A rede de trens Renfe Media Distancia dá servizo de transporte de viaxeiros por ferrocarril na Comunidade de Galicia e comunica esta Comunidade coa de Castela e León e con Portugal. Aquí están todas as liñas de Renfe Media Distancia con orixe na Comunidade de Galicia. Isabel Coixet ofrece en The Bookshop unha fermosa homenaxe á lectura e ao mundo da libraría, que adapta a novela homónima de Penelope Fitzgerald. Unha peza de narración e realización impecable,como adoita a catalá, a pesar da escasa orixinalidade do conflito proposto, no que unha libreira soñadora e valente pon a proba a súa afouteza diante da extorsión que en 1959 sofre por parte dos poderes dunha pequena comunidade costeira. O máis interesante do film é a gabanza da lectura, do libro e da literatura sexa como forma de resistencia (protagoniza por Florence Green na excelente interpretación de Emily Mortimer), sexa como forma de instalarse na vida (eis o enigmático señor Brandish, outra creación memorable de Bill Nighy). Xaora, tamén é interesante a concepción da libraría como espazo de encontros e descubertas, capaz de reeducar á pequena dos Gipping. Como son memorables as homenaxes a Bradbury e a Nabokov, así como algúns diálogos literarios referenciais desta balada triste da libraría. Fermoso o texto que escribiu Ledicia Costas para o Día da biblioteca, celebrado onte. Un texto inzado de imaxes luminosas sobre os libros que habitan nas bibliotecas (aloumiños fosforescentes que incendian os soños e recompoñen os corazóns grises), mais tamén sobre as persoas que os custodian (seres con antenas xiratorias, cerebros milliométricos que memorizan títulos). Un texto, ilustrado por Elena Odriozola, que propón o Día da biblioteca coma unha xornada de festa (un día de confeti e pompas de xabón), un día grande para as lectoras de todas as idades. Parabéns a todas as persoas que traballan no mundo das bibliotecas. Home, tiña que ter ó lado unha máquina de tabaco! E canto máis rechamangueiras, mellor. Lembro que de pequeno debuxei un barco a remos cun canón antiaéreo e meu pai díxome que iso non podía ser. O comentario de Paideleo tamén é moi bo. Web oficial do Concello de Vimianzo, Terra de Soneira, Costa da Morte, A Coruña, Galicia. SÁBADO 2 DE XUÑO DOMINGO 3 DE XUÑO INAUGURACIÓN DA EXPOSICIÓN DAS ESCOLAS MUNICIPAIS DE ARTE E PANILLO A representación municipal do concello de Vimianzo. Un concello ao servizo dos veciños e veciñas. O alcalde de Sada reúnese cos veciños de Meirás para avanzar no proxecto das beirarrúas desde Os Tornos ao Pazo O Concello xestiona a cesión de terreo particular para lograr un paso seguro para os transeúntes en 1,8 quilómetros desde o límite con Oleiros ata o Pazo de Meirás VIAXE CULTURAL: AQUARIUM FINISTERRAE E TORRE DE HÉRCULES. Axenda de actividades culturais do Concello de Vimianzo, Terra de Soneira, Costa da Morte, A Coruña, Galicia __ Álex Moure (Empresa Kalekói). Contará a súa experiencia como emprendedor de éxito coa súa andaina laboral baseada na elaboración de iogures artesanais e produtos de Galicia. O curso é totalmente gratuíto e non será necesario inscribirse. A Torre do Reloxo de Castro Caldelas aínda marca a vida desta vila que ten na antiga fortaleza un centro cultural para toda a comarca. 4 de Abril de 2016 /0 Comentarios/en Autores, Literatura infantil e xuvenil, Narrativa, Novidades, Onte, Premios, Xerais /por bretemas Presentamos en Noia A cacería, a novela de Amadeo Cobas, gañadora do premio de novela curta cidade centenaria. O escritor Ramón Carredano definiuna como “unha novela de aventuras pura e dura ao xeito máis clásico, onde existen batallas e amores, heroes e viláns, escrita cun ritmo trepidenate, capaz de levar ao lector dacabalo sen presa, mais sen pausa, sen nunca chegar a afogalo”. “Mais tamén unha novela curta, concisa e conceptual, caracterizada pola economía de recursos, onde non sobra nin falta nada,” “A cacería narra o proceso de iniciación de Zairo, o neno co que comeza a historia, o home coa que remata esta narración ambientada nun tempo e un espazo mítico”. Pola súa banda o autor confesou que “o máis verídico da novela é o escenario, as montañas da Barbanza e as do Pireneo aragonés”, “a novela foi escrita en galego no Pireneo, sendo unha mestura da montaña galega e das penalidades que vivín a tres mil metros”. “A cacería é unha historia guerreira e de amores na que pretendín levar aos lectores onde non pensan.” Leccións de xaponés: Números: 100 a 1000 A nosa idea é empregar a arte como catalizador que active procesos e axuda a crear ou fortalecer o tecido de comunidade dentro de “O Suído”. Buscamos intervencións artísticas que axuden a dinamizar e a pór en valor o territorio, fortalecendo a súa identidade. Oficina de Turismo de Santiago de Compostela (Xunta de Galicia). A Coruña _ spain.info for Canada Colexio Apóstol Santiago - Xesuítas (Vigo) Máis un espectacular achado de pinturas rupestres na bisbarra de Monterrei - http://www.laregion.es/articulo/monterrei/halladas-pinturas-rupestres-cuarcita-comarca/20180121083746763536.html https://www.facebook.com/groups/2365... Un feixe de réptiles - Unhas cantas fotografías e/ou citas de réptiles na comarca de Ancares que tiña pendente de publicar: - Lagarto das silvas *Lacerta schreiberi*. 1 macho en ... As Mareas en Común convocan o 7 de maio a primeira fase da Marea Viva - Principios de Mareas en Común - Como se pode asinar - Ártabra 21 Home En Marea Mareas en Común As Mareas en Común convocan o 7 de maio a primeira fase da Marea Viva - Principios de Mareas en Común - Como se pode asinar As Mareas en Común convocan o 7 de maio a primeira fase da Marea Viva - Principios de Mareas en Común - Como se pode asinar Será un encontro para impulsar unha confluencia das forzas do cambio en Galicia, aberto ás persoas, partidos, entidades e movementos con desexo de recuperar as institucións para a xente Na Marea Viva decidiranse, entre todas e de xeito participado, un proceso de primarias, un código ético para os cargos electos, un modelo organizativo e unha forma de goberno As Mareas en Común, un proceso formado por iniciativas municipalistas das catro provincias galegas, acordaron onte en Sada fixar o 7 de maio como data de inicio da Marea Viva. Con este nome, desígnase un espazo de traballo para a construción dunha confluencia das forzas do cambio que poida gañar as vindeiras eleccións autonómicas. Trátase dun espazo de traballo aberto, dun censo aberto ás persoas, mareas, partidos, entidades, movementos e colectivos con desexo de recuperar as institucións galegas para a xente e levar a cabo políticas que representen o ben común e os intereses do 99%. Terá varias fases, e servirá para deseñar, de xeito participativo e participado, un proceso de primarias, un código ético para os cargos electos, un modelo organizativo e unha forma de goberno. Na xuntanza de Sada, a sexta que realizan as Mareas En Común, participaron unhas 200 persoas de 30 mareas municipalistas, entre as que se atopaban os alcaldes de Sada, José Benito e da Pobra do Caramiñal, Xosé Lois Piñeiro. Tamén acudiron para amosar o seu apoio o alcalde da Coruña, Xulio Ferreiro, e varias representantes de En Marea nas Cortes Xerais. Neste encontro tamén se acordou unha folla de ruta rápida e directa para poder cumprir os prazos ante un posible adianto dos comicios autonómicos. De darse o caso de que as eleccións sexan antes do outono, o proceso estará preparado para contribuír á derrota das políticas do PP. No mes de maio do pasado ano agromaron por todo o país procesos municipalistas de confluencia e unidade popular. Estas mareas, desde o protagonismo da cidadanía, están a tentar mudar os modos de facer política nas institucións locais, abríndoas á máis ampla participación e procurando pór en marcha políticas que defendan o común: os dereitos básicos, unha vida digna para todos e para todas, unha economía máis xusta e solidaria, o espazo público, o coñecemento e a cultura colectiva. Porén, e dado o momento histórico que nos toca vivir, non podemos nin queremos quedar mudas ante unha realidade no noso país que supón unha ameaza para estes obxectivos que nos demos colectivamente. Por iso hai meses decidimos traballar en común para apoiar un proceso de confluencia capaz de gañar o goberno da Xunta nas vindeiras eleccións autonómicas e poñer esta institución ao servizo da xente. 0. Garantía efectiva dos dereitos humanos. 2. Transparencia e loita contra a corrupción. 3. Feminización da política e loita contra calquera tipo de discriminación. 4. Defensa dun modelo económico xusto que garanta os dereitos sociais e laborais. 5. Defensa da lingua e cultura galega e do noso patrimonio. Intervención do compañeiro Amadeo Varela, no nome do Colectivo Ártabra 21, no acto de Homenaxe a Mel, na contorna do Inferniñofolk, celebrado o pasado venres 4 de maio, no Centro Cultural Carvalho Calero do Inferniño (Ferrol). Os integrantes do Colectivo Artabra 21, do que Mel foi fundador e colaborador activo, unímonos á súa dona, os seus fillos e demais familia, na dor por esta irreparable perda. E queremos participar neste homenaxe á súa persoa, como un intento de acompañar a Mel, na súa derradeira viaxe. Fóisenos MEL, con só 63 anos escasos. Como é lóxico supoñer, para a súa familia significa unha perda irreparable, pero tamén para nós, os deste Colectivo, a súa ausencia é un duro golpe, pois que era un verdadeiro “compañeiro de fatigas”; desas fatigas diarias que da a vida, nunha cidade tan abandonada e maltratada como é a nosa. Sen pretender facer un relatorio dos seus méritos, que todos coñecemos, queremos lembrar a Xosé Manuel Sanxoán, como un deses inesquecibles compañeiros, dedicados a unha loita solidaria e continua, na defensa dos dereitos de todos. Activista consagrado, sempre estaba disposto a aportar traballo e ideas, alí onde podía axudar. Mel era activista por convencemento; el sabía que tanto nas pequenas aldeas, como nos pobos ou nos barrios das cidades, a loita continua da veciñanza é, a única posibilidade para acadar unhas melloras indispensables, na educación, na cultura e na sanidade, aspectos nos que el participaba decididamente. Firme defensor do asociacionismo, participou nun feixe de agrupacións, asociacións e plataformas, tratando de axudar na solución de problemas e mellorar esta sociedade egoísta e insolidaria. Pola súa incesante actividade era sinalado como “un dos de sempre”, deses que “sempre están metidos en todo”, deses que tanto molestan aos que, desde o poder, non aturan que os veciños os critiquen e lles pidan contas. Mel nos deixa un oco imposible de encher, pois como dixo o poeta, “cando un amigo se vai, queda un espazo baleiro, que non se pode ocupar, con un novo compañeiro”. El era un máis deses “bos e xenerosos”, que na nosa terra loitan día a día por unha sociedade mellor. [*] Amadeo Varela Rodríguez -Ferrol 1936, foi traballador de BAZAN, é o autor de "Recordos do vello Racing" publicado no 2000, "Bazan e Ferrol - Unha simbioses perfecta?" (a historia dunha época, "... detrás de cada barco que nace, hai moitas horas de esforzo. Nesa tarefa, miles de traballadores foron gastando a súa saúde e a súa vida") publicado no 2003 e coautor de "Retallos da Memoria II" ("Memorias de neno" sobre a súa vida de pequeno nunha familia republicana perseguida), publicado no 2009. Autor de numerosas cartas e artigos na prensa local. Autor de sitios na rede sobre Ferrol. Cofundador da Asociación San Fernando para defender o Patrimonio Histórico do barrio ferrolán de Recimil contra a súa pretendida demolición, membro do Colectivo Recimil co que promoveu a Plataforma Ártabra 21 e a Plataforma en Defensa dos Espazos Públicos. Na actualidade forma parte do Colectivo Ártabra 21. A Dirección Xeral de Xuventude, Participación e Voluntariado e mais a Secretaría Xeral de Política Lingüística da Xunta de Galicia volven convocar unha nova edición do concurso Lingua de Namorar, un certame que procura dinamizar o uso da lingua galega entre os mozos e mozas nas súas relacións persoais e nas novas tecnoloxías, nomeadamente, na Internet e na mensaxería instantánea. O alumnado de 3º e 4º da ESO pode participar na Categoría A (de 14 a 19 anos), pero tamén pode animar ás amizades e familiares de entre 20 e 35 anos para que participen na Categoría B (de 20 a 35 anos). Este é un resumo das bases, que se poden ler de forma íntegra aquí. Así que xa sabedes, cavilade un pouco, sentide moito, redactade esa mensaxe de (des)amor e bulide, que o prazo de envío de textos remata o 29 de xaneiro (formulario de inscrición). Cada participante poderá enviar un máximo de dúas mensaxes ao concurso Lingua de namorar (extensión máxima de 350 caracteres para cada mensaxe). Estas mensaxes deberán estar escritas en lingua galega e poderán redactarse en prosa ou en verso. 2. Categorías de idade e premios Establécense tres premios por cada unha das categorías de idade: 1° Hoveboard Nilox (rodas 6,5, batería 20 km., velocidade máxima 10km/h) e unha reprodución do Pergamiño Vindel conmemorativa da súa estadía en a Vigo en 2017 e 2018. 2° Cámara Fuji instantánea mini 9 ( fotos 62 x 46 mm.) e unha reprodución do Pergamiño Vindel conmemorativa do seu regreso a Vigo en 2017 e 2018. 3° Auricular Panasonic Diadema (bluetooth, 20 horas de autonomía) e unha reprodución do Pergamiño Vindel conmemorativa do seu regreso a Vigo en 2017 e 2018. 1° Smart TV Panasonic 32” (Full HD, TDT2, navegador web, 2 x HDMI) e unha reprodución do Pergamiño Vindel conmemorativa do seu regreso a Vigo en 2017 e 2018. 2° Smartphone Wiko 5” (16 GB, 4G, IPS HD, Android 7, 5/13 Mpx) e unha reprodución do Pergamiño Vindel conmemorativa do seu regreso a Vigo en 2017 e 2018. 3° Cámara deportiva Mini Wifi 2” (Full HD, ángulo 140º, resistente á auga 30m.) e unha reprodución do Pergamiño Vindel conmemorativa do seu regreso a Vigo en 2017 e 2018. O prazo para enviar as mensaxes remata o luns, 29 de xaneiro. Do 30 de xaneiro ao 2 de febreiro abrirase o período de votación. As persoas que desexen votar polas súas mensaxes favoritas deberán cubrir o formulario que se habilitará para o efecto. O xurado do concurso reunirase unha vez rematado o prazo de votación e elixirá as declaracións gañadoras de entre as 50 declaracións máis votadas polos usuarios e usuarias en cada unha das categorías de idade. Poderá consultarse aquí o nome das persoas gañadoras, a partir do 7 de febreiro. O día 14 de febreiro terá lugar a entrega de premios do concurso Lingua de namorar 2018. O acto de entrega será no Museo do Mar de Galicia. Cata de Viño e Maridaxe co patrocinio de Adegas Galegas e Torre de Núñez MULLERES CREADORAS E ARTISTAS : O papel da muller na danza Igrexa de Santa Salomé Praza de Santo Agostiño Casa de Piñeiro ( Trazo, A Coruña ) Os alumnos/as de 3º e 4º de primaria foron facendo un rexistro dos libros que leron ao longo do trimestre, na ficha de cada libro recolleron o título, escritor, ilustrador e editorial. Tamen detallaron algúns aspectos do libro que lle servirá para recordalo: os personaxes, o que sentiron, o que lles gustou, o que non lles gustou….ademais de realizar un debuxo relacionado coa historia que leron. Esta actividade a iniciamos o curso pasado e os alumnos/as de 5º e 6º de primaria tiñan que facer un rexistro dos libros que leron ao longo de cada trimestre, na ficha de cada libro recollen o título, escritor, ilustrador e editorial. Tamen detallan algúns aspectos do libro que lle servirá para recordalo: os personaxes, o que sentiron, o que lles gustou, o que non lles gustou….ademais de realizar un debuxo relacionado coa historia que leron. En 1º de Ed.Primaria, comezaron o segundo trimestre o proxecto GÚSTANOS LER iniciado o curso pasado en 2º primaria : - Montaron un mural cun gran cartel co nome do proxecto. - Colocaron no mural uns sobres e en cada un deles o nome dun alumno/a da clase - A medida que ían lendo libros, nunha ficha ao acabar rexistraron a súa lectura e a meteron nun sobre que ten o seu nome - A mestre/a ao rematar comenta con cada un dos nenos a súa lectura. Nós non quixemos ser menos e animámonos a iniciar un diccionario con palabras que aínda non existen para nomear novas realidades.Os alumnos puxéronse mans a obra e logrouse o primeiro volumen do Diccionario Ocurrente. Xa hai horario para este partido e aínda non sabemos o do Levante - Celta? perry escribiu: Xa hai horario para este partido e aínda non sabemos o do Levante - Celta? M. Quintana Todos os dereitos reservados preto de Pena da Nogueira, Galicia (España) Espazo Lectura: O libro no século XXII Coro e Orquestra A Xunqueira I: Concerto de Inverno Estas son algunhas fotos destes días na hora do recreo. Coñecedes a alguén? O Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol solidariza-se coas vítmas do accidente de Tui - Este CCE sabe moi ben o que é vivir á beira dunha ameaza permanente -a Planta de Gas de Reganosa no interior da nosa Ría e o ilegal tráfico de gaseiros que a fornecen- mil veces denunciada, pública e xudicialmente... - Ártabra 21 Home Reganosa O Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol solidariza-se coas vítmas do accidente de Tui - Este CCE sabe moi ben o que é vivir á beira dunha ameaza permanente -a Planta de Gas de Reganosa no interior da nosa Ría e o ilegal tráfico de gaseiros que a fornecen- mil veces denunciada, pública e xudicialmente... O Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol solidariza-se coas vítmas do accidente de Tui - Este CCE sabe moi ben o que é vivir á beira dunha ameaza permanente -a Planta de Gas de Reganosa no interior da nosa Ría e o ilegal tráfico de gaseiros que a fornecen- mil veces denunciada, pública e xudicialmente... Onte en Tui explotou un almacén pirotécnico clandestino causando unha vítima mortal, catro desaparecidos e varias decenas de feridos, así como a destrución de moitas vivendas, moi numerosos danos materiais en edificios, instalacións e automóbiles nun amplo radio, mesmo a quilómetros do lugar do sinistro, o desaloxo de centos de persoas e o sobresalto de decenas de miles. Este Comité Cidadán de Emerxencia solidarízase con todas as persoas afectadas e desexa a súa pronta recuperación. A veciñanza desa industria perigosa e ilegal levaban moitos anos sinalando o risco e loitando a través de protestas e procesos xudiciais sen que as Administracións atendesen as súas demandas. Administracións que agora se doen e prometen axudar pero que non restituirán as vidas, a saúde, o patrimonio, nin evitarán a dor, para sempre, de tanta xente afectada por unha desgraza que se puido evitar. Este CCE sabe moi ben o que é vivir á beira dunha ameaza permanente -a Planta de Gas de Reganosa no interior da nosa Ría e o ilegal tráfico de gaseiros que a fornecen- mil veces denunciada, pública e xudicialmente, pero que se mantén coa complicidade das Administracións a pesar das sentenzas dos tribunais, sendo ademais de perigosa, innecesaria e contaminante e que sobrevive só para xustificar o pelotazo económico dos seus promotores a conta dos Orzamentos Xerais do Estado que a cidadanía pagamos. Algún día, como en Tui, seremos vítimas dun terrible accidente, de proporcións inimaxinables, que borrará do mapa a comarca de Ferrolterra. Entón, tamén virán as administracións a solidarizarse cos que queden e a prometer recuperacións. “Noite de cine na rúa” – Ourense O Concello de Ourense iniciará este sábado unha nova proposta de lecer para as fines de semana: “Noite de cine na rúa”, un ciclo de 4 proxeccións dunha escolma de películas de cine internacional que se realizarán os sábados ás 22:00h na Praza Maior (escalinata de Santa María Nai) e no bulevar termal das Burgas. Así o puxeron esta mañá o alcalde, Jesús Vázquez, e o director do OUFF, Fran Gayo, que mantiveron unha reunión para planificar os avances da edición deste ano. SOÑOS DE ANDEL : FESTA DE EXALTACIÓN DA FROITA DE OUTONO. Felicítovos por esta festa, nós estamos preparando uns obradoiros de cociña para o 21 de Decembro, pero dubido moito que nos saia como a vos, tendo en conta que no colexio non temos comedor e somos moitos máis nenos. Pedireiche ideas. Sempre que visito o voso blog lévome unha grata sorpresa, e esta ademais foi moi, moi doce. Ese recoñecemento sempre axuda e estimula a seguir adiante. Un bico moi especial de Raioteca para a súa amiga Chispa. Unha festa moi orixinal!! Parabéns!! Pero e que é iso, non se acerta sempre, se vendemos a Nolito por 18 kilos, non podemos pensar que por 7 compramos a un tipo mellor, iso só pasa no pc futbol. igual hai que pensar que ata fichamos moi ben, porque con Krohn e Augusto case baixamos a segunda, e empezaron a dar rendemento despois de 2 anos no plantel (despois de cambio de posición), igual hai que darlle tempo aos sustitutos (e cambiarlles de posición) Mitos e tradicións na configuración dos nacionalismos. Un debate historiográfico internacional… (1970-2015) _ www.revistamurguia.com By Murguía, Revista Galega de Historia · 1 de Dezembro de 2018 · Comentários fechados em Mitos e tradicións na configuración dos nacionalismos. Un debate historiográfico internacional… (1970-2015) El foi sempre de mascarón de proa e tanto el como algún dos seus amigos téñenme falado do seu convencemento ecoloxista sincero. E xa non é tanto cousa de falare de Democracia ou de Estado de dereito, senón de executa-las sentencias xudiciales nas que foron derivando denuncias de distintos colectivos. reunión _ Concello de Vilamartín de Valdeorras É un bo momento, ás portas das próximas eleccións sindicais, de facer balance do feito, do acadado e poñer así en valor a aqueles delegados e delegadas de CCOO Tragsatec que dedicaron, dedican e dedicarán horas, esforzos e enerxías na defensa, difícil e conflitiva moitas veces, dos dereitos do persoal de Tragsatec. Durante os próximos días, e coincidindo co periodo de campaña electoral que comeza hoxe, iremos publicando unha serie de comunicados sobre o traballo feito polas delegadas e delegados de CCOO Tragsatec ao longo dos últimos anos. O comunicado de hoxe trata sobre os seguintes temas: Contratos de obra firmados despois do 18 de xuño de 2010 con máis de 4 anos de antigüidade Seica unha (ou un) non pode ser unha estrela ou facer o mal 24/7: tamén ten dereito a facer selfies riquiños. Protagonistas e viláns teñen vida fóra dos cómics en ‘Homenaxe aos nosos heroes’. Ou polo menos esa é a idea que presenta a mostra colectiva Homenaxe aos nosos heroes, na que profesionais da ilustración amosas esceas da vida cotiá das personaxes más recoñecidas da banda deseñada. Así, coñecerás o xeito que ten o Doctor Octopus na cociña, que non ir a modiño co Batmovil ten as súas consecuencias fóra do horario laboral e que Spiderman tamén é adicto aos selfies. Homenaxe aos nosos heroes é unha mostra ten lugar no Café de Macondo anualmente, no marco do salón do cómic da cidade, Viñetas desde o Atlántico. Este ano a exposición celebrou a súa terceira edición entre o 4 e o 28 de agosto e participaron dezaseis profesionais da ilustración: María Alvarez, Ana Castiñeiras, Adrián Docampo, Paula Esteban Blanco, Miguel Golmayo Labrador, Jorge Peral, David García López, Roberto Martínez Soler, Alejandro Pérez, Xulia Pisón Egea, Daviz, Rebeca V. Bernardo e José Villot. Durante todo o mes de setembro poderás vela no Tío Ovidio, o mítico local da rúa Orzán. Ou tamén podes botar unha ollada á galería virtual da mostra no seu blog. Snoopy e Charlie Brown teñen Un día de cadelos. María Álvarez. Día da Ilustración na Coruña... Lei 3/2005, de 7 de marzo, de modificación da Lei 3/2001, de 28 de maio, reguladora do consentimento informado e da historia clínica dos pacientes. - Consellería de Sanidade - Servizo Galego de Saúde Estes son algúns dos xogos con castañas e materiais de refugallo que preparamos en quinto. Queredes botar unha partida? Un condutor resultou ileso tras bater contra o muro dunha casa en Nigrán Un vehículo saíuse da vía esta tarde en Nigrán. O seu condutor resultou ileso, a pesar de que o coche bateu contra o muro dunha casa e acabou enriba dun contador e dunha [...] A Concentración de Clásicos do Baixo Miño finalizará un ano máis en Baiona Este domingo 11 de xuño terá lugar a XVII Concentración de Clásicos Populares Baixo Miño, evento que reunirá un ano máis a multitude de amantes dos coches clásicos e [...] Unha representación dos hostaleiros de Nigrán reuniuse este xoves na sede da Asociación de Empresarios e Comerciantes do Val Miñor (OVALMI) co alcalde, Juan González. No [...] Este venres presentouse o I Torneo de Pádel Javier Alonso, que se disputará do 22 de xuño ao 2 de xullo nas instalacións de Be One Club Monterreal, en Sabarís, e no que [...] REGAU: As Nacións Unidas defenden os dereitos humanos e a conservación do planeta Nova campaña para evitar os accidentes con tractores // Miguel Cardoso asinata a xuño como adestrador do Celta // A Coruña prepárase para acoller a voda da herdeira do imperio Inditex. 13/11/18 Con esta medida un veciño do noso Concello cando reciba unha herdanza dos seus pais non terá que pagar polo incremento do valor dos terreos e vivendas que recibe. Esta reducción na carga fiscal das transmisións por herdanzas favorecerá… O profesorado galego de todas as etapas educativas conta a partir de hoxe coa Plataforma Proyecta, un proxecto froito da colaboración entre as fundacións Amancio Ortega e Santiago Rey Fernández-Latorre. Nesta plataforma podemos atopar ferramentas coas que crear recursos didácticos, así como materiais e formación. Se queredes acceder á páxina, premede na imaxe. A recoñecemento a Maruja Mallo é impresionante. 20 agosto, 2018 in BAIONA // “¡Canta!”, no “Cine na Praza” de Baiona 20 agosto, 2018 in GALEGO // Nigrán pon o colofón ao verán co festival “Rock in Patos” nanocatalizadores _ IES de Cacheiras (Teo, A Coruña) Acordo de aprobación definitiva do Orzamento (pdf) A XANELA MÁXICA DE TERCEIRO: SABEDES PORQUE AS CASTAÑAS TEÑEN UN ANACO DE PEL MÁIS CLARO??? Se o ano pasado, as mamás e papás tan traballador@s da ANPA nos sorprenderon co MECO de Finn e o seu can Jake da serie Hora de Aventuras, este ano no podía ser menos, así que cando chegamos o luns ao cole, atopámonos con .... nin máis nin menos que OS MINIONS!!!!!! que nos van a acompañar na nosa VOLTA AO MUNDO EN 80 DÍAS que é a temática elexida este ano para o noso disfraz. Eleximos este tema porque dende a Biblioteca, estamos a facer este curso, un proxecto sobre esta obra de Julio Verne. Así que cada clase irá disfrazada do país que lle tocou no proxecto. A novidade deste ano, é que case todos os cursos FARÁN O DISFRAZ NA CLASE . Na nosa clase, tocounos EEUU, e como a parada alí foi na cidade de Nova Iork, iremos disfrazados de .... Síntoo pero teredes que esperar ata o venres para sabelo! ;) O mesmo luns pola mañá cediño, recibimos a visita de STUART que veu a dicirnos que tiñamos que traer hoxe: A primeira hora, Stuart voltou á nosa clase a comprobar que todos cumpríramos co mandato e despois de facelo, deunos a consigna para mañá: O ámbito territorial cuberto pola Medida Leader no Marco do PDR de Galicia 2014-2020 que xestiona a Asociación de Desenvolvemento Comarca de Ordes (ASDECOMOR) correspóndese coa totalidade do territorio dos concellos que configuran o ámbito de actuación desta asociación, en concreto: Cerceda, Frades, Mesía, Ordes, Oroso, Tordoia e Trazo. Axustarse á normativa sectorial (comunitaria, estatal e autonómica) que resulte de aplicación para cada tipo de proxecto. Ser finalistas, é decir, que na data da xustificación final das inversións os gastos subvencionados cumplan os obxetivos e funcións para os que foron aprobados os proxectos. Que os investimentos para os que se solicita a axuda non estean iniciados. ​As persoas físicas ou xurídicas de carácter privado Entidades públicas de carácter local ou comarcal: concellos, mancomunidades, consorcios e entidades dependentes das anteriores. As comunidades de montes veciñais en mancomún e as súas mancomunidades Non poderán ser beneficiarios as agrupacións de persoas xurídicas, as comunidades de bens ou calquera outro tipo de unidade que careza de personalidade xurídica propia. Os beneficiarios deberán estar ao día das súas obrigas tributarias e coa seguridade social, non estar incurso en ningún dos supostos establecidos nos parágrafos 2 e 3 do artigo 10 da Lei 9/2007, do 13 de xuño de subvencións de Galicia, e cumplir os requisitos de pequena empresa. Serán subvencionable os proxectos que teñan encadramento na Estratexia de Desenvolvemento Local do GDR e sempre e cando cumpran as condicións de subvencionabilidade que se especifican nas fichas de elexibilidade recollidas no Capítulo VII das Bases Reguladoras da Medida Leader (Réxime de Axudas). O importe máximo da axuda será do 50% e o importe mínimo do 20% Transformación e comercialización de produtos agrarios e forestais Servizos de igualdade e benestar á poboación Participación en certames, feiras, edición de material ou eventos de difusión vinculados á valorización dos recursos do territorio. Outros proxectos, que sendo subvencionables, non están recollidos como de prioridade alta ou media Están reflectidos nas Bases reguladoras das axudas Leader, no artigo 4 do Capítulo I (Normas Xerais) e en cada unha das fichas de elexibilidade (Capítulo VII). Via electrónica. Obrigatoria para as persoas xurídicas de carácter privado, as entidades públicas de carácter local ou comarcal (concellos, mancomunidades, consorcios e entidades dependentes das anteriores), comunidades de montes veciñais en man común e as súas mancomunidades. https://sede.xunta.gal Oficina Comarcal da Xunta de Galicia – 1º Andar Xudeu francés, xornalista e activista de esquerda (extrema-esquerda, dirán algúns), Goldman foi asasinado por brigadas terroristas de extrema-dereita o 20 de setembro de 1979, meses depois de ter sido absolto nun proceso xudicial kafkiano que inicialmente o condenara a cadea perpetua. Os seus asasinos nunca foron xulgados. O terrorista xudeu Yakov Teitel, fanático colono integrista, foi declarado culpábel de dous cargos de asasinato en primeiro grao de dous cidadáns palestinos, ademais dunha longa lista de delitos violentos, foi sentenciado o pasado martes a dúas cadeas perpetuas máis 30 anos adicionais de cárcere polo Tribunal de Xerusalén. Antes da sentenza, Teitel dixo que non se arrepentía dos seus actos. Os xuíces rexeitaron a petición da defensa dunha sentenza reducida sobre a base do estado mental de Teitel e, ademais, o tribunal ditaminou que o condenado pagará ás familias das dúas vítimas 180.000 shékels a cada unha en concepto de indemnización, e tamén 150.000 shékels a dúas persoas que tentou asasinar, por danos e prexuízos. Tamén foi acusado de pór un artefacto explosivo no interior dunha planta preto da entrada á casa do Prof. Zeev Sternhell, en setembro de 2008. Sternhell, profesor israelí de renome mundial en ciencia política, laureado Premio Israel e activista pola paz, foi ferido na perna cando o artefacto estoupou. A xustiza dun estado de dereito nunha democracia funciona. TRABALLAMOS XUNTOS.: 8 DE MARZO. DÍA DA MULLER. Pinchando na imaxe podedes ver o vídeo que elaboraron as nenas e nenos en clase para o día de hoxe. Imaxe: Leandro Lamas. Guión e produción do vídeo: nenas e nenos do Reino de Segundo. Noraboa polos premios, a verdade é que os mereces, xa que a obra e moi boa. E que é unha obra xenial!! Xa o dixen... Moitas grazas á ARE, CCA e ó concello de Rianxo por confiar en Fotos de Rianxo para cubrir a reportaxe fotográfica da pasarela. CPI Virxe de Cela: Terceiro ciclo Día das letras galegas: Xosé Mª Díaz Castro !-- Prototype y Scriptaculous--> Acordo do pleno do Concello de 18 de xuño de 2015 Sobre a previsión inicial na reunión de comité de hoxe 14/04 modifícanse os horarios en maio: Cambio dos sábados previstos do 7, 14 para os días 21 e 28. Seguen sen saber como van ser os descansos da quenda variable da maña. Rede Galega en apoio ás persoas Refuxiadas: O ALCALDE DE RIACE SOLICITA AXUDA- campaña solidaria Durante o traballo sobre os novos recursos para Transposh, temos tropeçou unha cuestión que podemos corrixir. O problema era que moitos robots de dixitalización este sitio Páxinas dixitalizadas co parámetro “replytocom” que é completamente inútil. Ao parecer – este parámetro inútiles causou máis de 2 GB de tráfico para o sitio nos últimos 9 mes. Un pequeno Rant sobre o sitio WordPress, unha vez que o voto é anónimo para plugins, a extensión foi rexeitada por alguén, que non temos como saber quen el (ou ela) é. Non coas razóns que podemos pensar (Despois, plugin gratis, para corrixir un problema específico, sen intencións, que só funciona). Se imos poñer as mans nel…. 🙂 O pasado 24 de febreiro organizouse en Braga a 1º edición de “URBAN CLIMBING”. Está nova modalidade consistíu en trepar utilizando as técnicas de escalada polos edificios e monumentos máis famosos desta cidade portuguesa. A actividade foi organizada pola Associaçao Deportiva de Escaladores de Braga (ADEB) coa colaboración da Câmara Municipal de Braga e da […] Celebrarase en duas probas que puntuarán dun xeito independente. A primeira será no Rocódromo Municipal do Pabellón dos Remedios na cidade ourensana o día 30 de Decembro e a segunda proba será no Pabellón Municipal das Travesas en Vigo o domingo 7 de Xaneiro, este último organizado polo Clube Montañeiros Celtas. Ambas probas son de […] Tras a convocatoria a clubes, queremos lembrarvos que mañá Sábado día 2 de Decembro haberá unha proba de detección de talentos en escalada deportiva para incorporar ao Centro de Tecnificación de Escalada (CTE) da FGM en Santiago a partir das onde da mañá. ¡Animadevos! Os Clubs de Montañismo da cidade de Lugo, o Clube de Montaña Verso Libre , Club de Montaña Mustallar e Club Montaña Toxiños organizaron unha Xornada de escalada en familia o pasado 19 de Novembro. Na mesma pais, nais e fill@s lucenses disfrutaron dun amplio abanico de vías de escalada no Rocódromo “Santiago Indoorwall” da cidade compostelá. Os Clubs locais fletaron […] O pasado sábado 18 de Novembro, celebrouse no local de Alud Grupo de Montaña a derradeira proba da Copa Galega de Escalada en Bloque Indoor 2017. Algunhas fotos da proba: Adxuntamos resultados de todas as probas: masculinos, femininos, e Sub18 así como resultado final da Copa e os resultados dos Clubes. Aproveitamos para agredecer ao clube […] Como resultado das eleccións de maio de 2015 cinco grupos políticos obtiveron representación na Corporación Municipal de Fene: o PP, Bloque Nacionalista Galego, o PSdeG-PSOE, PDDdG. Somos Fene , e EU-IU. O PDDdG. Somos Fene acadou 874 votos e o 12,87%. 2 concelleiros/as EU-IU obtivo unha concelleira logo de recibir 562 e o 8,28%. CAFÉS CANDELAS BREOGÁN – OBRAS SANITARIAS (Arxentina) VENRES 7 E SÁBADO 8 DE SETEMBRO EN TARRAGONA MÉRCORES 19 DE SETEMBRO EN PALENCIA E - O Porriño, Pontevedra Dous traballadores da Torre de Hércules e representantes da CIG-Servizos e UGT repartiron, nos dous días de estadía en FITUR, milleiros de panfletos informativos sobre o peche do faro e a perda dos 13 postos. As catro persoas desprazadas até Madrid conseguiron o apoio de diversas delegacións internacionais como a nepalí, a boliviana ou mesmo da ministra de Turismo de Palestina. Os dous sindicalistas que desde o 11 de xaneiro permanecen pechados no eirado da Torre de Hércules, a máis de 60 metros de altura, continúan adiante con esta medida de protesta pese a que xa non dispoñen de alimentos. De momento aínda lles quedan líquidos para inxerir. Mentres, segue incrementándose o apoio popular ao persoal do faro e aos activistas encerrados. Organizacións políticas, veciñais e colectivos sociais manifestan a súa solidariedade coa loita e animan a participar na concentración do día 15. Dous sindicalistas péchanse na Torre de Hércules en defensa dos seus traballadores O secretario de Organización da CIG-Servizos, Adolfo Naya, e un sindicalista da UGT comezaron, na maña do 11 de xaneiro, un encerro na Torre de Hércules en sinal de rexeitamento á decisión do Goberno local de pechala temporalmente a partir do 15 de xaneiro. Os activistas reclaman a preservación dos 13 postos do persoal encargado do mantemento, limpeza e atención ao público. O Concello elude responsabilidades e non aclara se garantirá a subrogación á nova adxudicataria. Os traballadores da Torre de Hércules responsabilizan o Concello da perda dos seus postos O cadro de persoal da Torre de Hércules responsabiliza o Goberno local da perda dos seus postos a partir do 15 de xaneiro, data na que se fará efectiva a rescisión do contrato coa actual concesionaria, Sermasa. Os traballadores piden ser subrogados á nova adxudicataria. Aproveitando a festividade de Reis, enviáronlles carbón ao alcalde, ao primeiro tenente de alcalde e á concelleira de Emprego e Turismo. Bruxelas, 23 Setembro 2015. Hoxe escenifícase en Madrid, unha vez máis, un peche en falso da situación de inestabilidade na que a liberalización total do sector leiteiro, derivado do fin de sistema de cotas, ten sumido ao sector leiteiro galego. Irán debe ter unha resposta contundente. Non é admisible a súa actitude xenocida. Durante a nosa investigación sobre avispas asiáticas, descubrimos que había 2 nidos de avispas asiáticas no colexio. Tiñamos que ir a velos, para saber se eran como estábamos a investigar. E tamén para ver se tiñamos que chamar ao 012. Eu tamén boto en falta o Gran Lebowski (III) - Chat para libre con todo tipo de persoas a partir de Outras Cidades en Quebec. Para especificalo lo, vaia "Configuración". Xa está nas librerías da comarca mariñá a nova publicación do Seminario de Estudos Terra de Viveiro. Trátase do libro Orixe, peripecia e pertinencia do topónimo San Cibrao (Cervo), da autoría do escritor viveirés Emilio Xosé Ínsua. O volume, impreso en Gráficas Neira, está dividido en tres grandes apartados. No primeiro, o autor repasa a historia do porto sancibrense, con abundantes referencias novidosas, e comenta a bibliografía existente sobre ese particular. No segundo apartado entra de cheo na cuestión polémica do nome da localidade, explicando a súa orixe, a súa motivación, etc. e achegando numerosos documentos e elementos que proban a historicidade, corrección e pertinencia da forma San Cibrao, tan cuestionada ultimamente por algún sectores, que defenden a forma castelanizada "San Ciprián". Finalmente, no terceiro e derradeiro apartado, como Apéndice, ofrécese o ensaio “San Cibrao por volta de 1908”. O novo libro do Seminario de Estudos Terra de Viveiro será presentado o vindeiro mércores día 14 de xullo, ás 20.30, na Casa da Cultura de San Cibrao e o sábado 17, ás 21.30, na Aula de Cultura de Caixa Galicia de Viveiro. En ambos actos, de entrada libre, participarán, ademais do autor do libro, os intelectuais Carlos Nuevo Cal e Fausto Galdo Fernández. Os traballos do mércores As escritoras Ledicia Costas e Montse Pena estiveron connosco o pasado 28 de novembro compartindo as súas ideas sobre a literatura e presentando as súas obras. Da primeira delas xa deixamos neste mesmo blogue unha pequena entrevista en vídeo. Coa segunda traballamos un obradoiro de poesía. O alumnado de 4º da ESO leu unha obra de Ledicia Costas, Corazón de Xúpiter. Os rapaces de 2º da ESO mergulláronse na lectura dun libro de Montse Pena, Unha estrela no vento Antonte estivo connosco Xesús Fraga, autor do libro que leu o alumnado de 3º de ESO, Reo, publicado pola editorial Galaxia. Xesús falounos de graffitis, de como el amaba ese mundo ata que sentiu o perigo na súa pel pola prohibición de facelos e as posibilidades de que o collesen nunha vila tan pequena como era Betanzos. Ensinounos fotografías que el foi facendo nos seus anos mozos entre todas aquelas persoas que facían graffitis e que el consideraba case coma heroes. Pero tamén nos amosou graffitis que se están a facer arestora, por xente moza, xeracións que o seguiron a el e aos seus compañeiros "escritores". O alumnado non só lle fixo preguntas sobre o libro lido senón tamén sobre ese mundo que nos resulta tan descoñecido e que é unha arte urbana denostada que debería ter un lugar onde realizarse. MARTES 1 DE OUTUBRO DE 2013, ÁS 19:30. PRESENTACIÓN NA SEDE DA RAG DA REEDICIÓN DO DISCURSO DE INGRESO DE VICENTE RISCO "UN CASO DE LYCANTROPÍA (O HOME-LOBO)" - Fundación Vicente Risco CONCENTRACIÓN, MAÑÁ, LUNS, 26 DE SETEMBRO 2011, ÁS 20 Hs. PRAZA DE AMBOAXE 15288, Noia, Provincia de A Coruña 15969, Corrubedo, Provincia de A Coruña Apartamento en Pobra do Caramiñal 15940, A Pobra do Caramiñal, Provincia de A Coruña 15130, Corcubión, Provincia de A Coruña (Redirixido desde "Wikisource:Escritores de Galicia coa obra no dominio público") O BNG apoia a Folga Xeral do 19 de xuño - Sen Categorizar - BNG - Bloque Nacionalista Galego O BNG presenta unha moción, para o seu debate no vindeiro Pleno, en apoio á Folga Xeral que a CIG ten convodada para o próximo 19 de xuño baixo o lema "Sumando Loitas. Sobran razóns. Pola Recuperación dos nosos Dereitos. Na Galiza, emprego, salarios e pensións dignas." A CONFEDERACIÓN INTERSINDICAL GALEGA ( C.I.G.) ten convocada Folga Xeral para o próximo 19 de Xuño, baixo o lema Sumando Loitas- Sobran razóns. Pola Recuperación dos nosos Direitos. Na Galiza, emprego, salarios e pensións dignas. As decisións políticas adoptadas desde o inicio da crise económica teñense demonstrado un auténtico roubo e saqueo á clase traballadora e ao conxunto do pobo galego. A recuperación económica da que se fai propaganda á diario non existe, é só para as persoas ricas, que aumentan a súa riqueza, á conta dun emprobrecemento xeral. Ter un traballo non permite vivir en condicións dignas. As pensións non garanten poder adquisitivo. As reformas do sistema público de pensións, do 2011 e 2013, fan que na Galiza teñamos as pensións máis baixas do Estado español. Primeiro.- Manifestar o apoio da Corporación Municipal a estas reinvindicacións e animar á veciñanza do noso concello a apoiar esta Folga Xeral do 19 de Xuño de 2018 Coa aprobación da LOMCE no Senado o goberno persistiu na súa intención de querer aprobar unha lei rexeitada non só polo ámbito educativo, senón tamén polo conxunto da sociedade como así o confirman as múltiples, multitudinarias e diversas mobilizacións e folgas levadas a cabo. Malia esta teima, o goberno sabe que esta é unha lei que está condenada ao fracaso. A LOMCE afonda nas diferenzas sociais e impide o acceso en igualdade de condicións a unha educación pública de calidade. Ademais, vai dirixida a uniformar os contidos, eliminando a diversidade histórica, cultural e lingüística, reforza a confesionalidade, impide o ensino laico e blinda os concertos. En resumo, é unha lei profundamente antidemocrátia e antipedagóxica, que xerarquiza o ensino e que só pode explicarse desde posicións reaccionarias. Pero a nosa sociedade continuará batallando até conseguir a súa retirada e exixirá da Consellaría de Educación que non a aplique por ser unha lei ademais de elitista, recentralizadora, privatizadora e confesional que supón o maior ataque contra o Ensino Público e o dereito á educación. Galiña de pel. Información sobre Ponte do burgo Parque da familia e illa das esculturas (a 0.8 km) Neste 2ºtrimestre, dentro do noso proxecto anual,imos adicarnos a investigar sobre a pintura. Os nenos e nenas de 6º rematamos de ler "Mil cousas poden pasar", libro I, e hoxe mesmo tivemos a sorte de poder coñecer ao seu autor e falar con el sobre o libro. Pero Jacobo tamén é ilustrador e debuxante de cómic e contounos como fai o seu traballo. Como novidade todos puidemos ver como vai ser o número 2 de Marcopola (Os piratas da Lúa), que vai ser publicado proximamente, toda unha honra! Ademais, a partir de agora, na nosa biblioteca MIL COUSAS PODEN PASAR se entras e les. Grazas a Jacobo polas súas explicacións, pola súa amabilidade, por firmar os nosos libros e, sobre todo, por contaxiarnos unhas tremendas ganas de debuxar e de inventar historias. Orientación educativa: O ALUMNADO DE 4º DE ESO COÑECE A OFERTA DE CM DA COMARCA O ALUMNADO DE 4º DE ESO COÑECE A OFERTA DE CM DA COMARCA Así, a nosa visita empezou polo IES de Rodeira, de Cangas, onde coñecemos os CM de Xestión Administrativa, da familia de Administración e Finanzas e Instalacións de Telecomunicacións, da familia de Electricidade e Electrónica. A continuación, desprazámonos ata o IES A Paralaia, de Moaña, e estivemos nos talleres dos CM de Mecanizado, da familia de Fabricación Mecánica e Instalacións eléctricas e automáticas, da familia de Electricidade e Electrónica. Por último, achegámonos ao IES Johan Carballeira de Bueu, onde nos presentaron os seus CM de Estética Persoal Decorativa e Peiteado e Estética Capilar, da familia de Imaxe Persoal, e Soldadura e Caldeiraría da familia de Mecanizado. Aquí vos deixamos unhas fotografías da visita. O 23 de abril é o Día do Libro, aínda que todos os días é moi importante ler. E que mellor exemplo podemos dar que facelo os maiores. Feliz Día do Libro aínda que con retraso. Unha aperta erguer – Páxina 12 – ESTUDANTES DA GALIZA Hoxe participamos da concentración organizada polo alumnado e profesorado da Escola Superior de Restauración e... Aquí están os documentos aprobados na nosa Asemblea Nacional Constituínte, que baixo o lema “Libera... Comunicado sobre o resultado das eleccións a claustro da USC Onte tiveron lugar as eleccións ao claustro da Universidade de Compostela, ás que desde Erguer.... Supresión do grao de Filosofía, discriminación á hora de solicitar material, máis iluminación nas residencias,... O pasado 30 de outubro, o Estado español, da man dun operativo policial dos de... Mércores 13, unha nova batalla do estudantado galego, unha nova xornada de folga nos centros de... O grande éxito da folga estudantil será o berce para novas mobilizacións Erguer. Estudantes da Galiza valora moi positivamente o éxito acadado na folga estudantil de hoxe,... Gallaecia, O Máxico Reino das Lendas: AS FRAGAS DO EUME É un lugar fermosisimo. O monte, o rio, poder pasear ó aire libre en unha sensacion moi reconfortante. Recomendolle a todo aquel que non o vira que non perda a oportunidade, e se vai ven acompañado moito mellor ;) . Eso si, preparadevos para camiñar moito A xunta de goberno do Concello de Tomiño acordou por unanimidade, aprobar as bases do III SIMPOSIO INTERNACIONAL DE ESCULTURA NO MIÑO O terceiro simposio comezará o luns 11 de xuño e... Coñeza embaralhar homes e mulleres de todo o mundo. Gratis video chat Baixa Saxonia, no que podes facer as seguintes cousas: Lista de cidades en Baixa Saxonia: En Carboeiro tan só nomear ó monumento, símbolo de toda a Comarca: o Mosteiro, do que se fala noutras páxinas desta Web con máis detalle. A igrexa parroquial conserva unha notable colección de canzorros románicos e unha imaxe gótica da Virxe, de grande valor artístico. Reclamamos un plan de apoio e asesoramento da Xunta aos galegos afectados polas cláusulas chan - PSdeG-PSOE O portavoz de Orzamentos do Grupo Socialista, Abel Losada, vén de presentar unha batería de iniciativas parlamentarias para reclamar a intervención do goberno galego en apoio aos galegos e galegas afectados polas cláusulas chan das hipotecas. Losada propón un Plan específico de apoio a estas persoas, que poderían percibir entre 8.000 e 8.500 euros cada unha. Logo da sentenza do Tribunal Europeo, que contradí a sentenza do Supremo impedindo a devolución das contías previas a 2013, e establece que debe ser devolto a totalidade do cobrado de máis por esta práctica abusiva, a banca deberá desembolsar en torno aos 200 millóns de euros en Galicia. Diante da resistencia que están a amosar as entidades bancarias á hora de aplicar esta sentenza, o Grupo Socialista reclama a intervención do goberno galego para apoiar aos afectados mecanismos de información, asesoría e recursos xurídicos para habilitar a reclamación diante das entidades bancarias. Ademais, propón a negociación dun Código de devolución das cláusulas chan “que facilite e acelere a devolución das cantidades cobradas indebidamente”. Tamén demanda que a Xunta se dirixa ao Goberno de España para reclamarlle “un rápido proceso de axilización, control e responsabilidade corporativa por parte do sector bancario ante as demandas das persoas usuarias afectadas polas cláusulas chan. Co gallo da celebración do IV Outono de Tapas, previsto para o mes de novembro, a concellería de Promoción Económica, Turismo e Medioambiente, convoca ao tecido hostaleiro de Sada a unha xuntanza o vindeiro luns día 26 de setembro, ás 18:00 horas na Capela de San Roque, para expoñer o programa de actuacións que se realizarán respecto de devandito evento e ao mesmo tempo presentar as actividades previstas cara ó vindeiro ano. A EMMeD de Ribadeo comeza as audicións _ Escola Municipal de Música e Danza de Ribadeo. A Escola Municipal de Música e Danza (EMMeD) de Ribadeo organiza ao longo da vindeira semana cinco actuacións nas que participarán diferentes especialidades das que se imparten no centro. Esta actividade terá lugar entre os días 15 e 19 de abril, ás 20.30 horas na propia Escola, agás a do venres 19 de abril, de música e movemento, que terá lugar no Auditorio Municipal Hernán Naval. A entrada ás mesmas é libre e de balde. Parque Raíña Sofía, s/n - 15401 - Ferrol (A Coruña) O portavoz de Sanidade do Grupo Socialista, Julio Torrado, presentou hoxe unha pregunta oral na Comisión de Sanidade do Parlamento na que reclamoulle ao goberno galego que reclame a derrogación da modificación do Real decreto 16/2012, que racha co dereito universal á sanidade pública ao excluír aos emigrantes retornados. O responsable socialista acusou ao goberno galego de expulsar aos emigrantes retornados da sanidade pública apoiándose nun “suposto insostible déficit das contas sanitarias”, no que se sustenta o dito decreto, que en realidade deriva da “ineficiencia da súa propia xestión”. Lembrou que a sanidade é un “dereito universal, e non un seguro derivado da condición de traballador duns poucos beneficiarios”. Censurou que aleguen o “insostible déficit das contas públicas para retirarlle parte dos dereitos á poboación”, en contra dos partidos, sindicatos e diversos gobernos autonómicos que incorporaron plans de protección para garantir o servizo. No caso de Galicia, lembrou, puxeron en marcha un Programa galego de protección social que ademais de recoñecer o problema de asistencia obriga aos que o precisen a demostrar un nivel socioeconómico difícil e o empadroamento previo durante 6 meses, co que “non da saída aos emigrantes retornados”. Xa sabes, "por San Martiño, trompos ao camiño". A ver se para o 22 facemos o magosto (antes non imos poder) e xogamos á billarda coma o ano pasado, e xa que logo, ao trompo. Vou ter que seguir co meu blog, que vin que había algúns comentarios... A ver se para a semana. Outro xogo con trompo era "pírima", pero non lembro ben as normas, era unha raia á que había que chegar co trompo ou algo así... Eu de pequeno sí que lle pegaba ben o trompo, as leis eran máis ou menos como contas. Había que facer unha recuperacións dos xogos daquela época, porque pouco a pouco vanse perdendo. Claro con tanta play, e outros similares... Eu de cativo xogaba a estornela, non tíñamos peozas, que é como lle chaman nas terras do Deza. Por que os cativos xa non xogan con estas cousas....saúdos O Grupo Socialista levará ao Pleno que comeza o próximo martes unha proposición non de Lei para reclamar a supresión progresiva do copago farmacéutico que remate na eliminación desta medida “para tódalas persoas pacientes do Sergas”. O portavoz de Sanidade do Grupo Socialista, Julio Torrado, defenderá esta iniciativa cas medidas que analizaron coa Plataforma SOS Sanidade Pública nun encontro que tivo lugar esta mesma semana. Os socialistas galegos reclaman un plan inicial de reversión do copago farmacéutico “que comece por asumir por parte da administración o custe dos medicamentos para as e os xubilados con pensións menores de 800 euros ao mes”, que supoñen máis do 75 por cento do total dos pensionistas de Galicia. Así o determinou o PP de forma “nítida” dende a posta en marcha do Real Decreto – Lei 16/2012, de 20 de abril, de medidas urxentes para garantir a sostibilidade do Sistema Nacional de Saúde, que “en román paladino significou recorte de dereitos e imposición de copagos”. Esta medida, advirte, “constitúe unha profunda inxustiza, xa que instaura a obriga de repagar por unha parte do servizo sanitario, como é o tratamento farmacolóxico, vulnerando así o criterio de gratuidade da sanidade pública”. Ademais “resulta especialmente lesiva a que afecta, de xeito sinalado, a persoas enfermas con doenzas crónicas polo seu maior gasto farmacéutico”. Noticia - Máis de 200 persoas participan durante esta fin de semana nas excursións do programa En Ruta coa Depo - Actualidade - Deputación de Pontevedra O programa "En Ruta coa Depo" organiza esta fin de semana 4 novas excursións nas que participan 216 persoas de 4 concellos da provincia. Estas excursións permitirán ás persoas participantes coñecer novos lugares da provincia de Pontevedra. Máis polo miúdo, 54 persoas da Asociación de Veciños de Santa Apolonia de Guimarei visitarán o castelo de Sobroso, Mondariz-Balneario, os petróglifos de Gargamala (Mondariz) e o castro de Troña (Ponteareas). Pola súa banda, 54 persoas pertencentes á Asociación de Viticultores de san Martín de Bueu poderán coñecer Illa da Toxa, pasearán en barco pola Ría de Arousa (con degustación), e irán ao Grove, ao Museo da Salga e ao xacemento da Lanzada. Tamén, 54 persoas de Feafes-Galicia Asociación de Familiares e Persoas con Enfermidade Mental irán á Illa de Ons e pasearán pola localidade mariñeira de Portonovo. E xa por último, 54 persoas da Asociación Cultural Nespereira farán a ruta pola illa de San Simón, polo Museo Meirande, por Redondela, polo castelo de Soutomaior e por Ponte Sampaio. Unha ducia de obras de arte escollidas da colección das antigas caixas - Praza Pública Máis sobre As nosas escolas Hórreos, lavadoiros, muíños, cruceiros ou pombais. teñen ata o vindeiro quince de xullo para solicitar as axudas que acaba de En total son 300.000 euros os que se repartirán nas diferentes axudas, Santiago, 21.05.2018.- A APSC (Asociación de Periodistas de Santiago de Compostela) lamenta a morte do xornalista vilalbés Ramón Chao, que finou en Barcelona a idade de 82 anos. Para a APSC, "Ramón Chao foi un exemplo incansable de defensa polas liberdade informativas e os principios éticos do xornalismo, durante os tempos más escuros da ditadura franquista desde a súa plataforma radiofónica de París". Chao, pai de Antoine e Manu Chao, fora promotor das emisións en galego desde Radio París e director do departamento de Linguas Ibéricas en Radio France International. Barral, Castrelo do Miño (Ourense) Desde que Polonia forma parte da Unión Europea os investimentos en arquitectura non deixan de medrar. Como saberedes calcúlase que o 80% das edificacións da capital Varsovia foron destruídas na Segunda Guerra Mundial. Desde os anos noventa o crecemento de Varsovia é espectacular. Imos deternos hoxe na arquitectura do seu distrito financeiro, sen aludir á arquitectura da época soviética da que xa coñecemos o seu Palacio da Cultura e da Ciencia. É precisamente nesa zona onde medraron os edificios de oficinas, hoteis e centros comerciais. En conxunto, creo que restan personalidade á capital polaca, caracterizados polo aceiro e o cristal. Grazas Sara, grazas Martín, grazas a todas e todos por estes anos xuntos. Unha aperta grande, grande. Xornada de aproximación aos valores naturais máis cercanos para os escolares. Visitaremos os dous LIC do concello de Ribadeo, As Catedrais e a Ría de Ribadeo. Explicando as súas unidades ambientais, a fauna e a flora máis representativa destes espazos naturais protexidos. c/ Primeira Travesía Vázquez, 6 , Vila de Cruces, 36590 Martes, terza feira, 20 de febreiro de 2018 Xestionado por Vieiros e o Colexio de Xornalistas de Galicia A nova plataforma de tradución de software libre, xurdida e autoxestionada pola comunidade, xa ten garantida a súa existencia para unha década, á marxe dos gobernos. A incerteza sobre se a Xunta de Galicia, a través de Mancomún, seguirá a ofrecerlle apoio técnico á comunidade de tradución de software libre fixo que se constituíse a plataforma G11n.net. A iniciativa partiu da Ciberirmandade da Fala (CIF), aínda que está aberta a toda a comunidade, que decidirá cal será o seu funcionamento interno. Segundo explicou Alexandre Prieto, da Ciberirmandade, a iniciativa materializouse despois de varios meses de traballo, até culminar co lanzamento oficial do sitio este luns. Antes do verán, coa alerta do desmantelamento de Mancomún, as CIF abriron unha mobilización e contactaron coa Secretaría Xeral de Modernización para coñecer cal era a súa postura. "Sorprendendeunos a falta de mobilización dos grupos de tradución", asegura Prieto. A iniciativa de crear G11n.net comezou a recabar diversos apoios, entre eles o de Suso Baleato, que fora coordinador de Mancomún durante o anterior Goberno. Baleato considera que o papel de Mancomún no referente á tradución de software "xa é un peso morto", e que xa está cumprido. O labor de ordenar o "estado tribal" en que se atopaba antes a localización ao galego, de unificar o estilo e o léxico, "está aí, conseguiuse, está xa asumido, non pasa nada". Pero, o que se perdeu "son os recursos". A Xunta podíase permitir contratar empresas para que acometesen a parte máis dura da tradución, pero iso xa non acontece. "Hai un baleiro e xorde G11n", afirma Baleato. A plataforma ten o obxectivo de "suplir ese instrumento con comunidade, optimizando esforzos" para "facer viábel a tradución de software ao galego con independencia do que fagan as Administracións públicas". Naceu aproveitando "unha situación de crise" para "que a xente vexa que a comunidade non pode depender das administracións". Para poñer en marcha G11n fíxose unha copia de seguridade de todos os textos traducidos e aloxados nos servidores de Mancomún, e creouse "unha canle de comunicación". "Se a Administración decide corrixir o seu rumbo galegófobo e seguir a liña correcta marcada polo bipartito", no referido á tradución de software, "benvidos sexan", afirma Baleato. Pero ese traballo xa non se perdeu. "Non é unha plataforma política, só de tradución, e quen queira axudar, que axude", conclúe. "Con cinco mil euros asegurouse a viabilidade da plataforma para os próximos 10 anos", afirma Baleato. Alexandre Prieto precisa que ese custo, que a primeira vista non parece tan elevado, é unha parte mínima do que supón o mantemento da plataforma, e que se suple coas achegas da comunidade: "A Ciberirmandade dálle o seu apoio total a esta iniciativa. Nós encargámonos directamente da administración da máquina. O custe do seu aluguer é o de menos". Suso Baleato salienta que conta co apoio de "expertos en administración de sistemas, en tecnoloxía computacional... xente de primeiro nivel internacional, repartida por todo o mundo, que puxemos o noso coñecemento, reducindo o custo desta infraestrutura". Ese financiamento conseguiuse "mediante subscrición popular", explica Prieto. "As nosas contas son públicas. Sempre fixemos así e seguiremos facéndoo". Como membro da Ciberirmandade, expresou que "nós non queremos subvencións" nin depender economicamente das Administracións. "Non queremos poñer o logo da Xunta nin de ningunha institución que despois poidamos criticar", afirma, aínda que o xeito de financiamento de G11n.net será "o que decidan os usuarios. A plataforma está montada entre todos". En G11n.net xa están operativos roldas de distribución, un servidor de IRC (chat), xestión de proxectos, unha wiki interna e outra pública, e iranse incorporando máis servizos co obxectivo de centralizar toda a tradución de software ao galego. "Nas primeiras 24 horas rexistráronse 27 persoas", anunciou Prieto. A autoxestión e a independencia coa que nace G11n.net é un xeito de asegurar a supervivencia da súa actividade, "con independencia do que fagan os gobernos", explica Suso Baleato. "Aínda que prohibisen o galego, o noso traballo seguiría existindo, é unha iniciativa privada". A infraestrutura xa está montada e o traballo previo preservado. Agora só queda que a comunidade de tradución faga uso desa plataforma que, á súa vez, recabe o apoio de máis persoas voluntarias. A próxima e inminente data simbólica será o lanzamento da nova versión do sistema operativo Ubuntu, Karmic Koala, o 28 de outubro, onde se verá reflectido boa parte dese traballo. O Goberno seguirá a apoiar o software libre, mais 'sen imposición' É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: Manifestación a prol do indulto para os 'tres do Eixo' Suso de Toro leu o manifesto ao final da marcha na que participaron unhas 5.000 persoas. Unha multitudinaria manifestación percorreu este domingo as rúas de Compostela en demanda do indulto dos tres do Eixo, condenados a sete anos de cárcere pola agresión a un policía durante unhas protestas veciñais, e obrigados a entrar a finais deste mes na cadea. A protesta partiu da Alameda compostelá e a ela sumáronse numerosos colectivos sociais e os veciños da parroquia do Eixo, así como o BNG e o PSdeG, sindicatos e outras organizacións cívicas. Suso de Toro: "Xuízo ao movemento veciñal" "Indulto xa", Inocentes", "Non non non, inocentes a prisión" ou "Liberdade para os nosos veciños" foron as consignas máis coreadas no acto, que concluíu coa lectura dun manifesto polo escritor Suso de Toro. Este explicou que a manifestación pretendía protestar polo que considera "un auténtico xuízo ao movemento veciñal", ante o que foi unha "causa enormemente xusta". "Tres líderes do movemento veciñal, tres persoas realmente inocentes, van entrar presas". Xa que logo, a manifestación pretende que se lles conceda o indulto, afirmou De Toro, que cualificou o acto deste mediodía de "moi especial" porque foi "moi masivo" para unha cidade como Compostela e, ademais, non se viron bandeiras partidarias. "É unha manifestación de veciños sós, con pancartas feitas na casa con papel, e é realmente masiva: isto supón un antes e un despois na resposta da xente, practicamente non hai organizacións detrás, non é un movemento organizado, senón que está o común da xente". Ao termo do acto, os tres veciños, Xesús Montoiro, Xosé Moreira e Simón Márquez, agradeceron aos veciños a súa solidariedade e dixeron que non esquecerán a data deste domingo, á vez que insistiron en que son inocentes. Pola súa banda, o coordinador da Executiva do BNG, Francisco Jorquera, considerou que a manifestación foi importante, e deixou clara a vontade dos veciños, polo que reclamou do goberno español que recapacite e lles conceda o indulto. Para esta medida de graza, tan só queda un Consello de Ministros por celebrar. É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: No 25 de xullo, "que a fogueira do esprito siga quentando as vosas vidas" Edición xeral Os recortes da Xunta en materia de prevención de incendios poñen en perigo os montes Edición xeral Máis Información coñecer para conservar o patrimonio natural Salas de Exposicións do Castelo de Santa Cruz (Oleiros) Do acto de incidir cun punzón de ferro sobor a superficie dura e oscura da pizarra para debuxar algunhas das prantas da Comarca das Mariñas, xurde un gravado gris que conxuga o orgánico da flora e da pedra nun encontro sutil e misterioso. Teremos que busca-lo ángulo exacto que faga abrollar a tímida imaxe da comunión do vexetal co mineral. 'Abrollar unha imaxe' consta de 47 pizarras gravadas directamente a man alzada sen debuxo previo cun punzón afiado. Nelas Nelas pódense atopar prantas medicinais como a herba dos carpinteiros (Achilea Millefolium), o fiuncho (Foenilicum Vulgare) ou o chopo branco (Verbascum Thapsus); especies tóxicas vinculadas a fortes supersticións como é o acebillo (Ruscus Aculeatus); ou outras especies como a xesta (Cytisus Scoparius), a herba do demo (Datura Stramonium), a carvexa (Rumex Crispus) ou a abrótega (Asphodelus Albus), entre outras. O autor da exposición é o artista de Betanzos que asina as súas obras como Gándara-Golpe, licenciado en Belas Artes pola Universidade de Barcelona que a finais dos anos 80 tropeza co gravado na súa localidade natal. Realiza o Máster de Obra Gráfica na Fundación Centro Internacional de Estampa Contemporánea (CIEC). Desde entón expuxo as súas obras en lugares como Compostela, Sada, Portugal, Oviedo, Zurich ou Barcelona, e foi recoñecido, entre outros, co 3º premio de Escultura Consorcio Zona Franca de Vigo en 1996; 2º premio de Cerámica Xunta de Galicia no 1992 e o primeiro premio Carteles Hispalit no 1993. Centro de Extensión Universitaria e Divulgación Ambiental de Galicia- promove a educación ambiental en todos os sectores sociais, así como o intercambio científico e cultural, traballando na procura de solucións aos problemas ambientais e fomentando as boas prácticas cidadás neste eido. Castelo de Santa Cruz, s/n C.P. 15179 Liáns - Oleiros - A Coruña Humidais para un Futuro Urbano Sostible: Celebración do Día Mundial dos Humidais na Reserva da Biosfera Mariñas Coruñesas e Terras do Mandeo Durante o mes de outubro estiven traballando para unha nova campaña de dinamización do pequeno comercio na miña cidade, Ourense. Os amigos do estudio gráfico Miel&Limon pensaron en min para facer a maior parte da fotografía. Toda a información na web do CCA e tamén na propia web da campaña: www.viveourense.com Unha campaña do Centro Comercial Aberto de Ourense. Coordinadora Galega de ONG para o Desenvolvemento Requisitos para a integración dunha ONGD na Coordinadora Galega de ONGD: Non ter dependencia orgánica de calquera administración pública, grupo empresarial ou doutra entidade pública ou privada. Ter como un dos seus principais obxectivos a cooperación para o desenvolvemento. Ter sede ou delegación permanente en Galicia e estar inscrita no Rexistro Galego de Axentes de Cooperación para o Desenvolvemento, sección ONGD, cun mínimo de dous anos de antigüidade no momento de presentar a solicitude. Ser unha organización estable cun grao mínimo de estrutura. Ser transparente nas súas prácticas en no seu funcionamento. A entrada dunha nova organización requirira unha solicitude formal por escrito da persoa representante da organización interesada, dirixida á Presidencia da Coordinadora, antes do 31 de xaneiro do ano en curso acompañada da documentación detallada no apartado seguinte. Unha vez enviada, toda a documentación será revisada pola Secretaría Técnica. Revisada a documentación poden darse varios casos que a Secretaría Técnica verificará e comunicará ás partes interesadas: Que algunha documentación é incorrecta ou está incompleta, caso no que será solicitada a súa corrección. Que a organización non cumpre algún dos requisitos esixidos para pertencer á Coordinadora. Para poder incluír a solicitude de entrada dunha nova organización na orde do día da Asemblea da Coordinadora Galega de ONGD a organización debe cumprir cos requisitos esixidos e toda a documentación solicitada ten que estar en posesión da Coordinadora antes da convocatoria da Asemblea por parte da Presidencia. Convocarase ás organizacións que cumpran os requisitos esixidos e que tivesen enviada toda a documentación, a unha entrevista coa Xunta Directiva. A entrevista terá por obxecto detallar ou matizar informacións en base á propia documentación presentada. Para poder tratar na Asemblea Xeral a solicitude de entrada e podela someter a votación, cómpre que a persoa representante da organización solicitante asista á reunión, na que participará como convidada, previa aceptación das persoas asistentes ao inicio da Asemblea. No caso de que non asista, a solicitude de entrada non será tratada. A persoa representante da organización que solicita a entrada fará unha breve presentación da entidade, e responderá ás preguntas que poidan formular as persoas asistentes á Asemblea. Logo da presentación, a persoa representante da organización solicitante ausentarase e sairá da sala onde se celebre a Asemblea, para que poida existir o debate e a posterior votación. As votacións realizaranse de modo secreto, por escrito, e nunca a man alzada, para asegurar un voto libre e non influído. As papeletas de votación, que estarán previamente preparadas, serán incorporadas á acta. A solicitude deberá ser aprobada por maioría absoluta das organizacións asociadas asistentes. Para iso, a Secretaría fará un reconto previo de organizacións asistentes con dereito a voto. As organizacións que reciban a aprobación da súa entrada na Coordinadora adquirirán, desde o día seguinte á Asemblea, a condición de organizacións asociadas de pleno dereito. Dereitos e obrigas das organizacións asociadas Intervir no goberno e na xestión, así coma nos servizos e actividades da Coordinadora, de acordo coas normas legais e estatutarias e o presente Regulamento. Asistir á Asemblea Xeral e a cantas reunións organice a Coordinadora, con voz e voto. Elixir e ser elixidas para postos de representación ou exercicio de cargos directivos. Solicitar e obter explicacións sobre a administración e xestión da Xunta Directiva. Recibir información sobre as actividades da Coordinadora. Formar parte das comisións e grupos de traballo. Axustar a súa actuación ás normas estatutarias. Cumprir os acordos da Asemblea Xeral e das reunións de traballo, así coma as normas que estableza a Xunta Directiva para levar a cabo estes acordos. Participar nas reunións e actividades da Coordinadora ás que foran debidamente Formar parte como mínimo dunha Comisión ou Grupo de Traballo. Ausencia reiterada (tres veces consecutivas) ás Asembleas convocadas pola Coordinadora. Ser declarada ilegal ou disolta por sentenza xudicial firme. Actuación pública contraria aos fins da Coordinadora ou ao Código de Conduta, previo dictame da Xunta Directiva e audiencia da organización afectada. A perda da condición de organización asociada será declarada pola Asemblea Xeral. Nos supostos indicados nos apartados a) e d) a Asemblea Xeral quedará informada. Nos restantes supostos a Asemblea ratificará se procede, as propostas e decisións emanadas da Xunta Directiva. Certificación do acordo do órgano competente (segundo os propios estatutos) polo que se decide solicitar o ingreso na “Coordinadora Galega de ONGD”. Copia da resolución de inscrición no Rexistro Galego de Axentes de Cooperación para o Desenvolvemento, sección ONGD. Certificación da composición e data de nomeamento da xunta directiva ou padroádego da ONGD solicitante. No caso de se tratar da delegación dunha entidade de ámbito estatal, certificación de nomeamento da persoa que ostente a representación en Galicia. Certificación do acordo do órgano interno competente polo que se faga constar: O coñecemento e aceptación dos Estatutos e do Regulamento da Coordinadora. O coñecemento e aceptación do Código de Conduta da Coordinadora. O compromiso de asistencia e participación nas reunións da Coordinadora. Breve informe (2-3 páxinas) cos datos básicos da entidade: Fins, obxectivos e áreas de traballo da organización. Persoal laboral ou voluntario co que conta en Galicia. Número de persoas asociadas en Galicia e distribución das mesma Memoria ou proxecto de actividades en Galicia. Ficha resumen proporcionada pola Coordinadora, cos datos básicos da entidade para poder enviarlla ás organizacións membro coa orde do día e a convocatoria da Asemblea. 21/05/2018 - 28/05/2018 Aberta a inscrición para as Xornadas "A localización dos ODS e as políticas públicas municipais de cooperación ao desenvolvemento" 09/05/2018 - 01/06/2018 Aberta a inscrición para o curso de verán da USC "A Axenda 2030, unha folla de ruta universal para un mundo máis xusto" Os contidos de esta web están baixo unha licenza Creative Commons se non se indica o contrario LUGAR ALTO DO COUSO, S/N No marketing dixital, o blogueo segue sendo unha espiña dorsal no campo do marketing de contidos. Ao tratar o tráfico orgánico, un blog é unha plataforma profesional onde os lectores interactúan co teu contido. É un espazo onde podes probar a túa experiencia en varios aspectos da túa estratexia e contido de mercadotecnia. Obter leads e conversións é un proceso complicado e un simple blog pode ser o único que precisa para acadar o seu obxectivo. A maioría das persoas que leen material de blogs están en busca de coñecemento. Un blog é un lugar perfecto para atopar respostas e consellos para case calquera cousa. O teu blog pode ser un excelente lugar para facer que as persoas accedan ao teu contido e teñan decisións ben informadas, especialmente se tes botóns de chamada a acción nalgún lugar das túas páxinas web. Un blog pode aumentar as conversións. O principal obxectivo de SEO é aumentar o tráfico. Canto máis se obteña o tráfico, maior será a probabilidade de que un comprador das persoas faga clic en enlaces para o seu contido web. Non obstante, o contrario tamén pode ocorrer. Pode ter un número crecente de visitantes, xa que o número de persoas que realizan unha compra baixa. Un blog pode ser un parámetro útil para chamar ese equilibrio..Un blog demostra a credibilidade e, como os visitantes constrúen a túa confianza, acabarán por facer unha compra. Blogs axuda na optimización de motor de busca. Un dos motores de busca de criterios máis comúns como Google utiliza a data do novo contido. O contido fresco aumenta a posición do algoritmo de colocación de resultados do motor de busca de Google (SERP) sitúa sitios web para unha consulta de busca particular. Para calquera contido web, é importante escribir polo menos tres publicacións novas cada semana. Este esforzo axuda aos buscadores e bots web de Google a atopar un novo contido relevante que che clasifique máis alto que os sitios web que non actualizan constantemente o seu contido. A partir de xaneiro de 2017, un dos criterios máis útiles que usa Google para clasificar os sitios é o que se queda comprometido cun contido web antes de saír. Este concepto diferencia as persoas reais dos bots SEO negro sombreiro. Nun contexto diferente, se un visitante chega a unha páxina web que creou, maior será a probabilidade de facer clic en algo. Pode aumentar as conversións aumentando a participación dos usuarios na nosa páxina web. Os blogs son baratos de facer. O blogging é unha das tarefas máis fáciles nos días de hoxe, grazas ás numerosas ferramentas de automatización de SEO dispoñibles. Moitos sitios web de bricolaxe ofrecen procedementos de arrastrar e soltar para erixir os seus sitios web. Estes dispositivos estiveron mellorando e mellorando ao longo do tempo, e algúns teñen alta eficiencia. A maioría destas ferramentas son gratuítas, pero algunhas requiren que pagues taxas de mantemento razoables. Ademais, sempre podes contratar un experto independente para construír un por ti a un prezo. O mantemento dun blog tamén é relativamente barato. O blogueo non é unha vella estratexia cando se trata de marketing dixital. A pesar do xurdimento das novas técnicas automatizadas de SEO, un blog aínda é un método típico para reunir e enviar correos electrónicos. Aínda podes aproveitar estes feitos e impulsar moitas conversións co teu blogue. Venres, sexta feira, 14 de decembro de 2018 O 17 de abril celebrarase en Mollet del Vallès a Terceira Xuntanza de Coros Galegos de Catalunya, na que participarán as agrupacións que actualmente existen no país catalán. Esta semella será a consolidación dun traballo de achegamento de diversas labores de música coral que veñen practicando estas entidades. Segundo nos explica o director do Coro Universitario Galego de Barcelona (CUGB) e do cuarteto de música sacra Ad Líbitum", César del Caño, a Xuntanza de Coros Galegos de Catalunya chega neste ano 99 á súa terceira edición coa participación da práctica totalidade dos coros que se reúnen baixo unha vontade de harmonía garantida pola amizade que a estas alturas xá existe entre todos os cantantes. A historia deste xeito de "federación" de coros galegos de Cataluña nace oficialmente o 5 de abril de 1997 en LLeida, por iniciativa do "Coro Universitario Galego de Barcelona". Alí reúnense cos representantes do grupo "Cengallei", do Centro Galego de LLeida, "Saudade", da Agrupación Cultural Saudade de Barcelona, "A Nosa Galiza", da Irmandade que lle dá o nome, de Mollet del Vallès, "Lonxe da Terra" do Centro Galego de Barcelona e "Voces Ceibes" do Centro Galego de Tarragona. Son xá entón dúas as xuntanzas realizadas e nelas teñen participado persoeiros da música e da cultura, que avalian co seu apoio a seriedade do proxecto. Entre eles, os organizadores destacan a xentes como Josep Mª Mas (presidente da Federación Catalana d'Entitats Corals), Xosé Aviñoa (profesor de Estética Musical da Univesitat de Barcelona), Manuel Cabero (profesor de Dirección Coral, fundador do coro Madrigal e mestre de capela da Capella de Música de Sta. Mª del Pi de Barcelona) e Camilo Valdehorras (coordenador dos Cursos de Galego da Area de Filoloxía Galega da U.B.) Na II Xuntanza (xuño do 98 no Centro Galego de Barcelona) apresentouse o "Coro da Irmandade de Catalunya" integrado por unha selección de coristas de todos os coros participantes máis outras persoas independentes. O 8 de maio deste meso ano debutou no Paraninfo da U.B. coa obra "Negra Sombra" de Rosalía e con música de Xoán Montes, e no papel de solista participou o famoso barítono Francisco Kraus. O Coro da Irmandade ten como obxectivo converterse nun coro de elite que acometa obras cunha certa dificultade técnica e que precise dun elevado número de coristas. Non ten carácter estábel, dado que minguaría a consolidación das distintas entidades integrantes, pero reúnese periodicamente para executar obras concretas en ocasións que o requiran e tenta server de crisol para o coñecemento e intercambio do mundo coral galego en Cataluña. Tendo en conta a celebración do centenario da morte do compositor lucense Xoán Montes, autor entre outras de "Negra Sombra", "Lonxe da Terriña" e "As lixeiras anduriñas", a organización da Xuntanza decidiu dedicar esta reunión á memoria deste ilustre músico. Así, todos os coros participantes incluirán no seu repertorio unha composición súa ademáis de facer repetidas referencias durante a velada á vida e obra do autor. Outra novidade é a participación dun coro catalán que inaugura un costume que se perpetuará no futuro co convite doutros grupos corais, tanto da Galiza como de Cataluña. O encontro terá lugar no Teatro Can Gomà de Mollet del Vallès o 17 de abril ás 19,30h. Aqueles que teñan interés por este fermoso acto poden informárense no teléfono 934 42 87 58 (marcar o 34 se se chama de fóra do estado español). Ademáis nesta mesma páxina pódese ler un artigo enviado por César del Caño no que explica o labor e os obxectivos do Movimento Coral Galego en Cataluña. É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: Esta explotación en ecolóxico situada na Pastoriza apostou primeiro por facer queixo e decidiu hai dous anos complementar a produción de leite co cultivo de horta. O seu propietario, Francisco López Valladares, vén de ser escollido presidente do Craega Francisco López, na súa explotación. Casa Ánxel pode ser un exemplo de diversificación no rural e de adaptación ás circunstancias de cada momento. Situada no lugar de Abegas, na parroquia de Crecente, na Pastoriza, esta explotación de leite, con máis dun século de tradición gandeira familiar, foi das primeiras en pasarse a ecolóxico para evitar os efectos da cota láctea. No 2000, e tras pagar dous anos a multa pola supertaxa, malia ter mercado cota, Francisco López Valladares e a súa muller, María Luísa Rodríguez Paz, decidiron “producir menos e con máis prezo”, así que reduciron o número de vacas e pasaron a súa granxa a ecolóxico para “aproveitar unha prima sobre o prezo base do leite de 8 pesetas en litro pola reconversión, que cobrabas durante os dous anos que duraba”, lembra Paco. “Trouxemos o primeiro penso ecolóxico de Francia no ano 2000 a 100 pesetas o quilo” Aqueles comezos non foron doados. “Hoxe facer a reconversión a ecolóxico é máis doado porque hai máis experiencia e coñecementos, pero daquela foi un pouco tirarse ao río sen saber nadar”, recoñece Paco, que conta que “no ano 2000 trouxemos o penso para as vacas de Francia, porque aquí non había penso ecolóxico, a 100 pesetas o quilo”. Comezaron a entregar súa produción a Leite Río pero cando esta empresa abandonou o leite ecolóxico pasáronse a Leche de Galicia (Lactalis), coa que seguen hoxe. Pero a conversión a ecolóxico foi só o primeiro paso. A finais do 2009, con 83 cabezas na explotación e medio cento de vacas en muxidura, Paco decidiu dar outro salto máis e poñer en práctica aquilo que aprendera na miniqueixaría da Escola de Capacitación Agraria e Forestal Pedro Murias, de Ribadeo, durante o curso previo de incorporación agraria (até entón, a explotación estaba a nome de Luísa). Durante dous meses, levaba o leite da casa e facía alí, na miniqueixaría de Pedro Murias, as probas, até que en nadal do ano 2009 saíron os primeiros queixos de Crecente. Paco e Luísa aproveitaron unha antiga corte do gando para facer a queixaría, unhas instalacións de 220 metros cadrados que lles custaron máis de 300.000 euros. Transformaron unha antiga corte do gando nunha queixaría e un ano despois xa non tiñan suficiente leite para atender á demanda de queixo Comezaron facendo queixo só dúas veces á semana, transformando 1.000 litros de leite da súa propia explotación en distintos produtos, como queixo San Simón, queixo tetilla, queixo do país cremoso (Patela), queixo fresco e requeixo (Requesán), ademais de vender leite pasteurizado. De novo Casa Ánxel foi pioneiro, xa que nese momento só Arqueixal, de Palas de Rei, na denominación de orixe Arzúa-Ulloa, producía queixos en ecolóxico e a de Paco e Luísa foi a primeira, e a única polo momento, en facer San Simón con leite ecolóxico. “Somos o único produtor mundial de queixo San Simón ecolóxico”, bromea Paco. Esta diferenciación (ademais de distinguirse por ser o único da denominación producido con leite cru e ecolóxico, o queixo de Casa Ánxel tamén se diferenciaba por contar con máis curación da habitual: 3 meses para o queixo reserva e 6 para o delicatesen) fixo que un ano despois de comezar a funcionar a queixaría as súas vacas non desen producido leite para atender a demanda existente para o seu produto, que case desde o primeiro día comezaron a exportar a mercados como Alemania ou Inglaterra. Casa Ánxel foi tamén a primeira queixaría da denominación de orixe San Simón da Costa que se instalou fóra do concello de Vilalba, dentro da zona de ampliación da denominación. Cando se creou había 8 queixarías amparadas pola denominación de orixe, todas elas situadas nas parroquias vilalbesas de San Simón e Lanzós. O produtor decidiu saír de San Simón da Costa por disconformidade coas razas de vacún estipuladas para a denominación Pero Paco decidiu recentemente sair da denominación por inconformidade co Ingacal, que só admite para facer queixo San Simón as razas rubia galega, frisona e pardo alpina, e en Casa Ánxel hai tamén montbeliarde e fleckvieh. Considérao un criterio “inxusto”, así que deixou de facer San Simón e en substitución fai un queixo do país afumado (con leña de bidueiro, como manda a tradición) e curado, que só se diferencia do San Simón na forma, porque “o xeito de facelo é o mesmo que o San Simón”. De feito, “non se notou nas vendas, que non baixaron malia non ter o selo da denominación de orixe”, explica Paco, que considera que “tería moito máis sentido un selo de calidade único para os produtos galegos, en vez de ter ducias de pequenas denominacións de orixe”. Pero Casa Ánxel deixará de facer queixos a final de ano. O motivo: o alto prezo que ten neste momento o leite ecolóxico. A entrada de Leite Celta no mercado do leite ecolóxico provocou de golpe unha alza no prezo da materia prima en orixe, que no caso desta explotación da Pastoriza foi de 11 céntimos. “Cando abrimos a queixaría foi para aportar valor a unha materia prima, o leite ecolóxico, que nese momento tiña pouco prezo en cru, pero hoxe a situación cambiou e sería absurdo que eu mesmo lle restara valor ao leite por transformalo coa miña marca”, argumenta. A Casa Ánxel páganlle o litro de leite a 58 céntimos e para facer un queixo fan falla entre 10 e 11 litros, polo que o custo de produción dun queixo sobe neste momento considerablemente e é imposible repercutir esa suba ao prezo de venda do queixo, polo que lle interesa máis vender en cru o leite. Cando comezou coa queixaría Paco muxía 45 vacas e neste momento ten en ordeño 60 (o total de cabezas da explotación é de 98, contando a recría). Pero non ten posibilidade de medrar máis para aproveitar o bo momento do prezo do leite ecolóxico, porque non ten base territorial suficiente para facelo e nesta zona hai moitas explotacións de leite en intensivo de gran tamaño que compiten pola superficie existente. “Hai que parar aquí, porque nesta zona é imposible facerse con máis terrras”, admite. “Que estaba tolo”. Iso foi o que máis escoitou Paco en cada paso que daba desde que se aventurou a facer os primeiros cambios na súa granxa. “Comprei un home con moitas ideas, a cabeza non lle para”, bromea Luísa. Casa Ánxel diversificou nos últimos anos cara a horta ecolóxica como complemento á produción de leite. “Comezamos hai tres anos un pouco de broma coa pataca e o ano pasado botamos 6 hectáreas e mercamos todo o necesario para envasar coa nosa propia marca”, explica Paco. Ao lado da queixaría contan cunha liña completa para pataca, que entra a granel por un lado e sae envasada polo outro. O ano pasado, Casa Ánxel surtiu de pataca ecolóxica á cadea Carrefour e mandou tamén tubérculo para Madrid e Barcelona. A couza da pataca obrigou á explotación a paralizar a plantación de tubérculo e a súa liña de envasado, na que investiu 82.000 euros Pero chegou a couza da pataca e as medidas “drásticas” da Xunta para combatela e acabou con esta liña de negocio. A Pastoriza está na zona fronteiriza coa Mariña, onde se detectou afectación o ano pasado, e o concello enteiro está sometido ás mesmas restriccións. “A Xunta quixo facer un cortalumes radical para que a praga non se extendera e chegara á Limia”, di Paco. Así que “outro investimento parado, 82.000 euros”, quéixase. Un “complemento perfecto” para as explotacións leiteiras Paco afirma que “a horta é un complemento ideal para unha granxa de leite”. “Coas patacas iamos renovando as pradeiras. Esa era unha rotación de cultivos habitual en Galicia. Pero como agora non se poden botar patacas, imos facer un ensaio con centeo e guisante para facer forraxe para ensilado e ao mesmo tempo fixar nitróxeno no chan e renovar a pradeira”, avanza. Casa Ánxel conta como clientes principais a dúas distribuidoras (Eurobanan, do Porriño, e Legufrut, de San Cibrao das Viñas), ás que lles vende toda a produción. “Boto o que eles me mandan para ter saída asegurada e os prezos son razonables”, explica Paco, que pensa que “é mellor especializarse” porque “non se poden botar 10 variedades, un pouco de cada, porque con pouco volume non podes chegar ás distribuidoras e só che queda a opción de vender directamente nos mercados locais, que só son capaces de dar saída a cantidades limitadas de produto”. E coa produción que ten Casa Ánxel (25.000 quilos de calabacín e 14.000 de tomate), “tes que ir a unha distribuidora grande que cho coloque todo, non podes ir a vendelo a un mercado local”, di. Ademais de Paco e Luísa, tamén traballa na explotación familiar o seu fillo Diego. Contan ademais con 2 ou 3 persoas habituais contratadas ás que se engaden outros 4 ou 5 empregados temporais contratados por días nas épocas de máis traballo de recolleita. Son persoas de Senegal e Marrocos, que contan con experiencia previa nos invernadoiros de Almería e que traballan por peonadas. Francisco López Valladares formaba parte desde hai 10 anos do Consello Regulador de Agricultura Ecolóxica de Galicia como vogal e desde agosto é o seu presidente, sucedendo no cargo a Antonio Fernández. “Non é nada novo para min porque xa formaba parte da directiva anterior, pero é distinto. É un reto que me gusta, pero hai que dedicarlle moito tempo”, asegura. Entre os múltiples proxectos en marcha, Paco destaca o futuro Plan Estratéxico da agricultura ecolóxica de Galicia, que marcará as liñas do sector até o ano 2021. “Neste momento estanse a facer reunións sectoriais e enquisas a produtores, comercializadores e demais axentes para ter unha radiografía pormenorizada da situación na que se atopan as distintas produccións de cara a planificar as diferentes accións de apoio, fomento, ordenación e promoción da agricultura ecolóxica nos vindeiros anos. O obxectivo é aprobar o Plan Estratéxico antes de que acabe o ano”, avanza o presidente do Craega. Tamén se está a elaborar a nova normativa de cunicultura ecolóxica, “que estará lista a mediados de 2018, co obxectivo de poder certificarlles o produto aos criadores de coello”, indica. A percepción e o consumo de alimentos ecolóxicos está a aumentar en Europa, pero Paco admite que “en Galicia, por desgraza, consúmese moi pouco produto ecolóxico” porque aínda que case o 92% dos galegos escoitou falar dos produtos ecolóxicos, “a xente aquí confunde produto de cercanía con produto ecolóxico e non é o mesmo, porque pode estar producido igual ao pé da casa a base de fertilizantes químicos ou insecticidas”, di. Para cambiar esa mentalidade, o presidente do Craega aposta por “incidir nos futuros consumidores”, por exemplo, con charlas nos colexios coma as que teñen en marcha dentro do Plan Proxecta xunto coa Consellería do Mar. A feira Biocultura, a máis importante de produtos ecolóxicos a nivel do Estado, celebrarase no 2018 na Coruña Galicia participou este ano como comunidade invitada en Biocultura, a feira máis importante do sector a nivel de todo o Estado, que se celebrou en Madrid na segunda fin de semana de novembro. O sector ecolóxico galego estivo representado por 32 produtores e industrias. Pero o presidente do Craega avanza unha nova importante: “Biocultura celebrarase o vindeiro ano por primeira vez en Galicia, en concreto na Coruña”. Paco considérao un recoñecimento ao peso de Galicia dentro do sector ecolóxico do Estado. Aumento de máis do 25% na facturación no 2017 O Consello Regulador de Agricultura Ecolóxica de Galicia celebra este ano o seu 20 aniversario. Moito cambiaron as cousas no sector nestas dúas décadas, admite o seu presidente actual, que destaca que desde 1999 os operadores autorizados pasaron na nosa comunidade de 11 a case 1.000 e os ingresos no sector multiplicáronse por 140. Na actualidade hai 27.000 hectáreas destinadas a cultivos ecolóxicos e provincia de Lugo aglutina ao 50% dos produtores ecolóxicos de Galicia. Esta evolución positiva estase a consolidar nos últimos anos. Só no último exercicio, a superficie total certificada polo Craega aumentou case un 36,5% e o volume de negocio medrou por riba do 25%, chegando ata os 41,7 millóns de euros. Entre as razóns deste importante incremento está o feito de que moitos gandeiros de leite decidiran pasar a ecolóxico nos últimos meses polo aumento no prezo do leite ecolóxico. “Neste momento, hai máis de 30 explotacións en toda Galicia en periodo de adaptación, veremos os que cumpren dentro de dous anos”, explica Paco. A outra pata que tamén está a sufrir un repunte considerable é o sector conserveiro, sobre todo de produtos do mar. Francisco López aposta por aplicar criterios de escala sobre a produción ecolóxica, “igual que se fixo no seu día coa flor” Galicia é aínda un mercado minoritario, o que obriga aos produtores galegos a pensar na exportación como a súa principal saída. Por iso, o presidente do Craega aposta por aplicar criterios de “economía de escala” á produción ecolóxica e di que “os produtores de vexetal, por exemplo, teñen que agruparse, especializarse e complementar as súas producións para poder vender máis aló dos mercados locais”. Algo semellante ao que fixo no seu momento o sector da flor en Galicia, compara. Os produtos ecolóxicos que con máis frecuencia se adquiren son as froitas, seguidas das verduras frescas e os lácteos. Este último é un sector onde “a competencia é fortísima”, asegura. “Están vindo iogures ecolóxicos de Alemania que case chegan aquí a prezo de iogures convencionais”, explica. ¿Por qué medra a produción ecolóxica en Galicia? Nova cita coa feira máis antiga de Galicia esta semana nas San Lucas de Mondoñedo O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con * Aberto o prazo de axudas para recuperar terras abandonadas en Lugo O máis visto Un galego á fronte dunha das maiores granxas de vacún de leite de Arabia Saudita Galicia renuncia a ter o seu propio plan estratéxico para as axudas da PAC Xestionado por Vieiros e o Colexio de Xornalistas de Galicia O cable de R está en cidades e vilas A vaga de redes sen fíos públicas que están a montar moitos concellos galegos mantén á expectativa as operadores de telecomunicacións, que poderían os principais prexudicados se popularizan os accesos subvencionados a internet. Así, dende R insisten en que “cómpre que os fondos públicos se invistan naquelas zonas ás que non poden chegar as redes das empresas privadas”. Ademais, a compañía solicita ás administracións que, no caso de crearen wifis públicas, empreguen “tecnoloxías que garantan unha continuidade no servizo”. Con todo, a compañía galega non ve un perigo para o seu negocio no importante número de wifis municipais que se están a crear en Galiza. R considera que “non son competencia”, debido a maior velocidade e fiabilidade da súa rede de fibra óptica. Mentres tanto, un voceiro de Telefónica en Galiza sinala que “a nosa idea é colaborar sempre cos concellos na extensión de internet”. Malia todo, tamén destaca que as redes wifis municipais necesitan ser rendíbeis economicamente. En concreto, Telefónica sinala ao caso da rede wifi pública de San Francisco, anunciada como a maior do mundo pero que tivo que ser atrasada debido a problemas de financiamento. E é que a empresa contratada polo concello, EarthLink, xa tivo que despedir a 900 traballadores ante a dificultade de atopar métodos que as fagan rendíbeis unha rede sen fíos. Cómpre lembrar que o goberno estatal acaba de reafirmar a súa ameaza de vetar as wifis públicas naqueles lugares que prexudiquen os intereses das operadoras. Para Madrid só se poden investir cartos públicos en subvencionar o acceso ao internet nas áreas do rural, onde non é rendíbel para empresas como Telefónica ou R. Haberá redes sen fíos públicas en Curtis, Muxía e San Sadurniño O Concello de Lugo promete wifi para o 90% da súa area rural Banda larga sen fíos e de balde para os veciños de Salvaterra A CMT rebáixalle a multa pola internet sen fíos ao Concello de Ponteareas É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: Avogado especializado en dereito civil, penal e administrativo. A súa web inclúe os decálogos da avogacía, máximas e humor xurídico. Avogado coruñés especializado en dereito civil, ademais de mercantil e de seguros. Estudio de avogados de Bos Aires. Os propietarios son de orixe galega. Negocio que presta asistencia legal en liña e que opera en varias cidades galegas. Este despacho de avogados conta con sedes en Vilagarcía e na Coruña. Información das súas áreas e filosofía de traballo. Currículo e servizos xurídicos que ofrece esta avogada de Ribadeo. Páxina persoal deste avogado na que amosa o seu curriculum e ligazóns interesantes relacionados co dereito e outros. Gabinete xurídico especializado en defensa xudicial e asesoramento mercantil, fiscal e administrativo tanto a empresas como a particulares. A web describe as súas liñas de traballo. Páxina web do despacho da Procuradora dos Tribunais María Eugenia Iglesias Penelas, con exercicio profesional no Partido Xudicial de Lugo. A dose de utilización e variable, entre medio vaso e un vaso de 200 mL, dependendo da suciedade da roupa. Non precisa de suavizantes e deixa a roupa cun agradable olor a lavanda. Pois aqui estan os xabóns afieltrados ou xabóns-esponxa por fin! O xabón é de leite de cabra e pode ser de calquera tipo dos que fago normalmente e ten a ventaxa que solo con mollalos e frotar sobre a nosa pel fan o efecto de esponxa natural. Pero ollo, é importante secar ben, non deixar nunha superficie que se poida encharcar, así evitamos que se estropeen. O vindeiro xoves e venres disfrutaremos aprendendo a facer os nosos propios xabóns e introducirnos na cosmética natural empregando plantas que temos ao noso arredor... que ganas!! aceite de masaxe corporal (1) xabóns de leite de cabra (8) O venres 19 de maio a programación cultural do Ateneo ofrece dúas actividades que se celebrarán no Museo Manuel Torres: a presentación do libro “Galegocalantes e galegofalantes”, coa presenza do autor, Carlos Callón, ás 20:00 horas; e o recital do grupo Añoranza a partir das 21:00 horas, cun repertorio a base de música galega tradicional e composicións propias. Editado por Xerais, “Galegocalantes e galegofalantes” é un libro-testemuño no que Carlos Callón –que durante 12 anos foi presidente da Mesa pola Normalización Lingüística- lle atribúe ao goberno do PP o retroceso que vén experimentando a lingua galega dende o ano 2009. O autor tamén abunda nos argumentos a prol da defensa do idioma e anima a que os “galegocalantes” dean o paso de converterse en “galegofalantes”. En canto á actuación de Añoranza, as orixes do grupo remóntanse ao ano 2000 cando un grupo de amigos pasou de amenizar as xuntanzas familiares a actuar unha romaría. Outros músicos profesionais foron incorporándose á formación, que dende entón vén participando en festivais e programas de televisión, ata o lanzamento do seu primeiro disco, que contén pezas do folclore popular e cancións de nova creación. No acceso a esta última actividade, que forma parte do ciclo Pontegal, os socios do Ateneo achegan unha doazón dun euro; dous euros os non socios. Alec Baldwin interpretará ao pai de Batman nunha película sobre o Joker Alec Baldwin incorporarase á repartición dunha película sobre o Joker, un dos grandes viláns das historias de Batman, para interpretar a Thomas Wayne, o pai do famoso superheroe, informou o medio especializado Deadline. Baldwin unirase así a un notable elenco liderado por Joaquin Phoenix, que se encargará de dar vida ao Joker, e no que tamén sobresaen Robert De Niro, Marc Maron e Zazie Beetz. Este proxecto centrarase nas orixes do soado vilán ao que, noutras cintas, interpretaron actores como Jack Nicholson, Jared Leto ou Heath Ledger, quen gañou o Óscar ao mellor actor de xeito póstumo polo seu traballo en The Dark Knight (2008). O asasinato de Thomas Wayne, o papel adxudicado a Baldwin nesta nova película, e da súa esposa Martha Wayne é o momento crucial no que Bruce Wayne, aínda un neno, decide converterse en Batman para protexer a cidade de Gotham. A cinta será dirixida por Todd Phillips, autor da triloxía de comedias composta por The Hangover (2009), The Hangover Part II (2011) e The Hangover Part III (2013). A historia desenvolverase en Gotham durante os anos oitenta e apostará por un ton máis dramático que as habituais películas baseadas en cómics. Seis anos de afastamento e 180 días de traballo á comunidade por malos tratos Fontes: "A película baséase nun solitario do século XIX que se comprou unha muller" San Emeterio estará dous meses de baixa por unha lesión no xeonllo dereito Tres feridos graves nunha colisión entre dous vehículos en Foz Un veciño de Lugo atopa 33 plantas de marihuana entre o millo que plantou na súa leira Un mozo de Brollón pasou de coidar vacas a ser o mellor físico nuclear de Europa Alec Baldwin interpretará ao pai de Batman nunha película sobre o... A partir desta data, o club, pola súa idiosincrasia, sempre realizou un dobre labor: deportiva e social. Deportiva asistindo a todas as actividades sinaladas no Calendario Oficial de Competicións das Federacións Galega e Española de Halterofilia. Social, sempre taballando con deportistas femininas e masculinos de barrios pouco favorecidos e con nenos e nenas de etnia xitana; realizando o labor de … ABANDONO DO CALLEJEO dos máis desfavorecidos, ensinándolles a vivir en sociedade e facendo unha preparación integral co comportamento obsevado nos desprazamentos e aloxamentos que facía o club para asistir aos diferentes campionatos – rexionais, nacionais e mesmo internacionais -; documentando á maioría que nin sequera tiñan DNI e ensinándolles a comportarse cos seus semellantes e INTEGRÁNDOOS POUCO A POUCO NA SOCIEDADE. Desde a fundación do club podemos diferenciar dous períodos ben definidos: o que vai desde o ano 1986 até o ano 2006; e o comprendido entre os anos siguientes (do 2007 até os nosos días). Período comprendido entre a constitución e o ano 2006 Consideracións máis importantes: Campión Absoluto de Galicia por Clubs Campionato da Unión Europea (Italia) a mesma deportista Rebeca Fernández Carnero queda clasificada no 5º posto, a pesares de sufrir unha grave lesión que apartaría do deporte competitivo. Non temos representación internacional durante este ano. (Un dos anos máis fouxos do historial do club) Só 2 medallas lógranse en Campionatos Nacionais. 4 medallas obtéñense en Campionatos Nacionais. Subcampión Absoluto de Galicia por Clubs por Clubs. O noso club participou na organización do Campionato de Europa Sub-16 que se celebrou no antiguo Palacio de Congresos da nosa cidade (hoxe Palacio da Ópera) Subcampión Absoluto de Galicia por Clubs. Non hai representación internacional (Empeza a notarse unha grande melloría nos resultados dos e das deportistas do noso club) Subcampión Absoluto de Galicia por Clubs. (A diferenza co campión redúcese dun xeito considerable). Subcampión Absoluto de Galicia por Clubs (Co equipo máis novo, cunha media de idade de 16,5 años) Campión Infantil e Xuvenil de Galicia por Clubs. O noso club participo na organización e desenvolvemento do Campionato da Unión Europea celebrado no pavillón da Sardiñeira na nosa cidade. Non hai representación internacional (Segue a notarse unha grande melloría nos resultados dos e das deportistas do noso club) 24 medallas foron logradas en Campionatos Nacionais. Non hai representación internacional (Hai unha pequeña baixada nos resultados polos cambios de categoría dalgunhas e dalgúns deportistas do noso club) (Período de adaptación ás novas categorías de peso e idade) 13 medallas obtéñense en Campionatos Nacionais. Subcampión Absoluto de Galicia por Clubs. (A tan só 1 punto quedou do campión cun equipo cunha media de idade de 17,7 anos en contra o campión cunha media de 26,8 anos). O noso club participou na organización e desenvolvemento do Campionato da Unión Europea que tivo lugar no pavillón de Esteiro na cidade de Ferrol. Non hai representación internacional (Os e as deportistas vanse adaptando ás novas categorías de peso e idade, que finalmente darían o froito esperado) Campión de Galicia Júnior por Clubs. 17 medallas obtéñense nos Campionatos de España neste ano. O club queda Camión de Galicia Absoluto, Campión de Galicia Júnior, Campión de Galicia Xuvenil e Campión de Galicia Infantil. (Pódese falar do proncipio da recuperación do club que, agás un ano, o resto até nosos días gañou todos os Campionatos de Galicia en todas as categorías, tanto femininas coma masculinas. Campión de Galicia por Clubs Infantil, Xuvenil e Júnior. Terceiro medllor club de España na categoría sub-15 feminina. Período comprendido entre a constitución e o ano 2006 ata o 31 de decembro de 2015 Consideracións máis importantes: OS MELLORES ANOS DO NOSOS CLUB O Club queda Campión de Galicia Absoluto por Clubs. Campionato do Mundo Sub-17 (Thailandia) o noso deportista: Víctor Castro Mariño forma parte da selección española participante quedando clasificado en 15º posto . Obtivo na súa primeira competición a nivel mundial unha moi boa marca xa que nos campionatos mundiais compiten máis de 400 deportistas. Campionato do Mundo Sub-17 (Thailandia) a nosa deportista: Marisol Monasterio Dos Anjos forma parte da selección española participante quedando clasificado en 15º posto (Tamén un posto de moito mérito polo exposto). Campionato do Mundo Júnior (Rumanía) o noso deportista: Víctor Castro Mariño forma parte da selección española participante quedando clasificado en 10º posto. Obtivo na súa segunda competición a nivel mundial, sendo ainda xuvenil, unha excelente marca que o situou entre os 10 mellores levantadores do mundo en categoría júnior ainda sendo xuvenil Campionato de Europa Sub-17 (Israel) o noso deportista: Víctor Castro Mariño forma parte da selección española participante quedando clasificado en 6º posto. Nesta competición non tivo moi boa sorte xa que poido quedar mellor clasificado pero unha pequeña lesión perxidicou a súa participación neste europeo). 46 medallas acadáronse nos Campionatos de España neste ano. Campionato de Europa Absoluto (Bielorrusia) o noso deportista: Víctor Castro Mariño forma parte do equipo nacional participante quedando clasificado en 15º posto (Podemos considerar de moi boa a súa actuación xa que con só 17 anos participou contra homes de máis de 25 anos; ou sexa os mellores e máis avezados de todo o continente) Campionato de Europa Sub-17 (España-Valencia) a nosa deportista: Irene Martínez Santiago forma parte do equipo nacional participante quedando clasificado en 8º posto (Posto que esta moi ben para a súa idade e experiencia). Campionato do Mundo Júnior (Bulgaria) o noso deportista: Víctor Castro Mariño forma parte da selección española participante quedando clasificado en 9º posto (Podemos considerar de moi boa a súa actuación xa que con só 17 anos participou contra homes de ata de 20 anos; ou sexa os mellores júniors do mundo) 70 medallas lógranse nos Campionatos de España neste ano. Campionato do Mundo Absoluto (Francia) esta vez a nosa deportista Irene Martínez Santiago foi a primeira vez que participou nun campeonato mundial con tan só 18 anos. Quedou clasificada no 23º posto, ainda que a clasificación foi o de menos o importante foi que o seleccionador nacional xa empezou a contar con 2 deportistas fixos do noso club (un novo e unha nova) para participar nos camppionatos absolutos, tanto europeos coma mundiais). Terceiro mellor club de España na categoría sub-18 masculina. Campionato do Mundo Júnior (Guatemala) a nosa deportista: Irene Martínez Santiago forma parte da selección española participante quedando clasificado en 10º posto (Moi boa clasificación considerando que é un campeonato mundial onde participan máis de 300 deportistas e casi todos (as) con 20 anos de idade, a nosa deportista ainda sen cumplir os 19 anos). Campionato de Europa Júnior (Israel) a nosa deportista: Irene Martínez Santiago forma parte do equipo nacional participante quedando clasificado en 3º posto na modalidade de Arrancada (Excelente actuación da nosa deportista máis nova coa obtención dunha medalla nun campionato europeo). Copa de España (A Coruña) os 15 mellores deportistas masculinos e as 10 mellores deportistas femininas de España déronse cita neste importante evento por ser clasificatorio para o Campionato de Europa Júnior e Sub-23: Irene Martínez Santiago e Víctor Castro Mariño do noso club tiveron unha moi boa actuación clasificando ámboslos dous para os campionatos europeos. Campionato de Europa Absoluto (Israel) a nosa deportista máis galardoada e mellor deportista galega feminina de halterofilia de tódolos rempos: Irene Martínez Santiago forma parte da selección española participante quedando clasificado en 9º posto (Coma o seu compañeiro, boa clasificación polo explicado anteriormente). Campionato de Europa Sub-17 (Polonia) o noso deportista: Marcos Rama Núñez, de tan só 14 anos, foi seleccionado para forma parte do equipo nacional participante quedando clasificado en 12º posto, posto que para ser a primeira competición internacional a que acudeu coa selección e con tan só 14 anos non desmerece nada a súa boa actuación). Campionato de Europa Sub-23 (Chipre) TAMÉN a nosa deportista máis galardoada e mellor deportista galega feminina de halterofilia de tódolos tempos: Irene Martínez Santiago logrou, como xa había feito anteriormente acadar medalla nun campeonato europeo; pero esta vez foi unha MEDALLA DE PRATA (SUBCAMPIOA DE EUROPA) na modalidade de Arancada, ademáis de establecer os récords de España que ela mesma posee na categoría de – 63 quilos con 96,0 quilos en Arrancada e 203,0 quilos en Total Olímpico, polo que o/a nosos deportistas ámbolos dous trouxeron para España 4 medallas en total en este campeonato europeo: 2 de OURO e 2 de PRATA. Máis de 250 países de todo o mundo con unha representación de preto de 450 deportistas tomaron parte neste mundial que expedía os primeiros billetes para os Xogos Olímpicos de Río. O equipo español, o máis novo de todos los países participantes, tivo unha boa actuación até o punto de lograr 4 prazas masculinas e 2 prazas femininas para os JJOO. Faise constar que na nosa modalidade deportiva só poden ir 6 homes e 4 mulleres, como máximo, a os Xogos e que non cladifican os (as) deportistas undividualmente se non que os puntos obtidos súmanse para a clasificación do país. O noso deportista, Víctor Castro Mariño, fixo unha competición moi boa levantado 140,0 quilos en Arrancada, 164,0 quilos en Dous Tempos e 304,0 quilos en Total Olímpico (cun peso corporal de 68,20 quilos e 21 anos de idade) quedando en 14º posto dándolle puntos a España para colocarse entre os 16 mellores equipos do mundo dun total de 250 países. A nosa deportista, Irene Martínez Santiago, tamén cumpleu coa súa participación para axudar a España a meterse entre os 25 primeiros países do Mundo. As súas marcas, ainda que non foron as mellores personais, foron: 90,0 quilos en Arrancada, 102,0 quilos en Dous Tempos e 192,0 quilos en Total Olímpico (quedou a 9 quilos das súas mellores marcas personais); ainda así clasificou entre as 20 mellores deportistas do mundo con tan só 20 anos e 62,05 quilos de peso corporal. Internacional Cidade da Coruña (España-A Coruña) o noso equipo participou neste evento quedando clasificado no 1º posto entre os 6 equipos europeos e os 7 equipos nacionales que participaron. Copa de España (A Coruña) os 15 mellores deportistas masculinos e as 10 mellores deportistas femininas de España déronse cita neste importante evento por ser clasificatorio para o Campionato de Europa Sub-23: Irene Martínez Santiago e Víctor Castro Mariño do noso club tiveron unha moi boa actuación clasificando ámboslos dous para os campionatos europeos. Copa Mediterránea (Malta) a nosa deportista máis nova, Noelia García Suárez, tomou parte nesta competición internacional formando parte da selección española quedando SUBCAMPIOA da Copa Mediterránea en logrando 3 medallas de prata. Campionato de Europa Absoluto (Georgia) a nosa mellor deportista de todos os tempos, Irene Martínez Santiago, participou neste campeonato europeo formando parte do equipo nacional quedando clasificada no 4º posto con tan só vinte e un anos quedando a dous quilos de obter a medalla de bronce na modalidade de Arrancada. Ainda sen facer as súas mellores marcas que foron: 95,0 quilos en Arrancada, 103,0 quilos en Dous Tempos e 198,0 quilos en Total Olímpico (quedando a 5 quilos da súa marca tersoal que é de 203 quilos) e pesando tan só 62,22 quilos consireamos que facer a 4ª mellor marca de Europa na categoría Sénior é un privilexio que poucas deportistas poder acadar. Hai que facer constar que o noso levantador, Víctor Castro Mariño, non asisteu a este campeonato, a pesares de estar clasificado, por padecer unha grave lesión que tivo no Campionato do Mundo do ano 2014 e que se lle foi agravando ata chegar a apartalo durante moitos meses das competicións e mesmo dos adestramentos. Campionato de Europa Sub-23 (Lituania) o noso deportista: Víctor Castro Mariño (Campión de Europa na categoría de -69 quilos) formou parte da selección nacional participante, ainda estando ao 60% das súas mellores marcas quedando clasificado eno 4º posto coas marcas: Arrancada: 133,0 quilos, Dous Tempos: 155,0 quilos e Total Olímpico: 288,0 quilos (quedou 15 quilos por debaixo de súa marca persoal, que de habela feito sería novamente medallista europeo). Neste campionato europeo a nosa deportista Irene Martínez Santiago, con unhas lixeiras molestias nun xeollo, a dirección técnica da Federación Española decidiu non levala para que non se agravara a lesión xa que o obxetivo principal de ámbolos dous deportistas, Víctor e Irene, é o Campionato do Mundo Asboluto. Campionato do Mundo Absoluto (Estados Unidos) no equipo de España que se desprazou a Houston (USA) para asisrtir a o campeonato do Mundo maís importante por ser o derradeiro campeonato puntuable para os JJ.OO. Río 2016 competiron os nosos dous deportistas: Irene Martínez Santiago (Sucampioa de Europa Sub-23 na categoría de -63 quilos de peso corporal, Campioa de España Absoluta durante 4 anos consecutivos e establecendo 16 récords de España en dous anos); e Víctor Castro Mariño (Campión de Europa Sub-23 na categoría de -69 quilos de peso corporal, Campión de España Absoluto durante os derradeiros anos e un dos mellores levantadores do Mundo na súa categoría de peso). 295 países de todo o mundo con unha representación de 737 deportistas tomaron parte neste mundial que expedía os últimos billetes para os Xogos Olímpicos de Río. O equipo español, o máis novo de todos los países participantes, tivo unha actuación bastante frouxa até o punto de perder 1 das prazas masculina e 1 das prazas femininas para os JJOO logradas no mundial do ano 2014. O noso deportista, Víctor Castro Mariño, fixo unha competición algo mellor que no campeonato de Europa Sub-23 levantado 135,0 quilos en Arrancada, 160,0 quilos en Dous Tempos e 295,0 quilos en Total Olímpico (cun peso corporal de 68,66 quilos e 22 anos de idade) quedando en 30º posto sen poder darlle ningún punto a España (Todavía arrastraba a lesión sufrida con anterioridade e non estaba ao 100% do súa marca persoal). A nosa deportista, Irene Martínez Santiago, tamén tivo complicacións de saúde que lle empezaron na concentración realizada na República Dominicana e que non remitiron até ben pasado o campeonato mundial. Foi a intervención máis frouxa da nosa excelente deportista realizada en todo o ano quedando cñlasificada no posto 25º e sen lograr as súas marcas persoais quedando bastante lonxe delas. As súas marcas neste campeonato mundial foron: Arrancada … 84,0 quilos, ela ten 96,0 quilos como marca persoal; Dous Tempos … 100 quilos, ela ten 109,0 quilos como mellor marca persoal e Total Olímpico … 184 quilos, ela ten 203 quilos como marca persoal. Es definitiva ningún dos nosos (o/a) deportistas tiveron sorte neste importantísimo campeonato mundial, sobre todo por mor das lesións e as doenzas de ámbolos dous deportistas. Copa de España (A Coruña) os mellores deportistas masculinos e as mellores deportistas femininas de España déronse cita neste importante evento por ser clasificatorio para o Campionato de Europa Júnior e Sub-23: Irene Martínez Santiago, Noelia García Suárez, Geraldine Galarza Oyola, Diego Viera Rivas, Elso Acosta Alcántara, Carlos Castro Mariño, Marcos Rama Núñez y Alejandro López Fernández do noso club tiveron unha moi boa actuación clasificando dous para os campionatos europeos. Dende o 2011 ao 2015 …. 296 MEDALLAS EN CAMPIONATOS DE ESPAÑA SIN CONTAR OS CAMPIONATOS DE GALICIA EN TODAS AS CATEGORÍAS, O CAMPIONATO NACIONAL UNIVERSITARIO, AS MEDALLAS LOGRADAS POR EQUIPOS NOS DIFERENTES CAMPIONATOS NACIONAIS, AS MEDALLAS LOGRADAS EN CAMPIONATOS INTERNACIONAIS AMIGABLES OU EN CAMPIONATOS INTERAUTONÓMICOS, EN CRITERIUMS NACIONAIS; TAN SÓ TENDO EN CONTA O MEDALLEIRO INDIVIDUAL NOS CAMPIONATOS NACIONAIS E AS INTERVENCIÓNS EN GRAND PRIX, ALNOL CLASSIC, … ESTE A BAGAXE DO NOSO CLUB DESDE A SÚA CONSTITUCIÓN, E MÁIS CINCRETAMENTE NOS DERRADEIRO ANOS: PARTICIPACIÓNS EN CAMPIONATOS INTERNACIONAIS …. 60 EVANGELINA SOBREDO Galanes e servidora de vostedes compartimos o ano de nacemento; porén, hai unha diferenza fundamental na nosa cronoloxía: ela, coñecida como Cecilia, nunca será vella. Non coñecerá o peso dos anos nin os trastornos da idade. O seu reloxo detívose para sempre un aciago 2 de agosto de 1976, ao sufrir un accidente de automóbil na provincia de Zamora, tras o que sería o seu derradeiro concerto celebrado na mítica sala Nova Olimpia de Vigo. Estaba no cénit da súa carreira en boa parte polo éxito da canción Un ramito de violetas e faltábanlle dous meses para cumprir os 28 anos. Tras o seu pasamento, quer na súa voz, quer en versión doutros e outras cantantes como Manzanita, Gian Franco Pagliaro ou Pastora Soler, a balada, que é unha novela en síntese, non deixou de soar. É unha novela ou un relato en síntese porque nos conta as peripecias dunha muller que, malia a falta de afecto por parte do home, vive a felicidade dun soño alimentado por quen (o propio marido) cada 9 de novembro lle envía anonimamente un ramiño de violetas. A historia procedía dun conto que a autora iniciara anos antes e non chegara a rematar. Tamén Dama, dama, outro dos seus éxitos, exemplifica nunha muller a hipocrisía de certas señoras de alta clase social, a levar unha dobre vida (como moitos homes, por certo), pendentes exclusivamente das aparencias. Sería coller polo camiño máis doado cualificar á cantautora como falta de verdadeira empatía coas súas conxéneres. Un ramito de violetas non fai apoloxía de vivir na ficción dun soño como lenitivo para a soidade, de bálsamo para seguir aturando unha vida anódina, senón que pon de relevo o déficit de educación sentimental en moitos varóns. Dama, dama non pretende censurar a liberdade das mulleres, senón sinalar o cinismo das que, acomodadas no seu status social, manteñen privilexios a custa de finxir uns principios que lles serven de tapadeira. Filla de diplomáticos, nalgunhas embaixadas vería persoas sen máis vontade que lucirse e matar o tempo. Nesta banda da fronteira, o franquismo poñía as cousas máis difíciles, pero a dobre moral tamén se facía oco. Cómpren noves de novembro con violetas, mais nunca para cubrir os cardos de todo o ano, os que agasallan "os amores cativos", como os chamaría Rosalía de Castro. Luns, segunda feira, 23 de xullo de 2018 A universidade compostelá presenta unha 'rede social' e unha canle audiovisual en liña con vocación de divulgación científica. É o primeiro premiado con esta distinción alleo á docencia universitaria. Enrique Beotas presenta o libro 'Lamazares. Apuntes íntimos'. Máis de 33 mil persoas elixen os órganos de goberno da USC Sete candidaturas aspiran á reitoría, mentres se renovan o Claustro e os Consellos de Departamento. O profesorado funcionario ten o 51% do voto. USC: Sete candidaturas e unha soa praza en San Xerome Coa vista posta nunha probábel segunda volta, o mércores 5 de maio todos os sectores universitarios están chamados a elixir o magnífico reitor que sucederá a Senén Barro. Sánchez Piñón: "Lidero un proxecto de futuro, que aposta pola xente nova" A ex-conselleira de Educación presenta unha candidatura que se autodefine pola defensa dun proxecto común de alumnos, profesores e PAS. Vídeo no interior. Precarios-Galicia e o Colectivo Nacionalista A Trabe presentan as súas candidaturas para os comicios do vindeiro 5 de maio. Os sete aspirantes contan con páxinas persoais en internet e moitos deles xa procuran novos seareiros nas redes sociais. "A maquinaria da USC ao servizo da investigación", comprométese Fernández Prieto Defende o desenvolvemento dun Plano Estratéxico neste eido, que mellorará a captación de recursos e dos mellores talentos para poñelos ao servizo do país. Os Comités reúnen nunhas xornadas formativas expertos en economía, xornalismo, lingua e movementos sociais Xosé Manuel Beiras, Martxelo Otamendi, Xosé Manuel Pereiro ou Pilar García Negro pasarán por tres facultades da USC. Presentou o seu programa ao reitorado, que pivota sobre cinco principios: “universidade pública, compromiso, codecisión, calidade e país”. Pilar Bermejo: Até o de agora non se gobernou coa suficiente transparencia e diálogo" A candidata máis crítica co anterior mandato adianta que traballará na internacionalización da docencia e da investigación, que mellorará o plan de financiamento e que implicará ao estudantado. Xoán Varela: "O meu obxectivo será lograr a excelencia en máis áreas que a biomédica" O sétimo candidato a reitor defende unha única facultade de Medicina en Galiza e promete diálogo, consenso e pacto. Vídeo no interior. Xaime Gómez: "Hai que mudar o fondo e a forma de gobernar a Universidade" Propón unha candidatura que aprenda dos erros e recupere a esencia da USC, e aposta por unha política máis participativa, eficaz e apegada á realidade. Mercedes Brea: "É preciso equilibrar a docencia coa investigación" Seguimos o repaso das eleccións universitarias. Desta volta, Mercedes Brea cóntanos da súa vontade de impulsar as disciplinas vencelladas ás Humanidades e ás Ciencias Sociais e Xurídicas. Vídeo no interior. A entrada de antidisturbios en Historia provoca unha queixa formal da USC O decano Xoán Manuel Monterroso prefire deixar a intervención non autorizada nun "exceso de celo", mais ampara o alumnado que foi identificado. Casares Long: "Nestes anos, eu fun a única oposición" Preocupado pola actual situación da Universidade e apelando á súa independencia, Casares Long avoga por "recuperar os sinais de identidade" da USC. Vídeo no interior. Defende un programa baseado nos estudantes, na internacionalización, na integración, na política científica e nos retos económicos. Fernández Prieto confirma a súa candidatura ao reitorado da USC A universidade compostelá fai públicos os cinco proxectos emprendedores premiados, cunha alta participación feminina e un forte incremento de propostas. O futuro do galego pasa polo seu papel no ensino Capítulo 7. Estruturas Covalentes de Proteínas e Ácidos Nucleicos Avenida do Burgo das Nacións, 15704 Santiago de Compostela, A Coruña, España Unha produción da compañía andaluza Tresperté, con dirección e creación de Antonio J. Gómez e música de Iván Monje. O espectáculo recibiu o Premio Fetén 2017 á mellor música orixinal e en 2016 colleitou outros catro galardóns nas categorías de iluminación, escenografía, vestiario e espectáculo de rúa dos Premios do Circo Andaluz. Unha peculiar tripulación recentemente chegada dunha viaxe a través do tempo, aterra ante os nosos ollos e preséntanos a gran oportunidade de facer viaxes no tempo por un módico prezo. Para iso farán gala dos seus mellores reclamos e os seus asombrosos números circenses. Pero hoxe non é un día calquera na súa rutina como vendedores ambulantes. Manipular o tempo ten por veces as súas consecuencias. O xentío agarda expectante para ver a sorpresa que lles deparará o artiluxio mecánico temporal situade ante os seus ollos. Nada é o que parece nesta aventura a través do tempo. Av. do Burgo das Nacións, 15704 Santiago de Compostela, A Coruña, Spain Aldaolado na Sala Noimporta da Coruña A II Gala do Libro Galego 2017 xa ten gañadoras Ledicia Costas: 'Hai que darlle unha oportunidade á cultura galega e entrar nela sen prexuízos' Galiza homenaxea a Maruxa Mallo, unha das figuras senlleiras do surrealismo internacional Os XXI Premios María Casares, con gala no Teatro Rosalía Castro, xa teñen gañadores/as O Play-Doc celebra a súa 13ª edición cunha renovada aposta polo cinema galego Xurxo Lobato: 'Estamos faltos de orgullo de galegos' A Deputación da Coruña financia obras de reforma na Casa de Rosalía en Padrón Actos previstos para a celebración do Día de Rosalía de Castro "a emigración galega responde de xeito case sistemático a un mesmo patrón de voto. Nas eleccións autonómicas como nas xerais, a diáspora galega tradicionalmente sempre lle daba o trunfo ao partido que goberna no Estado, quer o PP quer o PSOE, sen importar cal dos dous está a gobernar en Galiza (excepto nunha ocasión, nas autonómicas de 1993, onde o PP gañou ao PSOE por pouco), mentres que o BNG sempre obtivo porcentaxes moi reducidas de voto (non atinxiu nunca unha porcentaxe superior ao 7%)." O ruído dos días: Trinta anos dende a Revolución en Irán e ameazas de morte Non sen tempo, a xente de Compies vén de publicar na Internet a súa videorreportaxe sobre o certame deste ano de Viñetas desde o Atlántico: A reportaxe está moi... Non sen tempo, a xente de Compies vén de publicar na Internet a súa videorreportaxe sobre o certame deste ano de Viñetas desde o Atlántico: A reportaxe está moi ben, e me fixo graza recoñecer a algún que outro friki. Tamén resulta rechamante que xusto onte foi cando me falaron do fenómeno das bonecas Pullip (ata me tiveron que deletrear o nome), que aparte de ser unha frikada absoluta, poden ser a ruína para a economía persoal de máis dunha rapaza, posto que os seus prezos rondan os 100 euros cada unha (¡calquera se anima a facer colección!). Este curso 2012/2013 e o meu primeiro ano coma Orientadora dun CEP. Estou moi pérdida nesta nova función polo que decidín axudar a persoas que están na mesma situación ou que van estar, o 29 de outubro informaba que a aplicación DRD estaba aberta dende o día 24 de outubro ata o 14 de novembro. Senteime diante do ordenador para empezar a cubrir os datos pero as instruccións que nos dan alí son moi xenéricas. Polo que decidín facer a miña propia chuleta para cumprimentar os diversos apartados, e por iso que vola adxunto. ADEGA asinou o pasado 11 de abril, un convenio coa Confederación Hidrográfica Miño-Sil (CHMS) para o desenvolvemento de actividades con voluntariado na bacía do Miño-Sil durante o 2016 dentro do programa Proxecto Ríos. O presidente da CHMS, Francisco Marín e a presidenta de ADEGA, Virginia Rodríguez, asinaron dito convenio por un importe de 10.000€, cos que se realizarán actividades de divulgación e posta en valor da riqueza natural dos ríos da bacía do Miño-Sil. Entre outras accións, desenvolverase un campo de voluntariado ambiental no río Tea, saídas formativas con voluntariado e roteiros interpretativos na contorna da bacía do Miño-Sil, así como unha limpeza simultánea de ríos O pasado 12 de marzo deu comezo o programa de itinerarios do Proxecto Ríos Roteirríos. Unha iniciativa que pretende unir ríos e persoas, achegando os cursos fluviais á cidadanía nun ambiente lúdico así como dar a coñecer o seu patrimonio natural e cultural asociado. En 2016 imos xa pola novena edición deste programa. Comezamos facendo unha visita ao río Arnego no espazo que corresponde ao LIC Sobreirais do Arnego da Rede Natura 2000 Ruta_Arnego_Sobreiral bestessay writing a compare and contrast essay Aula de Apoio (ProfaPT): Manuais de Galego - Xunta de Galicia Dende a dirección http://www.xunta.es/linguagalega/manuais_de_galego temos unha serie de manuais de léxico e ortografía cos seus solucionarios, así coma material máis específico de linguaxe administrativa. O ensino ten memoria de Carballo - Xoán Costa - Sermos Galiza - Diario de intereses galegos A forza que fixo posíbel o nacemento e o desenvolvemento do sindicalismo nacionalista na década dos setenta do pasado século. "A prensa di que a CIG non só gaña as eleccións sindicais no ensino non universitario, senón que mesmo rachou o seu propio teito. Mentira. A CIG non ten teito". E de todo o profesorado que as seguiu e aínda as segue cada ano, e van máis de trinta. A prensa di que a CIG non só gaña as eleccións sindicais no ensino non universitario, senón que mesmo rachou o seu propio teito. Laico, gratuíto e galego. Desde aquí e para o mundo porque non temos complexos de sermos galegas ou galegos. Eis o sistema. Tamén a resposta do profesorado. Xa podedes disfrutar nos iPads da nosa biblioteca desta marabillosa app de vídeo-relatos gratuíta creada polo Centro Internacional do Libro Infantil e Xuvenil (CILIJ) que reivindica o valor dos contos e a narración oral. Contén unha selección de vídeos con historias tradicionais e modernas, contadas con diferentes técnicas, que se renovará co engadido de contos novos. O Concello de Ortigueira en colaboración coa Asociación Terras do Ortegal, organiza esta charla a cargo de Xosé María Leal, presentada polo Profesor Francisco Ramil. O que máis gustou en todos os grupos de idade foi "A lámpada de lava". * Ter unha renda per cápita familiar igual ou inferior a 5400€.( de non presentar declaración teranse en conta os ingresos netos de todos os membros computables). Exercicio fiscal 2013. Xornadas de Lexicografía 2015. Pontevedra, Santiago de Compostela y A Coruña O venres día 19 de maio Pilar Sanpedro visitou o noso colexio para facer chegar as nenas e nenos estratexias concretas para previr a desigualdade de xénero. Tamén disfrutamos da obra de teatro baseada no conto “O libro dos porcos” que representaron as nenas e nenos de 5º. Helbidea Avda. da Coruña s/n - Casa da Cultura Ofrece un conxunto de textos que van dende a semiótica da paisaxe ata a arquitectura de Palacios, pasando por temas tan suxestivos e... Editado polo Centro Galego de Buenos Aires, Galicia como tarea analiza a potencialidade de Galicia e os principais problemas aos que se... Publicado en castelán, o estudio foi solicitado pola Agrupación Gallega de Universitarios, Escritores y Artistas co fin de ofrecerlle ao... Buxo de Galicia, tallado a man. O ronco emite a nota tónica do punteiro, dúas oitavas por debaixo. A ronqueta emite a nota tónica do punteiro, unha oitava por debaixo. O chión emite a nota dominante do punteiro, unha oitava por debaixo. Gaita histórica da colección do museo Seivane. Acaba de anunciarse o novo libro de Agustín Fernández Paz. Co título de Lúa do Senegal, conta a historia dunha rapaza de 12 anos que debe comezar unha vida nova xunto coa súa familia nun país estraño. A memoria é fráxil e por iso libros que nos falen do mundo actual, dos problemas fundamentais dos seres humanos e que simultaneamente nos transporten a un pasado recente para nós e que nos lembren que cando ollamos un inmigrante, estamos véndonos no espello da historia. Arquivos Ártabros: Regulamento sobre condicións técnicas e garantías de seguridade en liñas eléctricas de alta tensión e as súas instrucións técnicas complementarias TRAFEGANDO RONSEIS: Non á violencia contra as mulleres (DXV) Resposta(s) a aída , que dixo: Ah, polo momento xa hai unha versión karaoke: ACTUALIZACIÓN: Atopei na Rede a letra da canción e a súa tradución: Ver a letra orixinal ▼ POBRA DE BROLLÓN, LUGO Poderán ser destinatarias todas as persoas maiores de idade ou menores, sempre que vaian en compañía dos seus proxenitores ou das súas proxenitoras ou titores ou titoras legais, e que teñan a súa residencia en territorio español. Igualmente, poderán acollerse a esta orde os galegos e as galegas residentes no exterior. Non se admitirán as solicitudes que inclúan persoas que gozasen dalgunha quenda na mesma residencia nalgún dos dous anos anteriores. Cada unidade familiar poderá solicitar estadías para calquera das dúas residencias de tempo libre adscritas á Consellería de Política Social e para unha ou varias quendas. Certificado de discapacidade, de ser o caso, só no caso de non ser expedido pola Administración xeral da Comunidade Autónoma de Galicia. Copia do título de familia numerosa, de ser o caso, só no caso de non ser expedido pola Administración xeral da Comunidade Autónoma de Galicia. Copia da resolución administrativa de acollemento, de ser o caso, só no caso de non ser expedida pola Administración xeral da Comunidade Autónoma de Galicia. Copia do certificado de monoparentalidade, de ser o caso, só no caso de non ser expedido pola Administración xeral da Comunidade Autónoma de Galicia. Para a tramitación deste procedemento consultaranse automaticamente os datos incluídos nos seguintes documentos elaborados polas administracións públicas, concretamente o documento nacional de identidade ou número de identidade de estranxeiro da persoa solicitante. Consultaranse ademais os seguintes datos cando a persoa interesada faga constar na solicitude que lle é de aplicación a circunstancia que acredita o documento correspondente: Certificado de discapacidade expedido pola Administración xeral da Comunidade Autónoma de Galicia. Título de familia numerosa expedido pola Administración xeral da Comunidade Autónoma de Galicia. Resolución administrativa de acollemento expedida pola Administración xeral da Comunidade Autónoma de Galicia. Certificado de monoparentalidade expedido pola Administración xeral da Comunidade Autónoma de Galicia. No caso de que as persoas interesadas se opoñan a esta consulta, deberán indicalo no cadro correspondente habilitado no formulario de inicio e achegar os documentos. Excepcionalmente, no caso de que algunha circunstancia imposibilitase a obtención dos citados datos poderase solicitar ás persoas interesadas a presentación dos documentos correspondentes. As solicitudes presentaranse preferiblemente por vía electrónica a través do formulario normalizado dispoñible na sede electrónica da Xunta de Galicia, https://sede.xunta.gal Para a presentación das solicitudes poderá empregarse calquera dos mecanismos de identificación e sinatura admitidos pola sede electrónica da Xunta de Galicia, incluído o sistema de usuario e clave Chave365 (https://sede.xunta.gal/chave365). O prazo de presentación de solicitudes: ata o 2 de maio. A adxudicación das prazas efectuarase por sorteo de datas. O dito sorteo terá lugar o día 8 de maio de 2017, ás 10.00 horas, nas dependencias da Dirección Xeral de Familia, Infancia e Dinamización Demográfica da Consellería de Política Social (San Caetano s/n, Santiago de Compostela), que será público e terá lugar ante a directora xeral de Familia, Infancia e Dinamización Demográfica da Consellería de Política Social. Deste sorteo redactarase acta e remitirase o resultado ás persoas titulares das xefaturas territoriais competentes por razón do territorio en que se atopan as residencias de tempo libre. O día 25 de maio de 2017 publicarase a relación das persoas beneficiarias coas estadías e quendas adxudicadas nas páxinas web http://benestar.xunta.es/ e www.familiasgalegas.org. Do mesmo xeito, farase e publicarase nas mesmas páxinas web unha relación das persoas solicitantes que queden en reserva. Reserva de quendas para familias de especial consideración segundo da Lei 3/2011, do 30 de xuño, de apoio á familia e á convivencia de Galicia. última quenda do mes de xullo para as familias acolledoras segunda quenda do mes de xullo para as familias monoparentais Non se adxudicarán prazas por máis dunha quenda durante a tempada de verán na mesma residencia. Orde do 7 de abril de 2017 pola que se convoca o procedemento de adxudicación de estadías e servizos nas residencias de tempo libre adscritas a esta consellería para o ano 2017. (GALEGO) Rexistro Único de Entidades Prestadoras de Servizos Sociais Rede de escolas infantís de Galicia Aplicación social para familias numerosas do transporte metropolitano de Galicia Servizo de información virtual: GOF VIRTUAL Como se accede ás escolas infantís 0-3 da Axencia Galega de Servizos Sociais? Programa Bono coidado, axudas económicas ás familias para a atención a domicilio de nenas e nenos menores de 12 anos Educación: axudas para a realización de actividades de ... Vivenda:axudas financieiras do programa de préstamos cualificados para ... Economía, Emprego e Industria: subvencións para o fomento ... Educación: Axudas ao alumnado universitario que por causas ... Convención sobre os dereitos da infancia Normativa galega Normativa sobre prezos @ Xunta de Galicia. Información mantida e publicada en Internet pola Consellería de Política Social Dicionario Galego de Construción Naval Navegabilidade 1. Condición de manter o buque un rumbo e unha velocidade a pesar das condicións adversas. Neste factor inflúen as formas do barco e a altura da obra morta, entre outros factores. Sabías que o xeo pode ser azul? Aínda que pareza mentira é posible. Fai clic na foto para ler máis. (Foto orixinal de Ryan Greenberg) Un neno labrego de 50 anos Van xa 50 anos dende que Neira Vilas publicou Memorias dun neno labrego dende moi lonxe de Galicia. O máis bonito é que Balbino segue falando coma nós, e segue falándonos a nós. "Turismo e fotografía". Proxecto de centro no CPI da Ribeira, 2016-17. Vincent é unha curta realizada polo afamado Tim Burton. O protagonista é un rapaz de 7 anos obsesionado co actor Vincent Price (que fixo moitas pelis de terror) e os relatos de Edgar Allan Poe. A súa poderosa imaxinación fai o resto... Que teñades un bo Samaín! O venres despedimos a exposición de cómics que o Centro de Formación do profesorado de Vigo nos cedera. Como xa vichedes, había cómics de tódolos tipos e para tódalas idades. Algúns deles xa os tiñamos na biblioteca, así que tomamos nota dos que máis vos gustaron para compralos. A semana pasada celebramos o Día das Bibliotecas. Como xa anunciamos, fixemos un mercadiño de libros (con moito éxito!), repartimos as mochilas viaxeiras e fixemos a proxección dun vídeo precioso que podedes ver tamén aquí. Achégase o Samaín, e con el o concurso de relatos de medo que facemos tódolos anos. Na biblioteca tedes unha exposición de libros e películas de medo, co lema "Medo por palabras", e neste enlace os datos do concurso. Veño de ler neste xornal un artigo segundo o cal Galicia Bilingüe denuncia a imposibilidade de vivir en castelán nos colexios galegos. Escribo esta carta para amosar o meu total apoio a esa teoría. Eu aínda diría máis, vivimos nun país no que é imposible vivir en castelán. Voulles contar a miña historia. Teño dous fillos aos que sempre falei en castelán. E así falaban eles, ata que comezaron a ir ao colexio público. Con tres anos abandonaron totalmente a súa lingua materna, e agora só falan galego. Só len en galego. Só escriben en galego. Viven nun mundo tan altamente galeguizado que me miran con extrañeza porque falo castelán, e incluso me preguntan por que non son coma todo o mundo, por que non falo en galego. Pero se fosen só as mestras... Os compañeiros e compañeiras, os seus pais e nais, as profesoras das actividades extraescolares... pero tamén as caixeiras do supermercado, os carteis de todos os comercios vaiamos onde vaiamos, a pediatra, o persoal do banco, a fisioterapeuta, todo o mundo que nos rodea fala en galego. Os impresos do Sergas, os recibos dos bancos, as propagandas de fontaneiros, mesmo os xornais, este mesmo, no que, de 76 páxinas, non puiden atopar nin unha soa noticia en castelán!!! Por non falar dos debuxos animados, por máis que busco, só nunha canle botan programas infantís en castelán. É certo: nesta cidade na que vivo non hai xeito de facer unha vida normal en castelán. As persoas castelán-falantes estamos totalmente discriminadas e temos que chegar a facer xuntanzas especiais nos parques para que os nosos fillos poidan escoitar falar castelán con normalidade. Eu mesma non sei por que estou a escribir en galego. Será que á fin conseguiron adoutrinarme sen eu querelo. Un saúdo e forza a todas as persoas que, coma min, se senten estranxeiras no seu país por mor de usar a súa lingua. O máis curioso neste caso é que fixeron un vídeo cun bailarín para anunciar o disco e, en vez de buscar un bailarín clásico, como moitos de nós faríamos, Lang Lang decidiu escoller a un bailarín de hip hop: Marquese "Nonstop" Scott. O resultado é sorprendente e, ademais, fermoso: Xénero: comedia, fantástico, romance, comedia romántica. A película desta semana é unha das versións máis recentes (2012) do conto dos irmáns Grimm. Neste caso, a historia afástase bastante da versión clásica: Blancanieves non é unha rapaza feble e necesitada de axuda, senón unha moza resolta que decide reclamar o trono do seu pai e conquistar o príncipe. Os 7 ananos tamén distan bastante da imaxe que deles nos deu Disney (que é a que todos recordamos mellor, seica). A película opta polo humor na liña de Shrek e faise amena, especialmente para os non tan maiores; porén, algúns dos chistes caen na liña de humor fácil. O que máis nos gustou foron os decorados (impresionantes!) e os traxes, xunto coa visión moderna (non tan machista) da historia. En definitiva, non é unha película que pasará á historia do cine, pero sirve perfectamente para pasar unha tarde entretida e para ver o vello conto con ollos novos. No recreo teremos o visionado dun vídeo fantástico que gañou o óscar á mellor curta de animación o ano pasado (os adeptos a este blogue xa o coñecedes). Despois, ás 11.30, faremos todos xuntos o mercadiño de intercambio de libros. E ó longo da mañán chegarán ás aulas as mochilas viaxeiras, cargadiñas de bos libros, pelis, música e máis para todos os fogares. Micokey é unha guía que inclúe as 255 especies de cogumelos máis comúns en Galicia (e prometen que o número seguirá crecendo). As fichas conteñen os nomes científicos e populares dos cogumelos, indican se son comestibles e amosan unha imaxe acompañada dunha descrición. Máis información en Mallando no Android e na páxina de descarga do aplicativo. Xa que neste curso traballaremos o cine e o teatro en tódalas materias e tódolos niveis, a biblioteca está ampliando os seus fondos de películas e de libros sobre o cinema. Para ir orientándovos sobre o que hai, inauguramos nova sección: a película da semana. Nela falaremos dunha película que nos gustou e que paga a pena ver de entre todas as que temos. Deste modo, o blogue ten xa 3 seccións que podemos considerar fixas: - os xoves, o día máis lixeiro, con humor (normalmente, unha viñeta, pero tamén pode ser un vídeo ou outras cousas), cancións... - os venres, un fragmento dun libro que vos animamos a ler (a famosa páxina 99). Os outros dous días iremos publicando un pouco de todo, coma sempre. Deste xeito vemos máis cumprida a nosa misión orixinal de ser unha especie de biblioteca (ou centro de recursos) virtual onde atopar lectura, novas, humor, cinema... A película desta semana, La vida secreta de las abejas, foi unha sorpresa ben agradable. Cando a mercamos fiámonos polo que dicía a carátula... e acertamos de pleno! A novela na que se basa, que pronto atoparedes na biblioteca, foi un dos grandes éxitos do 2003. A falta de lela, só podemos recomendar que leades o libro e vexades a película e logo elixades vós mesmos, aínda que sospeitamos que o libro vai darlle moitas voltas á peli ;-) A historia transcorre en EEUU nos anos 60, cando os negros tiñan dereito a votar por primeira vez pero gran parte da sociedade aínda non o aceptaba. No medio das tensións raciais que hai no ambiente, coñecemos a Lily, unha rapaza de 14 anos que perdeu a súa nai cando era pequena e que vive co seu pai, con quen non se leva nada ben. Por circunstancias que non queremos desvelar, Lily marcha da súa casa e vai dar a un pacífico e precioso lugar onde coñece a tres irmás (May, June e August, interpretadas pola cantante Alicia Keys e a rapeira Queen Latifah) e síntese, por fin, en casa. A película fala de amor, de familia, de coraxe, de discriminación, e non deixará indiferente a ninguén. Clasificación: para maiores de 13 anos. Concurso sobre os dereitos humanos O concurso está dirixido a estudantes de primaria e secundaria, que deberán presentar un debuxo (baixo seudónimo) nunha folla tamaño A4 antes do 20 de novembro. Haberá 5 premios para primaria e outros 5 para secundaria (en tódolos casos, un netbook). A revista Qué leer (que podedes atopar na biblioteca) publicou recentemente unha entrevista con Agustín Fernández Paz, un dos vosos autores preferidos. Ramón Nicolás, de Caderno da crítica, traduciuna ó galego no seu blogue. Reproducímola aquí por se non a lichedes na revista. Grazas, Nicolás! Falamos con Agustín Fernández Paz, unha das figuras máis sobranceiras da nosa literatura, sobre os seus últimos libros e os seus proxectos actuais. Agustín Fernández Paz (Vilalba, 1947), publicou case unha cincuentena de libros e tras exercer a docencia durante anos dedícase na actualidade á creación literaria. O último recoñecemento a nivel internacional foi o VII Premio Iberoamericano SM de Literatura Infantil e Xuvenil en 2011 no que se destacou o seu esforzo por acadar que a literatura infantil e xuvenil alcance xusto un recoñecemento social. -Rendéuselle unha emocionante e multitudinaria homenaxe hai uns meses en Vigo. Como xulga este recoñecemento? - Foi unha demostración de cariño -seguramente, excesiva- por parte dos meus amigos e amigas. «Escribo para que me queiran máis», afirmou García Márquez nalgunha entrevista; unhas palabras que agora comprendo moi ben, aínda que a miña obsesión pola escritura teña outras orixes. Para min, foi conmovedor recibir o afecto explícito de tantas persoas. Nunca o esquecerei. -En Non hai noite tan longa, a súa primeira novela especificamente para adultos, hai moito de memoria persoal e colectiva…. -Aínda que adopte a estrutura de thriller, cunha trama que busca engaiolar ao lector, esta novela responde a un axuste de contas coa España da etapa final da ditadura, a dos anos de xuventude da miña xeración. Un repaso á mentira, á represión, á crueldade, á inxustiza, á diferenza de clases… dunha etapa que tende a xulgarse de forma benévola. Benévolos aqueles anos, que culminan coas execucións de setembro do 75? Que estafa! -En Fantasmas de luz hai unha mirada crítica ao noso tempo…, talvez máis necesaria que nunca? -Ademais dunha imprescindible homenaxe ao cine, tan importante na miña formación, neste libro abordo a inxustiza e a voracidade do sistema capitalista no que vivimos. Damián, un proxeccionista de cabina que queda no paro ao pechar o cine onde traballaba, e Marga, a súa muller, tamén desempregada, vanse facendo cada vez máis transparentes. Algo que vemos a diario nesta sociedade, que segrega e invisibiliza ás persoas máis débiles, como acontecía en As uvas da ira de John Ford, unha das referencias do libro. Introducir un elemento fantástico nun contexto realista, axúdame a falar con maior hondura da realidade. -Ten a punto de publicarse O rastro que deixamos… -Creo que o título -tomado dunha novela magnífica de Siri Hustvedt, Todo canto amei- reflicte ben o contido do libro. Nel repaso, con moitos elementos autobiográficos, algunhas facetas da miña vida e da da miña xeración: un percorrido polas paisaxes da memoria e pola miña educación sentimental, que diría Vázquez Montalbán. Ao tempo, como ler e escribir son indisociables como as dúas caras dunha moeda, falo do desexo de ler e do oficio de escribir, dúas facetas moi importantes na miña vida. -Durante os últimos meses, estiven a documentarme sobre a vida na España dos anos sesenta e, ao tempo, sobre a carreira espacial que se inicia co Spútnik e remata co Apolo XI. Ese será o marco no que se desenvolverá a miña próxima novela. - Iso foiche cousa de túa nai, por min quedaba. Eu xa atopara traballo nunha empresa pequeña, preto da Sagrada Familia, pero ela quería volver. Así que fixemos as maletas e intalámonos na Coruña. Cristina desexaba montar un taller de deseño , algo insólito daquela, e parecía a única cidade na que podía encaixar. Aquela parte xa a coñecía, pero deixei que meu pai ma contara una vez máis. El fixera oposición e convertérase en funcionario de Facenda; e miña nai tivera que traballar horas e horas ate conseguir abrirse camino no seu campo. Unírase a outros dous socios e xuntos formaran B, S & P (o “P” era de Peña, o segundo apelido de mamá). Desde aquela, fóralles moi ben; eran incontables os carteis logotipos e publicacións que levaban a súa marca. Despois a mamá entráralle a obsesión por escribir; tras a segunda novela, Os ollos de Jean Simmons, chegara a un acordó cos seus socios: traballar só de dez a dúas, a cambio dunha disminución nas ganancias. Logo viñeran as outras novelas: Non te afastes de min e Escura sombra de Laura, cada vez cun éxito maior. E agora andaba a matinar na posibilidade de dedicarse só á escritura. - Algún conto escribín, mesmo os presentei a varios concursos, pero non eran bos; abandonei o día en que descubrín que a vida é curta e que había moitas boas novelas agardando por min. A miña vocación secreta era ser lector, así de sinxelo. Ademais, cunha escritora na familia chega e sobra, non che parece? Eu quedei mirándoo, sen saber se me dicía a verdade ou era só una resposta irónica, como tantas outras súas. Pero naquel punto quedou rota a conversa, porque Aurora me veu chamar para baixar ata a vila e aló marchei con ela durante o resto da tarde. a miña rede está chea. as túas palabras de sal O último disco de Leilía, Consentimento, inclúe 13 cancións tradicionais con letras escritas por poetas galegas para o disco. Esta canción, "Corazón de sal", foi recollida polas pandereteiras na zona de Bembibre, no Val do Dubra (A Coruña) (ver mapa). A autora da letra, Marilar Aleixandre, é unha vella coñecida para todos nós (especialmente polas súas novelas A cabeza da medusa e Rúa Carbón) que leva recibido xa unha ducia de premios pola súa obra. Podedes disfrutar algúns dos seus relatos e algúns poemas na súa web persoal. Fai ben pouco comezou o outono. Unha estación do ano que soe ser dura porque voltamos á escola, porque os días fanse máis curtos, porque a temperatura baixa e chegan os temporais... pero tamén chegan as castañas, as follas douradas dos bosques, os cogumelos, as uvas e moitas outras cousas boas nesta fructífera estación! O poeta inglés John Keats escribiu unha oda ó outono fai case 200 anos. A súa primeira estrofa di: Como dicíamos nos carteis que estes días chegaron ás aulas e os corredores, xa estamos de volta! Dende hoxe estamos ó voso dispor na biblioteca nos horarios de sempre: Nos recreos de primaria, de 11.50 a 12.20, para préstamo, devolucións, consulta, etc. E este ano cunha nova organización: os luns hai préstamo para o 1º ciclo, os martes e xoves para o 2º ciclo e os mércores e venres para o 3º. Nos recreos de secundaria, de 11.10 a 11.30, para préstamo, devolucións e consulta. A novidade deste curso, como xa sabedes, son os libros electrónicos, que podedes empezar a usar XA! Polas tardes de 16.00 a 17.00 (excepto os martes, que descansamos) para devolucións e consulta na sala. Como vedes este ano non haberá préstamos polas tardes excepto para os vosos pais e nais, que si poden solicitar libros e outros materiais en préstamo de catro a cinco. Este curso hai algunha novidade no centro, coma o comedor, e tamén na biblioteca, que non para de medrar e cambiar. Este blogue intentará non menguar, como mínimo, e manterse ó mesmo ritmo que o curso pasado, cunha entrada diaria para tod@s e entradas máis espalladas para familias e profesorado. En todo caso, xa sabedes que a vosa axuda para conseguilo será ben recibida ;-) Deixámosvos unha chiste que fai Davila sobre a situación en moitas escolas neste curso. Non é o noso caso, pero... nunca se sabe! Temos un problema: índices baixos de lectura en Galicia Sempre tentamos dar crédito (ou enlace á web do autor/a) de toda imaxe, texto ou material audiovisual usado. Se coñeces a autoría dalgún non especificado, ponte en contacto connosco. Grazas! Categorías Seleccionar categoría Castellano (39) Desde mi trinchera (4) El vicio de escribir (3) Publicaciones (17) Referencias (5) English (3) Galego (1.390) A voo de tecla (128) Actos (18) Descargas (4) Desde a trincheira (18) Entrevistas (10) Eventos (27) Galaxia (blog) (5) Hemeroteca (1.140) A voapluma (Diario de Ferrol) (781) A voo de tecla (LVG) (197) Caderno da vida (LVG) (100) Caderno de viaxe (LVG) (47) Opinión (LVG) (1) Place du Luxembourg (ECO) (13) Noticias (17) Novidades editoriais (7) O futuro sempre é novo (4) Publicacións (14) Referencias (18) Português (28) Palavra comum (22) Sen clasificar (25) Sociedade (2) Uncategorised (997) Vídeos (12) Xornalismo (7) A definición repítese: arxentino é un italiano que fala español, coida que é francés pero quixera ser inglés… Non lle falta razón ao dito simple, pero nel cómpre substituír “arxentino” por “porteño”, habitante de Buenos Aires. Porque tamén é dos autores clásicos destas terras a distinción entre Buenos Aires e “el país”. Hai un país diferente á megalópole que todo determina. Existe a xente “paisana”. Conviven a Capital e as provincias. Por pouco que se rañe na codia das cousas, logo aflora ese outro mundo arxentino no cal é imposible ser europeo –un mundo descoñecido para os porteños, que prefiren ir a París antes de iren ao Altiplano. Xabier DoCampo volveu de Buenos Aires a dicir que a Arxentina era nación de aparencia europea porque esa é a impresión que dá a feira do libro. Mais os seus olliños furadores repararon nos “negros” que constitúen as clases de apoio ao benestar de quen se mantén burgués malia a constante ameaza financeira. Xavier Alcalá é un recoñecido escritor en lingua galega cunha parte relevante da súa obra traducida a castelán. A telefonía móbil e as novas leis de tráfico Categorías Seleccionar categoría Castellano (39) Desde mi trinchera (4) El vicio de escribir (3) Publicaciones (17) Referencias (5) English (3) Galego (1.386) A voo de tecla (128) Actos (18) Descargas (4) Desde a trincheira (18) Entrevistas (10) Eventos (27) Galaxia (blog) (5) Hemeroteca (1.140) A voapluma (Diario de Ferrol) (781) A voo de tecla (LVG) (197) Caderno da vida (LVG) (100) Caderno de viaxe (LVG) (47) Opinión (LVG) (1) Place du Luxembourg (ECO) (13) Noticias (17) Novidades editoriais (7) O futuro sempre é novo (4) Publicacións (14) Referencias (14) Português (28) Palavra comum (22) Sen clasificar (25) Sociedade (2) Uncategorised (996) Vídeos (12) Xornalismo (7) O día de San Martiño foi domingo de luz e vento fresco, especial para o Mario e para min; xornada de moito traballo para o Anxo Fernández e a compañía de cine que anda con el: Tiñan que gravar unha parte da curtametraxe titulada Xa —e precisaban dun tipo vellote … Insisto no que anuncio aos foráneos: en Galicia hai dúas estacións, a do ferrocarril e outra. Na ponte dos Santos esa outra foi o veranciño que leva a tempos de noite fría, propios de pór o porco morto a serenar. Na última xornada da ponte deime ao pracer de cabalgar. … Foi día de calores mestas e columnas de fume a se desfaceren horizontalmente, ensuciando o ceo para anuncio de que nos achegamos ao San Xoán Trouleiro: antes das fogueiras, os incendiarios comezaron o seu traballo. Con fumes no horizonte, desde Ourense a Ferrol veume ver un amigo dos que se … < p align=”justify”>O pasado domingo abríronse os ceos en esplendor e tivemos día de cerdeiras floridas, vestidas de branco, e de xílgaros a cantaren entre as silvas e os carballos. Abril comezou para min nun día grande, cun feito transcendental: por primeira vez na súa vida, Irene montou a cabalo. … Unha vez máis, Waldo Felípez é o guía. Fórmase a tropa e vai cruzando o val de Loureda, cara aos montes do fondo. Diante dos cabalos brinca o Lolo, un can ben peculiar, que sabe os camiños da espesura e nas encrucilladas para, agardando que o dono lle indique a … Chama Belarmino, o alcalde de Pontedeume, para agradecerme o ter feito desde estas columnas (“que che leo todos os días”) mención ao lugar onde casei, a capela eumesa das Virtudes —a moita honra, co Pepucho, o Xoán e demais gaiteiros da vila a ilustraren a cerimonia. O alcalde do lugar … Cazatesouros. Palabras, imaxes e música desde o Instituto Eusebio da Guarda. Hai que ter un grande valor para relatar toda a túa vida a millóns de descoñecidos, e, aínda así, non importarche o que pensen de ti. Con Persépole, Marjane Satrapi logra narrar os feitos que condicionaron a súa vida, ó mesmo tempo que consegue entreternos e emocionarnos coa súa incríble historia, rodeada de sucesos coma a ditadura do Xa persa, e da terrible guerra civil que desencadeou a súa caída e a posterior imposición do réxime islámico. Satrapi conseguiu sobrevivir nestas condicións e, aínda así seguir adiante ata convertirse nunha exitosa debuxante, que xa gañou galardóns coma o Premio Autor Revelación do 2001 e o premio ó mellor guión do 2002 no Festival internacional do cómic de Angoulême. A historia comeza en Irán (a súa terra natal) con Marjane (ou Marj, coma a apodan) no 1980 relatándonos os eventos que precederían á revolución Islámica. Narra algunhas das numerosas protestas dos opositores ó réxime do Xa, un emperador absolutista que usurpara o trono ao lexítimo rei Iraní, converténdose en pouco máis ca unha marioneta suxeita ós designios dos países poderosos. Marj nárranos, baixo o seu punto de vista, algúns feitos destacados durante as revoltas como a queima dun cine a manos dos soldados do Xa, ou o Venres Negro, no que as manifestacións foron brutalmente sofocadas, cunha cantidade de mortos incríble. Sen embargo, o réxime do Xa remata por caer, para alegría dos numerosos protestantes. Por todo Irán celébrase este feito, e os presos políticos son liberados. Sen embargo, nas seguintes eleccións, sucedeuse a ‘revolución islámica’ de Jomeini, que demostrou ser un réxime opresivo, peor co anterior. Os antigos heroes da revolución foron presos e executados, mentres que outros escapaban do país. A protagonista decatouse disto tras coñecer que o seu tío Anush, un comunista, foi preso polas súas ideas, opostas ó réxime. Ao pouco de impoñerse este goberno, estalou a guerra con Iraq. Non se dan detalles de gran importancia desta, porque se centra na vida da familia Satrapi, caracterizada pola escasez. Movidos polo medo, os pais de Marjane mándana cunha amiga da familia a Austria. Lonxe da súa familia, Satrapi ten que adaptarse á súa nova situación, completamente diferente á vivida ata entón. A súa vida coa familia resulta ser bastante conflictiva, pois aínda que a maior parte da familia é amable con Marjane, a nai resulta ser unha persoa moi desagradable, que envía á protagonista a un internado de monxas. Porén, tras uns poucos anos no internado, Satrapi é expulsada pola súa etnia e as súas ideas revolucionarias. Os capítulos seguintes tratan dos anos de xoven adulta da autora, dos seus noivos e os seus estudos, que terminan fracasando, deixando a Marjane na rúa. Porén, consegue regresar a Irán, coa inesperada axuda da amiga da súa nai. Xa de volta en Irán, a protagonista séntese desprazada e fóra de lugar, pois a xente e a situación cambiaron moito. Pouco a pouco vaise adaptando e retoma os estudos de arte, con numerosas dificultades de expresión debido á dureza do réxime e a súa personalidade revolucionaria. Ao final, consegue acabar os estudos e casar, aínda que ao pouco tempo divórciase. A novela remata con Marjane no aeroporto, saíndo de Irán. Persépole resultou ser unha novela moi entretida, comprensible (pola súa linguaxe coloquial) e moi expresiva polos fantásticas ilustracións da autora. Reflicte á perfección os sucesos históricos que sufriu Irán recentemente, como son a caída do Xa persa e a imposición do réxime islámico. O que máis me chamou a atención foron os capítulos sobre a guerra Iraquí-Iraní, nos cales toda a novela adquiría un ambiente triste, e sobretodo, tenso, pola probabilidade que tiñan os Satrapi de ser bombardeados dun momento a outro. Esa parte tamén amosa a peor cara da guerra: a destrución, as vítimas inocentes. Aínda que esa parte foi a que maís me impresionou, o resto do libro non se queda atrás, sendo unha historia moi interesante, sobre todo se temos en conta que é verídica. Hoxe abrimos unha nova fiestra dedicada á Banda deseñada, na que os creadores galegos actuais están a ter unha relevancia importante. Engurras narra a historia de Emilio, ex-director dun banco, un ancián enviado a unha residencia pola súa familia. Nela, terá que botar unha loita contra a vellez, que finalmente non consegue gañar. Francisco Martínez Roca, maís coñecido como Paco Roca, é un historietista valencián, autor de obras coma O inverno do debuxante e a novela que nos ocupa, Engurras. Esta última foi a súa aventura máis exitosa, chegando a ser adaptada ao cine e conseguindo o Premio Goia 2011 ao Mellor guión adaptado e ao Mellor filme de animación. A propia novela posúe numerosos premios, coma o Premio Nacional do Cómic 2008 ou o Premio Dolmen á mellor obra española. En Engurras amósasenos a adaptación de Emilio á vida dun xeriátrico, xunto co seu compañeiro de cuarto, un egoísta cleptómano chamado Miguel, quen disfruta da vida na residencia, aproveitándose dos outros vellos. Sen embargo, o verdadeiro punto de inflexión da historia é cando Emilio descobre que padece Alzheimer. A partir dese momento, os seus amigos téimanse en frear a acción da enfermidade. Miguel acompañará a Emilio á biblioteca para que practique a súa memoria, debuxará tarxetas para que recorde os nomes.... Estas accións cambian, pouco a pouco a Miguel, que abandoa a súa anterior actitude e convértese nunha persoa moito máis empática. Engurras é, na miña opinión, unha novela non só limitada a persoas interesadas no Alzheimer. O seu encanto radica en que trata algo tan duro como é esta enfermidade con humor, sen fatalismos. Pese a este ton humorístico, hai espazo para as escenas máis emotivas, relacionadas co avance da enfermidade Noutros aspectos non se queda atrás; as personaxes están estupendamente caracterizadas, mais destaca Miguel entre todos eles: sen darnos a coñecer a súa vida, o autor consegue que o comprendamos axiña, o que fai aínda máis sorprendente o seu cambio de actitude cara ó final. Pola parte gráfica, salienta a expresividade dos rostros e o ben que trasmiten os ambientes a sensación predominante nos distintos escenarios. En resumo, éste resultou ser un cómic ben pensado e levado a cabo, cunha intrigante historia acerca dun dos temas máis preocupantes na actualidade como é o Alzheimer. Tamén da un novo punto de vista sobre esta realidade, dende a mira dos que a sufren. Se considero como tal unha escolma dos debuxos e textos que Castelao publicaba no “Faro de Vigo”, editada por ese xornal nos anos trinta do século pasado, ese foi o primeiro. Para un texto únicamente de narrativa, o primeiro foi “Contiños da Terra”, de Manuel García Barros. E en castelán? Empecei lendo moitas novelas do Oeste, que publicaba a Editorial Cies de Vigo, e a mayoría das da serie do “Coyote”, de José Mallorquí. Un libro máis “serio” foi, se non me falla a memoria, “La Casa de la Troya” de Pérez Lugín. Non sei en que sentido se debe considerar importante un libro. Nos meus primeiros tempos paréceme lembrar que me permanecerán moito tempo na memoria “El poder y la gloria”, de Graham Greene, e “Diario de un cura rural”, de Bernanos. Máis adiante foi Dostoiewski, e logo “A peste” e “O estranxeiro”, de Camus. Dos aínda non lidos, non sei de ningún en especial. Dos xa lidos e que teño ganas de reler, sinalaría en primeiro lugar “Arraianos”, de Méndez Ferrín. Cal pensas que podía ser un libro que lle gustaría ler á xente nova? A min cando era novo gustábanme moito as aventuras de Guillermo, de Richmal Crompton, “Cartas desde o meu muíño”, de Daudet, “As aventuras de Tom Sawyer”, de Mark Twain, “A illa do tesouro”, de Stevenson… En fin, moitos. Por exemplo, por non ser dos máis lidos, creo eu, “Cara a Times Square”, de Camilo Gonsar. Que libro tés neste momento enriba da mesiña de noite ou no e-book? Ou: Este vaise i aquel vaise, / e todos, todos se van. / Galicia, sin homes quedas / que te poidan traballar. / Tes, en cambio, orfos e orfas / e campos de soledad, / e nais que non teñen fillos / e fillos que non tén país. / E tes corazóns que sufren / longas ausencias mortás… ENTREVISTAS A MULLERES QUE AMAN OS LIBROS (Anna Caballé coordina a Unidade de Estudos Biográficos da Universidade de Barcelona) -A pesar de que o seu libro, El bolso de Ana Karenina, vai cumprir seis anos de vida, o certo é que os nosos alumnos, na súa inmensa maioría, descoñecen o tema. Digamos que viven noutra realidade. Sería vostede tan amable, señora Caballé, de explicarlles brevemente en que consiste esa estupenda historia do bolso de Ana Karenina? -Sen temor a esaxerar, vostede é unha das maiores especialistas, senón a maior, en literatura biográfica do Estado, e parte do estranxeiro. Por poñer un exemplo, pensemos na biografía escrita por vostede de Carmen Laforet. Un, tras lela, queda con ganas de saber máis (a relación con Sender, sen ir máis lonxe…). Deixando a un lado o libro do seu fillo, Muerte en Zamora, concibido desde un punto de vista, lóxicamente moi próximo ao personaxe biografado, coñece vostede algunha biografía de Ramón J. Sender que combine o rigor no tratamento dos datos e a intuición, o acercamento ao personaxe (Sender é un autor que apreciamos moitísimo)? -Falando doutros grandes seres humanos, que significou para vostede a amizade de Carlos Castilla del Pino (porque as súas biografías denotan un coñecemento psicolóxico profundo do personaxe)? -E a vós, que foi o que máis vos gustou do libro? -E tamén de Telémaco! -Na Ilíada din del que era tan discreto coma Zeus. E tamén lle chaman “o de moitas astucias”, vamos, o que se chama en galego un milmañas. Aquí en que se nota o seu enxeño? -Poucas son fieis, profe… Pero logo reciben o seu castigo cando volve Ulises. Quedan meditando. O primeiro en responder é Xosé. -A través doutros homes. Volve Xosé, a quen case lle dou hoxe un mestrado en comunicación: -A min cando pasan polo estreito de Escila e Caribdis, Escila é un monstruo tremendo, é un episodio moi emocionante [fala Mario]. -Había que ter moita forza para vencer así aos pretendentes, máis novos ca el, porque el non era xa un mozo precisamente. A ver, dicídeme, cantos anos tería Ulises? Cantos anos durou o seu periplo? Sabedes o que é un periplo, non si? -Si, a viaxe desde Troia… Durou 20 anos. -Vinte en total, mais sumádelle os que durou a guerra de Troia: uns dez. En total trinta. E cantos tería cando saíu de Itaca para dirixirse a Troia? Valentina explícame con detalle como Ulises as oíu falar porque non se puxo cera nos oídos, mentres os compañeiros si os taparon, e que queía oílas cantar e pugnaba por desamarrarse, pero daquela Perimedes e Euríloco apertaron aínda máis as cordas que o ataban ao nastro. Logo, a soas, veume á cabeza outro dato fermoso das sereas: din os expertos –concretamente o profesor J. Casas Rigall- que a primeira vez que se documenta en castelán o mito da serea é no chamado Libro de Alexandre, anónimo medieval: é nunha pasaxe que transcorre no deserto exipcio e dise que camiñar polo deserto con sede e poeira produce tal sufrimento que non sería maior a pena alí onde canta a serea (c. 1179, edición de Casas Rigall). Pero agora, cos medios técnicos que hai e a elaboración dos novos corpus, somos capaces de documentar a voz sereas máis atrás no tempo (no CORDE aparece nun libro de arredor do 1223, El libro de la semejanza de las cosas, anónimo). Aquí deixamos aos cazatesouros con esta historia que tanto deu de si na historia da literatura occidental. Agora deberían ir pensando en ver, tempo andando, algunha película relacionada co tema. Por exemplo unha odisea moderna, A mirada de Ulises, de Theo Angelopoulos. Altamente recomendable. coas súas follas de pucho. As súas ramas coma un berce coma dous compañeiros que son. porque ten que coidar ós paxaros, porque ten que axudar ós labregos. onde hai carballos e castiñeiros, tamén pasa un río cheo de auga O pobo non é de dimensións grandes pero ten un gran mosteiro dende o século décimo terceiro. Ir cara o mar libre, sen impedimentos, sempre cunha canción nos beizos. A voz do vento era a túa fala As cousas eran tenras a rentes de ti. para ver o seu mellor compañeiro. Ampliación: A curtametraxe Mamasunción, dirixida por Chano Piñeiro, tivo a súa estrea en 1984. Os ollos de Mamasunción son un cristal de pena. Unha pena sen nome. Unha pena infinita. Son os mesmos ollos de tantas nais que non teñen fillos, de tantos fillos que non teñen pais. - Dúas versión para nenos da “Ilíada” e da “Odisea” de Homero. - “Os fillos do capitán Grant” de Xulio Verne e “A illa do tesouro” de Robert Louis Stevenson. - Cal pensas que podía ser ser un libro que lle gustaría ler á xente nova? Os outros blogs (III): El Rincón de Galicia Xa son tres mil visitas. En seis meses escasos. Non podemos senón agradecervos novamente o voso interese. Algo di isto, algo di a favor do futuro dos libros. Non arderán. Un agradecemento especial aos novos colaboradores, sensibles, pendentes, entusiastas. Se o traballo é a metade da vida, os amigos e seres queridos cos que compartir ilusións é a outra metade. Hoxe falareivos do número mil nos refráns. Amamos a paremioloxía. Divertida, infinita, espello do pobo que a xera ao longo dos milenios. En Galicia hai moi boas coleccións de refráns. Por exemplo, a de V. Llópiz Méndez, inédita, depositada no Museo de Pontevedra. Ou a de Francisco Vázquez Saco, publicada en Cadernos de Fraseoloxía Galega 5. Unha servidora hónrase chamando amigo a Xesús Ferro Ruibal, sabio pioneiro e traballador incansable na exploración e publicación da paremioloxía galega. En abril, augas mil (tamén en cas. e port.) En abril, augas mil, que todas collan nun candil (tamén en cas.) En abril, augas mil, veñan todas e non falten as de abril En abril cada pinga val por mil (tamén en cast. e cat.) En abril, espigas mil; polo san Lucas, suca, boi, suca; polo san Simón, varón, que pasa sazón; polo san Xuan sécalle a primeira raíz ó pan; polo san Pedro sécalle a do medio; polo Santiago sécalle a do cabo; pola santa Mariña bótalle a fouciña Está claro que abril é un mes prolífico, de fertilidade e vida. Interesante é a figura da vella no refraneiro. Talvez vestixio dunha arcaica relixiosidade preindoeuropea matriarcal, representa a voz da experiencia e, xa que logo, da sabedoría tradicional e popular. Antes de mil anos todos seremos calvos (tamén en castelán, xa en Correas) No refraneiro portugués documentamos algúns refráns bonitos con mil que non localizamos en galego (aínda que si o concepto). Por exemplo: Nós, pola nosa banda, cando cheguemos a cinco mil visitas, se prouguer ao ceo, trataremos de viaxar ao pasado, ao ano mil en Europa, á península ibérica máis en concreto. - Os primeiros libros que lin en galego foron Merlín e familia e Os outros feirantes. Non podo lembrar cal foi o primeiro dos dous. Naquela edición de Galaxia. - Aquí non teño dúbida: o meu primeiro libro en castelán foi unha versión moi simplificada de “Las mil e una noches”, cunhas ilustracións que mirei e remirei durante anos. - Un libro especialmente importante na miña vida foi “Siddhartha” de Hermann Hesse. Lino cando tiña vintedous ou vintetres anos, mais foi moito tempo despois cando comprendín o que me ensinou. - En galego prestariame ler o clásico: “O gran Meaulnes” de Alain-Fournier. Gustariame tamén ver unha tradución dos poemas de Emily Dickinson para ver como sae a tradución de tal apuro. - Non teño nin idea de cal pode ser o libro que lle gustaría ler á xente nova. Mais, a min gustoume ler sempre e a calquera idade, O gran Meaulnes de Fournier. - Algún libro para agasallar a algún amigo ou amiga? Os poemas de Catulo ou a novela picaresca O Satiricón. - Un escritor que sempre teño presente é Pessoa, pola ironía e beleza dos seus versos e a lucidez dos textos no Libro do desasosego. Tema Marca de auga. Con tecnoloxía de Blogger. O Xornal do Val Miñor. Baiona, Nigrán, Gondomar O cruceiro de San Campio Foz do Miñor De Hopper, o pintor neoiorquino, aínda temos fresca a retrospectiva que a baronesa ofreceu, este verán, no seu museo madrileño. Aprecio esa mirada de voyeur que se detén nas oficinas desertas, nos bares a media noite, nos cuartos de aluguer, nos interiores que iluminan a toda cor a soidade e a melancolía. Pois, como Bacon ou os expresionistas alemáns, Hopper sabía que, nun mundo tecnificado e artificial, definido pola electricidade, non é preciso recorrer ás cores escuras, grises e apagadas, para falar da tristura, a desesperanza ou a estrañeza. Chega cunha fría luz de tubo fluorescente, co papel pintado das paredes, co silandeiro aura do baleiro, tinguido de laranxa, de verde, de rosa ou amarelo. Casa do Concello Ponteareas celebrará o pleno de aprobación do PXOM o 2 de febreiro O próximo martes, 2 de febreiro ás 20:00 horas, son o día e a hora marcada na convocatoria para que o documento final do Plan xeral de Ordenación Municipal de Ponteareas sexa valorado polo conxunto da corporación en sesión plenaria extraordinaria, despois de que a Comisión de Urbanismo celebrada na mañá de hoxe, venres 29 de xaneiro, ditaminara favorablemente o mesmo. A votación non rexistrou votos en contra. Na Comisión de Urbanismo o arquitecto redactor do Plan, a arquitecta municipal e o asesor xurídico, ademais da secretaria municipal. Todos os grupos coincidiron na necesidade de que Ponteareas conte con Plan Xeral de Ordenación Municipal e o goberno agarda que sexa aprobado no pleno co máximo consenso. Trátase dun documento que pon de manifesto o traballo do goberno anterior e tamén do actual goberno local, con aportes das forzas políticas que conformaban a anterior corporación e a actual. A data fíxase nunha semana na que o goberno local, encabezado polo alcalde, Xosé Represas, e a concelleira de Urbanismo, Chus Garrote, está mantendo varios encontros con diferentes colectivos para explicar os pormenores do propio documento previo á súa presentación ante a corporación municipal. O xoves 28 de xaneiro produciuse unha reunión do executivo con máis dun cento de directivos de colectivos e asociacións que presentaran alegacións ao Plan. A concelleira de Urbanismo, Chus Garrote, detallou neste encontro que as alegacións estimadas foron 1712 (61,27% do total), as estimadas parcialmente 281 (10,06% do total) e as desestimadas 797 (28,53% do total). Esta mesma tarde, a partir das 20:00 horas, terá lugar unha xuntanza cos propietarios dos terreos da Lomba para tratar a posta en marcha do Plan Parcial para esta zona industrial nos vindeiros meses. O Concello asina un convenio de colaboración coa Asociación Medrando á Par → Reunión na mañá significa que as expectativas para a "seriedade" a data pode ser o mínimo posible en ambos os dous lados. É improbable que calquera de vostedes vai sentir excesivamente estraño ou auto-consciente nun borbulhar, restaurante con foco no almorzo, como a propia motivo do almorzo é aquel que foi tradicionalmente un tema clave abaixo. Con todo, ao contrario só o encontro para o café, datas de almorzo, por defecto, dar máis built-in oportunidades para coñecer as peculiaridades da outra persoa. De aprender se eles quere ketchup nos seus ovos á forma como eles se senten sobre panqueiques vs waffles, datas de almorzo proporcionar fácil "go-to" temas de conversación cando nin de que pode pensar o que dicir. Non hai esperanza de calquera cousa que pasa despois Se está querendo saber se haberá unha invitación para o apartamento da súa data ou unha noite explorar a cidade xuntos, cea datas son frecuentemente acompañadas cunha incerteza sobre como / cando exactamente a noite vai acabar. Con datas de almorzo, por outra banda, fin do tempo pode ser facilmente pre-planificado. De feito, que podería incluso ser parte da creación do tempo de inicio data. Por exemplo, suxerindo unha data almorzo, ás 9, tamén pode ser acompañado por un casual, "Eu teño un xogo de golf previsto para 11;"Por aquí, tanto que é a súa data están in-the-know sobre canto tempo vai durar a data. Adicionalmente, discutindo cada un dos seus plans para o resto do día pode ser outro sinxelo "go-to" tema de conversación mentres Chomp inferior en galletas e Caldas. Escoller unha roupa para un primeiro encontro pode ser significativamente máis estresante do que escoller elementos de seu garda-roupa para unha entrevista de emprego. As primeiras impresións son, sen dúbida, importante, pero descubrir como vistoso ou ocasional ten que ser para unha primeira impresión comprometido é moitas veces a causa de estrés non desexado para todas as partes implicadas. Con almorzo, con todo, levar posto que extensivamente é case certamente fóra de cuestión. Mentres aparecendo en suores e unha camiseta non é, probablemente, un bo plan ou, datas de almorzo aínda por defecto dictar unha relaxada, casual (pero apresentável) dress code. Ao contrario de unha cea onde a factura pode estirar a partir de aperitivos para bebidas para entradas ás sobremesas, datas de almorzo está case garantida para ser moi relativamente accesible na maioría dos lugares. Seguramente, add-ons para un proxecto de lei pode incluír encargar café ou zume de laranxa ou de optar por unha banda ensalada de froitas en vez de as patacas fritas, pero en xeral, datas de almorzo son moi fáciles de prever o prezo de. Este é un extra dobre, tanto para vostede ea súa data: Non vai falir nunha potencialmente malo primeira data, e el / ela non vai se sentir mal de gastar unha BOLADÃO para atender a el / ela. 10 Razóns polas que os gatos son Superior para San Valentín "O camiño para o corazón dun home é a través do seu estómago." —Anonymous Como foodie self-profesou,… Hai moitas razóns polo que os donos son tan boas capturas no mundo do mozo.… O líder sitio de mozo en liña creado exclusivamente para os amantes do mascota. Se está á procura dun compañeiro para a vida, correo para o seu animal de estimación ou só alguén para saír con, Aquí vai ser capaz de atopar o que está a buscar - pet amantes como. Pleno extraordinario e urxente [08/11/2016] - Concello de Ourense Orde do día (pdf) Outros estudos de investigación Contratos ou conformidades dos centros sanitarios do Servizo Galego de Saúde Composición do Comité de Ética da Investigación de Pontevedra-Vigo-Ourense Orde do 29 de decembro de 2017 pola que se establecen as bases polas que se rexerá a concesión da prestación económica de pagamento único por fillas e fillos menores de tres anos para o ano 2018. (BS410A). (DOG nº 22 do 31/01/2018). 35 días hábiles, contados a partir do día seguinte ao da publicación desta orde no DOG. Desde o 1 de febreiro ata o 21 de marzo de 2018, ámbolos dous incluídos. Érase unha vez un blog que falaba de Tecnoloxía...: Setembro 2010 A ASOCIACIÓN GALEGA DE HISTORIADORES fixo entrega do premio Manuel Murguía e en concerto, acompañarannos Mini e Mero ademais dos tres gaiteiros que xa consideramos como da casa. No acto da homenaxe, interviron diferentes entidades, compañeir@s e amig@s de Francisco Carballo que podedes ver nas imaxes da reportaxe. biblioteca _ Concello de Vilamartín de Valdeorras Exposición na biblioteca sobre o mundo da tradución ao galego 30.10.18.-A biblioteca municipal, situada no Centro Santa Lucía, abre o día 1 de novembro unha exposición titulada “Literatura universal traducida ao galego”. Un traballo que se poderá ver e descubrir ata o próximo día 16. Nesa data ás 16 horas haberá unha charla-coloquio de clausura na que estarán presentes membros da editorial compostelá Hugin e Munin. A visita á exposición pode facerse de 16 a 20 horas nestes 15 días, agás no tempo de actividades no Centro de Santa Lucía. Ler máis acerca de Exposición na biblioteca sobre o mundo da tradución ao galego Os expertos comprobaron que o incremento de contaminación dos ríos é paralelo ao crecemento da poboación. A actividade humana, ademais de utilizar o seu caudal como desagüe de augas fecais, deixa grandes depósitos de desperdicios orgánicos, así como productos químicos e … Sigue lendo → REGAU: Elixe cales son para ti os 6 primeiros obxectivos para un bo Desenvolvemento Sostible. Casa do Concello O 15 de xaneiro comenzou a aplicación obrigatoria da Lei de Factura electrónica. O Concello de Ponteareas está adherido o Punto de Entrada de Facturas Electrónicas (FACe). Todalas Administracións Públicas teñen que recibir dende esa data de forma obrigatoria as facturas dos seus proveedores por vía electrónica, dacordo co que establece a Lei de Impulso da factura electrónica e creación do rexistro contable. Tan só podrán quedar excluidas da obrigatoriedade as facturas con importe inferior a 5.000 euros que serán entregadas no Rexistro de facturas do Concello. Trátase dun cambio histórico na facturación das Administracións Públicas e un importante avance na Administración Electrónica, para o cal o Concello de Ponteareas xa está actualizado. Grazas a este sistema, todas as facturas dos proveedores quedarán rexistradas de forma que estes verán axilizada a tramitación das mesmas. A facturación electrónica supon para os proveedores un reforzamento da sua protección, xa que o novo sistema permite deixar constancia da data de presentación da factura e mellorar o seu control. O Concello de Ponteareas habilitou na súa páxina web www.ponteareas.es un acceso a introducción das facturas vía electrónica, así como información dos códigos que os proveedores deben utilizar e que corresponden exclusivamente ó Concello de Ponteareas. O CONTIDO DESTE SITIO WEB PODE CONTRIBUÍR, DALGUNHA FORMA, A CAMBIAR POR UNHA BANDA, O QUE AQUÍ SE RECOLLE É TAN SÓ UNHA NON É MÁIS QUE UN FROITO DAS PROPIAS LEIS DA NATUREZA E, POR EN CALQUERA CASO, Anxo Ferreiro Currás ( 1 ) Xabier P. Igrexas ( 13 ) Xurxo Martínez González O crime de Newtown deixa no aire, como outros sucesos desta mesma especie, a dúbida sobre a posible xeralización da tolemia a unha boa parte do xénero humano en situacións ou contextos específicos. Non o dubiden: hai condutas crecentemente repetidas nesa liña, e nos momentos en que algo cambia de súpeto (a paz pola guerra, por pór un caso tristemente reiterado) a xente perde o control e as condutas psicopáticas multiplícanse. Calquera pode matar de forma absurda (considerando non absurda a conduta dun combatente nunha guerra) e decididamente criminal. E hai que defenderse de todo iso, por suposto, e iso tamén significa matar. Multiplícase o desastre, e os que o puxeron en marcha serán as primeiras vítimas da súa propia estupidez ou do seu egoísmo sen taxa. Sempre foi así. Pero a guerra destas espectaculares patoloxías criminais como a de Newtown é outra guerra, esta máis callada de soidades que de ideoloxías, de complexos non curados, de desafecto emocional, de malestar familiar ou social, de marxinalidade física e psíquica, de medos incontrolados, en todo caso. Medo ao mundo e ás súas cousas, o cal non é estraño se observamos o mundo que temos. No reino de España os desafiuzados suicidas agrídense a se mesmos. Quizá algún día dirixirán a súa ira cara ao exterior. Ese é un día que teriamos que evitar. É difícil facelo. O máis lido en A Voz Moncho Paz.- Na tarde deste domingo deixounos en Barcelona o noso prezado Ramón Chao. Para min foi moito máis que un referente, foi un a... Antón Baamonde.- Manuel Fraga Rey (Vilalba,1952-A Pobra do Caramiñal, 2018) foi un dos fundadores de ERGA, estudantes revolucionari... Pilar Maseda.- A miña amizade persoal con Moncho Paz, xornalista vilalbés, da Casa dos Marios -que é así como nos coñecemos nos pobos... Redacción. - Desde o 5 de xullo ata o 9 de agosto pódese visitar, na cafetaría Madia Leva de Baamonde (Lugo), unha mostra de pintura do art... Redacción.- Esta mañá celebrouse en Ourense a asemblea xeral da asociación Amigos de Prisciliano , unha rede mul... A Voz de Vilalba non se identifica necesariamente coas opinións dos colaboradores e firmas destacadas. A súa liña editorial -independente e plural- é a que ven recollida nos editoriais e nos textos asinados como Redacción . Agás que algunha entrada indique o contrario, permítese a súa reprodución sempre que se cite a fonte. A Voz de Vilalba non se compromete á publicación de orixinais non solicitados. © A.C. A Voz de Vilalba│Apartado 26 - 27800 Vilalba (Galicia)│CIF G-27386176│ISSN: 1989-2004 Anxo Ferreiro Currás ( 1 ) Xabier P. Igrexas ( 13 ) Xurxo Martínez González O Centro Galego de Artes da Imaxe (CGAI)-Filmoteca de Galicia acolle ata finais de 2018 unha retrospectiva case completa do realizador sueco Ingmar Bergman para celebrar o centenario do seu nacemento. O máis recoñecido dos autores escandinavos conta cunha extensa filmografía na que figuran títulos esenciais da historia do cine como O sétimo selo ou Amorodos salvaxes. Formado no teatro, cunha clara influencia de August Strindberg na súa obra, foi famoso polo seu coidado estilo visual e por destilar unha intensa dramaturxia na que destacan temas de carácter metafísico ou os seus profundos estudos dos estados da alma humana. Gañou o seu prestixio nos festivais europeos, sendo habitual de citas como Cannes, Venecia ou a Berlinale. A Academia de Hollywood concedeulle o Oscar honorífico en 1971. O ciclo do CGAI comeza mañá martes ás 20,30 h. con Xogos de verán, primeira parte da súa triloxía sobre o período estival, que segue con Un verán con Mónica (pases o 19 de abril) e Sorrisos dunha noite de verán (proxeccións o 24 de abril). Esta triloxía caracterízase, nas dúas primeiras entregas, por presentar historias dramáticas de amores mozos. Na última parte Bergman pasa á comedia de época, cun filme destacado pola crítica que lle valeu o seu primeiro galardón en Cannes e varias homenaxes posteriores; a máis coñecida, a que lle faría Woody Allen en A comedia sexual dunha noite de verán. Logo destes filmes, o sueco entra nunha das súas etapas máis creativas, dirixindo en 1957 as que serán dúas das súas obras mestras: Amorodos salvaxes (pásase o 26 de abril), unha sorte de road-movie que conta a viaxe física e espiritual que un vello e reputado médico realiza coa súa nora; e O sétimo selo (no CGAI o 24 de maio), sobre un cruzado que volve a Terra Santa no século XIV para se enfrontar á morte nunha xa icónica partida de xadrez. Estas dúas fitas inauguran a etapa de contido simbólico de Bergman, logo de varias centradas en boa parte no peso psicolóxico que soportan os seus personaxes. O soño, os desexos máis profundos da alma, o metafísico... O seu cine toma unha deriva existencial pola que será principalmente recordado o autor. 1957 é o seu ano. En febreiro gaña o premio da crítica por Amorodos salvaxes na Berlinale e en maio faise co premio especial do xurado por O sétimo selo en Cannes. O impacto internacional destas películas converte en estrela a Bibi Andersson, protagonista nas dúas logo de ter traballado xa con Bergman en Sorrisos dunha noite de verán. Outra das actrices-fetiche do autor será Liv Ullmann, quen en 1968 protagoniza dous filmes de clara expresión crítica de Bergman, ambos situados en illas nas que acontecen inquietantes sucesos. A hora do lobo (pases o 6 de xuño), en torno a unha parella que se ve atrapada por presenzas demoníacas, está hoxe considerado un dos cumios do terror psicolóxico, mentres que A vergoña (13 de xuño) adopta unha posición máis alegórica e de ataque directo á guerra de Vietnam. Benefícianse as dúas da impresionante fotografía de Sven Nykvist, outro dos habituais colaboradores de Bergman, que dotou de peso visual a obra máis madura do director. Pode que a súa película máis coñecida sexa Persona, que reúne precisamente a Bibi Andersson e Liv Ullmann. Este filme programarao o CGAI á volta do verán, xunto con outros salientables títulos do director que se sucederán ata finais de 2018. O máis lido en A Voz Moncho Paz.- Na tarde deste domingo deixounos en Barcelona o noso prezado Ramón Chao. Para min foi moito máis que un referente, foi un a... Antón Baamonde.- Manuel Fraga Rey (Vilalba,1952-A Pobra do Caramiñal, 2018) foi un dos fundadores de ERGA, estudantes revolucionari... Pilar Maseda.- A miña amizade persoal con Moncho Paz, xornalista vilalbés, da Casa dos Marios -que é así como nos coñecemos nos pobos... Redacción. - Desde o 5 de xullo ata o 9 de agosto pódese visitar, na cafetaría Madia Leva de Baamonde (Lugo), unha mostra de pintura do art... Redacción.- Esta mañá celebrouse en Ourense a asemblea xeral da asociación Amigos de Prisciliano , unha rede mul... A Voz de Vilalba non se identifica necesariamente coas opinións dos colaboradores e firmas destacadas. A súa liña editorial -independente e plural- é a que ven recollida nos editoriais e nos textos asinados como Redacción . Agás que algunha entrada indique o contrario, permítese a súa reprodución sempre que se cite a fonte. A Voz de Vilalba non se compromete á publicación de orixinais non solicitados. © A.C. A Voz de Vilalba│Apartado 26 - 27800 Vilalba (Galicia)│CIF G-27386176│ISSN: 1989-2004 Pontón pregúntase cal sería a reacción do Goberno se en dous meses fosen asasinados 15 deputados en lugar de mulleres. Ir á libraría a por outro libro que non sexa de agasallo? Terceira entrega. Desta volta é Fina Casadelrrey quen nos agasalla coa súa voz e o seu libro Dúas bágoas por Máquina. «Rematar a primeira volta con 35 puntos non estaría nada mal» Banda de Gaitas Eivedo do concello de Bóveda parada _ Concello de Vilamartín de Valdeorras Din que ao longo da vida debes escribir un libro, plantar unha árbore e ter un fillo. Eu soño con producir unha película, tirarme en paracaídas e viaxar a Nova York. Sen ninguna dúbida, a culpa de esto último tena un baixiño un pouco feo, obsesionado tanto co sexo como coa morte, clarinetista no seu tempo libre e asiduo ao psicólogo: Woody Allen. Por esta razón, escribo esta entrada con “Raphsody in Blue”, de George Gershwin, como pano de fondo e, pola mesma, anímovos a continuar léndoa con “S Wonderful”, obra do mesmo compositor, como banda sonora. Penso que algún día amencerei no Hotel Carlyle, ese día no que teña cartos para hospedarme nun aloxamento de cinco estrelas do Upper East Side, e atopareime con Dianne Wiest e Woody Allen almorzando na cafetaría. Se o vedes como un imposible, estades cheos de razón pero, con sorte, tropezareime cun clarinete acompañado do cineasta, pois os concertos do director no café son máis que habituais. Tras o almorzo, gozarei dunha mañá paseando polo zoo de Central Park, entre pingüíns e osos polares, ou pola península de Coney Island, entre a praia e as atraccións de feira, enclaves ámbolos dous da película “Annie Hall” (1977). Comerei na Pizzería Johns, en Greenwich Village, mentres respirarei a historia da cidade, pois ademais de ser unha das máis antigas de Nova York (data de 1929) as súas paredes están cubertas de fotos históricas da Gran Mazá. Pasarei a tarde entre o Madison Square Garden, o Parque Bryant e a Metropolitan Opera, todos eles lugares presentes en “Misterioso Asesinato en Manhattan” (1993). Cando, ao anoitecer, comece a refrescar, refuxiareime no Radio City Music Hall, o teatro mais importante do país e escenario principal de “Dias de Radio” (1987), onde conto con disfrutar dalgún bo espectáculo como “The Radio Christmas Spectacular”, os Premios Grammy e os MTV Video Music Awards, ou o estreno dun filme á usanza americana. E o mellor, como sempre, para o final; só resta despedirme dun día de “ensoño” sentada no banco (de atrezzo) do Queensboro Brige, entre Queens e Long Island City, alí onde Woddy Allen susurra a Diane Keaton “Esta é unha gran cidade, non me importa o que digan os demáis, ¿non é certo?” Productora audiovisual, cando me deixan, por devoción; galega no exilio, a maior parte do tempo, por obligación. Non sei se me gusta máis viaxar ou o momento de voltar a casa. En Twitter @VictoriaLourido ← A Costa da Morte, onde o sol morre cada noite 10 formas de ir pola rúa en Beijing → 3 reflexións sobre “A Nova York, Nova York de Woody Allen” Así me gusta Vicky , non deixes de soñar xa que moitas veces os soños fanse realidade. O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con * Os viaxeiros... Vieiros faise, en parte, dende a cidade do Lérez, onde se desenvolve a proba do campionato europeo, apoiando a selección galega. Minuto a minuto, toda a información sobre a Copa de Europa dende Pontevedra. Cando Galiza se converte no epicentro europeo do triatlón, un deporte que seguimos dende hai tempo, imos para alí; e desta volta, por primeira vez na historia, tocoulle a Pontevedra. Dende a cidade do Lérez imos ofrecer a última hora do que fan os triatletas galegos nunha proba da Copa de Europa que, aínda sen comezar, xa aprobou con sobresaínte, segundo a Federación Europea, que está ben contenta co percorrido. Son 1.500 metros de natación, 40 km de ciclismo e 10 mil de carreira a pé que han comezar no Lérez, continuar polo casco histórico da cidade e finalmente, terminar no Centro Galego de Tecnificación Deportiva (CGTD). A cousa comeza ás 14:30 horas, coa proba feminina, e continúa ás 17:30 horas coa masculina. A selección galega de triatlón debutou a nivel internacional tamén nunha proba da Copa de Europa que se desenvolveu en 2006 en Estoril (2006). Naquela altura estaban Alberto Trillo, Gómez Noya, Aída Valiño e Saleta Castro. As mozas son: Aída Valiño (campioa estatal de duatlón sub 23), Saleta Castro, Alba Cuba, María Martínez e Fani Domínguez. Os mozos: o primeira triatleta do mundo, Javier Gómez Noya, Jesús Gomar (tamén campión, hai unha semana, no estatal de duatlón sub 23), Alberto Trillo, Óscar Vicente e Borja Conde. Información na web da Federación Española de Triatlón (que vai cubrir a proba en directo) Páxina da Federación Galega de Triatlón Galiza acolle por primeira vez unha proba da Copa de Europa de Triatlón Unha das probas da Copa de Europa celebrase en abril en Pontevedra É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: E aquí tendes unha pequena mostra da protesta que se levou a cabo diante dos edificios da BBC en Glasgow para protestar pola constante manipulación e bloqueo informativo. A BBC foi a última empresa en abandonar a CBI (Patronal Británica) cando esta se rexistrou como Ente defensor do Non á independencia. A CBI retirou o seu rexistro da Comisión Electoral pero continua envolta en escándalo e sospeitas de xogo suxo. O debate sobre os medios de comunicación alternativos está na rúa, o lema mais repetido durante a consulta foi "Don't hate the media, be the media" (Non odies aos medios de comunicación, convértete en medio de comunicación). Dende a organización deste evento animaron a continuar usando as redes sociais para comunicarse, informarse e facer campaña para acadar unha vitoria o 18 de setembro. Impresionante! O Barrio de San Pedro é sen dúbida un dos mais importantes e activos na cidade de Compostelana. As súas festas e a organización das mesmas mellora cada ano. Nesta ocasión estaba organizados por Espazos de participación: Espazo Sonoro, Espazo das Letras, Espazo de Xogo, Espazo da Ciencia e Espazo Cidadán Nós non quixemos perder a oportunidade de participarmos no Circuito de Iniciativas Cidadás, en tempo de "Micro aberto" para explicar a Campaña Internacional "Solidarity with Scotland". Nesta ocasión Douglas foi o encargado de falar sobre a recollida de sinaturas para mandar unha carta á Embaixada británica en Madrid e cómo colaborar nesta campaña. Tivemos pequenos problemas técnicos co sonido, e foi moi divertido. Mais neste espazo tamén puidemos escoitar as voces da cidadanía galega quen, con moita valentía e argumentos, estánse a mobilizar para protexer o noso patrimonio cultural e histórico como é a Plataforma da Defensa do Castelo de Monterrei. E tamén puidemos escoitar sobre defensa no noso espazo ecolóxico e medioambiental na voz da "Mollámonos polo Río" de Terras de Sarria (Lugo) E como non, nun tempo de opresión e recortes de dereitos, non poden faltar as voces en defensa dos dereitos das mulleres. Alí estaba a Plataforma Galega polo Dereito ao Aborto. A reforma da presente ley foi dictada polos sectores da ultra dereita española está a piques de ser aprobada. Cando un xornal fai algo ben, debería estar orgulloso dos seus traballadores, do seu traballo e non esnaquizalo para dar unha imaxe do que non hai. Por primeira vez dende que se empezou co proceso escocés, o ABC tivo a decencia de mandar a un traballador a Escocia, en concreto a Stirling. Ata agora, limitábanse a publicar todas as noticias que chegaban de Londres e a darlle total cobertura e apoio ao que ditaba o Proxecto Medo; e podo maxinar que Borja Bergareche foi coa idea de plasmar algo moi diferente ao que está a acontecer nesas terras e deu totalmente de fociños coa realidade escocesa. Que o ABC, xunto con La Razón, veñen sendo os voceiros do Proxecto Medo en territorio español é algo que ten que quedar claro; e que de cando en vez procuran vestirse de prensa ecuánime, aínda que soe a chiste, é unha verdade coma un templo En noticia publicada o 27 de xuño, puidemos ler a reportaxe do señor Bergareche. Unha boa reportaxe que recollía o enorme traballo informativo de base que se está a realizar dende o Yes Scotland, a importancia d@s indecis@s, e as opinións e razóns que algunhas persoas esgrimen para votar que non ou aínda non estar convencidos de qué votar. Nada novo, efectivamente hai persoas que van votar Non por convicción, outras por razóns tan simples e carentes de argumentos políticos como o seu "odio a Alex Salmond", que a campaña unionista non deixa de fomentar na súa estratexia de focalizar o debate no SNP e Alex Salmond. Pero Borja Bergareche atopou outra realidade: nin rastro da campaña unionista! e claro, a súa obxectividade chocou coa linea editorial do ABC, que nun principio (práctica que ven sendo habitual en moitos xornais) presentou un titular mais ou menos aceptable dentro da súa líña ("Salmond ha hecho cosas bien pero gracias a Londres" valoración feita por un votante do non) , pero non quedando claro de que lado están decidiu cambiar por outro moito mais contundente ("No soporto a Salmond, no puedo con él"...) si, estades lendo ben... o modo pánico fai marabillas, e os titulares teñen que soar o suficientemente "unionistas", aínda que o total da noticia faga cando menos reflexionar sobre o que pode pasar o 18 de setembro. Dende a miña humilde opinión, felicitarei ao señor Bergareche polo seu traballo, e dicirlle que se quedou impresionado coa campaña do Yes, vai sendo hora de prepararse, porque a partires de agora a cousa vai ir a mais e tod@s aqueles organizacións, partidos, grupos, individuos que conforman a enorme campaña do Yes Scotland están alí para gañar e saben ben o que está en xogo, e non o van deixar escapar. Tod@s eles queren ver publicados outros titulares. Festas do Barrio de San Pedro - Espazo Cidadán - M... SEMPRE EN GALIZA : ORGULLOSOS DE SER FILLOS DUNHA ... UNHA RESPOSTA DO GOBERNO ESPAÑOL // A REPLY FROM T... A CONSTITUCIÓN PARA UNHA ESCOCIA INDEPENDENTE // T... O NOSO DEREITO LEXÍTIMO DE DAR APOIO A UNHA ESCOCI... A Estación de Viticultura e Enoloxía de Galicia (Evega) organizou o pasado mes de xullo unha xornada técnica sobre “O mercado do viño: novas técnicas para a venda”. Presentamos un resumo das principais conclusións. A venda de viño a través de Internet é unha canle de comercialización xa case inevitable para calquera adega. E é que a venda online medra en España a un ritmo superior ao 10% nos últimos anos e con perspectivas de seguir incrementando o seu peso. Porén, non sempre a estratexia para a venda online de viño é a máis efectiva. Neste sentido, a Estación de Viticultura e Enoloxía de Galicia (Evega) organizou o pasado mes de xuño no Barco de Valdeorras (Ourense) unha xornada técnica sobre “O mercado do viño: novas técnicas para a venda”, na que diversos expertos expuxeron as claves para acertar na venda de viño por Internet. Un dos relatorios máis destacados foi a de Elsa Abalos Gasco, xerente de masquecomunicacion.com, quen falou sobre “Estratexias de márketing na venda online”. Resumimos a continuación cales son os puntos básicos que, segundo esta experta, débense ter en conta: 1) Importancia da páxina web. É importante contar cunha páxina web optimizada para a venda e que transmita os puntos diferenciais da adega e os seus viños. Se ademais faise publicidade, é necesario desenvolver páxinas de aterraxe creadas ad hoc, que permitan efectuar a venda dunha forma directa ou que conten cun formulario para que o visitante poida deixar os seus datos persoais de contacto, o que permitirá poder realizar accións de comunicación directa con el e enviarlle información personalizada, promocións, ofertas…etc. Un bo exemplo de estratexia dixital moi integrada é a que leva a cabo Bodegas Ramón Bilbao. Tamén debe permitir un acceso rápido e fácil á área de compra, e en xeral permitir unha fácil navegación. Polo demais, a web debe contar os valores e a historia da adega, transmitindo unha experiencia emocional que conecte co usuario. Débese tamén coñecer o idioma preferente dos internautas que acceden á web (ferramentas como Google Analytics permíteno), e da nosa clientela en xeral para decidir se é preciso incorporar outros idiomas ou non. É dicir, se o 98% dos clientes dunha adega están en España non ten moito sentido incorporar outros idiomas, se non hai unha estratexia definida de internacionalización. 2) ¿Páxina web ou portal de viños? A non todas as adegas élles rendible investir para crear a súa propia páxina web e vender os seus viños a través dela. O gasto rolda os 3.000 euros para crear a web e a tenda online, que ademais necesita dun investimento en márketing dixital que axude a situar e dar visibilidade á tenda. Por iso, para algunhas adegas, especialmente as pequenas, é difícil sacarlle rendibilidade, xa que ademais deben establecer unha política de prezos conservadora, para non facer a competencia á súa canle de distribución. “Para as pequenas adegas, sobre todo ao principio, é máis recomendable que vendan a través dun portal vertical especializado en viños, xa que desta forma poden probar o seu potencial de venda online, non obrigan ao cliente a comprar un número mínimo de botellas para que compense o envío e ademais o propio portal xa se encarga de realizar o traballo de márketing por internet”, explica Elsa Abalos. “Pola contra, -engade- se temos unha marca xa consolidada e dispoñemos dunha base de datos ampla de clientes, é mellor crear nosa propia tenda online”. Se se coñece o tipo de cliente obxectivo é posible planificar as campañas de márketing na internet para dirixirnos especificamente a el mediante investimentos en publicidade. “Hoxe tanto Google como algunhas redes sociais permiten segmentar moito a publicidade por audiencias e seleccionar os medios nos que queremos aparecer, así como ter presenza nos momentos nos que a nosa audiencia é máis activa”, asegura a responsable de masquecomunicacion.com 4) Obter datos dos nosos clientes, clave para unha estratexia de márketing dixital. Coñecer cal é o noso tipo de cliente e crear diferentes perfís (idade, orixe, gasto medio, sexo, motivacións de compra…etc) permítenos afinar a estratexia de márketing, e por tanto, mellorar as vendas. De aí a importancia de establecer formularios, ben sexa online ou nas visitas de enoturismo, para que os visitantes deixen os seus datos. Neste sentido, un hándicap da venda online a través de Facebook é que non dispoñemos dos datos dos nosos compradores. “Temos que partir de definir o tipo de cliente ao que nos queremos dirixir, e a partir de aí elaborar ou presentar un viño para ese nicho de mercado e unha estratexia de márketing dixital coherente con ese tipo de público obxectivo”, conclúe Elsa Abalos. 9 viños galegos logran medalla de ouro no maior certame do viño de Francia O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con * O máis visto Funcionarios de Medio Rural advirten do desmantelamento e da privatización dos servizos públicos para o agro O agro mobilízase para advertir das consecuencias do abandono do rural Xornadas sobre emprego e desenvolvemento territorial a partir das producións agro-gandeiras 30/05 - 02/06 Xornadas de portas abertas da Ruta do Viño Monterrei 01/06 - 03/06 O Oppo F3 Plus destaca por incluír dúas cámaras para selfies que se seleccionan en función de se queremos realizar un autorretrato individual ou de grupo. Un dos meirandes fabricantes de smartphones do mercado chinés (que tamén distribúe os seus produtos oficialmente en Europa), Oppo, vén de presentar o seu novo teléfono orientado claramente aos amantes dos selfies, o Oppo F3 Plus, que sorprende por vir equipado con dobre cámara frontal: unha de 16 Mpíxeles para autorretratos individuais e outra de 8 Mpíxeles e un angular de 120 graos para fotografías de grupo. A cámara traseira tamén é igualmente notable, xa que estamos ante un sensor IMX398 de Sony de 16 Mpíxeles cunha apertura f/1.7, cun sistema de enfoque dual PDAF e flash de dobre ton, conseguindo así unhas magníficas instantáneas incluso con pouca luz e sendo capaz tamén de gravar vídeo en ultra alta definición. Este impresionante teléfono sairá á venda o vindeiro día 31 e o seu prezo na India será de 30.990 rupias (440 euros). "Vivir haciendo camino" porque a propia vida é o camiño, non parte del, senón todo el. É por iso que nos afanamos en facelo a toda présa, porque pensamos que hai unha meta á cal debemos chegar; esquecemos gozar dos nosos pasos, do noso redor, dos nosos sentimentos, das nosas sensacións. Desbotamos os novos sentimentos en procura doutros máis novidosos, e a verdadeira vida está en apreciar o camiño, o noso camiño, o único posíbel para nós. Esa senda que nos conforma, que nos enche de luz os ollos e os soños. E tamén, claro, na nosa présa non vemos as árbores transmisoras do tempo pasado. Esas vixías do que foi, do que é, do que será. Esas almas sabias que encerran a nosa historia, que saben do país e da súa identidade. Esas que saben que non debían ser eucaliptos o que eu miro dende a ventá!!! A illa de Sagres conforma xunto co Perico en Couso unha corredoira estreita pola que pasan os barcos cando saen do porto de Aguiño cara os bancos pesqueiros situados ó norte da ría. Só se pode pasar por alí cando o mal tempo non o impide, xa que está plagado de trampas en forma de pedras. Ista imaxe foi tirada dende a praia de Seleiráns, nun día de maruxia, que como se observa, a forza do mar arrastra o argazo ata a praia. Google+ – un programa para comunicarse nunha rede social do servizo Google. O software permite buscar os usuarios e engadilos á súa lista de amigos, intercambiar arquivos, publicar fotos, ver as diferentes noticias etc. A peculiaridade do Google+ é a interacción con outras aplicacións do servizo de Google, o que é conseguir a través da sincronización coa súa conta. O software tamén permite clasificar os contactos por diferentes categorías e proporcionar acceso a determinados grupos de persoas para ver o rexistro publicado. Google+ ten unha interface sinxela e intuitiva. Interacción con outras aplicacións de Google Bo concerto o celebrado onte na Igrexa do Carme en Moaña.Catro grupos que amosaron o seu traballo e ofreceron un repertorio variado, onde non faltarón as habaneiras,temas populares ou música sacra. Coro de Mulleres de Vilaboa - A Coruña Messenger Lite xa pode instalarse dende Europa - Código Cero - Diario Tecnolóxico de Galicia Para países con conexións móbiles precarias e terminais con pouca capacidade levan tempo existindo as aplicacións de Facebook Lite e Messenger Lite, aínda que esta última tiña a súa instalación limitada a uns poucos países, e finalmente dende Facebook entenderon que podería haber usuarios en case todo o mundo que en certas ocasións poderían estar interesados na aplicación e hoxe abrírona a 132 países adicionais, de xeito que os usuarios que queiran estar conectados no seu móbil co Messenger de Facebook teñen agora a posibilidade de elixir entre instalar a aplicación estándar ou optar pola súa versión reducida. Messenger Lite presume de ser unha aplicación máis cativa que a oficial, descargándose máis rápido e ocupando menos espazo no teléfono; carga con grande velocidade e resulta moi áxil para o envío de texto, fotografías e ligazóns; e tamén consume menos datos móbiles, de xeito que incluso pode operar con conexións 2G ou en zonas nas que o acceso á Rede é inestable, o que non é exclusiva de mercados emerxentes, de aí que sexa unha boa nova que Facebook deixe aos usuarios elixir entre usar a aplicación completa ou a Lite. GALICIA SOLIDARIA: ACTOS CONTRA AS CAUSAS DA FAME EN SANTIAGO DE COMPOSTELA: Novas - Páxina 3 de 28 - Asociación Galega de EDITORES A Asociación de Escritores e Escritoras en Lingua Galega (AELG), Asociación Galega de Editoras (AGE) e Federación de Librarías de Galicia (FLG) convocan a terceira edición dos Premios Gala do Libro Galego, a celebrar o sábado 19 de maio de 2018 no Teatro Principal de Santiago de Compostela, onde se darán a coñecer as obras […] Sábado, 17 de febreiro, ás 12:00 h. Libraría Eixo (R./ Cardenal Quevedo, 36. Ourense) Hércules de Ediciones convida á presentación do libro O baúl de Domingos Quintas. O acto de presentación contará coa participación do autor Xoán Babarro, da ilustradora Estefanía Padullés e da editora, Laura Rodríguez O sábado 17 de febreiro, ás 12:00h, terá lugar na Biblioteca Pública Municipal de Rianxo a presentación de Na butaca, a peza teatral de Sther F. Carrodeguas. Acompañando á autora estará o director xeral de Galaxia, Francisco Castro. Edicións Xerais de Galicia presenta o xoves 15 de febreiro, ás 20,00 horas, na Libraría Lila de Lilith (rúa Travesa, 7, Compostela) o libro As cousas que non queremos oír de María Reimóndez. No acto de presentación acompañarán á autora, Eva Mejuto e Manuel Bragado. Edicións Xerais de Galicia presenta “Long Play”, de Lois Pérez en Vilalba Dende que puxemos a viaxar as mochilas viaxeiras, descubrimos o interés pola lectura de libros de apoio na educación dos propios fillos. Para a seleccion dos libros, contamos coa colaboración de compañeiros de outras bibliotecas escolares. Os pais e nais que non teñen carné, no momento de levar o libro deben deixar os seus datos, e nuns días terán o carné. Poema de Xela Arias. Videopoesía realizada por Esferobite en colaboración con Antía Otero para a Xornada Xela Arias e Luísa Villalta: letras, interartes, proxectos na fin de século, un evento realizado polo Consello da Cultura Galega o 26 de Marzo de 2014 en Santiago de Compostela. Malia calor...xente nas praias...e xa desexando que xa remate o curso, un grupiño de nais e pais cos seus fillos, algún que xa ten os rapaces grandes pero lle interesa o tema dos contos e algunha que está a piques de ser nai acudiron ao obradorio que desenvolvimos onte en Moaña. E por primeira vez: MÁIS HOMES CA MULLERES!!!!!! Noraboa Moaña!!! E uns cativos con moita creatividade e gañas de aprender e divertirse. Vexa na Galipedia o artigo acerca de «universo». (Física, astronomía, filosofía) Todo o que existe fisicamente: a totalidade do espazo e do tempo. A Terra, o conxunto dos habitantes do planeta. Conxunto de elementos que artellan ou complementan un todo ou unha persoa. Conxunto de características que constitúen o mundo duns personaxes dunha obra de ficción. Exemplo: Traía unha mochila ao lombo. (Alimentación) Corte de carne procedente da musculatura lumbar, aloxado sobre as apófises transversas das vértebras dorsais e lumbares. A peza vai desde o final do pescozo ata a pelve. Exemplo: Para comer fixo lombo con compota de mazás. Parte do libro pola que se unen as follas. O curso pretende dar a coñecer e afondar nos retos aos que se está enfrontando o mundo financeiro trala dixitalización global: a transformación á que se está enfrontando a banca tradicional, a normativa na que se amparan todos estes cambios, as novas oportunidades de negocio que xurdiron, etc. Amosaranse todas as medidas que as entidades financeiras están a levar a cabo para situarse axeitadamente e satisfacer a un novo cliente dixital, cada vez máis esixente, con capacidade de tomar decisións cualificadas e que valora a inmediatez e as cousas ben feitas. A USC recoñece academicamente este curso con 1 crédito ECTS para todas as titulacións de Grao e o IEAF, con 12 horas de re certificación, 6 por cada unha das súas dúas xornadas. Máis información na páxina web http://ecoade-santiago.blogspot.com/p/cursos-de-verano.html Programa de “As novas finanzas no mundo dixital” - Otras: A mercé, Os Cons, Os Raposiños, A Barca. - Casa de Cadea. (s. XVIII) Rúa da Ponte. Antigua cárcel jurisdiccional del vizconde de Xunqueiras. A Coruña, Comarca del Barbanza: Pobra do Caramiñal... Exemplo: Terminou o período de inscrición, ata o ano que ven non poderás presentarte. DANAKIL II: MEKELLE - O atraso na saída do voo de Gondar a Addis motivou que perdese a conexión de Addis a Mekele; outro susto máis, que deixou de selo no momento en que me in... Martes, terza feira, 20 de febreiro de 2018 Medio Ambiente considerou unha "infracción de carácter grave" un espectáculo con animais, incluído no programa da I Festa da Veciñanza desta vila do Concello de Barbadás. O pasado mes de outubro (o domingo 28) a Asociación de Veciños da Valenzá, no Concello de Barbadás (Ourense), organizou a I Festa da Veciñanza. Na programación incluíron unha actividade que consistiu na solta de catro porcos pequenos (de entre 20 e 45 quilos), engraxados, para que os perseguisen e collesen os máis cativos: a I Agarrada do Porco. Segundo contan dende a Asociación para a Defensa Ecolóxica de Galiza (Adega), este espectáculo é "manifestamente contrario á lexislación vixente que prohibe tales condutas de maltrato e 'tratamento antinatural' dos animais". O feito foi denunciada por esta Asociación e por varios veciños da localidade que, porén, recibiron por contestación do Servizo de Protección da Natureza da Comandancia de Santa Mariña (Ourense) que xa sabían de tal actividade. O Seprona non apareceu pola zona, contan dende Adega, malia ser requirido polos ecoloxistas a través dun escrito presentado na Subdelegación do Goberno en Ourense. A 'Agarrada do porco', unha "infracción de carácter grave" Porén, finalmente a Dirección Xeral de Conservación da Natureza, dependente da Consellaría de Medio Ambiente e Desenvolvemento Sostible, ditou unha resolución administrativa esta segunda feira na que cualifican como "graves" os feitos denunciados. Para este departamento da Xunta, "organizar unha carreira con animais é evidentemente un espectáculo, sendo indiferente que se celebre en local pechado ou ao aire libre, así como que sexa ou non de balde (...). Por outra parte, a relación das persoas cos animais debe respectar, en todo caso, as necesidades fisiolóxicas e etolóxicas dos mesmos, o que impide facelos obxecto de tratamentos antinaturais". Na elaboración do informe tívose en consideración, entre outras cousas, un documento achegado pola (ANPBA) (que tamén se atopa entre as asociacións denunciantes) que foi presentado ao Departamento de Sanidad Animal da Consejería de Agricultura e Pesca da Junta de Andalucía e no que se conclúe "non hai dúbida de que usar un porco para unha actividade que non sexa para a que se seleccionou é causa de estrés, que pode desembocar na morte do animal". É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: "Por cada posto de traballo que crea un supermercado, destrúese un e medio" Edición xeral Vieiros: Galiza Hoxe - A "guerra contra o terror" aumenta o número de "desaparicións forzadas" A "guerra contra o terror" aumenta o número de "desaparicións forzadas" Ducias de milleiros de persoas foron vítimas nos últimos vinte anos de desaparicións forzadas. De xeito máis recente, a escusa antiterrorista serviu para agravar o problema. Paquistán é exemplo de país onde apenas se coñecían as desaparicións forzadas antes de que comezase a bautizada "guerra contra o terror" desde os ataques en Nova York do 11S en 2001. "Agora son un fenómeno crecente, estendéronse máis aló dos presuntos terroristas e aféctanlle a outros grupos de persoas" á beira dun aumento progresivo doutras violacións dos dereitos humanos, expoñen desde Amnistía Internacional. O colectivo aproveita a xornada deste 30 de agosto, Día Internacional dos Desaparecidos, para chamar a atención sobre o problema. Desde comezos de 2006 arredor de mil persoas foron vítima de desaparición forzada en Sri Lanka, e entre 3 e 5 mil persoas desapareceron desde 1999 en Chechenia. Os 138 sindicalistas desaparecidos en Colombia son tamén exemplo da denuncia. Ao fío, o voceiro do colectivo en Galiza, Alberto Estévez, recordou este xoves que Amnistía publicou o pasado mes de xuño unha lista cos nomes de 39 persoas desaparecidas "no marco da guerra contra o terror encabezada por Estados Unidos". Sábese que estes desaparecidos estiveron nalgún momento recluídos en segredo baixo custodia estadounidense e descoñécese o paradoiro actual. Amnistía láiase ao respecto de que nalgúns casos, o exceso nesas prácticas levou mesmo a reter a parentes dalgúns detidos, as súas parellas e incluso fillos. Amnistía Internacional defende a Convención Internacional para a Protección de Todas as Persoas contra as Desaparicións Forzadas, aprobada pola ONU en decembro de 2006, como instrumento para a prevención destas prácticas e ao tempo para a aclaración das desaparicións, reparación ás vítimas e familiares e para que os responsábeis rendan contas no seu caso. Na actualidade, varios gobernos iniciaron os trámites para a ratificación deste convenio, entre eles o goberno español. Desde o colectivo recordan que este tipo de desaparicións non captaran a interese até que "a conciencia internacional viuse sacudida pola desaparición de miles de persoas no contexto das ditaduras latinoamericanas" nos anos 80. Así e todo, e malia a presión de parentes de persoas desaparecidas e ducias de asociacións en todo o mundo, houbo que traballar vintecinco anos para sacar adiante o novo tratado nas Nacións Unidas. "Para que todo este esforzo non sexa en balde, polo menos vinte Estados deberan ratificar de inmediato a Convención", confía Estévez. É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: Vieiros: Galiza Hoxe - O Corpus de Referencia do Galego Actual serve de base para unha tese Xestionado por Vieiros e o Colexio de Xornalistas de Galicia O Corpus de Referencia do Galego Actual serve de base para unha tese O investigador Mario Barcala presentou na UDC o traballo, que enche un oco no campo dos corpus baseados nas novas tecnoloxías. O investigador Mario Barcala presentou este venres na Universidade da Coruña a súa tese de doutoramento, na que investigou sobre o Corpus de Referencia do Galego Actual (CORGA) do Centro Ramón Piñeiro. A tese, de Enxeñaría Informática, non se centra na lingüística, senón que aproveitou a experiencia dese recurso para extrapolala e poder aplicala noutros proxectos. Segundo explicou Barcala, o obxectivo é, por unha banda, "definir unha metodoloxía xenérica para estruturar corpus. Partimos do CORGA para extrapolar esa metodoloxía a outros proxectos". Unha segunda parte da tese trata da "análise das tecnoloxías para buscadores lingüísticos". O investigador considera que a metodoloxía recollida na tese é moi importante, porque "os últimos traballos deste tipo datan dos anos 70, con corpus baseados en tecnoloxías obsoletas". O seu traballo adapta esas ideas "ás novas tecnoloxías", usando como modelo o CORGA. "Hai moi poucos traballos que traten este tema", afirma. A outra aplicación da tese é que propón "métodos de construción de sistemas de busca para estes corpus", de gran tamaño: "analizar cal sería a mellor tecnoloxía" para atopar información dentro deses corpus. Barcala recalcou que o estudo non é estritamente lingüístico, senón que pretende aproveitar a ferramenta do Centro Ramón Piñeiro para desenvolver unha metodoloxía que se poida aplicar noutros proxectos de consulta de corpus de calquera campo. Até o momento había moi pouca información ao respecto. O corpus da lingua actual amplíase até os vinte millóns de formas ortográficas É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: Antes de nada, imos afrontalo - A optimización de procuras de Amazon sempre comeza coa configuración dunha páxina de detalles perfectamente adaptada para Calquera produto que teña á venda. Ao crear estes elementos da páxina de detalles do seu produto, é realmente importante que sexa preciso aínda completamente para escribir unha páxina de produto realmente convincente que guíe a cada cliente potencial para facer a compra final particularmente con vostede e en ningún outro lugar. É por iso que recomendo configurar os elementos principais da súa páxina de detalles do produto para optimizar as listas de Amazon, como segue: Título do produto : debe ser sempre único e conciso. Faino tan preciso e atractivo para o estilo xeral de Amazon para títulos de produtos como sexa posible. Ao facelo, recordade: o título do produto é o mellor lugar para configurar as palabras clave principais e as frases de busca longa na orde decrecente da súa importancia.Teña en conta, non obstante, que se recomenda para evitar as palabras clave duplicadas que se usan tanto no título do produto como a través do resto de seccións da páxina do produto que ten. Puntos de bala - Esta sección de páxina de detalles do produto xeralmente constrúese con cinco declaracións de bala transportadora. Fai que só cubran a información máis importante para que describan as principais características / beneficios do seu produto á venda. De feito, a lista de balas "ideal" ten como obxectivo reintegrar a información máis importante xa anunciada no título do seu produto. Descrición do produto - de feito, é unha sección máis ampla da túa lista de balas. Deste xeito, a súa descrición do produto destácase para destacar as principais características do produto á venda, apoiado polos elementos xerais do seu uso / mantemento diario. Considere incluír aquí as seguintes características: dimensións do produto, adecuación do nivel de idade / habilidade, contido e condicións do produto, estado de orixe, etc.Nótese, non obstante, que nunca debería incluír aquí a información sobre o fabricante e os prezos, nin sobre os datos con fins promocionalmente abertos. Imaxes do produto : representa o conxunto de imaxes visuales que dan unha descrición adicional do produto e a súa visión xeral que mostra cada lado das principais funcións e medios de uso. Recoméndase esta sección para incluír seis ou sete imaxes do produto convincentes, que deben ser completamente convincentes para todo cliente potencial que considere facer unha compra contigo. A rede móbil de Vodafone é a mellor de España en 2017 Un estudo de P3 Connect confirma a calidade da rede móbil de Vodafone, que sería a mellor do Estado e incluso agrandaría a distancia cos seus competidores dende o ano pasado A compañía internacional de servizos de consultoría, enxeñaría e probas, P3, repetiu este ano o seu Mobile Benchmark en España para medir a calidade dos servizos de telefonía móbil dos 4 operadores con rede de seu, conseguindo uns resultados moi semellantes aos do ano pasado, ou sexa, confirmando que Vodafone é o operador que ofrece o mellor servizo no territorio español e incluso distánciase máis dos seus competidores. Para o estudo realizaron probas por 17 das cidades máis grandes de España, cada unha con máis de 100.000 habitantes, aínda que tamén visitaron poboacións máis pequenas, circulando tamén por estradas e autoestradas, conseguindo así uns datos bastante exhaustivos das redes de telefonía 4G, que non paran de mellorar en calidade. Este percorrido pola xeografía española fíxose nun vehículo equipado cun sistema para recoller as mostras de calidade dos distintos operadores, e no caso galego fixeron parada en Vigo e Verín. P3 Connect considera que a calidade de servizo de Vodafone é notable (conseguindo unha puntuación de 902 puntos), mentres que Movistar (836) e Orange (832) quedarían cunha nota de ben e Yoigo (741) tería que conformarse cun suficiente. Como curiosidade, no servizo de voz Orange conseguiu colocarse nun segundo posto grazas a ofrecer VoLTE, aínda que cómpre advertir de que tal resultado correspóndese ás grandes cidades, mentres que en vilas e estradas Movistar continúa a ofrecer un mellor servizo. O vehículo de P3 Connect está equipado con sistemas que miden a calidade das redes móbiles dos 4 principais operadores Aínda que os servizos de voz presentaron uns resultados moi semellantes aos das probas de 2016, no que a datos se refire a mellora foi importante, especialmente en poboacións pequenas, onde melloraron a súa rede todos os operadores. Para unhas medicións máis completas P3 Connect engadiu este ano como factor o crowdsourcing, para o que colleron datos de dispoñibilidade de rede de xeito masivo para medir a excelencia operacional, confirmando que as redes móbiles españolas son moi estables. Durante as probas realizadas entre agosto e outubro só detectaron unha breve incidencia na rede de Vodafone o 2 de outubro pola tarde e outra de Yoigo o 16 de agosto pola mañá, que non terían impacto dabondo como para mudar os resultados xerais. Libro de fermosos discursos redactados por 25 escritoras para os Reis Magos, que chegan a Galicia cansos da súa viaxe e sen tempo para preparar unha alocución, para que poidan dirixirse aos nenos e nenas en galego. Pódense ler tal cal ou adaptarse ao gusto de cadaquén. Secretaría Xeral de Política Lingüística Edicións Xerais de Galicia Ilustracións de Mª Fe Quesada Ilustracións de Xosé Tomás Cando Martiño tivo ganas de mexar na Noite de Reis Ilustracións de Kiko Dasilva Explícome: estiven pensando na execución de Sadam, sobre o que se poden facer moitas reflexións, pero eu detívenme no feito de que despois de todo o que foi, despois de como acabou, alí estaba o "clan" para devolverlle a dignidade perdida cun enterro segundo as súas tradicións. Unha ironía do destino. De tódolos xeitos non penso que os nosos humildes despoxos fagan un asfalto compacto. «En Ferrol vimos cousas moi cutres, así que creo que foi unha sorte atopar este lugar» Máis de 50.000 personas, colapsaron Santiago de Compostela nun día laborable na defensa do galego e o señor Núñez Feijóo, aínda segue dicindo que só estaban os nacionalistas. EN CONTRA: CIG, STEG, CCOO, UGT, ANPE, Nova Escola Galega, Asociación Socio-Pedagóxica Galega (AS-PG), Asociación de Pedagogos de Galicia, Comités Abertos, Sindicato de Estudantes, Iesga, Agir, Galiza Nova, Xuventudes Socialistas, Esquerda Unida Mocidade, Mocidade pola Normalización Lingüística, Foro da Mocidade, Federación de Centros Públicos de Galicia, Federación Española de Centros Religiosos de Enseñanza, PSOE, BNG, Terra Galega, EU, FPG, RAG, As 3 Universidades Galegas, xuristas… unha vez máis teño que dicir "maxestuosa" Manuel Mato Vizoso, un autor á espera de maior gloria en Vilalba A súa produción literaria é merecente de máis atención na historia da literatura galega contemporánea (Economía) Ofrecerse [alguén] a realizar un traballo a cambio dun soldo. Exemplo: O mariñeiro alugou unha casa ata que o seu barco volvese partir. PÁXINA WEB DA EMPRESA: www.atipicokids.com PÁXINA WEB DA EMPRESA: https://www.caprichosdemama.es/ CONVOCATORIA DO EQUIPO INFANTIL PARA O VINDEIRO SÁBADO DÍA 9 DE ABRIL O concurso vai dirixido ao alumnado de Educación Secundaria, Bacharelato e Formación Profesional de Galicia, cun límite de idade de 21 anos. O tema é libre. As fotografías poden presentarse en branco/negro ou cor. As imaxes terán formato dixital, sen marca de auga, e só se poderán enviar por correo electrónico. Premio especial dunha bolsa para realizar un proxecto fotográfico. Esta entrada foi publicada en Novelas por Duncan. Marca a ligazón permanente. Camino del Norte _ Turismo da Deputación da Coruña Vivimos nunha bisbarra mariña e mariñeira. Por iso a variante do idioma galego que empregamos está chea de referencias ó mar. Así, un libro como este debería resultar atractivo para as persoas interesadas nese eido. Aínda sendo un dicionario -e polo tanto, pensado para consulta-, resulta atractivo como lectura convencional. Salgueiriños , Santiago De Compostela, A Coruña Como ven sendo costume tódolos anos, Special Olympics Galicia está a organizar a Convivencia Familiar, onde persoas con discapacidade intelectual, familas, profesionais e voluntarios, poderán compartir unha xornada de ocio. A través desta celebración, Special Olympics Galicia pretende fomentar a participación familiar e crear un espazo de convivencia e interrelación, onde teñen cabida dende as persoas con discapacidade intelectual ata os profesionais e voluntarios que, co seu traballo diario, axudan a normalizar a situación das persoas con discapacidade na nosa sociedade. Asociación de Veciños/as Campo da Feira » 26.- Aberto da cereixas Mercedes Leobalde (A Coruña, 1967) é licenciada en Filoloxía Galego-Portuguesa, o que lle asegura o coñecemento razoable da nosa tradición literaria e dos recursos gramático-retóricos básicos para a escrita. Tamén axuda ao feito que se tivese desempeñado no pasado como … Sigue lendo → O Embigo do Becho: DESPEDIDA DO VERÁN NO MONTE DO SEIXO (28-8-2012) O xoves 23 de Xuño terá lugar a V Exposición-Concurso de Proxectos de Tecnoloxía no IES de Pastoriza. Nesta ocasión, os proxectos poderán visitarse ao longo da mañá no taller 1. O xurado formado por profesores e alumn@s escollerá un gañador en cada unha das tres categorías: 2º ESO, 3º ESO e 4º ESO. A canción do náufrago » Blog Archive » O máis importante que me pasou Hoxe teño a sorte de esribir no boletín que edita o departamento de Normalización Lingüística do Concello de Vigo. Asociación Monte Pindo Parque Natural: A Xunta di agora non oporse á declaración do Monte Pindo como Parque Natural Artigos na categoría "Entradas en galego con tradución ao maldivano" Planos do acordo do proceso de Concentración Parcelaria das parroquias de Duxame, Insua e Portodemouros Subvencións a agricultores-gandeiros para axuda na realización de traballos Entre as primeiras mencións ó Pobo das Cruces que aparecen anotadas atopamos unha no dubidoso concilio celebrado en Lugo no 569, nas actas do cal inclúen o comitatus Merciensis (de Mencia) entre os territorios pertencentes á diócese de Iria; e outra do ano 896, na que un tal Sisnando doa á súa muller Ildoncia varias villae, e entre elas a de Pastoriza. Pero a cita máis ampla é a que menciona por primeira vez os topónimos Carvia et Uliares, nunha doazón do bispo Sisnando no 966 ó mosteiro de Sobrado. Ademais, cinco anos máis tarde, no 971, os condes de Présares, pais do bispo, fan inventario de todo o doado por eles e os seus fillos ó mesmo mosteiro, e inclúen na súa relación a vila carvia et Avaonio, vila Uliares cum ecclesia sancte Marie, vila Aureolis, Botanio et Venesegio: Carbia e Loño, Ollares, Oirós, Bodaño e Besexos. Durante os séculos seguintes séguense rexistrando numerosas doazóns como a anterior, compras e vendas de terras a vasaios, permutas, etc. que quedaban reflexadas en documentos. Nestes documentos seguen aparecendo referencias a estes e outros lugares do Concello de Vila de Cruces. CONCELLO DE VILA DE CRUCES Vieiros: Galiza Hoxe - Carlos Negreira non é quen de se arredar da trama de corrupción no PP Luns, segunda feira, 17 de decembro de 2018 A trama de corrupción en que están implicados cargos destacados do Partido Popular a nivel estatal, tamén o ex secretario de Organización do PPdeG Pablo Crespo, persegue os populares galegos nos días previos ao comezo da campaña electoral. Tanto os candidatos coruñeses do PSdeG como os do BNG aproveitan calquera comparecencia para fustrigar o candidato pola provincia da Coruña, Carlos Negreira, o que acusan de manter unha suposta relación co implicado mentres este ocupou o cargo de presidente de Portos de Galicia. Negreira viu a súa situación máis comprometida cando, querendo evitar dende un principio que o ligasen con Crespo -acusado de branqueo de capitais, fraude fiscal, tráfico de influencias e suborno-, aseverou e reiterou que nunca asistira a consello de administración ningún mentres el presidiu Portos. O candidato popular, ante a presión dos socialistas coruñeses, encabezados por Mar Barcón, tivo que rectificar este martes: "En 2003 parece ser que asistiu a un consello de administración e que noutro delegou nunha persoa", recoñeceu ante os xornalistas. Ademais, dixo non ter constancia de que a empresa de Pablo Crespo percibise diñeiro do PPdeG cando Feijoo era conselleiro de Política Territorial, segundo denunciara tamén o PSdeG. BNG: "Semella que Negreira recupera a memoria" Ao respecto, pronunciouse tamén esta cuarta feira o voceiro parlamentario do BNG durante a última lexislatura e número tres da candidatura pola Coruña, Carlos Aymerich. "Semella que agora Negreira recupera a memoria parcialmente", afirmou o nacionalista, que augurou que "irá recuperando máis" en días vindeiros e coñecerase "por capítulos" cal é o "alcance real" da súa vinculación con Crespo, informa Europa Press. Aymerich, ademais, suxeriulle ao candidato do PPdeG á Presidencia da Xunta, Alberto Núñez Feijoo, que debería aplicar na Coruña "a doutrina de Ourense" -en referencia á dimisión de Luís Carrera polos seus problemas coa Facenda- e destituír o Carlos Negreira, do que tamén a Fiscalía do Tribunal de Contas investiga a súa xestión en Portos de Galicia, dixo. Pola súa banda, o aludido atribuíu as acusacións a unha "cazaría" sobre á súa persoa, e pediu "respecto". "Poderíanselle sacar moitas cousas a Barcón", advertiu Negreira en referencia á súa etapa como concelleira de Urbanismo na Coruña e, en concreto, á urbanización da zona do Papagayo, asegurado que o PPdeG non entrará neste tipo de campaña. É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: Carlos Negreira (esq.) conversa con Corina Porro na presentación de candidatos do PPdeG. Á dereita, o dimitido Luís Carrera "Comezo a ver nenos e nenas fartos de televisión e aburridos cos xogos informáticos que se illan cun libro e se deixan levar pola historia narrada... porque non hai un espectáculo máis fermoso que a mirada dun neno que le". G. Grass Este ano quixemos dedicar o desfile escolar de entroido ao mundo da arte, convertendo o colexio nun gran museo pero tamén descubrindo e compartindo obras artísticas tanto contemporáneas como doutros tempos. Para isto, cada unha das clases do noso centro investigou sobre unha arte diferente (en que consiste, obras representativas, autores recoñecidos...) e plasmouna nos seus disfraces que por diante levaban a obra escollida por cada alumno/a e por tras o lema da biblioteca e un cartel identificando dita arte: Ademais estivemos acompañados polas compañeiras e os nenos e nenas do PAI de Sober que representaban aos artistas. A continuación podedes ver un pequeno resumo neste vídeo Podes ver todas as imaxes deste desfile no seguinte enlace: GALERÍA DE FOTOS VIRXE DO CARME Camiño do Pazo S/N Día contra a violencia de xénero Día da árbore e da auga Día das Letras Galegas Libros que van e veñen Xosé Neira Vilas A iniciación que se nos abre co sacramento do Bautismo non se estanca, senón que continúa e vai convertendo en experiencia viva o crecemento e a maduración da fe. Aquela raioliña de esperanza que significaron a auga, o crisma e máis o óleo o día do noso Bautismo, teñen agora a súa continuidade no sacramento da Confirmación, sacramento de fondura e reafirmación, en liberdade e autonomía, do que noutro momento pediran para nós pais e padriños. Agora tócanos a nós, xa non somos dependentes do que outros decidan, senón que nos corresponde persoalmente dicirlle si ou non ao seguimento da persoa e mensaxe daquel que é a razón da nosa esperanza. Que mellor que neste segundo domingo de Advento para, diante da segunda candea que dentro duns momentos colocaremos no taboleiro, sentir a pres… Na nosa vida estamos constantemente iniciándonos: iniciamos un noivado, iniciamos a vida en familia, iniciamos a paternidade/maternidade, iniciamos unha experiencia laboral, iniciamos unha amizade.... Tamén na nosa experiencia-vivencia da fe experimentamos a realidade da iniciación. O calendario litúrxico sinala esta iniciación na vida de fe renovada co tempo do advento, co que comezamos o camiño que nos levará, ao longo de todo o ano, a sentir e expresar que a fe ha ser: celebrada, vivida e gozada, para poder ser compartida en comunid… "Á luz das palabras de Cristo, o sur pobre xulgará ao opulento norte. E os pobos pobres –pobres de xeitos distintos, non só faltos de alimento, senón tamén privados de liberdade e doutros dereitos humanos-, o monopolio imperialista do predominio económico e político a expensas doutros". Chegamos ao final do ano litúrxico e non queda outra máis que revisar se o noso zurrón está cargado de froitos de boas obras ou se segue aleiro e en ermo. Os tempos litúrxicos, as festas que ao longo deste ano fomos celebrando, quixeron ser unha achega para dar sentido, fondura e coherencia á nosa vida; para desenclaustrala e poñela a render coma os talentos. E no remate o mellor de tódolos ramos: a festa de Cristo Rei. O Cristo do reinado de paz e xustiza, de vida e verdade, de solidariedade e igualdade.… Bo día!. A festa de tódolos santos, a festa dos sinxelos de corazón e vida, volve convocarnos unha vez máis neste comezo de novembro para que fagamos memoria agradecida de tantas persoas de tantos tempos e lugares que camiñaron como servos e servas de Deus; tantos homes e mulleres que creron sempre que o amor era o meirande ben; de tanta xente, dunha moitedume tan inmensa que nos enche o corazón de esperanza, porque, coñecidos ou descoñecidos, todas aquelas persoas que hoxe celebramos viviron o que nós queremos vivir, e por iso axúdannos e acompáñannos. Na festa de todos os santos, sintamos nós tamén a ledicia de querer camiñar polo vieiro polo que eles pasaron. Sintamos a ledicia de pertencer a este mundo de homes e mulleres que quixeron ser pobres e amar, mantendo acesa a lámpada do Espírito. Que esta celebración que agora comezamos nos axude a sentir a ledicia de ser chamados e chamadas a sermos benaventurad@s, celebr… Son moitos e variados os espazos naturais que sen estar distinguidos con ningunha figura de protección ou recoñecemento de valores naturais si teñen un especial atractivo para as persoas que percorren a nosa xeografía na procura dos valores paisaxísticos e naturais. Por este motivo, e considerando os ditos valores, seleccionamos unha serie de espazos que atesouran unhas características senlleiras e que espertarán a curiosidade dos nosos visitantes. CABO VILÁN Camariñas (A Coruña) Engadir á "Miña viaxe" CUMIO DA CUROTIÑA A Pobra do Caramiñal (A Coruña) Engadir á "Miña viaxe" DEVESA DA ROGUEIRA Folgoso do Courel (Lugo) Engadir á "Miña viaxe" LAGOA DA SERPE A Veiga (Ourense) Engadir á "Miña viaxe" LAGOA DE OCELO A Veiga (Ourense) Engadir á "Miña viaxe" A clave é o respecto. Pero primeiro o profesor respectará aos alumnos e asegurarase de que a súa clase é digna coa proba dos vogais: Este test dos vogais ha de pasalo outro profesor non o interesado, e que o responda un ou varios alumnos sensatos, (non necesariamente todos). Se o profesor saca boas notas pode esixir o respecto que necesita os seus alumnos. Outros programas de inclusión - Concello de Vigo O Concello de Vigo fomenta o desenvolvemento de actuacións solidarias por parte doutras entidades de iniciativa social da cidade que podan complementar a oferta pública de servizos sociais (fundamentalmente do CIIES). Para elo, reforza os recursos de atención inmediata relacionados coa alimentación básica das persoas e unidades de convivencia mediante distintos convenios de colaboración que promoven comedores sociais e programas de alimentos destinados a paliar situacións transitorias de necesidade en distintas zonas da cidade. Promove o albergue e un programa de alimentos en colaboración coa entidade "Hermanos Misioneros de los Enfermos Pobres", destinados, dun lado, a proporcionar un lugar de pernoita gratuíta ás persoas demandantes (por un máximo de 10 días en réxime de media pensión) e, doutro, a facilitar produtos básicos de alimentación destinados a paliar situacións transitorias de necesidade a unidades familiares derivadas desde os Servizos Sociais do Concello. Colabora co servizo de comedor social (de fins de semana e festivos durante todo o ano), e co programa de alimentos (entrega gratuíta de paquetes quincenais de alimentos básicos a familias derivadas desde os Servizos Municipais) desenvolvidos pola Asociación Vida Digna, así como co comedor social coñecido como "Comedor da Esperanza" e a súa unidade de hixiene da Fundación Casa de Caridade, dispoñible todos os días do ano de luns a sábado. Por último, contribúe ao mantemento do programa de alimentos da Asociación Freixeiro de Axuda ó Necesitado (AFAN), consistente nunha entrega de alimentos básicos a familias, cunha periodicidade de dúas veces ao mes, e ás actividades da Fundación Provincial Banco de Alimentos de Vigo. Cando se achegan as datas do nadal póñense en movemento unha serie de iniciativas normalizadoras que teñen por obxectivo galeguizar todo o que se move arredor destas festas. A cousa non é fácil xa que o nivel de afastamento da lingua, especialmente no mundo comercial, é cada vez maior. Con todo, nin a CGENDL, nin A Mesa, nin a CTNL deixan de achegarnos novas propostas todos os anos. A Coordinadora Galega de ENDL volveu a traernos a súa recompilación de recursos para celebrarmos o nadal en galego: cancións, contos, refrán, concursos,.... unha chea de materiais para usar e divulgar desde as aulas. A iniciativa Abertos ao galego, promovida pola Mesa, achéganos un ano tras outro unha boa monlla de oportunidades para margullarse nun consumo responsable coa nosa lingua: Pola súa parte a CTNL ten en funcionamento unha proposta ben intersante, unha plataforma virtual chea de posibilidades de compra en galego. Trátase de Agasallo.eu, que este ano mesmo ofrece a posibilidade de crearmos un catálogo personalizado como este que fixen eu collendo algúns produtos ao chou. De todo este panorama o máis rechamante é a enorme ausencia da Xunta. A Dirección Xeral de Comercio está muda fronte a todas estas iniciativas. Pola súa banda non existe ningunha campaña, ningún tipo de acción que intente tinxir de galego un sector, o comercial, que se desenvolve fóra dos prarámetros normalizadores (nota aparte: significativamente a Xunta eliminou toda referencia á normalización de toda a súa política). A Secretaría Xeral de Política Lingüística (SXPL) anunciou no primeiro trimestre deste ano que se estaba a desenvolver un presunto Plan de dinamización (non de normalización) da lingua galega no tecido económico. Polo que podemos comprobar, a cousa quedouse en presunto. De consultarmos as novas dos dous últimos meses do propio portal da SXPL, non veremos nin unha soa referencia a este (insisto) presunto Plan. Se o contas por aí fóra non cho cren. O certo é que a Xunta non fixo nada para impulsar este nadal o comercio en galego. Pero é que tampouco o fixo o nadal anterior, nin o outro, ... e así durante todos os anos de goberno de Feijóo. Destaca o seu claustro, a dependencia do arcebispo, a fonte de San Bieito, que verte auga polo peito, así como o altar con obras de Benito Collazo, Gambino, José Ferreiro ou Puente. Dende a capital municipal cóllese a estrada cara a Santiago. Á altura do Xardín Botánico vírase á dereita dirección Herbón pola AC -242. Avánzase ata Herbón e logo de 2 km vírase de novo á dereita, na indicación ‘Mosterio franciscano de Herbón’. por Isaac Lourido, en Novas da Galiza nº 106, tirado de Diario da liberdade: Etiquetas: Diario da Liberdade, identidade, Isaac Lourido, Normalización, Novas da Galiza, Opinión Do 22 de decembro ao 05 de xaneiro O Buzón Real estará na biblioteca para que todo o mundo poida deixar as súas peticións aos Reis Magos e contarlles como se portaron durante todo o ano. David Prado presenta nun concerto gratuíto o seu novo disco El viaje perfecto, co apoio do Concello e a Deputación _ Concello de Lugo O Concello e a Deputación de Lugo, dentro do seu compromiso coa dinamización da vida cultural do municipio e do apoio aos artistas lucenses, impulsan un novo concerto, que o artista lucense David Prado ofrecerá na cidade, de xeito totalmente gratuíto. O espectáculo terá lugar o vindeiro 1 de decembro no Auditorio Gustavo Freire ás 20:30 horas, onde dará a coñecer os temas do seu novo traballo El viaje perfecto. As entradas, que son de balde, poden descargarse en www.davidprado.es O lucense David Prado escolleu Lugo para tocar por primeira vez as cancións do seu novo proxecto musical, El viaje perfecto, antes de que saia á rúa, aínda que o mesmo día do concerto, o 1 de decembro, poderanse escoitar nas plataformas dixitais. Trátase dun traballo coordinado por Xusto Malejón e producido por Diego Grande, Iván Salgado e Diego Mosquera. Son dez temas nos que o artista experimenta cunha serie de sons cara ao pop, sen deixar a esencia que define as súas anteriores composicións. Para este novo título, Prado contou coa colaboración dos músicos Ralph Míguez e Luís Vivas. David Prado (Lugo, 1986) toca a guitarra desde os 8 anos e El viaje perfecto sería o seu cuarto disco, o segundo editado baixo selo,. Compuxo a letra da canción Ribeira Sacra, despois de tocar nos seus inicios nun bar de Belesar e que serviu para promocionar a riqueza desa zona. Tamén é autor do tema que conmemora os 50 anos do CB Breogán. Na páxina web do Ministerio de Xustiza publicouse a resolución provisional do concurso de traslados Soños Ilustrados (15 de abril ao 10 de xuño de 2011) WhatsChat Kobarid permítelle escoller entre o modo de texto ou modo de webcam (a través do sitio web). Desta forma, vai probar todas as características especiais do noso programa. Hoxe publicamos o noso manifesto contra a reforma do Código Penal de Gallardón, que nos servirá como punto de partida para xerar debate e ir publicando artigos máis detallados sobre as diferentes reformas do Código Penal e a Lei de Seguridade Cidadá. Agardamos que sexa do voso agrado e que participedes activamente no debate, as vosas opinións sobre o manifesto e os demais artigos que publiquemos, son tan importantes como as nosas. Déixovos o manifesto na súa versión en Galego y en Castellano Mareas negras NUNCA MÁIS - POR UNHA MAREA GALEGA Mañá venres, día 22, ás 20:00 h., terá lugar unha concentración diante da Sede do Partido Popular de Ferrol, (Rúa Rubalcava, esquina coa Rúa do Sol) baixo o lema: WhatsChat Haderslev permítelle escoller entre o modo de texto ou modo de webcam (a través do sitio web). Desta forma, vai probar todas as características especiais do noso programa. vai un anaco da entrevista de Manuel Vidal Villaverde a Pilar Pallarés, no Galicia Hoxe: Imos iniciar estas conversas, como case sempre, e de maneira ininterrompida, pola lingua: estado da cuestión. A lingua, o idioma, como ti ben sabes, é para moitas e moitos de nós o principal sinal identitario que temos. Segue vixente, vivo, aí, aquí, malia os “depredadores” estranxeiros, colonizadores e indiferentes cuxa actitude cara ó idioma galego é desprezo, entre outras cousas, porque dende a súa patética ignorancia e alienación propia dos colonizados, consideran que é unha lingua dun status inferior a calquera outra que non sexa –por esta orde– castelán-español, inglés, francés, etc. É, sobre todo, unha pseudo-argumentatio propia da ignorancia en particular activa. O chamado modelo consensuado da xa antiga e estreita Lei de normalización lingüística, tal incumprida como violentada, foi substituída polo inconcibíbel decretazo, unha andrómena aínda vixente que quixo ser cínica e estultamente adxectivada con distintos e fracasados binomios: bilingüismo harmónico, cordial, etc., que non supón outra cousa que unha actitude idiota e polo tanto debemos de considerar inconsciente, e menosprezo ao galego. Unha “xenérica” ollada ao panorama, lonxe da estatísticas da badoca da impostura –se non de todos, si dalgún– ha sociolingüista á mantenta, o camiño está a se emporcar, e estigmatizar e enigmatizar. Da organización Galicia Bilingüe é mellor obviala, tanto polas súas histéricas mensaxes públicas como pola súa irredutíbel estulticia, cunha visión apocalíptica invertida e impresentábel. En fin, Pilar, vou parando nesta introdución, para que ti, verbo dela, fagas a túa concordando ou en desacordo con esta miña proposta, non é? luns 4 de maio, na «sesión de Filmoteca» ás 20:30 e 23 h. Deputación de A Coruña :: Área de Familia e Infancia Prazo de inscrición ampliado ata o 29 de novembro (formulario en liña ao final desta páxina) OS PITIÑOS DO MARÍA PITA: OS PITIÑOS 4 E 5 ANOS VAN AO PALACIO DA ÓPERA!!! DÍA DA VIOLENCIA DE XÉNERO Blog de Tecnoloxía: Aviso para os alumnos de 3º C mailto:?subject=Envio de contido de Turismo de Galicia: PAZO DE MARIÑÁN&body=Recoméndoche que leas a información PAZO DE MARIÑÁN extraída do portal de Turismo de Galicia na páxina http://www.turismo.gal/recurso/-/detalle/6850/pazo-de-marinan?langId=gl_ES%26tp=9%26ctre=36 1 No Diario de Pontevedra de onte (28/05/2017)publícase un artigo dunha entrevista a Manuel Carramal d#blgtk08#e Javier Casal sobre que facer cos petroglifos de Combarro.Esta aplicación non permite pegala aquí. Por fin o tempo nos dou un respiro e podemos celebrar o magosto. Para motivarnos e bailar, o rap do magosto, coa letra para que tamén poidamos cantar. Lídia Senra levará ante a Comisión Europea a problemática que están a padecer os traballadores/as do 112 A eurodeputada recibiu na súa oficina en Santiago a representantes do Comité de Folga do Servizo de Atención a Emerxencias de Galiza Chama a activar mecanismos para que este servizo, cuxas instalacións se trasladaron de Santiago á Estrada, funcione de forma óptima Santiago, 24 de maio de 2017. A eurodeputada galega Lídia Senra, integrada Grupo Confederal da Esquerda Unitaria Europea/Esquerda Verde Nórdica (GUE/NGL), reuniuse este mércores pola tarde na súa oficina en Santiago de Compostela con representantes do Comité de Folga do Servizo de Atención a Emerxencias de Galiza 112, que levan un mes e unha semana secundando un paro indefinido en protesta polas consecuencias do traslado da súa sede, da capital galega á Estrada, efectuado a mediados de abril. A europarlamentaria comprometeuse a presentar ante a Comisión Europea iniciativas de denuncia da situación laboral do persoal e das deficiencias que padece o Servizo de Atención a Emerxencias galegas. Durante a xuntanza, Carlos Barros e Isabel Moares, representantes do Comité de Folga do 112 acusaron á Xunta de ser “temeraria e de estar arriscando vidas” coa decisión do traslado que foi feito “de forma precipitada e sen unha axeitada planificación” e coas deficiencias do novo programa informático de atención e xestión de emerxencias que se está a utilizar. “O programa púxose a funcionar colléndonos ás traballadoras e traballadores do 112 como “cobaias” e “é a sociedade, con emerxencias reais, quen está testeando o programa”, dixeron. “O propio persoal de Atos, a empresa que desenvolveu a nova aplicación informática que temos que usar, acabou por recoñecer a traballadores do 112 que era a primeira vez que lles encargaban un programa sen ter en conta ás persoas que o ían utilizar”, denuncian. En consonancia co comunicado emitido precisamente este mércores pola Asemblea de Traballadores e Traballadoras do 112, na reunión abordouse a necesidade de exixir a asunción de responsabilidades políticas por parte dos dirixentes do Goberno galego que xestionaron o traslado do 112 á Estrada, tendo en conta que a xestión de emerxencias se fixo máis lento a partir do cambio e que se está a deteriorar a súa eficiencia. Tamén denunciaron que o persoal da Xunta está a levar a cabo persecución e acoso cara aos folguistas. Neste sentido, Lídia Senra considera factible presentar nos próximos días en Bruxelas unha pregunta dirixida á Comisión Europea denunciando que se está a vulnerar o dereito á folga e os servizos mínimos e tamén denunciando o deterioro do sistema de atención a emerxencias que provocaron estas mudanzas. A eurodeputada ademais considerou fundamental reivindicar que a atención e xestión de emerxencias sexa un servizo público e non privatizado, como acontece actualmente, que está en mans da empresa TeleMark Spain. Senra insta á Xunta a aproveitar que esta concesión rematará o próximo ano para recuperar para o público este servizo. O persoal denuncia que neste primeiro mes de emprego da nova aplicación informática aumentaron os tempos de xestión e estase a obrigar ao persoal, -o que antes non pasaba-, a manterse á espera mentres procesa os datos de maneira reiterada en cada unha das chamadas, en interminables tempos que forzan unha e outra vez a solicitar ‘un momento, por favor’ ás persoas alertantes, que se atopan en moitas ocasións en situacións límite”. Ademais, “o deseño do programa obriga o persoal a efectuar máis do dobre do número de clics para xestionar cada unha das emerxencias con respecto á anterior plataforma tecnolóxica. Non ofrece toda a información necesaria visible en pantalla como o facía a súa predecesora, nin recomenda os recursos precisos para cada unha das emerxencias, ralentizando aínda máis a xestión, dado que os recursos deben ser localizados manualmente nas bases de datos”, din. O traslado está a supoñer ademais unha diminución dos ingresos dos traballadores e traballadoras dun 14%, ao que se suma ao feito de que levan 6 anos cos salarios conxelados. As políticas de austeridade e a ditadura do euro, unha estratexia orientada á limitación dos dereitos sociais É un concurso que difunde e fomenta as boas prácticas ambientais da cidadanía ourensán para a naturalización da nosa cidade de Ourense. A cidadanía en xeral, con motivación e creatividade para crear novos espazos verdes na cidade, ou mellorar dun xeito creativo os que xa existen. O día 30 de maio con comezo ás 18:00 no Xardín do Padre Feijoo, con todo o material para a creación, ata remate. Este ano o concurso estará adicado ás árbores da nosa cidade. O nome da temática do 2017 é “Árbores que conVIDAn”. Este ano en base a temática adicada, e a nosa Campaña Adopta unha árbore, queremos crear un concurso que ao mesmo tempo que premia a creatividade e á participación cidadá, poda servir de recurso para a sensibilización ambiental e a concienciación da necesidade de crear e manter os espazos verdes na nosa cidade, e de naturalizala, para o resto da cidadanía ourensá. Para facelo máis visible, a actuación será na Rúa do Paseo de Ourense, onde cada participante ou grupo, escollerá unha árbore con alcorque libre, no que en base á temática, daranlle unha vida renovada a cada árbore. Os criterios serán os que se valorarán para dar o premio: - O uso de elementos naturais ou que se atopen na natureza, coa lóxica de non cortar nen matar para poder usalo. - Mensaxe que contribúa á sensibilización da cidadanía. O xurado estará composto por 4 persoas, todas elas profesionais da Educación Ambiental. Serán 2 persoas provintes de Sustinea e 2 provintes da Concellería do Mediomabiente do Concello de Ourense. O fallo do xurado terá lugar o día 6 de xuño. O resultado será notificado persoalmente a/o gañadora/o ou grupo, e publicado na nosa web de sustinea.org e redes sociais (facebook). O premio é unha cesta de produtos locais e ecolóxicos, que se entregará o día 6 de xuño. - A montaxe será o día 30 de xuño con comezo ás 18:00 ata remate da mesma. - A desmontaxe será o día 6 de xuño e correrá por conta de cada participante ou grupo participante, e non poderá quedar ningún rastro da creación, o mesmo que residuos, ou obxectos colgados nas árbores. - Non se poderá colgar nada na árbore que dobre as polas e moito menos cravar na mesma, o respecto pola árbore é prioritario, se de non cumprirse será efecto de baixa do concurso. - O respecto e a conservación da integridade das árbores e os espazos verdes e os seus valores deben prevalecer sobre a práctica da creación artística. Non debemos deixar ningún tipo de residuo nin rastro algún, no momento da creación e cando remate o día 6 de xuño, á hora de recoller o feito. - Debemos dar exemplo coas nosas actitudes. Durante o día da montaxe, desmontaxe e durante a exposición da mesma, debemos comportarnos cívicamente ao mesmo tempo que nos metemos no papel de Educadores/as Ambientais, respondendo ás preguntas que a cidadanía non farán pola intriga do que estamos facendo. Lembrade que tamén temos que difundir e fomentar as boas prácticas ambientais na nosa cidade. Esta cuestión é para probar se vostede é un visitante humano e para previr envío automático de spam. Por seguridade, o sistema é sensible ás maiúsculas e minúsculas. Moito máis... Guía de flora do P.N Serra da Enciña da Lastra Boas compañeiras/os, fai 3 anos 8 meses Se tes experimentado algún erro na páxina ou queres aportar algunha idea para mellorala, non dubides en deixarnos unha mensaxe. 1994 Polo Hatchback 1.6 L (Modelo de cinco portas) 6 l/100 km 1994 Polo Hatchback 1.6 L (Modelo de cinco portas) caixa automática 7 l/100 km 1994 Polo Hatchback 1.4 SE (Modelo de cinco portas) 5 l/100 km 1994 Polo Hatchback 1.3 CL (Modelo de cinco portas) 6 l/100 km A máis lúcida e autocrítica reflexión sobre a mani e os incidentes en Santiago faina Cesare. Confeso, que pasada a carraxe inicial polo que vin e escoitei ese domingo, e reflexionando devagar ten máis razón cun santo. Supoño que a distancia con que observa todo lle permite esa claridade, máis se o poñemos en directa relación con esta nova. Seguramente teña razón Cesare no da necesidade de abordar un debate serio sobre o galego e o ensino, pero sen renunciar nunca a unha conclusión: a unha posición prevalente do galego. Non comparto a equidistancia da anotación. Cando se trata de defender e preservar a nosa lingua, que para min é o mesmo que dicir a nosa cultura ou dicir Galiza, non caben equidistancias. O dereito dos pais a escoller a educación non é nin pode ser ilimitado, non pode servir de base para ferir de morte o idioma igual que non podería amparar unha educación contraria os dereitos humán, fascista ou racista. En Galicia o galego ten que estar sempre a salvo non pode ser moeda de cambio para ninguén , goberne quen goberne. Doutro xeito non existiría o galego nin existiriamos nós. Galegos coma vós? Coma min dende logo non. Eu non me avergoño de selo. Non trato d ocultalo na miña vida cotiá. O que falte é coraxe política para afrontar este asunto, herba.Unha das grandes asuntos pendentes do bipartito é este. Eu tampouco son galego coma eles, que aldraxan a nosa lingua. Confeso que neste tema son moi belixerante e ata intolerante. Pero é que me...calo por non xurar. As miñas Colaboracións en A Nosa Terra Vídeo sobre a montaxe do mosaico homenaxe a Coque, feito por María Salgado. Dende o comité organizador cremos que o programa desta edición colmará as expectativas do profesorado máis esixente. Este congreso chega cargado de propostas do máis interesante,variadas, innovadoras, atractivas, amosando aspectos moi diversos do que é e do que pode ser o ensino das Matemáticas na nosa comunidade: Materiais manipulativos, recursos TIC, metodoloxías innovadoras, proxectos sorprendentes, traballos premiados, relatores con experiencia e profesorado novo cheo de ilusión. Pensamos que a variedade e a calidade destes traballos farán deste VIII Congreso unha experiencia enriquecedora e motivadora para todos os asistentes. Nos documentos adxuntos podes consultar tanto o programa provisional do VIII congreso como un breve resumo de cada un dos traballos presentados. O 28 de novembro celebrouse no IES Eusebio da Guarda de A Coruña a actividade "Xornada de Matemática Recreativa: As Matemáticas de Coque", coa que dende AGAPEMA quixemos render homenaxe ao noso mestre e compañeiro Manuel Pazos Crespo, "Coque". Nesta xornada fixéronse presentes algunhas das ideas que guiaron o traballo de Coque ao longo da súa carreira profesional: a importancia dunha boa actitude do alumnado no ensino das Matemáticas, a necesidade de que a diversión e o xogo estean presentes nas aulas, o emprego de recursos didácticos sorprendentes e variados... Podes consultar o programa da Xornada no documento adxunto ao final desta entrada. A asistencia foi numerosa, alcanzáronse as bos expectativas de participación e o Salón de Áctos do instituto estivo cheo para as dúas conferencias, de Luís Balbuena e Tony Martín. Tamén desfrutamos da representación da "Historia do TANGRAM", conto sobre este material didáctico que inventara e gustaba representar Coque cando estaba de mestre no Colexio de Laracha e que nesta ocasión foi levado a escena por seus compañeiros do Grupo OCTÓGONO. Podedes ver unhas fotografías da Xornada neste enlace. Moitas grazas a todos pola participación! Xa está dispoñible o programa provisional do VII Congreso de AGAPEMA, que se celebrará os días 26 e 27 de setembro de 2014 na facultade de Matemáticas de Santiago de Compostela. Trátase dun programa moi completo, que pensamos que cubrirá os intereses e as expectativas de todo o profesorado participante. O VII Congreso de Educación matemática de AGAPEMA celebrarase na Facultade de Matemáticas de Santiago os vindeiros días 26 e 27 de setembro de 2014. Un ano máis pretendemos que esta actividade se converta nun foro no de presentación dos traballos e iniciativas máis salientables realizados en Galicia no eido da educación matemática. Dende AGAPEMA somos conscientes da importancia do ensino dende os primeiros niveis educativos e queremos invitar dun xeito especial ao profesorado de Infantil e Primaria a participar neste congreso. Xa temos pechadas as dúas conferencias plenarias para o Congreso, e temos que dicir que é un orgullo poder contar coa presenza de dous grandes profesionais das matemáticas e grandes divulgadores: Clara Grima e Pedro Alegría. Clara Grima é doctora en Matemáticas e profesora titular da área de Matemática Aplicada da Universidade de Sevilla. Ademais do seu labor docente e investigador é unha recoñecida divulgadora das Matemáticas. Ten publicado un libro Hasta el infinito y más allá editado por Espasa, onde nos achega determinados conceptos matemáticos dunha maneira moi práctica e orixinal a través dunha personaxe creada por ela, Mati. Clara Grima escribe actualmente para JotDown, CienciaXplora, eldiario.es, Naukas e 20minutos. Será unha honra que abra o noso Congreso. Podes acceder a máis información sobre o seu traballo aquí. Pedro Alegría é doctor en Matemáticas e profesor da Universidade do País Vasco, faceta coa que desde hai moitos anos comparte coa súa outra grande paixón: a maxía. Ten publicados varios libros, entre outros, Magia por Principios, onde recolle a súa ampla experiencia como mago e profesor. A el lle corresponde poñer o broche de ouro a este evento. O formulario e as normas de inscrición están á vosa disposición na seguinte ligazón: Podes acceder á súa presentación neste post do seu blog. Eran os primeiros Encontros deste tipo, nunha asociación que estaba demasiado centrada na educación secundaria. Mais todo mudou ese fin de semana e deixamos aberta esta liña de traballo para un colectivo que respondeu de maneira espectacular. Tamén deixamos aquí a ligazón para que accedades aos materiais que os/as poñentes nos vaian achegando. Como en toda actividade de formación homolagada pola administración, tivestes que cumprimentar unha enquisa de avaliación. Unha vez feito o reconto, amosamos os resultados, agradecendo de antemán a vosa xenerosidade: -Papiroflexia, A voltas coas matemáticas e Algoritmos, moi ben. -Gustaríame que este tipo de metodoloxía se divulgase para cambiar o modelo que temos hoxe en día, incluindo aos pais para que entendan e acepten. -Ademáis unha atención por parte dos organizadores fantásticas. -Falta de información previa de cada taller, máis aló do título, en moitos deles alonxado da realidade -Máis contidos de Infantil. Moitas grazas a todos/as. Os I Encontros de Educación Matemática para Infantil e Primaria de AGAPEMA celebraranse o sábado 28 de setembro de 2013 na Facultade de Ciencias da Educación, no Campus Sur da USC. A inscrición pechouse o 24 de setembro ás 0h. Para acessos de última hora, pode contactar cumprimentando este formulario. O VI Congreso de AGAPEMA terá lugar os días 7 e 8 de setembro na Facultade de Matemáticas de Santiago de Compostela. Obxectivo: Crear, mellorar, manter, actualizar e ampliar tódolos artigos relativos ao feminismo. O Wikiproxecto feminismo ten o obxectivo de crear, ampliar e mellorar todos aqueles artigos sobre feminismo na Galipedia. Mellorar a cobertura na Wikipedia sobre as cuestións relacionadas co feminismo creando, ampliando e actualizando os artigos necesarios. Identificar artigos sobre feminismo para mellorar a súa calidade e cobertura. Wikificar os artigos relacionados coa igualdade de xénero. Xénero (ciencias sociais) es Fernando Sarasketa - Código Cero - Diario Tecnolóxico de Galicia Máis de 300 persoas participaron na visita guiada a AtlantTIC Texto da súa mensaxe: Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: A Silva. Situación da Silva no concello da Coruña.[1] A Silva é un lugar da parroquia de San Cristovo das Viñas, no concello da Coruña. Segundo o padrón municipal (INE 2013)[2] ten 205 habitantes (97 homes e 108 mulleres), o que supón un aumento en oito habitantes en relación ao ano anterior. ↑ Plano del municipio de A Coruña dividido en distritos y secciones censales. Concello da Coruña. xullo de 2013. Consultado o 28 de novembro de 2015. a túa andaina polo tempo e a vida. un pouco de comprensión, as mans abertas e xenerosas. É un xeito de amarte nas rúas. El sitio de mi recreo: Así foi o aniversario espacial das nenas e nenos de 4 e 5 anos... pasámolo en grande Así foi o aniversario espacial das nenas e nenos de 4 e 5 anos... pasámolo en grande Así foi o aniversario espacial das nenas e nenos d... O ALUMNADO DE 3 ANOS FESTEXAMOS O ANIVERSARIO DE A... Desde o Diario Cultural da Radio Galega: “Antón Reixa publica Viva Galicia Beibe, un volume no que xunta as letras das cancións que escribiu entre 1982 e 2016. Pode accederse á entrevista aquí.” Desde o Diario Cultural da Radio Galega: “”Cada vez me vou reconcentrando máis nos vestixios que vai deixando a lingua oral”. A entrevista completa pode escoitarse aquí.” O xoves 4 de outubro, ás 20:00 horas, na Libraría Librouro (Rúa Eduardo Iglesias, 12) de Vigo, terá lugar a presentación do libro Antón Reixa. Ghicho distinto de Xosé Cid Cabido e Manuel Xestoso, publicado en Xerais. Xunto aos autores, … Sigue lendo → “Existe fame por crear e ler medios de comunicación en galego”. Foi unha das conclusións que se tiraron das xornadas Os medios en galego, importan?, segundo a vicedecana da Facultade de Ciencias da Comunicación, Marta Pérez Pereiro, que procedeu a … Sigue lendo → Publicado en Cinema, Encontros e Xornadas, Lingua _ Etiquetado Álvaro Cunqueiro, Antón Dobao, Antón Reixa, importan?, Os medios en galego Santiago: presentación de Leccións de cousas, de Antón Reixa Santiago: Leccións de cousas, de Antón Reixa O venres 17 de xuño, ás 20:00 h., no Centro Galego de Arte Contemporánea (Rúa Ramón del Valle-Inclán, s/n.) de Santiago de Compostela, Antón Reixa exporá un conxunto de oito videoinstalacións inéditas, nas que a imaxe, a palabra e a … Sigue lendo → Publicado en Audiovisual, Espectáculos, Exposicións _ Etiquetado Antón Reixa, Centro Galego de Arte Contemporánea, Leccións de cousas Antón Reixa dá unha conferencia na Universidade de Cardiff Un artigo de Ramón Mª Aller no Faro de Vigo at Historias de Deza Revisando a colección de recortes de prensa da época da República, sobre a que estamos realizando unha investigación, atopamos este escrito de Ramón María Aller Ulloa, o astrónomo de Lalín, do que mañá se conmemora o 125 aniversario do seu nacemento. Co título “Ramón M. Aller y la última lluvia de estrellas”, apareceu no FARO DE VIGO, o 20 de outubro de 1933. Trátase dun artigo de divulgación da astronomía no que o sabio explica aos lectores do xornal o fenómeno da chuvia de estrelas que se puido observar o 9 de outubro daquel ano. Como curiosidades, apuntar a mención que fai ás mozas de Lalín que o avisaron do acontecemento alarmadas pola loucura das estrelas. Tamén a dobre denominación do sol como astro rei ou astro presidente (xa que foi escrito na época republicana). E no remate, a referencia ás súas crenzas. Ao tratarse dun dos poucos artigos de Ramón Aller escritos para o gran público, e como homenaxe á súa figura científica, traémolo hoxe de novo a estas páxinas. A educación secundaria é unha etapa do proceso educativo das persoas. No sistema educativo español actual, recollido na Lei Orgánica de Educación de 2006, abrangue unha etapa obrigatoria (ESO), e outra post-obrigatoria (Bacharelato e Formación profesional en ciclos formativos). Xeito de vida baseado no desprezo do corpo e das sensacións corporais, segindo unha disciplina do corpo e do espírito que intenta tender cara a unha perfección do triunfo do espírito sobre os instintos e as paixóns. Estas instalacións son as únicas que pertencen ó Consorcio tras a súa cesión por parte da Deputación. As de Viveiro, Vilalba, Sarria e Chantada seguen en posesión da Xunta sendo ó único trámite pendente para a súa posta en marcha. O Presidente da Deputación, José Ramón Gómez Besteiro, supervisou este xoves as instalacións do parque de bombeiros de Barreiros ante a súa vindeira posta en marcha o 1 de maio. Trátase dunha infraestrutura construída en 2004 pero que nunca chegou a abrir as súas portas debido a paralización dos traballos por parte do anterior goberno provincial. Gómez Besteiroembrou que “cando chegamos á Deputación atopámonos cun parque de bombeiros sen dotación de auga, senuz, sen equipamento e totalmente inaccesible. Por iso, un dos nosos compromisos foi a posta a punto destas instalacións, así como a creación dunha rede provincial de bombeiros que rematase coa discriminación que sufría Lugo, a única provincia galega que non contaba cun servizo contraincendios. Grazas ó anterior Presidente da Xunta que puxo en marcha connosco o Consorcio Provincial de Bombeiros, e o actual Goberno galego que soubo proseguir co noso gran proxecto, en pouco máis dun mes as instalacións de Barreiros, xunto ás de Viveiro e Vilalba darán cobertura ó 100% da zona norte da provincia”. Mentres esta Deputación esperou durante meses aicenza de obras por parte do Concello de Barreiros,evou a cabo os traballos de remozado e pintura das paredes do inmoble, así como outrosabores de pequena envergadura. Unha vez que o municipio accedeu á concesión dos permisos necesarios, o organismo provincial puido executar as obras de abastecemento de auga, subministro eléctrico, ademais das de acceso e peche da parcela. Con estas actuacións, xunto á adquisición dos vehículos, a Deputacióngrou que o parque de Barreiros fose o primeiro en estar totalmente equipado. Isto supuxo un investimento de máis de 700.000 euros dos cales 500.000 euros aportounos a institución provincial, wwww euros o anterior Goberno galego en 2008, e o restante o Consorcio. Deste xeito,go da cesión da Deputación ó Consorcio dos vehículos adquiridos, no seu interior xa se atopan 1 camión bomba de altura, 1 camión nodriza, 1 camión BUL, e 1 vehículo de mando. Asimesmo, o parque de Barreiros era o único que estaba en posesión da Deputación e agora, tamén é o único que pertence ó Consorcio xa que o organismo provincial cedeu estas instalacións ó órgano integrado polo Xunta e a instituciónucense. Nembargantes, os parques de Viveiro, Vilalba, Sarria e Chantada seguen en mans do Goberno galego. Neste senso, Besteiro reclamou á Xunta celeridade nos seu trámites xa que esta é a única cuestión que queda por pechar para garantir a posta en marcha da rede provincial de bombeiros o 1 de maio. A posta en marcha do parque de Barreiros supón ademais a incorporaciónaboral de 22 persoas que o vindeiro 26 de abril rematarán o proceso de 400 horas de formación estando preparados para comezar a súa actividade. Co obxectivo de reforzar a cobertura contraincendios, o Consorcio incrementou en 2, no caso de Barreiros, o número de postos de emprego con respecto á previsión inicial. Esta instalación dará cobertura ós seguintes Concellos: Abadín, Alfoz, Barreiros, Burela, Begonte, Cospeito, Cervo, Foz, Guitiriz, Lourenzá, Mondoñedo, Muras, O Valadouro, O Vicedo, Ourol, Outeiro de Rei, Pastoriza, Rábade, Ribadeo, Riotorto, Trabada, Vilalba, Viveiro, Xermade, e Xove. O ámbito territorial adscrito terá independencia da súa actuación profesional se fose necesario fóra dosímites do mesmo: a nivel comarcal, provincial, ou mesmo autonómico. A prestación do servizo para toda a provincia incluirá: incendios, inundacións, accidentes de circulación, rescates, salvamento, actividades de prevención, etc. Rede de Mulleres Contra os Malos Tratos O pasado 5 de decembro o Tribunal Superior de Xustiza de Navarra dictaba a súa sentenza confirmando a condena da Audiencia Provincial aos cinco membros da "Manada"de 9 anos de prisión por un delito continuado de abusos sexuais. Diferénciase da sentenza anterior en que considera que non houbo consentimiento por parte da vítima pero non existe agresión sexual por non existir, según o parecer maioritario da sala, nin violencia nin intimidación, requisitos legais para a existencia dun delito de agresión sexual. Proclama esta sentenza que hai unha liña moi fina entre o que se consiera prevalimiento ou situación de superioridade, e a intimidación. Considerar a existencia dun ou doutra, supón calificar os feitos como abuso ou agresión. Neste caso, os membros do tribunal, ao igual que os anteriores xuíces, entenden que a actuación programada de cinco homes de arriconar á vítima nun portal coa intención de viola-la non implica a suficiente gravidade para que esta muller se sentira intimidada nin cun gran temor pola súa vida. Considerar a existencia ou non de intimidación depende de elementos subxectivos que non poden ser tasados pola lei, senón que ven sendo necesaria a intervención das persoas encargadas de impartir xustiza, dependendo esa valoración das súas perspectivas e empatía en moitos casos. Por ese motivo, dende a Rede de Mulleres seguimos reivindicando a indispensable necesidade de formación e concienciación en perspectiva de xénero de tódolos integrantes da sociedade, xulgando con perspectiva de xénero non se dubidaría ca vítima deste caso sufriu violación por parte de cinco homes, que ademáis de soportar vexacións inimaxinables o gravaron e lle roubaron o móbil para que non puidese pedir axuda. O Ministerio Fiscal vai recurrir dita sentenza ante o tribunal Supremo ao considerar a existencia de agresión sexual e pide o reingreso en prisión dos condeados ante o risco de fuga, deberemos agardar que este tribunal recoñeza a existencia de intimidación e valore o caso dende unha ollada baseada na igualdade, por que se non hai consentimento hai violación. É unha carreta moi antiga... Subtítulos feitos a partir dos españois de Federico1921 (que proviñan dunha tradución inglesa), por agora o sueco... Arquivo en formato SubRip. Axustados para esta copia, polo de agora o DVDRip non figura nas filmografías da dereita. De novo a palabra e a imaxe se mesturaron para envolver a nosa quinta nun ambiente máxico. Coma sempre foi un éxito. Agardamos con entusiasmo a seguinte sesión. Que se vaian praparando os rapaces de 3º de primaria! Asociación Monte Pindo Parque Natural: A Xunta non ve eucaliptos no Monte Pindo e culpa agora ao Nordés do incendio Bolboreta cunha envergadura alar de entre 26 e 32 mm. O macho ten o anverso de cor azul celeste brillante, con marxes escuras, sendo o seu reverso branco-azulado moi claro con puntos negros pouco marcados. A femia ten as marxes escuras do anverso moi anchos, sendo estas marxes aínda máis anchos nos exemplares da segunda xeración. Vive en xardíns, claros de bosque, bordos de camiños e matogueiras, pódense atopar dende o nivel do mar aos 1900 metros. Voa dende febreiro até outubro, en dous ou máis xeracións ao ano. Os machos reúnense nos bebedoiros, ás veces en gran número. Estamos preparando xa a primeira cita para o Club de lectura do cole, que vai ser para comentar o libro de Anxo Fariña "Os megatoxos". Para ir entrando no tema, tedes no noso CLUB DE LECTURA virtual, unha enquisa para ver cal dos protagonistas nos gusta máis.Só tes que premer para votar.¡Vota! Inserta o código {{Países e territorios do mar Mediterráneo}} ó final do artigo, antes das categorías e do modelo {{Control de autoridades}}. _state=expanded amosa o modelo no seu estado aberto, visible ó completo. Exemplo: {{Países e territorios do mar Mediterráneo_state=expanded}} _state=autocollapse amosa o modelo no seu estado pechado, pero só se hai outros modelos do mesmo tipo na páxina. Exemplo: {{Países e territorios do mar Mediterráneo_state=autocollapse}} Esta documentación está transcluída desde Modelo:Países e territorios do mar Mediterráneo/uso. Os editores poden probar cambios no mesmo en Modelo:Países e territorios do mar Mediterráneo/probas. Vexa na Galipedia o artigo acerca de «mosteiro». Etimoloxía: do galego-portugués mõesteiro, mosteiro, do latín monasterium, do grego antigo μοναστήριον ‎(monastḗrion, “cela de ermitán”), de μόνος ‎(mónos, “só”). (Arquitectura) Grupo de construcións de residencia e práctica relixiosa de monxes ou monxas. Juan Fandiño, profesor de Química, déixanos un enlace ben interesante. Bótalle unha ollada que paga a pena! As ferramentas sobre as que constrúe o funil.gal son basicamente dúas: un libro electrónico de prácticas de laboratorio de química e unha serie de vídeos onde se visualizan dun xeito ameno os procedementos, as técnicas e o desenvolvemento práctico no laboratorio de química xeral. O proxecto, segundo os seus autores, pretende transmitir coñecemento e destrezas, pero tamén actitudes e valores, ademais de dotar a lingua galega de novas ferramentas para o ámbito científico. 200 g de arroz redondo (poñer aproximadamente 100 g por persoa), 1 cenoria, a parte branca dun allo porro non moi grande, 2 dentes de allo pequenos, 6 vieiras (3 ou 4 por persoa, dependendo do tamaño), 10 g de mestura de algas secas (leituga de mar, wakame, nori, espagueti de mar, ), 100 ml de viño Fino seco, 500 ml de auga da cocción dun kg de mexillóns (reservar os mexillóns para outra receita), 500 ml de auga mineral, 3 culleres de aceite de oliva virxe extra, 50 g de queixo parmesano relado, pementa negra moida, o zume de 2 limóns. Poñer os corpos da vieiras en zume de limón e reservar. Relar a cenoria, o allo porro e os dentes de allo. Poñer todo nunha tarteira coas 3 culleres de aceite. Deixar facer a lume suave. Engadir o viño e a metade da auga da cocción dos mexillóns. Ir engadindo a auga do mexillóns e a auga mineral a medida que sexa necesario. Dependendo do tipo de arroz pode ser necesario engadir máis líquido, se é así engadir máis auga mineral. Cando o arroz estea practicamente feito poñer unha tixola ao lume, cun pouco de aceite, escorregar as vieras do zume de limón e marcalas polas dúas caras pero sen facelas moito. SG TCP Optimizer – un programa útil para configurar e optimizar a súa conexión de internet. SG TCP Optimizer permite que automaticamente ou manualmente seleccionar os parámetros de conexión, para que os cambios entren en vigor, ten que reiniciar o computador. O software permite facer axustes para a MTU, RWIN, QoS e ToS. SG TCP Optimizer permite que obteña o máximo proveito do ancho de banda. O software tamén exhibe a velocidade de conexión actual. Obtén a maior ancho de banda A continuación, vos amosamos aos gañadores da IX edición do Premio Espiral Edublogs. A verdade é que estamos moi satisfeitos, pese a non estar na lista, de quedar entre os seis finalistas, entre tantos e tantos blogs presentados. Antía Veres Gesto gaña o I Premio Realia de Tradución que convoca Hugin e Munin en colaboración co Concello Antía Veres Gesto vén de gañar o I Premio Realia de Tradución Literaria que convoca a editorial Hugin e Munin en colaboración co Concello de Santiago. Así o anunciaron esta mañá a concelleira de Turismo e Igualdade, Marta Lois, e Xavier Senín, como portavoz do xurado do premio, que se reuniu esta mañá no Auditorio de Galicia para deliberar. Veres gañou o premio por unanimidade do xurado e pola tradución da obra ‘Detrás da máscara: o poder unha muller’, escrita en lingua inglesa por Louisa May Alcott. Hugin e Munin pon en marcha este certame, de periodicidade bienal, para recoñecer traducións inéditas á lingua galega de obras narrativas. O obxectivo é outorgarlle visibilidade ao traballo dos profesionais da tradución e recoñecelo coa publicación da obra nalgunha das coleccións da editorial e a correspondente remuneración. Así, a contía do premio ascende a 1.200 euros e a obra gañadora será publicada nun prazo máximo de 3 meses desde hoxe. Ademais, será cedida á Biblioteca Virtual (BIVIR) da Asociación de Tradutores Galegos pasado un ano da súa publicación en papel. Puideron concorrer ao premio traducións de obras narrativas (relato longo, novela curta ou novela) traducidas ao galego, consonte á normativa vixente, dende calquera lingua, sempre que estiveran libres de dereitos de autor. Os traballos debían ser inéditos e non contar con ningunha distinción previa e tampouco se admitían obras de autores xa presentes no catálogo da editorial. A esta primeira edición presentáronse nove obras, traducidas ao galego dende catro linguas distintas. Na primeira rolda de selección quedaron descartadas catro das nove obras: dúas por seguir vixentes os dereitos de autor e outras dúas por non se axustar ao xénero especificado nas bases: relato longo, novela curta ou novela. As cinco obras restantes foron lidas por todos os membros do xurado, composto por: - Xavier Senín, tradutor e ex-presidente da Asociación de Tradutores Galegos - Marta Neira, licenciada en Filoloxía Galega e profesora universitaria - Isabel Soto, filóloga e tradutora profesional O xurado elixiu por unanimidade a obra de Antía Veres Gesto “por se tratar dunha tradución axustada ao orixinal inglés, coa necesaria adaptación á lingua meta para favorecer unha lectura fluída” e porque “o coidado no aspecto lingüístico fai supoñer un proceso de traballo demorado”. Así mesmo, tamén valorou que “se trata dunha obra singular dentro da produción da autora, o cal se axusta ao espírito da editorial convocante. A novela mantén a intriga até o final e revela a construción dunha personaxe singular.” O Centro Galego de Arte Contemporáne (CGAC), en Santiago de Compostela, acolleu hoxe a rolda de prensa de presentación da Memoria de actividades de Cultura da Xunta de Galicia 2017, unha publicación na que se resumen os eixos da actividade cultural realizada ou participada o pasado ano desde a Goberno autonómico. [+] Santiago súmase esta semana á celebración do Día da Danza, que se conmemora internacionalmente o domingo 29 de abril, cunha variada programación á que a Rede Galega de Teatros e Auditorios achega dúas propostas: Gaia, de Entremans, o sábado 28 no Teatro Principal, e Son, de Nova Galega de Danza, o propio 29 no Auditorio de Galicia. [+] O Festival Internacional de Documentais Play-Doc de Tui presentou hoxe a súa décimo cuarta edición, que terá lugar do 26 de abril ao 1 de maio, intensificando a súa programación tanto en días de celebración como de actividades e filmes de estrea, entre outras novidades. [+] AuGAL celebrou hoxe a clausura da súa sétima edición, que se vén desenvolvendo desde novembro na Facultade de Ciencias Sociais e da Comunicación do Campus de Pontevedra. A Agadic colabora coa Universidade de Vigo na organización da Master Class Audiovisual, que durante este curso foi seguido por un alumnado de 200 persoas. [+] O CDG retoma as funcións para público xeral da súa nova produción propia, Divinas Palabras Revolution, que pode verse de xoves a domingo, ata o 29 de abril, no Salón Teatro de Santiago. Mañá terá lugar o primeiro dos dous Encontros co Público, durante o que os espectadores que asistentess poderán intercambiar impresións co equipo. [+] -Redes da Agadic: inscrición de propostas artísticas para o segundo semestre de 2018 Rodrigo Romaní presenta xunto a Bea Martínez e Xulia Feixoo "Fíos de ouro no ár", o seu cuarto traballo discográfico 330 grupos participan no concurso "Sonidos Mans" de bandas emerxentes da Fundación Paideia, cuxos gañadores tocarán nos principais festivais galegos O Concello de Negreira informa que tódalas notificacións importantes e urxentes, entre os usuarios e as usuarias das escolas deportivas e mailas escolas culturais municipais, faránse dende agora a través da plataforma de avisos para dispositivos móbiles TokApp School. Todo o relacionado con incidencias, suspensións de clases, avisos de competicións, ou calquer outro aviso do interese dos usuarios, nais e pais, farase a través de TokApp, unha aplicación totalmente gratuita que se descarga no teléfono móbil ou tableta, accedendo á tenda App Store, Google Play ou Windows Phone Store. Unha vez aberta a aplicación, debes seleccionar o teu país e validar o número de teléfono ou o enderezo electrónico que facilitaches ao Concello de Negreira. Acto seguido, deberás escribir o nome de usuario e introducir o contrasinal que queiras utilizar. Arredor dunhas duascentas persoas, de tódalas idades, desafiaron á choiva o pasado sábado 24 de novembro para camiñar en Negreira como mostra de compromiso na loita contra a violencia de xénero, dentro da sétima Andaina que promove o Centro de Información ás Mulleres (C.I.M.). Esta camiñada, que foi pioneira nas comarcas de Santiago e, que cumpre sete anos, estivo encabezada polo alcalde, Jorge Tuñas Caamaño e membros da Corporación Municipal como a concelleira de Educación e Servizos Sociais, María Jesús Veiga Hortas, e as concelleiras María José Carballo Villar, do Partido Popular, e María del Carmen Vieites, de Ciudadanos. Unha vez rematada a andaina polos paseos fluviais ata regresar de novo á vila, entregáronse os premios do VIII Concurso ¨Loita contra a violencia de xénero¨, convocado por este motivo. No apartado de relatos curtos, a gañadora foi Alba Cuns Iglesias, polo seu traballo: Sen aviso. No apartado de cartaces gráficos, o premio foi para un grupo de nenos e nenas baixo o nome de: Xurelos e Sardiñas. En ambos casos, o premio consistiu nun vale agasallo de 100 € canxeable en tendas e comercios de Negreira. Para rematar a xornada, repartiuse chocolate e rosca entre todos os participantes, trala lectura dun manifesto por parte da moza Alba Cuns Iglesias. A directora xeral de Administración Local da Xunta de Galicia, Marta Fernández-Tapias, e mailo delegado territorial da Xunta na provincia da Coruña, Ovidio Rodeiro, fixeron entrega esta mañá en Negreira, dun camión cun brazo telescópico e cesta, para os traballos do servizo de mantemento de alumeados públicos dá Mancomunidade de Concellos do Tambre, asistindo os alcaldes de Negreira, Jorge Tuñas Caamaño e, A Baña, Andrés García Cardeso, e mailo primeiro tenente de alcalde negreirés, Manuel Ángel Leis Míguez. Grazas á achega económica da Xunta en 57.000 euros, a través do Fondo de Compensación Ambiental e na modalidade competitiva para concellos, agrupacións de concellos ou mancomunidades, permítelle á Mancomunidade do Tambre, incorporar un vehículo para garantir a seguridade dos operarios, así como para realizar outros traballos. O Concello de Negreira promove un acto de recoñecemento á Cooperativa Feiraco, con motivo do seu 50 aniversario, e por toda a súa traxectoria e a súa contribución á veciñanza de Negreira, o cal terá lugar o venres día 30 de novembro, co seguinte programa de actos: - Ás 20:30 horas.- Descuberta da figura conmemorativa nos xardíns da avenida de Santiago (fronte a Casa Barqueiro). - Ás 21:00 horas.- Acto conmemorativo no Auditorio do Centro Sociocultural. O Concello de Negreira convida a toda a veciñanza a asistir a este acto de recoñecemento á Cooperativa Feiraco, que deu os seus primeiros pasos un 20 de outubro de 1968 no antigo Casino de Negreira, con arredor de medio cento de persoas que nomearon ao finado, Jesús García Calvo, xurista, rexistrador da Propiedade e intelectual agrarista, como primeiro presidente, e sendo primeiro secretario, Maximino Viaño. A constitución definitiva de Feiraco como cooperativa non chegaría ata o ano seguinte. Concretamente, o día 6 de xuño de 1969 nunha asemblea celebrada no cine Gran Vía, con aforo suficiente para acoller aos 407 socios fundadores. Unha década despois, a cifra superaba os sete mil socios e a facturación do exercicio económico do ano 1977 alcanzou os 1.164 millóns de pesetas. Despois virían a fábrica de pensos, na Pontemaceira, xa no concello de Ames, mediante un crédito de 12 millóns de pesetas avalado co patrimonio de Jesús García Calvo e Maximino Viaño e, maila posterior industrialización do proceso do leite para o seu envasado e posta á venda no mercado. Axudas para achegar a banda larga ultrarrápida a empresas e autónomos o evento pola memoria de coia como un paradoxo hai dous días coa idea de que fose visitado e que o concello de vigo O noso Centro comezou o seu funcionamento no curso 1972/73, como un centro de Educación Infantil e Xeral Básica. O actual CPI “Alcalde Xosé Pichel” é un Centro Público Integrado constituído por unidades de Educación Infantil, de Educación Primaria e de Educación Secundaria Obrigatoria. O Centro está ubicado na localidade de San Roque, dentro da parroquia de Traba, no concello de Coristanco. A Biblioteca do CPI Alcalde Xosé Pichel consta de dúas salas situadas en diferentes edificios: - Unha, no edificio de Infantil e Primaria: 60 m2 O día 19 de abril de 1943, primeiro día do Pesaj daquel ano, a Organización Combatente Xudía do gueto de Varsóvia iniciou unha revolta contra o exército nazi. Naquela altura, case o 90% da poboación xudia do gueto fora xa deportada para os campos de extermínio. A insurrección durou case un mes, tras o cal practicamente só restaron cascallos na área antes ocupada polo gueto. Foi unha loita desigual. Un puñado de mozos, precariamente armados e debilitados pola fame, resistiu a un exército profesional, ben adestrado e equipado con armas pesadas. Resistir foi só posíbel por dúas razóns: un comando militar unificado e o uso eficiente de tácticas de guerrilla. Os nazis, pensando que os xudeus non pasaban dunha sub-raza, foron sorprendidos pola eficiencia dos guerrilleiros. De acordo co escritor e artista plástico Marek Alter, o levantamento do gueto de Varsóvia foi o terceiro e último estadio das resistencias posíbeis. O primeiro, tradicional entre os xudeus, foi o da palabra. O gueto, na concepción nazi, era unha especie de "cemiterio de xente viva", os seus habitantes estaban condenados á desaparición, á extinción. Moitos nazis visitaban o gueto, curiosos, inaugurando unha especie de turismo macabro. Fotografiaban e filmaban os "sub-homes". Foi entón que algúns grupos de xudeus, que falaban alemán, ousaron achegarse e falar con eles. Eran, ao final, homes e non animais! Pódese imaxinar canta coraxe precisaron acumular, nas penosas condicións do gueto, para dirixirse aos da "raza superior"?. Opuxeron, como resalta Halter, o verbo á violencia. Cando Himmler pechou o acceso ao gueto, xurdiu a segunda fase da resistencia: a do testemuño. O exemplo máis acabado desta etapa foi a organización do arquivo Oyneg Shabes, ideado e coordinado polo historiador Emmanuel Ringelblum. Foron recollidos documentos, declaracións, crónicas, carteis, poesías e todo que puidese preservar para as xeracións futuras as imaxes do cotián do gueto, da barbarie totalitaria. Rexistros espantosos, que sobreviviron á guerra gardados en latas. Ringelblum e a maioría de seus colaboradores acabaron asasinados. A idea do levantamento, da insurrección armada, xurdiu cando ficou claro o plano nazi de aniquilación total dos xudeus. Foi o instrumento adecuado para aquelas circunstancias. Como sinalou o historiador Raul Hilberg, era a primeira vez en máis de 2 mil anos que os xudeus deixaron de se someter e recorreron á forza. Aquel distante abril de 1943 deixou leccións importantes. Cada xeración escollerá a mellor forma de loitar contra as violencias, sopesando as condicións obxectivas e a correlación de forzas cos opresores. Mesmo divididos en grupos, partidos e movementos, os xudeus do gueto souberon unirse para afrontar ao seu inimigo mortal. Demostraron, co seu sangue, que é posíbel convivir coas diferenzas e traballar xuntos. O seu exemplo xamais será esquecido. Como dixo Hirsh Glik, no Partizaner lid (Himno dos partisans), en 1943 (inspirado nas noticias que viñan do gueto de Varsovia): Mir zainen do! (Nós estamos aquí!). O gran xogo das Letras Galegas Con motivo das Letras Galegas, “Gran xogo das Letras Galegas” da man de Eduvia Educación nas Casas de Cultura das parroquias, grazas ao programa Ler conta Moito: De balde ata completar aforamento (máx. 25 nenos). (Cursiño acelerado) Pasaron máis de vintecinco anos dende que Joaquín Sabina, Javier Krahe e Alberto Pérez, descubriron que os deixara O niño da curuxa: Día da Poesía O pasado 21 de marzo celebramos o día da poesía. Comezamos a tarde co tradicional concerto da Chiquitropa Mozartín. Ofrecéronnos unha preciosa canción para ir quentando o ambiente. Logo, todos os que quixemos participar lemos o noso poema favorito. Se vos fixades, escoitamos moitos de Manuel María e Gloria Fuertes, os poetas homenaxeados neste ano 2014. A unidade móbil do Centro de Transfusión de Galicia permanecerá diante do Centro de Saúde o luns, 30 de abril, de 10.00 a 14.30 h. ESTA MAÑÁ NOS VESTIMOS TODAS E TODOS DE PETER PAN! E SAÍMOS DE PASEO POR PANXÓN, ENCHENDO AS RÚAS DE COR!! Como este ano o proxecto de centro é : ¿ QUEN ILUSTRA OS MEUS CONTOS? Na clase de tres anos eleximos o conto dos 3 porquiños. NON QUIXEMOS DEIXAR PASAR A DATA E POR ISO TRABALLAMOS SOBRE UN POEMA SEU:"CAMPANAS DE BASTAVALES", NO QUE ADEMAIS FALA DA LÚA E O SOL!! ONTE COÑECEMOS UN NOVO LIBRO DE HERVÉ TULLET. ESTE É MOI DIFERENTE DE TODOS OS DEMAIS. COMO SEMPRE, OS CONTOS DE HERVÉ T. NON DEIXAN DE SORPRENDERNOS! CON ESTE LIBRO XOGAMOS A CREAR INFINDADE DE ESCULTURAS. ONTE CARLOTA TRÓUXONOS UN LIBRO NO QUE LEMOS UN MONTÓN DE COUSAS SOBRE O ESPAZO. XA SABEMOS O QUE É O BIG BANG, DESCUBRIMOS QUEN SON OS ASTRÓNOMOS, OS ASTRONAUTAS E MOITAS COUSAS MÁIS! O MARTES 14 DE FEBREIRO EN BIBLIODUNAS... Coa profe Raquel, na clase de 5 anos xogamos a marcar goles sobre unha mesa cunha pelota de ping pong. Xa somos uns/unhas profesionais 😏😏 O ESPAZO NA ARTE XA EMPEZAN A CHEGAR COUSIÑAS SOBRE O ESPAZO!! Entre arrolos e contiños é unha actividade na que os nenos compartirán con aqueles que os coidan e os educan un momento de pracer, lonxe do ruído e os quefaceres cotiáns; espertando xa nos seus primeiros anos de vida un interese pola literatura, a música e a tradición oral. Número de nenos: 25 máis un máximo de dous acompañantes. Espazo libre de obxectos onde os participantes poidan estar comodamente sentados no chan. Anuncios congresos e conferencias - Paxina 1 - Axencia Estatal de Meteoroloxía - AEMET. Goberno de España BO NADAL e un 2011 cheo de momentos felices desexámosvos dende o cole de Andrade. O concello de Oímbra fai públicas as bases de contratación de 7 traballadores/as, para realización de tarefas non reservadas exclusivamente a persoal funcionario, e que poden ser desempeñadas por persoal laboral temporal. Trátase da selección de 3 pións albanelería da brigada de obras públicas e 4 pións medio ambiente da brigada de medio ambiente –xardinería do concello de Oímbra. El niño de la bicicleta (Bélgica, 2011), dos irmáns Jean-Pierre e Luc Dardenne. Versión orixinal subtitulada ó castelán. O pasado día 26 de xaneiro, o artista catalán Eppo Cardelo inaugurou na galería de arte do King's College en Murcia, unha exposición na que presenta os seus novos traballos expresionistas sob o título xeral de "Eppocalipsis". (Para máis información sobre a exposición podes ver na seguinte ligazón: http://www.kcmurcia.es/en/noticias/kings-college-opens-art-gallery-26th-january-2012 . Presentáronse varios traballos inéditos entre os cales destacan, coincidindo coa conmemoración internacional do día do Holocausto, tres impactantes pinturas en homenaxe ás vítimas da Shoah. Blogue da Biblioteca municipal “P. M. Martínez Ferro” de Caldas de Reis: Soñei que era unha árbore Onte o Diario Oficial da Unión Europea publicou o anuncio de adxudicación por Adif Alta Velocidade do proxecto de construción de remodelación de vías e andenes da estación de Ourense. Presentación - Tradución ao galego da obra de Albert Einstein . Venres, 23 de xuño ás 11:30 horas na Biblioteca do CCG Presentamos a primeira tradución ao galego da obra de Albert Einstein “Verbo da teoría da relatividade restrinxida e xeral (de fácil comprensión)”. Estarán presentes Ramón Villares, presidente do CCG e os responsables desta edición, Francisco Díaz-Fierros e Jorge Mira. Na rolda de prensa darán conta dos traballos de tradución desta obra fundamental que inclúe dous estudos que sitúan a relevancia da teoría da relatividade no contexto global e a súa recepción en Galicia. Presentación Tradución ao galego da obra de Albert Einstein Traducida ao galego a teoría da relatividade de Albert Einstein Presentación. Venres, 23 de xuño ás 11:30 horas na Biblioteca do CCG Anuario Galego de Estudios Teatrais 2001. N.º 0 (2001) unha publicacións do Consello da Cultura Galega Esta publicación, dirixida por Manuel F. Vieites, e editada pola Sección de Música e Artes Escénicas, pretende desenvolver o discurso arredor do feito teatral e crear espazos de reflexión e debate sobre a multiplicidade de cuestións das que se ocupan os estudios teatrais e as disciplinas artísticas máis relacionadas coa creación neste ámbito. Xoán Manuel Garrido Vilariño Colección Anuario galego de Estudos Teatrais O atlas de vertebrados de Galicia, rematado en 1995 e publicado en 1999 polo Consello da Cultura Galega foi o primer atlas sobre vertebrados terrestres elaborado en Galicia. Inclúe todas as especies coñecidas naquel intre de aves, mamíferos terrestres, anfibios, réptiles e peixes continentais. Supuso un antes e un despois… administración, Cuiña., Deputacións, Real Academia Galega, Xosé Luis Méndez Ferrín Un fantasma percorre Galicia: a iconoclastia. Non hai institución que se salve. Con diferenza de horas, producíronse circunstancias tan peculiares como que o fillo do máis carismático presidente que tivo a Deputación de Pontevedra pida que desapareza tal organismo, e que unha institución como a Real Academia Galega, á que boa parte da xente da cultura cualifica de intelectualmente inútil e socialmente irrelevante, acenda debates e acapare portadas. E mentres o cuestionamento dunha institución que din esencial no ordenamento administrativo e que move millóns de euros pasou desapercibido, a polémica creada por tres contratos mileuristas ocupou páxinas enteiras. Benditos mundos, en plural, e benditos e afortunados aqueles que, vivindo neste, de cando en vez collen vacacións a outro cun bo libro ou un conto ben contado. Graciñas por iluminar a miña ignorancia sobre o tema. Moucho, está claro... relixión non sei se será, pero que a Fantasía leva formando parte das miñas crenzas e do meu sistema de valores, por suposto. Sen ela de seguro morrería. PaideLeo, de canto en vez está ben revisa-las orixes. O Rol non aparece da nada nas covas dos cronagnóns... xorde por medio dalgo e a consecuencia dalgo. Se cadra nunca tería aparecido se aos xogos de estratexia non se lle engadira o toque de Fantasía. Lameiro, 4 Bajo B - Fene (A Coruña) Publicación galega, citada por Neira Vilas pero á que non tivo acceso Asociada a: Por que se celebra o 25 de xullo o Día do Apóstolo Santiago? O xurado da edición XXII dos Premios Irmandade do Libro que convoca cada ano a Federación de Libreiros de Galicia, acordou por unanimidade conceder o Premio Irmandade do Libro 2013, modalidade de Fomento á Lectura ao proxecto de Galicia Encantada. O recoñecemento foi concedido “en virtude da gran dinamización realizada a nivel social da tradición oral galega, por manter vivo o mundo mítico galego, contando cun amplo apoio bibliográfico, polos contidos continuamente actualizados, por converterse nunha fonte de referencia para os centros de ensino, por divulgar o patrimonio cultural galego, por servir de medio de recolección de diferentes historias, polo rigor e a capacidade de investigación, por ser precursora na sistematización da memoria mítica galega”. No resto de modalidades, os premios desta edición foron foron para: Obra editorial do ano 2012: Colección Guías da natureza, de Baía Edicións. Autor/autora do ano: Mª Xosé Queizán. Temos unha páxina na rede social Facebook na que poderemos ir actualizando os contidos aquí aparecidos e outros que poidan ser do noso interese. Localización: Parque de cans (parque á entrada da Xunqueira de Alba) Nesta actividade o adestrador pretende ensinar os principios básicos da proba I.P.O, en concreto a proba de socialización B.H. As persoas guías e os seus cans aprenderán as ordes básicas. Acode co teu can con correa dun metro. A última sesión será unha exhibición do aprendido no marco da festa final de Noites Abertas. A Iniciativa de base pode ser boa, de acordó 100% con Marga Rodriguez, antes de facer unha actividades hai q informarse moi ben das diferentes disciplinas que existen, e cal é a máis aceitada. Isto non é un xogo, educar a un can é o inicio de duas cousas: unha boa relación ou o desastre. Creo q é moi fácil de entender que educar castigando, non é positivo. Se eu tivera un collar q me afogara e apretara o pescozo, o q menos me apetecería seria obedecer, é máis, se por calqueira cousa un día te topas sen ese collar como vas a correxir? Cun pau? Teño varios cans, entre eles un de 65 kg e podo asegurar que o uso de collar de castigo so fomenta máis inestabilidades e violencia. Como veciña do axuntamento de Pontevedra e defensora do benestar animal creo que debedes revisar esta actividade. Na próxima sesión repasaremos a historia da 1ª parte e faremos unha porra para ir adiviñando que vai pasar. Así dános tempo a ir lendo as 700 páxinas. Vémonos o venres no recreo. Se necesitades letras chulis para decorar, facer actividades ou o que se vos ocorra, no seguinte enlace a unha albume picassa hai moitas carpetas con difetentes letras. Aínda que as carpetas están en brasileiro, pero teñen a maioría das letras; merece a pena pola variedade que hai. O venres, día 7 de abril, tivemos unha visita de luxo. A actriz, contacontos e titiriteira Raquel Queizás viaxou ata as nosas terras para ofrecer ao alumnado da Eso un obradoiro de iniciación na arte de contar contos. Despois de crear un clima distendido e propicio para a desinhibición, mostrounos unha chea de técnicas e recursos para dar vida aos personaxes das historias, ensaiando distintas tipoloxías mediante a expresión oral e corporal. Ao final desta sesión o alumnado converteuse no verdadeiro protagonista, deixándonos ver nalgún caso que, con traballo, poderán chegar a ser grandes contacontos. Na segunda sesión o alumnado da Eso deixou o escenario para se converter en público e observar todo o aprendido na hipnótica actuación de Raquel diante do alumnado de Infantil. Ofreceu contos tirados das lendas, centrándose nos seres mitolóxicos da tradición galega, concretamente, trasnos e meigas. E agora, o reto: o alumnado da Eso terá que se preparar para facer unhas contadas aos cursos de infantil nunha sesión no mes de xuño, día aínda por determinar. Ánimo a tod@s! Igual hai unha páxina de transparencia onde nos explican todo este asunto, pero non a atopo Item-Aga · Axencia de publicidade en Ferrol (A Coruña) _ BIBLIOTECA ILLA DE ONS : DESPOIS DO REMATE DO CURSO LECTIVO A VIDA SIGUE! 9ª edición de Santiago é tapas:Goza de máis de 100 petiscos E a ópera no século XXI segue viva, a pesares do nacemento do cine, da revolución dixital, da televisión e da aldea global. Segue viva pola súa perenne capacidade de conmover e emocionar. A escritora e ilustradora Georgina García-Mauriño sábeo ben e traballa contra vento e marea para acercar a ópera aos nenos coas súa preciosa colección de "Óperas como cuentos". Na súa fantástica páxina web tamén atoparedes outros recursos interesantes coma o concurso de ilustración de óperas, xogos musicais ou sinxelas e didácticas explicacións de como se fai unha ópera. Asociación Cultural Galega de Hamburgo e. V. / Hemeroteca / Fondos documentais / Consello da Cultura Galega Publicación societaria para distribuír entre os socios da entidade na que informa das actividades que realiza No Boletín Oficial do Estado do dia 3 de Outubro de 2013 vense de publicar o Convenio colectivo para os anos 2011 a 2015 que rexe ás traballadoras e aos traballadores adscritos ao convenio estatal de prensa diaria SAN AVELINO, Narón, 15572, Galicia, A Coruña Cadaval, Narón, 15570, Galicia, A Coruña Circuíto Xinzo de Limia Cidades ao longo do Camiño: La Faba - Vivecamino.com Pequeno núcleo en pendente que conserva unha boa arquitectura de montaña e no que os peregrinos poderán repor forzas. Se estás a percorrer o Camiño de Santiago ou estás a planificar facelo proximamente, debes saber que a distancia que separa La Faba de Santiago de Compostela é de 161 quilómetros. A Capela do Cebreiro, Século IX. Entramos nun mundo máxico, sensación que se fai máis intensa [...] Na programación presentada con motivo do Día Internacional contra a Violencia de Xénero, encádranse diversas actividades como este almorzo entre emprendedoras. Máis información en CIM O Salnés, no teléfono 986 52 11 15 Impartida pola psicóloga do SPAD de Vilagarcía de Arousa, Ángeles Bravo Pombo, dirixida a nais e pais. Rolda de Outeiro,302, A Coruña, A Coruña 15011 España Tempos Novos, Novas da Galiza, Galicia Confidencial, Que Pasa na Costa, Xornal Certo, Radiofusión, de Luns a Venres, Praza Pública, O Compás e Valminor.info son os impulsores da «Asociación de Medios en Galego», un grupo que ten coma obxectivo afortalar os medios en galego, consolidar un espazo de comunicación na lingua propia ou contribuir á profesionalización do sector dos medios en galego, entre outros. Read more Organiza o Concello de Betanzos dentro da Rede Cultural da Deputación da Coruña. O Concello iluminará de forma especial 40 pasos de peóns con lámpadas led para... Betanzos celebrou unha nova edición do “Caneiros en familia” como anticipo das festas de... O Concello e a Deputación toman a iniciativa para conservar e rehabilitar o Pasatempo... Secretaría da Xunta Consultiva de Contratación Administrativa - Consellería de Facenda Secretaría Xeral Técnica e do Patrimonio Subdirección Xeral do Patrimonio da Comunidade Autónoma Subdirección Xeral de Xestión Económica Patrimonial das Entidades Instrumentais do Sector Público Autonómico Intervención Xeral da Comunidade Autónoma Dirección Xeral de Planificación e Orzamentos Dirección Xeral de Política Financeira, Tesouro e Fondos Europeos Dirección Xeral da Función Pública Estudar, elaborar e someter á consideración do Pleno da Xunta Consultiva e da Comisión Permanente, en ambos os casos a través da Presidencia, as propostas de acordo en relación cos asuntos e expedientes da súa respectiva competencia. Redactar as actas das sesións e exercer as funcións propias das secretarías dos órganos colexiados previstas na normativa de procedemento administrativo. O control do Rexistro Xeral de Contratos da Comunidade Autónoma. O control do Rexistro Xeral de Contratistas. Calquera outra función que lle atribúan as disposicións vixentes, en especial o propio decreto que regula o órgano colexiado. Secretaria xeral © Información mantida e publicada na internet pola Consellería de Facenda O club Alagua (Asociación de lecer acuática guardesa) é unha asociación sen animo de lucro ca finalidade de practicar e fomentar os deportes acuáticos no Baixo Miño, principalmente a vela lixeira e o piragüismo de lecer. Ademáis das actividades promovidas polo club, tamén asistimos a eventos organizados por outros clubes e asociacións de Galicia e o norte de Portugal. Dende o club queremos animar a todo o mundo a coñecer e disfrutar das posibilidades que nos ofrece o entorno acuático da nosa bisbarra. Pola nosa parte poremos toda a ilusión e o empeño posible, para poder achega-lo noso medio a quen o desexe, dunha forma saudable e respetuosa. Na actualidade, a sede do club atopase en O Pasaxe (Camposancos). Camposancos está situado na desembocadura do Río Miño, no medio dunha natureza idílica, con espléndidas praias como A Lamiña e O Muiño. Camposancos é un pobo de 972 habitantes e xurídicamente é unha Entidade Local Menor dentro do concello de A Guarda. Nas suas augas fluviais e oceánicas pódese practicar toda clase de deportes e degustar os mellores pratos, como a lamprea, a robaliza, os mariscos, etc. O pobo está abrigado dos ventos do norte polo Monte de Santa Trega, hito xeodésico e cultural, dende o cal contémplase unha das máis impresionantes panorámicas da natureza. 28.- Como os ollos da especie leonina ocupan unha gran parte da cabeza, os nervios ópticos comunican inmediatamente co cerebro. No home pasa o contrario: os buracos dos ollos toman pouco lugar na cabeza, e os nervios ópticos, liviáns, longos, débiles, operan froxamente; o home ve pouco durante o día e menos durante a noite; os animais citados ven mellor de noite que de día: cousa que non lles molesta porque saen de noite e dormen de día, como fan tamén as aves nocturnas. A urbanización dun pobo pode dicir moito da fisonomía e carácter dos seus habitantes. Pódese ter máis ou menos medios para urbanizar o entorno, pero a habilidade á hora de aplicar a man e moldear a topografía é a que vai marcar a diferenza. Máis este recurso para coñecer as persoas sin sequera falar con elas non servirá por moito tempo. A saber, no caso de teres a man torpe, e cousa tamén a apreciar polos de artística man: non hai zona máis urbana, referíndose as preferencias da urbe, que un virxinal verxel de terra verde. O segundo libro, totalmente distinto ao primeiro, que estará a disposición esta semana (no Centro Universitario de Riazor) é Muñeca y Macho de Juan García Hortelano. A variedade de estilos e temática será cotián nestas primeiras semanas de actividade. Durante toda a súa vida, García Hortelano autodidacta en materia de literatura, dedicouse ao exercicio da escritura con fervor e disciplina, sen abandonar nunca o seu traballo como funcionario. Falou nun artigo do seu goce dunha clandestinidade, que cala as súas preferencias e aguanta as alleas. Admirador de Flaubert, Proust, Sartre, Boris Vian (de quen foi tradutor ao castelán) e de Cervantes, ou Galdós, entre outros, tamén escribiu poesía. Muñeca y Macho, novela erótica, foi publicada en 1990 co pseudónimo de Luciana de Lais. Tal como el previra, foi rexeitada por algunha editorial, e cando por fin publicouse, pasou con máis pena que gloria ata a súa reimpresión despois da morte do autor. Invitamos a xente a ler a novela e compartir as súas opinións. Dúas cousas definen a un home: a súa mirada e o seu corazón. 20.000 leguas de viaxe baixo os mares (XLI). Tras absorber a pleno pulmón o aire puro busquei o conduto, o aerífero que canalizaba até nós o benfeitor efluvio e non tardei en atopalo. Por encima da porta abríase un buraco de aireación que deixaba pasar unha fresca columna de aire para a renovación da atmosfera da cabina. -Profundamente, señor profesor. Pero, se non engano, paréceme que estou a respirar a brisa mariña. Un mariño non podía enganarse. Contei ao canadense o que ocorrera durante o seu soño. -Así é, señor Land, era a súa respiración. -Non teño a menor idea de que hora poida ser, señor Aronnax. Non será a hora da cea? -A hora da cea? Debería dicir a hora do xantar, pois con toda seguridade nosa última comida data de onte. -O que demostra -dixo Conseil- que durmimos polo menos vinte e catro horas. -Esa é a miña opinión -respondín. -Xusto -replicó o canadense-, pois temos dereito a dúas comidas, e pola miña banda faría honra a ambas. 27.- Eu atopei na constitución do corpo humano, como na dos outros animais, a máis obtusa e groseira inventiva. Composto sen enxeño, de instrumentos en parte inapropiados para recibir o vigor dos sentidos. Soledad Puértolas nunha conferencia en Valencia arrincou aplausos dos adolescentes que a escoitaban, cando lles dixo que cando era moza a literatura clásica parecíalle espantosa e deprimente. Aínda sinalando a importancia de moitos dos clásicos sinalou que non son os libros adecuados para que os estudantes collan gusto á lectura. Cada semana de aqui a finais de ano iremos facilitando un libro, que poderá ser recollido libremente nas actividades da Sociedade, co compromiso de que o libro sexa comentado brevemente no blog e que despois de lido siga a súa viaxe de man en man. Nun mundo plano sostido por catro elefantes que se apoian nas costas dunha tartaruga xigante, habitan os personaxes desta novela. Nesta serie de novelas danse cita todos os temas e situacións do xénero fantástico, visto a través do personalismo e corrosivo sentido da comicidade do autor inglés Terry Pratchett, que se converteu nun dos escritores de humor de maior éxito e fama no mundo. Terry Pratchett, nado en 1948, é un escritor británico de fantasía e ciencia ficción. Con máis de 40 millóns de libros vendidos, é o segundo autor de ficción con máis vendas despois de J.K. Rowling. Actualmente vive preto de Stonehenge e anunciou en 2007 que padece Alzheimer, o que lle levou a preparar a súa morte asistida. Ao anunciar a súa enfermidade comentou ironicamente que non estaba morto aínda que "por suposto, estarei morto nun futuro, como todo o mundo. Para min, quizá máis tarde do que pensas". Durante uns anos foi responsable de relacións públicas nunha central nuclear, xusto antes do desastre de Three Mile Island. Precisamente este era o seu traballo cando escribiu a súa primeira novela sobre o Mundodisco, que é a que presentamos aqui: A cor da maxia (1983). E se xa coñeces o libro, pois podes comentalo neste espazo, para aconsellar (ou non) a súa lectura. 20.000 leguas de viaxe baixo os mares (XL). Ignoro cal puido ser a duración do soño, pero debeu ser longa, pois nos librou completamente do cansazo acumulado. Eu esperteime o primeiro. Os meus compañeiros non se moveron aínda e permanecían tendidos no seu recuncho como masas inertes. Nada cambiara na súa disposición interior. A prisión seguía séndoo e os prisioneiros tamén. Con todo, o mariñeiro aproveitara o noso soño para retirar o servizo de mesa. Esa perspectiva pareceume tanto máis penosa canto que, aínda que o meu cerebro víase libre das obsesións da véspera, sentía unha singular opresión no peito. Respiraba con dificultade, ao non bastar o aire, moi pesado, ao funcionamento dos meus pulmóns. Aínda que a cabina fose bastante ampla, era evidente que consumiramos en gran parte o osíxeno que contiña. En efecto, cada home consome nunha hora o osíxeno contido en cen litros de aire, e o aire, cargado entón dunha cantidade case igual de ácido carbónico, faise irrespirable. Era, pois, urxente renovar a atmosfera do noso cárcere, e tamén, sen dúbida, a do barco submarino. Isto levoume a preguntarme como procedería para iso o comandante daquela vivenda flotante. Obtería o aire por procedementos químicos, mediante a liberación pola calor do osíxeno contido no clorato de potasa e a absorción do ácido carbónico pola potasa cáustica? Nese caso, debía conservar algunha relación cos continentes para poder procurarse as materias necesarias a tal operación. Ou se limitaría unicamente a almacenar en depósitos o aire baixo altas presións para logo distribuílo segundo as necesidades da súa tripulación? Talvez. Quedaba tamén o procedemento, máis cómodo e económico, e por tanto máis probable, de emerxer á superficie das augas para respirar, como un cetáceo, e renovar así a súa provisión de atmosfera para un período de vinte e catro horas. Fose cal fose o método adoptado, parecíame prudente que se empregase sen máis tardanza. En efecto, os meus pulmóns sentían xa obrigados a multiplicar as súas inspiracións para extraer da cela o escaso osíxeno que contiña. De súpeto, sentín refrescado por unha corrente de aire puro e perfumado de emanaciones salinas. Era a brisa do mar, vivificante e cargada de iodo. Abrín amplamente a boca e os meus pulmóns saturáronse de frescas moléculas. Ao mesmo tempo, sentín un movemento de abalo, de escasa intensidade, pero perfectamente determinable. O barco, o monstro de aceiro, acababa evidentemente de subir á superficie do océano para respirar, ao modo das baleas. A forma de ventilación do barco quedaba, pois, perfectamente identificada. 26.- Se a natureza fixase unha soa regra para a calidade dos membros, as fisonomías de todos os homes serían semellantes, e non sería posible distinguilas unhas doutras; pero ela variou de tal modo o cinco partes do rostro que, aínda que establecese unha regra xeral para a proporción, non seguiu ningunha para a calidade; de maneira que é fácil recoñecer cada aspecto. Sae do prelo en Francia a obra que pecha a triloxía da Mansión dos Murmurios A banda deseñada galega sacou do prelo diferentes traballos. Xa está á venda nos Estados Unidos, Spider Island: Cloak and Dagger, título superheróico da Marvel debuxado pola coruñesa Emma Ríos. E no mercado francés o último álbum da triloxía da Mansión dos Murmurios, debuxada e coloreada por dous autores galegos, Tirso Cons e Javi Montes. Esta obra chegará aos quioscos galegos, na nosa lingua, nos vindeiros meses da man de El Patito. Un pouco máis tarde, para final de ano, José Domingo sacará coa editorial Bang o seu último traballo aventuras de un oficinista japonés. Canto a novidades autoeditadas, Jano lanza unha homenaxe colectiva a "La gorda de las galaxias", unha BD española dos 80. Entre os convidados, Guitián e Miguel Porto. que te poidan traballar. Tés, en cambio, orfos e orfas, E nais que non teñen fillos, e fillos que non teñen pais. 20.000 leguas de viaxe baixo os mares (XXXIX). Mentres tanto, o mariñeiro -mudo, xordo quizáis- dispuxera a mesa, sobre a que colocara tres cubertos. Os pratos, cubertos por unha tapa de prata, foran colocados simétricamente sobre o mantel. Sentámonos á mesa. Decididamente, tiñamos que vérnolas con xente civilizada, e de non ser pola luz eléctrica que nos alagaba, puiden crerme no comedor do hotel Adelhi, en Liverpool, ou do Gran Hotel, en París. Con todo, debo dicir que faltaban por completo o pan e o viño. A auga era fresca e límpida, pero era auga, o que non foi do gusto de Ned Land. Entre os pratos que nos serviron recoñecín diversos peixes delicadamente cociñados, pero houbo outros sobre os que non puiden pronunciarme, aínda que eran excelentes, até o punto de que fose incapaz de afirmar se o seu contido pertencía ao reino vexetal ou ao animal. En canto ao servizo de mesa, era elegante e dun gusto perfecto. Cada utensilio, culler, tenedor, coitelo e prato, levaba unha letra rodeada dunha divisa, cuxo facsímile exacto helo aquí: Móbil no elemento móbil! Esta divisa aplicábase con exactitude a este aparello submarino, a condición de traducir a preposición in por en e non por sobre. A letra N era sen dúbida a inicial do nome do enigmático personaxe ao mando do submarino. Como pistas nace no mesmo ano que o autor da adiviñanza anterior, pero morreu 23 anos antes. A publicación deste e outras poemas que forman unha unidade orgánica data do ano 1857, e foi adicado a un poeta compatriota chamado Teófilo. A Asociación Galega de Axedrecistas convoca o I Premio de Microrrelatos de Xadrez rexido polas seguintes 1- Poderán participar todos os autores, sexa cal for a súa nacionalidade, con microrrelatos en Galego ou Castelán. Poderanse presentar un máximo de tres relatos inéditos por participante. 3- Os microrrelatos terán unha extensión de ENTRE 1 e 500 PALABRAS, sen incluír o título. As obras virán redactadas en formato txt, odt, word, rtf ou pdf. 4- Os microrrelatos enviaranse por correo electrónico a: relatos@agax.org, en ficheiro adxunto. No corpo da mensaxe deben aparecer os seguintes datos: nome do autor, título do relato e un currículo breve. 5- O prazo de admisión comezou o 1 de setembro de 2011 e finalizará ás 23:59 horas do 15 de novembro de 2011. 6- O xurado serán nomeado pola asociación convocante e estará composto por persoas de recoñecida solvencia a xuízo da Xunta Directiva, actuando de secretario un membro da mesma. 7- O xurado dará a coñecer o seu veredicto o día 30 de novembro de 2011. O fallo será inapelable e publicitarase seguidamente a través da web oficial, así como polo correo desde o que se remitiu o relato. 8- As obras presentadas quedarán en poder da Asociación Galega de Axedrecistas, que se reserva o dereito da súa publicación, exposición e difusión, a través do seu sitio web ou doutros colaboradores (clubs de lectura das asociacións Palaestra e Hercle), ou de calquera outro xeito, citando sempre as referencias do autor. A Sociedade Cultural e Deportiva Palaestra na súa teima por resucitar á Asociación Hercle (entidade que naceu ao tempo ca nosa) ven a darlle pulo a iniciativa dun blog de literatura en castelán que servirá, ou iso agardamos, para darlle nova vida a Hercle. O blog é accesible no novo espazo hercle.org onde colaborarán algúns dos que fan posible o Club de Lectura Brigantium. 20.000 leguas de viaxe baixo os mares (XXXVIII). Abortada definitivamente esta última tentativa, os dous descoñecidos cambiaron entre si algunhas palabras na súa lingua incomprensible e retiráronse sen tan sequera dirixirnos un deses xestos tranquilizadores que teñen curso en todos os países do mundo. A porta pechouse tras eles. -Isto é unha infamia! -exclamou Ned Land, estalando de indignación por vixésima vez-. Como! Fálaselles a estes bandidos en francés, en inglés, en alemán e en latín, e non teñen a cortesía de responder! -A miña opinión xa está feita -replicou Ned Land-. Son uns bandidos. -O meu bo Ned, ese país non está aínda indicado no mapamundi. Confeso que a nacionalidade destes dous descoñecidos é difícil de identificar. Nin ingleses, nin franceses, nin alemáns, é todo o que podemos afirmar. Con todo, eu diría que o comandante e o seu segundo naceron en baixas latitudes. Hai algo neles de meridional. Pero son españois, turcos, árabes ou hindús? Iso é algo que os seus tipos físicos non me permiten decidir. En canto á súa lingua, é absolutamente incomprensible. -Este é o inconveniente de non coñecer todas as linguas, ou a desvantaxe de que non exista unha soa -O que non serviría de nada -replicó Ned Land-. Non ven vostedes que esta xente ten unha linguaxe para eles, unha linguaxe inventada para desesperar á boa xente que pide para comer? Abrir a boca, mover a mandíbula, os dentes e os beizos non é algo que se comprende en todos os países do mundo? É que iso non quere dicir tanto en Quebec como en Pomotu, tanto en París como nas antípodas, que teño fame, que me dean para comer? 24.- A marcha do home ten o carácter xeral da do cuadrúpedo, que move as patas en cruz. Como o cabalo que trota, o home axita os seus catro membros en cruz: adianta primeiro o pé dereito, adiantará ao mesmo tempo o brazo esquerdo, ou viceversa. In memoriam: ALBERTO MARTÍ VILLARDEFRANCOS - Hai algo máis dunha semana nos deixaba un dos grandes fotógrafos coruñeses dos últimos 50 anos: Alberto Martí Villardefrancos (Santiago de Compostela 14-03... Páxina web oficial de Palaestra Morreu Domingos Merino - Ven de falecer un dos mellores xadrecistas galegos; Domingos Merino, quen ademais foi alcalde da Coruña. No seu retrato oficial na galería de alcaldes na C... CREONTE - Irmán de Iocasta, raíña de Tebas, nai e esposa de Edipo cando aparece a Esfinxe. Ás portas da cidade, prometeu a man da raíña e o propio goberno a quen a... Publicación Electrónica diaria e gratuíta de cultura e libros da Sociedade Cultural e Deportiva Palaestra, destinada á animación á lectura. Escolas de cursos de español coma lingua estranxeira en España e Ecuador. Unha das súas escolas atópase no Grove. Cursos de castelán para estudiantes, profesionais e xente de negocios. Ofrece cursos de verán para rapaces. Academia baseada nunha metodoloxía esencialmente práctica e activa, procurando a motivación do alumno. Todo tipo de cursos de inglés, francés, alemán, italiano, castelán, portugués e galego. Cursos de inglés para tódolos niveis e idades. Especial énfase no desenvolvemento da expresión oral e auditiva. Web dos alumnos da academia de inglés Opening en Pontevedra. Informa sobre as accións legais a desenvolver ante o peche do centro. Escola de Santiago que imparte cursos de linguas internacionais. Oferta formativa, condicións e posibilidade de reservar praza por mail. Clases de inglés a tódolos niveis. Preparación para os exames do Trinity College e da Universidade de Cambridge. Pola loita dos dereitos das mulleres lesbianas e bisexuais. Vigo e Pontevedra. qué boa, xa vexo que triunfou a proposta de Lupi (pero despacio non é "a modo"?), eu creo que é a máis divertida, aínda que a de María tamén me gusta... Desde Santiago dous votos para a primeira camiseta, incluso sen parte traseira. De entre todos, quedome co de Mery, é o que máis se pode adaptar a Asociación, ainda que o de Andrea esta xenial para o tema do Orgullo! Eu voto polo número 9, o de Viñas A Asociación Nós Mesmas é unha organización feminista que nace en 2008 da man dun grupo de mozas novas e que se plantexaron como obxectivo contribuir a construcción de vías alternativas de pensamento para acadar as condicións necesarias para o exercicio e pleno disfrute por parte das mulleres lesbianas, bisexuais e transexuais dos seus dereitos. Traducese nun grupo aberto e cambiante de persoas, cada unha cos seus propios criterios sobre cales son os temas que máis nos afectan, pero dende o traballo asambleario e horizontal, buscamos puntos en común, respetando as nosas diferencias. Queremos facer, crear, aportar ideas e accións para erradicar a discriminación que segue existindo contras o colectivo LGTBI, e sobre todo, as mulleres lesbianas, bisexuais e transexuais na Galiza e no mundo. Levamolo a cabo mediante accións sociais nacidas e impulsadas por as propias participantes que rachen có patriarcado e o cisheterosexismo social e nos empoderen co fin de rematar coa violencia social e institucionalizada contra as mulleres lesbianas, bisexuais e transexuais. Queremos facer, crear e aportar ideas e accións por que se non nos facemos ver e oír, segueremos sen avanzar, e queda moito camiño por percorrer!!! Marcha mundial das mulleres Galiza Marcha Mundial das Mulleres Galería de imaxes da presentación da obra "A represión franquista na comarca da Coruña" en Carral - Nomes e Voces Galería de imaxes da presentación da obra "A represión franquista na comarca da Coruña" en Carral Participantes na mesa comezando pola esquerda: Xurxo Pantaleón Cadilla, Emilio Grandío Seoane e Francisco Pillado de Edicións Laiovento. _ Autor: Proxecto Interuniversitario "Nomes e Voces" A navalla suíza Universidade de Vigo Universidade da Coruña Deputación de Lugo O día 29 no cole de Barrantes celebramos o Samaín. Pola mañá, sobre as 11:00, comemos os postres; ao rematar vimos as cabazas e cando tocou o timbre baixamos ao recreo. Antes de comer disfrutamos dun espectáculo de bruxas (que logo explicaremos) e tras comer fixemos a votación das cabazas e marchamos para casa. Con ganas de aprender naceu no colexio CEIP Barrantes de Tomiño cos nenos do 2º ciclo de primaria. Foi herdado polos alumnos de 5º e 6º e a partires deste curso seguirá crecendo dende o CEIP Belesar co grupo de 5º de Primaria. Nel amosamos as actividades que facemos na clase, no cole, as nosas noticias...pero o máis importante é que o facemos con moita ilusión. Grazas por visitarnos! AS FAMILIAS TAMÉN CONTAN Falando enténdese a xente... MOI BO INICIO DE CURSO E ATA PRONTO Transportes marítimos Vilagarcía de Arousa Etiquetas: animación á escritura, Atopa o teu libro, fomento da lectura, Formación de Usuarios Curioso vídeo sobre a importancia do papel frente as novas tecnoloxías. Dende a biblioteca xa se prepararon novos textos relacionadas coa temática do proxecto deste ano para que poidades ler na HORA DE LER. Os tres últimos tédelos aquí e tamén na páxina do proxecto. Cada 24 de outubro celebramos o DÍA DA BIBLIOTECA, unha conmemoriación que promove desde 1997 a Asociación Española de Amigos del Libro Infantil y Juvenil, co apoio do Ministerio de Cultura, editando un cartel conmemorativo e un pregón. Nesta ocasión o cartel, arriba, foi deseñado por o coñecido ilustrador e humista gráfico Andrés Rábago "El Roto" e o pregón é obra da escritura Laura Gallego. Unha fantástica historia dun lugar no que non había libros e da chegada duns libros especiais, que a modo de semente, sembraron as bibliotecas de todo o planeta... Esta celebración toma máis forza cada ano co fin de concienciar a nosa sociedade da importancia da lectura que garantiza o acceso de todos os ciudadanos á información e á cultura, especialmente entre nenos e xóvenes. Aquí tedes a súa carta. 20 DE OUTUBRO: DÍA DO COCIÑEIRO Hoxe 20 de outubro celébrase o DÍA INTERNACIONAL DO COCIÑEIRO en recoñecemento ao labor exercido polos cociñeiros que cada día queren sorprender aos seus clientes con pratos novos e novidosos. Este día xurdiu co obxectivo de render homenaxe a todos os profesionais culinarios que mediante diferentes ténicas convirten os nosos alimentos nun bo manxar. Dende a nosa biblioteca, e xa que este ano dedicaremos o noso proxecto integrado ao tema da gastronomía, queremos celebrar con todos eles este día compartindo unha chea de lecturas relacionadas coa cociña. Hoxe, venres 18 de outubro, os rapaces de 2º e 3º ciclo de Primaria, viaxamos a Santiago para ver o concerto do grupo TAC Taller Atlántido Contemporaneo coa obra: A voz das baleas para tres intérpretes enmascarados: frauta, cello e piano amplificado. Vox Ballaenae (A voz das baleas) data de 1971 e está inspirada no canto dun xibardo que o compositor norteamericano George Crumb escoitara nunha gravación. Cada un dos tres intérpretes debe levar un anteface,, co que Crumb trata de agochar o elemento humano para resaltar as forzas da natureza: a natureza deshumanizada. Os cantos da balea conviven nesta obra con sons de gaivotas, do mar e con citas do Zarathustra de Richard Strauss. A continuación visitamos a Praza de Abastos da cidade nunha visita programada dentro das actividades do noso Proxecto Integrado de este ano: PAPACONTOS, ZAMPALIBROS que xira entorno ao tema da Gastronomía e a Alimentación. Esta actividade foi deseñada dentro do programa do PROXECTO INTEGRADO deste ano titulado PAPACONTOS ZAMPALIBROS que xira entorno ao tema da gastronomía. Hoxe, 16 de outubro, celébrase o DÍA MUNDIAL DA ALIMENTACIÓN (proclamado en 1979 polos Estados membros da Organización das Nacións Unidas para a Agricultura e a Alimentación (FAO). e este ano o lema deste día é "Sistemas alimentarios sostibles para a seguridade alimentaria e a nutrición". Para celebrar este día, Rosiña preparouvos unha mostra de libros que falan sobre alimentación. Algúns deles podedes atopalos na biblioteca, outros iremolos mercando ao longo do curso e outro podedes atopalos en bibliotecas públicas e librerías. Chegounos tamén desde o CEIP DE PONZOS en Ferrol esta interesante presentación que pode ser moi interesante ver coa vosa profe na clase para logo poder falar sobre o tema. Gracias aos compañeiros do CEIP DE PONZOS por compartir con nós o seu traballo!! Selección de textos do proxecto para a Hora de Ler Como sabedes doutros anos, a biblioteca escolle e prepara unha selección de textos relacionados coa temática do proxecto que estemos traballando para ler, aprender e disfrutar na HORA DE LER. Aquí tedes o primeiro deles que nos envían desde o 1º Ciclo: titúlase "A hamburguesa que non querçia ser comida basura". É unha historia que estamos seguros de que vos vai a encantar e que da para falar de moooooitas cousas, sobre todo, de alimentación sa. Como todos os anos estamos confeccionando unha PAXINA WEB onde iremos recompilando todos os recursos que vamos atopando e que nos sexan útiles para o noso proxecto e tamén todos aqueles materiais que vaiamos elaborando. O venres chegou unha carta de Rosiña para todos as nenas e os nenos do cole!! É unha carta de benvida ao novo curso! Deixamos enton que sexa ela a que nos saúde e nos da a benvida a un novo curso e a unha nova aventura!! Presentación de "Os Megatoxos e o dragón de xade", publicado por Xerais, en Pontevedra, no Culturgal. Unha feria de industrias creativas que sorprende e agrada tanto aos visitantes como aos que participamos nela. Parabéns e ata a próxima, amigos. Cando me acontece algo semellante, o que fago e deixar ese proxecto en concreto e poñerme a facer outra cousa. Tamén aproveito para ir correr, ou facer exercicio, iso despexa a cabeza e axúdame a atopar unha solución ao bloqueo. A deputada socialista Noela Blanco presentou esta mañá unha Proposición non de Lei para instar ó goberno galego a poñer en marcha un Plan de Igualdade no emprego neste ano 2017, para “promover a inserción laboral efectiv ... O portavoz do Grupo Socialista, Abel Losada, acusou ao PP de “expropiar os servizos sociais prestados polos concellos para privatizalos e abrir oportunidades de negocio”. Logo da reunión da Xunta de Portavoces do Parlame ... Demanda á Fiscalia que faga valer as súas competencias na defensa das persoas desesperadas diante a situación de extrema pobreza e exclusión social propiciada polo PP Sestayo dixo que a Lei de taxas de Xudiciais “é unha das mais perigosas da democracia” Asegura que “o acceso a Xustiza debe ser igual para ricos e pobres” Demandou tamén unha xustiza mais transparente, e criticou a pos ... Dereitos e Liberdades, Institucional, Parlamento de Galicia Os socialistas proporán no Pleno da Cámara autonómica que o Parlamento de Galicia inste ao Goberno galego a dirixirse ao Goberno de España para que derrogue inmediatamente a Lei de Taxas Xudiciais. Tamén esixirá que, de ... A parlamentaria socialista e coordinadora da Área de Economía da Executiva do PSdeG-PSOE, Carmen Gallego, presentou unha serie de iniciativas nas que lle reclama á Xunta que tome as medidas necesarias para paralizar as e ... Consumo, Dereitos e Liberdades, Economía, Parlamento de Galicia Segundo o parlamentario socialista, Méndez Romeu, a presunta estafa afectaría a miles de mozos e mozas e ascender a máis de 150.000€ As entradas para unha ruta por tres establecementos de hostalería nocturna da Coruña v ... Trva. de Oseiro, 36 - VILARRODIS - 15141 - Arteixo (A Coruña) María Quintas lamenta que o PP rexeite no Parlamento un acordo para impulsar o emprego e limitar a contratación temporal Advirte que a Xunta pasou de investir 2.500 euros por persoa parada a tan só 648 dende a toma de p ... Os socialistas acusan á Xunta de “culpabilizar dos lumes aos gandeiros” para “buscar un cabeza de turco en lugar de solucionar o problema” “O plan de viabilidade da auditora de Sogama advirte que será necesaria unha nova suba do canon”, asegura José Luis Méndez Romeu O portavoz do PSdeG na Cámara demanda “unha solución pactada cos concellos” e lamenta “a i ... Os compañeiros de ER.GA coidamos que a formación… Rapaza alta e delgada, con pernas longas e peitos naturais, un corpo modelo cunha beleza extraordinaria, unha moza escolta española dispoñible en Valencia. Rapariga feminina e extrovertida naturalmente, cando a coñeces terás a impresión de coñecerlle a vida, xa que a súa actitude é moi social. A súa predisposición sensual e moi xeneroso, aínda que non Bisexual, acepta só encontros con homes, os seus bicos apaixonados amo desde o primeiro momento, observando a súa beleza física e cara, é un verdadeiro pracer, non é fácil para gozar dunha moza desinibida así Mozos cunha actitude moi natural. Estou Gisela, un dispoñibles Español en Valencia, eles din que eu son moi fermosa e ten un corpo perfecto, eu amo a sensualidade, pero só con señores (non estou bisex) Eu creo que pode traer unha morea de paixón e compromiso natural con alegría e bo humor , Espero ter o pracer de coñecerche personalmente, bicos de Gisela. Unha moza escolta española en Valencia. A seguinte lista indica a predisposición e actitude da escolta, para obter unha reunión con todos os detalles óptimos, é importante facernos participar nos seus desexos ao organizar unha reunión por correo electrónico, formulario ou teléfono, deste xeito a escolta pode agradar os seus desexos, por preguntas non mencionadas non dubide en contactar connosco. aclaración importante as opcións presentadas en verde significa que a priori a escolta está predisposto, pero non significa obriga, os servizos ofrecidos polo nenas son compañeiros Vip, ningunha implicación íntimo que xorde ten que ser acordado por ti e polo mozo escolta Español de Valencia. BEATRIZ, moi fermosa acompañante con actitude GFE dispoñible en Madrid, ten o seu propio departamento. A responsable socialista Patricia Vilán presentou unha serie de iniciativas parlamentarias nas que lle reclama ao goberno galego que demostre o seu compromiso con Pontevedra incluíndo Xardíns Municipais, A Estrada, 36680 Para que nun futuro sexan persoas: Deixar un espazo sempre na aula para a creación, a innovación e o deseño. As mentes creativas nacen, máis tamén se fan... A Consellería de Educación ven de publicar a listaxe definitiva de inscritos nas probas de acceso a ciclos de grao medio. Así, como a listaxe definitiva de exencións LEMBRADE QUE AS PROBAS CELEBRARANSE O 4 DE XUÑO. Espero que ademais non lle suceda o que ao meu blogue, que me pecharon os de blogger e ao final tiven que abrir con outro enderezo, aínda que afortunadamente coa maior parte dos textos. Pois se a vida tira para que non escriba aquí, xa ve que somos moitos a tirar para que o siga facendo. Esperamos que disfrutedes coa presentación “A elaboración dun libro” , que está no blog da nosa biblioteca http://crocaiodesampaio.blogspot.com , os poemas que cada semana realizades nos distintos grupos, e as diversas actividades e informacións que imos incorporando ó blog. Tódolos dias Ana ve pasar un tren, pero nunca subiu nel. Ata que un día aparece un tren moi especial, onde terá que resolver diversas adiviñas mentras vai percorrendo os cinco continentes. Porto do Son: fallado o Concurso de Declaracións de Amor O Concurso de Declaracións de Amor convocado polo Clube da Lingua e a Biblioteca xa ten gañadores, que recibiron cadanseu premio durante o festival de Entroido que se celebrou onte no instituto. Presentáronse máis de medio cento de declaracións nas modalidades de texto e de SMS e 2º e 3º da ESO foron os cursos máis activos e os maiores non se animaron nadiña. Quedou deserta a modalidade de Videodeclaracións. Vese que enfrontarse ás cámaras ten un aquel especial (cando menos a algúns porque a outros non tanto) aínda que a algunhas rapazas só lles faltou un pequeno empurrón. Séguesme gustando, e cada vez máis. no que ti eras as miñas ganas de seguir vivindo, Aquí a xente do equipo quedou coa mosca detrás da orella co alcume "O dedos" (segundo premio). Cousas nosas! Dodro, 13 de febreiro de 2010. A xente maior de Dodro, que participa nas Aulas de Educación Permanente, xa iniciou a celebración do Entroido. Durante toda a semana nos distintos grupos (Tallós, Traxeito, Bexo e Lestrobe) celebrouse esta festa tradicional compartindo os doces de elaboración propia típicos destas datas. O máis abundante foron as orellas e filloas. A concelleira de Servizos Sociais, Vitoria Rei Mariño, afirmou que "contribuimos así á recuperación e intercambio de receitas e a reforzar as redes veciñais. É un dos obxetivos que tamén cumpren estas actividades permanentes, ademais da estimulación da memoria. Este é o envellecemento activo que facemos en Dodro", e a concelleira móstrase "moi satisfeita de poder facelo posible e da participación da xente maior do concello, que todos os días nos sorprende coas súas aportacións e vitalidade". O mércores 17 de febreiro ás 15,30 horas, haberá a actuación do contacontos Celso Sanmartín no centro de día de Dodro. Esta actividade é aberta a toda a xente que queira participar, contribuíndo así a integrar as actividades do centro de día coas propias do concello, e achegar este recurso ó entorno. Deste xeito tamén queren facilitar as relacións das persoas usuarias do centro de día con outras coas que teñen pouco contacto e o coñecemento do funcionamento deste recurso. Aproveitando esta actividade e o aniversario da apertura de portas o Concello agradece o labor das profesionais que aquí traballan para facer esto posible, e o cariño e profesionalidade coa que atenden á xente maior desde fai un ano, apostando entre tod@s pola calidade dos recursos públicos no rural! Abel Losada pediu que a inversión da Axencia para a Modernización Tecnolóxica de Galicia sexa máis elevada O deputado socialista, Abel Losada, demandou hoxe na comparecencia O Concello de Tui habilita un fondo de emerxencia para os afectados pola explosión Luciano Varela, Medalla de Ouro da Irmandade Xurídica Galega pola defensa da lingua Mañá xoves, realizarase o acto inaugural do curso 2014-2015 da Escola de Gaitas da Deputación de Ourense no cal […] Antonio García Ferreras estaba a presentar Al rojo vivo, na Sexta, cando ocorreu algo inesperado. Unha das limpadoras das instalacións desde onde se emite o programa, apareceu por detrás en imaxe. Foron poucos segundos xa que a muller deuse conta de que saía en antena, pero os suficientes para converter o momento nun vídeo viral. SANTA MARÍA, ESTRELA DO DÍA (m) Prazo de presentación de instancias: 20 días naturais dende o día seguinte á publicación do anuncio da convocatoria deste proceso no Diario Oficial de Galicia. Oa! Pois moi ben, case non escoitamos nada da cabra mecánica, pero o de Fito foi movido. Rúa da Troia, Santiago de Compostela, 15782 A viceportavoz do Grupo Socialista, Carmen Gallego, criticou o Proxecto de Lei de Inclusión Social que vén de ser presentado pola Xunta por canto “chega tarde, sen acordo cos concellos nin co sector, e sen orzamentos”. E ... Documentos que acreditan a recadación de fondos entre a veciñanza para pagar o Pazo e entregarllo a Franco CC-BY-SA Praza Pública de abril a maio poemas e cancións _ envolventes as palabras e nas rúas de lisboa e parís... BLOG DA SILVA: Miña terra galega Kiko da Silva Miña terra galega Kiko da Silva Eu traballo con blog cons nen@s, dame un resultado moi bo. Podedes ollar como se pode traballar con blog tal e como estamos facendo en 1 e 2º da ESO en Ciencias: Tedes que disculpar que non sei qué carallo pasa coa lista de "comentarios dos lectores" máis recentes, á dereita do blog. Hai días que non funciona, pero non é cousa miña. Xa tentei todo para arranxalo. Moitas grazas a todos polos parabéns. Feliz ano. Logo de votar no PArlamento Galego todos os partidos BNG,PSOE e PP para levar a proposta a madrid. Chegan a Madrid e quen votou en contra o PSOE. Santiago... qué bonito. Grazas a Deus rematou a dictadura dos curas. Agora é paraíso da gastronomía nacional, da política de altura, da arquitectura perenne... e Ferrol, sempre no seu ponto de mira... ¡Grazas a ti! Sr. Pena, ¿pódoñe facer un rogo? Sería bonito (para min) que, de cando en vez, escribira no galego de Mugardos, que ten algún rasgo precioso e digno de ser conservado, coma as diversas variedades de cereixa ou de trigo do país. Eu pídoño, rógoño, suxíroño. E tamén que faga máis publicidade do software libre e do software libre en galego. Á vosa mercede han de facerñe máis caso que a min. Unha aperta. Airbus A318-112 CJ Elite de "Arabia Lúa Vermella Autoridade" SRCA ofrece servizos médicos de urxencia "medevac" en cinco rexións administrativas de Arabia Saudita en circunstancias normais ou no momento de desastres. O SRCA ofrece un servizo de acordo coas instrucións da moralidade islámica. Moita forza killer,esta tempada vai por el e por todos eses pais que nos iniciaron nisto. Moito ánimo e a intentar tirar para adiante. Unha aperta! Concerto da "Sinfónica de Galicia", a orquestra de nenos, o coro xove e os nenos cantores - Educación e Cultura - rianxo Concerto da "Sinfónica de Galicia", a orquestra de nenos, o coro xove e os nenos cantores - Educación e Cultura O domingo 10 de xuño, ás 12.00 da mañá, varias formacións da Sinfónica de Galicia ofrecen un concerto na sala Arcos Moldes do Auditorio de Rianxo. As formacións son a Orquestra de nenos, o Coro xove e os Nenos cantores. Tamén estamos nas redes sociáis de Facebook, Twitter e Youtube. Séguenos! Mestres/as do Século XXI: Pero... que pasa coa Intelixencia Emocional? Pon a proba os teus coñecementos sobre a vida de Mandela resolvendo este cuestionario. O vindeiro mércores xuntarémonos no Recanto dos Contos. O alumnado do terceiro ciclo ofrécenos a lectura dun conto relacionado co tema ao que adicamos a PAZ 2014, o Apartheid e a igualdade das razas na figura de Nelson Mandela. A través deste conto, "O Autobús de Rosa" coñeceremos outra figura importante do movemento polos dereitos civís en Estados Unidos, en especial por terse negado a ceder o asento a un branco, o seu nome: Rosa Parks . Música de cores é a proposta que fai Axuda en Acción para traballar o Día Escolar da Paz e a Non Violencia, que se celebrará o próximo 30 de xaneiro. O material pretende unir a toda a Comunidade Educativa (docentes, alumnado, persoal non docente e familias) a través dunha reflexión sobre as barreiras que nós mesmos levantamos para protexernos do medo, e que provocan aínda máis medo e intolerancia. Ademais esta actividade ten como obxectivo infundir no alumnado a necesidade de comprender o por que das cousas e buscar formas de vencer eses medos en vez de evitalos, así como construír un mundo máis xusto mediante a promoción do diálogo. Gañadores concurso de debuxo: "O Castelo de Andrade". A continuación, a reportaxe fotográfica da entrega de premios, e os debuxos gañadores. Desde aquí, desexámoslles un BO NADAL aos colaboradores de Biblioteca, e o noso agradecemento pola súa labor. Celebración de San Patricio en Pontevedra , facendo un resumo da súa historia, e a súa conexión e paralelismo con Galicia. o blog de xesús lópez: MELILLA, CEUTA E MARROCOS Os nenos e as nenas de 3 anos A fixeron unha bonita historia sobre unha princesa e un pirata. Primeira edición de enduro que se celebra en Burela a cal discurre por 4 circuitos abertos todo o ano no Monte Castelo Créditos da imaxe: Hubble Legacy Archive, NASA, ESA – Procesado: Judy Schmidt Explicación: se visitas HH 24, non vaias preto do chorro do feixe de partículas. Este aviso dunha posible viaxe futura podería facerse porque o potente chorro probablemente conteña electróns e protóns movéndose a centos de quilómetros por segundo. A fotografía superior foi tirada polo Telescopio Espacial Hubble en luz infravermella co fin de comprender mellor as turbulentas rexións de formación estelar coñecidas coma Young Stellar Objects (YSOs ou Obxectos Estelares Novos). A miúdo, cando se forma unha estrela, un disco de gas e po arrodea ao YSO provocando a aparición duns potentes chorros centrais. Neste caso, os poderosos chorros están a crear en cadanseu extremo, o obxecto Herbig-Haro object 24 (HH 24), mentres baten no gas interestelar que os rodean. Toda a rexión de formación estelar atópase a uns 1.500 anos luz de distancia no no completo de nubes moleculares Orión B. Debido á súa rareza, estímase que os chorros coma os que están a formar HH 24 duran só uns poucos milleiros de anos. Onte publicóuse na intranet xudicial, a Resolución do 12 de febreiro de 2014 pola que se ditan instrucións relativas ao uso da tarxeta de identificación persoal, ao control do cumprimento da xornada e horarios de traballo e máis a tramitación das solicitudes de vacacións, permisos e licenzas para o persoal ao Servizo da Administración de xustiza en Galicia. Esta resolución entra en vigor a partir do día seguinte ao da súa publicación nesta intranet xudicial (07.03.2014), agás as previsións relativas á sinatura electrónica da tramitación das incidencias, que entrarán en vigor o día 15.04.2014, data na que estarán listas as modificacións da aplicación informática para a súa xestión. A partir desta última data non se poderán enviar as incidencias nin solicitar os permisos por fax, terá que facerse a través do OPAX e con certificado dixital. Unha vez máis e como vén sendo habitual a Dirección Xeral de Xustiza fai recortes, esta vez na bolsa de horas xa que o horario máximo que se pode acumular á mesma é de vinte e dúas horas e media anuais que se poderán compensar cun día libre por cada sete horas e media acumuladas (máximo tres días ao ano) ou ben solicitando redución do horario flexible mensual sempre ata o total da bolsa de horas. Continuaremos presionando e esixindo para volver a situación anterior e eliminar o límite de horas, non se xustifica este recorte xeneralizado baixo a escusa do incumprimento duns poucos. Xogo para reforzar a lectura. Pulsa a imaxe: Outro ano máis o último día de clase celebramos en infantil unha gran merenda. Este ano coma novidade celebramos tamén uns xogos con auga que viñeron de maravilla tendo en conta a calor que fixo. Pasámalo en grande!! Durante todo o curso, estivemos traballando na biblioteca con este proxecto iniciado a ano pasado. Os nenos de 5 anos de Infantil foron agora os que lle leron os contos aos de 6º, os seus padriños. Antes, viñan lendo os maiores aos máis pequenos pero agora que xa saben ler, satisfacíalles máis facer ó outro xeito. O Consello Nacional do BNG avalou este sábado a folla de ruta para concorrer ás eleccións xerais nunha candidatura de país que renuncie as siglas. A organización frontista respaldou de forma “case unánime” crear unha candidatura con personalidade xurídica propia que defenda “os intereses de Galiza como nación”, segundo avanzou aos medios o portavoz nacional, Xavier Vence. A proposta do Bloque pasa por impulsar unha Candidatura Nacional Galega de Unidade -enunciada xusto con esa nomenclatura- que foi debatida durante estes días no proceso de asembleas abertas. Acerca de posíbeis pactos no resto de Deputacións, o Consello Nacional fixou as liñas programáticas para negociar a formación de gobernos. A organización frontista esixirá unha reforma en profundidade dos entes provincias para facelos máis transparentes e democráticos, reducindo o “presidencialismo” actual. Vence asegurou que o BNG aspira a ter a “visibilización que lle corresponde” nas institucións provinciais. “O BNG ten que ter un papel protagonista nalgunha das tres Deputacións”, manifestou preguntado sobre a posibilidade de presidir a institución na Coruña. Vence considerou que os pactos de goberno deben ter un compromiso de “velar pola limpeza da xestión feita no pasado e levantar todos aqueles casos de mal uso e eventual corrupción”. Porén, recordou que o BNG aspira á “desaparición” das Deputacións e aposta pola transferencia de competencias. Sobre a decisión de non apoiar o socialista Manuel Martínez para presidir a Deputación de Lugo, Vence pediu ao PSOE que propoña outro candidato que “reúna todos os requisitos” que demanda o BNG e que eran previamente coñecidos”. O portavoz nacional do Bloque apelou á responsabilidade dos socialistas para acadar un acordo en Lugo. “Cremos que non se pode propor un candidato que neste momento ten unha imputación”, sinalou. Ademais, o portavoz do BNG criticou as negociacións entre PP e PSOE para renovar institucións como o Valedor do Pobo e o Consello de Contas. Un pacto que onte ficou roto. Vence apuntou que foi “un acordo de tapadillo, fóra do Parlamento”, polo que pedirán que sexa levado á Cámara para ser debatido por todos os grupos. Xogo de suxerencias. granell e a arquitectura. Ver o Campo de Vilar de Astrés nun mapa máis grande Abril, 2017 _ Concello do Pereiro de Aguiar Comisións de Asistencia Xurídica Gratuíta – Consello da Avogací­a Galega As Comisións de Asistencia Xurídica Gratuíta son organismos dependentes da Xunta de Galicia, competentes para o recoñecemento do dereito aos solicitantes. COMISIÓN DE ASISTENCIA XURÍDICA GRATUÍTA DA CORUÑA O LUNS FESTEXAMOS O DÍA DA PAZ, XUNTO CON TODO O COLE: - ALGÚNS REPRESENTANTES DE CADA CLASE OU NIVEL LERON UN PEQUENO MANIFESTO POLA PAZ. ETRAD. Escola Municipal de Vigo de Música Folk e Tradicional: A e-Trad e a Orquestra SondeSeu acadan un dos 8 proxectos españois para o programa europeo Cultura 2007-2013. A e-Trad e a Orquestra SondeSeu acadan un dos 8 proxectos españois para o programa europeo Cultura 2007-2013. O proxecto, de 2 anos de duración, consiste na creación e consolidación da Rede Europea de Orquestras Folk, (ENFO), na que participarán nunha primeira fase a Sibelius Academy de Helsinki e a Orquestra Tradalp de Turín. Máis detalles, clica no título. Goberno e Xunta cofinanciarán a rehabilitación de bens de interese cultural do Camiño de Santiago Camiño do Norte Cando, como e desde onde A Xunta de Galicia segue traballando no Camiño de Santiago coa celebración do próximo Ano Santo 2021 no punto de mira. Este foi precisamente un dos temas tratados hoxe entre o presidente Alberto Núñez Feijóo e o ministro de Educación, Cultura e Deporte, que se reuniron este luns en Madrid con motivo dunha rolda ministerial. Ambos os mandatarios puxeron sobre a mesa un plan de actuación conxunta entre ambas as institucións para a rehabilitación de Bens de Interese Cultural das diferentes rutas do Camiño de Santiago, co obxectivo de traballar man a man de fronte ao próximo Ano Santo 2021. Para vivir o camiño debes estar rexistrado e/ou logueado. Dá o primeiro paso e empeza a túa historia! Camiño de Fisterra-Muxía Ruta do Mar de Arousa e río Ulla Preparando a túa mochila para o Camiño: A regra do 10% As lendas do Camiño de Santiago máis coñecidas O Camiño de Santiago en bicicleta, expuxérascho? Non todo é camiñar, o Camiño de Santiago tamén ofrece actividades de lecer © Copyright LA VOZ DE GALICIA S.A. Polígono de Sabón, Arteixo, A Coruña (ESPAÑA) Inscrita no Rexistro Mercantil da Coruña no Tomo 2438 do Arquivo, Sección Xeral, aos folios 91 e seguintes, folla C-2141. CIF: A-15000649 Utilizamos cookies propias e de terceiros para mellorar os nosos servizos, manter a sesión e personalizar a experiencia do usuario, así como para obter estatísticas anónimas de uso da web. Se continua navegando consideramos que acepta o seu uso. Pode obter máis información aquí A hora de verán é un encanto parte da existencia dun estudante. Ningunha dúbida sobre iso. Comeza a esquecer-se sobre a propia realidade da escola, relaxarse ​​un pouco, obter o seu bronce en, consumir bebidas frutados de cocos, e reconectar coa súa familia e amigos da cidade natal. Todo soa moi grande de feito. Excepto por un pequeno detalle ... se sente incompleto. Vostede é como un cono sen o sorbete. Como pizza sen queixo, como Miley Cyrus sen unha bola de demolición, Bonnie un solitario sen o seu Clyde. Eu non estou falando de ser separada do seu irmán xemelgo; Estoume referindo ao tempo difícil nunha relación coñecido como "separación de longa distancia". Despois de pasar oito meses marabillosos na escola co seu amante, que ambos teñen que volver aos seus Steads casa e aprender as cordas de estar separado, mantendo aquela faísca especial. Non é ningunha sorpresa que só os que se dedican á súa relación vai facelo durar. Espírito. Heck iso vale para relacións íntimos distancia moi. Non ser capaz de ver un ao outro nunha base diaria esixe constante e un elevado sentido de entusiasmo e duradeira lealdade de ambos os dous lados. Tire proveito de todo o gran tecnoloxía, dispositivos e aparellos. Vivimos nun mundo dixital de ordenadores, teléfonos móbiles e tecnoloxía ubicua. De volta ao día que custou unha fortuna só para chamar a alguén no teléfono ... hoxe en día podemos Skype con calquera persoa no mundo para absolutamente libre. Temos máis fácil, de xeito que realmente non debe ser escusa. A tecnoloxía é unha gran ferramenta para usar, se se trata dunha conversa de mensaxes de texto continuo, falando do teléfono, un dos numerosos medios de comunicación social ou por Skype. Usalo e usalo moitas veces,. Distancia entre vostede e os seus outros significativos crea oportunidades para mostrar un pouco de creatividade e enxeño. Use papel real e unha pluma real e enviar unha carta á moda antiga, sorprender o seu amante con flores entregadas á súa casa (refírense ao número 2 e pedidos en liña a partir dunha tenda de flores) ou facer a visita sorpresa clásico, se é posible. Introduza o seu pensamento sobre a tapa e amosar algún verdadeira orixinalidade. Porque vai estar separados por tanto tempo, se conseguir entrar nunha visita e ir nalgunhas aventuras que será, sen dúbida, super especial. Eu non estou dicindo que vai ser como aquela escena romántica na choiva do Notebook, pero vai ser moi preto. Ya pode ser difícil ás veces e vai querer enrolar-se en posición fetal e choramingar (Eu estiven alí- ningunha vergoña) pero lembre que a distancia é secretaría saudable. Ser ademais do seu compañeiro vai axudar a valorar o seu tempo xuntos máis e vai ter que se acostumar con iso, máis cedo ou máis tarde. Entón é mellor se comezar a practicar agora dereita? Deixe estas cinco consellos actuar como o seu gurú do amor para os meses de verán e vai estar ben. Probablemente vai ser solicitado un millón de veces ", onde é a súa outra metade?"E" aínda está comprometido non-sei-o-nome?"Pero agora pode confia responder" Estou en constante comunicación con el / ela e están actualmente na súa casa "e" yes, Vostede apostou que eu son ". 5 Consellos prácticas para atraer a muller dos seus soños O líder sitio de mozo en liña creado exclusivamente para os amantes do mascota. Se está á procura dun compañeiro para a vida, correo para o seu animal de estimación ou só alguén para saír con, Aquí vai ser capaz de atopar o que está a buscar - pet amantes como. Categorías Seleccionar categoría Castellano (39) Desde mi trinchera (4) El vicio de escribir (3) Publicaciones (17) Referencias (5) English (3) Galego (1.390) A voo de tecla (128) Actos (18) Descargas (4) Desde a trincheira (18) Entrevistas (10) Eventos (27) Galaxia (blog) (5) Hemeroteca (1.140) A voapluma (Diario de Ferrol) (781) A voo de tecla (LVG) (197) Caderno da vida (LVG) (100) Caderno de viaxe (LVG) (47) Opinión (LVG) (1) Place du Luxembourg (ECO) (13) Noticias (17) Novidades editoriais (7) O futuro sempre é novo (4) Publicacións (14) Referencias (18) Português (28) Palavra comum (22) Sen clasificar (25) Sociedade (2) Uncategorised (997) Vídeos (12) Xornalismo (7) Conversa cun irlandés do norte, católico, sobre o mapa dos Estados membros da Unión Europea despois de 2017. Véxase que as Illas Británicas son dúas, a Gran Bretaña e a Irlanda. Na maior delas teñen entidade política Escocia, Gales e Inglaterra (Cornualles é unha anécdota). Na menor están a República … A televisión naceu para “enganar” o ollo como o cinema do seu momento: en branco e negro, e en dúas dimensións. Cando as películas ofreceron sensación de cor os técnicos inventaron a codificación da tricromía para a pequena pantalla, que permitiu manter a competencia coa grande. A televisión a cores … «El evangelio de la República» é un opúsculo editado en 1932, con subtítulo a indicar as intencións dos seus redactores, todos eles deputados a Cortes constituíntes: La Constitución de la Segunda República Española comentada para niños. Foi reeditado en 2011, coidadosamente, e lelo vén sendo un melancólico pracer, o de … Anúnciase a entrada de dous novos Estados na Unión Europea, ambos con idiomas de importante base social, o romeno e o búlgaro. Cada idioma que entra na UE supón, como mínimo, uns sesenta tradutores máis no Parlamento, alén dos intérpretes. O curioso é que linguas coma maltesa e a irlandesa, … Coa vaga de incendios do 2006, os incendiarios fixeron o ben de incitaren un pobo enteiro a pensar e expor os seus pensamentos. Repasando páxinas de Opinión e Cartas ao Director de La Voz de Galicia, vese logo como a cidadanía preparou o terreo ao Executivo, ao Parlamento e á … O taxista é un home na flor da vida e disposto a falar co cliente. O tema non se fai esperar: o conflito entre a profesión tradicional e as novas formas de transporte en coche compartido. Atravesando a linda Marineda en belo día de verán, con letreiros de «San Juan … Recentemente La Voz de Galicia publicaba unhas cartas ao director que xogaban cos neoloxismos “galescolas” e “inglescolas”. Malia as súas diferenzas, o intervenientes tiñan razón en conxunto: o galego xustifícase por si mesmo e o inglés é a lingua franca do mundo. Só faltou o portugués na discusión, no momento … A referencia horaria mundial é o meridiano de lonxitude xeográfica 0, que pasa pola vila inglesa de Greenwich. Na Península Ibérica ese meridiano atravesa Castellón. Ao Leste del o territorio inglés esténdese aínda 2 graos. O territorio español chega un pouco alén pois Xirona anda polos 3 graos de lonxitude … Dirección: C/ LIÑARES-LAGARTÓNS, S/N Recolleremos fotos, anécdotas, novas, curiosidades... relacionadas co IES Praia de Barraña - Boiro, a primeira promoción, o seu alumnado e profesorado con motivo dos 25 anos de historia. E tamén outro tipo de artigos que poidan interesar aos lectores do blog. Contamos con vós. TRASLADO DO MOSTEIRO Á VILA DE NOIA, 1.ª PARTE, por Ramón Laíño Levantado o mosteiro iniçial no ano 1396, na aldea de Mosteiro, parroquia de Arghalo, proçédese á súa venda e traslado á vila de Noia, despois de 126 anos de existençia. No século XIV, concretamente no ano 1522, aséntase nun lughar denominado Aghra das Viñas, situado fóra das murallas. Edifícase así o novo convento xunto á fonte de Fóra da Vila e do acueducto ou levada de aghua pertos da capela de San Roque (1518-1887), daquela en construcçión. Iniçialmente edificado en madeira, co paso dos séculos os eidos do convento comprendían campos, hortas, viñas e arboreda. A partir de 1522, érghuese a capela maior da súa nova ighrexa da que son benefactores os marqueses de Vilagharçía. O claustro, sen embargho, fíxose de novo no seu actual sitio, en Noia. En 1835, o edifiçio deixou de ser un convento e pasouse a utiliçar primeiro como escola e logho como cárçere. Ese pode ser unha das causas polas que estivo abandoado. No ano 1714 o coñeçído como Campo de San Françisco, pasou a ser o lughar da celebraçión secular da Feira de Noia. A actual confighuraçión proçede da reforma dos anos 1940 e 1950. Ten planta en forma de L e vai con tellado a dúas aghuas. Foron enghadidos na súa estrutura varios arcos oxivais proçedentes de distintas edificaçións derrubadas, como o que estaba no Hospital do Espíritu Santo de Afora, hoxe na entrada da sala de plenos. Na fachada ten un pórtico protexendo a porta prinçipal, a cal remata e almeas e co escudo no medio das dúas xanelas. As xanelas teñen a mesma simetría no primeiro e seghundo andar, e nas desta última, están rematadas en arco. Ten un balcón corrido ao longo na parte esquerda do edifiçio que complementa tódalas partes. Despois de rematada a restauraçión do claustro, a peças arqueolóxicas que se atoparon, están expostas nos seus corredores. Con esto, recuperou todo o seu esplendor e a súa riqueça artística e patrimonial. Ademáis, consolidou as súas estruturas. e sur, na parte do convento, que era a máis deteriorada. Vemos a man esquerda, fustes expostos nunha mesa, e ancorados á parede. "Estes fustes puderon formar parte dun retablo pétreo semellante ao de Capela da Alba da ighrexa da Pobra do Caramiñal. Os fustes dos extremos posúen estrías verticais e apareçen divididos en dúas partes por medio dunha moldura da que naçen catro follas simétricas, dúas a dúas. Non se corresponden coa arquitectura françiscana do século XVI, polo que é probable que fosen reutiliçados e, por tanto, proçedan doutro edifiçio ou fábrica máis antigha." " Trátase daa porta máis monumental conservada nestre claustro. Denominada tamén como Porta Proçesional, a súa situaçión indica que sería o arco de acçeso á escalinata que conduçiría ao andar suuperior do convento. Existen exemplos semellantes no mosteiro de Samos (Lugho) e no mosteiro de Poio (Pontevedra). As esquinas das pilastras están traballadas cun boçel que non chega a tocar o arrinque do capitel. Dado que se trata dun motivo decorativo pouco común no século XVI haberá que pensar nun retoque efectuado no século XVIII, coinçidindo coa realizaçión do corpo da ighrexa e a decoraçión plástica do barroco de placas. Fondo do corredor da conexión leste-sur. A exclaustraçión ditada polas leis desamortiçadoras de 1835, decretaron a expulsión da conghreghaçión françiscana deste convento. Daquela, as dependençias conventuais foron destinadas a diversos usos (escola e arquivo en 1836, e cárçere do partido xudiçial até 1931). En 1905 a conghreghaçión reghresaría a Noia da man dos françiscano do convento de Louro (Muros), e en 1913, dado o estado ruinoso do edifiçio, constrúese para eles unha nova residençia, no sector leste. Desde 1951 o corpo da fachada prinçipal do convento (antigha residençia conventual) acolle a Casa Consistorial, reformada logho entre 1972 e 1975. En 1981 trasládase a este lughar a porta do hospital medieval do Espírito Santo de Fora (s. XV) demolido nese momento. En 1989-90 proçédese ao derrubo do vello convento, e de parte da nova sancristía, para façer unha nova construcçión. No ano 2009 ten lughar a rehabilitaçión arquitectónica dos sectores sur e leste do claustro desocupados e arruinados. Simultáneamente efectúase unha intervençión arqueolóxica no seu subsolo, así como a lectura de paramentos de cara a revelar a súa xenealoxía construtiva. Foron así documentados dous arcos de descargha, vanos e portas çeghadas e 93 anacos cerámicos: cerámica común Baixo Medieval (s. XII-XIV), louça de Valençia (s. XIV), de Talavera (s. XVI-XVII), de Triana (Sevilla s. XVI), porçelana de La Cartuja e Sarghadelos (s. XVIII-XIX) e cerámica vidrada característica da olaría popular ghalegha de Buño e Barro (Noia) do século XVIII-XIX. Identificouse tamén unha moeda portughuesa, un “ceitil” de cobre do s. XV. Moeda de troco chamada “dos probes” -acuñada polo rei Afonso V logho da conquista de Ceuta-. Os diferentes lados das columnas. Coas partes reformadas do piso superior, tamén. Encamiñámonos para saír, e antes da entrada prinçipal, vemos unha porta que da ao local de Informaçión e Rexistro. Na parte superior ten un escudo. imos bordeando todo o conxunto arquitectónico. ata ver unhas escaleiras que van dar ao interior do convento. E cheghamos á parte de atrás desta aghrupaçión de edificaçións, no cal se ve un portal de saída para vehículos. Animación feita por alumnos de 4º da ESO do IES Praia de Barraña Fotos da Cea da 1ª Promoción do Instituto Categorías Seleccionar categoría Castellano (39) Desde mi trinchera (4) El vicio de escribir (3) Publicaciones (17) Referencias (5) English (3) Galego (1.390) A voo de tecla (128) Actos (18) Descargas (4) Desde a trincheira (18) Entrevistas (10) Eventos (27) Galaxia (blog) (5) Hemeroteca (1.140) A voapluma (Diario de Ferrol) (781) A voo de tecla (LVG) (197) Caderno da vida (LVG) (100) Caderno de viaxe (LVG) (47) Opinión (LVG) (1) Place du Luxembourg (ECO) (13) Noticias (17) Novidades editoriais (7) O futuro sempre é novo (4) Publicacións (14) Referencias (18) Português (28) Palavra comum (22) Sen clasificar (25) Sociedade (2) Uncategorised (997) Vídeos (12) Xornalismo (7) Mes de agosto, campus de Elviña a pouco gas. Só fica aberta unha cafetaría e nela conflúen os que aínda non foron de vacacións. Sobre un café xúntanse tres homes de formación distinta, no Dereito, na Economía e na Telemática. Axiña a conversa xira arredor dunha vella cantilena: fondos para a investigación e diferenzas entre países ao investigaren, e ao colocaren na industria os resultados da investigación. Os tres rexoubantes, alén de diferenzas de formación, téñenas de crenza: un é numerario do Opus Dei, outro, católico de base e o terceiro, ateo. Mais todos son «papistas de nación» e veñen coincidir logo en que hai dúas Europas (con réplicas americanas). Velaí a dos católicos do sur, atrasada nos eidos da ciencia e a tecnoloxía, e a dos protestantes do norte, punteira neles. Tamén existe unha «zona de transición», a dos erasmistas (franceses e flamengos sobre todo) que enfrontan os luteranos a cotío. E un dato máis: nos países avanzados hai moito que os pastores se forman en Teoloxía nas universidades, a carón dos científicos; non pechados en seminarios. ¿A relixión condiciona a produción científico-tecnolóxica, ou é a moral derivada da relixión a que o fai? ¿Crenza ou xeito de vivir? Bo asunto a tocar no campus… O café remata con proposta: a dun debate universitario ao respecto. Xavier Alcalá é un recoñecido escritor en lingua galega cunha parte relevante da súa obra traducida a castelán. A voo de tecla / Ciencia / La Voz de Galicia / Relixión / Relixión e ciencia Editoras e librarías de Santiago únense para celebrar a primeira Semana do Libro de Compostela. Poderedes gozar dos libros e das actividades nunha carpa instalada na Praza da Quintana. Na SELIC hai unha programación específica para os máis pequenos. Concertos, contacontos e obradoiros relacionados coas novas propostas editoriais para nenos e nenas, ademais dun espazo de animación infantil. Aquí vos conto o programa para estes días destinado aos nenos e nenas, pero podedes consultar o programa completo AQUÍ. Animación infantil _ Do 5 ao 9 de xuño _ de 17 a 19 horas_ Espazo de animación infantil con actividades lúdicas conducidas por unha monitora Terra de libros. Os participantes recrean contos a partir de personaxes do mundo dos libros. Cada sesión é independente. Dirixido a maiores de 5 anos 7, 8, 9 e 10 de xuño _ de 17.30 a 19h _ ***punto de encontro na entrada do Museo das Peregrinacións e de Santiago ás 17.20h Obradoiro de iniciación á Regueifa para crianzas Aon Séchu Sende ea colaboración do Clube de Regueifa da Escola de Ensino Galego Semente. Para nenos e nenas de 4 a 10 anos 11 de xuño _ 17h _ Praza das Praterías do 5 ao 8 de xuño _ de 16 a 22h Casa do concello Camiño de Santiago Cruceiros e petos de ánimas O Concello de Salceda contratará, ao longo deste ano 2017, un total de 13 veciñas e veciños en situación de desemprego ao abeiro do Plan Concellos da Deputación de Pontevedra. Garantindo a total transparencia e igualdade de oportunidades en todo o proceso, o Executivo Local fixo públicos os códigos das contratacións xa que, para poder acceder a un dos postos de traballo, as e os interesados terán que estar inscritos na Oficina de Emprego do Porriño co correspondente código do posto ao que queiran acceder. As prazas que se ofertan, co seu correspondente código, son as de 1 animador/a sociocultural (37 15 10 38), 1 orientador/a profesional para a inserción (26 24 10 23), 2 albaneis (72 21 10 15), 3 persoal de limpeza ou limpador/a en xeral (92 10 10 50), 2 podador/a e/ou motoserrista profesional (64 10 140 31), 1 condutor de camión en xeral (84 32 10 42), 1 empregado/a administrativo/a en xeral e técnico/a administrativo/a en xeral (36 13 10 39). Segundo o previsto, os contratos irán dende o 1 de marzo ata o 31 de decembro de 2017. A Concelleira de Formación e Emprego e primeira tenente de alcalde do Concello de Salceda, Loli Castiñeira, sinalaba a importancia desta nova quenda de contratacións “que contribuirán a paliar a dura situación que viven moitos dos nosos veciños e veciñas que están en situación de desemprego”. O Centro de Educación Infantil Manus colabora co Programa de Alimentos de Salceda Salceda de Caselas prepara o Entroido máis importante da Comarca Venres 25 de marzo RELATORIO INAUGURAL “Marco de oportunidades para o desenvolvemento local dos territorios e poboación” Ponente da mesa. “A Rede de Axentes de emprego e desenvolvemento local de Galicia. Incidencia e repercusión en Galicia” MANUEL MUÍÑO ESPASANDÍN Ponente da mesa “A Rede de Axentes de emprego e desenvolvemento local de Galicia. Incidencia e repercusión no territorio” Alcalde do Concello de Zas (A Coruña) e presidente do Grupo de Desenvolvemento Rural (GDR) Costa da Morte Propietaria da empresa Casa de Turismo Rural Xanela da Lúa de Carnota (A Coruña) Relator da Mesa “Situación Laboral dos Axentes de Desenvolvemento Local de Galicia” Federación Servizos á cidadanía de Comisións Obreiras CCOO?Sindicalista de ampla experiencia nas distintas administracións públicas, en especial na Administración local?Imparte formación na Deputación Provincial de A Coruña e na Universidade de Vigo Licenciado en Socioloxía pola UDC. Investigador universitario entre 2002 e 2006, especializado en temas de Desenvolvemento Local; no ano 2006 participou no proxecto “Situación e perspectivas do Desenvolvemento Local en Galicia”. Dende 2007 é Director Técnico da empresa Edesga (Emp. de Estudos Sociais de Galicia), especializada en estudos sociais e municipais. EDESGA. www.edesga.com Ponencia: orzamentos participativos. A experiencia do concello de Ferrol (A Coruña)” Concelleiro delegado de Participación cidadá e Deportes do concello de Ferrol.?Forma parte da executiva do PSOE de Ferrol onde exerce como secretario de Participación cidadá e zona rural. En 1997 afiliase ao sindicato UXT e sete anos máis tarde, no 2004, faino ao PSOE de Ferrol onde formou parte da executiva local desempeñando o cargo de secretaría de Asuntos Sociais. Asesora de participación cidadá do concello de Ferrol?Dende 2007 é asesora en Participación cidadá no concello de Ferrol. Foi consultara autónoma, técnica en xestión de proxectos e axente de desenvolvemento local en diversas administración (concellos de Neda, Mugardos, Mancomunidade de Concellos da comarca de Ferrol) e empresas dedicadas á consultoría institucional 8Devalar Consultoría Europea, Proxectos Consultoría SL, EOSA Consultores) Ponencia: Axendas 21 e participación cidadá. A experiencia do concello de San Sadurnino (A Coruña)” Axente de emprego e desenvolvemento Local do Concello de San Sadurnino?Presidente do Colexio de Xeografos de Galicia. Profesor da Universidade da Coruña. Departamento de Socioloxía e Ciencias Políticas e da Administración. Contratada predoutoral da Universidade da Coruña. Departamento de Socioloxía e Ciencias Políticas e da Administración. Licenciada en Ciencias políticas e da Administración pola Universidade de Santiago de Compostela conta entre a súa formación complementaria co Máster en Dirección de Sistemas de Xestión da Calidade da UOC e coa certificación IRCA como Auditora Xefa para a certificación de sistemas de xestión de calidade. Na actualidade é titora do Magíster de Evaluación de Programas y Políticas Públicas, da Universidade Complutense de Madrid. Conta con ampla experiencia no sector da consultaría, concretamente no deseño e desenvolvemento de proxectos vinculados ás Áreas de Benestar social e Avaliacións de políticas públicas Obradoiro “As TIC´sao servizo de empresas e axentes de emprego e desenvolvemento” Pertence á área de Xestión da innovación do Instituto Tecnoloxico de Galicia (ITG) Fundación privada constituída en 1991 na Coruña. Certificada no seu sistema de calidade e I+D+i, está especializada na prestacións de solución profesionais no ámbito da sostenibilidade, a eficiencia enerxética e as novas tecnoloxías para empresas e profesionais Director do Observatorio da Política China, un proxecto coauspiciado pola Casa Asia e o Instituto Galego de Análise e Documentación Internacional (IGADI). Xulio Ríos tamén é Coordinador da Rede Iberoamericana de Sinoloxía, Asesor da Casa Asia e Profesor do Instituto de Altos Estudos Universitarios. Colabora con numerosos medios de comunicación e revistas especializadas yeas súas obras máis recentes son Política exterior de China (Bellaterra, 2005) e Taiwán, o problema de China (La Catarata, 2005). Profesor titular de Xeografía da USC. Concelleiro de Urbanismo e Desenvolvemento Local de Lalín. Presidente GDR “Terras de Leza”. Deputado do Parlamento de Galicia (Voceiro do PP de G en materia de urbanismo e ordenación do territorio. UGACOTA: A Unión de Cooperativas de Traballo Asociado UGACOTA é unha entidade sen ánimo de lucro formada por cooperativas de traballo asociado que realizan distintas actividades Centro de Desenvolvemento Cooperativo de Verín: Trátase dun centro que ofrece unhas instalaciónsmodernas e multifuncionais ao servizo dos cooperativistas, emprendedores, axentes dinamizadores e público en xeral. EnxeneiroTecnico de Montes. Vicepresidente da Asociación de empresas de servizos forestais de Galicia Profesor de Análise Xeográfica Rexional na USC Director do Departamento de Xeografía Jose en Opina sobre as oportunidades e a innovación no desenvolvemento local adlonxe en OPINA sobre a mesa: Situación laboral dos axentes de emprego e desenvolvemento local de Galicia adlonxe en OPINA sobre a mesa: Rede de axentes de emprego e desenvolvemento local de Galicia DEPUTACIÓN da CORUÑA Concello de Carnota Concello de Corcubión Concello de Vimianzo Recolleremos fotos, anécdotas, novas, curiosidades... relacionadas co IES Praia de Barraña - Boiro, a primeira promoción, o seu alumnado e profesorado con motivo dos 25 anos de historia. E tamén outro tipo de artigos que poidan interesar aos lectores do blog. Contamos con vós. A pataca que en diversos sítios chaman baloca (parroquia de Nebra, aldea de Calo, O Son), xunto co millo e o viño son os produtos mais destacados e salientables do noso entorno. Os dous primeiros viñeron da América no século XVI. A pataca veu substituir á castaña (conoçida como pan de madeira), pois esta última usábase como inghrediente nas comidas. 2.º Picar ou cortar as patacas en cachos. Cada um destes anacos despois de cortados, non se estonan (non se lle saca a tona), e debe ter como mínimo un ollo. É bo que no ollo lle teña saído sinal do ghomo. Se as patacas da semente son pequenas, entón bótanse enteiras, xa non fai falta cortalas. No suposto de que o ghomo sexa moi longo ou extenso, non se aconsella botar a pataca (sementala), posto que cando toque sachalas, vai ser difícil saber onde está, e podemos estraghala, ou cortala co sacho. 5.º Poñer as patacas. En terreos pequenos non compensaba meter o ghando, e o arado, xa que non se remexían (desenvolvían) ben. Noutros casos onde sí había sitio, seghuían co leghón porque non dispuñan de animais de tiro na casa. Polo que se refire ao estercado das leiras, ou doutro tipo de herdades, vale calquera esterco independemente da súa orixe. De tódolos xeitos, di alghunha persoa maior que para botar o çebolo é mellor o esterco de porco que o de vaca. - do ghando (vacas), de bestas, dos porcos, ghaliñas, ovellas, coellos, ... - a borralla é un extra que de habela, podemos espallala por riba do terreo para axudar, pero soa non basta. Pouco a pouco na aldea, a prinçipios da década dos setenta foron apareçendo os primeiros tractores que afondaban mais os reghos. Eran de pequeno tamaño, adaptados ás medidas fragmentadas das nosas propiedades. A marca Gherla bótana no primeiro ano, pero no seghundo xa non naçe, e hai que comprar a semente de novo por ser mais rentable. Todas estas variedades, en xeral, teñen um bo sabor. Por características físicas e visuais das patacas, podemos destacar alghunhas diferençias. Por exemplo a caste Gherla é amarela e as restantes son brancas. A clase Baracca é fariñenta e desfaise antes cás outras. Despois dun tempo de ter postas as patacas da semente, e denantes do xurdimento da planta fóra da terra, é momento de botarlle mineral de nitramón para axudar na súa medra e alimento. Sácase un pouco do saco coas mesmas mans, con ou sen luvas, e bótase para un caldeiro. Logho, vaise espallando coa man por todos os cuadrantes da leira, ... Cando xa naçeron, e están visibles, sáchanse cun sacho, e de paso móndanse as herbas para evitarlle competidores daniños. Dependendo do tempo e o estado das plantas das patacas, solfátanse polo menos unha ves na tempada para frear as pestes e bichos. E cada pouco tempo van medrando, ata cando chegue o momento de que estean loghradas. Nos nosos lughares, as patacas "apañábanse á lighoña". Este era o xeito máis estendido, e fiable para non quedar tapadas debaixo da terra. Alén diso, os nosos maiores teñen ouvido que por "ahí adiante" noutras terras, tense visto alghún caso de xente que as levantaba co arado. No que afecta ao millo, as raíçes quedaban moito na superfície, sendo dobrado polo vento, e queimado pola seca. Non collían ben a humidade do fondo, e estaban mal enraiçados. Por moito que se reghase o millo no verán, en roldas asignadas de día ou de noite, moita xente pensa que o limo, alimento ou propriedades minerais da terra era varrido pola aghua da regha. Por eso tamén había pouca producçión de millo. Animación feita por alumnos de 4º da ESO do IES Praia de Barraña Fotos da Cea da 1ª Promoción do Instituto Un momento da gravación do spot de Fairy, na residencia familiar dos Gude Hervés. Optan tamén a un premio de tres mil euros a través de Facebook ás quince familias máis votadas Un equipo de televisión trasladouse na mañá de onte ata a vila de Ordes para realizar a gravación dun pequeno espazo onde os protagonistas foron os integrantes dunha familia do municipio, en concreto a familia formada por José Gude, Ana Hervés e os seus dous fillos, Raúl e Sofía. O escenario escollido foi o mesmo domicilio familiar e durante a gravación deberon de cociñar un prato cuxo ingrediente principal foron os espaguetis. No caso dos Gude Hervés, a receita escollida da pasta foi a base de gambas e algas. A familia de Ana Hervés tamén opta a un premio de tres mil euros entre as familias máis votadas a través da rede social Facebook. Podes entrar e votar por eles a través deste enlace: Aproveitando o bo tempo do verán sairemos á rúa para realizar unha serie de actividades de dinamización cultural que terán a literatura e a música como protagonistas. Contaremos co escritor Beto Luaces nun encontro informal, unha charla amigable onde o público pode falar e preguntar ao escritor sobre o que rodea ao mundo literario. Ao día seguinte disfrutaremos do concerto de DAVID REGUEIRO TRIO – Tributo a Django Reinhardt. O trío presenta un repertorio baseado en temas compostos e/ou gravados por Django Reinhardt. Trátase dun concerto con carácter divulgativo no que se pretende dar unha visión xeral da música do guitarrista creador do jazz manouche. Luís Seoane - 13 estampas da traizón. 80 anos da súa publicación O Burela FS Pescados Rubén completou esta Semana Santa unha brillante participación no I Trofeo Kelme de Fútbol Sala Cadete Ciudad de Segovia, coándose nas semifinais e rematando en cuarta posición. Os laranxas conseguiron o billete para a fase final como segundos do Grupo A, despois de impoñerse ao anfitrión, Caja Segovia (4-1), e Ribera Navarra (4-2) e caer por un resultado moi axustado ante CD Grucer (4-3). Nas semifinais, os m Marca TV volverá esta tempada a Vista Alegre para retransmitir a 24ª xornada de Primeira LNFS, o gran duelo provincial entre castrexos e romanos. O Burela FS Pescados Rubén saltará á pista o sábado 20 de abril para medirse ao Azkar Lugo FS, a partir das 13:00 horas. A peña Pataca Naranxa acompañará o CD Burela FS Pescados Rubén no seu desprazamento á capital galega, o sábado 13 de abril, para medirse ao Santiago Futsal. Ata o xoves 11 de abril todos os socios/as da Pataca poderán apuntarse para o desprazamento no número de teléfono 607 74 87 86; o custo da viaxe, coa entrada para o partido, será de 10 euros. O resto das persoas poderán inscribirse no caso de que queden prazas libres. Dobre representación burelista no Campionato Nacional de Seleccións de Oropesa (5-7 de abril) Galicia acudirá ao Campionato Nacional de Seleccións de Oropesa (5-7 de abril), con dobre representación burelista, o infantil Noé Cabana e o o cadete Cristian García. O combinado irmandiño cadete disputará o pase á final en Benicasim no Grupo B, con Castela A Mancha e a anfitrioa, Valencia. O Grupo A estará integrado por Murcia, Estremadura e Andalucía. A selección infa A partir do 8 de abril, dúas alumnas de Actividades Físicas e Deportivas do IES Monte Castelo de Burela incorporaranse á dinámica de traballo do CD Burela FS Pescados Rubén para comezar as prácticas formativas do antedito ciclo. A semana pasada o vicedirector do centro, Alfonso Iglesias, visitou a nova sede laranxa (avenida Arcadio Pardiñas, número 91, Burela) para reunirse co director da ED EON Burela FS, Alfonso Mera, como coor Os xerentes de Cerezo Bikes, o ex–ciclista José Antonio Cerezo e a duatleta María Fernández, fixeron entrega hai uns días da bicicleta MMR doada ao CD Burela FS para un sorteo. O posuidor do número gañador (0079), o socio laranxa número 44 Ramiro Fernández Rey, acudiu ata o negocio burelao para recoller o premio. Cerezo Bikes é o soño feito realidade de dous mozos apaixonados polo deporte e moi especialmente polo mundo da bic Na loita pola segunda praza de Terceira O Burela FS Pescados Rubén B segue coa segunda praza no punto de mira. A falta de catro xornadas e despois de impoñerse ao Pazos de Borbén (4-1) antes de Semana Santa, os laranxas continúan con opcións de agarrarse ao seu obxectivo. Con 49 puntos no seu baúl e en cuarta posición, terán oportunidade este sábado, en derbi comarcal, na pista do Rececende Superti-A Pontenova (19.00 horas). Xunto aos mariñáns, tamén O Burela Pescados Rubén desprázase a Valladolid para disputar a vixésimo cuarta xornada da Primeira División e conquistar unha nova vitoria que lle permita seguir soñando co título ligueiro. O duelo dispútase o sábado día 6, ás 20.00 horas, no pabellón Lalo García, escenario dun enfrontamento clásico pero con obxectivos dispares en ambas escuadras. O Valladolid perdeu fai tempo as súas aspiración O Burela FS Pescados Rubén non puido brindar esta tarde a ansiada vitoria á súa afección para completar o voo da etapa Juanlu. Os laranxas recibiron un castigo excesivo na visita do Ribera Navarra FS a Vista Alegre, con 1-4 , un encontro que recibiu o descanso con táboas (1-1) e que viviu unha vibrante segunda parte, con méritos notables dos mariñáns para a remontada. A pesar o aviso do Río Renovables xa no primeiro minuto, co op O Burela FS Pescados Rubén mantense firme ao axexo do cume de Primeira División RFEF tras o contundente triunfo desta tarde na complicada pista do Valladolid (3-6). As pupilas de Javier Pardeiro demostraron dominio absoluto do partido, cunha perfecta concentración que lles concedeu unha vantaxe de 0-3 no descanso, que chegou ata o 0-6 no minuto 30. O Burela adiantouse aos catro minutos por mediación de Lucía Nespereira, aproveita Os tres puntos do derbi ante o Superti soben á cuadrícula laranxa (1-2) O Burela FS Pescados Rubén B subiu á súa cuadrícula os tres puntos do derbi ante o Rececende Superti-A Pontenova, con 1-2. O control do Burela FS sobre a pista non se puido materializar na portería ata o último minuto antes de chegar ao ecuador, con Carlos como protagonista tras un roubo de Bruno en primeira liña. Os locais limitáronse a buscar a sorpresa sobre a meta de Brais, que non tivo demasiadas complicacións no seu papel. Os laranxas Noé Cabana e Cristian García regresaron esta fin de semana de de terras valencianas co título de España Infantil e Cadete respectivamente, no Campionato de Seleccións de Base de Oropesa del Mar (5-7 de abril). O combinado irmandiño infantil, de Noé Cabana, coouse na final con 4 puntos, superando en goal average a Murcia, despois de impoñerse a Castela A Mancha (1-11) e empatar cos murcianos (3-3). Na gran cita v Os xuvenís, subcampións da Liga Nacional O Burela FS Pescados Rubén Xuvenil clausurou onte a competición de Liga Nacional como segundo clasificado. Con 58 puntos, os rapaces de Lucas cumpriron o obxectivo para pelexar por todo, impoñéndose con solvencia ao Noia FS (4-0), aínda que finalmente o título recaeu nas mans do Azkar Lugo FS (60 puntos), que subiu os últimos tres puntos da tempada por incomparecencia do Leis Pontevedra FS. A partir de agora, aos xuvenís laranxas A falta de seis xornadas para o remate ligueiro, o Burela FS Pescados Rubén de Javier Pardeiro segue dependendo de si mesmo para incluír na vitrina laranxa o primeiro título da elite futbolística para a entidade. A dous puntos do Atlético de Madrid Navalcarnero (57) e coa xornada de descanso pendente para ambas as escuadras, o cadro burelista pode dar moito que falar. Este sábado (18.30 horas) comeza o gran reto, con e Asemblea Xeral Extraordinaria de Socios/as A Xunta Directiva do CD Burela FS Pescados Rubén convoca Asemblea Xeral Extraordinaria de socios/as para o luns 22 de abril de 2013. A reunión terá lugar no salón de conferencias de Burela (antiga biblioteca); a primeira convocatoria está fixada para as 20.00 horas e a segunda para as 20.30. ORDE DO DÍA 1. &n A axenda da ED EON Burela FS Pescados Rubén trae dobre compromiso ante o Colegio Liceo, en Liga Autonómica. O domingo pola tarde os conxuntos cadete e infantil desprazaranse ata A Coruña para enfrontarse ao rival herculino ás 19.15 horas e 20.30 respectivamente. Os amigables tamén terán cabida na actividade laranxa de base durante a fin de semana, no mausoleo de Vista Alegre. Comezarán o sábado pola mañá Infantil B-Al O Burela FS Pescados Rubén B asume o sprint final do seu debut na Terceira División coa defensa da Prata. Dende a segunda praza (52 puntos) e nunha zona alta da táboa moi axustada, o cadro laranxa recibirá mañá o Concello de Vigo IES Coruxo, cuarto (50 puntos). A vixésimo oitava xornada de Vista Alegre dará comezo ás 16.00 horas.Polos intereses dos mariñáns tamén pelexarán Pazos de Borbén (52 puntos), que se despraza a Bue Festa galega do fútbol sala O pabellón Multiusos Fontes do Sar acolle a festa galega do fútbol sala entre o Santiago Futsal e o Burela Pescados Rubén, sábado día 13, a partir das 18.00 horas. O feudo santiagués estrea derbi na Primeira División LNFS, un duelo que xerou enorme expectación entre a afección laranxa. Ao redor de 200 afeccionados desprázanse a Compostela, entre a viaxe organizada pola Peña A Pataca Naranxa que disporá de 2 autobuses e os afeccionados que acudirán pola súa conta. O Burela Pescados Rubén quere degustar a vitoria dun derbi no seu estreo na máxima categoría e para iso os pupilos de Juanlu debe A falta de seis xornadas para finalizar a competición, o Burela Pescados Rubén mantén intactas as súas opcións por conquistar o título da Primeira División RFEF. O conxunto dirixido por Javier Pardeiro depende de si mesmo para lograr o desafío que suscitou ao Atlético de Madrid Navalcarnero, vixente campión e actual líder con 57 puntos. Dous puntos separan ao Burela Pescados Rubén do liderado, desvataxe que pode desaparecer si as mariñás logran a vitoria ante o Femení Centelles, colista con tres puntos, xa que o equipo colchonero ten xornada de descanso. Vista Alegre acolle o duelo entre galegas O Burela Pescados Rubén conquistou o derbi galego no Multiusos Fontes do Sar tras derrotar ao Santiago Futsal por 1-2, nun duelo trepidante e con grandes doses de emoción. Con esta vitoria, a escuadra dirixida por Juanlu acariña a permanencia matemática na Primeira División xa que, a falta de tres xornadas, suma 15 puntos mentres o Puertollano, colista, contabiliza 7 no seu casillero. O derbi transcorreu polo guión previsto, alta intensidade en ambos conxuntos que manexaron mellor a faceta defensiva que a ofensiva. O primeiro tanto presaxiabase fundamental para o devir do choque e tras un primeiro periodo sen goles, o estilete laranxa comezou a declinar o derbi. Matamoros acudiu á súa cita co gol, décimo na súa conta particular, no minuto 23 de xogo. Nesta ocasión aproveitou unha indecisión de Barrón tras saque en longo de O Burela FS Pescados Rubén B segue na segunda praza da Terceira División, privilexio concedido polo 2-0 ante o Coruxo. Con este resultado, os pupilos de Lucas avantaxan en cinco puntos aos vigueses e manteñen o empate co Pazos de Borbén, que tamén se impuxo nesta xornada, ao Bueu. Os laranxas fixéronse co encontro a pesar de certas incertezas en ataque. Ao descanso, xa chegaron por diante grazas a un lanzamento A base do Burela FS Pescados Rubén contará coa presenza de tres equipos, nas categorías cadete e alevín, na final do Campionato Comarcal de Deporte Escolar que se disputará o vindeiro sábado, 20 de abril, en Foz. A dobre representación laranxa cadete, como campión no Grupo B e subcampión no Grupo A, atoparanse en semifinais ás 10.50 horas, no pavillón de Marzán. Antes, ás 10.00, enfrontaranse Lourenzá Mondoñedo e Despois da avalancha de Santiago, A Pataca Naranxa xa ultima outro desprazamento para seguir apoiando incondicionalmente ao Burela FS Pescados Rubén. O próximo destino será Segovia, para medirse ao Caja o sábado 27 de abril, na penúltima xornada de Primeira División. Ata o martes 23 de abril todos os socios/as da Pataca poderán reservar a súa praza. Para iso será necesario que efectúen o ingreso de 50 eur O derbi provincial entre transportistas e laranxas non só se verá esta fin de semana en Primeira División. O Burela FS Pescados Rubén estreará o periplo da Copa de Liga Nacional Xuvenil coa visita do Azkar Lugo, o domingo, ás 12.00 horas (Monte Castelo). Despois da presentación de renuncia dalgún equipo, a Federación Galega de Fútbol aprobou en reunión o martes pasado un formato competicional configurado por dous As categorías de base do Burela FS Pescados Rubén diversifican competicións esta fin de semana en fases moi diferentes. Xuvenís, cadetes e infantís afrontan a recta final de Autonómica con tripla cita ante a EDM Guitiriz; o pavillón da Veiga (San Cibrao) acollerá os encontros o domingo, por coincidir un torneo de ximnasia rítmica en Vista Alegre. Dando os primeiros pasos, cadetes e alevíns desprazaranse ata Foz nunha O derbi galego suma os ingredientes ideais para ofrecer un gran espectáculo xa que ambos conxuntos chegan ao duelo sen presión na clasificación. O Burela Pescados Rubén pode certificar o seu permanencia na Primeira División da LNFS, a mellor liga do mundo, si consegue unha vit O Burela FS Pescados Rubén B pechará os compromisos a domicilio na pista do Vilalba FS mañá (19.00 horas) custodiando o título da segunda praza. O cadro de Iván Cao, Lucas, segue dependendo de si mesmo para rematar como subcampión da categoría, pero para iso precisa arrebatarlles os tres puntos aos da Terra Chá, décimos con 41 puntos, arroupados por unha numerosa afección.Empatado coa escuadra laranxa (55 puntos), o Pazos Táboas no espectáculo lucense da elite (2-2) Burela FS Pescados Rubén e Azkar Lugo festexaron este mediodía en Vista Alegre o espectáculo lucense da elite con empate (2-2), nunha xornada na que se materializou a permanencia matemática dos laranxas en Primeira División tras a derrota de onte do Puertollano ante o Triman (2-1). O numeroso público da bomboneira puido asistir a un encontro moi aberto, con iniciativa laranxa sobre o luminoso e numerosas oportunidades para ambas as escuadras, Brillante remontada das laranxa en Ourense (4-5) As laranxas recolleron o valiosísimo froito dos tres puntos en Ourense, que as mantén líderes de Primeira División RFEF (61 puntos) tras un inusual encontro ante o Cidade das Burgas que finalizou con 4-5 para as da Mariña. Aínda que comezou dominando o electrónico, uns minutos de desasosego obrigaron á escuadra de Javier Pardeiro a armarse de caste, con Peque e Lidia como estandartes, para recuperarse dun 4-1 en contra xa no minuto 11. O Burela FS Pescados Rubén B caeu na pista do Vilalba FS o sábado, a pesar de marcar o ritmo no marcador durante toda a primeira parte (5-3). Este pequeno tropezo relega os mariñáns da segunda á cuarta praza (55 puntos) tras os acertos dos rivais directos, Pazos de Borbén (58) e Ventorrillo (56), ante Leis (4-3) e Cafyd (6-4) respectivamente. A pesar de non mostrar o mellor nivel defensivo, o cadro burelista púxose axiña por diant O Cadete A do Burela FS Pescados Rubén alzouse co título no Campionato Comarcal de Deporte Escolar o sábado en Foz. Este triunfo outórgalle o billete para competir no Provincial a partir do 27 de abril, xunto aos dous equipos infantís da ED EON Burela FS, xa clasificados. O Cadete A venceu con contundencia na final á ED Lourenzá Mondoñedo (8-0) despois de impoñerse nas semifinais en duelo con denominación de orixe O CD Burela FS convoca eleccións para o 1 de xuño O CD Burela FS Pescados Rubén terá nova Xunta Directiva. Así o acordou onte a Asemblea Extraordinaria de Socios/as, que aprobou a proposta de convocar eleccións para o sábado 1 de xuño. Os socios laranxas tamén deron o visto e prace á inclusión do regulamento electoral nos estatutos da entidade. Aceptada esta modificación no réxime fundacional do club, foi constituída a comisión de g O espírito laranxa réndese á literatura de Rosalía de Castro O CD Burela FS Pescados Rubén participou hoxe nunha das súas citas habituais da primavera, conmemorando do Día Internacional do Libro co Maratón de Lectura que este ano o Colectivo Cultural Buril de Burela dedicou a Rosalía de Castro, coincidindo co 150 aniversario da publicación de Cantares Gallegos (1863). “Castellanos de Castilla”, “Como chove miudiño”, “Na Catedral”, “¿Quen non xime?” e “Poema á muller galega” foron os poemas O alumno da ED EON Burela FS Michael Chumacero conseguiu o segundo premio no concurso de relatos curtos da Liga Nacional de Fútbol Sala, "Lee, Escribe... ¡Entrena tu Mente!", coincidindo co Día Internacional do Libro. Na categoría infantil, a Asociación recoñeceu a creatividade do alevín laranxa no relato titulado 'Los goleadores', premiado cun lote de libros da editorial SM e produtos de merchandising da LNFS e Penalty. O ED EON Burela FS Infantil A será o primeiro representante laranxa en estrearse no Campionato Provincial de Deporte Escolar. Como segundo clasificado da liga, terá o compromiso de medirse ao segundo de Val de Lemos, ED Quiroga, na fase previa, mañá no municipal de Lugo. O Infantil B, campión de liga, e o Cadete, campión na final comarcal, incorporaranse en cuartos, o 4 de maio. Na Copa Xuvenil, o O Burela FS Pescados Rubén despedirá os compromisos a domicilio da súa primeira tempada na máxima categoría nunha das canchas históricas. Desde a cuarta praza (50 puntos), o Caja Segovia recibirá os laranxas mañá ás 18.30 horas, no Pedro Delgado, na penúltima xornada de Primeira División LNFS. A escuadra de Juanlu chegará a Segovia coa resaca da celebración por alcanzar o obxectivo e poder soñar outro ano co espectáculo da Lidia e Jozi, nas xornadas de Igualdade e Muller do CEIP Sagrado Corazón de Ribadeo A xogadora do Burela FS Pescados Rubén Lidia Mesías e a gardameta Joziane de Oliveira compartiron esta mañá unha entretida visita co alumnado do CEIP Sagrado Corazón de Ribadeo. A igualdade e a presenza da muller no deporte, na política e no ensino centrou o concurso de guións radiofónicos Radiando Igualdade nos que as deportistas foron entrevistadas polos estudantes de 1º da ESO do centro. As representantes laranxas Tres partidos. Nove puntos. Este é o novo desafío que deben superar as guerreiras laranxas para saborear a gloria das campionas. A ponte deseñada por Javier Pardeiro e executado excepcionalmente polas súas pupilas para conquistar a Liga, áchase a nove metros da súa finalización. Obxectivo inmediato: conquistar a vitoria ante o equipo revelación da Primeira División, o Cidade de Alcorcón, terceiro clasificado con 46 puntos. O Burela FS Pescados Rubén lidera a clasificación con 61 puntos, un máis que o Atlético de Madrid Navalcarnero, segundo, que xa descansou mentres que ás mariñanas a súa quenda de descanso chega na derradeira xornada de competición.Entrada gratuita. Vista Alegre. Sába O Caja Segovia impúxose ao Burela Pescados Rubén por 3-0 nun duelo igualado que se decantou no último minuto do primeiro periodo. Ata ese momento, ambos conxuntos ofreceron un partido de alto ritmo e aberto aínda que a falta de definición evitou que a afección local e o centenar de aventureiros laranxas gozasen do sabor do gol. Ata que ao filo do descanso, os segovianos golpearon con dureza a esperanza mariñana con dous goles, Sergio e Borja, A Bombonera comeza a ruxir e invoca aos seus fieis guerreir@s para protexer ás cazadoras de soños que alimentan a súa ilusión e orgullo. Queda un obxectivo por conquistar, Roldán, para dirimir o duelo final nun feudo laranxa que anhela vitoria. Só pode quedar un. O clan burelés liquidou con determinación o seu enfrontamento ante o Cidade de Alcorcón (5-1) e o Atlético de Madrid tamén sumou tres puntos, tras impoñerse na complicada pista Gironella por 1-3. O Burela Pescados Rubén confirmou o seu liderato na Primeira División realizando un partido sólido e de máxima intensidade. As madrileñas fieis ao seu estilo, guerreiras e coas escopeta cargada á contra, nunca baixaron os brazos e esixiron a un Burela que tardou en abrir o candado amarelo. Lidia conseguiu culminar unha contra, minuto 17, para rendibilizar o dominio laranxa durante un primeiro periodo emocionante. O Burela FS Pescados Rubén B finalizou a súa primeira tempada ligueira en Terceira nunha meritoria cuarta praza. O último compromiso, en derbi comarcal ante A Fuga Xove FS, deulles a vitoria aos laranxas (6-2).O Burela FS Pescados Rubén B comezou cunha gran defensa e un ataque fluído creando numerosas ocasións. No minuto 3, Keko e Fabio, no 10, marcaron a primeira vantaxe. O equipo estaba a facer un bo partido en defensa p O Cadete A e o Infantil B do Burela FS Pescados Rubén subirán un novo chanzo na competición de Deporte Escolar o sábado, coa disputa de Cuartos de Final de Provincial en Lugo. O Politécnico acollerá o duelo entre os cadetes laranxas e Friol (10.00) e A Piringalla recibirá a Escolapios A e ED EON Burela FS Infantil (12.00). Antes, máis madrugadores, ambas as categorías terán que aplicarse na competición de Presentación de candidaturas á Xunta Directiva do CD Burela FS, entre o 1 e o 15 de maio O prazo de presentación de candidaturas ás eleccións da Xunta Directiva do CD Burela FS Pescados Rubén (sábado 1 de xuño) estará aberto entre o 1 e o 15 de maio, segundo quedou aprobado en Asemblea Extraordinaria de Socios/as o pasado 22 de abril. Calendario electoral:- Do mércores 1 de maio de 2013 ao mércores 15, presentación de candidaturas- Venres 17 de maio, convocatoria da Asemb O Comité de Competición da RFEF exclúe o Puertollano de Primeira División O Comité de Competición de RFEF sancionou o Puertollano FS, club de Primeira División da LNFS, coa exclusión da competición coas consecuencias que prevé o artigo 77.2 do Código Disciplinario da RFEF, como autor de infracción moi grave tipificada no artigo 80 do mesmo corpo normativo por incumprir por cuarta vez consecutiva na presente tempada 2012/2013, a obrigación de abonar os honorarios arbitrais.Tras esta resol Reunidos nun só volume, dúas brillantes novelas curtas que ilustran senllas facetas da obra dun dos mestres consagrados da fantasía contemporánea internacional, e que fan gala tanto do seu firme pulso narrativo coma do alcance da súa poderosa imaxinación. O goberno de Rajoy actuou desde o primeiro momento, de forma implacable, co obxectivo de degradar e descapitalizar os servizos públicos para xerar espazos de negocio ás empresas privadas. A sanidade foi seriamente atacada. O funesto Real Decreto 16/2012 significou unha auténtica contrarreforma que provocou un grave prexuizo, moi difícil de reparar, aos sistema sanitario, aos profesionais e, sobre todo, aos cidadáns. A restauración do dano causado debe ser unha prioridade do novo goberno. A ministra Carmen Montón coñece ben as dificultades deste obxectivo: na Consellería de Sanidade valenciana non llo puxeron nada fácil. Pero en Galicia segue a gobernar o Partido Popular e a degradación da sanidade pública continúa baixo a batuta de Núñez Feijóo, que é un experto e convencido privatizador. Foi a man dereita de Romay cando implantaron en Galicia as nefastas Fundacións Sanitarias que despois tivo que rescatar –e incorporar ao Sergas- o goberno progresista, pois estaban todas en quebra. Tamén foi presidente de Correos (2001-2003) e aproveitou a ocasión para privatizar dita empresa pública. No primeiro mandato, iniciado en 2009, o presidente da Xunta afirmou que podería privatizar actividades relacionadas coa sanidade pero nunca tocaría o núcleo duro do sistema: a bata branca. Como adoitan facer no PP, Núñez Feijóo non tardou en facer xusto o contrario do que viña afirmando. Comezou coa rápida externalización de servizos de apoio (subministro e loxística, mantemento, limpeza e enerxía, cita previa, telecomunicacións, catering, etc) pero a privatización continúa, afectando a actividades tan importantes para o control do sistema sanitario como a alta tecnoloxía, o Laboratorio Central de Galicia, a investigación clínica e mesmo as contratacións públicas do Sergas. É dicir: entrega a intelixencia e os datos máis sensibles da sanidade a mans privadas, que deixan de estar baixo o control estrito da Administración. Despois de nove anos a sanidade pública está nunha situación dramática: Núñez Feijóo fixo unha drástica redución do orzamento sanitario, aplicou severos recortes de persoal, rebaixou o número de camas hospitalarias e puxo en mans privadas o novo hospital de Vigo mentres renovaba o concerto singular co hospital privado Povisa por dez anos máis. A actuación de Núñez Feijóo en relación coa sanidade ten unha estratexia ben definida (a que aplicou o PP en Valencia e Madrid con resultados nefastos): pretende suspender o dereito á atención sanitaria, establecido na Constitución, e converter a actividade sanitaria nun terreo lucrativo onde medran os negocios de empresas afíns e das grandes multinacionais tecnolóxicas e farmacéuticas, que se están a facer co control do sistema público. O traballo destrutivo continúa. O sistema sanitario está sendo atacado desde o propio poder. O goberno de Núñez Feijóo publicou a finais de 2017 unha norma tramposa. O Decreto de tempos máximos de espera debería servir para garantir o dereito dos cidadáns a ser atendidos nun prazo razonable no sistema público. Mais, pola contra, o que realmente garante é a derivación masiva de pacientes a centros privados e o castigo dos que non acepten tal deriación mediante a supresión do dereito garantido por esta lei. Así o establece, de forma obscena, a Instrución 1/2018. Deste xeito os centros privados ven asegurado o negocio e incrementan de forma notable a actividade derivada do Sergas. Neste contexto enténdese que o Hospital da Coruña veña de asinar un Acordo Marco cos hospitais privados da cidade, por un montante total de case 100 millóns de euros, para realizar actividade asistencial concertada nos próximos catro anos. O acordo inclúe actividade asistencial, cirúrxica, probas complementarias e tamén a hemodiálise. Os centros máis beneficiados por este Acordo Marco son o Hospital San Rafael, Hospital Modelo e o Hospital Quirón, que xa ven realizando a hemodiálise de pacientes do Sergas desde hai anos. Con estas medidas o orzamento sanitario é desviado aos centros privados, mentres os centros públicos están sendo descapitalizados e privados de medios e persoal, que traballa en condicións cada vez máis precarias. Cómpre deter o deterioro da sanidade pública en Galicia, mentres sexa posible: debe ser unha das prioridades políticas da oposición. J. D. Cubillo expón na sala do Colexio de Médicos de A Coruña (R/ Riego de Agua, 29, 1º) trinta cadros baixo o título “Cores da terra”, na que recolle a obra pictórica realizada nos últimos tres anos. A exposición estará aberta ata o día 26 de marzo. Jesús Cubillo, que chegou a Galicia desde Salamanca hai medio século, é xa un galego de adopción; exerceu a súa profesión de médico psiquiatra ata a xubilación en 2011, mentres desenvolvía unha grande paixón pola pintura, oficio ao que dedica agora a maior parte dos seus días. Iniciouse na pintura desde mozo, participou en exposicións colectivas e xa no ano 1981 fixo unha individual na Coruña; pero hai dez anos deu comezo a un proxecto moi interesante iniciado cunha exposición en Portas Ártabras baixo o título “Naturezas mortas, construcións e paisaxes”, con 30 cadros figurativos nos que había materiais de laboratorio, matraces, crisois, edificios industriais e minas abandonadas. En 2012 fixo outra exposición con temática similar, e en 2015 presentou no Casino de A Coruña unha colección de cadros que representaron unha evolución moi importante na súa obra. Con “As cores do ferro” deixaba atrás a pintura figurativa e introduciuse no terreo do abstracto, facendo énfase na cor e na textura, co emprego de cores ocres e coa utilización de materiais “non artísticos”: madeiras, ferros, arames, parafusos, moedas vellas. Na presente exposición Cubillo da un paso máis na súa evolución como creador. Na última década o pintor inicia unha traxectoria marcada por dúas coordenadas: a transición da pintura figurativa a un territorio máis abstracto e poético (os cadros teñen títulos: Campos minados, Universos paralelos, Terras altas, A forza das mareas, Tarde violeta de tormenta...), e tamén polo salto do óleo e o acrílico ata realizar obras a medio camiño entre a pintura e a escultura: os seus cadros foron adquirindo relevo e forma coa utilización de materiais recollidos nos seus paseos pola rúa, polos montes e nas frecuentes visitas a minas antigas. O artista recolle materiais de refugallo e devólveos á vida transformados en arte. Se na anterior exposición predominaban as cores ocres e terrosas, nesta ocasión utiliza cores máis vivas, que aportan luz a algúns dos cadros. Cubillo está construíndo unha lenta traxectoria artística, moi sólida e coherente. Hai unha busca permanente da austeridade. E hai tamén un certo carácter lúdico nesta obra recente; imaxino ao autor fronte ao cadro seleccionando arames e madeiras coma quen constrúe un puzle. A pesar da gran evolución realizada o artista posúe un mundo propio e presenta unha obra moi recoñecible en calquera das súas etapas. A Sanidade Pública galega está sendo atacada desde o propio poder. Hai unha percepción xeralizada de que o sistema público está en risco polas decisións políticas que adopta o Partido Popular, que utiliza a maioría absoluta no Parlamento para lexislar a favor dos intereses privados e contra dos dereitos cidadáns. Actúan como o caruncho: destrúen desde dentro. Pero no PP son expertos en dicir unha cousa e facer a contraria. Así sucede co Decreto de tempos máximos de espera, aprobado pola Xunta en setembro de 2017, que establece un límite temporal para a atención sanitaria hospitalaria (60 días para intervencións cirúrxicas e 45 para consultas externas e probas diagnósticas). Estes límites son totalmente inalcanzables no momento actual, dada a situación catastrófica das listas de espera. Do mesmo xeito, estes últimos días (sen facer caso do clamor de milleiros de persoas que se manifestaron en Santiago o primeiro domingo de febreiro convocados por SOS Sanidade Pública) o PP levou ao Parlamento a contrarreforma da Lei de Saúde de Galicia. O novo texto modifica sustancialmente a lei de 2008 (impulsada polo goberno progresista de PSdeG e BNG), reduce as áreas sanitarias de once a sete e, ademáis, establece medidas que protexen os intereses da sanidade privada e das multinacionais tecnolóxicas. Trátase dun paso máis, moi importante, no desmantelamento dos servizos públicos -despois de anulación das xerencias de Atención Primaria e da creación das estruturas de xestión integrada-, e na perspectiva de impoñer as Áreas de Xestión Clínica que foron adiadas no seu momento pola negativa dos profesionais a aceptar a imposición. Esa medida, que o goberno do PP segue pensado en aplicar, significaría a privatización do núcleo duro da sanidade pública: a propia actividade asistencial. O novo texto da Lei de Saúde, que inicia agora o trámite parlamentario, establece, entre outras medidas, a posibilidade de asinar contratos e convenios con entidades públicas e privadas para desenvolver produtos ou tecnoloxías sanitarias. Dese xeito poñen os orzamentos, os centros públicos e mesmo os doentes, ao servizo dos intereses das empresas privadas que dirixirán e controlarán as liñas de investigación e mesmo poderán ter acceso aos datos dos usuarios. Neste goberno están actuando como liquidadores dos servizos públicos. Cómpre deter esta actividade destrutora, que poderá ter moi severas consecuencias nun próximo futuro. Janusz Korczak é un personaxe de gran relevancia internacional que, sen embargo, é pouco coñecido neste país. O meu amigo Antonio Pombo Sánchez, pediatra compostelán, ven de publicar un fermoso libro (La derrota de la razón, Xoroi Edicións, 2017), co que tenta recuperar para a memoria colectiva a figura deste educador e médico que tivo, durante a súa traxectoria vital, unha conducta rigorosamente exemplar entregada á atención da infancia desprotexida. Cando xa era un pediatra prestixioso abandonou o seu traballo no hospital e a atención aos fillos das clases altas de Varsovia para dedicarse plenamente a atender aos nenos desamparados. Fundou e dirixiu dous orfanatos (Dom Sierot en 1912 e Nasz Dom en 1919), que acolleron a centenares de nenos xudeus e polacos, rescatados dunha vida de abandono e mendicidade. A esta tarefa dedicou a vida enteira ata a súa morte en 1942. O momento final da súa vida foi un acto de gran heroísmo, reflexado na literatura ('El pianista', de Wladyslaw Szpilman), no cine ("Korczak", de Andrzej Wajda), e no teatro ("Último tren a Treblinka", dirixido por Mireia Gabilondo). O 5 de agosto de 1942 os nazis (que invadiron Polonia no 1939 e crearon o gueto de Varsovia ao ano seguinte) obrigaron aos douscentos nenos que quedaban no orfanato a subir a un tren que os levaría á morte no campo de exterminio de Treblinka (“tren de morte, anden de morte” escribiu o poeta Jaime Vándor). Korczak, coa saúde xa moi deteriorada naqueles momentos, non abandonou aos seus protexidos: púxose á fronte da comitiva e acompañou aos nenos (que pensaban que ían de excursión) a unha viaxe que el xa sabía que os levaba camiño da morte. Este acto final é a conclusión lóxica dunha vida de coherencia implacable gobernada por un severo compromiso ético. Betty J. Lifton (The King of Children: A Biography of Janusz Korczak, 1988) escribiu a este respecto: “A decisión de abandonar a medicina para ocuparse dos orfos pobres, a decisión de vivir no gueto con eles, a de ir a Treblinka cos nenos: estaba na súa natureza. Korczak era así”. É moi destacable esta decisión final da súa vida; non abandonar aos nenos e acompañalos ao terrible destino ten un elevado valor simbólico e moral. Pero, aínda así, o máis relevante é a coherencia irredutible dunha vida enteira. El mesmo escribiu, de xeito premonitorio: “O máis fácil é morrer por unha idea (...). O peito furado polas balas, un regueiro de sangue...e un cadaleito cheo de flores. O máis difícil é vivir por unha idea, día tras día, ano tras ano”. Naqueles tempos de Holocausto, barbarie e desolación, a vida de Korczak é unha presenza luminosa que debemos lembrar. Para iso sirve o libro de Antonio Pombo: para non esquecer que o Mal está sempre presente na historia da Humanidade, e cómpre ter referentes aos que seguir para facerlle fronte. Os campos de refuxiados que acollen a millóns de persoas fuxitivas dos seus países de orixe teñen unha enorme semellanza cos campos de concentración. En pleno século XXI son os países occidentais os que poñen barreiras, converten a vida de tanta xente nun horizonte sen saída e miran para outro lado. Hai que estar alerta, porque as desgracias do pasado poden volver a repetirse, e non o debemos consentir. As guerras provocan cambios definitivos na vida das persoas. Hai feridas que tardan décadas en cicatrizar. A guerra civil foi unha confrontación longa e cruel que debuxou un territorio de morte, desolación e fame, e deixou o país dominado pola ditadura franquista. Hai feridas abertas e moitas familiar aínda buscan aos seus mortos. Morreron centos de milleiros de persoas, moitos foron perseguidos torturados e encarcerados; outros fuxiron ao estranxeiro para reiniciar unha nova vida, lonxe da opresión e da miseria. Os irmáns Ramón e Antonio Baltar Domínguez (nados en Santiago en 1902 e 1906) son un exemplo de como muda o destino das persoas co impacto dunha confrontación bélica. Tamén son un exemplo de coherencia biográfica e compromiso co país a pesares da crueldade da guerra e da posterior opresión da ditadura franquista. A Irmandade da Sanidade Galega (ISAGA) celebra o 25 de novembro un acto público para honrar a súa memoria, ás 12.30 horas, no Salón Nobre do Pazo de Fonseca. O historiador Ricardo Gurriarán fará unha semblanza dos homenaxeados e a celebración contará coa presenza do alcalde de Santiago. Esta organización, que pretende recuperar para a memoria colectiva estes referentes ilustres da nosa historia recente, ten como obxectivo principal impulsar o uso do idioma galego na práctica sanitaria. Vinte novos irmandiños vanse incorporar a ISAGA neste acto. Os irmáns Baltar Domínguez naceron a primeiros do século XX, eran fillos do famoso cirurxián Angel Baltar Cortés (considerado como o “pai da medicina moderna galega”) e pertencen a unha longa e extensa saga de profesionais da medicina compostelá. Ámbolos dous estudaron Medicina e a súa vida parecía destinada a unha plácida traxectoria vital dedicada ao exercicio da profesión e á docencia na Universidade. Pero a guerra separou os seus destinos. Antonio foi profesor da Facultade de Medicina entre 1934 e 1936 e tamén colaborou na creación da “Agrupación ao servizo da República” en Compostela. Cando se inicia a guerra foi castigado pola súa posición política e suspendido de emprego e soldo na Universidade; tivo que exiliarse a América. En Arxentina revalidou o seu título de doutor en Medicina, fundou un sanatorio en Avellaneda e desenvolveu unha brillante traxectoria profesional ao mesmo tempo que colaboraba cos intelectuais galegos no exilio (Rafael Dieste, Luís Seoane, Díaz Pardo). Morreu novo, en 1970, no hospital Ribadavia de Bos Aires. Ramón Baltar, cirurxián e profesor da Facultade de Medicina, foi mobilizado ao iniciarse a guerra civil para traballar como cirurxián no bando franquista. Foi acusado de ser “cotizante del Socorro Rojo, isquierdista, propagandista del Frente Popular y masón”. Conseguiu saír sobresido pero en 1939 foi sancionado de novo coa inhabilitación perpetua para todo tipo de cargos directivos. Na inmediata posguerra deu apoio médico a fuxidos e guerrilleiros da comarca de Santiago. O famoso Foucellas foi atendido no seu Sanatorio despois de ferirse coa súa propia arma. Os irmáns Baltar Domínguez deben ser un referente para aos profesionais sanitarios e para toda a sociedade galega. Consideramos moi necesario honrar a súa memoria e poñelos como exemplo de coherencia e dignidade. Os servizos sanitarios non son un gasto social insustentable, como repite o catecismo neoliberal. Pola contra, a sanidade pública é unha fonte de riqueza, de progreso e de coñecemento, ademais dun elemento esencial de integración social. O Sistema Nacional de Saúde (SNS), que se ergueu nas últimas décadas no Estado español, contribúe non só a manter a saúde dos cidadáns senón que aporta traballo e benestar a parte da poboación. Os servizos sanitarios representan unha parcela moi importante da actividade económica (o 40% dos orzamentos das CCAA dedícase a tal fin). Existe unha forte tensión privatizadora, pois os poderes económicos ansían apoderarse desa partida do diñeiro público. Hai unha estratexia internacional para converter a sanidade nunha parcela de negocio. Desde o FMI, o BCE ou o poderoso Club Bilderberg (presidido polo nobre francés Henri de La Croix de Castries) os poderes económicos teñen posta a mirada sobre o SNS e manobran para facerse con el. No Estado hai plataformas (FAES, SEDISA, Club Gertech) que repiten as falacias neoliberais (xa recollidas no Informe Abril en 1992): que a sanidade pública é insustentable, que a xestión privada é máis eficiente que a pública e que o financiamento debe ser público pero a provisión dos servizos debe ser privada. Todos apuntan no mesmo sentido: os lobbies da industria farmacéutica e da tecnoloxía sanitaria e as empresas aseguradoras teñen moito interese en desmontar a nosa sanidade pública para convertela en negocio. O SNS está en perigo pois existe unha “estratexia deseñada e articulada por grupos poderosos que pretenden facerse cos fondos que o Estado destina á sanidade” (FADSP). Esta actuación depredatoria está sendo realizada coa complicidade do PP, que ten a moitos dirixentes imputados e a moitos outros como asiduos visitantes das “porta xiratorias”. En sanidade o PP actúa con todo rigor a favor dos intereses privados e está a executar unha contrarreforma sanitaria; desde o goberno central, coa escusa da crise, impuxo o infame RD 16/2012 que suprime o dereito á atención sanitaria universal e recupera a figura do “asegurado”; e nas CCAA (desde os inicios no hospital de Alzira -1997-, que agora está a ser rescatado) privatizou desde hospitais enteiros a extensas parcelas da actividade sanitaria. Nos últimos tempos a conivencia dos poderes políticos e económicos impulsou novas ameazas para o SNS, que se suman ás xa existentes. A nivel global hai unha ameaza moi poderosa: o tratado de libre comercio (TTIP) que, de aplicarse, abriría as portas ás grandes empresas do sector para apoderarse do SNS e podería deixar os litixios entre os Estados e as empresas fóra dos canles da xustiza ordinaria e nas mans de tribunais externos que actuarían, con toda certeza, a favor dos intereses empresariais. A nivel local, e de forma moi intensa en Galicia, o PP actúa con rigor a favor dos intereses empresariais. A privatización da xestión de servizos esenciais e do I+D+i do Sergas está xa moi avanzada. O seguinte obxectivo son as Unidades de Xestión Clínica, que poderían significar a privatización definitiva do núcleo duro do SNS: a actividade asistencial. Pero esta contrarreforma sanitaria, argallada de costas da poboación e os profesionais, está infestada de conflitos de interese e de actuacións que bordean ou directamente infrinxen a legalidade, o que pode permitir a súa recuperación mediante a acción política e a loita cidadá. Non podemos permitir que desmantelen o SNS, elemento esencial do Estado de benestar. Don Carlos Guitián, o médico que facía as receitas en galego Don Carlos Guitián é un médico con moito prestixio na cidade de Ourense, onde exerceu a profesión durante moito tempo (foi xefe do Servizo de Uroloxía do Hospital Provincial 45 anos e tamén tivo a súa consulta na rúa Progreso). Agora cumpre gozosamente noventa anos e un numeroso grupo de amigos fanlle un merecido recoñecemento público o próximo día 29 de abril nos locais do Liceo. O Colexio de Médicos de Ourense e a Irmandade da Sanidade Galega (ISAGA) apoian esta homenaxe. É un pioneiro na súa especialidade e na década dos sesenta foi o primeiro médico en realizar a técnica da resección transuretral para as doenzas de próstata. Mais o recoñecemento público non se lle fai só polos seus méritos profesionais senón polo seu profundo compromiso con Galicia e co galego. Foi o primeiro médico que escribiu as receitas no idioma propio, nos tempos escuros da ditadura franquista, cando a nosa lingua era perseguida e maltratada. Esta actitude de firme compromiso non lle reportaba beneficio algún senón todo o contrario. El mesmo recoñecía, nunha entrevista publicada en 2015, que “houbo pacientes deixaron de vir a miña consulta por falar en galego". O amigo Carlos Menéndez, que traballou co doutor Guitián como bolseiro nos anos oitenta, contoume que, xa daquela, no Servizo de Uroloxía as historias clínicas e os informes médicos escribíanos en galego. Podemos consideralo, con todo merecemento, como un dos médicos ilustrados que iniciaron a galeguización da sanidade en Ourense. Foi membro do Partido Galeguista e tivo relación persoal con Ben Cho Sei (primo de súa nai), Ferro Couselo, Vázquez Monxardín, Salvador Rei, Otero Pedrayo ou Blanco Amor. Tamén tiña unha especial amizada e fonda admiración por Florentino Pérez Cuevillas. Pero o seu galeguismo non naceu destas relacións senón que xurdiu moito tempo antes. Na súa mocidade, cando fixo a especialidade no Hospital de Sant Pau de Barcelona decatouse do orgullo que sentían os cataláns pola súa lingua. Alí naceu o seu compromiso co galego, que mantivo toda a vida, a pesares das dificultades, prexuízos e faltas de respecto. Foi excluído de certos círculos profesionais e tivo que soportar moitas veces o “ninguneo” daqueles colegas que lle devolvían os informes que escribía en galego dicíndolle “no lo entiendo”. Nos seus anos de formación en Catalunya Nunca cedeu na súa actitude. Non era un home de gran estatura pero tiña un forte carácter, unha vontade férrea e unha grande capacidade de liderazgo tanto no exercicio da profesión como no seu compromiso político e social. Tamén participou na corrección da toponimia galega. El mesmo contou, con moita retranca, como, hai moitos anos saía de noite (en compañía da súa muller e collidos do brazo, para disimular), e ían pintando cunha brocha o “X” enriba da “J” de Rianjo e outras correccións semellantes. O xornalista Fernando Ónega relatou estes feitos nun artigo, sen saber que os autores eran o doutor Carlos Guitián e a súa dona. Longa vida ao doutor Guitián. Debemos recoñecer e agradecer a súa perseveranza no compromiso galeguista que nos serve de exemplo a todos os demais. O deterioro da Sanidade Pública en Galicia ten un ... A polémica vacina da meninxite B Cada vez máis pobres Seis millóns de persoas Este sábado despertou con néboa. Mañá a nosa selección enfróntase a Holanda na final do campionato do mundo. Todos agardamos que gañe, mais o feito de chegar aquí é xa un éxito incuestionable. Xogan once mozos, procedentes dos distintos pobos de España, que perseguen un obxectivo común, o triunfo, pero hai unha multitude que se sente representada nesta confrontación. Estes enfrontamentos non deben deixar rancores nin contas pendentes. Os afeccionados poden ver o partido xuntos no mesmo bar, e os xogadores de ambos os equipos abrázanse ao final. Tamén é certo que o fervor colectivo destes días ten efectos colaterais pouco desexables: a exacerbación do patriotismo, a prolifereción das bandeiras ("Detrás das bandeiras sempre veñen os exércitos", dicía Borges), as actitudes gregarias e os excesos na celebración. O fútbol provoca sentimentos de identificación e todos participamos das peripecias e da incerteza do xogo. Porque nun partido, como na propia vida, existe sempre unha marxe para o azar, para o erro arbitral, para o fallo inesperado, para o penalti inxusto, que condiciona o resultado de xeito definitivo. Cando España perdeu o primeiro partido contra Suíza houbo dúbidas e críticas. Os expertos anunciaban a catástrofe. Mesmo Maradona, ese bufón histriónico e demenciado, inchado de vaidade, pensou que era o momento da burla: "La tocan, la tocan, pero ¿cuando piensan meterla? Habrá que ponerle las porterías en los costados". Algunhas seleccións chegaron a Suráfrica coa convicción de que estaban condenadas ao éxito. A selección española abordou a competición desde a humildade e o traballo colectivo. Fixeron un formulamento de rigor táctico e buscaron novos paradigmas. Deixaron atrás a "furia española" e buscaron a calidade e a precisión. Na vez de destacar o heroe individual fan unha proposta de xogo colectivo. No sitio da filigrana e o adorno procuran o toque, o apoio mutuo e a solidaridade na posesión do balón. Este equipo fixo unha aposta pola excelencia. É un grupo que tenta sacar o maior partido do talento de cada un e aproveitar ao máximo as calidades persoais para o beneficio colectivo. Á fronte está Del Bosque, un home tranquilo e sobrio, que afrontou os momentos difíciles con grande elegancia e corrección. Haberá que seguir o exemplo, haberá que perseguir a excelencia noutros ámbitos da nosa vida colectiva. Grazas, rapaces. A deterioración da sanidade galega Cando se perde a memoria A polémica vacina da meninxite B Cada vez máis pobres Seis millóns de persoas Venres 29 de marzo 18:00 _ Imaxes, poesía e música de Wily con Benxamín Otero e Celso Fernández Sanmartín. O artista é un ser asocial. Iso é así, gústelle ou non. É alguén a quen a sociedade non necesita en absoluto. Non o quere, rexéitao. Xeracións posteriores quizais encontren interesante o que o artista fixo, pero aos seus contemporáneos probablemente lles molestará e lles desgustará. Wily, ou Antonio Taboada Feradás, (Lalín, 1962-2006) pertenceu con tódalas súas consecuencias a ese período de entreguerras que a arte galega viviu entre as décadas dos oitenta e os noventa do pasado século. De formación autodidacta, cun carácter que o achegaba ás figuras protagonistas do denominador común de Atlántica, os seus ollos miraron de xeito uniforme cara Europa e Norteamérica, mesturando unha información que chegaba a contagotas. Herdeiro desa forza ingobernable do salvaxismo alemán, a planitude do seu cromatismo e a temática terá máis que ver cos primeiros traballos de figuras coma Claes Oldenburg -xigante do pop norteamericano que asinou uns comezos a medio camiño entre o xestual e o perfeccionamento industrial das formas que desencadeou co paso de tempo-, malia que o resultado formal do traballo de Wily sempre nos recorde nun primeiro momento ao xesto impulsivo de Georg Baselitz ou, cara a América novamente, aos grafismos torpes e espontáneos que Jean-Michel Basquiat ou James Brown desenrolarán xa nos oitenta. En 1985, despois de rematar os seus estudios de formación profesional no instituto Laxeiro de Lalín, trasládase a Santiago de Compostela aproveitando a estadía da súa irmá na cidade e comeza a participar da vida cultural que naquel momento se desenrolaba, esforzándose no campo da música, recibindo clases de violín e solfexo –campo ao que xa se achegara dende moi novo-. Durante eses anos, o seu traballo comeza a verse en diferentes mostras colectivas por toda a xeografía galega. Dende as súas primeiras intervencións nos comezos da Algarabía de Lalín en 1984 –festival de rúa organizado na vila pola asociación cultural O Naranxo- vai ser en 1986 cando acade o terceiro premio da Bienal de Escultura da Fundación Araguaney. En 1988 será seleccionado para a segunda edición da xa paradigmática mostra itinerante Novíssimos –mostra na que neses anos participarán tamén Guillermo Aymerich e Armindo Salgueiro entre outros-, organizada polo Concello de Ferrol e que suporá un altofalante para unha xeración de artistas que nacían baixo a abafante sombra de Atlántica e que pelexaban sen rumbo fixo cara á superficie. Nesa mostra presenta La vuelta al ruedo del avestruz de Elche, aínda herdeira desa maneira de facer que recorda aos comezos de Leiro, pero cunha expresión facial que xa nos fala de inconexión, dun patetismo que se afasta da sobriedade inicial. Os títulos das súas obras inician agora unha deriva que corre parella ao seu interese por amosar un estado mental máis alá do vigor do esgotado guerreiro celta. Un ano despois, en 1989, recibe xunto con outros artistas como Rosa Úbeda, Juan Cidrás ou o tamén lalinense Couto Codeseira unha bolsa da Deputación de Pontevedra correspondente ao certame de Novos Valores. Levado por ese crecente interese na escultura alemá e axudado por unha serie de bolsas que acadará entre 1989 e 1991, Wily viaxará a ese país coas ferramentas de traballo para participar nun campamento madeireiro durante o verán. En 1990 realiza as súas primeiras mostras individuais no Museo Municipal de Lalín e na Galería Sargadelos de Santiago, lugar de grande importancia naqueles momentos para os novos creadores galegos que comezaban a obter visibilidade nunha serie de salas entre as que tamén se atopaban a Casa da Parra (Santiago de Compostela) ou a Casa das Artes (Vigo). Vai ser nese mesmo ano 1991 cando participe nunha mostra conxunta con Damián Paio na Residencia Universitaria do Bosque da Condesa (Santiago de Compostela). Alí presenta obras como Unha madrileña en Lajazós, Casi todas las mujeres cenan con Orlando ou Je ne peux vivre sans toi zanfona. Nestes novos traballos, á contundencia coa que é tratada a madeira súmase de xeito decidido esa policromía que alixeira a brutalidade das figuras anteriores. Xa non estamos ante o escultor que conta unha experiencia atroz, o seu traballo comeza a coller un carácter moi persoal e atopamos un patetismo nos xestos que libra ás figuras da carga terrible que se estaba a dar en Europa. Marisa Sobrino destacará o seu traballo no que, baixo o signo da radicalidade tinguida de tintes humorísticos e desacralizadores, realiza unha síntese entre atributos primitivistas e a visión kitsch das súa figuracións. Así, as súas propostas poñen en escena caricaturescos personaxes en madeira vivamente policromada, xunto ós que incorpora elementos da vida cotiá, como televisores, imaxes de revistas, etc. A Bienal de Pontevedra de 1992 reunirá aos bolseiros que entre 1982 e 1991 recibiran axudas baixo o programa de Novos Valores e inclúeos na sección oficial dese ano. Ivana, a contundente escultura coa que Wily acude a esta convocatoria, vai ser destacada por Alberto González Alegre como peza rotunda e de grande interese. Por aqueles anos, concretamente en 1993, o inicio da actividade na Solaina de Piloño, con Paco Lareo á fronte, concentrará nesa parroquia de Vila de Cruces a actividade artística da comarca do Deza coa que Wily se vai implicar dun xeito especial ata a súa morte. Vai ser tamén nese momento cando na súa escultura comecemos a atopar grandes composicións nas que a figura antropomorfa deixa paso á palabra tallada. Grandes letras que conformarán vocábulos ou composicións ilexibles nunha orde ascendente e totémica. Wily non perde a tendencia aos grandes volumes, pero agora as súas obras falarán de xeito literal. Estas novas pezas vanse ver en exposicións como a individual que no verán de 1994 realiza na Casa das Artes de Vigo. Unha grande mostra que incluirá a meirande parte da súa produción ata esa data. O carácter performativo do traballo de Wily e a posibilidade de xerar instalacións mesturando as figuras dará como resultado unha montaxe que tende á unidade. Os accesorios que en exposicións anteriores acompañaran a algunha das esculturas, son cambiados para adaptarse ao novo lugar e á situación que ocuparán agora os seus guerreiros. Algunhas das pezas aparecerán rexistradas no catálogo da exposición, que abre cun poema de Carlos Oroza, con quen Wily iniciara anos antes unha estreita amizade. En 1995, esas obras serán incluídas na mostra Nórdicos que, xunto con Armindo Salgueiro, vai realizar no Centro Cultural La Elipa (Madrid). A couza, que xa naquel momento comezaba a poboar as madeiras de Wily, obrigará a clausurar a mostra días despois da súa inauguración. Ese ano o Concello de Lalín outórgalle a bolsa de creación artística no estranxeiro coa que Wily se trasladará a Florencia durante nove meses para desenrolar alí unha nova liña no seu traballo. Á necesidade de experimentar con novos materiais unirase o condicionante á hora de reducir costos na produción e alixeirar o peso das súas pezas. As estruturas de arame vense recubertas por materiais de refugallo. Novamente, máis alá do substancial cambio que experimenta a súa escultura en Italia, o material volve a poñer as regras como xa o fixera a madeira. Vai ser trala súa volta cando o Museo Municipal de Lalín albergue unha nova mostra individual na que poderán verse eses novos traballos que supoñen un importante cambio na súa carreira. A finais de 1996 participará en Santander no I Taller de Escultura que organiza a Fundación Botín impartido polo artista catalán Sergi Aguilar. Cabe destacar o carácter viaxeiro e de constante formación no que se implicará ao longo da súa vida. As exposicións nas que participará durante estes anos por toda a península e de xeito puntual nalgunhas cidades europeas, permitiranlle tamén desenrolar proxectos propios como o Expotren, un vagón parado na estación de Botos (Lalín) no que vai programar durante 1997 e 1998 sendas mostras de diferentes artistas cos que mantén relación naquel momento. Nos últimos anos da década a presenza de Wily no circuíto artístico nacional vaise ver reducida, as mostras comezan a non ir máis alá do ámbito local e a forza coa que arrancara a década semella non ser suficiente para algunhas das voces que neses anos o reivindicaban coma unha das promesas da escultura galega posatlántica. Lonxe deste feito, o seu traballo segue a estar no seu estudio de Botos, lugar no que a actividade será incesante. Tralas viaxes realizadas por Europa, Wily decide en 2004 viaxar a Nova York para entrar en contacto coa velocidade á que vivía a cidade na que se desenrolaran as propostas que influíron en boa parte da súa obra. As delirantes experiencias na gran urbe influirán de xeito determinante nos derradeiros anos da súa vida. Nunha parede exterior do seu estudio, malia o paso do tempo, podemos ler Brooklyn nun gran grafiti que fala, non de maneira anecdótica, dese carácter rural cos ollos postos no que acontece moi lonxe. Fala dese carácter cosmopolita que se agocha nas grandes figuras de vivas cores e títulos imposibles que Wily creará. En 2005, o equipo de Metrópolis da TVE visita o estudio de Wily para gravar unha entrevista con Susana Blas. Outsiders será o título deste primeiro programa dedicado a seis artistas que, máis alá da súa importancia, crean lonxe do mercado da arte e das tendencias imperantes. Figuras como o poeta Dionisio Cañas ou o pintor EVRU serán outros dos artistas incluídos nesta serie. En xuño de 2006 falece atropelado por un tren na súa parroquia de Botos. Ás condolencias e ao balbordo inicial ségueo o silencio incómodo do esquecemento por parte das institucións que anunciaran a posta en valor do seu legado. Dunha orixinalidade e sutileza difícil de atopar noutros artistas do seu momento, a frescura e a carencia de convencionalismos á hora de traballar xeraron unha riqueza na linguaxe formal que Wily foi variando segundo os seus intereses cambiaban. A vida de Wily é a vida dun ser independente, que medrou admirando a quen en moitos casos o subestimou e que hoxe, sete anos despois da súa morte, resulta ser unha figura de profunda actualidade, autor de obras nas que o paso do tempo segue a xogar no seu favor. Artista universal afastado de prexuízos, lonxe dos sentimentalismos que afloran trala morte de alguén querido, o valor artístico da súa obra obriga a deterse e reivindicar unha figura esquecida que operou baixo o salvaxe impulso dunha forza ingobernable. Sociedade Galega de Historia Natural Do 18 ao 22 de novembro e co lema "Soils for life" celebrouse en Berlin a "First Global Soil Week" organizada polo Institute for Advanced Sustainability Studies de Postdam. O primeiro día presentouse o video animado "Let's talk about soil" (Falemos do solo) que explica a realidade do solo como recurso no mundo, cubrindo os aspectos de degradación, urbanización, apropiación de terras e sobreexplotación; o video, ademais, plantexa opcións para que sexa máis sustentable o manexo que facemos dos solos. O video é realmente unha xoia da divulgación científica e tamén ambiental: riguroso, claro, ameno e visualmente moi atractivo; IMPRESCINDIBLE. Por se iso fóra pouco, está dispoñible en 5 idiomas, un deles o castelán dende o seguinte vínculo: "Let's talk about soil"- Spanish. Por outra banda, o video serve de magnífico complemento á reseña "Día mensual do medio ambiente" do pasado mes de outubro, no que se explica a importancia trascendental do solo como base de todos os ecosistemas terrestres e reservorio dunha parte moi importante da biodiversidade. Morreu Irena Sendler, a traballadora social polaca que conseguíu salvar 2500 nenos do gueto de Varsovia. Os xornais adicáronlle un pequeno espazo contando os seus esforzos por salvar nenos xudeos sacándoos en caixas, bolsas de lixo e mesmo cadaleitos. Contaron como lles ensinou oracions católicas para facelos pasar por orfos cristiáns. Como levou un rexistro meticuloso dos seus nomes e familias para devolverllos ao final da guerra. Agochou eses nomes en tarros de cristal e enterrounos no seu xardín, como un tesouro. Pero do que non falan os xornais é da súa cara. Mirádea. Déixovos coas súas verbas. Descanse en paz, Irena Sendler. O ser humano é capaz do peor e do mellor. Somos a hostia. Cómo me gustaría saber que eses nenos medraron e que están en Israel agora mesmo axudando a sobrevivir aos nenos palestinos. Bueno, en realidade con saber que só houbera un xa pagaría a pena. Seguro que o hai, por qué non, como o haberá tamén pegando tiros. Qué complexos somos. Esta extraordinaria muller forma parte dos Xustos, recoñecemento só dado aos poucos que tiveron o valor e a coraxe de salvar xudeos en tempos aciagos. Ten máis valor que todos os Nobel xuntos. Non é ningún premio, Lula. É un recoñecemento dun alto valor. Coido que paga pena que cole un texto tan longo. Nel pódese ler o nome de Irena. Joder, pois a min danme arrepíos. Non esas persoas, por suposto, son anxos, senón o texto e o espíritu que o anima. "Este es el máximo honor que otorga el pueblo judío, a través del Estado de Israel, a los no judíos": pois iso, sen facer distingos. Por certo os xudeos que axudaron a outros xudeos non merecen esa consideración? De tódolos xeitos supoño que teño que agradecer a esta xente que pense que eu, non xudeo, tamén podo ser bo. COGNATUS: como dicias "qué jodidos somos os seres humans". A verdade é que lin con máis atención os nomes das persoas e as cousas que fixeron. Déixeme crer que todo foi feito polo ben da xustiza. Bicos. Eu creo que Cognatus está a anos luz do antisemitismo. Está tratando de suliñar que esas marcas de raza, relixión e tribo tristemente seguen a funcionar no mundo. Incluso para aqueles que optan pola boa fe e pola boa intención. O da ignorancia xa é outra cousa. Depende de quen veña, claro, e, como non o coñezo a vostede de nada, vou supoñer (sempre o fago de primeiras) que é vostede culto e intelixente dabondo como para explicarme a que ven o insulto cando eu nin fago nin trato de facer ningún alarde de coñecemento nos meus comentarios: o único que fixen foi chamar a atención sobre o feito de que "esas marcas de raza, relixión e tribo tristemente seguen a funcionar no mundo. Incluso para aqueles que optan pola boa fe e pola boa intención" (como sen dúbida fai vostede, engado de corazón sen ningún sinal de retranca). Tamén me molesta o da mala fe, pero bueno, como non me coñece de nada tampouco llo vou ter en conta e vou seguir a pensar que vostede, cando me insulta, o fai de boa fe e sen intención de molestar (repito: sen retranca. Estou escribindo moi en serio) Moi atinado. Paréceme ben. Perfecto. A pena é que non o pensara antes. Así se fixo a Universidade Laboral Desde o primeiro momento no noso IES estase a desenvolver un proxecto de formación profesional pioneiro en Galicia. Trátase da Formación Profesional DUAL, que comezou a impartirse na nosa comunidade no ano 2013 en tan só catro centros (un por provincia). A FP DUAL trata de convinar a formación profesional no centro educativo e nunha empresa, de maneira conxunta, ao igual que se fai noutros paises europeos avanzados. No noso caso o convenio realizouse coa empresa carroceira UNVI S.A. ¿Qué é o proxecto de formación profesional dual? O proxecto de formación profesional dual ten por obxecto a cualificación profesional dos traballadores e das traballadoras nun réxime de al­ternancia. Os alumnado realizará unha actividade laboral e formativa na empresa dedicada á fabricación de vehículos para o transporte de viaxeiros UNVI S.A. situada no polígono industrial de San Cibrao das Viñas; ademais da formación recibida no IES Universidade Laboral. É dicir, a formación será compartida entre a empresa e o noso centro educativo. Máis información sobre a empresa na seguinte web: www.unvi.es Este proxecto de formación profesional dual terá unha duración de tres cursos académicos (tres anos) Unha vez superados tódolos módulos, o alumno/a obterá o título de técnico en carrozaría (título oficial de formación profesional de grao medio), sen prexuízo de poder incluír formación complementaria para dar resposta tanto ás necesidades do alumnado como ás necesidades da empresa. ¿Cal é o procedemento, o prazo e o lugar para inscribirse nel? ¿Cal vai ser o número de prazas que se ofertan? Ao igual que na formación profesional en réxime ordinario, que poña o máximo interese para a superación dos diferentes módulos, pero ademais neste proxecto especificamente hai que ter en conta que o alumnado será excluído do proxecto de formación dual nos seguintes casos: Por actitude incorrecta, atendendo ao código disciplinario da empresa, ou por falta de aproveitamento. Para o alumnado con contrato de formación e aprendizaxe, pola extinción do contrato por calquera das causas que se establecen no artigo 13 do Real decreto 1529/2012, do 8 de novembro. Nesta imaxe está a distribucións dos módulos que fixemos durante os tres primeiros anos e que pretendemos continuar, indicando cantas horas se cursan no IES, e cantas na empresa Solicita no centro a clave de acceso ás áreas restrinxidas desta web ¿Quen está en liña? Contra violencia de xénero 2014 Alumnas e alumnos do obradoiro de emprego dín non á Violencia de Xénero _ Ponteareas.es Casa do Concello Alumnas e alumnos do obradoiro de emprego dín non á Violencia de Xénero A Concelleira de Igualdade e Benestar Social, Verónica Carrera, visitou ao alumnado dos obradoiros de emprego que se desenvolven no Centro de Desenvolvemento Local para felicitalos polos traballos realizados con motivo do Día Internacional Contra a Violencia de Xénero. Coordinados polas e polos docentes dos dous módulos (albanelería e sociosanitario) e pola directora do obradoiro de emprego, o alumnado realizou diferentes actividades que permitiron reflexionar sobre a violencia de xénero. A primeira hora da mañá cada alumno/a redactou un suposto de violencia de xénero aportando ao remate a solución a ese caso en concreto. Cada alumno expuso a súa historia e logo procederon á votación da historia premiada. A gañadora recibíu o libro “Por que los hombres no escuchan y las mujeres no entienden los mapas” de Allan. A continuación o alumnado do módulo de sociosanitaria proxectou un power point convidando á reflexión e a denuncia dos casos de maltrato. Tamén houbo lugar para un intenso debate no que participaron os vinteseis membros do obradoiro (alumnado e equipo técnico). O broche de ouro púxoo un exquisito biscoito adornado con crespóns laranxas que conmemoran o Día Internacional Contra a Violencia de Xénero. A Concelleira de Igualdade felicitou ao equipo de docentes, á directora e ao alumnado polas actividades realizadas e destacou a importancia de involucrar a toda a sociedade na concienciación da igualdade. ← O goberno avanza nas negociacións do convenio colectivo A Concellería de Igualdade e Benestar Social entregou hoxe os premios do II Concurso de Debuxo contra a Violencia Machista → Páxina do Núcleo Confederal de Betanzos e Comarca adherido á C.N.T. (Confederación Nacional do Traballo). A Galiña Azul privatizase en Betanzos e a CNT opina. Nestes ultimos tempos escoitamos nos medios falar das escolas infantís "A Galiña Azul", escolas que van ser privatizadas polos actuáis gobernantes do PP na Xunta de Galicia. O BNG local ten sacado comunicados criticando a privatización das aínda non estreadas instalacións de Betanzos . E non lles falta razón, por suposto. É ben sabido que o persoal que traballa para a Xunta de Galicia a través do Consorcio Galego de Servizos de Igualdade e Benestar carece de convenio propio. A administración que xestiona entre outros servizos, á rede de escolas infantís Galiña Azul, négase a escoitar as nosas demandas mentras non deixa de esixir e reprimir. A xerencia do consorcio atenta constantemente contra a nosa intelixencia, facéndonos crer ao persoal e ás familias que estamos nunha rede pública de escolas, onde todas as persoas usuarias teñen os mesmos dereitos. Mais a realidade depende do que entendamos por “público”. Se entendemos que os nosos impostos utilízanse para cuestións tan necesarias como a sanidade ou a educación, pensaremos entón que iso é algo que xa temos dabondo pagado. Volver a gastar cartos só pode chamarse RE-PAGO. Ademáis está o tema do control, pois quenes facemos funcionar os servizos temos moi pouca marxe para a súa xestión, e máis aínda se falamos dun sector educativo considerado meramente asistencial, ao que se lle nega a posibilidade de negociar un convenio, con decretazos a base de regulamentos internos que só responden a ordes vertidas por quenes están moi lonxe de coñecer de preto a cotidianiedade escolar, e que ademáis teñen outros intereses. Daquela, na realidade, non nos atopamos ante unha rede de escolas pública. Senón máis ben en pleno proceso de privatización e control total por parte do organismo autónomo (in)competente. A escola pública non é gratuita: as familias poden chegar a pagar bastante máis de 100€ ao mes para que os seus fillos e fillas poidan asisitir a unha escola da rede. Ademáis desta mensualidade segundo a renda, cada familia ten que desenbolsar entre 15 ou 20 euros en material funxible ao inicio do curso. Pero o consorcio fai un exercicio de presunción contínua sobre o número de escolas que aumentan a cifra de centros pertencentes á rede. Abre escolas sen parar, xa nin precisa convocar prazas públicas, tira de interinidade ou privatiza sacando a xestión a concurso; pero mentras tanto non dota de material ás xa existentes. Dende que as antigas galescolas, agora galiña azul, naceron hai uns anos, as escolas non sustituiron o material co que comezaron, por suposto non se compraron novidades, e algún outro, nunca o houbo. A pesares de que existe un currículo educativo que hai que cumprir, o persoal das escolas que somos na realidade quen traballa día a día coas crianzas e familias, temos o dilema de prantarnos por non poder realizar o noso traballo sen o material necesario, ou ben gastar do peto para que a escola siga en marcha. Dende xoguetes ata material de oficina, pasando por mobiliario, cámaras, batidora, teléfono, plastificadora, fotocopias, cubertos, e incluso afrontar económicamente os desperfectos.... As traballadoras facemos aportacións para que na escola falte o menos posible. Entón, se nós facemos funcionar o centro e mesmo o financiamos en parte, deberiamos ter unha marxe na xestión, na organización e na toma de decisións que nos afectan, moitísimo maior da que temos actualmente. Daquela as escolas serían máis públicas. O control do consorcio sobre as vidas alleas: os horarios que establece o RRI das escolas infantís para o tramo central da xornada (xantar/sestas ou recollida), están totalmente desvinculados da realidade familiar e escolar. Ademáis, teñen unha consecuencia negativa sobre os ritmos naturais das crianzas, que ven relegadas as súas necesidades máis básicas á estructura da vida adulta, entrando nunha espiral que perpetúa o arraigo dunha sociedade consumista que só sabe producir e non vivir. Como se pode observar no documento do RRI se establecen uns horarios de comedor e sesta por idades (ARTIGO 25. HORARIOS E APERTURAS) : establécense os seguintes horarios de recollida: Todo/a neno/a que permaneza na escola mais alá das horas sinaladas anteriormente, terá que xantar na escola. Este texto, que nunca foi consensuado co persoal que vivimos o día a día na escola, nen coas familias, non ten sentido ningún; pois aparte de negar a necesidade natural de comer ou durmir (sobre todo nos bebés), pon un límite na liberdade de acceso ao centro das familias que en calquera momento quixeran recoller ás súas crianzas para estar con elas. Ademáis deste intento de control das vidas familiares,estes horarios absurdos conlevaron un impresionante aumento do números de nen@s que agora "teñen" que comer/durmir na escola. O efecto dominó continúa, pois a maior número de crianzas, peor atención educativa; como si as ratios increiblemente legais non foran xa o suficientemente imprudentes. A escola convírtese neste tramo da xornada nun cárcere do que é imposible escapar e ao que é imposible acceder. Tal masificación implica un desgaste para o persoal ao cargo, e unha contínua frustración para as crianzas, que ademáis de estar lonxe da casa e da familia, agrúpanse amoreadas en espazos inadecuados para semellante número de persoas; vendo mermada a satisfacción das súas necesidades educativas e afectivas. Estes son os puntos máis polémicos do regulamento que rixe a rede de escolas, onde traballamos centos de persoas, que vemos negados os nosos dereitos a negociar un convenio que regule este ámbito concreto do sector educativo; pero que sen embargo somos coaccionadas, mediante un documento que pretende regular as nosas condicións laborais de xeito fraudulento. Agora é noticia a privatización das escolas infantís, a saída á concurso da xestión dos novos centros xa é unha realidade; así como a amortización de postos de traballo noutros centros xa existentes. Mais o proceso privatizador comezou hai tempo: coa ausencia de convenio propio, coas condicións laborais marcadas a golpe de RRI ou chamada telefónica ás direccións das escolas, coa falta de recursos materiais , co retraso ou ausencia de substitucións, etc... Se isto pasa na escola pública dirixida pola administración da Xunta, ata onde pode chegar o recorte de dereitos que traerá consigo a arbitrariedade implícita nos intereses da xestión privada? Non é difícil imaxinar por onde poderán ir os tiros... Xornadas e convocatorias (168) A emancipación dos traballadores será obra dos traballadores mesmos, ou non será. Os ciclistas que foron esta semana obxecto do ataque dun camioneiro cun martelo, quen formalizou denuncia, están á espera de que avance a investigación e confían en que haxa pasos xudiciais nos próximos días. Detido un home de 77 anos na Coruña por apuñalar a súa muller Varios veciños da vítima tentaron taponar con toallas as súas feridas ata que foi trasladada ao hospital, onde está fóra de perigo. A A.C.R. A Frouxeira de Valdoviño organiza a vixésimo quinta edición da Mostra de canción coral. Colabora o Concello. Deporte de quilates na terceira xornada do Circuíto de Atletismo de Pontevedra - Pontevedra Viva Terceira xornada do Circuíto de Atletismo en Pista no CGTD O Centro Galego de Tecnificación Deportiva viviu este mércores unha xornada especial coa terceira cita do Circuíto de Atletismo en Pista de Pontevedra. A xornada máis concorrida das celebradas ata a data contou coa presenza de atletas de gran nivel, como os integrantes da Selección Nacional Junior de fondo e mediofondo que se atopan concentrados en Sanxenxo e que tamén protagonizaron adestramentos pola cidade. Así, ademais dos junior, nas instalacións do CGTD competiron deportistas da talla do olímpico Frank Casañas, o campión de España de triplo salto Alfonso Palomanes ou o campión nacional cadete El Medhi Al Nabaoui, entre outros. A próxima xornada do Circuíto de Atletismo en Pista de Pontevedra celebrarase o domingo 28 de maio. O CGTD, escenario da segunda xornada do Circuíto de Atletismo en Pista Parabéns o vídeo quedou moi ben!!! Parabéns pola reportaxe. Grazas por compartir con nos momentos da vida dos nosos fillos. Moitas grazas. A fiscalía anunciou o arquivo das dilixencias penais contra Manuel Baltar ao non apreciar delicto no caso da oferta de traballo na Deputación de Ourense a cambio de sexo. Para evitar que casos coma estes se volvan repetir a fiscalía anunciou que calquera denuncia sobre un Baltar soamente prosperará no caso de que o denunciado se tivera xubilado seguindo así o criterio que se utilizou no caso de José Luis Baltar, pai do actual presidente, no caso dos enchufes que propiciaron que o seu fillo recuncara como presidente do Partido Popular en Ourense e presidente da Deputación ourensá. Substantivo feminino. 1 Acción e efecto de cicatrizar (acepcións 1, 2). 2 ... Máis Eu funo ver a Braga a finais de xaneiro. Ben, pero sen excesos, disfruto moito máis dos seus discos (notase a man do líder de Lambchop producindo) que do seu directo naquela xira (que non sei se é esta). Para min os mellores momentos foron cando Will Johnson se uniu ó dúo Maicapí & Colega. Recomendable pese á miña crítica, o problema é que eu, se cadra, tiña demasiadas ilusións postas no choio... O Día das Letras Galegas, ás 11.00 h., terá lugar o roteiro literario A Torre soñada, pola contorna da Torre de Hércules, a cargo de Xurxo Souto. O punto de encontro é a praia de San Amaro, no peirao de carga fronte á farmacia, na Coruña. Non é necesaria inscrición previa. A Mesa pola Normalización Lingüística denuncia como, un ano máis, a Axencia Tributaria obstaculiza o dereito da cidadanía a facer a declaración da renda en galego. Na campaña... bombardeiro substantivo masculino1 Avión de bombardeo. Os bombardeiros sobrevoaron as cidades alemás.2 Tripulante deste avión, encargado do lanzamento de bombas e obuses. Na guerra de Corea, xa era un veterano bombardeiro. Cando o xuíz de garda fixo acto de presenza no ruinoso soar das antigas Bodegas Bandeira o forense e mais eu levabamos un bo anaco de crequenas sobre o cadáver da moza. O primeiro era o primeiro. Cheguei a Churruca en dez minutos. Non había ninguén a quen preguntar, de xeito tiven que dar voltas co coche pola zona para atopar o Mandrake, un garito cutre de moda entre a rapazada. Cedeira é un auténtico paraíso natural. A serra da Capelada e os seus impresionantes acantilados non deixan indiferente a ninguén. Un paseo pola Capelada permite descubrir a fauna que habita na zona, coma os gandos de vacas e cabalos que pacen nos montes e pastos. Tamén rabaños de cabras máis salvaxes. Aínda que a fauna […] Feiras e festas Ao longo e ancho do destino Ferrolterra – Rías Altas encontramos multitude de festas. Relixiosas, gastronómicas ou festivais de música, repártense por todos os municipios e, sobre todo, teñen lugar no verán. Das festas relixiosas destacan a romería de Santo Andrés de Teixido, a Semana Santa de Ferrol e a Romería da Fraga […] «Gustaríame facer isto todos os días» O Concello das Neves considera esta unha área transversal do goberno. Calquera acción ou actuación ten presente sempre o respeto e a consideración cara a muller. Colectivo moitísimas veces danado pola sociedade. Os días contra a violencia machista e o día da muller son celebrados con forza pero tódolos días do ano, son días para valorar as mulleres. Por causas alleas á asemblea da Insumisa e nova información do proceso represivo cancélase a convocatoria do venres pola tarde. Aquí podedes acceder ao texto explicativo das distintas experiencias que estamos levando a cabo en 4º de primaria dentro do proxecto "A CIENCIA NA VIDA COTIÁ". Moi pronto amosarémosllelas aos nosos compañeiros e compañeiras Quixera aproveitar esta oportunidade para dar as grazas ao profesorado e ao alumnado do IES de Pastoriza pola boa acollida que tiveron con nós. Dar as grazas no meu nome e no de Livia polo rato agradable que pasamos xuntos. Hoxe o Portal das Palabras no Mira que din achégase á palabra “vaporear“, que nos achega ao estudo do sufixo -ear. MAIS DE CEN VECIÑOS ACUDIRON Ó LOCAL SOCIAL DE SAN VICENTE PARA ASISTIR Ó MITIN QUE CELEBRABA O PSOE LOCAL. TAMÉN ASISTIRON O ALCALDE DE NEGREIRA, JUAN GARCÍA FUENTES E O EX-ALCALDE SOCIALISTA DE SANTA COMBA, JOSÉ ANTONIO UCHA VELO. Biblio.a.ro.ba: 8 DE MARZO DÍA DA MULLER TRABALLADORA Máis de duascentas cincuenta mil persoas en Galicia teñen algún tipo de discapacidade. Son 4 millóns en toda España. Hoxe, 3 de decembro, co gallo da celebración do Día Internacional da Discapacidade e coincidindo coa semana do aniversario da Constitución, o Goberno presenta a primeira tradución da Carta Magna á lingua de signos. Este sistema vai permitirlles ás persoas xordas acceder por vez primeira aos contidos da Constitución nas linguas de signos española e catalá con subtítulos. A celebración do Día Internacional das Persoas con Discapacidade ten por obxecto axudar a entender os dereitos das persoas con discapacidade e os beneficios que se derivarían da integración destas persoas en todos os aspectos da vida política, social, económica e cultural. Nós quixemos poñer o noso gran de area, facendo unhas reflexións en torno ao tema. Biblioteca Pública de Lugo: Os libros máis leidos no mundo Contrato de xestoría fiscal e laboral do Concello de Ponte Caldelas - Concello de Ponte Caldelas Pois vaia sorpresa! Esta mañá ao chegar a clase non atopamos a Rosalía por ningún sitio. Pero tiñamos unha nota no encerado que dicía que está de vacacións, e que tiñamos un video sorpresa e unha maleta no armario con pistas para adiviñar en que país do mundo está. Bosque de galicia – Fundación Cidade da Cultura A Fundación subscribiu un convenio marco de colaboración coa Fundación Cidade da Cultura, para o desenvolvemento de actuacións conxuntas que conduzan á mellora paisaxística da contorna da Cidade da Cultura. Unha das moitas actividades da VIII Semanal Cultural foi unha quedada de alumnado de 3º e 4ºESO e BAC no aparcamento do noso instituto para un avistamento do ceo nocturno. Foi onte luns ás 21:30h. Empezamos hoxe con outra actividade na materia de Lingua Galega, CANTARES DE CEGO a partir de novas que saen nos xornais. Secretaría Xeral O secretario xeral do PSdeG-PSOE de Pontevedra, David Regades, subliñou hoxe que a provincia necesita alámenos dous equipos de valoración médica das persoas que necesitan as axudas da Lei de Dependencia, xa que neste intre preto de dez mil persoas están pendentes dunha valoración socio-sanitaria. Así o manifestou hoxe en Pontevedra, onde compareceu en… David Regades, secretario xeral do PSdeG-PSOE de Pontevedra subliñou que o Partido Socialista, tras a conclusión de todos os procesos de renovación das estruturas de dirección da provincia a nivel local, está “preparado, forte e cohesionado para afrontar as futuras eleccións municipais de xuño de 2019”. Regades salientou, na celebración da executiva provincial celebrada en… Nova executiva do PSdeG-PSOE en Moaña A asemblea de militantes da agrupación local de Moaña elixiu hoxe a súa nova executiva municipal nacida do consenso e da unidade de todo o Partido Socialista. O novo secretario xeral será o concelleiro, Ezequiel Fernández que presentou unha candidatura de unidade e de consenso para relanzar o Partido Socialista cara as próximas municipais. O… O secretario xeral do PSdeG-PSOE da provincia de Pontevedra, David Regades, mostrouse hoxe “orgulloso” da súa nova executiva provincial “por ser paritaria e unha lista de integración”. Os delegados ao congreso provincial, que se celebrou no auditorio do Pazo da Cultura de Pontevedra, ratificaron co 77,6 por cento dos votos a nova executiva cifra que… Os socialistas da provincia de Pontevedra elixirán o sábado a súa nova comisión executiva e outros Órganos de xestión Os socialistas da provincia de Pontevedra elixirán o sábado día 16 as súas novas estruturas de xestión tras as primarias a secretario xeral, celebradas o pasado día tres de decembro, nas que saíu elixido David Regades. O auditorio do Pazo da Cultura de Pontevedra acollerá a celebración deste terceiro congreso provincial ao que están citados… O voceiro do PSdeG-PSOE na Deputación de Pontevedra, Santos Héctor, cualificou hoxe ao presidente do PP a provincia, Alfonso Rueda como “manporreiro político de Feijóo en Pontevedra” en resposta as súas críticas vertidas contra a institución provincial e a súa presidenta. Santos Héctor asegurou, en rolda de prensa, que o PP entrou en pánico ante… O Partido Socialista nunca vai a apoiar modificacións pouco claras nos documentos do PXOM de Salceda Santos Héctor subliña que o Partido Socialista nunca vai a apoiar un documento inicial do PXOM que nin tan sequera foi consensuado cos veciños e veciñas de Salceda e que, en todo caso, o alcalde é o máximo responsable de que Salceda aínda careza dunha ordenanza de urbanismo e “nunca a oposición”. “O alcalde –sinala… Aha. Eu souben dos Creatures polo youtube. Que non os coñecía. Aínda así, quédame moito por buscar, ler e aprender. Non sei practicamente nada nin de Siouxsie and the Banshees, e menos de The Creatures. eleccións autonómicas 2009 (3) xornalismo galego? (2) Pechar Vigo ao Mar (1) Proxecto GNU (1) concello de vigo (1) diñeiro negro (1) eleccións municipais 2007 (1) eleccións nacionais (1) lonxitude (1) puntos cardinais (1) Certificado de lingua galega (Celga) 1 Tras unha breve pausa, procedemos a actualizar a información retomando, pola nosa parte, o pracer de mantelos ó día con todo aquilo que ocorre en relación co atletismo e o noso Clube. Remontámonos á Semana Santa, que a pesares de ser datas festivas de carácter relixioso (para moitos vacacións), sempre atopamos un bó momento para calzar as zapatillas ben sexa para saír a rodar un anaco como para participar nas diversas citas que atopamos no calendario. Carreira organizada polo Concello e o Club Olympo que se disputou o pasado 20 de Marzo e cun fin solidario destinando íntegramente a recadación á Asociación de Loita contra o Cancro Infantil “O Sorriso de Álex”. Ofreceron probas para tódalas categorías facendo partícipes da causa a atletas de tódalas idades. Do noso Clube desprazouse ata alí Toni, marcándose así un dobre obxectivo, o de completar os 6500 metros da súa proba e o de aportar o seu graniño de area. Trail Galaica é un circuito de Carreiras de Montaña que se realiza nos montes de Galicia, potenciando diversos entornos naturais. O pasado domingo 20 de Marzo disputouse no concello de Sanxenxo a segunda proba deste circuito que chegou a reunir un total de 238 corredores que tiveron que completar un percorrido de 18 Km de distancia pasando pola Ruta dos Muiños da zona de Bordóns e Dorrón, nun circuito que presentaba un desnivel positivo de 532 m e un desnivel acumulado de 950 m. Completarán o circuito de carreiras, cadanseu coa súa proba, os seguintes Concellos: Seguimos na modalidade de Trails, pero nesta ocasión en máns de Mario R. que se encargou de levar a nosa Camiseta Viaxeira máis alá das nosas fronteiras para seguir disfrutando das alturas … Tivo lugar o 20 de Marzo tomando saída un total de 450 participantes en torno ás 9:00 horas na praza da vila de Santa Cruz del Sil , no Municipio de Páramo de Sil (León), para encarar unha durísima proba cunha distancia aproximada de 32 Km, na Sierra de Gistredo que acumula un desnivel positivo e negativo duns 3.800 metros. Percorrido que deparou algunha que outra sorpresa incluíndo barro, ríos, pedras e algunhas subidas de vertixe que ofreceron fermosas vistas de paraxes nevadas, envoltas a súa vez pola misteriosa névoa; sen dúbida todo un reto que o noso atleta soubo afrontar a pesares da choiva e do frío que fixeron acto de presenza engadindo un plus á dureza da proba. Poucos días despois veíamolo tamén en … A Confraria Trotamontes, co apoio do Municipio da Maia, realizou no dia do 25 de Marzo en torno ás 20h30, o ”Trail Terras do Lidador by Night – Encontro de Estrelas”. O evento estaba constituído por dúas probas, un Trail con 20 km de distancia e un Mini Trail con 12 km que percorreron camiños do Concello da Maia. Deixando un pouco os Trails de lado, imoslles dar un pouco de protagonismo tamén ás probas de Ruta que, coa chegada do bo tempo,van aparecendo nas axendas dos runners … Alí puidemos ver a Cristina disputando esta carreira que xa é todo un clásico de Semana Santa, sendo a única que se corre o Venres Santo en toda a xeografía española. A proba constaba dun traxecto de 9km que se desenvolveu en dous tramos ben diferenciados, un primeiro tramo para disfrutar correndo que transcurriu polo paseo do rio Quiroga e rio Sil, e un segundo tramo que pasaba pola rúa principal do Val de Quiroga, por donde os atletas podían sentir o calor e ánimos dos quirogueses e visitantes que ateigan a vila o día da súa festa máis importante. Tamén houbo carreiras de menores nas que de seguro participou a pequena Zoe completando a súa proba cun percorrido de 500 m e das que carecemos de resultados. Un clásico xa nestas datas é a … A Concellería de Deportes de Padrón organizou o pasado sábado 26 de Marzo a 37 Edición da súa Carreira Popular de Pascua, que contou nesta ocasión coa participación dun atleta de luxo, nada menos que Reyes Estévez. As distintas probas desmereceron moito polo frío e a choiva que fixeron acto de presenza o longo de toda a xornada. A carreira absoluta, que transcurriu por varios concellos da comarca para completar case 13,5 km, destacou polo seu traxecto variado. Ata alí foron tres atletas do noso Clube: Tamén contamos cunha pequena representación nas categorías menores: O Concello de Carnota acolleu en Semana Santa unha nova edición da mostra de promoción local Víndemo Ver, incluindo no programa a “V Carreira Viquinga” e a “BTT”, dúas probas que encheron de deporte a vila vikinga ó longo deses días festivos ofrecendo ó visitante unha programación variada conxugando música, deporte, turismo, artesanía e gastronomía. A Carreira Vikinga xa é un Trail clásico neste Concello. Disputouse o domingo 27 de marzo en torno ás 10:30 h. reunindo aos amantes do deporte de montaña que completarían os 18km da proba absoluta, que a última hora sufriu modificacións e pasaron a ser 19,6km, transcurrindo pola Senda Verde, atopando ao seu paso tramos complicados, cortafogos, fontes naturais, …, gozando deste xeito das paraxes naturais. Celebrouse o pasado sábado 2 de Abril nun máxico ambiente nocturno, baixo a la luz do faro romano máis antigo en funcionamento, símbolo da cidade herculina. Trátase da terceira proba puntuable do Circuito de Carreiras Populares “Coruña Corre”. A carreira absoluta dou comezo ás nove da noite ós pés da Torre de Hércules, tendo que percorrer os atletas 6.590 metros polo paseo marítimo, entre eles o noso corredor Toni que disputou esta proba nunha contorna sen igual iluminado polo faro milenario. Carreira celebrada o pasado 2 de Abril e que foi posposta polas inclemencias meteorolóxicas que se sufriron o día 27 de Febreiro e que obrigaron a cancelar a súa celebración. Esta incluída no Circuito de Carreiras Populares do Concello, organizada pola Agrupación Deportiva Porto do Son e o Concello de Porto do Son. A carreira popular “RUNNING FEST” transcurriu pola zona portuaria. Contou con carreiras e distancias para tódalas categorías cun trazado totalmente urbano. O Trail de Castro Barbudo desenrolouse en Rianxo, percorrendo 13 km cun desnivel + de 490 m por sendeiros de montes e bosques desta terra chea de lendas. Con saída no polideportivo de Taragoña, os nosos aventureiros tiveron que afrontar diversos entornos. Comezaron por adentrarse nun bosque de acacias ata emerxerse en Castro Barbudo. A continuación transitaron por Ourille encarando cortalumes abruptos con desniveis de vértixe que os levaron ata o Monte da Cruz, que sería o punto máis alto do percorrido. Planos do acordo do proceso de Concentración Parcelaria das parroquias de Duxame, Insua e Portodemouros Subvencións a agricultores-gandeiros para axuda na realización de traballos A comarca de Deza, que se encaixa fitoclimaticamente na rexión eurosiberiana da Europa Occidental, presenta algúns riscos de mediterraneidade, causados pola súa posición latitudinal e a súa proximidade ás costas. O clima suave e algo de seca estival permiten a aparición en altitudes baixas de cortizos, érbedos e outros elementos propios da flora mediterránea, e así vemos como no municipio de Vila de Cruces, as manchas boscosas autóctonas de carballos e castiñeiros seguen alegrando a paisaxe, así como os bidueiros e os alisos, que a miúdo acompañan o curso dos ríos; e segue medrando a superficie destinada ó pino común e ó eucalipto, pola sua utilidade económica. Singular interese botánico ofrecen as sobreiras da beira do Arnego, incluidos para a súa protección na Rede Natura 2000. Son árbores de querencia mediterránea, coma os érbedos que medran nas terras abrigadas de Toiriz, ou os limoeiros e laranxeiras de certas zonas ribeireñas, poboadas por vides (con Denominación de Orixe Rías Baixas) e froiteiras. A perfecta delimitación da Comarca por elevacións montañosas que en forma de media lúa a encerran polo sur, noroeste e leste, e a depresión do Ulla polo norte, define un lixeiro basculamento da comarca cara ó noroeste, pois en ningún caso as alturas son superiores ós 1.100 m., non baixando as cotas inferiores dos 200 m. Esta suave variación da orografía, as condicións climáticas, etc. fan que, xunto con evidentes contrastes, teñamos unha sensación de uniformidade. Sen ignorar o carácter eurosiberiano da flora da rexión, non podemos deixar de citar a presenza de certos elementos mediterráneos de orixe lusitano-durense como son os cortizos (Quercus suber), os érbedos (Arbutus unedo) ou o rebolo (Quercus pyrenaica). Xunto a estes, podemos citar, sen dúbida con maior presenza, outras especies tipicamente atlánticas: Quercus robur, Betula pendula, Betula celtibérica, Alnus glutinosa, etc. polo que se refire a especies arbóreas. Tamén é notable a presenza de Cheilantes marantae e outras especies serpentinícolas que se localizan en terreos de rochas ultrabásicas da parte media e baixa da conca do Deza. Dito isto, podemos atopar na zona tres series principais de vexetación: Unha primeira etapa de degradación destes bosques produce a matogueira densa de xesteiras, que teñen unha estrutura correspondente a un piornal de gran tala, rico en fieitos, silvas e toxos. Debido á intensa explotación agrícola e forestal é difícil encontrar bosques ben conservados, o carballo foi substituído frecuentemente polo piñeiro marítimo ou bravo (Pinus pinaster sp. atlántica) e en zonas máis cálidas polo eucalipto, e en moitos casos atópase mesturado co castiñeiro (Castanea sativa). Por outra parte, os fondos dos vales, de chans máis profundos, foron roturados e neles aséntanse os pastizais e cultivos agrícolas (millo, hortalizas e viñedos). Serie das carballeiras montanas: os montes de carballeira son relativamente frecuentes, sobre todo en zonas pouco aproveitables para a agricultura (pendentes fortes, chan pedregoso), concentrándose sobre todo en fondos de torrentes, xa que foron moi castigados polo lume nas zonas altas. Substituíuse nalgúns lugares por pastizais, pero sobre todo abunda o monte con matogueira de toxos e uces, con pés illados de carballo, reflexo de épocas de maior forestación. Nun estado de degradación máis avanzado, as xesteiras dan paso á matogueira degradada, ás uceiras e ás toxeiras que ocupan grandes extensións. Nesta matogueira son comúns o “toxo asnal” (Ulex europaeus), ”a queiruga” (Calluna vulgaris) e o “toxo femia”, así como diversas especies do xénero Erica, como a Erica cinerea (“carpaza”) ou a Erica aragonensis (“urce bermella”). Serie das alisedas riparias: os bosques ribeiregos quedan practicamente reducidos a liñas ó longo dos leitos debido á intensa explotación destes ecosistemas, altamente produtivos, que foron substituídos por cultivos e praderías naturais. CONCELLO DE VILA DE CRUCES As asociacións ecoloxistas ADEGA e Lagares Vivo convocan á cidadanía a participar na limpeza anual do río Lagares que terá lugar este domingo 30 de setembro. ... Polo seu interese deixamos aquí a nosa traducción do artigo "Children are tech addicts – and schools are the pushers", aparecido no xornal británico "The Guardian" o pasado 26 de xaneiro de 2018 firmado pola escritora Eliane Glaser. ... A rapazada de 5º e 6º participou hoxe, como ven sendo habitual todos os martes deste curso, nunha actividade conxunta. Esta vez un pouco máis lúdica e deportiva. Xunto coas mestras e mestres do ciclo, unha marabunta de nenas e nenos invadiu en piragua o río Miño na contorna de Tui. Resultou ... Este venres rematou a viaxe de fin de curso co alumnado de 6º de primaria. Durante tres días percorremos lugares destacados da historia, cultura, xeografía e patrimonio natural da nosa terra. ... O pasado xoves 26 e o venres 27 os rapaces e rapazas de 3° de Primaria visitaron a Granxa FervenzAventura, en Silleda. Alí realizaron diferentes actividades como tecer la, dar de comer aos animais, facer pan, subir a un rocódromo e tirarse por unha tirolina, entre outras. Todo isto compa... Coa chegada da primavera e sobre todo do bo tempo, retómase a actividade "in situ" na horta da escola. Esta semana rematáronse varios bancais, aireouse e regouse a terra, e comezaron as plantacións. As nenas e nenos de infantil tiveron un protagonismo especial. Axudados polos maiores de ... De Chartres a Paris: algunhas imaxes do intercambio escolar deste ano. Xa van catro días dende que a rapazada de 3º da ESO que está de intercambio saiu do aeroporto de Sá Carneiro en Porto. Xa instalados coas súas respectivas familias van combinando a actividade escolar propia do seu curs... Onte partiu cara a Francia a expedición de intercambio da rapazada de 3º da ESO. Chegaron de madrugada ás terras do Loira, vía Porto e París, logo dunha longa espera por retrasos nos voos debido ás inclemencias do tempo. As mozas e mozos xa comezaron hoxe a convivir cos anfitrións galos no ... Hoxe, no contexto dos obradoiros dos martes de 5º e 6º, tivemos unha grata visita na escola, o locutor de Onda Cero, Pepe Cadavedo. Durante dúas horas compartimos con él a experiencia da realización dun programa de radio (simulado, iso si). Nesta ocasión, o entrevistado foi el, e as nenas e ... Páxina 1 de 72 Luns, segunda feira, 19 de febreiro de 2018 O proxecto musical do galego Narf e do guineano Manecas Costa cobra vida gráfica na web grazas ao traballo de Xavier Belho. O proxecto musical Aló Irmao, que comparten Fran Pérez Narf e Manecas Costa estase a abrir a outras propostas e formatos culturais. Así, na web de Aló Irmao acábase de estrear a súa primeira banda deseñada, que se irá ampliando periodicamente ao longo das vindeiras semanas. As ilustracións son obra de Xavier Belho, en colaboración con Pérez e Costa. Está creada a partir dun arquivo de fotografías do dúo e pretende achegar unha visión diferente do proceso de conexión artística e humana entre os dous músicos. Por outra banda, o dúo fixo balance da súa xira polo Brasil, que o levou entre novembro e decembro de 2009 a São Paulo, Porto Alegre, Jequié, Salvador de Bahia e tamén a Bos Aires. Toda a viaxe musical resultou un éxito pola recepción da crítica e do público, segundo reflectiu a prensa local. Na web de Aló Irmao, o propio Fran Pérez reflexiona sobre os concertos. É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: Xoves, quinta feira, 13 de decembro de 2018 A Biblia xudía da Coruña, o grande patrimonio esquecido Tamén coñecida como Biblia Kennicott, é o manuscrito relixioso máis importante do Medievo galego, e unha das mellores biblias hebreas medievais que existen na actualidade. A Asociación Galega de Amizade con Israel (AGAI) está a realiza unha campaña para recuperar a memoria da Biblia xudía da Coruña, "unha obra capital na Historia do noso País", segundo afirman no seu blog, e que pretenden sexa recuperada tanto para o imaxinario colectivo nacional como de xeito físico. Actualmente, o manuscrito consérvase na Biblioteca Bodleain da Universidade de Oxford (Inglaterra), mais AGAI insta á Xunta a recuperala para Galiza: "A Biblia xudía de Galicia é sen dúbida parte sobranceira do noso Patrimonio cultural, é xa que logo, parte da nosa Memoria Histórica. Demandamos do Goberno galego que faga esforzos para recuperar esta xoia que xamais debeu deixar Galicia. O seu lugar non é Oxford, o seu lugar é o Museo do Pobo galego". Segundo a análise elaborada polo profesor de Historia Medieval da USC Carlos Barros do que se fai eco AGAI, "a Biblia Kennicott contén 922 páxinas en hebreo, 238 belamente iluminadas, os cinco libros da Torá (Xénese, Éxodo, Levítico, Números e Deuteromonio), os libros de Profetas e Haxiógrafos, e un tratado gramatical copiado dunha Biblia anterior que lle serviu de modelo, coñecida como Biblia de Cervera, feita no ano 1300 e conservada na Biblioteca Nacional de Lisboa". Un mozo e rico xudeu coruñés admiraba a manuscrita Biblia de Cervera, propiedade da familia xudía coruñesa Mordechai cando menos dende 1375, polo que contratou un gran calígrafo para que lle fixese unha copia, quen rematou o seu traballo o 24 de xullo de 1476. É case seguro que a Biblia coruñesa marchou de Galiza despois de 1492, coa expulsión da comunidade xudía dos territorios do Reino de Castela e Aragón. Nada se sabe do itinerario do libro na diáspora sefardí até o ano 1771 cando foi mercada en Inglaterra por iniciativa do hebraísta, bibliotecario e párroco de Oxford, Benjamin Kennicott. Web onde se pode adquirir unha edición facsímile da Biblia xudía de Galiza (en inglés) É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: Algunhas ilustracións que acompañan ao texto Unións Agrarias demanda a retirada da medida, que suporía “novas cargas e obrigas” para os afectados. O borrador da lei de acompañamento dos presupostos do 2019 modificará tamén as distancias do arborado a núcleo rural, parcelas agrarias e canles fluviais Base dunha torre de alta tensión. / Arquivo. A lei de acompañamentos dos presupostos da Xunta para o 2019 modificará a normativa sobre distancias de arborado a infraestruturas, parcelas agrarias e vivendas. Unha das novidades radica en que a Administración obrigará ós propietarios a cortar o arborado nas marxes das liñas eléctricas, en concreto nos 5 metros contados “desde a proxección do condutor máis externo, considerando a súa desviación máxima producida polo vento”, segundo recolle o borrador da chamada Lei de Medidas Fiscais. Tal disposición é criticada por Unións Agrarias, que considera que a Xunta está a lexislar contra os propietarios forestais, “Introdúcense novas cargas e obrigas para os afectados, sen ningún tipo de compensación. O lóxico é que eses 5 metros de franxa sen arborado se expropiasen como servidume por parte das compañías eléctricas”, defende José Antonio Diéguez, de Ventonoso, un colectivo de propietarios afectados por parques eólicos ligado a Unións Agrarias. A organización agraria cuestiona tamén outros cambios da Lei de Montes que se efectuarán a través da lei de acompañamento dos presupostos. “As frondosas caducifolias tiñan que manter 15 metros de distancia co solo de núcleo rural, pero agora redúcese esa limitación a 2 metros. Que pasa con todas as árbores próximas a un núcleo que se tiveron que cortar no último ano baixo ameazas de multa?” -cuestiona o secretario de Desenvolvemento Rural de Unións, Jacobo Feijoo.- “Hai unha clara falta de criterio, bandazos e improvisacións”, critica. O proxecto de Lei de Medidas Fiscais e Administrativas, que previsiblemente se aprobará nas próximas semanas, deixa as distancias reguladas para o arborado tal e como segue: – Con pistas, asfaltadas ou non, de polo menos 5 metros de ancho e que conten con polo menos unha cuneta: 2 metros as frondosas, 4 metros o resto de especies e 6 metros nos concellos declarados como zonas de alto risco. – Con edificacións, urbanizacións, depósitos de lixo, parques e instalacións industriais situadas a menos de 400 metros do monte ou fóra de solo urbano e de núcleo rural, e con vivendas illadas en solo rústico, independentemente da súa distancia ao monte: 15 metros cando se empreguen especies de frondosas caducifolias e 50 metros no resto de especies. – Con cámpings, gasolineiras e industrias ou instalacións preexistentes en que se desenvolvan actividades perigosas: 15 metros para especies de frondosas caducifolias e 50 metros para o resto de especies. – En instalacións eléctricas, desde a proxección do condutor máis externo, considerando a súa desviación 2 ideas sobre “A Xunta proxecta obrigar ós propietarios a cortar o arborado nas marxes das liñas eléctricas” Presentación na Casa da Cultura de Vilalba do libro No perfil das verbas, do mestre e músico Baldomero Iglesias. O gaiteiro Raúl Galego acompañou o acto coa súa música. Xornada de presentación na planta de Fabrisa. Un total de 40 agricultores da Limia, a principal comarca produtora de pataca de Galicia, coñeceron de primeira man os resultados dun estudo sobre o novo fertilizante M System Met, que permite incrementar a produción de pataca ata nun 18%. Creado a partir do coñecemento técnico e a experiencia dos profesionais de Coluga, empresa de referencia no sector agrícola e gandeiro, M System Met presenta unha formulación especial, integrando elementos engadidos como o boro e o magnesio, e que na práctica xeran maior vexetación, máis tubérculos por pataca e menor destrío (pataca que non serve para o consumo). Os datos que desprende o estudo realizado nunha explotación de Xinzo de Limia auguran rendementos de produción que xerarían incrementos económicos superiores aos 1.000 euros por hectárea, aínda que hai que estudar ben antes o potencial de cada explotación. “Estamos a falar dun produto innovador, que aumenta a asimilación dos nutrientes do fertilizante e do solo e que ofrece ao agricultor unha oportunidade para gañar produtividade”, explica Manuel Crespo, director comercial de Coluga. A presentación de M System Met enmarcouse nunha xornada técnica celebrada en Betanzos nas instalacións de Fabrisa, a principal base loxística do Grupo Soaga en Galicia e que fornece a Coluga, cunha capacidade de almacenamento a granel de 35.000 toneladas e un ritmo de envasado de 100 toneladas/hora. Tras percorrer a planta, que está especializada na loxística de almacenamento, envasado e transporte de fertilizantes e produtos destinados ao sector agrícola, os agricultores coñeceron da man de Jesús López, director de Operacións de Grupo Soaga, as liñas de actuación de Fabrisa para este 2018 e a nova Visión e Valores da compañía. Unha reivención que aposta polo liderado do sector agropecuario na península ibérica, ofrecendo “solucións innovadoras que xeren valor a través do asesoramento”. Nesta liña enmárcase precisamente a introdución no mercado por parte de Coluga de novos produtos especiais con selo propio, centrados nas novas necesidades do agricultor, ou os acordos con firmas referentes en innovacion como Huma Gro para a distribución da súa liña de solucións, presentada tamén durante a xornada, e que demostrou ter unha gran eficiencia en comparación cos fertilizantes convencionais. A Deputación de Pontevedra secundaba este sábado a convocatoria de “A Hora do Planeta 2016” sumándose ao apagamento dunha hora de duración como xesto simbólico desta campaña ambientalista a favor da loita contra o cambio climático. Tanto o edificio do Pazo Provincial como o Palacete de Turismo Rías Baixas en Pontevedra, apagaron as súas luces de 20.30 a 21.30 horas sumándose así a esta iniciativa á que xa se uniron máis de 300 cidades e municipios de toda España e outros 178 países Ribadeando: Feitos (ou en todos os lugares cocen fabas, moitas veces, as de outros) Acordos da Comisión 3ª. Economía, Facenda e Orzamentos, celebrada o día 28.09.2018 - Parlamento de Galicia bos días, son un carballinés, amante do seu pobo, amante do noso parque, e o seu entorno; por favor Sr. Pinal, preguntelle os tertulianos para que investiguen.¿É certo que o Pote,- onde xogabamos todos de nenos, e iban os nosos pais a tomar un refresco, con nos, e sucesivas xeracións.....-, non vai abrir mais O Carballiño, Punxín, San Amaro Compromiso por Galicia confirma que presentará candidatura nas municipais de 2019 no Carballiño, tamén en San Amaro e Punxín eu digo que naquela época eran moi malos.Mira que cortarlle a cabeza!!! A Nosa Taberna é un establecemento de Comercio Rural Galego de nova creación situado en As Lamas, no concello ourensán de Xinzo de Limia. Con esta nova apertura dótase de servizos mínimos aos habitantes desta parroquia así como aos visitantes que se acheguen pola mesma. Cunha superficie de máis de 100 metros cadrados A Nosa Taberna conta con servizos de tenda, bar, produtos ecolóxicos, de denominacións de orixe e de Artesanía de Galicia. Os becerros de recría de Cruce e o vacún maior experimentaron unha leve caída este martes en Silleda, mentres que subiron os de recría de Frisón. Sen cambios no porco cebado e nos ovos e suba dos leitóns. Cotizacións da Central Agropecuaria de Galicia/ Abanca do 2 de xaneiro A primeira xornada do 2018 da Central Agropecuaria de Galicia/ Abanca caracterizouse pola suba dos becerros de recría de Frisón e pola baixada dos de Cruce, así como do vacún maior. Ovos e porco cebado permanecen sen cambios mentres que soben os bacoriños. No vacún maior o prezo experimentou unha baixada en todas as categorías agás no desvelle. Deste xeito, quedaron en 1.077 euros de media en categoría primeira, 677 en segunda -a máis numerosa- e 480 na de desvelle. A pasada semana as cotizacións foron de 1.080, 707 e 438 euros, respectivamente. Polo que respecta ás mesas de prezos, nos ovos acordouse manter os prezos da pasada semana. Así, nas categorías XL e S, que quedaron en 1,87 e 1,39 euros a ducia, respectivamente. Nas categorías L e M acordouse quedou a ducia en 1,81 e 1,71 euros, respectivamente. En canto ao porco cebado, a mesa de prezos acordou manter as cotizacións sen cambios. Así, as categorías Selecta e Normal quedaron nos 1,110 e 1,085 euros por quilo, respectivamente. A Canle II mantense nos 1,409 euros por quilo e no desvelle, as cotizacións mantivéronse sen cambios nun intervalo de prezos de entre 0,72 e 0,78 euros o quilo. En Alemaña, país de referencia para os prezos do porcino en Europa, o porco cebado mantívose esta semana nos 1,370 euros o quilo, unha tendencia á baixa que se estendeu ao resto de países da Unión Europea. En canto aos leitóns, acordouse tras case dous meses sen cambios, subir 2 euros as cotizacións, ata os 42 euros para os procedentes de varias explotacións e os 47 euros para os procedentes dunha única explotación. Máis de 3.500 asasinados polo fascismo en Galiza O IX Seminario sobre a Memoria Histórica "omesomonte" celebrarase os días 19, 20 e 21 de ourubro en Rianxo, Quilmas, O Pindo e Carnota. (ler máis) Os dous últimos pasos son suxeitar ás rodas e colocar a bóla de rodamento no seu lugar Aínda que para adaptalo un pouco a nosa biblioteca, A veciña de Poio superou todas as probas pero non se lle deixou acceder á escala de oficiais da Garda Civil polo seu trastorno dixestivo Cita: Ortigueira Bouzada, M. (1992). Imaxe e prosperidade urbana. Revista Galega de Economía, 1 (2), 17-51. O festival organizado por Queremos Galego en Pontevedra contou coa entrega e a emoción do público na defensa da lingua. Máis de cinco mil persoas asistiron este sábado pola noite ao festival "Música contra o decretazo", convocado pola plataforma Queremos Galego. Dende última hora da tarde, os asistentes gozaron das actuacións de Zurrumalla, Fía na Roca, Fuxan os Ventos, Espido, García MC, RuxeRuxe, Uxía, Berrogüetto, Luar na Lubre, A Quenlla, Os Carunchos, Os Tres Trebóns e Lamatumbá, entre outros. O acto, que tivo lugar no recinto feiral de Pontevedra, foi un berro colectivo ao dereito a vivir en galego e a escoitar música na nosa lingua. Un dos momentos máis emotivos da noite foi cando Xosé Lois "O Carrabouxo" entoou dende o escenario "Mamá, eu quero galego, quero escribilo, quero falalo, na rúa e no colexio", acendendo o ánimo do público. O concerto estivo apoiado por diferentes organizacións culturais, políticas e sindicais, o que contribuíu, ademais do atractivo cartel, a atraer o masivo público ao 'concertazo'. Nas redes sociais xa se comeza a comentar o éxito do festival, despois da 'resaca' do domingo pola mañá. Así, xa podemos ver algunhas fotografías, como as publicadas polo fotógrafo Óscar Martínez no seu Facebook. É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: Dende o fondo do recinto feiral intúese a cantidade de xente que o ateigou / Xosé Manuel Lage Vieiros: Galiza Hoxe - Un dos barcos de pesca pirata máis buscados, atópase en Galicia Luns, segunda feira, 17 de decembro de 2018 Xestionado pola Federación Ecoloxista Galega e Vieiros Buscado dende febreiro do 2008 Un dos barcos de pesca pirata máis buscados, atópase en Galicia A Organización das Nacións Unidas para a Alimentación e a Agricultura (FAO) debate esta semana en Roma as medidas contra a pesca ilegal, non declarada e non regulamentada Oceana documentou e solicitou que o Goberno español emprenda accións contra as actividades de pesca IUU levadas a cabo polo buque "Furabolos", IMO 8604668, agora baixo o nome "Eros II" e con bandeira panameña, que actualmente está atracado en Ribeira, en Galicia. IUU son as siglas en inglés de pesca "ilegal, non declarada e non regulamentada" e é unha das causas principais que contribúen á sobrepesca e unha das maiores ameazas para os océanos. Os buques que pescan con artes ilegais ou en zonas protexidas a miúdo capturan especímenes de tallas non permitidas ou stocks ao bordo do colapso. "O `Furabolos´ é un barco pirata e, aínda que as autoridades estaban informadas diso desde febreiro de 2008, máis dun ano despois aparece atracado en Galicia, sen que o deteñan nin despecen. España, como Estado responsable do porto onde se atopa este buque pirata, debe empezar non só a falar sobre a loita contra a pesca IUU, senón tomar medidas moito máis activas que as actuais para evitala, e facer públicas continuamente esas medidas, para que teñan un efecto disuasorio. En particular, o goberno non debe permitir que empresas e cidadáns españois estean involucrados en pesca pirata, aínda que o fagan con barcos camuflados con bandeiras de conveniencia, nin dar o máis mínimo amparo a estas embarcacións nin aos seus armadores e tripulantes.", afirma Ricardo Aguilar, director de Investigacións de Oceana Europa. O "Furabolos" foi observado en augas internacionais do Atlántico Nordeste sen as licenzas adecuadas en febreiro de 2008 e, xa que logo, transferido á lista de barcos piratas (NEAFC IUU B) en xullo de 2008[i]. Desde entón, non se permitía a súa entrada en ningún porto das partes contratantes de NEAFC (Comisión para as Pesqueiras do Atlántico Nordeste), segundo as normas da organización. Aínda estando incluído nesa lista negra, o buque entrou no porto de Tenerife en outubro de 2008, e partiu del uns días máis tarde para dirixirse a Ribeira. En novembro de 2008, a Comisión Europea finalmente prohibiulle a entrada a calquera porto da Unión Europea. Lloyds Register Fairplay, empresa dedicada ao rexistro e achega de información sobre embarcacións en todo o mundo, ten como empresa propietaria máis recente deste buque á española Albacora, a cal tamén se reflicte como a compañía que tiña as licenzas de pesca para a embarcación no océano Índico durante 2008. Con todo, a compañía atunera española indicou a Oceana que este buque xa non é da súa propiedade e que foi vendido a finais de 2007 a outra empresa da que non se proporcionou o nome. É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: "Por cada posto de traballo que crea un supermercado, destrúese un e medio" Edición xeral "En todo grupo hai unha amiga guapa mais agora... é quenda da amiga fea! A Amiga Fea son Amiga E e Amiga V". Así se presentan A Amiga Fea. Chegada á nosa caixa de correo a pasada semana antes de pechar o prazo de recepción de ghits, esta canción "fala da historia de sempre: moza coñece guiri en Mallorca, namórase, vólvese tola e marcha vivir con el. Pero cando veñen de vacacións a Galicia, ¡non todo é como el esperaba!". Máis en A Polo Ghit 2010 É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: Os pistóns cerebrais: Xosé María Díaz Castro Publicado o 16/06/2016 en Personaxes, Vigo, Historias do barrio, Casco Vello «Este ano é un dos máis difíciles que recordo, os fungos e o mal tempo mataron parte da colleita» Realizar unha acción. «Hai que estar porque os problemas xorden a calquera hora do día» Esta entrada foi publicada en Sen clasificar e etiquetada Letras Galegas, música. Garda a ligazón permanente. exercicio da alumna de 1º de bacharelato de artes do IES María Soliño DriverMax – un programa útil para descargar rapidamente e eficiente os controladores para un ordenador. O software verifica o sistema, analiza a información detallada sobre os dispositivos e exhibe os condutores que está preparado para a súa instalación. Ao final dunha exploración DriverMax permite copiar os controladores para un cartafol ou embalar-las nun arquivo. Ademais, o programa contén un módulo que permite facer copias de seguridade e restaurar os controladores. DriverMax é capaz de mellorar o desempeño do seu ordenador e corrixe os distintos erros do sistema operativo. A comprobación de actualizacións e descarga de controladores de Xa sabedes que a andaina non se pudo levar a cabo, pero ese día acabamos uns cuantos pontelouqueiros comendo no Prada a Tope en Cacabelos e visitando a igrexa mozárabe de Santiago de Peñalba. É un sitio que vos recomendo pois, como podedes intuir nas fotos, é verdaderamente precioso. Pensei que viña moi a conto acompañar as imaxes co Poema de Juan Carlos Mestre (de nai caldelá) do que xa vos falarei outro día porque é todo un artista que debedes coñecer. Etimoloxía: de orixe onomatopeica. Rede de Mulleres Contra os Malos Tratos: Rescatan en Valencia a unha menor retenida 6 meses con fins sexuais Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: A Axilda. A Axildal é un lugar da parroquia de Meangos no concello coruñés de Abegondo na comarca da Coruña. Tiña 14 habitantes no ano 2016 segundo datos do Instituto Nacional de Estatística, dos cales 7 eran homes e 7 mulleres. "POÉTICAS DIVERSAS NA BIBLIOTECA ESCOLAR" é o lema escollido, neste curso, pola Consellería de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria para ás bibliotecas escolares. A ilustradora Nuria Díaz foi a encargada, nesta ocasión, de realizar a interpretación gráfica do lema. Converxencia XXI foi o único partido galego que se pronunciou desde un primeiro momento, sen ambaxes, en contra dos rescates bancarios. A insistencia dos sucesivos gobernos en tirarlle as castañas do lume á banca vannos saír moi caros aos contribuíntes. Irlanda cometeu o mesmo erro de rescatar os bancos e xa vimos as súa consecuencias. Non […] Ficheiro:Alameda, Ordes, Coruña.jpg - Wikipedia, a enciclopedia libre Tres cadros para toda unha historia Poñen este servizo á disposición dos afeccionados en colaboración coa Fundación Celta Desde xullo de 2010, Blogger incorporou unha sección de estatísticas e o número de visitas que tivo este blogue foi: Os países de procedencia das visitas son maioritariamente de España (83%) e o resto dos países (17%) está encabezado por USA(33%), Arxentina (8%), Francia e México (7%) ... Por outra parte, nestes cinco meses, nos que están datadas estas estatísticas, as entradas máis visitadas foron: 2. Entrevista a unha gran matemática... 133 LONXA DE VILANOVA DE AROUSA Gehard Demetz é un artista italiano que esculpe en madeira, a súa obra podría enmarcarse no realismo, aínda que posúe unha carga simbólica que lles da a súas esculturas un aspecto de dureza e frialdade un pouco onírica. Pareceume xenial. Na fin de semana vin "Slumdog Millonaire" tremendo peliculón de Danny Boyle, que xa me había epatado con "Trainspotting", Slumdog é unha película de contrastes da que non sabería que destacar, os actores, a fotografía, a dirección, o guión... son excepcionais. Unha obra de arte para a filmoteca básica. Imprescindible. Alejandro Portela é un xove vigués que está a converterse nun mago das florituras, o seu blog está referenciado na web mais significativa da cartomancia a nivel internacional. O vídeo é un pequeno titorial que explica como facer un corte falso no pocker. Para os que teñan valor de iniciarse na prestidixitación é imprescindible unha visita ao seu blog. Co gallo do 20 aniversario da caída do muro de Berlín a compañía francesa Royal de Luxe desenvolveu un fabuloso espectáculo na rúa. Estas marionetas xigantes teñen o seu particular recuncho en Nantes, ver o post "les machines de l´ille". Xa hai tempo que non deixo un punto de acústica no blog, aí queda un "coitus interruptus" de M. Ward, músico americano de difícil definición porque a súa obra abrangue blues, country... O son da súa guitarra pareceume digno de arquivar na miña discoteca básica de acústica. Olivia Arthur é unha inglesa licenciada en matemáticas dedicada á fotografía documental. Os seus traballos: "The Middle distance", no que fai unha aproximación á muller vista dende a franxa das culturas oriental e occidental é "In the name of god" un paseo pola casta dos Ramnamis, intocables expulsados dos templos hindús que decidiron tauarse no corpo e na faciana "Deus podería estar connosco tamén", son excepcionais. A ler a Rodeira!!!: Un ano máis, Feira do Troco Un ano máis, Feira do Troco Como vén sendo tradición na proximidade da fin do curso, celebramos en Rodeira unha outra sesión da Feira do Troco. Este ano xuntamos uns setenta libros que foron traendo profes e alumnado para depois escoller de entre eles o que máis apetecía a cada quen. Mesmo houbo un libro que foi requerido por dous profes á vez e, antes de chegarmos a unha solución salomónica (que duro sería marchar para a casa con só a metade do libro), houbo boa vontade e compañeirismo: Manuel cedeu e Pepe levou o libro (confiamos en que corresponda á xenerosidade do compañeiro e este poida lelo tamén). Un ano máis gozamos dunha xornada moi agradable (non faltaron de novo as rosquillas da festa) na que o libro e o bo ambiente foron os protagonistas. Todo un éxito a feira do troco, moitos libros, algúns moi interesantes e "disputados" e as lambetadas tamén axudan Dicionario da Real Academia Galega O blog de Xesús Constela Almorzos literarios- 3ºESO (4) Ciencia (5) Club de Lectura (80) Cómic (5) Conmemoracións (29) De boa tinta (5) Deporte (10) economía (1) Feira do Troco (5) Física (5) Foro (1) Fotos (1) Historia (5) Lecturas (27) Ler e compartir (16) Libros para o verán (2) Matemáticas (2) Na rede (5) Normalización (3) Novas (23) A cociña terá un relevante papel na vindeira edición da feira, na que Pontevedra será de novo o gran escaparate da cultura galega Manuel Bragado, Xesús Vázquez, Anxos Riveiro e Xosé Manuel Aldea na presentación da feira. // G. Santos Con gran peso simbólico, centrado na promoción da nosa identidade, pero tamén real, cunha facturación o pasado ano de máis de 1.300 millóns de euros, a cultura é un sector estratéxico para Galicia, como lembraron onte o conselleiro de Cultura, Xesús Vázquez, e o presidente da Asociación Culturgal, o editor Manuel Bragado, na presentación da nova edición de Culturgal, a feira das industrias culturais do país, que se celebrará en Pontevedra do 5 ó 7 de decembro. Incluirá novidades coma a gastronomía, que por primeira vez terá un espacio específico, e unha entrada simbólica de entre 1 e 2 euros. Un ano máis, o Culturgal será o gran escaparate da cultura e nel terán cabida desde o sector do libro ás artes escénicas o audiovisual ou as novas tecnoloxías, pero tamén ofertas coma a gastronomía, que será unha das novidades da edición 2014, segundo avanzou o director de Culturgal, Xosé Manuel Aldea. Outra das novidades do Culturgal deste ano é que por primeira vez o acceso será de pago. O asistentes pagarán unha entrada simbólica (2 euros os adultos e 1 os nenos) a fin de afondar na corresponsabilidade "e implicación do público, que é vital para a sostenibilidade da feira", sinala o director. Éste acompañou ó conselleiro de Cultura, á concelleira pontevedresa Anxos Riveiro e ó presidente da Asociación Culturgal na presentación do certame, que xa abriu o prazo para solicitar estands (cun custo idéntico ó de anteriores edicións) e facer propostas artísticas. Tamén está aberta na web do Culturgal a convocatoria para os espectáculos especiais que se celebrarán na noite do sábado e na mañá do domingo. Xosé Manuel Aldea incidiu en que "na pasada edición o concerto da noite ofreceuno Kepa Junquera e foi un éxito". Pola súa banda, Xesús Vázquez salientou a especial atención que a feira da ós nenos, "facéndoos partípicipes da festa do Culturgal cos seus centros e familias" e construindo así futuros consumidores "preparados e críticos". Tamén gabou a aposta pola corresponsabilidade "con ese simbólico pagamento" das entradas. Manuel Bragado referiuse ós ultimos datos do Observatorio da Cultura Galega para lembrar que se trata de un sector "estratéxico a nivel económico e cultural", que supón o 2,58% do valor engadido bruto de Galicia. O Culturgal manterá a o orzamento de anteriores edicións. Xunta e Concello renovan as súas subvencións, pero non así o Ministerio de Cultura, de xeito que "temos que facer un esforzo, buscar novos patrocinadores de empresas privadas e administracións", engadiu o presidente da Asociación Culturgal. Na pasada edición 14.000 personas visitaron o Culturgal, de xeito que as entradas do público poderían aportar uns 20.000 euros. O citado observatorio sinala neste punto que nos últimos 5 anos este censo medrou en 26 unidades, namentres no total de España o descenso foi de 1.170, "unha tendencia positiva para a comunidade galega, que se estabiliza no 5,4% do total das empresas culturais situadas en España, unha décima porcentual por riba de anos anteriores". Con todo, como lembrou Manuel Bragado, hai subsectores que encaran momentos moi difíciles, como poden ser as artes escénicas ou audiovisuais. Outros están casi condenados, caso das empresas relacionadas con actividades de comercio e aluguer de vídeos, moi afectados pola implantación das novas tecnologías e a rede. As empresas relacionadas con vídeo figuran entre las que experimentan unha maior caída dende 2010. Con elas, as relacionadas co cine, radio e televisión e edición musical. No polo oposto, o Observatorio da Cultura Galega sitúa as que se ocupan "de cuestións vinculadas ás bibliotecas, arquivos e museos, e en menor medida, pero tamén cunha tendencia positiva, a edición editorial". Polo que respecta ó número de asalariados, o autoemprego é a fórmula dominante no sector cutural galego. En 2013 o 58,3% das empresas non tiñan ningún asalariado. Só 27 empresas culturais en Galicia teñen máis de 50 empregados, xe xeito que o 99,6% son Pemes. Polo que respecta á creación de novas empresas, segue a experiementar una tendencia negativa: en 2012 fundaronse 65; 47 o ano pasado e 28 ata o pasado mes de abril, aínda que podería estar cambiando esta progresión xa que, como lembra o Observatorio "nos catro primeiros meses deste ano crearonse case o dobre das empresas que naceron no mesmo periodo de tempo en 2013". As actividades relacionadas co deseño, a creación artística e os espectáculos son as máis presentes na nosa industria cultural, de xeito que "Galicia é a quinta comunidade autónoma española por número deste tipo de empresas". O gran reto do sistema productivo da cultura galega segue a ser a exportación, xa que as empresas venden moi pouco fóra. Páxina do Núcleo Confederal de Betanzos e Comarca adherido á C.N.T. (Confederación Nacional do Traballo). Na foto: Folga do transporte na cidade herculina. Anos trinta.(Do arquivo persoal da familia Villaverde). Xa máis dunha vez temos falado aquí dunha asociación que moito nos ten sorprendido polo seu bon facer. Falamos da Asociación pola Recuperación da Memoria Histórica da Coruña. Son moitas as cousas que poderiamos destacar pero mellor será que entredes na súa páxina e naveguedes con tranquilidade. Desde videos ou revistas para descargar, ata moitas novas relativas á Memoria Histórica. Xornadas e convocatorias (168) A emancipación dos traballadores será obra dos traballadores mesmos, ou non será. Dicionario Galego de Construción Naval Frouxiño 1. Vento de forza 2 na escala de Beaufort, que se corresponde co grao 1 da escala de Douglas. Nesta fase aparecen ondas pequenas e curtas, e pequenas cristas que non rompen. A velocidade do vento é de 4 a 6 nós. Unha cookie é un pequeno ficheiro de texto que se almacena no seu navegador cando visita case cualquer páxina web. A súa utilidade é que a web sexa capaz de recordar a súa visita cando volva a navegar por esa páxina. As cookies acostuman almacenar información de carácter técnico, preferencias persoais, personalización de contidos, estadísticas de uso, enlaces a redes sociais, acceso a contas de usuario, etc. O obxectivo da cookie é adaptar o contido da web ao seu perfil e necesidades, sen cookies os servizos ofrecidos por calquer páxina se verían mermados notablemente. Se desexa consultar máis información sobre que son as cookies, que almacenan, como eliminalas, desactivalas, etc., diríxase a este enlace. Cookies de sesión, para garantir que os usuarios que escriban comentarios sexan humanos e non aplicacións automatizadas. Desta forma se combate o spam. Redes sociais: Cada rede social utiliza as súas propias cookies para que vostede poida pinchar en botóns do tipo Me gusta ou Compartir. En calquer momento poderá exercer o seu dereito de desactivación ou eliminación de cookies deste sitio web. Estas accións realízanse de forma diferente en función do navegador que esté usando. Aquí lle deixamos unha guía rápida para os navegadores máis populares. Nin esta web nin os seus representantes legais se fan responsables nin do contido nin da veracidade das políticas de privacidade que poidan ter os terceros mencionados nesta política de cookies. Os navegadores web son as ferramentas encargadas de almacenar as cookies e dende este lugar debe efectuar o seu dereito a eliminación ou desactivación das mesmas. Nin esta web nin os seus representantes legais poden garantir a correcta ou incorrecta manipulación das cookies por parte dos mencionados navegadores. Nalgúns casos é necesario instalar cookies para que o navegador non esqueza a súa decisión de non aceptación das mesmas. No caso das cookies de Google Analytics, esta empresa almacena as cookies en servidores ubicados en Estados Unidos e se compromete a non compartirla con terceiros, excepto nos casos nos que sexa necesario para o funcionamento do sistema ou cando a lei obrigue a tal efecto. Segundo Google non garda a súa dirección IP. Google Inc. é unha compañía adherida ao Acordo de Porto Seguro que garante que todos os datos transferidos serán tratados con un nivel de protección acorde á normativa europea. Pode consultar información detallada a este respecto neste enlace. Se desexa información sobre o uso que Google da as cookies adxuntámoslle este outro enlace. Para calquer dúbida ou consulta sobre esta política de cookies non dubide en comunicarse con nós a través da sección de contacto. 14 de Febreiro 2 de Febreiro 25 de Xullo Pazos de Arenteiro xogo de mesa Marcos Lorenzo. Segundo a wikipedia, o feísmo é a tendencia artística que valora esteticamente o feo. Así se definiu até agora. Porén, desde hai un tempo, algúns xornais popularizaron unha nova acepción do termo que se circunscribe a Galicia e que pretende denunciar as desfeitas paisaxísticas provocadas, seica, polo mal gusto conxénito dos nosos paisanos. Así, cando se menciona a palabra feísmo xorden asociadas certas estampas chuscas como os somieres a modo de cancelas nas leiras, as vivendas de nova planta sen recebar ou a construción de galpóns con materiais de refugallo. Ningún destes exemplos debera chocar a quen coñeza a historia social de Galicia. Todos eles implican unha pauta de continuidade a respecto da autoconstrución que practicaron os nosos antepasados ao longo de séculos. Antes da expansión do capitalismo, coa súa extrema división do traballo, todo home ou muller labrega posuían cualificacións múltiples, como se tivesen cursado varias FP da época. Aí están as raíces do noso sector téxtil, naval, inmobiliario ou fabril, na grande capacitación manual dos nosos avós e bisavós. Entre eses coñecementos tamén se incluían a cantería, a forxa ou a carpintería, é dicir, todo o preciso para construír casas, cortellos, palleiros ou o que a familia ou veciñanza puidese necesitar. Claro que por entón os materiais dispoñibles eran a pedra, a madeira ou a tella, mentres que agora pódese mercar cemento a bo prezo e cunhas prestacións aceptables. Antes e agora limitáronse a cubrir unha necesidade cos recursos e os saberes dispoñibles. Se os arranxos dos paisanos non son do gusto dalgúns urbanitas, que lle imos facer. Aquelas persoas que viven hoxe no e do medio rural precisan de casas – fábrica que sirvan a un tempo para a mantenza e o repouso e para o resgardo e reparación da maquinaria. Unha vivenda con forma de palafito, onde poida entrar un chimpín, semella unha solución razoable. Cando algúns avezados tertulianos, ás veces catedráticos de universidade, se lamentan do contraste entre pasear por Galicia en coche ou facelo pola campiña inglesa (exemplo literal), están a exhibir unha abismal ignorancia sobre a nosa historia social. É ben sabido que en Inglaterra as propiedades agrícolas están en mans de aristócratas que ocupan o estrato social máis elevado, mentres que entre nós predomina o minifundio, o despoboamento do rural e a diseminación de bolsas de labregos vellos e pobres. Porque en Galicia segue a haber pobreza, malia que non lle caiba na cabeza a algúns xeradores de opinión. No fondo, o que agocha esa mirada, ademais de nugalla intelectual, é clasismo, ou sexa, desprezo polos que menos teñen. Os nosos señoritos séntense identificados coa burguesía ilustrada doutras urbes europeas (o seu modelo a imitar) e apenas reparan nos seus veciños aldeáns cos que se cruzan a diario. Postos a falar de como se está a degradar o noso querido decorado verde, poderíanse fixar na multiplicación de vías de alta capacidade con enormes desmontes, na proliferación de monocultivos forestais que empobrecen a terra, na pegada agresiva da industria enerxética, en non poucas aberracións arquitectónicas no centro das cidades, na implantación de polígonos industriais baleiros, no urbanismo pésimo dalgúns novos barrios periféricos ou na permisiva vista gorda de centos de alcaldes que deixan construír onde for (luxo que pagarán as vindeiras xeracións). É dicir, na depredación do territorio a curto prazo e na falla dunha política racional de ordenación. Quizás os seus propios intereses (deles ou dos seus amiguetes) lles impida achegar outros exemplos que inculpen as altas esferas. Pero non, poñen o foco no alpendre, na pía de plástico ou nos mil usos do tambor da lavadora, a miúdo solucións creativas e válidas a problemas concretos, e ás que agora, con arrogancia racista, veñen en denominar como “chapuzas gallegas”. O enxeño da xente do rural sempre foi desprezado pero está aí como solución a un problema en concreto. O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con * carmen gonzález en Nas portas da África subsahariana Mariña Pérez Rei (12) Xerardo AgraFoxo (176) Xoán Guitián (1) A Concellería de relacións coa comunidade educativa pon o punto e final ás actividades extraescolares que durante o curso desenvolviu nos diferentes centros educativos do municipio. As actuacións realizaranse no Auditorio do Centro Cívico de Arteixo en orde segundo o cadro adxunto. De 11:00 a 13:00 e de 17:00 a 19:00 horas levaranse a cabo distintos obradoiros de mostra e stands expositivos nos que se amosará o traballo realizado durante o curso nas actividades de Idioma estranxeiro, Artesanía e Manualidades, Cociña divertida, Xadrez, Xogando, Técnicas de estudo, Investigamos e Informática. na miña opinión, calquera ideoloxía merece ser respetada, pero non a violencia, coa q non imos chegar a ningures. son da opinión de q absolutamente todas as ideoloxías merecen ser respetadas, pero nunca a violencia sexa do tipo q sexa. El periódico de Lugo, su provincia natal, habla de “Preocupación polo estado de saúde de Fraga”. EL PROGRESO dice también que “o expresidente da Xunta está a ser tratado na súa residencia de Madrid dunha pneumonía. Atópase acompañado por todos os seus fillos”. El digital GALICIA HOXE titula que “Empeora a saúde de Manuel Fraga. Despois de estar ingresado no hospìtal, agora está sendo atendido na súa casa de Madrid”. Tal e coma informáramos anteriormente, Jason Segel, Amy Adams, Chris Cooper e Rashida Jones xa foron incorporados a este proxecto que James Bobin (Flight of the Conchords) dirixirá a partir dun guión co-escrito por Nick Stoller e mais o mesmo Segel. Agora, os rumores apuntan a que a nova estrela do filme podería ser Jane Lynch (Glee) no papel dunha garda de prisións, o protagonista de Machete Danny Trejo coma o seu prisioneiro, ou Donald Glover nun papel ainda por determinar. A produción está-se a facer alomenos sobre o papel con moitos nomes de interese, e cada semana aparecen novos vencellados á mesma. Así, hai quen fala de que Jack Black podería ter un papeliño, que Zach Galifianakis podería ser Hobo Jo, e que Paul Rudd podería ser Walter o Teleneco. Mesmo están a comentar que Lady Gaga podería intervir no proxecto, xunto a outros nomes coma John Krasinski (The Office), Eric Stonestreet e Ed Helms interpretando a diversos membros do seu grupo. Eu lino e pareceume moi esclarecedor. Di cousas que moitas veces pensamos.. . aínda que ao final do libro se lle desvía un pouco en cuestións quizais demasiado persoais, é un libro con reflexións máis que interesantes para o profesorado e incluso para o alumnado. Xosé Rodríguez ORDE do 21 de decembro de 2012 pola que se publica a concesión dos premios extraordinarios de educación secundaria obrigatoria ao rendemento académico correspondentes ao curso 2011-2012, convocados pola Orde do 3 de agosto de 2012 (Diario Oficial de Galicia do 13 de agosto). – FANPA _ Nontedurmas FANPA _ Nontedurmas > Familias > ORDE do 21 de decembro de 2012 pola que se publica a concesión dos premios extraordinarios de educación secundaria obrigatoria ao rendemento académico correspondentes ao curso 2011-2012, convocados pola Orde do 3 de agosto de 2012 (Diario Oficial de Galicia do 13 de agosto). ORDE do 21 de decembro de 2012 pola que se publica a concesión dos premios extraordinarios de educación secundaria obrigatoria ao rendemento académico correspondentes ao curso 2011-2012, convocados pola Orde do 3 de agosto de 2012 (Diario Oficial de Galicia do 13 de agosto). Primeiro. Concederlle os premios extraordinarios de educación secundaria obrigatoria ao rendemento académico correspondentes ao curso 2011-2012 ao alumnado que figura no anexo desta orde. ORDE do 21 de decembro de 2012 pola que se publica a concesión dos premios de educación secundaria obrigatoria ao esforzo e á superación persoal correspondentes ao curso 2011-2012, convocados pola Orde do 3 de agosto de 2012 (Diario Oficial de Galicia do 13 de agosto).RESOLUCIÓN do 19 de decembro de 2012 pola que se fai pública a relación definitiva dos centros seleccionados para desenvolver, con carácter experimental, os contratos-programa dirixidos á mellora do éxito escolar nos centros docentes de educación primaria e secundaria dependentes desta consellería. A protagonista de The Witch Anya Taylor-Joy e mais o director Robert Eggers poderían volver traballar xuntos no remake para Studio 8 de Nosferatu, a clásica obra mestra do cinema mudo alemán que F.W. Murnau dirixiu en 1922. A história vai sobre o vampiro Conde Orlok de Transilvánia, que quere mercar unha casa en Alemaña e namóra-se da muller do axente inmobiliário. O filme de 1922 foi unha adaptación non oficial de Dracula de Bram Stoker, pero non conseguiron os dereitos de autor e tiveron que facer unha versión de seu, que quedou moito millor do agardado. En 1979 xa se fixo un remake a cargo de Werner Herzog e en 2000 o filme Shadow of the Vampire protagonizado por John Malkovich e Willem Dafoe serviu coma fictício e sinistro “making of”. A canle MTV ven de lle dar a luz verde oficial a unha nova série de dez episódios que adaptarán á pequena pantalla Shannara, a saga de novelas fantásticas de Terry Brooks. A série leva xa escritas mais de dúas dúcias de libros, ambientados vários milénios despois da destrución da nosa civilización. Os descendentes da família Shannara están dotados de poderes máxicos e están a mudar o futuro do mundo unha e outra vez. Os produtores planean basear a primeira tempada no segundo tomo da saga, The Elfstones Of Shannara. O proxecto foi anunciado primeiramente para se desenvolver a finais do ano pasado e daquela Jon Favreau ía ser o director, contando cos guións de Al Gough e Miles Millar (os creadores de Smallville). Ainda que por fin o proxecto sairá adiante, Favreau xa non será o director por mor de conflitos coa súa axenda de traballo. No seu lugar, o director de Teenage Mutant Ninja Turtles, Jonathan Liebesman, chegará para se encargar dos dous primeiros episódios e de ser o produtor executivo. Favreau ficará a bordo do proxecto coma produtor executivo xunto a Gough, Miller, Brooks e Dan Farah. Resolución do 4 de decembro de 2017 pola que se aproban as bases de subvencións a festivais do sector audiovisual e se convocan para o ano 2018. BDNS (Identif.): 375048. SUBVENCIÓNS PARA A CONTRATACIÓN DE SERVIZOS DE ACCESO DE BANDA LARGA FIXA DE ALTA VELOCIDADE A 30 MBITS POR SEGUNDO. Real Decreto 898/2017, do 6 de outubro, polo que se regula a concesión directa de subvencións para a contratación de servizos de acceso de banda larga fixa de alta velocidade a 30 megabits por segundo. Casa de Su Majestad el Rey de España - A Súa Maxestade a Raíña dona Letizia - Actividades Na loita contra o cancro, a investigación científica é a chave do progreso e investir nela debúxanos un futuro mellor a todos. Actividades da A Súa Maxestade a Raíña dona Letizia A asesoría legal do Sindicato de Xornalistas de Galicia (SXG) acada o seu segundo éxito xudicial o conquerir que unha sentencia declare improcedente o despido dunha xornalista que traballaba para unha publicación de Vigo. Segundo o veredicto, a empresa propietaria da revista deberá readmitila ou ben indemnizala por 3.321 euros, ademáis de compensala polos salarios que deixou de percibir dende a data do seu despido. A xornalista recurriu os servicios xurídicos do SXG tras ser despedida o pasado mes de decembro. A maxistrada do Xulgado do Social número catro de Vigo recolle na súa sentencia que a conducta da traballadora “non constitúe un despido procedente”. Según dicta o dictame, a negativa da xornalista a acatar as ordes da empresa débese “a unha diverxencia de opinións que resta gravidade a conducta”. “A actora manifesta a súa opinión sobre dita obligación, que entende choca frontalmente coa súa ética periodística”, asegura a sentencia en alusión ó comportamento da xornalista despedida. Éste e o segundo éxito xudicial que logra o SXG dende a súa constitución o pasado mes de febreiro. O Sindicato de Xornalistas ten a disposición dos seus afiliados unha asesoria legal que atende gratuitamente calquer tipo consultas vinculadas coa situación laboral dos traballadores. Dende o SXG anímase ós profesionais da comunicación a denunciar as irregularidades e os abusos que sufran nas súas respectivas empresas para evitar que no futuro se sigan repetindo. A consultoría legal do SXG ven de acadar o seu primeiro éxito ó conseguir que unha publicación galega sobre a terceira idade indemnice con 4.000 euros a unha traballadora por despido improcedente. Como figura na demanda presentada, unha das razóns nas que baseaba a xornalista a súa reclamación foi que recibira unha orde empresarial directa contraria ó dereito constitucional dos xornalistas a manter o segredo profesional e non revelar as súas fontes. Despois de negarse a desvelar os seus contactos, que a empresa pretendía incorporar a unha base de datos propia, a traballadora foi despedida estando en situación de baixa médica. O motivo alegado pola editora para o despido foi falta de rendemento laboral. Os servicios xurídicos do Sindicato de Xornalistas de Galicia –a consultoría Arnoso e Angueira– fixéronse cargo do caso despois de que a afectada decidise recurrir a xustiza para denunciar o que consideraba un despido improcedente. Antes de chegar a xuizo, a empresa tratou de acadar un acordo coa traballadora despedida ofrecéndolle 3.500 euros. Finalmente, e tras presentar unha ampliación da demanda inicial a instancias da xuiz, a oferta mellorouse ata os 4.000 euros e a denunciante aceptou o trato. O SXG quere subliñar o dereito dos profesionais da comunicación, recollido no artigo 20 da Constitución Española, a manter en segredo as fontes xornalísticas e recordar ás empresas que non poden coaccionar a un traballador para que desvele os seus contactos. Neste caso a xustiza sempre estará da parte do xornalista. Precisamente o Estatuto do Xornalista, que se está tramitando no Congreso recolle a necesidade de desenvolver unha lei que dea protección ós xornalistas ante este tipo de situacións e garanta o seu dereito a acollerse ó segredo profesional. Posted on 24 de Xuño de 2005 by Administrador Esta promoción está dispoñible para novos titulares de conta válidos con idades 18 ou máis. Bonos é válido 28 días despois de crédito. Logo deste tempo,, o bonos deixará de ser válido e fondos restantes serán eliminadas da súa conta. Esta oferta está dispoñible a partir de 02 de xaneiro 2015 ata novo aviso. Este bonos carga un requisito 100x apostas. O £ 5 debe ser apostado polo menos 100 veces antes dunha retirada pode ser feita. Entón, ten que de aposta 100 x £ 5 = £ 500 para poder levantar o bonos. Este bonos só se pode usar para xogar en calquera dos nosos xogos de slot. retirada mínima é de £ 10. Os xogadores deben rexistrar unha tarxeta de pago válido, coa finalidade de retiradas. D.ª Mª Teresa Táboas Veleiro A plataforma manifesta o seu "rexeitamento" ao acto de entrega do devandito galardón no último día da campaña electoral. A mámoa, profanada, atópase na parroquia de Cambeda, preto do vello camiño entre Caxadas e Sanfíns. Conto: mentres no Barco de Valdeorras os rapaces levan 15 días sen profe de galego porque a Administración decidiu que os substitutos poden elixir non ir a sitios afastados das metrópoles; mentres Educación Física e Inglés se converten en afíns de galego e de español; e mentres ratean os materiais dos centros educativos e profesorado correspondente ás mesmas vacantes que eles conceden, a uns cantos escolleitos da administración educativa leváronnos a darnos un curso de cousas que poderiamos ler nós mesmos (porque se nos presupón saber ler) durante dous días nun hotel de 4 estrelas con balneario, almorzo, xantar e cea, todo incluído, con marisco e peixe. Crisis yo? Nunca! Bueno carallo, o problema non é que teña voz de peido, é o outro. O da voz de peido soluciónase facendo declaracións por escrito, o outro tendo xuíces independentes e políticos honestos, tendo claro que o da "separación de poderes" inventouse por algo, pero claro, iso parece que xa non importa, non queren que importe, nin os uns nin os outros. E así nos vai. Porque case todo o demáis que conta no post vén de non ter claras tres ou catro cousas básicas que deberan ter todos os políticos estampadas na fronte. Qué noxo, si. No meu caso será que ás veces chisco e nótase máis que sempre vou mollado. Hoxe, contamos coa visita de Miguel López Pérez , un veciño de Ares que é " o último baleneiro ". Contounos moitas cousas interesantes, por exemplo como pescaban as baleas, como as transportában, diferencias entre un cachalote e unha balea, o que comen... A verdade, foi un gran placer escoitalo, os alumnos e alumnas de 1º de E.P. quedaron abraiados. Grazas Miguel. A canle de televisión americana ABC ven de ordear a gravación dun episódio piloto para a Warner Brothers Television para unha nova série que tentará adaptar o filme As bruxas de Eastwick. Maggie Friedman é a guionista e seráa produtora executiva da série, baseada na novela homónima de 1987 de John Updike e no filme que xerou. A série describiu-se coma unha fantasía lixeira centrada en tres mulleres que descubren que posúen poderes sobrenaturais após de que un home misterioso chegue á súa pequena cidade. Entre os anteriores créditos de Friedman están a série da ABC Once and Again e a da Warner Dawson’s Creek. A Warner Brothers produciu xa un episódio piloto co mesmo tema para a Fox en 2002, cun reparto no que se atopaba a que posteriormente sería protagonista de Mulleres Desesperadas Marcia Cross, pero nunha chegou a se converter en série. armisticio substantivo masculino Milicia Suspensión das hostilidades, acordada polos contendentes, como primeiro paso para poñer fin á guerra. As dúas partes asinaron o armisticio. CONFRÓNTESE tregua Pilar Souto presenta a súa dimisión coma concelleira do PSOE de Arteixo e aproveita para comentar que non ve a Martín Seco coma futuro alcalde do noso concello. Os pisos protexidos son máis caros en Arteixo que os de construción libre. MAÑÁ COMEZA O CAMBIO DE COLECTORES NA RÚA REAL DE ... A Costa da Morte: Reflexión sobre ista reforma constitucional tan urxente... Xa chegou...o canciño de San Roque 14 Mai, 2015 O sábado 18 de marzo, ás 19:00 horas, no Auditorio Abanca. Tui reafírmase coma referente cultural coa oferta que presenta ao longo do ano e que é xa unha das sinais de identidade do municipio que atrae a público non só local senón de ámbito galego. Así o afirmou o alcalde, Enrique Cabaleiro, na presentación dos dez espectáculos que conforman a programación cultural do último trimestre […] O primeiro andar do Mercado Municipal de Tomiño acolle dende hoxe a exposición fotográfica “Exodus: na procura de refuxio”. A Deputada de Cohesión Social e Xuventude, Digna Rivas, e a alcaldesa, Sandra González, inauguraron a mostra, elaborada polos fotoxornalistas galegos Felipe Carnotto e Adrián Irago entre os meses de setembro e outubro de 2015, documenta […] A vendimia da explotación vitivinícola do Castelo de Soutomaior deixa 16.000 quilos de uva albariña Luns, segunda feira, 19 de febreiro de 2018 Xestionado por Vieiros e o Colexio de Xornalistas de Galicia O servizo de tradución automática de Google xa permite ler na nosa lingua os subtítulos dos vídeos. Despois de que Google incluíse o galego entre as linguas do seu tradutor automático, a funcionalidade non deixa de estenderse aos servizos do buscador estadounidense. Agora xa se poden traducir á nosa lingua as webs doutros idiomas que aparezan como resultados das buscas -se temos o navegador e o buscador configurados na nosa lingua- e tamén os vídeos de YouTube. A tradución en YouTube limítase aos subtítulos que levan incluídos algúns dos vídeos subidos ao portal audiovisual dende que se incluíu esa función, en setembro de 2008. Pódese probar o seu uso, por exemplo, no vídeo de presentación das pistas de subtítulos. No menú da parte inferior dereita do vídeo, representado por unha frecha cara arriba, pódese acceder á icona dos subtítulos, representada polas siglas inglesas CC ou por dúas liñas na parte inferior dunha pantalla. Á súa esquerda, outra frecha permite seleccionar o idioma dos subtítulos, entre os que non se atopa o galego. Mais, actualmente, na parte superior aparece a opción "Translate (Beta)", que nos ofrece a posibilidade de traducir ese texto ao idioma que prefiramos (incluído o galego) e ver os subtítulos traducidos en lugar dos orixinais. Como todas as tecnoloxías de tradución automática, os resultados non teñen moito sentido, aínda que serven para ter unha idea do contido orixinal para persoas que non entendan esa lingua. É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: O alcalde da Guarda considera satisfactorio o nivel de inversións e de compromisos adquiridos pola Xunta de Galicia neste ano e medio de mandato municipal e confía en que a nova administración autonómica dé continuidade os proxectos iniciados no concello da Guarda polo anterior goberno da Xunta de Galicia. No último ano e medio, é dicir, dende as últimas eleccións municipais, o concello da Guarda xestionou diante de distintas consellerías da Xunta de Galicia unha serie de investimentos no noso concello que a día de hoxe atópanse en distintas fases de materialización que esperamos teñan continuidade no futuro. Ó longo do ano 2008, subvencionado pola Consellería de Traballo, levouse a cabo o Obradoiro de Emprego Manuel B. Portela V, con 32 alumnos distribuidos en catro módulos: carpintería, cantería, xardinería e atención no fogar, e que supuxo unha inversión de máis de 650.000 €. Entre os proxectos que xa se están executando atópase, entre outros, o Plan Director do Monte Santa Trega, financiado pola Consellería de Cultura, que se está a redactar e que esperamos teña continuidade coa execución das obras que este plan acabe recollendo. Outro proxecto importante é o da Mellora do saneamento e abastecemento nas rúas Diego Antonio González e Galicia cun orzamento de 856.000 € financiado pola Consellería de Medio Ambiente. Esta obra está adxudicada e esperamos que se inicie en breve. Tamén se está a executar a 1ª fase da Casa dos Alonsos, futura Casa do Concello, cunha subvención da Consellería de Presidencia. Temos a seguridade de que, en breve,se nos outorgarán os fondos necesarios para rematar a obra según se nos comprometera polo goberno saínte. Actualmente estase a redactar por parte da Consellería de Política Territorial o proxecto para un Centro Multiusos, que esperamos sexa pronto unha realidade na parcela que o concello ten nas inmediacións do Castelo de Sta. Cruz. Esta mesma consellería está redactando o anteproxecto de senda na Circunvalación ó monte Sta Trega (PO-352) entre o transformador de Camposancos e o stop coa estrada do Pasaxe. Do mesmo xeito confiamos que o novo executivo execute a Circunvalación á Guarda, comprometida polo goberno anterior, e último treito da autovía Tui- A Guarda, que evitaría moito tráfico innecesario polo casco da vila. Urximos ó novo goberno a que axilicen as xestións e trámites do Parque Industrial de A Guarda-O Rosal para que, axiña, poidan escomenzar as obras de urbanización e radicarse alí as nosas empresas. Por último,e no eido da Sanidade, estamos seguros de que se respectará o compromiso que había de implantar o Servicio de Radioloxía no noso Centro de Saúde, o que evitará o desprazamento de moitos pacientes a Tui e Vigo. O Concello achegará 300.000 euros de fondos propios para o proxecto, que leva anos parado Tamén acordou efectuar melloras do firme en varias rúas e pintar os pasos de peóns Logo de case catro anos co viaduto pechado, a xunta de goberno de Sarria aprobou este mércores a licitación da obra de Ponte Ribeira. A alcaldesa, Pilar López Yáñez, afirmou que "a localidade non podía esperar máis". A presentación de ofertas poderá realizarse ata o 18 de setembro, tal e como recolle a licitación publicada na páxina de contratos públicos da Xunta. As obras levarán a cabo os próximos meses "cando o río o permita. Depende das choivas e do caudal", aseguraba o mércores a rexedora. Esta decisión chega logo da negativa da Confederación Hidrográfica Miño-Sil (CHMS) nos últimos anos para achegar esta contía, ao considerar que o proxecto da obra era incompatible co plan especial do centro histórico. Ponte Ribeira leva cortada preto de catro anos polas diferenzas e a falta de acordo entre as institucións Tras o cambio de goberno estatal e o nomeamento de José Antonio Quiroga como presidente da CHMS, a alcaldesa afirma que a corporación local solicitou "unha cita" para intentar "unha nova firma de convenio" entre institucións, pero devandita reunión aínda non se levou a cabo. OUTROS TEMAS. A xunta de goberno aprobou, ademais, o proxecto de renovación do pavimento na rúa Calvo Sotelo á altura do Bulevar cun orzamento de 70.000 euros. Nos próximos meses levará a cabo a reparación do firme e a execución de pasos elevados nas rúas Calvo Sotelo e travesía de Fornos de atrás. Tamén se realizará o repintado dos pasos de peóns do núcleo urbano. Ambas as obras teñen un orzamento de 40.000 euros. A rexedora tamén recoñeceu reclamar á Xunta a mediación cos propietarios da Torre da Fortaleza para o arranxo do muro e a organización de visitas. Por iso o mércores aprobouse a entrega dos documentos á Administración autonómica. Baralla rexistra un pequeno terremoto de 2,2 de magnitude Tres persoas feridas graves tras un choque na parroquia lucense de Teixeiro Un veciño de Lugo atopa 33 plantas de marihuana entre o millo que plantou na súa leira Un mozo de Brollón pasou de coidar vacas a ser o mellor físico nuclear de Europa O goberno local de Sarria aproba a licitación da obra de Ponte... O fin dos traballos en Cova Eirós trae grandes avances sobre os neandertais Miles de persoas claman na rúa pola recuperación de dereitos no 1º de Maio — Xornal21 Mos anima a vivir o Camiño dentro das súas fronteiras Miles de persoas claman na rúa pola recuperación de dereitos no 1º de Maio O secretario xeral da CIG, Suso Seixo, que participou na manifestación de Vigo, insistiu en que hai "condicións obxectivas" para convocar folga xeral. As rúas de Vigo, A Coruña, Ourense, Pontevedra, Lugo, Santiago, Ferrol, Cee, Cangas, Ribeira, Burela, Vilagarcía e A Estrada enchéronse hoxe de milleiros e milleiros de persoas que, convocadas pola CIG, quixeron celebrar un ano máis o Primeiro de Maio, Día Internacional da Clase Obreira, cunha xornada reivindicativa e festiva baixo o lema “Recuperemos os nosos dereitos”. A marcha central, na que participou o secretario xeral da central nacionalista, Suso Seixo, tivo lugar novamente en Vigo. Arredor de 15.000 persoas percorreron as rúas da cidade entre o cruce da Dobrada e a Porta do Sol. Esta mobilización volveu ser un ano máis a máis multitudinaria de todas as que se celebraron no país. Durante o percorrido, os berros máis escoitados foron a prol da convocatoria dunha folga xeral e para reclamar a dimisión dos presidentes da Xunta e do Goberno central. Ao remate da marcha, Seixo tomou a palabra para incidir en que nesta ocasión o carácter reivindicativo da xornada está especialmente xustificado “debido aos ataques que os nosos dereitos e intereses están a sufrir por parte do capital, da man de políticas antisociais e antiobreiras promovidas polos Gobernos españois coa recomendación e a colaboración da UE e do FMI”. O máximo responsábel da CIG considera que se trata do maior ataque aos dereitos da clase traballadora dende a caída do franquismo e a implantación do actual réxime de democracia burquesa. “O retroceso lexislativo en materia de contratación, xornada laboral, despedimentos, prestacións de desemprego, pensións, negociación colectiva e liberdades públicas, xunto co recorte do gasto público a privatizacións dos servizos públicos e unha fiscalidade ao servizo das rendas máis altas e das grandes empresas, están a supor un importante retroceso en dereitos e calidade de vida para amplos sectores das clases populares galegas”, asegurou. Segundo denunciou, esta situación agrávase no caso de Galiza pola enorme destrución de emprego fixo e polos altos índices de emprego temporal, polos baixos salarios e pensións, pola perda de poboación activa menor de 35 anos, pola emigración masiva de mozos/as, polo avellentamento da poboación, pola destrución de emprego e perda de peso do sector industrial, polo desmantelamento do sector primario, polo espolio da nosa enerxía e do noso aforro “e pola actitude incompetente do señor Feijóo e da Xunta diante desta situación, totalmente vendidos aos intereses das grandes empresas e da oligarquía española”. Seixo explicou que neste contexto a CIG decidiu poñer en marcha a comezos de ano unha campaña informativa e de mobilizacións centrada na recuperación dos dereitos laborais e sociais perdidos e contra a precarización do mercado laboral. “Dende a CIG vimos dicindo ao longo desta campaña, e así o mantemos hoxe, que se non se producen de inmediato cambios lexislativos orientados a recuperar os dereitos e as liberdades perdidas existen condicións obxectivas para promover como resposta unha convocatoria de folga xeral”. Neste senso, denunciou a actitude dos sindicatos CCOO e UGT “de seguir a mirar cara a outro lado e de estar máis preocupados polos seus propios intereses que dos problemas da clase traballadora. Finalmente, manifestou a firme solidariedade da CIG con todos/as os traballadores/as e con todas as nacións do mundo “vítimas deste capitalismo depredador e agresor, e reafirmámonos na na nosa firme vontade de seguir a loitar pola conquista dunha nova sociedade galega máis xusta, libre, solidaria e igualitaria nunha patria soberana”. Unha vez rematado o discurso, e antes de pechar a xornada coa interpretación da Internacional e do Himno galego, o secretario xeral da CIG, que deixará o seu cargo no próximo Congreso da central que terá lugar en maio, aproveitou para despedirse publicamente de todos/as os presentes, aos que agradeceu o seu traballo e colaboración para erguer a central sindical. A comarca de Vigo, “en coma produtivo” Antes de que Seixo tomase a palabra interveu o secretario comarcal da CIG de Vigo, Alberto Gonzalves, que denunciou a grave situación na que se atopa a bisbarra. “Estamos sumidos nun coma produtivo resultado da desertización da nosa industria e do adelgazamento anémico de actividades que son fundamentais para esta comarca, como a construción naval ou a automoción”. O responsábel sindical lembrou que continúan a ser preto de 80.000 persoas as que se atopan privadas dun posto de traballo no conxunto da bisbarra. “Ademais milleiros de fogares atópanse sen ningunha fonte de ingresos, e outros moitos está a atravesar durísimas penalidades para facer fronte aos seus gastos cada mes”. Fronte a isto, renovou o compromiso da CIG na defensa dos intereses da clase traballadora e adiantou que a central seguirá a dar resposta a cada ataque, a cada agresión, dende os grandes conflitos até as pequenas problemáticas concretas a través da mobilización e da loita. Para pechar a súa intervención citou unha frase de Fidel Castro: “Sigamos adiante sen dar un só paro atrás, nin para coller impulso”. Mapa mañá:Mapa tarde:Mapa noite:Comentario xeral para Galicia:Non se agardan cambios para o martes, polo que de novo no terzo norte predominarán as nubes baixas durante todo o día e no resto da Comunidade amenceremos con bancos de néboa matinais en zonas do interior, que darán paso a ceos pouco... 2. En España só hai un 28% de arquitectas e un 7,8% de traballadoras da construción 1. A Xunta instala 34 novas cámaras de vixilancia para espazos forestais 3. Mos anima a vivir o Camiño dentro das súas fronteiras A Estación Fitopatolóxica Areeiro advirte que, despois do longo período de precipitacións continuas e ante as condicións meteorolóxicas[...] Medra o número de galegas e galegos que regresan a súa terra O sur da provincia de Pontevedra é unha das rexións chave para asegurar o éxito da Estratexia Retorna 2020 "Madrugas, Pedro?" unha iniciativa para desestacionalizar o turismo na provincia de Pontevedra Unha nova ruta para coñecer o patrimonio histórico da provincia: a ruta de Pedro Madruga Redondela, O Porriño e Gondomar suman máis de 8.900 veciños residindo no estranxeiro Na actualidade hai 150.674 galegos inscritos nalgún dos concellos da provincia de Pontevedra residindo no exterior, dos que só 44.752, o[...] A Deputación abre o prazo para anotarse no “obradoiro de xestión cultural con perspectiva de xénero” das tempadas de igualdade A Xunta insta aos concellos dos sistemas do sur de Pontevedra a reducir nun 10% os consumos non esenciais en dez días O director de Augas de Galicia presidiu unha nova reunión de coordinación cos concellos que se abastecen do sistema do río Verdugo Baíña e Lagares e dos ríos de Oia, O Rosal, que verten á Costa... O I Salón do Deporte e Turismo activo chega a Ourense con máis de 100 expositores para promover Galicia como destino saudable Desde o venres ata o domingo participarán profesionais de Galicia e o Norte de Portugal e celebraranse torneos, exhibicións deportivas, charlas e lecer activoNa presentación de... Vieiros: Galiza Hoxe - 15 claves para a promoción do galego 15 claves para a promoción do galego Publicadas as conclusións do curso de verán 'Traballando en lingua', que defende ir cara a un discurso "moderno, claro, rigoroso e integrador". O V curso de verán 'Traballando en lingua' da Universidade da Coruña (UDC), da Coordinadora de Traballadores pola Normalización Lingüística (CTNL) e do Concello de Carballo estabeleceu 15 conclusións que avogan por "cambiar o discurso" na promoción do galego. "Cómpre dotar os discursos sobre a lingua de argumentos novos, imaxinativos, modernos, claros, rigorosos, integradores, coherentes, firmes e conciliadores". Esta é a principal conclusión das xornadas organizadas os días 15, 16 e 17 deste mes e que agora se publican, xunto con diverso material de traballo, agrupadas en 15 pautas. O obxectivo é "elaborarmos un abano de argumentarios dirixidos aos diversos grupos sociolingüísticos existentes na complexa realidade galega". A promoción do galego, sostívose, debe estar ligada "con valores sociais positivos, coa construción de xustiza social e coas teses mantidas polo ecolingüismo (respecto á lingua territorial dun pobo)". O galego como lingua vehicular no ensino Ademais, reclámaselles ás Administracións públicas que cumpran co seu papel: isto é, "que retomen e difundan o discurso normalizador". "O discurso e a acción en política lingüística non pode depender de opcións políticas nin resultados electorais e ten que procurar unha identificación do idioma que nos vincule, colectivamente e por consenso, como galegas e galegos", afirmouse. No eido do ensino, os participantes no curso consideraron, de xeito "unánime", que o galego "se debe constituír como lingua vehicular dunha parte substancial das materias". A oposición a unha segregación do alumnado por razón de lingua foi "xeneralizada", ao "contradicir tanto a lexislación como os criterios académicos e pedagóxicos". 15 claves para a promoción do galego (.pdf / 68KB) Material de traballo e conclusións do curso para descargar Información no Servizo de Normalización Lingüística da UDC É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: No 25 de xullo, "que a fogueira do esprito siga quentando as vosas vidas" Edición xeral Os recortes da Xunta en materia de prevención de incendios poñen en perigo os montes Edición xeral Para nada, as tortillas son de masa, pois comezan co gran, logo o cociñan con cal, logo é cando se tritura todo quedando a masa. En ningún momento queda fariña. Bueno, pois claro, un pensa que nunca vai poder chegar a facer a súa propia masa na casa (se vichedes o video entenderedes porqué). Pero vai o outro día fixen un descubremento: nas tortillerías podes comprar masa xa feita por quilos e logo facer os teus choios na casa. (Nota importante, non en todos, pero si en case todos). Antes de nada, se algún día conseguides masa dunha tortillería. A masa natural é bastante seca e quebradiza. Hai que engadirlle moi, moi, moi pouca auga. E traballar en ela ata que sexa elástica. Nota, contariamente á masa feita con fariña de trigo, non se pega moito, e bastante comoda de traballar. O problema que ten e que é moi, moi quebradiza. Cando lle tes dada a forma (tortilla ou outra cousa) tes que movela coma se fora de cristal. Se escacha, pois a comenzar de novo. O que si que xa sabedes case todos é que aquí as tortillas preparanse cunha prensa, e envolta en 2 plasticos, para evitar que se queden pegadas. Eu cubrinos de salsa de tomate cru (do verde, o outro lembrade que é jitomate) con chile e cebola. Nota, o tomate crú, é ainda máis ácido e ten un sabor bastante forte (incluso seica é indixesto). Como total é só salsa e non vou comer gran cantidade de ela, pois arrisco. O bó é que o sabor é super refrescante. Moi acido, pero con sabores case cítricos. Moi chistoso. Pois non, o pulque é moi activo (e parece darlle igual o frío). Deixeino un par de horas na neveira, e cando tentei abrir a botella, a tapa saltou á outra esquina da cociña, e comenzou a soltar chorros de escuma que deixou todo perdido. So ofrece almorzos. E non, non é un subterfuxio coma estes sitios que fan brunchs (co que en realidade dan xantares). Non, Fonda Margarita, pecha ás 10 da mañá (bueno, non pecha, pero deixa de servir comidas). Coma abre xa ás 5:00 AM, pois imaxinade, convirtese no punto de repouso de noctámbulos volvendo de festa: pero non vos erredes, en realidade é un lugar moi familiar, de xente que vai logo cara o seu traballo. O menú é bastante reducido: 4/5 guisos, ovos de varios xeitos, café e refrescos Pois funciona tremendo. O restaurante escolleu o seu público, e o público escolle o seu restaurante. A idea é ofrecer un bo producto cun servicio espartano e rápido. E coma estás nunha cidade de máis de 15 millons de persoas, e coma os mexicanos dan unha importancia extrema á bóa comida, pois tes clientela fixa, tes peregrinos que van ex profeso a xantar e tes un negocio continuo. O interior, espartano ata o extremo, pero limpo e eficiente coma un reló. A comida ven ó instante o servicio é eficientísimo. Os ovos con frijoles (negros coma podedes ver) son obrigados. Evidentemente, vos que estades ben lonxe e que seguramente so teñades probado os frijoles de lata parecerávos pouca cousa. Pero aquí en México a preparación do frijol é un arte que non se toma a broma. En 2 anos eu teño tomado 3 frijoles que merecen un lugar na historia: os outros 2 foron en provincias. Nesta cidade o único que chega ó nivel da cociña de campo son estes de Fonda Margarita. Nesta Cidade, deben ser os mellores. Deixo un video, e no final podedes ver a Fonda Margarita. E podedes coñecer a Doña Margarita, que é tan importante para o restaurante coma os platos. E ten moi mal caracter, non a vaiades a contrariar. Un dos temas que máis interés desperta de Laconada é o tema das francesinhas. E un dos post que máis gusta á xente é este no que aviso que h... Ata 800 euros se chega a pagar por unha abella raíña - Campo Galego Inicio / Apicultura / Ata 800 euros se chega a pagar por unha abella raíña Ata 800 euros se chega a pagar por unha abella raíña David Lorenzo, socio de Apilarouco, explica as claves para a mellora xenética das abellas raíñas en apicultura. Defiende a necesidade de mellorar a abella ibérica e salienta a importancia da rastrexabilidade do pedigree Abella raíña. Nos últimos anos estase estendendo a mellora xenética da cabana apícola a través da selección das raíñas, as futuras fundadoras das colmeas. Trátase dun sector en alza, con países como Arxentina que xa exportan estas abellas nai con xenética mellorada para a produción de mel, para a cría…etc. David Lorenzo, socio de Apilarouco, unha empresa especializada na formación apícola, explica cales son as claves deste proceso de mellora xenética das raíñas. ¿En que aspectos hai máis posibilidades de mellora en canto á cría de raíñas? Dado que na actualidade estamos vivindo unha profesionalización do sector apícola, e así o apreciamos polo perfil de asistentes aos cursos de formación que impartimos, cada vez o apicultor se toma máis en serio o que fai e como facelo mellor. E dentro disto está a cría de raíñas, neste pequeno campo dentro da apicultura aínda temos moito que andar, xa que carecemos de métodos estandarizados, e cada un proba un pouco de todo. O proceso de mellora é constante, e así creemos que se esta a facer. ¿Tan importante pode ser a mellora xenética dunha raíña para a produción da colmea? A xenética é o punto clave de toda explotación gandeira, como está máis que demostrado noutros sectores, pero dentro da apicultura aínda non están asentadas estas bases. Sen embargo, estanse a desarrollar proxectos e colaboracións a nivel particular para trazar unhas liñas a seguir e deste modo poder ter unha trazabilidade xenética. Este é o camiño para poder facer selección, que é o camiño a seguir para poder tomar decisións sobre que razas, especies, subespecies, nos interesa, que caracteres temos asentados e cales queremos reproducir. Todo elo co fin de mellorar as cifras das nosas explotacións. Totalmente. Se ben é certo que cada vez os demandantes están máis formados, teñen máis coñecementos e precísase de información máis especifica e, sobre todo, contrastada. Así, dende o noso punto de vista, unha eiva que detectamos é que temos pouco contido teórico e científico sobre manexos de abellas raíñas en produción profesional, estando ata agora a formación máis orientada a perfís hobbistas. Os requisitos son poucos: dispor de material para facer traslarves e de colmeas dedicadas a este fin, tanto criadoras como de reforzo. Tamén é preciso levar un control dos manexos que se fan, controlar moito os prazos, facer moita revisión e , sobre todo, ser moi meticuloso no traballo xa que é a maneira de conseguir produto de calidade. E o mais importante: criar sobre unha selección feita previamente. ¿Como se desenvolve este proceso e cales son os puntos máis delicados? O primeiro paso é facer a selección das colmeas que queremos reproducir en base a uns controis de calidade, os cales entendemos que queremos para a nosa explotacións, sexan hixiene, mansedume, produción..etc. Sobre esas nais sacaremos as fillas mediante traslarves, e criaremos en colmeas iniciadoras. A continuación, cando estas realeiras estean maduras, na fase final de crianza, pasarémolas á incubadora para facilitarnos a xestión de realeiras e raíñas nacidas, xa que neste punto é cando se descartan todas as baixas e raíñas nadas que non cumpren os nosos criterios de calidade, por causas como deformidades, falta de vigor…etc. ¿Cales son as raíñas máis cotizadas ou cal é o prototipo de raíña que se persegue neste momento? Neste momento temos moi fácil conseguir razas foráneas tales como buckfast, ligustica, carniola…etc. Son razas que poden parecer moi atractivas polas características que podemos ler por internet e que nos describen dende lugares que as traballan, ou xente que as manexa. Sen embargo, nós creemos que isto ten máis de propaganda que de beneficios reais, polo que defendemos una selección da nosa abella (apis melifera iberiensis) e tratar de mellorarlle a fama, xa que todos sabemos do potencial que ten en moitas factores clave, como pode ser resistencia contra enfermidades, pouca dependencia do apicultor…. ¿Cal é o prezo máximo que pode alcanzar unha raíña neste momento? As raíñas mais cotizadas son as fecundadas e dentro destas as de fecundación controlada. Cada raza ten o seu caché. Por exemplo, unha raíña ibérica fecundada está o prezo entre 15 e 18 €. Sen embargo, con fecundación controlada con selección xenética e de caracteres, pode alcanzar os 800€ En xeral, ¿Cales son os puntos débiles e as vantaxes das raíñas que se crían en España? A vantaxe fundamental é dispor delas o máis rápido posible. Isto mellora en gran medida a calidade posterior nas fecundacións, así como que sufran o menos posible no trasporte. Outro punto importante É ter material xenético da zona, e pensando en Galicia e concretamente no sur temos un gran tesouro por explotar. O problema de consanguinidade ao facer fecundacións controladas se non se fan as cousas ben, aparecerá ese problema. Por iso é importantísimo ter ben documentado a árbore xenealóxica e ter ben documentados os cruces para en caso de sacar unha liña con problemas poder desfacer o feito e regresar ao anterior punto sen perder por completo o traballo realizado. Insisto, o fundamental é rexistrar unha trazabilidade de todo o proceso. De isto teriamos moito que falar e debater, xa que como mencionamos temos moito camiño que percorrer. Seria fantástico ir dando pasos en Galicia na mellora de cría de raíñas de calidade, e niso estamos. Sobre todo, pondo en común con profesionais concienciados no tema intentando mellorar entre todos e aprendendo de todo o relacionado. Considero que é moi importante coñecer o traballo que se fixo noutras razas como a Buckfast, a cal ten rexistros de pedigree dende a súa creación polo frade Adams dende o ano 1925. O curso foi impartido polos técnicos de Apilarouco e desenvolveuse neste concello ourensán, con clases prácticas na localidade portuguesa de Montealegre, en concreto nas instalacións de MontealereMel, en Meixido. Neste curso os apicultores, procedentes de Santiago, Cuntis, Santa Comba, Lugo, Pontevedra, Abegondo ou Ourense , aprenderon a multiplicar os seus colmeares e a producir as súas propias raíñas, mellorando a xenética das súas abellas. O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con * O máis visto Un galego á fronte dunha das maiores granxas de vacún de leite de Arabia Saudita Murias Maseda, unha das maiores produtoras de faba de Galicia Os anticipos das axudas da PAC comezarán a pagarse o 16 de outubro Aberto o prazo de axudas para recuperar terras abandonadas en Lugo Xornadas sobre os danos do lobo e o uso de mastíns e doutras razas caninas para protexer o gando 18/10 - 30/10 Xornada técnica sobre o presente e o futuro da cultivo da oliveira en Galicia 18/10 - 18/10 Os seus primeiros escritos foron artigos xornalísticos que recolleu en El Robinsón urbano. Na súa primeira novela, Beatus ille xa aparece a súa cidade imaxinaria, Máxina, que se convertirá nun lugar común nas súas obras sucesivas. El invierno en Lisboa mereceu o Premio da Crítica e o Nacional de Narrativa, que volveu recibir no 1992 por El jinete polaco (Premio Planeta, 1991). A obra de Muñoz Molina móvese nos territorios da memoria tratando de reconstruír a recente historia de España coa mirada do que se sinte deudor do cine negro e a novela policíaca. O xurado destaca que "na obra o autor adopta unha segunda voz autorreflexiva para dar vida a un microcosmos familiar, que xira en torno a un neno con minusvalidez e ás crises que a súa aparición provoca na vida familiar. Constitúe unha obra tecnicamente arriscada como ben resolta, que vai adquirindo tensión a medida que avanza o relato e os problemas cruciais da cal, como o dereito a unha morte digna, se atopan perfectamente expostos". Serán os alumnos de 1º? Chegaría con eles a comezo do curso? Acompañaraos durante todo o ano? Terán algo que ver Luz de Galego, Carme, Pablo, Xabier ou Laura de Plástica? Pero non somos os únicos! O universo estase a "dragalizar" e a obra salta ao cinema, ao cómic e aos videoxogos. A fínais deste ano as novelas gráficas chegarán ás librarías, en 2014 poderemos ver o filme e en 2015 Dragal será un videoxogo. Este será o noso quinto ano co club de lectura, pero non está de máis revisar alguns aspectos que nos axudarán a levalo adiante. Nesta presentación que atopamos no blog Medrando entre andeis podemos coñecer as ideas fundamentais de Dime, de Aidan Chambers, unha obra básica para abordar un Club de lectura con garantías de éxito. Aos xogadores do Celta gústalles o galego de primeira! E a nós tamén. Míraos. Se iso é así, os carnés, as taquillas, as informacións do club... tamén serán en galego, non si? Neste traballo, o autor ofrece unha lista das cousas que lle gustan na vida, en forma de catálogo. Fala de cousas como o sol, a lúa e as estrelas, elementos que non hai que pagar por eles e que, moitas veces, paga a pena pararse e admiralos. Un ano máis Barcelona viviu unha gran noite literaria coa tradicional cea que anuncia o gañador e finalista da 62 edición dos Premios Planeta. Dos 478 exemplares presentados, o xurado seleccionou aos 10 candidatos. E, desta selección, saíron: César Mallorquí (Barcelona, 1953) obtivo este martes o Premio Nacional de Literatura Infantil e Xuvenil pola súa obra A illa de Bowen, que o xurado considerou como un "canto á aventura e unha homenaxe á literatura clásica, escrita con paixón, amenidade, humor e intelixencia". Segundo comentou o propio autor, "é unha recreación da novela clásica de aventuras", inspirada na figura de Xulio Verne. A historia desenvólvese en 1920 e nesta aparecen unhas estrañas reliquias no interior dunha vella cripta medieval que levan ao profesor Ulises Zarco a embarcarse nunha ventura inimaxinable a bordo do buque Saint Michel, no que percorrerán Inglaterra, Noruega e outros países para afrontar o misterio que envolve á illa de Bowen, máis alá do Círculo Polar Ártico. Un notable avance da presenza das bibliotecas escolares no sistema educativo español é o que se reflicte no estudo "As bibliotecas escolares en España. Dinámicas 2005-2011" que foi presentado na Casa do Lector, o centro da Fundación Germán Sánchez Rupérez en Madrid. Os puntos máis destacados do progreso que experimentaron as bibliotecas escolares neste período son: As bibliotecas escolares estanse a integrar na DINÁMICA PEDAGÓXICA DOS CENTROS: participan nos proxectos do centro, apoian docentes e estudantes nas súas actividades de investigación documental ou promoven actividades formativas de distinto tipo... pero parece necesario lograr unha maior coordinación cos PLANS DE LECTURA Y ESCRITURA de centro, como marco de traballo compartido polo equipo docente. A FORMACIÓN DO RESPONSABLE mellorou en coñecementos sobre lectura e literatura infantil e xuvenil, biblioteconomía, uso de internet... pero globalmente diminuíron as súas HORAS DE DEDICACIÓN á biblioteca. As bibliotecas están máis PROFESIONALIZADAS: contan cun plan de traballo que se avalía periodicamente, teñen tratamento técnico normalizado... pero necesítase afondar no traballo da biblioteca concibida como o CENTRO PARA A APRENDIZAXE POR COMPETENCIAS. As bibliotecas dispoñen de máis RECURSOS para adquirir fondos e enriquecer a colección... aínda que o volume e a composición da colección seguen estando moi afastados das RECOMENDACIÓNS INTERNACIONAIS de IFLA. As bibliotecas escolares están máis orientadas ás TIC... pero é prioritario afondar na coordinación cos proxectos TIC e, especificamente, na ALFABETIZACIÓN DIXITAL E EN INFORMACIÓN como labor da biblioteca. Contan con máis RECURSOS TECNOLÓXICOS (como blog, web ou presenza en redes sociais) empregados principalmente como un ámbito de difusión e participación... pero o seu uso non está plenamente integrado nos procesos de ensino e APRENDIZAXE (plataformas de e-learning, ferramentas para crear, publicar e compartir,...). Son cada vez máis activas no desenvolvemento de COMPETENCIAS EN LECTURA Y ESCRITURA, mediante a creación de materiais impresos e electrónicos (guías, blogs...), o aproveitamento das redes sociais para crear grupos de interese ou a implicación da comunidade escolar nestas actividades... aínda que Lingua e Literatura segue sendo a área prioritaria e necesítase unha maior vinculación co conxunto do CURRÍCULO escolar. As bibliotecas son máis VISIBLES dentro e fóra do centro: están presentes nos Claustros, aparecen na documentación oficial, móstranse na xornada de portas abertas, manteñen un web ou blog... pero bótase en falta unha maior participación das FAMILIAS nos órganos de coordinación ou nas actividades e dinámicas da biblioteca. Dende 2005, recibíronse ACHEGAS ECONÓMICAS (ordinarias e extraordinarias) que tiveron un impacto nas infraestruturas, na colección e nas dinámicas de uso... pero a SOSTENIBILIDADE do proxecto non está garantida. Alice Munro é a Nobel de Literatura 2013. Unha escritora canadense premiada, segundo anunciou hoxe a Academia Sueca, pola súa "mestría no relato contemporáneo". Munro naceu en Winham, unha localidade da provincia de Ontario, o 10 de xullo de 1931. Aínda que escribía dende a súa adolescencia, o seu primeiro libro non foi publicado ata 1968, cando ela tiña 37 anos. Tratábase da colección de contos Dance of the Happy Shades. Despois chegaron outras obras como a exitosa colección de historias titulada A vida das mulleres (Lives of Girls and Women, 1971), As lúas de Xúpiter (The Moons of Jupiter, 1982), Escapada (Runaway, 2004), A vista dende Castle Rock (The View from Castle Rock, 2006), Demasiada Felicidade (Too Much Happiness, 2009) e Mi vida querida (Dear Life, 2012). Podemos ler unha entrevista á autora e o seu relato Voces en El Cultural. Manuel Álvarez Torneiro acaba de conseguir o Premio Nacional de Poesía co seu libro Os ángulos da brasa editado por Factoría K. Dividida en tres partes: ‘Trama de vida’, ‘Terreal e sagrado’e ‘Tapiz de cinsa’, este poemario presenta 67 composicións poéticas que botan unha ollada reflexiva sobre a cotidianeidade, que comparten emocións íntimas e xogan coa dimensión simbólica da palabra. Jordi Sierra i Fabra foi o gañador do IX Premio Iberoamericano SM de Literatura Infantil e Xuvenil por unha obra que "destaca a súa vontade renovadora, o seu incansable creatividade e a súa desbordante versatilidade", anunciou o xurado. Sierra i Fabra, quen comezou escribir aos oito anos e aos doce rematou a súa primeira novela, é un dos autores españois máis recoñecidos de literatura xuvenil, con máis de 400 obras publicadas e numerosos galardóns, entre eles o Premio Cervantes Chico por toda a súa carreira literaria. O galardón, fundado en 2005 para impulsar a literatura infantil e xuvenil, é convocado por varias institucións, entre elas a Fundación SM, o Centro Rexional para o Fomento do Libro en América Latina e o Caribe, e a Organización de Estados Iberoamericanos para a Educación, a Ciencia e a Cultura. Familia y cole é un blog educativo para pais e mestres onde podemos atopar unha selección de xogos educativos para Infantil e para Primaria nos que traballar diferentes contidos, tanto na casa como na aula: vocabulario, memoria, conteo, letras, música, memoria, cálculo mental, ortografía, música etc. No contexto das actuacións do PLAN LÍA (Lectura, Información e Aprendizaxe) o lema elixido para este curso: LER CIENCIA NA BIBLIOTECA ESCOLAR, trata de sensibilizar sobre a importancia da lectura de textos de carácter científico, de textos divulgativos ou de textos literarios que tratan temas relacionados coa ciencia. O ilustrador Andrés Meixide deseñou este "pase ao liberespazo" que recollerá as vosas “viaxes” polos libros. A biblioteca, co visado final, dará fe para acadar a categoría de “libernautas” con dereito propio a viaxar libremente polo "liberespazo". A dinámica é moi sinxela; anotade nel todas as obras que vaiades lendo ao longo do curso, recollede o que máis vos gustou e, por último, valorádeo. Cando sexa posible informaremos da autoría de textos, fotos e demais material audiovisual, que en todo caso é empregado con finalidade educativa e sen ánimo de lucro. Se houbera algo suxeito a dereitos de autor ou outras restricións, por favor, facédenolo saber para retiralo o antes posible. Tema Simple. Con tecnoloxía de Blogger. de Escuela Superior de Enxeñería Informática - Colexio Profesional de Enxeñerí... Recorda que os pais e nais teñen que acompañar os nenos durante as actividades ou estar no entorno do edificio durante as actividades por se houbese algunha incidencia. Moitas grazas por asistir. Vemonos na ESEI da Universidade de Vigo (campus universitario de Ourense) o Sabado 16 pola maña Por favor, se non podes asistir, cancela o teu rexistro para deixar libre a túa praza. O Colexio Profesional en Enxeñería Informática de Galicia e a Escola Superior de Enxeñaría Informática están a apoiar a iniciativa global Hora do Código (HourofCode) da Code.org. Está iniciativa ten o seu punto de maior actividade na semana da Educación en Informática do 4 ao 8 de Decembro de 2017 Na Escola Superior de Enxeñaría Informática celébrase unha xornada especial de programación o Sábado 16 de Decembro de 2017 a que poden acudir nenas e nenos de tódalas idades, dende os 6 anos ata mozas e mozos de 18. Iniciación á programación: Sesións dunha hora e media na que os cativos (recomendado entre os 6 e os 10 anos) poden aprender a programar con xogos de Minecraft, Disney, Starwars ou Frozen. As nais e pais poden acompañar os pequenos e tamén aprender. Haberá diversos grupos en distintos horarios. Iniciación á programación con Scratch: Sesións dunha hora e media na que os cativos (recomendado entre os 10 e os 18 anos) poden aprender a programar con Scratch. As nais e pais poden acompañalos e tamén aprender. Haberá diversos grupos en distintos horarios. Iniciación á programación de dispositivos con Arduino: Unha única sesión de 3 horas (recomendado entre os 10 e os 18 anos) poden aprender a programar e controlar pequenos dispositivos con Arduino. As nais e pais poden acompañalos e tamén aprender. Rapazas nas TICs - Iniciación á programación de dispositivos: Unha única sesión de 3 horas (recomendado entre os 13 e os 18 anos para rapazas de ESO, bachillerato ou ciclos superiores FP) poden aprender a programar e controlar pequenos dispositivos. Coñece a impresión en 3D: Sesións dunha hora (recomendado entre os 6 e os 18 anos) onde se pode ver e aprender como se fan pezas e se traballa con impresoras 3D. As nais e pais poden acompañalos e tamén aprender. Hai duas sesións en distintos horarios. Coñece os Drons: Sesións dunha hora e media (recomendado entre os 6 e os 18 anos) onde se pode ver e aprender como funcionan os drons, dende os de xoguete ata drons de traballo profesional. Os nenos poderán voar os drons en modo carreira (versións de drons apto para cativos). As nais e pais poden acompañalos e tamén aprender. Hai duas sesións en distintos horarios. Outra Vida do Hardware: Sesións de hora e media (recomendado entre os 6 e os 12 anos) onde se poderán facer distintas manualidades con pezas hardware. Haberá duas sesións en distintos horarios. Crea o teu mundo - Realidade Virtual: Sesións de hora e media (recomendado entre os 10 e os 18 anos) onde os participantes poderán crear o seu propio mundo e navegar por el con gafas de realidade virtual. Haberá duas sesións en distintos horarios. Descanso Merenda: De 11:30 a 12:00 aproveitando os descansos entre grupos, na cafetería do centro teremos unha merenda para tódolos participantes, de calquera idade. É preciso recoller o número de entradas de todas os asistentes (nais, pais, nenas e nenos, avós, etc.) Para inscribirse pulsa no botón REGISTRAR que aparece na parte superior desta páxina. A Secretaría Xeral da Emigración pon a disposición do Goberno central a súa experiencia coa Estratexia Retorna 2020 para o deseño dun plan estatal de retorno O titular do departamento, Antonio Rodríguez Miranda, asistiu á reunión de traballo convocada pola Secretaría General de Emigración e Inmigración en Madrid para estudar a formulación dunha estratexia nacional. O secretario xeral avogou por eliminar as barreiras que dificultan o regreso dos españois e españolas ao seu país de orixe, como o acceso á nacionalidade e o voto rogado. O Goberno galego considera fundamental para o éxito dunha aposta polo retorno dotar a aquelas e aqueles que deciden dar o paso de ferramentas para unha completa integración, como a homologación de títulos e a inserción das e dos cónxuxes doutras nacionalidades. Madrid, 4 de decembro de 2018. O secretario xeral da Emigración, Antonio Rodríguez Miranda, puxo esta mañá a disposición do Executivo central a experiencia do Goberno galego coa Estratexia Retorna 2020 nunha reunión convocada en Madrid para deseñar, xunto ás e aos presidentes das dezasete comunidades autónomas, un plan para fomentar o regreso de mozas e mozos ao país. O titular do departamento autonómico expuxo algunhas das conclusións obtidas da aplicación do primeiro plan efectivo de repatriación de Galicia, aprobado o pasado 12 de abril polo Consello da Xunta, e integrado por 53 medidas transversais, algunhas dirixidas exclusivamente a retornadas e retornados e outras con incentivos específicos, e cun investimento de máis de 235 millóns de euros. Os primeiros meses de vixencia da Estratexia Retorna 2020 amosan a necesidade que ten, non só Galicia senón toda España, de tomar medidas que fomenten o regreso de emigrantes e as e os seus descendentes como un dos eixos chave para superar o reto demográfico ao que se enfronta o territorio nacional. O Goberno galego é consciente deste reto, que xa está a combater activamente con políticas de retorno, e da cooperación que require entre todas as Administracións implicadas. O responsable galego de Emigración lembrou, neste senso, a importancia de dotar ás comunidades autónomas dun financiamento que lles permita colaborar, na medida do posible, coas competencias de emigración e inmigración que corresponden ao Estado. A coordinación entre as distintas Administracións será, ademais, por esta razón, fundamental para o éxito do futuro plan estatal de retorno, que debe ter en conta as peculiaridades de cada rexión de España. Eliminar barreiras para o regreso de cidadás e cidadáns españois A aplicación da Estratexia Retorna 2020 durante o exercicio de 2018 permite a Galicia, como unha das comunidades cunha maior tradición emigrante, debuxar un mapa das principais necesidades do sistema actual. Eliminar as barreiras que xeran desafección entre as e os galegos e españois residentes no exterior coa súa terra de orixe, como as de acceso á nacionalidade e o voto rogado; axilizar solucións imprescindibles para unha áxil integración dos retornados e retornadas na sociedade española, como a homologación de títulos académicos; e fomentar o regreso de familias mixtas facilitando a inserción das e dos membros da familia de nacionalidades diferentes á española son algunhas das prioridades que, a xuízo de Rodríguez Miranda, deberían abordarse con especial atención. Tamén o regreso de cidadás e cidadáns galegos residentes no exterior está a beneficiarse dun incremento de poboación fundamental para superar o reto demográfico que está a afrontar a comunidade. Só en 2017 volveron a Galicia, 6.202, o que supón un incremento dun 21 % respecto aos datos de 2016 e de case o dobre que en 2009. No último exercicio retornaron á comunidade 1.077 galegos e galegos máis ca en 2016, principalmente de América e Europa. (ata o domingo, 10 de xuño de 2012) Ourense Teatro de rúa: A Rúa das 22 Mar. _ Día Mundial da Poesía (Centro Cultural Marcos Valcárcel, Ourense) Data da realización: 4 de Febreiro Descrición: Dar a coñecer a Ofimática en Software libre, usos e utilidades. Data da realización: Dende o 9 ó 18 de Febreiro Descrición: Familiarizarse co medio e coas ferramentas dun procesador de texto, crear documentos de texto e darlles formato, configurar o tamaño, a orientación e as marxes do documento, crear e utilizar estilos de texto, incluír imaxes nos documentos, engadir cabeceiras e pés de páxina nos documentos. Descrición: Introdución ao medio de traballo, crear documentos, estrutura e propiedades dun documento, formato do texto e do parágrafo, estilos e formatos, imaxes, debuxos e fórmulas, táboas, cabeceiras, pés de páxina e seccións. Completa a táboa de verdade dos seguintes circuítos lóxicos e comproba o resultado: Completa a táboa de verdade dos seguintes circuítos eléctricos e comproba o resultado: Obtén as táboas de verdade das seguintes funcións e comproba o resultado: Estro Montaña publica unha crítica no Faro da Cultura de Recordar doe, as memorias escolares e universitarias de Herminio Barreiro. O historiador Xosé Antonio López Teixeira publica hoxe no Faro da Cultura unha crítica sobre a edición en galego d’ A cidade e os días, o calendario histórico de Vigo de Xosé María Álvarez Blázquez. Faro da cultura publica unha longa entrevista con Manuel Veiga, a raíz da presentación d’ O profesor de vegliota, que terá lugar o sábado 5 de xullo na Feira do libro de Vigo. Premendo sobre a imaxe, pode lerse u imprimirse o texto. María Navarro publica no último número de Faro da cultura unha crítica de Lía e as zapatillas de deporte, o máis recente libro de María Reimóndez na colección Merlín. Montse Pena Presas publica en Faro da Cultura a primeira crítica d’ As mellores intencións, a novela de Begoña Paz. “Dicionario de Fraseoloxía Galega”, crítica Xosé Feixó publica hoxe no Faro da Cultura unha crítica sobre o Dicionario de Fraseoloxía Galega, preparado polas profesoras Carme López Taboada e María Rosario Soto Arias. Marga Romero publica no Faro da Cultura de hoxe unha crítica sobre A represión lingüística en Galicia, a investigación da profesora María Pilar Freitas Juvino. Manuel Vieites García, crítico e director da escola de Arte Dramático de Vigo, publica no Faro da Cultura de hoxe un estudo sobre a nosa edición da Obra dramática de Francisco Taxes preparada por Xurxo Taxes Díaz. Paula Fernández publica na súa sección do Faro da Cultura, dedicada ao seguimento crítico da literatura infantil, un texto ben fermoso sobre Palabras brancas, o poemario de Elvira Riveiro. A crítica Dolores Martínez Torres publica no Faro da Cultura unha crítica sobre A idade da auga, o libro de relatos de James R. Salter. A novela de Chelo Suárez, A venus de cristal, está sendo unha das nosas novidades que esta tempada recibe maior atención por parte da crítica. A Pobra, 3 de setembro de 2012. En colaboración coa Cruz Vermella de Boiro, o departamento de Servizos Sociais da Pobra do Caramiñal promove a celebración dun ciclo de charlas aberto a calquera tipo de público que leva por título “Vida saudable”. O lugar de celebración será o auditorio do Museo Valle-Inclán e en total serán cinco charlas que terán como tema principal as pautas a seguir para disfrutar dunha vida sa: coidados na alimentación, actividade física, hixiene do sono e outras. En cada xornada, como é habitual, haberá un especialista do tema a tratar. A Pobra do Caramiñal: o 8 e 9 de setembro, concentración de motos clásicas post.ly/99AIt A Pobra do Caramiñal: o 8 e 9 de setembro, concentración de motos clásicas Ribeira: 900.000 euros, en tres prazos, da Xunta para o novo mercado municipal Ribeira, 3 de setembro de 2012. O último Consello da Xunta celebrado o pasado xoves ratificou o compromiso adoptado pola Consellería de Economía e Industria co Concello de Riveira, segundo o cal este departamento autonómico aportará un total de 900.000 euros á construción do novo mercado municipal: unha das actuacións principais entre as englobadas no programa Riveira Atlántica 2015, que está cofinanciado nun 70% con fondos europeos Feder. A citada achega económica, distribuída en tres anualidades de 300.000 euros cada unha, ten como obxectivo impulsar a competividade da actividade económica dos municipios e potenciar o comercio de proximidade. Adscríbese ao Plan Ágora, Agora ReComercia. Neste ámbito, hai que recordar que o pasado 1 de xuño -no marco dos actos de presentación oficial do programa Riveira Atlántica 2015-, asinábase na Casa Consistorial un protocolo de colaboración entre Consellería e Concello coa fin de propiciar esta axuda. Ribeira, 3 de setembro de 2012.- Tal e como fora anunciado a semana pasada, no día de hoxe iniciáronse os traballos de renovación da pavimentación de varias rúas situadas no casco urbano de Ribeira, entre as cales se contan as vías Otero Pedrayo, Mariño de Rivera, Carroucha, Xosé Ramón Barreiro e 9 de Agosto, neste último caso, no tramo comprendido entre a praza do Concello e o cruce coa avenida Miguel Rodríguez Bautista. Operarios da empresa adxudicataria da actuación –Nemesio Ordóñez, S.A.- comezaron estes labores obrando xa dende primeira hora da mañá na rúa Mariño de Rivera, vía na que están a fresar o asfalto existente, bastante deteriorado polo uso, para a continuación estender unha nova capa de aglomerado. O orzamento da actuación ascende a máis de 58.000 euros. O período de execución do global dos traballos, dos que tamén se verán beneficiadas zonas puntuais da parroquia de Aguiño, é dun mes. Ribeira: ollo ás obras que comezan esta semana do 3 de setembro. Cortes! Dodro, 3 de setembro de 2012. Este pasado sábado, día 1 de setembro rematou en Dodro o Curso de Animación de Grupos, actividade promovida pola Concellería de Cultura, Voluntariado e Asociacionismo e na que participaron 14 mozas e mozos de idades comprendidas entre os 16 e 35 anos. Esta acción formativa de 14 horas de duración, celebrouse na Casa de Cultura do Concello de Dodro e tivo por obxecto capacitar as persoas participantes para o traballo con grupos no ámbito da animación comunitaria de carácter sociocultural. No acto de clausura desta actividade, participaron a Concelleira de Cultura, Voluntariado e Asociacionismo, Dna. Cristina Codesido Fernández e o Alcalde de Dodro, D. Valentín Alfonsín Somoza, que foi o responsable da entrega de diplomas ás persoas participantes. O Curso de Animación de Grupos supón o punto de partida dun amplo programa de actuacións dirixidas á mocidade do territorio e orientadas a: mellora da súa formación e empregabilidade, a diversificación da oferta de actividades de lecer xuvenil e a promoción da participación activa deste colectivo nos procesos de creación e dinamización de tempos, espazos e recursos da vida cultural da comunidade. Noia: aprobado o plan de aproveitamento da anguía na desembocadura do Tambre Sae hoxe no Diario Oficial de Galicia e autorízase tras ser solicitado pola Confraría de Pescadores de San Bartolomé, en Noia, e sometido a información pública no mes de xullo durante un período de 15 días A zona de pesca é a comprendida entre a liña que une Punta Testal con Punta Requeixo e Pontenafonso e o período de captura irá dende o día seguinte ao da publicación desta resolución no DOG ata o 31 de outubro O esteiro do Tambre é un lugar protexido polas súas características medioambientais Noia, 3 de setembro de 2012.- A Consellería de Medio Ambiente, Territorio e Infraestruturas, a través da Dirección Xeral de Conservación da Natureza, publica hoxe no Diario Oficial de Galicia (DOG) a aprobación do plan de aproveitamento específico da anguía na desembocadura do río Tambre para o ano 2012. Este plan para a pesca profesional da anguía na conca deste río, concretamente na súa desembocadura, foi solicitado pola Confraría de Pescadores de San Bartolomé do Concello de Noia. No mes de xullo a Xunta someteu a información pública este plan durante un período de 15 días. Cómpre indicar que o período de pesca irá dende o día seguinte ao de publicación da resolución no Diario Oficial de Galicia (DOG) ata o 31 de outubro. Os labores de pesca suspenderanse desde as 12.00 horas dos sábados ata as 12.00 horas dos luns, con carácter xeral. O número máximo previsto de días de actividade ao longo da temporada será de 45. O número de artes de pesca que se empregarán non poderá ser superior a dez por tripulante e ninguén poderá facerse cargo das artes asignadas a outro pescador. As cotas de captura diarias son 15 quilos e a dimensión mínima das anguías será de 20 cm. Só se autoriza a captura da anguía na fase do seu ciclo vital denominada anguía amarela e deberanse devolver á auga, inmediatamente despois da súa captura, todos os exemplares con signos externos propios da fase denominada anguía prateada. A nosa inteción é que este sexa un lugar de encontro onde compartir experiencias en torno á lectura e a biblioteca. A nosa mascota Rosiña será a encargada de facervos chegar propostas, recomendacións e amosarabos o traballo que se vaia facendo no centro en relación á lectura pero tamén en torno á escrita. A ESTRADA miscelánea histórica e cultural: Acción colectiva e élites locais en Galicia. O motín de xullo de 1870 na Estrada Título: Acción colectiva e élites locais en Galicia. O motín de xullo de 1870 na Estrada Aparece nas Coleccións 04- Acción colectiva e élites locais en Galicia. O motín de xullo de 1870 na Estrada Miña madriña Toñito! non te deas tanta présa pra publicare que non das tempo a comentar nada...os meus parabéns polos álbums de cromos...sabes que eu teño algún ca outro cromo de ambas as dúas familias (non tan precisamente clasificados por tribus) e que en conxunto poden axudar a dar unha visión máis ampla das posibilidades da bisbarra...a ver se me animo e armo unha entradiña tanto cos que me parece que teño ben clasificados, coma cos que de ningún modo dou coa súa clasificación (son dúas familias amplísimas, ben o sabes). Jeje, tes razón Rafa púxenas moi xuntas, e que estas están todas armadas e só teño que meter as fotos e publicar, agora hei de poñelas cada 2 ou 3 días e variando un pouco o tema pra non cansar moito. O de darlles cos nomes...buf, son moitas e moi complicadas en algúns casos imposible con unha foto, pero finalmente coa axuda do grupo de bolboretas galegas (especialmente de Suso Requejo e Lepsibu) van aparecendo os nomes aínda que as veces coste caro. Juyma Estévez, contrabaixista de referencia no jazz galego, comeza seus estudos nos Conservatorios de Pontevedra e Santiago (onde obtén o Título profesional de música) e no Seminario Permanente de Jazz de Pontevedra. Despois marcha para Donostia, onde acada o Título Superior de Música, na especialidade de jazz, en Musikene (Conservatorio Superior de Música do Pais Vasco) e toca con diferentes bandas nalgúns dos clubs, teatros e festivais de jazz máis importantes, como por exemplo, no Heineken Jazzaldia, no Teatro Campos Elíseos Antzokia de Bilbao, ou no Altxerri jazz club... O Concello de Camariñas buscará financiamento nos próximos meses para a construción dun centro de día na localidade. A próxima semana enviará unha memoria á Xunta de Galicia para que… O Segrel do Penedo: 60 Anos da Declaración Universal dos Dereitos Humanos Se alguén sabe dalgún dereito que quede por pisotear, por favor, que non llo diga a ninguén, pois axiña aparecerán aqueles que se cren por enriba dos demáis para facelo. magníficas aportacións as destes días. E ti non tes o dereito ao descanso. Deixa de traballar, máis ca nada por cambiar de ocupación, e repousa un pouquiño. Moreas de bicos para os catro!! Nestes dous relatos igual que en toda a súa obra, Victor Hugo fai gala dunha humanidade, unha comprensión e unha mesura absolutamente inseparables da súa firmeza, coherencia e valentía. Canto ao valor literario, cómpre subliñar a súa innovación ao introducir o xénero da introspección feita polo propio personaxe. Neste sentido, O derradeiro día dun condenado resulta unha novela contemporánea. Desgraciadamente, o alegato en favor da abolición da pena de morte tamén segue plenamente vixente nos nosos días. Non só porque en moitos países do mundo continúa viva esta pena capital, incompatible cos valores da redención e a reeducación dos culpables senón tamén polas novas formas –quer individuais quer colectivas– que na actualidade ela adopta. Publicar estas obras en galego significa alentar o espírito da Tolerancia e da Xustiza e levar á nosa lingua unha novela da que Dostoievski dixo: «É a máis real e a máis ateigada de verdade de todas cantas obras el escribiu». El Niño de La Hipoteca é Guiu Cortés, de Barcelona. Interpreta as suas propias cancions, publica os seus propios discos e fai moitas cousas por si mesmo, como labrarse unha carreira allea aos tópicos dos cantautores convencionais. O Parque Nacional puxo a disposición do usuario a súa descarga a través da ligazón: Grande e profundo. No espazo e, especialmente, no tempo. Como se pode facer para non andar nalgún tipo de exilio? Explicación: a misteriosa nebulosa azul de reflexión que aparece nos catálogos como VdB 152, ou Ced 201, é verdadeiramente feble. Atópase no extremo da gran nebulosa escura Barnard 175 nun poeirento complexo que recibe o nome de Cova do Lobo. A fantasmal aparición cósmica está a preto de 1400 anos luz sobre o norte da Vía Láctea na constelación real Cepheus. Preto do borde dunha gran nube molecular, as bolsas de poeira interestelar desa rexión bloquean a luz do fondo estrelado ou a dispersan, como no caso da estrela atrapada na poeira, e dan á nebulosa a súa característica cor azul. Pénsase que a luz ultravioleta da estrela é a causa da lene luminiscencia vermella do ponebular. Aínda que as estrelas se forman a partir de nubes moleculares, semella que esta estrela entrou accidentalmente nesa zona, xa que a a súa velocidade no espazo é moi diferente á velocidade da nube. Esta imaxe telescópica do espazo profundo abrangue 7 anos luz. Deixo por aquí uns enlaces con cousiñas interesantes e divertidas. Ando a pensar que non me decido... non sei cal é a miña festa preferida. Agora mesmo... o Entroido!!! UNHA CHEA DE MÁSCARAS PARA FACER TI MESMO! Pronto máis novas sobre a nosa celebración no cole. A Asemblea de Afiliados de CCOO que vimos demandando unha vía de diálogo que permita alcanzar un acordo que dea solución ao conflito xerado na Asesoría Xurídica da Unión Comarcal de CCOO de Ferrol, mediante este comunicado queremos informar do seguinte: Sinalar, en primeiro lugar, que se cumpren 45 días de encerro na sé de CCOO, no que veñen participando un número significativo de afiliados e afiliadas, en esixencia de que se leve a cabo unha reunión do Secretario Xeral do Sindicato Nacional cos avogados da Asesoría, o compañeiro Cartelle e a compañeira María, co obxectivo de materializar un acordo similar ao alcanzado con outros avogados do sindicato. Ata o momento, a posición da dirección do Sindicato segue sendo o negarse a realizar a mencionada reunión, relegando á Asesoría desta comarca dos acordos que se puxeron en marcha cos avogados doutras zonas. En devandito sentido, denunciamos unha vez máis que dita negativa só ten unha explicación e é pasar factura aos avogados desta Asesoría Xurídica pola desconformidade que manifestaron contra os despedimentos que se realizaron no sindicato no ano 2013. Queremos destacar, tamén, o apoio mostrado por case a práctica totalidade das Asesorías Xurídicas de CCOO de Galicia mediante un escrito enviado á dirección do sindicato Nacional de CCOO de Galicia a este proceso de mobilización, requirindo á dirección do Sindicato un acordo que resolva dunha vez por todas o conflito xurdido na Asesoría Xurídica de Ferrol, así como tamén rexeitando de plano o expediente disciplinario aberto recentemente á compañeira María. 2.-POSICIÓN DA SECRETARIA XERAL DA UNIÓN COMARCAL ANTE O CONFLITO DA ASESORÍA XURÍDICA E MÉTODOS DE ACTUACIÓN Desde o inicio do conflito vimos constatando con seguridade que Auri Vázquez Estraviz, Secretaria Xeral da Unión comarcal, vénse opoñendo radicalmente a que se leve a cabo unha reunión coa Asesoría orientada a alcanzar un acordo, así como tamén o papel determinante que xogou nas medidas adoptadas contra os avogados da Asesoría, en concreto o cese de Cartelle como avogado e o expediente disciplinario que puxo en marcha contra a avogada María. A posición de Auri Vázquez é, sen ningún tipo de dúbida, o principal escollo que esta bloqueando unha saída dialogada que dea solución ao conflito da Asesoría Xurídica. Queremos denunciar, tamén, que desde que Auri Vázquez asumiu a Secretaría Xeral da Unión Comarcal, estanse producindo toda un serie de actuacións preocupantes como consecuencia dunha práctica sindical sustentada na intransixencia, a prepotencia e o autoritarismo, reducindo a participación da afiliación á mínima expresión. Aplicando, así mesmo, todo tipo de presións e represalias contra persoas que polo único feito de discrepar en determinados temas son relegados das súas responsabilidades sindicais, orixinando un baleiro na actividade que viñan desenvolvendo. Como xa é coñecido, na última Asemblea de Afiliados e Afiliadas de CCOO, que alcanzou unha masiva participación que abarrotou os locais do Sindicato, acordouse por unanimidade continuar adiante co encerro e levar a cabo unha recolleita de firmas de afiliados requirindo a dimisión de Auri Vázquez como Secretaria Xeral e a apertura do procedemento estatutario correspondente para proceder ao seu substitución. Sobre a evolución da recolleita de firmas, informar que a resposta da afiliación está sendo realmente positiva, pois en só 2 semanas levamos recolleitas máis de 300 firmas de afiliados e afiliadas, incrementándose cada vez máis a base afiliada que se incorpora a apoiar as xustas demandas que estamos suscitando cara a liquidar o actual conflito da Asesoría e reconducir e normalizar unha situación que esta orixinando unha fractura na afiliación que é necesario emendar canto antes. Evidentemente, o proceso de recolleita de firmas non finalizou e vaise a continuar con devandito proceso nas empresas. Para rematar, dicir que en breve prazo temos previsto convocar unha nova Asemblea de Afiliad@s, así como unha gran concentración fronte á sé do Sindicato para facer entrega das firmas que levemos recolleitas nese momento e onde analizaremos novas medidas de mobilización. Ferrol, a 5 de decembro de 2014 Onte comezaron en Cangas e Marín as primeiras asembleas que se van a levar a cabo por todos os partidos Xudiciais de Galicia e que finalizará o próximo día 18 de Outubro. A asistencia as mesmas foi un verdadeiro éxito, demostrando os traballadores que xa están fartos das mentiras do Goberno da Champions League da Mentira de Nuñez Feijoo, e do Partido dos Traballadores de Rajoy. Tanto en Cangas coma en Marín baixou a asemblea o 100% do Cadro de Persoal, salvo o persoal mínimo que ten que quedar no Xulgado. Nas asembleas tratáronse os seguintes temas. - Repercusión das Reformas Lexislativas no emprego e nos dereitos laborais dos traballadores,que propón o Sr. Gallardón - Os Recortes do Goberno do Sr. Rajoy, que afectan a todos os funcionarios de Xustiza do Estado e os Recortes propios do Goberno de Galicia (supresión dun 4% da Masa Salarial no ano 2013, e a mesma merma, que fixo público a través dos medios de comunicación, para o ano que ven, a amortización de 106 prazas, etc). - Explicación das mobilizacións que se están a levar noutras comunidades autónomas. - Explicación da enquisa que se recollerá entre os traballadores despois do 18 de Outubro coas mobilizacións que queremos realizar en Galicia, e que intentaremos facer coincidir co resto do Estado se é posible, xa que mentres na gran maioría do Estado os funcionarios son conxelados, aquí en Galicia nos reducirán entre 850€ e 2500€(Aux-Tram-X e Forenses) o noso soldo. Igrexa Parroquial de Santa María de Lamas - BOQUEIXÓN (GALICIA) COMO NON PODÍA SER DOUTRO XEITO, AS FAMILIAS VOLCÁRONSE EN DARNOS AXUDA PARA OS NOSOS PROBLEMIÑAS E APARECERON UNHA MOREA DE IDEAS XA VEDES QUE NOS SOBRAN IDEAS, MESMO TIVEMOS O OFRECEMENTO DUNHA FAMILIA UE TEN UNHA GRANXA DE CARACOIS PARA "ADOPTAR" AO QUE OCUPAN A NOSA HORTA!!! FINALMENTE, E LOGO DE MOITO FALAR, DEBATIR, ARGUMENTAR...DECIDIMOS POR VOTACIÓN QUE O CONSELLO QUE IAMOS SEGUIR É O DE RODEAR CON CINZA, XA QUE VALE PARA AS DÚAS PLANTAS. A sesión de dinamización lectora desta semana na Casa da Lectura vai xirar arredor do conto Oso atrapabolboretas. Oso vivía no bosque. O que máis lle gustaba era andar de paseo, botar unha soneca ao pé do lago e coleccionar cousas que atopaba entre as árbores. Un día apareceu un ganapán no alto dunha rama. Que podería facer con isto? Cazar bolboretas! Durante a sesión, que terá lugar o mércores 21 ás 18:30 horas, os nenos e nenas que participen aprenderán a atrapar soños coma quen atrapa bolboretas. Hai dúas semanas, na Casa da Lectura lemos imaxes. Escola de Enxeñaría de Minas e Enerxía _ Universidade de Vigo Rematamos o mes de xaneiro e con él a nosa investigación sobre Portugal... a partir de hoxe... xa FEBREIRO, toca comezar a pensar en CHINA e na cultura chinesa... Unha folla de papel vermello Dúas ou tres follas de papel dourado 1: Usa o lapis e a regra para trazar liñas perpendiculares, máis ou menos cada 2 cm. 3: Usade un pouco de cinta adhesiva para suxeitar a parte inferior das barras. 10: Corta dúas tiras de papel dourado (aproximadamente de 1,25cm. de ancho) HOXE CELEBRAMOS O DÍA DA PAZ CON MANS UNIDAS, A CANCIÓN "EU TEÑO ALGUÉN NO MEU CORAZÓN E MENSAXES DE PAZ QUE QUEDARON PENDURADOS DE GLOBOS BRANCOS NA ENTRADA DO NOSO COLEXIO! NO NOSO COLEXIO COMEZAMOS A COÑECER A CULTURA DOS PAISES DE ORIXE DOS NOSOS NENOS E NENAS A TRAVÉS DAS MULLERES QUE DEIXARON PEGADA!! COMEZAMOS O MES DE XANEIRO ACHEGÁNDONOS A PORTUGAL... DEDICOUNOS O SEU TEMPO, O SEU CARIÑO E A SÚA SENSACIONAL VOZ! As accións formativas da rede Eusumo que vai desenvolver Espazocoop en abril son as seguintes: 18/04/17 - 21/04/17 OBRADOIRO DE FORMACIÓN COOPERATIVA PARA PERSOAS QUE QUEREN EMPRENDER (AMES) 20/04/17 - 28/04/17 OBRADOIRO DE FORMACIÓN COOPERATIVA PARA PERSOAS QUE QUEREN EMPRENDER (MOS) Incorporar o partido Barbie Fada na súa páxina web: Para inserir o partido Barbie Fada no seu sitio web, por favor copie o código e pega o código HTML do seu sitio. Ademais, se che gusta o xogo Barbie Fada , copiar e enviar a ligazón por correo ou todos os seus amigos, compartir o xogo co mundo! Aquí tedes o xornal do VIII CERTAME LITERARIO. Nel aparece todo o alumnado que resultou premiado (do noso centro e dos centros do concello participantes) así como as súas creacións literarias. Non deixedes de botarlle unha ollada porque non ten desperdicio! A imaxinación e creatividade dos nosos nen@s non ten límite! Os premios divídense en catro categorías: Tamén tedes o xornal editado e impreso na biblioteca do centro á vosa disposición. A entrega de premios efectuarase o vindeiro día 22 de Xuño na festa de fin de curso. Obradoiro de queixos para nenos e nenas O domingo, 14 de outubro, ás 12:30 horas, obradoiro de queixos para nenos/as. Un equipo do Grupo Vallelongo amosarelle, ós máis pequenos da casa, todos e cada un dos pasos a seguir na elaboración do queixo, desde o ordeño do leite fresco, a fabricación do produto, o seu envasado e etiquetaxe Un obradoiro, de balde, diferente e moi divertido que os vosos nenos non poden perder ! Do 8 ao 12 de febreiro celebramos a "Semana da Prensa na Escola", unha iniciativa promovida pola Voz de Galicia. Trátase duns días no que a prensa escrita está máis presente, se cabe, na vida do centro. O obxectivo é que os nenos coñezan a diversidade dos medios de comunicación escritos, de fomentar a lectura e a escritura e desenvolver unha análise crítica destes medios. Unha das actividades que programamos foi que o alumnado de 2º e 3º ciclo de Educación Primaria puido participar nunha charla cun xornalista de " La Voz de Galicia", que visitou o noso centro co obxectivo de dar a coñecer ao noso alumnado a profesión de xornalista e todo o proceso de elaboración dun xornal desde o momento en que xurde unha nova ata a súa publicación. Orgullos@s do noso, orgullos@s do galego. Dende a coordinadora galega de equipos de normalización e dinamización lingüística veñen de lanzar a campaña"Orgullos@s do noso, orgullos@s do galego". Para elo contaron coa participación de destacados persoeiros da vida galega, Martiño Rivas, Belén Regueira, Antón Reixa, Susana Seivane, Luís Tosar e María Castro. Todos eles saen no video coa idea de transmitir un sentimento de orgullo sobre a nosa lingua e para elo fanno en tres idiomas: galego, castelán e inglés, parodiando as bases para o decreto do plurilingüismo. Preténdese chegar aos máis novos para que entendan que a lingua galega lonxe de ser un problema é un rico patrimonio de futuro que os dota dunha identidade propia ao mesmo tempo que posibilita o contacto con millóns de persoas no mundo. Deixámosvos a continuación os dous videos da campaña que foron dirixidos por Antón Reixa. Agora que xa sabemos que dividir consiste en repartir en partes iguais, imos a practicar un pouco. Na web de educación do goberno de Canarias teñen un xogo moi interesante co que aprender paso a paso divisións con números grandes no dividendo. O pasado 29 de xaneiro celebramos o "Día escolar da paz e non violencia" con diversas actividades encamiñadas a tomar conciencia de que a construcción dun mundo mellor, máis xusto e solidario é posible. O demiurgo ouviu ao vento falar e tivo fame daquelas palabras. Pensou que se as gravaba en táboas de arxila podería posuílas. Porén, encandilado na súa obra, confundiu os signos que ideou para labrar a materia con os segredos que lle foran susurrados. HISTORIA DA LITERATURA GALEGA I. DOS ORIXES A 1853 Aos mozos galegos – Os dous de sempre Conexión a unha persoa aleatoria en calquera lugar do mundo. Con Chatroulette Gwydir pode escoller entre as seguintes opcións: A fiabilidade da información financeira a través do informe de auditoría Deseño e implementación dunha tenda online Marketing territorial: métodos de promoción de Galicia. Os visitantes como público obxectivo Carrizo González-Castell, Adán (Universidade da Coruña, 2012) Revista JOURNAL OF MORPHOLOGY Vol. 267 (páxs. 198 ata 207) Inventario dos Oligoquetos acuáticos de Galicia (Annelida: Oligochaeta). Cadernos da Area de Ciencias Biolóxicas (Inventarios). Seminario de Estudos Galegos, Vol. XIV Consulta os xornais editados preto de ti, engádeos a favoritos, garda e comparte as súas portadas e accede directamente ás súas webs. Podes buscar na hemeroteca para ver as novas de calquera data anterior. Dispoñible gratis para móbiles e tabletas Android. Excelentes resultados na Carreira Popular Villa de Sarria na que os nosos atletas acadaban 2 podiums nas súas respectivas categorías. Os alumnos de 3º e 4º, no primeiro trimestre deste curso, fixemos unha saída a Vigo. Asistimos , no teatro , á representación da obra teatral "Nana para un soldado".Pasámolo ben porque tiña momentos moi cómicos... Ao terminar fomos ao Parque de Castrelos: foi moi divertido xogar con todos os nosos compañeiros! Que ben o pasamos!!! Aquí vos deixamos unhas fotos para que as vexades. Amosanse os resultados do índice A-Z de Materias correspondente á auto xudicial en todos os libros do catálogo Santa Margarida A Coruña: Versión "Quiero ver" do evanxeo do próximo domingo 8/07/2012.O evanxeo do domingo IX CONCURSO DE FOTOGRAFÍA CONCELLO DE CORCUBIÓN _ Anuncios e noticias (18) _ Páxina oficial do Concello de Corcubión Curso de Métricas en Redes Sociais: Non existen prazas dispoñibles. Club Natación Arzúa: Campionato Galego Infantil de verán Campionato Galego Infantil de verán Participan un total de 192 nadadores de 24 clubes, en dous días de competición que comezarán ás 10 a sesión matinal e ás 17 a de tarde. LORENA PEREIRO que nadará as probas de 50 e 200 libres, 100 braza. Nadaranse tamén os relevos da categoría masculina: A finais do mes de marzo comenzaron a eclosionar os ovos dos vermes de seda que gardábamos do ano pasado. A partir de ese momento, a primeira tarefa foi localizar moreiras para darlles de comer, e segunda, dada a cantidade de vermes que tíñamos, atopar familias que quixeran adoptar algúns bichiños. Unai e a súa familia visitaron estos días o Parque Zoolóxico de Marcelle en Lugo. Alí pudo observar moi de cerca animais de diferentes hábitats e deixounos a todos abraiados co que aprendeu sobre eles. O venres fun coa miña familia ao zoo de Marcelle. Era enorme e moi bonito. Os que máis me chamaron a atención foron: Os emús son aves que non voan, pero son moi rápidas. Os falcóns e os bufos reais. Os linces, os xabaríns e os lobos que poden ser ibéricos. Incluso atopei un amigo e paseino moi ben. Seguro que quedades con ganas de coñecer un pouco máis este lugar, así que vos deixo este enlace onde podedes ver como é o parque e os animais que alí hai. DÍA DA ÁRBORE 2014 Este pasado venres celebramos unha vez máis o Día da Árbore, coa colaboración das comunidades de montes de Ventosela e Reboreda e da ANPA, con dúas actividades diferentes. Como todos os anos fixemos unha plantación de carballos, piñeiros e tamén de árbores froiteiras no lugar coñecido como Chan da Costa. Ademais, por segundo ano consecutivo, un tramo da Senda da Auga convertiuse nunha pinacoteca ao aire libre con 300 debuxos, pequenas obras de arte que fixemos para participar no concurso organizado polas Comunidades de Montes de Reboreda e Ventosela baixo o nome "A arte libre nun monte limpo". Estamos de noraboa xa que María foi a gañadora do primeiro premio do Segundo Ciclo e recibiu un estupendo lote de libros. Ao longo da mañán tamén participamos en diferentes xogos tradicionais como a chave, a corda ou o pano. Foi unha xornada para gozar da natureza! Charla-coloquio sobre violencia de xénero no Centro Cultural de Baíña – ValmiñorTV.com Inicio » BAIONA » Charla-coloquio sobre violencia de xénero no Centro Cultural de Baíña Charla-coloquio sobre violencia de xénero no Centro Cultural de Baíña A Asociación Mulleres en Igualdade de Vigo organiza este sábado 22 de setembro unha charla-coloquio titulada “Violencia de xénero, unha realidade oculta” no Centro Cultural e Social de Baíña. O acto comezará ás 19:00 horas. O alumnado de infantil uniu as súas voces para levar a cabo a elaboración deste fermoso vídeo- conto do libro titulado "Negros e Brancos" da editorial xerais, para celebrar o día da PAZ . Bravísimo!!! PARABÉNS, PEQUENOS/AS! Actriz vinculada á compañía galega Nut Teatro, debutara no cinema moi nova na longametraxe Nena . Con experiencia en teleseries autonómicas e estatais ( El tiempo entre costuras , A3), traballou en diversas producións de Xamalú Filmes. Premios e recoñecementos: Por La isla mínima (2014) recibiu en 2015 o premio Goya á actriz revelación. Galería de imaxes _ ver As 1 fotos de Nerea Barros A Mesa convoca un acto de apoio ao Regulamento de promoción do uso do galego no Concello de Cee • A Mesa A Mesa convoca un acto de apoio ao Regulamento de promoción do uso do galego no Concello de Cee Terá lugar o domingo 15 de novembro ás 12h, diante do Concello de Cee Con este acto iníciase unha campaña de difusión do contido do Regulamento de promoción do uso do galego en Cee co obxectivo de enfrontar prexuízos e desmentir falsidades que o único que pretenden é que o galego volte á alegalidade e a exclusón da vida pública O regulamento de promoción do galego en Cee non saiu aprobado. O pleno do Concello decidíu agardar un informe xurídico, mentres algúns grupos se dedicaban a difundir falsidades e prexuízos contra a nosa lingua. Queremos vivir en galego con normalidade, tamén na nosas relacións co concello de Cee. HOXE TRABALLAMOS COA "D" E CO... 3. ESCRIBIMOS O NOME DO QUE APARECE NA IMAXE: ALGUNHAS DAS QUE XA TEMOS REXISTRADAS SON: E que boa letra empeza a ter algún xa... ESTÁMONOS ESFORZANDO....AINDA QUE POLO DE AGORA ESTAMOS ARRANCANDO, QUEDA MOITO CAMIÑO POR PERCORRER!!! O deporte aporta moitos beneficios para a saúde non só física, senón tamén mental e social. Ventaxas físicas porque axúdanos a evitar o sedentarismo, o risco de diabetes, de arteriosclerose, fainos máis áxiles evitando a obesidade e os problemas metabólicos asociados. Mellora a saúde mental porque distrae e axuda a esquecer preocupacións, e tamén axuda a mellorar as relacións sociais desde nenos practicando deportes de equipo que obrigan a xogar dun xeito cooperativo. O deporte favorece as actividades ao aire libre, as relacións humanas, aumenta a capacidade de esforzo e o afán de superación! Eleva a capacidade de concentración e mellora o rendemento escolar. Os nenos de hoxe en día teñen peores hábitos alimentarios, de exercicio físico e de ocio. A Fundación Española do Corazón advirte dos danos no noso sistema cardiovascular, provocados polo sedentarismo, ainda que tamén actúan o risco de padecer obesidade, hipertensión e colesterol. Os expertos recomendan camiñar diariamente 20 minutos a bó ritmo para disminuir o risco de morte prematura entre un 16% e un 30% entre as persoas menos activas. En só ese tempo, eliminaríanse unhas 100 calorías. Menos de media hora o día de exercicio mellora a saúde de todos os individuos, en especial os que presentan sobrepeso ou son sedentarios. A Deputación destina 300.000 euros para equiparar o salario dos bombeiros de Lugo aos de Ourense - Xornal de Lugo A Deputación destina 300.000 euros para equiparar o salario dos bombeiros de Lugo aos de Ourense O Presidente da Deputación, Darío Campos Conde, presentou este xoves ao Pleno do Consorcio Provincial de Bombeiros, que asumen Deputación de Lugo e Xunta de Galicia ao 50%, unha proposta para equiparar os salarios dos 132 bombeiros dos 6 parques lucenses aos ourensáns co obxectivo de igualar as condicións laborais destes profesionais en Galicia. Deste xeito, o presidente xa destinou 330.000 euros máis do orzamento da Deputación de Lugo para 2017 ao Consorcio Provincial de Bombeiros, asumindo deste xeito o 50% que lle corresponde achegar á institución luguesa para aplicar esta medida de equiparación salarial a partires do vindeiro ano. Pola súa banda, a Xunta de Galicia, responsable do 50% restante, apuntou durante o Pleno do Consorcio de hoxe que “ía a estudar” a proposta de Campos. Correspóndelle achegar outros 330.000 euros para completar os 660.000 euros necesarios e poder aplicar esta medida. Outra das proposta que fixo o Presidente da Deputación ao Pleno do Consorcio Provincial de Bombeiros foi converter as xornadas parciais dos bombeiros en completas, tal e como demandas estes profesionais. Son 9 bombeiros lucenses nesta situación. O Consorcio acordou o estudo técnico e administrativo desta medida. I Festival da Xuventude en Praia América – ValmiñorTV.com Inicio » GALEGO » I Festival da Xuventude en Praia América I Festival da Xuventude en Praia América A Comisión de Festas da Virxe do Carme de Praia América organiza o I Festival da Xuventude, que se celebrará o venres 6 de abril a partir das 22:00 horas no campo de fútbol de Lourido coa actuación da Banda de Nash, El Tren e o grupo América. O recinto estará cuberto cunha gran carpa. Aberto o prazo para solicitar composteiros domésticos para as vivendas de Figueiras e Grixoa en Compostela. Novas. ADEGA, Asociación para a Defensa Ecolóxica de Galiza. El director técnico de Africor Coruña, José Moreira, destacó la afluencia de público pero sobre todo la calidad de los animales:”Os gandeiros ofertaron unha gran calidade de animais, e a resposta foi boa.Os animais paridos foron os que tiveron unha maior aceptación” indicó Moreira. Feito Por A.C. Fuco Buxán Área de Benestar Social , Área de Cultura e Comunicación , Comité Cidadán de Emerxencia , Loita Obreira , MARCHA A PÉ FERROL-MUGARDOS , Marchas , Planta de Gas , Reganosa O vindeiro venres día 19 de xullo de 2013 ás 17 horas no Parque Carmelo Teixeiro – Caranza – Ferrol. José Francisco Gómez de la Cueva, coñecido polo seu pseudónimo Johán Carballeira, foi un poeta, xornalista e político galego en tempos da II República. Foi detido e asasinado polos franquistas durante a Guerra Civil. Pola súa parte, Diéguez Cequiel é historiador e profesor universitario. É ademais autor de diversos relatorios e artigos en revistas especializadas, así coma de libros, caso de “A Asemblea de Concellos de Galiza Pro-Estatuto”, “Fundación Alexandre Bóveda”, 2002; “Álvaro de las Casas. Biografía e Epistolario”, Galaxia, 2003; ou “Nacionalismo galego aquén e alén mar” (1936-1975), Laiovento 2015, entre outras. O encontro será ás 20 horas no Centro Social do Mar do Concello de Bueu (Pontevedra). Esta fin de semana as mozas de Jose Valle viaxan a Tenerife para medirse ao Club Voleibol Haris, o sábado 10 de novembro ás 18:00 horas no pavillón Pablos Abril. Tras conseguir a primeira vitoria na súa marcadora, e saír da parte baixa da táboa, as lucenses viaxan esta fin de semana, con afán de superación para poder conseguir a súa segunda vitoria consecutiva e con iso subir postos na táboa clasificatoria. As tinerfeñas, sextas na liga con dous encontros gañados e dous perdidos, teñen do seu parte o factor cancha pero as pupilas de Jose Valle non llo porán fácil. Pola súa banda, os pupilos de Diego Taboada, tras a súa fin de semana de descanso, regresan á pista do Municipal o sábado ás 17:00 horas para medirse ao CyL Palencia 2020: os mozos da Selección Permanente de Voleibol, que nestes momentos atópanse penúltimos na liga. Arquivos do Trasno: BIBLIOTECA "RAFAEL DIESTE": AS NOSAS SUXESTIÓNS PARA O VERÁN 2013 Nacho López, o lateral dereito que buscaba o Pontevedra - Pontevedra Viva O Pontevedra Club de Fútbol atopou no mercado ao lateral dereito que buscaba para cubrir os ocos que quedaron no seu plantel. O defensor militou a pasada campaña na Ponferradina e anteriormente pasou por clubs como o Caudal, Real Avilés e Oviedo, incluíndo un ano en Segunda División. Nacho López chega como substituto de Miguel Ángel, do que non se agarda o seu regreso sendo xunto a Mongil as dúas baixas rexistradas ata a data. Será presentado oficialmente oficialmente o vindeiro xoves ás 12:00 horas no Estadio Municipal de Pasarón. Sae do prelo a primeira tradución ao inglés de 'Ilustrísima' - Benvida - Real Academia Galega Sae do prelo a primeira tradución ao inglés de 'Ilustrísima' - Benvida Imprimir Sae do prelo a primeira tradución ao inglés de 'Ilustrísima' Ilustrísima xa pode lerse en inglés. A primeira tradución desta novela de Carlos Casares ao inglés, His Excellency, acaba de saír do prelo dentro da Galician Classics, un proxecto editorial promovido pola Secretaría Xeral de Cultura e mais polo selo Small Stations Press para a difusión exterior da literatura galega. O volume, unha tradución de Jacob Rogers, foi presentado onte na Cidade da Cultura. Este novo título de Galician Classics súmase a outros sete xa vertidos a esta lingua de autores como Álvaro Cunqueiro, Rosalía de Castro, Lois Pereiro, Díaz Castro ou Celso Emilio Ferreiro". Ilustrísima, publicada por primeira vez en 1980 e unha das obras máis coñecidas de Carlos Casares, é unha historia contra o fanatismo e a intolerancia, ademais dunha homenaxe ao cine, unha das afeccións do autor desde a infancia. A novidade editorial foi presentada polos secretarios xerais de Cultura e de Política Lingüística, Anxo Lorenzo e Valentín García, respectivamente; polo administrador da Fundación Carlos Casares e fillo do escritor, Håkan Casares; polo editor Jonathan Dunne, pola directora-xerente da Fundación Cidade da Cultura, Ana Isabel Vázquez Reboredo; e polo membro da Real Academia Galega Manuel González, no marco da exposición bibliográfica coa que a Biblioteca de Galicia celebra o Día das Letras Galegas 2017, Casares: arte e pensamento para Galicia. Curta sen palabras: un neno que procura o seu lugar no mundo. María Castro asegurou hoxe sentirse "orgullosa e emocionada" por ter a oportunidade de ser a pregoeira da Semana Grande das Festas de Vigo. "É unha honra ser a pregoeira das festas de Vigo e non o pensei nin un momento cando mo ofreceron, so intentar adaptalo a miña axenda, xa que estamos gravando a serie todo o verán e esa era a única dificultade". E como todos os anos por estas datas, ven ao cole o Carteiro Real a recoller as cartas que con tanta ilusión escribimos para as Súas Maxestades os Reis Magos de Oriente. Pero como unha imaxe vale máis que mil palabras e por se acaso non se nos entendera ben a letra, pegámoslle as imaxes dos nosos xoguetes desexados, para que non lles caiba ningunha dúbida ás Súas Maxestades. Este ano aproveitamos para sacarnos unha foto diante do coche do Carteiro Real, porque como todos os anos, quedamos coa boca aberta cando entra no patio. Consellaría do Medio Rural Continúa a promoción de El Método Sueco, e esta tarde puidemos ver aos protagonistas da nova webserie do Porco Bravú no Zigzag Diario da TVG: Case o 10 por cento dos galegos sofren asma e máis da metade deles nin o saben. Unha enfermidade que, ademais, triplicouse nas últimas décadas sendo unha das principais causas de baixas laborais e escolares. Club Natación Ponteareas - Páxina 9 Si, hoxe toca reivindicar o ukelele coma instrumento musical. ¡Xa está ben de tanto Rock Band e Guitar Hero! Hai que pór en valor ao desprezado ukelele, polo que... Si, hoxe toca reivindicar o ukelele coma instrumento musical. ¡Xa está ben de tanto Rock Band e Guitar Hero! Hai que pór en valor ao desprezado ukelele, polo que deberían sacar un Ukelele Hero para que a xente se anime a seguir os pasos da Orquestra Ukelele de Gran Bretaña, e nos regale temas coma o seguinte: A banda sonora da serie de televisión (e película) Shaft é unha das pezas que resultan máis curiosas tocadas cun ukelele: Após unha xuntanza decorrida esta segunda feira (26 de xaneiro), Panos Kammenos (ANEL) asegurou que "a partir deste momento" hai novo executivo heleno. Syriza conta a partir desta segunda feira con socio de goberno. O líder da dereita grega, Pannos Kammenos sinalou que a súa formación, Independentes Gregos (ANEL), "ofrecerá o seu voto de confianza ao goberno" de Alexis Tsipras. Independentes Gregos (ANEL) foi fundado por Kammenos após unha excisión de Nueva Democracia. Nas eleccións do domingo ANEL obtivo 13 escanos (4,75% do voto), co seu apoio Syriza contaría coa maioría absoluta da cámara para gobernar logo de recompilar 149 escanos e o 36% dos votos. Durante a pasada lexislatura Independentes Gregos apoiou as iniciativas de Syriza e, neste senso, ambas as dúas formacións mantiveran encontros previos á xornada electoral para avanzar nun posíbel achegamento, concretado esta segunda feira. De ideoloxía conservadora, os Independentes Gregos son críticos co memorando da Unión Europea e, canda Syriza, advogan tamén por unha reestruturación da débeda. Xa a estaban anunciando: E a película dos Simpson xa ten trailer: ¡Que nervios! ¡Por fin chegará unha boa película de animación en 2-D! Relacionado Comentarios... ¡Que nervios! ¡Por fin chegará unha boa película de animación en 2-D! Nesta nova entrega da serie "A cociña gourmet en conserva", Conservas Pescamar ofrécenos un prato lixeiro onde os mexillóns son protagonistas. - Aceite de oliva virxe extra Este martes no programa A Tarde da Radio Galega levei unha sorpresa da man de Cristina García e Rocío Pereira, pois puxéronme un corte de O galo da Galega... Este martes no programa A Tarde da Radio Galega levei unha sorpresa da man de Cristina García e Rocío Pereira, pois puxéronme un corte de O galo da Galega (conducido por Xosé Manuel García) no que parodian Banda Ancha, o programa no que colaboro con Xosé María Fernández Pazos e Raquel Noya: Presentación do XXIII volume dos cadernos Ramón Piñeiro - Valentín Paz-Andrade No acto participarán don Alfonso Paz-Andrade, presidente da Fundación Sales Xardín Arboretum; don Xesús Vázquez Abad, conselleiro de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria; don Xosé Luís Méndez Ferrín, presidente da Real Academia Galega; don Valentín García Gómez, secretario xeral de Política Lingüística; don César Cunqueiro González-Seco, fillo de Álvaro Cunqueiro e don Xosé Luís Cochón Rodríguez, co-coordinador dos Cadernos Ramón Piñeiro. Tamén contará coa presenza de don Alberto Casal Rivas, presidente de honra da Fundación Sales Xardín Arboretum e de María José Bravo-Bosh, delegada da Xunta de Galicia en Vigo. despotismo substantivo masculino1 Sistema de goberno baseado no poder absoluto, autoritario e arbitrario exercido polo déspota. Derrubaron o goberno constitucional para restablecer o despotismo. CONFRÓNTESE autocracia, autoritarismo, tiranía2 Autoridade ou poder exercidos dun xeito abusivo e autoritario. O despotismo do cacique. FRASES E EXPRESIÓNS CON despotismo Despotismo ilustrado Forma de despotismo propio da época da Ilustración que consistía en gobernar atendendo as necesidades do pobo, pero sen permitir que este participe. O lema do despotismo ilustrado era ‘todo para o pobo, pero sen o pobo’. Anxo Louzao di adeus á dirección de CIG-Ensino tras 16 anos no cargo Aínda que o prazo non termina ata 48 horas antes do inicio do conclave, hai unha única candidatura presentada, encabezada por Xesús Bermello. Desde o sindicato insisten en que algúns dos centros beneficiarios segregan ao alumnado por sexo, o cal ven como "desigualdade de xénero". Este pobrense está inmerso na organización dun concerto en homenaxe a Narf que se estreará o día 30 Hai escasamente dous días que o Banco del Libro de Venezuela vén de facer pública a súa lista dos mellores libros do ano 2009. Entre as mencións especiais apuntan ao rescate editorial e foi caer nun título significativo, "Lágrimas de cocodrilo" de André François, un ilustrador que creou escola e foi modelo doutros moitos ilustradores, David McKee sempre se recoñeceu como deudor da súa obra. W. Sobchak convidoume a escribir un meme cos 10 mellores discos da historia. Tarefa esta moi difícil senón imposible. Para que sexa mais doada a elección vou a centrarme nun período, na década dos oitenta, a época dourada da música nacional. Nada foi igual dende entón, nin se repetiu a eclosión musical e talentosa de grupos e artistas que agromaron naquel momento: cantautores, movida madrileña, rock radical vasco, heavy, punk, movida galega, etc. Nomeo, pois, algúns dos solistas e grupos que me gustan desa época relacionándoos con un disco deles. Por suposto que hai ausencias destacadas pero 10 é un número finito e os que están si que son. Cantautor urbano por excelencia compuxo algunhas das mellores letras das tres últimas décadas. Cantante, letrista, poeta, crápula, animal nocturno de verbo fácil, caveira, transgresor, republicano, amigo do toreo, da nicotina e das noites nas que lle levanta as faldras á lúa. Dende logo que non é o seu mellor disco pero nel están dúas cancións imprescindibles: “Pongamos que hablo de Madrid” e a impresionante e opresiva “Calle melancolía”. No 83 despois do final da xira “El rock de una noche de verano” de Miguel Rios (na que participou xunto cunha rockera que empezaba, Luz Casal) Leño desfíxose cando estaban no mellor momento da súa carreira. Atrás quedaban 3 discos, 1 directo, e 7 ou 8 singles. E empezou a lenda. Situou o rockero de Granada no cumio da súa carreira. O rock en España non se podería entender sen a aportación deste andaluz universal. Tanto neste álbum como no seguinte “Agotados de esperar el fin” atópanse as cancións mais emblemáticas da banda. Son os máximos exponentes do rock latino, un grupo que explorou novos horizontes e novos sons que despois outros copiarían. Para min este é posiblemente o seu mellor traballo cunha presada de moi boas cancións entre as que destacan “Escuela de calor” e “Semilla negra”. Alimentándose sobre todo do punk (grupos como Sex Pistols ou The Clash) as súas letras (tanto as deste disco como as do anterior, Salve) son auténticos puñetazos nos fociños, e amosan o desencanto dunha xuventude vasca inmersa no paro, na marxinalidade e na droga. Crítica directa o estado, a igrexa, a policía, en definitiva o sistema. Todo eso con altas doses de ironía e sentido común. Rematada a historia de Leño, Rosendo inicia no 85 a súa carreira en solitario con este LP que contén pezas tan memorables como “Agradecido”, “Loco por incordiar”, “ Pan de higo”. Rock guitarreiro e contundente, voz rota e augardentosa, a sinxeleza por bandeira, carisma e honestidade enriba dun escenario. Co seu pop-rock con toques sureños e flamencos, e unhas letras cheas de lirismo e poesía onde non falta a carga e a denuncia social, este dúo (Manolo Garcia e Quimi Portet) convértese nun dos fenómenos musicais mais importantes da década. Non lle vou pasar o encargo a ninguén pero si queredes podedes elixir un disco, grupo ou solista nacional desa época que sexa o voso favorito. Lembro que Moralla (hoxe desaparecido) foi o primeiro blog que anotei como interesante. Despois foron aparecendo outros: O niño do moucho, Cómputo de fantasmas, Outras lerias, De Pantón a Compostela .... Case sen darme conta tiña xa dúas ducias de bitácoras que visitaba a cotío e case sen darme conta atopeime intentando deseñar o meu primeiro blog. A idea era escribir sobre fútbol, mais que nada para poñer a parir os árbitros. Non me debeu satisfacer moito porque pecheino os 10 días. Despois de outro intento errado, o 8 de decembro surxe A cova do Raposo. O que inicialmente ía ser un espacio para poesía converteuse co paso de tempo nunha cova na que ten cabida case todo, seguindo a máxima de: diversifica a inversión para reducir o risco. O que inicialmente ía ser cousa de 3 ou 4 meses foise alargando no tempo sen saber moi ben como e encóntrome agora (eu que non gusto destas celebracións) festexando a miña maneira ( e con dous días de atraso porque nunca me lembro destas datas) este primeiro ano de vida. Ben, amigos e amigas, gracias por visitar esta cova, que xa é a vosa; por deixar comentarios ou non deixalos; polos ánimos e os eloxios, e polas críticas que tamén as houbo; por compartir este medio cada vez mais vivo. (E todo por unha lumbalxia). “O día despois, e queimaba nos pulmóns. e, no medio de escuras maldicións, Cando nas fincas se apañan os coios e as pedras pequenas que hai ciscadas polo chan e se xuntan todas nun montón, a eso na miña aldea lle chaman casarellos. O que xa non sei é como chamarlle cando as pedriñas están tan ben postas e forman esta figura de cono truncado. Precísase ganas de traballar, tempo e paciencia. Non me preguntedes que fai entre as árbores, se ten moita correspondencia, ou quen firma os certificados. O caso é que aí está: verde, a sombra, segura de si mesma. Silvana invitoume a participar nun meme (que carallo quererá decir esta palabra) que circula estes días pola blogosfera. Trátase de facer unha lista de 8 cousas, as que se queiran. Se queredes mais instruccións premer aquí. Non me gustan moito estas historias pero ¿quen se resiste a un convite feito por unha rapaza monfortina? Así que púxenme a cavilar. Primeiro pensei en programas de televisión interesantes pero non hai suficientes. Logo tentei escribir unha lista de políticos honrados. Seguramente hainos, pero hoxe non me lembrei de ninguén. Total que non sabía que facer. Cando xa estaba a piques de ser capturado pola desesperanza veu na miña axuda, montado nun cabalo de magnífica estampa, John Wayne. E aquí tedes 8 das mellores películas do western segundo a miña modesta opinión. Sen dúbida hai mais, pero penso que esta é unha boa mostra. Están postas por orden cronolóxico. Non lle vou pasar a pelota do meme a ninguén en concreto, pero os que queirades seguir co tema cinéfilo podedes facelo. A min paréceme ben e mesmo vos podo facer un par de suxerencias. Lista das películas mais vistas en Kuala Lumpur no verán do 93. Lista de películas de espionaxe feitas en Hollywood e nas que o final ganan os rusos. Aproveitando que o día 28 se cumpriron 8 anos do pasamento de poeta gaditano paréceme ben transcribir aquí esa homenaxe sabiniana o gran Rafael. Cun día de atraso, claro. Coa nova cadea puiden, pois, mercar os meus primeiros vinilos: Sabina, Barricada, Barón Rojo, Siniestro Total, El último de la fila, Radio Futura, Rosendo, Ramoncín, e mitos internacionais como Lou Reed, Bruce Springsteen, Bob Dylan. Daquela o CD aínda estaba empezando, había poucos e eran moi caros. O vinilo ten algo especial; hai como unha cerimonia, un ritual, unha conexión mais íntima: sacar o disco da funda, limpalo, poñer en marcha a agulla ou manualmente movela a unha pista determinada. Coa cinta e co CD dáslle a un botón e punto. Teño un amigo que sigue mercando vinilos sempre que pode; di que lle gusta mais o son que se saca deles, un son mais sucio pero mais autentico. Pero hoxe non vos quería falar de vinilos senón da Philips F1575. O tempo non pasa en balde e ela tamén o notou. Traballou arreo, sobre todo nos primeiros anos. Tivo un constipado e quedouse sen voz arredor do 98 (nada grave, un pequeno arranxo), polo demais sempre respondeu ben. Coñeceu tres vilas, unha aldea, unha cidade e sete domicilios, e non vos sabería dicir as miles de horas que estivo funcionando. Non protestou nos traslados, nin se queixou do mal estado dos amortiguadores cando viaxaba no maleteiro do coche. Foi fiel a súa maneira. Pero o tempo non pasa de balde, xa o dixen, e nos últimos anos empezou a perder facultades: minguou a calidade da reproducción , o ecualizador non ía ben, a radio fíxose intermitente como o Guadiana, os altofalantes empezaron a fraquear, rompéronse dúas rodas do moble. E a semana pasada dixo basta. Podería tentar amañala pero non o fixen porque pensei que ben merecida tiña xa a xubilación. Fai uns días tireille unhas fotos antes de despedirme dela. Agora estará no paraíso das cadeas musicais (quero crer que existe) porque foi boa, aceptou todo tipo de música e xamais se meteu con ninguén. O primeiro disco que sonou na cadea foi un de Barón Rojo, un doble LP grabado en directo: "Barón al rojo vivo". CANDO O PASADO É UNHA FIESTRA PECHADA PARA SEMPRE E aquí, neste lado do Atlántico, comprensión para Vídela, Pinochet, Stroessner e tantos outros; sorrisos e chanzos burlescos para o xersei de Evo Morales; e que viva o 92 e que son irmáns nosos; e a festa da Hispanidade e o carallo 29; e todo moi fermoso e os lazos comúns (me cago nos lazos comúns) e a historia dos vencedores (me cago na historia dos vencedores) made in Reis Católicos. *Seguindo as indicacións do guía espiritual de occidente, hoxe, eu, bandeira no almorzo, no vermut, no coche, cos amigos, paseando o can. Tal día como hoxe fai 34 anos deixábanos en Santiago de Chile Pablo Neruda. Pero ninguén morre de todo e menos Neruda, un dos mais grandes poetas do século XX. Lírico, comprometido, intimista, a súa poesía sigue medrando co paso do tempo e das xeracións, e ben está que agora eu o recorde nesta cova. Do libro “Los versos del capitán”, dedicado a súa compañeira Matilde Urrutia, elixo o azar un poema, un de tantos que escribiu o gran Pablo. polo voo dos paxaros polo cal os homes polos castelos feudais de Gran Bretaña, polo sol, astro de deuses e que nos guía tamén a nós, pola muralla de Lugo que quizais fixo unha apoloxía do lume, polo encaixe de Camariñas, polo común da pedra, pola profundidade do tempo, pola noite, descubridora de estrelas, por unha historia esquecida o longo dos séculos, polas chaves que abren os cárceres, polos moais da illa de Pascua, pola augardente de herbas e o rock, pola soidade e o amor, polos camiños que gardan o segredo dos pasos, por deixarme dicir: “Grazas". DEDICADO OS QUE NACERON ANTES DOS 70 A verdade é que non sei como puidemos sobrevivir. Mirando para atrás é difícil crer que aínda esteamos vivos. Con evidente atraso (poñerei como escusa a consabida preguiza do mes de agosto) quero deixar constancia nesta cova da aparición no panorama musical galego dun novo grupo de rock. Afeitos como estamos, nesta terra e nestes tempos, a canción do verán, made in Georgie Dann; o monopolio televisivo do Luar cos seus Bisbal, Pantoja, Pili Pampín, Manolo Escobar, Rosa de España, etc.; as veladas nocturnas da Sintonía, París de Noia e orquestras similares coas súas cantantes en minisaia e versións de ritmos caribeños; eu persoalmente agradezo a irrupción de ARREDEMO: rock duro galego duns tipos sospeitosos e sen maquillar. Non me sinto cualificado para facer unha crítica en profundidade (xa o farán outros) pero anímovos a escoitar algunhas das súas cancións EIQUI. A casa tiña moitas portas pero eu metinme pola mais pequena. Podía telo feito de día e entrar pola principal despois de deixar o coche no aparcadoiro, subir de vagar pola escalinata, chamar o timbre, esperar que chegara o mordomo, saudalo cun sorriso de orella a orella e, de vagar, deixar a chaqueta no gardarroupa e seguilo ata o salón grande onde me xuntaría con demais invitados. Pola contra esperei que fora noite pecha para chegar a pé, buscar e atopar unha porta mais afastada e mais pequena, a desmán do ir e vir da xente, con coidado de que ninguén me vise. Tiven a previsión de pór luvas antes de forzar a pechadura e entrar rápido e silandeiro. Eran estas precaucións necesarias tendo en conta o que ía que facer. fermosa loucura dunha noite de verán. eran todo un incendio, unha paixón; Quen esto escribe naceu nunha paraxe da Galicia interior non contaminada aínda por fertilizantes e insecticidas. O aire limpo, os lameiros cheos de orballo o amencer, os homes carretando os froitos da terra, os paxaros na figueira, os carreiros que se perdían no fondo das devesas, Ese mundo agora perdido foi o protagonista dos seus primeiros versos. Non podía ser doutra forma. Atopou verbas novas para un vocabulario adolescente: Clandestinidade, “killer”, material reciclado, po branco, febre, gobernadores civís, testosterona, data de caducidade, ordenadores de terceira xeración, efferalgán, estranxeiros, Manhattan, talóns sen fondo, horóscopos, microchips. Despois descubriu que no ubre das metrópoles non se pode mamar o néctar dos deuses, que os brazos e os beizos dunha muller son o mais estraño e perigoso labirinto para un home, que a soidade é unha forma de sobrevivir no último refuxio cando xa non quedan cómplices nin balas na recámara, que a loucura é unha razón de ser. “Ei, rapaz, volve a fraga doce da túa infancia”, cantaba Jim Morrison a finais dos sesenta. Oxalá puidera, digo eu. Oxalá puidera. O ÚLTIMO REFUXIO dúas e dúas xa non poderán ser cinco aínda non sexa unha ciencia exacta. O Vaticano acaba de difundir, supoño que baixo inspiración divina, o manual de bo conductor católico, para tratar de evitar as mortes e os accidentes nas estradas. Entre outros consellos recomenda facer o sinal da cruz antes de arrancar o coche e rezar o rosario para os viaxes longos. Parece ser tamén que facer un adiantamento imprudente é pecado (non che digo nada se mentres adiantas te masturbas; daquela xa estás condenado, per sécula seculorum, sen remisión). Ou sexa que a Dirección Xeral de Tráfico leva anos traballando arreo, dándonos a tabarra e gastando cartos a moreas, tratando de concienciarnos con anuncios impactantes, con escenas violentas, con imaxes de mortos e feridos, con ameazas de multas o por maior, con radares a esgalla, coa perda dos puntos y das comas e retirada do carné, e ninguén se deu conta de que solución era moito mais sinxela e estaba no rosario, nun padrenuestro e tres avemarías. Polo de agora, eu vou ler con atención o manual a ver que teño que facer antes de sair a leira co chimpín. Baixo as xélidas terras de Siberia os mamuts repousan o seu soño de séculos e milenios. No lles importa o tempo, o ocaso, as fluctuacións da Bolsa e o índice Nikkei, nin o xogo mediocre e gris do Dynamo de Moscú. Nada saben dos discursos paternalistas e tradicionais do Papa, da mala hostia e o cabreo permanente do PP, do cambio climático, da boca ávida e succionadora de Mónica Lewinsky. Os mamuts non entenden (e saben que non poderían entender) esta civilización de beirarrúas, antenas parabólicas e caixeiros automáticos. Nos seus soños non ten cabida este reino da presa e a realidade virtual, de televisións de plasma e megapíxeles, de cabezas nucleares e Internet, esta babel de discotecas e gardas xurados, este mundo abandeirado pola cobiza e a guerra. Como o fin e o cabo son primos lonxanos eu que son un raposo solidario e comprensivo lanzo o aire un berro en defensa dos soños dos mamuts. Como tódolos días espertei na cama, pero sen saber onde estaba. Os mesmos mobles, o armario aberto, a roupa tirada no chan, o espertador, a foto de Amparo na mesiña, a mochila nunha esquina: todo era familiar e o mesmo tempo estraño, deformado e neboento. No desorde oín voces. Eran húmidas, como si houberan percorrido quilómetros de túneles escuros ou mares de algas. Eran pegañentas e fuxidías. Pola xanela debería verse un ceo azul mais o único que se vía era como un lenzo afuracado e gris. Neses buracos fermentaban remuíños negros que despois se volvían azuis e despois vermellos e tomaban a forma dunha face humana, ou de can, ou de langosta, e remataban por esnafrarse contra o cristal,soando como un disparo. Souben ou intuín que todo esto era un soño (ou mellor un pesadelo) pero tiven medo de espertar así que agocheime entre as sabas e intentei seguir durmindo. Aínda un sorriso pode ser o tsunami Daquela, segundo o ex-presidente co meu voto vou apoiar os terroristas. Pero non só eu: os que voten por Coalición Canaria, os que en Vigo elixan a opción do Partido Galeguista de Manuel Soto, os que en Valencia apoien a Esquerda Unida, ou os meus paisanos de Sober que lle dean o voto o BNG , todas estas persoas desde o punto de vista de Aznar están axudando a ETA. Ou a única estratexia que ten o PP para estas eleccións baséase na mentira, na manipulación e na crispación da sociedade, o que lles leva a dicir tantas barbaridades, ou este señor necesita urxentemente unha revisión psiquiátrica. En Vigo traballadores do naval, en folga dende fai 10 días, entraron a saco no edificio da Delegación da Xunta. Resultado: plantas e máquinas do café desfeitas; paredes, armarios e cristaleiras pintadas; e miles de expedientes e documentos oficiais guindados polas ventás. Colocan un artefacto explosivo no polígono industrial de O Ceao en Lugo. A bomba, desactivada polo TEDAX, parece ser que foi posta por un grupo independentista galego que se agocha en Portugal. No gran premio de Fórmula 1 en Montmeló, Fernando Alonso só puido ser terceiro despois de que se saíra da pista na primeira curva por un incidente co brasileiro Massa. Sorprendentemente, os dirixentes do PP aínda non lle votaron a culpa destes feitos a Zapatero. A calidade que desexo nunha muller? Igual ca no home. O que máis aprecio nos meus amigos? Que nunca piden nada e sempre dan (a frase é de Víctor Manuel), e que me inviten as cañas de cervexa. Como vedes todo ten relación. Onde desexaría vivir? Na ladeira dun monte no canón do Sil. As miñas heroínas históricas? Victoria Kent, por exemplo. Que detesto máis que nada? A inxustiza e a falta de liberdade. Que reforma admiro máis? As desamortizacións de Mendízabal e de Pascual Madoz (a pesares dos seus erros) e as reformas que se iniciaron na II República é que algúns cabróns non deixaron rematar. Pode que algúns desexen que os dirixentes políticos sexan perfectos, xustos, traballadores, intachables, sen un anaco de torpeza ou mediocridade, con unha especie de microprocesador no cerebro que lles libre de todo pecado, de todo erro, de todo mal. Eu non. Eu quero que os políticos sigan tendo unha faceta íntima, escura e profunda, e pillalos de cando en vez facendo trasnadas: A Esperanza Aguirre ensaiando espida na soidade do seu cuarto mentres reduce a lista da compra para poder chegar a fin de mes. A Zaplana na sala de raios UVA recoñecendo publicamente unha vez mais que se meteu en política para forrarse. Cinema (41) Coa música a outra parte (27) Curiosidades (32) Fotos (20) Idioma (13) Libros (26) Memes (10) Microrrelatos (12) Nadal (8) O baúl dos recordos (10) Persoal e (in)transferible (50) Poemas (86) Poesía (47) Política e outras malas herbas (45) Relixión? non grazas (3) Sober (16) Viaxes (7) Os mellores libros de 2017 Ligazóns ao desvío para un vinte e un de xaneiro ProLingua (Plataforma a prol da defensa e promoción da lingua galega) Concello de Sober En Cineuropa celébrase o Encontro entre Cineastas Galegos, mesa debate no Auditorio de Galicia. novocinemagalego.info ten unha licenza Creative Commons Atribución 4.0 Internacional. ...a utopìa non é un sono, é unha verdade prematura... Eu tamén qeuro un Presidente así, como Guillermo Fernández Vara, Presidente de Extremadura. Presidente, pero sobre todo persoa. Como moitos sabedes, durante catro anos presidín o Consello da Xuventude de Galicia. Seguramente tamén teñades escoitado nos últimos tempos versións interesadas sobre o que sucedeu na última asamblea desta entidade, o pasado 28 de marzo. Ata o momento non me pronunciei nunca sobre o tema, pois creo noutra maneira de facer política que non é a de entrar a desmentir inxurias e calumnias. Non entrei sobre todo porque creo nesta entidade, porque traballei a reo durante 4 anos porque fose coñecida máis alá das loitas "políticas" que moitas veces se dan no seu seo, e porque creo que se estaba conseguindo. Pero ata aquí cheguei. E hoxe quero facer bastantes puntualizacións. 1. Din as NNXX do PP que pretendemos perpetuar unha estirpe familiar no CXG porque Azucena Rodríguez, miña irmá, se presentou a Presidenta deste organismo no momento en que eu deixaba a Presidencia. Ben, non sei onde está escrito que unha persoa teña menos capacidade por ser parente doutra (recordo máis ben as palabras de Manuel Fraga dicindo que os fillos dos dirixentes do PP estaban máis capacitados para acceder a determinados cargos). Azucena non ten nada que demostrar, mal que lle pese a algúns, porque hai está o seu curriculum asociativo. Responsable de IESGA a nivel galego, membro das Xuntas de Escola, da Xunta de Goberno e de diversas comisións na UDC (a onde se accede porque te voten os teus compañeiros, non por ser familiar de ninguén), cunha ampla experiencia no asociacionismo internacional e no de tempo libre, no ámbito da educación formal e non formal... en fin, que experiencia non lle falta. Pero é que me sorprende especialmente que os do PP a critiquen por ser miña irmá cando nos dous últimos anos compartiron con ela o Comité Permanente do Consello da Xuventude. E non só iso, senón que tamén a votaron para o cargo que desempeñou ata o momento, que era o de Secretaria Xeral do CXG a proposta da asociación IESGA. Por qué entón agora tanto rebumbio? Por qué critican agora o que valía hai 2 anos? E digo eu, que pensarán da "estirpe familiar" dos Baltar, por exemplo? Ou de Alfonso Rueda, fillo dun ex senador do PP? 2. Cando dende NNXX se ten que aludir a relacións persoais e sentimentais para criticar a elección dunha Permanente do CXG é que moitos argumentos non hai. Non sei si a María Seoane, que tanto alude á miña relación con Jose Manuel Lage, saír cun concelleiro santiagués lle impide tomar as as súas propias decisións. Debe ser que "pensa o ladrón que todos son da súa condición". Eu penso por min mesma dende hai tempo, igual eso é o que non gusta moito. E afortunadamente sei diferenciar o ámbito político do persoal, cousa que a responsable de NNXX parece que lle custa traballo. 3. José Manuel Lage acudíu en calidade de invitado á asamblea do CXG, como ex presidente que é da entidade, como xa tiña feito en anteriores ocasións sen que a NNXX lle supuxese ningún problema. Paréceme moi grave que alguén o acuse de terlle ameazado ou empuxado porque non é certo. E paréceme máis grave aínda lanzar esas acusacións gratuítamente, sen proba de ningún tipo. Dende logo, da mostra da catadura moral do personaxe que as lanza. Decir, ademáis, que manipulou a asamblea é considerar que a maioría absoluta das asociacións do CXG, alí representada, non teñen criterio propio. E iso tamén é moi grave. 4. A situación de interinidade do CXG dende logo que non é responsabilidade miña. Se algúns se molestasen en ler a lei do CXG verían que non é decisión do Conselleiro de Presidencia nomear ou non á Presidenta do CXG, senón que é un acto debido que debería ter realizado xa hai algún tempo. Será, logo, en todo caso, responsabilidade de quen, incumplindo a Lei do CXG, non realiza o nomeamento. 5. Entendo que o Sr. Rueda esté preocupado polo "Caso Rueda" destapado polo Partido Socialista, e que leva Lage Tuñas como portavoz da área institucional do Partido Socialista. Como non atopa alfombras que levantar utiliza, a través das NNXX, a mentira e a calumnia para desprestixiar a un deputado que só fai o seu traballo. O único que lle digo é que "Quen teña o tellado de vidro non tire coa pedra ó do veciño". A Lage só dicirlle que siga traballando como ata o de agora, porque como di o refrán "cando os corvos berran, señal de que chove" XIII Congreso das Xuventudes Socialistas de Galicia: Decidimos Xuventudes Socialistas de Galicia celebra o seu XIII Congreso Nacional das XSG os días 9 e 10 de maio no concello de Fene. Un congreso non é só unha actividade orgánica, é o momento de tomar partido, de dicirlle á sociedade e ós mozos e mozas galegos quen somos, que queremos, cara onde imos. DECIDIMOS loitar por unha Galicia de todos/as e para todos/as. Dúas persoas especiais no Parlamento de Galicia Hoxe tivo lugar a constitución do novo Parlamento de Galicia. Para min foi un día especial porque hoxe tomaron posesión como parlamentarios dúas das persoas máis importantes da miña vida: Lage e Silvia. Lage, non só porque sexa a miña parella, senón porque é amigo meu dende fai máis de 10 anos, dende que nos conocimos un día de camiño a Sarria nun 127... Porque ten unha mente privilexiada, porque cree e vive a política, porque é socialista de cabeza e corazón, porque, por riba de todo é amigo dos seus amigos, porque sempre está aí cando o necesitas, porque cree que outro mundo é posible, porque traballa a reo para que a utopía deixe der un soño...por tantas cousas... E Silvia, porque é miña amiga, tamén dende hai moitos anos, dende que xuntas compartimos momentos difíciles que nos fixeron medrar como persoas, que fortaleceron a nosa amizade...porque levamos tempo compartindo proxecto político e proxecto de país, porque vai aportar unha visión diferente á política galega, porque o merece, porque vive a política como poucos, porque leva o socialismo nas veas, porque sei que aproveitará a oportunidade de loitar por aquelo que tantas veces soñamos, ata polos cotilleos que nos caracterizan... tamén por tantas cousas... Por tantas cousas estou tan orgullosa deles, porque aprendemos xuntos, porque son presente e serán futuro, porque son, e serán sempre, XSG en estado puro, porque os quero, sobre todo porque os quero... Hoxe entrevistaban a Pere Navarro, Director Xeral da DGT no diario El País. Déixovos a pregunta do periodista e a resposta de Navarro. Paréceme que é axeitado darlle difusión a esto, porque diariamente somos os mozos e mozas portadas nos medios de comunicación con motivo dos accidentes de tráfico. Era hora de que a estatística puxese as cousas no seu sitio. Desgraciadamente, non será portada de ningún medio. Os socialistas galegos debemos facer unha profunda reflexión sobre a mensaxe que a cidadanía de Galicia nos transmitiu o pasado 1-M, e ao tempo dar un paso adiante. Facelo esíxenos lembrar e defender os avances acadados nestes catro anos, pero tamén recoñecer e emendar os erros cometidos na nosa acción política. Non debemos esquecer que máis de medio millón de galegas e galegos depositaron a súa confianza no proxecto dos socialistas de Galicia. Merecen atopar en nós un novo camiño e unha proposta maioritaria, de presente e de futuro, que canalice as inquedanzas dunha parte moi importante da sociedade galega. Esta confianza tamén nos esixe un esforzo encamiñado a consolidar e aumentar o apoio recibido, a ensanchar e converter ao PSdeG-PSOE nun partido maioritario, forte e con grande presenza na sociedade galega, representativo da maioría social do noso país. Para isto necesitamos facer unha serena pero profunda renovación das estruturas organizativas e do modelo de partido, co obxecto de facer posible a extensión e penetración do PSdeG no conxunto do territorio e nas redes sociais e económicas de Galicia, estando presente en tódolos ámbitos da sociedade galega e potenciando o papel dos/as militantes socialistas, da súa participación interna e externa, como verdadeiros activos do noso proxecto político. O PSdeG ten que ser un bo reflexo da maioría social deste país. Como primeiro paso aspiramos a fomentar un debate de ideas e propostas de cara ó Congreso Extraordinario do 25 de Abril, onde teñan cabida a autocrítica e a discrepancia, pero afastándonos de actitudes cainitas e sen permitir que a dereita marque os nosos debates e a nosa axenda política. Queremos facer do PSdeG un partido forte, sen complexos, asentado nos valores do socialismo democrático cun proxecto autónomo. Ser a referencia galega da esquerda, alí onde se ubican milleiros de cidadás e cidadáns do noso país que cren na liberdade, na igualdade, na solidariedade e na xustiza social. A través deste manifesto pretendemos promover o debate e o contraste de alternativas. Facemos un chamamento á participación colectiva de toda a militancia e da cidadanía para fortalecer un proxecto socialista que se asente na defensa coherente e decidida dos principios e os valores progresistas que vertebran o conxunto das democracias avanzadas. Para nós falar do socialismo galego equivale a defender unha sociedade cunha universal igualdade de oportunidades, independentemente das nosas diferentes orixes sociais; plena liberdade para exercelas, suprimindo todas as barreiras que as impiden ou dificultan; e coa férrea xenerosidade e solidariedade de todo o País cando a oportunidade deriva en dificultade. O socialismo e o galeguismo son e seguirán sendo referencias ideolóxicas esenciais do PSdeG e das que deben partir as políticas e propostas da nosa acción política. A defensa dos servizos públicos ten que ser unha prioridade, facendo posible unha sanidade pública que compatibilice a atención sanitaria de calidade cos dereitos de atención ao paciente e apostando por unha educación pública de calidade, nun país no que o ensino sirva para acadar unha sociedade libre, crítica, con sólidos valores democráticos e altas oportunidades de progreso. Falamos dunha educación pública na que as bolsas favorezan a igualdade de oportunidades e na que o relevante non sexan a vestimenta que leven as nenas e os nenos no centro escolar, senón a calidade da educación que reciben. Unha Galicia políglota, na que se eduque aos nosos fillos/as en galego e castelán, garantindo o coñecemento e correcto uso de ambas linguas ó rematar o ensino obrigatorio e aberta á incorporación de terceiras linguas. Un País sen divisións entre iguais nin imposicións e onde a nosa cultura sexa unha importante oportunidade de proxección exterior. Queremos unha sociedade cunha envexable calidade democrática, con regras de xogo claramente definidas na relación dos responsables políticos cos poderes económicos e na regulación transparente das axudas públicas ó mercado da información e da comunicación, onde a reforma dos medios públicos de comunicación sexa unha prioridade política e social. Conseguilo require dun partido mellor conectado coa sociedade: capaz de incorporar as voces e as vontades progresistas presentes na sociedade civil, e onde a militancia, o maior activo do noso proxecto político, asuma maior protagonismo e impulse o partido co seu traballo, a súa capacidade e a súa ilusión. Pola gran responsabilidade que o tempo nos depara, para cumprir coas expectativas postas na labor de oposición e para sermos alternativa crible de goberno, necesitamos de experiencia e renovación. Temos que asumir como propias as novas realidades sociais, sumar a achega da valiosa experiencia institucional que o noso partido atesoura e facer efectiva a incorporación das xeracións máis novas. É a hora de ofrecerlle á sociedade galega un proxecto socialista maioritario e renovado, un proxecto ilusionante, que marque novas metas para transformar a fondo Galicia. É a hora de traballar todos xuntos, unidos, sumando ideas para o socialismo galego! Levo varios días intentando escribir sobre a derrota. Pero non se deixa. É complicado escribir sobre as decepcións. Doeume. Polos militantes. Porque son eles os que poñen a cara tódolos días pola igualdade, a liberdade, a xustiza...e porque a seguirán poñendo agora, nos momentos difíciles. O Partido Socialista ten 130 anos de historia. De loita polos dereitos dos que menos teñen. De ilusión, e tamén de bagoas. De compañeiros e compañeiras que deixaron a súa vida para que hoxe teñamos a palabra. Por mor da campaña das galegas non lle dediquei moito tempo ás eleccións en Euskadi. Seguinas sobre todo a través do Facebook e do blog de Patxi. No que puiden apreciar foi unha campaña diferente a de Patxi, fresca, xoven, espontánea... O noso compañeiro Lage, pioneiro no mundo blogger, fálanos da súa experiencia na rede. Podedes ver máis na campaña móvil de Olalla Sánchez na Voz de Galicia. É síntoma de democracia consolidada que os cidadáns teñan a ocasión de ver un debate entre os partidos máis representativos que se presentan ás eleccións. Contrapoñer ideas, traballo político, compromisos de futuro... Desgraciadamente, en Galicia, unha vez máis, non vai haber debate. E todo pola cobardía de Núñez Feijoo. O PP gobernou en Galicia 16 anos, anos durante os cales o seu candidato, Manuel Fraga, se negou sistemáticamente a debater coa oposición. O mesmo fixo Aznar en España. Chegou Zapatero á Moncloa e volveu a haber debates. Chegou Touriño a Galicia e hai un ano, con ocasión das eleccións xerais, e a pesar de que él non era candidato, houbo un debate a tres. Eleccións autonómicas. A televisión pública invita a un debate ós tres candidatos dos partidos con representación parlamentaria. E Feijoo dice NON. Terá que explicar a diferencia. Igual que terá que explicar porque nas eleccións xerais debate sí e agora debate non. Aprendemos con él moitas cousas. Recordo sentados nunha silla, ó redor da súa mesa, dando os ríos...o Miño, o Teixo, o Guadiana, o Júcar...e os seus afluentes...o Sil, o Alberche(cando me olvidaba deste o profe dicíame que pensase en meu irmán, jaja) , o Jabalón, o Cabriel... Pero creo que o mellor que nos ensinou foi a ser persoas. Dende que deixei o colexio (en fin, xa fai ben anos), atopeino nalgunha ocasión...seguía sendo a mesma boa persoa de sempre. Onte no correo de XSG recibín un mail de él. Atopou no youtube o vídeo co discurso do pasado congreso do PSdeG-PSOE coa intervención que fixen ó principio do mesmo...e escribiume para felicitarme e, entre outras cousas, para decirme que se alegraba moito de que seguise sendo, en esencia, a mesma á quen él lle dou clase un día. Non podo explicarvos como me sentín. Ben, por suposto. Pero sobre todo emocionada. Que o profe, O PROFE, se sinta orgulloso de ti...fai que, aínda que só sexa por un momento, sintas que estás facendo as cousas ben, que non estás defraudando a aqueles que te coñecen ou te coñeceron de verdade.... Ter o visto bo do profe fai que te sintas orgullosa, máis aínda se cabe, de defender uns ideais...fai que te reafirmes na loita que emprendeches hai xa tempo. Unha imaxe vale máis que mil palabras. Esta é a imaxe do cambio, da estabilidade, da confianza. Esta é a imaxe do mellor para Galicia. En 1995 Rivera Arnoso, alcalde de Fene naquel tempo, encargou un proxecto de obra para o Parque Castelao de Fene a unha empresa. Posteriormente contratoulle a execución dese proxecto máis a xefatura de obra a esa mesma empresa. Tiña unha subvención da Consellería de Presidencia de preto de 90.000 € para executar esas obras. Ben, rematou o prazo para xustificar a subvención e o alcalde, aínda sen rematar a obra, certificou o gasto completo, cando se executaran apenas 30.000€. A obra permaneceu sen executar todos estos anos. En xuño do 2007, Iván Puentes, do PSdeG-PSOE, accedeu á alcaldía e empezou a gobernar en coalición co BNG. En setembro decidíu rematar a obra, e foi cando o enxeñeiro municipal lle informou de que as fases anteriores estaban sen rematar. Isto deu lugar a un informe da Secretaría Municipal poñendo en coñecemento do alcalde que debería presentar unha denuncia contra o anterior rexedor por certificar unha obra sen executar ou corría o risco de ser acusado de encubrimento. O Alcalde, en cumprimento da legalidade así o fixo. E así chegamos ata o día de hoxe. En pasados días os medios de comunicación publicaban que o Fiscal citaba a declarar a Rivera Arnoso por este tema, sendo a súa actuación susceptible de delito(s). O ex rexedor confirmou que efectivamente certificou a obra sen executar para non perder a subvención. (Moi loable que non queira perder os cartos, pero nada legal, dende logo). Ben, pois onte escoitaba ó portavoz do BNG de Fene, Manuel Polo, que acusaba ó actual alcalde, ó que él votou e co que goberna en coalición, do seguinte: - de tecer unha cortina de fume sobre a súa incapacidade para gobernar. - de terse dedicado a denunciar ó anterior alcalde en lugar de rematar a obra obxecto da denuncia. Para min esto último é o máis surrealista de todo. Estos señores do BNG, que gobernaron 28 anos en Fene, tiveron dendo o ano 95 ata o 2007 para rematar a obra que certificaron de xeito ilegal e non o fixeron. E pretenden cargarlle agora o morto a Iván Puentes, cando eles non o fixeron en 12 anos? Tendo en conta ademáis que o rexedor socialista, só 4 meses despois de acceder á alcaldía iniciou as actuacións para rematar a obra, momento no que o enxeñeiro pon no seu coñecemento todo o que máis arriba se relata. Así que non só pretenden cargarlle o morto senón que por enriba minten escandalosamente. Aínda hai outra cousa máis, o BNG de Fene pide unha comisión de investigación por supostas irregularidades do actual alcalde!!!! por non ter rematado a obra. A verdade é que máis chapuceiros non poden ser. O asunto está sendo investigado pola Fiscalía, que coño de comisión de investigación é necesaria? (e perdoade polo taco, pero é que me sublevan este tipo de actuacións torticeiras e que pretenden desviar a atención). Non son unha gran aficionada ó fútbol. Hoxe pola mañá, camiño de Santiago, viña escoitando a Radio Galega. Estaban entrevistando a alguén do BNG, non logrei saber a quen. O caso é que lle preguntaron pola alusión ó BNG feita onte por Emilio Pérez Touriño no acto de proclamación como candidato á Xunta de Galicia. Touriño agradeceu ós socios de goberno o seu traballo na Xunta de Galicia como compañeiros de viaxe. Creo que é un acto que o honra, pois alí non era Presidente da Xunta, senón o Secretario Xeral dos Socialistas Galegos. Un lider dun partido agradecendo o traballo doutro partido. Ben, pois éste bloqueiro, termo oficializado xa por Quintana, non só non correspondeu ó xesto de Touriño, senón que veu dicir algo así como que era o mínimo que podía facer Touriño,agradecerlle ás consellerías do BNG o seu traballo, pois eran as que máis traballaran do goberno, porque no lado socialista do goberno, iniciativas máis ben poucas. E citou ás consellerías do BNG que máis traballaron, Medio Rural, Vivenda e Vicepresidencia (curiosamente non citou a Cultura) e ás do PSdeG-PSOE que apenas fixeron nada, segundo él Presidencia e Medio Ambiente. Só por citar unha cousiña de cada consellería, digo eu que o Pacto Local foi obra da Consellería de Presidencia...claro que como o BNG moitos alcaldes non teñen ó mellor non entenden da súa importancia...e iso que presumen de municipalistas... Iso por non falar do plan de saneamento das rías galegas posto en marcha polo departamento que dirixe Pachi Vázquez, que, preguntémoslle á cidadanía, debe ter a súa importancia... Iniciativas as do BNG, nin unha soa medida para aliviar a crise económica que estamos vivindo. E iso que son os responsables da Consellería de Industria. Nin máis nin menos. (Afortunadamente temos uns responsables de Economía e Traballo tomando medidas dende o minuto cero. Consellerías socialistas, que casualidade) Quedades convidados/as ó acto de proclamación de Emilio Pérez Touriño como candidato á Presidencia da Xunta de Galicia polo PSdeG-PSOE. Sábado 6 de decembro ás 12.00 horas Levo días pensando en escribir sobre a violencia de xénero, pero ó certo é que se me pasan tantas cousas pola cabeza que este post sería, e seguramente será, caótico. E mentras ordeaba as miñas ideas outro cabrón machista asasinou á súa moza e feríu a dúas persoas. A súa ex- muller está viva de milagro. Non deixo de pensar que lles pasará pola cabeza a estas persoas para asasinar a alguén a quen se supón amaron nalgún momento. Supoño que nunca as quixeron en realidade, sólo as posuíron(no sentido máis materialista da palabra) E tampouco deixo de pensar que é o que estamos facendo mal, a clase política, o profesorado, as familias...a sociedade en definitiva, para que sigan sucedendo cousas coma esta. E aínda me leva máis o demo cando coñezo estudos con resultados como o seguinte: á pregunta de si se lles ocurre algunha xustificación para que un home abofetee á súa parella, un 42% de estudantes universitarios responde que sí. Preséntovos a Pelanas. Pelanas III. O seu avó era Sir Pelanas I, un can xudeo e alemán afincado na campiña inglesa. O noso Pelanas convertiuse nun can bohemio e acabou nun refuxio...Esta é a súa historia, que chegou ata min grazas a Victoria. "Amigos para sempre" é o título do concurso de relatos que organizamos dende o Consello da Xuventude de Galicia dirixido a rapaces de entre 12 e 18 anos. Aínda que pareza mentira, no pasado 2007 foron abandoados en España máis de 100.000 cans e gatos. Creo que unha sociedade que se ten por madura non pode consentir tamaña irresponsabilidade. Por iso, porque creo fundamentalmente na educación como concienciadora da sociedade, nace este concurso. Un concurso de relatos no que queremos que a xente moza nos conte a súa relación cos animais cos que convive. Seguramente os adultos teñamos moito que aprender da xente máis nova. E tamén porque pretendemos que ó fio do concurso se dean na aula debates sobre o tratamento que lle da a nosa sociedade ós animais, sobre biodiversidade, natureza... E sobre todo que aprendamos que os animais non son xoguetes, senón seres vivos. Son "amigos para sempre" Se nin siquera recorda os lunares que pintaban a súa pel...a pesar de que un día a soubo de memoria... ... tampouco as súas caricias, esas que algún día lle fixeron tremer algo máis que o corpo, esas que cautivaron a súa alma... ... se xa non recorda o son dos quérote, e iso que procurou grabar cada un nalgún espazo do seu corazón... ... porque non quería que fotografiase a súa alma desnuda... ...porque non quería que posuíse para sempre a esencia da súa alma... Si queredes consultar o post completo podedes facelo no seu blog persoal. Merece a pena botarlle un ollo, pois fai un repaso dos trinta anos de historia das JSC. O vindeiro mércores terá lugar na sede do PSdeG-PSOE a primeira xuntanza de bloggers socialistas. Case todos nos coñecemos da rede, incluso hai algúns que só nos coñecemos diso pero nunca nos vimos en persoa. Creo que é unha boa ocasión para vernos as caras, e sobre todo para compartir as nosas experiencias no blog. ...mentras espero a que o semáforo se poña en verde...e cando na pantalla do móbil aparece o teu nome...ou cando non es ti desexando que o sexas... ...ata cando non podo pensar... Existen dous gobernos, din moitos. Dous gobernos que na teoría son un. Dúas forzas políticas que non acadaron os votos suficientes nas urnas e que tiveron que xuntar os de ambos impedindo gobernar ó partido máis votado. Facendo trampas. Cada un deses gobernos, ou cada unha das partes dese goberno, ten unha ideoloxía distinta, unhas prioridades distintas, diferentes formas de analizar e solucionar os problemas. Uns a favor das galescolas e outros pensando que estas non son máis que centros de adoctrinamento. Uns a favor de educación para a cidadanía e outros en contra. Uns a favor do ensino íntegramente en galego e outros non. Uns a favor de potenciar a cultura galega e outros apostando pola española. Non se poñen dacordo nin nas reunións do máximo órgano de dirección de goberno. Pero eles intentan aparentar normalidade. Un desastre, vaia. Esto non é o que elixiron os cidadáns, di o terceiro en discordia, o partido máis votado pero ó que non lle deixaron gobernar. Perlas coma esta: “El pacto en Santiago(o do PSdeG-PSOE e o BNG para facilitar que nos concellos goberne a forza máis votada das dúas opcións) va contra la autonomía local de los concejales electos” É un goberno de coalición malo para Galicia pero bo para Muros? Esas foron algunhas das palabras que o alcalde de Vilanova de Arousa, Gonzalo Durán, do Partido Popular, lle adicou ó subdelegado do goberno en Pontevedra, Delfín Fernández, e ós bateeiros que se manifestaron en días pasados. O de este home non ten arreglo. Seguramente moitos non o coñezades, pero é un tipo especial. Alcalde, segundo él, de Villanueva de Arosa, non fala galego nin por aposta. Aqueles que acusan ós socialistas de reabrir vellas feridas por aprobar a Lei da Memoria Histórica ó mellor deberían mirar un pouquiño máis a quen teñen nas súas filas, porque homes como este alcalde pareceron quedar nesa historia á que ó Partido Popular aínda lle quere botar máis terra enriba. Se queredes escoitar as declaracións, que non teñen desperdicio, e moito menos respeto democrático, podedes velas na páxina web da galega, en Galicia a primeira hora das 08.00h da mañá. É o primeiro que sae. Non deixedes de escoitalo, aínda temos homes prehistóricos en Galicia. E nós pensando que se extinguiran! Eu estiven de vacacións e o meu blog tamén. De novo en setembro empeza a vida diaria e con ela a vida do blog. Desculpade polo abandono estival. Déixovos unhas fotos que fixen estas vacacións en marabillosos paisaxes de Galicia, o mellor país do mundo. Ría do Barqueiro Colgo a intervención das XSG na inaguración do Congreso, que me tocou facer a min, a petición de moita xente, sobre todo dos bloggers. De José Luis Prieto, de Cesar Calderón, de Dani Casal, de Adriana...que me fixeron sentir que os valores socialistas seguen moi presentes na nosa sociedade, e que deberiamos reencontranos e recrearnos neles máis veces... que fixeron que me sentira moi orgullosa da organización á que represento, das Xuventudes Socialistas. Gracias blogueiros, por todo. Dicíalle a Mar, a nova secretaria de organización, que non sabía expresarlle todo o que significa para min que unha muller ocupe este lugar, unha muller e sobre todo ela. Mar, o socialismo feito muller. Dicíalle que me faga un favor, que disfrute por todas e cada unha das mulleres socialistas. Non teño ningunha dúbida de que o fará ben, non só porque é profundamente socialista, senón porque cre e quere a este partido. Decía que para min este foi un congreso de emocións. Ver subir a Iván como membro da Comisión Executiva Nacional foi...indescriptible. Iván, o "meu" secretario de organización, o que empezou conmigo un proxecto político nas XSG e que os e as fenesas me "roubaron" para que fose o seu alcalde con grande pesar por perdelo e con grande alegría por ver como medraba política e persoalmente. Pero sobre todo Iván, o meu amigo. Non sabes canto me alegrei. E a emoción máis grande foi cando subíu Lage, non porque sexa a miña parella. Tampouco porque por riba de todo sexa o meu amigo, que tamén. Sobre todo porque se fixo xustiza. Ninguén máis ca él merecía estar aí. Algúns sabémolo, ou non é certo Silvia? Lage, o que sempre estivo aí cando o necesitamos ou necesitei, políticamente e persoalmente. O que sempre apostou por nós. O espello no que moitos nos miramos. Un gran socialista, un galeguista convencido. Unha gran persoa. Gracias á miña organización, as XSG, por creer en min e por pensar que outro mundo é posible. Gracias a Antonio, por saber comprender...a todos os que o sábado pola noite esperaron longamente algo que nunca chegou, como dixo Adriana. ...a Silvia...por entendelo todo e estar sempre aí...a María...unha gran persoa e gran amiga e, aínda que ela todavía non o sabe, unha gran política...a Alberto...por confiar sempre en min e, sobre todo, por quererme tanto...a María e Pablo....que, como di Amaral, chegaron de casualidade e xa forman parte da miña vida...a Kechu...por tantas cousas que non collerían nestas liñas, porque non sabes canto te quero... ...a Azu...porque aínda lonxe estaba tan preto...a Yoya...unha máis das XSG, compañeira de repartos electorais a horas e en lugares imprudentes que forxaron unha gran amizade...a Dape...por convecerme de que ás veces o improbable acaba sendo posible...a Julio...alguén ós que moitos aínda teñen que descubrir...a Fer...sobre todo pola súa lealdade e amizade... ...a Blas, o meu outro cari, por tantas cousas...e polos seus abrazos...a Eva...pola súa confianza cega e a súa ilusión contaxiosa...a Diego...porque sei que está aí aínda cando non llo pides...a "Casti"...un valor por descubrir...por todo o seu cariño e confianza...a Xaime...pola súa colaboración silenciosa, coma él...a Fran...por estar cando xa non está... ...e a Tamara...pola súa utopía necesaria...por ser, unha vez máis, a miña outra metade...pola confianza...pola súa forza...por ser...a miña mellor amiga... ...a todos e todas os que me pararon polos pasillos para felicitarme...o discurso non é meu...tamén é voso...é de todos aqueles que cada día defenden os nosos valores...de todos os que son e se sinten socialistas...dos que creen que hai que combatir a desmemoria....dos que son socialistas non para amar en silencio as súas ideas...como dicía Pablo Iglesias... E permitídeme un GRACIAS especial. GRACIAS a un home, maior, que me parou no pasillo e me dixo unhas palabras que me desarmaron: "gracias por devolverme a utopía". Só por eso, mereceu a pena o congreso. Tal e como lle prometín a algúns compañeiros e compañeiras, e sobre todo a varios bloggers que estiveron no Congreso colgo íntegra a miña intervención na inaguración do XI Congreso do PSdeG-PSOE. En primeiro lugar gustaríanos agradecerlle ó Partido dos Socialistas de Galicia que, como organización xuvenil e irmá do partido, nos teña invitado a dirixirvos unhas palabras na inauguración deste Congreso. Gracias, compañeiros e compañeiras e permitídeme, antes de nada, desexarnos un bo congreso. Congreso que é unha xuntanza das e dos socialistas galegos para definir quen somos e cara onde imos. Qué queremos, qué soñamos, e tamén para reflexionar sobre o que esperan de nós os galegos e as galegas, os e as socialistas que aínda que non formen parte activa deste partido, comparten a nosa visión do mundo. É a ocasión de demostrar ata que punto estamos comprometidos cos valores do socialismo. Un congreso é a data que marca o calendario para afondar naquelo que nos une como socialistas, que nos define como tales. É tamén o momento de abrirlle as portas á sociedade e contarlle porqué somos socialistas, qué defendemos, porqué militamos no Partido Socialista e porqué lles pedimos a súa confianza. É o momento de abrir o corazón, de demostralle ó mundo que ser socialista significa crer e defender a igualdade. Principalmente igualdade entre todas e todos os cidadáns, e particularmente entre homes e mulleres. Porque é imposible acadar igualdade en ningún ámbito mentres a metade do xénero humano viva un escalón por debaixo. Nós, os e as socialistas, temos que ser quen de comprometernos sen complexos coa causa feminista e con cada unha das mulleres que sofren a discriminación no seu día a día, no seu traballo, na súa vida. Temos que dicirlle á sociedade que para os socialistas as mulleres hai tempo que deixaron de ser a filla de, a nai de ou a muller de… Igualdade é non discriminación, non discriminación porque o meu sexo, a miña capacidade económica, a miña idade, a miña raza, a mina orientación sexual non deben, xamáis, limitar o exercicio dos meus dereitos. Iso é socialismo. Os Congresos, compañeiras/os, son tamén o mellor momento para facer un exercicio de retrospección. Os congresos teñen que servir para mirar cara adiante, pero tamén para recibir un antídoto contra a desmemoria. Para saber a onde imos, compañeiras/os, temos que ter claro de onde vimos. Temos 129 anos de historia que nos falan de sacrificio, de esperanza, de logros, de traballar por un mundo libre sen donos nin escravos, sen cidadáns de primeira e cidadáns de segunda. 129 anos dos que sentírmonos orgullosos. Orgullosos de ter sido o partido dos dereitos, o partido dos humildes, dos desamparados, o partido da ilusión. Mirar atrás para nós e seguir a senda da democracia, do sufraxio universal, da educación e a sanidade universais, de Pablo Iglesias, da Unión Xeral de Traballadores, da II República. Iso forma parte do orgullo militante. Somos a testemuña da irreverencia da liberdade e temos a obriga de non esquecelo, de curarnos da desmemoria. Temos a obriga de levar a cabeza ben alta. Porque ter un carné cunha rosa e un puño gravados non só significa sentirse socialistas, senón tamén defender os valores do republicanismo, do laicismo, do federalismo, do galeguismo, da solidariedade…de sentirnos orgullosos de construir un mundo que non entende de privilexios, un mundo que constrúe dereitos. Como partido temos tamén que ser conscientes de que temos que conectar cos soños das e dos cidadáns que tamén cren nese mundo. Temos que romper co descrédito que moitos cidadáns senten hacia a política e os politicos e chegar a eles. Dicirlles que pensamos coma eles, que sentimos coma eles e que precisamos da súa implicación. Temos que dicirlles, que se hai algo que non lles gusta….se movan para cambialo. Porque o que non se equivoca nunca é o que nunca fai nada. E para conseguilo temos que facer un exercicio de autocrítica, temos que avaliar se somos quen de transmitir as nosas ideas e valores. Temos que escoitar para ser escoitados. Porque senón facemos isto, estaremos falando nun atril engrandecidos dos nosos logros… pero non haberá ninguén para nos escoitar. Reflexionemos, debatamos e sexamos quen de dicirlle ó mundo que os e as socialistas de Galicia temos obxetivos, valores, propostas, ideas…e ideais. Digámoslles ós galegos e galegas, os mozos e mozas galegos que, se cadra, a utopía non é un soño…é unha verdade prematura. Digámoslle coas nosas enmendas, cos nosos proxectos que, como dixo o brasileiro Raúl Seixas, un soño que se soña só é só un soño, un soño que soñamos xuntos é unha realidade. Saúde compañeiros e compañeiras, bo congreso e boa sorte. Porque non quería limitarse á realidade inventaba universos paralelos...eses outros que podería ter vivido... ...universos polos que ás veces pasea...e...nos que, algunha vez, se atoparon...porque...durante só uns segundos...non máis dos que leva xuntar as letras desta historia...de novo se entendían sin necesidade de mirarse...porque escribir tamén é falar. Non te busquei, atopeite dentro de min, non a ti, senón a esa parte de min que tamén é túa... O blog das Xuventudes Socialistas consello da xuventude de galicia xuventudes socialistas de galicia Cidades ao longo do Camiño: Mondoñedo - Vivecamino.com Capital dunha das sete antigas provincias do Reino de Galicia, Mondoñedo reúne un dos conxuntos histórico-artísticos máis relevantes do Camiño do Norte. A cidade episcopal descansa no val formado polas serras de Lourenzá, A Toxiza e os montes de Enfesta, terra de abundantes asentamentos castrexos. Conserva restos de calzadas romanas e bronces de Marco Aurelio e Adriano, pegada da colonización. Pero o verdadeiro auxe de Mondoñedo prodúcese en 1117, cando se instala a sede da diocese en Vilamaior. Corenta anos despois, o rei Alfonso VII eleva a vila á categoría de cidade. Nin o empeño do sucesor Fernando II por trasladar a sede a Ribadeo puido co cabildo mindoniense, que unhas décadas despois recuperou a diocese. Vinda a menos tras o apoxeo industrial do XIX e a perda de competencias administrativas, a cidade mantívose como referente educativo e cultural ao longo da historia, destino de novos seminaristas formados en Santa Catalina. Pero o Real Seminario pasa por horas baixas. Co fin de curso do 2013, o centro suspendeu a súa actividade docente, un feito insólito desde a súa fundación en 1583. A urbe é a cabeza dun Concello integrado por 14 parroquias, cuxa poboación non excede os 5.000 habitantes. Ben provista de servizos, vale a pena planificar a etapa cunhas horas de esparexemento para deterse na cidade na que tamén o fixo o tempo. Mondoñedo é berce de ilustres. Nas súas rúas criouse o compositor Pascual Veiga (1842-1906), creador de obras tan populares como Alborada galega ou a música do Himno de Galicia. Tamén os escritores Noriega Varela (1869-1947) e Álvaro Cunqueiro (1911-1981) Distancia do Camiño de Santiago desde Mondoñedo Se estás a percorrer o Camiño de Santiago ou estás a planificar facelo proximamente, debes saber que a distancia que separa Mondoñedo de Santiago de Compostela é de 160 quilómetros. Para vivir o camiño debes estar rexistrado e/ou logueado. Dá o primeiro paso e empeza a túa historia! O tempo en Mondoñedo Camiño de Fisterra-Muxía Camiño do Norte Ruta do Mar de Arousa e río Ulla Un comité encargarase das melloras no Camiño de Santiago non o deterioren O Camiño xa recibiu en 2018 un 30% máis de peregrinos que no mesmo período do ano pasado O Camiño Portugués contará con 1,7 millóns de investimento en mellora da sinalización © Copyright LA VOZ DE GALICIA S.A. Polígono de Sabón, Arteixo, A Coruña (ESPAÑA) Inscrita no Rexistro Mercantil da Coruña no Tomo 2438 do Arquivo, Sección Xeral, aos folios 91 e seguintes, folla C-2141. CIF: A-15000649 Utilizamos cookies propias e de terceiros para mellorar os nosos servizos, manter a sesión e personalizar a experiencia do usuario, así como para obter estatísticas anónimas de uso da web. Se continua navegando consideramos que acepta o seu uso. Pode obter máis información aquí xoves, 1 de decembro de 2016 De novo un evento ligado á literatura. Isto é un non parar! Desta vez, a visita de Manuel Núñez Singala, por xentileza da editorial Galaxia. O autor d’O achado do castro compartiu unha sesión interesante e amena co alumnado 3ESO, que gozou este trimestre coa lectura da súa comedia. O xeito en que se inspirou para escribir esta obra de teatro. A dificultades para publicala. O seu éxito tando nas vendas como nas numerosas representacións que se fixeron dela. A análise dos seus personaxes. Estas e outras cuestións foron tratadas neses 50 minutos que pasaron voando. E como remate, un pequeno xogo de lectura dramatizada para algúns dos nosos compañeiros, que se ofreceron voluntarios. Grazas Isabela, Ian, Elizabelle e Judith. Por sorte, posiblemente teñamos axiña a Manuel Núñez Singala de novo polo Fogar. Se queredes saber máis sobre el, esta é a súa web. O FOGAR DOS LIBROS Normas Ortográficas e Morfolóxicas (2012) Día das Letras Galegas Dicionario da Real Academia Galega Xogos do Portal das Palabras animacións (4) curtametraxe (4) Día das Letras Galegas (16) faladoiro (1) Mesa pola Normalización Lingüística (2) morfoloxía (1) novas tecnoloxías (2) prexuízos lingüísticos (11) psicoloxía (1) recensións (1) traballos nosos (46) tradución (2) Uxía Senlle (1) variedades xeográficas (4) videoxogos (1) Xoán Abeleira (1) Tema Simple. Con tecnoloxía de Blogger. XOGOS PARA CELEBRAR O NADAL ~ ANPA CPI Camiño de Santiago XOGOS PARA CELEBRAR O NADAL Tal e como adiantabamos onte, a ANPA do CPI Camiño de Santiago ten organizada unha nova xornada de xogos populares, desta volta para a última xornada lectiva antes das vacacións de Nadal. Será o día 21 deste mes de decembro, e a cargo da Asociación Galega do Xogo Popular e Tradicional, tal e como indicamos no anterior post, con sede en Arca-O Pino. Os xogos que se van realizar son: a rá, aros, tiro á lata, pescar botellas, arrastrar a tartaruga, haberá xogos con zancos, con corda, a mariola, tres en raia, o trompo, a chave, carrilanas e lanzamento de boina. Os encargados serán profesionais da AGXPT, entre eles o mestre Paco Veiga, veciño do noso Concello, con libros publicados sobre os xogos populares e a súa recuperación. Damos xa de antemán as grazas a el e ós seus compañeiros pola súa vontade e colaboración. Convocamos esta tarde unha asemblea extraordinaria con dous puntos na orde do día. Por unha banda queriamos amosar a todos os pais e nais a... Hoxe queremos felicitar a Manuel Ramos Piñeiro, un alumno do noso centro, o CPI Camiño de Santiago, que vén de conseguir o terceiro premio ... ASEMBLEA DA ANPA O MÉRCORES, 5 DE DECEMBRO Berlín, cidade centenaria que se viu forzada a renacer tras a caída do muro. A fin da Guerra Fría iniciou un período no que a construción e modernización da cidade adquiriron ritmos vertixinosos. Cruzada por grandes avenidas con pouco tráfico, referente da vangarda urbanística e arquitectónica, a capital de Alemaña tamén ama a cultura e a diversión e é capaz de acoller as ideas máis surrealistas e orixinais. Cunha poboación moi nova, xa que máis da metade ten menos de 35 anos e de mentalidade aberta, Berlín presume de ser a cidade máis verde de Europa. Ten 2500 parques públicos nos que os seus habitantes botan fóra o frío dos seus duros invernos e danlle a benvida ao bo tempo. Hai 3 anos Elena Muíños decidiu dar un xiro á súa vida e marchou para Berlín. Traballou como camareira nun teatro e púxolle ganas ao idioma. Hoxe aspira a comercializar viño Albariño en Alemaña. Con esta pontevedresa de 38 anos percorremos o Berlín máis turístico dende o Reichtag, sede do parlamento alemán, ata a Porta de Branderburgo. Mara Mahía leva cinco anos vivindo a cabalo entre Berlín e Nova York polo seu traballo como editora, pero a súa residencia oficial está na capital alemana. Con esta coruñesa coñecemos o Berlín máis undergroud, dende o barrio no que vive ata o Tacheles, un edificio no centro da cidade que de ser unha casa ocupada se converteu no centro da arte alternativa. Tras seguir á súa moza a Berlín, a relación rematou e Simón viuse de golpe só e sen idea de alemán. O seu empeño por mergullarse no estilo de vida berlinés rematou por convertelo, despois de ano e medio, nun excelente guía da cidade. Con Simón Golpe, un electricista de Viveiro, visitamos Wedding- Liesenstraße, un anaco do muro de Berlin non turístico, tal e como quedou no 1989. Felicidade Romeiro é directora de mercadotecnia nun céntrico hotel de Berlín dende hai cinco anos. O seu traballo consiste en solucionar calquera contratempo que lles poida xurdir aos clientes do hotel. Con esta coruñesa imos de compras por unha das zonas máis caras de Berlín. Hai quince anos fundou a compañía de teatro de máscaras Familie Flöz, unha das máis importantes da escena berlinesa. Paco González, que quere promover na súa terra -na bisbarra de Valdeorras- talleres de clown para rapaces, amósanos un dos teatros con máis historia de Berlín. O que máis lle gusta a Damián García dos alemáns é a súa conciencia ecolóxica tal e como podemos apreciar no seu percorrido pola cidade. O mercado de Kreuzberg é un dos alicientes máis atractivos para este profesor e tradutor vigués que leva 6 anos en Berlín e que nos vai presentar un vendedor de anacos do muro de Berlín. Documentada por primeira vez no século XIII, ao longo da súa historia Berlín foi capital do Reino de Prusia (1701-1918), o Imperio alemán (1871-1918), a República de Weimar (1919-1933) e do Terceiro Reich (1933-1945).[6] Trala segunda guerra mundial, a cidade foi dividida; o Berlín do leste converteuse na capital da República Democrática Alemá mentres o Berlín do oeste converteuse na capital da Alemaña occidental, estando a cidade separada polo Muro de Berlín entre 1961-1989.[7] Trala Reunificación alemá en 1990, a cidade recuperou o seu status como capital de toda Alemaña.[8] Imaxe de satélite coa posición do muro de Berlín. Algúns séculos A.C., a zona onde hoxe se sitúa Berlín comezou a ser habitada por diversas tribos que se estabeleceron nas marxes dos ríos Spree e Havel. No século VI, diversas tribos eslavas construíron fortificacións nas actuais zonas suburbanas de Spandau e Köpenick. Por volta do século XI, Albrecht, guerreiro saxón da Casa dos Ascanios, derrota as tribos eslavas e convértese no primeiro Markgraf (conde) de Brandeburgo. Por esa altura, estabelecéronse, nas marxes do río Spree, inmigrantes doutras rexións, especialmente do val do Rin e da Franconia.[9][10] O primeiro documento histórico berlinense remonta a 1237, aludindo ás poboacións de Cölln e Berlín, situadas en cada unha das marxes do río Spree, envolvendo o local onde hoxe se sitúa Nikolaiviertel. As dúas localidades aliáranse en 1307, constituíndo un só municipio.[9][11] Coa morte, en 1319, do último gobernante ascanio, Brandeburgo foi disputado polas casas de Luxemburgo e Wittelsbach, o que orixinou loitas sanguiñolentas. En 1414, os habitantes de Berlín, cansados de tanto sufrimento, solicitaron o auxilio do emperador do Sacro Imperio Romano que lles enviou, como protector, a Friedrich von Hohenzollern, dando orixe a 500 anos de dominio da Casa de Hohenzollern.[12] Coa subida, en 1640, de Friedrich Wilhelm von Hohenzollern ao trono de Brandeburgo, a cidade de Berlín desenvolveuse enormemente, tanto en extensión como en cantidade de habitantes, atixindo, no final do século XVII, o número de 20 000. Na segunda metade dese século fortificouse Berlín, guindouse coa canle ligando os ríos Spree e Oder, plantáronse tilias na Unter den Linden - hoxe unha das máis importantes arterias da cidade, en cuxo extremo poente situase o máis coñecido monumento de Berlín: a Porta de Brandeburgo.[13] No inicio do século XVIII, Frederich III, sucesor de Friedrich von Hohenzollen, transforma Bradenburgo nun reino, e el é corado como Friedrich I de Prusia. Berlín pasa, entón, á categoría de capital prusiana, vendo nacer as Academias de Belas Artes e da Ciencia. Impoñentes edificios xorden por todos os lados, sendo de destacar a Zeughaus e o castelo de Verán (Charlottenburg). No tempo de Friedrich Wilhelm I, fillo de Friedrich I, a poboación de Berlín acadaba os 90 000 habitantes. O rei seguinte, Friedrich II, transformou Berlín nunha cidade cultural. Cando na súa morte, nos finais do século XVIII, a poboación de Berlín atinguía os 150 000 habitantes.[14] No inicio do século seguinte, Napoleón Bonaparte vence ós prusianos, ocupa Berlín e leva para París a cuadriga que está enriba da Porta de Brandeburgo, orgullo da cidade. Coa derrota de Napoleón, a cuadriga volta a ser colocada no mesmo local, con gran xúbilo da poboación. Iníciase, nesta época, a industrialización de Berlín: xorde unha fábrica de locomotoras en 1837 e, no ano seguinte, inaugúrase a liña ferroviaria entre a capital e Potsdam. Berlín énchese de edificios grandiosamente concibidos, na maior parte, por Karl Friedrich Schinkel. En 1850 Berlín xa tiña 300 000 habitantes. En 1861, Otto von Bismarck , ó ser nomeado chanceler, principia, a partir de 1864, unha política para colocar Prusia á cabeza de todos os estados de lingua alemá en detrimento de Austria. Para o efecto, Prusia declarou, sucesivamente, guerra á Dinamarca, Austria e Francia, asumindo o control de Schleswig-Holstein, da Confederación do Norte da Alemaña (asociación que englobaba 22 estados e cidades libres) e das provincias de Alsacia e de Lorena. O 18 de xaneiro de 1871, Bismark proclama un Imperio Alemán, tendo por capital Berlín e Guillerme como emperador (káiser). A abolición das barreiras comerciais e as indemnizacións pagadas por Francia, permitiron un enorme desenvolvemento industrial, co conseguinte aumento da poboación da cidade de Berlín e unha melloría significativa das infraestruturas urbanas: novo sistema de sumidoiros (1876), iluminación eléctrica (1879) e instalación de teléfonos e da primeira liña férrea urbana (1881). A comezos do século xx, a cidade tiña 1,9 millóns de habitantes, duplicando ese número aos 20 anos. O 30 de xaneiro de 1933, Adolf Hitler foi nomeado chanceler, iniciado, coa invasión de Polonia, a 1 de setembro de 1939, a segunda guerra mundial que se estendería ata 1945, altura en que a Alemaña perde a contenda e Berlín é invadida polas tropas soviéticas. A partir de 1940, Berlín sufriu numerosos bombardeos, especialmente no último ano da guerra, tendo a maioría dos edificios ficado en ruínas. Logo do fin da guerra, as tropas americanas, británicas, francesas e soviéticas, reunidas en Potsdam, dividen a cidade en catro sectores. A partir de 1989, as mudanzas políticas que ocorren na Europa Occidental levaran á queda do muro de Berlín e á abertura das fronteiras entre a RDA e o restante territorio da Alemaña (RFA). En 1990, a Alemaña reunifícase e Berlín volta a ser a capital, sucedendo a Bonn, capital alemá dende os finais da segunda guerra mundial. De entón para acó, a cidade vén sufrindo unha completa transformación urbanística, coa reconstrución e rehabilitación de edificios históricos e a edificación de novos barrios, aproveitando especialmente as zonas anteriormente ocupadas polo Muro. Berlín rexorde, actualmente, en toda a súa imponencia, podendo ser considerada unha das máis belas cidades europeas. Logo da reunificación en 1990, importantes subvencións anteriormente recibidas polo Berlín Oeste foron eliminándose paseniñamente. A base industrial da antiga Berlín Leste diminuíu dramáticamente nunha soa década, dando lugar a unha taxa de desemprego de case o 20% e ao estancamento das taxas de crecemento do PIB ata o 2005. En 2006, o PIB nominal de Berlín experimentou unha taxa de crecemento do 1,5% (2,7% en Alemaña). Dende entón, a taxa de desemprego diminuíu de xeito constante ata chegar ao 14,1% (Nov/2007), sendo aínda moi superior ao promedio alemán (8,4%/Set/2007), e o da UE (6,7%/Ago/2007).[15][16] Das trinta empresas que conforman o índice alemán DAX, só Siemens AG ten a súa sede en Berlín. Entre os 20 maiores patronos en Berlín están a empresa ferroviaria Deutsche Bahn (DB), a empresa do hospital Charité, a empresa local de transporte público BVG, o provedor de servizos Dussmann e Piepenbrock. BayerSchering Pharma e Berlín Chemie son grandes compañías farmacéuticas con sede na cidade.[17] Berlín Adlershof é un dos 15 maiores parques tecnolóxicos en todo o mundo. A investigación e o desenvolvemento revisten suma importancia económica, e a rexión Berlín-Brandeburgo sitúase entre as tres principais rexións innovadoras na UE.[18][19] O crecente sector turístico abrangue 581 hoteis con 87.800 camas e ao redor de 15,9 millóns de pernoctacións, facendo de Berlín a terceira cidade máis visitada na Unión Europea.[20] O Muro de Berlín: Aínda perduran algúns tramos desta construción que dividiu non só a cidade de Berlín, senón tamén o mundo en dúas ideoloxías diametralmente opostas. En Mühlenstrasse pódese ver un anaco de máis dun quilómetro desta reliquia do pasado. Así mesmo consérvase en bo estado o Checkpoint Charlie, que foi un dos puntos de acceso para estranxeiros en Berlín Leste e de escape clandestino dalgúns habitantes da RDA. Actualmente Checkpoint Charlie é un museo adicado á historia do muro e a aqueles que de diversos xeitos tentaron atravesalo. A Porta de Brandeburgo: Monumento situado a poucos metros do derrubado muro, na terra de ninguén que había entre o muro mesmo e os cuarteis e torres de vixilancia da policía (Volkspolizei) da RDA, é hoxe símbolo da reunificación do país. O Reichstag: É dende 1999 de novo sede do parlamento federal, hoxe chamado Bundestag. Na súa reconstrución, só se deixaron os muros exteriores; o interior é totalmente novo. A súa cúpula, de cristal, é accesible ao público e ofrece unha magnífica vista panorámica da cidade, sobre todo de noite. A Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche: Igrexa localizada no Centro de Berlín Oeste (antigo Berlín Occidental), sufriu os bombardeos dos aliados durante a Segunda Guerra Mundial. A estes bombardeos só sobreviviu unha gran torre que foi conservada sen restaurar para lembrar as consecuencias da guerra, albergando na súa parte alta a Freiheitsglocke (Campá da liberdade) e ao que lle foi anexado un edificio moderno para a parroquia. De feito, esta igrexa é tamén coñecida como "a igrexa en lembranza á futilidade da guerra". A entrada á igrexa é de balde e abre as súas portas de nove da mañá a sete da tarde, todos os días da semana. Potsdamer Platz: No corazón do Berlín Occidental áchase a nova Potsdamer Platz, que nos anos 1920 era un dos puntos máis populares de toda Europa. A partir da caída do muro, pasou a ser un enorme proxecto de construción, no que hoxe en día pódense atopar modernos centros comerciais e rañaceos que marcan unha nova época para Berlín. Unter den Linden (Baixo os tilos) é o principal bulevar da cidade. Comeza na Pariser Platz (Praza de París) no lado oeste da porta de Brandeburgo, onde se atopan a Akademie der Künste (Academia de Arte), o coñecido Hotel Adlon e as embaixadas de Francia e dos Estados Unidos. Esta praza percorre 1,5 km en dirección Leste ata a ponte denominada Schlossbrücke, o cal serve de unión coa Illa dos Museos e o centro Leste de Berlín. Nunha praza adxacente a esta avenida Unter den Linden atópase a catedral (católica) de Berlín , xusto entre a Ópera (unha das tres que ten a cidade) e o edificio coñecido como a Kommode. Tamén nesta rúa está situada a prestixiosa Universidade Humboldt de Berlín, a máis antiga da cidade. Alexanderplatz: No centro do antigo Berlín Leste atópase esta gran praza onde o antigo goberno comunista da RDA deixou a súa pegada máis visible. Preto desta praza áchase a torre de televisión (Fernsehturm) de 368m de altura, que pode ser vista dende case calquera punto da cidade. Construída nos anos 1960, a torre conta cun restaurante circular panorámico que vira sobre si mesmo e dende o que pode verse unha ampla panorámica da cidade. As inmediacións da Alexanderplatz están ateigadas de monumentos e grandes edificios antigos, prazas e comercios de todo tipo. Entre os monumentos destaca o Concello (Rotes Rathaus) e a catedral (protestante) de Berlín (Berliner Dom); ambos edificios teñen unha arquitectura particular. Friedrichstrasse: Antigo centro cultural, económico e comercial de Berlín. Actualmente intenta recuperar a súa importancia na cidade. Memorial do Holocausto: Os 2711 bloques de formigón lembran os horrores do Holocausto xudeu por parte do nazismo. Este monumento, deseñado polo arquitecto Peter Eisenman, atópase a poucos metros da Porta de Brandeburgo. En Berlín atópanse 365 museos. O conxunto na Illa dos Museos, lugar declarado Patrimonio da Humanidade pola UNESCO e situado na parte norte da Illa Spree, entre o Spree e o Kupfergraben. Xa en 1841 foi nomeada -distrito adicado á arte e as antigüidades- por un decreto real. Por conseguinte, o Altes Museum (Museo Antigo) no Lustgarten, que mostraba o busto de a raíña Nefertiti,[21] e o Neues Museum (Museo Novo), Alte Nationalgalerie (Antiga Galería Nacional), Museo de Pérgamo e o Museo Bode erixíronse alá. Fóra da Illa dos Museos, existen moitos outros. A Gemäldegalerie (Galería de Pinturas) céntrase nas pinturas dos "antigos mestres" dos séculos XIII ao XVIII, mentres que a Neue Nationalgalerie (Nova Galería Nacional, construída por Ludwig Mies van der Rohe) especialízase en pintura europea do século XX. Na primavera de 2006, reabriuse o expandido Museo Alemán de Historia (Deutsches Historisches Museum) na Zeughaus cunha exposición adicada á historia alemá a través da caída do Muro de Berlín en 1989. Museo Xudeu de Berlín Checkpoint Charlie, queda como lugar e museo dun dos puntos de cruzamento do Muro de Berlín. O museo, que é un negocio privado, exhibe material sobre o que a xente enxeñou para pasar o muro. Museo Alemán de Tecnoloxía en Kreuzberg: ten unha ampla colección de artefactos técnicos históricos. Museo Exipcio de Berlín: atópase ao outro lado da rúa respecto ao Palacio de Charlottenburgo, alberga unha das máis importantes coleccións mundiais de obxectos do Antigo Exipto. Museo Erótico Beate Uhse preto do zoo: sostén que é o museo erótico máis grande do mundo.[22] Museo Humboldt de Historia Natural preto de Berlin Hauptbahnhof: posúe o dinosauro reconstruído máis grande do mundo e o mellor exemplar existente dun archaeopteryx.[23] Museo Xudeu de Berlín: ten unha mostra permanente sobre os máis de dous mil anos de historia xermano-xudía.[24] Museo Story of Berlin: combina novas tecnoloxías audiovisuais coa historia da cidade. Nel pódese visitar tamén un dos 23 búnkeres subterráneos que quedan na cidade. O contrato do Bosque Permanente foi un acordo de 1915 entre Berlín e Prusia, para a adquisición de bosque en torno á cidade. O término Bosque Permanente, como parte do nome do contrato, refírese ao seu propósito de permanecer inalterable no tempo. En contraste coas partes central e leste da cidade, densamente urbanizadas, as zonas do oeste ábrense a zonas verdes boscosas, con lagos alimentados polos ríos Spree e Havel, que ofrecen ao visitante lugares de lecer e espazos naturais. Tiergarten: É un gran parque localizado no centro da cidade. Nos seus primeiros anos foi unha zona de caza e posteriormente pasou a ser unha gran zona verde para uso e goce dos berlineses. Xardín Botánico: É un dos máis grandes e coñecidos de Europa, ten ademais unha importante colección de plantas preparadas e unha Biblioteca especializada. Festival Internacional de Cine de Berlín: Tódolos anos no mes de febreiro, o festival Berlinale evoca a maxia do mundo cinematográfico entre as torres e os palacios de vidro da Potsdamer Platz. Un xurado internacional elixe aos ganadores do Oso de Ouro e de Prata. Love Parade: Cada verán o maior desfile de amantes da música techno que atravesa o parque Tiergarten no centro da cidade. Máis dun millón de persoas danse cita cada ano no medio de carrozas e vestimentas coloridas. Este festival volveu celebrarse en 2006 tras ser suspendido durante dúas tempadas. Festival Internacional de Literatura de Berlín: Achega anualmente a un gran número de espectadores ás tendencias ecuménicas da prosa e a lírica contemporáneas. Na primeira quincena do mes de setembro danse cita na capital xermana un centenar de autores que non só comparten os seus textos coa audiencia, senón que expresan as súas opinións e vicisitudes sobre temas de actualidade política ou cultural dos países de orixe nos simposios organizados para tal efecto. A cidade ten tres aeroportos: Schönefeld (que comezou a operar nos anos 1930 e trala división de Alemaña permanecera en territorio da RDA), Tegel e Tempelhof (pechouse o 31 de outubro de 2008), pero os tres xuntos rexistran menos tráfico que o aeroporto de Frankfurt e o de Múnic. O Metro de Berlín (en alemán Berliner U-Bahn) é un dos máis funcionais e prácticos de Europa. Xunto co tren de proximidade (S-Bahn) conforma unha densa rede urbana de transporte que facilita os desprazamentos pola capital alemá. O Metro é xestionado pola Berliner Verkehrsbetriebe (BVG) á que tamén pertencen os buses e tranvías, o S-Bahn pola Deutsche Bahn (DB). En canto ao sistema ferroviario, a Estación Central de Berlín (en alemán Hauptbahnhof) é un proxecto de 900 millóns de euros iniciado en 1992, que comezou a ser construído en 1995 e foi inaugurada en maio de 2006, xusto a tempo para a celebración da Copa Mundial de Fútbol en Alemaña. ↑ 2,0 2,1 Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para berlinés. ↑ Anaír Rodríguez Rodríguez, Montserrat Davila Ventura. Área de Normalización Lingüística da Universidade de Vigo, ed. Lingua galega: dúbidas lingüísticas (PDF). p. 111. ISBN 84-8158-266-2. ↑ German Embassy in Washington. "Berlin Capital of Germany". Arquivado dende o orixinal o 18-05-2006. Consultado o 18-08-2008. ↑ "Spandau Citadel". Berlin tourist board. Arquivado dende o orixinal o 12 de xuño de 2008. Consultado o 18 de agosto de 2008. ↑ "The Hohenzollern Dynasty". Antipas. Arquivado dende o orixinal o 07 de agosto de 2007. Consultado o 18 de agosto de 2008. ↑ "Berlin Cathedral". SMPProtein. Arquivado dende o orixinal o 18 de agosto de 2006. Consultado o 18 de agosto de 2008. ↑ "Berlin City of Design Press Release". UNESCO. Arquivado dende o orixinal o 16 de agosto de 2008. Consultado o 18 de agosto de 2008. ↑ "The World of Dinosaurs". Naturkundemuseum-berlin.de. 20 de outubro de 2011. Arquivado dende o orixinal o 22 de marzo de 2012. Consultado o 7 de abril de 2012. ↑ "Exhibitions". Jewish Museum Berlin. Arquivado dende o orixinal o 11 de outubro de 2007. Consultado o 10 de agosto de 2008. Mapas de Berlín, dende 1738 ata a actualidade Capitais dos países membros da Unión Europea Óscar del Río volverá a ser o candidato de Terra Galega á alcaldía do Val do Dubra.Xosé Manuel Lema. Óscar del Río confirmou a Adiante Galicia que volverá a encabeza-la candidatura de Terra Galega no concello de Val do Dubra. Está satisfeito polo traballo realizado desde “unha oposición responsable e construtiva” que loitou “polos intereses dos nosos veciños, sendo o grupo que máis propostas presentou” na actual lexislatura. Non se esqueceu do traballo da concelleira Rosa Parafita “que xa tiña unha experiencia de oito anos que nos serviu de moito”. Valorou tamén o apoio de toda a xente do partido e o contacto directo cos veciños:”Fomos ás parroquias e falamos con toda a xente”, engadiu Del Río, que no ocultou a súa satisfacción porque “podemos sacar adiante obras que levabamos no noso programa”. O fracaso do goberno de Antonio Negreira En cambio, non está nada contento coa xestión do goberno de Antonio Negreira e de Anova.”Desde o goberno moitas veces tentouse presionar en vez de querer chegar a acordos” asegura. Pensa que o goberno de Anova “fracasou nas grandes propostas da súa política”. Para Óscar del Río, os gobernantes dubreses “non foron capaces de presentar uns orzamentos nin tiveron unha iniciativa clara para o Polígono industrial”. Tamén recrimina a paralización do PXOM durante todos estes anos e que “non cambiaran o Plan Xeral que tanto criticaban”. A ausencia de medidas contra a perda de poboación, a perda de subvencións, a falta de limpeza nas parroquias ou a tardanza en pagar as subvencións nominativas, son outras eivas que detecta no traballo do executivo municipal. Del Río entende que Terra Galega é “unha alternativa de goberno forte, e que traballa polos veciños do Val do Dubra, cun programa, con ideas, e sen movernos por intereses persoais”. Será novamente candidato a alcaldía deste concello. Dereita Galeguista:"Máis da metade dos galegos, son nacionalistas de dereitas e por iso o PP saca 800.000 votos" Unha réplica ao Dr. Álvaro Rodríguez Núñez sobre a política, a explotación económica, o poder e libertade Anxo Ferreiro Currás ( 1 ) Xabier P. Igrexas ( 13 ) Xurxo Martínez González Os Camiños da Chaira na poesía Vilalba acollerá o vindeiro venres 11 de maio, ás 20:00 horas, na Casa da Cultura de Vilalba, a presentación do libro Os camiños da Chaira na poesía, unha antoloxía poética de autores chairegos do século XX coa imaxe dos nosos CAMIÑOS na lembranza, como expresión literaria e sentimental das propias emocións. A edición, numerada, foi preparada pola Equipa de Normalización Lingüística do I.E.S. Basanta Silva (Vilalba) en apoio á declaración dos camiños do Norte como patrimonio mundial pola UNESCO. As imaxes foron cedidas polo Instituto de Estudios Chairegos. Aínda que as institucións locais non se teñan implicado o suficiente e mesmo os territorios afectados non sexan conscientes da importancia deste evento, o certo é que neste intre a UNESCO está a revisar a candidatura conxunta apresentada polos gobernos da cornixa cántabra (Galiza, Asturias, Cantabria, Euskadi, Navarra e La Rioja) para que os chamados “camiños do Norte” obteñan este ano a proclamación oficial como Patrimonio Mundial e, por ende, o seu recoñecemento como as vías a Compostela máis antigas do mundo. A iniciativa é consecuencia do acordo tomado hai un ano polo Consejo del Patrimonio Histórico Español, de tal xeito que o Estado español concorreu en 2012 coa candidatura dos Caminos de Santiago del Norte de la Península, incluíndo o Camiño da Costa que se adentra pola Terra Chá, o Camiño Primitivo por Lugo, o Camiño interior vasco, a Rota lebaniega e o camiño navarro “do Baztán”. Dado que a UNESCO valora especialmente o compromiso dos diferentes sectores sociais co elemento patrimonial obxecto de protección, a Equipa de Normalización Lingüística do Instituto Basanta Silva de Vilalba veu traballando desde hai ano e medio nun proxecto cultural e educativo que divulgase e avalase esta candidatura, facéndoo desde a consideración dos camiños tradicionais como itinerarios de carácter espiritual que propician o encontro do ser humano consigo mesmo e o cultivo das emocións na procura dun sentido para a vida, un camiño interior que atopa o seu eco na voz dos poetas chairegos do século XX a través dunha fermosa antoloxía onde a palabra se confunde coa imaxe dos nosos CAMIÑOS na lembranza, expresión literaria e sentimental en prol da que colaborou o IESCHA con fotografía antiga de escenas camiñeiras e vellas calzadas na xeografía chairega de outrora. Un proxecto nado en Vilalba e que no seu momento xa permitiu humanizar con poesía dos camiños a rehabilitada rúa Porta de Cima, paso da rota xacobea Norte pola capital da Terra Chá. Un pequeno fetiche que algún día servirá para conmemorar o día en que os camiños do Norte gozaron da máis alta distinción, incluíndo un coidado limiar sobre o histórico vincallo existente entre o mundo das letras e os camiños de toda a vida, tamén o complexo vieiro polo que transitou secularmente a nosa lingua. (R. Polín) O máis lido en A Voz Moncho Paz.- Na tarde deste domingo deixounos en Barcelona o noso prezado Ramón Chao. Para min foi moito máis que un referente, foi un a... Antón Baamonde.- Manuel Fraga Rey (Vilalba,1952-A Pobra do Caramiñal, 2018) foi un dos fundadores de ERGA, estudantes revolucionari... Pilar Maseda.- A miña amizade persoal con Moncho Paz, xornalista vilalbés, da Casa dos Marios -que é así como nos coñecemos nos pobos... Redacción. - Desde o 5 de xullo ata o 9 de agosto pódese visitar, na cafetaría Madia Leva de Baamonde (Lugo), unha mostra de pintura do art... Redacción.- Esta mañá celebrouse en Ourense a asemblea xeral da asociación Amigos de Prisciliano , unha rede mul... A Voz de Vilalba non se identifica necesariamente coas opinións dos colaboradores e firmas destacadas. A súa liña editorial -independente e plural- é a que ven recollida nos editoriais e nos textos asinados como Redacción . Agás que algunha entrada indique o contrario, permítese a súa reprodución sempre que se cite a fonte. A Voz de Vilalba non se compromete á publicación de orixinais non solicitados. © A.C. A Voz de Vilalba│Apartado 26 - 27800 Vilalba (Galicia)│CIF G-27386176│ISSN: 1989-2004 Terra de Montes mantén a súas propias crenzas sobre a cara da lúa En Terra de Montes ven na lúa a figura do rato rabisaco. A revista "National Geographic" no seu número de maio, inclúe un inspirador artigo intitulado "As caras da Lúa". Jeremy Berlin, redactor de "NG", ofrécenos un breve percurso por diversas culturas e tradicións, sintetizando aquilo que a humanidade ve bosquexado nas "sombras" faciais da lúa chea. Os científicos -uns estragafestas- atallan calquera elucubración denominando a superficie escura "mares lunares", unha vasta extensión de terreo chan e deprimido. Ao artigo ben lle acaería o título "As caras da cara da Lúa", pois, como é sabido e por mor da súa síncrona rotación coa Terra, o noso satélite sempre nos mostra a mesma face. A Lúa inviste o mesmo tempo en xirar sobre si ca en completar a súa viaxe orbital arredor do noso planeta (case 28 días). A lúa mantén a outra face oculta aos ollos da humanidade, sexan cales sexan as coordenadas terrestres des onde a observemos. Polo tanto, a dama da noite engaiólanos, contúrbanos, posúenos, inspíranos, abálanos e deválanos, despregando só a metade do seu poder de encantamento. Aínda que todos os humáns partillamos a mesma fasquía lunar, coa axuda dun telescopio decatarémonos de que os habitantes do hemisferio norte enxergamos no hemisferio sur lunar, por exemplo, a rechamante cicatriz do astroblema Tycho, un dos cráteres máis característicos da orografía selenita, bautizado na honra do astrónomo Tycho Brae. Pola contra, os terrícolas do hemisferio sur perciben o mesmo accidente orográfico no hemisferio norte do astro veciño. Dende a teogonía grecolatina até o monolito alieníxena do tándem Arthur C. Clarke-Stanley Kubrick para "2001: A Space Odyssey" (1968), a Lúa, e de xeito especial a lúa chea, ten sido manancial inesgotábel de mitos e lendas. Cómpre engadir que boa parte da humanidade, a mesma que di observar tal ou cal cousa impresa no pergameo lunar, descoñece (ou pon en dúbida) que o 20 de xullo de 1969 o home puxo por vez primeira o pé naqueles ermos poeirentos. Lemos en National Geographic que, para moitos pobos europeos, as nódoas lunares representan un home vellouco carrexando ao lombo un feixe de leña. Segundo a tradición xudeu-cristiá, a súa angueira non ten acougo, xa que, por incumprir o precepto do descanso dominical, Deus o condenou a traballar eternamente. Os estadounidenses albiscan os trazos esenciais do rostro dun home, o home da Lúa: ollos, nariz e boca. Os neocelandeses achegan o relato de Rona, unha muller que ousou aldraxar a Lúa. O astro, en castigo, recluíuna no seu orbe a perpetuidade. No afastado oriente acreditan nun coello de longas orellas. Para os xaponeses, o coello moe arroz nun almofariz para, coa fariña, cociñar unhas saborosas tortas. En China e Corea, o coello elabora nunha marmita o elixir da inmortalidade. Este animaliño tamén está presente no imaxinario das culturas centroamericanas. Posto que todo depende dos ollos con que se mire, a restra de interpretacións é interminábel. Así e todo, nesta aluarada galería non pode faltar a proposta galega e, en concreto, a visión que do asunto temos os indíxenas de Terra de Montes. O Castro Grande é un prominente afloramento granítico que abrangue dos hectareas de superficie. A rocheda do Castro Grande finca a estrema dos concellos de Cerdedo e Forcarei. Na súa aba de levante, O Castro presenta unha rocha de forte pendente, sucada ao medio por unha fenda en zigzag. Na parte central, ábrese un buraco por onde se di que, en noites de lúa chea, contra á medianoite, asoma o fuxidío Rabisaco. Cómpre non confundir o rato Rabisaco, identificábel cun lirio ou leirón (Glis glis), co rabisaco, mamífero carniceiro (Genetta genetta), tamén coñecido por algaria ou rabilongo. Ambas as dúas criaturas estarrican un longo e peludo apéndice caudal que serve para denominalos. A cor gris da peluxe do rato e o seu pequeno tamaño contrastan co maior porte e a pelame apigarada da algaria. Tamén se di que, cadrando co luar enteiro, todo aquel que trasnoite ao pé do Castro Grande acabará sendo testemuña do reloucar do Rabisaco. De tal cousa acontecer, a boa sorte apegarase ás sentinelas coma pez. Por se interesar, a vindeira lúa chea cae no domingo 23 de xuño. Preto do lugar de Carballás, localízase o Outeiro das Lúas Novas, unha morea de cachote proveniente dos estragos causados na lúa polo xigante foupeiro. Teñan por seguro que as andanzas do home da leghua dan para outro artigo. De as enrestrar, os lectores de Faro de Vigo serán agrazados coa primicia. Todos estes relatos fálannos da relevancia que o noso satélite tivo, e aínda ten, para as comunidades labregas, sempre atentas ás evolucións do astro para dar comezo á sementeira, proceder á esterqueira, á decota, á matanza, á salgadura..., mesmo para cortar unllas, cabelos e barbas; reminiscencia de cando o tempo, en ausencia de almanaques, se media sumando luadas e primaveiras. Unha exposición feita por nenas e nenos En Ourense o domingo arranca unha semana de música, teatro, obradoiros, actividades para bebés, cine… para celebrar as festas de verán. Unhas festas que poderedes disfrutar en familia! Este é programa para os vindeiros días: Mañá e tarde _ Teatro de rúa: programación para todos os públicos, acrobacias aéreas, música… Do 29 ao 1 de xullo _ Praza do Bispo Cesáreo Mañá e tarde _ ESPAZO BEBÉS. Un espazo de xogo e experimentación sensorial ambientado no circo e as abellas para bebés de 0 a 4 anos 2 e 3 de xullo _ Xardíns do Padre Feijóo 2 e 3 de xullo _ FEIRA HISTÓRICA _ Centro histórico da cidade 3 de xullo _ Praza de San Martiño 2 e 3 de xullo _ Bulevar Termal das Burgas 3 de xullo _ Praza Maior 2ª Conferencia Anual: “Nós, os pobos das Nacións Unidas…” Fantasía e realidade dunha orde internacional 7ª Conferencia Anual: Plácido Castro e a Prensa da súa época 11ª Conferencia Anual: Linguas e educación. Unha reflexión ao fío do debate 12ª Conferencia Anual: Nacionalismo ¿unha teoría política vixente? Plácido R. Castro del Río, unha escolma xornalística Galicia e a Sociedade das Nacións 5. ¿Cales son as súas principais facetas? 1933/10/05 > As deliberacións do IX Congreso de Nacionalidades Europeas A Asemblea da Federación Republicana Galega,celebrada recentemente na Coruña, acaba de toma-los acordos xa coñecidos pola prensa, ningúndos cales, salvo o que se refire a posibles alianzas con partidos nacionais, pode en teoría merecer censuras.Se nalgún aspecto se ha de criticar adversamente a actuación da citada Asemblea será non tantopolo que se fixo como polo que se deixou de facer –pola súa falta de comprensión da transcendenciado momento político actual na vida de Galicia. É verdade que o partido reafirmou en credoautonomista xa consignado, e tal vez con maior enerxía, no antigo programa da ORGA. Desgraciadamente do que non se falou na Asemblea,aínda que fose precisamente do que debía tratarse, foi dos medios prácticos e inmediatos deconsegui-la autonomía de Galicia. Porque non é suficiente unha expresiónde aspiracións, por nobres que estas sexan. Nun momento como o actual, cando a cuestión das autonomíasrexionais é dunha palpitante actualidade, cando o silencio en torno ás reivindicacións deGalicia pode dar lugar a que quedemos sen Estatuto, é preciso mostra-la vontade de cumpri-los programasautonomistas e non perder oportunidade de facelo. ¿E que ocasión puido ser máispropicia que a Asemblea da F.R.G.? O novo partido ten vantaxes enormes para emprender unha campaña a favordo Estatuto –medios dos que tal vez non volva nunca a dispoñer– un ministro, varios altos cargos, gobernadorescivís, o grupo máis numeroso de deputados en Cortes, dos das deputacións provinciais e a maioríaen grande número de concellos. Non se trata pois dun partido de opinión, que non ten obrigaciónde cumpri-lo seu programa, senón dun verdadeiro partido gobernamental. (Eu sempre crin, en tempos da monarquía,que a existencia dos nos galegos, lonxe de beneficiar a Galicia representaba un pequeno moral e material. Seríalamentable que sucedese o mesmo no réxime republicano). ¿Que menos pode facer un partido nestascondicións –debeu facelo xa, pero aínda non é tarde– que utilizar tódolos seus recursospolíticos e especialmente toda a súa influencia sobre os concellos galegos, para asegurar que a proxectadaAsemblea de Santiago sexa un éxito e abra o camiño para a celebración do plebiscito galego?Se con todo o seu predominio político non pode conseguir nin isto ¿para que deberá ser nina súa Asemblea nin a súa fervente declaración de autonomismo? Porque se fracasa a acertadainiciativa do concello santiagués, con incalculable prexuízo para Galicia, a responsabilidade corresponderácase integramente ó Partido Republicano Galego, que non terá despois dereito a pedirlle a ninguénque crea na súa sinceridade e na súa eficacia. O IGADI promoveu en 2001 a creación da Fundación Plácido Castro na que tamén participan os concellos de Cambados, Corcubión, Vilagarcía de Arousa e a Asociación de Tradutores Galegos. A Fundación ten por obxecto a reivindicación da figura, obra e pensamento de Plácido Ramón Castro del Río, atendendo á conservación e divulgación do seu fondo compromiso con Galicia e cunha visión universalista do mundo. Esta web usa cookies para mellorar a experiencia de navegación. Asúmese que se navegas pola web consintes as condicións de uso.Aceptar Saber máis Día da muller traballadora En homenaxe á muller traballadora, o Concello convocou un concurso - exposición de debuxo , no que participaron alumnos de 3º,4º,5º,e 6º.Cada nivel aportaba cinco debuxos á exposición . Con todos os restantes , elaborouse un mural que contribúe á sensibilización do alumnado coa temática. Os nosos nenos ven ás súas mamás así de traballadoras. Rúa Rosalía de Castro 70, Salvaterra de Miño Rúa Rosalía de Castro 8, Salvaterra de Miño Rúa Alto da Fonte 4, Salvaterra de Miño Rúa da Esperanza 23, Salvaterra de Miño Rúa Castelao 18, Salvaterra de Miño Lugar O Outeiral 19, Salvaterra de Miño Rúa San Francisco 12, Salvaterra de Miño Rúa Curros Enríquez 43, Salvaterra de Miño Ismael Vazquez e o Santiago Futsal amplían o seu vínculo ata 2018 • O xogador de Vilalba renova o seu contrato co Santiago Futsal e seguirá un ano máis na formación branca Ismael Vázquez Villares (24/07/1996) a pesar da súa mocidade (xogador máis novo do equipo e con ficha do filial), completará a súa segunda temporada ao completo co primeiro plantel do Santiago Futsal. Hai dúas temporadas Ismael debutou coa plantilla branca en partido oficial da LNFS, dende ese momento ata o día de hoxe o técnico Santi Valladares móstrase satisfeito por contar co xogador nado en Vilalba "cada tempada foi mellorando e adaptándose ao nivel e intensidade de xogo da liga" aínda que tamén matiza que "este ano, como o resto de xogadores, ten que dar un pasiño ó fronte, conseguir esa regularidade no seu xogo ao longo de toda a temporada" Tras un ano no cal disputou 14 partidos de liga regular, esta temporada Ismael espera "seguir mellorando e crecendo dentro do equipo para axudar a conseguir os obxectivos que nos propoñamos a principio da temporada". Coa renovación do xogador internacional Sub-19 o plantel branco conta con nove caras confirmadas para a pretemporada o próximo mes de agosto. Anxo Ferreiro Currás ( 1 ) Xabier P. Igrexas ( 13 ) Xurxo Martínez González Coñecín a Agustín García Calvo na Boule D´Or, no seu singular faladoiro parisiense e rodeado de exilados ou semiexilados españois, xentes que pasaban por alí ou que estaban con certa estabilidade en París. Era un lugar de culto. Non sabería dicir que clase de culto, pero algo entre a sabedoría presocrática, o anarquismo cultural, o antifranquismo máis complexo e quizá a física e a matemática recreativas. Eu só fun unha vez a ese acto iniciático reiterado, pero gardo un bo recordo de Agustín, a súa palabra e o seu sentido máis ben tráxico das relacións sociais, humanas, políticas, de todas, digamos: o home como exilado no planeta Terra desde unha historia pasada á que habería que volver, unha historia de deuses e xardíns da alma. Algo así, algo interesante, rico e literariamente libertario. Non é estraño que o réxime vixente, aquela banda de cafres sentada sobre un millón de mortos, lle tivese un pánico cerval. Un día si e outro tamén aparecía na prensa ou no boca a boca por algunha cousa rara, que se sacrificaba pombas, que se as pombas eran mulleres, que se... en fin, aquelas memeces da época. Descanse en paz. Non sería en balde e as súas cousas seguiranse lendo e darán para quen sabe que soños. Acompáñano na viaxe ao outro mundo tres mozas que foron vítimas da barbarie colectiva na que se pretenden afogar as penas da mocidade, novas vítimas da falta de previsión e o sálvese quen poida dun ridículo sistema de seguridade que só é eficaz reprimindo. Non se pode dicir en serio o que di a señora Cifuentes sobre a atención individualizada: é un escarnio. O máis lido en A Voz Moncho Paz.- Na tarde deste domingo deixounos en Barcelona o noso prezado Ramón Chao. Para min foi moito máis que un referente, foi un a... Antón Baamonde.- Manuel Fraga Rey (Vilalba,1952-A Pobra do Caramiñal, 2018) foi un dos fundadores de ERGA, estudantes revolucionari... Pilar Maseda.- A miña amizade persoal con Moncho Paz, xornalista vilalbés, da Casa dos Marios -que é así como nos coñecemos nos pobos... Redacción. - Desde o 5 de xullo ata o 9 de agosto pódese visitar, na cafetaría Madia Leva de Baamonde (Lugo), unha mostra de pintura do art... Redacción.- Esta mañá celebrouse en Ourense a asemblea xeral da asociación Amigos de Prisciliano , unha rede mul... A Voz de Vilalba non se identifica necesariamente coas opinións dos colaboradores e firmas destacadas. A súa liña editorial -independente e plural- é a que ven recollida nos editoriais e nos textos asinados como Redacción . Agás que algunha entrada indique o contrario, permítese a súa reprodución sempre que se cite a fonte. A Voz de Vilalba non se compromete á publicación de orixinais non solicitados. © A.C. A Voz de Vilalba│Apartado 26 - 27800 Vilalba (Galicia)│CIF G-27386176│ISSN: 1989-2004 Casa do concello Camiño de Santiago Cruceiros e petos de ánimas O alcalde de Salceda de Caselas, Marcos Besada, xunto coas Concelleiras de Cultura e Turismo, Tere Pérez e Loli Castiñeira, presentou hoxe, na Praza do Concello de Salceda, o programa da XXIV Festa dos Callos de Salceda que se desenvolverá os días 3 e 4 de setembro. Salceda acolle este sábado unha nova edición do Roteiro dos Pazos; unha oportunidade única para acceder aos recintos dos Pazos e contemplalos en primeira liña. O roteiro vai acompañado de representacións teatrais e de danza. Os visitantes poderán contemplar milleiros de camelias ao longo dos 120 metros preparados para a exposición. A mostra celébrase no Auditorio Municipal de Salceda e no edificio da Casa do Concello, e inclúe unha ampla programación complementaria durante as xornadas do sábado e do domingo. Salceda acolle esta fin de semana unha nova edición da Mostra-Exposición da Camelia, con máis de 65 expositores de toda Galiza e norte de Portugal. A mostra era presentada esta mañá na Casa da Cultura Castelao. Esta mañá ven de celebrarse a presentación do Entroido no Concello de Salceda de Caselas, coa presenza das Concelleiras de Cultura e Turismo, Tere Pérez e Loli Castiñeira, e representantes dos barrios de Castro Barreiro e A Feira. Casa do Concello A concelleira de Cultura e Turismo de Ponteareas, Hortensia Bautista, e o vereador de Cultura de Turismo de Monçao, Paulo Jorge Moreira, acordaron seguir estreitando as relacións en proxectos comúns de posta en valor do patrimonio cultural galego e portugués entre as dúas vilas. Trátase dunha reunión que se produce xusto antes doutra non menos importante coas asoaciacións alfombristas de Ponteareas, na que tanto Baustista como o alcalde, Xosé Represas, abordarán entre outros asuntos o calendario de difusión da Festa de Corpus e recollerán as suxerencias e opinións dos alfombristas sobre todo o relacionado coa festa do Corpus, que este ano terá lugar domingo o 29 de maio. O goberno local aproveitará para comunicar algunhas ideas destinadas a mellorar a organización das pasadas edicións. Casa do Concello A sétima edición do Torneo de Tenis Concello de Ponteareas celebrará as finais das diferentes categorías o vindeiro domingo 20 de setembro. O campionato organizado polo Club Tenis Ponteareas, que ten a colaboración da concellería de Deportes xestionada por Benito Márquez, contou coa participación de más de 90 tenistas que competiron durante 15 días nas pistas da Freixa e de Reiro. Estas instalacións acollerán tamén, de maneira repartida, as finais de todas as categorías. As pistas da Freixa serán testemuña da final na modalidade de dobres e da final do cadro de consolación na categoría sénior a partir das 15:45 horas. Tamén na área recreativa da Freixa terán lugar as finais das categorías sénior e júnior masculinas a partir das 17:30 horas. O Club Baloncesto Condado organiza unha nova edición de “Basket na rúa” → Sociedade Galega de Historia Natural Gándaras de Budiño BRAÑA publica un novo artigo e dúas notas. O artigo continua a serie sobre os Censos de aves invernantes en Galicia no período 1996-2015, destinado a dar a coñecer os datos básicos dos censos e a evolución das poboacións de aves acuáticas invernantes en Galicia. A primeira nota, en orde… Na revista BRAÑA publícase unha nota (pdf) dando conta de dúas novas especies de bolboretas no Parque Nacional Marítimo-Terrestre das Illas Atlánticas de Galicia. Estas dúas especies son dous licénidos: Favonius quercus e Plebejus argus, o primeiro localizado na illa de Cortegada e o segundo na illa de Ons. Con estas especies o número de… Santiago, 25-08-2017 SGHN está a realizar dende 1973 os censos de aves invernantes acuáticas, imprescindibles para a protección destas aves e os espazos que ocupan, pois permiten avaliar a evolución das poboacións e a saúde dos sistemas lacustres para as manter. Unha análise completa de dez anos (1996-2005) xa foi… As publicacións da SGHN inclúen diversas revistas, atlas, routeiros e monografías co fin de divulgar a súa actividade, presentar diversas investigacións e fomentar o coñecemento do medio natural galego. A totalidade do importe recaudado pola venda das publicacións e calquera material propio da SGHN destínase ós fins estatuarios da SGHN: estudar, divulgar… Sabías que o 80 % da información que recibe o noso cerebro chégalle a través dos nosos ollos? Isto quere dicir que moitas das habilidades que tes as aprendiches grazas á visión. É alucinante, verdade? A vista ten un papel moi importante na nosa vida. Que ocorrería se non puideses ver ou o fixeses con dificultade? A cegueira é a falta de visión. Pódese ser totalmente cego, ou ver algunhas formas e cores. Os que a teñen, desenvolven moito máis os seus outros sentidos, así compensan o que lles falta. Neste conto, coñecerás a Aurora, e comprobarás que é unha nena chea de imaxinación e ilusións. Coñecela servirache para descubrir unha verdadeira heroína, capaz de desenvolverse ela soíña. Son coma un felino, móvome silenciosamente, ninguén sabe onde estou, en que lugar da miña casa me atopo… O de ser coma un felino tampouco lle gusta a «Fraco», o meu can guía. Eu creo que é por esa liorta que hai sempre entre cans e gatos. Non sei quen dixo que se levaban mal, pero desde aquel mesmo día levantou unha inimizade que é unha auténtica parvada. Por certo, púxenlle o nome de «Fraco» porque está coma un bocoi. Cando o toco, o seu pelo faime cóxegas nos dedos e a súa lingua é tan graciosa, áspera e pequeniña, que me fai rir moito.” Pero Fraco nin caso. Aínda que só no dos gatos, porque no demais é o can máis bo e obediente que xamais existiu. A min cústame ver cos ollos, así que vexo doutra maneira. Por exemplo, podo tocar algo e saber como é, escoitar os sons… É coma se estivese nun cine moi particular no que hai que deixarse levar pola imaxinación e iso si que mola. Eu imaxínome de todo… Imaxino a miña nai cando cociña patacas "á importancia", que lle saen de morte! Pero con diferenza, o que mellor se me dá é imaxinar os partidos de fútbol que escoitamos o avó e mais eu todos os domingos pola radio. Porque a min, ademais dos animais, encántanme os deportes e, entre todos os deportes, o que máis o fútbol, porque é moi emocionante. Cando hai partido, sentámonos xunto á vella radio, os dous moi xuntiños, como creo que fan os pingüíns cando teñen moito frío, e escoitamos atentamente: É verdade que aínda son un pouco pequena para tomar decisións, aínda que xa teño 10 anos, eh?; pero estou segura do que quero ser de maior: locutora de radio. Hai quen cre que é un soño imposible, e intentan botarme cara atrás. É entón cando eu lles digo coa miña voz alta, clara e limpa: E é entón cando o noto. As súas meixelas xunto ás miñas, fálanme de que podo facer o que me propoña, porque a miña vista chega moito máis lonxe. Eu podo ver incluso máis alá do horizonte. “Galiza ten que estar no mundo lusófono, pero coa súa propia variante” - Cultura - Sermos Galiza - A Información precisa Desenvolvemento de proxectos de sistemas de automatización industrial (9 plazas vacantes) Así imaxinástes as persoas do xogo. Todas eran mulleres e hai algúns datos sorprendentes que se prestan a reflexionar. E xa Lola nos deu unha lección sobre as parellas de leóns (macho e femia, coa bola ou co bebé) que gardan os palacios para que non se achegue ningún "malo..." Varias empresas de aluguer de aeronaves que son marca persoal de súas rutas de perna vagos accesibles, incluíndo ocasións, días de viaxe, e localizacións. Aínda vai atopar hai garantías que realmente pode ter a capacidade para guiar unha viaxe de retorno antes de tempo. Os voos charter que son vagos son un excelente prezo, con ou sen beneficios de interese e conveniencia adicional. Son tamén capaces de conservar un período turística, without airport sign in procedures' trouble Este ano na aula de Relixión montouse un Belén que gustou moito a todos. E como xa falta pouco pouco para o Samaín imos ver unha curta de "medo". Presentación do libro “Viaxe polo corazón de Bergantiños” A AA.VV. Atochas – Monte Alto – A Torre avisa da presentación do libro “Viaxe polo corazón de Bergantiños” o vindeiro xoves 28 ás 20:00 na Bibioteca veciñal do Campo de Marte. Visto na súa web. Este mércores 03 de Xullo haberá unha presentación do libro “Depor Vida” na Biblioteca da Asociación Veciñal das Atochas – Monte Alto – A Torre, oa presenza dos seus autores, Rosabel Candal e Xerardo Porto, acompañados por Henrique Sanfiz e o adestrador do Deportivo, Fernando Xa temos a tarxeta gañadora do concurso convocado polo Departamento de Debuxo e pola Biblioteca. A obra seleccionada pertence a Laura Rodríguez Carnero de 1º B de ESO. Parabéns á gañadora e a todos os participantes que nos fixeron moi difícil a elección. A asociación "Grupo Diversidade Funcional de Ferrol e Comarcas" está a desenvolver unha serie de Obradoiros os lúns nas datas que detallamos a continuación: Asistencia Persoal, 3 de Xuño ás 17:00 Orientación Laboral, 17 de Xuño ás 17:00 Para máis información contactar a través de Tlf: 981930544, Mobil: 620485450 ou e-mail: diversidadefuncionalferrol@hotmail.com Paseo pola beira do río Caldelas de grande beleza e moi baixa dificultade. Nel, ademais de tres muíños, podemos ver unha paisaxe de grande interese pola súa diversidade. Área recreativa con piscina, espazo de xogos para nenos, parrillas... “Óptase por un edificio neutro cunha xeometría sinxela e tersa, que non entre en antagonismo e que serva de pano de fondo ao edificio orixinal” O colexio nace da proxección dun espazo educativo que permita sobrepasar os estándares europeos exixibles na escola europea do futuro. Con unha superficie de 9000 metros cadrados construidos, aparece na zona de polígonos entre Porriño e o Campus universitario de Vigo. O proxecto redactado polo arquitecto do Ministerio de Educación Manzano-Monís foi elixido entre outras cinco propostas de edificios para usos similares. O proxecto baséase na definición individual de cada aula con superficies variables e cubertas a unha auga, todas enlazadas por unha zona cuberta aberta ao xardín interior. As aulas distribúense en dúas reas enfrontadas que se moven segundo as necesidades de accesos e o desexo de dotar de interese espacial o xardín interior. A cercanía de cada unha das pezas e a amplitude dos cubertos fai que o edificio se peche sobre si mesmo para protexerse do clima O Camiño dos Faros-Etapa 8-Ruta Nemiña-Fisterra (Costa da Morte) (sendeirismo) Recomendacións da Consellería de Sanidade fronte ás posibles consecuencias dos incendios forestais na auga de consumo Musealización do sartego medieval da Igrexa de Santo Tomé de Bemantes Ano: 2005 Cliente: Concellería de Patrimonio Histórico, Concello de Vigo Localización: Casa das Artes, Vigo, Pontevedra Descrición da actividade: Coordinación museográfica, deseño e imaxe xeral e desenvolvemento de actividades didácticas. Ano: 2004 Cliente: Concello do Porriño Localización: O Porriño, Pontevedra Bandos (listado completo) - Concello de Cerceda (A Coruña / Galicia) Bando sobre a limpeza das masas vexetais (11 de marzo de 2009) (jpg, 243,77 kb) Un xornalista galego duramente castigado polo poder ten que emigrar a Madrid na procura de traballo. Nesa cidade aluga un piso vello e enigmático e, sen querelo, vese envolto nunha situación kafkiana. Da vivenda do lado proceden os estraños ruídos do silencio. A través dunha atmosfera intrigante, Silencio configúrase como unha novela de suspense, suspense que se intensifica de forma vertixinosa para presentarnos unha historia próxima ao misterio e ao desacougo urbano. Con esta novela descubrimos o arrepío que habita no ser humano contemporáneo con só rañar uns centímetros na cotra do cotián, na nosa vida doméstica. Coa súa capacidade habitual para transportarnos aos lugares máis sorprendentes e cun estilo directo, breve e conciso, en Silencio Fran Alonso non deixa lugar para o respiro.(Xerais) O obxectivo deste Primeiro de Maio é continuar a loita contra o aumento da represión, da precariedade laboral e social, a corrupción xeneralizada, a privatización dos servizos públicos, a miseria enerxética, a falla de vivendas. Sobran os motivos. A Fundación Celso Emilio Ferreiro dispón dunha páxina web desde a que se pode acceder a unha ampla e variada información sobre o escritor e político de Celanova. Asociación de Amigos do Parque Xeolóxico do Cabo Ortegal: September 2015 Esta é a miña primeira mensaxe, perdoade calquera erro que cometa. Non sei como traducións, pero non acabo de entender como responder na lista, no fío que supoño será un erro, así que probo desta maneira. InicioUncategorizedPsicomotricidade de nenos e nenas coa Síndrome de Down Amancio Prada – egalego.com – O galego nas novas tecnoloxías Camiños Chans (14) Etiquetas: 30 HANDS, 5º primaria, Competencia dixital, Competencia Lingüística, Curso 2015 - 2016, Proxecto MUNDO TICAT@P Os elementos de control ou de manobra son dispositivos que nos permiten abrir ou pechar o circuíto cando o necesitamos. Estes son algúns exemplos: Nas seguintes páxinas veremos cada un deles. Prazo de solicitude ata o 18 de maio. PROGRAMA DE BENESTAR EN BALNEARIOS 2018 DA XUNTA DE GALICIA. Exposición BibliotequEROS. O erotismo nas bibliotecas do Museo do Pobo Galego. Do 5 de xullo ao 14 de outubro no Museo do Pobo Galego (San Domingos de Bonaval, s/n) de Santiago de Compostela. A Biblioteca do Museo do Pobo Galego garda un interesante e multidisciplinar fondo bibliográfico e documental que, como en ocasións anteriores, queremos dar a coñecer a través de exposicións. Para esta edición decidimos ir a procura de Eros nas diferentes bibliotecas que conforman o noso fondo librario. A exposición está concibida en dúas seccións, a primeira, unha breve introdución lúdica onde poderemos ollar por un burato, xogar con imaxes animadas ou facer un percorrido pola nosa cultura popular. Na segunda parte, a exposición bibliográfica propiamente dita. Da man de autores como Safo, Bocaccio, Sade, Méndez Ferrín, Miller, e en fin unha numerosa representación deles, podemos aprezar a súa produción literaria en relación ao erotismo. Amais dos propios textos literarios, interesa destacar a coidada edición de moitas destas obras, algunhas delas ricamente ilustradas por Becat, Moré, Serafín ou Leiro. Están presentes editores como Kieffer ou Barbadillo, entre outros. Complementando aos libros de ficción mostraranse tamén unha serie de obras que desde a historia, a antropoloxía, a socioloxía ou a arte nos amplían a visión sobre o tema. Cando tiven que entrenar para o extranxeiro (digo entrenar porque fun en tren, se fose en barco diría embarcar), fun para Italia. Alí traballamos eu a mais a miña dona nunha casa privada de xente rica. Cando nos contrataron a señora dixo:"Fun catro veces a España" e eu díxenlle " Eu ainda nunca fun"( era a primeira vez que saía de España). Un día Michele, que tiña menos de dous anos, tiña febre e vómitos, e como vimos que estivera onde había deterxentes, levámolo ao hospital, por si tragara algo. Fixéronlle un lavado gástrico. Era unha falsa alarma. O xefe enfadouse moito:" Teño cinco persoas na casa e ¿non sodes capaces de controlar ós nenos?" Tiña razón así que dende esa eu levaba a Michele comigo para todas as partes. Un dos meus traballos era facer a limpeza, e Michele axudábame. Tívenlle que comprar unha vasoira, lubas, plumeiros...Eu a limpar e el a manchar. Pasábamolo moi ben. Queríame mais a min que aos seus pais xuntos. ¿Por que o sei? Pura lóxica, por que cando eles marchaban, e quedaba comigo, non choraba. E cando marchaba eu, e quedaba cos pais, choraba. Un día o xefe díxome:"Menos mal que levas pouco tempo aquí, que senon ía pensar que eras o pai do meu fillo" Outro dos meus traballos era servir comidas e ceas e sempre con Michele axudándome. Un día, nunha cea con invitados, estreei unha chaqueta cor prata e dixen:" ¡Señora! a un camareiro de ouro coma min ¿unha chaqueta de prata? e o xefe, despois de mirar para o seu fillo,abrazado a miña perna, dixo:" Silvia, chama a Cartier, que lle fagan unha chaqueta de ouro a José". CON MOTIVO DA CELEBRACIÓN DA SEMANA DAS LETRAS GALEGAS MONTAMOS UNHA EXPOSICIÓN DE TRAXES REXIONAIS GALEGOS. Transparencia e goberno aberto Servizos que se ofrecen 22 Outubro 2018 Perde a vida na Rúa ao caer mentres arranxaba un tellado da súa propiedade 22 Outubro 2018 Excarceran ao condutor dun coche tras saírse da vía en Gondomar 21 Outubro 2018 A intervención do GALI evita a contaminación das augas do Umia a causa dun coche incendiado en Moraña Informe estatístico de actividade do Centro de Atención ás Emerxencias 112 Galicia Dentro do marco do Plan galego de estatística, que é o instrumento de ordenación e planificación da actividade estatística da Comunidade Autónoma, inclúese a difusión da actividade desenvolvida no Centro de Atención ás Emerxencias (CAE112 Galicia). O obxectivo fundamental do estudo é coñecer a evolución das chamadas de emerxencia realizadas polos cidadáns e o número de incidencias xestionadas dende o CAE 112 Galicia. No proxecto estatístico 25-1101 Estatística de chamadas no ano 2014 ao Centro de Atención ás Emerxencias 112 recóllese a información correspondente aos anos 2013 e 2014. 25-1101 Estatística de chamadas no ano 2014 ao Centro de Atención ás Emerxencias 112 Que boa noite é sempre a do venres para unha peli! Verdade que si? Agora ben, hai tantos títulos! Cal vexo? Pois, para que non nos perdamos no labirinto de ter que elixir película, nada como ter un bo mapa para atopala! Aquí van moitas das mellores pelis, organizadas por cores e traxectos, imitando aos típicos mapas de metro das grandes cidades. Orixinal, fermoso e útil! Pois colle a liña 2, de cor rosa, e báixate no título que máis che guste! Agarra a liña 10, azul escuro, e elixe a túa parada! Buscas as máis aclamadas, tipo O Padriño, A Guerra das Galaxias ou Cidadán Kane? Escolle a liña 1, laranxa! Con un mapa así e imposible non ter un plan unha tarde de domingo, o problema é decidirse por cal ver :) Fábrica de zapatos artesanais ubicada en Monforte de Lemos. Na web fálase da historia da empresa, dos materiais empregados e da súa técnica. Ofrece a posibilidade de facer pedidos en liña con varias formas de pagamento. É unha marca de moda que vende os seus produtos a través da súa tenda en liña. Conta na súa web con catálogo de moda e consellos para o coidado da roupa. Servicio de venda en liña de reloxios novos e usados. Contan cun catálogo virtual das marcas coas que traballan. Tenda celta en liña. Oferta artesanía, cerámica, coiro, xoias, libros, discos. Conta cun catálogo virtual e cunha sección dedicada á simboloxía céltica. Completo directorio de negocios da provincia da Coruña nos que atopar toda a parafernalia relacionada coas celebracións de casamento: desde tendas de traxes de noivas, ata estancos e restaurantes. Tamén recolle supersticións, tradicións e hai un espacio para que as parellas anuncien a súa voda. Taller artesán de fabricación de calzado á medida, en Carballo. Catálogo de modelos e imaxes. Empresa de servicios musicais. Ofrece ensino musical, preparación para oposicións e edición musical. A súa web dispón de catálogo de publicacións, compra en liña e servizo de consultas e de exposición de proxectos persoais. Empresa dedicada á instalación de portas automáticas, peche de garaxes, locais comerciais, naves industriais e fincas. Información de servizos e produtos. Tenda de roupa en liña. Catálogo de produtos, deseños e prezos. Información de prezos e servizos e catálogo fotográfico de produtos. Posibilidade de encargos en liña. Web da franquicia de complementos e accesorios con información dos seus establecementos e das características da franquicia. Almacéns dedicados á distribución de productos para tendas 100. A web achega información sobre os artigos que comercializan. Obradoiro de deseño e artesanía. Mostra dos seus produtos e contacto. Web desta empresa, que achega só o contacto. Xestionado por Vieiros e o Colexio de Xornalistas de Galicia Un ex-empregado de Novell asegura que doou 5.000 dólares a cambio de que o tratasen de xeito favorábel na enciclopedia. O cofundador e cabeza visíbel da Wikipedia, Jimmy Wales, está a pasar uns momentos difíciles despois de ser acusado de recibir diñeiro a cambio de modificacións na enciclopedia en liña por parte de empresas. Un ex-informático de Novell, Jeff Merkey, asegura que Wales lle dixo en 2006 que editaría persoalmente a entrada da Wikipedia sobre el para facela máis favorábel a cambio dunha doazón substancial. Merkey fixo unha doazón de 5.000 dólares e na historia de edición da súa entrada na Wikipedia amósase que, por aquel entón, Wales cambiou persoalmente o artigo despois de borralo completamente e pedirlles aos editores que comezasen outra vez. As peticións de Merkey apareceran nunha lista de correo da Wikipedia, a mesma onde Wales considerara unha "parvada" a alegación. Pero esta non é a única, aínda que si a máis grave, acusación contra Wales nos últimos días. A semana pasada, un antigo executivo da Wikipedia acusou a Wales de usar os fondos da organización para gastos propios. E, antes, unha ex-moza, Rachel Marsden, filtrou transcricións do messenger que amosaban como Wales usara a súa influencia para facer cambios na entrada dela na enciclopedia como un xeito de anoxala. Wales dixo na lista de correo da Wikipedia que nunca aceptaría doazóns nin ofertas para que calquera mercase un tratamento editorial especial na enciclopedia. Cando borrou a entrada de Merkey en 2006, Wales díxolles aos usuarios da wikipedia que o fixo porque era "irrespectuosa" e que había que ser "coidadosos para ser corteses e asumir a boa fe". A acción de Jimmy Wales foi criticada por algúns usuarios porque cando se refixo o artigo sobre Merkey, protexeuse para que só os administradores puidesen editalo. Os cambios referíanse a algúns procesos xudiciais nos que estivera implicado Merkey. A compañía Novell denunciárao por presunta apropiación indebida de segredos comerciais. Un dos fundadores da Wikipedia vai crear unha nova e-enciclopedia É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: Ramón Arias Roca, candidato á Alcaldía de Lugo polo PP. Nacido no ano 1946. Casado e pai dun fillo. Comeza a súa actividade profesional no ano 1976 como Arquitécto Técnico en Lugo. A partir deste momento e paralelamente obtivo distintas prazas de aparellador municipal nos concellos de Mondoñedo, Rábade, Meira, Friol, Baleira e Castro de Rei, onde realiza traballos de asesoramento urbanístico e dirección de obras. No ano 1977 supera a oposición para a praza de Arquitecto Técnico na Deputación Provincial de Lugo e nesta cidade desempeña a Xefatura do Servicio de Urbanismo e Arquitectura. Ten ocupado distitntos puestos en diferentes actividades públicas: foi secretario do colexio oficial de Aparelladores, Presidente da Federación Lucense de Piragüismo e Vicepresidente do Clube Naútico de Sada. A súa andaina política comeza en 1995 cando se presenta ás eleccións municipais na lista do Partido Popular. Durante o actual mandato, desempeña a 2ª Tenencia da Alcaldía no concello de Lugo e é o responsable da concellería de Infraestructuras e Urbanismo. O Concello do Porriño destinará un total de 20.000€ ao Festival de Cans 2018 — Xornal21 A Xunta licita a construción da estación de tratamento de auga potable da PLISAN por preto de 6,3 millóns de euros O Concello do Porriño destinará un total de 20.000€ ao Festival de Cans 2018 O Concello do Porriño destinará un total de 20.000€- o maior investimento da súa historia- ao Festival de Cans que este 2018 chega á súa XV edición. Así transmitiullo a alcaldesa, Eva García de la Torre, ao director do certame, Alfonso Pato, e a presidenta da Asociación Cultural Arela, organizadora do mesmo, Keka Iglesias, nunha xuntanza á que tamén asistiron as concelleiras de Benestar e Igualdade, Soledad Girón, e Educación e Seguridade, Lourdes Moure. García de la Torre subliñou o compromiso do Goberno local e de todas as veciñas e veciños do Porriño, “que fan un importante esforzo”, co festival e cos veciños de Cans e de aí que no orzamento para 2018, “que está pechado e que se levará a Pleno”, haxa unha partida orzamentaria nominativa para o festival. O obxectivo, apunta a alcaldesa, é o de garantir un “aporte económico vital para o festival” de xeito que o mesmo poida seguir celebrándose cada ano con maior éxito e “siga a situar a O Porriño no mapa cultural dentro e fora de Galicia”. Pola súa banda, Alfonso Pato amosouse “moi satisfeito pola nosa relación co Concello” e non só, comentou, polo seu apoio económico, senón polo “enorme esforzo de loxística” que ten que afrontar no caso dun festival que organizativamente é moi complicado e que pola súa “transversalidade”, require a intervención de distintas concellerías: a de Seguridade, Tráfico, Vías e Obras ou Educación, que contribúen a que o festival poida realizarse ano tras ano. Traballadores sociais de máis de 200 concellos teñen acceso á historia social única electrónica da Xunta A Administración autonómica está a ampliar as funcionalidades do sistema, incorporando a sinatura electrónica dos informes sociais e a súa[...] Emwexencias recorda a necesidade de extremar as precaucións, seguir as medidas de protección pertinentes e consultar a súa web[...] Medio Ambiente anima aos concellos a asumir un papel activo na Guía de Cor e Materiais O Instituto de Estudos do Territorio organizará a partir de xaneiro unha xornada en cada provincia para dar a coñecer o contido da guía entre un[...] No San Xoán, entre a capela e o palco da música, vive un carballo egrexio e feliz. Plantárono no ano 57 o tío Xosé Rouquiño e o meu pai, que daquela era un rapaz de 17 anos que estaba a piques de marchar para Venezuela. Durante todas estas décadas, o carballo asistiu a verbenas, sardiñadas, amores, sacramentos e bágoas. Ao seu carón pasaron pulpeiras históricas e orquestras de sona. Deu sombra a devotos da misa maior e a bebedores de vermú. Fíxose amigo do santo da pel de camelo, ao que acompaña gozoso no seu retiro. Aprendeu a dividir os anos en festas de cinco días e soidades de trescentos sesenta. De cando en vez, algún camiñante para a beber auga na fontiña da beira do palco e a sentar un pouco ao sol da tardiña de Fontebranca. O carballo do San Xoán segue firme sobre o seu pedestal de cemento, agardando. ainda que sempre gustáronme as árbores, so cando souben que tería un fillo dei en ollar con máis atención nelas. Descobrin a fortaleza dos "Palos Borrachos", a maxia dos Aromos, esa cousa rara que teñen as Palmeras. E, claro, na nobreza dos carballos. Este gustoume especialmente porque ten moito que contar. Apertas!! Por fin teño o teu licor de abelá. 40 páxinas e estou enganchado, a historia flúe soa coma un río. Saúdos a todos. Alégrome de saberme rodeado de amigos das árbores. A ver se me acordo de buscar unha frase moi fermosa de Manuel Lueiro Rey a este respecto. Folerpa, mil grazas polas túas palabras. Alégrome moitísimo de que che guste o sabor do licor de abelá. Parece mesmo que estás describindo a miña aldea...Palco da festa, fonte, carballos, igrexa ou capela, rosquillas, música... Mmmmm... que chegue xa o verán! Tes toda a razón, pero tamén ofrecen unha visión degradante do mundo masculino. Tampouco hai q xeralizar, prender a TV pode ser tan bo ou malo como o programa q esteas vendo, e a min hai cousas do canal CUatro que me gustan moito. Eu só digo que ao principio facíanme gracia, agora non tanta, porque parece todo feito para rellenar. En canto ao tema dos nenos, pois non, non me parece un programa para nenos, pero iso sería outro debate, porque o que botan pola tarde na tele... en fin! ¿E non pensades q as mulleres contribuimos a esa situación? Nós mesmas estamos obsesionadas polo físico, e só polo das mulleres. Hoxe en día unha muller ten q aparecer impecable en calquera reunión e mesmo á hora de valorar as políticas (por exemplo) sempre cae algún comentario do físico. Non penso que sexa culpa só do sexo masculino ou de shows coma os dos tonechos. Os Tonechos, logo, por oposición, deben ser, por pares, a apoteose do home perfeito. Aí está o paradoxo: eles non se achegan nin de lonxe ao ideal de masculinidade imperante e, aínda así sempre se sitúan nun papel dominante e insultante. no caso oposto atópanse "los hombres de paco" unha serie que degrada ata límites insospeitados ao sexo masculino. (á marxe disto tés razón no de amadora) [kml_flashembed movie=”http://www.youtube.com/v/NVK_mJrLbmY” width=”750″ height=”448″ wmode=”transparent” /] Dalgún xeito a canción de John Lennon «Give Peace a Chance» foi versionada por Paul McCartney no seu tema «Pipes of Peace». Pode ser un xeito de celebrar este día de Nadal, no que está ambientado o clip. 15 Febreiro, 2010 (08:06) _ Artigos Faro de Vigo, Campo de Granada, Festas, Gastronomía _ Como no podía ser doutra maneira, neste luns de Entroido dedicamos aos marruchos e outras larpeiradas o artigo de Faro de Vigo. Resúltame moi difícil definir o disfrace de Feijóo. A magnífica foto de Nacho Gómez demostra que este non é un político calquera. Para Maripola e Montse, que reiventaron a tradición. Cando a Caixa de Aforros plantaba o piñeiro iluminado, sabiamos que chegara o Nadal. Os raparigos ateigabamos a entrada da oficina central de García Barbón para admirar as grandes figuras articuladas do belén e comprobar que os reis aínda estaban moi lonxe de chegar ao seu obxectivo. […] Foto Sonia Daponte (Xornal de Galicia). No artigo da semana, ao fío do concerto de Keane que abriu as festas viguesas deste ano, propoño unha reflexión sobre o que entendo é o «espírito de Castrelos» que, afortunadamente, se vai transmitindo xeración a xeración. No artigo da semana apoio a difusión do mito do Apalpador ou Pandigueiro, como figura do futuro nadal galego. Rafael López Loureiro, o primeiro estudoso e animador do Samaín galego, envíame o programa de actividades do Samaín de Cedeira que ven animando de forma ininterrumpida dende hai dezaoito anos. A festa comezará esta tarde de sábado, ás cinco da tarde coa recollida de melóns para irse apuntando ao Concurso Exposición de caveiras. Tamén haberá […] Mario pedía nun comentario unha anotación sobre Samaín, para volver sobre o animado debate do pasado ano. Onte, vendo as desconexións locais na canle internacional da TVG (un exercicio moi interesante) puiden comprobar que a festa renace con pulo en toda Galicia, sendo múltiples as iniciativas, sobre todo no eido escolar. Mais, tras o artigo […] 5 Novembro, 2006 (11:23) _ Artigos Faro de Vigo, Campo de Granada, Festas, Gastronomía _ No artigo da semana, ao abeiro do tempo de Samaín e Magostos, abordo a proposta de conseguir para a Castaña de Galicia unha Indicación Xeográfica de Calidade. Outra forma de abordar a recuperación do noso medio rural. Foto: Fraga de Catasós. Etiquetas: Artigos, Castañas, Galicia Rafael López Loureiro, autor de Samaín, a festa das caliveiras , e animador da recuperación do Samaín na vila de Cedeira, xa demostrou hai tempo o carácter galego desta festa que, moitas veces asociada ás de Santos e Defuntos, existía por todo o noso país ata hai menos de trinta anos.Recuperar ou reinventar esta tradición […] Esta iniciativa de cortexo cívico, xa na terceira edición, é das máis bonitas e innovadoras para celebrar con toda a dignidade que se merece o 17 de maio. Con todo, a pesar do cambio de goberno e de esforzos illados como o que anunciamos, aínda non albiscamos mudanzas significativas na celebración dunha efeméride xa en […] Ás portas xa do Entroido, no artigo da semana, unha ano máis, volvo propoñer a revitalización da máscara do merdeiros. O sábado de mañanciña subimos amodiño a Froxán, dende a Pobra do Brollón, entre a brétema que orzaba os soutos e as bidueiras, ao pé dunha estradiña moi estreita e virada. Esta entrada vagorosa ao Courel, por Parada dos Montes, permite chegar directamente á fonte do Milagro de Froxán, diante da eiriña na que se […] Achégase Halloween, a festa que na noite de 31 de outubro para 1 de novembro permite unha fugaz visita ao “outromundo”. O tallado de cabaceiras, os disfraces con motivos sobre a morte e os animais, e a homenaxe a trasnos, bruxas e meigas son outros elementos desta efeméride que mobiliza á rapazallada toda dos Estados […] Festa da Reconquista 2004 Hoxe é feriado en Sal. Nunca simpaticei coa celebración da Reconquista. A figura do capitán Bernardo González del Valle “Cachamuíña” merecíame apenas o respecto de ser glosada na balada que a el e a María Pita dedicou Siniestro Total (“ron ron la botella de ron…”). O seu suposto heroísmo na anoitecida […] Hoxe xa non esperta; segue cos ollos pechados. Dorme a lúa no mar. Atoparedes máis poemas de outono ( Juan Ramón Jiménez , Federico García Lorca.....) en Poemas para peques Vexa na Galipedia o artigo acerca de «caracol». (Zooloxía) Molusco gasterópodo, con cuncha en espiral; como as lesmas (sen cuncha aparente) ou as lapas (cuncha sen forma de espiral). Rizo que se forma no pelo facendo como unha espiral. Etiquetas: Concello de Santiago de Compostela, Titulares da Prensa Florentino Cacheda López, nado en Lalín o 4 de marzo de 1938, é un empresario galego. De pai e avó xastre, estudou no colexio público de Lalín. Emprendeu a súa carreira en Barcelona traballando nunha fábrica de confección e estudando deseño. Traballou como xastre na confección de moda masculina. Fundou a empresa téxtil Florentino en 1970 en Lalín, onde ten a súa sede. Foi concelleiro en Lalín por Unidade Galega nas primeiras eleccións municipais democráticas, e dimitiu o 29 de outubro de 1980. Recibiu a Medalla Castelao en 1997. González Alén, Daniel (2004). Seminario de Estudios de Deza, ed. 25 anos de corporacións democráticas no Concello de Lalín (1979-2004). Lalín. ISBN 84-609-3810-7. Se usas Chrome nalgúns sistemas operativos, pode ser que de forma aleatoria os caracteres máis infrecuentes, acentos, eñes e demais, non se visualicen ben. É un problema que depende de Chrome, que se amañará en pouco tempo, pero sobre o que non podemos facer nada. Solución: cando che pase, recarga a páxina e adoita desaparecer. Máis información: Google Code 1 e 2. Esta listaxe irase ampliando co feedback de todos vós. Se o teu problema aínda non está nesta lista, por favor, repórtao seguindo o formulario de feedback. A revisión desta imaxe, publicada orixinalmente no Flickr, levouna a cabo o administrador ou revisor File Upload Bot (Magnus Manske) o día February 5, 2011, e resolveu que nesa data estaba dispoñible no Flickr baixo a licenza citada enriba. Páxina Oficial de Astrakán Astrakán[1] ou Astracán[2][3][4] (en ruso: Астрахань, tr. "Astrakhan", [ˈastrəxənʲ] (AFI)), é unha cidade de 502.800 habitanes (2004), capital da óblast de Astrakán, Rusia, situada nas beiras do Volga, preto da súa embocadura no mar Caspio. A orixe da cidade data da dinastía mongol (século XIII), conquistada por Iván IV de Rusia en 1556, o que permitiu abrir todo o Volga ao tráfico ruso e a cidade converteuse nun importante centro comercial. ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para astracán. Páxina Oficial de Astrakán (en ruso) Campionatos galegos Sub-14 e Sub-18 _ Escola Ferrolá de Xadrez O 10 de Decembro é o Día Internacional dos Dereitos Humanos . É o día no que a Asamblea Xeral das Nacións Unidas aprobou a Declaración Universal dos Dereitos Humanos. Entrando na foto podes facer un xogo sobre dereitos humanos da Cruz Vermella Española: A Revolución Iraniana de 1979 foi o proceso de mobilizacións que desembocou no derrocamento do xa[1]Mohammad Reza Pahlavi e a conseguinte instauración da república islámica actualmente vixente en Irán. Malia que a revolución decote é cualificada de islámica, nun primeiro momento en realidade foi un movemento amplo e heteroxéneo que progresivamente foi sendo hexemoneizado polo clero xiíta baixo o liderado do aiatolá Ruhollah Khomeini. Páxinas na categoría "Políticos dos Estados Unidos de América" A Idade de Xeo, versión Nanonasa Audiovisuais Mércores 13 de Xullo, 2011 3 comentarios Os rapaces e rapazas que asistiron a Nanonasa, o campamento cultural da Sala Nasa que rematou o venres pasado, estivéronse a familiarizar... A Carnasa é unha sección dedicada cada semana a un artista distinto, que terá que amosar en sete micro-vídeos (un para cada día)... Compartido: As contradicións policiais marcan o xuízo contra cinco mozos acusados de desordes públicos por participar na folga xeral do 27-X _ Confederación Intersindical Galega - MpDC Mandar unha mensaxe de texto. Mandarlle unha mensaxe de texto a [alguén]. O río Segura (en latín Thader, en árabe Oued Al abyad, «río branco») é un río do sueste de España. O Segura nace en Fuente Segura, a 5 quilómetros de Pontón Bajo, no concello de Santiago-Pontones (Xaén). Percorre as provincias de Xaén, Albacete, Murcia e Alacant. Desemboca no mar Mediterráneo, en Guardamar del Segura (Alacant), tras un curso de 325 km, cubrindo a súa conca hidrográfica unha área de 19.525 km². Río Guadalentín, tamén dito río Sangonera, e aínda Reguerón, 1,35 m³/s Ríos da Rexión de Murcia Luns, segunda feira, 19 de febreiro de 2018 Se en algo parecía coincidir a actualidade das estratexias dalgúns dos principais actores políticos e das cúpulas das caixas nos últimos tempos era en que parecía guiada por un obxectivo similar: apareceren diante da opinión pública como os que menos estaban entorpecendo a posibilidade dun acordo. Ben clara semellaba a frouxa vontade de facilitar as cousas. Chegar a bo porto era o de menos, o importante semellaba non aparentar ser responsábeis do naufraxio. "Como alguén non teña un ataque de lucidez isto vai cara ao precipicio", agoiraba un dos expertos consultado por Vieiros estes días. O chanzo andado este luns é apenas unha luz ao final do camiño. Pero saberán vostedes que non só por ir á misa se gaña o ceo. Déixolles catro apuntes rápidos a recordar no escenario que agora se abre. Dime como solucionas o problema e direiche quen es, escoiteille dicir dunha vez a alguén. O proceso lento, cheo de coiteladas, medias verdades e xogos de poder, é profundamente desalentador. Non parece que se chegase a este punto da fusión posíbel nin por convicción nin por que se crea que é a mellor das solucións para o ben común do país. Moi ao contrario, a conservacións de leiriñas de poder e trincheiras de influencia parecen pesar máis que a realidade da situación e a aposta por ser instrumento de apoio ao tecido produtivo do país. No mesmo sentido, poderán falar do degoiro dunha presunta "gran caixa" que xurda da vontade común de construír unha ferramenta que actúe como motor de país... pero mentirán. Non se trata dunha operación opcional feita en condicións de fortaleza polas dúas partes e en favor dun proxecto conxunto que lles permita consolidar un músculo poderoso. Moi ao contrario, trátase dun tratamento urxente para uns pacientes terminais. Mesmo parece que ás veces precisasen receita de vergallazos para dar conta da realidade: ou menciña de fusión ou caos. Ou inxección de pacto ou ameaza de intervención cirúrxica e longa convalecencia. Terceiro: Cinco mais cinco non eran dez... sumaban apenas tres, mentres sete marchaban polos furados que no peto abrira a irresponsabilidade. Contámosllelo aquí máis dunha vez ao respecto dun dos exemplos paradigmáticos: moitos ovos no cesto do ladrillo e por riba nalgún dos que tiña os vimbios máis febles. Xa que logo, haberá que esperar que os criterios que rexan o novo proxecto sexan outros... E tamén que as persoas sexan outras. A suma de dous pode acabar restando se quen cometeu as irresponsabilidades cos aforros de tanta xente segue ao temón. Lembremos que as caixas non son deles, senón dos aforradores que confían nelas. E na liña disto que dicimos. Cuarto apunte: Agardamos aínda pola transparencia. Seica se chega até aquí despois de moito peneirar números, tal e como admite o presidente da Xunta. Seica o parche FROB necesario era ben máis grande do que se ventaba, admiten as entidades. Bo sería logo que se coñecese exactamente a dimensión dos buratos e as manobras coas que se camuflaron. Que saibamos con claridade que e por que van axudar a recompoñer os cartos dos contribuíntes. Á luz do visto os últimos meses... Somos demasiado inxenuos con estas catro reclamacións? Pode ser... Pero aquí o proceso é tan importante como o resultado final porque exemplifica con detalle quen somos como país e de que pé coxeamos. As contas non van cadrar mellor cunha "Caixa Nova Galicia" ou cunha "Caixa Galicia Nova". Sabemos dos calotes e dos atallos de calculadora. O desafío de verdade comeza a partir de aí. A futura "Gran Caixa" non vai ser mellor por ser máis grande. Porque, dicía o outro un día polo San Martiño, por poder tamén poden chover chourizos, pero non choven... É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: Roberto Noguerol naceu en Chantada en 1976. É Xefe de Redacción de Vieiros. Mantén a bitácora No andaime. » A lea electoral: No canto de solucións, dose extra de retórica (28/08/2008) Flexibilidade si, pero non políticas de cartón pedra (22/04/2008) Máis vale debate en man que un cento de argumentos voando? (01/03/2008) Luns, segunda feira, 10 de decembro de 2018 Acúsanos dun suposto delito de "resistencia" durante a visita do ex ministro israelí Shlomo Ben-Ami á capital galega en novembro de 2006. Nove meses de prisión a cada un; privación do dereito de sufraxio pasivo; e 350 euros para un deles en concepto de indemnización á Policía. É a petición que realiza a Fiscalía para os estudantes universitarios Iago Barros (membro da Dirección Nacional de Agir) e Aurélio L. Que serán xulgados o 28 de xullo por un suposto delito de "resistencia" durante a visita do ex ministro israelí Shlomo Ben-Ami á capital galega o 21 de novembro de 2006. Ambos os dous participaban nunha concentración de protesta, mais foron detidos polos axentes antidisturbios. Daquelas os mozos denunciaran teren sido vítimas de agresións, ameazas e malos tratos tanto no momento da detención como no traslado á comisaría e tamén nesta. Porén, a demanda efectuada polos danos sufridos non foi atendida, e as lesións utilizadas polos xulgados de instrución composteláns para impeler a acusación a probar a suposta "resistencia". É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: No 25 de xullo, "que a fogueira do esprito siga quentando as vosas vidas" Edición xeral Os recortes da Xunta en materia de prevención de incendios poñen en perigo os montes Edición xeral No presente enlace poden consultarse as bases e solicitudes para participar na Feira de Artesanía de Viveiro, elaboradas pola Asociación de Artesanía Proa, coa que o Concello establece un convenio de colaboración para a súa organización. Luns, segunda feira, 22 de xaneiro de 2018 O ano pasado, cando se negociaba o convenio colectivo do metal, a sede de Foncalor tamén foi obxecto doutros ataques / Imaxe: xuño 2009 Un artefacto estourou na madrugada do martes en Vigo, ás portas da asociación Foncalor, sen causar danos persoais, se ben ocasionou importantes danos materiais, tanto no edificio como en vehículos próximos. En concreto, a explosión tivo lugar pasadas as catro e cuarto da madrugada na rúa Martínez Garrido, onde esta situada a sede deste colectivo provincial, Foncalor, que representa á patronal do sector da fontanería e a calefacción de Pontevedra e reúne a unhas 350 empresas. Ao lugar desprazáronse efectivos da Policía Local e Nacional, bombeiros de Vigo e equipos sanitarios, así como un equipo dos Tedax para recoller mostras. O secretario da empresa, Rafael Carrera, lamentou este martes o que considerou un “acto vandálico” e pediu “unha reflexión” aos seus autores. Asegurou non entender que “se sigan sucedendo este tipo de atentados” e relacionouno cos disturbios de xuño do ano pasado cando se negociaba o convenio do metal. É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: No 25 de xullo, "que a fogueira do esprito siga quentando as vosas vidas" Edición xeral Os recortes da Xunta en materia de prevención de incendios poñen en perigo os montes Edición xeral Siguiente Proposta de acordo entre os sindicatos e a Xunta sobre os Bombeiros Forestais e a súa segunda actividade Publicado o Setembro 2, 2013, con 369 × 595 en Política Sons da Terra. Unha escolma de sons tradicionais de Galicia _ Mediateca _ Consello da Cultura Galega da Emigración Galega inicio publicacions Sons da Terra. Unha escolma de sons tradicionais de Galicia Sons da Terra. Unha escolma de sons tradicionais de Galicia Consello da Cultura Galega Lugares de Cristiñade: O Cribeiro, O Feixoal, A Igrexa, Mesego, O Outeiro, O Paseo, Penela, A Porteliña, Porto, A Pousa, O Puño, Rabadeira, As Raices, Sequeiros, Soutovidal, A Torre, Urcela, A Xesteira. Retribucións do goberno e do persoal de confianza Obras, servizos básicos, parques e xardíns Deputación da Coruña Neste apartado podes consultar os prazos e requirimentos para solicitar axudas e subvencións, coñecer as convocatorias de emprego público e os concursos e subastas de licitacións públicas do Concello de Ames. Para poder visualizar as convocatorias tes que navegar polas categorías do teu interese. [09-10-2018] O Concello de Ames publica a listaxe coas puntuacións do alumnado que pasou á fase de entrevista no proceso selectivo do obradoiro dual de emprego “Creas”. Trátase dun programa mixto de emprego e formación dirixido a mellorar a ocupabilidade das persoas desempregadas, subvencionado pola Concellería de Economía, Emprego e Industria e cofinanciado polo Ministerio de Trabajo, Migraciones y Seguridad Social. Está promovido polo Concello de Santiago de Compostela e conveniado co Concello de Ames. [05-10-2018] O Concello de Ames publica a listaxe provisional de admitidos e excluídos no proceso selectivo do persoal (mestres) do obradoiro dual de emprego “Creas”. Trátase dun programa mixto de emprego e formación dirixido a mellorar a ocupabilidade das persoas desempregadas, subvencionado pola Concellería de Economía, Emprego e Industria e cofinanciado polo Ministerio de Trabajo, Migraciones y Seguridad Social. Está promovido polo Concello de Santiago de Compostela e conveniado co Concello de Ames. Resolución pola que se resolve a creación dunha bolsa de traballo de asesores xurídicos de urbanismo do Concello de Ames [05-10-2018] O Concello de Ames, a través do departamento de Persoal, fai pública a resolución da Alcaldía número 2145/2018, pola que se resolve a creación dunha bolsa de traballo de asesores xurídicos de urbanismo do Concello de Ames. Premendo no enlace que está a túa dereita, baixo o apartado de descargas, poderás obter dito documento. Listaxes do alumnado que pasa á fase de entrevista no proceso selectivo do obradoiro dual de emprego “Creas” [05-10-2018] O Concello de Ames publica a listaxe do alumnado que pasa á fase de entrevista no proceso selectivo do obradoiro dual de emprego “Creas”. Trátase dun programa mixto de emprego e formación dirixido a mellorar a ocupabilidade das persoas desempregadas, subvencionado pola Concellería de Economía, Emprego e Industria e cofinanciado polo Ministerio de Trabajo, Migraciones y Seguridad Social. Está promovido polo Concello de Santiago de Compostela e conveniado co Concello de Ames. Anuncio coa proposta dos aspirantes que superaron o proceso selectivo para a creación dunha bolsa de traballo de asesores xurídicos de urbanismo [02-10-2018] O departamento de Persoal fai público o anuncio coa proposta dos aspirantes que superaron o proceso selectivo para a creación dunha bolsa de traballo de asesores xurídicos de urbanismo do Concello de Ames. Premendo na ligazón que está a túa dereita, baixo o apartado de descargas, poderás obter o devandito anuncio. © Concello de Ames DESFACENDO OS CADULLOS: CABALO DE OUROS, DE VÍCTOR F. FREIXANES Comentarios de libros e algo máis Cabalo de ouros narra unha historia que deixa pegada no lector, deses relatos que permanecen unha vez que pechamos a novela. Matino en que isto é así porque, de primeiras, xa saíu de dentro do autor, que partilla connosco a súa historia. Son estes os libros que me gustan, os que fican na memoria co paso do tempo. Neste senso, podo asegurar que a(s) historia(s) deCabalo de ouros persisten. Duran. A motivo central da novela, unha partida de cartas na Galiza da posguerra, envólvenos, captúranos. A historia, de comezo a fin, é coma unha árbore que está acubillando ao lector. Porén, como árbore vizosa que é, dela saen outra pólas, outras historias, que atraen tamén ao lector. Son digresións que, dun xeito ou doutro, están conectadas co fío principal do libro. Víctor F. Freixanes consegue transportarnos á Galiza dos anos corenta do século pasado, aqueles anos de pedra (de wolfram, se atendemos ao argumento da novela). Así, a lectura deste libro trouxo á miña memoria a novela Era tempo de apandar(1980), de Ramón de Valenzuela, onde a voracidade suscitada polo wolfram era igualmente parte fundamental do argumento. Nunca serán suficientes os libros que consigan facernos lembrar, ou, polo menos, non esquecer aqueles anos de represión e miseria. Penso que este é un dos principais méritos desta novela de Víctor F. Freixanes, pois, como o mesmo autor apunta nas derradeiras páxinas, "as cousas existen porque as lembramos, que é a maneira que temos de sobrevivir á nosa propia morte". O Valadouro (1974). -Licenciado en Xeografía e Historia pola Universidade de Santiago de Compostela (1997) - Grao de licenciado coa Tese de licenciatura "Os comezos da Administración liberal na provincia de Lugo" (maio 2000) - Diploma de Estudos Avanzados no programa de doutoramento "Estudos Contemporáneos" da Universidade de Santiago de Compostela (1998-1999). Tema Simple. Con tecnoloxía de Blogger. Concello de Ames. As miñas linguas e máis eu. Algunhas reflexións sobre a mente e a linguaxe Retribucións do goberno e do persoal de confianza Obras, servizos básicos, parques e xardíns Deputación da Coruña As miñas linguas e máis eu. Algunhas reflexións sobre a mente e a linguaxe A linguaxe é a esencia do noso do noso pensamento, da construción do “eu ” e da memoria. Como emerxe esa capacidade nos primeiros anos de vida? Que ocorre no cerebro das persoas que manexan máis dunha lingua? Poden as linguas modificar o xeito de pensar e de aprender? Estas serán algunhas das preguntas ás que o experto en neurociencia, Xurxo Mariño, tentará dar resposta ante futuros pais e nais ou familias con nenos e nenas durante esta charla, que terá lugar no Pazo da Peregrina de Bertamiráns. © Concello de Ames O novo título de Koei Tecmo terá non só versións para PC, PS4 e Xbox One, senón que tamén estará presente na Nintendo Switch, levando aínda a máis xogadores o mundo de Shingeki No Kyojin. Dende Koei Tecmo realizaron unha retransmisión en directo a través de YouTube dende as súas oficinas xaponesas, onde deron infinidade de detalles sobre o seu vindeiro xogo de acción, A.O.T. 2, secuela do xogo de 2016 baseado no manga e anime Shingeki No Kyojin (Ataque a los Titanes en España) que finalmente verá a luz en marzo de 2018 con versións para PlayStation 4, Xbox One, PC e Nintendo Switch. O novo xogo busca afondar na liña argumental da serie de televisión, permitindo que os seareiros poidan vivir de preto os acontecementos narrados na súa segunda tempada cun estilo de xogo de acción versátil e unha ampla selección de personaxes xogables (Eren Jaeger, Mikasa Ackerman, Armin Arlert, Levi, Miche Zacharias, Nanaba, Gelgar, Ymir e Christa Lenz), sendo tamén posible que os usuarios creen un explorador personalizado. Esta nova entrega contará con movementos mellorados e ataques dos Titáns, de xeito que precisarán de manobras máis precisas por parte dos xogadores. Tamén se inclúen novidades como o Monocular (que axudará a realizar unha mellora análise das situacións coa localización dos Titáns dende lonxe para atacar estratexicamente), un equipo de manobras tridimensionais renovado, e a posibilidade de estreitar vencellos cos compañeiros ao adestrar e prepararse para a batalla co novo e mellorado estilo de xogo Town Life. A presentación contará coa presenza do autor que estará acompañado polo profesor Lourenzo Fernández Prieto, Director do Proxecto 'Nomes e Voces', e Víctor Santidrián, da Fundación 10 de marzo. José Pasín Romero , de profesión ebanista e natural de Compostela, no momento do golpe militar, fuxe e vive oculto nos montes da contorna, até que en 1939 se entrega, tras o bando do gobernador Gómez Cantos, que lle permite ficar en liberdade vixiada. Condeado por responsabilidades políticas a pagar unha multa de 200 ptas e inhabilitadon a exercer cargos públicos durante seis anos. Os seus fillos Marcelino e Modesto Pasín Noya foron executados; Luis, tras varios procesos, enviado á fronte en tropas disciplinarias; Paulino foi encadeado e Florentino mobilizado forzosamente coa advertencia de ser elemento peligroso. A súa muller e fillas sofriron constantes humillacións. O acto, organizado polo Ateneo de Santiago de Compostela, terá lugar na Fundación Novacaixagalicia Claudio San Martín (Rúa do Vilar, 19, Santiago de Compostela) ás 20.00 horas Gardado en Presentacións 16 de abril de 2012 _ sen comentarios Base de datos, Disciplina, Ditadura, Educación, Exército nacionalista, Exército popular republicano, Fascismo, Forestal, Foxas, Franquismo, Guerra civil, Guerra civil española, Historia, Historia de España, Homenaxe, II República, Investigación, Memoria, Moral, Morte, Muller, Páxina Web, Represión, Rural, Sindicalismo, A navalla suíza Universidade de Vigo Universidade da Coruña Deputación de Lugo Ollo, a nova de Bayona chega precedida dun grande eco mediático. Está xustificado? A ver que di o noso crítico de cabeceira. Un neno de 12 anos ten a nai enferma, un pai ausente e unha aboa moi estrita, por riba ha de facerse cargo das tarefas do fogar e no colexio sofre de acoso escolar. Unha mala racha que provoca a visita dun monstro con forma de árbore. Éxito absoluto de taquilla da terceira longametraxe de J.A. Bayona. Na semana de estrea colouse no listado das 10 máis vistas do mundo. Si, do mundo... E é que o boca orella tras presentarse no Festival de San Sebastián fixo as veces da mellor promoción que poderían soñar. Din por aí que “é de chorar”. Pois si, é. E non é... Conta unha historia triste. Moi triste. Bayona coñecedor (de sobra) desta circunstancia opta, sabiamente, por poñer unha estudada “barreira” musical e de montaxe para evitar que todo o público se poña a chorar como unha madalena. Podería facelo moi doadamente engadindo uns violíns lacrimóxenos e achegando lentamente a imaxe, mais evita caer nestes clixés para contar a historia desde a perspectiva, logrando así que o público manteña certa distancia, e enteireza, ante os acontecementos. O que poida, claro, porque se queres chorar... choras. De feito é tal a variedade de teclas sentimentais que pode alcanzar que nunha mesma sala poden confluír xente que chora, os que simplemente se emocionan, os que non a entenden e, por ende, non lles gusta, ou os que quedan durmidos, que deses sempre hai... Nace a Assembleia Nacional Galega, un movemento cívico galeguista para “construír” a Nación 'O diario galego', a cabeceira que nace do impulso social Unha historia que non é lenda cultura 'A derradeira lección do mestre' exporase este ano na Cidade da Cultura “A Xunta e o PP dan a razón á Iniciativa Popular por Castelao” O 29 de setembro de 2015, a profesora da Universidade da Coruña Pilar García Negro defendeu no Parlamento galego unha Iniciativa Lexislativa Popular “en defensa do dereito ao coñecemento e á contemplación da obra de Castelao polo pobo galego”. O PP votou en contra. Máis dous anos despois, é a Xunta a que asume parcialmente o seu contido: no último trimestre do ano, a Cidade da Cultura acollerá a exposición de A derradeira lección do mestre. Música, cultura e imaxe para pór en andamento a Associaçom José Afonso na Galiza A entidade é un dos núcleos da AJA-Portugal, cuxo obxectivo é divulgar o legado do cantautor, e ofrecerá unha batería de eventos no próximo sábado 27 Os lectores e lectoras da web cultural Fervenzas Literarias escolleron Sermos Galiza como o mellor medio de comunicación de 2017. Unha escolla que se... A Xunta negocia traer a Galiza 'A derradeira lección do mestre' de Castelao O máis célebre dos óleos de Alfonso Daniel Rodríguez Castelao, A derradeira lección do mestre, podería visitar por primeira vez Galiza. Farao de prosperaren as negociacións da Xunta -“avanzadas”, segundo fontes coñecedoras- coa institución que acolle o cadro, o Centro Galiza de Bos Aires. O teu apoio fai posíbel un xornalismo alternativo e galego. Síntomas preocupantes. Malia vivir nunha sociedade algo acomodada, o saqueo bautizado como crise comeza a traer de regreso cuestións que parecían case desaparecidas, por exemplo a da que se coñeceu como delincuencia xuvenil. Cuns índices de desemprego brutais, un futuro inexistente e o colchón familiar en extinción, as alarmas volven soar sobre ese enorme caudal humano que é a mocidade, agora convertida en condena. Síntomas preocupantes. Malia vivir nunha sociedade algo acomodada, o saqueo bautizado como crise comeza a traer de regreso cuestións que parecían case desaparecidas, por exemplo a da que se coñeceu como delincuencia xuvenil. Cuns índices de desemprego brutais, un futuro inexistente e o colchón familiar en extinción, as alarmas volven soar sobre ese enorme caudal humano que é a mocidade, agora convertida en condena. Xa hai datos e feitos que falan da alerta, símbolo de que moitas cousas van mal. Non é algo novo. O arqueólogo Samuel Noah publicou en 1956 un libro pioneiro sobre a civilización sumeria. Nas súas páxinas reflectía até 27 experiencias que a humanidade viviu por primeira vez grazas a ela. Ían dende a invención das escolas até os primeiros casos de delincuencia xuvenil. O autor traducía táboas de arxila nas que un 'respectable' pai queixábase polo que entendía como unha mocidade corrupta. Xa daquela. Hai milleiros de anos. Con todo, non hai dúbida que a delincuencia xuvenil tal e como a identificamos na actualidade resulta un fenómeno recente, do século XX. “Inadaptados, desentendidos das ínfulas burguesas dos seus maiores, condenados a unha existencia vexetativa e frustrados, moitos adolescentes reclamarán o dereito á negación. O seu rexeitamento ao modus vivendi adulto estenderase como un cancro e durante os anos 50 a delincuencia xuvenil alcanzaba en Estados Unidos estadísticas preocupantes”, relata o xornalista Jaime Gonzalo no seu libro 'Poder Freak'. "Nos anos 80 o feito social da delincuencia xuvenil chegou a Galiza, con incidencia nos barrios urbanos e tamén en zonas como as Rías Baixas, coa heroína" O fenómeno desa chamada delincuencia xuvenil alcanzou sona no estado español no final do franquismo e na Transición, tinguido de discriminación e drogas. Alcanzou cotas mediáticas por mor de certa cultura suburbial na que, por exemplo, figuras como a do 'Vaquilla' recibían tratamento de heroe tráxico. Nun plano que tamén evidenciaba as eivas do sistema, a -e a falta de información sobre ela- e o seu tráfico a gran escala como terrible pano de fondo. Xeracións enteiras coñeceron o cárcere e a marxinación. Mais cómpre entrar en referencias simbólicas que non sempre atinxen á legalidade pero si á decencia social. Deste xeito, tendo en conta que o concepto pode ser amplo e adoptar moitas formas, a estes apuntes históricos sobre o fenómeno citado non lles vai mal engadir un último dato, talvez berce de elementos como Bárcenas, Carromero ou semellantes. Nunha época na que de novo a preocupación cidadá fixa a mirada na corrupción do réxime, falar en termos metafóricos sobre delincuencia xuvenil obriga a lembrar que as forzas políticas ou económicas que defenden este sistema opresivo contan dende hai décadas con mocidades organizadas. Estas saen das aulas con posto directivo. Outras a paus da policía por pedir que se persiga aos do auténtico delito. Como mínimo este ano hai dúas chamadas ás urnas: as municipais e as xerais. E posto que iso dos propósitos de ir ao ximnasio ou mellorar o inglés están máis que vistos, vai unha lista de promesas cara o ano que entra sobre a quen non vou votar: Un covarde crime fascista perpetrado por un grupo neo-nazi contra un seareiro deportivista. Iso foi o que pasou en Madrid por moito que se intente negar intentando repartir culpas entre uns e outros. Cando a calidade do contido resulta secundaria respecto á lingua que se usa e se cae no confort paralizante e no auto-engano. Premio, o que se di premio, non me deron ningún na vida, cousa absolutamente lóxica, por outra parte. XOÁN ANTÓN PÉREZ LEMA _ 19 de Marzo de 2018 Oposicións a garrote vil. Cada primeiro de Maios convócanse no noso país dúas manifestacións sindicais, unha convoca CIG e outra CC.OO. e mais UGT. Teño ouvido moitas veces queixas de persoas que din... O último cartucho do Dépor resolveuse cun empate inútil en Riazor. Loitou na nada e repetiu patróns que colocaron ó equipo e a afección nun estado de ansiedade e nerviosismo... Nas eleccións á Asemblea de Córsega de hai poucos meses, as forzas autóctonas corsas souberon esquecer unha historia de enfrontamentos (ás veces mesmo armados) e formaron unha... O teu apoio fai posíbel un xornalismo alternativo e galego. Este sitio usa cookies propias e de terceiros para desenvolver información estatística e amosar publicidade relacionada coas súas preferencias mediante a análise da súa navegación. Mais detalles > Xosé Antonio Touriñán, actor e humorista O son das bombas de palenque anunciará na mañá do día 13 o inicio dos festexos organizados polo Concello de Sanxenxo en honra a San Antonio. A celebración comezará ás doce do mediodía cun pasarrúas a cargo da banda de música de Redondela e un concerto desta banda, á unha da tarde na praza de Pascual Veiga. Os actos relixiosos comezarán pola tarde, cando os veciños e visitantes de Sanxenxo poderán participar ás 19.00 horas na misa solemne na honra a San Antonio, cantada polo coro parroquial San Xinés de Padriñán, tras a que se iniciará a tradicional procesión. Ás 21.00 horas, a banda de música de Redondela volverá actuar na Praza de Pascual Veiga. Os festexos culminarán coa verbena a cargo da orquestra La Ocaband prevista para as 22.30 horas na Praza dos Barcos, que contará cun monólogo de Xosé Antonio Touriñán. Touriñán é un humorista e actor galego, que comezou formando parte do famoso dúo Mucha e Nucha. Actualmente participou na rodaxe da serie Fariña e traballa no programa Land Rober. Rexístrate para acceder aos servizos máis avanzados. 2012. CC-by-nc-sa. Pontevedra Viva é o xornal electrónico de información xeral de Pontevedra e a súa comarca. A navalla suíza Dinamizar o río Lérez e o seu ámbito. ÿ o obxectivo co que o vindeiro sábado 21 de marzo celebrarase na cidade o I Maratón Fotográfico ⿿Imaxes de Primavera⿿, un evento aberto tanto a profesionais como a fotógrafos afeccionados. Segundo explica a concelleira de Cultura, Anxos Riveiro, con este maratón, que partirá ás dez da mañá do Pazo da Cultura, búscase poñer en valor espazos da cidade nos que se ten traballado nos últimos anos para a súa mellora, "espazos intervidos e espazos públicos como son a contorna do río, a illa das Esculturas e o Pazo da Cultura, focalizando a atencion nos mesmos a través da mirada colectiva e individual dos participantes". O prazo de inscrición iniciarase o venres 13 de marzo e permanecerá aberto ata o mesmo día do maratón ou ben ata que se complete o aforamento. O número de prazas está limitado a 40, priorizando o orde de inscrición. As fotografías circunscribiranse a tres temáticas concretas: Illa das Esculturas, Pazo da Cultura e o río Lerez e a súa contorna. Os interesados poderán participar só en categoría dixital e as fotografías deberán ser orixinais e tomadas no día do evento. Todo o material presentado e válido será avaliado por un xurado profesional e independente formado non só por expertos en fotografía ou en arte, senón tamén en arquitectura ou xornalismo. Este xurado determinará aos gañadores de catro dos cinco premios posibles: mellor fotografía xeral e mellor fotografía por categoría. Os criterios do xurado son a calidade, a orixinalidade e a creatividade da composición. O quinto premio ao que poden optar os participantes e o premio do público, elixirase por votación a través de Facebook. Respondendo ao obxectivo mesmo de dinamización e de coñecemento da cidade do que parte o evento, os premios concedidos irán na mesma liña, consistindo en diversas experiencias en varios establecementos situados en Pontevedra. Coas fotografías resultantes realizarase unha exposición final na que se procederá á entrega dos premios. A data e lugar da mesma está sen determinar posto que depende do proceso de deliberación do xurado. Manuel Bazarra, gañador da primeira edición do maratón fotográfico ‘Imaxes de Primavera’ Por Redacción _ Xoves 8 de Xaneiro, 2015 Rexístrate para acceder aos servizos máis avanzados. 2012. CC-by-nc-sa. Pontevedra Viva é o xornal electrónico de información xeral de Pontevedra e a súa comarca. DEZASEIS CANCIÓNS PARA VOZ E PIANO. XXV ANOS DA ASOCIACIÓN GALEGA DE COMPOSITORES 10. Paulino Pereiro-Miguel Anxo Fernán-Vello Esta publicación, na que AGC colabora, inclúe o rexistro de composicións musicais de Julio Montero, Paulino Pereiro e Juan Pérez Berná a cargo de Alba López Trillo (soprano), María José Ladra (mezzosoprano), Ramón Farto (tenor), Iván Vales (barítono) xunto co Grupo Instrumental Siglo XX dirixido por Florián Vlashi. Nos textos do libro os propios compositores falan das obras aquí recollidas. Bea Hervella foi a muller do tempo da canle autonómica e converteuse nunha das caras máis populares de Galicia. Con todo, é moito máis que iso: física, meteoróloga, emprendedora, escritora… Unha muller excepcional, cunha carreira profesional tremendamente interesante e cunha visión da meteoroloxía e a divulgación científica do máis orixinal. Ademais, como sacara boas notas pensei, vou tentar quedarme neste departamento para tratar de profundizar e facer unha tese. E perfecto, dixéronme que si, fixen a tesina e cando estaba a terminar a tesina (que xa a fixen cun modelo meteorolóxico) foi cando empezou a aparecer a idea no departamento de crear Meteogalicia. Eramos moi pouquiños, eramos seis persoas máis ou menos, e digamos que con ese grupo, no que eu era a máis nova, a idea era crear Meteogalicia. Pola miña banda, díxenlles que si encantada, pero comenteille ao xefe de departamento que eu quería facer algo máis creativo, que despois de estar a estudar tanto tempo con cuestións teóricas e facer a tesina necesitaba facer algo creativo, que eu o quería facer era páxinas web, explorar outras opcións. Necesitaba facer algo creativo, que eu o que quería facer era páxinas web, explorar outras opcións. Daquela facer páxinas web non era algo tan común como hoxe en día… Seguro que me equivoco, pero as primeiras webs eu creo que eran do 97 ou 98… Eu aprendín de forma autosuficiente, perralleiro total… estabamos outro compañeiro e eu… Porque Meteogalicia dividiuse, fixemos diferentes departamentos. Estaban os compañeiros que facían a predición operativa, os que traballabamos con parte da web e bases de datos e logo estaba toda a parte que levaba os modelos meteorolóxicos, etc., pero como eramos moi pouquiños todos tiñamos que saber de todo. Eu seguía traballando con modelos meteorolóxicos, porque eu seguía coa miña investigación. Xa fixera a tesina pero quería facer a miña tese e estaba empezando a traballar nun proxecto que se chamaba Medex. Era para coordinar todos os centros meteorolóxicos no Mediterráneo, para predicir fenómenos adversos tipo gota fría ou medicane (Mediterranean Hurricane), que son como pequenos furacáns no Mediterráneo. De Galicia ía eu para alí, aínda que é un pouco raro porque eu era atlántica pero bueno… A miña tese era sobre modelos meteorolóxicos por unha banda, e axudaba de cando en vez a facer previsión e seguía coas bases de datos, pero bo si que foi moi multidisciplinar en realidade… Digamos que ese é o meu patrón. Cando vexo atrás vexo como un patrón e é que non son capaz de traballar moito tempo seguido na mesma cousa (ou a vida levoume a iso) e traballei en moitas cousas distintas, tamén ao mesmo tempo. Porque a todo isto engadímoslle que arrincou Meteogalicia a finais do 2000, principios do 2001 e que ademais fose aquel ano que choveu tanto, tanto, tanto… Un temporal cada semana… e en xullo de 2001 foi cando chamou a Televisión de Galicia dicindo que quería facer un casting dentro de Meteogalicia para contratar a alguén para dar o tempo. Colléronnos a María Soto e a min. Parece que non son capaz de traballar moito tempo seguido na mesma cousa e traballei en moitas cousas distintas, tamén ao mesmo tempo. Si, e querían facelo entre o persoal que había en Meteogalicia, querían a alguén de alí e quería a unha muller naquel momento. Aínda que os mozos tamén fixeron algúns a proba, eramos naquel momento catro mozas. Si, dixen si, si vou, pero foi algo no que nunca na miña vida pensara. Eu traballaba en meteoroloxía, pero como sempre estás na universidade, alí no teu cubículo no teu centro meteorolóxico, non estás a pensar na televisión… Non sei, pero eu encantada. De feito estabamos un pouco fartos de falar na televisión, porque neses primeiros momentos si que viñan de cadeas nacionais. Naquel momento Aemet non facía declaracións, entón atoparon un filón aquí. Atoparon un centro meteorolóxico que lles falaba en calquera momento. Estabamos afeitos aos medios de comunicación. Cando fixemos a proba e colléronnos, empezamos a alternar Meteogalicia e Televisión de Galicia. Eu na Televisión de Galicia xa preparaba a previsión directamente e ademais presentaba o prognóstico e axudaba na redacción das noticias. Chegou un momento en que era moito traballo, seis días á semana e descansaba só o luns e o luns eu non podía facer investigación, porque xa non me daba… Entón deixei un pouco de lado a partir de 2005 o concepto da tese, porque foi como “non podo máis”. A partir do 2006 xa foi practicamente todo Televisión de Galicia e foi ademais cando collemos todos os espazos do tempo practicamente, menos o da noite no que seguía Pemán, pero chegou un momento no que cubriamos todos os espazos. Aos dous anos de entrar nós, collemos a Martín, para compensar porque eramos só María e máis eu. A partir do 2006 empezamos a traballar a xornada completa. E en 2012 chega o momento no que nos despiden da Televisión de Galicia e tamén de Meteogalicia… Carlos e eu quedámonos na rúa e entón pensamos que podiamos montar un proxecto vinculado á meteoroloxía, pero estruturado de forma completamente distinta ao que estabamos afeitos a ver, polo menos en España ou en Galicia. Nós tiñamos a experiencia do centro meteorolóxico e tiñamos a experiencia do medio de comunicación. Eu deime de conta de que en España non había empresas que unificasen esas dúas cousas (si noutros países como Estados Unidos), tentando ser prescriptores como os medios de comunicación e ser divulgadores, sendo ao mesmo tempo rigorosos e poder facer consultoría ambiental coma se foses un centro meteorolóxico… Entón dixemos “Imos facer algo así” e entón foi cando pensamos fundar 4Gotas. Eramos catro e organizamos toda esa estrutura de 4Gotas. Eu tiña claro que non quería volver traballar no mesmo que levaba traballando tantos anos. O que quería era seguir vinculada á meteoroloxía pero darlle un aire distinto, porque senón para min non tiña ningún sentido. E é que cando ti estás a traballar ben e de súpeto es despedida, pero non porque o fagas mal senón por outro tipo de cuestións que non veñen a conto, o que parece un pouco frustrante é que ti repitas e sigas facendo o mesmo… Entón eu si que o que tiña claro era que tiña que haber un xiro. Estivemos a preparar o proxecto durante practicamente un ano ou ano e pico. Había cousas que tiña moi claro que quería levar a ese proxecto e que saíron adiante. Eu por exemplo tiña moi claro que quería facer Whatoweather, que é a aplicación que mestura meteoroloxía e moda, e tiña moi claro que quería facer un videoblog de divulgación. De feito, cando estabamos os catro reunidos neses primeiros meses (creo que empezamos a reunirnos en marzo ou en abril de 2012) e eu lles ensinei o primeiro videoblog aos outros tres compañeiros morrían coa risa… Ao final fíxenos noutro ton, pero eu de feito quería ser un pouco máis extrema, quería facer algo de humor neses videoblogs para comentar a meteoroloxía. Quizais era un pouco arriscado e eles botáronme para atrás e bueno… hai algunhas cousas que se me quedaron no tinteiro. Tamén quería sacar adiante cousas de biometeoroloxía, mesturar enfermidades con cuestións meteorolóxicas e máis ideas que despois apareceron… como “10segundos”, “A que praia”… Sacamos adiante moitas cousas, que para min si que eran como unha espiniña que eu tiña e que non podía sacar adiante porque estaba limitada tanto cando estaba Meteogalicia (porque non me deixaban desenvolver iso) como cando estaba na Televisión de Galicia, onde tampouco me daban moita cancha. Pero cando chegades á tele e tiañdes esta posibilidade de dar o tempo, pasas por algunha etapa de formación, a nivel comunicación? Como te adaptas a este cambio, como foi o proceso? Foi un proceso difícil, a pesar de que xa tiñamos táboas porque xa pasaban moitas televisións facer entrevistas naquel momento, unha cousa é facer unha entrevista e explicar algo diante da cámara e outra moi diferente é asumir ese espazo, coa complexidade técnica que iso supón. Non é só porse diante da cámara, senón tamén é idear unha chea de cousas ás que non estabamos afeitos. E o proceso foi moi, moi, moi rápido desde que nos dixeron que nos collían ata que saímos en pantalla…. pasaron sete días. Si, si. O problema engadido é que eu empecei traballando en fin de semana e en Meteogalicia non había previsión de fin de semana… durante a semana eles facían a previsión e vale, tiñas con quen comparar a túa previsión pero eu cheguei o sábado e o domingo… A do sábado estaba feita do venres, pero non tiña con quen comparar… estabas soa ante o perigo, facendo a previsión e aínda encima despois presentándoa… Entón tiñas moito respecto, foron días, meses de moitos nervios. Sobre todo porque ensaiamos nos cinco días previos, fixemos probas cinco días e despois tocounos saír para adiante. Por suposto, a partir de aí si que tratamos de formarnos ao máximo, de feito temos un máster da Universidade de Santiago de Compostela para ser “experto en lingua oral para os medios de comunicación” da Facultade de Filoloxía. Despois fixemos formación, cursos de ortofonía, de dicción, de directos… Pero o primeiro momento foi practicamente a pelo. Bueno… (silencio) Ao comezo axudounos un pouco Pemán pero en canto se deu conta que el non ía ser o noso xefe deixou de facelo…Foron 5 días de ensaios cun equipo de grabación da galega encantadores pero digamos que comezamos prácticamente a pelo. E na casa? Foi unha sorpresa? Sabía a familia que lles podía saír unha filla que acabaría na tele? Normalmente non se adoita dar este perfil, que na mesma persoa esperte unha vocación científica e unha vocación tan comunicativa. Hai casos escasos e en mulleres menos aínda, que teñen moita menos visibilidade. Xa, porque as mulleres nos autocensuramos en moitísimas cousas para non levarnos paus. Eu penso que no futuro a divulgación vai estar máis vinculada ás carreiras de ciencias, porque é algo que se vai a explotar e que vai levar a propia formación, que van ir as cousas por aí porque agora se trata de vender o que fas, os teus descubrimentos científicos… E para vendelo hai que divulgalo. No meu caso, nalgún momento algo tiña que saír por aí. De feito polo medio, cando estaba en física, pensei en deixar a carreira para estudar algo tipo fotografa e tal, pero foi terrible porque na miña casa foi como… a ver, a moza que saca sobresaínte en todo vai deixar física para facer fotografía? Pero sempre tiven un pouco esa idea. Eu necesito contar as miñas cousas, con imaxes ou como sexa… Ou sexa, que non foi ningunha sorpresa. Cando estás dentro descobres que as cousas non son moi glamurosas… Que son moi normais pero a ver, déixame pensar… Presentar os Mestre Mateo foi o máis. Pero despois tamén te dás de conta de que os actores como colectivo tamén son iguais que os meteorólogos e iguais que calquera outro profesional. En realidade un se afai a todo e non atopo a tele excesivamente glamurosa nese sentido. Si, si, si, un pouco agobio. Explícome. É un pouco máis para as mulleres, penso eu, porque te expós e ás mulleres é moi fácil xulgalas polo seu físico, independentemente do que fagan. Entón claro, saía á rúa e dicíanme “aaaay pero se es moito máis delgada do que parece na tele” ou “es máis baixa”… Sempre a mesma cantilena. Claro que despois che dicían: “Ai encántame o prognóstico” Pero iso era o de menos, o primeiro era o físico. Entón chegou un momento no que me angustiei un pouquiño porque pensaba “non podo saír de casa en chandal, terei que saír un pouco arreglada!” ou “Ai deus, non vou saír cos pelos sen arranxar!” Sempre estás tan xulgada… Entón si que ten un punto non gracioso, de presión. Tamén hai que dicir que a día de hoxe saber se vai chover ao día seguinte ten un 90% de acerto, é dicir, que de dez veces acertas nove. Unha cousa que teño é que ao principio se cadra non me apetece cambiar. Por exemplo, non quería subir á televisión e cando pasou o tempo en 2006 había que decidir se pasabamos a xornada completa. Eu prefería quedarme en Meteogalicia, prefería non estar tan exposta e tal… pero eu son unha persoa que despois dun mes xa estou de novo feliz en calquera sitio. Despois paréceme o máis marabilloso do mundo o que estou a facer… Recordo con moitísimo agarimo toda esa época, sobre todo como sempre como pasa en todas partes, pola xente que coñeces, pola experiencia, etcétera, pero tampouco o boto de menos en exceso estou moi ben agora como estou. E naceu aí a túa inquietude e o teu gusto pola moda? Porque ti es unha muller con moito estilo e creache unha aplicación relacionada con iso? Naceu dalgunha maneira con esa obriga que expuñas de ir sempre “divina de la muerte” ou xa estaba latente antes? A día de hoxe saber se vai chover ao día seguinte ten un 90% de acerto Pero logo tardou un pouco en saír, cara ao 2013, non? Si. Aínda que os meus compañeiros tamén crían na aplicación, cando fixemos a orde de prioridades non quedou moi alta, críase que había un risco. Decidiuse empezar pola web, o cal xa supuxo certo investimento. Entón foise atrasando, atrasando e eu estaba co corazón nun puño… en plan “Por deus, que non a saque ninguén antes!” Entón chegou un momento no que dixen “Mozos, ou a sacamos ou me tiro pola ventá!” E ao final sacámola! 4Gotas empezou en 2013 e Whatoweather en 2014, un ano despois. No encontro de Divulgacción de xuño na Coruña foi a primeira vez que se falou dela, ata ese entón era todo segredo de sumario. No caso da web e as apps, con ese carácter inquieto que tes, están feitas por ti directamente da túa man ou decidistes encargalo fóra? Nós somos catro e foi un pouco entre todos, aínda que a programación a subcontramos á Navalla Suíza e para as apps a unha empresa de Ourense. Se tivésemos tempo, a pesar de que era unha programación extensiva, poderiamos tela feito nós, pero se nos escapaba o tempo, non podiamos pornos coa web, as apps e outras cousas, entón decidimos subcontratalo. A Navalla Suíza déronnos moitos e bos consellos para completar as nosas ideas, eles completábanas, redondeábanas. Escapábasenos o tempo e non era funcional facelo todo nós. Si, 4Gotas está a crecer. A situación está complicada, os proxectos están a atrasarse e entón crece lentamente, pero todo funciona, todo está no seu sitio e persoalmente as ideas que xa tiña, o que che contaba, xa as saquei adiante. Por tanto, penso que agora é un bo momento para parar, despois de 4 anos, tomar un respiro, osixenarme un pouco, porque se non é imposible ter boas ideas… Desvincularme un pouco máis na parte activa, darme un tempo. Apetéceme buscar novos proxectos, 4Gotas está a rodar e pode funcionar á perfección sen min. Apetécenme novas opcións e tamén teño un libro que quero terminar, con Angel Rivera, un meteorólogo cunha traxectoria impresionante da axencia estatal de meteoroloxía, que traballou con Mariano Medina… el está xa xubilado. Foi portavoz da Axencia Estatal de Meteoroloxía e sabe moitísimo. Coñecino tamén nunha destas charlas reunións que facemos os divulgadores de meteoroloxía de España. Coñeceume e chamoume por teléfono e eu estaba súper emocionada! Díxome “Bea eu quería escribir un libro contigo porque me pareces moi creativa e penso que nos podemos complementar moi ben” El sabe moito a meteoroloxía e ten unha visión moi extensa e dicíame que eu teño unha visión moi clara do futuro, “creo que nos podemos compenetrar”. E entón estamos a preparar un libro, estamos xa no último capítulo. O libro explica a evolución da meteoroloxía en distintos ítems, como unha conversación. É case coma se fosen epistolares, porque en realidade eu escribo unha cousa e o mando por e-mail e el contéstame e así imos evolucionando a historia da meteoroloxía. Coa súa visión e coa miña imos vendo puntos débiles, puntos fortes… bueno, a ver que tal 🙂 Entón apetéceme tamén ter un pouco de tempo para pechar ese libro… En fin, hai que probar cousas distintas. Teño que empezar agora a pensar máis cousas. Necesito, como diría o meu irmán, descomprimir un pouco para poder ter unha visión máis lixeira. Eu son consciente, por exemplo, de que para ser creativa necesito pasalo ben. Para ter boas ideas é necesario pasalo ben e ter un pouco de tempo para ti mesma. Necesito iso, dedicarme un pouco de tempo a min mesma para poder gozar e ter boas ideas e volver empezar en calquera outra opción. O videoblog leva parado xa unha tempada, porque xa non me daba o tempo para todo. Tamén temos WhatoWeather, que temos que ver como o imos continuar. Bueno, o modelo de negocio é bo, no sentido de que ao usuario non lle cargamos nada, senón que llo cargamos ás tendas se conseguimos vender algo. É interesante porque moitas apps con moitos usuarios non teñen modelo de negocio definido. Nós temos o contrario, porque non investimos ese millón de euros en publicidade, polo que a masa crítica de usarios non dá para ter eses beneficios impresionantes… pero si temos boas respostas das marcas. Non só de marcas tipo TopShop ou Zalando, que esas por suposto, senón que tamén temos colaboracións con marcas máis pequenas, máis artesanais. De súpeto podemos axudar nunha campaña e metemos uns conxuntos como impulso. E tamén funciona moi ben… de feito por exemplo con By Antía, que é unha moza que fai zapatos artesanais e coa que e colaboramos varias veces (creo que é a cuarta colaboración), cada vez que saca unha colección sempre traballa connosco. Está moi ben. Sendo críticos, o que si que necesitamos é un bo investimento en publicidade para realmente despuntar, porque é un modelo de negocio que existe, así que se algún business angel está a ler esta entrevista e está interesado, por favor que se poña en contacto comigo (ri). Tampouco descartaría traballar en algo de biometeoroloxía, que é un terreo moi pouco traballado en España. Si se toca máis en Alemaña e en Xapón. Nós, que conseguimos facer ese prognóstico biometeorolóxico, esa operativa que é pioneira en España e en moitos países do mundo, paréceme moi interesante que sigamos profundizando, xa que conseguimos sacalo… O que pasa é que quizais chegou demasiado pronto. Igual nuns anos funcionará algo mellor… Si que me gustaría darlle unha volta. Si, sobre todo é que eu estou segura de que vai ser unha disciplina xa, agora. O que pasa é que chegamos demasiado pronto. Agora estanse empezando a facer congresos de biometeoroloxía e noutros países, por exemplo en Alemaña, algúns xornais ao lado da previsión meteorolóxica poñen o prognóstico. Fanno por cores, por exemplo: en vermello porque hai máis risco de accidente cardiovascular… cousas así. E en Xapón tamén. Primeiro porque non hai medios nin tampouco estudos e segundo porque está a empezar a ser agora o momento. Quero dicir, para traballar niso tamén necesitas datos de hospitais para contrastar, unha boa interacción… Os hospitais estarían interesados pero ás veces as entidades grandes son moi difíciles de mover, os grandes dinosauros van moi lentos e aínda que estean interesados atópanse con dificultades administrativas. Vai un pouquiño lento, pero vai ser desde o meu punto de vista unha disciplina, unha que xa está a empezar a xurdir e que será interesante nos próximos anos, seguro Si, si, tiña moitas visitas e nos medios de comunicación interesábanse por ela. Unha vez viñeron os da Sexta facerme unha entrevista sobre ela.. Tamén tiña visitas o tema de meteoroloxía espacial que tamén me parece súper interesante! En 2011, un dos primeiros videoblogs era sobre iso e aínda que saíu en 2013 (sobre treboadas xeomagnéticas, treboadas solares…) é algo do que agora por fin falamos e se considera importante, pero sobre o que hai catro anos non había case nada… E eu xa empecei a falar diso e xa quería falar diso hai seis anos… Agora por fin se decidiron a crear en España un centro de estudos de meteoroloxía espacial… que pensas “Mimadriña! Menos mal!” Son cousas que ti ves que van xurdindo pero que necesitan o seu tempo… é que me apetecen tantas cousas! Pero teño que centrarme, coma sempre. É que ás veces aínda que o vexas vir e traballes niso hai que pensar como sacarlle rendemento, buscar un modelo de negocio, buscarlle a pasta, que é o máis difícil. Nós tampouco somos especialistas en administración de empresas… somos físicos, matemáticos… Entón sempre é todo un pouco máis complicado No que ti coñeces, hai outros proxectos en España sobre meteoroloxía e a súa divulgación que sexan para ti innovadores? Porque eu vexo que 4Gotas é moi diferente a todo o que había, pero dígoo sen coñecer o sector, véndoo desde fóra como público xeneral. Vese que ten un punto diferenciador, co parte que me di se me vai a doer a cabeza, os videoblogs e demais… Coñeces outras iniciativas do estilo en Galicia ou en España? Agora mesmo as referencias a nivel divulgación é difícil atopalas na tele, porque as teles son conservadoras en si mesmas. Por moi disruptivas que pretendan, ser é moi difícil… quizá as cousas máis innovadoras están en plataformas alternativas nas que a xente pode facer o que quere, sen ter que dar explicacións. É que de aquí a pouco a previsión vai estar en todas partes. Antes existían cabinas de teléfono. Agora levas no móbil a hora… Pois eu creo que cando saias de casa xa sabes o tempo, xa cho tería dito a torrada, a pasta de dentes… A meteoroloxía vaise a ter que reciclar. 4Gotas é un pouco esa idea. Falar no idioma da xente e explicarlles non que vén un anticiclón, senón que mañá pode pór a lavadora ou pode ir á praia. A meteoroloxía tense que reciclar xa. Adaptarse ao que necesita o usuario xa non é suficiente na nosa disciplina, hai que adiantarse. Traballar máis con big data, que xa se está facendo (en meteoroloxía é xa moi usado, como en Bolsa). Temos que predicir o comportamento do consumidor en base a patróns meteorolóxicos. Por exemplo, en Estados Unidos e en Inglaterra nos supermercados xa se traballa moito con iso. Xa saben que produtos teñen que pór diante se vai haber xeadas… Saben que se vai haber fortes nevadas vai haber moita demanda de comida de mascotas, de gatos e cans, co cal o pon moito máis accesible. Tamén saben que lles funciona moi ben a sopa. Á xente éntralle o pánico. Coa comida de animais supoño que pensarán “eu podo estar un par de días sen comer, pero ao gato a ver como o explico”. Está a funcionar moi ben e en moitos negocios si que xa o están usando. Existen tamén seguros meteorolóxicos para protexerse, por se o ano non é bo. Úsanos por exemplo agricultores, resorts de esquí… Para todo! Mesmo para os pubs en Londres, que poden facerse un seguro, por se a temperatura máxima no verán non supera os 21 ou 22 graos, xa que consideran que por encima desa temperatura terán moitos máis beneficios porque a xente vai ás terrazas… Hai seguros para todo, o factor meteorolóxico interesa. Hai bastante. A predición estacional preto do ecuador funciona bastante ben e na nosa latitude funciona… non moi ben. Pero si que hai anos, como cando pasan cousas como o fenómeno El Niño ou o fenómeno La Niña, nos que é máis fácil axustalo, pero claro, aí está a graza. Por iso hai xente que aposta. É dicir, se eu vendo este seguro e os outros o compran… se fose facilmente predicible ninguén querería apostar. En realidade, moitas cousas da meteoroloxía son confusas para o público e aparecen novas palabras e novas expresións, como pode ser a cicloxénese explosiva da que tanto falamos agora. Moitas veces salta unha alerta de “coidado, que chega un grandísimo temporal” E resulta que ese grandísimo temporal chegou onte e desde hoxe todo foi a mellor… E acabas por non fiarte de todo desas alertas. Ao longo da túa carreira notaches algunha vez que axudara ou prexudicara o feito de ser muller? Notáchelo en ciencia, na tele, no mundo da empresa? Cando empecei a publicar os videoblogs, todo o mundo comentaba o tema físico. Que se que guapa, e ti dis “xa, vale, pero interésache o que conto?”. Pois ao final tiven que rebaixar o ton. É dicir, xa antes non saía nada espectacular pero estaba tan mosqueada que non sei… pensei “voume por máis fea”, que tampouco era iso, pero decidín cambiar o tipo de roupa, a maquillaxe… E non é que antes fose moi arreglada nin sexy nin nada! De feito, pódense ver todos os vídeos, ía moi normal. Pero é certo que houbo un antes e un despois daquilo. E que triste, foi man de santo. Empezaron a falar máis do contido dos vídeos. É algo que falo cos meus amigos moitas veces. E moita xente non o entende. A vida é así de dura… Xa estou moi molesta e moi farta da situación das mulleres, en xeral Ás veces, se non es unha muller, hai cousas que non entendes e que non percibes. Hai moitas cousas que vivimos no día a día e que, ao non vivilo en primeira persoa, non son conscientes e non lle dan máis valor. Non se dan conta se quera de que sucede. Antes non era así, non o vía desta maneira. Cando estaba no colexio ou no instituto non vía o problema, non sei, teño a sensación de que estaba nunha contorna máis xusta. Foi todo ao chegar á facultade e á contorna de traballo. Fíxate que eu teño a mesma sensación e moitas mulleres coas que falo deste tema coméntanme o mesmo. É a sensación de crecer nunha contorna segura e de igualdade nese sentido. Pensaba “estas feministas, como esaxeran, se xa está todo ben, logramos a igualdade” Logo salgues do instituto e vaste dando golpes coa realidade… e pensas pero por que me pasa isto? Vas atando cabos… E logo dinche que es unha histérica. En fin, queda moito por facer. A última pregunta é a que lle fago a todos os entrevistados: de todo o vivido ata agora, con todos estes cambios e todas estas aventuras nas que te embarcaches, que lle contarías aos teus netos? De que estás máis orgullosa? Sentinme moi contenta moitas veces, non sei, non podería escoller algo en concreto, non se me ocorre. Máis ben daríalle un consello, máis que contarlle a miña vida. diríalle que tente facer cousas que non o limiten, sobre todo cando teña dúbidas. As miñas amigas aínda se parten de risa lembrando cando cheguei a xunto delas e díxenlles “Vou ser meteoróloga”. Elas saben que eu tomo as decisións moi por instinto, que decido facer algo e fágoo. Igual que cando lles dixen “vou facer unha aplicación de móbil” e ao pouco xa a tiña feita. Se tes moi claro que queres meterte nalgo súper especializado, aínda así hai que tentar ter visión, estudar máis cousas e non perder nunca a curiosidade. E sobre todo, traballes no que traballes, segue aprendendo outras cousas. Paréceme que o segredo de divertirte é saber doutras moitas cousas, para poder mesturalas e aplicalas no que fas para poder traer o teu lecer o teu traballo. Creo que lle daría un consello dese estilo… bueno, quizais tamén por iso si que estou orgullosa porque en 4Gotas si que conseguín levar as cousas que máis me apetecían ao traballo. Paréceme moi bo consello. Moitas grazas Bea por recibirme. Espero que o libro sexa un éxito, do mesmo xeito que os novos retos que afrontes. Federico Pérez: “A cultura e as manifestacións artísticas fan máis libre ao ser humano” Martín López Nores: “En China hai unha compoñente cultural de admirar o que fan outros” Richard: “Para min un instrumento é unha obra de arte” Data: Xoves, 23 de Febreiro do 2018 A reunión sobre o transporte metropolitano dilata a súa posta en marcha ata o 2011 A reunión dos once municipios de Terras que intentan dende hai anos poñer en marcha o plan de transporte metropolitano só serviu para constatar que a súa posta en marcha será virtualmente imposible ata o 2011, algo no que coinciden a maioría dos convocados. Así, dende a Xunta incidían en que falta que Santiago aprobe a instalación das novas máquinas canceladoras...lo cual depende dos seus presupostos, sen aprobar, para facerse realidade. Así mesmo, o rexedor de Touro, o popular Ignacio Codesido, mostrábase atordado pola dilación, e destacaba que é posible que se prolongue aínda máis de finais de ano, incidindo tamén no problema técnico das canceladoras, pero lamentaba que "antes desta aínda haberá que resolver máis cuestións". Para rematar, o rexedor de mes, Carlos Fernández (PSOE) non dubidaba en cualificar a reunión de "floxa" pero, sobre todo, porque "tras insistir eu en que se nos convocase cada mes ou dous meses, chámanos agora para botarnos un xarro de auga frita; ás críticas a Santiago son inxustificadas, porque podería poñerse en marcha ou transporte sen billete combinado, e a Xunta sabe ben que aínda que Santiago tivera aprobado dito plan, hoxe por hoxe a Xunta non podería botalo a andar", apuntaba o mandatario. Dende Mobilidade recordan que en febreiro se consensuou entre a Xunta e os municipios o texto do convenio, co compromiso expreso de tramitalo e aprobado polos municipios a mediados de abril. Escribe aquí os seus comentarios. Para facelo é necesario estar rexistrado. Se non o estás: briondixital.org non se fai responsable das opinións dos lectores e eliminará os comentarios que considere ofensivos ou vulneren a legalidade. A NOSA XENTE Pontellas prepara a décimo quinta edición da súa Festa da Zorza Nenas e nenos do Porriño interveñen no Foro de Participación Infantil do Parlamento de Galicia David Amor, padriño da Gran Recollida Solidaria do Banco de Alimentos de Vigo Mos reivindica unha vez máis o papel da muller na sociedade Eva García dáse de baixa do PSdeG para non danar a imaxe do partido pero aférrase á Alcaldía Condena unánime da oposición á xestión económica do Goberno Municipal do Porriño A Fundación Pazo de Mos celebrou o seu décimo aniversario O Club Balonmán Porriño e ORBE, conservas de pescados e mariscos, continuarán coa sua relación de patrocinio a tempada 2018/2019. A entidade porriñesa agradee á conserveira e en especial á súa representante, Marta Mondina, o agarimo que están demostrando ao Club durante estes anos. Orbe é unha emrpesa na que a muller xoga un papel fundamental, xa que a súa plantilla está formada por unha maioría de mulleres e iso fai que sexa esecialmente sensible ás necesidades do deporte feminino. No acto de renovación do patrocinio presentouse a que é a segunda fichaxe do Godoy Maceira Porriño para a tempada 2018-2019, Ana Rodrigues, procedente do Atlético Guardés. "Ana é unha xogadora con moita experiencia na liga, cunha experiencia e madurez que sen dúbida nos farán mellorar", manifestou Abel Estévez, Presidente e adestrador do Balonmán Porriño, "en ataque é unha xogadora moi efectiva dende o extremo dereito e en defensa é, sen dúbida, unha das xogadoras de máis valor da liga". Pola súa banda, Ana explicou que se decidiu polo Godoy Maceira Porriño "porque me presentaron un proxecto interesante e moi ilusionante, é un club moi familiar e eso gústame pola cercaía e o trato coas xogadoras. Conozco ao equipo e ao seu adestrador dende fai moito tempo e iso trasmíteme moita confianza para afrontaar este novo camiño. Dende o primeiro momento valoraronme como persoa e como xogadora, teño moitas ganas de empezar a traballar co equipo". Outra parte fundamental da decisión de Rodrigues foi o adestrador, "gústame moito como traballa Abel, é un adestrador intelixente e profesional no traballo. Confío moito nel". O Son do Louro, ese murmullo de vagar do noso río que acompaña o falar da xente... porque o Val da Louriña ten un espírito de seu, un sentir común, un xeito de facer as cousas. O conselleiro de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria, Román Rodríguez, defendeu a "revisión" e as medidas de reorganización da oferta académica nas zonas rurais, recoñecendo que "seguro" que haberá algún novo peche de unitarias este ano. Neste sentido, avanzou que o seu departamento analizará as matriculacións para contar con datos concretos na segunda quincena deste mes. "Cando chegue o momento anunciarase". Así o sinalou o titular de Educación nunha interpelación na que a deputada de En Marea Ánxeles Cuña preguntaba polas medidas que aplicará a Xunta para garantir o dereito á educación no rural e se insistirá en novos peches de escolas unitarias nesas zonas. Rodríguez defendeu a "altísima calidade" do ensino no rural galego, aínda que puntualizou que esta realidade non implica que non se deban tomar "medidas de reorganización" pensando na "sustentabilidade do servizo". Sobre todo, o conselleiro insistiu na evolución demográfica, "principal problema estrutural de Galicia", que se traslada ao "ámbito de xestión política". No caso educativo, isto tradúcese nunha carencia "forte" de alumnos. Ánxeles Cuña, pola súa banda, denunciou o "desequilibrio territorial" entre os centros das zonas rurais e urbanas, e esixiu á Xunta que "abandone a lóxica economicista" e garanta o dereito destes centros a contar cos "mesmos estándares de calidade" que os das cidades. Así mesmo, referiuse á recente reorganización de centros impulsada por Educación, con traslados de unidades, fusións de centros e o peche do CPI Emilio Navasqüés, para denunciar os "malos tratos" e "a falta de diálogo" coa comunidade educativa, que sofre estas medidas aplicadas "de costas" a alumnos, profesionais e familias. Cuña reivindicou "o clamor" dos veciños destas localidades, que "reclaman dignidade" para o sistema educativo, e destacou que algún dos centros afectados colleitaba resultados "por encima da media galega e da europea". Rodríguez, sobre o peche de escolas: "Todo está baseado nunha gran mentira" Recollen firmas para a supresión da peaxe da AP-9 entre Fene e A Coruña Máis dun millón de persoas sumáronse aos seguros privados de saúde desde 2013 ​Contas: “A Deputación de Ourense puido incorrer en infraccións graves ou moi graves” unha selección das novas máis importantes. Segundo explicou o alcalde tras a xunta de portavoces, as sesións plenarias pasarán a celebrarse os antepenúltimos venres de cada mes, a partir das 10.30 horas. Limitarase o número de mocións, seguindo un criterio de proporcionalidade. Así, tanto BNG como PP poderán presentar tres iniciativas, mentres que Marea, PSdeG-PSOE e Cidadáns un máximo de dous. Tamén se regulará o tempo das intervencións. O relator terá sete minutos para explicar a súa moción e o resto de grupos catro minutos para a súa primeira intervención. A partir de aí, outros tres minutos para quen propón a moción, dous minutos de réplica para cada partido e unha intervención final de dous minutos do relator completarán o debate. A corporación tamén acordou que este ano non haxa pleno en agosto. A sesión correspondente a xullo celebrarase este xoves 20 de xullo, ás 11.00 horas. Nela, o BNG presentará unha moción para pedir á Xunta medidas de acougado de tráfico na PO-223 en Lérez e Xeve; mentres que o PP pedirá que se licite a cafetería do pavillón municipal, que se cumpra a lei de transparencia e solicitará a entrada de Pontevedra na rede de entidades locais contra a violencia de xénero. Marea, pola súa banda, solicita a mellora da accesibilidade no pavillón municipal; o PSdeG-PSOE a redacción dunha nova ordenanza de vaos e obras de reforma urbana en Campolongo Sur e Cidadáns regular a transparencia nos contratos menores do Concello. O Concello non tramitará a moción de Cidadáns sobre os contratos menores ao invadir as súas competencias Por Alejandro Espiño _ Mércores 26 de Xullo, 2017 Por Diego Espiño _ Venres 14 de Xullo, 2017 Por Redacción _ Mércores 5 de Xullo, 2017 Por Diego Espiño _ Luns 3 de Xullo, 2017 Rexístrate para acceder aos servizos máis avanzados. 2012. CC-by-nc-sa. Pontevedra Viva é o xornal electrónico de información xeral de Pontevedra e a súa comarca. A navalla suíza Hoxe fai 14 anos que asinei o documento de toma de posesión e viñen traballar na administración pública dende a "explotación" da que daquela era a Fundación Hospital Verín. Logo está o tema de que unha cidade pequena ofrece mellores oportunidades para os fillos... pero non foi algo decisivo. Agora, 14 anos dempois atópome cunha situación laboral demasiado semellante á que se supón que non quería; cunha capacidade adquisitiva mermada ata os niveis de aquel ano 1998 e con que calquera que non loitara por sacar aquela OPE ou anteriores lle vai contar o tempo como interino co mesmo valor que o meu como fixo nun futurible concurso de traslados... e non sei de onde vou sacar un sorriso... Onte entrou en vigor un troco normativo de calado no sistema de saúde español, un troco que é complexo de entender e que xera un gran debate político e ético tanto entre os profesionais como entre a cidadanía. Son fillo da emigración galega e teño que admitir que a miña visión do tema está condicionada por elo... e non só a miña visión da lei en si senon das reaccions políticas que rodean á súa posta en marcha. Como profesional o teño claro e xa o puxen nun tuit en Maio... Pero Son libre de facelo? Como enfermeira en atención especializada coido que sí porque o 90% da miña actividade está mediada pola actividade de outros profesionais e as facetas independentes da miña acitividade non son susceptibles de sufrir bloqueos "por falta de TIS"; pero Noutros ámbitos? Extraer unha analítica non ten menor problema, pero identificala (outorgándolle un número único ó doente) e, sobor de todo, procesala... hai unha tremenda barreira que se pode solventar actuando co doente como si de unha urxencia se tratase, o que, seguramente, limita o número de parámetros que se poden solicitar. Preocupame especialmente a inmunización e vese que tamén a aqueles que teñen dous dedos de fronte que incluen o "perigo para a saúde pública" como motivo de asistencia gratuita. Hoxe é o día mundial do autocoidado e como non podía ser de outro xeito eiquí está este espazo tratando de apoiar modestamente a campaña dende a rede. Claro que todo é susceptible de interpretación e o fin mais digno de ser apoiado se pode ver empañado por apoios cando menos confusos como o pode ser o da sociedade promotora deste día a nivel mundial a WSMI (World self medication industry - Industria mundial pola automedicación)... temos que andar con tino a ver si vai resultar que tratamos de apoiar unha cousa e nos sae outra. Falamos de autocoidado e de adquisición e mantemento de hábitos de vida saudable e para elo se pode contar coa enfermeiría como o mellor difusor de información e a mais eficiente das ferramentas de saúde pública. Tamén é certo que xa as administracions veñen pulando para emprega-las canles que as TIC ofrecen para facer divulgación de recursos... pero a maioría o fai dun xeito pasivo polo que os esforzos morren na praia da avalancha informativa diaria. Nese eido hai que destacar ás iniciativas que forman grupos de cidadans para que logo fagan de difusores e se cree, outra vez, un efecto viral ou en cascada de difusión de recursos e, o mais importante, de apoio mutuo. Vicenç Navarro. O autor é Catedrático de Ciencias Políticas e Políticas Públicas pola Universidade Pompeu Fabra. Artigo tirado de Público.es (aquí) e traducido por Revolta Irmandiña. Unha das respostas que os partidarios de manter a Monarquía en España dan frecuentemente ao argumento daqueles que propoñen o estabelecemento dunha República é que neste momento de enorme crise financeira e económica tal tema é secundario fronte ás enormes dificultades que o país ten para saír da enorme fochanca económica no que se atopa. Nas miñas discusións con algúns amigos dirixentes de partidos políticos, sobre todo de sensibilidade socialista, esta resposta é unha constante. Aínda que simpatizan co proxecto republicano, cren que este é un tema de interese moi secundario neste momento. Entendo que tales amigos pensen así, mais creo que se equivocan porque hai unha relación clara entre a enorme crise económica, financeira e política do país e o dominio do establishment conservador sobre os aparados do Estado, liderado polo Monarca. Vexamos os datos. Á volta do meu longo exilio indiquei que a transición da ditadura á democracia non fora "modélica" tal como a sabedoría convencional a definira. Antes ao contrario, aínda que houbo cambios moi significativos permitindo o estabelecemento dunha democracia, o enorme dominio que as forzas conservadoras tiñan sobre os aparellos do Estado (e a maioría dos maiores medios de información tanto públicos como privados), limitouna enormemente, dando como resultado unha democracia enormemente empobrecida. Indicadores diso hai milleiros. Por citar só un: non existe hoxe en España nin un só rotativo de esquerdas a nivel nacional. Nin que dicir ten que existen voces de esquerda nos medios de maior difusión, mais sempre nunha situación moi minoritaria e practicamente marxinal. Unha consecuencia deste enorme dominio conservador na vida mediática e política do país é o enorme atraso social de España e a subfinanciación do seu Estado do Benestar. Trinta e catro anos despois de estabelecerse democracia, España continúa á cola da Europa Social. O gasto público social por habitante continúa sendo o máis baixo da UE-15 (o grupo de países da UE que teñen semellante nivel de desenvolvemento económico ao noso). E os recortes actuais acentuarán aínda máis este atraso social. Documentei cumpridamente (ver o meu libro El Subdesarrollo Social de España: Causas y Consecuencias. Anagrama. 2006) que este subdesenvolvemento social débese ao enorme poder que as forzas conservadoras (ben na súa versión cristianodemócrata, ben na súa versión liberal, é dicir, ultraliberal) teñen sobre a vida política e mediática en España. É certo que o partido socialdemócrata gobernou o Reino de España por amplos períodos de tempo, levando mudanzas substanciais no Estado español. Porén o seu potencial de cambio veu moi marcado polas limitacións impostas polos poderes fácticos económicos e financeiros aos cales frecuentemente se adaptou, converténdose, paradoxalmente, no seu defensor. Quen causaron a crise económica e financeira? Para responder a esta pregunta hai que observar que o Reino de España comparte con outros dous países do sur de Europa -Grecia e Portugal- este enorme atraso social. Estes países, xunto co Estado español, son tamén estados que están nunha profunda recesión (en realidade, como ben acentuou o Financial Times, nunha Grande Depresión). O feito de que este tres países sufran unha grande crise económica e financeira non é por casualidade, pois todos eles teñen en común que na súa historia as forzas ultraconservadoras dominaron os espazos financeiros, económicos e políticos do país. A súa influencia sobre os seus Estados foi enorme. Esta enorme influencia explica que todos eles teñan Estados moi represivos (teñen o maior número de policías por 10.000 habitantes da UE-15), con moi escasa sensibilidade social (teñen a porcentaxe da poboación adulta que traballa no Estado do Benestar máis baixo da UE-15), e con limitadísimo impacto redistributivo. Son tamén os países que teñen maior fraude fiscal, a maioría do cal é realizado polas grandes fortunas, as grandes empresas (como Repsol) que facturan máis de 150 millóns de euros ao ano, e a banca (como o Banco Santander, cuxo presidente Emilio Botín evitou ser xulgado por fraude fiscal coa complicidade dos gobernos de quenda, incluído o socialista). Os ingresos ao Estado son os máis baixos da UE-15, coa maioría deles procedentes da gravación das rendas do traballo, que ao diminuír, resultado da explosión de desemprego, creou un enorme buraco nas contas do Estado, chamado déficit público. Hai alternativas ás políticas de austeridade Non é certo que tales políticas non poidan realizarse e que non se poidan facer porque o Consello Europeo, a Comisión Europea ou o Banco Central Europeo non o tolerarían. Corrixir a fraude fiscal ou aumentar os impostos do capital, por exemplo, non está prohibido na Eurozona. A externalización de responsabilidades a fin de impor políticas altamente impopulares é a práctica máis frecuente utilizada polo establishment financeiro, económico e político español para promover o argumento de que non hai alternativas, conseguindo con iso o que sempre desexaron: diminuír a protección social e debilitar ao mundo do traballo. Hai que romper coa visión xeneralizada, mesmo entre as esquerdas, de que, a non ser que Europa cambie (adoitaba antes dicirse a non ser que o capitalismo colapse), non hai nada que poida facerse no Reino de España. Escribín cumpridamente criticando a maneira como as institucións europeas citadas dificultaron o crecemento económico español. Porén non é certo que España, mesmo na situación actual, non puidese seguir outras políticas, incluíndo políticas fiscais redistributivas e creación de emprego. Sabemos, por tanto, como se pode saír do buraco. Porén a súa falta de consideración de tales posturas (cando non a súa marxinación nos debates) débese a causas políticas que teñen que ver co enorme dominio daquel establishment ultra-conservador herdado do réxime ditatorial anterior, establishment liderado polo Monarca. Véxanse os continuos votos de lealdade ao Monarca por parte da banca, da gran patronal, dos maiores medios, da Igrexa, da dereita política e un longo etcétera. E este Monarca é o Xefe do Exército, de onde deriva en última instancia a garantía de continuidade do sistema. É un poder enorme que dificulta a posta en marcha de medidas que nos permitirían saír da crise. Agora ben, España non poderá saír dela e corrixir o seu enorme atraso social sen cambios moi substanciais en tal estrutura de poder e o establishment que xera. Por iso é polo que nun momento como o actual, onde se ve con tanta claridade que as institucións chamadas representativas están captadas polos intereses financeiros e empresariais que impoñen unhas políticas que non estaban nos programas electorais dos partidos gobernantes e que están a causar un enorme dano ás clases populares, España estea a experimentar unha crise non só financeira e económica, senón tamén política. A lexitimidade do sistema político español nunca foi tan baixa. E de aí o enorme temor de tal establishment, que explica a súa enorme represión, criminalizando a resistencia, mesmo pasiva, da poboación que protesta, con razón, pola imposición de tales políticas. No entanto, o temor das forzas conservadoras debería ser a oportunidade das forzas progresistas. Hai que cambiar este establishment financeiro, económico, político e mediático a fin de desenvolver a segunda transición dunha democracia incompleta a unha democracia completa, que permita que se tomen as medidas que cambien as políticas públicas que se están desenvolvendo. Para iso é necesario cuestionar a pervivencia do centro daquel establishment, a Monarquía, que é un elemento chave da estratexia de permanencia de tal inxusta distribución de poder. Sei que cun ton condescendente, algúns dos meus amigos, principalmente socialistas, diranme que as posibilidades reais de que iso ocorra son case nulas. Porén nesta actitude reflicten máis o seu constante e frustrante moderación e adaptación á estrutura de poder que unha lectura obxectiva da realidade. A Monarquía está a perder rapidamente a súa artificialmente creada popularidade. Os movementos sociais de maior composición xuvenil están a enarborar máis e máis a bandeira republicana. Véxanse as fotografías das manifestacións de protesta. A historia, incluída a historia española, está chea de exemplos de que cando as clases populares se mobilízan poden conseguir o que desexan. Desde a caída do muro de Berlín até o fin da ditadura en España (desde 1974 a 1976 España tivo o maior número de folgas e mobilizacións políticas en Europa) vese que as mobilizacións populares e as axitacións sociais teñen impacto. Unha última observación. Algúns monárquicos utilizan o caso dos países escandinavos mostrando que o sistema monárquico pode ser compatíbel con sociedades avanzadas e progresistas. Tal argumento ignora, con todo, o contexto político que determinou a existencia do sistema monárquico naqueles países e no noso. Ao Monarca español nomeouno o ditador, e a función da Monarquía era precisamente deixar ben atado todo o que puidese quedar esfiañado. E conseguiuse. Non debería esquecerse que a misión das forzas progresistas é precisamente esfiañalo para conseguir a democracia pola que millóns de españois loitaron sen nunca conseguilo. Hoxe, sen unha segunda transición a unha maior democracia no Estado español, non haberá saída da horríbel crise que o país está a vivir. Un país no que o 50% da mocidade non atopa traballo non pode aceptar a continuidade dunhas institucións tan pouco representativas e sensibles ás necesidades das clases populares. Por iso é polo que a demanda dunha maior e mellor democracia e de resolución dos enormes problemas sociais sexan idénticas hoxe no noso país. Sin Permiso (http://www.sinpermiso.info) en galego premendo na imaxe. o máis popular A mesa da seca reúnese este luns, día 2 de outubro, coa previsión de declarar a alerta en varias zonas da conca Galicia-Costa, na que xa está decretada a prealerta desde comezos de ano debido ás escaseza de precipitacións. Unha vez acabado o ano hidrolóxico, este sábado 30 de setembro, técnicos de todos os departamentos da Xunta con competencias na materia se reunen o luns para tomar esta e outras decisións. O director xeral de Augas, Roberto Rodríguez, aclarou hai días que do que se fala é dunha seca hidrolóxica, algo que "non hai que identificar con que poida haber escaseza nos recursos". A parte sur de Ourense é a máis afectada, pero as incidencias nesta área afectan, maioritariamente, a núcleos rurais e traídas veciñais ás que se garantiu a subministración con cisternas. De feito, as primeiras consecuencias nótanse en pozos e acuíferos. Aínda que a Xunta está "preocupada" tras nove meses de déficit de choivas, valora que agosto "resistiu mellor do que se esperaba", e que por diante hai un outono que, se é normal en canto a choivas, fará que a situación tenda, precisamente, cara á normalidade. A declaración da alerta nalgunhas zonas da comunidade galega non tería "efecto inmediato" sobre a cidadanía, segundo indicou hai unha semana Roberto Rodríguez. Seis zonas de Galicia teñen un "risco real" entrar en alerta por seca en outubro O PSOE apela á unidade do partido sen falar do candidato ás municipais Deseño galego para as novas fragatas de Estados Unidos Os galegos perden poder adquisitivo a pesar de que o salario medio está en máximos Miriam de OT sitúa un tema en galego entre os máis escoitados de Galicia unha selección das novas máis importantes. Os amantes da música de bandas poderán gozar esta tarde a partir das 18 horas de tres concertos ao aire libre na carballeira de Santa Minia de Brión ofrecidos por bandas de música de distintos puntos de Galicia. Os concertos forman parte da que será sexta edición do Festival de Bandas de Música que organiza a asociación da agrupación musical brionesa, que conta co apoio do Concello e a Deputación. O certame conta nesta ocasión coa presenza das agrupacións musicais de Padrón, Chantada e Brión. A entrada ao festival é gratuíta, pero o público que acuda á carballeira de Santa Minia poderá comprar un cedé con pezas musicais interpretadas pola banda local, que tamén venderá rifas para sortear un xamón e un lote de viños. En caso de que o mal tempo impida a celebración do festival ao aire libre,los concertos trasladaranse ao pavillón polideportivo de Pedrouzos. Á parte do festival de bandas, a carballeira de Santa Minia volverá converterse nun escenario musical o día 18 grazas ao Festival Internacional de Folclore de Brión, no que participarán, entre outros, grupos de Indonesia, Isla Martinica e Senegal. Escribe aquí os seus comentarios. Para facelo é necesario estar rexistrado. Se non o estás: briondixital.org non se fai responsable das opinións dos lectores e eliminará os comentarios que considere ofensivos ou vulneren a legalidade. Boletín da Real Academia Galega Na infancia de Carlos Casares atópanse moitas das claves que explican tanto os argumentos como as opcións estilísticas que adopta para a longa serie dos artigos que baixo o cliché de “Á marxe” publicaría en La Voz de Galicia. Neles bosquexaba uns retratos magníficos, describía de forma maxistral con trazos sinxelos persoas e escenarios. E, máis que reflexionar a través de conceptos, prefería pensar en forma de relatos seguindo o estilo que lle imprimían as lembranzas das historias que lle contaba seu avó. O seu artigo foi unha sorte de diario do que quedaban excluídas só as vivencias máis íntimas. Pero tamén un lugar de encontro cos seus moitos lectores aos que acollía como hóspede aberto, paroleiro e comedido, cunha brevidade e unha sinxeleza de máxima cortesía. Unha tertulia diaria á que todos están convidados. Un toque de narración oral, un anaquiño de confidencialidade, moita proximidade, certa reiteración para familiarizarse coas cousas, algunha graza e ocorrencia, tamén cousas que poidan ser novidade ou extraordinarias, algunha confesión das propias debilidades ou miserias… Freixanes, Víctor F. (2005): “Dietario dun escritor nos xornais”, en Carlos Casares, Á marxe 1992. Obra xornalística I. Vigo: Galaxia, 9-15. Este espazo natural está situado no centro da nosa comunidade, entre as provincias de Pontevedra e Ourense, na coñecida como dorsal galega, abranguendo os concellos de Forcarei, Lalín e Silleda (na parte de Pontevedra) e os de Beariz e O Irixo (na vertente ourensá). Ademais de ser Lugar de Importancia Comunitaria, conta tamén coa denominación de Zona de Especial Protección dos Valores Naturais. Situado nunha área dominada polas montañas de media altura, a Serra do Candán a penas supera os 1.000 metros na súa altitude máxima pero é un dos picos máis destacados da zona. Nas súas ladeiras nacen importantes ríos galegos como o Lérez ou o Umia, así como outros de menor caudal que van a nutrir os cauces do Deza e do Ulla. Entre a fauna, destacan as poboacións de especies de invertebrados como as lesmas, o cabalo do demo ou a vacaloura. Nos ríos, a boga e a vermella son os peixes máis abundantes. A Serra do Candán é tamén lugar de cría de avifauna nidificante escasa en Galicia como o bufo real e a curuxa das xunqueiras. Os morcegos, as lontras ou os lobos, que manteñen boas poboacións na zona, son os mamíferos con maior presenza nesta área central galega. Ver: as diferentes rutas de sendeirismo que percorren o territorio que abrangue a Serra do Candán son unha das nosas principais recomendacións para coñecer este espazo natural en pleno corazón de Galicia. A través destes sendeiros poderemos achegarnos ata lugares con espléndidas vistas, como a cima de San Benito (a maior altitude da zona), que permite obter claras panorámicas das comarcas de Terra de Montes e de Deza. A antiga aldea de Grobas, no concello de Forcarei, situada nunha garganta formada polo río que leva o mesmo nome e en plena Serra do Candán, permitiranos achegarnos ata a forma de vida dos nosos antepasados a través da que fora unha típica poboación galega, hoxe abandonada. Outra das nosas recomendacións é a visita ó Mosteiro de Aciveiro, no mesmo municipio pontevedrés, considerado Monumento Histórico Artístico dende o ano 1931 e Ben de Interese Cultural. As numerosas áreas naturais e recreativas á beira dos ríos Lérez e Umia ou o observatorio astronómico, na capital do concello forcaricense, son outros dos atractivos desta comarca cun alto valor paisaxístico. Chegar: a estrada que une Ourense e Pontevedra, lévanos ata o concello pontevedrés de Cerdedo e, dende alí, ata Forcarei. A outra vía de acceso é a estrada Lalín – Pontevedra, que atravesa a Serra por algunha das zonas de maior valor paisaxístico e etnográfico. Comer: as carnes, tanto de porco como de especies cinexéticas, son o principal produto da gastronomía da zona en pratos típicos como a carne ó caldeiro ou a richada, que ten unha festa propia no concello de Forcarei. No capítulo dos postres destacan, por exemplo, as filloas ou as “orellas” de entroido. Aloxamento: as casas de turismo rural contan cunha interesante oferta en concellos como o pontevedrés de Forcarei ou o ourensán de Beariz, que constitúen unha boa opción para facer noite preto da Serra e desfrutar das posibilidades de ocio que nos ofrece este espazo natural. Subvencións para a compra de vivenda por parte de menores de 35 anos Greenpeace apoia unha moratoria para novas plantacións de eucalipto en Galicia na primeira revisión do Plan Forestal Retiran máis de 6 toneladas de lixo dos ríos Aínda non comezara a rolda de prensa, os políticos chegaban tarde, e mentres os xornalistas estaban a falar sobre os seus problemas coas distintas compañías de telefonía móbil, que se a cobertura, a velocidade, a configuración da wiffi,... "por alusións, podo intervir?", espetou entón o director xeral de R, Alfredo Ramos. Tan seguro está do seu produto que este directivo non tivo problema algún en dar a cara. Explicou como configurar o router e as melloras que os seus clientes van experimentar nestes días. Nesas estaba ata que chegou, despois de 15 minutos de atraso, a directora da Axencia para a Modernización Tecnolóxica de Galicia (Amtega), Mar Pereira, acompañada do delegado territorial da Xunta, Cores Tourís. O motivo da comparecencia de prensa foi a presentación do Plan de Banda Ancha da Xunta, que facilitará este ano acceso a internet con velocidades de ata 350 Mbps a once polígonos empresariais da provincia de Pontevedra. As actuacións do plan xa comezaron en 2016 e xa hai sete polígonos que dispoñen deste servizo. Ademais como complemento a esta actuación, o DOGA publica este luns unha convocatoria de axudas para dotar de redes ultrarrápidas a empresas e autónomos das zonas máis illadas do rural. Rexístrate para acceder aos servizos máis avanzados. 2012. CC-by-nc-sa. Pontevedra Viva é o xornal electrónico de información xeral de Pontevedra e a súa comarca. A navalla suíza © Deputación de Pontevedra A Xunta de Goberno da Deputación de Pontevedra vén de aprobar varias achegas económicas para o Concello de Marín por un valor total de 405.699,83 euros. Por unha banda, a administración provincial aprobou a sexta relación de concellos que se van beneficiar das achegas da liña 3, para o fomento do emprego para a conservación e funcionamento de bens e servizos municipais, do Plan Concellos 2018. Así, tal e como informou a presidenta da institución provincial, Carmela Silva, Marín é unha das vilas que van recibir estas achegas. Máis polo miúdo, Marín recibirá 106.004,16 euros para contratar a 16 persoas para desempeñar tarefas relacionadas coas obras públicas e conserxería. Este ano, a liña 3 do Plan Concellos está dotada de 9.540.000 euros, é dicir, un 2,5% máis que no 2017. A estes cartos hai que sumar preto de 299.695,67 euros para realizar obras de acondicionamento no recinto das piscinas municipais ao abeiro da liña 1, de investimentos, do Plan Concellos 2018-2019. Carmela Silva sinalou que con esta nova achega, Marín xa ten recibido da Deputación de Pontevedra o 22,9% do total do investimento que lle corresponde dentro do Plan Concellos 2018-2019, que este ano pon a disposición da vila 1.771.748,31 euros, un 72,49% máis que en 2017. Inician os traballos de mellora dos accesos á piscina municipal de Marín A Deputación comeza a liberar fondos da liña 2 do Plan Concellos Por Oskar Viéitez _ Venres 23 de Febreiro, 2018 Rexístrate para acceder aos servizos máis avanzados. 2012. CC-by-nc-sa. Pontevedra Viva é o xornal electrónico de información xeral de Pontevedra e a súa comarca. A navalla suíza O CIFP Carlos Oroza, desde hai tres anos, dispón dun horto escolar que naceu grazas ao traballo desinteresado de varios profesores como unha pequena reforma dun patio esquecido e que se destinou ao cultivo de herbas aromáticas. Hoxe ocupa unha extensión de máis de 200 metros cadrados e alí cultívanse hortalizas, herbas aromáticas, froitos e flores comestibles que os alumnos utilizan para as súas elaboracións de cociña. Todos os cultivos teñen como destino o restaurante pedagóxico, de maneira que se pecha un círculo produtivo que se ve reforzado coa elaboración do seu propio compost cuxo destino é a horta escolar. A partir do próximo día 13 de febreiro o alumnado deste centro enfrontarase a un novo reto: un proxecto de crowdfunding para obter o financiamento que permita realizar determinados investimentos de mellora do horto educativo. Este proxecto foi seleccionado pola Fundación Triodos para formar parte da iniciativa "hortos educativos ecolóxicos" e con el preténdese que o alumnado coñeza e poña en práctica real o funcionamento do crowdfunding como alternativa de financiamento dun proxecto de emprendemento. O crowdfunding é un sistema de financiamento colectivo que permite a calquera creador de proxectos reunir unha suma de diñeiro entre moitas persoas para apoiar unha determinada iniciativa. A cambio, cada cofinanciador recibirá unha recompensa non monetaria en función da cantidade achegada. Se se consegue o financiamento desexado, os fondos recadados neste proxecto destinaranse á instalación dun sistema de rega por goteo, puntos de iluminación, ferramentas e roupa de traballo, e un invernadoiro climatizado. Este horto non é só unha forma de abastecer a despensa do CIFP Carlos Oroza, senón tamén unha forma de aprender. Con esta iniciativa trátase de inculcar no alumnado un sentimento de responsabilidade e valorización do produto. Está a comprobarse que os alumnos que entran en contacto coa horta aprecian e aproveitan moito máis os seus produtos, permitíndolles ademais investigar e descubrir o momento idóneo en que cada un debe ser colleitado, e dándolles a oportunidade de que se lles poida ensinar a cultivar e tratar as nosas materias primas dunha forma ecolóxica e sustentable. Unicamente dispóñense de 40 días para conseguir o financiamento, así que a axuda de todos é fundamental. VÍDEO.- O compost é un ingrediente máis na cociña do Carlos Oroza Cociña último modelo para a formación dos estudantes do CIFP Carlos Oroza Por Alejandro Espiño _ Venres 20 de Xaneiro, 2017 Por Redacción _ Venres 21 de Outubro, 2016 Rexístrate para acceder aos servizos máis avanzados. 2012. CC-by-nc-sa. Pontevedra Viva é o xornal electrónico de información xeral de Pontevedra e a súa comarca. Revisan a seguridade das atraccións de feira das Festas do Carme - Pontevedra Viva Atraccións instaladas para as Festas do Carme de Marín Revisan a seguridade das atraccións de feira das Festas do Carme Especialistas da empresa Enmacosa están a inspeccionar a instalación das atraccións de feira que se montaron na zona portuaria de Marín con motivo da celebración das tradicionais festas na honra da Virxe do Carme. As revisións iniciáronse coa supervisión da documentación de cada atracción e continuaron cunha análise da montaxe cada unha destas instalacións itinerantes. A consultoría técnica, cuxos equipos levan 14 anos realizando este tipo de controis, foi contratada polo Concello de Marín co obxectivo de incrementar as garantías de seguridade para todos os usuarios. Entre as cuestións para cumprir con respecto á seguridade do usuario figuran a inexistencia de arestas punzantes ou que puidesen resultar cortantes, e de desniveis ou ocos abertos sen protección, así como a estabilidade dos accesos, a sinalización das saídas ou o correcto funcionamento dos dispositivos de bloqueo e sistemas de contención de pasaxeiros. Analízanse tamén outros requisitos sobre a seguridade do público e do contorno, como a dotación de extintores ou as posibilidades de colisión ou solapamento entre os percorridos das atraccións e entre estas e os tendidos eléctricos, edificios ou farois. Con respecto á estabilidade estrutural, Enmacosa controla, entre outras cuestións, que bancadas e apoios estean nivelados e asentados, que a instalación non presente puntos importantes de corrosión nin deficiencias de relevancia nos cordóns de soldadura, que letreiros, focos ou carcasas embelecedoras teñan garantías de solidez, ou que todo tipo de cordas, arneses, tensores e demais elementos de seguridade similares amosen un perfecto estado de conservación e estean homologados para a súa utilización. Non se admiten, por exemplo, cintos de seguridade desgastados nin tampouco peches que dependan unicamente dun circuíto eléctrico, hidráulico ou pneumático e que se poidan afrouxar ante unha perda de presión ou corte na subministración. Finalmente, a revisión técnica das atraccións complétase cunha ampla comprobación do estado das instalacións eléctricas e do seu correcto funcionamento, que inclúe probas e ensaios de seguridade. O protocolo require tamén aos responsables das atraccións que coloquen carteis con recomendacións de interese para os usuarios das atraccións que detallen especificamente os riscos e, no seu caso, as limitacións de idade e altura. Por Redacción _ Venres 23 de Xuño, 2017 Por Oskar Viéitez _ Sábado 17 de Xuño, 2017 Rexístrate para acceder aos servizos máis avanzados. 2012. CC-by-nc-sa. Pontevedra Viva é o xornal electrónico de información xeral de Pontevedra e a súa comarca. A navalla suíza O noso traballo Nos seus case 30 anos de existencia o Centro de Desenvolvemento Rural “O Viso”, seguindo a máxima, “O que é necesario é posible e ademais realizable”, foi acadando certos logros co devenir dos anos. A continuación achégase un breve resumo destes hitos alcanzados: Constitución da Asociación Cultural “O Cruceiro”, precursora da entidade actual. Constitución do Centro de Desenvolvemento Rural “O Viso”. Premio "Promoción da Terra 1997”- Irmandade Moncho Valcarce Apertura do Centro de Información Xuvenil e Comunitario (actualmente é o único da comunidade autónoma que non pertence a ningún organismo público). Declaración de Entidade de Utilidade Pública. Premio ó "Desarrollo Rural Macario Asenjo Ponce" na categoría Nacional, outorgado pola Fundación do mesmo nome. Rúa da Igrexa s/n Máis sobre este tema Aumenta a incerteza para o persoal de Elnosa sobre o seu futuro Por Redacción _ Venres 19 de Xaneiro, 2018 Conselleiro de Economía e Industria, Francisco Conde O 11 de decembro remata a data na que Elnosa pode utilizar mercurio no seu proceso industrial. A falta de dous meses para esa data, a Xunta de Galicia continúa avaliando a petición por parte da empresa de tramitar un plan sectorial de incidencia supramunicipal para cambiar a tecnoloxía actual baseada no mercurio por outra de membrana para elaborar cloro, principal produto da factoría. O conselleiro de Economía e Industria, Francisco Conde, indicou que o proceso para conceder a supramunicipalidade se realiza coa máxima transparencia sinalando que a Xunta está interesada en dar resposta a unha empresa que quere realizar investimentos industriais en Galicia pero lembrou que é necesario que cumpra con toda a legalidade tanto no terreo ambiental como no urbanístico. A Xunta de Galicia quere aprobar no prazo aproximado dun mes a lei de implantación empresarial, unha normativa que reducirá as tramitacións para a creación de iniciativas emprendedoras ata o punto de que as xestións se reduzan á metade do tempo que levan actualmente. Conde indicou que a entrada en vigor desta lei autonómica non terá repercusión no caso de Elnosa. O conselleiro aclarou que, en todo caso, Elnosa depende da decisión do Departamento de Costas pertencente ao Goberno do Estado para poder continuar na actual localización en Lourizán. Sinalou que descoñece que decisión adoptará o Ministerio de Medio Ambiente pero explicou que a empresa está a dar, en relación coa administración autonómica, todos os pasos necesarios para desenvolver o cambio de tecnoloxía que lle permita manterse en Pontevedra, a condición de que cumpra con todos os requisitos legais que lle demandan as outras administracións. Francisco Conde. Conselleiro de Economía e Industria O conselleiro de Industria invita os concellos a converter Galicia na comunidade onde sexa máis fácil investir Por Oskar Viéitez _ Luns 11 de Setembro, 2017 Por Anxo Lourido _ Luns 11 de Setembro, 2017 O Concello de Pontevedra esixirá unha avaliación de impacto ambiental de Elnosa A Xunta inicia os trámites para conceder a autorización ambiental integrada a Elnosa Rexístrate para acceder aos servizos máis avanzados. 2012. CC-by-nc-sa. Pontevedra Viva é o xornal electrónico de información xeral de Pontevedra e a súa comarca. A navalla suíza O FICBueu, festival de curtas de Bueu, arrinca este venres, nunha edición na que se exhibirán 80 curtos ata o 15 de setembro. O director de Agadic, Jacobo Sutil, destaca a sección Galicia R, que conta con "cinco destacadas curtametraxes de produción galega", ademais de actividades paralelas, gastronomía e espectáculos protagonizados por Luís Davila e Carlos Branco. PP e C's, indignados tras falar a Delegada do Goberno dun indulto aos presos cataláns O director do Parque Nacional das Illas Atlánticas investigado por "construcións ilegais" en Cíes unha selección das novas máis importantes. Os custos sanitarios das centrais térmicas en Galiza - SOCIAL - Sermos Galiza - Diario de intereses galegos A plataforma ‘Galiza, un futuro sen carbón’ pide ao Goberno español e á Xunta unha “transición enerxética xusta” e o abandono do carbón antes de 2025. “Os custos sanitarios das centrais de carbón en Galiza son de 430 millóns de euros anuais”. Unha plataforma pide o feche das centrais de carbón en Galiza "a máis tardar en 2025" En Galiza operan desde hai catro décadas dúas térmicas de carbón. A das Pontes é propiedade de Endesa. Naturgy (antes Gas Natural Fenosa) é propietaria da central de Meirama (Cerceda). “Ambas as dúas provocaron 143 mortes prematuras durante 2016, foron responsables de 5.000 casos de síntomas de asma en nenos e nenas, de 106 novos casos de bronquite crónica e de 117 ingresos hospitalarios por problemas respiratorios e cardiovasculares. Os custos sanitarios por causa dos ingresos hospitalarios e máis da perda de 52.000 días de traballo estimáronse en até 430 millóns de euros”. Son dados que ofrece a plataforma ‘Galiza, un futuro sen carbón’, recentemente constituída por varias entidades e organizacións. A plataforma Europe Beyond Coal, da que forma parte Galiza, un futuro sen carbón, lanzou a semana pasada o informe ‘Último alento: As compañías do carbón que están enfermando Europa’. O documento incide no custo oculto do uso de carbón para a produción de electricidade, utilizando modelos de datos que teñen en conta as emisións das centrais e a meteoroloxía para estudar os seus impactos na calidade do aire e a saúde da poboación. Os resultados, aponta a plataforma, indican a responsabilidade que teñen compañías de enerxía europeas que utilizan carbón para xerar electricidade. As emisións de gases tóxicos e partículas procedentes das súas centrais provocan “graves problemas de saúde” e até 22.000 millóns de euros en custos ocultos. “As máis de 250 centrais de carbón que operan actualmente en Europa son responsables de 7.600 muertes prematuras anuais”. A plataforma ‘Galiza, un futuro sen carbón’ está impulsada por organización, colectivos e de cooperativas verdes: ADEGA, Amigos da Terra, Asociación Naturalista Baixo Miño (ANABAM), Asociación pola Defensa da Ría (APDR), Ecoar Global, Ecoloxistas en Acción, Feitoría Verde, Ghichas Co-mando, Greenpeace, Nosa Enerxía, Petón do Lobo, Plataforma contra a Mina de Touro-O Pino, Verdegaia. Facer realidade un diario galego -en papel e dixital- en 2019 está na túa man MEMORIA _ 10 de Decembro de 2018 A Mesa informa ao Comité de expertos do Consello de Europa da vulneración de dereitos lingüísticos Agresión en Pontevedra a un mozo por levar unha camisola coa bandeira nacionalista galega “Eu non paraba de pensar que me ían dar unha malleira que non ía contar” LINGUA _ 06 de Decembro de 2018 Máis de cen agasallos en galego “Até aquí chegamos”: dimisión conxunta de xefes de centros de saúde de Vigo Unha vintena de responsábeis de centros da área metropolitana formalizarán esta segunda feira esa decisión. Protagonizan o spot co que Vegalsa-Eroski presenta a súa campaña de nadal, baixo o lema "Comparte a maxia". Pablo B. relata a Sermos Galiza a agresión que sufriu nas rúas de Pontevedra, que Galiza Nova cualifica de ‘fascista’. En México dan por pechado o traspaso ao Celta da xogador revelación da súa liga O Celta pensa en reforzar a súa parcela ofensiva e o mellor situado neste momento é o xogador mexicano Hirving Lozano. De feito, en Mexico dan por pechado o traspaso ao club vigués. O xogador revelación da liga mexicana é un centrocampista de 21 anos que xoga fundamentalmente como extremo esquerdo, aínda que tamén pode cambiar de banda e ten capacidades como creador. Ten 21 anos, é internacional absoluto con México desde febreiro do 2016 e anotou 41 goles. Segundo medios locais, o acordo entre o Celta e o Pachuca pecharía a operación en ao redor de 12,5 millóns de euros polo 80% do pase do futbolista. Pero outros apuntan a que o interese dalgúns clubs ingleses provocou que o club de orixe pida ata 20 millóns polo traspaso, unha cifra a entidade celeste non manexa. Berizzo confirma a súa marcha do Celta unha selección das novas máis importantes. PSdeG elixe este fin de semana aos seus líderes nas provincias de Ourense e A Coruña O PSdeG prepárase para un fin de semana no que se poderían quedar definidas as estruturas provinciais do partido coa celebración das primarias na Coruña e Ourense. Os máis de 5.000 socialistas con dereito a voto poderán designar ao seu novo líder, como xa fixeron os socialistas lucenses e pontevedreses, pechando así a renovación do partido. Con todo, todo depende do que ocorra nas eleccións ourensás, xa que tres aspirantes postúlanse a liderar o PSOE da provincia, polo que todo quedará pendente dunha máis que probable segunda volta no caso de que ningún obteña máis da metade dos votos dos 1.538 afiliados. Nese caso, a segunda votación celebraríase o día 30. Concorren a esta cita en Ourense o exsecretario xeral do PSdeG Pachi Vázquez, quen xa fose coordinador provincial; a deputada autonómica Noela Branco e o alcalde de Amoeiro, Rafael Rodríguez Villarino, a quen se uniu recentemente Álvaro Vila, representante da denominada 'terceira vía'. Tanto Noela Branco como Rodríguez Villarino creceron politicamente ao amparo de Pachi Vázquez, de quen hoxe están distanciados; e mentres a parlamentaria apoiou nas primarias galegas ao candidato que perdeu, Juan Díaz Villoslada, o rexedor entrou na dirección conformada por Gonzalo Caballero. Quen resulte vencedor haberá de traballar na unión dunha provincia con múltiples sensibilidades e gobernada desde hai un mes por unha xestora, tras a dimisión de máis da metade dos membros da executiva liderada polo 'pachista' Raúl Fernández. No caso da Coruña a elección é entre o presidente da Deputación, Valentín González Formoso, e a exconcejala compostelá Mercedes Rosón, a pesar de que inicialmente sete persoas confirmaron a súa intención de presentarse. Nas mans e uns 3.600 afiliados está a decisión. A maior proxección do tamén alcalde das Pontes, quen conta co apoio de boa parte dos rexedores da provincia, motiva que chegue á cita co cartel de 'favorito'. Logrou integrar no seu equipo a dous dos outros seis precandidatos: o alcalde de Cariño, José Miguel Alonso Pumar, e o portavoz en Mazaricos, Javier González Trillo. Pola súa banda, ao equipo da santiaguesa, considerada máis afín a Gonzalo Caballero, adscribíronse o rexedor de Ares, Julio Iglesias, o militante coruñés Lois Fermín Vázquez e o tenente de alcalde de Culleredo, Diego Taibo. Este último converterase no seu secretario de Organización se vence o domingo. O resultado das votaciones haberá de ser ratificado en senllos congresos provinciais en xaneiro, fixados para os días 13 no caso de da Coruña, e 20 de xaneiro no de Ourense. Leste mesmo sábado, celebrarase o de Pontevedra, que confirmará ao concelleiro vigués David Regades como líder provincial e contará coa presenza da vicesecretaria xeral do PSOE, Adriana Lastra. Apenas unha semana máis tarde, o venres 22, terá lugar o de Lugo, no que se proclamará a vitoria do portavoz socialista na Deputación, Álvaro Santos. Ambos se impuxeron a candidatos máis próximos ao secretario xeral do PSdeG, quen podería ver como o impulso que o levou a facerse co liderado do partido hai dous meses se desdibuja agora nas estruturas provinciais. Por diante queda a conformación dos órganos de dirección locais, que debe quedar resolta antes de que conclúa xaneiro, e posteriormente definiranse as directivas comarcais. O portavoz do PSdeG fala da necesidade de “reformar a Constitución” Baltar defende a súa autonomía para apoiar a folga feminista A presidenta da deputación de Pontevedra súmase á folga feminista do 8 de marzo ​O Pino, Galicia: o bo camiño ​Contas: “A Deputación de Ourense puido incorrer en infraccións graves ou moi graves” ​“Máis de 90 postos de traballo” nun novo mercado gastronómico galego unha selección das novas máis importantes. Páxina 5 de 8, 75 contidos - A que é a maior feira urbana de Galicia, coa que un ano máis colabora a Deputación, reunirá entre o 15 e o 17 de maio a 110 produtores e artesáns procedentes de toda Galicia, Asturias, Cantabria, Teruel e Portugal A Deputación homenaxea a Enriqueta Otero, a última guerrilleira de Galicia, cunha exposición na Capela de Santa María - Tres veces mestra. Enriqueta na escola recolle a traxectoria desta luguesa, feminista e activista, mestra de profesión, que loitou polos dereitos das mulleres e por unha educación pública; a través de libros e publicacións. Tamén inclúe a recreación dunha escola A Deputación distingue en Riotorto, a terra dos ferreiros, o traballo destes artesáns da forxa - O organismo provincial levou hoxe á IX Feira da Artesanía do Ferro a exposición “Mans de ferro” que máis dun milleiro de persoas a visitaron na Capela de San María da capital luguesa - Con esta mostra, composta por 150 pezas e centrada na figura dos ferreiros, a Deputación segue apostando pola conservación dos oficios artesanais - Lara Méndez e Regina Polín fixeron entrega dos diplomas de Artesáns de Honra da Provincia aos ferreiros participantes. A Vicepresidenta destacou o traballo de Justa Señor, unha fonsagradina de 89 anos que se dedicou a ferrería na súa xuventude Solidariedade e deseño na exitosa Gala Lvcvs Moda 2015 que reuniu a máis de 500 persoas no Círculo das Artes - A 6ª edición do desfile de moda dedicado á Mariña e presentado pola actriz galega Mariana Expósito, permitiu recadar preto de 10.000 euros que se entregarán nos próximos días ao Fogar do Transeúnte - O evento fixo de escaparate dos 6 deseñadores, 16 firmas de artesanía e 9 peluquerías grazas á ampla cobertura dos medios de comunicación e ao traballo dos profesionais da Fundación TIC e dos alumnos da Escola de Imaxe e Son - Lara Méndez e Regina Polín, acompañadas de Eduardo Souto, presentaron a Gala Lvcvs Moda 2015, que se celebrará o vindeiro 16 de abril ás 21:00 horas no Círculo das Artes. A recadación das entradas destinarase integramente ao Fogar do Transeúnte - 6 deseñadores, 16 firmas de artesanía, 9 peluquerías estarán presentes nunha gala que será novamente gravada polos alumnos de Produción e Realización da Escola de Imaxe e Son da Fundación TIC - As entradas poden adquirirse, dende hoxe e ata que se esgoten, nos establecementos de deseñadores e peluquerías participantes ó mesmo prezo que en anos anteriores: 20 euros A música e a historia do coro lucense Cántigas e Aturuxos, protagonistas da nova exposición do CENTRAD - Regina Polín inaugurou Primeiras Gravacións Lucenses. Cántigas e Aturuxos 1918, unha mostra de entrada gratuíta sobre “o coro que marcou a historia musical e cultural, non só da cidade de Lugo, senón de toda a provincia” - Composta por actas fundacionais, partituras, discos de gramófono, contratos discográficos, fotografías e recompilacións de aparicións en prensa, a mostra permanecerá aberta ata o 22 de abril no pavillón 4 do CENTRAD de luns a venres, de 09:00 a 19:00 horas - O vindeiro sábado actuará Cántigas e Frores no Salón de Actos do Pazo de San Marcos ás 19:00 horas. Os concertos de coros xunto a esta exposición e a publicación dun libro son os actos programados en homenaxe a esta agrupación musical polo seu centenario - Regina Polín presentou a programación, que ofrece 45 prazas gratuítas para nenos de 5 a 13 anos, e que se desenvolverá o 30 e 31 de marzo e o 1 de abril, de 09:00 a 14: 00 horas, nas instalacións do Centro de Artesanía e Deseño - A inscrición poderá facerse a partir dende mañá e ata o día 25. O formulario de solicitude, dispoñible en www.deputacionlugo.gal, debe entregarse no Rexistro Xeral da Deputación - A exposición permanecerá aberta ata o 30 de abril no pavillón 4 do CENTRAD no horario habitual: de luns a venres, de 09:00 a 19:00 horas. A entrada é gratuíta - No acto de hoxe presentouse tamén un libro de tamaño xigante, cunha encadernación de madeira realizada polo CENTRAD, que recolle unha serie de monográficos divulgativos sobre as enfermidades máis predominantes - Regina Polín avanzou a nova programación que se desenvolverá ata o 27 de xuño na Fundación TIC, no Hospital de Día de Saúde Mental e nos Concellos de Bóveda, Lourenzá, Cevantes, Becerreá, O Incio, Viveiro, Abadín, Ribadeo e A Fonsagrada - As inscricións poden facerse na páxina web www.centrad.org O prazo remata cinco días antes da data de comezo de cada obradoiro Con esta viñeta de Xaquín Marín, rendémoslle homenaxe ao escritor Xosé Neira Vilas (Gres - Vila de Cruces, 1928 – 27 novembro 2015). El, que fixo que neste país onde reina o autoodio, todos nos sentiramos orgullosos de sermos Balbinos, rapaces de aldea, que levantaramos a bandeira da dignidade da nosa identidade social e lingüística e que a defenderamos cunha consciencia activa. As súas Memorias dun neno labrego van xa camiño dos 700.000 exemplares vendidos; un libro estimulador e liberador de consciencias adocenadas. O carácter amigable de Neira Vilas, empático, reflíctese moi ben nas súas diversas actividades de dinamización cultural, de contacto co pobo e de preocupación moi directa polo mundo da infancia. Deste xeito, foi un dos pioneiros da literatura infantil en galego Pero Neira Vilas foi todo iso e moito máis. Pasa pola biblioteca e mergúllate nos diferentes títulos que pousímos del : gozarás dese tempo e será a mellor forma de lle render homenaxe a un escritor que pensaba en nós, como pobo, e nos sectores sociais máis desfavorecidos cando escribía as súas historias Pensou no meniño morto. Ninguén o podía sentir tanto coma ela. Faláranlle, dende había moito, de criar “hijos para el cielo”. E xa tiña tres malvivindo na terra. Tres mañuzos de farrapos; tres gorxas sen pan. Pero agardaba o outro; o que non viviu. O sermón daquel domingo ía dirixido a ela. A ela! Por algo se lle pousaron derriba os ollos de todos. E eso doíalle moi fondo. Coma se lle estivesen arrincando as frebas do corazón. Non se estragara adrede. Endexamais o faría. Fora alí mesmo, ao pé da caseta do agro. Estaba soa. Tivo que erguer un feixe de trevo mollado. Polos arredores non había ninguén para axudarlle. Foi un esforzo grande. De alí en diante, aquelo deixou de rebulir na súa entraña. Ata que un día o botou fóra de si. Cavilando no sermón e na ruindade da xente e no meniño que non chegou a nacer, foise quedando durmida na caseta do agro. Xurxo Mariño, un gran divulgador científico galego... Sen os nosos alumnos da ESO, que colaboran como voluntarios, a biblioteca non sería o que é: un espazo agradable, dedicado á lectura. Grazas a todos. Día das Letras Galegas Co gallo da celebración do Día das Letras Galegas fixemos una pequeña exposición da vida e obra de María Victoria Moreno e ademáis os alumn... Hoxe, 21 de marzo é o Día Mundial de la Poesía e desde a biblioteca quixemos celebralo cunha actividade moi interesante coa que facer unha... O pasado venres asistimos, como todos os anos, ós Encontros de Bibliotecas PLAMBE en Santiago de Compostela. Foi unha xornada chea de ideas... O IES Carlos Casares forma parte da rede de centros que estamos poñendo en marcha o Proxecto E-LBE de Lectura Dixital na Biblioteca Escolar... Día das Letras Galegas: Manuel María Co gallo da conmemoración do Día das Letras Galegas , na nosa biblioteca estamos a facer unha pequena exposición da vida e obra de Manuel M... Desde a biblioteca e o Departamento de Actividades Complementarias e Extraescolares (DACE) tiñamos moitas ganas dunha tertulia literaria co... Efectivos do Destacamento de Tráfico da Garda Civil do Porriño denunciaron a fin de semana ao condutor dunha ambulancia en servizo que triplicaba a taxa de alcol permitida despois de chocar cun turismo na A-55 e abandonar o lugar do accidente. Segundo informa o Instituto Armado, a secuencia de feitos que deron lugar á denuncia iniciouse por mor de varias alertas telefónicas que informaban de que unha ambulancia circulaba en zigzag pola autovía A-55, no tramo comprendido entre Vigo e Tui. Despois de activarse o dispositivo para a súa localización, tívose noticia dunha colisión por alcance no quilómetro 15,300 da mesma estrada, á altura do Porriño, na que había implicada unha ambulancia en servizo, que chocara contra un turismo. "O condutor da ambulancia ausentouse do lugar sen dar explicacións nin facilitarlle os seus datos persoais ao usuario do outro vehículo contra o que chocara", explica a Garda Civil. As investigacións realizadas polo Destacamento de Tráfico da Garda Civil do Porriño permitiron localizar o condutor da ambulancia, que foi interceptada polo Equipo de Atestados na localidade de Tabagón, no Rosal. Ademais, comprobouse que o seu condutor triplicaba a taxa de alcol permitida para este tipo de profesionais de servizo público de urxencias, destaca a Benemérita. Ante esta situación, a Garda Civil procedeu á inmovilización do vehículo e a empresa tivo que enviar outra ambulancia para facerse cargo dos tres usuarios e completar o seu regreso a destino. Pola súa banda, o condutor da ambulancia foi denunciado por superar a taxa de alcol permitido e por "unha falta de respecto e consideración", concreta a Benemérita, cara aos axentes da autoridade no exercicio das súas funcións, "polo seu comportamento e malos modos durante a realización das probas de alcoholemia". Escritores en Lingua Galega premian a Xoán Ignacio Taibo, Isabel-Clara Simó, Luz Fandiño e Manuel Pazos Novo sistema para as visitas ás Illas Cíes Piden á Xunta que se poña ao lado dos veciños de Touro Miriam de OT sitúa un tema en galego entre os máis escoitados de Galicia Catro cidades de Galicia están a perder poboación unha selección das novas máis importantes. O Concello de Pontevedra crea 51 prazas para aparcamento para persoas con mobilidade reducida – Galicia 24 Horas O Concello de Pontevedra crea 51 prazas para aparcamento para persoas con mobilidade reducida O Concello de Pontevedra iniciou nestas semanas o pintado de distintas prazas de estacionamento no centro e nos barrios da cidade. Todas elas son das prazas para usuarios con mobilidade reducida. Son en total 51 prazas de estacionamento para persoas con mobilidade reducida. O obxectivo da intervención é reducir as posibles barreiras arquitectónicas que teñen coa creación de ramplas ou rebaixe de beirarrúas no seu acceso, ampliar a súa superficie, así como o novo pintado e sinalización para uniformalas en toda a cidade. Esta é a terceira fase de pintado e mellora da accesibilidade neste tipo de prazas de aparcamento, que sumadas ás dúas fases anteriores, fai un total de 212 prazas para persoas con discapacidade. Aínda quedan algunhas outras prazas nos barrios da cidade por mellorar e -incluso por crear de novo- que se irán facendo en fases sucesivas. Esta actuación e as anteriores fixéronse atendendo a un estudo realizado polo equipo de mobilidade do Concello en colaboración coa Asociación Amizade que estudou todas as prazas destas características na cidade, avaliou a súa accesibilidade, estado e as necesidades en distintos puntos do centro urbano. A empresa API é a encargada de realizar este traballo. O Concello de Pontevedra crea 51 prazas para aparcamento para persoas con mobilidade reducida added by Redacción on 12 julio, 2017 Comeza a rodaxe nos Ancares da película “Aquilo que arde”, de Oliver Laxe Medio Rural incorpora 11 novas motobombas para a loita contra os incendios forestais FEIRA DO 23 EN MOECHE Acudirán voluntarios de Protección Civil de Valdoviño, As Pontes, Narón, Cedeira, Neda y Miño Lugo, Galicia, España · Benvid@ a un espazo cheo de cultura, formación, lecer e entretemento para todas as idades NON FICCIÓN. NOVIDADES. XULLO-AGOSTO 2018 AUDIOVISUAIS. NOVIDADES. MAIO-XUÑO 2018 NON FICCIÓN. NOVIDADES. MAIO-XUÑO 2018 NON FICCIÓN. NOVIDADES. MARZO-ABRIL 2018 NON FICCIÓN. NOVIDADES. XANEIRO-FEBREIRO 2018 FICCIÓN. NOVIDADES. SETEMBRO-OUTUBRO 2017. NON FICCIÓN. NOVIDADES. SETEMBRO-OUTUBRO 2017. FICCIÓN. NOVIDADES. XULLO E AGOSTO 2017. FICCIÓN. NOVIDADES. MAIO-XUÑO 2017 CÓMIC. NOVIDADES MAIO E XUÑO DE 2017 ACTIVIDADES NO MES DE FEBREIRO DE 2017 ACTIVIDADES NO MES DE DECEMBRO DE 2016 ACTIVIDADES NO MES DE XUÑO DE 2017 NON FICCIÓN. NOVIDADES. XUÑO 2016 FICCIÓN.NOVIDADES. NOVEMBRO-DECEMBRO 2016. ACTIVIDADES NO MES DE XULLO DE 2016 ACTIVIDADES NO MES DE DECEMBRO 2015 AUDIOVISUAIS. NOVIDADES. XULLO E AGOSTO 2017. ACTIVIDADES NO MES DE XANEIRO 2016 NON FICCIÓN. NOVIDADES. XULLO 2015 NON FICCIÓN. NOVIDADES. MAIO - XUÑO DE 2017 ACTIVIDADES NO MES DE FEBREIRO 2015 ACTIVIDADES NO MES DE XANEIRO DE 2015 NON FICCIÓN. NOVIDADES. NOVEMBRO-DECEMBRO 2016. NOVEMBRO, MES DA CIENCIA EN GALEGO NAS BIBLIOTECAS PÚBLICAS FICCIÓN. NOVIDADES. XULLO-AGOSTO 2016 Artigo de opinión - Sermos Galiza - Diario de intereses galegos Mestre e sociólogo, foi concelleiro do BNG na Coruña (2003-2007), expresidente da Comisión pola Recuperación da Memoria Histórica da Coruña Estamos ante un problema que era difícil de resolver antes da aprobación da Lei da Memoria Histórica de 2007. Hoxe é bastante máis fácil porque nos últimos anos numerosos concellos, con alcaldías de diversa significación política aprobaron a retirada de rúas e distincións honoríficas a alcaldes e alcaldesas... Estamos nos anos sesenta. En 1962 o “camarada Fraga” –así era tratado entre os fascistas e así aparecía no BOE– era nomeado ministro de Información e Turismo do goberno de Franco. En 1963 a ditadura crea o Tribunal de Orden Público (TOP), ferramenta fundamental para a represión das persoas demócratas; ese mesmo ano... Calvo Sotelo e a simboloxía franquista na Coruña O 27 de decembro vanse facer once anos da aprobación da Lei 52/2007, coñecida como Lei de Memoria Histórica . O artigo 15 desa lei sinala: “As Administracións públicas, no exercicio das súas competencias, tomarán as medidas oportunas para a retirada de escudos, insignias, placas e outros obxectos ou... Temos unha monarquía corrupta, protexida por PP, PSOE e Cs O 11 de xullo de 2018 produciuse un auténtico terremoto político, que tivo varías réplicas nos días seguintes. O hipocentro deste terremoto estaba situado nunha conversa gravada en Londres na primavera de 2015 polo comisario José Manuel Villarejo —que está, de momento, no cárcere acusado de... Hai outros “okupas” máis importantes na Coruña e ninguén fala deles Fálase moito estes días en todos os medios de comunicación do desaloxo da Insumisa (o nome vén do movemento insubmiso contra o servizo militar obrigatorio, a chamada “mili”), unhas instalacións que eran propiedade do ministerio de Defensa, transferidas despois ao concello da Coruña, que foron okupadas... Sabemos que no PP hai moito nostálxico do franquismo, pero o caso de Méndez de Vigo é distinto porque é un “facha”, deformación coloquial do termo fascista (seguidor do fascismo). Podería definir a unha persoa cunha mentalidade moi tradicional, ideas conservadoras, talante pouco democrático e seguidor do... A serie “Fariña” ten unha audiencia de 3,5 millóns de persoas, pero existe o perigo de que a xente quede ao final con historias menores: a mestría de Sito Miñanco conducindo as planeadoras; a denuncia de Laureano Oubiña contra a produtora por aparecer en escenas de sexo comprometidas; o cambio do día da procesión... Acabouse a polémica sobre se en España había ou non torturas. Desde a morte de Arregi por torturas o 13 de febreiro de 1981 até a sentenza do Tribunal Europeo de Dereitos Humanos (TEDH) por trato inhumano e degradante, que se facía pública o 13 de febreiro de 2018, pasaron... Deixounos Domingos Merino, compañeiro e amigo, primeiro alcalde democrático e nacionalista despois da ditadura criminal de Franco. O sentimento unánime de todas as forzas políticas polo seu falecemento non pode silenciar a súa obra, nin pode silenciar as verdadeiras razóns... Fracasou o golpe de Estado en Cataluña, mais continúa a represión Na súa comparecencia ante os medios de comunicación na noite electoral do pasado 21 de decembro o presidente Puigdemont presentaba unha valoración dos resultados con este titular: República Catalá 78, Monarquía do 155, 57. Efectivamente, as forzas políticas que se... O 6 de decembro a Constitución Española está de aniversario. Como todos os anos, escoitaremos que foi o resultado dun consenso entre todas as forzas políticas. Unha Constitución que se elabora nunha Transición da ditadura á democracia, cualificada como... A intervención das Forzas Armadas na vida política non é ningunha novidade Falar hoxe da intervención das Forzas Armadas en momentos moi importantes da vida política de España non é unha opinión, senón unha evidencia. Podemos esquecer que unha parte do Exército se sublevou contra a Constitución, a democracia e contra o goberno... O BNG denunciaba na Fiscalía a Fundación Francisco Franco por “delito de odio” despois das declaracións de Jaime Alonso , portavoz desa fundación: “Franco non fusilaba por capricho”; “Foron represaliados por algo”. Por outra parte, o BNG... O pobo de Catalunya está a dar un extraordinario exemplo de civismo e de mobilización pacífica en defensa do dereito a decidir, a través do referendo de autodeterminación convocado para o 1 de outubro. En realidade, hai dúas campañas, perfectamente... O tema da ocupación de Cataluña e o posíbel uso do exército non é nada novo. Falo destes temas no meu libro O poder na Coruña. De Vázquez a Negreira (Laiovento, 2015). Recupero ese texto porque os discípulos do “Camarada” Manuel Fraga non... A elección do novo goberno cada día está máis lonxe porque aínda non deron coa boa vía. Andan despistados en mil negociacións como se isto fose cousa dos partidos políticos e por aí van a unha vía morta. Nos medios de comunicación... Un mes despois das eleccións xerais, xa sabemos a configuración dos distintos grupos no Congreso: non haberá Grupo Parlamentar Galego. Escribo este artigo o 20N en homenaxe a miña nai, cando se cumpre o 40ª aniversario da morte do criminal Franco Deixemos así o titular porque podía ser máis longo. “Podemos-otra cosa” ou candidatura de unidade galega? Despois de visitar Cádiz e Cataluña, Pablo Iglesias, secretario xeral de Podemos, visita Galiza na súa xira de preparación das eleccións xerais. En política as cousas non pasan por casualidade, senón que teñen unha explicación. Situémonos en 1982 cun goberno de maioría absoluta do PSOE. Os poderes fácticos consideraban que, despois da descomposición da UCD e para frear a consolidación no goberno do PSOE, era necesario impulsar unha alternativa de centro para todo o Estado. No PP están eufóricos despois das dúas últimas sentenzas relacionadas con concelleiras e concelleiros de Santiago, mais cómpre explicar que a xustiza non é inocente porque está moi condicionada. Para centrar o tema, comezamos cunha frase de Pepe Mújica, ex-presidente de Uruguai: “Quiero saber la verdad, pero en la justicia no creo un carajo”. Goberno do PP da Coruña: unha “axencia de colocación” Diciamos nestas mesmas páxinas en febreiro de 2014 que “Dios” tamén debe demitir. Despois de moitos meses de investigación da Pikachu, derivación coruñesa da operación Pokémon, a xuíza Pilar de Lara chega á conclusión de que o goberno do PP da Coruña converteuse nunha axencia de colocación. Francisco Vázquez non podía quedar calado ante a convocatoria do 9 de novembro de 2014 en Cataluña e participaba na lectura dun manifesto, impulsado por Libres e Iguales, plataforma que tiña como portavoz á xornalista, deputada do PP e XIII Marquesa de Casa Fuerte, Cayetana Álvarez de Toledo. Operación Zeta: así conseguiu o PP a alcaldía da Coruña A chamada Operación Zeta (a Policía colle o nome da primeira academia de Gerardo Crespo, principal implicado) desvela cousas sobre o PP que non son nada novas, pero aparece tamén informacións moi interesantes, resultado dos rexistros e dos pinchazos de teléfonos, que poñen ao descuberto toda unha estratexia, perfectamente planificada, para conquistar a alcaldía da Coruña. Que quere dicir iso de “tecnicamente”? Non é a primeira vez que se intentan camuflar os servizos ao franquismo como unha cuestión técnica ou presentar a franquistas como tecnócratas. A visita a Galicia en xaneiro de 2014 de Pablo de Greiff, Relator Especial das Nacións Unidas sobre a promoción da verdade, a xustiza, a reparación e as garantías de non repetición, permite facer un balance do cumprimento por parte do Goberno español da lexislación internacional sobre dereitos humanos, das resolucións da ONU e da Lei de Memoria Histórica de decembro de 2007. Xoán Antón Pérez Lema _ 10 de Decembro de 2018 Miguel Anxo Fernán Vello _ 10 de Decembro de 2018 Cibrán Arxibai _ 09 de Decembro de 2018 Bieito Lorenzo _ 08 de Decembro de 2018 Xosé Lois García _ 06 de Decembro de 2018 Iolanda Teixeiro Rey _ 04 de Decembro de 2018 Denís Poupariña _ 05 de Decembro de 2018 O proxecto gañador, Peter Eisenman Tras viaxar durante trece anos por algunas das institucións culturais máis importantes de Alemaña, Francia, Suiza, República Checa, Finlandia, Suecia, Rusia, Dinamarca ou Eslovenia e recibir máis de sete millóns de visitantes, a Cidade da Cultura de Galicia, en colaboración coa Fundación Cisneros, trae por primeira vez á Península Ibérica a Colección Orinoco, a mostra de arte étnica máis importante de Latinoamérica pertencente á Colección Patricia Phelps de Cisneros. Baixo o título "Orinoco. Viaxe a un mundo perdido", o Gaiás ofrece unha homenaxe excepcional á tradición cultural das doce etnias que habitan o Amazonas venezolano: De’áruwa (Piaroa), Ye’kuana, Yanomami, Híwi (Guahibo), E’ñepa (Panare), Wakuénai (Curripaco), Baniva, Baré, Puinave, Warekena, Tsase (Píapoco) e Hoti. Composta por unha ampla selección de obxectos utilitarios de cada un dos grupos indíxenas, a colección consta de máis de 1.500 pezas recompiladas durante cincuenta anos de exploracións: máscaras, cestería, adornos corporais, instrumentos musicais, plumarios, canoas, remos e instrumentos de pesca, obxectos de uso cotián e máxico-relixiosos, que están construídos con materiais da selva, partes de animais, plantas e minerais. A Colección Orinoco propón unha inmersión no chamado “Mundo Perdido”, un lugar protexido e cálido no corazón da selva amazónica, onde apenas o un por cento da luz solar logra alcanzar o chan ao mediodía pero no que o ser humano atopou hai doce mil anos un acolledor fogar onde atopar todo o necesario para vivir. A mostra é un canto á natureza virxe e ao respecto polo medio natural e un recoñecemento ás culturas tradicionais e a súa supervivencia respectuosa coa contorna. Exposición permanente das maquetas e proxectos de arquitectura da Cidade da Cultura Galicia universal. A arte galega nas coleccións de ABANCA e Afundación Grupos de máis de 20 persoas (non especializados) Este xoves, 12 de decembro de 2013, o Museo Centro Gaiás pechará as súas portas ás 18 horas con motivo da celebración dos Premios da Cultura Galega 2013. Desculpen as molestias. © Fundación Cidade da Cultura de Galicia Fariña e Iván Ferreiro elevan á música en galego ao prime time da televisión estatal Sito Miñanco, o máis mediático dos capos galegos, volve ás portadas e, por vez primeira, ás pantallas de televisión. O cambadés está a ser xulgado en Pontevedra polo seu millonario patrimonio inmobiliario nas Rías Baixas, máis de 4 millóns segundo contabilizou Galiciapress, que a Fiscalía cre provén do branqueo do narcotráfico. Ademais, Antena 3 (20:40 horas) estrea este mércores cun especial en horario de máxima audiencia Fariña , a serie homónima inspirada polo libro de investigación de Nacho Carretero sobre o contrabando e o narcotráfico en Galicia. Volume tamén de máxima actualidade, polo seu próximo secuestro xudicial. De fondo, soa a música de Iván Ferreiro. O compositor vigués, ex-líder dos Piratas, ponlle son á cabeceira dunha serie que relata feitos que aínda marca a vida económica e política de moitas localidades do país. E faino cantando en galego, unha novidade na grella televisiva de ámbito estatal: A avaliación ambiental, unha necesidade para a sustentabilidade do ciclo urbano da auga unha selección das novas máis importantes. O proxecto gañador, Peter Eisenman A Cidade da Cultura de Galicia súmase á celebración do Día das Letras Galegas cunha lectura participativa de obras de María Victoria Moreno (Cáceres, 1939 - Pontevedra, 2005), escritora homenaxeada este 2018, e que será emitida en liña polas redes sociais para que cheguen a calquera parte do mundo as creacións desta mestra estremeña, pioneira da narración en galego para as xeracións máis novas. O conselleiro de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria, Román Rodríguez González, e o director de Instituto Cervantes, Juan Manuel Bonet, inauguraron hoxe na Cidade da Cultura de Galicia Baldomero Pestana, a verdade entre as mans, exposición que ambas institucións organizan de xeito conxunto para recuperar e pór en valor a obra do fotógrafo galego (Castroverde, Lugo. Serán_01. I Encontro Galego de Cultura Popular: Baile e Música Tradicional reunirá na Cidade da Cultura entre o 8 e o 10 de xuño a todo o sector do folclore galego, desde artistas e agrupacións de música, canto e baile tradicional a integrantes de sectores relacionados a nivel artístico, técnico ou artesanal. O CGAC acolleu hoxe a rolda de prensa de presentación da Memoria de actividades de Cultura da Xunta de Galicia 2017, unha publicación na que se resumen os eixos da actividade cultural realizada ou participada o pasado ano desde a Goberno autonómico e, no que respecta á Cidade da Cultura de Galicia, destácase o seu diverso programa expositivo e a consolidación das actividades para o público familiar. Cidade Imaxinaria Primavera ateigou esta tarde de sábado a Praza Central da Cidade da Cultura de Galicia de espectáculos, xogos, música e obradoiros de temática circense para festexar a chegada da primavera e tamén o Día Internacional do Circo con catro horas ininterrompidas de diversión en familia, de entrada libre e de balde. © Fundación Cidade da Cultura de Galicia A diagnose de oposición e plataforma: "o PP vende metros cadrados, pero nin un servizo sanitario novo" - Xornal da Mariña PSdeG e BNG falan de "bulo propagandístico" de Feijóo e o colectivo pola sanidade pública reivindica "a mobilización social fronte ás promesas incumpridas" sobre a ampliación do hospital Feijóo, con persoal do hospital durante a súa visita do mércores a Burela. AXM A visita o pasado mércores do presidente da Xunta de Galicia, o popular Alberto Núñez Feijóo, ao Hospital Público da Mariña para coñecer as instalacións resultantes da primeira fase de ampliación do centro, desatou ao longo deste xoves reaccións por parte de partidos políticos e asociacións. O PSdeG fala de “bulo propagandístico” e do remate dunhas obras “que se demoraron dez anos”. O secretario xeral dos socialistas en Lugo, Álvaro Santos Ramos, sinala que “as obras non supoñen nin un só servizo sanitario novo” e enumera problemas asistenciais no centro. “No hospital temos 30 pacientes por unha soa enfermeira, tres celadores para atender de noite Urxencias, UCI, partos e quirófanos. Non hai servizo propio de oncoloxía nin de xeriatría. As resonancias fanse unha vez ao ano nun camión. Os veciños da Mariña teñen que desprazarse a Lugo para cambiar as pilas do marcapasos”, lembra o dirixente do PSdeG. Santos Ramos cuestiona tamén a data anunciada por Feijóo –verán do 2019– para o remate da segunda fase da ampliación. “Non o veremos antes de 2024”, asegura. Pola súa banda, o BNG coincidiu na diagnose. “O PP vén vendernos máis metros cadrados, pero non máis servizos”, afirma a coordinadora dos nacionalistas na Mariña, Ana Ermida. Ermida lembra que Feijóo prometeu que o centro hospitalario mariñao “tería servizos coma o de Lugo”, o que non se corresponde “con derivacións constantes á capital de provincia e á privada”. A voceira do BNG sostén que a ampliación do Hospital da Costa “conseguiuse a partir da mobilización social”. Neste senso, a Plataforma na Defensa da Sanidade Pública da Mariña felicita “á veciñanza da Mariña Lucense polo logro que supuxo a longa e intensa loita que se materializou na ampliación de espazos”. A plataforma sanitaria lamenta “as descalificacións e promesas incumpridas por parte do Goberno galego, que sempre coincidían con períodos electorais”. O colectivo lembra que “desde o 2009, a bisbarra desenvolveu unha mobilización social para reclamar a máis que necesaria ampliación do hospital, que debe ir acompañada de novos servizos e prestacións e non só de metros cadrados”. Por iso, a agrupación resalta que “continuaremos coa mobilización social”, porque non temos constancia de que se vaia dotar ao hospital de novos servizos, nin dos aparellos para diagnóstico radiolóxico, que se está a facer con unidades móbiles, nin do incremento de persoal, imprescindible”. Pola súa banda, o presidente da xestora do PP de Burela, Manuel Rouco, considera que “a presenza de Feijóo no hospital demostra o seu compromiso coa sanidade pública e coa Mariña”. O dirixente popular afirma que a ampliación “supón contar cun novo hospital” e reivindica a actuación do PP. “Isto foi posible grazas a que o anterior goberno municipal, do PP, que aprobou o Plan Xeral de Ordenación Municipal (PXOM), que non contou co apoio do PSOE”, reivindicou Rouco. Plataforma en Defensa da Sanidade Pública da Mariña Unha estrada da Mariña, a máis perigosa de España Xornal da Mariña é o primeiro gran xornal dixital en galego do norte da provincia de Lugo e comarcas do Eo Os alcaldes do Eo confían en que se retome o proxecto... Affitti Santa Uxía de Ribeira, a 4km da Aguiño - Provincia di A Coruña - Galizia Santa Uxía de Ribeira A publicación dun estudio sobre restos megalíticos reabriu o interese dos habitantes da zona. A historia da arqueoloxía moderna está chea de casualidades que motivaron o achado de restos tan importantes como as covas de Altamira, a Dama de Elche ou Atapuerca. Noutras, o traballo dos amantes do antigo serviu para localizar novos restos. Isto último é o que aconteceu fai apenas uns días na zona de A Rañalonga, nos municipios de Brión e Ames, apenas dous meses despois de que vise a luz o libro Nas raíces de Brión: ás mámoas dá Rañalonga, un estudio editado pola Deputación que forma parte dun proxecto interdisciplinar desenvolvido por un instituto de Vigo e coordinado e por Federico Silva Cobas, profesor do citado centro e veciño de Brión. O patrocinio público do informe permitiu que un o seu exemplar chegase aos fogares dos brioneses e a partir dese momento moitos veciños do ámbito de A Rañalonga foron verdadeiramente conscientes do legado que deixaron nas súas terras os que moraron nelas hai cinco mil anos. Neste texto están catalogadas 21 monumentos funerarios prehistóricos. Practicamente todos se sitúan no municipio de Brión e unha mínima parte estano na zona amiense. E aínda que toda a superficie está convenientemente rexistrada para a súa protección nos respectivos plans urbanísticos de ambos os dous municipios, o certo é que o laborioso e minorista estudio coordinado por Silva Adulacións espertou máis fibras conservacionistas que os trapalleiros plans urbanísticos. Así, tal e como relata o propio Silva, tras a publicación do traballo recibiu varios avisos de veciños do ámbito que crían localizar novos restos prehistóricos que non estaban recollidos neste censo de mámoas. Nalgúns casos, explica, «os achados non eran máis que pequenas elevacións do terreo sen relación ningunha cos monumentos», pero o eureka chegou con dous achados, un achegado polo brionés Pancho Picado e outro polo amiense Constantino Pérez, que aos seus 86 anos conseguiu que Ames poida presumir de máis restos que os detectados ata agora. A historia de Pancho Picado é especialmente curiosa, xa que este veciño de Rial, pertencente á parroquia brionesa de San Fins, que xa tiña no seu haber a satisfacción de localizar unha mámoa na paraxe de Foxo, descubriu outra cando co seu tractor descubriu unha inusual elevación do terreo. Isto levouno a escarbar un pouco e alí mesmo atopou outra estrutura funeraria situada a oitenta metros da que xa localizara con anterioridade. Ademais non é unha mámoa calquera, xa que, aparte de non estar catalogada ten un diámetro de 24 metros e medio e uns dous metros de altura e é posible que no seu interior queden restos do dolmen. Tamén conserva boa parte da súa estrutura, soamente afectada por unha valla no lugar. A achega de Constantino Pérez ten máis que ver coa tradición oral da zona, na dende sempre denominouse Agro dá mámoa a unha área próxima ao lugar de Sandar. Cunha chamada a Federico Silva e o dispositivo de busca quedou activado, e así apareceu a cuarta mámoa amiense de A Rañalonga, que tamén estaba sin catalogar, aínda que neste caso parece que non hai restos do dolmen. A satisfacción de Silva non queda aquí, porque tras a edición do estudio varios propietarios están dispostos a limpar e humanizar o ámbito das mámoas situadas nas súas propiedades. Escribe aquí os seus comentarios. Para facelo é necesario estar rexistrado. Se non o estás: briondixital.org non se fai responsable das opinións dos lectores e eliminará os comentarios que considere ofensivos ou vulneren a legalidade. Convocadas axudas para alumnos con necesidades educativas especiais. Prazo de solicitude ata 30 de setembro. Axudas do Concello de Vigo para material escolar (Ed Infantil) e comedor (Ed Infantil, Primaria e ESO) curso 2017-18 O Concello de Vigo convoca, para o curso 2017-18, axudas para a adquisición de libros e material escolar (Alumnos Ed Infantil) e comedor (Ed Infantil, Primaria e ESO). O Prazo remata o 5 de xuño. Máis info Neste espazo pódese consultar a lexislación vixente e as informacións de Colexio Andersen no seu proceso de admisión de alumnos: Zonas escolarización Vigo (Mapa facilitado pola Administración):Zona influencia: 13; zonas limítrofes: 8, 9, 10, 11 e 12. Tamén limítrofes Gondomar, Mos, Nigrán e O Porriño. Convocadas axudas para alumnos con necesidades educativas especiais. Prazo de solicitude ata 25 setembro. Podes baixar a os impresos. Máis info en B.O.E do 19 agosto 2013 ou www.educacion.es Traballadores de Correos ligados ao sindicato CGT presentaron, aproveitando a visita do presidente da sociedade estatal, Javier Cuesta, unha denuncia ante a valedora do Pobo, Milagros Otero, pola "excesiva contratación a persoal eventual de forma irregular". "Coa escusa de non atopar candidatos nas bolsas de contratación internas, Correos está a utilizar a figura do 'idóneo' para cubrir contratos eventuais e leva ano e medio formalizando contratos a persoal enchufado e seleccionado a dedo sen mediar ningún tipo de proba de selección coñecida e transparente", recolle CXT, nun comunicado. Segundo sinala, "a última vez" que Correos abriu as bolsas á cidadanía foi en 2012, aínda que se lles solicitou "en diferentes ocasións" que as abrisen para poder ter un número de persoas "necesario para cubrir as ausencias". Engade que, xa en outubro e ante denuncia na Inspección de Traballo da provincia da Coruña, Correos alegou que a situación se debía "a desaxustes organizativos puntuais, e que eran casos extraordinarios". Con todo, o sindicato asegura que un de cada sete contratos na provincia en 2016 fíxose a unha persoa "que non pasou ningún tipo de proceso selectivo. Lembra que este feito motivou que Inspección de Traballo impuxese nese ano "unha sanción grave" a Correos en materia de contratación. CGT engadiu que "xa son máis de 1.000 os contratos efectuados por este irregular procedemento", xa que esta forma de contratar "non diminuíu, senón que máis ben aumentou nos últimos meses". Aproveitando a presenza de Cuesta, CXT tamén lembra que é "indecente" que se fagan "recortes" no servizo postal público mentres recibe "o sétimo salario público máis elevado, superando os 178.000 euros". "Parécenos unha desvergoña nunha empresa que ten perdas de 32 millóns", contrapuxo. Por último, avanzan que a organización esixirá "responsabilidades internas na dirección de zona" e que xa comunicou a situación á valedora para que estude "as posibles responsabilidades que poidan ter as persoas que decidiron contratar deste xeito irregular". As mulleres represaliadas polo franquismo protagonizan a homenaxe do Día da Galiza Mártir en Pontevedra O Rexistro de Corcubión négalle o dereito a unha moza a galeguizar o seu apelido unha selección das novas máis importantes. Na 68º edición dos Premios Emmy da Televisión a serie de HBO volveu ser a ficción máis premiada, e xa acumula 38 galardóns. 1307. Os ollos dun soñador - Un 20 de novembro como outro calquera, un asasino octoxenario falecía na cama dun hospital coa atención mediática de todo o país concentrada nel. O asasino... 2011 / Seminario Elcanet _ Galería de imaxes do Concello de Cambre Funcionario. Diplomado en Lingua Administrativa e Xurídica Galega. Formou parte das listas do PP ás eleccións municipais en Cerdedo en 2003, e exerceu como tenente de alcalde entre 2003 e 2005. En 2005 accedeu á alcaldía, en substitución de José Luis Jorge Caramés. Nas eleccións locais de 2007 encabeza a lista do PP e é elixido alcalde con maioría absoluta, resultado que revalida nas locais de 2011 e de 2015. Que ben, Ana!!!Pois agora a poñelo en práctica. Como cada ano poñemos á vosa disposición a última versión deste programa de orientación. Para sistemas operativos windows (xp en... Este bote foi recuperado por Rompetimóns no ano 2004 co obxetivo de representar ó noso pobo nas concentracións e nos distintos eventos de embarcacións tradicionais que se celebran ó longo das nosas costas. ¿Carril aínda está no mapa?. Que nunca é tarde de máis para coller os puntos soltos, téñeno claro Matilde, Anxos, Elvira, Rebeca, Luz e Fernanda. Todas elas se enfrontaron a vidas que non as encheron, a seren bens de consumo, foron en contra das normas dunha sociedade hipócrita e machista, que nada máis ten en conta as dificultades dalgunhas persoas, para poder moverse nela,cando toca a foto de turno. E elas, falando das súas cousas, contando os seus problemas e ao fin, axudándose, facían o verdadeiro feminismo que, Anxos, tantos anos loitando por el na Universidade, nunca atopara. Non esquezamos a lección nincunha de nós: nunca é tarde de máis para coller os puntos soltos. A miña avoa cantaba: nin polo ouro do sol. Moi ben, moi ben. E os avós? Non me digades que non sabedes máis dunha canción... A ver se teño que vos facer cóxegas... meus compañeiros de idades... 22M: Marchas da Dignidade: COMENZAMOS A REXISTRAR NOS CONCELLOS GALEGOS MOCIONS A PROL DAS MARCHAS DA DIGNIDADE E DA MOBILIZACIÓN DO 24-O. AS PRIMEIRAS PRESENTADAS XA EN A CORUÑA E O BARCO DE VALDEORRAS. O alcalde salienta que a recuperación das cinco bandeiras azuis nas praias urbanas, así como o título de senda azul para o ‘Sendeiro Atlántico’ da costa coruñesa “referendan o traballo do goberno local a prol do medio ambiente” _ Coruña Online Agárda-se que a secuela que dirixirán os irmáns Joe e Anthony Russo, actualmente prevista para unha estrea que non se producirá até o mesde abril de 2014, continúe a mesma liña que os cómics nos que o axudante do Capitán América, o pequeno Bucky, é resucitado e convertido nun superasasino co cerebro lavado coñecido coma o Soldado Inverno. Os rumores din que Sebastian Stan regresará para facer o papel de Bucky. Pola súa banda, nesta secuela Anthony Mackie será con case total probabilidade Falcón, o loitador contra o crime de Harlem, ún dos primeiros protagonistas negros dun cómic. O Falcón, ou Sam Wilson na súa identidade secreta, é un superheroe que nos cómcis adoita ser o aliado habitual do Capitán América, e que pode falar telepáticamente cos paxaros e viste un uniforme que lle permite voar e aumentar a súa forza. As miñas cousas: Bill Gates é un coñón Comeza o terceiro trimestre e con el incorporamos unha nova actividade nas aulas. Trátase das maletas viaxeiras, cargadas de materiais sobre a natureza, historia, xeografía... En breve teremos os nomes dos nenos e nenas gañadores Na Semana Intercultural tamén contamos coa colaboración de Alejandro Nateras, que deu unha charla ao alumnado de 4º B sobre a oliveira. Aquí vos deixamos varias imaxes e algúns dos traballos elaborados polos compañeiros e compañeiras sobre o tema. Achégase unha nova actividade. Aquí vos deixamos unhas pistas... A Semana Literaria de Marzo adicámoslla a PAULA CARBALLEIRA. Algúns dos seus contos que podedes atopar na Biblio do Cole son: Semana Literaria de Febreiro: AGUSTÍN FERNÁNDEZ PAZ A Semana Literaria de Febreiro adicámola a AGUSTÍN FERNÁNDEZ PAZ, autor de libros como O Segredo da Illa Negra, Desde unha estrela distante, Lúa do Senegal, Valados, No corazón do bosque, Pantasmas no corredor... e moitos outros títulos dispoñibles na Biblioteca do Centro: Inicio / Categorías / Ritos, obxectos, crenzas varias.. / nº 11 (2015).-BLANCO PRADO, J. Manuel: O Santuario do Cebreiro. Etnorituais e ofrendas Aforro, reciclaxe e concienciación son os obxectivos do plan de residuos municipal que comezará a operar en xaneiro de 2018 O PP tamén rexeitou acometer as obras necesarias para dotar ao campo de herba sintético da Fieiteira das gradas adecuadas, arranxar o sistema de iluminación e mellorar a limpeza do entorno, como reclamaba o BNG. Faro de Vigo 28 de xaneiro. Case novecentos alumnos de centros escolares galegos foron expedientados por faltas disciplinarias durante o curso pasado (2004-2005). Esta cifra se coñece a mesma semana na que Comisións Obreiras fixo público un estudo no que se alerta do incremento da conflitividade nas aulas e que inclúe unha enquisa onde os profesores apuntan a falta de respeto nas clases como principal fonte de tensión. O Colado do Vento: Os libros de Fábrica parroquiais Estás en Novas Desenvolvemento Local SUBVENCIÓNS DA DEPUTACIÓN DA CORUÑA PARA A CREACIÓN DE EMPRESAS E CONTRATACIÓN TRABALLADORES POLAS PEQUENAS E MEDIANAS EMPRESAS Unha reflexión sobre “¡Máis de 3000 visitas!” O remake do clásico do cinema de ciéncia-ficción de John Carpenter realizado en 1981 Fuga de New York ven de atopar estes días un xeito de fuxir do estancamento onde ficaba nos caixóns da Warner Bros. Pictures. A razón destes novos azos semella ser un guión recén traido por Allan Loeb (21, Wall Street: Money Never Sleeps). Este novo guión seica clava o humor do antiheroe Snake Plissken e ademais muda a misión orixinal do persoaxe, que era rescatar ao presidente dos Estados Unidos, por rescatar a unha senadora (permitindo así, segundo din, potenciais bromiñas). Outro cambio é a cidade New York en si mesma. No canto das distópicas ruínas que se podían ver na versión orixinal, resultado do que ficara dunha guerra, o escenário aquí sería que Manhattan ficou esencialmente intacta, pero que tivo que ser evacuada e amurallada para se converter en colónia penal após de que estoupara nas proximidades unha bomba nuclear. Monografías de temas diversos: ríos, humidais, montaña, costa, animais, plantas e un longo etcétera. Todo exposto cun léxico rico e unha presentación atractiva. É a web de Adela Leiro. O informe máis actualizado (abril, 2017) sobre o que pensa a xente nova da lingua, e o uso que fai dela. Treito de idade: entre os 15 e os 25 (PDF 1´4 MB) Sempre coa mesma leria. A educación pública non é “de balde” porque o seu custo se paga cos impostos, que son exencións obrigatorias de todas e todos os cidadáns. Xa está ben de falar das cousas públicas son de balde. É un marcador extraíble como o Stabilo, que unirse en calquera substrato: vidro, metal, madeira, plástico, pedra, coiro, etc Nacín en Vimianzo no ano 1975. Son licenciado en Filoloxía Inglesa pola Universidade de Santiago de traducidas ao español, así como os poemarios Plan de fuga e Crónica do chan. Tamén colaborei en medios como El País, Praza, Tempos Novos e Vieiros entre outros, e formei parte do consello de redacción da revista construción e as novas tecnoloxías e fun tamén responsable de contidos da páxina web da Real Academia Galega. Teño amigos que traballan no Concello que me dixeron que aquelo é un polvorín a punto de explotar, así que, tarde ou temprano, saberemos o que pasa. 50-045, Pl. Legionów, Wrocław, Wrocław, Dolnośląskie está situado na Polonia. O seu código postal é 50-045. Down Compostela entregou este luns os seus premios a Carmen Barbeito Manteiga, Colexio Divino Mestre e a empresa Xade (encargada da xestión do Multiusos de Sar-Santa Isabel). Na entrega do V Premios Down Compostela participou o presidente do Parlamento galego, Miguel Santalices, que recoñeceu o labor desta entidade, que "traballa de maneira incansable na procura dunha vida mellor para todas estas persoas". Respecto diso, Santalices sinala que actos como o deste luns "son necesarios" en prol da plena integración deste colectivo, o que, "desgraciadamente", aínda "dista moito de alcanzar". Así mesmo, apuntou que as portas do Parlamento galego están "permanentemente abertas" para este tipo de organizacións, á vez que mostrou o seu apoio á campaña de sensibilización de Down Compostela sobre os dereitos destas persoas. O 14º Festival Internacional de Cine Curtocircuíto celebra a súa semana oficial de proxeccións a concurso. Tanto a Comisión Europa coma Axencia de Protección Ambiental de EEUU teñen recoñecido ao benceno está recoñecido como canceríxeno para os humanos. Johnson Industries é o fabricante de confianza e provedor de produtos e vehículos para empresas de construción. Entendemos o funcionamento interno de primeira man industrial e equipos de construción, xa temos experiencia práctica que algúns fabricantes poden non ter. Que fala ben para a calidade de equipos de construción Johnson Industries fabrica e explica a reputación Inmaculada que gañaron ao longo dos anos. Enx. en Organización Industrial - Vicerreitoría de Estudantes - Universidade de Vigo PRIMEIRO EXPRESO: Cabalos salvaxes nos montes do Val Miñor Si esta moi ben,jajaja pero non solo vamos montados nas burras,tamen falamos de cabalos (burros) xa que non adoitan ser de razas puras senon que son mestizos (cruces de diferentes razas)xa que adoitan ser os mais resistentes e os mellores pra andar polo monte. RESOLUCIÓN do 8 de xuño de 2017 pola que se establecen as bases reguladoras para a concesión, en réxime de concorrencia competitiva, das axudas para o fomento da contratación de tecnólogos para a realización de actividades de I+D+i nas empresas e organismos de investigación en Galicia (programa Principia) e se procede á súa convocatoria para o ano 2017 (código de procedemento IN848C). A Estratexia Europa 2020 (EE2020) establece o marco xeral de actuación cara ao que deben enfocarse os esforzos da política de cohesión europea e fixa tres modelos de crecemento e desenvolvemento que basea, a súa vez, en varios criterios de intervención para lograr os devanditos tipos de crecemento: Desenvolvemento intelixente: favorecer unha economía baseada no coñecemento e a innovación; Desenvolvemento sustentable: promoción dunha economía máis eficiente no uso dos recursos, máis ecolóxica e competitiva e Desenvolvemento integrador: fomento dunha economía con altas taxas de emprego que permita o desenvolvemento da cohesión social territorial. A EE2020 fixa cinco obxectivos a ser cumpridos a nivel europeo con fitos específicos para cada país. 2. Así mesmo, por medio desta resolución, convócanse as devanditas axudas para o ano 2017 en réxime de concorrencia competitiva (código procedemento IN848C). 3. As axudas concedidas ás empresas no marco da presente resolución axustaránse ao establecido no Regulamento (UE) 1407/2013 da Comisión do 18 de decembro de 2013, relativo á aplicación dos artigos 107 e 108 do Tratado de funcionamento da Unión Europea ás axudas de minimis, en virtude do que o importe total das axudas de minimis concedidas por un Estado membro a unha única empresa non excederá de 200.000 euros durante calquera período de tres exercicios fiscais. Este límite máximo aplícase a todo o conxunto de axudas recibidas en concepto de minimis pola empresa, independentemente da forma en que se outorguen ou do obxectivo perseguido. 3. Organismos de investigación e difusión de coñecementos: son organismos de investigación e difusión de coñecementos (en diante, organismos de investigación) segundo a definición do artigo 2.83 do Regulamento (UE) nº 651/2014 toda entidade (por exemplo, universidades ou centros de investigación, organismos de transferencia de tecnoloxía, intermediarios de innovación ou entidades colaborativas reais ou virtuais orientadas á investigación), independentemente da súa personalidade xurídica (de Dereito público ou privado) ou forma de financiamento, cuxo principal obxectivo sexa realizar de xeito independente investigación fundamental, investigación industrial ou desenvolvemento experimental ou difundir amplamente os resultados destas mediante o ensino, a publicación ou a transferencia de coñecementos; cando unha entidade deste tipo leve a cabo tamén actividades económicas, o financiamento, os custos e os ingresos das ditas actividades deberán contabilizarse por separado; as empresas que poidan exercer unha influencia decisiva nas ditas entidades, por exemplo, en calidade de accionistas ou membros, non poderán gozar de acceso preferente aos resultados que xere. No caso de estar en posesión dun título obtido nun país estranxeiro, a dita titulación deberá ser equiparable en capacitación a algunha das anteriores. a) As empresas con domicilio social ou un centro de traballo en Galicia. 2. Non poderán acceder á condición de beneficiarios as persoas ou entidades nas que concorra algunha das prohibicións recollidas no artigo 10 da Lei 9/2007, nin tampouco as empresas en crise, nin aquelas que están suxeitas a unha orde de recuperación pendente tras unha decisión previa da Comisión Europea que teña declarado unha axuda ilegal e incompatible co mercado común. a) As actividades de I+D+i que realicen os tecnólogos contratados deberán desenvolverse en centros de traballo da Comunidade Autónoma de Galicia e estar aliñadas cos retos e as prioridades estratéxicas establecidas na RIS3 para Galicia (anexo III). 5º. Non ter sido subvencionada a súa contratación ao abeiro da Resolución do 2 de xuño de 2016 pola que se establecen as bases reguladoras para a concesión, en réxime de concorrencia competitiva, das axudas para o fomento da contratación de persoal técnico para a realización de actividades de I+D+i nas empresas e organismos de investigación en Galicia (programa Principia) e se procede á súa convocatoria para o ano 2016. 1. A contía da axuda en concepto de incentivo que percibirán as entidades beneficiarias será de 10.000 euros por cada persoa contratada, ata un máximo de 10 contratos por entidade beneficiaria. 2. As ditas axudas serán incompatibles con outras que, en concepto de incentivos á contratación, poidan outorgar as administracións públicas. Non obstante, serán compatibles, se é o caso, cos incentivos en forma de bonificacións á Seguridade Social. 1. Os incentivos imputaranse ás aplicacións orzamentarias que se indican neste artigo, nas que existe crédito axeitado e suficiente nos orzamentos da Comunidade Autónoma galega, sen prexuízo de ulteriores variacións producidas como consecuencia da existencia dunha maior dispoñibilidade orzamentaria segundo o disposto no artigo 30.2 do Decreto 11/2009, o que poderá dar lugar á concesión de máis incentivos de acordo coa orde de prelación de solicitudes que resulte da aplicación dos criterios de valoración. 2. A distribución de fondos entre as aplicacións orzamentarias sinaladas é unha previsión que deberá axustarse tras a valoración das solicitudes de axuda, sendo posible incluso a incorporación de novas aplicacións, tendo en conta a natureza xurídica das entidades beneficiarias sen incrementar o crédito total. 4. No caso de que algún dos documentos a presentar de forma electrónica superase os tamaños máximos establecidos ou tivera un formato non admitido pola sede electrónica da Xunta de Galicia, permitirase a presentación deste de forma presencial dentro dos prazos previstos e na forma indicada no paragrafo anterior. A información actualizada sobre o tamaño máximo e os formatos admitidos pode consultarse na sede electrónica da Xunta de Galicia. 3. De conformidade co artigo 17 da Lei 1/2016, do 18 de xaneiro, de transparencia e bo goberno, e co previsto no Decreto 132/2006, do 27 de xullo, polo que se regulan os rexistros públicos creados nos artigos 44 e 45 da Lei 7/2005, do 29 de decembro, de orzamentos xerais da Comunidade Autónoma de Galicia para o ano 2006, a Axencia Galega de Innovación publicará na súa web oficial a relación dos beneficiarios e o importe das axudas concedidas. Incluirá, igualmente, as referidas axudas e as sancións que, como consecuencia delas, poidan impoñerse nos correspondentes rexistros públicos, polo que a presentación da solicitude leva implícita a autorización para o tratamento necesario dos datos dos beneficiarios e a referida publicidade. 4. Consonte ao disposto no artigo 20.4 da Lei 38/2003, do 17 de novembro, xeral de subvencións, a cesión de datos que debe efectuarse á Intervención Xeral do Estado para a inclusión destes na Base nacional de subvencións non requirirá o consentimento do afectado. Neste ámbito non será de aplicación o disposto no artigo 21.1 da Lei orgánica 15/1999, do 13 de decembro, de protección de datos de carácter persoal. 1. De conformidade coa Lei orgánica 15/1999, do 13 de decembro, de protección de datos de carácter persoal, os datos persoais recollidos na tramitación desta disposición, cuxo tratamento e publicación autorizan as persoas interesadas mediante a presentación das solicitudes, serán incluídos no ficheiro denominado «Emprego xuvenil innovador» , cuxo obxecto é xestionar os presentes procedementos, así como informar ás persoas interesadas sobre o seu desenvolvemento. O órgano responsable deste ficheiro é a Axencia Galega de Innovación. Os dereitos de acceso, rectificación, cancelación e oposición poderanse exercer ante a Axencia Galega de Innovación, mediante o envío dunha comunicación ao seguinte enderezo: praza de Europa, nº 10 A/6º, 15707 Santiago de Compostela, ou a través dun correo electrónico a gain@xunta.gal. 2. De acordo co establecido na disposición adicional primeira do Decreto 132/2006, do 27 de xullo, de creación dos rexistros de axudas, subvencións e convenios e de sancións da Xunta de Galicia, a persoa solicitante da axuda consentirá expresamente a inclusión e publicidade dos datos relevantes referidos ás axudas e subvencións recibidas, así como ás sancións impostas, no devandito rexistro, feito que terá lugar agás nos supostos legalmente establecidos. Todo isto consonte co establecido na Lei orgánica 15/1999, do 13 de decembro, de protección de datos de carácter persoal, e na Lei 1/1982, do 5 de maio, pola que se regula a protección civil do dereito á honra, á intimidade persoal e familiar e á propia imaxe. 2. De conformidade co establecido no artigo 68 da Lei 39/2015, do 1 de outubro, do procedemento administrativo común das administracións públicas, se a solicitude non reúne algún dos requisitos exixidos nesta convocatoria ou non se acompaña da documentación exixida, requirirase ao interesado mediante anuncio publicado na páxina web da Axencia Galega de Innovación (http://gain.xunta.gal), para que nun prazo de dez días hábiles emende a falta ou achegue os documentos preceptivos. Neste requirimento farase indicación expresa de que, se así non o fixese, terase por desistido na súa petición, logo da correspondente resolución. Se a instrución do procedemento o aconsellara, o órgano competente poderá substituír esta publicación na web pola notificación individualizada. 4. Unha vez revisadas as solicitudes e feitas as emendas, aqueles expedientes administrativos que reúna todos os requisitos e a documentación necesaria serán remitidos á comisión de valoración. 2. A comisión realizará a súa avaliación mediante a comparación de cada solicitude de contratación individual de acordo cos criterios de valoración establecidos no artigo seguinte e emitirá un informe final no que se concretará o resultado da avaliación efectuada, remitíndoo ao órgano instrutor. No informe que elabore a comisión de valoración figurarán, de xeito individualizado, as solicitudes propostas para obter a subvención, especificándose a avaliación que lles corresponde. Así mesmo, indicarase o importe da subvención para cada unha delas sen superar o crédito dispoñible. Proporase a concesión das solicitudes por orde decrecente ata esgotar os créditos dispoñibles, quedando, de ser o caso, como suplentes aquelas para as cales non se dispón de crédito suficiente pero cumpren os requisitos exixidos nesta convocatoria. De producirse empates, estes resolveranse de acordo coa maior puntuación obtida no criterio establecido en primeiro lugar, e así sucesivamente. No caso de persistir o empate, terase en conta o número de expediente, que se outorgará segundo a data de presentación da solicitude. A concesión das subvencións previstas na presente resolución realizarase conforme aos seguintes criterios obxectivos sobre un total de 70 puntos, que serán aplicados e avaliados pola comisión de valoración prevista no artigo anterior: 2. Experiencia profesional previa da persoa a contratar no grupo de cotización á Seguridade Social correspondente á súa titulación (excluídas as prácticas que formen parte dos currículos para a obtención das titulacións correspondentes, as prácticas non laborais e as bolsas): d) Máis de 24 e ata 36 meses: 1 punto. + 5 puntos se a persoa a contratar é muller. + 5 puntos se a persoa a contratar ten unha discapacidade certificada superior ao 33 %. A puntuación deste apartado será acumulable para o caso de que a persoa a contratar cumpra os dous requisitos. 6. Número de contratos solicitados pola entidade, ao abeiro desta resolución: b) O importe global da axuda para cada entidade, informando expresamente, no caso das empresas, do seu carácter de minimis, en virtude do disposto no artigo 6 do Regulamento (UE) 1407/2013 da Comisión do 18 de decembro de 2013. 6. Todas as resolucións serán notificadas de acordo co establecido na Lei 39/2015, de 1 de outubro, do procedemento administrativo común das administracións públicas. Non obstante, e de conformidade co establecido no artigo 45.1 desa lei, a notificación individual de concesión da axuda poderase substituír pola publicación no Diario Oficial de Galicia e na páxina web http://gain.xunta.gal, con indicación da data da convocatoria, do beneficiario, da cantidade concedida e da finalidade da axuda outorgada. 2. Contra as resolucións de reintegro, que poñen fin á vía administrativa, sen prexuízo de que os interesados poidan exercer calquera outro que consideren procedente, poderán interpoñer recurso de reposición no prazo dun mes desde o día seguinte ao da notificación da resolución se esta fose expresa, ou en calquera momento contado desde o día seguinte en que se produzan os efectos do silencio administrativo, perante a directora da Axencia Galega de Innovación, segundo o disposto nos artigos 123 e 124 da Lei 39/2015, do 1 de outubro, do procedemento administrativo común das administracións públicas. 1. As entidades beneficiarias poderán proceder á substitución do persoal inicialmente contratado ao abeiro desta resolución, que será subvencionable sempre e cando se cumpran os seguintes requisitos: b) A entidade poderá proceder á contratación dun novo traballador substituto respectando cada un dos termos establecidos na resolución de concesión e ata esgotar a duración da contratación inicialmente concedida. No caso de contratos indefinidos o traballador substituto deberá ter idéntica modalidade de contratación. 2. Se a entidade beneficiaria non realiza a substitución do traballador inicialmente contratado, ou esta non é subvencionable, procederá ao reintegro da axuda percibida nos termos previstos no artigo 28.2.f) desta resolución. 1. O aboamento do incentivo para a contratación do persoal técnico farase efectivo unha vez cumprido o obxecto para o que foi concedido, que se xustificará mediante a presentación da seguinte documentación dentro do prazo que se relaciona: Prazo: 10 días contados a partir da data do último contrato incentivado subscrito ou desde o seguinte á notificación da resolución de concesión, para o caso de contratacións xa realizadas antes da dita notificación. d) Documento de información ao persoal contratado, no modelo que estará ao seu dispor na páxina web da Axencia Galega de Innovación (http://gain.xunta.gal) e no que constarán, de ser o caso, a aceptación do plan de formación acordado, así como as autorizacións relativas á consulta dos datos de identidade, titulación e acreditación do grao de discapacidade. 2º. No seu caso, copia da acreditación da posesión do grao de doutor ou posgrao. 2. O cumprimento dos requisitos de contratación tidos en conta para a valoración de acordo cos criterios establecidos no artigo 17 comprobarase de oficio polo órgano concedente, e a súa acreditación incorporarase ao expediente. a) Realizar a actividade que fundamenta a concesión da subvención, e acreditalo ante o órgano concedente, así como o cumprimento dos requisitos, prazos e condicións establecidos nas bases reguladoras, na convocatoria e na resolución de concesión e no documento no que se establecen as condicións da axuda. g) Aboar ás persoas contratadas o salario que legal ou convencionalmente lles correspondan e sexa acorde á súa categoría profesional e titulación. O devandito salario, tal e como establece o artigo 4.1.c) desta resolución, deberá constar de forma expresa no contrato de traballo. j) Dar publicidade, nos termos establecidos na resolución de concesión, ao carácter público do financiamento do contrato e da actividade obxecto da axuda, facendo referencia expresa nos contratos laborais así como nas publicacións, relatorios, actividades de difusión de resultados e calquera outra actuación relacionada coa actividade de I+D+i na que estea implicado o persoal contratado, mencionando expresamente a súa convocatoria e orixe. O mesmo tipo de publicidade realizarase nun lugar preferente da páxina web da empresa, de existir esta. k) Manter a duración temporal de cada contratación incentivada establecida na resolución de concesión. Para o caso de contratacións indefinidas, manter no seu cadro de persoal fixo ao persoal contratado durante un período de 2 anos contados desde a data de realización da contratación. l) Para os efectos de xustificación final da axuda percibida, as entidades beneficiarias deberán presentar, no prazo dun mes desde o remate da duración temporal prevista de cada contratación incentivada (incluídas as posibles substitucións), ou desde o remate do período de 2 anos no caso de contratacións indefinidas, a seguinte documentación: 1. É causa de perda do dereito ao cobro da subvención o incumprimento do beneficiario da súa obriga de estar ao corrente das súas obrigacións coa Facenda Estatal e Autonómica e coa Seguridade Social. 2. Así mesmo, son causas de perda do dereito ao cobro da subvención as previstas como causas de reintegro se non se tivese aboada a axuda. d) O atraso no cumprimento da obriga de satisfacer ao seu vencemento, con independencia do cobro da axuda, as obrigas económicas de carácter salarial: reintegro do 10 % do incentivo. Para o caso de reincidencia, entendendo como esta a segunda comisión deste incumprimento cun mesmo traballador: reintegro total do incentivo. f) As baixas do persoal subvencionado producidas anticipadamente e sen proceder á súa substitución de acordo co previsto no artigo 24, serán causa de reintegro do incentivo, proporcional ao número de días deixados de realizar, sempre e cando a persoa contratada acadase un período mínimo de 6 meses. No caso contrario, ademais do anterior, procederá un reintegro do 10% sobre o incentivo restante. 2. Procederá o reintegro das cantidades percibidas, e a exixencia dos xuros de demora correspondente desde o momento de pago da axuda ata a data en que se acorde a procedencia do reintegro. 2. A Axencia Galega de Innovación poderá realizar en calquera momento aos beneficiarios as visitas, comprobacións e solicitudes de aclaracións que considere necesarias para o correcto desenvolvemento do proxecto, así como para acreditar o cumprimento das medidas de publicidade. Se na obrigatoria actividade de inspección previa ao pagamento final da subvención se constatase unha incorrecta utilización dos fondos ou un desvío dos obxectivos, propoñerá o reintegro da subvención concedida. Ademais de esta actividade final de inspección, a Axencia Galega, no marco do seu plan anual de inspección poderá realizar as visitas e comprobacións iniciais, intermedias e finais que considere convenientes. Santiago de Compostela, 8 de xuño de 2017 – Mellora da capacidade de absorción de coñecemento nas empresas, en particular das pemes, orientado ao desenvolvemento endóxeno e colaborativo das actividades de innovación recollidas neste epígrafe. As áreas de mellora deben estar relacionadas con todas as fases da cadea produtiva, de aí que se apoiará o desenvolvemento de tecnoloxías asociadas ao aproveitamento enerxético do medio mariño (concretamente a enerxía das olas ou undimotriz, a das correntes mariñas e a eólica off-shore) o que permitirá aproveitar as sinerxías de coñecemento e capacitación doutros sectores galegos coma o naval, e o eléctrico, para a súa exportación a aqueles países onde o aproveitamento enerxético é una oportunidade de negocio e calquera outra área de mellora que permita mellorar a competitividade e xerar emprego. 4. Modernización dos sectores primarios galegos (agricultura, pesca, gandería e forestal) cara á mellora sostible dos indicadores de eficiencia e rendibilidade das explotacións e á xeración de produtos e servizos innovadores (Modernización Sectores Primarios). 1. Diversificación en sectores tractores galegos e os seus sectores auxiliares a través dun uso intensivo das tecnoloxías facilitadoras (TFEs), orientado ao fornecemento de novos procesos e produtos de alto valor engadido que permitan explorar novos mercados baseados na hibridación, no coñecemento e na tecnoloxía (Diversificación Sectores Tractores). – Tecnoloxías limpas: eco-innovación. É indubidable a importancia que os procesos industriais produtivos teñen na nosa sociedade e as implicacións de carácter ambiental que estes entrañan, por isto un dos obxectivos desta prioridade é apoiar a transformación dos modelos produtivos cara a unha produción máis eco-innovadora e eficiente orientada á optimización de procesos e á xeración de produtos baseados en coñecementos respectuosos co medio ambiente. 3. Impulso das TICs como sector tractor da economía do coñecemento en Galicia, ao igual que outras tecnoloxías facilitadoras esenciais (TFEs). (Economía do Coñecemento: (TIC e TFE). O xoves 14 de xaneiro ás 17:30h no Colexio María Auxiliadora de Lugo Carmen Víllora Sánchez pronunciará a conferencia titulada “A fermosa tarefa de educar: o carisma salesiano”. Carmen Villora é doutora en Filosofía e licenciada en Filosofía e Letras, en Pastoral Xuvenil e Catequética. Durante 3 décadas dedicouse á educación de adolescentes e xoves. Ten coñecementos nos temas de valores, transcendencia e relixiosidade. Na súa experiencia como educadora potenciou o acompañamento educativo para o crecemento integral da persoa. Carmen Villora é profesora de Filosofía da Educación no Centro de Ensino Superior en Humanidades e Ciencias de Educación Don Bosco. Este acto enmárcase dentro das celebracións organizadas con motivo dos 25 anos de presenza en Lugo das Fillas de María Auxiliadora, salesianas. 16 de xullo, Nosa Señora do Carme e Día da xente do mar “A xente da mar navega entre as ondadas propias do seu oficio e entre as ondadas das inxustizas: salarios indignos, ausencia de sistemas de comunicación que permitan acurtar as distancias físicas cos seres queridos, traballos que se achegan a algo máis propio da escravitude, enfermos abandonados nos portos ou incumprimento das condicións estipuladas nun contrato. “Teñamos como estrela segura a María a Virxe do Carme, á que tan emocionadamente chamamos e cantamos tantas veces como Estrela dos Mares. Que o noso canto se prolongue no compromiso cristián coa xente da mar”. O home é un animal curioso. En virtude da súa autoconsciencia e a súa racionalidade está “programado” para preguntar e preguntarse. Que podo saber, que debo facer, que me cabe esperar… que é o home, As sempre presentes cuestións kantianas son, por extensión, as grandes preguntas da humanidade. A metafísica, a moral, a mesma relixión son brazos da mesma cuestión: que é o home? É máis, seguramente tamén, as respostas unívocas terán que ser tomadas con certa cautela. O grande filósofo e paradigma do pensamento cristián no medievo, San Tomé de Aquino, non podería ser máis claro cando afirmaba: -permítaseme a literalidade- Timeo hominen unius libri, é dicir, Temo ao home dun só libro. E é que a pluralidade, de ningún xeito ten necesariamente que estar reñida coa verdade, nin coa unidade… que non uniformidade. Volvamos ás preguntas desde esta perspectiva plural, que non relativista. Estas cuestións semellan unha especie de circuíto onde a reflexión da humanidade foi evoluíndo, zizzagueando e dando as máis plurais respostas. Unha especie de “eterno retorno” onde a chegada e o punto de partida, ás veces, conflúen nun mismo cruce de camiños. Permítaseme avanzar que este panorama universal no espazo e no tempo, lévanos a pensar que o verdadeiramente importante vai radicar non nas respostas, senón nas propias preguntas. É máis, no propio acto e no xeito, sempre diverso, de preguntar. Esta curiosidade humana, da que falabamos ao comezo, vai dirixida en varias direccións. Unha cuestión cara á orixe, cara á causa da existencia do home e do mundo… estamos no por que? Pero hai outra dirección, cara adiante, que ten que ver coa finalidade, estamos no para que? Entrambas dan corpo á grande e última pregunta humana, a do sentido. Neste esforzo comprensivo humano entran en xogo as máis variadas disciplinas. E entran en xogo dende a propia formulación da pregunta. Se preguntamos polo como, as respostas virán principalmente da física, das ciencias experimentais… como funcionan as cousas. Pola contra, se preguntamos polo por que e o para que, as respostas virán do lado da metafísica, da ética, da teoloxía… E é que hai que saber como preguntar para poder atopar a resposta máis axeitada. En todo caso, e para ir concluíndo, as tres dimensións do ser humano: a natural, a social e a trascendente fan do home un animal “en busca de sentido”, un ser aberto ao Absoluto, un cidadán capaz de, parafraseando a Ignacio Ellacuría, “facerse cargo da realidade, cargar coa realidade e encargarse da realidade”. Un comprender para transformar, dende a pluralidade, ancorado nunha tradición e tendendo pontes ao resto de perspectivas, e ao resto de libros. Quizás aí o sentido, seguro que aí a resposta. Na terceira edición do Curso de Música Litúrxica que organizan a Delegación de Liturxia de Diocese de Lugo e o Centro Eucarístico Lucense, incluíronse 3 conferencias: O 4 de xullo, o Delegado de Liturxia, José Antonio Ferreiro Varela, falou da música ao servizo da participación activa nas celebracións litúrxicas para dar gloria a Deus e para a santificación das persoas. E explicou que a música non é un elemento engadido sen máis, senón que forma parte integral da acción litúrxica. O 5 de xullo o responsable do Departamento de Música do Secretariado da Conferencia Episcopal Española, Óscar Valado Domínguez, falou das características da música litúrxica, como nola presenta o Maxisterio da Igrexa e como se pode poñer en práctica nas parroquias e comunidades atendendo aos grados de participación dos fieis que propón a Instrución Musicam Sacram. E o 6 de xullo, o bispo de Lugo, Mons. Alfonso Carrasco comezou establecendo o marco que permite comprender a música sacra apelando a Von Balthasar: a arte verdadeira fai posible adiviñar o divino en canto que a arte desexa apropiarse do infinito para traelo ao mundo propio. Outro texto de interese é o inicio da I Carta de Xoán (“O que pasou desde o comezo, o que temos oído, o que teñen visto os nosos ollos, o que contemplamos nós e palparon as nosas mans, a saber, a Palabra que é a vida…”) porque tamén vén ser unha declaración programática en favor das posibilidades da arte. Non é o mesmo dicir “Ten piedade, Señor” que cantalo ben, pois neste último caso resoa máis profundamente a petición, e noutros momentos o que resoe máis será a loanza do pobo, a conmoción… Para Mons. Alfonso Carrasco, o “Mesías” de Haendel expresa un gozo que non se pode facer desaparecer (hai guerras, revolucións… pero aí segue esa composición musical marabillando a quen a escoita). Un exemplo máis, noutro nivel, é “Pescador de hombres”, que se canta con inmensa devoción por todo o mundo. Lingua galega e literatura 3º ESO (7) Lingua galega e literatura 4º de ESO (4) CIENCIAS NATURAIS-BIOLOXÍA E XEOLOXÍA (12) Xeografía 1ºESO (4) Neste tempo de tanta tribulación a causa da crise que nos flaxela, poder ler noticias alentadoras como a presente é motivo de alegría. E especialmente porque nos afecta aos que amamos, compartimos e coñecemos o río Arnego. Catro concellos do norte de Pontevedra (Rodeiro, Lalín, Agolada e Vila de Cruces) teñen o honor e a obriga de preservar a pulcritude natural deste tesouro líquido. Os ecoloxistas de Adega volveron refrendar recentemente a calidade das augas e a conservación do bosque e da fauna da ribeira. Velaquí o mérito nestes tempos de lixo e consumismo desmedido. Creo que non é só a conciencia cidadá, hai outros factores que xogan a favor: despoboamento do rural, diminución da actividade agraria, baixa ocupación poboacional das ribeiras, mínima presenza de industrias ou actividades comerciais nas marxes (un matadeiro de coellos, unha minicentral, tres estacións de bombeo de auga, un restaurante...). Pero con todo iso cómpre resaltar este estupendo feito obxectivo: as augas do Arnego gozan de boa saúde. E no seu entorno medra a vida en harmonía. Ademais, un río limpo é unha riqueza, unha promesa de futuro, unha garantía de vida e un exemplo que deberiamos exportar. Non é este un caso único, en Galicia coñezo e admiro moitos cursos aínda impolutos: o Grobas en Lalín, o Lóuzara en Samos, o Selmo en Quiroga, etc. Pero que satisfacción enorme dá comprobar que nesa listaxe de ríos asépticos figura o que roxe polo val das sobreiras, onde eu nacín! un río limpo, unha riqueza para todos. Estos son os encontros que disputarán os nosos equipos nas xornadas do 21 e 22 de novembro. Destacamos o comezo das ligas locais para os máis pequenos minibasket masculino, minibasket femenino e benxamín mixto nas que participarán os equipos das Escolas Municipais dos concellos de Laracha e Ponteceso, ademáis dos equipos do CB Artai e as Escolas Basket Xiria. Primeira División Autonómica: Carballo a un Paso Basket Xiria 57 – CB Cambre 65 Achegamos un novo exemplo da noxenta política social da Xunta. Hai unhas semanas unha veciña de Teis, recibía unha carta na que a Consellería de Política Social notificáballe que ficaba sen RISGA, é dicir, sen 399’38 € que supuñan os seus únicos ingresos mensuais. A ODS-Coia e o G.A.S. convocamos o mércores 28 de setembro unha concentración baixo o lema: Contra a criminalización da pobreza. Será en Nigrán, diante do concello na praza da Constitución a partires das 11h00. Hai unhas semanas, chegounos unha consulta a través do mail da ODS. Dicía así: Na mañá deste luns, a Alcaldesa de Marín e mailo Concelleiro de Deportes recibiron a JEAN MARIE OKUTU, polo seu recente e xa cuarto CAMPIONATO DE ESPAÑA DE SALTO DE LONXITUDE DE PISTA CUBERTA 2016, celebrado neste mes de marzo en Madrid. Okutu estivo arroupado polo seu adestrador, Javier Medrano, e pola directiva do Clube San Miguel de Atletismo. A Alcaldesa agasallou ao atleta cun mural coa súa imaxe e felicitouno desexándolle tódalas sortes para poder acadar antes do mes de xuño, o salto de 8.15 metros que lle de a clasificación para os Xogos Olímpicos de Brasil deste ano 2016. Okutu comezará a preparar dende xa ese obxectivo co comezo da tempada ao aire libre, tempada que seguro traerá novos éxitos do xa noso consagrado deportista. Edicións Laiovento - ESTUDOS XURÍDICOS SOBRE O DECRETO PARA O PLURILINGÜISMO Esta obra compendia sete traballos doutros tantos xuristas que abordan dende diferentes perspectivas xurídicas a norma que regula o ensino das e nas linguas oficiais no sistema educativo non universitario de Galiza. Ao longo dos estudos o/a lector/a atopará cumprida explicación xurídica do significado do Decreto e as razóns polas que se cuestionan algúns dos seus contidos, tanto a nivel de técnica lexislativa como da regulación de fondo. O libro, froito da reflexión individual e colectiva de prestixiosos/as xuristas do noso País, está concibido quer para o público especializado –xuristas e docentes universitarios–, quer afectado polo ámbito da norma –profesorado, estudandado e nais e pais de alumnos/as– quer para o público en xeral. A súa densidade conceptual non lle resta claridade e pola contra trata en profundidade os temas co obxecto de acadar, mediante a argumentación xurídica, a transmisión do fundamento da crítica ao contido, baixo os parámetros do rigor intelectual, que en ocasións desembocan na súa consideración como norma contraria ao conxunto do ordenamento xurídico, mentres que noutras merecen a súa aprobación. O conxunto da obra amosa unha visión xurídica integral do texto regulamentario, e pretende achegar ao debate social unha reflexión seria, científica e crítica sobre esta norma que tanto ten axitado a conciencia colectiva do noso pobo, por condicionar directamente os hábitos e a normalidade social da nosa lingua. A) -Xorde da necesidade de seguranza que experimentan algunhas persoas ou algúns grupos sociais. Trátase dun mecanismo de compensación fronte ao sentimento de inferioridade. – É unha actitude emocional vinculada a calquera tipo de totalitarismo. -Supón un gran perigo para o desenvolvemento das sociedades, pois se todas as comunidades se encerrasen nas súas particulares verdades, […] Non paro de alucinar con este libro. Especifico, trátase dun libro de texto, UN LIBRO DE TEXTO. É o mesmo do que falaba onte. E aínda me queda materia para máis anotacións. Chegarán, non o dubiden. É urxente que as escriba, moi urxente, mais as cousas hainas que facer de unha en unha, que a […] cousas que non me gustan, nin na literatura nin na vida A) NA LITERATURA Hai un libro que á hora de falar de don Uxío Novoneyra, di que nas súas primeiras obras ( ciclo de Os eidos) se recoñecen influencias do neopopularismo, do neotrobadorismo e da hilozoísmo, A imaxe que me devolve tal afirmación dista moito da que eu teño do Poeta do Courel, como escritor […] Redondeado e fino, o bolígrafo vai deixando a súa alma nas liñas que traza, con habilidade, a man, riba dun folio branco con alma de madeira, coa alma da medira de sabe deus que árbores foron as sacrificadas para que nacera a pasta da que sacaron o folio en branco e os seus irmáns, so […] Co gallo do centenario do nacemento de Eugenio Granell O equipo de Picaversos, co gallo do centenario do nacemento do artista Eugenio Granell organiza especialmente para o Feito a Man, dous Picaversos Surrealistas, que veñen a unirse aos actos conmemorativos que se están a celebrar arredor da figura do pintor. Desde o Concello de Dodro: “O sábado 12 de decembro produciuse na Casa da Cultura de Dodro o fallo do xurado da XXVIII Edición do Premio de Poesía Eusebio Lorenzo Baleirón, na que resultou como gañador Xerardo Quintiá Pérez coa súa obra Fornelos&Fornelos. Segunda Fundación. A obra do poeta, narrador e autor de literatura infantil e xuvenil, forma parte de Fornelos&Fornelos, cuxa primeira parte, Fornelos&Fornelos. Primeira Fundación, foi premiada co Premio de Poesía Fiz Vergara Vilariño na súa XI Edición. O xurado destacou o elevado nivel de todas as obras que se presentaron ao Premio, decantándose pola de Quintiá debido ao seu estilo sobrio e limpo, que vai ao esencial mantendo un ritmo constante que alterna poemas con moita musicalidade con outros máis próximos á prosa ou á lingua falada dándolle riqueza tonal. O poemario é unha constante reflexión do que somos, facendo unha intersección entre pasado e presente, con referencias culturalistas da literatura universal que enriquecen o texto e lle dan un novo sentido. Grazas aos membros do xurado pola súa colaboración, e tamén grazas a Manuel Lorenzo, irmán do noso autor, e aos seus dous amigos, Paulino Vázquez e David Pérez Iglesias, sempre presentes para lembrar a Eusebio. A cerimonia de entrega será o próximo día 19 de decembro ás 17:30 horas no CPI Eusebio Lorenzo Baleirón, onde vos agardamos a todos e todas para honrar novamente ao noso poeta.” O xoves 7 de marzo, ás 20:00 horas, no Centro Municipal de Pontedeume, Manuel Lorenzo Baleirón e María Lorenzo Miguéns participarán nun encontro cos lectores do Ateneo Eumés para falar da súa novela Tonas de laranxa (Premio Xerais de Novela, 2012). Publicado en Coloquios, Lectura, Narrativa _ Etiquetado Ateneo Eumés, Edicións Xerais, Manuel Lorenzo Baleirón, María Lorenzo Miguens, Tonas de laranxa Coñécense os finalistas do XIX Premio Arcebispo San Clemente “Os organizadores do XIX Premio Literario Arcebispo Juan de San Clemente, que outorgan alumnos de institutos de toda Galicia, daban a coñecer os finalistas desta edición. Ademais, adiantaron que o vindeiro 14 de marzo se celebrará a entrega dos galardóns do pasado ano, un acto que levará a Compostela a Xavier Queipo, Marina Mayoral e Peter Stamm. Os finalistas en lingua galega son: – Pedro Feijoo, por Os fillos do mar. “La Voz de Galicia publicou unha entrevista de Uxía López a María Lorenzo Miguéns e Manuel Lorenzo Baleirón, gañadores do Premio Xerais de Novela 2012 sobre Tonas de laranxa. (…) – La Voz de Galicia: Tonas de laranxa arranca dun conto escrito por María anos atrás. ¿Como chega a converterse nunha historia que convence por unanimidade ao xurado do Xerais? – María Lorenzo Miguéns: Pasaron moitas cousas no camiño. A partir do conto que escribín hai case cinco anos, houbo moitas tardes de traballo, moitas horas, cambios e retoques de aquí de alá. – Manuel Lorenzo Baleirón: Fraguouse no verán pasado, a partir dese conto inicial no que eu vin cousas fermosísimas, e sobre o que lle insistín a María para que o continuara. Como non se daba posto, sentámonos os dous e démoslle forma pero o fundamental é a base, o fío condutor de María. (…)”. Publicado en Entrevistas, Narrativa _ Etiquetado Edicións Xerais, La Voz de Galicia, Manuel Lorenzo Baleirón, María Lorenzo Miguens, Tonas de laranxa Serxio Iglesias gaña o XXV Premio Eusebio Lorenzo Baleirón con Viaxe ao interior da fenda “O libro orixinal Viaxe ao interior da fenda, do escritor de Corcubión Serxio Iglesias Rodríguez, resultou gañador da XXV edición do Premio de Poesía Eusebio Lorenzo Baleirón, que convoca o Concello de Dodro. O autor, nado en Bos Aires en 1966, actualmente profesor de Lingua e Literatura Galegas en Cee, mostrou unha «grande satisfacción» por acadar este premio que o xurado elixiu por unanimidade. Coordinado nesta edición por Xabier Castro Martínez, director do Centro PEN Galicia, o xurado estivo composto por María Xesús Nogueira, Inma López Silva, Pura Prado e Bieito Iglesias. O xurado destacou do libro orixinal premiado a «capacidade para reescribir unha temática universal como é a perda, así como o coidado no rexistro poético, especialmente na selección léxica e na creación de imaxes». Asemade, quere deixar constancia da alta calidade dos 38 traballos presentados nesta edición, o que indica «o momento de grande vitalidade da poesía galega actual e da importante contribución do Premio Eusebio Lorenzo Baleirón ao prestixio e promoción das nosas letras», segundo declara o alcalde de Dodro, Valentín Alfonsín. Na xornada do fallo, celebrada días atrás, os membros do xurado, acompañados de Manuel Lorenzo Baleirón, irmán de Eusebio, fixeron unha ofrenda floral na tumba do escritor no cemiterio de San Xián de Laíño. A entrega do premio, que ten unha dotación de 2.300 euros, terá lugar o vindeiro día 15 de decembro”. Desde La Voz de Galicia. Pontevedra: actos literarios no Culturgal para o sábado 1 de decembro A Feira das Industrias Culturais, Culturgal 2012, continúa no Pazo da Cultura de Pontevedra, con horarios de 11:00 a 14:30 h. e de 16:30 a 21:30 h., e con entrada libre até completar capacidade. Deixamos aquí o programa: Culturgal 2012, dentro dos que destacamos os seguintes actos literarios para o seu segundo día: – 12:30 h. Xaime Estévez: Son do Fol. Método infantil de iniciación á gaita galega. NO SALÓN. – 12:30 h. A Hora da Ilustración. Os profesionais da ilustración amosan os seus proxectos. NO GARAXE. – 13:00 h. Pedro Feijoo: Os fillos do mar, publicado en Xerais. Unha historia de misterio na cidade de Vigo. NO SALÓN. – 14:00 h. N-550. Da estrada á rúa. Un proxecto editorial que analiza as cidades contemporáneas. NO SALÓN. – 17:30 h. Benigno Campos: Volve a cociña de Larpeiros. NO SALÓN. – 18:00 h. María Lorenzo e Manuel Lorenzo Baleirón: Tonas de laranxa, Premio Xerais 2012, publicado nesta editora. No acto participa, xunto aos autores, Anxo Angueira. NO SALÓN. – 18:30 h. Tucho Calvo e Xosé Cobas: Paxaro de mar e vento. Ilustrando o nacemento dunha praia. – 19:00 h. Xurxo Ayán asinará exemplares de Herdeiros pola forza. – 20:00 h. Conversas de Xosé Manuel Pereiro con Luís Tosar, Farruco Castromán e cos autores de ciencia-ficción e fantasía Xesús Constela, Manuel Lourenzo González e Fernando M. Cimadevila. NO SALÓN. – 20:00 h. Uxía: Andando a Terra. Poñendo música e voz aos poemas de Manuel María. NO PATIO. Publicado en Arte, Banda deseñada, Coloquios, Culturgal, Ensaio, Ilustración, Infantil e xuvenil, Lusofonía, Mesas redondas, Música, Narrativa, Poesía, Presentacións de libros, Teatro _ Etiquetado Andando a Terra, Anxo Angueira, Baía Edicións, Benigno Campos, Calros Silvar, Culturgal, Edicións Morgante, Edicións Xerais, Escena Galega, Farruco Castromán, Félix Caballero, Fernando M. Cimadevila, Herdeiros pola forza, Instituto Camões, João Tordo, Luís Tosar, Manuel Gago, Manuel Lorenzo Baleirón, Manuel Lourenzo González, Manuel María, María Lorenzo Miguens, N-550. Da estrada á rúa, O carballo, O humor en cadriños. Conversas con Siro Xaquín Marín Xosé Lois Gogue e Pepe Carreiro, Os fillos do mar, Paxaro de mar e vento, Pedro Feijóo, Pepe Carreiro, Redelibros, Siro López, Son do Fol, Tonas de laranxa, Tucho Calvo, Uxía, Xaime Estévez, Xesús Constela, Xosé Cobas, Xosé Lois, Xosé Manuel Pereiro, Xurxo Ayán A Idade Moderna en España Etiquetas: Idade Moderna, Proxecto: O paso da historia, REcursos Proxecto O paso da hstoria Praza de garaxe e rocho situados na Avenida de Galicia, no mesmo edificio da oficina do Rexistro da Propiedade, preto dos Xulgados, Correos e Notaría. Ben comunicado coa Avenida de Vigo, a poucos metros do cruzamento. Ampla praza entre columnas, con capacidade para coche e moto e bo acceso desde a rúa a través dunha rampla que conduce directamente ao soto -2, onde se sitúan a praza (9,9m2) e o rocho (de 5 m2). Departamento de Lingua Galega, Departamento de Normalización Lingüística Por outra banda, o alumnado de 4º da ESO e 1º de Bacharelato asistiron o 24 de maio a unha charla sobre o autor impartida por Mercedes Queixas, autora da súa biografía Poeta con algo de labrego (Galaxia, 2016) no Teatro As Torres de Santa Cruz. Algúns deles presentáronse voluntarios para ler poemas de Manuel María. Os alumnos da 1ª promoción do Bachibac realizaron a proba externa con un 100% de aprobados. O diario La Opinión publica unha noticia é La Voz de Galicia fai unha entrevista ao profesor Carlos Vidal: 1ª promoción de Bachibac do IESP Xosé Neira Vilas O día 16 de Marzo o grupo de monitores de primeiro curso da ESO acudiron ó museo arqueolóxico de A Coruña para preparar as visita e as actividades didácticas para seren realizadas polos seus compañeiros. Durante a visita prepararon a información sobre as pezas alí expostas e organizaron as actividades prácticas. A actividade foi deseñada polo Departamento de Xeografía e Historia do IESP Neira Vilas en colaboración coa arqueóloga do museo Ana Martínez Arenaz. O pasado ano comezamos a colaboración coa cooperativa Mulleres Colleiteiras, que se dedica a reciclar aceite de cociña. A graduación da primeira promoción do Bachibac do noso centro, tamén a primeira de Galicia, ten unha ampla repercusión na prensa nestes dias: Os pasados 6 e 7 de maio de 2016 celebrouse no noso IESP o Segundo Obradoiro de Prácticas Restaurativas no entorno escolar. Foi ponente do mesmo Jean Schmitz, formador do International Institute for Restorative Practices. Asistiron un total de 17 participantes que puideron actualizar a súa formación nesta interesante metodoloxía ou mesmo acercarse por primeira vez a ela. As Prácticas Restaurativas proporcionan un enfoque novo e diferente das estratexias para abordar a conflitividade e a disciplina escolar. Mesmo proporciona ferramentas para crear comunidade no centro educativo, mellorando as relacións persoais e o sentimento de pertenza ao grupo e tamén teñen un alto valor como metodoloxía pedagóxica no traballo de aula. O pasado xoves 21 de abril tivo lugar a fase de zona da Olimpíada de Matemáticas de 2º da ESO. Este ano o noso centro estivo representado polas alumnas Noemí Muíños Blanco e Hellen Diel Veras e os alumnos Lucas Canle de Andrés e Jacobo Pita-Baamonde Vázquez. Os resultados desta proba serán publicadas o próximo día 10 de maio na páxina web de AGAPEMA. Dende o centro queremos agradecer a todo o alumnado que se animou a participar nesta andaina pola matemática así como desexarlle moita sorte ós nosos representantes. Visitarán en Bruxelas o Brupark onde se situa o Atomium construído en 1958 con motivo da Exposición Universal , despois visitarán a Mini-Europe ( visita a través de maquetas dos monumentos máis representativos das diferentes cidades e lugares de Europa), e pola tarde diversión no parque acuático “Océade”. Tamén se fará unha visita ás institucións europeas onde un grupo de alumnos participará nun Xogo de Rol relacionado con temas europeos e outro grupo visitará o Parlementarium. Outro día farán tamén unha visita á cidade de Bruxas, a “Venecia do norte “ e en barco percorrerán a cidade polos seus canais. Entrevista a Ana Cabaleiro no Zig-zag da Televisión de Galicia Ana Cabaleiro: “A voz da muller non sempre tivo unha consideración igualitaria no mundo da literatura” “(…) – Sermos Galiza (SG): Vés de publicar a túa primeira obra, entras nas listaxes dos máis vendidos e, ademais, bendecida pola crítica. Como foi este parto de Sapos e Sereas, que ademais é o teu primeiro? – Ana Cabaleiro (AC): Ben, realmente a min píllame un pouco desprevida todo isto porque toda a miña ambición era escribir os relatos, xuntalos nun libro e conseguir publicalos. Entón unha vez que o vexo, parecía que esa parte do soño estaba cumprida e aí está a miña función como escritora, que é algo no que longamente levo traballando e a parte toda de como é recibida polo público e pola crítica é algo que de momento non me atrevo a valorar, aínda que obviamente estou contenta e satisfeita. Hoxe, ás 16.30 horas, na biblioteca do instituto Etimoloxía: do gótico fat. (Gandaría) Conxunto de calquera clase de gando. Exemplo: O fato de leoas rodeou a présa, que xa non podía librarse dun destino fatal. (Colectivo) Fato (conxunto de gando). Internacionalización _ Burgo das Nacións: Song of Ice and Fire Este mércores 30 de Maio, 6º e 7º capítulos ás 22.00 O próximo Luns 4 de Xuño, 8º capítulo ás 22.30 O próximo Mércores 6 de Xuño, 9º e 10º capítulos ás 22.00 Se alguén se perdeu algún capítulo e quere continuar vendo a serie, pode mandar unha mensaxe a sociocultura@burgodasnacions.com e pasarémosvos os capítulos. Esta entrada foi publicada en actividades culturais, exposicións, peceiras de creatividade, Sen clasificar e etiquetada exposicións por bibedu. Marca a ligazón permanente. (Xentilicio) Habitante ou natural do concello de Marín. Vexetais de flor -Horta Galega,técnicas e cultivos para mellorar o rendemento no campo A crenza da influenza das fases lunares no comportamento biolóxico das plantas, está moi arraigado no medio rural. Ao longo da miña … Planta rústica que crece en casi todos os climas, gústalle unha boa exposición solar. Súelo. Vaille ben calquera tipo de terra, aínda … As flores, non poden faltar na horta, ademais de agasallarnos cos seus aromas, as súas cores a súa elegancia, fan compaña. Moitas … Un traballo xeolóxico que perdurou no tempo Un enxeñeiro moderno e un gran estudoso do Paleozoico Pioneiro da Paleontoloxía e da Prehistoria en España Enxeñeiro de minas e membro da xeración provincialista de 1846 Da Bioloxía mariña a arte rupestre Rexistros 1 a 13 de 13 Localización do mar de Åland Moitos transbordadores desprazanse entre Finlandia e Suecia atravesando o mar de Åland.[1] Vexa na Galipedia o artigo acerca de «fénix». Etimoloxía: do latín phoenix, do grego antigo φοῖνιξ (phoiniks). (Mitoloxía) Paxaro mitolóxico, único na súa especie, que vivía 500 anos e que finaba queimado nunha pira, para nacer novamente das súas cinzas. «”Estamos un tanto a escuras (…) Nós pensamos que o que vemos non nos gusta, ou nos nos recoñecemos niso (…) Pretendemos unha publicación que recolla a mellor tradición do xornalismo. Aquel que estabelece que as historias hai que contalas tal como foron e co […] Mira con atención a imaxe; nela atoparás máis de cen figuras de personalidades históricas, de todos os tempos e dos catro puntos cardinais, perfectamente recoñecibles. Se dás descuberto... digamos 25... poderás considerar que a túa cultura, aínda que mellorable, tampouco está tan mal. - Terceira edición 12.13.14.15/07/2018. Saída o xoves 12 de xullo ás 20:00 h e chegada durante a tarde do domingo 15 de xullo. Podedes atopar toda a información sobre o libro na web: Deportes e recreación ao aire libre Foro Económico de Galicia no xurado para escoller a mellor ‘Fábrica 4.0’ _ Foro Económico de Galicia O Foro Económico de Galicia designou ao catedrático Jorge González Gurriarán para participar no xurado que seleccionará aos mellores proxectos piloto de Fabrica 4.0 de Galicia, nun programa de axudas industriais e premios convocado pola Consellería de Economía e Industria, o Instituto Galego de Promoción Empresarial (Igape) e maila Axencia Galega de Innovación. O xurado estará integrado por 3 expertos españois i estranxeiros e deberá seleccionar ao mellor proxecto de cada sector empresarial, ata un máximo de catro proxectos piloto de fábricas 4.0. Jorge González Gurriarán é membro do Foro Económico de Galicia case dende a súa fundación, é catedrático de Organización de Empresas pola Unversidade de Vigo e un dos maiores expertos galegos en cadenas e clústeres empresariais, que ten analizado en múltiples estudios. A Consellería de Economía e Industria quere incentivar a modernización da industria galega e a implementación de innovación, a traves da creación de centros de innovación directamente ligados á producción industrial galega. Os proxectos presentados deben pertenecer a aló menos 3 pemes galegas por proxecto, e deben incluir a participación dun centro tecnolóxico ou universidade de apoio á innovación. Sesión de traballo sobre a 'Industria 4.0' co conselleiro de EconomíaGurriarán, no xurado para escoller a mellor ‘Fábrica 4.0” hola profe, poderíasme dicir cando será o exame deste tema? porque sei que será á volta das vacacións, pero será o luns ou algún día despois? Poderedes inscribirvos ó longo de todo o ano e as materias que se imparten son: cultura@sanxenxo.org ou no Pazo Emilia Pardo Bazán. INCENDIOS FORESTAIS E RECUPERACIÓN DE TERREOS QUEIMADOS EN GALICIA. Un ano máis convidámoslles a participar no Ciclo de Conferencias Dr. Luis Asorey García organizado pola Deputación de Lugo e a Real Academia Galega de Ciencias en colaboración coa Universidade de Santiago de Compostela, que este ano estará dedicado aos “Incendios forestais e recuperación de terreos queimados en Galicia”. As conferencias celebraranse os días 19, 20, 21, 22, 26, 27 e 28 de novembro no Salón de Actos da Deputación de Lugo (San Marcos, 8), agás o día 20, que se impartirá no Salón de Actos da Escola Politécnica Superior de Enxeñería. A inscrición será gratuíta e as prazas son limitadas, polo que é necesario reservar praza mediante a presentación da solicitude de inscrición no Rexistro Xeral da Deputación de Lugo ou presentación telemática na web www.ragc.gal. Recordámoslles que este ciclo está recoñecido pola Consellería de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria como actividade de formación do profesorado non universitario. Esperamos que o ciclo resulte do seu interese e agradecemos a súa difusión. Manuel Rivas: «A vergoña é o embrión desta obra, o sentimento que precede á toma de conciencia ante o que está a pasar.» Entrevista no «Diario Cultural» sobre «Contra todo isto» _ Blog Xerais Manuel Rivas: «A vergoña é o embrión desta obra, o sentimento que precede á toma de conciencia ante o que está a pasar.» Entrevista no «Diario Cultural» sobre «Contra todo isto» O Diario Cultural da Radio Galega emitiu unha entrevista a Manuel Rivas sobre o ensaio-manifesto Contra todo isto. A entrevista pode escoitarse nesta ligazón. O día 4 de Febreiro vaise celebrar a IV Carreira Pedestre San Brais 2012 entre as 16 a 19 horas, polo que se procederá o peche das vías interiores do barrio de San Brais. No documento que se achega acompañase un plano de situación coas vías afectadas. Estas actividades están promovidas por décimo noveno ano consecutivo pola Concellería de Cultura do Concello de Pontevedra. Cada taller consta de 22 sesións dunha hora e media distribuídas ó longo de 5 meses a razón dunha sesión semanal dende novembro de 2017 ata maio de 2018. Comezo: mércores 8 de novembro Comezo: xoves 9 de novembro Formalización da inscrición: Co pago da 1ª cota de participación o día do comezo e no mesmo lugar da actividade no mes de novembro. O espectáculo consistiu no relato da historia dunha viaxe protagonizada por unha nena e un grilo mediante a interpretación de cancións que van desde o reggae, ao pop, ao rock ou á bossa nova., Pasámolo moi ben porque os actores interactuaban cos músicos e co público e tamén porque as cancións tiñan moito ritmo e eran moi pegadizas. Este espectáculo está basado no libro-CD do mesmo nome: "A nena e o grilo nun barquiño" do músico galego Magín Blanco editado por FOL MÚSICA, un libro de 60 páxinas acompañado dun Cd con 13 cancións, como eles din: "decorado con fermosas ilustracións a cargo de Leandro Lamas e aderezado con estimulantes actividades creativas e interactivas para os nenos, para que poidan pintar, escribir e debuxar o seu propio libro". Imaxe do libro de Leandro Lamas Parece que foi unha obra ben interesante, seguro que a disfrutastes un montón. Pasámolo moi ben, Anabel. Moi feliz día para unha gran traballadora. Bicos. todo o colexio traballou no número 2 do noso xornal escolar. SEMANA DA AUGA E DA ÁRBORE Os alumnos de 4º plantan unha árbore no cespede do centro. Fixemos unha cidade e os teitos das casas son libros escritos por mulleres. Ao longo de toda a semana léronse poemas de Rosalía nas aulas, e cada unha escolleu un poema que despois debuxaron e expoxemos na entrada do centro. 30 de Xaneiro No días dos Dereitos Humanos a comunidade educativa do Concello de Burela recibíu á Tropa de Trapo na Casa da Cultura. _ Fondo Galego de Cooperación e Solidariedade No días dos Dereitos Humanos a comunidade educativa do Concello de Burela recibíu á Tropa de Trapo na Casa da Cultura. No días dos Dereitos Humanos a comunidade educativa do Concello de Burela recibíu á Tropa de Trapo na Casa da Cultura. Publicado en 16 Decembro, 2010 - 00:00 - na parroquia de Santiago de Allariz, no concello de Allariz (Ourense). - na parroquia de Santa Cristina de San Román, no concello de Lugo (Lugo). - na parroquia de San Tomé de Piñeiro, no concello de Marín (Pontevedra). coa grafía Paderne de Allariz - na parroquia de San Cibrao de Paderne, no concello de Paderne de Allariz (Ourense). - parroquia de Santiago de Allariz, no concello de Allariz (Ourense). - parroquia de Santo Estevo de Allariz, no concello de Allariz (Ourense). Tamén é o nome duns concellos, Allariz e Paderne de Allariz, na provincia de Ourense. En Pontevedra: nos concellos de Marín (56) e Pontevedra (6). En Pontevedra: nas comarcas de O Morrazo (59) e Pontevedra (9). A primeira xornada de folga das TCAE do hospital Álvaro Cunqueiro de Vigo rexistra un seguimento do 80% O colectivo parará os vindeiros días 18, 21, 25 e 28 contra a obriga de trasladar as bolsas de roupa sucia A central sindical intensificará as mobilizacións no caso de que non se lles conceda nas vindeiras semanas Dentro das actividades culturais do noso centro, realizaremos simultaneamente dúas exposicións sobre a nosa terra galega. Ditas exposicións, obra do fotógrafo italiano Matteo Bertolino, realizaranse do 3 ao 7 de abril de 1017, na Sala Gabriel Cualladó do Edificio Socio-cultural do Concello de Massanasa. ASAMBLEA DO 26 DE FEBREIRO DO 2017 En vista de que non hai máis candidaturas, onte presentouse unha única lista cos seguintes membros: AMIGOS DO PATRIMONIO DE CASTROVERDE: Resultados das eleccións 2013 na Cámara Municipal de Castro Verde (Portugal) Resultados das eleccións 2013 na Cámara Municipal de Castro Verde (Portugal) eu non sabía que existís unha festa da Dorna, mira ti. O verán anima o ambiente vaias onde vaias. lendo o comentario de Teresa faime pensar en como van cambiando as maneiras de celebrar e as tradicións... pero o importante é o ambiente festivo e que a xente lle bote humor e gana de pasalo ben. O Concello ultima os trámites para continuar coas… O Concello destina máis de 700.000 euros á… O túnel de Gregorio Espino, cortado ao tráfico dende… GOOGLE E AS SÚAS APLICACIÓNS E AUTOCAD. O próximo sábado 24 de marzo, ás 11.45h, a Livraria Suévia (r/Vila de Negreira, 32), celebra o Día da Metereoloxía. Grazas a colaboración do Observatorio Metereolóxico da Coruña, realizarase unha visita ao observatorio da rúa Canceliña, para que @s [email protected] poidan ver como se lanza o globo metereolóxico e aprenderán para que sirve. Despois da visita, terá lugar o ContaContos, na libraría, no que os fenómenos metereolóxicos serán os protagonistas. Hércules de Ediciones presenta “O camiño á casa”, tradución dun álbum ilustrado inglés Este venres 23 de decembro convidámoste a participar no Torneo de Futbolín que organiza Galiza Nova no Bar Gely’s (A Pobra do Caramiñal) ás 20:00h. Dende Galiza Nova continuamos a demandar o dereito da nosa Nación a contar con seleccións deportivas propias, tanto femininas como masculinas, que representen o País en todas as disciplinas, a nivel oficial e internacional. Anos despois, na década dos 70 do século pasado empezouse a expallar polo mundo un coñecemento que ía afectar fondamente os sistemas tradicionais de relación do home ca terra e cos animais. Déuselle en chamar a Revolución Verde. Foi impulsada desde os EEUU polo audaz enxeñeiro agrónomo Norman Borlaug que motivado pola suposta baixa produción agrícola dos métodos tradicionais pretendía erradicar a fame nos países subdesenvolvidos incrementando a produtividade agrícola. Apostaba por variedades melloradas de millo, trigo e arroz, así como por razas de animais de alto rendemento. Propoñía a especialización e o monocultivo empregando grandes cantidades de auga, fertilizantes e pesticidas. Como en todos os movementos innovadores esta revolución tivo, e ten, os seus pros e os seus contras. Pero o que non imaxinaba Alfonso Daniel aquel día en Madrid era que froito dunha superficial interpretación da cultura derivada da Revolución Verde un xenuíno cidadán, un valente defensor do fogar e da facenda, unha das máis entrañables figuras do noso mundo rural estaría en risco de desaparecer. Un xuízo colectivo e sumarísimo ó ía condear. Trátase do noso entrañable can de palleiro. Unha raza concibida para ser bo pastor, fiel gardián, intelixente compañeiro, de carácter forte, reservado cos estraños, valente e mordedor, doce e tranquilo ca xente da casa, cabaliño de tiro pos carros dos nenos. Procedente do tronco indoeuropeo e antepasado dos cans de campesiños de Centro Europa acompañou os pobos atlánticos pre-célticos, os celtas, os suevos, as tribus Quadi e os Marcomanos na súa expansión pola vertente noroccidental da Península Ibérica (Gallaecia). O Perlío está a piques de comezar a liga na Primeira Autonómica. O Perlio recibirá nos Pinares ao Boimorto o sabado 7 de setembro. Antes, Gonzalo Beceiro, ultima o equipo que defenderá as cores azul e amarela nesta nova tempada. O obxectivo sempre é manter a categoría, pero Beceiro ponse ambicioso e quere facer máis puntos e quedar primeiro da comarca, un posto que na pasada campaña lle arrebatou o Eume no ultimo partido. A Primeira Autonómica arrinca o domingo 8 de setembro. O Cultural Maniños visita nesa xornada ao Olímpico de Rutis en Vilaboa. O Perlío recibe nos Pinares ao Boimorto. Máis se retrasa a Terceira Autonómica que non comezará ata o 13 de outubro. O Barallobre visitará ese dia ao Monfero. Compiten na Terceira un total de oito equipos. Ademais do Barallobre, xogan nesta categoria o Moeche, San Sadurniño, Xuventude de Cabanas, Estrella, Aspirantes, Somozas “B” e Monfero. A Liga finalizará o 23 de febreiro tras disputar 18 xornadas. OS PARTIDOS DEBÍAN PRESENTARLLE Ó POBO AS SÚAS CONTAS DOS GASTOS DAS CAMPAÑAS E TAMÉN ¿DE DONDE PROVEÑEN? O PP de Ogrobe retoma a súa batalla contra os blogs locais por consideralos ofensivos. Moi bo artigo, coma sempre. O amor polos animais e a natureza na obra de María... “Xa non teño medo” Ed. 1: fotografía de Augusta Spa Resort, Sanxenxo Nos controles podes aumentar (+) e reducir (-) o zoom da imaxe. Exposición Día da Muller Traballadora Martes, 19/06/2018 Aprobación lista definitiva admitidos no proceso selectivo de selección de 1 Socorrista (Subvencionado pola Xunta de Galicia) O meu alumnado anda a facer esta actividade que me encanta: facer poemas cos títulos dos libros. Están saíndo cousas ben fermosas. Aquí vos deixo algún exemplo, pero no blogue da biblioteca do IES Laxeiro podedes atopar moitas máis: Ese é o título do segundo tomo do libro que foi terminado de escribir por Abdullah Öcalan dende a prisión na isla de Imrali, Turquía, en 2008. Fará a presentación Sivan Zerdesti, membro do Congreso Nacional do Kurdistán e voz do movemento proconfederalismo democrático “Pola contra, os poucos que se rebelan, aínda que sexa de modo irracional, acadan algo, voltan a descubrir algo que lles dá esperanza. Ningunha xustificación, pero comparado cos que se resignan ante a vida prefiro ao que, mesmo tolo, é capaz polo menos de ter esperanza.” (“mellor na casa coa nai que na rúa coñecendo xentuza”), Asociacion de Veciños de Randufe: ASEMBLEA XERAL ORDINARIA o próximo día 26 de Febreiro, sábado; ás 20:30Hr, O profesor e membro da RAG (Real Academia Galega) Xesús Ferro Ruibal explícanos a etimoloxía da palabra bisesto na sección "Pregúntalle á academia" do Portal das Palabras. Etiquetas: CIENCIA, CULTURA CLÁSICA, LINGUA GALEGA, LITERATURA ESPAÑOLA, LIX, RECURSOS, RECURSOS CIENCIA, RECURSOS EDUCATIVOS, SUXESTIÓNS DE LECTURA Son moitas as actividades que se desenvolveron onte para lembrar a Rosalía de Castro. Deixámosvos algúns enlaces sobre estas: Por certo, a ilustración desta entrada é obra da ilustradora Aldara Prado e forma parte das catro liberadas pola Deputación da Coruña para conmemorar esta data, o mesmo ca entrada de onte, creada por Aurora Cascudo. Se queres coñecer as outras dúas imaxes atoparalas neste enlace. Este ano decidimos realizar unha selección de poemas de Rosalía, que podedes atopar neste enlace para conmemorar esta data. A ilustración de Aurora Cascudo foi atopada aquí. Etiquetas: ARTE, DÍA DE ROSALÍA, EFEMÉRIDES, LITERATURA, LITERATURA GALEGA, SUXESTIÓNS DE LECTURA Mañá, 24 de febreiro, conmemoramos o Día de Rosalía de Castro. Na web da AELG (Asociación de Escritores en Lingua Galega) podemos atopar as súas propostas para este día. Etiquetas: ACTIVIDADES CULTURAIS, DÍA DE ROSALÍA, LITERATURA, LITERATURA GALEGA, POESÍA, POESÍA GALEGA, SUXESTIÓNS DE LECTURA Onte conmemorouse o Día Internacional da Lingua Materna. O tema deste ano é "Educación de calidade, lingua(s) de instrución e resultados da aprendizaxe.” “Os países que non teñen ciencia son pobres, viven unha vida moral e material mediocre. O químico Ignacio Ribas Marqués (Palma de Mallorca, 1901- Santiago de Compostela, 1996) será homenaxeado este ano no Día da Ciencia en Galicia, conmemoración promovida pola Real Academia Galega de Ciencias. Ribas Marqués, catedrático de Química orgánica e Bioquímica na Universidade de Santiago de Compostela dende 1942, centrou as súas investigacións en Galicia na síntese de produtos naturais presentes en especies vexetais autóctonas como a xesta ou o sobreiro. Bautizou algunhas das subtancias que descubriu nas súas investigacións cos nomes de cidades galegas: orensina, coruñesina, santiaguina e pontevendrina. "O Día da Ciencia en Galicia homenaxea ao químico Ignacio Ribas" en GCiencia. Einstein tiña razón... unha vez máis Ao longo da semana pasada moitos de vós seguramente escoitariades ou leriades esta afirmación: "Einstein tiña razón". Neste caso aludíase ao feito de que o Observatorio de Interferometría Láser de Ondas Gravitacionales de Estados Unidos (LIGO) conseguiu captar as ondas gravitacionais que Albert Eintein predixo en 1916. Un ano máis San Sadurniño celebrou o encontro audiovisual Chanfaina Lab. Proxectáronse 21 curtas cun fío común: San Sadurniño. Se queres saber máis en Fálame de San Sadurniño atoparás toda a información. Llull, sen ningunha dúbida un dos máis importantes escritores da literatura medieval en catalán, escribiu tamén en árabe en latín. Sabemos que este é un tema que vos interesa e xa temos escrito sobre el; por iso, hoxe deixámosvos un enlace coa axencia Europa Press sobre os nomes e apelidos máis habituais en España. Se queredes saber máis, agardámosvos onde o mundo se chama biblioteca ou ben podedes consultar a Estatística do Padrón Contínuo do Instituto Nacional de Estadística. Polo demais, deixámosvos un fermoso poema "antroponímico": "Xaneiro, 1972". Deste poema, que Celso Emilio Ferreiro lle dedicou á súa dona, fixéronse numerosas versións musicais. Se queredes escoitar a versión que realizou a cantante María do Ceo premede aquí e se queredes coñecer outras versións atoparédalas en Son de poetas. O 19 de outubro de 2011 a Conferencia Xeral da UNESCO proclamou o 13 de febreiro Día Mundial da Radio. Este ano o tema é: "A radio en tempos de desastre e emerxencia". O Entroido: unha viaxe no tempo Ricardo Polín recolle no seu libro Álbum de Galiza (estampas da nosa tribo) un interesante texto sobre o Entroido publicado polo Fidalgo de Monterrey, seudónimo de José Alonso Obregón, na súa obra Na miña aldea (1928). Para saber máis sobre os personaxes do Entroido: "Sete personaxes de Entroido" no Portal das Palabras "Para saber máis" na web da Coordinadora Galega de Equipos de Normalización e Dinamización Lingüística Un ano máis de Entroido Pois si, un ano máis o Entroido chegou anunciándonos a primavera que aínda tardará un pouquiño en chegar. Así que, preparémonos para uns días de festa ata que rematen estes días de máscaras, filloas, orellas... Entón, sempre poderemos cantar ou cando menos lembrar a cantiga popular aquela que di: El herbario de las hadas, de Benjamin Lacombe e Sébastien Perez, é un álbum ilustrado impregnado de maxia e misterio en cada páxina. A principios do século XIX os irmáns Grimm, Jacob e Wilhem, recompilaron a versión alemá dun conto popular coñecido en moitos lugares de Europa: "Brancaneves". En 2010 o talentoso ilustrador francés Benjamin Lacombe publicou a súa versión do popular conto. Lembrade que a exposición de fondos sobre a paz estará á vosa disposición ao longo desta semana e da vindeira na sala de secundaria. De acordo co disposto na Lei 15/1999, de 13 de decembro de Protección de Datos Persoais (LOPD), informámoslle que os seus datos serán incluídos en ficheiros debidamente rexistrados na Axencia de Protección de Datos española e responsabilidade de Sara Corredoira Darriba con NIF 33836032L. O obxectivo do tratamento é responder ós pedidos ou ás peticións de información ou contacto recibín de ti, e mantelo informado sobre os nosos produtos e servizos, presente ou futuro. Os seus datos serán tratados coa debida confidencialidade e baixo as medidas técnicas e organizativas necesarias para garantir a súa seguridade, evitar a alteración, perda e tratamento e / ou acceso non autorizado, tendo en conta o estado da tecnoloxía, a natureza dos datos almacenados e os riscos da acción humana ou para o ambiente físico e natural a que están expostos. Todo iso, segundo o establecido no artigo 9 da LOPD e Real Decreto 1720/2007 de 21 de decembro que se desenvolve. Pode exercer os dereitos de acceso, rectificación, cancelación e oposición ao tratamento dos seus datos, por escrito, acompañada de fotocopia do seu ID ou documento de identificación equivalente, a Sara Corredoira Darriba residente en Milagrosa, 6-12 Entrechan A - 27003 Lugo. Revista A Voz de Vilalba do mes de setembro : avozdevilalba.gal Revista A Voz de Vilalba do mes de setembro Como é habitual neste medio, xa se pode descargar a revista avozdevilalba.com correspondente ao mes de xullo en formato pdf. Para elo, basta con picar na imaxe da esquerda. Tamén se poden consultar e descargar todos os números anteriores na nosa Hemeroteca. Lembren que estamos á súa disposición para atender calquera suxestión de mellora, que será ben recibida no correo electrónico : Mañá 30 de xaneiro celebramos todos xuntos o Día Escolar da non Violencia e da Paz. Ao longo da mañá teremos no cole diferentes actividades para conmemorar todos xuntos este día. - Lectura das mensaxes escritas por todas as aulas para encher as botellas que viaxarán polo noso mar de Paz e que decorará a nosa biblioteca a partir de mañá en forma de mural. Conferencia - Michael Baum. Martes, 3 de xuño de 2014 ás 17:00 O Consello da Cultura Galega ten o pracer de o convidar ao encontro co membro do Conselho Executivo e administrador da Fundação Luso-Americana para o Desenvolvimento (FLAD), Michael Baum, que se celebrará o martes 3 de xuño, ás 17:00 horas na biblioteca do Consello da Cultura Galega. Michael Baum impartirá un pequeno relatorio inicial no que analizará as liñas de actuación da FLAD e as posibles vías de colaboración con Galicia. A Fundação Luso-Americana para o Desenvolvimento é unha institución portuguesa, privada e financeiramente autónoma. Ten por misión contribuír para o desenvolvemento de Portugal, a través do apoio financeiro e estratéxico a proxectos innovadores e do incentivo á cooperación entre a sociedade civil portuguesa e americana. Creada en 1985, nace da decisión do Estado portugués de crear unha institución de dereito privado que de forma perenne, flexible e autónoma, promova as relaçións entre Portugal e os Estados Unidos, visando, con este intercambio, o desenvolvemento económico, social e cultural portugués. Pode atopar máis información sobre ela aquí (http://www.flad.pt/). Até o seu nomeamento na FLAD, Michael Baum era o director do Departamento de Ciencia Política da University of Massachusetts Dartmouth e co-chair no Iberian Study Group da Harvard University. Pode atopar máis información sobre o seu currículo aquí (https://www.umassd.edu/cas/polisci/facultyandstaff/michaelbaum/) Este coloquio forma parte da colaboración que, dende hai anos mantén o Consello da Cultura Galega coa FLAD e que deu como resultado a participación do Consello da Cultura Galega no encontro Comunidades Euro-atlánticas nos Estados Unidos da América. Experiencias da emigração da Galiza e dos Açores e que tivo lugar en outubro de 2009 en Horta, Faial, Azores. Posteriormente, o Consello da Cultura Galega organizou o Seminario Emigración e exilio nos Estados Unidos de América: Experiencias de Galicia e Azores, celebrado na Illa de San Simón en outubro de 2012 . Blog do grupo LGTB do PSdeG-PSOE de Galicia "7CORES": VISITA DO COORDINADOR GALEGO DO GRUPO LGTB DO PSdeG-PSOE A OURENSE Inicio > Traballadores/as de REGAKI concéntranse diante do Parlamento en demanda dos seus salarios e da intervención da Xunta no conflito A presente convocatoria realízase ao abeiro da Normativa do Plan de Estudos 2015(PEEMAO2015), aprobada pola Xunta Reitora do Organismo Autónomo na súa sesión de 16/04/2015 e posteriores modificacións aprobadas na sesión da Xunta Reitora de data 10/12/2015 e na sesión da Xunta de Goberno Local de data 29/04/2016. Todas as persoas que desexen iniciar os estudos en calquera das especialidades ofertadas deberán realizar a súa preinscrición, a partir do 20 de xuño, conforme ao modelo oficial de solicitude que será subministrado na Administración da EMAO e que tamén se poderá descargar e/ou cubrir e imprimir dende a páxina web www.vigo.org, apartado Educación-Escola Municipal de Artes e Oficios. As persoas interesadas tamén poderán preinscribirse on-line dende a páxina correspondente da web-EMAO. O impreso de solicitude, debidamente cuberto e por duplicado (exemplar para a Administración e exemplar para o/a interesado/a) deberá entregarse na Administración ou na súa versión on-line, no horario e días que se establecen nestas normas. Listados provisionais de alumnado procedente de cur sos anteriores, coa súa asignación ao nivel que lle corresponde no curso 20 16-2017. A presenza neste listado significa que a súa matrícula foi dada de alta para este curso. D. Andrés Hermida Trastoy, Director Xeral de Promoción do Emprego- Xunta de Galicia ADEGA pide á Confederación Hidrográfica e á Xunta a paralización definitiva das obras da fábrica da luz no Miño e traslada o caso á Fiscalía. ADEGA, Asociación para a Defensa Ecolóxica de Galiza. Esta sección dispón de toda a información acerca dos órganos de goberno do Concello: Corporación Municipal, Xunta de Goberno Local, Comisións Informativas e Alcaldes de Barrio. Edicións Laiovento - Ramón Otero Pedrayo Os Aguillóns: ¿Será esta a Candidatura do cambio? O patrón maior da Cofradía de Pescadores de Cariño, Juan Manuel Fachal, será finalmente o candidato do PP a alcaldía. O ex alcalde e concellal, Fernando Tallón, de 63 anos, sempre dixo que a sua continuidade como candidato a alcalde estaba condicionada a aparición dun aspirante novo, algo que pasou no último momento. O parecer a lista de Fachal é a seguinte: ¿Pero non vai polo BLOQUE Puri Seixido en primeiro lugar? SI QUE VAI. Próximos ao peche de curso, tamén estamos chegando á última xornada formativa da da Confederación ANPAS GALEGAS. Un curso complexo, que nos fixo traballar arreo para defender o dereito das nosas fillas e fillos a recibir un Ensino Público Galego de calidade e Inclusivo. Para o remate de curso escolar organizamos, en colaboración co concello de Fisterra, unhas actividades formativas, lúdicas e de confraternización, despois de “chaparnos” varias xornadas formativas ben densas ao longo do curso escolar, de coorganizar as xornadas “Aprendemos da Diversidade”, de traballar na activación da Atención Domiciliaria e Hospitalaria en Galicia ou na organización das charlas sobre as reválidas, entre outras moitas actividades. Co camiño dos Faros Inclusivo aínda continuamos no mes de xuño… 21 e 22 de maio 2016. Concello de Fisterra 11:00h. Presentación das xornadas. Salón de plenos do concello 11:45 a 14:00 h. Concellos Educadores. Salón de plenos do concello 17:00 a 18:45 h. A xestión das emocións. A Educación Emocional. María Carmen Loureiro, licenciada en Psicoloxía, profesora no IES da Illa de Arousa. 19:00 a 20:15 h. Era poesía e ti non o sabías María Lado e Lucía Aldao. Salón de plenos concello de Fisterra. a furada do trasno: Balance do primeiro ano de goberno de Núñez Feijóo (reposición) Balance do primeiro ano de goberno de Núñez Feijóo (reposición) Estará a venda a mediados de decembro. Seguindo co seu estilo propio e sen abandonar as raíces, neste segundo traballo predominan temas novos, de composición propia. Quedo coa primeira, pero coido que GALIZA tiña que ir en letras moito máis grandes. Que vergoña a do BNG. A min o de selección galega sóame a oferta no carrefú. Hai que ser burro para dicir que as seleccións levan o nome do país na camiseta. Menos política e máis cultura... futbolística neste caso A CAMISETA DEBERÍA DE SER MÁIS SIGNIFICATIVA, É DICIR,REFERENTE A GALICIA.PARÉCENOS QUE É UN POUCO ORTERA.PREFERÍAMOS AS DE ANTES. Non está moi lonxe o día que con toda esta lexislación que se marcan as administración para apoderarse do que non é deles, os expropiados teñan que pagar por ser expropiados. Dicionario de ortografía da lingua galega O Concello de Vigo, logo de xuicios, recursos, demoras e protestas, executará a sentencia para desaloxar a Proxecto Gato en 10 días a partir de hoxe. Esquerda Unida, xunto con outras organizacións, convoca unha concentración en protesta polo desaloxo da asociación. A mesma terá lugar diante de Proxecto Gato, na Madroa, ás 19:00h o próximo Luns 9. « PARA ESQUERDA UNIDA BARRERAS É SOSTIBLE E CON FUTURO PARA MAIS DE 150 TRABALLADORES CONCENTRACIÓN EN SOLIDARIEDADE CO SECTOR MINEIRO » Biblioteca Salvador de Madariaga: Unha mascota para a nosa biblioteca O pasado 23 de maio as alumnas Mariana Santos Rodríguez e Lucía Anta Rodríguez recibiron os accésits pola creación das mascotas de "Bufo" e "Alevón" no concurso Unha mascota para a nosa biblioteca. As nosas felicitacións polo premio. No exterior da biblioteca, nun lugar visible polo alumnado na subida ás aulas, está este mural onde se informa das distintas exposicións, novidades,... tentando chamar a atención de nenas e nenos. 100 Onde está a túa lingua? Formulario sobre a literatura entre dous séculos A Campaña Roupa Limpa e AMARANTE Setem organizan unha serie de actividades e accións para solicitar o apoio da cidadanía galega e das persoas consumidoras para conseguir a prohibición mundial da técnica do “sandblasting” na produción de vaqueiros desgastados. Esta técnica que consiste en desgastar os vaqueiros a través do chorro a presión de area que está provocando silicose e en casos graves a morte das persoas traballadoras A primieira actividade será o Concerto solidario en Vigo na Fábrica de Chocolate o próximo 18 de marzo cos grupos “Bandista” de Turquía, hospital grupo membro do Comité turco de apoio ós traballadores do sandblasting, e o grupo galego “La acustikasesina” cunha entrada de 3 euros. O concerto iniciará ás 21.30 horas  Fin de semana de actividades e festa das Neves_Concello de Vilar de Santos Días de moito calor e moita participación e convivencia nas diferentes actividades programadas polo concello. Bo ambiente e moita deportividade na liga de fútbol sala, o venres e o sábado entre os equipos participantes. Éxito absoluto na actuación das nosas nenas e nenos coas súas coreografías do sábado pola tarde na praza do concello. E o domingo un novo cheo no Salón Multiusos coa actuación de Serxio Pazos “Afiando con humor”. Blog da Biblioteca do IES de Curtis: E tamén a música que eles escoitan... E tamén a música que eles escoitan... Grupo de Acción Local do Sector Pesqueiro: Demostración Oficios do Mar en Miño e Pontedeume Lois Pereiro, o poeta de Monforte de Lemos, é este ano o homenaxeado no día das Letras Galegas. Nos seguintes enlaces atoparedes máis datos sobre a súa vida e obras: Recursos da Coordinadora Galega e Equipos de Normalización Lingüística. O alumnado de 1º traballou días atrás a canción "O golfiño gaspar" que enlaza coa temática do centro deste ano, o mar, e este foi o resultado. O alumnado de 6º nos amosa un pequeno traballo de música onde tiñan que mesturar un fragmento dunha música elexida por eles con partes de percusión corporal creada por eles expresamente para esa canción, e este foi o resultado. Moi ben rapaces, bo esforzo. Vari@s alumn@s de 6º nos ofreceron hoxe un baile feito totalmente por el@s utilizando a canción "Ain´t your mama" de Jennifer López e quixeron compartilo cos seus compañeir@s de 5º e 6º. Este foi o resultado. Moi ben rapaces, moi bo traballo, seguide así. Do libro Versos do lume e o vagalume, Isabel recítanos o primeiro dos poemas de Espellos. A tarde do pasado sábado 4 de xaneiro, tivo Agardamos a túa visita o ano que vén! Heroínas de Sálvora.: E rematou a semana da Candeloria...e o amor queda nas cores do colexio. preto de Miñortos, Galicia (España) Nesta 8ª Edición do Camiño dos Faros, Radio Nacional de España vai estar presente cun xornalista que fará unha serie documental de 8 capítulos, que emitirà nos meses de xullo e agosto en Radio5 de Radio Nacional e pola canle … Read more O Camiño dos Faros na Encrucillada (Radio Xallas) OS NOSOS XOGOS: XOGOS DE LINGUA E MATES(III). Nesta páxina encontrarás información sobre prevención de riscos laborais A Deputación Provincial da Coruña vai realizar un curso de COORDINACIÓN DE SERVIZOS DE SOCORRISMO EN INSTALACIÓNS E ESPAZOS NATURAIS ACUÁTICOS para persoas mozas menores de 30 anos inscritas na Oficina de Emprego correspondente e rexistradas no ficheiro do Sistema Nacional de Garantía Xove. na mesa de san francisco, o que e pra catro chega pra cinco.- Renovado o convenio anual entre a Deputación da Coruña e o Concello de Malpica para a xestión do Forno do Forte – Concello de Malpica de Bergantiños Durante os dous anos e medio que levo realizando este blog, asegurovos que hoxe e o momento mais dificil para facer unha entrada xa que como di o titular non teño palabras para explicar o sucedido. Sei que é moi doado pedir desculpas, pero e o único que podo facer, asique no nome de todos pedir PERDON por todo o ocorrido no pavillón este sabado e so desexar que o porteiro do Ribeira se encontre ben e so quedará nun susto. De todo o que pasou so me quedo con unha cousa positiva que foi o abrazo que presenciei entre os dous protagonistas no centro médico e a cordialidade dos dous clubes pese o sucedido. Como xa digo non me saen moito as palabras pero ai veces que o mellor non darlle mais voltas e simplemente pedir perdon. Ola, son o porteiro da Ribeira e a verdade é q agradezo moito todos os mensaxes de ánimo que me están chegando. De saúde atópome regular, hoxe doeme todo o corpo sobre todo a espalda e o lado esquerdo da cara (onde me deu a patada), chegando incluso a ter a marca da súa zapatilla na cara. Supoño q pouquiño a pouco estarei mellor, pero hoxe doeme todo o corpo!!! Gracias Javi, polas tuas palabras, e decirche o mesmo que dixo Ivan, o unico que podemos e pedirche perdon, aceptar calquera cousa que nos digas (xa que tes toda a razon), e decirche que tes a miña palabra que dende o club faremos todo o que faga falla para que nunca mais pase nada nin parecido no noso equipo e moito menos nun partido no que a cordialidade foi total dende o primeiro minuto. So pido para o resto da xente respeto para o noso xogador, que el mesmo xa ten suficiente, e que os unicos que poden decirlle algo (e el ten que aguantalo xa que o que fixo e inxustificable) e Javi, os seus pais e os seus compañeiros de equipo, o resto todos calados e a mirarse no ombligo. Volvo reiterar a miña peticion de PERDON a Javi, os seus pais, a Carlos, a Fredy (que sei que o pasou especialmente mal), o resto de xogadores, e o clube en xeral. Vou empezar por suscribir todo o que se dixo por aquí ata o de agora e volver a pedir (nunca será suficiente) disculpas a todos os compoñentes do Ribeira F.S. e a todos aqueles que teñen algún tipo de vínculo co equipo (familia, amigos, etc) e a Javi, como non. Por outro lado non podo máis que alegrarme de que Javi esté ben, dentro do que cabe. Dende logo o susto foi gordo para todos pero imaxínome que para os seus amigos e familiares sería bestial, fágome cargo. Non vou eu a disculpar unha actitude así no campo e máis sen mediar (ata onde eu sei) unha provocación. Ben é verdade que non hai provocación equiparable a semellante violencia na resposta pero imaxínome que o noso compañeiro será, despois de Javi claro, o máis afectado con todo este asunto. Certo é que sempre foi unha persoa moi temperamental pero nunca ata ese extremo. En fin, non hai excusa nin palabra que xustifique unha acción coma esa e penso que falo non nome de todos os que formamos parte do Melide F.S. cando digo que estaremos sempre prontos a calquera cousa que necesites. Outra cousa que sí que me gustaría comentar é que non me gustaría que se nos tivera agora por un equipo violento ou marrullero por que nunco o fomos, tratouse dun cruce de cables puntual como ten pasado en milleiros de partidos. Sucesos coma este debennos valer, non só a nos senón a todos, para relativizar as cousas e enterarnos de que todos xogamos por que nos gusta non para gañarnos a vida e que un resultado mellor ou peor non vale nunca máis que eso, o resultado e que o día seguinte todos temos que volver os nosos postos de traballo que é onde nos ganamos o pan. De verdade que me sentín moi aliviado cando vin a entrada de Javi hoxe aquí, recupérate meu que para o partido de volta quérote ver defender a portería do teu equipo, espero que non tan ben coma onte que, ata o momento de marras te estabas a saír. Unha aperta de corazón para tí e un saúdo a todos, vémonos polos pavillóns. O video subiremolo en canto teña un minuto para poder colgalo, pero agora mesmo estamos tentando solucionar outros problemas que son mais urxentes. Anonimo, o partido non foi unha vergoña, o que foi unha vergoña foi un acto puntual. Por un feito, lamentable e nunca xustificable, non podemos cargar contra o equipo, e no caso de cargar contra alguen, teria que ser contra min que son o maximo responsable no terreo de xogo, co cal insisto que sin xustificar o que pasou, pedindo disculpas a Javi, pero deixade o rapaz e o club en paz, metedevos conmigo pero a poder ser dando nomes. Pasados xa 2 días desde o terrible desenlace do partido do martes e vistos os vosos comentarios...non se moi ben que dicir!! Este tipo de cousas quitanche as ganas de ir xogar!! Como Tonecho di moitas veces( este martes no descanso sen ir mais lonxe) creo que todos debemos facer autocrítica e asumir os nosos erros e a nosa parte de culpa, alguns mais que outros, dependendo do nivel de responsabilidade con respecto o tema!! E insisto en que temos que ser todos, e eu o primeiro, os que analicemos a situacion e pensemos porque chegamos a este punto, xa que creo que as cousas non pasan porque sí, senon que teñen unha causa!!! En ningún momento tento desculpar ou xustificar o acto levado a cabo polo meu compañeiro. En tódolos anos que levo xogando a esto, que son moitos, nunca vira nada parecido e teñome visto metido en tanganas e bullas en varios sitios (afortunadamente non demasiadas). O que tentaba dicir era que, e todos temos visto situacións semellantes, é que ó rapaz foiselle a cabeza e en vez de chamarlle "fillo de puta" ou cuspirlle ou darlle unha patada na canilla tivo unha reacción desproporcionada (ou bestial ou chámalle como queiras). Non o estou xustificando e será él o que teña que tragar coas consecuencias dos seus feitos ante a Federación, o clube ou onde sexa, eso non me corresponde a min determinalo, e asumindo, por outro lado, a parte que me toque de responsabilidade como integrante do equipo, que se somos un equipo somos para todo e o que lle pase a él tamén nos afectará ó resto na medida que sexa e, o mesmo tempo, debe saber que contará con nós, se somos compañeiros somos tamén cando veñen mal dadas, por moi condenable que me pareza a súa acción. Dito esto e vendo que entre os equipos afectados as cousas se están a levar de forma exemplar (máis dun equipo se podería mirar neste espello), que o principal damnificado está a demostrar unha enteireza e grandeza humana encomiables e envexables (a pesar de ter motivos máis que sobrados para non querer saber máis nada de nós) e que dende o noso propio clube se está pensando en depurar as responsabilidades que correspondan, por min morra o conto cos meus mellores desexos de total recuperación para Javi esperando que poida seguir disfrutando do noso deporte. Asi que a partir de agora, futbol sala e nada máis, o que pasou, por moita animalada que fóra xa está feito, e seguir dándolle voltas só fará que o problema se enquiste se volva máis difícil de superar do que xa é. E agora,que digo eu?.Ainda que eu sexa o menos indicado para falar, pois eu non vin o partido, nin a xogada. -Eu, como cabeza visible do equipo, fagome unico responsable de todo o que poida suceder dentro do equipo,pois deixei a un lado o tema deportivo, e este mes adiqueime mais o tema institucional.Por iso non me decatei das cousas que dixo Humberto.Volvo a repetir, eu son o culpable. hola a todos,despois de tantos comentarios sobre o sucedido no partido contra o Ribeira, e dos apoios que recibiron os xogadores dos dous equipos, eu quero mandar o meu apoio e o meu ánimo o ADESTRADOR do MELIDE polo mal que o pasou e segue a pasar. Pode que teñas parte de responsabilidade no acontecido pero non eres culpabel. Dende o primer momento actuaches como deberías e segues a facelo.Así que ánimo e segue a facer o que sabes e o que che gusta : ENTRENAR. "e que" e "manu", e moi cobarde sair tras un anonimo, para insultar a dous rapaces. Como xa dixen no seu momento, nos temos que apandar co que pasou e xa nos chega, o resto sen non son do Ribeira, a calar e mirar para o ombligo que seguro que o teñen cheo de roña. Despois da entrada de Ivan, farei a miña lectura sobre o partido. Martes, terza feira, 20 de febreiro de 2018 Bieito XVI fai pública unha carta onde expresa a súa consternación polos abusos "criminais" e "pecaminosos" cometidos por membros da Igrexa Católica. O Papa Benedicto XVI pediulles oficialmente perdón ás vítimas de abusos cometidos por relixiosos na República de Irlanda. Nunha Pastoral publicada este sábado e dirixida a comunidade católica irlandesa, o pontífice describe os abusos sufridos por nenos e nenas durante décadas de ‘criminais’ e ‘pecaminosos’, e salienta a súa consternación ante a resposta ‘inaxeitada’ das autoridades eclesiásticas do país. Dirixíndose ás vítimas e ás súas familias, o Papa di: “A vosa confianza ten sido traizoada e a vosa dignidade violada. (...) É comprensible que atopedes difícil poder perdoar ou reconciliarvos coa Igrexa. No seu nome, abertamente expreso a vergoña e os remordementos que todos sentimos. Ao mesmo tempo, pídovos que non perdades a esperanza.” No parágrafo dirixido aos relixiosos involucrados en abusos a menores, o Pontífice pídelles ‘tomar responsabilidade polos pecados cometidos’, así como aceptar as súas accións e someterse ás ‘demandas da xustiza.’ "Tedes traizoada a confianza depositada en vós por xente inocente e os seus pais, e por iso debedes responder ante Deus e ante os tribunais,” di a carta. A Pastoral foi ben recibida polas autoridades católicas irlandesas, incluído o Cardeal Seán Brady que expresou o seu agradecemento ao Papa pola súa ‘xenerosidade’. Sen embargo, grupos de apoio ás vítimas expresaron a súa decepción, xa que a Pastoral non esixe a dimisión dos bispos e cardeais que tiñan coñecemento dos abusos pero nunca os denunciaron ás autoridades, incluíndo o mesmo Seán Brady. Outras preocupacións das vítimas tampouco foron mencionadas na Pastoral, tal e como expresa no seu blog unha das vítimas, Colm O’Gorman (www.colmogorman.com). Segundo O’Gorman, o Papa ‘está mais preocupado por atraer xente á igrexa que coa protección de menores’, xa que en ningún momento o Pontífice indica a intención de incorporar na lei canónica medidas que obriguen a denunciar ante as autoridades civís abusos a menores cometidos por relixiosos. “Se o Papa estivera xenuinamente preocupado polo benestar das vítimas, centraríase en asegurarse de que non hai mais vítimas no futuro, non só en Irlanda senón na Igrexa a nivel global. Era un exercicio simple: aceptar o feito de que a Igrexa encubriu os crimes, tomar responsabilidade e mostrar que se vai facer para asegurarse de que non volva pasar.” É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: O Estado Español continuará a non recoñecer a independencia de Kosovo Edición xeral Decisiva, aínda que non vinculante, opinión da Corte Internacional de Xustiza sobre a secesión de Kosovo Edición xeral Xa temos os gañadores dos vales de compra Na mañá de hoxe fixemos o sorteo dos vales de compra entre os milleiros de papeletas recollidas nos máis dun cento de comercios participantes na campaña de promoción do pequeno comercio local "Comercio de Narón, en Nadal e Sempre... facendo cidade". Os premiados serán recibidos no Concello o próximo venres de poderán canxear os seus vales de compra o luns e martes. De onde veñen os cocos? Os bonecos non teñen un nacemento como as persoas, pero si naceron nalgún lugar, da imaxinación das persoas. Se nos fiamos da Gran Enciclopedia Galega, Coco só sería a referencia dun monte na serra do Candán, en Pontevedra, e A Coca unha aldea da parroquia de Mañón, en A Coruña. En Ribadeo sabemos que son algo máis. Apareceu hai xa tempo unha referencia en La Comarca (1), que cita un acta da Confraría do Carme de 1870 que da pistas sobre a súa orixe: (...) “se acordó en dicha sesión el hacer unos gigantes nuevos, para los cuales y la misa, dio Dª Concepción López Cancelos en nombre de su hijo D. José Mª Iglesias, ausente en La Habana, 960 Rs. Vn”. Así aparece o certificado de nacemento dos cocos, en data de 1870, cun gasto de 917 Rs. en esqueletes e traxes. Nese mesmo escrito queda claro que non son os primeiros 'xigantes' que houbo en Ribadeo, senón só 'uns novos', do mesmo xeito que se desloce unha pista para buscar a súa orixe anterior: o nome que aparece é o de 'xigantes', non o de 'cocos'. Se nos fiamos do nome de 'cocos', parece que poderían estar emparentados coas figuras das festas do Corpus en Redondela (ou algunha das súas derivacións posteriores), onde, segundo a web do concello (2), representan a lenda de que “todo os anos un dragón (a "Coca") chegaba a Redondela para capturar virxes que despois devoraba. Os mozos mariñeiros de Redondela uniron as súas forzas para loitar coas súas espadas contra a Coca, á que venceron”. Unha referencia sobre o valor das imaxes daa que 15 anos despois (1885) se pagaran 30 Rs. a un veciño por bailar os cocos. A procura de datos de familiares anteriores dos cocos é menos claro. A tradición redondelana estaría na liña de tradicións norte-portuguesas, anteriores no tempo, “Cabezudos, xigantóns, Zés Pereiras-donos-das trovadas, a Coca, esas innumerabeis figuras do imaxinario e das festas do Norte, son fillos dun tempo de festa que xa non usamos, que por veces non entendemos.” dos que falan Francisco Sampaio e Mª do Carmo Serén (de quen está tomada a cita, dun artigo titulado 'Velhos heróis do mito, Gigantones, Cabeçudos & Cª'(3)). Para un mellor entendemento desa tradición, dende Bélxica, de gran tradición e extensión de xigantes nas festas, fala Jean-Pierre Ducastelle nun artigo, 'Tradition festive en Europe', redactado con motivo dun proxecto educativo europeo: 'polo tanto, son as procesións organizadas para a festa local ou comunal as que deron os xigantes que teñen sobrevivido ata hoxe'. No mesmo escrito aparece, referido a España e a Portugal, o nacemento de xigantes asociado ó Corpus (como en Redondela). Tradición pois, que apartaría o nacemento dos xigantes estilo cocos dunha relación direita co antroido, se ben nunca se nega unha certa relación. Así pois, cal é a orixe? Aínda está por atopar algún documento máis antigo que refira os ancestros dos cocos ribadenses, pero parece claro que os avós, emigrantes, hai que procuralos no sur de Galicia e norte de Portugal. 1.Singladura dunha cofraría ribadense (e II), Rua, Antonio. La Comarca del Eo, 20/7/2002, p. 8 Este fin de agosto presenta novidades educativas. Son informais, e pode que por iso mesmo esteñan en condicións de ofrecer un maior rendemento en actuacións de curto recorrido, ó sentirse máis vividas que aprendidas, sen necesitar doutra estrutura amplia que lles dea acubillo. Unha delas é a que protagoniza 'Máis talento, menos cemento', grupo novo con base en Barreiros que pretende facer unha oposición lúdica e didáctica ó cementón que se instalou hai xa algúns anos por ese concello, pero que segue loitando por medrar. Haberá quen diga que de educativo, pouco, pois non se dan clases... pero non, ó revés, moito: é educación vivida o promover un grupo autofinanciarse con simpatizantes nunha actividade lúdica (cea o día 4, apuntarse en diversos lugares de Barreiros, ou no 881 979 080), ter promovido xa e tentar promover manifestacións en defensa da natureza e a beleza, ... Mellor que contalo, achegarse con eles e sentir que por aí deben de ir os tiros, sendo un mesmo. A outra actividade, un campamento urbano para rapaces pequenos (8-14 anos) que está a ter lugar do 30 de agosto ao 3 de setembro polas mañáns con base no CEIP Gregorio Sanz. Da ecoloxía 'como tal' ó troco (ó fin, coidado do meido ambiente aplicado) serán materia deste campamento 'axenda 21', pensado como un aglutinante formativo en participación ambiental, participación cidadá e educación para o consumo. Cun final participativo: a entrega na alcaldía das súas suxerencias para a mellora de Ribadeo. A ver se nesa xeración chega unha auténtica participación popular nos asuntos de todos. Para saber máis do tema, pasar por alí... e desfrutar do que hai, como nenos. Domingo 5, Cocos a mediodía e pola tarde, atraccións para os nenos. Pola noite, o Mago Antón. E tódolos días, dende xa, o Campo (o paruqe de San francisco e a praza de España), convertido en campo da festa. Os Cocos, pasado e proxección de futuro. O 16 de agosto de 2010 non foi un día calquera en Ribadeo. Houbo festa e saíron os Cocos, pero a festa sentiuse tamén doutro xeito máis profundo, nun lugar menos festeiro que San Roque, na oficina de turismo. Foi o día de presentación do libro 'Os Cocos de Ribadeo', festa esperada con motivo da que non saíron os cocos, senón que quizáis por primeira vez foron visitados nos seus actuais aposentos, a oficina de turismo construída no que eles viron durante moito tempo como 'a horta de Boado'. O libro é unha homenaxe a esta familia ribadense, a máis alta e divertida con diferencia. A súa aparición marcou unha festa polo esperado. Pero non só por iso. Para os cocos foi algo máis, foi o recoller a súa historia, que en parte xa ampliamente coñecida antes do libro, pero que en xeral estaba desperdigada, e gardada en anacos nas cabezas de moita xente, agrupando nelas Cocos e a propia historia de cada persoa depositaria de lembranzas. Foi esa parte máis entranable a que viu a luz, agora xa para sempre. O libro xa propiciou un recoñecemento a algunhas das persoas que doaron cartos ou tempo e traballo. Dalgún xeito, foi o recoñecemento da dignificación desas persoas colaboradoras, e abriu a porta tamén á posibilidade de que as novas accións xerosas levarán ás persoas que as realicen a un estatus semellante, acadando o prestixio xeral en Ribadeo e o recoñecemento da súa labor. Que o como se ven os Cocos vai variando co tempo é un feito, pero o libro ven a ser algo así como o documento de identidade que lles facía falta para pasar de ser insignes ribadenses, marqueses da Atalaia, a xente do pobo, uns máis, coas sús costumes e manías, a súa vida apartada e ó tempo, bullangueira nas súas saídas. Pola homenaxe ó seu pasado que é o libro, os Cocos teñen así un recoñecemento do seu dereito a unha existencia íntima con Ribadeo e esplendorosa no seu futuro. Antes de pasar a 'Ribadeo era unha festa', a 11 días da patroa, e co parque xa ocupado dende hai días por algunhas atraccións festeiras madrugadoras, obsérvase polas rúas do pobo aunha pequena diferencia con outros fins de semana: a feira de stocks. É un dos xeitos do comercio de Ribadeo de innovar na venda, o facer unha 'feira de stocks delocalizada', diante de cada comercio, levando á rúa os obxectos de 'inventario descatalogado'. O obxecto, vender máis, e o medio, dar máis visibilidade ós produtos, tanto por estar colocados na rúa, á antiga usanza ou a modo de feira, como pola propaganda de realizar unha acción máis que é publicitada por ser feita en conxunto. Significa iso que vai a saír máis barata a compra? Supoño que haberá de todo, se ben a modo de 'últimas rebaixas', os prezos serían semellantes con ou sen feira. Remata o verán e co inicio do 'curso político' espéranse movemento diversos, a comezar por completar as candidaturas dos diferentes partidos e propor os programas para presentarse ás eleccións. Así, chegados a este punto, convén repasar algunhas das propostas anteriores, o seu fundamento, os seus resultados, etc. O motivo, o xulgar se as novas presentacións se fan pensando na súa realización, pensando só nos votos, con fundamento ou sen el, na procura de anular propostas doutros partidos, etc. A primeira que me veu á cabeza estes días foi a proposta dun grupo para as pasadas municipais. A cousa era facer un segundo grupo de pantaláns (un segundo clube náutico) na enseada da Vila vella. Despois das eleccións, e ata o momento, non voltei a escoitar nada do tema, nin unha proposta, nin falar del no pleno, nin un estudo, ... nada. Coido que, despois da foto que deixo arriba, está crara unha das razóns que impediría a súa credibilidade en momentos non electorais: o calado. Craro que hai máis: está nunha zona protexida. Ou tamén: dende aquela, houbo un aumento substancial de atraques no clube náutico ribadense, invalidando alomenos en parte a súa necesidade. Si, é certo que tamén na outra beira da ría houbo aumento de atraques, pero coido que se trata de aproveitar mellor os recursos, non de competir 'porque si' e contra outra xente por uns atraques. O caso é que serviu como un tema máis de proposta electoral. E que polo que parece, ninguén se voltou a lembrar del, co que saiu gratis a proposta. Como noutros moitos casos. En fin, deixo tamén unha foto do espolón dos bloques, viciño do suposto conxunto futuro de atraques da Vila vella. Está escorado á dereita? Ou é á esquerda? Segundo como se mire... O certo é que está escorado, que lle fallan as bases. E que cada vez está peor, ata que se lle poña remedio. Sucedeu en Barcelona, e aínda que o El Progreso trae a nova na última páxina do xornal de onte, foi xa o pasado ano: un grupo (U2) pasouse no tempo de ensaio, e polo tanto na producción de ruído pertinente, que tamén era superior ó que lle permitiron. Os organizadores pagaron a tocateja. Fin do conto. Certo que os decibelios debían ser abondos, así como que durante o tempo que lles permitiron no ensaio e no concerto, o ruído sería semellante. Certo tamén que quen informou foi o mesmo concello. Paralelismos con Ribadeo? 17 anos de ruído, recoñecemento de que existe, pago dunha pequena cota equivalente a un café diario a quen esto escribe denda hai máis de dez anos (o que vai sumando) e acabouse. Posta de multas? Non, como hai moito ruído, non se pode determinar quen produce canto: deixar pasar o tempo e carpetazo. Amañalo? Non debe estar nos plans, mellor incumprir a mesma normativa dende o concello. Mellor aínda, nalgún caso pasado, ampliación de licenza. E cando por casualidade se produce un feito extraordinario e non queda outra que poñer multa, o mínimo e non se sabe se é pagada. Información? Mellor, non. Cambiar a normativa? Para que, se non se cumpre a que hai? Mentras, algún responsable (político) imputado xáctase da súa actuación (votos mandan, despois de facer os pertinentes cálculos, que poden estar mal feitos) Aquí, os cocos na Galipedia. No verán, as actividades e a actividade acumúlase en Ribadeo. Tamén ocorre de cando en vez noutras épocas, pero por excelencia, o tempo que lle corresponde á acumulación é ista época do ano. Unha época na que non se para nin de noite nin de día, como remata de querer certificar nun comunicado a asociación de comerciantes felicitándose pola cantidade de público, como se os ollos non abondasen para ver que de novo se batiron índices de visitas en Ribadeo, en plena crise (e despois de varios comunicados do concello dando cifras de visitas da oficina de Turismo). Craro que os comunicados sempre teñen unha función. Non se para de noite, como pode certificar o anuncio xa onte en coche con altofalante (iso que está prohibido, si, polo mesmo regulamento de ruídos que di que está moi ben e non hai por que cambiar mentras se poda seguir a incumprir) dunhas novas xornadas festeiras nouturnas, neste caso no tamén novo lounge bar do náutico, con queimada e churrascada, outro establecemento máis que está agrupado nunha das cadeas que domina o sector en Ribadeo. Unha concentración que se vai facendo pouco a pouco dende hai tempo no sector de ocio nouturno en Ribadeo. Sen esquecer, respecto á actividade nouturna, mesmo cousas que non saen na prensa, como a última gresca do xoves noite (venres de madrugada, algo despois das 5, polas rúas Pasarón y Lastra, Viejo Pancho, ...) que se extendeu cousa de media hora e que non sei como rematou, pero craro, como todas estas cousas, rematou rematando. Eso, pola noite, que polo día pódense apreciar, a partre da cantidade de xente, por exemplo a existencia de novos comercios, como un kebap na zona vella, ou unha tenda naturista, baixando do Cantón ó porto deportivo, ou unha tenda de ocio (incluídas bicis con motor auxiliar ou clases de kite surf) na zona de San Roque, por poñer algúns exemplos e sabendo que hai outra morea de negocios de contido máis reservado, menos difundido por ser servicios máis puntuais á industria, ó comercio ou ós particulares, pero non menos activo. Despois están as iniciativas diversas. Como exemplo, as dúas exposicións que se están a poder ver estes días. Unha na oficina de turismo vella, da asociación de viúvas e simpatizantes (por certo, sempre digo que iso de simpatizantes parece como se houbera mulleres que simpatizaran con quedarse viúvas), que expoñen traballos manuais sobre telas despois dunha exposición parella de Gloria Lorenzo. A outra, na casa natal do Viejo Pancho, que agora serve para a Delegación de Cultura do concello e oficina da Asociación de comerciantes, pero tamén para sacarse algunha foto no patio traseiro (xa apareceu algunha na prensa estes días tomada alí) e para exposicións como a do Castro da Atalaia, en San Cibrao, da que deixo unha foto e acompaño outra tomada no mesmo castro. Por certo, se alguén se lembra de que sobre un castro máis próximo, o das Grobas, estaba previsto difundir hai xa un ano diversa documentación sobre as catas realizadas, que o esqueza, pois a información aínda non está difundida (máis ben está 'difusa'). Pódese seguir con actividades co anuncio do espectáculo Etheria, do Centro Coreográfico Galego, que terá lugar mañá no Cantón, ou os campamentos de verán urbanos e medioambientais que están a ter lugar, ou o anuncio xa feito das novas xornadas de medio ambiente, ... por actividade que non quede. Mesmo se pode engadir outro tipo de actividades, estas non para participar, senón para presenciar e desfrutar unha vez rematadas, como o adecentamento da rúa da Muralla grazas ós hortos que se cederán para cultivo dos maiores (xa se falou outra volta no blog sobre o tema), ou a finalización das obras na rua Deputación (ver foto final). Tamén, se pode ver estes días o resultado do comezo de obras doutro tipo, as que levarán nun próximo futuro ás Aceas dende a zona dos Bloques, visibles xa na desaparición dos cobertizos da fábrica de alxinatos, como aparece na foto penúltima. Tamén tardará en verse o resultado do comezo de novas rehabilitacións de casas, como a que onte mesmo se iniciou na r/Pasarón y Lastra. Asemade, unha actividade que dará que falar no final desta semana é a que ilustra a foto do peirao, con enormes estruturas que se están a montar (terán case 80 m de longo) e que servirán para levar un transformador ó comezo da liña de Pesoz. Transformador e liña que fan rememorar que en Ribadeo estamos á espera do trazado da liña eléctrica que alimentará ó polígono, xunto coa subestación transformadora correspondente, cousas ambas envoltas na polémica e das que non se sabe nada dende hai tempo. De calquera xeito, quen pase da altura de Santa Cruz polo Camiño de Santiago, camiño de O Valín, verá alí un pequeno centro transformador que xuraría que non había hai algún tempo. Voltando ó tema, costa traballo imaxinar como sairán esas estruturas do porto pola Vila vella. Pero sairán, estará calculado. Será un espectáculo. E tamén dará que pensar: vaia, o porto de Ribadeo serve para cargas especiais... No paseo por Ribadeo poderase ver tamén o ascensor recentemente inaugurado, que unha vez pasado o boom inicial serve e úsase para baixar as cestas de comida ós barquiños nos que se vai pasar o día (ou o medio día) na auga. E, polémica sobre gustos a parte, e mesmo deixando á beira que o mirador da Atalaia xa non o é tanto debido á estrutura, ou os cartos invertidos nela, pódese ver como as primeira choivas dende a súa inauguración deixaron charcos no chan, tanto na parte infeior como na superior (fotos nesta orde), o que volve a lembrar o tema do seu mantemento. En fin, no recorrido longo de hoxe quedan moitas cousas fora, mesmo curiosidades. Así, hoxe é mércores. Pasando polo mercado, lembrarase alguén do 'mercado alternativo' de Castropol? Unha soa, couas máis, por iso de que de mostra serve un botón: onte mesmo, na capilla lateral da igrexa de Santa María do Campo, que soe estar aberta moito tempo que a nave principal está pechada, deuse un caso curioso, un novo uso, a súa utilización como comedor infantil. Polo que parece, a cousa comezou cunha nai e un pequeno sentados 'tranquilamente'. Ó pouco, a nai saca as cousas e comeza a querer darlle de comer. O pequeno non para quedo, e cuchara en ristre, hai unha persecución pola nave. A persecución rematou detrás do altar, sentados ambos no chan. Está craro: Ribadeo 'is different'. Paso a dar o aviso de que xa está dispoñible en Publicado en Ribadeo o discurso do pregón da festa das Cruces de A Ponte, en Arante, deste ano (primeiro que se fixo pregón) e o libro sobre o Megalitismo en Trabada, ambos de Emilio Piñeiroa Lozano. Sabido é que en Ribadeo hai algún documento de aplicación que se votou no wseu momento sen quitar os puntos suspensivos do documento tipo. Por exemplo, o regulamento do ruído. aplicando o mesmo tipo de acción, deixo unha cita á que lle saquei certas verbas. a súao orixe, máis tarde en comentario: "Cando ... foi elixido ... houbo un certo espazo para a esperanza. Non obstante, se ben parece craro que ... quixera avanzar sobre o tema, ata agora ten seguido unha estratexia fallida de negociar con ... e sectores clave da industria para tentar xerar un acordo. Pero os grupos de intereses creados teñen dominado o proceso e ... non puido dar pasos na dirección necesaria" Eu aplicaríao ó tema do ruído en Ribadeo, ainda que a orixe é lonxana. Pero seguro que cada lector terá aplicacións diversas, substituíndo nos primeiros (e terceiros, e últimos) puntos supensivos o nome, nos segundos o cargo, e nos cuartos, o conglomerado de intereses correspondentes. Ribadeo non é Asturias, un paso máis de cesión. Remato de unirme a un grupo en Facebook, invitado por Fátima: "Ribadeo no es Asturias". E é que resulta que, en Facebook, polo menos nalgunha situación, é asignado de xeito automático en Facebook a Asturias. Quizáis quedaría crear o mesmo grupo en galego, pero déixollo a outra xente. Se a algúen lle fai falta algunha invitación para entrar no grupo... Deixo unha pequena nota para dicir que xa están en unha sección de publicado en Ribadeo os pregóns de diversas festas, entre eles, doce cargados onte da xira, incluído o último, de M. Carmen Rodríguez Cancelo. Á beira da ponte dos Santos e á súa sombra Á beira, un esquema da parte máis externa da ponte dos Santos sobre a ría de Ribadeo. De esquerda a dereita vese a calzada dos vehículos, a protección que a limita, unha farola, o valado de separación co paso de peóns, o espazo do paso e a baranda. Enfocando a cousa doutro xeito, como me fixo notar Mariano Grueiro, hai pouco variaron a lexislación (regulamento xeral de circulación) sobre o permiso para que as bicicletas podan meterse nas autovías: O sinal de prohibición está na rotonda de Vilaselán. O informe de itinerario alternativo brila pola súa ausencia. ... por outra banda, a cousa lembra o intento de poñer peaxe nas autovías cando non existen liñas alternativas. No caso de Ribadeo, cara a Barreiros si existe estrada nacional alternativa. Cara a Asturias, a ponte, As Figueiras, Barres, quedarían sen itinerario realmente alternativo, implicando un retroceso a máis de vinte anos atrás. Son forte. Sonrío. Estaba lendo a prensa e atopeime cunha cita, atribuída a Alphonse Daudet: “O odio é a cólera dos débiles”. Noutros sitios aparece traducido como furia, en troques de cólera. Non odio. Teño forza abonda como para estar seguro. Entendámonos: non se trata dunha seguridade material, ou mesmo de imposición de ideas. Non, trátase de estar seguro como persoa. Tampouco vexo unha saída alternativa ó desbalance forza/debilidade un trato, unha relación de condescendencia caritativa. Non. Non só teño forza, senón conciencia de que competindo dun xeito colaborativo todos seremos máis fortes. É dicir, todos viviremos mellor, en conxunto, e achegarémonos un pouco máis a ser felices. E, se non ten o convencemento ético, debera ter o convencemento económico, da economía da felicidade. Por certo que convivir en igualdade pode resultar ás veces máis complicado que obrigar a outros a acatar o que nós queremos. Pero, a parte de facernos máis humanos, complétanos como individuos e obríganos no camiño das persoas. Os grandes son os que van dentro Onte foi a presentación do libro 'Os Cocos de Ribadeo'. Coa Oficina de Turismo ateigada de xente, con algún destacado como Chole, porteador durante longos anos (un dos 'grandes que van dentro' aludidos na portada do libro) e facedor dun dos cabezudos -Mortadelo ou filemón, non me lembro agora-, Gilberto e Benjamín foron acompañados da concelleira de Cultura e o alcalde. Abriu o acto Mari Luz facendo lembranza da persoa que ne todo momento se botou en falta, Pepe, José Antonio González Iglesias, recentemente fenecido, ideador e impulsor do libro xunto a Gilberto e Benjamín, e a quen asemade se lle adica unha lembranza nas primeiras páxinas. O acto rematou rápido, e ó final foron repartidos libros (un será escaneado en breve e colgado en 'publicado en Ribadeo') e asinados polos autores-coordinadores. O libro, no que a parte do groso do traballo participamos varias persoas con pequenas colaboracións, era longamente esperado en Ribadeo e, despois de botarlle unha ollada, coido que non decepcionará. Nas fotos, a portada, os cocos e a súa prole, gardados na oficina de turismo, o conxunto de presentadores, e os dous autores-coordinadores, Gilberto e Benjamín, respectivamente. En Ribadeo, máis que falar do verán habería que falar do xullagosto: unha época que comeza con xullo e exténdese algo máis aló do fin de agosto, abranguendo en certo xeito todo o que duren as festas patroais. Así, hoxe, 16 de agosto, marcaría un difuso comezo do último cuarto extendido do xullagosto ribadense. Aquel que marca, en canto chegue a primeira choiva, o fin do sol de praia, e que se caracteriza pola progresiva perda de visitantes ata rematar co fluxo de xente normal no outono, o 'curso ribadense'. Pola noite, ó son da orquestra incorpórase en punto distante e protexido o Festival de Música Clásica, internacional e xa prestixiado. O centro da ría de Ribadeo Dicir cal é o centro dunha ría non é doado. Non só porque pode haber diferentes criterios de definilo, que levan a puntos tamén diferentes, senón porque a marea fai que o centro se poda considerar variable, viaxeiro dentro dunha zona. Así, o 'centro' convírtese tanto nunha especie de elección persoal como nunha referencia. No meu caso, atoparíase máis ou menos centrado na imaxe, non lonxe de onde está marcada a cruz: xustifícoo en que a ría ten maís profundidade cara ó norte, máis lonxitude cara ó sur e un pouco ó oeste, e un gran brazo, a Lieira, cara ó leste, que compensaría esa pequena derivación oeste do fondo da ría. Ademáis, cadra entre os tres núcleos de poboación enfrontados dos catro que baña. Día 14 de agosto, a eso das dúas da tarde, hora legal: marea baixa grande, pero non especial, acompañada de presión alta, pero brisa compoñente sur, é dicir, compensando na práctica a influenza unha da outra. A cruz sinala na foto do sigpac un lugar onde comprobei que se podía estar de pé, sen mollarse. Está na liña entre a punta norte de Mirasol (a 300 m) e a de Castropol (a 450 m), fronte ás Figueiras xusto ó oeste de Gondán (1 km). Xa a foto indica abondo ben que aí hai un banco de area, pero que momento en que se tomou estaría mergullado. Pois ben, o 'centro', o corazón da ría, non sería ría, senón tesón. Nunca me costou tan pouco esforzo pasar a Castropol nadando. Na realidade, máis camiñando polos tesóns que flotando na auga. De feito, puiden medir que a lingua de area descoberta entre o tesón de Mirasol e o da Vilavella acadou máis de 50 m de ancho pola parte máis estreita. E que se podía pasar camiñando entre este último e as primeiras escaleiras dos bloques: do tesón na súa parte noroeste sae unha lingua de area que vai cara á punta do peirao, e que fronte ás escaleiras está xa prácticamente no chan da rada. Craro é que é preferible nadar un pouco ata a punta do espolón a enlamarse ó andar sobre o fondo . Sinxelamente, ese era onte o estado da ría. Asemade, facía moito tempo que non o lograba con tanta calma de barcos, fuxidos ó non poder calibrar os baixos que se podían atopar. Unha versión posterior: A ría de Ribadeo, como un todo ou en relación a partes, leva sido tema conversas e novas. Polo nome e a polémica arredor del, pero de xeito primario pola propia ría, as súas características, conservación, etc. E visto o visto, coido que continuará así. Dicir cal é o centro dunha ría non é doado. Non só porque pode haber diferentes criterios de definilo, que levan a puntos tamén diferentes, senón porque a marea fai que o centro se poda considerar variable, viaxeiro dentro dunha zona. Así, o 'centro' convírtese tanto nunha especie de elección persoal como nunha referencia. No meu caso, atoparíase máis ou menos centrado entre Ribadeo e Castropol, un pouco cara ás Figueiras: xustifícoo en que a ría ten maís profundidade cara ó norte, máis lonxitude cara ó sur e un pouco ó oeste, e un gran brazo, a Lieira, cara ó leste, que compensaría esa pequena derivación oeste do fondo da ría. Ademáis, cadra entre os tres núcleos de poboación enfrontados dos catro que baña. Día 14 de agosto, a eso das dúas da tarde, hora legal: marea baixa grande, pero non especial, acompañada de presión alta, pero brisa compoñente sur, é dicir, compensando na práctica a influenza unha da outra. Busco un lugar aproximado ó centro (de volta á casa, comprobo no ordenador: está na liña entre a punta norte do peirao ribadense de Mirasol -300 m- e a de Castropol -450 m-, fronte ás Figueiras xusto ó oeste dos asteleiros Gondán -1 km-. E comprobo que se podía estar de pé, sen mollarse. Nas fotos aéreas indícase abondo ben que aí hai un banco de area, pero tómanse con ese punto mergullado. Pois ben, o 'centro', o corazón da ría, non sería ría, senón tesón. Entre algo antes das dúas e case as tres puiden comprobar varias cousas: - A ría, como é sabido e como corresponde a calquera outra, tende a colmatarse, é dicir, a encher o seu fondo con aportes tanto terrestres como marinos, facendo que o calado diminúa e parezan bancos de area e humedais. O proceso, que tantas veces se nomea para facer os dragados periódicos e case contínuos, segue a avanzar e maniféstase en pequenas cousas, como na colonización por algas do baixío do fondo da enseada dos bloques. Obsérvanse xa no fondo, perto da rada que forma o espolón dos Bloques co peirao de Mirasol, pero fora dela, colonias de algas ben asentadas, mentras a rada queda o ár, quitado un pequeno triángulo que limita ca punta do peirao. Son curiosos os remuiños e correntes na zona, en particular as diferencias baixada/subida na punta E do peirao de Mirasol e na punta do espolón dos Bloques. Asemade, é curioso que, comezando a subir a marea, perto da cara norleste do tesón de Mirasol, exista unha corrente en sentido contrario. Nunca costou tan pouco esforzo pasar a Castropol nadando. Na realidade, máis camiñando polos tesóns que flotando na auga. De feito, puiden medir que a lingua de area descoberta entre o tesón de Mirasol e o da Vilavella acadou máis de 50 m de ancho pola parte máis estreita. E que se podía pasar camiñando entre este último e as primeiras escaleiras dos bloques: do tesón na súa parte noroeste sae unha lingua de area que vai cara á punta do peirao, e que fronte ás escaleiras está xa prácticamente no chan da rada. Craro é que é preferible nadar un pouco ata a punta do espolón a enlamarse ó andar sobre o fondo. Tamén, facía moito tempo que non o lograba con tanta calma de barcos, fuxidos ó non poder calibrar os baixos que se podían atopar. Centrando noutro aspecto o tema, o pasado ano, unha vez reamtado o verán, amosaba fotos que indican que a ría non está tan a salvo da contaminación como poidera parecer, referidas á parte asturiana. Dende aquela, que eu saiba, non se produxeron melloras nese sentido, nin noutros aspecto relativos á conservación do esteiro. E iso, a pesares de que aprece que xa vai funcionando o mecanismo da Reserva de la Biosfera Oscos-Eo-Terras de Burón, que con nome tan complexo pode que se debera a el o retardo na súa posta en marcha. Reserva que algún carto vai dando para os concellos que a engloban, entre os que están os que molla a ría. No medio deste tempo si que apareceu a primeira parte dun estudo sobre as rías galegas que incluía a de Ribadeo (na parte galega, e pregúntome como se pode dividir un estudo ambiental dunha ría en conxunto), que, deixándoa ben parada en relación a outras, non a deixaba inmune. Tampouco se fai un estudo serio, que eu saiba, sobre a dinámica na ría (está colgado o estudo de hidrodinámica da ría de Ribadeo de Silvia Piedracoba, que estuda a fondo unha parte fundamental da ría, pero non saca conclusións prácticas, necesita un adiamento, evita zonas puntuais pero claves de fenómenos costeiros e ignora a zona máis interna, de pouca importancia en principio pero directora do que sucede máis cara á saída), que é necesario para coñecer actuacións en profundidade (aínda que se despois non se lles fai caso, como ocorreu coa praia dos Bloques e as recomendacións de Isidoro Asensio...). Segundo candidato á alcaldía de Ribadeo O primeiro, supónse dereitamente que polo BNG é o alcalde. O segundo xurdiu como confirmado antonte pola tarde, polo PSOE, o xa exalcalde polo BNG, Eduardo Gutiérrez, 'Lalo', que levará nas eleccións 16 anos sen presencia no concello. Pode que moito tempo, se lle sumamos ademáis o cambio de formación política encabezada. De calquera xeito, meses de rumores e mesmo algún escrito seu lembrando que estaba liberado de anteriores ataduras tiveron este desemboque que marca outro paso máis para o endurecemento da precampaña. O por que da sua volta? El saberá, que é quen o ten que saber en primeiro lugar. A priori, non parecería unha boa opción para un político do que o pobo non garda tan mal lembranza, despois de levar tanto tempo fóra da política minucipal. Unha nota biográfica comentada. Xunto á súa confirmación, o segundo da lista, que encabeza a agrupación en Ribadeo, Víctor López, irmán do actual edil tamén polo PSOE Ramón López. Terceiro, o exalcalde Balbino Pérez, nun posto que entendo que será o límite de asentos que poda conseguir a formación hoxe por hoxe. Pero aínda falta moito tempo e poden ocorrer moitas cousas. Isto das eleccións só está a comezar, aínda que leve facéndoo xa tempo. A ría de Ribadeo, dende outro punto de vista Poucos días despois de queixarme da pouca influenza da ría como noticia, de novo é nova a ría. Esta volta, a conto da visita do mandamáis de portos a Ribadeo, o futuro dragado da ría (90 000 m3, ver anteriores citas dispersas en artigos: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, ...), a obriga de botar a area moito máis lonxe que ata o momento (non hai tanto tempo -marzo 2004, referido en Ribadeando, o libro- deixei reseñado nunha entrada que a area do dragado da canle das Figueiras se botaba a uns 700 m da punta da Cruz) e como fondo, a polémica pola colmatación da ría. Moito cabería falar do tema da colmatación, que xurde de cando en vez e sempre asociado a temas económicos 'urxentes', esquecendo o longamente pedido plan integral para a ría. Por poñer un exemplo, fálase agora de 90 000 metros cúbicos. Se se ten en conta que o frente externo do peirao de Mirasol ten 500 m, e a anchura da canle asignada é de 120 m, sae que o dragado poderá afectar á profundidade no seu entorno nuns 1,5 m de media. Sen afectar nese caso á canle de desprazamento para a saída da ría... que se estreitou e está a colmatar máis rápido polas mesmas obras realizadas por portos, dende o recheo dos oitenta ata o espigón con saída xusto fronte ó embarcadoiro de Porcillán, ambos con pedras vistas á ría en troques, como mal menor, de superficie lisa, para deixar circular mellor a auga. Por outra banda, non se difunde o estudo feito sobre a bondade do medio, reseñado varias voltas neste blog. Nin se fai un estudo serio, que eu saiba, sobre a dinámica na ría (está colgado o estudo de hidrodinámica da ría de Ribadeo de Silvia Piedracoba, que estuda a fondo unha parte fundamental da ría, pero non saca conclusións prácticas, necesita un adiamento, evita zonas puntuais pero claves de fenómenos costeiros e ignora a zona máis interna, de pouca importancia en principio pero directora do que sucede máis cara á saída), que é necesario para coñecer actuacións en profundidade (aínda que se despois non se lles fai caso, como ocorreu coa praia dos Bloques e as recomendacións de Isidoro Asensio...). En fin, mentras, a visita do presidente de Portos serviu para avivar o enfrontamento Xunta - Ministerio de Fomento (se se quere, PP-PSOE), ou por outra banda, Ribadeo-Castropol, ou mesmo deixar a evidencia dos desencontros internos e desplantes en Ribadeo, dentro do concello. Unha nota sobre 'O ceo de noite, o ceo de día' Entre onte, 10 de agosto, e hoxe, 11, tiveron lugar as xornadas 'O ceo de noite, o ceo de día'. Onte a partires das 22:00, na Casa da ría de Ribadeo en Santa Cruz, tivo lugar a primeira sesión, na que se estudou o crepúsculo e a aparición das estrelas, comezando polas de maior magnitude ata completarse a noite. Despois de Venus, foi descrito a ollo nú boa parte do ceo nouturno, comezando polas máis brilantes achegadas a Venus (Arturo) e o triángulo de verán (Vega, Altair, Deneb), para pasar logo a outras zonas do ceo, como a estrela Polar e a orientación cara a ela dende a Osa Maior, ou a Vía Láctea. Xa no telescopio, os asistentes poideron botar unha ollada a variso obxectivos, entre eles, un cúmulo na constelación de Escorpión e, finalizando a sesión, a un magnífico Xúpiter no que se lle distinguían as franxas e os catro satélites galileanos; en particular, Ío, que se puido ver como se separaba do planeta dende case rozalo visulamente. A sesión rematou máis aló da unha da madrugada, longo tempo despois de sobrepasar a sesentena de asistentes. Pola mañá, comezando con tempo cuberto, foia a sesión correspondente ó ceo de día. No reloxio de Sol do cargadoiro houbo un primeiro conxunto de explicacións sobre a súa estrutura e funcionamento, pero ó estar cuberto, despois de cousa de media hora pasouse ó Forte de San Damián para realizar unha presentación do tema do ceo de día (colgada xa en internet), abranguendo un somero estudo dos elementos do ceo diurno, os movementos relativos do Sol e da Terra e as liñas básicas para a construcción dos reloxios de Sol. E ... ó saír, luciu o Sol ... Hai anos que posteei noutro blog unha entrada relativa ó camiño de Santiago, que a mellorei con gráficos en pdf, ou que puxen na Mariña/El Progreso unha serie de tres artigos sobre o camiño. Retorno sobre o tema a conto dunha pequena escapada que fixen o outro día ata Lourenzá en bicicleta e volta, polo Camiño de Santiago. Poucas cousas novas a dicir ... relativamente. Dende o ano santo pasado, variou que sáese de Ribadeo atravesando unha nova ponte, sobre a circunvalación. E pouco máis. De calquera xeito, puiden anotar algunha cousa a comentar. En primeiro termo, as fontes no camiño chaman a atención, sobre todo se o día permete que o Sol esteña pro riba todo o rato. Pois ben, as fontes que hai no tramo ribadense do camiño distínguense ben das dos outros tramos ata Vilanova: por unha veira, están en lugares apropiados para o descanso, pequenos parques ad-hoc, ó contrario que as fontes sitas nos outros concellos; pero pola outra, mentras que as de Barreiros por exemplo especifican auga potable conectada á rede, etc, as de Ribadeo locen un cartel onde se especifica que non se sabe da potabilidade da auga (nunha, dominando Arante) ou indicando mediante un símbolo que non é potable (en Vilela). Tamén me chamou a atención a falta de letreiriño cos quilómetros de distancia a Santiago en cáseque todolos fitos ata máis aló da metade do camiño a Vilanova. Sería cousa de repoñelos, pero chama máis a atención o feito de que supónse que quenes transitan por alí son peregrinos camiño de Santiago, cun certo esprito relixioso, crete ou non, e cunha noción axeitada do que está ben facer e do que non. Unha terceira cousa é a conservación do camiño, que se apreza diferente por tramos e por concellos. Diría que a proporción de tramos en bo estado é inferior no que abrangue o concello de Ribadeo, que ten o conxunto de dous tramos peor de toda a travesía: un, antes de chegar a San Vicente de Covelas e outro despois de pasara A Ponte de Arante. Neles, o camiño está destrozado. En conxunto, non obstante, o camiño en Ribadeo manifesta unha atención de tempo, tendo os regos de escorrentía máis antigos. Tanto máis, que os que son feitos con terra sobresaíndo do nivel do camiño, xa case con se aprezan. En canto a información, supónse que os peregrinos veñen da capital do concello, e na oficina de Turismo hai información abonda. En Barreiros teñen que optar por un cartelón enumerando gráficamente as cousas interesantes a visitar. Por certo, que chama a atención nese cartel, e máis adiante, que unha das dúas ramas 'oficiais' do camiño non aparece: fáise propaganda da rota por San Xusto, que maximiza o paso polo concello de Barreiros, en lonxitude, fitos de interese ou comercialmente, mentras non se ve indicación algunha para a variante do San Marcos da Cadeira, que inclúe a Trabada no reparto de zonas de paso. As fotos, dous detalles da Ponte de Arante, cruce do Camiño de Santiago sobre o Río Grande. A ría de Ribadeo, como un todo ou en relación a partes, leva sido tema en moitos post no blog. Polo nome e a polémica arredor del, pero de xeito primario pola propia ría, as súas características, conservación, etc. E visto o visto, coido que continuará así. O pasado ano, unha vez pasado o verán, amosaba fotos que indican que a ría non está tan a salvo da contaminación como poidera parecer. Dende aquela, que eu saiba, non se produxeron melloras nese sentido, nin noutros aspecto relativos á conservación do esteiro. E iso, a pesares de que aprece que xa vai funcionando o mecanismo da Reserva de la Biosfera Oscos-Eo-Terras de Burón, que con nome tan complexo pode que se debera a el o retardo na súa posta en marcha. Reserva que algún carto vai dando para os concellos que a engloban, entre os que están os que abrangue a ría. No medio si que apareceu a primeira parte dun estudo sobre as rías que incluía a de Ribadeo (na parte galega, e pregúntome como se pode dividir un estudo ambiental dunha ría en conxunto), que, deixándoa ben parada en relación a outras, non a deixaba inmune. Este ano tamén viuse un velero francés, que coido que non é o primeiro ano que recala fronte as primeiras escaleiras dos bloques, na continuación do canal do porto, tumbado totalmente ó desviarse un pouco da posición idónea e quedar en marea baixa sen auga. A escea non se repetiu, pois inmediatamente despois abandoou o lugar. Dos remuiños e correntes na zona, en particular nas diferencias baixada/subida na punta E do peirao de Mirasol e na punta do espolón dos Bloques falaremos algún outro día con máis datos. Unha nota sobre autocaravanas e tendas de campaña Esta noite, alomenos catro autocaravanas e dúas tendas de campaña foron prantadas no parque do Faro da Illa Pancha para os seus propietarias poder ver o mar ó espertar. Supoño que non será un sitio 'novo', ó igual que non o é o paseo Alfonso Rodríguez Castelao, o aparcamento do recheo vello ou da praia das Catedrais (para aparcamento, Catedrais, que as Augas Santas nunca o tiveron). Se ben non me decatara antes porque non soo ir moito entre lusco e fusco polo faro, e antes as caravanas están de visita e as tendas sen montar. O certo é que non é doado meter hoxe por hoxe as autocaravanas nalgures dun xeito libre. E que, se se comportan (é dicir, se responden ó civismo das regras sociasi básicas de non emporcar), non debera haber moito problema en que aparcaran como outros coches. O de aparcar a tenda nun lugar protexido de miradas onde os toxos foron varridos para deixar espazo a un parque que os integra, iso xa é outra cousa, e máis se se emprega o mesmo verde tamén como acubillo das motos que son acompañadas polas tendas. Un caso máis de solución difícil, pero a tratar, se non se quere que apareza unha tenda en pleno Campo de San Francisco... Que xa teño posto unha foto cun tema así nunha entrada ben anterior no blog? Entón quizáis non haxa tema que tratar porque esteña todo tratado. O ceo de noite, o ceo de día. Xornadas sobre astronomía en Ribadeo O ceo de noite, o ceo de día. Celebraránse dúas sesións, de duración estimada 2h cada unha, en colaboración coa A.C. Xerfa. Os movementos de sol de Terra. Reloxios de sol. A cargo de Antonio Gregorio Pasou a Xira 2010. Xira en portugués aplícaselles ás rapazas bonitas, pero aquí o significado é moi outro: a xira de Santa Cruz ten o seu nacemento nunha romaría ad-hoc, na que a música de gaita galega, impulsada pola sociedade Amigos da Gaita, tiña a súa pedra angular. É dicir, a diferenza doutras romarías, coido que o seu nacemento xa foi festeiro de xeito independente a unha cuestión relixiosa, baseado nun movemento no ano 1955 e fortificado no 62 coa sociedade Amigos da Gaita e a inauguración no 1965 do monumento ó gaiteiro, do escultor Faílde, e dende aquela, na celebración do 'día da gaita'. Nese sentido,foi unha celebración das adiantadas ás festas de novo cruño, independentes de cuestións relixiosas ou históricas, que se foron extentendo por toda Europa ben por motivos económicos últimamente, ben de xeito máis sinxelo, pola eclosión dun espacio máis de diversión, algo antes. Así, chegamos á tradición ribadense de xa hai medio século de subir de xira a Santa Cruz. E como tal tradición parece inmutable. Pero non. Así, o que é 'festa' nun sentido que podemos dicir antigo, e o que é 'diversión' nun sentido 'moderno' tenden a confundirse na organización dos festeiros, e a romaría, a cambiar co mesmo sentido. Este ano fixo furor o barco vikingo, vistoso, que convertiu a xira nun antroido de verán para o grupo de participantes no mesmo. É previsible que dado o éxito, xurdan novas iniciativas de disfraz que rematen por incorporar, en breve, a xira ó antroido, despois de unha primeira intentona de realizar antroidos de verán aló a finais do século pasado como parentes do 'verdadeiro' antroido organizados pola mesma comisión, e como subsidiarios daquel. O precedente na organización de grupos está de xeito craro nas camisetas que comezaron a facerse hai uns anos identificando ás pandillas que subían, e ás que rápidamente se lle foron incorporando diversos aditamentos a gusto da xente, dende un logotipo distintivoós nomes dos participantes, pasando craro está, por lemas alusivos, case indefectiblemente, á animación á bebida. Un cambio que tamén se deu no que vai de década ou pouco máis foi o identificar gallaroufa e ruido con música e cancións, facendo a substitución entre ambos. Xurdiu así o que se podería chamar tema grupal máis que coral, onde o sentido pérdese en favor do sentemento do momento, que se enfatiza. Así están as cousas estes anos. En diante, diría que polo momento seguirán a mesma tendencia, e despois Deus (e a xente) dirán. Sabido é que os cines están en retroceso: a televisión primeiro e internet despois, están desviando a súa clientela de xeito que levan máis de medio século en retroceso. Hoxe unha nova de prensa da un dato que, nese contexto, apuntala o pulo ribadense na comarca: entre Avilés e Viveiro, só Ribadeo ten cine en funcionamento. Iso non significa que Ribadeo vaia por detrás no apuntarse ás novas tecnoloxías, senón que a atracción de Ribadeo polo momento é abondo para manter aberto o cine que noutras partes xa cerrou por falta de público. E é independente do festival de curtas celebrado ano tras ano e que remata de finalizar. Ribadeo muller naceu como papel, agora propágase ós bits. A publicación tentou dende o seu nacemento de dar unha pulo ó sentemento feminino en Ribadeo, para evitar unha desigualdade efectiva entre sexos. Dende o comezo, apoiei no que puiden a súa saída, sendo consciente de que unha cousa é desigualdade e outra diferenza, unha un apoio en positivo e outra unha discriminación en negativo, de que un baixo rendemento efectivo dunha publicación non ten por que (non debería) significar a súa desaparición se a causa é boa e pode render máis no futuro... agora da este paso. Por partes. A desigualdade muller/home segue a existir, e coido que hai tempo que non se basea na diferenza efectiva entre sexos, nas características físicas e fisiolóxicas asociadas a cada un, senón na asignación de papeis sociais e encadre en estereotipos. Papeis e estereotipos non son dados de variar, pero a traverso da historia vese branco sobre negro que non son inmutables, e a iso vai a publicación. O apoio en positivo dun cambio, neste caso o papel da muller, pode asociarse insconscientemente cunha discriminación, que resultaría a outra cara da moeda, a do home. Coido que cando hai un desequilibrio, é cousa de corrixilo, e é mellor con accións positivas, de desenvolvemento e comunicación de pulo, que con accións negativas, de recorte e machaque pola beira dos beneficiados no desequilibrio. Aínda que pareza que cada acción positiva leva asociada unha discriminación, coido que non é así, polas posibilidades que ten cada sexo. Outra cousa é que fora desexable un maior desenvovemento conxunto ou individual nunha sociedade que se aboca a xeitos de relación ós que non estabamos afeitos hai non moito tempo, e que en moitos aspectos, empobrécese conscientemente (noutros, naturalmente, enriquécese). Un baixo frendemento efectivo: coido que por desgraza foi a tónica de Ribadeo Muller ata o momento: moito papel 'tirado'. Nembargantes, o dito machadiano de que se fai camiño ó andar, golpe a golpe, é certo, tamén aquí: o mesmo que costou ter un mínimo de audiencia no teatro (máis de 10 anos de diferentes protagonistas en cultura) pero pouco a pouco váise conseguindo (quizáis haberá quen opine que con moitos cartos de máis tirados ...) o espallamento de ideas igualitarias entre sexos na sociedade é necesario e aínda que non se vexa polo momento o final, debemos ser conscientes de que o camiño recorrido é xa inmenso. En Ribadeo, a publicación aportou sinxelamente o seu grao de area. Agora, o salto a internet. Internet é a plataforma necesaria para continuar, pero está a amosar que polo momento non é en moitos aspectos a substituta, aínda que tenda a selo, dalgunhas publicacións en papel dirixidas a un determinado público. E aí está o quid da cuestión, tal como eu o vexo: que público obxectivo ten Ribadeo Muller? Está adaptada a el? Pode que indagando un pouco máis no tema nos levaramos unha sorpresa de onde está hoxe a necesidade de igualdade entre sexos en Ribadeo, despois dun continuado martilleo de esterotipos sexistas nos medios de comunicación e un retroceso do significado social da muller en máis dun aspecto, ó tempo que leva asociado un florecemento noutros. Pouco a pouco non, senón ás presas, fóronse paralizando as obras da autovía en diversos tramos, de xeito que agora parece que só quedan en marcha as correspondentes a Barreiros-Lourenzá. Hai alcaldes que protestan, e non debe causar extrañeza: representa un pao en diversos aspectos. En primeiro lugar, de xeito inmediato, o emprego. O efecto do emprego non é desprezable, aínda que sexa de xeito transitorio, e máis se se considera a época de crise. Pero a pesares da importancia do tema, as obras non deberan ter como obxectivo primario as mesmas obras, dicir, ter como fundamento para realizalas o emprego, senón un resultado posterior, en este caso, a mellora das comunicacións. Ise sería o segundo punto: o que representan de retraso das comunicacións cara ó futuro. Nunha zona que tradicionalmente non estivo moi ben comunicada co centro da provincia, de galicia ou da penínusula, e tampouco gozou de moi boas comunicacións internas, este retraso supón unha desventaxa comparativa na economía da zona respecto doutras. En terceiro lugar, algo non menos importante aínda que hai que esperar que sexa circunstancial: mentras se realizan as obras as infrastruturas están en precario. Prodúcense inconvintes diversos, dende as riadas (neste caso, está visto que o inconvinte é máis que temporalmente circunscrito ó tempo de obra) ata os atrancos nas vías de comunicación xa existentes, que a parte de non ser 'tradicionalmente boas' como dixen arriba, últimamente estaban sendo descoidadas nalgúns tramos, quizáis á espera do remate das obras da autovía. E os impedimentos nos tramos xa existentes na actualidade non son desprezables. A parte, hai cousas que se poden considerar máis pequenas, pero que tamén deberan ser xulgadas. Poñamos por caso, o balance das relacións económicas. Hai xa tempo que falei do efecto 'sal no zapato' (ou aquí) e isto váino incrementar: se Ribadeo xa cadraba dende hai moito, por mor das comunicacións, na órbita económica ovetense, o deixar autovía feita cara ó centro de Asturias, e máis impedimentos cara a Galicia, vai incrementar evidentemente as relacións cara ó leste en relación coas mantidas cara ó oeste, mesmo podendo implicar cambios sociopolíticos. A Ribadeo aféctalle ademáis o tema de que o esperado acceso por Vilaselán dende Galicia será con toda seguridade esperado durante máis tempo. E iso tamén é economía. Máis? Pois si. O anterior é un comentario cinguido a unha actuación en marcha na nosa zona, o completar a autovía. Pero está demostrado que a potenciación de autovías en España foi unha medida na que interviu un lobby de empresas de producción de coches para a promoción de vías de comunicación rodada a nivel europeo. Que ben que grazas ós produtores de coches deuse un impulso ó transporte por automóbil... en detrimento da potenciación doutros tipos de transporte alternativo, como o ferrocarril, ou mesmo das comunicacións en xeral, incluída a banda ancha de internet. E da alternativa do ferrocarril na zona, sabemos algo, nas circunstancias nas que está e a alternativa realque representa na actualidade, co corte da via no mesmo termo de Ribadeo hai pouco. Pero é moito meterse agora a tratar esta comparación (incluíndo custes finais, ecoloxía, etc) polo que curto a entrada cunha coincidencia: o anuncio dos recortes da inversión en estradas e a case inmediata paralización de obras produciuse con poucos días de antelación ó anuncio de que as vendas do sector do automóbil voltaron a caer en período mensual máis dun 40% despois dunha tímida recuperación mes tras mes durante aproximadamente un ano. Pensaría o goberno algo como para que estradas sen coches ou estaría pensando nalgo 'máis profundo'? Nota de prensa sobre a mesa de asociacións 20100703 Como estaba previsto dende xaneiro, o primeiro fin de semanda do pasado mes de xullo tivo lugar a xuntanza da Mesa de asociacións do concello de Ribadeo. A xuntanza foi convocada, a modo de lembranza, pola AVV O Tesón, sendo chamadas as AVV de veciños así como algunha asociación máis de tipo social. Asistiron asociacións de Remourelle, As Anzas, Vilaosende e Vilela, a parte da xa citada. Foron tratados diversos puntos, a partires dunha orde do día aberta. En primeiro lugar, tratouse sobre o hospital da costa e zona sanitaria, sendo comentado o estado actual da cuestión, os argumentos de cada parte e temas relacionados coa manifestación. Pasouse despois ás reparacións polo temporal, onde se comentou a concesión de 4,8 M€ en concepto de reparacións para 14 concellos, mentras qaue por outra parte, só as perdas xerais en Ribadeo están cifradas 0,8 M€. Xurdiu a oferta de que, para poder facer máis rendibles os cartos, as asociacións poden facer obras contando con voluntarios. Pasouse logo ó estatuto de participación cidadá e relacións co concello. Comentouse que na próxima xuntanza co alcalde, se a hai, debérase levantar acta dun xeito oficial, que podería ser feita por algunha persoa do concello, como o axente de sostibilidade, despois de ter falado a conveniencia da súa asistencia a algunha xuntanza, plantearse o ser invitado e no seu caso, aceptar. A destacar que, segundo se quedou na xuntanza de xaneiro, debera ser o alcalde quen convocara e asistir a xuntanza. Despois de pasar o tempo convido, foi avisado e mesmo esta nota de prensa foi retrasada á espera dunha convocatoria que non chegou polo momento. Dentro das relacións co concello e a participación cidadá, lembrouse a posibilidade de aproveitamento das reducidas canles actuais, por exemplo a posibilidade de facer preguntas ó pleno. Dado que foi presentado xa hai dous anos por parte da mesa de asocicións a proposta de O Tesón un borrador de estatuto de participación cidadá, e sen ser contestada, foi presentado un borrador por parte do concello na xuntanza pasada, quédase o venres 10 de setembro, ás 19h, no mesmo lugar, para facer unha xuntanza monográfica e a partir dela, dar unha resposta común ó concello sobre o regulamento de participación cidadá. Rematouse con temas varios. Así, comentouse que o acordo cos madeiristas para o mantemento das pistas está sen asinar, aínda que parece que se lle está a esixir fianza sen desenvoltar máis regulación que a que hai a nivel supramunicipal. Asemade, tamén se reiterou a oferta de limpeza de ríos por parte das asociacións do rural, e tratáronse os temas das obras da estrada de circunvalación e as súas deficiencias actuais, e o as que están por comezar do paseo das Aceñas. A xuntanza durou dúas horas e media. Por fin os 'de a pé' podemos usar o ascensor da Atalaia. 16 persoas de cabida e 50 s entre entrada e saída, distribuídos de xeito aproximado en 7 de cerre de portas e outro tanto de apertura, co que quedan uns 36 de viaxe propiamente dita; deles, uns 25 son 'con vistas á ría', se ben abondo reducidas. é dicir, a ría pódese ver durante a metade da viaxe por menos da cuarta parte da superfieice lateral do ascensor. Como estaba previsto, sen ascensorista, pero con non o estaba, sen servizo de turismo nin tenda no baixo. As escaleiras adxuntas, practicables, desertas e sen uso, un lugar máis para esconderse de miradas. O chan do baixo, a media tarde, xa cocho. Con follas que se colan por entre as barreiras que fan de portas e de adornos, pero non só. Por certo, non escoitei nada sobre o servizo de limpeza que terá. O ascensor, na prensa hoxe: Voz. A primeira imaxe, o portal inferior, o que da á Avenida Castelao. Déixanse ver na parte soperior esquerda os buracos inferiores do oco do ascensor. O portal deixa paso non só ó ascensor, senón ó que sería a billetería (caso de ser de pago nalgún momento a viaxe) ou a oficina de información (que asemade se pretendía nalgún momento). As portas seguen o mesmo estilo do ascensor e do resto de enrexados do conxunto (a excepción do valado para non poñer cemento para evitar máis desprendementos da Atalaia) A segunda foto é unha vista do lateral norte do ascensor, que da internamente ás escaleiras, e polo tanto, evita as vistas cara esa zona dende a caixa de transporte, escamoteando a saída á ría dende o interior. Veñen despois unha vista das escaleiras alternativas ó ascensor pola parte de dentro; corresponde ó tramo máis baixo, sen nada especial que reseñar. Logo, unha vista da parte das escaleiras co valado visto dende a parte interna asemade. Aquí é onde se ven os restos que xa hai no chan o primiero día de uso. Dúas imaxes subindo no ascensor, as dúas máis altas, podendo desfrutar a plena vista pola amplitude do oco só da máis alta de todas, enfocada cara ó sur. As dúas últimas vistas son do conxsunto do caixón superior da estrutura, dende dentro e dende a parte superior do (antigo) mirador da Atalaia. Hoxe, 1 de agosto, a nova do día do ía é o tempo. Non porque haxa temporal, que non o hai, senón porque chove a cántaros no día que sería o da Xira de Santa Cruz. Non parece que vaia parar pero aínda que parara, o chan está enchoupado para as merendendas e as actividades en xeral. de pouco serviu que a xente tivera limitado dende xa hai tempo o seu espazo no monte. Algo que non era previsto, pois val como indicación o que hai á beria no blog, ou ista lenda de meteogalicia para hoxe: "Ceos moi anubrados ou cubertos, con algún orballo feble e ocasional, máis probable durante a tarde. Temperaturas sen cambios significativos. Vento frouxo e variable pola mañá e frouxo do norte o resto da xornada." En Aemet tampouco predín choiva. Quizáis nos enfrontamos de novo ás inxerencias das empresas e os seus intereses nas prediccións meteorolóxcas? É un tema que non é a primeira volta que se trata no blog, e que, vendo que non houbo variacións bruscas dende onte ou antonte, resultaría lóxico pensar. De claquera xeito, o gráfica, obtida dos datos da Granxa escola Pedro Murias mantén alto o barómetro ata onte á noite (23:50, última toma de datos), o que, aíllado, non indicaría mal tempo e choiva para hoxe. a cousa é que con este tempo, a Xira verase cando menos deslocida. O camiño de Santiago no entorno de Ribadeo, un par... O ceo de noite, o ceo de día. Xornadas sobre astro... Nota de prensa sobre a mesa de asociacións 2010070... O IES, Na Galiciencia - Os pasados 9-11 de maio tivo lugar a XIII Galiciencia no Parque Tecnolóxico de Galicia, en Ourense. Alí, en Tecnópole, Alberto Dopico e Diego Alonso expuxe... Da xestión do Catálogo Español de Especies Invasoras - Esta semana houbo unha grande convulsión no forestal galego e español coa nova de que o Comité Científico do Ministerio de Agricultura, Pesca y Medio Ambi... Páxina principal do blog de Ribadeo O meu antigo blog, aínda sen pasar moitas cousas aquí... Física e química en Ribadeo Notas de prensa do concello de Ribadeo (mentras mas pasen e en espera de que sexan publicadas nun blog do concello...) Man común: o intento de liberdade na rede en galego. Programas, redes sociais, ... En cumprimento do Real Decreto-ley 13/2012, Asociación Plataforma Polo Emprego, con domicilio en Rúa Concheiros, 33, 1º co CIF: G15795818, informálle que o seu sitio web utiliza unha serie de cookies no seu ordenador coa unica finalidade de evaluar o tipo de navegacion que realice pola páxina web e presentarnos informes de actividade no sitio web. De seguido informámoslle detalladamente das cookies que poden instalarse dende noso sitio web. En función da súa navegación poderán instalarse todas ou só algunhas delas. Condicións xerais de uso do sitio www.plataformapoloemprego.org A Asociación Plataforma Polo Emprego con domicilio a efectos de notificacións en Rúa Concheiros, 33, 1º , Santiago de Compostela, A Coruña, co CIF: G15795818, pon a disposición no seu sitio web www.aega.org determinados contidos de carácter informativo sobre as súas actividades. As presentes condicións xerais rexen única e exclusivamente o uso do sitio web do PROPIETARIO por parte dos USUARIOS que accedan ao mesmo. As presentes condicións xerais expóñenselle ao USUARIO no sitio web www.plataformapoloemprego.org en todas e cada unha das páxinas, para que as lea, imprímaas, arquive e acepte a través de internet e atópese plenamente informado. O acceso ao sitio web do PROPIETARIO implica sen reservas a aceptación das presentes condicións xerais de uso que o USUARIO afirma comprender na súa totalidade. O USUARIO comprométese non a utilizar o sitio web e os servizos que se ofrecen no mesmo para a realización de actividades contrarias á lei e a respectar en todo momento as presentes condicións xerais. 1.1. A utilización do sitio web do PROPIETARIO, non conleva a obrigatoriedade de inscripción do USUARIO. As condicións de acceso e uso do presente sitio web réxense estrictamente pola legalidade vixente e polo principio de boa fe comprometéndose o USUARIO a realizar un bo uso da web. Quedan prohibidos todos os actos que vulneren a legalidade, dereitos ou intereses de terceiros: dereito á intimidade, protección de datos, propiedade intelectual etc. Expresamente O PROPIETARIO prohibe os seguintes: 1.1.1. Realizar accións que poidan producir no sitio web ou a través do mesmo por calquera medio calquera tipo de dano aos sistemas do PROPIETARIO ou a terceiros. 1.1.2. Realizar sen a debida autorización calquera tipo de publicidade ou información comercial directamente ou de forma encuberta, o envío de correos masivos ou envío de grandes mensaxes co fin de bloquear servidores da rede. 1.2. O PROPIETARIO, poderá interromper en calquera momento o acceso ao seu sitio web si detecta un uso contrario á legalidade, a boa fe ou ás presentes condicións xerais -ver cláusula quinta. Os contidos incorporados neste sitio web foron elaborados e incluídos por: 2.2. O PROPIETARIO resérvase o dereito a modificar en calquera momento os contidos existentes no seu sitio web. O PROPIETARIO non asegura nin se responsabiliza do correcto funcionamento de enláce aos sitios web de terceiros que figuren en www.plataformapoloemprego.org. Ademais a través do sitio web do PROPIETARIO póñense a disposición do usuario servizos gratuítos e de pago ofrecidos por terceiros alleos e que se rexerán polas condicións particulares de cada un de éllos. O PROPIETARIO non garante a veracidade, exactitude ou actualidade dos contidos e servizos ofrecidos por terceiros e queda expresamente exento de todo tipo de responsabilidade polos danos e prexuízos que poidan derivarse da falta de exactitude destes contidos e servizos. 3.1.1. Os fallos e incidencias que puidesen producirse nas comunicacións, borrado ou transmisións incompletas de maneira que non se garante que os servizos do sitio web estean constantemente operativos. 3.1.2. Da produción de calquera tipo de dano que os USUARIOS ou terceiros puidesen ocasionar no sitio web. 3.1.3. Da fiabilidade e veracidade das informacións introducidas por terceiros no sitio web, ben directamente, ben a través de enlaces ou links. 3.2. O PROPIETARIO resérvase o dereito a suspender o acceso sen previo aviso de forma discrecional e con carácter definitivo ou temporal ata o aseguramento da efectiva responsabilidade dos danos que puidesen producirse. Así mesmo, O PROPIETARIO colaborará e notificará á autoridade competente estas incidencias no momento en que teña coñecemento fehacente de que os danos ocasionados constitúan calquera tipo de actividade ilícita. O sitio web do PROPIETARIO, os contidos propios, a programación e o deseño do sitio web, atópase plenamente protexido polos dereitos de autor, quedando expresamente prohibida toda reprodución, comunicación, distribución e transformación dos referidos elementos protexidos salvo consentimento expreso do PROPIETARIO. Os materiais, tanto gráficos como escrito,s enviados polos usuarios a través dos medios que se poñen á súa disposición no sitio web son propiedade do usuario que afirma ao envialos a súa lexítima autoría e cede os dereitos de reprodución e distribución ao PROPIETARIO. No caso de que calquera cláusula do presente documento sexa declarada nula, as demais cláusulas seguirán vixentes e interpretaranse tendo en conta a vontade das partes e a finalidade mesma das presentes condicións. O PROPIETARIO poderá non ejercitar algún dos dereitos e facultades conferidos neste documento o que non implicará en ningún caso a renuncia aos mesmos salvo recoñecemento expreso por parte do PROPIETARIO. martes, 13 de xaneiro de 2015 O relato, ao contar os primeiros momentos da tarefa liberadora de Xesús, preséntao coma Año de Deus, Mestre, Mesías, títulos de verdadeiro calado humano e espiritual, aos que probablemente chegaron os primeiros grupos de cristiáns e cristiás despois de tempo de convivencia con Xesús, de experimentar ao seu carón o vigor da súa existencia totalmente aberta a Deus e totalmente entregado polo ben da xente, especialmente da xente máis deixada ao lado no seu tempo. Invítasenos, loxicamente, a facer un recorrido persoal e comunitario ao seu lado, que nos leve cordialmente, vitalmente, ás mesmas ou semellantes conclusións. Polo demais, este pedaciño de Evanxeo preséntanos un proceso exemplar de adhesión a Xesús e á súa causa. Alguén fala del; córrese a voz da súa presenza, vaise sabendo dos seus proxectos: o que empeza a vivir e a facer, despois dunha tempada tan intensa pasada ao pé do Bautista, como aprendiz, desenvolvendo conviccións, maneiras de sentir a Deus e de situarse ante a densidade da vida. Quizabes alguén de entre nós se sente coa tarefa de falar del, contar as súas cousas, as súas paixóns, os seus soños, os seus ofrecementos. Hai persoas que se achegan, que buscan, que o buscan. Un lema forte da súa vida é preguntarse: onde paras? Non é unha pregunta teórica, que deba recibir unha resposta teórica. É unha pregunta por unha experiencia compartida: onde paras, para poder pasar tempos contigo, para coñecer, para aprender, para amar, para compartir. Desde logo o evanxeo de hoxe invítanos a asumir esta actitude vital. A resposta de Xesús vai polo mesmo camiño: Vide e veredes. Invítaos a tempos de xuntanza ao seu lado. Foron, viron, quedaron con el aquela tarde-noite ditosa, nunha compaña que os marcou para sempre. Estaría ben que nos preguntásemos onde poderán estar hoxe os sitios nos que Xesús para, nos que el nos invita a entrar, ver, compartir, aprender... Sabemos da teima que Xesús tiña por estar alí onde a xente sofre con calquera clase de sufrimento, onde a xente loita por liberarse e dignificar a súa vida, onde a xente verte e recibe perdóns e solidariedades, comparte palabras, ánimos e cartos; alí onde a xente festexa agradecidamente estas pequenas victorias da vida, á espera dunha victoria total da fraternidade en Deus. Cada quen pode saber moi ben en que lugares e tempos concretos pode ir e estar con este Xesús, para nutrir a súa vida, a súa esperanza. Os homes e mulleres que daquela pasaron unhas horas con Xesús saen e cóntano, vano falando, pouco a pouco, en rede como dicimos agora; a noticia feliz de Xesús vaise estendendo, vanse multiplicando as adhesións, vai habendo xente que vén, comparte vida, experimenta, anímase, asume tarefas e responsabilidades. Pouco a pouco, baixo a guía e forza do Espírito, na compaña cálida de Xesús, algo novo nace e se ofrece. Seguro que cada un, cada unha de nós teriamos moito que contar sobre desta rolada de adhesións á que nun momento determinado da nosa vida nos unimos. E quen considere sentirse xa collido por Xesús e pola súa causa queda igualmente invitado/a a unha maior intensidade e frecuencia. O de Xesús non ten remate. Que nas nosas comunidades cristiás, na nosa Igrexa, sexamos capaces de crear espazos de vida e de convivencia, onde se contaxie a túa frescura, a túa vitalidade, a túa maneira nova de vivir e de convivir. Oremos. Que os nosos veciños/as que o están pasando mal sintan o apoio da comunidade cristiá, e poidan chegar a ter pan e paz nas súas vidas aflixidas. Oremos. Que os pobos pobres do mundo se poidan defender de quen os explota e esquilma, que a fe cristiá os fortaleza na busca e defensa da súa dignidade humana máis completa. Oremos. para aprender camiños de comunidade na paz e no servizo. cando como coa familia ou coas amigas, do grupo dos que soñan ser posible o que é imposible. Porque somos no Pai, en Xesús, no Espírito Unha mesa redonda, con comida e bebida, con xente ao redor: a comunidade de vida á que Xesús nos invita. Un lume, un fogar, xente a carón: os espazos de solaz que nos constrúen. Uns amigos, amigas, parolando: que así fixo Xesús con quen amaba, con quen o amaba (tamén con quen non o amaba) Escribe o teu enderezo de correo-e para seguir este blog e recibir notificacións dos novos artigos: Celebracións (15) Colaboracións persoais (27) Oración da mañá (32) Oración da tardiña (3) Traballo entre sesións (26) Noia: Xaquín Fdez Leiceaga acada o primeiro posto nas votacións da asemblea local do Psoe para as listas electorais Sorpresa coa segunda máis votada, unha militante de base chamada María Teresa Gundín, que quedou a só dous votos de "Xocas", quen levou 30. O terceiro foi o ex-concelleiro noiés de Facenda, Lino García, con 26 votos. Xosé Manuel Lage Tuñas, un dos parlamentarios máis activos, quedou relegado a un quinto posto ao obter tan só 23 votos, os mesmos que levou Rosana Mariño, ex concelleira de Tráfico Este tipo de votacións en cada asemblea local do Psoe de Galicia non son vinculantes pero van amosando as preferencias dos militantes para escoller os diversos postos de saída nas listas -que non son abertas- electorais para as votacións autonómicas Tanto o parlamentario Xaquín Fernández Leiceaga como José Manuel Lage Tuñas son parte do sector crítico co actual líder do PSdeG, Pachi Vázquez, polo que non se agarda que ningún deles vaia nas listas electorais en postos de saída Barbanza: o Bng pon en marcha unha campaña a prol do comercio local A Pobra do Caramiñal, 7 de setembro de 2012. O BNG do Barbanza, como xa fixo antes o de Noia e Muros, inicia unha campaña en defensa dos intereses do pequeno comercio, que se está levando a cabo en toda Galiza. O motivo desta campaña está en dous reais decretos-lei (19/2012 e 20/2012) que o goberno de Rajoy aprobou recentemente e que contemplan, entre outras cousas como a subida do IVE ou os recortes nos soldos dos funcionarios, "varias medidas que son moi lesivas para o comercio tradicional", aseguran os nacionalistas. Destacan a liberalización de horarios, o aumento no número de domingos e festivos de apertura e a modificación na temporada de rebaixas. "Estas medidas, amparadas polo paraugas da crise, responden ao interese do PP en beneficiar ás grandes superficies e transnacionais en detrimento do pequeno comercio, contrario desde sempre a esta liberalización. Por outra parte son medidas que invaden competencias autonómicas sen que Feijoo abrise a boca ao respecto, someténdose, coma sempre, ás decisións impostas desde Madrid", argumentan dende o Bng barbanzán. O BNG vén de pór en marcha esta campaña que inclúe carteis de promoción do comercio tradicional e reparto de información explicando as medidas aprobadas polo PP e as alternativas do BNG. Tamén se presentou no Parlamento Galego unha iniciativa na que se insta ao parlamento e ao goberno galego a rexeitar os reais decreto-lei, a promover un recurso de inconstitucionalidade por invasión de competencias e a elaborar un plan sectorial con medidas que realmente benefician ao pequeno comercio. Estas medidas propostas polo BNG inclúen o fomento das asociacións de comerciantes, o fomento dos centros comerciais abertos, a aplicación de plans de promoción do turismo e do comercio local, axudas para comercios que promocionen produtos do país, entre outras propostas. A Pobra do Caramiñal: tras anos de verteduras e desleixo, á Xunta acórdalle limpar os ríos do municipio post.ly/9CkHP A Pobra do Caramiñal: tras anos de verteduras e desleixo, á Xunta acórdalle limpar os ríos do municipio As actuacións céntranse no desbroce de herbáceas e retirada de árbores caídas para facilitar o discorrer das augas e comezarán o vindeiro luns Medio Ambiente tamén está a estudar a adecuación doutros ríos como o Lérez, na súa desembocadura na aldea da Raña, e o Pedras A Pobra do Caramiñal, 7 de setembro de 2012.- Nada como convocar unhas eleccións para que diferentes administracións comecen a facer algo por cuestións que veciños e oposición levan anos pedindo. Desta volta tocoulle á Consellería de Medio Ambiente, Territorio e Infraestruturas, a través de Augas de Galicia, que vai executar varias limpezas nos ríos do Concello da Pobra do Caramiñal tras a solicitude deste municipio, ao que lle veñen botando en cara o seu desleixo nesta cuestión lexislatura tras lexislatura. Trátase de tarefas de conservación nos ríos Morto, Lérez e Pedras. Estes proxectos de limpeza céntranse en traballos de retirada de escombros, eliminación de árbores caídas e adecuación das marxes co fin de facilitar o discorrer das augas polo leito dos ríos. Con este tipo de actuacións preténdese o mantemento dos ríos e os seus entornos. O primeiro dos ríos nos que se levarán a cabo melloras de conservación será o Morto, espazo no que se iniciarán os traballos o vindeiro luns, 10 de setembro. O proxecto céntrase en tres zonas: un primeiro punto no que existe unha taxea de sección reducida, un tramo intermedio no que o río está canalizado por un canal trapezoidal de escollera, así como un terceiro treito próximo a un colexio, na desembocadura. As actuacións consistirán na limpeza de vexetación arbustiva, desbroce de herbáceas e retirada de madeira caída ao cauce. Estímase unha duración dos traballos de 2 semanas, cun importe de máis de 7.700 euros. A Xunta de Galicia tamén está a estudar un treito da desembocadura do río Lérez na aldea da Raña. Dende o punto de vista de mantemento e conservación do Dominio Público Hidráulico (DPH) estudarase o desbroce da masa de silvas existente na marxe esquerda, a efectos de mellorar a accesibilidade na zona de servidume. A Consellería de Medio Ambiente, na visita realizada a este río, comproba a existencia dunha canle de derivación cara a marxe dereita do río. Aprécianse indicios de actividade fluvial recente, como depósitos de areas soltas. Neste caso, Augas de Galicia estudará unha posible recuperación das condicións naturais do leito para mitigar os efectos de eventuais enchentes en propiedades colindantes ao río. Ribeira: programa das festas de Santa Uxía, o 11, 12, 14 e 16 de setembro Santa Uxía de Ribeira, 7 de setembro de 2012.- A Concelleira de Cultura de Riveira presentou hoxe, acompañada dos técnicos municipais de Cultura Unai González e de Xuventude Mario Vidal, o calendario de actos que integrarán a festividade de Santa Uxía. Estenderanse durante os días 11, 12, 14 e 16 de setembro. As actividades están pensadas para todas as franxas de idade. A programación estará conformada da seguinte maneira: 10:00 h Dianas e Alboradas a cargo do Grupo de Gaitas O Pichote de Palmeira. 20.00 h Novenario e Misa Solemne, na Igrexa Parroquial de Santa Uxía. De xeito paralelo á actuación, no Parque García Bayón, desenvolveranse as PRIMEIRAS XORNADAS DE SEGURIDADE VIARIA, que inclúen ademais dos concertos anteditos unha degustación de cócteles sen alcol para sensibilizar á xuventude e á poboación en xeral acerca da incompatibilidade da condución coa inxesta de bebidas alcólicas. Esta degustación terá lugar de 23 a 00 horas. Tamén se emitirá o videoclip da campaña Libre interpretado por Jabon Blue coa colaboración de Luis Cobos. Colaboras as asociacións Abril e Renacer. MÉRCORES 12 DE SETEMBRO. DÍA DE SANTA UXÍA 10:30 h XORNADA DE PINTURA AO ÁR LIBRE para nenos/as. Na Praza de España (a partir de 3 anos, inscrición libre e de balde no lugar da actividade). Coorganiza a Asociación Cultural Alfaia. Consistirá na creación dun mural colectivo de temática diversa con referencias á Patroa Santa Uxía. 11:00 h Pasarrúas a cargo da Banda de Música de Negreira. 17:00 h Xornada Multixogo e de Xogos Populares, na Praza do Concello (ata as 20:00 h) Para nenos/as a partir de 4 anos. 17:00 h PRIMEIRAS XORNADAS DE DINAMIZACIÓN E PARTICIPACIÓN XUVENIL NA CULTURA URBANA. Nas Prazas Pablo Neruda e do Concello (ata as 22 horas). Colabora a Asociación Vella Escola de Noia. 19:00 h Acto de ENTREGA DA “MEDALLA DE OURO DO CONCELLO DE RIVEIRA” A ANA PELETEIRO E MARÍA VILAS, no Salón de plenos da Casa do Concello. Presidido polo alcalde Manuel Ruiz Rivas. Aberto ao público que desexe asistir. Haberá tres Cursiños de Cociña (Show Cooking) con produtos de Galicia Calidade, de 35 prazas c/u para maiores de 16 anos; inscricións de balde no Auditorio Municipal ata o día 13 de setembro por rigorosa orde. Os cursiños serán ás 12 h – 17 h e 19 h. Tamén haberá un inchable para os cativos e un stand informativo. XV CARREIRA POPULAR SANTA UXÍA, esta proba é o “Campionato Galego de 10.000 metros en Ruta”. Organiza a Concellería de Deportes de Riveira. etiquetas 2012, festas, Ribeira, Santa Uxía Noia: continuarán as escavacións no castro de Taramancos na zona de conexión co viaduto da variante O Bng asegura que, no caso de que os cidadáns desaloxen ao PP da Xunta, "traballaremos para a preservación do que en Taramancos vaia aparecendo" Na actualidade catalógase o que hai -e inda non apareceu ningunha información oficial sobre o atopado- e logo é demolido, coa conseguinte perda de patrimonio milenario para Noia O castro de Taramancos segue a ser unha incógnita, xa que a Xunta non informa sobre os achádegos alí producidos Noia, 7 de setembro de 2012. Unha vez feitas as intervencións arqueolóxicas no castro de Taramancos, co obxectivo de construír o máis axiña posible o viaduto da variante noiesa, e de ficar á vista os restos, os memos foron catalogados por persoal especializado e acto seguido procedeuse á súa demolición pola empresa que está a construir a variante. Unha das poucas estruturas que quedaban en febreiro deste ano Este mes produciuse unha nova resolución da Dirección Xeral do Patrimonio Cultural, autorizando unha prórroga dos traballos de escavación entre os puntos quilométricos 0+740 e o 0+910 de data 13 de agosto último. Esta última autorización, segundo informa o concelleiro de Urbanismo, Bieito González, "coido que debe estar vinculada á solución que lle están a buscar á nova conexión rodada co lugar de Taramancos, desde a praia de Testal". O citado edil engade que a posición pública do BNG "é ben coñecida: oposición á destrución do que alí apareceu e preservación do mesmo para o seu coñecemento público. Desde logo se se consigue o desaloxo do PP da Xunta de Galiza, está claro que o BNG fará unha política ben diferente, nesta e noutras cuestións, entendéndose que se traballará para a preservación do que alí vaia aparecendo". Agosto de 2011, detalle das escavacións Aspecto do xacemento en maio de 2012 Ribeira: o Psoe pide que se arranxen as perdas de auga na rede de subministro Ribeira, 7 de setembro de 2012. O Psoe denuncia hoxe en nota de prensa que as redes de subministro de auga do municipio comezan a ser demasiado vellas e que cada vez perden máis líquido elemento. No seu comunicado, que reproducimos íntegro a continuación, piden que se arranxen estas deficiencias e se faga caso ás súas propostas. “Paraíso entre ríos”, emblema dun concello orgulloso de formar parte dun territorio Reserva da Biosfera Resultados das últimas eleccións municipais Maio 2015 As distintas instalacións de uso público, enderezo e teléfono Información actual sobre o que se realiza no Concello Actos que se realizan mes a mes ó longo do ano Información útil para as persoas que precisen dalgunha prestación O curso oficialmente xa rematou, pero hoxe, 4 de xullo ás 18.00 na Hemeroteca da Escola Terá lugar a entrega dos Diplomas ós alumnos que remataron a Especialidade este ano. Esperamosvos para rendirlle a nosa especial homenaxe a todos os alumnos que remataron as demais especialidades, pero dun xeito máis especial a Raquel, Cris, Evi, Tere, Manuel, Gaudencio, Ana, Emilio, Antonio, Mónica, Kelly, Montse, Mariana, Carmen, Adriana, Celia, Celsa, Paula e Eva... Espero que alá onde vaiades levedes un anaquiño de Escola no voso Corazón. MOITAS GRAZAS e NORABOA. Publicado por Artesania do Coiro. Escola Municipal de Artes e Oficios ás mércores, xullo 03, 2013 Un grupo de turistas na contorna da Praza do Obradoiro, en Santiago © Concello de Santiago Lois Pérez é natural de Lugo e na actualidade é mestre de Educación Primaria en Barrantes (Tomiño) O portavoz do Grupo Socialista, José Luis Méndez Romeu, dixo hoxe que a Reforma do Regulamento da Cámara, que naceu a proposta dos socialistas galegos e foi aprobada hoxe en Comisión parlamentaria, “mellora a capacidade ... Esta é a canción que cantaremos todo o cole no acto das Letras Galegas que celebraremos no patio. Tamén unha muiñeira colectiva. E seguimos dando pasos atrás. Xa vai sendo hora de que nos vexamos "guapas", sen ter que vérmonos a través dos ollos de alguén. Reactualizamos esta entrada con esta curtametraxe para reflexionar sobre o maltrato sutil, unha vez máis. Saúdos a Leo e aos seus tamén. A verdade e que e ben feitiño, moi guapo, o malo e que medran moi deprisa, pero que guapiño é :) Avda. Galicia, s/n Nido 9 (Edif. CEI) - Parque Tecnolóxico de Galicia Informática en San Cibrao das Viñas (12) A ESCRIBIDEIRA: A ILLA DE AROUSA Frente Popular Galega (FPG) » deputación Comenta que Leticia é un luxo escolta español de Madrid, é como unha explosión estimulante de enerxía fresca e sexy, que posiblemente busca, unha moza delgada con moito talento para provocar o desexo, trae entusiasmo e inmenso pracer ademais das súas expectativas máis tolo, atender a señores e parellas que saben gozar da vida ao máximo, con naturalidade. Na tab-web de Leticia hai máis información. Notas:Mozo español, compañeiro de luxo. Deporte, música e viaxes. (Enviado por correo electrónico). Ola María, espero que Leticia poida levantar a pulseira que deixou na recepción do hotel; por outra banda, dígalle que todo é perfecto con ela. Grazas (Enviado por correo electrónico). Bo día, o certo é que non me molesta comentar as miñas "aventuras", pero este caso merece a excepción, xa que tivemos unha cea moi divertida e divertida que despois no Hotel terminamos coma se estivésemos envoltos os amantes, realmente despois dunha semana Non podo esquecer, talvez non quero esquecer, grazas pola súa xestión de María. A auténtica acompañante de luxo de Madrid, independente e privada, non pode mostrar completamente o seu rostro, lógicamente por temor a ser recoñecidos no seu ambiente social e laboral, para eles é moi importante respectar a súa identidade a discreción persoal. Entendemos o impedimento de non ver a cara por completo así, nalgúns casos, unha pequena parte da cara mostra para ter unha idea, é tamén moi importante no texto descriptivo discutido en detalle a súa aparición nun honesto e de confianza. Historia das nosas mulleres ourensás: FILOMENA DATO MURUAIS o blog de xesús lópez: O ABANDONO DAS ALDEAS Consellos esenciais de protección da pel en todas as estacións O club de lectura "A Quenda do libro" xunto cos colaboradores da biblioteca fixeron este martes unha viaxe cultural á Coruña e a Betanzos. Nesta saída visitaron a Torre de Hércules e o Paseo das Esculturas, o MUNCYT (Museo nacional de ciencia e tecnoloxía) e o Parque do Pasatempo en Betanzos. O alumnado participante pasou unha xornada festiva e ao mesmo tempo puxo fin a un ano que todas as bibliotecas galegas adicamos á ciencia baixo o lema "Ler ciencia na biblioteca" Aquí podedes ver un pequeno resume da visita. Manuel Ferreiro (Saavedra, 1955) é licenciado (1978) e doutor (1990) en Filoloxía Hispánica (subsección: Galego-Portugués) pola Universidade de Santiago de Compostela. Na actualidade é catedrático de Filoloxías Galega e Portuguesa na Universidade da Coruña. A súa actividade investigadora abala entre a Lingüística Histórica e mais a Ecdótica e a Crítica Textual: os dous volumes da Gramática Histórica Galega (1995-1997) inscríbense na primeira liña de investigación; co segundo núcleo de pesquisa están relacionados os traballos que teñen como obxecto o estudo e a edición de textos medievais, nomeadamente dos textos trobadorescos galego-portugueses, con participación e dirección de proxectos de investigación e coa publicación de diversos contributos e artigos especializados en revistas e libros colectivos, e mais monografías como As cantigas de Rodrigu’Eanes de Vasconcelos ou O Cancioneiro de Pero Mafaldo. A figura e da obra de Eduardo Pondal nuclea outro centro de interese investigador no ámbito da Crítica Textual e do estudo da lingua literaria pondaliana, coa publicación de múltiplos estudos, nomeadamente os catro volumes da súa obra completa (1995-2005) e numerosos traballos e monografías sobre o poeta: De Breogán aos Pinos. O texto do Himno Galego, 1996, 1ª ed.; O Himno Galego. Documentos históricos (1890-1907); Eduardo Pondal, o cantor do eido noso (2017); Estes son os eidos amigos. Escolma xeográfica da poesía pondaliana (2017); Eduardo Pondal: Os cantos eran da Patria (120 poemas) (2017). Tato Fontaíña, Laura, O teatro galego e os coros populares (1915-1931) ( Universidade da Coruña 1996 ) Sanmartín Rei, Goretti, Os paratextos galegos (1916-1936). Análise sociolingüística dos prólogos. ( Universidade da Coruña 2001 ) López Viñas, Xoán, A formación de palabras no galego medieval: a afixación ( Universidade da Coruña 2012 ) Mosquera Castro, Estefanía, Lingua galega e novos soportes comunicativos: a linguaxe SMS ( Universidade da Coruña 2014 ) Tato Fontaíña, Laura, As cantigas de Pero Meendiz da Fonseca. Edición crítica ( Universidade da Coruña 1992 ) Dourado Fernández, Rocío, Contribución a un inventario toponímico medieval dos documentos do arquivo da catedral de Mondoñedo ( Universidade da Coruña 2008 ) DIRECCIÓN DE REVISTAS CIENTÍFICAS E PUBLICACIÓNS Director da Revista Galega de Filoloxía (2000 / 2005) Director da Colección Documenta das publicacións da Biblioteca-Arquivo Teatral ‘Francisco Pillado Mayor’ (11/03/2005 - 11/03/2017) Rede “Estudos Medievais Interdisciplinares” (R2014/012) [Período: 24/08/2014 - 23/06/2016. Axuda: 120000 €]: Consolidación e estruturación de unidades de investigación competitivas do Sistema universitario de Galicia (modalidade "Redes"). Convocatoria no DOG nº 98 do 23 de maio de 2014 [Orde do 14 de maio]). Concesión: DOG nº 199 do 17 de outubro de 2014. Rede “Estudos Medievais Interdisciplinares” (ED431D/R2016/004) [Período: 01/01/2017 - 31/12/2018. Axuda: 120000 €]: Consolidación e estruturación de unidades de investigación competitivas do Sistema universitario de Galicia (modalidade "Redes"). Convocatoria no DOG nº 151 do 10 de agosto de 2016 [Orde do 27 de xullo de 2016, modificada parcialmente pola Orde de 27 de setembro de 2016]). Concesión: DOG nº 241 do 20 de decembro de 2016. Membro do Comité Científico das I Xornadas sobre Modelo de Universidade, Modelo Lingüístico. 13-14 de outubro de 2004 Membro do Comité Científico do VIII Congreso da Associação Internacional de Lusitanistas. 18-23 de xullo de 2005 Membro do Comité Científico do Congreso Manuel María. Literatura e Nación. 3-5 de novembro de 2005 Membro do Comité Científico do I Coloquio sobre Crítica Textual. A Edición da Poesía Trobadoresca en Galicia. 22-23 de xuño de 2006 Membro do Comité Científico da Revista Galega de Filoloxía (2010 / ...) Membro do Comité Académico da Cátedra Galicia-América, Universidade Nacional de San Martín - UNSAM (Buenos Aires, Arxentina) (2016 / ...). IX Premio de Investigación 'Concepción Arenal' de Humanidades 2014 polo proxecto GLOSSA. O secretario xeral de Política Lingüística, Anxo Lorenzo, asegurou que os resultados do proceso de consulta aos pais sobre o uso do galego nas aulas serán "públicos", aínda que aclarou que por agora haberá que "esperar" para coñecelos e que se anunciarán "cando estean". Recoñecemento do dereito a usar o galego na capitanía de Burela Un informe da Avogacía do Estado recoñece o deber á utilización de 'as dúas linguas cooficiales -galego e castelán' na redacción de impresos, sinalización e carteis da capitanía marítima de Burela, logo da esixencia de tres traballadores que denunciaban 'incumprimentos e irregularidades' na aplicación da lexislación lingüística. Cando presentou a enquisa sobre o galego nos centros de ensino, Educación sinalou que tras o último día de prazo para devolverlle á Consellaría a enquisa cuberta, o venres 19 de xuño, en cinco ou dez días se coñecerían os resultados. Hoxe cúmprese a data máxima para dar a coñecer os datos e séguense sen coñecer as preferencias dos pais en materia de idioma. A Xunta comprometeu onte o seu apoio coa iniciativa da asociación Puntogal, que procura a construción dun espazo específico en internet para a lingua e cultura galegas, o dominio .gal. Así llo transmitiron onte a secretaria xeral de Modernización e Innovación Tecnolóxica de Presidencia, Mar Pereira, e o secretario xeral de Política Lingüística da Consellería de Educación, Anxo Lorenzo. A Mesa pola Normalización Lingüística acusou onte a Xunta de "incumprir" as recomendacións sobre o galego no ensino realizadas polo Consello de Europa. Aseguran que o Goberno galego "desafía" os tratados internacionais sobre dereitos lingüísticos "coas súas decisións de atacar a lingua propia". Un texto nacido para ser subscrito pola sociedade civil que defende a normalización do idioma do país, á marxe da súa adscrición política. Este é o espírito co que nace o manifesto 'Galego. Patrimonio da Humanidade' e que, aínda que se vai presentar publicamente en Vigo o vindeiro 10 de xullo, xa bole pola rede. PP, PSOE e BNG acordan na Fegamp en favor do impulso ao galego nos concellos "A secular proscrición da lingua galega na relación da administración cos administrados, no ensino, na vida pública en xeral, foi o instrumento máis eficaz da política de aculturación que tantos estragos, os máis deles irreversíbeis, produciu no noso país. O sentimento de inferioridade resultante levou o galego a se refuxiar no recanto máis íntimo das relacións humanas, no que de máis sincero e espontáneo hai en cada persoa, onde se mantivo nunha situación de resistencia até os nosos días. Aquel complexo parece hoxe, endebén, superado. Faise agora perentoria a necesidade dunha real reivindicación do idioma e da súa presencia en todos os planos da actividade humana en calquera contexto social. Ei-la única garantía de proxección cara ao futuro, conxurando a ameaza da perda dos nosos sinais de identidade (...)" O Congreso dos Deputados asinara no seu momento, por unanimidade, a adhesión do Estado Español á Carta Europea das Linguas Minorizadas, nun momento onde o presidente do goberno español era José María Aznar. Froito daquel chanzo avanzado realizouse a monitorización do nivel de aplicación das recomendacións estabelecidas nese documento. A nova dirección da Radio Galega decidiu prescindir da sección de opinión da Diario Cultural por "motivos económicos", unha medida que se suma a outras decisións do novo equipo da CRTVG, que polo de agora se centrou en recurtar ou eliminar os espazos culturais da televisión e da radio públicas do país. O espazo de opinión do Diario Cultural correspondía a Helena González os luns, Bieito Iglesias os martes, Xosé Carlos Caneiro os mércores, Débora Campos o xoves, e Miguel Anxo Murado os venres. O Diario Cultural, dirixido por Ana Romaní, emítese de luns a venres de tres a catro da tarde, e dende 1990 (celebrará o vindeiro ano o seu vixésimo aniversario) é un dos referentes na información cultural en Galiza, un espazo de pluralismo e de debate, recoñecido e respectado dentro e fóra do noso país. A Mesa impulsa a creación dunha plataforma social en defensa do galego A Mesa pola Normalización Lingüística vén de facer unha convocatoria aberta a todas as entidades que teñan interese en formar parte dunha plataforma social en defensa do galego. A xuntanza celebrarase o vindeiro martes 7 de xullo ás 17 horas na Galería Sargadelo de Santiago. A estas alturas, é claro que a axitación demagóxica contra o galego dos dous anos pasados se inscribiu nunha tentativa deliberada de escachar o consenso lingüístico, con dúas finalidades básicas: degradar a situación do propio idioma e procurar vantaxes políticas tanto en Galicia coma cara a Madrid. Como parte desa estratexia, despregada con estronicio na campaña electoral e febrilmente escenificada nos tres primeiros meses do flamante goberno, estase facendo correr a aloia de que a cuestión lingüística foi determinante na vitoria electoral de Núñez Feijóo. Dous inquéritos realizados polo Centro de Investigaciones Sociológicas (un anterior e o outro posterior ás eleccións de marzo) ofrecen datos suficientes para desmentir ese interesado ruxerruxe. Galego. Patrimonio da Humanidade Algo menos de medio cento de centros, sumando apenas o 1% do total de alumnado no treito da Educación Infantil, estaban no último curso adheridos ao programa de aulas de infantil en galego en contextos casteláns-falantes. Unha iniciativa comezada hai poucos anos e que require, para ser introducida nun centro, un mínimo de nais e pais que soliciten para os seus fillos a inclusión no programa. Un instituto de Moaña rebélase contra a enquisa sobre o galego Mentres a Consellería de Educación continúa analizando os resultados das enquisas aos pais sobre as preferencias lingüísticas no ensino que repartiu en todos os centros non universitarios, os claustros de moitos colexios de infantil e secundaria seguen a amosar o seu descontento polo inquérito. O último foi o IES As Barxas de Moaña, quen anunciou que manterá a súa política lingüística “a pesar do resultado da enquisa”, que se coñecerá nas próximas semanas. O profesorado desde centro de ensino secundario remitiu onte un comunicado no que expresaba a súa “disconformidade sobre o procedemento levado a cabo pola Consellería de Educación no referente ás enquisas sobre a lingua no ensino”. "Necesita mellorar" e "suspenso en xuño" foron as notas que onte lle outorgou a oposición á xestión en materia lingüística do conselleiro de Educación. Durante a súa comparecencia ante o Parlamento galego para anunciar as liñas de actuación do seu departamento, Jesús Vázquez volveu provocar as iras da oposición con afirmacións como que aínda se está a tempo de "reconducir" con "consenso e liberdade" a política lingüística fronte á "imposición" realizada polo bipartito nos últimos anos. A Mesa pola Normalización Lingüística denunciou este luns dous novos casos de discriminación relacionados co uso da lingua galega en senllos centros hospitalarios de Ferrol que están integrados no Servizo Galego de Saúde (Sergas). Ambos os dous casos, segundo A Mesa, tiveron lugar a finais do mes de maio nos hospitais Arquitecto Marcide e Naval cando dous facultativos diferentes "se negaron a atender oralmente en galego a un paciente que así llo solicitou formalmente, facendo uso do seu dereito a recibir atención na lingua propia", que ademais tamén o é "do Sergas". Recoñecemento do dereito a usar o galego na capita... PP, PSOE e BNG acordan na Fegamp en favor do impul... A Radio Galega deixa o Diario Cultural sen opinión... A Mesa impulsa a creación dunha plataforma social ... No tocante ao paro, en Galicia descendeu en 11.500 persoas, un 6´17% menos que o trimestre pasado. A nivel estatal o número de ocupados supera os 19 millóns, cifra non acadada dende 2.009. O segundo trimestre de ano, coas vacacións da Semana Santa e a chegada do bo tempo, adoita ser propicio para o mercado laboral. O de 2018 trae varios fitos. Por unha banda, a taxa de paro baixa 1,4 puntos, ata o 15,2%: a máis baixa da última década. Con todo, a caída do paro deste trimestre (os 306.000 parados menos) é menos drástica que a que sucedeu o mesmo trimestre do ano pasado, cando baixou en 340.700 persoas. Doutra banda, a creación de emprego trimestral é récord: 469.900 postos de traballo máis, "o maior incremento trimestral de ocupados observado na serie histórica"", sinala o Instituto Nacional de Estatística. O número total de persoas con emprego supera os 19 millóns, algo que non sucedía desde o terceiro trimestre de 2009. O groso do emprego creado pertence ao sector servizos. En canto ao tipo de xornada, o emprego a tempo completo creceu en 384.400 persoas, mentres que o parcial fíxoo en 85.400. A proporción de persoas que traballan a tempo parcial sobre o total de asalariados segue crecendo: xa son o 15% dos traballadores por conta allea. A poboación activa, a que está en disposición de traballar, tamén medrou: 164.000 persoas máis no segundo trimestre e 106.000 no último ano. Crecen máis as mulleres activas, que os homes, aínda que as taxas de actividade dunhas e outros seguen afastadas: mentres que o 64,6% dos homes ten emprego ou o busca, esa cifra cae ao 53,2% das mulleres. O HOME, O ANIMAL MÁIS PERIGOSO DA TERRA _ IES Francisco Asorey (Cambados, Pontevedra) Esta entrada foi publicada en Ciencia e Sociedade, Educación ambiental, Medioambiente, Novas. Garda o enlace permanente. O Grupo Popular esixe á alcaldesa de Lugo que axilice a reparación das fugas que afectan dende onte ás casetas do polbo e que ás primeiras horas desta tarde seguía sen solucionarse. O voceiro popular criticou “a incapacidade de xestión da alcaldesa” lamentando que a imaxe de Lugo quede en evidencia pola incompetencia dos socialistas que “por mor da súa falta de reflexos deixan en ridículo e danan a imaxe dun dos principais reclamos do San Froilán” xa que o corte de auga afecta a un dos puntos clave e dos escaparates do San Froilán. Os populares afirman que “é terceiromundista que as casetas e negocios do entorno leven dende onte sen subministro” e non comprenden porque o goberno socialista utiliza unha dobre vara de medir en alusión a que “envían a unha empresa privada a resolver outro rebentón similar na Praza da Soidade mentres que deixan abandonados aos empresarios e veciños afectados do bancal do parque de Rosalía de Castro”. Os populares pregúntase “que imaxe se van levar os comensais que vaian a degustar o polbo ao ver que as casetas están sen auga e que levan así dous días completos. Ameijide puntualizaba “se non son capaces de resolver os problemas reais da cidade e estar á altura dos seus cargos, por dignidade, deberían recoller as súas cousas e deixar o goberno”. Entrega de diplomas aos alumnos do obradoiro de emprego de Lugo Cidadáns inicia reunións con asociacións que traballan no ámbito social en Lugo O Polígono Empresarial de Cuíña conta cunha superficie total de 528.570 m² distribuídos da seguinte maneira: Ruta CH – Ruta do Comercio e Hostalería Durante os meses de xullo e agosto fai as túas compras nos establecementos participantes e por un gasto superior a Ao rematar a Asemblea Xeral do pasado día 3 de maio, fixose entrega dos premios as tres mellores tapas que resultaron gañadoras grazas á puntuación dos tapeadores. O Durante dous fins de semana dende o venres 20 ate o domingo 29 de abril, serviranse as tapas que entran no concurso da VIII Ruta de Tapas. Nesta CEA BENÉFICA A FAVOR DA ASOCIACIÓN ESPAÑOLA CONTRA O CANCRO (AECC). Terá lugar o vindeiro 10 de Marzo, no Restaurante Tio Paco das Travesas. O obxectivo é recaudar limpar _ Concello de Vilamartín de Valdeorras Un ano máis, estivemos nas Xornadas de Inclusión organizadas por FOANPAS, que sempre nos deixan coa pel de galiña. E este ano con broche de ouro! Os peques e familias do noso cole que participan na actividade extraescolar de Lingua de Signos interpretaron unha canción... e non puideron facelo mellor!!!! EMOCIONANTE!!!!! E o peche máis emotivo, A canción de Manuel interpretada en Lingua de Signos por tres nais da Comisión NEAE de FOANPAS. Non nos cansamos de agradecer a Aránzazu (e a Erea, por suposto!) polo seu labor, o cariño e a ilusión que pon en todo o que fai. Graaaazas mil!!!!! Casa da Xuventude de Ourense Concellaría de Cultura (Concello de Santiago) Dirección Xeral de Promoción e Difusión da Cultura (Consellería de Cultura e Deporte, Xunta de Galicia) Dirección Xeral de Xuventude (Vicepresidencia da Igualdade e do Benestar, Xunta de Galicia) Vicepresidencia da igualdade e do benestar (Xunta de Galicia) Xornadas de Banda Deseñada de Ourense AEDRU APOIA AO GOBERNO LOCAL NA SÚA LOITA CONTRA AS RATAS AEDRU dacordo ca liña estratéxica que adopte a Xunta de Goberno Local, o luns 19 de marzo do 2007, informará na súa páxina web con documentos o lugar onde habitan estos roedores tan dañinos para a cidadanía estradense. A nosa web, www.aedru.org que informa diariamente a cerca de 1000 persoas e que ao longo do mes son leídas arredor de 50000 páxinas, sendo o nº 4 das webs máis visitadas da provincia de Pontevedra, e a 21 de toda Galicia, e po elo tendrá a oportunidade de facer coñecer ao pobo e demáis visitantes da nosa web o lugar dos vertedeiros ilegáis onde se reproducen este tipo de ratas. APARTADO DA ORDEN DO DÍA DA XUNTA DE GOBERNO LOCAL DONDE SE FALA no punto 8º DA CAMPAÑA DE DESRATIZACIÓN Seminarista en Lugo desde 1966: Así foi a homenaxe a Rielo Carballo Bots, apps e novas funcionalidades son as características da nova versión do Portal das Palabras, a iniciativa da Real Academia Galega e a Fundación Barrié para a difusión do galego en liña. Entre as novidades, un bot para Facebook chamado "Diccionario RAG" co que se pode interactuar para obter definicións desde o messenger desta rede social, un sistema colaborativo no diccionario, e aplicacións móbiles con actualización automática das bases de datos de termos, que ademáis poden ser compartidos a outros sistemas. O PRÓXIMO DÍA 20 DE MAIO DE 2016 CELEBRARASE A "IV EDICIÓN DO MERCADIÑO SOLIDARIO TROCAME-ROQUE" EN AREA CENTRAL DE 16:30 A 19:30 HORAS. O PRAZO DE INSCRICIÓN ESTÁ ABERTO E COMPRENDE DENDE O 20 DE ABRIL DE 2016 ATA O 11 DE MAIO DE... Unha vez que tedes o voso vídeo só vos queda colgalo nun servidor de vídeos para que todo o mundo o poida ver como fixeron as alumnas e alumnos da XXIIª edición dos Cursos de Verán de Lingua e Cultura Galegas para Estranxeiros e Españois de fóra de Galicia en xullo de 2009 . Existen moitos servidores de vídeos, aquí tes algúns dos máis usados (clica nas imaxes). 1. Abrir unha conta no servidor de vídeo que escollestes. 3. Por último, podedes difundir/distribuír a vosa curta compartíndoa nas redes sociais (tuenti, facebook, etc.) e tamén inseríndoa na vosa páxina web ou blog. Bo Nadal tamén para vos!!!, e á volta das vacacións a seguir facendo cousas tan fermosas e divertidas.Bicos Continuamente oímos falar da existencia da degradación dos ecosistemas e da destrución da biodiversidade, o esgotamento dos recursos e a contaminación ambiental, ou o proceso crecente da urbanización e a perda da diversidade cultural, e todo isto nos leva a … Sigue lendo → O Consello da Xunta aproba tres novos proxectos eólicos // A Xunta descarta que se vaia cobrar unha taxa turística // Polémica polo pregón de entroido de Santiago polas alusións a prácticas sexuais entre o apóstol Santiago e a virxe do Pilar. 15/02/18 No CEIP Eduardo Pondal, sendo as 21:00 do día 28 de maio procedeuse ó escrutinio de votos para a implantación da xornada única en sesión de mañá. Acádansose máis do 58 % de votos favorables, tanto no CEIP Eduardo Pondal como no CEIP As Forcadas de Corme, procederase nestos días a solicitude ante o Xefe Territorial de Educación para a modificación da xornada lectiva para o curso 2018/19. Dende a ANPA queremos agradecer o apoio amosado polas familias. Houbo unha moi alta participación. GRAZAS!!! todo _ Concello de Vilamartín de Valdeorras Teño a honra de comunicarlle que, por Decreto Nº 2017004754 da Alcaldía-Presidencia de data 11 de xullo de 2017, convocouse sesión ordinaria da Xunta de Goberno Local, que se celebrará o día 13 de xullo de 2017, ás 08:30 horas, segundo o previsto no artigo 41.4 do Regulamento de Organización, Funcionamento e Réxime Xurídico das Corporacións Locais. A orde do día será a seguinte: Nesta Galicia nosa, vella e resistente nación que non se deixa enganar polas cántigas de serea dos que a queren frear na súa teima por se afirmar a si mesma, hai fermosura e prestancia ameazadas que cómpre sempre lembrar. Adoitan estar alí onde o chamado progreso e a acelerada modernidade as deixou. Refírome aquí sobre todo ó inmenso mundo rural, no que durante séculos se asentou o modo galaico de nacer, de vivir e de finar. Todo isto marca fondamente os pertencentes a unha determinada cultura. Por iso chamamos Galicia sobre todo "terra". "Terra a nosa!", cantaba Rosalía. Así se saudaban e entendían tamén os pertencentes ás Irmandades da Fala. Terra amábel e florecente, por máis que sexa montesía. Terra fértil, mol e agradecida, aínda que labrada e traballada pola man humana, rexa sempre, aínda que for man de muller. Por iso se pode dicir que na nosa terra é case tan destrutor o lume que todo o arrasa como o foi a aínda case recente e forzada migración desde parroquias e aldeas cara ós núcleos urbanos. Foi así como ela se tornou nelas case erma de vida humana e do seu imprescindíbel labor conformador e humanizador. A cantos, porén, teñen a dita e a afouteza de habitaren e creren no rural estanlles reservadas vivencias das que non poucas veces se atopan desposuídos os que se teñen por felices "cidadáns". En primeiro lugar o ceo. Eses nocturnos ceos luminosos, acugulados de ardentes e estremecidas estrelas, dos que hai un par de días puiden salvaxemente gozar cando coidaba que tales praceres estéticos xa non eran posíbeis. Ceos de fadas, de fantasiosos mundos do misterioso alén, que nos dirixen silandeiros acenos ós mortais e que na cómoda vida cidadá non nos é posíbel contemplar, pois a contaminación luminosa das voluntariosas cidades roubounos do ceo desde hai tempo as estrelas e mailos celestes camiños a Santiago. Mais non son só os ceos. Cómpre tamén saber apreciar na súa transcendental valía os humanizadores ritmos aldeáns do traballo e da conversa, nos que a vida semella vivirse non só como tarefa e esforzo senón tamén coma don que se comparte cos que participan dun mesmo espazo natural e ó tempo cultural. Sobre estes mesmos modos tradicionais e comunais de ser e de vivir bambea, porén, tamén a ameaza, o perigo. É por iso tarefa urxente que no noso país se afiancen estruturas políticas, económicas, sociais, etc. propias, que desde si mesmas, e non desde (máis ou menos agachados) intereses foráneos, comprendan Galicia na súa propia realidade e especificidade histórica e cultural e a teor diso procedan en consecuencia. Camiño do Norte Cando, como e desde onde 10 pobos con encanto no Camiño de Santiago Algúns dos pobos máis bonitos do Camiño de Santiago O Camiño de Santiago, ben sexa dacabalo, a pé ou en bicicleta é unha oportunidade magnífica para descubrir algúns dos recunchos máis especiais de España, lugares que doutra maneira non sería habitual visitar de maneira illada. A pesar do que moitos pensan, o Camiño de Santiago non é unha ruta única ata Santiago de Compostela, se non decenas de sendas que conectan múltiples puntos dos xeografía coa cidade santa. A pesar de que o peregrino ten á súa disposición rutas con centos de anos ás costas como o Camiño do Norte, o Camiño Primitivo ou o Camiño Portugués, cando nos referimos de maneira xeral á Ruta Xacobea falamos do archiconocido Camiño Francés. A ruta francesa parte de Saint-Jean-Pied-de-Port ou de Somport (na súa variante do Camiño Aragonés) ata Santiago de Compostela atravesando a Península de leste a oeste, pasando por comunidades autónomas como Navarra, Aragón, A Rioxa, Castela e León ou Galicia. Esta ruta de larguísima tradición foi un foco vital para o comercio e o intercambio entre culturas durante centos de anos, deixando o seu legado xacobeo impreso en moitos dos pobos que atravesa. Algúns deles, como os que aquí che descubrimos, destacan polo seu gran encanto; auténticas xoias do noso pasado que debes visitar polo menos algunha vez, e se é coa mochila ás costas, moito mellor. É sen dúbida un dos puntos neurálxicos de maior atractivo para os peregrinos no Camiño de Santiago rioxano xunto a Santo Domingo da Calzada. Nájera está situada a ambos os dous lados do río Najerilla e é un destino moi coñecido na zona pola gran variedade de adegas vinícolas que se poden visitar. Dentro do seu patrimonio hai que destacar por encima de todo o Mosteiro de Santa María A Real, que esconde o panteón dos monarcas do antigo reino de Nájera-Pamplona ou o Castelo da Mota, de orixe musulmá, que conserva o seu foso. Puente la Reina é unha das vilas medievais de maior tradición xacobea de Navarra e ademais é o punto de unión das dúas principais vías que nacen nos Pireneos en dirección a Santiago de Compostela: o Camiño Francés (Roncesvalles) e o Camiño Aragonés (Somport). A menos de 25 km. de Pamplona, esta vila empedrada de 2.500 habitantes é un continuo ir e vir de peregrinos durante a maior parte do ano e a súa ponte románico do século XI é un dos símbolos máis perdurables do Camiño de Santiago. Na súa Rúa Maior, que vertebra a localidade, atoparás a imprescindibles Igrexa de Santiago e Igrexa do Crucifixo. Na comarca palentina de Terra de Campos atópase Carrión de los Condes, unha vila de menos de 2.500 habitantes e de gran importancia relixiosa, cultural e comercial xa na Idade Media, debido ao paso do Camiño de Santiago. En Carrión de los Condes é imprescindible a visita ao Mosteiro de Santa Clara, do século XIII -un dos conventos de clarisas máis antigo de España-, a Igrexa de Santa María do Camiño, que data do s. XI e a Igrexa de Santiago, exemplos do excelente patrimonio relixioso desta localidade medieval. Destaca a súa gastronomía, a súa variedade de aloxamentos e sobre todo a súa notable oferta cultural. Astorga, poboada por 11.000 habitantes, é un dos lugares máis emblemáticos e visitados da provincia de León polo seu impresionante patrimonio histórico-artístico. Historicamente lugar de paso do Camiño Francés e a Vía da Prata, a capital da Maragatería destaca pola súa aínda conservado recinto amurallado e por unha das obras máis importantes do arquitecto Antonio Gaudí, o Palacio Episcopal. Tamén destacamos a Catedral de Santa María de Astorga, o Concello ou a Igrexa de San Bartolomé, sen esquecernos do abundante patrimonio romano que se conserva na cidade. Sahagún é unha vila leonesa tradicional do Camiño Francés máis que afeita ao paso de peregrinos dirección a Santiago de Compostela e cun conxunto monumental que fai que levantar a vista da nosa senda mereza a pena. Situada entre os ríos Cea e Valderaduey, historicamente Sahagún desenvolveuse ao redor do mosteiro de San Benito o Real (Baixa Idade Media), do que hoxe nos queda o arco, a capela e a Torre do Reloxo. Situado a 1.300 metros de altura, O Cebreiro é un dos pobos máis emblemáticos de todo o Camiño de Santiago. As razóns son varias: pola súa singular arquitectura (conxunto de pallozas), polo seu pasado xacobeo máis afastado e máis recente, e por tratarse do punto de entrada en Galicia para os camiñantes que peregrinan a Santiago de Compostela. Pertencente ao concello de Pedrafita do Cebreiro, esta vila tradicional conta cunha igrexa prerrománica, a máis antiga que atoparás no Camiño de Santiago aínda en funcionamento e cun Santo Graal, ademais dun hospital de peregrinos que data do século IX. Non se pode entender o Camiño de Santiago e o seu legado sen Santo Domingo da Calzada, xunto a Nájera, os dous puntos neurálxicos xacobeos na Rioxa. O seu conxunto de rúas medievais foi declarado Conxunto de Interese Histórico-Nacional; conta cun antigo hospital de peregrinos fundado polo santo e ao redor do que a cidade se desenvolveu, unha muralla medieval do s. XIII e coa Catedral de Santo Domingo da Calzada (Ben de Interese Cultural), todo iso de imprescindible visita. Estella-Lizarra é unha das vilas románica máis importantes que atoparás nas primeiras etapas do Camiño Francés se o percorres desde o seu comezo e a súa historia remóntase ata o século XI, aínda que se ten constancia de foi poboada moitos séculos antes. Nada baixo o manto do Camiño de Santiago e a medio camiño entre Pamplona e Logroño, Estella é unha cidade monumental de gran beleza arquitectónica repleta de pontes sobre o río Ega, conventos, igrexas e edificios cos que regalarse a vista. O seu patrimonio arquitectónico románico elévaa á altura de xoia do Camiño de Santiago. Villafranca del Bierzo, capital da comarca do mesmo nome, non é chamado "un dos pobos máis bonitos de España" en balde e é que o seu aspecto señorial e o seu marcado carácter xacobeo así o certifican. A localidade é un importante centro turístico dentro da provincia de León grazas entre outras virtudes ao seu conxunto monumental, pero tamén á súa variedade de aloxamentos, oferta cultura e gastronomía. A súa fundación está ligada, segundo a lenda, a pastores asturianos que buscaban vales fértiles para o gando; coñecida na antigüidade como Bierba, xorde no século XI tras o asentamento dos monxes de Cluny na zona para asistir aos peregrinos. É unha das últimas vilas de importancia polas que pasará o peregrino antes de chegar a O Cebreiro e penetrarse en Galicia. Jaca é o único pobo desta lista que non se atopa emprazado na ruta principal do Camiño Francés que parte de Roncesvalles, se non na variante do Camiño Aragonés que parte de Somport ata Ponte a Raíña. Esta alternativa é elixida por menos peregrinos, pero non por iso garda menos encanto, atravesando Huesca, Zaragoza e Navarra durante 170 km. Xunto a Sangüesa, Jaca é a localidade de maior renome que atoparemos nas seis etapas do Aragonés. Jaca está situada no Val de Aragón, emprazada nunha contorna natural bellísimo e moi preto da Paisaxe Protexida de San Juan de la Peña e Monte Oroel. Da cidade oscense, que é perfecta para a práctica dos deportes de inverno, destacamos a súa arquitectura de pobo medieval, entre a que destaca a Catedral de Jaca, unha das primeiras románicas de España. Estes son só algúns dos pobos con máis encanto que atoparás no Camiño de Santiago, pero hai moitos máis. Cales son os teus favoritos? Cales engadirías á lista? Para vivir o camiño debes estar rexistrado e/ou logueado. Dá o primeiro paso e empeza a túa historia! Camiño de Fisterra-Muxía Ruta do Mar de Arousa e río Ulla Os récords do Camiño de Santiago: A evolución en números De onde son os peregrinos que fan o Camiño? © Copyright LA VOZ DE GALICIA S.A. Polígono de Sabón, Arteixo, A Coruña (ESPAÑA) Inscrita no Rexistro Mercantil da Coruña no Tomo 2438 do Arquivo, Sección Xeral, aos folios 91 e seguintes, folla C-2141. CIF: A-15000649 Coñeces o novo hábito que os peregrinos realizan ao chegar á Catedral de Santiago? Este novo costume, que probablemente termine converténdose en "tradición", está relacionada coa placa que recoñece o Camiño de Santiago como Itinerario Cultural Europeo Ademáis de pola súa historia e a súa riqueza cultural, ao Camiño de Santiago e aos monumentos que o "adornan", coñéceselle pola gran cantidade de tradicións xurdidas nesta peregrinación. Algúns lugares teñen tradicións centenarias, como os cabezazos no "Santo dos Croques" (Mestre Mateo) ou a introducción dos dedos no Pórtico da Gloria. Outras costumes son máis modernas, como a xurdida hai pouco na Praza do Obradoiro. Esta nova costume, que probablemente termine convirtiéndose co paso dos anos en "tradición", está relacionada coa placa que recoñece o Camiño de Santiago como Itinerario Cultural Europeo, e que está situada na Praza do Obradoiro, fronte á Catedral. Os peregrinos que chegan á cidade galega, e os turistas que visitan a Catedral, non dubidan en esperar a súa quenda para fotografarse coa placa, habitualmente agachados xunto a ela e poñendo a súa man sobre a cuncha esculpida na pedra. Outros prefiren tocar o símbolo dos peregrinos co pé. Sobre a orixe deste costume, ninguén sabe de certo cómo se orixinou. Parece que moitos turistas e peregrinos realízano por imitación, porque previamente alguén o fixo enfronte deles. Para vivir o camiño debes estar rexistrado e/ou logueado. Dá o primeiro paso e empeza a túa historia! Camiño de Fisterra-Muxía Camiño do Norte Ruta do Mar de Arousa e río Ulla Un comité encargarase das melloras no Camiño de Santiago non o deterioren O Camiño xa recibiu en 2018 un 30% máis de peregrinos que no mesmo período do ano pasado O Camiño Portugués contará con 1,7 millóns de investimento en mellora da sinalización © Copyright LA VOZ DE GALICIA S.A. Polígono de Sabón, Arteixo, A Coruña (ESPAÑA) Inscrita no Rexistro Mercantil da Coruña no Tomo 2438 do Arquivo, Sección Xeral, aos folios 91 e seguintes, folla C-2141. CIF: A-15000649 Utilizamos cookies propias e de terceiros para mellorar os nosos servizos, manter a sesión e personalizar a experiencia do usuario, así como para obter estatísticas anónimas de uso da web. Se continua navegando consideramos que acepta o seu uso. Pode obter máis información aquí Este blogue está dividido nas seccións que aparecen máis abaixo e a maiores todas as entradas están clasificadas con diferentes etiquetas.Podes atopalas no marxe dereito, na parte inferior. Todos os anos cando chegan estas datas, lembrámonos de marcar unhas metas, uns obxectivos. Debe de ser por aquelo que dí o refrán de " ano novo, vida nova" A verdade é, que no meu caso, acórdome máis en setembro, cando empezamos o curso. Aínda así, aí van os meus firmes propósitos. Facer deporte dúas veces á semana. Non, non me tocou a lotería pero tiven un agasaio moi especial para min!!!! Como xa dixen nalgunha entrada anterior, no meu centro facemos aproximacións a metodoloxía do traballo por proxectos. Este curso o equipo da biblioteca propuxo traballar a paisaxe, como temática. A paisaxe como realidade e entelequia está na mirada de cada un de nós. Nesta proposta aparece recollido que pode haber múltiples paisaxes. Por tanto, un deles, pode ser esa mirada no horizonte ou plan de ruta, a seguir polo alumnado. Agora que xa chega o Nadal e temos máis tempo de lecer, explora e descubre a paisaxe da ESO e outras realidades, xogando con esta argallada. Pero... como sempre é mellor xogar con máis xente. Todo é máis divertido e emocionante... e sobre todo cando se compite para gañar puntos, nesa gimkana que se organizará o xoves de coller vacacións. Mentras tanto, podes ir probando. Todo xogo ten unhas regras e tamén un kit de instruccions: Hai dúas maneiras de xogar: todos contra todos ou por equipos. Esta opción aparece cando clicas na imaxe que aparede máis abaixo. É acosellable dispoñer dun teléfono móbil, tablet ou calquer outro dispositivo. O programa Kahoot, darache un código para empezar a xogar. Despois cada xogador introduce o seu nome que aparecerá na pantalla do ordenador Unha vez feito o paso anterior xa todo está listo para empezar a XOGARRRR... De seguro que tamén aprenderá moitas cousas que ó mellor non sabías. O luns 13 de novembro, publiquei unha entrada sobre a violencia de xénero. Neste artigo animaba ós titores para que abordasen este tema, con algunha proposta de actividades para desenvolver nas aulas. A resposta e a alta participación do alumnado non se fixo esperar, grazas á colaboración das titoras e titores. O encabezamento que leva este texto, está recollido nunha das ilustracións que aparece no percorrido virtual que podes facer máis abaixo, para observar como o noso alumnado quixo expresar a súa rabia e indignación ante o maltrato, despois de tratalo nas hora de titoría. NOVIDADES NA OFERTA DA UNIVERSIDADE DE A CORUÑA E OUTRAS INFORMACIÓNS VARIAS O pasado Luns, 6 de novembro, a Universidade de A Coruña, convidou ós directores e orientadores dos centros, a participar nunha xuntanza. Tivo por finalidade dar a coñecer a oferta de actividades, que esta universidade ten programado para o futuro estudantado do curso 2017/18. A continuación, expoño un resumo das consideracións máis importantes: DOUS NOVOS TÍTULOS DE GRAO ( curso 2018/19 ) Grao en Xestión Industrial da Moda: Ofertaranse 50 prazas e POSIBLIMENTE estará vinculado a rama de coñecemento de Ciencias Sociais e Xurídicas e lóxicamente os parámetros de ponderación aínda están por determinar. Aínda que está máis orientado á Xestión Industrial tamén incluirá coñecementos en deseño de moda. Na elaboración e deseño do título contouse coa colaboración coas empresas do sector téxtil como é o caso de INDITEX. Para disfrutar dalgún programa de ERASMUS en universidades estranxeiras van a esixir un B2 en Inglés. Grao en Paisaxe: trátase dun grao interuniversitario. Os dous primeiros cursos impartiranse na Universidade de Santiago ( campus de Lugo ) e o resto na universidade de A Coruña. Teñe previsto regular o plan de materias ou créditos non superados de 2º curso para 3º, priorizando estar matriculado na universidade na que están a cursar máis materias e facilitarlles algunha titoría, ben presencial ou á distancia, para superalas .É unha aposta grande dende diferentes institucións. Tamén ofertarán 50 prazas. Igual que no caso anterior, están por regular os parámetros de ponderación. TITULACIÓNS PREVISTAS PARA O CURSO 2019/20 ( pendentes de aprobación) Ciencias e Enxeñaría de datos e Informática: haberá 50 prazas. Grao en Información e Documentación: Incorporación de contidos dixitais para responder ás necesidades do mercado laboral. Haberá pasarelas para incorporarse ó novo grao, para aqueles alumnos que non teñan rematada a titulación. Doble grao en Administración e Dirección de Empresas e empresarias: tamén terá cambios. Grao en Enxeñaría Eléctrica: terá un formato dual. Esto quere dicir que parte da súa formación académica levarase a cabo en empresas. ACCIÓNS ENCAMIÑADAS A DAR A COÑECER A OFERTA FORMATIVA DA UDC Visitas dos alumnos ós campus de A Coruña. Visitas dos alumnos ós campus de Ferrol. Visita ó Centro de Innovación Tecnolóxica en Edificación e Enxeñaría Civil ( CITEE ) Visita ó Centro de Investigación en Tecnoloxías da Información e Comunicación ( CITIC) Visita o Centro de Innovación Tecnolóxica ( campus de Ferrol ) #25 NON MÁIS VIOLENCIA DE XÉNERO A violencia de xénero é unha lacra na nosa sociedade. As estadísticas son alarmantes. É necesario polo tanto, atopar formas de convivencia nas que mulleres e homes vivan nunha sociedade libre e igualitaria. Unha maneira de loitar contra esta monstruoisidade, é educando as nosas alumnas e alumnos, na tolerancia e no respeto. Para centrar ou introducir o tema utiliza esta presentación interactiva. Tamén se pode visualizar o video que aparece a continuación e que merece especial interese, pola significatividade que ten para os nosos alumnos do centro. Foi realizado o curso pasado na materia de Educación Plástica pola profesora Isabel Aller coa colaboración do alumnado de 4º de ESO. Nel aparece recollido o sufrimento, as inxustizas e o horror humano que desgraciadamente algún colectivo máis desfavorecido da nosa sociedade padece. Esta curta formou parte do proxecto inhumano que traballamos dun xeito interdisciplinar o curso pasado. A segunda parte consistiría en facer unha labor de investigación coas ligazóns que aparecen máis abaixo, para recoller distintas testemuñas de mulleres afectadas por situacións de maltrato e finalmente expoñelas no corredor do Instituto. Outra proposta é facer unha análise dalgún tema musical, canción ou videoclip, no que se considere que se poñen de manifesto aspectos discriminatorios. Ligazóns para buscar información sobre testemuñas de mulleres que foron maltratadas: A realidade das aulas é unha representación en pequeno, da nosa sociedade. A diversidade humana abrangue un amplo abano. Moitas veces esas características que nos fan únicos e singulares son un acicate para a intolerancia. Estas situacións acontecen nos centros educativos, e é cando debemos de intervir para cambiar a mirada, aceptando as diferenzas como enriquecedoras, auténticas oportunidades para aprender. Sería unha mirada inclusiva. Una escuela igualitaria debe ser para todas e todos os nenos. Este foi o enfoque que Eva Sanz Santás, orientadora no IES de Curtis, adoptou para preparar estas dúas presentacións. Nesta mesma liña, tamén aparece un audio, en favor desta campaña de inclusión educativa que gravei, para contribuir a esa labor de sensibilización. O pasado venres, 27 de Outubro, un grupo de mediadores e varios profesores fixemos unha ruta entre Baldaio e Caión. Esta xuntanza é sumamente importante, para lograr un sentimento de unidade e cohesión grupal. Reforza os sentimentos de seguridade e pertenza a un grupo, cun papel relevante na mellora da convivencia escolar. É unha ocasión para reforzar as relacións basadas no respeto mutuo, tolerancia e igualdade. Tamén e un xeito de expresar a nosa gratitude ós noso alumnos mediadores que participan activamente na resolución de procesos de mediación, e como consecuencia, no establecemento dun mellor clima no noso centro. Esta e outras preguntas similares, forman parte dun amplo repertorio, que seguramente moitos de nós recordamos dende ben pequenos. Os máis afortunados son aquelas personas vocacionais que enseguida atoparon unha resposta, pero non sempre este proceso de descubrimento é así, e tampouco garantiza que sexa acertado. A selección de videos, que aparecen neste taboleiro poden axudar nesta procura. Fai a escolla atendendo a estes criterios: Corto de PIPAS: A importancia de ter uns coñecementos culturais mínimos que avalan a consecución do título de Graduado en Educación Secundaria. Establece un plan de vida, tendo claro que supón, salir da túa zona de confort para pasar a unha zona de aprendizaxe, aumentando en seguridade e confianza persoal. Este proceso axuda a conseguir os teus soños, desexos. O éxito como resultado de talento máis esforzo. Proxecto de vida: aportación e contribución a mellora da sociedade. 5 cousas que podo facer para saber que me apasiona: non ter en conta os aspectos económicos, poñerlle ganas ó que xa estás a facer, rodearse de persoas que lles apasionan o que fan, pasar tempo solo para descubrir o que che gusta e probar a facer cousas novas. A estudar que xa estamos na metade do trimestre!! Hai que poñer as pilas. Tampouco se trata de estudar máis, senón mellor, dunha maneira máis efectiva. Esta colección de videos poden axudarche a saber como enfocar o estudo. A selección inclúe: No blogue de Manu Velasco " axuda para maestros" aparece esta recopilación de 50 cortos para traballar nas aulas. Tamén está recollida unha breve reseña de cada un. Poi asi foi como empezou todo. Ós nosos alumnos non lles faltan ideas para facer cousas xuntos. Esta iniciativa ven da mán, de tres alumnos que temos no centro, que con moita ilusión viñeron a plantexarme, que me parecía facer un club de debuxo temático. No primeiro en que pensamos foi, en como difundilo entre o alumnado do centro, para que se apuntasen. Así que decidimos, que un xeito de publicitalo, era facer un audio de sonido, para animar ós alumnos a participar. Escoita o que nos teñen que dicir: Esta presentación contén aquela información que nos parece máis relevante con motivo do inicio de curso. Son cuestións básicas que as familias deberían coñecer sobre: Organización:horarios de entrevistas co titor/a, funcionamento e normativa do centro, criterios de promoción, avaliacións, calendario. Suxerencias de colaboración e participación dos pais no centro e no desenvolvemento académico dos alumnos. Outras cuestións de interese. Aproveito tamén, para lembrar outras características específicas da etapa, segundo os distintos cursos e outras máis xerais É IMPORTANTE saber que a exención de Francés dedícese por lei no centro de secundaria, cando comezan as clases e tras revisar os seus expedientes e segundo os informes de Primaria. Diferéncianse dous tipos de Matemáticas. As que están orientadas ás ensinanzas académicas e aplicadas. Esta elección non é vinculante para 4º de ESO Como xa comprobastes, no noso centro impártese unha sección bilingüe en Física e Química e temos un Plan Plurilingüe na materia de Ciencias Sociais en Francés. Aínda que no documento de matrícula existe a posibilidade de solicitalo, non é acosellable para todo aquel alumnado que ten dificultades nas linguas ou que esté a recibir algunha medida de atención á diversidade. Lembrar a existencia do plan de recuperación de pendentes no curso seguinte: exames parciais e finais, boletíns de traballo, atención personalizada en reunións cos xefes do departamento, materias de avaliación continua. MEDIDAS DE ATENCIÓN Á DIVERSIDADE Dentro das medidas de atención á diversidade, a lexislación contempla a posibilidade de cursar en 2º ou 3º de ESO un Programa de Mellora do Aprendizaxe e Rendemento Académico. Para poder impartirse require que haxa un número determinado de alumnos proposto polos equipos educativos. Aínda que sí houbo algunha proposta, non houbo alumnado suficiente para formar grupo. Outra das medidas que recolle a normativa son os agrupamentos específicos que iniciamos o ano pasado e seguimos a continuar no presente curso. O Colexio Oficial de Psicólogos elaborou unha guía que asesora ás familias ante o acoso escolar. Dentro da comunidade educativa as familias son as máis vulnerables. Moitas veces non saben que facer e/ou a quen dirixirse ante esta problemática. Téndese a pensar ás veces que o silencio vai acabar co problema, cando é todo o contrario, co silencio o problema crece e convertese en síntomas psicosomáticos, que se non se tratan a tempo coas estratexias psicolóxicas axeitadas, chegan a instalarse e converterse en traumas. Como se aprende a mediar? Pois, como todo nesta vida, a base de práctica. Esta foi a consigna, que o equipo de convivencia e mediación, lle deu ós formadores que impartiron este Obradoiro. Asistiron un total de 20 alumnos que xa tiñan coñecementos neste tema, é dicir, xa en cursos pasados, recibiran formación teórico-práctica. A realización do cursiño rematou a semana pasada. Tivo unha duración de 12 horas. Traballaronse as técnicas de mediación, partindo de supostos prácticos que eles mesmos plantexaron e que viven en primeira persoa nas aulas. Esta cuestión é de relevancia, porque axuda a tomar conciencia de que os conflitos forman parte das nosas vidas diarias e ante eles debemos de adoptar un enfoque restaurativo, que axuda a reestablecer as relacións que estaban deterioradas. Tamén axuda a crear sentimento de grupo, entre os alumnos que asistiron, chegando a facer propostas, sumamente interesantes para facer máis visible a mediación na vida do centro, se ben é certo, que a mediación como ferramenta de resolución pacífica, leva xa varios anos implementada no Instituto. Se eres dos que che gusta vivir novas experiencias, esta é unha gran ocasión para probar sorte e inscribirte nas becas que anualmente convoca a Fundación Amancio Ortega. Os países acolledores son Estados Unidos e Canadá. Son un total de 80 becas para a nosa Comunidade Autónoma. Mira esta presentación interactiva para saber como tes que facer... Oscar Abilleira , na súa páxina recursoseducativos.net, ten varias aplicacións para axuda dos docentes e tamén para o colectivo de orientadores. De seguro, que trata avaliación inicial, se toman medidas como a de elaborar Adaptacións Curriculares Significativas para determinados alumnos. Polo tanto, ésta é unha ferramenta, da cal podemos votar man, é o que é máis importante, aforrar tempo que sempre é escaso, para todas as labores que temos encomendadas. Xa temos ó noso dispor a información relativa e como solicitar as charlas informativas que dende fai algúns anos, pon en marcha a Alta Inspección de Educación en colaboración co Ministerio do Interior, para aprender a convivir nos espazos nos que nos relacionamos e tamén no ciberespacio. Se vas estudar un ciclo de grao medio ou superior nas ramas profesionais que aparecen nesta presentación interactiva, en algún centro de A Coruña e Arteixo, debes de darlle ó rato para saber máis. Adiántoche un dato IMPORTANTE!!!: non é incompatible coa solicitude doutas axudas, como pode ser a beca do MEC. Se estás pensando en facer un ciclo de Formación Profesional Básico, e agora o tempo de solicitalo. Non esquezas que dende aquí tamén podes chegar á universidade se lle pós ganas. Olla este presentación interactiva para saber qué tes que facer, e se aínda tes dúbidas, ven axiña a Orientación que o tempo corre... Postos de traballo das familias profesionais Estudos de FP que teño que facer para cada ocupación Datos de inserción laboral ( actualizados a Xuño de 2017 ) E como sempre, non te esquezas de pasar o rato, para acceder ás ligazóns Alumnos afectados por TDAH que requiran apoios e atencións educativas específicas. Certificado dun equipo de valoración e orientación dun centro base do Instituto de Maiores e de Servizos Sociais Certificación expedida polo inspector de zona na que se acredite a necesidade de recibir estes tratamentos pola inexistencia ou insuficiencia da atención pedagóxica proporcionada polo centro e a inviabilidade de matriculación do alumno nun centro no que dispoña do servicio. Informe específico do equipo de orientación específico ou departamento de orientación no que se detalle o número de horas semanais para a súa corrección. Páxina do Ministerio de Educación A Consellería de Educación amplía a oferta das materias de libre configuración para cursar en 1º e 2º da Educación Secundaria Obrigatoria. A carga lectiva é de unha hora semanal e só se poden cursar nun dos dous cursos. Igualdade de xénero Investigación e tratamento da información Tamén podes acceder a normativa que regula o currículo nas seguintes ligazóns: Orde do 15 de Xullo de 2015 pola que se establece a relación de materias de libre configuración autonómica de elección para os centros docentes nas etapas de educación secundaria obrigatoria e bacharelato. ORDE do 13 de xullo de 2016 pola que se amplía a relación de materias de libre configuración autonómica de elección para os centros docentes nas etapas de educación secundaria obrigatoria e bacharelato e se regula o seu currículo e a súa oferta. Orde do 3 de Agosto de 2017, pola que se amplía a relación de materias de libreconfiguración autonómica de elección para os centros docentes na etapa deeducación secundaria obrigatoria, e se regula o seu currículo e a súa oferta Precisas ter 30 créditos aprobados na universidade de orixe para poder solicitar un cambio de expediente. Cada universidade establece o número de prazas reservadas para traslado e tamén o seu procedemento. No seguinte taboleiro tes información en relación a este tema, nas tres universidades galegas. A Universidade de A Coruña establece un porcentaxe máximo dun 20% para cada titulación, no que se terá en conta o expediente académico ( aparece destacado no documento do taboleiro ). SE PRECISAS SABER O NÚMERO DE PRAZAS, TES QUE CONSULTAR A PÁXINA WEB DE CADA FACULTADE, XA QUE NON DISPOÑEN DA INFORMACIÓN NOS LERD DA UNIVERSIDADE. Protocolos da Consellería de Educación e outros documentos Protocolo de Igualdade de Xénero Orientacións para a intervención psicopedagóxica con estudantes con trastornos xeneralizados do desenvolvemento (TXD) As CC, os criterios de avaliación e os estándares Organizadores gráficos da información:Que, Quen, Como, Cando e Donde. Recomendacións para a miña identidade dixital Confederación Galega de persoas con discapacidade Formación para a súa autonomía Desenvolver a cohesión de grupo web de información ás familias sobre a adicción ás drogas A muller e a ciencia (2) Adaptacións curriculares (3) Ciclo superior produción audiovisuais (1) club de debuxo (1) Estudos superiores de deseño (1) Ocupacións e profesións (3) Os 100 graos universitarios de galicia (1) Presentacións (3) Restauración e bens culturais (1) Violencia de xénero (4) Xornadas Orientación (1) Información xeral das probas de acceso a ciclos de grao medio Información xeral das probas de acceso a ciclos de grao superior Páxinas web de FP de todas as Comunidades Autónomas Como afrontar unha entrevista de traballo Como facer unha carta de presentación Titulacións con límite de prazas do sistema universitario de Galicia Notas de corte das titulacións universitarias de Galicia Avalía cal é o teu perfil para cursar unha Carreira Universitaria Estudar e traballar en Europa Oposicións para a o Corpo de Garda Civís Estudos Superiores de Deseño Profesións relacionadas coa música, danza e teatro Axudas para ós alumnos con necesidades específicas de apoio educativo #25 NON MÁIS VIOLENCIA DE XÉNERO A violencia de xé... QUE VAS SER O DÍA DE MAÑÁN?Esta e outras preguntas... ÚLTIMAS PRAZAS NOS CICLOS FORMATIVOS DE GRAO MEDIO... VIDEOS DOS GRAOS UNIVERSITARIOS DA UNIVERSIDADE DE VIGO O SIOPE ( Servizo de Asesoramento ó Estudante ) ven de publicar unha col... Ferrín, novo presidente da Real Academia Galega : avozdevilalba.gal Anxo Ferreiro Currás ( 1 ) Xabier P. Igrexas ( 13 ) Xurxo Martínez González Esta mañá reuniuse en A Coruña o Plenario da Real Academia Galega, en sesión extraordinaria para a elección do Presidente e da Comisión Executiva da Institución. Tras a correspondente votación, a Xunta de Goberno da Real Academia Galega quedou constituída polos seguintes académicos numerarios: Xosé Luís Méndez Ferrín, presidente; Xosé Luís Axeitos Agrelo, secretario; Manuel González González, tesoureiro; Euloxio Rodríguez Ruibal, arquiveiro-bibliotecario; e Francisco Fernández Rei, vicesecretario. A candidatura de Méndez Ferrín, a única presentada e que contaba co aval do anterior presidente, Xosé Ramón Barreiro Fernández, recibiu vinte votos a favor, tres abstencións e ningún voto en contra. Deste xeito, Ferrín convérsese no undécimo presidente da institución. Xosé Luís Méndez Ferrín (Ourense, 1938) é Doutor en Filoloxía e catedrático de Literatura. Preparou a edición crítica do Cancioneiro de Pero Meogo (1966) e como ensaísta publicou De Pondal a Novoneyra (1984). Colaborador no Faro de Vigo e director da revista A Trabe de Ouro. Membro do grupo literario nacionalista Brais Pinto. Deuse a coñecer como poeta coa obra Voce na néboa (1957), á cal seguiron Antoloxía popular (1972), asinado co heterónimo de Heriberto Bens; Sirventés pola destrucción de Occitania (1975); Con pólvora e magnolias (1977), Premio da Crítica; Poesía enteira de Heriberto Bens (1980); O fin dun canto (1982); Erótica (1992) e Estirpe (1994), Premio Losada Diéguez, 1995. Como narrador publicou Percival e outras historias (1958); O crepúsculo e as formigas (1961); Arrabaldo do norte (1964); Retorno a Tagen Ata (1971); Elipsis e outras sombras (1974); Antón e os inocentes (1976); Crónica de nós (1980); Amor de Artur (1982); Arnoia, Arnoia (1985); Bretaña Esmeraldina (1987), Premio da Crítica de Galicia, 1988; Arraianos (1991), Premio da Crítica de Galicia, Premio Losada Diéguez, Premio da Crítica Española, e No ventre do silencio (1999), Premio Eixo Atlántico. En 1999 foi candidato pola Asociación de Escritores en Lingua Galega (AELG) para o Premio Nobel de Literatura. Parabéns ao Ferrín e máis á Academia por un xesto valente neste momento no que tanto precisamos pasos adiante. A ver se a Academia comeza dunha vez a facer o traballo para o que foi creada hai máis de cen anos, pois até agora, quitando honrosas excepcións, parecía que a institución senlleira tiña mal de ollo. Parabéns a Ferrin, pode ser a persoa que lle de pulo á RAG, e a que contribuia cara a normalización do Galego.Dende logo nunca tanto se falou da RAG como nestes tempos de tanta desafección ó Galego. O máis lido en A Voz Moncho Paz.- Na tarde deste domingo deixounos en Barcelona o noso prezado Ramón Chao. Para min foi moito máis que un referente, foi un a... Antón Baamonde.- Manuel Fraga Rey (Vilalba,1952-A Pobra do Caramiñal, 2018) foi un dos fundadores de ERGA, estudantes revolucionari... Pilar Maseda.- A miña amizade persoal con Moncho Paz, xornalista vilalbés, da Casa dos Marios -que é así como nos coñecemos nos pobos... Redacción. - Desde o 5 de xullo ata o 9 de agosto pódese visitar, na cafetaría Madia Leva de Baamonde (Lugo), unha mostra de pintura do art... Redacción.- Esta mañá celebrouse en Ourense a asemblea xeral da asociación Amigos de Prisciliano , unha rede mul... A Voz de Vilalba non se identifica necesariamente coas opinións dos colaboradores e firmas destacadas. A súa liña editorial -independente e plural- é a que ven recollida nos editoriais e nos textos asinados como Redacción . Agás que algunha entrada indique o contrario, permítese a súa reprodución sempre que se cite a fonte. A Voz de Vilalba non se compromete á publicación de orixinais non solicitados. © A.C. A Voz de Vilalba│Apartado 26 - 27800 Vilalba (Galicia)│CIF G-27386176│ISSN: 1989-2004 Feito Por A.C. Fuco Buxán Área de Benestar Social , Área de Cultura e Comunicación , Dereitos e liberdades , Desafiuzamentos , Ferrol , Neoliberalismo , Política , Rede de Apoio Mutuo , STOP-DESAFIUZAMENTOS , Xustiza A Plataforma Stop-Desafiuzamentos está apoiando en todas as xestións a Ana María e aos seus fillos menores, desafiuzados hai poucos días pola imposibilidade de pagar o aluguer, xa que non ten ningún tipo de ingresos. Grazas as xestións da Plataforma conseguíuse, tras varias promesas desatendidas do Concello de Ferrol, a hospedaxe durante 15 días e as axudas de emerxencia en tanto tramita o Risga e obten a vivenda de emerxencia solicitada. Chegou-nos un aviso que desde hai uns días, hai persoas que van pedindo diñeiro polas casas no nome de Stop-Desafiuzamentos. Mesmo onte na zona de Canido e Xoane pedían cartos para "evitar" un desafiuzamento na Magdalena, dicían que xuntaran 4.000 e que necesitaban 1.000 máis. Desde Stop-Desafiuzamentos queremos facer público, para xeral coñecemento que en ningún momento Stop-Desafiuzamentos está pedindo diñeiro, nin polas casas, nin pola rúa. Dicer que toda a actividade que desenvolvemos é con traballo voluntario non remunerado. E que se algunha vez necesitamos diñeiro para desenvolver algunha actividade, son as entidades sociais, culturais, veciñais, ... que participan no Encontro Social de Ferrol Terra as que contribúen economicamente. Dicir que en ningún caso, é función de Stop-Dasafiuzamentos recadar diñeiro para pagar-lle aos bancos. Dicir que en próximos días van ser visitadas sobre unhas 100 persoas, onde viven na actualidade, mais só co obxectivo de convocar a unha Asemblea sobre o parque municipal de vivendas protexidas de Recimil e que terá lugar o 23 deste mes de Marzo, ás 5 da tarde nos locais da Asociación Veciñal de Esteiro. Por último dicir que se está facendo unha campaña de recollida de alimentos e outros produtos de necesidade, para unha familia concreta que vai ser desafiuzada e está empobrecida pola perda do emprego, mais isto fai-se nos locais sociais da Asociación Lazos Pro-Solidariedade, A Revolta de Trasancos - Colectivo Sociocultural, A. C. Fuco Buxán e Arméria Soc. Coop. Galega Comité Cidadán de Emerxencia Concello de Ferrol Marcha Mundial das Mulleres Violencia de Xénero A través dos seus artigos, Cristina Carrasco Bengoa nos propón unha alternativa á denominada economía ortodoxa para producir un cambio de p... Acceso das mulleres ao sistema educativo. Coerción, consentimento e coeducación. A socialización cultural é aquela aprendizaxe de unha serie de normas informales, coercitivas, que se aprenden por imitación, consellos, tr... O Comité Cidadán de Emerxencia acaba de publicar un artigo no que fai referencia á chegada estes días do primeiro barco cargado con GNL ext... Como xa viñamos anunciando dende hai semanas, este venres 13 de maio terá lugar unha mesa redonda na que se lembrará a personalidade artíst... A Asociación para a Defensa Ecoloxica de Galiza , ADEGA , acaba de outorgar o Premio OSÍXENO 2016 , categoría individual, a Patricia Gabeira... Reproducimos a continuación a nota de prensa do Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol : ALEGACIÓNS DO CCE CONTRA A AMP... Este mércores 23 de novembro , ás 20:00 h , Fuco Buxán organiza unha homenaxe á nosa compañeira Ángeles Rivera Torres "Gelines" n... Plataforma en Defensa dos Servizos Públicos, pola Remunicipalización (Ferrol) homenaxe a un gran cociñeiro. o xantar de otelo – como, logo existo Antes, cando non existía outra oferta de formación que a propia cociña da vida, non había mellor escola que un pesqueiro de tamaño medio. Sacar o máximo dunha despensa limitada e con ela restaurar forzas e contentar a un puño de homes rudos e esixentes despois de render nun dos traballos máis duros que quedan, é un reto diario con parada e fonda tres veces ao día. Foron moitos os que así naceron e así morreron. Algúns, os menos, souberon (ou puideron) ancorar a tempo e facerse un oco en terra. Manolo foi un deles. Ademais de escola, tiña man, unha man incrible; posuía ese don natural que converte o bo en excepcional, o rico en marabilloso. Que tería sido de Manolo de nacer noutro momento máis oportuno! E de poder ter unha formación antes de embarcar na escola da vida! E de gozar dun pouco máis de sorte! En fin. Hoxe lembraría del algo máis que un nome e unha chea de sabores. Manolo fíxose na cociña dun barco. Logo, cando alguén da empresa (MAR) uliscou que o seu olfacto culinario destacaba por riba dos demais, levouno para o Puesto Piloto do Calvario, en Vigo; de aquí saltou ao que habería de se converter nun dos buques de aire fresco que foron aqueles Amigos da Cociña Galega: o Puesto Piloto de Alcabre. En poucos meses independizouse e colleu a concesión do bar da estación de Redondela. E así, unha triste cantina de estación pasou a ser un centro de peregrinaxe gastronómica. Sei de gourmets de toda Galicia que se deixaban caer por alí só polas súas croquetiñas, polo seu xeito maxistral de resolver un simple empanado, polos arroces, por todas as variacións dun sinxelo peixe, ou dunha carne… Fronte por fronte á estación de Redondela está O Xantar de Otelo, un local deses que se din de sempre, dos que se fan un nome a base de traballar con lucidez o peixe que eles mesmos pescan na ría, un dos poucos que, apenas sen mudar máis alá da pintura dende os anos setenta, acaba por facerse un oco na selecta e imprevisible Michelín (Bib Gourmand). A carta é típica de Redondela. Algún marisco, entradas tradicionais, moito peixe, un par de carnes seleccionadas e sobremesas caseiras. Carta de viños suficiente, con presenza especial para os galegos. Servizo correcto, acorde coas características do local. Prezos moi axustados. De segundo, chocos, como non podía ser menos; Carmen cunhas pataquiñas fritidas maxistralmente e eu, máis conservador, co seu arroz branco. Malia o tamaño, para min un chisco grandes, non defraudan. A oferta non destaca pola súa orixinalidade pero o que si é certo é que as receitas están desenvolvidas con exactitude matemática e o resultado final resulta notable. Unha proporción prezo-calidade que fai deste Xantar de Otelo un lugar destacado en Redondela, sen dúbida, para repetir. Nacho Pérez, da quinta do cincuenta e sete, mestre, agora, xa, xubilado. Moitas filias e algunhas fobias. Creo que a tolerancia é a máis fermosa das cualidades que pode adornar un ser humano. Gústame a boa vida, viaxar, comer, un bo viño... Nas fobias, toda forma de intolerancia: a violencia, o racismo, o sexismo, a inxustiza: social, individual, global... Chotokoeu, das rúas da Coruña á Universidade de Vigo A banda formada fai once anos con percusionistas que tocaban nas prazas e parques da cidade herculina toca este mércores no campus vigués Unha mirada de antano. Fotografías de Ruth Matilda Anderson en Galicia Evan Marc Katz no Martini Lounge. Unha muller na parte de atrás levanta a man. Excelente pregunta. Teño medo que estamos correndo contra o tempo, pero será a realización dun seminario de tres días con este mesmo título no día de San Valentín. Alguén máis? “O que quere dicir 'diddly-squat'? Non eloxiar os homes nas súas roupas ou lles pedir para saír só para ser agradable. Seguramente, un cara ten que ter algún nivel de interese para dicir esas cousas.” Concedido, algúns homes fan ocos para nenas delgado co dentes de coello e os cabelos-net, pero só pedir unha data di pouco sobre as súas intencións de longo prazo. Estirada aínda máis, pode durmir contigo regularmente e non ten absolutamente ningún nivel de interese serio. “Huh?! Así, un home inviste tempo, enerxía, e diñeiro en alguén que nin sequera se preocupan?” “Agarde, está me dicindo que non podemos mesmo confiar en unha cara que está pensativo, divertido, Grazas, un bo oínte, e fala frecuentemente sobre o seu desexo de amor e matrimonio?” Está seguro. Só porque un cara mostra un gran momento e parece sincero sobre atopar unha muller con quen pode compartir a súa vida non significa que está interesado en compartir a súa vida con vostede. “Entón, se todo o que di non significa absolutamente nada, entón como pode unha muller sabe onde está con unha cara?” “Quizais sexa só me, pero falta algo esencial aquí, Evan. Non é como se eu estou completamente na escuridade e creo que un cara está namorado de min, cando non é. É máis do que eu creo que podería ser un día. Se temos unha gran conexión, non é posible que el é só unha cuestión de tempo?” Escoitar, non é o meu lugar para suxerir que cada un amor non correspondido permanecerá para sempre non correspondido. Non é o meu lugar para suxerir que as mulleres que teñen realmente unha pista son tan parvo como as mulleres que están á nora. Todo o que podo dicir é que, independentemente do seu nivel de auto-consciencia, a solución é a mesma cando se trata de a cara que non está a intensificar a tarxeta. Ir adiante. Se deixou caer unha mazá cincuenta veces e caeu cada vez, probablemente esperaría que bateu no chan no quinquagésimo primeiro tentar tamén. Mulleres que albergan esperanzas para un futuro con un home que non comparte o seu desexo está esperando, en esencia, que a gravidade ten unha festa. Eles firmemente rexeitar a ollar para a situación como un observador obxectivo, todo porque realmente non queren afrontar os feitos. É unha vergoña. Ó, o don da perseveranza é unha dor na bunda, non é? Podería abrir este capítulo cun centenar de diferentes “deixe-me dicir-lle sobre un tempo en que eu era moi parvo” historias, pero aquí está un resumo executivo: Eu adoraba un cara profundamente ferro-up para un número de anos cuxa versión de, finalmente, confesando os seus sentimentos para min era borracho me dizer- (diante dunha sala chea de persoas) que estaba loitando contra a súa atracción por min por moito tempo dabondo para que el certamente non ía ceder a iso agora. E porque a vida non é unha película de Ethan Hawke, nunca fixo. Pola, el se afastou, foi detido, desaparecido . . . pero pode imaxinar o quão mellor eu me sentín despois de acadar o anel de bronce polo tempo de espera ata que finalmente confesou. Si . . . non é realmente. Hai unha certa ironía, Eu creo que, na celebración dun ano-longa marcha a través dun desesperado, deprimente pesadelo dunha non-relación, dicíndose que polo menos sabe que non está tolo. Porque, en realidade, é exactamente tolo, colgado en torno de sempre, sabendo nalgún nivel que o partido que está xogando só non está indo a pagar, sempre. Pode xogar este para fóra nunha serie de formas. Todos miran diferente, pero son todos iguais. A cara casado, o Dater compulsivo que utiliza, como a copia de seguridade rapaza de emerxencia, a cara que ferro hai moito tempo que está convencido será un Wake up día e descubrir que el nunca debería deixar ir aínda . . . estes son xogos que está condenado a perder antes de comezar a xogar. Entón, por que mantelo? Por unha banda, despois de unha certa cantidade de sangue figurativo foi derramado, o seu investimento é de tal forma que quere algo. Só quere algo. Quero dicir, ao final, o que eu teño de a cara nesa historia, se estaba dicindo a verdade ou enroscando comigo, Foi un tiro nos dentes. Eu sería moito mellor con nada. Senón porque eu non estaba sentir-se, facer a matemática, e cortar as miñas perdas, Eu agardei ata que eu teño en torno do tiro. Podería argumentarse que con toda probabilidade, nada, pero o tiro ía acabar con ela, debido á forma como os meus tacóns foron escavados en. Por que non debe tratar de cambiar a súa cara O líder sitio de mozo en liña creado exclusivamente para os amantes do mascota. Se está á procura dun compañeiro para a vida, correo para o seu animal de estimación ou só alguén para saír con, Aquí vai ser capaz de atopar o que está a buscar - pet amantes como. Para celebrar o Día de Rosalía (vindeiro sábado 24 de febreiro), sumámonos a unha iniciativa da AELG. Trátase de recitar un poema de Cantares Gallegos, de cuxa edición se cumpren 150 anos. Natalia e Fernando de 2º, poñen as súa voces no recitado do poema: "Nasín cando as prantas nasen" Galego: bosque tropical, ao longo do río tembeling VAIA ÉXITO OS PULPIÑOS!!! A VERDADE É QUE FOI UNHA IDEA MARAVILLOSA, AINDA QUE O SEU TRABALLO COSTOU!!! Aquí tedes aos flamantes gañadores do Concurso de Relatos "Cartas de Amor" que o pasado luns día 9 recibiron, entre aplausos, os seus diplomas e agasallos. Contamos con todos vos, e con moitos máis, para a próxima convocatoria. Algúns visitástesme a tiro fixo porque sodes amigos ou coñecidos, pero outros chegastes de rebote, desde un buscador. Andabades uns en busca de contidos relacionados coa lingua e a literatura galega: nomes, libros, documentos, conceptos, ... Nada sorprendente. Pero outros viñestes levados por san google, que non sempre vos guiou por camiños lóxicos. Velaquí algo do que tecleastes: “xabier cordal guapo” –Non me cabe na cabeciña que se poida chegar a min por este camiño. A verdade é que non me cabe na cabeciña que este camiño leve a sitio ningún- “guapo” –(así, sen máis) Desta vez si que non me estraña que acabase en min o buscador-. “resumen de a illa do tesouro” –en maio, algún alumno apurado que seguramente non leu o libro andaba buscando isto. Errou de sitio-. O Consello da cultura presenta o Mapa Sonoro de Galicia, unha web para explorar a diversidade cultural de Galicia a través do audio _ Actualidade O Mapa Sonoro de Galicia parte de máis de 500 documentos sonoros distribuídos por todo o país, agrupados en coleccións sonoras moi diversas en tipoloxía e distribución xeográfica. A cultura popular de tradición oral nos centros da terceira idade recolle lendas, contos populares e gravacións do nosos maiores. A nosa fala permite coñecer e diferenciar as variedades dialectais da lingua galega. Auga doce: viaxe sonora polo río Miño recolle os sons do gran río de Galicia, desde o paso natural do río ata as accións humanas vinculadas a el. Sons da terra permite escoitar sons da natureza pero tamén de oficios xa desaparecidos, e o Cancioneiro antropolóxico recolle os cantares e a tradición musical das montañas do Lor e as terras de Quiroga, en Lugo. Os usuarios poden explorar as coleccións sonoras directamente sobre o mapa galego ou cruzadas a través de etiquetas que reflicten espazos, formas de contar, personaxes ou ámbitos da vida, permitindo a exploración da diversidade cultural e paisaxística de Galicia a través das súas voces e sons. Outras entidades e particulares con coleccións sonoras poderán tamén empregar a ferramenta para difundir e preservar estes valiosos materiais. Lista de cidades en Outras Cidades en Zagrebačka: Paulo Rubido insiste en que a situación dos traballadores e traballadoras de SEAGA é nestes momentos insostíbel. Denuncia que aínda non se contratou ningún para a precampaña e que, a estas alturas, o máis grave é que nin sequera se sabe como se vai organizar a campaña de verán, nin con cantos traballadores se vai contar. CIG-Servizos, pola súa banda, anuncia novas mobilizacións Axentes de policía desaloxaron, o 6 marzo, o grupo de traballadores de SEAGA que se encerrara na base helitransportada de Silleda. Os activistas decidiron saír polo seu propio pé, sen maiores incidentes. O persoal non desbota a ocupación doutras bases nos vindeiros días. Para min as 3 palabras que máis me gustan do galego son (por diferentes razóns): Arume, xeito e serodio. Un mes despois aínda lembramos con entrega e emoción a visita do noso admirado e prezado Manolo Rivas. E por fin chegan algúns dos vídeos que servirán para que a nosa memoria non nos minta nin esaxere: ao velos, afirmámonos en que foi un dos mellores días da vida do Laxeiro. A ler a Rodeira!!!: Recomendacións de lectura de outubro (II) Recomendacións de lectura de outubro (II) Esta é a segunda entrega das nosas recomendacións para o mes de outubro Daniel Sieiro, un policía capaz de ver ata debaixo do alcatrán, e o seu axudante Maquieira, deben averiguar quen é o autor do truculento asasinato de Xulio Afonso, un profesor de instituto, no que axiña detectan a existencia de moitos ángulos mortos e detalles, aparentemente insignificantes, tras os que se ocultan segredos, mentiras e unha historia de amor.Acio sanguento, premio de Novela por Entregas de La Voz de Galicia 2005, é unha novela de xénero policial clásica e pura na que o autor rende unha homenaxe a Colleita vermella, de Dashiell Hammett. Premio Merlín 2000. En vinte e catro horas, a vida pode cambiar de rostro sen previo aviso. Pode pasar de parecer un lugar no que dá gusto estar, a converterse nunha paisaxe entoldada de ameazas e preocupacións. ¿Por que Mon, o profesor máis popular do instituto, aparece inconsciente case morto, dun día para outro? Ninguén o pode explicar, e ninguén acredita na hipótese dun intento de suicidio. Coa axuda de Afonso, Marga será a encargada de empezar a tirar polo fío dunha historia na que a morte, a violencia, a falta de comunicación, a crueldade e a hipocrisía só poden ser superadas con amor. Non é doado facer amigos nun novo instituto ós dezaseis anos, e menos se unha ten o cabelo rapado ó cero e se sente como un ídem á esquerda. Carlota non entende por que seus pais a obrigan a ir á clase. Só Poch, o cantante morto de Derribos Arias, é quen de comprendela e manter longas conversas con ela desde a súa foto, aínda que non sempre lle dá a razón. Nestes meses Carlota descubrirá o amor e o desamor, e intentará pillar o ceo cos pés. En 1949, Clément Mathieu, profesor de música en paro, comeza a traballar como vixiante nun internado de reeducación de menores. Especialmente represivo, o sistema de educación do director Rachin apenas consegue manter a autoridade sobre os alumnos difíciles. O mesmo Mathieu sente unha íntima rebeldía ante os métodos de Rachin e unha mestura de desconcerto e compaixón polos rapaces. Nos seus esforzos por achegarse a eles, descobre que a música atrae poderosamente o interese dos alumnos e entrégase á tarefa de familiarizalos co meigallo do canto, ao tempo que vai transformando as súas vidas para sempre. Á sombra do mestre. Xoán Farias. Dicionario da Real Academia Galega O blog de Xesús Constela Almorzos literarios- 3ºESO (4) Ciencia (5) Club de Lectura (80) Cómic (5) Conmemoracións (29) De boa tinta (5) Deporte (10) economía (1) Feira do Troco (5) Física (5) Foro (1) Fotos (1) Historia (5) Lecturas (27) Ler e compartir (16) Libros para o verán (2) Matemáticas (2) Na rede (5) Normalización (3) Novas (23) Crear cultura, imaxinar país. Vinte e cinco anos do Consello da Cultura Galega. 1983-2008 _ Mediateca _ Consello da Cultura Galega da Emigración Galega inicio publicacions Crear cultura, imaxinar país. Vinte e cinco anos do Consello da Cultura Galega. 1983-2008 Crear cultura, imaxinar país. Vinte e cinco anos do Consello da Cultura Galega. 1983-2008 Libro editado con motivo da conmemoración dos vinte e cinco anos de existencia do Consello da Cultura Galega baixo o lema «Crear cultura, imaxinar país». Nel faise un percorrido pola historia e o labor desenvolvido polo Consello desde a súa creación por lei do Parlamento de Galicia o 8 de xullo en 1983 así como unha descrición das competencias e obxectivos, o funcionamento interno e as áreas de actividade e organización. Consello da Cultura Galega Características dunha boa tenda online (2/2) Nesta entrada completaremos a lista de características que debe reunir unha boa tenda online. Ademais das características expostas na entrada anterior, unha boa tenda online debe reunir as seguintes características: Información sobre dispoñibilidade: o cliente debe poder consultar en todo momento a dispoñibilidade de cada un dos produtos ou servizos ofertados, e esta información debe ser correcta e atoparse actualizada. En caso contrario, o usuario sentirase defraudado no momento de finalizar a súa compra e iso pode facer que non volva comprar nesa tenda online. Simplicidade no proceso de compra: o proceso de compra debe ser simplifcado ao máximo para non resultar engorroso, constando do menor número posible de pasos e requirindo unicamente a información indispensable do comprador. O cliente debe ser informado en todo momento durante o proceso de compra, por exemplo: enviándolle un e-mail para confirmar a compra que realizou, informándolle de cando o seu pedido foi enviado, etc. Excelencia no servizo de atención ao cliente: a tenda online debe contar cun excelente servizo de atención ao cliente: atención telefónica, solución de problemas e consultas a través de e-mail, chat, etc. É necesario mostrar aos posibles clientes que detrás da tenda virtual existe un equipo humano de calidade disposto a axudalos no que necesiten, e que ofrece unha resposta rápida e eficaz ante calquera problema. Deben cumprirse escrupulosamente os prazos de entrega, os compromisos adquiridos en canto a devolucións, etc. Posibilidade de elección entre múltiples opcións: a tenda online debe proporcionar ao posible cliente o maior número de opcións, tanto á hora de realizar a súa compra, como á hora de pagala, ofrecendo as formas de pago máis habituais: cartón de crédito/débito, transferencia bancaria, pago contra reembolso, Paypal, etc. Cando o pago se leve a cabo por vía telemática, a tenda online deberá proporcionar os medios necesarios para que este proceso sexa seguro. Atención ao detalle: o sitio web da tenda online debe estar coidado até nos máis pequenos detalles. Un sitio web con erros nos textos, faltas de ortografía, imaxes que non se mostran, ligazóns rotas, etc. xerará desconfianza no potencial cliente, levándoo a abandonar a tenda virtual. Os prezos finais dos produtos ou servizos: incluíndo o detalle dos impostos, gastos de envío, etc. Prazos e formas de entrega do produto ou servizo adquirido, devolucións e/ou reclamacións, incluíndo: causas de devolución dos produtos, procedemento a seguir para a devolución, prazo de devolución, gastos derivados da devolución, etc. Fiabilidade e dispoñibilidade: unha tenda online debe ser fiable e estar dispoñible o maior tempo posible. Un fallo que impida aos clientes acceder á tenda virtual ou un fallo no proceso de compra ou na implementación dos métodos de pago levará asociada unha perda de ingresos e, o que é peor, a perda da confianza depositada polos clientes na tenda online. Valor engadido: unha tenda virtual debe achegar valor engadido aos seus clientes e potenciais clientes: posibilidade de acceder a ofertas e descontos exclusivos, posibilidade de recibir información periódica sobre novidades ou ofertas, posibilidade de acceder a información sobre o sector dentro do cal a tenda online desenvolve a súa actividade, etc. Deste xeito crearase no usuario da tenda virtual a necesidade de volver visitar a tenda de forma periódica, aumentando así a posibilidade de que eses usuarios decidan adquirir os produtos ou servizos ofertados pola tenda. Á vista deste resumo das principais características que debe reunir unha boa tenda online, resulta indispensable contratar a creación dunha tenda online a un equipo de profesionais cos coñecementos e a experiencia necesarios para permitir asegurar un resultado final acorde ás expectativas do propietario da tenda. En caso contrario, non só córrese o risco de que o resultado final non sexa acorde coas expectativas xeradas e non se obteña un retorno do investimento realizado, senón que mesmo se corre o risco de recibir fortes sancións3 no caso de que, por exemplo, a tenda online non respecte a lexislación vixente que regula estas actividades. Segundo o especificado no artigo 10 da Lei 34/2002, de 11 de Xullo, de Servizos da Sociedade da Información e de Comercio Electrónico (LSSICE). A modo de exemplo, as sancións por incumprimento da Lei Orgánica 15/1999, de 13 de Decembro, de Protección de Datos de Carácter Persoal (LOPD) oscilan entre os 900 e os 600.000 euros. O Comercio Electrónico en España: máis cifras Deseño de páxinas web Xulio Gutiérrez Roger. Para os fenicios a situación exacta das Illas Casitérides era un segredo de enorme valor militar e político, que trataron de manter oculto por todos os medios. A tal efecto fixeron circular o conto de que estaban alén de mares embravecidos poboados de monstros terroríficos. É ben certo que o Atlántico non é un apracible lago suízo, pero non é menos certo que o paso de embarcacións polo Finis Terrae é continuo desde os albores da navegación. Continue reading As illas Casitérides → Xulio Gutiérrez. En todos os ámbitos da vida hai feitos que parecen independentes pero que, en realidade, están intimamente relacionados. Sen entrar en disquisicións metafísicas sobre este inquietante feito, pasemos a un exemplo gastronómico e oceanográfico: a asombrosa calidade do marisco galego e as baixas temperaturas estivais da auga das nosas praias. Continue reading Riqueza emerxente → Magdalena en Quen ten a máis longa? Quen ten a máis longa? 17 Outubro, 2018 Mariña Pérez Rei (12) Xerardo AgraFoxo (174) Xoán Guitián (1) Vieiros: Galiza Hoxe - Máis de mil cidades de todo o mundo únense contra a pena de morte Máis de mil cidades de todo o mundo únense contra a pena de morte Amnistía Internacional subliña que cada vez máis estados suprimen a pena capital da súa lexislación penal. Este luns, máis de 1.100 cidades de todo o mundo participan na xornada mundial "Cidades pola vida", contra a pena de morte. A actividade ten lugar logo da aprobación de dúas resolucións para unha Moratoria Universal da pena de morte na Asemblea Xeral das Nacións Unidas. En total, 106 estados votaron a favor da última resolución en decembro de 2008, o que supón un paso adiante cara á abolición da pena capital en todo o planeta. Segundo informou Amnistía Internacional (AI), os concellos da Coruña e de Sada sumáronse a esta mobilización. Trátase dunha iniciativa emprendida pola organización Comunidade de Sant'Egidio, co apoio da Coalición Mundial contra a pena de morte, á que pertence AI. A resolución das Nacións Unidas insta os gobernos onde se seguen a impoñer condenas de morte a que suspendan as execucións, respecten as normas internacionais e reduzan os delitos puníbeis con ese castigo, restrinxindo progresivamente o uso da pena capital. Amnistía Internacional ve imparábel o camiño cara á abolición da pena de morte a escala mundial. En 1948, cando se adoptou a Declaración Universal dos Dereitos Humanos, só oito estados aboliran a pena capital. En 2009, a lista de gobernos abolicionistas suma 95 estados, coa incorporación de Burundi e Togo. Outros nove suprimiron a pena de morte para delitos comúns, e 35 máis considéranse abolicionistas na práctica. En total, son 139 estados abolicionistas fronte a 58 que manteñen a pena de morte. En 2008, polo menos 2.390 persoas foron executadas en 25 países. Podería ser vostede o verdugo ou abolimos a pena de morte? Amnistía internacional reuniuse en Vigo para falar da pena de morte É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: No 25 de xullo, "que a fogueira do esprito siga quentando as vosas vidas" Edición xeral Os recortes da Xunta en materia de prevención de incendios poñen en perigo os montes Edición xeral Vieiros: Galiza Hoxe - A cara escura dos grandes eventos deportivos internacionais Milleiros de cidadáns están a ser expulsados das súas favelas en Durban por entorpecer a construción do novo estadio de fútbol. Namentres que en Durban, terceira cidade máis grande de Suráfrica e porto principal do país, aquelan o novo estadio de fútbol para o Mundial de fútbol de 2010, as autoridades están a desaloxar pola forza as favelas que impiden a súa construción. Xa son milleiros os desprazados e moitos outros os ameazados co desafiuzamento. A fin de semana pasada, un grupo armado dunhas 40 persoas atacou un destes asentamentos en Durban, onde habitan moitos dos cidadáns máis pobres da cidade, e destruíu 30 choupanas. Neste senso, os xefes policiais do país desvelaron nos últimos días unha serie de medidas destinadas a reducir a taxa de crimes -parella, por outra banda, á da de diferenza entre ricos e pobres- de cara ao evento futbolístico que comeza en menos de nove meses. A consigna, desde as máis altas instancias, é "tolerancia cero". Segundo as últimas cifras, o número de asasinatos diarios descendeu tres décimas, mais aínda se mantén arredor das 50 mortes violentas por xornada, o que fai que Suráfrica sega a ser un dos países máis violentos do mundo, mais tamén -cómpre insistir- onde a distancia entre os que máis e os que menos teñen é maior. É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: Bheki Cele, coordinador da Policía Nacional e home de confianza do presidente do país, Jacob Zuma, avoga por dar máis poderes aos axentes O Estado Español continuará a non recoñecer a independencia de Kosovo Edición xeral Decisiva, aínda que non vinculante, opinión da Corte Internacional de Xustiza sobre a secesión de Kosovo Edición xeral SEMPRE EN GALIZA - Música galega (1955-2010): Berrogüetto - Viaxe por Urticaria (1999) Unha peneira de recursos de utilidade sobre o autor homenaxeado neste 2016 que poden atoparse na sección de “Novas” da Real Academia Galega (www.academia.gal). “A obra de Manuel María necesita unha análise máis profunda para entresacar dela todos os valores que ten”. 10 de maio de 2016. O escritor e xornalista Manuel Veiga responde o “Cuestionario Manuel María” A RAG celebra o Día das Letras Galegas cunha sesión pública en Outeiro de Rei. 9 de maio de 2016 A Coruña, primeira parada dunha exposición itinerante sobre Manuel María. 5 de maio de 2016 “A obra de Manuel María é un verdadeiro tratado de sociolingüística”. 3 de maio de 2016. O profesor e músico Xosé Lois Seixo responde o “Cuestionario Manuel María” O mestre ‘rapeiro’ das Letras Galegas. 22 de abril O canto do poeta da chaira á súa terra. 15 de abril de 2016 ‘Libro de pregos’, versos pola morte do irmán. 1 de abril de 2016 “Manuel María é integralmente radical coa tradición, o clasicismo e a innovación galega”. 29 de marzo de 2016. Felipe-Senén López responde o “Cuestionario Manuel María” “Hai dous ou tres anos da actividade poética de Manuel María que son un auténtico milagre”. 8 de marzo. Entrevista a Darío Xohán Cabana Margarita Ledo retrata a Manuel María coa súa propia voz. 26 de febreiro de 2016 ‘Os soños na gaiola’ ou a volta á infancia. 12 de febreiro de 2016 “Entre a vida e a obra de Manuel María non hai contradicións, e iso non é tan fácil”. Entrevista a Saleta Goy. 10 de febreiro de 2016 ‘Muiñeiro de brétemas’, o poeta Manuel María aos 19 anos. 5 de febreiro de 2016 Doutor en Filoloxía e autor de varios estudios literarios e históricos. :: Resumo da súa tese de doutoramento defendida na Facultade de Filoloxía da Universidade de Compostela e dirixida por Anxo Tarrío. Evaristo Correa Calderón na literatura galega contemporánea. Vangardismo e galeguismo é un traballo que naceu debido ao descoñecemento que a crítica e a historia da literatura galega botaron derriba da figura dun dos seus escritores máis activos, senlleiros e comprometidos, do período anterior á guerra civil. Ben certo é que a imaxe de Evaristo Correa Calderón que temos máis preto é a dun hispanista alleo a calquera preocupación cultural e nacionalista sobre o feito galego. Isto non pode servir como argumento de esquecemento para o interesante pasado de quen foi un dos piares da literatura e do movemento nacionalista galegos a comezos do século XX, eminentemente un século de cambios. Porque máis que ningún outro intelectual galego, Correa Calderón sentiu a chamada do novecentos. O traballo ábrese cunha sucinta biografía do escritor, útil para situar a súa familia e a súa figura. Ademais dun corpo bibliográfico significativo para coñecer o ambiente de Lugo no tránsito de século, baixo este epígrafe está un labor de investigación sustentado tanto no Arquivo Histórico Diocesano como no do Instituto de Ensinanza Media “Lucus Augusti” de Lugo, onde impartiron aulas o Dr. Correa e o seu fillo Evaristo, un home que, salvando as distancias xeográficas, procedía do mesmo status socioeconómico có dos homes do grupo Nós. Correa, como Risco, como Otero Pedrayo, Rodríguez Sanjurjo ou Noguerol Buján, naceu no seo dunha familia de suficientes recursos económicos rendeiros. Con eles, ademais dunha semellante esfera cultural familiar, Correa compartiu a procedencia xeográfica dunha cidade levítica e dominada polo clero. Neste sentido, Lugo, a súa cidade de adopción, como Ourense, a comezos do século XX era un espacio controlado polas badaladas das súas igrexas, onde se daban cita os notábeis, que ían recibir o asentimento das faldras sacras. Dentro do segundo apartado, relativo ao seu período de formación e ingreso nas letras galegas, o epígrafe do ambiente intelectual lucense descobre unha cidade galega tradicionalista na que, sen embargo, o interese cultural facía dela unha das prazas máis vivas do territorio galego. Neste punto, ademais de valorar a súa realidade ideolóxica, tentouse trazar un percorrido que se detivese na esfera cultural na que de forma temperá comezou a salientar o labor dun incipiente redactor xornalístico Correa Calderón. Pero antes deste labor valorouse a participación tanto de Correa como do seu pai en diferentes medios lucenses. Neste eido é onde se atopan as noticias referidas ás pequenas tentativas xornalísticas do Evaristo Correa adolescente. Foi durante a súa primeira etapa como redactor de La Idea Moderna, xa “Diario monárquico” e xornal que a comezos do século XX máis atención prestaba en Lugo á cultura, cando coincidiu coas figuras máis representativas dos orbes español e galego, o que o levou a integrarse na nómina da intelectualidade rexionalista de Galiza. Neste intre foi gañado para o galeguismo proto-nacionalista e pouco despois el mesmo será quen de axudar a consolidar o propio nacionalismo lucense, fundando a Irmandade da Fala de Lugo e organizando a primeira asemblea nacionalista da Historia de Galiza. 1917 foi un ano emblemático na traxectoria de Evaristo Correa Calderón. Ademais de seguir exercendo a xefatura de redacción de La Idea Moderna, na que levou a primeira “Páxina Nazonalista” de Galiza, accedeu á nómina de colaboradores do boletín coruñés A Nosa Terra. Tamén nese tempo asentou en Madrid, cidade na que foi gañado para o vangardismo emerxente. Por iso, o seguinte epígrafe do traballo recolle a viaxe vangardista de Correa Calderón polos cenáculos madrileños, nos que, a carón da esfera máis granada dos vangardistas españois, se constituíu como unha das súas asiduas figuras literarias. Na capital española non só aproveitou para se somerxer nas por entón derradeiras tendencias estéticas literarias senón que tamén potenciou e consolidou o asociacionismo galeguista nacionalista a través da Mocedade Céltiga de Madrid. Neste período salientou de seu como unha das plumas colaboradoras dos máis prestixiosos xornais madrileños e, á par, comezou a súa breve relación coa asa ideolóxica de Nueva España, a do socialismo de Rodrigo Soriano, director de España Nueva. A continuación delimitouse o deseño do vangardismo correano, que constitúe a primeira tentativa vangardista da historia da literatura galega. Dende 1917, ano no que comezou a escrita dos seus “Poemas sinxelos” dende a emblemática Residencia de Estudiantes de El Pinar, Correa foi o encargado de dar forma as novas tendencias estéticas en clave galega. Sempre enarborando unha bandeira que se traducía como a chamada do novecentos, cuestión que herdaba do maxisterio de Rafael Cansinos Assens, unha das máis activas e interesantes figuras da literatura española deste período, Correa soubo conxugar vangarda e tradición ó máis puro estilo ultraísta. Características modernistas, post-simbolistas, decadentistas, exotistas, bohemias, clasicistas e juanramonianas, vangardistas e anunciadoras do próximo neopopularismo español, percorren o feixe lírico dos seus “Poemas sinxelos”, que se presenta como o primeiro corpo poético da vangarda galega. Nesta época foi cando Correa se ocupou por recalar nos diferentes portos da vangarda madrileña, dende o Café de Pombo ata o Café Colonial, pasando polos cenáculos do Gran Café de Atocha, o Salón de Té La Granja del Henar ou o Café del Prado, lugares nos que se xerou a estética da arte nova que caracterizou o facer do grupo intelectual de Barradas, Jarnés, Moreno Villa, Mallo, Gómez de la Serna, Cansinos ou Huidobro, a quen coñeceu persoalmente e do que aprendeu o creacionismo recentemente importado en España. Tras a experiencia madrileña, unha vez superada a veleidade ultraísta, en 1923 Correa regresa a Lugo. Un ano despois dá luz verde a Ronsel, un medio polo que a cidade das murallas romanas se converteu no porto máis destacado da vangarda galega, malia que tempo despois el mesmo o negase. Unha vez acadada a titulación universitaria (dende 1927 foi licenciado pola Universidade de Santiago de Compostela en Filosofía e Letras, sección de Historia), Evaristo marchou a Toulouse e Bucarest. Dende a primeira destas cidades accedeu aos faladoiros de Breton e Aragon en Montparnasse, o que o fixo coñecer de preto a xestación do segundo manifesto surrealista francés. Logo de analizar tanto a empresa xornalística lucense coma a súa editorial, que na tese se cualifica como "proxecto Ronsel", así como a presencia de Correa Calderón en diferentes medios europeos e americanos (Manomètre, Transit, Proa e Amauta), o seguinte epígrafe aproxima o seu labor xornalístico en La Gaceta Literaria, a revista que Giménez Caballero fundou en 1927, o mesmo ano no que Correa publicaba o primeiro conto infantil da literatura galega, Margarida a da sorrisa d’aurora. Despois da análise do significado da empresa Ronsel abordouse a presencia de Correa en diferentes medios de Galiza, onde, sen dúbida, o seu paso por El Pueblo Gallego de Vigo significa un dos máis extensos labores xornalísticos da intelectualidade galega daquel período. É ese o tempo no que Correa se integrou no Seminario de Estudos Galegos de Compostela. En La Gaceta Literaria descóbrese a "segunda cara do lusitanismo" de Correa Calderón. Nela, Galiza xa non aparecía como espello de Portugal, nación á que se debía. Porque segundo esta onda, Galiza pasaba a ser unha ponte entre España e Portugal, na que, sen embargo, deixaba de ocupar carta de predominancia diante do que anteriormente era para el o perigoso avance castelanizante, o motivo de maior recorrencia no primeiro nacionalismo de Galiza. O apartado seguinte ocúpao a análise de Vanguardia Gallega, unha das máis sobranceiras experiencias do xornalismo republicano de Galiza. O epígrafe que segue refire a xestación e o nacemento do marbete "nova xeración galega", que, sen embargo, segundo a miña opinión, agora convén trocar polo de "xeración da vangarda", unha etiqueta que reúne as características anteriormente expostas por Bal y Gay, Méndez Ferrín e López-Casanova nas súas "xeración de 1925" e "xeración de 1922", parcialmente exposta por Teresa López, e que se traduce no interese literario amosado por Correa Calderón dende a súa posición como organizador da cultura galega dos anos vinte. Pese a isto, todo este labor como incitador, organizador, cabeza de xeración e motor de arrinque e consolidación do nacionalismo lucense de comezos do século XX, foi escurecido en 1936, ano no que se ben xa levaba tempo afastado do proxecto cultural do galeguismo do primeiro tercio de século, pasou a engrosar a nómina de intelectuais afectos co réxime dos militares insurxentes. O mesmo día da sublevación, Correa afiliouse a Falange Española, comezando dende este momento un imparábel periplo que o levou a significarse dentro da esfera franquista coas pautas de Giménez Caballero, o bufón de Franco, Euxenio Montes, a quen lle debeu o seu ingreso en ¡Arriba!, e o grupo de Escorial, encabezado por Dionisio Ridruejo e José Mª Alfaro. A partir destas datas, Correa sufriu unha transformación que o fixo figurar entre o grupo dos hispanistas máis destacados do momento: Lázaro Carreter (co que fundou a Biblioteca Anaya), Laín Entralgo, Entrambasaguas, Dámaso Alonso e Blecua. Agás uns anecdóticos textos poéticos realizados neste período, ata o mesmo ano da súa morte, Correa non decidiu volver ó rego da literatura galega. En 1986, debido á iniciativa de Ramón Piñeiro e Isaac Díaz Pardo, Correa iniciou a traducción ao galego da súa novela castelá De aquí a la primavera. Novela de la montaña gallega, texto que con La noche céltica tiña Galiza como cronotopo rexionalista dun territorio máis dos que conformaban o estado novo que Franco se empeñaba en unificar a toda costa. Evaristo Correa Calderón na literatura galega contemporánea. Vangardismo e galeguismo é un traballo realizado dende o compromiso cos estudios literarios galegos. Ademais de tentar situar a Correa no seu propio tempo e no seu propio espacio (tanto galego como español), nel procúranse descubrir as pautas que o identifican como un dos intelectuais máis senlleiros no proceso de edificación do “Segundo Rexurdimento”, como lle chamou Francisco Fernández del Riego, que foi o do primeiro tercio do século XX. Deste xeito, pois, dúas directrices centran todo o traballo: por un lado o vangardismo, polo outro o galeguismo. O primeiro tradúcese en renovación estética, o segundo en renovación ideolóxica. Pero o máis interesante é que ambos os dous conducen a unha mesma idea: Galiza con nome propio dentro da cultura europea. Unha vez salientado o labor preparatorio desta tese de doutoramento e adiantado o seu contido, as conclusións desta tese de doutoramento profundan na dimensión descoñecida dun intelectual que sen a súa intervención difícil sería poder comprender con exactitude o feito vangardista da literatura galega. Son oito os apartados que encerran o balance desta tese de doutoramento: 1) Dentro do proxecto ideolóxico do nacionalismo galego, o labor de Evaristo Correa, ademais de sobranceiro, foi pioneiro. Non en van, a el débese a organización en 1918 da Irmandade da Fala de Lugo, así como a da I Asemblea Nacionalista da Historia de Galiza. Tamén foi o primeiro intelectual galego en levar, dende as páxinas do xornal La Idea Moderna de Lugo, a primeira “Páxina Nazonalista” da literatura galega, e, despois, adscribíndose ás teorías de Víctor Casas, o primeiro en propoñer a estética da revolución para o nacionalismo galego. 2) Dentro da literatura galega de comezos de século, Evaristo Correa foi o responsábel da adquisición do discurso vangardista na poesía de Galiza. Neste sentido, e como intérprete do ultraísmo español, paralelamente a este ismo decidiu apostar por unha estética de vangarda que o descobre como o primeiro creacionista hilozoísta da literatura galega. No poemario “Poemas sinxelos” é onde se atopa esta actitude. 4) A crítica de arte galega tamén é debedora dos canons e do primeiro impulso de Correa Calderón, que, ben dende Madrid (en castelán), ben dende o propio territorio de Galiza (tanto en galego como en castelán), se preocupou por explicar as orixes raciais dunha percepción estética que caracterizaba a arte galega de comezos do século XX. 5) Ademais de varias empresas de diversa índole que tiveron a Correa como impulsor principal, ben no nacionalismo (Mocedade Céltiga de Madrid), ben no que respecta á cultura galega (a Residencia de Estudiantes de Compostela, o I Congreso de Economía Gallega, o Instituto de Cultura gallega), ben na liña do vangardismo literario (Ronsel de Lugo), el foi o creador do marbete ‘nova xeración galega’, que tamén por vez primeira descubría o interese aglutinante dun grupo xeracional galego empeñado na renovación e no rexurdimento cultural de Galiza no século XX. 6) Tamén no eido do xornalismo galego atopamos o pioneirismo de Correa Calderón. Á parte de pequenas tentativas como Juvenilia, De todo un poco ou El Eco de Baralla, Correa promoveu a creación de empresas como Ronsel (representativa do vangardismo galego dos anos vinte) ou Vanguardia Gallega (reflexo da ideoloxía republicana galega da década seguinte). 7) Tamén a postura lingüística reintegracionista e a toma de conciencia lusitanista galegas fan aparecer a Evaristo Correa Calderón como un dos primeiros intelectuais de Galiza en solicitar o achegamento efectivo co eido portugués. Neste sentido, tanto dende a súa tribuna en El Pueblo Gallego como a través do seu traballo en La Gaceta Literaria de Madrid, Correa se identifica como o máis fervente impulsor do achegamento á cultura portuguesa nos anos vinte. 8) O amplo abano de nacións nas que Evaristo Correa desempeñou o seu labor intelectual (España, Francia, Portugal, Romanía, Arxentina), que fai del o intelectual máis internacional da literatura galega do seu tempo, foi quen de procurar na súa ideoloxía unha concepción diferente á ofrecida durante a súa etapa de fe nacionalista. É así como Correa Calderón foi un dos primeiros escritores que apostaron e explicaron a validez do discurso europeísta, atlantista e universalista, que pouco despois ían desenvolver os intelectuais do grupo Nós. Noutro orde de aspectos, polo que atinxe ás contribucións orixinais que presenta este traballo, deixando a un lado o gran corpo hemerográfico no que se sustenta e que en boa medida contribúe ao seu interese revisionista, tenta clarificar a entrada de Galiza na traxectoria do vangardismo histórico peninsular en 1917 (ano da chegada de Correa a Madrid e ano da súa inmersión na xestación do ultraísmo e do creacionismo españois) e profunda nas relacións culturais que, por Correa, Galiza mantivo tanto coa intelectualidade española coma coa portuguesa. Por outra parte, e sempre seguindo o protagonismo de Evaristo Correa nos feitos culturais galegos, esta tese avalía o nacemento e a xestación do primeiro nacionalismo de Galiza e o impulso da ideoloxía republicana na intelectualidade galeguista, espacios nos que o escritor de Neira de Rei se presentou como un dos seus piares máis activos. Nunha liña paralela aparece o estudio do que foi a ‘nova xeración galega’, etiqueta que Pardo de Neyra segue para delimitar o que chama ‘a xeración da vangarda’, onde se unifican os intereses que López-Casanova reuniu na ‘xeración do 22’ e Bal e Méndez Ferrín na ‘xeración do 25’. Dirixida por Anxo Tarrío Varela Facultade de Filoloxía Universidade de Santiago de Compostela, 2002. É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: Beiras defende un suxeito político galego que se coordine co resto do Estado nunha fronte ampla Anova proponlles ás forzas nacionalistas e de esquerda unha fronte ampla para a ruptura democrática nas eleccións europeas Os medios en galego reclaman unha política forestal global O presidente da Xunta, na súa mensaxe de Fin de Ano, afirma que “é, a través dos feitos”, a mensaxe que Galicia envía a España e aos galegos - morrazo tribuna Home » Galicia » O presidente da Xunta, na súa mensaxe de Fin de Ano, afirma que “é, a través dos feitos”, a mensaxe que Galicia envía a España e aos galegos O Consello Regulador da Denominación de Orixe Valdeorras e ABANCA renovaron este xoves a súa colaboración en materia financeira. O presidente do Consello Regulador, José Luís García Pando, e o director territorial de ABANCA en Ourense, Rubén Saavedra Pedreira, rubricaron en Vilamartín un texto que escenifica o compromiso da entidade financeira cun compoñente básico da economía produtiva da provincia de Ourense e cun sector estratéxico para Galicia: o vitivinícola. No acto tamén participou o director de ABANCA Agro, Jesús Combarro Pereira. Ademais, nesta mesma área, os clientes da entidade financeira poderán beneficiarse das liñas de axuda que acaba de activar a Xunta de Galicia, a través das cales adegueiros e viticultores poderán financiar os gastos de campaña e refinanciar os pasivos bancarios que venzan no próximos tres anos, con intereses ao 0%. Doutra banda, este convenio complétase con outros produtos como a liña de financiamento de investimento cun prazo de ata 12 anos sen comisións, financiamento a través de leasing, liñas de confirming, liñas de comercio exterior para aquelas adegas con actividade exportadora ou anticipo de subvencións ou impostos. O convenio facilita tamén o poder asegurar a colleita a través das liñas de Agroseguro e cubrir danos como os ocasionados polas xeadas, a seca ou a sarabia e que poden supor perdidas importantes na produción, tal e como ocorreu este ano. O convenio tamén incorpora seguros para adegas e unha liña de financiamento específico para facilitar o pago daquelas primas máis elevadas. Esta iniciativa desenvólvese a través de ABANCA Agro, a división específica de ABANCA centrada no sector primario e en dar resposta ás súas necesidades. Esta división achega un valor engadido diferencial a través da súa oferta diferenciada para o sector e conta cunha rede de oficinas moi ampla en Galicia e con presenza na maior parte de municipios nos que ten relevancia o sector vitivinícola. O curso, organizado pola Estación de Viticultura e Enoloxía de Galicia en colaboración co Instituto Galego da Calidade Agroalimentaria (INGACAL) celebrarase do 25 de setembro ao 3 de outubro na sede da Evega, en Leiro (Ourense). O curso vai dirixido a titulares, cotitulares e familiares que traballen en explotacións agrarias (preferentemente vitícolas); traballadores por conta allea que traballen en explotacións agrarias (preferentemente vitícolas); socios ou empregados de asociacións con personalidade xurídica do ámbito agrario (preferentemente vitivinícola); mozos e mozas que desexen incorporarse o sector agrario ou continuar coa súa formación no sector agrario e en xeral persoas interesadas en actividades relacionadas coa viticultura. O número de prazas é de 30 e a data de inscrición remata o día 22 de setembro de 2017. As prazas se cubrirán por estrita orde de chegada da solicitude. Para consultar o programa e descargar a solicitude pode premer nesta dirección: https://evega.xunta.gal/es/curso-tecnicas-de-cultivo-2/ 9:30 - Saída do Colexio 10:00 a 11:00 - Visita didáctica guiada ao Castro de Viladonga 11:45 a 13:30 - Visita guiada e obradoiro de cerámica no Museo da Prehistoria e Arqueoloxía de Vilalba O VINDEIRO 27 DE XUÑO VAI A CELEBRAR-SE Ó 79 ANIVERSARIO DA PROCLAMACIÓN DA REPÚBLICA GALEGA,EN XESTEDA-CERCEDA.SE QUEREDES EXPOÑER ALÍ E DAR A COÑECER A VOSA ASOCIACIÓN, PODEDES IR É DE VALDE.TEDES MÁIS INFORMACIÓN NO BLOG: Un ano máis, o equipo de Normalización e Dinamización Lingüística do IES "Río Miño" convoca o seu concurso de Relatos Curtos, que se rexerá polas seguintes BASES: Terán que estar escritos en lingua galega. O relato non pode superar os tres folios por unha soa cara. Os relatos recóllenos os profesores/as de Lingua Galega. Notas sociais dos membros de Fillos - Página 2 - O Taboleiro de Fillos de Galicia Morreu a nai dunha filla de Brasil Etimoloxía: do inglés medio crowe, do inglés antigo crāwe, do protoxermánico *krāwō. Na década dos 60 do pasado século nacía na Universidade de Virginia nos Estados Unidos, a chamada Escola da Elección Pública. Os seus principais referentes acadarían logo sona internacional, particularmente James Buchanan quen en 1986 obtería o Premio Nobel de Economía. Arriscándonos a ser simplistas poderiamos dicir que, como fundamento central, os defensores desta escola partían dunha fonda desconfianza na capacidade do sector público para resolver problemas sociais e económicos. Así, se a chamada Economía do Benestar que se desenvolvera a principios do século XX, subliñara os “erros de mercado” que fan necesaria a intervención do sector público para recuperar a eficiencia, os economistas e politólogos da Eleición Pública puxeron o fincapé nos erros do sector público para atender as encomendas das que tradicionalmente se viñan responsabilizando. Un elemento chave no razoamento destes autores é considerar que os individuos non actúan por un suposto interese xeral cando participan en labores públicos ben sexa como políticos ou como burócratas, senón que o fan con intereses egoístas. Isto é, actúan tal e como o fan no mercado. Iso explicaría, por exemplo, o establecemento de políticas tendentes a favorecer a determinados grupos de interese (que a cambio favorecerían os intereses dos propios políticos e burócratas) ou tamén determinadas inercias incrementalistas do gasto público, pois ao ser este maior tamén o é a posición de poder dos individuos que o xestionan. Ante estas conclusións, as receitas máis coñecidas da Escola da Elección Pública estaban principalmente dirixidas ao adelgazamento do sector público e a limitar as súas funcións practicamente as básicas de xustiza, orde interna e defensa exterior. Iniciábase dese xeito un ataque ideolóxico á liña de flotación das políticas que constituían os piares básicos do Estado de Benestar, que naquel momento representaban a ortodoxia en boa parte dos países desenvolvidos. As posicións da Escola de Virginia foron contestadas no eido teórico e distan de constituír hoxe o mainstream da Economía Política. Non é certo que os individuos, os cidadáns, actuemos unicamente –nin sequera en boa medida- movidos por intereses egoístas. Na nosa vida cotiá atoparemos múltiples exemplos de que iso non é así. Agora ben, o anterior non quere dicir que a nosa actuación non veña influenciada polo contexto e os incentivos que se presentan, tamén á hora de desenvolver un labor profesional ou político no sector público. Nin que os nosos intereses materiais, particulares ou de grupo, non condicionen as nosas actuacións en todos os eidos sociais, incluído este ao que nos estamos a referir. Tamén debemos admitir que, como en calquera outro tipo de organización que alcanza un grande tamaño, as rixideces aumentan de xeito que a necesaria flexibilidade á hora de prestar adecuadamente un servizo público, vese reducida. Do mesmo xeito os cambios, as innovacións, vense dificultados nun contexto no que predominan as rutinas. Todos estes aspectos inciden directamente no (mal) funcionamento do aparello burocrático-administrativo e son perfectamente visíbeis para o conxunto da sociedade que é usuaria dos servizos públicos. No eido da práctica política, esta percepción foi usada pola dereita neoliberal como argumento instrumental para alcanzar os seu obxectivos estratéxicos que non son outros que a laminación do Estado de Benestar e do papel do sector público como provedor de servizos básicos, garantes da igualdade social. Pola súa banda, a esquerda política raramente foi quen de encetar un discurso sólido sobre ese argumento instrumental. Nalgúns casos denunciou os obxectivos finalistas perseguidos pola dereita (privatización de servizos fundamentais) pero ignorou o mal funcionamento das institucións públicas. Noutros, máis graves, asumiu o discurso conservador e por consecuencia desenvolveu medidas que ían na dirección de recortar servizos públicos fundamentais. En ámbolos casos houbo unha renuncia implícita a iniciar debate algún sobre a mellora da eficiencia do sector público. O terreo quedou dese xeito libre para o xogo da dereita. Unha crítica contundente ao aparello burocrático e aos “excesos” públicos, converteron aos conservadores nos únicos defensores da eficiencia na xestión pública, promotores da necesaria austeridade no funcionamento da administración. Gústenos ou non esta é unha percepción cada vez máis estendida na nosa sociedade e nas do noso contorno. Penso que a maioría dos cidadáns europeos e tamén do noso país considera adecuado e positivo que o sector público garanta o acceso universal e igualitario aos servizos básicos; sen embargo cada vez están menos dispostos a soportar un aparello burocrático que observan custoso e ineficiente. A esquerda política debe por tanto tomarse en serio esta cuestión e debater internamente e na sociedade as posíbeis causas e as vías de solución. Sen ataduras. Se ese debate non se dá dende posicións progresistas dificilmente se dará, pois para a dereita non é un problema grave, como dixemos máis arriba é a escusa para laminar o Estado do Benestar. En Galiza a esquerda política vén de ter unha experiencia de grande calado na xestión pública. Nalgúns casos como no BNG era a primeira experiencia da súa historia a primeira ocasión na que moitos dos seus cadros políticos se enfrontaron a estas lides. Sería gratuíto e un grande erro non reflexionar sobre a mesma de cara a tirar leccións para o futuro. É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: Nado en Outes (1975). Doutorouse en Economía Aplicada na USC logo de ampliar estudos na Universidade de Manchester e na Copenhagen Business School. Na actualidade é profesor no Departamento de Economía Aplicada da Universidade de Santiago de Compostela. » Unha visión menos pesimista diante da crise económica (09/03/2010) A necesaria remuda na cúpula do poder financeiro galego (04/12/2009) A enerxía eólica: recuperar o tempo perdido (24/06/2008) Vieiros: Galiza Hoxe - "A rede é esencial para a promoción do galego. Temos que pensar no futuro" Venres, sexta feira, 19 de xaneiro de 2018 "A rede é esencial para a promoción do galego. Temos que pensar no futuro" Salienta a coincidencia no 17 de maio do Día das Letras e o Día de Internet. "O Día das Letras leva xa funcionando moitos anos e iso está moi ben. Para que teña un maior efecto ten que ter continuidade ao longo do tempo e penso que iso se está a conseguir. O que me parece que tamén está moi ben é que estes últimos anos fixeron coincidir o Día das Letras coa semana da Internet. A rede é esencial para a promoción do galego, xa que é unha das maneiras que ten de saír ao mundo. A través da rede, o galego consegue unha presencia fácil, directa e inmediata a nivel global. É unha ferramenta que ten o noso idioma para a supervivencia. Pero non só o galego, senón tamén outras moitas cousas, debido á evolución da nosa forma de comunicarnos. Hai que traballar para o futuro. Persoalmente, vou celebrar esta data indo á manifestación do domingo en Compostela, é unha manifestación especial e gústame que se xunte moita xente a prol do galego. Hai que darlle visibilidade" É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: (Toponimia de Galicia) Parroquia do concello de Muros na provincia da Coruña. Obxecto que serve para facilitar ou posibilitar facer un traballo ou unha función, normalmente manexado manualmente. Pode parecer incrible, pero de non ter sido asasinada no campo de concentración de Bergen-Belsen, Baixa Saxonia, Alemaña, o 12 de marzo de 1945, Annelies Marie Frank, máis coñecida entre nós como Ana Frank, cumpriría precisamente hoxe 80 anos. Artigos na categoría "Adxectivos en alemán" Despois de adentrarnos coa forMiga no coñecemento dalgúns países, agora tocouvos a vós descubrir algo máis sobre varios lugares. O voso traballo aquí: Tamén, Pedro, aportou un vídeo feito por el sobre a India. !Ai Deus ,a memoria !Que máis quixera. Só hai palabras que forman parte do A,D.N! As palabras forman parte do ADN porque as sentimos propias aínda que non o sexan , pero temos que incorporalas ao "noso mundo propio" memorizándoas , así que non te restes méritos Aniña. Parabéns para ámbalas dúas. ETIQUETAS: Pazo de Meirás, Galicia, Xunta de Galicia Vagalumes entre a herba.: CAN de PALLEIRO. A Pereiruga é un lugar da parroquia de Pedroso no concello de Narón na provincia da Coruña. Tiña 4 habitantes no ano 2015 segundo datos do Instituto Galego de Estatística dos cales eran 3 homes e 1 mulleres, o que supón unha diminución con relación ao ano 2003 cando tiña 5 habitantes. Son libros para os máis pequenos, para os maiores, para contalos e para que nolos conten, para primeiros lectores e para lectores autónomos. Hainos en galego, en castelán e tamén en inglés... Según vaiamos atopando máis, os taboleiros irán medrando... Un rapaz _ Á marxe do tempo Unha das promesas do Rial Moitos son os que din que un libro non debe ser xulgado pola súa cuberta. Agora que vivimos tempos de sobresaturación de contidos nos que temos que seleccionar nun instante que película ver, a que restaurante ir, que país visitar… e que libro comprar; o deseño de cubertas vai ocupar un lugar privilexiado. Critican o Valedor do Pobo... _ Galicia Hoxe: "Valedor do Pobo" NO DÍA MUNDIAL DA AUGA E APROVEITANDO O PROXECTO DA PRENSA, O NIVEL DE 5 ANOS, FIXEMOS UN EXPERIMENTO CON AUGA: O RECICLADO DE PAPEL... PASÁMOLO XENIAL !! Aproveitando que o luns foi o Día Internacional da Felicidade, creamos a cadeira dos abrazos...Abrazamos ós que se sinten tristes!!! APROVEITANDO QUE A SEMANA PASADA FOI A SEMANA DA PRENSA OS NEN@S DE 5 ANOS TRABALLAMOS COS DIFERENTES XORNAIS, FACENDO TITULARES, BUSCANDO NOTICIAS, CLASIFICANDO AS SECCIÓNS... OS PITIÑOS DO MARÍA PITA: OS PITIÑOS DE 3 ANOS INVESTIGAN!!!! Uns traballos ben fermosos. Nótase que traballaron moi motivados e moi ben. Unha aperta e bo final de trimestre. A lagoa de Sobrado foi construída polos monxes do mosteiro entre os anos 1500 e 1530, represando as augas de varios regatos que forman as fontes do río Tambre. O obxectivo do encoro, aparte de levar auga corrente ás cociñas do mosteiro, era regalos seus prados e movelos seus muíños, incluso en tempos de seca. Un último motivo, non menos importante, era dispor de pesca, especialmente na Coresma. Neste tempo tiñan que absterse de comer carne, e as troitas que criaban na lagoa eran un excelente substituto. Transcorridos cinco séculos, a lagoa amósase hoxe perfectamente naturalizada. Está bordeada de prados e dun bosque caducifolio de bidueiros, ameneiros, freixos, carballos e sabugueiros. Na auga abonda o ambroíño de río e a espiga de auga, formando extensas masas flotantes no verán. A lámina de auga cobre unha superficie aproximada de 10 hectáreas, con escasas variacións estacionais, e acada un máximo de 4,5 m de profundidade, sendo a media de tan só 1,5 m. O entorno da lagoa é unha mostra representativa da paisaxe galega atlántica, onde conviven nun relevo suave unha paisaxe en mosaico, os bolos graníticos ocultos na masa forestal, a actividade agrogandeira tradicional e unha natureza silvestre que se amosa a simple vista na lagoa. Aparte de ser unha doa máis no rosario de humidais galegos que facilitan as viaxes das aves migratorias e permiten a súa invernada no noso país, constitúe o arranque do corredor ecolóxico que forma o río Tambre e serve de conexión coa bacía do río Mandeo, que nace a pouca distancia. Dende 2010 ocúpase dela a Fundación Fragas do Mandeo, como parte da súa dotación fundacional. Como sabedes, nas clases de 3º estamos a investigar un pouquiño sobre o castiñeiro, porque é a árbore principal do noso conto. Aquí tedes unha mostra dalgúns dos traballos que estamos a facer en 3ºA. Programa de Intervención Familiar (PIF) - Concello de Vigo Reforzar, estimular e potenciar os recursos persoais das familias, as súas capacidades e habilidades para o correcto desenvolvemento das funcións parentais, fomentando a educación en igualdade e a corresponsabilidade. Pór á disposición das familias atención psicolóxica, recursos e itinerarios socioeducativos. Favorecer a integración, promoción e participación das familias ou unidades de convivencia en todos os ámbitos da vida comunitaria. Previr e atender as situacións que provoquen vulnerabilidade ou risco social, con especial atención aos menores de idade. Promover espazos de encontro de nais e pais enfocados á formación compartida e mellora da educación familiar. O programa diríxese con carácter xeral ás familias e unidades de convivencia voluntaria con funcións análogas á familiar, con atención prioritaria a aquelas en situación de maior vulnerabilidade ou dificultade, ben pola presenza de menores en situación de risco ben pola existencia de déficits nas habilidades para o coidado ou na cobertura das necesidades básicas dos seus membros. Se ben as propias familias ou unidades de convivencia poden cursar unha solicitude a través do Rexistro Xeral do Concello, a maioría prodúcense a proposta das traballadoras sociais do Concello ou doutros servizos e recursos como o Servizo de Menores da Xunta de Galicia, a Fiscalía, os centros escolares, os centros de saúde, xulgados, etc. En todo caso, o acceso ao programa require da aceptación da familia, da valoración e proposta da UTS de referencia e a aprobación da coordinadora municipal responsable do programa. Este artigo nos descobre a evolución dos videoxogos dende os anos 70 ata o século XXI. Fálanos das distintas formas dos xogos e logo tamén nos presenta unha estadística con informes ben detallados elaborados pola Asociación Española de distribuidores e editores de Software de Entretenemento (ADESE), que nos fai mención da idade dos usuarios dos videoxogos, destacando que en Galiza é un 19,5% de usuarios. Hoxe publícoo nesta xanela, despois de o ter compartido no Obradoiro de creación literaria organizado pola Agrupación Cultural O Galo (realizado na libraría Lila de Lilith), a quen lle agradezo o convite e a oportunidade de falar dos meus pretextos. O venres, 29 de maio, ás 21:00 horas, na Casa da Cultura de Noia, terá lugar a presentación do libro dun lago escuro de Marta Dacosta. Premio Johán Carballeira 2013. As rapazas do Espazo Feminista da Liga iniciaron unha campaña de visibilización das escritoras para este 17 de maio: "Con motivo do Día das Letras Galegas, o Espazo Feminista da Liga decidimos levar a cabo unha campaña para concienciar sobre a escasa presenza de mulleres nesta homenaxe, xa sexan galardoadas (tan só tres) ou candidatas. Queremos pór en valor a riqueza da que gozamos na literatura galega escrita por mulleres, polo que dedicaremos unha semana a recuperar estas figuras mediante a escolla dalgún verso dun poema ou un fragmento dunha obra (ou incluso frases das nosas cantautoras e artistas) pintado sobre un corpo e realizando unha fotografía. A proposta estará aberta á participación de calquera persoa que queira enviar a súa propia imaxe e subirémolas ás redes durante a semana do 11 ao 17. "Só que procuro escribir co corazón, co firme propósito de revolverlle o estómago ao que se senta fronte aos meus poemas, e que aínda teño que escribir o poema máis importante, pero non sei cando poderei facelo, porque ese, o poema comprometido co tempo en que estou a vivir e coa miña condición humana, precisa dunha voz sólida e un pulso firme." Vigo (1966). Poeta, licenciada en filoloxía galego-portuguesa. É profesora de lingua e literatura galegas no ensino medio. Moitos dos seus poemas foron publicados en revistas como "Ólisbos", "Dorna", "Festa da Palabra Silenciada", en diversas publicacións colectivas, e na exposición "Botella ao mar". Ten colaborado con diversos xornais. Algunha das súas obras: "Crear o mar en Compostela", "Baixo Miño", "Un mar de mulleres"..." Marilar Aleixandre lémbrame este poema, un poema escrito a partir das lendas das lavandeiras e que forma parte dun conxunto en que a literatura de tradición oral é protagonista. Hoxe, non queremos conter a rabia. O BLOGUE DE DONTE: Unha curtametraxe que non te podes perder enviado por cillero o 14 febreiro 2010 ás 11:03 PM CET # Ola Cillero. É certo algúns levan a música no corpo. Os gañadores do XXIX Concurso de Baile Tradicional celebrado o pasado 6 de Xullo no Palacio da Ópera da Coruña son: ASOCIACIÓN XUVENIL "SAN PEDRO DE SOANDRES" Comisan máis de media tonelada de ourizo extraído de forma ilegal en Carnota - Noticias de Galicia Axentes do Servizo de Gardacostas de Galicia, dependente da Consellería do Mar, comisaron nos últimos días 575 quilos de ourizo. Foi nunha actuación realizada na zona de Lariño, en Carnota, onde varias embarcacións estaban faenando nunha zona que non lle correspondía. A Consellería do Mar fai un chamamento á cidadanía para que non adquira peixe e marisco fóra das vías legais, xa que pode supor un risco para a saúde ao non ter pasado ningún tipo de control que o avale. O prometido é débeda: Alá vai o padlet con materiais para que vexades o chula que foi a nosa convivencia en Ribadavia. O apartado de "documentos gráficos" irá crecendo progresivamente a medida que nos compartan fotos e vídeos... Os peques da casa están de parabéns. En xullo, teñen dispoñible de forma gratuíta en rebobina o especial Vacaciones Disney Channel Forever. É decir, que o poderá desfrutar calquera cliente da televisión R no momento no que queira. Miley Stewart ten unha vida normal e é unha adolescente máis no seu instituto. Pero o que moi poucos saben é que ten unha dobre vida e pola noite se transforma en Hannah Montana, unha estrela do pop. Narra as aventuras dunha familia aparentemente normal de Manhattan que esconde un máxico segredo: os tres fillos da familia son meigos. Rocky e Cece son dúas amigas unidas pola súa paixón polo baile. A vida de ambas cambia o día que se presentan ao casting para entrar a formar parte do programa televisivo máis exitoso do momento: ‘Shake It Up Chicago’. Teddy e os seus irmáns, PJ e Gabe, terán que coidar a súa irmá Charlotte (alcumada ‘Charlie’) para axudar aos seus pais co coidado da nena. KALANDRAKA participa ata o 6 de decembro na Feira Internacional do Libro de Guadalaxara (México), que nesta edición ten o Reino Unido como país invitado. Os Libros para soñar da editorial atópanse en dous stands: no pabillón mexicano a carón do seu distribuidor, Edicións Tecolote, e no pabillón internacional. Neste primeiro fin de semana, KALANDRAKA organizou a presentación da edición en maia do clásico de Maurice Sendak “Onde viven os monstros”, traducido polo profesor e investigador da Universidade de Quintana Roo, Hilario Chi Canul. Precisamente por ser o maia un idioma en perigo de extinción, na presentación desta obra destacouse o paralelismo entre esta lingua orixinaria de América e mais o galego, que dende os últimos anos vén experimentando un alarmante e progresivo retroceso no número de falantes. “De viaxe, camiño da FIL de Guadalaxara, chégame a nova do pasamento de Xosé Neira Vilas. O inesperado sempre é dificil de asumir. Diante da perda dun amigo non hai palabras, só nos quedan os xestos e o silencio. A nosa primeira homenaxe de despedida é facer visible a súa obra no continente que o acolleu e que lle deu o amor. Todos os Balbinos de América están hoxe de loito pola morte do autor. Mais a gran obra da literatura galega está máis viva que nunca na América que tanto amou”. Cun recordo especial ao escritor Xosé Neira Vilas con motivo do seu pasamento, o director de KALANDRAKA, Xosé Ballesteros, leu un fragmento da tradución en castelán de “Memorias dun neno labrego” realizada polo propio autor, ademais duns versos de Celso Emilio Ferreiro do poema “Deitado fronte ao mar”. Ademais, KALANDRAKA presenta na FIL de Guadalaxara as novidades dos autores galegos María Solar, que vén de publicar “Teño uns pés perfectos” en galego e en castelán, e dos artistas plásticos Federico Fernández e Germán González, artífices dun libro despregable titulado “Balea”. [Ramón Suárez, en la Praza da Ferrería, en Pontevedra] Hormona de crecementohormona de crecemento, GH, HGH, somatotropina, somatropina)- unha hormona peptídica da pituitaria anterior, que se usa nos deportesPara a formación de alivio muscular. A hormona de crecemento ou a somatotropina (a partir do latín soma - corpo) obtivo o seu nome para aqueles mozos, provoca unha aceleración marcada en lineal (en lonxitude). O crecemento foi principalmente debido ao crecemento dos ósos longos das extremidades. A concentración de base de hormona de crecemento no sangue é 1-5 ng / ml, mentres que os picos poden subir a 10-20 e ata 45 ng / ml. Primeiro illouse en 1956. Secreta a hormona do crecemento na glándula pituitaria en resposta aos sinais do hipotálamo.Normalmente, logo de vinte anos, a produción desta hormona polo corpo diminúe.O proceso de envellecemento está directamente relacionado coa taxa de liberación da hormona do crecemento. En media, despois de 20 anos, cada 10 anos o nivel de produción cae por 15%. Cunha charla e un obradoiro o día 13 de maio pola mañá, na Asociación Carballo Vivo de Friol Mañá remata o prazo de votación popular para elixir o cartel anunciador do Arde Lvcvs 2017 _ Concello de Lugo As persoas que aínda non o fixeron poden votar ata mañá ás 12:00 horas a través da páxina oficial destes festexos na rede social Facebook www.facebook.com/ardelucuslugo Tras esta votación popular, un xurado profesional seleccionará, entre as 10 de maior puntuación, a obra gañadora. O fallo levarase a cabo o 27 de febreiro ás 11:00 horas na Casa da Xuventude. Como en edicións anteriores, o premio para o gañador ou gañadora ascende a 1.000 euros, sendo o traballo que anuncie esta festa nesta edición. En realidade, o franquismo tolerou certas manifestacións culturais e certos usos rituais da lingua. E houbo intelectuais e escritores que loitaron contra a ditadura –coma Carballo Calero ou Manuel María- e houbo outros que coa súa actuación política –non coa súa actuación cultural- lexitimaron e deron cobertura a un rexime que fixo un enorme dano ao idioma e que deixou secuelas que perviven na actualidade. Non se trata de condenar a Filgueira Valverde polos aspectos máis polémicos e contraditorios da súa personalidade. Trátase de criticar que se utilice como modelo unha persoa tan comprometida politicamente no franquismo. Quen defende con tanto entusiasmo a elección, debe asumir que a exhaltación do personaxe non está exenta de riscos. E que vai ser unha oportunidade para botar luz nas zonas escuras da Ditadura, para facer lecturas críticas da traxectoria biográfica do homenaxeado, para poñer en cuestión as estratexias de lexitimación do rexime, na que participaron moitos intelectuais, con mellor ou peor intención. Unha vez adoptada a decisión pola Academia, e feitas as consideracións críticas sobre a elección, a postura institucional do BNG no concello de Pontevedra era a de non facer causa do tema. Coma noutras ocasións -coma a recente do escritor, economista e política lerezán Valentín Paz Andrade- a posición do BNG era a de colaborar institucionalmente na organización dos actos mediante a cesión do Teatro Principal ou do Pazo da Cultura, atendendo as demandas que nese sentido fixera a RAG.Cando o PP, secundado polo PSOE, fai unha proposta de celebración institucional e homenaxe a Filgueira Valverde que vai máis alá do que é habitual; cando o PP fai causa dunha celebración que ten unha dimensión polémica evidente, está a convertir a Filgueira Valverde nun campo de batalla político e eleitorial. E nese sentido deben saber PP e PSOE que asumen o risco de meter o personaxe nunha lameira da que ninguén vai sair ben parado. » Breves » A Asociación Pasada das Cabras de Burela vai a facer o vindeiro sábado día 10 de marzo a ruta da “Senda do Oso” en Proaza – Teverga (Asturias) de 13 kms e dificultade baixaCronica3.com A Mariña - costa de Lugo - información da Mariña lucense A Asociación Pasada das Cabras de Burela vai a facer o vindeiro sábado día 10 de marzo a ruta da “Senda do Oso” en Proaza – Teverga (Asturias) de 13 kms e dificultade baixa O prezo será de 20 € para os socios e de 25 para os que non o son e inclúe autobús, comida e máis seguro. A saída será ás 8 da mañá da Estación de Autobuses de Burela. Para poder participar é imprescindible anotarse en Gráficas Arfe ou ben chamando o tel: 982 580 504 antes do xoves día 8 de marzo. Clínica Dental Xeneise, A Capela, A Coruña, Galicia, España WhatsChat Rockwood permítelle escoller entre o modo de texto ou modo de webcam (a través do sitio web). Desta forma, vai probar todas as características especiais do noso programa. Rúa: Do Carballiño, 50 Curicuxa: O 21 DE MARZO DÍA DA POESÍA Unha delegación de representantes da Federación de Empresarios Costa da Morte, desplazóuse ata Bruselas coa finalidade de visitar o Parlamento Europeo, e obter un coñecemento máis cercano das institucións europeas. Aproveitouse o acto para visitar a Cámara dos Eurodiputados, e foron recibidos por Antolín Sánchez, eurodiputado de orixen galega. WhatsChat Kachin permítelle escoller entre o modo de texto ou modo de webcam (a través do sitio web). Desta forma, vai probar todas as características especiais do noso programa. A Nuria Díaz (Vilagarcía de Arousa, 1982) de pequena encantáballe inventar historias e debuxalas. Unha paixón que nunca abandonou e que converteu en profesión. Estudou Belas Artes e encamiñou a súa traxectoria cara o deseño gráfico. Ademais de traballar para o sector editorial, aplica os seus deseños a produtos orixinais. "El Gran Hotel Wes Anderson" é un libro tributo que celebra a desbordante creatividade dun dos directores de cinema máis orixinais das últimas décadas. A través das inconfundibles ilustracións de Nuria Díaz, repasamos a vida de Wes Anderson, así como os temas, personaxes e escenarios que conforman o universo visual dun cineasta de culto. Dentro do programa de obradoiros e actividades de verán que ofertamos no Museo Provincial do Mar de San Cibrao para ao Club Pequeamig@s este xoves 10 de agosto, levamos a cabo o obradoiro Letra creativa (literatura). O mundo das letras é unha especie de labirinto infindo. Hoxe, xs Pequeamigxs, crearon un universo propio de risas, medos e superheroes. Que ben o pasamos! AQUÍ VEDES UN DOS MOITOS VERTEDOIROS ILEGAIS E SEN CONTROL QUE ATOPAMOS POR TODA A XEOGRAFÍA GALEGA.NESTE CASO ESTÁ SITUADO NA ESTRADA VELLA DAS SOMOZAS NO LUGAR DA ESFARRAPA. WhatsChat Kavarna permítelle escoller entre o modo de texto ou modo de webcam (a través do sitio web). Desta forma, vai probar todas as características especiais do noso programa. 12 h. 2º FESTIVAL ‘PEQUEQEIXO’ Praza de Galiza (en caso de choiva capela da Madanela) IGREXA CAPELA DE SAN ESTEVO EN TORDOIA A CORUÑA - GALICIA Terceiro dunha serie de 7 vídeos, sobre un proxecto de xardín xaponés, realizado por Anxo, vigués afeccionado á cultura xaponesa, no seu xardín recrea a arte do xardín xaponés, destaca neste espazo unha colección de Koi (peixe carpa xaponés), a maioría dos obxectos ornamentais así como os estanques e demais obra foron realizados polo mesmo. Carballo vive o San Xoán ata o domingo, Festa a Festa en Faro de Vigo Los Satélites cerran o domingo o programa musical en Carballo. As festas rematan o luns co Día do Neno; descontos nas atraccións do parque do San Martiño Tal como informamos en Festa a Festa, a localidade coruñesa de Carballo está en plenas festas. A Praza do Concello e o parque do San Martiño son os dous puntos neurálxicos estes días. No primeiro, as verbenas e concertos, no segundo, as atraccións. Ata o vindeiro domingo o programa festivo trae todo tipo de actividades. Esta noite, concerto de TAMARA. Copiamos tal cal a noticia tirada da páxina web do Concello.Boas festas do San Xoán!!! Os interesados e interesadas en consultar todo o programa de festas ao completo poden premer aquí. Os 21 do camiño A micoloxía, como ciencia que estuda os cogomelos en todas os seus facetas, non é allea á evolución do coñecemento e ao progreso. É moito o que aínda ignoramos do misterioso mundo dos fungos, pero tamén se fixeron grandes avances nestes últimos anos, polo que calquera persoa que estea interesada neles, a nivel científico ou gastronómico, debería estar ao tanto dos descubrimentos que poden deixar obsoletos libros, sabedorías propias e até arraigados costumes de consumo. Neste sentido, hai alertas, algunhas relativamente recentes, sobre o perigo de inxestión de especies tradicionalmente consideradas inocuas e que non están reflectidas en antigas guías de campo consultadas por numerosos afeccionados, nas que seguen a aparecer como bos comestíbeis. Na Galiza os cogomelos son abundantes debido a climatoloxía o que supuxo en épocas pasadas que existise alto coñecemento sobre os mesmos, foi a Igrexa a que eliminou da cultura escrita todas as referencias a estas especies ao consideralas diabólicas. Inda así hai una certa recuperación dos restos orais que quedaron en certas rexións do pais como pode ser a comarca de Valdeorras, e que permiten observacións tan importantes como que aqueles cogomelos cuxo nome local comeza por PAN- son comestibles. A tinta foi unha enfermidade que asolou case tódolos soutos galegos, pero o avance biolóxico permitiu mediante o cruce das especies de castiñeiro autóctono co Xaponés crear un hibrido coa calidade en tamaño e produción de castaña do galego e a resistencia ao fungo phytophtora cinamoni, este híbrido permite obter unha alta produción de castaña, o que sumado a micorrización, que permite a produción de cogomelos de calidade e mellora a saúde da planta ao favorecer a captura de auga entre outros beneficios, permite ter explotacións de soutos que son máis rendibles economicamente incluso cas de eucaliptos. Os boletus son un manxar cobizado en calquera gastronomía e facilmente recoñecibles grazas a súa carne branca. Saber identificar as especies, as súas características principais, o seu hábitat e os meses de colleita e como se deben recolectar é fundamental para evitar os perigos asociados coa recolección de fungos e para garantir a súa óptima continuidade. Aínda que o outono é a época do cogomelo por excelencia, na primavera tamén atopamos varios exemplares de fungos. E para os amantes de cogomelos que queiran consumir este produto durante todo o ano, empresas como Hifas da Terra realizan cultivos reciclando materiais vexetais e garantindo un produto ecolóxico e de calidade. Non é doado de atopar. A pesar da súa fermosa e viva cor laranxa pasa desapercibido polo seu pequeno tamaño e por mor das fumigacións masivas dos piñeirais contra a Thaumetopoea pytiocampa, máis coñecuda como a eiruga procesionaria do piñeiro. Cordyceps militaris é un fungo ascomicete con forma de maza ou misto (aínda que ás veces pódese ramificar un pouco), de cor vermello alaranxado, que mide de 2 a 5 cm e frutifica desde finais de outono a principios do inverno. Travesa de Basquiños, nº 9 baixo. 15704 Santiago de Compostela Escribo isto despois de que centos de milleiros de persoas se manifestasen contra a enésima reforma da lei de ensinanza en España, e antes de que outros miles (supoño) se manifesten contra a decisión do Tribunal de Estrasburgo de anular a chamada doutrina Parot por ir contra os dereitos humanos. Dúas cousas que a min paréceme que teñen máis relación que a temporal. As sucesivas leis educativas en España son o proceso de acción e reacción no desesperado intento de superar o atraso intelectual de séculos. A II República foi un enorme salto adiante. O golpe militar do 36, coa aniquilación física ou profesional de milleiros de mestres e profesores universitarios, a volta a caer no pozo por décadas, con secuelas que aínda seguimos sufrindo. Por exemplo, na maneira de entender a educación, a política ou o periodismo. Alistámonos baixo unha bandeira ParotSi/ParotNo como quen vai polo Madrid ou polo Barça nin sendo de Madrid nin de Barcelona (pero con menos elementos de xuízo para escoller). Lendo a quen sabe, como o ex periodista de Tribunais de El País José Yoldi, podemos coñecer a orixe do que el cualifica como a vulneración da Constitución (artigo 9.3) para aumentar ilegalmente as penas dun cento de presos aplicándolles unha norma que non había cando os condenaron. A cousa veu non por un debate xurídico, senón pola opinión pública. Os etarras, por terribles que fosen os seus crimes, saían de prisión en canto remataban a condena ou a redimían, segundo o código de 1973, ou sexa do franquismo. Pasara con Aznar, posiblemente o presidente español, con Adolfo Suárez, que máis negociou con ETA, e pasaba en 2006, sen demasiada alarma. Ata que Iñaki de Juana Chaos, desobedecendo a ETA, que ordenaba non acollerse a redención de penas, recorreu contra a Audiencia algunhas redencións que lle anulara, e montou unha folga de fame que tivo repercusión internacional. Cando saíu, quen fixo presión contra o goberno do PSOE foron as asociacións de vítimas e a prensa de dereitas. Así que cando Henri Parot, que tiña unha condena de máis de 4.000 anos, presentou un recurso similar, os xuíces comezaron a buscar o que Yoldi chama solucións “creativas”. O maxistrado Bermúdez ditoulle dúas condenas por pertenza a banda armada –unha barbaridade, porque pertences ou non, non dúas veces-. Anuláronlla, pero sacaron da manga o contabilizar a redención sobre o total da pena, non sobre a maior, como se viña facendo. Segundo Yoldi, daba a impresión de que os xuíces do Supremo ben sabían que a “doutrina Parot” llela ían tumbar en Estrasburgo, pero mentres mantiñan no cárcere a eses presos e calmaban á opinión pública, que era do que se trataba. José Yoldi fai ademais unhas precisións: os liberados pola anulación da doutrina Parot levan como mínimo 20 anos en prisión. A tal doutrina non se lle aplica a todos os terroristas, violadores, etc, senón a aqueles condenados antes de 1995. Os condenados posteriormente non teñen redención de penas e subíronas a 40 anos. Eu quito outras conclusións: José Yoldi non ten periódico onde escribir e explicar as cousas como son. Un descerebrado chamado Cárdenas que dixo que “todos los que tenemos un programa de televisión o radio tenemos la obligación de denunciar que los jueces de Estrasburgo son unos hijos de puta”, traballa nunha emisora. Que unha sociedade estea mellor ou peor formada non depende so das leis educativas. Sr. Sobrino. Comparto os seus sentimentos, ou seguramente os compartiría de sufrir as mesmas experiencias que Vd,, e de ter unha familiar nas mesmas circunstancias. Pero os sentimentos persoais son unha cousa e as opinións son outra. Que os asesinos, violadores ou pederastas (para min os peores delincuentes) teñen dereitos é algo que podemos cuestionar as persoas máis os menos relacionadas coas víctimas, pero non cuestiona ningún dereito penal de ningún país civilizado. Eses países que pon como exemplo -en Sudámerica, Asia ou Africa- o único que fan é establecer atenuantes ou eximentes por ser rico ou agravantes por ser pobre-. Se le o artigo no que me basei, de José Yoldi, un dos mellores expertos en información de tribunais (o que sacou o caso do presidente do Consejo General del Poder Judicial e a utilización dos seus fondos para as súas viaxes “caribeñas” que lle custaron o posto… aos dous) o que di e que os maxistrados que “inventaron” a doutrina Parot sabían que era infumable, pero que terían á sociedade e ao goberno contentos. Se os maxistrados de Estrasburgo son uns tolays, tamén o son os do Tribunal Supremo que ata 2005 aplicaban a redención de penas como antes da doutrina Parot, ou xa postos, tamén podían ser uns tolays quen dictaron algunhas condenas. No caso dos violadores ou pederastas non hai vitimas dos dous lados, pero no outro si. O xeneral Galindo, condenado por dúas mortes a 74 anos, saíu libre despois de cumprir 4. Emilio Hellín, que matou a sangre fría a unha rapaza, tres cuartos do mesmo, e pasou a traballar para a Guardia Civil. Ignoro que fai o señor Cárdenas cos micrófonos. Sei o que fixo en twitter: proclamar que a obligación de todos os periodistas que son vistos por moita xente como líderes pola mera razón de estar diante dunhha cámara ou dun micro deberían insultar a quen en Europa se ocupa de delimitar o que é xusto e o que non. Equivocándose tanto como aquí cando din que aquí un é culpable ou non. Iso paréceme chamar ao linchamento. O meu artículo non deixa de ser un pobre desafogo e unha chamada á sensatez, que lle agradezo moito que lera, e moito máis que tivera o detalle de comentar de forma educada, cousa que non pasa sempre entre xente que disinte. A ver,vou enredar un pouco dándolle ( un pedazo ) de razón ao señor Cárdenas. En moitos casos o Dereito Penal ten sido lixeiriño de máis. Hai unha autodenominada progresía (en realidade neoliberais puros e duros) que considera a lei e as penas algo malo en si mesmo. Esta xente o que fai é condear a clase obreira que é a que máis padece os delitos e a violencia. Fallou a verificación do correo-e, téntao outra vez. O presente Convenio Colectivo establece as normas básicas que regulan as condicións mínimas de traballo da Empresa PLANIFICACIÓN Y CONTROL LOGISTICO, S.A.U., e os traballadores incluídos no seu ámbito persoal e territorial, sendo de aplicación en todos os seus centros e lugares de traballo repartidos por toda a provincia da Coruña e os que puidesen crearse no futuro. FCC, limpeza viaria e recollida de R.S.U. do Concello de Monforte de Lemos A Ruta das Pedras (Ventosela). Sendeiro circular de 10 km. na parroquia de Ventosela con vistas á Ría de Vigo e con curiosas formacións rochosas: 2. As Pedras Agudas. Grupo de rochas presentes en moitas lendas locais. 3. A Pedra Taió. A súa orixe mezclase coas lendas dos mouros e os seus tesouros. 4. A Pedra das Abellas. Cóntase que nela había moitas abellas, polo que se chegou a poñer colmeas para recoller o mel. 5. A Pedra que Fala. Forma unha pequena cova na que a nosa voz produce reverberacións. Saímos de Redondela cara a Pontevedra e a 2 km. veremos nunha curva un negocio de lavado de coches. Xiramos á dereita, logo á esquerda e outra vez á dereita. Despois de douscentos metros chegamos a un cruce que collemos á esquerda. Atopámonos xa na parroquia de Ventosela. Continuamos sempre de frente ata chegar á igrexa. No asfalto xa podemos ver as primeiras indicacións do camiño (frechas amarelas). En marzo de 2010 a Asociación de Veciños de Ventosela colocou unha nova sinalización, xa que a anterior fora retirada por algún “veciño”. A nova sinalización está ben e existen carteis cos nomes dos puntos de interese. É eloxiable que asociacións veciñais tomen a iniciativa cando non o fai o Concello. Esperemos que a nova sinalización dure e que autovías e demáis ameazas respeten este sendeiro. A Ruta da Auga Asociacións, partidos políticos e confrarías relixiosas PARA VER E IMAXINAR A GALIZA E O MUNDO O pasado día 25 de Xaneiro, ADEGA Lugo, reuniunos en Catasós para salvar as fragas desta localidade. Castiñeiros centenarios, carballos aínda verdes, fentos nas marxes dos camiños, os últimos azafranes silvestres deste ano, prados verdes, carreiros tapizados de follas acastañadas, brañas húmidas e camiños entre muros de pedra antiga, toda unha variada flora e fauna, que constitúe un verdadeiro monumento natural. Todo este conxunto poden desaparecer. Se aínda non puideches gozar desta fermosura de paisaxe, pensa que en breve pode ser demasiado tarde. O trazado dunha liña de alta tensión por esta paraxe suporía cando menos a talla polo pé de 200 árbores, na súa maioría castiñeiros que están coidados para a produción de castañas e, por tanto, ben xestionados polos veciños e veciñas que propoñen o soterramento da liña baixo a estrada N-525. Polo de agora a instalación da liña atópase en fase de moratoria, a expensas de que Fenosa e veciños cheguen a algún acordo. Aínda así, en calquera momento a compañía eléctrica podería proceder as obras. Hondarribia é unha poboación situada na comarca de Bidasoa, Txingudi, recibe o seu nome destes dous accidentes xeográficos: o Rio Bidasoa, que nace nos veciños montes navarros, e a baía de Txingudi, onde desemboca este río. Estas características convertérona en fronteira natural entre Francia e España durante séculos. Barrio da Mariña. É aquí onde se atopa a maior parte dos bares e restaurantes que deron fama á localidade. A rúa principal que se estende ao longo do barrio é peonil, está aliñada con árbores e chea de fermosas casas e establecementos nos que comer. A outra atracción turística é a súa praia, de 800 m. Zona vella. Dentro do recinto amurallado de Hondarribia escóndese unha encantadora Zona vella. A Porta de Santa María era, e aínda é, a entrada principal a zona. Esta porta medieval recibe aos visitantes e os guía á Kale Nagusia (Rúa Maior), onde se atopan algúns dos edificios máis emblemáticos do Casco Antigo. Un deses edificios é o concello de Hondarribia, aloxado nunha construción barroca do século XVIII. Desde a Praza de Armas, recomendamos perderse polas rúas da Zona vella. Mini e Mero, cantautores galegos de recoñecido prestixio e conexíon co país, musicaron un poema de de Díaz Castro que se titula Penélope, no que se relata a peripecia vital do país. A introdución que fan ao poema é unha reflexíon oportuna sobrea a dignidade que debemos ter como galegas e galegos. A cidadela amurallada acolle no seu interior unha cidade medieval,que data do século XII, sorprendentemente ben conservada. Un Castelo, construído por D. Dinis e ampliado por D. João I para mellorar a defensa da raia fronteiriza. No centro das catro torres cilíndricas do castelo, érguese a Torre de homenaxe. As murallas son coroadas por un camiño de rolda. coas súas torres de vixía e calabozos. A Igrexa de Santa Maria, tamén situada dentro das murallas, é de orixe románica, adquire estilo barroco debido a súa restauración no século XVIII. A Porta principal , do mesmo estilo, conten columnas salomónicas decoradas. No seu interior conten unha interesante pintura do século XVIII. Un Pelouriño, situado no centro da praza, recorda os modos de facer xustiza nun tempo pasado. O Areal de Berres é un espazo de ribeira ao carón do Ulla, situado entre Ponte Sarandón e ponte Ulla. É un espazo de lecer, creación artística, recreo e celebracións cun toque máxico, como a festa do san Xoán. O Areal é froito do traballo desinteresado e de diversas colaboracións de veciños e artistas locais. Neste espazo tivo lugar, o 15 de agosto, a celebración do "I Día das Galegas nas Letras", a xornada e o espazo foi escollido polo grupo de crítica literaria feminista A Sega para esta conmemoración, que se inaugurou cunha homenaxe á compiladora do Cancioneiro Popular Galego Dorothé Schubart. MULLERES NA HISTORIA DA FOTOGRAFÍA As grandes empresas subministradoras de servizos e bens, continúan coa carreira incansable por deslocalizar os postos de traballo a terceiros países. En moitos casos obrigan á clientela a falar español, negándolle a atención en galego; así poden atender dende fóra (América Latina, Marrocos… etc.). Nós queremos que as persoas sigan traballando aquí, por iso temos en marcha unha campaña para demandar que se recoñeza por Lei o dereito da clientela a ser atendida en galego, e para concienciar á sociedade da importancia de reconquistar para o galego o espazo de relación entre empresas e clientela. Podes colaborar a título persoal reclamando como clientela e espallando nos teus círculos sociais a campaña polo dereito á atención en galego. Tamén sairemos o 17 de maio á rúa apoiando as mobilizacións convocadas por «Queremos galego». Etiquetas: 17-maio , A-Coruña , A-Mesa , CIG , deslocalización , Ferrol , Galego , letras-galegas , Lugo , manifestación , normalización-lingüistíca , Ourense , Pontevedra , Ribadeo , Santiago-de-Compostela , traballo , Vigo . Con tecnoloxía de Blogger. 2- Nin árabes, nin palestinos nin libaneses teñen dereito a matar civís. A iso chámaselle “terrorismo”. 3- Israel ten dereito a matar civís. Iso chámase “lexítima defensa”. 5- Nin palestinos nin libaneses teñen dereito a capturar soldados israelís dentro de instalacións militares con sentinelas e postos de combate. A iso hai que chamalo “secuestro de persoas indefensas”. 6- Israel ten dereito a secuestrar a calquera hora e en calquera lugar a cantos palestinos e libaneses antólleselle. A súa cifra actual rolda os 10 mil, 300 dos cales son nenos e mil, mulleres. Non se precisa proba algunha de culpabilidade. Israel ten dereito a manter secuestrados presos indefinidamente, xa sexan autoridades democraticamente elixidas polos palestinos. A iso chámaselle “encarcelamento de terroristas”. 8- Cando se menciona “Israel”, está terminantemente prohibido engadir: “apoiados e financiados polos EEUU”. Iso podería dar a impresión de que o conflito é desigual e de que a existencia de Israel non corre perigo. 9- En informacións sobre Israel, hai que evitar sempre que aparezan as seguintes locuciones: “Territorios ocupados”, “Resolucións da ONU”, “Violacións dos Dereitos Humanos” e “Convención de Xenebra”. 10- Os palestinos, o mesmo que os libaneses, son sempre “covardes” que se esconden entre unha poboación civil que “non os quere”. Se dormen en casa coas súas familias, iso ten un nome: “covardía”. Israel ten dereito a aniquilar con bombas e mísiles os barrios onde dormen. A iso chámaselle “acción cirúrxica de alta precisión”. 11- Os israelís falan mellor inglés, francés, castelán ou portugués que os árabes. Por iso merecen ser entrevistados con maior frecuencia e ter máis oportunidades que os árabes para explicar ao gran público as presentes regras de redacción (da 1 á 10). A iso chámaselle “neutralidade xornalística”. 12- Todas as persoas que non están de acordo coas sobredichas Regras, son, e así debe facerse constar, “terroristas antisemitas de alto perigo”. Entendemento entre a Xunta e Concello para aprobar o PXOM de Ponteareas _ Ponteareas.es Casa do Concello Entendemento entre a Xunta e Concello para aprobar o PXOM de Ponteareas Nunha reunión mantida este venres en Santiago coa directora xeral de Ordenación do Territorio e Urbanismo, trazouse a folla de ruta que permitirá que Ponteareas conte, nos vindeiros meses, cun Plan que marque o seu desenvolvemento futuro. Técnicos do Concello e da Consellería concretarán os cambios a realizar en base aos requirimentos da Xunta O alcalde de Ponteareas, Xosé Represas, acompañado pola concelleira de Urbanismo, María Jesús Garrote mantivo este venres, 17 de marzo, unha reunión en Santiago de Compostela coa directora xeral de Ordenación do Territorio e Urbanismo, Encarna Rivas de cara a dar os primeiros pasos que permitan o desbloqueo do PXOM de Ponteareas. O goberno local tamén convidou a esta reunión a concelleiros dos grupos políticos con representación no Concello ponteareán ─Andrés Sampedro (PP), Juan Carlos González Carrera (ACIP) e Lino Costas (EU)─, por considerar que o PXOM é unha cuestión de toda a Corporación e sobre o que debe acadarse o máximo consenso. Amais tamén participaron na reunión a arquitecta municipal, o arquitecto redactor do PXOM de Ponteareas, e técnicos da Dirección Xeral de Urbanismo. Durante dúas horas e nunha reunión na que ámbalas dúas administracións amosaron “unha clara vontade de cooperación”, aseguraba o alcalde Xosé Represas, abordáronse os requirimentos aos que facía referencia a Orde da Consellería de Ordenación do Territorio e Urbanismo e que impedían a aprobación definitiva do PXOM. Dedicouse unha especial atención a dous temas “de capital importancia para o futuro de Ponteareas” como eran dar encaixe ás demandas de chan industrial que ten o municipio ─un tema “irrenunciable para o Goberno local”, matizaba a concelleira de Urbanismo do Concello de Ponteareas, María Jesús Garrote─ e o solo urbanizable residencial, tanto para o crecemento do núcleo urbano como para os núcleos rurais. É de destacar, tal e como se sinalou por parte dos técnicos da dirección xeral de urbanismo, que unha vez realizadas as modificacións indicadas pola Xunta de Galicia, “non sería preciso realizar unha nova exposición pública do Plan” o que reduce considerablemente os tempos para a súa aprobación definitiva. A concelleira de Urbanismo do Concello de Ponteareas, María Jesús Garrote, confirmaba á saída da reunión que técnicos do Concello de Ponteareas, da empresa redactora do Plan e da Xunta de Galicia, manterán dúas reunións ─a primeira o 28 de marzo e a segunda o 4 de abril─ para concretar todos os cambios e axustes técnicos do documento. O alcalde de Ponteareas, Xosé Represas, que cualificaba a reunión de “positiva e moi produtiva”, afirmaba que con ela “marcábase unha folla de ruta para que Ponteareas poida contar, de xeito definitivo, cun PXOM que marque o seu futuro”. Represas fixo especial fincapé na defensa “clara e inequívoca que o Goberno local fixo das zonas industriais” que quedarán pendentes dunha reunión máis detallada cos técnicos e amosou a intención do Goberno que preside en “manter aberta unha liña de diálogo e colaboración coas administracións implicadas na aprobación do documento urbanístico de Ponteareas”. Ponteareas adhírese o programa Apego para fomentar o galego como lingua inicial das nenas e nenos → A Grela (Carnoedo-Sada, A Coruña) Todos os interesados anotaranse á entrada da biblioteca, tanto na modalidade individual coma en grupo, incluído o rap-oesía. "¿POETAS QUE CANTAN OU CANCIÓNS QUE SON POESÍA?" Recomendamos dende a biblioteca ver a película de animación "Brave" Visita a PÁXINA OFICIAL Moitas grazas, Luís Davila, por darnos cada día , desde as túas viñetas, un motivo para enfrontar a vida e as súas dificultades cunha boa dose de humor e alegría. Luis asinou e debuxou cada un dos exemplares do seu libro, a petición dun público numeroso A parella de guionistas formada polos irmáns Kevin e Dan Hageman (Hotel Transylvania) veñen de vender un libreto orixinal baseado nos persoaxes de Looney Tunes á Warner Bros. Pictures. Os Hageman afirman que se lles ocurriu a ideia dun filme centrado no almacén da empresa ACME, os fabricantes de absolutamente todas as cousas que aparecen nos debuxos animados da Looney Tunes. O plan é facer un filme que misture acción real e gráficos xerados por computador usando os moitos descabellados cacharros que fabrica a compañía. O tón do filme sería semellante ao de Men in Black ou ao dos moitos filmes da Amblin dos anos 80. Os produtores Dan Lin e Roy Lee axudarán a desenvolver o proxecto, que non incluirá a ningún dos persoaxes da Looney Tunes. Esta é a lista de Demsa , prema no título para ver información detallada. A Deputación de Pontevedra organiza tres novas actividades formativas no marco do programa DEPOEMPREGA Os cursos desenvolveranse entre os días 23 e 27 de maio nos concellos de Tui, Vilagarcía e Cangas e contará coa participación de 28 persoas A Deputación impartirá na vindeira semana, do 23 ao 27 de maio, dous obradoiros e un taller ao abeiro do programa Depoemprega, coa finalidade de mellorar as posibilidades de inserción […] Cristian Toro e Sául Craviotto, en K-2 200 metros, e Rubén Millán e Gabriel Campo Pavón, en K-2 1.000 metros, alcanzaron as finais nas súas probas na Copa do Mundo de Duisburg (Alemaña). Teresa Portela, en K-1 200, disputará a final C, mentres Diego Romero foi eliminado en C-1 1.000 metros. Este sábado comezarán a […] O Grupo Confederal e o Goberno logran un acordo orzamentario que recolle a maior subida do salario mínimo de toda a historia da democracia O Grupo Parlamentario Confederal de Unidos Podemos-En Marea-En Comú Podem e o Goberno veñen de lograr un acordo que permite avanzar a prol das... A Executiva do BNG fixo esta tarde, a través do seu secretario de Organización, Bieito Lobeira, unha primeira valoración do acordo de orzamentos do... Salón de Congresos e Exposicións José Peña ASOCIACIÓN POR DEREITO: Material da 1ª Xornada de Por Dereito: Ferramentas para a Inclusión Material da 1ª Xornada de Por Dereito: Ferramentas para a Inclusión En breve poremos o resto das presentacións. Grazas pola vosa paciencia e atención!!! 0 Response to "Material da 1ª Xornada de Por Dereito: Ferramentas para a Inclusión" a) Clasificación no seu caso (grupo, subgrupo e categoría): non se esixe Paco Bonos leva moitos anos vendo obras de Chévere e cóntanos que atopa un sabor especial sobre todo nesas obras máis pequenas, como As Fillas Bravas, ou efémeras, como aquela de Casa Tomada na Praza de Cervantes. El agora vive en Teo e confesa que lle encantou atoparse con Chévere aquí, integrándose nesta nova comunidade. Obradoiro de Elaboración artesanal de conservas de froitas e verduras en Outeiro _ Terra Chá Xa! Neste mes de maio está previsto que se leve a cabo o obradoiro de Elaboración artesanal de conservas de froitas e verduras. Impartirase todos os luns, do 21 de maio ao 9 de xullo de 16:30 h a 19:30 h, no Centro Cultural de Outeiro de Rei. Este cursos terá un prezo de 20 euros. As persoas interesadas poden anotarse na Casa de Cultura do Concello ou chamando ao teléfono 982 393 408. Unha de cal e outra de area para os equipos do TDM Vilalba O Club de Atletismo de Friol acumula máis medallas en Ourense Vilalba acolleu unha charla sobre a muller no deporte Xurxo Alonso gaña o III Premio Xosé María Castro de Poesía Máis de 300 persoas participaron no concurso de recitado poético ‘Rosalía sempre viva’ Fomento rexeita a solicitude socialista de arranxar a estrada N-VI O Concello de Xermade rehabilitará dous batanes, o muíño e a Fábrica da Luz Premios de poesía e tarxetas na Pastoriza O Concello de Vilalba ampliará o departamento de Urbanismo ÁBRESE O PRAZO PARA A CONTRATACIÓN DO SERVIZO DE XESTIÓN E EXPLOTACIÓN DA CAFETERÍA DO IES AUGA DA LAXE DE GONDOMAR _ IES Auga da Laxe * As empresas interesadas na xestión do servizo deberán manisfestar dito interese por escrito, antes das 14:00 horas, do mércores 21 de xuño de 2017. ** Nos escritos deberá figurar o nome da empresa, ou persoa responsable, dirección e número de teléfono. *** Os escritos presentaranse na secretaría do centro. De conformidade coa Lei 1/2016, do 18 de xaneiro, de transparencia e bo goberno, no seguinte enlace poderá consultar a base de datos dos convenios asinados pola Secretaría Xeral da Igualdade: Convenios de colaboración asinados pola Secretaría Xeral da Igualdade Santa Cristina de Ribas de Sil, un dos grandes mosteiros de Galicia que volve renacer _ Historia de Galicia Santa Cristina de Ribas de Sil é un dos grandes atractivos monumentais da Ribeira Sacra. Parece ser que a Xunta asumiu nos últimos tempos a importancia deste enclave para a declaración de Patrimonio da Humanidade pola UNESCO e o pasado luns 26 de febreiro presentou no mosteiro, no concello de Parada do Sil, a futura intervención para a renovación do mesmo. A inversión será de 255.529,72 € co obxectivo de mellorar a accesibilidade, ademais de diversas actuacións de reparación e consolidación. A presentación do proxecto estivo representado polo Conselleiro de Cultura e educación, Román Rodríguez, o director Xeral de Cultura, Anxo Lorenzo e a Directora Xeral de Patrimonio, Carmen Martínez. A licitación se publicou o pasado 14 de febreiro no Diario Oficial de Galicia. Ten como obxectivo reparar e actualizar os desperfectos que o paso do tempo produciu na consolidación ou rehabilitación levada a cabo no ano 1990. Preténdese resolver as patoloxías máis importantes do conxunto, mellorar as condicións de seguridade dos percorridos turísticos así como desenvolver diversas obras de reparación e substitución na cuberta actual. Reordenaranse os chanzos da escaleira de baixada o mosteiro dende o aparcadoiro, remodelarase a rampla para facela accesible a persoas de mobilidade reducida e faranse reparacións puntuais no forxado de madeira e nas varandas da galería interior. Por último procederase ó cambio do altar da igrexa por outro de menores dimensións. Con estas obras o que se pretende, e así o expresaba o Conselleiro, é impulsar que a Ribeira Sacra estea nas mellores condicións para que poida ser recoñecida pola UNESCO como Patrimonio da Humanidade. Para isto vai uns meses a Xunta iniciou un proceso de incoación como Ben de Interese Cultural desta paisaxe cultural de Galicia, como paso previo necesario para obter o recoñecemento da institución. Santa Cristina de Ribas de Sil foi incluído como ben vinculado dentro do seu expediente, e as obras pretenden ser un novo paso para o lanzamento do BIC. Mais, tal e como comentou o Conselleiro, esta intervencións servirá tamén a facilitar o acceso ós visitantes de Santa Cristina. no corazón da Ribeira Sacra. O mosteiro atópase no souto de Merilán, na anta sur do monte Varona, no lugar do Castro, parroquia de Caxide. É Ben de Interese Cultural dende 2009 coa categoría de monumento. As primeiras mencións están documentadas cara a finais do século X e, aínda que nada se conserva do edificio prerrománico precedente, todo apunta a que, do mesmo xeito que outros mosteiros desta zona, foran fundado por un ermida sendo transformado posteriormente en cenobio e logo en mosteiro. Como outros, na Baixa Idade Media adoptou a regra de San Bieito chegando ó seu esplendor no século XIV, cun amplo dominio sobre as terras do canón do Sil. Coa chegada dos Reis Católicos, en 1508, pasou a ser priorato de Santo Estevo. En 1835 sufriu a desamortización acabando en ruínas co tempo. Do mosteiro orixinal conservase a igrexa e diversas dependencias ó redor dun impresionante claustro do que, desgraciadamente, so se conservan dous panos. A igrexa, pese a ser dunha única nave é un dos grandes expoñentes do románico galego de transición, de entre os séculos XII e XIII, especialmente no tocante a súa rica decoración escultórica. Conserva tamén ricas pinturas murais do século XVI e varios retablos barrocos con figuras manieristas. O mosteiro sufriu unha maxistral consolidación ou rehabilitación en 1990 polo arquitecto Celestino García Braña, unha das mellores feitas en Galicia. Seguinte Ábrense novas incógnitas sobre o papel da illa de Ons na Guerra Civil Xa tedes outro espía, Damián. Parabéns polas iniciativas (o das saídas en barco e o blogue para espallar e informar sobre iso). Carta Xeométrica: Xabier P. Docampo: "A situación da lingua cada día vai a peor desde que este goberno está no poder" Xabier P. Docampo: "A situación da lingua cada día vai a peor desde que este goberno está no poder" Xabier P. DoCampo, un dos escritores máis recoñecidos e queridos da nosa literatura, estará o domingo en Compostela para participar na manifestación de Queremos Galego. Son incontábeis porque sempre que alguén se manifesta a favor da lingua, así sexa o mesmo demo, pode contar con que alí estarei. Niso son totalmente evanxélico. Aínda que se reúnan catro, alí estarei e estarei mentres sinta que a miña lingua non acada sequera o estatus de oficialidade que ten recoñecido, que é o mínimo. A forza que precisamos ten que quedar á vista. Agora mesmo estamos a ver a lingua atacada de fronte, sen ningún tipo de rubor e eu creo que o cen por cen dos galegos e galegas non consenten iso no seu corazón. Os negacionistas son moi poucos e, polo tanto, é necesario que todos estes que non negan a lingua -úsena ou non- se decaten da situación grave na que a están a poñer desde o goberno galego, do feito inaudito de que exista un goberno que traballa arreo contra a propia lingua. -Por que se atreve o goberno se, como vostede di, ten toda esa vontade en contra? Atrévese porque confía en que, mesmo que haxa oposición, o tempo fai que todas as falcatruadas queden, que perduren, e por iso actúa con esa aleivosía. O que acontece é que unha persoa que fala galego e desenvolve a súa vida na nosa lingua non é consciente dese perigo. Cómpre unha atención máis continuada e intensa para se decatar e reaccionar. Pouco a pouco a xente darase conta da gravidade da situación. -Como profesor que foi e pola súa continua relación pola literatura coas xeracións máis nova, coincide no diagnóstico da situación crítica da lingua? -O lema da manifestación é “Polas fillas dos nosos fillos”. Está aí o perigo, na perda da transmisión ás xeracións máis novas? Cando vou polos colexios e institutos encóntrome por vez primeira na miña vida con nenos e nenas que non saben a nosa lingua. Xa non é sequera cuestión de querer ou non. De toda a vida o cen por cen entendía o galego e sabía falalo, mais agora iso xa non se dá. Xa hai quen non coñece a nosa lingua na nosa terra. O lema está ben, como todos os das manifestacións, mais o que importa é todos os que imos detrás da faixa de saída. Temos que ir e non só polas fillas dos nosos fillos, senón tamén porque debemos coidar e preservar os moitos falantes infantís e mozos da lingua que quedan, temos que valoralos e facer que se mesturen con outros para que se contaxien. -De todas maneiras, vostede que é persoa optimista, tamén cre que poderemos saír desta situación? Está nas nosas mans. A xente nova ten que tomar conciencia. A situación é reversíbel e todos sabemos na man de quen está. O tema é se imos seguir tendo gobernando o futuro da nosa lingua a negacionistas lingüícidas. -Se a manifestación é multitudinaria, que tería que pasar o día despois? Non sei se podemos confiar en que pase nada con respecto a quen tivo o cinismo de ir polo peor camiño para a lingua. O que si teremos é a sensación de vernos reforzados no que estamos facendo. Por iso tamén son necesarias as manifestacións. Estamos, repito, no camiño de reverter a situación e para iso é preciso implicarse. WhatsChat Canberra permítelle escoller entre o modo de texto ou modo de webcam (a través do sitio web). Desta forma, vai probar todas as características especiais do noso programa. Coñeza gays de todo o mundo. Con Chat gay Boggy Plain pode escoller entre as seguintes opcións: WhatsChat Pauini permítelle escoller entre o modo de texto ou modo de webcam (a través do sitio web). Desta forma, vai probar todas as características especiais do noso programa. Eu, de tódolos grupos raros, curiosos ou extravagantes que pululan polo facebook hai un do que son fan con diferencia por encima de tódolos demais. Aquel que di algo así como "te falta un verano, si, el del 2011". Sabina preguntábase quen lle roubara o mes de abril. Eu pregúntome moi mosqueada, quen coño me roubou a miña época favorita do ano. 10 meses esperandoo e nunca chegou. Este ano o verán foi peor que un mal amante. Non chegou nunca. Axentes da Policía Autonómica de Ourense informaron hoxe da investigación dun home como presunto autor dun lume ocorrido no concello ourensán do Ribadavia, e que afectou preto de 0,01 hectáreas. Os policías da Xefatura Territorial da Policía Autonómica de Ourense procederon a tomar declaración como investigado a un veciño do concello de Ribadavia, como presunto autor dun lume, ocorrido o pasado día 10 de abril deste ano, no lugar de Franqueirán. O lume produciuse por mor dunha queima que estaba a realizar de restos forestais, non adoptando as debidas precaucións, polo que o lume se propagou ao resto da finca, afectando a 0,01 hectáreas de monte arborado. Polos feitos instruíronse dilixencias que foron remitidas ao Xulgado de Instrución en funcións de Garda de Ribadavia. A Xunta lembra que permanecen prohibidas as queimas de restos agrícolas e forestais ata novo aviso. Está a disposición da cidadanía o número de teléfono gratuíto 085, ao que deben chamar en caso de detectar algún lume forestal. As propostas seleccionadas pasarán a formar parte da programación da décima edición do festival, que se celebra os días 17, 18 e 19 de maio en Allariz As entradas véndense a través da web www.reperkusion.com. Ata o 15 de marzo pode adquirirse o abono de tres días por 40 € e a entrada dun día por 20 € O prazo de presentación de ofertas para a programación do ano 2012 será ata o 15 de marzo de 2012.  Bonos do festival para os 3 días. » Crónica » Os socialistas amosan a súa inmensa satisfacción pola absolución da Alcaldesa de Viveiro e os seus compañeiros de Goberno, sobre a licenza de ampliación da fábrica de Vestas Cronica3.com A Mariña - costa de Lugo - información da Mariña lucense Os socialistas amosan a súa inmensa satisfacción pola absolución da Alcaldesa de Viveiro e os seus compañeiros de Goberno, sobre a licenza de ampliación da fábrica de Vestas Lugo, 10 de febreiro de 2017.- O Presidente da Xestora Socialista Lucense, Luis Angel Lago Lage amosou este venres a súa inmensa satisfacción e o de todos os socialistas lucenses, tras coñecer a sentencia que absolve a Alcaldesa de Viveiro, María Loureiro e aos seus compañeiros da Comisión de Goberno, sobre a concesión da licenza de ampliación da fabrica de Vestas. Lago Lage felicitou persoalmente á rexedora, e remarcou que “o Partido Socialista sempre estivo con ela, apoiándoa, e a todos os compañeiros da corporación de Viveiro”: O Presidente da Xestora Socialista criticou que “xa van sendo moitos os casos de socialistas na provincia de Lugo que sofren e están sufrindo procesos xudiciais longos e tortuosos, que despois de anos quedan en nada”, e advirte, “que estes casos fixeron un dano persoal, familiar e político moitas veces irreparable”. E preguntouse “neste caso, e nos anteriores quen repara o dano persoal, familiar e político causado de xeito inxusto e inxustificado?”. “Dende o PSOE demandamos unha vez máis aos órganos de control e dirección do Poder Xudicial rapidez e seriedade nas instrucións xudiciais para que poña as medidas necesarias de control e inspección, co fin evitar casos como o da Rexedora de Viveiro e os compañeiros de corporación”, dixo Lago Lage. Ademais lembrou que hai outros compañeiros que no seu día tamén sufriron acusacións infundadas que levaron a penas mediáticas e sociais inmerecidas, “e non queremos que se volvan a repetir nesta provincia”. Por último esixiu “celeridade e profesionalidade nas investigacións que nestes intres seguen abertas en relación a outros compañeiros socialistas desta provincia, aos que están privando da súa actividade política e sofren a diario as consecuencias de longas investigacións e infundadas acusacións”, concluíu. É a quenda agora da nosa primeira aproximación aos anuncios audiovisuais, que achegan elementos como a música e outros paraverbais (volume, pausas, entoación...) que requerirán a nosa atención ao aplicarmos o esquema que estamos empregando para a análise da linguaxe publicitaria. 3. Galicia, si é única (Consellería de Cultura e Turismo da Xunta de Galiza). Voz de Luís Tosar. 5. Orgullos@s do noso, orgullos@s do galego (Coordinadora Galega de ENDL). Con Martiño Rivas, María Castro, Susana Seivane, Belén Regueira, Antón Reixa e Luís Tosar. A campaña completouse co vídeo En galego, proba e verás, Premio Mestre Mateo 2011. 7. O noso apelido. Gas Natural Fenosa 2014. Completa a campaña esta páxina web na que, en principio e sen moito criterio lingüístico, podemos buscar a orixe e significado dos nosos apelidos. A campaña espertou críticas, por exemplo esta, tamén estoutra e unha máis por aquí. Lembrade que un dos criterios que vimos á hora de analizar os valores sociais asociados á publicidade son o da verosimulitude e o risco de que unha campaña poida asociarse con valores negativos. Etiquetas: 4º ESO, actividade, Aid, CGENDL, Luís Tosar, publicidade, R, tipoloxía textual, TVG, Xunta de Galiza O lema elixido para este curso 2013/2014, LER CIENCIA NA BIBLIOTECA ESCOLAR,trata de sensibilizar sobre a importancia da lectura de textos de carácter científico, de textos divulgativos ou de textos literarios que tratan temas relacionados coa ciencia. Todos estes contidos teñen cabidana biblioteca e enriquecen a bagaxe lectora do alumnado. A ilustración é de PATRICIA CASTELAO. Os tres bandidos" é unha adaptación realizada por Tomy Ungerer dun clásico da literatura infantil contemporánea traducida a máis de trinta idiomas. Cóntanos a historia de tres bandidos que non facían outra cosa máis que roubar e atemorizar aos demais, ata que coñeceron unha nena orfa que lles cambiará a vida para sempre. Nas clases de infantil é un conto que ten moito éxito. Están moi graciosos os efectos especiais do son. Unha forma tan sinxela de facer sons coa boca. Non me extraña nada que lle guste tanto aos nenos de infantil. Está xenial. Teño que recoñecer que non o coñecía. Intentarei mercalo. Un biquiño. GALIÑA DE MOS: Os ovos da Galiña de Mos foron protagonistas na inauguración do monte do Cotro. XAN VEIGA, o xoves 24 de agosto na rúa de Abaixo - Educación e Cultura - rianxo XAN VEIGA, o xoves 24 de agosto na rúa de Abaixo - Educación e Cultura Todos os xoves do mes de agosto, ás 22.30 horas, terá lugar MONÓLOGOS NA RÚA, o primeiro ciclo de monólogos organizado polo Concello de Rianxo. XAN VEIGA na rúa de Abaixo. _ web Oficial do Concello de Monforte de Lemos pola outra nai polos seus fillos... na memoria de xosé o 20 aniversario de Linux (a escote rigoroso), tamén temos unhas SOCIALISTAS DE A BAÑA (A CORUÑA): Apoio incondicional do Grupo Municipal Socialista do Concello da Baña ao IES Xulián Magariños A PEGA RABILONGA e mil soños máis...... Como colofón ao mes das bibliotecas escolares, organizamos unha xornada na que o alumnado poidera mostrar aos seus compañeiros/as o que traballaron no seu curso durante este mes, a programación foi a seguinte (Pincha na presentación) 1º EP: Os pequenos de 1º de EP aprenderon unha canción sobre o outono e cantarona para os seus compañeiros/as, foi a súa primera actuación no centro e fixérono moi ben. 3º EP: Ao longo do mes de outubro realizaron unha investigación sobre os refráns maís coñecidos do outono, para iso preguntaronlle aos seus pais, avós...etc desta investigación xurde o primeiro libro deste curso para a Biblioteca que pódedes ver a continuación, ademais todos eles contaronnos algún refrán e Xoel explicounos a orixe destes. Ademais os dous cursos interpretaron a canción "Scary monster". 4º ESO: Elaboración coa ferramenta Glogster da presentación do Mes Internacional das Bibliotecas co que deron inicio a esta xornada. Outras Actividades realizadas ao longo deste mes foron: - Remate da xornada coa QUEIMA dos MEDOS e creación do noso libros de medos para a biblioteca. 25 de novembro: EN CONTRA DA VIOLENCIA DE XÉNERO II DÍA DA CIENCIA EN GALEGO O dia 4 de novembro... A NOSA BIBLIOTECA EN OUTUBRO Como colofón ao mes d... 4.- Xornada: 25 horas/semana (luns a domingo, festivos incluídos). 5.- Servizo: servizos sociais, axuda no fogar do Concello de Vilar de Santos. 8.- Prazo e lugar para a presentación de solicitudes: 5 días hábiles contados a partir do seguinte ao da publicación deste anuncio no BOP, no Rexistro Xeral do concello, en horario de Publicado no BOP nº30 do martes 6 de febreiro de 2018 Chama sobre todo a atención o seu viaduto sobrevoando o centro da localidade; unha estrutura do s.XIX construído en ferro. Esta poboación creceu moito ao estar a medio camiño entre Vigo e Pontevedra. Durante anos foi tamén un importante nó ferroviario. GALIÑA DE MOS: A Televisión de Galicia falou da Finca Experimental da cooperativa Vicogalo, en Vila de Cruces Would You Like To Play For Real Money? Depósito Usando a súa conta de teléfono Nós, Casino Slot Jar pracer en ofrecer aos nosos xogadores con mellor servizo ao cliente. Por esa razón, que se pode acceder a través de correo electrónico e chat en liña. Se ten calquera dúbida, póñase en contacto co noso equipo de atención ao cliente super-agradable. Todas as consultas de clientes de correo-e será respondido así que son recibidos. Bibliografía para as familias profesionais - O Portal da Lingua Galega HGgTonline: Axudas da Deputación de Ourense para infraestruturas e cultura da provincia Cafetería-Restaurante con menú do día; lugar ideal para tomar algo con amigos, tapear e ir de viños. Dispón ademais dun espazo interior máis tranquilo no que de cando en vez se organizan comidas con espectáculo. Realízanse os traballos de desbroce e limpeza de maleza, e outros relacionados con tarefas de prevención de incendios e de conservación das marxes da rede municipal de estradas, pistas e camiños. Friol: algo máis que pan e queixo...: D. Vicente Devesa Jul (e V) Xa comentamos os que publicou na revista da APLA " O Cortizo", a publicación do "Cancioneiro Galego" e a colaboración en "El Progreso" na que recrea a lenda da cova da Serpe. Sabemos do seu traballo "La Alimentación humana y la nutrición, importancia de una dieta equilibrada" que foi editado pola Delegación Provincial do Ministerio de Cultura no ano 1980. Por último facer referencia a un seu traballo baixo a epígrafe "La enseñanza y el agro"no que defende a necesaria participación da Escola na consecución dunha mellor capacitación profesional para poder desenvolver o agro galego, idea que proxectan os cursos agropecuarios e da necesidade dos hortos na escola para que que sirvan de inicio da citada capacitación. Este traballo foi publicado en cinco entregas dende o domingo 31 de outubro de 1965 ata o domingo 28 de novembro dese ano, no diario "El Progreso". Ese mesmo ano foille concedida a Cruz ao Mérito Agrícola polo Ministerio de Agricultura. Grazas tamén a Higinio M.F. de la Vega, antigo alumno de D. Vicente alá polos anos corenta cando este deu clase na vila friolesa. CONCENTRACIÓN NA RAMALLOSA BAIXO O LEMA “LUMES NUNCA MÁIS” – ValmiñorTV.com Inicio » Media » CONCENTRACIÓN NA RAMALLOSA BAIXO O LEMA “LUMES NUNCA MÁIS” CONCENTRACIÓN NA RAMALLOSA BAIXO O LEMA “LUMES NUNCA MÁIS” O Proxecto Trasno vai celebrar os días 18 e 26 de maio a Trasnada 12.0. • A Mesa O primeiro día farase unha presentación de que é o software libre, que é a localización de software libre, e tamén que é o Proxecto Trasno e como se pode colaborar con el. * un obradoiro de localización, ao que están invitadas todas aquelas persoas interesadas na localización de software libre e tamén na tradución mediante software libre ou que simplemente queren ver de que vai a localización e como se realiza. * unha sesión de discusión de terminoloxía para asentar terminoloxía empregada na localización de software á que están convidadas todas aquelas persoas interesadas na terminoloxía ou na tradución de software, ou que simplemente queren ver que é o que se fai nesta sesión. Remite a vaga de calor // A Garda Civil detivo a cinco alumnos do instituto da Estrada por hackear as contas de correo de polo menos 27 profesores // O consello aproba axudas á contratación de mozos // Galicia presenta o saldo vexetativo máis baixo de España // Visto para sentenza o crime do hospital en Ourense // Na Coruña agardan 150.000 persoas nos areais na noite de San Xoan. 22/06/17 Convócase ás empresas que presentaron as súas ofertas á apertura do sobre nº 2, que terá lugar o próximo mércores 4 de maio ás 11.00 horas no Concello (en Raxoi, na praza do Obradoiro). Xa está aquí o novo xornal para nenos e nenas! Actualidade,ecoloxía, entrevistas, arte, historia , natureza e moitas máis. Cal é a túa preferida?Ven e danos a túa opinión! O Segrel do Penedo: Música e Poesía Pola Paz Descrición: Módulo orientado a profundizar no concepto de intervención social no hábitat como as accións colectivas de desenvolvemento comunitario ou as prácticas de participación directa das persoas nos procesos de transformación físicos e sociais do seu propio entorno. A toma de decisións A construción de escenarios O Auditorio Municipal de Ourense acolle o 7 de novembro Laberinto, de Zarándula, unha actividade do Programa de Educación Financeira de ABANCA, enmarcada na programación de Actividades para escolares 2017/2018 de Afundación. Teatro de actor en castelán dirixido a escolares de 4º, 5º e 6º de primaria. Os gueghal non discriminan entre homes e mulleres e iso esta ben. Xa escribirei algo a maiores despois sobor das relacións entre Homes e Mulleres. Larvos, o único que tes que facer é conseguir o manual de xogo (en canto nolo editen, Dios Diante) e deixar voar a imaxinación a este Mundo de Gáidil no que tantas esperanzas temos. Moitas gracias ós dous. Xa que estamos traballando os medios de transporte, aproveitamos e hoxe comezamos a traballar un pouco a educación vial, primeiro foi a través dun conto dos Bolechas y logo xogamos cos gomets de cores que logo pegamos nunha ficha. Seguimos traballando a India e sorprendémonos que para os indios a vaca é un animal sagrado o que coidan e respectan moito. As vacas na India andan libres polas rúas e cando están enfermas ou xa son moi vellas, lévanas a refuxios onde as coidan moito. Coñecemos o movemento Cow Parade, onde se fan figuras de vacas decoradas con debuxos moi vistosos. Nós elaboramos a nosa vaca ó estilo Cow Parade pero sobre cartón, con moitos debuxos e cores e co Palacio do Taj Mahal da India. ¿Aínda non tes unha conta? Presentamos nesta cuarta entrega a outro grupo de alumnas e alumnos de Primaria. Ainda estamos sorprendidos polo ben que o fixeron, na mesma liña que os anteriores. Ah! Non desesperedes polos dez segundos do comezo do vídeo en total oscuridade, tiña que aparecer o título pero as presas na edición pasan factura. O que queda da casa de Dionisio do Pedrón Na clase de 1º de Primaria, neste terceiro trimestre, organizaron unha actividade na que participaron as familias, contando contos: O próximo día 6 de xuño de 2008 realizarase a entrega de diplomas ós alumnos do Curso de Iniciación á Informática para Adultos. Será ás 20.00 h na Aula de Informática da Fundación Ferama. As cousas da clase : Correndo en Meira Anuncio de cobranza dos padróns de xuño correspondentes ao Programa básico de axuda no fogar e SAF a través da Lei de dependencia. Avisos · Concello de Fene Anuncio de cobranza dos padróns de xuño correspondentes ao Programa básico de axuda no fogar e SAF a través da Lei de dependencia Publicado no BOP do 23/08/2018 o anuncio de cobranza dos padróns de xuño correpsondentes ao Programa básico de axuda no fogar e SAF a través da Lei de dependencia. Ultimamente erguémonos cada día cun novo escándalo urbanístico nas portadas dos xornais. Con tanto lío, apenas houbo espazo para difundir que Aznar, por fin, recoñeceu que non Iraque non había armas de destrución masiva. En moitos concellos de Galicia, entre emigración e non natalidade, cada vez hai menos xente, pero constrúense máis casas. É evidente que temos o país cheo de almas de construción masiva. O nome de tal premio (como defensa do idioma) é un pouco raro, raro. Grazas. O que non sei é se poido mencionar os que están, porque doce blogs sen repetirrrrr... Maribel-bel: Non hai ningunha norma que prohiba mencionar os que xa están doutros blogs. Asi que por eso non te apures. ¡o noso primeiro premio!! Ben seguro foi unha dura decisión :)) pois moitas grazas por seguir o meme. E dicirlle a maribel que os criterios para o premio non son únicamente o da defensa do idioma (o premio naceu por alá por outros lares, e cada un foino adaptando ao que lle conviña... eu paseino pensando no mérito de conservar un blgo varios anos) Xornada - Enquisa: Arqueoloxía galega a debate. Ata o 30 de setembro Publicado no BOP o convenio do ano 2010 _ Federación de Servizos Barco arrastreiro 1. Embarcación que se dedica á pesca de arrastre. Dende a xunta directiva da Fuco Buxán, A.C. queremos informar do vindeiro acto que a nosa asociación organiza dentro do Ciclo Democracia e Compromiso: ACTIVIDADES MES DE OCTUBRE _ Concello do Pereiro de Aguiar Sen ser nada comiqueiro, gracias a unha boa recomendación as Píldoras Azuis caeron nas miñas mans. Ten vostede toda a razón, dálle moitas voltas á maioría dos libros de narrativa que sairon últimamente. O libro que nos mandou ler a profesora de lingua galega `Chus´ non me gustou moito´o libro chamábase ``Trece badaladas´´ de Susp de Toro non llo recomendo a ninguén. Dª. Marta Barreiro Castro (Secretaria Territorial de la Xunta de Galicia), Rúa do Cruceiro da Coruña, 95 O Universitario xa ascendeu á máxima categoria do baloncesto feminino na tempada 2004-2005. O esforzo de xogadoras, corpo técnico e xunta directiva diríxese a gañar o partido de mañá sábado fronte ao Cáceres, o que representaría a entrada na fase de ascenso. Queren poñer de novo moi alto o baloncesto en Ferrol. A cita é mañá sábado ás sete da tarde no polideportivo de Esteiro. Concello de Vilagarcía _ Fondo Galego de Cooperación e Solidariedade Actuación do grupo de mulleres caboverdianas Batuko Tabanka. Praza de Galicia. Concello de Vilagarcía Publicado en 26 Xuño, 2018 - 09:48 O 24 de novembro de 2011 foi colgada na web da Consellería de Educación e Ordenación Universitaria a Resolución da Dirección Xeral de Centros e Recursos Humanos pola que se publica a relación definitival de solicitudes admitidas e excluídas da paga extraordinaria por antigüidade na empresa e as listaxes provisionais de solicitudes admitidas e excluídas. Para acceder á web da Consellería “O caso da chatarra é unha denuncia política” afirma Gumersindo Galego Gumersindo Galego, voceiro do Partido Popular de Fene “Xa sabemos que esas son denuncias políticas, que o goberno actual saca cada vez que soan campás dunha posible moción de censura. Ningún concelleiro vai manchar as mans por unha chatarra de 2.000 euros” salienta o voceiro do Partido Popular de Fene Gumersindo Galego. O BNG reclamou a pasada semana a dimisión do concelleiro do PP Andrés Serantes, investigado pola presunta venta irregular de chatarra. O edil popular suliña que “o que sí pode ser corrupción é admitir unha solicitude dun policia municipal fora de prazo para cubrir unha comisión de servizos. Con este goberno estamos volvendo a prácticas que creiamos xa esquencidas”. O concelleiro tamén se referiu ao comezo do curso escolar: “o colexio do Ramo precisa dunha ampliación do comedor. O número de matrículas aumentou e o comedor actual non chega, cando se podía ampliar utilizando outras dependencias. Ë bochornoso ver o estado actual do piso na escola da Galiña Azul en Perlío” concluiu Galego. “Unha estrela no ceo de Galicia”, acto conmemorativo do 150 aniversario dos “Xogos Florais da Coruña” Cea-concerto coa actuación do grupo “Nouvelle Cuisine” en A Coruña guedellas de luz: Unha choiva de premios... A denuncia dun particular desbaratou esta manobra de favoritismo caciquil, xa que obrigou á Consellería de Medio Ambiente da Xunta a intervir. Así, por requirimento da Axencia Urbanística, a Xunta de Goberno Local tivo que revisar e anular o acordo anterior en marzo de 2014. Finalmente, nunha resolución de xaneiro pasado, a Axencia Urbanística establece que ditas obras son “ilegalizables por seren incompatibles co ordenamento urbanístico” e ordena a “demolición das obras”. O PP terá que explicar o porqué desta decisión, contraria ao informe da Secretaría Municipal Un libro para ler en tragos curtos. O volume Bonus Track de Rosalía Fernández Rial ensínanos que as mellores historias comezan onde remata a melodía. Contén fermosos convites á rebelión das mulleres, mesturando recursos literarios tradicionais con outros máis modernos, coma o emprego de varios narradores simultáneos. Rosalía aborda a inmigración, búsqueda de emprego, pertenza ao grupo e sempre con finais sorprendentes. A galería de personaxes que circulan polas páxinas é moi ampla e parecen tipos moi orixinais que viven sempre ao límite. Ten sentido vivir sen botarlle á vida imaxinación? Fernández Rial respóndenos con vintedous relatos. Cada un deles xira en torno a unha canción –dos máis variados estilos e épocas- sinalada no título de xeito máis ou menos explícito. Tags vivenda - Bloque Nacionalista Galego de Vigo - BNG - Bloque Nacionalista Galego guedellas de luz: Día dos dereitos humanos «Esta última cuestión é moi urxente. Hai uns días foi necesario clausurar un par de baños no colexio ao botar os sanitarios moita auga por fóra», explica Sabariz. Esquerda Unida reuniu esta en Compostela a súa coordinadora nacional, máximo órgano de dirección entre asembleas, que elixiu por unanimidade ao seu órgano executivo. “Nesta primeira coordinadora de Esquerda Unida, vimos de escoller esta mañá ao órgano executivo que vai a comezar o seu traballo na vindeira semana. Queríamos que varias das persoas que formaban parte do órgano executivo anterior tiveran continuidade pola súa experiencia, tales como Rubén Pérez, responsable de Organización e Finanzas de Esquerda Unida, Graciela Rojo, responsable de área Interna e José María Tubío, responsable tamén en Finanzas, así como os ex deputados de AGE Ramón Vázquez, responsable de acción política e Xabier Ron, responsable de formación, nomeados polo recoñecemento da súa labor política destes anos”, explica Solla. “Doutra banda, quixemos dar paso a outras persoas para facer eco desta renovación que tíñamos en mente. Temos responsabilidades no conflito social, asumida por Guillermo Crego, e compañeiras e compañeiros que estarán no órgano como vocais, que son Jesús López, Raquel Bernárdez, Loreto Taibo e Miguel Castro”, sinala a coordinadora de Esquerda Unida que, con ela, suman 11 persoas as que formarán parte da Executiva Nacional de Esquerda Unida. “Agora, dende a nova executiva, imos continuar co traballo de rúa e dos movementos sociais con forza. Debido á unanimidade coa que se expresou a Coordinadora nacional saímos deste proceso reforzadas, contentas, e dispostas a continuar este traballo e afrontar os novos retos con ilusión”, termina Solla. Escoita as declaracións de Eva Solla: Misas en Galicia polo prelado do Opus Dei Publicamos os datos provisionais dalgunhas das misas que se celebrarán en Galicia con motivo do falecemento de Mons. Xavier Echevarría, bispo prelado do Opus Dei. Os restos mortais do prelado serán trasladados esta mañá a Santa María de la Paz, igrexa prelaticia do Opus Dei. O funeral será o xoves 15 de decembro ás 19.00 na basílica de san Eugenio. Ás 21.20 desta noite, na festa da nosa Señora de Guadalupe, faleceu Mons. Xavier Echevarría, bispo e segundo sucesor de san Xosemaría Escrivá, fundador do Opus Dei. Elena e Andrés aceptaron un día que non podían ter fillos, pero non selaron a súa casa. Durante o Ano da Misericordia acolleron a dúas irmás cuxos pais non poden coidalas. De momento. Saben que un día dirán adeus. E tamén saben que dar fogar e agarimo sen esperar nada a cambio é "outra maneira de amar e servir". A Asociación Alumni da Universidade de Navarra, en Pontevedra, celebrou o segundo aniversario da beatificación de D. Álvaro del Portillo, cunha recollida solidaria de alimentos. O galego que se reflicte na novela é normativo polo tanto permitiume adquirir vocabulario novo e correcto e lembrarme doutro que xa tiña un pouco esquecido. A trama é moi entretida e a súa lectura fluída. Salceda de Caselas _ Fondo Galego de Cooperación e Solidariedade Na Casa da Cultura, Exposición sobre os Obxectivos de Desenvolvemento do Milenio. [cinfo] axuda a solucionar un problema histórico da televisión interactiva: a fragmentación do mercado. A existencia de distintas tecnoloxías e diferentes plataformas dificulta a realización de servizos aos diferentes axentes do mercado audiovisual: operadores de pay tv, canles, fabricantes de dispositivos, portais de videos, etc. Os produtos de [cinfo] ofrecen unha ventá única que permite a difusión do contido en cada un dos soportes existentes. Categorías de produtos e servizos: Dirección: A Agra , 66 _ Xuño, Porto do Son Dirección: Travesía 13 de Setembro 4 _ Porto do Son Dirección: Praia das Furnas _ Xuño, Porto do Son O vindeiro venres 21 de xaneiro ás 21h o Pazo da Cultura de Pontevedra acollerá una nova edición do Musgafol, concerto que procura amosar novas tendencias da música para cornamusa baixo un concepto unitario que este ano son as composicións para orquestra. A entrada é de balde ata completar aforo. Os solistas (Xurxo Fernández, Oscar Ibáñez, José M. López, Diego Mariño, Cristian Silva e Pablo Devigo) estarán acompañados pola Orquestra Filharmónica Cidade de Pontevedra. Ciclo de cine con Fondo 'Desestruturemos os roles de xénero I', o 23 e 30 de maio, e 6 de xuño, ás 20:00 horas no Casal de Ferreirós. O 13 de xuño ás 19:00 terá lugar no salón de actos da Casa Rosada a última proxección e unha mesa redonda en torno ás diferentes temáticas tratadas. Alba e as súas irmás, Carla e Alicia, foron merecedoras dun diploma que premiaba as cabazas feitas polos nenos sen axuda. Por certo,se vos chama a atención o atuendo da profe xa o explicarei nas miñas memorias. A continuación mostramos a lista con todos os roteiros correspondentes ó Concello de Porto do Son: Asunto: Manifestación da CNT en A Coruña Este sitio web destaca pola súa mocidade e calidade. Nel veremos como a partir de pictogramas podemos ter na nosa man dun xeito lúdico e sinxelo, axendas, contos, e un sinfín de actividades do máis interesante. A Liga de Futbito Veterán de Valga xa tiña campión de inverno a falta dunha xornada para o ecuador do torneo. Pero o Cafetería Sol y Mar non quixo deixar lugar a dúbidas, e o pasado domingo pechou a primeira volta ligueira cun novo trunfo. Nesta ocasión, por 2-0 sobre outro dos equipos importantes do campionato, o A Palmeira. Mira que fixen esta receita unha chea de veces, de feito, pensaba que xa a puxera no blogue; ata que un día me puxen a buscar a receita e vin que non, que non a tiña! Como podía ser iso? Eu nunca fun moito de alcachofas (xa empezo coas confesións), sempre era das que dicía que non sabían a nada, que sabían a madeira…en fin, que non as quería nin en pintura. Ata que as probei así. E mira que a receita é ben sinxela! As alcachofas así saben de vicio!!! Ponse un a comelas e baixan coma se foran olivas. Unha detrás de outra e remataches o prato sen decatarte. Non vos enredo máis e imos aló! Continue reading “Chips de alcachofa / Artichoke chips” → Ola, pasaba por aquí, logo dunha tempada do seminario de dinamización lingüística e preguntábame se poderiamos poñernos (dpatrines@yahoo.es) en contacto co fin de que no centro se fagan cousas semellantes ás que facedes en Forcarei. Moitas grazas. El seminario tendrá lugar en el Aula C2 de la Facultade de Relacións Laborais de la Universidade de Santiago de Compostela. O lugar despide unha gran enerxía e é que desde aquí te crerás estar á beira dos astros e non pola súa altitude pero si pola súa situación despexada. Poderás ver o sol caer sobre o horizonte así como velo espertar cada mañá sobre el. Aquí, durante unha posta de sol, darasche conta de que o petróglifo circular que ten dúas liñas cara abaixo parece seguir ao astro rei no seu camiño cara ao horizonte. Cóntase que a sombra da roca marca os solsticios no mesmo gravado rupestre. Por iso é posible que esteamos ante un altar de culto aos astros, ao sol, ás estrelas ou á lúa. Como diciamos a escasos metros está a sinxela capela barroca do século XVIII de planta rectangular e cubrición a dúas augas a base de tellas. Sobre a súa fachada levántase unha pequena espadana con cruz e sobre a porta adintelada poderemos ver dúas sillares con inscricións. Nunha pequena pedra veremos as siglas "IHS" (Iesus Hominum Salvator) cunha pequena cruz que parece ser o selo dos xesuítas aínda que tamén foi utilizado por moitas outras institucións relixiosas católicas. O curioso deste símbolo é que esta orde adóitao utilizar unido a raios solares que rodean as iniciais. Dise que antes de adoptar a compañía de Ignacio de Loyola estas iniciais xa eran utilizas desde os primeiros séculos da historia. Hai quen conta que antes que cristiás estas eran pagás e que marcaban algún tipo de culto ao sol e ás figuras mitolóxicas de Isis, Horus e Seb. Desde logo que isto non faría máis que confirmar o culto ao sol neste lugar aínda que tan só é unha hipótese de difícil interpretación. Os arredores están moi alterados pois o lugar foi utilizado como canteira para a extracción de pedra e a construción do próximo santuario de Nosa Señora dúas Miragres. O que tampouco poderemos imaxinar desde alí é que a uns metros por abaixo existe un túnel do AVE que atravesa a lomba. Tags: 2000, centro de investigación, centro tecnolóxico, Iago Seara, oficinas “Fernando Blanco enfróntase ao proxecto dunha praza e dun monumento no campus da universidade de Ourense co anceio de territorializar un sitio. Entendendo que co proxecto fai determinado o indeterminado, lánzase á aventura de crear un lugar que represente as raíces de Galicia” Manuel Gallego O sábado 30 de xuño terá lugar no Campo de Arriba de Rianxo un concerto en favor dos refuxiados saharauis, do Programa de acollida temporal de nenos e nenas saharauis "Vacacións en Paz". As actuacións musicais irán a cargo de Verdegaio ... Axudas a proxectos colectivos para a xestión de zonas de produción, conservación, protección e sustentabilidade da explotación dos recursos mariños, que permitan mellorar as condicións de vida e traballo da Non vos queixaredes, un prato sinxelo e con sabor. Convocamos un Curso de Auxiliar Forestal enmarcado dentro do Programa de Formación e Inserción Social e Laboral da Asociación Érguete Baixo Miño cunha duración de 200 h. O curso consta de dúas partes diferenciadas: unha primeira fase de formación teórico-práctica e outra segunda fase de prácticas en empresas. A data de inicio será o mércores día 28 de outubro en horario de 09:00 a 14:00 h. As prácticas en centros de traballo realizarase durante o mes de decembro e xaneiro. As persoas interesadas teñen que deixarnos o seu nome e un teléfono de contacto para establecer unha cita para a entrevista. As prazas son limitadas e o curso é totalmente gratuíto. O prazo de inscrición remata o venres día 23 de outubro. O martes 6 de outubro comezaron as clases de FRANCÉS do programa CUALE. Aquí tedes o horario para que non vos despistedes da vosa cita co francés. SERVICIOS – Concello de Malpica de Bergantiños A partir das oito da tarde, estes cinco locais ofrecerán pinchos elaborados con pulpo, e que terán o mesmo prezo que durante o resto das xortnadas da Ruta das Tapas. Os blogs e o seu uso en educación O Concello de Ourense dispón de dúas plataformas que permite a comunicación electrónica entre a cidadanía e o Concello. 15 de xullo: domingo 15 do Tempo Ordinario mércores, 4 de xullo de 2018 Podémonos poñer do lado dos veciños e veciñas de Xesús que o coñeceran de neno e mozo, que coñecían perfectamente a súa familia toda, uns de tantos coma eles. De golpe chega Xesús, despois dun tempo fóra máis ou menos longo, fálalles na sinagoga; fálalles de “cousas” que os descolocan, transmite enerxía e vida, curación. E quedan pampos! Estaban afeitos a uns rituais relixiosos, a unha maneira de falar de Deus e de vivilo que Xesús altera; o texto non nos di o contido das súas palabras, pero, coñecendo a Xesús, podemos supoñelo: que Deus está preto, que se acabaron as rutinas relixiosas de sempre, que algo novo se lles ofrecía, que Deus estaba ao seu servizo, que as persoas máis débiles habían ser as preferidas de Deus, que Deus era accesible a todas e todos sen condicións, … Custoulles crelo. Como nos custa a nós tantas veces. Preferimos navegar nas nosas historias relixiosas de sempre, aínda que vexamos que no fondo de pouco nos valen. Pero tamén podemos pararnos, escoitalo, acollelo, dispoñernos á aventura humana, espiritual que nos propón. Na nosa man está. E podémonos poñer tamén do lado de Xesús. Fixo un recorrido espiritual traballoso e gozoso a un tempo; volve cabo dos seus con ganas de compartir o que lle foi dado. Dá o que sabe dar: palabras vivas, curacións, ánimos, alentos a quen andaba coa vida a rastro. Pero péchanlle as portas, néganlle a confianza e experimenta o fracaso. Pero non decae na súa intención. Bótase aos camiños, e segue apostando polo ben da xente no nome de Deus. ¿Quen non atopa horas de fracaso coma Xesús? 1 de xullo: domingo 13 do Tempo Ordinario A sanidade pública instalouse entre nós como o froito dunha maneira científica de abordar as nosas enfermidades. Foi a consecuencia de moita xente que estudou e estudou, e froito tamén de moita xente que loitou e loitou para que o resultado deses estudos se popularizase e todo o mundo gozase da debida atención. Deus, que nos fixo intelixentes á súa imaxe e semellanza, está tanto polo estudo coma pola loita solidaria. Deus está na nosa busca por aliviar o sufrimento humano. Deus está pola vida en todo. Xesús, desde o seu fondo arraigo en Deus, parece que tiña forza tal que sandaba a persoas a niveis moi fondos da súa existencia e, de rebote e como consecuencia, ás veces tamén os corpos da xente. A situación extrema de Xairo, xefe da sinagoga, coa súa filla a piques de morrer, o mesmo que a da muller enferma de hemorraxias, ambos coa súa fe en Xesús, ambos tamén coa súa pregaria ben desde dentro, parécese moito á de moitos homes e mulleres que se achegan a Deus a través dos seus santos e santas en moitos santuarios que hai por Galicia adiante. Cando así o facemos, a nosa busca de saúde e conforto non é para desprezar. Si para acompañar. Podemos aspirar a ten unha boa atención médica, e, ao tempo, a buscar espazos de pacificación, de confianza, de reconciliación, de esperanza, de convivencia e gozo comunitario, coa xente, cos santos e santas, con Deus mesmo. Iso si, sen que os cartos manden nin condicionen nada, que a bondade de Deus non se compra con cartos. 24 de xuño: Natividade de San Xoán Bautista Xoán e o froito da fraxilidade feminina de Sabela confiada en Deus. O mesmo que Xesús será o froito da fraxilidade feminina de María confiada en Deus. Zacarías estivo aí, Xosé estivo aí, acompañando e compartindo feitos e procesos. Ambos, Xoán e Xesús, teñen a mesma matriz: o regalo de Deus intervindo misteriosamente na historia das persoas, da humanidade, a través de circunstancias simples, normais: naceron coma uns de tantos, diría San Paulo. Xoán foi unha persoa que chegou fondamente á alma de Xesús. Cando este andaba en busca, atopou en Xoán un ideal de vida e de tarefa; encantoulle a súa austeridade libre, cómo estaba absolutamente cimentado en Deus, cómo lle doía a relixiosidade baleira que se promovía desde a institución; encantáballe a súa liberdade para falar sen medos desde o que lle nacía no seu propio corazón, e tamén iso de entender que a relixión boa tiña moito que ver coa honradez, co non abuso, co respecto, co compartir. Como Xesús, Xoán foi forte ata dar a vida polo que entendía que era o mellor servizo a Deus e á xente. Xesús bebeu moito desta fonte, aínda que logo o desenvolvería con palabras e feitos moito máis aló do que Xoán podía imaxinar. Xesús non naceu da nada. Todo o seu, que tanto nos marabilla, foi posible grazas a que antes ca el, xa houbera moitas persoas especialmente sensibles ás cousas do Espírito, que foran abrindo camiños, botando sementes, que logo frutificaron de forma tan potente na persoa de Xesús. Por iso dicimos con convencemento que Xesús foi froito do Espírito. Os nosos recorridos persoais e históricos están igualmente poboados de nomes e de influencias. Nós tamén podemos ser persoas significativas, importantes, mesmo imprescindibles, para que outra xente se achegue ao corazón de Deus, ao corazón da vida xusta e libre en Deus. Xoán é un referente. Breve crónica do Encontro en Sobrado dos Monxes Encontro da Escola de Espiritualidade en Sobrado dos Monxes, 8-10 xuño 2018 17 de xuño: Domingo 11 do Tempo Ordinario Con frecuencia, cando falamos de cousas de Deus, de Xesús, da Igrexa, da vida cristiá, insistimos en facer tal, en facer cal, ter que cumprir, ter que implicarnos dentro da comunidade cristiá, na vida social etc. Aínda que logo non fagamos moito, o noso empuxe máis fundamental é de que hai que facer, hai que facer. A primeira parte do Evanxeo de hoxe é un contrapunto a todo isto: hai que durmir, descansar, esperar, confiar, estar tranquilos. O Reino de Deus non é noso, é de Deus. Certo que hai que preparar a terra, ter boa semente e sementala, para que a planta do Reino de Deus poida medrar e frutificar. Pero é imprescindible tamén saber pararse, calar, escoitar, acoller, contemplar, agardar, fiarse … Se non é así estaremos incapacitadas para descubrir a presenza do Reino de Deus no medio de nós, nas preciosas cousas miúdas da vida: aquel home esquizofrénico alterado que altera toda a convivencia familiar, aquela muller maior que fai marabillosas miudezas para que o grupo cristián siga vivo, aquela parella de homosexuais febles que demanda comprensión, o milagre daquel home que empezou sendo un mocete preguiceiro e algo louco e que agora asentou e coa súa muller terma con ben da familia, ... Se non é así non teremos tempos para xuntarnos e falar, e explicarnos entre nós a vida, para entender e admirar, porque a vida, toda a vida na súa misteriosa e fecunda sinxeleza é a gran parábola do Reino de Deus. mércores, 6 de xuño de 2018 10 de xuño: 10º domingo do Tempo Ordinario A proposta nova de Xesús, que fala dun Deus próximo, implicado nos pesares e gozos da xente, descoloca a moita xente, tanto polo que contén coma pola maneira en que el a fixo: o seu estilo de vida, a súa liberdade, a súa contundencia, a súa protesta contra as formas relixiosas que insistan noutras historias. Xesús intenta envolvernos a todas e todos nesa proposta, tanto para nos convencer de que somos persoas beneficiarias dese Deus achegado e servidor, coma para convencernos tamén de que ben podemos colaborar con el nesa tarefa. Tres xoves hai no ano que brillan máis ca o sol, Xoves Santo, Corpus Christi e o día da Ascensión. Así di o refrán popular; aínda que agora tanto a Ascensión como o día de Corpus celébranse en domingo. A grandeza deste día xa se celebra na data do Xoves Santo, relacionando ben deste xeito a entrega do pan e do viño na última cea de Xesús coa súa vida de servizo ata a morte por todos nós, por toda a humanidade. Que sinxelo, fondo e provocador é o signo que Xesús fixo! Xesús era realmente xenial! Vivía as cousas con tanta implicación, con tanta fondura, que sempre atopaba a palabra apropiada, o xesto axeitado, o símbolo preciso para axudarnos a entender o que foi a súa vida no medio de nós; para deixarnos claro ata que punto se implicou na nosa existencia fráxil, sempre con vontade de servizo. Así ese pouquiño pan, ese groliño de viño, símbolos de toda a súa existencia entregada por nós, convértense para nós nunha presenza viva do mesmo Xesús. Cando en comunidade, recordando todo o de Xesús, collemos o pan nas mans, cando comemos o pan e bebemos o viño facéndoos parte do noso corpo, da nosa existencia, cando deixamos que nos contaxien con toda a fondísima solidariedade que conteñen, daquela entramos nunha comuñón sen medida con toda a natureza, con todos os seres humanos, maiormente coa xente máis débil, e co mesmo Deus. Facémonos un, unha, en todo, con todo, con todos, con todas. É a gran comuñón. Desta maneira, na vida, sen entrar en historias raras, irémonos introducindo nese mundo máxico, divino, do amor, que por forza é sempre comunitario, na súa fonte e nas súas prolongacións nas nosas existencias pequenas. Se entramos no enredo comunitario do amor, estamos entrando en Deus, no Deus que é Trindade. O Espírito Santo estivo indo e vindo en moitos relatos ao redor da Pascua, da morte e resurrección de Xesús. Na liturxia celebramos a súa chegada aos discípulos, a todas e todos nós, como un acontecemento que sucede aos 50 días da Pascua, pero toda a Pascua está chea do Espírito de Deus, igual que toda a vida de Xesús estivo sempre envolta polo mesmo Espírito de Deus, igual que as nosas vidas están permanentemente envoltas nese mesmo Espírito. Outra cousa é que nos decatemos diso e que lle abramos as portas do corazón, da vida. 13 de maio: solemnidade da Ascensión do Señor Na cultura do tempo no que se escribiron os evanxeos entendíase que o mundo estaba distribuído así: a xente vivía na terra; Deus estaba arriba, no ceo, vivindo alí na súa gloria, e desde alí relacionábase connosco, ben por propia iniciativa, ben accedendo ás nosas súplicas; os anxos eran os seres espirituais que facían de mensaxeiros entre o ceo e a terra; Xesús mesmo fora mandado do ceo á terra para nos salvar, e ao ceo volvera cando rematou a súa tarefa. E por último, nos fondos da terra estaban os infernos ese lugar a onda ían parar os seres humanos ao morrer, se non eran resucitados. Xa era bastante común a fe na resurrección. Xa falamos algo de parte deste evanxeo o venres da pasada semana. Hoxe engádeselle o primeiro parágrafo. Un parágrafo sinxelo, pero ben importante. Se Xesús nos invita a andar en amores, amizades e solidariedades, non o fai porque si, porque se lle ocorreu poñernos este mandamento. Invitándonos a amar, non fai senón compartir connosco o que el viviu fondamente. Invitándonos a amar respectando o querer da persoa amada, o Pai/Nai, comparte connosco o que foi o máis grande desexo da súa vida sempre: cumprir o querer do Pai/Nai, inserido no fondo do seu ser de fillo, como inxerido está tamén no noso ser de fillos e fillas de Deus. Para Xesús andar enredado nestas solidariedades con Deus e coa xente foi a súa máis grande alegría, que tamén quere compartir connosco. Todo medra en nós co amor, coa solidariedade, coa xustiza. Sempre e cando non fagamos do amor unha palabra baleira, simplemente sentimental, e o enchamos de compromisos reais coa xente que nos rodea. Se non amamos a xente que vemos, mal podemos amar o Deus a quen nos vemos, nos dicía tamén Xoán nunha das súas cartas. 11,15 h- Benvida da Alcaldesa Sara Inés Vega. A continuación, 6 presentacións de proxectos vivenciais: apostas polo rural, novos poboadores, aposta local, preguntas e debate. 13,45 h- Peche da mañá a cargo de Ramiro Martínez do grupo coordinador de vivimos no rural. 17,00 h- Visita a gandeiros da zona. Proxecto de cabras, gandería ecolóxica e gandería familiar. 12,30 h- Breve excursión a pé pola zona. 14,00 h- Comida no Couto, menú, e cada paxaro ó seu niño. Data límite de inscrición venres 18 de maio de 2018. Iremos entrando no polideportivo e ocupando os asentos. Non se pode comer dentro do Polideportivo. As dúas persoas de cada grupo que leven os “signos” xa se dirixen ao lugar do Polideportivo que se lles indicará. Xa dentro farase un momento de ensaio e de explicación do que imos celebrar. Velaquí a luz, irmás e irmáns, á medida de Cristo Xesús. NA MAÑÁ DA VIDA. Xesús era un home de aldea; demostra ser unha persoa atenta ao que sucede na natureza, e namorada de Deus e da xente, ata o punto de que en todo vía el sinais, comparanzas coas que poder entender a marabilla das nosas vidas. A cepa (Xesús mesmo, Deus), as varas (cada un, cada unha de nós), os froitos (unha vida abundante en ben, en honradez, en xustiza, en liberdade, en humildade, en ousadía), e unha dinámica interna profunda: a “savia” (a forza do Espírito), que de Deus chega a nós a través de Xesús e nos capacita para todo ben. A clave de todo este proceso de frutificación nas nosas vidas está na nosa vinculación con Xesús, cousa que o evanxelista resume nesa palabra fundamental: permanecer, palabra que aparece ata sete veces neste pedaciño de evanxeo. Onte coma hoxe a vitalidade dunha persoa, dunha comunidade cristiá, do conxunto de Igrexa depende de se estamos ou non enganchados, conectados a fondo a Xesús. Por iso, nestes momentos de tanta fraxilidade nas comunidades cristiás, o berro que nos chega de parte das persoas máis proféticas da Igrexa é simplemente ese: volver a Xesús. Para a xente que coñecemos ou aínda vivimos nunha cultura agraria, gandeira, máis ou menos tradicional, este Evanxeo dinos moitas cousas moi sinxelas e moi fondas. É certo que cando as ovellas son túas, arríscaste por elas ao máximo, exposte a perigos por elas; elas son algo da túa vida. É certo que quen as coida as coñece unha por unha, aínda que a unha persoa ignorante dese mundo todas lle parezan iguais: cada unha ten o seu aquel físico, aquela maneira especial de ser, de comportarse. É certo que o pastor sabe guiar e as ovellas o identifican como tal e como tal o seguen normalmente sen dificultades. Que fermoso é saberte unha persoa, parte dunha humanidade, pola que Xesús se arriscou ata o punto de dar a súa vida! Que fermoso é sabernos moi particularmente coñecidos, cada home, cada muller, por Deus, por Xesús! Para el cada un, cada unha de nós, somos fillos, fillas únicas. Que fermoso é saber que ese coñecer de Deus, se nos fiamos da linguaxe da Biblia, é moito máis ca simplemente coñecer; coñecer significa coñecer a fondo, intimar, ter relacións entrañables. (Con ese verbo “coñecer” na Biblia noméanse incluso as mesmas relacións sexuais). Que fermoso é ver que a idea de Xesús é envolver a toda a humanidade neste círculo de paixón amorosa, paixón servidora, contaxiarnos dela, para poder facer deste mundo unha terra de irmandade, de veras! Moitas das nosas palabras ao redor da resurrección e de Cristo resucitado soan a palabras baleiras, porque no fondo igual estamos baleiros dese encontro vivo, na fe, no espírito, con Cristo resucitado. Énchesenos a boca de grandes palabras. Repetimos o que oímos, o que lemos, o que pega ben, o que é doutrinalmente correcto. Se é así, convertémonos en testemuñas da nada. Ser testemuñas de todo isto, dicíanos Xesús. Testemuñas non da nada, non da turbación, do desalento, do medo, como tantas veces transmitimos, senón da admiración, da paz, da ousadía. Non por nós mesmas, non pola nosa forza, senón polo vigor que Cristo resucitado acendeu nos nosos corazóns, na nosa vida toda. Ser testemuñas da vida resucitada. E sómolo cando contemplamos e agradecemos a vida en nós, na natureza, nos animais, na xente. Sómolo cando axudamos a nacer experiencias de vida en persoas e circunstancias amargas, dolorosas. Sómolo cando en nós mesmas lle dámos paso a todo o que nos renova e mellora como persoas. Sómolo cando celebramos a vida en calquera das súas formas. Sómolo cando reservamos unha parte polo menos do noso (o noso afecto, o noso tempo, os nosos cartos, as nosas ansias…), para que tamén outras persoas poidan gozar coa vida. A maior gloria de Deus é o ser humano tendo e dando vida. É así a nosa comunidade? Somos así cada un, cada unha de nós? Traballamos por irnos achegando a esta forma de vida e de convivencia? Empezamos o tempo de Pascua, que desde a celebración da Vixilia Pascual nos vai levar durante seis semanas á solemnidade da Ascensión, logo á de Pentecoste, na que celebraremos a presenza do Espírito Santo nas nosas vidas cristiás, na vida de todas as persoas e realidades que hai no mundo. Durante a oitava de Pascua o Evanxeo de cada día permite aproximarnos á experiencia daquelas persoas que dun xeito sorprendente tiveron a experiencia de que Cristo estaba vivo no medio delas, no medio da comunidade, no medio do mundo. Morrera, pero a morte non lle arrebatara a capacidade de estar no medio dos seus –todo o mundo é seu--, iso si, dunha forma nova, que se percibe cunha sensibilidade nova. Desde as orixes do cristianismo os seguidores e seguidoras de Xesús percibiron que a morte de Xesús e todo o que a rodeara tiña un especial interese e significado. Por iso desde os primeiros momentos lle prestaron especial atención aos relatos da Paixón que circulaban de comunidade en comunidade. Desde o comezo do cristianismo tamén se celebraron con especial devoción os acontecementos que Xesús viviu nos derradeiros días da súa vida ata a súa morte, e con eles o misterio da súa resurrección. A vida de Xesús orienta as vidas das persoas que o queremos seguir. A morte de Xesús fortalece a quen coma el se enfronta, servindo, cos poderes do mal. A resurrección de Xesús encabeza e esclarece a nosa propia resurrección, cando a nosa vida é unha vida que se desenvolve na busca sincera do querer de Deus no respecto e servizo á xente. Quizais estamos afeit@s a vivir a Semana Santa con certa rutina. Unha mágoa! E se intentásemos vivila a fondo, ao pé de Cristo, en comunidade, andando con el os camiños todos que o levaron do domingo de Ramos á Pascua de Resurrección? Seguro que nos había facer moito ben como persoas, como cristiás, como cidadáns. A xente do campo sabémolo ben. Se un gran de trigo ou un cachelo de pataca, ou calquera outra semente, son botados na terra, e polo que sexa, non se descompón para que o xermolo apareza, daquela non produce nada. Pero, desfacéndose para que a nova planta xermole, daquela haberá froito. Esta imaxe tan simple e tan clara valeulle a Xesús para explicar o sentido da súa vida e da súa morte: non era unha derrota estéril, era a oportunidade de producir vida para si mesmo, para os demais. Por iso mesmo, a súa morte, aínda que dolorosa, foi o momento do seu triunfo, da súa gloria. Estamos ante o máis fundamental da persoa de Xesús. Así entendía el a vida e así a vivía: desfacerse para que outros poidan vivir; nisto atopaba tamén el a mellor vida, a maior gloria. E isto estaría ben que fose o que máis nos distinguise tamén a quen dicimos que o queremos seguir. Dar a vida podémolo facer de mil maneiras, na vida familiar, na vida parroquial, no traballo polo común, na participación social… A tentación vennos sempre de querer mirar por nós, polo noso engorde, e pasar de todo o que aconteza ao noso redor. Deus todopoderoso, Pai do noso Señor Xesucristo, que vos librou do pecado e vos rexenerou pola auga e polo Espírito Santo, únxevos agora co crisma da salvación, para que, agregad@s ao seu pobo, consigades a vida eterna, permanecendo membros de Cristo sacerdote, profeta e rei. QUE FIXO E CEO E MÁIS A TERRA. QUE FIXO O CEO E MÁIS A TERRA. 1.- Salmo 90 (versión á luz do Evanxeo) DE XERACIÓN EN XERACIÓN ao longo das xeracións. coma unha vixilia na noite. O exemplo máis firme desta boa querenza de Deus por todo nós, homes e mulleres de todos os tempos, de todas as culturas e relixións, foino Xesús, coa súa práctica de vida constantemente dada ao servizo, ao respecto das persoas, á axuda, para que cada quen viva en verdade, en liberdade, en felicidade, ben integrado consigo mesmo, ben integrado na sociedade. Podemos acoller ou non esa oferta de Deus en Xesús; podemos deixarnos iluminar pola súa claridade servidora ou non. Por parte de Deus non hai nin xuízo nin condena; somos nós, cada un, cada unha de nós, as que decidimos envolver a nosa vida en tebras ou en luz. E a escuridade, por suposto, nunca dá en cousa boa. xoves, 1 de marzo de 2018 O sinal que avala a proposta de Xesús, que lle dá forza e sentido ao seu estilo de vida, é precisamente o seu corpo morto, desfeito polos demais, por toda a xente; non hai gratuidade máis grande ca dar a vida por defender o pan, o perdón, a dignidade de todas as persoas. Aínda máis, o sinal último que avala canto Xesús dicía e facía, é tamén o seu corpo morto e resucitado, envolto para sempre no abrazo agradecido de Deus. En Xesús non había trampa nin comenencias, era transparente en todo, por iso entrou pola porta grande na vida nova de Deus. mércores, 21 de febreiro de 2018 Que marabillosas deberon ser aquelas horas de retiro de Xesús cos seus discípulos Pedro, Santiago e Xoán no cume daquel monte! O relato seguramente está moi recomposto polo evanxelista que o conta, pero sen dúbida aquilo debeu ser algo moi especial para Xesús e para os seus compañeiros. Na cultura relixiosa do momento, o cumio dos montes eran lugares que facilitaban o contacto co divino, como nos pasa a nós mesmos aínda hoxe ante lugares fermosos, case máxicos: a Ribeira Sacra, as costas do Xistral, a Terra Cha vista desde os montes de Toxoso etc. Pois alí Xesús e tres dos seus discípulos senten a Deus dentro deles, enchéndoos de paz, de alentos, de ledicia e benestar, e mesmo os corpos, os rostros, deixan translucir o que por dentro están vivindo. Non nos pasa algo así tamén a nós, aínda que en moi menor grado, cando nos xuntamos co desexo de deixarnos coller por Deus, de acollelo, de sentilo ben vivo dentro de nós mesmos, de nos poñer aos seu dispor, ao dispor da xente, para que a vida vaia adiante entre nós, nos nosos pobos e parroquias? O Espírito aléntanos, os ánimos refréscanse, os corpos collen novas forzas e non nos asusta tanto a tarefa que teñamos por diante. A Xesús aquela experiencia animouno moito, seguro, para afrontar todo o que lle agardaba, por esa teima súa de se poñer tanto do lado de Deus nas vidas da xente máis débil e marxinal. Deus era un pai para el; Deus nunca lle fallaría. A nós correspóndenos mirar, admirar, escoitar, aprender, deixarnos levar en todo pola onda de Xesús. Iranos ben, moi ben. xoves, 15 de febreiro de 2018 18 de febreiro: domingo 1º de Coresma Aínda que nos sorprenda, Xesús tamén foi tentado polo mal espírito. Non sabemos con seguridade o que lle pasou a Xesús naquela hora. Se foi tentado, iso quere dicir que no seu interior rebuliron ideas, proxectos de vida, maneiras de desenvolverse coa xente moi distintas das que logo escolleu. A el, como a todos e todas nós, por seremos seres humanos, tentouno o mal espírito para que falase de Deus e da xente desde o poder, desde a fama, desde o aplauso do pobo. Pero preferiu facelo desde un estilo de vida humilde, para que a xente pobre o sentise ben próximo, para que entendésemos que o ben, a recuperación das nosas vidas nunca nos chega polo camiño do poder, exercido ou soportado, senón polo camiño do servizo; servindo, o eu chuliño e egoísta que levamos dentro acaba por parecernos algo ridículo, botámolo lonxe de nós e deixámoslle sitio a esa forza de amor solidario que chamamos simplemente Deus. A coresma que empeza préstase para que cada un, cada unha de nós, vexamos tamén cales son as nosas tentacións persoais e comunitarias; que é o que nos priva de experimentar a Deus con gozo no achegamento e no servizo desinteresado á xente que nos rodea, sobre todo á máis fráxil. Urxe facelo, dinos Xesús, porque é unha pena que perdamos as oportunidades que a vida nos ofrece xa, hoxe mesmo. Escribe o teu enderezo de correo-e para seguir este blog e recibir notificacións dos novos artigos: Celebracións (15) Colaboracións persoais (27) Oración da mañá (32) Oración da tardiña (3) Traballo entre sesións (26) Luns, segunda feira, 16 de xullo de 2018 Con motivo do Día das Letras, a asociación de veciños da Cidade Vella da Coruña organiza cada ano a Festa da Cultura. Aquí podemos ver unha mostra do cortexo cívico do pasado ano. A Festa da Cultura comezou na praza de María Pita coa lectura do manifesto da asociación de veciños e coa interpretación, en clave de jazz, da xa tradicional Alborada da Veiga, por parte da Mr. Dixie Jazz Band. A homenaxe realizada o pasado ano a María Mariño continuou polas rúas da Cidade Vella. Co "saúde e terra" na lingua, foron moitos os que aproveitaron para salientar o papel de egrexios personaxes da historia galega . Pola súa banda, Alberto Conde interpretou ao piano a súa persoal versión da Rianxeira. As caboverdianas de Batuko Tabanka tampouco quixeron faltar neste día, unha data para saír á rúa e gozar coa lingua. A Coral Polifónica "El Eco" participou na xornada, coa interpretación da Alborada e do Himno Galego tras a queima simbólica dos versos de María Mariño. É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: Luns, segunda feira, 17 de decembro de 2018 "Non é unha persoa da política" polo que "non se pode aplicar a doutrina relativa ao que se denominou contenda política", di. O Tribunal Supremo confirmou a condena imposta ao finado humorista galego Pepe Rubianes por vulnerar o dereito á honra do alcalde de Salamanca, Julián Lanzarote (PP), segundo a sentenza feita pública esta cuarta feira. A condena foi ditada en xuño de 2007 pola Audiencia Provincial de Salamanca, que considerou probado que Rubianes escribira nun portal de noticias de Cataluña ao respecto dos "papeis de Salamanca" do antigo Arquivo da Guerra Civil, hoxe Centro da Memoria Histórica.. Naquel artigo cualificou o alcalde de Salamanca de "idiota" e un "desgraciado" pola súa postura respecto da saída dos papeis do Arquivo da Guerra Civil, engadiu a expresión "que cona vai ler!" e ao tempo dixo que agardaba que Julián Lanzarote "afogue na súa propia merda". En primeira instancia, o Xulgado número 2 de Salamanca desestimou a petición do alcalde, aínda que esta sentenza foi revogada pola Audiencia Provincial, que recoñeceu a vulneración do dereito denunciada e condenou o humorista a publicar a sentenza no citado portal durante dous días. Agora, o Supremo segue a liña do órgano xudicial salmantino, ao considerar que as manifestacións de Rubianes "redundan no descrédito da persoa afectada, que pola súa proxección pública e política ten transcendencia social, comportando en si mesmas unha descualificación inadmisíbel de reputación". A sentenza tamén sinala que Rubianes "non é unha persoa dedicada ao mundo da política, senón un terceiro alleo a este ámbito, non resultando de aplicación en consecuencia a doutrina relativa ao que se denominou contenda política". E engade que "se pode discrepar, censurar e criticar con toda a forza que se estime necesaria, mais non insultar". Pepe Rubianes, a xuízo por "ultraxes a España" É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: No 25 de xullo, "que a fogueira do esprito siga quentando as vosas vidas" Edición xeral Os recortes da Xunta en materia de prevención de incendios poñen en perigo os montes Edición xeral A presidenta do Parlamento avoga por "racionalizar" as convocatorias de eleccións, porque "unha cada ano é excesiva" Rojo reprocha ao 15-M que non lle escoitou "moitas propostas" e se pregunta se a súa meta é que "non haxa eleccións ou líderes ao Chávez" Segura de que Rajoy alcanzará a Moncloa nas próximas eleccións, afirma que "será un gran presidente" Rojo reprocha ao 15-M que non lle escoitou "moitas propostas" e se pregunta se a súa meta é que "non haxa eleccións ou líderes ao Chávez" Segura de que Rajoy alcanzará a Moncloa nas próximas eleccións, afirma que "será un gran presidente" O xefe do Lexislativo galego, Pilar Rojo, aposta por unha "racionalización" no número de convocatorias electorais. Aínda que recoñece que pode "haber excepcións que confirmen a regra", para "non coartar a posibilidade que ten un goberno" de realizar un adianto electoral, a presidenta do Parlamento de Galicia avoga por que, "entre todos", se abra unha "reflexión política xeral", xa que "é excesivo que cada ano" haxa unha cita coas urnas. "Teriamos que ser capaces, entre todos, de racionalizar os procesos electorais, porque é esgotador ter unha elección por ano", anima a dirixente política nunha entrevista concedida a Europa Press. "Sempre hai unhas eleccións aí, á volta da esquina, e aínda que non queiramos, van influír dalgún xeito", observou ao respecto da influencia dos procesos electorais no día a día. Pilar Rojo móstrase clara ao defender a apertura deste debate na esfera política. "Teriamos que establecer se sería capaces de racionalizar, unificar máis procesos electorais, para evitar cada ano someterse ás urnas", expón. "A salvo, por suposto, de determinadas excepcións que confirman a regra", matiza ao ser preguntada se iso podería supoñer unha invasión na facultade dos presidentes para convocar eleccións. "Eu fago a reflexión: ¿Poderiamos chegar a un acordo, ¿poderiamos intentar chegar a un acordo para aquelas eleccións que poderiamos xuntar?, ¿poderiamos estudar os partidos políticos esta posibilidade?", formula, para concluír: "A min paréceme que sería bo, e que os que saben destas cousas, que establecesen ou desen algunha proposta". Tras confesar esta preocupación, Pilar Rojo expresa, así mesmo, a súa opinión sobre as próximas eleccións xerais. "Eu creo que beneficiaría a España deixar de ter un goberno provisional", asegura Rojo, que opina que "ninguén discute que o goberno está esgotado e que o feito de que as eleccións sexan en outubro, novembro ou marzo, o único que fai é acurtar ou alongar a agonía". Non obstante, acerca de se considera que, de cumprirse o seu prognóstico, nese labor acompañará a Rajoy o presidente autonómico, Alberto Núñez Feijóo, a política popular defende que "esas son cuestións que teñen que preguntarse a eles". "NON OÍN MOITAS PROPOSTAS" DO 15-M Pilar Rojo defende os debates que se celebran no hemiciclo, algo que ilustra ao resaltar que "nunca tanto traballo houbo para os voceiros de economía nesta casa". Fronte a iso, ao falar do colectivo 15-M, revela que lle gustaría "escoitar propostas concretas" e recoñece que "o primeiro que lle preocupa é escoitar que digan que os políticos non os representan". "Os políticos son elixidos democraticamente polos cidadáns, cada catro anos pódense cambiar e, de entrada, gustaríame que me dixesen cál é a alternativa", avisou Rojo, quen se pregunta se os obxectivos deste colectivo son "que non haxa eleccións ou que haxa líderes populistas ao Chávez". "A min preocúpame moito como cidadá, á marxe de como política, que digan que un Parlamento non lles representa, porque o votan os cidadáns", aseverou en relación aos integrantes do 15-M, aos que lles pediu "coherencia e proposta". "Non oín moitas", reprocha o xefe do Lexislativo galego, quen pide ao 15-M "coherencia e propostas". "Se as formula, o labor do político é escoitar o cidadán e plasmar polas vías democráticas as que se consideren mellores", recalcou Pilar Rojo, quen advirte: "Se falamos de situación económica e de indignación, estaremos todos indignados". Así, mostra as súas dúbidas sobre a posibilidade de abrir un escano cero para os coñecidos como 'indignados' como se propuxo en Andalucía (escano 110), porque "ao mellor ten que ser un escano cero en xeral para todos os movementos antisistema, pero sen son antisistema, non forman parte del", reflexiona a presidenta da Cámara galega. En todo caso, Pilar Rojo non se opón a outros debates como a rebaixa do listón de entrada na Cámara galega, o cal está situado, actualmente, no 5 por cento. "Eu sempre estou aberta a calquera debate que poida redundar en beneficio da política, que defendo como nobre actividade e servizo público. Eu non tería ningún problema en que se reabra", remarcou, para determinar que, igual que nun determinado momento subiu do 3 por cento, "pois noutros tampouco pasa nada por que ese índice poida variar, son cousas a discutir". No ecuador da VIII Lexislatura, Pilar Rojo fai un "balance satisfactorio" co labor que se está a realizar, e se fixa o obxectivo de que "non quede ningunha espinita" cando rematen os catro anos de mandato. "Aínda queda un tempo prudencial para que remate a lexislatura e aspiro a que as espinitas, se quedan, sexan as mínimas", agarda a segunda autoridade de Galicia. Recoñece que de todas as cuestións pendentes que se propuxeron ao inicio desta Lexislatura, "a que menos" lle preocupa é a reforma do Regulamento da Cámara, posto que, ao seu entender, espremeuse ao máximo" e "permitiu que sexa o Parlamento en que máis horas se discute e máis iniciativas se formulan" de todo o Estado. "Sigo dicindo que me gustaría que fose a lexislatura do Estatuto", reafirmouse nesta outra cuestión, pero recorda que este asunto, aínda que está na "axenda dos partidos", non se atopa entre as "preocupacións" dos galegos, como o apoian as enquisas. "Iso non quita que me gustaría que se puidesen dar as condicións axeitadas, e que (a reforma) sirva para mellorar a calidade de vida dos galegos e que sexa constitucional". A presidenta da Cámara galega desvela que quedan sorpresas no seguinte semestre deste ano en que o Parlamento de Galicia celebra os seus 30 aniversario. Haberá un pleno solemne o 19 de decembro, ademais da celebración dun encontro de todos os que foron deputados no hemiciclo galego. Ademais, na entrevista a Europa Press, avanzou que tamén se organizarán unhas xornadas de letrados de toda España nas que se debaterá sobre o estado autonómico. Coincide esta actividade con que Pilar Rojo está á fronte na Conferencia de Presidentes de Parlamentos Autonómicos (Coprepa). "Galicia lidera a presenza dos parlamentos autonómicos", destacou Pilar Rojo, quen avoga por "reforzar dende os parlamentos posicións dos distintos gobernos autonómicos", co obxectivo de "axudar a ter posicións máis concretas". En canto aos presupostos da Cámara, a presidenta explicou que de momento, só contan cunha "base", pero "non hai nada elaborado". "Os diñeiros, absolutamente contados, e seguiremos por esa senda", comprometeu. En todo caso, como medida de austeridade, tal e como propuxo a súa compañeira de partido e presidenta de Castilla-La Mancha, María Dolores de Cospedal, o xefe do Lexislativo galego non avala a supresión de entidades como o Valedor do Pobo. "Non creo que sexa a máis indicada para dicir que esta institución deba desaparecer", sentenza. A Nosa Xente A nosa xente: Ramón Fernández Lestón Chámase Ramón Fernández, pero todos o coñecemos por Moncho do Manso. Nado no lugar de Alivía fai bastantes anos, a súa vida foi de dedicación total ó mar; e tanta foi a súa pasión polo mar, que se xubilou ós 79 anos. De xóven navegou en barcos mercantes, logo fíxose patrón de gran altura, pero eran tempos difíciles e no ano 1950 volveu novamente os mercantes. Estando enrolado nun deles, desembarcouse en Holanda cando encontrou a un mariñeiro valenciano que lle propuxo enrolarse nun barco sueco, e ingresou no compañía ARA, e así dende xaneiro de 1951 ata a súa xubilación no 2003, sempre estivo na mesma compañía navieira. Logo de navegar varias anos e vendo que os ingresos non eran moitos propúxose prosperar como fora, e empezou a estudar coa axuda económica da Compañía e unha axuda económica do goberno sueco. Non foi moito o que lle deron pero había que estiralo. Pouco a pouco foi facendo a carreira ata que obtivo o título sueco de piloto, título que se podía convalidar en calquera país do mundo. Nos seus moitos anos de navegación atopouse con galegos en todo-los recunchos do mundo. Cóntame a anécdota de que unha vez que o barco iba cargado de asfalto para unha fábrica de aluminio que hai en Alaska, nun porto que se chama Kitimat (que traducido significa moita neve), nada mais atracar subiu o barco o capataz do porto, quedóuselle mirando e díxolle: <>. Notoulle o momento que era galego. O capataz era un galego que levaba moitos anos en Alaska. Moncho e un home autodidacta; un muradán que se fixo asemesmo, loitando sempre por engrandecer os seus coñecementos. Entre os seus moitos saberes destaca que escribe, fala, e lee perfectamente nos idiomas sueco, inglés, alemán e italiano. Agora, xa xubilado, adica o seu tempo a leer, pasear, navegar por internet, e tamén a carpintería, unha das súas grandes pasions, aínda que o seu gran amor sigue sendo o mar. Categorias Elegir categoría A nosa Lingua (35) A Nosa Xente (56) A Nosa Xente na diáspora (29) A Voz dos Nosos Poetas (92) Arte e Cultura (127) Cartas da Redacción (19) Contos e Lendas (90) Cousas que interesan (164) Educación (20) Enlaces a webs Muros (1) Entrevistas (24) Historia (248) Juan Silva Turnes (1) Música (35) Mediciña (37) Natureza (45) Os nosos fotografos (14) Presentacions (10) Revista TMT (44) Sin categoría (24) Videos (12) Vivencias (24) Muros: datos de poboación (I) Tipos de embarcacións (II) En camiño a Compostela -PEREGRINOS EN MUROS no ano 1524- Roberto Vidal Bolaño e O Carballiño _ Copecarballiño.es Roberto Vidal Bolaño e O Carballiño Foi a principios da década dos oitenta cando vin actuar por primeira vez a Roberto Vidal Bolaño no Carballiño, e foi nunhas festas do setembro que incluiran no programa festivo daquel ano o espectáculo de rúa "Ruada das Papas e do Unto", da súa primeira compañía "Teatro do Antroido". Daquela mesma época recordo outra actuación súa no Carballiño coa "Bailadela da Morte Ditosa", tamén nunhas festas do setembro, que se representou na Praza dos Irmáns Prieto. Como director, lémbrome da versión de "Salomé" de Oscar Wilde coa xente de "Chévere" que dirixira para o Centro Dramático Galego, xa entrando no anos 90, cun memorable aforo de 700 espectadores no Cine Rivas, onde se colgara o cartel de "non hai entradas". Foi daquela, nos inicios do Festival de Teatro Galego cando coñecín a Roberto Vidal Bolaño, non so como dramaturgo senón tamén como amigo. No mesmo Cine Rivas moitos recordarédes aquel mítico "Caprice des Dieux" que tanta polémica trouxera ao teatro galego. Despois, chegou a etapa de "Teatro do Aquí" e as súas actuacións no Festival de Teatro Galego, xa no auditorio do Carballiño, dende mediados dos anos 90, coas representacións de "O Desengano do Priorio", "A Ópera de A Patacón", "Rastros", "Anxeliños", "Oé, Oé, Oé", ata chegar a doble participación no Festival do ano 2.000, con "Criaturas" e "Sen ir máis lonxe", un monólogo de noventa minutos de palabra e talento na que sería a súa derradeira representación no Carballiño. Precisamente, no festival dese ano, a organización do Festival do Teatro Galego recoñecendo a súa aportación vital de tantos anos ao teatro galego e ao festival carballiñés, fixeraselle unha homenaxe e entregaraselle como agallaso un cadro do pintor Juan Valcárcel, no que aparecía un sombreiro. Unhos meses despois, ao declarse a súa enfermidade, comentoumo en Compostela "non lle volvades facer unha homenaxe en vida a ninguén". Neste ano 2013, no que Galicia -no dia das letras galegas- rindelle homenaxe once anos despóis da súa morte, aos 52 anos de idade, quédome con aquelas outras palabras de quen é a figura máis relevante da dramaturxia galega, como autor, director e actor: "eu son un señor con sombreiro e bigote, que de xeito absolutamente irresponsable persiste na estúpida teima de vivir por e para unha das profesións, hoxe en dia, máis absurdas do mundo e sen embargo por iso máis grandíosas". Festa dos callos do concello de Piñor, o domingo 7 de outubro ás 2 da tarde no campo da festa de Arenteiro: empanada, lacón asado, callos, pan viño e postres, por 15 euros. Música en directo e concentración de motos clásicas. Andaina e trail do outono do concello de piñor: domingo 30 de setembro con saída ás 10 da mañá dende o campo da festa do pobo do Arenteiro e un recorrido de 13 kilómetros polos sendeiros do municipio. Festas de san ramón no carballiño, os dias 30 e 31 de agosto: pasarrúas cos 3 galeguiños, actividades infantís e vermenas o dúo Arume, e os trio azar e xtra. 1ª festa de venezuela no carballiño: o domingo 19 de agosto, en horario de mañá e tarde-noite, música e gastronomia tradicional venezolana na Praza maior do carballiño. O concerto de Roi Casal pecha hoxe o Ciclo do Día da Patria Galega. Novas · Concello de Fene O concerto de Roi Casal pecha hoxe o Ciclo do Día da Patria Galega O encargado de pechar o programa será desta vez o cantante e compositor catoirense Roi Casal cun espectáculo titulado “Son galego. Son cubano”. O concerto comezará o sabado ás 22.00 horas. Entrada libre. “Son galego. Son cubano” é un “show inesquecible con letras de Neira Vilas e a posta en escena dalgúns dos mellores músicos de ámbolos dous paises”. Para a posta en marcha deste espectáculo, Roi Casal traballou conxuntamente co propio Neira Vilas ate o seu falecemento en novembro de 2015. Neste senso, a xira está considerada unha fermosa homenaxe ao autor de “Memorias dun neno labrego” e á emigración galega en Cuba, onde o escritor residiu 31 anos da súa vida para deixar rexistrada en varias das suas obras a incrible epopea dos galegos na illa caribeña. Este novo espectáculo de Roi Casal estreouse no Gran Teatro da Habana (Palacio do Centro Galego) en dous memorables concertos no mes de Maio do ano pasado. Posteriormente, foi visto en directo por máis de 50.000 persoas durante a xira de 2016. Co concerto de Roi Casal, o Concello de Fene pecha este sábado o ciclo do Día da Patria Galega polo que pasaron ao longo desta semana a Banda de Gaitas Airiños de Fene, o Mago Paco, as corais e rondallas do Concello de Fene, o trío Siboney e as máis de seiscentas persoas que na tarde-noite de onte encheron a praza do alcalde Ramón Souto González nunha nova edición da Festa da Veciñanza. Dende a Concellería de Cultura lembran que esta tarde farase a lectura da declaración institucional do Día da Patria nun acto que comezará ás 20.00 horas no parque lineal do Río Cádavo (fronte ao monumento “Día da Patria”). Asistirán o alcalde de Fene, Juventino Trigo, o concelleiro de Cultura, Justo Martínez, e outros membros da Corporación Municipal, xunto co autor do texto que foi o profesor e exdirector do Ceip O Ramo, Ceśar Martínez Yáñez. Manifesto Día da Patria Galega 2017 É un privilexio e motivo de ledicia poder dirixirme aos meus conveciños, amigos e amigas de Fene nunha data tan sinalada coma esta: O Día da Patria Galega. Para min Fene é unha terra que me acolleu nos anos setenta e que, co agarimo voso e de tantos e tantas que nos deixaron, me fixeron sentir como miña. Dende entón exercín aquí, con máis ou menos acerto, a miña vida profesional e social. Un día simbólico merece algunhas reflexións sobre cal é o piar central no que repousa a nosa identidade nacional. Tiven a fortuna de nacer monolingüe galego, se ben é certo que co enorme esforzo da miña familia e o apoio de persoas de ben, acadei unha formación académica que me permite expresarme nalgunhas outras linguas. Cando esperto cada día recoñezo esta circunstancia como a miña máis prezada herdanza. Dende a humildade quixera facer unha crítica e algunhas suxestións para que un tesouro tan singular non se arrombe pola nosa desidia. Non temos dereito a agredir unha lingua que forma parte do contexto cultural universal. Cando alguén renuncia á súa fala milenaria, cando lles nega a transmisión aos seus fillos e netos, tamén agrede nun dobre senso: contribúe á destrución dun patrimonio universal e empobrece culturalmente as persoas que máis quere. Que grande mágoa! Xa sei que a miña voz significa ben pouco, pero non me resisto a chamar ás institucións e ás conciencias dos seus responsables, aos políticos electos, aos axentes sociais, ao estamento relixioso… a dar exemplo construíndo en vez de rexeitar, louvando en vez de desprezar. Sería ben sinxelo e motivaría á cidadanía. Temos abondosos e fermosos exemplos que agromaron entre nós, en Fene e na bisbarra, que abondaría con seguir o seu ronsel para atallar o desleixo. Persoas e colectivos que se implicaron ata sufriren a crítica, o desprezo e mesmamente a represión: o movemento obreiro, os chamados cregos obreiros, colectivos de renovación pedagóxica e galeguización do ensino, dinamizadores do movemento veciñal e unha manchea de creadores dos que Fene e a bisbarra poden e deben estar fachendosos. Se esta sementeira dos últimos cincuenta anos foi espectacular (agardo que algún día os historiadores e sociólogos se fagan eco), hoxe seguimos a contar con mulleres e homes comprometidos en diferentes eidos coa terra e coa lingua. Un admirable patriotismo cotiá. Seguir a súa traxectoria, deixarse levar polo engado da nosa lingua e da nosa fértil cultura non custa tanto. Todos, todas, podemos contribuír, temos a responsabilidade histórica de contribuír; se así non for, a historia nolo recriminará. Trátase dun pequeno esforzo onde a vontade de cada quen abonda para garantir e preservar o futuro do noso mellor tesouro: a lingua galega. Máis difícil o tiñan as Irmandades da Fala cando hai cen anos comezaron unha andaina pola dignidade. Ou os clásicos co seu legado exemplar, sempre actual e fonte de inspiración. Neste Día da Patria Galega 2017, quen mellor que Manuel María, esgrevio creador e patriota, para sinalarnos co seu poema “Galicia” o sinxelo camiño a seguir. Co seu permiso e coa lembranza do benquerido e admirado Agustín Fernández Paz, grandísimo creador, tan vencellado a este concello, que tamén rematou o seu fermoso manifesto do 2007 coa derradeira estrofa deste poema. In Memoriam e dende Fene, reclamo para o galego con esperanza a vitalidade e o futuro das mil primaveras máis polo que ámbolos dous loitaron con fe. Galicia é unha nai a xente e máis a fala Manuel María, Os Soños na Gaiola (versos pra nenos). Declaración institucional do Concello de Fene. Galería de imaxes © 2018 Fene cidadán. Praza do alcalde Ramón Souto González, s/n. 15500 - Fene (A Coruña). Teléfono: 981 492 707 Dez anos despois do pasamento, a súa filla Elena busca apoios para que se faga en Galiza un centro que estude e difunda a súa obra. O 1 de outubro de 1999 o pintor Manuel Colmeiro morría en Salvaterra. Unha década despois, a súa obra segue sen estar recollida nun catálogo razoado, que axude a valorar e promover o seu legado. “Xa pasaron dez anos, as intensións son boas, pero non vexo que arranque”, sinala a súa filla, a ceramista e escultora Elena Colmeiro. Ela comezou agora a ordenar as creacións e documentos do artista que permanecen en mans da familia, e está a buscar apoios públicos para que sexan organizados, estudados e difundidos. Elena Colmeiro cúlpase repetidamente de non se ter dedicado antes a organizar o legado do seu pai, pero ten claro que é un labor que debe ir máis aló da familia, para implicar a organismos públicos. “Decidín deixar aparcado o meu traballo por un tempo para revisar papeis, escritos e fotografías e iniciar o camiño de cara a un catálogo razoado”. Quere sentar as bases dunha tarefa que deben continuar “equipos especializados”. “A recuperación do legado de Colmeiro está aínda verde, require un traballo profundo”, sinala a súa filla. Explica que “a familia está disposta a ceder parte da súa obra”, pero cre que antes é necesario “estudar onde e como se pode depositar ese legado”. Con ese fin, nas próximas semanas viaxará a Galiza desde Madrid, onde reside, para iniciar conversas con institucións que poderían implicarse neste traballo de recuperación, aínda que non quixo confirmar de que entidades se trata. O legado en posesión da familia inclúe pinturas, libros, correspondencia... Elena Colmeiro destaca a existencia dun bo número de pranchas de gravado que permanecen empaquetadas tal como o artista as deixou á súa morte. “Creo que non se utilizaron todas as impresións, e pode que haxa algunhas pranchas que non se chegaron a imprimir nunca”. A creación dun centro en Galicia depositario do legado do artista é o principal obxectivo da familia. Concíbeno como unha entidade viva, que estude o valor do traballo do pintor, pero tamén que lle faga chegar ese coñecemento á sociedade actual. “Agora mesmo está aparcado, e as novas xeracións non o coñecen o suficiente”, sinala Elena Colmeiro. Outra das funcións que debería ter ese centro é a certificación das obras do artista dezao. “É importantísimo formar xente que coñeza a fondo a súa obra para certificala, porque é un dos autores máis falsificados”, explica. A casa que Colmeiro tiña en Costela, na parroquia de Margaride (Silleda), podería ser a sede dese centro, aínda que Elena Colmeiro non concreta cal será o futuro do edificio. Alí pasou o pintor longas tempadas en diferentes décadas nas que pintou os ambientes labregos que serían parte central da súa obra, e que o sitúan xunto a Laxeiro, Maside, Souto e Seoane entre os grandes renovadores da pintura galega do século XX, os chamados “Os Novos”. No cemiterio de San Fiz de Margaride, onde se atopa o sartego que acolle os restos de Colmeiro, os veciños e coñecidos recordarano este xoves 1 de outubro. “A homenaxe do seu entorno é a máis sentida”, salienta Elena, que lamenta non poder achegarse por unha cita inamovíbel que a retén en Madrid. A Asociación Socio-Cultural Adellís organiza un acto á que esperan que se sumen xentes de todo o Deza, e na que participarán, entre outros, artistas plásticos da comarca como José A. Fondevila, Ramón Vázquez Barcala, Fernando Rodríguez e Marisa Miguélez. “A súa obra está aí: é unha obra seria, pensada, valorada”, salienta Elena Colmeiro. “Que sexa un autor máis ou menos coñecido depende de como se traballe para difundila”, reivindica, para rematar afirmando que “hai unha conta pendente con Colmeiro”. É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: Ninguén nace xesuíta. Cada un ten a súa historia e as súas razóns persoais, diferentes das dos demais, que o levaron á Compañía de Xesús. Iso si, coincidimos nunha cousa: sentímonos chamados nalgún momento a seguir a Xesús e tratamos de responder cada día a esa clamada. Facémolo na vida relixiosa e segundo o carisma propio dos xesuítas, é dicir, seguindo o desexo expresado por Santo Ignacio de “buscar e atopar a Deus en tódalas cousas”. Isto implica un gran dinamismo e dispoñibilidade, estando sempre atentos ós novos retos e dispostos a realizarmos o noso traballo nas chamadas “fronteiras”, sexan xeográficas ou culturais, e especialmente naqueles lugares onde se viven situacións de sufrimento e inxustiza. Convidámoste a coñecer como vivimos. Se cres que seguir a Xesús como xesuíta é o que andas a buscar, aquí estamos: www.serjesuita.org Manuel López Carregal, exalumno da ETSAC, ven de gañar un accésit no Concurso Internacional de PFC, Cátedra Madeira da Universidade de Navarra, sendo o profesor Carlos Pita Abad o seu […] Coa finalidade de aproveitar ao máximo os días lectivos, sempre que as festividades da Universidade coincidan en martes ou en xoves celebraranse o luns ou o venres máis próximo; e se[...] CORTE DE SUMINISTRO POR MANTEMENTO DOS CENTROS DE TRANSFORMACIÓN Dende o servizo de Arquitectura, Urbanismo e Equipamentos comunicanos a seguinte información: O corte terá unha duración aproximada de 2 horas[...] Asignación de aulas para os exames de setembro do plano antigo “Arquitecto” e información do número de alumnos por materia Os conservadores do Museo Nacional do Prado identificaron cun elevado grao de certeza unha réplica da Gioconda de Leonardo da Vinci que podería ser pintada por un dos seus pupilos favoritos, probablemente Andrea Salai ou Francesco Melzi. Os expertos do Prado, segundo publica The Art Newspaper, empregaron varios meses en estudar, limpar e quitar o escuro verniz que cubría a táboa (traballos que aínda continúan), ata agora considerada unha copia realizada por un mestre flamenco do retrato máis famoso do mundo. Na imaxe adxunta pódese apreciar a obra antes de que se iniciasen os traballos de restauración. O discípulo de Leonardo executaría a réplica a medida que o mestre toscano ía pintando o orixinal no seu estudo de Florencia. Diversos estudos fotográficos e radiológicos efectuados sobre o cadro arroxan resultados que, moi probablemente, cambiarán a nosa forma de apreciar e comprender os segredos do retrato de Lisa Gherardini, a esposa do comerciante florentino Francesco do Giocondo. O Museo do Prado informou de que nos próximos días presentará publicamente os detalles desta atribución. Programa de simultaneidade do Grao en Bioloxía e o Grao en Química (Formación básica) Aspectos reprodutivos de Donax trunculus (Linnaeus, 1758) no banco marisqueiro de Vilarrube. Implicacións na xestión pesqueira. CONVENIO ENTRE A COMISIÓN DE COFRADÍAS AFECTADAS POLO SINISTRO DO PETROLEIRO PRESTIGE E A UDC PARA DESENVOLVEMENTO DE PROXECTOS DE INVESTIGACIÓN Revista Aquatic Biology Vol. 17 (páxs. 145 ata 152) Revista MARINE POLICY Vol. 30 (páxs. 308 ata 314) Revista RESUMOS DE TESES DOUTORAIS.COMISIÓN DE DOUTORAMENTO. Vol. - Núm. - (páxs. 149 ata 156) ¿Que foi do Prestige?. Balance do impacto ecolóxico e social a un ano da catástrofe. Letras novas, 2008, Asociación de Escritores en Lingua Galega. Madrid foi unha praia de baleas entre néboas. Grupo Bilbao, Edición de Xavier Frías, Edición colectiva, 2011. Emma Pedreira, Xoguetes póstumos, Editorial Caldeirón, 2010 Por Carlos O 29 de Xullo de 2008 · 2 comentarios · En estatística, política Normativa específica para o Programa de Simultaneidade do Grao en Español: Estudos Lingüísticos e Literarios e o Grao en Galego e Portugués: Estudos Lingüísticos e Literarios A Universidade da Coruña (UDC), no seu obxectivo de ofrecer alternativas de formación que melloren a oferta académica dispoñible, posibilita que un estudante poida cursar de forma simultánea os estudos de Grao en Español: Estudos Lingüísticos e Literarios e Grao en Galego e Portugués: Estudos Lingüísticos e Literarios, mediante a proposta dun programa conxunto elaborado pola Facultade de Filoloxía, responsable de ambas titulacións. Para a posta en marcha do programa conxunto é preciso regular determinados aspectos: A UDC autoriza a posta en marcha dun programa de estudos proposto pola Facultade de Filoloxía, que permita simultanear os estudos de Grao en Español: Estudos Lingüísticos e Literarios e Grao en Galego e Portugués: Estudos Lingüísticos e Literarios (en diante "Programa de Simultaneidade"), mediante unha ordenación temporal das diferentes disciplinas que se van cursar a partires dos plans de estudos oficiais de ambos Graos e tendo en conta o regulado nos artigos seguintes. O alumnado que supere este Programa de Simultaneidade obterá os dous títulos de Grao en Español: Estudos Lingüísticos e Literarios pola UDC e Grao en Galego e Portugués: Estudos Lingüísticos e Literarios pola UDC. A Facultade de Filoloxía será responsable da tramitación e custodia de toda a documentación académica relacionada co Programa de Simultaneidade e dos expedientes do alumnado. O estudantado do programa aboará neste centro os prezos públicos e taxas por servizos académicos que correspondan aos títulos Grao en Español: Estudos Lingüísticos e Literarios e Grao en Galego e Portugués: Estudos Lingüísticos e Literarios. 4. Os estudantes poderán desistir da súa matrícula de acordo co que dispuxer a Normativa de xestión académica que rexa en cada curso académico. 3. De acordo coas memorias verificadas do Grao en Español: Estudos Lingüísticos e Literarios e do Grao en Galego e Portugués: Estudos Lingüísticos e Literarios, na fase final do plan de estudos, e de acordo coa normativa da UDC, realizaranse dous traballos de fin de Grao (TFG) de 6 créditos ECTS cada un, que poderán facerse simultaneamente. Fomentarase que ambos traballos poidan constituír un corpus dun traballo multidisciplinar e que poidan ser codirixidos conxuntamente por profesorado de ambos Graos, aínda que cada TFG terá a súa propia avaliación e cualificación final. Os/as alumnos/as deberán solicitar a expedición de cada un dos dous títulos oficiais: Graduado/a en Español: Estudos Lingüísticos e Literarios pola UDC e Graduado/a en Galego e Portugués: Estudos Lingüísticos e Literarios pola UDC. Disposición derrogatoria. Queda derrogada a Normativa específica para o Programa de Simultaneidade do Grao en Español: Estudos Lingüísticos e Literarios e o Grao en Galego e Portugués: Estudos Lingüísticos e Literarios, aprobada polo Consello de Goberno do 23/03/2015. "Cando poidas elixir entre ter razón e ser amable, elixe ser amable". "As palabras amables non costan moito, pero consiguen moitas cousas". "Fai todo o ben que poidas, por todos os medios que poidas, de todos os modos que poidas, en tódolos sitios que poidas, todas as veces que poidas, a toda a xente que poidas e mentras poidas". Estes "preceptos", como lles chama R.J. Palacio, a autora de "La lección de August" están no libro que vos quero recomendar hoxe e que cando o atopei non puiden soltar ata rematalo.... Certamente non é un libro "agradable" e nin siquiera está catalogado como infantil e xuvenil, pero esta historia orixinal e conmovedora narrada por un rapaz de 10 anos que naceu con unha cara diferente e que se enfrenta por primeira vez a escola, pode ser lida, ou escoitada, ou comentada polos rapaces máis novos. Un libro que emociona desde a primeira páxina e que te fai pensar ... E agora que nos colexios estamos a preparar actividades para o Día da Paz, igual sería convinte lembrar que a paz pode estar nunha palabra amable, nun xesto de respeto, en ser capaces de poñernos no lugar dos outros, dos máis débiles e desfavorecidos... Presentación-debate de Proxectos 4 en torno á casa-estudo para un pintor coa intervención dos autores Manuel Quintana Martelo, Oscar Cabana e Carlos Maño, xunto a profesores e alumnos da materia. Saída e chegada: Camping Fraga Balada - Xuño (Porto do Son) Plazo de inscrición: 3 de xuño ao 26 de xuño do 2014 Presentamos un roteiro de sendeirismo que terá como punto de partida e chegada a parroquia sonense de Xuño, donde o Camping Fraga Balada servirá de base poñendo os seus servizos a disposición dos participantes. O roteiro levarache a descubrir a Ponte Medieval de Rio Sieira, a Costa do Barrento, o máxico Santuario de Nadelas, as praias de Queiruga, O Dique, Arealonga, ata chegar aos Castros de Baroña, para logo voltar por Queiruga pasando pola ermita de Santa Lucía, o Tempo de Santo Estevo, e continuar descubrindo os petroglifos da Pedra dos Cervos, antes de chegar á capela de Pedra Furada, e voltar de novo pola Ponte de Rio Sieira. Como complemente ofrécese a posibilidade de facer a ruta na modalidade de Canitrekking, que se fixa as 9:00 h. como horario de saída. Dispondrase de un avituallamento intermedio e outro final nas instalacións do Camping Fraga Balada, como colofón a un día de actividade ao aire libre e en compañía dos demais participantes. Sométense ás mesmas normas que o resto dos participantes, pero deberán ter en conta o seguinte: Os cans deben ir en todo momento suxeitos por un arnés (non correa, exclusivamente arnés). O arnés debe ir anclado na cintura da persoa deixando as máns libres. O can debe ter ao día o carne de vacinacións e cumplir con todos os requisitos legais (seguro, chip, etc). Débese levar auga suficiente para o can e un recipiente para dispensarlla. O seguro da organización non cubre ao animal. Na carreteira de Noia - Ribeira (AC-550) pasando de Porto do Son en dirección a Ribeira, atoparemos un desvío na parroquia de Xuño hacia a Praia das Furnas (a man dereita no sentido da marcha), e debemos seguir todas as indicacións ata chegar á zona de saida (Camping Fraga Balada). En dirección Ribeira - Noia (AC-550) na parroquia de Xuño o desvio para a praia das Furnas atoparémolo a man esquerda. 23 de abril: Día do libro (Os alumnos/as de 4ºB realizaron un fermoso libro adicado ao noso trasno, Cascarilla.) Pica no libro para facelo máis grande. por Rafael Cid / o 2 Setembro, 2014 at 09:52 / en Economía, Estado, Europa, Movementos sociais, Opinión De como o sistema conspira para que os que causaron a crise xestionen a economía futura co consentimento das súas vítimas. Unha maneira cleptómana de entender a política. por Rafael Cid / o 21 Agosto, 2014 at 07:49 / en Estado, Galiza, Movementos sociais, Opinión, Política O rexime perde por baixo, polo local. O goberno do Partido Popular lanzou medidas retro para tapar os buratos que se abren aos seus pés. Eis a reforma exprés da Lei de Bases de Rexime Local recentemente aprobada e a última iniciativa de cambiar a Lei Electoral para que os alcaldes […] Aos 81 anos (nalguna biografía pon 91, ainda que semellante lonxevidade confúndeme), formalmente Carlos Oroza Hernández segue a ser un poeta inédito. O seu nome non figura nin no Diccionario de Escritores en Lingua Galega de Ediciós Do Castro nin na polupar Biblioteca 120 Galega da Voz de Galicia (por certo, unha nódoa en tan sonoro castelán […] O goberno popular non cesa de facer populismo ainda que públicamente llo cargue aos outros que considera adversarios. O executivo do PP lánzase de tellado ofrecendo unha especie de recuperación económica que, afirman, marca tendencia. Para Mariano Rajoy e os seus os derradeiros datos nas cifras de emprego son un […] por Fernando Igrexas / o 8 Agosto, 2014 at 09:18 / en Medio ambiente, Movementos sociais, Opinión Foi todo un poema de amor o comunicado de imprensa que onte publicou La Voz de Galicia sobre as reaccións do actual alcalde Luis Rubido, coincidentes en espazo e tempo coas do ex-alcalde Xosé Luis Vergara para coa convocatoria cívica Contra a Contaminación Impune no rio, ría e praia de […] Eloxio do can de palleiro Na aldea galega onde acobillo sempre que podo, a expresión “can de palleiro” designa unha raza autóctona de cans que se caracteriza pola cor palliza do seu pelo. O vello can de palleiro galego. O termo, ainda co seu bocado de analoxía clasista, emprégase para sinalar aqueles rapaces que deambulan en compaña […] “O Estado perde 11.839 millóns ao vender Catalunya Banc” (tirado da imprensa) Tanto ten, todo o Reino de España fede. A corrupción arreza. Por toda parte, calquera partido político agocha un latrocinio na faltriqueiraou está a pensalo. O ex presidente balear e ministro do PP Matas entrando no cárcere por trafego de […] Xa o dixo José Luis Sampedro, e outros tamén: non estamos antes unha crise económica mundial, nin europea, nin dos pobos que compoñen Europa (pobos, algo real e invariábel; estados, algo administrativo e modificábel). Estamos ante unha crise de honestidade. Ao respecto, dicía Pepe Mújica recentemente, que xa non é […] por Fernando Igrexas / o 19 Maio, 2014 at 17:22 / en Cedeira, Eleccións Europeas, Opinión Nunha mañá das máis fermosas e soleadas do maio das nosas letras celebrouse o acto público do Bloque Nacionalista Galego ao aire libre. Na alameda de Arriba da ponte, lugar acaído para tal ocasión, posto que o BNG nesta novedosa campaña, está a saír de auditorios e das canles oficiais […] Noticias Persoal Outras novas FOLGA XERAL 2 e 3 DE NOVEMBRO Foro de Casa Do Camiño Danzas ao redor das Illas Británicas (selección) A voda do papá é a historia dunha nena, Sara, que se ten que adaptar a vivir soa co seu pai. Sara está influenciada polas fantasías dos contos de fadas tradicionais, pero nunha viaxe que fai ós Ancares coñece a Cloti e daquela comprende a diferencia entre a vida real e os contos. Este disco é unha preciosa obra con cancións de sempre interpretadas pola magnífica voz de María Manuela. 2/ 11/ 2007 _ A quinta edición do festival Castañazo Rock homenaxeará o Bravú Os viquingos en Galicia A Praza Horta do Seminario vibrará este sábado cunha sesión de música electrónica e hip-hop e a actuación de Joni Ramos, participante do programa Got Talent. Así o anunciou a titular de cultura no Concello de Lugo, quen convidou á mocidade a asistir a esta nova actividade, enmarcada dentro do programa +Xtí, de prevención de consumo de drogas, que proporciona unha alternativa de lecer diferente ás mozas e mozos. Arrincará ás 18:00 horas, e ata as 22:00 horas as e os asistentes gozarán con xéneros como ukgarage, bassline e hip-hop. A partir das 22:00 horas, o viveirense Joni Ramos emocionará a Lugo, do mesmo xeito que emocionou ao xurado e a audiencia do recoñecido programa. O Concello tamén aproveitou para dar a coñecer a programación lúdica da Praza do Castiñeiro, que comezará o vindeiro martes, 17 de xullo. Trátase de actividades gratuítas, enmarcadas tamén na iniciativa +Xtí, para a mocidade de 12 a 16 anos, que terán lugar en xornada de mañá, de 12:00 a 13:30 horas, ata o 5 de setembro. O Concello ofrece dúas alternativas, manualidades creativas, os martes e venres, e retos científicos, todos os mércores; agás o 25 de xullo e o 15 de agosto. Entre as actividades de manualidades destacan a creación de alfombras de pompóns, ollos de boi, foguetes voadores, soportes para os móbiles, abalorios de papel, mosaicos, pompas, pinzas con sorpresas, scarapbooking, botellas, marca páxinas ou catapultas. No que se refire aos retos científicos: fases lunares, reaccións químicas ou neve artificial. Un horta na escola ou na parte de atrás da casa é unha aventura. Con frío ou quente, enlameada ata as orellas , ou o cultivo altamente concentrado, ensino e aprendizaxe con entusiasmo é só unha pequena mostra do que é collido . Ten moitas portas de entrada -Requisitos plantas para crecer e desenvolverse, distintos sistemas de produción, vexetais estacionais , características do chan , elementos climatológicos , e moitas portas -Construción viveiros de produción, procesamento de alimentos, análise nutricional. Nun palpebrar son profesores e alumnos, pais e fillos, avós e netos , familias e escolas. A Secretaria Xeral de Politica Social convoca o programa XUNTOS POLO NADAL na Residencia de Tempo Libre do Carballiño (Ourense) e na de Panxón en Nigrán (Pontevedra) para que aquelas persoas maiores que se atopen soas no Nadal, poidan pasar estas datas... 3º Ciclo na Maciñeira: EXPOSICIÓN E VISITA AO RÍO BELELLE Será o 16 de febreiro a partir das 21.00 horas na carpa da Banda do Río O 16 de febreiro, ás 21.00 horas, terá lugar na carpa da Banda do Río un Entroido Swing con festa temática ganster e cabaret. O programa é o seguinte: En Marea denuncia que o acordo de cotas de Bruxelas supón un novo ataque á frota artesanal galega _ Concellos de Galicia - Ayuntamientos de Galicia O Instituto de Estudos Chairegos (Iesch) publica este libro neste ano, no que se cumpren 50 da morte do vilalbés Lois Peña Novo, una das figuras esgrevias das Irmandades da Fala, movemento sociopolítico e cultural que de maio de 1916 a decembro de 1931 traballou arreo polo autogoberno de Galicia e por darlle pulo á súa cultura, nomeadamente ao noso idioma propio. Lois Peña Novo foi o principal estudoso da economía galega no primeiro terzo do século XX; estudou os seus problemas (os foros, a emigración, o atraso, a dependencia, a falla dunha fiscalidade propia ou dun Banco Público Galego…) e presentou as solucións que criu eran as máis axeitadas para que Galicia acadase un crecemento socioeconómico sostido e autocentrado, así como una xusta distribución da riqueza xerada. orzamento _ Concello de Vilamartín de Valdeorras Neste pequeno vídeo, a presidenta do Consello da Cultura Galega explica algunhas das claves das súas ideas para a cultura de Galicia, o seu futuro e a súa herdanza. Observatorio da Cultura Galega A Saia. Publicacións periódicas feministas As escolas da emigración Os instrumentos musicais na tradición galega Ferrol Vello e A Madalena. As estratexias de recuperación patrimonial, rehabilitación e rexeneración urbana O patrimonio e a violencia de xénero centran as próximas actividades do Consello da Cultura Galega Unha xornada do Consello da Cultura Galega analiza aplicacións relacionadas coa lingua A presidenta do Consello da Cultura Galega recibe a visita da delegación de académicos colombianos Expertos abordan mañá no Consello da Cultura a relación entre arte e pensamento O Consello da Cultura Galega (CCG) estrea novo ciclo de xornadas que se chama “Entre... e a arte”. A primeira das paradas céntrase en analizar a relación existente entre o fenómeno artístico e o pensamento, e, polo tanto, titúlase “Entre o pensamento e a arte”. A cita, coordinada por Miguel Fernández-Cid, Asunta Rodríguez e Jesús Pastor Bravo, reunirá diferentes tipos de pensamentos filosóficos ou intelectuais que tratan sobre estas materias. Conéctate co Consello da Cultura Galega en Facebook, Twitter ou comparte esta nova: A primeira sesión deste ciclo serve para reunir diferentes tipos de pensamento filosófico ou intelectual que tratan sobre a arte, pero que non son exclusivamente estéticos senón máis globais. Os coordinadores desta cita presentaron a idea de tradución como punto de partida aos tres participantes desta primeira sesión. Así, José Yuste, investigador principal do grupo de investigación Traducción & Paratraducción (T&P) da Universidade de Vigo, falará de arte para traducir e ao revés. Deseguido, o videoartista e tradutor Tom Skipp intervén cun relatorio titulado “O ollo oínte”. Pola tarde, o filósofo, escritor, crítico e comisario de exposicións de arte José Jiménez falará da arte “na estela do pensamento”. Esta xornada inicia un ciclo que pretende analizar a relación da arte con outros campos de coñecemento, pero non ao estilo tradicional, tendo como emisor a arte, senón á inversa: cómpre saber como o público e especialistas doutras disciplinas se achegan á arte e á creación desde pensamentos máis ou menos estruturados. O obxectivo deste ciclo é que recoñecidos especialistas conten en primeira persoa o seu modo de achegarse á arte, colaborando con artistas ou realizando propostas de claro compoñente creativo. Estas xornadas pretenden que profesionais alleos á xeración da obra artística falen dos procesos artísticos máis que abordar o tema desde a arte. Aberto o prazo de inscrición da xornada que analiza a relación da arte co pensamento O Consello da Cultura Galega é unha institución estatutaria creada polo Estatuto de Autonomía de Galicia para promover e difundir a lingua e a cultura galega e asesorar ás Administracións neses ámbitos Información sobre o persoal Consello da Cultura Galega. 2016 6 A Galicia BorbóNica No SéCulo Xviii 5 Os Primeiros Monarcas BorbóN En EspañA Xa teño as maletas preparadas, xa durmo mal pensando na viaxe, xa me imaxino a chegada a Bs As, as apertas aos meus curmáns e aos meus amigos, a ledicia de coñecer a xente que leva anos compartindo a vida comigo a través da pantalla do ordenador ou do fío telefónico, o mate compartido co meu curmán Ales, igual que en Galicia :-), o asado de Antón, o paseo por Agronomía, a herba infinda da Pampa, a cariña de Antía, recén nacida, La Plata, Mar del Plata, Bahía Blanca, o agarimo de Maria Juana corenta e cinco anos despois da última aperta, a tertulia con Fíos Invisibles no Tortoni, as xuntanzas coa xente de Fillos de Galicia en Bos Aires... En fin, que xa non estou aquí, a miña cachola está xa subida ao avión cruzando o Atlántico. Así que, amigos, lémonos dentro de vinte días, á volta :-)) Como xa che desexei boa viaxe e xa me quedo coa promesa das fotos (e teño moi boa memoria para esas cousas) non hai moito máis que dicir. Ficamos agardando... Un bico. Estou seguro de que pasas uns días macanudos na Galiza do outro lado do mar. Graciñas por lembrarte e poñer o teu pensamento en nos. Un chucho! [Fai nesta hora uns cantos anos que unha muller de Antas de Ulla, retornada de Venezuela un mes antes, deu a luz un raparigo que pesou 5 Kilos!!!!!] Pois agardo que o pases moi ben, por certo, pensamos no mesmo título para a entrada no blog jajaja. Saúdos, por certo son David de dagolada no meu novo blog. Feliz estancia nesa terra que é unha pola da Galicia de alén mar, como dicía Celso Emilio, e onde se viviu tan intensamente a cultura galega durante a primeira metade do século XX. Se fora un anxo, non puidera cada día ACCIÓN GALEGA EN APOIO AO SECTOR LEITEIRO cultura arxentina (6) Os Instrumentos Musicais na Tradición Galega » Ferramentas agrícolas A clasificación galega dos instrumentos musicais Algunhas ferramentas agrícolas dotadas de follas de ferro que producen son ao ser batidas con outro ferro, ou cunha pedra, foron usadas como instrumentos musicais en diversas zonas de Galicia. Normalmente recorríase a elas para acompañar un canto no marco dunha tarefa agrícola, ben para facer un descanso na mesma, ben para celebrar o seu remate parcial ou total. Deste xeito empregáronse na sega as gadañas batidas e refregadas coa pedra de afiar, mantendo a súa folla paralela ao chan e o mango sostido coa man esquerda e apoiado no chan. En Lubián (As Portelas de Zamora) temos tamén novas do uso das follas de gadaña batidas cun pau para acompañar as rondas dos mozos e as alboradas do gaiteiro 1. Especial mención merece o uso musical dos sachos, ligoñas e aixadas. Estas ferramentas empréganse para cavar e sachar a terra, tendo o seu uso musical principal precisamente dentro deste contexto. No noso sistema de cultura tradicional o seu uso musical (e agrario) estaba reservado principalmente ás mulleres, malia que tamén os homes os usaron, empregándose para acompañar un tipo especial de cantos de traballo denominados “añas” ou “cantar a aña”. O traballo de sachar o millo, as patacas ou de arar e cavar unha leira esixía a colaboración de varias veciñas e veciños; en Toutón (Mondariz) cando unha sachadora (ou sachador) chegaba ao fondo da leira rematando un rego, botaba unha cantiga que acompañaba ritmicamente batendo na folla de metal do sacho ou ligoña cun seixo de forma e tamaño apropiado. Unha vez rematado o traballo da leira, un home portando un ramo de loureiro ornamentado, bailaba con cada unha das sachadoras ao ritmo de varias cantadoras acompañadas das súas ligoñas, celebrando así o fin da tarefa. Semellante costume refíreo Lisón Tolosana en Padróns (Ponteareas) 2: Para o acompañamento das añas a ferramenta sostense coa man esquerda preto da súa folla, co mango case horizontal e cara atrás, mentres a man dereita suxeita o seixo co que se bate na folla. A man esquerda move a ferramenta lixeiramente arriba e abaixo seguindo o compás imposto polos golpes do seixo na folla. Este costume conservouse ata hai ben pouco no sur da provincia de Pontevedra, nos concellos de Soutomaior, Pazos de Borbén, Fornelos de Montes, Mondariz, O Covelo e Ponteareas, malia que o temos documentado tamén en Boqueixón, por canto é moi posible que este uso estivese presente nun área maior en tempos pretéritos. Ignoramos o que significa aña 3, pero esta palabra aparece nalgunha copla tradicional co sentido de “año femia”, como neste conxuro contra o raposo: Outro uso das ferramentas agrícolas como instrumentos musicais aparece nun contexto ben diferente: os antroidos das comarcas de Viana e Terra de Trives nas montañas da provincia de Ourense. Aquí gadañas, sachos, eixadas e ligoñas son despoxadas dos seus mangos e sostidas introducindo un ou varios dedos da man esquerda polo seu furado. Coa man dereita bátese na folla empregando un martelo ou un ferro calquera. Neste particular contexto, as ferramentas intégranse dentro do denominado foleón de antroido, acompañando os grandes tambores. Dentro dos foleóns de antroido estas ferramentas eran, ao igual que os tambores, instrumentos musicais masculinos, malia que hoxe xa mulleres e homes fan uso igualitario delas. Por último, debemos lembrar que como calquera outro útil capaz de producir ruído, algunhas ferramentas agrícolas foron tamén empregadas nas cornetadas como xa deixamos dito. Dentro do sistema de cultura tradicional galego as ferramentas agrícolas así usadas non son consideradas como instrumentos musicais propiamente ditos, e o seu uso pode ser masculino ou feminino dependendo do contexto en que se empreguen. Todas as ferramentas agrícolas ás que se lles deu este uso pertencen ao tipo dos idiófonos, encadrándose dentro do apartado 111.22 “Placas de percusión” da clasificación de Hornbostel e Sachs. [3] Aña é unha palabra moi curiosa; á parte de denominar este tipo de cantos, adoita aparecer nun contexto no que levar ou gañar a aña se entende como un premio simbólico por rematar primeiro unha determinada faena ou gañar un determinado xogo. Menos veces ten un sentido negativo, é dicir, leva a aña o que non acaba a tempo, quen o fai por tras dos demais, ou quen perde a un xogo. Cuba, Miranda e Reigosa no seu Dicionario dos seres míticos galegos (Ed. Xerais de Galicia, 1999), explican que a aña representa o espírito do cereal e era a recompensa para quen conseguía retelo. ↩ © 2010 Os Instrumentos Musicais na Tradición Galega. Os dereitos de tódalas imaxes pertencen ós seus respectivos autores. Concello de Outes Casa do Concello Servizos da casa do concello O Centro de Información ás Mulleres de Outes organiza un obradoiro de risoterapia. O Centro de Información ás Mulleres de Outes organiza un obradoiro de memoria para maiores de 55 anos. O Concello quere convidar a todos os mozos e mozas de Outes á Festa da Xuventude “Pampallín 2018”, festa coa que un ano máis rememoramos un acontecemento que gozou de grande tradición no noso municipio. Coincidindo coas primeiras sementeiras, celebrábase o Pampallín, rito co cal se recibía á primavera e eran os máis novos os protagonistas encargados de celebrar a súa benvida. A concellaría de Deportes do Concello de Outes organiza a XI Carreira Pedestre Concello de Outes, carreira que está dentro do VI CIRCUITO PROVINCIAL DE CARREIRAS POPULARES da Deputación da Coruña, e que se celebrará o xoves 17 de maio, con saída na Praza de Galicia, na Serra de Outes. O Concello de Outes organiza unha serie de andainas por distintos lugares do concello: O Concello de Outes publica o plan normativo para o ano 2018. O Concello de Outes publica a acta coa resolución da convocatoria para a contratación de TÉCNICO/A DE NORMALIZACIÓN LINGÜÍSTICA. O Concello de Outes publica a acta coa avaliación de méritos para a contratación de TÉCNICO/A DE NORMALIZACIÓN LINGÜÍSTICA. Utilizamos cookies propias e de terceiros para realizar a análise da navegación dos usuarios. Se continúas navegando, consideramos que aceptas o seu uso. Podes cambiar a configuración ou obter máis información aquí. Casa do Concello A entidade ponteareá aportou 4 membros á selección galega de Wushu que participou no torneo estatal, acadando todos eles excelentes resultados Jacobo Moo, Paula Sotelino, Belén Arjones e Maikel Cuña. Son os nomes dos 4 membros da Asociación Deportiva Wudang de Ponteareas que fixeron parte do combinado galego de Wushu que vén de competir no Campionato de España de selección autonómicas. 3 ouros para Jacobo; 2 ouros para Paula, 1 ouro, 1 prata e 1 bronce para Belén; e 2 pratas e 1 bronce para Maikel. En total 11 metais que levaron a imprenta de Ponteareas e que “sitúan a este club na elite estatal do seu deporte”, tal e como indicaron o edil de Deportes, Benito Márquez, e o propio alcalde, Xosé Represas, que quixeron facer unha recepción que servira como recoñecemento aos “formidables resultados acadados por todos eles”. Os deportistas estiveron acompañados do seu adestrador neste club ponteareán, Luis Argüelles, que tamén exerce como seleccionador galego na modalidade de Taolu. A Asociación Deportiva Wudang conta con máis de 80 membros e unha longa traxectoria de éxitos, pois durante “case 10 anos levamos nutrindo á selección galega de medallistas de maneira ininterrompida”, afirmou Luis Argüelles. O 14 de marzo abre o prazo de inscrición na Escola Infantil para o vindeiro curso → A polémica vacina da meninxite B A meninxite é unha enfermidade infecciosa grave que, nalgúns casos, pode provocar a morte. Todos os anos hai algún caso letal. Pode ser provocada por virus ou por bacterias que, á súa vez, poden ser de varias clases, sendo as máis frecuentes as provocadas polos meningococos A, B e C. No calendario infantil está incluida a vacina contra o meningococo C, mais existe unha fonda controversia pola inclusión da vacina contra a meninxite B, que actualmente só está autorizada para uso hospitalario. Nos últimos meses morreron tres persoas na bisbarra da Coruña -en Oleiros e Arteixo- afectadas por meninxite B. Existe unha preocupación cidadá evidente, amplificada polos medios de comunicación e mal contrarrestada polas autoridades sanitarias. Ainda que este tipo de meninxite ten unha incidencia moi baixa en España, moitos pais están preocupados e outros viaxan a Portugal na procura dunha vacina que non se administra nos Centros de Saúde nin está dispoñible nas oficinas de Farmacia. Hai razóns para tanta alarma colectiva? Os motivos para a preocupación sempre son razoables, sobre todo cando falamos da saúde dos nenos. Mais neste caso hai unha extraña confluencia do temor colectivo co sensacionalismo dos medios e os intereses da industria farmacéutica que, desde a sombra, alimenta a alarma social e promove a demanda dunha solución (a vacina) que, polo que se sabe ata o momento, non é a panacea absoluta a este problema, tal como queren facer ver. Porque a realidade é que a eficacia clínica desta vacina non se avaliou por medio de ensaios clínicos (como é de rigor) senon que foi deducida por medio de estudos de inmunoxenicidade. Un organismo independende e rigoroso como a SESPAS (Sociedad Española de Salud Pública y Administración Sanitaria) elaborou un informe no que afirma que os ensaios clínicos de seroconversión non deron resultados suficientes, porque cunha incidencia tan baixa de enfermidade, parece imposible avaliar a eficacia cos ensaios clínicos habituais. Polo tanto, a introducción desta vacina no mercado parece basearse nas boas intencións á espera de estudos de fase IV (post-comercialización). A vacina “experimental” Bexsero, fabricada polo poderoso laboratorio Novartis, se chega a aplicarse masivamente aos nosos nenos, sería a primeira vacina que se comercializa sen dispor de datos de eficacia clínica, coa incerteza de que poida realmente interrumpir a circulación das bacterias e manter a inmunidade de grupo. Os nosos nenos poderían servir de “cobaias” ao laboratorio, que obtería unha información moi importante sobre a eficacia e a seguridade deste produto despois da aplicación masiva na poboación infantil. Ninguen pode asegurar que non se van provocar danos e prexuicios con esta práctica, pois o perfil de seguridade da vacina está por comprobar. É moi posible que a AEMPS (Agencia Española de Medicamentos e Productos Sanitarios) se teña precipitado dando vía libre a unha vacina cunha efectividade pouco avaliada e tamén é posible que as asociacións profesionais que defenden o seu uso se equivoquen na súa análise pois sempre é preciso estar seguro de que a vacina é realmente eficaz e efectiva, cousa dudosa coa información actual. Dase o caso de que algunhas das sociedades profesionais que apoian abertamente a inclusión desta vacina no calendario infantil teñen, en maoir ou menor medida, conflitos de interese e vínculos estreitos coa industria farmacéutica. Cos datos dispoñibles na actualidade, procedentes de fontes non contaminadas, podemos concluir que a meninxite B (ainda que sexa unha doenza grave) ten unha baixa incidencia e que esta vacina carece de datos suficientes que avalen a súa eficacia e seguridade. Tamén pode ocurrir, no caso de que se aplicase masivamente, que os nosos nenos sexan utilizados para “experimentar” coa vacina e obter datos sobre a mesma ainda descoñecidos. Hai que defender e apoiar as vacinas “de sempre”, que teñen evitado tantas doenzas e salvado tantas vidas. Só pretendemos sinalar as zonas de sombra existentes na introducción de novas vacinas no calendario. Porque hai empresas con fortes intereses económicos, cómplices debidamente remunerados e unha Administración errática, que non é capaz de defender o ben común fronte ás presións dos poderosos lobbies patrocinados por Farmaindustria. Na miña opinión, o problema non reside só na confluencia deses tres elementos, comentados amplamente no post co rigor habitual, senón en que o exceso de medo, de sensacionalismo e de afán de lucro non foi contrarrestado por unha información sensata procedente de autoridades sanitarias. Sempre nos falan de expertos nos telexornais, aínda que case nunca os vemos, como aconteceu neste caso. Prohibir a venda da vacina hoxe e deixar de facelo mañá, co engadido dunha variabilidade xeográfica na distribución, suxire que quen decide non sabe o que decide e iso si que é realmente inquietante. De feito xa vimos esa inoperancia no caso da hepatite C, necesitándose unha forte presión social para o acceso a un fármaco de prezo indecente. A información científica dispoñible é doadamente accesible e debera ser doadamente comunicable, precisándose barreiras de sensatez fronte a alarmas excesivas. Por exemplo, este ano houbo, como todos, mortes por gripe, pero non tiveron a relevancia das mortes pola tan anunciada no seu día pandemia de gripe A. A gripe corrente non "vende", aínda que si se usou politicamente para tratar de xustificar os colapsos habidos en Urxencias. O problema do acontecido con esta vacina non parece tanto da orde lóxica canto da orde ética. Hai algo claro. As decisións en política sanitaria deberan ser máis áxiles e, por suposto, fundamentadas e alleas a calquera conflito de interese. Non abonda con que pase o tempo para que as cousas se solucionen do bo xeito. A vacina da meninxite B está comercializada libremente en todo o mundo agás en España. Todo o mundo está equivocado salvo nós?. Coincido en que a alarma na Coruña foi esaxerada, tamén a alarma para conseguir Rifampicina sempre que hai un caso o é, esgótase nas farmacias.. Que burro é todo o mundo agás vostede señor Vaamonde, menos mal que posee a verdade rebelada para poder ilustrarnos a nós, os ignorantes e manipulados polo malvado sistema capitalista, de que estamos sendo obxecto, unha vez máis, dunha manipulación na busca do máximo beneficio. O de que hai vacinas "de sempre" , que esas sí que son boas é hilarante como argumento. Cicerón estaría orgulloso da súa capacidade retórica e persuasiva. O meningococo C xa é unha vacina das "de sempre" de esa sí que nos podemos vacinar?. Confeso que son lector habitual do seu blog señor Vaamonde. Confeso que estou decepcionado con esta entrada. Só agardo que nun futuro goberno de esquerdas en Galicia vostede non teña ningunha responsabilidade de saúde pública e a teña alguén que sepa do que fala, que se deixe de sectarismos e infantilismos, e actúe no ben dos pacientes. Finalizo con dúas preguntas. Sería posible eliminar a variola no ano 2015 no mundo de non estar erradicada?. Sabe vostede o beneficio actual dos que desenrolaron a vacina da variola?: 0 euros/ano. Non creo que o autor dun post como este, tan polémico á súa vez, estea en absoluto en contra da vacinación, e non só da tradicional. Simplemente expresou unha opinión razoada de alerta sobre unha vacina concreta. Non insta a prohibir nada. Só expresa unha preocupación. Non está no seu dereito de facelo? En España hai un ministerio de sanidade e unhas cantas consellerías autonómicas. A polémica sobre esta vacina e tamén sobre calquera cribado (non só as metabolopatías, xa que se aludiu a elas), está servida principalmente grazas á lentitude e á inseguridade mostradas por unha Administración que asumiu a disparidade xeográfica de calendarios vacunales ou que oscila entre a prohibición e a autorización de venda en farmacias dunha vacina. Que na mesma península unha vacina se vendese libremente en Portugal e non en España parece escandaloso. Alguén decidiu mal e por iso é respectable que se suscite un debate. E peor parece que as cousas dependan, para ben ou para mal, da presión social de afectados, como aconteceu no caso da hepatite C (tendo os afectados, dende o meu modesto punto de vista, toda a razón). Sendo así, teñen un serio problema os pacientes afectados de enfermidades raras, pois no seu caso a presión que poden exercer é moi escasa ou nula. Temos chegado a un punto onde non se pode nin falar, nin opinar, nin debater. Non...se vai ser mellor calar a boca e que o que máis berre sexa o que teña razón. Unha cousa son os fríos resultados da estadística e outra a quen lle toca a china, porque para o que lle cae enriba recibe o 100% de esa pequeña ou ínfima probabilidade...é o que teñen as matemáticas. Un saúdo. Cada vez máis pobres Seis millóns de persoas Adxectivo. Que ten un gran valor material ou sentimental, que fai sentir a... Máis Foi unha repetición do ocorrido no Europeo de Pontevedra, pero esta vez a moeda saíu cruz. O deportista do Breogán do Grove repite así o resultado de hai un ano e logra unha nova medalla internacional. Pode que non sexa a única, xa que este domingo volverá competir no C-2 xunto a José Sánchez, nunha proba na que tamén estará o pontevedrés Óscar Graña e o arousán Ramón Ferro. No C-1 tamén competiu o vilagarcián Diego Romero, finalizando nunha meritoria sexta praza. EMPREGO E DESENVOLVEMENTO LOCAL Concello As Nogais: CORRECCIÓN DE ERROS.- SUBVENCIÓNS PARA PROXECTOS DE EXPANSIÓN COMERCIAL E NOVAS FÓRMULAS DE COMERCIALIZACIÓN NO SECTOR COMERCIAL E ARTESANAL CORRECCIÓN DE ERROS.- SUBVENCIÓNS PARA PROXECTOS DE EXPANSIÓN COMERCIAL E NOVAS FÓRMULAS DE COMERCIALIZACIÓN NO SECTOR COMERCIAL E ARTESANAL CORRECCIÓN DE ERROS. Orde do 29 de decembro de 2017 pola que se establecen as bases reguladoras para a concesión, en réxime de concorrencia competitiva, de subvencións para proxectos de expansión comercial e novas fórmulas de comercialización no sector comercial e artesanal, e se convocan para o ano 2018 (código de procedemento IN228A). O Celta anuncia a cesión de Guidetti ao Alavés, equipo onde recala ata final de tempada, tras un acordo pechado polas tres partes. O club celeste fixo pública a primeira saída do mercado de inverno este luns pola mañá, desexándolle ao xogador "o maior dos éxitos" ata xuño. O internacional sueco pedíralle á directiva do club unha saída no mercado invernal en busca dos minutos dos que non está a gozar no Celta esta tempada. E é que a proximidade do Mundial de Rusia deste verán está presente nas aspiracións de Guidetti. O Alavés tamén anunciou a través das súas redes sociais a chegada do xogador cedido. En comunicación acostúmase falar dun fenómeno –cada vez máis habitual, que se produce cando alguén intenta ocultar algo e consegue o efecto contrario. Denomínase efecto Streisand. O nome soaralles porque, si, ten a ver coa cantante e actriz estadounidense... ‘O máis grande de Galiza non se... Namorei del a primeira vez que escoitei a súa voz cantando Suzanne. Grave, rouca e gastada polo tabaco. Pode soar raro mais foi no filme Salvador Puig Antich sobre o mozo catalán asasinado polo fascismo en 1974. Unha cinta de 2006... "A maioría da xente ten unha visión errónea da muller musulmá" "Estase a pór en cuestión a igualdade entre mulleres" asegura Ezzhara musulmá practicante residente na Galiza desde hai 10 anos ao fío da prohibición do uso do burkini en praias da Costa Azul. Conversamos con Marta Garrido. Ela e a súa familia foi despexada do piso no que vivían por un forte dispositivo policial. Ademais dunha denuncia por usurpación presentada polo propietario da vivenda, enfrontan cargos por un presunto delito de atentado e resistencia á autoridade após seren denunciados pola propia policía. A nai, o pai xunto cunha filla de 24 anos e outro de 19 atópanse na comisaría de Vigo acusados de "usurpación". Imaxe da procesión do San Ramón de 2007. O esforzo de subir montañas ou montes ten premio, ao chegar á parte mais alta pódese gozar dunha vistas impresionantes como é o caso, na cima do Neno do Curvo divísase o veciño país Portugal...Bonavebe. Sacos térmicos artesanais e un comercio de esculturas de pedra que se encontra nunha das rúas onde se celebra esta fiesta...Bonavebe. ninguén sabe en onde vai... Os organizadores do referendo opositor afirman que na consulta tomaron parte 7.186.170 persoas. Como era de agardar, dado que se trataba dunha iniciativa promovida pola direita, o resultado foi esmagadoramente contrario ao proxecto de Maduro de convocar unha Asemblea Constituínte, cunha percentaxe por volta de 95 por cento de votos negativos. Segundo os dados achegados polas forzas opositoras -imposíbeis de contrastar en fontes independentes-, terían tomado parte na consulta 7,1 millóns de persoas. É unha cifra a ter moi en conta, mais en todo caso inferior aos votos logrados pola direita nas eleccións á Asemblea Nacional de 2015 (7,7 millóns). En todo caso, o obxectivo do bloco opositor con esta consulta era o de galvanizar a súa base eleitoral e o de deslexitimar a iniciativa de Maduro a prol dunha nova Asemblea Constituínte. Mentres tanto, o movimento bolivariano realizou outra demostración de forza, un ensaio eleitoral das eleccións constituíntes que terán lugar a 30 de xullo. A participación foi masiva, embora o Consello Nacional Eleitoral non facilitase o número de persoas que tomaron parte nesta convocatoria. A revista Mapoula do curso 97-98, elaborada por alumnos do Instituto de Ensino Secundario Adormideras, da Coruña, inclúe unha entrevista a Roberto Vidal Bolaño. Este exemplar da revista Mapoula -doado á Academia por Xurxo Taxes, fillo do dramaturgo Francisco Taxes- contén unha entrevista feita no inverno de 1997, "nunha cafetería no centro da cidade da Coruña", a un Roberto Vidal Bolaño que viña de representar a súa obra Anxeliños no Teatro Rosalía de Castro. Ao longo da entrevista, Vidal Bolaño vai dando conta das alfándegas lingüísticas que debía tributar o teatro en galego ao saír fóra do país, da imposibilidade de representar -dun xeito realista- o fenómeno do "autoodio" ou da crise endémica do teatro galego. Vidal Bolaño tamén achega a súa visión sobre as figuras de Darío Fo e Manuel Lourenzo, que viñan de ser recoñecidos co Premio Nobel e o Nacional de Literatura respectivamente: "É empezar a recoñecer que hai máis formas de literatura que aquelas que as academias consideran como tal". A entrevista a Vidal Bolaño en Mapoula -dirixida naquela altura pola profesora de lingua e literatura Carme Sanjulián, hoxe docente na Universidade da Coruña- pódese descargar aquí. Subdelegación do Goberno en Valencia Subdelegación do Goberno en Castelló E tamén podedes descargar o fragmento de Por fin es sábado, coa colaboración de Txuri e Antón e a súa Escola de Idiomas. Agora, a agardar ata ás 21:00 horas para escoitar en directo ós presentadores máis taraos da radio. Os traballadores de Elnosa iniciaron a repartición de panfletos na rúa para pedir o "cese de la violencia institucional" que, ao seu xuízo, o Concello de Pontevedra exerce contra eles. Teñen previsto distribuír 25.000 panfletos con ese mesma mensaxe nos municipios de Pontevedra, Marín e Poio. Tamén queren que a cidadanía coñeza o traballo que se fai na fábrica de Lourizán polo que farán outra iniciativa neste sentido. O comité de empresa da clorera asinou este venres o convenio colectivo. No encontro coa dirección confirmáronlles que xa se iniciaron os trámites para que a Xunta conceda unha nova de autorización ambiental integrada. O Pleno do Parlamento aprobou este martes unha moción presentada polo PSdeG e transaccionada co PPdeG para reclamar á Xunta que defenda en Madrid un modelo máis "equitativo" na reforma do financiamento autonómico.BNG e En Marea afean que non se entre na cuestión tributaria. Dito doutro xeito, sería un terzo do crecemento do PIB español ou que o sete por cento dos fondos se destinen a Galicia. “Vas querer saber a porco”, é un dos eslogans que se baralla para a campaña da coñecida marca. A multinacional de produtos sexuais Durex está a valorar comezar unha campaña para lanzar ao mercado novos sabores dos seus coñecidos e exitosos xeles de pracer. Segundo puido coñecer este medio, o departamento de I+D da multinacional baralla introducir novos sabores entre os que se atoparían o de churrasco, bocadillo de rabas de lura e pementos de padrón. Este último tería dúas variedades, picante e non picante. Así a empresa lanzará unha nova liña de xeles con sabores do mundo e, aos achegados polo noso país, sumaranse os de paella, escargots, polo con améndoas e burrito. A multinacional tamén comunicou que non soamente se adicarán a innovar nos sabores tamén nas texturas e sensacións e xa están a traballar nun xel de ortiga que agardan chegue nos próximos meses para facer as delicias de todos os masoquistas do mundo. A solidaridade dos galegos do Exterior como chave da súa prosperidade O pasado 21 de decembro un grupo de estudantes do Ciclo Superior de Vitivinicultura do Centro Integrado de Formación Profesional "A Granxa" (Ponteareas) visitou a Estación Fitopatolóxica do Areeiro para coñecer as instalacións e os traballos de investigación e actividades que se desenvolven no centro. Manuel a “As viaxes de Gulliver” Reporte de sancións da xornada 7 (24-25 de novembro do 2018) – Asociación Galega de Fútbol Gaélico Home Sancións Reporte de sancións da xornada 7 (24-25 de novembro do 2018) Sancionar con un partido a Daniel Costa Brea, do Mecos FG Ogrobe por acumulación de cartóns amarelos. Fiadeiras continúa a súa xira de presentación do libro. Esta vez en Pontevedra. O día 21 de marzo, "Día Internacional da Poesía e da Árbore" participamos, cos compañeiros e compañeiras dos IES "Pedra da Auga" e "Pazo da Mercé", na presentación na cidade de Porto (Portugal)da páxina web "World Poems", co obxectivo de celebrar o 60 Aniversario de la creación da Rede de Escolas Asociadas a la UNESCO. As e os estudiantes do Luís Seoane, presentaron un conxunto de lemas sobre os valores e obxectivos da Rede PEA-UNESCO, recitaron un poema en galego e outro en árabe, en cada caso acompañados do yogote. Despois presentaron unha peza de gaita interpretada polos profesores Mª Xosé e Carlos, e dúas cancións "A Saia da Carolina" e "Camiños". PARABÉNS A TODAS E TODOS OS PARTICIPANTES Xa levábamos un tempo sen informar das nosas viaxes, aínda que seguimos a coñecer lugares, a recordar outros xa coñecidos, a participar en encontros e eventos. Imos facer un esforzo por ter actualizado o noso blog. Presentación de "Pranto Matricial na voz do seu autor, Valentín Paz-Andrade" - Valentín Paz-Andrade O Auditorio de Rianxo acolle o vindeiro xoves 12 de xullo a presentación da edición especial que realizou o Consello da Cultura Galega do poemario Pranto matricial de Valentín Paz-Andrade. A edición fai parte da colección As nosas voces e inclúe unha gravación coa voz do autor a recitar os seus versos. Na presentación estarán presentes Afonso Vázquez Monxardín, secretario do Arquivo Sonoro do CCG, Miguel Anxo Seixas Seoane, da Fundación Castelao, Afonso Paz-Andrade, fillo do autor, Adolfo Muíños Sánchez, alcalde de Rianxo e o presidente do Consello da Cultura, Ramón Villares Paz. No acto haberá tamén un recitado de poemas do homenaxeado. Desde a cima do Neno do Curvo tamén se pode divisar o monte San Tecla situado no próximo Concello da Garda, doutro lado pódese ver todo o val do Rosal...Bonavebe. Durante a clausura, na que tamén participou o Presidente da Deputación, Darío Campos, o Conselleiro de Política Social, José Manuel Rey Varela, e o presidente da Sociedade Galega de Xerontoloxía e Xeriatría e o do Comité Organizador, Miguel Ángel Vázquez e Carlos Dosil, respectivamente; a Alcaldesa reafirmou a aposta do Concello pola promoción e o desenvolvemento de accións de envellemento activo e autonomía persoal, capaces de mellorar de calidade de vida e o benestar das persoas maiores. “As políticas sociais son a esencia do Concello de Lugo”, subliñou Lara Méndez, quen asegurou que a entidade local lucense é a que máis inviste en Galicia neste eido e a cuarta de España, destinando nos orzamentos do 2016 un 21% dos recursos, uns 19 millóns a políticas sociais. O Concello ofrece aos maiores lucenses servizo de axuda e xantar no fogar, o Centro de Día Antonio Gandoy, con 50 prazas, e un completo programa de actividades de animación sociocultural nos centros sociais da cidade e do rural. Neste senso, a rexedora insistiu na “imperiosa necesidade de prazas públicas de residencia que ten Lugo”, ao tempo que fixo fincapé na colaboración entre administracións para poder ofrecer uns servizos dignos Máis nesta categoría: « Campaña de vacinación fronte a gripe 2017. Publicación dos resultados do proceso de selección de persoal laboral temporal ao abeiro do programa Depuemprego 2017, dentro do plan único da Deputación Provincial de Lugo. » Esta é unha camiseta promocional do equipo que fixen hoxe. Hai posibilidade de combinar cores no deseño e na tela. Xa vos falarei de como conseguila na reunión do día 8 de setembro. Vémonos na Matthews' Este libro é o segundo dos catro volúmenes que constitúen o ” Proceso de normalización do idioma galego 1980-2000″. Neste segundo volumen faise un diagnóstico do proceso de normalización da lingua galega na educación. Sidra Gallega Sidra Galega Galician Cider: Iº Encontro de artesanía tradicional e popular de Galicia 6,7 e 8 de Xullo. Os pendellos A Golada ECOMUSEO DE ARXERIZ: ARXERIZ, UN CASTRO QUE PODE CAMBIAR A HISTORIA DA ROMANIZACIÓN Adxectivo. 1 Relativo ou pertencente ao nestorianismo. 2 Partidario do nes... Máis A arquitectura ten un importante papel no deseño dun hábitat e contornos amables coa natureza e sostibles para un futuro, mais agora tamén debe propoñer medidas e accións que mitiguen a mudanza climática. O Colexio de Arquitectos de Galicia, consciente desta responsabilidade, promoveu diversas charlas e visitas no Día Mundial da Arquitectura que exemplificasen esa loita do sector contra o cambio climático. En Lugo mostrou como exemplo o único edificio industrial da provincia autosuficiente enerxeticamente. Gaza foi a cidade á que os filisteos levaron preso a Sansón, logo de que Dalila lle quitara a forza rapándoo, e o meteron a dar voltas á roda dun muíño, e onde logo fixo a desfeita que fixo. “Cego en Gaza, na nora cos escravos”, escribiu o poeta inglés John Milton. A actual demostración de forza bruta que fai o Estado de Israel contra o millón e medio de persoas atrapadas nese lugar pechado a cal e canto non ten nada de vinganza histórica, pero si de darlle voltas de forma cega á roda universal da infamia. Bombardear un territorio e causar un milleiro de vítimas para castigar os ataques procedentes de alí, que nun par de anos provocaron media ducia de mortos é como se o exército español cercara a comarca guipuscoana do Goierri e a canoneara polo feito de que a grande maioría dos seus habitantes son abertzales. Eu leo alegatos das dúas partes, e mesmo recibo informes que aquí se chamarían transversais, que, tentan ser obxectivos. Os argumentos israelís, ademais do xa citado da defensa, é que os militantes de Hamas se refuxian entre a poboación civil, e particularmente nos nenos. Xa Golda Meir, líder laborista, e cuarta primeira ministra de Israel dixo: “O día en que o amor dos árabes aos seus propios fillos sexa mais forte do que o odio aos seus inimigos, terá acabado o conflito árabe-israelita”, pero tamén que “podemos perdoar aos líderes árabes que maten ós nosos nenos. Non podemos perdoarlles que ó defendernos, contra os nosos sentimentos, matemos nenos árabes”. Un problema é que nunha franxa de 40 kilómetros de longo non hai moito onde se esconder, e máis se hai animais como Avigdor Lieberman, ex ministro de Fomento e vice-primer ministro durante o goberno Olmert, líder do partido de extrema-dereita Yisrael Beiteinu avogou por empregar “o sistema dos EE UU co Xapón na II Guerra Mundial” e usar bombas nucleares para facer innecesaria a ocupación de Gaza. Outro é que o morte dos nenos sexa unha traxedia cruel, exactamente igual que é cando son os seus propios pais os maltratadores. E o terceiro é que as consecuencias son a progresiva fanatización nos dúas sociedades. Israelíes e palestinos eran os pobos máis civilizados e laicos cando comezou o conflito, e hoxe son pobos atenazados polos respectivos integrismos. O laborismo israelita pasou de ser un socialismo exemplar a ser cómplice da barbarie, e a resistencia palestina, dun feixe de grupos de distinto grado de esquerdismo a unha competencia a ver quen é máis islámico. Nesa escalada, Hamas, que é tan terrorista como o foi o Irgún, o brazo armado do movemento sionista desde 1931 ata que se creo o Estado de Israel, ten todas as de ganar porque acumula mártires e partidarios, e a poboación palestina todas as de perder, porque pon o sufrimento e os mortos. Morren os pobres dos filisteos, pero tamén Sansón. E mentres, aquí enchemos páxinas con temas tan esenciais como as concesións eólicas. Eu nunca tan avergonzado me sentín dese contraste como na rolda de prensa de José Cendón. Mentres el dicía que o que lle interesaba era retratar o sufrimento da xente (e sufrimento haino en todas partes), colegas meus facían cousas tan estrambóticas como asaltalo para preguntarlle que, que tal? mesmo cando entraba na rolda de prensa, ou interrogalo ata tres veces que sentiu cando abrazou a seus pais, como se iso se puidese describir. Ou os directos. Teoricamente, un directo é dar paso ó que está pasando, pero cando a escaleta dun programa matinal decide que se está en directo, aínda que se estea esperando pola irmá para comezar o acto, fáiselle a pregunta como se xa empezara. E se o que pasa é que o da Asociación da Prensa de Santiago está degrañando a lista dos 104 xornalistas mortos o ano pasado e os 138 enchironados, tamén se lle interrompe para que o público de Ana Rosa Quintana poida escoitar como está o protagonista do día e que sentiu ó abrazar á familia. O mellor deses “informes” é a noticia de que o diputado do PSOE convoca a unha manifestación pro Israeli. «-… e para comentarnos cómo vai estar o tempo esta fin de semana, temos en Lalín a…» (esta non é tan figurada) que resulta ser o mesmo tipo que falou un pouco antes de unha explotación gandeira ou unha inauguración de unha obra. O que non lle podo admitir é crítica ningunha a Ana Rosa Quintana. Ela está neste mundo para mostrarlles ós españoles o lado humano da vida. ¿Non argallara ela aquilo de «que los niños gallegos no se queden sin juguetes, a pesar del Prestige», ou a que nos mostrara o lado humano de personaxes como Ana Botella? Sobre outro artigo atrasado (que aínda lin hoxe): Queda moita campaña que facer para que a xente se acostumbre a usar o CCO (ou BCC). Home, Míguez, un defensor do transporte público eficaz que me vaia retrasado na lectura… Ben é certo que a intensidade e extensión dos comentarios pagan a pena a espera. É que desde hai un tempo hai un novo xénero periodístico, que é “temporal”, determinado non pola realidade, senón polas previsións da realidade, e claro, sínteste un idiota preguntándolle ós mariñeiros, como mandan desde as redaccións centrais: Que, mal tempo? Así non se pode saír, non? RT @RevistaLuzes: “Por primeira vez, un programa infantil trataba os nenos non como un puñado de pequenos autómatas, senón como a persoas c… 17 hours ago Fallou a verificación do correo-e, téntao outra vez. Anxo Ferreiro Currás ( 1 ) Xabier P. Igrexas ( 13 ) Xurxo Martínez González Calquera pretexto que contribúa a achegar aos mozos á lectura na época actual é abondo válido. Sobre todo se serve para axudarlles a dar ese salto, tan difícil por outra banda, desde os necesarios libros de literatura xuvenil, que tanto proliferan hoxe en día, ás lecturas para adultos. Se ese pretexto pasa, ademáis, por achegalos á obra de verdadeiros clásicos contemporáneos de calquera literatura e en calquera lingua benvido sexa. Hai tempo merquei por casualidade un libro que, naquel entón, por falta de tempo suficiente, pasou a adormecer no limbo dos meus andeis, como ao final remata ocorréndolles a moitos, ás veces de xeito indefinido (aínda que, iso si, sempre en boa compaña). Sen embargo, neste caso, o azar fixo que de novo voltase a toparme con el un día no que andaba (non me avergoña recoñecelo) preguizoso pola casa e na procura dalgunha lectura edificante ou, cando menos, entretida. Decateime entón de que, sen ningunha dúbida, este libro podería ser un deses pretextos aos que me referín nas liñas iniciais deste artigo. Baixo o título de 39 escritores y medio (Siruela, 2006) reúnense os retratos literarios e pictóricos de varios autores en lingua castelá dos que os cubanos Lezama Lima e Virgilio Piñera forman o «un e medio». Os autores do volume, o xornalista Jesús Marchamalo e o pintor Damián Flores, foron poñendo estes retratos no seu día na rede baixo o epígrafe aglutinador de Viaxeiros e estables na sección «Rinconete» do Centro Virtual Cervantes. A súa xuntanza neste volume constitúe, como proclama o prologuista César Antonio Molina, «un repaso a moitos dos nomes da literatura contemporánea en español», o que inclúe, como é obvio, a autores de ámbolos dous lados do Atlántico, achegando «unha dimensión da súa literatura que se enriquece con todos eses trazos ás veces complementarios, tamén ás veces contraditorios». Aínda que a selección ofrecida (en orde alfabética) baséase, principalmente, nos gustos persoais dos dous autores, chama a atención a súa amplitude e o seu carácter heteroxéneo, así como certa idoneidade na elección, pois ningunha das reseñas ven sendo, logo de lela, menos atractiva ca outra. Cada un destes sucintos perfís non só contén entre as súas pretensións a de provocar a curiosidade do futuro lector que, talvez, apenas se ten achegado á obra dos escritores incluidos, senón que, ao mesmo tempo, revelará a aquel outro máis avezado aspectos case descoñecidos ou insólitos, pero sempre atractivos, de cada un dos personaxes retratados. Así, imos coñecendo curiosidades como as mexadas extemporáneas de Alberti no Madrid dos anos vinte, a estrambótica orixe (segundo Monterroso) da senlleira fecundidade creativa de Max Aub, como un día a asistenta de Cela ordenou a súa biblioteca para desesperación do Nobel (ou unha anécdota similar que lle aconteceu a Onetti), o sempiterno dandismo de Cernuda, as surrealistas escusas proporcionadas decotío por Macedonio Fernández, as sombrías (e desgrazadamente premonitorias) humoradas de García Lorca, unha máis que curiosa historia relativa á conspicua barba de Oliverio Girondo, a insonorizada habitación do sempre obsesivo Juan Ramón Jiménez, a «casa automatizada» de Oliverio Lanza, o palíndromo (aos que era tan afeccionado) co que Augusto Monterroso sacaba a relucir o seu diminutivo (el que tamén foi tan diminuto, aínda que só de estatura), os case vinte gatos cos que convivía María Zambrano e un longo etcétera. A brevidade dos textos, pero, sobre todo, a frescura e amenidade do estilo co que están escritos, fan que a lectura sexa sempre enriquecedora e calquera cousa menos aburrida. O libro compleméntase de xeito apropiado cunha concisa biografía de cada un dos escritores retratados na que se inclúen os títulos das súas obras fundamentais e, nalgúns casos, algunhas páxinas web vencelladas a cada autor. En fin, unha proposta saudable de lectura para achegármonos a outras lecturas, pois, no fondo, niso mesmo se basea a cultura, en ir tecendo redes entre uns textos e outros, entre uns autores e outros ou entre uns lectores e outros. O máis lido en A Voz Moncho Paz.- Na tarde deste domingo deixounos en Barcelona o noso prezado Ramón Chao. Para min foi moito máis que un referente, foi un a... Antón Baamonde.- Manuel Fraga Rey (Vilalba,1952-A Pobra do Caramiñal, 2018) foi un dos fundadores de ERGA, estudantes revolucionari... Pilar Maseda.- A miña amizade persoal con Moncho Paz, xornalista vilalbés, da Casa dos Marios -que é así como nos coñecemos nos pobos... Redacción. - Desde o 5 de xullo ata o 9 de agosto pódese visitar, na cafetaría Madia Leva de Baamonde (Lugo), unha mostra de pintura do art... Redacción.- Esta mañá celebrouse en Ourense a asemblea xeral da asociación Amigos de Prisciliano , unha rede mul... A Voz de Vilalba non se identifica necesariamente coas opinións dos colaboradores e firmas destacadas. A súa liña editorial -independente e plural- é a que ven recollida nos editoriais e nos textos asinados como Redacción . Agás que algunha entrada indique o contrario, permítese a súa reprodución sempre que se cite a fonte. A Voz de Vilalba non se compromete á publicación de orixinais non solicitados. © A.C. A Voz de Vilalba│Apartado 26 - 27800 Vilalba (Galicia)│CIF G-27386176│ISSN: 1989-2004 Melbourne é, segundo numerosos medios de comunicación, a “mellor cidade do mundo para vivir”. A que foi capital provisional de Australia entre 1901 e 1927, conta con 4 millóns de habitantes, e é recoñecida como capital da cultura e do deporte de Australia. De feito foi sede de varios eventos internacionais como os Xogos Olímpicos de 1956 ou os Xogos da Commonwealth de 2006. Melbourne foi fundada por colonos libres en 1835, 47 anos despois do primeiro asentamento europeo en Australia. Transformouse rapidamente nunha das principais metrópoles de Australia pola febre do ouro de 1850. Hoxe é unha cidade que mestura a arquitectura vitoriana e a contemporánea. Melbourne ten unha diversidade cultural amplísima: residen cidadáns de 233 países diferentes, que falan máis de 180 idiomas e dialectos, e practican 116 confesións relixiosas. Deixou o seu traballo como enxeñeiro en Galicia e marchou á aventura. Leva xa 1 ano en Melbourne, combinando os estudos co traballo. Amósanos o río Yarra, a famosa Federation Square e collemos o tranvía máis antigo da cidade. O seu traballo como cociñeiro levouno a Australia. Vive en Ballarat dende hai 3 anos, unha das cidades con máis historia do estado de Vitoria, a dúas horas en coche de Melbourne. Visitamos Sovereing Hill, unha recreación de Ballarat nos tempos da febre do ouro, imos ao Ballarat Wildlife Park e rematamos no restaurante onde traballa o rianxeiro. Tras coñecer ao seu mozo en Londres, fixeron as maletas e chegaron a Melbourne. A canguesa de 23 anos lévanos ver o barrio de Fitroy, e o fantástico xardín botánico. Coruñés de 29 anos, foi a Melbourne hai 2 anos facer un curso de inglés. Alí coñeceu ao seu actual marido e decidiu quedar por amor. Visitamos a granxa do seu cuñado, no rural australiano, e tomamos algo nun típico pub da zona. Nos anos 70, ela e o seu home emigraron a Inglaterra. Cando lles saíu unha oferta de traballo en Melbourne, non o pensaron dúas veces. Ambos traballan na cidade, pero xa están pen-sando en volver a Galicia cando se retiren. Imos ao mercado de Vitoria con eles e descubrimos a fermosa zona de Brighton Beach. Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde maio de 2015.) Melbourne (/ˈmɛlbərn/) é unha cidade australiana, a segunda cidade do país en poboación, despois de Sydney, con aproximadamente 3,6 millóns de habitantes na súa área metropolitana. O centro histórico, a Cidade de Melbourne, ten tan só 69.670 habitantes (segundo datos do censo de 2001). A cidade toma o seu nome do antigo primeiro ministro británico William Lamb, segundo vizconde de Melbourne, cuxo título nobiliario facía referencia á localidade inglesa de Melbourne no condado de Derbyshire. O nome Melbourne procede na súa orixe do termo anglosaxón Mylla Burne, que significa "arroio do muíño". A pronuncia inglesa do nome é /'melb?n/ (localmente tamén /'mælb?n/). En español, é frecuente pronunciar este nome como /mel'burne/. O xentilicio inglés é Melburnian, sen correspondente en galego. Melbourne está situada na costa sueste de Australia, sendo a capital de estado situada máis ao sur da Australia continental, isto é, sen contar Hobart na illa de Tasmania. Atópase situada na desembocadura do río Yarra, xunto á baía de Port Philip. Véxase tamén: Historia urbana de Melbourne. Fundada en 1835 por colonos procedentes de Van Diemen's Land (Tasmania), Melbourne foi construída en terras habitadas polo pobo Kulin, os habitantes aborixes orixinais da zona. Nun principio, Melbourne foi capital do Distrito de Port Phillip de Nova Gales do Sur, e posteriormente pasou a ser a capital da colonia de Vitoria. O descubrimento de ouro en Vitoria a finais dos anos 1850, que provocou a febre do ouro de Vitoria, levou a Melbourne a desenvolverse como un gran núcleo portuario e de servizos, que máis adiante se convertería no principal centro industrial de Australia. Durante os anos 1880, Melbourne foi a segunda cidade en poboación, tras Londres, do Imperio Británico, e denominoulla Marvellous Melbourne ("a marabillosa Melbourne"). Desa época datan os numerosos edificios de estilo vitoriano que existen na cidade e que fan de Melbourne a segunda cidade do mundo, tras Londres, en número de edificios vitorianos aínda en pé. Melbourne foi nomeada capital nacional da Federación de Australia o 1 de xaneiro de 1901. O primeiro parlamento federal foi inaugurado o 9 de maio de 1901 no Royal Exhibition Building. Melbourne conservou a capitalidade e a sede do goberno ata o ano 1927, cando se completou a nova capital de Canberra. A cidade continuou a súa expansión ininterrompida durante a primeira metade do século XX, en particular grazas á chegada de inmigrantes tras a Segunda Guerra Mundial, atraídos polas oportunidades laborais en Australia e pola boa fama da cidade, cuxo prestixio internacional viuse agrandado pola celebración dos Xogos Olímpicos de 1956. A pesar do traslado da capital a Canberra, Melbourne continuou sendo a capital económica e cultural de Australia ata os anos 1970, cando foi perdendo protagonismo en beneficio de Sidney. Na década de 1980 Melbourne viviu unha etapa de declive, na que se produciu un aumento do desemprego e un descenso acusado da poboación debido á emigración cara aos estados de Nova Gales do Sur e Queensland. Na década de 1990 o goberno de Vitoria encabezado polo primeiro ministro Jeff Kennett (liberal) intentou investir esta tendencia mediante a construción de novos edificios públicos, talles como o Museo de Melbourne, e o Centro de Exhibicións e Convencións de Melbourne), así como dun casino, o Crown Casino. Estes esforzos urbanísticos estiveron acompañados dunha campaña de promoción da cidade, que continuou baixo o goberno do actual primeiro ministro de Vitoria Steve Bracks (laborista). A poboación incrementouse de xeito espectacular durante a febre do ouro. En 1854, nun só ano, case 125.000 persoas chegaron desde numerosos países do mundo. Nas décadas seguintes continuaría este crecemento de poboación que converteu a Melbourne na cidade máis poboada de Australia. Durante a última década do século XIX, A depresión económica azoutou á cidade, que perdeu parte da súa poboación atraída pola industria do ouro en zonas máis occidentais do país. Tralo final da Segunda Guerra Mundial en 1945, a necesidade dunha maior man de obra atraeu a numerosos inmigrantes de orixe británica, iugoslava, neerlandesa, alemá e maltesa. Nas décadas dos anos 50 e 60, produciuse a chegada de moitos novos inmigrantes procedentes de Italia e Grecia, que se converterían nos grupos de estranxeiros máis numerosos tras os británicos e irlandeses. Melbourne actualmente conta tamén cunha comunidade duns 4.000 españois. Na actualidade, Melbourne posúe unha das maiores poboacións de orixe grega fóra de Grecia no mundo. A partir de 1970, comezou a chegada de refuxiados de Camboxa e Vietnam. Nos últimos anos aumentou notablemente a poboación de orixe india, filipina, malaia e norteafricana. Non existe unha entidade administrativa cuxo ámbito de actuación inclúa á totalidade da área metropolitana de Melbourne. O alcalde de Melbourne, na actualidade Lord Maior John So, e o concello de Melbourne teñen xurisdición unicamente sobre o centro histórico, coñecido como Cidade de Melbourne (City of Melbourne). O resto da área urbana divídese en 30 municipalidades, as cales utilizan a denominación de cidades (cities), fóra de cinco entidades administrativas na periferia, que reciben o nome de condados (shires). Todas estas entidades de goberno local contan coas súas propias asembleas municipais e exercen as competencias en materia de servizos públicos delegadas polo goberno do estado de Vitoria. As asembleas municipais están representadas na Asociación de Administración Local de Vitoria (Local Government Association of Victoria). A maior parte das competencias relacionadas coa administración da cidade están, con todo, en mans do goberno do estado de Vitoria. Entre estas competencias atópanse o transporte público, o mantemento das estradas, o tráfico, a policía, a educación non preescolar e a planificación de proxectos de infraestrutura. O escaso nivel de competencias a disposición das entidades municipais parece deberse ao feito de que tres cuartas partes da poboación do estado de Vitoria residen na área metropolitana de Melbourne, o cal fai que haxa unha certa coincidencia no ámbito de actuación dos poderes estatais e municipais. Isto fixo que os órganos administrativos do estado de Vitoria sexan sempre remisos a ceder parcelas de poder ás entidades municipais. Construción da nova estación de ferrocarril da rúa Spencer. Melbourne é un gran núcleo comercial e industrial, que alberga as sedes centrais de moitas das principais empresas australianas. Ademais, ao redor dun terzo das multinacionais con operacións en Australia teñen en Melbourne a súa oficina principal no país. Na cidade atópase tamén a sede central do Consello Australiano de Sindicatos (Australian Council of Trade Unions), colectivo que representa ao conxunto de organizacións sindicais do país. A cidade conta tamén cunha grande actividade industrial. É o maior porto de mar de Australia e nela concéntrase gran parte da produción da industria australiana do automóbil, coas fábricas de Ford e Toyota, entre outras. Na actualidade, Melbourne está desenvolvendo ambiciosos proxectos de infraestruturas con vistas á próxima celebración dos Xogos da Commonwealth de 2006 e á reunión de ministros de finanzas do G-20, que terá lugar tamén na cidade no ano 2006. Estes proxectos inclúen a mellora do sistema de transporte público, e a construción de nova prazas hostaleiras e edificios residenciais, así como a remodelación das instalacións deportivas para os Xogos da Commonwealth. Melbourne conta cunha ampla rede de transporte público. O tranvía de Melbourne ten unha das redes de tranvía máis extensas do mundo, con preto de 300 rutas de autobús e un con sistema de tren é con máis de quince liñas. Como en moitas outras cidades do mundo, os diferentes tipos de medios de transporte están integrados nun sistema unificado de tarifas e abonos. A pesar da extensión da rede, algunhas zonas periféricas da cidade son de difícil acceso en transporte público. O porto de Melbourne é o maior porto de Australia, mentres que o Aeroporto de Melbourne é o segundo con máis tráfico aéreo do país, por detrás do Aeroporto de Sydney. A cidade ten dúas das universidades máis prestixiosas de Australia, a Universidade de Melbourne e a Universidade de Monash. Ademais, é un dos principais centros da vida cultural australiana. O Centro das Artes de Vitoria (Victorian Arts Centre) alberga habitualmente representacións de teatro, ópera, música clásica e contemporánea e artes visuais. A escasos metros do Centro das Artes de Vitoria atópase o Centro de Arte Contemporánea (Centre for Contemporary Art), museo aloxado nun edificio de construción recente xunto ao río Yarra. Outro dos principais museos da cidade é o Centro Ian Potter (Ian Potter Centre), museo dedicado á arte australiana que se atopa na praza Federation Square, espazo público de deseño controvertido no que se celebran moitos dos eventos culturais e artísticos da cidade. Melbourne foi sede dos Xogos Olímpicos de 1956 e na cidade organízanse numerosos acontecementos deportivos ao longo do ano, como o Aberto de Australia de tenis, o Aberto de Australia de golf e o Gran Premio de Australia de Fórmula 1. Ademais, a cidade é o berce do fútbol australiano, o deporte máis popular no estado de Vitoria. En marzo de 2007 a cidade recibiu o Mundial de natación, competición que marcou o retiro do mítico Ian Thorpe. A aguda crise estrutural capitalista estase a ensañar con brutal incidencia na clase obreira dunha bisbarra que como a nosa sofre un esfarelamento crónico no industrial, económico e demográfico dende hai case 40 anos. Aos seus dramáticos efectos de desemprego masivo, aniquilación de dereitos conquistados, desmantelamento de servizos públicos, miseria, desafiuzamentos e un longo etcétera, súmanse as políticas que co engano premeditado e o agravio comparativo baten contra o futuro inmediato do pobo traballador na comarca. Dous dos exemplos máis significados son o sector naval e o caso da siderúrxica Megasa. No canto do primeiro, ao despedimento de milleiros de traballadores das auxiliares, fornecido pola queda da carga de traballo e o marco da subcontratación que garante a precariedade, a facilidade e o abaratamento do despido, moito máis despois da derradeira reforma laboral, engádese a nefasta xestión da dirección de Navantia e SEPI dos estaleiros públicos da ría. Incompetencia sospeitosa, quen sabe se de querencias privatizadoras, dun equipo directivo que en seis anos non foi quen de obter nin un só contrato para a continuidade da actividade, rexeitando, en principio, estudala, para logo facelo, obrigados pola mobilización, e adiando despois ata hoxe a solución á reivindicación dunha infraestrutura como o dique flotante, vinculándoa a un pronunciamento positivo por parte da UE, o que non fai ter confianza, habida conta o historial de limitacións, impedimentos e sancións impostas ás factorías ferrolás. No seu momento, Feijoo presentouse electoralmente como “competente” comercial, captando pretendidos encargos de floteis para Pemex, que un ano despois constitúen nada máis ca fume para o naval da ría. Postulábase a Xunta como promotor dun “pool” empresarial privado que impulsara o sector e fora quen de asumir a construción do dique descartado. De todo aquilo só queda os seus servizos prestados á transnacional mexicana para entrar no accionariado de Barreras en Vigo, no contexto de ameaza de liquidación do naval privado do estado pola resolución do comisario Almunia de devolver as axudas do tax lease, sendo probabelmente o propio estado quen asuma unha vez máis os custes das vantaxes fiscais gozadas por armadores e investidores españois, en beneficio doutros terceiros como grupos holandeses, coreanos ou chineses, e en prexuízo dos máis de 87.000 postos de traballo do sector. No caso de Megasa, a última siderurxia galega, o asunto vén dado pola modificación á baixa nas tarifas eléctricas á súa competidora catalá inmediata, que lle facilita unha substancial redución de custes de produción, inasumíbel para a factoría naronesa nas condicións de subministro actuais. Trato diferenciado e agravio comparativo para favorecer a determinados grupos empresariais, que serven como arma e excusa para ameazar co peche, deslocalización e liquidación de centos de postos de traballo e a definitiva dun sector que habería de ser estratéxico en calquera economía industrializada. E todo sen que en ningún momento se cuestione o omnímodo poder dos grandes grupos oligopólicos do sector eléctrico, que polo medio dos seus servidores de quenda no poder político desta monarquía de oligarcas, determinan en última instancia os exclusivos beneficiarios dun reparto tarifario desigual, que descargan sobre os incrementos escandalosos na facturación de millóns de familias traballadoras, para mellor beneficio dunha das patronais máis poderosas e vampíricas. Obreiro/: Incorpórate ao Partido da CLASE OBREIRA!! 30 anos loitando polo Poder Obreiro e o Socialismo! CO PAN DAS FAMILIAS TRABALLADORAS NON SE XOGA!! Novo goberno, vellos debates. - A chegada de Pedro Sánchez á Moncloa supón a volta ao Goberno español da socialdemocracia. De novo tócanos aos comunistas situar, para quen se deixe atra... Unha delegación do KKE encabezada por Dimitris Koutsoumpas , Secretario Xeral do CC, visitou Roma para participar no 2º Congreso do Partid... Sen ningunha dúbida o conflito polo que está atravesando o sector naval de Ferrol vai mais alá das simples reivindicacións laborais, trát... A LEI CONTRA O ABORTO, DO GOBERNO DO PP, É UNHA ALIANZA DO CAPITAL E A IGREXA CATÓLICA PARA MANTER A DOBRE OPRESIÓN DA MULLER, E PARA OBS... - Mantemento de todos os postos de traballo sen amortizacións do cadro de persoal de Navantia, e das condicións económicas, laborais e s... Eleccións (3) Grecia; Eleccións (5) Loita Obreira (4) e EDICIÓNS XERAIS DE GALICIA O acto, que contará coa participación de Chus Pereiro, ás 20,00 horas na Libraría Librouro, ( A vila de Nil, onde pasan algunhas das mil cousas.) Mil Cousas Poden Pasar. Libro I que gañou o Xerais e o Caixa Galicia! Aparecida o venres 29 de maio en La Vanguardia Máis información na web de Mamut. O martes pasado achegueime ata Silleda para participar na 1ª Semana da Banda Deseñada e a Ilustración organizada no IES Pintor Colmeiro. Quero felicitar e agradecer a Gracia e ao resto da organización polo seu traballo e polos resultados do mesmo, e desexarlle longa vida a esta fabulosa iniciativa. Aplausos!! Bravo!! X Salón do libro infantil e xuvenil de Pontevedra, dentro do cal celébrase unha semana da Banda deseñada con obradoiros varios, clases maxistrais e mesas redondas (picade e consultade o programa que é magnífico). Eu terei o gusto de participar nunha delas co título " BD e literatura" xunto con Miguel Rocha e Max. Será o sábado 14 de Febreiro as 19:30. Presentación do proxecto Causas Comúns en Guinea-Bissau Roteiros guiados pola Costa de Dexo: sábado 31 de xaneiro e xoves 12 de febreiro Lactalis declara no xulgado por presunta apropiación indebida de 2,5 millóns de euros - Campo Galego Lactalis declara no xulgado por presunta apropiación indebida de 2,5 millóns de euros O apoderado e responsable de compras da industria, José Enrique García, comparece en Vilalba como imputado a raíz da denuncia presentada por Unións Agrarias O responsable de compras de Lactalis, José Enrique García, á saída do xulgado. O pulso que manteñen desde hai un ano Lactalis – Puleva e os gandeiros entrou xa en vía xudicial. O apoderado e responsable de compras da industria, José Enrique García, compareceu no xulgado de Vilalba en calidade de imputado para declarar pola presunta apropiación indebida de 2,5 millóns de euros por parte da empresa. A denuncia partiu de Unións Agrarias, que acusa a Lactalis de reterlle as súas granxas proveedoras 2,5 millóns de euros que as cadeas de distribución lle pagaron a maiores no último ano. Eses cartos adicionais corresponden ó aumento de 2 céntimos por litro que Lactalis vén recibindo polo leite de marca branca tras ós pactos ós que chegaran gandeiros e cadeas de distribución en decembro do 2015. En base a eses acordos, as cadeas de distribución aumentaron os pagos as súas industrias proveedoras, coa encomenda de que as cantidades suplementarias lle fosen entregadas ós gandeiros. Parte das industrias cumpriron, pero no caso de Lactalis, só fixo un pago adicional nos primeiros meses do 2016. A interrupción dos pagos orixinou xa no pasado ano mobilizacións por parte dos gandeiros, que desembocaron finalmente na mediación do Ministerio de Agricultura. “O Ministerio, logo de contrastar as cifras que aportabamos nós coa distribución, deunos a razón, pero Lactalis negouse a pagar” -lembra Óscar Pose, de Unións Agrarias.- “Daquela, Lactalis recoñecía que cobrara os cartos, pero puña diversas excusas para xustificar que non llos entregara ás granxas”. A organización agraria sinala que na comparecencia de onte no xulgado houbo un cambio de estratexia por parte de Lactalis. “No xulgado, o responsable de compras de Lactalis dixo que non sabía a ciencia certa onde estaban os cartos. Ata agora nunca negaran a existencia dos pagos adicionais”, sinala Óscar Pose. A situación aclararase máis para a semana, cando está previsto que comparezan no xulgado de Vilalba varias cadeas de distribución en calidade de testemuñas. Desde Campo Galego puxémonos en contacto con Lactalis para coñecer a súa versión, pero polo de agora non recibimos contestación. 2-fun en canoa nunha praia de Illa de Arousa . 3-E por último , bañeime na piscina nova da miña prima que vive en Madrid. Hola que tal estades eu ben. Non fun ningunha vez a praia pero fun ao parque acuático de Cerceda. Tamén fun a Fumaces, Ourense e xoguei cos meus primos, amigos e primos dos meus primos. Algunhas preguntas (e respostas) sibre a residencia - O pasado día 20, martes, houbo un par de xuntanzas no concello de Ribadeo sobre o estado actual da residencia de maiores de Ribadeo (Comisión da Residencia... 106 'Estacións ao mar', de Xohana Torres / Carmen Blanco O vale da vida na Costa da Morte (versión α.2) Os Costavales están inspirados nas moedas locais complementarias que están a funcionar en diversos lugares do mundo. É un sistema de intercambio complementario ó euro, que permite facer transaccións entre as persoas, entidades e comercios que os acepten. É unha moeda exclusivamente dixital que se pode utilizar mediante unha aplicación móbil denomianda Clickoin. Cal é o seu obxectivo? Implantar unha ferramenta inexistente no noso territorio e favorecer o achegamento ás novas tecnoloxías. A defensa e potenciación do comercio de proximidade e da economía local. Axudar ás necesidades da poboación local máis desfavorecida. Ofrecer unha ferramenta aos Concellos para que as axudas sociais que se otorguen se redirixan ás empresas locais. Os centros comerciais, os grandes supermercados e a venda on-line (e-commerce) están afectando ao comercio de proximidade. As rúas dos barrios e pobos desertízanse e menguan as relacións sociais, Trátase de fomentar a vida económica e social nas pequenas localidades e barrios. O FEADER cofinanciará o proxecto: “Dinamización e impulso da economía local a través da aplicación móbil para o uso dos Costavales”, no marco da medida 19 (Leader) do PDR de Galicia 2014-2020. Concello de Santa Comba → máis información Utilizamos cookies para mellorar a súa experiencia e os nosos servizos, analizando a navegación neste sitio web. Se continúa a navegar, consideramos que acepta o seu uso.OKNoPolítica de cookies O titular do Xulgado de Primeira Instancia e Instrución 2 de Palencia, Jesús Manuel González Villar, investiga as condicións en que foron recluídos catro presos nunha cela sen auga corrente do cárcere de Dueñas (Palencia). O maxistrado abriu dilixencias previas o pasado 25 de setembro e enviou un exhorto á súa compañeira do Xulgado de Vixilancia Penal para que lle remita as pescudas que ela realizase por estes feitos após recibir a queixa da familia dun dos internos afectados. Imaxes da cela 61 no cárcere de Palencia O xuiz tamén enviou á Secretaría Xeral de Institucións Penitenciarias, dependente do Ministerio do Interior, un requirimento de información para que achegue os expedientes dos catro reclusos así como os libros de servizos do cárcere daqueles días, onde son anotadas as incidencias. Segundo fontes do Tribunal Superior de Xustiza de Castilla-León, apesar de tempo decorrido, esta última documentación aínda non chegou ao xulgado. No auto de abertura de dilixencias, o maxistrado non especifica o delito que investiga nin concreta “as persoas que neles interviron”. A orixe da investigación está na denuncia que o pasado 11 de xullo presentou o sindicato ACAIP -o maioritario entre os funcionarios de prisións- sobre as supostas irregularidades na utilización como “cela de observación” da número 61 do módulo de ingresos da prisión palentina. No escrito, o sindicato detallaba que na mesma eran recluídos aqueles presos de quen se sospeitaba que, após manteren un vis-à-vis con familiares ou voltaren dun permiso, podían portar droga no seu organismo. O obxectivo era que a expulsasen para confiscala e evitar que traficasen con ela ou a consumisen. Para iso, a cela sufrira importantes modificacións no súa mobilia. Así, os desaugadouros da ducha e a pía están cegados; non ten auga corrente; ten dúas cámaras de vixilancia; a xanela está cuberta cunha rede para impedir que poida ser lanzado algún obxecto ao exterior; e permanece iluminada mesmo durante as horas nocturnas. Todo iso, para evitar que o recluso que ingresado nela poida desprenderse ou tente ocultar de novo a droga unha vez que a expulsou do organismo. De feito, o wc da cela está comunicado co doutra cela para as feces poderen ser recollidas e así detectarse a posíbel presenza do estupefaciente. Sempre segundo a denuncia do sindicato, catro presos foron internados de maneira individual nesta cela sen auga corrente durante seis días cada un na primeira metade de 2017. O primeiro, Nasri Z., entre o 1 e 6 de marzo. O tres primeiros días, destaca o escrito de ACAIP, este recluso estivo en isolamento en total, sen poder saír ao patio nin ducharse. A partir do cuarto día, foi autorizado a pasear no exterior sen a compañía doutros presos durante unha hora e a asearse. O segundo reo, Samy S., foi aloxado na cela 61 entre os días 5 e 11 de abril, tempo en que protagonizou “condutas auto lesivas” ao bater coa cabeza contra a parede. O terceiro interno, Jesús H., pasou na mesma cela entre o 21 e o 26 do mesmo mes. O último día, supostamente, tentou esganarse. O último preso, Aritz S. S., permaneceu no habitáculo entre o 18 e 23 de maio. Nese tempo, tivo que ser asistido en dúas ocasións de urxencia polos servizos médicos do centro. Na primeira ocasión por “unha forte dor no peito”. Na segunda, por un intento de autolesión “supostamente engolindo unhas láminas de barbear”, segundo un escrito interno do centro que a denuncia achegou como documentación. O sindicato considera que as condicións en que todos estes presos estiveron recluídos na cela supoñen “rigor innecesario” xa que foron sometidos a “sufrimento físico ou mental” que “vulnera gravemente os dereitos básicos” do interno. A denuncia cataloga todo iso como delitos de torturas. De todo iso, ACAIP considera responsabeis tanto o director da prisión -que foi quen ditou en 2015 unha nota interna en que se ordenaban os encerramentos- como ao máximo responsábel de Institucións Penitenciarias, Anxo Yuste. Cando foron coñecidas as características da cela o pasado mes de xuño, fontes oficiais de Institucións Penitenciarias aseguraron que había outras similares en todos os cárceres desde hai tempo con idéntico fin. Estas mesmas fontes subliñaron que a situación vivida na prisión palentina fora froito da actitude dos presos e aseguraron que “se colaborasen e se sometense a exame radiográfico para localizar ou descartar a presenza de substancias estupefacientes no seu organismo, non pasarían pola cela”. Tamén engadiron que, após a queixa dun dos reclusos -o que permanecera recluído entre o 18 e o 23 de maio- un xuíz avalara a decisión da dirección do centro. “É a mellor maneira de evitar a entrada de droga no cárcere”, defenden desde entón. A débeda a longo prazo do Estado Español tamén perde creto fronte a Standard & Poor's A axencia de cualificación de créditos deixa a nota española en AA fronte á anterior AA+, e mantén unha perspectiva negativa. Unha débeda de Karpin obriga a reducir o orzamento da Fundación Ciclismo O vicepresidente da entidade e secretario xeral para o Deporte, Lete Lasa, confirmou, no entanto, que o equipo cumpriu os requirimentos da UCI para ter licenza en xaneiro. O primeiro ministro anunciou que o executivo precisa aforrar 4 billóns de euros para reducir a débeda do país. A Xunta define os orzamentos de "solidarios" e claves "para volver medrar". O PSdeG veos "escasos de ambición" e o BNG alerta de privatizacións e "mentiras". O líder do PSdeG critica que o titular da Xunta vaia dicindo por Madrid "o que se lle ocorre", e insinúa que ten unha "axenda oculta" para a fusión de caixas. Dende a consellaría afirman que xa están aboadas ao 90% das débedas pendentes co sector, mentres se comprometen a pagar o resto antes do 31 de xullo. A consellería de Cultura atribuíu a débeda de un millóns de euros a un erro do bipartito. Tamén anunciou o vindeiro nomeamento do director da Agadic. O presidente en funcións subliña que as arcas públicas quedan con 351 millóns de euros, un 29% máis do que deixou Fraga en 2005. O rexedor oleirense, Anxo García Seoane, responsabiliza o alcalde da Coruña de non convocar un pleno nunha entidade inactiva, após a chegada do Consorcio. A débeda sanitaria terá que agardar pola "lealdade" do goberno español O presidente da Xunta recoñece a necesidade de que o sistema sanitario galego reciba esa compensación pero xustifica a negativa do Ministerio de Economía a pagar os cartos. Filmax podería ter "dificultades" para devolver un préstamo de 40 millóns Representantes dunha compañía de crédito estadounidense puxéronse en contacto con avogados españois para analizar a situación. Mónica Vargas, do Observatorio na Débeda da Globalización, reflexiona sobre as conclusións dunha xuntanza da FAO que "non cuestionou o modelo agrícola nin a mercantilización do dereito á alimentación" O BNG débelle 3,7 millóns de euros ás caixas de aforros galegas Os concellos, encabezados polos da Coruña, Ferrol e Pontevedra, teñen un saldo negativo de 213 millóns. A Deputación de Lugo presenta o primeiro orzamento da era pos-Cacharro Incluirá a reparación de buratos deixados polo anterior equipo de goberno, como é a débeda do canon enerxético con varios concellos. Recórdanlle ao PP o burato de "30 millóns de euros" que deixou no Hospital de Calde "Quedamos cos peores ratios de persoal e cunha débeda de máis de trinta millóns", sinalou Miguel Anxo Fernández, xerente do hospital de Calde. O ex concelleiro de Réxime Interior nega as acusacións e evita afondar até coñecer en detalle o informe xurídico sobre as presuntas irregularidades. Ares ten unha débeda de tres millóns de euros herdada do anterior goberno O alcalde socialista salienta o "grave prexuízo" para as arcas municipais que supón a "non aprobación dos presupostos deste ano. O Concello de Ponteareas négase a pagar o Premio de Investigación Bouza Brey A asociación local Memoria Histórica do 36 sospeita que hai razóns políticas Apóñenlle ao anterior goberno do PPdeG en Nigrán un burato de 384 mil euros "Dalgunha forma os veciños terán que acabar pagando", láiase o novo alcalde de Nigrán, o socialista Efrén Juanes, recordando ademais a débeda de 7 millóns que deixan os populares. Vaise outro anaco de historia de Vilagarcía. Grazas por todo o que fixeches, e polo legado que nos deixas. -“Ferro Couselo e o Ateneo do Ullán”, Xunta de Galicia (2000). - “Notas puntuais sobor das letras galegas no século XX” , Xunta de Galicia (“Galicia Terra Única”, 1997). - “Luis Bouza-Brey, obra completa”. Edicións do Castro. -“Os arousáns polo mundo. Nós tamén fumos emigrantes”, Porto de Vilagarcía (2008). -“Luis Bouza-Brey , un poeta en San Simón”, Literatura galega e guerra civil española Edicións Xerais de Galicia. -“Borobó”, obra colectiva, Edicións do Castro (2002). Próxima Parada: O Nadal CONCELLO DE CAMBADOS. PROGRAMACIÓN DE NADAL 2018 - 2019 SÁBADO 15dec 20:30h Concerto da academia "5ª... A fase provincial de Pontevedra celebrouse no pavillón de Fontecarmoa (Vilagarcía) coa participación de 287 rapaces a partir das 10 da ma... Un total de 16 agrupacións participan no XI certame provincial de bandas de Pontevedra O XI Certame Provincial de Bandas de Música, que se celebrará do 30 de setembro ó 2 de outubro no Pazo de Congresos de Pontevedra, foi presentando hoxe pola deputada Ana I. Vázquez na Deputación de Pontevedra, entidade organizadora do concurso. Nesta edición participarán 16 agrupacións musicais de toda a provincia (o ano pasado foron 13) agrupadas en tres seccións. Na terceira, que terá lugar o venres ás 20 horas, intervirán 4 bandas de ata 45 músicos: as de Coruxo, Vertula, Bembrive e a Agrupación Musical de Belesar que, ademais, de obras libres tocarán a obrigada 'Fantasía sobre cancións galegas' de Daniel Costa. Nesta xornada actuará, como formacións invitadas Vaamonde, Lamas & Romero e a Banda de Música de Pontevedra, dirixida por Juan Lois Diéguez. O sábado, a partir das 16 horas, celebraráse a sección segunda do certame, para bandas de 45 a 60 compoñentes, que tocarán como composición obrigada 'Os muiños da Barosa' de Adrián Silva Magdalena. Serán as bandas Popular de Moaña 'Airiños do Morrazo', Xuvenil de Xinzo (Ponteareas), Goián, Xuvenil de Torroso, Popular de Rubiós e a Agrupación músico-cultural de Ribadumia. Este mesmo sábado, na sección primeira do certame para bandas de entre 60 e 70 músicos, tocarán como peza obrigada 'Iter per Gallaeciam', de Juan Lois Diéguez, as formacións Atlántida de Matamá, Municipal de Valga e Agrupación Musical de Vincios. Nesta xornada a formación invitada será o Cuarteto de Saxofóns 'Agasax'. Finalmente, o domingo, dende as 17 horas, terá lugar a sección especial do certame na que as bandas Musical de Meaño, Municipal de Caldas de Reis e Unión Musical Valladares tocarán, como peza obrigada 'O camiño das ánimas en pena' de Ferrer Ferrán. A agrupación invitada será o grupo 'Ensemble Keep in Touch Project' que, dirixido por Alfonso Molla Castells, realizará unha homaxe a Mel Culbertson. A Deputación de Pontevedra repartirá máis de 50.000 euros en premios para incentivar e apoiar ás bandas de música da provincia. Un membro do xurado, autor da versión oficial do Himno de España Grau Vergara tén 13 premios internacionais de composición, foi director da Orquesta Nacional de España, da Sinfónica de RTVE, das sinfónicas de Madrid, Barcelona e Buñol e é o autor da versión oficial do Himno Nacional de España. A un brilante currículo suma o feito de ser o primeiro xeneral músico das Forzas Armadas Españolas. Recentemente o Parlamento Europeo deu a coñecer un relatorio sobre políticas penitenciarias -coñecido como relatorio Bergeron- onde se dá un puxón de orellas aos estados membros que practican o afastamento das persoas presas, ou outras medidas que lesionan os seus dereitos e os dos seus familiares, como é o caso do Reino de España. En realidade, o relatorio incide nas teses da lexislación internacional a respecto diso, como as recomendacións coñecidas como Regras Mandela, de Nacións Unidas, que definen claramente unha listaxe de boas prácticas penitenciarias que non se cumpren nin de lonxe no Estado español. Tamén distintas resolucións da corte de DDHH de Estrasburgo, como as relativas ao cumprimento de penas en distintos países, ou sobre a ilegalidade da chamada Doutrina Parot; sen esquecer as repetidas condenas ao Reino de España por non aceptar investigar denuncias de torturas, que de confirmarense deixarían sen efecto numerosas resolucións xudiciais contra presas e presos vascos, que como resultado deberían ser postos en liberdade. Pois como xa dicía na súa época Francisco de Vitoria, un dos creadores do dereito internacional: “Nunca un xuíz pode aceptar a confesión dun reo obtida sob tormentos”. Tamén a propia lexislación penal española, contradí a política penitenciaria do goberno presidido por Mariano Rajoy. Polo menos na súa letra, posto que evidentemente non na súa interpretación e posta en práctica, especialmente no relativo aos presos de motivación política en Euskal Herria e a outros como colectivos migrantes, minorías… Así mesmo, a sociedade vasca expresouse neste sentido con clareza meridiana. Por unha banda, a través dunha moi ampla maioría parlamentar, onde só o PP mantén o apoio á dispersión das persoas presas; e por outra, segundo todas as enquisas que se realizaron a respecto diso, que redundan a case unanimidade parlamentar. Aliás, e de maneira destacada, a través de masivas mobilizacións, como as que cada ano percorren Bilbao, xuntando decenas de millares de voces pedindo que sexan respectados os dereitos humanos das presas e presos vascos: as diadas vascas se atendemos ao seu carácter masivo e continuado. Así como as menos numerosas, mais moi significativas, concentracións semanais que, durante anos, visualizaron e visualizan nas rúas a ferida profunda que causa á sociedade vasca a vulneración continuada e sistemática dos dereitos humanos das presas e presos vascos. Nestes días, no cadro do relatorio de Paz e Convivencia do Goberno Vasco, foi a filla de Ernest Lluch, quen veu a recoñecer como vítimas (sen equiparalas con ningunha outra) os familiares e achegados de presos mortos na estrada ao iren visitar aos seus familiares. Afastados de maneira totalmente irregular, dificultando desta forma o seu dereito a manter vínculos familiares que favorezan a súa reinserción, que non o esquezamos, é obxectivo constitucional da privación de liberdade. Mesmo a xustiza francesa, de dura tradición xacobina, deu algúns pasos no sentido de mellorar a situación dos presos vascos, grazas sen dúbida ao impulso unánime da sociedade civil e a práctica totalidade das forzas políticas de Iparralde. Medidas cada vez máis urxentes desde razóns puramente humanitarias. Medidas indispensabeis tamén para avanzar cara á paz e a reconciliación no País Vasco. Con todo, de maneira totalmente inexplicábel do punto de vista dunha mínima ética humanitaria, o Goberno do PP continúa negándose a modificar a súa política penitenciaria cumprindo os DDHH. Nesa liña, máis inexplicábel resulta aínda, que os concelleiros do PP vitoriano denuncien a pequena subvención, concedida en concurso público polo Servizo de Convivencia e Diversidade do Consistorio á Asociación de Familiares, para levaren a cabo palestras onde expliquen a súa situación. En actuacións como a carpa que se colocou na Praza da Provincia de Gasteiz estes días, e que a próxima semana estará en Laudio, explícase en pormenor, a quen queira achegarse, a situación nos cárceres, e está a contar co apoio de numerosas personalidades da cultura vitoriana. Actuacións moi necesarias para pór o foco mediático e político nun problema que debe ser abordado cando antes. Toda unha mostra de solidariedade que contrasta co espírito vengativo dun Goberno, que non só na Catalunya, vulnera os dereitos humanos fundamentais. Lucio I, nado en Roma e falecido o 5 de marzo de 254, foi o 22º Papa da igrexa católica entre 253 e 254. Fillo de Porfirio, Lucio, que ao igual que moitos cristiáns sufría pena de desterro por orde do emperador Treboniano Galo, puido regresar a Roma trala morte deste en maio de 253 e ser elixido sucesor do papa Cornelio. Home de rigorosos costumes, prohibiu a cohabitación entre homes e mulleres que non fosen consanguíneos, e impuxo aos eclesiásticos a obriga de non convivir coas relixiosas que lles daban hospitalidade por sentimentos caritativos. Aínda que nos martiroloxios aparece como mártir, non parece que fose certo, dado que cando faleceu, baixo o goberno do emperador Valeriano, os cristiáns eran tratados benevolamente. subida o luns 20 de xullo de 2015 tomada o 20 de xullo de 2015 Lembrar a todos os nosos veciñ@s, que teñen a súa disposición, a báscula municipal, verificada e calibrada, para poder realizar as pesaxes que necesiten. Un ollo de vidro: Morreu un home un gran libro, e moi emocionante. A casa está nunha parcela totalmente pechada de 550 m², con xardín, piscina e zona de asador. Esta conta con 3 plantas: semisoto, adaptable como garaxe con espazo para dous coches; primeira planta e baixo cuberta, con salón, cociña completa, 4 dormitorios e 3 baños. Todas as estancias teñen vistas despexadas. A calefacción é por acumuladores e conta tamén cunha estufa de pellets no salón. Rumores, accidentes, confusións, dixomedíxomes e fraudes levan en moitas ocasións a dar por certo o falecemento dunha persoa, e nesta ocasión afectou ao cantante galego Juan Pardo, que figura actualmente na Wikipedia en español como falecido o pasado 12 de marzo, nunha entrada na que tamén colocan a súa orixe en Vietnam, erros que non figuran na Galipedia. Este tipo de incidentes poden ser dende un erro ata unha broma de mal gusto, non sendo a primeira vez que a Wikipedia mata a algún famoso, como aconteceu no seu día con Michael Jackson (anos antes do seu pasamento real), Zsa Zsa Gabor, Russell Crowe, José María Aznar e moitos outros. De todos os xeitos, este tipo de informacións non deberían minar a confianza na Wikipedia, pois ao estarmos ante unha plataforma colaborativa o normal é que rexenere por si mesma, deixando claro unha vez máis que debemos contrastar as informacións por non existir ningunha fonte infalible. Os Quinquilláns viaxan no tempo polo castelo de Moeche A compañía recrea a vida na fortaleza en 1467, trala Revolta Irmandiña, da man de dous cómicos Este curso lemos xa uns cantos libros na hora de ler, pero, de todos, o que máis nos gustou foi un titulado "Historia de una gaviota y del gato que le enseñó a volar". O seu escritor é Luis Sepúlveda e conta unha bonita historia sobre o importante que é a amizade para superar todas as dificultades. Tamén fala dos danos que podemos chegar a facerlle á natureza se non temos coidado e do valor que somos capaces de alcanzar nos momentos máis difíciles das nosas vidas. Esta é a historia que tanto gustou en 4º: A artista coruñesa plasma a súa vitalidade a través dunha paleta con fortes gamas de laranxas e violetas, e un estilo propio que xorde da fusión de outros "Intencións" é o título da exposición de pintura da artista de Ponte do Porto, Camariñas, María Luisa Rojo Grandío que asina as súas obras como Novais e que poden verse durante o mes de decembro nas salas A e B da Delegación da Xunta en Madrid/Casa de Galicia. Na mostra, Novais plasma a súa vitalidade a través dunha paleta na que predominan laranxas e violetas, con gamas fortes e un estilo que pode ser, abstracción, expresionismo, cubismo, surrealismo e novaísmo, que sería o seu propio, resultado dalgunha das múltiples combinacións posibles entre os demais. Na inauguración, o coordinador de Actividades da Casa, Ramón Jiménez, foi o encargado da presentación. Nas súas palabras resaltou que "Novais é unha traballadora incansable do pincel", e ademais, "asombra a enerxía que desprega, que se traduce nunha explosión de cores, reflexo da súa personalidade arrebatadora". Explicou que os alicerces nos que Novais apoia a súa actividade creadora son as cinco puntas dun pentágono, algo sumamente revelador, pois trátase dunha figura xeométrica moi frecuente na natureza e estreitamente ligada ao crecemento das formas. Del xorde, por exemplo, a estrela de cinco puntas, "desde tempos antigos con valores simbólicos e relixiosos". É un dos elementos máis complexos, ricos e belos que existen, de aplicación infinita. O pentágono é tamén o seu logotipo, que basea nos cinco estilos pictóricos. "Novais pinta cadros puramente surrealistas, ou expresionistas, ou cubistas ou abstractos, e cando mestura dous ou máis, entón é novaísta, e ese é o seu estilo máis persoal, máis privativo, pero tamén os outros". Na exposición da Casa de Galicia hai exemplos de todos eles. Neste sentido Jiménez suxeriu ver con calma cada cadro, porque "así atoparanse con outros moitos detalles dignos de admiración que satisfarán as súas expectativas artísticas e reconfortarán a mirada", por exemplo o pan de ouro que "Novais administra sabiamente en moitas das súas obras", a "reinterpretación que fai de Venecia e do seu Entroido", os "brocados que introduce nos vestidos, tan bizantinos", ou da composición en moitas das súas obras a base de recuadros de diversa dimensión e forma que lembra ás teselas da catedral de San Marcos de Venecia. "É notable a influencia de Venecia e do bizantino, na súa produción artística", sinalou o presentador. Pola súa banda, Novais engadiu que a súa obra ten varios momentos, intencións e estilos pictóricos, e que se sinte especialmente cómoda pintando óleo "con veladuras de cor que se fusionan entre si". A súa paleta caracterízase por utilizar unhas gamas fortes pero tamén porque a maioría das cores fainas ela mesma, "con diferentes pigmentos e aceites para lograr este resultado pictórico". As súas obras flúen desde o interior, e exprésaas ao mundo de "forma natural e sinxela". No caso da série dos soños e mares ten unhas connotacións moi especiais porque "cada vez que as miras descobres novas formas de expresión. Non é só un cadro; son varios dentro dun só". En canto ás figuras femininas, as súas mulleres adoitan estar de costas ou de perfil. Poucas están de fronte e envólvenas ricas teas que reflicten a ostentación e a clase á que pertencen. Para Novais, o que non estean de fronte é para "representar a pouca relevancia que sempre tivo a muller ao longo da historia e non por falta de calidades". Os mares son unha temática que para Novais centran o misterio, que se atopa xusto nos fondos mariños, non nos plácidos e azuis, abaixo, coas historias do mar. Mentres, a paisaxe urbana represéntaa por seccións e acoutado. Atráenlle os edificios modernistas sen abandonar a proxección xeral. "O trazo firme e os bordes negros que forman parte da miña pintura é unha resolución da fortaleza da liña", dixo. "A forma de concibir a miña obra desde nena é forte e segura. Crear e ver a través dos ollos que miran con curiosidade e desa forma diferente", subliñou. Desde a súa visión que pasa polo seu interior e transmíteo cara ao exterior, para ela tanto os sentimentos como a arte, están profundamente enraizados. "O meu carácter inquieto cheo de curiosidade lévame a estar en constante movemento artístico e de creación e investigación". Para finalizar, fíxoo cunha cita se Salman Rushdie, "O que distingue a un gran artista dun mediocre é, primeiro a súa sensibilidade, segundo a súa imaxinación e terceiro, a súa aplicación". O vindeiro domingo 11 de xuño celebrarase o triatlón AVIAMAN 2017 que percorre os concellos de Leiro e Avión. O sector natación componse dun percorrido 1,2 km no río Avia ao seu paso pola localidade de Leiro e os triatletas teñen que completar 2 voltas ao circuito que vai da ponte A Ponte da Esperela hasta a Ponte Colgante. A peculiar e dura proba de ciclismo de 65km do Aviamán cun desnivel acumulado de preto de 2.000m, dende Leiro pasa polo Balneario de Berán para subir a Pena Corneira, dende ahí diríxese ao Concello de Avión cunha rápida baixada, xa no núcleo de Avión, repeito e última baixada antes de comezar a subida dende Abelenda hasta a exixente ascensión ao porto dos Xarotos, na Serra do Suido nos límites coa provincia de Pontevedra, con rampas que chegan ao 20% e unhas fermosas vistas durante todo o ascenso. A carreira a pé consiste en 3 voltas a un percorrido de 14 km pola ribeira do Avia ao seu paso por Leiro, casi totalmente plano e no que o 80% transcurre sobre terra, con bastante sombra das árbores o que e de agradecer. Sábado 10 de xuño Domingo 10 de xuño (proba) Trofeos para o tres primeiros clasificados/as de cada categoría. Compensación á categoría feminina do 13% do seu tempo na carreira a pé e ciclismo. É necesario acabar o total da proba para optar a eles. Entre todos os participantes sortearanse premios durante o xantar. Campionato Provincial Escolar Categorías: Benxamín, Alevín , Infantil e Cadete de Fútbol sala Pavillón Os Remedios (Ourense) PARTICIPANTES Equipos campións nas Fases Zonais de cada unha das agrupacións. CATEGORÍAS Benxamín mixto (2009-2008) Alevín masculino (2007-2006) Infantil masculino e masculino (2005-2004)… 7º Btt Cidade De Ourense A sétima marcha cicloturista Cidade de Ourense, que se celebrará o vindeiro domingo 3 de xuño con saída e meta no Pazo dos Deportes Paco Paz, ofreceralles aos aficionados á bicicleta de montaña (BTT) tres… A Secretaría Xeral para o Deporte e Expourense asinan o convenio para a xestión da pista de atletismo 50 anos de presenza galega en Suíza O vindeiro domingo 25 de xullo preséntase na Galería das Letras do Festigal, o libro Galiza en Suíza, Galicien und die Schweiz, La Galice en Suisse. Lamatumbá pon en órbita o seu novo traballo: Logo chega o día! Coa colaboración de Rivas, Rosa Aneiros e Olaia Sendón, a recadación da presentación do disco destinarase á Fundación Manuel María. O grupo presenta o seu novo traballo, 'Galician on Board', no que colaboraron Guadi Galego e Xosé Manuel Budiño. As microempresas e a cidadanía en xeral seguen á cola no uso de internet, mentres que a mocidade supera a media do Estado Español. Este xoves dáse a coñecer unha nova firma que pretende compaxinar a edición impresa coa dixital e relacionarse cos lectores a través da rede. O texto presentado por Educación introduce algunhas mudanzas con respecto ao borrador e fixa materias que se impartirán obrigatoriamente nunha ou noutra lingua. O idioma vehicular no ensino infantil será o maioritario entre os alumnos. En Primaria e Secundaria os pais terán certa marxe de decisión para facer cambios cada catro anos. Os 70 locais onde se deu a coñecer o libro promovido por Prolingua quedaron curtos de espazo. A rede está a reflectir as reaccións. Galiza, Euskadi, Cataluña e Baleares piden conxuntamente na UE a prol do multilingüismo A historia da estupidez humana no espello das nosas elites Marcelino Fernández Mallo presenta este martes en Compostela a súa segunda novela: Klásicos. A compañía estadounidense presenta en San Francisco o seu novo 'tablet' e quizais unha nova plataforma de contidos. Un milleiro de persoas xa se uniron á plataforma. Falamos con tres dos seus membros: Xabier Docampo, Francisco Fernández Rei e Rafael Cuíña. O Centro Galego de Música Popular renova o seu portal web, con máis información, máis contidos e máis actualizacións. Vázquez subliña que as súas ideas "coinciden" coas da "maioría" da militancia socialista Presentouse un seu estudo, baseado nas ensinanzas do 'Prestige', que pide unha reformulación da lexislación internacional. A Coordinadora Galega de ONGD presentou o libro Xénero e desenvolvemento, un "instrumento" común para retomar como meta a igualdade. Este xoves celebrouse o acto público no que o equipo profesional galego presentou as novidades que introduce para o ano 2009. Galería: O Xacobeo, un a un Dáse a coñecer un proxecto de ensino dixital coordinado pola USC O proxecto ofrece todo tipo de contidos para o profesorado de Primaria e Secundaria nunha web colaborativa. Presentouse a programación da Feira Galega das Industrias Culturais, con máis expositores e actividades para todos os públicos. A primeiros de este ano 2011, mentres me dedicaba a fotografar as diferentes clases de narcisos galegos, xurdiume unha dúbida sobre a posibilidade de atopar unha nova localización para o máis pequeno dos narcisos, o afroixón (Narcissus asturiensis). A especie, que medra decote en turbeiras con pasteiros de montaña, endémica do noroeste peninsular, non fora descrita ate o de agora como propia da Serra do Barbanza. As súas localizacións máis próximas se atopaban no Monte do Castelo (Coristanco – Santa Comba) ou algunha planta atopada xunto ao río Traba (Noia). A sorpresa xurdiu cando ollei algunha foto de Narcissus asturiensis, cunha ambigua referencia á súa localización e data, rezaba así: “Narcissus asturiensis a orillas del rio Pedras” e a data era totalmente ilóxica “06-05-2005”. Había detalles que non cadraban como a floración dun afroixón no mes de maio (moi tardía), ou a súa presenza a tan baixa altitude, xa que o río Barbanza só recibe o nome de “Río das Pedras” a baixa altura, ó seu paso polo Concello de Pobra do Caramiñal. A dúbida había que resolvela, si existía algunha poboación residual de afroixóns a baixa altitude, terían que atoparse aló por arrastres de sementes dende os cumios do Barbanza, onde tiña que atoparse a poboación principal. Todo cadraba, o río que logo se convertía no Pedras, transcorría, no seu nacemento, a traveso das turbeiras coñecidas como Chans do Barbanza, o lugar idóneo para a localización desta pequena planta. Pero había que agardar ás datas óptimas para a especie, que non eran outras que as que ían dende finais de febreiro, ate mediados de marzo. A primeiros de marzo de 2011, xunto con Antonio Parada Mariño, naturalista e fotógrafo, que fora quen descubrira comigo unha nova especie para a flora galega (Barlia robertiana), decidimos subir ó Barbanza a comprobar si as suposicións eran válidas. O primeiro paso sería comproba-las marxes do río Barbanza nun lugar ao que é ben doado chegar, a ponte da Portela. Alí foi onde nos sorprendeu gratamente, a aparición, antes de baixar do coche, dalgunha pequena planta amarela. Tratábase, como non podía ser menos, que do afroixón (Narcissus asturiensis). O paso previo estaba dado, atopar unha poboación de afroixóns na Serra do Barbanza, xa que tratábase esta dunha nova localización para a especie. Agora había que ver ate que punto era abondosa esta planta nese lugar. Seguindo primeiro as marxes do río Barbanza e logo as do seu afluente o rego das Bestas, comprobamos que aparecía con regularidade este narciso, pero que non era moi abondoso. Non foi ate internarnos nos pasteiros dos Chans do Barbanza cando comprobamos o excelente estado no que se atopaba esta gran poboación de Narcissus asturiensis, que contaba, só no triángulo formado entre o Monte Barbanza, o rego das bestas e a ponte da Portela (nos Concellos de Boiro e Pobra do Caramiñal), con milleiros de exemplares. A petición do amigo e profesor de botánica Íñigo Pulgar Sañudo, recolleuse un exemplar completo para prego de herbario, que foi depositado na USC para a súa posterior cita e clasificación, que será publicada en breve. Como xa dicíamos nun post anterior, existen hoxe varias ameazas reais a curto prazo para esta magnífica poboación do Narcissus asturiensis, planta clasificada coma “vulnerable” no “Catálogo Galego de Especies Ameazadas” e enmarcada no “anexo II” da “Directiva Hábitats” da Unión Europea, entre elas a próxima localización dun novo parque eólico na zona ou a xa habitual conducción de vehículos 4×4 ou de motos de trial, que poden danar irremediablemente as fráxiles turbeiras do Barbanza, unha zona, que por estes e outros valores naturais, debera estar protexida. Petrocoptis grandiflora, un endemismo da Serra da Enciña da Lastra Unha esperanza para a píllara das dunas Vieiros: Galiza Hoxe - A camisola do Celtiña, en galego, castelán e inglés A camisola do Celtiña, en galego, castelán e inglés Os vigueses crearon unha páxina na que todo aquel que o desexe poderá mercar a roupa e máis os produtos oficiais do clube celeste, dende calquera parte do globo. Ademais das que hai en Balaídos e na Rúa Carral, o Real Club Celta de Vigo ten unha nova tenda, mais desta volta, na rede. Nesta tenda virtual os seareiros de todo o mundo poderán "contemplar e adquirir con total comodidade" toda a liña de roupa e produtos celestes. A web www.tiendacelta.com ábrese en tres idiomas (aínda que o nome só está en un): o galego o inglés e o castelán. Dende o clube insisten na seguridade das operacións ("permite realizar compras mediante tarxeta con total seguridade") e en que os produtos non van ser máis caros que nas tendas físicas do equipo ("os envíos hanse realizar a un prezo menor do habitual, xa que a empresa de mensaxería que traballa do Celta vai aplicar un desconto aos afeccionados celestes que empreguen este servizo"). A web representa, segundo o propio clube, un paso máis na "explotación das novas tecnoloxías", na "modernización do Celta". É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: Unha das imaxes que ilustran a tenda virtual do Celta Luns, segunda feira, 10 de decembro de 2018 En Galiza, o desemprego rexistrou un descenso do 1,49% no mes de maio, mentres que no Estado Español o descenso foi do 0,68%. O número de parados rexistrados nas oficinas do Inem baixou en 3.144 persoas en maio con respecto a abril (-1,49%), rexistrando o seu segundo descenso mensual consecutivo. O total de desempregados galegos sitúase así en 207.518 persoas, segundo informa o Ministerio de Traballo e Inmigración. O sector servizos foi o que liderou a creación de emprego, xa que empregou neste pasado mes a un total de 2.243 persoas máis. Séguelle a industria (-891), a construción (-789) e finalmente atoparon traballo un total de 573 demandantes sen emprego anterior. Pola contra, o sector da agricultura viu perder tamén neste mes outros 206 traballadores. Mentres, o paro rexistrado no Estado Español baixou en 24.741 persoas (o 0,68%) logo de 14 meses de subas consecutivas, co que a cifra total de desempregados situouse en 3,6 millóns de persoas. Dende maio do ano pasado o paro incrementouse en 1.266.564 persoas (o 53,8%). Informe do paro mes de maio completo (Ministerio de Traballo) É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: A morosidade nos créditos concedidos por bancos e caixas sobe aos niveis máis altos dos últimos 15 anos Edición xeral Que teñen que facer os nenos E se teñen algún problema os nenos e nenas? Que teñen que facer os pais e as nais? Que ten que facer o persoal docente? O río dos Gafos O río Almofrei A xestión da mobilidade As rúas do Plano e a súa localización por retículas. Rúa Nova de Abaixo (Rúa) F1 San Roque de Abaixo (Rúa) F1 Tras do Río (Rúa) D4 Virxe do Camiño (Rúa) F2 Xoán Manuel Pintos (Rúa) D2 Hoxe nos medios: Concello de Pontevedra Utilizamos cookies propias e de terceiros para mellorar os nosos servizos. Se continua navegando, consideramos que acepta o seu uso. Pode cambiar a configuración ou obter máis información en: Aviso Legal OS PEIRAOS DE TITULARIDADE AUTONÓMICA RECIBIRON 8.700 BARCOS EN TRÁNSITO DURANTE O ANO 2017 O porto deportivo de Muros rexistrou o maior número de embarcacións destas características, seguido de Combarro e Baiona O Grove (Pontevedra), 26 de decembro de 2017.- Os portos de titularidade autonómica recibiron 8.754 barcos en tránsito durante conxunto do ano 2017, segundo datos facilitados polos propios xestores das instalacións naútico recreativas. Así o destacou esta mañá o presidente do ente público responsable da xestión destas infraestruturas, Portos de Galicia, José Juan Durán, nunha rolda de prensa na sede do Club Náutico San Vicente, en Pedras Negras, O Grove. O presidente de Portos lembrou que deste xeito, a comarca das Rías Baixas e a provincia de Pontevedra confirman a consolidación desta actividade portuaria que experimentara xa nos pasados anos un importante ascenso e que no que vai de verán está a manter os bos resultados. Así mesmo realizou balance económico do volume de negocio xerado por esta actividade. Durán Hermida indicou que en toda Galicia, a cifra de volume de negocio no sector auxiliar da náutica e o sector servizos das vilas portuarias superou os 2,5 millóns de euros, e máis de 1,7 millóns no referido á provincia de Pontevedra. Ante as cifras rexistradas, que van en consonancia coas dos últimos anos, Portos de Galicia mostra a súa satisfacción pola constatación da consolidación dunha actividade de importante impacto económico non só no sector portuario e náutico, senón no conxunto das vilas que acollen instalación náutico recreativas. Para Portos de Galicia, a captación de novos tránsitos é unha liña de traballo estrutural, tal como se recolle no Plan Estratéxico da Náutica Recreativa 2012-2020, que o ente público está a poñer en práctica. Para impulsar estas chegadas, estanse a desenvolver accións promocionais dos portos deportivos de Galicia a nivel nacional e internacional, como a súa presenza recente nos salóns náuticos de La Rochelle e París, en Francia, ou a súa próxima participación en Fitur 2018. © Xunta de Galicia. Información mantida e publicada na internet pola Consellería do Mar. En Land Rover, Suso de Toro, con intachable sentido da progresión narrativa, bríndalles ós seus lectores unha obra singular,... O pensamento lúcido e sen pexas de Suso de Toro exprésase con contundencia e orixinalidade a través das páxinas deste libro.... Un rapaz de pantalón vaqueiro e cazadora de nailon negra vén camiñando do lado esquerdo, trae as mans nos petos da cazadora.... Xa van dez anos dende que se publicara “Tic-Tac” por primeira vez, unha obra que o seu autor, Suso de Toro, definiu entón... Con ganas de aprender: Queda pouco para o Entroido... Os tuaregs forman unha comunidade de persoas que viven no deserto do Sahara, son nómades, é dicir, non teñen un lugar fixo onde vivir, senon que se desprazan para así satisfacer tanto as súas necesidades coma as dos seus animais, vos deixamos unhas fotiños para que vexades como son: Con ganas de aprender naceu no colexio CEIP Barrantes de Tomiño cos nenos do 2º ciclo de primaria. Foi herdado polos alumnos de 5º e 6º e a partires deste curso seguirá crecendo dende o CEIP Belesar co grupo de 5º de Primaria. Nel amosamos as actividades que facemos na clase, no cole, as nosas noticias...pero o máis importante é que o facemos con moita ilusión. Grazas por visitarnos! AS FAMILIAS TAMÉN CONTAN Falando enténdese a xente... MOI BO INICIO DE CURSO E ATA PRONTO A eurodeputada sinala a preocupación do sector artesanal galego ante a baixada dun 20% nas posibilidades de captura desta especie para 2018 Senra alerta de que a supervivencia da frota de baixura está seriamente ameazada e con ela as economías locais das vilas mariñeiras galegas Estrasburgo, 26 de Outubro de 2017. A eurodeputada galega Lídia Senra, integrada no Grupo Confederal da Esquerda Unitaria Europea/Esquerda Verde Nórdica (GUE/NGL), alerta de que a baixada dun 20% das posibilidades de pesca da xarda para o 2018 no Atlántico Nororiental suporá “unha seria ameaza para superviviencia da frota de artes menores galega que pesca esta especie nas costas do Atlántico e do Cantábrico”. Esta baixada é froito do acordo asinado o pasado 11 de outubro en Londres pola UE, Noruega e as Illas Feroe para a xestión da xarda e, malia que aínda está pendente o reparto da cota entre as frotas de cada Estado Membro, “comprobamos que a frota artesanal sae ano tras ano mal parada dunha distribución que beneficia ás frotas máis grandes”, lamentou a eurodeputada. “Cun 20% menos de posibilidades totais de pesca para a xarda e tendo en conta que a frota de artes menores galega recibe moita menos cota para o caladoiro do Cantábrico malia ter máis barcos que o País Vasco, que mensaxe de futuro se lle está enviando ao sector artesanal?”, pregúntase a eurodeputada. “As artes menores teñen que ser prioritarias no reparto da cota da xarda, porque esta especie é vital para a súa supervivencia económica. Se baixan os totais admisibles de capturas (TACs) un 20% esa baixada non pode pagala a pesca artesanal”, considera a eurodeputada. Senra lembra que o Artigo 17 do regulamento da Política Pesqueira Común (PPC) establece que para asignar as posibilidades de pesca os Estados membros teñen que aplicar “criterios transparentes e obxectivos, entre outros, o impacto da pesca no medio ambiente, a contribución na economía local, así como incentivar aos buques que usen artes de pesca selectivas”. Estas condicións cúmpreassobradamente a pesca artesanal galega, sen embargo, “á hora de verdade as cotas estanse a repartir conforme a un criterio tan inxusto como os dereitos históricos, beneficiando ás grandes flotas industriais e ameazando a supervivencia das familias que viven da pesca e o futuro das comarcas costeiras do País”, criticou Senra. “E urxente traballar en propostas específicas para a pesca artesanal, de pequena escala e a pesca de baixo impacto, porque aplicarlle unha PPC diseñada a medida das grandes flotas solo trae como consecuencia a súa desaparición.” Para a eurodeputada, o modelo actual de asignación de TACs e cotas non fai máis que consolidar “un modelo insostible que compromete o relevo xeracional e, polo tanto, o futuro do sector”, como xa defendeu en Bruxelas a principios deste ano no transcurso dunha xornada sobre as desigualdades na pesca e o impacto dos superarrastreiros e as pesquerías industriais no sector artesanal e de baixuraorganizada polo GUE/NGL, grupo político no que está integrada no Parlamento Europeo. Á preocupación polo futuro reparto da cota de xarda para as artes menores súmase agora a incerteza á que se enfronta esta frota e, nomeadamente, o xeito, ante a recomendación do Consello Internacional para a Exploración do Mar (ICES ) de que a sardiña ibérica xestionada polos estados español e portugués teña en 2018 “cota cero”. “Ou cambiamos ou a pesca artesanal e a acuicultura a pequena escala van camiño de converterse nun obxecto de museo” Anxo Ferreiro Currás ( 1 ) Xabier P. Igrexas ( 13 ) Xurxo Martínez González O Instituto Galego de Estudos Europeos e Autonómicos (IGEA) organiza a partir de hoxe en Vigo –e ata o vindeiro 19 de decembro- o I Simposium Internacional Ecolingua 2009, un encontro internacional que se celebrará no Centro Social de Caixanova. Durante tres días medio centenar de especialistas impartirán e participarán en máis de vinte conferencias e mesas redondas, nas que se analizará a realidade lingüística galega e se darán a coñecer modelos e políticas lingüísticas no ámbito do estado e no plano internacional en paises plurilingües. Por unha banda, farase unha diagnose sobre a situación lingüística galega en ámbitos como os medios de comunicación, a xustiza e a administración, o ensino, as institucións, o mundo da empresa, as culturas emerxentes ou a sociedade civil. Todas as plataformas implicadas no actual debate lingüístico e institucións como a Real Academia Galega, a Secretaría Xeral de Política Lingüística, o Consello da Cultura Galega ou as universidades galegas tomarán parte no Simposium. Por outra banda, a análise comparada doutras realidades plurilingües do Estado español e doutras áreas da xeografía mundial ocuparán unha parte importante das ponencias coas que se darán a coñecer os casos do Quebec, Finlandia, Gales, Luxemburgo e das linguas eslavas, mentres que especialistas de Cataluña, Euskadi, Valencia e Madrid analizarán o contexto español. A lusofonía terá tamén un apartado especial que será abordado por especialistas portugueses e brasileiros, xunto co avance do documental de Carlos Núñez “Brasil somos nós”. As conclusións do Simposium serán presentadas o sábado 19 de decembro por Margarita Ledo e a clausura correrá a cargo do Presidente do IGEA, Anxo Quintana. Na páxina web do IGEA, www.igea.eu.com pódese atopar o programa e os obxectivos do Simposium Internacional Ecolingua 2009. O Instituto Galego de Estudos Europeos e Autonómicos é unha asociación sen ánimo de lucro nada no ano 1987 na Coruña coa intención de se converter nun elemento dinamizador do coñecemento de Galicia e do proceso de inserción do noso país na Unión Europea. Dende o seu nacemento o IGEA ten desenvolvido a súa actividade a través de coloquios, reunións científicas, foros sectoriais ou conferencias, dos que resultaron intercambios e colaboracións con diferentes entidades públicas e privadas dentro e fóra de Galicia. Entre estas actividades cómpre citar o "I Simposio Internacional da Europa dos Estados á Europa dos Pobos", diferentes xornadas de Política Municipal, Policía Autonómica, Seleccións Deportivas Autonómicas: unha visión galega ou, máis recentemente, as celebradas baixo o título “Do estado das autonomías ao estado plurinacional: unha reflexión dende Galiza”. Dende abril de 2009, e baixo a presidencia de Anxo Quintana, o IGEA iniciou un proceso de relanzamento e ampliación dos seus obxectivos e actividades, actuando como un verdadeiro laboratorio de ideas, un instituto xerador e difusor de opinión e como un espazo de información. O máis lido en A Voz Moncho Paz.- Na tarde deste domingo deixounos en Barcelona o noso prezado Ramón Chao. Para min foi moito máis que un referente, foi un a... Antón Baamonde.- Manuel Fraga Rey (Vilalba,1952-A Pobra do Caramiñal, 2018) foi un dos fundadores de ERGA, estudantes revolucionari... Pilar Maseda.- A miña amizade persoal con Moncho Paz, xornalista vilalbés, da Casa dos Marios -que é así como nos coñecemos nos pobos... Redacción. - Desde o 5 de xullo ata o 9 de agosto pódese visitar, na cafetaría Madia Leva de Baamonde (Lugo), unha mostra de pintura do art... Redacción.- Esta mañá celebrouse en Ourense a asemblea xeral da asociación Amigos de Prisciliano , unha rede mul... A Voz de Vilalba non se identifica necesariamente coas opinións dos colaboradores e firmas destacadas. A súa liña editorial -independente e plural- é a que ven recollida nos editoriais e nos textos asinados como Redacción . Agás que algunha entrada indique o contrario, permítese a súa reprodución sempre que se cite a fonte. A Voz de Vilalba non se compromete á publicación de orixinais non solicitados. © A.C. A Voz de Vilalba│Apartado 26 - 27800 Vilalba (Galicia)│CIF G-27386176│ISSN: 1989-2004 Onte polo serán celebrouse nos locais sindicais na Coruña unha asemblea co persoal afectado polo proceso de restruturación de servizos centrais. A empresa está facilintado información de xeito incompleto e a pingas á representación sindical, que non recibeu información de RRHH relativa as necesidades que obrigan a esta restruturación, do persoal total afectado polas medidas nin o destino do mesmo. Sabemos que hai unha restruturación a través do persoal afectado, xa que a empresa informa de cada un dos cambios individuais despois de ter falado a nivel individual. Unha parte deste persoal será asignado a novos departamentos e o resto trasladado á rede comercial. 25 preguntas e respostas persoal que queda 57: - Anorexia. Dieta, Estetica, Crenzas. Actas do Seminario. Santiago de Compostela, 19 & 20 May 1994 A autora presenta hoxe ás 20.00 na Capitanía a súa primeira obra editada, "Xa non estou aquí" A escritora Iria Misa, coa súa primeira novela publicada, "Xa non estou aquí", onte en Baiona. // José Lores Tras outorgarlle este verán o premio de literatura xuvenil Jules Verne 2016 pola novela "Xa non estou aquí", Edicións Xerais volve recoñecer o traballo da súa autora, Iria Misa, e escolle a súa localidade, Baiona, para presentar o libro. A escritora dará a coñecer a súa obra ao mundo hoxe ás 20.00 horas na Casa Museo da Navegación. Estará acompañada polo director do selo editorial, Manuel Bragado, e por unha figura xa consagrada no panorama literario galego, Ledicia Costas. -É a historia da misteriosa desaparición dunha rapaza. -Non exactamente. Hai dez anos, aquí en Baiona desapareceu unha rapaza... -Non, non. Esta non é a historia de Águeda. Quero que iso quede moi claro, por respecto a ela e á súa familia. Pero si é certo que aqueles feitos foron o xerme desta historia. Aquel caso impactoume moito por proximidade e por empatía. E foi daquela cando xurdiu esta novela. Eu non a coñecía de nada, pero era unha rapaza máis ou menos da miña idade. Escribín isto, en certo modo, como unha homenaxe. As dúas estabamos nun momento da vida, con vintepoucos anos, nos que tomas decisións e vas encamiñando o teu futuro... Pensar que, nuns segundos, alguén poda acabar con todas esas ilusións, foi realmente angurioso para min. -Precisamente agora, dez anos despois daquela inquedanza que a marcou, a publicación da súa novela coincide con outra desaparición que conmociona a vila, a de Iván Durán. -Ás veces a realidade supera a ficción. Sempre me desacougaron as desaparicións. De pequena, aínda mo lembra miña nai, o programa de televisión de Paco Lobatón creábame verdadeiras teimas. - "Xa non estou aquí" aborda tamén o sentimento de pertenza a un grupo. -Non. Eu era unha rapaza moi común no instituto [risas]. Só trata de achegarse ao que poden pensar moitos adolescentes. Un mundo co que estou en contacto porque son profesora de Secundaria. -Cando comezou a escribir e por que? -Cando acabei Filoloxía Inglesa hai dez anos, comecei a sentir o impulso de escribir. Empecei a ir a cursos de escritura creativa e a presentarme a concursos. -Moita alegría polo recoñecemento no primeiro momento, pero tamén unha sensación de pánico. Sinto que estiven nunha fase de adestramento ata agora e gustaríame que este fose o comezo dun camiño. -Gustaríame explorar a literatura infantil. Hoxe é moi difícil captar a atención dos nenos. Sería interesante que en Galicia se desenvolvese unha literatura capaz de facelo, que fixeramos algo para que os nenos quixesen ler en galego, como conseguiu Ledicia Costas con "Escarlatina, a cociñeira defunta". Esta é a recomendación lectora de Carolina Abuín de 3ºA: A raíña Xélida proxecta gobernar para sempre, que o inverno dure o ano enteiro, pero Prima-Vera, coa axuda do Trasno Marzo e o Trasno Agosto, enfrontaranse a ela con enxeño e valentía. No seu aniversario, a raíña regálalle o abano do Rei Verán… Unha obra de teatro moi divertida que nos ensina a coidar e respectar a natureza. Este é un libro de poemas que trata entre outros o tema da amizade, o amor, os soños, as ilusións, a imaxinación, a esperanza, a igualdade e a paz. Cada poema é un retaliño da vida que nos rodea. Un fermoso libro para reflexionar...soñar e voar coa imaxinación. Exposición producida pola DOP Mexillón de Galicia, para narrar o traballo dos... Inaugúrase no Museo do Pobo Galego a exposición realizada polo Museo... E noraboa polo cambio de imaxe do blog. Cada persoa ten a súa propia imaxe do Nadal, esta é a nosa! Está claro que en donde eu vivo non hai moito alumbrado que se diga pero,, a imaxe que eu teño si que o ten! Por iso cada un pode expresar o sentimento que lle produce! ;) Tags : Alexandre Bóveda, José Filgueira Valverde, Real Academia Galega, Ribadeo Pois “a todas luces”, unha inversión pola animación que xenera nas nosas vilas para dinamizar a actividade económica  Afiadores. Museo do pobo Galego O dos afiadores é oficio ambulante por excelencia, característico da provincia de Ourense. No seu traballo chegaban ata recantos moi distantes da súa orixe e tal vez por iso, para fortaleceren a comunidade de oficio, crearon o barallete, linguaxe peculiar semellante á de canteiros, telleiros e cesteiros. A roda e unhas poucas ferramentas son o seu medio de traballo, que consiste en afiar coitelos, tesoiras, fouces... É frecuente que compartan esta dedicación coa de paraugueiros, cantorleiros e zarralleiros. É algo moi grave o que está a piques de pasar en Galicia Rematatamos o ano falando de Cambados e comezamos o 2018 falando tamén da Vila do Albariño. Nesta ocasión, Luís Aragunde, falará con Marta Landeira, da actualidade da vila. 19 de XUÑO: Unha vacante para persoa auxiliar soldadora. NON A DESTRUCIÓN DO CHAN DAS PIPAS: Xa estamos de volta!!! Outono en Compostela: xogo de cores, 23 Dec 2016 Na actualidade dirixe o Departamento de Relacións Internacionais e Cooperación da CIG. Dirija seu camión na estrada, voou sobre a lava ou prodalbyvay seu camiño a través da parede. Ciberdúbidas da Lingua Galega: "Cando neno" Balea Dous de novo no podio da Conde de Gondomar MRCY Baiona. 21/07/18.- Na clase Coca Cola ORC 4, o vencedor da xornada foi o Fend la Bise de Jean Claude Sarrade, do Monte Real Club de Iates. Empregou pouco máis de 5 horas en finalizar o percorrido e colocouse en primeira posición da clasificación provisional. Séguenlle, en segundo e terceiro posto, A Burla Negra do Club Náutico de Castrelo do Miño, capitaneada por Juan José Martínez; e os cangueses do Balea Dous, con Luís Pérez á cabeza. MRCY Baiona. 22/07/18.- Un dos barcos que máis sufriu os caprichos do vento foi o Unus de Luís García Trigo, que tras asinar unha espectacular regata levando a toda a frota á súa popa, viuse relegado á última posición da táboa da clase Coca Cola ORC 4. Nesta mesma categoría, o Balea Dous de Rodeira, con Luís Pérez á fronte, logrou subir da terceira á primeira posición, facendo caer ao Fend la Bise de Jean Claude Sarrade (Monte Real Club de Iates) e A Burla Negra de Juan José Martínez (Club Náutico Castrelo de Miño) ao segundo e terceiro posto respectivamente. MRCY Baiona. 25/07/18.- A clase Coca Cola ORC 4 foi a que máis variacións sufriu ao longo do campionato, pero houbo 3 barcos que destacaron por encima do resto e que finalmente coparon o podio de gañadores. Foron o Balea Dous de Rodeira, o Fend la Bise do Monte Real e A Burla Negra de Castrelo de Miño. Chegaron á final empatados a puntos, e a súa disputa no último bastón foi determinante para Jean Claude Sarrade, que liderou ao Fend la Bise do Monte Real ao máis alto do podio. O Balea Dous de Luís Pérez e A Burla Negra de Juan José Martínez levaron o segundo e terceiro premio respectivamente. Balea Dous campión da Interclubes da Ría de Vigo por segundo ano consecutivo. Publicado o 15 de Xullo de 2018 por morrazo Tras a compensación de tempos, o resultado foi 1º de clase e 1º da xeral absoluta. A falta de unha regata para a conclusión do Trofeo Interclubes, somos primeiro de clase con dous puntos sobre o Deep Blue e segundo absoluto a un punto do Abril. Nada garantizado, todo por decidir. O próximo sábado a solución. #BaleaPower 16/07/2018.- Rematamos este sábado a Regata Interclubes Ría de Vigo, co resultado final de primeiro da clase ORC4 e segundo absoluto. A última regata desta serie desenvolveuse dun xeito similar ás dúas anteriores, con vento un pouco máis de SW e algo máis de forza no inicio, pero logo baixou por debaixo dos 12 nós. O segundo da clase ORC4 foi o DeepBlue e o vencedor absoluto, o Abril, tamén gañador de ORC1. En ORC3 gañou Unus. Na Clase Cruceiro invertíronse os papeis con respecto á edición de 2017. O Balea Dous de Rodeira, que quedara entón segundo, fíxose este ano coa vitoria; e o vencedor da anterior edición, o Fend la Bise de Jean Claude Sarrade, do Monte Real Club de Iates, fíxose coa prata. Ambos recibiron o seu premio de mans do alcalde de Baiona, Anxo Rodal, que entregou ademais o bronce ao Albarellos de Fernando Rei, do Club Náutico de Portonovo. O MBA venceu no percorrido Vigo-Baiona xunto co Balea Dous de Luís Pérez, que levou a Rodeira por segundo ano consecutivo un dos ouros da competición. No trofeo, que este ano cambiou de deseño e celebrouse cun formato de dobre saída desde Sanxenxo e Vigo, participaron máis de 200 regatistas a bordo dos 34 barcos inscritos. Unha frota que tivo que facer fronte a unhas condicións complicadas polo vento, que desapareceu por momentos e deixounos flotando en encalmadas que chegaron a durar ata hora e media. Máis curto foi o trazado para os veleiros que tomaron a saída en Vigo ás dúas da tarde, unha hora despois que os de Sanxenxo. Navegaron algo máis de 9 millas e media ata Carallones, onde o comité de regata decidiu acurtar percorrido tras sufrir unha gran encalmada en Toralla. Divididos en dúas clases segundo a súa capacidade competitiva, os que finalmente levaron a vitoria foron o MBA Atlántico de Rui Ramada do Monte Real; e o Balea Dous de Luís Pérez, que veu disposto a repetir triunfo, e levou de novo a Rodeira o ouro que xa conseguira en 2017. Estás en Novas Servizos Sociáis SOLICITUDE DE AXUDAS POR FILLOS A CARGO MENORES DE 3 ANOS cerume substantivo masculino Substancia graxa segregada polo conduto externo do oído. O cerume é necesario para a protección dos oídos. SINÓNIMOS cera, cera do oído O escritor Xavier Alcalá presenta a súa novela Unha falsa luz, que pecha a triloxía "Evanxélica memoria", no Museo Manuel Torres de Marín. chamando ao teléfono 608 888 850 ou o mesmo día na Alameda. En caso de choiva terá lugar na Picuxa. Cea a prezos populares para tódolos asistentes e de balde para os Maruja Mallo, a revolucionaria da arte galega _ Historia de Galicia Foi artista e musa de artistas, librepensadora, ilustrada, filósofa e revolucionaria. Maruja Mallo fíxose camiño nun tempo no que o mundo era eminentemente masculino e no que acabou brillando por méritos propios. Uns méritos que, agora, a deputación lembra en Lugo cunha homenaxea a súa figura con pinturas, escritos e fotografías. Durante a década dos anos vinte traballou para numerosas publicacións literarias como La Gaceta Literaria, El Almanaque Literario ou Revista de Occidente e realizou portadas de varios libros. E grazas a este traballo, Ortega y Gasset organizoulle en 1928 unha exposición nos salóns da Revista de Occidente. A mostra foi un éxito e supuxo o punto de partida para que Maruxa fose xulgada pola súa obra e non pola súa condición feminina. En 1932 foi estudar cunha bolsa a París e alí entrou en contacto co surrealismo, coñeceu a Max Ernst, René Magritte, Joan Miró, Giorgio de Chirico e participou en tertulias de café con André Breton e Paul Éluard. Alí comezaría a súa grande etapa surrealista. Volveu a Madrid e pouco despois trasladouse a Galicia, onde a collería o comezo da Guerra. Tivo que agocharse en Vigo, na casa dun tío, oculta durante seis meses por medo a ser paseada. En xaneiro de 1937 conseguiu chegar a Tui e de alí a Lisboa. Despois viaxaría a Arxentina e logo a Nova York. En 1965 volvería a Madrid, cidade na que morreu en 1994, non sen antes comezar unha nova e longa etapa pictórica que duraría ata a súa morte. Precisamente, e para lembrar esa longa traxectoria, a Deputación de Lugo presentou este xoves a mostra Maruja Mallo, Vinte Almas, que estará exposta ata o 3 de setembro na Sala de Exposicións do Museo Provincial de Lugo. A mostra conta cun total de 55 cadros, dos que 25 son pinturas de Maruja Mallo de distintas etapas ao longo da súa traxectoria artística, destacando as obras relacionadas cas máscaras, a auga e as arquitecturas minerais. Tamén acolle obras de artistas que foron claves na vida e na produción da lucense como Pablo Picasso, Joan Miró, de compañeiros da Escola de Vallecas como Benjamín Palencia e Alberto Sánchez, así como artistas exiliados galegos como Eugenio Granell e Luís Seoane. Maruja Mallo, Vinte Almas está composta por ilustracións, cartas, catálogos de exposicións ou escritos, entre os que destaca o acta da bolsa que lle concedeu a Deputación entre 1926 e 1929, ademais de fotografías como o negativo orixinal de Maruja Mallo co poeta chileno Pablo Neruda que axudan a entender un pouco mellor a vida e obra da lucense. Na exposición tamén recupérase unha entrevista de televisión que lle fixo Joaquín Soler Serrano para o programa A fondo na que fala das súas experiencias e vivencias. A mostra compleméntase coa achega de catro proxectos de artistas contemporáneos, todos eles nados en Viveiro. Son Montse Rego, Renata Otero, David Catá e Félix Fernández coa su interpretación sonora-musical “20 cancións para Maruja Mallo”. Ademais, a Deputaciónde Lugo organizou durante o mes de abril a Semana Escolar con Maruja Mallo, para divulgar entre o alumnado de educación secundaria da provincia de Lugo coñecementos sobre a vida e obra da pintora. O organismo provincial editou un libro-manual e co apoio dos docentes, máis de 9.000 alumnos realizaron diferentes actividades enmarcadas no ámbito da educación plástica e visual, a lingua e literatura, as ciencias sociais, xeografía e historia, así como a música. A CRMH pide unha fronte común na Coruña contra os crimes da ditadura franquista Anterior Non queren protexer Pena Trevinca, o teito natural de Galicia - Este venres 8 de decembro ás 12:30h. celebraremos a Eucaristía da Inmaculada. - Este luns 11 de decembro Escola de formación de axentes de pastoral ás 20:15h. - O venres 15 de decembro teremos a reunión ordinaria da Asociación Cultural ás 20:30h. Ademais demandamos do vicepresidente da Xunta que pare xa de tentar criminalizar ás persoas que exercen o seu dereito constitucional á folga e asuma os resultados dunha votación que foi el mesmo quen promoveu. Se quere buscar delincuentes, non ten máis que mirar para dentro do seu partido. A CIG fai un chamamento a sumarse a estas concentracións en solidariedade cos traballadores e traballadoras do sector da Xustiza que deron durante estes tres meses unha lección de dignidade e resistencia a toda a clase traballadora galega. A Xunta subliña a importancia de educar nos valores medioambientais desde as aulas _ Consellería de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria O mural gañador, seleccionado entre máis de cen proxectos de todo o mundo, está exposto no Instituto, e arredor del móstranse paneis explicativos sobre o proceso de elaboración O conselleiro de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria, Román Rodríguez, e maila conselleira do Medio Rural, Ángeles Vázquez, visitaron hoxe o IES A Pontepedriña, que vén de obter o premio FAO (organización de Nacións Unidas para a Alimentación e a Agricultura) por un proxecto educativo sobre os lumes forestais que leva por título “After the fire”-Despois do Lume. O conselleiro de Educación, Román Rodríguez, destacou o afán de “divulgación e concienciación ambiental desde as aulas” que supón este proxecto que, ademais, afianza o IES da Pontepedriña como “un referente de boas prácticas educativas”. Román Rodríguez amosou os seus parabéns aos rapaces así como a todos os docentes implicados nesta iniciativa multidisciplinar que integrou os departamentos de Bioloxía, Xeoloxía, Tecnoloxía, Física, Música, Inglés e Galego. Pola súa banda, a conselleira do Medio Rural, Ángeles Vázquez, felicitou os alumnos deste IES da Pontepedriña por gañar este concurso e por demostrar, así, “unha gran sensibilidade con respecto ao problema dos lumes forestais e un elevado nivel de conciencia ambiental”. Como aprendín a ler, de Agnès Desarthe - Agnès Desarthe Como aprendín a ler (tradución de Moisés R. Barcia) Rinoceronte, Cangas do Morrazo, 126 páxinas, 17 € Agnès Desarthe relata neste libro un... Torrecedeira blues - Dedico o artigo da semana en Faro de Vigo a problemática do barrio de Torrecedeira: A rúa Torrecedeira é unha das expresións máis fidedignas do «urbanismo ... Por Manuel Bragado. Será difícil esquecer o tsunami de dignidade cidadá viguesa en defensa da sanidade pública que vivimos no serán de onte... Por Ramón Vilar Landeira. O nome é inventado, a historia non; Evaristo pasou tanto traballo para que lle desen a paga por enfermo que m... Informe de resultados 'A corresponsabilidade doméstica dos varóns en Castela e León' Prazo de presentación da documentación xustificativa dos criterios alegados para o baremo, se é o caso. Prazo para formalizar a matrícula que deberá axustarse ao modelo normalizado do anexo III da orde do 12 de marzo de 2013 (en http://www.edu.xunta.es/web/node/18048). Dende Galiza Nova sumámonos á conmemoración do Día Internacional pola Despatoloxización Trans e reivindicamos máis unha vez a necesidade de loitar para construír a Galiza libre e diversa que... E esto é só unha parte, vente pola praza de abastos de Vilagarcía... e compra fresco, fresco... todo o ano. José María Peláez fará un percorrido completo da vida e obra, fantasías e realidades así como das relacións que tivo o Marqués de Salamanca cos principais personaxes da súa época. Tratará de resaltar facetas crave da súa actuación en asuntos internacionais decisivos para España e analizar a asimetría do desenvolvemento económico de Galicia, influído polo atraso de conexión coa rede ferroviaria realizada no resto da Península coa participación de Salamanca. No ano 1900, nunha casa da costa galega dúas mulleres sofren ataques de forzas que non atenden ás leis físicas. Tres peculiares personaxes coinciden alí para disputar o descubrimento a arcebispado de Santiago. Son o médico e espiritista Manuel Otero Acevedo, o escritor de esperpentos Ramón María del Valle-Inclán e o avogado e xornalista Prudencio Landín Tobío. Tras escribir máis de vinte libros de actualidade política, con esta novela Pilar Cernuda afronta o desafío que se marcou de escribir unha novela, a primeira. Transcorre nunha aldea do Salnés, un lugar infestado de historias e sentimentos que teñen moito que ver co propio carácter e personalidade da autora. Pilar Cernuda fálanos do amor e o esquecemento, da distancia e o compromiso. De mulleres fortes que saben que a súa familia depende delas, de sentimentos e esperanza. A novela ten, pois, a melancolía da terras galegas e o refinado glamour do Bos Aires dos anos cincuenta. Acompañarán á autora no acto de presentación os xornalistas Fernando Ónega e Carlos Alsina; así como a presidenta do Congreso dos Deputados, Ana Pastor. O músico Rafael Carracedo enche as instalacións da Delegación da Xunta/Casa de Galicia na presentación do libro-disco "A requinta da Ulla. Obradoiro Riobó" Clausuradas as Xornadas de Formación "Os novos empregos no medio rural: retos para os docentes da FP" que reuniron a máis de medio centenar de directivos das EFA Medio centenar de directivos das EFAs asisten á Casa de Galicia ás Xornadas de Formación, "Os novos empregos no medio rural: retos para os docentes da FP" A Xunta clausura o obradoiro de emprego Redondela Vilabela no que se formaron 20 desempregados durante os últimos nove meses - Xunta de Galicia O delegado da Xunta en Vigo, Ignacio López-Chaves, achegouse hoxe ata a Leira da Xunqueira en Redondela para felicitar aos alumnos que completaron a súa formación no Redondela VilaBela, o obradoiro de emprego promovido pola Consellería de Economía, Emprego e Industria en colaboración co Concello. O Goberno galego destinou a este taller, no que se formaron 20 desempregados nas especialidades de cantería e agricultura ecolóxica, xardíns e viveiros, preto de 280.000 euros. MÁIS DE DUASCENTAS PERSOAS PARTICIPAN NAS MOSTRAS DE FIN DE CURSO DA ESCOLA DE TEATRO DE NARÓN A ALCALDESA ACUDIU Á "VII FEIRA INTERNACIONAL DA INDUSTRIA NAVAL DE VIGO" O Numancia de Ares, como primeiro do outro grupo era nosa último paso para a final, con todo, aínda que os nosos benxamines nunca baixaron os brazos, non conseguiron a clasificación e tocaríalles pelexar polo terceiro e cuarto posto. Xa moi cansos despois dun longo día, volvían ver as caras co equipo B local, con todo, nesta ocasión, os de Neda, impoñíanse e lograban o terceiro posto. Cada época ten as súas inquedanzas e teimas. Dende os vellos xornais do XIX podemos achegarnos ás obsesións dos nosos antepasados, tanto cando discutían da necesidade do ferrocarril para traer o progreso ó país como cando gastaban as súas forzas a debater a evolución das ciencias naturais ou a mesma infalibilidade do Papa. A cidade de Compostela acolleu unha desas grandes disputas en 1872: cando Augusto González de Linares, catedrático de Historia Natural, pronunciou unha conferencia da Academia Escolar de Medicina, no salón artesonado de Fonseca, defendendo o evolucionismo de Darwin. Contou esta historia Alonso Montero na revista “Los cuadernos del Norte” (1982). A charla de González de Linares levantou unha forte polémica e a Igrexa respostou dende o Boletín Eclesiástico cunha serie de artigos condenatorios do materialismo. Polémica ben temperá pois os libros de Darwin non foron traducidos ó castelán ata 1876 e 1877. Sen dúbida, González de Linares era un avanzado do seu tempo: de feito foi destituído pouco despois, xunto con Laureano Calderón, catedrático de Farmacia, por non pregarse ás normas contra a liberdade de cátedra do ministro de Fomento Manuel de Orovio. A ver cantos destes PAREADOS se poden pasar ao galego. Vaia, algún xa está en galego. Estes tamén son malísimos, pero deben de ser traballos de literatura de estudantes.FURAR Moitas grazas Mon! :) Xa estou vendo acercarse o día en que empezo a botar tanto de menos o Rif (e ás súas xentes, claro) Apertas PERSOAL DE LIMPEZA, AXUDANTE/A DE COCIÑA, CAMAREIRO/A E COCIÑEIRO/A PARA HOTEL EN SANXENXO Si serei esquecido ou ¿Que serei? Po, o elemento que nos ignora, Aquel que foi é non é agora, Un ser humano que mora, Con principio e final. Sen obscena corrupción nin mortalla, Sen ritos e sen desvantaxe; Xa non será a esperanza, Non saberá da súa terra, Baixo o indiferente Sol celeste, Meditará o […] Monte Pituco organiza unhas xornadas de posta en valor de San Xián Listaxes definitivas de admitidos e excluídos dos premios de educación secundaria obrigatoria ao esforzo e á superación persoal correspondentes ao curso 2016/2017 _ Consellería de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria Xúntanse as Listaxes definitivas de admitidos e excluídos dos premios de educación secundaria obrigatoria ao esforzo e á superación persoal correspondentes ao curso 2016/2017. Publicación anterior:A exposición itinerante ‘Acollida e hospitalidade no Camiño de Santiago’ chega a Ferrol "Orienta online" é unha versión simplificada do programa Orienta, que tes no glog de orientación. Non é preciso descargalo e podes acceder a él dende o teu móbil. O programa Bibliotecas Escolares Solidarias é froito da colaboración entre a Consellería de Política Social (Dirección Xeral de Xuventude, Participación e Voluntariado) e a Consellería de Educación, Universidade e Formación Profesional (Dirección Xeral de Centros e Recursos Humanos). As plantas medicinais na tradición Galego-Portuguesa As plantas medicinais na tradición Galego-Portuguesa 8 Nov, 2007 Os corredores de Area Central encheranse eses dous días de numerosas e moi variadas empresas vinculadas ó sector nupcial, ademais das relacionadas coas comuñóns e os bautizos: aluguer de coches, fotografía, axencias de viaxes, restaurantes, tendas de moda, detalles, animación musical, etc. Os responsables dos stands orientarán e aconsellarán ás persoas que se atopan metidos na organización destes eventos. A presencia de diferentes stands complementarase con numerosas e divertidas actividades lúdicas pensadas para todos os públicos e que se desenvolverán tamén as dúas xornadas, tanto pola mañana como pola tarde. Entre elas destacan recreacións, animacións, inchables, espectáculos, etc. Con motivo deste primeiro Salón de vodas, comuñóns e bautizos, Area Central organizou un sorteo para gañar 100 euros en vales agasallos para gastar nos seus establecementos comerciais. Consulta aquí as bases do sorteo e infórmate de todo o relacionado co Salón no seu Facebook. Á beira do areal de Traba, na Costa da Morte, unha igrexa garda un segredo insospeitado e terrible. Á sombra del, ao longo dos séculos de silencio e infortunio, as mulleres dunha mesma familia padeceron a condena de seren mortas en vida. As habitantes da Casa do Soño: velaí o nome polo que a súa morada é coñecida en toda a contorna. A hisotira que se agocha detrás dese lugar é un tabú que selou bocas e soldou medos ao longo de xeracións. Ninguén fai preguntas nind á máis palabras que as que, de vez en cando, a escape, se poden coar nalgunha rexouba repregada de inmediato coa forza coa que as mareas volven ao seu lugar de orixe. Sen deixar ningún atisbo certo ao descuberto. Só a chegada de tres estraños a ese mundo pequeno e atlántico, recollido en si coma nun embigo de pedra, permitrá desvelar a verdade. Unha verdade repleta de prexuízos e de supersticións tan estrañas e inesperadas como as sereas que aduban as paredes dese templo ancorado no tempo, dentro do cal latexa a marabilla, o misterio e a maldade. As fotos coa volvoreta de papel son unha delicia. Voz de Barro. Noticias: A XUNTA INICIOU ESTE LUNS AS OBRAS DE MELLORA DE SEGURIDADE VIARIA NO ACCESO AO POLÍGONO DE SEQUEIROS, NO CONCELLO DE BARRO, CUN INVESTIMENTO DE MÁIS DE 380.000 EUROS A XUNTA INICIOU ESTE LUNS AS OBRAS DE MELLORA DE SEGURIDADE VIARIA NO ACCESO AO POLÍGONO DE SEQUEIROS, NO CONCELLO DE BARRO, CUN INVESTIMENTO DE MÁIS DE 380.000 EUROS § Trátase da primeira fase das actuacións comprometidas polo Goberno galego para o acondicionamento desta estrada § Cómpre lembrar que a conselleira de Infraestruturas e Vivenda, Ethel Vázquez, mantivera unha reunión co alcalde e unha representación de veciños de Barro onde lles deu conta do proxecto para mellorar a seguridade desta vía § O proxecto tamén contempla a execución de paradas de autobús cun apartadoiro, de xeito que os autobuses non paren no carril de circulación, así como melloras nas barreiras de contención e na sinalización A Xunta, a través da Consellería de Infraestruturas e Vivenda, iniciou este luns, día 6, as obras de mellora da seguridade viaria da estrada Pontevedra- Vilagarcía (PO-531), na zona de acceso ao polígono de Sequeiros no punto quilométrico 8+250, ao seu paso polo concello pontevedrés de Barro. Trátase da primeira fase das actuacións comprometidas polo Goberno galego para o acondicionamento desta infraestrutura viaria. Neste sentido, cómpre lembrar que a conselleira de Infraestruturas e Vivenda, Ethel Vázquez, mantivera unha reunión co alcalde e unha representación de veciños de Barro, onde lles deu conta do proxecto para mellorar a seguridade viaria desta estrada. Nos primeiros días, levaranse a cabo traballos como a colocación de casetas e, señalización, entre outros. Esta actuación ten un prazo de execución de 6 meses e se adxudicou á empresa Construccions Obras e Viais, S.A. por máis de 380.000 euros. As actuacións previstas centraranse na execución dunha glorieta no principal acceso ao polígono industrial de Sequeiros (Pq.8+250). A construción da rotonda, ademais de mellorar a seguridade viaria no cruce ao evitar os numerosos cruzamentos que se producen desde o carril central actual, conseguirá minimizar o tráfico na contorna do Pq. 8. O exceso de velocidade identificouse como unha das principais causas da accidentalidade que se rexistra no tramo; por tanto, a execución da glorieta, que obrigará á redución da velocidade por parte dos condutores, colaborará a mellorar a seguridade viaria da PO-531 ao seu paso polo Concello de Barro. O proxecto tamén contempla a execución de paradas de autobús cun apartadoiro, de xeito que os autobuses non paren no carril de circulación, así como melloras nas barreiras de contención e na sinalización. A actuación compleméntase coa rehabilitación do firme dos accesos ao polígono e ao núcleo de Sequeiros, nun treito antigo da estrada. Ademais, rehabilitarase o firme no acceso ao polígono e ao núcleo de Sequeiros, habilitaranse paradas de autobús, melloraranse as barreiras de contención e a sinalización. Esta actuación forma parte dun proxecto máis amplo de mellora da seguridade viaria na PO-531 que se seguirá executando de forma progresiva e conforme as prioridades que trasladen os veciños e o Concello. A Consellería de Infraestruturas e os veciños acordaron que a seguinte fase de mellora desta estrada consistirá na construción dunha rotonda na Devesa, no punto quilométrico 7+150, no termo municipal de Pontevedra. MAREA DE VIGO PRESENTA EMENDA A TOTALIDADE NOS ORZAMENTOS DO CONCELLO DE VIGO PARA O 2016 _ ESQUERDA UNIDA DE VIGO A novela «Arnoia, Arnoia», de Xosé Luís Méndez Ferrín, converterase en videoxogo _ Blog Xerais A novela Arnoia, Arnoia, de Ferrín, convértese en videoxogo, mesturando tradición e vangarda A novela Arnoia, Arnoia, do escritor Xosé Luis Méndez Ferrín, publicada por primeira vez en 1985, converterase en videoxogo, un proxecto apoiado pola Deputación de Ourense e contribuirá “a trasladar a todos os públicos a riqueza literaria e turística de Celanova e da provincia de Ourense por medio dun formato novidoso e interactivo”, afirmou o presidente do goberno provincial, Manuel Baltar, logo da reunión que mantivo no Pazo Provincial cos impulsores desta iniciativa cultural: Antonio Piñeiro, coordinador cultural no Concello de Celanova, Luz Castro, da empresa compostelana Imaxin Software e especialista en marketing dixital, así como relatora da Ourense ICC Week, e Martín López Nores, profesor da Escola de Telecomunicacións da Universidade de Vigo e coordinador por esta universidade, do programa europeo CrossCult. Manuel Baltar destacou que este proxecto “mestura tradición e vangarda, e amosa a creatividade da nosa provincia no ámbito audiovisual, neste caso coa obra dun dos nosos escritores máis insignes como é Méndez Ferrín, unindo historia e innovación tecnolóxica”. O proxecto, que terá versións en galego, español e inglés, ten como obxectivo -por medio da transformación da novela Arnoia, Arnoia ao ámbito do videoxogo- dinamizar didáctica e turisticamente as Terras de Celanova e da Baixa Limia; divulgar a literatura dos autores de Celanova con outro tipo de rexistros e linguaxes comunicativas alén do libro; e utilizar as novas tecnoloxías para aproximar a literatura dos autores de Celanova á xuventude. Tamén pretende promover a dinamización local e o fomento do emprego por medio da creación de industria cultura baseada no patrimonio literario e cultural de Celanova e a súa zona de influencia. O videoxogo, que permitirá entre outras posibilidades descargalo como app e xogar en rede e mesmo terá tamén o formato de xogo de mesa, consistirá en ofrecer unha serie de pistas para percorrer turisticamente a comarca de Celanova a través de xeolocalizacións, conxugando escenas de realidade aumentada con escenarios reais. A obra na que se basea o videoxogo narra a viaxe de Nmógadah, un mozo de dezaseis anos, un dos Príncipes Segredos das terras de Arnoia, na procura de aventuras. Entre os escenarios que figurarán nesta proposta audiovisual figuran o alcázar de Milmanda, a ponte de Freixo, Cortiña Grande, Castromao, os ríos Arnoia e Tuño e a Chaira, entre outros. **Axudas para comedor, libros e material escolar. Interesante lectura arredor do chamado "Modelo Burela", un modelo de inmersión lingüística para todos e todas. Preme na imaxe: A experiencia foi moi divertida, e poidemos cantar cos protagonistas, axudar a Alicia a escapar da Raíña de Corazóns, esconderse da súa irmá, e finalmente volver a casa do País das Maravillas, onde coñeceu a persoaxes moi divertidos, como Sr. Gato, el Lirón, Don. Conejo,...e aprender moitas cousas con eles, como por exemplo: O Venres 29 de xaneiro, celebramos o Día da paz na escola. Antes do recreo todo o alumnado baixou o ximnasio para cantar xuntos a canción "SER AMIGOS" Decoramos o cole cun mural feito por todo o alumnado, "FAI QUE CHOVA A PAZ". Os máis peques estamparon as suas mans como se fosen pingas e os maiores escribiron palabras relacionadas coa PAZ. Sobre o Trastorno Específico da Linguaxe Patas de Peixe. Unha proposta de Agasallo.eu V Encontro Internacional de Micoloxía do Arco Atlántico Ferrol 9-12 de outubro de 2009: SEGUIREMOS PUBLICANDO NOVAS DO ENCONTRO Ás veces chégannos videos que nos fan darlle voltas ao que estamos facendo e como o estamos facendo... Este procede dunha empresa de comunicación que se queixa de que os seus clientes lles piden cada vez máis traballo en menos tempo. "Como podemos facerlles enteder que para conseguir ideas novas e efectivas necesitamos máis tempo?. Enviámoslles esta película para amosarlles como funciona a creatividade". O resto, podedes deducilo, aínda que non entendades o inglés. O video remata dicindo: "A creatividade non está inspirada pola presión do tempo, senón pola liberdade, o disfrute e a diversión". Máis Camariñas - PUBLICADO O PXOM NO BOLETÍN OFICIAL DA PROVINCIA O Tempo: Ingenio (Las Palmas) - Predición 7 días - Gráfica - Axencia Estatal de Meteoroloxía - AEMET. Goberno de España Persoas ou entidades que pretendan o acto urbanístico relacionado dentro do termo municipal de Pontevedra. Documentación técnica asinada por persoal técnico competente e, no seu caso, co visado colexial correpondente, na que se inclúan planos da finca matriz e das fincas resultantes coa indicación das súas superficies COOP57 é unha cooperativa de servizos que destina os seus recursos propios a dar préstamos a proxectos de economía social que promovan a ocupación, fomenten o cooperativismo, o asociacionismo e a solidariedade en xeral, e promovan a sostibilidade sobre a base de principios éticos e solidarios. Este proxecto integral abrangue todos os puntos estratéxicos: infraestruturas, capital humano, superficie territorial, variedade dos viñedos, promoción da calidade dos viños e modernización das explotacións. Este proxecto intégrase dentro das prioridades da Consellería do Medio Rural de impulsar a zona sur da provincia de Lugo. As posibilidades produtivas, climáticas, edafolóxicas, mesmo paisaxísticas, turísticas e de ocio, fan desta comarca unha das prioridades para poñela en valor. Asociación galega formada por persoas con inquedanzas por unha mellor xestión do monte galego. GARDA ESTA DATA PARA O 2017.... haberá máis información.... 6 de Xuño – Ourense – Obradoiro “A influencia das túas experiencias pasadas, na relación co teu/túa fillo/a adoptado/a” 1 de Xuño – Pontevedra – Obradoiro “Por unha relación de bo trato con nós e coas nosas fillas e fillos” – “Por unha relación de bo trato con nós e coas nosas fillas e fillos” 27 de Maio – A Coruña – Préstame a túa mente mamá ou papá Temos o pracer de presentarvos a terceira actividade de sábado do “Programa de preparación, apoio e acompañamento ás familias adoptivas” que terá lugar no Centro Cívico Palavea en A Coruña o vindeiro sábado 27 de maio co título: “PRÉSTAME A TÚA MENTE MAMÁ OU PAPÁ, PARA PODER TER EU A MIÑA” Formada pola Fundación Exil polo profesor Jorge Barudy e Maryorie Dantagnan, no diplomado especializado para nenas e nenos vítimas de maltrato. Con 20 anos de experiencia no ámbito da protección infantil e a atención en centros de me­nores e o acollemento familiar. Fundadora do Centro Alén onde exerce actualmente como di­rectora no traballo con institucións, familias e asociacións vinculadas ao acompañamiento de nenos e nenas que sufriron situacións de risco, negligencia ou maltrato cedo. 24 de Maio – Pontevedra – Presentación do Programa de Adopcións Especiais Nesta charla explicaremos en que consiste unha adopción especial, cales son as características dos nenos que poden estar no programa, e ampliaremos información sobre todo os servizos que ofrece o programa ás familias. Ademais incluiremos o testemuño dunha familia do noso programa. O venres, o noso compañeiro Enzo trouxo un biscoito para compartir coa clase. Era un biscoito típico do Brasil feito con fariña de millo. Ata traía un papel explicando como esa sobremesa é unha das máis típicas do país. Gustounos moitísimo, e sobre todo, cheiraba moi moi ben!! Todos/as desfrutamos un montón na merenda. Grazas Enzo (e grazas á súa nai)!! Créditos da imaxe e copyright: Fred Espenak (MrEclipse.com)Explicación: preto do punto máis achegado da súa órbita, a segunda Lúa chea do mes ocorreu o 31 de xaneiro. Por iso foi tamén a primeira eclipse lunar total de 2018, mentres a Lúa esvaraba pola sombra do planeta Terra. Esta instantánea telescópica capta, nunha postal do planeta Terra, a Lúa eclipsada totalmente mentres se pon por riba do horizonte occidental e as montañas Chiricahua da Arizona meridional. A evocativa cor avermellada da Lúa débese á luz solar esparexida no interior da sombra. Contodo, a sombra do planeta aumenta visiblemente preto do centro, cara a parte superior do disco lunar. Esta é a carátula e o interior, que inclúe os nomes dos compoñentes do coro e da banda, do disco grabado o 14 de Abril de 2010 no Auditorio de Pontevedra. A grabación foi feita durante o concerto en directo. Este ano engadíronse varios temas novos que se grabaron nunha sá do Auditorio durante unha mañán. O deseño pertence a Kiko da Silva e a postproducción foi realizada por Carlos Calviño. Esta é a carátula e o interior, que inclúe os nomes dos compoñentes da banda, O coro, que estaba nos seus comenzos, participou no que era o seu primeiro concerto fora do instituto, pero non na grabación. Profesionais técnicos de servizos sociais ofrecen asesoramento, realizan o diagnóstico da situación familiar e fan un seguimento personalizado, dende distintos ámbitos, para intentar solventar os problemas das usuarias deste servizo. Atender e dar orientación social, xurídica e psicolóxica á muller que padece especiais dificultades como malos tratos, violacións, agresións sexuais… Facer o diagnóstico da súa situación e facilitar, cando sexa preciso, o acceso aos recursos especializados (casa de acollida para mulleres maltratadas ou outros aloxamentos alternativos) Facer o seguimento, de forma coordinada, entre todos os profesionais do equipo. Xa sabemos da importancia que ten para as persoas construir coñecementos a partir de obxectos e de situacións reais; Os números sirven para calcular pero tamén usamos os números para representar información. Pois ben na clase tamén queremos traballar con este tipo de textos. Queremos abordar a linguaxe matemática tal e como se fai no noso entorno social. Os funcionarios que se incorporan ao seu posto de traballo como consecuencia do concurso de traslado poden acceder á documentación de interese sobre os distintos aspectos que inciden no desenvolvemento do seu posto de traballo, a través da ligazón directa á CVA habilitada na intranet. Dispoñen, ademais, da posibilidade de consultar en liña as dúbidas que poidan xurdir sobre a utilización das distintas aplicacións, e poderán participar nos foros de discusión que se poidan crear sobre aspectos de interese xeral. Ao longo deste mes entre as múltiples actividades que desenvolvemos no CPI de Panxón relacionadas co Proxecto "Nós SOMOS MAR", resaltamos a actividade do Entroido, mentres as familias co obradoiro de costura estiveron a facer disfraces, alumnado e profesorado en obradoiros de tarde e nas clases de Tecnoloxía e Plástica, construiron as carrozas e os decorados, destas destacamos un cabaliño de mar de 3 metros de altura e un pulpo articulado que casou sensación co seu movemento. Igrexa parroquial de San Salvador de Coiro Historia e historias da comarca de Monterrei: February 2014 UNHA INVITACIÓN A REZAR AOS PES DA VIRXE DA FRANQUEIRA OS QUE DESEXEN PARTICIPAR CONVÉN CHAMAR PARA ORAGNIZARSE E TAMÉN SE QUEREN QUEDAR A COMER POR UN MÓDICO PREZO DE 10€ Blog literario da Biblioteca Pública de Moaña: CANCIÓNS BASEADAS EN TEXTOS DE POETAS GALEGOS e en mans de cantos está unha débeda e de cantos a outra... Xa vira o de menéame, grazas. Non votaron moito (tampouco debe ser doado que unha nova en galego lle fagan caso, vivimos onde vivimos), pero cando menos deulle visitas en agosto, que ó blog agradécese. Eu estiven vendo na wikipedia en cantos de eses países que lideran o ranking está o seu goberno en mans dun só partido, dos dez primeiros só en dous. Na categoría de "Political Environment" dos dez só un. Paréceme un reflexo de maior democracia a máis partidos con representación parlamentar e opcións de goberno. Blog da Biblioteca do IES de Curtis: Día do Libro - 23 de abril O Concello de Malpica conmemorará o sábado 24 o Día Internacional da Eliminación da Violencia contra a Muller – Concello de Malpica de Bergantiños Tags: 2011, centro de investigación, centro tecnolóxico, César Portela, Magdalena Portela Campos » Máis información sobre este símbolo histórico galego en: www.bandeiragalega.com/cruz_santiago.htm A min tamén me parece moi interesante, Anabel. Xa vos contaremos. Unha aperta. Espero que podades participar nunha nova edición, María. É unha mágoa. Unha gran aperta para vos tamén. Unha idea estupenda e un fermoso proxecto. Seguro que a vosa participación é extraordinaria. Unha aperta!!! O SAHARA E O MURO ESPAÑOL DO ESQUECEMENTO. Ademais, a posta en marcha do portal Biodiversidade.eu, creado dentro do proxecto Biodiversidade Ameazada de Galicia-norte de Portugal (BIODIV_GNP) e coordinado polo Departamento de Botánica da Facultade de Farmacia da USC, abre unha nova ferramenta de traballo para os naturalistas galegos e do norte de Portugal como portal de comunicación dos seus proxectos e para poder difundir os datos conseguidos nos seus proxectos. Tamén se levou a cabo a renovación da directiva local, que quedou como segue: Ao remate do acto proxectouse un pequeno vídeo sobre as actividades levadas a cabo neste tempo, que podedes ver neste enlace: https://vimeo.com/39217001 Son Laura. Eu sólo levo dous anos neste colexio, pero a verdade é que non me arrepinto nada de vir, do único que me arrepinto é de non vir antes. Os dous anos que estiven aquí paseino moi ben, xogando, estudando,... Gustaríame estar dous ou tres anos máis, pero paréceme a min que está algo difícil a cousa. Envidio aos nenos e nenas de primeiro, porque eles van estar moitos anos máis, e eu xa me vou. Son Emma, e eu tamen envidio moito aos nenose nenas de primeiro, a eles aínda lles queda moito tempo para disfutar, e seguro que calgúns non de todos os cursos hai días que non queren vir a escola, pero tamén sei, que cando estean a piques de rematar 6º curso, non van querer irse do colexio. So quero dicir que votarei de menos a todos e tamén a o colexio. Tarifa de baixa tensión con potencia contratada maior a 10kW e inferior a 15kW, con discriminación horaria de dous períodos. Revisión de prezos: anual e/ou conforme se modifiquen os peaxes fixados polo Ministerio de Industria. Barco boniteiro 1. Embarcación construída para a pesca do bonito. Belos exemplos da arquitectura popular Millarega, pena que algúns dos corredores ou balcóns xa desaparecesen e outros estean en bastante mal estado. AS RABIETAS SON CONDUCTAS MOI FRECUENTES EN NENOS/AS DE ESTAS IDADES TANTO NA ESCOLA COMO NA CASA. POLO QUE AQUI VOS DEIXO UN ENLACE QUE PODE SER DE GRAN AXUDA. Biblioteca IES Laxeiro: Día da Ciencia en galego: Actividades Contra a prohibición do uso do Galego no ensino da ciencia, no día de hoxe (que se completará mañá coa charla sobre Matemático Rodríguez que nos impartirá o paisano Gonzalo Navaza, que xa anunciamos anteriormente) realizaremos diferentes actividades: Vieiros: Galiza Hoxe - "A educación musical vai moito máis aló das notas: os rapaces teñen que se afacer a escoitar de todo" "A educación musical vai moito máis aló das notas: os rapaces teñen que se afacer a escoitar de todo" Oqo e Pai Música editan a obra: un libro+CD+DVD que repasa os mellores libros da editorial a través de doce cancións. 'Contos en Cantos' é unha obra para ler, mirar, escoitar e cantar. Froito do traballo colectivo de Oqo editora (inclúe ilustracións e as historias de doce dos seus últimos contos), Pai Música (que se encargou da gravación das cancións) e sobre todo Almudena Janeiro, que tivo a idea do proxecto e desenvolveuno pola súa conta, para ofrecerllo despois á editorial. As cancións, compostas e cantadas por Janeiro, recrean libremente as historias dos libros, cunha gran variedade de estilos e cun resultado moi orixinal de gran calidade. O libro inclúe tamén un DVD con vídeos e karaoke para cada unha das doce cancións do disco. Eu son profesora de música, e hai uns meses descubrín os libros de Oqo, que son marabillosos. E pola miña conta empecei a traballar sobre eles, compoñendo cancións a partir dos contos, inventando letras tamén. E cando tiña cinco temas, graveinos e leveille a maqueta á xente da editorial. E gustoulles, gustáronlles sobre todo as posibilidades didácticas que podían ofrecer as cancións e o feito de que funcionasen como un complemento dos libros, indo máis aló do simple conto. A súa primeira reacción debeu ser de gran sorpresa, non si? Non debe ser moi habitual que alguén lles presente unha iniciativa así... Houbo moi bo entendemento dende o primeiro momento. Coincidimos na maneira en que vemos o ensino e a aprendizaxe dos rapaces. Gústanme especialmente os libros de Oqo porque tratan os nenos dende unha perspectiva moi seria, sen consideralos inferiores, e coidan moito os detalles nos libros que publican. Nas cancións inflúe moito a túa condición de mestra de música en educación infantil? Si, claro. En realidade o disco é unha resposta a moitas preocupación que eu teño á hora de darlles unha educación musical aos nenos. A educación musical vai moito máis aló das notas, ten que ser moito máis global. Creo que os rapaces dende moi pequenos teñen que afacerse a escoitar todo tipo de ritmos, e por iso no disco hai bossa nova, sons de sirtaki, tangos..., sempre acorde cos temas dos contos ou a procedencia dos autores. En xeral, cando se fai música para os nenos en Galiza téndese a tirar unicamente cara á música tradicional. A música é moi grande, e debe ir máis aló dos ritmos de Galiza ou dos ritmos tradicionais. E debe facerse todo tipo de música para os nenos, con completa normalidade, debe ser normal cantar un tango ou calquera outro ritmo. Hoxendía os nenos, dende moi pequenos, cantan todo tipo de cancións, de adultos, moitas moi difíciles. Así que poden aprender de todo. Siiiii! Estivo moi ben. O bo que ten este libro é que cada un pode darlles o uso que queira. Serve como libro, e está moi ben para promocionar a lectura, pódese cantar con el, aprender os retrousos, facer xogos de xestos coas cancións... Cada un pode facer o que queira. É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: La Voz de Galicia recolle un momento do paso da cabalgata escolar polas rúas . Hoxe tivo lugar a cabalgata de Papá Noel . A comitiva acompañouno desde o porto ata o cole con carrilanas , xogos populares e música tradicional . Xa no patio , panxoliñas e danzas . Como remate , o Pregón , o reparto de calendarios elaborados no Colexio para agasallar a todas as familias e un bocadillo de pan con chocolate .Unha mañá moi competencial . Grazas a tod@s os que colaboraron con esta iniciativa : mestres, ANPA , Concello de Viveiro , Policía local , pais /nais e alumnado . Ademais participa animando o mercado con grupos de música e danza . O alumnado de 6º interpreta varias pezas de música popular e algunhas panxoliñas e os nen@s de 2º fan tres danzas : muiñeira de Lugo, pandeirada de Rao e Vals do gaiteiro . Nesta tarde de finais de trimestre, unha boa parte da comunidade educativa reuniuse na Biblioteca do centro , onde tivo lugar a presentación do calendario do vindeiro ano . O alumnado de 6º , coa colaboración de todo o profesorado , elaborou un calendario que percorre o curso do ano , enchendo os meses de contidos etnográficos e tradicionais . Foi un traballo documental que levaron a cabo aproveitando as actuais tecnoloxías da comunicación . Esta tarefa constitúe unha actividade integrada , que potencia de forma evidente o desenvolvemento de diferentes competencias , fundamentalmente a de aprender a aprender e a dixital . Os nen@s esta tarde fixeron ademais unha importante actividade de expresión e comunicación oral ; axudados dunha presentación foron explicando a composición e formato do calendario , introducindo interpretacións musicais e rematando cun pregón , no que se invita a celebrar en familia esta festa. As actividades programadas para este Nadal seguen a desenvolverse día a día . A entrega de premios para os gañadores do concurso de postais deixou algunhas imaxes para o recordo . Todos están moi content@s co agasallo recibido , que , como non podía ser doutra maneira , consistiu nun libro. Entra o mes de Nadal e un amplo programa de actividades está preparado para celebrar este remate do primeiro trimestre . Desde a aula de Relixión xa está montada a exposición de postais e o concurso , no que resultaron premiados 21 alumn@s , un de cada aula e un premio extraordinario por nivel . Os agasallos ( xentileza da editorial Santillana ) son libros , un formidable material para empregar o tempo de ocio nas próximas vacacións . Noraboa por participar. Moitos traballos no mes da Ciencia Todas as aulas fixeron os seus traballos de investigación .Os de 1º e 2º , ademais de coñecer a dous dos grandes científicos : Xosé Rodríguez e Newton , investigaron sobre o mundo animal . Elaboraron moitos murais sobre diferentes especies e a súa evolución . Tamén o alumnado do 2º ciclo elaborou diferentes murais sobre inventos . Son sinxelos , pero colaboraron e colaboran moi directamente con nós na escola , axudándonos a desenvolver as nosa tarefas diarias. Tamén o alumnado de 5º compartiu o seu experimento MES DA CIENCIA EN GALEGO A biblioteca e EDL , de forma conxunta , diseñamos unha proposta de actividades para as diversas aulas e para traballar durante este mes . Todos os niveis fan un breve estudo sobre os científicos homenaxedos este ano : Newton e o galego Xosé Rodríguez . Ademais , os de 1º ciclo , adícanse a observación da evolución de diferentes especies animais ; os do 2º ciclo , traballan sobre os inventos e os do terceiro, resolven enigmas matemáticos . E todos levamos a cabo sinxelos experimentos nas aulas que resultan moi gratificantes e espertan gran entusiasmo e curiosidade entre o alumnado. Para facilitar materiais , a biblioteca expón moitos dos seus fondos con temática científica. O Coro do Colexio , unha forma de disfrutar da literatura, da música e das tradicións . O noso coro disfrutou hoxe dun público moi especial : os nenos e nenas do San Roque . Compartiron un tempo de xogos , música, historias e tradicións. Nas aulas de 6º elaborouse unha presentación para difundir entre os máis pequeniños os coñecementos que sobre reciclaxe e coidados do Medio foron aprendendo eles . Logo , invitouse a que viñeran os compañeir@s de 1º e 2º ás nosas aulas para vela . Pensamos que así , ademais do traballo documental que esixe a elaboración , fomentamos tamén a expresión e comunicación oral. Recentemente , membros da policía Nacional visitaron o noso Colexio para explicar ao alumnado como mellorar a navegación na rede , como ser efectivos sen correr riscos e como protexer a nosa identidade . Moitas grazas . AS LARANXAS MÁIS LARANXAS DE TODAS AS LARANXAS O Centro Dramático Galego ofreceu esta mañá en Viveiro un espectáculo de calidade óptima que gustou moito ao alumnado e profesorado . Magníficos actores e actrices, posta en escena excelente ; un tempo para aprender disfrutando . Entre as tradicións do Outono , celebramos dúas de maneira especial : o Samaín e o Magosto . Propostas e organizadas polo equipo de EDL , contan con diversas actividades festivas . Pequenas mostras da festa : cando algún se faga moi rico cos seus achados”. sorte de que a xente da nosa terra valora o traballo e a dedicación aos demais por riba Tampouco creo que ningún científico teña entre os seus obxectivos facerse rico. O seu tesouro é o coñecemento e a súa ilusión buscar o porqué das cousas. A súa gran ledicia prodúcese cando fan un descubrimento que lles dá respostas ás preguntas que se fixeron e que ninguén fora quen de albiscar. Gustaríalles traballar na súa terra, pero para iso precisan medios para investigar e un salario que lles permita vivir. Non lles importa que non sexa moito o que gañen, pero si que o proxecto, o grupo onde traballan e o ambiente sexa estimulante. de investigadores é aínda moi baixo e as condicións nas que se desenvolve o seu traballo distan moito de ser comparables coas dos países máis desenvolvidos. E é preciso cambiar esta situación. A investigación é o motor do desenvolvemento e Tamén temos, os propios científicos, que integrarnos máis na sociedade, na nosa valore o que os científicos fan, pero sobre todo é a única maneira de comprender o mundo que nos rodea e poder xulgar criticamente o que nos din, o que é igual que ser máis libres. da divulgación científica, e que te sintan como eles, do seu mundo, coa nosa fala, é a garantía para que a ciencia se aprecie aínda máis e moitos dos nosos rapaces queiran Día da biblioteca ( máis actividades ) Durante a mañá de hoxe celebramos o Día da Biblioteca . Os diferentes grupos pasaron por ela . Aproveitando que este ano as Matemáticas teñen unha especial mención expuxemos moitas das novidades que mercamos con esta temática . O alumnado de 5º e 6º , a través do estudo do prisma , compuxeron un rompecabezas adicado a Mafalda, Mary Poppins e A Pantera Rosa.Todos os compañeir@s de cursos inferiores xogaron a descubrir que tres personaxes levaban 50 anos formando parte do mundo da literatura e do audiovisual . Logo , para saber máis, viron e escoitaron as representacións que fixeron os alumn@s de 5º e 6º . Moitas reflexións de Mafalda e moita música e danza coa niñera Mary Poppins e a investigadora Pantera ( representada a través dunha marioneta de madeira ) . A nosa veciña Asturias e a súa capital Oviedo vístense de gala para a entrega dos premios príncipe de Asturias . O premio de comunicación e humanidades será para QUINO, ese mito do humor , creador de MAFALDA (que acaba de cumprir 50 anos ). Nas múltiples entrevistas que , con motivo deste galardón , lle fixeron , el conta que o nacemento de Mafalda foi fortuito. Foi creada para protagonizar unha campaña publicitaria que nunca viu a luz. Noraboa a este debuxante e que perviva o humor e o espíritu crítico! Todo está preparado para esta celebración . Fixemos un rompecabezas xigante no que o alumnado pode descubrir que tres personaxes do mundo infantil están de aniversario . Serán os maiores os anfitrións que recibirán aos máis pequenos na Biblio para facer unha breve presentación do significado que teñen Mafalda, Mery Poppins e A Pantera Rosa . Unha imaxe de David Pintor para celebrar o Día da Biblioteca Máis de 2100 traballos presentados ao concurso e , entre os premiados unha alumna do noso centro , Lucía Pernas de 6º C . Felicidades ! Dúas alumnas de 5º , entre outros escolares , veñen de recoller diploma e agasallo . Participaron cos seus debuxos no concurso convocado pola Biblioteca municipal con motivo das Letras Galegas. Felicidades ! Iago López estivo na biblioteca , nun encontro cos escolares de primeiro e segundo . Unha sesión moi animada , na que participaron moi contentos todos os nen@s . Trátase dunha campaña de animación á lectura que combina Literatura , Plástica e Educación Audiovisual. É unha campaña ofrecida pola Deputación de Lugo e OQO editora . Foron casi 5 horas de festival ; polo que é difícil recollelo. Un alto nivel de participación e de entusiasmo. O alumnado , despois de ler poemas ao largo do curso , recolle e ilustra os que máis lle gustaron a cada quen . No mes das LETRAS , o Seminario de Estudos Terra de Viveiro organizou un acto conmemorativo desta festa .Colaborou o CEP Lois Tobío a través do coro e do alumnado de 3º ciclo . O Presidente do Seminario e mestre deste centro , Carlos Nuevo , fixo unha reseña do significado que ten a festa das Letras Galegas e falou do autor homenaxeado este ano . O ambiente musical púxoo o coro , que representou e cantou un romance , unha retahíla , un conxunto de pezas infantís ,... entre outras composicións e tamén acompañou con instrumentos ás voces dun grupo de alumn@s de 3º ciclo que recitaron e leron poemas de Díaz Castro , Manuel María, Xoán Neira e Rosalía de Castro . De camiño a clase Facede o esforzo de imaxinar como é todo noutras partes do mundo. Mañá nós tamén iremos ao instituto. Tal vez de mala gana. Non sei, se cadra porque durmimos pouco. Ou quizais porque chove. Porque é mércores. Por eses deberes que van a medias. Porque hai exame. Porque vai frío. Porque dá pereza. Porque non apetece. Porque... En fin... Igual que todos os nenos do mundo... En medio mundo a vida é así de difícil, e de triste. Por iso, poder ir á escola ten un valor infinito para pais e nenos, porque é a única táboa posible de salvación. Non hai outro modo de saír da guerra, da pobreza ou dunha vida chea de miserias e limitacións. Para nós, estas imaxes son unha enorme lección de humildade. Despois de velas, é difícil atopar un so motivo para queixarse. Pero, por se non abondase, facendo clic AQUÍ podedes ver outras leccións similares en diferentes partes do planeta. E en todas os protagonistas parécense moito. Responsables, admirables, valentes, pequenos. Claro que paga a pena! temos moita sorte, hai días en que todos como se sole dicir "erguémonos co pé esquerdo", pero vendo e pensando nestes nenos, temos que ir a clase, ao traballo, agradecidos e contentos por erguernos, darnos unha duchiña de auga quente, tomar o "nesquik" con galletas, ter roupa que vestir, etc e ir a un instituto, traballo, no que nos agardan un montón de experiencias e onde non imos deixar de aprender cousas novas cada día e onde ó sair non nos agarda o que os pequenos da entrada. Pero tamén é moi importante pensar en axudarlles dalgún xeito a eles e a moita xente, animais, natureza que o necesita. Solidarizarse en tódolos aspectos e admiralos, respetalos, coidalos.É certo Miguel, son moi responsables e uns valentes! Ai, o Nesquick... Non creo que saiban o que é... e se cadra tampouco o necesitan! Supoño que, ante todo, non lles queda moita elección. Ou van así, ou non van. E non ir, non é unha opción; non aproveitar a escola, tampouco. O mundo está mal repartido. E hai máis mérito na parte na que non nos tocou nacer. Luns, segunda feira, 19 de febreiro de 2018 A imposición dun imposto sobre as transaccións financeiras a nivel global, suxerida xa en 1971, é defendida por Ignacio Ramonet e o movemento ATTAC. Os dirixentes europeos pretenden animar o FMI a estabelecer unha taxa mundial sobre "as transaccións financeiras" segundo o modelo da 'taxa Tobin', de acordo cunha proposta presentada este venres en Bruxelas. Os gobernos de Francia e do Reino Unido son agora os principais defensores da 'taxa Tobin' co argumento de asegurar que os bancos non tomen riscos de máis que puidesen levar a outra crise financeira. Os EUA son máis remisos a esta opción. Porén, o aínda borrador de petición formal ao FMI pode ficar nun brinde ao sol, toda vez que o presidente do organismo económico internacional, Dominique Strauss-Kahn, cualificou a 'taxa Tobin' durante a xuntanza do G-20 o mes pasado como "unha idea moi vella, realmente imposíbel hoxe en día". O artigo de Ramonet, en galego, en Altermundo.org É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: O Estado Español continuará a non recoñecer a independencia de Kosovo Edición xeral Decisiva, aínda que non vinculante, opinión da Corte Internacional de Xustiza sobre a secesión de Kosovo Edición xeral Por iso vos vía andar cargados de arriba para abaixo... e ese olor a disolvente ou pintura, non sei, que non había quen parara (como sabedes o olfacto non é o meu sentido máis desenvolvido... non teño naris!!!!). Así que con un pouco de pena, si, pero o cambio foi para mellor...PARA MOITO MELLOR!! Así é a nosa mascota... O blog das nenas e nenos Contra a violencia de xénero (2) Exposicións (3) Lendo á sombra dunha árbore (2) Muíños de Barosa (1) Concello de Pontevedra 18 de Febreiro de 2018Pontevedra Máis novas de: A Concellería de Urbanismo inicia unha campaña de mellora de espazos destinados a aparcamento dos veciños A Concellería de Urbanismo, que dirixe Antón Louro, acometerá durante este mes de decembro o acondicionamento en superficie de catro espazos urbanos destinados a reforzar o parque de aparcamentos da cidade de Pontevedra. As obras contan cun orzamento xenérico de 60.000 euros. As actuacións están focalizadas na rúa do Forno (calella sen saída en Campolongo, que enlaza coa avenida do Alcalde Hevia), a praza interior da avenida de Grecia (Monte Porreiro), a praza das Corvaceiras (fronte ao porto das Corvaceiras) e o cruzamento entre as rúas de Casimiro Gómez e Loureiro Crespo (antigo cuartel da Garda Civil). As catro actuacións supoñen actuar sobre unha superficie duns 3.000 metros cadrados, que pasarán a contar cunha superficie totalmente acondicionada, con capacidade para acoller máis dun centenar de vehículos. Ademais teñen en común que todas responden a peticións veciñais e/ou dos empresarios asentados nos distintos espazos. No caso da rúa do Forno, os veciños laiáronse de que esta zona estaba sen urbanizar, convertida nunha lameira e chea de fochancas. A pesar diso funciona como aparcamento habitual para os veciños da zona. A rúa, prevista no Plan Xeral como unha conexión coa avenida de Vigo, sofría un importante abandono que queda agora solucionado. Nestes días comezouse o tratamento previo da superficie con vistas ao asfaltado final. Os case 1.000 metros cadrados estarán completamente acondicionados en poucos días. As máquinas tamén procederán a mellorar o asfalto e pintar os espazos de aparcamento na avenida de Grecia (subida principal á rúa Alemaña). Trátase dunha praza a carón dos últimos edificios que veñen de construírse no barrio, e que precisaba dunha mellora e unha ordenación dos ocos de estacionamento. Quedan así acondicionados outros 900 metros cadrados. No que atinxe á praza das Corbaceiras, destaca Louro, falamos doutra gran bolsa de aparcamento que dá servizo non só aos veciños desta zona do barrio da Moureira (onde moitos edificios carecen de garaxe), senón tamén aos establecementos comerciais da zona. A mellora cubrirá 1.200 metros cadrados. Finalmente, o departamento que dirixe Antón Louro decidiu completar as obras que se están realizando no barrio de San Antoniño cun asfaltado integral do cruzamento entre Casimiro Gómez e a avenida de Loureiro Crespo, moi deteriorado polas recentes obras de instalación de tubos e cunha sinalización horizontal confusa. A obra incluirá o pintado dunha rotonda (sen obra, para facilitar o xiro de vehículos pesados) e consolidará o dobre carril de acceso cara o centro urbano, ata o entronque coa rúa de Antón Fraguas. Pontevedra acolle 16 competicións de rango nacional ou internacional durante este ano Pontevedra convértese no escaparate da oferta educativa de Galicia e de España coa celebración do salón Edugal Comezan obras de mantemento e reparación en diversas rúas do centro da cidade Premios do Desfile do Entroido A Xunqueira II acolle unha conferencia sobre os prexuízos lingüísticos de Marcos Maceiras Rúas de Pontevedra Pouco despois de visitar, no concello pontevedrés de Mos, as chantas graníticas e milenarias da Anta do Meixoeiro, sentín a necesidade de achegarme até outra xoia megalítica veciña localizada na contorna da Madroa, nun dos barrios máis elevados da meirande urbe do noso país. Alí descansan as chantas da impoñente Casa dos Mouros, outro dos grandes achados megalíticos desta industrial e poboada comarca. Estas terras fican ateigadas de mámoas, petróglifos e antas; tesouros milenarios que adormecen nos bosques e nas fragas, nas abas das montañas que custodian a ría. Esta Casa dos Mouros tamén recibe o nome de Dolmen de Candeán por localizarse na parroquia de San Cristovo de Candeán, nunha parcela que fica a escasos metros dos campos de adestramento do Real Club Celta de Vigo, na cortiza radial da cidade. Nada máis internarme naquela parcela decataríame das enormes proporcións que atesoura esta misteriosa Casa dos Mouros, este milenario dolmen de Candeán. Este monumento prehistórico vigués presenta unha planta poligonal, de tres metros de longo por dous de ancho e unha altura máxima de escasos dous metros, conformada por cinco esteos amais da laxe de cubrición; que na actualidade fica desprazada da súa elevada localización orixinal e recostada sobre dun dos laterais. Este impresionante Dolmen de Candeán presenta algunha que outra carencia. Por unha banda, carece case que por completo da masa tumularia orixinal; a mámoa que o protexía i envolvía cun mesto manto de terra, pedras e raíces. O motivo desta carencia parece estar vencellado ó da situación actual da anta de cubrición; os espolios e a cobiza humana. Por outra banda, tamén carece de corredor, que segundo parece debeu estar orientado cara o leste. Por se fose pouco, ó igual que o veciño dolmen de Meixoeiro, este de Candeán fica localizado nunha parcela privada, polo que carece tamén da adecuada sinalización e dos correspondentes paneis informativos; ó igual que a meirande parte dos dolmens que atesoura o noso país. Este de Candeán é somentes unha pequena mostra dos numerosos dolmens e túmulos que se concentran nunha franxa de tres quilómetros que comeza eiquí e se estende monte abaixo, onde se localiza Chan do Labrador, -unha mámoa espoliada décadas atrás-, e Chan dos Touciños, -un conxunto de tres dolmens e unha mámoa que se localizan preto do cemiterio de Candeán-. De camiño á contorna forestal do Vixiador localízanse tamén os túmulos de Ferradouro I e II, seguidos dos de Costa Fritida e da mámoa que se localiza no alto do monte do Vixiador. Deixei tras de min estoutro chan dos devanceiros, esta “terra de mámoas”, estes milenarios e mortuorios monumentos que como ben ten escrito Diz Ramos; “contan historias, lendas e poemas verdadeiros”. Ubicación: San Cristovo de Candeán, Concello de Vigo, Provincia de Pontevedra Procurei o devalar do tempo, o testemuño das pedras, os outeiros milenarios onde somentes semellan eternas as mámoas e os solpores. Procurei por San Cosme, nos cumios do Meixoeiro, os ecos distantes e murmuradores dos máis esquecidos devanceiros; o derradeiro coveiro dos primixenios i errantes moradores. Neste impoñente balcón ó Atlántico, onde adormecen as Cíes, permanecen intactas as tumbas doutros días. As chantas da desgraza, o “osario dos devanceiros”, as bágoas amargas da derradeira despedida, remanecen aínda coas auroras fuxidías, co estoupido de luces e sombras da outonía, coas cálidas cores que arden no horizonte; coa “sucesión de menceres alongados sobre o mar”. Procurei en Mos a senlleira Anta do Meixoeiro, a tamén coñecida mámoa de San Cosme ou das Minas, un dos meirandes achados megalíticos da Comarca de Vigo. Achei a Anta do Meixoeiro a rentes mesmo da cidade olívica, no aparcadoiro da Cidade Deportiva do Círculo Cultural, Mercantil e Industrial de Vigo; nun dos cumios máis altos da meirande urbe da Galiza. Nos arredores deste dolmen fican esparexidos numerosos esteos que formarían parte dunha necrópole que sería derrubada cando se construíron as actuais dependencias, aparcadoiros e pistas deportivas que conforman este recinto. A Anta do Meixoeiro é o único dolmen daquela necrópole que aínda se conserva “intacto”, pese a ser, iso si, desprazado da súa localización orixinal por mor da construción desta Cidade Deportiva. Presenta unha cámara poligonal que conserva sete laxas, e un corredor curto orientado cara o leste conformado por cinco chantas graníticas. Sobre deles descansa unha enorme laxa de cubrición duns tres metros de lonxitude por dous de ancho e un grosor máximo de un metro. A cámara atesoura uns escasos dous metros de diámetro e unha altura máxima de 1,7 metros. Malia presentar un moi bo estado de conservación, resulta un tanto estraño contemplar un dolmen nos xardíns dun aparcadoiro privado; pode que sexa o caro prezo a pagar polo avance e o crecemento da cidade. Estoutro fermoso pero en boa medida castigado monumento megalítico, que formaba parte dunha necrópole composta por unha ducia de mámoas noutrora esparexidas polas Peixeiras, pola Cela e por San Cosme, semella agora preso i esquecido nos xardíns do aparcadoiro deste complexo deportivo; semella hoxe un mártir silencioso do progreso. Estas silenciosas criaturas habitan as cornixas do Hostal dos Reis Católicos, as de San Martiño Pinario, as San Paio de Antealtares e as do Convento das Madres Mercedarias. Outras podemos atopalas na Casa da Parra, no Pazo de Fonseca i en rúas tan históricas como a do Vilar ou a do Preguntoiro. Este importantísimo legado de pétreos e artísticos desaugadoiros, presentes somentes nas máis históricas e monumentais cidades do vello continente, abrangue distintas épocas i estilos, distintas xeracións e mestrías de habilidosos i esquecidos canteiros. Son moitas e diversas as criaturas que seguen a gargarexar polas súas fauces de pedra as bágoas do tristeiro ceo compostelán, dende porcos, bacoriños, xabarís, cans, carneiros, monos, linces, leóns, peixes, curuxas, áspides e aguias con facianas humanas até diaños e seres mitolóxicos como sereas, dragóns, manticoras, pegasos ou basiliscos. "Unha viaxe polos recunchos máis senlleiros do noso país" Libraría Á Lus do Candil Con tecnoloxía de Blogger. Características vinculadas á situación xeográfica da comarca, claves no estudo da mobilidade e do transporte público de pasaxeiras. A explotación do servizo público de transporte regular de viaxeiros na comarca do Morrazo, non pode limitarse ó transporte por estrada. Consideramos preciso profundizar no estudo do transporte marítimo de viaxeiras, por ser clave no desenvolvemento e na mobilidade de toda a veciñanza. Conexións coas principais cidades: Vigo e Pontevedra. Mellorar as frecuencias do transporte por estrada coas principais cidades, Pontevedra e Vigo. Reiteramos que o transporte marítimo de Cangas e Moaña, con Vigo, traxecto de aproximadamente 20 minutos, supón un transporte moi eficiente e é empregado a diario por miles de usuarios. Isto incide na redución de vehículos por estrada. O principal método transporte dende Cangas e Moaña a Vigo. Débese de garantir este transporte, de calidade e ampliar frecuencias horarias nocturnas. A maiores non se pode consentir que nos meses de verán se reduzan as frecuencias matinais e se empreguen barcos de menor tamaño. Do mesmo xeito que as empresas concesionarias deben de garantir o servizo por vía terrestre os días nos que a climatoloxía non permite a navegación na ría. Este servizo foi liberalizado por unha sentencia da Unión Europea, e deberíase de recuperar mediante concesión administrativa con un estrito control de horarios e mellor servizo. A realidade da comarca do Morrazo é ben distinta no verán e no inverno, dado o atractivo turístico dos Concellos, que nalgún caso chegan a triplicar a súa poboación nos meses estivais. Consideramos imprescindible estudar medidas disuasorias no transporte por estrada, para evitar os problemas de estacionamento nos entornos naturais das praias do Morrazo, e incentivar e fomentar o uso do transporte público. A dispersión poboacional en Galicia é unha realidade. No Concello de Cangas, con máis de 26.000 habitantes en 5 parroquias, o transporte público regular de viaxeiros é moi deficiente por número de liñas e sobre todo polas frecuencias, o que supón que os veciños descarten por completo empregar o transporte público para desprazarse ó centro urbano da vila. Os núcleos afectados son as parroquias de Aldán – Hío – Darbo, que suman practicamente o 50% da poboación do Concello de Cangas. O anteproxecto contempla o Concello de Cangas unicamente como punto de partida ou chegada ó centro urbano de Cangas (Estación Autobuses Cangas). Non aporta solucións ou alternativas á mobilidade dende as parroquias ata o centro urbano de Cangas, como podería ser o servizo integrado con escolares. Conexións co Hospital Álvaro Cunqueiro, como principal hospital de referencia. No Plan de Transporte da Xunta, no relativo á Liña 2 Cangas E. A.- Hospital Álvaro Cunqueiro, actualmente son 13 o número total de paradas entre Cangas e o Hospital, o cal consideramos moi excesivo pois repercute negativamente nos usuarios do servizo que na maioría dos casos diríxense a un hospital para realizar probas médicas (ou similares). Propoñemos que nesta ruta de conexión Cangas co Hospital Álvaro Cunqueiro alomenos a metade das viaxes sexan directas sen pasar polo centro urbano de Vigo, facendo as paradas contempladas entre Cangas e Domaio, e continuando pola AP-9 ata tomar a correspondente saída cara o Hospital Álvaro Cunqueiro. Esta web utiliza "COOKIES" de terceiros para garantir o seu correcto funcionamento, mellorando a seguridade, para obter unha eficacia e unha personalización superiores e para recoller datos estatísticos que melloren a experiencia de uso. Si continúas a navegar ou pulsas o botón "Aceptar" consideraremos que aceptas ese uso. Podes obter máis información sobre nosa política de cookies pulsando no botón "Revisar política de cookies". Programa de actividades de promoción da lectura que Bibloleiros organiza para os centros de ensino do Concello, de 3 a 6 de abril: Estes días é tema de actualidade o recibo da luz. Quizais conveña ler un pouco algo distinto ao que poida sair nos xornais: Despois de ata tres aprobacións provisionais en anteriores lexislaturas, o Plan de sectorización do polígono industrial apróbase definitivamente no Pleno. O Goberno municipal aprobou hoxe en sesión extraordinaria do Pleno o Plan de sectorización SAU 1 correspondente á zona delimitada para polígono industrial, logo de que en anteriores lexislaturas se aprobase provisionalmente ata en tres ocasións pero os informes da Xunta de Galicia nunca chegaron a ser favorables ata agora en que se emendaron as deficiencias e incumprimentos sinalados pola Administración autonómica. Este área correspondente a zona industrial é de propiedade privada e está situada entre Balocos e Abade, ao pé da AC.862. Se ben foi un proxecto anunciado en varias ocasions, nunca tivo plan de sectorización nin proxecto previo aprobado Acadar esta aprobación definitiva é un paso adiante na elaboración do PXOM, ferramenta fundamental para a ordenación do municipio, plan que o Concello ten xa na última fase de redacción de documentos para aprobación provisional e posterior envío á Secretaría Xeral de Urbanismo para a súa aprobación definitiva. En Ourense: nos concellos de Verín (69), Castrelo do Val (22) e Ourense (6). Touro, 11 de agosto do 2017 – O Concello de Touro celebrará o próximo domingo a súa XXV ‘Festa da Terceira Idade’. A cita anual, dirixida aos maiores de 60 anos do Concello de Touro celebrarase en Fonte Díaz, na parroquia de Touro. Como cada ano Touro reunirá en Fonte Díaz aos maiores do concello na Festa da Terceira Idade. O lugar elixido, e no que se colocará unha gran carpa, e a zona situada xunto a Casa da Cultura e o novo Punto de Atención a Infancia. Entre as actividades previstas están unha actuación da Banda Municipal Isabel II, a tamén tradicional misa campestre e o non menos necesario xantar tras o que a música e os bailes continuarán. A XXV Festa da Terceira Idade é unha das citas máis importantes do ano para os maiores de 60 anos. No encontro non só se disfruta das actividades se non que serve para conversar sobre as cousas da vila e en moitos casos reencontrarse con amigos que facía tempo que non se vía. servirá para ocupar o tempo dos maiores, fomentar a súa participación nas actividades de lecer e cultivar as relacións entre as persoas dunha mesma Os maiores é un colectivo especialmente sensible do que se coida todo o ano e para o que se destinan en tódolos concellos da bisbarra unha importante cantidade de recursos. As festas dos maiores ou da terceira idade son cita obrigada na época estival e a de Touro celébrase hai anos en agosto xa que en estas datas volven tamén moitos veciños emigrados. A Festa terá tamén como e habitual o recoñecemento a veciña e veciño de maior idade. CIG San Caetano: Datos de flexibilidade e teletraballo na Xunta a 28 de febreiro de 2015 Nota: no mes de Febreiro, non houbo denegacións. Ver datos de xaneiro. Materiais de construción en Sevilla Lista de sectores Materiais de construción Esquerda Unida celebra a decisión do Parlamento Europeo de ilegalizar á Fundación Franco e segue moi pendente da denuncia á Fiscalía por presunto delito de odio Dende Esquerda Unida celebramos a decisión do Parlamento Europeo, que vén de aprobar unha resolución sobre a violencia fascista en Europa, na que condena expresamente ao réxime franquista, e que suporía á ilegalización da Fundación Nacional F… A deputada de En Marea, Eva Solla, vén de interpelar ao Conselleiro de Sanidade para esixir a mellora das condicións de traballo das e dos profesionais dos PACs e denunciar as carencias de persoal. “É unha vergoña que se sobrepasen as xorna… Esquerda Unida denuncia o abuso e a situación de acoso inmobiliario por parte da Xunta de Galicia a unha anciá de Ourense Esquerda Unida vén de coñecer que a Fiscalía de Ourense vai querelarse contra dous cargos da Xunta de Galicia por acoso inmobiliario a unha anciá que vive nun carto piso dun céntrico edificio de Ourense. “Foi no ano 2001 cando a Xunta deixou d… Esquerda Unida apoia a folga dos Puntos de Atención Continuada contra a precariedade que sufre o persoal sanitario Esquerda Unida apoia a folga do persoal sanitario que traballa nos Puntos de Atención Continuada (PACs) en Galicia, motivada polas as condicións de precariedade nas que os profesionais se ven obrigados a desenvolver o seu traballo. A isto súmase o… BNG - Asembleas Abertas de Portas: O BNG insta ao Alcalde de Portas a cumprir a lei e crear un rexistro de animais potencialmente perigosos Ateneo Ferrolán: IV Mostra de Documentais en Galego. 23 marzo ás 19 h. Michael Moore @MMFlint compara neste corto documental, extracto da súa recente película "¿Qué invadimos ahora?",os sistemas educativos de Finlandia e EEUU coa súa habitual ironía, dando con algunhas das claves do éxito educativo e social finlandés. Grazas por dar boas ideas e facer que a cociña resulte atractiva. o blog de xesús lópez: VIVIR NO INFERNO diego.novelle Todos os dereitos reservados Foro de Vigo de Galegos Relixiosamente, cada mañá ás oito en punto, introdúcese no confesionario máis recóndito da catedral, o que evitan case todos os sacerdotes por ser algo frío e tan escuro que impide distinguir os rostros. Esta discreción é, precisamente, o que el busca. Aínda ben non se acomoda no interior, dispón o seu iPhone para gravar ós pobres pecadores arrepentidos. O papel de confesor permítelle, ademais, realizar preguntas que serán respondidas coa sinceridade que o acto require. O final da sesión determínao a batería do aparello. Daquela, D. Manolo sae do templo a toda présa; xa no seu cuarto, conecta o móbil á rede eléctrica e escoita durante varias horas, con oídos de profesional, as declaracións do día, agardando descubrir algunha pista que o leve ata un tesouro, aínda que non sexa tan valioso coma o Códice Calixtino que agocha no garaxe… E tan famoso que igual sae candidato aos Goya como mellor idea orixinal... A película está, seica, "cocéndose"... :P ¡Anda, mira ti...! Pois non sabía o da película, pero a verdade é que a historia é bastante "peliculera"... Non me creo nada de nada da historia ésta, quero dicir, da real ou da película...., montada. A min este relato faime moita gracia, sobre todo cando se lle acaba a batería. Non pillo moi ben cal pode ser o tesouro que procura a través dos pecadores. Pois pode ser ese ou calquera outro que se lle ocorra ó lector. Por non facer todo eu... :-) Máis de 170.000 galegos fan habitualmente horas extras que non se lles pagan - ECONOMÍA - Sermos Galiza - Diario de intereses galegos Máis de 170.000 galegos fan habitualmente horas extras sen recibir compensación a cambio Apenas 16% dos que prolongan a xornada laboral son retribuídos por ese tempo. Máis de 294.000 persoas realizan habitualmente en Galiza horas extras, segundo datos do Instituto Galego de Estatística (IGE). Son por volta de 38% das persoas ocupadas no noso país. Desas 294.000 persoas que prolongan habitualmente a súa xornada laboral, apenas 16% delas reciben retribución a cambio. É dicir que se lles pagan esas horas extra ou ben se lles retribúen con libranzas outro día ou outros tipos de compensacións. A porcentaxe de persoas que non reciben ningunha retribución por esas horas de máis é do 59% das que as teñen que facer habitualmente. Isto é, 170.000. Un 25% afirma que ocasionalmente si que se lles compensan esas horas extras. No 2015 realizáronse no estado español un total de 327 millóns de horas extras. Unha media de 6,3 millóns á semana. Desa cantidade semanal, a maior parte (por volta de 3,5 millón) non se retribúen. Nun con cartos nin con tempo de descanso. Algo que se fai só en 2,8 millóns de cada 6,3 millóns de horas de exceso de xornada que se realizan á semana. 56% das horas extras que se fan no estado español non se pagan. Ou sexa, perto de 183.120.000 horas anuais sen retribuír. Ese 56% de exceso de xornada que non se paga supón un aumento considerábel a respecto do que a propia enquisa e estudos marcaban no 2008. Daquela, esa falta de retribución afectaba ao 32% das horas extras realizadas. Coa crise, e así se recolle nun estudo elaborado por Comisións Obreiras a nivel estatal, deuse unha redución nas horas extras. Mais non en todas as horas. Reducíronse as pagas mentres que as non retribuídas non varían. Así, de 2008 a 2015, “con dous millóns menos de traballadores continúan a se realizar un volume similar de horas extras non pagas, ao tempo que as compensadas reducíronse á metade”. Un documento sobre esta cuestión, elaborado polo PSOE no 2014, situaba Madrid e Galiza mo os dous territorios do estado español con maior porcentaxe de horas extras ilegais: 14,6 e 13,6% respectivamente. Unha porcentaxe sensibelmente superior á de Catalunya, Euskadi ou Nafarroa, que andaban polo 4%. Homenaxe a Valentín Paz-Andrade - Valentín Paz-Andrade Homenaxe a Valentín Paz-Andrade. O secretario da Real Academia Galega Xosé Luís Axeitos ilustrará a vida e obra do homenaxeado deste ano nas Letras Galegas. Asisten tamén o alcalde de Rianxo Adolfo Muíños e Alfonso Paz-Andrade 0 a 1, 1 a 3, 3 a 6, Competencia cultural e artística, Competencia social, Comunicación lingüística, Editado, Os animais, Para ler, Para xogar Libros de pequeno formato con monicreques de animais de Baía Edicións. Catro títulos que favorecen a interacción coas crianzas e a dramatización do conto: Kera o orangután, Tembo o elefante,… 3 a 6, Competencia social, Comunicación lingüística, Editado, Os animais, Para xogar Xogo de mesa de Galileo Nenos simple e divertido que consiste en ser rápido emitindo o son dun determinado animal, cada vez que sobre a mesa se forme unha parella… 1 a 3, 3 a 6, Autonomía e iniciativa, Editado, Os animais, Para xogar Galileo nenos lanza un novo estoxo de puzzles de animais dirixido a rapazada de 2 a 4 anos que se complementa ademais cos nomes dos animais en galego, castelán, inglés… 3 a 6, Coñecemento do contorno, Editado, Os animais, Para ler Álbum ilustrado editado por Kalandraka para coñecer todo sobre este grupo animal tan numeroso e diverso. Con fermosas ilustracións de grande detalle e certo aire vintage. 1 a 3, 3 a 6, Competencia cultural e artística, Competencia social, Comunicación lingüística, Editado, En liña, Os animais, Para escoitar Unha chea de cancións de sempre ás que se lle dá unha volta para actualizalas e facelas aínda máis atractivas para as máis pequenas. Este CD-DVD producido por Troula inclúe… 1 a 3, 3 a 6, Competencia cultural e artística, Competencia emocional, Competencia social, Editado, Nadal, Os animais, Para escoitar 3 a 6, Competencia matemática, Comunicación lingüística, Coñecemento do contorno, Editado, Os animais, Os números, Para ler Animais, Competencia matemática, Comunicación lingüística, Coñecemento do contorno, Os números A Sala do Civil e Penal do TSXG desestimou o recurso de apelación presentado por tres condenados pola Sección Segunda da Audiencia Provincial da Coruña por vender droga en vivendas de Arteixo en 2017. ... Os socorristas do Club Salvamento Arteixo disputaron o pasado fin de semana o campionato galego de salvamento e socorrismo na Praia do Ézaro (Dumbría). Na categoría absoluta, destacaron Manuel Regueiro ... 12. Alternativa dos Veciños aspira a facilitar a gobernabilidade no concello da Coruña con Pedro Armas ... Neste novo escenario, coa primeira fase esgotada e 80% do solo da segunda fase xa adxudicado, a estratexia conxunta dos concellos de Carballo, A Laracha e Arteixo para crear un eixo industrial forte vinculado ... 16. O R.C. Deportivo da Coruña gaña a III Copa Deputación de Fútbol Feminino ... "Ponte dos Brozos" de Arteixo. O deputado provincial de Deportes, José García Liñares, foi o encargado de entregar a Copa ao equipo vencedor, mentres que o alcalde de Arteixo, Carlos Calvelo, entrego ... 19. Formoso "Presidente da Deputación de A Coruña" regala 1.500.000 euros públicos para financiar unha Orquestra Premios ao proxecto "Viaxe no tempo" _ A RÚA Premios ao proxecto "Viaxe no tempo" O CEIP A Rúa vén de gañar dous novos premios á innovación educativa. Os dous teñen como soporte o proxecto realizado no 2014-2015 "Viaxe no tempo" Accésit á mellor experiencia de aprendizaxe cooperativa na aula (20/10/2015), para o proxecto VIAXE NO TEMPO do CEIP A Rúa. A dotación económica permítenos continuar costeando os proxectos audiovisuais que levaremos a cabo neste curso. Neste proxecto galardoado destaca a nosa participación en Cine en curso como eixo vertebrador de todas as propostas relacionadas coa Pedagoxía do cine. Este premio está dirixido a novos talentos para promover o seu traballo con compañías de teatro, ópera e danza. A partir do 18 de decembro poderase ver a súa montaxe no National Theatre de Londres. Moita sorte e moitos éxitos, Ana Inés!!! QUE OS BLUES NOS SEXAN PROPICIOS: Un bosque cheo de faias... Admito que gusto bastante de certos momentos históricos do Saturday Night Live, especialmente as actuacións de Christopher Walken, e agora que hai unha versión española do programa non esperaba... Admito que gusto bastante de certos momentos históricos do Saturday Night Live, especialmente as actuacións de Christopher Walken, e agora que hai unha versión española do programa non esperaba que tiveran o morro de homenaxear os sketches máis coñecidos, coma o mítico More Cowbell: Ou son eu moi tiquismiquis ou a versión española está a anos luz da orixinal, que fixo do «More Cowbell» unha frase dentro da cultura popular americana (como as empanadillas facendo a mili en Móstoles de Encarna). ¿Non deberían deixar de lado os grandes éxitos do Saturday Night Show e facer humor orixinal? Haberá que darlle ao programa o beneficio da dúbida, pero que en España non sexa en directo nin o sábado, e parte dos contidos estean fusilados da versión estadounidense estame a tirar un pouco para atrás. Alguén lle contou aos de Weezer que certos vídeos na Rede estaban a acadar moito éxito, polo que no seu último vídeo decidiron collelos todos xuntos para chamar a... Alguén lle contou aos de Weezer que certos vídeos na Rede estaban a acadar moito éxito, polo que no seu último vídeo decidiron collelos todos xuntos para chamar a atención e gañar de paso algo de popularidade virtual: E a cousa parece que funciona, pois en menos de 24 horas Pork and Beans xa superaron o millón de reproducións en YouTube. Eu paso de citar as referenzas que fan no vídeo, pois a meirande parte xa as publiquei no seu día no blogue, e os vídeos orixinais son de sobra coñecidos, aínda que habería que lembrar que non se trata de éxitos de YouTube, senón éxitos na web, pois algún dos personaxes non só non naceron en YouTube, senón que son anteriores a tal servizo de vídeo. Só engadirei que ¡falta Rodolfo Chikilicuatre! Prema aquí para máis información. A xestora do PSdeG remata deste xeito coa proclamación das candidaturas, xa firmes, elaboradas democraticamente e respectando as normas e os procedementos regrados do partido, coa participación e as suxerencias das asambleas locais, as direccións provinciais, a propia xestora e o candidato á Xunta de Galicia, e coa aprobación final do órgano federal. Reinvención permanente non só da obra, senón tamén do propio autor: «Terraza», de Fran Alonso, atalaia e épica do cotiá. Crítica de Ramón Rozas no Diario de Pontevedra _ FRAN ALONSO O xornalista Ramón Rozas publicou no Diario de Pontevedra unha recensión crítica, que tamén recolle no seu blog, sobre o libro de poemas Terraza, de Fran Alonso. A recensión crítica pode lerse ou descargarse en pdf nesta ligazón. Conferencia "Cultura, lingua e empresa en e desde Galicia. Unha reflexión a partir de Valentín Paz-Andrade" por Ramón Villares - Valentín Paz-Andrade Conferencia "Cultura, lingua e empresa en e desde Galicia. Unha reflexión a partir de Valentín Paz-Andrad... Alberto Vázquez, o rei da animación nos Goya - CULTURA - Sermos Galiza - Diario de intereses galegos Alberto Vázquez, o rei da animación nos Goya O creador Alberto Vázquez regresa a Galiza cos dous Goya aos que aspiraba na edición de 2017: a mellor longametraxe de animación e a mellor director de curta de animación. O director coruñés Alberto Vázquez trunfou na gala dos Premios Goya 2017 ao se facer cos dous galardóns aos que aspiraba. O seu filme Psiconautas levou o premio á mellor película animada, mentres que Decorado, que xa fora premiada no mellor festival de animación a nivel internacional, o de Annecy, obtivo o recoñecemento á mellor curta de animación. O filme Cien años de perdón, coproducido pola produtora coruñesa Vaca Films e coprotagonizado por Luís Tosar, optaba tamén a dúas estatuíñas: actor revelación para Rodrigo de la Serna e mellor guión orixinal para Jorge Guerricaecheverría. Aliás, Zeltia Montes aspiraba ao aspiraba ao Goya á mellor canción orixinal por Muerte, un tema interpretado por Uxía para Frágil equilibrio. O filme en que participaron as galegas non recibiu o premio á mellor canción orixinal, pero si recolleu o premio a mellor documentario. O noso colexio é un dos que poderán ter durante o curso un Auxiliar de conversa. A súa labor comenzará en outubro, e rematará no mes de maio. Esta semana chegou xa a Moaña. e poidemos coñecelo: trátase de Eric, estudiante de Bellas Artes do estado de Illinois, en EE UU. No número 113 correspondente ao mes de marzo levamos a portada o novo impulso que cobra o REC: Rexistro de Economistas Expertos Contables. Así mesmo, nas páxinas 4 e 5 deixamos algunhas consultas profesionais resoltas polo propio Rexistro. Ademais das seccións máis habituais, o protagonista da entrevista nesta ocasión é o colexiado Juan Amil, Director Genral Adxunto de Emalcsa. O volei praia ten cada vez máis tirón en Carballo, e boa parte da culpa téñena as Escolas de Volei Praia de Razo, que todos os veráns converten unha parte da explanada nunha gran cancha de xogo p [ ... ] O río Miño abastecerá a cidade de Ourense de auga potable desde mañá, sábado 1 de agosto, e durante os... O artigo procede ao estudo do Piar Europeo de Dereitos Sociais, dende o seu punto de partida en setembro de 2015 ata a aprobación dunha Recomendación da Comisión Europea en abril de 2017. É obxecto de atención o contido do Piar, que novidades introduce con respecto ao marco normativo europeo vixente en materia de política social. Constátanse as limitacións respecto á ampliación competencial, dada a distribución de competencias que establece a normativa comunitaria entre a Unión e os Estados membro, e ao mesmo tempo sinálanse as novidades soft law que incorpora o Piar. O venres 9 de novembro o Salón de Exposicións do Concello do Rosal, acolleu unha interesante e amena presentación do Banco do Tempo da Guarda, a cargo de Eva e Lúa, do Colectivo Ardentía, xestionador desta atractiva iniciativa social. Deu a benvida ao acto a concelleira de Cultura, Charo Tabales Perozo, sendo acompañada, entre outras autoridades, pola edil de Educación, Mabel Franco Pérez e diferentes membros de asociacións, empresas e mesmo particulares da vila. Despois da proxección de varios vídeos ilustrativos do Banco do Tempo e das pertinentes explicacións de Eva e Lúa en torno a este nacente proxecto, a sensación que me quedou é que, sen dúbida, con -nunca mellor dito- tempo, a idea triunfará. Nótase que detrás deste plantexamento hai moito traballo, ilusión e moita, moita seriedade. ¡Noraboa! Tal e como eles mesmos din "o BDT é unha forma de intercambio gratuíto entre persoas, podendo a xente do Rosal, por cercanía e veciñanza acceder aos seus servizos, bens e coñecementos, tendo ao tempo como moeda social de cambio". Máis información no Centro Social Fuscalho (A Guarda, rúa Colón, nº 2) ou ben no seu blog: http://colectivoardentia.blogspot.com.es/ Iso si, a min non deixa de parecerme confuso iso dos Durex XXL, pois ten no nome 3 X seguidos, e podería dar lugar a confusión 😛 Ah, e se poden mercar na Internet, xa que Durex ten unha tenda electrónica, na que tamén venden os lubricantes que anuncian na televisión á hora do xantar (¿estará permitido facer tal porque non se fai referenza explícita ó sexo?). A Policía Local de Vigo detivo a unha veciña da zona de Sampaio de 39 anos por violencia no ámbito familiar. A Policía procedeu á súa detención despois de tomar declaración aos seus proxenitores en dependencias policiais. A literatura galega honra ao creador Manuel Lourenzo Contacontos e obradoiro infantil en Lea Libraría (R/ Igrexa, 162) de Ferrol ás 11.30 h. É necesario inscribirse con anterioridade na libraría. Apúntate en Lea (R/ Igrexa, 162 - Ferrol, no teléfono 981 065 449, no whatsapp 674 211 425 ou no enderezo electrónico Este enderezo de correo está a ser protexido dos robots de correo lixo. Precisa activar o JavaScript para velo.) Castrelo de Miño, Ourense REPSOL San Cibrao das Viñas Para facer un uso responsable das novas tecnoloxías aquí tedes dous xogos virtuais para rapaces de 14 a 16 anos e as súas familias. Dentro da programación de outono de Súbete ó Castro. Etiquetas: internet, novas tecnoloxías, ocio, tempo libre FAI O TEU PROPIO PROGRAMA DE RADIO Creamos a túa marca axeitada aos teus valores. Desde o naming ata o Manual de identidade visual corporativa con todas as aplicacións. Desde unha tarxeta ata a un evento. Deseñamos a túa páxina web, atendendo a todos os criterios de usabilidade e posicionamento. Creamos os contidos necesarios, textos, imaxes e vídeos. Deseñamos enquisas online e offline para público interno e externo. E despois unha análise cuantitativa, cualitativa e un informe coa avaliación de resultados. → A METODOLOXÍA DE TRABALLO, IMPRESCINDIBLE Unayta – Federación Provincial de Confrarías de Pescadores da Coruña ramonWP 2018-03-22T20:20:11+00:00 Asociación ‘Un paso máis, deporte para todos’ -Carballo, A Coruña- Campus de Fútbol e Fútbol Sala Insua-Quintela A valoración dos clientes, colaboradores, provedores, medios, patrocinadores, voluntarios, etc. é fundamental para mellorar. As súas opinións logo da experiencia de traballar connosco. “Coñezo a Ramón e colaboramos profesionalmente dende hai 16 anos polo menos. É unha gran persoa e un gran profesional que se implica a fondo, un máis do equipo en cada proxecto no que precisamos del. ” “Axúdanos a mellorar a comunicación corporativa de varios eventos que organizamos en Arteixo ou A Coruña, e analizar os resultados reais do noso traballo como vía de mellora continua. Ter a garantía dun membro do equipo eficaz, profesional e honesto, e sempre coa maior calma, bo ton e xestos, mesmo nos momentos de estrés… non ten prezo”. “Ramón contactou coa edición da revista musical que dirixo por mor da Festa do Queixo, un evento onde os concertos ocupan un lugar destacado dende a súa orixe. Temos unha relación profesional dirixida a comunicación e promoción destes, sustentada na confianza e na empatía; dúas cualidades esenciais para desenvolver accións con resultados positivos.” “Coñecín a Ramón nos ciclos de cine se programan con criterio contrastado na Festa do Queixo de Arzúa. A eficacia organizativa, a selección dos ciclos e películas para achegar aos estudantes as posibilidades didácticas do cine, permitiume descubrir a un profesional rigoroso, eficaz e solvente”. “Un creativo capaz de planificar e coordinar todos os detalles aparentemente invisibles, pero esenciais, en calquera actividade lúdica ou cultural. Un xestor de marketing imaxinativo e resolutivo fronte a incidencias e imprevistos. Ten máis que sobrada cintura profesional para sacar adiante con brillantez, iniciativas novidosas na organización de eventos. “Ramón foi o primeiro profesional que no meu traballo xornalístico, me amosou que nunha festa gastronómica podemos desfrutar dunha morea de actividades complementarias culturais que casan perfectamente coa gastronomía máis saborosa. Con el aprendín que se pode facer unha perfecta maridaxe entre gastronomía e cultura, entre festa rachada e divulgación amena”. “Empezamos hai pouco unha nova andadura. E aínda que sabemos como traballar, non tiñamos idea de como darnos a coñecer. Grazas a Ramón, o noso traballo ten unha boa visualización. É unha persoa seria, formal, cumpridora e resolutiva. Confiamos en Intanxibles para crear o novo logo, estrear web, tarxetas, facturas, albaráns, carpetas ou os distintos modelos de pegatinas para as nosas baterías.” “Coñezo a Ramón como compañeiro de RedActiva. Boa persoa, bo profesional, honesto, e sempre disposto a mellorar os resultados cun sorriso. Colaboro con Intanxibles na gráfica en eventos e proxectos para Arteixo, Arzúa e Paderne. Implicación, dotes organizativas, meticulosidade, traballo en equipo, bo talante e bo facer aínda baixo presión, un garante de cada traballo que emprende.” Asesora e propón solucións de comunicación en función dos requerimientos de cada proxecto. Investiga, planifica e executa estas ideas para poñer en valor a imaxe da empresa e acadar os obxectivos establecidos. Analiza necesidades, públicos, establece obxectivos, identifica oportunidades, crea a estratexia de comunicación e formula propostas de mellora. Que se fai no proxecto? Intanxibles desenvolve consultoría de comunicación e RR.PP. para entidades e organismos, de xeito permanente, periódico ou puntual. Elabora proxectos integrais de comunicación. Conceptualizamos as ideas e dispoñemos na práctica as ferramentas precisas para o seu desenvolvemento. Realizamos unha auditoría de comunicación externa e interna en cada proxecto. xúntase ao equipo, en orde ao anterior e aos recursos márcase a estratexia, e as ferramentas coas que actuar As relacións públicas ou relación cos públicos*, son a ciencia que xestiona a comunicación entre unha organización e a sociedade. O ser humano é o eixo básico sobre o que xiran. Constrúen e reforzan imaxe para incrementar o posicionamiento, favorecer as percepcións, facilitar as comunicación e establecer mellores relacións. En resumo, abren oportunidades. A tradución máis correcta de ‘public relations’ sería ‘relación cos públicos’, termo substituido na profesión e por ‘Relacións públicas’. A identidade, a filosofía, a cultura corporativa ou a reputación, son os elementos de traballo. A importancia das ferramentas que se usan radica non só en que manexan os recursos intanxibles da entidade, senón sobre todo en cando e como se fai ese uso. Emprégase a comunicación bidireccional tanto con clientes como con provedores, traballadores, institucións e comunidade, escoitando e avaliando as súas actitudes, atendendo as necesidades, influíndo e recibindo as súas influenzas. O importante, cando e como. A colleita, a medio prazo A primeira acción de RR.PP. coñecida foi a inauguración dunha gran liña ferroviaria na norteamérica de 1870; a concesionaria convidou á viaxe inicial a cen líderes de opinión e editou para eles un xornal. No 1900 créase en Boston a Publicity Bureau, axencia pioneira en establecer relacións cotiás cos medios de comunicación; o seu primeiro cliente foi a Universidade de Harvard. Por intermediación das RR.PP. internacionais firmouse a paz en varios conflitos bélicos, entre eles a I Guerra Mundial. Ivy Lee fundou o primeiro despacho (NY, 1904). A industria do carbón contratouno coincidindo coas grandes folgas. Para aceptar, puxo como condición dispor de total liberdade para comunicarlle á prensa toda a información empresarial, fuxindo da escuridade existente con traballadores e opinión pública, dando paso á era de libre información, base sobre a que asentan as RP. Concibiu as RR.PP. como método para desenvolver accións ofensivas e non defensivas. O seu obxectivo foi naturalizar os feitos e evitar crear maior expectación, presentando todos os puntos de vista. Apostou pola fundación e a obra social, creando o mecenado. Conselleiro persoal de Rockefeller, mudou a súa imaxe de explotador monopolista e deu a coñecer as súas contas. Edward Bernays, é considerado o pioneiro mundial ou pai da profesión. En 1923 publica Crystallizing public opinion, primeiro libro especializado, onde fala da forza da opinión pública e como pode influír no éxito e no fracaso dunha organización. Visionou as RR.PP. como mecanismo de mellora social, integrándoas nas organizacións modernas. Foi dos primeiros en recoñecer o valor das mulleres e en aplicar os principios de ética e deontoloxía profesional. Entre os seus clientes, grandes compañías, persoeiros públicos e varios presidentes norteamericanos. Negouse a traballar para Franco, Hitler ou Somoza. Outros grandes persoeiros, como Harwood Childs, pioneiro nas ideas de responsabilidade social empresarial (1940) ou Lucien Matrat, fundador da asociación profesional europea de RP.PP., a primeira da historia (1970), e impulsor da escola de pensamento europeo. A Granxa Barreiros en Sarria propón aos nenos pasar un verán inesquecible nun entorno ideal para aprender e divertirse ao mesmo tempo. Xa está aberta a inscrición para reservar praza para estes campamentos de verán. Convivirán nun ambiente familiar, saudable e lúdico nunha granxa na que aprender a amar e valorar a vida. Cada unha das estancias ten a súa programación centrada nun eixo temático arredor do que xiran todas as actividades. Organizan actividades para unha educación natural e ambiental, unha educación para a arte e para a comunicación. Son actividades interdisciplinares, conxugando historia, arte, ciencia, natureza e aventura, potenciando a súa creatividade e imaxinación a través da realización de diversos talleres, dramatizacións e xogos. Os seus traballos na granxa e na horta ecolóxica e a investigación do entorno natural fan que aprendan a valorar e a amar a natureza. *Campamento para principiantes de 4 a 8 anos: do 28 ao 30 de xuño _ 105€ O Centro de Música Fingoi organiza cada verán un campamento musical en Granxa de Barreiros. Para os nenos amantes da música, que queiran disfrutar de todas as vantaxes dunha actividade grupal de tempo libre, vai dirixido este campamento, que combina actividades musicais con outras ambientais e de ocio, co fin de disfrutar e enriquecer a súa formación musical e persoal. Todo iso da man de grandes especialistas en música e en educación ambiental nun marco incomparable, como é o espazo natural e as instalacións de Granxa de Barreiros: un ambiente familiar, un cómodo aloxamento e unha alimentación sana e equilibrada, con produtos naturais, moitos deles procedentes da súa horta ecolóxica. As actividades musicais serán impartidas polo profesorado do Centro de Música Autorizado Profesional Fingoi, cunha gran cualificación e experiencia. Todos eles son especialistas recoñecidos tanto a nivel concertístico como didáctico. Dirixido a: nenos e nenas de 7 a 16 anos Do 12 ao 26 de xullo: campamento NATUREZA + campamento MUSICAL _ 890€ Para realizar unha reserva de praza podedes facelo a través da súa web: CLICK AQUÍ Podedes consultar toda a información relativa aos campamentos de verán en Granxa Barreiros na súa web: granxadebarreiros.com, escribir ao mail info@granxadebarreiros.com ou chamar aos teléfonos 982 533 656 ou 698 129 000. Granxa de Barreiros en Sarria Como chegar Sección Sindical CIG Caixa Galicia: Apoiamos a campaña da Mesa pola normalización lingüística Apoiamos a campaña da Mesa pola normalización lingüística Hai un cuarto de século que o galego conseguiu un recoñecemento oficial que, aínda que foi insuficiente, o situaba no Estatuto de Autonomía como “lingua propia de Galiza”. Porén, o noso idioma, o único “idioma propio” que ten Galiza, continúa aínda moi por debaixo dos mínimos de cooficialidade. O Día das Letras non é momento para a retórica nin para a propaganda vacía. As persoas e entidades que apoiamos este manifesto reclamamos as medidas e as accións para garantir o dereito de todos os galegos e todas as galegas a poder vivir en galego. Porque sabemos que, cunha política lingüística decidida, o galego terá garantido o seu futuro. Estamos ás portas da aplicación dunha nova norma de galeguización do ensino. O novo decreto consensuado debe ser cumprido integramente no próximo curso escolar, pondo para iso a Consellaría de Educación todos os medios humanos e económicos que foren precisos. Esta nova norma legal ten que supor un paso máis cara á plena galeguización do sistema educativo a medio prazo. Este 17 de Maio celébrase durante unha campaña electoral, o que representa unha oportunidade perfecta para reclamarmos aos participantes nese proceso un verdadeiro compromiso coa lingua. Elixiremos axiña os nosos representantes nos concellos, polo que facemos un chamamento a todas as candidaturas que comporán as cámaras municipais para o cumprimento da lexislación e dos acordos institucionais en materia lingüística. Nese sentido, o Plan Xeral de Normalización da Lingua Galega aprobado por unanimidade en 2004 no Parlamento galego sinala unha serie de medidas que, malia faceren referencia directísima á Administración local, continúan sen ter plasmación na maioría das cámaras municipais. Reclamamos que neste 2007 se poñan sólidos alicerces para a plena aplicación do Plan Xeral de Normalización da Lingua Galega en todos os concellos, dirixindo tal proceso o Goberno galego. Sen deixarmos de falar das administracións, temos que lembrar que o Consello de Europa recriminou en 2005 á Administración Xeral do Estado por converter o dereito ao uso do galego nunha auténtica carreira de obstáculos. Dous anos despois do denunciado por esta institución, a carreira de obstáculos continúa. Un exemplo é a Axencia Tributaria, que nega a día de hoxe o dereito a utilizar o galego na inmensa maioría das xestións. Exiximos que, coa máxima urxencia, a páxina web da Axencia Tributaria teña opción plenamente en galego, incluídos todos os formularios e programas informáticos. Máis galego nos medios de comunicación! Un dos trazos do servizo público é o servizo á cultura, comezando polo respecto e o uso da lingua de cada país. Reclamamos que os medios públicos, for de titularidade estatal, for de titularidade galega, teñan en conta este principio. - Unha mellora substancial na galeguización da publicidade, tendo o obxectivo do 100% a medio prazo. Sen isto, non se pode falar dunha TV propia e integramente en galego. - A creación dun Servizo Galego de Dobraxe e Subtitulación, que asuma a tarefa de elaborar as lexendas e dobrar todos os filmes que se estreen nas salas comerciais, cedéndoas gratuitamente ás distribuidoras ou ás televisións que poidan ter os dereitos de emisión de ditos filmes. - Unha das normas de estilo da RTVG debería ser dar prioridade ás participacións en galego en tertulias, entrevistas, etc. - Unha presenza mínima do 50% de música en galego na emisora Radio Galega Música. - O comezo da emisión do segundo canal da TVG. - Velar pola calidade do galego utilizado, tanto na escrita como na oralidade. - A recuperación dunha emisora de RNE en galego (Radio 4). - Que as desconexións de RNE e TVE para Galiza se equiparen ás realizadas para Cataluña. - Que, na emisión dixital, TVE ofreza versión en galego de todos os filmes, retransmisións deportivas e espazos infantís e xuvenís. - Que as páxinas web de RNE e TVE conten cunha versión en galego. Reclamámoslle á Secretaría Xeral de Comunicación e á Secretaría Xeral de Política Lingüística, dependentes da Presidencia da Xunta, que negocien con firmeza estes adiantos para a nosa lingua nos medios de comunicación de titularidade pública. Ademais, deben garantir o cumprimento das condicións lingüísticas baixo as que se conceden as licenzas de radio e TV. Máis galego no ensino, na administración e nos medios de comunicación! 25 preguntas e respostas persoal que queda Polas terras de María Castaña: socialización do patrimonio do castro de San Lourenzo _ Mediateca _ Consello da Cultura Galega da Emigración Galega Martes, 30 de xaneiro de 2018 Consello da Cultura Galega O comité da planta de tratamento de residuos da Mancomunidade de Municipios “Serra do Barbanza”, situada en Lousame, pospuxo a folga que tiña convocada para o 8 de novembro. Os representantes dos traballadores concederon un novo prazo aos concellos, en especial ao de Ames, para que aproben mocións de apoio á continuidade deste servizo e abonen as débedas que teñen contraídas coa concesionaria. O pasado día 14 de outubro celebrouse unha xuntanza en Muros, a petición do Comité de Empresa de FCC-Lousame, entre a Mancomunidade de Concellos da Serra do Barbanza e este Comité, á que asistiron representantes de todos os Concellos integrados na Mancomunidade agás de Pontecesures e Carnota. Nesta xuntanza, tras un breve debate sobre a situación na que se atopaba a Mancomunidade con respecto á débeda económica contraída con FCC, acordouse que o Comité de Empresa elaborara unha proposta de moción para que cada Concello a debatera e aprobara (ou non) en Pleno Municipal. Deste xeito os 150 traballadores/as de FCC coñeceríamos o grao de compromiso de cada Concello coa planta de Lousame e o seu modelo de xestión de RSU. Esta moción contén 4 acordos básicos: Manifestar o compromiso de cada Concello coa planta, garantindo que non optará por un modelo diferente de xestión de RSU. Apoiar as iniciativas e plans aprobados no seo da Mancomunidade encamiñadas a garantir o pago da débeda contraída con FCC. Adecuar os orzamentos de cada Concello para o ano 2011 para garantir o pagamento mensual do canon do lixo (co obxecto de non xerar unha nova débeda). Realizar as actuacións necesarias para demandar da Xunta de Galicia a súa implicación para resolver favorablemente o conflito existente coa recicladora ECOEMBES. Tras a camiñata a pé, dende a planta ata a Consellería de Medioambiente, realizada polos traballadores/as de FCC (19 de Outubro), celebrouse unha asemblea de traballadores/as o día 22 de Outubro na que, entre outras medidas, acórdase convocar unha folga indefinida a partires das 00:00 horas do día luns 8 de novembro, encamiñada a evitar o peche da planta, xa que FCC ten solicitada a rescisión do contrato, que a vincula coa Mancomunidade, por impago. Namentres vanse celebrando os Plenos nos Concellos da Mancomunidade, e nos celebrados ata o de agora, vense aprobando a proposta de moción elaborada por este Comité de Empresa: Muros (28 de outubro), Porto do Son e Noia (29 de outubro), Brión (4 de novembro) e Lousame (5 de novembro). En todos agás en Carnota (5 de novembro), onde se aprobou outra moción na que o Concello non se compromete ao pagamento do canon mensual á Mancomunidade, nin se garante que Carnota non optará por un modelo diferente de xestión de RSU. Tampouco se aprobou en Ames, onde o 28 de outubro parte dos traballadores/as da planta asistimos a un Pleno no que o Grupo de Goberno foi alongando o transcorrer do mesmo, co obxecto de que non dera tempo a debater a proposta de moción antes das 24:00 horas, como así aconteceu, cos conseguintes reproches dos grupos da oposición. O día 4 de novembro a Mancomunidade de Concellos da Serra do Barbanza convoca a este Comité de Empresa a unha nova xuntanza na que lle pide que desconvoque a folga prevista para o 8 de novembro. A Mancomunidade basea esta petición argumentando, sen ningunha certeza, que existe unha base de acordo con FCC para poñer fin á situación xerada, a través dun plan de pagos que saldaría a totalidade da débeda contraída con FCC a 31 de decembro de 2012. Nesa mesma xuntanza, este Comité de Empresa decide non desconvocar a folga, aínda que se reserva o dereito de non facela efectiva ata que o considere oportuno e sempre previa aprobación en asemblea de traballadores/as. Os motivos que nos levan a esta decisión son os seguintes: Aínda non se celebraron todos os Plenos Municipais (queda pendente o de Rois, o de Pontecesures e un novo en Ames) polo que non coñecemos o grao de compromiso de todos os Concellos coa planta de Lousame e o seu modelo de xestión de RSU. O plan de pagos da Mancomunidade (co que saldaría a débeda a 31 de decembro de 2012), aínda non foi aprobado por FCC; nin polo Concello de Ames, que ao ser o máis endebedado é o principal causante desta situación. Non existen garantías de que con este plan de pagos non se siga xerando nova débeda e de aquí a 2 ou 3 anos esteamos na mesma situación, xa que non hai nada que obrigue aos Concellos a pagar o canon mensual á Mancomunidade. Este Comité de Empresa ten pendente unha xuntanza con FCC, o día 8 de novembro, para coñecer cal é a postura da empresa a estas alturas do conflito. Os traballadores/as de FCC-Lousame seguiremos a adoptar as medidas que consideremos oportunas de cara a resolver a situación de incerteza na que nos atopamos, independentemente do que fagan os demais actores presentes neste conflito, que son os verdadeiros causantes de que se chegara a esta situación. Así mesmo demandamos da Xunta de Galicia que interveña dunha vez nun conflito no que parece estar ausente e se digne a concedernos algunha das xuntanzas que este Comité de Empresa lle pediu en data de 31 de agosto. FCC, limpeza viaria e recollida de R.S.U. do Concello de Monforte de Lemos Camiño do Norte Cando, como e desde onde Vantaxes e dificultades de cada un dos camiños De novo son varios os factores que convén ter en conta á hora de escoller o punto de partida e a ruta para chegar a Santiago de Compostela. Entre moitos outros, depende do número de días dos que dispoña o peregrino, da época do ano, das preferencias de cada un… A continuación ofrecémosvos nesta guía do Camiño de Santiago unhas pinceladas unhas pinceladas de cada ruta para que os futuros romeus se fagan unha lixeira idea do que lles espera. O Camiño Francés É, con diferenza, a ruta máis famosa e transitada. A máis típica. O Camiño Francés conta con varias vantaxes, máis aló do seu propio esplendor paisaxístico, artístico e histórico. É unha das mellor sinalizadas (aínda que ás veces a picaresca dalgún hostaleiro poida chegar a xogar unha mala pasada) e a que conta coa rede de albergues máis ampla. Como é a máis transitada, non adoita haber problemas de avituallamiento. Nos meses de verán, a gran cantidade de peregrinos que se amorean nas portas dos albergues buscando aloxamento pode motivar problemas á hora de atopar unha cama. Á súa vez, isto provoca que nas etapas a xente marche á carreira, cunha madruga descomunal, para chegar á meta en primeiro lugar e non quedar sen praza no albergue. O Camiño Portugués É o segundo máis transitado. Entra en Galicia por Tui. Ata a súa chegada a Santiago transcorre polo cinto máis poboado de Galicia, pasando por cidades como Pontevedra, pobos históricos como Padrón ou Caldas e pequenas aldeas. Os peregrinos adóitanse queixar de que hai moito asfalto, aínda que as estradas adoitan estar pouco transitadas por vehículos. Ben sinalizado e cunha rede de albergues máis que suficiente para cubrir a demanda. Camiño de Fisterra-Muxía É o único que non finaliza na capital galega. A gran maioría dos peregrinos utilízano como unha prolongación da súa aventura a Santiago. Conta cunha gran tradición, xa que desde o século XII o Códice Calixtino vincula estes territorios co culto á tumba do Apóstolo. Queimar a roupa ou desfacerse das vellas botas no “fin do mundo” mentres o sol se mergulla no medio do Atlántico é un dos momentos que os peregrinos levarán a casa para o resto das súas vidas. Nos meses de verán poden rexistrarse algunhas aglomeracións. Esta ruta cada vez está a cobrar máis forza. Ten a súa orixe na antiga vía de comunicación romana que unía Astorga con Mérida. Anos máis tarde, tras diversas ampliacións, este corredor foi empregado polos pobos árabes para a súa conquista da Península. Penetra en Galicia polas Portelas do Padornelo e da Canda. É unha das rutas máis tranquilas, aínda que o primeiro tramo por Galicia é bastante esixente. Algunhas zonas poden presentar problemas de desabastecemento. Ollo coas temperaturas que se alcanzan no verán. Para os ciclistas é a única ruta que permite obter a compostela a partir do trazado galego. Quen partan da Gudiña cubrindo, xa que logo, 200 quilómetros, poderán obter en Santiago o certificado xacobeo. Ferrol e A Coruña son dous puntos de partida para un mesmo Camiño. Estas dúas cidades constituían as portas de entrada a Galicia máis comúns para os peregrinos británicos e do norte de Europa que acudían a Santiago a abrazar ao Apóstolo. As temperaturas, incluso no verán, adoitan respectar aos peregrinos. Non é un dos máis concorridos nin dos que ten máis albergues, incluso nalgúns núcleos os seus habitantes teñen pouco interiorizado o paso da ruta xacobea. Os ciclistas quedarán sen compostela debido á curta quilometraxe. O Camiño do Norte Como puntos fortes conta cunha impresionante paisaxe cuberta de sombras e cunha rede de albergues máis que suficiente, a pesar de non ser un dos máis concorridos. Na outra cara da moeda está a falta de patrimonio, escaso en comparación co resto das rutas e moi concentrado en núcleos como Mondoñedo. O Primitivo é o máis antigo dos Camiños de Santiago. E un dos máis esixentes cos peregrinos, que atravesan zonas de montaña moi despoboadas e sen apenas servizos do interior menos coñecido de Galicia e Asturias. A cambio, gozan de paraxes de gran beleza, sen aglomeracións nin carreiras; visitan dúas cidades monumentais, Oviedo e Lugo; e pisan pouco asfalto nesta ruta recomendada só para camiñantes, probablemente unha das máis atractivas de todas as xacobeas. Para vivir o camiño debes estar rexistrado e/ou logueado. Dá o primeiro paso e empeza a túa historia! Artigo Está o Camiño de Santiago masificado? Camiño de San Salvador: Así é a ruta que une León con Oviedo Artigo Camiño de San Salvador: Así é a ruta que une León con Oviedo Ruta do Mar de Arousa e río Ulla © Copyright LA VOZ DE GALICIA S.A. Polígono de Sabón, Arteixo, A Coruña (ESPAÑA) Inscrita no Rexistro Mercantil da Coruña no Tomo 2438 do Arquivo, Sección Xeral, aos folios 91 e seguintes, folla C-2141. CIF: A-15000649 Recolleremos fotos, anécdotas, novas, curiosidades... relacionadas co IES Praia de Barraña - Boiro, a primeira promoción, o seu alumnado e profesorado con motivo dos 25 anos de historia. E tamén outro tipo de artigos que poidan interesar aos lectores do blog. Contamos con vós. Exemplo desto, é a técnica que nalghúns momentos ten a xente á hora de trasladar o batume, ou estro apañado nas toxeiras, e no monte, ata o carro. Posteriormente co paso do tempo, este útil de arrastre faríase con táboas, ó xeito dunha mesa, pero sen rodas. Un exemplo deste proçeso é a existençia, aínda na actualidade, do rastro, o cal non ten rodas, e pode definirse como un caixón de madeira para arrastrar cousas. as xentes do mar na lonxa, e praça de abastos, polos canteiros na cantería, … A todo iso, cando se labra unha leira ladeira, co tempo a terra soe ir deica a parte baixa. No ano en que vexamos que a leira se queda sen terra na parte alta, entón, ao rematar de labrala, situámonos no regho de baixo, e enchemos a terra sobrante no “rastro”. As dúas exteriores denomínanse cambas, e teñen forma de arco. Estas abraçan o milde, ou peça recta central, onde está o ollal no que entra a cabeça do eixe. Os maiores xa lembran que seus pais, e avós lle puñan ferraxe (lamia ou ferro) nos cantos das rodas. Aínda así, posiblemente en épocas remotas puderon ter sido lampas, ou lambidas, é diçir, sen aro de ferro, quedando a madeira totalmente en contacto co chan. As furas rodean o ollal, no que se encaixa o eixe. Ó redor do ollal ten maior ghrosor, ou abultamento para darlle máis resistençia por mor da cabeça do eixe, e dos dous furados que o bordean. As rodas dos carros soen ter un altor aproximado de 90 cm, 1 metro, 1,15 m, ou 1,20 m. Calquera destas medidas ten a funçión de que o ghando, e a xente estea a unha altura cómoda para o traballo. Iso infírese da dimensión corporal dos animais que tiran do carro, como tamén da xente ao carghalo, e descarghalo. Tales medidas son as mesmas, tanto para o carro común, coma o carreteiro. Respecto dos donos dos carros, a uns non lle ghustaba que o seu vehículo cantara, en cambio outros pretendían que o seu cantara ben alto. Sempre había xente que conoçía de quen era o carro polo seu canto, ou chío. En cambio, os que non sabían atribuílo, tiñan que velo para determinar a súa pertença. Existía unha teoría de ámbito académico que trataba de explicar o porqué do canto do carro. Aleghaba que en corredoiras sen vista, e estreitas, o canto, ou chío do carro servía como un sinal de aviso para non atrancar o camiño cando se atopaban con outro de fronte. De tódolos xeitos, nos lughares de tránsito onde non había problemas de visibilidade, o canto do vehículo xa non se baseaba, contra desta teoría, nunha finalidade práctica de circulaçión. Máis ben intúese que era unha cuestión de manifestaçión persoal, e de darse a conoçer. Neste último caso, era compatible coa preocupaçión polo desghaste do eixe, así que lle untaban ben "a cama" do eixe para que non se ghastara tanto. Ademais evitaba que se chamuscara, ou queimara, e prendera lume. Tamén, dese xeito eliminaba o ruxe, ruxe do carro, a non ser que fose moi carghado. Seghundo comenta miña nai, na aldea de Cures a práctica totalidade da xente untáballe a "cama" do eixe, noutras terras "buxa", para previr o seu desghaste, e posible queimado. Por este motivo, o canto, ou chío non era tan frecuente. Todo dependería da cargha que levara, xa que cun determinado peso, o carro canta, pero ó estar untado, amortighuaría máis o ruxe, ruxe, e non sería tan intenso como por outras partes. O untado do eixe podía ser con materias varias, a maioría en estado natural, e alghunha xa elaborada. Como un elemento máis, estaba o xabón. Esa técnica pode entenderse como unha opçión puntual en aplicar un produto moderno, que non se enghloba dentro das materias de tradiçión secular, e artesanal. Debido ás neçesidades perentorias que había, o material mais usado por aquí para untar o acomodo do eixe, era o xabrón, que se lle refreghaba coa man. Como nota aclaratoria, explicar que a maioría da xente compraba o xabrón, fose no mercado, ou nas tabernas-tendas da época. No que respecta ós animais de tiro, os bois tiran máis despois de entraren en calor, xa de quentes, pero menos en frío. En troques, as vacas teñen máis arranque en frío, e son máis rápidas, pero non aghuantan tanto cando van quençendo. Non obstante, tanto uns, coma as outras, teñen un tope ó cansarse. Os bois capados empreghábanse para traballar, e os que non se capaban dedicábanse a sementais. Outra diferençia entre bois, e vacas, é a que se refire ó xeito de aliviar as súas neçesidades. As vacas paraban para mexar. Non obstante, os bois non se detiñan, polo que mexaban andando, e mollaban as patas. En cambio, os bois como non daban sinais de querer deterse, xa mexaban en marcha. A non ser que avisase o acompañante de atrás, ou os frease a persoa de diante para remataren a faena. Ó remate do trato das terras, ou das vacas da ghanançia, se calquera das partes non quería prorroghar o pactado, entón devolvíaselle o arrendado ós seus donos. O carro do país ghalegho é bastante complexo na súa feitura. Consta de moitas peças, e unha chea delas son complementarias, coma por exemplo o cabestro, que en varios lughares da parroquia de Nebra, entre eles a aldea de Calo, hai quen o nomea alternativamente adival, ou cabestro. Frandos de millo (flor da parte superior do pé de millo verde, que rompemos coa man. O ghando cómea moi ben.) Chavellón do carro. (Pau que co carro parado, ponse en vertical no extremo dianteiro da cabeçalla. Con isto alobéaselle o peso ós animais, ou de estar sen eles, sostén do vehículo.) Cesto de aro, moito máis pequeno có da herba, e ten un aro para collelo coa man. Hoxe en día ao non haber ghando nas casas, moita xente xa o bota en moreas na leira, para apodreçer, e converterse en esterco. Esto empréghase no sitio do batume, xa que o monte quédalle máis a desmán, en comparança cos xuncos que están ó pé das casas. Aquí xa se collen coa forcada, e vanse colocando estas chotas nos lados do carro para façer as beiras. De paso, enchemos por dentro, e así sucesivamente ata onde podan levar os animais. - O carro con batume, leña, pés de millo, trigho, …, sempre levaba posto o xogho completo de fumeiros, pero sen as caniças. A pégha era moi incómoda, polo que a maioría da xente non lla colocaba. Aínda así, había quen lla puña canda os fumeiros. Todo esto, a ghusto do dono do carro. No momento de carghar o carro, a persoa que estaba enriba arrombando a cargha, preghuntáballe ó de baixo que lle botaba as ghalladas de batume, ou o que correspondera: monllos de cereais, palla de millo, herba, leña, pinos, … : - ¿Cómo irá o carro, de dianteiro, ou de rodeiro? O carro (a cargha) ten moita anchura, ou vai moi ancho. Refírese á anchura en toda a súa extensión, desde diante ata atrás, non so na cueira ou recadén. O carro (a cargha) ten moita larghura, ou vai moi largho. Sobresae moito en lonxitude, tanto por diante, como por atrás. Os trapos non se destinaban a esto, pois había poucos, e façían falta na casa. De tódolos xeitos, todo aquel que coidase ben dos animais, tiña por costume ó cheghar ó cuberto da casa, de limpar, e enxughar o ghando. Para iso, cun saco de esparto secáballes a suor, e a posible molladura do corpo. Alghúns bois e vacas, despois de chegharen á casa, e xa no cuberto, bruaban para que se lles sacara o xugho, e así poder entrar directamente nas cortes. As puntas da pégha estaban moi afiadas, en forma de espichos / espetos, para espichar, ou espetar as ghalladas, por exemplo de batume, ou doutro tipo de material, evitando que caeran enriba dos animais. O que si levaba o carro, con ou sen pégha, eran os típicos dous fumeiros altos por detrás do sitio da pégha, ademais doutros catro, algho máis baixos, en cada beira do taboado. En cambio, o carro carreteiro non tiña a opçión da pégha, xa que case sempre se dedicaba a transportar pinos, e árbores en xeral. Isto sería un estorbo, debido a que o pino, ou a árbore, sobrepasaba o sitio onde en teoría iría a pégha. Por descontado levaba os dous fumeiros altos de diante, aparte de catro de menor altura por cada beira, en idéntica cantidade có carro común ou normal. Este sustituto, en caso de neçesidade inevitable, disque o façían os carreteiros, ou unha parte deles para conter carghas moi altas na parte de diante do vehículo. Como se dixo anteriormente, os nosos carreteiros soían transportar pinos, ou doutras árbores, e so colocaban os fumeiros. Non se lle puña cruçeta, ou chavelleira nos fumeiros dianteiros, xa que como a pégha, sería un estorbo para os pinos. - Tío José de Esperança: botou pouco máis dun ano, aproximadamente. Ó mesmo tempo existían os "carreteiros da cunca", chamados así porque non eran fixos, nin constantes, e moito menos serios, nin formais. Non se dedicaban de cheo a este traballo, polo que o coidado do ghando, como o cumprimento do trato, deixaban moito que desexar. O carro de carreteiro, como se dixo anteriormente, levaba un caixón de madeira debaixo do chideiro, que o façía un carpinteiro, ou quen soubese façelo. Neste caixón puñan a ferramenta, o material de engraxe que podía ser xabrón, ghraxa, sebo, ou touçiño para untar o eixe, e a bolsa da comida no caso de estar alonxados da casa. Antes de saír da casa co ghando pola mañán, dábanlle aghua con fariña á parella de animais que ía turrar do carro. Tamén levaban a comida do ghando enriba do vehículo, a cal preparaban a noite anterior, e podía ser un feixe de herba, palla, frandos de millo, … Unha parte fundamental na alimentación do home desde os seus primeiros tempos, foi, e seghue sendo a vaca, pertençente por extensión ó ghando bovino. Outra parte tan importante, e básica, foi e continúa sendo o porco, do cal se aproveita todo. Nos tempos de hoxe, o ghando ten mellores condiçións de vida que antes: as máquinas sustituírono nas labores aghrícolas, e de carrexo, polo que non teñen que andar á intemperie do sol, do frío, e da chuvia. Aghora iso pasou, comen mellor, con fartura, e a limpeça é máis efectiva, e cómoda. Un inconveniente pode ser que na actualidade non tódolos animais ven tanto o aire libre como antes. Daquela época había quen os sacaba a paçer polas súas leiras. A xente que tiña pouca terra, e non podían mantelos ben, levábanos a paçer por camiños, e tamén ó monte. Ademais, a cotío, o ghando púñase ó carro, e nos apeiros de labrança para o seu arrastre. Desde finais dos anos corenta, e prinçipios dos cincoenta, o monte xa estaba sendo repoboado. Cando entre as décadas anteriores se ía co ghando, víanse os pinos pequenos, e a forestal dispuña descampados que estaban habilitados como sitios libres de pastoreo. O carro é un símbolo identificativo da nosa paisaxe, desde tempos antighos, ata a época actual. Por toda rota, ou camiño por onde pasase, aldeas, paraxes, montes, e lughares, produçía un son rechamante que se ouvía ó lonxe. O carro cantaba coa cargha. Para frealo batíanlle na cuña de madeira que ten a carón de cada par de xintoiras. Xa máis moderno, apertábanlle as torcas dos pasadores de ferro que atravesan a parte inferior das dúas parellas de xintoiras. Arredor da metade do século XIX, ata o primeiro cuarto do século XX, houbo diversos conçelleiros de tendençia modernista dalghunhas cidades importantes, que intentaron acabar coa circulaçión dos carros pola área urbana. Ao non existir outro medio de transporte, este intento resultou fallido. Sen embargho, esa pretensión que seghuía nas súas mentes, derivou en pensar que se prohibían o ruído dos carros nas cidades, entón poderían eliminar o seu paso por elas. Como máximo podían cheghare a vilas pequenas: Noia, Arghalo, A Pobra, ou calquera outra localidade da península do Barbança…, ademais de paraxes, montes, e aldeas na súa inmensa maioría. Incluso Boiro daquela era aldea, cunhas cantas fábricas de madeira, … A distançia non llo permitía, e sempre reghresaban na mesma xornada para a súa casa. Pese a todo esto, a prohibiçión xurdeu nalghunha urbe importante (cidade ghrande), primeiro contra a circulaçión dos carros, e máis tarde sobre o seu canto. Por aquel tempo as “capitais” da nosa terra, tampouco tiñan tanta poboaçión. Por iso, era onde máis se podía dar o caldo de cultivo para a incomprensión deste xeito de transporte natural, e ançestral. Indo máis alá, creo que non estaba relaçionado coa dimensión da localidade. Penso máis ben, que a causa radicaba na deçisión de políticos “de afán modernista” da época, xunto coa presión da burghuesía, ambos alleos ó sector primario que desenvolvían as nosas xentes do campo. Hai unha teoría por aí adiante, desde xa tempo atrás, que intentaba dar unha explicaçión ao canto do carro. As corredoiras, e os camiños de carro xeralmente eran estreitos, con curvas e non tiñan visibilidade. En distintos tramos, tamén eran fondas, ocasionadas polas rodeiras que ían afondando o terreo. Aparte de que os muros das beiras dos camiños, e nas corredoiras estaban apañados, podían en determinadas épocas do ano, ser ocultadas pola medra das plantas de froitos estaçionais: millo, e outros cereais. Noutros puntos, tamén os mesmos bosques frondosos, e sombríos dificultaban a visión. Todo isto en conxunto, impedía ver os posibles carros que en diversas partes do recorrido, se aproximasen de fronte. Seghundo manifesta esa teoría, a única maneira de avisar ó lonxe, era co canto do carro que façía de buçina, ou de pito, a outros carros. Así, e todo, contra desta teoría, cando o recorrido tiña visibilidade xa non se baseaba nunha finalidade práctica de circulaçión. Máis ben se intúe que era unha cuestión de manifestaçión persoal, e de darse a conoçer. Deste xeito, o vehículo que estivera máis perto dun espaço de descanso, sexa a boqueira dunha leira, toxeira, …, apartaba, e aghardaba a que pasara o outro. Polo que explica a xente de aquí que viveu o mundo do carro, este xa se escoitaba sufiçientemente co bater das lamias (ferro das rodas) nas pedras, e vaghoadas dos camiños. Todo isto podía axudar en escoitárense uns ós outros. Por outra parte, serviríalle ó ghuía que se adiantaba en puntos de pouca visibilidade, por ver quen viña de fronte. Por ese motivo, os carreteiros que coñeçían o terreo, ó saber que se acercaba outro carro en sentido contrario, podían apartarse a un sitio de descanso, e despois façer sen problemas o cruçe dos carros. Ó mesmo tempo, con esa parada descansaba o ghando, e os carreteiros. Eles aproveitaban para fumar un pito, ou unha cachimba, e de paso, falar das cousas da aldea, da parroquia, e dos veçiños que estaban nas Américas. O carro ao rodar carghado, canta (emite un son aghudo, monótono, e característico). Tense comprobado que anima ós bois e ás vacas a turrar, xa que ghostan moito desa música de fondo. Eu deixábame levar á par do ghando e o carro, como se fora flotando entre o bosque, e os prados, camiñando ata a fin do mundo. Contan por aí adiante, que para que o canto do carro se ouvise moi alto, en quilómetros á redonda, puñan petróleo, ou unto no eixe das rodas. Sen embargho, a un dos carreteiros vivos deste lughar, non lle soa de aplicar estes produtos pola nosa contorna. Para os carreteiros tamén lle eran moi útiles os ferreiros, xa que interviñan na feitura das ferraduras, das lamias, ou ferro das rodas, cravos, e alghunhas ferraxes varias do carro. Como exemplo dalghúns ferreiros dos que se lembra a xente, estaba tío Domincos do Caseiro, que tivo a forxa na súa casa pequena de pedra, a carón da outra, en Cures de Riba, na estrada Boiro-Noia. Aínda se conservan traballos del feitos para a casa de meus avós maternos, coma un portal de corredeira, un cançelo, distintos apeiros, e útiles. O ferreiro da Madalena, xunto ó estanco, situado na estrada que bordea o paço de Gheáns. O pai de Pepe das Cabreiras, perto de Tállara, que antighamente tiña a forxa no cuberto da súa casa. Despois estivo en San Roquiño, fronte á taberna de Alejandro, case ó lado do campo da festa. Aquí, con el deprendeu meu tío Moncho. O real consistía nunha moeda cun burato no medio. - 2 reais era unha moeda enteira, sen furado. A causa fundábase en que escañaban no firme da estrada, ou da pista. Neste territorio, os nosos carros podían tocar tramos, máis ben por Boiro, vía relevante, e única, creo que daquela xa asfaltada, como era Santiagho-Riveira. Pola outra parte da serra existía a pista, tamén sen asfaltar, de Noia-Riveira, a carón da ría de Noia-Muros. Unha medida adoptada foi a apertura das fronteiras para a entrada de turismo de sol, e praias, coa conseghuinte desfeita urbanística. No caso de que fora para evitarlle feridas de sangue ós animais, isto envolvía contradicçión, e paradoxo do réxime anterior, debido a que por outra parte, se resaltaba a corrida de touros como un dos seus sinais distintivos. Posiblemente, isto tamén sería un desencadeante da prohibiçión do tránsito dos carros nas vías urbanas, e polas estradas en xeral. Debido a unhas leis xa moi directas, e contundentes do ghoberno da época no século XX, prohibeuse o tránsito de carros con lamias de ferro polas vías públicas de todo o estado. A partir de aí, os nosos vehículos ançestrais foron desapareçendo da paisaxe desta terra, quedando illados nas aldeas, campos e montes do noso país. Coa fin do século XX, prácticamente desapareçeron da nosa vida, e da nosa tradiçión. Penso que non se lle fixo xustiça, logho da indispensable axuda vital para tódalas xeraçións transcorridas no tempo, desde a súa apariçión hai máis de 2500 anos. Xa temos comentado que no carro carreteiro púñanlle un caixón no fondo do chideiro para colocar o material de enghraxe, a ferramenta, e incluso a saqueta da comida, que neste caso levaban cando andaban lonxe da casa. Estas podían ser adaptadas tanto no carro de dúas vacas, como de unha. Exemplo destes cambios de rodas en carros de dúas vacas, foron por Cures de Baixo, os do Currucho. Na Ameán, o Fidalgho ten ó mesmo tempo un carro con rodas de madeira, xunto con outro carro de madeira, pero con rodas de radios de ferro. Esta clase de rodas de ferro, era típica dos coches de cabalos. Máis tarde viría, puntualmente, a roda de pneumático, ou ghoma, que se lle adaptaba ó carro de madeira, pero inda eran menos frecuentes cás de radios de ferro. Na nosa casa tivemos carro de dúas vacas de rodas de madeira, con lamias de ferro. Coa cheghada do tractor no ano milnoveçentos setenta e catro, foise deixando o carro, e dado que non había sitio para ghardalo, co tempo vendéronllo ós do “Paxaro da Fighueira”. Debido a que meu pai non estaba todo o día na casa para conduçir o tractor, e como axuda a miña nai para as labores aghrícolas, fixéronse cun carro dunha vaca soa, que traía rodas de pneumático. Co tempo tamén o venderon ao señor Xan de Cucos, de Comoxo, quedando soamente o tractor. Non obstante, de todo aquela persoa que por estes lughares conservara carro na casa, a inmensa maioría seghuía coas rodas de madeira, en comparança coas de ferro, e de pneumático. Animación feita por alumnos de 4º da ESO do IES Praia de Barraña Fotos da Cea da 1ª Promoción do Instituto El caso más grave fue en la noche del sábado al domingo, en la que un problema de última hora provocó que no hubiese ningún agente en el turno de noche en plena concentración motera. "Todo isto foi unha coincidencia moi difícil de xestionar nun servizo tan importante e sensible como o da Policía Local. Pese a todo o cabo xefe tiña perfectamente artellada unha solución alternativa, coa presenza continua de dúas patrullas da Garda Civil", afirma Juncal. El regidor de Bueu quiso mostrar públicamente su agradecimiento a la Guardia Civil y trasladarle "as nosas felicitacións pola súa profesionalidade". que vai máis alá das palabras Non digo nada. Só que me gusta moito a foto e a chorima e que me enche de ledicia que se levase o galego ao UK. Eu tamén o falei cando andei por alá, pero menos mal que levaba intérpretes, pois de inglés, nin palabra. Hello, thanks e pouco máis. A miña ignorancia é moita e grande. Saúdos. Gústame como escribe Manolo Rivas pero este " Os libros arden mal " para min é " O libro lese mal ". Nada, que non o dou acabado. Enterada, setesoles, na coruña o 19 e 20 de marzo (claro que dos 5 euros do Barco, aquí haberá que pagar 15) mesmo a nena do paraugas, escribe poesía en galego e seguro que o faría moi ben! (e do que dis...así andámosche a maioría, con intérpretes! [e non só para oo inglés, se non para moitas cousas da vida]) pai de leo, eu tampouco o lin ainda, boh!, ti polo menos xa o empezaches!. Non és o primeiro que me di que lle custou máis meterlle o dente que ó resto todo que leva publicado. Mais tamén oín da súa calidade, de toda a labor de información... Tamén concordo en que me aleda a viaxe do galego polas illas británicas. Eles, pobriños, tamén teñen dereito a coñecer as ledicias dos nosos rexistros. A ver quen se pasa a flor do toxo polo cú... Se o venres estiveses alí tamén oirías a Jonathan Dunne, o tradutor ao inglés de Books Burn Badly e dos outros libros do Rivas traducidos á lingua inglesa. tiven que recurrir ó traductor, porque o meu nivel de inglés non chega para entender todo, pero así, entre unha cousa e a outra... estou orgullosa, claro que sí, por qué non imos estar orgullosos do éxito dun irmán galego? A mellor edición galega - Faro de Vigo A mellor edición galega Dez autores, obras e coleccións, editoriais e entidades recollen os Premios Ánxel Casal da Asociación Galega de Editores Os premiados na cita dos editores galegos, onte no Salón do Libro. // Rafa Vázquez Escritores, libreiros, ilustradores, responsables de editoriais e en xeral todo o gremio do libro deuse cita onte no Salón do Libro para a entrega dos décimos Premios Ánxel Casal que convoca a Asociación Galega de Editores. Entre os dez premiados, o poemario Estrela do Norte do pontevedrés Luís Rei ou Leviatán, de Ramón Trigo, editado pola pontevedresa Kalandraka. Corenta e un títulos chegaron onte á final dos Premios Ánxel casal, que celebraron en Pontevedra a súa décima edición. O Salón do Libro acolleu a entrega, na que a Asociación Galega de Editores (AGE) recibiu a escritores, tradutores, libreiros e editores. María Lado e Lucía Aldao presentaron os premios, que recaeron en dez autores, obras e coleccións, editoriais e entidades. Polo que respecta ós premios, o galardón ao libro de ficción, que recoñece o mellor libro editado polos integrantes da AGE no pasado ano, recaeu en A viaxe da Gagarin, de Agustín Fernández Paz, publicado por Edicións Xerais. Pola súa banda, o premio ao libro de non ficción foise para O soño galego de Julio Cortázar, de Francisco F. Naval, publicado por Ediciones Linteo. Como mellor libro de poesía ou teatro foi recoñecido o poemario Estrela do Norte, de Luís Rei, editado por Kalandraka Editora. Ésta fixo doblete, xa que tamén lle correspondeu o Premio Isaacc Díaz Pardo ó mellor libro ilustrado, que recaeu en Leviatán, de Ramón Trigo. A relación continuou co Premio Neira Vilas ao mellor libro infantil e xuvenil, que se foi para Escarlatina e a cociñeira defunta, de Ledicia Costas, publicado por Edicións Xerais. Polo que respecta ó libro educativo, ó que se reserva o Premio Xosefa Vilarelle, o gañador foi As mulleres galegas. Das marchas nómadas ás marchas mundiais das mulleres, de Pepe Carreiro, editado por Baía Edicións. Nesta décima edición dos premios o galardón Xosé María Álvarez Blázquez, que cada ano recoñece a trayectoria creativa dun autor galego, recau en María Reimóndez. Finalmente, la relación de premiados conclúe co galardón Rosalía de Castro á mellor iniciativa editorial durante o ano 2014, que correspondeu á Colección Rescate, de Alvarellos Editora; e o Premio Francisco Fernández del Riego á difusión do ámbito editorial e cultural, que recaeu nas Bibliotecas Escolares de Galicia. As obras e autores finalistas, entre os cales o xurado seleccionou estes dez libros premiados, foron elexidos polos editores tras unha proposta de candidaturas de cada editorial. Superada esa primeira fase, elexiu posteriormente ós gañadores que onte recibiron os premios un xurado formado por Pilar Fernández Ruíz, bibliotecaria e directora da Biblioteca de Pontevedra; Cano Paz, libreiro da librería Paz da cidade do Lérez; Alfonso G. Sanmartín, editor e expresidente da AGE; Ramón Rozas, xornalista; e Kiko da Silva, ilustrador e editor da banda deseñada. Fidel Vidal. Preparándose para morrer di Sócrates: “Non nos achegamos á verdade senón na medida en que nos distanciamos da vida”. Para Schopenhauer a vontade de vivir non é máis ca un tránsito á nada. O drama de Hamlet, afirma Lacan, consiste no encontro coa morte. A morte desde a referencia da pantasma do defunto pai (que aparece antes do comezo da obra) até a propia morte a mans das manobras do seu tío e padrasto Claudio: veleno na copa e pezoña no florete. Antes da morte física, o pai, como acostumaban os ditadores cos disidentes significativos, intenta dálo por tolo e desterralo: a morte psíquica e cívica. RAÍÑA.- (…) A bebida, a bebida!… Estou envelenada! (Morre) LAERTES.-(…) A túa nai está envelenada… Non podo máis… Ao rei, ao rei a culpa! LAERTES.- (…) Que a miña morte e a do meu pai non caian sobre ti, nin a túa sobre min… (Morre) HAMLET.- Ou! Morro Horacio. O activo veleno subxuga por completo o meu espírito. Non podo vivir o bastante para saber novas de Inglaterra; pero auguro que a elección recaerá en Fortinbrás; ten ao seu favor a miña voz moribunda. Dillo así, con todos os incidentes, grandes e pequenos, que me impulsaron. O demais é silencio. (Morre) FORTINBRÁS.- (…) Levade os cadáveres, que o espectáculo é máis propio dun campo de batalla! (Acto Quinto, Escena II) O rei ten a culpa. O pai culpable da súa morte por querer destruír e matar o fillo. Así sucede con Laio e co seu fillo innominado, coñecido despois como Edipo, e con Claudio, que elimina, nun acto fratricida, de cainismo, ao seu irmán para se desfacer do fillo, de Hamlet, roubándolle a un tempo trono, nai e nome. O nome do pai só é unha sombra, o verbo da terrible verdade. Cando Hamlet cae ferido de morte antes de ferir á súa vez ao seu inimigo, a traxedia segue o seu curso e acaba na hora do Outro. A hora do Outro, esta é a marca absolutamente esencial para Lacan, se queremos entender aquilo de que se trata. O espírito da obra non se reduce a un xogo de enganos, “senón que é un xogo dos significantes na dimensión do sentido”. Do falo mortal. A espada (foil, florete, xoia), ademais de o ferir de morte, permítelle culminar a súa carreira matando ao mesmo tempo ao seu adversario (Laertes) e ao Rei (culpable), obxecto último da súa misión. Neste xogo de palabras –afirma Lacan- hai, por fin, unha identificación. O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con * carmen gonzález en Quen ten a máis longa? Magdalena en Quen ten a máis longa? Quen ten a máis longa? 17 Outubro, 2018 Mariña Pérez Rei (12) Xerardo AgraFoxo (174) Xoán Guitián (1) "O Entroido, o Carnaval é para nós un sentimento, algo que levamos no ADN. Agardamos pola festa dende o día seguinte a que remata", confesaron os membros de Marcha Loca no pregón que abriu, onte pola noite, a festa en Cangas. A murga, que naceu en 1986 como Petroleiros -ían disfrazados de jeques árabes- e adoptou o ano seguinte o nome definitivo, repasou esas tres décadas fartas truoleando polas rúas con vestimentas que abarcan desde Rodolfo Valentino ata a sota de ouros, pasando por Os Simpson, colexialas, bufóns, señoritas italianas, personaxes de Astérix ou a banda dos Beatles. "Xa van 33 anos nos que pasou moita xente, onde nos rimos, onde traballamos arreo, onde disfrutamos e onde fixemos disfrutar", lembraron os seus compoñentes, e convidaron a disfrutar destes "días de festa, de compañeirismo, de risas, de música e diversión", un legado que herdaron e que "teñan por seguro, transmitiremos durante moitos anos". O traballo de elexir e confecionar as roupas, con criterios dispares, a elección dos personaxes, sobre todo políticos, que protagonizan as súas letras ( "que pasa aquí en Cangas/ que hai tanto follón/ que este axuntamento/ está cheo de lambóns"), demandas sociais como o Corredor do Morrazo ( "Mais duha hora levaba ir a Vigo/ máis dunha hora, dios mío, que peligro"), e tamén asuntos tabú, que en Aldán son meterse co Bahía de fútbol ( "Henry foi inaugurar o campo/ pensando xa nos votos que ía sacar/ vai ser alcalde, pensan na directiva/ e todo o que pidamos/ el si nolo vai a dar") ou coa Igrexa católica, que mesmo ten causado baixas na murga á hora de cantar. Anxo Ferreiro Currás ( 1 ) Xabier P. Igrexas ( 13 ) Xurxo Martínez González Segundo o disposto no protocolo asinado, o Consello da Cultura Galega realizará, nas dependencias do Centro Territorial de TVE, as tarefas necesarias para adecuar e preparar os fondos documentais como paso previo para a súa dixitalización. A Xunta de Galicia, a través da Consellería de Cultura e Turismo e da Secretaría Xeral de Medios, acometerán os traballos de dixitalización. Radio Televisión Española (RTVE), titular a todos os efectos dos dereitos dos fondos catalogados, recuperados e dixitalizados, facilitará aos asinantes copias de cada contido transformado-dixitalizado para consulta e visionado para fines exclusivos de exposición pública cultural, consulta e investigaciòn docente e académica. Completado o traballo RTVE cederá en comodato á Xunta de Galicia o arquivo de Cine, que pasará a ubicarse na Cidade da Cultura de Galicia. Ramón Villares, presidente do Consello da Cultura Galega, lembrou que esta institución xa tiña traballado na clasificación e catalogación destes fondos e aludiu á sinatura do acordo como “acto longamente esperado por nós”. Alfonso Cabaleiro, secretario xeral de Medios, e antigo director do Centro Territorial de TVE, salientou o valor dos fondos audiovisuais e Roberto Varela, presidente da Fundación Cidade da Cultura, resaltou a importancia de que a Cidade da Cultura poida acoller este patrimonio. O Presidente da Xunta de Galicia, Alberto Núñez Feijóo, cualificou como histórica unha xornada que permite recuperar anos claves da memoria, tamén audiovisual, de Galicia e agradeceu a boa disposición das institutucións colaboradoras. O protocolo foi asinado por Santiago González, director de TVE, Roberto Varela, presidente do Patronato da Fundación Cidade da Cultura de Galicia, Ramón Villares, presidente do Consello da Cultura Galega, e Alfonso Cabaleiro, secretario xeral de Medios da Xunta de Galicia. O acto enmarcouse na conmemoración dos corenta anos do Centro Territorial de Radiotelevisión Española en Galicia (1971-2011) -dirixido actualmente polo xornalistra Xavier Fortes- que continuou a última hora da tarde na Cidade da Cultura coa proxección dun documental evocador dos anos en que Galicia dispuxo por vez primeira de imaxes de seu. O máis lido en A Voz Moncho Paz.- Na tarde deste domingo deixounos en Barcelona o noso prezado Ramón Chao. Para min foi moito máis que un referente, foi un a... Antón Baamonde.- Manuel Fraga Rey (Vilalba,1952-A Pobra do Caramiñal, 2018) foi un dos fundadores de ERGA, estudantes revolucionari... Pilar Maseda.- A miña amizade persoal con Moncho Paz, xornalista vilalbés, da Casa dos Marios -que é así como nos coñecemos nos pobos... Redacción. - Desde o 5 de xullo ata o 9 de agosto pódese visitar, na cafetaría Madia Leva de Baamonde (Lugo), unha mostra de pintura do art... Redacción.- Esta mañá celebrouse en Ourense a asemblea xeral da asociación Amigos de Prisciliano , unha rede mul... A Voz de Vilalba non se identifica necesariamente coas opinións dos colaboradores e firmas destacadas. A súa liña editorial -independente e plural- é a que ven recollida nos editoriais e nos textos asinados como Redacción . Agás que algunha entrada indique o contrario, permítese a súa reprodución sempre que se cite a fonte. A Voz de Vilalba non se compromete á publicación de orixinais non solicitados. © A.C. A Voz de Vilalba│Apartado 26 - 27800 Vilalba (Galicia)│CIF G-27386176│ISSN: 1989-2004 Solucións fase de zona 2010 _ Agapema - Asociación Galega do Profesorado de Educación Matemática Ten máis posibilidades de ser comido polo gato As dúas dimensións do rectángulo teñen que ser números pares a) Ó cabo dunha hora, o cabalo e Raquel están a 12 km do punto de partida mentres que Carlos está a 4 km. O cabalo terá que descansar durante as 2 horas que lle leva a Carlos chegar ata el. Cando Carlos chega onda o cabalo e o monta, Raquel vai 8 km máis adiante e, polo tanto, ó cabo de outra hora chegan os dous á vez. Deste xeito o cabalo descansa 2 horas, e a distancia que percorreron foi de 24 km. b) Facendo un razoamento análogo ó do apartado a) obtemos que o cabalo descansa 4h, e a distancia que percorreron foi de 48 km. c) Tendo en conta o obtido nos apartados anteriores podemos deducir que se o tempo que monta Raquel a cabalo é t horas, o cabalo descansará 2t horas, e a distancia que percorrerán sera 24t km. Unha exposición feita por nenas e nenos O vindeiro día 5 de outubro poderedes participar nun roteiro e nunha comida popular en Nogueira de Ramuín en Ourense. Trátase dun roteiro informativo organizado pola plataforma contra la A76 da Ribeira Sacra. Poderedes pasar un día en familia e coñecer as consecuencias da autovía ao seu paso por esta zona da Ribeira Sacra. Durante a xornada a plataforma tratará de dar a coñecer o patrimonio material e inmaterial, a paisaxe e os núcleos de poboación polos que está previsto que discorra a autoestrada A76. O roteiro transcorrerá polas aldeas de Souto de Chao, A Seara, Casdecid, Vilanova, Varxela, Zumento, Celeiros, O Val, Forraqueira, A Pereira, Ferreirúa e A Penalba ata rematar na capela da Costria. Logo haberá un xantar popular, ademais de música e outras actividades lúdicas. A Senda do Caselas, lista para o goce da veciñanza _ Salceda de Caselas Casa do concello Camiño de Santiago Cruceiros e petos de ánimas A Senda do Caselas, lista para o goce da veciñanza A Concellería de Vías e Obras do Concello de Salceda de Caselas, que coordina Miguel González, vén de dar por rematados os traballos de recuperación da Senda do Caselas entre a Ponte de Rubal, na Picoña e As Pontes, en Santa María, traballos que sufriron un lixeiro atraso debido ás intensas choivas destes días pasados. Asemade, a concellería de Vías e obras co apoio da Confederación Hidorgráfica Miño-Sil, a tarvés de Tragsa, procederon á limpeza das marxes do río Caselas, intensificando os traballos no treito dende a Ponte do Río (Carballal) ata o Maior (A Picoña), onde os efectos dos temporais posteriores aos incendios de outubro, provocaron arrastres de toneladas de terra e xabre dos montes, ao carecer estes de vexetación que sustentase o terreo. O alcalde, Marcos Besada, salientaba a importancia dos traballos realizados que permitirán “que veciños e veciñas gocen dun dos espazos naturais de referencia do municipio”. A Senda do Caselas, é froito dos traballos de recuperación que se desenvolveron na contorna do río Caselas. Cunha lonxitude de 2 quilómetros, a senda nace no lugar das Pontes, na parroquia de Santa María para, no seu percorrido, pasar pola parroquia de San Xurxo e rematar no lugar de Rubal, xa na parroquia da Picoña. Ao longo do seu percorrido a senda atravesa o Parque Etnográfico dos Muíños do río Caselas, onde o Concello rehabilitou os muíños das Covas, da Laxe, Figueiras e o muíño de Marcial ou Fondóns. Dende o Concello agradecen á veciñanza a súa paciencia e comprensión durante o tempo no que se levaron a cabo as tarefas de recuperación, así como o apoio amosado co acontecido. Iniciadas as obras de mellora do cruce da Lomba en Budiño Salceda reforza a súa aposta polo medioambiente a través da reciclaxe Cando de pequenos xogabamos a polis e cacos, a maior parte das pelexas producíanse para repartir o primeiro dos papeis. Pablo Cuchara e Suso Trapos pedíronse o segundo dos roles e aínda hoxe, aos seus corenta e moitos anos, seguen xogando a chourizos. Houbo un tempo en que Canido tiña fama de lugar conflitivo, cheo de malandríns sen escrúpulos e bandidos comenenos. O certo é que algunha razón tiñan, tamén contábamos cos nosos propios ladróns, concretamente dous, e moi pouco profesionais, por certo. Cada vez que puñan a man para roubar unha botella de gaseosa, un trozo de luna dun bar, un paquete de patacas fritas ou unha bolsa da recadación dun banco -pero só a bolsa por suposto, a pasta nin tocala- entón, nese mesmo instante eran trincados por un rexemento de policía, e ao talego. Así se pasaron os últimos vintecinco anos das súas vidas, entrando e saíndo da cadea por roubar casetes de coche escarallados, paquetes de tabaco medio cheos, cromos de Iribar case novos, condóns usados e outros botíns deste estilo. De cando en vez coábanse nalgún piso, pero por casualidade, porque o que realmente buscaban era un servizo no que mexar ou un suculento montón de roupa sucia. Pablo Cuchara tiña un físico para subir catorce oitomiles, pero o seu afán científico levouno a experimentar co seu propio corpo os efectos de diferentes tóxicos por vía intravenosa: viño tinto, anestésicos para as muelas doloridas, auga sucia dos charcos, mirinda, pesicola e, algunhas veces, hasta cabalo. Pola súa parte Suso Trapos era o cerebro da banda. Pequeniño, pero cerebro a final de contas. Planeaba os asaltos con astucia e axilidade felina. Nunca actuaron con un plan que non tivese diversas variantes: A, B, C, D... Sempre atando cabos e non deixando nada á improvisación. Ao final sempre utilizaban o plan Z, que consistía en coller todo o que lles cabía nas dúas mans e correr, iso si, morados perdidos, cara á comisaría máis próxima. Para non perder tempo vaia. Hoxe andan os dous por aí libres, como o vento libres, como a pomba libres. Hai pouco gritaba Pablo Cuchara cun machete de tres metros na man ameazando a un policía:"¡Que veña Suso ou mato a alguén!". logo de tirarlle varias veces o coiteliño ese a un membro das forzas e corpos de seguridade do estado (¡para habelo matado!), o trincou un furgón con cincocentos mil policías armados ate os dentes. Ao outro día xa estaba na rúa, roubando galletas, caixas de mistos, gayumbos apalominaos e esas cousas. Libre, como a gaivota libre. Creeo que xa escribín suficientemente do tema por outras vías do mundo virtual, pero quería deixar constancia, neste meu blogue, para a posteridade, o que ao meu xuízo implican as Meninas de Canido e, á súa vez, o que implica e supoñen os procesos de oposición máis ou menos velados ou directamente contrarios ás mesmas. Este ano 2017, Canido Sostible cumpre 10 anos do inicio da súa andaina un 20 de novembro de 2007. A razón fundamental da creación deste blogue, hoxe semi esquecido, foi precisamente tentar facer rexurdir o espírito de barrio que eu atopei un pouco apagado despois de case 12 anos vivindo fóra de Ferrol, así como contra uns movementos especulativos que o goberno do daniño Juncal estaba a poñer en marcha para que os seus amigos construtores fixesen negocio a conta do modo de vida dos nosos veciños máis empobrecidos. O exemplo máis claro de todo iso foi a rúa de Ínsua e conxunto de edificacións que foron derruidas, incluída a ténda bar que fora de Fe, onde vivían veciños d… Concello de Muros (Riqueza Natural) Concello de Noia (Lugares con Encanto) Concello de Porto do Son (Senderismo) Asemblea da Mesa de Ourense o 12 de xullo • A Mesa Noticias da Mesa Ourense Venres, 6 de Xullo de 2012 Asemblea da Mesa de Ourense o 12 de xullo Será ás 20:00 h. na Casa da Xuventude de Ourense A Mesa da zona de Ourense, convoca a unha asemblea o día 12 de xullo (quinta feira/xoves) ás 20:00 na Casa da Xuventude de Ourense. A Mesa de Bergantiños organiza un roteiro literario en Carballo con motivo do Día das Letras Galegas • A Mesa Bergantiños Noticias da Mesa Sábado, 10 de Maio de 2014 Esta segunda feira, día 12, con motivo da proximidade do Día das Letras, A Mesa pola Normalización Lingüística de Bergantiños organiza un “Roteiro polas rúas dedicadas a escritores galegos” en Carballo. Desde xeito a asociación pretende lembrar as nosas figuras literarias que dan nome a moitas das rúas da vila bergantiñá, tales como Castelao, Rosalía, Eduardo Blanco Amor, Ramón Cabanillas, Alfredo Brañas, Eduardo Pondal, Manuel María, etc… Para iso, distribuirán carteis divulgativos sobre as obras das escritoras e dos escritores nos comercios desas rúas. O roteiro comezará ás 6 da tarde na Rúa Manuel María (fronte á estación de autobuses). Desde a asociación en defensa da lingua tamén aproveitarán para distribuír cartaces das concentracións convocadas pola plataforma Queremos Galego para o 17 de maio, animando a cidadanía de Carballo a participar nos actos en defensa da lingua que a plataforma organiza na mañá do sábado 17 de maio nas sete cidades galegas e mais en Foz. Concretamente, a comarca de Bergantiños está chamada a participar nos actos que Queremos Galego organiza na Coruña este 17M, que comezarán ás 12.00h ao pé do Teatro Rosalía de Castro. Abertos ao Galego presenta o Catálogo de Nadal Este catálogo terá sobre todo a súa vida en Internet, nomeadamente a través das redes sociais, no seguinte enderezo:https://issuu.com/abertosaogalego/docs/catalogo_nadal_mesa_135d9bf7f20b40 Imaxe: 2 de 4 Finalizamos as actividades de Animación á Lectura do 1º semestre deste ano cunha interesantísima e animada función para celebrar a chegada do solsticio de verán e o fin do curso escolar. Así o Mércores 14 de xuño ás 13:00 horas teremos no Auditorio do Concello a FRANCISCO CERDEIRA "PAKOLAS" coa actividade de dinamización con música, teatro e danza "As parábolas de Pakolas". Un espectáculo no que Paco Cerdeira interpreta en directo unha escolla dos seus temas para público infantil, con música xirando en torno ao rock e mais estilos que entusiasman aos nenos e nenas. Combínanse as cancións coas historias que nelas se recollen, cunha mensaxe final, formando así unha fermosa parábola da que aprender e na que pensar. Para este día están convidados novamente os alumnos de 1º, 2º, 3º e 4º de Primaria e Educación Infantil do CPI "Curros Enríquez" de Pazos, e tamén aos da EEI "A Galeriña" de Nespereira. Esta actividade forma parte do programa LER CONTA MOITO promovido pola Secretaría Xeral de Cultura, da Consellería de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria, a través da Rede de Bibliotecas Públicas de Galicia, en colaboración coas entidades locais. A PARTIR DE OUTUBRO MÁIS ACTIVIDADES Etiquetas: Actividades, Animación á lectura, Bibliotecas, Contos, Infantil, Música. Latín: Altar do ceo. "A CRISE É O RESULTADO DO CAPITALISMO SALVAXE" (PAPA FRANCISCO) (2013-06-03) A RENUNCIA DE BIEITO XVI E OUTROS APUNTES (2013-02-25) EXPATRIADOS DENTRO DA SÚA PROPIA PATRIA (2009-05-27) DENDE A MARRONDA: O ARCEBISPO ANGELO AMATO E A ESTADOLATRÍA (2008-12-29) Así é como comenzan os rapaces e rapazas do IES A Basella: Aquí, entre todos/as, achegarémonos á ciencia e compartiremos coñecementos e opinións. Tentaremos entender o mundo que nos rodea e os principais avances científicos en moi diversos campos. Anímovos … Sigue lendo → Un dos problemas que trae a integración de redes colaborativas no ensino e a avaliación. Neste curso, sumamos aos diferentes post do Blog Guía referidos a este tema, as aportacións que nos fan desde o IES de Cacheiras , onde, … Sigue lendo → “Reactions” foron traducidas ao 3 locales. Grazas a os desenvolvedores polas súas colaboacións. ficverin.com é a páxina do I Festival de Curtas de Verín Vía XIV terá lugar do 6 ó 11 de decembro de 2016 en Verín. O PPdeG poñerá en circulación o seu propio xornal, en papel, en cada cidade da Comunidade galega _ Concellos de Galicia - Ayuntamientos de Galicia Aínda que non o pareza, o eucalipto común (Eucalyptus globulus) está considerada como especie exótica invasora, segundo o Plan Estratéxico Galego de Xestión das Especies Exóticas Invasoras da Xunta. Non en tanto, aínda non está incluída no regulamento comunitario sobre este tema (1143/2014). Entre elas está o eucalipto común (globulus), especie cun alto impacto en Galicia. Das 12.000 especies exóticas presentes en Europa, entre o 10 e o 15% son consideradas invasoras. Das 1.323 analizadas, os expertos consideran que unhas 900 cumpren os criterios para incorporarse ao listado comunitario, e 207 son de inclusión prioritaria. A maioría destas especies exóticas son inofensivas, xa que non chegan a establecerse nin prosperar no novo hábitat. Non en tanto, hai unha minoría que, debido á súa voracidade, causa graves danos á economía e o medio ambiente, custándolle á UE un mínimo de 12.500 millóns de euros anuais. Engala o Portal das Palabras.Hoxe presentouse ao público o Portal das Palabras como froito da colaboración entre a Real Academia Galega e a Fundación... Resaca parte da necesidade afectiva de recompoñer a vida dunha persoa que morre inesperadamente. Unha obra de Tito Asorey e Ana Carreira con Melania Cruz, Fernando González, Fran Lareu, Laura Festival de panxoliñas en O Barco Uniuse á nosa lista de colaboradores a primeira tenda de animais: Animal City. Está situada no Mercado das Conchiñas, local 5, e é unha tenda dedicada á venda de mascotas e produtos relacionados con elas. Se queredes máis información da tenda podedes chamar ao teléfono 981 277 894 ou escribir un correo a animalcitygalicia@gmail.com Lista definitiva de persoas admitidas e excluídas no concurso público para a adxudicación de novas oficinas de farmacia - Consellería de Sanidade - Servizo Galego de Saúde Acordo do 5 de novembro de 2018 da Secretaría Xeral Técnica da Consellería de Sanidade pola que se fai pública a lista definitiva de persoas admitidas e excluídas no concurso público para a adxudicación de novas oficinas de farmacia Lista definitiva de persoas excluídas no concurso público para a adxudicación de oficinas de farmacia Astrogalicia 2008: convocatoria para as asociacións galegas. O Concello de Brión copatrocinio de Feiraco, organizou a octava edición do certame de pintura "Novos Valores!. Con un record de participación, con 67 artistas de toda a xeografía galega, os gañadores absolutos do premio foron Diego Vites, de Lugo e Jairo Ramos, de Chantada. Todo un exemplo o de Brión de apoio aos xoves valores da pintura. O xoves 17 de decembro, ás 20 horas, no local da Agrupación Socialista de Santiago de Compostela (R/ Ramón Cabanillas 6, entrechán D), terá lugar a conferencia: O modelo enerxético español: desafíos no marco actual, organizada pola XSG-Compostela coa colaboración da Fundación Luís Tilve, e que será impartida polo Enxeñeiro, exdeputado e membro da Fundación, Isidoro Gracia Plaza. Trala charla principal intervirá Guillerme Pérez Agulla, Director do Arquivo e Biblioteca da Fundación, para presentar ás derradeiras actividades que está a desenvolver a nosa Entidade e dar a coñecer os fondos do arquivo e da biblioteca que se poden atopar na mesma. ACTA DA 2ª SESIÓN DA MESA DE CONTRATACIÓN … Ademáis do público asistente, contou ca presenza das seguinte autoridades: o Secretario Xeral de Política lingüística da Xunta de Galicia D. Valentín García Gómez, o alcalde de A Estrada, D. José López Campos, o Tte. alcalde de mesmo concello, D. Juan Constenla Carbón, o concelleiro do “Ajuntament” de Lleida D. Pau Pinto Torne e ... Fulgor é un retrato do entorno do Río Lérez dende a propia auga; o elemento líquido como pantalla sobre a que se proxecta o seu entorno, como espello da mesma, dende unha perspectiva de estrañamento. Lugar: Auditorio Municipal do Concello Auditorio Municipal do Concello MARTES, 2 de decembro de 2014: O alumnado de 5º de Educación Primaria foron os padriños dos mais pequeniños do cole, os alumnos e alumnas de 4º de Infantil (3 anos) MÉRCORES, 3 de decembro de 2014: XOVES, 4 de decembro de 2014: VENRES, 5 de decembro de 2014: Iniciamos, fai unhas semanas, un proxecto interdisciplinar de centro, baseado na educación musical. Preténdese con el atender ao desenvolvemento integral do alumnado a nivel cognitivo, afectivo, social, físico e artístico. Cada día, escoitarase unha peza musical, que se repetirá nos momentos en que todo o alumnado estea fóra das aulas (entrada, recreo, saída,...). A audición da peza musical vai acompañada dunha ficha na que se ofrecen datos significativos (tema, artista, ano,...) e información sobre a canción. Nalgúns casos convídaselles, por exemplo, a resolver algunha cuestión ou visionar algún vídeo na rede, relacionado co tema. Ademais, o alumnado de primaria, que o desexe, pode expresar a súa valoración, empregando pegatinas verdes, amarelas ou vermellas, segundo lle gustou mais ou menos a canción. Todos os datos son expostos temporalmente, rexistrados e arquivados para o seu estudo posterior. DATA: dende o século XIX ata os nosos días. PAÍS: representación o mais ampla posible da música do mundo. Aquí vos deixamos unha presentación dalgunhas das cancións que se escoitaron ata hoxe: O pasado venres, 7 de novembro, festexamos no colexio o MAGOSTO. Tivemos a sorte de contar cun mago que xa nos visitou noutras ocasións: Como ilustración, aquí vos deixamos unhas fotos do 1º programa de radio deste curso (o alumnado de 5º e 6º de Primaria é o encargado dos aspectos técnicos e da presentación). 24 DE OUTUBRO: DÍA DAS BIBLIOTECAS ESCOLARES Acaba de comezar o curso... e nada mais comezar, chega o DÍA DAS BIBLIOTECAS ESCOLARES. Cada curso, tratamos de celebrar o día cunha actividade especial... Nesta ocasión, animamos a todo o alumnado do colexio a que fixera un MARCAPÁXINAS. Nas aulas de Infantil, escollimos un formato determinado, e nas de Primaria deixouse un pouco mais de liberdade á hora de escoller o tamaño, a forma... Aquí tedes o cartel da campaña do comezo de curso nas bibliotecas escolares galegas: QUE VOS VAIA MOI BEN A TODOS/AS NA NOVA ETAPA !! Como en cursos anteriores, quixemos premiar a aqueles alumnos/as que leron mais libros da BE da súa clase (xa sabemos que non só len libros da biblio... ), así que, aquí están: Do 11 ao 15 de xuño terá lugar en Ferrol a "XXV Festa da lectura, o libro e a palabra". No seu programa destaca, o venres, 13 de xuño a presentación do libro-disco BRINCA VAI! de Paco Nogueiras. Aquí tedes o cartel informativo: Hoxe, despois do recreo, xuntámonos todos na entrada do colexio. Alí, os alumnos/as de 3º, 4º, 5º e 6º de Primaria interpretaron, cos instrumentos, unha canción que prepararon na clase de música. Despois, os mais pequenos acompañáronos bailando. Ademais, Esther y Pablo (de 6º de Primaria) e Xiarán (de 5º de Primaria) interpretaron para nós unhas melodías cos seus instrumentos. Que ben o fan! Logo, todos xuntos, cantamos a canción "ESA LUS", que o alumnado do IES POETA DÍAZ PARDO, de Guitiriz, creou para homenaxear a Xosé Mª Díaz Castro: A continuación, a representante do Concello, Esperanza, fixo entrega ao alumnado dos premios do concurso que sobre o poeta Díaz Castro se convocou no colexio: (na foto, aparecen so os premiados de Primaria, xa que en E. Infantil, os premios foron para as aulas). E, aínda houbo mais. Aproveitando que non chovía, dimos unha volta, por fóra do colexio paseando o MAIO: Hoxe, o alumnado de Educación Infantil e 1º ciclo de Primaria colaboraron na confección dun MAIO e dunha ALFOMBRA DE FLORES: Adícase a facer artesanía, e entre as cousiñas que fai están as FOFUCHAS. Estivo na clase de 3º de EP, e durante toda a mañá explicoulles e axudoulles para que cada un dos nenos e nenas fixera a súa propia FOFUCHA... (aínda non remataron, por iso, mañá, en vez de facer outro taller co alumnado de 4º e 5º de EP, vai volver cos de 3º, a ver se así rematan o traballo...) O alumnado de 6º, preparou unha obra de teatro que baixo o título "MEUS QUERIDOS ZOMBIES" nos conta o que lles acorre a uns zombies que xa non asustan a ninguén... Coma noutras ocasións, fan dúas representacións: unha para o alumnado de Educación Infantil e outra para o de Primaria. Ademais de mostrarnos as súas creacións, explicoulle ao alumnado do 2º e do 3º ciclo de Primaria como facer algún deses obxetos, e como facer, tamén, xogos moi divertidos... Aquí vos deixamos unhas imaxes dos traballos que realizou o alumnado sobre XOSÉ MARÍA DÍAZ CASTRO, autor ao que se lle adicou este ano o DÍA DAS LETRAS GALEGAS: Dende hoxe, ate o próximo venres, celebramos no noso colexio a VIIIª SEMANA CULTURAL LETRAS GALEGAS. Nesta ocasión as actividades que imos levar a cabo aparecen no díptico que vos presentamos a continuación e que o alumnado leva hoxe ás casas: DÍA DAS LETRAS GALEGAS 2014 O próximo sábado, 17 de maio, é o DÍA DAS LETRAS GALEGAS. Nesta ocasión, este día está adicado a o poeta Outros enlaces, para coñecer a este autor: - Secretaría Xeral de Política Lingüística - CEIP Plurilíngüe San Xoan de Filgueira, Ferrol, A Coruña: - Un conto, do colectivo FABALOBA, sobre Xosé Mª Díaz Castro de pequeno: O luns, día 28, os alumnos/as do 2º ciclo de Primaria foron os padriños dos nenos e nenas do 1º ciclo: O martes 29, tocoulles aos nenos/as de 6º de Educación Infantil escoitar os contos que os sus padriños/madriñas lles tiñan preparados: ...e por iso, temos organizadas, no noso colexio unha serie de actividades: - Temos, dende onte, na entrada unha exposición de libros novos: - Hoxe, na Hora de Ler, un grupo de alumnos/as de 5º de EP, fixeron unha sinxela presentación, para todo o alumnado de Primaria, sobre o significado do Día do Libro e a súa tradición. Tamén, adicaron unhas palabras a GABRIEL GARCÍA MÁRQUEZ, do que falaron sobre a súa vida e a súa obra. A continuación, entregáronse os diplomas e uns pequenos agasallos para os elixidos de entre os participantes no concurso "A ÁRBORE MÁXICA". Dende aquí, noraboa a todos os que participaron! - E aínda nos quedan mais actividades: a próxima semana, os días 28, 29 e 30, teremos, de novo, apadriñamentos lectores. Hoxe, deixounos un grande escritor... un premio NOBEL de literatura... Aos seus 87 anos marchou, pero quedan con nós as súas obras: "Cien años de soledad", "El amor en los tiempos del cólera", "Crónica de una muerte anunciada", "El coronel no tiene quien le escriba",... e tantos outros que nos descobren as súas historias, o seu realismo máxico... Como recordo, e para que sirva de homenaxe, deixámosvos dúas frases súas: Este taller, ven da man de MANUEL GUISANDE, escritor, periodista, e tamén, guionista de curtametraxes (así nolo presenta a Wikipedia). Na súa faceta como escritor de literatura infantil, no colexio, contamos con exemplares dos seus contos de RODRIBICO: Aquí tedes unhas imaxes co alumnado de 5º e 6º: Manuel pediunos se podía ir a algunha clase de educación infantil para estar un ratiño cos nenos/as e contarlles un conto. Por suposto que lle dixemos que si, así que hoxe, 10 de abril, ademais de rematar o taller cos maiores visitou, na Hora de Ler, aos alumnos e alumnas de 5º e 6º de Educación Infantil: PARA XOGAR... CONVOCATORIA PÚBLICA Xa temos fallo para o concurso de microproxectos que abrimos en Música en Branco o pasado mes de xuño. Seleccionáronse, tras un mes de avaliación, 3 das 16 iniciativas presentadas por colectivos, asociacións culturais, produtoras audiovisuais e artistas individuais ao concurso aberto: Hortas de ladrillo e casas de perexil, Feira Artesá e O barrio dos músicos, un documental sobre os locais de ensaio da zona. As tres escollidas desenvolveranse á volta do verán, coincidindo co peche deste proxecto da Concellaría de Cultura da Coruña cofinanciado polo Fondo Europeo de Desenvolvemento Rexional (Feder) no marco do programa Urbana-C. Hortas de ladrillo e casas de perexil é unha das propostas seleccionadas. Trátase dun proxecto con múltiples liñas de actuación nas que a ferramenta principal é o canto lírico. Busca producir diálogos arraianos, aqueles que se dan entre partes enfrontadas promocionando a mestura e a diversidade que se produce normalmente nos marcos fronteirizos: zona verde-zona urbanizada, espazo íntimo-espazo público, o previsible e o inesperado ou diversidade fronte homoxeneidade. En concreto, desenvolveranse catro accións diferentes ao longo de mes e medio. As actividades coñécense baixo o nome de “intersticios de demanda”, sendo intersticio o espazo baleiro entre átomos, tecidos ou células. É dicir, auténticas fendas que este proxecto pretende encher coas demandas sociais que se viven no barrio. O primeiro deles titularase Intersticio de demanda de máis espazos para o goce das persoas e consistirá en ocupar unha praza de aparcamento de zona ORA, pagar o importe e ofrecerlles aos viandantes a posibilidade de cortar as puntas do cabelo ou a barba a cambio de escoitar durante o proceso fragmentos de arias. Posteriormente iniciarase un diálogo no que as persoas participantes canten cancións que tivesen importancia nas distintas etapas da súa vida. O segundo intersticio furará na importancia no barrio do pequeno comercio e nel escolleranse dous salóns de peiteado e ofreceráselles aos seus clientes a posibilidade de cortar o cabelo mentres se lles canta ópera. Nunha terceira fase, a ópera entrará nas casas dos veciños a través dos telefonillos. Os responsábeis destas actividades chamarán os veciños ao azar e cantaráselles ópera para ver a súa reacción nun exercicio ao redor das importancia do espazo íntimo sobre o público. Finalmente, no último intersticio xirará ao redor dunha micro-ópera colectiva urbana nun espazo público cuxo obxectivo será reflexionar sobre o aproveitamento social e ambiental da diversidade. Feira Artesá é o segundo proxecto seleccionado, proposto por TANKollectif e Niquelarte. Esta iniciativa busca elaborar un diagnóstico participativo do estado emocional e sensitivo do patrimonio comercial da Agra do Orzán, co gallo de intervir, a partir da diagnose realizada, na súa posta en valor e na activación do comercio de proximidade como forma sustentábel dun xeito activo e común. Deste xeito, os seus obxectivos pasan pola creación dunha cartografía sonora e dun atlas do comercio do barrio, a transformación do espazo urbano ou a fusión e o entendemento cultural. Para acadar estas metas, trazarase un itinerario que aglutine unha boa mostra de talleres e pequenos comercios, puntos significativos do patrimonio identitario da Agra do Orzán. Participarán mais ou menos a partes iguais comercios e artesáns “locais” –aqueles chegados á Agra nas primeiras migracións do rural e as segundas ou terceiras xeracións das mesmas– e ”foráneos” –aqueles vinculados ás recentes migracións de carácter “mundial”–. O itinerario elixido –pode variar se os propios comerciantes o desexan– será Agra do Orzán, rúa Barcelona e Vila de Negreira, que de forma xenérica aglutina ambos tipos de locais. Durante dous días os comerciantes interesados sacarán o comercio á rúa, desenvolvendo as súas actividades comerciais ou artesás no espazo público. A organización facilitaralles materiais de apoio para realizaren as súas actividades, así como mobiliario para facer seu o espazo público vinculado ao seu establecemento, favoreceranse así lugares de encontro entre os comerciantes-artesáns e os clientes usuarios, que poderán realizar talleres ou reparacións explicativas da súa profesión nos que a veciñanza poderá participar dun xeito activo e colaborativo. O proxecto desenvolverase en catro fases. Nunha primeira, os responsábeis buscarán os artesáns e comerciantes interesados en participar e crear o atlas. A segunda centrarase na fabricación de postos que se empregarán na feira. A terceira parte, a central, será a celebración da feira. A última será a elaboración do atlás e a súa presentación aberta no barrio. Agra do Orzán, o barrio dos músicos, proxecto de Tres Laboratorio de Ideas e Comunicación, é a terceira proposta escollida pola organización de Música en Branco. A súa intención é dar a coñecer o papel que historicamente tivo e segue a ter o barrio da Agra do Orzán no desenvolvemento da música en Galicia e máis concretamente na Coruña. Nas súas rúas instaláronse multitude de locais de ensaio e mesmo estudos de gravación que foron unha auténtica referencia nos anos oitenta e noventa. Un lote de bandas naceron e deron os seus primeiros pasos na Agra do Orzán. Grupos como Milladoiro gravaron o seu primeiro álbum dende este barrio da man do selo Ruada. Ou Os Diplomáticos de Montealto, que puxeron en marcha a xeración bravú nos locais de ensaio da Agra, un barrio considerado o berce dos grupos coruñeses dos oitenta e noventa, Cacahué, Los Dramáticos, Papaqueixos ou Xudef Klass medraron musicalmente na Agra. Partindo desta realidade, este proxecto elaborará un documental para buscar as orixes destes locais de ensaio e estudos de gravación, realizando así un percorrido pola historia musical da cidade. A peza audiovisual combinará entrevistas con fondos musicais e imaxes de arquivo dos ensaios e as actuacións daqueles grupos, e tamén amosará o presente destes locais. O resultado final coñecerase nun acto público no que se proxectará a fita, cuxo proceso de realización se estenderá ao longo de dous meses. Á volta do verán comezará a documentación e a proxección aberta celebrarase ao final de outubro. A Agra do Orzán, o barrio dos músicos → Extraño. Pregúntoma cal é a vinculación de cada colectivo seleccionado co barrio e como é posible que para un proxecto de dinamización do barrio se selecciona a entidades que nalgúns caso nin pertencen á Coruña. Investigación, documentación, difusión e posta en valor da memoria musical e sonora da Agra do Orzán. Un proxecto da Concellaría de Cultura da Coruña cofinanciado polo Fondo Europeo de Desenvolvemento Rexional (Feder) no marco do programa Urbana-C. ‘Non te cortes coa ópera’ achega a lírica á veciñanza da man de Mónica de Nut Barriografía #5 - Mercado das Conchiñas - 8 de xuño de 2013 Barriografía #2 - CEIP San Pedro de Visma - 22 de maio de 2013 Barriografía #1 - Liña 7 do bus - 20 de maio de 2013 Millán Picouto presenta a quinta entrega da súa obra dramática, "Ciclo de Xúpiter" - Faro de Vigo Millán Picouto presenta a quinta entrega da súa obra dramática, "Ciclo de Xúpiter" Edicións Linteo acaba de sacar a rúa a quinta entrega da edición completa da obra dramática de Millán Picouto, Ciclo de Xúpiter, despois da publicación de Ciclo de Venus (2001), Ciclo de Mercurio (2002), Ciclo da Terra (2006) e Ciclo de Marte (2007), premio da Asociación de Escritores en Lingua Galega. Consta de volumes integrados por traxedias e comedias que se agrupan en ciclos planetarios como partes orgánicas dun vasto edificio teatral insólito nas letras galegas. A devolución da palabra poética ao escenario, a recuperación desde Galicia, e á altura dos tempos, dos mellores modos da tradición teatral europea, coa súa autonomía verbal, a incorporación da tradición musical galega, reelaborada, ao teatro, son designios que alentan en toda a produción dramática do autor. As primeiras edicións de María Soliña e Prisciliano en Trévaris, de 1994 e 1995 respectivamente, apareceron con texto e música vocal e instrumental, e en 1997 o libro de partituras vocais progresivas Escola Coral de Poesía e de Música recollida e desenvolvida con intencións didácticas e modos e recursos contemporáneos, o espíritu e as formas principais da tradición musical galega. En Obra lírica completa (Edicións do Castro, 2000), reuniu a poesía que publicara desde Sonetos da lúa chea (1980). Deus do ceo e mais planeta maior, nume da cidade e das asembleas populares, patrón do Estado e gran potencia tutelar do Imperio, Xúpiter preside o ciclo central do poeta, ocupado con momentos e figuras principais do poder político da antigüidade clásica, que no volume se desenvolven con exuberancia transitando por varios escenarios viventes. Tal é o marco das traxedias Péricles e Aspasia, Vercinxetórix, Príncipe de Galia, Xulio César e Zenobia, Raíña de Palmira. A comedia dramática Lánser e Íngrid, afastándose do Mediterráneo e da historia clausura o conxunto. Sweet Home 3D é unha aplicación para o deseño de interiores que serve para ubicar o mobiliario sobre un planos en 2D para logo amosalos tamén en 3D. Ademais dispón dunha ampla documentación que inclúe: ©2018 Federación Galega de Tenis de Mesa. Todos os dereitos reservados. Baixa Limia-Serra do Xurés, en el municipio de Entrimo, Orense. Do feito relixioso vai o tema; polo que lembro, maiormente das súas dimensións sociais, políticas e individuais, e o debate ten derivado un pouco cara ao catolicismo en confrontación ao goberno actual, pretendidamente dun laicismo que roza o anticlerical. De acordo.... Empezo disculpándome pola miña predecibilidade. A miña actitude ao respecto non é para vos nengunha novidade: sabedes que a pesar de ter tido un análogo entorno formativo ao voso, téñome afastado da práctica da relixión e a miña evolución foi desde o extremo da adhesión incondicional de antaño ata o da actual antipatía enervante, a cal non me impide recoñecer, sen embargo, que é un tema complexo dabondo ante o que é mellor utilizar o sosego que a bile. Porén, a pesar de que me inclino cada vez máis a ser furibundamente contrario ao que interpreto como os nefastos efectos das relixións organizadas e defensor a machamartillo da interpretación científica da vida en contraposición coa mitolóxica, vou intentar manter a ecuanimidade e mostrar, ata onde poida, respeto por crenzas e actitudes que atopo difíciles de xustificar e ata potencialmente perigosas. Intentarei cinxirme, polo menos no comezo, aos termos do debate tal e como o tedes conformado entre os dous. Comezarei por dicir que estou absolutamente de acordo con Míguel en que a relixión se pode definir como un sistema de valores colectivo. De feito non se explica máis que na colectividade, porque así xurdiu históricamente para, como di Miguel, crear cohesión nunha sociedade. A relixión e unha forma de organizar colectivamente as enerxías que xurden do sobrecoxemento humán perante o misterio da existencia, ante a busca do orde no caos. Se funcionase exclusivamente a nivel individual libre de influencias da sociedade chamaríase espiritualidade, non relixión... Non creo no libre albedrío –son determinista-, polo que estou convencido que se naces nun entorno que che transmite con suficiente vehemencia unhas ideas relixiosas, non recibes información oposta que che convenza de que é mellor afastarte, e o teu perfil psicolóxico e o dun crente –voltarei a esto último máis adiante- o resultado inevitable é que te adhiras a elas. Sempre pensei que se os crentes do mundo reflexionasen sobre iso, sobre as crenzas como feito cultural, trasnmitido de maneira semellenate a como o pode ser a lingua, entenderían millor por qué outras xentes de outras culturas cren noutras relixións e verían a súa propria desde unha perspectiva menos fundamentalista, máis relativista, ou simplemente a abandonarían humildados a súa adhesión incondicional como reacción oposta a arrogancia que supón manter que só a fe propia é a verdadeira. Se fose doutro xeito, non existiría tal distribución xeográfica das relixións en bloque; mellor dito, habería tantas formas de crer como hai persoas. Creme, Nando, se tiveses nacido en Baharain serías un fervente musulmán, non un fervente católico, por moito que ao teu sentido de fidelidade, entrega e compromiso e a túa visión do libre albedrío como don de Deus aos homes, lles conveña pensar o contrario. A relixión é un constructo social, ainda que poda responder a unha necesidade psicolóxica individual moi espallada entre os homes. Non confundades, por tanto, relixión e espiritualidade. Insisto, a espiritualidade pode ser unha característica inherente se non a todos, á maioría dos humanos. Á relixión se transmite coa cultura e sinala a pertenza a un grupo. Agora continuando co voso debate. Miguel, se Nando fose fidel aos dogmas do catolicismo defendería que non houbese separación entre iglesia e estado, non porque o diga a Igrexa, senon por consecuencia lóxica da natureza da relixión. Está sendo moi comedido na súa crítica, o cal me indica fraqueza, e parece tomarse demasiadas liberdades librepensadoras: pode que ata se aparte dos dogmas do catolicismo e non sexa tan católico como él pensa. Non hai outra: o goberno inspirado pola mediocridade humana, polo oportunismo e a dictadura da maioría, desa que fai que teñamos o que merecemos, non pode someter ao rebaño do señor, inspirado directamente pola divinidade, e arrebatarlle o poder que tradicionalmente lle pertenceu. Os únicos que parecen ter collóns neste caso son os islamistas radicais: os máis coherentes co espiritu da relixión. O Reino de Deus non pode someterse ao reino dos homes. É ridículo que quen crea poda velo doutra maneira. É unha derivación absolutamente lóxica e necesaria. Estou convencido de que se es verdadeiramente relixioso só podes ser fundamentalista e defender un estado confesional. Nada de medias tintas. Outras interpretacións diluen tanto a doutrina que ésta deixa de existir como tal para convertirse nun humanismo máis ou menos tinxido de espiritualidade, algo que se adapta oportunistamente ás fluctuantes correntes sociais. Por último, para completar a miña contribución ao debate, se os católicos se sinten menospreciados debe ser porque cada vez a sociedade ten menos paciencia co acientifismo moralista de algúns, certo. Nembargantes, por moito que insista a xerarquía que hai persecución, teñen a liberdade de opinar como outro calquera... O malo e que as opinións inspiradas polo catolicismo cheiran a doutrina, e a doutrina cheira a imposición (inda que poda non pretendelo) e o que se percibe como imposición xenera reaccións de profundo desagrado, potenciadas pola memoria (individual e colectiva) das experiencias negativas de moitos. Sí, porque ainda que non o estea agora tanto en España, a relixión sempre estivo asociada coa orde establecida, co poder opresor e coas clases dominantes. Afirmo, polo tanto, que é un verdadeiro atraso que en España vivamos todavía cargando ás costas cun “libro sagrado” cuxa primeira parte é producto indirecto das necesidades unificadoras dos despotismos orientais do Crecente Fértil hai miles de anos e que reflicten dunha sociedade atrasada e ignorante que vía a escravitude, o xenocidio e a opresión das mulleres como algo normal (senon lede o Antigo Testamento) e que foi completado despóis con hiperbólicas narracións en forma da saga máxica dun líder xudeu nacido de 6 a 4 anos antes da sua propia era nun día de primaveira ou verán (os pastores estaban á intemperie), non no vintecinco de decembro que tampoco morreu nas datas da Pascua, e cuxa mensaxe presenta tantos problemas de coherencia lóxica. Se o home tivese aprendido desde hai moito tempo a non ser escravo desa necesidade fantasiosa dun pai todopoderoso e protector que lle explique o mundo; se fósemos valentes e pensásemos pola nosa conta sen que a lousa dos mitos dos nosos ancestros pesase sobre as nosas costas, seguramente haberían existido moitos mais librepensadores, científicos e filósofos que terían feito avanzar á humanidade moito máis apresa. Ainda así naceron persoas como Galileo e Darwin que tiveron a maravillosa osadía de enfrentarse ao cristianismo, e gracias a deus (en minúsculas, como expresión) probablemente o intelecto humano se vexa gradualmente liberado dese xugo, tamén para desenrolar a súa espiritualidade (que non relixión) que nunca negarei. Sí, Miguel, é certo que nunca poderemos explicar a realidade por completo, que sempre haberá lugar para o misterio, o sobrecoxemento, a espiritualidade e a meditación, pero espero que non para as relixións tal e como as está sufrindo agora a humanidade. Houbo unha época na que pensei que era unha magoa que a Igrexa Católica se divorciase tanto da sociedade, porque cría que a espiritualidade de moitos quedaba orfa de apoio para se desenrolaren. Agora, e insisto de novo, opino que non están facendo outra cousa que ser coherentes consigo mesmos, o cal non leva máis que á sua eventual desaparición, sen que a espiritualidade e o altruismo sufran un ápice. Por certo, para ser coherente, a Igrexa tiña que defender os dereitos do óvulo e do espermatozoide por separado, que ao fin e ao cabo só necesitan un pequeniño empurrón para ser persoa e seguramente xa teñen media alma infundida. Sento a bile. Ao final me puido. Unionistas e republicanos conseguen coa transferencia de Londres superar o estancamento en que se atopa o parlamento dende xuño. O principal escollo era estabelecer o momento en que a Asemblea debería asumir as competencias, e aínda que non hai un calendario fixado, si "un compromiso" entre as dúas partes para completar o proceso, segundo destacaron. Londres aceptou en 2007 as transferencias dentro do pacto que permitiu daquelas restabelecer a autonomía e salvar os acordos de paz. Maio de 2008 era a data límite fixada. En virtude do acordo -alcanzado logo numerosas de disputas entre os dous partidos, que mantiñan paralizado o proceso de paz, e o parlamento dende o mes de xuño- designarase un novo fiscal xeral para Irlanda do Norte (actualmente, o de Inglaterra e Gales asume esta función). Ademais, crearase un novo Ministerio de Xustiza, que dirixirá unha persoa allea aos dous principais partidos. O ministro principal, Peter Robinson (DUP), sinalou que se alcanzara "unha resolución satisfactoria das cuestións máis complicadas". "Agardamos que o primeiro ministro (británico, Gordon Brown) se comprometa a axudar a resolver os pactos financeiros relativos á transferencia das competencias", engadiu. O viceprimeiro ministro, Martin McGuinness (Sinn Féin), destacou que se lograran "progresos significativos", e expresou a súa confianza en que o pacto lle permita ao Executivo funcionar "sen interrupcións". Precisamente, esta cuarta feira á mañá reanudou as súas xuntanzas semanais. Brown, pola súa banda, agradeceu o "sentido de Estado" demostrado polas partes: "Creo que Irlanda do Norte enviará un sinal de esperanza ao resto do mundo de que mesmo os problemas máis difíciles nos momentos máis complicados, pódense resolver", subliñou. Ian Paisley anuncia a súa dimisión como primeiro ministro norteirlandés O exército británico marcha do Ulster O DUP e o Sinn Féin acadan máis da metade dos sufraxios no Ulster É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: O Estado Español continuará a non recoñecer a independencia de Kosovo Edición xeral Decisiva, aínda que non vinculante, opinión da Corte Internacional de Xustiza sobre a secesión de Kosovo Edición xeral Vieiros: Galiza Hoxe - Empresarios de Galiza e Norte de Portugal toman a iniciativa da colaboración fronte á crise Empresarios de Galiza e Norte de Portugal toman a iniciativa da colaboración fronte á crise "É o momento de facer un esforzo conxunto", sinala Jorge A. Álvarez Bautista, presidente da Asociación de Comerciantes e Industriais de Tui (ACITUI), destacando as oportunidades que a colaboración ofrece para sumar forzas "diante da crise que atravesamos". Da propia interlocución deste colectivo tudense xunto con Olegário Gonçalves, presidente do Conselho Empresarial dos Vales do Lima e Minho (Ceval), xurdiu a idea de estreitar relacións de xeito práctico e botar adiante iniciativas conxuntas. Esas vontade de cooperación exprésase no documento asinado agora por unha ducia de colectivos das dúas beiras do Miño, baixo o lema "Compromiso de Caminha". Sen mediación de ningunha administración, o empresariado local toma así a iniciativa co obxectivo de "planear, promover e articular iniciativas e proxectos de interese común, con vista ao desenvolvemento económico e social das áreas de competencia das devanditas asociacións". "Cada vez máis, é necesario estabelecer unha organización de carácter xurídico que permita crear unha dinámica innovadora e creativa xunto ás entidades que tomen a decisión de unirse", coincidiron en avaliar tanto Gonçalves como Luís Ceia, presidente da Asociación Empresarial de Viana do Castelo (AEVC), outro dos colectivos asinantes. É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: A morosidade nos créditos concedidos por bancos e caixas sobe aos niveis máis altos dos últimos 15 anos Edición xeral QUE MATA 20.000 PERSOAS POR ANO EN ESPAÑA? Esta noticia fala do que xa imaxinades, e constata que o tema segue aí, aínda que prefiramos preocuparnos con outras historias. Eis, tamén, a ligazón co informe de Ecologistas en Acción do que falan na noticia. Cousas do antes e despois, en 16 días a OMS vai dar noticia contando que no mundo son sete millóns de persoas as que morren cada ano a causa da contaminación, unha de cada oito. Case nada. NOVIDADES EN MECANIZACIÓN DO TRABALLO... A Casa da Cultura de Fene abrirá só en horario de mañá o luns e o martes de Entroido. Dixomedíxomes · Museo do Humor de Fene A Casa da Cultura de Fene abrirá só en horario de mañá o luns e o martes de Entroido A instalación municipal permanecerá pechada este fin de semana e o vindeiro mércores, festivo local no concello O horario desta instalación municipal nos vindeiros días será o seguinte: Sábado 10 de febreiro: pechado Domingo 11 de febreiro: pechado A partir do xoves 15 de febreiro retomarase o horario habitual de inverno na Casa da Cultura de Fene: de luns a venres, de 10 a 13 horas e de 16 a 21 horas, e os sábados, de 10 a 13 horas. Galería de imaxes © 2018 Fene cidadán. Praza do alcalde Ramón Souto González, s/n. 15500 - Fene (A Coruña). Teléfono: 981 492 707 O auto ditado pola Audiencia Nacional entende que, tal como determinou a fiscalía, non está xustificado que o alto tribunal sexa competente, ao non se ter acreditado que poda ser imputado aos CDR outro delito que non sexa o de desordes públicas. Recoñece que non hai elementos que acrediten que sexa posíbel acusalos de terrorismo. Por este motivo transfere o caso aos xulgados ordinarios competentes. A Garda Civil detivo no pasado 10 de abril a activista dos CDR Tamara Carrasco por terrorismo e rebelión, a petición do xulgado de instrución 6 da Audiencia Nacional. O tribunal actuaba na secuencia dunha denuncia da Fiscalía. A policía conduciuna directamente a Madrid e o xuíz da Audiencia Nacional tomoulle declaración dous días máis tarde. Aínda que a Procuradoría pediu prisión preventiva, o maxistrado rebaixou a acusación a desordes públicas e deixouna en liberdade con medidas cautelares. Na mesma operación policial ditárase orde de detención de Adrià Carrasco, que non puido ser localizado. O 5 de setembro facía unha aparición pública en Bruxelas denunciando persecución policial. De libros e outros artefactos: Opinións a ter en conta. María Teresa Andruetto. Opinións a ter en conta. María Teresa Andruetto. Á pregunta: Por que hai nenos máis lectores que outros, María Teresa Andruetto, responde: Bibliotecas escolares galegas, as mellores da súa ... Opinións a ter en conta: Juan José Millás Tema Simple. Con tecnoloxía de Blogger. O vicepresidente da Deputación de Lugo, Argelio Fernández Queipo, presentou este luns no Salón de Actos da Deputación, a xornada “Posibilidades do … O presidente da Deputación de Lugo, Darío Campos Conde, e o alcalde de Pedrafita do Cebreiro, José Luis Raposo Magdalena, presentaron este xoves unha nova … A Pontenova revive a tradición cunha nova edición da Festa da Malla O presidente da Deputación de Lugo e alcalde da Pontenova, Darío Campos Conde, acompañado dos veciños da vila, participou este sábado na IV Edición da … O Pleno da Deputación de Lugo aprobou este martes a proposta do Goberno Provincial de pedir á Xunta de Galicia a declaración de praga da vespa velutina, … A Deputación de Lugo pon en marcha o Plan de roza da rede viaria provincial máis extensa de España O Vicepresidente da Deputación de Lugo e Deputado de Vías e Obras, Argelio Fernández Queipo, informou este martes do comezo do traballos de acondicionamento … Había boas previsións por parte da Asociación de Criadores de Raza Rubia Galega (Acruga) para a feira de Adai deste sábado, pero os resultados en canto a … Aberto o prazo de solicitude para participar na nova programación de actividades medioambientais, gratuítas e para persoas de todas as idades, que o Goberno … O Goberno da Deputación de Lugo, en colaboración co Seprona, organiza un ciclo de charlas informativas sobre a tenza responsable de animais en 12 Concellos … Darío Campos Conde, nado na Pontevenova no 1965, é presidente da Deputación de Lugo e veterinario de profesión. Nesta entrevista explica as medidas que … O responsable de Turismo da Deputación de Lugo, Eduardo Vidal Baamonde; o alcalde de Cospeito, Armando Castosa Alvariño, e o presidente da Comisión … O Congreso demanda que non se tribute polo cambio de titularidade en explotacións agrarias A Comisión de Facenda do Congreso dos Deputados aprobou este mérdores unha Proposición non de Lei do Grupo Socialista que insta o Goberno “para que a … O Presidente da Deputación, Darío Campos Conde, mantivo unha xuntanza de traballo na sede do Recinto Feiral “Manuel Vila López” de Muimenta, … O luns estivo en Santiago, e este martes na Coruña, presentando a edición galega do seu novo libro, 'Sete Casas en Francia' (Faktoría K). Presenta na Coruña a súa colección, na que destaca 'O neno do pixama a raias', que esgotou a primeira edición, e prepara a saída de 'Lolita' e 'Obabakoak'. Estas accións poden impedir que nos acheguemos ao noso pasado . Traballamos a noticia , a través das fotos deducimos que era unha pedra usada como bañeira ou lugar para beber os animais. Ao ler o titular confirmamos as nosas prediccións.Vemos que a pedra era a tapadeira dun dolmen, como o que nos ensinou Nicolás Despois de ler e discutir, reescribimos. Unha obra que cobre un espazo no panorama editorial galego que desde hai xa ben tempo debía estar ocupado. Pola importancia de que se dota a historia da evolución do noso principal sinal de identidade como galegos, polo rigor con que está elaborada esta viaxe lingüística a través dos séculos, polo seu carácter case inaugural e mais pola ambiciosa intención globalizadora que rexe o traballo, o presente manual de Gramática Histórica Galega constituirá, a partir de hoxe, unha referencia imprescindíbel e unha ferramenta necesaria para calquera persoa que se quixer aproximar á nosa lingua. * Artigo publicado no nº67de A REVISTA, suplemento do Novas da Galiza. Abril de 2014. O xornal Sermos Galiza publicou unha recensión crítica de Mario Regueira sobre a novela A señorita Bubble, da escritora Ledicia Costas. A través de "Trafegando Ronseis" preséntasenos o tema da esclavitude. Parece mentira que no noso mundo existan tamén estes outros mundos, dos que nós podemos disfrutar, sen decatarnos de que todo o que temos custa máis do que parece. Esta campaña posta en marcha pola MTV ten a finalidade de concienciar aos máis novos sobre o tema da explotación infantil. Eis dúas mostras: O Salón do Libro Infantil e Xuvenil de Pontevedra seguirá aberto ata o 3 de abril :: Edición e actividade editorial Programa para nenos de 6 a 10 anos de idade configurado a través da mistura dos xéneros documental, educativo e animado e que trata temas diversos coma a tolerancia ou o respecto ao medio ambiente. O programa está configurado a partir de 13 microespazos de 2 mintuos cada un. Xornada I : 30 de Novembro de 2013 Xornada II: 11 de Xaneiro de 2014 Xornada III : 18 de Xaneiro de 2014 Xornada IV : 8 de Marzo de 2014 Xornada V : 29 de Marzo de 2014 Xornada VI : 5 de Abril de 2014 por favor, esixente público, interésanme as vosa impresións sobre Lois Pereiro, a súa figura e a súa obra. A verdade, só lin a 'Poesía última de amor e enfermidade', que me parece que é posíbelmente o mellor libro de poemas dos 80, xunto coa obra completa de Eusebio Lorenzo Baleirón. Varios amigos meus discutirían (e xa discutiron no meu blog...) isto, apostando no seu caso máis ben por 'Eclipse' de Baixeras... En todo caso, encántame Pereiro. O dito. Cando poida, botarei man dos 'Poemas para unha loia', anque me resulta pouco grata a nova edición plastificada dos libros de Espiral (e iso que é máis cara que a vella...). En Edicións Positivas, a editorial máis vangardista de Galicia. poesía última... non pode ser o mellor libro dos 80 xa que foi escrito nos 90, deixémonos de etiquetar como moniños nunha cadea de montaxe e disfrutemos do que temos, un poeta enorme e unha obra cortiña mais intensa poesía a contraluz, tenebrosa, descarnada e indixerible para moitos...mais pola contra paixón, desexo, amor, sentimento e cantidades inxentes. Grazas pola vida e a furia Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Os Bidueiros. Vista dos Bidueiros, Pedroso, Narón. Os Bidueiros é un lugar da parroquia de Pedroso no concello de Narón na provincia da Coruña. Tiña 27 habitantes no ano 2015 segundo datos do Instituto Galego de Estatística dos cales eran 11 homes e 16 mulleres, o que supón un aumento con relación ao ano 2003 cando tiña 26 habitantes. A esquerda, a socialdemocracia, non recuperará o liderado social con discursos de centro. Non o fará, dende logo, con políticas liberais. A flexibilidade laboral e a dustrución do Estado do Benestar debilitan a esquerda e a súa capacidade de mobilización. … Sigue lendo → Quince puntos abaixo nas enquisas e a ano e medio das eleccións, Zapatero vén de botar o resto: o presidente do goberno recupera a iniciativa política cun executivo máis forte, máis político (as primeiras declaracións de Jáuregi, sen ser nada … Sigue lendo → Hoxe rematou o verán e demos a benvida ao outono. Os vagalumes de 4 anos aproveitamos que os derradeiros días de verán coinciden co comezo de cole para facer o noso libriño do verán e así ter completa a colección das estacións. Mirade que fermosos nos quedaron. 17 de setembro, o rei Carlos VI de Francia determinou a expulsión dos xudeus de Francia. 4 de marzo - Henrique o Navegante, príncipe portugués (m. 1460). 4 de marzo, el-Infante Don Henrique, príncipe portugués, patrón da Navegacións. Xunta de Galicia Sociedade Galega de Historia Natural Pantallín visita Educación Infantil: Volta ás aulas o mércores, 2 de novembro Esta foi a entrevista que me fixeron sobre o volume O morto asasinado e outros contos, onde se recollen narracións breves inéditas de María do Carme Krukenberg. A entrevista pode escoitarse aquí. Esta entrada foi publicada en As miñas opinións nos medios, Entrevistas, Narrativa e etiquetada Diario Cultural, Editorial Galaxia, María do Carme Kruckenberg, O morto asasinado e outros contos, Radio Galega. Garda a ligazón permanente. [lang_gl] Nos xogos olímpicos de 1968 en México os atletas norteamericanos de raza negra Tommie Smith e John Carlos cando subiron ao podio recolleren as medallas saudaron co puño en alto para denunciar a discriminación dos negros nos EE.UU.. Acompañounos e deulles o seu apoio un atleta australiano branco, Peter Norman. Os tres atletas foron desposuidos das medallas que gañaran. Jueves 30 de agosto en Cangas do Morrazo: XOEL LÓPEZ + XOSÉ MANUEL BUDIÑO Praza do Concello (MAPA) Xornada I : 16 de marzo 2013 (A Coruña e A Estrada) Xornada II : 23 de marzo 2013 (A Coruña) Xornada III : 27 de Abril 2013 (A Estrada) Xornada IV : 25 de Maio 2013 (O Grove) Xornada V : 22 de Xuño 2013 (Pontevedra) A Estrada, sábado 7: Roteiros Literarios pola provincia de Pontevedra 2017, con Xosé Luna Publicado en Actividades AELG, Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega, Roteiros _ Etiquetado Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega, Avelina Valladares, Concello da Estrada, Roteiros Literarios pola provincia de Pontevedra, Xosé Luna Sanmartín “A pequena compaña é o título da obra coa que Carlos Labraña Barredo obtivo o VIII premio Estornela de Teatro para nenos. O xurado, composto por Xosé Neira Vilas, Juan Andrés Fernández Castro e Luís Reimóndez, destacou a “perfecta caracterización dos personaxes, a tensión dramática e o vibrante ritmo narrativo” así como a mestura de tradición galega e mitoloxía clásica da obra. O galardón que convoca de xeito bienal a Fundación Neira Vilas está dotado con 600 euros en metálico e mais a publicación da obra. Canda a este traballo, entre os 18 presentados, o xurado concedeu tamén mencións de honra ás obras As terapias da doutora Ledicia, de Raquel Castro Martínez, e mais a As aventuras de Odiseo, de Xosé Luna Sanmartín.” Publicado en Premios Literatura Infantil, Premios teatro: ditames _ Etiquetado A pequena compaña, As aventuras de Odiseo, As terapias da doutora Ledicia, Carlos Labraña, Cultura Galega, Edicións Embora, Fundación Xosé Neira Vilas, Juan Andrés Fernández Castro, Luís Reimóndez, Premio Estornela de Teatro para nenos, Raquel Castro Martínez, Xosé Luna Sanmartín, Xosé Neira Vilas “Fallouse a XIV edición do Premio de Poesía Avelina Valladares, cun xurado formado por Antía Otero, Andrea Porto Mato, Xosé Luna Sanmartín e Dolores Araújo Arias, quen actuou como secretaria. A obra seleccionada, por unanimidade, foi a presentada baixo o lema Estadio, que unha vez aberta a plica, resultou ser da autoría de Helena Salgueiro Golán, na que o xurado destacou que a nivel constructivo está confeccionado a base de imaxes propias, artellando un discurso de temática amorosa sen caer nos tópicos e abrindo dende ela un abano a outros temas que reflicten unha visión particular da vida. A galardonada, a máis xoven da historia, será a pregoeira na vindeira Festa da Poesía da Estrada, un evento que se prevé para comezos de outono. Asimesmo este poemario será coeditado por Edicións Fervenza e o Concello.” Vía Concello da Estrada. Publicado en Premios poesía: ditames _ Etiquetado Andrea Porto Mato, Antía Otero, Concello da Estrada, Edicións Fervenza, Helena Salgueiro, María Dolores Araújo, Premio Avelina Valladares de poesía, Xosé Luna Sanmartín O venres 19 de agosto, ás 20:30 h., no Auditorio de Soutelo de Montes, preséntanse os libros Lume de cobiza, de Miguel Anxo Fernández, publicado en Galaxia, e O bestiario máxico do abade Eliseo e outras narracións insólitas, de Francisco Rozados, Rochi. No acto, no que o autor estará acompañado por David Raposeiras Correa e Xosé Luna Sanmartín, haberá tamén unha actuación musical a cargo do dúo de guitarra e voz Andrea e Xavi. Publicado en Música, Narrativa, Presentacións de libros _ Etiquetado David Raposeiras Correa, Editorial Galaxia, Francisco Rozados Rochi, Lume de cobiza, Miguel Anxo Fernández, O bestiario máxico do abade Eliseo e outras narracións insólitas, Xosé Luna Sanmartín A obra Teatro de Xoguete, de Carlos Labraña, gañou o VI Premio Estornela de Teatro para nenos/as, convocado pola Fundación Xosé Neira Vilas. O xurado, composto por Xosé Neira Vilas, Valentín García Gómez e Xoán Andrés Fernández Castro, acordou por unanimidade conceder o premio a esta obra, composta por tres representacións teatrais distintas que levan por título Á procura das andavías xigantes, Os xoguetes esquecidos e Voa, voa, Papaventos, que conforman “un conxunto dramático que recrea dun xeito maxistral e altamente atractivo e humorístico motivos extraídos da realidade diaria do mundo infantil”. O premio será entregado o domingo 19 de decembro ás 19:00 na propia Fundación. O xuri decidiu entregar un accésit de honor a Xosé Luna Sanmartín pola súa obra Tulipáns vermellos. Vía Galicia Hoxe, recollido tamén en La Voz de Galicia. Crónica posterior en Galicia Hoxe. Publicado en Infantil e xuvenil, Premios Literatura Infantil, Premios teatro: ditames _ Etiquetado Carlos Labraña, Fundación Xosé Neira Vilas, Premio Estornela de Teatro para nenos, Teatro de xoguete, Tulipáns vermellos, Valentín García Gómez, Xoán Andrés Fernández Castro, Xosé Luna Sanmartín, Xosé Neira Vilas O Goberno galego aprobou este xoves o convenio para activar o plan de transporte metropolitano de Vigo, que incorpora inicialmente a doce concellos da área, pero non a Vigo nin a Gondomar, que contará cun investimento de 11 millóns en catro anos. O vicepresidente Rueda, anunciou que nas vindeiras semanas o Goberno galego asinará este […] A Plataforma SOS Sanidade Pública convocou para o próximo 19 de marzo unha manifestación en contra da “política de recortes, privatizacións e desmantelamento do sistema sanitario público” que está a facer o Goberno Galego. O voceiro da Plataforma alertou de que na actualidade a Xunta so inviste un 7% de todo o orzamento da sanidade […] A Xunta licitará en 20 millóns de euros, o primeiro tramo da obra de desdobramento do Corredor do Morrazo, entre Rande e Domaio, segundo anunciou este luns a conselleira de Territorio, logo de manter unha xuntanza co presidente da Deputación de Pontevedra, Rafael Louzán, es os alcalde de Cangas e Moaña. Ethel Vázquez adiantou que […] Alí onde de entrecruzan a letra e o deseño hai poesía visual. Non é algo tan novo como se pensa, sábeo ben Apollinaire. Mais na rede achou novo acubillo e por aquí e por alí xorden poetas visuais. Que hai de poesía e que hai de técnica? Entendendo por técnica o mundo de coñecementos sobre […] Non é a primeira vez que nesta Ferradura nos referims ao esquezo inmediato como unha das características da literatura, sobre todo da narrativa. O feito de que cando se recomeza unha lectura, na segunda sesión lectora, pouco ou nada é que se lembra da primeira, de xeito que a lectura se convirte nun avanzar ás […] Versos e Aloumiños: "COMA TI, ROSALÍA", POEMA PARA O DÍA 24 de FEBREIRO Inauguración do Espazo Fortaleza en Goián no ano 2012. A necesidade dunha RTVG pública, a obriga dos cidadáns de reclamar información veraz na nosa lingua e, por riba de todo, o orgullo do propio e das orixes son algúns dos temas abordados nesta entrevista. Blog do Museo Pazo de Tor: PEZAS DO PAZO DE TOR: O QUIJOTE As crebas » «O banquete da libertá en Conxo, e Pondal», un artigo do poeta Antón Zapata García Formacións abertas _ Blogue da Biblioteca da Facultade de Ciencias da Educación Esta entrada foi publicada en Sen clasificar por bibedu. Marca a ligazón permanente. Batería ou Baluarte de Canido formou parte da muralla defensiva que rodeaba Ferrol. Construido no plan de defensa da cidade iniciado a finais do s. XVIII. Atópanse no barrio de Canido, o barrio máis elevado da cidade, dende el pódese ollar toda a Ensenada da Malata, parte do porto de mercadorias e a base naval de A Graña. tes razón. Hoxe -logo de todo o que xa se falou e ainda se fala- calquera palabra sobra. O que queda é a indignación. Xa rematou… o lume. Agora queda outra parte, en certo sentido igualmente épica, que é o recuperarse. A morriña é un sentimento que invade ao corpo de súpeto, sen previo aviso, embriagando a ialma con lembranzas que endexamáis se esquencerán. A morriña é saberse lonxe das raíces, sen atopar explicación a por qué a vida nos separa delas. A morriña é crer máis forte ca nunca nun pobo, nunha cultura, nunha lingua. Sentirse embaixador polo mundo dun xeito de ser, dunha maneira de afronta-la vida. Os gaiteiros tocan o himno do antigo Reino de Galiza, mentres a familia leva nos ombreiros o cadaleito (cuberto coa bandeira nacional con estrela vermella) de Lois Obelleiro, desde o Tanatorio até unha aira que hai diante e na que se vai celebrar o acto de homenaxe. Escoito numerosos choros, verbas de agarimo e dor, e a moitos fúxenos unha bagoa pola emoción do momento, polo camarada, compañeiro e amigo que se perde. Hai no lugar unha morea de xente, coido que máis dun millar, familiares, numerosos cargos institucionais nacionalistas, dirixentes de organizacións sociais, entre eles algúns militantes sindicais dos primeiros intres que facía moito que non atopaba, e moitos veciños. No acto falaron varios compañeiros de militancia política e social, entre eles Suso Seixo, o secretario xeral da nosa central, que fixo referencia ao seu traballo no eido sindical e ao seu patriotismo e compromiso coa clase obreira. Despois, pra pechar o acto o himno galego, e non poucos puños erguidos. Este venres ás 11:30 realizarase no baixo de Danthea teatro que se atopa na rúa Agra do Orzan, unha función para o campamento urbano da asociación Abraio de Tomas Barros asociación de eco desenvolvo Gaia será unha convivencia de nenos coruñeses con nenos de 17 nacionalidades. E pola tarde á 19:30 será unha función aberta para os nenos do barrio do agra. Desde a asociación pedimos colaboración aos veciños do barrio para apoiar esta iniciativa. Lugo: presentación de Nube de seda na Lúa e outros relatos, de Xosé Luís Vázquez Somoza O mércores 24 de novembro, a partir das 20:00 h., no IES Lucus Augusti (Avenida Rodríguez Mourelo, s/n.) de Lugo, preséntase Nube de seda na Lúa e outros relatos, de Xosé Luís Vázquez Somoza, publicado en Toxosoutos. Publicado en Narrativa, Presentacións de libros _ Etiquetado Nube de seda na Lúa e outros relatos, Toxosoutos, Xosé Luís Vázquez Somoza A Asociación Cultural Arumes do Corgo entregou este sábado 17 de decembro os premios aos gañadores do IV Certame Literario Terras do Chamoso nun acto celebrado no Centro Sociocultural do Corgo. Deixamos aquí un extracto da acta da reunión do … Sigue lendo → O que Veiga non cre é que o traballo no campo sexa máis duro ca outros. Máis ben, engade, fáltalle coñecemento doutros sectores para opinar, pero subliña as transformacións das últimas décadas: «O que si che digo é que o traballo no campo mellorou un mil por cen. A tecnoloxía chegou tamén ao campo; non se saca o esterco coma antes; o campo é técnica», explica. Eses cambios, porén, non deron reducido a distancia entre o mundo rural e o urbano. Veiga veo así: «Non se explica a ninguén o que é o campo; non se achega a xente da cidade ao campo», di. Para o que comeza o traballo no sector sen coñecelo de antes, recibir algunha orientación non vén mal, aínda que Veiga dálle máis importancia á actitude. «Tes que estar preparado mentalmente. Se a idea que tes é que o traballo é malo, o único que queres é fuxir de aí», opina. Na delegación de deportes somos responsables das instalacións deportivas municipais. Prestamos atención ao deporte base, promocionamos a práctica do deporte e colaboramos coas asociacións deportivas. No municipio da Pobra do Brollón contamos coas seguintes intalacións: Recomendámosche, se queres saber máis sobre o calendario romano, una visita sen presas a esta páxina Exemplo de calendario romano do mes de xaneiro segundo Numa Pompilio Máis sobre o calendario romano 3 de xullo - María de Medici, raíña de Francia, en Colonia. pero ke che parece, a máquina de coser da miña mai aqui nunha blo, e desde alemaña... que orgullosa estaria a miña avoa se puidese ve-la. Home, á da miña casa xa se lle estragou a correa de transmisión, pero polo demais parécese abondo, si. Conseguen enganar ao Face ID do iPhone X cunha máscara - Código Cero - Diario Tecnolóxico de Galicia Ler máis: O PAVILLÓN MUNICIPAL DO CONCELLO DO DEPORTE `FAI AUGAS´ O PP de Tomiño critica que nos orzamentos de 2018 se reduza o gasto real nun 50% con respeto o ano electoral 2015 Demos a benvida ao mes de outubro, no que recibimos de maneira real o outono, vemos a caída da folla e tamén é o mes no que homenaxeamos a biblioteca escolar. Nas imaxes mostramos a algún dos usuarios facendo uso dos espazos que presenta A quinta dos libros. Confirmouse hoxe cedo (15 xaneiro) que o Reino de Bahrein realizada a execución de tres persoas condenadas por un ataque a bomba contra a policía, que matou tres policías. A UE reitera a súa firme oposición á utilización da pena de morte en todas as circunstancias. Este caso é unha seria desvantaxe, xa que [...] O Parlamento Europeo aprobou tres resolucións separadas en 12 setembro condenar o último brote de violencia no leste da República Democrática do Congo e, a toma de poder inconstitucional no CAR en marzo e que preconiza o respecto dos dereitos humanos e das liberdades fundamentais en Bahrein. República Democrática do Congo (RDC) deputados fortemente condenado [...] Vese que o pasaron fenomenal. Unha aperta. Esta entrada foi publicada en A voapluma (Diario de Ferrol), Galego, Hemeroteca e etiquetada A voapluma, Arxentina, Bos Aires, Diario de Ferrol, Diferencias, Internet por Xavier Alcalá. Marca a ligazón permanente. As crebas » Mensaxe de Darío Fo no Día Mundial do Teatro 2 Pois si, e aínda ben, porque non se sab#blgtk08#ía moi ben cara a onde ía todo aquilo. 3 E aínda máis, a alma mater da revista, meu caro amigo Suso Torres, sempre encheu as páxinas da revista de pala#blgtk08#bra poética. As e os poetas teñen que agradecer a existencia de A Xanela. Seara insta ao PP a que vote contra un imposto para o viño _ Agrupación Provincial do PSdeG-PSOE de Ourense Cogami (Federación Galega de persoas con discapacidade) Federación de Asociacións de Persoas Xordas de Galicia Os trastornos xerais do desenvolvemento. Unha aproximación dende a práctica. Colección de Materiais de apoio ao profesorado.Consejería de Educación de la Junta de Andalucía. Trastornos del Espectro Autista. Páxina do Instituto de Saúde Carlos III. Apoiando a os irmáns. Tres propostas de intervención con irmáns de persoas con discapacidade intelectual. Angels Ponce Ribas. Programa de reforzo para a recuperación dos aprendizaxes non adquiridos. Atención á diversidade. Páxina con recursos da web da infancia e a familia. Los 200 verbos máis usuais do árabe marroquí para educadores sociais. Recoméndovos a lectura da novela Accabadora da escritora Michela Murgia, que escrebe en italiano (cando ben podía facelo en sardo, non é por nada, aínda que de seguro que vendería menos) e recibiu no ano 2010 o premio Campiello, o máis prestixioso de Italia. Quen se adentre na novela vai ter ocasión de camiñar da man de Maria Listru, fill'e anima de Bonaria Urrai, polos camiños dunha boa chea de vellas tradicións sardas, moitas das cales aínda perviven na actualidade a pesares da presión da globalización. Unha desas tradicións é precisamewnte a que dá título á novela: unha accabadora era unha muller que, chamada polos familiares dun enfermo terminal, procedía a acabar coa súa vida para ver de pór fin aos seus sofrimentos. Quen se adentre na novela vai poder mergullarse no día a día dunha aldea, Sorreni, na que se mantén a misteriosa (e por que non tamén inquedante) figura da "accabadora". É unha obra de delicada e moi ben construída narrativa trazada da man dunha muller, Michela Murgia) que de seguro que vai dar moito que falar no futuro de seguir polo camiño escollido, unha novela na que se respira a atmosfera (ás veces opresiva, por que non dicilo) da sociedade sarda con todos os seus pros e tamén con todas as súas contras. Nos anos cincuenta, na aldea de Sorreni, Cerdeña, Unha vella costureira, Bonaria Urrai, e unha meniña, Maria Listru, unen as súas vidas por medio da antiga tradición sarda da "adopción da alma". A vida da meniña vese transformada por completo da man da súa nova "nai", unha muller chea de segredos, de longos silencios e de estrañas saídas nocturnas... Trátase unha historia de amor e tamén de piedade, de destinos que se acadan e de destinos que non, un libro conmovedor que sabe facer reflexionar. Que fai que unha mañá espertemos cunha imaxe, un pensamento, unha lembranza, unha canción, un poema na cabeza? Hoxe, nesta xornada de ceos grisallos abrín os ollos con este poema de Gabriel Celaya a camiñar polo meu pensamento. Estas son as primeiras palabras desta versión italiana de Aladino e la lampada meravigliosa que gardo coma un tesouro na miña biblioteca. Chegou ás miñas mans a través dun libreiro de vello da cidade de Barcelona alá polo ano 1987 máis ou menos. Pois ten de interesante que é un libro da coleccióin Teatrini, ou sexa un libro que se pode ler e tamén ver coma se cada dúas páxinas se convertesen no escenario dun pequeno teatro. Cada vez que abro esta pequena xoia dou en imaxinar os ollos dunha morea de nenos e nenas (que nunca coñecerei) a deixarse abraiar polas escenas da historia de Aladino deste inusual teatro que se agacha nas follas do libro... e síntome na súa compaña. Dende o IES de Rodeira (Cangas) envíanme me este enlace (e esta fotografía que achego) para poder acceder aos comentarios que os rapaces do club de lectura redactaron acerca do meu encontro con eles o pasado vinte e catro de xuño para falarmos do Libro das alquimias. Volvo insistir unha vez máis no meu agardecemento a todos/as os/as integrantes dese club de lectura polo ben que o pasei na súa compaña. O Festival de Teatro Grecolatino celebra o seu 15 aniversario coa presenza de 4.000 alumnos de Galicia, Asturias e León _ Concello de Lugo A Concelleira de Educación, Formación e Orientación Laboral, Esther Muñóz, presentou o 15º Festival Xuvenil do Teatro Grecolatino que se celebra entre os días 2 e 4 de marzo no que participan alumnos dos centros de secundaria de toda Galicia e zonas próximas. No caso de Lugo xa está confirmada a asistencia de preto de 4.000 alumnos pertencentes a máis de 90 centros de toda Galicia e das provincias limítrofes como León ou Asturias. Esther Muñóz sinalou que “esta actividade que está máis que consolidada achega a 4.000 estudantes que ademais coñecerán Lugo e desfrutaran da cidade”. A Mostra de Teatro Grecolatino organizada pola sección galega da Sociedade Española de Estudos Clásicos e o Concello de Lugo, ten como obxecto achegar o teatro aos mozos e mozas de Educación Secundaria e Bacharelato, a través do estudio previo dos textos e a posterior asistencia ás representacións. Esta asociación naceu no ano 2003 composto por membros como Lugo, Tarragona, Zaragoza, Euskadi, Baleares, Sagunto, Clunia (Burgos), Mérida, Baelo Claudia (Cádiz) e Itálica (Sevilla), e máis tarde uniuse Málaga. O Plan de Barrios dedica 1,1M€ a pavimentación, 650.000€ a saneamento e abastecemento, e 750.000 a humanización _ Concello de Lugo - Pavimentación (demolición ou fresado, limpeza e acondicionamento, reposición e rexeneración, drenaxe superficial, sinalización viaria, entre outras actuacións): 1,1M€. Entre outras, prevé e a mellora da rúa dos Chaos e a súa prolongación, Camiño de Liñares, Río Sar, Armiño, Garabolos, Avutarda, tramo Alba-Ponte N-VI, República Arxentina, Salvador de Madariaga, Anxo López Pérez, Santo Grial, Sagrado Corazón, A Chanca, Xuíz-Paseo do Rato, Camiño do Barreiro, Montirón e San Fiz. - Abastecemento e saneamento (implantación ou renovación): 650.000€. Prevense, entre outras actuacións, nas zonas de Torre de Doncos, As Saamasas, Escalinata da Estación, Avenida da Coruña e rúa Pedáneo Xoán Diego. - Humanización de espazos públicos: 750.000€. Entre outras medidas, contémplase a instalación da cuberta da rúa Quiroga Ballesteros e dun elemento escultórico na Praza Maior. WhatsChat Salyan permítelle escoller entre o modo de texto ou modo de webcam (a través do sitio web). Desta forma, vai probar todas as características especiais do noso programa. Nestes momentos hai inscritos para o circuíto máis de 2.500 atletas. Este ano a distancia amplíase, dende os 400 metros para minibenxamíns, ata os 5.950 metros para adultos Este ano, tal e como informara o Concelleiro de Deportes e Medio Rural, Miguel Fernández, o Circuíto Larsa Corre con Nós ampliou as diferentes clasificacións con novas categorías, como son as de colexios, familias e equipos. A día de hoxe, despois da primeira das probas, as diferentes clasificacións son as seguintes: Por colexios, primeiro o CEIP Illa Verde, segundo o CPR Padres Franciscanos e terceiro o CEIP Anexa Por familias, a primeira é a de José Luis Díaz Vázquez, seguido da familia de Daniel López Cando e a de Fernando Rouco Fernández Miguel Fernández animou a toda a gran familia do Circuíto Larsa Corre con Nós a gozar dunha atlética mañá este domingo, nun fermoso paraxe da nosa cidade, como é o do río Rato. Lugo gaña turistas na última ponte festiva, máis de 1.300 visitantes en 4 días _ Concello de Lugo Con respecto ás mesmas datas do ano pasado, achegáronse a Lugo unhas 400 persoas máis Ademais, durante o 21, 22, 23, 24 e 25 de xullo pasaron pola rede museística municipal 880 visitantes Ademais, durante o 21, 22, 23, 24 e 25 pasaron pola rede museística municipal 880 visitantes, sendo a Casa dos Mosaicos o centro que máis interese espertou, con 379 visitas, seguido da Domus do Mitreo, con 283. A maiores hai que sumarlle as numerosas visitas ao centro cultural do Vello Cárcere. O Presidente: Xosé Manuel Pazo El sempre estivo connosco aportando esforzos no camiño da normalización da nosa lingua ... Sempre estivo connosco dende aquel 7 de outubro de 1992 no que 17 centros da comarca decidimos formar a COORDINADORA DE EQUIPAS DE NORMALIZACIÓN LINGÜÍSTICA. Permitídenos que remate coas palabras do noso editorial no ano 1998 : Amamos a lingua, e a lingua é o que amamos. É por iso que non pretendemos de ningún xeito que ninguén fique fóra da nosa actividade, que ninguén se vexa privado de emocionarse coas metáforas que unha vez máis foi posíbel arrincar da gorxa a nosa mocidade, ben que nos gustase arrincarllas dos recunchos máis sinceros e duradeiros dos seus pensamentos É unha honra convidarte ao acto de homenaxe a Meizoso. Resumo do “Congreso Internacional sobre novas tendencias no dereito da competencia e da propiedade industrial“ – Avogad@s Nov@s Tras facer unha consulta aos nosos agrupados, dende Avogados Novos queremos facer as seguintes consideracións sobre o peche da plataforma Lexnet Abogacía acordado no pleno do CGAE celebrado o pasado 21 de outubro de 2016: Read more… Cabral aséntase nunha superficie de 8,72 quilómetros cadrados algo montañosos, nas lindes co concello de Mos. A primeira referencia á parroquia data do 1156, nunhas partidas establecidas entre o Cabildo da catedral e o bispado de Tui. O topónimo deriva da palabra latina "capra", xunto ó abundancial -ale, co que significaría lugar abondoso en cabras. Verbo do seu patrimonio etnográfico, son salientables o preto da centea de hórreos inventariados, os máis deles con máis de cen anos de antigüidade, os lavadoiros e os petos de ánimas. A igrexa parroquial foi construída a mediados do século XVIII. Ten 6.951 veciños, segundo o último censo, que senten de preto a proximidade do aeroporto de Peinador. Nesta parroquia está situado tamén o recinto feiral de Coutogrande e diversas instalacións industriais, como a fábrica do Grupo de Empresas Álvarez, que foi un dos motores do desenvolvemento económico de Vigo. Pero en Cabral tamén hai sitio para a tranquilidade do parque forestal da Becerreira, por exemplo, ou para a feira do pan de millo. Existen diversas asociacións veciñas e culturais, como o Clube de Petanca ou a Unión Musical. Cabral é a segunda parroquia de Vigo con máis asociacións rexistradas, cun total de 26. ¿Existe a igualdade muller-home no eido do traballo? Reflexionade sobre estas preguntas que vos facemos e NON DEIXEDER DE VISITAR A EXPOSICIÓN SOBRE O DIA DA MULLER TRABALLADORA realizada polo ALUMNADO DE APOIO e a profesora de PT e que se atopa no taboleiro das escaleiras do primeiro piso á planta baixa. Non son suficientes as declaracións do ministro: As mobilizacións deben manterse até garantir que o Rexistro Civil non se privatizará _ Alternativas na Xustiza Non son suficientes as declaracións do ministro: As mobilizacións deben manterse até garantir que o Rexistro Civil non se privatizará Diante do anuncio do ministro de Xustiza da “paralización” da entrega do Rexistro Civil aos rexistradores e da apertura dun proceso de negociación, Alternativas na Xustiza-CUT considera que para que resulten cribles as declaraciones do ministro deben de ir precedidas de medidas concretas que acrediten a vontade negociadora dunha persoa que non tivo reparo ningún en mentir en todas as súas intervencións públicas en defensa da “privatización” do Rexistro Civil. Xa non nos fiamos do ministro Catalá e, polo tanto, non desbotamos que as súas declaracións sexan un intento de paralizar as másivas protestas contra a privatización do Rexistro Civil até despois da celebración das eleccións municipais. Por iso consideramos necesario que, como premisa previa para o inicio de calquera negocación, se publique de xeito inmediato no Boletín Oficial do Estado unha nova “vacatio legis” da Lei do Rexistro Civil do 2011. Nesta negociación, Alternativas na Xustiza-CUT apostará por un Rexistro Civil público, gratuíto e electrónico, dentro da adminstración de Xustiza e a cargo de funcionarios de Xustiza, garantía de independencia e imparcialidade. En todo caso, durante este proceso, Alternativas na Xustiza-CUT manterá o seu apoio a todas as mobilizacións convocadas polos compañeiros e compañeiras do Rexistro Civil e invita á cidadanía a participar activamente nelas. NAS VACACIÓNS DE VERÁN,A MAIORÍA DA XENTE VAI Á PRAIA,AO MONTE,ÁS ALDEAS,A VISITAR OUTROS LUGARES...,PERO HAI MOITÍSIMAS MÁIS ALTERNATIVAS PARA O NOSO OCIO,COMO,POR EXEMPLO,IR AO CINE,AO TEATRO,CONCERTOS,ASISTIR A OBRADOIROS,VISITAR MUSEOS,EXPOSICIÓNS...,UNHA MOREA DE COUSAS MOI BENEFICIOSAS TAMÉN PARA A NOSA MENTE E O NOSO GOCE PERSOAL. TIVEMOS MOITÍSIMA SORTE PORQUE NON SEMPRE TEMOS A OPORTUNIDADE DE COÑECER,EN PERSOA,AOS AUTORES DOS CADROS E ESTA VEZ FOI ASÍ,CARMEN ESTABA ALÍ.UNHA CARA COÑECIDA DO MUNDO DO ENSINO E,MÁIS CONCRETAMENTE,DA ORIENTACIÓN ESCOLAR E QUE,NOS SEUS RATIÑOS LIBRES,FAI MAXIA COS SEUS PINCEIS. A SÚA PERSONALIDADE É XUSTAMENTE ASÍ. A SÚA DESBORDANTE PERSONALIDADE REFLÍCTESE CLARAMENTE NA SÚA OBRA QUE,COMO POR ARTE DE MAXIA,PASA DENDE O SEU CORAZÓN ATA O LENZO. NATURAL DE LALÍN PERO VIGUESA DE ADOPCIÓN DENDE 1981,MERGULLOUSE NO ARTE DA ESCULTURA POLA MAN DO SEU PAI,O ESCULTOR VIDAL PAYO.PERO MOI PRONTO DECATOUSE DE QUE O SEU ERA A PINTURA.EMPEZOU COS RETRATOS E DESPOIS COAS PAISAXES. XA LEVA 30 ANOS PINTANDO CANDO OS SEUS PENSAMENTOS DIRIXÍANSE,MÁIS BEN,A UNHA FACETA CREATIVA CARA Á XUBILACIÓN. AÍNDA ESTADES A TEMPO. QUEREDES VER UNHA ESCOLMA DALGUNHAS DAS OBRAS DA EXPOSICIÓN? SE QUEREDES SABER MÁIS SOBRE A VIDA E OBRA DA NOSA AUTORA,PREMEDE EN CADA UNHA DAS FOTOS DESTA ENTRADA. Sede Electrónica do Concello de Vigo A Sede Electrónica do Concello de Vigo é o portal onde poderá realizar os trámites co Concello de Vigo con todas as garantías e a calquera hora dende calquera lugar. A Carpeta Cidadá: Unha oficina personalizada para a cidadanía e empresas Toda a súa información persoal facilmente accesible desde un único lugar rápido e sinxelo: trámites a un clic e seguemento da tramitación, información tributaria, pagos, padrón de habitantes, ... Máis de 150 trámites electrónicos e información de máis de 300 trámites do Concello de Vigo. Coñeza todo o necesario para facer cada trámite co Concello de Vigo: impresos, documentación requirida, prazos, taxas, normativa, ... 10/01/2018: Publicadas a estatísticas completas do ano 2017 do Observatorio de Administración Electrónica » Breves » Recepción a Martiño Río, campión de España de boxeo afeccionadoCronica3.com A Mariña - costa de Lugo - información da Mariña lucense Y ahora toca celebrarlo. Roberto recuerda que "está prohibido vender salmóns en Galicia, pero tampouco tiña pensado facelo". "O que imos facer é compartilo nunha comida que vou organizar para a miña familia e para os meus compañeiros de pesca", señala. WhatsChat Quebrangulo permítelle escoller entre o modo de texto ou modo de webcam (a través do sitio web). Desta forma, vai probar todas as características especiais do noso programa. TALLER DE COCIÑA E TAREFAS DO FOGAR Un novo taller está a funcionar dende fai unhas semanas no crpl de apem en carballo. Un taller de cociña e tarefas varias do fogar na que podemos aprender a elaborar algún que outro prato sinxelo coa axuda das nosas monitoras. Seguimos traballando e esforzándonos para seguir aprendendo e poder ser un pouco máis autónomos cada día. O pasado 16 de xullo despedimos ó presidente de APEM, o noso presidente, D. José Luis Muruzabal Arlegui con fondo pesar e tristura. Dende esta canle de información que compartimos con todos vós queremos darlle o máis sentido pésame á familia e amig@s, amosar a nosa tristura, lamentar esta irreparable perda e rendirlle unha profunda homenaxe a quen tanto fixo para que as persoas con enfermidade mental coma nós e as nosas familias tivesen a atención necesaria e a oportunidade de rehabilitarse e insertarse social e laboralmente. Desexamos que a súa obra continúe polo senda que el nos marcou e nos abriu para construir un mundo mais xusto, solidario,e con igualdade de oportunidades para todos e todas. Remata esta tempada coa chegada do verän e como non coas festas do San Xoan. Como cada ano representamos unha obra de teatro para os compañeiros e compañeiras e familiares que se achegan a vernos.Este ano tocou unha peza de Castelao coa que disfrutamos un bo anaco de tempo e logo... Un petiscos para todos!! BOAS FESTAS E BO VERÂN O ESPERADO, UN ÉXITO ROTUNDO DAS NOSAS ASOCIACIÓNS Aspaber e Apem, coa colaboración do Concello, organizan unha xornada lúdico deportiva de convivencia o xoves 5 de maio no Pavillón Vila de Noia da capital carballesa. Arredor de 300 persoas encherán o pavillón, tanto membros das entidades, como voluntariado e acompañantes chegados das localidades de Carballo, Cee, Betanzos, A Coruña e Cambre dos centros de Apem e de Aspaber. As disciplinas que poderán practicarse ao longo da xornada son fútbol sala, tute, xogos de mesa como o parchís, xogos adaptados ou futbolín, un dos preferidos dos participantes, entre outras. Ao remate da xornada, sobre as 13.00 horas, está prevista unha entrega de agasallos, incluíndo medallas e trofeos realizados polos propios membros das entidades.XUNTOS, PO DE MOS!! Publícase con data do 8 de xuño de 2018 a modificación da resolución coas adxudicacións da última publicación de prazas ofertadas para a súa cobertura en substitución entre persoal titular ao servizo da Administración de xustiza en Galicia. Informe de Contas – Asociación de Nais e Pais Alumn@s CEIP A Maía O Concello de Lugo e a FGT impulsan o tenis na cidade con cursos de iniciación para os meses de xullo e agosto _ Concello de Lugo As actividades serán impartidas e coordinadas por monitores titulados. A FGT e o Concello serán os encargados de poñer a disposición dos alumnos todo o material deportivo necesario para o desenvolvemento das clases. O obxectivo da FGT é tratar de consolidar escolas en cada un dos municipios de Galicia e que estas sirvan non só para a promoción do tenis, senón tamén para a realización de campamentos deportivos, circuítos de mini-tenis e circuítos comarcais. A boa sintonía da Federación co Concello de Lugo e a calidade das instalacións da Frigsa fixeron que este fose o municipio escollido para pór en práctica esta experiencia. O feito de tratarse dun complexo deportivo que dispón de pistas cubertas posibilita que nun futuro se poda proxectar unha escola moi semellante á que existe hoxe en Samil, Vigo, un centro con máis de cincocentos alumnos e que realiza todo tipo de programas arredor do tenis. Conseguir a consolidación deste proxecto deportivo convertería ó Concello de Lugo no municipio de referencia do tenis da provincia e do que se verían beneficiados outros concellos próximos. As inscricións para os cursos poden tramitarse na Concellería de Deportes, situada na Piscina Municipal de Frigsa. O custe é de 10 euros para menores de 10 anos e de 15 euros para os nenos e nenas de entre 10 e 14 anos. Co pagamento da inscrición xa se tramita a licencia federativa do alumno/a. Estudios do turismo ecuestre en Galicia e da raza equina Cabalo Galego do Monte: vínculo do turismo ecuestre co turismo rural e busca de estratexias para a sua promoción. Consellería de Cultura, comunicación Social e Turismo. Xunta de Galicia. Guía dos Curros de Galicia. Información práctica. Historia e tradición. Galaxia. Vigo. Razas autóctonas de Galicia en perigo de extinción . Consellería de Política Agroalimentaria e Desenvolvemento Rural. Xunta de Galicia. O mellor mes de maio da historia para o Camiño de Santiago - Vivecamino Camiño do Norte Cando, como e desde onde O mellor mes de maio da historia para o Camiño de Santiago A maioría de peregrinos rexistrados foron estranxeiros, máis de dous terzos, e en concreto de 116 nacionalidades diferentes O Camiño de Santiago volveu a marcar un récord histórico este pasado mes de maio, según datos oficiais. Coa chegada do verán, o aumento de peregrinos que realizan algunha das múltiples rutas do Camiño é evidente, rexistrando en maio unhas cifras de escándalo. Trátase do mellor mes de maio da historia, rexistrándose máis de 32.700 peregrinos. Durante os primeiros catro meses de 2016 habíanse contabilizado, en total, 29.207 peregrinos; isto significa que só en maio rexistráronse máis peregrinos que nos catro meses anteriores. Os motivos deste bo dato de peregrinos son varios, aínda que parece que un dos más importantes é o chamado Ano da Misericordia, que concluírá o 20 de novembro de 2016. O mes de maio, que históricamente sempre foi un bo mes para o Camiño de Santiago, tamén arroxa bos datos relacionados coa expansión do Camiño noutros países. A maioría de peregrinos rexistrados foron estranxeiros (máis de dous terzos), e en concreto de 116 nacionalidades diferentes. Alemaña, Italia e Estados Unidos encabezan a listaxe de países que máis peregrinos "achegaron" durante o pasado mes de maio. Para vivir o camiño debes estar rexistrado e/ou logueado. Dá o primeiro paso e empeza a túa historia! Camiño de Fisterra-Muxía Ruta do Mar de Arousa e río Ulla As frases máis útiles para usar no Camiño de Santiago O Camiño de Santiago en setembro: Por que é un dos mellores meses? Roupa para o Camiño de Santiago: Que debes levar contigo? © Copyright LA VOZ DE GALICIA S.A. Polígono de Sabón, Arteixo, A Coruña (ESPAÑA) Inscrita no Rexistro Mercantil da Coruña no Tomo 2438 do Arquivo, Sección Xeral, aos folios 91 e seguintes, folla C-2141. CIF: A-15000649 Simposio Internacional de Antropoloxía "In memoriam Fermín Bouza-Brey" : folklore, etnografía, literatura oral _ Mediateca _ Consello da Cultura Galega da Emigración Galega Simposio Internacional de Antropoloxía "In memoriam Fermín Bouza-Brey" : folklore, etnografía, literatura oral Simposio Internacional de Antropoloxía. 1992 Consello da Cultura Galega Publicado no BOP o anuncio do Concurso para a concesión de espazos publicitarios nas instalacións deportivas dependentes do CMD _ Consello Municipal de Deportes Concello de Ourense Publicado no BOP o anuncio do Concurso para a concesión de espazos publicitarios nas instalacións deportivas dependentes do CMD Publicouse no B.O.P. (nº 54 con data Mércores 7 de maroz de 2018) o anuncio do Concurso para a concesión de espazos publicitarios nas instalacións deportivas dependentes do Consello Municipal de Deportes de Ourense. Acordo do Consello Municipal de Deportes do Concello de Ourense mediante a cal anúnciase procedemento aberto para a concesión de espazos publicitarios nas instalacións deportivas dependentes do Consello Municipal de Deportes de Ourense. b) Descrición: autorizacións de ocupación do espazo de dominio público nas instalacións deportivas do Consello Municipal de Deportes, con elementos de publicidade estática removible, e por medios audiovisuais. b) Modalidade de presentación: de acordo coa cláusula 5 do PCAP. O Pavillón dos Remedios será remodelado de xeito integral por importe de máis de 2 millóns de euros O Consello Municipal de Deportes destinará 680.000 euros as subvencións que darán apoio a eventos e entidades deportivas O Consello Municipal de Deportes investiu un millón de euros na mellora de instalacións da cidade no último ano CONSELLO DA CULTURA GALEGA Montaxe da exposición Cinegalicia25, unha homenaxe ao sector audiovisual galego. Fotos de Manuel G. Vicente e Amanda Pardal. Exposición sobre os 25 anos do cine galego. Foto: Amanda Pardal. Exposición sobre os 25 anos de Cinegalicia. Foto: Manuel G. Vicente. Exposición sobre os 25 anos de cine galego. Foto: Amanda Pardal. Exposición sobre os 25 anos do cine galego. Foto: Manuel G. Vicente Iconas de Continental e Sempre Xonxa. Foto: Manuel G. Casa do Concello O concelleiro de Educación do Concello de Ponteareas, Andrés Sampedro Fernández, mantivo estes días unha reunión coa directora da Escola Oficial de Idiomas de Vigo para tratar a posible implantación do curso de alemán na sección da Escola Oficial de Idiomas en Ponteareas. Os estudos oficiais desta lingua é unha demanda da comunidade educativa e do Consello Escolar Municipal de Ponteareas e suporía a ampliación da oferta formativa que se imparte no IES Val do Tea, na Sección da Escola Oficial de Idiomas, e viría a completar as posiblilidades que o coñecemento do idioma alemán ofrecen á hora de buscar unha oferta de traballo. Para poder levar a cabo a implantación do estudo desta lingua, primeiramente é necesario facer un estudo da demanda real por parte da poboación e para o cal hai a disposición de todos os interesados unha solicitude, que poderá recollerse en todos os centros educativos da Comarca do Condado- A Paradanta, descargala da páxina web do Concello de Ponteareas, sección de Trámites e impresos, e entregala nos centros educativos e nos concellos respectivos. ← O pasado martes preto de 50 persoas asistiron en Ponteareas ao inicio dos cursos de galego Celga 2 e Celga 3, únicos cursos que se imparten en toda a comarca do Condado- A Paradanta. Casa do Concello A ciclista de Ponteareas, Isabel Castro, proclamouse campiona de España de cross country olímpico máster-40. Os pasados días 21,22 e 23 de xullo celebrouse en Cofrentes, Valencia, as probas de relevos por seleccións. Baixo unhas temperaturas superiores aos 25 grados e sobre un circuito cun terreo moi seco, técnico e esixente as corredoras e corredores afrontaban unha carreira na que tiñan dúbidas das súas posibilidades. O propio sábado a ciclista de Ponteareas sufría unha caída que a levou a precisar os servizos da ambulancia e darlle unha sutura de dous puntos á altura da rodilla esquerda o que non lle permitía correr ao 100%. “A carreira de féminas efectuase e a miña intención era tan só superar ás da miña categoría incluídas as A (as categorias master diferenciánse asi de 39 anos a 44 son A e de 45 a 49 somos B)) Contaba ademais que a subcampiona do A palabra lidera as consultas no dicionario en liña da Real Academia Galega dende que o Celta e Vigo fixeron desta palabra un selo de identidade na eliminatoria co Manchester United na UEFA Europa League. As buscas do termo en Google acadan tamén rexistros históricos. A Unión Federal de Policía (UFP) agarda que viaxen á cidade olívica a máis de 1.000 seguidores do equipo inglés, "coñecidos pola súa violencia e altercados en todos os seus desprazamentos". Nunha entrevista, o alcalde vigués reacciona a reunión do clube co Concello de Mos. Por outra banda, confirma a súa adhesión a Susana Díaz e carga contra Pablo Iglesias e Pedro Sánchez O Centro Social de Mondariz acolleu, a pasada semana, unha reunión convocada polo Concello cos apicultores do municipio, para valorar a situación que se esta a dar pola propagación de niños de avespa velutina ou avespa asiática. A situación, segundo os apicultores “é de estrema gravidade” e calculan que Mondariz perdeu xa o 70% … Mondariz incrementa os ingresos do mercado dos domingos en máis dun 270% sobre o 2014 O Goberno local de Mondaria vén de dar a coñecer os datos relativos aos ingresos xerados polo mercado dominical correspondentes ao 2016, cunha recadación de 12.708 euros, o que supón un incremento do 270% sobre a recadación do 2014 (4.697,75 €), na que gobernaba o anterior executivo . Dende a súa chegada ao Goberno … Rematamos con este post a verdadeira historia do que sucedeu na Biblioteca de Chapela durante as súas vacacións estivais no pasado mes de Agosto. Folga dos traballadores da fábrica Leyma. Asi se fala, coño. Que se senten á mesa e que traballen todos por sacar adiante o que é orgullo de todos os galegos. Quen derrame Sargadelos sentirá caerlle enriba o peso da historia. E, se é de todos, por que non poñedes todos os vosos cartos? Hai que escoitar cada parvada que manda carallo! Pero é que non hai temas máis imprtantes para tratar? O conflito de Sargadeloe é iso. Un conflito entre tirios e troianos. Que se foda todos. Os que mandan agora son impresnetables, pero non son precisamente os fillos que criou Díaz Pardo? E xa se sabe, o que cría corvos acaba cos ollos roídos. Por outra parte, que fixo este home para prever que non acabara todo como acabou? Coido que a segunda etapa de Sargadelos comenzou xa a ser un cliclo pechado. E do IGI famoso máis vale esquencerse. Non foi máis ca o saco sen fondo dun alumeado.Que renuncien as vantaxes que lles concedeu o Concello de Santiago para construír o edificio onde non se podía facelo antes de que caia nas mans de La Voz de Galicia ou de calquera outra empresa que xa lle teña posto o ollo enriba. Anoten o nome da empresa que acabo de citar. Se cadra hai que volver a falar dela en relación co IGI. Xa abonda da destrución e privatización do ensino público e gratuíto coa escusa da xeración de beneficios. Xa non nos tragamos a súa grande estafa, que non busca outra cousa que manter os privilexios dunha minoría. Xa abonda dunha educación patriarcal, que segrega por sexos e que oprime á muller en defensa dos seus valores retrógrados. Un ensino que eduque en igualdade non só é necesario, senón que é de xustiza. Xa abonda de ataques á nosa lingua: mentres que as estatísticas mostran un alarmante descenso no número de galegofalantes, o goberno autonómico impón a redución do seu uso nas aulas, retrotraéndonos unha vez máis a eses tempos nos que falar galego era de bárbaros. É hora de defender o que é noso, o que queremos que sexa de todas e non duns poucos; é hora de saír ás rúas para defender o público. Quérennos caladas pero nós imos alzar as nosas voces nun berro unitario: por iso, este 26 de febreiro apoiamos as mobilizacións galegas por un ensino popular, científico, antipatriarcal e galego. A Fundación Luis Seoane posúe medidas e sistemas de acceso libres de barreiras. Pode accederse a todas as dependencias da Fundación en cadeira de rodas e transportar nenos nos seus cochiños. A FLS dispón dun servizo de visitas guiadas, logo da solicitude previa. A FLS ofrece a posibilidade de alugar os seus espazos a institucións e particulares para a realización de eventos. Para solicitar información sobre as condicións deste servizo, as persoas interesadas poden remitir un correo a info@fundacionluisseoane.gal Paulo Bruscky. Etceterarte (Do 20 de xuño ao 18 de novembro en Fundación Luis Seoane) "Usted está aquí. 20 años de Recetas Urbanas" (Do 19 de xullo ao 18 de novembro en Fundación Luis Seoane) A produtora italiana Cattleya está a desenvolver unha adaptación en inglés para a pequena pantalla do clásico filme de terror de Dario Argento Suspiria. En princípio, trataría-se de facer unha série de 12 episódios dunha hora de duración, coa ideia de se cadra continuar nunha segunda tempada. Suspiria De Profundis será unha adaptación da novela homónima de Thomas De Quincey e que insipou o clásico de Argento de 1977. O mesmo Argento traballará coma supervisor artístico da série. Aínda que a versión de Argento era dunha caste mais psicodélica ca terrorífica, estaba baseada nunha remota escola de danza en Baviera que resultaba ser unha cova de meigas, a nova série estará baseada en Londres e Roma ao comezo do século XX e misturará elementos de mistério con exploracións de fantasías psicolóxicas do mal. Argento dixo nunha declaración que “a extraordinária liberdade de expresión e creatividade que ofrece o moderno drama en televisión e mais o interese que o público amosa por elo animáron-me a facer un intento neste novo xénero“. A primeira viña datada na hoxe chamada Ribeira Sacra (un producto do marketing... ) é en Atán segundo os documentos do mosteiro de San Estevo de Sil. Sobre as prácticas agrárias na Ribeira Sacra recomendo os artigos de Jose Antonio Lopez Sabatell nos que se fai unha análise bastante rigorosa das fontes historicas. Moi interesante pero é unha mágoa que o do viño de Amandi e os romanos sexa un invento. Tiña o seu aquel... Era romántico si, pero é o que hai ata que se demostre o contrario. Eu creo que os canóns do Sil e a ribeira de Amandi non precisan dun invento para valorizarse ou para ter o seu aquel... Calquera que coñeza a zona saberao ben, a súa paisaxe, a viticultura heroica, etc. Sobran para que teña o seu aquel, só os produtos do marketing precisan diso. - Presentámosvos o videoclip do noso último álbum 'EXTRA : MUNDI'. Un tema tradicional de moitas partes do occidente da península ibérica, dende Galicia ata Andalucía, Castela, incluída a terra de ... Vídeo de promoción do proxecto 'Torre de Breoghán', o novo proxecto de Luar na Lubre coa Orquestra Sinfónica de Galicia que se estreará no Palacio da Ópera da Coruña os vindeiros días 21 e 22 de xu... Luar Na Lubre - Chove en Santiago (Praza da Quintana, 31 de Xullo de 2012) - Duration: 4 minutes, 35 seconds. Luar Na Lubre - Romeiro Ao Lonxe (Con Diana Navarro) - Duration: 4 minutes, 45 seconds. Luar na lubre (gravacións en directo) Play all Luar na Lubre - Miña Nai - Duration: 6 minutes, 10 seconds. Luar Na Lubre - Lonxe da Terriña - Duration: 2 minutes, 50 seconds. Colalao del Valle, Tucumán está situado na Arxentina. O seu código postal é T4141. A XUNTA DE GALIZA NEGASE A BUSCAR UNHA SOLUCIÓN REAL AO PROBLEMA QUE XEROU COA DECLARACIÓN DA ZONA DE ESPECIAL PROTECCIÓN DE AVES (ZEPA) DA COMARCA DA LIMIA. – Federación Rural Galega LUG 2. Rúa Pintor Corredoira, 4 – 27002 Lugo. Máis información: http://www.lugdous.com. Resultado particular e xogador que leva as negras. 6. Data límite de inscrición: 10 de decembro ás 20 horas. Prazas limitadas. A Organización resérvase o dereito a modificar as bases do VIII Torneo SCACORUM sen outra obrigación que a de publicalas na páxina web do torneo (https://escolaluguesadexadrez.wordpress.com/). Os premios non poderán ser modificados. Parece que a ampliación do Museo Provincial do Mar de San Ciprian vai tomando forma. Cruzemos os dedos para que asi sexa. A novena edición do concurso organizado polo Centro Comercial Aberto (CCA), De tapas por Arteixo, chega mañá a dezanove bares e restaurantes do municipio. Derruban a vella fábrica de bebidas de Sabón, pechada no 2009. Na súa parcela construirase un viveiro de empresas. O asubío do vento, Enerxía Eólica e Desenvolvemento rural en galiza Enerxía Eólica e Desenvolvemento rural en galiza 18 Xul, 2011 Serie: Enerxía Eólica en Galicia: o seu impacto no medio rural As Enerxias Renovables en Galicia: O Papel da enerxía Eólica O Papel dos parques eólicos nos municipios galegos Cando comecei a ler esta novela pensei que non ía ser tan entretida e que non me ía enganchar como o fan outras obras. Gústoume moito porque nela cóntase unha historia de amor imposible xa que a dama estaba casada. Eu recomendaríalle a todas aquelas persoas ás que lles guste este tipo de novela que a lesen porque é moi bonitas. O sábado 27 de setembro no se leva a cabo o primeiro torneo Cior en Monforte de Lemos. O obxectivo é colaborar con esta importante entidade para que poida seguir desenvolvendo a súa actividade e ao mesmo tempo, promocionar o xadrez na cidade de Monforte de Lemos. Desde a nosa entidade colaboraremos […] Gran actuación da delegación lucense no Premundial de Xadrez. Catro xogadores da Escola Luguesa de Xadrez desprazáronse a disputar o Campionato Premundial de Xadrez, que se disputou na localidade Coruñesa de Padrón, torneo organizado pola Federación Española de Xadrez e a Federación Galega de xadrez. Esta actividade é gratuíta e non require inscrición previa. Co fin de dar alternativas de lecer deportivos en espazos públicos.. Ao mesmo tempo, preténdese facilitar […] Inscrición da Escola Deportiva de Xadrez Un equipo do Bottlenose Dolphin Research Institute (BDRI), con base no Grove, identificou este luns o que sería o terceiro exemplar de Balaenoptera musculus en Galicia en tan só un mes; un feito que ten abraiada á comunidade científica polo estraña que é a presenza desta especie nas nosas augas, xa que nunca antes se vira aquí viva unha balea azul. O equipo do BDRI avistou esta balea azul a entre seis e oito millas de Corrubedo. Trátase dun grande exemplar duns 25 metros de lonxitude ao que puideron acompañar durante varias horas, durante as cales os científicos tomaron fotografías e este vídeo que o BDRI cedeu a GC para a súa publicación. A Concellaría de Relacións coa Comunidade Educativa mantén aberto o prazo para participar na segunda quenda do obradoiro ImaxinARTE , que ten como referencia ó pintor surrealista As concellerías de Deportes e de Relacións coa comunidade educativa publican o listado de paradas e horarios para o transporte nos seus respectivos campamentos de verán. Do 6 ao 10 de xullo no Auditorio Municipal de Caldas de Reis O prazo para matricularse no Curso" Inmigración, educación e tranformación social" remata o vindeiro 26 de xuño. Decreto 330/2009, do 4 de xuño, polo que se establece o currículo da educación infantil en GaliciaUnha orde da Consellería de Educación regulará a repetición de curso no Bacharelato A paz é o camiño...: Unha historia do Brasil Bimestre 2 Do 17 de decembro de 2018 ao 11 de xaneiro de 2019 Bimestre 3 Do 25 de febreiro ao 1 de marzo de 2019 Presentación da Biblioteca Universitaria e os seus servizos Xa non está aberta a porta da terraza deixando pasar libremente ás máquinas do auditorio e constituíndo un perigo. Hai meses que se arranxou. O que non se arranxou aínda é o que aparece no esquema, do ano pasado, e na foto tomada sábado. Pero alomenos, parece que non vai a máis. No auditorio estes días segue visible a exposición de fotos de Abertal, colgada do teito, e que representa unha mostra chamativa da vida 'fotografable' por antigüidade da zona Navia-Eo. Aconsellable visitala de día; con luz artificaial os carteis, colgados do teito, non se ven de igual xeito cara a luz que cando a quen mira a ten detrás. A outra foto é unha curiosidade: unha única bicicleta das promocionadas e bombo e platillo hai dous anos, gardada/abandoada no auditorio, un lugar no que non había posto de aluguer. As outras supoño que estarán gardadas na oficina de turismo, nos baixos. O goberno local tramita de forma anticipada a convocatoria de axudas, por valor de 150.000 euros, para proxectos que fomenten a igualdade e a visibilización das diversidades _ Coruña Online É o lema da Declaración polo Dereito ás Bibliotecas da Asociación Americana de Bibliotecarios. En Barcelona, galegos e murcianos falan de LITERATURA GALEGA Nesta ocasión teremos unha convidada moi especial… entre outras sorpresas! Escoitade ata o final, que non ten desperdicio! Inicio Igualdade UGT Galicia presentou na Coruña os resultados do Informe "A Situación Laboral da muller en Galicia" conquense adxectivo1 De Cuenca ou dos seus habitantes. As típicas casas colgantes conquenses. A catedral conquense. substantivo2 Persoa natural ou habitante de Cuenca. O turismo é unha das actividades económicas dos conquenses. Moitas grazas ao alumnado que se achegou ao pavillón para levala a cabo. Concello de Ourense e ‘Stop Accidentes’: campaña de sensibilización… » Atraer a xente e que entre nos comercios locais. Con este obxectivo ponse en marcha, ao amparo da marca Capital Shopping, o programa A pé de rúa. A Concellería de Promoción Económica e da Cidade promove a iniciativa que fará o seu debut o sábado 22 de abril, nas rúas Peregrina e Michelena. A concelleira de Promoción Económica e da Cidade, Anabel Gulías, explicou que A pé de rúa é “un paso adiante” na aposta do Concello de Pontevedra a prol do comercio de proximidade, do noso comercio. Unha iniciativa que aproveita a zonificación das áreas comerciais recollida na guía de comercio de Capital Shopping e que conta coa colaboración do sector. Na primeira acción de A pé de rúa participan 31 pequenos comercios das rúas Peregrina e Michelena, o 60% do total, “o 75% se descontamos as multinacionais que hai nelas”, indicou Anabel. Actividades na rúa e descontos -do 10 ao 20% e nalgún caso do 50% na segunda adquisición serán os “ganchos” para captar clientes. A acción do 22 de abril, terá continuidade os días: 20 de maio, nas Galerías Oliva; o 27 de maio, as perruquerías “rizando o rizo” sairán á rúa e 3 de xuño, será a quenda dos comercios da rúa Cruz Gallástegui. Após o parón do verán, A pé da rúa volverá en setembro. Un dos responsábeis de Sony Computer Entertainment na súa división americana falou sobre a posibilidade de cambiar de estratexia para levar xogos Triple A á súa portábel. A economía simplemente non funciona co proceso tradicional. Temos que facer algo diferente para levar xogos Triple-A en PS Vita. Lográmolo até certo punto facendo xogos de Playstation 4 que funcionen na portábel coa funcionalidade de xogo remoto. Aínda que á portábel de Sony non está pasando polo seu peor momento, Sony sabe perfectamente que ten que aumentar a calidade dos seus videoxogos, porque os usuarios desta consola son unha masa moi crítica, e a compañía sabe perfectamente este feito. Sony parece que pretende alimentar a súa portábel tan só con recopilatorios, así, fixeron hoxe oficial o lanzamento de Sly Cooper Collection e God of War Collection. O primeiro en lanzarse será Sly Cooper Collection que recopilará as tres aventuras saídas na PS2. A data de lanzamento será para o 16 de abril. Semanas despois sairá God of War Collection, pack que traerá as dúas primeiras entregas da famosa serie protagonizada por Kratos, concretamente o 8 de maio. Desta volta foi o executivo de Sony no Reino Unido, Fergal Gara, quen aclarou que non están a ter o éxito que tería a súa consola portábel. Para ser honestos, unhas vendas máis altas é o que agardariamos. O mercado en que entrou PS Vita era moito máis complicado que cando se ideou e deseñou a consola orixinalmente. Os xogos en tablets e teléfonos móbiles cambiaron o mercado, e a xente xa non pode cargar tantas cousas ao mesmo tempo. De todos os xeitos, Gara tamén quixo aclarar que os esforzos que está a facer Sony para implementar a súa portábel como complemento coa PS4, non son unha reacción para paliar os problemas de ventas da consola, senón que xa se pensara así dende un inicio. A compañía 2K Games ven de anunciar que cancelan a saga de béisbol MLB 2K, polo que o MLB 2K13 será o derradeiro xogo. “Estamos moi orgullosos dos logros acadados polo equipo responsable de MLB 2K e agardamos con interese as súas contribucións aos nosos futuros títulos, incluíndo NBA 2K, a franquía de baloncesto mellor valorada pola industria e a que máis copias vende.” A compañía eliminou da súa páxina web toda mención á saga de béisbol, polo que todo parece indicar que o contrato de licencia remataba o día 31 de decembro. Esta cancelación deixa a MLB 14: The Show como único xogo da liga americana de béisbol anunciado para este 2014 para as consolas de Sony, deixando sen alternativas aos xogadores de Xbox 360 e Xbox One. Por: NetOverflow Mércores, 8 de Xaneiro de 2014, 12:00 COMENTAR O lanzamento está previsto para o vindeiro verán, pero este mesmo xaneiro lanzarán unha versión de proba. Polo de agora, só estará dispoñible nos Estados Unidos e non hai data de lanzamento prevista en Europa. Segundo o anuncio, este novo servizo permitiranos, por exemplo, pausar o xogo nun dispositivo no salón para seguir xogando noutro na nosa habitación. Polo de agora non se coñecen nin as tarifas que terá o servizo, nin como se controlará o xogo nestes novos dispositivos. Por: Skaltum Mércores, 11 de Decembro de 2013, 13:51 COMENTAR Temos escoitado miles de casos sobre problemas de envíos das grandes compañías, que se o paquete está incompleto, que se está roto, etc, etc, mais é a primeira vez que escoito que unha compañía se trabuca para beneficio do cliente. Este feito aconteceulle a Zavvi, empresa de ventas de produtos no que a todas aquelas persoas que mercaban unha copia do xogo Tearaway (19,99 libras) recibían o pack que contiña o propio videoxogo e a propia PS Vita (169,99 libras). Mais os clientes dixeron que nada de nada, que segundo as leis, se un envío trae máis cousas das requeridas, o receptor pode quedarse con elas se este fose o seu desexo. Despois das versións para PC, PlayStation3, Xbox 360 e smartphones, o exitoso xogo chega tamén á videoconsola portátil de Sony. Este anuncio chega despois de que o mes pasado confirmasen que xa están a traballar na segunda entrega: «Terraria 2», na que, segundo o seu creador, Andrew Spinks poderán facer cambios que son imposibles de adaptar ao orixinal. Un ano máis quixemos conmemorar o Día da Paz e da Non Violencia. O mércores 30 de xaneiro, data oficial para esta celebración, realizamos unha sinxela pero cálida cerimonia de exhaltación da cultura da paz, reunindo a todos/as os nenos/as da nosa escola para lanzar a nosa sentida mensaxe. Comezamos lendo o Manifesto pola Paz, redactado con moito esmero por Antonio González, alumno de 4º da ESO e xa todo un veterano na elaboración de textos para Monferosolidario, así como para o xornal Xesteira do EDLG. Acto seguido, os nenos e nenas de 4º de primaria recitaron unha serie de frases a modo de parellas contrapostas, dando a entender que se non é posible acabar coa violencia, si que temos na nosas mans certas estratexias para combatila. Dúas alumnas dese mesmo curso fixeron a lectura do fermosísimo Manifesto de Martin Luther King. Posteriormente os rapaces e rapazas de 6º dixeron en voz alta outra serie de frases e reflexións sobre a paz e a violencia. E como broche final todos xuntos participamos na interpretación do afamado "Himno da Alegría", interpretado con frautas e instrumentos de praca polo alumnado de secundaria e cantado e coreado polo resto dos asistentes. A este significativo acto sumámoslle outra serie de accións que sirven para enriquecer a mensaxe pacífica que tratamos de exportar os profesores/as e alumnos/as do CPI Virxe da Cela: un enorme mural con dúas pombas da paz compartindo o lugar central e unha serie de frases para reflexionar, a edición dunha serie de adhesivos que repartiremos próximamente entre o alumnado do centro, a interpretación dun simpático "Rap da Paz" interpretado polo alumnado de relixión de 1º da ESO, un programa sobre a paz no canal " O xestal nas ondas" realizado polo alumnado de 2º da ESO e un traballo de concienciación e sensibilización realizado nas materias de Educación para a Cidadanía e Ética. Si visitades o panel expositivo emprazado nos corredores do edificio de secundaria poderedes descubrir a creatividade e inxenio dos nosos alumnos/as coa súa elaboración de Avatares. Os avatares constitúen unha proposta da ONG Entreculturas, e foron elaborados tanto no Encontro da Rede Solidaria Entreculturas que tivo lugar no noso centro o pasado curso académico, como no recente Encontro realizado no IES Elviña (A Coruña) o pasado mes de novembro. A finais do curso pasado e a comezos do presente curso todo o alumnado do CPI Virxe da Cela armouse de pinceis e botes de pintura para decorar o muro que rodea a nosa escola. Unha iniciativa de Marta Novo, a profesora de Debuxo, quen coordinou todo o proceso de decoración deste elemento arquitectónico, dividíndoo por tramos e repartindo as parcelas entre os diferentes cursos e etapas. Cada grupo aportou as súas ideas e bocetos, e o resultado é fantástico, non so pola calidade artística do mesmo, senón pola mensaxe solidaria contida no conxunto das imaxes, que falan do cooperativismo, da axuda mútua, da cultura da paz, e do respecto e conservación do noso patrimonio. A ONG Entreculturas conivdounos a unha xornada de formación interna para profundizar en dúas temáticas de grande interese para o traballo cos grupos participantes na Rede Solidaria. Esta xornada tivo lugar na delegación de Entreculturas da Coruña, o pasado xábado 19 de xaneiro de 2013, e a ela acudimos a coordinadoras do proxecto Monferosolidario. Salvando as inclemencias metereolóxicas reunímonos un reducido grupo de persoas, entre profesores/as da rede e voluntarios/as, contando como sempre coa presenza de Sandra Rodríguez, encargada da coordinación desta actividade. A formación foi impartida por Irene Ortega Guerrero, responsable do departamento de Educación para o Desenvolvemento de Entreculturas, que abordou os conceptos de "dignidade" e "dereitos humanos", contidos que vertebrarán a campaña educativa de Entreculturas para os vindeiros cursos 2012-2013, 2013-2014 e 2014-2015. Estas temáticas espertaron grande interese entre os/as asistentes a esta xornada de formación, provocando interesentes debates e xerando ideas para levar a cabo no futuro. Quedamos con gañas de ampliar esta formación o próximo curso, e polo camiño trataremos de desenvolver nas nosas aulas as nosas propias aportacións. Un ano máis o CPI Virxe da Cela únese á proposta didáctica da ONCE no se 29 concurso, esta vez baixo o lema "A cápsula do tempo: a aventura de construír o futuro". O alumnado de 2º da ESO abordará o tema da discapacidade, e tratará de sensibilizar propoñendo un cambio de enfoque, utilizando un formato audiovisual. Para a preparación desta actividade contamos con unha guía didáctica facilitada pola ONCE, ademais de varios videos explicativos. Visionaremos tamén o documental "Capacitados", da RTE, un vídeo no que personaxes famosas tratan de realizar o seu traballo prescindindo dun dos sentidos, experimentando así unha discapacidade. Esta é a mensaxe lanzada pola Fundación Vicente Ferrer como idea para levar a cabo no ano 2013. Este fermoso vídeo ilustra con esperanza e positivismo que o cambio é posible. Está nas nosas mans. Non esperemos máis e... mans á obra. O Boletín Oficial da Provincia publica hoxe a convocatoria de subvencións en materia deportiva do Consello Municipal de Deportes, de carácter anual e destinadas a eventos e manifestacións deportivas (liña 1: 80.000 euros) e para a actividade regular dos clubs ... O Concello de Pontevedra celebrou esta mañá a Comisión avaliadora de subvencións do Servizo de Deportes que reparte máis de 340.000 euros entre os clubs da cidade. A Comisión, integrada por todos os grupos municipais, respaldou por maioría estas axudas, ... 27 de maio A Carreira Pedestre de Campañó chega a súa décima edición. A proba non é doada pola orografía da parroquia e ademais nesta ocasión recupera a costa do descanso (cemiterio) engadíndolle un plus de dureza. Neste tramo haberá un ... Pontevedra vivirá unha gran festa do xadrez os próximos días 26 e 27 de maio con epicentro na praza de España. Dúas citas - Xadrez na Rúa 2017 e o Torneo Escolar VIII PonteXadrez- reunirán máis de 600 xogadores, nenos ... O Concello de Pontevedra quere darlle os PARABÉNS á S.D Teucro en nome de todos os pontevedreses e pontevedresas orgullosos do éxito acadado polo equipo - xogadores, técnicos, directivos e seareiras e seareiros-, con orgullo de que leven o nome ... A Concellaría de Deportes convoca para o vindeiro mércores, 24 de maio, a comisión de valoración das subvencións aos clubes deportivos da cidade a través das axudas da organización das Escolas Deportivas e das subvencións anuais de 2016. A Concellaría ... O alcalde de Pontevedra recibiu esta mañá ao piragüista pontevedrés Adrián Sieiro para darlle os parabéns en persoa polos resultados obtidos do selectivo Europeo que se celebrou o pasado 12 de maio en Trasona (Asturias). Nesta competición clasificouse para o ... O Evento lévase a cabo no sur de Galicia e norte de Portugal. Principalmente nos municipios limítrofes entre as provincias de Ourense e Pontevedra, o que fará visitar lugares como Ribadavia, Lobios, A Cañiza, Arbo ou Melgaço. As datas oficiais serán ... Os mellores equipos de rugbi de Galicia disputarán, no campus de Ourense, a Copa Xunta no Día das Letras Ourense acollerá, o vindeiro mércores día 17 de maio -día das Letras Galegas- a Copa Xunta de Rugbi, unha competición oficial dentro do calendario de actividades da Federación Galega de Rugbi. O partido, presentado esta mañá no salón de plenos ... Participan estudantes de 20 centros educativos de Pontevedra e comarca. As actividades de Pontevedra pechan tres semanas de itinerancia polo país, nas que participaron máis de 10.000 escolares de Infantil, Primaria e Secundaria. O próximo 18 de maio as rúas de Pontevedra ... VILAGARCÍA DE AROUSA – PONTEVEDRA E un ano máis xa chegou o Entroido ao centro e o Meco comezou cos seus ditados. Permanecede atentos ao que nos indique ao longo da semana. Concello de Lugo _ SOLICITUDE 604: EXENCIÓN DA TAXA DE SUBMINISTRACIÓN DE AUGA POTABLE A DOMICILIO, SUMIDOIROS E RECOLLIDA DE LIXO (RISGA) SOLICITUDE 604: EXENCIÓN DA TAXA DE SUBMINISTRACIÓN DE AUGA POTABLE A DOMICILIO, SUMIDOIROS E RECOLLIDA DE LIXO (RISGA) Curso 2017/18 _ IES da Pobra do Caramiñal ESTRUTURA DO DEPARTAMENTO DE CULTURA E TURISMO _ Concello de Cedeira O Departamento de Cultura e Turismo do Concello de Cedeira atópase na Casa do Concello (Rúa Real nº 15), e está dirixido pola concelleira delegada María Xosé Rodríguez. Naturaleza en Cerceda - Concello de Cerceda (A Coruña / Galicia) Wikiloc - ruta PR-G 170 Ruta da Pedra e da Auga (Ribadumia) - Covas, Galicia (España)- GPS track Ola, ha encontrado interesante esta ruta PR-G 170 Ruta da Pedra e da Auga (Ribadumia) https://gl.wikiloc.com/rutas-sendeirismo/pr-g-170-ruta-da-pedra-e-da-auga-ribadumia-18165581 Saúdos, Wikiloc - Rutas e puntos de interese GPS do Mundo OS ANDADIOS C.C Todos os dereitos reservados Por mor da climatoloxía desfavorable do día de hoxe, o espectáculo Dous no Camiño, con Isabel Risco e Fran Rei, realizarase no edificio social Toñito Espiñeira á hora prevista (18:30 h). O Concello desenvolveu o proxecto Os oficios en Allariz: cestería e curtición por un importe global de 8.283,29 euros. O proxecto contou cunha financiación de 1.001,46 euros por parte da Deputación Provincial de Ourense, con cargo á convocatoria de concurso público para a concesión de subvencións a concellos para a organización de actividades culturais e [...] as historias de dúas terras de ida e volta Home / ACTUALIDADE / Kayak de mar na illa de Ons Entre a oferta de actividades educativas e recreativas na illa de Ons, xurde “Kayak de Mar na illa de Ons” co Club Kayak de Mar Bueu e Spain Kayak, desenvolvendo cursos e rutas guiadas en Kayak de Mar, para principiantes e avanzados, onde se mostrarán marabillosas paisaxes e fantásticos fondos mariños, os grandes descoñecidos do Parque Nacional Marítimo Terrestre das Illas Atlánticas de Galicia onde os maiores valores alberga este Parque. Durante as rutas guiadas en kayak de mar os participantes nesta actividade van acompañados dun monitor, coa fin de garantir unha visita de calidade onde o participante poderá apreciar o medio mariño do Parque, aprender a realizar unha actividade deportiva respectuosa co medio ou mesmo formarse na práctica desta actividade de maneira sustentable noutros lugares da nosa costa. Os visitantes deberán cumprir con todas as indicacións que lles sinalen os monitores, que nos indican a normativa e os valores do Parque Nacional. No Club Kayak de Mar Bueu e Spain Kayak dispoñen de todo o equipamento necesario que inclúe mirafondos para usar dende o kayak e material didáctico para enriquecer a experiencia. Estas visitas polo mar dan a coñecer ao visitante outra impresión moi diferente da illa de Ons, a do litoral da cara leste, onde están situads algunhas das paisaxes máis impresionantes e descoñecidas de Ons. O Diario de Pontevedra publicou unha entrevista de Lucía P. Álvarez a Luís Rei Núñez sobre a novela O encargo do señor Castelao. Noia, 5 de marzo de 2012. Está a ser un ano de éxitos para o Club Voleibol Noia. O equipo xuvenil feminino Fisioterapia Cinesia do Club Voleibol Noia é xa Campión de Liga. Nunha última xornada de infarto, o Club Voleibol acada o título de campión de liga tras gañar en Padrón e ver como o seu rival o Xiria de Carballo perdía na casa contra o Bertamiráns. O equipo máis novo da categoría imponse na última xornada alzándose co título tras gañar en Padrón un difícil partido e superar cun só punto na clasificación ao Xiria de Carballo. Xogaron este partido decisivo Rebeca, Antía, Xonxa, Judith, Tania, Laura C. e Elena. A clasificación final é: 1º Noia, 2º Carballo, 3º Bertamiráns e 4º Padrón. Este título é o segundo que se consegue despois de que as Cadetes do Club Voleibol Noia gañasen a súa Liga a semana pasada. Noia: presentan alegacións ao Plan Sectorial de Ordenación de Áreas Empresariais post.ly/5n4GD Noia, 5 de marzo de 2012. O vindeiro xoves, 8 de marzo, ás 20:00 h. terá lugar a conferencia sobre "Anticoagulantes e sintrom: como usalos mellor". Dita conferencia será impartida pola doutora Susana Pérez Crespo, xefa da sección de hemostasia do Servizo de Hematoloxía do Complexo Hospitalario Universitario de Santiago. A doutora Pérez dará pautas de manexo dos tratamentos anticoagulantes e sintrom, ademáis de abordar aspectos xerais e novidades sobre hematoloxía. A conferencia terá lugar no salón de actos do IES Virxe do Mar de Noia. Nas dúas conferencias anteriores o salón de actos do IES Virxe do Mar rozou o cheo, xa que estas charlas sobre temas relacionados coa saúde están a xerar grande interese. Neste momento existen 65 persoas inscritas. A Pobra: a asociación Madoan organiza unha exposición e unha charla co gallo do Día da Muller este xoves 8 de marzo A Pobra, 5 de marzo de 2012. A Asociación Madoan (Mulleres en Igualdade) da Pobra do Caramiñal, con motivo do Día Internacional da Muller Traballadora que se celebra o día 8 de marzo, vai facer unha exposición e unha charla sobre a mítica actriz de Hollywood, Marilyn Monroe. A exposición inauguraráse o xoves 8 de marzo na casa da cultura Raquel Fernández Soler ás 20:00 horas. Trátase da exposición “Elas fan camiño” que a Secretaría Xeral de Igualdade da Xunta de Galicia emprestou ata o 31 de marzo. Esta exposición é un percorrido polas mulleres que participaron no camiño de Santiago, mulleres peregrinas ao longo de moitos séculos. Polo visto, as primeiras mulleres en interesarse no Camiño foron as raíñas, que acompañaban aos seus consortes cando ían a rezar ante o suposto sepulcro de Santiago implorando a victoria nas batallas contra os mouros que ocupaban boa parte do territorio hispano. Raíñas e nobres foron quenes máis contribuiron ao desenvolvemento do camiño, coa fundación de hospitais e albergues. A primeira peregrina galega coñecida foi Egeria, era problamente de orixe nobre. Hai poucos datos desta muller, pero é evidente que se tratóu dunha muller audaz para a súa época e sumamente relixiosa -aínda que sexa paradoxal isto-. Percorrer os vastos e perigosos territorios do Imperio, para peregrinar ata os Santos Lugares onde supostamente transcurrira a vida de Xesucristo, non era tarefa doada naqueles intres. Cada vez vense máis mulleres en grupo ou en solitario facendo o Camiño. Son cada vez máis independentes e se lles apetece facer o Camiño, póñense en marcha e non agardan a ter compañía. En canto á charla sobre a actriz de USA, titulada "Marilyn, ni rubia ni tonta", será este venres 9 de marzo no Auditorio do Museo Valle-Inclán. Esta charla estará impartida polo peridodista e presidente do club Exxpopress, Suso Souto, que xa a estreou en Boiro. A Asociación Madoan quere agradecer a Secretaría de Igualdade da Xunta de Galicia, concello da Pobra do Caramiñal e o Club Exxpopress a súa colaboración con esta asociación. Noia: presentan alegacións ao Plan Sectorial de Ordenación de Áreas Empresariais Noia, 5 de marzo de 2012. O Concello de Noia vén de formular alegacións ao Plan Sectorial de Ordenación de Áreas Empresariais de Galicia, ao non contemplar dito Plan, actuación algunha dentro do termo municipal. O Concello de Noia considera que, as propostas incluidas no Plan Sectorial para a nosa comarca, con actuacións en Lousame, no lugar de Fontefría cunha superficie bruta de 118.685 m2 de iniciativa particular, así como a contemplada no Porto do Son de 345.170,56 m2 brutos a promover polo propio IGVS, non resolven as necesidades que Noia ten nesta materia. As alegacións fundaméntanse en tres piares:  Nas determinacións contidas nas Directrices de Ordenación do Terriorio, que establecen para os nodos do sistema urbano intermedio, do que Noia forma parte, o pontenciamento dunha serie equipamentos e infraestructuras entre as que destaca a creación de solo empresarial, a fin de potenciar o papel territorial destes nodos urbanos.  A ampliación de dito polígono, contamplada no Documento de Inicio do PXOM en plena tramitación, que delimita para o mesmo unha superficie aproximada de 160.000 metros cuadrados En consecuencia as alegacións formuladas solicitan expresamente que a ampliación do Polígono Industrial de Agualevada, contemplado do Documento de Inicio do futuro PXOM, sexa incluida como actuación a desenvolver no citado Plan Sectorial de Ordenación de Áreas Empresariais de Galicia. Noia: a II Aula de Saúde remata en abril. O xoves 8 de marzo, a seguinte Dirixidos á poboación xeral, terán lugar entre o 10 de marzo (este sábado, sobre desfibrilación) e o 19 de maio. Do 17 de marzo ao 14 de abril, sobre transporte sanitario e do mesmo 17 de marzo ao 19 de maio, sobre socorrismo acuático Transporte Sanitario, os sábados comprendidos entre o 17 de marzo e o 14 de abril, en horario de 10 a 14 e de 16 a 20 h., cunha duración de 40 horas. Requisitos: ter cursado con anterioridade “Primeiros Auxilios” e ser maior de 16 anos. Socorrismo Acuático, os sábados comprendidos entre 17 de marzo e 19 de maio. Duración de 80 horas que habilita para traballo en praias e piscinas. Requisitos: ter cursado con anterioridade “Primeiros Auxilios” e ser maior de 18. Ribeira: están a mellorar os arredores da Casa da Xuventude Ribeira, 5 de marzo de 2012.- Continúan as actuacións encamiñadas a renovar o barrio de Abesadas: o Concello acaba de adxudicar unha nova actuación consistente na instalación e mellora de servizos de saneamento e pavimentación no entorno da Casa da Xuventude. Concretamente, a zona de actuación está delimitada polo camiño (actualmente de terra) que separa o mencionado inmoble de titularidade municipal do Colexio Galaxia e, un pouco máis adiante, descorre entre este centro educativo e o edificio no que está enclavada unha coñecida cadea de supermercados, para desembocar finalmente no parque de Abesadas. O proxecto abrangue a instalación dunha nova rede de pluviais e o reforzo da rede de auga potable xa existente. Ademais, construirase un pavimento de formigón impreso para mellorar o tránsito peonil. A obra foi adxudicada a Obras y Viales de Galicia, S.L. (Oviga) por un prezo de 46.604 euros. Adscríbese ao canon de saneamento derivado da adxudicación do servizo municipal de augas. Día da Muller Traballadora: o 8 de marzo, homenaxe ás perruqueiras Ribeira, 5 de marzo de 2012. Con motivo da celebración do Día Internacional da Muller Traballadora, a asociación Pedra de Pidre organiza unha mesa redonda sobre "A Muller do Século XXI", que terá lugar o vindeiro venres 9 de marzo, as 20:30 horas, no salón de actos da Casa do Mar de Ribeira, en na que intervirán: Dona Iria Aboi (Secretaria Xeral de Galiza Nova). Dona Marisol Soneira (Deputada do PSdeG no Parlamento Galego). Dona Encarnación González (Deputada do PPdeG no Parlamento Galego). CPI Virxe de Cela: Terceiro ciclo Ortografía: "b" ou " v" !-- Prototype y Scriptaculous--> Despois de facer estas aplicacións a “b” e a “v”xa non terán segredos para nos: atréveste? Aqui mostramos algunhas das partes do xardín que traballamos no día da festa da primavera. Eu teño pesar por non atopar un documental sobre a escola non sei se de antes ou da posguerra, no que os mestres falaban do grandísimo "problema de bilingüismo" que tiñan os nenos. Non conseguín volver chegar a el por ningunha vía, a ver se ti tiveras máis sorte e o atoparas. Non sei que pasa que "o servidor proxy recházame as conexións"... quedo sen ver o video, pero sobre todo quería verte a ti jeje. O Concello colabora na recuperación da Festa da Tortilla Xigante de Carcacía, que se celebrará o sábado 19 de maio O alcalde de Padrón, Antonio Fernández Angueira, e o concelleiro de Festexos, Ángel Rodríguez Conde, mantiveron nas últimas semanas diferentes reunións cos veciños [...] O concello activa as actividades do "Padrón Literario" en colaboración coas fundacións de Rosalía e Cela O Concello de Padrón comezou a divulgar hoxe as actividades do programa "Padrón Literario", unha nova iniciativa impulsada desde as concellerías de Cultura e [...] Padrón recibe a técnicos de xuventude, emprego e políticos europeos do Programa Erasmus + Unha delegación formada por unha vintena de técnicos de xuventude, emprego, responsables políticos e líderes xuvenís de seis países europeos (Bulgaria, Portugal, [...] O alcalde de Padrón, Antonio Fernández Angueira, amósase satisfeito tras confirmarse que o proxecto de Presupuestos Generales del Estado 2018 (PGE) inclúe entre as [...] A celebración do XXXI Raid Cabalar de Padrón no Santiaguiño do Monte, que contou con 37 participantes, abriu esta mañá as Festas da Pascua de Padrón, que este ano [...] A ruta cultural "As pegadas de Rosalía", que xa fora presentada en xaneiro en Fitur, acolleu hoxe no compostelano Pazo de Raxoi a presentación da adhesión do [...] Padrón recupera no Libro da Pascua 2018 parte da súa historia con 18 artigos de 14 colaboradores O Concello de Padrón comezou a distribuír nos últimos días máis de 1.200 exemplares do Libro da Pascua 2018, que nas súas 178 páxinas recupera parte da súa historia, [...] As Festas da Pascua inclúen preto dun cento de actividades durante 18 días A actriz de orixe padronesa Cristina Castaño será a encargada de ler o pregón o día 31 de marzo, sábado de Pascua, ás 21.00 horas na Praza de Macías No [...] Roteiros Literarios por Padrón os días 5, 12, 19 e 26 de maio. Actividades para tódolos públicos do 16 ao 31 de maio. Consulta o folleto en Actividades. Actividade dirixida a mozos/as de 12 a 17 anos. Inscrición ata o 27 de abril. O Espazo + 60 Afundación de Monforte en colaboración co I.E.S. A Pinguela e o seu Departamento de Estética e Beleza organizan un taller gratuíto para ensinar ás socias do Espazo +60 a maquillarse e realzar os seus riscos máis favorecedores. O taller, que se desenvolverá no IES A Pinguela e será impoartido polas alumnas do Departamento de Estética e Beleza, comezará co coñecemento do rostro e a continuación, explicarase de maneira individual e personalizada o xeito de maquillarse, comezando por algo sinxelo como corrixir pequenas imperfeccións ata matizar e dar un acabado natural ao rostro. É necesario que cada participante acuda á sesión co seu material de beleza. O Tempo: Segovia (Segovia) - Predición 7 días - Táboa - Axencia Estatal de Meteoroloxía - AEMET. Goberno de España Nº de páxinas: 216 Son as primeiras memorias publicadas por unha muller galega que estivo en campos de concentración nazi. Difícil será atopar unha vida española do século XX tan novelesca, tan rica en aventura e dramatismo, tanto que entra case no inverosímil, e, á vez, tan certa e verídica, tan chea de verdade, como a desta catalana de nacemento mais galega de opción chamada Mercedes Núñez Targa (Barcelona, 1911 - Vigo, 1986), que foi secretaria do poeta Pablo Neruda durante a República. Mercedes cóntanos nestas memorias, que lense contendo o alento, como tras loitar na guerra civil e ser detida e condenada a 12 anos de cárcere en 1939 puido, grazas a un erro xudicial, escapar a Francia e seguir alí loitando na resistencia contra o nazismo, como foi detida en 1944 pola Gestapo e levada ao campo de concentración de Ravensbrück e como sobreviviu, con valentía e dignidade, no medio do horror brutal, até ser finalmente liberada cando xa non era, pola súa falta de saúde, senón unha «destinada ao crematorio». Leo varios comentarios (X.Luis Barreiro na Voz, liña editorial de Galicia Hoxe, no mundo blogueiro Dpaso) que dan a entender que Anxo Quintana gañou o pasado sábado, no Consello Nacional do BNG, perdendo a votación que propuña para implantar o sistema de delegados na próxima asemblea desta forza política. Vaia por diante que considero que o tema non me parece oportuno nin urxente, entre outras cousas porque o BNG non medrou significativamente dende a anterior asemblea (e ese si é un problema real, por qué non medra ou aínda perde militantes?). A famosa votación foi unha loita de poder, como case todo dentro do Bloque, e reflicte a correlación de forzas internas: simplificando moito, un terzo escaso para o grupo de Quintana (co apoio simbólico do PNG e mera); un terzo amplo para a UPG, e o resto para todos os que quedan repartidos (beiristas, Esquerda Nacionalista, exUG, Movemento pola Base, etc.). O que eu vexo, pois, é isto: (1) Quintana pon as súas cartas sobre a mesa pero demostra o seu escaso control do aparato político da fronte. (2) Demostra tamén que, coma sempre, Quintana non pode facer nada sen a UPG, que segue sendo o núcleo hexemónico: é previsible que os pactos futuros vaian, pois, por esa liña. De non ser que a UPG non decida prescindir de quen chegou a ese posto como "un mal menor". (3) Todos os demais reunidos seguen sendo moi minoritarios e, como case sempre tamén, aínda se dividen (velaí o PNG, sempre tan oficialista). Hoxe é tan difícil unir todos os núcleos do Bloque de características afíns como o foi sempre: e nunca se logrou, ata agora. Conclusión: o Bloque non vai cambiar, cando menos a curto prazo, a non ser que se produza un tsunami político. E o máis surrealista: a negativa dese grupo de simpatizantes de Narón ós que se lles nega integrarse no BNG por non ter demostrado a súa condición nacionalista. E iso como se demostra, por certo? Quen asegura que os militantes do BNG de hoxe si teñen ese "carisma"? Ou sequera que son galego-falantes habituais? Conclusión engadida: velaí o único partido no mundo que non quere aumentar o seu número de militantes. Un bo tema de reflexión e estudo para os politólogos... As accións políticas xeran con moita frecuencia efectos colaterais non desexados. O episodio do pasado Consello Nacional do BNG é un bo exemplo. Non discuto que en orixe a idea de recorrer á elección de delagados tivese como intención primeira garantir unha asemblea máis tranquila en termos de confrontación política, logrouse o efecto contrario, haberá un debate intenso sobre é idonea unha fórmula de democracia delegativa ou se hai que seguir (ademais) outras vías para a democratización do BNG. Segundo efecto, posibelmente a singularización da posición de Quintana se deba a que a UPG recou para evitar agrandar a crise interna que padece. Con todo, mesmo en negativo, Quintana vese obrigado agora a aprofundar. O resultado da Asemblea será un acordo coa UPG? Posibelmente si, pero a posición do quintanismo será de certo menos subalterna que até o de agora. Os cambios serán substancias, non o creo, non poderán selo mentres o bloque renovador estea tan fragmentado e sobre todo mentres non pese no BNG os cidadáns que se acantonan politicamente na súa periferia, espantados polo ideoloxismo e os déficits democráticos da organización. O suceso de Narón que lembras indica que a apertura á sociedade é un retrouso que é difícil converter nunha realidade mentres se manteña o actual estado de cousas no BNG. A vitoria de Quintana é moi provisoria e en precario, pero agora ten pouca marcha atrás. Debería decidirse a mirar para adiante. Agora é máis libre para facelo. Necesítase moita coraxe e vontade democrática. O niño da curuxa: Agora que todo rematou... Este é o momento de lembrar, con morriña, a festa do Entroido. É o comezo dunha nova etapa antes de entrar na porta da Pascua. Por que nos gusta o Entroido? Estupendo... sin embargo xa hai que ir pensando no do ano que vén, que un ano pasa enseguida. O sábado 24 de novembro haberá unha competición de pista no Estádio Municipal Manuela Machado en Viana do Castelo (Portugal). NOTA: en Portugal seguen a normativa internacional e as categorías cambian a 31 de decembro, por exemplo os infantís seguen sendo os nacidos en 2005-6 ata fin de ano. O fiscal, coma calquera fillo de veciño, non se vai meter nestas cousas "de oficio", por que ten fillos, e seguramente aspira a poder sair do traballo sen que o fostien un par de mafiosos. Tamén o é verquer opinións a diario en páxinas coma a deste interesante blog, e desde logo, procurar que os que nos representen teñan as máns limpas, por que as súas mans son as nosas. ¿por que permitimos que fagan os políticos o que non lle permitiríamos o presidente da nosa comunidade de veciños? Como se come isto? Chema Figueroa recoñeceu que tiña informes tanto para dar a licencia como para non dala, con "risco" parecido de xuridicamente equivocarse. Se non daba a licencia o maior prexudicado sería ING, multinacional holandesa que xogaba forte dende hai anos co PERI Finca do Conde, dende tempos de Manolo Pérez e que perdera nos tribunais todas e cada unha das veces que as aprobacións do planeamento foron recorridas e a xuízo(e que sistematicamente foi recurrindo, para gañar tempo e pasara o que pasou). Se non daba a licencia, podería ocorrer que ING fose aos tribunais e estes fallasen, no pior dos casos (raramente, con tres sentenzas en contra do planeamento que substentaba a licencia) contra o Concello, que se enfrontaría a unha posiblemente máis que leve indemnización e á obriga de concedela despois (no improbable caso -como xa se demostrou- que o Tribunal supremo dese a razón a ING nos seus recursos contra as sentenzas do tribunal superior de xustiza de Galicia). Pecata minuta. Sen embargo, a decisión de concedela nestas circunstancias SÓ podía prexudicar aos intereses públicos xerais e SÓ podía beneficiar ao interese privado. SÓ hai unha resposta posible a tan extraño comportamento: perante a dúbida, Figueroa (e o BNG daquela) optou -paradósicamente nun representante dos intereses xerais- por arriscarse A FAVOR da parte privada e contra os intereses públicos. SÓ hai unha resposta posible para que un representante público opte, en caso de dúbida, por favorecer unha operación privada que moverá, a favor da multinacional, moitos millóns de euros no seu beneficio: que representa realmente os intereses desa empresa privada. Fundación Xosé Neira Vilas Olivier David no Consello da Cultura Galega O propio Hadri Rei levará unha actividade de música na que poderás tocar en grupo e ir aprendendo algúns trucos e dinámicas, guitarra, baixo, percusión... anímate a traer o teu instrumento para a melé! No último número, 218 (abril, maio, xuño do 2018) de Grial, Revista Galega de Cultura, que desde hai uns días xa anda polas librarías, e tamén se pode adquirir en edición dixital desde a propia páxina da Editorial Galaxia, asino … Sigue lendo → Outra máis. Outro indicador máis do estado de abandono do barrio. Espero que non teñan que pintar Os Guernicas de Canido. Valentín García Gómez no Consello da Cultura Galega de Política Lingüística da Xunta de Inauguración Mércores, 14 de xuño de 2017, ás 18:30 horas Comisión organizadora 24 e 25 de setembro de 2014 Lingua e desenvolvemento económico desde/para Galicia. Divírtete se a falar con persoas de todo o Raíñas. Libre Falar Raíñas no que pode facer as seguintes cousas: As forzas políticas confluíntes piden o voto para Ourense en Común e chaman á participación para que o domingo o poder no Concello volva ao pobo Ourense en Común non está soa no camiño ao cambio A número 2 da candidatura de OUeC ás eleccións municipais de Ourense, Ledicia Piñeiro, participou hoxe no acto “Ahora en Común” O encontro, celebrado esta tarde en Madrid, foi a presentación oficial de candidaturas cidadás irmandadas de toda España O 24 de maio vanse celebrar unhas eleccións municipais nas que concorrerán, por vez primeira, unha […] Ourense en común continúa no 2015 a súa dinámica de construcción dun programa participativo pensado por e para a xente de Ourense. Pechamos o 2014 no que acadamos o obxectivo inicial de 1.500 sinaturas de apoio e nos dotamos dunha estrutura de organizativa. E comezamos un novo proceso que transita polos barrios achegándose á realidade […] 1.500: CHAMAMENTO Para validar a candidatura Ourense en Común marcámonos como reto ter 1.500 sinaturas na simbólica data do 11 de novembro. Onte, unha semana antes do previsto (5/11/2014), a nosa páxina web superaba esta barreira anticipando o cronograma. Agora, unha vez avalada e confirmada esta candidatura, a facemos un chamamento a todas as organizacións […] Lista de cidades en Chapman Val: Tres mañás dun 26 de maio - Hoxe, 26 de maio, Ribadeo. Estaban previstos tres actos. A descoberta dunha placa na casa de Carlos A. Fernández Cid, Degustación gratuíta e outras cousas ... Algúns exercicios de obra gráfica sobre papel: Biblioteca IES Laxeiro: Leonardo da Vinci: a representación gráfica das súas ideas Leonardo da Vinci: a representación gráfica das súas ideas Todos e todas coñecemos moitas das súas pinturas (A última cea, Monalisa, O home de Vitruvio, A dama do armiño, A virxe das rochas…) e mesmo nos soan algúns dos seus inventos (ideas de prototipos de submarino, helicóptero… avances en hidrodinámica, óptica…). O alumnado de 4º ESO de EPV , de 1º Bac de Debuxo técnico e de Historia da Arte, coñeceron isto e moito máis, da man do profesor Francisco Javier López González do dpto. de Enxeñaría Forestal da Escola Politécnica Superior da USC. Nós, daquela, naceramos baixo o símbolo atroz do Fungo, o de Hiróxima e Nagasaqui, o de tantas explosións que, sabiamos, demostraban o poder das potencias vencedoras da Grande Barbarie. A bomba atómica facía tremer, pero dixéronnos que a enerxía nuclear, controlada, era boa: aínda non imaxinabamos Chernobyl. Con todo, Bruce … O Rexino (que decidiu retornar dun país onde cómpre revisar os baixos do coche por se alguén colocou unha bomba con imán) faloume de cousas dos mariñeiros vellos que fixeron Peixiño, barrio de barracas na baía da Habana, en Casablanca. Aqueles herdeiros dunha cultura desmemoriada dicían que o vento escribe … Diversos medios de comunicación recollían estes días que Pescanova arranxara co goberno cubano (en Cuba todo é goberno) un acordo polo cal o mamut alimentario galego vai contar coa produción de lagostinos da illa ata o 2031. Sen dúbida, o asunto ten miolo, e cumpriría gastar algo de tinta en … E seguen as conversas —oh, lindo tempo de Nadal diluviante— con lareira xenerosa e un superior viño do Porto, tan vello coma delicioso. Fálase de Cuba: un desastre amable (que paga a pena de amalo). Calquera día morre o último vello gardián de historias no Centro Galego e, coa súa … Quen andase polos Estados Unidos de América, percorréndoos de parte a parte, ben poderá ter observado dous tipos humanos que se repiten con especial densidade dentro do conxunto da poboación: os gordos e os mulatos. Na melting pot, pota das fusións fracasadas, hai estrañas cantidades de persoas obesas de todas … CEIP ANTAS DE ULLA: Día da Paz Présentase aquí os 4 números de Enboga , publicados entre outubro de 1999 e o primeiro semestre de 2001 (aparece co gallo do 28 de xuño). Informa de accións e novas relacionadas coa lesbofobia e a igualdade de dereitos no ámbito legal, social, lúdico e sexual. Nas diversas seccións da revista evidénciase a constitución de xenealoxías lésbicas coa creación dun dicionario, numerosos perfís biográficos e una sección de cultura que incide nos modelos lésbicos positivos e públicos. Fomenta particularmente os contactos entre lesbianas e as relacións con outras organizacións (Colectivo Gai de Compostela, CGLOu, LEGAIS, Milhomes). Fondos propios e publicidade. Boletín de periodicidade irregular editado por BOGA-Colectivo de Lesbianas de Galicia para a información das accións da organización, debate de temas específicos da comunidade como a sida, a adopción, a bisexualidade, a lesbofobia e os avances na igualdade de dereitos, así como para favorecer o contacto entre lesbianas. A partir do número 3 organízase en seccións. Ilústrase con fotografías. Presenta cartolina rosa en portada e contraportada, interiores en papel branco e está impreso en negro. Está redactado integramente en galego. b) O concurso consistirá no recitado dun único poema por cada participante escollido libremente entre a obra en galego de Rosalía ou a de Manuel María. Desexámoslles que pasen un día estupendo en compañía doutros nenos e nenas de diferentes colexios, que o disfruten e estamos seguros que o van facer moi ben. Moita sorte aos catro!!! SON PAN E VIÑO (m) son o viño e mailo pan na mesa dunha familia. O Programa Inclusivo da Rede Museística incluído no Banco de Boas Prácticas na Xestión Cultural O IX Congreso Galego de Cruceiros no Museo do Mar de San Cibrao A Asociación de Amigos dos Cruceiros, Cruces de Pedra e Petos de Ánimas celebra no Museo Provincial do Mar de San Cibrao durante a xornada do sábado, 25 de novembro, o IX Congreso Galego de Cruceiros. Neste encontro, aberto ao público en xeral, participarán especialistas no tema procedentes de Galicia e Asturias, desenvolverán 20 ponencias pola orde establecida no programa oficial. Nos actos de inauguración e clausura está prevista a intervención de Pilar García Porto, deputada de Cultura da Deputación de Lugo. No Neolítico nace a agricultura e a gandeiría. Ao mesmo tempo nacen os tecidos e tamén a cerámica. Os primeiros recipientes de barro cumprian a función de gardar auga, sementes ou produtos agrícolas. Pero tamén se atoparon figuras humanas de barro destas épocas: había interés artístico! Así o proban os adornos que aparecen nos restos arqueolóxicos. A alfarería é un oficio artesanal que chega ata os nosos días. En Galicia consérvase esta tradición en varios lugares, así o aprendemos no traballo que fixemos todos no colexio: ACHEGÁMONOS Á OLERÍA. A mellor forma de protexerse cando se produce un incendio no fogar é manter as fiestras pechadas, pois as correntes de aire avivan o lume. Ademais, se detectas que o incendio afecta á instalación eléctrica, debes cortala canto antes. E se ves que podes usar un extintor, lembra que as lapas deben sufocarse dende a súa base. Tamén, - Se a estancia está chea de fume, agóchate e avanza a ras do chan ata a saída máis próxima, xa que a temperatura é máis baixa e o aire máis limpo - Se te atopas no interior dun lugar público, alerta e procede á evacuación polas saídas de emerxencias. Non uses o ascensor Artigo anterior Burgo reclama ao Goberno galego que organice este ano a Feira Galega de Artes Escénicas Artigo seguinte Ceferino Díaz: «Non ten sentido no PSdeG volver á idea do municipalismo sen país» Xa está a vosa disposición o rincón dos xogos de mesa. ENTREVISTA _ Óscar Corral, fotógrafo de El País en Galicia, foi un dos catro únicos xornalistas que cubriu a bordo a crise humanitaria das persoas migrantes rescatadas polo Aquarius. LUGAR DE REALIZACIÓN: As sesións terán lugar no local Lar das Meigas (Rúa do Vilar, nº 47 Baixo. Santiago) No Conxunto do Curso 2: Na 4ª Sesión do Curso 2 (Xaneiro. 12 Mércores) Pablo Neruda: Na 5ª Sesión do Curso 2 (Xaneiro. 26 Mércores) Ernest Hemingway: ...ou como escribir críticas de calquera cousa sen ter nin idea. Increible, non teñen tempo para ver a máis grupos nin tampouco o teñen para facer unha crítica elaborada. Demasiada importancia a Metallica decindo que tiñan pantallóns de equipo e mil cousas, e digo eu, e se a bateria soa por enriba de todo, as guitarras soan pouco claras e o baixo nin se nota? eso non se ten en conta?. E logo falar da posta en escena como si movíanse e conectaban co público, home por dios eso tamen o fai a Paris de Noia, danos algo máis de detalle. Logo non ver a Gojira que o novo traballo que fixeron promete e demais... En fin, penso que eu, que persoalmente non teño nin puta idea, faríao moito mellor. mércores, 24 de febreiro de 1999 Lexislación La Xácara presenta “Folías galegas”, onde percorren de xeito sumario o panorama da canción na Europa do Seicento. Aparecen nel pezas de diversas nacionalidades, destacando as de orixe italiano e español: cancións para o teatro, arias acompañadas e números de ópera conforman unha visión musical bastante representativa do momento no ámbito da música vocal escénica. Xunto a estas cancións e arias aparece algún exemplo de música instrumental como a chacona ou a folía. A candidatura presentada pola Federación de Servizos de CCOO conseguiu toda a representación (tres delegadas) nas eleccións de Novotec na Coruña. Esta empresa pertence ao grupo APPLUS e dedícase a desenvolver solucións integrais nas áreas de xestión de calidade e procesos, medio ambiente e sustentaibilidade, seguridade e saúde laboral. Na tarde do luns, 28 de maio, abriuse a exposición conxunta dos centros educativos de Viveiro: Os diferentes centros aportaron unha variedade de traballos que se poderán ver na Sala de Exposicións da Biblioteca Municipal de Viveiro ata o xoves 31 de maio. O Servizo de Deportes convoca 2 bolsas nos ámbitos da comunicación e a internacionalización para apoiar ás labores de difusión e promoción das súas actividades. Consulta a convocatoria e todos os detalles no seguinte enlace: Lista de cidades en Outras Cidades en Almaty: Mañá, venres 24 de xaneiro, dan comenzo as Xornadas TDAH do Morrazo. Pola tarde, de 4 a 9, desenvolarase unha conferencia a cargo do profesor da USC, Angel Carracedo Álvarez; a presentación das estatíticas de incidencia no alumnado escolarizado e unha mesa redonda no que se aborde os pasos dados para a coordinación dos servizos que interveñen neste trastorno. Desenvolverase o vindeiro 22 de xullo de 2018 cun percorrido dende a Ponte Medieval ata a Telva (ida e volta) e a intención de cumprir os seguintes obxectivos: Dar a coñecer e poñer en valor novos espacios naturais do concello para a súa utilización Período inscrición: ata o día 19 de xullo Comunicación: 20 de xullo Zona saída/chegada: zona polígono industrial “Os Muíños” (https://goo.gl/maps/UuJwQfxA3qD2) Os menores de 9 anos deberán ir acompañados de nai/pai/titor/a O material será proporcionado pola organización e só é preciso levar roupa axeitada para a actividade (bañador, camiseta, …). Lugar de encontro e saída: no paseo á altura do polígono dos Muíños (https://goo.gl/maps/UuJwQfxA3qD2) Concello de Cambre NA PROCURA DOS DRAGÓNS XA TEMOS A PRIMEIRA FAMILIA EXPLORADORA QUE NON TIVO MEDO DE SACAR FOTOS CON DOUS DOS DRAGÓNS! O NADAL EN 3 ANOS A OS NENOS E NENAS DE 3 ANOS A, XUNTO COA PROFE MARÍA, QUEREMOS DESEXARVOS UN BO NADAL E COMPARTIR CON VOS A LEDICIA DESTAS FESTAS: DENDE ISLA FANTASÍA PROPOÑEN UN XOGO PARA ESTE NADAL, PODE PARTICIPAR TODO AQUEL QUE O DESEXE (AÍNDA QUE NON ESTEA NO PROXECTO) Atopádeo e FACÉDEVOS UNHA FOTO CON EL E MOITOS FAMILIARES, AMIGOS… O RETO SERÁ XUNTAR O MAIOR NÚMERO DE PERSOAS NA FOTO CO DRAGÓN. BO NADAL PARA TODOS E FELICES VACACIÓNS! Hai pouco, o alumnado de cuarto tivo a sorte de escoitar a Sebastián Porras e a Manuel Cortés da fundación Pere Closa para a formación e promoción do pobo xitano. E XA QUE HOXE VAN AO PLENO ESPEREMOS QUE LEMBREN TODO O QUE NOS CONTARON: CONTRA A VIOLENCIA DE XÉNERO! TODOS A UNHA CANTAMOS E UNIMOS AS NOSAS VOCES PARA QUE NON SE REPITA NUNCA MÁIS: ESTES RAPACES E RAPAZAS DE 4ºC GRITAN NON Á VIOLENCIA DE XÉNERO E PARA ISO TEÑEN BEN ENSAIADA A CANCIÓN DE MAÑÁ. COMO XA DIXEMOS NOUTRA ENTRADA, O 25 DE NOVEMBRO CELEBRAMOS O DÍA INTERNACIONAL CONTRA A VIOLENCIA DE XÉNERO. E CANTAREMOS E BAILAREMOS UNHA CANCIÓN QUE XA ESTÁ A SOAR NA ESCOLA NAS ENTRADAS E SAÍDAS: O MELLOR DE TODO É, QUE ISTO QUE FARÁ TODO O NOSO COLE, O FARÁN TAMÉN TODOS AQUELES QUE PARTICIPAN NO PROXECTO DE ILLA FANTASÍA. PODEDES ENTRAR A VELA TODOS OS DÍAS ÁS 9:00H OU POLAS TARDES A PARTIRES DAS 16:00 ATA ÁS 18:00H. A EXPOSICIÓN PERMANECERÁ DENDE HOXE ATA XANEIRO NUN DOS TABOLEIROS DA ENTRADA Á ESCOLA. DENDE O CONCELLO CHÉGANOS O SEGUINTE: Como ben sabedes, o 17 de decembro de 1999 a Asemblea Xeral das Nacions Unidas declarou o 25 de novembro como Dia Internacional da Eliminacion da Violencia contra as Mulleres, convidando a gobernos, organizacions internacionais e organizacions non gobernamentais a desenvolver actividades dirixidas a sensibilizar a poboacion respecto da situacion de violencia na que viven moitas mulleres. Desde 2003 ata maio do 2017, a Delegacion do Goberno rexistrou 53 asasinatos machistas en Galicia, e 780 no Estado. Por todo isto, consideramos que a actual situacion require dunha resposta unanime de toda a sociedade que pona de manifesto o rexeitamento de todas as formas de violencia contra as mulleres. A concelleira de Benestar e Igualdade, Lupe Pombo Carril, vén de asinar no día de hoxe no Pazo de Raxoi, en Santiago de compostela, o protocolo de adhesión do Concello de Culleredo á Campaña "EN NEGRO CONTRA AS VIOLENCIAS MACHISTAS". Esta Campaña promovida polo Concello de Santiago De Compostela, suma neste ano xa 75 concellos de toda Galiza, xunto con 3 Deputacións. A través desta Campaña, a Concellaría de Benestar e Igualdade, xunto coas demais concellarías municipais, como Deportes e Desenvolvemento Económico, anima á toda a comunidade: educativa, comercios, asociacións, e veciños e veciñas en xeral; a implicarse na conmemoracion do 25 de novembro. “Culleredo en negro”; propoñendo vestir de loito ou colocar nas nosas fiestras panos ou prendas negras en sinal de dor por todas as mulleres que sofren violencia, e como resposta a mais dura das suas consecuencias, a morte. Porque consideramos que son os veciños e as veciñas quen debe ter o protagonismo das rúas e son o grande escaparate que pode transmitir a cidadania a mensaxe de denuncia e solidariedade: Do 23 ao 26 de novembro viste a túa casa, o teu local, tenda, posto, etc. de negro, ou a ti mesmo/a de negro. E sube ás redes imaxes vosas "En Negro" para que entre todas e todos, podamos chegar á sociedade o noso rexeitamento de calquera manifestación de violencia contra as mulleres. LEMBRAMOS QUE ESTAMOS NA SEMANA DA CIENCIA, E POLO TANTO, OS MUSEOS CIENTÍFICOS CORUÑESES SON GRATUÍTOS. O PASADO MARTES, GRACIAS AO CONCELLO DE CULLEREDO, TIVEMOS A SORTE DE RECIBIR A VISITA DA DRAGONA RAMONA, QUE VEU CONTARNOS O CONTO DE CARABUÑAS HOXE OS NENOS E NENAS DE 3, DESPOIS DE TERMOS ESTUDIADO A PONTE DO BURGO, VER MOITAS FOTOS, INVESTIGAR E XUNTAR CARTÓNS DE LEITE, PUXÉMONOS A CONSTRUÍLA. OS NENOS E NENAS DE 5 ANOS ESTÁN A TRABALLAR AS EMOCIÓNS CO CONTO "O MONSTRO DE COLORES" MIRADE QUE BEN AS INTERPRETARON: Di o refrán: "Por san Martiño faise o magosto con castañas asadas e viño ou mosto" Coñecedes a orixe do Magosto? Sabedes que era unha festa na honra das colleitas? DENTRO DO PROXECTO BUFOCULLERÉATE PREGUNTAMOS AOS MAIORES QUE CREN QUE HAI QUE CAMBIAR DO CONCELLO PARA QUE, EN DECEMBRO, O TRANSMITAN NO PLENO MUNICIPAL: No DÍA DAS BIBLIOTECAS fixémoslle unha pequena homenaxe aos 100 anos do TBO. Aquí vos deixamos o traballo: dun lado o que fixeron os cativos e cativas, doutro, o orixinal. BRÚJULA É A AVOA DE YOU YOU TU E, XUNTO COA SÚA FAMILIA, SON AS ENCARGADAS DE FACER AS TRES MISIÓNS DE ISLA FANTASÍA. OS DE 3 E A BANDA DESEÑADA XA SABEDES QUE CELEBRAMOS O DÍA DAS BIBLIOTECAS FACÉNDOLLE UNHA HOMENAXE AOS 100 ANOS DO TBO. NA AULA DE 3 ANOS A, ADEMÁIS, FIXEMOS UNHA REPRESENTACIÓN DO QUE NOS TOCOU: E PARA OS MAIORES DE QUINTO E SEXTO POÑEMOS EN CIRCULACIÓN AS CESTAS VIAXEIRAS! NO DÍA DAS BIBLIOTECAS COMEZAN A VIAXAR AS NOSAS MOCHILAS! LEVADES UN MONTÓN DE SORPRESAS: DVD, LIBROS, REVISTAS, XOGOS... E A NOSA PEQUENA HOMENAXE Á BANDA DESEÑADA, NO CENTENARIO DA CREACIÓN DO TBO; XA QUE TODAS AS MOCHILAS (DE PRIMEIRO A CUARTO) LEVAN UN LIBRO EN BANDA DESEÑADA. BOA LECTURA E A PASALO MOI BEN EN FAMILIA! AQUÍ PODEDES VER O CONTIDO DAS MESMAS: Así se chama a actividade proposta polo departamento de Dinamización Lingüística na que os maiores veñen a contar contos aos pequenos. Que divertido! conmemoracións (36) Proxecto países (19) Recomendacións libros (20) Traballo alumnado (141) violencia xénero (9) Luns, segunda feira, 19 de febreiro de 2018 As actuacións de xoves e venres no Teatro Colón da Coruña servirán para gravar un álbum en directo e DVD, que será editado en marzo. Luar na Lubre estará rodeado nestes concertos de moitos amigos. No público, dos seus seguidores, que esgotaron moi rapidamente as entradas para o primeiro dos concertos previstos e que obrigaron á formación a organizar un segundo recital, o xoves 22. E no escenario, por onde pasarán Luz Casal, Diana Navarro ou Pedro Guerra. Todo para dúas noites inesquecíbeis que serán rexistradas nun disco, 'Ao Vivo' e mais nun DVD que sairán á venda en marzo, e no que tamén colaborará Ismael Serrano. Luar na Lubre publicou en 2007 o seu último traballo, Camiños da fin da Terra, un álbum que contiña éxitos como Os Animais. E en abril a formación recibiu o premio ao mellor álbum de música tradicional do Estado. Son xa 24 anos de carreira, 26 países visitados nos seus máis de 800 concertos. E son dez discos, dende aquel O Son do Ar, de 1988. Despois viñeron Beira Atlántica (1990), Ara Solis (1993), Plenilunio (1997), Cabo do Mundo (1999), XV Aniversario (2001), Espiral (2002), Hai un paraiso (2004), Saudade (2005) e Camiños da Fin da Terra (2007) Na actualidade Luar na Lubre está formados por Sara Louraço Vidal (voz), Xan Cerqueiro (frautas), Xulio Varela (bouzouki, trompa, tarrañola e pandeireta), Patxi Bermúdez (bodhran, tambor e djimbek), Bieito Romero (gaitas, acordeón diatónico e zanfona), Eduardo Coma (violín), Pedro Valero (guitarra acústica) e Xavier Ferreiro (percusións latinas e efectos). Luar na Lubre gravará un disco en directo cos seus temas máis coñecidos Luar na Lubre consegue dous Premios da Música É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros. Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: Nas poxas do domingo pasado físoxe a recaudación para axudar ao centro de nenas deficientes do Centro Von Kétteler da Diocese de Abancay, en Perú. A visita de D. Gilberto, Bispo de Abancay, e gran devoto da Virxe da Franqueira, foi o impulso para que nos uniramos a este `proxecto tan necesario na súa Diocese. El está moi preocupado pola situación deste colectivo da poboación, son nenas que pola súa deficiencia viven unha situación de marxinación extrema, por iso, tendo xa unha casa e unha relixiosas para rexir o centro de acollida, necesita a axuda necesaria para poñer a instalación de xeito adecuado a este labor. As ofrendas traídas á Virxe da Franqueira, animais, plantas, productos do campo, son poxados ó finalizar a procesión, e esta recaudación, neste ano 1.600 €, sumado a unha colecta realizada o día que nos visitou D. Gilberto, fai o montante da cantidade que se lle enviará. Logramos así que a ofrenda ña Virxe adquira unha visión aberta á universalidade da fe, levar a caridade a outros lugares, facendo que o noso amor á Virxe proxecte nestas persoas o que significa para todos nós unha fe, feita obra. Esperamos que esta esmola, que somos conscientes que é ben pouco para todo o que se quere lograr, axude a aliviar o sofrimento de moitas persoas. Tamén a recollida de alimentos para "Cáritas interparoquial Nosa Señora da Franqueira" foi un respito para o noso pequeno almacén. Os preto de 300 kilos xa comezaron a distribuirse neste mes para axudar á economía dalgunhas familias da comarca. Seguimos a traballar. Moitas grazas a todos pola xenerosidade Disco "Gaude, María Virgo" dedicado á Virxe da Franqueira Estades todos convidados ás 6,30 da tarde a participar neste evento cultural, ó mesmo tempo que caritativo. Como ven saben os asiduos da Franqueira, desde o ano pasado, o Santuario dedica este día da Romaría á recollida de alimentos para Cáritas interparroquial, por iso, asemade de recoller os alimentos, os beneficios da venda do disco serán destinadas ás actividades da nosa organización. No día 18 de outubro será o concerto de presentación en Vigo, na Igrexa do Carme (P. Carmelitas) ás 8,30 da tarde. Este ano a data habitual desta festividade trasládase por coincidir o día 21 coa Romaría da Peña de Francia na parroquia de Parada de Achas, polo que, a festa do poxos pasa a ser o 28 de setembro neste ano. É o día no que ó finalizar os cultos da mañá, Misa Solmne e Procesión, púxanse as ofrendas regaladas polos fieis á Nosa Señora. Durante o ano, e sobre todo neste día, os devotos traen en ofrenda á Virxe prantas, animais e outras ofrendas, que se poxan e a esmola recibida entrégase a un proxecto caritativo da Igrexa. Nos últimos anos temos colaborado cun comedor para nenos da rúa en Panamá, a construcción dunha capela á Nosa Señora da Franqueira en Zambia, ou nas cáritas diocesanas. Este ano tamén teremos a recollida de alimentos como xesto de xenerosidade para colaborar coa cáritas interparroquial Nosa Señora da Franqueira, que estamos a traballar con familias da Paradanta. A recollida de alimentos será durante toda a xxornada ós pes da imaxe da Virxe O santuario da Franqueira convértese no mes de setembro en un ir e vir de romeiros e peregrinos. Este ano, durante todo o mes estamos a facer a campaña para que entre todos poidamos ver feitos dous proxxectos necesarios para a pastoral deste santuario. O primeiro é a construcción dun local para Cáritas interparroquial "Nosa Señora da Fraqneuira". Un grupo de persoas está comenzando a facer realidade este servicio na comunidade cristiá e que, desde hai máis dun ano, está a traballar na axuda a familias da comarca. Precisamos un local como almacén de alimentos, facer unhas salas de reunións e actividades e material informático. O segundo é a construcción dun Albergue para peregrinos. Son moitas persoas que , condo chegan da súa camiñada de horas ata o santuario, precisan asearsem camibiar a roupa, ou descansar, ou comer tranquilos. Por iso queremos lograr facer un local con duchas e vestiarios, comedor, dormitorios, etc.. Novena na Honra da Virxe da Franqueira. Días especiais Antiga foto da Procesión da Virxe da Franqueira Estamos no ecuador da celebración da Novena da Virxe da Franqueira. Quedan algunha scelebracións especiais nas que queremos das grazas á Nosa Señroa pola nosa vida. Así, o vindeiro venres, na celebración da Misa, despois da Novena (8 da tarde), teremos un día adicado ós matrimonios e familias. Finalizaremos cunha oración de renovación das promesas matrimoniais e o intercambio dos aneis entre os casados. O sábado pola mañá, ás 12, teremos o funeral polo devotos falecidos. Poñemos nas mans da Virxe María a vida dos que peregrinaron a este santuario e suplicamos para eles a paz e o descanso, a benaventuranza e participar da vida eterna. Pola mañá haberá Misa ás 9 e 10,30 O sábado pola tarde, ás 6, teremos un día dedicado ós nenos. Para a Virxe, nosa naiciña, vai a nosa oración agradecida pola vida que comeza, que medra, e que precisa ser coidada. Así, a que coidou e criou ó Fillo de Deus, coide ós vosos filliños. O venres, sábado e domingo serán predicado polo P. Miguel Angel Barreiro, Franciscano do convento de Canedo. O domingo xa é día de romaría, e na páxina web podes ver os horarios, igual que os do día 8, solemnidade da Virxe da Franqueira. So dicir que o día 7 é tamén un día de oración para pedir a paz en Siria, Oriente medio e en todo o mundo. Por iso, o domingo 7, pola noite, na procesiónd as antorchas, a oración será pola paz. 1.600 € para o proxecto para nenas deficientes "Ce... Novena na Honra da Virxe da Franqueira. Días espec... É o quinto ano que se celebra o "Concurso literario de Nadal" e este ano tocou na versión de Poesía. Non quixemos perder a oportunidade de mostrarvos a creatividade empregada tanto por alumnos coma por profes. Grazas a todos pola vosa participación. Torre Branca Producións divulga a obra do autor das Letras Galegas 2013 con esta creación. Nos seguintes enlaces atopamos unha morea de recursos para traballar este autor co alumnado: E con este artigo podemos afondar na súa controvertida carreira. Unha canción, un libro, un filme e unha flor. 23 de abril Moi fermoso, triste, melancólico, amoroso... Non deixes de ler tamén os prólogos Unha forte emoción, un poema real, unha historia de amor... Unha historia do noso tempo e para este tempo onde é preciso non esquecer nada... Con motivo da visita coa que amablemente nos agasallou Ángel Carracedo, Jonás Iglesias e Sara Norat Lores de 1º BACH - D, asesorados pola profesora de Física e Química: Nuria Fernández García, fixeron a seguinte reseña dunha charla que deixou unha fonda pegada nos asistentes: Etiquetas: ACTIVIDADES, BIBLIOTECA, CENTROS ESCOLARES, CIENCIAS, CIENCIAS DA SAÚDE, COLABORACIÓNS, DEPARTAMENTOS O día 12 de marzo co pretexto de reivindicar o papel que desenvolveu e desenvolve a muller no mundo e na sociedade galega, honráronnos coa súa visita Montse Fajardo, autora do libro "Matriarcas", e dúas desas mulleres formidables : Waldina e Maruja, dúas de tantas que tan dignamente nos representan e que fan que nos sintamos orgullosas de formar parte do xénero feminino. ¡MOITAS GRAZAS! Unha canción, un libro, un filme e unha flor. 23 d... O xogador do Narón Balompé Diego López Piñeiro operarase próximamente do xeonllo. O rapaz espera que o chamen da clínica San Rafael na Coruña para que poida dirixir a operación cirúrxica o doutor Canedo, un dos mellores especialistas en xeonllos. Hai moita demanda en San Rafael e a lista de espera non é pequena adiantáronnos fontes da familia do deportista. Diego ten tocado o ligamento cruzado anterior no xeonllo da perna dereita. Peque ten 34 anos de edade e leva máis de 20 practicando fútbol e fútbol sala. O xogador fenés volveu esta temporada ao equipo do Begasucegsa Unidade de Fene coa idea de axudar ao equipo. A súa aportación é esencial para os intereses do conxunto de Julio Sabín. Neste caso ao patrimonio da veteranía únese unha boa situación física. “Peque e Dani García, os dous de Fene, serán clave no equipo” adiantounos hai uns días o míster Julio Sabin. Peque percorreu media comarca pero nunca militou no F.S.Boandanza. Con 34 anos admite que todavía lle queda gasolina. Sabiao pero marchou a Murcia coa idea de facer un excelente “Open”. O tenista en cadeira de rodas Alvaro Illobre xogou a final murciana, como estaba previsto, co seu teórico rival, tamén como estaba previsto,o catalán Kiku Tur. Ao final Tur levouse o partido por un 6 a 3 e 6 a 1 e colócase na primeira posición do “ranking” español de tenis en cadeira de rodas. O BNG de Teo rexeita a reapertura da pirotecnia de Calo que permite a nova lei do PP - Novas - BNG de Teo - Bloque Nacionalista Galego O BNG de Teo denuncia que a nova lei do solo do Partido Popular que entrou en vigor en marzo de 2016 permite a reanudación da actividade da pirotecnia en Calo que sufriu un grave accidente o 13 de febreiro de 2006 que provocou importantes danos materiais en máis de oitenta vivendas. E solicítalle ao goberno muncipal (Anova e PSOE) que asuma as súas responsabilidades e tome a iniciativa para evitar que se reanude a actividade dunha actividade potencial perigosa tan próxima ás vivendas, tal e como piden os veciños/as. Tamén solicita ao grupo municipal do PP que explique aos veciños e veciñas a súa postura ao respecto, xa que é unha lei aprobada polo goberno Feijóo a que posibilita esta reanudación da actividade. A continuación temos unha presentación coa información e datos básicos do IES do Castro.