
---|---|---|---|---|
1920 | 1338 | 58 584[87] | ||
1921 | 1339 | 57 255[87] | ||
1922 | 1340 | 56 319[87] | ||
1950 | 1369 | (sowat) 100 000[1] | ||
1995 | 1415 | 910 157[90] | ||
1996 | 1416 | 784 769 | 1 080 465[91] | 1 865 234 |
1997 | 1417 | 774 260 | 1 168 591[91] | 1 942 851 |
1998 | 1418 | 699 770 | 1 132 344 | 1 832 114[92] |
1999 | 1419 | 775 268 | 1 056 730 | 1 831 998 |
2000 | 1420 | 466 430[93] | 1 267 355 | 1 733 785[93] |
2001 | 1421 | 440 808 | 1 363 992 | 1 804 800[94] |
2002 | 1422 | 590 576 | 1 354 184 | 1 944 760 |
2003 | 1423 | 493 230 | 1 431 012 | 1 924 242[95] |
2004 | 1424 | 473 004[96] | 1 419 706[97] | 1 892 710[96] |
2005 | 1425 | (sowat) 1 030 000 | 1 534 769 | (sowat) 2 560 000[98] |
2006 | 1426 | 573 147 | 1 557 447 | 2 130 594[99] |
2006 | 1427 | 724 229 | 1 654 407 | 2 378 636[100] |
2007 | 1428 | 746 511 | 1 707 814 | 2 454 325[101] |
2008 | 1429 | 1 729 841[102] | ||
2009 | 1430 | 154 000 | 1 613 000 | 2 521 000[103] |
2010 | 1431 | 989 798 | 1 799 601 | 2 854 345[104] |
2011 | 1432 | 1 099 522 | 1 828 195 | 2 927 717[105] |
2012 | 1433 | 1 408 641 | 1 752 932 | 3 161 573[106] |
2013 | 1434 | (sowat) 700 000[107] | 1 379 531[108] | (sowat) 2 061 573 |
2014 | 1435 | (sowat) 700 000[109] | 1 389 053[110] | (sowat) 2 089 053[109] |
2015 | 1436 | (sowat) 615 059 | 1 384 941[111] | (sowat) 2 000 000[32] |
2016 | 1437 | (sowat) 537 537 | 1 325 372 | (sowat) 2 000 000[112][113] |
2017 | 1438 | 600 108 | 1 752 014 | 2 352 122[114] |
2018 | 1439 | 612 953 | 1 758 722 | 2 371 675[115] |
GaleryWysig
NotasWysig
- Ibn Jubayr het geraamtes gesien van gelowiges wat op pad van dors omgekom het. In die 17de eeu het ’n groep Egiptiese pelgrims meer as 1 500 mense en 900 kamele verloor. In 1924 het sowat ’n vyfde van ’n Siriese groep pelgrims gesterf en twee jaar later het 12 000 mense vermoedelik tydens die reis gesterf. [Islam in the World deur Malise Ruthven. Granta Publications, 2006. bl. 2. ISBN 1-86207-906-4.]
- Volgens een van dié aanhalings het die profeet gesê: "Wie ook al die hadj vir Allah voltooi het en nie seksuele omgang met sy vrou gehad en nie booshede of sonde gepleeg het nie, sal (sonder sonde van die hadj af) terugkeer asof hy opnuut gebore is." Sahih al-Bukhari, 2:26:596
VerwysingsWysig
- Long, Matthew (2011). Islamic Beliefs, Practices, and Cultures. Marshall Cavendish Corporation. p. 86. ISBN 978-0-7614-7926-0. Besoek op 2 September 2014.
- Nigosian, S. A. (2004). Islam: Its History, Teaching, and Practices. Indiana: Indiana University Press. p. 110. ISBN 0-253-21627-3.
- Berkley Center for Religion, Peace, and World Affairs – Islam Sien "Islamic Practices"
- Mosher, Lucinda (2005). Praying: The Rituals of Faith. Church Publishing, Inc. p. 155. ISBN 978-1-59627-016-9. Besoek op 18 September 2014.
- Nigosian, S. A. (2004). Islam: Its History, Teaching, and Practices. Indiana: Indiana University Press. p. 111. ISBN 0-253-21627-3.
- Hooker, M. B. (2008). Indonesian Syariah: Defining a National School of Islamic Law. Institute of Southeast Asian Studies. p. 228. ISBN 9789812308023. Besoek op 6 Oktober 2014.
- "13th of Zil Hajj". heliohost.org.
- "ihram".. (2014). URL besoek op 6 Oktober 2014.
- "Ihram – Summary". Hajj Portal. Besoek op 20 November 2013.
- Karen Armstrong (2002). Islam: A Short History. Modern Library Chronicles (Hersien uitg.). Modern Library. pp. 10–12. ISBN 0-8129-6618-X.
- Anisa Mehdi; John Bredar (2003). "Inside Makkah". National Geographic Society.
- "Eid ul Adha". BBC. 7 September 2009. Besoek op 30 Desember 2012.
- "Hajj".. (2014). URL besoek op 12 Augustus 2014.
- Haykal, Muhammad Husayn (1994). The Life of Muhammad. The Other Press. p. 29. ISBN 9789839154177.
- Peters, F. E. (1994). The Hajj: The Muslim Pilgrimage to Mecca and the Holy Places. New Jersey: Princeton University Press. pp. 4–7. ISBN 0-691-02120-1.
- Al Mubarakpuri, Safi ur Rahman (2002). "Religions of the Arabs". The Sealed Nectar: Biography of the Noble Prophet. Darussalam. p. 45. ISBN 9960-899-55-1. Besoek op 6 Oktober 2014.
- Husayn Haykal, Muhammad (2008). The Life of Muhammad. Selangor: Islamic Book Trust. pp. 439–40. ISBN 978-983-9154-17-7.
- "{{{title}}}". Encyclopedia of Islam. (2009). Ed. Juan E. Campo. Facts On File. ISBN 978-0-8160-5454-1.
- Peters, F. E. (1994). The Hajj: The Muslim Pilgrimage to Mecca and the Holy Places. Princeton University Press. p. 164. ISBN 978-0-691-02619-0.
- "{{{title}}}". Encyclopedia of Islam. (2009). Ed. Juan E. Campo. Facts On File. ISBN 978-0-8160-5454-1.
- Singer, Amy (2002), Constructing Ottoman Beneficence: An Imperial Soup Kitchen in Jerusalem, SUNY Press, p. 141, ISBN 978-0-7914-5351-3, https://books.google.com/books?id=zHBHBTNwBQoC&pg=PA141&dq=Amir+al+hajj+Ottoman&hl=en&sa=X&ei=-ruVVb73G4GbNszmgYgG&ved=0CEQQ6AEwBA#v=onepage&q=Amir%20al%20hajj%20Ottoman&f=false
- Phillipp, Thomas (1998), The Mamluks in Egyptian Politics and Society, Cambridge University Press, pp. 102–104, ISBN 978-0-521-59115-7, https://books.google.com/books?id=WoPF9T4ZiWsC&pg=PA102&dq=Amir+al+hajj&hl=en&sa=X&ei=3ruVVZSAN4mnNp_UgpAE&ved=0CCwQ6AEwAA#v=onepage&q=Amir%20hajj&f=false
- Peters, F. E. (1994). The Hajj: The Muslim Pilgrimage to Mecca and the Holy Places. Princeton University Press. p. 71. ISBN 978-0-691-02619-0.
- Harrison, David, red. (2001). Tourism and the Less Developed World: Issues and Case Studies. CABI. p. 156. ISBN 978-0-85199-433-8. Besoek op 6 Oktober 2014.
- Reynolds, Gabriel Said (2012). The Emergence of Islam: Classical Traditions in Contemporary Perspective. Fortress Press. p. 33. ISBN 978-1-4514-0812-6. Besoek op 15 November 2014.
- Sheikh, Aziz, red. (2008). Caring for Muslim Patients. Radcliffe Publishing. p. 95. ISBN 978-1-85775-812-2. Besoek op 15 November 2014.
- "Principal Islamic Days of Observance according to Umm al-Qura Calendar". The Umm al-Qura Calendar of Saudi Arabia. 2014. Besoek op 24 November 2014.
- Penprase, Bryan E (2010). The Power of Stars: How Celestial Observations Have Shaped Civilization. Springer Science & Business Media. p. 142. ISBN 978-1-4419-6803-6.
- "Hajj celebrated by Muslims in Mecca – video". The Guardian. 15 Oktober 2013. Besoek op 16 November 2014.
- "Hajj today". The Daily Star. 14 Oktober 2013. Besoek op 16 November 2014.
- "Islamic State militants are enemies of humanity: Saudi Grand Mufti". Dawn. 3 Oktober 2014. Besoek op 16 November 2014.
- "Hajj Performed: 2 million pilgrims pray for world peace". The Daily Star. 24 September 2015. Besoek op 26 September 2015.
- "Rituals of the hajj - World - Dunya News".
- Hilleary, Cecily. "Muslims Mark Most Important Day of Hajj in Saudi Arabia".
- "Hajj 2017: When is it and how long does it take?". www.aljazeera.com. Besoek op 22 Augustus 2017.
- van Gent, Robert Harry. "The Umm al-Qura Calendar of Saudi Arabia".
- "{{{title}}}". Encyclopedia of Islam. (2009). Ed. Juan E. Campo. Facts On File. ISBN 978-0-8160-5454-1.
- Neusner, Jacob (2000). World Religions in America: An Introduction. Westminster John Knox Press. p. 178. ISBN 978-0-664-25839-9. Besoek op 6 Oktober 2014.
- Mohamed, Mamdouh N. (1996). Hajj to Umrah: From A to Z. Amana Publications. ISBN 0-915957-54-X.
- "The Muslim Woman – Rulings that apply only to women during Hajj – islamqa.info". islamqa.info.
- Long, Matthew (2011). Islamic Beliefs, Practices, and Cultures. Marshall Cavendish Corporation. p. 89. ISBN 978-0-7614-7926-0. Besoek op 2 September 2014.
- Long, David E. (1979). The Hajj Today: A Survey of the Contemporary Pilgrimage to Makkah. SUNY Press. p. 16. ISBN 0-87395-382-7.
- Long, David E. (1979). The Hajj Today: A Survey of the Contemporary Pilgrimage to Makkah. SUNY Press. p. 17. ISBN 978-0-87395-382-5.
- Adelowo, E. Dada, red. (2014). Perspectives in Religious Studies: Volume III. Ibadan: HEBN Publishers Plc. p. 401. ISBN 9789780814472.
- "Pilgrims complain of Zamzam water shortage in Makkah". Arab News. 7 Julie 2014. Besoek op 7 September 2014.
- "Hajj". Royal Embassy of Saudi Arabia. Besoek op 12 Augustus 2014.
- Adelowo, E. Dada, red. (2014). Perspectives in Religious Studies: Volume III. Ibadan: HEBN Publishers Plc. p. 403. ISBN 9789780814472.
- DAVID BENTLEY. "Eid al-Adha 2016 – What is the Day of Arafah before the Eid celebrations and why is it so important?". birminghammail.co.uk. Besoek op 11 September 2016.
- Long, David E. (1979). The Hajj Today: A Survey of the Contemporary Pilgrimage to Makkah. p. 19. ISBN 0-87395-382-7.
- Sahih Muslim-Hadith No 2941.2944
- Sahih Bukhari Hadith No: 732,733, en 734
- al-Hasani, Abu Qanit al-Sharif (2009). The Guiding Helper: Main Text and Explanatory Notes. Lulu.com. p. 220. ISBN 978-1-4452-3791-6.
- "easyhajj.co.uk". easyhajj.co.uk. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Augustus 2011. Besoek op 19 Desember 2011.
- Nigosian (2004). Islam: Its History, Teaching, and Practices. p. 112. ISBN 0-253-21627-3.
- Ayatollah al Hajj ash‑Shaikh Husain Mazaheri, Secret of the Hajj.
- Islamic Beliefs, Practices, and Cultures. Marshall Cavendish Corporation. 2011. p. 90. ISBN 978-0-7614-7926-0. Besoek op 2 September 2014.
- Gad-el-Hak, Mohamed, red. (2008). Large-Scale Disasters: Prediction, Control, and Mitigation. Cambridge University Press. p. 54. ISBN 978-1-139-47229-6. Besoek op 13 Januarie 2015.
- "Hajj: pilgrimage to Mecca". BBC. 8 September 2009. Besoek op 6 Oktober 2014.
- Long (1979). The Hajj Today: A Survey of the Contemporary Pilgrimage to Makkah. p. 21. ISBN 0-87395-382-7.
- Sahih Muslim Hadith no:2985,2994
- Norani Noridin; Nordin Yusof. A life that matters: a spiritual experience. The Other Press. p. 32. ISBN 9789675062025.
- "Dhaka seeks reconsidering 20pc cut in Hajj pilgrims quota". The Daily Star. 19 Februarie 2014. Besoek op 2 September 2014.
- "Hajj pilgrimage 2011: by numbers". Telegraph. 3 November 2011. Besoek op 1 September 2014.
- "History of Haj Announcement India". Government of Uttar Pradesh, India.
- Elfenbein, Caleb Heart Iyer (2008). Differentiating Islam: Colonialism, Sayyid Qutb, and Religious Transformation in Modern Egypt. ProQuest. p. 209. ISBN 978-0-549-98771-0. Besoek op 29 Augustus 2014.
- Long, David E. (1979). The Hajj Today: A Survey of the Contemporary Pilgrimage to Makkah. SUNY Press. p. 48. ISBN 0-87395-382-7.
- (2006) “Pilgrims' Progress: The Business of the Hajj”. Past & Present 191 (1): 189–228. doi:10.1093/pastj/gtj009.
- Harrison, David, red. (2001). Tourism and the Less Developed World: Issues and Case Studies. CABI. p. 157. ISBN 978-0-85199-433-8. Besoek op 29 Augustus 2014.
- "Air Travel". Royal Embassy of Saudi Arabia. 2013. Besoek op 29 Augustus 2014.
- "Pilgrims Start Arriving From India, Pakistan as Haj Terminal Is Officially Opened". Arab News. Besoek op 26 Februarie 2013.
- "New Delhi Indira Gandhi International Airport (DEL) Information". World Guides. TravelSmart Ltd. 2014. Besoek op 29 Augustus 2014.
- "Glance at major hajj-related incidents in Saudi Arabia". Associated Press. 11 September 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Oktober 2015. Besoek op 10 Oktober 2015.
- "Rituals of Haj Sacrifice". Consulate General of India, Jeddah. 3 Oktober 2013. Besoek op 24 Oktober 2015.
- "The Saudi Project for Utilization of Hajj Meat". ADAHI. Besoek op 24 Oktober 2015.
- "Hajj 2016: Saudi Arabia introduces bracelets for safety". www.aljazeera.com. Besoek op 15 Augustus 2016.
- "Saudi crush was deadliest hajj tragedy ever". Associated Press. 10 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Oktober 2015. Besoek op 10 Oktober 2015.
- "Hajj stampede: Saudis face growing criticism over deaths". BBC. 25 September 2015. Besoek op 25 September 2015.
- Katz, Andrew (16 Oktober 2013). "As the Hajj Unfolds in Saudi Arabia, A Deep Look Inside the Battle Against MERS". Time. Besoek op 17 Oktober 2013.
- Eaves, Elisabeth (9 Junie 2014). "WHO's Maurizio Barbeschi Talks About MERS and Mass Events". Bulletin of the Atomic Scientists. Besoek op 9 Junie 2014.
- Branswell, Helen (7 November 2013). "Spain reports its first MERS case; woman travelled to Saudi Arabia for Hajj". The Vancouver Sun. The Canadian Press. Besoek op 12 November 2013.
- Sheikh, Aziz, red. (2008). Caring for Muslim Patients. Radcliffe Publishing. p. 96. ISBN 978-1-85775-812-2. Besoek op 2 September 2014.
- Powell, William (1982). Saudi Arabia and Its Royal Family. Lyle Stuart. p. 113. ISBN 978-0-8184-0326-2. Besoek op 7 Oktober 2014.
- Andrea Schulte-Peevers (2010). Oman, UAE & Arabian Peninsula. Lonely Planet. p. 67. ISBN 978-1-74179-145-7.
- "Estimating the Impact of the Hajj: Religion and Tolerance in Islam's Global Gathering". Papers.ssrn.com. Besoek op 19 Desember 2011.
- Malcolm X; Alex Haley (1999). The Autobiography of Malcolm X. Ballantine Books. p. 346. ISBN 978-0-345-35068-8. Besoek op 26 Februarie 2013.
- McCarthy, Niall. "Chinese New Year: The World's Largest Human Migration Is About To Begin". Forbes.
- "Increase in Pilgrims", The News International. URL besoek op 12 Maart 2013.
- Ministry of External Affairs, Government of India (8 Julie 2013). "Reduction in Hajj 2013 Quota". Persberig. http://mea.gov.in/press-releases.htm?dtl/21917/Reduction+in+Hajj+2013+Quota. Besoek op 17 September 2014.
- "Saudi Arabia cuts Hajj Quota for foreign pilgrims by 20 percent". Yahoo News. 19 Junie 2013. Besoek op 17 September 2013.
- "Ministry of Pilgrimage releases Hajj statistics". Royal Embassy of Saudi Arabia. 19 April 1996. Besoek op 7 Oktober 2014.
- "Record number of pilgrims arrive for 1417 Hajj". Royal Embassy of Saudi Arabia. 15 April 1997. Besoek op 7 Oktober 2014.
- "Final statistics for Hajj 1418 pilgrims". Royal Embassy of Saudi Arabia. 8 April 1998. Besoek op 7 Oktober 2014.
- "Ministry of Pilgrimage figures released for 1420 Haj". Royal Embassy of Saudi Arabia. 20 Maart 2000. Besoek op 7 Oktober 2014.
- "Successful culmination of Hajj 1421". Royal Embassy of Saudi Arabia. 9 Maart 2001. Besoek op 7 Oktober 2014.
- "Tragic deaths reported in crowding at Mina". Royal Embassy of Saudi Arabia. 11 Februarie 2003. Besoek op 7 Oktober 2014.
- "Culmination of 1424 Hajj witnesses stampede deaths". Royal Embassy of Saudi Arabia. 1 Februarie 2004. Besoek op 7 Oktober 2014.
- "Hajj proceeding without incident". Royal Embassy of Saudi Arabia. 30 Januarie 2004. Besoek op 7 Oktober 2014.
- "Prince Abdulmajeed declares Hajj 1425 a success". Royal Embassy of Saudi Arabia. 25 Januarie 2005. Besoek op 30 Julie 2009.
- "Number of Hajj pilgrims tops 2 million". Royal Embassy of Saudi Arabia. 10 Januarie 2006. Besoek op 16 Januarie 2015.
- "More than 2.3 million pilgrims perform the Hajj this year". Royal Embassy of Saudi Arabia. 30 Desember 2006. Besoek op 30 Julie 2009.
- "More than 1.7 million pilgrims have arrived in Saudi Arabia for the Hajj". Royal Embassy of Saudi Arabia. 17 Desember 2007. Besoek op 30 Julie 2009.
- "Record number of pilgrims arrive for Hajj". Royal Embassy of Saudi Arabia. 6 Desember 2008. Besoek op 30 Julie 2009.
- "2,521,000 million pilgrims participated in Hajj 1430". Royal Embassy of Saudi Arabia. 29 November 2009. Besoek op 8 Desember 2009.
- "2.8 million pilgrims participated in Hajj 1431". Royal Embassy of Saudi Arabia. 18 November 2010. Besoek op 28 Desember 2010.
- "2,927,717 pilgrims performed Hajj this year". Royal Embassy of Saudi Arabia. 6 November 2011. Besoek op 16 November 2012.
- "3,161,573 pilgrims perform Hajj this year". Royal Embassy of Saudi Arabia. 27 Oktober 2012. Besoek op 12 Maart 2013.
- "Two million pilgrims taking place in Hajj". Euronews. 14 Oktober 2013. Besoek op 13 Februarie 2014.
- "1,379,531 pilgrims from 188 countries arrived for Hajj". Royal Embassy of Saudi Arabia. 13 Oktober 2013. Besoek op 13 Februarie 2014.
- "Pilgrims stone 'devil' in last major Haj ritual; Eid Al-Adha begins". Arab News. 6 Oktober 2014. Besoek op 7 Oktober 2014.
- "Small increase in foreign pilgrims". Royal Embassy of Saudi Arabia. 2 Oktober 2014. Besoek op 7 Oktober 2014.
- "1,384,941 foreign pilgrims participated in Hajj". Royal Embassy of Saudi Arabia. 22 September 2015. Besoek op 26 September 2015.
- Pilgrims in 1437, Saudi Today URL besoek op 1 Oktober 2016
- Eid al-Adha: Saudi Arabia's Hajj pilgrimage in pictures, The Independent, 16 September 2016 URL besoek op 1 Oktober 2016
- "Haj Statistics". General Authority for Statistics, Kingdom of Saudi Arabia. 2017. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Junie 2018.
- "Haj Statistics". General Authority of Statistics, Kingdom of Saudi Arabia. 22 August 2018. Besoek op 22 August 2018.
Verdere leesstofWysig
- Bianchi, Robert R. (2004). Guests of God: Pilgrimage and Politics in the Islamic World. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-517107-5.
- Hammoudi, Abdellah (2006). A Season in Mecca: Narrative of a Pilgrimage. Hill and Wang. ISBN 978-0-8090-7609-3.
- Khan, Qaisra, "Hajj & 'Umra", in Muhammad in History, Thought, and Culture: An Encyclopedia of the Prophet of God (2 vols.), reds. C. Fitzpatrick en A. Walker, Santa Barbara, ABC-CLIO, 2014, Vol I, bl. 239–245.
- Trojanow, Ilija (2007). Mumbai To Mecca: A Pilgrimage to the Holy Sites of Islam. Haus Publishing. ISBN 978-1-904950-29-5.
|
<urn:uuid:a2725d45-3fc7-4575-828a-e68d46e906ce>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.m.wikipedia.org/wiki/Hajj
|
2019-07-21T21:59:32Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195527204.71/warc/CC-MAIN-20190721205413-20190721231413-00476.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.998656 |
{
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
}
|
Kousaliteit
Kousaliteit, of oorsaaklikheid,[1] is die verwantskap tussen 'n gebeurtenis (die oorsaak) en 'n tweede gebeurtenis (die effek), waar die tweede verstaan word as 'n fisiese konsekwensie van die eerste.
In algemene gebruik is kousaliteit ook die verwantskap tussen 'n stel faktore (oorsake) en een of ander fenomeen (die effek). Enigiets wat 'n effek affekteer is 'n faktor in daardie effek. 'n Direkte faktor is 'n faktor wat 'n effek direk affekteer, dit is, sonder enige bemiddelende of tussenliggende faktore. Die verband tussen 'n oorsaak (of oorsake) en 'n effek in hierdie opsig kan ook as 'n kousale neksus aangedui word.
Oorsake en gevolge staan tipies in 'n verwantskap met veranderinge, gebeure of prosesse; sulke oorsake is Aristoteles se 'leidende oorsake'. Die woord 'oorsaak' sal hier ook deug vir 'verduideliking' of die 'verklarende antwoord op 'n vraag', insluitend Aristoteles se materiaal, finaal, en formele oorsake; dan is die 'oorsaak' die explanans terwyl die 'effek' die explanandum is. In hierdie geval is daar verskeie herkenbare soorte 'oorsake'; kandidate sluit in objekte, prosesse, eienskappe, veranderlikes, feite en die toestand van sake; enige nalaat om die bestaan of relevansie van verskillende soorte 'oorsake' te onderskei, kan tot 'n debat lei.
Die filosofiese ondersoek na die onderwerp van kousaliteit strek oor millennia. In die Westerse filosofiese tradisie, gaan die gesprek hieroor minstens terug tot Aristoteles, en die onderwerp bly aktueel in eietydse filosofie.
|
<urn:uuid:9d9026f2-4b76-4b04-90d9-d3b5f721b72b>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Kousaliteit
|
2019-07-22T01:40:49Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195527458.86/warc/CC-MAIN-20190722010436-20190722032436-00148.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999996 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Bespreking:See van Azof
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die See van Azof-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
|
<urn:uuid:67660ce9-7fbb-49c0-80b7-30d66e12b527>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:See_van_Azof
|
2019-07-23T07:46:36Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195529007.88/warc/CC-MAIN-20190723064353-20190723090353-00356.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999987 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Hearst Castle
Hearst Castle is 'n kasteelagtige herewoning wat die Amerikaanse persmagnaat William Randolph Hearst (1863–1951) tussen 1919 en 1947 deur die argitek Julia Morgan buite San Simeon in die Sentraalkusstreek van Kalifornië vir homself laat bou het. Ná Hearst se afsterwe in 1951 is die kompleks in 1954 in 'n Kaliforniese Staatspark (California State Park) omgeskep. Vier jaar later het die herehuis, wat omvattende versamelings van kunswerke en antikwiteite huisves, sy deure vir die publiek geopen en word sedertdien as die Hearst San Simeon State Historical Monument bestuur. Die herehuis word gelys as 'n nasionale (National Historical Landmark) en Kaliforniese (California Historical Landmark) historiese monument.
Hearst het die herewoning, wat op 'n heuweltop naby die nedersetting San Simeon ontstaan het, formeel La Cuesta Encantada ("Die Betowerde Heuwel") genoem, maar gewoonlik daarna net as the ranch verwys (dit was immers op sy uitgestrekte landgoed geleë). In 1947 het die heuweltop-kompleks onder meer uit die hoofgebou met twee torings, drie weelderige gashuise en 127 akkers terrastuine met fonteine en swembaddens bestaan.[1]
Die Casa del Mar - die Spaanse naam beteken "Huis van die See" - bied 'n uitsig oor die ongerepte natuurskoon van Kalifornië se Sentraalkus en die Stille Oseaan. Hierdie klein villa is die mees formele en versierde gebou op die Betowerde Heuwel waar Hearst die laaste jare in die kompeks deurgebring het.
|
<urn:uuid:20d9cd1c-8a39-41e5-a17b-d657ec776301>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Hearst_Castle
|
2019-07-23T08:36:48Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195529007.88/warc/CC-MAIN-20190723064353-20190723090353-00356.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999887 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Kategorie:Duitse adel
Jump to navigation
Jump to search
Wikimedia Commons bevat media in verband met Duitse adel. |
Subkategorieë
Hierdie kategorie bevat slegs die volgende subkategorie.
M
-
Bladsye in kategorie "Duitse adel"
Die volgende 16 bladsye is in hierdie kategorie, uit 'n totaal van 16.
|
<urn:uuid:572d19c7-69e5-462c-b807-f24361458e5b>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Kategorie:Duitse_adel
|
2019-07-19T12:55:23Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526237.47/warc/CC-MAIN-20190719115720-20190719141720-00508.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.994884 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Bespreking:Brenda Fassie
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die Brenda Fassie-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
Afrikaans vir:
- life support?
- ex-convict?
- country sanger?
- township?
Jammer, ek het nie die nodige verwysings tot my beskikking op hierdie stadium nie.
Mr. Anonymous 19:06, 16 Januarie 2006 (UTC)
- Ek het ook nie nou my AWS of Pharos by my nie maar ek is redelik seker dat countrysanger en selfs township aanvaarbaar in Afrikaans is. Laurens 07:07, 17 Januarie 2006 (UTC)
100 Suid-Afrikaners[wysig bron]
As ek reg onthou is die lys van 100 Suid-Afrikaners 'n groot grap en niemand neem dit ernstig op nie. Moet ons werklik dit aanhaal in die artikel?
- Ek het dit in die vorige artikels geïgnoreer, byvoorbeeld die van Tony Leon. Maar die Engelse Wikipedia maak melding daarvan. Dit raak my regtig nie, en kan verwyder word indien jy so dink. Ek het geen probleem met die verwydering nie. Mr. Anonymous 20:16, 17 Januarie 2006 (UTC)
|
<urn:uuid:74c79611-99bf-43f6-a025-542c595f9dbc>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:Brenda_Fassie
|
2019-07-23T11:29:19Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195529276.65/warc/CC-MAIN-20190723105707-20190723131707-00100.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 1.000001 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Horizon 2020
Horizaon 2020 is die program vir navorsing en innovasie van die Europese Unie. Dit behels 'n bedrag van 80 miljard euro vir die tydperk 2014-2020. [1](Ter vergelyking die Suid-Afrikaanse begroting van 2017 was ongeveer 100 miljard euro).
Aanvrae kan deur iedereen op talle gebiede soos lanbou, energie, veiligheid, biotegnologie, innovasie en baie meer gedoen word.[2] Die aanvrae word gewoonlik deur drie of meer partners uit drie verskillende lande gedoen.
|
<urn:uuid:7bcf2de6-4a43-435e-a2c7-9516848255f4>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Horizon_2020
|
2019-07-22T06:10:00Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195527531.84/warc/CC-MAIN-20190722051628-20190722073628-00036.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999911 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Eve Brent
Jump to navigation
Jump to search
Eve Brent | |
Geboortenaam | Jean Ann Ewers |
---|---|
Nasionaliteit | Amerikaans |
Kinders | 2 |
Beroep(e) | Aktrise |
Aktiewe jare | 1955–2011 |
Internet-rolprentdatabasis-profiel |
Eve Brent (11 September 1929 – 27 Augustus 2011) was 'n Amerikaanse aktrise. Sy is bekend vir haar rolle in die rolprente Forty Guns (1957), Fade to Black (1980), The Green Mile (1999), en Garfield (2004).
Inhoud
Filmografie[wysig | wysig bron]
Rolprente[wysig | wysig bron]
- 1957: Forty Guns
- 1957: Gun Girls
- 1958: Tarzan's Fight for Life
- 1962: Stakeout!
- 1980: Fade to Black
- 1999: The Green Mile
- 2000: Between Christmas and New Year's
- 2004: Garfield
Televisiereekse[wysig | wysig bron]
- 1990: Down Home
Televisierolprente[wysig | wysig bron]
- 1960: Tarzan and the Trappers
- 1998: In Search of Tarzan with Jonathan Ross
Video's[wysig | wysig bron]
- 2006: Charlie Chan's Lucky Director: H. Bruce Humberstone
|
<urn:uuid:2660365a-f1ec-41b2-ad40-09306d7c210e>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Eve_Brent
|
2019-07-19T16:41:52Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526324.57/warc/CC-MAIN-20190719161034-20190719183034-00444.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.970038 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Cannes-rolprentfees 2003
Datum | 14-25 Mei 2003 | |
Plek | Cannes, Frankryk | |
Aanbieder | Monica Bellucci | |
Getal prente | 20 (In Kompetisie) 19 (Un Certain Regard) 9 (Kortprente) | |
Webtuiste | Cannes-rolprentfees | |
Belangrike prente | ||
Openingsfliek | Fanfan la Tulipe | |
Afsluitingsfliek | Charlie: The Life and Art of Charles Chaplin | |
Palme d'Or | Elephant |
Die 56ste jaarlikse Cannes-rolprentfees is van 14-25 Mei 2003 gehou. Die Franse akteur, regisseur en vervaardiger Patrice Chéreau was die voorsitter van die jurie. Die Italiaanse aktrise en model Monica Bellucci het die opening- en die afsluitingseremonie aangebied.[1] Altesaam 48 rolprente en kortfilms is vir mededinging gekies.
Die Amerikaanse rolprent Elephant met Gus van Sant as regisseur, wat op die bloedbad by die Columbine-hoërskool geskoei is, het die Palme d'Or gewen.[2][3] Die fees is geopen met Gérard Krawczyk se Fanfan la Tulipe en afgesluit met Charlie: The Life and Art of Charles Chaplin van Richard Schickel.[4]
Belangrikste fliekpryse[wysig | wysig bron]
Rolprent | Regisseur | Land | Prys |
---|---|---|---|
Elephant | Gus van Sant | VSA | Palme d'Or |
Distant (Uzak) | Nuri Bilge Ceylan | Turkye | Grand Prix |
At Five in the Afternoon (Panj é asr) | Samira Makhmalbaf | Iran | Jurieprys |
The Best of Youth (La meglio gioventù) | Marco Tullio Giordana | Italië | Un Certain Regard |
Osama | Siddiq Barmak | Afganistan | Caméra d'Or |
Run Rabbit Run (Beži zeko beži) | Pavle Vučković | Federale Republiek Joegoslawië | Cinéfondation |
Cracker Bag | Glendyn Ivin | Australië | Kortfilm-Palme d'Or |
Ander pryse[wysig | wysig bron]
Prys | Wenner | Rolprent | Land |
---|---|---|---|
Beste regisseur | Gus Van Sant | Elephant | VSA |
Beste draaiboek | Denys Arcand | The Barbarian Invasions (Les Invasions barbares) |
Kanada |
Beste akteur | Muzaffer Özdemir, Mehmet Emin Toprak | Distant (Uzak) | Turkye |
Beste aktrise | Marie-Josée Croze | The Barbarian Invasions (Les Invasions barbares) |
Kanada |
Verwysings[wysig | wysig bron]
- "'Fanfan,' Bellucci to open Cannes fest". Variety. Besoek op 10 Desember 2013.
- "Cannes winners in full". BBC News. 25 Mei 2003. Besoek op 10 Desember 2013.
- "A disappointing Cannes finishes with controversial decisions". Besoek op 10 Desember 2013.
- "Cannes Film Festival 2003 - Preview". Besoek op 10 Desember 2013.
|
<urn:uuid:548898d3-5b56-4c17-b98d-b00363073337>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Cannes-rolprentfees_2003
|
2019-07-21T00:42:46Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526799.4/warc/CC-MAIN-20190720235054-20190721021054-00236.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.980068 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Geest
Die vakterm Geest verwys na 'n landskapsvorm in Noord-Duitsland, Vlaandere, Nederland en Denemarke wat gedurende die ystydperke deur sandafsettings gevorm is en met alluviale vleilande kontrasteer. Aangesien die Geest steeds uit hoër geleë terrein bestaan, word daarna ook as Geestruggens of sandruggens verwys. Die term is afgelei van die Nederduitse adjektiewe gest ("droog", "onvrugbaar") en güst ("onvrugbaar" by melkgewende diere).
In die noordwestelike dialekte van Nederduits word die landskap ook Gast genoem. Hiervan afgelei is plekname soos Tergast of Holtgast. 'n Ander sinoniem is Geist,[1] wat ook in plekname soos Geistviertel, Hohe Geist of Hölzengeist voorkom.[2]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- Jost Trier: Wege der Etymologie. Berlyn: Schmidt 1981, bl. 27
- Ernst Wilhelm Förstemann: Die deutschen Ortsnamen. Nordhausen: Ferd. Förstemann 1863, bl. 62
|
<urn:uuid:df9d5bd9-a52e-4b0b-a2cc-54abba8ca6f0>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Geest
|
2019-07-18T13:21:54Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525634.13/warc/CC-MAIN-20190718125048-20190718151048-00516.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.998153 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Andrés Iniesta
Andrés Iniesta in 2012 | |||
Persoonlike inligting | |||
---|---|---|---|
Geboortenaam | Andrés Iniesta Luján[1] | ||
Gebore | 11 Mei 1984 | ||
Geboorteplek | Fuentealbilla, Spanje | ||
Lengte | 1,71 m[2] | ||
Speelposisie | Middelveldspeler | ||
Klubinligting | |||
Huidige klub | Barcelona | ||
Nommer | 8 | ||
Jeugloopbaan | |||
1994–1996 | Albacete | ||
1996–2001 | Barcelona | ||
Seniorloopbaan* | |||
Jare | Span | Kere† | (Doele)† |
2001–2003 | Barcelona B | 54 | (5) |
2002– | Barcelona | 358 | (33) |
Nasionale span‡ | |||
2000 | Spanje O15 | 2 | (0) |
2000–2001 | Spanje O16 | 7 | (1) |
2001 | Spanje O17 | 4 | (0) |
2001–2002 | Spanje O19 | 7 | (1) |
2003 | Spanje O20 | 7 | (3) |
2003–2006 | Spanje O21 | 18 | (6) |
2006– | Spanje | 102 | (12) |
2004 | Katalonië | 1 | (0) |
* Kere vir seniorklub uitgedraf en doele is net vir die plaaslike liga. en korrek soos op 4 Mei 2015. † Kere uitgedraf (Doele). |
Andrés Iniesta Luján (gebore op 11 Mei 1984 in Fuentealbilla) is 'n Spaanse sokkerspeler. Hy speel sedert 1996 as middelvelder by FC Barcelona en draf ook vir die Spaanse nasionale sokkerspan uit. Sy bynaam is El Blanquito (Die Bleekgesig), wat na sy bleek gelaat verwys, 'n familietrek van sy moeder se kant.
Op 11 Julie 2010 teken hy Spanje se enigste doel tydens die eindstryd van die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 2010 teen Nederland aan. Met die doel wen Spanje die toernooi, die eerste keer in die geskiedenis wat die eer hulle te beurt val.
Internasionale loopbaanstatistieke[wysig | wysig bron]
Vir die Spaanse nasionale sokkerspan:[3]
Jaar | Kere uitgedraf | Doelskoppe |
---|---|---|
2006 | 8 | 0 |
2007 | 12 | 5 |
2008 | 14 | 1 |
2009 | 5 | 0 |
2010 | ||
Totaal | 39 | 6 |
Verwysings[wysig | wysig bron]
- "FIFA World Cup South Africa 2010: List of Players" (PDF). Fédération Internationale de Football Association (FIFA). 4 Junie 2010. p. 29. Besoek op 13 September 2013.
- "Barcelona profile". Fcbarcelona.com. Besoek op 23 Junie 2012.
- http://www.national-football-teams.com/v2/player.php?id=14959
|
<urn:uuid:fc71ed0d-9800-4035-8845-0b854cf6fde0>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Andr%C3%A9s_Iniesta
|
2019-07-16T04:44:06Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195524502.23/warc/CC-MAIN-20190716035206-20190716061206-00220.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.980329 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Brenda Fassie
Brenda Fassie | ||
---|---|---|
Brenda Fassie. Bronsskulptuur | ||
Geboortenaam | Brenda Nokuzola Fassie[1] | |
Geboorte | 3 November 1964 Langa, Kaapstad (Suid-Afrika) | |
Afsterwe | 9 Mei 2004 (op 39) Johannesburg (Suid-Afrika) | |
Beroep(e) | Sangeres | |
Genre(s) | Pop | |
Aktiewe jare | 1981 - 2004 | |
Etikette | CCP Records (EMI) | |
Musiekportaal |
Brenda Fassie (* 3 November 1964 – † 9 Mei 2004) was 'n Suid-Afrikaanse popsangeres wat deur menigte gereken word as die stem van die uitgeslote swartmense gedurende die Apartheidsera. Brenda is gebore in Langa, Kaapstad as die jongste van 9 kinders. Sy is vernoem na Brenda Lee, 'n Amerikaanse countrysangeres. Haar vader is oorlede toe sy 2 jaar oud was en met die hulp van haar moeder, 'n pianis, het sy geld begin verdien deur vir toeriste te sing.
In 1981, op die ouderdom van 16, het sy Kaapstad verlaat en na Soweto, Johannesburg gegaan om roem te vind as 'n sangeres. Brenda het eers by die groep Joy aangesluit, en het later die hoofsangeres geword vir die lokasie-popgroep Brenda and the Big Dudes. Sy het 'n seun, Bongani, in 1985 by 'n mede-musikant van die Big Dudes gehad. Brenda het later in 1989 met 'n voormalige gevangene Nhlanhla Mbambo getrou, maar is in 1991 weer van hom geskei. Dit is rondom hierdie tyd dat sy verslaaf geraak het aan kokaïene en haar loopbaan het daaronder gely.
Met baie uitgesproke sieninge en gereelde besoeke aan die armer lokasies van Johannesburg, sowel as liedjies oor lewe in die lokasie, het sy geweldige gewildheid geniet. Sy is die beste bekend vir haar liedjies "Weekend Special" en "Too late for Mama", en is deur Time Magazine in 2001 die "Madonna van die Townships" genoem.
In 'n dwelmverwante voorval in 1995 is sy bewusteloos ontdek saam met die liggaam van haar minnaar, Poppie Sihlahla, wat gesterf het aan 'n skynbare oordosis. Fassie het oorleef en na rehabilitasie het sy haar loopbaan weer op dreef gekry. Sy het egter steeds dwelmprobleme gehad en het ongeveer 30 keer in haar lewe teruggekeer na rehabilitasieklinieke.
Sedert 1996 het sy verskeie solo-albums vrygestel, soos "Now Is The Time", "Memeza" (1997, die topverkoperalbum in Suid-Afrika) en "Nomakanjani?". Die meeste van haar albums het multi-platinum verkopers geword in Suid-Afrika.
Op die oggend van 26 April 2004 het Brenda ineengestort in haar huis in Buccleuch en is opgeneem in die Sunninghill-hospitaal in Johannesburg. Volgens 'n persverklaring het sy 'n hartaanval gehad, maar daar is later berig dat sy in 'n koma gegaan het as gevolg van 'n asma-aanval. Die nadoodse ondersoek het onthul dat sy 'n oordosis kokaïen ingeneem het op die aand van haar ineenstorting en dat dit 'n koma tot gevolg gehad het. Sy het ophou asemhaal en het breinskade opgedoen as gevolg van 'n tekort aan suurstof. Brenda is op 9 Mei 2004 in die ouderdom van 39 oorlede in die hospitaal sonder dat sy weer haar bewussyn kon herwin, nadat die asemhalingsapparaat afgeskakel is. Volgens die Suid-Afrikaanse koerant, die Sunday Times, en die bestuurders van haar musiekmaatskappy het die nadoodse ondersoek ook getoon dat sy MIV-positief was. Haar bestuurder, Peter Snyman, het hierdie aspek van die verslag ontken.
Diskografie[wysig | wysig bron]
- Brenda Fassie (1994)
- Memeza (1997)
- Thola Amadlozi (2000)
- Brenda The Greatest Hits (2001)
- Gimme Some Volume (2004)
Sien ook[wysig | wysig bron]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- Mojapelo, Max; Galane, Sello (2008). Beyond Memory: Recording the History, Moments and Memories of South African Music (1st uitg.). Somerset-Wes: African Minds. p. 92. ISBN 978-1-920299-28-6.
|
<urn:uuid:314f0f2b-5daf-4941-b1e0-44361f2f2814>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Brenda_Fassie
|
2019-07-22T08:04:17Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195527828.69/warc/CC-MAIN-20190722072309-20190722094309-00460.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999933 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Dwelmtsaar
Dwelmtsaar is 'n informele naam vir die persoon wat die hoof van dwelm-beheer beleid is in verskeie gebiede. Die term volg die informele gebruik van die term "tsaar" in die VSA se politiek. Die titel dwelmtsaar titel het vir die eerste keer verskyn in 'n 1982 nuus storie deur die Verenigde Pers Internasionale wat berig dat, "Senatore ... het gestem 62-34 om 'n "dwelmtsaar" vas te stel wat 'n algehele verantwoordelikheid het vir die VSA se dwelm beleid."[1] Sedertdien is verskeie ad hoc uitvoerende poste wat in beide die Verenigde State en die Verenigde Koninkryk gevestig is, hierna verwys.
Inhoud
Verenigde State Van Amerika[wysig | wysig bron]
Die VSA se eerste dwelmtsaar was Harry J. Anslinger wat gedien het as die eerste Kommissaris van die Tesourie-Raad geskepde Federale Buro van Narcotika van 1930-1962, onder die administrasies van vyf presidente: Hoover, Roosevelt, Truman, Eisenhower en Kennedy.
Wetgewende pogings vir dagga verbod onder Anslinger het die volgende ingesluit: 'n druk vir al die state om soortgelyke dwelm wette aan te neem, die Uniform Staat Dwelmmiddel Wet en die Marijuana Belastingwet van 1937, wat in effek die dwelm gekriminaliseer, en stel die stadium vir dagga verbod.
Nixon en Ford administrasies[wysig | wysig bron]
- Jerome Jaffe, hoof van die Spesiale Kantoor vir Dwelm Misbruik Voorkoming
- Myles Ambrose, hoof van die Kantoor van die Dwelm Misbruik Wetstoepassing (ODALE)
- Robert DuPont, Direkteur van die Nasionale Instituut vir dwelmmisbruik en die hoof van die Narkotika Behandeling Administrasie
Carter-administrasie[wysig | wysig bron]
- Peter Bourne, Direkteur van die Nasionale Dwelm Beheer Beleid
- Mathea Falco, Assistent - Sekretaris van Staat vir Internasionale Dwelms
Reagan administrasie[wysig | wysig bron]
- Carlton Turner PhD, ScD, Direkteur van die Dwelm Misbruik Beleid Kantoor
- D. Ian McDonald, MD. Adjunk-Assistent van die President, Dwelm Misbruik Beleid Kantoor
1988–vandag[wysig | wysig bron]
- Die Direkteur van die Kantoor van die Nasionale Dwelm Beheer Beleid
Trump administrasie[wysig | wysig bron]
- (Opioïede tsaar): Die Voorsitter van die Opioïed-en dwelmmisbruik Kommissie. Let wel: In Maart 2017 was dit aangekondig dat die goewerneur van New Jersey, Chris Christie angestel is as die hoof van die Kommissie.[2]
Verenigde Koninkryk[wysig | wysig bron]
Sien ook[wysig | wysig bron]
- Lys van die VSA se uitvoerende tak se "tsaars"
Verwysings[wysig | wysig bron]
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
- Senatore moedig Obama aan om 'n konsekwente boodskap oor dagga te lewer Fresno Bee, 29 Julie, 2014
|
<urn:uuid:647bc813-ede8-46ae-8be9-72a808f9174c>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Dwelmtsaar
|
2019-07-23T15:40:17Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195529480.89/warc/CC-MAIN-20190723151547-20190723173547-00132.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999943 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Davel
Jump to navigation
Jump to search
Davel | |
Davel se ligging in Mpumalanga
Koördinate: Koördinate: | |
Land | Suid-Afrika |
---|---|
Provinsie | Mpumalanga |
Distrik | Gert Sibande |
Munisipaliteit | Msukaligwa |
Oppervlak[1] | |
- Dorpie | 2,40 km² (0,9 vk m) |
Bevolking (2011)[1] | |
- Dorpie | 1 193 |
- Digtheid | 497/km² (1 287,2/myl2) |
Rasverdeling (2011)[1] | |
• Blank | 1.8% |
• Kleurling | 1.9% |
• Swart | 96.1% |
• Ander | 0.2% |
Taal (2011)[1] | |
• Zoeloe | 84.7% |
• Afrikaans | 3.0% |
• Engels | 2.5% |
• Swazi | 2.1% |
• Ander | 7.7% |
Poskode (strate) | 2320 |
Poskode (posbusse) | 2320 |
Skakelkode(s) | 017 |
Davel is 'n dorpie in Mpumalanga, Suid-Afrika, geleë tussen Bethal en Ermelo. Die dorpie val in die Msukaligwa Plaaslike Munisipaliteit in Gert Sibande-distriksmunisipaliteit van Mpumalangaprovinsie, Suid-Afrika.
Sien ook[wysig | wysig bron]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- "Hoofplek Davel". Sensus 2011.
|
<urn:uuid:1e6c6759-bfd4-4cdd-bc0a-eaea3e944638>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Davel
|
2019-07-22T10:04:33Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195527907.70/warc/CC-MAIN-20190722092824-20190722114824-00044.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.825091 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Albertus Meiring
Ds. Albertus Petrus Meiring (Beaufort-Wes, 4 Augustus 1832 – Edenburg, 28 Mei 1892) was ’n predikant in twee gemeentes van die Nederduitse Gereformeerde Kerk, naamlik St. Stephen's in Kaapstad en Edenburg in die Vrystaat.
Meiring is ’n afstammeling van die Arnoldus Mauritius Meiring, stamvader van die Meirings in Suid-Afrika en in lewe predikant van Tulbagh. A.P. Meiring het grootgeword op Beaufort-Wes en was baie verskuldig aan die geestelike leiding wat hy geniet het van die destydse predikant, ds. Colin Fraser. Ná voorbereidende opleiding in Kaapstad, het hy op jeugdige ouderdom na ’n hoërskool gegaan in Utrecht, Holland. Sy tydgenote was onder andere di. Charles Murray, Colin McKenzie Fraser (seun van Beaufort se predikant), Alexander Daneel en A. D. Lückhoff. As student is hy gekenmerk deur getrouheid in die voorbereiding van sy studies en in nougesetheid in sy Christelike wandel. Nadat hy sy kandidaatseksamen in die Godgeleerdheid met goeie gevolg afgelê het, het hy na sy vaderland teruggekeer.
Inhoud
St. Stephen's[wysig | wysig bron]
Nadat hy die proponentseksamen afgelê het en gelegitimeer is, is hy aangestel as waarnemende leraar van die gemeente St. Stephen's in Kaapstad, gedurende die afwesigheid weens krankheid van die plaaslike predikant, ds. H.G. Faure, en as sodanig is hy op 16 Oktober 1862 georden. Die bevestigingsrede is uitgespreek deur prof. John Murray, met wie se dogter hy later in die huwelik getree het. Aan die begin van 1864 is hy vestig as predikant van die gemeente, nadat ds. Faure sy ontslag aangevra en verkry het. Die gemeente St. Stephen's aan wie hy besonder geheg was, het veral bestaan uit slawe wat in 1837 vrygemaak is en hul nasate. Terwyl hy hier werksaam was, het hy beroepe ontvang na Sutherland, Maclear, Knysna en Franschhoek, wat hy egter almal van die hand gewys het.
Na Edenburg[wysig | wysig bron]
Op 20 Januarie 1866 is hy na die toe vier jaar oue NG gemeente Edenburg beroep. Hierdie beroep, hoewel die aanname daarvan vir hom baie opofferings beteken het, kon hy nie van die hand wys nie. Met 'n wa en esels het hy en sy gesin die lang en afmattende reis van Kaapstad na Edenburg onderneem. Hy is hierheen beroep vir £350 per jaar (die goewermentstoelaag ingesluit) en sy slagvee is op 'n vergadering van 10 November 1866 op 110 hamels vir 'n jaar vasgestel "om daarmede te doen en te handelen naar eigen goedvinden".
Op 10 Junie 1866 is hy as herder en leraar van Edenburg bevestig. Ds. Meiring was nie net 'n gawe van God aan hierdie gemeente van die Vrystaat nie, maar ook aan die hele Vrystaatse kerk, volgens ds. J.H. van Loggerenberg, latere leraar van Edenburg en skrywer van die gemeente se 75-jarige gedenkboek.
Sy werk op Edenburg[wysig | wysig bron]
Met die grootste ywer en toewyding het ds. Meiring sy werk op Edenburg begin. Hoewel reeds op 8 Julie 1864 besluit is om 'n Pastorie te bou, moes hy die werk nog self kom voltooi en afrond. Oneindig veel moes in die nuwe gemeente tot stand gebring word. Die geestelike belange het by hom die swaarste geweeg. Die kerkie het spoedig geblyk heeltemal ondoelmatig te wees, en aan die bou van 'n nuwe kerk moes daar gedink word. Die sendingbelange het hy ook baie na aan die hart gedra en reeds op 'n vergadering van 15 Junie 1868 is besluit om, met die oog op die beter behartiging van die geestelike belange van gekleurdes, dadelik te kollekteer vir die oprigting van 'n kerkgebou vir hulle. Wat die saak ook nog meer verhaas het, was die feit dat daar met die koms van ds. Meiring ook twee kleurlinge was wat lede van die blanke gemeente was. Aan hulle is Nagmaal in die konsistorie bedien die Sondagaand na afloop van die feesviering.
Die plaaslike leraar sou self vir die boufonds kollekteer en die lede van die kerkraad sou verantwoordelik wees vir die vervoer van die leraar op sy kollektetoer. Oral was daar tekens van geestelike lewe, soos blyk uit dié aanhalings uit die godsdiensverslag wat in 1869 voor die Sinode op Winburg gelê is: "Er bestaat geen oorzaak van Klachte, wat de opkomsten naar de openbare erediensten betreft. Dat met 't oog op het geestelike leven in de gemeente , het kennelik meer en meer openbaar wordt wie des Heren zijn en wie des Heren niet zijn. Dat de belangstelling in de zaak der zending zich allengskens meer en meer openbaart, en dat voor Godsdienstoefeningen, des Zondagsavonds voor gekleurden is gezorgd. Dat in de bidstonden de ondervinding werd opgedaan van des Heeren tegenwoordigheid." In daardie kerkjaar is daar 15 pare getroud, 62 kindertjies gedoop en 62 aangeneem tot lidmate.
Kerkbou[wysig | wysig bron]
Van Loggerenberg beskryf die ou kerk op Edenburg as die "groot monument van ds. Meiring", wat dit soveel te meer onbegryplik maak dat dié gebou in die 1950's gesloop is om plek te maak vir ’n kerk van siersteen.
Op 'n gemeentevergadering gehou op 12 Oktober 1872 is besluit om 'n nuwe kerk te bou. Die lede wat teenwoordig was was besonder geesdriftig en deur die 50 manslidmate daar is onmiddellik 'n bedrag van £2 500 vir die boufonds belowe. 'n Boukommissie is benoem, wat uit die volgende lede bestaan het: ds. A.P. Meiring, A. Strauss, F.J. du Toit, G.P. Snyman, J.A. Griessel en S.W. van der Merwe. Op 'n kerkraadsvergadering van 14 Oktober 1872 is besluit om by die gemeente aan te beveel dat 'n kruiskerk, met nie minder as 600 sitplekke nie, gebou sal word, en voorts dat met die bou daarvan nie begin sal word nie voordat "ten minste nagenoeg de geheele bouwsom zal zijn gewaarborgd". Vir die verwesenliking van hierdie ideaal het die gemeente op inisiatief van ds. Meiring vir hulle grootliks beywer, sodat met die bou van die nuwe kerk in 1874 'n begin gemaak kon word. In 1873 is 'n basaar gehou en met die geleentheid het een Kaapse hamel die reusebedrag van £104.14s. 0d. ingebring. Die skaap is 19 maal teruggegee.
Die boumeester van die kerk was Richard Wocke, "in den Oranje Vrystaat, by de kerk zowel als by den Staat ten gunstigste bekend". Die messelaars, wat onder hom gewerk het, was Doyer, Wall en Pritchard. Die heer Wiid was verantwoordelik vir die timmerwerk en hy persoonlik het die sierlike kansel gemaak, wat baie jare in die kerk gebruik is. Die werk aan die nuwe kerk het mooi gevorder en op 4 Mei 1874 het die kerkraad besluit dat die hoeksteen op 10 Julie 1874 gelê sou word. Verder is daar ook besluit: (a) dat die lede van die kerkraad net na die legging van die hoeksteen saam met die rustende kerkraadslede en met die boukommissie 'n sosiale dinee sou hê; (b) dat met uitsondering van die voorsitter, as lid van die boukommissie, elke kerkraadslid uit sy privaat beurs £1 sal bydra ten einde by geleentheid van die hoeksteenlegging aan die drie messelaars van die kerk 'n geskenk te gee, en voorts aan die handlangers vir rekening van die gemeente van vier tot ses skape, en aan die argitek "'n matig dronk wyn of brandewyn, door hem zelven aan zyn volk op gepasten tyd uit te reiken, en die uit de kerkkas te vergoeden". Op die "liefdemaal" wat daar gehou is, is ses flesse wyn en 12 flesse bier verbruik.
Die bou van die kerk het betreklik stadig gevorder en eers op 10 Januarie 1877 het die plegtige inwyding daarvan plaasgevind. Dit was 'n buitengewone feesviering, wat van 9 tot 14 Januarie geduur het. Die verrigtinge het die Dinsdagaand begin met 'n bidstond in die ou kerk en het op Sondagaand in die nuwe kerk geëindig met 'n konferensie met die gemeente. Die uitgangspunt van hierdie konferensie was Psalm 66 vers 16. "Kom luister en laat my vertel, julle almal wat God vrees, wat Hy aan my siel gedoen het." Uit die verslag wat voor die gemeente gelê is, die volgende aanhaling: Die kontrak vir die bou van die kerk is op 9 Junie 1873 geteken. Die gebou moes afgelewer word vir die som van £11 500. By die aflewering sou die laaste paaiement van £1 100 betaal word. Die ekstras wat bygekom het, het die totale koste op £12 901 gebring. By sy inwyding het daar nog 'n skuld van £4 804.12s.0d. op die kerk gerus. Hierdie bedrag is egter deur beloftes gewaarborg en die "intekeninge op die tweede aanvraag zijn nog onbetaald". Die gemeentelede het almal baie ruim bygedra. Daarby het die broers Bastiaan en Jan Tromp die pragtige groot orrel aan die kerk present gegee, wat dekades lank uitstekende diens aan die gemeente gelewer het. Die familie van der Merwe het nog £54.2s.0d. bygedra vir die klok en vir die uurwerk, en die susters en dogters van die gemeente het die lampe aan die kerk gegee. Diaken C.W. van Zyl het die kanselkleed gegee, en die lede van die kerkraad die Kanselbybel en -gesangboek. By geleentheid van die inwyding het die kerkraad uit die volgende broeders bestaan: R. Robinson, G. van Niekerk, S.W. Dippenaar, B. Liebenberg, S.W. van der Merwe, G.P. Snyman, D.J. Ackerman, J.A. Griessel, F.P. Viljoen, O. Rahl, W. van den Heever en W. Strauss. Ds. A.P. Meiring het by hierdie geleentheid 'n baie indrukwekkende rede uitgespreek. Hy het onder meer gesê: "De gemeente van Edenburg heet allen met hare feestvierenden van elders, bij deze gelegenheid van harte welkom, zij nodige tevens allen met haar bij deze feestgelegenheid opgekomen, bij deze minzaam uit zich met haar te verenigen in dankzegging tot God. Allereerste zeggen wij Gode, den drieënigen God, in welks naam dit gebouw zo straks geopend werd, dank voor deze gelegenheid en deze feestdag. Toen de gemeente den drang der noodzaaklikheid gevoelde tot de grootse onderneming eene kerk te bouwen, een bedehuis waar zij zelven en hare kinderen mogten opgaan tot de openbare erediensten, stelde zij zich tot die taak met de geloofsleuze 'De Heere zal het voorzien'. Deze dag is getuige hoe de Heere God aan haar genadiglik boven bidden en denken heeft gedaan. Zij bedenke dit, opdat haar de moed niet ontzinke waar zij door geen geringe schuld op dit Huis, nog gedrukt gaat, en dit in zo 'n drukkende tijd als tans. De gemeente zondige niet door wankelmoedigheid of ongeloof, maar worde ook door de blijde uitkomsten van heden gesterkt in haar geloofsvertrouwen, gevende God de eer. Deze gemeente geve den een den ander de broederhand en danke de broeder den broeder, de echtgenoot zijner gade, de Vader zijnen Zoon, het kind zijnen oudsten, want in der waarheid: God heeft de harten gewillig gemaakt. De gemeente zou echter niet gedaan' hebben, hetgeen zij heeft, indien zij niet zich bewust of onbewust gehandekl had naar de zinspreuk: 'Eendracht maakt Macht'. Maar ook hier steke een ieder de hand in eigen boezem.
"De gemeente gedenkt op dezen dag als onwillekeurig aan de zoodanigen, die met haar dit Bedehuis waren begonnen te stichten, doch die nu in het stille graf rusten. Wat zeg ik: of er dan geen huis is, niet met handen gemaakt maar eeuwig in de hemelen – een gebouw van God, werwaarts de geloovige, als voor hem dit aardschen huis dezes tabernakels gebroken wordt, heengaat in vrede. De gemeente dankt de broeders uit haar midden door haar daartoe benoemd, die als Boukommissie en als kollektanten haar hebben gediend. Er zal nu, gelijk reeds sints maanden het zwaartepunt der finansiële lasten dezer gemeente, op itaren kerkraad drukken: de kerkraad moet het verwachten. De leraar der gemeente moet het verzoeken, en de gemeente zelve zal het gevoelen: de gemeente ondersteune den kerkraad! Dit doende blijft zij slechts hand aan hand voortwerken tot de finale afdoening cnder Gods zegen, van de schuld nog ap dit gebouw, nu in den naam des Drieënigen Gods ontsloten hebbende. Dan zal zij niet roepen : ik heb het alrede gekregen en – wat ontbreekt my nog? Maar dan, met verligte schouder te meer – daar zij eens de hand aan den ploeg geslagen heeft, zie zij niet om, maar ijle voorwaarts, want – gedachtig aan kerk, school en Zending – eene gemeente des Heeren, die haar roeping als zoodanig gevoelt, kan niet anders, dan woekeren met de talenten haar van haren Heer toevertrouwd. God de Heer helpe en sterke zijne Gemeente daartoe en tot alle goed werk, opdat zij in alle goed werk volijverig zijnde, Gode welbehagelik dienen moge, door onzen Heere Jezus Christus, wien met den Vader en met den Heiligen Geest toekomt, eer en aanbidding en dankzegging tot in alle eeuwigheid. Amen!"
Met die inwyding van die nuwe kerk is een van ds. Meiring se grootste ideale eindelik verwesenlik. Ongelukkig het die mure van die kerktoring, nie lank ná die inwyding al begin bars, en in 1889 het die gemeente besluit om die kerktoring af te breek en 'n nuwe toring met klip te laat herbou. Die Heer Thomson het onderneem om die werk vir £2 000 te doen en die heer Cordeau het opgetree as argitek.
Sy ywer vir die onderwys[wysig | wysig bron]
Ds. Meiring was ook 'n groot yweraar vir die onderwys. Op sy versoek het die kerkraad die ou kerk vir gebruik as skoolgebou afgestaan, en op sy ernstige aanvraag het die uitvoerende raad in 1875 aan Edenburg £500 toegestaan vir 'n onderwyserswoning en 'n koshuis vir buitekinders. In 1880 kon ds. Meiring per omsendbrief aankondig dat mej. J.M. Campbell, 'n onderwyseres van beproefde ondervinding vanuit Amerika, wat aangestel is as onderwyseres aan die Goewermentskool op Edenburg, saam met 'n assistente, onder toesig van die kerkraad van Edenburg, die sorg van die dogters op haar sal neem. Die dogters sou onder meer ook onderrig ontvang in musiek en handwerk. En so het die gemeente op elke moontlike gebied onder die bekwame en toegewyde leiding van ds. Meiring vooruitgegaan. Hy was iemand met 'n helder deursig in sake. Die feit dat die pastorie vandag nie toegebou kan word nie en dat alle kerkeiendomme van alle belastings vrygestel is, is almal die vrugte van sy bekwame leiding en goeie deursig. Maar sy ywer, wat altyd op die hoogste gerig was, het hom allengs verteer. Daarby moes hy sy eerste eggenote aan die dood afgee op 21 Maart 1881 en met agt wese alleen agterbly. Op hierdie tydstip het die kerkraad hom 'n verlof van drie maande toegestaan. Daarby het hulle hom ook 'n geskenk van £100 gegee en 'n wa en perde tot sy beskikking gestel om daarmee op 'n lange en welverdiende rus te gaan. Later is hy weer getroud maar op 19 September 1883 is sy tweede eggenote ook aan die pastorie ontslaap. Ook 'n derde huwelik is aangegaan, met mej. Murray, direktrise van die Eunice Meisieskool, 'n dogter van prof. John Murray van Stellenbosch. Uit hierdie huwelik is twee kinders gebore. Die een was die hoof van die Grey-kollege op Bloemfontein, by wie die weduwee van ds. Meiring later gaan woon het.
Sy dood[wysig | wysig bron]
Nie net het ds. Meiring sy eie gemeente na die beste van sy vermoë gedien nie; ook het hy hom beywer vir die hele kerk in die Oranje-Vrystaat. Kort ná sy aankoms in die Vrystaat is hy tot scriba, argivaris, actuarius en quaestor benoem. Hy het ook groot werk verrig as die eerste redakteur van die Vrystaatse Kerk se amptelik mondstuk, De Fakkel. Hierdie werk het hy met sy kenmerkende deeglikheid en getrouheid tot aan sy dood in 1892 verrig. Op Woensdag 11 Mei het hy nog weer na Bloemfontein vertrek om die sitting van die sinodale kommissie by te woon. Op hierdie vergadering was hy reeds siek en op die 13de het hy na Edenburg teruggekeer lydende aan 'n sware influensa. Sy siekte is vererger deur longontsteking en op 28 Mei het hy sy ewige rus ingegaan. Op Maandag 30 Mei het sy begrafnis onder blyke van groot belangstelling plaasgevind. Die Vrystaatse president, F.W. Reitz het spesiaal van Bloemfontein oorgekom om die begrafnis by te woon. Verder was die volgende predikante ook teenwoordig: Di. Charles Morgan (Bloemfontein), A.J.B. Albertyn (Lindley), H.J. Lückhoff (Fauresmith, G.A. Scholtz (Colesberg, J.J.T. Marquard (Bethulie, William Robertson (Calvinia, E.A.J. du Toit (Brandfort), Dirk van Velden (Smithfield, C.J. Snyman (Makwassie, Andrew Murray jr. (Jacobsdal en Coetzee (onbekend watter een).
In die notule van die Sinode van 1893 staan die volgende In Memoriam: "De Synode betuigt haar hartelijk leedwesen wegens het groote verlies dat in den weg van Gods aanbiddelijke Voorzienigheid deze Vergadering en onze gansche Kerk getroffen heeft door het overlijden, op den 28sten Mei 1892, van wijlen den predikant der gemeente Edenburg, den Wel. Eerw. Zeer Gel. Heer Albertus Petrus Meiring, die gedurende 25 jaren de betrekking van Scriba, Quaestor, Actuarius en Archivaris dezen Synode heeft bekleed. Met voorbeeldige getrouwheid, met onvermoeide ijver, met de grootste nauwgezetheid en algehele toewijding heeft hij in deze verschillende Synodale betrekkingen zijnen plicht vervuld, zijn werk gedaan, zijn taak volbracht. Onze dankbare herinnering volgt hem in het graf de vrucht zijner arbeid volgt hem naar de eeuwigheid. Menig gewenscht resultaat ener discussie, menig gewichtig besluit der Synode, hadden wij te danken aan zijner gezond oordeel en practischen blik, zijne warme belangstelling en rijpe ondervinding, zijner ijver in 't werken, en zijner ernst in het spreken. En gelijk zijner arbeid toonde getrouwheid aan de Kerk, zoo openbaarde zijn leven getrouwheid aan den Heer. Persoonlijke Godsvrucht en Kinderlijk geloof, innige gebedsomgang met den Heiland en ongeveinsde liefde tot de broeders, hartelijke medelijden met treurenden en stille lijdzaamheid onder eigen kruis waren de kenmerken van zijn christelijke wandel. Zijn leven was Christus en zijn sterven gewin. Hy heeft den goeden strijd gestreden, hij heeft den loop geëindigd, voorts is hem weggelegd de kroon der rechtvaardigheid, welke de Heer geven zal allen, die Zijne verschijning hebben liefgehad, want zalig zijn zij, die geroepen zijn tot het Avondmaal van de bruiloft des Lams."
In September daardie jaar het die gemeente van mev. Meiring afskeid geneem en by die geleentheid van die oggenddiens het die kerkraad haar ’n adres en geskenk in die vorm van ’n tjek van £50 aangebied.
Bronne[wysig | wysig bron]
- ( Van Loggerenberg, ds. J.H. 1938. Gedenkboek van die Ned. Geref. Gemeente Edenburg, O.V.S. 1863-1938. Edenburg: NG Kerkraad. )
|
<urn:uuid:24807983-e822-418a-bfd8-5a8f6fd4e23e>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Albertus_Meiring
|
2019-07-16T04:30:07Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195524502.23/warc/CC-MAIN-20190716035206-20190716061206-00388.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.993056 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Bespreking:Tokyo Disneyland
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die Tokyo Disneyland-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
During several automated bot runs the following external link was found to be unavailable. Please check if the link is in fact down and fix or remove it in that case!
- http://www.tokyodisneyresort.co.jp/tdr/english/fun/about/index.html
--FlaBot 12:06, 24 Februarie 2006 (UTC)
|
<urn:uuid:ed7203a9-46c9-4150-abe0-b712a51ac0d8>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:Tokyo_Disneyland
|
2019-07-22T10:00:14Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195527907.70/warc/CC-MAIN-20190722092824-20190722114824-00068.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.981254 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Chnikki
Meer oor my
Naam | Chnikki |
---|---|
Gebruiker sedert | Jan. 12, 2012 |
Aantal byvoegings ontwikkel | 0 byvoegings |
Gemiddelde gradering van ontwikkelaar se byvoegings | Nog nie gegradeer nie |
My resensies
Rated 5 out of 5 stars
I can clearly read all the tab titles included the tab I am on. Pleasant and peaceful to look at as well.
|
<urn:uuid:2b3e6f4d-90ed-474e-b051-6c934a72a2b9>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://addons.thunderbird.net/af/thunderbird/user/chnikki/
|
2019-07-17T10:21:27Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525136.58/warc/CC-MAIN-20190717101524-20190717123524-00252.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
a_tag
| false | true | false | false |
Latn
|
afr
| 0.993549 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
true
],
"in_head": [
false
],
"location": [
"a_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Kremetartlaksman
Kremetartlaksman | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kremetartlaksman in die Tarangire Nasionale Park, Tanzanië. | ||||||||||||||||
Bewaringstatus | ||||||||||||||||
Wetenskaplike klassifikasie | ||||||||||||||||
Binomiale naam | ||||||||||||||||
Eurocephalus anguitimens Smith, 1836 |
Die voël is 23 – 25 cm groot en weeg 56 - 82 gram. In Engels staan die voël bekend as die Southern white-crowned shrike.
Sien ookWysig
Wikimedia Commons bevat media in verband met Eurocephalus anguitimens. |
BronWysig
VerwysingsWysig
- BirdLife International (2012). "Eurocephalus anguitimens". IUCN Rooilys van Bedreigde Spesies. Weergawe 2012.1. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur. Besoek op 16 Julie 2012.
|
<urn:uuid:673aaa29-1850-4175-916c-af3c26a3cda2>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.m.wikipedia.org/wiki/Eurocephalus_anguitimens
|
2019-07-17T10:24:10Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525136.58/warc/CC-MAIN-20190717101524-20190717123524-00276.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.91656 |
{
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
}
|
Bespreking:Brandenburg
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die Brandenburg-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
|
<urn:uuid:cbf16aa7-9df7-4697-9937-bdd7838b9778>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:Brandenburg
|
2019-07-23T17:56:50Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195529481.73/warc/CC-MAIN-20190723172209-20190723194209-00220.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999975 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Bespreking:Chakassië
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die Chakassië-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
|
<urn:uuid:26656f30-9bb5-4134-b107-b0e16ac131bc>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:Chakassi%C3%AB
|
2019-07-18T18:01:32Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525699.51/warc/CC-MAIN-20190718170249-20190718192249-00308.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.99999 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Akkedisbergpas
Akkedisbergpas Hagedisbergpas | |
Ligging | Noordoos van Stanford |
---|---|
Maksimumhelling | 1:26 |
Hoogte | 140m |
Oppervlak | Grond |
In | Akkedisberg |
Pad | R326 |
Akkedisbergpas, ook bekend as die Hagedisbergpas, is 'n bergpas in die Rivierberge in die Overberg lê op die R326-roete, noordoos van Stanford in die rigting van Riviersonderend. Die pas bereik sy hoogtepunt op 140 m en het 'n maksimum helling van 1:26.
|
<urn:uuid:b7988638-3216-45df-b85b-b25a1673a563>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Akkedisbergpas
|
2019-07-19T23:03:00Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526386.37/warc/CC-MAIN-20190719223744-20190720005744-00468.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999562 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Bespreking:Sue Randall
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie bladsy is 'n besprekingsbladsy waar verbeteringe tot die Sue Randall-artikel bespreek word. Hierdie bladsy is nie 'n forum vir 'n algemene bespreking van die artikel se onderwerp nie. |
Artikelriglyne
Daaglikse bladtrekke | |
|
<urn:uuid:6ce351e6-76ee-4cfe-ad22-84edd59ac4a2>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:Sue_Randall
|
2019-07-21T07:47:27Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526931.25/warc/CC-MAIN-20190721061720-20190721083720-00068.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999986 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Bespreking:Ian Roberts
in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Jump to navigation
Jump to search
Hierdie artikel val onder die wikiprojek
Musikale kunstenaars
.
Vir meer inligting oor hoe om artikels oor musikale kunstenaars te skryf of te verbeter, volg of bespreek die riglyne genoem op bg. skakel.
Vir alle bladsye wat tans deur hierdie projek gedek word, sien
Kategorie:Wikiprojek Musikale kunstenaars
.
Om 'n artikel tot hierdie projek te voeg, plaas {{Musikale kunstenaar-artikel}} heel bo-aan die besprekingsbladsy van die betrokke artikel.
Ontsluit van "
https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Bespreking:Ian_Roberts&oldid=1216317
"
Kategorie
:
Wikiprojek Musikale kunstenaars
Navigasie-keuseskerm
Persoonlike gereedskap
Nie ingeteken nie
Bespreking
Bydraes
Skep gebruiker
Meld aan
Naamruimtes
Bladsy
Bespreking
Variante
Weergawes
Lees
Wysig bron
Nuwe onderwerp
Wys geskiedenis
Meer
Soek
Navigasie
Tuisblad
Gebruikersportaal
Geselshoekie
Onlangse wysigings
Lukrake bladsy
Hulp
Sandput
Skenkings
Druk/eksporteer
Skep boek
Laai af as PDF
Drukbare weergawe
Gereedskap
Skakels hierheen
Verwante veranderings
Spesiale bladsye
Permanente skakel
Bladinligting
Ander tale
Die bladsy is laas op 13 November 2013 om 22:31 bygewerk.
Die teks is beskikbaar onder die lisensie
Creative Commons Erkenning-Insgelyks Deel
. Aanvullende voorwaardes kan moontlik ook van toepassing wees. Sien die
Algemene Voorwaardes
vir meer inligting.
Privaatheidsbeleid
Inligting oor Wikipedia
Vrywaring
Ontwikkelaars
Koekieverklaring
Selfoonweergawe
|
<urn:uuid:ecabe334-a6ce-4928-b0b3-d9d4d8f8c07d>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Bespreking:Ian_Roberts
|
2019-07-18T17:58:38Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525699.51/warc/CC-MAIN-20190718170249-20190718192249-00332.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999737 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Wikipedia:Voorbladartikel week 19 2010
Istanboel is die grootste stad in Turkye en met ’n bevolking van sowat 12 miljoen een van die grootste stede ter wêreld. Hierdie kulturele, ekonomiese en finansiële sentrum van Turkye is in die noordweste van die land aan die Bosporus-seestraat geleë en omsluit die natuurlike hawe die Goue Horing. Die stad strek oor beide die Europese kant (Thracië) en die Asiatiese kant (Anatolië) van die Bosporus en is die enigste stad ter wêreld wat op twee kontinente geleë is.
Sy geskiedenis strek oor ’n tydperk van 3 000 jaar en dit word as een van die oudste stede beskou wat steeds bestaan. In sy lang geskiedenis was Istanboel die hoofstad van die Romeinse (330–395), die Bisantynse (395–1204 en 1261–1453), die Latynse (1204–1261) en die Ottomaanse Ryk (1453–1922). Dit is aangewys as Europa se kulturele hoofstad van die jaar 2010. Die historiese dele van die stad is sedert 1985 ’n Unesco-wêrelderfenisgebied.
|
<urn:uuid:3293fba5-6ce7-4859-b0e8-2e27b2a783c1>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Wikipedia:Voorbladartikel_week_19_2010
|
2019-07-20T01:48:18Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526401.41/warc/CC-MAIN-20190720004131-20190720030131-00028.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999996 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Oesjanka
Oesjanka (Russies: уша́нка; ook ша́пка-уша́нка, sjapka-oesjanka, IFA: /ˈʂapkə ʊˈʂankə/) is ’n Russiese pelshoed met oorflappe wat aanmekaargebind kan word oor die kroon van die hoed, of onder die draer se ken om die ore en onderste deel van die gesig teen die koue te beskerm.
Oesjankas word gewoonlik van konynpels gemaak en soms ook van meer gesogte pels soos dié van vosse en wolwe. Dié van nagemaakte pels word deesdae in groot maat vervaardig en aan toeriste verkoop. Die term oesjanka kom van die Russiese woord oesji (у́ши, "ore"), en sjapka-oesjanka beteken dus letterlik "hoed met oorflappe". Daar word bespiegel dat die Russe die ontwerp van die hoed van die Mongoolse leër gekry het, aangesien die Mongole ’n soortgelyke hoed gedra het. Die oesjanka bly egter ’n stereotipe van die Russiese kultuur.
|
<urn:uuid:60eace04-8414-4afd-90aa-ff1688609685>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Oesjanka
|
2019-07-18T17:39:02Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525699.51/warc/CC-MAIN-20190718170249-20190718192249-00452.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 1 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Die oog het 'n versameling mikrobes wat op die oppervlak woon, wat dit gesond hou. photoJS / Shutterstock.com
U kan bekend wees met die idee dat u derm en vel tuis is vir 'n versameling mikrobes - swamme, bakterieë en virusse - wat noodsaaklik is om u gesond te hou. Maar het jy geweet dat jou oë ook 'n unieke menagerie van mikrobes bied? Saam word hulle die oog mikrobioom genoem. Wanneer hierdie mikrobes uit balans is - te veel of te min van sekere tipes - kan oogsiektes na vore kom.
Met 'n onlangse studie toon bakterieë op die oppervlak van die oog en beskermende immuniteit stimuleer, is wetenskaplikes besig om die mikrobiese faktore wat uitgebuit kan word, te ontdek om innoverende terapieë te skep vir 'n reeks oogstoornisse soos Droë Oogsiekte, Sjogren se Sindroom en korneale litteken. Eendag kan dit moontlik wees om bakterieë te manipuleer om oogsiektes by mense te behandel.
Ek is 'n immunoloog studeer hoe die oog infeksie voorkom. Ek het belangstelling in hierdie veld geword omdat mense net twee oë kry en verstaan hoe bakterieë immuniteit beïnvloed, kan die sleutel wees om 1 miljoen besoeke aan die dokter te vermy vir ooginfeksies en spaar US $ 174 miljoen per jaar alleen in die VSA.
Oogmikrobioom
By die bespreking van die mikrobiome, dink die meeste wetenskaplikes gewoonlik aan die derm, en verdien dit so; navorsers dink een kolon kan hawe meer as 10 triljoen bakterieë. Dit word gesê, meer aandag word nou gefokus op die impak mikrobiome het by ander webwerwe, insluitende die vel, en gebiede met baie min bakterieë, soos die longe, die vagina en oë.
Vir die afgelope dekade, die rol van die mikrobiome In die okulêre gesondheid was omstrede. Wetenskaplikes het geglo dat gesonde oë 'n georganiseerde mikrobioom ontbreek. Studies het getoon dat bakterieë uit die lug, hande of ooglidmarges op die oog teenwoordig kan wees; Baie mense het egter geglo hierdie mikrobes is eenvoudig doodgemaak of weggespoel deur die voortdurende vloei van trane.
Net onlangs het wetenskaplikes tot die gevolgtrekking gekom dat die oog wel 'n "kern" mikrobioom bevat wat afhanklik blyk te wees ouderdom, geografiese streek, etnisiteit, kontaklens dra en toestand van die siekte. Die "kern" is beperk tot vier genera van bakterieë stafilokokke, Diphtheroids, Propionibacteria en streptokokke. Benewens hierdie bakterieë, wringkrag tieno-virus, wat by sommige intraokulêre siektes betrokke is, tel ook as 'n lid van die kernmikrobioom soos dit teenwoordig is op die oppervlak van 65% van gesonde individue.
Dit dui daarop dat dokters dieper op die risiko's en voordele van die mikrobiome moet dink wanneer antibiotika voorgeskryf word. Die antibiotika kan bakterieë doodmaak wat 'n voordeel vir die oog bied.
In 'n onlangse studie wat oor meer as 'n dekade strek en meer as meer as 340,000-pasiënte in die VSA ingesluit het, het die skrywers bevind dat antibiotika is gebruik om 60% van akute konjunktivitis te behandel (pienk oog) gevalle. Maar virusinfeksies is die mees waarskynlike oorsake van pienk oog, en nie behandelbaar met antibiotika nie. Meer treffende, selfs gevalle veroorsaak deur bakterieë dikwels los in 7-10 dae sonder tussenkoms. Dit is algemeen bekend dat oormatige of onvanpaste antibiotiese gebruik die mikrobiome kan ontwrig, wat lei tot infeksie, motor immuniteit en selfs kanker.
Ontdek 'n oogkoloniserende mikrobe
Binne die afgelope dekade het studies wat die oogmikrobiome en siektes beoordeel het gestyg. Hulle het 'n groot hoeveelheid data gegenereer, maar die meeste daarvan is korrelatief. Dit beteken dat sekere bakterieë aan sekere siektes gekoppel is, soos Sjogren se Sindroom or bakteriële keratitis. Maar of hierdie bakterieë hierdie siektes veroorsaak, is nog onbekend.
Gedurende my tyd by die Nasionale Ooginstituut, Het ek muise gebruik om te bepaal of bakterieë by die oppervlak van die oog 'n immuunrespons kan stimuleer om die oog te beskerm teen blindende patogene soos die bakterie Pseudomonas aeuruginosa.
Tony St Leger, CC BY-SA
In 2016, okulêre immunoloog Rachel Caspi by die National Eye Institute en ek het vermoed dat beskermende bakterieë naby of op die oog was. Inderdaad, ons het 'n inwoner bakterie, Corynebacterium mastitidis (C. mast), wat immuun selle stimuleer om antimikrobiese faktore te produseer en vry te stel wat skadelike mikrobes in die trane doodmaak.
Deur middel van 'n reeks eksperimente, die Caspi lab in staat was om te toon vir die eerste keer 'n oorsaaklike verhouding tussen C. mast en 'n beskermende immuunrespons. wanneer C. mast was op die oogoppervlak teenwoordig, muise was meer bestand teen twee spesies bakterieë wat bekend was om blindheid te veroorsaak: Candida albicans en Pseudomonas aeuruginosa.
Nou, in my laboratorium, wil ons hierdie verhouding uitbuit C. mast en okulêre immuniteit om nuwe terapieë te ontwikkel om infeksie te voorkom en moontlik meer wydverspreide siektes soos Droë Oogsiekte te teiken.
Ingenieursmikrobes om ooggesondheid te verbeter
Die eerste stap in die rigting van die ontwikkeling van sulke terapieë is om uit te vind hoe bakterieë die oog koloniseer. Hiervoor werk my laboratorium saam met die Campbell Laboratory by die Universiteit van Pittsburgh, wat een van die mees omvattende versamelings van menslike okulêre bakterieë in die land huisves. Met ons unieke eksperimentele opstelling met muise en gevorderde genetiese analises, kan ons hierdie mikrobiese biblioteek gebruik om spesifieke faktore te identifiseer wat nodig is vir die mikrobes om die oppervlak van die oog te koloniseer.
Dan, met oogheelkundiges en oogkundiges in die UPMC Oogsentrum, begin ons die immuun handtekeninge binne die oë van gesonde en siek pasiënte te ontleed. Hier is ons hoop om hierdie tegnologie te gebruik as 'n nuwe diagnostiese instrument om die mikrobes wat siekte veroorsaak, eerder as om dadelik infeksies te behandel met breë spektrum antibiotika wat ook die goeie mikrobes vermoor.
Ten slotte is een van ons verhewe doelwitte om die oogkoloniserende bakterieë geneties te manipuleer om as langtermyn afleweringsvoertuie op die oogoppervlak te dien. In die derm is geneties gemodifiseerde bakterieë getoon verlig siektes soos kolitis.
Ons hoop dat hierdie nuwe "prob-oog-otic" -terapie sal optree om immuniteitsregulerende faktore te skei, wat simptome wat verband hou met toestande soos Droë Oogsiekte, wat rondom raak 4 miljoen mense in die VSA per jaar.
In hierdie ontwikkelende veld is daar nog baie om te leer voordat dokters die okulêre mikrobiome kan manipuleer om siektes te beveg. Maar op 'n dag, miskien eerder as om net oogdruppels in jou droë oë te spuit, sal jy in 'n oplossing met sommige bakterieë spuit wat jou oog sal koloniseer en die smeermiddels en ander faktore wat jou liggaam ontbreek, skei. Bly ingeskakel.
Oor Die Skrywer
Tony St Leger, Assistent Professor in Oftalmologie en Immunologie, Universiteit van Pittsburgh
Aanbevole Boeke: Gesondheid
Vars vrugte skoonmaak: Detox, verloor gewig en herstel jou gesondheid met Nature's Most Delicious Foods [Paperback] deur Leanne Hall.
Verloor gewig en voel lewendig gesond terwyl jy jou liggaam van gifstowwe skoonmaak. Vars vrugte skoonmaak bied alles wat jy nodig het vir 'n maklike en kragtige ontgifting, insluitend dag-tot-dag programme, resepte vir mondwater, en raad vir die oorgang van die skoonmaakmiddel.
Klik hier vir meer inligting en / of om hierdie boek op Amazon bestel.
Droog Kos: 200 Plantgebaseerde Resepte vir Peak Health [Paperback] deur Brendan Brazier.
Gebaseer op die stresverminderende, gesondheidsverbeterende voedingsfilosofie wat in sy bekende veganistiese voedingsgids bekend gestel is Floreer, professionele Ironman-triatleet Brendan Brazier wys nou sy aandag op jou aandetebord (ontbytbak en middagete).
Klik hier vir meer inligting en / of om hierdie boek op Amazon bestel.
Dood deur Geneeskunde deur Gary Null, Martin Feldman, Debora Rasio en Carolyn Dean
Die mediese omgewing het 'n doolhof geword van die ineenstortende korporatiewe, hospitaal- en regeringsrade, wat deur die dwelmmaatskappye geïnfiltreer word. Die giftigste stowwe word dikwels eers goedgekeur, terwyl mildere en meer natuurlike alternatiewe vir finansiële redes geïgnoreer word. Dis dood deur medisyne.
Klik hier vir meer inligting en / of om hierdie boek op Amazon bestel.
|
<urn:uuid:b72b9a7a-b9e6-4c71-b797-9657413798e3>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.innerself.com/content/living/health/20715-bacteria-live-on-our-eyeballs-and-understanding-their-role-could-help-treat-common-eye-diseases.html
|
2019-07-23T18:14:36Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195529481.73/warc/CC-MAIN-20190723172209-20190723194209-00556.warc.gz
|
by-sa
|
4.0
|
a_tag
| false | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999983 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
false
],
"location": [
"a_tag"
],
"version": [
"4.0"
]
}
|
Monte Soratte
Monte Soratte | |
---|---|
Ligging | Metropolitane Stad Rome Hoofstad, Lazio, Italië |
Hoogte | 691 meter |
Reeks | Enkele bergpiek |
Koördinate | Koördinate: |
Monte Soratte is 'n alleenstaande berg met ses pieke en 'n hoogte van 691 m bo seevlak wat in die historiese landskap Latium (Italiaans: Lazio) geleë is en tans administratief onder die Metropolitane Stad Rome Hoofstad val, sowat 10 km suidoos van Civita Castellana en 45 km noord van Rome. Die mees nabygeleë nedersetting is Sant'Oreste. Monte Soratte is die enigste noemenswaardige bergpiek in die Tibervallei en maak geologies deel uit van die Sabynse heuwels oorkant die Tiberrivier.
Monte Soratte word sedert die antieke tydperk, toe dit in Latyn as mons Soracte bekendgestaan gestaan het, onder die wêreld se heilige berge gereken en het ingang tot die antieke Romeinse en Romantiese Engelse digkuns gevind. Terwyl Vergilius in sy Aeneïs na Apollo as Soracte se beskermgod verwys, het Horatius se beroemde "Wintergedig" (Carmen 1, 9), wat aan Thaliarchus gerig is, aan die piek gewy.[1] Deesdae is Monte Soratte, anders as deur Horatius beskryf, gedurende die wintermaande nie meer sneeubedek nie. Moontlik was die klimaat gedurende sy leeftyd kouer as vandag.
|
<urn:uuid:a6756598-599f-489a-aee2-387760f5b43c>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wikipedia.org/wiki/Monte_Soratte
|
2019-07-20T01:19:46Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526401.41/warc/CC-MAIN-20190720004131-20190720030131-00388.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999764 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
oortrokke
Jump to navigation
Jump to search
Inhoud
Byvoeglike naamwoord |
---|
oortrokke |
- Met 'n negatiewe balans;
- Wat oortrek is of kan word.
- Die kerk se oortrokke rekeninge het sorg en kommer gebaar.
- My bankrekening het 'n oortrokke fasiliteit.
- Die woord kan ook na bewolkte weer verwys, maar dis minder algemeen. Sien betrokke.
Vertalings: 1. Met 'n negatiewe balans | |||
---|---|---|---|
|
<urn:uuid:5a383894-c392-4e4d-91d7-52f32491321b>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.wiktionary.org/wiki/oortrokke
|
2019-07-16T07:54:21Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195524517.31/warc/CC-MAIN-20190716075153-20190716101153-00492.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.999971 |
{
"abbr": [
"by-sa"
],
"in_footer": [
false
],
"in_head": [
true
],
"location": [
"link_tag"
],
"version": [
"3.0"
]
}
|
Staalblouvinkie
Die Staalblouvinkie (Vidua chalybeata) is 'n algemene standvoël en plaaslike nomade in boomveld en savanne. Hulle parasiteer ook op die Bruinvuurvinkie. Die voël is 11 cm groot en weeg van 11 tot 15 gram. In Engels staan die voël bekend as die Village indigobird.
Staalblouvinkie | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Mannetjie in Mapungubwe N.P. | ||||||||||||||||
Wyfie in Mapungubwe N.P. | ||||||||||||||||
Bewaringstatus | ||||||||||||||||
Wetenskaplike klassifikasie | ||||||||||||||||
Binomiale naam | ||||||||||||||||
Vidua chalybeata (Müller, 1776) |
Sien ookWysig
BronWysig
VerwysingsWysig
- BirdLife International (2012). "Vidua chalybeata". IUCN Rooilys van Bedreigde Spesies. Weergawe 2012.1. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur. Besoek op 16 Julie 2012.
|
<urn:uuid:e4ba4abc-8519-4308-9c07-8e4de6791ee0>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.m.wikipedia.org/wiki/Staalblouvinkie
|
2019-07-21T09:29:07Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195526940.0/warc/CC-MAIN-20190721082354-20190721104354-00084.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.990473 |
{
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
}
|
Maak hoofkeuseskerm oop
Soek
Broederstroom - Tale
Broederstroom is beskikbaar in 4 tale.
Keer terug na Broederstroom.
Tale
English
français
Nederlands
Sesotho sa Leboa
Ontsluit van "
https://af.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:MobileLanguages/Broederstroom
"
|
<urn:uuid:07ef3fc6-6aa6-4f16-90dc-9c5d9cd829a6>
|
CC-MAIN-2019-30
|
https://af.m.wikipedia.org/wiki/Spesiaal:MobileLanguages/Broederstroom
|
2019-07-17T16:25:56Z
|
s3://commoncrawl/crawl-data/CC-MAIN-2019-30/segments/1563195525355.54/warc/CC-MAIN-20190717161703-20190717183532-00008.warc.gz
|
by-sa
|
3.0
|
link_tag
| true | false | false | false |
Latn
|
afr
| 0.944025 |
{
"abbr": [
"by-sa",
"by-sa"
],
"in_footer": [
false,
true
],
"in_head": [
true,
false
],
"location": [
"link_tag",
"a_tag"
],
"version": [
"3.0",
"3.0"
]
}
|