Datasets:

mzasada

/

poquad_v2

like 1

101

Juan Carlos I (2008)

„Juan Carlos I” stał się największym okrętem w dziejach marynarki hiszpańskiej i największym zbudowanym w Hiszpanii. Zastąpił w służbie dwa stare okręty desantowe „Hernán Cortés” (L41) i „Pizarro” (L42) amerykańskiego typu Newport. Początkowo wspierał działania lotnicze jedynego hiszpańskiego lekkiego lotniskowca „Principe de Asturias”, a po jego wycofaniu ze służby w 2013 roku, przejął część obowiązków lotniskowca. Podkreśla się jednak, że traktowanie okrętu jako pełnowartościowego lekkiego lotniskowca jest utrudnione z uwagi na rozwijaną zbyt małą prędkość. Projekt „Juana Carlosa I” został jednak uznany za udany okręt uniwersalny i oparto na nim następnie dwa okręty desantowe typu Canberra („Canberrra” i „Adelaide”) dla Królewskiej Marynarki Australijskiej, a w 2016 roku rozpoczęto budowę także „Anadolu” dla Tureckiej Marynarki Wojennej. Hiszpania zamierzała początkowo zbudować drugi okręt tego typu, lecz plany te zarzucono w 2014 roku z powodów oszczędności.

Jakiej armii został odsprzedany „Juan Carlos I”?

True

102

Bernadeta Krynicka

W wyborach parlamentarnych w 2015 kandydowała do Sejmu w okręgu białostockim. Została wybrana na posłankę VIII kadencji, otrzymując 7624 głosy. Została członkiem Komisji Polityki Społecznej i Rodziny oraz Komisji Zdrowia. Bez powodzenia startowała w wyborach do Sejmu w 2019. W grudniu 2019 została bez konkursu zatrudniona w macierzystym Szpitalu Wojewódzkim w Łomży na stanowisku kierownika Działu Kontraktowania i Nadzoru Świadczeń Medycznych. W marcu 2020 zawieszono ją w prawach członka partii po krytycznej wypowiedzi o przygotowaniu łomżyńskiego szpitala na pandemię COVID-19.

Z jakiego okręgu startowała w 2019 r.?

True

103

Bernadeta Krynicka

W wyborach parlamentarnych w 2015 kandydowała do Sejmu w okręgu białostockim. Została wybrana na posłankę VIII kadencji, otrzymując 7624 głosy. Została członkiem Komisji Polityki Społecznej i Rodziny oraz Komisji Zdrowia. Bez powodzenia startowała w wyborach do Sejmu w 2019. W grudniu 2019 została bez konkursu zatrudniona w macierzystym Szpitalu Wojewódzkim w Łomży na stanowisku kierownika Działu Kontraktowania i Nadzoru Świadczeń Medycznych. W marcu 2020 zawieszono ją w prawach członka partii po krytycznej wypowiedzi o przygotowaniu łomżyńskiego szpitala na pandemię COVID-19.

Z jakiego powodu została zawieszona w swojej partii?

False

104

Bernadeta Krynicka

W wyborach parlamentarnych w 2015 kandydowała do Sejmu w okręgu białostockim. Została wybrana na posłankę VIII kadencji, otrzymując 7624 głosy. Została członkiem Komisji Polityki Społecznej i Rodziny oraz Komisji Zdrowia. Bez powodzenia startowała w wyborach do Sejmu w 2019. W grudniu 2019 została bez konkursu zatrudniona w macierzystym Szpitalu Wojewódzkim w Łomży na stanowisku kierownika Działu Kontraktowania i Nadzoru Świadczeń Medycznych. W marcu 2020 zawieszono ją w prawach członka partii po krytycznej wypowiedzi o przygotowaniu łomżyńskiego szpitala na pandemię COVID-19.

W prace jakich komisji była zaangażowana w Sejmie VIII kadencji?

False

105

Bernadeta Krynicka

W wyborach parlamentarnych w 2015 kandydowała do Sejmu w okręgu białostockim. Została wybrana na posłankę VIII kadencji, otrzymując 7624 głosy. Została członkiem Komisji Polityki Społecznej i Rodziny oraz Komisji Zdrowia. Bez powodzenia startowała w wyborach do Sejmu w 2019. W grudniu 2019 została bez konkursu zatrudniona w macierzystym Szpitalu Wojewódzkim w Łomży na stanowisku kierownika Działu Kontraktowania i Nadzoru Świadczeń Medycznych. W marcu 2020 zawieszono ją w prawach członka partii po krytycznej wypowiedzi o przygotowaniu łomżyńskiego szpitala na pandemię COVID-19.

Czy wygrała konkurs na stanowisko kierownika w placówce w Łomży?

False

106

Bernadeta Krynicka

W wyborach parlamentarnych w 2015 kandydowała do Sejmu w okręgu białostockim. Została wybrana na posłankę VIII kadencji, otrzymując 7624 głosy. Została członkiem Komisji Polityki Społecznej i Rodziny oraz Komisji Zdrowia. Bez powodzenia startowała w wyborach do Sejmu w 2019. W grudniu 2019 została bez konkursu zatrudniona w macierzystym Szpitalu Wojewódzkim w Łomży na stanowisku kierownika Działu Kontraktowania i Nadzoru Świadczeń Medycznych. W marcu 2020 zawieszono ją w prawach członka partii po krytycznej wypowiedzi o przygotowaniu łomżyńskiego szpitala na pandemię COVID-19.

Jakim działem kierowała w placówce w Łomży?

False

107

III Rzeczpospolita

Wybory parlamentarne przeprowadzone 9 października 2011 wygrała PO, uzyskując 39,18% głosów, co dało 207 mandatów w sejmie. Drugie miejsce zajęło PiS, które zdobyło 29,89% głosów, co dało 157 posłów. Kolejne miejsca zajął Ruch Palikota, zdobywając 10,02% głosów – 40 mandatów. Do Sejmu weszło też PSL, uzyskując 8,36% głosów – 28 mandatów i SLD, uzyskując 8,24% głosów, co dało 27 mandatów poselskich. PO utworzyła ponownie rząd w koalicji z PSL. Premierem nowego rządu powtórnie został Donald Tusk, a prezes PSL Waldemar Pawlak znów został wicepremierem i ministrem gospodarki. W Senacie bezwzględną większość mandatów, tak, jak w poprzednich wyborach, zdobyła PO.

Jaka partia wygrała wybory w 2011 roku?

False

108

III Rzeczpospolita

Wybory parlamentarne przeprowadzone 9 października 2011 wygrała PO, uzyskując 39,18% głosów, co dało 207 mandatów w sejmie. Drugie miejsce zajęło PiS, które zdobyło 29,89% głosów, co dało 157 posłów. Kolejne miejsca zajął Ruch Palikota, zdobywając 10,02% głosów – 40 mandatów. Do Sejmu weszło też PSL, uzyskując 8,36% głosów – 28 mandatów i SLD, uzyskując 8,24% głosów, co dało 27 mandatów poselskich. PO utworzyła ponownie rząd w koalicji z PSL. Premierem nowego rządu powtórnie został Donald Tusk, a prezes PSL Waldemar Pawlak znów został wicepremierem i ministrem gospodarki. W Senacie bezwzględną większość mandatów, tak, jak w poprzednich wyborach, zdobyła PO.

Ile mandatów w sejmie zdobyli członkowie partii PO w 2011 roku?

False

109

III Rzeczpospolita

Wybory parlamentarne przeprowadzone 9 października 2011 wygrała PO, uzyskując 39,18% głosów, co dało 207 mandatów w sejmie. Drugie miejsce zajęło PiS, które zdobyło 29,89% głosów, co dało 157 posłów. Kolejne miejsca zajął Ruch Palikota, zdobywając 10,02% głosów – 40 mandatów. Do Sejmu weszło też PSL, uzyskując 8,36% głosów – 28 mandatów i SLD, uzyskując 8,24% głosów, co dało 27 mandatów poselskich. PO utworzyła ponownie rząd w koalicji z PSL. Premierem nowego rządu powtórnie został Donald Tusk, a prezes PSL Waldemar Pawlak znów został wicepremierem i ministrem gospodarki. W Senacie bezwzględną większość mandatów, tak, jak w poprzednich wyborach, zdobyła PO.

Ile procent głosów zdobyło Prawo i Sprawiedliwość w wyborach w 2011 roku?

False

110

III Rzeczpospolita

Wybory parlamentarne przeprowadzone 9 października 2011 wygrała PO, uzyskując 39,18% głosów, co dało 207 mandatów w sejmie. Drugie miejsce zajęło PiS, które zdobyło 29,89% głosów, co dało 157 posłów. Kolejne miejsca zajął Ruch Palikota, zdobywając 10,02% głosów – 40 mandatów. Do Sejmu weszło też PSL, uzyskując 8,36% głosów – 28 mandatów i SLD, uzyskując 8,24% głosów, co dało 27 mandatów poselskich. PO utworzyła ponownie rząd w koalicji z PSL. Premierem nowego rządu powtórnie został Donald Tusk, a prezes PSL Waldemar Pawlak znów został wicepremierem i ministrem gospodarki. W Senacie bezwzględną większość mandatów, tak, jak w poprzednich wyborach, zdobyła PO.

Czy partia PSL uzyskała mandaty w sejmie w 2011 roku?

False

111

III Rzeczpospolita

Wybory parlamentarne przeprowadzone 9 października 2011 wygrała PO, uzyskując 39,18% głosów, co dało 207 mandatów w sejmie. Drugie miejsce zajęło PiS, które zdobyło 29,89% głosów, co dało 157 posłów. Kolejne miejsca zajął Ruch Palikota, zdobywając 10,02% głosów – 40 mandatów. Do Sejmu weszło też PSL, uzyskując 8,36% głosów – 28 mandatów i SLD, uzyskując 8,24% głosów, co dało 27 mandatów poselskich. PO utworzyła ponownie rząd w koalicji z PSL. Premierem nowego rządu powtórnie został Donald Tusk, a prezes PSL Waldemar Pawlak znów został wicepremierem i ministrem gospodarki. W Senacie bezwzględną większość mandatów, tak, jak w poprzednich wyborach, zdobyła PO.

Kto został premierem PSL?

True

112

Tenis stołowy

Siatka ma sześć cali (15,24 centymetra), a jej wysokość na środku stołu powinna wynosić 15,25 cm. Jej napięcie powinno być takie, żeby przy obciążeniu jej na środku ciężarem 100 g opuściła się o 10 mm. Piłeczka o masie 2,7 g jest wykonana z celuloidu lub z plastiku (ze względów ekologicznych wprowadzone w sezonie 2014/2015 – obowiązują w turniejach wojewódzkich, zależnie od związku i bezwzględnie okręgowych oraz rozgrywkach ligowych od 1 wzwyż – w niższych można jeszcze celuloidowymi), ma średnicę 40 mm i powinna być koloru białego bądź pomarańczowego (dopuszcza się dwukolorowe do nauki czytania rotacji). Upuszczona z wysokości 30 cm powinna się odbić od stołu na przynajmniej 23 cm. Wymiary rakietki nie są określone w przepisach gry, ale okładzina po przyklejeniu nie może być mniejsza niż blat deski. Okładzina musi być zatwierdzona przez ITTF (Międzynarodową Federację Tenisa Stołowego) i nie może nosić śladów modyfikacji. Deska może być dowolna. Przepisy bezwzględnie zabraniają klejenia rakietki spoiwami kauczukowymi. Obecnie można używać tylko klejów wodnych, na co podczas zawodów robi się testy.

Jak napięta powinna być siatka do tenisa stołowego?

False

113

Tenis stołowy

Siatka ma sześć cali (15,24 centymetra), a jej wysokość na środku stołu powinna wynosić 15,25 cm. Jej napięcie powinno być takie, żeby przy obciążeniu jej na środku ciężarem 100 g opuściła się o 10 mm. Piłeczka o masie 2,7 g jest wykonana z celuloidu lub z plastiku (ze względów ekologicznych wprowadzone w sezonie 2014/2015 – obowiązują w turniejach wojewódzkich, zależnie od związku i bezwzględnie okręgowych oraz rozgrywkach ligowych od 1 wzwyż – w niższych można jeszcze celuloidowymi), ma średnicę 40 mm i powinna być koloru białego bądź pomarańczowego (dopuszcza się dwukolorowe do nauki czytania rotacji). Upuszczona z wysokości 30 cm powinna się odbić od stołu na przynajmniej 23 cm. Wymiary rakietki nie są określone w przepisach gry, ale okładzina po przyklejeniu nie może być mniejsza niż blat deski. Okładzina musi być zatwierdzona przez ITTF (Międzynarodową Federację Tenisa Stołowego) i nie może nosić śladów modyfikacji. Deska może być dowolna. Przepisy bezwzględnie zabraniają klejenia rakietki spoiwami kauczukowymi. Obecnie można używać tylko klejów wodnych, na co podczas zawodów robi się testy.

Ile waży piłka wykorzystywana do gry w tenisa stołowego?

False

114

Tenis stołowy

Siatka ma sześć cali (15,24 centymetra), a jej wysokość na środku stołu powinna wynosić 15,25 cm. Jej napięcie powinno być takie, żeby przy obciążeniu jej na środku ciężarem 100 g opuściła się o 10 mm. Piłeczka o masie 2,7 g jest wykonana z celuloidu lub z plastiku (ze względów ekologicznych wprowadzone w sezonie 2014/2015 – obowiązują w turniejach wojewódzkich, zależnie od związku i bezwzględnie okręgowych oraz rozgrywkach ligowych od 1 wzwyż – w niższych można jeszcze celuloidowymi), ma średnicę 40 mm i powinna być koloru białego bądź pomarańczowego (dopuszcza się dwukolorowe do nauki czytania rotacji). Upuszczona z wysokości 30 cm powinna się odbić od stołu na przynajmniej 23 cm. Wymiary rakietki nie są określone w przepisach gry, ale okładzina po przyklejeniu nie może być mniejsza niż blat deski. Okładzina musi być zatwierdzona przez ITTF (Międzynarodową Federację Tenisa Stołowego) i nie może nosić śladów modyfikacji. Deska może być dowolna. Przepisy bezwzględnie zabraniają klejenia rakietki spoiwami kauczukowymi. Obecnie można używać tylko klejów wodnych, na co podczas zawodów robi się testy.

Z jakiego materiału może być piłka wykorzystywana do gry w tenisa stołowego?

False

115

Tenis stołowy

Siatka ma sześć cali (15,24 centymetra), a jej wysokość na środku stołu powinna wynosić 15,25 cm. Jej napięcie powinno być takie, żeby przy obciążeniu jej na środku ciężarem 100 g opuściła się o 10 mm. Piłeczka o masie 2,7 g jest wykonana z celuloidu lub z plastiku (ze względów ekologicznych wprowadzone w sezonie 2014/2015 – obowiązują w turniejach wojewódzkich, zależnie od związku i bezwzględnie okręgowych oraz rozgrywkach ligowych od 1 wzwyż – w niższych można jeszcze celuloidowymi), ma średnicę 40 mm i powinna być koloru białego bądź pomarańczowego (dopuszcza się dwukolorowe do nauki czytania rotacji). Upuszczona z wysokości 30 cm powinna się odbić od stołu na przynajmniej 23 cm. Wymiary rakietki nie są określone w przepisach gry, ale okładzina po przyklejeniu nie może być mniejsza niż blat deski. Okładzina musi być zatwierdzona przez ITTF (Międzynarodową Federację Tenisa Stołowego) i nie może nosić śladów modyfikacji. Deska może być dowolna. Przepisy bezwzględnie zabraniają klejenia rakietki spoiwami kauczukowymi. Obecnie można używać tylko klejów wodnych, na co podczas zawodów robi się testy.

Jakiej barwy powinna być piłka wykorzystywana do gry w tenisa stołowego?

False

116

Tenis stołowy

Siatka ma sześć cali (15,24 centymetra), a jej wysokość na środku stołu powinna wynosić 15,25 cm. Jej napięcie powinno być takie, żeby przy obciążeniu jej na środku ciężarem 100 g opuściła się o 10 mm. Piłeczka o masie 2,7 g jest wykonana z celuloidu lub z plastiku (ze względów ekologicznych wprowadzone w sezonie 2014/2015 – obowiązują w turniejach wojewódzkich, zależnie od związku i bezwzględnie okręgowych oraz rozgrywkach ligowych od 1 wzwyż – w niższych można jeszcze celuloidowymi), ma średnicę 40 mm i powinna być koloru białego bądź pomarańczowego (dopuszcza się dwukolorowe do nauki czytania rotacji). Upuszczona z wysokości 30 cm powinna się odbić od stołu na przynajmniej 23 cm. Wymiary rakietki nie są określone w przepisach gry, ale okładzina po przyklejeniu nie może być mniejsza niż blat deski. Okładzina musi być zatwierdzona przez ITTF (Międzynarodową Federację Tenisa Stołowego) i nie może nosić śladów modyfikacji. Deska może być dowolna. Przepisy bezwzględnie zabraniają klejenia rakietki spoiwami kauczukowymi. Obecnie można używać tylko klejów wodnych, na co podczas zawodów robi się testy.

W jakim wypadku dopuszcza się grę dwukolorową piłką?

False

117

Tenis stołowy

Tenis stołowy narodził się w Anglii w latach 80. XIX wieku. Z biegiem czasu, kiedy gra stawała się coraz bardziej popularna (szczególnie wśród zamożniejszych Anglików) postanowiono sprzedawać sprzęt do gry (wcześniej służyły do tego przedmioty używane codziennie). Wkrótce pojawiły się też popularne nazwy powstałe od charakterystycznego dźwięku odbijanej piłeczki, takie jak ping pong czy whiff whaff. Ta pierwsza została nawet zastrzeżona w 1901 roku przez angielskiego producenta sprzętu J. Jaques & Son Ltd. Ping pong był używany jako nazwa w czasie gry drogim sprzętem Jaquesa, choć w tym samym czasie inni producenci używali nazwy „tenis stołowy”. Podobna sytuacja miała miejsce w Stanach Zjednoczonych, gdy Jaques sprzedał prawa do nazwy ping pong firmie Parker Brothers. Kolejną zmianę wprowadził James Gibb, angielski entuzjasta tenisa stołowego, który po wycieczce do USA w 1901 zaczął używać piłeczki z celuloidu. Ważna data dla tenisa stołowego to rok 1903, kiedy to E.C. Goode wprowadził okładziny przyklejane do deski. Na początku XX wieku gra bardzo szybko się rozwijała, nabywała kolejnych swoich zwolenników, a w 1902 odbyły się nawet nieoficjalne mistrzostwa świata. W 1921 został założony angielski Związek Tenisa Stołowego (ang. Table Tennis Association), a w 1926 powstała Międzynarodowa Federacja Tenisa Stołowego (ang. International Table Tennis Federation). W Londynie odbyły się pierwsze oficjalne mistrzostwa świata w roku 1926. Kolejną przełomową datą dla tej dyscypliny sportu był rok 1988, kiedy to tenis stołowy po raz pierwszy pojawił się w programie igrzysk olimpijskich w Seulu.

Skąd wzięła się nazwa ping pong?

False

118

Tenis stołowy

Tenis stołowy narodził się w Anglii w latach 80. XIX wieku. Z biegiem czasu, kiedy gra stawała się coraz bardziej popularna (szczególnie wśród zamożniejszych Anglików) postanowiono sprzedawać sprzęt do gry (wcześniej służyły do tego przedmioty używane codziennie). Wkrótce pojawiły się też popularne nazwy powstałe od charakterystycznego dźwięku odbijanej piłeczki, takie jak ping pong czy whiff whaff. Ta pierwsza została nawet zastrzeżona w 1901 roku przez angielskiego producenta sprzętu J. Jaques & Son Ltd. Ping pong był używany jako nazwa w czasie gry drogim sprzętem Jaquesa, choć w tym samym czasie inni producenci używali nazwy „tenis stołowy”. Podobna sytuacja miała miejsce w Stanach Zjednoczonych, gdy Jaques sprzedał prawa do nazwy ping pong firmie Parker Brothers. Kolejną zmianę wprowadził James Gibb, angielski entuzjasta tenisa stołowego, który po wycieczce do USA w 1901 zaczął używać piłeczki z celuloidu. Ważna data dla tenisa stołowego to rok 1903, kiedy to E.C. Goode wprowadził okładziny przyklejane do deski. Na początku XX wieku gra bardzo szybko się rozwijała, nabywała kolejnych swoich zwolenników, a w 1902 odbyły się nawet nieoficjalne mistrzostwa świata. W 1921 został założony angielski Związek Tenisa Stołowego (ang. Table Tennis Association), a w 1926 powstała Międzynarodowa Federacja Tenisa Stołowego (ang. International Table Tennis Federation). W Londynie odbyły się pierwsze oficjalne mistrzostwa świata w roku 1926. Kolejną przełomową datą dla tej dyscypliny sportu był rok 1988, kiedy to tenis stołowy po raz pierwszy pojawił się w programie igrzysk olimpijskich w Seulu.

Jakie przedsiębiorstwo zastrzegło prawa autorskie do nazwy whiff whaff?

True

119

Tenis stołowy

Tenis stołowy narodził się w Anglii w latach 80. XIX wieku. Z biegiem czasu, kiedy gra stawała się coraz bardziej popularna (szczególnie wśród zamożniejszych Anglików) postanowiono sprzedawać sprzęt do gry (wcześniej służyły do tego przedmioty używane codziennie). Wkrótce pojawiły się też popularne nazwy powstałe od charakterystycznego dźwięku odbijanej piłeczki, takie jak ping pong czy whiff whaff. Ta pierwsza została nawet zastrzeżona w 1901 roku przez angielskiego producenta sprzętu J. Jaques & Son Ltd. Ping pong był używany jako nazwa w czasie gry drogim sprzętem Jaquesa, choć w tym samym czasie inni producenci używali nazwy „tenis stołowy”. Podobna sytuacja miała miejsce w Stanach Zjednoczonych, gdy Jaques sprzedał prawa do nazwy ping pong firmie Parker Brothers. Kolejną zmianę wprowadził James Gibb, angielski entuzjasta tenisa stołowego, który po wycieczce do USA w 1901 zaczął używać piłeczki z celuloidu. Ważna data dla tenisa stołowego to rok 1903, kiedy to E.C. Goode wprowadził okładziny przyklejane do deski. Na początku XX wieku gra bardzo szybko się rozwijała, nabywała kolejnych swoich zwolenników, a w 1902 odbyły się nawet nieoficjalne mistrzostwa świata. W 1921 został założony angielski Związek Tenisa Stołowego (ang. Table Tennis Association), a w 1926 powstała Międzynarodowa Federacja Tenisa Stołowego (ang. International Table Tennis Federation). W Londynie odbyły się pierwsze oficjalne mistrzostwa świata w roku 1926. Kolejną przełomową datą dla tej dyscypliny sportu był rok 1988, kiedy to tenis stołowy po raz pierwszy pojawił się w programie igrzysk olimpijskich w Seulu.

Czy angielski producent sprzętu podzielił się prawami do nazwy ping pong z innym przedsiębiorstwem?

False

120

Tenis stołowy

Tenis stołowy narodził się w Anglii w latach 80. XIX wieku. Z biegiem czasu, kiedy gra stawała się coraz bardziej popularna (szczególnie wśród zamożniejszych Anglików) postanowiono sprzedawać sprzęt do gry (wcześniej służyły do tego przedmioty używane codziennie). Wkrótce pojawiły się też popularne nazwy powstałe od charakterystycznego dźwięku odbijanej piłeczki, takie jak ping pong czy whiff whaff. Ta pierwsza została nawet zastrzeżona w 1901 roku przez angielskiego producenta sprzętu J. Jaques & Son Ltd. Ping pong był używany jako nazwa w czasie gry drogim sprzętem Jaquesa, choć w tym samym czasie inni producenci używali nazwy „tenis stołowy”. Podobna sytuacja miała miejsce w Stanach Zjednoczonych, gdy Jaques sprzedał prawa do nazwy ping pong firmie Parker Brothers. Kolejną zmianę wprowadził James Gibb, angielski entuzjasta tenisa stołowego, który po wycieczce do USA w 1901 zaczął używać piłeczki z celuloidu. Ważna data dla tenisa stołowego to rok 1903, kiedy to E.C. Goode wprowadził okładziny przyklejane do deski. Na początku XX wieku gra bardzo szybko się rozwijała, nabywała kolejnych swoich zwolenników, a w 1902 odbyły się nawet nieoficjalne mistrzostwa świata. W 1921 został założony angielski Związek Tenisa Stołowego (ang. Table Tennis Association), a w 1926 powstała Międzynarodowa Federacja Tenisa Stołowego (ang. International Table Tennis Federation). W Londynie odbyły się pierwsze oficjalne mistrzostwa świata w roku 1926. Kolejną przełomową datą dla tej dyscypliny sportu był rok 1988, kiedy to tenis stołowy po raz pierwszy pojawił się w programie igrzysk olimpijskich w Seulu.

Jaki sprzęt do ping ponga został wprowadzony przez Jamesa Gibba?

False

121

Tenis stołowy

Tenis stołowy narodził się w Anglii w latach 80. XIX wieku. Z biegiem czasu, kiedy gra stawała się coraz bardziej popularna (szczególnie wśród zamożniejszych Anglików) postanowiono sprzedawać sprzęt do gry (wcześniej służyły do tego przedmioty używane codziennie). Wkrótce pojawiły się też popularne nazwy powstałe od charakterystycznego dźwięku odbijanej piłeczki, takie jak ping pong czy whiff whaff. Ta pierwsza została nawet zastrzeżona w 1901 roku przez angielskiego producenta sprzętu J. Jaques & Son Ltd. Ping pong był używany jako nazwa w czasie gry drogim sprzętem Jaquesa, choć w tym samym czasie inni producenci używali nazwy „tenis stołowy”. Podobna sytuacja miała miejsce w Stanach Zjednoczonych, gdy Jaques sprzedał prawa do nazwy ping pong firmie Parker Brothers. Kolejną zmianę wprowadził James Gibb, angielski entuzjasta tenisa stołowego, który po wycieczce do USA w 1901 zaczął używać piłeczki z celuloidu. Ważna data dla tenisa stołowego to rok 1903, kiedy to E.C. Goode wprowadził okładziny przyklejane do deski. Na początku XX wieku gra bardzo szybko się rozwijała, nabywała kolejnych swoich zwolenników, a w 1902 odbyły się nawet nieoficjalne mistrzostwa świata. W 1921 został założony angielski Związek Tenisa Stołowego (ang. Table Tennis Association), a w 1926 powstała Międzynarodowa Federacja Tenisa Stołowego (ang. International Table Tennis Federation). W Londynie odbyły się pierwsze oficjalne mistrzostwa świata w roku 1926. Kolejną przełomową datą dla tej dyscypliny sportu był rok 1988, kiedy to tenis stołowy po raz pierwszy pojawił się w programie igrzysk olimpijskich w Seulu.

Jakie zmiany w sprzęcie do tenisa stołowego zaszły w 1903 roku?

False

122

Hawker Hunter

Z 55 zamówionych Hunterów T.7 45 trafiło do RAF-u, a pozostałych 10 do Royal Navy. Ponadto RAF dostał sześć maszyn przebudowanych z myśliwskich Hunterów F.4. Pięć maszyn zmodyfikowano przez dodanie systemu IFIS (OR946 Integrated Flight Instrumentation System) stosowanego na pokładach samolotów English Electric Lightning i Blackburn Buccaneer. Samoloty te zyskały nowe oznaczenie Hunter T.7A i były wykorzystywane do szkolenia załóg samolotów. Kolejna wersja Huntera oznaczona jako Hunter T.8 została pozbawiona części awioniki, ale wyposażona w hak do lądowania na lotniskowcach. Maszyny te nie były używane na morzu, a jedynie do ćwiczeń lądowania na lądzie. W 1957 opracowano kolejną wersję samolotu napędzaną nowszym i mocniejszym silnikiem Avon serii 200. Większa moc jednostki napędowej pozwoliła na zainstalowanie dwóch działek ADEN, ale tak wyposażona maszyna oznaczona jako Hunter T.66 nigdy nie weszła do służby w brytyjskich siłach zbrojnych. Jedna z maszyn tego typu oznaczona jako Hunter T.12 była testowana z awioniką ówcześnie projektowanego samolotu BAC TSR.2. Po zamknięciu projektu TSR.2 służyła ona w Royal Aircraft Establishment w Farnborough jako samolot testowy, między innymi do prób systemu fly by wire.

Ile maszyn modelu T.7 włączono do szeregów RAF-u?

False

123

Hawker Hunter

Z 55 zamówionych Hunterów T.7 45 trafiło do RAF-u, a pozostałych 10 do Royal Navy. Ponadto RAF dostał sześć maszyn przebudowanych z myśliwskich Hunterów F.4. Pięć maszyn zmodyfikowano przez dodanie systemu IFIS (OR946 Integrated Flight Instrumentation System) stosowanego na pokładach samolotów English Electric Lightning i Blackburn Buccaneer. Samoloty te zyskały nowe oznaczenie Hunter T.7A i były wykorzystywane do szkolenia załóg samolotów. Kolejna wersja Huntera oznaczona jako Hunter T.8 została pozbawiona części awioniki, ale wyposażona w hak do lądowania na lotniskowcach. Maszyny te nie były używane na morzu, a jedynie do ćwiczeń lądowania na lądzie. W 1957 opracowano kolejną wersję samolotu napędzaną nowszym i mocniejszym silnikiem Avon serii 200. Większa moc jednostki napędowej pozwoliła na zainstalowanie dwóch działek ADEN, ale tak wyposażona maszyna oznaczona jako Hunter T.66 nigdy nie weszła do służby w brytyjskich siłach zbrojnych. Jedna z maszyn tego typu oznaczona jako Hunter T.12 była testowana z awioniką ówcześnie projektowanego samolotu BAC TSR.2. Po zamknięciu projektu TSR.2 służyła ona w Royal Aircraft Establishment w Farnborough jako samolot testowy, między innymi do prób systemu fly by wire.

W jakim sposób eksploatowano model T.7A?

False

124

Hawker Hunter

Z 55 zamówionych Hunterów T.7 45 trafiło do RAF-u, a pozostałych 10 do Royal Navy. Ponadto RAF dostał sześć maszyn przebudowanych z myśliwskich Hunterów F.4. Pięć maszyn zmodyfikowano przez dodanie systemu IFIS (OR946 Integrated Flight Instrumentation System) stosowanego na pokładach samolotów English Electric Lightning i Blackburn Buccaneer. Samoloty te zyskały nowe oznaczenie Hunter T.7A i były wykorzystywane do szkolenia załóg samolotów. Kolejna wersja Huntera oznaczona jako Hunter T.8 została pozbawiona części awioniki, ale wyposażona w hak do lądowania na lotniskowcach. Maszyny te nie były używane na morzu, a jedynie do ćwiczeń lądowania na lądzie. W 1957 opracowano kolejną wersję samolotu napędzaną nowszym i mocniejszym silnikiem Avon serii 200. Większa moc jednostki napędowej pozwoliła na zainstalowanie dwóch działek ADEN, ale tak wyposażona maszyna oznaczona jako Hunter T.66 nigdy nie weszła do służby w brytyjskich siłach zbrojnych. Jedna z maszyn tego typu oznaczona jako Hunter T.12 była testowana z awioniką ówcześnie projektowanego samolotu BAC TSR.2. Po zamknięciu projektu TSR.2 służyła ona w Royal Aircraft Establishment w Farnborough jako samolot testowy, między innymi do prób systemu fly by wire.

Jakie nowy sprzęt zamontowano w modelu T.8?

False

125

Hawker Hunter

Z 55 zamówionych Hunterów T.7 45 trafiło do RAF-u, a pozostałych 10 do Royal Navy. Ponadto RAF dostał sześć maszyn przebudowanych z myśliwskich Hunterów F.4. Pięć maszyn zmodyfikowano przez dodanie systemu IFIS (OR946 Integrated Flight Instrumentation System) stosowanego na pokładach samolotów English Electric Lightning i Blackburn Buccaneer. Samoloty te zyskały nowe oznaczenie Hunter T.7A i były wykorzystywane do szkolenia załóg samolotów. Kolejna wersja Huntera oznaczona jako Hunter T.8 została pozbawiona części awioniki, ale wyposażona w hak do lądowania na lotniskowcach. Maszyny te nie były używane na morzu, a jedynie do ćwiczeń lądowania na lądzie. W 1957 opracowano kolejną wersję samolotu napędzaną nowszym i mocniejszym silnikiem Avon serii 200. Większa moc jednostki napędowej pozwoliła na zainstalowanie dwóch działek ADEN, ale tak wyposażona maszyna oznaczona jako Hunter T.66 nigdy nie weszła do służby w brytyjskich siłach zbrojnych. Jedna z maszyn tego typu oznaczona jako Hunter T.12 była testowana z awioniką ówcześnie projektowanego samolotu BAC TSR.2. Po zamknięciu projektu TSR.2 służyła ona w Royal Aircraft Establishment w Farnborough jako samolot testowy, między innymi do prób systemu fly by wire.

Dlaczego modelu T.8 nie stosowano w operacjach na morzu?

True

126

Hawker Hunter

Z 55 zamówionych Hunterów T.7 45 trafiło do RAF-u, a pozostałych 10 do Royal Navy. Ponadto RAF dostał sześć maszyn przebudowanych z myśliwskich Hunterów F.4. Pięć maszyn zmodyfikowano przez dodanie systemu IFIS (OR946 Integrated Flight Instrumentation System) stosowanego na pokładach samolotów English Electric Lightning i Blackburn Buccaneer. Samoloty te zyskały nowe oznaczenie Hunter T.7A i były wykorzystywane do szkolenia załóg samolotów. Kolejna wersja Huntera oznaczona jako Hunter T.8 została pozbawiona części awioniki, ale wyposażona w hak do lądowania na lotniskowcach. Maszyny te nie były używane na morzu, a jedynie do ćwiczeń lądowania na lądzie. W 1957 opracowano kolejną wersję samolotu napędzaną nowszym i mocniejszym silnikiem Avon serii 200. Większa moc jednostki napędowej pozwoliła na zainstalowanie dwóch działek ADEN, ale tak wyposażona maszyna oznaczona jako Hunter T.66 nigdy nie weszła do służby w brytyjskich siłach zbrojnych. Jedna z maszyn tego typu oznaczona jako Hunter T.12 była testowana z awioniką ówcześnie projektowanego samolotu BAC TSR.2. Po zamknięciu projektu TSR.2 służyła ona w Royal Aircraft Establishment w Farnborough jako samolot testowy, między innymi do prób systemu fly by wire.

Ile samolotów modelu T.7 weszło w skład wyposażenia Royal Navy?

False

127

Marlon Brando

Kiedy Francis Ford Coppola powierzono wyreżyserowanie Ojca Chrzestnego, opracował on listę aktorów do wszystkich ról, a na jego liście potencjalnych osób do roli Vita Corleone. Coppola przyznał w wywiadzie z 1975 roku: " W końcu z Robertem Evansem doszliśmy do wniosku, że w filmie musi wystąpić najlepszy aktor na świecie. To było proste. Wszystko sprowadzało się do Lawrence'a Oliviera (odmówił on przyjęcia roli z powodów zdrowotnych) lub Marlon'a Brando, którzy są największymi aktorami na świecie". Holograficzna kopia listy obsady Coppoli pokazuje imię Brando podkreślone. Albert S. Rundy, któremu Paramount powierzył produkcję filmu Ojca Chrzestnego zgodził się z wyborem Brando. Jednak szefowie studia Paramount byli przeciwni obsadzeniu Brando ze względu na jego reputację jako osoby, z która trudną współpracować na planie filmowym. Prezes Paramount Pictures, Stanley Jaffe, powiedział zdenerwowanemu Coppoli: "Dopóki jestem prezesem tego studia, Marlon Brando nie wystąpi w tym filmie i koniec tematu". Ostatecznie Jaffe wyznaczył trzy warunki obsadzenia Brando; otrzyma wynagrodzenie znacznie mniejsze, musi przyjąć odpowiedzialność finansową za wszelkie opóźnienia produkcji oraz musiał nagrać próbne nagranie. Występ Brando w roli Don Vito Corleone w filmie Francisa Forda Coppoli Ojciec Chrzestny (The Godfather, 1972) był punktem zwrotnym w jego karierze, przywracając go do pierwszej dziesiątki najlepszych aktorów.

Z jakiego powodu decydenci Paramount sprzeciwiali się obsadzeniu Brando w roli Vita Corleone?

False

128

Marlon Brando

Kiedy Francis Ford Coppola powierzono wyreżyserowanie Ojca Chrzestnego, opracował on listę aktorów do wszystkich ról, a na jego liście potencjalnych osób do roli Vita Corleone. Coppola przyznał w wywiadzie z 1975 roku: " W końcu z Robertem Evansem doszliśmy do wniosku, że w filmie musi wystąpić najlepszy aktor na świecie. To było proste. Wszystko sprowadzało się do Lawrence'a Oliviera (odmówił on przyjęcia roli z powodów zdrowotnych) lub Marlon'a Brando, którzy są największymi aktorami na świecie". Holograficzna kopia listy obsady Coppoli pokazuje imię Brando podkreślone. Albert S. Rundy, któremu Paramount powierzył produkcję filmu Ojca Chrzestnego zgodził się z wyborem Brando. Jednak szefowie studia Paramount byli przeciwni obsadzeniu Brando ze względu na jego reputację jako osoby, z która trudną współpracować na planie filmowym. Prezes Paramount Pictures, Stanley Jaffe, powiedział zdenerwowanemu Coppoli: "Dopóki jestem prezesem tego studia, Marlon Brando nie wystąpi w tym filmie i koniec tematu". Ostatecznie Jaffe wyznaczył trzy warunki obsadzenia Brando; otrzyma wynagrodzenie znacznie mniejsze, musi przyjąć odpowiedzialność finansową za wszelkie opóźnienia produkcji oraz musiał nagrać próbne nagranie. Występ Brando w roli Don Vito Corleone w filmie Francisa Forda Coppoli Ojciec Chrzestny (The Godfather, 1972) był punktem zwrotnym w jego karierze, przywracając go do pierwszej dziesiątki najlepszych aktorów.

Pod jakimi warunkami Jaffe zgodził się na zatrudnienie Brando?

False

129

Marlon Brando

Kiedy Francis Ford Coppola powierzono wyreżyserowanie Ojca Chrzestnego, opracował on listę aktorów do wszystkich ról, a na jego liście potencjalnych osób do roli Vita Corleone. Coppola przyznał w wywiadzie z 1975 roku: " W końcu z Robertem Evansem doszliśmy do wniosku, że w filmie musi wystąpić najlepszy aktor na świecie. To było proste. Wszystko sprowadzało się do Lawrence'a Oliviera (odmówił on przyjęcia roli z powodów zdrowotnych) lub Marlon'a Brando, którzy są największymi aktorami na świecie". Holograficzna kopia listy obsady Coppoli pokazuje imię Brando podkreślone. Albert S. Rundy, któremu Paramount powierzył produkcję filmu Ojca Chrzestnego zgodził się z wyborem Brando. Jednak szefowie studia Paramount byli przeciwni obsadzeniu Brando ze względu na jego reputację jako osoby, z która trudną współpracować na planie filmowym. Prezes Paramount Pictures, Stanley Jaffe, powiedział zdenerwowanemu Coppoli: "Dopóki jestem prezesem tego studia, Marlon Brando nie wystąpi w tym filmie i koniec tematu". Ostatecznie Jaffe wyznaczył trzy warunki obsadzenia Brando; otrzyma wynagrodzenie znacznie mniejsze, musi przyjąć odpowiedzialność finansową za wszelkie opóźnienia produkcji oraz musiał nagrać próbne nagranie. Występ Brando w roli Don Vito Corleone w filmie Francisa Forda Coppoli Ojciec Chrzestny (The Godfather, 1972) był punktem zwrotnym w jego karierze, przywracając go do pierwszej dziesiątki najlepszych aktorów.

Dlaczego Oliviera nie wystąpił w Ojcu Chrzestnym?

False

130

Marlon Brando

Kiedy Francis Ford Coppola powierzono wyreżyserowanie Ojca Chrzestnego, opracował on listę aktorów do wszystkich ról, a na jego liście potencjalnych osób do roli Vita Corleone. Coppola przyznał w wywiadzie z 1975 roku: " W końcu z Robertem Evansem doszliśmy do wniosku, że w filmie musi wystąpić najlepszy aktor na świecie. To było proste. Wszystko sprowadzało się do Lawrence'a Oliviera (odmówił on przyjęcia roli z powodów zdrowotnych) lub Marlon'a Brando, którzy są największymi aktorami na świecie". Holograficzna kopia listy obsady Coppoli pokazuje imię Brando podkreślone. Albert S. Rundy, któremu Paramount powierzył produkcję filmu Ojca Chrzestnego zgodził się z wyborem Brando. Jednak szefowie studia Paramount byli przeciwni obsadzeniu Brando ze względu na jego reputację jako osoby, z która trudną współpracować na planie filmowym. Prezes Paramount Pictures, Stanley Jaffe, powiedział zdenerwowanemu Coppoli: "Dopóki jestem prezesem tego studia, Marlon Brando nie wystąpi w tym filmie i koniec tematu". Ostatecznie Jaffe wyznaczył trzy warunki obsadzenia Brando; otrzyma wynagrodzenie znacznie mniejsze, musi przyjąć odpowiedzialność finansową za wszelkie opóźnienia produkcji oraz musiał nagrać próbne nagranie. Występ Brando w roli Don Vito Corleone w filmie Francisa Forda Coppoli Ojciec Chrzestny (The Godfather, 1972) był punktem zwrotnym w jego karierze, przywracając go do pierwszej dziesiątki najlepszych aktorów.

Czy Coppola uznawał Brando za jednego z największych aktorów na świecie?

False

131

Marlon Brando

Kiedy Francis Ford Coppola powierzono wyreżyserowanie Ojca Chrzestnego, opracował on listę aktorów do wszystkich ról, a na jego liście potencjalnych osób do roli Vita Corleone. Coppola przyznał w wywiadzie z 1975 roku: " W końcu z Robertem Evansem doszliśmy do wniosku, że w filmie musi wystąpić najlepszy aktor na świecie. To było proste. Wszystko sprowadzało się do Lawrence'a Oliviera (odmówił on przyjęcia roli z powodów zdrowotnych) lub Marlon'a Brando, którzy są największymi aktorami na świecie". Holograficzna kopia listy obsady Coppoli pokazuje imię Brando podkreślone. Albert S. Rundy, któremu Paramount powierzył produkcję filmu Ojca Chrzestnego zgodził się z wyborem Brando. Jednak szefowie studia Paramount byli przeciwni obsadzeniu Brando ze względu na jego reputację jako osoby, z która trudną współpracować na planie filmowym. Prezes Paramount Pictures, Stanley Jaffe, powiedział zdenerwowanemu Coppoli: "Dopóki jestem prezesem tego studia, Marlon Brando nie wystąpi w tym filmie i koniec tematu". Ostatecznie Jaffe wyznaczył trzy warunki obsadzenia Brando; otrzyma wynagrodzenie znacznie mniejsze, musi przyjąć odpowiedzialność finansową za wszelkie opóźnienia produkcji oraz musiał nagrać próbne nagranie. Występ Brando w roli Don Vito Corleone w filmie Francisa Forda Coppoli Ojciec Chrzestny (The Godfather, 1972) był punktem zwrotnym w jego karierze, przywracając go do pierwszej dziesiątki najlepszych aktorów.

Czy udział w tym filmie okazał się dla Brando sukcesem?

False

132

Marlon Brando

W 1944 na warsztatach aktorskich w New School poznał Stellę Adler, która zapoznała go z systemem Stanisławskiego. Gdy Brando odnosił sukcesy zawodowe, Lee Strasberg próbował przypisać sobie zasługi za nauczenie go aktorstwa. Marlon często podkreślał, że to właśnie Stella uczyła go gry aktorskiej– a później Elia Kazan. W tym samym roku zadebiutował na Broadwayu w Music Box Theatre jako Nels w dramacie I Remember Mama u boku Oskara Homolki. W 1947 na deskach Ethel Barrymore Theatre wystąpił jako Stanley Kowalski w spektaklu Tennessee Williamsa Tramwaj zwany pożądaniem. Wkrótce zadebiutował na kinowym ekranie w roli Kena Wiloceka w dramacie Freda Zinnemanna Pokłosie wojny (The Men, 1950) z Teresą Wright, Everettem Sloane i Dorothy Tree.

O jakiej metodzie dowiedział się za pośrednictwem Stelli Adler?

False

133

Marlon Brando

W 1944 na warsztatach aktorskich w New School poznał Stellę Adler, która zapoznała go z systemem Stanisławskiego. Gdy Brando odnosił sukcesy zawodowe, Lee Strasberg próbował przypisać sobie zasługi za nauczenie go aktorstwa. Marlon często podkreślał, że to właśnie Stella uczyła go gry aktorskiej– a później Elia Kazan. W tym samym roku zadebiutował na Broadwayu w Music Box Theatre jako Nels w dramacie I Remember Mama u boku Oskara Homolki. W 1947 na deskach Ethel Barrymore Theatre wystąpił jako Stanley Kowalski w spektaklu Tennessee Williamsa Tramwaj zwany pożądaniem. Wkrótce zadebiutował na kinowym ekranie w roli Kena Wiloceka w dramacie Freda Zinnemanna Pokłosie wojny (The Men, 1950) z Teresą Wright, Everettem Sloane i Dorothy Tree.

Czy Lee Strasberg uważał, że to on odpowiedzialny jest za udaną karierę Marlona Brando?

False

134

Marlon Brando

W 1944 na warsztatach aktorskich w New School poznał Stellę Adler, która zapoznała go z systemem Stanisławskiego. Gdy Brando odnosił sukcesy zawodowe, Lee Strasberg próbował przypisać sobie zasługi za nauczenie go aktorstwa. Marlon często podkreślał, że to właśnie Stella uczyła go gry aktorskiej– a później Elia Kazan. W tym samym roku zadebiutował na Broadwayu w Music Box Theatre jako Nels w dramacie I Remember Mama u boku Oskara Homolki. W 1947 na deskach Ethel Barrymore Theatre wystąpił jako Stanley Kowalski w spektaklu Tennessee Williamsa Tramwaj zwany pożądaniem. Wkrótce zadebiutował na kinowym ekranie w roli Kena Wiloceka w dramacie Freda Zinnemanna Pokłosie wojny (The Men, 1950) z Teresą Wright, Everettem Sloane i Dorothy Tree.

Czy Marlon Brando przyzynał, że świetnym aktorem został dzięki pomocy Lee Strasberga?

False

135

Marlon Brando

W 1944 na warsztatach aktorskich w New School poznał Stellę Adler, która zapoznała go z systemem Stanisławskiego. Gdy Brando odnosił sukcesy zawodowe, Lee Strasberg próbował przypisać sobie zasługi za nauczenie go aktorstwa. Marlon często podkreślał, że to właśnie Stella uczyła go gry aktorskiej– a później Elia Kazan. W tym samym roku zadebiutował na Broadwayu w Music Box Theatre jako Nels w dramacie I Remember Mama u boku Oskara Homolki. W 1947 na deskach Ethel Barrymore Theatre wystąpił jako Stanley Kowalski w spektaklu Tennessee Williamsa Tramwaj zwany pożądaniem. Wkrótce zadebiutował na kinowym ekranie w roli Kena Wiloceka w dramacie Freda Zinnemanna Pokłosie wojny (The Men, 1950) z Teresą Wright, Everettem Sloane i Dorothy Tree.

Jak nazywał się pierwszy broadwayowski spektakl, w którym wystąpił Lee Strasberg?

True

136

Marlon Brando

W 1944 na warsztatach aktorskich w New School poznał Stellę Adler, która zapoznała go z systemem Stanisławskiego. Gdy Brando odnosił sukcesy zawodowe, Lee Strasberg próbował przypisać sobie zasługi za nauczenie go aktorstwa. Marlon często podkreślał, że to właśnie Stella uczyła go gry aktorskiej– a później Elia Kazan. W tym samym roku zadebiutował na Broadwayu w Music Box Theatre jako Nels w dramacie I Remember Mama u boku Oskara Homolki. W 1947 na deskach Ethel Barrymore Theatre wystąpił jako Stanley Kowalski w spektaklu Tennessee Williamsa Tramwaj zwany pożądaniem. Wkrótce zadebiutował na kinowym ekranie w roli Kena Wiloceka w dramacie Freda Zinnemanna Pokłosie wojny (The Men, 1950) z Teresą Wright, Everettem Sloane i Dorothy Tree.

W jakiej roli i w jakim filmie Marlon Brando po raz pierwszy miał okazję wystąpić na wielkim ekranie?

False

137

Michał Karbownik

Reprezentował Polskę w klasach wiekowych U-15, U-16, U-17, U-18 i U-19. Pierwszy nietowarzyski mecz międzynarodowy, w którym wystąpił Karbownik był rozegrany 17 października 2017 w ramach eliminacji do Mistrzostw Europy U-17 w Piłce Nożnej 2017 przeciwko reprezentacji San Marino U-17. 24 sierpnia 2020 został powołany do „seniorskiej” reprezentacji Polski na mecze z reprezentacją Bośni i Hercegowiny oraz Holandii, rozegrane w ramach Ligi Narodów UEFA. Zadebiutował w reprezentacji 7 października w wygranym 5:1 meczu z reprezentacją Finlandii.

W jakich kategoriach wiekowych zawodnik znajdował się w polskiej reprezentacji?

False

138

Michał Karbownik

Reprezentował Polskę w klasach wiekowych U-15, U-16, U-17, U-18 i U-19. Pierwszy nietowarzyski mecz międzynarodowy, w którym wystąpił Karbownik był rozegrany 17 października 2017 w ramach eliminacji do Mistrzostw Europy U-17 w Piłce Nożnej 2017 przeciwko reprezentacji San Marino U-17. 24 sierpnia 2020 został powołany do „seniorskiej” reprezentacji Polski na mecze z reprezentacją Bośni i Hercegowiny oraz Holandii, rozegrane w ramach Ligi Narodów UEFA. Zadebiutował w reprezentacji 7 października w wygranym 5:1 meczu z reprezentacją Finlandii.

Kiedy zawodnik uczestniczył w pierwszym zawodowym meczu drużyny U-17?

True

139

Michał Karbownik

Reprezentował Polskę w klasach wiekowych U-15, U-16, U-17, U-18 i U-19. Pierwszy nietowarzyski mecz międzynarodowy, w którym wystąpił Karbownik był rozegrany 17 października 2017 w ramach eliminacji do Mistrzostw Europy U-17 w Piłce Nożnej 2017 przeciwko reprezentacji San Marino U-17. 24 sierpnia 2020 został powołany do „seniorskiej” reprezentacji Polski na mecze z reprezentacją Bośni i Hercegowiny oraz Holandii, rozegrane w ramach Ligi Narodów UEFA. Zadebiutował w reprezentacji 7 października w wygranym 5:1 meczu z reprezentacją Finlandii.

Z jaką drużyną spotkała się polska reprezentacja w finale mistrzostw w 2017 roku?

True

140

Michał Karbownik

Reprezentował Polskę w klasach wiekowych U-15, U-16, U-17, U-18 i U-19. Pierwszy nietowarzyski mecz międzynarodowy, w którym wystąpił Karbownik był rozegrany 17 października 2017 w ramach eliminacji do Mistrzostw Europy U-17 w Piłce Nożnej 2017 przeciwko reprezentacji San Marino U-17. 24 sierpnia 2020 został powołany do „seniorskiej” reprezentacji Polski na mecze z reprezentacją Bośni i Hercegowiny oraz Holandii, rozegrane w ramach Ligi Narodów UEFA. Zadebiutował w reprezentacji 7 października w wygranym 5:1 meczu z reprezentacją Finlandii.

Jakim wynikiem zakończyło się spotkanie reprezentacji Polski i Finlandii?

False

141

Michał Karbownik

Reprezentował Polskę w klasach wiekowych U-15, U-16, U-17, U-18 i U-19. Pierwszy nietowarzyski mecz międzynarodowy, w którym wystąpił Karbownik był rozegrany 17 października 2017 w ramach eliminacji do Mistrzostw Europy U-17 w Piłce Nożnej 2017 przeciwko reprezentacji San Marino U-17. 24 sierpnia 2020 został powołany do „seniorskiej” reprezentacji Polski na mecze z reprezentacją Bośni i Hercegowiny oraz Holandii, rozegrane w ramach Ligi Narodów UEFA. Zadebiutował w reprezentacji 7 października w wygranym 5:1 meczu z reprezentacją Finlandii.

Kiedy piłkarz odbył swój pierwszy mecz w reprezentacji Polski?

False

142

Rycyna

Podejmowane też były próby ataku z użyciem rycyny obliczone na zatrucie poprzez skórę. M.in. w 1991 roku członkowie organizacji Minnesota Patriots’ Council (tzw. milicji) gromadzili rycynę w celu dokonania ataku terrorystycznego, a w roku 2003 rycynę wykryto w pewnej liczbie listów wysłanych do Białego Domu. W 2011 r. amerykańskie służby specjalne poinformowały opinię publiczną o wykryciu próby ataku terrorystycznego na terenie USA za pomocą rycyny. Zamachowcy planowali rozpylić 4,5 kg tej substancji w kilku amerykańskich miastach. W kwietniu 2013 roku rycynę wykryto w dwóch listach na terenie Białego Domu. Przesyłki zaadresowane były do prezydenta Baracka Obamy oraz jednego z senatorów. Możliwy jest także atak chemiczny przy użyciu rycyny przez drogi oddechowe.

W jakim celu członkowie milicji wyposażali się w substancję w 1991 roku?

False

143

Rycyna

Podejmowane też były próby ataku z użyciem rycyny obliczone na zatrucie poprzez skórę. M.in. w 1991 roku członkowie organizacji Minnesota Patriots’ Council (tzw. milicji) gromadzili rycynę w celu dokonania ataku terrorystycznego, a w roku 2003 rycynę wykryto w pewnej liczbie listów wysłanych do Białego Domu. W 2011 r. amerykańskie służby specjalne poinformowały opinię publiczną o wykryciu próby ataku terrorystycznego na terenie USA za pomocą rycyny. Zamachowcy planowali rozpylić 4,5 kg tej substancji w kilku amerykańskich miastach. W kwietniu 2013 roku rycynę wykryto w dwóch listach na terenie Białego Domu. Przesyłki zaadresowane były do prezydenta Baracka Obamy oraz jednego z senatorów. Możliwy jest także atak chemiczny przy użyciu rycyny przez drogi oddechowe.

Jaką substancję odkryto na większości listów zaadresowanych do Białego Domu w 2003 roku?

True

144

Rycyna

Podejmowane też były próby ataku z użyciem rycyny obliczone na zatrucie poprzez skórę. M.in. w 1991 roku członkowie organizacji Minnesota Patriots’ Council (tzw. milicji) gromadzili rycynę w celu dokonania ataku terrorystycznego, a w roku 2003 rycynę wykryto w pewnej liczbie listów wysłanych do Białego Domu. W 2011 r. amerykańskie służby specjalne poinformowały opinię publiczną o wykryciu próby ataku terrorystycznego na terenie USA za pomocą rycyny. Zamachowcy planowali rozpylić 4,5 kg tej substancji w kilku amerykańskich miastach. W kwietniu 2013 roku rycynę wykryto w dwóch listach na terenie Białego Domu. Przesyłki zaadresowane były do prezydenta Baracka Obamy oraz jednego z senatorów. Możliwy jest także atak chemiczny przy użyciu rycyny przez drogi oddechowe.

W jaki sposób przestępcy chcieli wykorzystać substancję do przeprowadzenia ataku w 2011 roku?

False

145

Rycyna

Podejmowane też były próby ataku z użyciem rycyny obliczone na zatrucie poprzez skórę. M.in. w 1991 roku członkowie organizacji Minnesota Patriots’ Council (tzw. milicji) gromadzili rycynę w celu dokonania ataku terrorystycznego, a w roku 2003 rycynę wykryto w pewnej liczbie listów wysłanych do Białego Domu. W 2011 r. amerykańskie służby specjalne poinformowały opinię publiczną o wykryciu próby ataku terrorystycznego na terenie USA za pomocą rycyny. Zamachowcy planowali rozpylić 4,5 kg tej substancji w kilku amerykańskich miastach. W kwietniu 2013 roku rycynę wykryto w dwóch listach na terenie Białego Domu. Przesyłki zaadresowane były do prezydenta Baracka Obamy oraz jednego z senatorów. Możliwy jest także atak chemiczny przy użyciu rycyny przez drogi oddechowe.

Ile listów zawierających substancję przesłano do Białego Domu w 2013 roku?

False

146

Rycyna

Podejmowane też były próby ataku z użyciem rycyny obliczone na zatrucie poprzez skórę. M.in. w 1991 roku członkowie organizacji Minnesota Patriots’ Council (tzw. milicji) gromadzili rycynę w celu dokonania ataku terrorystycznego, a w roku 2003 rycynę wykryto w pewnej liczbie listów wysłanych do Białego Domu. W 2011 r. amerykańskie służby specjalne poinformowały opinię publiczną o wykryciu próby ataku terrorystycznego na terenie USA za pomocą rycyny. Zamachowcy planowali rozpylić 4,5 kg tej substancji w kilku amerykańskich miastach. W kwietniu 2013 roku rycynę wykryto w dwóch listach na terenie Białego Domu. Przesyłki zaadresowane były do prezydenta Baracka Obamy oraz jednego z senatorów. Możliwy jest także atak chemiczny przy użyciu rycyny przez drogi oddechowe.

Do kogo wysłane były listy zawierające substancję w 2013 roku?

False

147

Rycyna

Najgłośniejszym echem w świecie odbiło się użycie rycyny 7 września 1978, kiedy agent KGB zabił w Londynie bułgarskiego dysydenta Georgi Markowa przez wstrzelenie podskórne ok. 0,5 mg rycyny w platynowej kulce o średnicy 1,6 mm z mikroskopijnymi otworami, przez które rycyna przedostała się do organizmu Markowa. Inny atak, dokonany 10 dni wcześniej, bo 28 sierpnia w paryskim metrze w ten sam sposób na innego dysydenta, Władymira Kostowa, nie powiódł się; zaatakowany przeżył zamach dzięki temu, że miał na sobie tego dnia gruby sweter i kula nie weszła dostatecznie głęboko.

Kiedy po raz pierwszy zabito człowieka rycyną?

True

148

Rycyna

Najgłośniejszym echem w świecie odbiło się użycie rycyny 7 września 1978, kiedy agent KGB zabił w Londynie bułgarskiego dysydenta Georgi Markowa przez wstrzelenie podskórne ok. 0,5 mg rycyny w platynowej kulce o średnicy 1,6 mm z mikroskopijnymi otworami, przez które rycyna przedostała się do organizmu Markowa. Inny atak, dokonany 10 dni wcześniej, bo 28 sierpnia w paryskim metrze w ten sam sposób na innego dysydenta, Władymira Kostowa, nie powiódł się; zaatakowany przeżył zamach dzięki temu, że miał na sobie tego dnia gruby sweter i kula nie weszła dostatecznie głęboko.

Kto zginął od rycyny w 1978?

False

149

Rycyna

Najgłośniejszym echem w świecie odbiło się użycie rycyny 7 września 1978, kiedy agent KGB zabił w Londynie bułgarskiego dysydenta Georgi Markowa przez wstrzelenie podskórne ok. 0,5 mg rycyny w platynowej kulce o średnicy 1,6 mm z mikroskopijnymi otworami, przez które rycyna przedostała się do organizmu Markowa. Inny atak, dokonany 10 dni wcześniej, bo 28 sierpnia w paryskim metrze w ten sam sposób na innego dysydenta, Władymira Kostowa, nie powiódł się; zaatakowany przeżył zamach dzięki temu, że miał na sobie tego dnia gruby sweter i kula nie weszła dostatecznie głęboko.

Ile rycyny zaaplikowano Markowowi?

False

150

Rycyna

Najgłośniejszym echem w świecie odbiło się użycie rycyny 7 września 1978, kiedy agent KGB zabił w Londynie bułgarskiego dysydenta Georgi Markowa przez wstrzelenie podskórne ok. 0,5 mg rycyny w platynowej kulce o średnicy 1,6 mm z mikroskopijnymi otworami, przez które rycyna przedostała się do organizmu Markowa. Inny atak, dokonany 10 dni wcześniej, bo 28 sierpnia w paryskim metrze w ten sam sposób na innego dysydenta, Władymira Kostowa, nie powiódł się; zaatakowany przeżył zamach dzięki temu, że miał na sobie tego dnia gruby sweter i kula nie weszła dostatecznie głęboko.

W jakiej formie podano Markowowi rycynę?

False

151

Rycyna

Najgłośniejszym echem w świecie odbiło się użycie rycyny 7 września 1978, kiedy agent KGB zabił w Londynie bułgarskiego dysydenta Georgi Markowa przez wstrzelenie podskórne ok. 0,5 mg rycyny w platynowej kulce o średnicy 1,6 mm z mikroskopijnymi otworami, przez które rycyna przedostała się do organizmu Markowa. Inny atak, dokonany 10 dni wcześniej, bo 28 sierpnia w paryskim metrze w ten sam sposób na innego dysydenta, Władymira Kostowa, nie powiódł się; zaatakowany przeżył zamach dzięki temu, że miał na sobie tego dnia gruby sweter i kula nie weszła dostatecznie głęboko.

Czy Władymir Kostow również zginął od rycyny?

False

152

Koło Czasu (cykl)

Ponad trzy tysiące lat po tym tzw. Pęknięciu Świata – zniszczeniu dotychczasowego świata i powstaniu na jego miejsce następnego – rozpoczyna się pierwsza część Koła Czasu – Oko Świata. Odżywają proroctwa, mówiące, że pewnego dnia Czarny powróci i będzie chciał zniszczyć świat. Pieczęcie, nałożone w Shayol Ghul, by odciąć go od świata, słabną – kwestią czasu jest, kiedy Czarny (zwany również „Ba’alzamon” lub „Shai’tan”) wyswobodzi się z niego i zdoła ponownie skazić świat. Do walki z nim stanie Smok Odrodzony – wcielenie Lewsa Therina Telamona. Rozpoczyna się wyścig z czasem – młody Rand al’Thor musi nauczyć się władania Mocą i przyzwyczaić do myśli, że jest wcieleniem znienawidzonego człowieka. Proroctwa mówią bowiem, że Smok Odrodzony ponownie sprowadzi Pęknięcie Świata.

Co dzieje się podczas Pęknięcia Świata?

False

153

Koło Czasu (cykl)

Ponad trzy tysiące lat po tym tzw. Pęknięciu Świata – zniszczeniu dotychczasowego świata i powstaniu na jego miejsce następnego – rozpoczyna się pierwsza część Koła Czasu – Oko Świata. Odżywają proroctwa, mówiące, że pewnego dnia Czarny powróci i będzie chciał zniszczyć świat. Pieczęcie, nałożone w Shayol Ghul, by odciąć go od świata, słabną – kwestią czasu jest, kiedy Czarny (zwany również „Ba’alzamon” lub „Shai’tan”) wyswobodzi się z niego i zdoła ponownie skazić świat. Do walki z nim stanie Smok Odrodzony – wcielenie Lewsa Therina Telamona. Rozpoczyna się wyścig z czasem – młody Rand al’Thor musi nauczyć się władania Mocą i przyzwyczaić do myśli, że jest wcieleniem znienawidzonego człowieka. Proroctwa mówią bowiem, że Smok Odrodzony ponownie sprowadzi Pęknięcie Świata.

Jaki okres nastaje 3000 lat po Pęknięciu Świata?

False

154

Koło Czasu (cykl)

Ponad trzy tysiące lat po tym tzw. Pęknięciu Świata – zniszczeniu dotychczasowego świata i powstaniu na jego miejsce następnego – rozpoczyna się pierwsza część Koła Czasu – Oko Świata. Odżywają proroctwa, mówiące, że pewnego dnia Czarny powróci i będzie chciał zniszczyć świat. Pieczęcie, nałożone w Shayol Ghul, by odciąć go od świata, słabną – kwestią czasu jest, kiedy Czarny (zwany również „Ba’alzamon” lub „Shai’tan”) wyswobodzi się z niego i zdoła ponownie skazić świat. Do walki z nim stanie Smok Odrodzony – wcielenie Lewsa Therina Telamona. Rozpoczyna się wyścig z czasem – młody Rand al’Thor musi nauczyć się władania Mocą i przyzwyczaić do myśli, że jest wcieleniem znienawidzonego człowieka. Proroctwa mówią bowiem, że Smok Odrodzony ponownie sprowadzi Pęknięcie Świata.

Czy pieczęcie z Shayol Ghul stają się coraz silniejsze?

False

155

Koło Czasu (cykl)

Ponad trzy tysiące lat po tym tzw. Pęknięciu Świata – zniszczeniu dotychczasowego świata i powstaniu na jego miejsce następnego – rozpoczyna się pierwsza część Koła Czasu – Oko Świata. Odżywają proroctwa, mówiące, że pewnego dnia Czarny powróci i będzie chciał zniszczyć świat. Pieczęcie, nałożone w Shayol Ghul, by odciąć go od świata, słabną – kwestią czasu jest, kiedy Czarny (zwany również „Ba’alzamon” lub „Shai’tan”) wyswobodzi się z niego i zdoła ponownie skazić świat. Do walki z nim stanie Smok Odrodzony – wcielenie Lewsa Therina Telamona. Rozpoczyna się wyścig z czasem – młody Rand al’Thor musi nauczyć się władania Mocą i przyzwyczaić do myśli, że jest wcieleniem znienawidzonego człowieka. Proroctwa mówią bowiem, że Smok Odrodzony ponownie sprowadzi Pęknięcie Świata.

Kto ma zmierzyć się w pojedynku z Czarnym?

False

156

Koło Czasu (cykl)

Ponad trzy tysiące lat po tym tzw. Pęknięciu Świata – zniszczeniu dotychczasowego świata i powstaniu na jego miejsce następnego – rozpoczyna się pierwsza część Koła Czasu – Oko Świata. Odżywają proroctwa, mówiące, że pewnego dnia Czarny powróci i będzie chciał zniszczyć świat. Pieczęcie, nałożone w Shayol Ghul, by odciąć go od świata, słabną – kwestią czasu jest, kiedy Czarny (zwany również „Ba’alzamon” lub „Shai’tan”) wyswobodzi się z niego i zdoła ponownie skazić świat. Do walki z nim stanie Smok Odrodzony – wcielenie Lewsa Therina Telamona. Rozpoczyna się wyścig z czasem – młody Rand al’Thor musi nauczyć się władania Mocą i przyzwyczaić do myśli, że jest wcieleniem znienawidzonego człowieka. Proroctwa mówią bowiem, że Smok Odrodzony ponownie sprowadzi Pęknięcie Świata.

Czy Smok Odrodzony spowodował pierwsze Pęknięcie Świata?

True

157

Światowe Dni Młodzieży 2016

29 marca 2015 Stanisław Dziwisz podał, że główne uroczystości odbędą się 26 lipca 2016 na krakowskich Błoniach. Tam odbędzie się uroczysta msza na otwarcie ŚDM i powitanie papieża. 29 lipca 2016 również na Błoniach odbędzie się droga krzyżowa. 30 lipca 2016 młodzież z krakowskich błoni przeniesie się do podkrakowskich Brzegów w gminie Wieliczka i tam będą uczestniczyć w czuwaniu z papieżem i w tym samym miejscu dzień później, 31 lipca 2016, odbędzie się msza na zakończenie ŚDM pod przewodnictwem papieża Franciszka.

W jakim mieście odbyły się Światowe Dni Młodzieży?

False

158

Światowe Dni Młodzieży 2016

29 marca 2015 Stanisław Dziwisz podał, że główne uroczystości odbędą się 26 lipca 2016 na krakowskich Błoniach. Tam odbędzie się uroczysta msza na otwarcie ŚDM i powitanie papieża. 29 lipca 2016 również na Błoniach odbędzie się droga krzyżowa. 30 lipca 2016 młodzież z krakowskich błoni przeniesie się do podkrakowskich Brzegów w gminie Wieliczka i tam będą uczestniczyć w czuwaniu z papieżem i w tym samym miejscu dzień później, 31 lipca 2016, odbędzie się msza na zakończenie ŚDM pod przewodnictwem papieża Franciszka.

Czy papież uczestniczył w Światowych Dniach Młodzieży?

False

159

Światowe Dni Młodzieży 2016

29 marca 2015 Stanisław Dziwisz podał, że główne uroczystości odbędą się 26 lipca 2016 na krakowskich Błoniach. Tam odbędzie się uroczysta msza na otwarcie ŚDM i powitanie papieża. 29 lipca 2016 również na Błoniach odbędzie się droga krzyżowa. 30 lipca 2016 młodzież z krakowskich błoni przeniesie się do podkrakowskich Brzegów w gminie Wieliczka i tam będą uczestniczyć w czuwaniu z papieżem i w tym samym miejscu dzień później, 31 lipca 2016, odbędzie się msza na zakończenie ŚDM pod przewodnictwem papieża Franciszka.

Gdzie odbyła się msza na zakończenie ŚDM?

False

160

Światowe Dni Młodzieży 2016

29 marca 2015 Stanisław Dziwisz podał, że główne uroczystości odbędą się 26 lipca 2016 na krakowskich Błoniach. Tam odbędzie się uroczysta msza na otwarcie ŚDM i powitanie papieża. 29 lipca 2016 również na Błoniach odbędzie się droga krzyżowa. 30 lipca 2016 młodzież z krakowskich błoni przeniesie się do podkrakowskich Brzegów w gminie Wieliczka i tam będą uczestniczyć w czuwaniu z papieżem i w tym samym miejscu dzień później, 31 lipca 2016, odbędzie się msza na zakończenie ŚDM pod przewodnictwem papieża Franciszka.

Kto prowadził ostatnią mszę w czasie Światowych Dni Młodzieży?

False

161

Światowe Dni Młodzieży 2016

29 marca 2015 Stanisław Dziwisz podał, że główne uroczystości odbędą się 26 lipca 2016 na krakowskich Błoniach. Tam odbędzie się uroczysta msza na otwarcie ŚDM i powitanie papieża. 29 lipca 2016 również na Błoniach odbędzie się droga krzyżowa. 30 lipca 2016 młodzież z krakowskich błoni przeniesie się do podkrakowskich Brzegów w gminie Wieliczka i tam będą uczestniczyć w czuwaniu z papieżem i w tym samym miejscu dzień później, 31 lipca 2016, odbędzie się msza na zakończenie ŚDM pod przewodnictwem papieża Franciszka.

Kiedy odbyły się pierwsze Światowe Dni Młodzieży?

True

162

Światowe Dni Młodzieży 2016

10 września 2013 podczas pierwszego organizacyjnego spotkania koordynatorów diecezjalnych i lokalnego komitetu organizacyjnego ŚDM ogłoszono wstępny program duchowych przygotowań. Peregrynacja ikony Salus Populi Romani i Krzyża ŚDM rozpoczęła się w Niedzielę Palmową 13 kwietnia 2014 przekazaniem symboli stuosobowej grupie młodzieży z wszystkich diecezji Polski. 14 kwietnia 2014 ikona i krzyż znalazła się w archidiecezji poznańskiej, skąd powędrowała do następnej diecezji. W każdej diecezji pozostały ok. 20 dni. Peregrynacja zakończyła się w Krakowie. Wizyta ikony i Krzyża oznaczała nie tylko obecność w kościołach i kaplicach, ale także w domach dziecka i domach poprawczych. Szersze przygotowania duchowe objęły także szkoły i całe parafie. Szczegółowy program przygotowań został zaprezentowany na Konferencji Episkopatu Polski w październiku 2013. Przygotowania były oparte na programie duszpasterskim Kościoła w Polsce oraz na tematach orędzi papieskich do młodych na trzy najbliższe lata, opublikowanych jesienią 2013 roku. Poinformowano także o nowej inicjatywie „Bilet dla Brata”, która miała umożliwić udział w ŚDM ubogiej młodzieży ze wschodu Europy.

Kto odebrał ikonę i krzyż 13 kwietnia 2014?

False

163

Światowe Dni Młodzieży 2016

10 września 2013 podczas pierwszego organizacyjnego spotkania koordynatorów diecezjalnych i lokalnego komitetu organizacyjnego ŚDM ogłoszono wstępny program duchowych przygotowań. Peregrynacja ikony Salus Populi Romani i Krzyża ŚDM rozpoczęła się w Niedzielę Palmową 13 kwietnia 2014 przekazaniem symboli stuosobowej grupie młodzieży z wszystkich diecezji Polski. 14 kwietnia 2014 ikona i krzyż znalazła się w archidiecezji poznańskiej, skąd powędrowała do następnej diecezji. W każdej diecezji pozostały ok. 20 dni. Peregrynacja zakończyła się w Krakowie. Wizyta ikony i Krzyża oznaczała nie tylko obecność w kościołach i kaplicach, ale także w domach dziecka i domach poprawczych. Szersze przygotowania duchowe objęły także szkoły i całe parafie. Szczegółowy program przygotowań został zaprezentowany na Konferencji Episkopatu Polski w październiku 2013. Przygotowania były oparte na programie duszpasterskim Kościoła w Polsce oraz na tematach orędzi papieskich do młodych na trzy najbliższe lata, opublikowanych jesienią 2013 roku. Poinformowano także o nowej inicjatywie „Bilet dla Brata”, która miała umożliwić udział w ŚDM ubogiej młodzieży ze wschodu Europy.

Ile dokładnie dni symbole ŚDM spędzały w każdej diecezji?

True

164

Światowe Dni Młodzieży 2016

10 września 2013 podczas pierwszego organizacyjnego spotkania koordynatorów diecezjalnych i lokalnego komitetu organizacyjnego ŚDM ogłoszono wstępny program duchowych przygotowań. Peregrynacja ikony Salus Populi Romani i Krzyża ŚDM rozpoczęła się w Niedzielę Palmową 13 kwietnia 2014 przekazaniem symboli stuosobowej grupie młodzieży z wszystkich diecezji Polski. 14 kwietnia 2014 ikona i krzyż znalazła się w archidiecezji poznańskiej, skąd powędrowała do następnej diecezji. W każdej diecezji pozostały ok. 20 dni. Peregrynacja zakończyła się w Krakowie. Wizyta ikony i Krzyża oznaczała nie tylko obecność w kościołach i kaplicach, ale także w domach dziecka i domach poprawczych. Szersze przygotowania duchowe objęły także szkoły i całe parafie. Szczegółowy program przygotowań został zaprezentowany na Konferencji Episkopatu Polski w październiku 2013. Przygotowania były oparte na programie duszpasterskim Kościoła w Polsce oraz na tematach orędzi papieskich do młodych na trzy najbliższe lata, opublikowanych jesienią 2013 roku. Poinformowano także o nowej inicjatywie „Bilet dla Brata”, która miała umożliwić udział w ŚDM ubogiej młodzieży ze wschodu Europy.

Podczas jakiego wydarzenia ogłoszono szczegółowy program przygotowań do ŚDM?

False

165

Światowe Dni Młodzieży 2016

10 września 2013 podczas pierwszego organizacyjnego spotkania koordynatorów diecezjalnych i lokalnego komitetu organizacyjnego ŚDM ogłoszono wstępny program duchowych przygotowań. Peregrynacja ikony Salus Populi Romani i Krzyża ŚDM rozpoczęła się w Niedzielę Palmową 13 kwietnia 2014 przekazaniem symboli stuosobowej grupie młodzieży z wszystkich diecezji Polski. 14 kwietnia 2014 ikona i krzyż znalazła się w archidiecezji poznańskiej, skąd powędrowała do następnej diecezji. W każdej diecezji pozostały ok. 20 dni. Peregrynacja zakończyła się w Krakowie. Wizyta ikony i Krzyża oznaczała nie tylko obecność w kościołach i kaplicach, ale także w domach dziecka i domach poprawczych. Szersze przygotowania duchowe objęły także szkoły i całe parafie. Szczegółowy program przygotowań został zaprezentowany na Konferencji Episkopatu Polski w październiku 2013. Przygotowania były oparte na programie duszpasterskim Kościoła w Polsce oraz na tematach orędzi papieskich do młodych na trzy najbliższe lata, opublikowanych jesienią 2013 roku. Poinformowano także o nowej inicjatywie „Bilet dla Brata”, która miała umożliwić udział w ŚDM ubogiej młodzieży ze wschodu Europy.

Jaki był cel akcji „Bilet dla Brata”?

False

166

Światowe Dni Młodzieży 2016

10 września 2013 podczas pierwszego organizacyjnego spotkania koordynatorów diecezjalnych i lokalnego komitetu organizacyjnego ŚDM ogłoszono wstępny program duchowych przygotowań. Peregrynacja ikony Salus Populi Romani i Krzyża ŚDM rozpoczęła się w Niedzielę Palmową 13 kwietnia 2014 przekazaniem symboli stuosobowej grupie młodzieży z wszystkich diecezji Polski. 14 kwietnia 2014 ikona i krzyż znalazła się w archidiecezji poznańskiej, skąd powędrowała do następnej diecezji. W każdej diecezji pozostały ok. 20 dni. Peregrynacja zakończyła się w Krakowie. Wizyta ikony i Krzyża oznaczała nie tylko obecność w kościołach i kaplicach, ale także w domach dziecka i domach poprawczych. Szersze przygotowania duchowe objęły także szkoły i całe parafie. Szczegółowy program przygotowań został zaprezentowany na Konferencji Episkopatu Polski w październiku 2013. Przygotowania były oparte na programie duszpasterskim Kościoła w Polsce oraz na tematach orędzi papieskich do młodych na trzy najbliższe lata, opublikowanych jesienią 2013 roku. Poinformowano także o nowej inicjatywie „Bilet dla Brata”, która miała umożliwić udział w ŚDM ubogiej młodzieży ze wschodu Europy.

Jaką nową inicjatywę zastosowano podczas 31. ŚDM?

False

167

Martin Schulz

18 czerwca 2014 został wybrany na przewodniczącego grupy socjalistów i demokratów w VIII kadencji PE, wobec czego na niespełna dwa tygodnie przed końcem VII kadencji zrezygnował z funkcji przewodniczącego Europarlamentu. 1 lipca 2014 został ponownie wybrany na przewodniczącego Parlamentu Europejskiego (VIII kadencji). Pełnił tę funkcję do 17 stycznia 2017, kiedy to w połowie kadencji na czele PE stanął Antonio Tajani. W styczniu 2017 ogłoszono go kandydatem SPD na kanclerza Niemiec w wyborach parlamentarnych w 2017. 29 stycznia jego kandydaturę zatwierdził zarząd partii, nominując go również na przewodniczącego SPD. 10 lutego Martin Schulz złożył mandat eurodeputowanego, a 19 marca 2017 oficjalnie przejął przywództwo w partii w miejsce Sigmara Gabriela.

Jakie funkcje objął polityk w czerwcu 2014 roku?

False

168

Martin Schulz

18 czerwca 2014 został wybrany na przewodniczącego grupy socjalistów i demokratów w VIII kadencji PE, wobec czego na niespełna dwa tygodnie przed końcem VII kadencji zrezygnował z funkcji przewodniczącego Europarlamentu. 1 lipca 2014 został ponownie wybrany na przewodniczącego Parlamentu Europejskiego (VIII kadencji). Pełnił tę funkcję do 17 stycznia 2017, kiedy to w połowie kadencji na czele PE stanął Antonio Tajani. W styczniu 2017 ogłoszono go kandydatem SPD na kanclerza Niemiec w wyborach parlamentarnych w 2017. 29 stycznia jego kandydaturę zatwierdził zarząd partii, nominując go również na przewodniczącego SPD. 10 lutego Martin Schulz złożył mandat eurodeputowanego, a 19 marca 2017 oficjalnie przejął przywództwo w partii w miejsce Sigmara Gabriela.

Z jakiego stanowiska musiał ustąpić działacz po objęciu funkcji przewodniczącego w VIII kadencji Parlamentu Europejskiego?

False

169

Martin Schulz

18 czerwca 2014 został wybrany na przewodniczącego grupy socjalistów i demokratów w VIII kadencji PE, wobec czego na niespełna dwa tygodnie przed końcem VII kadencji zrezygnował z funkcji przewodniczącego Europarlamentu. 1 lipca 2014 został ponownie wybrany na przewodniczącego Parlamentu Europejskiego (VIII kadencji). Pełnił tę funkcję do 17 stycznia 2017, kiedy to w połowie kadencji na czele PE stanął Antonio Tajani. W styczniu 2017 ogłoszono go kandydatem SPD na kanclerza Niemiec w wyborach parlamentarnych w 2017. 29 stycznia jego kandydaturę zatwierdził zarząd partii, nominując go również na przewodniczącego SPD. 10 lutego Martin Schulz złożył mandat eurodeputowanego, a 19 marca 2017 oficjalnie przejął przywództwo w partii w miejsce Sigmara Gabriela.

Kiedy polityk doczekał się reelekcji na funkcję przewodniczącego PE?

False

170

Martin Schulz

18 czerwca 2014 został wybrany na przewodniczącego grupy socjalistów i demokratów w VIII kadencji PE, wobec czego na niespełna dwa tygodnie przed końcem VII kadencji zrezygnował z funkcji przewodniczącego Europarlamentu. 1 lipca 2014 został ponownie wybrany na przewodniczącego Parlamentu Europejskiego (VIII kadencji). Pełnił tę funkcję do 17 stycznia 2017, kiedy to w połowie kadencji na czele PE stanął Antonio Tajani. W styczniu 2017 ogłoszono go kandydatem SPD na kanclerza Niemiec w wyborach parlamentarnych w 2017. 29 stycznia jego kandydaturę zatwierdził zarząd partii, nominując go również na przewodniczącego SPD. 10 lutego Martin Schulz złożył mandat eurodeputowanego, a 19 marca 2017 oficjalnie przejął przywództwo w partii w miejsce Sigmara Gabriela.

Kto pełni obecnie funkcję przewodniczącego Europarlamentu?

True

171

Martin Schulz

18 czerwca 2014 został wybrany na przewodniczącego grupy socjalistów i demokratów w VIII kadencji PE, wobec czego na niespełna dwa tygodnie przed końcem VII kadencji zrezygnował z funkcji przewodniczącego Europarlamentu. 1 lipca 2014 został ponownie wybrany na przewodniczącego Parlamentu Europejskiego (VIII kadencji). Pełnił tę funkcję do 17 stycznia 2017, kiedy to w połowie kadencji na czele PE stanął Antonio Tajani. W styczniu 2017 ogłoszono go kandydatem SPD na kanclerza Niemiec w wyborach parlamentarnych w 2017. 29 stycznia jego kandydaturę zatwierdził zarząd partii, nominując go również na przewodniczącego SPD. 10 lutego Martin Schulz złożył mandat eurodeputowanego, a 19 marca 2017 oficjalnie przejął przywództwo w partii w miejsce Sigmara Gabriela.

Kiedy polityk doczekał się wyboru na przewodniczącego po Gabrielu?

False

172

Martin Schulz

W 1994 po raz pierwszy został wybrany w skład Parlamentu Europejskiego. W kolejnych wyborach (1999, 2004, 2009 i 2014) z powodzeniem ubiegał się o reelekcję. Zajmował stanowisko koordynatora podkomisji do spraw obrony praw człowieka (DROI) w grupie PES w latach 1994–1996. Następnie pełnił podobną funkcję w Komisji ds. Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (LIBE) w latach 1996–2000. W latach 2000–2004 był przewodniczącym grupy parlamentarnej socjaldemokratów niemieckich. Od 2002 był pierwszym wiceprzewodniczącym parlamentarnej grupy socjalistów, by w 2004 zostać jej przewodniczącym w okresie VI kadencji.

W jakim parlamencie po raz pierwszy znalazł się Schulz w 1994 roku?

False

173

Martin Schulz

W 1994 po raz pierwszy został wybrany w skład Parlamentu Europejskiego. W kolejnych wyborach (1999, 2004, 2009 i 2014) z powodzeniem ubiegał się o reelekcję. Zajmował stanowisko koordynatora podkomisji do spraw obrony praw człowieka (DROI) w grupie PES w latach 1994–1996. Następnie pełnił podobną funkcję w Komisji ds. Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (LIBE) w latach 1996–2000. W latach 2000–2004 był przewodniczącym grupy parlamentarnej socjaldemokratów niemieckich. Od 2002 był pierwszym wiceprzewodniczącym parlamentarnej grupy socjalistów, by w 2004 zostać jej przewodniczącym w okresie VI kadencji.

W jakich kolejnych latach udało mu się zostać ponownie wybranym do Parlamentu Europejskiego?

False

174

Martin Schulz

W 1994 po raz pierwszy został wybrany w skład Parlamentu Europejskiego. W kolejnych wyborach (1999, 2004, 2009 i 2014) z powodzeniem ubiegał się o reelekcję. Zajmował stanowisko koordynatora podkomisji do spraw obrony praw człowieka (DROI) w grupie PES w latach 1994–1996. Następnie pełnił podobną funkcję w Komisji ds. Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (LIBE) w latach 1996–2000. W latach 2000–2004 był przewodniczącym grupy parlamentarnej socjaldemokratów niemieckich. Od 2002 był pierwszym wiceprzewodniczącym parlamentarnej grupy socjalistów, by w 2004 zostać jej przewodniczącym w okresie VI kadencji.

Jaką funkcję pełnił Schulz w podkomisji do spraw obrony praw człowieka?

False

175

Martin Schulz

W 1994 po raz pierwszy został wybrany w skład Parlamentu Europejskiego. W kolejnych wyborach (1999, 2004, 2009 i 2014) z powodzeniem ubiegał się o reelekcję. Zajmował stanowisko koordynatora podkomisji do spraw obrony praw człowieka (DROI) w grupie PES w latach 1994–1996. Następnie pełnił podobną funkcję w Komisji ds. Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (LIBE) w latach 1996–2000. W latach 2000–2004 był przewodniczącym grupy parlamentarnej socjaldemokratów niemieckich. Od 2002 był pierwszym wiceprzewodniczącym parlamentarnej grupy socjalistów, by w 2004 zostać jej przewodniczącym w okresie VI kadencji.

Wiceprzewodniczącym jakiej grupy stał się Schulz w 2002 roku?

False

176

Martin Schulz

W 1994 po raz pierwszy został wybrany w skład Parlamentu Europejskiego. W kolejnych wyborach (1999, 2004, 2009 i 2014) z powodzeniem ubiegał się o reelekcję. Zajmował stanowisko koordynatora podkomisji do spraw obrony praw człowieka (DROI) w grupie PES w latach 1994–1996. Następnie pełnił podobną funkcję w Komisji ds. Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (LIBE) w latach 1996–2000. W latach 2000–2004 był przewodniczącym grupy parlamentarnej socjaldemokratów niemieckich. Od 2002 był pierwszym wiceprzewodniczącym parlamentarnej grupy socjalistów, by w 2004 zostać jej przewodniczącym w okresie VI kadencji.

Na czele jakiej komisji stał Schulz w latach 1996–2000?

True

177

Mario Gómez

7 lutego 2007 Gomez zadebiutował w pierwszej reprezentacji pod wodzą Joachima Löwa, w wygranym 3:1 towarzyskim meczu z reprezentacją Szwajcarii. W 30. minucie debiutu strzałem głową zdobył gola na 2:0 dla Niemców. Gomez uczestniczył w EURO 2008 na boiskach Austrii i Szwajcarii, jednak nie udało mu się tam nic zwojować. Nie strzelił żadnej bramki, a wystąpił w czterech meczach. Z reprezentacją doszedł do finału, gdzie nie udało się jednak wygrać z Hiszpanami. Gomez pojawił się na boisku w drugiej połowie. Na Euro 2012 strzelił trzy gole, był jednym z 6 królów strzelców turnieju. Z powodu kontuzji nie zagrał na Mistrzostwach Świata 2014 w Brazylii. Ostatni mecz w reprezentacji Gomez rozegrał 3 września 2014 roku w Düsseldorfie. Niemcy przegrali z Argentyną 2-4. Mario Gomez nie był powoływany na żaden z meczów eliminacji do Mistrzostw Europy 2016, jednak na same finały został powołany do kadry, która odpadła w półfinale.

W którym roku Gomez rozpoczął karierę piłkarską?

True

178

Mario Gómez

7 lutego 2007 Gomez zadebiutował w pierwszej reprezentacji pod wodzą Joachima Löwa, w wygranym 3:1 towarzyskim meczu z reprezentacją Szwajcarii. W 30. minucie debiutu strzałem głową zdobył gola na 2:0 dla Niemców. Gomez uczestniczył w EURO 2008 na boiskach Austrii i Szwajcarii, jednak nie udało mu się tam nic zwojować. Nie strzelił żadnej bramki, a wystąpił w czterech meczach. Z reprezentacją doszedł do finału, gdzie nie udało się jednak wygrać z Hiszpanami. Gomez pojawił się na boisku w drugiej połowie. Na Euro 2012 strzelił trzy gole, był jednym z 6 królów strzelców turnieju. Z powodu kontuzji nie zagrał na Mistrzostwach Świata 2014 w Brazylii. Ostatni mecz w reprezentacji Gomez rozegrał 3 września 2014 roku w Düsseldorfie. Niemcy przegrali z Argentyną 2-4. Mario Gomez nie był powoływany na żaden z meczów eliminacji do Mistrzostw Europy 2016, jednak na same finały został powołany do kadry, która odpadła w półfinale.

W jakim momencie spotkania Niemcy-Szwajcaria Gomezowi udało się strzelić bramkę?

False

179

Mario Gómez

7 lutego 2007 Gomez zadebiutował w pierwszej reprezentacji pod wodzą Joachima Löwa, w wygranym 3:1 towarzyskim meczu z reprezentacją Szwajcarii. W 30. minucie debiutu strzałem głową zdobył gola na 2:0 dla Niemców. Gomez uczestniczył w EURO 2008 na boiskach Austrii i Szwajcarii, jednak nie udało mu się tam nic zwojować. Nie strzelił żadnej bramki, a wystąpił w czterech meczach. Z reprezentacją doszedł do finału, gdzie nie udało się jednak wygrać z Hiszpanami. Gomez pojawił się na boisku w drugiej połowie. Na Euro 2012 strzelił trzy gole, był jednym z 6 królów strzelców turnieju. Z powodu kontuzji nie zagrał na Mistrzostwach Świata 2014 w Brazylii. Ostatni mecz w reprezentacji Gomez rozegrał 3 września 2014 roku w Düsseldorfie. Niemcy przegrali z Argentyną 2-4. Mario Gomez nie był powoływany na żaden z meczów eliminacji do Mistrzostw Europy 2016, jednak na same finały został powołany do kadry, która odpadła w półfinale.

Czy zawodnik wziął udział w rozgrywkach EURO 2008?

False

180

Mario Gómez

7 lutego 2007 Gomez zadebiutował w pierwszej reprezentacji pod wodzą Joachima Löwa, w wygranym 3:1 towarzyskim meczu z reprezentacją Szwajcarii. W 30. minucie debiutu strzałem głową zdobył gola na 2:0 dla Niemców. Gomez uczestniczył w EURO 2008 na boiskach Austrii i Szwajcarii, jednak nie udało mu się tam nic zwojować. Nie strzelił żadnej bramki, a wystąpił w czterech meczach. Z reprezentacją doszedł do finału, gdzie nie udało się jednak wygrać z Hiszpanami. Gomez pojawił się na boisku w drugiej połowie. Na Euro 2012 strzelił trzy gole, był jednym z 6 królów strzelców turnieju. Z powodu kontuzji nie zagrał na Mistrzostwach Świata 2014 w Brazylii. Ostatni mecz w reprezentacji Gomez rozegrał 3 września 2014 roku w Düsseldorfie. Niemcy przegrali z Argentyną 2-4. Mario Gomez nie był powoływany na żaden z meczów eliminacji do Mistrzostw Europy 2016, jednak na same finały został powołany do kadry, która odpadła w półfinale.

W ilu spotkaniach na EURO 2008 wystąpił piłkarz?

False

181

Mario Gómez

7 lutego 2007 Gomez zadebiutował w pierwszej reprezentacji pod wodzą Joachima Löwa, w wygranym 3:1 towarzyskim meczu z reprezentacją Szwajcarii. W 30. minucie debiutu strzałem głową zdobył gola na 2:0 dla Niemców. Gomez uczestniczył w EURO 2008 na boiskach Austrii i Szwajcarii, jednak nie udało mu się tam nic zwojować. Nie strzelił żadnej bramki, a wystąpił w czterech meczach. Z reprezentacją doszedł do finału, gdzie nie udało się jednak wygrać z Hiszpanami. Gomez pojawił się na boisku w drugiej połowie. Na Euro 2012 strzelił trzy gole, był jednym z 6 królów strzelców turnieju. Z powodu kontuzji nie zagrał na Mistrzostwach Świata 2014 w Brazylii. Ostatni mecz w reprezentacji Gomez rozegrał 3 września 2014 roku w Düsseldorfie. Niemcy przegrali z Argentyną 2-4. Mario Gomez nie był powoływany na żaden z meczów eliminacji do Mistrzostw Europy 2016, jednak na same finały został powołany do kadry, która odpadła w półfinale.

Czy reprezentacja piłkarza dostała się do rozgrywki finałowej w EURO 2008?

False

182

II bitwa o Faludżę

16 listopada wojska ogłosiły, iż Faludża została odbita z rąk rebeliantów. Od tej pory notowano sporadyczne ataki bojowników w różnych częściach miasta. Podczas walk o Faludżę, najskuteczniejszym snajperem armii Stanów Zjednoczonych był Chris Kyle, który zabił 40 rebeliantów. Po zakończeniu wojny w Iraku, został ogłoszony najskuteczniejszym snajperem w historii armii Stanów Zjednoczonych, gdyż podczas całej misji w Iraku zabił 255 osób, z czego 160 zostało oficjalnie potwierdzonych przez Pentagon.

Jak nazywał się najlepszy snajper z armii USA?

False

183

II bitwa o Faludżę

16 listopada wojska ogłosiły, iż Faludża została odbita z rąk rebeliantów. Od tej pory notowano sporadyczne ataki bojowników w różnych częściach miasta. Podczas walk o Faludżę, najskuteczniejszym snajperem armii Stanów Zjednoczonych był Chris Kyle, który zabił 40 rebeliantów. Po zakończeniu wojny w Iraku, został ogłoszony najskuteczniejszym snajperem w historii armii Stanów Zjednoczonych, gdyż podczas całej misji w Iraku zabił 255 osób, z czego 160 zostało oficjalnie potwierdzonych przez Pentagon.

Ile osób zastrzelił Kyle?

False

184

II bitwa o Faludżę

16 listopada wojska ogłosiły, iż Faludża została odbita z rąk rebeliantów. Od tej pory notowano sporadyczne ataki bojowników w różnych częściach miasta. Podczas walk o Faludżę, najskuteczniejszym snajperem armii Stanów Zjednoczonych był Chris Kyle, który zabił 40 rebeliantów. Po zakończeniu wojny w Iraku, został ogłoszony najskuteczniejszym snajperem w historii armii Stanów Zjednoczonych, gdyż podczas całej misji w Iraku zabił 255 osób, z czego 160 zostało oficjalnie potwierdzonych przez Pentagon.

Ile osób zastrzelił Kyle podczas walk o Faludżę?

False

185

II bitwa o Faludżę

16 listopada wojska ogłosiły, iż Faludża została odbita z rąk rebeliantów. Od tej pory notowano sporadyczne ataki bojowników w różnych częściach miasta. Podczas walk o Faludżę, najskuteczniejszym snajperem armii Stanów Zjednoczonych był Chris Kyle, który zabił 40 rebeliantów. Po zakończeniu wojny w Iraku, został ogłoszony najskuteczniejszym snajperem w historii armii Stanów Zjednoczonych, gdyż podczas całej misji w Iraku zabił 255 osób, z czego 160 zostało oficjalnie potwierdzonych przez Pentagon.

Z kogo rąk odbito Faludżę?

False

186

II bitwa o Faludżę

4 kwietnia siły amerykańskie przy udziale wojsk rządowych zaatakowały miasto, w którym działało kilka tysięcy bojowników, wśród nich Abu Musab az-Zarkawi. Gwałtowne walki trwały do 9 kwietnia, kiedy Amerykanie jednostronnie zawiesili działania w Faludży. 1 maja 2004 roku Amerykanie zakończyli operację Vigiliant Resolve i wycofali się z miasta po stratach wynoszących: 38 zabitych i 90 rannych. Rebelianci odnieśli sukces i przejęli faktyczną władzę nad miastem. W pierwszej bitwie zginęło 184 rebeliantów i 616 cywilów. Przez następne miesiące terroryści sunniccy i ich pozycje w mieście były celami częstych i zmasowanych ataków powietrznych i ostrzału artyleryjskiego.

Kiedy USA zaatakowało Faludżę?

False

187

II bitwa o Faludżę

4 kwietnia siły amerykańskie przy udziale wojsk rządowych zaatakowały miasto, w którym działało kilka tysięcy bojowników, wśród nich Abu Musab az-Zarkawi. Gwałtowne walki trwały do 9 kwietnia, kiedy Amerykanie jednostronnie zawiesili działania w Faludży. 1 maja 2004 roku Amerykanie zakończyli operację Vigiliant Resolve i wycofali się z miasta po stratach wynoszących: 38 zabitych i 90 rannych. Rebelianci odnieśli sukces i przejęli faktyczną władzę nad miastem. W pierwszej bitwie zginęło 184 rebeliantów i 616 cywilów. Przez następne miesiące terroryści sunniccy i ich pozycje w mieście były celami częstych i zmasowanych ataków powietrznych i ostrzału artyleryjskiego.

Czy Abu Musab az-Zarkawi walczył po stronie USA?

False

188

II bitwa o Faludżę

4 kwietnia siły amerykańskie przy udziale wojsk rządowych zaatakowały miasto, w którym działało kilka tysięcy bojowników, wśród nich Abu Musab az-Zarkawi. Gwałtowne walki trwały do 9 kwietnia, kiedy Amerykanie jednostronnie zawiesili działania w Faludży. 1 maja 2004 roku Amerykanie zakończyli operację Vigiliant Resolve i wycofali się z miasta po stratach wynoszących: 38 zabitych i 90 rannych. Rebelianci odnieśli sukces i przejęli faktyczną władzę nad miastem. W pierwszej bitwie zginęło 184 rebeliantów i 616 cywilów. Przez następne miesiące terroryści sunniccy i ich pozycje w mieście były celami częstych i zmasowanych ataków powietrznych i ostrzału artyleryjskiego.

Ilu wszystkich amerykanów straciło życie w Faludży?

True

189

II bitwa o Faludżę

4 kwietnia siły amerykańskie przy udziale wojsk rządowych zaatakowały miasto, w którym działało kilka tysięcy bojowników, wśród nich Abu Musab az-Zarkawi. Gwałtowne walki trwały do 9 kwietnia, kiedy Amerykanie jednostronnie zawiesili działania w Faludży. 1 maja 2004 roku Amerykanie zakończyli operację Vigiliant Resolve i wycofali się z miasta po stratach wynoszących: 38 zabitych i 90 rannych. Rebelianci odnieśli sukces i przejęli faktyczną władzę nad miastem. W pierwszej bitwie zginęło 184 rebeliantów i 616 cywilów. Przez następne miesiące terroryści sunniccy i ich pozycje w mieście były celami częstych i zmasowanych ataków powietrznych i ostrzału artyleryjskiego.

Czy w Faludży ginęli wyłącznie cywile?

False

190

II bitwa o Faludżę

4 kwietnia siły amerykańskie przy udziale wojsk rządowych zaatakowały miasto, w którym działało kilka tysięcy bojowników, wśród nich Abu Musab az-Zarkawi. Gwałtowne walki trwały do 9 kwietnia, kiedy Amerykanie jednostronnie zawiesili działania w Faludży. 1 maja 2004 roku Amerykanie zakończyli operację Vigiliant Resolve i wycofali się z miasta po stratach wynoszących: 38 zabitych i 90 rannych. Rebelianci odnieśli sukces i przejęli faktyczną władzę nad miastem. W pierwszej bitwie zginęło 184 rebeliantów i 616 cywilów. Przez następne miesiące terroryści sunniccy i ich pozycje w mieście były celami częstych i zmasowanych ataków powietrznych i ostrzału artyleryjskiego.

Czy po wycofaniu się USA z miasta Faludża przestała być celem ostrzałów artyleryjskich?

False

191

Enzymy

Enzymy mogą katalizować powyżej kilku milionów reakcji na sekundę, gdzie te same reakcje bez ich obecności mają czasy połowicznej przemiany substratu, tzn. czas w jakim pod nieobecność enzymu, połowa dostępnego substratu zostanie zużyta, kilkanaście rzędów wielkości dłuższy (21 rzędów wielkości to najwyższe znane przyspieszenie reakcji enzymatycznej, z tryliona lat do dziesiątek milisekund). Przykładem jest reakcja katalizowana przez dekarboksylazę orotydyno 5'-monofosforanu. Czas połowicznej przemiany reakcji nieenzymatycznej wynosi 78 mln lat, a czas połowicznej przemiany tej samej reakcji, ale z udziałem dekarboksylazy orotydyno 5'-monofosforanu, wynosi 25 milisekund. Bezpośrednia szybkość z jaką działają enzymy zależy od stężenia substratów w roztworze (dodatkowo szybkość enzymów zależy od ogólnych parametrów fizykochemicznych środowiska, tak jak w przypadku aktywności każdego białka, patrz: Aktywność a parametry środowiska). By znaleźć maksymalną szybkość reakcji katalizowanej enzymatycznie, określa się ilość tworzonego produktu w funkcji czasu, przy stopniowym zwiększaniu stężenia substratu, ale jednoczesnym zachowaniu innych warunków, do momentu, w którym dalszy wzrost jego stężenia nie powoduje dalszego przyśpieszania reakcji. Szybkość początkowa w takim eksperymencie (V0), rośnie do wartości maksymalnej (Vmax) i nie przekracza jej mimo dalszego wzrostu stężenia substratu. W chwili osiągnięcia stanu równowagi (reakcji katalizowanej ze stałą szybkości k2 i reakcji do niej przeciwnej zachodzącej ze stałą szybkości k−2), nie obserwujemy zmiany netto stężenia substratów i produktów. Zależność szybkości reakcji od stężenia substratu dla prostej reakcji według kinetyki Michaelisa-Menten, przy założeniu, że kompleks ES jest koniecznym etapem pośrednim procesu katalitycznego, przedstawia krzywa Michaelisa-Menten. Wysycanie enzymu substratem (zbliżanie się do szybkości maksymalnej) oznacza, że maleje liczba wolnych cząsteczek enzymu, gdyż rośnie ilość tych związanych w kompleksie z substratem (ES). Osiągana asymptotycznie maksymalna szybkość (Vmax) reakcji enzymatycznej, oznacza, że praktycznie wszystkie miejsca aktywne enzymu (wolne enzymy) zostają wysycone substratem, a wówczas suma ilości (stężenie) kompleksów ES jest miarą ilości samego enzymu. Niemniej jednak, Vmax jest tylko jedną stałą kinetyczną opisującą enzym. Inną jest ilość substratu (stężenie) potrzebne do osiągnięcia ustalonej szybkości reakcji. Zwykle używa się do tego celu stałej Michaelisa (Km), która jest takim stężeniem substratu przy którym szybkość reakcji osiąga połowę swojej maksymalnej wartości. Każdy enzym ma swoją charakterystyczną wartość Km dla danego substratu, która charakteryzuje również siłę wiązania substratu w miejscu aktywnym enzymu. Inną użyteczną stałą jest szybkość katalizy (kkat), która jest liczbą obrotów jednego miejsca aktywnego enzymu w czasie jednej sekundy (liczba reakcji przeprowadzana przez jedno miejsce aktywne w czasie jednej sekundy).

Ile czasu trwa połowiczna przemiana reakcji bez udziału enzymu?

False

192

Enzymy

Enzymy mogą katalizować powyżej kilku milionów reakcji na sekundę, gdzie te same reakcje bez ich obecności mają czasy połowicznej przemiany substratu, tzn. czas w jakim pod nieobecność enzymu, połowa dostępnego substratu zostanie zużyta, kilkanaście rzędów wielkości dłuższy (21 rzędów wielkości to najwyższe znane przyspieszenie reakcji enzymatycznej, z tryliona lat do dziesiątek milisekund). Przykładem jest reakcja katalizowana przez dekarboksylazę orotydyno 5'-monofosforanu. Czas połowicznej przemiany reakcji nieenzymatycznej wynosi 78 mln lat, a czas połowicznej przemiany tej samej reakcji, ale z udziałem dekarboksylazy orotydyno 5'-monofosforanu, wynosi 25 milisekund. Bezpośrednia szybkość z jaką działają enzymy zależy od stężenia substratów w roztworze (dodatkowo szybkość enzymów zależy od ogólnych parametrów fizykochemicznych środowiska, tak jak w przypadku aktywności każdego białka, patrz: Aktywność a parametry środowiska). By znaleźć maksymalną szybkość reakcji katalizowanej enzymatycznie, określa się ilość tworzonego produktu w funkcji czasu, przy stopniowym zwiększaniu stężenia substratu, ale jednoczesnym zachowaniu innych warunków, do momentu, w którym dalszy wzrost jego stężenia nie powoduje dalszego przyśpieszania reakcji. Szybkość początkowa w takim eksperymencie (V0), rośnie do wartości maksymalnej (Vmax) i nie przekracza jej mimo dalszego wzrostu stężenia substratu. W chwili osiągnięcia stanu równowagi (reakcji katalizowanej ze stałą szybkości k2 i reakcji do niej przeciwnej zachodzącej ze stałą szybkości k−2), nie obserwujemy zmiany netto stężenia substratów i produktów. Zależność szybkości reakcji od stężenia substratu dla prostej reakcji według kinetyki Michaelisa-Menten, przy założeniu, że kompleks ES jest koniecznym etapem pośrednim procesu katalitycznego, przedstawia krzywa Michaelisa-Menten. Wysycanie enzymu substratem (zbliżanie się do szybkości maksymalnej) oznacza, że maleje liczba wolnych cząsteczek enzymu, gdyż rośnie ilość tych związanych w kompleksie z substratem (ES). Osiągana asymptotycznie maksymalna szybkość (Vmax) reakcji enzymatycznej, oznacza, że praktycznie wszystkie miejsca aktywne enzymu (wolne enzymy) zostają wysycone substratem, a wówczas suma ilości (stężenie) kompleksów ES jest miarą ilości samego enzymu. Niemniej jednak, Vmax jest tylko jedną stałą kinetyczną opisującą enzym. Inną jest ilość substratu (stężenie) potrzebne do osiągnięcia ustalonej szybkości reakcji. Zwykle używa się do tego celu stałej Michaelisa (Km), która jest takim stężeniem substratu przy którym szybkość reakcji osiąga połowę swojej maksymalnej wartości. Każdy enzym ma swoją charakterystyczną wartość Km dla danego substratu, która charakteryzuje również siłę wiązania substratu w miejscu aktywnym enzymu. Inną użyteczną stałą jest szybkość katalizy (kkat), która jest liczbą obrotów jednego miejsca aktywnego enzymu w czasie jednej sekundy (liczba reakcji przeprowadzana przez jedno miejsce aktywne w czasie jednej sekundy).

Co określa stała Michaelisa?

False

193

Enzymy

Enzymy mogą katalizować powyżej kilku milionów reakcji na sekundę, gdzie te same reakcje bez ich obecności mają czasy połowicznej przemiany substratu, tzn. czas w jakim pod nieobecność enzymu, połowa dostępnego substratu zostanie zużyta, kilkanaście rzędów wielkości dłuższy (21 rzędów wielkości to najwyższe znane przyspieszenie reakcji enzymatycznej, z tryliona lat do dziesiątek milisekund). Przykładem jest reakcja katalizowana przez dekarboksylazę orotydyno 5'-monofosforanu. Czas połowicznej przemiany reakcji nieenzymatycznej wynosi 78 mln lat, a czas połowicznej przemiany tej samej reakcji, ale z udziałem dekarboksylazy orotydyno 5'-monofosforanu, wynosi 25 milisekund. Bezpośrednia szybkość z jaką działają enzymy zależy od stężenia substratów w roztworze (dodatkowo szybkość enzymów zależy od ogólnych parametrów fizykochemicznych środowiska, tak jak w przypadku aktywności każdego białka, patrz: Aktywność a parametry środowiska). By znaleźć maksymalną szybkość reakcji katalizowanej enzymatycznie, określa się ilość tworzonego produktu w funkcji czasu, przy stopniowym zwiększaniu stężenia substratu, ale jednoczesnym zachowaniu innych warunków, do momentu, w którym dalszy wzrost jego stężenia nie powoduje dalszego przyśpieszania reakcji. Szybkość początkowa w takim eksperymencie (V0), rośnie do wartości maksymalnej (Vmax) i nie przekracza jej mimo dalszego wzrostu stężenia substratu. W chwili osiągnięcia stanu równowagi (reakcji katalizowanej ze stałą szybkości k2 i reakcji do niej przeciwnej zachodzącej ze stałą szybkości k−2), nie obserwujemy zmiany netto stężenia substratów i produktów. Zależność szybkości reakcji od stężenia substratu dla prostej reakcji według kinetyki Michaelisa-Menten, przy założeniu, że kompleks ES jest koniecznym etapem pośrednim procesu katalitycznego, przedstawia krzywa Michaelisa-Menten. Wysycanie enzymu substratem (zbliżanie się do szybkości maksymalnej) oznacza, że maleje liczba wolnych cząsteczek enzymu, gdyż rośnie ilość tych związanych w kompleksie z substratem (ES). Osiągana asymptotycznie maksymalna szybkość (Vmax) reakcji enzymatycznej, oznacza, że praktycznie wszystkie miejsca aktywne enzymu (wolne enzymy) zostają wysycone substratem, a wówczas suma ilości (stężenie) kompleksów ES jest miarą ilości samego enzymu. Niemniej jednak, Vmax jest tylko jedną stałą kinetyczną opisującą enzym. Inną jest ilość substratu (stężenie) potrzebne do osiągnięcia ustalonej szybkości reakcji. Zwykle używa się do tego celu stałej Michaelisa (Km), która jest takim stężeniem substratu przy którym szybkość reakcji osiąga połowę swojej maksymalnej wartości. Każdy enzym ma swoją charakterystyczną wartość Km dla danego substratu, która charakteryzuje również siłę wiązania substratu w miejscu aktywnym enzymu. Inną użyteczną stałą jest szybkość katalizy (kkat), która jest liczbą obrotów jednego miejsca aktywnego enzymu w czasie jednej sekundy (liczba reakcji przeprowadzana przez jedno miejsce aktywne w czasie jednej sekundy).

Co oznacza skrót kkat?

False

194

Enzymy

Enzymy mogą katalizować powyżej kilku milionów reakcji na sekundę, gdzie te same reakcje bez ich obecności mają czasy połowicznej przemiany substratu, tzn. czas w jakim pod nieobecność enzymu, połowa dostępnego substratu zostanie zużyta, kilkanaście rzędów wielkości dłuższy (21 rzędów wielkości to najwyższe znane przyspieszenie reakcji enzymatycznej, z tryliona lat do dziesiątek milisekund). Przykładem jest reakcja katalizowana przez dekarboksylazę orotydyno 5'-monofosforanu. Czas połowicznej przemiany reakcji nieenzymatycznej wynosi 78 mln lat, a czas połowicznej przemiany tej samej reakcji, ale z udziałem dekarboksylazy orotydyno 5'-monofosforanu, wynosi 25 milisekund. Bezpośrednia szybkość z jaką działają enzymy zależy od stężenia substratów w roztworze (dodatkowo szybkość enzymów zależy od ogólnych parametrów fizykochemicznych środowiska, tak jak w przypadku aktywności każdego białka, patrz: Aktywność a parametry środowiska). By znaleźć maksymalną szybkość reakcji katalizowanej enzymatycznie, określa się ilość tworzonego produktu w funkcji czasu, przy stopniowym zwiększaniu stężenia substratu, ale jednoczesnym zachowaniu innych warunków, do momentu, w którym dalszy wzrost jego stężenia nie powoduje dalszego przyśpieszania reakcji. Szybkość początkowa w takim eksperymencie (V0), rośnie do wartości maksymalnej (Vmax) i nie przekracza jej mimo dalszego wzrostu stężenia substratu. W chwili osiągnięcia stanu równowagi (reakcji katalizowanej ze stałą szybkości k2 i reakcji do niej przeciwnej zachodzącej ze stałą szybkości k−2), nie obserwujemy zmiany netto stężenia substratów i produktów. Zależność szybkości reakcji od stężenia substratu dla prostej reakcji według kinetyki Michaelisa-Menten, przy założeniu, że kompleks ES jest koniecznym etapem pośrednim procesu katalitycznego, przedstawia krzywa Michaelisa-Menten. Wysycanie enzymu substratem (zbliżanie się do szybkości maksymalnej) oznacza, że maleje liczba wolnych cząsteczek enzymu, gdyż rośnie ilość tych związanych w kompleksie z substratem (ES). Osiągana asymptotycznie maksymalna szybkość (Vmax) reakcji enzymatycznej, oznacza, że praktycznie wszystkie miejsca aktywne enzymu (wolne enzymy) zostają wysycone substratem, a wówczas suma ilości (stężenie) kompleksów ES jest miarą ilości samego enzymu. Niemniej jednak, Vmax jest tylko jedną stałą kinetyczną opisującą enzym. Inną jest ilość substratu (stężenie) potrzebne do osiągnięcia ustalonej szybkości reakcji. Zwykle używa się do tego celu stałej Michaelisa (Km), która jest takim stężeniem substratu przy którym szybkość reakcji osiąga połowę swojej maksymalnej wartości. Każdy enzym ma swoją charakterystyczną wartość Km dla danego substratu, która charakteryzuje również siłę wiązania substratu w miejscu aktywnym enzymu. Inną użyteczną stałą jest szybkość katalizy (kkat), która jest liczbą obrotów jednego miejsca aktywnego enzymu w czasie jednej sekundy (liczba reakcji przeprowadzana przez jedno miejsce aktywne w czasie jednej sekundy).

Co rozumie się przez określenie szybkość katalizy?

False

195

Enzymy

Enzymy mogą katalizować powyżej kilku milionów reakcji na sekundę, gdzie te same reakcje bez ich obecności mają czasy połowicznej przemiany substratu, tzn. czas w jakim pod nieobecność enzymu, połowa dostępnego substratu zostanie zużyta, kilkanaście rzędów wielkości dłuższy (21 rzędów wielkości to najwyższe znane przyspieszenie reakcji enzymatycznej, z tryliona lat do dziesiątek milisekund). Przykładem jest reakcja katalizowana przez dekarboksylazę orotydyno 5'-monofosforanu. Czas połowicznej przemiany reakcji nieenzymatycznej wynosi 78 mln lat, a czas połowicznej przemiany tej samej reakcji, ale z udziałem dekarboksylazy orotydyno 5'-monofosforanu, wynosi 25 milisekund. Bezpośrednia szybkość z jaką działają enzymy zależy od stężenia substratów w roztworze (dodatkowo szybkość enzymów zależy od ogólnych parametrów fizykochemicznych środowiska, tak jak w przypadku aktywności każdego białka, patrz: Aktywność a parametry środowiska). By znaleźć maksymalną szybkość reakcji katalizowanej enzymatycznie, określa się ilość tworzonego produktu w funkcji czasu, przy stopniowym zwiększaniu stężenia substratu, ale jednoczesnym zachowaniu innych warunków, do momentu, w którym dalszy wzrost jego stężenia nie powoduje dalszego przyśpieszania reakcji. Szybkość początkowa w takim eksperymencie (V0), rośnie do wartości maksymalnej (Vmax) i nie przekracza jej mimo dalszego wzrostu stężenia substratu. W chwili osiągnięcia stanu równowagi (reakcji katalizowanej ze stałą szybkości k2 i reakcji do niej przeciwnej zachodzącej ze stałą szybkości k−2), nie obserwujemy zmiany netto stężenia substratów i produktów. Zależność szybkości reakcji od stężenia substratu dla prostej reakcji według kinetyki Michaelisa-Menten, przy założeniu, że kompleks ES jest koniecznym etapem pośrednim procesu katalitycznego, przedstawia krzywa Michaelisa-Menten. Wysycanie enzymu substratem (zbliżanie się do szybkości maksymalnej) oznacza, że maleje liczba wolnych cząsteczek enzymu, gdyż rośnie ilość tych związanych w kompleksie z substratem (ES). Osiągana asymptotycznie maksymalna szybkość (Vmax) reakcji enzymatycznej, oznacza, że praktycznie wszystkie miejsca aktywne enzymu (wolne enzymy) zostają wysycone substratem, a wówczas suma ilości (stężenie) kompleksów ES jest miarą ilości samego enzymu. Niemniej jednak, Vmax jest tylko jedną stałą kinetyczną opisującą enzym. Inną jest ilość substratu (stężenie) potrzebne do osiągnięcia ustalonej szybkości reakcji. Zwykle używa się do tego celu stałej Michaelisa (Km), która jest takim stężeniem substratu przy którym szybkość reakcji osiąga połowę swojej maksymalnej wartości. Każdy enzym ma swoją charakterystyczną wartość Km dla danego substratu, która charakteryzuje również siłę wiązania substratu w miejscu aktywnym enzymu. Inną użyteczną stałą jest szybkość katalizy (kkat), która jest liczbą obrotów jednego miejsca aktywnego enzymu w czasie jednej sekundy (liczba reakcji przeprowadzana przez jedno miejsce aktywne w czasie jednej sekundy).

Co zobrazowane jest na krzywej Michaelisa-Menten?

False

196

Enzymy

Większość znanych enzymów to białka o zróżnicowanej wielkości, od kilkudziesięciu aminokwasów w łańcuchu i monomerycznej budowie (na przykład tautomeraza 4-oksokrotonianu (4-OT) zbudowana jest z 62 aminokwasów), do ponad 2500 w zwierzęcej syntazie kwasów tłuszczowych. Aktywność enzymów jest determinowana ich strukturą czwartorzędową (ułożeniem przestrzennym). Enzymy są zazwyczaj dużo większe od substratów, które przerabiają, ale z kolei zwykle tylko kilka kluczowych aminokwasów jest bezpośrednio zaangażowanych w katalizę. Region, który bezpośrednio wiąże się i oddziałuje z substratem oraz zawiera kluczowe do przebiegu reakcji reszty aminokwasowe, nazywany jest miejscem aktywnym (centrum aktywnym). Prócz niego enzymy mogą zawierać miejsca wiązania kofaktorów – niezbędnych do aktywności enzymatycznej lub jej regulacji (patrz: Kofaktory, grupy prostetyczne i koenzymy). Enzymy mogą także zawierać dodatkowe miejsca wiązania małych cząsteczek, na przykład pośrednich lub bezpośrednich produktów czy substratów szlaków metabolicznych obsługiwanych przez enzym, które związane mogą dodatkowo regulować aktywność enzymu na zasadzie sprzężenia zwrotnego.

Jak duże mogą być enzymy?

False

197

Enzymy

Większość znanych enzymów to białka o zróżnicowanej wielkości, od kilkudziesięciu aminokwasów w łańcuchu i monomerycznej budowie (na przykład tautomeraza 4-oksokrotonianu (4-OT) zbudowana jest z 62 aminokwasów), do ponad 2500 w zwierzęcej syntazie kwasów tłuszczowych. Aktywność enzymów jest determinowana ich strukturą czwartorzędową (ułożeniem przestrzennym). Enzymy są zazwyczaj dużo większe od substratów, które przerabiają, ale z kolei zwykle tylko kilka kluczowych aminokwasów jest bezpośrednio zaangażowanych w katalizę. Region, który bezpośrednio wiąże się i oddziałuje z substratem oraz zawiera kluczowe do przebiegu reakcji reszty aminokwasowe, nazywany jest miejscem aktywnym (centrum aktywnym). Prócz niego enzymy mogą zawierać miejsca wiązania kofaktorów – niezbędnych do aktywności enzymatycznej lub jej regulacji (patrz: Kofaktory, grupy prostetyczne i koenzymy). Enzymy mogą także zawierać dodatkowe miejsca wiązania małych cząsteczek, na przykład pośrednich lub bezpośrednich produktów czy substratów szlaków metabolicznych obsługiwanych przez enzym, które związane mogą dodatkowo regulować aktywność enzymu na zasadzie sprzężenia zwrotnego.

Co wpływa na poziom aktywności aktywność enzymów?

False

198

Enzymy

Większość znanych enzymów to białka o zróżnicowanej wielkości, od kilkudziesięciu aminokwasów w łańcuchu i monomerycznej budowie (na przykład tautomeraza 4-oksokrotonianu (4-OT) zbudowana jest z 62 aminokwasów), do ponad 2500 w zwierzęcej syntazie kwasów tłuszczowych. Aktywność enzymów jest determinowana ich strukturą czwartorzędową (ułożeniem przestrzennym). Enzymy są zazwyczaj dużo większe od substratów, które przerabiają, ale z kolei zwykle tylko kilka kluczowych aminokwasów jest bezpośrednio zaangażowanych w katalizę. Region, który bezpośrednio wiąże się i oddziałuje z substratem oraz zawiera kluczowe do przebiegu reakcji reszty aminokwasowe, nazywany jest miejscem aktywnym (centrum aktywnym). Prócz niego enzymy mogą zawierać miejsca wiązania kofaktorów – niezbędnych do aktywności enzymatycznej lub jej regulacji (patrz: Kofaktory, grupy prostetyczne i koenzymy). Enzymy mogą także zawierać dodatkowe miejsca wiązania małych cząsteczek, na przykład pośrednich lub bezpośrednich produktów czy substratów szlaków metabolicznych obsługiwanych przez enzym, które związane mogą dodatkowo regulować aktywność enzymu na zasadzie sprzężenia zwrotnego.

Jaki obszar określany jest mianem miejsca aktywnego?

False

199

Enzymy

Większość znanych enzymów to białka o zróżnicowanej wielkości, od kilkudziesięciu aminokwasów w łańcuchu i monomerycznej budowie (na przykład tautomeraza 4-oksokrotonianu (4-OT) zbudowana jest z 62 aminokwasów), do ponad 2500 w zwierzęcej syntazie kwasów tłuszczowych. Aktywność enzymów jest determinowana ich strukturą czwartorzędową (ułożeniem przestrzennym). Enzymy są zazwyczaj dużo większe od substratów, które przerabiają, ale z kolei zwykle tylko kilka kluczowych aminokwasów jest bezpośrednio zaangażowanych w katalizę. Region, który bezpośrednio wiąże się i oddziałuje z substratem oraz zawiera kluczowe do przebiegu reakcji reszty aminokwasowe, nazywany jest miejscem aktywnym (centrum aktywnym). Prócz niego enzymy mogą zawierać miejsca wiązania kofaktorów – niezbędnych do aktywności enzymatycznej lub jej regulacji (patrz: Kofaktory, grupy prostetyczne i koenzymy). Enzymy mogą także zawierać dodatkowe miejsca wiązania małych cząsteczek, na przykład pośrednich lub bezpośrednich produktów czy substratów szlaków metabolicznych obsługiwanych przez enzym, które związane mogą dodatkowo regulować aktywność enzymu na zasadzie sprzężenia zwrotnego.

Do czego potrzebne są kofaktory?

False

200

Enzymy

Większość znanych enzymów to białka o zróżnicowanej wielkości, od kilkudziesięciu aminokwasów w łańcuchu i monomerycznej budowie (na przykład tautomeraza 4-oksokrotonianu (4-OT) zbudowana jest z 62 aminokwasów), do ponad 2500 w zwierzęcej syntazie kwasów tłuszczowych. Aktywność enzymów jest determinowana ich strukturą czwartorzędową (ułożeniem przestrzennym). Enzymy są zazwyczaj dużo większe od substratów, które przerabiają, ale z kolei zwykle tylko kilka kluczowych aminokwasów jest bezpośrednio zaangażowanych w katalizę. Region, który bezpośrednio wiąże się i oddziałuje z substratem oraz zawiera kluczowe do przebiegu reakcji reszty aminokwasowe, nazywany jest miejscem aktywnym (centrum aktywnym). Prócz niego enzymy mogą zawierać miejsca wiązania kofaktorów – niezbędnych do aktywności enzymatycznej lub jej regulacji (patrz: Kofaktory, grupy prostetyczne i koenzymy). Enzymy mogą także zawierać dodatkowe miejsca wiązania małych cząsteczek, na przykład pośrednich lub bezpośrednich produktów czy substratów szlaków metabolicznych obsługiwanych przez enzym, które związane mogą dodatkowo regulować aktywność enzymu na zasadzie sprzężenia zwrotnego.

W jaki sposób niezwiązane cząsteczki metaboliczne są w stanie wpływać na aktywność enzymów?

True