arabic_text
stringlengths 23
1.21k
| polish_translation
stringlengths 18
1.03k
|
|---|---|
ٱلشَّهْرُ ٱلْحَرَامُ بِٱلشَّهْرِ ٱلْحَرَامِ وَٱلْحُرُمَٰتُ قِصَاصٌۭ ۚ فَمَنِ ٱعْتَدَىٰ عَلَيْكُمْ فَٱعْتَدُوا۟ عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا ٱعْتَدَىٰ عَلَيْكُمْ ۚ وَٱتَّقُوا۟ ٱللَّهَ وَٱعْلَمُوٓا۟ أَنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلْمُتَّقِينَ | Miesiąc święty za miesiąc święty. Rzeczy święte podlegają prawu talionu. A jeśli kto na was napadnie, to wy napadnijcie na niego podobnie, jak on napadł na was. Bójcie się Boga i wiedzcie, że Bóg jest z bogobojnymi! |
وَأَنفِقُوا۟ فِى سَبِيلِ ٱللَّهِ وَلَا تُلْقُوا۟ بِأَيْدِيكُمْ إِلَى ٱلتَّهْلُكَةِ ۛ وَأَحْسِنُوٓا۟ ۛ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلْمُحْسِنِينَ | Rozdawajcie na drodze Boga! Nie rzucajcie się własnymi rękami ku zatraceniu! Czyńcie dobro, zaprawdę, Bóg kocha czyniących dobro! |
وَأَتِمُّوا۟ ٱلْحَجَّ وَٱلْعُمْرَةَ لِلَّهِ ۚ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا ٱسْتَيْسَرَ مِنَ ٱلْهَدْىِ ۖ وَلَا تَحْلِقُوا۟ رُءُوسَكُمْ حَتَّىٰ يَبْلُغَ ٱلْهَدْىُ مَحِلَّهُۥ ۚ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ بِهِۦٓ أَذًۭى مِّن رَّأْسِهِۦ فَفِدْيَةٌۭ مِّن صِيَامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُكٍۢ ۚ فَإِذَآ أَمِنتُمْ فَمَن تَمَتَّعَ بِٱلْعُمْرَةِ إِلَى ٱلْحَجِّ فَمَا ٱسْتَيْسَرَ مِنَ ٱلْهَدْىِ ۚ فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلَٰثَةِ أَيَّامٍۢ فِى ٱلْحَجِّ وَسَبْعَةٍ إِذَا رَجَعْتُمْ ۗ تِلْكَ عَشَرَةٌۭ كَامِلَةٌۭ ۗ ذَٰلِكَ لِمَن لَّمْ يَكُنْ أَهْلُهُۥ حَاضِرِى ٱلْمَسْجِدِ ٱلْحَرَامِ ۚ وَٱتَّقُوا۟ ٱللَّهَ وَٱعْلَمُوٓا۟ أَنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلْعِقَابِ | Dokonajcie pielgrzymki i odwiedzin dla Boga. A jeśli jesteście powstrzymywani, to złóżcie ofiarę, jaka jest dla was możliwa. I nie gólcie sobie głów, dopóki ofiara nie dotrze do swego miejsca. A kto z was jest chory albo ma coś dokuczliwego na głowie, to jako okup obowiązuje go: post albo jałmużna, albo ofiara rytualna. A kiedy jesteście bezpieczni, to ten, kto pragnie połączyć odwiedziny z pielgrzymką, obowiązany jest złożyć w ofierze to, co jest możliwe. A kto nie może znaleźć ofiary, ten powinien pościć trzy dni podczas pielgrzymki i siedem dni po powrocie; to jest dziesięć dni w całości. To obowiązuje tego, którego rodzina nie jest obecna w świętym Meczecie. Bójcie się Boga i wiedzcie, że Bóg jest straszny w karaniu! |
ٱلْحَجُّ أَشْهُرٌۭ مَّعْلُومَٰتٌۭ ۚ فَمَن فَرَضَ فِيهِنَّ ٱلْحَجَّ فَلَا رَفَثَ وَلَا فُسُوقَ وَلَا جِدَالَ فِى ٱلْحَجِّ ۗ وَمَا تَفْعَلُوا۟ مِنْ خَيْرٍۢ يَعْلَمْهُ ٱللَّهُ ۗ وَتَزَوَّدُوا۟ فَإِنَّ خَيْرَ ٱلزَّادِ ٱلتَّقْوَىٰ ۚ وَٱتَّقُونِ يَٰٓأُو۟لِى ٱلْأَلْبَٰبِ | Pielgrzymka przypada na miesiące wiadome. Kto więc przedsiębierze podczas nich pielgrzymkę, niech się powstrzyma od wszelkich poufałości, od wszelkiej rozpusty i od wszelkich sporów w czasie pielgrzymki. Cokolwiek uczynicie dobrego, Bóg o tym wie. Zabierzcie ze sobą zaopatrzenie na drogę; lecz najlepsze zaopatrzenie - to bojaźń Boża! Przeto bójcie się Mnie, o wy, którzy posiadacie rozsądek! |
لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَبْتَغُوا۟ فَضْلًۭا مِّن رَّبِّكُمْ ۚ فَإِذَآ أَفَضْتُم مِّنْ عَرَفَٰتٍۢ فَٱذْكُرُوا۟ ٱللَّهَ عِندَ ٱلْمَشْعَرِ ٱلْحَرَامِ ۖ وَٱذْكُرُوهُ كَمَا هَدَىٰكُمْ وَإِن كُنتُم مِّن قَبْلِهِۦ لَمِنَ ٱلضَّآلِّينَ | Nie jest dla was grzechem, że poszukujecie łaski od waszego Pana. A kiedy wyruszycie z Arafatu, wspominajcie Boga przy świętym miejscu pamięci. Wspominajcie Go tak, jak On was poprowadził drogą prostą, chociaż przedtem byliście między błądzącymi. |
ثُمَّ أَفِيضُوا۟ مِنْ حَيْثُ أَفَاضَ ٱلنَّاسُ وَٱسْتَغْفِرُوا۟ ٱللَّهَ ۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٌۭ رَّحِيمٌۭ | Następnie wyruszcie tam, skąd wyruszyli ludzie, i proście Boga o przebaczenie! Zaprawdę, Bóg jest przebaczający, litościwy! |
فَإِذَا قَضَيْتُم مَّنَٰسِكَكُمْ فَٱذْكُرُوا۟ ٱللَّهَ كَذِكْرِكُمْ ءَابَآءَكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْرًۭا ۗ فَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَقُولُ رَبَّنَآ ءَاتِنَا فِى ٱلدُّنْيَا وَمَا لَهُۥ فِى ٱلْءَاخِرَةِ مِنْ خَلَٰقٍۢ | A kiedy odprawicie już wasze obrzędy, wspominajcie Boga tak, jak wspominacie waszych ojców, a nawet jeszcze mocniej! Wśród ludzi są tacy, którzy mówią: "Panie nasz! Daj nam na tym świecie!" Tacy nie będą mieli udziału w życiu ostatecznym. |
وَمِنْهُم مَّن يَقُولُ رَبَّنَآ ءَاتِنَا فِى ٱلدُّنْيَا حَسَنَةًۭ وَفِى ٱلْءَاخِرَةِ حَسَنَةًۭ وَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ | Wśród nich są tacy, którzy mówią: "Panie nasz! Daj nam dobro na tym świecie i dobro w życiu ostatecznym! I uchroń nas od kary ognia!". |
أُو۟لَٰٓئِكَ لَهُمْ نَصِيبٌۭ مِّمَّا كَسَبُوا۟ ۚ وَٱللَّهُ سَرِيعُ ٱلْحِسَابِ | Tych czeka udział w tym, co oni sobie zarobili. A Bóg jest szybki w rachunku! |
۞ وَٱذْكُرُوا۟ ٱللَّهَ فِىٓ أَيَّامٍۢ مَّعْدُودَٰتٍۢ ۚ فَمَن تَعَجَّلَ فِى يَوْمَيْنِ فَلَآ إِثْمَ عَلَيْهِ وَمَن تَأَخَّرَ فَلَآ إِثْمَ عَلَيْهِ ۚ لِمَنِ ٱتَّقَىٰ ۗ وَٱتَّقُوا۟ ٱللَّهَ وَٱعْلَمُوٓا۟ أَنَّكُمْ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ | Wspominajcie Boga w dniach oznaczonych! A kto się śpieszy i chce tego dokonać w dwóch dniach, nie popełnia grzechu; a kto się opóźnia, nie popełnia grzechu - jeśli jest bogobojny. Bójcie się Boga i wiedzcie, że zostaniecie ku Niemu zebrani! |
وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يُعْجِبُكَ قَوْلُهُۥ فِى ٱلْحَيَوٰةِ ٱلدُّنْيَا وَيُشْهِدُ ٱللَّهَ عَلَىٰ مَا فِى قَلْبِهِۦ وَهُوَ أَلَدُّ ٱلْخِصَامِ | Wśród ludzi jest taki, którego słowa dotyczące życia na tym świecie podobają ci się; on bierze Boga za świadka na to, co jest w jego sercu; a przecież jest on najbardziej zawziętym przeciwnikiem. |
وَإِذَا تَوَلَّىٰ سَعَىٰ فِى ٱلْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَيُهْلِكَ ٱلْحَرْثَ وَٱلنَّسْلَ ۗ وَٱللَّهُ لَا يُحِبُّ ٱلْفَسَادَ | A kiedy się odwróci, chodzi po ziemi, aby szerzyć na niej zgorszenie i niszczyć zasiewy i bydło. A Bóg nie miłuje zgorszenia! |
وَإِذَا قِيلَ لَهُ ٱتَّقِ ٱللَّهَ أَخَذَتْهُ ٱلْعِزَّةُ بِٱلْإِثْمِ ۚ فَحَسْبُهُۥ جَهَنَّمُ ۚ وَلَبِئْسَ ٱلْمِهَادُ | A kiedy mu mówią: "Bój się Boga!", to chwyta go grzeszna duma. Wystarczy mu Gehenna! A jakże to złe miejsce wypoczynku! |
وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَشْرِى نَفْسَهُ ٱبْتِغَآءَ مَرْضَاتِ ٱللَّهِ ۗ وَٱللَّهُ رَءُوفٌۢ بِٱلْعِبَادِ | Wśród ludzi jest taki, który sprzedaje swoją duszę, poszukując zadowolenia Boga. A Bóg jest dobrotliwy dla swoich sług. |
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ ٱدْخُلُوا۟ فِى ٱلسِّلْمِ كَآفَّةًۭ وَلَا تَتَّبِعُوا۟ خُطُوَٰتِ ٱلشَّيْطَٰنِ ۚ إِنَّهُۥ لَكُمْ عَدُوٌّۭ مُّبِينٌۭ | O wy, którzy wierzycie! Wejdźcie całkowicie w pokój i nie postępujcie śladami szatana! Zaprawdę, on jest dla was wrogiem oczywistym! |
فَإِن زَلَلْتُم مِّنۢ بَعْدِ مَا جَآءَتْكُمُ ٱلْبَيِّنَٰتُ فَٱعْلَمُوٓا۟ أَنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ | A jeśli się potkniecie, kiedy już otrzymaliście jasne dowody, to wiedzcie, że Bóg jest potężny, mądry! |
هَلْ يَنظُرُونَ إِلَّآ أَن يَأْتِيَهُمُ ٱللَّهُ فِى ظُلَلٍۢ مِّنَ ٱلْغَمَامِ وَٱلْمَلَٰٓئِكَةُ وَقُضِىَ ٱلْأَمْرُ ۚ وَإِلَى ٱللَّهِ تُرْجَعُ ٱلْأُمُورُ | Czyż oni czekają tylko, aż przyjdzie do nich Bóg w cieniu chmur, i aniołowie? Sprawa już została rozstrzygnięta i do Boga powracają wszystkie sprawy. |
سَلْ بَنِىٓ إِسْرَٰٓءِيلَ كَمْ ءَاتَيْنَٰهُم مِّنْ ءَايَةٍۭ بَيِّنَةٍۢ ۗ وَمَن يُبَدِّلْ نِعْمَةَ ٱللَّهِ مِنۢ بَعْدِ مَا جَآءَتْهُ فَإِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلْعِقَابِ | Zapytaj synów Izraela, ileż jasnych znaków im daliśmy! A kto zmienia dobrodziejstwo Boga, już po tym, jak ono do niego przyszło... Zaprawdę, Bóg jest straszny w karaniu! |
زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا۟ ٱلْحَيَوٰةُ ٱلدُّنْيَا وَيَسْخَرُونَ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ ۘ وَٱلَّذِينَ ٱتَّقَوْا۟ فَوْقَهُمْ يَوْمَ ٱلْقِيَٰمَةِ ۗ وَٱللَّهُ يَرْزُقُ مَن يَشَآءُ بِغَيْرِ حِسَابٍۢ | Życie na tym świecie wydaje się piękne tym, którzy nie wierzą; oni szydzą z tych, którzy wierzą. Ale ci, którzy są bogobojni, będą ponad nimi w Dniu Zmartwychwstania. Bóg daje zaopatrzenie, komu chce, bez rachunku! |
كَانَ ٱلنَّاسُ أُمَّةًۭ وَٰحِدَةًۭ فَبَعَثَ ٱللَّهُ ٱلنَّبِيِّۦنَ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ وَأَنزَلَ مَعَهُمُ ٱلْكِتَٰبَ بِٱلْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ ٱلنَّاسِ فِيمَا ٱخْتَلَفُوا۟ فِيهِ ۚ وَمَا ٱخْتَلَفَ فِيهِ إِلَّا ٱلَّذِينَ أُوتُوهُ مِنۢ بَعْدِ مَا جَآءَتْهُمُ ٱلْبَيِّنَٰتُ بَغْيًۢا بَيْنَهُمْ ۖ فَهَدَى ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ لِمَا ٱخْتَلَفُوا۟ فِيهِ مِنَ ٱلْحَقِّ بِإِذْنِهِۦ ۗ وَٱللَّهُ يَهْدِى مَن يَشَآءُ إِلَىٰ صِرَٰطٍۢ مُّسْتَقِيمٍ | Ludzie byli jednym narodem. I posłał Bóg proroków jako zwiastunów dobrej wieści i jako ostrzegających. On zesłał wraz z nimi Księgę z prawdą, aby rozsądzać między ludźmi to, w czym oni się poróżnili. Poróżnili się zaś tylko ci, którym ona została dana - po tym, jak przyszły do nich jasne dowody - przez wzajemną zawiść. I Bóg poprowadził tych, którzy uwierzyli, ku prawdzie, co do której oni się poróżnili, za Jego zezwoleniem. Bóg prowadzi, kogo chce, ku drodze prostej. |
أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُوا۟ ٱلْجَنَّةَ وَلَمَّا يَأْتِكُم مَّثَلُ ٱلَّذِينَ خَلَوْا۟ مِن قَبْلِكُم ۖ مَّسَّتْهُمُ ٱلْبَأْسَآءُ وَٱلضَّرَّآءُ وَزُلْزِلُوا۟ حَتَّىٰ يَقُولَ ٱلرَّسُولُ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ مَعَهُۥ مَتَىٰ نَصْرُ ٱللَّهِ ۗ أَلَآ إِنَّ نَصْرَ ٱللَّهِ قَرِيبٌۭ | Czy wy sądzicie, że wejdziecie do Ogrodu, kiedy jeszcze nie doszło do was nic podobnego do tego, co przyszło do tych, którzy przeminęli przed wami? Dotknęło ich nieszczęście i przeciwność, i doznali wstrząśnienia, aż mówili Posłaniec i ci, którzy z nim uwierzyli: "Kiedyż przyjdzie pomoc Boga?" Zaprawdę, pomoc Boga jest bliska! |
يَسْـَٔلُونَكَ مَاذَا يُنفِقُونَ ۖ قُلْ مَآ أَنفَقْتُم مِّنْ خَيْرٍۢ فَلِلْوَٰلِدَيْنِ وَٱلْأَقْرَبِينَ وَٱلْيَتَٰمَىٰ وَٱلْمَسَٰكِينِ وَٱبْنِ ٱلسَّبِيلِ ۗ وَمَا تَفْعَلُوا۟ مِنْ خَيْرٍۢ فَإِنَّ ٱللَّهَ بِهِۦ عَلِيمٌۭ | Będą ciebie pytać o to, co oni mają rozdawać. Powiedz: "To, co wy rozdajecie z dóbr, powinno być dla rodziców i bliskich krewnych, dla sierot, biedaków i podróżnego. A cokolwiek czynicie dobrego, to, zaprawdę, Bóg o tym wie!". |
كُتِبَ عَلَيْكُمُ ٱلْقِتَالُ وَهُوَ كُرْهٌۭ لَّكُمْ ۖ وَعَسَىٰٓ أَن تَكْرَهُوا۟ شَيْـًۭٔا وَهُوَ خَيْرٌۭ لَّكُمْ ۖ وَعَسَىٰٓ أَن تُحِبُّوا۟ شَيْـًۭٔا وَهُوَ شَرٌّۭ لَّكُمْ ۗ وَٱللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ | Przepisana wam jest walka, chociaż jest wam nienawistna. Być może, czujecie wstręt do jakiejś rzeczy, choć jest dla was dobra. Być może, kochacie jakąś rzecz, choć jest dla was zła. Bóg wie, ale wy nie wiecie! |
يَسْـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلشَّهْرِ ٱلْحَرَامِ قِتَالٍۢ فِيهِ ۖ قُلْ قِتَالٌۭ فِيهِ كَبِيرٌۭ ۖ وَصَدٌّ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ وَكُفْرٌۢ بِهِۦ وَٱلْمَسْجِدِ ٱلْحَرَامِ وَإِخْرَاجُ أَهْلِهِۦ مِنْهُ أَكْبَرُ عِندَ ٱللَّهِ ۚ وَٱلْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ ٱلْقَتْلِ ۗ وَلَا يَزَالُونَ يُقَٰتِلُونَكُمْ حَتَّىٰ يَرُدُّوكُمْ عَن دِينِكُمْ إِنِ ٱسْتَطَٰعُوا۟ ۚ وَمَن يَرْتَدِدْ مِنكُمْ عَن دِينِهِۦ فَيَمُتْ وَهُوَ كَافِرٌۭ فَأُو۟لَٰٓئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَٰلُهُمْ فِى ٱلدُّنْيَا وَٱلْءَاخِرَةِ ۖ وَأُو۟لَٰٓئِكَ أَصْحَٰبُ ٱلنَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَٰلِدُونَ | Będą ciebie pytać o miesiąc święty i walkę w tym miesiącu. Powiedz: "Walka w tym miesiącu jest rzeczą wielką, lecz odsunięcie od drogi Boga, niewiara w Niego i w święty Meczet, wypędzenie z niego jego mieszkańców jest rzeczą jeszcze większą w oczach Boga. Prześladowanie jest gorsze niż zabicie." Oni nie przestaną was zwalczać, dopóki nie odwrócą was od waszej religii, jeśli to potrafią. A kto z was wyrzeknie się swej religii i umrze jako niewierny - to dla takich daremne będą ich uczynki na tym świecie i w życiu ostatecznym. Tacy będą mieszkańcami ognia; oni tam będą przebywać na wieki. |
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَٱلَّذِينَ هَاجَرُوا۟ وَجَٰهَدُوا۟ فِى سَبِيلِ ٱللَّهِ أُو۟لَٰٓئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ ٱللَّهِ ۚ وَٱللَّهُ غَفُورٌۭ رَّحِيمٌۭ | Zaprawdę, ci, którzy uwierzyli i ci, którzy wywędrowali razem, i ci, którzy walczyli na drodze Boga, - spodziewają się miłosierdzia Boga. A Bóg jest przebaczający, litościwy! |
۞ يَسْـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلْخَمْرِ وَٱلْمَيْسِرِ ۖ قُلْ فِيهِمَآ إِثْمٌۭ كَبِيرٌۭ وَمَنَٰفِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَآ أَكْبَرُ مِن نَّفْعِهِمَا ۗ وَيَسْـَٔلُونَكَ مَاذَا يُنفِقُونَ قُلِ ٱلْعَفْوَ ۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمُ ٱلْءَايَٰتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ | Będą ciebie pytać o wino i grę majsir. Powiedz: "W nich jest wielki grzech i pewne korzyści dla ludzi; lecz grzech jest większy aniżeli korzyść z nich." Będą ciebie pytać o to, co oni mają rozdawać. Powiedz: "To, co jest zbyteczne." Tak Bóg wyjaśnia wam znaki! Być może, wy się zastanowicie |
فِى ٱلدُّنْيَا وَٱلْءَاخِرَةِ ۗ وَيَسْـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلْيَتَٰمَىٰ ۖ قُلْ إِصْلَاحٌۭ لَّهُمْ خَيْرٌۭ ۖ وَإِن تُخَالِطُوهُمْ فَإِخْوَٰنُكُمْ ۚ وَٱللَّهُ يَعْلَمُ ٱلْمُفْسِدَ مِنَ ٱلْمُصْلِحِ ۚ وَلَوْ شَآءَ ٱللَّهُ لَأَعْنَتَكُمْ ۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌۭ | Nad tym życiem i nad życiem ostatecznym! Będą ciebie pytać o sieroty. Powiedz: "Ulepszenie ich doli jest dobrem. A jeśli mieszacie się z nimi - to oni są waszymi braćmi. Bóg rozróżnia tego, który szerzy zgorszenie, od tego, który czyni dobro. A gdyby Bóg zechciał, to spadłyby na was trudności." Zaprawdę, Bóg jest potężny, mądry! |
وَلَا تَنكِحُوا۟ ٱلْمُشْرِكَٰتِ حَتَّىٰ يُؤْمِنَّ ۚ وَلَأَمَةٌۭ مُّؤْمِنَةٌ خَيْرٌۭ مِّن مُّشْرِكَةٍۢ وَلَوْ أَعْجَبَتْكُمْ ۗ وَلَا تُنكِحُوا۟ ٱلْمُشْرِكِينَ حَتَّىٰ يُؤْمِنُوا۟ ۚ وَلَعَبْدٌۭ مُّؤْمِنٌ خَيْرٌۭ مِّن مُّشْرِكٍۢ وَلَوْ أَعْجَبَكُمْ ۗ أُو۟لَٰٓئِكَ يَدْعُونَ إِلَى ٱلنَّارِ ۖ وَٱللَّهُ يَدْعُوٓا۟ إِلَى ٱلْجَنَّةِ وَٱلْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِۦ ۖ وَيُبَيِّنُ ءَايَٰتِهِۦ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ | I nie żeńcie się z kobietami, które czczą bożków, dopóki one nie uwierzą. A niewolnica wierząca jest lepsza od kobiety czczącej bożków, chociażbyście ją podziwiali. I nie wydawajcie za mąż za czcicieli bożków, dopóki oni nie uwierzą. A niewolnik wierzący jest lepszy od czciciela bożków, chociażbyście go podziwiali. Oni wzywają do ognia, a Bóg wzywa do Ogrodu i do przebaczenia, za Jego zezwoleniem! On wyjaśnia ludziom Swoje znaki. Być może, oni sobie przypomną! |
وَيَسْـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلْمَحِيضِ ۖ قُلْ هُوَ أَذًۭى فَٱعْتَزِلُوا۟ ٱلنِّسَآءَ فِى ٱلْمَحِيضِ ۖ وَلَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّىٰ يَطْهُرْنَ ۖ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ ٱللَّهُ ۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلتَّوَّٰبِينَ وَيُحِبُّ ٱلْمُتَطَهِّرِينَ | Będą ciebie pytać o okres miesięczny. Powiedz: "To jest dolegliwość. Trzymajcie się więc z dala od kobiet podczas okresu miesięcznego i nie zbliżajcie się do nich, dopóki one się nie oczyszczą. A kiedy się oczyszczą, to przychodźcie do nich, tak jak nakazał wam Bóg." Zaprawdę, Bóg kocha tych, którzy się kajają, i kocha tych, którzy się oczyszczają! |
نِسَآؤُكُمْ حَرْثٌۭ لَّكُمْ فَأْتُوا۟ حَرْثَكُمْ أَنَّىٰ شِئْتُمْ ۖ وَقَدِّمُوا۟ لِأَنفُسِكُمْ ۚ وَٱتَّقُوا۟ ٱللَّهَ وَٱعْلَمُوٓا۟ أَنَّكُم مُّلَٰقُوهُ ۗ وَبَشِّرِ ٱلْمُؤْمِنِينَ | Wasze żony są dla was polem uprawnym. Przychodźcie więc do waszego pola, jak chcecie, i czyńcie pierwej coś dobrego dla samych siebie. |
وَلَا تَجْعَلُوا۟ ٱللَّهَ عُرْضَةًۭ لِّأَيْمَٰنِكُمْ أَن تَبَرُّوا۟ وَتَتَّقُوا۟ وَتُصْلِحُوا۟ بَيْنَ ٱلنَّاسِ ۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌۭ | I nie czyńcie Boga przedmiotem waszych przysiąg, by nie czynić dobra, by nie być bogobojnym i by nie zaprowadzać zgody między ludźmi. A Bóg jest Słyszący, Wszechwiedzący! |
لَّا يُؤَاخِذُكُمُ ٱللَّهُ بِٱللَّغْوِ فِىٓ أَيْمَٰنِكُمْ وَلَٰكِن يُؤَاخِذُكُم بِمَا كَسَبَتْ قُلُوبُكُمْ ۗ وَٱللَّهُ غَفُورٌ حَلِيمٌۭ | Bóg nie będzie was karał za wasze nieprzemyślane przysięgi, lecz będzie was karał za to, co uczyniły wasze serca. Bóg jest Przebaczający, Łaskawy! |
لِّلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِن نِّسَآئِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍۢ ۖ فَإِن فَآءُو فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٌۭ رَّحِيمٌۭ | Ci, którzy przysięgają wstrzemięźliwość od swoich żon, mają oczekiwać cztery miesiące. A jeśli się zwrócą [do nich], to zaprawdę, Bóg jest Przebaczający, Litościwy! |
وَإِنْ عَزَمُوا۟ ٱلطَّلَٰقَ فَإِنَّ ٱللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌۭ | A jeśli zdecydują się na rozwód, to zaprawdę, Bóg jest Słyszący, Wszechwiedzący! |
وَٱلْمُطَلَّقَٰتُ يَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ ثَلَٰثَةَ قُرُوٓءٍۢ ۚ وَلَا يَحِلُّ لَهُنَّ أَن يَكْتُمْنَ مَا خَلَقَ ٱللَّهُ فِىٓ أَرْحَامِهِنَّ إِن كُنَّ يُؤْمِنَّ بِٱللَّهِ وَٱلْيَوْمِ ٱلْءَاخِرِ ۚ وَبُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِى ذَٰلِكَ إِنْ أَرَادُوٓا۟ إِصْلَٰحًۭا ۚ وَلَهُنَّ مِثْلُ ٱلَّذِى عَلَيْهِنَّ بِٱلْمَعْرُوفِ ۚ وَلِلرِّجَالِ عَلَيْهِنَّ دَرَجَةٌۭ ۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ | I rozwiedzione kobiety niech czekają na siebie przez trzy okresy krwawienia; nie jest dla nich dozwolone, aby ukrywały to, co Bóg stworzył w ich łonach, jeśli wierzą w Boga i Dzień Ostatni. I mężowie ich mają prawo do ich powrotu w tym przypadku, jeśli pragną poprawy. I mają one prawo do podobnej opieki, jaka jest nałożona na nie w sposób uzasadniony; a mężczyźni mają przewagę nad nimi. A Bóg jest potężny i mądry. |
ٱلطَّلَٰقُ مَرَّتَانِ ۖ فَإِمْسَاكٌۢ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِيحٌۢ بِإِحْسَٰنٍۢ ۗ وَلَا يَحِلُّ لَكُمْ أَن تَأْخُذُوا۟ مِمَّآ ءَاتَيْتُمُوهُنَّ شَيْـًٔا إِلَّآ أَن يَخَافَآ أَلَّا يُقِيمَا حُدُودَ ٱللَّهِ ۖ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا يُقِيمَا حُدُودَ ٱللَّهِ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا فِيمَا ٱفْتَدَتْ بِهِۦ ۗ تِلْكَ حُدُودُ ٱللَّهِ فَلَا تَعْتَدُوهَا ۚ وَمَن يَتَعَدَّ حُدُودَ ٱللَّهِ فَأُو۟لَٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّٰلِمُونَ | Rozwód jest [dopuszczalny] dwa razy. Potem albo zatrzymanie [żony] w sposób godny, albo zwolnienie jej w sposób piękny. I nie jest wam dozwolone brać nic z tego, co im daliście, chyba że oboje obawiają się, że nie będą w stanie utrzymać granic Boga. A jeśli się obawiacie, że nie utrzymacie granic Boga, to nie ma winy dla żadnego z nich w tym, co ona da jako okup. Takie są granice Boga, więc ich nie przekraczajcie. A kto przekracza granice Boga, ci są niesprawiedliwi. |
فَإِن طَلَّقَهَا فَلَا تَحِلُّ لَهُۥ مِنۢ بَعْدُ حَتَّىٰ تَنكِحَ زَوْجًا غَيْرَهُۥ ۗ فَإِن طَلَّقَهَا فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَآ أَن يَتَرَاجَعَآ إِن ظَنَّآ أَن يُقِيمَا حُدُودَ ٱللَّهِ ۗ وَتِلْكَ حُدُودُ ٱللَّهِ يُبَيِّنُهَا لِقَوْمٍۢ يَعْلَمُونَ | Jeśli ją rozwiedzie, nie będzie mu dozwolone jej ponowne wzięcie aż do czasu, gdy zawrze małżeństwo z kimś innym. Jeśli ją rozwiedzie, nie będzie dla nich żadnej winy, aby się ze sobą pojednali, jeśli będą mieli nadzieję, że będą przestrzegać granic ustanowionych przez Allaha. Te granice Allaha są jasno określone dla ludzi, którzy mają wiedzę. |
وَإِذَا طَلَّقْتُمُ ٱلنِّسَآءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍۢ ۚ وَلَا تُمْسِكُوهُنَّ ضِرَارًۭا لِّتَعْتَدُوا۟ ۚ وَمَن يَفْعَلْ ذَٰلِكَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُۥ ۚ وَلَا تَتَّخِذُوٓا۟ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ هُزُوًۭا ۚ وَٱذْكُرُوا۟ نِعْمَتَ ٱللَّهِ عَلَيْكُمْ وَمَآ أَنزَلَ عَلَيْكُم مِّنَ ٱلْكِتَٰبِ وَٱلْحِكْمَةِ يَعِظُكُم بِهِۦ ۚ وَٱتَّقُوا۟ ٱللَّهَ وَٱعْلَمُوٓا۟ أَنَّ ٱللَّهَ بِكُلِّ شَىْءٍ عَلِيمٌۭ | A kiedy rozwodzicie się z kobietami i one osiągną swój termin [oczekiwania], to albo zatrzymajcie je w sposób godny, albo zwolnijcie je w sposób godny. Ale nie zatrzymujcie ich na siłę, abyście przekraczali [granice]. Kto tak czyni, ten sam sobie wyrządza niesprawiedliwość. I nie bierzcie znaków Boga za żart. Wspominajcie dobrodziejstwo Boga nad wami i to, co On wam zesłał z Księgi i mądrości, aby was przez to napominać. Bójcie się Boga i wiedzcie, że Bóg o każdej rzeczy jest Wszechwiedzący! |
وَإِذَا طَلَّقْتُمُ ٱلنِّسَآءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا تَعْضُلُوهُنَّ أَن يَنكِحْنَ أَزْوَٰجَهُنَّ إِذَا تَرَٰضَوْا۟ بَيْنَهُم بِٱلْمَعْرُوفِ ۗ ذَٰلِكَ يُوعَظُ بِهِۦ مَن كَانَ مِنكُمْ يُؤْمِنُ بِٱللَّهِ وَٱلْيَوْمِ ٱلْءَاخِرِ ۗ ذَٰلِكُمْ أَزْكَىٰ لَكُمْ وَأَطْهَرُ ۗ وَٱللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ | A kiedy rozwodzicie się z kobietami i one osiągną swój termin [oczekiwania], nie przeszkadzajcie im w zawieraniu małżeństwa z ich [poprzednimi lub nowymi] mężami, jeśli doszli do porozumienia w sposób godny. To jest napomnienie dla tego spośród was, kto wierzy w Boga i Dzień Ostatni. To jest dla was czystsze i bardziej nieskalane. Bóg wie, a wy nie wiecie. |
۞ وَٱلْوَٰلِدَٰتُ يُرْضِعْنَ أَوْلَٰدَهُنَّ حَوْلَيْنِ كَامِلَيْنِ ۖ لِمَنْ أَرَادَ أَن يُتِمَّ ٱلرَّضَاعَةَ ۚ وَعَلَى ٱلْمَوْلُودِ لَهُۥ رِزْقُهُنَّ وَكِسْوَتُهُنَّ بِٱلْمَعْرُوفِ ۚ لَا تُكَلَّفُ نَفْسٌ إِلَّا وُسْعَهَا ۚ لَا تُضَآرَّ وَٰلِدَةٌۢ بِوَلَدِهَا وَلَا مَوْلُودٌۭ لَّهُۥ بِوَلَدِهِۦ ۚ وَعَلَى ٱلْوَارِثِ مِثْلُ ذَٰلِكَ ۗ فَإِنْ أَرَادَا فِصَالًا عَن تَرَاضٍۢ مِّنْهُمَا وَتَشَاوُرٍۢ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا ۗ وَإِنْ أَرَدتُّمْ أَن تَسْتَرْضِعُوٓا۟ أَوْلَٰدَكُمْ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِذَا سَلَّمْتُم مَّآ ءَاتَيْتُم بِٱلْمَعْرُوفِ ۗ وَٱتَّقُوا۟ ٱللَّهَ وَٱعْلَمُوٓا۟ أَنَّ ٱللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌۭ | Matki karmią swoje dzieci piersią przez całe dwa lata - dla tego, kto chce wypełnić okres karmienia. A na ojcu dziecka spoczywa obowiązek zapewnienia im pożywienia i odzieży w sposób godny. Nikt nie jest obciążony ponad swoje możliwości. Niech matka nie cierpi z powodu swojego dziecka ani ojciec z powodu swojego dziecka. Podobny obowiązek spoczywa na spadkobiercy. A jeśli oboje [rodzice] zechcą odstawić [dziecko] od piersi za wzajemną zgodą i po naradzie, to nie ma dla nich winy. A jeśli chcecie znaleźć mamkę dla waszych dzieci, to nie ma dla was winy, pod warunkiem że zapłacicie to, co obiecaliście, w sposób godny. Bójcie się Boga i wiedzcie, że Bóg widzi dobrze to, co czynicie. |
وَٱلَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنكُمْ وَيَذَرُونَ أَزْوَٰجًۭا يَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍۢ وَعَشْرًۭا ۖ فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا فَعَلْنَ فِىٓ أَنفُسِهِنَّ بِٱلْمَعْرُوفِ ۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌۭ | Ci z was, którzy umrą i pozostawią żony, one mają oczekiwać cztery miesiące i dziesięć [dni]. A kiedy osiągną swój termin, nie ma dla was winy w tym, co one uczynią ze sobą w sposób godny. Bóg jest świadom tego, co czynicie. |
وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا عَرَّضْتُم بِهِۦ مِنْ خِطْبَةِ ٱلنِّسَآءِ أَوْ أَكْنَنتُمْ فِىٓ أَنفُسِكُمْ ۚ عَلِمَ ٱللَّهُ أَنَّكُمْ سَتَذْكُرُونَهُنَّ وَلَٰكِن لَّا تُوَاعِدُوهُنَّ سِرًّا إِلَّآ أَن تَقُولُوا۟ قَوْلًۭا مَّعْرُوفًۭا ۚ وَلَا تَعْزِمُوا۟ عُقْدَةَ ٱلنِّكَاحِ حَتَّىٰ يَبْلُغَ ٱلْكِتَٰبُ أَجَلَهُۥ ۚ وَٱعْلَمُوٓا۟ أَنَّ ٱللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِىٓ أَنفُسِكُمْ فَٱحْذَرُوهُ ۚ وَٱعْلَمُوٓا۟ أَنَّ ٱللَّهَ غَفُورٌ حَلِيمٌۭ | I nie ma dla was winy w tym, co aluzyjnie proponujecie kobietom [podczas ich okresu oczekiwania] lub co ukrywacie w swoich duszach. Bóg wie, że będziecie o nich pamiętać. Ale nie umawiajcie się z nimi potajemnie, chyba że powiecie słowo godne. I nie decydujcie się na zawarcie węzła małżeńskiego, dopóki nie upłynie przepisany czas. Wiedzcie, że Bóg wie, co jest w waszych duszach, więc strzeżcie się Go! I wiedzcie, że Bóg jest Przebaczający, Łaskawy! |
لَّا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِن طَلَّقْتُمُ ٱلنِّسَآءَ مَا لَمْ تَمَسُّوهُنَّ أَوْ تَفْرِضُوا۟ لَهُنَّ فَرِيضَةًۭ ۚ وَمَتِّعُوهُنَّ عَلَى ٱلْمُوسِعِ قَدَرُهُۥ وَعَلَى ٱلْمُقْتِرِ قَدَرُهُۥ مَتَٰعًۢا بِٱلْمَعْرُوفِ ۖ حَقًّا عَلَى ٱلْمُحْسِنِينَ | Nie ma dla was winy, jeśli rozwiedziecie się z kobietami, zanim ich dotknęliście lub zanim ustaliliście dla nich obowiązkowy dar. Obdarujcie je jednak odpowiednim zaopatrzeniem - zamożny według swoich możliwości, a ubogi według swoich możliwości - zaopatrzeniem w sposób godny. To jest obowiązek dla czyniących dobro. |
وَإِن طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِن قَبْلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ وَقَدْ فَرَضْتُمْ لَهُنَّ فَرِيضَةًۭ فَنِصْفُ مَا فَرَضْتُمْ إِلَّآ أَن يَعْفُونَ أَوْ يَعْفُوَا۟ ٱلَّذِى بِيَدِهِۦ عُقْدَةُ ٱلنِّكَاحِ ۚ وَأَن تَعْفُوٓا۟ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ ۚ وَلَا تَنسَوُا۟ ٱلْفَضْلَ بَيْنَكُمْ ۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ | A jeśli rozwiedziecie się z nimi, zanim ich dotknęliście, ale już ustaliliście dla nich obowiązkowy dar, to [należy się im] połowa tego, co ustaliliście, chyba że one zrezygnują lub zrezygnuje ten, w którego ręku jest węzeł małżeński. A jeśli wy zrezygnujecie [z waszej połowy], jest to bliższe bogobojności. I nie zapominajcie o życzliwości między wami. Zaprawdę, Bóg widzi dobrze to, co czynicie. |
حَٰفِظُوا۟ عَلَى ٱلصَّلَوَٰتِ وَٱلصَّلَوٰةِ ٱلْوُسْطَىٰ وَقُومُوا۟ لِلَّهِ قَٰنِتِينَ | Przestrzegajcie [regularnie] modlitw, a zwłaszcza modlitwy środkowej, i stawajcie przed Bogiem w pokorze. |
فَإِنْ خِفْتُمْ فَرِجَالًا أَوْ رُكْبَانًۭا ۖ فَإِذَآ أَمِنتُمْ فَٱذْكُرُوا۟ ٱللَّهَ كَمَا عَلَّمَكُم مَّا لَمْ تَكُونُوا۟ تَعْلَمُونَ | A jeśli jesteście w niebezpieczeństwie, [módlcie się] pieszo lub jadąc. A kiedy jesteście bezpieczni, wspominajcie Boga tak, jak On was nauczył tego, czego nie wiedzieliście. |
وَٱلَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنكُمْ وَيَذَرُونَ أَزْوَٰجًۭا وَصِيَّةًۭ لِّأَزْوَٰجِهِم مَّتَٰعًا إِلَى ٱلْحَوْلِ غَيْرَ إِخْرَاجٍۢ ۚ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِى مَا فَعَلْنَ فِىٓ أَنفُسِهِنَّ مِن مَّعْرُوفٍۢ ۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌۭ | A ci, którzy umierają wśród was i zostawiają żony, powinni zrobić testament dla swoich żon na rok, bez wypędzania ich. Jeżeli jednak wyjdą, nie ma na was winy w tym, co zrobią w swoich duszach, w sposób uczciwy. A Bóg jest Potężny, Mądry. |
وَلِلْمُطَلَّقَٰتِ مَتَٰعٌۢ بِٱلْمَعْرُوفِ ۖ حَقًّا عَلَى ٱلْمُتَّقِينَ | A rozwiedzionym kobietom należy się zaopatrzenie w sposób godny - to jest obowiązek dla bogobojnych. |
كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمْ ءَايَٰتِهِۦ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ | W ten sposób Bóg wyjaśnia wam Swoje znaki, abyście zrozumieli. |
۞ أَلَمْ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ خَرَجُوا۟ مِن دِيَٰرِهِمْ وَهُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ ٱلْمَوْتِ فَقَالَ لَهُمُ ٱللَّهُ مُوتُوا۟ ثُمَّ أَحْيَٰهُمْ ۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى ٱلنَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ | Czy nie widziałeś tych, którzy wyszli ze swoich domostw - a były ich tysiące - w obawie przed śmiercią? I Bóg powiedział do nich: "Umierajcie!". Potem On ich ożywił. Zaprawdę, Bóg jest władcą łaski dla ludzi, lecz większość ludzi nie jest wdzięczna. |
وَقَٰتِلُوا۟ فِى سَبِيلِ ٱللَّهِ وَٱعْلَمُوٓا۟ أَنَّ ٱللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌۭ | Walczcie na drodze Boga i wiedzcie, że Bóg słyszy i wie wszystko. |
مَّن ذَا ٱلَّذِى يُقْرِضُ ٱللَّهَ قَرْضًا حَسَنًۭا فَيُضَٰعِفَهُۥ لَهُۥٓ أَضْعَافًۭا كَثِيرَةًۭ ۚ وَٱللَّهُ يَقْبِضُ وَيَبْصُۜطُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ | Któż jest ten, co da Bogu piękną pożyczkę, aby On mu ją pomnożył wielokrotnie? Bóg zacieśnia i rozszerza [zaopatrzenie], i do Niego zostaniecie zwróceni. |
أَلَمْ تَرَ إِلَى ٱلْمَلَإِ مِنۢ بَنِىٓ إِسْرَٰٓءِيلَ مِنۢ بَعْدِ مُوسَىٰٓ إِذْ قَالُوا۟ لِنَبِىٍّۢ لَّهُمُ ٱبْعَثْ لَنَا مَلِكًۭا نُّقَٰتِلْ فِى سَبِيلِ ٱللَّهِ ۖ قَالَ هَلْ عَسَيْتُمْ إِن كُتِبَ عَلَيْكُمُ ٱلْقِتَالُ أَلَّا تُقَٰتِلُوا۟ ۖ قَالُوا۟ وَمَا لَنَآ أَلَّا نُقَٰتِلَ فِى سَبِيلِ ٱللَّهِ وَقَدْ أُخْرِجْنَا مِن دِيَٰرِنَا وَأَبْنَآئِنَا ۖ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ ٱلْقِتَالُ تَوَلَّوْا۟ إِلَّا قَلِيلًۭا مِّنْهُمْ ۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌۢ بِٱلظَّٰلِمِينَ | Czy nie widziałeś starszyzny synów Izraela po [śmierci] Mojżesza, kiedy powiedzieli do swojego proroka: "Wyznacz nam króla, abyśmy walczyli na drodze Boga"? On powiedział: "Czy jest możliwe, że jeśli zostanie wam nakazana walka, nie będziecie walczyć?" Oni powiedzieli: "Dlaczego mielibyśmy nie walczyć na drodze Boga, skoro zostaliśmy wypędzeni z naszych domostw i [rozdzieleni] od naszych synów?" Lecz kiedy została im nakazana walka, odwrócili się, z wyjątkiem nielicznych spośród nich. A Bóg zna dobrze niesprawiedliwych. |
وَقَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ ٱللَّهَ قَدْ بَعَثَ لَكُمْ طَالُوتَ مَلِكًۭا ۚ قَالُوٓا۟ أَنَّىٰ يَكُونُ لَهُ ٱلْمُلْكُ عَلَيْنَا وَنَحْنُ أَحَقُّ بِٱلْمُلْكِ مِنْهُ وَلَمْ يُؤْتَ سَعَةًۭ مِّنَ ٱلْمَالِ ۚ قَالَ إِنَّ ٱللَّهَ ٱصْطَفَىٰهُ عَلَيْكُمْ وَزَادَهُۥ بَسْطَةًۭ فِى ٱلْعِلْمِ وَٱلْجِسْمِ ۖ وَٱللَّهُ يُؤْتِى مُلْكَهُۥ مَن يَشَآءُ ۚ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٌۭ | I powiedział do nich ich prorok: "Zaprawdę, Bóg wyznaczył wam Taluta jako króla". Oni powiedzieli: "Jakże on może mieć władzę nad nami, skoro my mamy większe prawo do władzy niż on, a nie dano mu obfitości bogactw?" On powiedział: "Zaprawdę, Bóg wybrał go ponad was i obdarzył go obfitością wiedzy i siły fizycznej". A Bóg daje Swoją władzę, komu chce. Bóg jest Wszechogarniający, Wszechwiedzący. |
وَقَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ ءَايَةَ مُلْكِهِۦٓ أَن يَأْتِيَكُمُ ٱلتَّابُوتُ فِيهِ سَكِينَةٌۭ مِّن رَّبِّكُمْ وَبَقِيَّةٌۭ مِّمَّا تَرَكَ ءَالُ مُوسَىٰ وَءَالُ هَٰرُونَ تَحْمِلُهُ ٱلْمَلَٰٓئِكَةُ ۚ إِنَّ فِى ذَٰلِكَ لَءَايَةًۭ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ | I powiedział do nich ich prorok: "Zaprawdę, znakiem jego władzy będzie to, że przyjdzie do was Arka [Przymierza], w której jest spokój od waszego Pana i pozostałość tego, co pozostawił ród Mojżesza i ród Aarona. Będą ją nieśli aniołowie. Zaprawdę, w tym jest znak dla was, jeśli jesteście wierzącymi." |
فَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِٱلْجُنُودِ قَالَ إِنَّ ٱللَّهَ مُبْتَلِيكُم بِنَهَرٍۢ فَمَن شَرِبَ مِنْهُ فَلَيْسَ مِنِّى وَمَن لَّمْ يَطْعَمْهُ فَإِنَّهُۥ مِنِّىٓ إِلَّا مَنِ ٱغْتَرَفَ غُرْفَةًۢ بِيَدِهِۦ ۚ فَشَرِبُوا۟ مِنْهُ إِلَّا قَلِيلًۭا مِّنْهُمْ ۚ فَلَمَّا جَاوَزَهُۥ هُوَ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ مَعَهُۥ قَالُوا۟ لَا طَاقَةَ لَنَا ٱلْيَوْمَ بِجَالُوتَ وَجُنُودِهِۦ ۚ قَالَ ٱلَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلَٰقُوا۟ ٱللَّهِ كَم مِّن فِئَةٍۢ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةًۭ كَثِيرَةًۢ بِإِذْنِ ٱللَّهِ ۗ وَٱللَّهُ مَعَ ٱلصَّٰبِرِينَ | A kiedy Talut wyruszył z wojskiem, powiedział: "Zaprawdę, Bóg podda was próbie przez rzekę. Kto się z niej napije, nie jest ze mnie, a kto jej nie skosztuje, jest ze mnie, chyba że ktoś zaczerpnie garść swoją dłonią". I napili się z niej [prawie] wszyscy, z wyjątkiem nielicznych. A kiedy on i ci, którzy z nim uwierzyli, przeszli ją, powiedzieli: "Nie mamy dziś siły przeciwko Goliatowi i jego wojsku". Powiedzieli ci, którzy byli pewni, że spotkają Boga: "Jakże często mała grupa pokonała liczną grupę za pozwoleniem Boga! A Bóg jest z cierpliwymi." |
وَلَمَّا بَرَزُوا۟ لِجَالُوتَ وَجُنُودِهِۦ قَالُوا۟ رَبَّنَآ أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًۭا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَٱنصُرْنَا عَلَى ٱلْقَوْمِ ٱلْكَٰفِرِينَ | A kiedy stanęli naprzeciw Goliata i jego wojska, powiedzieli: "Panie nasz! Zlej na nas cierpliwość, utwierdź nasze stopy i daj nam zwycięstwo nad ludem niewiernym!" |
فَهَزَمُوهُم بِإِذْنِ ٱللَّهِ وَقَتَلَ دَاوُۥدُ جَالُوتَ وَءَاتَىٰهُ ٱللَّهُ ٱلْمُلْكَ وَٱلْحِكْمَةَ وَعَلَّمَهُۥ مِمَّا يَشَآءُ ۗ وَلَوْلَا دَفْعُ ٱللَّهِ ٱلنَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍۢ لَّفَسَدَتِ ٱلْأَرْضُ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى ٱلْعَٰلَمِينَ | I pokonali ich za pozwoleniem Boga. Dawid zabił Goliata i Bóg dał mu władzę i mądrość, i nauczył go tego, co chciał. A gdyby Bóg nie odpierał jednych ludzi przez drugich, to ziemia uległaby zepsuciu. Lecz Bóg jest władcą łaski dla światów. |
تِلْكَ ءَايَٰتُ ٱللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِٱلْحَقِّ ۚ وَإِنَّكَ لَمِنَ ٱلْمُرْسَلِينَ | To są znaki Boga, które recytujemy tobie w prawdzie. Zaprawdę, ty jesteś jednym z posłańców. |
۞ تِلْكَ ٱلرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍۢ ۘ مِّنْهُم مَّن كَلَّمَ ٱللَّهُ ۖ وَرَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجَٰتٍۢ ۚ وَءَاتَيْنَا عِيسَى ٱبْنَ مَرْيَمَ ٱلْبَيِّنَٰتِ وَأَيَّدْنَٰهُ بِرُوحِ ٱلْقُدُسِ ۗ وَلَوْ شَآءَ ٱللَّهُ مَا ٱقْتَتَلَ ٱلَّذِينَ مِنۢ بَعْدِهِم مِّنۢ بَعْدِ مَا جَآءَتْهُمُ ٱلْبَيِّنَٰتُ وَلَٰكِنِ ٱخْتَلَفُوا۟ فَمِنْهُم مَّنْ ءَامَنَ وَمِنْهُم مَّن كَفَرَ ۚ وَلَوْ شَآءَ ٱللَّهُ مَا ٱقْتَتَلُوا۟ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ | Tych posłańców wywyższyliśmy jednych nad drugimi. Spośród nich byli tacy, z którymi Bóg rozmawiał, a niektórych wyniósł o stopnie [wyżej]. I daliśmy Jezusowi, synowi Marii, jasne dowody i wsparliśmy go Duchem Świętym. A gdyby Bóg zechciał, nie walczyliby ze sobą ci, którzy przyszli po nich, po tym, jak przyszły do nich jasne dowody. Lecz oni się poróżnili. Spośród nich byli tacy, którzy uwierzyli, i tacy, którzy nie uwierzyli. A gdyby Bóg zechciał, nie walczyliby ze sobą. Lecz Bóg czyni, co chce. |
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓا۟ أَنفِقُوا۟ مِمَّا رَزَقْنَٰكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِىَ يَوْمٌۭ لَّا بَيْعٌۭ فِيهِ وَلَا خُلَّةٌۭ وَلَا شَفَٰعَةٌۭ ۗ وَٱلْكَٰفِرُونَ هُمُ ٱلظَّٰلِمُونَ | O wy, którzy wierzycie! Rozdawajcie z tego, czym was obdarzyliśmy, zanim nadejdzie Dzień, w którym nie będzie ani handlu, ani przyjaźni, ani wstawiennictwa. A niewierni są niesprawiedliwi. |
ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلْحَىُّ ٱلْقَيُّومُ ۚ لَا تَأْخُذُهُۥ سِنَةٌۭ وَلَا نَوْمٌۭ ۚ لَّهُۥ مَا فِى ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِى ٱلْأَرْضِ ۗ مَن ذَا ٱلَّذِى يَشْفَعُ عِندَهُۥٓ إِلَّا بِإِذْنِهِۦ ۚ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۖ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَىْءٍۢ مِّنْ عِلْمِهِۦٓ إِلَّا بِمَا شَآءَ ۚ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضَ ۖ وَلَا يَـُٔودُهُۥ حِفْظُهُمَا ۚ وَهُوَ ٱلْعَلِىُّ ٱلْعَظِيمُ | Bóg! Nie ma boga, jak tylko On - Żyjący, Istniejący! Nie dosięga Go ani drzemka, ani sen. Do Niego należy to, co jest w niebiosach, i to, co jest na ziemi. Któż może wstawiać się u Niego inaczej jak za Jego pozwoleniem? On wie, co jest przed nimi i co jest za nimi. Oni nie obejmują niczego z Jego wiedzy, oprócz tego, co On zechce. Jego Tron obejmuje niebiosa i ziemię; i nie męczy Go ich utrzymywanie. On jest Wyniosły, Ogromny! |
لَآ إِكْرَاهَ فِى ٱلدِّينِ ۖ قَد تَّبَيَّنَ ٱلرُّشْدُ مِنَ ٱلْغَىِّ ۚ فَمَن يَكْفُرْ بِٱلطَّٰغُوتِ وَيُؤْمِنۢ بِٱللَّهِ فَقَدِ ٱسْتَمْسَكَ بِٱلْعُرْوَةِ ٱلْوُثْقَىٰ لَا ٱنفِصَامَ لَهَا ۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ | Nie ma przymusu w religii! Prawość wyróżniła się od nieprawości. Kto odrzuca fałszywych bogów, a wierzy w Boga, ten uchwycił za najpewniejszy uchwyt, który się nie zerwie. Bóg jest Słyszący, Wszechwiedzący! |
ٱللَّهُ وَلِىُّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ يُخْرِجُهُم مِّنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِ ۖ وَٱلَّذِينَ كَفَرُوٓا۟ أَوْلِيَآؤُهُمُ ٱلطَّٰغُوتُ يُخْرِجُونَهُم مِّنَ ٱلنُّورِ إِلَى ٱلظُّلُمَٰتِ ۗ أُو۟لَٰٓئِكَ أَصْحَٰبُ ٱلنَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَٰلِدُونَ | Bóg jest stróżem tych, którzy wierzą, wyprowadzi ich z ciemności do światła, a tych, którzy nie uwierzą, ich opiekunów, Kozła, wyprowadzi ich ze światłości do ciemności, czyli tych, którzy są najlepsi z ognia, w którym są nieśmiertelni. |
أَلَمْ تَرَ إِلَى ٱلَّذِى حَآجَّ إِبْرَٰهِۦمَ فِى رَبِّهِۦٓ أَنْ ءَاتَىٰهُ ٱللَّهُ ٱلْمُلْكَ إِذْ قَالَ إِبْرَٰهِۦمُ رَبِّىَ ٱلَّذِى يُحْىِۦ وَيُمِيتُ قَالَ أَنَا۠ أُحْىِۦ وَأُمِيتُ ۖ قَالَ إِبْرَٰهِۦمُ فَإِنَّ ٱللَّهَ يَأْتِى بِٱلشَّمْسِ مِنَ ٱلْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ ٱلْمَغْرِبِ فَبُهِتَ ٱلَّذِى كَفَرَ ۗ وَٱللَّهُ لَا يَهْدِى ٱلْقَوْمَ ٱلظَّٰلِمِينَ | Czy nie widziałeś tego, który sprzeczał się z Abrahamem w sprawie jego Pana, [dumny z tego], że Bóg dał mu władzę? Kiedy Abraham powiedział: "Mój Pan to Ten, który daje życie i sprowadza śmierć", on odparł: "Ja daję życie i sprowadzam śmierć". Abraham powiedział: "Zaprawdę, Bóg przyprowadza słońce ze wschodu, ty więc przyprowadź je z zachodu". I zaniemówił ten, który nie uwierzył. Bóg nie prowadzi drogą prostą ludu niesprawiedliwych. |
أَوْ كَٱلَّذِى مَرَّ عَلَىٰ قَرْيَةٍۢ وَهِىَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىٰ يُحْىِۦ هَٰذِهِ ٱللَّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا ۖ فَأَمَاتَهُ ٱللَّهُ مِا۟ئَةَ عَامٍۢ ثُمَّ بَعَثَهُۥ ۖ قَالَ كَمْ لَبِثْتَ ۖ قَالَ لَبِثْتُ يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍۢ ۖ قَالَ بَل لَّبِثْتَ مِا۟ئَةَ عَامٍۢ فَٱنظُرْ إِلَىٰ طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمْ يَتَسَنَّهْ ۖ وَٱنظُرْ إِلَىٰ حِمَارِكَ وَلِنَجْعَلَكَ ءَايَةًۭ لِّلنَّاسِ ۖ وَٱنظُرْ إِلَى ٱلْعِظَامِ كَيْفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَكْسُوهَا لَحْمًۭا ۚ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُۥ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍۢ قَدِيرٌۭ | Lub [weź przykład] tego, który przechodził obok miasta, a ono było zniszczone aż do swoich fundamentów. Powiedział: "Jakże Bóg ożywi to po jego śmierci?" I Bóg zesłał na niego śmierć na sto lat, potem go wskrzesił. Powiedział: "Jak długo przebywałeś?" On odparł: "Przebywałem jeden dzień lub część dnia". Powiedział: "Nie! Przebywałeś sto lat. Spójrz na swoje jedzenie i picie - nie zmieniło się. I spójrz na swojego osła. I abyśmy uczynili cię znakiem dla ludzi. Spójrz na kości, jak je składamy, a potem odziewamy mięsem". Kiedy stało się to dla niego jasne, powiedział: "Wiem, że Bóg ma władzę nad każdą rzeczą". |
وَإِذْ قَالَ إِبْرَٰهِۦمُ رَبِّ أَرِنِى كَيْفَ تُحْىِ ٱلْمَوْتَىٰ ۖ قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِن ۖ قَالَ بَلَىٰ وَلَٰكِن لِّيَطْمَئِنَّ قَلْبِى ۖ قَالَ فَخُذْ أَرْبَعَةًۭ مِّنَ ٱلطَّيْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَيْكَ ثُمَّ ٱجْعَلْ عَلَىٰ كُلِّ جَبَلٍۢ مِّنْهُنَّ جُزْءًۭا ثُمَّ ٱدْعُهُنَّ يَأْتِينَكَ سَعْيًۭا ۚ وَٱعْلَمْ أَنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌۭ | A [wspomnij], kiedy Abraham powiedział: "Panie mój! Pokaż mi, jak ożywiasz umarłych". On powiedział: "Czyż nie wierzysz?" Odparł: "Tak! Lecz [chcę], aby moje serce się uspokoiło". Powiedział: "Weź cztery ptaki i przywiąż je do siebie, potem umieść na każdej górze część z nich, a następnie wezwij je, a przyjdą do ciebie szybko. I wiedz, że Bóg jest Potężny, Mądry". |
مَّثَلُ ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَٰلَهُمْ فِى سَبِيلِ ٱللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنۢبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِى كُلِّ سُنۢبُلَةٍۢ مِّا۟ئَةُ حَبَّةٍۢ ۗ وَٱللَّهُ يُضَٰعِفُ لِمَن يَشَآءُ ۗ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٌ | Przykład tych, którzy rozdają swoje dobra na drodze Boga, jest jak przykład ziarna, które wydało siedem kłosów, a w każdym kłosie - sto ziaren. Bóg pomnaża, komu chce. Bóg jest Wszechogarniający, Wszechwiedzący. |
ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَٰلَهُمْ فِى سَبِيلِ ٱللَّهِ ثُمَّ لَا يُتْبِعُونَ مَآ أَنفَقُوا۟ مَنًّۭا وَلَآ أَذًۭى ۙ لَّهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ | Ci, którzy rozdają swoje dobra na drodze Boga, a potem nie dołączają do tego, co rozdali, wyrzutów ani przykrości, będą mieli nagrodę u swego Pana; i nie odczują lęku, ani nie będą się smucić. |
۞ قَوْلٌۭ مَّعْرُوفٌۭ وَمَغْفِرَةٌ خَيْرٌۭ مِّن صَدَقَةٍۢ يَتْبَعُهَآ أَذًۭى ۗ وَٱللَّهُ غَنِىٌّ حَلِيمٌۭ | Słowo dobre i przebaczenie są lepsze niż jałmużna, po której następuje przykrość. Bóg jest Bogaty, Łaskawy. |
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ لَا تُبْطِلُوا۟ صَدَقَٰتِكُم بِٱلْمَنِّ وَٱلْأَذَىٰ كَٱلَّذِى يُنفِقُ مَالَهُۥ رِئَآءَ ٱلنَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُ بِٱللَّهِ وَٱلْيَوْمِ ٱلْءَاخِرِ ۖ فَمَثَلُهُۥ كَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَيْهِ تُرَابٌۭ فَأَصَابَهُۥ وَابِلٌۭ فَتَرَكَهُۥ صَلْدًۭا ۖ لَّا يَقْدِرُونَ عَلَىٰ شَىْءٍۢ مِّمَّا كَسَبُوا۟ ۗ وَٱللَّهُ لَا يَهْدِى ٱلْقَوْمَ ٱلْكَٰفِرِينَ | O wy, którzy wierzycie! Nie czyńcie daremną waszej jałmużny przez wyrzuty i przykrość, jak ten, kto rozdaje swoje dobra przez wzgląd na ludzi, a nie wierzy w Boga i Dzień Ostatni. Jego przykład jest jak przykład gładkiej skały, na której jest trochę ziemi; potem spadł na nią ulewny deszcz i pozostawił ją nagą. Oni nie mają władzy nad niczym, co zyskali. Bóg nie prowadzi drogą prostą ludu niewiernych. |
وَمَثَلُ ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَٰلَهُمُ ٱبْتِغَآءَ مَرْضَاتِ ٱللَّهِ وَتَثْبِيتًۭا مِّنْ أَنفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍۭ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌۭ فَـَٔاتَتْ أُكُلَهَا ضِعْفَيْنِ فَإِن لَّمْ يُصِبْهَا وَابِلٌۭ فَطَلٌّۭ ۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ | Przykład tych, którzy rozdają swoje dobra w poszukiwaniu upodobania Boga i dla umocnienia swoich dusz, jest jak przykład ogrodu na wzgórzu: jeśli spadnie na niego ulewny deszcz, wydaje on swoje owoce podwójnie; a jeśli nie spadnie na niego ulewny deszcz, to [wystarczy] rosa. Bóg widzi dobrze to, co czynicie. |
أَيَوَدُّ أَحَدُكُمْ أَن تَكُونَ لَهُۥ جَنَّةٌۭ مِّن نَّخِيلٍۢ وَأَعْنَابٍۢ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا ٱلْأَنْهَٰرُ لَهُۥ فِيهَا مِن كُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِ وَأَصَابَهُ ٱلْكِبَرُ وَلَهُۥ ذُرِّيَّةٌۭ ضُعَفَآءُ فَأَصَابَهَآ إِعْصَارٌۭ فِيهِ نَارٌۭ فَٱحْتَرَقَتْ ۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمُ ٱلْءَايَٰتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ | Czy chciałby któryś z was mieć ogród z palmami i winoroślami, gdzie w dole płyną strumyki, i mieć w nim wszelkiego rodzaju owoce? A [potem] dosięga go starość, a ma potomstwo słabe; i uderza w [ogród] ognisty wicher, i on spłonął. Tak Bóg wyjaśnia wam znaki, abyście się zastanowili. |
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓا۟ أَنفِقُوا۟ مِن طَيِّبَٰتِ مَا كَسَبْتُمْ وَمِمَّآ أَخْرَجْنَا لَكُم مِّنَ ٱلْأَرْضِ ۖ وَلَا تَيَمَّمُوا۟ ٱلْخَبِيثَ مِنْهُ تُنفِقُونَ وَلَسْتُم بِـَٔاخِذِيهِ إِلَّآ أَن تُغْمِضُوا۟ فِيهِ ۚ وَٱعْلَمُوٓا۟ أَنَّ ٱللَّهَ غَنِىٌّ حَمِيدٌ | O wy, którzy wierzycie! Rozdawajcie z dobrych rzeczy, które zyskaliście, i z tego, co wyprowadziliśmy dla was z ziemi. I nie wybierajcie z tego rzeczy złych, abyście je rozdawali, podczas gdy sami byście ich nie wzięli, chyba że przymykając na nie oczy. Wiedzcie, że Bóg jest Bogaty, Chwalebny! |
ٱلشَّيْطَٰنُ يَعِدُكُمُ ٱلْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُم بِٱلْفَحْشَآءِ ۖ وَٱللَّهُ يَعِدُكُم مَّغْفِرَةًۭ مِّنْهُ وَفَضْلًۭا ۗ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٌۭ | Szatan obiecuje wam ubóstwo i nakazuje wam niegodziwość, a Bóg obiecuje wam przebaczenie od Siebie i łaskę. Bóg jest Wszechogarniający, Wszechwiedzący! |
يُؤْتِى ٱلْحِكْمَةَ مَن يَشَآءُ ۚ وَمَن يُؤْتَ ٱلْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِىَ خَيْرًۭا كَثِيرًۭا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّآ أُو۟لُوا۟ ٱلْأَلْبَٰبِ | On daje mądrość, komu chce, a ten, komu została dana mądrość, otrzymał wielkie dobro. Lecz przypominają sobie [to] tylko ludzie rozumni. |
وَمَآ أَنفَقْتُم مِّن نَّفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُم مِّن نَّذْرٍۢ فَإِنَّ ٱللَّهَ يَعْلَمُهُۥ ۗ وَمَا لِلظَّٰلِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ | Cokolwiek rozdajecie jako datek lub cokolwiek ślubujecie, zaprawdę, Bóg to wie. A niesprawiedliwi nie będą mieli żadnych pomocników. |
إِن تُبْدُوا۟ ٱلصَّدَقَٰتِ فَنِعِمَّا هِىَ ۖ وَإِن تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا ٱلْفُقَرَآءَ فَهُوَ خَيْرٌۭ لَّكُمْ ۚ وَيُكَفِّرُ عَنكُم مِّن سَيِّـَٔاتِكُمْ ۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌۭ | Jeśli dajecie jałmużnę jawnie, to jest to dobre. A jeśli ją ukrywacie i dajecie ubogim, to jest to dla was lepsze. On odpuści wam część waszych złych czynów. Bóg jest świadom tego, co czynicie. |
۞ لَّيْسَ عَلَيْكَ هُدَىٰهُمْ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يَهْدِى مَن يَشَآءُ ۗ وَمَا تُنفِقُوا۟ مِنْ خَيْرٍۢ فَلِأَنفُسِكُمْ ۚ وَمَا تُنفِقُونَ إِلَّا ٱبْتِغَآءَ وَجْهِ ٱللَّهِ ۚ وَمَا تُنفِقُوا۟ مِنْ خَيْرٍۢ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنتُمْ لَا تُظْلَمُونَ | Nie do ciebie należy prowadzenie ich drogą prostą, lecz Bóg prowadzi drogą prostą, kogo chce. Cokolwiek rozdajecie z dóbr, to jest dla waszych dusz. Rozdajecie tylko w poszukiwaniu oblicza Boga. Cokolwiek rozdajecie z dóbr, zostanie wam w pełni zwrócone i nie doznacie niesprawiedliwości. |
لِلْفُقَرَآءِ ٱلَّذِينَ أُحْصِرُوا۟ فِى سَبِيلِ ٱللَّهِ لَا يَسْتَطِيعُونَ ضَرْبًۭا فِى ٱلْأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ ٱلْجَاهِلُ أَغْنِيَآءَ مِنَ ٱلتَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم بِسِيمَٰهُمْ لَا يَسْـَٔلُونَ ٱلنَّاسَ إِلْحَافًۭا ۗ وَمَا تُنفِقُوا۟ مِنْ خَيْرٍۢ فَإِنَّ ٱللَّهَ بِهِۦ عَلِيمٌ | [Jałmużna jest] dla ubogich, którzy zostali zatrzymani na drodze Boga i nie mogą wędrować po ziemi [w poszukiwaniu środków]. Niewtajemniczony uważa ich za bogatych z powodu ich powściągliwości. Poznasz ich po ich znamionach: nie proszą ludzi natarczywie. Cokolwiek rozdajecie z dóbr, zaprawdę, Bóg o tym wie. |
ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَٰلَهُم بِٱلَّيْلِ وَٱلنَّهَارِ سِرًّۭا وَعَلَانِيَةًۭ فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ | Ci, którzy rozdają swoje dobra nocą i dniem, potajemnie i jawnie, będą mieli nagrodę u swego Pana; i nie odczują lęku, ani nie będą się smucić. |
ٱلَّذِينَ يَأْكُلُونَ ٱلرِّبَوٰا۟ لَا يَقُومُونَ إِلَّا كَمَا يَقُومُ ٱلَّذِى يَتَخَبَّطُهُ ٱلشَّيْطَٰنُ مِنَ ٱلْمَسِّ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوٓا۟ إِنَّمَا ٱلْبَيْعُ مِثْلُ ٱلرِّبَوٰا۟ ۗ وَأَحَلَّ ٱللَّهُ ٱلْبَيْعَ وَحَرَّمَ ٱلرِّبَوٰا۟ ۚ فَمَن جَآءَهُۥ مَوْعِظَةٌۭ مِّن رَّبِّهِۦ فَٱنتَهَىٰ فَلَهُۥ مَا سَلَفَ وَأَمْرُهُۥٓ إِلَى ٱللَّهِ ۖ وَمَنْ عَادَ فَأُو۟لَٰٓئِكَ أَصْحَٰبُ ٱلنَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَٰلِدُونَ | Ci, którzy jedzą lichwę, nie staną w dzień sądu inaczej niż ten, kto został opętany przez szatana. To dlatego, że mówili: 'Handel jest jak lichwa'. Ale Allah pozwolił na handel, a zakazał lichwy. Kto otrzymał przestrogę od swojego Pana i się powstrzymał, temu przysługuje to, co już zarobił, a jego sprawa należy do Allaha. A kto wraca do tego, to ci są mieszkańcami ognia i będą w nim wiecznie. |
َمْحَقُ ٱللَّهُ ٱلرِّبَوٰا۟ وَيُرْبِى ٱلصَّدَقَٰتِ ۗ وَٱللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثِيمٍ | Bóg niszczy lichwę, a pomnaża jałmużnę. Bóg nie miłuje żadnego niewdzięcznego grzesznika. |
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَعَمِلُوا۟ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَأَقَامُوا۟ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَوُا۟ ٱلزَّكَوٰةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ | Zaprawdę, ci, którzy uwierzyli i czynili dobre dzieła, odprawiali modlitwę i dawali jałmużnę, będą mieli nagrodę u swego Pana; i nie odczują lęku, ani nie będą się smucić. |
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ ٱتَّقُوا۟ ٱللَّهَ وَذَرُوا۟ مَا بَقِىَ مِنَ ٱلرِّبَوٰٓا۟ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ | O wy, którzy wierzycie! Bójcie się Boga i porzućcie to, co pozostało z lichwy, jeśli jesteście wierzącymi. |
فَإِن لَّمْ تَفْعَلُوا۟ فَأْذَنُوا۟ بِحَرْبٍۢ مِّنَ ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ ۖ وَإِن تُبْتُمْ فَلَكُمْ رُءُوسُ أَمْوَٰلِكُمْ لَا تَظْلِمُونَ وَلَا تُظْلَمُونَ | A jeśli tego nie zrobicie, ogłoście wojnę ze strony Allaha i Jego Posłańca. A jeśli się nawrócicie,głowy matek waszych, nie gnębijcie i nie uciskajcie. |
وَإِن كَانَ ذُو عُسْرَةٍۢ فَنَظِرَةٌ إِلَىٰ مَيْسَرَةٍۢ ۚ وَأَن تَصَدَّقُوا۟ خَيْرٌۭ لَّكُمْ ۖ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ | A jeśli [dłużnik] jest w trudnej sytuacji, to [należy mu dać] odroczenie do czasu poprawy [jego sytuacji]. A jeśli darujecie [dług] jako jałmużnę, to jest to dla was lepsze, gdybyście wiedzieli! |
وَٱتَّقُوا۟ يَوْمًۭا تُرْجَعُونَ فِيهِ إِلَى ٱللَّهِ ۖ ثُمَّ تُوَفَّىٰ كُلُّ نَفْسٍۢ مَّا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ | I bójcie się Dnia, w którym zostaniecie zwróceni do Boga! Wtedy każdej duszy zostanie w pełni zapłacone za to, co zyskała, i nikt nie dozna niesprawiedliwości. |
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓا۟ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيْنٍ إِلَىٰٓ أَجَلٍۢ مُّسَمًّۭى فَٱكْتُبُوهُ ۚ وَلْيَكْتُب بَّيْنَكُمْ كَاتِبٌۢ بِٱلْعَدْلِ ۚ وَلَا يَأْبَ كَاتِبٌ أَن يَكْتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ ٱللَّهُ ۚ فَلْيَكْتُبْ وَلْيُمْلِلِ ٱلَّذِى عَلَيْهِ ٱلْحَقُّ وَلْيَتَّقِ ٱللَّهَ رَبَّهُۥ وَلَا يَبْخَسْ مِنْهُ شَيْـًۭٔا ۚ فَإِن كَانَ ٱلَّذِى عَلَيْهِ ٱلْحَقُّ سَفِيهًا أَوْ ضَعِيفًا أَوْ لَا يَسْتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُۥ بِٱلْعَدْلِ ۚ وَٱسْتَشْهِدُوا۟ شَهِيدَيْنِ مِن رِّجَالِكُمْ ۖ فَإِن لَّمْ يَكُونَا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌۭ وَٱمْرَأَتَانِ مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ ٱلشُّهَدَآءِ أَن تَضِلَّ إِحْدَىٰهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحْدَىٰهُمَا ٱلْأُخْرَىٰ ۚ وَلَا يَأْبَ ٱلشُّهَدَآءُ إِذَا مَا دُعُوا۟ ۚ وَلَا تَسْـَٔمُوٓا۟ أَن تَكْتُبُوهُ صَغِيرًا أَوْ كَبِيرًا إِلَىٰٓ أَجَلِهِۦ ۚ ذَٰلِكُمْ أَقْسَطُ عِندَ ٱللَّهِ وَأَقْوَمُ لِلشَّهَٰدَةِ وَأَدْنَىٰٓ أَلَّا تَرْتَابُوٓا۟ ۖ إِلَّآ أَن تَكُونَ تِجَٰرَةً حَاضِرَةًۭ تُدِيرُونَهَا بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَلَّا تَكْتُبُوهَا ۗ وَأَشْهِدُوٓا۟ إِذَا تَبَايَعْتُمْ ۚ وَلَا يُضَآرَّ كَاتِبٌۭ وَلَا شَهِيدٌۭ ۚ وَإِن تَفْعَلُوا۟ فَإِنَّهُۥ فُسُوقٌۢ بِكُمْ ۗ وَٱتَّقُوا۟ ٱللَّهَ ۖ وَيُعَلِّمُكُمُ ٱللَّهُ ۗ وَٱللَّهُ بِكُلِّ شَىْءٍ عَلِيمٌۭ | O wy, którzy uwierzyliście! Kiedy zaciągacie dług na określony termin, spiszcie go. A niech ten, kto pisze, pisze sprawiedliwie. I niech pisarz nie odmawia pisania, jak go nauczył Allah. Niech pisze, a niech ten, na kim spoczywa obowiązek, dyktuje, i niech boi się Allah, swojego Pana, i niech nie pomniejsza tego, co mu przysługuje. A jeśli ten, na kim spoczywa obowiązek, jest głupi, słaby lub nie potrafi dyktować, niech to uczyni jego opiekun sprawiedliwie. I powołajcie dwóch świadków spośród waszych mężczyzn. A jeśli nie będzie dwóch mężczyzn, to jeden mężczyzna i dwie kobiety spośród tych, których akceptujecie jako świadków, aby jedna z nich przypomniała drugiej. I niech świadkowie nie odmawiają, gdy są wzywani. I nie zniechęcajcie się, aby to spisać, mały czy duży, do jego terminu; to jest bardziej sprawiedliwe w oczach Allah, mocniejsze dla świadectwa i bardziej odpowiednie, abyście nie wątpili, chyba że jest to handel, który prowadzicie w obecności. W takim przypadku nie ma winy, jeśli nie będziecie spisywać. |
۞ وَإِن كُنتُمْ عَلَىٰ سَفَرٍۢ وَلَمْ تَجِدُوا۟ كَاتِبًۭا فَرِهَٰنٌۭ مَّقْبُوضَةٌۭ ۖ فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُكُم بَعْضًۭا فَلْيُؤَدِّ ٱلَّذِى ٱؤْتُمِنَ أَمَٰنَتَهُۥ وَلْيَتَّقِ ٱللَّهَ رَبَّهُۥ ۗ وَلَا تَكْتُمُوا۟ ٱلشَّهَٰدَةَ ۚ وَمَن يَكْتُمْهَا فَإِنَّهُۥٓ ءَاثِمٌۭ قَلْبُهُۥ ۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌۭ | A jeśli jesteście w podróży i nie znajdziecie pisarza, to [należy wziąć] zastaw jako zabezpieczenie. A jeśli jeden z was powierzy coś drugiemu, to ten, któremu powierzono, niech odda swój depozyt i niech boi się Boga, swego Pana. I nie ukrywajcie świadectwa. Kto je ukrywa, tego serce jest grzeszne. Bóg wie dobrze, co czynicie. |
لِّلَّهِ مَا فِى ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِى ٱلْأَرْضِ ۗ وَإِن تُبْدُوا۟ مَا فِىٓ أَنفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُم بِهِ ٱللَّهُ ۖ فَيَغْفِرُ لِمَن يَشَآءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَآءُ ۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍۢ قَدِيرٌ | Do Boga należy to, co jest w niebiosach, i to, co jest na ziemi. Czy ujawniacie to, co jest w waszych duszach, czy to ukrywacie, Bóg zażąda od was rachunku za to. On przebaczy, komu zechce, i ukarze, kogo zechce. Bóg ma władzę nad każdą rzeczą. |
ءَامَنَ ٱلرَّسُولُ بِمَآ أُنزِلَ إِلَيْهِ مِن رَّبِّهِۦ وَٱلْمُؤْمِنُونَ ۚ كُلٌّ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَمَلَٰٓئِكَتِهِۦ وَكُتُبِهِۦ وَرُسُلِهِۦ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍۢ مِّن رُّسُلِهِۦ ۚ وَقَالُوا۟ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا ۖ غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ ٱلْمَصِيرُ | Posłaniec uwierzył w to, co mu zostało zesłane od jego Pana, i [podobnie uczynili] wierzący. Wszyscy uwierzyli w Boga, w Jego aniołów, w Jego Księgi i w Jego posłańców. "Nie czynimy żadnej różnicy między żadnym z Jego posłańców". I powiedzieli: "Usłyszeliśmy i jesteśmy posłuszni! Twoje przebaczenie, Panie nasz! Do Ciebie jest ostateczne przybycie." |
لَا يُكَلِّفُ ٱللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۚ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا ٱكْتَسَبَتْ ۗ رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَآ إِن نَّسِينَآ أَوْ أَخْطَأْنَا ۚ رَبَّنَا وَلَا تَحْمِلْ عَلَيْنَآ إِصْرًۭا كَمَا حَمَلْتَهُۥ عَلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبْلِنَا ۚ رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِۦ ۖ وَٱعْفُ عَنَّا وَٱغْفِرْ لَنَا وَٱرْحَمْنَآ ۚ أَنتَ مَوْلَىٰنَا فَٱنصُرْنَا عَلَى ٱلْقَوْمِ ٱلْكَٰفِرِينَ | Bóg nie obciąża żadnej duszy ponad jej możliwości. Jej [przypadnie] to, co zyskała, i przeciwko niej [będzie] to, co popełniła. Panie nasz! Nie karz nas, jeśli zapomnieliśmy lub popełniliśmy błąd! Panie nasz! Nie nakładaj na nas ciężaru, jaki nałożyłeś na tych, którzy byli przed nami! Panie nasz! Nie obciążaj nas tym, czego nie jesteśmy w stanie unieść! Odpuść nam, przebacz nam i zmiłuj się nad nami! Ty jesteś naszym Panem! Daj nam zwycięstwo nad ludem niewiernym! |
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ الٓمٓ | W Imię Boga Miłosiernego, Litościwego! Alif. Lam. Mim. |
ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلْحَىُّ ٱلْقَيُّومُ | Bóg! Nie ma boga, jak tylko On - Żyjący, Istniejący! |
نَزَّلَ عَلَيْكَ ٱلْكِتَٰبَ بِٱلْحَقِّ مُصَدِّقًۭا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَأَنزَلَ ٱلتَّوْرَىٰةَ وَٱلْإِنجِيلَ | On zesłał tobie Księgę z prawdą, potwierdzającą to, co było przed nią. On zesłał Torę i Ewangelię. |
مِن قَبْلُ هُدًۭى لِّلنَّاسِ وَأَنزَلَ ٱلْفُرْقَانَ ۗ إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌۭ شَدِيدٌۭ ۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌۭ ذُو ٱنتِقَامٍ | Dzięki mojemu przewodnictwu dla ludzi objawił się Furqan. Zaprawdę, ci, którzy nie uwierzyli w znaki Boga, czeka surowa kara. A Bóg jest potężny i ma prawo do zemsty. |
إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَخْفَىٰ عَلَيْهِ شَىْءٌۭ فِى ٱلْأَرْضِ وَلَا فِى ٱلسَّمَآءِ | Zaprawdę, nic nie jest ukryte przed Bogiem ani na ziemi, ani w niebie. |
هُوَ ٱلَّذِى يُصَوِّرُكُمْ فِى ٱلْأَرْحَامِ كَيْفَ يَشَآءُ ۚ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلْعَزِيزُ ٱلْحَكِيمُ | On jest Tym, który kształtuje was w łonach tak, jak chce. Nie ma boga, jak tylko On - Potężny, Mądry! |
Subsets and Splits
No saved queries yet
Save your SQL queries to embed, download, and access them later. Queries will appear here once saved.