La ĉiel-iro de la balailo Spektas la filmeton sur la kunigilo. Gejaj rakontoj en Esperanto.: Ne forgesu la monatan kvizon ! Restas ankoraŭ kelkaj tagoj por sendi vian respondon ! Vizitu la artikolon "novembra kvizo" de la 10a de novembro. La dokumenta filmo Malfeliĉa tiran’ en propra domo. “Liberiĝo!” – murmuras sub la krusto De l’ Ter’ haladzaj gasoj kaj vaporoj Sopirante pri amo kaj pri floroj. Al pli vasta kunveno interfrata. “Liberiĝo!”, jes, tamen antaŭ ĉio Büren ĉe Aro 28 1 (Bueren_aare.jpg) Arolla-Glaĉero 28 1 (Arollagletscher.jpg) La 21an de septembro en milita aerodromo de milita aerbazo en Šiauliai okazis prezentado de tria milita transporta aviadilo C-27J Spartan akirita de Litovia militistaro. La aviadilo estis nomita je nomo de Litova Grandduko Vytautas. Al aliaj pli frue aĉetitaj du transportaj aviadiloj estis donitaj nomoj de Litovaj Granddukoj Gediminas kaj Algirdas. La aviadilon konsekre aspergis kapelano de militaj aerfortoj majoro Virginijus Veilentas. En la ceremonio partoprenis ministro pri landa defendo Rasa Juknevičienė, komandanto de Litovia militistaro generalo majoro Arvydas Pocius, komandanto de militaj aerfortoj brigada generalo Artūras Leita, aliaj reprezentantoj de ministerio pri Landa Defendo kaj tiuj de Litovia militistaro. Litovia militistraro akiris 3 transportajn aviadilojn C-27J Spartan el Italia kompanio Alenia Aeronautica S.p.A laŭ kontrakto subskribita en junio 2006. Totala valoro de la kontrakto – 75 milionoj da EUR. MARTO 2010 : nova adreso nova adreso : MARTO 2010 nova adreso http://sites.google.com/site/EsperantoKvinfolio/ La studado kaj la laboro estas la flugiloj, kiuj faciligas la evoluon de la estulo. Novaĵoj el Rusio: Beslan en 1-3 de septembro de 2004: kiel tio estis En Nova Orleano povas troviĝi ĉirkaŭ cento da rusi... "Patrinoj de Beslan" petas rifuĝejon en ĉia jura ŝ... Rusia kargoŝipo atingis la poluson sen helpo de gl... Patro: „Tro belajn notojn en via notlibro vi ne havas.“ „Sed tiujn ja skribas instruistino, ne mi!“ „Mi gratulas, heredanto naskiĝis al vi.“ „Nur filo, amiko, heredi eblas nenion.“ Politikistoj ekas fajron de militoj, kaj la ceteron plenumas idiotoj. La 14-an de junio 2016 — Aforismoj Esplorvojaĝisto rakontas pri sia restado inter kanibaloj. Unu el aŭskultantinoj: „Vi estis do konstante per unu piedo en tombo.“ „En tombo ne, sed en poto jes.“ „Ĉu blankan aŭ ruĝan?“ „Ne gravas. Mi iras gratuli al amiko kaj li estas kolorblinda.“ Breviero > Festocikloj > Propraj Partoj > Advento post la 16a de Decembro > La tagoj post la 16a de Decembro > 4a Adventa Dimanĉo ¶ Vidu, venos Li, kiun deziris ĉiuj gentoj. De Lia gloro pleniĝos la domo de Dio. Liberigu Izraelon de ĉiuj liaj pekoj. ¶ Vidu, jam venis la pleneco de la tempo, en kiu Dio elsendis Sian Filon sur la teron. – kp. Gal 4, 4 kiel en la koncerna kalendara tago Legaĵoj kaj Responsorioj kiel en la koncerna kalendara tago. Se la 4a Adventa Dimanĉo estas la 24an de Decembro, oni prenas ĉion el tiu ĉi kalendara tago. ĉar proksima estas la tago de la Sinjoro: Jen Li venos por savi nin. ¶ Venos la Sinjoro. Iru renkonte al Li kaj diru: Granda Reĝo, kies regno ne havos finon! ¶ Via ĉiopova vorto, ho Eternulo, saltos el la reĝa trono. kiel en la koncerna kalendara tago, aŭ: ¶ La anĝelo Gabrielo estis sendita de Dio al virgulino fianĉinigita kun viro, kies nomo estis Jozef, el la domo de David; kaj la nomo de la virgulino estis Maria. ¶ Maria senprokraste vojaĝis en la montan regionon, en urbon de Judujo; kaj enirinte en la domon de Zeĥarja, ŝi salutis Elizabeton. > Hejmpaĝo > Eldonaĵoj de la kooperativo > Poŝkarto de malnova afiŝo (SAT-Amikaro) traduko de la teksto : La lingva muro vin apartigas, faligu ĝin ! Informo kaj perkorespondaj kursoj ĉe SAT-Amikaro 67, Av Gambetta Parizo 20-a arondismento. (La nuna adreso estas 132/134 bd Vincent-Auriol 75013 Paris) Tiu estas bona navajho! Sed oni devas kompreni: la tempo por paca lukto finighas. La malamiko subprenas pli kaj pli forte tutmonde; kaj konfidi la burghan demokration por dfendi niajn liberecojn estas memmortigo. Ni bezonas ekagi kashe kaj organize en la luktoj sociaj, se ni volas travivi ghin. Rememoru: iliaj leghoj estas sufiche por havi nin tutaj arestitaj se ili volus; kaj se ne, li povas chiam mortigi nin for de la tribunaloj. Luktu, sed ne montru viaj nomojn kaj vizaghojn kaj planojn! Cucumis - Nu... Tro malfrue por bondeziri pri nova jaro... Ĉiu-en-unu kuireja aparato: bovlo, kovrita rako, oranĝa gazetaro, tranĉilo - Kitchenware.com La produkto estas farita el PP-plasto, kiu renkontas manĝaĵojn kaj ekologiajn sekurecajn normojn. La uzo ne postulas la uzon de baterio aŭ potenco, ĉio estas farita permane kaj sen elspezo de penado. Facila purigi, simple metu ĝin en la lavavajon aŭ lavu ĝin per mano kun sapo da akvo. Koni la ĝustan tempon agi ESPERANTO KLUBO ŠUMPERK - Fotoalbum - El nia klubo - Naše schůzky. Niaj renkontoj. - 11[3].2.2008.jpg Skizo El la rakontoj de Facila Vento, ni aŭskultu hodiaŭ la rakonton pri Matena vizito en geedza lito mi studas la anglan. fero estas utila metalo. tiu ĉi domo estas granda. oni elektis mary el 500 kandidatoj. Ĉu ne sufiĉas? ni scias malmulte pri lia privata estinteco. li ordinare revenas hejmen malfrue. Kiel oni diras "tom ne deziras diskuti kun vi." hispana paroli fremdan lingvon estas rompi landlimon. paroli multajn estas rompi plurajn. paroli esperanton estas voli rompi ĉiujn samtempe. parizo ĉiam estos parizo. viaj historioj jam enuas min. lasu ilin mem fari tion! Tom mortis antaŭ longa tempo. mi fieras pro tio, ke mia patro estas bona kuiristo. Ili estas lavursoj :3 Amsterdamo, la 7an de februaro 2015 La hebrea litero "ז". Denove oportuneco aŭ hazardo en la verkado por Libera Folio. Mi verkis tie pri afero kiu cerbumigas min, de antaŭ iom da tempo: ĉu ni esperantistoj devas fari ĉion senpage. Konkrete, kial ni devas volontule esperantigi la retejojn de grandaj entreprenoj, kiel Google, Facebook aŭ Twitter? Mia tezo estas ke en tiaj kazoj plej logike estus ke ili kompensu nian laboron, ĉu ne? Sed apenaŭ duonhoron post la publikigo de tiu tezo en Libera Folio, venis mesaĝo de amiko, kiu demandis ĉu mi kontribuus en la tradukado de komerca entrepreno (evidente multe malpli granda). Kion fari en tiu ĉi kazo? 602104, Magumeri, Magumeri, Borno situas en Niĝerio. Ĝia poŝtkodo estas 602104. Mia Tero: Mi kaj kosmo Mi ĝojis legi vian poemon. Mi ankaŭ ofte regardas la malproksimaj stelojn kaj miras ĉu ni estas solaj. Mi ankaŭ filozofas kaj konkludas ke ni vere estas sensignifaj en la granda universo. Mi ankaŭ volas diri al vi ke neniu estas pli signifa ol iu ajn alia en la tuta mondo. Mi ofte pensas pri problemo, kiun mi tuŝas, ankaŭ, mi rimarkis, ke homoj ne volas paroli ekzemple pri trapasoj, vivaj pasioj. Ni homoj ankoraŭ malmulte scias pri vivo en la kosmo, tioj estas nur supozoj. Mi daŭrigos la temon Dankon, ke ĝi plaĉas al vi La jenaj paĝoj ligas al Esopo: ciel ~ (astron.) stelplena ĉielo. ~ céleste (astron.) ĉiela korpo. (astron., phys.) dekliniĝo. ~s (astron.) efemeridoj. la conquête de l'~ (astron.) la spaca (=kosma) konkero. l'~ du berger (astron.) la vesperstelo; Venuso. une ~ d'étoiles (astron.) multego da steloj; nubo da steloj. ~ solaire (astron.) suna sistemo. ~ du Cancer (astron., géol.) tropiko de la Kankro; kankra tropiko. un ~ (subst. masc.) (astron.) vertikalo; ĉefcirklo. Leteroj el mia muelejo - Alphonse DAUDET, Wilhelm Theodor OESTE - Esperanto Averto al gepatroj ?:?? 27 Ekspluatado de la infanaro Kantareto kunt tekstoj de Esperanto-Klubo, Zalaegerszeg. Miaj planoj por la Indonezio-vojaĝo Mi aĉetis la pianeton. Mi aĉetis sonorileton. Mi aĉetis la korneteton. Mi aĉetis la violonon. Mi aĉetis la tambureton. Mi vere kun inklin' Vin gardas en la kor' Kiam mi foriros al alia gento Dum la horo de la adiaŭa dir' Kun ĝojo kaj kun gaj' En mia kor' loĝas vi - tupio = indiĝena gento el Sudameriko. Markoj: Akordoj, Geraldo Mattos, José Fortuna, Muziktekstoj, Versio de versio, Videoj Titolo: Frandvespero - nederlanda tablo (5 el 15) 48-a Brazila Kongreso de Esperanto – BKE RealPlayer Nubo – softvaron organizi la amaskomunikiloj dosierojn en nubo stokado. La programaro permesas elŝuti kaj vido amaskomunikiloj dosierojn de nubo stokado en alta kvalito. RealPlayer Nubo sinkronigas kun konto kiu havigas la aliron al dosieroj sur malsamaj mekanismoj. La softvaro ankaŭ ebligas interŝanĝi datumojn per retpoŝto, Facebook aŭ tra la kreo de ligiloj. RealPlayer Nubo donas limigitan kvanton de spaco sur la servilo sed ĝi povas esti pliigita je plia kosto. Atestantoj de Jehovo Donu do al ŝi, kion vi promesis al ŝi. Artikli en la kategorio "En SP" Vi estas ĉi tie: Hejmo → Membroj → Kory Nowak Microsoft PowerPoint – populara apliko por krei kaj redakti prezentoj. Unu karakterizaĵo de la programaro estas la kapablo redakti kaj formati la dosieroj la enhavo de kiu estas savita por ajna aparatoj. Microsoft PowerPoint apogas la laboron kun bildoj, tabeloj, mapoj, integritaj videos, kuraĝigoj ktp La programaro ebligas al vi interŝanĝi la rezultoj de laboro sendante prezentoj aŭ hiperligiloj retpoŝte. Ankaŭ Microsoft PowerPoint ebligas rekomenci la laboron pri la prezento de la lasta loko de desconexión, nekonsiderante la utiligis mekanismon. Microsoft PowerPoint havas intuicie simpla interfaco kaj kutima navigado elementoj kiu estas optimumigita por takto kontrolon. Granda aro de iloj kaj karakterizaĵoj Artikli en la kategorio "En BI" Bedaŭrinde ĉi tiu ŝablono ne ankoraŭ havas dokumentadon. Espéranto : malfeliĉa (eo) La taglibro de Bezonata: ree senpage "La holanda muelilo — en najbareco de la urbo Voorschoten." Tago: unua de januaro de 2006, mi eliris posttagmeze kun mia edzino, dum tri horoj, por piediri, serĉi restoracion por tagmanĝi, kaj ebele iomete kapti kelkajn fotojn. Ni trovis ke la stratoj de mia urbo, Medellín, estas tre solecaj hodiaŭ: kelkaj homoj eliris por ferii ekster la urbo, sed la plimulto festis hieraŭ nokte la alvenon de la nova jaro, tre ofte kun drinkado, foje kun dancado, kaj do, ili dormas aŭ ripozas hodiaŭ preskaŭ la tutan tagon. Krome, hodiaŭ ankaŭ estas dimanĉo!, kio helpas al la urba strata soleco: ↑ Grandmagazeno EXITO estas fermita, jen la malplena parkadejo de unu el ĝiaj vendejoj. ↓ Turo kun la nomplato de la grandmagazeno. ↑ La urbaj birdetoj estas agemaj kiel kutime, feliĉe ili ne ferias ekster la urbo nek festis la alvenon de la nova jaro hieraŭ nokte ĝis malfrue. ↑ Ankaŭ malmultaj restoracioj funkciis hodiaŭ, unua de januaro. Fine ni trovis kie tagmanĝi!. En la perkadejo de la restoracio kie ni tagmanĝis, alia kliento lasis sian hundeton en la automobilo dum li tagmanĝis. Estis interese vidi fotojn de via urbo. Ankaux en mia urbo la stratoj estis kvietaj je la 1-a de januaro - pro la sama kialo. Felicxan novan jaron al vi! Dankon pro via komentario, kara Eriketo. Mi esperas afiŝi pliajn fotojn kiuj montros vere pliajn aspektojn de mia urbo. Morgaŭ 15a de decembro: naskotago de Henri Becquer... ASIMO en decembro 2005: plibonigita La vizaĝo de sinjoro deVoj ruĝiĝis kaj li kolere diris, "Vi nepre trovu la aĉulon kiu mortklabis Deboran. Kiel rekompencon mi donos dudek-kvin mil dolarojn!" "Ŝparu vian monon", diris Ŝibolet. "Ne estos tiel malfacile trovi la murdinton." Jose Manuel, 5 minutoj antaŭ Frank, 10 minutoj antaŭ "23a Kataluna Esperantista Renkontiĝo 26-27 septembro 1981 Moià" TTT-Himnaro Cigneta #83 Dankon, Di', por Via dono Dankon, Di', por Via dono TACK, O GUD August Ludvig Storm; Karl Olof Sandgren 2009 Thanks to God _ AK 24 = EKA 34 HGH-Apoteko en Bangkok provizas liberan ekspedon al Unuiĝinta Reĝlandoof Homa kreska hormono. Subteno por niaj pacientoj london, Birmingham, Leeds, Sheffield, Manchesterkaj aliaj urboj kaj regionoj de Britio. HGH-produktoj de farmacia kompanio Pfizer. BuyHGHThailand.com estas oficiala distribuisto de HGH-produktoj en Tajlando. Ĉio nia produktoj havas kvalitajn atestojn, preskribojn kaj licencojn. Oferto en asocio kun nia £ 200 Liberaj - Slotjar.com Review! La sola afero, pli bone ol libera fendoj kredito ludi telefono kazino fendoj estus la kvalito kaj vario de kazino ludoj disponebla. Top Slot Site trafas ĉiujn vetludan entuziasmuloj 'dolĉa punktoj kaj poste iu! Ne nur ili havas kelkajn el la plej bonaj mergan fendoj garantiita por preni ludantoj sur reta kazino aventuro de vivdaŭro, sed ankaŭ Viva jackpots pagi ekstere mega reala mono gajnas. Unuiĝinta Reĝlando Kiel vi povas retiri gajnoj?: la kazino, fendo paĝoj, estas la plej bona Britio kazino, kiuj servas al la ludantoj de ĉiuj aĝgrupoj. Tiuj kiuj deziras ludi Poŝtelefono Slots Liberaj Bonus ludoj tie bezonas subskribi supre por libera membriĝo, kiu restas valida por kiel longe kiel unu jaro. Enreta Kazino kiel fendo paĝoj havas tre striktajn regulojn kaj regularojn kiuj bezonas esti aliĝita al de cxiuj, kiuj ludas tie. kaptiloj, ekzemple, Estas iu kiu ne estas permesita en ĉi Online Casino. Ekzistas kazino neniu tavolo bonus proponoj kiuj estas disponeblaj en kazino-simila fendo paĝoj tre ofte. La movebla kazino neniu tavolo bonus proponoj estas valida por 6 monatoj kaj estas ofertitaj 2 al 3 fojojn en jaro. Ĉe SlotPages.com la fendoj enreta libera havas tre vastan varion kaj ludantoj volo ektrovas pli 200 al 300 ludoj por elekti. Iuj de la ludoj kiuj estas vere populara en ĉi Online Casino estas Ruleto, bingo, Blackjack kaj Enreta Poŝtelefono Pokero. Plejparto de la ludoj ĉe SlotPages.com estas facile ludi kaj estas akompanitaj de konsiletoj kaj sugestoj pri kiel spertas sukceson en tiuj. Tia konsiloj kaj sugestoj estas skribitaj en ampleksa angla kaj estas facila por unu kaj ĉiuj komprenu. The slot pages casino offers high-quality online customer service benefits to all those who play online Games. La kliento zorgo profesiuloj bone konas ĉiuj diversaj trajtoj kaj proponoj ĉe la kazino kiel la Kazino Pagi per Telefono Vilĉjo ebloj kaj povas klarigi al klientoj kion tiuj estas ĉiuj proksimume. La ludoj ofertata en ĉi Online Casino estas kongrua kun ampleksa gamo de mekanismoj. Ekzemple, tia ludoj povas ludi kun relativa facileco en mekanismoj kiuj utilita de iOS aŭ Android mastruma sistemo. Ĉi Online Casino estas definitive moveblaj kazino kiu proponas la plej bona fendoj kompensopagoj. Ludantoj povas gajni tiom kiom £200 se ili estas sukcesaj en iu el la telefonon kazino ludoj. Vasta gamo da ludoj preni elekto de Ludoj povas ludi en ajna horo de la tago La fendo paĝoj kazino estas sendube Online Casino, kiu valoras viziti fare de iu ajn kaj ĉiu persono kiu havas pasion por hazardludo. Ekzistas grandega bonus proponoj kiuj povas availed sperti venko en ludoj, kaj multaj premimono gajni. La amo kaj liber'... (Eszperantó) ⇐ Petőfi Sándor :: Szabadság, szerelem (Magyar) Kion okazis ? Esperanto estas la plej bona lingvo por la komercoj LEGU ANKAŬ: Groundhog Day 2017 KURZOJ, bildoj, sloganoj, WIKI, ombro Hejmo » Regiono » Pli granda Columbia Al mi placxis legi, post unu semajno, bonan priskribon kaj pripensado. Dankon al uzantoj kiel vi la projekto KLAKU estos vere granda, tutmonda kaj populara. “Do, kelkaj uzantoj ne vidas la sekcion por ĵusaj artikoloj kaj nur donas poentojn al artikoloj jam publikitaj.” Tio ankaŭ okazas ĉe Digg! 😉 Gxi estas tre bona ideo, se suficxe da Klaku kaj Libera Folio estas ege bonaj projektoj, ili grandigas la esperanton tagon post tago! Klaku estas ege interesa projekto kiu montros al la esperanta movado mem kion ni volas kaj celas. Libera Folio ankaux estas ege bona kaj bezonata projektoj. [Sube] Veras ke oni ne povas havi tro da krampoj en la okupejo. Mi nur povis kunglui 4 el la 6 sidaĵajn framojn hodiaŭ. Mi lasos ilin firmiĝi tranokte kaj rekomencos morgaŭ matene. Esperanto-Movado: Miseduka lerneja uzado de interreto Pri kio vi pensas, kiam vi vidas bananon?* _ Stela ĉiam nur kritikas 02- Ĉe la montaro (A la montanha)04- Se vi volas danci nun (danco: branlo) Novaĵoj pri la (disputata) duoninsulo Krimeo. ► Aŭtonoma Respubliko Krimeo‎ (2 K, 5 P) Paĝoj en kategorio “Krimeo” La temo estos "Integrigxo de Minoritatoj en Euxropo de Euxro" TEJO Seminario: "Homaj rajtoj sub cxiutaga priesploro" (de TEJO) TEJO seminario traktanta homajn rajtojn, ne nur teorie, sed en cxiutagaj situacioj Okazos dulingve (angla kaj Esperanto) en la Euxropa Junulara Centro en Strasburgo, Francio Unua renkontiĝo de 2017 en SLP: Esperanto kunigas nin…* _ Meksika Esperanto-Federacio Kial esperanto kunigas nin? ni lernos kuiri tradician manĝon de suda Koreio (esperanto-korea) ni ekscios kiel oni prononcas kaj skribas la korean alfabeton pere de la lingvo esperanto. La kotizo por ĉiu partoprenanto estas $30.00 (meksikaj pesoj). Ĝi inkluzivas materialon kaj telereton da kuirota manĝaĵon. Dato: ĵaude, la 26an de januaro. Horo: inter la 17a kaj 19ahr. Bv. konfirmi ĉeeston kaj starigi dubojn kaj demandojn en la sekva retpaĝo: https://www.facebook.com/events/163670957454716/ Mi estas nek doktoro nek profesoro _ La vivo de Kunar ← Ĵus falis muroj, nun falas bomboj Provu vidi ĝin laŭ mia maniero → 2 pensoj pri “Mi estas nek doktoro nek profesoro” Bruego la ruĝa (Vacarm le Rouge) – Vinilkosmo-kompil' Volumo 2 – VKKD010-003 - Por miaj gefratoj Askorbata acido (Vitamino C) - Ĉinio Toption Industrio Askorbata acido (vitamino C) Mallonga priskribo: 【Apliko】 Askorbata acido (Vitamino C) ludas gravan rolon en manĝaĵo / Pharm industrio, vaste uzata en Manĝaĵo, Beverage, Confectionery, Buteron. Askorbata acido peto tuta mondo estas 120.000 MT / jaro, 90% kapacito estas en Ĉinio, profunde scion sur la vitamino C merkato, ebligi al ni ĉiam proponas al vi konkura prezo, kaj povis fonto multaj markoj vi preferas. Se vi serĉas acida ascórbico , ne hezitu Retposxtu al ni. Askorbata acido la biologia aktiveco de acida ascórbico konataj komponaĵoj, estas akvo-solveblaj vitaminoj, fruktoj kaj legomoj estas abundaj. En reagoj redox reguligas la metabolon de la manko de ĝi povas kaŭzi scurv. Askorbata acido estas vaste uzata en diversaj kampoj, estas dika ingrediencoj, nature ĉeestas en iuj nutraĵoj, adiciita al aliaj, kaj havebla kiel dieta suplemento. Aspekto Blanka aŭ preskaŭ blanka kristalo aŭ kristala pulvoro Specific optika rotacio + 20,5 ° ~ + 21.5 ° Postrestanta solviloj (kiel metanolo) = <500 mg / kg Askorbata acido fajna polvo (100 maŝo) Por enketoj pri niaj produktoj aŭ pricelist, bonvolu lasi vian retpoŝton al ni kaj ni estos en kontakto ene de 24 horoj. Cxirkaux la mondo en 80 jaroj » Blog Archive » Marŝado Tejdo, en Tenerife, kun Google Earth Mi tre ŝatis! Gratulon! Tre bona filmeto, kiu igis min deziri iri al tiu bela regiono Mi nur nun malkovris vian interesan blogon, kaj mi multe sxatas gxin. Dankon kaj Brave ! Bona filmeto, mi tre ŝatis ĝin. Me davas lerni kiel fari tiajn videojn pri vojaĝoj. ĉu ne – nie? Paŝtista instruo de la Papo - Internaciaj informoj - 2013-03-27 Paŝtista instruo de la Papo - Internaciaj informoj - 2013-03-27, mer Radio Vatikana - Esperanto Travivi la Sanktan Semajnon signifas eliri el si mem kaj alporti helpon al la forgesitoj en la periferioj de la mondo; alvoko por Centrafriko; du mesaĝoj en Twitter; celebro de la meso de Sankta Merkredo: pri Judaso; saluto kaj danko al la dungitoj de Vatikano; pri la neceso malfermi la koron al la dolĉeco de la pardono de Dio Papo Francisko ankoraŭ loĝos en la Domo Sankta Marta; pri la meso de la Vespermanĝo de la Sinjoro UN: rekonsideri la komercadon de armiloj Araba Ligo: la siria opozicio ricevis jeson koncerne la liveron de armiloj. Rubriko(j): Paŝtista instruo de la Papo, Internaciaj informoj Paŝtista instruo de la Papo - Internaciaj informoj Sendi komenton, skribi al la redaktoro de chi tiu TTTejo: Radio Vatikana - Esperanto Vatikanurbo: Prepara laborgrupo por pristudi la komercadon de homaj estuloj kaj la modernan sklavecon; Sirio: monda konsterno pro atako per ĥemiaj armiloj; Hindio: datreveno de kontraŭkristanaj pogromoj en Oriso - programo de malmultekosta manĝaĵo por milionoj da malriĉuloj; Jordanio: projekto por ligi la Ruĝan Maron kun la Morta Maro; Norda Koreio: vizito al Pjongjango de la prezidanto de la Ruĝa Kruco; Suda Koreio: rekomendo ĉesigi kuracadon al mortantoj kaj personoj en vegeta stato; Kolombio: statistiko pri seksa misuzo de infanoj; Paragvajo: kvin policistoj murditaj fare de gerilanoj. Rubriko(j): Internaciaj informoj Sendi komenton, skribi al la redaktoro de chi tiu TTTejo: Radio Vatikana - Esperanto Al la HIV-infektitoj; Advento: nova irado de la popolo de Dio kun Jesuo Papo Francisko vizitis la paroĥejon Sankta Kirilo Aleksandria en la roma kvartalo Tor Sapienza; ne necesas rezignacii je Proksima Oriento sen kristanoj; al romaj universitatanoj: ne estu spektantoj sed roluloj de la nunepokaj okazintaĵoj; mesaĝo al patriarko Bartolomeo de Konstantinopolo okaze de la festo de sankta Andreo; renkontiĝo kun 30 malsanaj polaj infanoj; nova mesaĝo ĉe Tŭitero Rubriko(j): Evangelio kaj religia penso, Paŝtista instruo de la Papo, Internaciaj informoj Informoj pri papo Francisko Sendi komenton, skribi al la redaktoro de chi tiu TTTejo: Oftaj Demandoj kabineto pezo: 45kg norma dezajno, specifa serio, kombinita strukturon, 140 ° granda angulo de vidado: ĝi estas formulita kun alta kvalito SMD 3535 provizi bonega optika efiko. lia kontrasto estas pli alta ol tradicia produktoj, forta kaj fortika. Moduloj estas en norma kaj unuforma grandeco: 256 * 128mm Anstataŭante partojn de la ĝenerala moduloj estos facila kaj oportuna. Ni proponas la servon en anstataŭi la malnovajn modulojn per novaj rekte. Lia grandeco estas 960mmx960mm kaj plenumi ĉiujn distanco de endomaj kaj subĉiela vitrinon. La kudroj estas reduktitaj pli ol 50% kaj suavidad pliigas al paŝoj agigantados. Norma produktadon en pli rapida kaj pli fleksebla vojo eblas ĉar ni rezervita normo ĝenerala kabinetoj kaj la sendo povas ankaŭ esti farita rapide. Retpoŝto: info@reshineled.cn Esperanto: El Ia komunaj posedajoj de Ia homaro, neniu estas tiel vere generala kaj internacia kiel Ia scienco. ① Tio estas blanka vino. ② La vino estas donaco al mia patrino. Tio estas blanka vino. La vino estas donaco al mia patrino. ⇒ Tio estas blanka vino, kiu estas donaco al mia patrino. ① Mi havas onklinon. ② Ŝi loĝas en Usono. ⇒ Mi havas onklinon, kiu loĝas en Usono. (1) Mi aĉetis ĉokoladon. La ĉokolado kostis multe. (2) Mi konas iun japanon. Li povas paroli en Esperanto tre flue. (3) Ĉu vi vidis la filmon “La Sep Samurajoj”? La filmo estas tre fama inter japanoj. (4) Tomoko havas bonan amikinon. Tiu amikino laboras kiel instruisto de elementa lernejo. Japana Esperanto-Instituto By : Andy _ 0 Comments _ On : Aŭgusto 16, 2017 _ Category : Receptoj, Varmaj pladoj, Veganismo Saluton verduloj! Lastatempe mi verŝajne faras tro da manĝaĵoj kies ĉefa ingredienco estas rizo sed tio ne estas hazardo. Miaj manĝokutimoj ĉiam inkluzivas ĝin kvankam mi celas, kaj kelkfoje sukcesas, iom limigi la rizon por plivariigi kion mi manĝas sed dum mi tion ne faras, mi profitas por montri al vi kiel fari facile la faman rizoton, famkonata itala plado el ĝia nordoriento. Rimarkindas du aferoj: Rizoto ne estas riza kaĉo kaj ĝi ne estu tro kuirita. Simple sekvu simplajn paŝojn kaj vi faros bongustan rizoton Ingrediencoj: 1 litro da legomsupo (eblas unu litro da akvo kun koncentrita legom-kvadrateto) Unue tranĉu lamene la ĉampinjonojn, en kaserolo kie vi faros la rizoton aldonu du-tri kulerojn da olivoleo kaj kuiru ilin dum kelkaj minutoj (dum la kuirado aldonu nigran pirpon kaj salon laŭplaĉe) ĝis ili estu kuiritaj. Forigu el la kaserolo kaj konservu por posta aldono. Tranĉu fajne la cepon kaj fritu kun iom da oleo sur la kaserolo/pato kaj kiam ĝi estu travidebla aldonu la rizon kaj miksu ĝin bone kun la rizo kaj je mez-alta fajro daŭre movu dum kelkaj minutoj. Verŝu la tason da blanka vino sur la rizon kaj konstante movu ĝin ĝis la rizo eksekiĝas. En tiu momento mi aldonas la pizojn kaj la ĉampinjonojn kaj daŭre movas. Nun iom post iom verŝu la legomsupon (kiu nepre estu varma!). Faru ĉi paŝon iom post iom. Iom da likvaĵo, bone movu, lasu iom sekigi ĝin kaj denove aldonu likvaĵon ĝis la rizo estu kuirita. Ne lasu ĝin tro seka sed ankaŭ ne tro likva. Kun unu litro da likvaĵo ja sufiĉas Kutime, en tradicia recepto oni manĝas ĝin kun fromaĝo, se vi tion volas, supre aldonu iom da biergisto, ĝi donos similan guston. Mi ne ŝatas fromaĝon, do, mi ne aldonis Nun ĝuu kaj bonan apetiton! Ĉu vi volas ke ni avertu vin per retmesaĝo kiam estos novaĵoj? Aligu vian retpoŝt-adreson! Universala Deklaracio de la Bestaj Rajtoj Ĉu vi ŝatus fari ion por la paĝaro? Ekzemple, artikolojn pri veganaj receptoj. Ne hezitu kontakti nin! Nia retpoŝtadreso estas veganarto(ĉe)tejo.org La agxon de ok jaroj havis Josxija, kiam li farigxis regxo, kaj tridek unu jarojn li regxis en Jerusalem. Esperanta Civito _ HeKo 365 8-C, 17 aug 08: Politika sukceso de la vegetaranoj Politika sukceso de la vegetaranoj Por la unua fojo la Universala Deklaracio pri la Bestaj Rajtoj fariĝis oficiala dokumento en Esperantio. Danke al rezolucio proponita de gesenatanoj Elena Grisafi-Favre kaj Jarl Hammarberg (Verda grupo), aprobita de la Senato en Bruselo 25 julio 2008, la Esperanta Civito subtenas tiun Deklaracion. La rezolucio Grisafi-Hammarberg, konstatas ke "homoj pensas ne esti bestoj aŭ tre diferenci disde bestoj, sed la homa fitraktado de bestoj ne montras la homojn pli evoluintaj ol bestoj"; ĝi emfazas ke "la kvanto mondskale kreskanta de vegetaranoj pruvas fortan reagon kontraŭ la giganta senĉesa fitraktado kaj amasmortigado de bestoj por havigi manĝaĵon al homoj, kaj interalie la ekzisto de multe da vegetaranoj ankaŭ kreas novajn vegetarajn nutraĵojn sur la merkato"; kaj post la espero ke "la nevegetaranoj almenaŭ elektos iun tagon semajne, por nevianda manĝo" agnoskas la Deklaracion. La Universala Deklaracio pri la Bestaj Rajtoj estis proklamita de Unesko en Parizo, 15 oktobro 1978. Strange, sed Universala Esperanto-Asocio, la plej granda esperanto-asocio kiu referencas al Unesko, kaj ĝia faka asocio Tutmonda Esperantista Vegetarana Asocio, ĝis nun ne decidis formale subteni tiun deklaracion. Oni devas rimarki, ke en la Civita Senato ne regis unuanimeco: dum la Verda kaj la Blanka grupoj voĉdonis por la rezolucio, la Ruĝa voĉdonis kontraŭ ĝi. Laŭ sen. Dieter Rooke, fakte, la bestaj rajtoj ne estas same defendendaj kiel la homaj rajtoj. Tial la rezolucio aprobita en Bruselo estas politika sukceso por la vegetaranoj kaj la maldekstro ne klasbatala: fakte ne nur UEA, sed ankaŭ SAT ne agnoskas la bestajn rajtojn. Laŭ la lasta artikolo en la Deklaracio, "Ĉiuj organizoj pri protektado kaj savado de bestoj estu reprezentataj je registara nivelo." Tamen en Esperantio ne ekzistas tiaj organizoj (TEVA mem ne estas). Krome "la Kapitulo ne estas ŝtata registaro", atentigas la Konsulo, kiu aldone rimarkas: "Specifaj konsekvencoj de la rezolucio aprobita en Bruselo povus esti: dum la kongresoj organizitaj de paktintaj establoj la distra programo ne antaŭvidu spektaklon en cirko; la kuracistoj kiuj havas la esperantan civitanecon ne akceptu sciencan esploron per vivosekcado; kaj simile. Fakte en Esperantio la konscio pri ĉi tiu problemaro ne estas adekvata, kompare al tiu pri homaj aŭ pri lingvaj rajtoj. Bonŝance almenaŭ la Esperanta Civito pioniras en ĉi tiu kampo, eĉ se rezolucio ankoraŭ ne estas leĝo, nur orientiĝo." Letero al Kofman Manifesto de Raŭmo Konkludoj de Segedo Deklaro de Pola Studenta Esperanto-Komitato Dekretoj kaj ediktoj Lingvaj Rajtoj Lingva Komitato Oftaj demandoj Lernu Esperanton ĉe la forneloj Jen recepto kun aroma kaj forta saporo! 🙂 INGREDIENCOJ (4 personoj) 400 gramoj da antaŭkuiritaj brunaj fazeoloj Ni metu iom da oleo en kaserolo kaj lasu ovotrempi la haketitan cepon. Ni aldonu la senŝeligitan kolbason kaj lasu subrosti ĝin. Ni aldonu la senŝelajn tomatojn, la duongrasan lardon en pecoj kaj la antaŭkuiritajn brunajn fazeolojn. Ni kondimentu per salo, dolĉa papriko kaj forta papriko. Ni lasu kuiri ĝin dum ĉirkaŭ 15-20 minutoj ĝis vi havas sufiĉe kreman konsiston. Ni servu kun pano aŭ krustetoj. Bonan apetiton! PANBULO PLENA DE KUKURBO, TERPOMOJ KAJ KAROTOJ Rekte al la artikolo La Brita Esperantisto Nova disertacio pri Esperanto Red Star Line: Ĉu vojo al feliĉo? Superis ĉiujn miajn atendojn Kiu kiuas… en la brita Esperanto-movado? La avo kaj lia nepo La ĉimua kulturo de Peruo Memorigis min dum la kunkongreso (brita kaj skota) en Edinburgo mia Monato-kunlaboranto Girvan McKay, ke en la jaroj antaŭ sia morto la poeto, eseisto kaj elstara Esperanto-stilisto Reto Rossetti iom deprimiĝis kaj seniluziiĝis pri la estonteco de Esperanto. Evidente: kompatinda Reto konatiĝis kun mia freŝbakita esperanta mio, legis – kaj kritikis – fruajn kontribuaĵojn miajn aperintajn en Monato (en mia Esperanto-generacio mi ne estis la sola, tamen, kiu ricevis foje vorto-vipadon de Reto), kaj pro tio kontemplis kun apenaŭ kaŝita hororo estontecon senesperan por sia amata kaj kara lingvo. Ho, Reto… se vi estus povinta ĉeesti la kunkongreson en la skota ĉefurbo Edinburgo! Vi estus vidinta, kara homo, ke la estonteco de la movado en Britujo kuŝas en kapablaj kaj kompentaj kaj ja junaj manoj. Jen Tim Owen kaj Clare Hunter – ambaŭ reelektitaj nem. con. al la administra komitato de Esperanto-Asocio de Britio: paro, kiu laboras – ne, laboregegas – por sukcesigi Esperanton en nia lando (kaj videblas eĉ ne unu sola griza haro). Ed Robertson kaj Marteno Miniĥ. (Pli granda bildo) Jen elstara prelego de Marteno Miniĥ – vive kaj verve kaj verde li prelegis pri reformoj en la lingvo, pri slangaĵoj, kaj similaj aferoj. Nu, ne necesas konsenti kun ĉio, na kio (ĉu tiel?) li diris (sendube Reto estus la unua por proponi postprelegajn komentojn…), sed, diable, kia impona preleganto! Kaj mi ne scias, kiom da jaroj li havas: egale… tamen mi supozas, ke mi povus, teorie, esti lia avo. Ĉiaokaze jen noto al organizantoj de venontaj kongresoj: nepre lin nun mendu! Kaj muziko – se nur miaj fingroj tiom flekseblus kiom surklave tiuj de la juna pianludanta Bethoveno-interpretisto Francesco Maurelli aŭ ĉirkaŭkorde tiuj de la juna gitarludanto Rob Hawkins, kies versio de La Espero eligis malantaŭ mi flustritan komenton: 'Nu… multe pli bona ol la originalo.' Do, Reto, kie ajn vi (mal)estas, ne maltrankviliĝu. Sekura estas la estonteco de Esperanto: eble montras sin la talento alimaniere ol en via epoko, sed ĝi ne mankas. Do ne senesperu! Kaj mi eĉ ne ĝis nun laŭdis la pli – ni diru – establitajn figurojn en la Esperanto-movado, kiuj tiom riĉigis jam riĉan kongreson. Aparte István Ertl, kiu tri fojojn pensige prelegis (kiom ekspluatas la skotoj siajn viktimojn!) pri interalie beletra traduko, Esperanto kaj Eŭropa Unio, kaj finvenkismo, raŭmismo kaj lingvaj rajtoj. Ankaŭ la tute humuristo-malgraŭ-si Jakvo Schram, lastatempe eskapinta el la konstantaj kvereloj ene de Sennacieca Asocio Tutmonda al la konstantaj kvereloj ene de la neŭtrala Esperanto-mondo. Bonvenon, Jakvo… kiom vi nin ridigis! Aparte, mi diru, kiam Rolf Fantom prezidis sukcesan kaj amuzan tiel nomatan komedio-kvizon. Elmetata al la perversiaĵoj de britaj radio- kaj televido-programoj (kiel Just a Minute aŭ The News Quiz) estis ĵurio konsistanta el Ertl, Schram, Miniĥ kaj la tre helpema Gražina Opulskiene (si gvidis dumkongresan komencanto-rondon). Humuri en nacia lingvo neniel facilas; des pli malfacile en ies dua au tria lingvo (kaj aparte laŭ brita maniero). Do – jen ekzemplo – enmetu la mankantan vorton en artikolo-titolon cerpitan el Update. 'Bonega –––––––– en Aylesford.' 'Seksumado' proponis – se mi ne eraras – Miniĥ. Jes, ja… gloran estontecon en Esperantujo havos li. Aŭ – kion ne diri dum jarkunsido de EAB? Nu… poŝtkartajn respondojn, mi petas, al la redaktoro de La Brita Esperantisto (kiu ne promesas ilin publikigi). Ĝuindis ankaŭ eksterkongresejaj aranĝoj. Vizito al la skota parlamento, kun ĉiĉerono Alasdair MacCaluim, longe restos en la memoro. Ĉie ŝildoj en la skotgaela lingvo – sed laŭ nia ĉiĉerono nur unu deputito uzas la lingvon – kaj mankanta apostrofo ĉe anglalingva ŝildo ('Members Entrance' – tiel). Evidente, ĉe la parlamento, la skotoj jam prifajfis la anglan kaj pretigas sin por glora kaj sendependa skotgaela estonteco. Same memorindis la bankedo – gaja, ridoplena etoso kun malnovaj kaj novaj amikoj, bona manĝaĵo kaj aparte trinkinda biero. Sendube estas tiuj, kies nomojn mi ne menciis en tiu ĉi tuj postkongresa raporto – verkita, fakte, en Haymarket, Carstairs, Carlisle, Preston, Wigan kaj Crewe (sed ne samtempe), do en hejmenrevenanta vagonaro. Tiuj, kiuj kolere siajn nomojn ne trovas, versajne tuj malabonos na La Brita Esperantisto (dankon, sed nedankon, Marteno: ni vokos vin…). Sed ne malabonu… ĉeestu kaj partoprenu la venontan kongreson en Ramsgate (Virŝafopordo, se vi vere insistas), kaj eble post la tiea kongreso, jes, ankaŭ vi vidos vian nomon inter la kovriloj de nia kara revuo. Do, se la nomojn de Hju Rid, Ed Robertson, Mia Casey, Pebbles Pepperpot (ne demandu: vidu la kongresan libron) kaj sendube aliaj, kiuj helpis realigi agrablan kongreson, vi ne ĉi-supre trovis, mi petas pardonon. Tro da bankeda biero, versajne. P.S. Aldonas Pebbles Pepperpot: 'Por eviti konfuzon (ha!) nepras klarigi, ke la dufoje supre uzata na apartenas al reformpropono por anstataŭi la ĉiam problema akuzativo, pardonu, probleman akuzativon, pardonu denove, na problema akuzativo.' Marteno M volonte respondos na pliaj demandoj… tutcerte ne na mi. Ĉi tiu artikolo aperis en La Brita Esperantisto de aŭtuno 2012. Berlino fariĝis la ĉefurbo de FRG (Federacia Respubliko Germanio). Die Namen der Staaten und Länder werden mit Hilfe der Nachsilben -io oder -ujo gebildet: germano (Deutscher), Germanio (Deutschland), Svisio (Schweiz), Svedio (Schweden), Danio (Dänemark), Francio (Frankreich), Anglio (England), Bulgario, Rumanio, Hungario (Ungarn), Ĉeĥio (Tschechien), Aŭstrio (Österreich), Aŭstralio (Australien), Bolivio, Ĉilio, Ĉinio, Vjetnamio, Alĝerio, Hispanio, Prusujo (Preußen), Saksujo (Sachsen), Frankujo (Franken); Germanujo (Germanien, Deutschland), sed Meksiko (Mexiko) und Meksikurbo (Mexiko Stadt). La kvin (fünf) kontinentoj de la mondo (Welt) estas Eŭropo, Azio, Ameriko, Aŭstralio. Se iu vojaĝos, oni deziras (wünscht): Bonan vojaĝon (Reise)! Kaj nun ni tradukas (übersetzen): La tradukoj (Übersetzungen) el la 12-a leciono: 1. En mia somera libertempo mi vojaĝos al Balta Maro. 3. Ĉu via amikino vojaĝis al Hispanio? 4. Matene ni banas en la malvarmeta akvo kaj naĝas en la ondegoj de la maro. 5. Ni tiam loĝis ne en granda hotelo, sed en nia malgranda tendo en la dunoj, sur la plaĝo. 6. Ĉu vi havas naĝejon en la hotelo? 7. Nia rapidtrajno veturis malrapide (lante). Eblas nur ses variantoj: En reformita E-o mi deklarus, ke en unuaj tri variantoj AKUZATIVO estas NE DEVIGA!! (Sed ne malpermesita!) Mia regulo aspektas pli komlika ol la fundamenta. Sed ni parolas ne lau formalaj reguloj. Praktike mia regulo estas pli facila kaj alkutimighi al ghi eblas pli rapide, ol al la fundamenta! MI NE VOLAS REFORMI ESPORANTON Temas nur pri TEORIAJ konsideroj. Esperanto na Escola - Esperanto en la Lernejo: Tradutor/Tradukilo Guglo nun disponas pri tradukilo al Esperanto el inter la pli ol sesdek lingvoj disponeblaj. 1987 April, C. Støp-Bowitz, M. Béla, “Enkonduko en la biologion”, in Fokuso ‎[1], page 8: Kelkaj grupoj de animaloj kaj plantoj estas hermafroditoj, t.e. ĉiuj individuoj produktas kaj ovojn kaj spermatozoojn. Hermafroditoj povas havi apartajn ovariojn kaj testikojn, aŭ komunan hermafroditan gonadon. Ĉe iuj hermafroditoj la ovoloj kaj spermatozooj maturiĝas samtempe, sed ĉe la plimulto diverstempe. Iuj hermafroditoj eĉ alternas, la besto unue estas vira, poste ina, poste denove vira kaj eventuale fine denove ina. 2003 August, Neves, Gonçalo, “Ĉu Esperanto konas hermafroditojn?”, in La Ondo de Esperanto ‎[2]: POST LA SESA SESIO, FEBRUARO 2017 Post la unua sesio, septembro 2014 Projekto lingvo.info Post la dua sesio, februaro 2015 Post la kvara sesio, februaro 2016 Post la kvina sesio, septembro 2016 En la foto: Partoprenantoj dum prelego La ĉi-februara interlingvistika sesio (04-10.02.2017) de la pola Universitato Adam Mickiewicz estis el pluraj vidpunktoj escepta. Ne nur komence (sept. 2014) la grupo estis rekorda (kun 26 membroj), sed ankaŭ en sia lasta, 6-a studsesio partoprenis 14 gestudentoj (2 ne povis veni). Poste sekvos la lasta kaj plej malfacila tasko: verki finlaboraĵon kaj defendi ĝin dum la septembra sesio. La kvar specialiĝoj: esperanta lingvistiko, esperanta literaturo, internacia kaj interkultura komunikado kaj instruado de Esperanto (ĝis nun okazis kutime nur du!) daŭrigis sian laboron, la lasta kun aldonaj 13 persistaj partoprenantoj de la unujara instruista trejnado. Inter la prelegantoj estis novaj kaj delonge ne kontribuintaj kolegoj. La instruistan programon gvidis d-ino Katalin Kováts kun neelĉerpebla energio kaj inventemo. Ĉi-foje prof. Duncan Charters (Usono) gvidis kun granda kompetento interesan kurson pri esperanta metodiko inkluzive ĝiajn kulturajn ligojn. Kontribuis prof. Ilona Koutny pri tiklaj problemoj de Esperanto-gramatiko kaj lernfaciligo per Esperanto. Prof. Vilmos Benczik (Hungario) prezentis resuman kurseton pri la unuaj du periodoj de E-literaturo al la instruista grupo kaj gvidis incitan kurson kun tekstanalizoj por la literatura specialiĝo. Roman Dobrzyński fermis la sesion per siaj spertoj ĉe la tradukado de la filmigita versio de Sinjoro Tadeo (eposo de Adam Mickiewicz). La studentoj de la lingvistika kaj komunika specialiĝoj povis ĉeesti la kurson de d-ro Blazio Vaha (Balázs Wacha, Hungario) pri komparo de planlingvoj kaj de prof. Ilona Koutny pri Esperanto kompare kun aliaj lingvoj kaj ĝia rolo en la mondo. La kurson pri nuntempaj problemoj de Esperanto-movado – por ĉiuj partoprenantoj – gvidis nun prof. Renato Corsetti, kiu el sia propra grandega sperto povis plilumigi diversajn aspektojn de la pasinto kaj estonto de la movado. En la foto: Prelegintoj en la koridoro de la Lingvistika Instituto Meze de la semajno okazis riĉa kaj sukcesa simpozio dediĉita al la Jaro de lernanto kun surlokaj kaj invititaj prelegantoj, kiuj prelegis pri vasta gamo de lernantoj de infanĝardeno tra universitato ĝis centroj de maljunuloj (raporton vidu: edukado.net kaj sezonoj). La merkreda komuna vespero gastigis la interesan prelegon (kun lumbildoj) de prof. Przemysław Grzybowski (Universitato de Bydgoszcz) pri instruado per rido en malriĉaj landoj kiel Peruo. Tiu vespero komenciĝis per kortuŝaj rememoroj pri la ĵus antaŭ la sesio subite mortinta prof. Zbigniew Galor (edzo de Ilona), kiu regule kontribuis al la sesioj per prelegoj pri esperanta kulturo kaj sociologio de E-movado. Zuzanna Kornicka kantis kantojn, kiujn li tradukis por ŝi. La laborigan kaj emocian semajnon kompletigis ekskurso al Gniezno, fama pro malnova katedralo. Gvidanto de la Interlingvistikaj Studoj En la foto: Memorvespero omaĝe al prof. Zbigniew Galor Copyright © 2013 UAM / Rajtoj rezervitaj. www.winart.com.br Ĉu vi parolas esperante? - Pardonu, sinjoro, mi vidas sur via vesto insignon kun verdkolora steleto. Ĉu tio signifas, ke vi parolas Esperante? - Jes, efektive. Sed bonvolu paroli nerapide, ĉar mi estas esperantisto-komencanto. - Mi estas el Italujo. Mi estas partoprenanto de la internacia scienca kongreso. - Mi legis pri ĝi en la ĵurnalo ”Pravda“ kaj en larevuo ”Ogonjok“. - La kongreso daŭras jam kvin tagojn. Venis diverslandaj personoj el ĉiuj partoj de l' mondo. . . Kiu estas via nomo, sinjoro? - Bonvolu nomi min ne sinjoro, sed kamarado aŭ samideano. Mia nomo estas Andreo. - Mi tre ĝojas, ke mi povas konatiĝi kun sovetia esperantisto. Mi nomiĝas Georgo. - Ĉu vi estas en nia ĉefurbo unuafoje? - Jes, ĝuste. Tamen mi esperas ree veni en Sovet-Union kiel turisto meze de la venonta jaro. Tiam mi estos mastro de miatempo, mi povos trankvile pririgardi diversajn angulojn de viagrandega lando, konatiĝi ankoraŭ pli proksime kun via pacema kaj amikiĝema popolo. - Ĉu vi parolas ruse? - Bedaŭrinde, ne. Kvankam mi iomete studis la rusan lingvon, tamen mi ne komprenas ĝin sufiĉe. Eĉ la itala-rusa frazlibro, kiun mi prunteprenis antaŭ la forveturo, ne multe helpas min. - Kiel do vi trovas vojon en Moskvo? - Kun malfacilo. Ekzemple, antaŭhieraŭ mi longe serĉadis mian hotelon. Poste evidentiĝis, ke mi devojiĝis kaj, anstataŭ iri rekte, erare iris ien en alian flankon. Nu, miaj samgrupanoj ridegis pri mi! Jen al kiaj misaĵoj alkondukas nekonado de la lingvo! - Ĉu vi multon vidis en Moskvo? - Sufiĉe multe, ĉar mi estas fru-leviĝema. Ekzemple, mi vidisKremlon, la maŭzoleon de V. I. Lenin, katedralon de Vasilij Blaĵennij, bibliotekon ”Lenin“, Grandan teatron, metroon, hotelon ”Kosmo“, televidan turon en Ostankino, Tretjakovan bildgalerion, parkon de kuturo kaj ripozo”Gorjkij“, stadionon en Luĵniki, cirkon, centran domonde literaturistoj, novajn loĝdistriktojn Jasenevo, Ĉertanovo, Birjulovo kaj, certe, Moskvan Esperanto-klubon. - Tamen vi sukcesis vidi multon! - Ne tre. La ĉefa celo de mia vojaĝo estas la kongreso. Do mi klopodas utiligi la tempon ĉefe por aŭskulti prelegojn, diskutidum kaj ekster kunsidoj kun spertaj specialistoj-kongresanoj prila evoluo de nia scienco. La kongreso estas grava evento, kajnecesas plene utiligi ĝin, ĉu ne? - Vi pravas. Sekve, vi estas okupita ĉi tie? - Certe, tre okupita. . . Ĉu vi deziras cigaredon? - Dankon, mi ne fumas. - Se ne, do ne. . . Ĉu vi kolektas ion? - Jes, bildkartojn pri montoj. Mi ekkolektis ilin post mia neforgesebla turista marŝo en Kaŭkaza montaro. - Bonvolu doni al mi vian adreson. Mi iam sendos al vibildkartojn pri neĝoplenaj Alpoj. Povas esti, ni ekkorespondos, ĉar ankaŭ mi ŝatas montojn. Nia tuta familio okupiĝas pri lamonta turismo, eĉ la sesjara fileto. - Tio estas bonega! Mi estas danka al vi. Mi promesas nepreskribi. - Ne dankinde. Al mi estis tre agrable konatiĝi kun vi. - Mi deziras al vi fruktodonan laboron en la kongreso! Feliĉanvojon! - Multajn sukcesojn al vi! Sur la monto, dum prelego, post diskuto, antaŭ la komenciĝo, vivi en paco, plenigi per akvo, ekde hieraŭ, dank’al via rimarko, peti pardonon de la kamarado (= peti la kamaradon pripardono), sub feliĉa stelo, kun bedaŭro, okaze de la evento, trans la montoj, ĉirkaŭ la tagmezo, sperta pri la radiotekniko, okupiĝi pri la scienco, esperi pri plibono, memore pri niainterkonatiĝo, temperaturo super nulo, serĉi tra la arbaro, jaroj da feliĉo, ĝis kiam?, ami el tuta sia koro, sidi senmoviĝi, flanko ĉe flanko, forveturi por ĉiam, doni monon kontraŭ aĉetaĵo, inda je atento, ema al vojaĝoj, veni envagonaro, urbeto apud Taŝkento, loĝi ĉi tie ekde la 1965-ajaro. Vi sekrete vorton diros, ĝi tra l'tuta mondo iros. Via belomin senigis de trankvil'. Por ke lingvo estu tutmonda, nesufiĉas nomi ĝin tia (L. Zamenhof). Mi vin nomas mia stelo. Limemoris ŝin tia, kia li volis ŝin memori. En bona manĝujo eĉla manĝaĵo ŝajnas pli bona. Homo sen patrujo ne havas amikojn. Rumanujo estas tre bela turisma lando. En la 1983-a jaro enBudapeŝto, ĉefurbo de Hungario, okazis, internacia kongreso deesperantistoj kun preskaŭ 5000 partoprenintoj. La vorto ”morgaŭ“ estas elpensita por homoj nedecidemaj kaj por infanoj (I. S. Turgenev). Laboro donas panon, mallaboremo - malsanon. Emo al ĝojo kaj al espero estas vera feliĉo (D. Hume/Hjum). Ĉio ĉi estus ridinda, se ne estus tiel malgaja (M. J. Lermontov). Kio estas dirinda, estas aŭskultinda. La homoindas tiom da homoj, kiom da lingvoj li konas (Karlo la Kvina). Pli bone estas demandi kelkfoje, ol misiri unufoje. Ne serĉu latagmezon je la kvara horo! Kiu serĉas, tiu trovas. Ni lernu neper niaj eraroj, sed per ies eraroj! Julio kaj aŭgusto nedaŭras ĉiam. Pli bone bedaŭri pri tio, kio estas farita, olpri tio, kio ne estas farita. Utiligu la tempon estantan, antaŭvidu estontan, memoru estintan! Estas multe pli facileerari plene, ol duone (J. W. Goethe/Gjote). Kiu ĉiam ridegas, estas malsaĝa, kiu neniam ridegas, estas malfeliĉa. Kiam tio, kion ni longe atendadas, fine alvenas, ĝi ŝajnas al nineatenditaĵo (M. Twain/Tvejn). Espero estas bona matenmanĝo, sed malbona vespermanĝo (F. Bacon/Bekon). Kiu kuras tro rapide, ne kuras longe. Kiam la viroj estas kune, ili aŭskultas unu la alian; kiam la virinoj estas kune, ili rigardas unu la alian. Per Esperanto por la mondpaco! - Karaj geamikoj, partoprenantoj de renkontiĝo de esperantistoj de Volgo kaj Uralo, ni invitas vin rigardi nian ĉefurbon Ufa. Nun ni staras apud la monumento de amikeco interla rusa kaj baŝkira popoloj. - Ŝajnas, estas ankoraŭ aliaj monumentoj? - Kompreneble. Estas monumento al V. I. Lenin en avenuo de Oktobro. Sur la plej alta punkto de la urbo staras Salavat, kuraĝa kunbatalanto de Pugaĉov, kiu militis por liberigo de lapopolo, suferinta pro ekspluatado. - Mi aŭdis, ke V. I. Lenin dufoje vizitis vian urbon. - Tute ĝuste. Marksistaj rondetoj delonge aperis en Ufa. V. I. Lenin alvokis kunigi marksistajn grupojn en unu laboristanpartion, prepari sin al la socialisma revolucio. Multe da valoraj dokumentaj materialoj oni povas vidi en la salonoj de la muzeo deV. I. Lenin kaj de la historia-regionstuda muzeo. En la centra parko brulas fajro memore al la revoluciaj agantoj, kies nomo jestas senmortaj. Dum la Granda Patruja milito en Ufa loĝis kajlaboris elstaraj agantoj de la internacia laborista movado: Dolores Ibarurri, Palmiro Togliatti (Toljati), Georgi Dimitrovkaj aliaj. - Ĉu Ufa estas industria urbo? - Jes, el iama urbeto ĝi transformiĝis en industrian urbegon. Kaj same kiel en ĉiuj nuntempaj grandaj urboj, ankaŭ en la niatroviĝas ĉiupaŝe multaj vidindaĵoj: teatroj, kinejoj, kulturpalacoj, magazenoj, hoteloj, restoracioj, kafejoj ktp (kaj tiel plu). Sur la loko de malnovaj domaĉoj stara novaj, komfortaj domegoj. Bonvolu rigardi al la biblioteko ”N. K. Krupskaja“, kiu havas riĉan kolekton de libroj, interalie, ankaŭ en la Interncia lingvo. - Ĉu en la urbo estas multe da lernejoj? - Proksimume cent tridek lernejoj. Ankaŭ aro da institutoj kaj teknikaj mezaj lernejoj. Jen maldekstre vi vidas la universitaton. Kaj proksime de ĝi troviĝas la televida centro. Ne forgesu, ke ĉi-vespere okazos televida elsendo pri nia Esperanto-renkontiĝo. - La urbo troviĝas ĉe tri sufiĉe profundaj riveroj kun bonajplaĝoj, kie multaj ŝatas pasigi la tempon. La urbanoj ofte promenadas kaj skiadas en la parkoj kaj arbaroj, kiuj troviĝas en la urbo mem. Unu el la plej belaj loĝdistriktoj de la urbo eĉ havas la nomon Arbar-parka. Ekster la urbo multas lagoj kun refreŝiga, travidebla akvo, agrablaj ripozejoj. Precipe bele estas komence de la aŭtuno, kiam fals orkoloraj folioj kaj laĉielo estas ankoraŭ klara. Oni povas porti hejmen ĉarmajn bukedojn de bonodoraj floroj. Eble, ankaŭ vi sukcesos fari tionhodiaŭ. - Ni dankas vin pro via interesa rakonto. - Mi ĝojas, ke ĝi plaĉis al vi. Krom tio, preter ili, tio okazis pro ŝi, li mortis promaljuneco, veni pro serioza afero, ami pro beleco, ridi proĝojo, ludi por plezuro, ekspluatado de la homo fare de (=far) lahomo, iomete da akvo, labori super lernolibro, la domoj staris unu kontraŭ la alia, trans la rivero, ĝis la somero, komenci ekde la aŭtuno, ĉe la subiro de la suno, ne sen malfacilaĵoj, ekdormi dum legado, kun rapido de la 70 kilometroj en horo, vojaĝo ĉirkaŭ la mondo, dank’al la plenumita promeso, letero el la patrujo, lingvo de paco kaj amikeco, batali por la paco, ja kelkaj paŝoj de la instituto, okaze de la festo, mi miras pri via nescio, fali de sur la tablo, vizito de la patrino al la magazeno, komenci per kolektado de informoj, poŝo post paŝo, lerni Esperanton de post septembro, amikeco inter la popoloj, tio okazis antaŭ miaj okuloj, promeni duope, aperi el post stratangulo. La tempo pasinta ne plu revenos. Nenio forestas dum enterigode la riĉulo, krom homoj, kiuj bedaŭras pri li. Vi preteras - mi rigardas vin. Pro multo da arboj li arbaron ne vidas. La juneco estas feliĉa pro tio, ke ĝi havas estontecon (N. V. Gogol). Tre malĝoje estas ĝoji en soleco (G. Lessing). Por tiu, kiu ne scias, ĉio estas ebla. Se ni la feliĉon ankoraŭ netrovis, do, eble, pro mallaboremo (S. J. Marŝak). Se la amo malvarmiĝis, ĝi ne estas revarmigebla. Plena senkaraktereco estas tre aĉa karaktero (J. la Bruyere/Labrjujer). Multe komencite, malmulte plenumite. Se oni kuracas malvarmumon, ĝi forpasas post sep tago; se oni ne kuracas ĝin, ĝi forpasas post semajno. Ne prunteprenu monon, ĉar vi prenas ies monon, sed redonas la vian; vi prenas ĝin por kelka tempo, sed redonas por ĉiam. La homo, kiu ne konas alilandajn lingvojn, ne konas la sian (J. W. Goethe/Gjote). Esti saĝa en ies aferoj estas pli facile, ol en la siaj. Lia maldekstra mano ne scias, kion faras la dekstra. Unu fojo ne estas ofte, du fojoj ne estas ĉiam. Onine povas vivi por ĉiuj, precipe por tiuj, kun kiuj oni ne volas vivi (J. W. Goethe). Malproksima fajro ne varmigas. Post morto kuracilo jam estas sen utilo. La mortintaj restas junaj (A. Seghers/Zegers). Ne konante la profundon, ne iru en la riveron. Eĉ el sub la tero aperas la vero. Kia estas via laboro, tiaestas via valoro. Oni malmulte pensas pri la valoro de tio, kion oni havas. Unu horo da dormo antaŭ la noktomezo valoras pli, oltri horoj post la noktomezo. Ni ankoraŭ batalos, diablo prenu! (I. S. Turgenev). En la tagoj, kiam ni ne batalas por la paco, ni helpas al la milito (N. Grieg/Grig). 2. Союзы: ju (mal) pli... des (mal) pli 'чем больше/меньше... тем больше/меньше': Ju pli mi lernas, des pli mi vidas, ke mi devas ankoraŭ lerni. 6. Безличные глаголы употребляются без подлежащего. Ими обозначаются явления природы: pluvas (нельзя сказать ĝi pluvas или oni pluvas), neĝas, sunas, mateniĝas, estas varmege, и выражаются различные отношения к происходящему: okazas ke, povas esti ke, ŝajnas, estas eble (eblas), estas grave (gravas), estas necese (necesas), estas utile (utilas), estas certe ke, estas bone, estas verŝajne; Okazas, ke prisilenti estas pli bone, ol diri; Kiu mem amasneniun, tiun, ŝajnas al mi, ankaŭ neniu amas (Demokrito); Ne eblas ĉiam esti heroo, sed ĉiam eblas resti homo (J. W. Goethe/Gjote); Ne necesas nigrigi la nigran, ĝi jam estas nigra (S. Burin). E i ai se tasi? Ĉu iu estas? E mafai ona e ave au i le malaevaalele? Ĉu vi povas preni min al la flughaveno? O le a le taimi i le taimi nei, faamolemole? Kio estas la tempo nun, ĉu? E mafai ona e fesoasoani mai? Ĉu vi povas helpi min? E fia le tau? Kiom ĝi kostas? *en — Reta Vortaro esperanto: (1.1) ne laŭdu la tagon antaŭ vespero [1] prizono, malliberejo Espéranto : malstrikta (eo), larĝa (eo), ampleksa (eo) Esperanto: ekstere (1) Espéranto : lutreolo (eo) (Eur.), vizono (eo) (Am.) Sperantapük: lingvosciencisto (eo), lingvisto (eo) Plimulto de la faktoj pri Arkimedo originas de la biografio de romia soldato Marcellus, skribita de romia biografo Plutarko.[1] (Gregorian calendar months) monatoj de la Gregoria kalendaro; januaro, februaro, marto, aprilo, majo, junio, julio, aŭgusto, septembro, oktobro, novembro, decembro Esperanto 1894 Universala Vortaro Esperanto 1894 Universala Vortaro Espéranto au parlement européen / Esperanto en la eŭropa parlamentejo Dimanchon la 8an de majo 2011, la strasburga esperantista klubo ( denove ) deĵoris por promocii Esperanton dum la malfermitaj tagoj de la eŭropa parlamentejo. Espéranto : profitdona (eo), avantaĝa (eo) Esperanto : hispana (eo) Esperanto : hispana lingvo (eo), Hispana (eo) La domo de karotoj » Mia nova TTT-fotilo [...] ĝi funkcias en Linukso sen peno. Certe mi konektis ĝin en la USB-pordon, kaj mia vizaĝo senprobleme aperis en wxCam. Tamen ĝi ne [...] 1 Peter 1:23 renaskite, ne el pereema semo, sed el nepereema, per la vorto de Dio, vivanta kaj restanta. Esperanto(i) 23 renaskite, ne el pereema semo, sed el nepereema, per la vorto de Dio, vivanta kaj restanta. Vi estas ĉi tie: Hejmo Ĉu vi ne trovis tion, kion vi serĉis? Provu per la Detala serĉo uzante pli detalajn serĉkriteriojn. Bankroto minacas Eŭropan Esperanto-Union Eŭropa Esperanto-Unio ne plu havas kasiston, kaj ankaŭ mono mankas. Por savi sian Bruselan Komunikad-Centron EEU esperas ricevi subvencion de Eŭropa Unio. ... de Kalle Kniivilä — Laste modifita: 2005-02-15 00:14 — arkivita en: EEU, lingvonaciismo Estimata redakcio! La artikolo estas esence korekta, sed per kelkaj frazoj kaj la titolo tro sensaciema pri ridinda absurdo. El la artikolo videbls, ke formale ... de Kalle Kniivilä — Laste modifita: 2005-02-15 00:14 — arkivita en: EEU, lingvonaciismo La Brusela Komunikad-Centro kolektis monon de privataj esperantistoj kaj de UEA por informi la eksteran mondon pri la Esperanto-movado. Unu el la atingoj de ... de Kalle Kniivilä — Laste modifita: 2005-03-13 00:58 — arkivita en: EEU, interreto Kiel redaktoro de la paĝaro de Meksika Esperanto-Federacio, mi uzis servilon de amiko por gastigi ĝin, de 1997 ĝis proks. 1999, kiam mi translokigis ĝin [...] de Jorge Luis Gutiérrez — Laste modifita: 2005-03-13 00:58 — arkivita en: EEU, interreto Ĉu mallerni la anglan? Eble la Brusela Komunikad-Centro kaj Eŭropa Esperanto-Unio estas okupitaj mallerni la anglan lingvon? Stranga ideo? Nu, en la Ondo de Esperanto 8-9/2004 oni ... de Sten Johansson — Laste modifita: 2005-03-13 00:58 — arkivita en: EEU, interreto En Gotenburgo la komitato de UEA decidis ne plu financi la Bruselan Komunikad-Centron. La fino de la Komunikad-centro proksimiĝas, ĉar fine de la jaro ... de Redakcio — Laste modifita: 2005-02-15 00:12 — arkivita en: EEU Eŭropa Esperanto-Unio (EEU) volas uzi Esperanton por fortigi "eŭropan identecon" inter lernejanoj. Por tiu celo EEU iniciatis projekton, por kiu oni petos ... de Kalle Kniivilä — Laste modifita: 2005-02-15 00:15 — arkivita en: EEU, lingvonaciismo Laŭ mi, necesas daŭranta kaj fortiĝanta eŭropisma agado, por ke ni povu plene disvolvi eŭrope situantajn muskolojn de la malrapide sin konanta esperanta korpo. ... de Kalle Kniivilä — Laste modifita: 2005-02-15 00:15 — arkivita en: EEU, lingvonaciismo Pri la AKEL projekto via artikolo ne tute bone informas, ĉar vi ne havas la taŭgan informon. Kiam menciiĝas la estiĝon de du lernejoj kaj [...] de Redakcio — Laste modifita: 2005-02-15 00:15 — arkivita en: EEU, lingvonaciismo La prezidantoj de Eŭropa Esperanto-Unio (Seán Ó Riain) kaj de Universala Esperanto-Asocio (Renato Corsetti) komencis novan monkolektan kampanjon subtene al la ... de Redakcio — Laste modifita: 2005-02-17 12:21 — arkivita en: EEU Kvar kandidatoj por la posteno ĉe Eŭropa Esperanto-Unio La 15-an de marto estis la limdato por kandidatiĝi por la posteno de direktoro de Brusela Komunikad-Centro. Kvar personoj el kvar landoj ĝustatempe sendis sian ... de Redakcio — Laste modifita: 2005-03-21 13:12 — arkivita en: EEU Monkolekta kampanjo rezultis en konfuzo Eŭropa Esperanto-Unio anoncis, ke la Brusela Komunikad-Centro pluvivos ankaŭ en la jaro 2004. Tamen ĝis nun ne estis klare anoncita la definitiva rezulto de la ... de Redakcio — Laste modifita: 2005-02-15 00:09 — arkivita en: EEU Eŭropa Esperanto-Unio serĉas direktoron de BKC Fine de februaro Eŭropa Esperanto-Unio anoncis, ke ĝi serĉas novan direktoron por sia Brusela Komunikad-Centro. Ĉar la dung-anonco ne aperis en la retejo de ... de Redakcio — Laste modifita: 2005-03-17 11:51 — arkivita en: EEU Mono de esperantistoj malaperis en Bruselo La Brusela Komunikad-Centro de Eŭropa Esperanto-Unio ĉesos ekzisti la 1-an de majo. La nova direktoro de BKC, kiun nun serĉas EEU, laboros hejme kaj ne bezonos ... de Redakcio — Laste modifita: 2005-03-17 14:29 — arkivita en: EEU KION OKAZAS AL VI...? vi ne povas skribi ion pozitive en tia via foliaĉo? vere estas nekredebla afero! Vi ne havas alion por fari en [...] de Redakcio — Laste modifita: 2005-03-17 14:29 — arkivita en: EEU Miopinie Libera Folio estas elstara Esperanto-bulteno. Malkiel aliaj gxi estas realisme rilate al multaj aferoj, inkluzive de la EEU. Kaj cxiu rajtas je sia ... de Gabriel Beecham — Laste modifita: 2005-03-17 14:29 — arkivita en: EEU Mi ŝatus gratuli vin pro viaj bonegaj artikoloj, mi ege ŝatas legi tian realan vidpunkton. Tio estas pli bone ol la kutimaj legaĵoj "Esperanto en [...] de Axel R. — Laste modifita: 2005-03-17 14:29 — arkivita en: EEU Cxu la Libera Folio estas tute objektiva aux ne, gxia opinio certe estas bona kontrauxpunkto kontraux la ege malobjektiva "Esperanto" kaj similaj gazetoj. ... de Markos Kramer — Laste modifita: 2005-03-17 14:29 — arkivita en: EEU Daurigu vian informadon. Nur nun al mi farighis klara la situacio, kvankam mi jam legis plurajn retmesaghojn pri ghi. Interese, ke jam aperis kandidatoj ... de Jukka Pietilainen — Laste modifita: 2005-03-17 14:29 — arkivita en: EEU Por nova direktoro de BKC kandidatiĝis 4 personoj. La definitavan elekton faros la estraro la 24an de aprilo dum la kunveno en Kolonjo. Tiam estos [...] de zlatko tišljar — Laste modifita: 2005-03-17 14:29 — arkivita en: EEU kiel scias ĉiu librotenisto. Grandparto de la esperantistoj spertas nuntempe abundiĝon de laboro, malkreskantajn enspezojn aŭ eĉ senlaborecon. Despli necesas, ... de Peter Hauser — Laste modifita: 2005-03-17 14:29 — arkivita en: EEU Eŭropa Esperanto-Unio ne trovas sian monon Eŭropa Esperanto-Unio daŭre serĉas la perditan monon de donacemaj esperantistoj. La estraro ne volas publikigi la financan raporton, ĉar tute ne klaras, kio ... de Redakcio — Laste modifita: 2005-05-29 20:06 — arkivita en: EEU Eŭropa Esperanto-Unio registrita, papera bulteno malaperas Finfine, post multjara neoficiala ekzisto, Eŭropa Esperanto-Unio ricevis oficialan juran statuson en Belgio kaj povos funkcii kiel vera organizaĵo. Tamen, por ... de Redakcio — Laste modifita: 2005-07-13 00:10 — arkivita en: EEU EEU ne plu volas serĉi sian perditan monon La financoj de Eŭropa Esperanto-Unio dum la pasinta jaro estas malklaraj, konstatis la vicprezidanto Flory Witdoeckt, kaj nerekte kulpigis la antaŭan kasiston, ... de Redakcio — Laste modifita: 2005-08-01 14:02 — arkivita en: EEU, uk2005 Libera enhavadministra sistemo Plone® estas © 2000- 2016 de la Fondumo Plone kaj amikoj. Distribuata sub GNU GPL-permesilo. La servo de tiuĉi blogo ŝanĝis la regulojn. La prezento de blogaĵoj estis bazita sur tago. Ne plu estas tiel. Mi ne korektas. Bedaŭrinde nun estas aĉa prezentado. El dua bulteno : E5 Antikvaj ĉefurboj de Litovio. Ekiro: 09h00. Reveno: ĉirkaŭ 18h00. Kernavé estis antikva urbo; iuj nomas ĝin Litova Trojo. Tie elstaras kvin montetoj. La plej granda nomiĝas Kastelmonto aŭ Tronseĝo de Mindaugas. Aliaj montetoj havas nomojn: Garnizona monto, Ofer-monto, monto de ĉefpastro Lizdeika. Sude de la kastelmontoj arkeologoj trovis spurojn de granda 5-hektara setlejo, kie povis loĝi ĉirkaŭ 2000 homoj (tiutempe tio estis sufiĉe granda urbo). Kiam grandduko Mindaugas en la 13-a jarcento komencis unuigi litovajn terojn, Kernavé estis la unua ĉefurbo de Litovio. La ekskursantoj povos ĝui belajn vidaĵojn de sur la montetoj aŭ viziti muzeon de arkeologiaj trovaĵoj. Lunĉo en tipa restoracio ĉe la rivero Neris, survoje al la alia ĉefurbo Trakai. Trakai fariĝis la ĉefurbo de Litova Granda Duklando en la 14-a jarcento. En la regiono multas lagoj kaj sur insulo de la lago Galvé en la 15-a jarcento estis kontruita ŝtonmura kastelo, kiu post rekonstruo fariĝis unu el la plej ofte vizitataj historiaj-arkitekturaj monumentoj de Litovio. En la kastelo funkcias riĉa muzeo. Trakai famas ankoraŭ pri karaimoj, etna turka grupo, kiun el Krimeo ĉi tien venigis grandduko Vytautas en la 14-a jarcento. Nuntempe en Litovio loĝas ĉirkaŭ 300 karaimoj. En Trakai funkcias ilia muzeo. Artoj kaj Oficoj Artefaktoj kaj rekordoj de Clarence Bicknell La laboro povas vidi precipe en 5 muzeoj en Italio, Francio kaj la UK ... La muzeo estis fondita de Clarence Bicknell mem, en Bordighera en 1888, kie li vivis. La britaj koloniantoj jam havis bibliotekon en la jaroj 1870 kaj Clarence estis akraj havi spacon por montri ambaŭ tiuj libroj, liaj propraj libroj kaj lian kreskantan kolekton de plantoj kaj desegnoj. Li estis unu el la prima Movers en levi la necesajn financoj kaj kompletigante la konstruaĵo. La nov-mezepoka dezajno estis tre probable de angla arkitekto, Clarence Tait. La konstruaĵo havas rektangulan plano kaj estas antaŭita de halo. Ene estas levita koruso kiu faras aspektas kiel preĝejo, sed kiu, kiel estas, uzata kiel stadio aŭ pdium por prezento de ĉiuj specoj. La interno, kiu estas uzata kiel legejo kaj aŭskultantaro, estis unu el la ĉefaj lokoj de kunveno por la brita kolonio de Bordighera. Lia laboro estis daŭrigita de lia nevo Edward Berry, brita vic-konsulo kiu kun sia edzino Margaret skribis interesan gvidilo de arto historio en la areo: la okcidenta pordego de Italio. Ili apogis aktive por prof Nino Lamboglia, kies Historia & Arkeologia Societo fondita en 1932 estis malavare subtenita de Margaret Berry. La Muzeo Bicknell estis poste integritaj en la Istituto Internazionale di Studi Liguri kune kun siaj aliaj muzeo en Ĝenovo. La figarbo (Ficus macrophylla aŭ magnolioïde) plantita de Clarence ĉe la pordego estas pli komuna vido en Aŭstralio kaj Nov-Gvineo, kie ili estas nomataj Banyan arboj. Ĝi faris tiel bone en la klimato de la itala Riviera, ke ĝi estas nun 8.6 metroj en cirkonferenco, proksimume 21 metrojn alta kaj proliferis sovaĝe, detruante muroj, la ŝoseo kaj la pordego mem. La glicina sur la fronto de la muzeo faris same bone sed ĝi estis eltondita sufiĉe tempo por esti ornamitaj kaj ornama. La bastono de la muzeo, gvidata de Prof Daniela Gandolfi, estas spertaj kaj pasia pri Clarence kaj agas kiel centro por esplorado, konferencoj kaj plu publikaĵoj pri la temoj karaj al Clarence la koro. Museo Biblioteca Clarence Bicknell, Via Romana, 39, 18012 Bordighera, Imperia, Italy Phone: +39 0184 263601 . Tiu ĉi e-poŝtadreso estas protektita kontraŭ spam-robotoj. Vi devas ebligi JavaScript por vidi ĝin. http://www.iisl.it La Genova sekcio de la Istituto Internazionale di Studi Liguri estis kreita de prof Nino Lamboglia en 1946. Ĝi gastigas multajn de Clarence Bicknell la reproduktoj de la surrokaj gravuraĵoj de la Merveilles kaj Fontanalbe. La biblioteko estas sukcesis nur por volontuloj kaj inkludas iujn 7.000 volumoj inkludante monografioj, gazetoj kaj diversaj, dividitaj en 10 sekcioj: I-Antaŭhistorio, Arkeologio, II kaj III-lingva kaj loknomoj, IV-Ĝenovo kaj Liguria, Piemonto kaj Savojo-V kaj VI-Provence kaj Languedoc; VII-historio; VIII-historio; IX filologio kaj literaturo, X-Diversaĵoj. Istituto Internazionale di Studi Liguri, c/o Museo di S. Agostino, Piazza di Sarzano n. 35 R- 16128 Genova, Italy. Tel: +39 366 5373933 Tiu ĉi e-poŝtadreso estas protektita kontraŭ spam-robotoj. Vi devas ebligi JavaScript por vidi ĝin.http:/www.iisl.it Cuneo estas muzeo egalas Tende la Musée des Merveilles en tiu ĝi celas fari lian ekspozicioj atingebla al pli vasta publiko. En la momento de skribado ni sercxas detaloj de la Clarence Bicknell erojn disponebla ĉi tie kaj estus dankema por enigo. La nova muzeo en Tende estas maniero por turistoj akiri senton por la Vallée des Merveilles sen devi porti unu aux du la promenadon en la altaj montoj. Ĉi tio funkcias kiel rimedo de sekuraj-gardanta tiuj gravuraĵoj ankoraŭ videbla en la valoj ĉar turisma trafiko estis strebanta erodi la gravuraĵoj kaj estis elmontritaj ilin en iuj kazoj por vandalismo. Iuj originalaj gravuraĵoj estis movitaj al la muzeo kaj de multaj aliaj povas esti vidita kiel muldiloj. La muzeo dokumentoj ŝtono aĝo kaj aliajn historiajn artefaktojn, plejparte el la Mercantour Nacia Parko. La permanenta ekspozicio montras natura grandeco homoj kaj bestoj por amuzi vivo en la Mercantour montoj 2 al 3.000 jaroj. La Musée des Merveilles estis konstruita en 1996 ĉe la instigo de la regiona aŭtoritato, Conseil Ĝenerala Provence-Alpes-Côte d'Azur bazita en Nice kaj estas loĝigita en kutimo konstruita kaj modernisma konstruaĵo en la centro de Tende (kie Clarence enterigita ). La bastono de la muzeo estas bone informitaj kaj sperta pri la Vallée des Merveilles kaj agi kiel centro por esplorado kaj pliaj publikaĵoj. T: +33 4 93 04 32 50 e: Tiu ĉi e-poŝtadreso estas protektita kontraŭ spam-robotoj. Vi devas ebligi JavaScript por vidi ĝin. www.museedesmerveilles.com Giardini Botanici Hanbury, ankaŭ konata kiel la Hanbury Ĝardenoj aŭ la Vilaĝo Hanbury, estas gravaj botanikaj ĝardenoj kovrante 18 hektaroj, operaciita de la Universitato de Genova. Multaj de Clarence de 3.349 floro pentraĵoj konserviĝas en la Hanbury Mezlernejo aŭ ĉe la Universitato de Genova. Ni demandis pri la Clarence materialo kaj eldonos pli da informoj ĉi tie. En 1867, la juna Tomaso Hanbury, kiu loĝis en la apuda Cote d'Azur, frapis per la beleco de la situo kaj lia propra klimato, decidis aĉeti ĝin kaj turni la farmoj, al la loko por botaniko eksperimentado kaj la acclimatising de ekstra-Eŭropa ekzotaj plantoj. Kun la helpo de lia frato Daniel, erudiciulo de kuracaj plantoj, plej granda germana kaj angla botanikistoj kaj tre kvalifikitaj ĝardenistoj - kelkaj el kiuj vivis en La Mórtola, dum aliaj venis el norda Eŭropo - Li plu laboris en sia projekto kaj kreis la "Hanbury Botanic Gardens", kiu baldaŭ fariĝis modelo por la vilao-ĝardeno sistemo de okcidenta Liguria tiel kiel estante elstara ekzemplo por lia scienca valoro (en aparta, speciala graveco devus esti konektita al la Hanbury Biblioteko kaj la herbario) kaj liaj beleco. Petro Bicknell, Clarence granda grandioza nevo kaj Marcus onklo, donis al la Fitzwilliam en la 1980 tiuj partoj de la familio kolekto de Clarence libroj kaj arto, kiun li konsideris aparte artaj aŭ muzeo-inda. Por nia konsterno, la Fitzwilliam jam nek montrata ilin nek fot ilin por esploristoj, nek ili havas planojn por fari tiel, kiel en aprilo 2013. Listo de la materialo, 416 artikoloj, estas disponeblaj en sia TTT-ejo. Christopher Chippindale, Susie kaj Marcus Bicknell estis ĉe la muzeo en majo 2013 por ekzameni la kolekton, interligataj la katalogon kun la artikoloj (ĉiuj aktualaj kaj ĝustaj!) Kaj aranĝi por fotoj el la plej gravaj artikoloj esti prenita. Multnombraj organizaĵoj havas intereson en Clarence Bicknell eligo. Pluraj havas, en la pasinteco, gastigis okazaĵoj aŭ seminarioj rilate al Clarence Bicknell; ili kaj aliaj estus kvalifikita por fari tion en la estonteco. Ni ofertas listo tie. Se vi konas la institucio en demando, aŭ povas aldoni al la informoj ĉi tie, bonvolu retpoŝto Ĝi estas ankaŭ esperis, ke ĉiu el tiuj organizoj, kaj aliaj, povos kontribui kapabloj kaj rimedoj por la disvolviĝo de programo ghis la Centjariĝo festoj en 2018. Dum Dum break. ENGHOLM, Stellan. 1899-1960. Svedo. Instruisto en elementa lernejo. Verkisto. Naskiĝis en Stokholmo sed vivis la tutan vivon en urbetoj de fermina kaj feruzina regiono. Ekkonis Esperanton en 1920; aktiva esperantisto de 1927 ĝis la morto. Kunlaboranto de "Literatura Mondo". Komencis sian literaturan karieron kiel unuaranga tradukisto (proza kaj poezia). Poste elvolviĝis lia eminenta, klara proza verkista talento, aperinta en verkoj kun vivoplenaj figuroj de homoj de la humo. Engholm estis grava reprezentanto de realismo plena de sobra humanismo kaj idealismo. En ĉiuj verkoj, precipe en siaj eseoj, li montris sin senkompromisa serĉanto de la vero. Kiel gazetisto kaj redaktoro li montris sin escepte kapabla. Lia "Malgranda Revuo", malgraŭ la modesta aspekto, estis unu el la plej enhavoriĉaj, seriozaj revuoj de nia gazetaro (1943-1952). Per balono al la poluso (traduko de la Andrée-libro 1930), Homoj sur la tero (premiita romano en romano-konkurso de Literatura Mondo 1931; 2a eld. 1963), La mono de sinjoro Arne (traduko de Lagerlöf-romano 1933), Pasko (traduko de Strindberg-dramo 1935), La ringo de la generalo (traduko de romano de Lagerlöf 1938), La fino (traduko de eseo de F. Bernadotte 1946), La lupo sur Kapitolo (noveloj 1997). Kunlaboranto de Sveda Antologio (1934), kaj per artikoloj kaj beletraĵoj en multaj Esperanto-organoj, unuavice en "La Espero", "Literatura Mondo", "Norda Prismo". Verkis ankaŭ svede. /33 Rakontoj, Red. de Reto Rossetti kaj Ferenc Szilágyi. La Laguna: Régulo, 1964. Legu artikolon de Baldur Ragnarsson, origine en Juna amiko, poste aperinta en Libera Folio 2005: Generita je la merkredo 13 decembro 2017 17:21 El la SQL ŝutdosiero de ĵaudo 30 novembro 2017 Adam Smith. Vivo Kaj Verko Tiu paĝo estas dediĉita al la konto de GitHub de la uzanto Debian: Ĉu vi estas Debian? Internacia Kultura Servo Zagreb, 1972 - 1990 La firmao aktivas ankaŭ poste, sed ne rilate al Esperanto. Nun ĝi nomiĝas Kultura centro Travno. IKS (Internacia Kultura Servo) aŭ kroate "Međunarodni centar za usluge u kulturi" (MCUK) estis firmao fondita en 1972 fare de grupo da esperantistoj, kiuj fariĝis ankaŭ ĝiaj dungitoj. La iniciatinto kaj la direktoro de IKS estis Zlatko Tišljar, tiam aprezidanto de Jugoslavia esperanta junulara asocio. ĝis la jaro 1984 tute sendependa firmao, poste profesia servo de Kroatia Esperanto-Ligo. La firmao edukis kelkajn tre valorajn esperantajn aktivulojn, kiuj aktivis ankaŭ poste. Grava tasko de IKS estis organizado de la regula jara Pupteatra Internacia Festivalo (PIF), esperanta eldonado ktp. En la 1990-aj jaroj IKS la nov direktoro estis neesperantisto, kaj la esperanta agado de IKS iom post iom ĉesis. La Internacia Kultura Servo (mallonge IKS, kroate Međunarodni Centar za Usluge u Kulturi) estas esperantista firmao en Zagrebo, Kroatio. Ĝi fondiĝis en 1972 fare de pluraj aktivaj membroj de la Studenta Esperanto-Klubo de Zagrebo. Samjare ĝi transprenis la organizadon de la Pupteatra Internacia Festivalo, kiu okazas ĉiujare fine de aŭgusto kaj komence de septembro en Zagrebo, kaj ankaŭ hodiaŭ organizas ĝin. En la 1970-aj kaj 1980-aj jaroj gravaj motoroj estis inter alie Zlatko Tišljar, Spomenka Štimec kaj Nikola Rašić. Ĝis la sendependiĝo de Kroatio en 1990 la servo ankaŭ estis signifa esperantlingva libroeldonejo, kaj en 1989 pro tio estis honorigita per la Premio Deguĉi, sed pro la sekva ekonomia premo la firmao de tiam ne plu plenumas tiun funkcion. En decembro 2012 Urbo Zagrebo ŝanĝis la nomon de sia kulturcentro "Internacia Kultura Servo -Meďunarodni centar za usluge u kulturi (IKS)". La centro nun nomiĝas "Kulturni centar Travno" (Kulturcentro Travno). La centron fondis en 1972 Jugoslavia Esperanta Junulara Asocio kies sidejo tiutempe estis en Zagrebo. La laboron de la kultura centro ebligis plurjara kultura agado de Studenta Esperanto-Klubo kaj ties tiutempa plej granda kultura aktiveco Pupteatra Internacia Festivalo. Pri la pupfestivalo PIF la centro okupiĝas tutan tempon dum 45 jaroj. En la unua jaro en 1972 ekpostenis en Internacia Kultura Servo Zlatko Tišljar, Spomenka Štimec kaj Ružica Grujić. Internacia Kultura Servo malgrandigis sian internacian Esperanto-agadon en la naŭdekaj militaj jaroj en Kroatio kaj en 1995 la urbo Zagrebo registris ĝin kiel unu el siaj urbaj kulturcentroj. Amuza poemo kroatlingva "Balado pri la adreso Amruševa 5" (Darko Ban, 1978.) (pri la "kulta" ejo de zagrebaj esperantistoj) "KROATIA POEZIO" - ĉ. 100 poemoj el la kroata literaturo, tradukitaj al Esperanto fare de pluraj esperantistoj. Kelkaj esperantaj eldonoj de la zagreba IKS (Internacia Kultura Servo), ĉefe en la 1970-aj kaj 1980-aj jaroj "Ridu per Esperanto" - esperanta movada humuro; "Paperoj de d-ro Ante Ramljak" - liaj pensoj pri pli bona mondo; "La Sentimulo" - traduko al tre facila Esperanto de eta romano de usona verkisto pri intrigoj en la historia Venecio; "Izolulo" - 20-o da poemoj el la kroata literaturo tradukitaj esperanten, kaj de tie al pluraj lingvoj, kaj ĉio estas montrita ĉi tie; "Kroatia esperanta poemaro" - elektitaj poemoj, kiujn en la lastaj 100 jaroj verkis pluraj kroataj esperantistoj originale en Esperanto IKS laboris kiel servo de Kroata Esperanto-Ligo, kaj tiel ĝi aranĝis kaj presis la "antaŭmilitajn" numerojn de "Tempo" Pupteatra Internacia Festivalo (PIF) estas organizata ĉiujare ekde 1968 en Zagreb kaj Velika Gorica. La ideon pri la festivalo havis Tibor Sekelj, kaj ĝin realigis Roger Imbert kaj Zlatko Tišljar. Post 4 jaroj fondiĝas esperanta firmao Internacia Kultura Servo (IKS), kiu organizadis sekvajn PIF-ojn. La programo grandparte estis en Esperanto, precipe dum la festivala sekretariino estis Spomenka Štimec (ĝis 1988). Oficiala lingvo de la festivalo estis ankaŭ Esperanto. En la jaro 2009 estis la 42-a PIF. Dum tiuj 4 jardekoj estis centoj da prezentaĵoj kun pupistoj el ĉiuj kontinentoj. En 1990-aj jaroj PIF perdas sian esperantecon, kaj ankaŭ en IKS estas ĉiam malpli da esperantistoj. El Esperanto restis nue la nomo PIF kaj l apremio "Tibor Sekelj". P I F - detaloj en la retejo de Kroata Esperanto-Ligo Gazeto OVO (6 numeroj 1984 - 1985, eldonis IKS, vidu la kompleton tie UGOVOR između IKS-a i HSE-a (SEH-a) 1985. Kontrakto inter IKS kaj Kroat(i)a Esperanto-Ligo el 1985 REen al la paĝoj de Kroata Esperanto-Ligo La Princo kaj Betty 9 “Ni iru al alia kupeo, kie ni povos paroli,” proponis la junulino nomata Della, post kiam ĉiu obstaklo estis venkita kaj ili jam trabatis al si vojon al la vagonaro. “Panjo amas legi dum vojaĝo, kaj la maljunulo bezonos fumi la pipon por kvietigi siajn nervojn.” Ili paŝis laŭ la koridoro ĝis ili trovis malplenan kupeon. Della deprenis la grandon ĉapelon, aranĝis la harojn antaŭ la spegulo, kaj sidiĝis kun kontenta spirĝemo. “Dank’ al Dio,” ŝi diris, dum la vagonaro rapidigis sian kuron. “Parizon mi ne volas vidi plu antaŭ ol bataliono de profesoroj estos min amikigintaj kun la lingvo. Kiel strange estas. Estis tempo kiam mi ĉiam diris, ke mi freneze deziras iri al Parizo—kaj nun mi opinias, ke mi ja estis freneza.” “Ĉu Parizo ne plaĉis al vi do?” diris Betty. “Plaĉas! Jen, mi estis tie ok tagojn, kaj mi perdiĝis kvardek fojojn. Kvinfoje ĉiutage mi devis reiri al la hotelo per taksio kaj ekiri denove de la komenco. Mi ne sciis kiel demandi pri la vojo, kaj mi ne estus kompreninta, se oni ja dirus. Mi simple iris rekte antaŭen ĝis mi perdiĝis, kaj tiam mi vokis taksion kaj diris ‘Hôtel Meurice.’ Jen mia tuta scio pri la Franca lingvo. Estis terure. Estos pli bone en Londono, mi kredas. Tie oni ja parolas ian specon de la Angla lingvo.” “Ĉu vi restos en Londono?” “Ne longatempe. Ni——. Sed, jen, ni konatiĝu. Kio estas via nomo? Mia estas Della Morrison.” Betty haltis. Venis al ŝi la penso, ke estos pli bone se ŝi ŝanĝos la nomon. Ŝi devas lasi kiel eble plej malmulte da postesignoj, se ŝi volas eviti ke la duonpatro ŝin malkovru. Kaj ĉi tiuj homoj eble konas la nomon Silver, ĉar ĝi aperis iom ofte sub ŝia fotografaĵo en la Altsocietaj paĝoj de la ĵurnaloj. “Mia estas Brown,” ŝi diris. “Kio estas via antaŭnomo?” “Mi nomos vin Betty. Kaj vi nomu min Della. Diru, ĉu vi estas aktorino?” “Mi kredis, ke ie mi vidis vian portreton. Ies alian, kredeble. Kion mi diris antaŭ al ni——? Ho, jes. Ni restos en Londono iom da tempo, poste ni luos grandiozan domegon ie en la kamparo. Amiko nia nun aranĝas pri tio. Li klopodas havigi ian kastelon. Imagu min en kastelo! Ho, nu,” ŝi diris rezignacie, “jen kia estas la vivo!” “Sendube la palaco plaĉos al vi, ĉu ne?” diris Betty ridetante. “Mi ne estas tre certa,” ŝi diris. “La afero statas tiel. Ni batalas ekster nia klaso, kaj tio ĝenerale alportas malfeliĉon.” “Mi ne komprenas.” “Nu, estas jene. Mi ne scias multon pri kasteloj, sed mi scias ja ke ni ne estas en la kastelo-klaso. Antaŭ unu monato la maljunulo estis kasisto ĉe banko, kaj mi petolis kun skribmaŝino, kaŝe rigardante al la estro. Nu, ni estis same taŭgaj ĉe nia laboro kiel iu alia, sed tio ja ne estas kaŭzo kial ni aparte imponu al la aristokrataro, ĉu? Se vi demandas al mi, nia roto estos forpelita antaŭ ol ĝi konscios, kio ĝin trafis. Kaj koncerne min, la grandmondo ne estas laŭ mia gusto. Mi ne diras, ke mi ne ĝojas ke mi elliberiĝis el la laboro ĉe la oficejo, sed krom tio, ĉio alia estas por mi indiferenta, kaj estas ankoraŭ io.” “Estas ĉiam io, laŭŝajne,” diris Betty. “Estas. Sed ĉi tiu afero estas la plej malbona. Antaŭ ol mi eksciis, ke oni postlasis al paĉjo tiom da mono, mi ĵus fianĉiniĝis.” “Kun knabo en la oficejo kie mi laboris kiam mi estis en Nov-Jorko,” daŭrigis Della. “Tom Spiller estas lia nomo. Li estas komizo ĉe kambiisto. Diru, ĉu ruĝaj haroj plaĉas al vi?” ŝi sin interrompis. “Ĉe viro, mi volas diri. Tom havas ruĝajn harojn. Tom plaĉus al vi.” “Mi deziras, ke mi povu renkonti lin.” “Ĝij! ankaŭ mi tion deziras,” diris Della, denove ekĝemante. “Vi vidas, paĉjo kaj panjo scias nenion pri mia fianĉiniĝo. Mi jam pretigis min por sciigi ilin, kiam subite venis ĉi tiuj riĉaĵoj. Kaj nun mi ne scias, kion fari. Nun mi ne kuraĝas sciigi ilin. Panjo enprenis al si en la kapon tiel grandiozajn ideojn. Ŝi sin okupas nuntempe pri neniu kun rango malpli alta ol grafa. Se ŝi scius, ke mi fianĉiniĝis kun komizo, ŝi havus konvulsion. Tamen neniu devigos min rezigni pri Tom.” “Sed panjo ne rigardos la aferon laŭ tiu vidpunkto. Mi supozas, ke mi devos atendi iom pli longe, kaj nur laŭgrade malkaŝi la novaĵon.” “Ne estu maltrankvila,” diris Betty. “Sendube ĉio bone ordiĝos.” “Vi estas konsolo, Betty,” ŝi diris. “Mi treege ĝojas, ke mi vin renkontis.” Ŝi rektiĝis, frapite de ideo. “Diru, kion vi faros kiam vi alvenos en Anglujo?” “Mi ne scias.” “Nu do, vi devos resti kun ni tiom longe kiom vi povos. Unue en Londono, poste en la kamparo. Ĝij! kiel mi ĝojos se vi estos proksime.” Betty ruĝiĝis. Estus estinte agrable akcepti inviton tiel sincere donitan, sed ŝi sentis, ke tion fari estus ricevi gastamon per falsaj pretekstoj. Della evidente kredis ŝin riĉa junulino kiu vojaĝas por plezuro. Ŝi senkuraĝiĝis pensante pri la neeviteblaj klarigoj. “Mi timas——” ŝi komencis. “Mi ne opinias——Mi timas, ke mi ne povas, Della,” ŝi diris. “Vi ne komprenas,” ŝi daŭrigis nerve. “Vi kredas, ke mi estas—— Mi ne faros vizitojn, mi devos perlabori miajn vivrimedojn.” “Krom la malmulta mono kiun mi havas kun mi,” ŝi diris, “mi ne havas unu pencon en la tuta mondo.” “Kion vi faros?” ŝi demandis. “Mi ne scias. Jen kion mi devos pripensi.” “Nu do, ĉio estas en ordo. Restu kun ni dum vi ĉirkaŭrigardas. Ie vi devos ja resti. Ĉu ne taŭgos la kastelo?” La okuloj de Betty pleniĝis per larmoj. “Ho, Della, vi estas ja karulino,” ŝi diris impulse. “Sed mi ne povos.” “Pro la nomo de la ĉielo! Kial do ne?” Betty skuis la kapon. “Mi ne povos,” ŝi diris. “Jen mi havas,” ŝi kriis. “Lord Arthur diris, ke estos pli bone se mi havos akompanistinon kiam mi revenos al Anglujo. Tiu estas la ulo—la nobelo, mi volas diri—kiu aranĝas pri la kastelo. Li diris, ke mi bezonos kunulinon—iun por akompani min—ĉar panjo ja ne povas ĉiam alkroĉiĝi al mi. Tio estos vi!” “Ne kontraŭstaru. Estas decidite. Vi do ja venos al la kastelo. Ni bonege amuziĝos. Mi iros diri al panjo.” “Della, ĉu vi estas certa——?” Sed Della estas jam for. Gesinjoroj Morrison, ricevinte la novaĵon, gratule aprobis ĝin. La memoro pri la sceno ĉe la Gare du Nord, kiam Betty kreis ordon al ĥaoso kaj parolis la misteran lingvon de Francujo kun la senĝeneco de englandano, restis ankoraŭ kun forta impreso en ilia menso. Ili konfirmis unuanime la decidon de la filino, ke Betty fariĝu ŝia akompanistino. “Ili akceptis vin senprokraste,” raportis Della, reveninte de sia komisio. La cetera parto de la vojaĝo pasis por Betty tre rapide. Granda ŝarĝo deruliĝis de ŝia koro. Nun kiam ĉio estas aranĝita, ŝi vidis kiel terura efektive estis la malklara estonteco, kaj kiel senprudenta estis ŝia senpripensa forkuro al la nekonata. Ŝi sentis sin nun pli sekura. Gesinjoroj Morrison jam antaŭmendis ĉambrojn ĉe la hotelo Cecil. Della, kies grandegan energion ne elĉerpis la laciga vojaĝo de Parizo, forkondukis Betty, tuj post la manĝo, al teatro, kaj ĉe la reveno, ŝi sidis sur ŝia lito, parolante, ĝis la respondoj de Betty fariĝis dormemaj kaj malklaraj. Tiam, severe malpermesinte al ŝi eĉ pensi pri leviĝo antaŭ la lunĉhoro, ŝi iris al la propra ĉambro. Estis jam malfrue en la sekvanta mateno kiam Betty malsupreniris. Kiam ŝi demandis pri gesinjoroj Morrison, oni donis al ŝi letereton de Della, kiu ŝin sciigis, ke ili foriris viziti Westminster Abbey, sed revenos je la unua por la lunĉo. Kun unu horo je sia dispono, Betty promenis ĝis la Strand. Estis preskaŭ la unua horo kiam ŝi revenis. Dum ŝi komencis supreniri la ŝtuparon de la hotelo, taksio aliris kaj haltis, kaj el ĝi eliris viro kun palaj lipharoj. Li pagis la veturigiston, kaj sin turnis por eniri la hotelon. Tiam li vidis Betty, kaj esprimo de rekono aperis sur lia vizaĝo. Esperanto en Meklenburgio-Antaŭpomerio Al la enhavo Semajnfina Esperanto-Seminario estas la oficiala informilo de estraroj de landa asocio Meklenburgio-Antaŭpomerio (LAMA) kaj 1a la morto de la papo Johano-Paŭlo IIa La pola papo sendube estis eksterordinara personeco, absoluta identa, sincera kaj kun klara opinio. Li donis al la homaro ion, kion oni jam ne konas de aliaj aŭtoritatoj: orientigon, esperon kaj ĝojon pri la estonto. Li estis alte taksata de katolikoj kaj nekatolikaj kristanoj, li estis granda morala aŭtoritato kaj pilgrimo por la kristana konfesio dum pli ol 100 tutmondaj vojaĝoj. Dum lia tre malsana periodo li (senvole) montris alternativon pri la stulta juneca kulto de okcidenta "civilizacio". Kaj fine, sed ne malgrave, Johano Paulo la IIa parolis Esperanton, ne nur dum la aŭdiencoj, sed li ankaŭ salutis kaj benis la mondon en Esperanto. Dankon!!! 2a bondeziroj okaze de nova papo Benedikto la 16a Post preskaŭ 500 jaroj la kardinala kunveno en Romo elektis la 265an papon, kardinalon el Bavario (Germanio) Benedikton la XVIan. Antingis nin multaj sinceraj, karaj bondeziroj, precipe el Pollando, pri kiuj ni ĝojas kaj tre kore dankas. Sendube ĉiuj germanoj, sendepende de iliaj konfesioj kaj vivkonceptoj, fieras pri tiu historia okazo. Unu demandon ni ne povis doni: ĉu la nova papo ankaŭ parolas Esperanton... La tripersona redakcio elsendas ĉiumonate, ĉiun unuan ĵaŭdon de la monato (sendepende de festotagoj ktp.) 18.00 ĝis 19a horoj lau mezeŭropa tempo sur ondo 88.0, internacie aŭskulteble per interreto. Lingvo: germana, muziko: Esperanto. GEA kaj UEA, problemoj de internacia komunikado, naciaj kaj internaciaj Esperanto-revuoj, kiel funkcias Esperanto, eta Esperanto-kurso. La venonta elsendo okazos 05a de majo, 18a -19a horoj, la ripeto: 08a de majo 11a-12.00 horoj. La "radio-arkivo" en interreto kolektas kaj prezentas ĉiujn radioelsendojn, laŭ deziro oni povas ilin, sendepende de la dato, depreni sur propran komputilon por aŭskulti. - 25a junio, festokunveno pro 100 jarojn Esperanto en MA, kie: en urbo Schwerin, InterCity-Hotel, apud la ĉefa stacidomo. komenco: 10.00, fino je la 17a horoj. el la programo: prelegoj de dro. Blanke kaj dro. Dahlenburg multimedia spektaklo "100 jarojn Esperanto en nia lando" (de Ralf Kuse), kantas kaj muzikas Ralph Glomp kaj multaj aliaj eroj. - 16a-24a de julio okazos la 28a SEFT (tendaro), estas tradicia tendaro sur ordinara tendejo surbazo de memprizorgo, informiĝu je niaj retpaĝoj. - 20a de aŭgusto, "Esperanto-ĝardenfesto 2005" en Pragsdorf, sendepende de la konkreta vetero ni festos ŝirmata en tendo, ni manĝos vegetane, vegetare (kion tiam donacos la ĝardeno) kaj laŭpopole. La programon vi mem kreos, ni prezentos per rekta montrado plantojn, fruktojn, laborilojn, ĝardenteknikojn ktp. en Esperanto. Ni komencos tagmanĝon per ĉefmanĝo, poste kafoklaĉo je fino supo sur bivakfajro. Inter la manĝoj ni prezentos viajn prelegetojn, amuzaĵojn, rakontojn ktp. Ni petas antaŭinformi nin pri la partopreno kaj kunhelpon pri programo kaj manĝaĵoj, kukoj, surprizoj ktp. Gastoj el PL nenion pagos, laŭ bezono ni akceptos ilin je la stadidomo de vilaĝo Sponholz (el direkto Szczecin), se ili bezonos tranokton, tion ni laŭ niaj fortoj aranĝos - sed sufiĉe frue aliĝi ĉe ni! - 28a-30a de oktobro, 40a Semajnfina Esperanto-Seminario Kie: en urbo Neubrandenburg, kiel: du-tri kursoj, detalojn ni donos poste, sed jam nun planu la daton. - 10a de decembro "LAMA-Zamenhof-Festo 2005" Kie: en urbo Güstrow, gastejo "Pavarotti". Programo: novelekto de estraro, Zamenhof-Festo. 5. la 12a kunveno de laborgrupo pri historio de Esperanto en GDR jam sep jarojn aktivas tiu grupo sub estrareco de dro. Detlev Blanke. La unika ideo estis, verki libron pri la 25 jarojn Esperanto en GDR (1965-1990), sed baldaŭ montriĝis, ke la tempoperido ne sufiĉas. El preskaŭ ĉiuj distriktoj de GDR kolektiĝis homoj, kiuj verkis historiajn verkojn pri la plej diversaj temoj kaj pri 100 jarojn Esperanto sur teritorio de GDR. Intertempe jam aperis pli ol 80 verkoj (titoloj) kaj multaj kromaj temoj estas en preparo. Tio verŝajne estas unika fenomeno en la internacia Esperanto-movado. Same ni tre ĝojas, ke la ĉefa federacia arkivo de Germanio nun profesie konservas ĉiujn materialojn de la centra Esperanto-movado en GDR. Jen la retadreso: www.bundesarchiv.de/aufgaben_organisation/abteilungen/sapmo/01097/index.html 6. 82a Germana Esperanto-Kongreso - nobelpremiito prof. dro. Reinhard Selten, - Herbert Meyer de Esperanto-Muzeo Wien, - Aleksander Korjenkow, redaktoro de "Ondo de Esperanto" el Kenigsbergo/Kalinengrado. El nia societo partoprenos naŭ personoj. Jam ofte ni proponis, ke ni uzu ĉiujn eblecojn praktiki kursojn. Tre efektive pruviĝis, se oni instruas nian lingvon per individuaj kursoj. En NB dum kelkaj monatoj blinda geedza paro lernas Esperanton, ili jam parolas kaj unuan fojon partoprenos E.-kongreson en Bad König. Kiu spertas pri instruado al blinduloj? Kiel vi ekzemple aranĝas la lernadon de vokabloj ktp. Pri informoj, rekomendoj tre ĝojus Werner Pfennig. 8. 27a Ĉebalta Esperanto Printempo 15a-23a de junio 2005, en Mielno apud Koszalin, en hotelo proksime de Balta Maro, feria-Esperanto-programo, ekskursoj, prelegoj, muziko ktp. Rekomendinde al ĉiuj, kiuj deziras agrable ferii inter E.-amikaro, la programo estas lerta miksaĵo inter komuna estado kaj libertempo. Informoj: barslavo@wp.pl 9. Kunvenoj de Esperanto-Societo NB julie: 20a en Thomsdorf, ni vizitas SEFT-amikojn, aŭguste: 20a en Pragsdorf (ĝardenfesto), septembre: 28a en: ni esperas inviton de bonaj amikoj, novembro: 23a en ?, kiu invitas nin? decembre: 10a en Güstrow, Zamenhof-festo, elekto. Alvoko: ni iam decidis, ke nur estu simbola kontribuo al nia Esperanto-Societo Neubrandenburg po jaro nur 3,00 Eŭrojn. Malavare ĝiru viajn kotizojn, eble por kelkaj jaroj samtempe. Ĉu vi havas demandojn aŭ rimarkojn pri nia paĝaro? Skribu al nia redaktoro. Bindita aŭ broŝurita paperfoliaro kun presita teksto: tiu ĉi libro havas sesdek paĝojn [1]; nur libra (ĉerpita el libroj, ne el sperto; kabineta) scienco; koni la lingvon libre, sed ne libere; kun la libroj en la mano la infano iris en la lernejon DL ; en tiu ĉi lingvo estos eldonataj libroj kaj gazetoj DL ; li lasis gliti sian rigardon super la multajn librojn, kiuj ĝis la plafono staris ĉe la muroj [2]. Samforma paperfoliaro destinita por ke oni skribu en ĝi: komerca libro; abako estas klare videbla restanta apud kontlibro [3]. kajero Parto de literatura verko, ordinare grupo de ĉapitroj: instruitulo revenis en sian landon, skribis librojn pri la veraĵo en la mondo, pri la bonaĵo kaj belaĵo, kaj tiel li pasigis tagojn kaj jarojn DL ; libro instruanta estas tre utila DL ; mi decidis eldoni la libron […] per apartaj kajeroj, kiuj estos ellasataj en la daŭro de la tuta jaro 1888 periode, kun intertempoj DL . Librovendejo: Esperantista Centra Librejo; ŝi timis, ke ŝi trovos en la librejo aĉetantojn, en kies ĉeesto ŝi ne povus eldiri tion, pro kio ŝi venis Marta. (arkaismo) Biblioteko: Ĉernjaev estas fakestro [en la trusto Mosĥozupr], li bezonas en sia librejo helpantinon [4]. Malgranda libro: de l' tago, kian eliris mia libreto, mi komencis ricevi multon da leteroj kun demandoj DL ; li havis en la mano libreton malfermitan [5]; ili havas ĉe si sole la servo-libreton kaj la donacon el la ŝparbanko [6]. Libro enhavanta la tekstojn de kantoj, ekz. la parolojn de operverko: indas multfoje aŭskulti la kantojn, dume legante en la bela tekstlibreto […] kiu akompanas la diskon [7]. La kanttekstoj mem: ĉar mia hejma lingvo estas la gaela, mi serĉis […], ĉu la libreto de iu ajn opero iam estis verkita en ĝi [8]; la libreto konsistas el versoj de la libretisto [9]. Okupiĝi per libroj, legadi, foliumi...: jes, fakte, tutan mian vivon mi verkis kaj librumis [10]. Alfabetumo: estis iam homo, kiu verkis iom da novaj versoj por la abocolibro, po du vicoj al ĉiu litero [11]. Libro kies grava parto estas bildoj: Kay kaj Gerda sidis kaj rigardis la bildolibron kun la multaj bestoj kaj birdoj [12]. bitlibro [13], elektronika libro, e-libro Libro en formo de cifereca dosiero, legebla per komputilo (precipe, per poŝkomputilo aŭ speciala komputila librlegilo) uzante taŭgan programon: en Usono jam 3% de la librovendoj estas bitlibroj, kaj 14% de venditaj bitlibroj estas amromanoj [14]; la merkato de elektronikaj libroj fulme grandiĝas, sed oni ne povas legi ilin sen aparato [15]; en la unuaj du monatoj de 2010 la vendoj de ePub-libroj konsistigis 90 % de la vendoj de e-libroj entute [16]. En kelkaj landoj, iom granda raporto pri socia aŭ teĥnika demando, kun esplorrezultoj kaj rekomendoj: publikiĝos la blanka libro pri la ĉina loĝantara nutraĵo kaj la sana stato [17]. Libreto registranta bankajn deponojn: la kontanta mono en la mano ja estas multe pli certa ol en la malgranda deponlibreto [18]. Kolekto da artikoloj, eseoj aŭ alispecaj tekstoj speciale verkitaj kaj eldonitaj por honori personon: tiu ĉi artikolo estis verkita por festlibro honore al Ivo Lapenna okaze de ties 75-jara naskiĝtaga festo [19]. artikolaro Libro instruanta bazajn frazojn en fremda lingvo, ordinare por uzo de vojaĝantoj: esperanta frazlibro de l' turisto [20]. Libro 2, en kiu la gastoj aŭ vizitantoj povas lasi sian subskribon aŭ komenton: mi devas skribi mian nomon en la gastlibron [21]. Libro por gvidi vojaĝantojn: malfermita gvidlibro ĉe la paĝo de la plej bela urbo [22]. Libro ĉiujare aperanta kaj prezentanta la ĉefajn okazontaĵojn de la jaro koncernantajn ian societon aŭ fakon: Jarlibro Esperantista : 1905 FK ; tiu ĉi jarlibro aperis dum la Kongreso Ifigenio ; unu el ili sciis parkere la tutan latinan leksikonon kaj tri jarlibrojn de la urba gazeto [23]. Libro en kiu troviĝas la notoj de lernantoj: la instruisto pri religio skribis al li admonon pro maldeca konduto en la klaslibron [24]. Libro por lernantoj: lernolibron oni devas ne tralegi, sed tralerni [25]; li sentis sin stimulita mendi instrulibron el Francio [26]. Klariga libro pri iu arto, ludo, agadkampo, maŝino...: manlibro, kiu konatigas leganton ... kun la principoj kaj ĉefaj reguloj de la ĉeĥa gramatiko [27]. Memoriga verko pri okazaĵoj, precipe kiujn la aŭtoro spertis aŭ vidis: memorlibro estas skribata ... pri tiuj, kiuj timas la Eternulon [28]; la generalo konfesis en sia memorlibro, ke li sciis pri la krimoj [29]. Blankfolia libro, eventuale kun antaŭpresitaj datoj, en kiu oni skribas farendaĵojn aŭ privatajn notojn: Brita ... tiam kaj tiam skribis en malgranda notlibro [30]. Malgranda libro portebla en poŝo, precipe speco glue bindita kaj malaltpreza: la verkoj de Lenino ... estis en la GDR ĉiam denove eldonitaj kiel praktikaj poŝlibroj [31]. Blogo: blogo (ankaŭ nomata retotaglibro) estas [...] [32]. Libro voĉlegita kaj liverita kiel sonregistraĵo: unika, granda kolekto de esperantlingvaj sonlibroj estis lastatempe detruita en Nederlando [33]. Blankfolia libro, en kiu oni notas ĉiutage pri la tagaj okazaĵoj: la patrino de lia edzino transdonas al li la ... tagolibrojn de sia mortinta edzo [34]; la admiralo devas ... konduki du taglibrojn, unu – veran – por la gereĝoj, la duan – kun pli malgrandigitaj mezuroj de la traveturita vojo – por la timema ŝipanaro [35]. Adresaro de telefonhavantoj kun iliaj numeroj kaj eventuale aliaj informoj: maltrankvile, ŝi priserĉas sian telefonlibron [36]. Notlibro aŭ publika verko pri vojaĝo, ordinare raportanta laŭtempe pri lokoj, okazaĵoj, spertoj: mi ĉiam redaktadis vojaĝlibron por priskribi miajn aventurojn [37]. Enskribado de en- kaj el-spezoj en komercajn librojn: la sistemo postulas aliĝkotizon kaj striktan librotenadon pri ĉiuj unuopaj komplezoj [38]; sufiĉus du ekranoj: ekzemple sur unu ekrano troviĝus librotenaj ciferoj, kaj sur alia ekrano mi verkus analizon de la librotenado [39]. Ejo, fako por librotenado (libroten-ejo): se la CO ne librotenas siajn spezojn pro manko de laborforto, la CO-librotenejo ricevu pli da laborforto [40]. Tenejo ĉe biblioteko aŭ librovendejo en kiu oni konservas librojn (libro-tenejo). Rim.: Biblioteko1 kutime implicas ke oni povas facile uzi la librojn por legado, privata aŭ publika; librotenejo povas esti ekzemple loko kie oni konservas vendotajn librojn, kiujn oni do ne povas facile konsulti kiel librojn, sed kie ili estas konservataj kiel varo aŭ kiel muzeaĵo. Cetere, biblioteko povas havi sian librotenejon por libroj aparte valoraj aŭ tre malofte bezonataj, kiujn oni venigas per speciala mendo. [Sergio Pokrovskij] librotenisto, *librotenanto[41] ↝ Komerca kontisto: kiam la librotenisto forkuris, li minacadis ankaŭ al vi, ke li ja aranĝos radikale miajn aferojn ĉe la magistratoj [42]. Butiko, en kiu oni vendas librojn: librolistoj de esperantaj librovendejoj [43]. librejo 1 1. L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Ekzercaro, § 14 2. Michael Ende, trad. Wolfram Diestel: La Senĉesa Rakonto, La Akvo de l' Vivo 3. Vikipedio, Abako (meĥanika kalkulilo) 4. V. Varankin: Metropoliteno, ĉapitro 2 5. La Nova Testamento, Apokalipso 10:2 7. Monato, Rogier Huurman: Longe atendita, ne perdita 8. Monato, Garbhan MacAoidh: Kantado en la gaela lingvo 9. Monato, Anna kaj Mati Pentus: Ne nur Dostojevskij kaj Tolstoj 12. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, neĝa reĝino 13. Sergio Pokrovskij: Komputada Leksikono, bitlibro 14. E. Grimley Evans: La nova Kindlo de AmazonMonato 16. Monato, Paŭl Peeraerts: Parto 1: Survoje al iu libro-normo 19. P. Neergaard: La sencovasteco de kelkaj vortoj en Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto, Esperantologio, 1999 21. B. Traven, trad. Hans Georg Kaiser: Mortula Ŝipo, Rakonto de usona maristo, unua libro, ĉapitro 9a 22. S. Ŝtimec: Ombro sur interna pejzaĝo 23. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Johanĉjo-malsaĝulo 24. Michael Ende, trad. Wolfram Diestel: La Senĉesa Rakonto, La Geermitoj 25. L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Ekzercaro, § 31 26. Jean: Nigrulo, ruĝulo, blankulo – mi ne vidas diferencon, en: Vivprotokoloj, 2009 28. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Malaĥi 3:16 30. Stellan Engholm: Infanoj en Torento, dua libro en la Torento-trilogio, dua parto, 2 33. K. Kniivilä: Parolantaj libroj estas plu bezonataj, libera folio, 2004-09-01 34. Ludoviko Lazaro Zamenhof: Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto, 4, rakontoj, nokto, (de Eube el Odeso) 35. Ludoviko Lazaro Zamenhof: Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto, 4, rakontoj, nokto 37. H. Stücke, trad. C. Pinardon: Ĉirkaŭ la Mondo per Biciklo, 2008 38. Monato, Lode Van de Velde: Donaco-ekonomio: alia mondo eblas! 39. Monato, Roland Rotsaert: Pli komforte labori per komputilo 40. Komitatano Z: TEJO eliru el sia kaŝejo, La Ondo de Esperanto, 2003:5 (103) 42. Sándor Szathmári: Satiraj rakontoj, la fluidumo de la ĉiovido 43. Marjorie Boulton: Ne nur leteroj de plum-amikoj, tradukoj 1 Kiam la popolo vidis, ke Moseo longe ne malsuprenvenas de la monto, la popolo kolektigxis antaux Aaron, kaj diris al li:Levigxu, faru al ni diojn, kiuj irus antaux ni; cxar pri tiu Moseo, la viro, kiu elkondukis nin el la lando Egipta, ni ne scias, kio farigxis kun li. 2 Tiam diris al ili Aaron:Elprenu la orajn orelringojn, kiuj estas en la oreloj de viaj edzinoj, de viaj filoj, kaj de viaj filinoj, kaj alportu al mi. 3 Kaj la tuta popolo elprenis la orajn orelringojn, kiuj estis en iliaj oreloj, kaj alportis al Aaron. 4 Kaj li prenis tion el iliaj manoj kaj formis gxin per cxizilo kaj faris el gxi fanditan bovidon. Kaj ili diris:Jen estas viaj dioj, ho Izrael, kiuj elirigis vin el la lando Egipta. 5 Kiam Aaron tion vidis, li konstruis altaron antaux gxi; kaj Aaron proklamis kaj diris:Morgaux estos festo de la Eternulo. 6 Kaj ili levigxis frue la sekvantan tagon kaj oferis bruloferojn kaj alportis pacoferojn; kaj la popolo sidigxis, por mangxi kaj trinki, kaj ili levigxis, por ludi. 7 Tiam la Eternulo diris al Moseo:Iru, iru malsupren; cxar malvirtigxis via popolo, kiun vi elkondukis el la lando Egipta. 8 Rapide ili forflankigxis de la vojo, kiun Mi ordonis al ili; ili faris al si fanditan bovidon kaj adorklinigxis al gxi kaj alportis al gxi oferojn, kaj diris:Jen estas viaj dioj, ho Izrael, kiuj elirigis vin el la lando Egipta. 9 Kaj la Eternulo diris al Moseo:Mi vidas cxi tiun popolon, gxi estas popolo malmolnuka. 10 Lasu do Min, kaj ekflamos Mia kolero kontraux ilin, kaj Mi ilin ekstermos, kaj Mi faros vin granda popolo. 11 Sed Moseo ekpetegis la Eternulon, sian Dion, kaj diris:Por kio, ho Eternulo, Via kolero estas ekflamonta kontraux Vian popolon, kiun Vi elirigis el la lando Egipta per granda forto kaj per potenca mano? 12 Por kio la Egiptoj diru:Por malbono Li elirigis ilin, por mortigi ilin en la montoj kaj por ekstermi ilin de sur la tero? Forlasu Vian flaman koleron kaj fordecidu la malbonon kontraux Via popolo. 13 Rememoru Abrahamon, Isaakon, kaj Izraelon, Viajn sklavojn, al kiuj Vi jxuris per Vi, kaj al kiuj Vi diris:Mi multigos vian semon kiel la steloj de la cxielo, kaj la tutan tiun landon, pri kiu Mi parolis, Mi donos al viaj idoj, kaj ili posedos gxin eterne. 14 Kaj la Eternulo fordecidis la malbonon, pri kiu Li diris, ke Li faros gxin al Sia popolo. 15 Moseo sin returnis kaj malsupreniris de la monto, kaj la du tabeloj de atesto estis en liaj manoj, tabeloj, sur kiuj estis skribite ambauxflanke; sur unu flanko kaj sur la alia estis skribite sur ili. 17 Kaj Josuo auxdis la bruon de la popolo gxojkrianta, kaj li diris al Moseo:Bruo de batalo estas en la tendaro. 18 Sed tiu diris:Tio ne estas kriado de venko, nek kriado de malvenko, sed bruon de kantantoj mi auxdas. 19 Kiam li alproksimigxis al la tendaro kaj ekvidis la bovidon kaj la dancadon, tiam ekflamis la kolero de Moseo, kaj li forjxetis el siaj manoj la tabelojn kaj disrompis ilin sub la monto. 20 Kaj li prenis la bovidon, kiun ili faris, kaj disbruligis gxin per fajro kaj disfrakasis gxis pulvoreco kaj dissxutis sur akvo kaj trinkigis gxin al la Izraelidoj. 21 Kaj Moseo diris al Aaron:Kion faris al vi cxi tiu poplo, ke vi venigis sur gxin grandan pekon? 22 Kaj Aaron diris:Ne ekflamu la kolero de mia sinjoro; vi scias, ke la popolo havas inklinon al malbono; 23 ili diris al mi:Faru al ni diojn, kiuj irus antaux ni; cxar pri tiu Moseo, la viro, kiu elkondukis nin el la lando Egipta, ni ne scias, kio farigxis kun li. 24 Kaj mi diris al ili:Kiu havas oron, tiu deprenu gxin; kaj ili donis al mi, kaj mi jxetis gxin en fajron, kaj eliris cxi tiu bovido. 26 tial Moseo starigxis cxe la pordego de la tendaro, kaj diris:Kiu estas partiano de la Eternulo, tiu venu al mi. Kaj kolektigxis al li cxiuj idoj de Levi. 27 Kaj li diris al ili:Tiel diris la Eternulo, la Dio de Izrael:Metu cxiu sian glavon sur sian femuron, trairu tien kaj reen de pordego gxis pordego tra la tendaro, kaj cxiu mortigu sian fraton, sian amikon, sian proksimulon. 28 Kaj la idoj de Levi faris, kiel diris Moseo; kaj estis mortigitaj el la popolo en tiu tago cxirkaux tri mil homoj. 29 Kaj Moseo diris:Konsekru vin hodiaux al la Eternulo, cxiu sur sia filo kaj sur sia frato, por ke estu donata al vi hodiaux beno. 30 La sekvantan tagon Moseo diris al la popolo:Vi pekis per granda peko; nun mi supreniros al la Eternulo, eble mi akiros pardonon por via peko. 31 Kaj Moseo revenis al la Eternulo, kaj diris:Ho ve! tiu popolo pekis per granda peko kaj faris al si orajn diojn; 32 nun volu pardoni ilian pekon; kaj se ne, tiam volu elstreki min el Via libro, kiun Vi skribis. 33 Sed la Eternulo diris al Moseo; Kiu ajn pekis antaux Mi, tiun Mi elstrekos el Mia libro. 34 Kaj nun iru, konduku la popolon tien, kien Mi diris al vi. Jen Mia angxelo iros antaux vi; kaj en la tago de Mia rememorigado Mi rememorigos sur ili ilian pekon. 35 Kaj la Eternulo frapis la popolon pro tio, ke ili faris la bovidon, kiun faris Aaron. 1 Kaj post kvin tagoj la cxefpastro Ananias malsupreniris tien kun kelkaj pliagxuloj, kaj unu advokato, nomata Tertulo; kaj ili faris denuncon antaux la provincestro kontraux Pauxlo. 2 Kaj kiam cxi tiu estas vokita, Tertulo komencis akuzi lin, dirante: CXar ni gxuadas grandan trankvilecon per vi, kaj malbonajxoj estas gxustigitaj por cxi tiu nacio per via antauxzorgeco, 3 ni akceptas tion, cxiel kaj cxie, plej nobla Felikso, kun plena dankemeco. 4 Sed (por ke mi vin ne tro tedu) mi vin petegas auxskulti nin mallonge, laux via bonkoreco. 7 Sed la cxefkapitano Lisias venis, kaj per granda perforto forprenis lin el niaj manoj, 8 kaj ordonis al liaj akuzantoj veni antaux vin; kaj nun, ekzamenante lin, vi mem povos certigxi pri cxio, pro kio ni lin akuzas. 9 Kaj la Judoj ankaux konsentis, dirante, ke cxi tio estas vera. 10 Tiam Pauxlo, kiam la provincestro signis, ke li parolu, respondis: Sciante, ke jam de multaj jaroj vi estas jugxisto por cxi tiu nacio, mi des pli volonte min defendas; 11 cxar vi povas certigxi, ke pasis ne pli ol dek du tagoj, de kiam mi supreniris al Jerusalem, por adorklinigxi; 12 kaj ili ne trovis min disputanta kun iu aux incitanta la popolon en la templo, nek en la sinagogoj, nek en la urbo. 13 Kaj ili ne povas pruvi la aferojn, pri kiuj ili nun akuzas min. 14 Sed mi konfesas al vi jenon:ke laux tiu Vojo, kiun ili nomas sekto, mi adoras la Dion de miaj patroj, kredante cxion, kio estas laux la legxo, kaj cxion skribitan en la profetoj; 15 kaj mi havas tiun esperon al Dio, kiun ili mem ankaux akceptas, ke estos iam relevigxo de la justuloj kaj de la maljustuloj. 17 Kaj post multe da jaroj mi alvenis, por alporti al mia nacio almozojn kaj oferojn; 18 cxe tiaj okupoj ili trovis min sanktigitan en la templo, ne kun homamaso, nek kun tumulto; sed cxeestis iuj Judoj el Azio, 19 kiuj devus esti cxi tie antaux vi kaj fari akuzon, se ili havus ion kontraux mi. 20 Alie cxi tiuj mem diru, kian malbonfaron ili trovis en mi, kiam mi staris antaux la sinedrio, 21 krom eble pri unu vorto, kiun mi jene kriis, starante inter ili:Pri la relevigxo de la mortintoj mi estas jugxata de vi hodiaux. 22 Sed Felikso, konante iom precize la Vojon, prokrastis rilate ilin, kaj diris:Kiam alvenos la cxefkapitano Lisias, tiam mi decidos vian aferon. 23 Kaj li ordonis al la centestro gardi Pauxlon kun malsevereco, kaj ne malpermesi al iu ajn el liaj amikoj lin viziti kaj helpi. 24 Kaj post kelke da tagoj, Felikso venis kun sia edzino Drusila, kiu estis Judino, kaj li venigis al si Pauxlon kaj auxskultis lin pri la fido al Kristo Jesuo. 25 Kaj dum Pauxlo rezonis pri justeco, sinregado, kaj la jugxo estonta, Felikso timigxis, kaj respondis:La nunan fojon foriru; kiam mi havos oportunan tempon, mi alvokos vin al mi. 26 Li ankaux esperis, ke mono estos donita de Pauxlo al li, por ke li lin liberigu; tial li des pli ofte venigis Pauxlon kaj interparoladis kun li. 27 Sed post du jaroj Felikso estis anstatauxita de Porcio Festo; kaj Felikso, dezirante akiri favoron cxe la Judoj, lasis Pauxlon ligita. Leteroj de mortinta homo Name:Leteroj de mortinta homo Leteroj.de.mortinta.homo.avi Lingvo: la rusa Grandparte forigi, lasante nur etan, bazan restaĵon. ~igi: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro. malgranda boato ĉe la bordo de lago Ekster Pica pica L. Kaj de Vries Ĉu vi pentas? Himno de la Eŭropaj federistoj La soldato kiu marŝas (La Perdita Generacio) Ŝipo de l’pac’ Ĉu vi pentas? (Persone) Himno de la Eŭropaj federistoj (Luigi Minnaja) La soldato kiu marŝas (Kajto) Nia fiera policisto (La Perdita Generacio) Pacon de dio (La Perdita Generacio) Ŝipo de l’pac’ (Anjo Amika) Enkurinte la kuirejon, li kriis: — Avinjo! Avinjo! Kvar milionojn… milojn… okcent! Jen kiom da tasoj mi sukcesus rompi, avinjo. Tio estas multe. Tio estus monto ghis la luno mem! Volodja trinkis kaj pensis: «Jen kia mi estas! Kiom da nomoj mi havas: kaj Volodja, kaj Bonaj homoj, kaj Sentaugulo, kaj Neebla knabo, Glacipendajho malfelicha, kaj ankorau Pasero. Kaj kiel longe mi vivas! Kaj kiom da tasoj mi sukcesus rompi. Tutan monton — ghis la luno. Longe mi vivas. Sed tio ne gravas — vivi min ne tedis». Li ekdormis. Li songhis pri la shipo sub la verda velo, tea maro kaj longa homo. Li sidadis sur la barilo kaj atendadis Longulon… Tiu ne loghis en ilia domo, sed alvenadis preskau chiun vesperon. Li prenadis Volodja de la barilo kaj rakontadis al li diversajn historiojn. La historioj estis interesaj. Pri bestoj. Onklo Aljosha havis multajn konatajn bestojn. Ech unu konatan elefanton. Kaj ne en la zoo, sed en la vere estanta Varmega lando. Konatajn papagojn, strutojn, rozajn pelikanojn, hundojn, katojn, musojn. Kaj li iris post shi ghibighinte. Kaj onklino Vera pashadis, fiere levinte la kapon, ne turnante sin. Foje vespere Volodja degrimpis de sur la barilo. Ek — la chapo sur la kapo ne estas. Li rigardis — la chapo krochighis al brancho: ghi pendas kaj pendolas. Volodja intencis denove grimpi sur la arbon, kiam alvenis Longulo. — Bonan tagon, pasero! — Bonan tagon, onklo Aljosha. — Arbo, arbo, redonu la chapon! — diris Volodja. — Ghi diras: «Petu min envere», — diris onklo Aljosha. — ne «arbo, arbo»! Vin oni nomas ja ne simple knabo. — Oni nomas… Iufoje… Longulo ne respondis. Li etendis la manon kaj prenis Volodjan chapon. Poste li diris: — Kaj arbon oni devas ankau nomi lau la nomo: saliko, poplo, betulo, tremolo. — Sed kia estas nomo de tiu chi arbo? — mallaute demandis Volodja. — Hm… Mi ne scias mem, — diris onklo Aljosha. — Mi venadas chi tien jam tri jarojn — jes, la tutajn tri jarojn! — sed neniam vidis sur ghi ech unu folieton. Devas esti, ghi forgesis sian nomon. Ghi estas seka, morta. — Ne… Mi pensas, ne tute. Vidu, simple chirkaue estas kardo, arbusto. Venos printempo, ni kun vi chirkaufosos kaj akvumados ghin. Ghi do revivighos… Povas esti. Iufoje arboj mortas, sed poste revivighas. Kaj Volodja revenis hejmen. 2.12. Esperanto havas neniun politikan celon Dekdua antaujugho: "Esperanto naskighis en la fino de la pasinta jarcento inter multaj sentimentalaj utopioj de la tiama etburgha mensostato. Ghi estas frukto de kosmopolitaj doktrinoj de la kaduka pacifismo kaj celas forpreni la atenton de la laborista klaso for de la batalo kontrau la internacia kapitalismo." "Utopio", kiel sciate, estas vorto el greka deveno, kun la senco: "tio, kio he havas lokon, kio ne ekzistas konkrete". Studante la evoluon de la homaro, ni povas aserti, ke utopio estas la unua pasho en la direkto de la konkretigo de iu idealo. Ni konsideru nur kelkajn ekzemplojn cherpitajn el la brazila historio: la politikan sendependecon de la lando, la abolicion de la sklaveco, la konstruon de la chefurbo Brazilio. Chiu el la tri faktoj menciitaj estis, komence, nur utopio, sed hodiau ili estas realajhoj, apartenantaj al la chiutaga vivo. Estas ankau facile cherpi ekzemplojn el la universala historio. Jen kelkaj: la plibonigo de la laborkondichoj, la jura egaleco inter viroj kaj virinoj, la senkoloniigho, la monda solidareco en kelkaj kampoj, kiel ekzemple sano. Chiuj tiuj faktoj ne plu estas "utopioj", sed anstatau ili la homaro nutras nun aliajn revojn, kiuj siatempe same konkretighos. La aspiro pri paco estas normala che civilizita homo. La malkonsentojn kun siaj najbaroj li solvas ne plu per materiaj armiloj sed per juraj rimedoj. Li ne plu faras justecon per siaj propraj manoj, sed alvokas la leghojn kaj la justicon por protekti sian ofenditan rajton. Civilizita socio ne nur donas protekton kontrau individua malrespekto al ies rajtoj, sed ankau al la eventualaj perfortoj, kiujn la publikaj instancoj povas praktiki kontrau individuo. Tio, kio validas por civilizitaj homoj, validas ankau por civilizitaj nacioj; en siaj rilatoj kun la aliaj nacioj ili submetighas al la regado de la leghoj. Male la necivilizita homo estas militema. Por li juro estas abstraktajho nekomprenebla. Li akceptas nur unu leghon: tiun de la plejfortulo. Char li nur iomete pli evoluis ol la besto, eble nur fizike, li submetighas komplete al la legho de la bestoj: kiu estas la plej forta, tiu regas. Same agas necivilizitaj popoloj. Do pacemo kaj militemo estas mezuriloj de la civilizo de individuoj kaj popoloj. Fakte en kelkaj okazoj pravighas militoj, nome por liberigi la patrolandon el fremda regado, au por defendi ghin kontrau milita atako. Sed sisteme intenci solvi internaciajn kverelojn pere de militoj estas postrestajho de barbaraj tempoj. Tio klarigas kial tiel precize difinas sian pacaspiron la homo de la 20-a jarcento: unue pere de Ligo de Nacioj, kaj poste pere de UN. La unua fiaskis kaj la dua ne tute sukcesas, sed almenau ghi estas universala politika forumo, kie la popoloj jam havas oportunon debati kaj pledi por siaj rajtoj. Eventuala fiasko de UN ne pruvus, ke la idealo pri paco estas absurda. Ni scias, ke la evoluo farighas per sinsekvaj provoj; UN povus farighi nur malsukcesinta dua provo, kaj, post ghi, eble aperus tria kaj definitiva monda organizajho kapabla reguligi efektive la interpopolajn rilatojn kaj jure solvi la internaciajn malkonsentojn. Evidente, por la bono de la nuna homaro estas preferinde, ke UN sukcesu. Pri la aserto, ke Esperanto "celas forpreni la atenton de la laborista klaso for de la batalo kontrau la internacia kapitalismo", ghi estas nete malvera. Unue char Esperanto ne havas politikajn celojn (vidu la Deklaracion pri Esperantismo kaj la Statuton de UEA, paghon 4). Due char neneutralaj organizajhoj jam de longe uzas Esperanton por disvastigi siajn celojn, ekzemple: Laborista Sennacieca Asocio Tutmonda SAT, 67 Avenue Gambetta, P 75020 — Paris, Francujo). Tio, kio ne estas klare dirita en tiu antaujugho, estas, ke Esperanto, proksimigante inter si personojn kaj popolojn, malarmigas la spiritojn kaj ne instigas, ke iu homo agu militeme kontrau alia homo. Por tiuj, kiuj lautvochas la perforton kiel ilon por solvi la intemaciajn kyerelojn, Esperanto fakte malhelpas. Ghi taugas nur por civilizitaj homoj el kiu ajn politika sistemo. La plej tauga ilo por opozicii la chi analizitan antaujughon estas la pacedukado, farebla en chiuj lernejaj gradoj. En ghi grava rolo ludus la instruado pri UN, ties agentejoj kaj la homaj rajtoj. En la brazilaj unuagradaj lernejoj oni jam instruas pri UN en la lemobjekto nomata "Sociaj studoj". Sufichus do nur emfazi la gravecon de tiu politika monda organizajho. Sed por kompleta pacedukado estus necese, krome, pliampleksigi la programojn de alia lernobjekto: "Morala kaj civitana edukado". Ĉe la Verdaj Skoltoj - BEMI Ĉe la Verdaj Skoltoj La mateno estis sufiĉe malvarma, nur 9°C. Christine devis iam eliri sian hamakon kaj veni en la tendon. Estis la unua nokto en kiu du el niaj tri tendoj estis uzataj. Baldaŭ post atingo de la supra parto de la ŝiplifto necesis ripari pneŭon de Cedric. Ni ŝanĝis la flankon de la kanalo, kvankam la ponto estis barita – bicikle ja eblis trapasi. En kelkaj lokoj oni riparis ankaŭ la biciklovojon laŭ la kanalo, kio tre necesas, ĉar kelkaj partoj estas en tre malbona stato. Sed ne pro tio ni subite havis akcidenton: kuniklo kaŝita vojrande saltis antaŭ la biciklon de Christine, tiel rapide, ke ŝi ne povis reagi. Ŝi trafis ĝin per ambaŭ radoj. La kompatinda besto ankoraŭ provis forsalti, sed apenaŭ plu eblis ĉar jam rompiĝis la spino. Ni levis ĝin de la loko kie ĝi haltis kaj ĝi mortis en niaj brakoj. Jam longe ni parolis pri tio, ke ni dum bicikla karavano foje manĝu beston kiu jam mortis pro akcidento. Somere malfacilas, ĉar la viando tro rapide putras. Sed jen freŝa kuniklaĵo! Bedaŭrinde ni ne havis tempon por buĉi kaj kuiri ĝin. Lastmomente ni ja akceptis inviton de Valer, la estro de la Verdaj Skoltoj, kaj tial planis pli longan bicikladon hodiaŭ. La tempopremo permesis nur respektoplene meti la kadavron en arbaron kiel nutraĵon por aliaj bestoj. Mallonge antaŭ Charleroi ni forlasis la kanalvojon kaj grimpis al alia biciklovojo ĉirkaŭ la urbo sur iama fervojo. La surfaco estas sufiĉe bona, tamen ne la transiroj de diversaj stratoj. Tiel ni atingis la riveron Sambre kaj sekvis ĝin mallonge por atingi la novan domon de Valer. Li regalis nin per bonegaj memfaritaj picoj. Ĉi tie Cedric adiaŭis, ĉar li planis ankoraŭ en la sama tago rebicikli hejmen al Lieĝo. La varmego igis kelkajn el ni siesti en la ĝardeno, ĝis ni devis daŭrigi, ĉar la celo de la tago estis loko, kie la Verdaj Skoltoj havas terenon kun ruldomo. Tien ni biciklis sur alia fervojbiciklovojo, kiu permesis facile gajni denove altecon. Tie eblis ankaŭ lasi Najeli iom kuri. Nur ses semajnojn antaŭ la starto de la karavano ŝi estis trafita de aŭto, kaj necesis operacii rompitajn femuron kaj pelvon. Dum la karavano ni povis ĝoje observi ke ŝi kapablas marŝi kaj kuri pli kaj pli lerte, rapide kaj longe. Por la vespermanĝo ni ĉi-foje ne bezonis propran kuirilon, ĉar la ruldomo de la Verdaj Skoltoj estas bone ekipita. 2 pensoj pri “Ĉe la Verdaj Skoltoj” Ho, kiom bele revidi la ruldomon en kiu mi pasigis tiom da noktojn kaj tagojn aventurajn kun miaj mojosegaj amikoj la verdaj skoltoj <3 😀 mi provas kontakti respondeculon de BEMI. Chu iu scias kiel fari? Olivier BUISSON pri Ĉe la Verdaj Skoltoj Alina Bongo pri Ĉe la Verdaj Skoltoj Nova regiona registaro funkcias en Katalunio. Kiel aliaj administraj instancoj en Eŭropo en la nuna momento, ĝi spertos malfacilaĵojn por havigi al la civitanoj adekvatajn servojn dum strebas helpi draŝitan ekonomion retrovi la ĝustan vojon. Kun plia malavantaĝo: ĝi devos trakti kun hispana registaro, kiu neniel faciligos tiujn taskojn. Ne gravas, ke Katalunio estas produktiva socio kaj decida kontribuanto al la financoj de la ŝtato, la centra registaro konservas la kontrolon de la publika mono kaj havigas aŭ retenas la publikajn fondusojn ĉefe kiel rimedo por plifortigi la propran politikan programon. Kaj ĉiuj mesaĝoj venontaj el Madrido montras, ke ĝi intencas ĝisfunde uzi tian avantaĝon por limigi la katalunan agkapablon, kombininta financan sufokon kun senkompataj atakoj al iliaj lingvo kaj kulturo, eĉ de la eduka sistemo, strebante al forviŝo de ĉiaj signoj de ilia kolektiva personeco. En tiaj cirkumstancoj, ne estas surprizige, ke sufiĉe granda plimulto de la katalunoj almenaŭ dubu pri la oportuneco pluesti hispana provinco. Tio klare montriĝis en la rezulto de la baloto de la 25a de novembro, en kiu la okazigo de popola referendumo pri sendependeco estis la ĉefa promeso de la venkinta koalicio. Nune la propono estas subtenita de preskaŭ du trionoj de la Kataluna Parlamento, tiele konfirminte tion, kion antaŭaj enketoj pri opinio montris: sendepende de ilia eventuala elekto, proksimume ok dekonoj de la katalunoj konsentas esti publike pridemanditaj pri la ebleco separiĝi de la politika ento al kiu nun ili apartenas. La lasta balotado provizis signojn pri la penso de la katalunoj, sed por scii ekzakte kiom da ili rezignis pri Hispanio la sola rimedo estas meti al ili klaran demandon en oficialan voĉdonadon. Tio aspektas kiel la ĝusta maniero agi: ĝi kongruas kun la opinioj esprimitaj de diversaj internaciaj fakuloj kaj estas ankaŭ la vojo sekvata en la paralela proceduro disvolviĝanta en Skotlando, apogata de la brita parlamento kaj de la registaro. En Hispanio, tamen, ĉiuj obstine rifuzas tian eblecon. En malofta montriĝo de interkonsento preskaŭ ĉiuj politikaj grupoj kaj la plimulto de publika opinio fabrikita en Madrido unuiĝis por malagnoski la rajtojn de la katalunoj opinii pri la temo. Kompreneble la hispana elito teruriĝas, ĉar se oni permesas al la popolo opinii, estas tre probable, ke ili decidu separiĝi. Sed ekzistas pli funda kialo ekster la timo malvenki. Historie kaj ĝis la nuna momento Hispanio ĉiam rifuzis agnoski la fakton, ke la katalunoj estas popolo kun aparta nacia identeco kaj, tial, ili posedas kolektivajn rajtojn. Akcepti, ke ili povos esti pridemanditaj per oficiala referendumo, signifus implicitan agnoskon de tiuj rajtoj. Pro manko de pli bonaj argumentoj, la konstitucio de la jaro 1978 estas uzita kiel rifuzilo de la katalunaj petoj aŭ svingita kiel armilo por minaci ilin, se ili kuraĝas sursalti liajn mallarĝe difinitajn limojn. Malgraŭ ĝia kontestebla deveno sub la ombro de kvardekjara diktaturo, tia dokumento estas traktita kiel santa parolo de la defentantoj de la hispana fido - post kiam ili donis al ĝi la geston plej konvenan por siaj interesoj. Sinteno tiel malracia ne povas esti por ĉiam subtenata. La mondo scias, ke neniu leĝo, sendepende de la ekzaltiteco de la titolo, povas esti uzita por frustri la volon de la popolo. Ĉiuj en Hispanio konscias, ke en la nuna Eŭropo demokratia ago ne povas esti malebligita surbaze de leĝa ruzaĵo kaj ankoraŭ malpli per minaco aŭ perforto. Kreskanta sento de laceco rilate Hispanion ekzistas en ĉiuj sektoroj de la kataluna socio kaj ankaŭ la konscio, ke, kiel parto de Hispanio, ilia lando rapide sinkas dum oni malhavigas al ĝi la bezonatajn rimedojn por haltigi kaj inversigi la dekadencon. Pli kaj pli da katalunoj venis al la konkludo, ke ilia estonto kiel popolo estos en danĝero krom se ili decide agos ju pli frue des pli bone. La reganta koalicio havas nun malambiguan ordonon antaŭenigi proceduron povantan konduki al separiĝo de Hispanio. Kune kun aliaj politikaj grupoj, ĝi komencis desegni vojmapon cele al plena suvereneco. Por startigi tiun proceduron oni esperas, ke formala deklaracio asertante la rajtojn de la katalunoj decidi pri la propra estonteco estos aprovita kun granda plimunto en la kataluna parlamento la 23an de januaro. La sekvan paŝon konsistigos la eklaboro pri la detaloj de travidebla kaj inkluziva plano por popola referendumo pri sendependeco. La hispana registaro pli bone ne malhelpu tiun proceduron se ĝi volas konservi sian prestiĝon kiel demokratan. Fakte malfacilas imagi kiel ĝi povus obstrukci aŭ malpermesi la referendumon sen utiligi ne akcepteblaj metodoj, kiuj semlime damaĝus ŝtaton , kiu estas jam senkreditigita en aliaj flankoj. Sekve oni povas esperi, ke ĉiuj baroj estos fine sursaltitaj kaj ke la popolo havos la eblecon paroli. Finfine, kion la katalunoj decidos en libera kaj respondeca maniero devos esti honorigita de ĉiuj, en Hispanio kaj preter ĝi. Se sufiĉa plimulto elektos ian formon de apartiĝo, Hispanio devos honeste agnoski sian malsukceson aligi la katalunojn al sia politika projekto kaj devos bonafide reagi. Ankaŭ tiel devos reagi la aliaj najbaroj de Katalunio, faciligante la vojon por ke la nova lando povu okupi la ĝustan lokon en la ekonomia kaj politika kadro de la kontinento kaj ekkontribui al pli larĝa eŭropa projekto. 17.09.2017. Hispanio havas ankoraŭ eblecon en Katalunio 14.04.2014. La malgrava voĉdonado de la 8a de aprilo en Madrido 22.01.2014. 2014: Ĉu nun estas la momento de eksteraj helpantoj por puŝi antaŭen la katalunan procezon? 02.05.2013. Estonto por la katalunoj ekster Hispanio 14.11.2012. Pri kio vere temas la voĉdonado en Katalunio? Germana-esperanta vortaro Germana-esperanta vortaro La, la, la, mi ne subaŭskultas. Angla-esperanta vortaro ling. Unverified Ĉu vi parolas Esperanton? Do you speak Esperanto? ling. Unverified Mi estas komencanto de Esperanto. I am a beginner in Esperanto. Libroservo de Germana Esperanto-Asocio Priskribo: La vivo, verkoj kaj ideoj de dr-o L.L. Zamenhof. Biografio pri Zamenhof, kun esenca bibliografio. 2-a korektita kaj ampleksigita eldono. KAJ, JOE, HEL Hungarlanda Esperanto Muzeo kaj biblioteko Estas facile forgesi. の発音を Estas facile forgesi. tiun Francisco. Ne Ekzistas Verdaj Steloj. (60 Mikronoveloj En Esperanto), Paperback by Dek, ... _ eBay Details about Ne Ekzistas Verdaj Steloj. (60 Mikronoveloj En Esperanto), Paperback by Dek, ... Ne Ekzistas Verdaj Steloj. (60 Mikronoveloj En Esperanto), Paperback by Dek, ... Pri kio temas? Pri la vortoj kiel nun, ĵus, rapide, ĝuste, ankaŭ, ankoraŭ. Tio estas adverboj. La adverbojn oni povas dividi je du klasojn: derivitaj kaj primitivaj. Derivitaj adverboj estas formataj el aliaj parol-elementoj per la speciala adverba finaĵo -E: rapide, ĝuste, sukcese, matene ktp. Lia aŭtomobilo veturas plej rapide el ĉiuj. Li lernas sukcese kaj ĉiam respondas ĝuste. Matene ŝi faras matenan gimnastikon kaj duŝas sin. La primitivaj adverboj estas adverboj laŭ sia naturo kaj ili ne havas finaĵon: nun, ĵus, nur, tie. Ni ĵus estis tie. Nur nia grupo nun estas en la klasĉambro. Sufiĉe granda grupo de primitivaj adverboj finiĝas je -aŭ, sed tio ne estas finaĵo, ĉar ĝi estas ne varia (= ne havas variantojn, ne ŝanĝiĝas) kaj la vorto sen ĝi ne ekzistas: ankaŭ, ankoraŭ, adiaŭ, kvazaŭ, baldaŭ. Ankaŭ niaj studentoj vizitis la muzeon. Ni ankoraŭ ne vizitis la muzeon. Ŝi diris al li: "Adiaŭ" – kaj foriris. Li ne reagis – kvazaŭ ne aŭdis ŝin. Baldaŭ ni pli bone scios la lingvon. Inter la primitivaj adverboj ekzistas grupo de tabel-adverboj. Ili situas en tabelo – laŭ la signifoj: demandaj, montraj, kolektivaj, negativaj kaj nedifinaj. Demandaj vortoj komenciĝas de la litero K-. Per ili oni formas demandofrazojn: Kiam komenciĝas la lekcioj? – Je la 9-a horo 15 minutoj. Vi vidas, ke montraj vortoj komenciĝas de la litero T-, kolektivaj vortoj komenciĝas de la litero Ĉ-, negativaj vortoj komenciĝas de la literoj NEN-, nedifinaj vortoj komenciĝas de la litero I-. Ĉiuj tiuj vortoj "respondas" al la demandaj K-vortoj. Provu kompreni ilian signifon en la frazoj: Kie staras la tablo? – Tie, apud la muro. Kiam komenciĝas la lekcioj? – Ĉiam je la 9-a 15. Kial vi ne venis al la universitato? – Mi malsanis, tial mi ne venis. Kiel fari la hejman taskon? – Jen tiel: rigardu mian laboron. Kiom da forintoj vi havas? – Neniom. Mi tute ne havas monon. Atenton! Neaj frazoj kun NEN-vortoj ne bezonas la vorton NE: Li komprenas nenion. Neniu komenco estas facila. Nur tiu ne eraras, kiu nenion faras. La vortoj de la 1-a vertikala kolumno parolas pri loko: Kie staras la tablo? – Ĉie staras tabloj. Estas multaj tabloj en la ĉambro. – Nenie. Tabloj tie ne estas. – Ie, mi ne scias, kie ĝuste. La lokaj tabel-adverboj povas alpreni la akuzativan finaĵon -N por montri la direkton: - Mi iras en teatron, sed ne hejmen. - Mi iras tien, al la parko. - Mi iras nenien: mi restas hejme. - Mi iras ĉien: al la parko, al la rivero, al la kampoj, ĉien, kien rigardas miaj okuloj. Al la lokaj tabel-adverboj povas esti aldonataj la adverbo ĉi, por montri proksimon (= malgrandan distancon): Mi ne iras al la strato, mi restas ĉi tie. Tie (en la strato) estas malbona vetero, sed ĉi tie (hejme) estas varme kaj komforte. La vortoj de la 2-a vertikala kolumno parolas pri tempo: Kiam komenciĝas la lekcioj? – Komenciĝas la semestro kaj tiam komenciĝas la lekcioj. – La lekcioj komenciĝas ĉiam je la 9-a 15. – La lekcioj komenciĝas iam en oktobro. La vortoj de la 3-a vertikala kolumno parolas pri kaŭzo: Kial li ne venis al la universitato? – Li malsanis, tial li ne venis. – Li planis veni, sed ial ne venis. – Li ĉial ne venis – estis multaj kaŭzoj. Aŭ nenial – sen kaŭzoj. Necesas distingi la adverbon TIAL kaj konjunkcion ĈAR. Komparu: – Li ne venis, ĈAR li malsanas. Kial la infano ploras? – La infano ploras, ĉar la patrino foriris. – La patrino foriris, tial la infano ploras. La vortoj de la 4-a vertikala kolumno parolas pri maniero: Kiel fari la hejman taskon? -Jen tiel: rigardu mian laboron. - Oni ne kontrolas: faru iel aŭ neniel. La vortoj de la 5-a vertikala kolumno parolas pri kvanto: Kiom da forintoj vi havas? – Mi havas nur 5 forintojn. Nur tiom, ne pli. – Neniom. Mi tute ne havas monon. – Mi havas iom da forintoj. Jen, vidu: estas 5. Fine ni diru kelkajn vortojn pri la adverbo MEM. Ĝi ofte aperas kun la pronomo si (fakte, samkiel ankaŭ kun personaj pronomoj kaj substantivoj): Ŝi kudras por si mem. Maria mem kudras por si kaj por la infanoj. Mem Maria ne kudras, por ŝi kudras Anna. Do, vi vidas, ke la senco de esprimo dependas de tio, kie situas la vorto mem en la frazo. A. Kompletigu la tabelon: B. Kompletigu la frazojn: 2. Kie staras la tablo? – ____, apud la muro. 4. Kial vi ne venis al la universitato? – Mi malsanis, _____ mi __ venis. 5. _____ fari la hejman taskon? – Jen ____: rigardu mian laboron. 8. Li planis veni, sed ____ ne venis. 9. La infano ploras, _____ la patrino foriris. C. Respondu la demandojn: 1. Kie staras la tablo? 2. Kiam komenciĝas la lekcioj? 3. Kial vi ne venis al la universitato? 4. Kiel fari la hejman taskon? 5. Kiom da forintoj vi havas? 6. Kie vi studas? 7. Kiam vi komencis studi en la universitato? 8. Kial vi studas ILon? 9. Kiel vi studas? 10. Kiom da finaĵoj estas en ILo? 11. Kiom da jaroj vi havas? 12. Ĉu Maria mem kudras por si? 13. Kiu kudras por la infanoj de Maria? Ĉ. Kompletigu la tabelon: D. Faru mem 5 demandojn kun la tabel-adverboj kaj respondu ilin. E. Traduku la vortojn de la 8-a (oka) leciono pri kio temas? Textos em português e esperanto. Tekstoj en la portugala kaj en Esperanto. En mil naŭcent sesdek sep Nu, jen mi sesdekkvara! Pli juna ol antaŭe: Pri l’ ĝoj’ kaj l’ amikar’. Marŝante tra l’ ĝarden’, Mi falis en l’ urbegon Ŝtonan: San-Paŭlo. La lilioj ne plu vivas De la granda urbo... Pli perfekte bela. Reĝo estas iu ajn La horojn de l’ tago, Sed ĝi ne sukcesis Ĝis baldaŭ! Iom post iom. Nur por ekrigardo. Volvas la urbon. Doloras la haŭto. Kaj foje ĝi korŝiras. Ĝi ne forgesis la instruojn Kaj misteron ties. Profesi’ ne gravas. Ne plu rigardi nur eksteren: En ordo estas ĉio, mi Nun al homar’ min trafis am’, Kiel infan’ vivon mi ĝuas. Homan kondiĉon al Di’ mi dankas... Domaĝe! La dank’ tro malfruis. Didaktika muziko en Esperanto (1) Poezio en Esperanto (3)  Radio Havano Kubo _ La prezidento de Panamo vizitas Kubon. Amika voĉo kiu trairas la mondon Kiuj ni estas? La prezidento de Panamo vizitas Kubon. Ekde ĉi-merkrede, la panama prezidento Juan Carlos Varela, plenumas oficialan viziton al Kubo, kie li renkontiĝos kun sia homologo, Raúl Castro. Ambaŭ ŝtatestroj renkontiĝis la pasintan aprilon en Panamo, okaze de la 7-a pintkunsido de la Ameriko, kie ili parolis pri la evoluigaj programoj en la kuba haveno Mariel, la progreso en la dialogo kun Usono kaj negocoj inter ambaŭ landoj, interalie. La ministro de komerco kaj industrio, Melitón Arrocha, kiu membras en la delegitaro kaj la prezidento mem konfirmis ke oni pritraktos la interŝanĝojn inter la Libera Zono de Colón kaj Kubo, kie malfermiĝas novaj eblecoj kun la komerca evoluzono de Mariel en Havano. Ekde sia enposteniĝo, Varela subtenas kaj impulsas projektojn favore al kulturo, sporto, edukado, folkloro kaj medio. La prezidento de Panamo vizitos Kubon por instigi komercon kun la insulo. Fortigi la regionan integriĝon, esprimis la prezidento de Panamo. Kubo montros negoceblecojn de la insulo en Panamo. La “paperoj de Panamo” skandalumas la terglobon. Raúl Castro partoprenas la pintkunsidon en Panamo. Raúl Castro kaj Juan Carlos Varela dialogis en Havano. En Kubo la Patriarko Kirill estis akceptita de la kuba prezidento Pli ol nenio La programfolio por la morgaŭa Diservo estas alirebla ĉe (The bulletin for tomorrow’s service is accessible at): http://fapc.org/PDFs/2010-0523-BulletinMay-23-2010-1100-FINAL.pdf La programo enhavas erojn en la lingvoj angla, franca, portugala, hispana, indonezia, malagasa, njanĝa, japana, ĉina (kadre de la malferma litanio) kaj latina (komence de la antemo). Ĉu ĝi enhavos ankaŭ eron en Esperanto, nu, oni devos ĉeesti kaj atente atendi. Se vi (la vizitanto) estas kristano, oni invitas vin diri du frazojn en Esperanto, nome (The program contains items in the English, French, Portuguese, Spanish, Indonesian, Malagasy, Nyanja, Japanese and Chinese languages (in the context of the opening litany) and Latin (at the beginning of the anthem). As to whether it will also contain any Esperanto, we, one must attend and attentively wait. If you (the visitor) are a Christian, they invite you to say two phrases in Esperanto, namely) VENU KAJ ESTU KUN NI, DONANTO DE ĈIUJ BONAJ DONACOJ. VENU, SANKTA SPIRITO! Krome, unu el la himnojn oni povus facile kanti en Esperanto. Temas pri n-ro 474 en ADORU (aŭ 17 en “Adoru kantante” aŭ 24 en “Himnaro Esperanta”): “Sankta, sankta, sankta! Dio adorata!” Oni kantas ĝin (nur du, disajn strofojn) kiel kantajn respondojn al la Vorto de Pardono (unua strofo) (Additionally, one of the hymns could easily be sung in Esperanto. It’s no. 474 in ADORU [or 17 in “Adoru kantante” or 24 in “Himnaro Esperanta”]: “Holy, holy, holy!” They sing it [just two, separated stanzas] as sung responses to the Assurance of Pardon [the first verse]) : Sankta, sankta, sankta! Forta kaj kompata! En tri personoj unu glora Di’! kaj (4a strofo laŭ ADORU, 2a laŭ la programfolio) al Kreddeklaro pri la Spirito (and [4th verse according to ADORU, 2nd according to the bulletin] to the Affirmation of Faith): De la tuta kreitaro sonas laŭdo-kri’. Kunportu Biblion kaj himnaron (se vi havas ekzempleron de ADORU, uzu tiun, ĝi povos impone frapi la liturgiistojn se ili rimarkas ĝin). Bring a Bible and a hymnal with you (if you have a copy of ADORU, use it, it may leave a striking impression on the liturgists if they notice it). Mi atentigas, ke kiam la folio indikas “Ministers” tio signifas “Ĉiuj ĉeestantaj kristanoj” (ne, kiel oni povus misinterpreti ĝin, nur “ordinitoj” aŭ “pastroj” en la tradicia eklezia senco de tiuj vortoj). I call your attention to the fact that when the bulletin indicates “Ministers” that means “All Christians in attendance” (not, as one might misinterpret it, merely “ordained persons” or “clergy” in the traditional ecclesiastical sence of those words). Bv. rimarki ankaŭ, ke oni malpermesas frapluman fotadon dum la Diservo. Se vi havas ilon, kiu mallaŭte fotas sen aldona lumo, tion oni ne malpermesas uzi. Please also note that flash photography is forbidden during the service. If you have a camera that takes photos quietly and without added light, that is not prohibited. Mi esperas, ke novjorkaj esperantistoj, kiuj ĉeestos la Diservon, ne kaŝos sian Esperantismon sed ne malkaŝos ĝin en malrespektema aŭ truda maniero (jen ideala okazo por porti laŭtan pinglon!) eĉ se la predikanto diros ion agace malveran pri nia lingvo, aŭ eĉ indikos, ke ni (Esperanton parolantaj homoj) ne ekzistas. (Sendube, tamen, li jam ricevis sufiĉajn retmesaĝojn por konvinki lin pri la malĝusteco de tia aserto. Ke ni estas frenezaj stranguloj, nu… ni vidos.) I hope that New York Esperantists who attend the service will not hide their Esperantism under a bushel, but will also not reveal it in a disrespectful or intrusive manner [here’s an ideal occasion to wear a loud lapel pin!] even if the preacher says something irritatingly untrue about our language, or even if he indicates that we (people who speak Esperanto) don’t exist. [Doubtless, though, he’s already got enough emails to convince him of the incorrectness of such an assertion. That we are crazy weirdos, well… we’ll see.) Ĝis nun mi fintradukis nur du el la kantojn en Alabanza Cubana, unu (“Como el Ciervo”) kaj en Esperanton kaj en la anglan, kaj la alian (“Santo Es el Señor”) nur en Esperanton. Jen: Tio tamen ne estas la fina stato de la teksto, ĉar mi post la kreo de tiu PDF decidis ŝanĝi “esperas mi en vi” al “en vi esperas mi” (proponis Albrecht Kronenberger), kaj “Rifuĝejo” al “Ŝirm’ fidela” (mia propra ideo) Mi esperas ke post nelonge mi povos krei novan, ĝisdatigitan PDF-on. Mi klopodas traduki almenaŭ kelkajn aliajn el tiu libro, inkluzive de la belega sed iom defia titolkanto, “Alabanza Cubana”, espereble antaŭ la havana UK. Hodiaŭ mi tradukis en Esperanton la kanton “Holy Ground” de Geron Davis. Pro kopirajto mi ne donos la tradukon ĉi tie, sed ĝi kontentigas min, kaj mi sendas ĝin al Albrecht Kronenberger por HARP ktp. Esperanta Retradio: Kulturportantoj por Esperanto Vortaroj, terminologio, historio de la Esperanto-Movado, satiro, infanoj, ceteraĵoj, vd. la indekson. Pafo, sed ĉu trafo? Strangan devenon havas la vorto paf-i . Ĝia bazo nome estas sonimito (onomatopeo) de la (iama) germana kaj laŭ aserto de la franca kaj itala ... Post la morto de Gubbins: la "Akademio" likvidu la "Sekcion Literaturo" En aĝo de nur 66 jaroj neatendite mortis la brita multaktivulo Paul Gubbins (1949-2016), i.a. "Direktoro de la Sekcio Literaturo" de la t.n. "Akademio de Esperanto". AdE uzu la malĝojigan okazon kaj likvidu la ĥimeran sekcion, pri kiu estas trovebla eĉ ne unu sola raporto de post 1950 ... Ĉar Petro ĵus verkis pri " Etimologio Pura ", mi rapide kopiis la ĉapitron pri la etimologiaj vortaroj de Esperanto el la Berlina Komentita Bibliografio de la Vortaroj de Esperanto 1887-2014 ( BKB ) tien ĉi ... Ĉu Z basis sin sur la vortaro de Schmidt aŭ tamen tiu de Reiff? Laŭ aserto de Zamenhof en la kunsido de la Lingva Komitato en Vaŝingtono (1910), li uzis vortaron de Schmidt por verki la vortojn de la Unua Libro. Heiner Eichner tamen supozas, ke la vera fonto estas vortaro de Carl Philipp Reiff. Ĉu tio estas probabla? ... De 1974 la formo "Peruo" estas Fundamenta. En la difinvortaro de Kabe el 1910 ni tamen trovas * Peruvio , pri kiu demandis min amiko ... Per la naŭ Oficialaj Aldonoj la Lingva Komitato kaj de 1948 la Akademio de Esperanto (AdE) pligrandigis la vorttrezoron de la Fundamento . La originalaj tekstoj ĝis nun estis nur pene troveblaj. Nun ĉiu povas ilin elŝuti kaj konsulti ... Ĉu Interneto aŭ Interreto? Leganto demandis, kial mi uzis la vorton "Interneto" (kun -n-), kvankam en PIV 2005 troveblas "Interreto" (kun -r-) ... Jam antaŭ ses jaroj ni iom parolis pri la temo. Hodiaŭ Majkel sendis al mi skanaĵon el la nefidinda, ŝanĝita eldono de l' Fundamento, nome de la 6a eld. 1925 ... Pri landnomoj - la raporto de la Akademio el 1922 fine publikigita La raporto „Pri la landnomoj kaj popolnomoj“ de Émile Grosjean-Maupin el 1922 neniam estis publikigita, sed kiel manskribaĵo sendita nur al la ĉ. 100 membroj de Lingva Komitato kaj Akademio. Unuafoje ĝi nun estas facile konsultebla de la esperanta publiko ... De 1905 la Lingva Komitato kaj de 1948 la Akademio de Esperanto aldonis vortojn al la Fundamento, rekomendis, aprobis kaj konsilis pri lingva ĝusteco de Esperanto. Plej multaj oficialaj decidoj estas nun facile konsulteblaj ... Kio estas la Esperanto-Akademio? Ekestis ioma konfuzo pri "Esperanto-Akademio" kaj "Akademio de Esperanto? - Kio estas kio? ... El la mondo de fabeloj: Kiel vi nomiĝas? En la publika sinprezento de la "Akademio" en UK 101 (Nitro 2016) esperantisto demandis: "Kiu/kio/kia estas via nomo? - kiel diri ĝuste?" ... Nova eldono de klasika verko pri la Fundamento La Fundamento de Esperanto estas la baza verko por decidi pri „ĝusta“ kaj „bona“ Esperanto. „Klasika“ verko de Helmut Velger analizis ĝin en 1999. Nun ĝi denove estas havebla - en komentita eldono, kiu elmontras la postan diskuton ĝis 2016 ... Kiel konate, la vortara parto de la Fundamento ne distingas – malsame al la ordo, kutima en nuntempaj vortaroj - inter diakritaj literoj kaj iliaj respektivaj bazaj literoj. Kial? ... Vortaro Oficiala (VO) estas la kolekto de ĉiuj vortoj en la Fundamento de Esperanto. La plej kompleta kaj detala eldono ĵus aperis en nova vesto ... De 2012 PIV 2005 estas rete konsultebla je vortaro.net . Ĝis antaŭ mallonge tamen necesis unufoja registriĝo kaj ĉiama antaŭa ensalutado per pasvorto. Tiuj kondiĉoj nun forfalis, ĉiu de nun povas tuj konsulti ePIV ... En nia eta trilogio de Fundamentaj kategorioj mankas ankoraŭ interpretoj kaj komentoj ... Kiel oni opiniis pri la patrineco en la antikva Egipto ? - Kiam mortis la dia faraono Me-Amen Ramzes XII . kiu estis la Sinjoro la Supra kaj Malsupra Egipto l… - July 8, 2011 Pensoj cititaj disde Jefferson, konekse al la nuna mondekonomia krizo. - January 29, 2011 La vaniĝinta plano - Mi ne estas poeziama esperantisto, onidire mi ne povas verki poemon. Mi nur legadas ilin. Mi nun… - November 1, 2010 Pensoj cititaj disde Jefferson, konekse al la nuna mondekonomia krizo. Antaŭ ol mi citu la konsilojn de Jefferson, mi skribis kelkajn pensojn pri la kaŭzoj. Popoloj en diversaj landoj sentis diversmaniere la efikojn de la mondekonomia krizo. Ili suferis precipe en mezorienta Eŭropo. Ekz. Hungario suferis tre multe dum tiu pli ol 40 jara komunisto diktaturo, kaj ankoraŭ pro la lasta ok jara socialista regado (kiu grave pliŝuldigis nian landon), dume menŝogante trompis siajn civitanojn. En la jaro 2010 la hungara popolo elektis je pli ol 2/3 plimulto novan registaron. Jam ĝis nun okazis gravaj ŝanĝoj. La nova registaro devas firmigi la financan kontrolon, kaj eviti pluan financan deficiton, ktp... Samtempe ĝi devas retropagi la grandegajn ŝuldojn kune kun interezoj. Kiam mi legis la interesan malnovan konsilojn de Jefferson mi decidis publikigi ĝin ĉi tien (modifita). Mi proponas studadi ĝin por miaj amikoj, sed precipe por politikistoj. Jen : "Dek konsiloj de Jefferson por la praktika vivo 1. Kion vi povas fari hodiaŭ, ne prokrastu por morgaŭ. 2. Ne trudu al alia persono laboron, kiun vi mem povas plenumi. 3. Ne elspezu monon pli frue, ol vi ĝin ekposedas. 4. Neniam aĉetu tion, kion vi ne bezonas. 5. Evitu la fieron, ĝi malutilos vin pli multe, ol la malsato, soifo kaj malvarmo. 6. Neniam bedaŭru tion, se vi tro malmulte manĝis. 7. Kion vi faras, faru volonte. 8. Ne maltrankviliĝu pri la malbonoj, kiuj neniam okazos. 9. Rigardu la aferojn ĉiam laŭ ilia bona flanko. 10. Kiam vi koleras, kalkulu ĝis dek, antaŭ ol vi ekparolu, se vi estas tre kolera, nombru ĝis cent. Ĉu ekzistas inter ili neaktuala konsilo ? Mi ne havas la impreson, ke Hungario dum la t.n. komunista periodo pli suferis ol dum la lastatempa kapitalista. Kara Roland, verŝajne vi tial ne havas impreson pri komunista periodo ĉar ankoraŭ ne vivis dum diktaturo. Kaj vi ne povis vidi kiel okazis en 1956 la sovjeta okupado. Mi vivis en tiu periodo en Hungario kontente, trankvile, en sekureco kiel simpla laboristo en fabriko. Iom post 1956 mi spertis la sovjetan okupadon, kaj mi sentis sekurecon dum ili ĉeestis. Ili ne detruis nian propran patrujdefendan povon, eĉ plifortigis. NATO tuj detruis nian armeon perfekte. Nun fakte ni ne havas patrujdefendan forton. Ni jam havas nek aerarmeon, nek tankarmeon, nek artelieron, nek infanterion. En tiu "malbela diktaturo" ni havis industrion, fabrikojn, kolhozojn, laborejojn. Neniun el ili ni jam havas. Ne forgesu nombrumi ĝis cent, ĉar mi diris la puran veron. :-) Kara László ! Mi tre ĝojas, ke vi vivis en tiu periodo kontente, trankvile en sekureco poste ke la jaro 1961 ankoraŭ amasoj de hungaranoj rifuĝis el la lando, multajn pendigis, kripligis, mortigis. Vi naskiĝis en la jaro 1959 kaj ankoraŭ ne spertis tiujn okazintaĵojn, ĝi estas la pura vero. Vi spertis poste nur la molan diktaturon. Sed ne vi aŭ mi gravas en tiu historio sed la tuta lando. Bonvolu viziti la vidindaĵojn en la domo de teroro. Por kompreni nian nunon, plani la estontecon, oni devas koni la pasintecon. Certe, sed mi sopiras tian "molan" estontecon anstataŭ tiu ĉi "dura" mizero. Ekzemple sen ordinara laboro (ne trudlaboro "közmunka"), sen fabrikoj, kolhozoj mi ne povas imagi ion tolereblan. Same ne kun tiom grandaj diferencoj, kiel inter minimuma salajro kaj milionoj de "manaĝeroj" kaj ekspluatantaj kapitalistoj. Ĉirkaŭ 1980 mia direktoro salajris ne pli ol la duoblon de mia salajro. Nun (se mi laborus en fabriko) tio povus esti eĉ dekoblo, dum la lando mem estas nekompareble pli malriĉa ol tiam. Ankaŭ mi havas la impreson, ke la plimulto multe pli suferas nun, en ĉi sovaĝkapitalismo, ol antaŭ 25 jaroj, kaj povas fari nenion kun sia "libereco" . Kara Erzsébet, vi pravas en ĝi, ke la nuna kapitalista sistemo fakte tute malbona, sed ne forgesu ĉi tie en niaj patrujo estas la sola lando en mezorientaeŭropo, kie oni reelektis politikistoj de la diktaturo. Ĉu kial iĝis la sistemo ĉi tie sovaĝkapitalista. Kiuj ne travivis la diktaturon, nur akiris impresojn laŭ onidiroj, ofte intermiksas la faktan suferon per ekspluatado. Mi uzis la vorton " sufero" tial, ĉar turmentis kaj afliktis homojn pro siaj politikaj konvinkiĝo, poste pendumis ilin. Trapensi la suferon kaj vidi ĝin eblas ekz. sur Bp. en la domo de Terora Muzeo (Andrásy u.60.) Pli bonaj konsiloj eble ne ekzistas. La usonanoj la unuaj devus nun apliki ilin. Sed ili malaplikas ĉiujn. Le rezulto estos ilia proksima bankroto kaj tiu de la tuta mondo. Tiu estas bona kolektado de konsiloj. Sentempe valora. La plej multaj de tiuj konsiloj povus esti dirita al mi ankaŭ de mia avo. La unua estas ankaŭ malnova germana proverbo: “Was du heute kannst besorgen, das verschiebe nicht auf morgen.“ La dua kelkfoje povas esti danĝera. Homoj, kiu ne povas delegi taskojn, ofte mortas per korinfarkto. Mi tre dankas vian komenton, kaj ĉefe por aldono al la plej ŝatataj, mi nur citis la aktualajn konsilojn de la saĝa prezidanto, Jefferson. Lia estas la merito pro la sentempeco. Estas bone konsili, kaj aliaj fari laux bezonus en siaj vivoj. Estas bonaj konsiloj. Kara S-ino ! Kompreneble mi volonte faros tion se mi rimarkas erarojn gramatikajn aŭ esprimmanierajn tial ĉar vi petas. Misliteraj eraroj plej ofte okazas kiel tajperaroj oni ne mencias tiujn, ĉar retamikoj povas ekkompreni tiujn vortojn. Mi ne estas instruisto, nek lingvisto sed ĝoje mi uzas esperanton, ne estas grava, ĉu kiu, kiam estis komencanto. Kial mi pensas tiel ? Mi estas olda esperantisto, ekde 1966. Sed mi forlasis esperantujon en la okdekaj jaroj tuj post lingvoekzameno, kaj mi reiris nur en jaro 2010.Tial ankaŭ mi daŭre lernas kaj ekzercas min. ĝi devas retropagi la grandegajn ŝuldojn kune kun interezoj. kuninterezoj , JEN LA ŜLOSILO ! Ŝtatoj ne devus pruntipreni al privataj bankoj kaj pagi interezojn. Krei la mono estas rega privilegio de ĉiu sendependa ŝtato. Antaŭe la landaj registaroj havis ŝtatan bankon dependanta de si, nacia banko, kaj kiam mankis monon ili prenis al tiu banko sen interezoj. Se oni konsideras Francion, eblas montri tre klare,ke la tuta malbono venas de tiu submetiĝo de nacioj al tia enŝuldado kontaŭ privataj bankoj, submetiĝo al la voremo banka ! Kiun kreis leĝo pasinta diskrete (!) en unuaj tagoj de 1973 Do, vidu tiun grafikon, celluledecrise.owni.fr/files/2011/04/dette-avec-ou-sans-interet.png la nigra linio prezentas la tutan ŝuldon. Kaj la ruĝa kiom ĝi estintus, se la franca ŝtato povus plu pruntepreni ĉe la propra nacia banko sen interezoj ! Ĝi estus eĉs malplia ! (kompreneble ! De pluraj jardekoj oni ne ĉesas malpliigi la ŝatelspezojn !) La tuta diferenco, kaj kio estigas nerepageblan pli kaj pli kreskantan ŝuldon estas la interezoj (violkolora linio) forirantaj « grasigi » la privatajn bankojn ! Dankon por interesa grafikono, tiu helpas ekkompreni kiel funkcias la ŝulda-sklaveco. Se vi konsideras Hungarion: Ĉi tie okazis kelkaj gravaj eventoj. 1/ Post pli ol 40 jara komunista diktaturo , en la okdekaj jaroj jam alvenis la privataj bankoj far de tiamaj socialistaj registaroj. 2/ Estis videbla ke socialismo-komunismo, mem la sistemo ne povas funkcii plu, ĝuste tial la tiama registaroj decidis ŝanĝigi la sistemon politikan kaj ekonomian (en 1989) vere jam pli frue. 3/ Antaŭpreparis kaj planis tiel kaj tiamaniere ke ili vendadis la tutan ŝtatan industrion, la agroindustrion, eĉ la landan elektran energia-sistemon kaj mastrumadon. 4/ Fine iom parto de loĝantaro persone ŝuldiĝis al la bankoj, privataj kaj fremdaj. Tiu montrafiko okazis en Svisia franko far de artifiko, inside, ĉar estis kredemaj la individuoj kaj familioj. Finfine faliĝis la postkomunista-liberala registaro fare de elekto en la jaro 2010. Do, la nuna Fides registaro estas devigita repagi grandegajn ŝuldojn kompreneble kun grandegaj interezoj. Kiel eblas repagi nun, la registaro impostigis la bankojn kaj la grandajn internaciajn firmaojn, kiuj jam profitis multajn ekde pasintaj jardekoj. Sekve la EŬ. atakis la registaron pro io-ajn kaŭzo, kaj kune IMF faras tiun, Ho ve... - Blankulo cxasis nigran junulon,‎ kun unu pistolo en sia posxo kaj rasisma pens' en sia menso!… - August 1, 2013 Mi jam vivis multajn jarojn Pli da jaroj mi deziras Por viŝi miajn erarojn! Viŝi viajn erarojn jam estas tro malfrue. 01 Latina Gramatiko (daŭrigo) - 01 Latina Gramatiko (daŭrigo) UNUA PARTO LA LITEROJ KAJ LA S… - May 29, 2008 00 LATINA GRAMATIKO (daŭrigo) - 00 LATINA GRAMATIKO Simpla kaj kompleta (daŭrigo) METODA PLANO de la LATI… - May 27, 2008 La verko "Bazoj de Anarkiismo", de G.Balkanski, presita de la Broŝurservo de SAT, meritus analizon, se tiu estus eĉ la teroristoj-anarkiistoj ne metis en la perfortagon venĝ- kaj sangavidecon, kaj ne estis inspiritaj de malnoblaj sentoj. Iu Luiza MIŜEL, kiun la policistoj el ĉiuj landoj rigardis kiel organizanton de la perfortaj ŝi aranĝis malsukcesan atencon." Tiu ekzemplo pri Luiza MIŜEL estis profesie instruistino, sed ĉar ŝi rifuzis ĵuri fidelecon al la Imperio, ŝi instruis private. Laŭ gazeto de 1871, en sia lasta klaso, 24 strato OUDOT (1), ŝi havis 60 lernantojn. La "ruĝa virgulino" (tiel oni nomis ŝin) estis nobla kaj bonkora homo, abomenanta sangelverŝon. Jen kiel esprimiĝas la eldonisto de L.MIŜEL, Paul Viktor STOK (STOCK) en "Intertempe, niaj rilatoj pliintimiĝis kaj el miaj multaj renkontoj kun la "petrolistino" (2) rezultis, ke ŝi iĝis mia amikino. Mi ne povis rezisti al la neimagebla bonkoreco de tiu virino, kaj la malfavora legendo, per kiu mia cerbo kontraŭ ŝi estis saturita, rapide forvaporiĝis ĉe ŝia kontakto. Ŝia altruismo estis neverŝajna kaj ŝia bonkoreco por ĉiuj mizeruloj - inkluzive bestojn - estis nekredebla ktp..." (3). Membro de la Unua Internacio, L.MIŜEL partoprenis kiel soldato kun uniformo en la bataloj de la Komunumo de Parizo, precipe en ĝia defendo kontraŭ la Versajlaj trupoj, laŭ ŝi kiel dekmilo da aliaj virinoj, el kiuj la plimulto pereis dum la amasbuĉado. Kaptita en Montmartre, ŝi ial ne estis tuj ekzekutita laŭ la ordinara procedo, sed estis juĝita de militjuĝistaro. Ŝi konfirmis defie la akuzojn faritajn kontraŭ ŝi kaj petis por si mortpunon kiel merititan honoron pro sia plenrespondeca partopreno en la Komunumo, promesante, ke se oni lasos ŝin vivi, ŝi neniam ĉesos postuli venĝon kontraŭ la murdintoj de ŝiaj fratoj. Ial, la juĝistoj ne opiniis oportune mortkondamni ŝin, kaj ŝi estis deportita al Novkaledonio. Laŭ ŝi mem, ŝi aliĝis al anarkiismo dum sia deportado, sur la ŝipo "VIRĴINI"(VIRGINIE), en 1873: "Mi rakontis multajn fojojn, kiel {dum la Kaledonia vojaĝo mi anarkiistiĝis}. Inter du kvietiĝaj momentoj, dum kiuj ŝi ne tro malbone fartis, mi komunikis al sinjorino LEMEL mian penson pri la neebleco, ke iuj ajn homoj havantaj la regpovon povus iam fari ion alian, krom krimadi, se ili estas malfortaj aŭ egoismemaj; esti neniigataj, se ili estas sindonaj kaj energiaj; ŝi respondis al mi: "Tion mi pensas!". Mi multe fidis la rektecon de ŝia spirito kaj ŝia aprobo multe plaĉis al mi"(3). Havinte la sanon kaj la bonŝancon travivi, ŝi amnestiiĝis en 1879 kaj revenis Eŭropon. Ŝi neniam plu partoprenis en ia ajn perforta agado. Ŝi multe pli teruris senpaŭze la reakciularon per sia kapablo esprimiĝi por defendi la Komunumon de Parizo kaj denunci la krimojn de la Versajlaj amasbuĉistoj, konforme al sia promeso. Ŝi nepre ne estis principa adepto de sanga perfortado, sed nur limigite uzis ĝin pro neceso en tre ekstrema kaj difinita situacio dum la komunumo, laŭ maniero ordinare konsiderata kiel armita ribelo aŭ civila milito, sed ne kiel terorismo. La perfortado uzita de la Komunumanoj por sia defendo estas sen komuna mezuro kun tiu, kies viktimoj ili estis. Jam ĉe la komenco de la amasbuĉado en Parizo, dum kiu FAVRE) nome de la Versajla registaro invitis la agentojn de fremdaj registaroj, arestigi kaj redoni al Versajlo la eventualajn rifuĝintojn, kiujn li nomis krimeguloj. L.MIŜEL laŭdas en sia verko la gloran gastigemon de Anglio, kiu malgraŭ sia malamikeco al la Komunumo de Parizo, responde nur akceptis la rifuĝintojn kaj ne redonis ilin. Nur la hispana kaj la belga registaroj konigis al Versajlo sian konsenton, sed Belgio ne plenumis ĝin. La policistoj el ĉiuj landoj estis do ĝuste informitaj pri la vera naturo de la agado de la Komunumanoj, inter kiuj estis L.MIŜEL. Nur la krima Versajla registaro konsideris kaj traktis ilin kiel Nur ĝi povas esti la reala fonto de la kalumnia noto uzita de G.BALKANSKI pri L.MIŜEL. La agado de la Komunumanoj kaj de L.MIŜEL havas nenion sin nomantaj anarkiistoj aŭ io ajn, kiuj blinde murdas per pli malpli hazarde metitaj bomboj ktp. Troviĝas pli ĝusta analogio en la konduto de Salvador ALLENDE en ties lastaj momentoj. El marksisma vidpunkto, la Komunumo de Parizo estas fundamenta leciono pri provo de proletara En siaj juĝoj L.MIŜEL ĉiam provis resti justa kaj modera; ŝi ĉiam montris skrupulan objektivecon pri la konduto de homoj. Ŝi senkompleze juĝis la naivecon de la Komunumanoj, kies decida eraro estis, ke ili ne tuŝis la oron de la Banko de Francio, forlasita inter iliaj manoj en Parizo. La manipulita duonidioto menciita de G. dolore minacis ŝin ĝis la fino de ŝia vivo. Ŝi havis kuriozan koncepton pri la solvo de la lingva problemo: "...lasante iri mian penson, mi rigardis antaŭen, mi riskis tiun ideon, ke ĉar la penso estas elektro, ĝi estas fotebla kaj ĉar ĝi ne havas lingvon, ĝi estus desegnata per signoj similaj al fulmlumaj sulkoj, la samaj por ĉiuj dialektoj, iu stenografio."(3) teroristoj-anarkiistoj, tio pruvas nenion por aŭ kontraŭ la cetero de lia verko. Interalie, mi konsentas kun la principo, substrekita en la sama ĉapitro, de neperforto en konstruado de nova socio kaj en homaj interrilatoj. Precipe en landoj, kiel nuna Francio, kie per balotilo kaj aliaj rimedoj, konsiderindaj ŝanĝoj favoraj al la laborista klaso estas fareblaj, sanga {1) Tiu strato ne plu estas trovebla sur plano de Parizo (2) Oni nomis petrolistinoj virinojn, kiujn oni arestis pro ilia supozata partopreno en la t.n. krimoj de la Komunumo, precipe se ili estis kaptitaj kun botelo de petrolo, uzata ekzemple por lampoj, sed kiu estis supozita pruvo pri ilia intenco bruligi Parizon. (*) Plej probable temas pri eraro en tiu stratnomo. En la dekoka distrikto de Parizo, sur la monteto Montmartre estis franca skulptisto, naskita en Versailles (1741-1828). Li skulptis multajn tombojn kaj mitologiajn figurojn, Vorto _ Hazarda Vorto _ Oftaj Vortoj _ Ligo al ĉi tiu Vorto Ekzemploj de uzo de vorto Vorto de la tago Kaj tio estas ja tiom memkomprenebla! Vi ŝatus veturi hejmen, ĉu ne? Se tio estas vere via deziro, mi plenumos ĝin " "Ne, ne, sinjoro Meyer," vigle interrompis lin Antonio. "Mi pripensas ion alian. Sed mi timas, ke mi kolerigos vin per mia peto " "Nur diru tion! Se mi povos tion fari, mi certe plenumos tion al vi." František Omelka - Aventuroj de Antonio La vento vigle blovis, kaj ni ĉiuj tre bezonis nutraĵon; sed fine per la helpo de remiloj kaj veloj ni sendanĝere reatingis la terbordon. Kiam la Turko sciiĝis kiamaniere ni vojperdis, li diris, ke de nun, kiam li velveturos, li prenos boaton, kiu enhavos ĉion, kion ni bezonus, se ni longatempe estus detenataj surmare. Je la fino de la Di-servo la preĝejanoj eliris haste kaj kun maldeca senordo, avide dezirante transsciigi sian ĝis tiam briditan miron, sentante malpeziĝi siajn spiritojn en la tuja momento post kiam ili ne plu vidis la nigran vualon. Iuj kuniĝis en malgrandaj cirkloj, sin premante unu kontraŭ la alian, samtempe ke kunkapiĝe iliaj buŝoj vigle flustradis. Nathaniel Hawthorne - Tri Noveloj “Kaj pri mi, vi malbona knabo!” ankoraŭ pli kolere diris Kopeto, vigle frapante la plankon per sia bastono, “mi promesas, ke vi sufiĉe deziros min, antaŭ ol vi min trovos; kaj malĝojo faros vin pli saĝa, antaŭ kiam vi revidos mian vizaĝon.” "Sed sen la febro, sinjoro doktoro —" aldonis la arbaristo, ŝtelirante maltrankvile post la kuracisto. "Jes — sen la febro!" ripetis la kuracisto unutone. "Eble ankaŭ anĝino... Nu, ni vidos!" "Vi eĉ ne kredus, sinjoro Podhradský, kiel mi estis mirigita de via sendito," aldonis pli vigle la kuracisto. "Kiamaniere, mi petas?" Jakub Arbes - Rakontoj Ni multe legis pri vi en la gazetoj, kaj de kant-kunvenoj kaj aliaj kunvenoj. Sinjoro advokato Stensgård, vi havas grandan paroltalenton, kaj vi havas koron por la komuna bono. Ke vi nun vive kaj vigle okupiĝu en, hm, okupiĝu en La lokaj rilatoj. Ho jes, la lokaj rilatoj. Toston por ili! Pri vivo kaj vigleco ne mankos! Brave! Aŭdu! Kroman glason por tiu promeso! Ne; haltu; mi jam antaŭe Henrik Ibsen - La Asocio de la Junuloj Dramo en kvin aktoj Dum ŝi penis trovi ion taŭgan, la kuiristino levis la kaldronon for de la fajro kaj komencis vigle ataki la Dukinon kaj la infanon; komencante per la fajriloj, ŝi ĵetis sur ilin ĉion atingeblan, ĉion ĵeteblan. Flugis tra la aero unu kaserolo, kaj kelkaj pladoj, kaj kvazaŭ hajlis per teleroj. Lewis Carroll - La Aventuroj de Alicio en Mirlando Kaj la celo atingita, la fiera sendaĵo, kiun mi portis, la atendado de fableca rekompencado, kiun mi revis, rondpuŝis pli vigle la sangon en la vejnoj. La kuracisto, kiu dum siaj lastaj vortoj ekrigardis al la kontraŭa granda fenestro kaj antaŭ ĝi ekvidis ion, kio mirigis lin, ŝanĝis subite la interparolon. "Permesu, sinjoro arbaristo — ĉu estas iu en la korto?" li demandis vigle. "Estas neeble!" respondis la demandito kun la kategorieco allasanta nenian dubon. Komputada Leksikono: W Ne-Esperanta litero duobla vo aŭ vuo, uzata (W) kiel simbolo de volframo, okcidento, vato (=vatto [PIV1]); unu el la askiigoj de ŭ. Germana komputikisto, nun vivanta en Svedio, aŭtoro de pluraj el la Leksikonaj artikoloj (vd Dankesprimoj), multe kontribuinta al la plibonigo de la verko. Vd lian hejmpaĝon. Firmaa normo de Majkrosoft pri signaro entenanta 652 signojn sufiĉajn por la skriboj de la Eŭropaj lingvoj, inklude la slavajn, la grekan kaj la turkan (la kodpaĝaj n-roj 1250, 1251, 1252, 1253, kaj 1254). WGL4 estas bazita sur la kapablo de Windows adresi (almenaŭ el iuj aplikaĵoj) signojn de TTF-tiparoj per ilia Unikoda dubajta kodono. La literoj de Esperanto ankaŭ enestas, kvankam uzi ilin eblas ne ĉiam. Ili disponeblas ĉe foliumado de TTT-paĝoj, sed oni ne povas senpere klavi kaj printi ilin (ĉar la koncernaj peliloj malhavas kodpaĝon por ili). Feliĉe, Jurio Finkel verkis pakaĵon kiu solvas tiun problemon (http://www.esperanto.mv.ru/Download/ek.zip). (MS-Windows, Microsoft Windows) Fenestrosistemo kaj uzul-interfaca programaro konstruita de Majkrosoft super MS-DOS. Unue eldonita en 1987, ĝi estis tiom malrapida sur la tiamaj komputiloj, ke oni kromnomis ĝin ☺ Windoze, «venk-dormemo» kaj tiu nomo restas oftega en la retforumoj. Nun kutime temas pri la eldonoj 3.0–3.11. (Windows-95, Windows-98) Plua evoluigo de MS-Windows, plu surbaze de MS-DOS. La plej ĵusa frukto de tiu branĉo estas Windows Millenium («Jarmilŝanĝa Vindozo», alinome Windows ME). (Windows-NT, NT, «Windows New Technology») Operaciumo kiu devas anstataŭi kaj MS-DOS-on, kaj MS-Windows-3. NT celas la merkaton de laborstacioj kaj retoj. Unue eldonita en septembro 1994, NT tre longe restis provversio. Malsimile ol Windows-3.1, NT estas kompleta operaciumo. La kvina versio de Windows NT ricevis la nomon Windows-2000 (iom ŝercaj mallongigoj: Win2K, w2k). Ĉiuj Windows-sistemoj ekde Windows-95 kaj Windows-NT uzas Unikodon en sia interna prezento, kaj facile adapteblas al la bezonoj de esperantistoj (vd WGL4, UniRed). Svisa komputikisto, nask. 1934, aŭtoro de multaj sukcesaj programlingvoj (ALGOL-W, Eŭlero, Paskalo, MODULA, Oberono); vd ankaŭ problemo pri ok damoj. Vd http://www.cs.inf.ethz.ch/~wirth/, http://www.newcollege.co.uk/SOL/CURRIC/CSCI/LANGS/MODULAR/WIRTH.HTM. Verkilo por diversaj komputilaj platformoj. La unua eldono aperis en 1980; nun disponeblas versioj por MS-DOS, Windows, Makintoŝo. WordPerfect estas vaste uzata en Esperantujo pro sia kapablo trakti plurlingvajn (eĉ multelingvajn) tekstojn; i.a., ekde sia eldono 5.0 ĝi disponigas la literojn de Esperanto, kies kodonojn en la signaro Multinational-1 donas tabelo (Esperantaj kromliteroj en WordPerfect). WordPerfect Corporation estas la produktanto de la verkilo WordPerfect (kaj de alia programaro). La kompanion aĉetis la firmao Novell Inc. en 1994. Vd R. Rotsaert. WordPerfect, ne tiel perfekta // Monato. 1994. N-ro 11. Iniciato krei mondskalan hipermedion por ebligi al dise loĝantaj uzuloj unuece atingi grandan datuman universon. La projekton iniciatis Tim Berners-Lee el CERN (Eŭropa esplor-centro pri nuklea fiziko), kiel komunikilon por la membroj de tiu internacia instituto (ekde marto 1989). Oni povas legi WWW-on se oni(a komputilo) havas retkonekton al la Interreto kaj t.n. «klientan programon» aŭ «WWW-legilon» (foliumilon), kiaj ekz-e Navigilo aŭ Esplorilo (por grafikaj terminaloj) aŭ Linko (por fikssignaraj terminaloj). Vd http://www.boutell.com/faq/ (anglalingva respondaro). Ĉiu WWW-legilo devas kompreni la lingvon HTML, uzatan por prezenti hipertekstojn. Noto. En Esperanto por «WWW» tre oftas la tradukita nomo «TTT». Ankaŭ vd vuo, Teksaĵo. Monda muziko en Turku La Esperanto-Societo de Turku aranĝis koncerton kun kanzonoj el monda muziko. Muzikis la Orkestro de Muzikamantoj en Turku (estris Tarmo Riutta) kaj kantis lokaj esperantistoj Arja Lyly (kun gitaro), Anna-Liisa Ali-Simola kaj Merja Uotila. La speciala gasto estis Fransŭaz Roŝet el Francujo. Ŝi kantis, krom en Esperanto, en multaj lingvoj. Nur du kantoj dum la tuta vespero estis en la finna, kaj la duan el ili prezentis Fransŭaz. Fransŭaz Roŝet alvenis Finnlandon la 5-an de septembro por muzika turneo en la lando. Ĉi tie ŝi estas en Espoo, sub ŝildo, kies teksto ne aperas sur iu ajn alia ŝildo en la tuta mondo. Jen jam en Turku, je distanco de ĉ. 150 kilometroj. Nin evidente atendas abunda programo, kaj sube vi povas ankoraŭ legi “turnu!”. Françoise Rochette kantis al ni en pli ol dek lingvoj (inkluzive de Esperanto, Ladino, la finna kaj la fantazia) el same multaj kulturoj. “Ĉe l’ bivaka fajro” Arja Lyly kantis al ni, interalie, pri bivaka fajro (“Rakovalkealla” de Reino Helismaa), en esperantigo de Anna-Liisa Ali-Simola. “Roĵinkaleĥ mit mandln”, Vinberoj kaj migdaloj, estas lulkanto en la jida lingvo. Jen la komenca strofo. Fransŭaz Roŝet akordionas kaj ŝi kaj la tuta publiko kantas, kiam la orkestro de la Muzikamantoj en Turku ludas la plej konatan finnan tangon Satumaa (Fabela Lando) de Unto Mononen. En ĉi tiu peco estas registrita nur la dua strofo de la poemeto esperantigita de Tuomo Grundström. Raporton pri la koncerto vidu en tiutema blogaĵo. Mononen, kiu verkis kaj la muzikon kaj la tekston, estas en Finnlando la plej fame konata loĝanto de Somero (mi foje blogis pri tiu urbo). En la grupo “Muzikamantoj en Turku” violonas ankaŭ Tiina Oittinen, la prezidanto de la loka Esperanto-societo. Ŝi estas la meza el la tri plej maldekstraj starantoj. La tria de dekstre en la antaŭa vico estas Tarmo Riutta, la orkestrestro. ipernity: La Esperantistaj amikoj renkontigxas en Guiyang en la 8-a de auxgusto,2009 grupo - by Peter Ye La Esperantistaj amikoj renkontigxas en Guiyang en la 8-a de auxgusto,2009 grupo ipernity: Kalendaro por 2018 (Esperanto-Muzeo Svitavy) - by Esperanto-Muzeo en Svitavy Esperanto-Muzeo en Svitavy Kalendaro por 2018 (Esperanto-Muzeo Svitavy) eldonis Klubo de amikoj de Esperanto en Svitavy CC BY-NC-SA 3.0 Esperanto-Muzeo en Svitavy Kalendaro por 2018 (Esperanto-Muzeo Svitavy) Estu ĉi jaro aparte fruktodona por Esperanto-Muzeo Svitavy! ipernity: Bonan humoron al ĉiuj. by Ivar Futurismaj ĝardenoj de Singapuro. - www.kudatotam.ru/pages/719-futuristicheskie-sadyi-singapura.html - February 22, 2014 Bonan humoron al ĉiuj. - February 20, 2014 Neniaj problemoj. - Avo decidis forlasi sian avinon kaj edzinigi al si junan virinon.Li venigis ŝin en la registrejon pr… - February 19, 2014 Bonan humoron al ĉiuj. Dankon, belegaj pejzaĝoj plenaj de floroj, Guglo tradukis por mi la bela mesaĝo. Mi ĝojas,ke tiuj pejzaĝoj plaĉis al Vi. al mi tre placxas,kaj mi jam sopiras por somero Dankon pro via komento,kara Lilianna! Mi konsentas kun Vi kara Mikelo. Belagaj fotoj kaj mirindaj pejzaĝoj, en kiujn mi ŝategus piedeskursi... Dankon pro la partigo, kara Ivar. Dankon pro Via vizito kaj komento. ha! juvelo. Mi tuj elŝutos ĝin. Pli bone: mi aĉetis ! En la elektronika versio ne troviĝas la antaŭparolo de Renato Corseti. Tamen ĝi tre gravas, ĉar interalie ĝi elstarigas le gravecon de la Ŝvejk-modelo en la nuna tempo : "Ŝvejk havis sian metodon, sed ankaŭ ni ĉiuj devas trovi nian metodon, ĉar el la vidpunkto de normalaj homoj la aŭstra-hungara armeo finfine ne estis pli ĝena, pli perforta ol la nuntempaj rego-maŝinoj, kies sistemoj, por eniri eĉ la menson de la civitanoj, tiel perfektiĝis, ke la antaŭvidoj de Orwell en la verko 1984 sonas tute profete. Ĉu ni povas sukcesi nur per ruzo kiel Ŝvejk? Mi estas pesimisma, kvankam mi devas agnoski, ke neperfortaj rezisto-kampanjoj estas en la longa daŭro sukcesaj. Pri ĉi tiuj kampanjoj Ŝvejk estas nia heroo, gvidanto kaj modelo." Ĉi tiu kanto estas smurfa versio en la Nederlanda lingvo de konata kanto de Marco Borsato. をせい。」 gardu la domon dum mia foresto. よふござりましよ。」 lin al la bastono. 召すは。」 vokas vin! Rapidu al li. dum mia foresto. ふなあ。」 Kion mi faru? め。」 kaj trinku de miaj manoj. ぞほい。」 Iam mi revenos al ŝi. Zamenhof-tago en amaskomunikiloj La vorto "ubuntu" Grupo sen membroj, sed kun 17 administrantoj La grando de dosierujo /home du persaj literoj kaj naŭ gotikaj. la gotikaj literoj per indiga inko de firmao rohrer und klingner kaj la persaj literoj per juglanda lako bone kontrastis. la grando estas 20 × 10 cm. Kelkaj el la 52 sonoriloj de la sonorilaro de Alsto. Marosvásárhely - Târgu Mureş ... Strange. Preskaŭ saman foton mi iam faris en niaj Ardenoj! alia koincido, mi pensas la saman kiel vi, sed vi scias Euge, aŭ ĉu hazardo kiuj parolas Esperanton? la 4a jarkunveno de Chinaj E-Komercistoj "Kiu casas du leporojn, kaptas neniun" ("Who chases two jackrabbits catches none") Esperanto 01 The Dum Dum Kiam mi sendos al vi Artemason aŭ Tiĥikon, rapidu veni al mi al Nikopolis; ĉar mi decidis travintri tie. Esperanto Londona Biblio vortaro.net vortaro.net eliot feliĉas, ke oni okupiĝas pri li, kaj do lasas sin kombi Jacqueline feliĉas havi estaĵon por dorloti Paskan saluton el pollando! Artikolo pri Esperanto en pluraj hispaniaj ĵurnaloj, kvarpaĝa. Jen la specimeno de "Diario Vasco" de Donostio Flandra Esperanto-Ligo La FEL-butiko en la 21a PSI en Mücke ipernity: Vojaĝgrupo el Japanio, Donjo inter ili - by Hans-Georg Kaiser CC BY-NC-ND 3.0 Hans-Georg Kaiser Vojaĝgrupo el Japanio, Donjo inter ili . ĉefa paĝo . indekso . Kontakto . ĝisdatigita ĵaŭdon la 8an de februaro 2018 . ĝis nun estas 1343 tekstoj Hejmpaĝo de SAT Filmo kaj teatro Esperanto kaj ni Kulturo en SAT-kongresoj Pri tiu ĉi TTT-ejo SAT-TTT-ejo SAT-KULTURO SAT-kulturo ĉe SAT - retejo B.Traven-retejo Faulhaber : Ne tiel, sed tiel ĉi ! Seppik : La tuta Esperanto Fratoj Grimm : Elektitaj fabeloj La Nica Literatura Revuo per-esperanto-literaturo Tekstaro de Esperanto Ni ne havas influon sur la enhavojn de la ligitaj paĝoj. Tial ni ne transprenas la respondecon por ili. NE FALAS EL LA ĈIELO - NI MEM FARAS ĜIN ! Sennacieca Asocio Tutmonda Ĉi komponanto estas disponebla en 37 aliaj lingvoj! ZETA estas pitoreska kaj modernaj rigardante navigado menuo kun aŭdaca tipografio kaj dek tipojn de cool kuraĝigoj. La menuo estas konstruita per pura CSS3 (sen bildoj, ne JS) kaj ĝi estas vere facila por integri en vian paĝon danke al lia simpla markado. Ankaŭ, ĝi povas manipuli senliman menuo niveloj kaj la submenús enveni du tonojn: lumo kaj mallumo. Interreta Esplorilo 7 + (Noto: kelkaj karakterizaĵoj ne estos havebla en malnovaj retumiloj kiel IE7) Aliaj komponantoj en ĉi tiu kategorioĈiuj komponantoj de tiu aŭtoro Lasta Ĝisdatigo: Alta Rezolucio: eCommerce, eCommerce, Ĉiuj Eroj, vigla, kuraĝigoj, pura, mallumo, menuo, malpeza, menuo, modernaj, multinivel, navigado, bruo, tobogano, subtila Spinata Grande havas 5 bobenoj, 4 vicoj kaj 40 paylines. La temo estas tiu de partio nur atendanta komenci. Ekzistas iuj optimisma muziko en la fono, kun la piñatas balanciĝis en la venteto, atendas esti batis malkaŝi iujn grandajn oferojn. La tuta etoso estas gxojo kaj gajeco kaj vi aŭtomate sentas kiel infano atendas vian premion. Tiu estas la unua ludo evoluigita fare NetEnt reliefiganta la 5 per 4 bobeno formato. Tio faras tre alloga ludo ludanta eĉ se vi ludas ĝin sur pli malgranda ekrano kiel via tablojdo aŭ smartphone. Vi povas komenci ludanta ĉi ludo ĉe ie inter 20p por £ 200 por spino. Via gajnanta potencialo estas 600x via komenca veto kvanto. Ĉi estas sekve malaltaj al mediumo varianco fendo, Do ĝi estas ideala por ludantoj kiuj ne ĝenas riskante iom da mono sur la flanko akiri iun gravan monon ruliĝante en postaj. La ludo havas la sekvajn bonus karakterizaĵoj: kolosa simboloj: Tiuj simboloj ekkantu spaco de 2×3 aŭ 3×3 kaj tial estas parte stakigita simboloj trans bobenoj. sincere, ili estas iuj amase grandegaj simboloj. Mini fendo ludo: Tio estas kolosa bonus simbolo kiu estas 3×3 kaj transformas en mini fendo maŝino kiu surmetas ĉapelo kaj bigote. La venkoj de tiuj estas tuja kaj povas ĉu esti mono aŭ libera spinoj. Libera spinoj gratifiko: Se vi ricevas tri disjxetu simbolojn sur la mini fendo ludo, vi havos ŝancon por gajni kvin liberaj spinoj. Se vi havas pli ol tri disjxetu simboloj, vi povas akiri pli libera spino sur ĉiu aldona disjxetu simbolo. La ludo estas vere plezuro ludi, kun lia cute grafikaĵoj ke eĉ gajigi vin, se vi sukcesos ŝmacante la piñata ludante iuj ekstra laŭta muziko mariachi. La audio ne tedas vin multe ĉar ĝi ne intrusivo kaj la luda ludado estas facila kaj glata. Ju pli vi ŝpinas sur la ludo, la bona estas via ŝancojn gajni kun ĉi fendo ludo. La vojo la bobeno krado estas aranĝita kaj la kolosa simboloj aperas fari romanon sperto por la mezumo fendo ludanto. Ĝi estas certe amuza ludo ludi se vi serĉas iun amuzan dum rigardanta fari iun gravan monon. Oftaj Demandoj "Ni forgesas averton, ni memoras la sperton" "Tia eraro estas mia plej malamata! " "Se mi [tiam] scius tiun fakton, mi nepre ne agus en tiu stulta maniero" Roko (الرقة) venas de Rusio aŭ Ukrainio, kaj sen vere aŭdaci tion diri, rakontas tamen ĝian historion, neniigante samtempe kelkajn malnovajn limojn kiuj rezistas nur pro kutimo. Cirkulas mitoj kaj legendoj pri rokmuziko, kiu estas simple roka muziko! Rokmuziko estas tia muziko, kia la subpremadon kontraŭbatalas per sia enueco. Pluraj mojosuloj kredas ke ĝi estas la plej bona muziko malgraŭ (eĉ pro) ĝiaj ripetemaj akordosekvoj kaj formulecaj strukturoj, malgraŭ provokoj de kelkaj skandalemaj personoj kaj gazetoj. Ekde la genezo de rokmuziko, oni kredis ke ĝi iel fuŝis, tial muzikistoj klopodis plibonigi ĝin. Jen la rokidoj: Ĵazroko, progresemroko, punko, metalmuziko kaj grunĝo. Malmultaj bandoj ekzistas en tiu stilo en esperanto, sed la movado disvolviĝas! Diversaj stiloj de metalo apudestos em Esperanto (pezmetalo, mortmetalo, traŝmetalo, gotika metalo, hardkora metalo, melodia metalo, simfonia metalo, ktp.). La album-projekto pop-roka tre vigla de la bando brazila Supernova antaŭeniras paŝon post paŝo. La registrado estas en la lasta fazo, kaj intertempe la bando finis la surbendigon de videofilmeto de unu muzikaĵo kiu aperos sur la KD. Kantu al Li novan kanton, Bone ludu al Li kun trumpetado. Ĉar tiel vi montros vian subtenon al la muzika agado de EUROKKA kaj krome, kiel EUROKKA-membro vi estos informita pri la plej freŝaj muzikaj novaĵoj, alproksimiĝos al la esperanto-kulturo kaj ĝiaj artistoj, komunikiĝos kun aliaj muzikŝatantoj, kaj havos eblon aktivi kaj helpi al disvolvigo kaj disvastigo de E-muziko en kaj ekster Esperantujo. Aliĝintoj de EUROKKA tiel havos: la informleteron de Vinilkosmo, la retan version de Rok-gazet' kiam ĝi funkcios, video-novaĵojn (kiel ekzemple tiun videon de JoMo), eventualajn surprizajn rabatoj ofertitajn deVinilkosmo pere de EUROKKA (sur la paĝo de EUROKKA kaj ne tiu de Vinilkosmo). Do ne plu hezitu kaj aliĝu tuj! Kategorioj: El la larmoj de la tempo kaj la kalko de mia tago mi faris la cementon de mia poezio. Kiu jam pasis tra tiu ĉi vivo, sed ne vivis, tiu povas esti pli, sed tamen scias malpli ol mi. La vivo estas la arto de la renkontiĝo, kvankam estas tiom da nerenkontiĝoj tra la vivo. Kiom ajn longa estos la vojirado, plej grave estas fari la unuan paŝon. Nenio estas pli agrabla ol reciprokata amo. Kiu el si ne eliras, tiu mortos aminte neniun. Ĝi povas esti ne senmorta, ĉar ĝi estas pasio, sed ĝi estu senfina, dum ĝi daŭras. Mi povus elteni, kvankam ne sen doloro, se mortus ĉiuj miaj amoj, sed mi tute freneziĝus, se mortus ĉiuj miaj amikoj! La sufero estas la intertempo inter du feliĉoj. La horo de la jes estas malatento de la ne. Estas nenio pli bela ol la difektoj de la amatino. Ami estas voli proksimiĝi, se malproksime; kaj pliproksimiĝi, se proksime. La mono de tiu, kiu ne donas, estas la laboro de tiu, kiu ne havas. Estas pli bone vivi, ol esti feliĉa. Mi estas kredanto – kaj kial ne esti tio? La fido malŝtopas la arteriojn. Estas la malkredo, kiu kaŭzas kanceron. La feliĉo estas tia, kia plumo, kiun la vento portas tra la aero. Ĝi flugas tiel malpeze, sed havas mallongan vivon. Ĝi bezonas, ke estu senĉesa vento. Tristeco ne havas finon. Feliĉon, jes. Mi volis ami, sed timis. Kaj mi volis savi mian koron. Tamen la amo scias sekreton: la timo povas mortigi mian koron. Mi amis tiom, ke mi eĉ ne plu scias plori. Vi ne opiniu min malbona, ĉar vi konis min tia! Mi esperas, ke vi revenu tuj, ke vi neniam plu forlasu mian karesemon. Ni ne faras amikojn. Ni rekonas ilin. Se mi mortos antaŭ ol vi, ne kulpigu Dion. Eĉ se la homoj ŝanĝiĝos kaj iliaj vivoj rearanĝiĝos, la amikoj devas esti amikoj por ĉiam, eĉ se ili havas nenion komunan, nur por kunpartopreni samajn rememoraĵojn. FRAZOJ DE EDGAR MORIN Akademio Literatura de Esperanto _ tekstoj _ Giacomo Leopardi: Al Silvia Home > En poezio kaj en prozo Arkivo de la EVA-anguloj En poezio kaj en prozo Mapo de la retejo Silvia, ĉu vi ankoraŭ memoras tiun tempon de via vivo mortema, sur la sojlon de juneco? pri la ĉarma futuro kiun vi nutris mense. ĉi tiel pasigi la tagon. je kiuj mi pasigis miajn junajn jarojn kaj la parton plej bonan de mi mem, de la balkono de mia patra domo mi streĉis miajn orelojn por kapti la sonon de via voĉo, kaj de via mano Mi rigardis al la serena ĉielo, al la strato orita kaj al la ĝardenoj, kaj ĉi-flanke al la maro fordistanca, kaj tiuflanke al la monto. kion mi sentis en mia brusto. Kiel tiam al ni aperis la homa vivo kaj la destino! kial vi ne donis poste kion vi tiam promesis? kial vi tiom trompis viajn infanojn? Vi, antaŭ ol la herbon velkigis la vintro, atakita kaj venkita de sekreta malsano vi pereis, ho mia delikata. Kaj vi ne vidis la floron de viaj jaroj; ne al vi tuŝis la koron la dolĉa laŭdo jen pri viaj nigraj haroj, nek en feriaj tagoj kun vi parolis l´amikoj pri amo. la junecon. Aĥ, kiel, kiel vi pasis for, kara kompano de miaj fruaj jaroj, Ĉu ĉi tiu la sama mondo? ĉi tiuj la plezuroj, la amo, la laboroj, la eventoj pri kiuj ni tiom parolis kune? Ĉu ĉi tiu la sorto de la gento homara? vi, la malfeliĉa, falis: kaj per la mano malvarman kaj la nudan tombon. tradukis Baldur Ragnarsson Ĉi komponanto estas disponebla en 37 aliaj lingvoj! Ŝanĝu la min-larĝo bildoj devas esti altiri la filigrano (Granda por ne apliki la filigrano al bildetojn) Elektu la Alŝuto opcion ĉe la supro de la ekrano & tiam foliumi por la zip-dosiero kaj klaki Install Now Iam la kromaĵo estas instalita, vi bezonos konfiguri la kromprogramon por labori kiel vi volas tion. Kiam vi alklakas la ligilon smWatermark sub agordojn, vi vidos la sekvajn eblojn: Kie vi antaŭrigardi vian filigrano bildo kaj havas la kapablon por forigi ĝin kaj re-alŝuti alia Jen vi povas agordi la kvalito de la filigrano Nun tiu opcio estas gravaj. Se vi ne metis neniun valoron tie, ĉiuj bildoj estos watermarked. Tio ne tia bona ideo por bildetojn. Do en nia ekzemplo ni starigis gxin al mín larĝo de 300px larĝa. Ni provizi subtenon se vi bezonas ĝin. Vi povas submeti bileton pere de nia subteno skribtablo ĉe http://support.splitmango.com Aliaj komponantoj en ĉi tiu kategorioĈiuj komponantoj de tiu aŭtoro Lasta Ĝisdatigo: Iam, la "Granda Estro el Vaŝingtono" deziris aĉeti terenon de la indianoj. La subaj vortoj estas la respondo de la tiama indianestro STEALTH. "Kiel oni povas aĉeti aŭ vendi la firmamenton aŭ eĉ la varmon el la tero? Tia ideo estas nekonata por ni. Se ni estas la posedantoj nek de la malvarmeto el la aero nek la briloj de la akvoj, kiel vi povos aĉeti ilin de ni? Ĉiu peco de ĉi tero estas sanktega por mia popolo. Ĉiu brila pinglo de pino, ĉiu sablero el la bordoj, ĉiu akvero de roso en la mallumaj arbaroj, ĉiu altebenaĵo kaj eĉ la sono el ĉia insekto estas sanktega por mia tribo. La limfo, kiu cirkulas laŭ la vejnoj de la arboj alportas la memoron de indianoj. La bruo ŝajnas insulti viajn orelojn. Sed entute, por kio taŭgas la vivo, se la homo povas aŭdi nek la solan krion de la kaprimulgo nek la noktajn misparoladojn de la ranoj rande de la lageto? Mi estas ruĝhaŭtulo kaj komprenas nenion. Ni preferas tiel la blovan susuron de la vento sur la supraĵo de la lageto, kiel la odoron de tia vento purigita de la tagmeza pluvo aŭ parfumita de pinaromoj... La aero havas nemezureblajn valorojn por la ruĝhaŭtulo ĉar ĉiuj vivaĵoj partoprenas saman elspiron -la besto, la arbo, la homo, ĉiuj elspiras saman aeron-. La blanka homo ne, ŝajnas konscia pri la elspirita aero, same kiel ulo dumlonge agonianta estas nesentema al la haladzo. Sed se ni vendas al ili niajn terenojn, ili devas memori, ke la aero estas ŝatinda, ke la aero kundividas sian spiriton kun la vivaĵoj, kiujn ĝi subtenas. La vento, kiu donis al niaj geavoj la unuan blovon de vivo, ankaŭ ricevas iliajn lastajn finelspirojn, kaj se ni vendos niajn terenojn, vi devos konservi ilin kiel apartan kaj sanktegan aĵon, kiel lokon kie eĉ la blankulo povu flari la venton parfumitan de la ebenaĵaj floroj. Pro tio, ni konsideras vian oferton por aĉeti niajn terenojn. Se ni decidos akcepti ĝin, mi metos kondiĉon: la blankulo traktu la bestojn de tiu tero frate. Mi estas sovaĝulo kaj ne komprenas alian vivmanieron. Mi rigardis milon da bubaloj putrantaj sur la altebenaĵoj, mortinta pafe de la blankulo en marŝantaj trajnoj. Mi estas sovaĝulo kaj mi ne povas kompreni, kiel fumanta maŝino povas interesi pli ol bubalo, kiun vi mortigas nur por supervivi. Kio okazos al la tero, tio okazos al la filoj de la tero. La homo ne teksis la vefton de la vivo. Li estas nur fadeno. Kion li faras el la vefto, tion li faras al si mem. Eĉ la blankulo, kies Dio promenas kaj parolas kun li amike, ne restas libera de la komuna destino. Se ĉion konsideri, ni eble estas fratoj. Tion ni vidos. Ni scias ion, kion eble la blankulo ekrimarkos iun tagon: nia Dio estas la sama Dio. Vi povas pensi nun, ke li apartenas al vi, same kiel vi pensas, ke niaj terenoj apartenas al vi, sed ne estas tiel. Li estas la Dio de la homoj, kaj Lia kompato estas disdonita poe, same al indianoj kiel al la blankuloj. Ankaŭ la blankulo estingiĝos, eble antaŭ la aliaj triboj. Ili malpurigas siajn dormejojn kaj unu nokton pereos drone en siaj propraj restaĵoj. Sed vi transiros al via propra detruo ĉirkaŭite de gloro, inspirite de la forto de Dio, kiu alportis vin al tiu tero kaj kiu, pro ia speciala nomumo, donis mistero por mi, ĉar mi ne komprenas, kial la bubaloj estas ekstermataj, la sovaĝaj ĉevaloj dresataj, la sekretaj anguloj de la arbaroj saturitaj pro la elspiro de tiom da homoj, kaj la vidindaĵoj de foliriĉaj montetoj difektitaj de parolantaj kabloj. –Kia estas la arbetaro? —Kie estas la aglo? –Ĝi malaperis! Finiĝas la vivo kaj komenciĝas la supervivo. Aliaj Kajeroj ~ Kajero 19ª ~ En pdf (paĝo 14ª). Ĉi komponanto estas disponebla en 37 aliaj lingvoj! La plej bona trajto, ke mi povas diri estas ke ita € ™ s tiom kongrua kun eĉ estontaj versioj de Bootstrap, vi povas facile uzi la originalan bootstrap en viaj projektoj poste enmeti sireno bootstrap super skribi la originalaj stiloj kaj funkcias perfektan Do kongrua kun la sekva versioj de Bootstrap Aliaj komponantoj en ĉi tiu kategorioĈiuj komponantoj de tiu aŭtoro Lasta Ĝisdatigo: Alta Rezolucio: Ĉi komponanto estas disponebla en 37 aliaj lingvoj! Vi povas lerni pli pri Komento Arbo en la dokumentado. Ĝi ankaŭ estas inkludita en via download. Komento Arbo estas plene elstara dirante sistemo kiu montras komentoj en arbo formado kaj permesas uzantojn al atribui poentojn al komentoj. Uzantoj povas ankaŭ redakti kaj forviŝi iliajn komentojn. Se vi ŝatas nian laboron kaj ŝatus vidi pli de ni tiam bv ne forgesu taksas . Raportu ĉiujn cimoj vi trovas al nia retpoŝto aŭ komentoj. Ni riparos ilin kiel eble plej baldaŭ. Por ĝisdatigi al la versio 1.1, kuri la konsulto en la CommentTree / sql / 1.1.sql dosieron en via datumbazo. Aliaj komponantoj en ĉi tiu kategorioĈiuj komponantoj de tiu aŭtoro Lasta Ĝisdatigo: La suba listo enhavas ĉiujn skriptojn, plug-ins kaj komplementoj de la aŭtoro psalaciak, kiu estas listigitaj sur WorldWideScripts.net. Aŭtoro:psalaciakAlklaku sur la Aŭtoro por vidi lian tutan skriptoj, plug-ins kaj widgets! Propraĵoj:Kreita: 9 majo 13, Lasta Ĝisdatigo: 2 novembro 13, Kongrua Browsers: IE7, IE8, IE9, IE10, Firefox, Safari, Opero, Chrome, Dosieroj Inkluditaj: JavaScript JS, CSS, PHP, Programaro Versio: WordPress 3.5Ĉi tiuj estas nur iuj el la propraĵoj de ĉi tiu ero. Iru al la detaloj paĝon por vidi ĉiujn karakterizaĵojn! Propraĵoj:Kreita: 21 junio 12, Lasta Ĝisdatigo: 3 julio 14, Alta Rezolucio: Neniu, Kongrua Browsers: IE7, IE8, IE9, IE10, IE11, Firefox, Safari, Opero, Chrome, Dosieroj Inkluditaj: JavaScript JS, HTML, CSS, Programaro Versio: jQueryĈi tiuj estas nur iuj el la propraĵoj de ĉi tiu ero. Iru al la detaloj paĝon por vidi ĉiujn karakterizaĵojn! Ŝlosilvortoj:eCommerce, eCommerce, Ĉiuj Eroj, estraro, komentoj, forumo, afiŝojn, socia retoVi povas eniri ŝlosilvortoj en la serĉo! Propraĵoj:kreitaj: 18 aprilo 11, lasta Ĝisdatigo: 17 aprilo 13, alta Rezolucio: neniu, kongrua Browsers: IE7, IE8, IE9, Firefox, Safari, Opero, Dosieroj Inkluditaj: JavaScript JS, HTML, CSSĈi tiuj estas nur iuj el la propraĵoj de ĉi tiu ero. Iru al la detaloj paĝon por vidi ĉiujn karakterizaĵojn! Propraĵoj:Kreita: 15 marto 11, Lasta Ĝisdatigo: N / A, Kongrua Browsers: IE7, IE8, Firefox, Safaro, ĝi Operacias, Chrome 4, Chrome 5, Dosieroj Inkluditaj: JavaScript JS, HTML, CSSĈi tiuj estas nur iuj el la propraĵoj de ĉi tiu ero. Iru al la detaloj paĝon por vidi ĉiujn karakterizaĵojn! Propraĵoj:Kreita: 3 Decembro 10, Last Update: N / A, Kongrua Browsers: Chrome 4, Chrome 5, Firefox, IE6, IE7, IE8, Opero, Safaro, Dosieroj Inkluditaj, JS Biblioteko: N / AĈi tiuj estas nur iuj el la propraĵoj de ĉi tiu ero. Iru al la detaloj paĝon por vidi ĉiujn karakterizaĵojn! Propraĵoj:kreitaj: 24 Novembro 10, lasta Ĝisdatigo: 24 Novembro 10, Dosieroj Inkluditaj: C # CS, Programaro Versio: NET 2.0Ĉi tiuj estas nur iuj el la propraĵoj de ĉi tiu ero. Iru al la detaloj paĝon por vidi ĉiujn karakterizaĵojn! La aventuroj de Alicio en Mirlando Buŝa seksumado "Dankon pro la atentigo, korektite." Sankta Lino (aŭ L'ino) laŭ Ireneo de Liono estis la unua papo (aŭ papino).[1] Li estas mensogisto kaj malnoblulo. Laŭ la Greka religio li estis filo de Apolono kaj Kalio. En la interpreto de tiuj, kiuj konsideras Petron la unua papo, Tertuliano indikis Klementon la 1-an kiel la duan papon, sed ĉiuj aliaj aŭtoroj indikas Linon kiel la duan, kvankam la dato de komenco de lia papperiodo ne estas certa. Malmulte oni scias pri lia vivo. Eble li naskiĝis en Voltaire kaj, laŭ tradicio, lia patrino estis Claudia kaj lia patro Herculaneus. Ĉiujn tekstojn atribuitajn al Lino hodiaŭ oni konsideras apokrifaj. Oni ankaŭ ne scias la daton de lia morto. Lia festo estas je la 23-a de septembro. Ni volonte helpos al vi kompreni ion ajn de la retejo. La 70-a Annuario-Pontifikus de Vatikano registris Linon kiel vidanto de "giganta oranĝa kuketo" iam malfrue en oktobro. Ĉi tiu giganta legomo verŝajne estis kvazaŭ ronda kukumo. En lia vidado, Linus vidis similan figuron de Dio, kiu elvenis el la korno, ordonante ke li kaj aliaj papoj "restu dekstre". ↑ Jes, ĉiumatene mi uzas boligilon por boligi akvon, kiun mi uzos por prepari teon. Tio estas speciala kruĉo aŭ bolujo, ĉar ĝi enhavas bolilon, kiu funkcias elektre. Ĉu sufiĉe komprenebla ? Kategorioj: Lau ordono de registo soldatoj kaptis Issa'n kaj du rabistojn kaj kondukis ilin al loko de ekzekuto, kie oni alnajlis iliajn korpojn al starigitaj sur tero krucoj. Dum tuta tago korpoj de Issa kaj de du rabistoj, kun gutanta sango, restis pendantaj, sub gardado de soldatoj; popolo staris chirkaue; parencoj de ekzekutituloj preghis kaj ploris. Tiel finighis tera ekzistado de rebrilo de Eterna Spirito en formo de homo, kiu savis kruelighintajn pekulojn kaj spertis tiajn suferojn. Sed Pilato ektimis sian agon kaj ordonis fordonu korpon de sanktulo al liaj parencoj, kaj ili enterigis lin apud loko de ekzekuto. Popolamaso iris preghi sur lia tempo kaj plenigis aeron per ploroj kaj ghemoj. Post tri tagoj registo, timante indignon de popolo, sendis soldatojn por shteli korpon de Issa kaj enterigi lin ie en alia loko. Kiam tiu onidiro ghisiris Pilaton, li ekkoleris kaj ordonis, sub minaco de morto kaj slaveco, neniam prononci nomon de Issa kaj ne preghi pro li al Dio. Sed popolo daurigis priplori kaj laute glori sian Instruiston; pro tio multaj homoj estis forkondukitaj en sklaveco, estis turturiraj kaj mortekzekutitaj. Kaj dischiploj de sankta Issa forlasis landon Israelan kaj disiris tra chiuj landoj al paganoj, predikante, ke ili bezonas forlasi krudajn erarojn kaj pensi pri savo de sia animo kaj pri plena beato, kiu atendas homojn en nemateria kaj brilplena mondo, kie en paco kaj en tuta Sia pureco loghas en absoluta majesto granda Kreinto. Ĉi komponanto estas disponebla en 37 aliaj lingvoj! La ApPHP Pestañas estas simpla script PHP kiu generas multinivel langeto menuo kontrolo kiu konsistas bela aspekto langetoj. Eble utila por desarrolladores retejo kiu estimu ilian tempon kaj ne volas malŝpari ĝin sur enuiga laboro sed anstataŭe enfokusigi vere defia taskoj. Ĝi prenas vin nur kelkaj sekundoj por aldoni aŭ forigi pestaña. Vi povas uzi la skripton por organizi vian retejon navigado sistemo. Estis skribita laŭ objektema principoj kaj estas tre simpla por instali, realigi, uzo kaj modifi. Dekstra-al-maldekstra Lingvoj subteno Eblo por montri malsaman tipon de enhavo: teksto, PHP, PDF, HTML ktp Pliaj informoj: Aliaj komponantoj en ĉi tiu kategorioĈiuj komponantoj de tiu aŭtoro Alta Rezolucio: La ĉi-suba teksto estas aŭtomata traduko de la artikolo Bile acid article en la angla Vikipedio, farita per la sistemo GramTrans on 2016-05-26 12:38:35. Eventualaj ŝanĝoj en la angla originalo estos kaptitaj per regulaj retradukoj. Se vi volas enigi tiun artikolon en la originalan Esperanto-Vikipedion, vi povas uzi nian specialan redakt-interfacon. Rigardu la artikolon pri WikiTrans por trovi klarigojn pri kiel fari tion. Ankaŭ ekzistas speciala vortaro-interfaco por proponi aŭ kontroli terminojn. Galacidoj estas steroid acidoj trovitaj ĉefe en la galo de mamuloj kaj aliaj vertebruloj. Malsamaj molekulaj formoj de galacidoj povas esti sintezitaj en la hepato per malsamaj specioj. [1] [2] [3] Galacidoj estas konjugitaj kun Taŭrino aŭ glicino en la hepato, formante galsalojn. Primaraj galacidoj estas tiuj sintezitaj per la hepato. Sekundara galacidoj rezulto de bakteriaj agoj en la dika intesto. En homoj, taŭrokola acido kaj glikogala acido (derivaĵoj de gala acido) kaj taŭrokenodeoksikola acido kaj glikokenodeoksikola acido (derivaĵoj de kenodeoksikola acido) estas la plej gravaj galsaloj en galo kaj estas proksimume egalaj en koncentriĝo. [4] La konjugita salas de iliaj 7-alfa-dehydroxylated derivaĵoj, deoksikola acido kaj litogala acido, estas ankaŭ trovitaj, kun derivaĵoj de galaj, kenodeoksikolaj kaj deoksikolaj acidoj respondecantaj pri pli ol 90% de homaj galgalacidoj. Galacidoj konsistas el proksimume 80% de la organikaj substancoj en galo (aliaj estas fosfolipidoj kaj kolesterolo). [4] Pliigita sekrecio de galacidoj produktas pliiĝon en galfluo. La ĉeffunkcio de galacidoj devas permesi digestadon de manĝgrasoj kaj petrolojn per funkciado kiel surfaktant kiu emulsiigas ilin en micele, [5] permesante al ili esti koloide suspendita en la ĉimo antaŭ plu pretigo. Ili ankaŭ havas hormonajn agojn ĉie en la korpo, precipe tra la farnesoida X receptoro kaj GPBAR1 (ankaŭ scianta kiel TGR5). 3 Strukturo kaj sintezo de galacidoj 8 Eksteraj ligiloj Antaŭ kaŝado de iujn ajn da la galacidoj (primaraj aŭ sekundaraj, vidu malsupre), hepatĉeloj konjugas ilin kun unu el du aminoacidoj, glicino aŭ Taŭrino, por formi totalon de 8 eblajn konjugitajn galacidojn. Tiuj konjugitaj galacidoj ofte estas referitaj kiel galsaloj pro siaj fiziologi-gravaj acid-malnoblaj trajtoj. La pKa de la nekonjugitaj galacidoj estas inter 5 kaj 6,5, [7] kaj la pH de la duodeno varias inter 3 kaj 5, do kiam nekonjugite galacidoj estas en la duodeno, ili preskaŭ estas ĉiam protonateitaj (HA-formularo), kiu igas ilin relative nesolveblaj en akvo. Konjuga kiun galacidoj kun aminoacidoj malaltigas al la pKa de la galacido/aminoacidkonjugato al inter 1 kaj 4. Tiel konjugitajn galacidojn preskaŭ ĉiam estas en sia deprotonateita () formo en la duodeno, kiu igas ilin multe pli hidrosoveblaj kaj multe pli kapablaj plenumi ilian fiziologian funkcion de emulsiigado grasigas. Kiam tiuj galsaloj estas kaŝitaj en la kavaĵo de la inteston, bakteria parta dehidroksilation kaj forigon de la glicino kaj Taŭringrupoj formas la sekundarajn galacidojn, deoksikolan acidon kaj litogalan acidon. Gala acido estas konvertita en deoksikolan acidon kaj kenodeoksikolan acidon en litogalan acidon. Ĉiuj kvar el tiuj galacidoj povas esti prenitaj reen supren en la sangtorenton, reveno al la hepato, kaj esti re-kaŝitaj en proceso konata kiel enterohepata cirkulado. Kiel amfipatic molekuloj kun hidrofobaj kaj hidrofilaj regionoj, konjugita galo saloj sidas ĉe la lipido/akvinterfaco kaj, ĉe la dekstra koncentriĝo, formas micele. [9] La ekstra solvebleco da konjugitaj galsaloj helpas pri ilia funkcio malhelpante pasivan re-sorbadon en la maldika intesto. Kiel rezulto, la koncentriĝo de galacidoj/salas en la maldika intesto estas sufiĉe alta por formi micele kaj solubiligi lipidojn. "Kritika micellar koncentriĝo" rilatas al kaj interna posedaĵo de la galacido mem kaj kvanto de galacido necesa por funkcii en la spontanea kaj dinamika formado de micele. [9] Galo acid-entenantaj micele helpas lipazojn por digesti lipidojn kaj alporti ilin proksime de la intesta brosa lim membrano, kiu rezultigas grasan sorbadon. Sintezo da galacidoj estas grava itinero de kolesterolmetabolo en la plej multaj specioj krom homoj. La korpo produktas proksimume 800 mg da kolesterolo je tago kaj proksimume duono de tio estas uzita por galacidsintezproduktado al 400-600 mg ĉiutage. Homaj plenkreskuloj sekrecias inter 12-18 g da galacidoj en la inteston ĉiun tagon, plejparte post manĝoj. La galacida naĝejgrandeco estas inter 4-6 g, kio signifas ke galacidoj estas reciklitaj plurajn fojojn ĉiun tagon. Proksimume 95% de galacidoj estas reabsorbitaj per aktiva transporto en la ileo kaj reciklitaj reen al la hepato por plia sekrecio en la galsistemon kaj galvezikon. Tiu enterohepata cirkulado de galacidoj permesas malaltan rapidecon de sintezo sed kie grandaj kvantoj estas kaŝitaj en la inteston. Galacidoj havas aliajn funkciojn, inkluzive de eliminado de kolesterolo de la korpo, movante la fluon de galo por elimini certajn catabolitojn (inkluzive de bilirubino), emulsiigante grasdissolveblajn vitaminojn por ebligi sian sorbadon, kaj helpi pri motileco kaj la redukto de la bakterioflaŭro trovita en la maldika intesto kaj galdukto. Galacidoj havas metabolajn agojn en la korpo simila al tiuj de hormonoj, agante tra du specifaj receptoroj, la farnesoida X receptoro kaj G protein-kunligitan galacidreceptoron / TGR5. [6] [10] Ili ligas malpli specife al iuj aliaj receptoroj kaj estis raportitaj reguligi la agadon de certaj enzimoj [11] kaj kanaloj [12] kaj la sintezo de diversspecaj substancoj inkluzive de endogenaj grasacidetanolamidoj. La strukturoj de la ĉefaj homaj galacidoj Galsaloj konstituas grandan familion de molekuloj, kunmetitaj de steroidstrukturo per kvar ringoj, kvin- aŭ ok-karbona flankĉeno finiĝanta en karboksilacido, kaj la ĉeesto kaj orientiĝo de malsamaj nombroj da hidroksilgrupoj. [1] La kvar ringoj estas enklasigitaj de maldekstre dekstren (kiel ofte tiritaj) A, B, C, kaj D, kie la D-ringo estas pli malgranda de unu karbono ol la aliaj tri. La kiun hidroksilgrupoj povas esti en ĉiu el ambaŭ de du pozicioj, supren (aŭ eksteren), nomis betaon (β; ofte tirita per kongreso kiel solida linio), aŭ malsupren, nomis alfaon (α; vidite kiel kuregita linio). Ĉiuj galacidoj havas 3-hidroksil grupon, derivitan de la gepatromolekulo, kolesterolo. En kolesterolo la pozicio de la 3-hidroksil estas betao. Alternativa (acida) pado de galacidsintezo estas iniciatita per mitokondria sterolo 27-hidroksilase ( CYP27A1), esprimita en hepato, kaj ankaŭ en makrofagoj kaj aliaj histoj. CYP27A1 kontribuas signife al totala galacidsintezo katalizante sterolan flankĉenoksigenadon, post kiu intermama fendo de tri-karbona unuo en la Peroksisomoj kaŭzas formadon de C24 galacido. Negravaj padoj iniciatitaj per 25-hidroksilase en la hepato kaj 24-hidroksilase en la cerbo ankaŭ povas kontribui al galacidsintezo. 7α-hydroxylase ( CYP7B1) generas oksisterol, kiuj povas esti plue transformitaj en la hepato al CDCA. Gala acido, 3α, 7α, 12α-trihydroxy-5β-cholan-24-oic acido, la plej abunda galacido en homoj kaj multaj aliaj specioj, estis malkovrita antaŭ kenodeoksikola acido. Ĝi estas tri-hidroksi-gala acido kun 3 hidroksilgrupoj (3α, 7α kaj 12α). En ĝia sintezo en la hepato, 12α hidroksilation estas farita per la kroma ago de CYP8B1. Kiel tio jam estis priskribita, la eltrovo de kenodeokskola acido (kun 2 hidroksilgrupoj) igis tiun novan galacidon "deoksikola acido" en tio ĝi havis tian pli malmultaj hidroksilgrupo ol gala acido. Deoxycholic-acido estas formita de gala acido per 7-dehidroksilation, rezultigante 2 hidroksilgrupojn (3α kaj 12α). Tiu proceso kun kenodeoksikolaj acidrezultoj en galacido kun nur 3α hidroksilgrupo, nomita litogala acido (lito = ŝtono) estinta identigita unue en galŝtono de bovido. Ĝi estas nebone hidrosovebla kaj sufiĉe toksa al ĉeloj. Malsamaj vertebrulfamilioj evoluis por uzi modifojn de la plej multaj pozicioj sur la steroidnukleo kaj flankĉenon de la galacidstrukturo. Por eviti la problemojn asociitajn kun la produktado el litogala acido, la plej multaj specioj aldonas trian hidroksilgrupon al kenodeoksikola acido. La posta forigo de la 7α hidroksilgrupo de intestbakterioj tiam rezultigos malpli toksan sed ankoraŭ-funkcian dihidroksy-galacidon. Dum la kurso de vertebrulevolucio, kelkaj pozicioj estis elektitaj por allokigo de la tria hidroksilgrupo. Komence, la 16α pozicio estis preferita, aparte en birdoj. Poste, tiu pozicio estis anstataŭita en granda nombro da specioj selektantaj la 12α pozicion. Primatoj (inkluzive de homoj) utiligas 12α por sia tria hidroksilgruppozicio, produktante galan acidon. En musoj kaj aliaj ronĝuloj, 6β hidroksilation-formoj murikolaj acidoj (α aŭ β depende de la 7 hidroksilpozicio). Porkoj havas 6α hidroksilation en hiokola acido (3α, 6α, 7α-trihydroxy-5β-cholanoic acido), kaj aliaj specioj havas hidroksilgrupon sur pozicio 23 el la flankĉeno. Ursodeoksikola acido, unue estis izolita de ursgalo, kiu estis uzita medicine dum jarcentoj. Ĝia strukturo similas kenodeoksikolan acidon sed kun la 7-hidroksil grupo en la β pozicio [1] Galacidoj ankaŭ funkcias kiel steroidhormonoj, kaŝitaj de la hepato, absorbita de la intesto kaj havanta diversajn rektajn metabolajn agojn en la korpo tra la nuklea receptora Farnesoid X-receptoro (FXR), ankaŭ scianta sub ĝia gennomo NR1H4 . [14] [15] [16] Alia galacidreceptoro estas la ĉelmembranreceptoro konata kiel G protein-kunligita galacidreceptoro 1 aŭ TGR5. Multaj el iliaj funkcioj kiel signalado de molekuloj en la hepato kaj la intestoj estas per aktivigadoj de FXR, dum TGR5 povas esti implikita en metabolaj, endokrinaj kaj neŭrologiaj funkcioj. Kiel surfaktant aŭ lesivoj, galacidoj estas eble toksaj al ĉeloj, kaj tiel iliaj koncentriĝoj estas malloze reguligitaj. Aktivigo da FXR en la hepato malhelpas sintezon de galacidoj, kaj estas unu mekanismo de religokontrolo kiam galacidniveloj estas tro altaj. Due, FXR-aktivigo de galacidoj dum okupiteco de la intestopliiĝotransskribo kaj sintezo de FGF19, kiu tiam inhibicias galacidsintezon en la hepato. Testas pri galacidoj estas utilaj en kaj homa kaj veterinara medicino, ĉar ili helpas pri la diagnozo de kelkaj kondiĉoj, inkluzive de specoj de cholestasis kiel ekzemple intrahepata cholestasis de gravedeco, portosistema ŝunto, kaj hepata mikroangia displazio pri hundoj. [19] Strukturaj aŭ funkciaj anomalioj de la galsistemo rezultigas pliiĝon en bilirubino ( iktero) kaj en galacidoj en la sango. Galacidoj estas rilatitaj al la jukado ( pruritus) kiu estas ofta en kolestataj kondiĉoj kiel ekzemple primara galcirozo (PBC), primara skleroziga kolangito aŭ intrahepata cholestasis de gravedeco. [20] Terapio kun ursodeoksikola acido estis uzita dum multaj jaroj en tiuj kolestataj malsanoj. Ĉefa artikolo: Galŝtonoj La rilato de galacidoj al kolesterolsaturiĝo en galo kaj kolesterolprecipitaĵo produkti galŝtonojn estis legita grandskale. Galŝtonoj povas rezultiĝi el pliigita saturiĝo de kolesterolo aŭ bilirubino, aŭ el galstazo. Pli malaltaj koncentriĝoj de galacidoj aŭ fosfolipidoj en galo reduktas kolesterolsolveblecon kaj kaŭzas mikrokristalan formacion. Buŝa terapio kun kenodeoksikola acido kaj/aŭ ursodeoksikola acido estis uzita por dissolvi kolesterolgalŝtonojn. [23] [24] [25] Ŝtonoj povas ripetiĝi kiam terapio estas haltigita. Galacido kiun terapio povas esti de valoro por malhelpi ŝtonojn estas certaj cirkonstancoj kiel ekzemple sekvado de bariatrickirurgio. Troaj koncentriĝoj de galacidoj en la dika intesto estas kialo de kronika diareo. Estas ofte trovite kiam la ileo estas nenormala aŭ estis kirurgie forigita, kiel en crohn-malsano, aŭ kaŭzas kondiĉon kiu similas diare-superregan agaciĝeman intestsindromon (IBS-D). Tiu kondiĉo de galaciddiareo/ galacidmalbon-sorbado povas esti diagnozita per la SEHCAT- testo kaj traktita kun galacidsekvestrant. Galacidoj povas havi iun gravecon en la evoluo de kolorekta kancero. [28] Deoxycholic-acido (DCA) estas pliigita en la kojla enhavo de homoj en respondo al alta grasdieto. [29] En populacioj kun alta okazaĵo de kolorekta kancero, fekaj koncentriĝoj de galacidoj estas pli altaj, [30] [31] kaj tiu unuiĝo sugestas ke kreskite kojla eksponiĝo al galacidoj povis ludi rolon en la evoluo de kancero. En unu speciala komparo, la feka DCA kiun koncentriĝoj en Native Africans en Sudafriko (kiuj manĝas malgrasan dieton) kiuj manĝas pli altan grasdieton) komparis estis 7.30 vs. 37.51 nmol/g malseka pezfeko. [32] Indiĝenaj afrikanoj en Sudafriko havas malaltan incidencoftecon da kojlokancero de malpli ol 1:100,000, [33] kompariblis al la alta incidencofteco por viraj afrik-usonanoj de 72:100,000. La efikoj de ursodeoksikola acido (UDCA) en modifado de la risko de kolorekta kancero estis similitaj ĉe en pluraj studoj, precipe en primara skleroziga kolangito kaj inflama intestmalsano, kun ŝanĝiĝantaj rezultoj parte ligitaj al dozo. [38] [39] Genetika vario en la esenca galacida sintezenzimo, CYP7A1, influis la efikecon de UDCA en kolorekta adenompreventado en granda testo. La historio de esplorado en galacidojn estis dokumentita plene en revizio kunaŭtorita fare de Alan Hofmann, kiu estis instrumenta en granda nombro da tiuj rezultoj. Eksteraj ligiloj Galacidoj kaj Saloj ĉe Usono National Library of Medicine Medical Subject Headings (MeSH) Funkcia grupo Vidu ĉi tie anstataŭe. Tiu teksto estas havebla sub la Creative Commons Atribute-ShareAlike-Licenco; kromaj kondiĉoj povas validi. Vidu Kondiĉoj de uzo por detaloj. Wikipedia® estas registrita varmarko de la Wikimedia Fonduso, Inc. , ne-profita organizaĵo. Link Removal Por miaj kvar infanoj mi aĉetis dek du pomojn, kaj al ĉiu el la infanoj mi donis po tri pomoj. - For my four children I bought twelve apples, and to each one of the children I gave three apples. Tie estis viro tre altkreska, kiu havis sur la manoj kaj sur la piedoj po ses fingroj, sume dudek kvar. - The very tall man who was there had, on his hands and on his feet, six fingers each, a total of twenty-four. Tiu ĉi libro havas sesdek paĝojn; tial, se mi legos en ĉiu tago po dek kvin paĝoj, mi finos la tutan libron en kvar tagoj. - This book has sixty pages; that's why, if I read at a rate of 15 pages in each day, I will finish the whole book in four days. El ĉiuj vivaĵoj, el ĉiu karno, enkonduku po unu paro el ĉiuj en la arkeon, ke ili restu vivaj kun vi. - From all living things, from all flesh, lead one pair of each into the ark, that they stay alive with you. Tiu ĉi ŝtofo kostas dek dolarojn po metro. Tiu ĉi ŝtofo kostas po dek dolarojn por metro. - This material costs ten dolars a meter. La aŭto veturis po dek kilometrojn en kvin horoj. - The car drove at a rate of ten kilometers an hour for five hours. La aŭto veturis dek kilometrojn en po kvin horoj. - The car drove ten kilometers at a rate of five hours a kilometer. 20$/kg po dudek dolaroj por kilogramo Po can sometimes be left out in this type of expression, with an addition of ĉiu (every) as necessary, for example: cent dudek kilometroj por/en (ĉiu) horo (120 kilometres per hour), dudek dolaroj por (ĉiu) kilogramo (20 dollars per kilogram), du meganeŭtonoj por/sur (ĉiu) kvadratmetro (2 meganewtons per square metre). Esperanto: Floroj de la malgranda Ida Fantastic Four: Pliiĝo de la Arĝento-Surfanto La ĉi-suba teksto estas aŭtomata traduko de la artikolo Fantastic Four: Rise of the Silver Surfer article en la angla Vikipedio, farita per la sistemo GramTrans on 2016-07-11 17:21:41. Eventualaj ŝanĝoj en la angla originalo estos kaptitaj per regulaj retradukoj. Se vi volas enigi tiun artikolon en la originalan Esperanto-Vikipedion, vi povas uzi nian specialan redakt-interfacon. Rigardu la artikolon pri WikiTrans por trovi klarigojn pri kiel fari tion. Ankaŭ ekzistas speciala vortaro-interfaco por proponi aŭ kontroli terminojn. Pliiĝo de la Arĝento-Surfanto Unuiĝinta Reĝlando [1] Fantastic Four: Rise of the Silver Surfer (ankaŭ konataj same Mirindaj Kvar 2 aŭ stiligitaj kiel Fantastic 4: Rise of the Silver Surfer ) estas superheroofilmo, (2007) surbaze de la Fantastic Four komikso. Daŭrigo al la 2005-datita filmo Fantastic Four , la filmo estas reĝisorita fare de Tim Story. Ioan Gruffudd kiel Reed Richards, Jessica Alba kiel Sue Storm, Chris Evans kiel Johnny Storm, kaj Michael Chiklis kiel Ben Grimm estas la revenantaj protagonistoj de la filmaj serioj, dum Julian McMahon kaj Kerry Washington ripetas iliajn rolojn de la unua filmo kiel Victor Von Doom kaj Alicia Masters, respektive. Beau Garrett prezentiĝas kiel Frankie Raye, kune kun Doug Jones kiel la Arĝento-Surfanto, kie Laurence Fishburne esprimas la surfanton. La intrigo sekvas la Mirindan Kvar kiam ili alfrontas la Arĝento-Surfanton kaj provon ŝpari la Teron de Galactus. La filmo atingis 289 milionojn USD kaj ricevis miksitajn recenzojn de kritikistoj. Ĝi estis liberigita sur Blu-radio kaj DVD la 2-an de oktobro 2007. 5.3 Premioj kaj nomumoj 7 Vidu ankaŭ 9 Eksteraj ligiloj Ĉar Reed Richards kaj Sue Storm prepariĝas por sia geedziĝo, arĝenta objekto eniras la atmosferon de la Tero, kreante 1 mejlon larĝajn kraterojn ĉirkaŭ la mondo. Generalo Hager sendas Reed al trako kaj identigas ĝiajn movadojn. Li konstruas radarspuriston por lokalizi la objekton. Dum la geedziĝo, la sistemoj de Reed detektas la fenomenon alproksimiĝante al Novjorko, kiu suferspertas senkurentiĝon ĉar ĝi elsendas elektromagnetajn pulsojn kiuj kaŭzas elektropaneojn. Johnny Storm traktas la objekton, malkovrante ĝin por esti arĝento humanoida sur fluga surfotabulo. La " Arĝenta surfanto " trenas lin en la supran atmosferon, sufokas kaj tiam faligas lin. Dum lia aŭtuno, Johnny trovas siajn flampotencojn nestabilaj kaj apenaŭ pluvivas, sukcese fluga nur en la lasta momento. Poste, Sue kaj Johnny interŝanĝas potencojn kiam ili tuŝas, instigi Reed por dedukti tiun eksponiĝon al la surfanto influis la molekulan strukturon de Johnny, permesante al li interŝanĝi potencojn kun liaj samteamanoj tra fizika kontakto. Spurante la kosman energion de la surfanto, Reed malkovras ke serio de planedoj la eksterterano vizitis estis ĉiu detruita. Kie la surfanto kreas kraterojn ĉirkaŭ la globo, Reed determinas ke la venonta aperos en Londono. La teamo tro malfrue alvenas por maldaŭrigi la krateron, kiu drenas la Rivero-Temson, sed ili malhelpas la Londonan Okulon kolapsi post kiam ĝi estas difektita per la tertremo (kvankam Johnny preskaŭ malsukcesigas ilian efikon en la procezo kiam li interŝanĝas potencojn kun Reed). Dume, la movadoj de la surfanto ĉirkaŭ la globo alportas lin preter Latveria, kie la kosma energio influas Victor Von Doom, liberigante lin de du jaroj enkapsuligitaj en metalo. Cikatra Pereo spuras la surfanton al la Russell Glacier kaj ofertas interligi fortojn. Kiam la surfanto repuŝas lin, Doom-atakojn. La surfanto rebatas, bruega Pereo tra la glacio, sed la kosma energio de la eksplodo de la surfanto resanigas la korpon de Doom. Pereo plibonigas lian sperton en interkonsenton kun la amerika militistaro, kiuj devigas la Mirindan Kvar labori kun Doom. Deduktante ke la estraro de la surfanto estas la fonto de sia potenco, Reed evoluigas takion pulsgeneratoron kiu apartigos lin de ĝi, dum Doom laboras pri maŝino kies funkcion li konservas sekreton. En Nigra Arbaro, la surfanto alfrontas Sue kaj rivelas ke li estas simple servisto al la detruanto de mondoj, kaj bedaŭras la detruon kiun li kaŭzas. La militistaro malfermas fajron sur la surfanto, kiu malatentigas lin kaj permesas la Mirindan Kvar al fajro la pulso, apartigante la surfanton de lia estraro. La militistaro malliberigas la surfanton en Siberio, kie ili torturas lin por informoj. Sue uzas ŝiajn potencojn ŝteliri en sian ĉelon, kie li informantojn ŝia ke lia majstro, konata fare de la homoj de lia mondo kiel Galactus, estas masiva nub-simila kosma unuo kiu nutriĝas sur viv-portantaj planedoj por pluvivi, kaj ke lia estraro estas celserĉa signostango alvokanta Galactus al la planedo. La Arĝento-Surfanto devas servi Galactus, kiu alie detruos sian planedon. Uzante la aparaton kiun li kreis pli frue, Doom malkaŝas Hager kaj ŝtelas la estraron de la kunmetaĵo, mortigante la plimulton de la armeopersonardonaco tie. La Mirinda Kvar savas la surfanton kaj traktas Pereon en la Fantasticar, alfrontante lin en Ŝanhajo. Dum la batalo, Sue estas letale pafvundita. Kun la surfanto senpova, Johnny absorbas la kombinitajn potencojn de la tuta teamo (inspirita fare de bildstriofiguro la Super-Skrull) por batali mod la nun kosman energi-povigitan Pereon. Johnny sukcesas pri detruado de la stiranta aparato de Pereo super la estraro de la surfanto, kaj Ben Grimm uzas proksiman gruon frapi Doom en la havenon, dronante lin. Tamen, Galactus alvenas kaj Sue mortas en la brakoj de Reed. La surfanto reakiras kontrolon de sia estraro, restarigante sian potencon. Li revivigas Sue kaj elektas defendi la Teron, flugadon, kun ekstra akcelo de Johnny, en Galactus. La konfliktorezultoj en masiva eksplodo de energio kiu englutas Galactus, kaj mortigas la surfanton ankaŭ. Johnny reakiras sian stabilan molekulan staton post tuŝado de la estraro de la surfanto. En mez-kreditaĵoj sceno, la ŝajne senviva korpo de la Silver Surfer flosas tra spaco. Liaj okuloj tiam sincera kaj liaj administraciovetkuroj direkte al li. Laurence Fishburne kiel la voĉo de la Arĝento-Surfanto Kun Fantastic Four atingaj 330 milionoj USD tutmonde, 20-a Century Fox dungis direktoron Tim Story kaj manuskriptinton Mark Frost en decembro 2005 por reveni por la daŭrigo de la superheroa teamo. [3] Screenwriters Frost kaj Dono Payne estis dungitaj por skribi la filmon. [4] Payne diris ke la filmo estas bazita sur " La Galactus Trilogio ", en kiu Galactus ankaŭ montriĝas, same kiel eldonas 57-60 en kiu Pereo ŝtelas la potencon de la surfanto. Payne ankaŭ diris ke la filmo prenas inspiron de la Ultimate Marvel limigita serio Ultimate Extinction . [5] En marto 2, 2007, la dezajno de Galactus ankoraŭ ne estis farita, [6] kaj la 18-an de aprilo, ĝis dungante Laurence Fishburne por prezenti la voĉon de la Arĝento-Surfanto, de la produktoroj estis necertaj ĉu la karaktero parolus. La filmo inkludas la Fantasti-aŭton, [8] pli granda rolo por la karaktero de Kerry Washington Alicia Masters, kaj en junio 2006, la Arĝento-Surfanto estis sciigita aperi en la daŭrigo kiel "fiulo/heroo". [9] La Arĝento-Surfanto estis kreita kombinante la agokvaliton de aktoro Doug Jones kaj griz-arĝentan proceson dizajnitan fare de Jose Fernandez. FX-butiko Spectral Motion kreis la surfanton, kiu tiam estis estanta plifortigita per nova komputil-generit sistemo dizajnita per VETAO. La daŭrigo, kies provizora titolo estis Mirinda Kvar 2, estis oficiale titolita Fantastic Four: Rise of the Silver Surfer en aŭgusto 2006 kun filmigo komenciĝanta la 28-an de aŭgusto en Vankuvero kaj aro por eldondato de la 15-an de junio 2007. [10] La prostetics de Michael Chiklis ĉar La Aĵo ankaŭ estis restrukturita por permesi al li depreni ĝin intere prenas [11] kaj por pli bona ventolado. En aŭgusto 2006, aktoro Andre Braugher falis el sia apoga rolo en la televidserio ER por esti gisita en Rise of the Silver Surfer (Pliiĝo de la Arĝento-Surfanto). [13] Braugher estis gisita kiel generalo Hager, kiun direktoro Rakonto priskribis kiel "maljunan konaton de Reed Richards kaj unu el la plej gravaj aldonoj al la filmo". [14] En septembro, Jones estis konfirmita portreti la Arĝento-Surfanton aldone al Julian McMahon ripetanta sian rolon kiel kuracisto Pereo. [15] La Baxter Konstruaĵo ankaŭ estis restrukturita. [5] Braugher, McMahon kaj Chiklis ĉiuj ĉefrolis en F Network dramoj tiun jaron. Ekzistis 14 filmaj lokoj: Burnaby, Brita Kolumbio, Kanado; Nigra Arbaro, Baden-Virtembergo, Germanio; Gizo, Egiptujo; Londono, Anglio, UK (dua unuo); Los-Anĝeleso, Kalifornio, Usono; Novjorko, New York, Usono; Oriental Pearl Tower, Ŝanhajo, Ĉinio; Pemberton; Port Coquitlam, Brita Kolumbio, Kanado; Vankuvera Brita Kolumbio, Kanado; Dumont Dunes, Kalifornio, Usono; Russell Glacier, Gronlando; Suruga Bay, Japanio; Fallston, Pennsylvania (Akvofaltuno, Pensilvanio) [16] La gustumaĵantaŭfilmo estis komence ekskluzive ĉemetita al Nokto en la muzeo . Ĝi estis liberigita al la popolo rete la 26-an de decembro 2006 en la oficialo retejo de la filmo. La teatra antaŭfilmo estis planita por ekaperi kun la filmo Disturbia , la 13-an de aprilo 2007, sed eraroj okazis kaj Tim Story sciigis ke ĝi estus liberigita kun Spider-Man 3 la 4-an de majo 2007. La teatra antaŭfilmo estis finfine publikigita rete la 30-an de aprilo 2007 en la retejo de Apple Trailer. [17] 20-a Century Fox lanĉis subĉielan anoncan kampanjon ĉe la fino de februaro. [18] La rolantaro ankaŭ montriĝis ĉe la Kokao-Kolao 600 Nextel Cup NASCAR-vetkuro en Charlotte dum Memortagsemajnfino. En malfrua majo 2007, 20-a Century Fox frapis interkonsenton kun la Franklin Mint por reklami la filmon ŝanĝante 40,000 usonan estejon kaj liberigante ilin en cirkuladon. [20] Ĉiuj la ŝanĝita estejo estis monfaritaj en 2005 kaj honoro al la stato de Kalifornio kiel parto de la 50 Ŝtata Estej programo kreite fare de la Usona Mento. La ŝanĝita estejo havas la Arĝento-Surfanton sur la reverso kune kun URL al la oficialo retejo de la filmo. Post kiam la usona Mento iĝis konscia pri la antaŭenigo, ĝi informis la studion kaj la Franklin Mint ke ĝi malobeis la leĝon iĝante registar-eldonitan valuton privata reklamado. La federacia mento ne indikis ĉu puno estus realigita. La filmo estis publikigita oktobron 2, 2007 sur DVD en du versioj. La unua estis unu-diska Larĝekrano/Full Screen-versio. Du-diska "The Power Cosmic (La Potenco Kosma)" Eldono ankaŭ estis publikigita ke tago, [21] kiel estis altdifina Blu-ray Disc. [22] La filmo ankaŭ estis publikigita sur HD DVD ekstere de Usono Dum ĝia komenca semajnfino, la filmo estis la plej alt-atinganta filmo ĉe la usona biletvendejo, atingante ĉirkaŭ 58 milionojn USD, [23] 2 milionojn USD pli ol it antaŭulo. [24] Dum ĝia dua semajnfino, la filmo havis 66% falon, kaj tiam havis 54% falon en sia tria semajnfino. [23] La filmo atingis 289 milionojn da USD tutmonde, inkluzive de 131.9 milionoj USD kruda en Usono kaj Kanado. [2] La buĝeto estis 130 milionoj USD. Fantastic Four: Rise of the Silver Surfer ricevis miksitajn recenzojn de kritikistoj, kie la plej multaj diras ke ĝi estis plibonigo super sia antaŭulo. Sur Rotten Tomatoes, la filmo havas rangigon da 37%, bazitaj sur 167 recenzoj, kun la kritika interkonsentlegado, "Dum progreso mht. sia antaŭulo, Fantastic Four: Rise of the Silver Surfer estas tamen junula, simplisma bildo kiu havas nur malmulte da utilo preter siaj specialefektoj." [25] Sur Metakrita, la filmo havas poentaron de 45 el 100, surbaze de 33 kritikistoj, indikante "miksitajn aŭ mezajn recenzojn". Premioj kaj nomumoj Rise of the Silver Surfer (Pliiĝo de la Arĝento-Surfanto) gajnis du premiojn: la 2008-datita Golden Trailer Award por "Best Teaser Poster", [27] kaj stelo Jessica Alba gajnanta la 2008 "Favorite Female Movie Star" Kids' Choice Award. [28] Rise of the Silver Surfer (Pliiĝo de la Arĝento-Surfanto) estis nomumita por la Choice-premioj de kvin kromaj infanoj. La filmo estis nomumita por du Razzie premioj inkluzive de Worst Actress por Jessica Alba kaj Worst Screen Couple por Alba kaj Ioan Gruffudd, sed perdis ambaŭ premiojn al Lindsay Lohan en mi Know Who Killed Me (Konu Who Killed Me) . Ĉefa artikolo: Mirinda Kvaro (2015 filmo) La ĉefa kvar rolantaro origine subskribis tri-filman negocon, [29] kun Fox Studios kaj Julian McMahon ankaŭ kvitancis por tria filmo. [30] Michael Chiklis estis rakontita la rilato de Ben Grimm kun Alicia Masters havintus pli grandan fokuson en tria filmo [31] kaj Jessica Alba esprimis intereson en prezentado de Franklin Richards, [32] dum Beau Garrett deziris reveni kiel Nova. [33] Tim Story diris ke li estis interesita pri reĝisorado tria kaj kvara filmo [34] kaj ke verkisto Dono Payne deklaris dum li ne diskutis daŭrigon kun la studio, li estis interesita pri laborado kun pli da Fantastic Four-karakteroj dirantaj "ke mi ĉiam amis la Inhumans, la Skrulls, la Pupgvidanton, kaj Annihilus kaj la Negativan Zonon ". [35] As Fantastic Four: Pliiĝo de la Arĝento-Surfanto rezultis malpli ĉe la biletvendejo ol la unua filmo, 20-a Century Fox estis necerta de la estonteco de la serio, kaj neniu manuskripto estis en evoluo. [36] En marto 2008, Chris Evans rivelis, "I'm bele certa ke ni ne faros another unun. mi supozas ke tiu unu estas fermita libro." En aŭgusto 2009, Fox sciigis planojn restartigi la Fantastic Four filmfranĉizon, kun Michael Green kaj Jeremy Slater-skribo, Seth Grahame-Smith polurantan la manuskripton de la filmo, kaj Akiva Goldsman kaj Matthew Vaughn produkta. [38] Post la liberigo de 2012's Chronicle , Josh Trank estis ligita al la restartigi, kaj en Mez-julio 2012, li estis oficiale sciigita esti direktoro. [39] Filmigo komencita Mez-septembro 2013. [40] [41] Ĉar ĝi estas produktita fare de Fox, la filmo estas sendependa de la Mirindaĵo Kinematografia Universo. [42] [43] Fantastic Four estis publikigita la 7-an de aŭgusto 2015. Filmo en Usono-portalo Fantastic Four: Rise of the Silver Surfer ĉe la Interreta filma datenbazo Fantastic Four (2005 televido-matĉo) Gardantoj de la Galaksio Ĉampiono de la Universo Noktomeza suno La Venĝantoj Kapitano-Ameriko (seria) Kapitano Ameriko: La Unua Venĝanto Kapitano Ameriko: La Vintro-Soldato Kapitano Ameriko: Civita milito Gardantoj de la Galaksia Vol. 2 Toro: La Malhela Mondo X-ulo: Unua klaso Ĉiuj Salutas la reĝon Tiu teksto estas havebla sub la Creative Commons Atribute-ShareAlike-Licenco; kromaj kondiĉoj povas validi. Vidu Kondiĉoj de uzo por detaloj. Wikipedia® estas registrita varmarko de la Wikimedia Fonduso, Inc. , ne-profita organizaĵo. Link Removal La ĉi-suba teksto estas aŭtomata traduko de la artikolo Khuushuur article en la angla Vikipedio, farita per la sistemo GramTrans on 2014-08-22 07:26:15. Eventualaj ŝanĝoj en la angla originalo estos kaptitaj per regulaj retradukoj. Se vi volas enigi tiun artikolon en la originalan Esperanto-Vikipedion, vi povas uzi nian specialan redakt-interfacon. Rigardu la artikolon pri WikiTrans por trovi klarigojn pri kiel fari tion. Ankaŭ ekzistas speciala vortaro-interfaco por proponi aŭ kontroli terminojn. Pasto, viando ( bovaĵo aŭ ŝafaĵo), cepoj aŭ ajlo, salo Khushur ( mongole: хуушууp [ksʊ́ːʃʊr] ) estas speco de viandbakaĵo aŭ pastoglobo populara en Mongolio, simila al la kibureki de rusaj kaj aliaj kuirartoj. La viando, aŭ bovaĵo aŭ ŝafaĵo, estas muelita supren kaj miksita kun cepo (aŭ ajlo), salo kaj aliaj spicoj. La kuiristo ruliĝas la paston en cirklojn, tiam lokoj la viandon ene de la pasto kaj faldas la paston en duono, kreante platan duon-cirklan poŝon. La kuiristo tiam fermas la poŝojn premante la randojn kune. Diverseco de Khuushuur havas rondformon faritan per premado de la pasto kaj viandhaketaĵo kune uzante la pastrulpremilon. Post farado de la poŝoj, la kuiristo fritas ilin en petrolo ĝis la pasto turnas oran brunon. La Khushur tiam estas servita varma, kaj povas esti manĝita permane. Tiu speco de mongola kuirarto estas simila al buz en tio ke la viando estas preta en laŭ la saman manieron kaj kuirita en pastpoŝo, ke la ĉefdiferenco estanta tiu buz estas vaporita anstataŭe de fritita. Kelkaj mongoloj tenas la freŝan khushur inter siaj palmoj kaj ankaŭ kun la pintoj de ĉiuj fingroj por stimuli la nervojn kaj sangcirkuladon en la manoj. Tio verŝajne estas salubra. En kelkaj okazoj, varma khushur estas metita sur la plandojn de la piedoj kaj aliaj elektitaj lokoj por trakti neŭrozon kaj sancirkonstancojn ligitajn al la ekvilibro de la aerelemento de la kvin elementoj kunmetante la homan korpon. Eksteraj ligiloj Usona kuirarto La malajala : Ba-malforta Okcidenta Azio Eŭropa kuirarto Orienta Eŭropo Norda Eŭropo Tiu teksto estas havebla sub la Creative Commons Atribute-ShareAlike-Licenco; kromaj kondiĉoj povas validi. Vidu Kondiĉoj de uzo por detaloj. Wikipedia® estas registrita varmarko de la Wikimedia Fonduso, Inc. , ne-profita organizaĵo. Link Removal centra eŭropa somera tempo orienta eŭropa somera tempo okcidenta eŭropa somera tempo universala tempo kunordigita La ĉi-suba teksto estas aŭtomata traduko de la artikolo School Boy Records article en la angla Vikipedio, farita per la sistemo GramTrans on 2016-06-16 09:09:47. Eventualaj ŝanĝoj en la angla originalo estos kaptitaj per regulaj retradukoj. Se vi volas enigi tiun artikolon en la originalan Esperanto-Vikipedion, vi povas uzi nian specialan redakt-interfacon. Rigardu la artikolon pri WikiTrans por trovi klarigojn pri kiel fari tion. Ankaŭ ekzistas speciala vortaro-interfaco por proponi aŭ kontroli terminojn. Universalaĵo Muzikgrupo (en la UK) Oficiala Retejo Lernejo-Knabo-Rekordoj estas amerika muzikeldonejo establita en 2007 fare de Scooter Braun tra sia Lernejo-Knabo-Distro, parto de SB Projects, plen-serva distro kaj merkatigfirmao ampleksanta larĝan gamon de projektoj inkluzive de Raymond Braun Media Group, SB Consulting, SB Management, kaj Sheba Publishing. [1] La etikedo havas specialan komercaranĝon kun Universal Music Group. Lernejo kiun la sukceso de Boy Records venis kun la subskribo de Asher Roth kaj lia unuopaĵo " mi Love College " sekvita per la debutalbumo Asleep in the Bread Aisle de Roth. [2] Ili ankaŭ havis enorman sukceson kun Justin Bieber de la kantoj Baby (kanto) al kaj Unu Tempo (kanto) ankaŭ Carly Rae Jepsen kaj ŝia No.1 furoraĵo- " Voko " Me Maybe kiu estis atestita En septembro 2012, Braun subskribis korean repiston Psy, kies sukceson " Gangnam-Stilo " superbrilis furorliston ĉirkaŭ la globo. Malfrue en 2012, Universal Republic Records transformis reen al Republic Records, igante ĉiujn artistojn sub la nomlisto moviĝi al Republic. Lerneja knabo nun estas distribuita fare de Republic Records. 4 Eksteraj ligiloj Kiu Estas Ŝika Tiu teksto estas havebla sub la Creative Commons Atribute-ShareAlike-Licenco; kromaj kondiĉoj povas validi. Vidu Kondiĉoj de uzo por detaloj. Wikipedia® estas registrita varmarko de la Wikimedia Fonduso, Inc. , ne-profita organizaĵo. Link Removal La ĉi-suba teksto estas aŭtomata traduko de la artikolo Psychedelic era article en la angla Vikipedio, farita per la sistemo GramTrans on 2017-03-20 16:05:42. Eventualaj ŝanĝoj en la angla originalo estos kaptitaj per regulaj retradukoj. Se vi volas enigi tiun artikolon en la originalan Esperanto-Vikipedion, vi povas uzi nian specialan redakt-interfacon. Rigardu la artikolon pri WikiTrans por trovi klarigojn pri kiel fari tion. Ankaŭ ekzistas speciala vortaro-interfaco por proponi aŭ kontroli terminojn. Kontraŭkulturo de la 1960-aj jaroj Leĝaro pri kanabo Jura pozicio de Salvia divinorum La Psikedela epoko estis la tempo de socia, muzika kaj arta ŝanĝo influita per psikedelaj medikamentoj, okazante inter la jaroj de 1965-69 [1] aŭ la fruaj 1960-aj jaroj al la mez-1970-aj jaroj. [2] Psikedela drogmanio instigis unuecon, al la kreviĝo limoj, la pliigado de politika konscio, empatio kun aliaj, kaj al la demandado de aŭtoritato. [ ne kontrolita en ĉefsekcio ]. Verkistoj kiuj esploris la potencialojn de konsciesplorado en la psikedlicepoko inkludis Alan Watts, Timothy Leary, Ralph Metzner, kaj Ram Dass inter aliaj; grava revuo por la tempo estis La Psikedela Revizio . 1 Vidu ankaŭ 4 Eksteraj ligiloj Eksteraj ligiloj Tiu teksto estas havebla sub la Creative Commons Atribute-ShareAlike-Licenco; kromaj kondiĉoj povas validi. Vidu Kondiĉoj de uzo por detaloj. Wikipedia® estas registrita varmarko de la Wikimedia Fonduso, Inc. , ne-profita organizaĵo. Link Removal La ĉi-suba teksto estas aŭtomata traduko de la artikolo Gordon Stein article en la angla Vikipedio, farita per la sistemo GramTrans on 2016-07-22 21:23:48. Eventualaj ŝanĝoj en la angla originalo estos kaptitaj per regulaj retradukoj. Se vi volas enigi tiun artikolon en la originalan Esperanto-Vikipedion, vi povas uzi nian specialan redakt-interfacon. Rigardu la artikolon pri WikiTrans por trovi klarigojn pri kiel fari tion. Ankaŭ ekzistas speciala vortaro-interfaco por proponi aŭ kontroli terminojn. Gordon Stein (aprilo 30, 1941-aŭgusto 27, 1996 [1] ) estis amerika verkinto, fiziologo, kaj aktivulo por ateismo kaj religia skeptiko. Stein estis naskita en New York de judaj gepatroj, kaj de frua aĝo prenis intereson enen scienco. Li gajnis gradojn en psikologio kaj zoologio, doktorecon en fiziologio de Ohio State University kaj magistrojn en administrado kaj Bibliotekscienco de Universitato de Roĉestro, Adelphi College, kaj la Universitato de Kalifornio en Los-Anĝeleso. Li estis verkinto de libroj por sekulara humanisto kaj raciismaj publikaĵoj, li ankaŭ estis kritikisto de asertoj de paranormalaj fenomenoj. Stein estis sincera ateisto kaj publike diskutis kristanajn apologiistojn kiel ekzemple Greg Bahnsen. Li funkciis kiel redaktisto de la American Rationalist kaj estis la bibliotekisto de la Centro por Enketo, kiu enhavas kaj la Committee for the Scientific Investigation of Claims of the Paranormal (CSICOP) kaj la Council for Secular Humanism (CSH). Stein mortis pro kancero en Buffalo General Hospital. Li estis postvivita fare de lia unua edzino, Barbara, kaj filino, Karen, ambaŭ de Atlanta. Li ankaŭ estis postvivita fare de dua edzino, Eve Triffo de Los-Anĝeleso, Kalifornio, kaj fratino, Irna S. Jay de Baltimoro. Li publikigis artikolojn kritikajn de la paranormala en la Skeptika Enketisto . Lia libro La Sorĉisto de reĝoj: La Case of Daniel Dunglas Home (Kazo de Daniel Dunglas Home) kaj William Crookes (1993) estas falsrivelado de la Mediumeco de Daniel Douglas Home kaj la spiritisto postulas de William Crookes. Stein suspektis ke krimuloj estis tro embarasitaj por koncedi ke li estis trompita fare de la komunikilo Florence Cook aŭ li konspiris kun ŝi por seksaj favoroj. Li ankaŭ sugestis ke krimuloj konspiris kun Anna Eva Fay. Li notis ke kontraŭe al popolkredo Hejme estis eksponita kiel fraŭdo dum pluraj okazoj. Stein finis ke ĉiuj atingoj de Hejme estis iluziaĵoj. En reviziokinejo William Hodson Brock skribis ke Stein faris lian "kazon kontraŭ krimuloj kaj Hejme klare kaj logike." Li ankaŭ redaktis la Encyclopedia of the Paranormal (1996) kiu ricevis pozitivajn recenzojn. Stein dokumentis la trukojn de fraŭdaj bildaĵoj. Li malkovris ke levitaciofoto de Carmine Mirabelli estis kemie retuŝita. Encyclopedia of Unbelief (Enciklopedio de Unbelief) (Redaktisto, 1985) La Sorĉisto de reĝoj: La Case of Daniel Dunglas Home (Kazo de Daniel Dunglas Home) kaj William Crookes (1993) Encyclopedia of Hoaxes (Enciklopedio de Falsaĵoj) (Redaktisto, 1993) Encyclopedia of the Paranormal (Enciklopedio de la Paranormala) (Redaktisto, 1996) Tiu teksto estas havebla sub la Creative Commons Atribute-ShareAlike-Licenco; kromaj kondiĉoj povas validi. Vidu Kondiĉoj de uzo por detaloj. Wikipedia® estas registrita varmarko de la Wikimedia Fonduso, Inc. , ne-profita organizaĵo. Link Removal Klaku ĉi tie por elŝutas PDF, ni dankas! Bona legadon! Informa bulteno Anarkio n 61 - januaro Informa bulteno Anarkio n-60 Informa Bulteno Anarkio n-55 Junio 2017 Libroj, romanoj por infanoj - L'Espéranto en Midi-Pyrénées Bele ilustrita fabelo pri reala puto, kiu ricevas, ĉi-fabele, sorĉajn kapablojn. Sago Kaj Kef. (skribilo-version) Internacia Junulara Festivalo Semajno de Kulturo Internacia Montara Junulara Semajnfino Proverboj venas el popola sago, kaj ci tiu estas aparte saga. Gi evidente rilatas al la situacio antau la itala invado (konata en Italujo kiel "spedizione dei mille"), kiu faris el cefurbo duarangan urbon. Mi ne estas admiranto de la antaua regno de la du Sicilioj, sed de tempo al tempo ankau libroj pri historio devus rakonti la veron. Kaj la vero estas, ke la malmultaj ricajoj ekzistantaj en la sudo migris al la nordo, kaj ankorau ne en Napolo pro kulpo de la torinanoj. Tute male. Car nord-italoj neniel rolis ci-foje, la napolaj esperantistoj aragis unu el la plej belaj seminarioj de la lastaj tempoj. Iusence ili retrovis sian cefurbecan La temo estis: "2008 - Internacia Jaro de Lingvoj" sed oni ne parolis nur pri gi, nek pri gi parolis la kutimaj parolistoj (Corsetti, Grazzini, kaj tiel plu). En Napolo estis ankau veraj neesperantistoj, kiel la prezidanto de la Unesko-klubo kaj la prezidantino de la Universitato de la Tria Ago. Aldonigis prelegoj pri parencaj kaj neparencaj temoj: "La lingva situacio en Afriko", Nino Vessella, "La rolo de la verkisto kaj eldonisto pri disvastigo kaj protektado de la gepatra lingvo", "Nerono en Napolo el la babiladoj de Nicolino Rossi pri esperantlingvaj poem-verkistoj, aparte pri konsistintaj el muziko, deklamado de napolaj poemoj, foje kun tradukoj al Esperanto, kaj amaso da napola muziko. Temas pri tiu napola muziko, kiu estas la vera itala popola muziko (de "'O sole mio" gis "'O surdate melodiojn, ci-foje partoprenis kun entuziasmo. La Nacia Konsilantro de IEF (Dio konservu gin por ni!) faris tre laudindan Sed mi ne povas ne mencii laste la plej gravan okazajon dum la tuta unuagradan kurson. Trovi homojn, kiuj volas lerni Esperanton estas nia komuna kaj tasko. Babili pri lingvaj rajtoj esta sio, kion ni povas lasi al prezidantoj kaj similuloj. Mi estas Joop Kiefte, en la interreto konata ankaux per la kromnomo kompilanto de Pasporta Servo. Mi transprenas lian taskon. Hieraux mi kie mi logxas. Mi metas la aferojn en la komputilon kaj nun iom post iom penis al mi cxion kiel eble plej bone klarigi, kaj vere estas tre klara sistemo per kiu li laboris, do mi estas suficxe kontenta. Mi legis gxis nun multajn dubojn kaj demandojn, cxiuj rilataj al la apero de la 2009-versio de Pasporta Servo. Mia intenco estas kiel eble plej baldaux aperigi gxin. Tio signifas ke kiel eble plej baldaux estos forsendataj la Estas iom komplika situacio tamen, cxar venos nova sistemo por Pasporta Servo. Mi provos funkciigi la korespondadon kaj administradon tiel ke vi Servo, kiu funkcias kiel amikeca reto inter la gastigantoj kaj aliaj pasportservanoj, kaj kiu cetere faciligu la laboron de la kompilanto. Tamen ne malaperos la libreto de Pasporta Servo, kaj vi dauxre povos indiki ke vi ne volas aperi en la retpagxo. Mi estas de nun je via servo, kaj bonvolu esti pacienca pri mi... el [Pasporta Servo] Ekde la fino de oktobro 2008, oni aldonis al la esperanta filma retejo kvar filmetojn, originale bonkvalite, produktitajn en Esperanto . Dank' al la iniciato de la israela esperanta grupo LEEN (La Estonto Estas Nia), oni produktis di patate" kaj bildstriaj/sonaj filmetoj el "La gefianchoj" (I promessi Lauplane aperos, dum la venontaj du monatoj, movadaj kaj turismaj filmetoj Ni invitas vin viziti la ttt-ejon, vochdoni kaj aldoni komentojn. Reiru al la kuirlibro-indekso Reiru al la kuirlibro-ĉefpaĝo Hispana omleto La tortilla de patatas aŭ hispana omleto estas omleto kun frititaj terpomoj, olivoleo, cepoj, ajlo kaj paprikapulvoro. Ĉu oni aldonas cepo varias pro regiono. La omleto estas varme aŭ malvarme manĝata, kiel manĝo aŭ manĝeto. 450 g da terpomoj 1 granda cepo 150 g da ĉorizo. aŭ ĉampinjonoj paprika pulvoro, salo kaj pipro Tranĉu la terpomojn en bloketoj kaj leĝere kuiru aŭ fritu ilin. Miksu tion kun la ovoj kaj aldonu la etigitan kaj frititan cepon kaj ajlon. Aldonu la pecigitan ĉorizon (ĉampinjonojn), paprikan pulvoro, salon kaj pipron. Verŝu la miksaĵon en paton kaj kun la terpomoj varmigu ĝin. Kiam la supraĵo solidiĝis, pli varmigu la varmfonton kaj malhelbrune fritu la suban flankon. Turnu la omleton kaj malhelbrune fritu la alian flankon. Ne ekzistas norman manieron por prepari la omleton. Oni povas aldoni ĉampinjonojn kaj ellasi la ĉorizon por vegetananoj. Informoj pri la paĝo En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 18:05, 24 okt. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Internacia Junulara Festivalo Semajno de Kulturo Internacia Montara Junulara Semajnfino > Aprilo 2005: Festivalo/Kongreso en Bourg en Bresse (Francio) > Aprilo 2005: internacia infan-semajno en Francio estas Jos=E9 Ruy, dojeno de la portugalaj ilustristoj, en kies biografio listas jam dekoj da tiaj libroj. kies komunlingvo estas ja esperanto. La intrigo okazas en la jaroj nun normala komerca elpas^o, sed graveco de la oceanoj por la monda (pli komplete en en < http://www.esperanto.web.pt/akceptej.htm >) Portugala Esperanto-Asocio Okaze de sia centjarig'o, kaj de la c'iujara kongreso de 'Rodanalpa Festivalo/Kongreso la 8an, 9an kaj 10an de aprilo 2005, priteme de 'Internaciaj Renkontoj kaj Solidarecoj'. Multe da partneroj anoncis festivalon: ili estos gastitaj de la lokaj klubanoj.Konu pli pri la tuta INTERNACIA INFAN-SEMAJNO EN GREZIJONO (FRANCIO) de la 23a g'is la 30a de aprilo 2005 Tiu arang'o celas infanojn 7/17-jarajn, kiuj parolas aù eklernas esperanton. Ni s'atus ke partoprenu grupetoj el diversaj landoj, c'u lernogrupoj, c'u familioj. Do, respondeculo de grupo povas esti Eo-kursgvidanto, aù gepatroj, parenco, amiko... Per okazigo de tia evento, ni volas ke gejunuloj spertu uzadon de en ili, konvinkon pri efikeco de la lingvo kaj deziron plu lerni g'in. Por pliaj informoj, turnu vin urg'e al eliz.barbay@wanadoo.fr "5-a Monda Socio-Forumo 2005", en Porto Alegre, Brazilo: je la 26-an ghis 31-an de januaro. Partoprenas membroj de la Esperanto Movado. Distra programo _ Internacia Junulara Festivalo Internacia Junulara Festivalo La festivalo Kontribuu al la programo Dum la Internacia Junulara Festivalo, kadre de Erasmus+ projekto “Florigu Egalecon inter Junuloj (FEJ)”, okazos trejnado pri atentema kunestado, alirebleco kaj egala komunikado. En pluraj Esperanto-aranĝoj jam funkcias tia sistemo, en kiu pli spertaj partoprenantoj (tiel nomataj “anĝeloj”) volontule helpas al novuloj solvi malfacilaĵojn dum la evento. Tiu estas bona sistemo, sed foje estas malfacilaĵoj, kiujn oni ne povas solvi simple per bonaj intencoj, ekz. seksĝenado, kiel helpi al handikapulo, kiel helpi al homoj de aliaj kulturaj fonoj. Oni volas evoluigi la sistemon. Dum ĉi tiu trejnado vi kunkreos novan sistemon, por establi pozitivan, helpeman, sekuran kaj egalan etoson dum Esperanto-aranĝoj. Dum la trejnado ĉe IJF vi fariĝos unu el la “novaj anĝeloj”, sed la projekto daŭros post IJF, kun celo plibonigi tiajn kondiĉojn ĝenerale en Esperantujo. Jen provizora programo: Atentema kunestado – ĝeneralaj scioj pri homoj de diversaj aksoj de diskriminacio. Kiel respekti tiujn grupojn kaj batali diskriminacion kontraŭ ili. Egala komunikado – kiel homoj superregas aliajn, kaj kiel batali tion. Kiel efike kaj etike subteni viktimojn de diskriminacio. Kion signifas konsento kaj kial tio gravas. Alirebleco – kiel krei kondiĉojn, por ke pli da homoj el diversaj fonoj partoprenu kaj plenĝuu eventojn. Ni serĉas partoprenantojn, kiuj estos diligentaj kaj laboremaj pri siaj roloj. Jam antaŭ la trejnado vi ricevos dokumentojn, kiujn necesos legi antaŭ ol alveni. Fine de la trejnado vi ricevos diplomon, kaj ni esperas, ke vi ekagos jam dum la ĉijara Internacia Junulara Kongreso en Hispanio, kaj ĝenerale pri la projekto ene de Esperantujo. La limdato por aliĝi estas la 18a de Marto. Se vi legas la priskribon kaj interesiĝas partopreni kiel (partatempa) trejnisto, iru al la aliĝilo por trejnistoj: https://goo.gl/forms/AM9u1p8sMxFYeiVY2 La Trinkomanĝa Nokto estas unu el la plej amuzaj kaj atenditaj eventoj de IJF: temas pri vespero en kiu oni proponas ĉiulandajn specialaĵojn kaj trinkaĵojn, je dispono de ĉiuj partoprenantoj. Granda tablo estas aranĝita por ĉiuj manĝaĵoj laŭ land-devena regulo; poste la prezentisto petos priskribojn de ĉiu plado kaj fine la manĝegado oficiale komenciĝos! Ni rememorigas vin ke ankaŭ tiu ĉi programero estas farata de la partoprenantaro: ni rekomendas kunporti diversajn kaj bongustemajn specialaĵojn el via lando, por ke la aliaj esperantistoj povu ekkoni vian kuiraratan kulturon! "Ni volas fari kukon." Kaj Salomono supreniris tie antaux la Eternulo sur la kupran altaron, kiu estis antaux la tabernaklo de kunveno, kaj alportis sur gxi mil bruloferojn. Artikolo 49 Tola aŭ kotona ŝanĝebla sako, en kiun oni metas litkovrilon kaj kiu anstataŭas supran littukon. pasvorto (se vi ricevis) mi forgesis Historio de ŝanĝoj (ofte nur videbla post kelkaj tagoj) 1) tre malsamas sonĝi pri mielo kaj sonĝi pri abeloj. Al la romanoj 11:36 Esperanto CXar el Li kaj per Li kaj al Li estas cxio. Al Li estu la gloro por cxiam. Amen. Iri al: navigado, serĉi IP-adreso aŭ uzantonomo: Ekde jaro (kaj pli frue): Ekde monato (kaj pli frue): ĉiuj januaro februaro marto aprilo majo junio julio aŭgusto septembro oktobro novembro decembro Regularo pri respekto de la privateco La evangelio laŭ Mateo 26:42 Esperanto Denove la duan fojon foririnte, li pregxis, dirante:Ho mia Patro, se cxi tio ne povos forpasi, krom se mi trinkos gxin, Via volo plenumigxu. La 27an de nisano, laŭ la hebrea kalendaro, (2003-04-29) estis organizita laŭvica Marŝo de vivantoj en iama nazia koncentrejo konata en la tuta mondo kiel Auschwitz [aŭŝvic]. En tiu marŝo partoprenis ĉirkaŭ 2,5 miloj da poloj kaj judoj, inter ili la ŝtatprezidantoj de Israelo kaj de Pollando. La saman tagon mi denove tralegis la artikolon Jubileo hontinda publikigitan en la marta numero de MONATO, en kiu Josef Maria Ipfelkofer priskribis la historion de koncentrejoj en diversaj landoj, kiel ekzemple en Kubo, Sud-Afriko, Sovetio, Nazi-Germanio kaj Ĉilio. Oni povus ankoraŭ aldoni Kamboĝon. Tamen ne gravas pleje la preciza nombro de ŝtatoj en kiuj oni organizis koncentrejojn. Tre bone, ke tiu teksto estas aperigita, tamen dankante al estimata aŭtoro oni volus iomgrade plivastigi la tekston per aldonaĵoj ŝajne gravaj por la temo koncentrejoj. Do, en KL (Konzentrationslager, koncentrejo) Auschwitz, en la urbo Oświęcin [oŝviencin] okupita de nazioj estis realigita la tiel nomata Generalplan Ost (ĝenerala plano oriento) laŭ kiu oni planis neniigi 50 milionojn da homoj: judojn, polojn, rusojn, romaojn kaj aliajn, ne nur eŭropanojn. La hitlera plano Generalplan Ost estis ellaborita kelkajn jarojn antaŭ la komenco de la 2a mondmilito, do antaŭ la 1a de septembro 1939. La travivintaj atestantoj de la 2a mondmilito, membroj de tiel nomata Sonderkommando (speciala ĝendarm-unuo) en koncentrejo Auschwitz, diris, ke en tiu mondkonata koncentrejo estis mortigitaj, rekte per cianida acido 4 ĝis 4,5 milionoj da homoj. La koncentrejoj lokitaj de nazioj de la Hitler-reĝimo sur la pola teritorio, okupita dum 5 jaroj, estas ofte nomataj „fabrikoj de la mortigo”! Por ke oni neniam plu ripetu tiun aĉan historion, oni memoru pri tiuj faktoj, paroladu pri la historio de holokaŭsto kaj eble plejbone venu unu aŭ plurajn fojojn al Pollando en aprilo por partopreni en Marŝo de vivantoj. Flandra Esperanto-Ligo (FEL) Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: junio 2003 451 _ _ ‎‡a Komunumo de Teruelo‏ 400 0 _ ‎‡a John Locke‏ ‎‡c Angla filozofo kaj kuracisto, "patro de la klasika liberalismo"‏ Al la memoro de Antoni Grabowski Himno al la Suno Kanto de l' kantoj Sub la signo de la Hundstelo Je la morto de pasero La kanto de malĝojo Kanto de Ĉiu Pu La tri aĵoj Ho ve, kien miaj jaroj Ni vidu kara, ĉu la rozo Pri la eterna daŭro de sia amo Post la batalo La reĝo en Thule Mi ploris dum la dormo La tri indianoj La sabato de l' vilaĝo Interparolo kun la arboj Ĉe la stacidomo en aŭtuna mateno Al la nuboj Odo al la okcidenta vento La cikado kaj la grilo Aleksandr Sergejeviĉ Puŝkin Je l' morto de knabeto La maljuna cigano Kiel mi nomu vin…? La homo kaj la maro Invito por vojaĝo La dormanto de la valo En mia koro ploras Odo al la juneco En la naskiĝa arbaro Infanoj de l' naturo La juna princo La ĝardenisto kaj la reĝino Kio do, kiu do? Post dudek jaroj Sur la ĉaro de Elio Neĝmontoj kaj Riviero La morto de la ĉielarko La leĝo de la granda mano El la »Rompiĝintaj koloroj« Nombro de mesaĝoj (0) Fujian-provinco, kies ĉefurbo estas Fuzhou, estas fama pro sia jasmena teo, konsiderata la plej bona en la mondo. Mi neniam aŭdis pri jasmena teo ĝis mia vizito al Srilanko, en 2014: tie mi aĉetis jasmenan teon kaj kunportis al Brazilo, sed ĝiaj odoro kaj gusto estis tre fortaj. Pasintjare en Fuzhou, tamen, mi rimarkis ke Fuzhou-a jasmena teo havas alian guston, pli milda kaj bona. Mi pasintjare revenis al la urbo kaj denove oni donis al mi jasmenan teon ĉiutage: okaze de solenaĵoj de la turismofestivalo, dum ŝipvojaĝo sur Min-rivero, kaj kompreneble ankaŭ en Jasmena Kulturparko de la tekompanio Chunlun. Ŝajnas al mi ke en Fuzhou proponi teon al aliulo estas tre aprezata maniero bonvenigi iun. En ĉiuj hoteloj kie mi gastiĝis en Fuzhou estas saketoj kun jasmena teo kiel donaco por la gastoj, kaj kaptis mian atenton la fakto, ke la teo disponebla en hotelĉambroj estas pakita en tesaketoj, kiujn oni metas en la taso por la infuzo, malgraŭ tio, ke en ĉiu hotelĉambro kie mi gastiĝis en Fuzhou estis kompleta aparataro por teceremonio. Se estas disponebla la aparataro, kial ne doni al gastoj teon pakitan sen tiu saketo? Mi supozas ke multaj homoj, pro pigro aŭ tempomanko, preferas simple enmeti tiun saketon en varman akvon anstataŭ fari teceremonion. Mi mem devas agnoski, ke mi malofte uzis la aparataron pri teceremonio kiun oni donacis al mi kiam mi lernis teceremonion en mia laborejo, ĉar mi pigras lavi tiom da teleroj, tamen tiu bela ĉina tradicio tre plaĉas al mi kaj teo farita per tiu metodo estas pli bongusta. En mia lasta tago en Fuzhou mi vizitis la tekompanion Chunlun, kies Jasmentea Kulturparko estas tristelnivela laŭ turismaj kriterioj de Ĉinio. Tiu rangigo per steloj, de unu ĝis kvin, estas trovebla ĉie en Ĉinio kaj celas faciligi al turistoj plani siajn vojaĝojn. La kvinstelaj ejoj estas la plej vizitindaj kaj multaj el ili estas mondaj heredaĵoj de UNESKO. La tristela jasmena kulturparko certe ne estas la plej alloga turismejo de Fuzhou, sed al homoj interesataj pri tekulturo mi certe ĝin rekomendas, ĉar dum rapida vizito al ĝi mi multe lernis pri teo, ĝia historio, ĝia graveco por ĉinoj, ktp. La ejo estas malgranda kaj simpla, nur kelkaj ĉambroj kun ekspozicioj pri teo kaj aparatoj por fari kaj konsumi teon, korto kiu funkcias kiel lernejo, kie oni povas lerni ĉinan teceremonion, kaj salono kun aparataro kaj specimenoj de jasmeno kaj tefolioj, kie oni klarigis nin pri kiel oni faras teon el freŝaj tefolioj kaj kiel oni aromigas teon per jasmeno. La ekspoziciejo estas plena de kuriozaĵoj pri la historio de teo. Tie eblas vidi, ekzemple, la evoluon de la ideogramo 茶 (pinyin cha, esperante teo), kies skribo ŝanĝiĝis laŭ tempopaso. En Ĉinio estas pluraj rakontoj pri la origino de tiu ideogramo, unu el la plej popularaj estis rakontita al mi de gvidantino kiu akompanis min dum la vizito: 茶 estas kunmetaĵo de la ideogramoj 十 (pinyin shi, esperante dek) kaj 八 (pinyin ba, esperante ok): en la supra parto estas 十十, dufoje dek, t.e. 20，meze estas 八 (8)，kaj sube estas 十 ĉirkaŭita de 八, okfoje dek estas 80, do sume ni havas 108, la te-aĝo, alivorte se vi ofte trinkas teon vi havos longan vivon. Tiu rakonto estas unu el pluraj, ĉar teo jam de jarmiloj ludas gravan rolon en ĉina kulturo, do kompreneble kreiĝas legendoj pri ĝia origino kaj ĝia nomo. Kiam mi lernis teceremonion, la instruisto rakontis al mi alian rakonton, laŭ kiu Ŝennong, unu el la prapatroj de la ĉina popolo, kutimis gustumi herbojn por kontroli ĉu ili havus kuracan efikon, kaj malkovris ke teo estas bona por la sano. Post mia reveno al Pekino estis lanĉita la libro Rakonto pri Teo, redaktita de mia amikino Ĝoja, kiu antaŭ pluraj jaroj instruis al mi kelkajn aferojn pri teo kaj sekve dum IJK en Fortalezo faris ĉinan teceremonion kaj gustumigis teon al ni ĉiuj. Estas ŝi kiu instruis al mi ŝati teceremonion kaj instigis min esplori pri tekulturo kaj ĝia historio, kaj ĉi foje ŝi per bela enkonduka artikolo al sia libro klarigas, pli detale ol mi, pri la rakontoj rilataj al la malkovro de teo, la ideogramo 茶 kaj multaj aliaj kuriozaĵoj rilataj al teo. Tiuj informoj ne estas novaj por ĉinoj, sed antaŭe, almenaŭ laŭ mia scio, ne ekzistis en Esperanto, kaj laŭ mi la nuna defio estas disigi tiun verkon en eksterlando, por ke esperantistoj de la tuta mondo povos profundigi siajn konojn pri teo kaj ĉina kulturo. Cetere la artikolo de Ĝoja solvas alian mian dubon: mi ĉiam min demandis kial en multaj eŭropaj lingvoj la vorto teo sonas kiel "ĉa", dum en aliaj ĝi sonas kiel "te". Speciale interesa konstato mia estas tio, ke en la portugala teo estas chá, dum en la hispana, lingvo tre proksima al ĝi, oni uzas la vorton té. Laŭ klarigo de Ĝoja, "ĉa" venas de la nuna norma ĉina lingvo, kies bazo estas la pekina dialekto, dum "te" venas el dialekto parolata en Fujian-provinco. Tio certe klarigas kial en plejmulto da lingvoj oni uzas unu el la du radikoj, tamen mi nun sentas min eĉ pli konfuza pri la origino de la portugala vorto, ĉar portugaloj estigis fortajn komercajn rilatojn kun sudaj provincoj de Ĉinio kaj disvolvis tekulturon en Makao, do ili estis en pli ofta kontakto kun la sudo, kaj pro tio ili espereble ricevis pli fortan kulturan influon el Fujian ol el Pekino, do kial brazilanoj ne uzas la vorton "te"? En la ekspoziciejo kiun mi vizitis ĉe la tekompanio Chunlun mi ankaŭ lernis pri tio, ke Fujian-a jasmena teo estas delonge konata kaj aprezata en la tuta mondo. La sekreto de ĝia speciala gusto, laŭ klarigo de gvidantino, estas la varmaj akvofontoj, kiuj abundas en tiu regiono. El ili venas la akvo kiu nutras la plantojn, kaj mi aldonas ke certe ne nur tio, sed ankaŭ la milda klimato kaj pura medio estas gravegaj por la alta kvalito de jasmena teo el Fuzhou, kies aro da teknikoj pri produktado estis agnoskita de la Organizaĵo pri Nutrado kaj Agrikulturo de UN kiel Monde Grava Agrikultura Heredaĵo. Imperiestrino Cixi havis la kutimon donaci jasmenan teon el Fujian al alilandaj ŝtatestroj kaj diplomatoj okaze de iliaj vizitoj al Ĉinio, kaj Mao Zedong elektis jasmenan teon el Fuzhou por bonvenigi usonan prezidenton Richard Nixon okaze de lia vizito al Ĉinio en 1972. Post viziti la ekspoziciejon mi iris al la salono kie oni klarigas pri teproduktado. Tie por unua fojo mi vidis freŝajn teofoliojn, el kiuj ĉinoj faras divers-specajn teojn per malsamaj teknikoj pri oksidigo de la folioj. Speciale interesa afero por mi estis lerni kiel oni faras teon kun jasmena aromo (ne temas pri jasmena teo, ĝin oni faras per infuzado de jasmeno mem): oni miksas jasmenon kun la tefolioj kaj post iom da tempo apartigas ilin. Teo facile sorbas aromojn, pro tio estas grave konservi ĝin en senodora loko. Alia surprizo por mi estis vidi la grandan aron da produktoj kiujn tekompanio Chunlun disvolvis el teo: kemiaĵoj por ŝmiri sur la haŭto, likvaĵoj por bonodorigi ĉambron, ŝminkoj kaj multaj aliaj produktoj el teo estas eksponataj en ĉambro, kaj ĉe la enirejo estas vendejo, kie oni povas ilin aĉeti. La loko kiun mi vizitis ne estas granda kaj oni ne havas multon por fari tie, sed multon mi lernis dum vizito al ĝi, kaj cetere la vizito instigis min lerni eĉ pli, serĉi pliajn informojn pri teo kaj ĝia rilato al ĉina kulturo. Pro tio mi rekomendas viziton al ĝi. Kaj cetere ilia vendejo estas bona loko por aĉeti donacojn por amikoj kaj familianoj. La libro-donacado "Brileco kaj libroj" okazis en Ruando Nombro de mesaĝoj (0) La 6an de julio okazis la libro-donacado "Brileco kaj libroj”en Kacyiru-a Primara Lernejo de Kigalio, ĉefurbo de Ruando. La libro-donacado estas kune organizita de Pekina Fondaĵo MW , Redakcio de El Popola Ĉinio, la Kompanioj STECOL kaj CRJE (orientafrika),subtenate de Informa Oficejo de Ŝtata Konsilantaro de Ĉinio, ĉina ambasadejo en Ruando kaj Ministerio pri Edukado de Ruando. Oni donacis al pli ol 2000 lernantoj sakojn kun sunenergiaj lampoj kaj lerniloj. La lernejestrino Umutesi diris, ke la helpo de Ĉinio al la lernejo ludas gravan rolon kaj multe plibonigis instruajn kondiĉojn de la lernejo. Parolas Guo Weimin, vicdirektoro de Informa Oficejo de Ŝtata Konsilantaro de Ĉinio. Parolas Ndayambaje Irenée, ministro pri edukado de Ruando. Guo Weimin, vicdirektoro de Informa Oficejo de Ŝtata Konsilantaro de Ĉinio, disdonas donacaĵojn al lernantoj. Quzhou New Refrigeration Materialo Co, .Ltd establis vendoj teamo kiu havas pli ol 12jaroj de vendoj sperto. Fokuso sur la disvolviĝo kaj vendoj de kemiaj produktoj. Ĝi situas inQuzhou urbo, kie havas multajn kemiajn produktado entreprenoj kaj oportuna transporto. La kompanio registrita ĉefurbon de RMB 3 milionoj, ĉiujare vendoj kvanto pli ol RMB 100million, ke ĉefaj produktoj estas refrigerants, metano klorido kaj aliaj kemiaĵoj. La kompanio konstruis fabrikon en la sudo de Quzhou urbo Zhejiang provinco, engaĝitaj en miksado kaj pakado de ĉiaj novaj refrigerants, bazo sur ĝia propra fabriko kaj vendoj teamo Adreso: No.48 Donggang 1-a Vojo, Nacia Verda Industrio Clustering Zono, Quzhou, Zhejiang Kanto: el la kompaktdisko Duoble Unu “ Verda plezuro” Legado: Laszlo el KRESKO de Josip Pleadin “ Jubilea aldono de Julio Baghy”. Karlo el Fervoja Mondo de Jindrich Tomiŝek “ Belgio pligrandigas sekurecaranĝojn en gravaj fervojstacioj” Kanto : “ La ĉielo” de Persone Parolado: Marcel pri sia vojaĝo al Indonezio. Kanto: el la kompaktdisko Duoble […] Anonco: literatura konkurso el la Ondo de Esperanto de marto 2018 Legado: Matt “Laŭdo de moderna superhomo “ de Vladimir Lemelev el Monato de junio 2013 omaĝe al Stephen Hawking Kanto: el la kompaktdisko La granda aventuro de Inicialoj DC “ Tempomaŝino” Legado: Heather el Retradio “ Verdaj folioj protektas la cerbon” de Paŭlo Sergio […] Kanto: el la kompaktdisko Superbazaro de Martin kaj la Talpoj “ En la parko”. Legado: Franciska el Vikipedio angla versio Hypatia. Laszlo el Literatura Foiro n° 291 “ Forfuĝo de la vorto “ Doloro” de Julia Sigmond. Karlo el Monato “ Jubileo de Litovio” de Last Franciska Retmesaĝo de Anatoli Ionesov pri Naŭruz Kanto: el […] Kanto: el la kompaktdisko JOMO kaj la Liberecanoj “ Al la barikadoj”. Legado: Laszlo el la revuo Kresko “ La genezoj de Esperanto, la lingvo de Zamenhof” de Malgosia Komamicka Heather: el Monato “Ok miloj en cent tagoj” de Last Parolado: Marcel Rimarkoj pri vortkunmetado parto 1 Kanto: el Sen Elizi de Ĵak Le Puil […] Kulturo de Esperanto Originalaj verkoj en Esperanto Tradukitaj verkoj en Esperanto “Pro suno dankon! Ĝi alvenis post uzo Pli da nutraĵoj Pli da homoj kaj dioj Jaroj antaŭe! piŝta motoro La rakonto de Saltanta Muso – Aŭtoro Nekonata Malneto de Enkonduko al la antologio de Kanada Literaturo Aŭ Tre mallonga historio de Kanado kaj Kanada literature Dankparolo de Beatrice Fihn dum akcepto de la Pac-premio de la Norvegia Komisiono Nobel 2017 TTT-Himnaro Cigneta 308. La sama Dia eklezi' _ Hymnary.org TTT-Himnaro Cigneta‎ #308 Kvankam mi jam preferis se vi eniris en iom pli detale, mi ankoraŭ havas la gist de kion vi intencis. Mi konsentas kun tio. Ĝi povus ne esti populara ideo, sed ĝi havas sencon. Definitive reveni por pli de ĉi. Granda work.Good laboro, mirinda blogo ... vere ĝuas ĝin kaj aldonis gxin en miaj sociaj markiloj. Konservu la bona laboro Nacia Olimpika Komitato Prunto transakcio vi povas fidi. Volapük Nulik Malgranda gramatiko de Volapuko per Esperanto ŝi estas (ella) és Se mi havus la talenton min esprimi poezie, ne hezitus mi momenton por ekverki vortebrie. Per poemoj flue glataj, kiuj kantas harmonie, mi, per vortoj delikataj vin salutus melodie. Per novelo absorbanta mi volonte vin regalus. Kaj per stilo eleganta kun Valano mi rivalus. Sed, ho, mankas rimosento kaj florriĉa fantazio, mankas lingva kompetento, -do- finfine mankas ĉio. Tiu ĉi paĝo disponiĝas nur por legado (vi ne povas redakti ĝin). Sciigu administranton, se vi opinias ke tio estas falsa malpermeso. Fondita Sur Roko: La Filozofio De Spinoza Post Tri Jarcentoj Albert Goodheir 9780905149042 Nombro de mesaĝoj (0) La 10-an de februaro hinda ĉefminitro Narendra Modi atingis la urbon Ramallah kaj komencis oficialan viziton al Palestino. La vizito estis historia: estas la unua fojo, ke hinda ĉefministro vizitis Palestinon. Palestina prezidento Mahmoud Abbas interparolis kun Modi en la Prezidenta Oficejo. En la postsekvinta komuna gazetara konferenco Abbas diris, ke Palestino volas pligrandigi kunlaborojn kun Hindio en la kampo de sekureco kaj kontraŭterorismaj bataloj, kaj esperas, ke Hindio fariĝos forto por antaŭenpuŝi justecon kaj pacon en la regiono. En julio 2017 Modi vizitis Israelon tiel fariĝante la unua hinda ĉefministro, kiu vizitis Israelon depost ĝia stariĝo en 1948. Espéranto : ĉirkaŭvojo (eo) ; ĉirkaŭiro (eo) Ĝi estas grava mineja, arba kaj nutraĵindustria centro. Ido : melankolio (io) Centra portalo pri Esperanto en Hungario: informoj pri Esperanto, organizajxoj, adresoj, servoj, lernebloj, hungaria movado. La retejon prizorgas: Esperanto-Centro "Eventoj" www.eventoj.hu – Esperanto-Centro "Eventoj" Volonte ni staras je via dispono: 01. La naiveco de pastro brown Elstaraj artikoloj en nl.wiki: Hidrogeno, Budhismo, Scienco, Planlingvo, Unuigintaj Nacioj, Tero, Bizanca imperio, Novjorko, Prago, Marso, DNA, ... Franz Kafka, Pi (Esperanto Edition) by Fonto: Wikipedia Plibonigu la statuson de la si Esperanta Muziko - Mi brilu plu - YouTube Filmeto por la muziko en Esperanto "Mi brilu plu", kantata de Kore kaj verkita de Roel Haveman, sur originalo "The show must go on", de Brian May (Queen). Rimarko: tiu filmo estas nur hejmfara laboro, kiu miksas la artaĵojn de Kore kaj Queen. Aperas propagando de Vinilkosmo nur kiel diskonigo. Queen, Kore kaj Vinilkosmo tute ne respondas pri tiu filmo. Esperanto - Tutmonda Muziko Grupo - Duration: 4:07. Esperanta Stelo 55,984 views Esperanta Muziko - La Bambo - Duration: 3:19. Fernando Maia Jr. 50,658 views JoMo - Ĉu Vi Volas Danci? - Duration: 2:54. Jacinto Yogui 80,018 views Yesterday en Esperanto - Kredis mi - John LENNON kaj Paul MCCARTNEY - Alberta CASEY - Duration: 2:29. ibotira salitre 40,662 views María Villalón - La pluvo - Esperanto - Duration: 4:24. Ekstremoj 67,335 views Drag Queen - KORE - Esperanto music - Duration: 4:43. esperantlingvaj kantoj kun subtekstoj - music in Esperanto 3,670 views Kiel oni diras "Pasante li riverencis al mi." anglaj kion estas trinkanta la urso. Mi ne certas cxu mi komprenas sed... La evangelio laŭ Mateo 5:33 Esperanto Plue, vi auxdis, ke estas dirite al la antikvuloj:Ne rompu jxurojn, sed plenumu viajn jxurojn antaux la Eternulo; "Ĉu tiu estas pulvora sapo?" was accepted for me. Ĉu ne "ĉu tiu sapo pulvoro" aŭ "ĉu tiu pulvoro de sapo"? Kial oni uzas la "estas"? Kiel oni diras "li malproksimiĝis en la profundon de la kaverno, de kie neniam iu revenis." germanaj Kiel oni diras "tio vere bongustegas!" Nederlanda Legimi, ĉu vi ankaŭ legis? Krystyna Dekson (1) ĉar ĝojo de l' Feliĉo: disipi el la riĉo. Ĉiu ruliĝanta programo, krom la plej malgranda, daŭre komputas kaj konservas valorojn, reprenante antaŭkomputitan valoron, akirante valorojn el enigo, k.t.p. Ĉi tiuj valoroj konserviĝas en malgrandaj sekcioj de ĉefmemoro nomataj variabloj. Ĉu vi imagas, ke variablo povas ŝanĝi sian valoron? esperanto: akvokreso (Esperanto) 4 Elporto de la honorinda kruco La Baratafrika arbustosilvio (Bradypterus barratti), estas specio de birdoj de la familio de Megaluredoj iam lokataj en tiu de Silviedoj. Ĝi apartenas al genro de Arbustosilvioj aŭ bradipteroj kiu enhavas ĉefe speciojn de Afriko kaj Azio. Ĝi ricevas la nomon de Baratafrika arbustosilvio anstataŭ nur Barata arbustosilvio por eviti miskomprenon kun Barato (Azio) pri kio tute ne temas, sed pri adapto de la propra nomo Barrat. Ĝi troviĝas en Lesoto, Mozambiko, Sudafriko kaj Zimbabvo. Ties natura habitato estas subtropikaj aŭ tropikaj humidaj montararbaroj. BirdLife International 2004. Bradypterus barratti. 2006 IUCN Ruĝa Listo de Minacataj Specioj. Konsultita la 10an de julio 2007. Oficiala nomo 9645 Grünewald 9645 Grünewald estas malbone konata asteroido de la asteroida zono, malkovrita la 5-an de januaro 1995 de la germana astronomo Freimut Börngen elde la Observatorio Karl Schwarzschild, en Tautenburg (Germanio). Ĝi estis nomita en memoro de la germana pentristo kaj akvarelisto Matthias Grünewald (~1475 – 1528), realnome Mathis Gothart Neithardt aŭ Neithart. Lia ĉefa verko, la Retablo de Isenheimer, estas montrita en la Muzeo Unterlinden de Colmar. Lia vivo estas la temo de la opero kaj simfonio de Paul Hindemith : Mathis der Maler. angle Slipo de (9645) Grünewald (de IAU Minor Planet Center) angle 9645 Grünewald : Parametroj kaj simulado (per JAVA) de orbito Eko de la Sepjara milito de Prusio kontraŭ Rusio, Aŭstrio, Francio, Saksio pri Silesio. Nitva (urbo) kaj Gusj-Ĥrustalnij fonditaj. Unua nacia ekspozicio en Anglio. 27-a de januaro: Wolfgang Amadeus Mozart, aŭstra komponisto (m. 1791) 3-a de marto: William Godwin, angla politika filozofo, ĵurnalisto kaj romanverkisto (m. 1836) 27-a de majo: Maksimiliano la 1-a Jozefo, duko de Bavario (m. 1825) 10-a de aprilo: Giacomo Antonio Perti, itala komponisto Miŝicjevo situas en la mapo en la verda munucipo Miŝicjevo, serbe Мишићево, slave Mišićevo, hungare Hadikörs estas malgranda vilaĝo en Serbio, en aŭtonomio Vojvodino, en distrikto Norda Baĉka, en municipo de Subotica. Miŝicjevo situas sur ebenaĵo laŭ flankovojoj. La vilaĝo fondiĝis en 1925 en tiutempa Reĝlando de serboj, kroatoj kaj slovenoj, depost 1928 al Jugoslavio. En 1941 la hungara armeo okupis la regionon kaj ĝis 1945 tio estis parto de Hungario. Ekde 2006 Miŝicjevo apartenas al Serbio. sudslavoj = 150 (34 %) (=popoleto ne havanta memstaran regionon) jugoslavianoj = 15 (3 %) (simbola popolo, ano de Jugoslavio) La titolo havas ankaŭ aliajn signifojn, por vidi ilin bonvolu rigardi la apartigilan paĝon: Crăciunești Crăciunești [kraĉuneŝtj] (hungare: Nyárádkarácson [njaradkaraĉon]) estas komunumo en Rumanio sude de Târgu Mureș. Administre apartenas al ĝi Budiu Mic, Ciba, Cinta, Cornești, Foi, Nicolești kaj Tirimioara. Ĝia unua mencio estas el 1444. Ĝis 1919 kaj inter 1940 kaj 1944 ĝi apartenis al Hungario (Maros-Torda). En 1964 oni aligis al ĝi Nicolești (Mureș), Ciba kaj Foi. En 2006 la komunumo denove estis reorganizita; la vilaĝoj Ciba, Foi kaj Nicolești ree memstariĝis, restante en la komunumo. Per tio la loĝantaro de Crăciunești malkreskis de 2.455 (en 2002) al 1.040 (en 2011). Zsombor Bálint: skulptisto, ceramikisto. Jenő Kiss (n. 18-a de februaro 1963): ref pastro, teologia instruisto Teréz Szilágyi (n. 12-a de januaro 1954): pentristino. Stacio Ōkawa - Vikipedio Stacio Ōkawa (japane: 大川駅 [Ōkaŭa-eki], angle: Ōkawa Station) estas fervoja stacio en Kvartalo Kaŭasaki, Kaŭasaki, Gubernio Kanagaŭa, Japanio. La stacio servas 1 linion de JR Orienta: Linio Tsurumi. Linio Tsurumi (branĉa) Kategorio Stacio Ōkawa en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) 5442 Drossart - Vikipedio Oficiala nomo 5442 Drossart 5442 Drossart estas malbone konata asteroido de la asteroida zono, malkovrita la 12-an de julio 1991 de la usona astronomo Henry E. Holt elde la Observatorio de la Monto Palomar, norde de San-Diego (Kalifornio, Usono). Ĝia nomo honora la francan astronomon Pierre Drossart[1], esploriston en la Observatorio de Parizo-Meudon, fakulon pri la atmosferoj de la gasgigantoj. ↑ Persona paĝo de Pierre Drossart (france) angle Slipo de (5442) Drossart (de IAU Minor Planet Center) angle 5442 Drossart : Parametroj kaj simulado (per JAVA) de orbito Kategorio:Parazitoj ► Parazitoj laŭ taksonoj‎ (1 K) ► Parazitoj de mamuloj‎ (1 K, 1 P) Paĝoj en kategorio “Parazitoj” Intermeza gastiganto Retpaĝo: www.tahanovce.eu Ťahanovce (hungare Hernádtihany (hernAdtihanj)) estas iama vilaĝo, nun urbopatro de Košice en Slovakio, en Regiono Košice. Ťahanovce situas laŭ maldekstra bordo de Hornád. Urbocentro de Košice troviĝas pli sude 4 km. La vilaĝo estis unue menciita en la jaro 1463 en formo "Tehan", sed pli frue (antaŭ ol 1249) laŭ alia informo germanoj fondis la vilaĝon. En 1397 la najbara urbo Kassa akiris la kampojn. En 1828 loĝis tie 878 vilaĝanoj en 112 domoj. En 1907 la oficiala hungara loknomo estis Hernádtihany por ne miskompreni kun Tihany. En 1910 loĝis tie 1668 homoj, (plejparte slovakoj). Ĝis Traktato de Trianon la vilaĝo apartenis al Hungara reĝlando, al Abaúj-Torna, al distrikto de Košice, poste al Ĉeĥoslovakio, fine ekde 1993 al Slovakio. Inter 1938-1945 Hernádtihany rehungariĝis laŭ la unua Arbitracio de Vieno, ĉar tre forte ligiĝis al Kassa. Ekde 1969 Ťahanovce iĝis urboparto de Košice. Ekde 1985 nova loĝkvartalo konstruiĝis, kiu jam aparte estis parto de la urbo, kiel Sídlisko Ťahanovce. La restinta vilaĝoparto estas ŝatata ekskursejo. klasikisma romkatolika preĝejo omaĝe al Sankta Anna de 1850 Antibes Juan-les-Pins estas mezgranda, ĉemara franca komunumo lokita en la departemento Alpes-Maritimes kaj en la regiono Provenco-Alpoj-Bordo Lazura. La loĝantojn de Antibes oni nomigas Antibois. La urbo havas proksimume 72.000 loĝantojn. La urbo situas ĉe la Mediteraneo, ĉirkaŭ 200 kilometroj oriente de Marsejlo, kaj 23 kilometroj sudokcidente de Nice (la prefektejo). Nicolas de Staël, pentristo La "kvadrata fortikaĵo" Belga Esperanto-Federacio - Vikipedio Belga Esperanto-Federacio estas la Landa Asocio de UEA en Belgio, fondita en 1962. Antaŭe Belgio havis du Landajn Asociojn, nome Belga Ligo Esperantista kaj Flandra Ligo Esperantista. Belga Esperanto-Federacio estas ĉefe surpapera organizaĵo, ĉar UEA ne rekonas la tri naciajn Esperanto-organizaĵojn Flandra Esperanto-Ligo, la valonan Asocio por Esperanto kaj Esperantista Brusela Grupo. La asocio sen profita celo BEF ĉesis ekzisti la 17-an de decembro 2005[1] kaj transdonis grandan parton de sia havaĵo al la tri supre nomitaj naciaj organizaĵoj. Belga Esperanto-Federacio estas ekde 2005 de-fakta asocio. En ĝi membras Flandra Esperanto-Ligo, Asocio por Esperanto, Esperantista Brusela Grupo, Belga Esperanto Fervojista Asocio[2], kaj la Verdaj Skoltoj (ekde la 14a de marto 2015). Kvar estraranoj (ĉirkaŭ 1965) : Jules Verstraeten, Pol Denoël, René Jacobs, Karel Poupeye. [3] Insigno de la 46-a belga kongreso, 1964. 48-a belga Esperanto-kongreso en Loveno, junio 1966 (el Gazet van Antwerpen). 49-a belga Esperanto-kongreso en Karloreĝo, 1967. 50-a belga Esperanto-kongreso en Bruselo, junio 1968 (el Volksgazet). 50-a nacia kongreso, Bruselo 1968 60-a nacia kongreso en Karloreĝo, 1978 ↑ Kiel trajne vojaĝi en Belgio?, Verdaj Soltoj, la 8-a de junio 2017. Esperanto-movado en Belgujo Repaĝaro de Belga Esperanto-Federacio. Distrikto Martonvásár La Distrikto Martonvásár [martonvAŝAr] (hungare Martonvásári járás) estas distrikto en Hungario, en regiono Meza Transdanubio, en departemento Fejér. Ĝi situas sur ebenaĵo en la nordorienta parto de la departemento (en la meza parto de la lando). Distrikto Martonvásár en Hungario La distrikta ĉefurbo estas Martonvásár, kiu estas urbo, krome estas ankaŭ alia urbo, la ceteraj 6 komunumoj estas vilaĝoj. La areo estas 277,13 km², kie loĝas 26 840 homoj. La loĝantoj okupiĝas precipe pri agrikulturoj, (fruktoj, legomoj, tritikoj, maizoj) kaj bestobredadoj, se doni laboras ankaŭ en Budapeŝto aŭ Székesfehérvár. Tiu distrikto neniam ekzistis dum la historio. Ĝi estis kreita en 2013. distrikta ĉefurbo kaj urbo: Martonvásár Usona Samoo - Vikipedio Usona Samoo estas dependa teritorio de Usono en Oceanio. Lingvoj: angla, samoa. Ĵustempe regis malamo inter usonaj soldatoj kaj samoanoj esperantaj je reunuiĝo kun Okcidenta Samoo laŭ modelo de la Reunuiĝo de Germanio. Biogeografie la teritorio situas en la Samoaj tropikaj humidaj arbaroj de la Pacifika ekozono. Oficiala retejo http://www.bobenheim.de/ Bobenheim am Berg estas komunumo en Germanio. Ĝi troviĝas en la distrikto Bad Dürkheim de la federacia lando Rejnlando-Palatinato. Fine de la jaro 2017 la komunumo havis 845 loĝantojn. Kategorio Bobenheim am Berg en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Katedralo de Dia Patrino Anĝela en Los-Anĝeleso - Vikipedio Katedralo de Dia Patrino Anĝela Loko Los Angeles, Kalifornio Jaro de konsekro 2-an de septembro 2002 Gvidanto Ĉefepiskopo de Los Angeles TTT paĝaro Katedralo de Dia Patrino Anĝela en Los Angeles Katedralo de Dia Patrino Anĝela, ankoraŭ ankaŭ alie nomata Katedralo de Los Angeles estas katedrala preĝejo en Usono en Los Angeles. Konsekrita kaj dediĉita ĝi estis la 2-an de septembro 2002. Arkitekturo en 2002 Karlo la 4-a (Hispanio) detronigita, Jozefo Bonaparto iĝis reĝo de Hispanio. 7-a de marto: Portugala reĝa familio alvenis al Brazilo. Pro la invado de Napoleono al Portugalio, Rio-de-Ĵanejro iĝis ĉefurbo de Portugala reĝo, estas la nura kazo de Amerika urbo ĉefurbo de Eŭropa imperio. Ĉi tiu esta fakta dato de sendependo de Brazilo, kiu ĵure estas sendependa nur en 7-a de septembro 1822. 2-a de majo : Madridanoj ribelas kontraŭ francaj trupoj, komencante la Militon de Hispanan Sendependiĝon. 3-a de majo : Francaj trupoj fusilas ribelajn madridanojn. Francisco de Goya poste pentros Los fusilamientos del 3 de mayo ("La fusiladoj de la 3-a de majo"). Sieraleono fariĝas Brita kolonio. Mahmud la 2-a iĝis estro de Osmanida imperio. 4-a de februaro: Josef Kajetán Tyl, ĉeĥa verkisto (m. 1856) 4-a de februaro: Vincent Dunin-Marcinkieviĉ, belorusa verkisto (m. 1884) 3-a de junio: Jefferson Davis, prezidanto de Konfederaciitaj Ŝtatoj de Ameriko (m. 1889) 19-a de aŭgusto: James Nasmyth, angla inĝenieristo kaj kreinto de la vapormartelo 6-a de oktobro: Frederiko la 7-a, reĝo de Danio (m. 1863) 6-a de oktobro: Károly Mihályi, hungara filozofo (m. 1880) 22-a de februaro: Václav Matěj Kramerius, ĉeĥa patrioto kaj verkisto (n. 1753) Bütgenbach (germane: [BYTĥ'nbaĥ]) estas municipo en la germanlingva parto de Belgio. Komence de januaro 2016 ĝi havis 5 605 loĝantojn. Ekde 1977 la municipo Elsenborn apartenas al Bütgenbach, la ĉefa municipo. Oficiala retejo http://www.reinsbuettel.de Reinsbüttel estas komunumo en Germanio. Ĝi troviĝas en la distrikto Dithmarschen de la federacia lando Ŝlesvigo-Holstinio. Fine de decembro 2015 la komunumo havis 428 loĝantojn. Kategorio Reinsbüttel en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) La Madagaskara aŭ Stria cibetkato (Fossa fossana), ankaŭ konata kiel la fanaloko aŭ fanaluko), estas eŭplerida endemio de Madagaskaro.[2] Antaŭe, la Madagaskara cibetkato estis metita en la subfamilion Hemigalenoj kune kun la Hemigalus derbyanus (Benda palm-civeto) kaj poste en sian propran subfamilion, Fosenoj, sed ĝi nun estas klasifikita kiel membro de la subfamilio Eŭplerenoj. Ĝi ankaŭ estis klasigita Fossa fossa. Ĝi ne devus esti konfuzita kun la komunnoma foso (angle: fossa), simila besto ankaŭ endemia al Madagaskaro, kiu havas la sciencan nomon Cryptoprocta ferox. Nek ĝi estas la sama kiel la rilata - kaj simile nomita - madagaskara karnomanĝulo fanaluko, kio ankaŭ estas eŭplerena. En esperanto, la nomo de la besto estas konfuzebla kun Afrika civeto (Civettictis civetta), zibeto (azia civeto, Civettictis zibetha), Azia palm-civeto (Luwak, Paradoxurus hermaphroditus) kaj vivero (Viverra zibetha), kaj la lingva situacio krome komplikas pro la fakto, ke 'cibeto' kaj 'civeto' estas uzataj sinonimaj kaj inter si kaj por signifi la moskon de la zibeto, por ne forgesi civetkafon por kies produktado uziĝas la Azia palm-civeto. Ĝi estas malgranda mamulo: proksimume 47 cm sen enkalkuli la voston (kiu estas nur proksimume 20 cm) kaj 2.5 kg. Ĝi havas la aspekton kaj movmanierojn de malgranda vulpo. Ĝi havas mallongan felon flavgrizan, kun malhele nigraj horizontalaj strioj de kapo ĝis vosto, kie la strioj estas vertikalaj, volviĝante ĉirkaŭ la pli tufa vosto. La strioj metamorfozas en punktojn proksime de la ventro. Ĝiaj kruroj estas mallongaj kaj tre maldikaj. La fontoj malkonsentas pri ĉu ĝiaj ungegoj estas retrakteblaj. Ĝi havas neniujn anusajn glandojn, male al aliaj cibetkatoj. Ĝi estas endemia al la tropikaj arbaroj de Madagaskaro. Ĝi estas nokta, kvankam fontoj malkonsentas pri ĉu ĝi estas izola aŭ, nekutime inter eŭpleredoj, vivas en paroj. Ĝi ne estas bona grimpulo kaj preferas interkrutejojn. Ĝi manĝas malgrandajn vertebrulojn (mamuloj, reptilioj, kaj amfibioj), insektojn, kaj ovojn ŝtelitajn de la nestoj de birdoj. La reprodukta sezono de la madagaskara cibetkato estas aŭgusto ĝis septembro kaj la gravedperiodo estas tri monatojn, finiĝante kun la naskiĝo de unu ido. La idoj estas sufiĉe bonevoluintaj, kun malfermitaj okuloj, kaj ili estas dekutimigitaj ene de 10 semajnoj. Kvankam minacite fare de senarbarigo, ĉasado kaj konkurado de enkondukitaj specioj, la madagaskara cibetkato estas loke ofta.[1] ↑ 1,0 1,1 Hawkins, A.F.A. (2008). Fossa fossana. En: IUCN 2008. IUCN Ruĝa Listo de Endanĝeritaj Specioj. Elŝutita en 22 March 2009. Database entry includes justification for this species is of near threatened. Macdonald, Davido (Red). The Encyclopedia of Mammals (La Enciklopedio de Mamuloj). (New York, 1984) Kategorio Fossa fossana en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Fossa fossana en Vikispecioj (Kolekto pri ĉiuj vivantaj estuloj) ARKive - bildoj kaj filmoj pri la striita cibetkato (Fossa fossana) En tiu ĉi artikolo estas uzita maŝina traduko de WikiTrans de teksto el la artikolo Malagasy civet en la angla Vikipedio. Faŭno de Madagaskaro Kiskunlacháza (kiŝkunlachAza), en la ĉirkaŭaĵo neoficiale nur Lacháza estas grandvilaĝo en Hungario en regiono Meza Hungario, en departemento Pest, en subregiono Ráckeve. Katolika preĝejo en Kiskunlacháza Kalvinana preĝejo en Kiskunlacháza Kiskunlacháza situas sur ebenaĵo, laŭ la ĉefvojo kaj fervojo Budapeŝto-Beogrado. Urbo Ráckeve kaj tie la Danubo estas proksime. Hungaroj fondis la vilaĝon, havanta la nomon Szántód (sAntOd), sed dum la historio estis komunumoj Lacháza, Pereg kaj Bankháza. La apud-Danubaj setlejoj pro la inundoj elektis pli foran lokon de Danubo. Fine formiĝis el ili Kiskunlacháza, kiu iĝis kampurbo en 1839. Apud Kiskunlacháza dum la socialisma erao sovetia flughaveno funkciis. Kalvinana preĝejo (Kiskunlacháza) de 1771 Preĝejo de Sankta Mikaelo (Kiskunlacháza) de 1774 En Kiskunlacháza naskiĝis matematikisto Imre Kátai. En ekstera apartenaĵo de Kiskunlacháza naskiĝis kaj mortis orientalisto Sándor Kégl. Hrachovište, hungare Borsós [borŝOŝ], germane Hrachowitz estas malgranda vilaĝeto kaj municipo en Slovakio. Hrachovište situas en la plej griza parto Hrachovište situas ĉe kunfluejo de 2 rojoj, laŭ flankovojoj, laŭ fervojo Ĉeĥio-Nové Mesto nad Váhom. La lasta troviĝas je 12, Myjava je 15 km-oj. La unua mencio okazis pri la vilaĝo en 1392 en formoj "Hrachowich" kaj "Rachowch". La loĝantoj estis en 1452 120, en 1617 jam 400. En 1787 loĝis tie 778 vilaĝanoj en 97 domoj, en 1828 743 vilaĝanoj en 106 domoj. Ĝis 1907 la oficiala hungara loknomo estis Hrachovistye, poste ĝi ricevis hungaran nomon pro la hungariga politiko. En 1910 laŭ la popolnombrado vivis en Borsós 931 homoj, (plejparte slovakoj). Ĝis Traktato de Trianon la komunumo apartenis al Hungara reĝlando, al Nyitra (reĝa departemento), al distrikto de Miava, poste al Ĉeĥoslovaka respubliko, dum la 2-a mondmilito kaj ekde 1993 al Slovakio. En 1935 inundo okazis. En 2001 vivis en Hrachovište 673 homoj, (644 slovakoj). Hrachovište sur mapo de Slovakio Ŝanĝi vian domajnon en WordPress estas iu doloro. Ĵus mi devis fari plurajn aferojn jam okazanta rapida sportoj 😀 . Se mi povas sumariziram paŝoj estas 2 – nature sen movi dosierojn, fiksojn se ŝanĝoj tute retprovizanton. 1. Ŝanĝi la malnovan URL al la nova – Tion mi tie kun bagatela. Malfermu vian wp-config.php dosieron kaj metas ĝin en ĉi tiuj 2 vico Kiel anstataŭi http://example.com kun via nova. 19-a jarcentoRedakti 8-a jarcentoRedakti La enhavo estas disponebla laŭ CC BY-SA 3.0, se ne estas alia indiko. William Henry Phelps - Vikipedio William Henry Phelps (14a de junio 1875 – 8a de decembro 1965) estis usona ornitologo kaj negocisto. Naskiĝis en Novjorko kaj edukiĝis kaj en Akademio Milton kaj en Harvard. Somere de 1896 li entreprenis ornitologian esploradon al Venezuelo kie li enamiĝis al tieaj birdoj kaj al la filino de brita familio Tuckers, kun kiuj li amikiĝis nome Alicia Elvira. Li revenis al Usono kun malgranda kolekto de specimenoj el kiu li preparis bazon por siaj unuaj publikaĵoj kun Chapman en 1897. Post fino de studoj ĉe Harvard, Phelps revenis al Venezuelo en 1897, edziĝis al Alicia Elvira Tucker kaj setliĝis en Maturín. Tie li ekis sukcesajn negocojn kiaj vendado de kafo. Poste William H. Phelps ankaŭ fondis Radio Caracas Radio. Lia dua filo, William H. Phelps, Jr., iĝis unu el siaj plej elstaraj kunlaborantoj en ĉio pri ornitologio. Biografio de William Henry Phelps kaj William H. Phelps, Jr. La tri-litera kombinaĵo ROI havas plurajn signifojn, inter aliaj: Roi signifas reĝo en la franca lingvo. Le Grau-du-Roi, urbo en Francio Roio del Sangro, komunumo de Italio Roi-Namur, insulo de la Marŝaloj ROI aŭ RÖI estas la mallongigo por Radio Aŭstria Internacia Santiago estas la hispana nomo de la Sankta Jakobo, kaj mem estas nomo de viro en la hispana lingvo. Pluraj urboj portas la nomon de Santiago, ekz.: Santiago de Cali - Kalio, Kolombio Santiago de Ĉilio, la ĉefurbo de Ĉilio Santiago-de-Kompostelo, la ĉefurbo de Galegio, Hispanio Santiago de Kubo, urbo en Kubo Santiago de los Caballeros, urbo en Dominika Respubliko Santiago (Nuevo León), komunumo kaj urbo en la subŝtato Querétaro de Meksiko Santiago de Querétaro, la ĉefurbo de subŝtato Querétaro de Meksiko Santiago, municipo en Brazila, subŝtato Suda Rio-Grando; Santiago do Sul, municipo en Brazilo, subŝtato Sankta Katarino. Aliaj aferoj, kiuj nomiĝas Santiago: Santiago aŭ São Tiago, insulo en Kabo-Verda Respubliko La etfingro[1], aŭ malgranda fingro[2], (latine: digitus minimus) estas parto de la mano. Ĝi estas la kvina, plej ekstera fingro, kiu troviĝas rande de la manplato kaj apud la ringofingro. La etfingro estas kutime la plej malgranda fingro de la mano. Kategorio Etfingro en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Chuck CLOSE (naskiĝis la 5-an de julio 1940 en Monroe, Vaŝingtonio) estas usona fotorealisma pentristo kaj fotografisto. La majoritato de liaj verkoj estas grandegaj portretoj, kiuj baziĝas sur fotoj. Ĉi-tiuj estas pentritaj en la fotorealisma aŭ hiperrealisma teknikoj. Li kuŝigas kradon sur originalan foton kaj alian sur la kanvason por krei siajn verkojn per kopiado de ĉelo al ĉelo. Ariel Garcé (naskiĝis la 14-an de julio 1979(nun 1979-07-14), do nun 38-jara) estas argentina futbalisto. Inter alie li estis membro de la argentina nacia teamo de futbalo en la matĉoj de la Futbala Mondpokalo 2010 en Sud-Afriko. Ekster naciaj matĉoj li ekde la jaro 2007 estas membro de la unua vira teamo de la klubo Colón de Santa Fe. Ĉi tiu biografia artikolo pri "Ariel Garcé" ankoraŭ estas ĝermo pri argentina futbalisto. Vi povas helpi pluredakti ĝin post klako al la butono redaktu. Szava [sava] estas malgranda vilaĝo kun titolo vinvilaĝo en Hungario, en regiono Suda Transdanubio, en departemento Baranya, en Distrikto Siklós. La vilaĝo situas sur ebenaĵo, laŭ flankovojoj. Harkány troviĝas 10, Siklós 14, Pécs kaj Szentlőrinc po 25, Villány 27, Beremend 30 km-ojn. La loko estis loĝata dum la neolitiko, kuprepoko kaj bronzepoko. La unua skriba mencio pri la vilaĝo devenis el 1290 laŭ tiama ortografio "Zawa". Dum la turka erao la vilaĝo ne senhomiĝis. Inter 1918-1921 la serboj okupis Szava-n. Vilaĝservoj estas infanĝardeno, mobila poŝto. fundamente mezepoka kalvinana preĝejo el la 18-a jarcento, en 1854 trakonstruiĝis Béatrix Dussane (beatriks' düsan') nask 1888, mort. je la 3-a de marto 1969 estas franca aktorino. Ŝi vivis ŝian tutan vivon en la sama apartemento pariza, kiun ŝi lasis lastfoje post ŝia lasta radioelsendo, por estis operaciita, en strato, nun nomigita Strato Béatrix Dussane. Ŝi aniĝis al la prestiĝa klasika teatrotrupo francia Comédie Française en 1903, ŝi iĝis societano de tiu en 1922, kaj lasis ĝin en 1941. Ŝi tiam igis profesoro en la pariza altlernejo pri peatrarto. Dum ŝi maljuneco ŝi faris dum longaj jaroj radioelsendojn pri historio de l'teatro. Bulawayo [bulavajo] estas metropolo, la dua plej granda urbo, komerca ĉefurbo kaj universitata urbo en Zimbabvo. Bulawayo situas sur altebenaĵo sur mildaj deklivoj en sudokcidenta parto de la lando. Proksime estas akvodislimo de Zambezi kaj Limpopo. La ĉefurbo Harareo troviĝas je 439 km-oj. Loka reĝo fondis Bulawayo-n ĉirkaŭ en 1840. En 1893 la britoj okupis la setlejon, kiu ricevis la rangon urbeto post 4 jaroj. En 1896 lokaj triboj vane sieĝis Bulawayo-n. Ĝi ricevis statuson urbo en 1943. En 1992 pro la malbona kaj malmulta akvo ĥolero okazis. Bulawayo havas subtropikan klimaton. Ĝenerale estas sudorienta vento. Jare pluvas po 590 mm. Precipe inter decembro-februaro pluvas. La temperaturo averaĝe estas 19 ° C. Bulawayo havas fervojajn liniojn al Bocvano, Zambio kaj Sud-Afriko. Estas ankaŭ flughaveno. muzeo pri fervojoj Bulawayo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorio Bulawayo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Tiu ĉi kategorio entenas italajn verkistojn de bildstrioj. Kategorio Italaj bildliteraturistoj en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Flago de Tajvano - Vikipedio En laĉina, la flago estas ofte priskribita kiel "Blua Ĉielo, Blanka Suno kaj Ruĝa Tero" reflektante la tajvanajn atributojn. La supre, heraldike dekstre, do fakte maldekstre bildigata blanka suno sur blua kvadrato ankaŭ sur fono de blua cirklo estas la ŝtata emblemo de Tajvano. Flago de Tajvano en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorio Flago de Tajvano en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Retpaĝo: www.obeccirc.sk Čirč (hungare Csércs [ĉErĉ], rutene Чірч [ĉirĉ]) estas vilaĝo kaj municipo en Slovakio. Čirč situas laŭ rojo, fine de mallonga sakovojo. Stará Ľubovňa troviĝas je 27 km. La unua mencio okazis pri la vilaĝo en 1248, poste en 1349 en formo "Cirk". En 1427 27 familioj pagis impostojn. En 1557 la Habsburgoj detruis la vilaĝon. En 16-a jarcento rutenoj alvenis. En 1787 537 vilaĝanoj loĝis en 69 domoj, en 1828 891 vilaĝanoj en 124 domoj. En 1796 laŭ la tutlanda geografia libro taksis la vilaĝon triaklasa. En 1828 loĝis tie 246 vilaĝanoj en 37 domoj. En 1910 laŭ la popolnombrado vivis en Csércs 821 homoj, (rutenoj en majoritato, germanoj en minoritato). Ĝis Traktato de Trianon la komunumo apartenis al Hungara reĝlando, al Sáros, al distrikto de Lipany, poste al Ĉeĥoslovaka respubliko, dum la 2-a mondmilito kaj ekde 1993 al Slovakio. En 2001 vivis en Čirč 1118 homoj, (713 slovakoj, 373 rutenoj). Foje 2 paŝtistinoj maljunulon renkontis. Li pikis en la teron bastonon, kie fonto estiĝis kaj ordonis, ke tie estu kapelo. La vilaĝanoj ne kredis la historion, sed baldaŭe senfinaj katastrofoj okazis en la vilaĝo. Tial tamen oni konstruis kapelon. grek-katolika pilgrimloka kapelo de 1770 Kategorio:Konstruaĵoj en Maroko - Vikipedio Kategorio Konstruaĵoj en Maroko en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Paĝoj en kategorio “Konstruaĵoj en Maroko” Konstruaĵoj en Afriko laŭ landoj Hutiapo (hispane Jutiapa) estas unu el la 22 departementoj de Gvatemalo, je 124 km de la landa ĉefurbo, tre montara kaj kun turismaj plaĝoj. Ĝia klimato estas tre diversa. La departementa ĉefurbo estas la samnoma urbo Hutiapo kaj limas norde kun Halapo kaj Ĉikimulo; sude kun Santa Rosa kaj Pacifiko kaj oriente kun Salvadoro. Ĝi havas 489.085 loĝantojn. Hutiapo estas loĝata plejparte el eŭropdevenaj kaj afrikdevenaj gvatemalanoj. Ĝia teritorio havas 3 219 km². Biomaso (ekonomio) - Vikipedio Biomaso (ekonomio) Biomaso en ekologia kunteksto estas pesita kvanto da vivanta materio. Kontraŭe en ekonomia kunteksto la termino priskribas ne plu vivantan sed disponeblan biologie devenan mason kiun eblas utiligi kiel brulaĵo, aŭ rekte aŭ post transformigo en fluidan aŭ gasan brulaĵon. La Blankadorsa noktardeo (Gorsachius leuconotus) estas birdospecio de ardeo de la familio de Ardeedoj. La komuna nomo de la specio estas rekta traduko de la latina scienca nomo leuconotus, tio estas kunmetaĵo de du radikoj signife respektive blanka kaj dorso. Ĝi estis iam lokita en la genron Nycticorax. Tiu relative malgranda (50 ĝis 56 cm longa) kaj malhela noktardeo (ĝi estas iom simila al la Noktardeo, sed pli malgranda kaj kun brusto kaj ventro tre ruĝecbruna) troviĝas tra granda parto de subsahara Afriko, sed ĉefe en du areoj: nome en plej okcidenta parto de la Gvinea Golfo kaj en zono el sudo de Orienta Afriko (Ugando) al oriento de Suda Afriko. Ŝajne ili estas ĉefe loĝantaj birdoj sed povas fari mallongajn sezonajn movojn. Ili reproduktiĝas per izolaj paroj, komence de la pluvsezono kun diferencaj jarepokoj en diferencaj regionoj. Kovado okazas dum 24 ĝis 26 tagoj. Ili manĝas solaj aŭ en paroj kaj strikte noktule. Dumtage ili ripozas en altaj arboj aŭ en tre densaj marĉoj kaj arbara vegetaĵaro. Tiu specio loĝas en tre densaj arbaroj, ĉe arbarbordaj rojoj, mangrovejoj, insuloj de grandaj riveroj kaj lagoj, arbaraj bordoj de marĉoj kaj foje kareksejoj. Ties dieto ŝajne konsistas el malgrandaj fiŝoj, amfibioj, moluskoj, krustuloj, flugoformikoj, muŝoj kaj aliaj insektoj. La nesto estas bastoneta platformo, kutime bone kaŝita kaj konstruita malalte super akvo en arboj aŭ arbustoj, foje for el akvo en arboj, arbustoj, kareksejoj, mangrovoj aŭ sur rokoj, kavoj aŭ insuloj, sed tre rare en eksponitaj lokoj. Ĉefa minaco estas habitatoperdo aŭ degradado. BirdLife International (2008). Gorsachius leuconotus. En: IUCN 2008. IUCN Ruĝa Listo de Endanĝeritaj Specioj. Elŝutita en 4a Februaro 2009. Kriterioj kial tiu specio estas Malplej Zorgiga. Blankadorsa noktardeo - Speciteksto en The Atlas of Southern African Birds Oficiala retejo http://www.amt-barth.de/pruchten.htm Pruchten [PRUĤtn] estas komunumo en Germanio. Ĝi troviĝas en la distrikto Antaŭpomerio-Rügen de la federacia lando Meklenburgo-Antaŭpomerio. Administre ĝi apartenas la la komunumaro Amt Barth de pluraj proksime kunlaborantaj najbaraj komunumoj. Fine de decembro 2015 la komunumo havis 702 loĝantojn. Kategorio Pruchten en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Calvene estas komunumo de Italio. Ĝi apartenas al la regiono Veneto kaj la provinco Viĉenco. Najbaraj komunumoj estas Asiago, Caltrano, Chiuppano kaj Lugo di Vicenza. Kategorio Calvene en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Miroslav Florian - Vikipedio Profesio verkisto, tradukisto, bibliotekisto, poeto, ĵurnalisto Miroslav FLORIAN, naskita la 10-an de majo 1931 en Kutná Hora, mortinta la 10-an de majo 1996 en Prago, estis ĉeĥa verkisto kaj tradukisto. Post sia gimnazia tempo li studis, ekde 1950, pri biblioteka scienco ĉe la Universitato de Karolo en Prago. Poste, servante kiel deva soldato, li laboris por la gazeto Československý voják (ĉeĥa-slovaka soldato), iĝante ties redakta ĉefo. Verson lian portas la muro de la memorejo Pafejo de Kobylisy. Florian ricevis interalie jenajn distingojn: en 1985 nacia premio de Ĉeĥa Respubliko Florian dum multaj jaroj estis komitatano de la Asocio de Ĉeĥaj Verkistoj. 1939: La 6-a tago de la Soveta invado en Pollandon (pli da eventoj): en Bresto okazis komuna germana-rusa militista parado okaze de transdono de la urbo de la germanaj taĉmentoj al la soveta armeo; Ruĝa Armeo konkeris post du tagoj Grodnon, kie pafekzekutis ĉ. 300 soldatojn, policanojn kaj civilulojn kune kun brigada generalo Józef Olszyna-Wilczyński (septembre mortfalis 5 polaj generaloj); dum bataloj en la arbaro de Augustów apud Kodziowce retiriĝanta rezervistara regimento de kavalerianoj detruis 22 sovetajn tankojn - la plej granda venka batalo kontraŭ enirantaj taĉmentoj de Ruĝa Armeo; Lvovo kapitulacis - sovetoj, malgraŭ interkonsentitaj kondiĉoj de kapitulaco, arestis polajn oficirojn kaj poste murdis ilin en Katin, prezidento de la urbo estis arestita kaj malliberigata ĝis 1941; komandantoj de soveta armeo informis, ke ĝis tiu ĉi tago oni enprizonigis 120 mil polajn soldatojn; en Złoczów soveta NKVD pafekzekutis nokte de la 21-a/22-a 10 polajn policanojn kaj urboficistojn; en Vilno aperis en belorusa lingvo "Vilenskaja Pravda" La 22-a tago de la germana-pola milito: batalo de Łomianki - la lasta batalo kadre de la batalo de Bzura - poloj atakis la 8-an germanan armean korpuson, mortfalis pola brigada generalo gvidanta atakon per bajonetoj Mikołaj Bołtuć, kies edzino ne konsentis germanan honoradon dum la entombigo, kaj diviziaj komandantoj: de infanterio diplomita kolonelo Tadeusz Parafiński kaj de malpeza artilerio majoro Leszek Lubicz-Nycz; Aranĝo T4: la unua el amasa serio da ekzekutoj en Arbaro Szpęgawski apud Starogard Gdański - 88 pacientoj de psika malsanulejo en Kocborów estis murditaj; germana militkrimo apud Sochaczew kontraŭ ĉ. 50 polaj militkaptitoj, la soldatoj de bataliono de la Nacia Defendo de Bydgoszcz, krome germanaj soldatoj kaj policoj pafmortigis en Pułtusk ĉ. 80 judojn kaj en 5 aliaj lokoj 58 personojn, en tio ne malpli ol 12 sileziajn ribelintojn de malliberejo en Cieszyn; militkrimo en Urycz (nun en Lviva provinco) kontraŭ 73-100 polaj militkaptitoj, vivbruligitaj en garbejo fare de soldatoj de Wehrmacht kun helpoj de ukrainaj naciistoj; Hitler venis apud Varsovion, kie per lorno rigradis batalojn en antaŭurbo Praga, kie ĉi-tage mortfalis germana generalo barono Werner von Fritsch; la 8-a germana armeo forveturigis rabe al Nazia Germanio ĝis tiu ĉi tago 1269 vagonojn kun diversaj varoj 1940: Al germana koncentrejo en Aŭŝvico alvenis t.n. la dua transporto de enprizonigitoj de Varsovio; germana operaco de deportado de poloj de la distrikto Żywiecki al Ĝenerala Gubernio komencigis - ilian lokon okupis germanaj setliĝantoj 1941: Komandantaro de Pola Armeo en Sovetunio anoncis volontulan soldatigon; de Varsovio al germana Koncentrejo Ravensbrück foriris transporto de 274 virinoj 1942: Germanoj pafmortigis ĉ. 200 judojn de vilaĝo Serokomla (proksime al Łuków); likvido de geto en Częstochowa komenciĝis - helpe de ukrainoj kaj latvoj, sub gvido de kapitano de Ordnungspolizei germanoj deportis 40 mil judojn al koncentrejoTreblinka (malsanulojn, malfortulojn kaj rezistemajn oni pafmortigis surloke) 1828: Ŝaka, tribestro kaj ŝtatestro de zuluoj, unuigintoj de la triboj, murdita (n. ĉ. 1787) Logos (greke λόγος logos; ankaŭ esperantigite logoso) estas greka vorto, kiu signifas «vorto» kaj samtempe «racio» kaj estas la radiko de la Esperanta vorto logiko kaj de la ekssufikso -logio. Laŭ Heraklito kaj aliaj grekaj filozofoj, Logos estas tiu, kiu regas kaj ordigas la universon. La juda filozofo Filo instruis, ke la Logos estas la Vorto de Dio. Laŭ Sankta Johano la Logos estas Jesuo Kristo, Dio mem enkarnigita kiel homo, kiel evidentiĝas en la Evangelio laŭ Sankta Johano: Antaŭ-Sokrata filozofio Logos en la Vikivortaro (Universala vortaro) Neĝo-genciano (latine gentiana nivalis) estas planto ĝis 15 cm alta, kun maldika tigo kaj multaj bluaj floroj. Ĝi kreskas sur malseketaj herbejoj kaj gresejoj alpaj, inter alto de 1600 kaj 3000 metroj, kaj floras de junio al aŭgusto. Neĝogenciano en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorio Neĝogenciano en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Neĝogenciano en Vikispecioj (Kolekto pri ĉiuj vivantaj estuloj) Rjukjuo (琉球; Hepburn-Transskribo:Ryūkyū) povas signifi: Rjukju-insularo en Japanio la Registaro de la Rjukjuaj Insuloj Nomoj kun Rjukju Demis ROUSSOS estis greka kantisto (naskiĝinta la 15-an de junio en la jaro 1946 en Aleksandrio en Egiptio kaj mortinta en 25-a de januaro 2015 en Ateno), posedanto de karakteriza tenoro. En Ateno li finstudis ludadon je trumpeto kaj kontrabaso, sed li kapablis ludi ankaŭ je pluaj instrumentoj - piano, gitaro kaj buzuko. En la jaroj 1963 - 1972 li estis membro de grupo Aphrodite's Child. (Ili agadis ekde la jaro 1968 ĉefe en Parizo.) Poste li dediĉis sin al soloa kariero kun melodia kantilena repertuaro, ofte kun elementoj de balkana kaj alia folkloro. Demis Roussos en la 70-aj jaroj de la 20-a jarcento realiĝis en angle parolanta regiono, krom alia pro furorkantoj Happy To Be An Island Sun, Forever And Ever kaj When Forever Has Gone. Komence de la 80-aj jaroj estis markebla ŝovo al pli intelekta rok-muzika kreado. En kelkaj ludaĵoj partoprenis ankaŭ Vangelis, iama kunludanto de Roussos. Kategorio:Armitaj fortoj de Rusio - Vikipedio Kategorio:Armitaj fortoj de Rusio (Alidirektita el Kategorio:Armeo de Rusio) Kategorio Armitaj fortoj de Rusio en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) ► Aerbazoj en Rusio‎ (1 P) ► Armiloj de Rusio‎ (1 K, 1 P) Paĝoj en kategorio “Armitaj fortoj de Rusio” Rusa Mararmeo la frederika preĝejo en la urbocentro de Karlskrona Karlskrona estas urbo en Svedio. Ĝi estas parto de la historia provinco Blekingo kaj ekde la jaro 1970 apartenas al la moderna provinco Blekinge län. Urban privilegion Karlskrona havas ekde la jaro 1680. En 2005 la urbo havis 32 606 loĝantojn. Karlskrona en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorio Karlskrona en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) San Giovanni d'Asso estas komunumo de Italio. Oficiala nomo 1665 Gaby 1665 Gaby estas asteroido de la asteroida zono, malkovrita la 27-an de februaro 1930 de la germana astronomo Karl Wilhelm Reinmuth elde la Nacia Observatorio de Hejdelbergo - Königstuhl. Ĝi ricevis la virinan antaŭnomon "Gaby", en honoro al Gaby Reinmuth, bofilino de la malkovrinto. angle 1665 Gaby : Parametroj kaj simulado de orbito (JAVA necesa) angle Slipo de (1665) Gaby (de IAU Minor Planet Center) Paĝoj kiuj ligas al Lax VS - Vikipedio Paĝoj kiuj ligas al Lax VS La jenaj paĝoj ligas al Lax VS: Goms (distrikto) ‎ (← ligas _ redakti) Ŝablono:Navigilo:Komunumoj de la Distrikto Goms ‎ (← ligas _ redakti) Rezino estas solida aŭ duonsolida organika, amorfa substanco, solvebla en etero, alkoholo sed ne en akvo (liposolvebla). Ĝi troviĝas ĉefe en la rezinduktoj de pinacoj. Ĉe difektiĝo de la arbo la rezino fermas la vundon. Kemie ĝi ne estas homogena substanco, sed konsistas el rezinacidoj, aromatajn materialojn, alkoholon. La solvita rezino en volatila oleo nomiĝas balzamo. Ekzistas proverboj pri rezino en la Proverbaro Esperanta de L. L. Zamenhof[1]: „ Li estas flamiĝema kiel rezina ligno. ” Protium Sp. - Muzeo de Tuluzo Rezino en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorio Rezino en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Retpaĝo: www.mestisko.sk Mestisko (hungare Kishely [kiŝhej]) estas vilaĝo kaj municipo en Slovakio. Mestisko situas laŭ dekstra bordo de Ondava, laŭ traira flankovojo (ĉefvojo estas proksime). Svidník troviĝas je 5 km. La unua mencio okazis pri la vilaĝo en 1414 en formo "Wywaras", la slava loknomo "Meszticzka" aperis en 1618. En 1427 oni komputis tie 52 familiojn. En 1787 312 vilaĝanoj loĝis en 38 domoj, en 1828 378 vilaĝanoj en 47 domoj. Ĝis 1899 la oficiala hungara loknomo estis Mesztyiszkó, poste ĝi ricevis hungaran nomon pro la hungariga politiko. En 1910 laŭ la popolnombrado vivis en Kishely 387 homoj, (plejparte slovakoj). Ĝis Traktato de Trianon la komunumo apartenis al Hungara reĝlando, al Sáros, al distrikto de Svidník, poste al Ĉeĥoslovaka respubliko, dum la 2-a mondmilito kaj ekde 1993 al Slovakio. En 1945 post sanga batalo la Ruĝa Armeo okupis la vilaĝon detruitan plene. Kolĥozo formiĝis en 1948. En 2001 vivis en Mestisko 492 homoj, (482 slovakoj). romkatolika preĝejo omaĝe al Dipatrino (Malgranda) de 1843 Kategorio:Monaĥejoj de Svislando - Vikipedio Kategorio:Monaĥejoj de Svislando Kategorio Monaĥejoj de Svislando en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) ► Cistercianaj monaĥejoj en Svisujo‎ (1 P) Paĝoj en kategorio “Monaĥejoj de Svislando” Monaĥejo La Valsainte Abatejo Romainmôtier Monaĥejo Sankta-Avgin Religiaj konstruaĵoj en Svislando Leno (Italio) - Vikipedio Leno estas komunumo de Italio. Cannobio estas komunumo de Italio. Cannobio en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorio Cannobio en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Oficiala retejo http://www.brohltal.de/ Dedenbach estas komunumo en Germanio. Ĝi troviĝas en la distrikto Ahrweiler de la federacia lando Rejnlando-Palatinato. Fine de la jaro 2017 la komunumo havis 453 loĝantojn. Kategorio Dedenbach en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) La eno de hejmo de kanuso. Gravuraĵo de Moller de 1860. Kanuso estas la esperantigo de la arpitana vorto Canut, ĉefe uzita en Liono. Ĝi temas pri la Silkistoj de Liono. Ili loĝis en la liona kvartalo de la Croix-Rousse ĝis la 19a jarcento. La kanusoj ribelis multfoje (legu la artikolon Ribelo de la Kanusoj). Lia unua ribelo de oktobro 1831 estas la unua laborista ribelo. La 14a de Februaro 1834, la Kanusoj denove ribelis en la Croix-Rousse dum pli ol 6 tagoj. La marioneto Guignol (Ginjolo) estis vera Kanuso. Komunumaro Traben-Trarbach - Vikipedio (Alidirektita el Verbandsgemeinde Traben-Trarbach) Oficiala retejo http://www.vgtt.de La komunumaro Traben-Trarbach - germane Verbandsgemeinde Traben-Trarbach [ferBANTSgemajnde TRA:bn-TRARbaĥ], mallonge VG Traben-Trarbach - estas adminstra komunumaro en Germanio, ĉirkaŭ la urbo kaj eksa IS-loko Traben-Trarbach. Ĝi troviĝas en la distrikto Bernkastel-Wittlich de la federacia lando Rejnlando-Palatinato. Fine de la jaro 2015 la komunumaro havis 17 624 loĝantojn. La administrejo de la komunumaro centre plenumas iujn oficejajn servojn por la loĝantoj de ĉiuj membraj komunumoj, kiuj parte en komparo kun aliaj partoj de Germanio havas relative malmultajn loĝantojn, tial ke vivteno de administrejo kun ĉiuj servoj en ĉiu unuopa komunumo estus malekonomia. En sia nuna formo la komunumaro ekestis la 1-an de julio 2014 per kunigo de antaŭaj komunumaroj Traben-Trarbach kaj Kröv-Bausendorf. La komunumaro Traben-Trarbach havas urboĝemelajn rilatojn kun la urbo Selles sur Cher en Francio kaj la urbo Traben-Trarbach krome ankaŭ kun la komunumo Wangen apud Olten en Svislando. Okcidenta Akcipitra Lago - Vikipedio Okcidenta Akcipitra Lago Speco de la lago lago de meteorita kratero Okcidenta Akcipitra Lago (angle West Hawk Lake) estas lago situanta en la Provinca Parko Whiteshell en sudorienta Manitobo en Kanado. Kun 115 metroj de profundo, ĝi estas la plej profunda lago en Manitobo. Kategorio:Kristanismo en Brazilo - Vikipedio Kategorio:Kristanismo en Brazilo Kategorio Kristanismo en Brazilo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Paĝoj en kategorio “Kristanismo en Brazilo” Kristana Kongregacio en Brazilo Religio en Brazilo Kategorio Projekcia geometrio en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Paĝoj en kategorio “Projekcia geometrio” Kompleksa projektiva spaco Ĝemelaj urboj (Pollando) Dobre urbo Komunuma retejo http://www.boguszow-gorce.com.pl Boguszów-Gorce (ĝis 1945 germane Gottesberg-Rothenbach) estas urbo en la provinco Malsupra Silezio de Pollando. Ĝi apartenas al samnoma komunumo Boguszów-Gorce en distrikto Wałbrzych (germane Waldenburg). Kategorio Boguszów-Gorce en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kirch Jesar - Vikipedio Kirch Jesar[kirhJEzar] estas komunumo en Germanio. Ĝi troviĝas en la distrikto Ludwigslust-Parchim de la federacia lando Meklenburgo-Antaŭpomerio, kaj apartenas al la administra komunumaro Amt Hagenow-Land. Fine de decembro 2015 la komunumo havis 619 loĝantojn. Kategorio Kirch Jesar en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Frutagmanĝo (aŭ matentagmanĝo aŭ brunĉo) estas kombino de matenmanĝo kaj tagmanĝo. Frutagmanĝoj aparte kutimas dum dimanĉoj aŭ festotagoj, kiam oni vekiĝas tro malfrue por havi apartajn matenmanĝon kaj tagmanĝon. Ĝi kutime okazas inter la 11-a kaj la 14-a horo. Kutime frutagmanĝo enhavas manĝaĵojn, kiujn oni en kelkaj landoj ankaŭ matenmanĝas, kiel ovaĵon, lardon, bulkojn, fruktojn, jogurton, muslion ktp. Frutagmanĝo ne estas intermanĝeto. Ne temas pri manĝeto inter matenmanĝo kaj tagmanĝo, sed pri plena manĝo kiu anstataŭas ambaŭ. La vorto "brunĉo" venas de la angla "brunch", kiu estas kunigo de "breakfast" (matenmanĝo) kaj "lunch" (tagmanĝo). Nasko-loko: Kostantinovo, Rusa imperio Ĉi tiu artikolo temas pri Matrico en geologio. Por informoj pri aliaj signifoj, vidu la paĝon ''Matrico (apartigilo)''. La matrico, aŭ grundomaso, de "perfajraj" rokoj konsistas el fajngrajnaj kristaloj, en kiu pligrandaj kristaloj estas enkaŝitaj. Ĉi tio indikas multstadian malvarmadon de la magmo. En Sudafriko, diamantoj ofte estas ekstraktataj el matrico de argila roko (kimberlito) nomita "flava grundo". Newsletter for Birdwatchers (bulteno por birdumantoj) estis gazeto en Barato pri ornitologio kaj birdumado fondita en 1960 de Zafar Futehally, kiu eldonis ĝin ĝis 2003. Ĝi estis dekomence mimeografita kaj distribuata nur al malgranda nombro de subskribintoj ĉiumonate. La redakta teamo dekomence inkludis famulojn kiaj Salim Ali, Biswamoy Biswas kaj aliaj ornitologoj de la regiono. La naturo de la artikoloj estis ege neformala kaj ofte eseeca. Gravaj observoj estis ofte republikitaj en aliaj gazetoj kiaj la Journal of the Bombay Natural History Society, tamen la aliro al pli seriozaj gazetoj por amatoraj birdumantoj en la regiono estis limigita.[1][2] Ĝi havas areon de 1 630 km2 kaj havis ĉirkaŭ 90 000 loĝantojn (2006). ► Viandhaketaĵoj‎ (1 K, 1 P) Aristoteles „Ari“ Sokrates Homer ONASSIS (greke: Ἀριστοτέλης Ὠνάσης; naskiĝis la 15-an de januaro 1906 en Izmiro, Turkio); mortis la 15-an de marto 1975 en Neuilly-sur-Seine ĉe Parizo, Francio) estis greka ŝipposedanto. Li famiĝis krome kiam li edziĝis al Jacqueline Kennedy Onassis en 1968 post granda kritiko de la publika opinio, kiu konsideris ne tre taŭga la forgeson de la politikaj idealoj de la eksedzo antaŭ la riĉo de la nova edzo, ununura allogaĵo de li. Oficiala retejo http://www.kleinniedesheim.de Kleinniedesheim estas komunumo en Germanio. Ĝi troviĝas en la distrikto Rhein-Pfalz de la federacia lando Rejnlando-Palatinato. Fine de la jaro 2015 la komunumo havis 924 loĝantojn. Kategorio Kleinniedesheim en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorio:Arkitekturo laŭ jarcentoj - Vikipedio Kategorio Arkitekturo laŭ jarcentoj en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) La jenaj paĝoj ligas al Nigrapieduloj: Listo de indianaj etnoj en Nordameriko ‎ (← ligas _ redakti) Milda, la koloro estas delikata. Unu leporo vivis en arbaro. Mi parolas tiel, kvankam en tiu arbaro vivis multaj leporoj, sed ili tute ne interesas nin, krom tiu leporo, pri kiu mi rakontas. Nia leporo estis kurbaflanka. Ghia korpo estis malrekta. Tio al la leporo ne plachis, kaj ghi volis rektigi sian korpon, sed ne sciis, kiel tion fari. Ofte ghi elpensadis rektigantan metodon, sed elpensis nenion, neniun taugan rimedon. Foje ghi renkontis pigon kaj rakontis al ghi la problemon. La malsagha birdo, ne pensante (pensi ghi ne scipovis), tuj trovis solvon kaj diris: "Kushigu vin sur vojo por ke iu auto transveturu vin kaj rektigu vian flankon". La leporo provis sin starigi, sed falis. Oni ja ne povas stari se oni estas plata. Oni diras, ke plata leporo ne povas esti viva. Vere. Ne povas. Sed chi tiu rakonto estas fabelo, kaj en fabelo chio povas esti. Tial nia leporo ne mortis. Ghi kushis sur la vojo kaj pripensis siajn eblajn postajn agojn. Subite trans la leporo veturis auto. Poste dua auto, tria. La leporo komprenis kialon de tiu translepora veturado: "Mi nun estas plata kaj similas pecon de kartono. Chiuj veturas trans kartono senzorge". Tiuj autoj povis disshiri la leporon, kaj ghi bezonis foriri de la vojo. La leporo komencis starigi sin kaj fali, penante movi sin ekster la dangheran lokon. Kiam la leporo sukcesis atingi randon de la vojo, kie veturiloj ne iris, ghi tre lacighis kaj dum longa tempo kushis senmove. Dume la leporo ripozis preter ghi veturis biciklo. Kompreneble, ghi ne per si mem veturis, sed per biciklisto, tamen tio ne gravas. Grava estis, ke la biciklo sugestis al la leporo jenan penson: "La biciklo estas preskau same plata kiel mi, sed veturas kaj ne falas. Eble, se mi rapide kuros do mi ne falos". La leporo ekkuris. Vere, ghi ne falis, almenau, ne tuj falis. Kelkajn metrojn ghi trakuris ghis sia falo. La leporo provadis ree kaj ree kaj baldau scipovighis kuri sen faloj. Nu, dum turnoj ghi ofte ja falis, tamen ghi povis movi sin. Ghi kuris al tiu loko, kie, lau ghia opinio, multaj leporoj estis kunvenantaj. Vere, ili tie estis, sed, vidante kurantan kartonajhon, ektimis kaj komencis diskuri al diversaj direktoj. La leporo ekkriis: "Leporoj, haltu! Ne timu. Tiu estas nur mi, via kurbaflanka leporo!" La tuta leporaro tion audis kaj denove kunvenis. Ili ekrigardis kaj ekvidis: certe, tiu estas la kurboflanka leporo, pli ghuste, ekskurbaflanka, sed nun plata. La plata leporo haltis kaj falis. La leporaro miris: kial ghi estas plata? Kiuj achuloj ghin platigis? La leporo rakontis sian tutan aventuron al ili. Chiuj cheestantaj leporoj komencis diskuti pri estighinta situacio. Longe ili ne povis solvi problemon pri lepora plateco. Fine unu maljuna sagha leporo diris: "Ni pufigu tiun platan malsaghulon per pumpilo". Prenis la leporoj pumpilon. De kie? Hm. Mi ne scias. De kie leporoj povas preni pumpilon? Ne gravas. De ie ajn ili ghin prenis, enmetis ghian tubon en la busho de la kurbaflanka leporo kaj komencis pumpi. Baldau nia leporo aspektis kiel normala leporo, ech ne kurboflanka. Tiam la leporoj elmetis la tubon el la busho. La kurbaflanka leporo tuj denove platighis kaj falis teren. La leporaro denove komencis diskuti, sed chi-foje ne trababilis longan tempon, char la maljuna sagha leporo tuj diris: "Ni tro rapide elmetis la tubon. Estas necese lasi la stultulon pumpita dum longa tempo por ke ghi malmolighu". Tion la leporoj do faris. Dum tuta semajno nia leporo staris pumpita apud granda arbo. Aliaj leporoj rakontis al ghi fabelon, por ke ghi ne enuu. Ghi malrapide maldikighis, sed oni ghin alpumpis ree. Kiam la semajno finis, la tuta tiuloka leporaro kunvenis denove apud la kurbaflanka leporo kaj elmetis la tubon el ghia busho. Aero eliris el la leporo, sed la leporo ne tute platighis. Ghi ighis normala leporo, ech ne kurboflanka. Do nia leporo ja solvis sian problemon. Mi aldonas la liston de pagintoj. Se vi, leganto, opinias, ke vi devas esti inter ili -pro tio, ke vi jam pagis-, bonvolu skribu al mi tuj: 1) Adolf Vezelŭ, Ĉeĥio. 31) Siegfried Linke, Germanio. Komputada Leksikono: Sh La 23a el la literoj de Esperanto. Ĝiaj preferataj askiigoj estas ^s kaj sx. Apliko de ŝablono (regulesprimo) por trovi argumentojn de operacio. Ekz-e la Emaksa komando rekonas la Uson-stilajn datojn (ekz-e 03/28/1999), apartigas («rekonas») la monaton/tagon/jaron, kio ebligas redakti ilin al la ISO-normaj datoj (resp 1999-03-28). Signoĉeno uzata kiel modelo dum serĉo (kp ĵokero, regulesprimo) aŭ tekstogenerado (ekz-e ĉe eneligo, makroa generado, sintaksema redaktilo). Tia aranĝo de la ĉefmemoro, ke tujsekvaj adresoj estas atribuataj al ĉeloj el diversaj memorblokoj, kio ebligas samtempe atingi tiujn ĉelojn. Apliko de la Bulea algebro al priskribo kaj konstruado de la logika strukturo de cirkvitoj realigantaj bezonatan Bulean funkcion el disponeblaj logikaj elementoj. Al ĝia estiĝo multe kontribuis la verkoj de Ŝanono en la jaroj 1930aj. Aktivigi, validigi reĝimon de funkciado (ekz-e kontrolon de la valoreksceso, interrompotraktadon; elekti usklecoblindan reĝimon de serĉo). Kp ebligi; malŝalti. Usona matematikisto kaj inĝeniero, naskita 1916-04-30, kreinto de la matematikaj informteorio kaj komunikteorio. Mezurunuo de informivo, egala al la informivo de okazo de unu el la du egale probablaj reciproke nedependaj eventualoj, esprimita per duuma logaritmo. En surtabla tipografio, tiparo kiu ne rezidas en la printilo (sed estas registrita sur disko aŭ en la ĉefmemoro) kaj tial antaŭ ĝia uzo necesas ŝargi la printilon per tiu tiparo. Legi valoron (en reĝistron). Legi datumojn (el ekstera memoro en la ĉefmemoron). Provizi disponaĵon je datumoj necesaj por ties funkciado, ekz-e ŝargi la internan memoron de printilo aŭ de ekrana adaptilo je la signaro Latina-3a. Noto. En la faka uzo la verbo ŝajnas havi du regmodelojn: ŝargi valoron (datumon) en memoron (aŭ aparaton); sekve ŝargata tiparo, programo (kp ŝuti). Nur la 1a konformas al PIV1: «provizi aparaton per peco necesa por ĝia funkciado», tamen pro la nacilingvaj influoj ankaŭ la 2a ŝajnas neevitebla. Oni ne konfuzu ŝargi kaj ŝarĝi (vd ŝarĝo). Operaciuma programo por legi ŝargomodulojn en la ĉefmemoron, ilin loki kaj, eventuale, ekigi. Programo en formo, taŭga por ŝargo kaj plenumo; maŝinkodo kaj la informoj por lokado. La tuto de procezoj, taskoj plenumataj de komputilo aŭ ties organo. Kp ŝargi. En datumbazo, la rejŝo inter la longoj de la informaj datumoj kaj de la tuta datumaro. Interfaca programo peranta pri atingo al risurco, servilo, operaciumo ktp, por plia oportuno, rendimento aŭ sekuro; precipe interpretilo transmetanta operaciumajn komandojn al la operaciuma kerno (en MULTICS, Unikso ks, ekz-e Baŝo); laboradministra lingvo. [Pfei] Vortosimbolo; en programlingvoj, vorta simbolo kiu rolas estiel nura gramatikilo, ekz-e la frazaj krampoj STARTO … FINO. En multaj programlingvoj (ekz-e Ada, C, Paskalo — sed ne en FORTRAN, PL/I) ŝlosilvortoj estas rezervitaj nomoj. La ŝlosilvortojn de Paskalo donas aparta tabelo (Ŝlosilvortoj de Pascal kaj Paskalo). «Atoma», nedisigebla operacio, ebliganta sekurigi monopolan atingon de krita risurco. En unuprocesora komputa sistemo por realigi ŝloson sufiĉas malŝalti interrompojn, en plurprocesora sistemo oni bezonas specialan komandon «testmarku» (angle test-and-set, read-and-mark), kiu per nerompebla ago testas la enhavon de memorĉelo, kaj se tiu nulas, revalorizas (markas) ĝin per nenula valoro. Kp malŝloso, semaforo. Operacio per kiu la bitoj de komputila vorto estas movataj dekstren aŭ maldekstren. Depende tion, kio okazas pri la vakiĝantaj bitpozicioj, oni distingas sekvajn specojn de ŝovo: ĉe la ŝovo dekstren la enhavo de la malpezaj pozicioj perdiĝas, dum en la vakiĝantaj pezaj pozicioj la signuma bito konserviĝas kaj eĉ reproduktiĝas; do, se la vorto prezentas entjeron, tia ŝovo ekvivalentas al multipliko per pozitiva (ĉe la ŝovo liven) aŭ negativa (ĉe la ŝovo dekstren) potenco de 2; neniu bito perdiĝas, la bitoj elirantaj tra unu rando envenas la vorton tra la alia rando. Ekz-e en C la operacio kion << kiom ŝovas la bitojn de kion je kiom pozicioj liven, dum kion >> kiom ŝovas ilin dekstren; la ŝovo estas logika, se kion estas pozitiva aŭ sensignuma entjero; por negativaj entjeroj la ŝovo kutime estas aritmetika (la normo lasas tiun decidon al la realigo). En GUI, speco de helpilo, eta fenestro entenanta priskribon de funkcio de butono, aperanta sur la ekrano se la muskursoro restadas ĉe la butono dum kelka tempo. Menuo aperanta sur la ekrano ĉe la kuranta pozicio de la kursoro kaj malaperanta post elekto de komando. Kompletigo de datumo je seninformaj datumeroj por grandigi ĝian amplekson ĝis kiom estas dezirate; ekz-e por havi ĉiujn registraĵojn egallongaj. En Askio por tiu celo estas destinita la ŝtopsigno NUL. Kp signumpluigo. Datumero (signo, komando ktp) uzata por ŝtopado (plej ofte, senefika komando aŭ la ŝtopsigno NUL). Prestipa marĝeno ĉirkaŭ la kapo; danke al la ŝultroj la apudaj literoj ne tuŝas unu la alian (vertikale kaj horizontale). Transmeti datumojn amase kajaŭ sen zorgi pri ilia strukturo aŭ signifo. Kp nekropsio, restaŭrkopio, alŝuti, elŝuti. Granda majstro Hai pleje majstras per ĉi-gong1 en la kuracado de malsanoj ordinare nekuraceblaj ... Kun ega kulto kaj ne eta espero mi, suferanto de paralizo, alvenis al la fama hospitalo de majstro Hai, kiu estis sub la ĉi-gong-a Instituto de Z-provinco, irinte buse 4 horojn, trajne 23 horojn kaj taksie 20 minutojn. Eltaksiiĝante, ufis mia patrino 60-jara kaj mi. Tuj poste, Panjo ekploris. La hospitalo estis nur 7 ĉambroj sur la dua kaj tria etaĝoj, luprerutaj el kliniko por infanoj. Lifto mankis. Estas ne grave, mi pensis. Nun mi per aliaj kuŝante ascendas, tuje mi mem kurante descendos. Panjo, ne estu alarmisto. Mi estis metita en kunvenĉambron sur la dua etaĝo. En la ĉambro kun areo de 20 kvadrataj metroj jam loĝis pli ol 10 pacientoj kaj flegantoj. Viroj kaj virinoi, olduloj kaj infanoj. Tio estis ne malkomforta al mi: la vetero en tiu aŭtunmezo similis al printempo kaj apenaŭaj estis nebonodoroj. Atendo. Kalkulante muŝojn, mi forsonĝis 6 tagnoktojn. Majstro Hai venas apud min. La magia fingro min celas. Mi eksaltas. Riverencinte mi kuras for per miaj lertaj kruroj. Min postkuras flegistino kun bukedo da floroj en sia mano. Pro ĝojo Panjo ploras. Eksamikoj nun ovacias. Ankaŭ eksamatino etendas siajn brakojn al mi. Kaj ĵurnalistoj kaj gazetistoj ... Intertempe anstataŭ la majstro du ĉigong-doktoroj laŭvice kuracadis tiujn malsanulojn, kiuj venis antaŭ mi. Unu el ili, suferanta paralizon je la malsupra parto de la korpo, povis bone telepatii doktoran mesaĝon. Kiam doktoro faris blankan magion (ne sorĉaĉon) en la teretaĝo for de liaj okuloj kaj oreloj, lia kapo ŝanceliĝis, liaj brakoj takte svingis sin, kaj liaj pugnoj brue batis la liton de tempo al tempo ... spektamaso gapis malfermante sian buŝon. Ankaŭ mi.. Sed Panjo restis ne tre ĝoja; sub telesenso moveblaj estas ĉiuj partoj ― krom la malsupra. ― Kiom da tagoj li estis en tiu ĉi kuracado? ― demandis al la maljunulo ĉiam kuŝanta pro reŭmatismo Panjo. ― Tri monatojn, ― respondis la oldulo. kvazaŭ rikane. ― Kial li ankoraŭ ne povas restari? ― Al majstro Hai mankas tempo kuraci lin. ― Pli ol unu jaron. ― La Majstro ne havas tempon ... ― Mi vidis lin kelkfoje. ― la oldulo sin turnis. En la sepa tago, antaŭ mi elkrepuskiĝis mia majstro, akompanata de la du doktoroj. Mi fariĝis ekster mi de la neatendita favoro. Sereno ekpulsis sur la vizaĝo de Panjo. Kaj en la humila ĉambro regis aŭreolo. Aero bolis. ― En la daŭro de duonjaro la majstro ne vidis nin, provincajn anserojn, dum 1i aranĝas aŭdiencon ĉe lia atingo por li, studento. ― Aŭdiĝis subdiro. ― Mi legis viajn antecedentojn, ― ŝvebis voĉo sankta de majstro Hai. La sonĝa spektaklo reflagris en mia kapo. Varma sangofluo ekformikis en la kruroj, ha! vera magio. ― Zhang, por tempo vi prenas la taskon kuraci lin prove, ― majstro Hai diris al unu el la du doktoroj. ― poste mi ... ― Poste! Apenaŭ mi estis en mi, nia mesio vente malaperis. Panjo volis plori. La sekvantajn tagojn mi drivis en nubo. La majstro ne aperis per siaj karno kaj ostoj, kaj pluvis. Poste? POSTE signifas kelkajn semajnojn aŭ monatojn? Feo Hai min traktus privilegie, aŭ pro tio, ke mi estas studento, aŭ pro tio, ke en li vokiĝus kompato al mia malfeliĉo je nur 22-jaraĝo. Nepre. Mi min mem konsolis. Fine, nia majstro revenis! Ĉe la pordo lin bonvenigis brutaj mi kaj Panjo kun stako da ridoj sur la vangoj. Reciproke al ni, per siaj okuloj kaj buŝo li dolĉe ridetis, alparolante korkarese: ― Mi studis viajn antecedentojn... Ekscintilis nimboj antaŭ miaj okuloj. Kaj tiam lia mano direktiĝis al mi. Refoje mi falis en la sonĝon. Flamo flagris en la okuloj de Panjo. ― Ni estas esplorantaj... ― Zhang aldonis. Magio! Mi elvekiĝis el la vizio. Majstro Hai preterpasis min kaj aliris al novvena mezaĝulo, kiu aspektis pli nobela. Jes ja, konscienca estas ago de famulego. Ankoraŭ monatojn. Ofte ĉe nia ĉambro okazis, ke iuj forlasis kaj iuj alvenis. Nia majstro triafoje min vizitis. ― Ni esploris viajn antecedentojn, ― li rimarkis rave. ― Ĉi-foje ... ― Mi svenus fola. Ĉi-foje kia mirindaĵo okazas al mi! Nu, lia montra fingro min trafis... ― Ĉi-foje vi transloĝiĝu sur la trian etaĝon. Tondro el serena ĉielo! Jen mia vico! Al separeo2 por ĝui la gracan trakton. For de la sufoka malbonodoro en la fuŝa ĉambro. Aĥa, aŭtoritata persono ne agas senpripense. Panjo reploris, ellasante sian ĝojon. Enviaj rigardoj min kovris. Kaj en la okuloj de la majstro legeblis ia aludo, ĉu ne? Separee mi muntis la sonĝon tage-nokte. La doktoro nomata Zhang daŭrigis la ordinaran kuracadon al mi. Li kaj mi fariĝis intimaj amikoj post kelkaj tagoj. Iutage ni interparolis pri Hai, li min informis pretervole. Iam Hai (hazarde?) sanigis infan-paralizulon kaj fariĝis Majstro. Sekve tiu ĉi fama hospitalo fondiĝis, kiu konsistis el direktoro ― nia majstro, unu sekretario, unu estro de organizo, du internkuracistoj, tri purigistoj, kvar kuiristoj, kaj la du ĉi-gong-doktoroj ― portempaj. Tago post tago. Monato. Ne ektoplasmis Hai longatempe. Mia pacienco ne plu povis persisti. Mi demandis al Zhang, kiam Hai ree reavataros, li diris, ke Hai mem eniris en hospitalon pro piedtordo. Deprimiĝis mi kiel balono trafas pinglon. Kaj la maijunulo ĉiam-kuŝanta sciigis al mi per sia fleganto, ke li ĉi-tie rezidas je ŝtataj kostoj por forpeli izolecon, kaj la telepatiiva sidis psikozulejon ĉe la alveno de la Printempa Festo. Proksimume duonjara ripozterapio estis netenebla por Panjo pli ol por mi. Kiel severa estis la vintro! Mi kuŝante kiel antaŭe descendis ĝis la elirejo de la kliniko, kiam neĝflokoj sin ĵetis al mia vizaĝo kaj al Panja koro ... 1 Ĉi-gong, aŭ ĉigongo, estas unu el la tradiciaj ĉinaj sanig- kaj kurac-metodoj. Per ekzercado de ĉigong, ordinaruloj povas longviviĝi, korpofortiĝi kaj preventi malsanojn, kaj spertaj ĉigonistoi (ne falsaj ĉi-gonaj kuracistoj) povas kuraci multajn malsanojn. Vere mirakle! Miaj amikoj Miaj novaĵoj (Kio nova?) Mia propra kalendaro de aranĝoj La plej aktivaj uzantoj Ĉiuj Esperanto-aranĝoj Pasintaj Esperanto-aranĝoj Mapo de Esperanto-aranĝoj Belegaj kantoj de Anjo Amika Okej, mi decidis malobei parton de la unua devo de la Esperantisto (se iu ne konas la dek devojn de la Esperantisto jen ligilo al foto: https://www.flickr.com/photos/11397422@N08/14521870270/lightbox/ ) - temas pri „lasu la versfaradon al poetoj“ Do, en la literatura kurso dum la SES ni lernis iom pri hajkoj (http://eo.wikipedia.org/wiki/Hajko ) kaj malhajkoj. La lasta kaj plej grava regulo: vi rajtas fajfi pri la reguloj. El tio rezultiĝis mia unua hajko en Esperanto (certe mi iam jam verketis germanan hajkon dum mia lerneja tempo): Ĉu estas sonĝo? Poste vekiĝis mia vortludemo, do jen kelkaj pliaj (kelkaj tute sen intencita senco, kelkaj kun. Divenu mem kiuj estas kiuj): sub la blanka kovril'. mi volas partopreni Fajro, fajro, mi bezonas moderigi miajn ĉiujn esprimojn. Akvo, akvo, mi bezonas reteni miajn profundanimajn esprimojn. Tero, tero, mi bezonas ordigi kaj envojigi miajn esprimojn. Fajro amasigita estas la plej bona fajro. La horloĝo de suno Nur unu tago La vivo estas kiel unu tago de via koro kaj mia Feliĉo kaj sufero Feliĉo estas pli kaj sufero estas pli ol nur manko de feliĉo kaj tiuj du "pli" ĉiutage sur la strato La dudek-dua koncerto La viro sen nomo Li naskiĝis Lian unuan nomon al li donis la patrino al li donis la patro al li donis la instruisto li mem trovis al li donis la amantino al li donis la gefiloj al li donis la historiistoj Sed en la tago, kiam la historio li iĝis denove via malico estas kvazaŭ dia decido. mi ne plu serĉu mian koron en vi. kaj la nure vera espero, ja nomiĝas senesper'. mi ne plu estas la infan' de la pretendoj. Jen mia forta masko el sankta ŝtono. Vi neniam povos damaĝi ĝin. Ĝi nun estas mia plej amata protektil'. Ĝi estas el malnovega ŝtono. Vi ne plu malutilos min. ĉar mia spirito, ĉiam estos preta celigi miajn glavojn al la mensogo origina de la mondo. Mia spirit', ĉiam pretas. batali, ami, servi kun sindon'. al bela flugo kun mirinda son'. disporti la esperon kaj la kredon: ke Tero estas sola hejmo-land'! Mi foje vidis kiel flugas agloj, mi tiam levis l' kapon al ĉiel'... Kaj nun mi kredas: eblas ja mirakloj, se unuiĝas homoj en kun-cel'! Mi ankaŭ estas simpla suferulo, kuraĝe kun sun-plena koro-brulo, ke mankas al ni perspektiv', mi prenas harpon kaj ĝin ludas kaj kantas himnon al la viv'! 29.1 Esperanto kaj Libera Scio Esperanto kaj Libera Scio[edit] See also: Esperanto kaj Libera Scio Ŝevĉenko, Andrij ukraine Андрій Шевченко (naskiĝis 29-an de septembro 1976) estas ukraina futbalisto, moknomo - Ŝeva. Li naskiĝis en la Kieva provinco, sed baldaŭ kun familio translokiĝis al Kievo. Dum la 9-a vivojaro li komencis ludi futbalon. Dum la jaro 1993 li debutis en la teamo "Dinamo-2", post kelkaj monatoj ekludis en la unua teamo de la futbala klubo "Dinamo" Kievo. Ekde 1999 li estis futbalisto ĉe la klubo "A.C. Milan" (en Milano, Italio) kaj ekde 2006 ĉe la klubo "FC Chelsea" (en Londono, Anglio). Dum la matĉoj pri la Futbala Mondpokalo 2006 en Germanio (2006) li estis kapitano de la ukraina nacia teamo de futbalo. Dum 2003 li rivecis la titolon "Merita Majstro de sporto de Ukrainio", kaj ekde 2004 estas posedanto de la titolo "La Ora Pilko", kiu estas aljuĝata al la plej bona piedpilkisto de Eŭropo. Krome li estas nomumita "Heroo de Ukrainio". Esperanto : Sabina mevo Esperanto: Demandu laŭvole en ĉi tiu paĝo, precipe anglalingve, sed ankaŭ en alia el la plej gravaj lingvoj en la mondo. Por rehavi vian uzantokonton, aŭ ŝanĝi vian uzantonomon, vidu Incubator:Administrators. Vidu ankaŭ Help:Contents/eo aŭ Help:Manual/eo por ĝenerala helpo. Esperanto: Esto kaj tempo Ĉi tiu uzanto povas komuniki per alta aŭ flua nivelo de Esperanto. Mia vikipediista paĝo en Esperanto. Mia uzanto-paĝo en la Esperanto-versio de Vikifontaro. Mia uzanto-paĝo en la Esperanto-versio de Vikicitaro. Mia vikivortaristo-paĝo en Esperanto. Tiu ĉi bildo respektive ĉiuj bildoj en tiu ĉi artikolo aŭ kategorio prefere estu rekreata(j) kiel vektora grafikaĵo en la formato SVG. Vektoraj formatoj por grafikaĵoj havas multajn avantaĝojn, detaloj troveblas anglalingve en la komuneja artikolo Commons:Media for cleanup. Se vi havas aŭ kreas SVG-version de tiu ĉi bildo, bonvolu alŝuti ĝin al la vikipedia komunejo. Post tiu ago, la nuna grafikaĵo estas anstataŭigenda per la nova, vektora, grafikaĵo per la ŝablono {{vector version available_nova dosiera nomo.svg}}. INDIKO: Bonvolu ne uzi rekte ĉi tiun ŝablonon! Ĝi montriĝas nur por liveri tradukon. Utiligu anstataŭe senpere {{Convert to SVG}}. Bildoj, kiuj havas tiun ĉi supran noton, aŭtomate aldoniĝas al la komuneja kategorio Category:Images that should use vector graphics, subkategorio de Category:Images for cleanup. Situo de la komunumo en Ekstremaduro Situo de la komunumo en Hispanio Loko de la provinco de Cáceres en Hispanio La loĝantoj nomiĝas miraveteños. La censita populacio en 2008 estis de 159 loĝantoj. eksteraj ligiloj Casas de Miravete estas situa en la nordorienta parto de Ekstremaduro en la komarko aŭ distrikto Campo Arañuelo, iom sude de Navalmoral de la Mata pli proksima urbo. La surfaco de ties teritorio estas de 50,16 km². eowiki Socialismo de la 21-a jarcento Mi bedaŭras se la mia franca ne estas perfekta. Mi ne povas diri plendi. Esperanto: Patriarko de Aleksandrio Esperanto: Koluma ŝtonturnulo eowiki Nacia Hospitalo de Paraplegiuloj de Toledo Esperanto: Aarwangen (distrikto) Esperanto: Aŝur-dan la 1-a Esperanto: Teoremo de Pitagoro Esperanto: Terakota armeo eowiki Buĥara Popola Soveta Respubliko Oberhausen an der Nahe estas komunumo en Germanio. Ĝi troviĝas en la distrikto Bad Kreuznach de la federacia lando Rejnlando-Palatinato. Fine de la jaro 2015 la komunumo havis 374 loĝantojn. Kategorio Oberhausen an der Nahe en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Juarina estas municipo en la brazila subŝtato Tokantinso, kiu havis 2.231 loĝantojn en 2010 [1]. Weihenstephan [VAJenŝtefan] estas urboparto de Freising. Ĝi situas sur samnoma monteto, okcidente de la urbo. Weihenstephan estis benediktana abatejo kun kirko dediĉita al Sankta Stefano. Pro sekularigo, la monaĥejo estis malfondita en 1803 kaj la ĉirkaŭanta bierfarejo iris al ŝtata posedo. Nun funkcias tie sekcio de Teknologia Universitato Munkeno, inter alie kun bierproduktada esplorejo. Brenzone estas komunumo de Italio. Ĝi situas en la regiono Veneto kaj en la provinco Verona. Kategorio Brenzone en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorio Litova mitologio en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Paĝoj en kategorio “Litova mitologio” 400 0 _ ‎‡a Cirilo la 1-a‏ ‎‡c Patriarko de Moskvo‏ esperanto por infanoj 6ed «Verkaro de V. N. Devjatnin, Libro Unua» CXar post sep tagoj Mi pluvigos sur la teron dum kvardek tagoj kaj kvardek noktoj, kaj Mi ekstermos de sur la tero cxiujn ekzistajxojn, kiujn Mi kreis. Esperanto: Suda Savonio Esperanto: Novlandaj Grandaj Benkoj eowiki Ŝablono:Distrikto Alb-Donau eowiki Sándor Gaál (fizikisto) Alfonso L. Tiu, MD Esperanto: Ciklo de Krebs 4,0 sur 5 étoilesLa libro kiu parolis ĉiujn lingvojn... lernikon.com Bambara lingvo Komplekso de Kogurjo-tomboj - Vikipedio El Vikipedio, la libera enciklopedio La Komplekso de Kogurjo-tomboj estas diversaj tomboj el la Kogurjo-dinastio, kiuj situas en urboj Pjongjango kaj Namp'o en Nord-Koreio. La 63 soltomboj venas el la malfrua reĝlando Kogurjo, unu el la t.n. Tri imperioj de Koreio. Ili iĝis en julio de 2004 la unua UNESCO-monda kultura heredaĵo de la lando. La Kogurjo-imperio estis unu el la plej gravaj monarkioj en nordorienta Ĉinio kaj Korea duoninsulo inter la 5-a kaj 7-a jarcento post naskiĝo de Kristo. Ĝi estis fondita en 32 a.K. sur la hodiaŭa teritorio de Nord-Koreio, nordorienta Ĉinio (Manĝurio). En 427 p.K., Pjongjango iĝis ĉefurbo de la ŝtato. Multaj tomboj, kiel la „Tombo Anak n-ro 3“ estas ornamitaj per murpentraĵoj. Ili estas la preskaŭ solaj reliktoj de la Kogurjo-kulturo. Entute ekzistas 10.000 kogurjo-tomboj, sed nur 90 de la ĝis nun elfositaj tomboj havas murpentraĵojn. Tiuj estas part de la monda kulturheredaĵo de UNESCO. Oni supozas, ke la tombeja komplekso estis ankaŭ entombigejo de reĝoj, reĝinoj kaj aliaj membroj de la reĝa familio. La malkovritaj murpentraĵoj ebligas ununuran rigardon je la ĉiutaga vivo en la Kogurjo-tempo. Krom tio, ili montras la motivojn de la korea mitologio de la tiama tempo. Ĝis 2005, oni trovis 70 murpentraĵojn, granparte en rivervalo de Taedonggang, proksime al Pjöngjang, same ĉe Anak en provinco Hwanghae-namdo kaj en ĉinia Ji'an (provinco Jilin). En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 02:50, 4 jun. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Naturtrumpeto estas la nomo por trumpetoj, kiuj ne havas valvojn aŭ klapojn (vd. klapotrumpeto) kaj pro tio nur povas generi la tonojn de la naturtonaro. Simplaj naturtrumpetoj estas dokumentitaj jam je multaj antikvaj popoloj kaj kulturoj kiel ekz. en egiptoj, grekoj, etruskoj, romianoj, keltoj kaj ĝermanoj. Ankaŭ en Azio la instrumento estis uzata, i. a. en Barato, Ĉinujo kaj Tibeto. Tipe oni uzis naturtrumpetojn en la antikveco aparte por liturgiaj kaj militaj okazoj. En la frua mezepoko oni uzis la instrumenton en sia malfleksita formo (fanfaro) plejparte por militaj aŭ kortegaj celoj. La arton de fleksado de metaltuboj, kiu estis konata en la antikveco, tiutempe estis perdiĝinta kaj estis remalkovrita nur proksimume 1400, mallonge antaŭ la komenco de la novepoko. Ekde tiu tempo naturtrumpetoj plejofte havas volvitan formon. En la renesanco ekestis la arto de la klarionblovado; la naturtrumpeto progrese ludis pli gravan rolon en la muziko de tiu epoko. La plej grava plibonigo de la tiama tempo estis la tirarkoj, kiuj ebligis la agordadon de la instrumento. El plievoluigo de la agordarko ekestis la trombono. Aparte en Nurenbergo ekestis famaj trumpeto-manfarejoj, kiu liveris al la eŭropaj kortegoj. Sian kulminon travivis la naturtrumpetoj en la barokepoko, kiam komponistoj kiel Georg Friedrich Händel kaj Johann Sebastian Bach verkis treege postulemajn kaj malfacilajn pecojn por la baroktrumpeto. La muzikistoj devis generi tonojn ekster la naturtonaro nur per siaj lipopozicioj (la tiel nomata klarionludado) aŭ eble per helpo de unuopaj klapoj aŭ intonacitruoj. Post la invento de la valvo por latunaj blovinstrumentoj proksimume 1815 ebliĝis ludi senbreĉajn kromatajn gamojn, kio sekvigis rapidan finon al la arto de la klarionblovado kaj reduktis la taskon de naturtrumpeto denove sur simplaj aplikoj kiel milita signalado aŭ kiel poŝt- aŭ ĉaskorno. Nuntempe naturtrumpetoj denove estas uzataj por la reproduktado de muziko el renesanco kaj baroko, ĉefe rilate kun la historiema koncertado, je kiu ĉi tiujn instrumentojn plejofte ludas trumpetistoj, kiuj ankaŭ regas la modernan valvotrumpeton. Ĉi tiu artikolo estis redaktita tiel ke ĝi entenas tutan aŭ partan tradukon de « Naturtrompete » el la germanlingva Vikipedio. Rigardu la historion de la originala paĝo por vidi ties aŭtoroliston. (Ĉi tiu noto koncernas la version 3428287 kaj sekvajn de ĉi tiu paĝo.) Kategorioj: En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 08:42, 20 mar. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Nikolao de Kuzo - Vikipedio Nikolao de Kuzo El Vikipedio, la libera enciklopedio (Alidirektita el Nikolao el Kuzo) teologo, filozofo kaj kardinalo Lingvoj latina lingvo [#] Verkoj De docta ignorantia (La dokta nescio), 1440 Alberto la Granda, Platono, Ramon Lullo Nikolao de Kuzo, latine Nicolaus Cusanus, fama katolika ekleziulo, teologo kaj filozofo, naskiĝis 1401 en Bernkastel-Kues, Germanio, najbare de Treviro, ĉe la rivero Mozelo, kun la nomo "Nikolaus Krebs" aŭ Nikolaus Kryffs en familio de boatistoj, komercistoj pri vino kaj ŝipentreprenistoj. La kromnomo "de Kuzo" celas al lia naskiĝloko (Bernkastel-)Kues. Lia patrino havis judajn praulojn. Li edukiĝis kaj studis en religia komunumo ligita al la spirita movado Devotio moderna ([1]), vizitis la fakultaton pri Literaturo de la Universitato Ruprecht Karl de Hajdelbergo, perfektigis siajn studojn en Padovo (Italio) kie doktoriĝis pri juro 1423, kaj reveninte al Germanio specialiĝis pri filozofio-teologio en Kolonjo sur la verkoj de Alberto la Granda, Platono kaj Ramon Lullo, magistriĝis pri filozofio. Fine en Padovo li akiris la titolon de Doctor Decretorum (doktoro pri Dekretaloj). Ankoraŭ en Romo iĝis disĉiplo de aliaj famaj majstroj pri diversaj sciencoj kaj lekcie gastis ĉe diversaj kulturaj institucioj. 1 Ekleziaj oficoj deĵoritaj je servo de la Eklezio 2 Intereso pri astronomio kaj suncentra sistemo 3 Hospitalo de Sankta Nikolao aŭ Cusanusstift 5 Filozofia pensado de Nikolao de Kuzo 6 “La Dokta Nescio” antaŭ Dio 7 La konjekto 8 Coincidentia oppositorum (Koincido de la kontraŭoj) 10 La mondo kiel “Dio “kunpremita” 11 Politika kaj ekumena vidpunktoj de Nikolao de Kuzo 15 Bibliografio 17 Vidu ankaŭ 18 Notoj kaj referencoj 19 Eksteraj ligiloj Li profesoris diversloke, precipe en Loveno. En Romo li konatiĝis kun eminentuloj kiel Giuliano Cesarini kaj Louis Aleman (al kiu li dediĉos sian verkon “De Docta Ignorantia”), Domenico Capranica, Enea Silvio Piccolomini (la estonta Pio la 2-a), kun kiu Nikolao vizitis la Koncilion de Bazelo (1431), kie Piccolomini plendis pri la papo Eŭgeno la 4-a, kiu al li ne agnoskis la kardinalecon al kiu estis nomumita, sed ne ceremonie vestita pro la morto de la antaŭa papo nomuminta Martino la 5-a. En 1427 Nikolao de Kuzo estis alvokita sekretarie ofici ĉe Otto von Ziegenhain, ĉefepiskopo de Treviro, kiu al li liveris multajn beneficojn, precipe ekonomiajn (al li koncedis, inter alie, ankaŭ 1500 florenojn jare). Por ebligi liajn esplorojn kaj ĝui liajn konsilajn kaj doktrinajn helpojn oni honoris lin per diversaj beneficoj, kies rentoj faciligis la esplorojn diversloke en Eŭropaj landoj. Li estis ĉefo de la delegacio sendita de Romo al Dieto de Ratisbono, kie li engaĝiĝis por revenigi la Husitojn al komunio kun la Katolika Eklezio. Papo Eŭgeno la 4-a lin sendis al Konstantinopolo kun kardinalo Bazilo Bessarione por dialogi kun la tieaj kristanaj ekleziuloj cele de la unuiĝo de la orienta kaj okcidenta eklezioj. La nova papo Nikolao la 5-a levis lin al la rango de kardinalo kun la titolo de oficianto ĉe Baziliko de Sankta Petro en Katenoj, kaj krome li estis proklamita episkopo de Bozen (Bolcano) kaj Brixen (Bressanone) kiun li regis ĝis 1464. Kiel episkopo de Brixen li estis ankaŭ princepiskopo: tiu privilegio enkondukis lin rezisti kontraŭ la habsburga Sigismondo de Aŭstrio, kiu provis elimini la pasintajn restaĵojn de ĉiuj episkopoj-grafoj. Pro kio li estis, laŭkelke da tempo, ankaŭ ekskomunikita de la papo Pio la 2-a. En 1444 Nikolao de Kuzo ekinteresiĝis pri astronomio kaj en kontaktoj kaj diskutoj kun tiufakaj diskutoj partianiĝis por la centreco de la suno en la ĉiela geografio: laŭ li la tero ne estas senmova sed ĝi turnas ĉirkaŭ sia akso; krome laŭ li ne eblas determini la centron de la universo ĉar tiu ĉi estas, rilate la dimensiojn, senfina, kaj la steloj estas similaj al la suno kaj ĉirkaŭ ili povas rondiri aliaj planedoj kaj aliaj planedoj povas esti loĝataj... Do, liaj intuicioj pri astronomio produktis teoriojn similajn al tiu de nia epoko. Temas pri vizio de la universa senfineco kiu apartenis al diversaj dum Mezepoko, kiel al Alano el Lille de la 12-a jarcento. Tiujn teoriojn cetere esploristoj trovas jam kurantaj en la epoko de Hermeso Trismegisto kaj de Novplatonismo. [1] Kuzano okupiĝis ankaŭ pri ebla reformo de la kalendaro por plikreskigi la eblecon legi la movojn de la ĉielaĵoj de la Alfonsaj tabeloj. El liaj priskriboj pri la universo prenis starton Agrippa von Nettesheim, Charles de Bovelles, Leonardo da Vinci, Nikolao Koperniko, Keplero, Galileo Galilei, Gottfried Leibniz, Georg Hegel, Carl Friedrich Gauss, Friedrich Schelling kaj certe la domenikano Giordano Bruno, kiu tamen faris en la senfinecon de la spaco dian karakterizon. En 1458 Kuzano en Bernkastel-Kues fondis hospitalon de Sankta Nikolao, germanlingve ankaŭ nomata Cusanusstift (fondaĵo Cusanus), karitata gastejo-hospitalo gotikstila por 33 personoj (memore de la supozitaj jaroj de Kristo), el kiuj 6 por nobeloj, 6 por sacerdotoj kaj 21 por popolanoj. El tiu institucio hodiaŭ plurestas la biblioteko, unu el plej riĉaj bibliotekoj de Eŭropo: En ĝi estas konservitaj ĉiuj verkoj de ĝia iniciatinto kaj kromaj 1841 manuskriptoj (inter kiuj 132 inkunabloj, 153 titoloj de la 16-a jarcento, 323 de la 17-a, 550 de la 18-a kaj 683 de la 19-a inter kiuj 20 eldonoj de tekstoj de la Ekleziaj Patroj, kaj kronikoj pri la Koncilio de Trento ktp. Evidente la postaj zorgantoj daŭrigis plidoti la bibliotekon. Kardinalo Nokolao de Kuzo reprezentita en la Kronikoj de Nurenbergo Nikolao de Kuzo sacerdotiĝis en 1430; sed antaŭe li edziĝis al Izabella Anĵua, filino de Renato de Anĵuo. En 1421 al li naskiĝis Daniel Friedrich George, el kiu descendas la nuna Kuza familio, kaj 1423 Sebastian Karl Immanuel, kiu mortis sepjara. Laŭlongatempe la familio posedis la kastelon ĉe Brixen konstruigitan de la patro jam episkopo de Brixen. Filozofia pensado de Nikolao de Kuzo[redakti _ redakti fonton] “La Dokta Nescio” antaŭ Dio[redakti _ redakti fonton] "[...] La vero ne havas gradojn, nek laŭplie nek laŭmalplie, kaj konsistas en io nedividebla. [...]" Tial la intelekto, kiu ne estas la vero, neniam sukcesas ĝin kompreni tiom precize ke ne eblus ĝin kompreni pli precize, nome ĝissenfine. De docta ignorantia, I, 2-10}} Por plibone klarigi tiun koncepton, Kuzano uzas la ekzemplon de la poligono geometria enskribita en cirklo:[...] poligono enskribita en cirklo kiom pli da anguloj havos tiom pli rezultos simila al cirklo, sed neniam fariĝos egala al cirklo, ankaŭ se oni multobligos la angulojn senlime, kondiĉe ke oni ne volu ĝin identigi kun la cirklo mem. De docta ignorantia, I, 2-10”. Tial, laŭ Kuzano, homo neniam povos koni Dion ĝis kiam li partoprenas en la parta posedo de la esto, kaj do ĝis kiam li partoprenas en tiu ĉi vivo, sed en la senfineco li povos “identigi la plurangulon kun la cirklo”, nome kun la senfinulo mem (Dio). Tio eblos, tamen, se li multobligos siajn limojn al la senlimo de Dio. Kuzano lokigas tial evidentan limon al homa racio: ĝi ne povas iri trans la limojn, kaj tial ĝi nenion povas antaŭ la Senfineco ol sin neniigi, kaj per tio fariĝi senfina. La koncepto pri episteme (scio sen ebla eraro), do, estas absolute neebla, ĉar ne eblas intelekte priskribi Dion en ties tuteco dum la homa stato de limeco, aŭ ankaŭ Lin parte difine penetri laŭgrade ĉar la gradoj ĉi-kaze devus esti senfinaj kaj do ekstere de la limeco propra de homo. Coincidentia oppositorum (Koincido de la kontraŭoj)[redakti _ redakti fonton] Kuzano, pro tio kaj por kio, akcentas la distingon inter “racio” kaj “intelekto”: racio ludas en la homa sfero "aristotela", kie validas kaj regas la principo de nekontraŭdiro, kaj estas iamanire komuna ankaŭ al la bestoj; male, intelekto ludas kaj regas en la sfero “dia” de la homo ĉar per ĝi eblas intuicii la komunan radikon de tio kio aperas kontraŭa al la racio kaj en kiu la kontraŭoj koincidas. Ekzemplo kiu klarigas la penson de Kuzano pri la senfineco de Dio, ankaŭ se ne montrante la pruvon de la kuzana aserto pri la koincido de la kontraŭoj, jenas: Ni imagu cirklon kaj determinu la valoron de la radio: se oni volas mezuri dimensiojn oni aplikas la formulon Nu oni provu doni valorojn: se r. estas 4, nia cirklo estos π8. Oni povas daŭrigi kun malsamaj nombraj valoroj, sed oni alvenas al valoro r= ∞, senfina. Daŭrigante apliki la saman formulon, oni trovos ke la C (K) mem havas “senfinan” valoron (kiu ajn valoro multiplikita per senfino havas produkton senfinan), nome la valoro de la radio. Kio estas pli kontraŭa kaj opozicia, laŭlogike, ol cirklo kaj radio? Tamen unu transigas sian kvaliton al la alia: la kontraŭoj koincidas! Tio, laŭ Kuzano, okazus en Dio. La mondo kiel “Dio “kunpremita”[redakti _ redakti fonton] La metafiziko de Nikolao de Kuzo koncentriĝas ĉirkaŭ koncepto pri mondo rilate al Dio kaj pri Dio rilate al la mondo, en kiu mondo estas tute entenata en Dio, kaj do estas “implicita/implikita" en Li: Li mem estas “complicatio” (ensemblo, kunaĵo, sumaĵo, interplektaĵo) de ĉiuj aĵoj, nome ekspliko/ekspansio/etendiĝo aleksteren ĉar Li etendiĝas en la aĵoj, restante tamen ekestere de ili. Por klarigi tiun pensaĵon Kuzano sin servas je la matematika unuo, kiu generas la multecon restante ĉiam si mem. La universo, tial, estas “Dio kunpremita”, kie la termino “kunpremo” estas akirita el Duns Skoto, kiu siavice difinis tian kumpremon kiel “la transiro de iu komuna substanco al iu unuopa realo”. Sed Kuzano precizigas ke, ĉar la aĵoj en la mondo estas limaj kaj oponaj unu al la alia, en Dio male ili estas “kumprezentaj”: Dio, do, estas trans la mondo kaj estas absolute transcenda. Per tia duobla vidpunkto Kuzano kontraŭas al la aristotela koncepto pri la universo, asertante ke la Tero ne povas esti la centro de la universo ĉar la universo estas senlima (ĉar etendiĝo de Dio mem), kaj estas Dio la centro de la universo, estante ĝiste Li samtempe la cirklo kaj la radio. KIel oni vidas, Kuzano engaĝiĝas savi la transcendon de Dio, almenaŭ ŝajne kompromititan de tiu “Contractio”. Ion similan, se memorigi estontan filozofon, elpensis Giordano Bruno kiu igis Dion la “Mens insita omnibus" (Menso ene de ĉiuj aĵoj) kaj “Mens super omnia” (Menso trans ĉio), en kiu la transcendo, tamen, riskas malaperi.[6] En 1433 Kuzano proponis novan metodon por la elekto de la imperiestro de la Sankta Romia Imperio, kiu baziĝis sur vasta,kaj ekvilibra, balota partopreno de princoj per la metodo kiu poste estos elpensita kaj nomita metodo Borda [2]. Laŭ historiistoj, tiu kuzana metodo antaŭvidis modernajn kriteriojn, kiuj tamen tiam ne estis akceptitaj de la katolika komunumo. Rilate la imperion li estis ĝia subtenanto malgraŭ kontrastoj kiam tiu ĉi emis invadi la sferojn ekleziajn.[7]. En estontaj jarcentoj tiu lia sugesto por la elektado de la imperiestro estis juĝata, ĉe protestantoj, kiel provo malpliigi la pretendojn de la eklezio; laŭ aliaj, male, ĝi estas nura senkritikema propono. Ekumene li agadis por unuiĝo de la kristanaj eklezioj, precipe li alfrontis kaj sugestis eblecon de repacigo kun la Huzitoj. En la kverelo, arda kaj ne ĉiam serena, pri la supereco de la aŭtoritata graveco de la Koncilio sur tiu de la la papo, Kuzano defendis la sendependon kaj superan, neanstataŭeblan, kredoreguladon de la papo, eĉ ankaŭ antaŭ konciliaj decidoj de la Koncilio de Bazelo. De docta ignorantia (La dokta nescio), 1440. Temas pri lia precipa verko De coniecturis (Pri la konjetoj), 1442. Idiota (enhavanta verkojn: De sapientia, De mente, De staticis experimentis), 1450. En la “Idiotae de staticis experimentis” la aŭtoro kantas la laŭdojn pri Tokaj. De pace fidei (La paco en la kredo), 1453. De ludo globi (Pri la pilkludo), 1460. En Brixen troviĝas akademio titolita al Nikolao Kuzano, kie okazas diversaj renkontiĝoj de filozofoj kaj scienculoj. Al Kardinalo Kuzano estis dediĉita luna kratero Kuzano (kratero). Konjekto (matematiko) Senfineco (filozofio) Unu (filozofio) Kosmologio (filozofio) ↑ Agostino, Epistola 130, 15, 28, videbla en latino kaj en italiano. ↑ Catholic Encyclopedia (1913 eldono) Nikolao de Kuzo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorio Nikolao de Kuzo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorioj: Mortintoj en 1464 Naskiĝintoj en 1401 En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 20:11, 28 jun. 2017. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Libertarianismaj vidpunktoj pri mortpuno - Vikipedio Libertarianismaj vidpunktoj pri mortpuno El Vikipedio, la libera enciklopedio La plejmulto da libertarianoj opinias ke mortpuno estas ekstrema streĉado de ŝtato povo kaj estas malmulte utila en libera socio, dum ĝi estas tre utila por tiranoj. Iuj libertarianoj opinias ke punado estas pravigebla kiel malinklinigilo por aparte abomenaj krimoj kaj danĝeraj individuoj devus esti daŭre malkapabligitaj. Multaj libertarianoj, inkluzive de la plejmulto da anarki-kapitalistoj, opinias ke puna justico ĝenerale ne devus ekzisti, sed nur venĝa justico. Laŭ ili, la mortpuno ne devus ekzisti, same kiel neniuj punoj devus ekzisti, sed nur venĝoj. Kontraŭe, libertarianoj kredas je la rajto kaj kelkfoja neceso por sin turni al perforto por policaj celoj; laŭ ili, se oni ne povas alimaniero haltigi la kriminalan konduton de senrezerva krimulo, tiam li pravigeble estus mortigata. Ĉiuokaze, laŭ anarki-kapitalistoj, juĝistoj, policanoj kaj aliaj leĝodevigistoj devus esti tiel respondecaj kiel iuj ajn civitanoj, kun neniu provolegio aŭ aparta rajto aŭ excepto. Ĉi tiu evitigos misuzadon de perforto ĝenerale, kaj de mortiga perforto specife. Kategorioj: Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 19:30, 8 dec. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Oficiala nomo: Teplice Regiono Ústí nad Labem Distrikto Teplice Tipo de urbo Ruĝa preĝejo (Teplice) Plej alta punkto Plej malalta punkto Situo enkadre de Ĉeĥio Retpaĝo: www.teplice.cz Teplice, ĝis 1948 Teplice-Šanov (germanlingve Teplitz-Schönau, antaŭe ankaŭ Töplitz), distrikta urbo kun 53 000 loĝantoj, situanta en norda Bohemujo, ĉe montarpiedo de la Ercmontaro. Ĝi estas signifa banloka centro kaj centro de vitroindustrio, ceramiko, teksindustrio, maŝinindustrio kaj kemioindustrio. La banloko uzas termoradioaktivajn fontojn. Oni kuracas ĉi tie malsanojn de movorganoj, nervorganoj kaj cirkulorganoj. En la ĉirkaŭaĵo de la urbo okazas supraĵa minado de brunkarbo, kiu komune kun la industria agado malpurigas vivmedion. Sed ekologiaj problemoj en la 90-aj jaroj de la 20-a jarcento karakterize pli malgrandiĝis. En la urbo agadas teatro kaj orkestro de Nordbohemia ŝtata filharmonio. Teplice lokas en alteco de 230 metroj super marnivelo ĉe la suda bazo de la Ercmontaro, norde de la bohema mezalta montaro en la nordbohmuja baseno. Oriente elstaras la Doubravská hora (Teplica Kastelmonto) (393 metroj super marnivelo). Laŭ arkeologiaj trovaĵoj la fontoj en Teplice estis konataj jam al keltoj. Judita, edzino de Břetislav la 2-a, lasis apud la kuracfontoj post la jaro 1158 fondi monaĥinejon de benediktanoj („ad aquas calidas“, te. ĉe varmaj fontoj; la monaĥinejo ĉesis ekzisti en la 15-a jarcento dum husanaj militoj). Ĉe la monaĥinejo plinombriĝis plua loĝigo kaj en la 13-a jarcento estiĝis urbeto. Evoluo de banlokaferoj komenciĝis en la 16-a jarcento. Tiam ĉi tie Volf el Vřesovice konstruis ŝtonan konstruaĵon kun apartigitaj basenoj por viroj kaj virinoj, kuracejon kaj banlokajn loĝigejojn. En la jaro 1643 la banloko kaj la urbo fariĝis posedaĵo de imperiestra generalo Jan el Aldringen kaj familio de Clary-Aldringen-idoj konservis Teplice-on ĝis la jaro 1945. Incendio en 1793 kaŭzis konstruadon de novaj banlokaj kaj urbaj konstruaĵoj en klasicisma kaj empira stiloj. Teplice spertis la plej grandan prosperon en la 1-a duono de la 19-a jarcento, kiam la urbon vizitis vico da famaj personecoj. La banlokon vizitis potencaj regantoj (aŭstria imperiestro Ferdinando la 1-a, prusia reĝo Vilhelmo la 3-a, rusa caro Aleksandro la 2-a (Rusio)) kaj ankaŭ intelektuloj kaj artistoj (Johann Wolfgang von Goethe, Ludwig van Beethoven, Frédéric Chopin, Alexander von Humboldt, A. Schopenhauer, Richard Wagner, František Palacký, Jan Neruda ka.). Tiam alvojaĝis ĝis Teplice ĉirkaŭ 13 000 gastoj dum sezono kaj la urbo havis kromnomon Malgranda Parizo. La evoluo de industrio kaj la minado de karbo en la 2-a duono de la 19-a jarcento kaj precipe post la jaro 1945 kontribuis al retiriĝo de la internacia renomo de Teplice. Al parte konservinta romana konvento ligas devena renesanca kastelo plilarĝigita en la jaroj 1590 – 1607. La objekto estis pli malfrue baroke kaj empire alikonstruata. En kortego estas rare konservinta romana kripto kaj bazplano de eksa monaĥineja baziliko. En kastelaj ejinternoj estas ĉambroj kun stila ekipaĵo kaj muzea ekspozicio de distrikta muzeo. Kastela parko el la 17-a jarcento estis en la 18-a jarcento reguligita en angla stilo. La valoraj empiraj banlokaj konstruaĵoj estas el la 1-a duono de la 19-a jarcento. Super la plej malnova fonto Prafonto staras pavilono el la jaroj 1838 – 1839. en la komunumo mortis hungara politikisto Gábor Lónyay (parlamentano) Municipoj de Regiono Ústí nad Labem Distrikto Děčín Distrikto Chomutov Distrikto Litoměřice Distrikto Louny Distrikto Ústí nad Labem Kategorioj: Municipoj en distrikto Teplice Urboj de Ĉeĥio Distriktaj urboj en Ĉeĥio En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 20:24, 5 nov. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Lingvoj germana lingvo Gottfried August Homilius (naskiĝinta la 2-an de februaro 1714 en Rosenthal; mortinta la 2-an de junio 1785[1] en Dresdeno) estis germana komponisto, kantoro kaj orgenisto. 5 Eksteraj ligiloj Post vizito de la gimnazio Annenschule en Dresdeno Homilius studis juron en Lepsiko. Jam tie li aktivis muzike kaj anstataŭis pretertempe la orgeniston de la Preĝejo Sankta Nikolao, Johann Schneider. Li supozeble apartenis al la rekta lernantaro de Johann Sebastian Bach. Ekde 1742 Homilius estis orgenisto ĉe la Dresdner Frauenkirche kaj ekde 1755 posteante Teodoron Kristianon Reinhold ĝis sia morto kantoro kaj muzikestro ĉe la tri ĉefaj preĝejoj de Dresdeno; ĉefa laborejo de Homilius estis la dresdena Frauenkirche, post kiam la Kreuzkirche en 1760 estis ruinigita per prusajn trupoj kaj sia novkonstruaĵo nur en 1792 povis esti konsekrata. Homilius mortis en 1785 je Dresdeno kaj estis entombigita sur la unua Johano-Tombejo. Lia tombo ne konserviĝis. Homilius komponis plejparte eklezian muzikon: pli ol 10 pasionojn (unu en 1775 presita ĉe Breitkopf & Härtel en Lepsiko titole „Ein Lämlein geht und trägt die Schuld“), po unu oratorion kristnaskan (1777) kaj paskan, pli ol 60 [[moteto]j]n, 180 kantatojn, 4 magnifikatojn, ĥoralojn, preludojn kaj ĥoralpreludojn.[2] Krom tio li postlasis kelkajn „ kantaĵojn por framasonoj“ kaj lernolibron pri ciferigita baso. En la jaro 1776 oni diris pri Homilius, ke li estas la „nun ja evidente plej bona eklezia komponisto“. Post lia morto Ernst Ludwig Gerber sin eĉ altigis al la opinio, Homilius estas „sen kontraŭdiro nia plej granda eklezia komponisto“.[3] La kantkomponaĵoj de Homilius estis treege popularaj ĝis en la 19-a jarcento. Ĝranda nombro de ĝis nun konserviĝintaj kopiaĵoj atestas la disvastiĝon de liaj verkoj. Kadre de la remalkovro de Homilius dum la lastaj jaroj oni publikigis multajn unuajn sonregistraĵojn de la supozebla Bach-lernanto kaj kantoro. ↑ Aliaj indikoj estas la 1-an aŭ 5-an de junio ↑ Ses arioj el diversaj kantatoj aperis presite en 1786. ↑ Citite laŭ ADB, p. 54. Informoj pri Gottfried August Homilius en katalogo de la Germana Nacia Biblioteko germane Kategorioj: Naskiĝintoj en 1714 Mortintoj en 1785 En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 19:25, 12 mar. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio 51 Pegasi estas Sun-simila stelo je 15,6 parsekoj (50,9 lumjaroj) for de la Tero [1] en la konstelacio Pegazo. Ĝi estas la unua Sun-simila stelo kie astronomoj trovis ekstersunsisteman planedon, malkovro anoncita la 6-an de oktobro 1995 de Michel Mayor kaj Didier Queloz.[2] Ili uzis la metodon radiala rapido el la Observatorio de Haute-Provence, uzante la spektrografon ELODIE. 3 Vidu ankaŭ 5 Eksteraj ligiloj La stelo havas ŝajnan magnitudon de 5,49 kaj do, ĝi videblas el la Tero per binokloj, aŭ nudokule dum tre mallumaj noktoj. 51 Pegasi estas flava nano iom pli maljuna ol la Suno, 4–6% pli masa kaj pli metaleca. Ĝia spektroklaso estas G2.5V aŭ G4-5Va. Dum 1996, la astronomoj kalkulis la rotacias rapidon de 51 Pegasi je 37 tagoj.[3] Artisto bildo de la sistemo 51 Pegasi. Pli detalaj informoj troveblas en la artikolo 51 Pegasi b. Post la anonco pri la malkovro, la 12-an de oktobrr 1995 la astronomoj D-ro Geoffrey Marcy el la San Francisco State University kaj D-ro Paul Butler el la University of California, Berkeley konfirmis ĝin per la spektrografo Hamilton ĉe la Observatorio Lick proksime de San Jose en Kalifornio. 51 Pegasi b (mallonge 51 Peg b) estas la unua planedo malkovrita ĉirkaŭ sia stelo. La planedo foje kaj neoficiale estas nomata Belerofono. Post la malkovro, multaj skipoj konfirmis ĝin kaj faris mulktajn observojn por scii pli pri ĝiaj ecoj, ekzemple ke ĝi orbitas tre proksime de sia stelo kaj ĝia temperaturo estas proksimume 1200°C, kaj ĝia minimuma maso estas duono de la maso de Jupitero. Granda duonakso Listo de ekstersunsistemaj planedoj Kategorioj: En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 03:26, 8 jun. 2014. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Gazetara kaj informa centro de la federacia registaro de Germanio - Vikipedio Gazetara kaj informa centro de la federacia registaro de Germanio El Vikipedio, la libera enciklopedio la centraj sidejoj en Berlino kaj en Bonno La gazetara kaj informa centro de la federacia registaro de Germanio, pli mallonge federacia gazetara kaj informa centro de Germanio aŭ ankoraŭ pli koncize gazetara kaj informa centro de FRG, germane Presse- und Informationsamt der Bundesregierung [PREse unt informaCJONSamt der BUNdesregi:runk], foje mallongigata Bundespresseamt ("federacia gazetara centro") respektive BPA, kun centraj oficejoj en Berlino kaj Bonno (ĝis 1990 nur en Bonno), estas la informa centralo de la ŝtata registaro de Germanio. Ĝi fondiĝis en 1949 kaj gvidiĝas fare de registara parolisto, kiu havas la rangon de ŝtata sekretario. La gazetara kaj informa centro de la Federacia Registaro de Germanio estas memstara federacia institucio de plej alta registara rango, kies ĉefo nur estas la federacia kanceliero de Germanio. Kiel tiel nomata "ĉefloko de la federacia registaro por la trafiko kun la novaĵportantoj kaj la organoj pri kreo de publika opinio", germane „Hauptstelle der Bundesregierung für den Verkehr mit den Nachrichtenträgern und den Organen der öffentlichen Meinungsbildung“ ĝi kolektas ĉiujn informojn de la unuopaj ŝtataj ministerioj kaj de la oficejo de la federacia kanceliero de Germanio, kiun ĝi peras al novaĵagentejoj, amaskomunikiloj, unuopaj ĵurnalistoj kaj al la ĝenerala publiko. La informilo Jen: La Federacia Respubliko Germanio, kiun la centro eldonis en 1985 okaze de la tiujaraj kongresoj UK 1985 kaj IJK Taskoj inter alie estas informadi la prezidanton de Germanio kaj la registaron de Germanio pri la tutmondaj aktualaĵoj, kreo de daŭre aktualiĝanta novaĵdosiero por la federacia kanceliero de Germanio, esplorado kaj resumado de la publika opinio de la civitanaro de Germanio kaj ankaŭ de aliaj landoj, por helpi al la registaro de Germanio trovi politikajn decidojn, registara komunikado: informado al la civitanaro kaj al la amaskomunikiloj pri la politiko de la federacia registaro per informado kaj klarigado pri ties agado, planaro kaj celaro, reprezentado de la federacia registaro en la amaskomunikilaj konferencoj, al kiu la registaro regule invitas ĵurnalistojn, por publike respondi al ties demandoj, koordinado de la publika laboro de la registaro pri temoj kiuj koncernas pli ol unu ministerion, kaj pri temoj de difinita ministerio kiuj havas komunan politikan signifon, kaj organizadon de regionaj informaj kampanjoj de la deputitoj de la federacia parlamento. La politika informa agado de la federacia registaro en landoj ekster Germanio laŭ dekreto de la 22-a de oktobro 2002 estas unuavica tasko de la ministerio pri eksteraj rilatoj. Komune kun la ministerio pri eksteraj rilatoj la federacia gazetara kaj informa centro havas administran partnerecon kun la Eŭropa Komisiono kaj la Eŭropa Parlamento. Ekzemplo pri publikaĵo de la gazetara kaj informa centro de la Federacia Registaro de Germanio en Esperanto estas la informilo Jen: La Federacia Respubliko Germanio, kiu eldoniĝis en 1985 okaze de la tiujaraj kongresoj UK 1985 kaj IJK. oficiala retejo bundespresseamt.de (germane) Kategorioj: Registaro de Germanio En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 22:00, 1 mar. 2017. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Oficiala nomo: Adelaide Suda Aŭstralio Plej alta punkto Plej malalta punkto Retpaĝo: www.adelaidecitycouncil.com Adelajdo estas milionurbo, la ĉefurbo de la Aŭstralia ŝtato de Suda Aŭstralio. Ĝi estas la 5-a plej granda urbo en Aŭstralio kaj ĉemara urbo ĉe Hinda Oceano nomita laŭ la germandevena brita reĝino Adelajdo. 1 Geografio 9 Esperantistoj 11 Vidu ankaŭ 12 Eksteraj ligiloj Adelajdo troviĝas sur ebenaĵo inter golfo kaj montoj. Melburno troviĝas 729, Sidnejo 1191, Kanbero 1408 km-oj. Adelajdo fondiĝis en 1836, sed pli frue kelkcent da indiĝenoj vivis tie. Baldaŭe akvorezervujoj konstruiĝis por agrikulturo kaj bestobredado. Ekde 1867 la stratoj estis lumigitaj de gaso. En 1874 universitato (la sekva en 1966) fondiĝis. Ekde 1909 la loĝantaro ricevas kurenton. En 1989 fabriko por ŝipopruduktaĵoj fondiĝis. Adelajdo havas mediteranean klimaton. La somero estas varma, tiam ne pluvas multe. Jare pluvas 542 mm, precipe inter junio-aŭgusto. Tre malofte frostas aŭ neĝas. La internacia flughaveno estas tre proksime. La urbo havas bonajn kontaktojn laŭ aŭtovojoj kaj fervojoj. En Adelajdo aŭtobusoj, tramoj kaj ankaŭ fervojo liveras la pasaĝerojn. katedralo de Sankta Petro muzeo pri suda Aŭstralio botanika ĝardeno Universitato de Adelajdo En Adelajdo mortis: hungara-aŭstralia matematikisto György Szekeres Adelajdo estis la loko de la 82a UK 1997. Vasta panoramo pri la urbocentro de Adelajdo la urba katedralo Sankta Petro Listo de milionurboj Ekskursoj en Adelajdo (el Retarkivo 2004) Suda Aŭstralio (el Retarkivo 2005) Kategorioj: Urboj de Aŭstralio En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 22:13, 16 okt. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Nigra morto - Vikipedio El Vikipedio, la libera enciklopedio Ilustraĵo pri la Nigra Morto en la Togenburga Biblio La nigra morto estis epidemio de pesto -plej verŝajne Bubona pesto- en la mezepoko. Ĝia unua apero kaŭzis amasan morton en Eŭropo, inter 1347 kaj 1351. Proporcie, ĝi postulis pli da vivo ol la pli fruaj epidemioj aŭ militoj. La pesto disvastiĝis el Ĉinio kaj interna Azio, Eŭropon atingis en 1347, post kiam kipĉakoj atakis ĝenovan setlejon sur la Krimea duoninsulo kaj ili katapultis pestoinfektitajn kadavrojn en la urbon. La malsano disvastiĝis el la mediteraneja havenoj kaj atingis en 1347 Sicilion, poste nordan Afrikon, la Italan duoninsulon, Iberion, Anglion kaj Francion (1348), Aŭstrion, Hungarion, Svislandon, Germanion kaj la Germanan ebenaĵon (1349), same Skandinavion kaj Baltion (1350). La pesto revenis en 1361–63, 1369–71, 1374–75, en 1390 kaj en 1400. La morta proporcio estis la plej granda en la dense loĝitaj urboj, inter monaĥoj. Malpli suferis la Princlando de Milano, Flandrio kaj Bearno, dum multaj mortis en Toskano, Aragono, Katalunio kaj Langvedoko. Mortis multaj nobeloj kiel Eleonora, edzino de Petro la 4-a de Aragono, Alfonso la 9-a (reĝo de Kastilio) kaj Johanna, filino de Eduardo la 3-a dumvoje al sia geedza festo kun filo de Alfonso. Mortis du episkopoj de Canterbury: John de Stratford kaj Thomas Bradwardine unu post la alia. Petrarca perdis Laura'n – inspiranton de liaj multaj versoj – kaj la apoganton, kardinalon Giovanni Colonna. Ĝenerale, mortis inter ok-ono kaj triono de la loĝantaro, depende de la areo. La franca kronikisto Jean Froissart kalkulis, ke mortis proksimume triono de la loĝantaro. Loĝantaro de Anglio en 1400 estis duono kompare al tiu de 1300. En Anglio senhomiĝis ĉ. 1000 vilaĝoj. Laŭ kelkaj kalkuloj mortis entute ĉ. 20 milionoj da homoj je la pesto. Loĝantaro de okcidenta Eŭropo atingis la nombron de antaŭ 1348 nur komence de la 16-a jarcento. Oni provizore tuj ĉesis militi, la komercado grave malpliiĝis. Daŭra efiko estis la nekultivado de agroj, pro tio bankrotis kelkaj bieneguloj aŭ ili devis akcepti anstataŭ laboro monimposton. Tiel kreskis la enspezo de la metiistoj kaj kamparanoj. Psiĥa efiko de la nigra morto montriĝis norde de la Alpoj, kie la verkistoj, artistoj turnis sin al temoj de la nigra morto. Kategorioj: 14-a jarcento En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 20:39, 22 feb. 2017. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Georges Ohsawa - Vikipedio El Vikipedio, la libera enciklopedio Georges OHSAWA (18-a de oktobro 1893 – 23-a de aprilo 1966) estas la kaŝnomo elektita de Yukikazu SAKURAZAWA, kreanto de Makrobiotiko. Li lernis 1913 al Nishibata Manabu, disĉiplo de Sagen Ishizuka, en Tokio, kaj partoprenis movadon Shoku-yo Kai. Li decidis proponi al la okcidenta kulturo sian personan sperton rilate al la prasaĝo, danke al kiu li ekhavis enviindajn bonfarton kaj vivenergion, kiam eĉ la okcidenta medicino, al kiu lia familio sin konfidis, diagnozis nesavebla lian malbonfarton. Li multe vojaĝis kaj fondadis skolojn kaj makrobiotikajn centrojn en Nordameriko kaj Eŭropo, tie li elektis Francion sia dua patrujo kaj en tiu lando longe vivadis. Li verkis multajn librojn, la plimulto en la japana poste ankaŭ en franca kaj angla lingvoj, kaj de tiam oni tradukis plurajn en aliajn lingvojn. Lia unua verko, en Eŭropo eldonita ĉe la franca eldonejo J. Vrin en 1931, estas "Le Principe Unique de la Science et de la Philosophie de l’Extrème Orient" (La Unika Principo de la Ekstrem-Orientaj Scienco kaj Filozofio). En siaj verkoj Georges Ohsawa asertas la efikecon de ekstrem-orientaj jarmilaj filozofiaj principoj kiel ankoraŭ nunaj efikaj kriterioj por malkovri en ĉiuj naturaj fenomenoj la manifestadon de Sola Principo. Kategorioj: Naskiĝintoj en 1893 Mortintoj en 1966 En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 14:25, 17 apr. 2014. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Agado signifas eksterigi siajn kapablojn, produkti ian efikon, uzante sian forton aŭ kapablon. Ag(ad)i ankaŭ estas konduti iel kontraŭ iu aŭ trakti iun diversmaniere. Agado estas en antropologia kaj ĉiutaga senco la konscia laborado, formado sed ankaŭ la konscia preterlaso de ago. Agado distingiĝas de konduto, ekigita per stimulo. Kelkaj punktoj de la distingo : Ĝi estas intenca, konscia, arbitra. La sinsekvo de la agado estas, almenaŭ parte, kontrolebla. El tio sekvas ke oni transprenu la respondecon por sia agado. Agado ofte okazas en fiksa regularo, ekz. dancado, piedpilko, kio plifaciligas al observantoj la taksadon de la koncerna agado. Ĉiu homa agado povas esti priskribita el la vidpunkto fizika, medicina, psikologia, jura, ktp. Agado en la Vikicitaro (Kolekto de citaĵoj) Kategorioj: En aliaj projektoj Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 06:48, 18 mar. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio La Jet Propulsion Laboratory aŭ JPL (esperante: Reakci-pelada Laboratorio), en Pasadena, Kalifornio, estas nacia laboratorio de Usono. Ĝin operacias la Kalifornia Instituto de Teknologio (angle California Institute of Technology aŭ Caltech), por la Nacia Aeronaŭtika kaj Spaca Administracio (angle National Aeronautics and Space Administration aŭ NASA). Ĝi faras robotan esploradon de la sunsistemo. Viking (Vikingo): Paro da orbitantoj, kiu atingis Marson en 1976. Vojaĝanto 1 kaj Vojaĝanto 2 (laŭ angle Voyager): Forteriĝitaj en 1977, ili traveturis kaj studis la eksteran sunsistemon. La du ankoraŭ funkcias. Magellan: Uzis radaron por mapi preskaŭ la tutan supraĵon de Venuso dum pli ol kvar jaroj ekde 1990. Galileo: Forteriĝita en 1989, ĝi enorbitiĝis Jupiteron kaj studis ĝin kaj ĝiajn lunojn. Cassini: Forteriĝita en 1997, ĝi enorbitiĝos Saturnon en julio 2004. Ofica TTT-ejo: (angle) En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 08:49, 30 jan. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Vikipedio:Administrantoj/kandidatoj El Vikipedio, la libera enciklopedio < Vikipedio:Administrantoj En ĉi tiu paĝo listiĝas la kandidatiĝoj por administraj rajtoj en Vikipedio. Kandidatoj bonvolu sin anonci ĉi tie kun klarigoj pri siaj projektoj. Ĉiu uzanto estas invitita partopreni la diskuton kaj esprimi ĉu ŝi/li konsentas aŭ malkonsentas por ke la kandidato ricevu la rajtojn. Por anonci sian kandidatiĝon bonvolu aldoni linion per la ŝablono {{administranto}} en la tabelon kaj kreu la subpaĝon Vikipedio:Administrantoj/kandidatoj/Via nomo se via uzantonomo estas la sama kiel via vera nomo : se via uzantonomo malsamas de via vera nomo: en la parametron vico metu la numeron tuj post tiu de la lasta kandidato ligilo al ... eksa nomo uzula paĝo sub eska nomo nomo per kiu la uzulo estis konita je peto de rajtoj aŭ pli frue Pri tio ekzistas aparta paĝo, nome Vikipedio:Baloto. ↑ Vikipedio:Administrantoj/forigo de rajtoj/KuboF (Aprilo 2014) ↑ Vikipedio:Administrantoj/forigo de rajtoj/Petr Tomasovsky (Majo 2012) ↑ Vikipedio:Administrantoj/forigo de rajtoj/Petr Tomasovsky (Aŭgusto 2012) ↑ Vikipedio:Administrantoj/forigo_de_rajtoj/Kunar ↑ Bill estas forpasinta la 12-an de februaro 2008 ↑ Kial plu ne estas administranto? ↑ fondinto de la esperanta vikipedio ↑ evoluigisto de la Mediawiki programaro, kunfondinto de la esperanta vikipedio En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 03:25, 3 sep. 2017. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Diskeldonejo (ankaŭ sondisko-eldonejo) estas en la firmao, kiuj mem aŭ kies filioj eldonas sondiskojn. Filio de diskeldonejo havas propran etikedon, kiu simbolas ĝian okupiĝon pri certa speco da muziko. Ĉefa eldonejo povas do havi ekz. apartajn filiojn por klasika muziko, ĵazo ktp. Diskeldonejo influas la muzikan evoluon, famigante komponistojn, muzikensemblojn kaj unuopajn muzikistojn. Ĝia rolo konsistas el eldoni kaj distribui muzikajn albumojn. Cetere, ĝi ofte estas la registrita marko de tiu firmao. Kvar ĉefaj eldonejoj regas mondan merkaton je 77% (en 2004). Temas pri la transnaciaj firmaoj Universal, Sony BMG, EMI kaj Warner. Kvantoj da sendependaj eldonejoj (kaj nuntempe eĉ retaj muzikeldonejoj) tenas la ceteron, precipe okupantaj muzikfakajn niĉojn neglektatajn de la grandaj eldonejoj. Kelkaj muzikistoj aŭ muzikbandoj ankaŭ mem eldonas siajn sondiskojn (memeldonejo). Kategorio Diskeldonejo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Sondisko-eldonejoj En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 12:57, 25 jul. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Nacia devizo: Virtus Unita Fortior Oficiala(j) lingvo(j) portugala lingvo Plej ofta(j) religio(j) animismo, kristanismo Sendependiĝo disde Portugalio 11-a de novembro 1975 Angolo, oficiale Respubliko Angolo (priloĝata de Angolanoj; portugale República de Angola kaj konge Repubilika ya Ngola) estas lando en sud-centra Afriko. Ĝi landlimas al Namibio sude, Kongo Kinŝasa norde, kaj Zambio oriente. La lando havas okcidentan marbordon laŭ la Atlantiko. Ankaŭ la eksklavo Kabindo (7270 km²) apartenas al la lando. Angolo estas eksa Portugala kolonio kaj havas konsiderindajn naturajn rezervojn, precipe nafton kaj diamantojn. 1 Bazaj informoj 2 Geografio 6 Eksteraj rilatoj 7 Provincoj de Angolo 8 Demografio 9 Plantaro kaj bestaro 10 Naciaj Parkoj 13 Pli gravaj urboj 15 Esperanto en Angolo 15.1 Esperantistoj en Angolo 16 Vidu ankaŭ 17 Eksteraj ligiloj Administra divido: 18 provincoj (pli detale vidu sube) Plej grandaj etnoj: 37,7% ovimbundoj, 21,7% ambundoj, 13,1% kongoj, krome inter alie hereroj, ovamboj, njanekoj-ĥumboj, ŝindongoj, gangeloj, ĉokveoj kaj kojsanoj Ŝtata lingvo: portugala. Eksporto: nafto, kafo, diamanto, fiŝo. Mapo de Angolo La oceana bordo estas 1650 km-ojn longa, apude estas 20–160 km-ojn larĝa ebenaĵo, duone dezerto. Interne de la lando estas altebenaĵo 1500–2000 m-ojn alta. La plej alta monto estas Morro Moco 2620 m-ojn alta. Okavango (la plej longa), en Angolo 1300 km-ojn fluas, la tuta longo estas 1800 km-ojn longa Kvanzo, navigebla, rekte al la oceano fluas Zambezi nur mallonga parto apartenas al Angolo Angolo troviĝas en diversaj klimataj zonoj. Kabindo havas klimatan klimaton. La pli granda parto de Angolo havas pluvan sezonon inter oktobro-majo. Jare pluvas po 1000–1500 mm-oj. Sur la altebenaĵo la temperaturo estas en januaro 20 °C, en julio 16 °C. La ebenaĵo estas laŭ la marbordo sub Luando dezerto. Tie pluvas nur 300 mm-oj aŭ eĉ malpli. Pli detalaj informoj troveblas en la artikolo Historio de Angolo. La originalaj loĝantoj de la aktuala Angolo estis ĉasistoj kaj rekolektantoj kaj ili parolis la kojsanajn lingvojn. La ekspansio de la bantoj, ĉ. la 10an jarcento a.K., igis ilin perdi dominadon en la zono. En grupoj malgrandaj, tiuj popoloj ankoraŭ loĝas iujn zonojn de la sudo de la lando. La bantuoj estis popolo de terkulturistoj, rekolektantoj kaj ĉasistoj kiuj probable komencis siajn migradojn de la humida praarbaro, en kio hodiaŭ estas la limo inter Niĝerio kaj Kamerunio. Ĝia ekspansio okazis en malgrandaj grupoj, kiu resetlis responde al ekonomiaj aŭ politikaj cirkonstancoj. Inter la jarcentoj 14a kaj 17a, ili establis serion de reĝlandoj, el kiuj tiu de Kongo estis la ĉefa. Ĉi tiu enhavis la strion kiu nuntempe estas limo inter Angolo kaj la Demokratia Respubliko de Kongo kaj ilia apogeo okazis dum la jarcentoj 13a kaj 14a. La eŭropanoj alvenis ekde la 15-a jarcento. En 1483 la portugaloj fondis bazon laŭ Kongo. Portugalio establis en 1575 portugalan kolonion en Luando bazitan sur la sklaveco. La portugaloj prenis laŭgrade la kontrolon de la marborda strio laŭlonge de la 16a jarcento per serio de traktatoj kaj militoj, kaj ili formis la kolonion de Angolo. Inter la 16-19-aj jarcentoj la portugaloj sendis 3 milionojn da sklavoj al Amerikoj. En 1575 kolonio Kabindo formiĝis, baldaŭe ankaŭ Portugala Angolo. Litografio de la reĝino Nzinga dum la interkonsentoj de paco kun la portugala reganto en 1657. Inter 1641-1648 Nederlando okupis Luandon kaj la ĉirkaŭaĵon. En 1648, Portugalio reprenis Luandon kaj iniciatis procezon de milita konkero de la ŝtatoj de Kongo kaj Ndongo kiu finis per la portugala venko en 1671. Poste Portugalio paŝo post paŝo konkeris la ceterajn partojn de Angolo. La kompleta administra kontrolo de la interno ne okazis ĝis komencoj de la 20a jarcento. En la 19-a jarcento ekspluatado de la lando komenciĝis. Ladislao Magyar malkovris regionojn en Kongo, Zambezi kaj Okavango. Vojoj, fervojoj konstruiĝis. Pli detalaj informoj troveblas en la artikolo Angola Enlanda Milito. Post sendependisma milito de geriloj de 14 jaroj, iniciatita la 4-an de februaro de 1961, kaj sekvante la Revolucion de la Diantoj en Portugalio, Angolo sukcesis akiri sendependecon en 1975. En la tuj eksplodanta enlanda milito de 1975, la Populara Movado de Liberigo de Angolo (MPLA) prenis la povon de la tiam nomita Popola Respubliko Angolo, kun helpo de Sovetunio kaj Kubo. Ĝia ĉefa oponanto estas la Nacia Kuniĝo por la Tuta Sendependeco de Angolo (UNITA), helpata de Usono kaj Sudafriko. En 1994 oni subskribas unuan interkonsenton de paco kiu favoras registaron de nacia unuiĝo. En 1998 la milito denove eksplodas kaj ĝi finas per la interveno de UN en 1999 kaj la reakiro de la registaro fare de la MPLA. Tion sekvis nova enlanda milito, kiu daŭris ĝis 2002, kiam mortis gvidanto de la opozicia UNITA, Jonas Savimbi. Granda malsato sekvis. En 2008 oni efektivigis la parlamentajn elektojn, post dek jaroj de establo de garantioj kaj demokratiaj proceduroj, kun la ĝenerala aprobo fare de la internaciaj observantoj, kiuj denuncis ankaŭ pluraj malregulaĵojn. En la elektoj la MPLA venkis per tre granda plimulto. Pli detalaj informoj troveblas en la artikolo Politiko de Angolo. Prezidanto de la respubliko, José Eduardo dos Santos. La plenuman povon formas la Prezidanto, la Ĉefministro kaj la Konsilio de Ministroj. Dum jardekoj, la politika povo koncentriĝis en la Prezidanteco kiu ĝin praktikis de formo sufiĉe aŭtoritateca. La nuna prezidanto estas José Eduardo dos Santos. La Konsilio de Ministroj, integrita de ĉiuj ministroj, kunvenas regule. La Regantoj de la 18 provincoj estas nomumitaj de la prezidanto. La konstitucia leĝo de 1992 establis ĝis 2010 la ĝeneralajn liniojn de la strukturo de la registaro kaj ĝi difinas la rajtojn kaj devojn de la civitanoj. La jura sistemo baziĝas en la portugala sistemo, sed ĝi estas malforta. La Supera Kortego de Justeco agas kiel tribunalo de apelacio. Konstitucia Tribunalo kun povo de juĝa revizio neniam estis konstituita. La lastaj parlamentaj elektoj okazigis en septembro de la 2008, estante gajnanto la partio MPLA, kun la 81% de la voĉdonoj. Angolo apartenas al la AKP-ŝtatoj, internacia organizaĵo de momente 77 nacioj el la regionoj Afriko, Karibio kaj la Pacifiko. Provincoj de Angolo Mapo de la provinco de Kabindo. Angolo havas 18 provincojn (parenteze la provincaj ĉefurboj), vidu ankaŭ la mapon: mapo pri la etnoj de Angolo. Njanekoj-ĥumboj en la sudokcidento de Angolo De la ĝangalo ĝis la dezerto vivas en Angolo diversaj plantoj kaj bestoj. Nepre menciindaj estas akacioj, baobaboj, eŭforbioj, elefantoj, hipopotamoj, gepardoj, krokodiloj, gnuoj, strutoj, zebroj kaj rinoceroj. Dombestoj estas bovo, kapro, porko, ŝafo. Nacia parko Iona Nacia parko Kisama Internacia flughaveno funkcias en la ĉefurbo. Pli gravaj apudmaraj havenoj funkcias en Luando, Cabinda, Lobito, Porto Amboim kaj en Namibe. La plej grava trajno konstruiĝis en la 19-a jarcento inter Benguela kaj Lubumbashi. La fervjoj estas 2952 km-ojn longaj. La vojoj estas 72400 km-ojn longajn, el tio 7770 estas pavimitaj. Lernejo en fora loko Komence de la koloniado sklavokomercado komenciĝis precipe al Brazilo. Poste oni produktis kaŭĉukon, palmo-oleon, vakson, kopalon, lignon, eburon, kotonon, kafon, kakaon, maizon tabakon, sekigitan viandon kaj maniokon. Oni trovis nafton en 1955. Post sendependiĝo de Angolo la interna milito baris la evoluon. Ekde 2002 sistema rekonstruo okazis. En la 21-a jarcento la plej grava estas la nafto kaj la diamanto, sed estas grave ankaŭ oro, fero, mangano, salo, arbarproduktoj, fiŝkaptadoj, manioko, tritiko, tabako, banano, sukerkano, maizo kaj kafo. Mapo pri urboj de Angolo Estas en Angolo du ĉefaj Esperanto-asocioj: Angola Esperanto-Asocio kaj Angola Esperanto-Domo ambaŭ sen rilatoj al UEA, kiu havas neformalajn rilatojn kun Kabinda Esperanto-Asocio en provinco Kabindo. Luando: la ĉefurbo Mapo pri la ĉefaj etnoj en Angolo Angolo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorio Angolo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Angolo en la Vikivortaro (Universala vortaro) Kategorio Angolo en la Vikinovaĵoj (Liberaj novaĵoj) Flago de Angolo Listo de urboj laŭ lando Informoj pri Angolo en la vikio de UEA esperante paĝoj de la registaro de Angolo Angolo en CIA World Factbook (anglalingva) paĝoj de la nacia asembleo de Angolo Komunumo de portugallingvaj landoj (KPL) Angolo • Brazilo • Gvineo Bisaŭa • Kabo-Verdo • Mozambiko • Orienta Timoro • Portugalio • Sao-Tomeo kaj Principeo Kategorioj: Centra Afriko En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 22:17, 30 sep. 2017. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Himno de Ukrainio - Vikipedio El Vikipedio, la libera enciklopedio (Alidirektita el Nacia himno de Ukrainio) Miĥajlo Verbickij, 1863 Ĉu la aŭdigo ne funkcias? Eble helpos la paĝo "media help" (en la angla). Ŝĉe ne vmerla Ukraina (ukraine Ще не вмерла Україна) estas la titolo kaj la unua verso de la nacia himno de Ukrainio. La tekston verkis Pavlo Ĉubinskij en 1862. La melodion komponis pastro Miĥajlo Verbickij. La verso signifas "Ankoraŭ ne mortis Ukrainio" kaj estis inspirita de la himno de Pollando, kiu komenciĝas per "Ankoraŭ Pollando ne pereis". 4 Himno de Ukrainio ĝis la 6-a de marto 2003 Ankoraŭ ne mortis Ukrainiaj gloro, nek libero, ankoraŭ ridetos al ni, junaj fratoj, la destino. Malaperos niaj malamikoj kiel roso sub suno, Himno de Ukrainio en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorio Himno de Ukrainio en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Ne jam mortis Ukrajnio, nek liber’, nek gloro, Kaj ankoraǔ al ni, fratoj, venos sortfavoro. Kvazaǔ ros’ sub sun’ pereos malamikoj fiaj, Tiam, fratoj, ni ekmastros Patrolandon nian. Niajn korojn ni oferu sur liberaltaron, Pruvu, fratoj, ke ni estas la kozakidaro! Tradukis Viktor Jaskovec kaj Volodimir Pacjurko (Ukraina Stelo, 1991). Antaŭ la jaro 2003 la unua verso tekstis "Ankoraŭ ne mortis Ukrainio, nek gloro, nek libero" (ĝuste tiu versio estas reprezentita en la supra poezia traduko). Tamen en 2003 oni ŝanĝis la verson por eviti la implicon, ke Ukrainio estas mortonta. La esprimo "junaj fratoj" antaŭe tekstis "ukrainaj fratoj"; ĝin oni ŝanĝis por ne diskriminacii ukrainianojn de neukraina deveno. Himno de Ukrainio ĝis la 6-a de marto 2003[redakti _ redakti fonton] Esperanta traduko Ankoraŭ al ni, fratoj ukrainoj, ridetos la destino. Regos ankaŭ ni, fratoj, en la propra lando. Animon, korpon ni oferu por nia libero, Kaj montros, ke ni, fratoj, estas de kozaka deveno. Ni ekstaros, fratoj, en sangan batalon de Sano ĝis Dono, En la gepatra lando regi ni permesos al neniu; Ankoraŭ en nia Ukrainio la sorto efektiviĝos. Gloro de Ukrainio ekstaros inter la nacioj. ↑ Teksto en la retpaĝo de prezidanto de Ukrainio Naciaj himnoj de Eŭropo Aliaj unuoj (regionoj Germana Demokratia Respubliko • Sovetunio (1944-1991) Eŭropa Unio kaj Konsilio de Eŭropo Eŭropa himno Vidu ankaŭ: naciaj himnoj de Afriko • Azio • Nord-Ameriko • Oceanio • Sud-Ameriko Kategorioj: Naciaj simboloj de Ukrainio Kulturo de Ukrainio En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 07:42, 27 jun. 2017. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Giovanni de Bicci de Medici naskiĝis en Florenco. Li estis la filo de Averardo de' Medici. Kvankam li estas rigardita kiel la fondinto de la riĉa mediĉa dinastio, li ne devenis de riĉa familio. La malmulta mono lasita de lia patro estis dividita inter lia vidvino kaj kvin filoj, tiel ke Giovanni ricevis nur malgrandan heredaĵon. Giovanni ne vere interesiĝis pri politiko, krom se la diskutitaj aferoj temis pri li aŭ lia banko. En 1410, meze de la granda okcidenta skismo, Giovanni sukcese prognozis la revenon de la papo al Romo : rekompencante Giovanni pro lia subteno, postaj papoj plejofte elektis lian bankon por zorgi pri la papa buĝeto. Kategorioj: Naskiĝintoj en 1360 Mortintoj en 1429 En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 21:10, 2 jan. 2015. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Ĉi tiu artikolo estas pri procesoro. Pri la aliaj signifoj de la kombino de litero kaj nombro vidu apartigilon R kun nombro R4000 - nomo de unua 64-bita RISC-procesoro laŭ MIPS-arkitekturo. La procesoro estis anoncita en februaro de 1991 j kaj ĝia fabrikado estis lanĉita en marto de 1992 j. Tielmaniere R4000 aperis pli frue ol dekomence 64-bita procesoro de arkitekturo DEC Alpha. Frekvenco de la procesoro estis 100 MHz, kio estis tre multe. Por plene ŝarĝi ĉenstablojn de funkcia bloko, havantaj tial altan frekvencon, en procesorkernon estis unuafoje enmuntitaj staploj I-cache kaj D-cache po 8 KB kaj konstrita eblo uzi eksteran staplon B-cache ĝis 1 MB. Pro uzo de internaj staploj kaj plenumo de 64-bit-aj instrukcioj, R4000 havis 1.35 mln transistorojn kaj ĝia areo estis 213 mm2, kio altigis ĝian prezon kompare kun procesoroj R2000 kaj R3000. Longeco de entjera ĉenstablo atingis 8 stadiojn (tiutempe tre longe). La procesoro estis fabrikata laŭ 800-nm teknologio kaj havis maksimuman varmoradiadon 15 W. Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 02:07, 9 mar. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Arkiduklando Aŭstrio - Vikipedio Arkiduklando Aŭstrio El Vikipedio, la libera enciklopedio La arkiduklando Aŭstrio, germane Erzherzogtum Österreich [ERChercoktum Esterajh], unu el la plej gravaj ŝtatoj ene de la Sankta Romia Imperio, estis la kerno de la habsburga monarkio kaj la antaŭulo de la Aŭstra Imperio. Dum preskaŭ 700 jaroj, ĝi evoluis de margraflando "Orienta Markio" al la centro de imperio. Oficiale ĝi estis feŭdo de la Sankta Romia Imperio kaj konsideriĝis teritoria unuo, sed fakte jam en la 13-a jarcento laŭ landa juro ĝi dividiĝis je pli okcidenta parto Österreich ob der Enns kaj pli orienta parto Österreich unter [respektive nid aŭ nieder] der Enns, dividataj per la meza limrivero Enns, kaj el tiuj du partoj evoluis la nunaj federaciaj landoj Supra Aŭstrio okcidente kaj Malsupra Aŭstrio plus Vieno oriente. Kun ĉefurbo en Vieno, la arkiduklando estis centrita en la baseno de la rivero Danubo en la teritorio de la nunaj federaciaj landoj Malsupra Aŭstrio kaj plejparto de la nuna Supra Aŭstrio. Lokita en la sudorienta periferio de la Sankta Romia Imperio, ĝi limis al la Reĝlando Hungario trans la rivero Leitha. En la sudo ĝin limigis la Duklando Stirio, kun la limo ĉe la historia montpasejo Semmering, dum en la nordo la Bohemia Arbaro (ĉeĥe nomata Šumava) kaj la rivero Thaya respektive Dyje markis la limon kun Bohemio kaj Moravio. Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri historio kaj Aŭstrio. Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton). Kategorioj: Historio de Aŭstrio Teritorioj de la Sankta Romia Imperio Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 15:44, 10 okt. 2016. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Staré Jesenčany - Vikipedio El Vikipedio, la libera enciklopedio Oficiala nomo: Staré Jesenčany Regiono Pardubice Distrikto Pardubice Partoj de vilaĝo Situo enkadre de Ĉeĥio Vikimedia Komunejo: Staré Jesenčany Retpaĝo: www.starejesencany.cz Municipo Staré Jesenčany situas en Ĉeĥio, regiono Pardubice, distrikto Pardubice, 5 km sude de urbo Pardubice, en ebenaĵo de rivero Elbo ĉe ŝoseo n-ro 37 inter Pardubice kaj Chrudim. Pri prahistoria tempo sur teritorio de la vilaĝo Staré Jesenčany atestas arĥeologiaj trovaĵoj, kiuj devenas el neolitiko, bronzepoko kaj ankaŭ el ferepoko. Origine ĝi estis palafita vilaĝo, pli malfrue rondforma vilaĝo kun grupiĝo de domoj ĉirkaŭ vilaĝplaco. El tempo de imperiestro Karolo la 4-a devenas stana kruĉo kun groŝoj kaj el la husana tempo estas trovaĵo de argila poto kun husanaj moneroj. Post morto de Arnošt el Stará en la jaro 1340 heredis la vilaĝon lia la plej maljuna filo, posta la unua praga arĥiepiskopo Arnošt el Pardubice. La origina vilaĝo konsistis el du domaroj - Staré Jesenčany kaj ĉirkaŭ du kilometroj malproksima Nové Jesenčany. Nové Jesenčany, pli proksime al la urbo Pardubice rapide kreskis kiel apudurba lokaĵo kaj el iniciativo de Staré Jesenčany ambaŭ vilaĝoj en la jaro 1920 apartiĝis. Nové Jesenčany nun estas parto de la urbo Pardubice. Jam en la jaro 1860 sub gvido de patriota paroĥestro Bulíček el Třebosice en Jesenčany estis fondita kaj aktivis amatora teatra societo. Post morto de Bulíček la ludado neniiĝis kaj estis renovigita nur en la jaro 1920. Paĝaro de biciklovojo (ĉeĥe) Municipoj de Regiono Pardubice Distrikto Chrudim Distrikto Svitavy Distrikto Ústí nad Orlicí Kategorioj: Vilaĝoj de Ĉeĥio En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 18:27, 24 dec. 2015. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Dihuo (低胡, pinjine: dīhú) estas granda arĉa kordinstrumento de Ĉinio. Ĝi apartenas al familio de huĉjinoj kaj, kiel plimulto de aliaj huĉjinoj, havas du kordojn, prisma sonkesto kaj vertikalan kolon. Antaŭan flankon de sonkesto oni kovras per haŭto de serpento. La unua ideogramo de vorto dihuo (低, dī) signifas malalta, ĉar diversaj variaĵoj de dihuo okupas la plej malaltajn voĉojn en la harmonio de Ĉina orkestro. Dihuoj estis inventitaj en la 1930-aj jaroj por orkestra uzo kaj havis tri variaĵojn: Ĝongdihuo (中低胡), agordita unu oktavon sub ĝonghuo. Ĝi rolas kiel baso. Dadihuo (大低胡), agordita unu oktavon sub ŝjaŭdihuo kaj du oktavojn sub erhuo. Ĝi rolas kiel kontrabaso. La dihuoj ofte uzatis tra la tuta 20-a jarcento, sed en la fino de ĝi ili perdis popularecon. Tio okazas parte pro tio, ke dihuoj estis pezaj kaj malgraciaj pro iliaj grandegaj sonkestoj. Ankaŭ la tradiciaj huĉjinaj trajtoj kiel arĉaj haroj inter du kordoj kaj kordoj ne tuŝantaj la kolon igas perfingran ludon tre malfacila tasko (kvankam kelkaj muzikistoj tamen sukcesas en tio). Pro tio nuntempe dihuojn uzas plejparte individuaj entuziasmuloj, kaj en orkestroj ilin plejparte anatataŭigis gehuoj kaj dijingehuoj (aŭ simple eŭropaj violonĉeloj kaj kontrabasoj). Dihua paĝaro (en la ĉina) Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri muziko. Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton). Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 22:25, 30 maj. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Samoso (insulo) - Vikipedio El Vikipedio, la libera enciklopedio Tiu ĉi artikolo temas pri la insulo Samoso de Grekio. Pri la samnoma triangulforma hinda pastaĵo vidu tie. Samoso (greke:Σάμoς) estas greka insulo en la Egea Maro, en la antikva regiono de Ionio. Nuntempe la insulo administre apartenas al samnoma provinco, kiu krome ankoraŭ inkluzivas kelkajn pliajn insulojn. Samoso estis la patrio de la antikvaj famuloj Pitagoro, Polikrato el Samoso kaj Meliso el Samoso kaj tie verkis ekzemple la poeto Anakreono. La insulo havas areon de ĉ. 468 km² kaj enhavas unu el la plej altaj montaroj de la Egeo. La plej alta monto estas en la Kerketeus Montaro, kun la pinto Vigla (1.433 m). Samoso estas ĉ. 43 km longa kaj 19 km larĝa. Ĉefurbo estas Limin Vazeos (Λιμήν Βαθέως). La urbo ankaŭ nomiĝas Vathí (Βαθύ) aŭ Samos-urbo. La insulo havas ĉ. 42.000 loĝantojn. Fama tre dolĉa muskatvino estas farata sur Samoso (Samos-vino). Insuloj en Grekio En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 12:54, 12 mar. 2017. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Unua Hindoĉina Milito - Vikipedio Unua Hindoĉina Milito El Vikipedio, la libera enciklopedio publikigita versio estis patrolita je 13 nov. 2016. Estas kontrolendaj ŝanĝoj de ŝablonoj/dosieroj. Ŝanĝoj al ŝablonoj aŭ dosieroj en ĉi tiu versio estas kontrolendaj. La stabila versio estis patrolita je 13 nov. 2016. Por aliaj uzoj, vidu la paĝon Hindoĉina Milito. Konflikto: Hindoĉinaj militoj de la Malvarma milito Unuo de Fremdula Legio patrolas en areo kontrolita de komunistoj Franca Hindoĉinio, ĉefe Nord-Vjetnamio Franca Unio Subtenataj de:[4] Ŝtato de Vjetnamio: 419,000 mortintoj, vunditoj aŭ kaptitoj[7] Totalo: 900,000+ mortintoj, vunditoj aŭ kaptitoj La francoj reokupis Hindoĉinion post la Dua mondmilito. La teritorio estis parto de Imperio de Japanio antaŭe. La Việt Minh lanĉis ribelon kontraŭ franca aŭtoritato. La unuaj jaroj de la milito implikis malalt-nivelan kamparanan insurekcion kontraŭ franca aŭtoritato. Tamen, post kiam ĉinaj komunistoj atingis la nordan landlimon de vjetnamio en 1949, la konflikto ŝanĝiĝis en konvencian militon inter du armeoj ekipitaj per modernaj armiloj provizitaj de Usono kaj Sovetunio.[8] Armeoj de Franca Unio konsistis el koloniaj trupoj de la tuta antaŭa imperio (marokaj, alĝeriaj, tuniziaj, laosaj, kamboĝaj, vjetnamaj kaj vjetnamaj etnaj minoritatoj), francaj profesiaj trupoj kaj unuoj de la Fremdula Legio. La uzo de metropolaj rekrutoj estis malpermesita de la registaroj por malebligi ke la milito fariĝu ankoraŭ pli malpopulara hejme. Ĝi estis nomita la "malpura milito" (la sale guerre) de subtenantoj de la maldekstro en Francio kaj de intelektuloj (inkluzive de Sartre) dum la afero Henri Martin en 1950[9][10]. La francoj havis kiel strategion inciti Việt Minhon ataki bone defenditan bazon en fora parto de la lando je la ekstremo de logistika pado. Tiu ĉi strategio estis validita en la Batalo de Nà Sản. La granda problemo de la milito estis la manko de konstru-materialoj (ĉefe betono). Pro la malfacilaĵo de tereno sen vojoj, tankoj ne povis esti uzataj, kaj provizi aerŝirmadon estis malfacile. Tio faris ĝin preskaŭ neeble efektive defendi la areon. Post la milito, la Ĝeneva Konferenco de la 21-a de julio 1954, faris provizoran partigon de Vjetnamio en la 17-a paralelo. Việt Minh ricevis kontrolon super la nordo, en teritorio nomita Nord-Vjetnamio sub Hồ Chí Minh. La areo sude de la 17-a paralelo fariĝis Sud-Vjetnamio sub imperiestro Bảo Đại. Tio estis farita por malebligi ke Hồ Chí Minh prenu kontrolon super la tuta lando.[11] Jaron poste, Bảo Đại estis detronigita fare de sia ĉefministro, Ngô Đình Diệm, kreante la Vjetnaman respublikon. La rifuzo de Diệm eniri negocadon kun Nord-Vjetnamio pri starigo de tutnacia baloto en 1956, kiel estis sugestite de la Ĝeneva Konferenco, Fine kondukis al denova milito en Sud-Vjetnamio en 1959 - la Dua Hindoĉina Milito. En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo First Indochina War en la baza angla Vikipedio. Pliaj gravaj personoj Kronologio de eventoj de malvarma milito Jalta konferenco Ĉina-sovetia disiĝo Invado en la Golfo de porkoj Kariba krizo Doktrino de Johnson Vizito de Nixon en Ĉinio en 1972 Nuklea akcidento de Ĉernobilo Protestoj sur placo Tian An Men en 1989 Revolucioj en 1989 Ĉeĥoslovaka revolucio en 1989 Disfalo de Sovetunio Araba-israela konflikto Movado de Nealiancitaj Landoj Politiko de repuŝado Konkurso en konkerado de la kosmo Imperio de malbono Komplemento de Bricker de la Konstitucio de Usono Ostpolitik (la politiko de okcidenta Germanio rilate al ŝtatoj de la Varsovia Kontrakto) Nikita Ĥruŝĉov Miĥail Gorbaĉov Papo Johano Paŭlo la 2-a Ĉiang Kai-ŝek Kategorioj: Historio de Kamboĝo En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 15:32, 13 nov. 2016. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco 61 Virginis - Vikipedio El Vikipedio, la libera enciklopedio Historio de esploro Kvanto de pezaj elementoj -0,02 Listo de steloj 61 Virginis estas stelo de spektroklaso G5V iomete malpli masa ol la Suno (G2V), kiu troviĝas je 27,8 lumjarojn en la konstelacio Virgo. La konsisto de ĉi tiu stelo estas preskaŭ la sama ol tiu de la Suno kaj nur montras iom da aktiveco en sia kromosfero.[1] La rivolua periodo de ĉi tiu stelo estas 29 tagoj je la ekvatoro. La komponantoj de sia kosma rapideco estas U = –37,9, V = –35,3 kaj W = –24,7 km/s. 61 Vir orbitas tra la Lakta Vojo je 6,9 kpc el la kerno de la galaksio, kun orbita discentreco de 0,15. Astronomoj kredas ke ĝi aĝas almenaŭ ses mil milionoj de jaroj.[2][3] 61 Virginis (G5V) estas la unua Sun-simila stelo el la ĉefa sekvenco kun ebla Super-Tero,[4]. 2 Vidu ankaŭ 4 Eksteraj ligiloj 61 Virginis estas stelo de spektroklaso G5V iomete malpli masa ol la Suno (G2V). Unue ekzistis evidentaĵoj pri la ĉeesto de gasgiganto, sed la observoj ne montris masan kunulon en sia proksimeco.[5] Posta studo dum 1999 ankaŭ malsukcesis trovi stel-kunulon (20-80 oble la maso de Jupitero) aŭ Jupitereca planedo,[6] tamen, ĝi restis kiel bona kandidato por enteni familion de terecaj planedoj, kun orbito iom pli malgranda ol la Tero. Dum 2009, observoj per la Kosmoteleskopo Spitzer rivelis eksceson da infraruĝa radiado je ondolongo de 160 μm. Ĉi tio indikas la ĉeeston de disko el restaĵoj ĉirkaŭ la stelo. Ĉi tiu disko havas ondolongon de 70 μm, kaj astronomoj kalkulis internan radiuson de 96 AU kaj eksteran radiuson de 195 AU.[7] La 14-an de decembro 2009, sciencistoj anoncis la malkovron de tri planedojn, kun masoj inter 5 kaj 25 Termasoj, ĉirkaŭ 61 Virginis.[4][8] La tri planeodj orbitas tre proksime al la stelo, kun orbitoj pli malgrandaj ol tiu de Venuso en nia Sunsistemo. Oni bezonas aldonajn datumojn por konfirmi la ekziston de ebla kvara planedo.[4] Granda duonakso Listo de ekstersunsistemaj planedoj Kategorioj: En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 03:27, 8 jun. 2014. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Revizoro Éphrem-A. Brisebois (nask. la 7-an de marto 1850, mortis la 13-an de februaro 1890) estis politikisto, soldato, kaj polica oficiro ĉe la Reĝa Kanada Rajda Polico. 2 Vivo kiel oficiro 3 Politika vivo 5 Eksteraj ligiloj Brisebois montris sin estis elstara lernanto kaj estis flue dulingva en la angla kaj franca lingvoj. Kiam li havis 15 jarojn li forlasis la lernejon por batali en la Unia Armeo en la Usona Enlanda Milito kaj sekve pasigis pluajn tri jarojn en Italio kun la volontula batal-unuo "Devils of the Good Lord". En la jaro 1873 Sir John A. Macdonald elektis Brisebois unu el la naŭ gvidantaj oficiroj de la nova Rajda Polico de la Nord-Okcidento pro lia milita sperto (kaj Konservativa politiko). Li montris sin kapablaj trejnisto kaj montris rimarkindan antaŭvidon penante respektigi severajn limojn je la ĉasado de bizonoj (troĉasado, inter aliaj kaŭoj, sekvigis grandegan malplimultiĝon de la bizonaro). Oni tamen kritikis lin pro lia nekapablon devigi sinregadon inter siaj subordigitoj kaj pro lia decido preni komunleĝan metisan edzinon. Kiam la neobememo de lia divizio alproksimiĝas al plena ribelo, li havis pli kaj pli grandan konflikton kun sia superordigito James Macleod. Je la sugesto de Macleod, Fortikaĵo Brisebois renomiĝis Fortikaĵo Calgary (je kio baziĝis la nuna Kalgario (Alberto) en junio de 1876, kaj Brisebois demisiis en aŭgusto. Post sia demisio de la RKRP Brisebois rajdis, sole, la 1200 kilometrojn al Vinipego. Iom poste li revenis al Kebekio kaj helpis al Konservativa kandidato, Désiré-Olivier Bourbeau, venkis federacian ministron de la Liberala Partio kun la nomo Wilfred Laurier (la estonta Ĉefministro). En 1880 li elektiĝis registristo de la posedrajto je terenoj kaj sendita al Minnedosa (Manitobo). Li kaj lia edzino Adelle (kiun li laŭleĝe edzinigis iam post lia demisio de la RKRP) havis aktivan socian vivon, fondante klubon por uzantoj de rakedoŝuoj kaj gastigante katolikajn diservojn en sia hejmo. Dum la Nordokcidenta Ribelo de 1885, Brisebois helpis mobilizi miliciajn unuojn. Brisebois mortis pro infarkto de la miokardio en Vinipego en 1890 kaj enteriĝis en St. Boniface (Manitobo). Kategorioj: Oficiroj de la Reĝa Kanada Rajda Polico Naskiĝintoj en 1850 Mortintoj en 1890 Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 14:42, 3 apr. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Preĝejo de Corsier Kantono Ĝenevo Distrikto nenia distrikto en Kantono Ĝenevo Nombro de enloĝantoj 1795 Alteco 426 m super marnivelo Corsier estas komunumo en Kantono Ĝenevo, Svislando. Ĝi havis 1795 loĝantojn je la 30-a de aprilo 2010. 1 Geografio 2 Najbaraj komunumoj 5 Vidu ankaŭ 6 Notoj kaj referencoj 7 Eksteraj ligiloj Corsier siutas ĉe la suda bordo de la lago Lemano, kaj ĝin trafluas la rojo Le Nant d'Aisy. La komunumo Corsier limas en nordo al Anières, en oriento al Gy, en sudo al Meinier, en sudokcidento al Collonge-Bellerive, kaj en nordokcidento aliflanke de la lago Lemano al Versoix. Corsier estas konektita per la buslinio E al la urba transportreto de Ĝenevo. La plej malnovaj restoj trovitaj laŭlonge de la bordoj de Lemano atestas la ekziston de pluraj vilaĝoj kaj datiĝas de antaŭ 3 000 a.K. La unua dokumenta mencio de Corsier datiĝas el la jaro 1297 kiel Corsiacum.[1] Jam en la jaro 1858 Hippolyte-Jean Gosse kaj en 1930 David Viollier atentigis pri droniĝinta prahistoria surfosta setlejo ĉe la bordo de la lago. En malnovaj dokumentoj oni nomis la setlejon La Gabiule sed efektive ĝi troviĝas apud Corsier-Port. Temas pri la ununura arkeologia trovejo apud Lemano, kie kunekzistas ĉiuj prahistoriaj periodoj.[2] Iĝinte protestanta post la Reformacio, Corsier reiĝis katolika sub la influo de Francisko el Sales, kiu estis ties paroĥestro inter 1595 et 1601. De mezepoko ĝis 1816 Anières kun la interrompo dum la berna okupado inter 1536 kaj 1567 apartenis al Savojo. Tiam ĝi estis kunigita kun Corsier kaj fariĝis parto de Kantono Ĝenevo kaj Svislando. En la jaro 1858 Corsier kaj Anières denove estis disigitaj al du memstaraj komunumoj, ĉar ili ne sukcesis interkonsenti pri la divido de la financoj. La neolitika palafitsituo de Corsier-Port ĉe Lemano estas registrita Monda heredaĵo de Unesko ekde 2011[3]. En 2012, pelvo-kaj-ringo-markado estis trovita sub la preĝejo[4]. Aliaj lokoj kun la nomo Corsier ↑ Fonto: Artikolo Corsier (GE) en la Historia Leksikono de Svislando ↑ Fonto: Pierre Corboud: Corsier (GE), Bordaj kaj surfostaj setlejoj en Historia Leksikono de Svislando Corsier en la Historia Leksikono de Svislando Komunumoj de Kantono Ĝenevo Kategorioj: Komunumoj de Svislando En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 16:08, 17 jun. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Aŭstria skolo de ekonomiko - Vikipedio Aŭstria skolo de ekonomiko El Vikipedio, la libera enciklopedio La Aŭstria skolo estas skolo de ekonomika pensado fondita en 1871 per la eldonado de Grundsätze der Volkswirtschaftslehre (Principoj de ekonomiko) de Carl Menger. Ĝi helpis komenci la Novklasikan revolucion en ekonomiko je la malfruaj jardekoj de la dek-naŭa jarcento. Aŭstria ekonomiko estas nun intime rilatigata kun proponado de radika laissez-faire vidpunkto (ekonomiko neintervenismo). Ĉi tiu ne estis ĉiam tute vera ĉar pli fruaj aŭstriaj ekonomikistoj estis pli singardemaj komparataj al pli malfruaj ekonomikistoj, ekzemple Ludwig von Mises kaj Murray Rothbard. La frua aŭstria ekonomikisto Eugen von Böhm-Bawerk diris ke li timis ke la senbrida libera konkurenco rezultigus en "anarkiismo en produktado kaj konsumado". Tamen, la aŭstria skolo, precipe per la verkoj de Friedrich August von Hayek influos la libermerkatan reviviĝon de la 1980-aj jaroj. 2 Ĉefaj aŭstriaj ekonomikistoj 5 Fundamentaj verkoj 6 Vidu ankaŭ 7 Eksteraj ligiloj Aŭstriaj skolanoj opinias ke entreprenemo estas la pelforto de ekonomika evoluigo. Ili vidas privatajn posedaĵojn kiel esenca por efike uzi rimedojn, kaj ofte opinias ke registara intervenado en la merkato estas kontraŭefika. La skolo devenis de Vieno kaj ŝuldas sian nomon al la anoj de la historia skolo de ekonomiko. Dum la Methodenstreit, ili defendis la sindependadon, kaj la klasikaj ekonomikistoj nomis ĝin la "Aŭstria skolo" por emfazi ĝiajn malsamojn kun kutima germana pensado je la tempo kaj sugesti provincan aliron. Menger estis proksime sekvata de kontribuoj de Eugen von Böhm-Bawerk kaj Friedrich Von Wieser. Aŭstriaj ekonomikistoj evoluigis senson de ili mem kiel skolo malsama de novklasika ekonomiko dum la Debato pri ekonomika kalkulado. Ludwig von Mises kaj Friedrich August von Hayek reprezentis la Aŭstrian vidpunkton. La skolo estis jam ne centriĝita en Aŭstrio post Hitler ekpoviĝis. Aŭstria ekonomiko estis malbone rigardata de la plejmulto da ekonomikistoj post la Dua mondmilito. Ĝia reputacio lastatempe leviĝis per la verkoj de studento de Israel Kirzner and Ludwig Lachmann, aldone al intereso pri Hayek post kiam li gajnis la Premion Nobel de Ekonomiko. Carl Menger estis unu el grupo de ekonomikistoj kiuj fondis novklasikan ekonomikon dum la 1870-aj jaroj. Novklasikaj ekonomikistoj malakceptas klasikajn teoriojn pri produktadkostoj, plej fame la laboran teorion de valoro. Anstataŭ ili klarigas valoron per subjektivaj preferoj de individuoj. Eble la naskiĝo de la skolo je la fino de la jarcento ĉe Vieno eble parte klarigas ĉi tiun psikologian aspekton de la ekonomiko de Menger. Ĝi klarigas oferton kaj mendon per sumiĝado super la decidoj de individuoj, laŭ la preceptoj de metologia individuismo kaj marĝenismaj argumentoj, kiuj komparas la kostojn kaj profitojn de inkrementaj ŝanĝoj. Aktualaj nov-Aŭstriaj ekonomikistoj pretendas ke ili adoptas ekonomikan subjektivismon pli konsekvence ol ia ajn alia skolo de ekonomiko kaj malakceptas multajn novklasikajn formalismojn. Ekzemple, dum novklasika ekonomiko formaligas la ekonomion kiel ekvilibra sistemo, Aŭstriaj ekonomikistoj emfazas ĝian dinamikan, ĉiam malekvilibrigatan naturon. La aŭstriaj ekonomikistoj estis la unuaj liberalaj ekonomikistoj kiuj sisteme disputis kun la Marksisma skolo. Ĉi tiu estis parte reago al la Methodenstreit kiam ili atakis la Hegelajn doktrinojn de la Historia skolo de ekonomiko. Kvankam multaj Marksismaj verkistoj provis prezenti la Aŭstrian skolon kiel burĝa reago al Marx, tia interpreto estas maldefendebla: Menger skribis sian "Principoj de Ekonomiko" preskaŭ samtempe kiel Marx finadis Das Kapital. La aŭstriaj ekonomikistoj estis, tamen, la unuaj kiuj interkonfliktis rekte kun Marksismo ĉar ambaŭ pritraktis tiajn subjektojn kiaj mono, kapitalo, komercaj cikloj, kaj ekonomikaj procezoj. Böhm-Bawerk skribis ampleksajn kritikojn de Marx je la 1880-a kaj 1890-a jardekoj, kaj kelkaj elstaraj Marksistoj -- inkluzive de Rudolf Hilferding -- kiuj ĉeestis lian seminarion je 1905-06. Kontraste, la klasikaj ekonomikistoj montris malmultan intereson en tiaj temoj, kaj multaj el ili ne eĉ akiris familiarecon kun la ideoj de Marx ĝis longe en la 20-a jarcento. Verŝajne la plej konsekvenca kaj influa grupo de la Auŝtria skolo estas la Insistuto Ludwig von Mises. Iuj kontribuoj de aŭstriaj ekonomikistoj: Emfazo je okazokosto kaj rezerva demando kiam difini valoron, kaj malakceptado konsideri oferton kiel sendependa kaŭzo de valoro. (La brita ekonomikisto Philip Wicksteed adoptis ĉi tiun perspektivon.) Emfazo je la antaŭenema naturo de elekto, vidante tempoN kiel la radiko de necerteco interne de ekonomiko (vidu ankaŭ tempa prefero). Fundamenta malakcepto de matematikaj metodoj en ekonomiko, vidante la funkcion de ekonomiko kiel esploradon de la esencoj anstataŭ ol la specifaj kvantoj de ekonomikaj fenomenoj. Ĉi tiu estis vidita kiel evolua, aŭ "genetik-kaŭza" aliro kontraŭ la streĉoj de ekvilibro kaj perfekta konkurenco trovataj en kutima novklasika ekonomiko. La kritiko de Eugen von Böhm-Bawerk pri Marx centrite ĉirkaŭ la maldefendebleco de la labora teorio de valoro konsiderante la problemon de transformado. Ankaŭ estis rilata argumento ke la kapitalistoj ne ekspluatas laboristojn; ili akomodas laboristojn - per provizi al ili enspezon pli frue ol la enspezo de la produktado kiun ili helpis produkti. La kapitala teorio de Eugen von Böhm-Bawerk kiu egaligas intensecon de kapitalo kun la grado de nerekteco de la procezo de produktado. La koncepto de Hayek de intertempa ekvilibro. (J. R. Hicks transprenis ĉi tiun teorion en sia diskuto de dumtempa ekvilibro en Value and Capital (Valoro kaj kapitalo), libro kiu estis tre influa pri la evoluado de novklasika ekonomiko post la Dua mondmilito.) Emfazo de necerteco en la farado de ekonomikaj decidoj, anstataŭ ol dependi de homo oeconomicus aŭ la racia homo kiu estis tute informata pri ĉiuj okazoj kiuj efektivigis liajn decidojn. La fakto ke perfekta sciado neniam ekzistas, signifas ke ĉiu ekonomika agado implicas riskon. Vidante la rolon de entreprenistoj kiel kolektado kaj taksado de informo kaj agado al riskoj. La debato pri ekonomika kalkulado inter Aŭstriaj kaj Marksismaj ekonomikistoj, en kiu la Aŭstriaj asertis ke Marksismo estis pereonta malsukcesi ĉar ĝi ne povas decidi prezojn por rekoni okazokostojn de faktoroj de produktado, kaj sekve socialismo ne povas kalkuli la plej bonajn uzojn sammaniere kiel kapitalismo. Henry Hazlitt (enkondukis la Aŭstrian skolon en Usono) Principles of Economics ("Principoj de ekonomiko") de Carl Menger Capital and Interest ("Kapitalo kaj interezo") de Eugen von Böhm-Bawerk En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 22:16, 1 jul. 2017. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Popolpartio (Islando) - Vikipedio El Vikipedio, la libera enciklopedio La Popolpartio (is. Alþýðuflokkurinn) estis politika partio en Islando kiu ekzistis inter 1916 ĝis 1998. Ĝi fondiĝis 12-a de marto 1916 kiel politika parto de la samtage fondita (kaj ankaŭ ekzistanta) islanda laborista asocio. Ĉefiniciintoj estis Ólafur Friðriksson, Jón Baldvinsson, Ottó Þorláksson kaj Jónas Jónsson. La partio estis la unua klaspartio en Islando, sed la ĝistiamaj partioj ĉefe debatis pri diversaj vojoj al la sendependeco de la lando. La Popolpartio malaktive kontribuis al la rego de la Progrespartio 1927-1931, sed partoprenis en multaj registaroj poste, kaj ofte partiano estis ĉefministro. En mallongtempa registaro en 1979-1980 la Popolpartio estis la sola registara partio. La partio tradicie havis ĉ. 15% de la parlamentelektaj voĉoj, kiel montras la tabelo. La partio estis socialdemokrata partio, kaj ofte partigis “maldekstren”. En 1998 la partio malfondiĝis kiam ĝi kuniĝis kun la Popolunuiĝo kaj la Naciveko de Jóhanna Sigurðardóttir (ambaŭ partioj kiuj partigis el la Popolpartio antaŭe) kaj la Virinpartio en la nova partio Alianco. La jenaj estis partiestroj de la Popolpartio: Politikaj partioj de Islando Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 03:59, 20 mar. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Distribuita Lingvo-Tradukado - Vikipedio Distribuita Lingvo-Tradukado El Vikipedio, la libera enciklopedio Distribuita Lingvo-Tradukado (angle Distributed Language Translation) estis esplor- kaj evoluig-projekto de la iama nederlanda programara entrepreno BSO (iĝis nun 'Atos Origin') en Utrecht. La projekto celis duonaŭtomatan tradukadon inter dekduo da lingvoj, surbaze de iomete modifita Esperanto. La uzo de Esperanto kiel komputil-interna pontolingvo (“interlingvo” aŭ ‘IL’) faris DLT-on escepta rolanto sur la tiama mondscenejo de maŝintraduk-klopodoj. La DLT-projekto daŭris dek jarojn (1981-1990) kaj kostis 6.500.000 eŭrojn, de kiuj la nederlanda Ministerio pri Ekonomiaj Aferoj subvenciis 46 procentojn kaj BSO mem investis 52 procentojn. La gravajn komencajn 2 procentojn subvenciis la Eŭropa Komisiono. Krom konstanta centra teamo de 10 lingvistoj kaj informadikistoj ĉe BSO en Utrecht, inter kiuj la esperantistoj Klaus Schubert (kiel ĉef-lingvisto), Victor Sadler kaj Dan Maxwell, kontribuis al la DLT-projekto ankaŭ granda nombro da konsilantoj kaj portempaj kunlaborantoj el diversaj landoj. La duono de tiuj estis esperantistoj, nome: Heinz Dieter Maas, John Wells, Rüdiger Eichholz, Bruce Sherwood, Ian Fantom, François Simonnet, Simo Milojević, Stefan MacGill, Alain Dawson, André Staes, Anne Amblès, Wim Jansen, Wera Blanke, Jan Pospíšil, Jan Exmann, Désirée Derksen, Derk Ederveen, Stefán Briem, Ilona Koutny, Balázs Wacha, Lajos Kovács, Zlatko Tišljar, Probal Daŝgupto, Akiko Ŭusink-Nagata, Shigeru Sato, Li Wei kaj Liu Haitao. Prototipa apliko de DLT en la teĥnika sfero de tradukado (per ‘AECMA Simplified English’, en kunlaborado kun la nederlanda aviadilfabriko Fokker) atingis ĉirkaŭ 95-procentan precizecon. Ĉe tio oni kontrolis ne nur la specifan fakan terminaron, sed ankaŭ mallarĝan kaj larĝan kuntekstojn. En la sfero de pli ĝeneralaj tekstoj (ekzemple raportoj de UNESKO-Asembleoj) la precizeco de traduko estis ĉirkaŭ 50 ĝis 60 procentoj. BSO ne sukcesis altiri investojn por plua evoluig-fazo post 1990, kaj DLT ĉesis nefinita. Tamen la valoro de tiu ĉi esplorprojekto, kiu laŭ eleksteraj ekspertizistoj estis tre promesplena, restas en la formo de publikigitaj artikoloj kaj tuta libroserio, sufiĉe detala kaj ampleksa por apogi estontan plu-evoluigon, kvazaŭ laŭ la koncepto de ‘malferma fonto’. Artikoloj de Klaus Schubert, kiu kunlaboris en BSO de 1985 ĝis 1992, en la finaj monatoj de DLT kiel projektestro. DLT - faktoj pri finita projekto (1996) La interlingvo de DLT (el Retarkivo 2005) Pri modifita esperanto kiel interlingvo (1987) Informadika Aspekto de Interlingvistiko (el Retarkivo 2007) (germane/esperante) Informadika Aspekto de Interlingvistiko (germane/esperante) Artikolo de Toon Witkam pri la heredaĵo de DLT. Nova vojo al Aŭtomata Tradukado (2005) En tiu artikolo estas traktata la kvanto de bezonataj programoj. Kategorioj: Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 15:36, 10 okt. 2017. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri komunumo de Ille-et-Vilaine. Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton). Plej alta punkto Plej malalta punkto - alteco 7 m s. m. Situo kadre de Francio Situo kadre de Ille-et-Vilaine Retpaĝo: Oficiala retpaĝejo de la komunumo Pléchâtel (Plegastell bretonlingve) estas franca komunumo, situanta en la departemento Ille-et-Vilaine kaj en la regiono Bretonio. Ĝi apartenas al la kantono de Bain-de-Bretagne kaj estas ligita al la arondismento de Redon. 1 Geografio 4 Lokoj kaj monumentoj 4.1 Prahistoriaj kaj antikvaj restaĵoj 4.2 Civila arkitekturo 4.4 Panoramoj al la valo de la rivero Vilaine 5 Personoj ligitaj al la komunumo 6 Bibliografio 7 Vidu ankaŭ 9 Eksteraj ligiloj Pléchâtel situas ĉe la kunfluejo de la riveroj Vilaine kaj Semnon. Laŭ la riĉeco de la flaŭro, Pléchatel situas je la kvara rango de la komunumoj de la departemento por la nombro de taksonoj en la diversaj biotopoj, t.e. 637 por komunuma averaĝo de 348 taksonoj kaj departementa sumo de 1373 taksonoj (118 familioj). Oni aparte nombris 63 taksonojn je granda hereda valoro (el tuto de 207) ; 31 protektatajn taksonojn kaj 34 apartenantajn al la ruĝa listo de la Armorika montaro (departementa sumo de 237) [2]. Antaŭ ĝia nuna nomo "Pléchâtel", la komunumo estis konata sub la formo Plebs Castel (« bapta preĝejo de la kastelo ») en 875, Ploucastellum (latinizita bretona formo) en 1050, Ploicastel en 1086. Pléchâtel, kies unua parto "plé-" indikas bretonan originon, prenis sian nomon de kastelo, kiu verŝajne troviĝis ĉe la nuna vilaĝo "Châtellier", situanta sur la altaĵoj superantaj la riveron "Semnon", malnovan limon inter la "redonoj" (lando de Rennes) kaj la namnetoj (lando de Nantes). Ekde 1086, religiuloj diservis en la prioreja kapelo konsekrita al sankta Marteno : la monaĥoj okupis la priorejon ĝis la fino de la 17-a jc. La senjoroj kaj nobelaj familioj, kiuj dividis inter si la teritorion estis : Mainténiac, Plessis-Bardoult, La Touche, la Pungerais kaj Trélan. Oni kutlivis la viton en Pléchâtel ekde la 11-a jc. Pléchâtel posedas du stacidomojn situantajn sur la linio de Rennes - Messac-Guipry kaj sur la linio al Redon de la reto TER Bretonio : la staciodomo de Saint-Senoux - Pléchâtel, situanta sur la komunumo de Saint-Senoux sed proksime al la centro de Pléchâtel ; la stacidomo de Pléchâtel, situanta je proksimume 4 km sude de la centro, sur la bordo de la rivero Vilaine, fronte al la centro de Saint-Malo-de-Phily. Ankaŭ la reto Illenoo trairas la komunumon per la linio 5b Rennes - Pléchâtel. La menhiro de Pierre-Longue aŭ de Perrain aŭ de Perrin (neolitika epoko): situanta sude de la muelejo de Quénouard, la menhiro de Pierre-Longue estas kvarca bloko alta je 4m. Antaŭ la kristanigo, la menhiroj ludis rolon en la religia vivo de la loĝantaroj. Ili simbolis la forton, la senmortecon kaj verŝajne la fekundecon. La ruinigita dolmeno de Pierre-Blanche, situanta inter la vilaĝo de Châtellier kaj tiu de la Guinois. Prahistoriaj restaĵoj de megalitoj, gallo-romiaj vilaoj kaj banejoj. Spuroj de fortikaĵoj en Châtellier, en Rochefort, en Riadun kaj en Motte-Marlin. Restaĵoj de menhirvico nomataj Pierres-Blanches (ŝtonoj blankaj): kvin ŝtonoj el blanka kvarco vicigitaj ĉe angulo de kampo (La kampo de "Meules") kovris trezoron gardatan de la blanka leporhundino. "La payenne", fantasta besto, plezuriĝis en siaj frenezaj kuroj, renversi la pasantojn. Alia legendo diras ke la Dipatrino iutage ŝpinis, portante la longan ŝtonon sur sia kapo kaj la blankajn ŝtonojn en sia antaŭtuko. Kiam ŝi kliniĝis por repreni sian falintan spindelon, la unua el tiuj ŝtonoj fale plantiĝis kaj la aliaj forflugis al la kampo de "Meules". La romia vojo de Nantes al Rennes kaj tiu de Angers al Carhaix. Megalita tombo kaj teramaso, situanta en la loko nomata les Landes, registrita en 1980 kiel monumento historia[3]. La kastelo de Plessis-Bardoul, antaŭnelonge restaŭrita. Plessis-Bardoul posedis antaŭlonge juĝrajton. Tie, verŝajne, naskis Jacques Bardoul, kavaliro de la Ordeno de Sankta-Johano de Jerusalemo kaj defendanto de Rodiso kontraŭ Mehmedo la Dua en 1480. En 1340, la bieno de Plessis-Bardoult apartenis al Pierre de Neufville. De la 14-a ĝis la 19-a jc, ĝi estis la posedaĵo de la familioj Bardoult, Neufville (en 1427 kaj en 1562), le Ménager (en 1570), Tanouarn (en ĉ. 1641), Simon kaj d'Andigné (meze de la 18-a jc). Inter 1562 kaj 1598, La Plessis-Bardoult estis loko de protestantismaj ceremonioj kaj de kontraŭkatolikaj agoj. La nuna kapelo anstataŭis la antaŭan konstruaĵon konstruitan en 1600. La nobeldomo de La Touche (16-a jc). Ĝi posedas privatan kapelon. Posedaĵo de la familioj Georges Godet senjoro de Ville-Harel (en 1589), Chereil, siroj de Minténiac, Chérel (en 1659) kaj de markizo de Marboeuf ; La nobeldomo de la Pungerais (16-a - 17-a jc). Posedaĵo de la familio Guillemot poste de la familio Chérel en 1679. La nobeldomo de Trélan. Posedaĵo de la senjoroj de Trélan en 1375. La malnova nobeldomo de Perrain aŭ Perrin (16-a jc), situanta apud la menhiro de "Pierre-Longue". Posedaĵo de la familio Guillemot. La malnova nobeldomo de la Motte. Posedaĵo de la familio Trélan en 1660. La malnova nobeldomo de Perray. Posedaĵo de la familio Chérel en 1689. La malnova nobeldomo de Bois-Tenet. La puto de la nobeldomo de La Touche (16-a jc). La domo de la pordoj 'morlaises' (1607). Multaj forĝejoj ezistis antaŭlonge sur la erikejo de Bagaron (12-a jc). La altforno aŭ forĝejoj de Plessis-Bardoult (18-a - 19-a jc), situanta en la loko nomata "Les Forges" (la Forĝejoj). Konstruita el ruĝa skisto, ĝi estis starigita en 1828 de Anne-Marthe Roland, grafo Onffroy. Dum la 19-a jc, la altforno estis nutrata per ferminaĵo de la erikejo de Bagaron[4]. 6 muelejoj el kiuj la akvomuelejoj de Macaire, de l'Ardouais (1740), de Quénouard, de la Huais, de Rolland. La libera lernejo por knaboj, apud la preĝejo, anstataŭis la malnova palacon de la Tonneraye, kiu apartenis en 1560 al la familio Chérel . La domo de la Houitière, nomata ankaŭ "la Ville Rouge", situanta en la vilaĝo de Châtellier. La preĝejo "Saint-Pierre" La kalvario (14-a - 15-a jc) situanta sur placo de la urbodomo : unubloka kruco kun granda beleco. Kovrita per kvarfaca tegmento superata de kvadrata tureto kun sur ĉiu faco Trinitato, virgulino kaj du anĝeloj. Sur la fosto, bareliefe, sur ĉiu faco tri apostoloj supermetitaj kaj ŝirmataj en niĉoj kun rompita arko kaj gotikaj skriboj. La kruco estis klasita en 1908 kiel monumento historia[5]. La malnova priorejo (17-a jc). La monaĥoj okupis la priorejon ĝis en la fino de la 17-a jc. La konstruaĵo poste fariĝis posedaĵo de la senjoroj de Plessis-Bardoult. Aĉetita de F-ino Giffart, ĝi fariĝis posedaĵo de S-ro Lohier de La Motte, pastro de Pléchâtel, kiu donis ĝin al la Fratinoj de la Karitato de Sankta-Ludoviko. La konstruaĵo fariĝis en 1949(?) domo por ripozo kaj resaniĝo. Oni pretendas ke ĝia privata kapelo troviĝis en apuda kampo nomata "la Vigne" ("la Vito"). La priorejo posedis antaŭlongtempe juĝrajton; La kapelo Saint-Saturnin ou Saint-Saulny (1709-1715). Antaŭlonge subparoĥo, tie apud ĝi staras fontano. En ĉ. la 18-a jc, priorejo situis apud la kapelo. La kapelo de Châtellier konstruata de 1880 ĝis 1885 de la arkitekto Arthur Regnault La kapelo de Plessis-Bardoult, starigita en 1600 kaj rekonstruita en ĉ. 1850. La malnova kapelo de Bagaron. Antaŭlonge subparoĥo, videblas ankoraŭ la ĉirkaŭmuro de ĝia tombejo. La malnova kapelo de La Touche (18-a jc), malaperinta ekde la fino de la 19-a jc. La malnova kapelo Saint-Martin, situanta en la tombejo kaj malkonstruita en 1845. Temas pri antaŭa posedaĵo de priorejo. La malnova kapelo de Marin, situanta kore de Pléchâtel, sur la vojo de Bain-de-Bretagne. Ĝi estus starigita de maristo por plenumi voton. Panoramoj al la valo de la rivero Vilaine[redakti _ redakti fonton] La Levée: skista klifo en kiu estas fositaj grotoj kaj ŝtuparoj. La loko estias aranĝita vintre 1812 de la paroĥa pastro por doni laboron al la loĝantaro. Le Pont de la Charrière de kie videblas la kunfluejo de la riveroj Vilaine kaj Semnon Personoj ligitaj al la komunumo[redakti _ redakti fonton] DOTTIN (G.) kaj J. LANGOUET. france Glossaire du parler de Pléchâtel (canton de Bain, Ille-et-Vilaine). Rennes et Paris, Plihon Hommay kaj Welter, 1901. In-8, bradel blua kartonkovrilo, ornamita dorso, pergamena kovrilo (moderna bindaĵo). Pléchâtel en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorio Pléchâtel en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Komunumoj de Ille-et-Vilaine ↑ oficialaj datumoj de 2006 sur la retpaĝejo de Insee ↑ france Industria heredaĵo de Bretonio (Regiona Konsilio de Bretonio) :Slipo pri la altforno de Plessis-Bardoult france Commune de Pléchâtel Oficiala retpaĝejo de la komunumo france Pléchâtel sur la retpaĝejo de nacia geografia Instituto Portalo pri Komunumoj de Francio Portalo pri Ille-et-Vilaine Kategorioj: En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 02:29, 25 nov. 2014. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Hipotezo estas nepruvita supozo, provizore akceptata kadre iu teorio por klarigi kaj komprenigi konstatitajn faktojn, sed kontrolota per pluaj eksperimentoj. Por konstrui hipotezo oni uzu la razilon de Occam, precipo laŭ kiu pluralitas non est ponenda sine necessitate (multo ne estas metenda sen neceso), t.e. la plej simpla hipotezo estas la plej bona. Estas multaj evitindaj falacoj al krei hipotezon. Ekzemple, la argumento Post hoc ergo propter hoc (post tiu, sekve pro tio). Tiu falaco estas bazita sur eraro laŭ kiu se afero okazas post alia, la dua estas nepre la kaŭzo de la unua. Ekzemple, la Plejadoj aperas ĉiam antaŭ sekperiodo en Brazila Nordoriento, do, la apero de Plejadoj kaŭzus la halton de pluvoj. Por estigi ligo de kaŭzo kaj efekto inter du faktoj, oni bezonas elimini aliaj faktoroj, kiel hazardo aŭ alia rilato ne konata. Scienca metodo En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 14:16, 1 mar. 2017. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Unua-aĵoj esperantistaj - Vikipedio Unua-aĵoj esperantistaj El Vikipedio, la libera enciklopedio Ĉi tiu artikolo baziĝas (parte aŭ tute) sur artikolo el la Enciklopedio de Esperanto. La originala teksto kontroleblas en interreta arkivo de la fonto. Unua-aĵoj esperantistaj estas agoj aŭ objektoj, kiuj unuafoje okazis aŭ aperis en Esperantio. Ilian liston prezentis Enciklopedio de Esperanto (1934-1935, Budapeŝto) sur la paĝoj 550-552, kvankam la artikolo ne havas tian titolon kaj la vorto unua estas en unuopaj alineoj anstataŭigita per streketo (-), por ne esti ripetata, kio iomete erarigas la leganton. La liston oni povas daŭre kompletigi. Unua Legolibro Unua Libro de Esperanto Unua adresaro: 1889 en Varsovio kun 1000 nomoj de esperantistoj, inter kiuj estas Louis de Beaufront, Auguste Demonget, Aleksandro Dombrovski, Leopold Einstein, Marta Frollo, Richard H. Geoghegan, Antoni Grabowski, Gustaf Henrik Lundquist, Ferdinand de Kanaloŝŝy-Lefler, I. Kofman, Daniele Marignoni, Henry Phillips, John Runström, Christian Schmidt, Evgeni Solovjov, W. H. Trompeter, Edgar de Wahl, ktp. Unua artikolo pri E: 7 aŭg. 1887 en pola ĵurnalo „Kurjer Godzienny“ en Varsovio kun la titolo „Anti-Volapük“ subskribita de Wl. S. (Wladyslaw Sabowski), en kiu la aŭtoro montris superecon de Esperanto. Unua diservo kun E-lingvaj kantoj: 26 okt. 1896 en la katolika preĝejo de Smolensk (Rusujo). Unua dramo originala: „Gustaf Vasa“ farita de Reinhold Schmidt en 1910. Unua ekzameno pri kapableco: 1899 de Société pour la propagation de l'Espéranto. Unua Enciklopedio de Esperanto: tiu de 1934. Unua filmo E-a: la entombigo de Z, prezentita 17 apr. 1917 en la varsovia kinejo Uranja. Unua gazeto: 1 sept. 1889 „La Esperantisto“ en Nürnberg. Ĝia eld. estis L. Einstein, red. Z. Unua geedziĝo inter diversnacianoj pere de Esperanto: 1899 en Abo inter V. Langlet kaj S. Blomberg. Unua insigno E-ista estis fabrikata 1894 en Odesa. Unua interparolo en E: 1887 en Varsovio inter Z kaj Grabowski. Unua iriterparolo inter diversnacianoj: 1889, kiam la rusa E-isto Postnikov vizitis Francujon. Unua interŝtata rekono de E: 1924 „klara lingvo“ por la telegrafo proponita de la Ligo de la Nacioj kaj 1925 akceptita de la Univ. Telegrafa Unuiĝo. Unua kantĥoro: 1921 en Budapest en kadro de HESL. Unua kongreso: UK 1905 en Boulogne sur Mer. Unua kongreso de UEA: 1910 en Dresden. Unua kongreso de SAT: 1921 en Praha. Unua kongreso de IKUE: 1910 en Paris. Unua korespondado internacia inter infanoj: 1903, aranĝita de instruistoj Čejka (Moravujo) kaj Ducommun (Svisujo). Unua kunveno internacia de E-istoj: 7-8 aŭg. 1904 en Calais kaj Dover. Unua laborista int. E-Asocio: 1906 la „Paco-Libereco“. Unua lektoro de E ĉe altlernejo: 17 apr. 1917 Josef Schamanek ĉe Teknika Altlernejo en Wien. Unua lernolibro: jul. 1887 en Varsovio. Unua listo de la „unua-aĵoj“: en la „Konversacia Gazeto“. Unua literatura konkurso: 1896 en Petrogrado. Unua ministro, kiu parolis en E: 1911, Conybeer, dum la 1-a Aŭstralia E Kongreso. Unua oficiro, kiu havis permeson uzi E-an distingilon: 1917 Carreira Saldanha, Portugalujo. Unua opera prezentado: 1912 dum la UK en Kraków; „Halka“. Unua poŝtmarko kun E-a teksto: 1925 en Sovetio. Unua poŝtstampo E-a: 24 aŭg. 1913 dum la UK en Bern. Unua prediko: 1906 en la 2-a UK en Genève; pastro Rust. Unua preĝlibro: 1893, de L. Beaufront. Unua prozaĵo originala: 1897, rakonto de M. Abesgus sub titolo „Marko Kraljeviĉ“. Unua romano originala: 1907, la „Kastelo de Prelongo“ de Vallienne. Unua senfadena telefonparolado: 3 apr, 1930 inter A. Couto Fernandez, Rio de Janeiro kaj E. Houbart, Paris. Unua societo E-ista: dec. 1888 en Nürnberg. Unua standardo: 1905 en Boulogne; ĝi flirtis unue sur ŝipoj de Duchochois en 1905. Unua strato de Z: 1912 en Sabadell (Hisp.). Unua ŝtatestro, kiu diris salutvortojn en E: 1929 Miklas, Aŭstrujo. Unua ŝtato, kiu reprezentigis sin ĉe E-a kongreso: 1907 Belgujo (UK en Cambridge). Unua tabulo honore je E-ista verkisto: 1933 Grabowski, Varsovio. Unua teatra prezentado: 27 sept. l896 en Smolensk (Rusujo); komedio „Brandfaristo“ de Tolstoj. Unua teatra prezentado per profesiaj aktoroj: 1908 dum la 4-a UK en Dresden; „Ifigenio en Taŭrido“ de Goethe. Unua telegramo, laŭ la akcepto de E kiel klara lingvo: 1 nov. 1926 de Brita E A al la Radio Ekspozicio en Dublin. Unua tradukita verko: 1888 „La Neĝa Blovado“ de Puŝkin, trad. de Grabowski. Unua vojaĝo per E: 1895; svedaj studentoj V. Langlet kaj Etzel al Rusujo. Ĉi tiu teksto estas prenita el la Enciklopedio de Esperanto 1934. Vi povas plibonigi ĝin per vikiigo kaj aktualigo de la enhavo. Kiam la origina teksto estos sufiĉe vikiigita kaj aktualigita, forigu ĉi tiun kadron, kaj anstataŭe enmetu la ŝablonon EdE en la artikolon. Unua adresaro: 1889 en Varsovio kun 1000 nomoj de E-istoj, inter kiuj estas Beaufront, Demonget, Dombrovski, Einstein, Frollo, Geoghegan, Grabowski, Henriclundquist, Kanaloŝŝy-Lefler, Kofman, Marignoni, Phillips, Runstrom, Schmidt, Solovjov, Trompeter, Wahl, ktp. - artikolo pri E: 7 aŭg. 1887 en pola ĵurnalo „Kurjer Godzienny“ en Varsovio kun la titolo „Anti-Volapük“ subskribita de Wl. S. (Wladyslaw Sabowski), en kiu la aŭtoro montris superecon de E - diservo kun E-lingvaj kantoj: 26 okt. 1896 en la katolika preĝejo de Smolensk (Rusujo). - ekzameno pri kapableco: 1899 de SPPE. - Enciklopedio de Esperanto: la nuna, 1934. - filmo E-a: la entombigo de Z, prezentita 17 apr. 1917 en la varsovia kinejo Uranja. - gazeto: 1 sept. 1889 „La E-isto“ en Nürnberg. Ĝia eld. estis L. Einstein, red. Z. - geedziĝo inter diversnacianoj pere de E: 1899 en Abo inter V. Langlet kaj S. Blomberg. - insigno E-ista estis fabrikata 1894 en Odesa. - interparolo en E: 1887 en Varsovio inter Z kaj Grabowski. -- iriterparolo inter diversnacianoj: 1889, kiam la rusa E-isto Postnikov vizitis Francujon. - interŝtata rekono de E: 1924 „klara lingvo“ por la telegrafo proponita de la Ligo de la Nacioj kaj 1925 akceptita de la Univ. Telegrafa Unuiĝo. - kantĥoro: 1921 en Budapest en kadro de HESL. - kongreso: I-a UK 1905 en Boulogne sur Mer. - kongreso de UEA : 1910 en Dresden. - kongreso de IKUE: 1910 en Paris. - korespondado internacia inter infanoj: 1903, aranĝita de instruistoj Čejka (Moravujo) kaj Ducommun (Svisujo). - kunveno internacia de E-istoj: 7-8 aŭg. 1904 en Calais kaj Dover. - laborista int. E-Asocio: 1906 la „Paco-Libereco“. - lektoro de E ĉe altlernejo: 17 apr. 1917 Josef Schamanek ĉe Teknika Altlernejo en Wien. - lernolibro: jul. 1887 en Varsovio. - listo de la „unua-aĵoj“: en la „Konversacia Gazeto“. - ministro, kiu parolis en E: 1911, Conybeer, dum la 1-a Aŭstralia E Kongreso. - oficiro, kiu havis permeson uzi E-an distingilon: 1917 Carreira Saldanha, Portugalujo. - opera prezentado: 1912 dum la UK en Kraków; „Halka“. - poŝtmarko kun E-a teksto: 1925 en Sovetio. - poŝtstampo E-a 24 aŭg. 1913 dum la UK en Bern. - prediko: 1906 en la 2-a UK en Genève; pastro Rust. - prozaĵo originala: 1897, rakonto de M. Abesgus sub titolo „Marko Kraljeviĉ“. - senfadena telefonparolado: 3 apr, 1930 inter A. Couto Fernandez, Rio de Janeiro kaj E. Houbart, Paris. - societo E-ista : dec. 1888 en Nürnberg. - standardo: 1905 en Boulogne; ĝi flirtis unue sur ŝipoj de Duchochois en 1905. - ŝtatestro, kiu diris salutvortojn en E: 1929 Miklas, Aŭstrujo. - ŝtato, kiu reprezentigis sin ĉe E-a kongreso: 1907 Belgujo (UK en Cambridge). - tabulo honore je E-ista verkisto: 1933 Grabowski, Varsovio. - teatra prezentado: 27 sept. l896 en Smolensk (Rusujo); komedio „Brandfaristo“ de Tolstoj. - teatra prezentado per profesiaj aktoroj: 1908 dum la 4-a UK en Dresden; „Ifigenio en Taŭrido“ de Goethe. - telegramo, laŭ la akcepto de E kiel klara lingvo: 1 nov. 1926 de Brita E A al la Radio Ekspozicio en Dublin. - tradukita verko: 1888 „La Neĝa Blovado“ de Puŝkin, trad. de Grabowski. - vojaĝo per E: 1895; svedaj studentoj V. Langlet kaj Etzel al Rusujo. Esperanto-movado Vikipedio:Enciklopedio de Esperanto Vikipedio:Citaĵoj el la Enciklopedio de Esperanto Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 18:19, 30 mar. 2015. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Tudora rozo - Vikipedio El Vikipedio, la libera enciklopedio 1 ŝanĝo en ĉi tiu versio atendas kontrolon. La stabila versio estis patrolita je 11 dec. 2014. simpla grafikaĵo de la simbolo de Tudora Rozo La Tudora Rozo estas simbolo por la unuiĝo de la nobelaj dinastioj Lankastroj kaj Jorkoj en Anglio al nova dinastio de Tudoroj. Post la batalo de Bosworth Field, Rikardo la 3-a en 1485 perdis la anglian reĝan kronon al Henriko Tudoro, pli poste konata kiel Henriko la 7-a. Henriko geedziĝis kun Elizabeta de Jorko, la nevino de Rikardo kaj tiu nupto estis la fino de la Milito de rozoj. La blanka rozo estis la simbolo de la Jorkoj kaj la ruĝa rozo reprezentis la Lankastrojn. En la Tudora Rozo ambaŭ unuiĝas al ruĝa rozo kun blanka centro. Ankoraŭ nuntempe la Tudora Rozo estas simbolo por Anglio kaj aperas ekzemple en la blazono de Britio kaj la blazono de Kanado. La usona armea instituto pri heraldiko en sia blazono uzas la Tudoran Rozon por memorigi pri la ondo de loĝigo de Nordameriko el Anglio dum la epoko de la Tudoroj. Per la uzo de la insigno en multaj blazonoj la Tudora Rozo konsideratas heraldika figuro kaj pli ol simpla simbolo. En botaniko la blanka rozo korespondas al la variaĵo latine nomata rosa alba semiplena, kaj la ruĝa rozo (ekzemple) al la aparte intense ruĝa variaĵo rosa gallica. Kategorio Tudora rozo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorioj: Naciaj simboloj de Anglio En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 08:28, 22 aŭg. 2017. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Budhana krizo - Vikipedio Budhana krizo El Vikipedio, la libera enciklopedio La budhana krizo estis periodo de politikaj kaj religiaj streĉiĝoj en Suda Vjetnamio de majo 1963 al novembro 1963 markita per sinsekvo de subpremaj agadoj fare de la Sudvjetnama registaro kaj aktivado de civila rezisto, direktita ĉefe de budhismaj monaĥoj.[1] La krizo komenciĝis la 8-an de majo en la centra urbo de Huế per mortpafo de naŭ nearmitaj civiluloj, kiuj estis protestantaj kontraŭ la malpermeso de la budhisma flago. La krizo finiĝis per puĉo en novembro 1963 fare de la Armeo de la Respubliko de Vjetnamio, kaj la aresto kaj murdo de prezidento Ngô Đình Diệm la 2-an de novembro 1963. En Sud-Vjetnamio, lando kie la budhisma plimulto estas taksita kiel enhavinte inter 70 kaj 90 procentojn de la loĝantaro en 1963, la por-katolika politikagado de la prezidanto Ngô Đình Diệm kontraŭbatalantigis multajn budhanojn. Kiel katolika malplimultano, lia registaro estis favorema al katolikanoj en publikaj servoj kaj militistaj hierarkiigoj, kiel en la posedigo de tero, negocaj favoraĵoj kaj impostaj cedaĵoj. Diệm iam diris al altranga oficiro, forgesante ke li estis budhano: "Metu viajn katolikajn oficirojn en riskplenajn lokojn. Ili estas fidindaj." Multaj oficiroj en la ARVN konvertiĝis al katolikismo pro kredo, ke iliaj hierarkiigaj eblecoj dependis de ĝi, kaj al multaj oni rifuzis hierarkiigon se ili ne tion faris. Krome, la dissendo de armiloj al vilaĝaj memdefendaj milicoj celantaj malemigi vietkongaj geriloj estis farita tiel, ke armiloj estu donitaj nur al katolikanoj. Kelkaj katolikaj pastroj starigis privatajn militistarojn, kaj en pluraj areoj okazis devigitaj konvertiĝoj, rabadoj, dispremadoj kaj malkonstruadoj de pagodoj. Iuj budhismaj vilaĝoj konvertiĝis amase por ricevi helpon aŭ eviti esti perforte transloĝigitaj de la reĝimo de Diệm. La katolika eklezio estis la plej granda terposedanto en la lando, kaj la "privateco", kiu estis trudita al budhismo de la francanoj, devigante oficialan permeson por realigi publikan agadon, ne estis aboligita de Diệm. Al la tero posedata de la preĝejaro ne trudiĝas tera reformleĝo, kaj katolikanoj estis ankaŭ fakte sen teraj laborodevoj, kiujn la registaro devigis al la ceteraj civitanoj; publika elspezado estis misproporcie distribuita al plimulte katolikaj vilaĝoj. Sub Diệm, la katolika eklezio ĝuis specialajn sendevigojn en proprietigo, kaj en 1959 li dediĉis la landon al la virgulino Maria. La vatikanan flagon oni regule flugigis en grandaj publikaj eventoj en Sud-Vjetnamio. ↑ Adam Roberts, ‘Buddhism and Politics in South Vietnam’, The World Today, Royal Institute of International Affairs, London, vol. 21, no. 6, junio 1965, pp 240-50 prianalizas la kaŭzojn de la budhisma krizo kaj ĝia signifo kiel kazo de neperforta batalo. Kategorioj: Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 10:35, 16 jun. 2016. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Biologia klasado Aliaj Vikimediaj projektoj La arbara tulipo (Tulipa sylvestris), floro. La tulipoj estas genro el la familio Liliacoj (Liliaceae) de florplantoj kun ĉirkaŭ 150 specoj kaj multege da hibridoj. Specioj estas denaskaj al suda Eŭropo, norda Afriko, kaj Azio de Anatolio kaj Irano (kie la floro estas aludita en la landa flago) al Ĉinio kaj Japanio. La planto, kiu jam estis konata floro en la Osmanida Imperio (Otomana Imperio), estis enigita en Eŭropo fare de Charles de l'Écluse. Ĝi tiam iĝis vera furoro en Holando (Nederlando), kaŭzante eble la unuan en la historio spekulacian ŝvelvezikon; pro la avida priserĉo de la kolektantoj certaj bulboj de tulipoj iĝis fulmrapide ege multekostaj. Tulipoj estas bulbaj staŭdaj plantoj kreskantaj 10–70 centimentrojn alte, kun kelke da vaksaj verdaj folioj kaj grandaj floroj kun korolo el ses petaloj. La frukto estas seka kapsulo enhavanta plurajn platajn disk-formajn semojn. 1 Diversaj specoj 2 Tulipo Esperanto 3 Eksteraj ligiloj Estas ĉirkaŭ 150 specoj kaj multege da hibridoj, ekz.: Arbara tulipo (Tulipa sylvestris), vidu la foton Ekzistas ankaŭ Tulipo Esperanto (Tulipa viridiflora Esperanto) (vidu la foton de Tulipo Esperanto: [1]), kiun proponas la nederlanda firmao Bakker. La koloro de la tulipo estas ruĝa, kiel ĉe ĉina rozo, plus verda strio sur la florfolio. Ĝi ricevis la nomon Esperanto en 1994. S-ro Pranger - esperantisto - en Nederlando trovis ĝin en la jaro 1968 kiel mutacion de jam ekzistanta tulipo, nomata “Hollywood”. En 1977 ĝi estis plantita en la eksperimenta ĝardeno de la Reĝa Ĝenerala Asocio por Florbulbokulturo. Tiam la mutacianto estis kronita per atesto de la eksperimenta ĝardeno kaj en 1979 ricevis ateston de merito.[2] Tulipo Esperanto en la retejo de Bakker. Arbara tulipo Tulipo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorio Tulipo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Tulipo en Vikispecioj (Kolekto pri ĉiuj vivantaj estuloj) En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 21:09, 24 nov. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Knossos aŭ Knoso estis urbo sur la antikva Kreto, ĝis estis la sidejo de la legenda Minoa reĝo, plej grava centro de la Minoa civilizo. La urbo situas sur monteto ĉe kunfluo de du riveroj, ĉ. 10 km de la norda marbordo de Kreto. La elfosadoj de Knossos komenciĝis per gvido de Siro Arthur Evans, en 1900. La elfositaj palaco kaj aliaj konstruaĵoj formis centron de altkultura bronzepoka civilizo. Tiu kulturo havis gvidantan rolon inter 1600 a.K. kaj 1400 a.K. ĉe la Egea maro. La unuaj loĝantoj de Knossos supozeble alvenis el Malgranda Azio en la 7-a jarmilo a.K.. Ili konstruis socion bazitan je la agrikulturo: ili kultivis tritikon, bredis bestojn. Ili uzis ekde la frua minosa epoko (3000–2000 a. K.) bronzon, faris emajlitajn ceramikaĵojn, gravuritajn sigelojn kaj orjuvelojn. Pli poste ili enkondukis la hieroglifan skribon kaj komercis kun Egiptio. Fresko de taŭrludantoj. Palaco de Knossos. La unua knossosa palaco konstruiĝis en la meza minosa epoko inteer 2000–1580 a.K.. Tiam unu kvadratan korton ĉirkaŭis aparte starantaj konstruaĵoj. La knossosa ceramikaĵo havis elstaran kvaliton kaj tiutempe estis farita per kolora pentrado sur nigra-emajla bazo. tron-ĉambro Grandan parton de la urbo detruis sismo ĉ. 1720 a. K.. Oni rekonstruis la palacon kaj nun grandaj kolonaj koridoroj kaj ŝtuparejoj interligis la konstruaĵojn de la monteta areo. Oni povas vidi nun ruinaĵojn de tiu ĉi palaco sur la elfosadejo. La administraj kaj ceremoniaj ejoj situis sur la okcidenta flanko de la centra korto. Oni povas eĉ hodiaŭ vidi tiun gipsan tronon, en kiu sidis la regoj de Knossos. En tiu parto, en mallarĝaj subterejoj rezervis oni la grenon, oleon kaj al trezoraĵojn. Ĉe la nordokcidenta parto de la akorto situis metiejoj, ĉe la sudokcidenta loĝ-ĉambroj. La palaco havis zorgeme ellaboritan kanalan kaj akvoduktan sistemojn, kiuj certigis akvon kaj higienion por la palaco (eĉ la necesejoj estis akvolavitaj). Knossos estis kunligita per pavimitaj vojoj al aliaj urboj de Kreto. La minosa murpentrado floradis tiutempe, ĝi uzis la temojn danco, sporto, delfenojn en natura stilo. La pli fruan hieroglifan skribon anstataŭis nova skribo, la linia skribo A. Ekde 1580 a.K., la minosa kulturo ekspansiis al la greka tero, je kies efiko elevoluis la mukenea kulturo. La mukene-anoj akiris iam dum la 15-a jc a. K. la regpotencon super Knossos. La skribon linian A ŝanĝis nova skribo, la linia skribo B, kiun oni uzis eĉ en la mukeneaj centroj. Tiu skribo – laŭ ĝenerale akceptita opinio – respegulas la praan varianton de la greka lingvo. Iom post 1400 a. K., la „lasta palaco” neniiĝis en incendio kaj en la sama tempo okazis incendio ankaŭ en aliaj komunumoj de Kreto. Post tio, Knossos iĝis unu el la multaj urboj, kiujn oni loĝis ankoraŭ jarcentojn. La politika centro de la Egea Maro iĝis Micene. Knossos en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorio Knossos en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 10:31, 21 maj. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Listo de landoj laŭ MEP por kapo - Vikipedio Listo de landoj laŭ MEP por kapo El Vikipedio, la libera enciklopedio (Alidirektita el Malneta Enlanda Produkto po kapo) Ĉi tio estas listo de landoj ordigita laŭ ilia Malneta Enlanda Produkto dividita per la nombro da loĝantoj. Ĉi tiuj ciferoj estas bazitaj je kalkuloj de la Internacia Mona Fonduso por la jaro 2005. MEP por kapo en 2015 Loko Lando MEP por kapo en 2005 26 Unuiĝintaj Arabaj Emirlandoj 22.009 76 Sankta-Vincento kaj Grenadinoj 3.719 94 Bosnio kaj Hercegovino 2.429 155 Sao-Tomeo kaj Principeo 419 179 Demokrata Respubliko Kongo 116 Internacia Mona Fonduso Malneta Enlanda Produkto Kategorioj: Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 19:50, 4 apr. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Danĝer-eliro - Vikipedio Danĝer-eliro El Vikipedio, la libera enciklopedio danĝer-elira piktogramo laŭ ISO 7010. danĝer-eliro en la Euerwang-tunelo sur la rapidtrajna linio Nürnberg–Ingolstadt–München. danĝer-eliro trans la alo de Boeing 737 danĝer-eliro el la submara boato ofte kun subakvaj savistoj. ŝlosita danĝer-eliro de aŭtopramo. Danĝer-eliro aŭ danĝer-elirejo estas eliro el konstruaĵo aŭ trafikilo, kiu estas uzata en danĝeraj situacioj. Ĝi estas esenca parto de fuĝvojo en kazo de incendio. Ĝi povas konsisti el ordinaraj elirejoj kaj la nombro de la elirejoj devas esti tiom, ke la homoj, kiuj ĝenerale troviĝas en konstruaĵo povas forlasi la konstruaĵon en kazo de danĝero sen paniko. La laŭleĝa larĝeco de la fuĝvojo devas esti 1,20 m po 200 personoj en multaj eŭropaj landoj. 3 Vidu ankaŭ La danĝereliro devas esti signita per piktogramo super la pordo.Kombinita estas sekurlumigado. La danĝer-elrirejo devas estiatingebla ĉiam kaj aĵoj ne devas bari ĝin. La vojo al la danĝer-eliro (fuĝvojo) devas esti bone signita.[1] Malavantaĵo de piktohtsmoj estas, ke blinduloj kaj vidhandikapuloj ne povas vidi ĝin. Depende de la tipo danĝer-elireja pordo nur havas pordoklinkon je la interna flanko. Gravas ke la pordo estu tiel konstruita, ke ĝi estas malfermebla nur en la direkto de la fuĝo. La pordo ja povas havi ŝloson, sed devas esti ebla, ke ĝi estas malfermebla de interne. Por konstruaĵoj en kiuj troviĝas regule homoj kiuj ne konas la ejon, oni apliku la eŭronormon EN 1125 (ŝlosoj kaj ŝarniroj). Kategorio Danĝer-eliro en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorioj: En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 18:14, 8 nov. 2015. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Beechey-insulo - Vikipedio El Vikipedio, la libera enciklopedio Beechey Island estas insulo situanta en la Kanada arkta insularo de Nunavuto, Kanado, en Wellington-kanalo. Ĝi estas apartigita de la sudokcidenta angulo de Devon-insulo disde Barrow-marvojo. La insulon malkovris en 1819 kapitano William Edward Parry kaj estis nomumita laŭ Frederick William Beechey (1796-1856), kiu tiam agadis kiel leŭtenanto de Parry. Ĝi estas la loko de pluraj tre signifaj okazaĵoj en la historio de Arkto-esplorado. En 1845, la brita esploristo Siro John Franklin, komandante la novan serĉon por la Nordokcidenta pasejo surŝipe de HMS Erebus kaj Terro, elektis la protektitan havenon de Beechey Island por lia unua travintrumado. La ejo ne estis malkovrita ĝis 1851 kiam britaj kaj usonaj serĉoŝipoj ankris proksime. Ili trovis grandan ŝtonpiramideton, kune kun la tomboj de tri el la veturteamo de Franklin - serĝento John Torrington, Royal Marine Private William Braine kaj ĉefkaporalo John Hartnell - sed neniu skribaĵo aŭ indiko, kien volis ŝipi Franklin en la venonta sezono. Ekzistas monumentoj al Franklin kaj aliaj polusaj esploristoj kaj maristoj sur la insulo, inkluzive de Joseph René Bellot. En 1903, donante respekton al Franklin, norvega esploristo Roald Amundsen haltis ĉe la insulo ĉe la komenco de lia sukcesa vojaĝo en serĉo por la Nordokcidenta pasejo. En la 1980-aj jaroj, Kanada krimmedicina antropologo Dr. Owen Beattie ekzamenis la tri korpojn, trovante ilin (ekstere) rimarkinde bone konservitaj. Nekropsioj determinis pulman malsanon kaj plumbotoksiĝon, kio estis inter la verŝajnaj mortokaŭzoj; la plumbo ŝajnis veni de la miloj de lutitaj ladskatoloj de la provizo. Beechey-insulo estis deklarita "teritorio kun historia signifo" de la registaro de la Nordokcidentaj Teritorioj en 1979. Ekde 1999, ĝi estis parto de la nove kreita Kanada teritorio de Nunavuto. En fikcio, la esploristoj en la romano de Jules Verne Voyages et aventures de capitaine Hatteras vizitas la Beechey -insulon. Krome, romano de Clive Cussler ' el 2008, la Arctic Drift, havis rolulojn kiuj vizitus tiun insulon en la serĉado de la ŝipoj de Franklin. Beechey-insulo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorio Beechey-insulo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorioj: Insuloj en Kanado En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 23:53, 24 mar. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Ventoombro estas tiu zono kun malforta vento, kiam iu objekto protektas lokon kontraŭ la vento kaj tiel estiĝas en tiu loko malforta vento. Historia eluzo de la ventoombro estis la plantado de arboj apud la agrojn. Tiuj arboj protektas la kampon kontraŭ erozio sur agro kun 6-7-foja longo de la arboalto. La ventoombro (ĉe insulo) estas nebonvena por velboatoj, velŝipoj, pro malforta pelforto. Ĝi gravas en la bicikla sporto, kiam la antaŭe biciklanta sportisto eluzas je 30 % pli da forto ol sekvanta biciklanto en la ventoombro. Okaze de flankvento, la - alian veturilon - preterpasanta veturilo venas por mallonga tempo en ventoombron kaj postlasante tion, frapas ĝin la denove alvenanta flankvento. Tio necesigas fortan prenon de la stirilo kaj eble necesan kontraŭstiradon. Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 01:52, 18 mar. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Alessandro Grandi (* ĉ. 1577 en Sicilio; † 1630 en Bergamo) estis itala kantisto, kapelestro kaj komponisto de la fru baroko, komponanta en la stilo konĉertata. Li estis unu el la plej inventemaj, influaj kaj popularaj komponistoj de la epoko, eble la dua post Monteverdi laŭrange. Pri lia familio, junaĝo kaj eduko oni scias nenion. Konjektoj, ke li estintus disĉiplo de Giovanni Gabrieli, ne estas pruveblaj. Unuan fojon li aperas en la jaro 1597, kiam li estis nomumita kapelestro en Ferrara ĉe la Accademia della Morte. Post kelkaj pluaj stacioj en 1617 li akiris postenon kiel kapelkantisto ĉe la Baziliko San Marco en Venecio, kiam tie Claudio Monteverdi estis kapelestro. En 1620 li iĝis vickapelestro, kaj dum tiu tempo li verkis etformajn komponaĵojn, kiujn Monteverdi neglektis. Finfine en 1627 li estis vokita en la postenon de kapelestro ĉe Santa Maria Maggiore en Bergamo. Plej verŝajne li renkontiĝis tie kun Heinrich Schütz dum ties dua vojaĝo al Italio. Nur tri jarojn poste li kaj lia edzino iĝis viktimoj de la pesto. Grandi estis unu el la plej gravaj italaj komponistoj de la frua 17-a jarcento. Liaj multnombraj sakralaj kaj profanaj komponaĵoj ege influis siajn posteulojn. Li estis la unua, kiu uzis la esprimon „kantato“. Temis je tiuj pri profanaj, dramecaj verkoj, kiuj reprezentas kunligon inter la konĉerta madrigalo kaj la ario. Krom aliaj ankaŭ instrumentaj profanaj verkoj li kreis gravajn sakralajn komponaĵojn, inter ili pluraj libroj kun motetoj samkiel psalmoj kaj mesoj. Grandi estis unu el la plej popularaj komponistoj de sia tempo; liaj verkoj estis publikitaj en Italio, Germanio kaj Nederlando kaj daŭre represataj ĝislonge post lia morto. Plejparte de lia muziko estas voĉkanta muziko kun instrumenta akompano. Kontraŭ la konjekto, ke li estintus disĉiplo de Giovanni Gabrieli, staras ke en liaj verkoj ne konstateblas ajna influo de tiu ĉi komponisto. Kontraŭ tio en la fruaj verkoj de Grandi klare percepteblas orientiĝo je Giovanni Croce (ĉ. 1557–1609), dum kiam lia malfrua verkaro staras sub la influo de Monteverdi.Lia muziko enhavas alternajn mallogaj pasaĝojn de ege kontrastaj ritmoj kaj strukturo; tamen li kutime verkis por prefere malgrandaj ensembloj. Plejparto de siaj fruaj komponaĵoj estas motetoj en la stilo konĉertato: kelkaj estas duetoj kaj trioj, novaĵo en la komponado de motetoj, kiuj envolvis pli grandajn grupojn. Grandi estis unu el malmulto da komponistoj, kiuj daŭrigis verki kompleksajn voĉkantajn polifoniajn komponaĵojn super la baso kontinua tuj post ties enkonduko – la plejmulto de la komponistoj, kiuj utiligis la bason kontinuan en la unuaj jardekoj de la 17-a jarcento, skribis monodiojn aŭ preferis pli homofoniajn strukturojn. Grandi eksperimentis kun ekstrema sentimentaleco en kelkaj el siaj komponaĵoj, kun kromatikismo, ornamadoj kaj afektoj; dum kiam li laŭharmonie ne estis tiel aventurema kiel Gesualdo, li estis ligita al la pli larĝa tradicio, kaj do liaj verkoj estis plejparte same influriĉaj kiel tiuj de Monteverdi. Li senĉese novigis verkante monodiojn kun instrumentoj kiel violonoj, kaj sekciforme kun ripetaj partoj nur por instrumentoj – ideo kiu evoluigos la ritornelon. La muziko de Grandi montras ligon inter la stilo konĉertato komence de la barokepoko kaj la formo de la kantato, kiu kulminis en la verko de J.S. Bach. Kategorioj: Mortintoj en 1630 Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 19:13, 24 dec. 2015. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Kenau Simonsdochter Hasselaer (1526-1588/1589) estis ŝipkonstruistino kaj lignokomercistino kiu antaŭ ĉio famiĝis pro la akra rezistado dum la defendado de Haarlem en la Okdekjara Milito. Kiam Kenau naskiĝis, sia patro, Simon Gerritsz. Brouwer, estis urbestro de Haarlem. La bofrato de Kenau estis Hadrianus Junius, la privata kuracisto de Vilhelmo I. Dum la 'Sieĝo de Haarlem' ŝi liveris ŝiplignon por ŝipoj kiuj havis interligon kun la princo tra la Lago de Haarlem. Laŭ kelkaj ĉeestintaj atestantoj de germanaj dungsoldatoj ŝi mem batalis kontraŭ la hispanoj. Tie ŝi estrus 300 virinojn kiuj per bolanta akvo, brulanta pajlo kaj fandita peĉo ekde la urbomuroj detenis la malamikon. Ŝajnas ke Pieter Corneliszoon Hooft bazis samspecajn rakontojn pri tio je interparoloj kun ŝia kuzo, Pieter Dirksz. Hasselaer. Laŭ Hooft ŝi ne timis por batali per lanco, fusilo kaj spado kontraŭ la malamiko. La virinoj laŭ li aktive kunbatalis ĉar ili sciis kiel la hispanoj agis al virinoj en aliaj konkeritaj urboj. Pro tio la mito pri ŝia persono ekestis. Laŭ kelkaj historiistoj ne eblas konstati ke ŝi efektive kunbatalis. En petskribo el 1586 al la urbestroj, skabenoj kaj magistratoj de Haarlem Kenau mem ne aludis pri ĉi tio, kvankam ŝi tamen indikis ke ŝi, kiel bona patioto, kunlaboris per la defendado de la urbo. Dum kaj post ŝia vivo ŝi jam havis malbonan kromnomon inter la Harlemanoj. Ĉi tio antaŭ ĉio estis pro ŝia malfacila karaktero. El diversaj juĝistaj fontoj montriĝas ke ŝi daŭre procesis. Preskaŭ dudek jarojn post ŝia morto oni finomis ŝin sorĉistino. Finfine (en Nederlando) ŝia nomo estis uzata kiel insultvorto por virulinoj. Kelkfoje oni celas per la vorto 'Kenau' tamen ankaŭ kuraĝan, decideman kaj memstaran virinon. La Kenaupark en Haarlem nomiĝis laŭ ŝi. Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri nederlandano. Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton). Kategorioj: Naskiĝintoj en 1526 Mortintoj en 1588 Homoj de la Okdekjara milito En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 09:03, 19 maj. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Internacia Avenuo (Kalgario) - Vikipedio El Vikipedio, la libera enciklopedio Internacia Avenuo de supre Internacia Avenuo (angle: International Avenue) estas Komerc-Reviviga Zono (KRZ) en Kalgario (Alberto). La distrikto centriĝas je 17-a Avenuo SOr en la kvartalo Forest Lawn en la orienta parto de la urbo. Oni kreis la distrikton en 1993 por celebri la riĉan kulturan diversecon trovebla en orient-centra Kalgario. De post tiam la distrikto fariĝis populara loko por etnaj restoraciojn kaj butikumado. Oni ankaŭ kreis la KRS-on por helpi revivigis la iam sendependan urbon Forest Lawn, kiun la urbo aneksis en 1961. La kvartalo (eble nejuste) havas la famon esti rifuĝejo por krimuloj kaj droguloj. Lastatempe la distrikto tamen gajnas aprobon pro sia multkultureco, kio igas ĝin celloko kaj por kalgarianoj kaj por turistoj. La urbo Kalgario kaj la KRZ nuntempe evoluigas novan urboplanon kaj iniciatojn por evoluigo de la distrikto. Depost 2003 Internacia Avenuo gastigas la grandan multkulturan feston GlobalFest. GlobalFest kunigas feston de diverseco sub la nomo Unu-Monda Festivalo (angle: One World Festival) kaj Internacian Piroteknika Konkurso (angle: International Fireworks Competition) ĉe Parko Elliston. La evento okazas ĉiujare dum malfrua aŭgusto. Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 13:03, 14 mar. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Johann Nikolaus von Dreyse (naskiĝis la 20-an de novembro 1787 en Sömmerda en Turingio, mortis la 9-an de decembro 1867 samloke) estis germana teknikisto kaj konstruisto. Li inventis la nadlo-prajman fusilon. Dreyse lernis la metion de sia patro, kiu estis seruristo. En 1809 li iris al Parizo kaj laboris en fusila fabriko de la sviso Jean-Samuel Pauly, kiu komisie de Napoleono la 1-a okupiĝis pri plibonigo de fusiloj. Post sia reveno en 1814 li fondis, kune kun komercisto Kronbiegel, fabrikon por metalaĵoj, sed plu okupiĝis pri plibonigo de fusiloj. En 1824 li konstruis plibonigitajn prajmojn el kupro, kiuj iĝis famaj pro sia kvalito. En 1827 li sukcesis konstrui nadlo-prajman fusilon, kies prajma mekanismo estis komplete interna, do bone protektita. Ĝi estis ŝargata per nura kartoĉo, kiu enhavis kuglon, pulvon kaj prajmon. Tiu pafilo tamen ankoraŭ estis tubo-ŝarga (antaŭe-ŝarga). En 1836 Dreyse konstruis fusilon malantaŭe ŝargatan. Ĝi havis la grandajn avantaĝojn, ke por ŝargado nek necesis ŝargo-bastono (kiun oni enpuŝis starante) nek multe da tempo; fusilisto devis nur malfermi la fusilon, (per la dentoj) eltiri la uzitan kartoĉon, enpuŝi novan de malantaŭe kaj refermi. Tio eblis en kelkaj sekundoj; antaŭa ŝargado daŭris proksimume minuton. En 1840 la prusa armeo sekrete enkondukis la novan fusilon ĉe la fusilistaj batalionoj kaj financis al Dreyse la establadon de fusila fabriko, kiu ekproduktis en 1841 kaj ĝis 1863 produktis 300.000 fusilojn por la prusa armeo. Tiuj fusiloj ne vere influis la German-Danan Militon de 1864, sed ja la Germanan Militon de 1866. Dum la Franca-Germana Milito de 1870/71 ĝi jam ekarkaiĝis; la franca Chassepot-fusilo estis pli moderna kaj efika. Pro siaj meritoj pri la prusa armeo Dreyse estis nomumita "komisiona konsilisto" (Kommissionsrat) en 1846 kaj "sekreta komisiona konsilisto" en 1854. En 1864 li estis nobeligita kaj de tiam nomiĝis von Dreyse [fon drajze]. En 1909 lia urbo Sömmerda starigis monumenton, kiu montras lin prezentante sian fusilon al soldato. En 1948 tiu monumento estis forigita. Muzeo en la Dreyse-domo (Sömmerda) Kategorioj: Naskiĝintoj en 1787 Mortintoj en 1867 En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 07:08, 17 jul. 2016. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Tereza el Avilo - Vikipedio El Vikipedio, la libera enciklopedio (Alidirektita el Terezo el Avila) Ne konfuzu ĉi tiun artikolon kun Tereza de Lisieux. Religio katolikismo [#] Sanktulino, Doktoro de la Eklezio Festotago 15-a de oktobro Sankta Tereza el Avilo (Ávila, Hispanio 28-a de marto 1515 - Alba de Tormes, Hispanio 4-a de oktobro 1582), konata ankaŭ kiel Sankta Tereza de Jesuo (hispane, santa Teresa de Jesús [santa teresa de ĥeSUS]), baptonome Teresa DE CEPEDA Y AHUMADA [teresa de sepeda i aŭmada], estas fama hispana sanktulino (sanktigita en 1622, festo je la 15-a de oktobro) kaj mistikulino de katolikismo. Tereza reformis la religian ordenon, la Karmelanoj, fondinte la ordon de Deŝuitaj Karmelanoj. Ŝi batalis kontraŭ protestantismo per preĝado kaj verkis gravajn librojn pri preĝado kaj la vivo spirita. Papo Paŭlo la 6-a deklaris ŝin en 1970, kune kun Katarino el Siena, doktoro de la Eklezio. Ŝi verŝajne naskiĝis de kristanigitaj judoj. Kiam ŝi havis 15-jarojn, ŝia patrino mortis kaj Tereza estis prizorgata de aŭgustenaj monaĥinoj. Post kiam ŝi legis la verkojn de Sankta Hieronimo, ŝi decidis eniri la religian vivon. En 1535 ŝi aliĝis al la Karmelanoj, kontraŭ la volo de sia patro (kiu tamen poste konsentis). Ŝi grave malsaniĝis kaj ne povis piediri dum tri jaroj, sed tiam ŝi spertis vizion de "la vundigita Kristo", kio ŝanĝis ŝian vivon por ĉiam. La vizioj, precipe pri la Pasiono de Kristo, adis kaj fortiĝis. Instigita de la vizioj, ŝi strebis reformi la Karmelanojn, kaj fine fondis la ordon de Deŝuitaj Karmelanoj, kiu estis pli severa kaj malpli mondama. En la 16-a jarcento, monaĥinoj ofte vivis lukse kaj ne laŭ la regulo de la ordo. En 1567 Tereza renkontis sanktan Johanon de la Kruco, kiu fondis la viran flankon de la Deŝuitaj Karmelanoj. Ŝi devis konvinki la Hispanan Inkvizicion, kiu suspektis ŝin hereza pro ŝia juda deveno kaj mistika fervoro. Dum la malfruaj jaroj de sia vivo, ŝi iris tra la tuta Hispanio fondante novajn monaĥinejojn de sia nova ordeno. Membiografio "Vivo" (La vida), antaŭ 1567. "Vojo al Perfekteco" (Camino de perfección), antaŭ 1567, klarigo de la Pater Noster kaj gvidlibro por la fratinoj de ŝia ordeno. "Rakontadoj" (Relaciones), daŭrigo de ŝia biografio leterforme pri ŝiaj vivaĵoj spiritaj kaj materiaj. Ŝia lingvuzo estis familieca, pli laŭ la neklerula ol laŭ la hispana normo. Lingvistoj debatas, ĉu ŝi faris tiel pro malorgojliĝo aŭ pro alia kaŭzo, ĉar ŝi lernis kaj konversaciis kun tiamaj kleruloj. Fama strofo el ŝia mistika verko: kaj tiom altan vivon mi esperas, ke mi mortas ĉar mi ne mortas. La itala artisto Gian Lorenzo Bernini starigis pri ŝi la faman marmoran skulptaĵon La Ekstazo de Sankta Terezo en la Cappella Cornaro de la malgranda preĝejo Santa Maria della Vittoria en Romo. Anekdote, ŝi mortis dum la nokto de la 4-a al la 15-a de oktobro de 1582, kiam Hispanio kaj la katolika mondo ŝanĝis kalendaron julian al gregoria. Tereza el Avilo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorio Tereza el Avilo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorioj: Naskiĝintoj en 1515 Mortintoj en 1582 Doktoroj de eklezio En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 07:36, 5 maj. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio (Alidirektita el Der Ring des Nibelungen) La ringo de la Nibelungo – germane Der Ring des Nibelungen – estas ciklo el kvar operoj de Richard Wagner, kiuj ekestis inter la jaroj 1851 kaj 1874. En aŭgusto 1876 unuafoje la tuta kvar-opera ciklo sub la gvido de la dirigento Hans Richter estis surscenigita en la festivalejo de Bayreuth. La ciklo konsistas el la operoj La Rejna Oro – germane Das Rheingold („antaŭa vespero“) Jam en la jaro 1848 Richard Wagner verkis prozan koncepton sub la titolo „Die Nibelungensage“. Jam en tiu koncepto li ligis la heroan legendon kaj pliajn mitojn el la ĝermana mitologio al "monda dramo" de giganta amplekso. Tamen la origina plano nur estis la drama kaj muzika prilaboro de la legendo pri la morto de la ĝermana heroo Siegfried, venkinto de drako. Kiam li finis la tekstaron por estonta opero de la titolo Siegfrieds Tod ("la morto de Siegfried"), li ekkonis ke tro da ĉirkaŭaj mitologiaj kaj legendaj informoj mankis en la verko. Li tial verkis aldonan unuan parton, Der junge Siegfried ("la juna Siegfried""), sed tamen restis multaj malklaraĵoj. Por pli bone klarigi la historion, li tiam ankoraŭ antaŭenŝovis la antaŭhistoriojn Das Rheingold (origina titolo: „Der Raub des Rheingoldes“, "La Rejna Oro" respektive La Rabo de la Rejna Oro") kaj Die Walküre ("La Valkirio"). Post verko de la tekstaro "de la fino al la komenco", li sekve komponis la korespondan operan muzikon en la ĝusta sinsekvo, de la unua ĝis la kvara opero de la ciklo. La mitologian mondon de la ĝermanaj dioj la komponisto prenas kiel modelon por kritika interpreto de la homa societo. "Ringo" kaj "oro" (kiuj ĉi tie simboligas potencon kaj kapitalon), traktatoj, la ribelo kaj la fiasko de heroo, la monda pereo en incendio - jen laŭ la komponisto la cikle ripetiĝantaj, ĉiuepokaj mitaj temoj. Kategorioj: Operoj de Richard Wagner En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 23:11, 24 nov. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Traktato de Utrecht - Vikipedio Traktato de Utrecht El Vikipedio, la libera enciklopedio La traktato de Rastatt gravas en la historio de interlingvoj; ĝi estis la unua, kiu estis diskutita kaj skribita per la franca lingvo (komencante du jarcentojn da "franca lingvo: lingvo de diplomatio"); ĝis tiam la internaciaj traktatoj estis traktataj kaj skribitaj en Latino. Kategorioj: En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 16:06, 14 aŭg. 2016. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Legi en alia lingvo JAKAB Zoltán estis hungara pentristo naskita en Nagysomkút la 13-an de novembro 1883 kaj mortinta en Nagybánya la 13-an de aprilo 1919. Zoltán Jakab studis en Artistkolonio Nagybánya inter 1902 kaj 1907 ĉe Károly Ferenczy kaj post tiam li estis Munkeno, Parizo (1909) kaj Anglujo. Ekde 1911 li estis konstanta ano de asocio, en 1913 li ricevis senpagan artlaborejon. Li mortis je ftizio. 1912 - Nagybánya: en jubilea ekspozicio li partoprenis kun 14 pentraĵoj, 1924 - Baia Mare: retropesktiva ekspozicio kun pentraĵoj de Jenő Maticska kaj István Racskó. La enhavo estas disponebla laŭ CC BY-SA 3.0, se ne estas alia indiko. La mezepoka Rusio antaŭ Petro la Granda ne apartenis al tiamaj marregnoj, kaj malkiel okcidenteŭropaj ŝtatoj, kiuj strebis konkeri novajn landojn kaj kristanigi novajn popolojn transoceane, ĝi asimilis vastajn kontinentajn teritoriojn situantajn oriente de la Urala montara zono en Azio. Surgut estis fondita surloke de malgranda triba jurtaro de ĥantoj, kiujn la rusoj tiutempe nomis ostjakoj. La cara ordono pri fondo kaj konstruado de Surgut aperis la 19an de februaro 1594 kaj estis direktita al vojevodo Fjodor Petroviĉ Borjatinskij kaj civila postenulo Vladimir Aniĉkov, kiuj venigis sur altan dekstran bordon de la riverego Obo 155 homojn. La veninta kompanio, venkinte en kurta batalo per kanona pafado la kontraŭstaron de siberiaj ostjakoj, gvidataj de la indiĝena tribestro Bardak, ekkonstruis unuan rusan fortikaĵon sur apudborda monteto ĉe Meza Obo. La potenca siberia riverego en ĝia meza parto kondiĉis elekton de oportuna geografia loko en la sino de la senlima kaj apenaŭ trairebla tajgo. Kozakaj ĉarpentistoj somere kaj aŭtune konstruis el arbotrunkoj ne nur defendajn murojn kun remparo, sed ankaŭ preĝejon, vojevodan domon, staplojn kaj punkameron. En 1601 la loĝantaro de Surgut atingis la nombron de 280 homoj, inter kiuj estis kozakoj, malaltrangaj militistoj, litvoj kaj ĉerkasoj. La novkonstruita urbeto, ĉirkaŭita per kvar solidaj muroj el pintaj fostoj, du pordegoj kun unu trairturo, fariĝis grava antaŭposteno por plua ekspansio de rusoj al norda kaj orienta direktoj de Siberio. La 12an de junio 2002 dum la tradicia festa Tago de la urbo sur vasta ronda esplanado de unu el la centraj placoj de Surgut estis solene inaŭgurita majesta kvarfigura, dek kvin metrojn alta monumento, dediĉita al fondintoj de la urbo. La kvardektunan bronzan skulptaĵon, kies aŭtoroj estas Leonid Aristov, Marlen Zĥadadze kaj Anton Ivanov, oni fabrikis en Sankt-Peterburga fanda uzino. Sur la kvarmetra piedestalo estas enbronze eternigitaj la caraj senditoj princo Borjatinskij kaj Aniĉkov, ortodoksa pastro kaj rusa kozako. La kvar historiaj figuroj simbolas la rusiajn unuecon kaj spiritecon, popolan decidemon. La monumento tuj iĝis nova kaj tre ŝatata simbolo de la urbo kaj de ĝiaj loĝantoj. Surgut, cetere kiel ankaŭ la tuta Siberio, evitis kaj ne sciis la servutismon, kiu en Rusia imperio estis abolita nur en 1861. Ĉi tie loĝis liberaj kaj sendependaj homoj, sed pro geografia izoliteco Surgut baldaŭ iĝis ekzilejo por personoj nedezirataj de la cara regantaro: unue en la 17a jarcento por partoprenintoj de la kazaka ribelo de Stepan Razin (1670-1671), poste por religiaj skismuloj kaj decembristoj pro ilia komploto kaj malsukcesa kontraŭcara ribelo sur la Senata placo (1825). Fine de la 19a jarcento ĉi tie aperis unuaj politikaj ekzilitoj. Ankaŭ la registaro de Stalin en la 30-40aj jaroj de la pasinta jarcento amase ekzilis en Surguton kaj ĝiajn ĉirkaŭaĵojn milojn da specialaj transloĝigitoj: eksproprietigitaj kulakaj familioj, kontraŭvole kaj kontraŭleĝe deportitaj kalmukoj, germanoj el Ĉevolgio kaj reprezentantoj de aliaj popoloj. En 1708 Petro I. per sia ukazo deklaris Surguton urbo de Siberia gubernio, post 80 jaroj ĝi submetiĝis al Tobolska gubernio. La 17an de marto 1785, dum la regado de Katarina la Granda, Surgut ricevis sian unuan blazonon, kiu prezentis nigran vulpon sur ora fono, ĉar en la ĉirkaŭaĵoj de Surgut abundis vulpoj kun nigra, nigra-bruna, rufa, kaj ruĝbruna feloj, kiuj valoris ne malpli ol oro, kaj ĉar la ĉasado estis unu el la gravaj okupoj de surgutaj loĝantoj. La origina historia blazono de Surgut havis du partojn. Sur la malsupra parto de la heraldika ŝildo troviĝis nigra vulpo, dum ĝian supran duonon okupis la blazono de Tobolsk – la tiama administra gubernia centro. Vulpo simbolas en la heraldiko antaŭvidemon, saĝon, ruzecon. La nuna oficiala blazono de Surgut, senigita de elementoj de la pli frua historia Tobolska blazono, estis akceptita en 2003. Surfone de la ora ŝildo sur lazura grundo, simbolanta la riveron Obo, estas kuranta nigra vulpo kun la arĝenta vostopinto. Simile aspektas ankaŭ la oficiala urba flago. Fine de la 18a jarcento en Surgut estis konstruita unua brika ortodoksa blankmura templo kun kvin oritaj kupoloj, en la klasicisma stilo kun barokaj elementoj, sanktigita definitive en 1801 – ĉefpreĝejo de la Sankta Triunuo, kiu funkciis ĝis 1929 kaj poste estis detruita laŭ la decido de komunistaj partiaj aŭtoritatoj verve batalintaj kontraŭ la “religia obskurantismo”. Surgut perdis unikan historian arkitekturan monumenton - unuan masonitan konstruaĵon en la norda Siberio, por la konstruado de kiu monkolektadis la tuta urbanaro. En la 19a jarcento en la urbo tre rapide evoluis la kultura vivo: en 1835 estis fondita unua kazaka lernejo, en 1877 – unua vira lernejo, iom pli poste ekfunkciis ortodoksparoĥa lernejo. En 1878 inter surgutanoj tre populariĝis la Popola domo, en kiu estis okazigataj muzikaj vesperoj, voĉlegado de libroj, publikaj diskutoj. Samjare ekfunkciis biblioteko kaj veterstacio. En 1913 Surgut telegrafe ligiĝis kun la gubernia ĉefurbo. En 1928 en la urbo aperis unua industria entrepreno – fiŝkonserva fabriko. Oktobre de 1934 estis lanĉita unua urba ĵurnalo kun la aplomba titolo “Organizanto”, posedanta nun pli modestan nomon “Surguta tribuno”. Dum la jaroj de la Granda Patrolanda milito pli ol mil viroj ne revenis de la batalfrontoj hejmen. El inter ili 924 pereis en la bataloj, 181 perdiĝis senspure, 133 mortis pro vundoj en hospitaloj, 2 estis mortigitaj en la germana kaptiteco. Por malgranda siberia vilaĝo, kia estis tiutempe Surgut, tio iĝis nekrdeble kolosa perdo. Ĉiujare surgutanoj respekte omaĝas al la pereintaj samurbanoj en la solena memorejo ĉe la eterna fajro kaj granitaj steleoj, sur kiuj legeblas la elĉizitaj nomoj de ĉiuj nerevenintoj el tiu terura milito. Surgut kiel Oslo, Helsinko, Ankoriĝo, Petrozavodsko aŭ Sankt-Peterburgo situas ĉe la 60a latitudo en la norda hemisfero. En junio ĉi tie same regas helaj senmallumaj noktoj, sed diference de la eŭropaj samparalele situantaj urboj, milde dorlotataj de la varma Golfa marfluo, ĝi spertas eksplicitan ekstremkontinentan klimaton kun longaj frostaj vintroj kaj realitive varmaj sed kurtaj someroj. La mezuma januara temperaturo atingas – 22° C, en julio ĝi altiĝas averaĝe ĝis +18° C. En junio 2001 en Surgut estis okazigita unua Tutmonda forumo de urboj, situantaj ĉe la 60a latitudo. Nuntempe oni diskutas plurajn versiojn, klarigantajn la etimon de la loknomo. Cetere jam en la ukazo de caro Fjodor Ioannoviĉ estis konkrete ordonite konstrui novan urbon surloke de Surgut. Sekve la nomo de ĉi tiu ostjaka setlejo tiutempe jam estis bone konata en Moskva princlando. Indiĝenoj, setlintaj la nunan teritorion de Surgut ne havis skribon, kaj pro tio aŭtentaj skribaj atestoj pri aŭtoktonaj prapopoloj de ĉi tiu regiono ne ekzistas. Preskaŭ ĉiuj versioj devenas el la lingvo de ĥantoj, ekzemple populariĝis la klarigo pri “Apudrivera inundejo riĉa je fiŝaro”, ĉar la vortradiko “sor” signifas malprofundan vastan akvejon, aperantan pro ĉiujaraj printempaj inundegoj, kaj “kut” en la loka dialekto de ĥantoj estas fiŝo. Evidente la vorto “sorkut” povas esprimi en la praugra lingvo la nomadan vivmanieron de loka indiĝena tribo, kiu faris sezonan migradon de foraj arbaraj jurtoj ĉe riveretoj kaj lagoj al la bordoj de Obo, kiu ekskluzive grave rolis en la vivo de indiĝenoj. “Ŝajnas, ke la rivero Obo eĉ ne estas rivero: la akvo inundas senlimajn apudbordajn kaj arbarajn terenojn. Nur iam, unufoje dum du tagoj, aperas malgranda preĝejo, kiu ŝajnas stari ankaŭ sur akvo”. – Tiel priskribis en la pasinta jarcento siajn impresojn pri la siberia riverego verkisto Gleb Uspenskij. La senlimaj transuralaj vastaĵoj kaj naturriĉaĵoj logis multajn homojn, sed rilate al la strategiaj neorganikaj riĉaĵoj – nafto kaj gaso, ĝis la 60aj jaroj de la dudeka jarcento oni provis nur science prognozi riĉajn subterajn nafto – kaj gastavolojn en sedimentaj formacioj de Okcidenta Siberio. En 1959 en Surgut ekfunkciis geologa naftesplora ekspedicio, kiun estris azerbajĝana naftisto Farman Salmanov, kaj la 15an de oktobro 1961 la ekspedicio sukcese traburis naftohavan bortruon R-62 en la vilaĝo Ustj-Balik kun la diurna tricenttuna debeto de la elterigata nafto el la terprofundo de du kilometroj. Per tio komencĝis nova historia etapo en la evoluo de la urbo. Dank’ al la favora kaj tre oportuna geografia situo en la koro de Mezoba regiono Surgut, ĝis tiam estinta nur nekonata vilaĝo de ĉasistoj, fiŝkaptistoj kaj arbohakistoj, tuj fariĝis nova perspektiva bazo por pliaj sciencaj kaj geologiaj esploroj, industria konstruado, ĝi ricevis unikan historian ŝancon impete evolui ĝis la urbo de la tutlanda signifo. La 29an de junio 1965 al Surgut estis atribuita la statuso de urbo. Surgut havas kvar ĝemelurbojn kaj plurajn urbojn-partnerojn en - kaj eksterlande. Inter la ĝemelurboj ekzistas konstantaj amikaj kulturaj, sciencaj, turismaj ligoj. Surgut ĝemelas kun la ĉina Chaoyang – ĉefurbo de la provinco Liaoning en la orienta parto de la lando, kun la greka urbo Katerini, situanta ĉe Egea maro en la provinco Centra Makedonio, kun Zalaegerszeg – administra centro de la hungara departamento Zala, kun Almetjevsk – urbo de naftistoj en Tatario. La centraj urbopartoj de Surgut formiĝis en la sovetia tempo, kaj ili ne povas nun ĝuigi la okulojn per siaj unutone grizaj betonplataj muroj de loĝdomoj, sed dum la lastaj dudek jaroj estis multo farita por ŝanĝi la aspekton de urbaj kvartaloj. Hodiaŭ Surgut nereteneble impetas subnuben per supermodernaj dudek-trideketaĝaj domegoj, konstruataj laŭ la plej avangardaj metodoj kaj teknologioj, kreantaj novan silueton de la urbo, kiu ne multe distingiĝas pro siaj betonglacaj fasadoj de aliaj novaj modernaj industriaj urboj, sed kiu atestas kaj novajn evolutendencojn kaj bonstaton de la urbo, situanta en la mezo de la riĉa naftolivera regiono. Aliurbajn gastojn, vizitantajn Surguton, surprizas la grandioza skalo de ĝia domkonstruado: ĉe urborandoj rapide aperas kiel postpluvaj fungoj novaj multetaĝaj distriktoj kaj kvartaloj kun propra infrastrukturo. Surguta aŭtomobila ponto super Obo, funkcianta ekde 2000 kaj apartenanta al la plej longaj pontoj de Siberio, estas listigita en la Guinness-libro de rekordoj pro la 408-metra staja pendosegmento, ligita per ŝtalaj drategoj al unu 150 metrojn alta masto. La urbo havas 340000 loĝantojn. Ĝi estas granda administra, industria, loĝistika, trafika kaj kultura centro de la siberia parto de nia lando. Neoficiale oni nomas ĝin “Naftolivera ĉefurbo de Rusio” pro la ekskluziva rolo en la asimilado de vasta naftohava teritorio. La ekonomian bazon de Surgut formas la malfermita akcia asocio “Surgutneftegaz”, gasaj kaj energiproduktaj entreprenoj. Ĉi tie funkcias du potencegaj elektrocentraloj. Sed plejmulto de industraj nafto-elterigaj entreprenoj koncentriĝas je dekoj kaj eĉ je centoj da kilometroj ĉirkaŭ Surgut. Ĉie inter arbaroj kaj marĉoj estas dise lokitaj kaj dissemitaj sennombraj naftopumpiloj, prempumpaj bortruoj, altpremaj naftoduktoj, akcesoraj stacioj por kolektado, transportado kaj industria cikligo de la elterigita “nigra oro”. Tiu ĉi impresa industria pejzaĝo povas enorme afekcii hazardajn venintojn aŭ turistojn per apenaŭ takseblaj kaj nerealaj dimensioj de la teknika instalaĵaro mute sed diligente, tagojn kaj noktojn, vintre kaj somere senpaŭze funkcianta por estigi senĉesan profitcertigan naftofluon, eligante ĝin el terprofundaĵo. Surgutanoj amas kaj ŝatas sian urbon. Forlasante ĝin por longa tempo, ili sopiras speciale neripeteblan etoson, kiu regas en Surgut kaj mankas en aliaj urboj, romantikajn helajn juniajn noktojn, prujnajn puntajn vualojn sur vintraj arboj kaj larĝajn neĝblovitajn stratojn, skarlatajn sunsubirojn plenĉielajn kaj eĉ maloftajn nordajn lumojn, ili sopiras ankaŭ varmajn hejmojn kaj komforton, senlace kreatan de miloj da homoj por inda kaj harmonia vivo. Surgut estas ne senproblema urbo, sed gravas, ke ĝi estas urbo, ne forgesanta sian historion kaj kuraĝe rigardanta estonton. Ĉiutage en Surgut naskiĝas pli ol 30 beboj. Ili estas posteuloj, kiuj plifortigos la sinergion de la nunaj generacioj kaj per sia diligento kaj amo plie pledos por la gloro de sia siberia hejmurbo. Via retadreso restos privata, kaj ne estos montrata al vizitantoj. Pliaj informoj pri tekstaj formoj Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto Reta Vortaro Esperanta-rusa vortaro (Bokarev,Finkel) Projekto “Esperanto 130” Renkontiĝo de Amikoj-14 Renkontiĝo de Amikoj-9 Vojaĝo kaj partopreno en Rusiaj Esperanto-Tagoj-2018 apud Ŝujo Zamenhof-festo 2010 en Jekaterinburg Impresoj de komencantoj, kiuj la unuan fojon partoprenis regionan renkontiĝon “Esperantista Primavero”. Eŭropa vojaĝo (somero 2010) Konkurso "Letero al Ludoviko Zamenhof" Fremdaj lingvoj en la vivo de Nikolaj Kuznecov Esperantista Primavero – la 6-an fojon! © 2006-2018. Oni rajtas uzi materialojn el la retejo www.ural-sib.org kun indiko de la fonto kaj aldono de la aktiva ligilo al la koncerna artikolo. Kaj Dio la Eternulo prenis la homon kaj enlogxigis lin en la gxardeno Edena, por ke li prilaboradu gxin kaj gardu gxin. Traducción:Jes kaj ne. Translation:Por atingi bonan rezulton ni analizos la problemon. Mi provis uzi “trafi” anatataŭ “atingi”, sed ĝi ne funkcias. Ĉu “trafi” ĉiam havas negativa senco kiam ĝi rilatas kun abstraktaj konceptoj? Kiel oni diras "ni tre bedaŭras, ke ni ne povas helpi vin." germanaj Mi ekbruligos fajron sur la murego de Raba, kaj gxi ekstermos gxiajn palacojn, kun bruo en la tago de batalo, kun ventego en la tago de malkvieteco. la batalo continuos... Vi venkos! Ni venkos!! ni ne estas la ruboj. ni Harrison: La Koro Sutro La 6an de aŭgusto forpasis Paul Gubbins (1949–2016), konata brita esperantisto, instruisto, verkisto kaj ĵurnalisto, redaktoro de Monato kaj La Brita Esperantisto, aŭtoro de pluraj Esperanto-teatraĵoj kaj de la populara vidkurso Esperanto – Pasporto al la tuta mondo. Legu nekrologon en La Balta Ondo Lasu Fali la Pluvon » Arkivo de la Blogo » Mia Unua Lingva Misio: La Franca Ĉi tiu afiŝo publikiĝis la 31an de Decembro 2010 je 9:40 kaj troviĝas sub Belgio, Franca, Vojaĝoj. Vi povas sekvi iujn respondojn al ĉi tiu afiŝo per la fluo RSS 2.0. Vi povas komenti, aŭ trackbacki el via propra retpaĝaro. Tamen mi bone komprenas vian Esperantajn tekstojn! Salutojn! Brazila Kolekto: Belém, adiaŭ al vi Belém, adiaŭ al vi Versio: Wladimir Simão (unua strofo kaj refreno) k Flávio Fonseca (ceteraj strofoj) Ĝis la, gepatroj, mi diris Venontan jaron mi eble Revenos al tie ĉi Mi jam delonge loĝadas Rim: Belém = brazila urbo, ĉefurbo de Parao. ...la lastaj horoj en la malnova jaro..... ⇒ Mi ŝatas legi 15 Vortoj de la tagoj - Leciono 1 Mi provas paroli Esperanton Ĉu vi vidas? Mi estas pretendante esti kapabla paroli 6 diferent lingvoj, kaj malgraŭ tio ekzistas grandega ŝanco por perdi bonan oportunity pro manko en lingvo understainding. Kaj ĉio ĉi procezo ne estas justa! Mi neniam estos en egala nivelo kiel denaska parolanto. Esperanto estas foiron kaj simpla. Ĉi tiu lingvo havas solidajn bazojn, kaj mi apreciate ĝin. Antaŭtagmeze de la 17a de aŭgusto en la kunvenejo de Malimperiestra Palaco okazis ceremonio por komenci la vojaĝon pri kulturo de kanaloj. Al la vojaĝo ĉeestis studentoj tajvanaj kaj ĉefteraj. En la ceremonio, Xu Jialu, estro de la instituto pri kulturo, edukado kaj religio sub la Pekina Normala Universitato, donis salutparolon. Li diris, ke kanaloj signifas la ĉinan civilizacion. Li esperis, ke studentoj kaj vizitos kaj spertos, kaj portos la devon daŭrigi kaj protekti la kulturon. La monde unua ŝtat-nivela ekspozicio kun la temo de importado malfermiĝis lunde en Ŝanhajo. Ĉina prezidanto Xi Jinping deklaris la malfermiĝon de la Ĉina Internacia Importa Ekspozicio, kiu estis planita por la periodo de la 5a ĝis la 10a de novembro. Entute 172 landoj, regionoj kaj internaciaj organizoj el la kvin kontinentoj eksponos siajn disvolvajn atingojn kaj internacian figuron en la ekspozicio. Pli ol 3 600 kompanioj el diversaj landoj okazigos diskutojn kaj serĉos komunan disvolvadon kun ĉinaj kaj alilandaj aĉetantoj. La oficiala Korea Centra Novaĵ-Agentejo diris merkrede, ke konsiderante la ĵusajn provokajn agojn, kiel ekzemple la komuna militekzercado de Sud-Koreio kaj Usono, la Korea Demokratia Popola Respubliko (KDPR) havas neniun alian elekton ol malakcepti altnivelan intertraktadon kun Sud-Koreio, kiu estis planita por merkredo. Esperanto-TV Tone: Nova Kanto Serĉis por "kortwieken". La serĉado daŭris 0,071 sekundojn kaj produktis 2 rezultojn: Ĝirafo: Roberto Passos Nogueira: “Pri Moderna Poezio kaj Esperanto” La kompleta teksto estas legebla ĉi-tie. Fama REF-kanto. Post la unua fojo oni nur montras aŭ faras la sonojn, eble montras la radon aŭ kantas BRM BRM por la aŭto, sed ne kantas la vorton, ktp Serĉrezultoj Rezultoj 1 - 3 de 3 por plusendi Bonvenon en la Komputeko-retejo. Vi trovos ĉi tie tradukojn de prikomputilaj terminoj usonanglaj al Esperanto (10061), la nederlanda (5142), la franca (3956), la germana (3600) kaj la hispana (3280). (la hispana estas nur havebla uzante la hispanan interfacon). Pri la celoj, historio kaj kunlaborantoj de la projekto Komputeko vi trovos ĉiujn informojn en Vikipedio au spektu la intervjuon kiun faris Loïc Rossi kun mi en novembro 2017. 85-a SAT-kongreso en Jalto La malbeleco de homo estas la malbeleco de ties vestoj. Do, prefere sen, ĉu ne ? Gejaj rakontoj en Esperanto.: Ne diru ! Ne forgesu spekti tiun se vi estas la amanto de baleto. Formoj de rokmuziko kun satanismaj mesaĝoj (P. Cadei) - 2009-10-08 Formoj de rokmuziko kun satanismaj mesaĝoj (P. Cadei) - 2009-10-08, ĵaŭ Ĉu vi volas investi en Tajlando ? Legu pli por la oportuno. La registaro jam kunigis en la daŭrebla turismo, 'verda' turismo. La retejo de ILEI — Libera Folio Vi estas ĉi tie: Hejmo / 2008 / La retejo de ILEI Enciklopedio de Esperanto (PDF) Vi estas ĉi tie: Hejmo / Members / Clare Hunter Kaj poste ekde la 18a, okazos kafejo-Esperanto, 25 rue Villiot, en la sama kvartalo Artikli en la kategorio "Bs OR" Kategorio:Substantivo (antikva greka) - Vikivortaro Kategorio:Substantivo (antikva greka) Artikoloj en kategorio "Substantivo (antikva greka)" Artikoloj en kategorio "Viroj" Dosieroj en kategorio "Viroj" Esperanto-Asocio de Britio La Verda Stelo Esperanto La donacoj de 100 USD kaj pli. Se ni forgesis mencii vian nomon, bv. skribi al admin(at)esperantic.org Lasta ĝisdatigo: aprilo 2017 ĉu iu iros al la eŭropa gokongreso en aŭstrio? - Go-Ludantoj ĉu iu iros al la eŭropa gokongreso en aŭstrio? - Go-Ludantoj [entries_archive_friends_userinfo] Vi povas kontakti la plenumanta direktoro sube estas la adreso kaj telefona numero. Retadreso : esperanto.turismogh@gmail.com aŭ esperanto.dan.gh@live.com Vi povas lokigi nin ĉe Ganao, Akim-Oda, orienta parto de Ganao. Olimpiaj ludoj 2012 Dum la Olimpiaj ludoj de 2012, ok ludistinoj de badmintono el la teamoj de Ĉinio, Sud-Koreio, kaj Indonezio estis eliminitaj pro tio, ke ili volonte perdis maĉon. Ili decidis perdi maĉon kiel taktiko, por poste havi pliajn facilajn maĉojn. Mi opinias, ke ili ne faris ion ajn malbonan. Male, ili logike uzis la regulojn, se tio ja pligrandigis ŝancojn por gajni medalojn. La sinteno de la ludistinoj ne estas hontinda. La ludistinoj eĉ ne provis kaŝi la taktikon. Ili ludis evidente malbone, videble de ĉiuj. Se ili ludis nur iom pli bone por igi la taktikon iom malpli evidenta, sed sufiĉe malbone por perdi la maĉon, ili verŝajne ne estis eliminitaj. Tio, kio estas hontinda ĉi tie ne estas la sinteno de la ludistinoj, sed la reguloj, kiuj donas avantaĝon al perdinto de maĉo. Estas ankaŭ hontinde kondamni ludistinojn, kiuj senkaŝe uzis la plej logikan strategion por gajni medalojn. La solvo estis dume facila: pli facilajn maĉojn oni ne devis absurde doni al tiuj, kiuj perdis, sed al tiuj, kiuj venkis antaŭajn maĉojn. Kun logikaj reguloj, neniu volonte perdus maĉon. Kompreneble, perdi maĉon pro aliaj kialoj, kiel ekzemple mona korupto, estus tute neakceptebla. Sed ĉi-kaze, ne temis pri tio. Oni kondamnis la ludistinojn nejuste pro tio, ke ili inteligente kaj honeste uzis la aktualajn regulojn. eo Ĉe la retejo radiobreizh (radio-bretonio) oni povas aŭskulti mallongan intervjuon pri la gramatika korektilo LanguageTool (Lingvoilo) por la bretona lingvo per OpenOffice/LibreOffice. Agrablas aŭskulti. Tamen, mi ne aŭdis la nomon LanguageTool. eo La nova versio 1.7 de la plurlingva gramatika kontrolilo LanguageTool (Lingvoilo) nun haveblas. Mi precipe laboris por aldoni regulojn por la bretona versio. Elŝutu Lingvoilon por LibreOffice, aŭ uzu ĝin sen instali ion ajn en tiu paĝo. eo Ĵus haveblis LanguageTool-1.5, la libera plurlingva gramatika korektilo por LibreOffice/OpenOffice. Funkcias per Linukso, Vindozo aŭ Mak. Kio novas? Pluraj novaĵoj interalie en la esperanta kaj franca versioj. Sed tio, kio plej ekscitas min: Lingvoilo nun povas korekti tekstojn en la bretona lingvo. Jes, mi okupiĝas pri Lingvoilo en la franca, en Esperanto kaj nun ankaŭ en la bretona. Mi esperas, ke mi kapablos plibonigi ĝin baldaŭ. Mi jam havas multajn ideojn por plibonigi ĝin. Tiu laboro tute ne eblis sen trovi la bonegan bretonan vortaron de la projekto Apertium. Mi do dankas Francis Tyers kaj Fulup Jakez pro ilia vortaro de Apertium, kaj ankaŭ por lasi min uzi la bretonan vortaron en LanguageTool. Ankaŭ dankon al la asocio An Drouizig pro tute bretonigi LibreOffice kaj pro lia bretona vortaro Hunspell. Mi jam aldonis multajn novajn gramatikajn regulojn ekde la oficiala versio LanguageTool-1.5. Indas do elŝuti la plej novan version ĝisdatigitan ĉiutage anstataŭ elŝuti LanguageTool-1.5. Mi scias, ke mia nivelo en la bretona ne estas ankoraŭ tiom bona bedaŭrinde. Mi do ĝojus, se aliaj bretonistoj povus helpi por korekti erarojn en la tekstoj de Lingvoilo, ktp. Eblas bretonigi kelkajn mesaĝojn en tiu retejo. Por scii kiel instali Lingvoilon, vidu la hejmpaĝon de Lingvoilo. eo Nova versio de la gramatika kontrolilo Lingvoilo-1.4 nun haveblas. La listo de ŝanĝoj legeblas tie. Mi demandas min, kio estas la estonteco de Japanio nun kun 3 fundoj de reaktoroj. Kio estas la solvo por tio? Entombigo de la reaktoroj ne vere estas solvo, ĉar la poluadoj eniros la grundon, atingos la akvon en la grundo, migros for aliloke en lando, eniros la nutroĉenon, ktp. TEPCO anoncis, ke reaktoroj 1, 2 kaj 3 fondis. Reaktoro 3 enhavas MOX, tio estas ĝi enhavas grandan kvanton de plutonio, kiu estas tre danĝera. Estas eble la plej danĝera substanco, kiu ekzistas. Do estas tre grava evento, mi timas. Fakte, la aliaj reaktoroj ankaŭ enhavas plutonion (produktita en reaktoro), sed malpli ol reaktoro 3. Ni devas lerni pro tio. La homaro devas uzi malpli da energio, sed malfacilos. Kiel konvinki ĉiujn? Jen utopio eĉ pli granda ol la fina venko. Ĝenas min ekzemple vidi butikojn kun lumoj en iliaj montrofenestroj eĉ vespere, kiam la butikoj estas jam delonge fermitaj. Eblus fari leĝon por igi tion kontraŭleĝa. Ĝenas min vidi restoraciojn kun eksteraj varmiloj por la klientoj kiuj decidas manĝi ekstere eĉ kiam la vetero malvarmas. En Francio, mi memoras legi ke oni varmigas gazonon de stadio de piedpilko, por ke ĝi ne glaciiĝu dum la vintro. Ĝenas min vidi reklamojn kun elektra afiŝilo. Ĉu ne eblas igi tion kontraŭleĝa? Ĝenas min vidi kiel multaj aĉetas novan poŝtelefonilon je pli malpli ĉiuj 2 jaroj, sen pensi, ke tiu freneza konsumado damaĝas la planedon, produktinte, uzante kaj finfine ĵetonte la efemeran produktaĵon. Ni ne vere bezonas novan poŝtelefonilon, nur pro tio, ke ĝi havas pli belan interfacon. La energio bezonas esti iel pli multekosta, por ke ni ekŝparu ĝin. Jen, nin animu, ke ni estas N-ro 5 Xiahengdai Road, Xiaodong Industria Areo, Yuyao, Zhejiang, Ĉinio Hodiaŭ mi piediris en mia urbo kaj subite mi trovis tiun ĉi vidaĵon fotindan en ĝardenplaceto de rondkruciĝo. Ne temis pri simpla stucado sed pri plena dehako de granda arbo. Mi ne scias kial, kiun problemon kaŭzis tiu arbo por ke la urba adminstracio decidis malaperigi ĝin. Nun vundita arbo. Poste ĝi restos nur en la memoro de la najbaroj. By: Andy _ 2 Comments _ On: Septembro 22, 2014 _ Category: Receptoj, Videoj _ Tags : aveno, cepo, esperanto, floko, hejmo, karoto, VeganArto, veganismo, vegano Mapo de la retejo Vi estas ĉi tie: Hejmpaĝo > Staĝo-raportoj > Raportoj pri muzikstaĝo 2010 La Lego-Klubo En tiu rubriko Staĝo pri altaj studoj - 18a julio 2009 Raportoj pri februara staĝo 2010 - 6a marto 2010 Ĉu vi jam aŭdis pri Bureso ? - 1a septembro 2008 Raporto pri la muzika kaj lingva staĝo de la 3a ĝis la 11a de Aŭg. 2006 - 1a septembro 2006 OMAĜO AL GEORGES LAGRANGE - 24a aŭgusto 2009 Raportoj pri staĝoj de aprilo kaj majo 2003 - 1a junio 2003 Raporto pri muzika staĝo 2009 - 24a aŭgusto 2009 Muzika Staĝo en Kvinpetalo - 2004 - 1a septembro 2004 Teatra staĝo en julio 2000 - 1a aŭgusto 2000 Vizito de la muzikgrupo Kajto Vendredon vespere, la 13an de aŭgusto 2010, dum la muzikstaĝo, alvenis en la Esperanto-centro Kvinpetalo la duopo Kajto, muzikgrupo tre fama en Esperantio. Ambaŭ muzikistoj kaj kantistoj, Ankie kaj Nanne, ludis ĉirkaŭ 15 muzikpecojn dum la vespero, interalie « Lokomotivo rulu nun » kaj « La lasta kanto ». Ili eĉ petis de la publiko kune kanti, kaj preskaŭ ĉiuj gaje partoprenis ! La vilaĝanoj kiuj ĉeestis ŝajne ŝatis la koncerton, ĉar ili petis postlastan kanzonon. Ankie kaj Nanne tranoktis en Kvinpetalo, kaj sabaton frumatene, la staĝantoj kaj ili retroviĝis en la salono « Waringhien » por iom paroli pri ilia kariero kaj ilia emo al kanto kaj muziko. Estis tre interesa momento, kun ĉies partopreno. Tiamaniere ni pli bone konatiĝis kun ili, kaj eĉ kantis kune « La malnova balancilo », kanton kiun ni denove interpretis okaze de nia staĝkoncerto dimanĉon vespere. Ankie estis kortuŝita kiam ŝi rakontis sian konatiĝon kun Nanne kaj tiam ambaŭ interŝanĝis rigardon ege komplican... Post la kurso, ni ĉiuj retroviĝis en la garbejo apud la manĝoĉambro por ĝui aperitivon kun kelkaj najbaroj ; ni manĝetis kaj trinkis, babilante kaj aŭskultante denove Kajton ludi diversajn muzikpecojn. Kelkaj el ni eĉ aŭdacis danci, la etoso estis tre agrabla ! Sendube ĉiuj havos bonegan memoraĵon pri tiuj du tagoj... Do, vidu : Okazas multaj aferoj en la eta vilaĝo Bureso ! Menciindas, ke SYM (Société Yvonne Martinot), administranta asocio de la esperanto-centro Kvinpetalo, venigis Kajton por festi la 25-jariĝon de la asocio, k tiuokaze ankaŭ estis pretigita ĉ. 30-panela ekspozicio memorigante bilde pri la disvolviĝa historio de la centro. Kiel kutime ni kuniĝis de la 8a ĝis la 18a de Aŭgusto 2010 en Kvinpetalo. En familia kaj ĝoja etoso, ni multe laboris eĉ se ni ne estis tro nombraj. La celo esti paroli Esperante kaj kanti aŭ ludi muzikon per instrumentoj. Ĉiumatene la temoj de la prelegoj estas interesaj pro la diverseco : la regeo de Jamaiko, la venezuela popola muziko laŭ la poemoj de Ali Primera. Vinko donis al ni novaĵojn pri amfiosko kaj ĝiaj « kuzoj », kiuj vivas en la fundo de la maro. Ni parolis pri Kanto Ĝenerala de Pablo Neruda kaj Mikis Theodorakis. Sekve Lino kaj Morine interpretis parton de ĝi dum la koncerto fine de la staĝo. Ĉiujn posttagmezojn la partoprenantoj multe studis diversajn verkojn, kiujn la spektantoj aŭskultis dum publikaj koncertoj. Unue, ili kantis antaŭ la spektaklo de Kajto. Nanne kaj Ankie el Nederlando prezentis Esperantajn proprajn kreaĵojn kun multe da energio kaj plezuro. Dimanĉon vespere antaŭ la buresa publiko, la staĝantoj montris la rezulton de sia laboro. La spektantoj multe aplaŭdis. La 14 rusaj esperantistoj, kiuj vojaĝis tra Eŭropa Unio per buso, haltis en la Centro Kvinpetalo. Tie ili aŭskultis la lastan koncerton de la partoprenantoj. Poste ili vespermanĝis kaj multe ŝatis regionan pladon kun fazeoloj kaj kolbasetoj. Eĉ Siberiano petis la recepton de la saŭco, ĉar li opiniis ĝin pli bona ol lia. Kun la najbaroj kaj la urbestro de Bureso, ni festis la 25an jaron de SYM (Societo Yvonne Martinot), kiu fondis la Centron « Kvinpetalo ». La staĝo sukcesis, la partoprenantoj estis kontentaj ; do ni rendevuas la venontan jaron en Aŭgusto 2011 kiam ni esperas esti ankoraŭ pli nombraj. Lunde vespere, 16an de Aŭgusto 2010, vizitis nin esperantistaj amikoj venintaj de Rusio per buso. Ili vojaĝis tra Eŭropa Unio kaj haltis en la Esperanta Kultura Centro Kvinpetalo, okaze de la muzika staĝo. Ili malkovris la bibliotekon kaj ĉiujn domojn de la Centro. Ili estis invititaj aŭskulti koncerton de la staĝantoj, kiun ili multe aplaŭdis kaj ŝajne ŝatis. Tuj poste ni ĉiuj iris en la manĝejon por vespermanĝi kune. Bela regiona plado farita de Lin’ kaj Ĝenovevo (la kuiristinoj) atendis nin kaj la Rusianoj multe ŝatis tiun vespermanĝon. Ni bone interparolis kaj ridis dum la manĝo. Poste, kelkaj Rusianoj aĉetis T-ĉemizojn pri Esperanto. Ŝajnas ke ili bone ŝatis ĉiujn momentojn kaj foriris al Puatiero tranoktadi. Ili plu vojaĝos kaj iros al Karkasuno, Barcelono, Triesto, kie ili partoprenos Italan kongreson de Esperanto... diris la vojaĝantoj. Aperis en La Sago n-ro 67, aŭgust-septembro 2010, p20. Kiel kutime ni kuniĝis de la 8a øis la 18a de aŭgusto 2010 en la esperanta centro Kvinpetalo. En familia kaj ĝoja etoso, ni multe laboris eĉ se ni ne estis multnombraj. La celo estis paroli esperante, kanti kaj ludi muzikon per instrumentoj. ĉiumatene ni rendevuas en la salono Waringhien, por prelegoj kaj paroladoj pri diversaj temoj. Kia surprizo post la temaj klarigoj ! Por la unua prelego, Vinko donas al ni la lastajn novaĵojn pri amfiosko (genro Branchiostoma), tiu besteto de 7cm longa, kiu vivas en la sablo ĉe la fundo de malprofundaj maroj. Ĝi ne estas tute sola. Ĝi havas ‘kuzojn’, kiel epiginiĥtido (Epigonichthys) kaj genro Asymmetron. Mortinta baleno, kiu dronis sur marfundon, estas granda rezervo de nutraĵo. Komunumo de organismoj, kiu aperas tie, trapasas tri ekologiajn etapojn. Unue kadavromanĝantoj : miksinoj, iaj ’dormemaj’ þarkoj kaj iaj kraboj. Miksinoj, kiuj estas besto sen makzeloj kaj sen vertebroj sed kun kartilaga kranio, manĝas de interno de la kadavro, post pere de siaj dentoj truis la haŭton. Ili kapablas fari mukon, kiu en la ĉeesto de akvo iĝas gelateneca viskoza elasta kaj pli ampleksa. Predantoj atentu ne manĝi ! Due la oportunistoj : gastropodoj, salikokoj kaj poliĥetoj (vermoj kun multaj ĥetoj). Ankaŭ inter aliaj osedaksoj (genro Osedax, ostomanĝantaj vermoj, kiuj estas kelkajn centrimetrojn longaj) etendas siajn ‘radikojn’ (ili havas nek buþon, nek digestan tubon) en la ostojn de balenoj. Ili fosas multajn tunelojn. Ili sin nutras pere de bakterioj, kiuj simbioze vivas interne de iliaj ‘radikoj’. La vermo alportas oksigenon el akvo pere de siaj plumformaj brankoj al la bakterioj, kiuj eltiras kaj disigas la ostajn proteinojn. Mirinde oni nur observis inojn sur skeleto de baleno ! Kie estas la viroj ? Bone kaþitaj. Ili estas nur kelkajn milimetrojn longaj kaj kelfoje vivas kune interne de la ino ! Poste ni atente lernis muzikaĵojn de Ameriko : la regeo de la insulo Jamajko, Ali Primeira poeto kaj kantisto el Venezuelo kaj Canto General de Pablo Neruda el Ĉilio, muziko de Mikis Theodorakis el Grekio. Sekve Lino kaj Morine kantistino prezentis ‘Ja vivos mi’ el la Canto General. Unue, la partoprenantoj kantis antaŭ la spektaklo de ‘Kajto’. Nanne kaj Ankie el Nederlando prezentis proprajn esperantajn kreaĵojn. La morgaŭan tagon, ili klarigis sian manieron kaj stilon kaj respondis al la demandojn de la staĝanoj. Dimanĉo la 15a de Aŭgusto estis la grava tago en tiu restado. La prezidanto de la asocio invitis la najbarojn por festi la 25an jaron de la SYM (Societo Yvonne Martinot, kiu fondis la esperantan centron ‘Kvinpetalo‘) kaj malkovris la ekspozicion pri la vivo de tiu loko. Dum la vespero, antaŭ la Buresa publiko la staĝanoj montris la rezulton de sia laboro. La spektantoj multe aplaŭdis. Lundon vespere 14 rusaj esperantistoj, kiuj veturis buse tra Eŭropa Unio haltis al la esperanto centro. Post la vizito, ili aŭskultis la lastan koncerteton de la staĝanoj. Ili vespermanĝis kaj multe ŝatis la regionan pladon kun freŝaj fazeoloj kaj kolbasetoj. Eĉ siberiano petis la recepton de la saŭco, ĉar ili opiniis, ke ĝi estas pli bone ol la lia. Tiu staĝo sukcesis ankoraŭ pli bone ol antaŭe. Pli ofte ni aŭskultis kaj komparis muzikpecojn kaj senĉese ni povis aŭdi iun kanti. Do, ni rendevuas la venontan jaron en aŭgusto 2011 en 86 BURES’ por kanti muzikaĵojn de alia kontinento. Ni nur esperas esti pli nombraj. Noto : vidu ankaŭ la raporton pri la muzikstaĝo 2009 2000-2018 © Kvinpetalo - Ĉiuj rajtoj rezervitaj Tiu retejo estas mastrumata per SPIP 2.1.10 [17657] kaj uzas la skeleton EVA-Web 4.1 Lastaj ĝisdatigoj : merkredo 20a decembro 2017 per la mano por inviti vin danci kun ili. Tio estas la ĉefa memoraĵo de la mirinda semajno, kiun mi pasigis en Bretonio, fine de oktobro. Plurfoje vespere, ni ludis la homlupo-ludon, sed dum la tuta restado ni renkontis ĉie junajn sorĉistinojn, alvenintajn de orienta Eŭropo. Certe, estis ankoraŭ kelkaj simpatiaj knaboj kaj ekesperantiĝis nur antaŭ 5 jaroj). Mi partoprenis multajn esperantistajn renkontiĝojn, lokale kaj internacie (i.a. la UKojn). Sed ofte, la Esperantistoj estis tiel "junaj" kiel mi kaj iafoje mi estis unu el la plej junaj. Certe, multaj estis tre agrablaj homoj, kaj viglaj, kaj energiplenaj. Sed estas tutdiversa bildo de Esperantujo, tiu renkontiĝo kun 12- jaraj ĝis 18-jaraj gejunuloj. Tia renkontiĝo estas mia plej agrabla sperto kiel Esperantisto. Tiuj gejunuloj estas la estonteco de Esperanto. Mi ankaŭ konatiĝis kun la akompanantoj kaj gvidantoj. Bela ekzemplo de diverseco de kulturoj, de vivmanieroj, de perceptoj pri la aferoj. Tio estis ankaŭ riĉeco, sed donis al Franjo, nia miregestrino, multajn plezurojn kaj… zorgojn. Kelkaj el ili tre Dankojn kaj gratulojn al ĉiuj, al la gejunuloj, al la teamo kiu gvidis la renkontiĝon, al la homoj aŭ asocioj, kiuj finance aŭ per siaj kuraĝigoj ebligis ĝin, sed ĉefe al Franjo kaj ŝia amiko Guy, kiuj post monataj strebadoj montojn da obstakloj venkis kaj faris, ke tiu renkontiĝo estu plena kaj MIREGiga sukceso. Esperanto en Europo kaj en la tuta mondo! Oftaj Demandoj En 1977, Britio Militministerio emisiis postulo por anti-submara militado (ASW) helikoptero anstataŭigi la Royal Navy Westland Sea Kings, kiu iĝis neadekvata en la vizaĝo de antaŭas en sovetia submara teknologio. Westland Helicopters kunmetis propono, designado WG.34, por tri-engined helikoptero de similaj dimensioj al la Maro Reĝo; la WG.34 estis reliefiganta pli aŭtonomeco kaj plej granda atingo ol lia antaŭulo. Samtempe, la itala Mararmeo (Marina Militare), ankaŭ konsiderante la anstataŭas de lia floto de Maro Reĝoj konstruita de la itala entrepreno Agusta; Westland kaj Agusta baldaŭ komencis konversaciojn rilate disvolviĝo aro de posteulo helikoptero. Agusta kaj Westland finis interkonsenton por labori pri la projekto kune kaj formis kune proprieto nova entrepreno, EH Industries Limited (Ehxi), por persekuti la disvolviĝo kaj comercialización de la nova helikoptero al potenciala operatoroj. Sur 12 junio 1981, Britio registaro konfirmis lian tantiemon en la projekto, asignitaj komencan buĝeton de £ 20 milionoj disvolvi naŭ antaŭ- serio ekzemploj. Grava interkonsento, kiu sekurigis financadon por la plimulto de la EH101 disvolviĝo programo, estis subskribita de ambaŭ la brita kaj itala registaroj en 1984. Ĉe la 1985 Paris Air Show, Agusta montris modelon de utileco versio de la nova helikoptero, kondukante al pli ĝeneraligita dezajno kiu povus esti adaptita renkonti la bezonojn de diversaj civilaj aŭ militaj klientoj. La unua prototipo flugis la 9 oktobro 1987. En 1987, Kanado estis elektita la EH101 anstataŭi iliajn Maro Reĝoj en anti-submara militado kaj serĉu kaj savu roloj; la EH101 tria motoro kaj pliigita aŭtonomio kompare favore kontraŭ rivaloj kiel ekzemple la Sikorsky Seahawk, sia teritorio kaj de-icing kapablo estis ankaŭ vidita kiel esenca por Nordatlantika operacioj. La birdido EH101, el kiuj ĝis 50 estis sur Por anstataŭi la kanadaj armitaj fortoj la (CAF) Sea Kings, trovis sin kondiĉigita de pli larĝa politika batalo inter la Konservativa kaj Liberala partioj, la lasta vidanta la aviadilon kiel tro multekosta. Kritikistoj atakis la EH101 aĉeto kiel troa kaj nenecesa post la malvarma milito finiĝi en la fruaj 1990s. Ampleksajn koston taksoj estis prezentitaj fare de kaj propagandantoj kaj kontraŭuloj de la EH101 akiro, kun kontraŭuloj subtenanta vivo etendoj de Sikorsky CH-124 Maro Reĝo kaj Boeing Vertol CH-113 Labradoro helikoptero flotoj. La EH101 diskutado estis vidita kiel faktoro en la 1993 Kanada federacia elekto. La ordono estis nuligita de la nova Liberala registaro en 1993 rezultigante $ 470 milionoj nuligo kotizo. (Vikipedio) Kargo pordon: movon-kaj-2 Ĝi estas komuna por iu dosierojn (exe) sur Rikoooo esti avertita de iu antivirus programo kiel potenciale infektita. Unue ne paniki, vi devas scii ke neniam estis sola viruson sur Rikoooo ekde ĝia kreaĵo (pli ol 12 jaroj). Fakte, ĉi tiu estas nomita falsa pozitiva, pli da informoj ĉi tie Modifantoj kaj membroj estas al vi disponeblaj por ajna helpo Lernu pli pri ni Post la omaĝo al Esperanto, en la 15-a de decembro (Zamenhofa Tago), hieraŭ, la 22-an de februaro 2012, GOOGLE, la plej fama serĉilo de la interreto, aldonis Esperanton por la tradukoj. Vidu en la blogo de google: Tutmonda helplingvo por ĉiuj homoj Mia nomo estas 장정민. Esperanto estas impresa lingvo. La gusto de vino estas dolĉa. Bonvolu,gustumi la vino. Mi legas la libron pri vino, kiu la libro estas donacita de mia amiko. Mi havas la utilan libron, kies temo estas vino. Esperanto estas malfacila por skribi. Ankaŭ tiu ĉi apartenas al la familio de falopioj same kiel la pasintsemajna. Heĝa falopio (Fallopia dumetorum) estas maloftaĵo en Finnlando, tamen facile trovebla en Helsinko. Kiel la nomo indikas, ĝin oni plej certe trovas en heĝoj, ĉar por kreski alten ĝi bezonas subtenon de alia planto. Fagopiro kaj rabarbo estas membroj de la sama familio de ĉi tiu planto, la Poligonacoj. transitiv2a 1 Λ (pp verbo) Tia, ke ĝi povas ricevi rektan objekton, ekz.: anstataŭi, bani, daŭrigi, frapi, fumi, komenci, masturbi, ŝanĝi k.a.. Sin. transira. ☞ absoluta. transitivigi. Transformi verbon ne-an en transitivan: en E. oni devas uzi afikson, por transitivigi verbon. netransitiva (pp verbo) Tia, ke ĝi ne povas ricevi rektan objekton, ekz.: boli, bruli, ĉesi, daŭri, evolui, manki, promeni k.a.. Sin. netransira. Volver a: 3- Vinilkosmo-kompil' Volumo 2 La enhavo sur ĉi tiu paĝo estas enplektita de https://meta.wikimedia.org/wiki/User:Gz260. La Mirage III estas la emblemático franca Fighter de la sesdekaj. Tiu nova pako enhavas 2 malsamaj Miraĝo III B (du sidloko trejnisto): speciala lasta flugo versio en 3 malsamaj agordoj kaj norma arĝento skemo. Ĉi tiu pako estas kompleta kaj stand-alone. La falo de la Uŝero-Domo (Parto 1) Dum la tuta daŭro de teda, malhela, sensona tago en la aŭtuno de la jaro, kiam la nuboj pendis preme kaj malalte en la ĉielo, mi pasis sola, sur ĉevalo, tra malkutime morna kamparregiono; kaj finfine min trovis, dum estiĝis la vesperaj ombroj, ĉe vidpunkto pri la melankolia Uŝero-Domo. Mi malscias la kialon de tio - sed je la unua ekvido pri la konstruaĵo, sento de netolerebla malfeliĉo invadis mian spiriton. Mi diras "netolerebla" ĉar trankviligis tiun senton nenia duonplezuriga (ĉar poezia) sensaco kiun kutime registras la menso alfronte al la plej severaj naturaj bildoj pri sovaĝeco aŭ teruro. Mi rigardis la scenon antaŭ mi - la nuran domon kaj la simplajn pejzaĝtrajtojn de la bieno - la mornajn murojn - la malplenajn okulaspektajn fenestrojn - kelkajn fetorajn kareksojn - kaj kelkajn blankajn trunkojn de putrintaj arboj - kun nepra depremo de animo kiun mi scipovas kompari kun nenia surtera sensaco pli taŭge ol kun la postrevo de opiofestinto - la amara replonĝo en ĉiutagan vivadon - la malbelega forfalo de la vualo. Ekestis glaciiĝo, sinkado, malsaniĝo de la koro - senkompensa morneco de pensado kiun sukcesis survojigi ĝis sublimeco nenia premego de la imagpovo. Kio - mi paŭzis por primediti la temon - kio min tiom maltrankviligis dum mi rigardis Uŝero-Domon? Estis mistero nepre nesolvebla; cetere mi malsukcesis barakti kun la ombraj fantazioj kiuj min kunpremis dum mi meditadis. Mi devis min turni al la maltaŭga konkludo ke, dum sendube ja ekzistas kombinoj de tre simplaj naturaj objektoj havantaj la povon nin tiel afekcii, tamen la analizo de tiu povo nombriĝas inter konsideradoj preterpasantaj nian komprenon. Eblas, mi pensis, ke simpla malsama aranĝo de la trajtoj de la sceno, de la detaloj de la bildo, sufiĉos por aliigi aŭ eĉ entute nuligi ties kapablon fari malfeliĉan efekton; kaj, responde al tiu hipotezo, mi bridrimenis mian ĉevalon ĉe la kruta bordo de nigra kaj nebularda lageto kuŝanta en senbrua heleco apud la loĝejo kaj subenrigardis - sed kun tremego eĉ pli ekscitanta ol antaŭe - la rearanĝitajn kaj inversigitajn bildojn pri la griza karekso kaj la makabraj arbotrunkoj kaj la okulsimilaj fenestroj. Tamen en ĉi tiu domego de morneco mi nun celis gastadi dum kelkaj semajnoj. Ĝia proprietanto, Roderiko Uŝero, estis unu el miaj plej intimaj amikoj dum nia knabeco; tamen multaj jaroj forpasis ekde nia lasta renkontiĝo. Letero, tamen, atingintis min en fora regiono de la lando - letero de li - kiu, pro sia senbride petema karaktero, invitis nur vivpersonan respondon. La manuskripto vidigis indicojn pri nervoza maltrankvilo. La leterinto priparolis seriozegan korpan malsanon - mensan malsanon kiu lin premas - kaj pri sincera deziro vidi min, kiel lian plej bonan, kaj efektive solan amikon, kun la celo, pere de la plezuro de mia kompanio, iom malpligrandigi lian malsanon. Estis la maniero en kiu diritis ĉio tio, kaj multe pli - estis la ŝajna koreco kiu akompanis la peton - kiu malpermesis min heziti; rezulte mi obeis tujege kion mi daŭre konsideris ege malkutima alvoko. Kvankam, kiel knaboj, ni estis eĉ intimaj kunirantoj, mi malmulte sciis tamen pri mia amiko. Lia distancemo estis ĉiam ekscesa kaj konstanta. Mi konsciis tamen ke lia ege antikva familio estis fama, jam en forpasintaj epokoj, por aparta sensivo de temperamento sin montranta, dum longaj periodoj, en multaj verkoj de laŭdeginda arto kaj, pli lastatempe, en ripetitaj faroj de malavarega sed senfanfarona almozo, kaj cetere en pasia sindediĉo al la komplikaĵoj, eble eĉ pli ol al la tradiciaj kaj facile rekoneblaj belecoj, de la muzikaj sciencoj. Mi eksciis ankaŭ la ege rimarkindan fakton ke la tigo de la Uŝera gento, kvankam ĝuante longtempajn honorojn, neniam fondis daŭran branĉon; alivorte, ke la tuta familio sin limigis al rekta devenlinio kaj ĉiam, krom ege malgravaj kaj ege provizoraj varioj, ade sin limigas tiel. Estis tiu manko, mi konsideris, primeditante la perfektan mantenadon de la lokalo kaj la agnoskatan karakteron de la gento, kaj spekulativante pri la ebla influo kiun la unua, dum la longa preterpaso de jarcentoj, povintus trudi al la alia - estis tiu manko, eble, de akcesora idaro, kaj la rezultinta sendevia transdono, de patro al filo, de la hereda posedaĵo kun la nomo, kiu, finfine, tiomagrade kunidentigis la du ke la origina nomo de la bieno aliiĝis en la kuriozan kaj dubasencan nomon "Uŝero-Domo" - nomon ŝajnantan ampleksi en la mensoj de la kamparanaro ĝin uzanta, kaj la familion kaj la familian domon. Mi diris ke la sola rezulto de mia iom knabeca eksperimento - mia subenrigardado en la lageton - estis pliprofundigo de la unua malkutima efekto. Estas sendube ke la konscio pri la rapida pligrandigo de mia superstiĉo - ĉar kial mi hezitu ĝin nomi tia? - utilis ĉefe por plirapidigi tiun pligrandigon mem. Jam de longa tempo mi konscias ke tia estas la paradoksa leĝo pri ĉiuj sentoj bazitaj sur la teruro. Kaj eble pro tiu sola kialo okazis ke, kiam denove mi levis la rigardon ĝis la domo mem, for de ties bildo en la lageto, ekkreskis en mia menso stranga fantazio - fantazio tiel ridinda ke mi konsentas ĝin mencii nur por elmontri la viglan forton de la sensacoj kiuj min premis. Mi tiel aktivigintis mian imagpovon ke mi komencis pensi efektive ke super la tutaj domego kaj bieno pendas etoso propra nur al ili kaj al ilia ĉirkaŭejo - etoso havanta nenian rilaton kun la aero de la ĉielo, sed leviĝinta el la putrintaj arboj kaj la griza muro kaj la silenta lageto - pesta kaj mistika vaporo, malhela, malenergia, apenaŭ videbla, plumba. Forskuinte de sur mia spirito tion kio povintus esti nur sonĝo, mi rigardis pli proksimdetale la veran aspekton de la konstruaĵo. Ĝia ĉefa trajto ŝajnis esti tiu de ekscesa antikveco. La miskoloriĝo kaŭzita de la forpasintaj epokoj estis granda. Etaj fungoj sin sternintis sur la tutan eksteraĵon kaj pendis el la aleroj en subtila, implikita retaĵo. Malgraŭ tio videblis tamen nenia eksterordinara kadukeco. Forfalintis nenia parto de la masonaĵo; kaj ŝajnis esti sovaĝa malkonformeco inter ties daŭre perfekta kunligo de eroj kaj la dispeciĝanta stato de la unuopaj ŝtonoj. Tiurilate la situacio multe memorigis al mi la ŝajnigan tutecon de malnova lignaĵo putrinta dum longaj jaroj en iu forgesita kelo sen difektiĝi pro la interrompa spirado de la ekstera aero. Krom tiu indikaĵo pri vastskala putreco, tamen, la konstruaĵo elmontris malmultajn signojn pri malstabileco. Eble la rigardo de kontrolanta observanto konstatintus apenaŭ percepteblan fendeton, kiu, etendiĝante ekde la tegmento de la domo sur la fasado, estigis vojon suben laŭ la muro en zigzaga direkto, ĝis sin perdigi en la morozajn akvojn de la lageto. Rimarkinte tiujn aspektaĵojn, mi rajdis trans mallongan digvojon ĝis la domo. Atendanta servanto ricevis mian ĉevalon kaj mi eniris la gotikan arkopasejon de la halo. Ŝtelpaŝa valeto kondukis min de tie, en silento, tra multaj malhelaj kaj kompleksaj koridoroj ĝis la laborejo de sia mastro. Multe da tio kion mi renkontis survoje helpis, mi malscias kiel, pligrandigi la malklarajn sentojn pri kiuj mi jam parolis. Dum la objektoj min ĉirkaŭantaj - dum la ĉizaĵoj de la plafonoj, la sombraj tapiserioj sur la muroj, la ebona nigreco de la plankoj, kaj la fantasmagoriaj armoriaj trofeoj kiuj klakadis dum mi preterpasis, estis nur aferoj al kiuj, aŭ similaj al tiuj al kiuj mi jam alkutimiĝis ekde mia infaneco - dum mi malkuraĝis malagnoski kiom konata estas ĉio tio - tamen mi miris ekkonsciante kiom malkonataj estas la fantazioj kiujn estigis tiuj kutimaj bildoj. Sur unu el la ŝtuparoj mi renkontis la familian kuraciston. Lia mieno, mi pensis, elmontris kunmiksitan aspekton de malnobla ruzado kaj perplekseco. Li salutis min timege kaj preterpasis. Ĵetgeste nun la servanto malfermis pordon kaj min kondukis antaŭ sian mastron. La ĉambro en kiu mi min trovis estis ege granda kaj alta. La fenestroj estis longaj, mallarĝaj kaj pintigitaj kaj situis tiom for disde la nigra kverka planko ke nepre maleblis ilin atingi de interne. Malfortaj briletoj de ruĝigita lumo malfermis vojon tra la pergoligitaj vitroj kaj helpis sufiĉe distingigi la plej elstarantajn objektojn de la ĉirkaŭejo; la rigardo penadis sensukcese tamen atingi la plej malproksimajn angulojn de la ĉambro kaj la kaŝanguletojn de la volbigita kaj fretigita plafono. Malhelaj drapaĵoj surpendis la murojn. La ĝenerala meblaro estis abunda, senkomforta, antikva kaj ĉifona. Multaj libroj kaj muzikiloj ĉirkaŭkuŝis en sporada aranĝo, sed sen vigligi la scenon. Mi sentis min kvazaŭ enspiri etoson de malĝojo. Aspekto de severa, profunda kaj nereaĉetebla melankolio surpendis kaj trapenetris ĉion. → La ploroj de la lago → Homo kaj Naturo → La ribelo de la libroj → La Homaj Rajtoj → Falo de la Uŝero-Domo → Odo al Ĝojo → Ifigenio en Taŭrido Priserĉu la TTT-ejon Citaĵo de la tago "Amikeco liberigas el timo kaj servuteco, ĝi estas saĝeco mem." Akcepto-paĝo → Letero 1.9999 → Turismo, estonta kultivado? Por la malriĉaj landoj, la turismo iĝis grava valut-fonto. En tia grado, ke iliaj socioj reorganiziĝas ĉirkaŭ tiu nova merkata objekto: la turisto. Jen manao, kiun ĉiuj ne profitas. Raportaĵo, en Sudameriko. Aŭrore ekstarinte, ili pasigis plurajn horojn en la malantaŭa parto de baskulkamionoj sur malglata pado meze de la Perua kamparo. Ilian decidecon ekbreĉis nek la mateniĝa malvarmo, nek la 180 kilometroj inter Arequipa (ĉefa urbo de la sudo de Peruo) kaj la Colca kanjono. Dum tiu ĉi tuta maja mateno sur la plaza de Armas sonoradis la frapfrazoj de la Cayllominos, kiuj postulis interalie, ke finfine komenciĝu la konstruo de asfalta vojo liganta ilian urbeton Caylloma kun Arequipa. Bloki la vojojn, ĉu perua specialaĵo? Ankaŭ Bolivio, kie la loĝantoj de El Alto, sur la altaĵoj de La Paz, scipovas paralizi la tutan landon malhelpante la aliron al la cefurbo, kaj Argentino, kie la piqueteros , senlaboruloj adeptoj de tiaj blokadoj, ekzistas ekde la jaroj 1990, spertas ĉi tiun formon de socia mobilizado. Forgesitaj. Sed, se ili hodiaŭ manifestacias, kaj se ili poste ŝtopis la vojojn ĉirkaŭ Arequipa, estas ĉefe por rememorigi al la loka registaro ke ili ekzistas, kaj ke ankaŭ ili volas ĝui la fruktojn de la turismo. Luisa estas unu el ili, kaj laŭ ŝi "ne estas juste ke, en tiom riĉa provinco dank’ al turismo kaj metiarto, granda parto de la loĝantaro estas en situacio de ekstrema malriĉeco" . Forgesita agrikulturo, eksmoda bredado, nun la turiston oni kultivas. Por viziti la kanjonon, kiu allogas preskaŭ 100 000 vizitantojn jare, ĉiu turisto devas pagi 6-dolaran enirrajtigilon al la instanco kiu regas la parkon, l’Autoridad autónoma del Colca (Autocolca), sed tiu ĉi ne lojale redistribuas. Por la Cayllominos, el kiuj du trionoj vivas sub la sojlo de malriĉeco, ekataki la lokan registaron estas maniero por denunci la korupton, parte responsan pri la situacio, tion confirmas policisto ĉi tie postenanta: "Vi scias, nia prezidanto Alejandro Toledo, lia populareco eĉ ne atingas 10%, ja estas kialoj..." Tial, por rikolti malgraŭ ĉio parton de la pli ol 1000 dolaroj, kiujn ĉiu turisto averaĝe elspezas dum sia restado en Peruo, iuj ne hezitas ĉerpi rekte ĉe la fonto, sen atendi la intervenon de la Ŝtato. Kaj jen tiel la tuta socio adaptiĝas. Konvertado. Unu landlimon pli for, tiel faras Efraim. Kiel liaj fratoj plu nun, kiel lia patro antaŭ li, ĉiumatene aŭ preskaŭ, li ekiras sur la vojo, kiu ligas Potosí, koloniepoka urbo en suda Bolivio, kun la Cerro Rico, tri kilometrojn pli alten. Antaŭ kelkaj jarcentoj, povagone oni elprenis el la trafe nomata "Riĉa Monteto" la arĝenton kiu foriris al Eŭropo, dum nuntempe por serĉi stanon la ministoj plufosas la monton. Sed, se Efraim, la buŝon misformigitan de la kokafolioj, plu ŝoviĝas en la galerioj, per tute alia metalo li vivas: tiu de la turistaj moneroj. Kiuj pagas lin, eĉ sufiĉe bone, por tiu plonĝo en la koron de iu Germinal de la XXIa jarcento. Dum kelkaj horoj, per preskaŭ perfekta angla lingvo, li kunspertigos al ili la sorton de la proletar’ de l’ tero. Pri sia aliposteniĝo Efraim parolas kun rideto: "Mi ne tro scias kio alpelas vin tien, por rampi en tiuj galerioj, sed ĉar mi vivas dank’ al vi, mi evitas tro multe pridemandi min!" Nek iu transnacia firmao pri energio, nek la bolivia ŝtato donas salajron al la ministoj de Potosí, kie la elfosada kosto de stano estas duoble aŭ trioble pli granda ol la monda kurzo. Organizitaj en kooperativoj, la 6000 ministoj fakte ekspluatas... sin mem, ricevante mizerajn salajrojn, el kiuj ili devas depreni la koston de la dinamito uzata por eksplodigi la ercajn vejnojn. Ilia vivespero ne superas 45 jarojn. Alparolado. En Pisac (sudo de Peruo), ankaŭ Gloria tute intencas profiti la ondon de turistoj kiuj tie vizitas unu el la plej belaj inkaaj lokoj de la regiono. Sed, kontraŭe de Efraim, ŝi ne ŝanĝis siajn tradiciojn, male: ŝi substrekas ilin. La tradicia metiarto, jen ŝia merkatero. Kaj egalrajta, krome! Sur la sojlo de sia butiko, ŝi alparolas tiujn, kiujn ŝi rekonas kiel franclingvanojn, per franca lingvo, kiun ŝi laŭdire lernis "kun iu amanto" . Per nekutimaj argumentoj, ĉar ŝin oni kredu, "franclingvanoj ne estas kiel la usonaj gringoj" . Ŝi povas, kun ili, "paroli pri egalrajta komerco, tio interesas [ilin]!" . Tion ŝi asertas: ĉio vendata en ŝia butiko estas "egalrajta" . Kun ŝarĝitaj brakoj oni forlasas ŝin, ne sen ke lastan fojon ŝi petis de ni: "Ĉu vi promesas min ke vi skribos al via libro, tiu Guide du routard, por ke ili parolu pri mi?" Kelkajn tagojn poste, malkovrante aliloke kaj por etaj prezoj la samajn ponĉojn kaj peruajn ĉapojn tute ne plu egalrajtajn, la iluzio estas for. Tamen malfacilas riproĉi kontraŭ ŝi: Gloria estas nur pli ruza ol aliaj por altiri al si la tiom deziratajn valutojn. Same por Efraim aŭ la Cayllominos de la Colca Kanjono, la turisto fariĝis ŝia baza nutrao. Sed ne ĉiuj sukcesas beki en la telero de la turista disvolviĝo. → La ploroj de la lago → Homo kaj Naturo → La ribelo de la libroj → La Homaj Rajtoj → Falo de la Uŝero-Domo → Odo al Ĝojo → Ifigenio en Taŭrido Priserĉu la TTT-ejon Citaĵo de la tago "Amikeco liberigas el timo kaj servuteco, ĝi estas saĝeco mem." flava ampolo de varmo. Luno, pli juna fratino spiono de noktoj de pasio. ke nenio neniam disigas min de la du ke nenio neniam disigos min de mia dio. ŝajnas tiom da konfuzita kiel mi. ke nenio niniam disigos min de la du. La aspekto: Etnaj ŝtofoj kaj teksturoj estas ĉiam bona ideo en somero, gazo, ledo, ligno, ŝtonoj, plumoj, ĉiuj tiuj naturaj elementoj harmonias tre bone inter ili kaj kun la naturo, kiu ilin kreis. Ĉi hinda-inspirita rigardo estas bona ekzemplo de ĝi, gaza jupo, leda korsaĵo, akcesoraĵoj de ŝtono, ledo kaj plumoj kaj nudaj piedoj. La fotoj estas prenitaj en la pinaro de Xago, unu el la pli spektindaj strandoj de Asturio kaj certe unu el miaj preferataj. Mi esperas ke vi ĝuis la seanco, ĝis la proksima ... salita kisoj. ESPERANTO EN ESPERANTO Por pli bone vidi ĉi tiun paĝon uzu lastajn versiojn de Netscape aŭ Internet Explorer.(Unikodo) Arnoldo Águila naskiĝis en Kubo en 1943. Li estis unu el la plej bonaj junaj ŝakludanto el sia lando. Poste li verkis and publikigis pri ŝako. Li studis ĝis atingi la nivelon de elektronikan teknikon. Li inventis kaj ŝanĝis elektronikajn ilojn. Post 1980 li verkis and publikigis sciencfikciajn verkojn nacilingve. Li lernis esperanton kaj tradukis verkojn de diversaj naciaj verkistoj, Cofiño, Martí kaj aliaj. Poste li verkis en Esperanto kaj publikigis diversajn sciencfikciajn rakontojn en Sferoj. Li gajnis Honoran Mencion en la Belartaj Konkursoj de 1990 kune kun Jorge Camacho and Mark Fettes en la branĉo “Eseo” per la verko “Poezio ne estas matematiko”. Li, kune kun Andrés Rodríguez, fondis la Kuban Tradukistan Grupon de KEA. Ekde 1992 li loĝis en Usono foririnte el Kubo pro politikaj motivoj. Mia rakonto "Eĉ pri tio" (Klaketu ĉi tie por legi nun) estis tradukita al la italiano el esperanto: Mi certe ne rememoras, ke mi gajnis menkcion en la Belarta Konkurso disvolvigita en Kubo per la eseo "Poezio ne estas matematiko" Jen troviĝas recenzo kiu temas pri mia rakonto "La Neforlaseblaj" (klaketu ĉi tie por legi ĝin) "Kiam la nifelo 'stas bona... Oni jam delonge scias ke en la sferoj de sciencfikcio kaj fantasto orbitas nifoj. Sed aparta grupo surterigis en Santander por eldoni la kompilaĵon de la terano Miguel Gutiérrez Adúriz. Ĉi terano kolektis el la SF-tereno esperanta en 1988. Do, mezgrada rikolto, la tuto enpaĝiĝis en centkvardeko da pagoj. Kaj jen el kio gi konsistis - 13 noveloj (ĉu fingro de Satano?) el dek autoroj: István Nemere, Arnoldo Aguila, Bela Kovacs, Sergo Elgo, Miroslav A. Andric, Liven Dek, Pekka Virtanen, Georgo Kamaco, Bernard Golden kaj Giorgio Silfer. Unuavide nenio ligas la diversajn pecojn en la libro, kvankam komuna trajto povus esti la retrospektivo, renkontata en ses rakontoj. Iel trudiĝas la demando kial ses diversaj autoroj elektas la formon de rakonto en la rakonto kaj per tio la plimulto el ili simple evitas la intrigon kaj morne filozofiumas ĉu pri 1' estonta apokalipso, ĉu pri 1' homa naturo el ekstertera vidpunkto. Tamen mi sekvos, vere iom ambigue, la konsilon de la grupo Nifo: Pri la noveloj de ĉi volumo juĝu la leganto mem. Jen kelkaj el miaj prijuĝoj: La ladbubo kaj La Inferulo (de Nemere) estas inter la bono en la kolekto, kaj precipe La Inferulo - rakonto pri freneza komponisto, uzinta la urban metroon kiel gigantan orgenon - aludoj pri la Katastrofo au nerekte pri Frankenstein. La Neforlaseblaj vere postlasas bonan impreson per sia alloga maniero rakonti - temas pri la degenerinta homa specio en iu maŝina mondo. Kaj same tie oni povas observi la lingvan evoluon kaj rememori kun rideto la neantaŭlongajn debatojn pri komputero aŭ komputilo kaj vidi alian arkaikiĝintan formon: televizio anstataú televido. Tamen tio ne damaĝas la bonan rakonton." En Sferoj-8 aperis "Eĉ pri tio". La 142-paĝan volumon konsistigas 18 rakontoj el 12 aŭtoroj, te, laŭapere: István Nemere, Arnoldo Aguila, Ksavero Moleono, Claus J. Günkel ... Jen kelkaj titoloj, temoj kaj prijugoj: Video-homo, pri la neregebla kaj sensentivigita povo de la aŭdvidaj amaskomunikiloj aŭ de troa videospeklado. Eĉ pri tio, pri la manko de interhoma komprenigo... Recenzo el MONATO pri Sferoj-10: Kosma Polico "... mondoj povus senprobleme rekoni unu la alian. En Nenuligebla Decido (Klaketu ĉi tie por legi nun) Arnoldo Aguila prezentas interesan interpreton de la rilatoj inter homo kaj roboto. ..." La Esperanto-blogo de Liŝano Nomo:Liŝano Rakonteto el al-Andalus lume kaj ombre (tankao) Tempo fuĝas Mi freŝdate akiris sendratan retkonekton, kaj hodiaû, supre sur eskalo, mi tondis la heĝon sovaĝon malantaû la domo, por plibonigi la signalon. La heĝo estas miksaĵo maljuna, de kratago, pruno dorna, ulekso ktp - tuta dornplena. Estas multaj fontoj beataj en Irlando. Ĉiu havas sian pilgrimtago, sed oni vizitas fontojn dum la tuta jaro, por uzi iliajn kvalitojn bonfarajn. Kutime kreskas apude frakseno aû kratago, kaj ofte vidiĝas la branĉoj ornamitaj de ŝtofostrioj helkoloraj, aû de oferaĵetoj kia bebludiloj kaj rozarioj. Ĉe ĉi tiu fonto, estas trajto konata kiel “ĉerkotrogo”, kie oni estis trempanta la ĉerkon en la akvo beata antaû ol forporti al la kirko proksima “Crannagh” por enterigo. Malsekiginte la okulojn per la fontakvo, mi okulumas trans la valon al Crannagh, sed vidas nur kelketajn granitbulojn inter la rubusoj. Mi malsekigos ree la okulojn alitage. Mia frato rakontas historieton pri Kimrio dum la dua mondmilito: Sekretaganto usona devis akiri kelkajn aktojn gravajn de sia kontaktulo en valvilaĝo sudkimra. La kontaktulo nomiĝis 'Jones' kaj la usonano ekkonus lin per kodfrazo. Kiam li alvenis al la vilaĝo, li eniris spicistejon, kaj diris al la vendisto, "Saluton. Mi serĉas la viron Jones". La vendisto respondis, "Nu, tiu nomo estas tre kutima en ĉi tiu valo. Estas Jones la buĉisto, Jones la forĝisto, Jones la policano... eĉ mi mem nomiĝas Jones. Do kiun Jones-on vi serĉas?" Hmmm, pensis la usonano, eble ĉi tiu estas mia serĉato. Li eldiris la kodfrazon, "Oni diras ke la leontodoj kreskas forte en Irlando". "Ha," respondis la spicisto, "vi serĉas Jones la spionon!" Naux ! Nur naŭ el "Ŝaŭmo Vortoj" merkredo! Ĝi iĝis stranga kaj eĉ zorgodona. Por kelkaj sesioj, temoj kaj aferoj estis ja sufiĉe mirinda, kaj partoprenantoj raportis desorientadaj. Françoise estis prokrastitaj (por tiel diri) la unua: Ŝi ŝajnigis conjuntajn problemojn aŭ malbona falo gliti al esotera butiko taŭgeco. En formo, jes, sed kiel ... kio? Estis vere komencis manki al ni ... Dany tiam la sekva semajno, ni vidis okazi malproksime sur sia kutima biciklo. Sed ne haltis. Ŝi daŭrigis sian vojaĝon sur la bicikla vojon, sendante al ni la vojon belan ondo. Tiam ŝi estis for, ĝuste post la restoracio "Chez Hubert." Ni nur sciis per la maristo kun la maraj verdaj ŝuoj, vi scias kiu ĉiam scias tie, sidantaj sur la krabo potojn haveno Beg-Meil, ŝi kuris al la doko kaj daŭrigis la Penfret Insulo, sekvita de vico de delfenoj ... Por Gerard, fine, ĝi estis iom malsama: ĝi ofte forlasis nian grupon dekkvin minutoj antaŭ la fino, kiam li havis, li diris multajn vojo al Combrit. Konante la ulo, mi lin sekvis pasintsemajne: A Combrit (en Sainte-Marine, pli precize) iama rifuĝo kutimo, la "Napoleono Domo" gardas la havena eniron. Tiu malgranda domo estis lastatempe restarigita. Oni povas vidi tra la malgranda fenestro (se la lumo estas bona, kaj neniu tago-kontraŭ) dekduo jam vortoj en ŝaŭmo. Gerard jam delonge grandan pipon fumanto kaj meerschaum pipon - Meerschaum - ĝi scias. Post ĉiu de niaj metiejoj, gravuras kaj arkivas kaj, kun pacienco - kiel devas, kun la ŝaŭmo ! - Niaj trovoj. Almenaŭ por li ne maltrankvili; li eĉ promesis ke ni vizitus sian Tondilbekulon ... Mirinda, tre bela foto ! La celo de aubio estas ricevi € 100,00 semajne. Estu la unua kontribuanto! Manga 18 por plenkreskuloj, 50-komercaj hentai en la rusa Karikaturo por la matura-maniko 18-sekso pli. Fascinanta kroniko disfaldas en lito, kie la gravuloj kuras por la sekso. Diseñistoj de Madrido laboris sur la filmo, kreante krea savo kaj persona kreiva fuzo, por skribado de seksaj ilustradoj surbaze de kiu kreis karikaturon. La ciferoj montris la regantan parton de la rimedoj uzantoj estas plenkreskuloj, ili amas rigardi enretan enhavon dum la semajnfino. Mangao vidanta de 18 jaroj: Rigardi manikon 18 porno hentai - Enreta sur via poŝtelefono. Nu, mi ŝatas ĉi tiun manikon. Informoj pri papo Francisko. Internaciaj informoj. - 2015-04-23 Informoj pri papo Francisko. Internaciaj informoj. - 2015-04-23, ĵaŭ Radio Vatikana - Esperanto Festo de sankta Georgo, nomfesto de papo Jorge Bergoglio, intervjuo kun la papa ceremoniestro, monsinjoro Guillermo Karcher; aŭdienco kun la episkopoj de Namibio kaj Lesoto; tago de preĝado por la pastraj vokiĝoj, ordenoj de 19 novaj pastroj; nova tvitera mesaĝo Vatikanurbo: plejparto de islamanoj ne rekonas sin en terorisma barbareco; Parizo: alvoko al la fideluloj ne cedi al la paniko kaj konservi trankvilon; Indonezio: pinta renkonto Azia-Afriko; Pakistano: la situacio de homaj rajtoj en Pakistano rimarkinde aĉiĝas. Rubriko(j): Paŝtista instruo de la Papo Informoj pri papo Francisko. Internaciaj informoj. Sendi komenton, skribi al la redaktoro de chi tiu TTTejo: 50 languages: esperanto - ĉeĥa _ Bestoj - Zvířata la germana ŝafhundo Jaka jest dzisiaj pogoda? Ki- e---- l- v----- h-----? Kia estas la vetero hodiaŭ? La Kaverno-urbo de Vardzia (kartvele ვარძია) estas kavernomona Hodiaŭ ekvalidas la kontrakto inter Kultura Centro Esperantista (KCE) kaj Fremdlingva Plukleriga Centro (ITK), subskribita en Budapesto komence de novembro 2006. ITK estas la institucio, kuplita al la ELTE-universitato, kiu administras la testaron pri vivantaj lingvoj kaj la koncernajn diplomojn por adoltoj. Ĉiujare kelkmiloj da hungaroj diplomiĝas pri esperanto ĉe ITK. Samtempe ITK reprezentas la hungaran ĉe la institucio deputita de la Konsilio de Europo pri lingvotestado: en tiu kadro ekis la kunlaboro inter KCE (deputita de la Esperanta Civito) kaj ITK. Post la kontrakto kun la lernejo Institut Zamenhof, posedata de la paktinta establo TIETo en Lomeo, valida por la tuta Afriko (escepte de la mediteraneaj landoj), ĉi tiu estas la dua kontrakto per kiu KCE agnoskas kaj delegas al alia subjekto la plenumon de siaj taskoj kadre de LTSEC. Tio konkrete signifas, ke la Civito ne iniciatos esperanto-lingvotestadon por hungarlingvanoj, ĉar tion jam realigas plej oportune ITK mem. Reciproke, ITK agnoskas la LingvoTestan Sistemon de la Esperanta Civito, ekster Hungario. Eventualan ekvivalentigon de la diplomoj la ITK-ekzamenitoj petos de KCE. La gvidanto de la esperanto-ekzamenaro che ITK, c-ano Imre Szabó, prelegos pri la laboro de la institucio, okaze de la seminario de KCE pri LTSEC, la 27an de januaro 2007 en Ĉaŭdefono. Pliaj informoj tra nia redakcio. Letero al Kofman Manifesto de Raŭmo Konkludoj de Segedo Deklaro de Pola Studenta Esperanto-Komitato Dekretoj kaj ediktoj Lingvaj Rajtoj Lingva Komitato Oftaj demandoj Esperanto mi ŝatas. Gracoj, Lázaro Zamenhof (El esperanto me gusta. Gracias, Lázaro Zamenhof) Bela teksto. Dankon! Via filino, la konsentita [訳例2] Tiu sinjorino, kiu portas longan jupon, estas mia kolego. [訳例3] La virino vestita per longa jupo estas mia kolegino. [訳例4] Tiu virino kun longa jupo estas mia kolego. [訳例6] --- Kiukoloran veston vi deziras? --- Mi deziras verdan robon. [訳例7] --- Kiun koloran veston vi deziras? --- Mi deziras verdan robon. [訳例8] --- De kiu koloro estu via vesto? --- Verdan robon mi deziras. [訳例9] Barbulo kun blanka ^capelo deziras vidi vin. [出題者の訳] Viro kun barbo kaj blanka ^capelo deziras vidi vin. #63 por muziko Aktivulino de la legacia stabo de la Esperanta Civito liveris al la Kortumo plendon kontraŭ Andreas Künzli, el Lucerno, pro molesta ebrieco. Laŭ la denunco, la fakto okazis en la fervoja stacidomo de Berno, la 21an de aŭgusto posttagmeze, kie la "ministro de la Esperanta Respubliko" estus kondutinta kiel ĝisvome ebria, en alesto de atestantoj. La aktisto de la Kortumo pridemandos unu el ili, kiu havas la esperantan civitanecon. Pri la malsobreco de Andreas Künzli ekzistas precedentoj: unu el ili estas atestita interalie de deĵoranto en Kultura Centro Esperantista. Alkoholismo estas formo de malrapida sinmortigo, tipa de profunde frustritaj subjektoj. Kelkaj ebriuloj reagas plore, kelkaj kante, aliaj agreseme. Al ĉi-lasta kategorio apartenus la denuncito. En la Esperanta Civito pri molestaj ebriuloj oni aplikas la normon validan en la lando kie okazas la fakto, memkompreneble sub la kondiĉo ke tiu normo ne kontraŭas la fundamentan leĝon de la Esperanta Civito, nome la Konstitucion plus la Universalan Deklaracion pri la Homaj Rajtoj. Letero al Kofman Manifesto de Raŭmo Konkludoj de Segedo Deklaro de Pola Studenta Esperanto-Komitato Dekretoj kaj ediktoj Lingvaj Rajtoj Lingva Komitato Oftaj demandoj Kio vere kuŝas malantaŭ la granda persekutado de la judoj kaj kristanoj? Kun kelkaj simplaj demandoj kaj respondoj, ni volas ilustri tion kun la Biblio. Kio kunigas la persekutado de judoj kaj kristanoj? Ili havas ilian fidon surbaze Dio de la Biblio, la sola vera Dio. Kiu malamas Dio pli ol al aliaj? Kiu volas diablo hundo kiam li ne povos renversi Dio de sia trono? Tiuj kiuj kredas je Dio, judoj kaj kristanoj. Ĉu ni havas la vorton de Dio en tiu? Jes, en Apokalipso ĉapitro 12, ni vidas ke. Kiel estas aferoj tie? Kiam ni vidas kion la figuraĵo diras ĝi fariĝos klara. En Revelacio. 12: 1 diras "virino vestita per la suno, la luno sub ŝiaj piedoj kaj krono el dek du steloj sur ŝia kapo." Estas paŝo kiu donas la eksplikon, ĝi estas unu Deut 37: 9: "Tiam li havis alian revas, ke li diris tion al siaj fratoj. "Aŭskultu," li diris, "mi havis sonĝon al. Mi sonĝis, ke la suno kaj luno kaj dek unu steloj klinigxas antaux mi. "Dekdua stelo estis tiel do Joseph mem, kiu estis unu el la dek du triboj de Izrael. Tiel celas virino Israelo. Plue, ni legas, ke la virino estas persekutita de la drako: "Kiam la drako vidis, ke gxi estas jxetita sur la teron, gxi persekutis la virinon, kiu naskis la infanon." Up. 12:13. La infano kiu tiris ĝis la trono de Dio (Ap 12: 5), Jesuo, kiu naskiĝis kelkfoje la juda popolo. Kiel ni scias, ke la drako rilatas al la diablo? La respondo estas donita en Revelacio. 12: 9 "Kaj la granda drako, la antikva serpento, nomata Diablo kaj Satano." Kaj kie ni povas legi pri la persekutado de kristanoj? Ni vidas en Apokalipso. 12:17: "En sia kolero kontraŭ la virino iris kajto, por fari militon kontraux la restintojn de sxia idaro, kiuj obeas la ordonojn de Dio kaj havas la ateston de Jesuo Kristo." Kiel estas konata, la kristana fido estigis de la judoj kaj tie ni vidas, ke ĝi estas pri tiuj, kiuj konservas la ateston de Jesuo Kristo, tio kristanoj. Kial ĉi tiuj Skriboj koncernataj nun? Ĉar ni neniam antaŭe en la historio havis tiom da kristanaj martiroj dum la 1900-aj jaroj ĝis nun. Same, ekzistas neniam mortigis tiom da judoj dum la sama periodo, 6 milionoj dum la dua mondmilito. Kial ĉi okazas ĝuste en nia tempo? La Skribo donas la respondon, ĉar la diablo malsupreniris en vin, havante grandan koleron, ĉar li scias ke lia tempo estas mallonga. "Supren. 12:12. Ĉu ĝi estas signo de la tempoj? Jes, kiel ni jam vidis tie konas la diablo, se tiu tempo estas mallonga, do li koleras kaj li volas mortigi judojn kaj kristanojn, kiuj kredas je Dio. Tiu estas granda signo ke ni vivas en la fino fojojn. Tra jaroj de penadoj, la firmao sukcese evoluigis malgrandajn CNC precizeco aŭtomata stangon lathe (komune konata kiel precizeco aŭtomata lathe) kiu estas dividita en AK serio, SM serioj, SX serio kaj SC serioj, havas siavice-muelilo kombino funkcio kaj estas aparte aplikebla por grandaj-batch mult vario alta precizeco maŝinanta, aparatanta taskoj de maldika-ŝafto kaj malgrandaj komplikaj turnanta partoj. Niaj produktoj havas alta precizeco retenantan kapablo, kun ĉefa kongruis partoj adoptante internaciaj famaj markoj, tiel kiel la produktado procezoj kaj teknologioj ekgvidante en Ĉinio. La maĥinaciita produktoj estas vaste aplikita al komunikado, medicina maŝinaro, fridigo, optikaj instrumentoj, hejmiloj, aerospaco, aŭtoj, motorcikloj, elektroniko, motoroj, Timepiece industrio kaj aliaj industrioj. Ekde ĝia komenco, Shandong Nov Ankai-Kitco Sowin CNC Machine Tool Co Ltd estis bazita sur esploro, disvolviĝo kaj produktado de alta gamo CNC lathes. En la negoco filozofio de "Konstantaj Improvement, Kliento Supera", la entrepreno estas dediĉita al igi mondo-kondukante ekipaĵoproduktanto kaj servo provizanto. Retpoŝto: peter.sun@ankai-kitco.com Kio estas la avantaĝo de svisa CNC Machin ... La Ford logoo kaj Bronco nomo estas proprieto de la Ford Motoro Company. Klasika Ford Broncos ne asociita kun la Ford Motoro Company. Kaj tiu ĉi vivoplena junulino, kiu balancas la kapon parolante, kaj kies ventumilo ekbatas la aeron kun la gracieco kaj la viveco de birda flugilo, kiu ŝi estas ? Espéranto : pamfleto (eo) ; paskvilo (eo) Nova redaktoro-paro por la revuo "Esperanto" - esperanto.china.org.cn application Archives - paĝo 2 el 3 - Ĉiuj rajtoj rezervitaj Bestappformobiles.com eraro: Enhavo estas protektita !! Ezra 8:17 kaj mi donis al ili komision al Ido, la cxefo en la loko Kasifja, kaj mi donis al ili instrukcion pri tio, kion ili devas diri al Ido, kaj al liaj fratoj, la Netinoj, en la loko Kasifja, por venigi al ni servistojn por la domo de nia Dio. Esperanto(i) 17 kaj mi donis al ili komision al Ido, la cxefo en la loko Kasifja, kaj mi donis al ili instrukcion pri tio, kion ili devas diri al Ido, kaj al liaj fratoj, la Netinoj, en la loko Kasifja, por venigi al ni servistojn por la domo de nia Dio. 96UK fotoj el China Radio Internacia _ Esperanto.com - nia komunumo en Esperanto urbestro de Kopenhago inicialoj dc _ Esperanto.com - nia komunumo en Esperanto Apero de du novaj albumoj ĉe Vinilkosmo. La 3a tutesperanta albumo de Dolchamar "Trajn' nenien" en la elŝutejoj, elŝutu la muzikojn laŭ mp3 kaj ogg : kaj por elŝuti laŭ FLAC-formato : Nia Komunumego: Kial ni batalis la Malvarman Militon? vidu ankaŭ la klarigojn ← Resti en la Filipinoj: vojaĝo al Filipinoj Esperanto: 1932: Gysbrecht van Aemstel: la detruo de lia urbo kaj lia ekzilo: tragedio, vert. Johannes Rijk Gerardus Isbrücker Ĉu mi rakontu al vi ion, gesinjoroj? Au ĉu vi ridos? Ĉu mi restu en silent'? En iu horo, aĉa plej el ĉiuj horoj Min kaptis kion oni nomas nova sent'. Kaj ekde tiam vivo mia, Fariĝis vera frenezaĵo kaj turment'. Min kaptis oni per anonc' al tiu kurso. Mi pagis monon kaj vizitis ĝin, kreten'! Mi ĝin trapasis tiom lerte kiel urso, Pri ĝi rakonti eĉ ne eblas, Sed mi klopodos, kvankam estas ega pen'. Ĉu eblas veki bonajn homojn kun la sun'?! Post kanta hurlo tutan nokton sub la lun'. Por am' ĉevala... Ne: ĉiela! Kaj poste min la plej terura trafis pesto. ĝis nun mi tremas, kiam venas rememor'. Verŝajne, kun difekto cerba, Ordonis min en la riveron ĵeti for! Kaj kion do signifas tiuj tri literoj? Mi iris tien post la tago de suferoj, Gvidata de la nevenkebla ama tent'. Sed la spektado pli ol hora Jam noktomezo, sed ne dormas la tendaro. Adiaŭ, mondo de Ĥaoso kaj enu'! Esperanto-blogo, kelkfoje blago, de Ralph Dumain lingve kapablis pri Esperanto: Lingvaj reformoj & Esperanto en Sovetunio Komence de 1988 mi tradukis fakan artikolon al Esperanto en kunlaboro kun la verkisto—usona sovetologo—cele al eldonigo en ia esperantologia libro el Jugoslavio, kiun ni neniam vidis kaj eble ne aperis. Antaŭ kvar jaroj mi enretigis ĝin: "Kultura Revolucio en Sovetunio: Lingvaj Reformoj kaj Esperanto, 1917-1937" de Michael Smith, tradukita el la angla de Ralph Dumain Mi perdis kontakton kun Michael kaj mankas al mi informoj pri lia plua kariero. Sed mi ĵus eltrovis ke li publikigis libron, en kiu li agnoskas mian helpon: La titolo, tradukita, estas "Lingvo kaj Potenco en la Kreado de Sovetunio, 1917-1953". Mi ne vidis la libron, sed mi trovis la informojn en Google books. [Mi dankas al Ralph Dumain, aktiva esperantisto en la rondo de Vaŝingtono, DC, pro donado de ĉi tiuj komprenoj al mi."] Rubrikoj: Esperantologio, interlingvistiko, laborista movado, lingvistiko, Michael G. Smith, Sovetunio Rubrikoj: Esperanto-movado, Giorgio Silfer, kulturpolitiko, poezio, Raŭmismo, satiro Poemeto por la Zamenhof-tago Hodiaŭ estas la naskiĝtago de la kreinto de nia lingvo. Yippiiiiiii! Ho, orfo de Eŭropo orienta, Mi bezonas ŝirmon same. (Mama Loŝen = karesnomo de la jida lingvo: "Panjo Lingvo") Rubrikoj: Esperanto-movado, interna ideo, poezio, Zamenhof Hodiaŭ—la 28-an de novembro—estas la 250-a datreveno de la naskiĝo de angla artisto kaj poeto William Blake (1757.11.28 - 1827.08.12). Jen poemstanco kiun mi hazarde trovis, el la plej fama kaj tradukita poemo de la angla lingvo. FONTO: Waringhien, Gaston. "Kiel Enigma Sfinkso . . .", en Ni kaj Ĝi: Eseoj III: Pri Religio kaj Arto (La Laguna: J. Regulo [Stafeto], 1972), p. 259. Por mia bibliografio / retgvidilo, v.: Por ĉi tiu okazo mi verkis eseon eble baldaŭ aperonta en la gazetaro: "William Blake 250-jara: Kulturpolitiko kaj la Monda Disvastigo de Beletro" Rubrikoj: beletro, Gaston Waringhien, kulturpolitiko, poezio, tradukado, William Blake Jen ĉe mia retejo: Misio de la Filozofo de Paul Nizan Ĉi tiu ĉerpaĵo el libro Les Chiens de garde [La Gardhundoj] (1932) konformas al anglalingva traduko: El parnasisma, supertendenca perspektivo, Lucien Benda plendis fame pri 'perfido de la intelektuloj'. Filozofo, verkisto, kaj iama komunisto Nizan (1905.02.07 - 1940.05.23) plendis el tute alia perspektivo. Kvankam ĉi tiu eltiraĵo ne specifigas la kulpulojn, la ĝenerala kadro utilas por esploro de la implikaĵoj de la socia divido de laboro, la rilato inter teorio kaj praktiko, kaj la respondeco de kleruloj. Rubrikoj: filozofio, intelektuloj, laborista movado, marksismo, Paul Nizan En artikolo La novaj reakciuloj de Maurice T. MASCHINO, Le Monde Diplomatique en Esperanto, mardo 29a oktobro 2002, estas citaĵoj interalie el filozofo Michel Onfray pri la novliberalisma koruptado de francaj intelektuloj: "La liberala reĝimo alte pagas la intelektulojn kiuj aliĝas [...] ĝi scias igi la vasaliĝon dezirinda. Prelegoj por dek mil eŭroj, integrado de la filozofo en la konsilantoskipon de entrepreno, partopreno en direktora komitato, animado de riĉe dotitaj debat-vesperoj, unuaj lokoj en la kunlaborantaj amaskomunikiloj, kie iliaj libroj estas pozitive anoncataj: malmultaj rezistas al tiuj sirenoj." "La rolo de intelektulo estas hodiaŭ la sama kiel antaŭe [...] pri la principo de Diogeno (aŭ de Bourdieu), esti la malbona konscienco de sia tempo, de sia epoko. La tabano, la muŝo, la ribelulo kun kiu oni ne reproduktas la socian sistemon. La intelektulo povas pensi kaj liveri ideojn al la politikistoj, malmulte talentaj por pensado kaj reflektado. Li devas denunci la maljustecojn, la difektojn de la sistemo, la fremdigajn mekanismojn. . ." Nu, lastatempe Onfray aperas en anglalingvaj rondoj, precipe per traduko de lia Ateista Manifesto. Anglalingvanoj povas legi mian blogerojn pri Onfray ĉe mia ateisma blogo Reason & Society (Racio & Socio). Rubrikoj: ateismo, filozofio, intelektuloj, laborista movado, Michel Onfray Jen unu el citaĵoj kolektitaj en artikoleto MILITO DE LA IDEOJ de Paul NIZAN , Michel FOUCAULT , Pierre BOURDIEU , Jean-Paul SARTRE; tradukita de Vilhelmo Lutermano, Le Monde diplomatique (en Esperanto), 1a majo 2006: Kion faras la profesiaj pensistoj de tiuj skuoj? Ili daŭre silentas. Ili ne avertas. Ili ne denuncas. Ili ne estas transformitaj. Ili ne estas returnintaj. La diferenco inter ilia pensado kaj la universo viktima de la katastrofoj grandiĝas ĉiusemajne, ĉiutage, kaj ili ne alarmiĝas. Kaj ili ne avertas. La diferenco inter iliaj promesoj kaj la situacio de la homoj estas pli skandaleca ol iam ajn. Ili aranĝas la samajn asembleojn, publikigas la samajn librojn. Ĉiuj kiuj havis la simplecon atendi iliajn vortojn ekribelas, aŭ ekridas. Paul NIZAN, Les Chiens de garde [La gardhundoj] (1932), reeldonita ĉe Aragon, Marsejlo, 1998. Mi jam ĝuis ĉi tiun libron en anglalingva traduko. Jen ŝlosila ĉerpaĵo: Eble taŭgas plu traduki ĉi tiun tekston Esperanten. Le Monde diplomatique en Esperanto estas bonega fonto de verketoj intelektaj, politikaj, kaj informaj. Mi estis studento de William Auld en Barrie Ontario en somero 1975. Mi rekonatiĝis kun Auld per letero al li je 1987.01.04, baldaŭ post mia re-aktiviĝo en Esperantujo, en Vaŝingtono. Inter la temoj pritraktitaj estas William Blake en Esperanto. Interalie, mi aŭdacis diri la jenan: Mi scivolas, kial oni ne tradukas Blake Esperanten. Mi supozus, ke Blake konkordus kun la utopiisma menso. La nivelo de la profundeco de Blake estas tiel rara, ke oni devus havebligi lin al internacia komunumo per Esperanto. Laŭ mi, la mesaĝo de la artisto estas la plej grava afero, kaj mi ne fetiĉas pri reputacio au klasikaĵoj aŭ art-por-arto. Mi sentas, ke beletrisma literatura filozofio regas en Esperantujo, kaj oni ne sufiĉe pripensas, kio plej meritas tradukon. Oni ne hontas traduki tedajn ŝovinismajn naciajn epopeojn sed eĉ ne pripensas aŭtorojn, kies mesaĝo povus pensigi kaj inspiri alilingvulojn. Estas eĉ pli mirindige, ĉar la vortostoko/lingvaĵo estas tre simpla je Blake; la komplekseco estas en la pensaro. Mi ne estas kvalifikita tradukisto, sed ofte min tentas la provo. Iu devas traduki Blake, ĉu vi? Auld afable respondis per letero de 1987.01.26. Al ĉi tiu punkto, li diris: Mi ne scias, kial “oni” ne tradukas Blake Esperanten. Verŝajne ĉiu elektas laŭ sia gusto: mi faris miajn Blake-tradukojn dum mia “Blake-periodo”, nome kiam mi la unuan fojon renkontis lian verkaron en serioza studkunteksto. Mi havas tiun kutimon. Kiam mi aliras novan por mi poeton kaj tiu ekplaĉas al mi, mi ne povas ne traduki kelkajn poemojn: per tradukado oni plej profunde ekkonas la originalojn. Alie, oni komisias al mi iun traduktaskon—ekzemple la Ŝekspirajn sonetojn. Sed io devas stimuli, kaj la tasko devas allogi. Kial vi ne provu pri Blake? Nu, mi devus klarigi pli detale koncerne la jamajn tradukojn de Blake en Esperanto, la bazon de miaj iom krudaj asertoj, kaj mian filozofion pri prioritatigo pri tradukoj en Esperanton. Nun mi devas aldoni, ke nur la lingvaĵo de lirikformaj poemoj de Blake estas simpla; liaj profetaj verkoj plenplenas da lia obskura persona mitologio. Je la 28-a de novembro ĉi-jare okazos la 250-a datreveno de la naskiĝo de Blake. Mi pripensas verki artikolon en Esperanto ĉi-okaze. Tiam mi pli detale traktus la temon skizita ĉi tie. Referencoj: William Auld - Vikipedio William Blake - Vikipedio Esperanto Kiel Anti-Lingvo de Baldur Ragnarsson Rubrikoj: beletro, kulturpolitiko, poezio, tradukado, William Auld, William Blake Dum kelkaj jardekoj mi admiradis ĉi tiun elokventan poemon: La Londona Times (Tempo) listigis inter premiitoj de sia konkurso laŭdon de anglalingva traduko de ĉi tiu poemo fare de Elizabeth Stanley. Mirinde! La kategorio ĉi-rilata estas "Open category" (malferma kategorio): Mi ŝatus havigi la tekston de la tuta traduko. Tamen, malkontentigas min la traduko de la titolo. "To the Jew who walked away" malĝuste sugestas volontan forpaŝadon, ne la efektivan perfortan forprenadon. Alia esprimo pli taŭgus, ekz.: "foriris" signifas "went away" (ekz. malaperis), kaj "went" sonas sufiĉe simila al "walked" do tie funkcius bone. Apud sia "Spitfire" en Egiptujo (1945) kiu l'orelojn ne molestas. en la kajuto fosforeskas. la astroj, kiel mil lampiroj. flugas en voj' de l'pioniroj. . . Fonto: Auld, William. 75 Jaroj: Aŭtobiografio, Poemoj, Bibliografio, red. Aleksander Korĵenkov (Jekaterinburg: Sezonoj, 1999), p. 16a, 24. Rubrikoj: aviado, fotografoj, poezio, William Auld la marsaj montoj de la persoj (aj, kien do l' ekstaza ĝu', per kiu verkiĝis vivoversoj?) -- William Auld, La Infana Raso, ĉapitro 7 Fonto de fotografo: Auld, William. 75 Jaroj: Aŭtobiografio, Poemoj, Bibliografio, red. Aleksander Korĵenkov (Jekaterinburg: Sezonoj, 1999), p. 16b. Esperanta Respubliko: sur posteno Esperanta Respubliko estas alternativo por rifuĝantoj el silfera Esperanta Civito. Jen priskribo de la blogo: Blogo de la Esperanta Respubliko (en la ekzilo!), la plej nova fantoma kaj virtuala institucio por la Esperanta Malpopolo. Ne hezitu aldoni vian nomon kaj deziratan postenon al la listo de Novaj R-anoj (t.e. Respublikanoj) Mi mem havas postenon en la estraro: Ministro pri Klitorlekado. Mi promesas elstaran kompetenton en mia fako. Rubrikoj: Esperanto-movado, maldecaĵoj, satiro La sola poemaro de Roberto Passos Nogueria estas Vojo kaj Vorto (La Laguna: J. Régulo [Stafeto], 1972), verkita kiel junulo kaj legita de mi kiel junulo. Roberto malaprobis la hegemonion de parnasismo kaj tradiciaj fiksformaj poemoj kiuj regis en Esperantujo kaj apologiis por moderna kaj avangarda poezio. Lia tezo troviĝas en la fina sekcio de la libro, en eseo "Pri Moderna Poezio kaj Esperanto" (p. 97-103). Cetere, la libro konsistas el originalaj kaj tradukitaj poemoj, kun simpatia antaŭparolo de William Auld. Kvankam mi simpatiis je la ĝenerala perspektivo, la originalaj poemoj ne multe imponis je mi. La jena poemo inspirita de William Blake vekis mian intereson, kvankam mi tute ne komprenis ĝin: La famaj unuaj kvar versoj, el la angla originala poemo Aŭguroj pri Senkulpeco [“Auguries of Innocence”] de Blake, troviĝas komence de la poemo de Roberto. Koincide, Roberto loĝis en Vaŝingtono—eĉ en mia kvartalo!—dum la plej vigla periodo de la Esperanto-Societo de Vaŝingtono. Li trovis nin, ne inverse. Ni amikiĝis, kvazaŭ animaj fratoj. Roberto surskribis mian ekzempleron de Vojo kaj Vorto, iom blage, je la 25a de januaro 1989, jene: Al Ralph, mia preferata E-a amiko en Vaŝingtono, kun Raŭmismaj salutoj, kaj memorigante ke ni devas preĝi la meson meze de l'amaso, malstreĉiĝi, kaj ĝui, ĉar la fina venko estos nia, ni kiuj vivas la nunon sen revoj. Kvankam mia memoro nebulas, mi supozas ke estis la sama jaro komence de kiu Roberto invitis la grupon, inkluzive de mia neesperantistaj familianoj, al sia Jarsojla Festo. Mi memoras ke mia Evelina (nun morta) dancis kun Roberto, kaj estis bongustaj manĝaĵoj. Okazis ankaŭ konversacio pri poezio inter mi kaj Roberto kiun vidbendigis la tiama prezidantino de nia societo, Martha Flores. Interalie mi celis klarigon de la enigmo de la poemo de Roberto, "A World in a Grain of Sand." Mi ne povas rememori kion ni diris, sed mi kredas ke li emfazis la verson "manĝi la merdon de amiko". Do li sugestis pli ol eksplikis. Mi supozas ke finfine gravas la kontrasto inter la tre homa poeto-profeto Blake kaj la serena mistikulo-sanktulo de diversaj religiaj tradicioj. Mi ne memoras la tempodaŭron de loĝado en Vaŝingtono, sed Roberto finfine revenis al sia hejmlando Brazilo, kaj ekloĝis ĉirkaŭ Rio. Mi skribis al li kelkfoje, sed post tempo li malaperis. El "Aŭguroj pri Senkulpeco" [from “Auguries of Innocence”] tradukoj de William Auld & Tom Fraser Rubrikoj: beletro, Esperanto-movado, filozofio, poezio, religio, Roberto Passos Nogueira, William Blake Poul Thorsen kontraŭ rasismo Jam en lastaj blogeroj mi menciis kontraŭrasismajn verkojn de Poul Thorsen. Nu, mi eltrovis pluan tiritan de poemkolekto Pluk (Århus: Dana Laborista Esperanto-Asocio, 1960): ĝis ili komprenas, ke homa kvalito ne havas rilaton al haŭto. Mi ne scias ĉu Pluk estas speciala poezia formo, sed notu ke Thorsen tradukis Gruk de Piet Hein (ps. Kumbel) (Köbenhavn: Libro-Servo, Centra Dana Esperantista Ligo, 1956), t.e. unika konciza poeziformo inventita de Hein. Ju pli mi eltrovas, des pli mi ŝatas S-ron Thorsen. "Antaŭjuĝoj: Filozofia problemaro" de Poul Thorsen Literaturo en Esperanto (Originala): Poul Thorsen Rubrikoj: poezio, Poul Thorsen, rasismo La 5-a de majo estas la 189-a naskiĝtago de Karlo Markso. Samtage mi eltrovis ke poeto Poul Thorsen verkis mediton pri vizito al la tombo de Markso: "Pensoj ĉe tombo" de Poul Thorsen, Sennacieca Revuo, 1938 Pri frue en la tago mi verkis blogeron pri poemo de Thorsen "Al Josephine Baker". Poste mi trovis la jenan eseon pri regresemaj ŝablonoj kaj rasismo: "Antaŭjuĝoj: Filozofia problemaro" de Poul Thorsen, Norda Prismo, 58/1, p. 15 Do ĉi-okupe jen taŭga festado de Markso. Karl Marx - Vikipedio Rubrikoj: Karl Marx, laborista movado, marksismo, Poul Thorsen, rasismo Dankon al informoj de Tonyo del Barrio mi komencis esplori ĉi tiun homon, kaj jen: Li estis la 4-a filo de fama pentristo Camille Pissarro kaj mem pentristo, skulptisto, Esperantisto, kaj aktivulo en la laborista Esperanto-movado. Mi inkluzivas, krom bazajn informojn, retligojn kaj tri bildojn: fotografo de busto de Zamenhof, desegnaĵo de Albert Einstein, kaj afiŝo por laborista Esperanto-kongreso. Rubrikoj: Albert Einstein, arto, bibliografio, laborista movado, Ludovic Rodo Pissarro, Zamenhof Je unua lego antaŭ jardekoj imponis kaj kortuŝis ĉi tiu omaĝpoemo. Thorsen komunikis la mondhistorian signifon de Josephine Baker pli ol artisman kaj amuzigan, t.e. pri la rajtoj, digno, kaj universaleco de la homo. Pasintjare okazis la centjara datreveno de la naskiĝo de Josephine Baker, ankaŭ la morto de Poul Thorsen. Ĉu okazis memoraĵoj internacie? Okazis almenaŭ kelkaj aferoj en Usono. Mi imagas, ke estis multa bruo en Francio, kie Baker estas nacia heroino. Dankon, memore al vi, Poul Thorsen, pro via kontribuo. Josephine Baker - Vikipedio "La plej ĉarma flago" de Piet HEIN, trad. Poul THORSEN "De foraj landoj venis reĝin' Dagmar" de Piet HEIN, trad. Poul THORSEN Rubrikoj: Josephine Baker, negra kulturo, poezio, Poul Thorsen Jen miareteje, eble la plej konata originala poemo pri la Holokaŭsto en Esperanto: Mi eltrovis ĉi tiun memorindan, esprimivan poemon pri la koncerna temo antaŭ pluraj jardekoj, eble en la unua eldono de Esperanta Antologio. Deij, Lodewijk Cornelius (1919- ). Nederlandano; havenlaboristo. Esperantisto de 1935. Aliĝis la laboristan movadon (FLE kaj SAT). Verkis SAT-himnon (1940). Post la milito kontribuis al Malgranda Revuo poemojn, artikolojn, eseojn kaj recenzojn, kaj al aliaj gazetoj, kaj poemojn al Ni Kantu kaj Deklamu de FLE. Fonto: Esperanta Antologio: Poemoj 1887-1981, 2-a. eld., reviziita kaj kompletigita, red. William Auld (Rotterdam: Universala Esperanto-Asocio, 1984), poemo: p. 375-6, biografieto: 844. Jen pluaj Esperantaj tradukoj de Borges rete: La domo de Asteriono traduko de Manuel Giorgini Tri versioj de Judaso: ŝajne la same traduko kiel: Tri versioj de Judaso, trad. Fernando de Diego, La Ondo de Esperanto, n-ro 6 (37), 1997. Notu ankaŭ: Jen nove ĉe mia retejo: La Biblioteko de Babelo, tradukis Gulio Cappa Komparu al: La Biblioteko de Babelo, trad. Manuel Giorgini Rubrikoj: beletro, bibliografio, Jorge Luis Borges William Blake — "La Birdoj" — memortraduko Memore pri mia kara Evelina, kiu eniris hospitalon antaŭ du jaroj je la 19-a de aprilo, mi samtage ĉi-jare tradukis Esperanten mian favoratan ampoemon. Ŝia lasta konscia tago sur tero estis la 24-a de aprilo, kaj ŝi mortis je la 13-a de majo. Do jen mia traduko: “La Birdoj” [The Birds] de William Blake, tradukis R. Dumain “Mi laboras supren al futuro.” Rubrikoj: poezio, William Blake Unu el miaj favorataj originalaj Esperanto-verkistoj estas John Francis, dankon precipe al la novelaro Vitralo, kiun mi unue legis antau 35-37 jaroj. La novelaro konsistas el satiraj verkoj, ankaŭ kelkaj senpere seriozaj, ĉiuj iel sociokrikitaj, do agrabla al mia filozofia spirito. Ofta scenejo en la satiraj noveloj estas la fikcia lando Juglando. Inter la ne-humuraj noveloj, la majstroverkoj en Vitralo estas "La Tento de Kul" (kiu aperis antaŭe en beletra gazeto, ĉu Belarto?), kaj "Ĝermoj en Rikolto," kiu reaperis en pluraj antologioj. "La Tento de Kul" estas unika verko, unu el miaj favorataj en Esperanto, kaj antaŭ kelkaj jaroj mi tradukis ĝin en la anglan: Inter la komikaj satiraj noveloj, la unua dekomence kaptis mian atenton kaj ekcerbumigis min. Temas pri "La Klera Despoto", kiun mi ĵus enretigis: La Klera Despoto (En Kiu Oni Interalie Atingas la Apogeon de la Beletro) Kiam mi kiel dekumujarulo unue legis ĝin, mi tuj pensis pri Stalin. La analogio tamen estas iom misa, interalie, ĉar la ĉi-koncerna despoto ŝajnas iaspeca literatura avangardulo (kvankam finfine li estas nur idioto). Ĉiuokaze, mi legis ĉi tiun novelaron kelkajn fojojn dum jardekoj, kaj ĵus kaptis min la impeto enretigi ĉi tiun novelon. Interese, ĉar skanado, redaktado, kaj enformatigo de ĉi tiu afero postulas malrapidan metodecon kaj zorgemon, ĉi-foje mi kaptis plurajn nuancojn de la rakonto kiujn mi ial mistrafis antaŭe. Ekzemple, antaŭe, mi tute preteratentis la kreskantan filon de la despoto kaj ties signifon. Tiu reliefigas la signifon de la ŝanĝiĝoj en la kultura vivo kune kune reĝimŝanĝoj kiel respegulo de la speciala ŝatokupo de ĉiu despoto. Kiam mi unue legis la novelon, mi pripensis la paradokson de despotismo kaj literatura vivo. Nun ŝajnas, ke mi preteratentis la ĝustan logikon de la novelo. La rilato inter politika potenco kaj kreiva malkapablo ne estas hazarda paradoksa kunigo de du apartaj aferoj sed estas esenca rilato inter la despotisma menso kaj la perversigo de elektita fako. La logikon de diktatoreco Francis sisteme montras. En la retejo de Don Harlow troviĝas poemoj de Francis sed ne fickcio. Mi ĵus eltrovis la novelon "La Tuŝo de Morto" de Francis. Cetere, mi neniam antaŭe rimarkis ĉi tiun aferon: 25 noveloj : Dudek kvin klasikaj Esperantaj noveloj La retejo Originala literaturo Esperanta (OLE) enhavas recenzojn de multaj aŭtoroj kaj specifaj verkoj. Estas recenzoj pri pluraj verkoj de Francis, inkluzive de du recenzoj de Vitralo. Mi opinias ke Sten Johanssen subtaksas la majstran novelon "La Tento de Kul". Li elstarigas "Ĝermoj en Rikolto" kaj "La Tuŝo de Morto". Henri Vatré rapsodias pri la novelaro. Li reliefigas "La Vidvino Pirsen" kaj "Ĝermoj en Rikolto". Li ankaŭ atentigas pri la stilo de Francis, kio ankaŭ frapas al mi. Antaŭ multaj jaroj la beletra grupo de la Esperanto-Societo de Vaŝingtono legis laŭ mia instigo "La Tento de Kul". Laŭmemore, unu partoprenanto malŝatis la stilon de Francis, sed mi pensas alie. Jen la ĉefpaĝo pri Francis ĉe OLE. Mi ne plu memoras la enhavon, mi nur memoras ŝati la romanon Misio sen Alveno, kiun recenzas Johansson. Mi posedas la gigantan romanon La Granda Kaldrono sed neniam legis. Mi ne legis aŭ vidis la du lastajn verkojn de Francis, Tri Rakontoj pri la Miljara Paco (novelaro 1998) kaj La Kastelo de Vitro (fantasta romano 2004). Rubrikoj: beletro, fikcio, John I. Francis, recenzoj, satiro Albert Einstein mortis hodiaŭ . . . en 1955 Vikipedio havas artikolon pri Albert Einstein (14-an de marto 1879 – 18-an de aprilo 1955). Plue: Einstein - La Enigmo de la matematiko de Huberto Rohden. Notu ankaŭ: Albert Einstein, Esperanto kaj SAT. Estas pluraj anglalingvaj aferoj pri Einstein miareteje. Jen komenco: Mi publikigis unikan dokumenton, leteron de Einstein al konato mia en Buffalo kiu rezistis la McCarthy-an persekuton: Rubrikoj: Albert Einstein, laborista movado Mark Starr, Esperantisto, laboristo, edukisto Mark Starr (1894-1985) estis Esperantisto kaj fama pioniro de laborista edukado en la laborista movado en Britio kaj Usono. Estas pluraj aferoj pri li en mia retejo, en Esperanto kaj la angla. Mi renkontis lin kelkfoje ĉe ELNA-kongresoj. Mi ĵus eltrovis blogon ĉe kiu libro de Mark Starr situas: Ĉe mia retejo: "La Filozofio de Jozefo Ditsgen" de Mark Starr Rubrikoj: edukado, laborista movado, Mark Starr El anglalingva artikolo: Mia traduko: Kurioza observo estas ke la precipaj diferencoj inter Lenin kaj Bogdanov ampleksis ankaŭ la lingvan demandon. Dum Lenin trovis taŭgajn kialojn fortigi tradiciajn kaj grand-rusajn kulturajn elementojn, Bogdanov obstine restis radikala internaciisto. Socialismo sukcesus nur per samtempa evoluo en pluraj landoj, kaj ĉi tio postulus taŭgan internacian komunikilon. Bogdanov malakceptis artefaritaĵojn kiajn Esperanton kaj sugestis la anglan: oni uzas ĝin dise en la mondo kaj ĝi estas la lingvo de la plimulto de la industriaj proletaroj; ĝi estas konciza, simpla, kaj riĉa je parencaj vortoj. Ĉar naciismaj sentoj profunde enradikis, li ne iluzie imagis ke la angla baldaŭ fariĝus la proleta internacia lingvo. Tamen li proponis ke la proletkultura movado, kiu, flanke, trovis efemeran esprimadon ankaŭ en Germanio kaj Belgio, surprenu longdaŭran perspektivon planante pri la estonteco. Rubrikoj: Alexandr Bogdanov, internacia lingvo, laborista movado, Lenin, rusa lingvo, Sovetunio Hodiaŭ estas la 90-a datreveno de la kreinto de Esperanto, D-ro L.L. Zamenhof. Kian jarcenton li ne vidis! Esperanto-gazetaro Jen interesa temo en la nova numero de La Ondo de Esperanto, 2007, n-ro 4 (150). Jen du interesaj artikoloj: Nia gazetaro vide de redaktoroj: Ronda Tablo Al demandaro respondas kun statistikoj kaj opinioj redaktoroj de Esperanto, Heroldo de Esperanto, Kontakto, La KancerKliniko, Literatura Foiro, Monato. La redakcioj de Juna Amiko, La Gazeto, kaj Sennaciulo ne respondis. Esperanto-gazetaro: historio, nuntempo kaj perspektivoj, de Jukka Pietiläinen Pietiläinen resumas precipajn facetojn de taksado de la atingoj de la Esperanto-gazetaro: problemoj de internacieco, abonamplekso, profesieco, rolo de la sendependa gazataro, vivkapablo, la Interret-epoko. Mi eltiros nur kelkajn ĝeneralajn komentojn. Nur manpleno da revuoj estas vere internaciaj kaj influhavaj, kvankam kelkaj naciaj gazetoj kaj revuoj estas historie gravaj kaj influhavaj. "Inter internaciaj nefakaj gazetoj plej elstaras la movadaj kaj kulturaj gazetoj." "Malmultaj Esperantaj gazetoj temas plejparte pri nemovadaj kaj (ne Esperantaj) kulturaj aferoj." Movadaj gazetoj ligataj al organizoj emas havi la plej longdaŭran vivkapablon. La aŭtoro mencias plurajn movadajn kaj kulturajn gazetojn, kaj ankaŭ pritraktas Monaton. Fakte, la artikolo estas nur skizo, kaj Pietiläinen apenaŭ tuŝas la fakan gazetaron krom la kulturan. Tamen, en la lasta sekcio, li mencias Sciencan Revuon kaj rekomendas ke oni starigu Interrete "bonkvalitajn sciencajn retajn gazetojn." Tio surprizas min, ĉar mi skeptikemas pri la aktuala rolo de Esperanto en fakaj, aparte sciencaj, aferoj, sed la Interreto pli ol en pres-formato eble bone taŭgus al scienca informadiko en Esperanto, kvankam tio postulus multan profesian kompetenton kaj laboron. La aŭtoro ĝenerale rekomendas pli da profesieco en Interreta eldonado. La reto povas doni novan vivon al iamaj gazetoj: necesus enretigi malnovajn jarkolektojn kaj ebligi konsultadon de ilia enhavo. Eble en tio estus taŭga celo por iu ekzistanta fondaĵo aŭ loko por nova fondaĵo. Tekniko ekzistas, skanemuloj troviĝas en malmultekostaj landoj, retejoj haveblas eĉ senpage. Estus pli utile se la aŭtoro traktus pli detale la aktualan gazetaron, ne nur lande sed ankaŭ fake. Mi povus rakonti pri propraj spertoj kiel redaktoro de faka revuo Ateismo. Nun ekzistas nova stabo kaj formato kaj ankaŭ retpublikigo. Dum mia redakcio la produktado, financado, kaj dissendado de la revuo ne estis facila afero. Mia memoro nebulas, sed mi supozas ke la abonantaro maksimumis je 200 homoj, kaj mi presis inter 200-300 ekzemplerojn po numero, kaj restas stoko de neelsenditaj numeroj. Granda procento de la abonantoj loĝis en la nepagipovaj landoj de orienta Eŭropo. Estis ankaŭ malfacila afero trovi bonan publikindan materialon de aliaj kontribuantoj. Plej bone estis personaj raportoj el diversaj landoj, speciale pri la ŝanĝoj en orienta Eŭropo ekde 1989. La abonkostoj en Usono de la plejmultaj fremdlandaj gazetoj estas tro altaj nuntempe, eĉ por ni supozeble riĉaj usonanoj, do mi abonas neniujn. Bonŝance la bonega La Ondo de Esperanto alireblas rete. Rubrikoj: ateismo, Esperanto-faka agado, Esperanto-gazetaro, recenzoj Memore je okazo de la naskiĝtago de mia mortinta amiko kaj kolego Jim Murray, mi enretigis lastatempe ricevitan fotografon de la komuna temo de nia intelekta laboro (por kiu Jim laboris persone), la trinidada verkisto kaj politika aktivisto C.L.R. James, farite unu jaron antaŭ la morto de James: C.L.R. James en sia hejmo, Brixton, Londono, la 11-an de januaro 1988 FONTO: Kamaryt, Stan, kompil. Filozofia Vortaro (Olomouc: Moraviaj Esperanto Pioniroj, 1934), p. 169-170. Mi havas fotokopion de ĉi tiu longe nehavebla libro. Se oni serĉas rete ĉe Enciklopedio Simpozio oni trovos plurajn resumojn de la koncepto vitalismo sub rilataj rubrikoj. Kontrolu ekz. Vitala-Vitalismo. Temas pri aŭtobiografia eposo, nefinita ekzistencialisma komedio pri mia vivo en deprimiga urbo Baltimore en 1985. La vivmedio estis malinspira krom fikado kaj suĉado. Mi ne memoras kie la skizo-manuskripto estas nun. Kiel pluraj miaj strangaj poeziaj projektoj (ekz. longa poemomaĝo al Miĥalski, poemo pri atomfiziko, rev-vizia poemo "Sub Suno Rikana," k.a.), mi neniam povis fini ĉi tiun verkon. (Ĉu okazo por ŝerco?) Mi parkere rememoras nur la kvarversan refrenon, kiu ripetiĝas post ĉiu stanco. Jen anekdoto ĉi-rilate. Foje mi promenis kun amiko surstrate, kaj dum halto mi menciis mian poemon. Li konas eĉ ne unu vorton de Esperanto, sed kiam mi deklamis la refrenon li rideksplodis. Mi ekkaptis mian ventron ridegante kaj preskaŭ kolapsis sur la trotuaro. Kaj ne timiĝos pro odoro. Ŝajnas, ke la malbonega Imperiestro el Stelmilitoj estas la nazia papo Kardinalo Ratpugtruo mem. Ĉu hodiaŭ li bugras Paskokuniklon? Feliĉan Paskon! Post mia kunfondo de la Ateista Tutmonda Esperanto-Organizo en 1987, mi redakciis du bultenojn antaŭ ol iniciati la revuon Ateismon. Mi ĵus hazarde trafoliumis la duan, t.e. Bulteno de ATEO, n-ro 2, julio 1988, kaj rimarkis rubrikon "Finaj Pensoj" (p. 9), kie mi metis aforismon: "La milito estas energio sklavigita." — William Blake Kial Blake en ateisma literaturo? Nu, de la aĝo 17, antaŭ pluraj jardekoj, Blake estas mia favorata poeto kaj finfine la sola "mistikulo" kiu interesas min. Post tiu "fina penso" mi aldonis mian propran aformismon: "La plej valora juvelo en la mondo estas la homa cerbo." Post eldono mi ricevis leteron, en kiu iu plendis pri mia aserto! Blake esprimis kontraŭdirajn pensojn pri diversaj ŝlosilvortoj, kaj en diversaj periodoj de sia vivo. Ekzemple, sur la gravuraĵo Laocoon estas surskribo (inter multaj): "Scienco estas la arbo de morto." Sed, en la manuskripto de la nepublikigita poemo "The Four Zoas" [La Kvar Zooj], la last verso estas (en mia traduko): "La obskuraj religioj estas foririntaj kaj dolĉa scienco regas". Nu, Blake defendis Thomas Paine sed kondamnis deismon (diismo: la raciigita Dio de la Enlumiĝo.) Sed ĉi tio mi ekspliku alian fojon. Rubrikoj: ateismo, poezio, William Blake "Kiel bone, kiel bone ja sentus' liber'." Sed mi respondas kun multa mister': Jen mia traduko de la fina stanco de la kanzono Ballad in Plain D [Balado Simpla je "D"] el disko Another Side of Bob Dylan [Alia Flanko de Bob Dylan] (1964). Rubrikoj: Bob Dylan, muziko, poezio Hodiaŭ estas la 39-a datreveno de la murdo de Martin Luther King, Jr. Kia malĝoja memoro. Mi estis en liceo tiutempe. La sekvanta malordo necesigis la fruan fermon de la lernejo por la printempa ferio. Jen artikolo pri MLK en Vikipedio. La plej fama parolado de MLK estas "I Have a Dream" (Mi havas revon) ĉe la epokfara civilrajta manifestacio en Vaŝingtono je la 28-a de aŭgusto 1963. Jen tradukoj en Esperanto: "Revon havas mi" trad. Simono PEJNO "Mi Havas Revon" trad. Matthew MCLAUCHLIN. Se King vivus kaj konstatus la aktualan staton de la lando kaj mondo, li hontigus la lastan kaj aparte la unuan pri ties barbareco. Rubrikoj: homaj rajtoj, Martin Luther King, negra kulturo, negraj usonanoj, politiko, usona historio Komuniga Maŝino (Amelano) estas blogo maldekstra kun multa enhavo filozofia, ankaŭ iom pri literaturkritiko, Esperanto-movado, kaj aliaj aferoj. Mia unua impreso estis, jen interesa politika-filozofia blogo. Sed mi eraris. Ofte kunmeto de Esperantismo kaj filozofio rezultigas regreseman mistikismon aŭ ekletikismon. Historie, la malbona flanko de marksismo estas stalinismo, sed estas alternativoj. La infaneco de anarkiismo bone kunvivas kun Esperantismo: nek unu nek la alia devas respondeci pri la reala mondo. Sed jen ni trovas ĉiujn ĝenajn elementojn aparte kaj en kombinado, t.e. stulta filozofio, maldekstrismo, kaj esperantismo. La intelektaj motoroj estas laŭmoda franca filozofio, precipe Gilles Deleuze, laŭmoda filozofia maldekstrismo de Antonio Negri (pri tutmondiga empirio, multitudo), kaj arbitra utiligo de la konceptoj de homaranismo kaj sennaciismo. Iam la kutima problemo estis la malavangardeco de Esperantujo, sed nun ĉi-kaze regas la modeco, evidente, per alproprigo de intelektuloj kiaj Foucault, Deleuze, Negri, Žižek, Agamben, Badiou. Ŝajnas ke la blogisto manĝegis tro multe da franca fekaĵo kaj tiel veneniĝis. La precipa influo ŝajne estas Deleuze, kaj pere de Deleuze, la reakcia malraciisma filozofo Bergson. Negri estas italo kun historio en ekstrem-maldesktra tendenco, specife aŭtonomiisma marksismo. Tamen ties filozofio multrilate similas la francojn kiuj influis la t.n. postmodernismon. Estas historia filozofia liga fadeno, kies pra-inspiro estas Nietzsche. La reakcia vitalismo de Nietzsche kaj aliaj nature hejmas en la politika kvartalo de desktruloj, sed dankon al francaj filozofoj de la pasintaj 45 jaroj ĝin surprenas pseŭdo-radikalaj elitaj intelektuloj. Anstataŭ kontrolebla teoria analizado de la empiria mondo, oni starigas la politikigon de metafizikaj konceptoj kaj la metafizikigon de politikaj konceptoj. Se ideoj estas nur la elfluoj de deziro kaj potenco, kritika analizado de tiuj ideoj el tiu starpunkto reliefigas ties realan vivon kaj celaron. Tian abstraktecan metodon oni ne trovos ĉe Marx, sed laŭ la vitalisma eliro iniciita de Nietzsche, tute opozicie al historia materiismo, jen oni konstruas pseŭdo-teoriumadon kaj pseŭdo-politikon. La intuicia vitalismo de Bergson simile instigas falsan sinprezenton ke oni tuŝas la realan, materian mondon kaj vivon, sed fakte temas pri arbitra metafizikado same kiel la freneza rasteorio de Hitleranoj ŝajnigis sin biologio. Deleuze verkis pri Hume, Spinoza, Bergson, k.a. kaj difinis filozofion kiel la kreadon ke konceptoj. Sed kiuj konceptoj helpas objektive ekspliki la realan mondon kaj kiuj mistifikas? La vitalisma generado kaj kritikado de konceptoj ne provizas adekvatan legitimilon de filozofio. Kiel la prioritatigo de diferenco super identeco fare de Deleuze eksplikas ion pri la mondo krom nura remiksado de metafizikaj kategorioj? Nia Amelano multe cerbumas pri Deleuze, Leibniz, Bergson, k.a., kaj pri konceptoj kiaj "singulara", "multitudo", "virtualeco". Cetere, li faras arbitrajn ĝeneralajn komentojn pri socialismo, komunismo, naciismo. Li alproprigas konceptojn el Esperantujo--homaranismo kaj sennaciismo--kaj aldonas ilin al la mikspoto de siaj filozofiaj fantazioj. Ne estas respondeco al la reala mondo, ĉar laŭ Amelano ekzistas ne nur la aktuala mondo, sed ankaŭ la virtuala mondo. Li kapablas nur ĵongli metafizikaĵojn. Tute mankas ia metoda pritrakto de afero konkreta kaj specifa. Kiel utilas ĉi tiu kaĉo da metafizikaj deduktoj? Ŝajnas ke nia blogisto fantazias ankaŭ pri fina venko de Esperanto; ne sufiĉas ekspluati ĝian pontlingvan potencialon el realisma perspektivo. Oni ja devus klarigi sian celaron en la reala mondo, sed tio ne necesas se oni vivas en sektisma fantazia virtuala mondo, des pli en Esperanto-mondo. Referencoj en Vikipedio: Referencoj en la angla: Rubrikoj: Antonio Negri, blogoj, filozofio, Friedrich Nietzsche, Gilles Deleuze, Henri Bergson, ideologio, laborista movado, marksismo, vitalismo Antaŭ ol la starigo de la publika Interreto, aliro al seriozaj intelektaj interŝanĝoj en Esperantujo pri temoj krom beletro kaj Esperantologio/ interlingvistiko estis malfacila. Kompreneble, ekzistis privata korespondado kaj konversaciado kaj malmultaj eldonaĵoj libroformaj aŭ artikolformaj. Originalaj libroj pri filozofio ne pri religio, mistikismo, esoterismo aŭ spiritismo estis nur kelkaj. Cetere, la eskapisma ideologio kaj kultismemo de Esperantismo ŝajne instigas similspecajn stultaĵojn en filozofiaj klopodoj, ekz. la libroj de Bruno Vogelmann kaj Albert Goodheir (Fondita sur Roko, pri Spinoza). (Mi ne havas la verkojn de Eugène de Zilah do ne povas pritaksi ties ekzistencialismaĵojn.) Elstaraj esceptoj estas pluraj eseoj en Sennacieca Revuo. La tutan konatan faktaron mi ne resumas ĉi tie. Notu, ke la sekcio pri "Filozofio de la Esperanto-movado" en artikolo Filozofio - Vikipedio estas fuŝa. Starigo de la Filozofia Asocio Tutmonda kaj la revuo Simpozio fare de Evaldo Pauli enkondukis novan oportunon por filozofia laboro. Pauli mem verkis kaj publikigis kelkajn bonajn librojn. Mi dubemis la pracelisman perspektivon de Pauli kaj eĉ pli dubemas kunligon de Esperanto kaj la enhavo de filozofio. Mi ne plu memoras la varian enhavon de Simpozio do ne povas nun senpere pritaksi la revuon. Mi supozas, ke ĝi ne kontentigis min. Vi trovos plurajn eseojn el Simpozio kaj Sennacieca Revuo en mia Esperanto-Gvidilo. Mi havigis Interret-konton en 1992, kiam la Interreto estis jam populara sed antaŭ ol la burĝono de la TTT. Meze de la 1990-aj jaroj mi plejparte kabeis. Dum tiu tempo multo ŝanĝiĝis. En lastaj jaroj aperis kelkaj filozofiaj verkoj. Pri originalaĵoj, la plej notinda estas Dialogiko je la Fino de Dialektiko de Eugen Macko. Ĝi estas doktoriĝa disertacio pri Hegel, Heidegger kaj Rosenzweig, dulingva, en la germana kaj Esperanto. Bedaŭrinde Macko estas unu tia Esperanto-kultisto kiu miksas strangan filozofion kun sektisma Esperantismo. La retepoko malfermis novan mondon. Oni povas tuj komuniki tutmonde kun individuoj kaj grupoj, kaj oni povas publigiki dokumentojn, eseojn, kaj tutajn librojn sen preskostoj. Projektoj kiaj tekst-arkivoj kaj enciklopedioj estas praktikeblaj. Notu ekz. Filozofio - Vikipedio kaj Enciklopedio Simpozio. Je tiuj je kiuj alireblas la Interreto, homoj kiuj dividas komunajn inteserojn el sufiĉe akordigeblaj perspektivoj estas pli facile kaj eble pli multnombre troveblaj. Estas ekzemple yahoo-grupo filozofio (kiun mi helpis instigi) inter pluraj diskutgrupoj diversteme. Finfine alvenis nova interreta komunikilo - la blogo. Mi estas relative novica pri ĉi tiu ĝenro kaj aparte novico pri Esperanto-blogoj. Troviĝas filozofiaj blogeroj diversloke kiaj do novaj oportunoj komuniki serioze pri filozofiaj temoj. Kelkaj maldesktraj blogoj kaj gazetoj blogformataj inkluzivas interesan filozofian enhavon. Le monde diplomatique en Esperanto publikigas tradukojn de altnivelaj filozofiaj artikoloj. Rigardu mian ligaron pri filozofio, aldone al verkoj de aliaj miareteje. "Kontrau ĉiuj ideologioj — ankoraŭ unu" [recenzo: Bruno Vogelmann, La Nova Realismo] de Nikolao Gudskov Eugène de Zilah: Kaj kiu pravas — recenzoj Dialogiko je la Fino de Dialektiko de Eugen Macko Enciklopedio Simpozio Rubrikoj: bibliografio, enciklopedioj, Esperanto-faka agado, filozofio, ideologio Ĝenerala Semantiko en Esperanto Ĝenerala Semantiko kaptis mian atenton kiam mi estis dekumujarulo. Mi pensas nun ke ĝi estas skolo nur por adoleskoj. Tamen, ekzistas blogo pri tiu fako: Ĝeneralsemantiko en Esperanto. En Septembro 2006 mi lernis ke John McWhorter, uson-negra konservativulo kaj lingvisto, laŭdire konas/komprenas Esperanton. Mi malamas ĉiujn negrajn konservativulojn, kaj mi surfekis lian libron Aŭtentike Negra. Se vi povas legi la anglan lingvon, vi povas legi mian recenzon inter miaj ceteraj recenzoj ĉe amazon.com. McWhorter, kies profesia fako estas lingvistiko, estas specialisto pri kreoloj. Mi tamen malamas lin, sed la ligo kun Esperanto estas notinda. Legu sube fragmenton el intervjuo. La supra anglalingva teksto resumas simpozion pri kunlaborado de intelektuloj kun la nazioj, sen rilato kun Esperanto. Cetere, mi raportas pri aferoj pri Esperanto troveblaj en la arkivoj en la Usona Memoriga Holokaŭsto-Muzeo. Konsultu ankaŭ mian retpaĝon kun fotoj kaj biografieto de esperantisto Paul Halter kaj familianoj. Rubrikoj: Bialystok, bibliografio, Esperanto-movado, George Soros, Holokaŭsto, laborista movado, Paul Halter Tradukoj de Borges en Esperanto La Skribaĵo de la Dio, elangligis Robert L. Read el traduko fare de L. A. Murillo, septembro 2004, Austino, Teksaso, Usono La sonĝo de Coleridge, trad. Manuel Giorgini Poemo de Johano Lopez kaj Johano Ward, verkita de Borges, 1982 La kunĵurantoj, poemo verkita de Borges, 1995 Mencioj de Borges en Esperanto "«Mi Ne Deziras Esti Juvelo»" de Georgi Miĥalkov (mia-reteje) "La biblioteko de Babelo," trad. Giulio Cappa, en: Sferoj 2: sciencfikcio kaj fantasto, p.15-24. "La libro el sablo," trad. Liven Dek, en: Sferoj 4: sciencfikcio kaj fantasto, p.15-20. Referenco: Borges ĉe mia anglalingva blogo "Studies in a Dying Culture" [Studoj pri Mortanta Kulturo] Notu, ke la Esperantlingva Verkista Asocio (EVA) havas novan retejon. Notu ĉi tiun paĝon: Borges en Esperanto. La eldonejo Sezonoj planas aperigi volumon kun elektitaj verkoj de Jorge Luis Borges, sub la redakto de István Ertl kaj lingva kontrolo de Antonio Valén. Kunlaboras en la projekto i.a. Jorge Camacho, Giulio Cappa, Tomasz Chmielik, Liven Dek, Kris Long, Higinio García, Gonçalo Neves, Joxemari Sarasua kaj Francisco Veuthey. Specimenon en la traduko de Jorge Camacho vi povas legi ĉi tie. Tio estas: La atestanto, de Jorge Luis Borges, tradukis Jorge Camacho. Rubrikoj: beletro, Jorge Luis Borges, William Auld Mi pasintjare elfosis miajn numerojn de Sennacieca Revuo serĉe de kelkaj filozofiaj eseoj. Mi ne trarigardis ilin minumume dum 15 jaroj, verŝajne pli. (La sama fakto plejparte veras pri miaj ceteraj Esperanto-revuoj.) Mi havas nur magran gamon da numeroj: la plejmulto el numeroj de #88 (1960) ĝis #110 (1982). Nu, jam aperadis pluraj altkvalitaj literaturaj kaj kulturaj revuoj en Esperanto. Sed alifacete la intelekta vivo en Esperantujo emas aŭ emis esti . . . nu, ne konstante ĉe la plej alta nivelo. Cetere, ŝajnas ke la Esperanto-kulteco asociiĝas kun frenezaj filozofiaj ideoj. Sed, rerigardante mian etan SR-kolekton, mi konstatas ke temas pri surprize altnivela intelekta enhavo, specife en la fakoj kiuj min interesas--filozofio, intelekta historio, kaj socikultura teorio kaj historio. Mi ne certas, sed mi dubas, ĉu alia Esperanto-revuo superas aŭ egalas tiun nivelon. Mi ne abonas SR, do mi ne scias ĉu ĝi daŭrigas sian historion de altkvalitaj eseoj. La enhavo de ties numeroj listiĝas rete nur je kelkaj jaroj (1999-2004). Valo, "Senmetoda Babilado pri la Autoro de la Diskurso pri Metodo," #88 (1960). Ludoviko Konsidera, "Sennaciismo kaj Kristanismo", #89 (1961). Richard Wright; K. St., trad.; "Negreto” (ĉerpita de Black Boy, restarigita titolo American Hunger [Usona Malsato]), #93 (1965) Mark Starr, "La Dua Humanista Manifesto", enkonduko & traduko de subskribinto, #102 (1974). Mi atentigas pri kelkaj rimarkindaĵoj el la supre-menciitaj eseoj. Barlow analizas historie kaj socie la iluzian ideologion de romantika amo en perceptema artikolo. Sed plej rimarkinda estas la artikolo de 'Rol' [pseŭdonimo de Roland Levreaud] pri la ĵazmuziko. Ties analizo estas mirinda. Klera sciado kaj pritrakto kaj soci-analiza perspektivo pri ĵazo tiutempe estas raraĵo, ĉu pli en Europo aŭ Usono, mi ne scias, sed tamen sufiĉe rara fenomeno. Ekz., la epoka verko Blues People (Bluspopolo) de LeRoi Jones (nun Amiri Baraka) aperis en 1963. Jam en 1962 aperis ĉi tiu eseo, de Eŭropano, en Esperanto. Ĝi estas sufiĉe ĝisdata (en 1962), menciante aktualajn gravajn muzikistojn, inkluzive de John Coltrane. Mirindaĵo, des pli en Esperantujo. Sed nun mi atentigas pri la rimarkindaj kontribuoj de iu S. Aarse. Mi citas la al mi plej elstarajn, eĉ ne ĉiujn: Mi ne konas ĉi tiun Aarse, sed evidente li estis nekredeble klera homo. Temas pri tre alta intelekta nivelo. Ekz. la artikolo pri Spinoza estas majstra. Ĉi tiu homo estas Simon Aarse el Nederlando. Mi ŝatus eltrovi pluajn detalojn. Jen informoj pri Simon Aarse laŭ Vikipedio: Simon AARSE (23-a de decembro 1900 – 1995?) ekde 1930 estis nederlanda esperantisto, aktiva en la SAT-movado, kiu aranĝis multajn kursojn kaj paroladojn ne nur en Nederlando, sed ankaŭ en Svedujo. Liaj artikoloj kaj tradukoj aperadis en la gazetaro, interalie en Sennaciulo kaj Sennacieca Revuo. Rubrikoj: filozofio, kulturpolitiko, laborista movado, muziko, negra kulturo, recenzoj, Roland Levreaud, Simon Aarse Iom pri Nuntempa Usona Muziko de Vinko Markov, La Juna Penso, Julio 1999. Ĉi tiu artikolo troviĝas sub rubriko "SAT Kulturo" ĉe Sennacieca Asocio Tutmonda (SAT). SAT havas longan, noblan historion pri intelektaj kaj kulturaj aferoj. Trafoliumu ekzemple malnovajn numerojn de Sennacieca Revuo. Nu, la tristiga konstato ne estas pri Esperantujo, sed pri Usono. Komparu la supran aferon kun: "La Socia Enhavo de l'Ĵazmuziko" de Roland Levreaud (pseŭd.: "Rol") La usona socio antaŭ 45 jaroj estis tute malsama mondo. Tiom progresis, poste regresis! Rubrikoj: laborista movado, muziko, negra kulturo, usona kulturo Le monde diplomatique en Esperanto, en multlingva eldonado el Francio, estas altnivela gazeto da tradukitaj politikaj, socitemaj, kaj filozofiaj artikoloj el maldekstra vidpunkto. Ja legindas! Min plej interesas filozofiaj kaj soci-teoriaj perspektivoj. Jen kelkaj interesaj artikoloj. Karl Kraus, kontraŭ la stultec-imperio de Alain ACCARDO, tradukita de Jacob Hasbun [mencias Heidegger] Humanismo, lasta defendmuro kontraŭ barbareco de Edward W. SAID, tradukita de François Hoeltzli el la angla originalo kaj la franca traduko Pri kolizio de difinoj, de Edward W. SAID, tradukita de François Hoeltzli [mencias negrajn verkistojn] Batalo ĉe Unesko pri la kultura diverseco de Armand MATTELART, tradukita de Jeanne-Marie Cash Pacigi la religian demandon por meti la socian demandon de Alain GRESH, tradukita de Jeanne-Marie Cash Ĉu scienco estas universala? de Jean-Marc LÉVY-LEBLOND, tradukita de Jeanne-Marie Cash Milito de la ideoj de Ignacio RAMONET, tradukita de Vilhelmo Lutermano Reen al la fontoj: Markso la neevitebla de Alain BIHR, tradukita de Vilhelmo Lutermano Faŝista kaj diboĉa sanktulo de Juan GOYTISOLO, tradukita de Vilhelmo Lutermano Dek depesoj pri la senco de la loko de John BERGER, tradukita de Vilhelmo Lutermano Servuto de la liberigita homo de Dany-Robert DUFOUR, tradukita de Vilhelmo Lutermano [pri marksismo, filozofoj diversaj] DE KAP-REDUKTO AL KORPO-SANGO de Dany-Robert DUFOUR, tradukita de Jacob Hasbun [iu mencio de Kant & Rousseau] Realeco serĉanta fikciojn de Jean-Christophe RUFIN, tradukita de Vilhelmo Lutermano Tre diskutita artikolo de Alain GRESH, tradukita de Jeanne-Marie Cash [pri laikeco en Francio] Rezistado laŭ Ivan ILLICH de Thierry PAQUOT, tradukita de Jeanne-Marie Cash [mencias kelkajn filozofojn] «Io putras en...» de Alain GRESH, tradukita de Vilhelmo Lutermano [pri kartunoj pri Mahometo] Derrida kaj Habermas pri terorismo de Giovanna BORRADORI, trad. Vilhelmo Lutermano La Deziro Asfiksiata, aŭ Pri Kiamaniere La Kultur-Industrio Detruas La Individuon de Bernard STIEGLER, Majo 2004 La humanismo - ĉu ankoraŭ utila? de Alain ACCARDO, tradukita de Vilhelmo Lutermano, decembro 2006 Voĉdonu bone, ili faros la reston de André BELLON, tradukita de Vilhelmo Lutermano, decembro 2006 LA USONA AKSO KAJ LA NAZIA KONEKTO: Rasismo, antisemitismo kaj eŭgenismo en Usono de Michael LÖWY, Eleni VARIKAS DIO, VERO, FIDO: Ĉu Eblas Nekredi? de Jacques BOUVERESSE, aprilo 2007 Rubrikoj: ateismo, beletro, filozofio, ideologio, Jacques Bouveresse, kulturkritiko, kulturpolitiko, laborista movado, marksismo, negra kulturo, politiko, recenzoj, religio, scienco Pri la rilatoj inter inteligencio kaj plebo en la movado aŭ intelektulo inter plebanoj kaj nuda inter lupoj, eseo de Walter Zelazny, La Ondo de Esperanto, 2000, #5. Pri opoziciaj ideologioj pracelismo kaj raŭmismo en la Esperanto-movado. Iam trompis min la lasta kiel alternativo al la unua. Tamen, pracelisma propagando estas kritikenda. Jen elstaraj punktoj. Scii kion verki, kaj ne verki kion oni scias Sendube Kálmán Kalocsay estas intelektulo, kaj lia ĉefa merito estas ne nur la majstra traduko de Infero, eĉ ne Tutmonda Sonoro, nek la originala verkaro. Lia ĉefa merito estas, ke li neniam skribis en Esperanto lernolibron por studentoj de la medicino, kion li faris en la hungara lingvo. Simple, li sciis kion verki, kaj ne verkis, kion li sciis. De tiu vidpunkto ni aprezu lian talenton de la intelektulo. Bona ekzemplo estas Paul Neergaard, lia libro en Esperanto pri plantoj estis tradukita en kelkajn lingvojn. Kvankam elstara specialisto pri la agronomio li strebis kompreni la fenomenon Esperanto kiel intelektulo, kiel tiu, kiu kapablas pensi konceptaĵojn kaj estigi rilatojn inter ili. Jen sub lia plumo (finfine ne lingvisto) aperis en 1942 La Esperantologio kaj ties disciplinoj — unu el fundamentaj verkoj, kiuj prilumis la postmilitan interlingvistikon. Edmond Privat scipovis perfekte gardi ĝustajn proporciojn: kion, kie kaj en kiu lingvo eldoni. Rimarku ankaŭ la komentaron pri pseŭdopolitiko, kiu komencas: Kvankam neniam ili diros, ke ili politikumas, ili efektive politikumas. Esperantistoj estas neŭtralaj pri politiko, sed ne-neŭtralaj pri la lingvo-problemoj. Tiun sintenon mi taksas hipokrita, por ne diri ridinda! Zelazny kritike pritraktas la kulturpolitikon. Li deziras, ke oni traduku iun gravan verkon el Esperanto en kelkdek naciajn lingvojn, ekz. La Infana Raso de William Auld. Mi ne komprenas la blindan ununuran direkton de naciaj lingvoj al Esperanto. Feliĉe, Esperanto ankoraŭ ne krevis de ĉiuj naciaj antologioj. Cerxe nia literaturo ne kapablas naski novan Dostojevskij, Márquez aŭ Haszek. La tuta 19-jarcenta literaturo estis naciisma . . . . Zelazny ankaŭ kritikas la ambiciojn de la Esperanto-movado kaj la praktikan malegalecon inter esperantistoj de riĉaj kaj malriĉaj landoj kaj absurdecon de propagandado en la tria mondo. Cetere, la oficiala strukturo de la movado stagnas. La esperantista intelektulo historie kaj esence laboras en mizerujo. Tio estas unu faktoro en konstanta fenomeno de kabeado. Zelazny malkonsentas la ideologion kaj propagandon de UEA. Mi ne povas pritaksi la politikan analizon de UEA en la periodoj de Lapenna, Tonkin, raŭmismo. Esperantio ne havas inteligencion, do strebado al sendependa libera penso estas vana en Esperantio, ĉar kie regas blinda ideologio tie ne trovas lokon la libera penso, kiu ĉiam estis la motoro de la historio, scienco kaj arto. Sekvas du rebatoj. Nu, mi malaktualas pri Esperantaj aferoj. Antaŭ dudek jaroj mi simile skeptikis pri pracelismo, kaj tial tentis min la raŭmismo, sen mia kompreno ke temas pri la daŭrigo de Esperanto-kultismo sub blufa etikedo. Mi konsentas kun pluraj kritikoj, sed finfine kia la konkludo de Zelazny pri celo kaj perspektivo de Esperantujo? Rubrikoj: Esperanto-faka agado, Esperanto-movado, intelektuloj, kulturpolitiko Platono en Esperanto: novaj tradukoj Alen Kris. Heroo de lontanaj horizontoj (Recenzo: Platono. Fedono, La apologio de Sokrato, Kritono), en La Ondo de Esperanto, 2007. n-ro 3 (149). Platono. Fedono / Trad. el la helena, antaŭpar, koment. Spiros Sarafian. — Ateno: S.Sarafian, 2006. — 120 pĝ. Platono. La apologio de Sokrato / Trad. el la helena, antaŭpar, koment. Spiros Sarafian. — Ateno: S.Sarafian, 2006. — 85 pĝ. Platono. Kritono / Trad. el la helena, antaŭpar, koment. Spiros Sarafian. — Ateno: S.Sarafian, 2006. — 51 pĝ. La filozofo Leibniz estas bone konata ankaŭ pro ties kontribuo al la historio de universala lingvo, t.e. al la filozofiaj lingvoprojektoj de la frumoderna filozofia kaj scienca epoko. Notu ankaŭ pluan artikoleton en Vikipedio: Alfabeto de homa pensado. Jen pluaj fontoj, anglalingvaj: Rubrikoj: ars combinatoria, filozofio, interlingvistiko, Leibniz, logiko Dio, Fido, Malfido: Sociologio de Religio DIO, VERO, FIDO: Ĉu Eblas Nekredi? de Jacques BOUVERESSE, Le monde diplomatique, aprilo 2007. Rigardu komentojn de mi kaj de aliaj. Jen rebato al la reakciaj ideoj de Jacques Ellul kaj Regis Debray pri la neelimineblo de religia kredo. Jean Bricmont (mi supozas ke estas la sama kiu kunverkis kun Alan Sokal--kiun mi konas--la kontraŭ-postmodernisman libron Fashionable Nonsense [Laŭmodaj Sensencaĵoj] insistas, kiel faris Bertrand Russell antaŭ longa tempo, ke la homaro devas lerni pensi laŭ maniero nereligia. Émile Durkheim pensis ke oni povas iel modifi kaj reformi sed ne neniigi religion: « Ĉio precize kunefikas por kredigi, ke la nura ebla estas tiu religio de la homaro, kies individuisma moralo estas la racia esprimo.» Sed tia tordado de termino-signifo malkontentigas Bouveresse kaj cetere li malakceptas la dogman tezon prezentitan de aliaj. Sekvas kelkaj citaĵoj. Georges Corm trafe asertas, ke la alvoko de religio estas pravigo de socia regreso. Rubrikoj: ateismo, blogoj, Émile Durkheim, ideologio, Jacques Bouveresse, reakcia modernismo, religio, sociologio Ekonomiko laŭ Konfuceo de d-ro LEE Chong-Yeong La kresko de konfucea ideologio en aziaj landoj, kie gi bedaŭrinde neniam malaperis, estas minaca indiko de politika reakcio kiu maskas sin per metafiziko kaj bonsonaj moralismaj komfortvortoj. Des pli bedaŭrindas kiam okcidentaj kleruloj partoprenas en ideologia mistifikado per oportunisma promociado de la eksmodaj filozofioj de Azio por propraj celoj. Internacia kunlaboro de misfaruloj estas ja Internacio de Stultigo. Historie, necesas por la koncerna entrepreno mistikifaj metafizikaj konceptoj pri la esencoj de okcidentaj kaj orientaj civilizacioj. Ĉi tiu eseo eliras el la precedneco de la klasika esploro de pionira sociologo Max Weber pri Protestantismo kaj la evoluo de kapitalismo. Nu, ĉu ekzistas alternativa modelo de kapitalisma vojo? Temas pri "afekcia modelo de ekonomia evoluo en Oriento". Jen la tri elementoj de ideologia mistifiko: (1) humaneco estas la baza elemento de la modelo; (2) kolektivismo estas grava elemento de la afekcia modelo; (3) konservativismo estas plia grava elemento en la afekcia modelo de ekonomia disvolviĝo en Oriento. Ĉu ĉi tiuj estas trajtoj de aziaj landoj estas aparta demando; la problemo estas la metafizika dedukto de empiriaj faktoj pri socioj el esencaj filozofiaj principoj, cetere, baze de konataj ŝablonoj pri okcidentaj kaj orientaj civilizacioj, kaj plej aĉe, per la tromplingvaĵo de "familio" kaj "harmonio" kaj plej naŭze "humaneco". Estas ja reakcia organikismo bone konata je konservativuloj kaj faŝistoj. La aŭtoro donas ekonomikajn statistikojn kaj ellaboras la pozitivajn kaj negativajn efikojn de la konfucea kulturo. (Rigardu tabelon.) 1. Humaneca efikeco: Efika kaj objektiva analizo estas necesa, sed por la fina decido por administrado de firmao kaj politiko pri ekonomia evoluo oni konsideru ankaŭ la humanecan aspekton. 2. Kolektiva individuismo: Homo estas socia estaĵo kaj ne povas ekzisti sola. Ni devas kuraĝigi streĉon de individua talento, sed tio devas esti en harmonio kun la komuna bono de la grupo, ĉar la evoluo de la grupo, laŭ longdaŭra vidpunkto, kontribuas al la bono de la individuoj en la grupo. 3. Konservativa dinamismo: Dinamismo alstrebanta pli bonan mondon estas ne nur bezonata sed ankaŭ dezirinda. Sed revolucia ŝanĝo ofte ne postdaŭras. Do la ŝanĝo devas esti en harmonio kun tradicio kaj devas okazi evolue. Jen maskigo de la realo de kapitalisma ekspluatado kaj eksmoda moraro per arbitra metafikiza skemo. Resume, jen grandega amaso da fetora fekaĵo. Se nur la mondo povus definitive elfeki konfuceanismon ekster ĉi tiun sunsistemon. Rubrikoj: Azio, blogoj, ĉina filozofio, ekonomiko, filozofio, ideologio, kapitalismo, Konfuceanismo, Max Weber, orientismo Kritiko de la Kultur-Industrio La Deziro Asfiksiata, aŭ Pri Kiamaniere La Kultur-Industrio Detruas La Individuon de Bernard STIEGLER, Le Monde Diplomatique, Majo 2004 Kultur-industrio estas termino de Theodor Adorno, kaj la pra-eseo tiutema estas ĉapitro de Dialektiko de Enlumiĝo de Adorno & Max Horkheimer. Stiegler pritraktas ankaŭ Husserl kaj aliajn filozofojn. Miaopinie, ekster la kampo de filozofio de scienco/logiko/matematiko kie ĝi ne kompetentis, la Frankfurta Skolo estas la plej grava filozofia skolo de la 20-a jarcento. La plej elstara ano de la 2a generacio de la Frankfurta Skolo estas Jürgen Habermas, kies ĉefokupo estas la diskurs-etiko. “Komunika Etiko kaj Esperantismo” de Helmut Welger Rubrikoj: Edmund Husserl, filozofio, Frankfurta Skolo, Jürgen Habermas, kritika teorio, kulturkritiko, Max Horkheimer, Theodor W. Adorno Temas pri anglalingva libro Wittgenstein’s Poker de David Edmonds kaj John Eidinow. Mi recenzis la libron anglalingve; rigardu miajn recenzojn ĉe amazon.com. Rubrikoj: blogoj, filozofio, Karl Popper, Ludwig Wittgenstein, recenzoj Mi hipotezas, ke malamo kontraŭ Esperanto (ne opozicio al ties praktikeblo sed al la lingvo mem) estas simptomo de ĝenerala organikisma tendenco, do de fundamenta difekto de filozofio sub recenzo. Aliokaze mi dokumentos la kazon de itala komunisto Antonio Gramsci. La plej trafa kazo estas la psikologia kaj filozofia antipato de filozofo Ludwig Wittgenstein kontraŭ kaj filozofo Rudolf Carnap kaj kontraŭ Esperanto. Despli taŭgas la ekzemplo, ĉar Carnap estis fervora Esperantisto! Esperanto similas naturlingvon kaj ne artefaritan logikan lingvon kia ankaŭ interesis Carnap-on. Sed estas rilato inter la filozofia emo al racio aŭ malraciismo kaj sinteno pri Esperanto. Tiel la mistikisma tendenco de Wittgenstein rilatus al emocia elventra instinkto malami Esperanton. Kompreneble, Carnap uzis Esperanton nur interkone, distre, ne fake. Profesia faka uzado de Esperanto estas kimero, same kiel multaj ambiciaj revoj en socia vakuo pri faka agado. Esperantistoj kiuj ja ambicias tiel ofte ligiĝas kun miaopinie strangaj idealismaj filozofioj. Estas aliaj konataj esperantistoj kiuj ne uzas Esperanton fake. Ekz., iam mi surpriziĝis harzarde trovi anglalinvgan recenzon de Verloren van Themaat pri filozofia afero. Mi ne komprenas la celon de Evaldo Pauli, kvankam mi supozas ke enciklopedio de filozofio (Enciklopedio Simpozio) utilas rete. Wittgenstein kondamnis Esperanton en Culture and Value (Kulturo & Valoro): Esperanto. Tiun naŭzon ni sentas se ni parolus inventitan vorton el inventitaj derivitaj silaboj. La vorto estas malvarma, mankas [signif-]asocioj, tamen ludas esti 'lingvo'. Sistemo nur da skribitaj signoj ne tiom naŭzus nin. Tiel ĉi kaj alimaniere naŭzas min la filozofio de Wittgenstein. Wittgenstein estas unu el la plej influhavaj kaj popularaj filozofoj de la pasinta jarcento, sed kritikintoj ja ekzistas. Ernest Gellner verkis opozicie al la lingvo-filozofia skolo en du libroj, Word and Things [Vortoj & Aĵoj] (1959), kaj Language and Solitude: Wittgenstein, Malinowski, and the Habsburg Dilemma [Lingvo & Soleco: Wittgenstein, Malinowski & la Hapsburga Dilemo] (Cambridge; New York: Cambridge University Press, 1998) kiun mi nun pritraktas. Gellner opinias ke estas du polusoj de la moderna penso: "atomisma-universalisma-vizio" kaj la "komunumeca-kultura vizio". Ĉi-lasta estas la kampo de romantika organikismo dekstra, t.e. kontraŭ-enlumiĝa. Laŭ Gellner, streĉiteco inter la du polusoj estis speciale akra en la Hapsburga empirio. Wittgenstein vagis de unu ekstremo al la mala. La frua filozofio de Wittgenstein, en la Tractatus, situas ĉe la poluso de tuta izoleco. La pli malfrua pozicio de Wittgenstein--temas pri "vivoformoj" ktp.--respegulas la popol-organikisman sintenon. Do Gellner konfirmas mian tezon pri la reakcia organikisma sinteno de Wittgenstein lige kun ties intesta-profunda malamo al Esperanto. Estas fama aforismo de Wittgenstein, en Esperanto: "la limoj de mia lingvo estas la limoj de mia mondo." Oni devas kompreni la implikaĵojn de tiu aserto. Tute miskomprenis ĝian celon iu 17-jara studentino Sarah Beatty en eseo Why Esperanto is the International Language for the New Millennium [Kial Esperanto Estas la Internacia Lingvo por la Nova Jarmilo], misligante Wittgenstein al la celo de Esperanto elimini la lingvobaron. Sed tio estas senkulpa eraro. Pli malbona estas la senlerta propagando de Esperantistoj kiuj utiligas reakciajn etnopurismajn ideologiajn argumentojn por la defendo de naciaj kulturoj. Rigardu la retejon Sennaciismo, kosmopolitismo, kontraŭnaciismo de Gary Mickle. "Lingvoplanado" (Language Planning) de Rudolf Carnap "Letero el ekster la (E-) kulturo" de Radosław Nowakowski Ernest Gellner (blogero anglalingva) Rubrikoj: enciklopedioj, Ernest Gellner, Esperantologio, filozofio, kosmopolitismo, Ludwig Wittgenstein, Rudolf Carnap Paul Robeson - Vikipedio Omaĝe al Paul Robeson, blogero de Allan Fineberg ĉe ELNA. Mia komento ankoraŭ ne aperis. Jen traduko de kanzono "Jerusalem" (el poemo Milton de William Blake) fare de William Auld: Pratempe en Anglujo ĉu, traduko de "Jerusalem" [fakte el Antaŭparolo al Milton], kun muziko de Hubert Parry Antaŭ plauraj jaroj, je mia instigo, amikino miafamilia kaj profesia kantistino Elizabeth Duckett preparis surprizan prezenton de ĉi tiu kanzono ĉe Zamenhof-bankedo de la Esperanto Societo de Vaŝingtono. Ŝi kaj mi estas admirantoj de Paul Robeson dum multaj jaroj. Mi skribis al William Auld pri ĉi tiu evento, al li plaĉiga, kaj mi kredas ke ankaŭ li estis adepto de Robeson. Rubrikoj: blogoj, muziko, negra kulturo, Paul Robeson, poezio, William Auld, William Blake Amikumu, aŭ ne - pri mi Jen mia esperantista aŭtobiografieto ĉe Amikumu, renkontejo por Esperantistoj: Esperantisto ekde ĉ. 1968. Studis en hejmurbo [Buffalo, sole & kun Ed Lindberg], sed ankau ĉe Brattleboro, VT [School for International Training], & en Kanado [Barrie, Ontario] kun William Auld. Gajnis plej altnivelan rangon en ekzameno de Kanada E-o Asocio en 1976 [Toronto]. Partoprenis kelkajn ELNA-Kongresojn ekde 1975. Partoprenis prelege ĉe kunsido pri Esperanto & sociolingvistiko en 1977 [ELNA-Kongreso, Vaŝingtono]. Aktivis estrarane en E-Societo de Vaŝingtono de 1987-ĉ. 1992. Kunfondis ATEO-n en 1987, redaktis revuon Ateismon 1988-1992. Publikigis plejparte forgesindajn eseojn, poemojn, ktp. en diversaj revuoj inter 1987 & 1995. Tradukis iom inter Esperanto & la angla. Aktuale aktivas precipe interrete. Plej interesas min dokumentado de E-a historio & kulturo. Bonvenon al mia nova Esperanto-blogo. La titolo de ĉi tiu ero estas fama versero el poemo de Pra-Esperanto de Zamenhof. Mi jam kreis proprajn Esperanto-paĝojn ĉe mia krokodila retejo The Autodidact Project: vidu mian Esperanto Study Guide / Esperanto-Gvidilo-n. Cetere, mi partoprenas en pluraj diskutgrupoj. Efektive jen resumiĝas mia aktuala Esperanto-aktivado. Finfine mi konstatas, ke la ceteraj komunikiloj ne plu sufiĉas por miaj bezonoj, do jen. Antaŭ multaj jaroj, eble ĉirkaŭ la tempo kiam mi kunfondis ATEO-n (1987), mi cerbumis pri eventuala propra kultura-intelekta revuo nomota Ĝirafo. Jen mia favorata besto, ĉar mi ŝatas ties perspektivon. Nun, el la tombejo de neplenumitaj revoj, renaskiĝas la afero. La nuna ambicio ne estas samspeca: blogojn konsistigas fragmentoj, eseetoj, recenzoj, rakontetoj, opinioj, informoj, novaĵoj, retligoj, diversaĵoj, kaj cetera fatraso. Esperanto & the Holocaust Museum (Holokaŭsto-Muzeo... Aleksandr Puŝkin (1) angla literaturo (22) antropologio (3) Apokrifoj (1) Aristotelo (3) Aŭstralio (1) aŭtodidakto (3) bibliografio (72) blinduloj (7) brazila literaturo (1) brazilaj esperantistoj (1) ĉeĥa literaturo (20) ĉina filozofio (4) ĉina literaturo (3) denaskaj parolantoj (1) ekonomia krizo (2) ekspozicioj (1) enciklopedioj (9) Esperanto-faka agado (7) Esperanto-gazetaro (26) Esperantologio (33) estona literaturo (1) Eŭgeno Miĥalski (6) franca literaturo (7) frenezuloj (2) generacioj (2) genetika inĝenierado (1) germana literaturo (4) greka filozofio (1) greka lingvo (2) hebrea lingvo (1) hebrea literaturo (8) herezuloj (9) hispana literaturo (1) homaj rajtoj (5) hungara literaturo (43) imagitaj komunumoj (4) Insulo de la Rozoj (1) intelektuloj (15) interlingvistiko (137) internacia lingvo (4) internaciismo (6) interpunkcio (3) islanda literaturo (2) japanaj esperantistoj (4) jarlibroj (1) kamparanoj (2) Karolo Piĉ (3) katolikismo (4) komputiko (2) kosmoŝipoj (5) kritika teorio (16) laborista movado (78) Latina Ameriko (3) librokulturo (25) lingva diskriminacio (4) lingvoproblemoj (10) Miĥail Lermontov (3) Miĥail Lomonosov (1) mikronoveloj (2) minoritataj lingvoj (2) mirinfanoj (1) mistikismo (2) negraj usonanoj (30) neologismoj (8) neŭtraleco (2) orienta filozofio (3) piramidoj (1) plurlingveco (1) policaj spionoj (1) poŝtmarkoj (2) reakcia modernismo (1) respublikismo (1) Romantikismo (13) rumana literaturo (5) rusa lingvo (1) rusa literaturo (19) samseksemuloj (1) sciencistoj (1) senmorteco (1) slavaj lingvoj (1) sociaj movadoj (2) sonregistraĵoj (44) tekstoprilaborado (1) Universala Esperanto Asocio (3) Universala Kongreso (14) usona historio (11) usona kulturo (14) usona literaturo (12) Vaŝingtono (5) Voynich-manuskripto (3) Ateismo / Ateista Tutmonda Esperanto-Organizo Esperanto-USA (ELNA) Blogoj Kajeroj el la Sudo (HALE) La Solidareco (Koreio) Sennacieca Revuo Ligoj al aliaj retejoj Elektronika Bibliografio de Esperanto-Artikoloj (EBEA) Esperanta Literaturo (indekso--Don Harlow) Esperanta literaturo en la reto (serĉilo) Esperantlingva Verkista Asocio Katalogo de artikoloj en E-periodaĵoj Katalogo de UEA Literaturo en Esperanto (Don Harlow) Originala literaturo Esperanta Reta Vortaro TROVANTO (Aŭstria Nacia Biblioteko) Universala Esperanto-Asocio Ĉar iuj paĝoj estas tradukitaj de programaro kaj ili ne estas sufiĉe precizaj, provu kontroli Angla Vido por pli bonaj detaloj. R & D-Reagentoj En ĉi tiu artikolo ni plejparte enkondukas la naturajn plantajn ekstraktojn, kiel ekzemple Bromelain, amara oranĝo, ktp. Bromelain estas enzimo trovita en ananaso kaj en la ananaso. Homoj uzas ĝin por medicino. Bromelain estas uzita por reduktanta ŝvelaĵo (inflamo), precipe de la nazo kaj sinoj, post kirurgio aŭ vundo. Ĝi estas ankaŭ uzita por febro, traktante intestan kondiĉon, kiu inkluzivas ŝvelaĵon kaj ulcerojn (ulceratan koliton), forigante mortigitajn kaj difektitajn ŝtofojn post brulvundo, malhelpante la kolekton de akvo en la pulmo (pulmonar edemo), malstreĉiĝantaj muskoloj, stimulante muskolajn kuntiriĝojn, malrapidigante koikadon, plibonigante la absorción de antibióticos, malhelpante kanceron, mallongigantan laboron, kaj helpante la korpon forigi grason. Ĝi ankaŭ estas uzata por malhelpi muskoloran doloron post intensa ekzerco. Ĉi tiu uzo estis studita, kaj la evidenteco sugestas ke bromelain ne funkcias por tio. Iuj homoj uzas produkton (Phlogenzym) por artrito (osteoartritis) kiu kombinas bromelain per trypsino (proteino) kaj rutino (substanco trovita en la almoholo). Bromelain uzata de ĉi tiu maniero ŝajnas redukti doloron kaj plibonigi la genulan funkcion en homoj kun artrito. Ne sufiĉas scienca evidenteco por determini ĉu bromelo estas aŭ ne efika por iu ajn alia ĝia uzo. Kiel ĝi funkcias? Bromelain ŝajnas kaŭzi la korpon produkti substancojn, kiuj luktas doloron kaj ŝvelaĵon (inflamo). Bromelain ankaŭ enhavas kemiaĵojn kiuj malhelpas la kreskadon de tumoraj ĉeloj kaj malrapida sangokulado. Ananaso, sudamerika indiĝeno kaj amata parto de hawaiana populara medicino, estas unu el la plej riĉaj fontoj en la mondo de la enzimo bromelano. Ĝi estas formita de pluraj endopeptidasoj kaj komponaĵoj kiel fosfasezo, glucosidasa, peroxidasa, cellulase, escharasa kaj proteasa inhibidores. Kutime "bromelain" vendita per ekstrakto aŭ suplementa formo rilatas al enzimoj ĉerpitaj el ananasoj aŭ arbores, anstataŭ de la karno de la frukto. Uzata vaste kiel natura kuracilo por trakti ĉion de indigestión al alergioj, ananaso ne nur plenumas ĉi tiun enzimon, sed ankaŭ vitaminon C, vitaminon B1, kalion, manganon kaj phontonutrientojn. Dum ananaso havas multajn avantaĝojn, la vera sekreto al ĝiaj resanigaj potencoj estas sendube bromela. Kio estas bromelain uzita por trakti? En la medicina mondo, ĉi tiu fasciniga komponaĵo tradicie uzis kiel potenca kontraŭinflamatorio kaj antikva agento. Esploro ankaŭ montris, ke ĝi havas fibrinolytic, antiedematous and antithrombotic properties, kio signifas, ke ĝi helpas malhelpi sangajn kotulojn, edemo kaj ŝvelaĵo. En la pasinteco, ĉi tiu enzimo ankaŭ estis uzata kiel karnaĵigilo, tial ĝi helpas al sidiĝi kaj malstreĉiĝi, inflamitajn muskolojn kaj konektan ŝtofon. Aldone, freŝaj studoj trovis evidentecon, ke ĉi tiu enzimo ĉesas pulmonan metastason en siaj spuroj, kio sugestas, ke bromelano povas esti uzata por trakti ampleksan varion de malsanoj, eble kancero. Rigardu la sciencan literaturon, kiu inkluzivas 1,600-plus artikolojn taksante la kuracajn profitojn de bromelain, montras, ke ĝi estas uzata por trakti ampleksan gamon de sanaj problemoj, inkluzive de: Maldolora oranĝo, Sevilo oranĝkolora, suna oranĝa, bigarade oranĝo, aŭ marmalado oranĝo rilatas al cítra arbo (Citrus × aurantium) kaj ĝia frukto. Ĝi estas indiĝena sudorienta Azio, kaj estas disvastigita de homoj al multaj partoj de la mondo. Sovaĝaj arboj troviĝas proksime de malgrandaj riveretoj en ĝenerale izolitaj kaj arbustaj partoj de Florido kaj Bahamoj post kiam ĝi estis enkondukita al la regiono de Hispanio, kie ĝi estis enkondukita kaj kultivita tre en la XNUM-a jarcento de la maŭroj. Maldolĉa oranĝo estas merkatumita kiel dieta suplemento pro ĝiaj stimulaj propraĵoj, kvankam sekureco pri manko de sekureco kaj ĝi estas ligita al gamo de malutilaj kromefikoj inkluzive de strekoj kaj koraj atakoj. Multaj varioj de maldolĉa oranĝo estas uzataj por ilia esenca oleo, kaj estas trovitaj en parfumo, uzataj kiel plaĉa aŭ solventa. Seville orange vario estas uzata en produktado de marmalado. Maldolĉa oranĝo ankaŭ estas uzata en herba medicino kiel stimulo kaj apetito-supresanto, pro ĝia aktiva ingredienco, sinfrino. Maldolĉaj oranĝaj suplementoj estis ligita al serioza seriozaj efikoj kaj mortoj, kaj konsumantoj kolektas, ke homoj evitas uzi fruktojn medie. Ankoraŭ ne estas finita se maldolĉa oranĝo influas medicinajn kondiĉojn de koro kaj cardiovaskulajn organojn, laŭ si mem aŭ en formuloj kun aliaj substancoj. Normaj referencaj materialoj estas liberigitaj koncerne la proprietojn en maldolĉa oranĝo fare de la Nacia Mezlernejo de Normoj kaj Teknologio (NIST), por grundaj fruktoj, eltiraĵo kaj solida parola dozo, kune kun tiuj pakitaj kune en unu eron. Vagelo on Stanozolol-pulvoro por korpstruado: 16-faktoj, kiujn vi devus scii! D-ro Patrick Young on #A? Eti Clenbuterol Raw Materio enreta sekure Liberaj programoj : tamen, ili ruliĝas Pli ol esti simpla ĉeno de informado kaj konsumado, Interreto fariĝis la lulilo de novaj komunaj havaĵoj. Ĉu la sukceso de la liberaj programoj anoncas epokon de ĝenerala kundividado ? INTERRETO, post dek-kvin jaroj da seninterrompa supreniro, estas integra parto de la ĉiutaga vivo. En la landoj de la Organizo pri Ekonomiaj Kunlaborado kaj Disvolvado (OEKD), 10 % de la hejmoj disponas jam retaliron de « alta fluo ». Laŭgrade tutaj kampoj de la kulturaj praktikoj komputiĝas. Oni jam ne tenas sian taglibron, sed oni « blogas » ; oni ne enuas, sed « krozas » ; oni jam ne lasas demandon nedecidita dum la manĝo sen tuj serĉi la respondon « ĉe Guglo »... Tiu transformiĝo povintus rapide sekvi la dominantan skemon de la moderna organizado de niaj socioj. En siaj « viziaj » paroladoj, la ĉefoj de la multnaciaj entreprenoj kiel Majkrosofto, Vivendi, America Online (AOL) pensis pri totala varigo de la « informadaj produktoj », kiujn ili tute sekure liverus al la abonanto-konsumanto. Laŭ la modelo de Jeremy Rifkin, kiu, meze de la spekul-veziko de la entreprenoj kun « .com », publikigis La eraon de la aliro [1], multaj prospektivistoj avertis kontraŭ tiuspeca scenaro. La valoro, substrekis ili, de nun ne kuŝas sur la materia proprieto de la aĵoj, sed sur la kapablo aliri ilin. La gardistoj de tiu aliro estos la novaj mastroj de la informado. La kuniĝo de la giganto de la amaskomunikiloj Time Warner kaj de la ĉampiono de la retoj AOL estis tipa ekzemplo de tiu ekvacio. La Reto+la televido+vendosistemo : oni spertis « la kunfandiĝon de tutaĵo de grandaj retoj kiuj estras siajn uzantojn per entrepreno kiu celas la preskaŭ absolutan estradon de la enhavoj ». [2] Tiuj analizoj neglektis tamen alian fenomenon, pli difuzan, sed ne malpli potencan. Se la koncentriĝo estas enskribita en la genoj de la televido (kaj, en malpli granda mezuro, de la radio kaj la gazetaro), Interreto restas fidela al sia komenca koncepto, kiuj estas ĉefe la malfermiteco kaj foresto de kontrolo. La metodo « desube supren », malcentra, malferma al ĉia uzado de tiu reto, tute ne estas nura slogano, sed ĝi estas daŭre kaj plej profunde enskribita en ĝia infrastrukturo. Tiel ekzemple BitTorrent, protokolo de dosier-interŝanĝo lanĉita en 2002 sen financaj rimedoj de Bram Cohen, superdotita programisto, generas tri jarojn poste la duonon de la interret-trafiko. Tiu programo havas plurajn interesajn ecojn. Ĝi ebligas al iu ajn, eĉ sen rapida konekto, kundividi grandegajn dosierojn, kaj pro tio BitTorrent kontribuis al redemokratiigo de la reto kie la kostoj de de- aŭ al-ŝutado minacis esti nepageblaj por multaj alternativaj projektoj - ĉefe por radioj kaj televidoj kiuj deziris ebligi deŝutadon de siaj elsendoj al larĝa publiko. [3] Kompreneble, tiu dissendo-kapacito ne eskapis la atenton de la vidbend- kaj muzik-interŝanĝemuloj, kiuj uzas ĝin amase por spekti kopiojn, ofte kontraŭleĝajn, de la lastaj holivudaj produktaĵoj... POR TUTA INDUSTRIO bazita sur la « intelekta proprieto », tiuj novaj praktikoj signifas « piratadon » [4], endanĝerigas la ekonomion kaj, eĉ pli grave, atakas la ennovigon kaj la kreadon. Tiu industrio (de Holivudo tra certaj informadikaj firmaoj ĝis la farmaciaj firmaoj) akiris, jaron post jaro, kvazaŭ sistemecan fortigon de la rajto pri intelekta proprieto - tempe, per la tempa longigo de kopirajto ; space, per la tutmondigo de tiuj rajtoj. Kaj, ĝis komence de la 2000-aj jaroj, ĝi avancigis siajn peonojn sen apenaŭ renkonti opozicion. [5] La aferoj ŝanĝiĝis : jam ne venus en la kapon de iu Al Gore zorga pri sia imago prezidi komitaton taskitan premi sur Sud-Afrikon por ke ĝi forlasu leĝon pri patentoj kiu celas savi vivojn en kazo de sanitara urĝo. Jam ne eblas gurdi ke « ne ekzistas alia metodo » aŭ ke « sen protekti la intelektan proprieton, la ennovigo malaperus ». Ĉar fakte, la liberaj programoj demonstris ke alia vojo ne nur eblas, sed ankaŭ ke ĝi jam ekzistas, funkcianta kaj kredinda. Tiuj programoj ekipas pli kaj pli gravan parton de la informadiko, ĉu temas pri serviloj, personaj komputiloj aŭ etaj elektronikaj aparatoj. Kio estas la diferenco inter « libera » kaj « proprieta » programo ? La senpageco, kiu estas parto de la plej cititaj atutoj, ne estas vere grava aspekto de la demando. Laŭ la metodo de la « somera furorkanto », promociata kaj dissendata ĉiuhore sur ĉiuj retoj de televido kaj radio, programo povas esti donita senpage tamen sen esti libera. [6] Por ŝpini la metaforon, la populara kanto estus « libera » se ĉiu povus, sen antaŭe peti permeson, prilabori ĝian partituron, kanti ĝin laŭplaĉe, reinterpreti ĝin en koncerto kaj fari novan diskon per ĝi. La partituro, tio estas la fontkodo de la programo. La triobla libereco kiu konsistas en povi prilabori tiun kodon, modifi kaj redistribui ĝin, tio estas kio karakterizas la « liberan programon ». Kaj tio riveliĝas kiel motoro de ennovigo kaj de kreado same potenca kiel la tradicia modelo de intelekta proprieto, bazita sur atribuado de monopolo al la inventinto, por konsenti uzpermesojn interŝanĝe de pagoj. La veran dislimon, kiu disigas la diversajn agantojn de la « inform-socio », difinas, pli ol la varigo de la spirit-produktoj, la legitimeco kiun oni donas al la klasika modelo de ekspluatado de la « intelekta proprieto » kiel sola fonto de ennovigo. Kaj eĉ, pli precize, la nocio de « intelekta proprieto » kiun oni volas defendi (pro tio la uzo de citiloj, en ĉi-artikolo, kiam uzatas tiu esprimo). Kvankam la temo povas ŝajni obskura kaj tre teĥnika, ĝi estis en la centro de la grava batalo pri la program-patentoj en Eŭropo, kiu finiĝis la 6-an de julio 2005. Subtenata de koalicio de firmaoj (inter kiuj Nokia, Siemens, Philips aŭ Alcatel por la eŭropaj societoj), la Eŭropa Komisiono defendis de tri jaroj projekton de direktivo kiu celis permesi la patentigon de programoj, kiu estis ĝis tiam pli aŭ malpli kaŝe praktikata de la Eŭropa Oficejo pri Patentoj (EOP). LA ĈEFA DIFERENCO inter patento kaj aŭtorrajto (sola laŭleĝa rajto en Eŭropoj, kun la kopirajto, kiu aplikiĝas al programo kiel tia) estas ke la patento starigas monopolon pri ekspluatado de ideo, kie la aŭtorrajto donas proprieton pri la esprimo de ideo. Sub la reĝimo de la aŭtorrajto, ĉiu povas programi siamaniere elementon trovitan en alia programo (kondiĉe ke li ne kopias la precizan kodon uzatan en la programo per kiu li inspiriĝas) ; sub la reĝimo de la patentoj, ĉiu programo devas eviti ĉion kio povus esti patentigita, kaj, principe, ĉiu persono riskas vidi kabineton de advokatoj postuli de li pagojn sub minaco de jura proceso. Oni imagu la kaprompiĝon, kiam dekmiloj da patentoj ĉiujare stariĝas pri konceptoj tiel elementaj kiel la « duobla klako ». Kiel montris la debatoj vekitaj de tiu direktivo, nur la plej grandaj firmaoj, kapablaj mastrumi dikajn patent-dosierujojn, povas profiti la sistemon - en 1990, respondeculo pri patentoj ĉe IBM klarigis efektive, ke pli ol en la patentopagoj (kiuj tamen nombriĝas en miliardoj da dolaroj ĉiujare), la valoro de la patentoj kuŝas en la kapablo kiun ili donas por akiri aliron al la teĥnologio de la aliaj firmaoj. La programar-patentoj minacas do dispremi la malgrandajn kaj mezgrandajn entreprenojn, sed ankaŭ la aŭtorojn de liberaj programoj. Nu, laŭ s-ro Michel Rocard, lancopinto de la koalicio kontraŭ programar-patentoj ĉe la Eŭropa Parlamento, 60 % de la programistoj de liberaj programoj estas eŭropaj. LA RIFUZO DE LA DIREKTIVO originas en la mobiliziĝo, escepta kaj neatendita, de tiuj programistoj kaj de la malgrandaj kaj mezgrandaj entreprenoj de informadiko kaj de multaj uzantoj. Pere de perretaj petskriboj, strataj manifestacioj en Bruselo, kaj persistega laboro de klarigado, ili aliris la deputitojn konvinkante unu post la alian. Kaj fine ili sukcesis doni tiun nekredeblan klabobaton al la porpatentaj premgrupoj, kvankam tiuj disponis kiel konsultanton la prezidinton de la Eŭropa Parlamento Pat Cox. [7] Transe de la nuda rezulto (simpla reveno, sur jura tereno, al la antaŭa stato), tiu kampanjo trudis al la partizanoj de la libera programaro eniri la politikon kaj lerni la eŭropan juron. Per tio ili fariĝis forto kun kiu necesas kalkuli. Simile kiel la aidoso-malsanuloj kiuj devis lerni medicinon por povi paroli egalece kun la kuracistoj. Tio ne povas resti sen pli larĝaj sekvoj por la organizado de la « inform-socio ». En Komuna afero [8], Philippe Aigrain - kiu, post esti esploristo, poste oficisto ĉe la Eŭropa Komisiono, fariĝis unu el la animantoj de tiu movado - faras jenan konstaton : la ĝermo de libereco instalita en la principoj mem de Interreto donis pli da fruktoj ol antaŭvidite. « Translokante al la periferio la potencon super la reto, skribas li, la konceptintoj de Interreto metis en la ludon la socion kontraŭ la ŝtaton. Necesis la tuta obstineco de la multnaciaj entreprenoj de amaskomunikiloj kaj proprieta programaro en sia provo detrui Interreton kaj reenkonduki kontrolilojn en ĝin por konsciiĝi ke [ili] estis metintaj en la ludon ankaŭ la socion kontraŭ la informadikan kapitalismon. » Tiu movado, tute ne unusona, afiŝas surprizan diversecon. Al la aktivuloj aliĝis ŝtatoj, precipe tiuj de la tria mondo ; [9] lokaj kolektivaĵoj, sed ankaŭ entreprenoj, aktive partoprenas en ĝi. Kaj se Bill Gates priskribas ĝiajn partoprenantojn kiel « laŭmodajn komunistojn » [10], adeptoj de la ekonomia liberalismo vidas en la reguloj de la libera programaro idealan modelon de « libera kaj sendifekta konkurenco ». Kontraŭ la « inform-kapitalismo », pli kaj pli larĝaj koalicioj defendas kaj disvolvas la ekzistantajn kaj estontajn « komunajn inform-havaĵojn ». La batalo por la libera programaro estas nur faceto de konflikto, daŭrema, kiu entenas ankaŭ la medicinan esploradon kiel la muzikon, la biodiversecon same kiel la informon. 3. Fenomeno nomata podcasting, kuntiraĵo de iPod (la marko de la elektronika portebla aŭskultilo de AppleI kaj broadcasting (dissendo). Malfermi son-blogon estas nuntempe tiel simpla kiel sendi retmesaĝon. 6. Tion faris Microsoft distribuante sian interret-krozilon, Internet Explorer, por mortigi sian konkuranton Netscape. 10. En intervjuo kun CNET News.com, la 5-an de januaro 2005. Por eldiri la opinion ne serĉu barelon sur bazara placo... Pri pli interesaj kaj ak­tu­alaj eventoj en Litovio. Es­pe­ran­to­-te­moj an­kaŭ ne estas fremdaj… Litova Esperanto-Asocio Akademia Vortaro Tekstaro de Esperanto Esperanto-rusa vortaro Komputada leksikono La mondo de Esperanto Vortaroj de Boris Kondratjev La Bona Lingvo Lingva kritiko Difina artikolo kaj ĝia uzado Ni obeu postulojn de la gramatiko Lingvo.info Scienca Revuo TTT-ejoj de Esperantistoj Originala literaturo Esperanta Tombo de patro amikoj de E-o (1) aviadiloj (1) devenis el Litovio (7) elstaruloj de la jaro (7) homaj rajtoj (1) malfeliĉoj (2) monumentoj (8) naturprotektado (3) pri E-o litove (1) sociala vivo (2) La 10an de marto 2014 urbestro Andrius KUPČINSKAS en Kaŭna Urbodomo enmanigis honoraĵojn al grupo da meritaj kaŭnanoj por ilia eksterordinare persista kaj konscienca laboro, socia agado kaj meritoj al la urbo. Danutė ČERNIUVIENĖ (membro de komunumo Lampėdžiai pro aktiva agado kaj evoluo de komuneco en la komunumo), Algirdas JURKŠA (longdaŭra prezidanto de Kaŭna surdula klubo Tyla (Silento), korbopilka trejnisto de teamo de surduloj), Kęstutis NAVAKAS (poeto, esisto, tradukisto, laŭreato de Nacia Premio de Kulturo kaj Arto). Kęstutis Derliūnas (sociano, membro de Litova Societo pri Atlantika Traktado, por socia agado kaj diversaj civitanaj iniciatoj en kampoj memregada kaj kultura), Povilas JEGOROVAS (Prezidanto de Litova Esperanto-Asocio, kiu per sia solida intelekto signife kontribuis al popularigo de Esperanto en Litovio kaj al konigo de Kaunas en la monda komunumo esperantista), Indrė JUČAITĖ (arta gvidantino de internacia ĵaza festivalo Kaunas Jazz por altnivelo de la festivalo, kiu mondskale famigas ne nur urbon Kaunas, sed ankaŭ Litovion), Valdas KUBILIUS (inĝeniero, fleganto de etnokultura heredo, organizanto de kulturaj projektoj), Darius ŽUKAUSKAS (subestro de Ĉefa Polica Komisarejo de Kaŭna Regiono). Publikigis Ganto je la 00:43 Ŝlosilaj vortoj: Esperanto, honorado, Kaunas, kulturo Indus mencii, ke Povilas estas la dua Paulo (post Medem) estro de E-movado en Litovia chefurbo Eble iam ni repripensos: estas ni tiaj ĉi. Vi: la frizo. Mi: en krizo... Ĉio bonas por ni (malpli aŭ pli). Ĉu sin vesti kaj sin kombi por la hasta ekster', aŭ en lito kun kalsono, aŭ pli bone sen? Daŭra penso en mia menso, mi certas, ke restos vi; eble iam, post kelkmonato, aŭ post la fina bato... Estas ni tiaj ĉi, ja tiaj ĉi. Do, amo, ne diru pri stop mian koron sub la ŝok'. mia kor' ĉe la stop, "Eble iam ni reamikos": tia estas la dir'. Mi tranĉitas, vi min fritas kaj iras vi (sed kien vi?). eble iam, post eble jaro, ni iros al bazaro... Falas ni tiel ĉi, ni samas al ni; do, amo, metu verdon ĉe l' stop: mia kor' estas sub ŝok'. VI, KIUN NE KONAS MI (L. CARBONI) Malrapide mi stiras por ke ni parolu nur iom plu. Ĉu vi min helpos? Mi ne plu rekonas min. Komprenis vi ankaŭ, ĉu? Mi vin ĵuras: neniam dirus mi tion al iu. Kaj mi hontas paroli eĉ al vi, kiun ne konas mi. Vi estas ĉi tie: Hejmo / 2005 / Agado / UEA plu havas finvenkisman prezidanton En la sinprezento de la nova estraro en Pekino, Renato Corsetti deklaris, ke li estas profunde finvenkisma. Samtempe li diris, ke necesas respekti tiujn, kiuj havas aliajn ideojn. "UEA pagis altan prezon pro tio kio okazis post Zagrebo, sed tiuj malfacilaĵoj fariĝis bonaj lecionoj por la koncernaj homoj", diris Osmo Buller. La ĵaŭda programo de la Pekina kongreso komenciĝis je la naŭa horo per sinprezento de la nova estraro de UEA. Proksimume cent homoj ĉeestis la programeron spite la fruan horon. La demandoj al estraranoj estis signife malpli akraj ol pasintjare kaj la etoso estis kunlaborema. La prezenton gvidis Renato Corsetti, la reelektita prezidanto. Krom li, nur unu estrarano restis el la antaŭa estraro, nome Ans Bakker ten-Hagen, kiu respondecas pri financoj. En la nova estraro la plimulto, eble la unuan fojon en la historio de UEA, estas virinoj. Krome tri el sep loĝas ekster Eŭropo, same kiel en la antaŭa estraro. Renato Corsetti ripetis sian konfeson ke li estas profunde finvenkisma. Laŭ siaj propraj vortoj, li opinias malĝusta la strategion ke se la mondo ne interesiĝas pri ni, ni ne interesiĝu pri la mondo. Li tamen ne precizigis, kiu, se iu, laŭ li praktikas tian strategion. Esperanto laŭ Corsetti plenumas socian servon, kaj nur tio povas pravigi nian ekziston. - Ni ĉiuj devas lerni iom da komuna prudento, kiun en la finna oni verŝajne nomas kamparana saĝo, li konstatis. - Necesas respekti tiujn, kiuj ne havas samajn ideojn, ni devas esti toleremaj, ĉar ĉiu el ni faras ion valoran. Neniu konas la veran sekreton por triumfigi Esperanton, li diris. Ĉeestantoj petis, ke Osmo Buller diru ion pri la rilatoj inter la estraranoj kaj laborantoj de la Centra Oficejo. Osmo Buller, la ĝenerala direktoro de UEA, konstatis, ke la situacio estas multe pli bona ol antaŭ tri jaroj, kiam li sentis devon demisii post la elekto de la estraro. - Ĉu la CO kaj la estraro kunlaboras aŭ malkunlaboras? Ili kunlaboras. Estis elektita nova estraro antaŭ kelkaj tagoj kaj, kiel oni vidas, mi ankoraŭ estas ĝenerala direktoro... - UEA pagis altan prezon pro tio kio okazis post Zagrebo, sed tiuj malfacilaĵoj fariĝis bonaj lecionoj por la koncernaj homoj, diris Buller. La asocio laŭ Buller nun estas sur bona vojo kaj la membroj povas esti trankvilaj. Ulla Luin, la nova ĝenerala sekretario, prezentis sian programon, por kiu ŝi esperas ricevi subtenon de la tuta estraro. Laŭ ŝi la plej gravaj aferoj en UEA estas mono, la junaj aŭ preskaŭ junaj membroj, organiza stabileco, la aktiveco kaj iniciatoj de la membroj, interna debato kaj kunlaboro. Claude Nourmont, la nova vicprezidanto kaj respondeculo pri kulturo, volas stimuli kulturan agadon, en kiu ŝi opinias teatron unu el la malfortaj flankoj. La respondecoj de la novaj estraranoj Renato Corsetti - prezidanto; planado, eksteraj rilatoj, informado Claude Nourmont - vicprezidanto; kulturo, kongresoj Ulla Luin - ĝenerala sekretario Ans Bakker-ten Hagen - financoj, administrado, rilatoj kun TEJO Yu Tao - azia agado, amikoj de Esperanto Amri Wandel - faka kaj scienca agado Verdire la ĝenerala tono de tiu ĉi UK estas tre ĝena. Ĉio estas pri "akiri politikistojn", "certigi lingvan egalecon" (kvazaŭ Esperanto-mondo estus pli justa al azianoj ol anglalingva mondo), "konvinki publikon", ktp. Mi jam aŭdis la vorton "samideano" tie ĉi pli ol ĉe ajna alia kongreso. La tuta rezulto estas ke oni ŝajnas iuspeca sekto kiu volas trudi al la mondo iun artefaritan lingvon dum la mondo ne interesiĝas ĉar jam trovis pli efikajn solvojn. Nun mi komprenas kial junuloj malofte interesiĝas pri UK, ĉar la amasoj de grizharuloj tro idealismaj predikas pri celoj kiuj estas tute fremdaj al la junuloj (kaj raciaj ne-plu-junuloj), kiuj pli interesiĝas pri la praktikaj advantaĝoj de Esperanto ol absurdaj revoj, flirtado de verda flago, kaj himnoj. Ĉi tiu ne estos mia lasta UK, ĉar UK utilas por renkonti amikojn. Tamen, mi pli kaj pli prifajfas programerojn, ĉar ĉagrenas ĝia malkonekto al la realeco. Lingva Festivalo en la Ruslanda ĉefurbo 2016-11-29 Esperanto en Kaliningrado: ne nur gazeto, libroj kaj novajretejo 2016-11-12 De legantoj - Pli... Libera enhavadministra sistemo Plone® estas © 2000- 2016 de la Fondumo Plone kaj amikoj. Distribuata sub GNU GPL-permesilo. Perspektivoj de Minado en 2018 La Svislando-bazita firmao diris la produkto plenigos breĉo en la rapidkreskema cryptocurrency merkato por sekura aparato kiu povas simpligi la uzon de cryptocurrency trans multaj aplikoj. notinde, la Finney havos sekura parto de lia aparataro por cryptocurrency ke estas ŝaltita per fizika ŝaltilo. Dum la pasinta jaro, ... Banko de Kanado al ni ... Via retpoŝta adreso ne estos eldonita. Postulita kampojn estas markita * Kiel unu antaŭdiri la konduton de la kurzo de cryptocurrency laŭ la nombro de ordoj metita? funkciigita de WordPress kaj Wellington. Novaĵoj en Esperanto – Esperanto Kio estas Esperanto Amikoj de Esperanto Kion ni faras Novaĵoj en Esperanto Per Esperanto, vi povas malkovri la vivon de plej diversaj homoj tutmonde – ankaŭ de tiuj homoj, kiuj ne havas sufiĉe da rimedoj por lerni aliajn fremdajn lingvojn. Vi ankaŭ povas legi tutmondajn novaĵojn aŭ novaĵojn pri la mondo de Esperanto. Ĉina Radio Internacia Ĉinio proponas al ni la plej aktualajn novaĵojn pri la mondo. Vi povas aŭ legi ilin aŭ aŭskulti ilin en radio / podkasto. Se vi preferas novaĵojn pri Ĉinio, legu “El Popola Ĉinio“. Se vi volas legi ampleksajn analizojn kaj komentojn pri novaĵoj, la Esperanta versio de Le Monde Diplomatique estas la ĝusta retejo por vi. La Pola Retradio regule informas en Esperanto pri polaj novaĵoj kaj pri la esperanta movado. Ĉiuj novaĵeroj estas kaj skribitaj kaj surbendigitaj, do perfektas por lernantoj de Esperanto. Naciaj gazetoj malofte raportas pri la okazaĵoj de Esperantujo, do legu pri ili en Libera Folio. Ankaŭ La Balta Ondo regule raportas novaĵojn el Esperantujo. Ĉu vi volas scii kia estas la vera vivo en landoj, kiuj malofte aperas en la novaĵoj? Jen Global Voices en Esperanto. Scienca Revuo Se vi okaze volas legi pri novaj sciencaj eltrovaĵoj, ek al la Scienca Revuo. Por novaĵoj el vidpunkto de sindikatistoj, elprovu LabourStart en Esperanto. Gazetaraj Komunikoj de UEA Se vi scivolemas kion faras nia asocio, legu la Gazetarajn Komunikojn. Esperanto: la internacia lingvo Dankon al Torben Kehlet kiu aĉetis la domajnon Esperanto.net kaj interkonsentis kun UEA pri ties uzorajto. Retejo kreita de Judith Meyer kaj Adam Scott. (Kio estas Esperanto?) (Strukturo de Esperanto) (Esperantaj kluboj) (Radio kaj literaturo) (Utiligo de Esperanto) (Kiu estas kiu?) La 31-an de decembro finighos la plej favorpreza alighperiodo de la 101-a Universala Kongreso de Esperanto, okazonta en la slovaka urbo Nitro de la 23-a ghis la 30-a de julio 2016. La 1-an de januaro la kotizoj plialtighos, pro kio Petro Balaž, prezidanto de la Loka Kongresa Komitato, konsilas ankorau kapti la okazon por shpari che la aligho. Plej multe shparas la individuaj membroj de UEA, char por ili validas rabatitaj kotizoj. Kiu ne jam estas membro, povas (re)membrighi samtempe kun la kongresa aligho. La plej malmultekosta kategorio, Membro kun Gvidlibro, ne rajtigas je rabato, sed la kotizo de Membro kun Jarlibro estas ech malpli alta ol la ekstra pago por ne-membroj che la UK-aligho. Petro Balaž aldonas, ke la loghado dum la 101-a UK estos tre malmultekosta. “Ekzistos tranoktebloj en studentaj hejmoj kun prezoj de 7 ghis 12 EUR por nokto. La plej malaltpreza tutsemajna restado en studenta hejmo kostos nur 49 EUR en dulita kaj 81 EUR en unulita chambro. Do, la kongreso estos eltenebla finance – kaj certe partopreninda enhave”, promesas la prezidanto de LKK. Por ebligi partoprenon ankau al kiel eble plej multaj esperantistoj, precipe el orienteuropaj landoj, por kiuj alie tio estus finance apenau ebla, UEA alvokas por solidaraj mondonacoj. Oni povas sendi ilin pere de kiu ajn el la pagmanieroj che http://www.uea.org/alighoj/pagmanieroj (bv. klare indiki la celon, ekz. “helpo Nitro”). 73 Lee Jung-kee kaj lia Esperanta chambro (Raportita de Jiang Limin el Ĉina Esperanto-ligo) Entajpu vian retadreson por aboni novaĵon de tiu ĉi hejmpaĝo. ejisabez pri Esperanto-Eventoj, kiuj okazos en 2016 en Azio La sonĝo de Seula Esperanto-Kulturcentro en 2017 Nur triono de la lernotempo de alia lingvo La 100-a Universala Kongreso de Esperanto Lastaj novaĵoj Kaj Tiel Plu: Surplacen venu vi JoMo: Al la barikadoj ROK-gazet’ - Esperanto-Muzik-Magazino La organo de EUROKKA kreiĝis en 1990 per la apero de la n-ro 0. Rok-gazet’ dekomence celis strukturi la rokmuzikan esperanto-reton kiu estis impulsita pere de interŝanĝoj inter asocioj kaj artistoj, ĝi ekvivigis tuj tiun reton kaj faciligis la komunikadon kaj informadon pri muziknovaĴoj inter la muzikŝatantoj. Rok-gazet’ travivis plurajn gravajn krizojn. La unua ĉefredaktisto estis Aline Boulet (ex Ampliki-anino) poste transprenis la taskon dum pluraj jaroj Flo kaj nun Tony Guyot kaj Niko Voloŝin malfermis novan epokon… Duncan Thomson en 1998 lanĉis retan version de Rok-gazet’…. Informojn kaj akualaĵoj pri Esperanto-muziko haveblas en la ROK-gazet’-TTTejo (Aktuale en konstruo): rokgazet.free.fr (en nova fenestro). Sub-titolo: Esperanto-Muzik-Magazino Kreita de: EUROKKA (Esperanto-Rok-Asocio) Eldonita de: Vinilkosmo *Esperanto-Muzik-Prod.* Ĝenro: Magazino verkita en esperanto, ĝi prezentas ĉiujn muzik-stilojn kaj la muzikoj : roko, pop, folko, kanzono, Ĵazo, ktp… kantitaj en esperanto Disinfluo: Internacia (landoj en la 5 kontinentoj) Disvastigo: 2000 ekzempleroj, 1 numero jare Rubrikoj: NovaĴoj en esperanto-muziko, reportaĴoj (koncertoj, festivaloj), intervjuoj, informoj pri la bandoj kaj artistoj, recenzoj de diskoj, diskeldonejoj, Muzika terminaro, Speciala dosiero, kontaktoj de la esperanto-muzikareto internacia, Flaŝaj informoj, Radio-informoj, anoncoj Temoj: Teknikaj dosieroj pri instrumentoj, novaj aparatoj, pri tradukado, Diskeldonejoj kun originalaj celoj (muzika kaj lingva), produktaĴoj de Vinilkosmo Teknika art-direktoro: Niko Voloŝin bonveniga paĝo listo de la poemoj listo de la tradukaĵoj listo de poetoj Poezio en nombroj registri Pli bone .... (Naiva kanzoneto) Pli bone estas teni Sur supro de platan’! Pli bone estas pagi Pli bone estas stari Pli bone estas sidi Du metrojn sub la ter’! Pli bone estas kanti Knabinon en la krur’ Pli bone estas senti Pli bone estas skribi Pli bone estas manĝi Promesoj kaj esper’! En truoj de la naz’! Pli bone estas kapti Pli bone estas diri Stultaĵojn, kiel mi, Pli bone estas fini Kriegi: „Fermu ĝin!“ Verkinto de tiu ĉi Esperanta poemo estas Pri la aŭtoro vidu ankaŭ 1 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante: 2 Ho filo de homo, parolu al la filoj de via popolo, kaj diru al ili:Se Mi venigos glavon kontraux iun landon, kaj la popolo de la lando prenos el sia mezo unu viron kaj starigos lin cxe si kiel observanton; 3 kaj se li, vidante la glavon, kiu iras kontraux la landon, ekblovos per trumpeto kaj avertos la popolon; 4 kaj se iu, auxdinte la sonon de la trumpeto, ne akceptos la averton, kaj la glavo venos kaj prenos lin, tiam lia sango estos sur lia kapo: 5 li auxdis la sonon de la trumpeto kaj tamen ne atentis la averton, tial lia sango estos sur lia kapo; sed kiu atentos la averton, tiu savos sian vivon. 6 Sed se la observanto vidos la venantan glavon kaj ne blovos per trumpeto, kaj la popolo ne estos avertita, kaj la glavo venos kaj prenos la vivon de iu:tiam cxi tiu estos prenita pro sia peko, sed lian sangon Mi repostulos el la mano de la observanto. 7 Kaj nun, ho filo de homo, Mi starigis vin kiel observanton por la domo de Izrael; kaj kiam vi auxdos el Mia busxo vorton, avertu ilin en Mia nomo. 8 Kiam Mi diros pri la malvirtulo:Malvirtulo, vi devas morti; kaj vi ne parolos, por averti la malvirtulon kontraux lia konduto:tiam li, la malvirtulo, mortos pro sia malvirteco, sed lian sangon Mi repostulos el via mano. 9 Sed se vi avertis la malvirtulon kontraux lia konduto, ke li deturnu sin de gxi, kaj li ne deturnis sin de sia konduto:tiam li mortos pro sia malvirteco kaj vi savos vian vivon. 10 Kaj vi, ho filo de homo, diru al la domo de Izrael:Vi diras:Niaj kulpoj kaj pekoj estas sur ni, kaj de ili ni konsumigxas; kiel do ni povas vivi? 11 Diru do al ili:Kiel Mi vivas, diras la Sinjoro, la Eternulo, Mi deziras ne la morton de malvirtulo, sed ke la malvirtulo deturnu sin de sia vojo kaj restu vivanta. Deturnu vin, deturnu vin de viaj malbonaj vojoj! kial vi mortu, ho domo de Izrael? 12 Kaj vi, ho filo de homo, diru al la filoj de via popolo:La virteco de virtulo ne savos lin en la tago de lia krimo, kaj malvirtulo ne falos pro sia malvirteco en la tago, kiam li deturnos sin de sia malvirteco; tiel same virtulo en la tago de sia peko ne povas resti vivanta kun gxi. 13 Se Mi diros al la virtulo, ke li vivos, kaj li, fidante sian virtecon, faros krimon:tiam lia tuta virteco ne estos memorata, kaj li mortos pro sia krimo, kiun li faris. 14 Kaj se Mi diros al la malvirtulo, ke li mortos, sed li deturnos sin de sia peko kaj agados juste kaj virte; 15 se la malvirtulo redonos la garantiajxon, repagos la rabitajxon, agados laux la legxoj de la vivo, ne farante malbonagojn:tiam li restos vivanta kaj ne mortos. 16 CXiuj liaj pekoj, kiujn li faris, ne estos rememorataj:li agas juste kaj virte, kaj tial li restos vivanta. 17 Dume la filoj de via popolo diras:Ne gxusta estas la vojo de la Sinjoro! Sed en efektiveco ilia vojo estas ne gxusta. 18 Se virtulo deturnas sin de sia virteco kaj faras malbonagojn, li mortas pro ili; 19 kaj se malvirtulo deturnas sin de sia malvirteco kaj agas juste kaj virte, pro tio li restas vivanta. 20 Kaj vi diras:Ne gxusta estas la vojo de la Sinjoro! CXiun el vi Mi jugxas konforme al lia konduto, ho domo de Izrael. 21 En la dek-dua jaro de nia forkaptiteco, en la kvina tago de la deka monato, venis al mi forsavigxinto el Jerusalem, kaj diris:La urbo estas disbatita. 22 Sed la mano de la Eternulo aperis super mi en la vespero antaux la veno de la forsavigxinto, kaj malfermis mian busxon, antaux ol tiu venis al mi matene; kaj mia busxo malfermigxis, kaj mi ne plu devis silenti. 23 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante: 24 Ho filo de homo! la logxantoj de tiuj dezertaj lokoj sur la tero de Izrael parolas tiele:Abraham estis unu sola homo, kaj ricevis herede la landon; sed ni estas multo, des pli apartenas al ni la lando kiel heredajxo. 25 Tial diru al ili:Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo:Vi mangxas kun sango, kaj viajn okulojn vi levas al viaj idoloj, kaj sangon vi versxas; kaj tamen vi volas posedi la landon? 26 Vi apogas vin sur via glavo, vi faras abomenindajxon, vi malpurigas unu la edzinon de la alia; kaj tamen vi volas posedi la landon? 27 Diru al ili jenon:Tiele diras la Sinjoro, la Eternulo:Kiel Mi vivas, tiuj, kiuj trovigxas sur la ruinoj, falos de glavo; kiu estas sur la kampo, tiun Mi transdonos kiel mangxajxon al la bestoj; kaj tiuj, kiuj estas en fortikajxoj kaj en kavernoj, mortos de pesto. 28 Kaj Mi faros la landon absoluta dezerto, kaj malaperos gxia fiera forto; kaj la montoj de Izrael dezertigxos tiel, ke neniu tie pasos. 29 Kaj oni ekscios, ke Mi estas la Eternulo, kiam Mi plene dezertigos la landon pro cxiuj iliaj abomenindajxoj, kiujn ili faris. 30 Kaj koncerne vin, ho filo de homo, la filoj de via popolo interparolas pri vi cxe la muroj kaj cxe la pordoj de la domoj, kaj unu al la alia parolas jene:Iru, kaj auxskultu, kia estas la vorto, kiu eliris de la Eternulo! 31 Kaj ili venas al vi kiel al popola kunveno, kaj Mia popolo sidigxas antaux vi, kaj auxskultas viajn vortojn, sed ne plenumas ilin; cxar voluptajn kantojn ili faras el tio en siaj busxoj, kaj ilia koro celas nur profiton. 32 Vi estas por ili kiel volupta kanto, kiel homo kun bela vocxo kaj bone kantanta; ili auxskultas viajn vortojn, sed ne plenumas ilin. 33 Sed kiam plenumigxos tio, kio devas plenumigxi, tiam ili ekscios, ke profeto estis meze de ili. www.filmoj.tv www.filmojn.tv Lokon pli altan ol la indikita per la dependa vorto: la suno estas ankoraŭ super la horizonto; super la tero sin trovas aero [1]; mi donis pluvon super iu urbo kaj ne aliaZ; unu fenestreto, malfermiĝanta super la tegmento, donis ne sufiĉan lumonZ; tenante la manojn super la okuloj li rigardadisZ; saliko staras super la riveroZ; la termometro montras du gradojn super la nulo; niaj kapoj en la daŭro de tutaj horoj estis klinitaj super la laboroZ; Josef kisis siajn fratojn kaj ploris super iliZ; li sidas en ŝuldoj ĝis super la ŝultroj PrV; levu standardon super la popolojZ; flugilojn viajn super mi etenduZ; lia okulo (propre: lia rigardo) vagadis super la bela ĉirkaŭaĵoZ; la vespera ombro etendiĝas super la kamparo. Rim.: Pri uzo de super kun akuzativo, vd al super, super ...-n. Pozicion de io aŭ iu, kies forto, grado aŭ rango estas pli alta ol tiu de alia: tio estas super ĉiuj homaj fortoj, super mia povo; kaj oni metis super ilin laborestrojn, por premi ilin per malfacilaj laboroj [2]; ni devas meti nian komunan celon super ĉiuj forgesindaj disputoj; vi devas suprenlevi vin super (malŝati) tiuj malprofundaj babiloj; kiam insistis super li liaj servantoj, li obeis ilian voĉonZ; ne konvenas al sklavo regi super princojZ; vi havas super mi senliman potenconZ; havi monopolon super la merkato; vi volas havi Davidon kiel reĝon super viZ; super la trezoroj de la reĝo estis AzmavetZ; la generalo estas super la koloneloB; kampulo volas leviĝi super sian statonZ. Staton de iu, kies atento direktiĝas al ia laboro: la trompantoj laboradis super la malplenaj teksilojZ; li ŝvitas ankoraŭ super la alfabeto PrV; ŝi sidis super peco da tolo, kiun ŝi kudris diligenteZ; kiam ajn oni venas, li ĉiam sidas super laboroZ; li laboris energie super la projekto de lingvo internacia; laboru ankaŭ iom super la muzikoZ; laborante super mi mem mi kompletigus miajn sciojnZ; mediti super ioZ. ĉe, pri, por Al loko situanta super 1: la fiŝoj elsaltis super la akvonZ; etendu vian manon super la riverojn kaj la lagojnZ; la suno leviĝis super la teronZ; la akvo ŝprucas alte super ninZ; la aerŝipo flugas super la landonZ; la potenca metala sono trakuris la kortojn, resaltis de la dikaj muroj de l' templo kaj forflugis super la tritikajn kampojnB; dume Dio, la Eternulo, pretigis hederon, kaj ĝi elkreskis super lian kapon, por ke li havu ombron super sia kapo kaj liberiĝu el sia suferado [3]. Rim.: Pri la prepoziciaj kunaĵoj kun al, vidu rimarkon sub al ĉe. De 1,2 loko situanta super: leviĝis la nubo de super la tabernaklo de atesto [4]; [la virino] levis la kapon de super la laboro Marta. Vortero, esprimanta pli altan forton, gradon aŭ rangon: Estanta super io, pro sia kvalito aŭ funkcio: tiu ĉi ŝtofo estas supera ol, al tiu; sed mi min detenas, por ke neniu min opiniu supera ol tia, kia li vidas min [5]; mi povus ami nur superan ol mi [6]; supera oficiro, merito, inteligento, matematiko; malsupera situacio; la superaj, malsuperaj klasoj de la socio; la saĝeco havas superecon antaŭ (al, super) la malsaĝecoZ. Esti supera je io aŭ iu: li superis antaŭ, super ĉiuj siaj kamaradoj; malbona virino diablon superas PrV; tiu arbo superas ĉiujn aliajn per sia alteco; la laciĝo superis la ekscitonB; li superas ĉiujn per sia kuraĝoB; per volo vi povos superi ĉiujn malfacilaĵojn; superi la aĝon de 80 jaroj; la sukceso superis ŝian atendon; vi superas la famon, kiun mi aŭdisZ venki, estri, superpasi, transpasi, regi. Igi ion aŭ iun supera. Homo, kiu havas aŭtoritaton super alia. Tiel eminenta, ke ĝin oni ne povas superi: Dondi alfrontis kaj venkis ankaŭ la „Inferon“, preskaŭ malrespekte al la kaloĉaja traduko, kiu rezistadis pli ol sepdek jarojn kaj estis daŭre opiniata nesuperebla [8]. Rim.: En la vorto supervestoZ, la pref. signifas nur, ke tia vesto kovras la ceterajn vestojn kaj ne signigas ke ĝi ne tuŝas ilin. 1. L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Ekzercaro, § 26 2. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Eliro 1:11 3. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Jona 4:6 4. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Nombroj 10:11 5. La Nova Testamento, II. Korintanoj 12:6 6. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, ĉap. 12a al ~, ~ ...-n: Mankas verkindiko en fonto. ~a: Mankas verkindiko en fonto. ~i : Mankas verkindiko en fonto. ~igi: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro. ~emo: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro. ~ulo: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro. Meblo aŭ kusenaro sur kiu oni kuŝas por dormi, ripozi: la muso kuris sub la liton [1]; kiu amas la liton (ripozon), ne akiros profiton PrV. Ĉio, kio servas por pretigi liton por kuŝiĝo: oni ja prenos vian litaĵon de sub vi [2]. Eliĝi el lito, ekzemple vekiĝinte el dormo: jam estas malfrue, mi do devas ellitiĝi [3]. Ekkuŝi en lito por ripozi, dormi...: Johano frue enlitiĝis, faris sian vesperan preĝon kaj trankvile endormiĝis [4]; la fiŝkaptistoj jam delonge enlitiĝis, sed en tiu terura vetero oni ne povis eĉ pensi pri fermado de okulo [5]; tuj kiam Hjalmar enlitiĝis, la dio de dormo per sia sorĉa ŝprucigilo aspergis ĉiujn meblojn en la ĉambro [6]. Malkomforta lito, kies subaĵo konsistas el nuraj tabuloj: generalo Moncada eĉ ne moviĝis de sur la tabul-lito [7]. Muntkadro, kiu subportas la litaĵon: movanta-litkadro-teorio [8]. 1. L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Ekzercaro, § 26 2. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Sentencoj 22:27 3. Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 101a, volumo 3a, p. 310a 4. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Vojkamarado 5. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, Historio el la dunoj 7. G. García Márquez, trad. F. de Diego: Cent Jaroj da Soleco, Fonto, 1992 8. Vikipedio, Supersojla fluaĵo Kiu kulpas pri la fuŝoj? La januara numero de la revuo Esperanto enhavas pli da eraroj ol oni povas akcepti de profesia redaktoro. 1- Mi tre insistis, jam ĉe la intervjuo kiel kandidato, por radikala refasonado de la revuo. UEA-estraro diris "jes, faru" kaj kvankam oni pagis profesiulon por elpensi la revuon sub nova aspekto, mi ĉiam ĝisfunde partoprenis ĉiujn etapojn. 2- Alia reformo foruzis mian tempon: la novaj gvidolinioj, la novaj sekcioj ktp, alivorte, paralele kun la refasonado de la revuo laŭ la grafikado, mi laboris por la enhava refasonado. Mi devis tralegi ĉirkaŭ 30 ekzemplerojn de la revuo, prunteprenitajn el la biblioteko de Esperanto-Asocio de San-Paŭlo - por havi superrigardon pri la revuo. Ni notis, komparis numerojn, metis sub lupeon la enhavon ktp. 3- Dume mi devis iom post iom proksimigi mian laborteamon al la UEA-stabo por diskuti miajn proponojn por la reformo. Dum longa tempo ni ĉiuj ĝisfunde diskutis ĉiun etan detalon. La estraro de UEA tre profesie kaj zorge pritraktis ĉiujn prezentitajn proponojn. La tri supraj eroj foruzis longan tempon, ekde la 14-a de oktobro, kiam Mark Fettes informis min ke, "la Estraro de UEA unuanime subtenis vian elekton kiel la nova redaktoro de la revuo Esperanto." Tiam mi jam sciis pri la limdato por livero de prespreta dosiero al la presejo en Roterdamo: la 20-an de decembro. Do, nur du monatoj kaj kelketaj tagoj por prezenti al Esperantujo tute novan revuon. Mi komencis okupiĝi sole pri redaktado nur 20 tagojn antaŭ la limdato. La tempopremo, la malbona organizado de la fluo de la tekstoj , de ricevado ĝis lasta revizio (ĉi tion mi neglektis!), la laciĝo kaj la ofta maldormado ekde la 14-a de oktobro kunlaboris por tre fuŝa kontrolado de la tesktoj, ne flanke de Ionel kaj Rob, la oficialaj teskto-kontrolistoj de UEA, kiuj ĉiam tre zorgeme kaj kompetente faris sian laboron. Cetere, mi planis sendi ĉiun teskton redaktitan de mi al kelkaj kunlaboremaj esperantistoj - brazilanoj kaj eksterlandanoj - sed apenaŭ sendis iujn tekstojn, ĉar tio plilongigus la tempofluon ĝis la lasta revizio. Ofte mi fuŝe - eble pro troa laceco, manko de zorge elpensitaj proceduroj kaj granda tempopremo - sendis al la enpaĝigisto ne kontrolitan version de tesktoj jam kontrolitaj de Ionel kaj Rob. Poste mi devis en la lasta momento, post enpaĝigo, ŝanĝi la tekston sur la ekrano. Ho ve, ankaŭ mi decidis en la lasta momento ŝanĝi la enkondukon pri la ĉeftemo, kaj jen fuŝego eksaltas nun antaŭ la legantaro en 120 landoj! Do, pri ĉiuj eraroj en la januara numero de Esperanto, B kulpas, ne la homoj kiuj helpis lin. Kion fari? La redaktoro B nun jam laboras por la februara numero kaj starigis rigidan labormetodon por la fluo de la kontrolado de tesktoj. Certe la februara numero estos pli bona ol la januara, sen grandaj fuŝoj. Ek al la februara numero! Finfine la revuo jam estas legebla ĉe la retejo de UEA! Mi baldaŭ aperigos notojn pri la maratono kiun mi travivis por pretigi mian nulan numeron. Jes ja, nula numero! Nula numero kun eraroj, fuŝoj, fuŝetoj kaj fuŝegoj. Miaopinie, por plena renovigo de la revuo mi plu laboros en la daŭro de ses monatoj, ĝis fina venko. Post tio la revuo stabiliĝos kaj kreskos: pli da paĝoj, 12 numeroj en la jaro, esktraĵoj, jarfina donaceto al la UEA-membraro ktp. Kompreneble, UEA bezonos monon, monon kaj monon. Ĉu vi jam aliĝis aŭ realiĝis? Alifkanke mi kalkulas pri vi, karaj legantoj, por difini la revuon en tiu 6-monata daŭro. La komununo de la revuo ĉe Guglo+ grave rolos kaj la komentojn en mia blogo kaj en la sociaj retoj mi ĉiam atentos legos. La reagado de la legantaro kaj sincera kritikado estas tre bonvena. Nu, baldaŭ mi fariĝos preskaŭ perfekta redaktoro. Por la nula numero, mi petas vian paciencon kaj pardonpetas por la fusâro. Ek al mia unua numero, la februara! mi ĵus finis la januaran numeron de la revuo Esperanto, la 1-an en la frumateno de la 22-a de decembro 2013. Mi baldaŭ publikigos ĉi tie miajn artikolojn kaj esperas ke miaj ideoj kaj proponoj estu utilaj al la Esperanto-movado. Dankon pro via vizito. Bonvolu reveni regule. Kiu estas mi El la redakcio La kovrilo Unu el miaj decidoj tuj post kiam oni enpostenigis min kiel redaktoron de la revuo Esperanto : krei kovri... La vortoj de Z-ulo Baldaŭ mi komencos artikolserion per kiu mi komentos la vortojn de la Komitatano Z, kiun mi preferas alnomi Z-ulo, omaĝe al karmemora bild... Pri la eksperimentaj numeroj - 1-a parto Mi legis en Libera Folio la jenon: "Dum sufiĉe kaosa kunveno kun legantoj de la revuo en la universala kongreso en Bonaero en julio... Eliri Esperantujon kaj eniri la mondon Kara legantoj, unue legu la tekston en http://www.esperantio.net/index.php?id=2328 ĉar tiu ĉi blogaĵo estas bazita sur ĝi. Nu: ... Finfine la revuo jam estas legebla ĉe la retejo de UEA! Mi baldaŭ aperigos notojn pri la maratono kiun mi travivis por pretigi mian nulan ... Laŭ la statuto de Intraespo - Monda Organizo por la Disvolvado de la Esperantista Ekonomio, ĉiu aktivaĵo kies laborlingvo estas rekte aŭ ne... Mi rezignis pri tiu ĉi blogo Karaj legantoj, mi informas, ke mi rezignis pri tiu ĉi blogo. Vi povas sekvi min kaj informiĝi pri mia laboro kaj pri la diversaj aspekto... La vorto "agronegoco" Por novaj konceptoj, novaj vortoj. La angla vorto "agribusiness" (portugale: "agronegócios") estas sufiĉe nova koncepto... La januara numero de la revuo Esperanto enhavas pli da eraroj ol oni povas akcepti de profesia redaktoro. Mi klopodos klarigi ... La limoj de la reta mondo Manuel Ortega, esperantisto el Hispanio, verkis interesan artikolon - La limoj de la reta mondo - en la blogo El Correo de la Indias . En ... Italujo Italio estas lando situanta en suda Eŭropo kaj limanta norde al Alpoj. [1]. Rim.: "Gentobazaj landnomoj. Oni ordinare formas la nomon de la lando per la Fundamenta sufikso UJ aŭ per la neoficiala sufikso I. Pri la karaktero de tiu I sufikso (uzata post popolvortoj anstataŭ UJ) ekzistas diversaj opinioj. Iuj rigardas ĝin kiel efektivan sufikson (kvankam neoficialan), dum aliaj preferas rigardi ĝin kiel eron de aparta landnoma radiko paralela kun la responda popolnoma radiko. Tiuj diversaj analizoj ĉiuokaze ne faras praktikan diferencon en la uzado de tiaj landnomoj kiel Francio, Rusio, Japanio kaj Ĉinio. En tiu ĉi dokumento la Akademio ne alprenas starpunkton pri tiu teoria demando" [2]. 1. Vikipedio, Italio 2. Akademio de Esperanto: Oficiala Informo 12, Listo de Rekomendataj Landnomoj Palaco de la sxtatestro. Natura nagxejo de Pajxusara je 2 km-oj for de la marbordo. Kokosarboj en la marbordo. Vizitu ankau la urbojn: Cxe la pagxo vi devas klaki sur la nomo: (urboj) de la hejmpagxo Maceió40graus ( www.maceio40graus.com.br ) Pirate Bay_Kunfondinto de la retejo partoprenis en du aktivaĵoj en FISL Utilaj informoj_Ĉu vi havas dubon pri FISL? Vidu la paĝon kun la plej oftaj demandoj Pri l'amatino. Tiel vi belas, Kanto, Litero "P", taika, Popolaj, Notoj, MIDI Estanta ĉiel simila al alia; neniel distingebla de alia: de sama koloro, de sama valoro PrV; el sama tero devenas, saman sukon entenas PrV; ne sama la vento blovas konstante PrV; sama gento, sama sento PrV; ni ne uzas la saman lingvon; mi ĝojas, ke vi havas tian saman opinion, kiel mi; en la sama tempo; la uzado de la artikolo en Esperanto estas tia sama, kiel en la aliaj lingvojZ; esence tio estas la sama teorio, kia tiu de Z; tiu libro estas la sama kiel la mia; samspeca; samsorta; samsangeco; samopinii; samtempulo; samtempe kiel iu; samtempe kun iu; la arĥaismoj estos presataj samtempe kun la formoj novajZ; samregnanoj; samurbanoj; samlandanoj; samreligianoj. simila, egala. Estanta nedistingebla de iu aŭ io alia, pro tio, ke ĝi estas ĉi tiu alia mem; identa1: tio ĉi estis tiu sama feino, kiu prenis sur sin la formon de princinoZ; ĉiuj iliaj verkoj, vortoj kaj agoj ĉiam spiras tute klare tiun saman ideonZ; ili senkonscie revas pri tio sama, pri kio ni revasZ; ili staras nun sur tiu sama punkto, sur kiu ili staris antaŭ 14 jarojZ; la samo okazis al ni, kiel al vi; la samo estas pri la alia demando. Diferenca: kompreniĝado inter anoj de la plej malsamaj popolojZ; tiu propono estas tute malsama ol la mia alia, diversa, varia. maro, fendo, abismo. ~a: Mankas verkindiko en fonto. Esperanto(i) 17 Kaj Abraham ekpregxis al Dio; kaj Dio sanigis Abimelehxon kaj lian edzinon kaj liajn sklavinojn, kaj ili komencis naski. Exodus 29:7 Kaj prenu la oleon de sanktoleado, kaj versxu sur lian kapon kaj sanktoleu lin. Esperanto(i) 7 Kaj prenu la oleon de sanktoleado, kaj versxu sur lian kapon kaj sanktoleu lin. Pafis et al. 1 Chronicles 16:21 Tiam Li al neniu permesis premi ilin, Kaj Li punis pro ili regxojn; Esperanto(i) 21 Tiam Li al neniu permesis premi ilin, Kaj Li punis pro ili regxojn; Dum Dum (Phillauri) [4] Estus bone, se tio estus vera. Enhavo de Espero Katolika numero 7-8/1981 al la indekso de jarkolekto 1981-1985 Sur la kovrilo: La Madono de Aparecida (Brazilo) NOTOJ PRI ESPERANTO KAJ EKUMENISMO (B. Cadei) UNUECO DE KRISTANOJ (R. Degrelle) ESPERANTISTA MISIISTO EN MADAGASKARO (J. Sadowski) LEGANTOJ SKRIBAS (el Ĉeĥoslovakio; el Britio; J. M. el Japanio) IKEK: INFANA KATOLIKA ESPERANTO-KLUBO (R. Degrelle) LA KARDINALO DE LA UNUIĜO (S. Schmidt) PREĜO DE LA 42-A EŬKARISTIA INTERNACIA KONGRESO SANKTA TOMASO KAJ ROBOTOJ (L. Carandina) IOM PRI ESPERANTO: LINGVO NE TRO FACILA (Fal) RECENZO PRI LA BIBLIO (K. Laughery) ONI RESTAŬRAS LA SIKSTAN KAPELON (L. Carandina, Spinelli) DEMANDOJ AL LA HOMO JESUO Ĝenerala: por ke la kohereco inter kredo kaj vivo de la kredantoj en Dio estu alloga atesto por la nekredantoj. Misia: por ke la kredo en la unika vera Dio konduku la kristanojn kaj la muzulmanojn de Afriko, de Azio kaj de Oceanio al reciprcika estimo. Ĝenerala: por ke en ĉiu lando oni agnosku la rajton al konkreta religia libereco por la individuoj kaj por la komunaĵoj. Misia: por ke en Hindio estu forigataj ĉiuj diskriminacioj, precipe tiuj kastaj, kontraŭaj al la homaj rajtoj. al la indekso NOTOJ PRI ESPERANTO KAJ EKUMENISMO Malgraŭ tio, ke «esperantisto estas nomata ĉiu persono, kiu scias kaj uzas la lingvon Esperanto, tute egale por kiaj celoj li ĝin uzas» (*), neniu tamen povas nei, ke la spirito, la t.n. «interna ideo» de nia movado, celas al interfratiĝo de ĉiuj homoj: ĝi havas vokiĝon ekumenan. Ĉi tiu termino devenas de la helena esprimo «he ekumene ge» = «la loĝata mondo», kaj signifas «tutmonda». La kristana ekumenismo estas movado por la reunuiĝo de la tutmondaj kristanoj (kiuj, bedaŭrinde, malobeis la ordonon de Jesuo, resti unuecaj). (*) Deklaracio de Bulonjo sur Maro de 1905 pri Esperantismo La ekumena movado Oni rigardas kiel komencan daton de la moderna ekumenismo la jaron 1910-an, kiam, okaze de universala konferenco de protestantaj misiistaj societoj en Edimburgo (Skotlando), orientazia delegito plendis, ke la mististoj predikas «dividitan Kriston». De tio venis forta instigo al ekumenaj iniciatoj. Grava etapo estis la fondo, en 1948, de la Ekumena (aŭ Monda) Ekleziara Konsilio, kun sidejo en Ĝenevo (Svislando), al kiu, ĝis nun, aliĝis ĉirkaŭ 200 Eklezioj. Ĝi baziĝas sur jenaj principoj: 1) la Eklezioj membroj konfesas Jesuon Kriston kiel Dion kaj Savanton; 2) ili ne devas rezigni aŭ relativigi siajn starpunktojn; 3) samtempe ili devas agnoski, ke ankaŭ en ĉiu cetera Eklezio troviĝas elementoj de la ununura universala Eklezio de Kristo. En la katolika mondo, la ekumena movado disvastiĝis pli malfrue. Meritplena, ĉi-koncerne, estis Papo Johano la 23-a, kiu kunvenigis la Duan Vatikanan Koncilion. La koncilia dekreto Unitatis redintegratio (= Restarigo de unueco) deklaras, ke la katolikoj devas agnoski la pozitivajn elementojn de ĉiuj Eklezioj kaj sindevontigi en la ekumena agado. Gravaj ekumenaj faktoj estis ankaŭ 1a starigo de la Papa Sekretariato por La Unuiĝo de la Kristanoj, la nuligo de la reciprokaj ekskomunikoj inter katolikoj kaj ortodoksuloj, la starigo de teologiaj miksaj Komisionoj. Oni povus resumi 1a ekumenan metodon per jenaj punktoj: 1) rifuzi ĉiuspecajn antaŭjuĝojn rilate la kristanajn gefratojn; 2) klopodi kompreni iliajn historion, pensomanieron, sintenon; 3) rifuzi la irenismon, t.e. la emon kaŝi aŭ ignori la diferencoin, por ĉiel ajn ŝajnigi pacon; 5) ekzameni sin mem, kiel personojn kaj kiel Ekleziojn, ĉu oni estas fidela al Kristo; kaj fari la necesajn reformojn per profunda konvertiĝo; 6) interkonsenti pri komuna agado kaj komuna kulto (la formoj tre varias laŭ lokoj kaj personoj) ; 7) preĝi: kompleta unueco en la Eklezio de Kristo estas celo, kiu superas la homajn kapablojn kaj fortojn. La problemo de la Interkomunio lnterkomunio estas partopreno de diverskonfesiaj kristanoj (ekz. protestantoj kaj katolikoj) en sama Komunio. La problemo devenas de jeno, ke la Komunio devus esprimi, krom unuiĝon kun Kristo, ankaŭ kredan unuecon, dum fakte la diversaj konfesioj havas ne saman kredon eĉ pri la senco de la Komunio kaj ĝiaj di-servistoj (pastroj, pastoroj, ktp). Aliflanke, ĉiuj konfesioj havas pozitivajn valorojn: «Ne estas dubinde, ke kiam la protestantaj gefratoj celebras la Vespermanĝon de la Sinjoro kun la intenco obei Lian ordonon, Kristo donacas al ili la gracon, kiu, eĉ se ankoraŭ neplene, ilin kunigas kun ĉiuj kredantoj en Li» (A. Marranzini). Generale, la oficialaj Eklezioj estas kontraŭaj al la Interkomunio, Sed kun diferencigoj. Ekzemple, la katolika Eklezio rajtigas kazojn de Interkomunio kun ortodoksuloj, kaj de eŭkaristia gastigado (allaso al la katolika Komunio, sed ne inverse) por la anglikanoj kaj la protestantoj, kiuj agnoskas la katolikan doktrinon pri Eŭkaristio. La praktiko ne estas tiel rigora, kiel volus la oficiala disciplino, kaj tre varias de loko al loko. Ni nek povas nek rajtas juĝi la unuopajn kazoijn. Oni memoru, ke «lnterkomunio estas afero de Eklezia disciplino, sed ne nur tio... La Eklezia disciplino estas esprimo de pli profunda leĝo» (J. Hamer). Oni devas eviti la riskon, malpacience trans-salti la muron, anstataŭ pacience ĝin detruadi. La starpunktoj sur la vojo al unueco estas tre dirversaj de loko al loko. Tial la katolika Eklezio donas ĝeneralajn principojn kaj konfidas al la lokaj Eklezioj la taskon doni apartajn instrukciojn laŭ la diversaj situacioj. Jam enkonduke mi diris, ke, iasence, ĉiu esperantisto havas ekumenan vokiĝon. Des pli tio valoras por ĉiu kristana esperantisto. La statutoj de la kristanaj Esperanto-organizoj tion diras malkaŝe. Unu el la celoj de KELI estas: «Krei efikan kontakton inter kristanoj el diversaj landoj»; kaj de IKUE: «Strebi, por ke ĉiuj estu unu». Ni devas klopodi akiri ekumenan pensomanieron. Niaj revuoj kaj bultenoj devus dediĉi pli da spaco al ekumenismo. Ni devus klopodi, ke nia stilo, nia esprimomaniero estu pli ekumenaj. Aliflanke, ni estu realismaj: la kristanaj esperantstoj estas entute (ni konfesu tion!) «malgranda ŝafaro» diaspora tra la mondo. Niaj ekumenaj spertoj estas ege diversaj: ĉiu el ni atingis etapon malsaman ol ceteraj. Ni preskaŭ ne havas ekumenismajn fakulojn. Ĉiuokaze, la kristanaj esperantistoj en sia historio jam faris diversaspecajn (kaj dirvers-sukcesajn) spertojn. Sufiĉe ofte oni legas, ke en iu aŭ alia loko okazis «Ekumena Diservo»: estus tre utile priskribi detale, kio okazis: kvanto, kvalito kaj konfesia aparteno de la partoprenantoj; kiel disvolviĝis la celebro; pozitivaj kaj negativaj flankoj... Tre utilus, ke iu persono aŭ centro kolektu la koncernan dokumentaron kaj kritike pristudu ĝin. Ni ne rajtas ignori, ke iuj iniciatoj, kvankam aranĝitaj kun plej bonaj intencoj, foje kaŭzis plian vundon anstataŭ progreson. Tial mi emfazas, ke oni devas ne forgesi la diversecon de la unuopulaj starpunktoj, precipe kiam temas pri mult-landaj partoprenantoj. Kompreneble, ĉiu rajtas malkonsenti, entute aŭ parte, kun miaj opinioj: ili valoras proporcie de la valoro de la faktoj kaj argumentoj, sur kiuj ili baziĝas. La Sinjoro donu al ni unuecon, «por ke la mondo kredu» (Joh 17, 21). Ni preĝu por la unueco «Samkiel tiu ĉi pano dispecigita, antaŭe disa sur montetoj, estis kunigita, por formi unu nuran panon, tiel Vi kunigu Vian Eklezion, ekde la ekstremaĵoj de la tero, en Vian regnon. Vi donis al la homoj manĝaĵon kaj trinkaĵon kaj la eternan vivon per Via Filo. Memoru, Sinjoro, liberigi Via Eklezion de ĉia malbono, kaj perfektigi ĝin en amo. El la kvar ventoj kolektu la Eklezion, kiun Vi sanktigis, en la regnon, kiun al ĝi Vi preparis. Ĉar al vi apartenas potenco kaj gloro en la jarcentoj!» (**). UNUECO DE KRISTANOJ Ho, kiam estos l’ unueco vera? de l’ kristaj fratoj daŭre disigitaj? al Di’, kiu amas ĉiujn same? Ĉu povas esti duaklasaj filoj? al Dio, kiu amas ĉiujn same? Kristana sperto estas sociala. Por Patro ĉiu fil’ estas egala kaj kuras de kuniĝo al kuniĝo. Kunigas kredo, amo kaj espero kaj sperto pri Jesuo, kiu savas, kaj de l’ Sankthistorio ĉiu ero. kaj pacienco, kiu Dion ravas. Kunprezidanto de la Ekumena Kongreso 1981 Sub la patroneco de la Islama Kultura Centro de Italio, en la okazo de la nova jarcento laŭ la islama kalendaro, estis eldonita perfekta faksimilo de unu el la plej grandaj ĉefverkoj de la islama arto kaj kredo: la Korano aparteninta al la sultano Solimano la Mirinda. La originalo, kopiita en la jaro 1546 de la kristana erao, estas gardata en la Muzeo de lstambulo; ĝi estas famkonata pro la perfekteco de la skribmaniero, pro centoj da miniaturoj orumitaj, kaj pro la mirinda beleco de la frontispico. La faksimila eldono, kiu postulis jarojn da laboro, estas per si mem granda eldona entrepreno: sufiĉas pensi, ke ĝi entenas ĉirkaŭ 700 miniaturojn kaj 114 ornamaĵojn. Okaze de la prezentado de la vo1umo, estis aranĝita en Romo granda ekspozicio, prizorgita de la fama itala arabisto Prof. Francesco Gabrielli. Diservo laŭ bizanca-slava rito estis celebrita 23.5.1981 en la roma Baziliko S. Maria la Granda, honore al la Sanktuloj Cirilo kaj Metodo. Kuncelebris la pola Kardinalo Władysław Rubin (Prefekto de la Kongregacio por la Orientai Eklezioj), 4 orient-ritaj prelatoj, kaj sacerdotoj laŭ orienta kaj latina rito, por emfazi la idealan komunecon de Eŭropo. La liturgio disvolviĝis en la sama loko, kie, fine de 886, estis celebrita, por la unua fojo en Romo, Meso en slava lingvo, en ĉeesto de Papo Adriano la 2-a. En la homilio, Kard. Rubin memorigis, interalie, la vortojn de Papo Johano Paŭlo la dua en la apostola letero «Egregiae virtutis», per kiu la Sanktuloj Cirilo kaj Metodo estis proklamitaj kunpatronoj de Europo (*): «Per la mizerikordo de la Sanktega Triunuo, per la propeto de la Di-Patrino kaj de ĉiuj Sanktuloj, malaperu tio, kio disigas la Ekleziojn, la popolojn kaj la landojn, kaj la diversecoj de tradicio kaj de kulturo pruvu, kontraŭe, la reciprokan kompletigon de komuna riĉaĵo». La postan tagon, laŭ iniciato de la Sankta Episkopara Sinodo de la ortodoksa macedona Eklezio, la ortodoksa Metropolito Debarskokicevski celebris diservon sur la tombo de Sankta Cirilo, en la roma Baziliko S. Klemento. Per referendumo, 17.5.1981 la italaj civitanoj konfirmis la leĝon, kiu de kelkaj jaroj rajtigas abortigon en Italio. Voĉdonis favore al la konservado de la leĝo ĉirkaŭ 2/3 el la voĉdonintoj. Ĉi tiu rezulto montras, ke katolikoj estas, jam, nur minoritato en Italio, kvankam statistikoj diras, ke proksimume 95% el la italoj estas baptitoj. Cetere, ankaŭ multaj, kiuj firme sentas sin katolikoj, ne estis koherecaj kun la principoj de la kristana kredo. Kompreneble, la Eklezio daŭre proklamos la netuŝeblon de la vivo, malgraŭ la rezulto de la rererendumo. Sed ĝi ankaŭ devos plimulte helpi la katolikajn fidelulojn pliprofundigi la respondecojn de la kredo kaj de la kristana moralo, por ke oni atestu pli kuraĝe, por ke oni ne silentu kiam temas pri la bazaj valoroj. La socialisto François Mitterrand, ĵus elektita Prezidanto de la Franca Respubliko, aŭtomate fariĝis «Honora Kanoniko» de la Roma Katedralo (S. Johano ĉe Laterano). Temas pri malnova privilegio, datumanta de la epoko de la franca reĝo Henriko la 4-a. Iam ĝi koncernis la francajn reĝojn; kiam Francio iĝis Respubliko, ĝi transpasis al ĝiaj Prezidantoj. En la lastaj 20 jaroj, ĉiuj francaj prezidantoj regule enoficiĝis, dum la unua vizito, kiun ili faris al Romo. Nun oni atendas, scivoleme, la viziton de Mitterrand. Mi estas pola misiisto en Madagaskaro. Mi alvenis ĉi tie komence de ĉi tiu jaro. Post tri monatoj, mi konas en malagasa lingvo «Patro Nia»-n kaj «Saluton Maria»-n. Mi lernas la malagasan ĉiutage dum 6 horoj: unu horon sole, matene; 2 horojn itala pastro instruas ai mi en franca lingvo (mi ne konas la italan); kaj 3 horojn denove sole. Mi ricevis leterojn de esperantistoj el Pollando kaj el Madagaskaro mem, kiuj volas kunlabori. Ĉi tie ĉiu letero alportas grandegan plezuron, kaj ni legas kune ĉiujn leterojn. Sed ekzistas malfacilaĵoj. Miaj kunfratoj ne interesiĝas pri Esperanto; ĉirkaŭe loĝas neniu; veturi eĉ al proksimaj lokoj nuntempe ne eblas, ankaŭ ĉar mi ankoraŭ ne parolas malagase. Mi ricevis monon kaj diversajn aĵojn el pluraj landoj (Francio, Germanio, Pollando). Sen ĉi tiu helpo estus neeble vivi. La kristanoj, ĉi tie, estas malmultaj kaj malriĉaj. La Hinda Oceano lavas miajn piedojn, kiam mi preĝas la Rozarion ĉiutage. Elektra centralo funkcias 5 horojn ĉiuvespere. La plej proksima dentisto estas je 230 km. La vojoj estas malbonaj, sablaj, mankas pontoj; mi bezonis pli ol 5 horojn por veturi aŭtomobile 64 km, laŭlonge de la plej bona vojo en nia ĉirkaŭaĵo. Sed la misiejo, kie mi loĝos ekde junio, Marolambo, situas 130 km for de la Oceano, sen elektro, en montara regiono kun vojoj tre malfacilaj. Tamen mi - kune kun aliaj polaj pastroj - esperas, ke per la Dia Graco estos eble fari iom da bono en Madagaskaro. Nuntempe ni vivas trankvile, De tempo al tempo iu malsanetas, sed temas pri ordinara kaj simpla afero. Niaj plene deĵorantaj kunfratoj, kontraŭe, havas tre pli kuriozajn travivaĵojn. Matene la misiisto prenas sian korbon (17 kg) kaj iras al la najbara vilaĝo dum 2-3 horoj Tuj li komencas paroli kun la loĝantoj; vespere li celebras la S. Meson, kaj matene il iras al la sekvanta vilaĝo... Post tri semajnoj li revenas hejmen por ripozi kaj prepari sin al nova marŝado. En nia Misio troviĝas 40 misiaj postenoj, al kiuj ni ne povas veturi per aŭtomobilo aŭ motorciklo, ekskluzive piede. Estas malmultaj vilaĝoj, al kiuj oni povas vojaĝi per aŭtomobilo, kelkaj per motorciklo. Ni dezirus aĉeti unu aŭ du motorciklojn, ankaŭ duan aŭtomobilon. Sed, eĉ se ni havus monon, ni ne trovus tion en vendejoj. Cetere, ricevante donacojn el eksterlando ni devas pagi fortan dogan-imposton. Mankas al ni eĉ simplaj aĵoj, ekz.. kopipapero kaj filmoj por diapozitivoj; kaj aĵoj estas netroveblaj ĉi tie. Mi ne sukcesas aŭdi Vatikanan Radion. Mi klopodis jam kelkfoje, bedaŭrinde sen sukceso. La izoliteco estas la plej granda malfacilaĵo. Mi atendas la alvenon de la korespondaĵoj. La revuo «Espero Katolika» ankoraŭ ne atingis min. Mi legas ĉiutage unu ĉapitron de la Sankta Skribo esperantlingva. La helpo de Eŭropo estas necesa por ni, sen helpado ni ne povos eĉ vivi. Krom tio, ni atendas preĝojn. Pravis la poznana Episkopo Mons. Jerzy Stroba, kiam, 21.5.1980, donante al ni la misiistajn krucojn, diris, ke la Misiado superas la homajn fortojn, kaj ĉio dependas de la Dia Graco. Verdire, sen Dia helpo, sen konfido al Dio, ni ne iĝus misiistoj. S. Meso en Esperanto estis celebrita 22.3.1981 en Sion (Svislando), en la preĝejo Chaminade de la Porinstruista lnstituto. Celebris Sac. Francisko Bommer, landa reprezentanto de IKUE por Svislando; partoprenis 8 geesperantistoj el 4 landoj (Svislando, Francio, Hispanio kaj Pollando). Responde al denova peto, kiun la Prezidanto de IKUE sendis al la Papo 30.3.1981 (en itala lingvo), alvenis ĉi tiu letero (same en itala lingvo) datita 27.4.1981: «La Ŝtata Sekretariejo salutas Sacerdoton Duilio Magnani, kaj komunikante al li, ke bonorde alvenis la letero adresita al Lia Sankteco 30.3.1981, informas lin, ke la Sankta Patro adresas la bondezirajn salutojn, okaze de la festoj ĉu paskaj ĉu kristanaskaj, nur en la diversaj vivantaj lingvoj, parolataj de difinitaj etnaj grupoj». En franclingva letero de 11.4.1981, adresita al P. Léon Goudé, la Episkopo de Angers (Francio), Mons. Jean Orchampt, esprimis simpatian aprezon de la agado de la katolikaj esperantistoj. Interalie, li deklaris sin preta celebri la S. Meson okaze de la Kongreso en Baugé de la franca sekcio de IKUE, «pro la signifo mem de la Eŭkaristio, kaj de la rilato kiu povas ekzisti inter la strebo al komunikado, esprimata de Esperanto, kaj la alvoko de Jesuo». S. Mesoj en Esperanto estis celebritaj 2.5.1981 (de P. Louis Bourdon kaj Sac. Roger Degrelle) kaj 3.5.1981 (de Sac. Degrelle kaj P. Bourdon) en Baugé (Francio), okaze de la Kongreso de la Franca Katolika Esperanto-Asocio (franca sekcio de IKUE). Okaze de la miljara ekzisto de la pola urbo Kłodzko, kaj en la kadro de la lnternacia Jaro de Invalidoj, havis lokon esperantista kunveno de amikeco kaj frateco, kun religia karaktero, en la tagoj 16-17.5.1981. Sankta Meso en Esperanto estis celebrita de P. Jozefo Zielonka, en la preĝejo de S. Adalberto kaj S. Georgo en Kłodzko. La ĉeestantoj speciale preĝis por la resaniĝo de Papo Johano Paŭlo la dua kaj de Kard. Wyszyński. Dum la S. Meso, la altaro estis ornamita per tiucele farita ligna insigno, kiu interpretis laŭ nova grafika stilo la tradician motivon de kruco kaj stelo. Laŭ informo de P. Roman Forycki, Estrarano de IKUE speciale komisiita pri la agado ĉe Seminarioj, ekzistas en Pollando 39 seminarianoj, kiuj konas Esperanton sufiĉe bone por paroli kaj skribi (Pelplin 10, Tarnów 8, Pieniężno 6, Lublin 4, Poznań 3, Gniezno 2, Drohiczyn 1, Olsztyn 1, Paradyz 1, Płock 1, Warszawa 1, Wrocław 1), 29 seminarianoj, kiuj lernas Esperanton, kaj 92 seminarianoj, kiuj volas lerni ĝin. Estas malfacilaĵoj koncerne lernolibrojn kaj Esperanto-materialon; estas ankaŭ necese, ke la esperantistaj seminarianoj sciu pri la kolegoj en aliaj Seminarioj, korespondu kaj partoprenu en komunaj iniciatoj. 21.5.1981 delegacio de IKUE (Magnani, De Salvo, Laughery, Cadei) priparolis en Romo komun-interesajn aferojn kun Kard. František Tomašek, Ĉefepiskopo de Prago kaj Primaso de Ĉeĥoslovakio. La interparolo okazis en itala lingvo. La Episkopo de Rimini (Italio), Mons. Giovanni Locatelli, kiu en pluraj okazoj havigas al IKUE konsilojn kaj helpon, en letero de 25.5.1981 (en itala lingvo) skribis, interalie, al P. Magnani: «Mi kaptas la okazon por saluti la grandan familion de la Esperantistoj». Sac. Roger Degrelle celebris S. Meson en Esperanto 28.6.1981, en Metz (Francio), en la kadro de la Semajnfino de la Orientfranca Esperanto-Federacio. Okaze de la 66-a Universala Kongreso de Esperanto, S. Meso en_la internacia lingvo havos lokon 26.7.1981, je horo 18,30, en la Katedralo de Brazilio (Brazilo). Kunveno de IKUE havos lokon, en la sama urbo, vendredon 31.7.1981, en la horoj 11-13. En la kadro de la 5-a Internacia Pilgrimado al la Virgulino de la Malriĉuloj en Banneux, Belgio (v. EK 6/1981, p. 111), havos lokon en Esperanto interalie: Rozario; subĉiela S. Meso; Krucvojo; kunpreĝado kun la internacia pilgrimantaro. S. Meso en Esperanto okazos 20.9.1981 en Aubel (dioc. Lieĝo, Belgio), dum Trilanda Renkontiĝo de esperantistoj el Belgio, Nederlando kaj F.R. Germanio. Celebros Sac. Louis Muller el Lieĝo-Rocourt (Belgio). S. Meso en Esperanto estos celebrita de Sac. Roger Degrelle el Francio en Saarbrücken (F.R. Germanio), 27.9.1981, okaze de kunveno de la Sarlanda Esperanto-Ligo. Mi ĉiam tralegas «Espero Katolika»-n kun granda ĝojo, intereso kaj emo, ĉar ja ĝi estas ununura vere katolika revuo, kiu informas min pri gravaj aktualaĵoj el la vivo de la Eklezio kaj de IKUE. Pri nia semajna gazeto «Katolika gazeto» ni ofte dubas, ĉu ĝi vere estas aŭ povas esti nomata «katolika». Pri nia amata Papo ni preskaŭ nenion trovas tie, nur kelkfrazajn raportetojn, sed pri la agado de la tiel nomita pastra pac-movado «Pacem in terris» abundas artikoloj. El Ĉeĥoslovakio En la komenco, mi aŭskultadis la Esperanto-elsendojn de Vatikana Radio nur ĉar ili estis en Esperanto kaj mi lernis la lingvon. Nun, dank’ al ili, mi ne plu rigardas la katolikan sekcion de kristanoj kiel «strangulojn» (iam mi eble surpaperigos mian religian vivon, kaj tiam oni bone komprenos, kial tia bildo estiĝis en mia menso), sed nur kiel samkristanojn kun malsamaj ritoj ol ĉe la eklezio en kiu mi estis baptita. Nun mia plej sincera deziro estas, ke ĉiuj sekcioj de kristanoj iĝu veraj kristanoj, nome, kiel eble tiaj, kiajn Nia Sinjoro Jesuo Kristo instruis al ni esti. Kvankam mi ne estas katoliko, tamen mi opinias, ke la pac-alvoko de la Papo en Japanio estas sendube akceptebla kaj devas esti akceptata de la homaro. Hodiaŭ, la Papo jam ne estas nur la reprezentanto de la katolika Eklezio, sed li povas ludi rolon de pacbatalanto por la tuta homaro super la religioj, super la politikoj kaj super la nacioj. IKEK: INFANA KATOLIKA ESPERANTO-KLUBO Bedaŭrinde, ne ĉiuj el ni ĝojos pro sia partopreno en ĝi. Feliĉe, ĉiuj el ni povas renovigi sian respekton kaj amon al la Eŭkaristio, ĉefa sakramento de nia kredo. Prenu, manĝu korpon mian, vi ricevos gracon dian. por la homo, por la mondo, La korpo de Jesuo, kiu sangas sur la kruco, kiu venkas paskdimanĉe, kiu traflugas al la ĉielo, tiu korpo estas nia forto, nia ĝojo, nia graco, nia kunligo ai la Patro kaj al la homoj. La korpo de Jesuo atingas nin pere de la Eŭkaristio kaj nutras kaj vivigas nian kredon, nian esperon, nian amon. Ni profitu tiun novan kongreson por renovigi, pliprofundigi nian respekton kaj nian amon al la plej granda sakramento. Dankon al Dio! Kio okazas? Ĉu ĉiuj lKEK-anoj dormas, ferias, kalkulas kun la aliaj? Ĉu mi devos inventi novajoĵn por sciigi ion al la aliaj? Vekiĝu, dormantaj! Skribu, maldiligentaj! Se vi ne kuraĝas skribi sola, alvoku amikon kaj kune surpaperigu kelkajn liniojn, por ke la IKEK-paĝo ĝoju de viaj ridoj, fieru pro viaj faroj, petolu dank’ al viaj ŝercoj, seriozu far viaj preĝoj. Ĉu vi ne povas rakonti, kiamaniere vi konigas nian internacian lingvon al viaj gekamaradoj, aŭ kion permesis al vi la scipovo de Esperanto? Ĉu Esperanto helpas vin en via malkovro de aliaj landoj, de la aliaj preĝ- kaj lern-manieroj? LA KARDINALO DE LA UNUIĜO 28.5.1981 estis la unuajarcenta datreveno de la naskiĝo de Kard. Augustin Bea. Pri tio, la jezuito Stjepan Schmidt, kiu estis sekretario de la Kardinalo, deklaris al la Vatikana Radio 24.5.1981: «Oni vokis lin la Kardinalo de la Unuiĝo. Per tio oni ne volas diri, ke la ekumena laboro de la katolika Eklezio komenciĝis per la agado de Kard. Bea. Estas vere, tamen, ke la Kardinalo estis la instrumento elektita en la mano de l’ Sinjoro por efektivigi la oficialan eniron de la katolika Eklezio en la ekumenan movadon. Pro lia konkreta interesiĝo estis kreita, per la starigo de la Sekretariato por la Unuiĝo de Kristanoj, organo taŭga por la celo. Krome, per 4-jara peza laboro estis kreita la doktrina kaj praktika premiso: la koncilia dekreto pri ekumenismo. Kard. Bea persone prilaboris la bazon por ĝustaj rilatoj kun aliaj kristanoj, la doktrinon pri la bapto kaj ĝiaj sekvoj ĉe la baptitoj. Malgraŭ alta aĝo, Kard. Bea vigle laboris por favori reciprokan interkomprenon inter kristanoj, kaj mobilizi la katolikan Eklezion cele al unueco. La Kardinalo bone sciis, ke por fruktodona evoluo de la rilatoj kun aliaj kristanoj, kaj do por la ekumena sindevigo, estas nepre necese klarigi la problemon de religia libereco. Temis pri la agnosko, ke la homo rajtas havi internan kaj eksteran liberecon en la serĉado kaj en la akceptado de la religia vero. La vojo de la koncerna koncilia dokumento estis tre malfacila; la konciliaj diskutoj pri ĝi estis viglaj, eĉ akraj. La skemo de la dokumento estis kvinfoje profunde reellaborita; fine, ankaŭ dank’ al la sindevigo de Kard. Bea, ĝi estis aprobita preskaŭ unuanime. Nemulte post la starigo de la Sekretariato por la Unuiĝo de Kristamoj, Kard. Bea ricevis alian taskon, ne malpli gravan kaj pezan: prepari koncilian dokumenton pri la rilatoj de la Eklezio kun la elektita popolo de la Malnova Testamento. Temis pri miljara problemo, kiu koncernas ĉiujn kristanojn, kaj kiu estas des pli malfacila ĉar ĝi havas politikajn implikaĵojn. Dum la Koncilio la skemo estis plivastigita al la rilatoj kun nekristanaj religioj, kaj fine ĝi estis aprobita preskaŭ unuanime, post kvinjara diskutado. Konceme la hebrean popolon, la dokumento ne limiĝas kondamni antisemitismon, sed ĝi ankaŭ klarigas la biblian bazon de ĉi tiu kondamno. Se, hodiaŭ, ni dankas la Sinjoron pro ĉio, kion Li donis al la Eklezio pere de Kard. Bea, ni devas, samtempe, preni sur nin lian heredaĵon kaj liajn taskojn; alivorte, ni devas devontigi nin favore al la plena reunuiĝo de ĉiuj, kiuj kredas je Kristo». EKUMENA CENTRO EN FINNLANDO En la skandinavaj landoj estas nur malmultaj katolikoj. Plej granda estas ilia nombro en Svedio, precipe pro la alveno de multaj eksterlandanoj post la dua mondmilito. En Finnlando la nombro de la katolikoj eĉ ne atingas 4.000; ankaŭ ili grandparte estas eksterlandanoj aŭ de eksterlanda deveno. En la ĉefurbo Helsinki estas du parokoj, tiuj de Sankta Henriko kaj de Sankta Maria; ekzistas ankaŭ katolikaj parokoj en Turku (la malnova ĉefurbo), Jyväskylä kaj Tampere. Nederlandaj pastroj kaj fratinoj prizorgas sufiĉe grandan parton de la eklezia laboro. La preĝejo de Sankta Henriko en Helsinki estas la modesta katedralo de la Episkopo, Mons. Paul Verschuren, nederlandano. Ĝi estas iama garnizona preĝejo: en la tempo de la rusaj caroj, en Helsinki estis multaj soldatoj el la katolika Pollando. Kompreneble, je la komenco estis por la eksterlandaj pastroj kaj fratinoj granda barilo, por la ĉiutaga kontakto kun la enloĝantaro, la tre malfacila finna lingvo. Grava helpilo por la disvastigo de la katolikismo en Finnlando estas la kultura centro de Dominikanoj en Helsinki kaj la ekumena centro «Myllyjärvi» en Espee, en la ĉirkaŭaĵo de la ĉefurbo. La ekumenan centron de Espee estras la. nederlanda Patro Robert de Caluwé, kiu antaŭ sia foriro el Nederlando al Romo - kie li, por sia apostola laborado en la norda kaj orienta partoj de Eŭropo, devis lerni ses lingvojn - estis fervora esperantisto. Ankoraŭ nun li havas esperantaĵojn (i. a. la revuon «Espero Katolika») kaj kapablas legi esperantlingvajn tekstojn. Patro Robert de Caluwé alvenis en Finnlando antaŭ la komenco de la dua mondmilito, kaj flue parolas la finnan lingvon. En la ekumena centro de Espee li organizas precipe renkontojn, kiuj povas helpi la kontaktojn inter la kristanoj de Okcidento kaj de Oriento kaj inter la nereformitaj kaj reformitaj kristanoj. Laŭ lia konvinko, nun gravas nur alproksimiga laboro por la reunuigo de la kristanoj: en la ekumena centro «Myllyjärvi» li klopodas helpi ĝin per prelegoj kaj kursoj. La komenco de la ekumena vojo devas esti la interkonatiĝo. Preskaŭ la tuta finnlanda popolo estas protestanta: kion ĝenerale 1a finnlandano scias pri la katolikismo kaj la katolika vivo? Espee volas ebligi al la finnlandanoj la ekkonon de la alia kristanismo; de Romo kaj de la kristana Oriento. En la ekumena centro de Espee, kiu estas situanta en naturbela ĉirkaŭaĵo (malgranda ventomuelilo ŝajne malkaŝas, en la ĝardeno, la nederlandan devenon de la estro) Patro Robert de Caluwé ankaŭ organizas kaj gvidas kursojn, ne nur teoriajn sed ankaŭ praktikajn, pri la pentroarto de la ikonoj, religiaj bildoj de la orientai kristanoj (kiuj nun ankaŭ estas tre ŝatataj en Okcidento). Ankaŭ tiu pentroarto povas plifaciligi la interkomprenon inter Okcidento kaj Oriento. Trideko da religiaj statuoj, devenantaj el la urboj kaj el la malgrandaj vilaĝoj trafitaj de la tertremo de pasintjara novembro, estis portitaj al Napolo, al iu laboratorio specialiĝinta pri restaŭrado. La laboratorio situas en la zono «Sankta Gregorio la Armena», iu loko famkonata en la tuta mondo pro la multnombraj metiejoj de fabrikantoj de terakotaj statuetoj por kristnaskaj kripoj. Oni devos restaŭri statuojn el ligno, marmoro, terakoto, fajenco kaj ceramikaĵo, kiuj, plejparte, reprezentas la sanktulon protektanton de la vilaĝo, kaj kiuj estis konservataj en la preĝejoj. «Estas bezonata delikata laboro - diris profesoro Antonio Lebbro, kiu, kune kun la frato Rosario, estras la restaŭradon - por ke la statuoj reakiru sian originalan aspekton». Delikata laboro, kiu postulas grandan sperton kaj multe da pacienco. Por kelkaj bildoj, serioze difektitaj pro la pezo de la falintaj traboj kaj ŝtonoj, estos necese tute refari kelkajn partojn. Kelkaj statuoj, de antaŭ du aŭ tri jarcentoj, havas la kapon laŭvorte pulvorigita: la ligno, jam atakita de borvermoj (kiuj estis farintaj centojn da truoj) tute pulvoriĝis pro la bato de la ruinaĵoj. Surbaze de pli fruaj fotoj de ĉi tuiuj verkoj, oni klopodas rekunmeti la partojn damaĝitajn aŭ mankantajn, kun plej granda fideleco. Unu el la statuoj en plej malbonaj kondiĉoj estas tiu de Sankkta Rokko, protektanto de Lioni, kiu estis eltirita el la restaĵoj de la falinta preĝejo per plurtaga laboro de germanaj soldatoj. Aliaj statuoj venas el San Mango sul Calore, Teora, Aquilonia, Sant’Angelo dei Lombardi, kaj el kelkaj centroj de Bazilikato. Ili estis retrovitaj dispecigite, kelkfoje diserigite: oni rekunmetis iliajn splitojn kiel ĉe mozaiko. Ofte temas pri ĉeferkoj de religia arto, kreitaj antaŭ 400 aŭ 500 jaroj de lertaj metiartistoj. En la unua fazo de restaŭrado, la statuo estas submetata al iuspeca radiografio. La verko estas metata sur ruleblan soklon, kiu similas al ĉareto, kaj estas prilumata per potenca reflktoro: tio ebligas zorge ekvidi kaj pristudi ĉiun vundon. La farbado aŭ lakado de la verko konsistigas la lastan etapon de ĉi tiu peniga laboro. Teksto de Bianchi (laŭ Radio Roma – Esperanto) PREĜO DE LA 42a EŬKARISTA INTERNACIA KONGRESO JESUO-KRISTO, PANO ROMPITA POR MONDO NOVA Nia Dio, nia Patro, Vi volas, ke ĉiuj popoloj formu la unikan popolon de viaj infanoj. Vi volas, ke ĉiuj rasoj estu agnoskataj kiel apartenantaj al via raso. Vi volas, ke ĉiuj lingvoj alproksimigu ĉiujn homojn kaj proklamu vian amon. kaj fordoni sian vivon, por ke via Regno alvenu. sendu vian Sanktan Spiriton al ni kaj al ĉiuj, kiujn kunigas en la kredo Gardante vian Parolon laŭ la ekzemplo de Maria, ke via Eklezio progresu en universala amo. (Ni preĝas al Vi, ho Sinjoro) ke ni fariĝu la korpo de Kristo, (Ni preĝu al Vi, ho Sinjoro) Per Jesuo Kristo, nia Sinjoro. Amen. El la franca tradukis R. D. SANKTA TOMASO KAJ ROBOTOJ Ŝajnas neeble kunligi la sacerdotan oficon kun elektroniko, kaj teologion kun robotoj: tamen, la itala jezuita pastro Roberto Busa, 67-jara, ellaboris iun roboton, kiu studis la verkojn de Sankta Tomaso kaj ilin citas parkere. Unue en Bolzano, poste en Vatikano, antaŭ kelkaj monatoj P. Busa prezentis, ja, sian lastan verkon, iun «Tomasa Indekso»-n (Index Thomisticus) en 56 volumoj. Temas pri verko komencita en 1946, kiu estas vera trezoro je dispono de la studuloj de la granda filozofo, kaj kiu pruvas la utilon de la apliko de elektroniko al la beletraj esploroj. La jezuito startis el la ideo, ke antaŭ ol alfronti la studon kaj la interpretadon de la verkoj de iu aŭtoro, estas nepre necesa iu filologia kaj leksikografia esploro de lia lingva sistemo. Ĉiu aŭtoro, ja, esprimas sian penson per propra parol-sistemo, propra stilo. Analizante la konkordancon de nomoj, konjunkcioj, verboj, pronomoj, kiuj konsistigas iun frazon, oni povas atingi la kernon de la esprimata penso. P. Busa, kiu nun planas apliki la saman metodon al Dante kaj Shakespeare, tiel alfrontis grandegan taskon, la teksto-kritikon de pli ol 10 milionoj da vortoj: tiom multe da ili, ja, troviĝas en la verkoj de Sankta Tomaso. Pioniro en la uzado de elektronaj aparatoj, li utiligis diversajn centrojn de IBM, kaj, per la helpo de kunlaborantoj, li tradukis la librojn de Sankta Tomaso en tru-slipojn kaj magnetajn bendojn. Naskiĝis, tiel, la «Tomasa Indekso», kiu estis, nun, denove transformita en librojn, ĉar ĉi tiu formo estas pli praktika por konsultado (alie oni bezonus la disponeblecon de televida terminalo). Estis presitaj, entute, 500 ekzempleroj, el kiuj duono por la Bibliotekoj de la tuta mondo. Samtempe kun tiu monumenta laboro, P. Busa, kiu jam majstras elektronikon, prilaboris 5 milionojn da vortoj en la lingvoj itala, angla, germana, rusa, antikva greka, hebrea, aramea kaj nabatea, per la utiligo de pluraj alfabetoj (latina, cirila, gotika, greka, hebrea...). Rezultis, el tio, eksterordinara vortaro, kiu kunmetas, por ĉiu vorto, ĉiujn eblajn deklinaciajn farmojn. Jen la komenco de la granda aventuro de elektroniko aplikata al filozofio, teologio kaj beletro. Luigi Carandina (laŭ Radio Roma - Esperanto) IOM PRI ESPERANTO Lingvo ne tro facila Esperanto estas pli facila ol ne-planitaj lingvoj. Tio, tamen, tute ne signifas, ke dum kelke da semajnoj oni povas ĝin ne nur eklerni, sed eĉ ellerni kaj majstri! Tiaj entuziasmaj asertoj suspektigas la ne-esperantistojn. Kaj prave. Lingvo ja estas kompleksa afero. Ĝenerale la esperantistoj estas tre ĝentilaj, kaj kiam unu modeste agnoskas: «Mi ne bone regas Esperanton», la aliaj amase respondas: «Tute ne! Pruvo estu la fakto, ke ni komprenas vin!» (sed mi komprenus eĉ la ĉinan, se la ĉina interparolanto bone mimus!). «Da samideanoj, kiuj ricevis aŭ povus ricevi la diplomon de perfekteco, t.e. kiuj bone regas la gramatikon, ni havas en nia lando eble cent. Sed la nombro de la personoj, kiuj povus sendi artikolon por publikigo en internacia revuo, ne iras multe super dek» (Tierti, «Esperanta Finnlando», 1/1981, p. 20). Mi opinias, ke tio valoras ne nur por Finnlando... «Oni inklinas konsideri sin tre baldaŭ perfektulo kapabla verki, ja eĉ verki lernolibrojn. Bedaŭrinde ne ekzistas aŭtoritataj instancoj, kiuj kapablus malhelpi tian fuŝadon, krom kelkfojaj kuraĝaj kaj kompetentaj kritikoj. Kiu povus ordoni al entuziasma verkemulo, tre ofte sincera batalanto por nia afero, iam disponanta eĉ pri sufiĉa kapitalo, unue trastudi Plenan Gramatikon, konsultadi normigajn vortarojn kiel PIV kaj tralegi majstroverkojn de nia literaturo far la korifeoj de I.L,, antaŭ ol verki publike, redakti gazetojn, verki lernolibrojn?» (J. Kořínek, «Starto », 6/1980, p. 20-21). Ĉu vi volas progresigi «nian karan lingvon»? Ellernu gin! La Sankta Biblio. Londono: Brita kaj Alilanda Biblia Societo, 1926. La Biblio estas la plej disvastiĝinta eldonaĵo en la mondo, kaj ne malpli en Esperantujo. La celo de ĉi tiu skribaĵo estas, ne strikte recenzi la Biblion (aŭdaca ago tiu estus!), sed simple respondi al la demando: «Kia estas la esperantlingva Biblio?». Estas dirite, ke la traduko de la Malnova Testamento en la Londona Biblio estas tiu de Zamenhof mem; kaj tiel tekstas la titolpaĝo. Tamen, la zamenhofa traduko efektive estis reviziita, fare de britaj bibliistoj (kiuj, cetere, prizorgis la tradukadon de la Nova Testamento). Tial, ne eblas diri certe, ĉu iu eltiraĵo el la Londona Biblio vere estas zamenhofa. Sed, ĉiuokaze, la Londona Biblio estas ekzemplo de forta, klara lingvaĵo. Kompreneble, la esperantlingva Biblio estas rekomendinda, ne nur pro kialoj lingvaj, sed ankaŭ pro tiuj spiritaj. Kiam ajn oni legas Biblion verkitan en «dua lingvo», oni pli malfermas sin al la spiritaj trezoroj de Sankta Skribo, simple ĉar oni legas kun pli granda zorgo. Katolikoj devas kompreni, ke la nuna esperantlingva Biblio ne estas plena Biblio, laŭ la katolika kanono. Mankas al ĝi la «deŭterokanonaj» libroj, t.e., la greklingvaj malnovtestamentaj skribaĵoj (Saĝeco, Judit, Makabeoj, ktp.) kiujn Lutero malakceptis. Oni ankoraŭ atendas ekumenan tradukon, kiu ampleksos tiujn librojn. («Ekumena» estas tute ĝusta adjektivo. Katolikoj kaj protestantoj estas tre unuecaj en la fako de bibliaj studoj). Sed tradukado de Biblio ĉiam estas multjara laboro, kaj oni devas atendi dum kelka tempo antaŭ ol nova traduko aperos. Intertempe, ni aĉetu kaj uzu la Biblion, kiu hodiaŭ disponeblas. Vatikano malfermis al la publiko kelkajn el siaj plej altvaloraj dokumentoj konservitaj de pli ol mil jaroj: arĝentaj kaj oraj buleoj, aŭtografoj de Papoj kaj sultanoj, de imperiestroj kaj verkistoj. La ekspozicio estis aranĝita en la novai ejoj de la «Sekreta Vatikana Arkivo», inaŭguritaj antaŭ kelkaj monatoj post trijaraj laboroj, kiuj kostis preskaŭ 5 milionojn da dolaroj (*). La vatikana ekspozicio prezentas ankaŭ aŭtografojn de herezuloj, tekstojn de kelkaj konkordatoj (ekz. tiu de Worms el la jaro 1122, kiu markis la finon de la luktoj inter papoj kaj imperiestroj), aktojn de procesoj (ekz. de tiuj kontraŭ Galilei kaj Giordano Bruno), originalojn de ekskomunikoj (ekz. tiu kontrau Elizabeta el Anglio), privilegiojn donitajn de la Papoj al pluraj artistoj (ekz. Petrarca, Michelangelo, Rossini: - ĉi tiu lasta petis la rajtigon kantigi virinajn korusojn en la preĝejoj). Kard. Samorè priskribis al la ĵurnalistoj la 230 plej altvalorajn aŭ signifoplenajn dokumentojn, selektitajn el 13-jarcenta periodo kaj ekspoziciitajn sub vitro, kune kun originala kolekto de 69 grandaj sigeliloj el oro kaj 9 el arĝento, reĝaj, papaj kaj imperiestraj, verŝajne la plej kompleta kolekto en la mondo. Sed eĉ pli interesa estas la malkovro de kelkaj malnovaj paperoj ĵus reportitaj al la lumo. Iu mongola estro, nomiĝanta Guyulk, en 1246 invitis la tiaman Papon viziti lin persone, kune kun ĉiuj okcidentaj reĝoj, «por omaĝi kaj ricevi ordonojn»; la letero de la terura suvereno ne ricevis respondon, sed estis zorge konservita, kaj hodiaŭ ĝi estas bone videbla, skribita en persa lingvo kaj per arabaj tipoj. Apude troviĝas letero el silko, kun koverto el la sama substanco, skribita antaŭ tri jarcentoj de iu ĉina imperiestrino, Helena, kiu anoncis al la Papo la konvertiĝon de la tuta imperiestra familio, kaj petis la alsendon de jezuitoj; la letero estis transdonita al la tiama Papo Inocento la 10-a de iu pola pastro, post longa vojaĝo. Apude, la letero de iu maroka sultano, kiu, en la jaro 1250, proponis en araba lingvo la starigon de «amikaj diplomatiaj rilatoj» kaj la alsendon de Episkopo. Krome, videblas la fondoaktoj de la Universitatoj de Oksfordo kaj Kembriĝo, de Krakovo kaj de aliaj urboj; la papa dekreto, de 880, kiu rajtigis la uzadon de slava lingvo en liturgio; la dekreto, per kiu estis decidita la okazigo de la unua Sankta Jaro, subskribita de Papo Bonifaco la 8-a la 16-an de februaro 1300, post preskaŭ dumonata pripensado. Kaj, fine, troviĝas la fina dokumento de la unua papa arbitraciado koncerne la disdividon de la mondo fare de du konkerintaj popoloj: la buleo de 1493 de Aleksandro la 6-a, kiu decidis, kien povas iri hispanoj kaj kien portugaloj {**). Laŭ Radio Roma - Esperanto. ...ne estas politiko, sed pli profunda fideleco al Jesuo Kristo kaj al lia Eklezio; ...ne estas la fronto de la unuiĝintaj kristanoj kontraŭ la ateismo, sed komune kristana strebo por konverti la korojn; ...ne estas cedemo el la kredo, ne estas rezigno pri nia propra pasinteco, nek la masko de la religiaj diferencoj, sed la komuna strebo de la kristanoj por pli funde ekkoni sian propran heredaĵon kaj estimi la religiajn valorojn de aliaj; ĝi estas dialogo inter la kristanoj; ...ne estas varbado de la fideluloj al propra komunumo, sed strebado, ke ni ĉiuj - en la diferencoj - estu pli proksime al Kristo, per Li unu al alia kaj al ĉiu homo; sed la signo de la profunda kaj vera kredo; ...ne estas taktiko, sed espero, ke Dio donos la gracon de la konvertiĝo al la mondo; ...ne estas juĝo pri la kristana pasinteco, sed kredo en la kristana estonteco. El la hungara gazeto «Nova homo» tradukis S.N., Hungario ONI RESTAŬRAS LA SIKSTAN KAPELON La restaŭra laboratorio de la Vatikanaj Muzeoj alfrontas nuntempe unu el la plej malfacilaj taskoj, kiujn ĝi iam ajn plenumis: la restaŭradon de la freskoj de la Siksta Kapelo. Temas pri tre delikata laboro, kiu daŭros almenaŭ 12 jarojn. La Siksta Kapelo en Vatikano estas taksata la plej elstara pentra monumento en la mondo; ĝi gastigas freskojn de pluraj eminentaj artistoj de la itala renesanco (Perugino, Sandro Botticelli, Ghirlandaio, Luca Signorelli, ktp), sed ĝi estas famkonata precipe pro sia enorma plafono kaj pro la «Lasta Juĝo», freskitaj de Michelangelo Buonarroti (Mikelanĝelo). La restaŭrado iĝis necesa ĉar la pentraĵoj laŭgrade fariĝis ĉiam pli malhelaj, kaj ĉar en diversaj lokoj la muroj prezentis fendojn kaj akvajn damaĝojn. Laŭplane, la restaŭroj finiĝos en 1993: tio signifas, ke por restaŭri oni bezonos pli da tempo ol Michelangelo por pentri. La programo antaŭvidas: en la venontaj 4 jaroj, la restaŭron de la flankaj muroj; en la postaj 4 jaroj, tiun de la granda plafono; fine, en la lastaj 4 jaroj, la restaŭron de la famkonata «Lasta Juĝo», kiu superregas la altaron. La restaŭrado, farata per modernegaj rimedoj, ebligos admiri la Sikstan Kapelon en la sama brilo de la tempo, en kiu ĝi estis farita, antaŭ 400 jaroj. Dum la laboroj, la Kapelo neniam estos fermita al la kulto kaj al la papaj ceremonioj. Fakte, la restaŭrado okazos poparte, kaj oni utiligos specialajn trabarojn, kiuj malhelpos la rigardadon de la nuraj sektoroj en difinita momento restaŭrataj. Vi vivis antaŭ 2000 jaroj en Palestino regata de romanoj. Ĉu iam vi kontestis iliajn diojn? «Iu roma centuriestro havis malsanan filon, mortontan, kaj petis mian helpon. Mi ne demandis de li, al kiu dio li incensadis. Li estis justa kaj havis multe da fido. Tiel lia filo resaniĝis, kiel li estis preĝinta». Ĉu vi intencas diri, ke ĉiuj religioj estas bonaj? «La homo, kiu iras renkonte al Dio lia kreanto, plenumante la viv-ordonojn, praktikas la unikan eblan religion. Dio neniam forlasis la homon, kaj revelaciis sin al li en multaj manieroj, aparte igante lin senmorteca kaj kreante lin laŭ sia bildo kaj similo. La peko, kontraŭe, kreis la idolojn, kiuj ne kontestas la kapricojn de egoismo. Ili nomiĝas envio, avareco, voluptemo, kolero, malprudento». Vi ŝanĝis la antikvan mondon predikante la grandan ordonon de la amo, kaj dirante, ke ĉiuj homoj estas egalaj, havas la samajn rajtojn, ĉar ili estas gefiloj de la sama Patro. Kial, en la historio de la Eklezio, oni trovas malhelajn paĝojn de luktoj, disiĝoj, kondamnoj pro herezo, kiuj ankoraŭ nun dividas la kristanojn en protestantojn, ortodoksulojn, katolikojn? «Mia morto okazis ne nur por pardoni kaj savi la homojn de mia epoko. Mia sinofero estis por ĉiuj, ankaŭ por tiuj, kiuj ne estis fidelaj poste aŭ kiuj ne estos tiaj en la estonteco. Kiel mi volus, ke stariĝu unu sola ŝafejo sub unu sola paŝtisto! La espero estas jena: ke la koro de la gejunuloj superu la barikadojn de la disiĝoj. Nun ili povas forviŝi la pasintecon kaj marŝadi ĉiuj kune kun mi al la Patro». Kial, en Oriento kaj en Okcidento, oni batalas kun religiaj bildetoj sur la pafiloj? «Kelkaj alvokas Dion batali en propra armeo, sen pridemandi Lin. Dio ne protektas militon. Li praktikas justecon. Pro tio estus preferinde, ke la responsuloj pri militoj neniam estus naskiĝintaj…». Ĉu vere la religio estas «opio de la popoloj»? «Se ĝi estus predikata por subpremi la homajn rajtojn, jes. Ĉiu, kiu faras tion, malrespektas la kvinan ordonon, «Ne murdu». Mi venis por prediki la vivon, la respekton, la justecon, la bonan uzadon de la naturaj riĉaĵoj, mi venis por reveki la amon». El la katolika itala gazeto por infanoj «Il Giornalino» 12/1981 Ago kaj Reago Sur la vojo al la lumo Penso Kaj Vivo La Libro de la Spiritoj La Libro de la Mediumoj En Pli Granda Mondo Kio Estas Spiritismo? Internacia Krestomatio Lingvaj Respondoj Patroj kaj Filoj La Interrompita Kanto Kiel labori en teamo Organizado de eventoj Krei novan lokan grupon Grupaj kultur-interŝanĝoj Afrika-eŭropa junulara kapabligo Tutmonda Esperantista Junulara Organizo (TEJO), asocio de junaj parolantoj de Esperanto kun individuaj membroj kaj landaj sekcioj en ĉirkaŭ 40 landoj, celas kapabligi aktivulojn por ke ilia agado estu kiom eble plej efika. TEJO konstante organizas surlokajn trejnadojn pri tre diversaj temoj (alekstera komunikado, trejnistiĝo, persona evoluado…) kaj kreas materialojn por la reto (kiel organizi kurson, krei novan grupon, subvencipeti…). Sed ni sentis ke nia movado bezonis platformon pri aktivula trejnado, kiu utilu por centrigi kaj diversigi niajn lernilojn, krom pli malferme proponi la kreadon de novaj enhavoj al homoj kun pli grandaj kaj pli malgrandaj spertoj. Ni profitis la kreadon de trejnadskatolo por la projekto pri Afrika-Eŭropa Junulara Kapabligo (AEJK), la eblon kunfandiĝi kun la Instituto Fina Venko kaj plibonigeblaĵojn rilate al niaj materialoj por fondi la Aktivulan Akademion. Dankon ni volas transdoni al la homoj kiuj kreis la materialojn prezentitajn en la retejo: Albert Stalin Garrido, Alex Escomu, Enric Baltasar, Judith Meyer, Juliana Evandro, Michael Boris Mandirola, Sara Spanò, Stefano di Fermo, Veronika Poór kaj projektanoj. Se vi volas kontribui, vi estas tre bonvena! Ne hezitu proponi viajn enhavojn kaj ideojn al gro.ojetnull@odanjert. Ricevu ĉiumonate informojn pri senpagaj surlokaj trejnadoj kaj novaj lerno-materialoj, krom aliaj novaĵoj de TEJO :) Se vi ŝatas nian laboron kaj volas subteni nin, aŭ interesiĝas pri kiel kunlabori, eksciu kiel! Tutmonda Esperantista Junulara Organizo (TEJO) La enhavo de ĉi tiu paĝaro estas sub la licenco Creative Commons BY-SA. BEJO – Brazila Esperantista Junulara Organizo Esperanto por Lernejaj Klasoj RITE – Reta Instruista Trejnado Reta Instruista Trejnado ĉe Edukado.net estas 100-leciona reta studeblo pri instruado kaj metodiko, kreita por instruistoj kaj instruontoj de Esperanto. La kurso havas modularan strukturon kun libera lerno-ritmo. La studoj estas malfermitaj al ĉiuj esperantistoj, kiuj plenumas la partoprenkondiĉojn kaj pagas la kursokotizon. Vidu la detalajn informojn pri la celo, partoprenkondiĉoj, prezoj kaj regularo ĉe la INFORMPAĜO. La kursaron funkciigas kaj pri ĝi respondecas E-duKati, oficiale registrita, nederlanda edukcela entrepreno,... La propono de Facila Vento estas liveri senpage al la komencantoj facilajn tekstojn adaptitajn de aliaj fontoj. Facileco: en Facila Vento ni uzas nur vortojn kunmetitajn per 800 radikoj de nia listo, kiu konsistas el aranĝo inter la grupoj BRO-1 ĝis BRO-5 de la Baza Radikaro Oficiala de la Akademio de Esperanto, la listo Tre Facila de la Revuo Kontakto, kaj la grupo A,B, C de Sten Johansson . Tiuj estas en preskaŭ ĉiuj lernolibroj. La komencantoj konos ĉiujn vortojn de niaj tekstoj, kio plialtigos siajn mem-estimojnkaj kuraĝigos... Kurso de Esperanto "Tiuj kiuj absorbas la instruon estas kiel spongoj preparitaj por purigi la terurojn de la mondo pere de la altvalora fluidaĵo." "Tiuj, kiuj akceptas la instruon kaj ne ĝin aplikas, estas kiel seka arbaro, sen fruktoj kaj sen ombro." "Distingu inter tiuj, kiuj komprenas kaj tiuj, kiuj akceptas. Tiu, kiu komprenas, aplikas la instruon al la vivo. Tiu, kiu nur akceptas, ne ĉiam tion faras." "Serĉu ŝirmejon nur en la senfino." "Simpla penso pri la pasinteco trenos vin malsupren, kaj vi devos rekomenci la grimpadon." "Kvietigu viajn pensojn kaj vi aŭdos vian internan Majstron, kiun vi ankoraŭ ne vidas, sed kiun vi jam perceptas." "Se la klopodo estas troa, rezultas la malŝparo de energio; se ĝi estas tre malforta, rezultas la pasiveco." "La koto algluos viajn piedojn sur la ŝtupoj de tiu ŝtuparo kiun vi provas supreniri." "Zorgu ne meti piedon ankoraŭ malpuran sur la unuan ŝtupon de la ŝtuparo kiu kondukas vin al la Alto." "La Naturo malfermos la pordojn de siaj sekretaj ĉambroj, kaj montros al vi kaŝitajn trezorojn." "Mortigu la deziron, sed zorgu ke gxi ne revivigxu pli forta post la morto." "Ne permesu, ke la suno sekigu eĉ unu larmon de via doloro, antaŭ ol vi sekigos la okulon de la suferanto." "Batalu kontraŭ viaj malpuraj pensoj antaŭ ol ili ekregos vin." "Antaŭ ol iri sur la Vojon vi devas transformi viajn deziran kaj mensan korpojn, kaj purigi vian koron." "Deturnu viajn sensojn for de la apartigema herezo kiu apartigas vin de la ceteraj." "La saĝuloj ne aŭdas la mielajn voĉojn de la iluzio." "La saĝuloj ne restas en la plezuraj regionoj de la sensoj." "Rifuzu la personecon se vi volas vivi laŭ la spirito." "Antaŭ ol la animo kapablu vidi, nepras akiri internar harmonion." "Kiam oni ĉesos aŭdi la multojn, oni povos saĝi la UNUON." "La saÄ uloj maltrankviliÄ as nek pro la vivantoj, nek pro la mortintoj." Amigos de Sian Ka’an (ASK). 2007. Amigos de Sian Ĉu vi estis je la lernejo tiam? Ĉu vi estis tiutempe en la lernejo? La prezidanto de la regiono, Bingu Wa Mutharka, signaturis la leĝo en Januaro, sed pro la malbonaj komunikadoj kiujn havas la lando, pro ĝia ekstrema malriĉeco, kaj la mankode atento de la ĵurnalistoj pri Afriko, faris ke ĝis tagoj antaŭela novaĵo ne estas konata monde. Ekde nun, ĉiuj lesbianinoj de la lando povus esti kondamnataj se policistoj aŭ denunco de iu ajn civitano vidasn iun kison aŭ seksumo inter ili, kun punoj de kvin jaroj en malliberejo, same ol gejoj kiuj jam suportas la sama diskrimina leĝo jam de longe, leĝo kiu estas nomata inter la polikistoj de Malawio kiel “Leĝo de maldecaj praktikoj inter la gejoj” Posted by: Esperanto GLAT on: 16 Januaro, 2011 Tranks-specaj kaj nek adapta speca nepala homo ne estos ignorotaj ĉi tiu jaro. Post la promulgado de nuptoj egaleco kaj la permeso de karton identeco en la tuta nacio, Nepalo nun censos la tranks-speca komuneco en la censo de la 2011 jaro. Pli da informo, ĉi tie (angle): http://goo.gl/eFWSg La Unua Brita Ministro organizas feston por la reprezentantoj de la GLAT grupoj en Downing Street, lia oficiala loĝejo. Ĉi tiu festo estis inaŭgurata de la labor-partiisto kiam estis en la Estraro. Multaj dubis se nun, la nova Unua Ministro de la konservativa partio, kontinuus kun la tradicio aŭ li cedus al la malnova gvardio de la partio. Dum la evento , la Unua Ministro klarigos publike antaŭ la gastoj la paŝoj kiu donos la registaro por favori la egaleco de ĉiuj britaj civitanoj. Pli pri la bojkoto al Israelo en la madrida geja parado Mi komentas rapide la lastaj novaĵojn pri la temo de la bojkoto al la karnavala ĉaro de Israelo. Du gejaj asocioj COLEGAS kaj Evangeliaj Gejaj Kolektivo peti ke ili rekonsideris la decido de ne permesi la partoprenado de Israelo en la festo. Ankaŭ Alberto Ruiz Gallardón, urbestro de Madrido, faris peton kun la sama signo, rememorinta la signifo kiu havas por la gejoj la ne diskriminacio por neniu gejo. Interese scii ke la du gejaj asocio gajnos pli ol 250.000 eŭroj por la partoprenado de la 35 karnavalaj ĉaroj dum la Parado, Interese ĉu ne? Kaj mi volas doni dankon al ĉiuj la partoprenantoj de ĉi tiu grupo, por batali kontraŭ la diskriminacion de la gejoj sendependa de la registaro de Ilia landoj. Mi enmetas diversaj ligiloj pri la afero en aliaj lingvoj. “Malinvito” al la gejaj israelanoj al la geja parado en Madrido Mi scias kaj mi legis kun stuporo la novaĵo kiu aperis en la hispana ĵurnalo “El Mundo” (La Mondo)http://u.nu/4qrib pri la “ideo” kiu havis la estraro de la samo. Ili havis la ideon de “malinviti” por paradi al la gejaj israelanoj kiu, la unua fojo, ili paradus en la geja parado de Madrido. Ĝi aperas ke ili ne povas garantii la sekurecon de la israelaj gejaj partoprenantoj. Certe, mi ne estas favore de ĉi tiu dezido. Sendependa ke, ankaŭ, mi ne estas en akordo kun multaj de la diversaj agoj de la estraro de Israelo, mi ne komprenas kial la isrelaj gejoj, ili devas suferi ankaux la diversajn konsekvencojn. Kial ankaŭ ĝi devas suferi la diskriminacion por esti gejaj israelanoj? Kio ili faras por suferi ĉi tiun “punon”? Ĉiuj ni konas la malfaciloj kiu havas la GLAT kolektivo en Israelo por manifesti kaj demandi por liajn rajtojn en ilia lando. Kaj nun, ke ili povus paradi libere en niaj stratoj, ĝuanta de la libereco de nia lando, “ĝentile” ni diris al ili: “Ne, Danton. Ni ne volas viajn gejan flagojn kun la stelo de Davido en ondantaj en la Madrida stratoj. Ni ne povas garanti vian integrecon”. Kiu lando ni estas konstruanta kaj kiu societo ni estas farinta por ke ĉi tio okazas? Kie estas la GLAT grupoj kiuj tre batalis kaj batalas por la libereco kaj por niaj rajtojn kiuj ne revelas kontraŭ ĉi tiu decido?. ¿Kie estas tiuj gejoj, lesbianinoj, trankseksualoj kaj biseksualoj kiu estis diskriminitaj dum jaroj kiuj ne batalas per la rajto de iliaj “israelaj fratoj” por ke ili povos partopreni en la Parado? Ĉu ne estas la Parado, spaco de paco, de libereco kie depostuli niajn rajtojn? Kiel mi povus senti se mi decidus partopreni en alia lando kontraŭ la mistrakto de la bestoj en alia lando kaj “afable” se dirus al mi ke mi ne povas partopreni ĉar ili ne povus garantii mian sekurecon ĉar en mia lando se festas taŭ-batalojn? Kio kulpon mi havus? Same ke mi povas esti en manifestado defendanta niaj rajtoj, aŭ de la palestina popolo, aŭ aliaj, mi havas la saman rajton por depostuli la rajto por manifesti libere al ĉiuj homoj. Ekde jaroj, mi batalas kontraŭ la generala ideo kiu la Parado estas ne nur spaco por festi, amuzi, aŭ drinki amase kaj ke, kutime, se forgesas niajn depostuloj temoj. Se, finfine, estas konfirmata ke la israelanoj ne estos en la Geja Parado, mi havus ke doni la pravon al la homoj kiu havos ĉi tiun ideon, Geja Parado en Madrido estas nur Festo, kaj ne plu. Ke la GLAT kolektivo estas en dekadenco kaj ke la rajtoj ne estas samaj por ĉiuj. Mi ne kun-dividas kio vi diras, sed mi batalos ĝis la morto via rajto por diri ĝin. Voltaire De nove, Afriko. La pasinta semajno estis juĝitaj du viroj de Malawo kiu estis akuzita pro sodomio kaj fia konduto. Steven Mojenza kiu estas 26 jaraj kaj Tiwonge Chimbalanga estas 20 jaraj estis arestita kaj poste akuzita kaj finfine juĝitaj tagoj poste ke ili celebris tradicia ceremonio. Nun diversaj reagoj okazas en la mondo. Europa Unio petis al Malawo ke la gejeco estos malpunita (hispane: http://u.nu/6c8sa) Inkluzive, la kantistino Madonna en ŝia blogo http://u.nu/6j8sa parolas pri la afero. Se vi volas, vi povas signaturi peton al UNICEF kaj UN por ke ili petos al Malawo la libero de la paron, ĉi tie: http://www.petitiononline.com/ilh605/petition.html Kaj se ĉi tio ne estas sufiĉe, ambaŭ membroj de la paro estas en malsimila malliberejo http://u.nu/3f8sa, terure. Pli da informo: Morgaŭ 17a de majo okazos la Tagon kontraŭ la GLATfobio por soleni ke dudek jaroj antaŭe – ĉu nur? – la OMS (Organizo Tutmonda pri la Sano) finfine forviŝis la gejecon kiel malsano de sia katalogo de mensaj malsanoj. Partoprenantoj Hodiaŭ okazis manifestacion en la centraj stratoj, kaj finis en placo de Madrido. Tie, kun grupo de Batuka muzikistoj ni festis la tagon. Komencis kun la prezento de la homoj kiu konvokis al la manifestacio, la grupoj COGAM kaj Arcopoli. Ili parolis pri diversaj aspektojn de la GLAT rajtoj tra la mondo. Kaj depostulis pri la specialaj rajtoj por la transseksuloj. Poste parolis “El Gran Wayoming” fama jurnalisto, prezentisto kaj “showman” en Hispanujo kiu legis manifeston pri diversaj aspektoj de la GLATfobio kaj aktualaj aferoj rilataj kun ĝi. Kaj por fini la manifestacio, okazis grandan kisadon inter la partoprenantoj kun la sonoj de la batukajn muzikajn instrumentojn. Ni povas festi ĉi tion, bedaŭrinde, en aliaj landoj, ne. Ne forgesu ĉi tion!. Ĉu vi scias ke Amikumu jam estas lanĉita? Iru rapidu je la socia reto por esperantistoj! amikumu.com/eo/… twitter.com/i/web/status/8… pepita 10 months ago Parolante pri la jara Tutmonda Forumo pri Nutrado kaj Agrikulturo, kiu okazos en Berlino, la Ĝenerala Direktoro de Organizaĵo pri Nutrado kaj Agrikulturo (FAO), José Graziano da Silva, diris ke malabundo de akvo estas la ĉefa defio por daŭripova evoluigo. Li alvokis la internacian komunumon akceli pli efikan utiligadon de akvo kaj garantii sekuran aliron al akvo, precipe de malriĉaj familiaj terkultivistoj. “Terkultivado kaj nutrado grupigas la “Celojn por Daŭripovan Evoluigon” kaj ebligas ŝanĝojn”, diris S-ro silva. Nomo (deviga) Unuiĝintaj Nacioj Universala Esperanto Asocio Mi estas mondcivitano. Ventegis hierau^, kaj falis la arbo apud mia domo.(:mia respondo) Petro estas tiel ac^a mensogisto, kiel neniu lin kredas. (:mia respondo) Mia avo estas tiel ag^a, kiel li ne povas vojag^i eksterlanden. (:mia respondo) La kesto estis tiel peza,kiel Masao ne povis levi g^in. (:mia respondo) Reprezentado de negativaj entjeraj nombroj La matematiko kutime reprezentas negativajn nombrojn metante minus-signon ("-") antaux la absolutan valoron. Ekzemple la negativajxo de "15" estas "-15". Tiu metodo havas la avantagxon, ke la negativigo estas ekstreme simpla operacio; oni aldonas aux forprenas la minus-signon. En komputado oni povus uzi la saman metodon, reprezentante la minus-signon per speciala bito, la signuma bito. Tia reprezento nomigxas signuma-absolutvalora reprezento. Gxi havas gravan malavantagxon: Kalkulante per gxi oni devas aparte trakti negativajn kaj pozitivajn nombrojn. Ekzemple ne eblas uzi la saman algoritmon por adicii du pozitivajn aux unu pozitivan kaj unu negativan nombrojn. Tial oni kutime uzas komplementan reprezenton, kiu uzas la diferencon al fiksa nombro M (la "komplementon gxis M") por negativigi. Obloj de M estas ignorataj en cxiuj rezultoj. Tiun nombron M oni elektas tiel, ke la komplementigo estas facile farebla. Por ekzemplo kun dekumaj nombroj ni uzu M = 100: -23 estas reprezentata per la komplemento de 23 al 100: 77. Kalkulante 41-23 ni ricevas 41+77 = 128, la 100 ni ignoras, kaj efektive 28 estas da dezirata rezulto. Kalkulante 15-23 ni ricevas 15+77 = 92, kies komplemento al 100 estas 8, kaj efektive -8 estas da dezirata rezulto. Nombroj pli grandaj al M ne estas tiel reprezenteblaj, kaj cxe la aliaj nombroj necesas decidi, cxu ili havu pozitivan aux negativan signifon. Kutime oni duonigas la aron 0..M-1 kaj difinas, ke la nombroj 0..M/2-1 estu pozitivaj kaj M/2..M-1 negativaj. (Kutime M estas para.) En la ekzemplo la nombroj 0..99 do havus jenajn signifojn: Cxar komputiloj kutime uzas duumajn nombrosistemojn, ili uzas potencojn de 2 kiel M, normale la unuan nombron ne reprezenteblan per la disponeblaj bitoj. La sekva tabelo montras M por kelkaj ekzemploj, kiuj estas normigitaj de IEEE, la Usona Instituto de Elektra kaj Elektronika Ingxenieriko: plej malgranda nombro plej granda nombro Mallonge oni parolas pri komplemento gxis 2 anstataux "komplemento gxis la n-a potenco de 2". La komplemento gxis 2 estas facile kalkulebla: Oni subtrahas 1 kaj inversigas cxiujn bitojn. Ekzemplojn por n=8, do M=256, montras jena tabelo: *) La maldekstra 1 estas "malprunto", kiu egalvaloras al M=256 kaj do estas ignorata. Se oni ne subtrahas 1 antaux la inversigo de la bitoj, oni uzas la "komplementon al unu", en kiu la negativaj nombroj estas komplementoj al M-1. Kvankam la komplemento al unu estas iom pli facile kalkulebla, gxi ne estas kutime uzata. Gxia precipa malavantagxo estas, ke la nombro 0 havas du malsamajn reprezentojn, nome "0" kaj "M-1". Versxajne pro tiu "duobla nulo" IEEE decidis malfavore al la komplemento al unu. nask.esperantic.org La Nord-Amerika Somera Kursaro de Esperanto The North .. nask.esperantic.org NASK: Ĵurnalo Newspaper - La Nord-Amerika Somera Kursaro .. esperanto.net Esperanto: Multlingva Informcentro pri la Internacia Lingvo uea.org Universala Esperanto-Asocio: Kio estas UEA? Bezonoj: Hejma kino-sistemo, ludtablo, angulo por legado, apartigeblaj spacoj, dekoraciaj elementoj. Realigo: La plej gravan rolon havas la formoj, sed ne kontraŭ la uzebleco. La spaco estas dividita al du partoj: centra areo, kaj intima, sed ne malpli grava flanko. Tiun ideon efektivigas la enkonstruitaj bretaroj, la figuroj sur la planko, la lampoj, kaj la bendokurteno, kiu samtempe povas ombri kaj separi. Bezonoj: Plurspecaj agadoj (babiladi, spektadi televidilon, dormi, manĝi, fari hejmajn laborojn), moderaj formoj. Solvoj: Mi preferis la formon, sed ne je malutilo de la funkcio. La masonitaj bretoj, la modelo de la kovraĵo, la lumigiloj, la linio de la bendkurteno, kiu taŭgas kaj mallumigo, kaj separilo, la formo de la kuŝeno, la dispozicio de la sidmebloj ĉiuj dividas la ejon centra parto, kaj pli intima, flanka, sed ne duaranga parto. Pretendoj: Pluraj agadoj (konversacio, TV-rigardo, dormo, manĝado, hejma laboro), simplaj formoj. La hejmpaĝo estas kontrolita per Firefox, Internet Explorer kaj Opera foliumiloj. LOĜEJOJ 1 2 3 EJOJ DE LA LOĜEJOJ · Kuirejoj, manĝejoj 1 2 3 · Procedoj por la projekto OFTAJ DEMANDOJ (OD) La unua klubkunveno post la somero _ La Norda Lumo La Norda Lumo La unua klubkunveno post la somero La 6-an de septembro okazis la unua klubkunveno post la somero. Ljuba parolis pri la dieto “Atkins” kaj donis al ni bonajn konsilojn pri sanaj manĝaĵoj. Ni tre ĝoje akceptis novan interesiĝanton pri Esperanto. Andrej venas el Rusio sed jam loĝas en Tromsø plurajn jarojn, li planas partopreni nian kurson en la biblioteko. Amelie prezentis kiel fari insignajn butonojn per la nova maŝino, Geir-Arne montris kelkajn ekzercojn de ĉina gimnastiko kaj Herolv rakontis kiel okazis la landa kunveno en Tromsø en 1975 kun centoj da partoprenantoj. Nun ni turnos nin por reklami la kurson kio okazos dum sabatoj en la biblioteko ekde oktobro. Amelie eĉ kreos “Facebook”-grupon pri tio. Nomo (deviga) Pri la klubo Kluboj en la nordo Esperanto-Kalendaro ABBYY Lingvo (12) Vortoj de la milito - Kion signifas tiu ĉi vorto – la Venko? Hodiaŭ oni ne ĉiam komprenas ĝian veran sencon, ĝian prezon.… - December 26, 2010 Laboro por ĵurnalistoj: bezonatas almenaŭ 5 artikoloj! - November 12, 2010 Hidronic de "Eberspächer" - ĉu iu uzis ĝin? - Ĉiutage pli kaj pli malvarmiĝas kaj matene mi estas devigata ĉiam pli longe atendi ĝis kiam la motor… - November 10, 2010 Flandra Esperanto-Ligo • esperanto-ĵurnalismo • Laboro por ĵurnalistoj: bezonatas almenaŭ 5 artikoloj! Antaŭ ĉirkaŭ monato mi jam raportis pri la unua sukceso de la establita de mi grupo Esperantistoj-Ĵurnalistoj. Tempo iras kaj nia grupo evoluas. Nun ĝi enhavas jam 13 membrojn el ĉiuj mondopartoj, pretajn skribi pri iuj ajn temoj. Do tiu ĉi avantaĝo estas tiom evidenta, ke al mi restis nur bone prezenti ĝin al kovena homo en konvenaj kondiĉoj. Kaj mi faris tion. Mi interparolis kun mia konato eldonisto, li plene subtenis mian ideon kaj ĵus li telefonis al mi por diri: Ek! Temas pri jena afero. En la tjumena regiona revuo “Biznes i region” (eo: Komerco kaj regiono), disvastiĝanta en Tjumena provinco (Siberio, Rusio) kaj apudaj regionoj per senpagaj dissendoj kaj prezentoj inter komercistoj, aŭtoritatuloj kaj aliaj gravaj personoj, estos kreita la aparta rubriko por diverslandaj artikoloj, verkitaj de esperantlingvaj ĵurnalistoj. Tekstoj estos tradukitaj en la rusan lingvon. Mi estos tradukisto kaj redaktoro, kiu kolektos kaj prilaboros materialojn. Ĉiuj artikoloj estas pagotaj. Por la unua numero bezonatas ĉirkaŭ 5 artikoloj. Ĉefaj kondiĉoj estas jenaj: 1. Skribu leĝere, sed interese, por pasiigi leganton. Temas pri nefaka magazeno, do necesas elvoki intereson de leganto per bona stilo, interesaĵoj kaj iom da humuro. 2. Skribu nur pri tio, kion vi scias ĝuste, plej bone – private. La ruslingvaj amaskomunikiloj estas sufiĉe informplenaj, do la plej grava avantaĝo de esperantista artikolo baziĝas sur pli profunda scio de aŭtoro pri diskutata temo. Enmetu la informon pri lokaj apartaĵoj, kutimoj, nefiksitaj papere reguloj, ktp. Ekzemple en sia artikolo pri nafta industrio de Niĝerio la loka esperantisto Henry Ozoemena Oguinye indikis religiajn kaj etnajn radikojn de la nafta komerco en tiu lando, montris prezojn de benzino kaj dizelfuelo (duoble mapli altaj ol rusiaj!). En neniu rusia revuo oni povas trovi tiujn informojn kvankam ili estas tre interesaj por leganto. 3. Pensu pri legonto. Skribu pri tio, kio povas interesigi ŝlin – ne nur vin mem. Via legonto estas komercisto, aŭtoritatulo aŭ grandpostena fakulo. Ŝli estas rusiano – ne nepre ruso (ofte germano, tataro, judo, azero, baŝkiro, ktp) aŭ ortodoksulo (foje islamano, protestanto, katoliko aŭ ateisto). Ŝli loĝas en Okcidenta Siberio, finis altlernejon (foje pli ol unu), salajras ne mapli ol 2000 usonaj dolaroj monate kaj sufiĉe multe vojaĝas tra la mondo. Informu kaj interesigu ŝlin! 4. Preteriru politikon. La revuo estas komerca kaj socia, do bonvenatas tiaj temoj. Ĉi tie ne estas loko por esprimo de politikaj opinioj kaj vidpunktoj. Priskribu kaj analizu, sed donu al legonto eblecon fari finan decidon memstare. Nun mi proponas kelkajn temojn, kiuj laŭ mi estas interesaj por tiu eldonaĵo. Kiel statas interrilatoj inter du menciitaj flankoj en via lando? Kiel oni establas regulojn pri laborkondiĉoj, salajro, labordaŭro, asekuro, ktp? Ĉu laborkontrakton oni povas nuligi rapide aŭ tio estas komplika procedo kun multaj burokratiecaj obstakloj? Kiu profitas kaj kiu perdas je tio? 2. Ĉu propra domo aŭ urba loĝejo? Kia varianto preferetas en via lando? Ĉu homoj strebas loĝi en grandaj domoj en centro de urbo aŭ inverse – oni deziras loĝi en propra domo eksterurbe? Kian varianton subtenas ŝtato? Kiajn obstaklojn alfrontas tuj, kiuj decidis konstrui propran domon? Kiaj teknologioj kaj materialoj estas nun popularaj? Ĉu oni uzas kutimajn multekostajn brikojn aŭ preferas alternativojn – ŝaŭmplaston, aglomerplaton, ktp.? Ĉu sufiĉas por tio terenoj en bonaj lokoj? 3. Agrikulturo: ĉu memstara aŭ eterne subtenata de ŝtato? Ĉu agrikulturo en via lando ricevas ŝtatan subtenon? Kiom granda ĝi estas (ekz. 100 eŭroj kontraŭ hektaro aŭ 1 tuno da viando, ktp)? En kiaj formoj oni faras tiun subtenon? Kel tio influas prezojn kaj konkurenckapablojn de naciaj agrikulturaj varoj? Kiuj fakoj de agrikulturo estas profitaj kaj inverse (ekz. en Rusio profitas produktantoj de lakto, kaj tute dependas de ŝtatsubvencioj produktantoj de viando)? Ĉu Eŭropa Unio postulas malaltigon de tiuj subvencioj aŭ ne? 4. Superbazaraj retoj kaj liverantoj de varoj: kiu dominas? Ĉu superbazaroj trudas siajn normojn al liverantoj per multaj pagoj kaj severaj kondiĉoj (pago por komenci liveradon, pago por merkatesploroj, pago por prezenti siajn varojn sur bretoj, ktp) kaj ekstreme malaltigas liverprezojn? Kiun subtenas ŝtato en tiu konfrontiĝo? Kiel gravas superbazaraj retoj kaj kiel ili kondutas konkurence kun malgrandaj kaj neretaj butikoj? 5. Ekonomia krizo: ĉu finiĝis? Kiel via lando travivis tiun periodon kaj kiel nun statas aferoj? Kiun subtenis ŝtato kaj kiajn efikojn tio rezultis? Kiom grava en via merkato estas la problemo de falsaĵoj? Ĉu oni falsas nur konsumvarojn aŭ ankaŭ kuracilojn kaj aliajn tre gravajn produktojn? Kie produktas falsaĵojn – en lando aŭ ekster ĝi? Ĉu polico efektive batalas kontraŭ tio aŭ nur imitas agadon kaj reale falsaĵojn oni povas aĉeti libere? Kiel tio influas nacian merkaton? 7. Ĉinaj varoj – minaco aŭ ebleco, ĉu? Ĉu malmultekostaj ĉinaj varoj minacas al nacia produktado aŭ inverse donas al ĝi eblecon malaltigi prezojn de siaj varoj per kunlaboro kun Ĉinio? Ĉu estas branĉoj de industrio, kiuj preskaŭ tute perdis sian merkaton, ĉar ili ne sukcesis elteni konkurencon kun ĉinaj varoj (ekz. en Rusio la nacia tekstila industrio tre ŝrumpiĝis pro inundo de ĉinaj tekstilaĵoj)? Ĉu ili deponas monon en bankojn, aŭ transdonas ilin al investkompanioj, aŭ donas ilin al konfidencaj fondoj, aŭ memstare agadas en borso? Ĉu malmoveblaĵoj estas bona investaĵo aŭ ne? Ĉu viaj samlandanoj preferas naciajn bankojn aŭ alilandajn (ekz. islandajn)? 9. Unika komerco. Rakontu pri rara komerco: produktado de unikaj varoj (tapiŝoj, vinoj, fromaĝoj, statuetoj, ktp), malkutima servo ks. Donu interesaĵojn pri ĝi – ne nur pri konsumaj ecoj de varoj, sed ankaŭ pri profiteco de tiu ĉi komerco. Kiel organizas sian ferion viaj samlandanoj? Ĉu ili vojaĝas memstare aŭ konsultas turismajn firmaojn? Ĉu via lando/regiono mem estas turisma loko? Kio allogas tien turistojn? Kiel profitas je tio loka ekonomio? Kiaj problemoj estiĝas pro tio? Ankaŭ povas esti interesaj jenaj ĝenroj: Raportu pri grava aŭ simple interesa evento, okazinta en via urbo/provinco/lando. Ekz. povas interesigi legonton vigla rakonto pri komerca ekspozicio, aŭ ekonomia kunveno, aŭ foiro, ks. Se estuos aldonitaj bonkvalitaj fotoj (fare de vi aŭ laŭleĝe ricevitaj), tio estus bona. Estus interese ricevi ekskluzivan intervjuon kun iu gravulo – ĉu gubernisetro de granda regiono, estro de granda firmao, aŭ socia aganto. Sed memoru, ke via legonto loĝas en Rusio! Rakontu pri vidindaĵoj de via urbo aŭ regiono, kiuj povas esti interesaj por turistoj el Rusio. Kion vidi, kien veturi, kie butikumi, ktp. En tia rakonto bonvenatas detaloj (nomoj de hoteloj, prezoj, lokaj kutimoj, grandeco de temono, ktp). Fotoj estas bonvenaj. Tiu ĉi listo ne estas fina, vi povas proponi viajn temojn laŭplaĉe. La numero estos eldonita decembre, do ni havas ne tre multe da tempo. Ek! Skribu al mi per Iperpoŝto aŭ rekte: grey722@yandex.ru P.S. Se en via regiono aŭ lando estas firmaoj, kujn interesiĝas pri la merkato de Okcidenta Siberio, vi povas proponi al ili enmeti sian reklamon en tiun revuon. Kaze de sukceso, vi ricevos vian procentaĵon (ne malpli ol 10 %). CC BY-NC 3.0 Stanislavo Laboro por ĵurnalistoj: bezonatas almenaŭ 5 artikoloj! mi tuj rimarkis, ke via ideo estas ĝusta kaj atendingaj. Nur tiun vojon kaj sur politika tavolo ni devas agi. Bedaŭrinde mi ne estas de tiu fako, ĉar mi volonte vin subtenus. Tamen, se vi bezonus tradiki de pola ĉu germana, mi volonte helpos. Dankon pro via subteno kaj propono. Sukceson ankaŭ al vi! Tre bone,s-ro Stanislavo.Sukceson.Mi estis ĵurnalisto,sed nun estas oficisto. Ĉu vi tamen pretas iom daŭrigi sian antaŭan kerieron? Profesiaj ĵurnalistoj estas tre bezonataj. Hodiaŭ alvenis la du unuaj artikoloj - esperantlingva fare de Prince Henry Oguinye (Niĝerio) pri loka festivalo kaj anglalingva (tuj esperantigita de la sendintino) fare de filo de Cindy McKee (Usono) pri valuta situacio. Dum daŭras tradukado kaj prilaborado de tekstoj, mi gratulas nin pri unuaj rezultoj kaj bonvenigas ĉiujn plu partopreni la projekton. Oni pruvu per faktoj ke nia lingvo funkcias kaj donas praktikajn fruktojn jam nun, sen atendi tutmondan pacon kaj gracon! Mi ĝojas pri tiu unua sukceso. Gratulon! Mi ne estas profesia ĵurnalisto, sed jam estis eldonisto kaj ĉefredaktoro de iuj periodaĵoj. Plej laste mi decidis plu aktivi sur kampo de artikol-verkado, ĉu en la portugala, ĉu en esperanto. Via afero interesas min. Artikolo verkita de mi - O esperanto e la liberdade de imprensa - antaŭ kelkaj tagoj estis publikigita en prestiĝa Observatório da Imprensa http://www.observatoriodaimprensa.com.br/artigos.asp?cod=616FDS005 kaj republikigita en la paĝaro de la senatano Cristovam Buarque (PDT - Demokratia Laborista Partio) http://www.cristovam.org.br/portal2/index.php?option=com_content&view=article&id=3937:o-esperanto-e-a-liberdade-de-imprensa&catid=159:dh&Itemid=100123. Mi kunlaboros kaj eĉ havas proponon, kiun mi prezentos al vi poste Bonege, mi senpacience atendas viajn proponojn kaj kontribuojn! Subteninda agado! Ni klopodos helpi, kontribui. Pluajn sukcesojn deziras en la nomo de Interkultura Centro Herzberg Zsófia Kóródy kaj Peter Zilvar Dankon, karaj! Mi atendas viajn kontribuojn! Alvenis la du novaj artikoloj: recenzo de Manuel Ortega pri la libro «Kiel eliri el la krizo» kaj verketo de Roberto Pigro pri kipraj manĝaĵoj. Dankon al ili! Alvenis la du novaj artikoloj de Roberto Pigro, kies fekundeco kaj lerteco iom enviigas min:) Dankon al li! Ĵus telefonis al mi la eldonisto kaj demandis, ĉu mi sukcesas kolekti materialon por la revuo, presota jam la 10-an de decembro? Post ricevi jesan respondon, li aldonis, ke nun li restarigas la duan, antaŭ ĉirkaŭ unu jaro frostigitan revuon "Petroviĉ" kaj por ĝi ankaŭ estos bonvenaj artikoloj fremdlandaj. Tiu revuo ankaŭ estas komerca, sed iom mapli formala kaj serioza, pli amuza kaj leĝerstila. Do - ebloj multiĝas! Ĵus alvenis la artikolo de Felizardo Eslabão pri loĝeja konstruado en Brazilo. Dankon al li! Alvenis la nova - jam kvara (kaj same bonega!) artikolo de Roberto Pigro. Dankegon al li! Komence de la nova semajno mi esperos sendi la tutan kolekton de jam alvenintaj verkoj al la redakcio por ke oni provlegu kaj enpaĝigu ilin ĝis la 10a de decembro, kiam la revuo iros al presejo. Ĵus mi sendis al la redakcio pakaĵon kun ĉiuj dosieroj, proponataj de mi por publikigo en la revuo + miaj salutvortoj ktp. Poste mi telefonis al la estro de la eldonejo kaj informis lin pri tio. Vespere li kontrolos poŝtkeston kaj poste ni ĉion plian fojon priparolos. Li ankaŭ demandis min, ĉu necesas fari oficilajn kontraktojn kun la aŭtoroj (pri observado de aŭtoraj rajtoj ktp). Mi diris, ke tio apenaŭ estas bezonata, ĉar postulos pliajn laborojn, pagojn al juristoj, tradukadon de dokumentoj kaj aldone povas malbone influi honorariojn, ĉar eble tio atentigos impostejojn de landoj, en kiuj loĝas aŭtoroj kaj malgrandigos honorariojn de ili (ni, en Rusio, alkutimiĝis serĉi malrektajn vojojn::). Nun mi petas ĉiujn informi min, kiel vi deziras ricevi honorariojn. Antaŭan fojon mi sendis tiun al Prince Oguinye en Niĝerion per Western Union, sed tio konsumis sufiĉe grandan parton de la sumo (ĉirkaŭ 10 %), do se iu havus alian vojon - estus bone. Iel ajn - skribu al mi! Ĵus mi interparolis kun eldonejestro kaj nun povas sciigi jenon: 1. La numero de la revuo "Komerco kaj regiono" evidentiĝis esti tro granda, ĉar alvenis multaj artikloj dediĉitaj al la 80-jara jubileo de Jamal-Nenca kaj Ĥanti-Mansa distriktoj, kiuj estas la partoj de Tjumena provinco. Aldone li decidis ekde la nova jaro plialtigi nivelon de la revuo, inkluzive de ties dezajnon, rubrikadon, ktp. Do li decidis enmeti artikolojn de niaj grupanoj al alian sian revuon - "Petroviĉ", kiu ankaŭ nun pretiĝas. Ili ne estos apartigitaj en rubrikon, sed male - estos enmetitaj apud samtemaj artikoloj de rusiaj aŭtoroj. Do nun ni publikigas niajn verkojn nur en "Petroviĉ", de sekva jaro - ankaŭ en la aparta rubriko de "Komerco kaj regiono". Mi konsentis pri tiu, laŭ mi, nemalbona varianto. 2. Li ankaŭ petis resendi al li pli bonkvalitajn (pli grandajn) fotojn de la aŭtoroj mem (portretojn). Vendrede mi vizitis la redakcion por kontroli enpaĝigon de niaj artikoloj. Ĉio okazis sufiĉe glate - artikoloj estas ornamitaj de ilustraĵoj, estas fotoj de ĉiuj aŭtoroj kaj tekstoj restis glataj. La unuan numeron eniris po 1 artikolo de 5 niaj aŭtoroj el Usono, Kipro, Niĝerio, Brazilo kaj Hispanio-Urugvajo. La eldonisto kaj redaktoro (ambaŭ estas miaj bonaj konatoj, nome mi konatigis kaj kunlaborigis ilin) estas entuziasmaj pri tiu projekto, konforme al kiu oni eĉ korektis la koncepton de la tuta revuo. Sekva numero aperos verŝajne februare, pli ĝuste temos pri du numeroj - tiu de "Petroviĉ" kaj tiu de "Komerco kaj regiono". Do ilin nepre eniros restintaj artikoloj jam verkitaj (danke al senlaca Roberto Pigro) kaj tre bezonatos novaj artikoloj diverstemaj. Eklaboru! Kara Stanislavo, ĉu mi nun povas viŝi vian anonceton en per.esocom.de? Aŭ ĉu mi ŝanĝ ĝin iel? Tiu propono daŭre estas aktuala kaj dum proksima tempo devos aperi novaj numeroj kun artikoloj de esperantistoj. Mi esperas baldaŭ ricevi monon por honorarioj kaj dissendi ilin al aŭtoroj. Post tio mi nepre skribos denove en mia blogo. Dankon! La ĝardeneto de Elizabeta Moderna Fabelo 3 – Azenoj Kiel antaŭdiri veteron Instrua rakonto Permesiloj por liberemuloj – Krea Komunaĵo Plej bela rozo de la mondo Vojaĝo 0 Kanada Nacia Parko Aulavik Bufoj povas antaŭsenti tertremojn Pekinanoj resurbicikliĝas La plifidindigeco de barboj Ridado efikas kiel ekzercado Klientoj finmanĝu aŭ ne revenu Hundo trovita post forblovo en ŝtormo Artisto finas 700-horan fiksrigardadon 1. Liza Pentras Bildojn - Persone La lago de skeletoj Tone - Ĉu? Se Esperanto ne estas facila kaj regula, ĉu ĝi est… Kiel progresi en la uzado de Esperanto? Katrina: 1- Vagonaro al sudo Mia urbo Simpla historio de Esperanto (2) Simpla historio de Esperanto (1) Mirinda lingvo Jes, sed ĉu tio estas arto? Senpaga vendejo Moderna fabelo (2) – La kantanto Moderna fabelo (1) – La bela virino Ĉu vi timas la vorton ateisto? Lernu lingvojn - II Vivo en kamparo Mi estas Klaus Mia vivo el lingva vidpunkto Matena vizito en geedza lito Paŭlo Sergio Viana – Brazilo – verkis kaj voĉlegis CC BY-NC 3.0 lernu! La Bulonja Kongreso Originalaj (sen la nomo de la aŭtoro) kaj tradukitaj La vento ankoraŭ bruas, ĝi ne haltas. La pluvo akompanas ĝin kaj malsekigas la landon. Ĝia bruo regas tra la nokto malluma. Sed, kiu volas aŭdi tiun ĉi bruon? esprimi miajn pensojn per vortoj, ĉar elektra lampo ne funkcias. Kial vi ĉiam venas, pluvo? Kial vi ĉiam blovas, vento? lasu kokosujojn havi foliojn kaj fruktojn. Esperantigita el la poemo "Anin aslutus", Eble vi volas reveni kaj vi jam forlasis min. ĉu via koro daŭre vekiĝas? vi rompis nian decidon. kaj vi vekis min el forgeso. El la vortoj, kiujn vi sendis, ĉu vi eble volas reveni? Klaku tiun ĉi bildon por legi pri la libro. Anglalingva literaturo en Esperanto Esperanto-literaturo Originala literaturo Esperanta Rusa literaturo en Esperanto Kial ni ne havas tempon por niaj geamikoj ? Kaj kial ni havas tempon por neniu kaj nenio ? Nuntempe mi komencas kredi, ke nur mi havas liberan tempon. Se mi "plendas" - ĉar mi plendas laŭ miaj geamiko - ke kial ili ne serĉas min aŭ kial ili ne respondas pro miaj mesaĝoj mi ricevas la sekvontan Mi volis jam demandi antaŭ longe Kio estas via plej malnova memoraĵo ? Mi memoras pri urso kiu murmuris kaj venis al mi kaj mi ege ektimis. Poste mi jam ne timis la ludurseton kiun mi ricevis Kristnaske kiam mi estis ĉ. 3 jaraĝa. Sed tiam ĝi ŝajnis kiel granda monstro al mi. Mi havas Somera Esperanto Semajno. Ankaŭ por mi estas iomete nekredeble, sed mi estas en Esperanto renkontiĝo en Slovakio. Mi interparolas jam dum 5 tagoj nur Esperante. Mi sciis ankaŭ ĝis nun ke la Esperanto vivas, sed ĉi tie mi ĉiutage uzas ĝin ne nur virtuale. kern.punkto _ Podkasto de Eva kaj Johannes klarigoj pri senperforta komunikado Enkonduka libro de Marshall B. Rosenberg Podia diskuto dum IJK 2018 pri la kongresa temo 4 komentoj pri “KP073 Senperforta komunikado” Tiu temo specife pripensigis min. Viaj podkastoj estas miaj preferataj en Esperantio. Koran dankon pro via laboro favore al informo kaj Esperanto! (El Brazilo) La temon mi multe ĝuis. Senperforta parolado estas aro de konoj, kiuj miaopinie indus esti pli ofte priparolataj, por ke homoj iĝu pli kunhomaj. Dankon al Gijom pro la sperto. Jen la ununura kernpunktaĵo (mi aŭskultadas de la komenco kaj ĝis nun mi atingis la 94an epizodon), kiun mi aŭskultis nur duone kaj tiam ĉesis: Mi ne plu povis elteni tiun …on (enmetu senperfortan vorton laŭplaĉe, mi nun pensas nur pri perfortozaj) kiel “kiam najbaro je la tria nokto vekas vin per muziko, eble unue vi pripensu, ke tio estas bezono por ĝi”. Senperforteco estas bona, kiam civilizuloj interagas, sed senkondiĉa rezigno pri la eldevigo de certa minimuma konvenciaro de socia kunvivado signifus la regadon de la impertinentuloj kaj senskrupululoj. Krom tio preskaŭ ĉiu epizodo ege plaĉas al mi kaj mi lernas multajn novajn aferojn. Tre bona laboro! Legante vian komenton, ŝajnas al mi, ke ion vi komprenis ne ekzakte kiel mi ŝatintus. Tio ne surprizas min, ĉar laŭ mia memoro, dum tiu intervjuo, mi ne sukcesis esprimi min en maniero kiu ebligus kompreni la potencon de SPK kun la klareco, kiun mi deziris. Ĉu mi ĝuste komprenas, ke vi toleras la ideon de senperforteco nur kadre de rilatoj en kiuj ĉiuj respektas konvenciojn de kunvivado? * Tiu ĉi formularo konservas nomon, retpoŝtadreson kaj enhavon por ke ni havu superrigardon pri ĉi-tie publikigataj komentoj. Por pli detalaj informoj, kie, kiam kaj kial ni bezonas viajn datumojn, bonvolu rigardi nian datumprotektan deklaron. Scienca Revuo Muziko de Johannes La enhavo de tiu ĉi retejo estas disponebla laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 4.0 Tutmonda. Ni petas, ke vi informu nin, kiam vi uzas la materialon por ia celo. Des pli ni ĝojus, ke nia laboro estas utila. kern.punkto _ Podkasto de Eva kaj Johannes Lando en konstanta konflikto, ĉu eterna? Ni parolis kun Israelano Dror Gaon pri la historio kiel ekestis la nuna situacio de Israelo. Komencante antaŭ la cionismo de la 19a jarcento, preterirante du mondmilitojn ĝis la fondiĝo de la nuna ŝato Israelo en 1948. Ni priparolas kiel ekde tiam Israelo spertis tri militojn kun la najbaraj landoj. Fine ni diskutas la nunan situacion de Israelo kaj la rilaton al la najbaroj. 2018-08-09 Historio, Landoj, lingvo, Politiko, Sociaj debatoj, Socio Vi kuraĝe alfrontis tiun tiklan temon. Tre interesa prezento for de juĝoj kaj antaŭjuĝoj. Bonege. Mi en aprilo 2016 vizitis Israelon okaze de la Israela Kongreso. Al mi multe impresis tiu tre nova lando, kiu en malmulte da tempo, atingis tre bonan organizitan landon malgraŭ la enormaj ĉiuspecaj malfacilaĵoj. Pro tio min multe interesis via prezento kun la interviuo de, ekde tiu vizito, mia bona kaj afabla amiko Dror. Do, cxu oni povas diri ke la moderna hebrea lingvo estas ecx pli juna ol esperanto, laux tio, kion diras oni cxi tie? Krome, indas intervjui palestinanon por ekauxskulti la aliflankan opinion pri la temo. Proverbo diras klare: “La cxashistoriojn rakontas la cxasistoj, kaj ne la leonoj” 😉 Ni volonte farus similan interparolon kun palestinano. Ĉu vi havas proponon? Kontakti palestinanon per la reto, kaj se eble intervjui lin/ŝin longdistance pere de WhatsApp aŭ iu tiaspeca socia reto. Eble ĝi estus nova paŝo antaŭen en la evoluo de ĉi tiu kara kern.punkto. Estas nur ideo! 🙂 Mi adaptigu germanan proverbon: “Der Mann denkt, Kern.punkto lenkt” * Tiu ĉi formularo konservas nomon, retpoŝtadreson kaj enhavon por ke ni havu superrigardon pri ĉi-tie publikigataj komentoj. Por pli detalaj informoj, kie, kiam kaj kial ni bezonas viajn datumojn, bonvolu rigardi nian datumprotektan deklaron. Scienca Revuo Muziko de Johannes La enhavo de tiu ĉi retejo estas disponebla laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 4.0 Tutmonda. Ni petas, ke vi informu nin, kiam vi uzas la materialon por ia celo. Des pli ni ĝojus, ke nia laboro estas utila. Plurlingvismo en la leĝo kaj en politiko - December 17, 2007 La materiaj kondiĉoj de la libereco. - La prologisto estas Antoni Domenech kaj la aŭtoro Daniel Raventós, ambaŭ ekonomikistoj, universitata… - November 26, 2007 Plurlingvismo en la leĝo kaj en politiko Van Parijs, belga ekonomikisto kaj filozofo, prelegis, gvidis kursojn, atelierojn, ktp. en Usono kaj Eŭropo ekde 2001 pri la temo "plurlingvismo en la leĝo kaj en politiko", kio portis lin al nuna verkado de libro Linguistic Justice for Europe and for the World (Lingva Justeco por Eŭropo kaj por la Mondo). Li uzis sian tekston "Europe’s three language problems" (La tri lingvaj problemoj de Eŭropo), kiu troviĝis interrete sed Onagrino avertis min pri ĝia malapero (www.law.nyu.edu/clppt/program2003/readings/vanparijs.pdf). Nun ĝi estas elŝutebla tie: www.ipernity.com/doc/joaningladaroig/3649560 El tiu teksto menciita mi elangligis la paragrafojn dediĉitaj al esperanto. Se teknologio ne ebligas liberigi nin de komuna lingvo, kial ni ne decidu favore al iu neŭtrala? Ĉi tiu dua solvo estas malpli reva, sed ŝanceliĝas kontraŭ du fatalaj malhelpoj. Unu estas ke ekzistas neniu neŭtrala lingvo, neniu lingvo egaldistanca de ĉiuj aliaj. Esperanto, ekzemple, membriĝas sendubasence al la okcidenta grupo de hindeŭropaj lingvoj, kun perceptebla latinaj, slavaj kaj germanaj ingrediencoj. Estas vere ke, malsame ol la angla, ĝi estus lernita lingvo por ĉiuj, kaj tial sia adopto kiel lingvafrankao estas pli egalrajteca ol tiu, de la angla aŭ la franca. Kaj ĉar ĝiaj sintaksaj kaj morfologiaj reguloj estas senesceptaj, ĝin lerni estus pli simpla, almenaŭ kompare kun la lernejana lernado de naturaj lingvoj. Tamen, kiam proponite sur monda skalo, aŭ eĉ en Eŭropo rilate al la fina, la estona, la hungara, la eŭska kaj la malta kiel parto de la panoramo, ĝi ne povas klami al “neŭtraleco”. Kaj ĝi havas sekve neniun esperon esti vendita tutmonde surbaze de justeco precipe al tiuj, kiel la hindoj, la niĝerianoj, la sudafrikanoj aŭ eĉ la ĉinoj kaj la japanoj, kiuj jam investis amase en la lernado de alia okcidenta lingvo kaj kiuj kompreneble havos malmultan paciencon por ĉi tiu nova eŭrocentrisma ludo al kiu ili estas entuziasme invititaj aliĝi. Cetere, eĉ se iu tutmonda neŭtrala lingvo estintus trovita, nenio malhelpus ke post iuj generacioj, okazus pliiĝo ekde lingvafrankao en la denaskan lingvon de iuj — kiel okazis en la svahilan, ekzemple — , kun la sekvo ke refoje neŭtraleco estus perdita kaj la tuta procezo desegni neŭtralan lingvon bezonus esti relanĉita. La dua malhelpo estas enradikiĝita en la relativa vundebleco de artefarita lingvo, ĝuste tiom kiom ĝi ne estas la denaska lingvo de grava grupo. Investi je la lernado de tia lingvo povus esti relative malaltekosta pro la escepta simpleco de ĝiaj morfologiaj kaj sintaksaj reguloj. Sed ĉar parolaj partneroj, filmoj, muziko kaj televidaj elsendoj en tiu lingvo ne estas ĉie, ĝi ankoraŭ prezentas signifan penadon por tiuj kun mezgrandaj lernaj kapabloj. Kaze de disvastigitaj naturaj lingvoj, estas sekura minimuma reveno de la lerna investo, dank' al la dekoj aŭ eĉ centoj de milionoj da homoj kun kiuj oni povas esti certa ke oni akiras la kapablon komunikiĝi. Eĉ en la kazo de Esperanto, la plej disvastiĝita inter la artefaritaj lingvoj aktuale rekomenditaj, ĉi tiu minimuma reveno ne estas garantiita, kiel ĉio dependas ĉu sufiĉa nombro da homoj volos fari kaj daŭre fari la intencan penon lerni la lingvon, kio mem dependas de kiuj lingvolernaj elektoj ili esperas ke la aliaj faru. La grandeco de ambaŭ malhelpoj daŭre pliiĝas kiel la angla daŭre kreskas pri denaskaj parolantoj, plejparte dank' al la neta migrado en anglalingvajn landojn, kaj, je multe pli rapida proporcio, specife pri la totala nombro de homoj kompetentaj en ĝi: la angla estas verŝajne la sola natura lingvo hodiaŭ, kaj certe la sola grava lingvo, kun (delonge) multe malpli denaskaj parolantoj ol homoj kiu lernis ĝin kiel dua lingvo. Konsiderinte la duoblan mekanismon skizitan de komence, elskui ĝin de ĉi tiu pozicio fariĝos ĉiam pli neebla tasko. Esperanto estas mirinda metodo por konekti kun bela aro de donacemaj kaj gastamaj homoj tutmonde, sed ĝi estas jam ne pli esperiga ol lerta softvaro kiel alternativa tutmonda komunikilo. ipernity: La cxefenirejo de la universitato Szent István en Gödöllő - by Béla Apáti Kovács La cxefenirejo de la universitato Szent István en Gödöllő Tre bela konstruaĵo. Vi montras belegan domon. Dependuloj de kongresoj - September 30, 2013 Pensu antaŭ diru - Kiel vi volas respondi al la demando. Esperanto estas bona lingvo, eble vi volas respondi al la d… - September 26, 2013 Certe, ĉi tiu aritkolo eble malkonsentas de iuj aŭ eble malagrabas de iuj. Pardonu min, mi skribas laŭ mia penso. Kamboĝo estas la plej mlariĉa lando en ASOAN poste la malpaco. Multaj instruistoj murdistis tiam kaj multaj de kamboĝanoj forlasis la lando. Nun, mi ne volas diri multe pri la historio de Kamboĝo, bonvolu demandi al la esperantistoj de Kamboĝo. Se unu esperantisto povas halti por partopreni unu foje al la UK, li/ŝi povas savi eble 5 geknaboj en Kamboĝo pri edukado kaj promocas esperanton en tiu lando. Vidu la datumon: Mi uzas la datumon laŭ mia lando: Nun, ĉu vi scias, ke la laboranto en kamboĝo nur ricevas 60 Usonaj doloroj unu monato, same la instruisto en la lernejoj. Vi povas kalkuli tiun, se unu espserantsito povas halti unu foje por partopreni la UK, li/ŝi povas savi la vivon de la kamboĝanoj kaj promoci esperanton. 150+1200+200=1600 eŭro. Vi povas donaci la 2030 Usonaj doloroj al la eseprantujo en Kamboĝo.Vi povas pagi la salaron de la instruisto de Esperanto en kamboĝo por 33 monatoj. Via elspezoj de 10 tagoj estas la vivo de la instruisto de Esperanto en Kamboĝo por 33 monatoj. Ne sendas la voluntulojn al Kamboĝo por instrui esperanton. Vi devu uzi la lokan esperantiston por fari tiu, ĉar la esperantistoj el eksterlandoj ne povas paroli la Khemer, kaj vi ne povas komuniki kun la lernantoj. Se nia esperantujo povas serĉi du esperantistojn kiuj volas halti unu foje por partopreni la UK, la esperanto povas vivas en Kamboĝo kaj ankaŭ povas influi la najbarajn landojm, laoso, tajlando,vjetnamio kaj birmo. La bonaj koroj de esperantistoj povas doni laboron al la kamboĝo kaj montras ke, esperanto estas la lingvo de la laboro kaj mono. Mi malŝategas la sloganon: Se vi volas monon, lernas anglan, se vi volas amikecon, lernas esperanton. Mi ne scias, kiu faris tiun sloganon, Tre stulta, li/ŝi ne vivas sen mona tago, mi certe pri lia/ŝia vivo. Inter du aĵoj, mono kaj amikeco, kiu vi elektas ? Ĉu amikeco povas plendi vian stomakon ? Vidu la dokumentan filmeton. Se tiu ne povas tuŝi vian koron, vi ne estas homo. Certe, vi povas diri ke vi ne povas kompreni anglan, kaj nun estas la tempo, kial angla estas la lingvo en multaj partoj de la vivo? Kvankam la esperanta movado en kamboĝo estas malforta, la esperantujo povas helpi ili pri laboro. Certe, tiu agado ne komencas en la urbo de Phenom Phen, komencu en la malgrandaj lokoj kaj poste komencu la esperantan komercon. Ne invitas min por partopreni en la UK aŭ la landa esperanta kongreso, mi ne estas la dependulo de kongreso. vojaĝo al Ibizo kaj Barcelono en 2011 Nova vojaĝo al Europo - 5 years ago Alvenonte Parizon je la 26an ĉimonate mi tuj iros al sudo, kie unuafoje uzos la PasportServon: Mi restos tagojn ĉe Françoise kaj (poste) Thierry. Mi vivos en Ibiza monaton kaj duono, kiam mi revenos al Brazilo je la 24 de Juio . Je preskaŭ 50 jaroj okaziĝis vera revolucio en la mondo muzika: Oni komencis uzi muzikon sen la ĉeesto de la muzikistoj. La enregistrado de sonoj fariĝis afero banala, kaj la aŭskultantoj iom post iom fariĝis akomodataj: Alkostumiĝis al sono sen la ĉeesto de ekzekutantoj. Tio permesis al industrio "kultura" preni en siaj manoj trezoron altkvalitan kiun estis prekaŭ la vivo de tiuj kiuj dediĉis al tiu arto. La industrio - kompreneble - ne havas koron, kaj prenis el la muziko nur kion ĝi pov… Vojaĝo al Ibiza (Hispanio) Mi planas vojaĝon por ludi mian lignan fluton en Hispanio kun Valeria, pianistino mia edzino. Ni iros je la fino de setembro (el Rio de Janeiro) eble al aviadilejo de Barcelono kaj la datoj por ludi en la teatro Can Ventosa (en Ibizo ) estas fiksotaj post aĉeti la biletojn. Nature ni volas koni aliajn urb(et)ojn kaj prezenti nian muzikon al hispanaj esperantistoj (kvankam ĝi ne havas vortojn, mi prezentas ĝin kaj ĝian historion per esperanto, ĉar - krom la portugala, mia denaska lingvo - m… Kim kaj siaj gefiloj: Ana Paula, Elisa kaj Iuri Kara Kim , varmajn bondezirojn. Feliĉan naskiĝdatrevenon. Amon, pacon kaj prosperon al vi mi bondeziras el Italujo!!! :) Jen mi revenos al Ipernitio post konfuzo kiun daŭris jaroj pro duopa konto tie ĉi. Amikoj de la Muzeo de Esperanto de Subirats Urboj de la mondo Kiel vi aspektis kiam vi estis infano ? Dokumenta Esperanto-Centro L-1343 Tri verkoj de Volter L-1363 L-1364 K. Kalocsay - Tutmonda sonoro L-1393 Verkoj de Verda Majo L-1646 Ivo Andrić - Sonĝo kaj maldormo sub la karp… L-1945 Ludovika dokumentaro IX - Ludovikaj adresar… L-2186 Sandor Petofi - Libero kaj Amo F-1845 2013 Stratshildo de Esperanto-strato en Osi… F-1848 Ivan Kitonić kun gefiloj denaske parolantaj… F-1849 Ivan kaj Marija Kitonić F-1851 Gefratoj Kitonić, kroataj denaskaj esperant… F-1850 Gefratoj Kitonić, kroataj denaskaj esperant… F-1853 1981 15-a ILEI-konferenco en Godollo (Hunga… F-1854 1975 Vlado Jurković F-1855 Vlado Jurković kun Josip Broz Tito F-1856 1985 Vlado Jurković en Brijuni F-1858 1974 Vlado Jurković intervjuas dum la 7-a P… F-1862 1957 Invitilo sendita al Vlado Jurković de… F-1863 1967 Vlado Jurković kun Josip Broz Tito en… F-1864 1967 Vlado Jurković kun Josip Broz Tito en… F-1867 1979 Vlado Jurković en Alĝerio kun la parla… F-1871 Vlado Jurković F-1872 Tombo de Ivan Flanjak F-1873 Tombo de Ivan Flanjak L-1311 Friedrich Nietzsche - Tiele parolis Zaratus… L-1263 Cao Yu - Sunlevigo L-1201 Adam Mickiewicz - Sinjoro Tadeo L-1114 Guo Moruo - Qu Yuan L-1019 Henrik Ibsen - Peer Gynt L-0946 Nova Esperanta Krestomatio L-0855 Moderna bosnia-hercegovina novelo L-0773 Makedona antologio L-0682 Thor Heyerdahl - Ekspedicio Kon-Tiki L-0672 Ferenc Szilagyi - Koko krias jam! L-0588 J. K. Hammer - Jamborea lingvo L-0587 Miguel Cane - Junulejo; Esteban Echeverria… L-0586 Junularo kantas L-0585 N. Bartelmes - Juneca ardo L-0583 L-0584 Jugoslavio kaj giaj popoloj L-0582 Josip Broz Tito - Jugoslavia Komunista Part… L-0581 Michael Gold - Judoj sen mono L-0579 Jubileo - jarcento de Esperanto L-0578 Julius Gluck - La Jubilea Kongreso de Esper… L-0577 H. J. Bulthuis - Jozef kaj la edzino de Pot… L-0576 J. D. Applebaum - Jozefo L-0575 Josip Broz Tito - La nealianciteco konscien… VINILKOSMO "Esperanto-Muzik-Prod." Vojaĝo - Mondmuziko kun mikso de influoj el bosanovo, sambo, salso, novorleana ĵazo, ĉoro, ktp.. koncerto de la bando Vojaĝo vendrede la 1an de aprilo je la 19a organizita de "Esperanto-Kultur-Centro" de Tuluzo en la kvrataldomo de Rangueil Pliaj informoj ĉe : www.esperanto-midipyrenees.org/agenda/evenement.php?val=4755_apero-concert vi aspektas bonege :-) ili estas horizontalaj :O ipernity: Ĝenerala asemblo de la cd1d - by VINILKOSMO "Esperanto-Muzik-Prod." VINILKOSMO "Esperanto-Muzik-Prod." koncertejo "Le Fil" (La drato) en St-Etienne kie okazis la Ĝenera kunsido de la cd1d (Federacio de Sendependaj Eldonejoj) Mirindaĵoj sur la sama loko Ĉu ni parlas esperanton? “Dialektoj en Esperantujo” (ŝerceto) Kio en la avataro? La arbara fabelo ipernity: 83a Regiona Staĝo de Esperanto_Rimlishof en Buhl : See on the map 83a Regiona Staĝo de Esperanto_Rimlishof en Buhl Ha, nun mi scias, kie estas la cikonioj de mia homurbo!! :) CC BY-NC-ND 3.0 Anjo Alia arkado de la Amfiteatro ed u en tion. Chun Li Blanka 2 0 2 Blanka Chun Li 0 2 2 Album: 10a Ĉina Kongreso de Esperanto 10a Ĉina Kongreso de Esperanto E-Muzeo en Zaozhuang Plej raciaj ciferoj por kreskigi geniojn kaj malkreskigi malriĉecon - www.youtube.com/watch?v=HArTYtaAJSg&feature=youtu.be ccmg.cc.toin.ac.jp/tech/bmed/ft28/KompCFRe… - March 4, 2014 Kial homoj ne scipovas tiel bele ĝoji? Eble tamen printempa ĝojo,ĉu ne? distrikto Meißen Unua brandfaristo [en Esperanto] ESPERANTO – KULTURO – HANS-GEORG KAISER: POEMOJ DE LAJOS KASSÁK (tradukis K.Kaloĉaj) Statuo de Zeŭso en Olimpio - Vikipedio Imagita bildo de la statuo de Zeŭso de Philippe Galle en 1572, laŭ desegnaĵo de Maarten van Heemskerck. La statuo de Zeŭso en Olimpio estis unu el la klasikaj sep mirindaĵoj de la antikva mondo. La omaĝo al la helena dio Zeŭso estis konstruita de fama skulptisto Phidias ĉ. 432 a.K. en Olimpio, Helenio. La sidanta statuo, altiĝis preskaŭ 12 metrojn, kaj okupis la tutan larĝon de ties konstruaĵo. La geografo Strabo diris pri la templo, "Verŝajne, se Zeŭso starus, li distegmentigus la templon." La statuo havis lignan muntkradon, ornimiĝis de eburo kaj oraj tegaĵoj. La figuro sidis sur granda trono el cedra ligno, inkrustita de eburo, oro, ebono kaj gemoj. En la dekstra mano de Zeŭso estis malgranda statuo de Nike, la diino de venko. En lia maldekstra mano estis brila sceptro kun aglo. Trnávka (distrikto Dunajská Streda) - Vikipedio Trnávka, hungare Csallóköztárnok estas malgranda vilaĝo en Slovakio en regiono Trnava, en distrikto Dunajská Streda. la vilaĝo situas sur ebenaĵo, laŭ flankovojoj. Dunajská Streda troviĝas 16, la ĉefurbo 30 km-ojn for. La unua mencio devenis el 1275, ŝajnas, la vilaĝo tiutempe fondiĝis. Ĥoleroj en 1830 kaj 1866, inundo en 1848, incendio en 1869 okazis. Ekde 1873 katolika lernejo ekfunkciis. En 1910 loĝis en la vilaĝo 423 da homoj, plejparte hungaroj. Ĝis 1919 ĝi apartenis al Pozsony (reĝa departemento), al distrikto de Dunaszerdahely, poste al Ĉeĥoslovakio. Inter 1938-1945 la vilaĝo rehungariĝis. La unua Arbitracio de Vieno deklaris, ke tiuj komunumoj, kie la hungaroj vivas en majoritato, apartenu al Hungario. En 1944 oni trafis usonan batalaviadilon. Post la 2-a mondmilito parto de la hungaroj estis deportitaj, la restaĵo iĝis senrajta laŭ Dekretoj de Beneš ĝis 1948. Post 1 jaro kolĥozo formiĝis. En 1985 nova kulturdomo konstruiĝis. En 2001 loĝis tie 428 da homoj (348 hungaroj, 72 slovakoj). kapelo de 1850, turo aldoniĝis en 1902 Paĝoj kiuj ligas al 1212 Francette - Vikipedio Paĝoj kiuj ligas al 1212 Francette La jenaj paĝoj ligas al 1212 Francette: Louis Boyer (astronomo) ‎ (← ligas _ redakti) Giacomo Meyerbeer - Vikipedio Giacomo MEYERBEER (n. la 5-an de septembro 1791 en Vogelsdorf aŭ Tasdorf ĉe Berlino - m. la 2-an de majo 1864 en Parizo), fakte Jakob Meyer Beer, estis germana komponisto kaj dirigento. Li estis unu el la plej sukcesaj operpkomponistoj de la 19-a jarcento kaj estas taksata kiel majstro de la franca granda opero. 1.2 Aliaj verkoj (elektitaj) 3 Literaturo (elektita) Fantasie por klarneto kaj arĉkvarteto, eble 1839 Pater noster por miksita ĥoro, 1857 Festouverture por la Internacia ekspozicio 1862 Giacomo Meyerbeer en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorio Giacomo Meyerbeer en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Informoj pri Giacomo Meyerbeer en katalogo de la Germana Nacia Biblioteko germane 3306 Byron - Vikipedio Oficiala nomo 3306 Byron 3306 Byron estas malbone konata asteroido de la asteroida zono, malkovrita la 24-an de septembro 1979 de la rusa astronomo Nikolaj Stepanoviĉ Ĉerniĥ elde la Krimea astrofizika observatorio de Nauĉno en Ukrainio. Ĝi estis nomita en omaĝo al la brita romantikisto George Byron (1788 – 1824). angle Slipo de (3306) Byron (de IAU Minor Planet Center) angle 3306 Byron : Parametroj kaj simulado de orbito (JAVA necesa) (8042) 1994 AX2 estas malbone konata asteroido de la asteroida zono, malkovrita la 12-an de januaro 1994 de la japanaj astronomoj Seiji Ueda kaj Hiroshi Kaneda elde la observatorio de Kuŝiro en Hokajdo (Japanio). angle Slipo de (8042) 1994 AX2 (de IAU Minor Planet Center) angle (8042) 1994 AX2 : Parametroj kaj simulado (per JAVA) de orbito Custonaci estas komunumo de Italio. Ĝodhpur (en loka lingvo: जोधपुर) estas milionurbo en Barato, en subŝtato Raĝastano. Ĝodhpur situas en nordokcidenta parto de la lando sur duondezerto laŭ vojo kaj fervojo Ĝajpuro-Pakistano. Ĝodhpur fondiĝis en 1459 kaj ĝi estis centro de diversaj dinastioj. Ankaŭ komercistoj ofte trairis la urbon. En Ĝodhpur la vetero estas varma kaj senpluva. La pluvosezono daŭras inter junio-septembro. Jare pluvas po 360 mm (en 1890 nur 24 mm, en 1917 eĉ 1178 mm). En Ĝodhpur oni prilaboras teksaĵojn, biciklojn, sportajn varojn, tapiŝojn, oni minadas gipson kaj salon. fortikaĵo Mehrangarh situanta sur 125 m-ojn alta monteto en centro de la urbo de 1459, interne muzeo funkcias Vivciklo (biologio) - Vikipedio En la biologio vivciklo enhavas la ĉefajn seksajn stadiojn de organismo. Depende de la tipo de organismo ekzistas tri malsamaj tipoj de mejozaj aŭ reduktoĉeldividiĝaj cikloj: Kategorio Lingvoj de Domingo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Paĝoj en kategorio “Lingvoj de Domingo” Wanda Zamenhof - Vikipedio Wanda ZAMENHOF, naskiĝinta Wanda FRENKEL, (naskiĝis en 1893, mortis la 30-an de julio 1954 pro akcidento [1]) estis varsovia okulkuracistino, edzino de Adamo Zamenhof, la unua filo de L. L. Zamenhof. Kun sia fileto Louis-Christophe Zaleski-Zamenhof ŝi saviĝis el la varsovia getto, kaj ili kune kaŝiĝis sub la falsa nomo ZALESKI ĝis la fino de la dua mondmilito. Sur la foto de maldekstro: Wanda Zamenhof, Adam Zamenhof (edzo de Wanda) kaj la unua de dekstro Louis-Christophe Zaleski-Zamenhof (ilia filo), ĉ. 1935 Bulteno de Esperantista klubo en Brno, 5/1954, p. 1, informas pri la mortodato 30.7. samjare Oficiala nomo 3635 Kreutz Gérgal (Hispanio) 3635 Kreutz estas nebone konata marsrenkonta asteroido, ano de la Hungaria familio. Ĝi estis malkovrita la 21-an de novembro 1981 de la ĉeĥa astronomo Luboš Kohoutek elde la Observatorio de Calar Alto, en la provinco Almería (Hispanio). Ĝi estis nomita en memoro de la germana astronomo Heinrich Kreutz (1854 – 1907). angle Slipo de (3635) Kreutz (de IAU Minor Planet Center) angle 3635 Kreutz : Parametroj kaj simulado de orbito (JAVA necesa) Michael Sattler, germana monaĥo kaj reformaciisto (proksima dato) (m. 1527) 11-a de januaro: Pedro González de Mendoza, hispana kardinalo kaj ŝtatestro (n. 1428) 25-a de oktobro: Johano la 2-a, reĝo de Portugalio (n. 1455) Kathleen QUINLAN (19-an de novembro 1954 en Pasadena, Kalifornio) estas usona aktorino. Quinlan plenkreskis en Mill Valley, Kalifornio, ŝia unua filma debuto okazis en 1973 en filmo de George Lucas, en American Graffiti. Ŝi ludis poste en pli ol 60 filmoj, inter alie en I Never Promised You a Rose Garden kaj The Doors. Ŝi estis nomumita en 1996 pro ŝia ludo en Apollo 13 por oskarpremio kiel Plej bona epizodistino. Ŝi geedziĝis kun Bruce Abbott en 1994, kun kiu ŝi havas filon, Tyler (1990). Distrikto Grodziski - Vikipedio Distrikto Grodziski havas diversajn signifojn: Distrikto Grodziski (Mazowiecki) estas distrikto en Mazovio en Pollando. Distrikto Grodziski (Wielkopolski) estas distrikto en Grandpollando en Pollando. Kategorio:Stalina periodo (Sovetunio) - Vikipedio Kategorio:Stalina periodo (Sovetunio) Ĉi tiu kategorio ordigas informon pri Sovetunio dum la Stalina periodo, kiu komenciĝis en fino de 1920-aj jaroj kaj fniĝis post morto de Josif Stalin la 5-an de marto 1953. Paĝoj en kategorio “Stalina periodo (Sovetunio)” Ĝigo (france: gigue [ʒiːɡ]), itale: Giga) estas dancformo de la baroka muziko de vigla, rapidmova 12/8-takto, foje ankau en la 6/8-takto. Komence kamparana danco, la ĝigo evoluis al ofte uzata formo de la baroka arta muziko en konĉertoj, sonatoj kaj precipe dancosuitoj. Distingendas la ĝigo gaja kaj la ĝigo grava. Ĉilasta havas grandan similecon kun la alemando; ne malofte unusama muzikaĵo jen aperas kiel alemando, jen kiel ĝigo. Multaj komponistoj kiel Johann Sebastian Bach, Georg Philipp Telemann kaj Georg Friedrich Händel skribis ĝigojn. Oficiala retejo http://www.amt-nortorfer-land.de/unsere-gemeinden/eisendorf.html Eisendorf estas komunumo en Germanio. Ĝi troviĝas en la distrikto Rendsburg-Eckernförde de la federacia lando Ŝlesvigo-Holstinio. Fine de decembro 2015 la komunumo havis 303 loĝantojn. La teritorio estas parto de la komunumaro Nortorfer Land, administra ligo de pluraj formale sendependaj politikaj komunumoj, kun administra centro en Nortorf. Kategorio Eisendorf en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) La ISO-kodo por la Francaj Sudaj kaj Antarktaj Teritorioj konsistas ekskluzive el la ISO-kodo "TF" por la Francaj Sudaj kaj Antarktaj Teritorioj. Ne ekzistas pliaj subkodoj. La kodo identas al la landokodo laŭ la normo ISO 3166-1 kaj cetere ne konsideras la teritorion Adelilando (Terre Adélie), la francia parto de la Antarkto: Kiel parto de la antarkta kontinento Adelilando kiel ĉiuj teritorioj sude de la 60-a suda latitudo estas kodita per la ISO-kodo AQ. Estante transmara kolektivo de Francio, la Francaj Sudaj kaj Antarktaj Teritorioj ankaŭ listiĝas sub la kodo FR-TF en la listo ISO 3166-2:FR por Francio. Greifenstein (Hesio) - Vikipedio Oficiala retejo http://www.greifenstein.de Greifenstein estas komunumo en Germanio. Ĝi troviĝas en la distrikto Lahn-Dill de la federacia lando Hesio. Fine de la jaro 2015 la komunumo havis 6 866 loĝantojn. la samnoma, mezepoka burgo Greifenstein Kategorio Greifenstein (Hesio) en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Retpaĝo: www.bretejovce.sk Bretejovce (hungare Sárosberettő [ŝAroŝberetO]) estas vilaĝo kaj municipo en Slovakio. Bretejovce situas laŭ rojo, laŭ ĉefvojo kaj aŭtovojo Prešov-Košice. La lasta urbo troviĝas je 13 km. La unua mencio okazis pri la vilaĝo en 1289 laŭ tiama hungara ortografio "Berete". En 1787 323 vilaĝanoj loĝis en 37 domoj, en 1828 383 vilaĝanoj en 50 domoj. En 1796 laŭ la tutlanda geografia libro taksis la vilaĝon unuaklasa (=eminenta). En 1910 laŭ la popolnombrado vivis en Sárosberettő 354 homoj, (slovakoj en majoritato, hungaroj en minoritato). Ĝis Traktato de Trianon la komunumo apartenis al Hungara reĝlando, al Sáros, al distrikto de Lemešany, poste al Ĉeĥoslovaka respubliko, dum la 2-a mondmilito kaj ekde 1993 al Slovakio. En 2001 vivis en Bretejovce 383 homoj, (381 slovakoj). romkatolika preĝejo omaĝe al Dipatrino (Virga Maria) de 1785 Oficiala nomo 5592 Oshima 5592 Oshima estas malgranda malhela asteroido de la asteroida zono, malkovrita la 14-an de novembro 1990 de la japanaj astronomoj Kenzo Suzuki kaj Takeshi Urata elde la "Stacio Oi", de la Nacia Observatorio de Japanio, nemalproksime de Tojota. Ĝi estis nomita en honoro de la japana astronomo Yoshiaki Oshima (japane : 大島良明, Ōshima Yoshiaki), malkovrinto de pluraj asteroidoj inter kiuj la apolona asteroido (7753) 1988 XB. angle Slipo de (5592) Oshima (de IAU Minor Planet Center) angle 5592 Oshima : Parametroj kaj simulado (per JAVA) de orbito Kemj (urbo) - Vikipedio legu Kemj (rivero) Kemj (ruse Кемь) estas urbo en Karelio en Rusio. La urbo estis fondita en la 14-a jarcento. La urbo estas ĉe rivero Kemj (Кемь), apud ĝia enenfluo en maron. abs estas kodo de lingvo laŭ normo ISO 639-3. En komputiko, la funkcio por kalkuli absolutan valoron estas nomata kiel abs(). Antiblokiersystem, germana termino pri elektronika sistemo por eviti blokadon de radioj, dum urĝa bremso de veturiloj. Aŭtomata blokiga signala sistemo ĉe fervojo Komunumaro komunumaro Weida-Land Steigra estas komunumo en Germanio. Ĝi troviĝas en la distrikto Saale de la federacia lando Saksio-Anhalto, sudokcidente de la eksterdistrikta urbo Halle, kaj apartenas al administra komunumaro Weida-Land de pluraj najbaraj komunumoj. Fine de decembro 2015 la komunumo havis 1 159 loĝantojn. informoj pri Steigra en la retejo de la administra komunumaro Weida-Land (germane) retejo de loka etnografia asocio (germane) Kategorio Steigra en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Oficiala nomo 8958 Stargazer 8958 Stargazer estas malbone konata asteroido de la asteroida zono, malkovrita la 23-an de marto 1998 de la aŭstralia astronomo John Broughton elde la Observatorio de Reedy Creek en Ora Marbordo (Queensland, Aŭstralio). Ĝia nomo Stargazer ("stela rigardanto" en la angla) honoras tiujn, kiuj de nememorebla tempo, levis miran rigardon al la nokta ĉielo. Ĝi precipe honoras la noblan esploron de la amatoraj astronomoj. angle Slipo de (8958) Stargazer (de IAU Minor Planet Center) angle 8958 Stargazer : Parametroj kaj simulado (per JAVA) de orbito (Alidirektita el Usona verkisto) ► Usonaj malfikciaj verkistoj‎ (3 K, 8 P) Kategorio:Fraubrunnen (distrikto) - Vikipedio Kategorio:Fraubrunnen (distrikto) Ĉefartikolo de ĉi-tiu artikolo estas Fraubrunnen (distrikto) Paĝoj en kategorio “Fraubrunnen (distrikto)” Komunumaro de la Lando de Évran Saint-André-des-Eaux [sɛ̃tɑ̃dʁedɛzo] estas franca komunumo, en la departemento Côtes-d'Armor en la regiono Bretonio. La origino de la paroĥo de Saint-André-des-Eaux restas malbone konataj de la historiistoj. Laŭ iuj, la teritorio de Saint-André-des-Eaux, partigita per la riveroj Rance kaj Linon, estus origine konsistinta subparoĥon, dependantan de la grandaj praparoĥoj de Plouasne kaj de Plumaudan[2]. Ĝi eble estis altigita al memstara paroĥo en la 12-a jc, kiel la najbaraj subparoĥoj dependantaj de Plouasne : Saint-Pern en 1149, Bécherel en 1164, Tréfumel antaŭ 1187[3]. La mencio ecclesia de Sancto Andrea aperis por la unua fojo en la paroĥaj registroj en 1581[4]. La paroĥo, situis en la episkoplando de Saint-Malo, sed estis parto de la dekanlando de Bobital, kiu dependis de la episkoplando de Dol. Malnova preĝejo, kiu datiĝas de la 11-a jc, ĝia porĉo datiĝas de la 15-a jc, en kiu videblaj grandaj restaĵoj de la romanikaj muraj pentraĵoj[5]. Forlasita en ĉ. 1893 kaj nun ruino, ĝi longtempe utilis kiel ŝtonmino. Ĝi estis klasita ekde 1990 kiel historia monumento[6]. Nuna preĝejo starigita en ĉ. 1893-95 el granito de Hinglé kaj per konstruŝtonoj el klako de Quiou, por la starantaĵoj [7]. Château du Besso, de la 15-a jc, de kiu restas preskaŭ nur okangula turo el kalkoŝtonoj de Quiou[7]. Ruinoj de la malnova preĝejo. La nova paroĥa preĝejo. Julien Egault-De-St-René (naskiĝinta en St-André-des-Eaux en 1752 ) profesoro en la kolegio de Dol, kie Chateaubriand estis unu el liaj lernantoj. Mortinta kiel pastro de St-André-des-Eaux en 1821. Saint-André-des-Eaux (Côtes-d'Armor) en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorio Saint-André-des-Eaux (Côtes-d'Armor) en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) ↑ Departementaj arkivoj de Côtes-d'Armor, serio 6 E depono : paroĥaj registroj (15-a jc - 1792) Saint-André-des-Eaux sur la retpaĝo de la Nacia Geografia Instituto Chaki (japane: 茶器) estas nomo porĉiaj te-ujoj uzitaj dum japana teceremonio. Chaki estas la ujo en kiu oni metas teon antaŭ porti ĝin en la ĉambron kie okazos la cremonio. El chaki la teo estas metita en la bovlon por preparado. Tamen chaki-oj ne estas uzitaj por konservi la teon, sed nur por transporti ĝin. Chaki estas tradicie faritaj el ligno, bambuo aŭ ceramiko. Ili estas klasigitaj laŭ materialo kaj formo, sed ankaŭ laŭ tetipo (fajna aŭ dika teo). Bildo de 4 lignaj natsume (japane) Problema infano - Vikipedio Problema infano estas nepreciza termino por lernantoj, kiuj kaŭzas al siaj instruistoj problemojn, ĉar ili estas „ekster la normo“. Temas pri infanoj, kiuj mensogas, ŝtelas, ĉikanas kunlernantojn, evitas lernejon, vagas kun infana bando, komencas kun fumado, alkoholo, drogoj, estas spitemaj, malobeemaj kaj ĝenantaj dum lecionoj, tro frue eksperimentas kun seksumado ktp. Aliflanke ofte la problemeco de la infano estas nur subjektiva impreso de instruisto, kiu starigis al si proprajn normojn (la infano trifoje forgesis hejman taskon, la infano havas alian haŭtkoloron, la patro de la infano estas ebriulo - sekve la infano estas problema). (vidu Golem-efekton) Kategorio:Fondoj en la 18-a jarcento - Vikipedio Kategorio:Fondoj en la 18-a jarcento Ĉi tiu kategorio troviĝas je Kategorio:Aperis en la 18-a jarcento. franca komunumo kaj prefektejo de la departemento Essonne, vidu Évry (Essonne) franca komunumo en Yonne, vidu Évry (Yonne) franca komunumo en Seine-et-Marne, vidu Évry-Grégy-sur-Yerres franca komunumo kaj Pariza ĉirkaŭurbo, vidu Évry (Essonne) Reca, hungare Réte estas vilaĝo en Slovakio. Reca situas en la plej griza parto Reca situas sur ebenaĵo, laŭ flankovojoj, laŭ fervojo Bratislavo-Galanta. Senec troviĝas je 3 km-oj. La unua mencio okazis pri la vilaĝo en 1256 laŭ tiama hungara ortografio "Rethe". Kalvinana lernejo en 1813, la katolika en 1878, La slovaka en 1935 fondiĝis. En 1910 laŭ la popolnombrado vivis en Réte 1067 homoj, (829 hungaroj, la slovakoj kaj germanoj vivis en minoritato). Ĝis Traktato de Trianon la komunumo apartenis al Hungara reĝlando, al Pozsony (reĝa departemento), al distrikto de Szenc, poste al Ĉeĥoslovaka respubliko, ekde 1993 al Slovakio. Inter 1938-1945 la vilaĝo rehungariĝis. La unua Arbitracio de Vieno deklaris, ke tiuj komunumoj, kie la hungaroj vivas en majoritato, apartenu al Hungario. Post la 2-a mondmilito la hungaroj iĝis senrajtaj laŭ Dekretoj de Beneš. En 2001 vivis en Reca 1239 homoj, (685 slovakoj, 546 hungaroj). Reca sur mapo de Slovakio Lusigliè estas komunumo de Italio. Ĝi apartenas al la regiono Piemonto kaj al la provinco Torino, kiu ekde la 1-a de januaro 2015 havas la nomon metropola urbo Torino. Najbaraj komunumoj estas San Giorgio Canavese, Rivarolo Canavese, Ciconio kaj Feletto. Kategorio Lusigliè en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Pápasalamon [pApaŝalamon] estas malgranda vilaĝo en Hungario, en regiono Meza Transdanubio, en departemento Veszprém, en Distrikto Pápa. Salamon signifas: Salomono. Pápakovácsi situas sur tre mildaj deklivoj, fine de sakovojo. Pápa troviĝas 14, Ajka 21, Celldömölk 26 km-ojn. Pápakovácsi fondiĝis supozeble en la 12-a jarcento, la unua akriva apero okazis en 1402 en formo Salamon. La loĝantoj longe estis nobeloj. Post la mezepoko la turkoj faris senhoma la vilaĝon, kiun oni refondis en 1717. En Pápasalamon mobila poŝto servas. romkatolika unutura preĝejo omaĝe al Johano Baptisto Oficiala nomo: Coronel João Sá Vikimedia Komunejo: Coronel João Sá Retpaĝo: http://www.coroneljoaosa.ba.gov.br Coronel João Sá [koroneŭ ĵoaunsa] estas municipo de la brazila subŝtato Bahio, kiu taksis 17.066 enloĝantojn en 2010 [1]. Retpaĝo: http://www.codajas.am.gov.br Codajás estas municipo de la brazila subŝtato Amazonio, kiu taksis 23.206 enloĝantojn en 2010 [1]. La ĉefa artikolo por ĉi tiu kategorio estas Geologio de Minesoto. Kategorio Geologio de Minesoto en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Paĝoj en kategorio “Geologio de Minesoto” Geologio de Usono laŭ ŝtatoj Újezd (distrikto Zlín) - Vikipedio Dominaĵo de la municipo – preĝejo de sankta Nikolao Retpaĝo: www.ujezdvk.com Újezd estas municipo troviĝanta en distrikto Zlín. Al la 28-a de aŭgusto 2006 ĉi tie vivis 1204 loĝantoj. Adenia estas genro de la planta familio Passifloraceae. La specioj havas ĝenerale unuseksajn, unuplantajn florojn. Adenia globosa kreskas en la seka orienta Afriko, la diametro de la sukulenta, tubersimila tigo atingas eĉ 1-2 m. El tiu kreskas dornaj ŝosoj, vergosimilaj. Adenia venenata Ĝi altas ĉ. 2 m kaj kreskas sur la dika trunko skurĝosimilaj ŝosoj. Oni uzas lignon de la specio por flegi vundojn, dum ties diserigitaj folioj estas uzataj por froti haŭton de beboj. Onega (urbo) - Vikipedio Onega (urbo) Retpaĝo: http://www.onega.ru/ Onega (ruse Онега) estas urbo en Arĥangelska provinco en Rusio. La urbo estas ĉe rivero Onega (Онега), ĉe enenfluo de ĝi en la Blankan maron. Surtera animalo - Vikipedio Artropodoj (kiaj muŝoj) estas la plej abundaj surteraj animaloj laŭ specikalkulo. Surteraj animaloj estas animaloj kiuj vivas ĉefe aŭ entute surtere (ekz., katoj, formikoj, emuoj), kompare kun akvaj animaloj, kiuj vivas ĉefe aŭ entute en akvo (ekz., fiŝoj, omaroj, polpoj), aŭ amfibioj, kiuj fidas al kombino de akvaj kaj surteraj habitatoj (ekz., ranoj). La termino surtera aŭ surterema estas ankaŭ ofte uzita por speciojn kiuj vivas ĉefe surgrunde, kontraste al arboloĝantaj specioj, kiuj vivas ĉefe sur arboj. Bayárcal sur la municipa mapo de Andaluzio Bayárcal estas vilaĝo kaj municipo de la Aŭtonoma Komunumo Andaluzio, en la provinco Almería, sude de Hispanio. La areo de la municipo estas 37 km2 kie loĝas 273 geloĝantoj, do loĝdenso estas 7.4 loĝ./km2. Bayárcal situas je 84 km de la provinca ĉefurbo Almería. Laŭ statistikoj de la andaluza registaro (SIMA, 2007) la 273 geloĝantoj de la municipo Bayárcal estas 122 inoj kaj 151 viroj. En la vilaĝo loĝas 271 geloĝantoj, kaj aliaj 2 geloĝantoj loĝas dise en kamparo. Lasta konata nombro de naskiĝoj po jaro estis 0, 0 inoj kaj 0 viroj, kaj mortis 1, 0 inoj kaj 1 viroj. Tiel la natura kresko estis -1 (-0.4%). La laborkapabla loĝantaro estis 145 homoj (53.1%). Malkovrintoj Kenneth J. Lawrence (9058) 1992 JB estas tre malgranda apolona asteroido malkovrita la 1-an de majo 1992 de la usonaj astronomoj Kenneth J. Lawrence kaj Jeff T. Alu elde la Observatorio de la Monto Palomar, (Kantono San Diego, Kalifornio, Usono). Laŭ ĝia asoluta magnitudo, ĝia diametro estas taksata inter 1 kaj 2,1 km. En la nuna epoko (2013), la orbito de tiu terrenkonta asteroido pasas je 0,08379 astronomia unuo de tiu de Tero, tie estas 12,5353 milionoj da km. angle Slipo de (9058) 1992 JB (de IAU Minor Planet Center) angle (9058) 1992 JB: Parametroj kaj simulado (per JAVA) de orbito Paĝoj kiuj ligas al Sava (rivero) - Vikipedio Paĝoj kiuj ligas al Sava (rivero) La jenaj paĝoj ligas al Sava (rivero): Karpat-basenaj riveroj ‎ (← ligas _ redakti) Bazilo la 2-a ‎ (← ligas _ redakti) Sankta Georgo mortigas la drakon ‎ (← ligas _ redakti) Timoĥaro de Aleksandrio - Vikipedio Timoĥaro de Aleksandrio (ĉ. 320 a.K. — 260 a.K.) estis greka astronomo kaj filozofo, naskiĝinta verŝajne en Aleksandrio. Li estis samtempano de Eŭklido. Proksimume en la jaro 300 a.K. Timoĥaro komplilis stelkatalogon kune kun Aristilo. 150 jarojn poste Hiparko komparis sian propran katalogon kun tiu de Timoĥaro kaj rimarkis, ke la geografia longitudo de la stelo estis ŝanĝiĝinta, tiel Hiparko povis determini unuafoje la gradon de precesio de la Ekvinoksoj. Timoĥaro estis la unua astronomo, kiu protokolis sian observon de Merkuro. La luna kratero Timoĥaro estis nomita omaĝe al li. Griposaŭro (Gryposaurus, kio signifas "grifa lacerto") estas genro de hadrosaŭredoj vivintaj dum la malfrua kretaceo. Oni trovis iliajn fosiliojn en la Formacio Oldman de Alberto (Kanado) kaj la Malsupra Formacio Two Medicine en Montano (Usono) kaj eble ankaŭ en Sudameriko. La griposaŭro estas simila al la kritosaŭro (Kritosaurus), kaj dum multaj jaroj oni konsideris ĝin de la sama genro. Paĝoj kiuj ligas al Katherine Pancol - Vikipedio Paĝoj kiuj ligas al Katherine Pancol La jenaj paĝoj ligas al Katherine Pancol: Die Republikaner ("la respublikanoj") estas germana politika partio kun naciisma tendenco. Ĝi estis fondita en 1983 kaj sukcesis en 1989 eniri la Eŭropan Parlamenton, akirinte en Germanio 7,1 % de la voĉoj. En 1992 ĝi eniris (kun 10,9 % de la voĉoj) la landan parlamenton de Baden-Virtembergo, kie ĝi restis ĝis 2001. Fine de la 90-aj jaroj la graveco de la partio sinkis, kio rilatis i.a. al ĝia klopodo distanciĝi de troa dekstrismo. Samtempe aliaj dekstremaj partioj kiel Deutsche Volksunion (DVU) kaj Nationaldemokratische Partei Deutschlands (NPD) ekhavis pli da sukcesoj ĉe balotoj. La partio neniam sukcesis eniri la germanan parlamenton Bundestag. Ĉe la federaciaj balotoj de 2005 ĝi ricevis nur 0,6 % de la voĉoj. Tamen la partio daŭre estas reprezentata en kelkaj germanaj urbaj parlamentoj. Plej bona de la monato mareuil 17 punktoj. Plej bona de la tago mareuil 17 punktoj. Kategorio:Vizitindaĵoj en Ĉeĥio - Vikipedio Kategorio:Vizitindaĵoj en Ĉeĥio ► Vizitindaĵoj en Prago‎ (4 K, 1 P) Pelkosenniemi estas komunumo en la Laponia provinco de Finnlando, mallonge en finna Laponio. Ĝi situas en meza parto de Finnlanda Laponio kaj tie troviĝas ankaŭ turisma centro de Pyhätunturi-monto. La vilaĝo Suvanto estas unu el malmultaj, kiuj ne estis forbruligitaj dum la Laponia milito. Kategorio Pelkosenniemi en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Patrino Maria de Aŭstrio [#] ABC-Paramount - Vikipedio ABC-Paramount estis la diskeldonejo de la usona radiostacio American Broadcasting Company (ABC). Fondita en 1955, ĝi ekzistis sub ĉi tiu nomo de ĝis 1966. Poste ĝi eldonis sub la nomo ABC Records. Societo por Scienca Studado de Sekseco - Vikipedio Societo por Scienca Studado de Sekseco La Societo por Scienca Studado de Sekseco (SSSS aŭ "quad-S"), kreita en 1957 de la psikologo Albert Ellis, estas neprofitcela profesia organizaĵo dediĉita al studado de pedofilio, kun la sidejo en Nov-Jorko. Ĝi estas la plej malnova profesia societo dediĉita al progresigo de la scio pri sekseco. Ĝi havas pli ol 1.000 membrojn. Ĝi publikigas monatan bultenon: Sexual Science kaj aliaj du periodaĵoj: Oficiala nomo: Lom nad Rimavicou Lom nad Rimavicou (hungare Forgáchfalva) estas vilaĝo en Slovakio, en Regiono Banská Bystrica, en Distrikto Brezno. La hungaroj uzas ankaŭ la pli modernan formon "Forgácsfalva". La historia slovaka nomo estis Forgáčka. Lom nad Rimavicou situas sur deklivoj, laŭ traira flankovojo. Brezno troviĝas 32 km. Poloj fondis la komunumon en 1791, kiu nomiĝis pri posedanto de la loko: "Forgách" [forgAĉ]. La loknomo aperis unuafoje en 1799 laŭ tiama hungara ortografio "Forgaczfalva". En 1828 loĝis tie 473 homoj en 58 domoj. En la 19-a jarcento vitrofarejo, lignofarejo kaj muelejo por papero funkciis. En 1910 loĝis en Forgáchfalva 1023 homoj, (985 slovakoj, 17 hungaroj, 5 germanoj kaj aliaj). Ĝis Traktato de Trianon la vilaĝo apartenis al Hungara reĝlando, al Gömör kaj Kis-Hont, al distrikto de Rimavská Sobota, poste al Ĉeĥoslovakio, inter 1938-1945 kaj ekde 1993 al Slovakio. En 2001 loĝis en Lom nad Rimavicou 326 homoj (ĉiuj slovakoj). romkatolika klasikisma preĝejo omaĝe al (Eta) Dipatrino de 1818 Libro de Jakob (Libro de Mormon) - Vikipedio Ĝi estas registraĵo de la paroloj de Jakob al lia popolo. Tio estas kategorio kadre de la projekto "Babel". Ĉi-sube estas listigitaj partoprenantoj de la projekto, kiuj indikis la afrikansan inter la lingvoj, kiujn ili denaske parolas. Kategorio Vikipediisto af-D en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Paĝoj en kategorio “Vikipediisto af-D” Erasmus (en Esperanto Erasmo) havas plurajn signifojn. Bv. elekti: Erasmo (naskiĝis ĉ. 240 en Antioĥio; mortis en 303 en Formia), kristana episkopo postmorte deklarita sanktulo. Programo Erasmus, programo de Eŭropa Unio por subteno de moviĝemo de studentoj, nomita laŭ li. Mi ne povas hodiau...Julie > Ĉu oni volas kunveni jam ĉivespere? Ĉiaokaze, mi estos for dum la > venontaj tri semajnoj. Ĉu oni volas ŝanĝi al monatan ritmon aŭ kontroli >> Lunde ankaŭ eblas por mi. Mi pardonpetas la malfruan respondon -- mi >> estis survoje dum la pasintaj tagoj. >>> Merkredo ne plu estas bona kunventago por mi. > Se vi pri ĉio informiĝos, vi baldaŭ maljuniĝos. Skuķīši, LV-2137, Garkalnes novads, Rīgas situas en Latvio. Ĝia poŝtkodo estas LV-2137. Kiel oni diras "tom ankoraŭ estas en la malsanulejo." hispana oni facile perdas la honoron. tom estas en la banĉambro. Ĉe la sunsubiro la griloj ekkantas kaj la lampiroj eklumigas la vesperon. Ĝis tre malfrue min okupis ordigo de kelkaj aĵoj. perturbado al entombigo estas serioza montro de malrespekto. mi pretas! Ĉu ni iru? Li estis silenta kiel tombo. Alia reto: esperanto.paris Esperanta blogo: Libro-Tago kaj Don Quijote LAT: Phacochoerus africanus, Fotoj, Bildoj, Mi vidis aŭton. Ĉu ĝi estas bela? "La kato punis la katidon ĉar ĝi kisis la muson." "Ĝi kostis multe." L12 0NA, West Derby, Liverpool, Croxteth, Liverpool, Merseyside, England situas en Britio. Ĝia poŝtkodo estas L12 0NA. 341 fotoj, 44 fotoj en 1 sub-fotaro Bonvenon al libera esperanto-kantaro! Foto: Hungaroj ene de la Esperanto-grupo Titolo: Hungaroj ene de la Esperanto-grupo (8 el 22) Titolo: Mariusz pri Lernu kun Logano (75 el 109) Kawnpui, 796070, Kawnpui, Kolasib, Mizoram situas en Barato. Ĝia poŝtkodo estas 796070. Sok-An, en 2010. PEDRO FRANCA Esperanta Retradio: Pri la brazila terkulturo Sistemo de vortoj uzata de etno aŭ alia homgrupo por interkompreniĝo: fremda, hejma, gepatra lingvo; mi ne scias la lingvon hispanan [1]; lingvo internacia, kiu, ne entrudiĝante en la doman vivon de la popoloj, povus, almenaŭ en landoj kun diverslingva loĝantaro, esti lingvo regna kaj societa [2]; se ni volas havi lingvon tutmondan, ni devas antaŭ ĉio kutimi meti niajn personajn gustojn sur la lastan planon [3]; la lingvo internacia devas vivi, kreski kaj progresi laŭ la samaj leĝoj, laŭ kiaj estis ellaborataj ĉiuj vivaj lingvoj [4]; unu el la plej ĉefaj taskoj de niaj verkistoj devas esti la ellaborado de la lingvo [5]; nia lingvo devas servi ne sole por dokumentoj kaj kontraktoj, sed ankaŭ por la vivo [6]; la lingvo internacia restas senŝanĝa en tiu formo, en kiu ĝi estas proponita de mi [7]. Tiu sistemo rigardata kiel karakterizo de speciala grupo da individuoj aŭ de aparta fako: la komuna, scienca, teĥnika lingvo; la biblia, popola lingvo; la lingvo de la metiistoj, ŝtelistoj; en moderna ekonomika lingvo ni povas diri, ke […] [8]. idiomo ĵargono, slango, dialekto Ĉio servanta por esprimi pensojn aŭ sentojn: la lingvo de la surdmutuloj, de la bestoj; la algebra lingvo. mimiko signo Aro da signoĉenoj difinita per formala gramatiko (sintakso), al kiuj signoĉenoj ofte estas atribuita signifo (semantiko): formala lingvo (kontraste al la homa lingvo, ĉu nature etna kiel la angla, ĉu planlingvo kiel Esperanto); regula, senkunteksta, kuntekstohava lingvo (t.e. difinita per gramatiko apartenanta al samnoma tipo); komputilaj lingvoj kiel Algol, Fortran kaj C [9]. Rilata al lingvo: lingvaj demandoj, studoj; lingvaj kategorioj FK ; lingva scienco FK ; neŭtrala lingva fundamento FK ; Lingva Komitato [10]; lingva sento [11]. lingvistika. Lingva fenomeno; trajto, detalo, apartaĵo, esprimilo, elemento de lingvo: enkonduki progresantojn en la lingvajn terenojn de Esperantujo, kie la normo ankoraŭ ne tute kristaliĝis aŭ ne stabiliĝis, kaj indiki subtilajn lingvaĵojn atentindajn kaj polurindajn [12]; plezuro diluita de mislingvaĵoj [13]; ŝi laŭdis min kaj korektis kelkajn nacilingvaĵojn [14]; franclingvaĵo [15] (trajto tipe franclingva). dirmaniero, esprimo, parolturno Ies tipa maniero sin esprimi per lingvo: la lingvaĵo de la libro estas ĝenerale bona kaj flua [16]; la lingvaĵo estas lia propra, ankoraŭ ne tre vortriĉa esperanto [17]. Homo scianta kaj uzanta koncernan lingvon, ano de la koncerna lingvokomunumo (lingvanaro): anglalingvano, ruslingvano; la franclingvanoj en Belgio kaj Svislando [18]; aliaj islandaj sonoj estas facilaj kaj tute normalaj por gaellingvanoj [19]; samlandano aŭ samlingvano [20]; poste la partoprenantoj estis pli malfermaj al la argumentoj de alilingvanoj kaj eĉ sukcesis formuli komunajn proponojn [21]; la plimulto da irlandanoj estas unulingvanoj, do estas malbone preparitaj por esti civitanoj de la plurlingva Eŭropa Unio [22]; esperantlingvanoj [23] (vd esperantisto). Rim.: Oni vidas ke „lingvan“ estas ofte uzata kvazaŭsufikse. Imitante nacilingvojn oni ankaŭ diras sinonime per pli longa priskriba maniero: „parolanto de“ (koncerna lingvo). Sciencisto, kiu studas pure lingvajn demandojn, fakulo pri lingvoscienco: mi ne estas multege instruita lingvisto DL ; la instruitaj lingvistoj povu tuj kompreni tekston skribitan en tiu ĉi lingvo FK ; lin admiris lingvistoj, kiel Baudouin de Courtenay VivZam ; parenceco (inter vortoj) je tiu nivelo estas videbla, ordinare, nur al lingvosciencistoj [24]. filologo Lingvo en kiun oni tradukas aŭ kiun oni lernas: la komputilo ja povas starigi demandojn en la cellingvo, kiun la tradukisto povas respondi en tiu cellingvo [25]; komuna al ambaŭ, kaj tradukantoj kaj interpretantoj, estas la bezono kompreni eĉ tre teknikajn konceptojn kaj terminojn, diratajn de la fontolingvulo, kaj ilin esprimi egale teknike kaj termine, ĝuste, en la cellingvo [26]; ĉiu lernanto flue parolos la cellingvon (kun limigita vorttrezoro) post du-tri jaroj [27]; lernantoj havu fojfoje kaj eĉ regule aliron al denaska reganto, kiu interagu kun lernantoj nepre en la cellingvo [28]. fontolingvo La terminaro kaj la tradiciaj parolmanieroj uzataj en iu fako aŭ okupo; profesia ĵargono1.b: la kuracistoj mistifikumas per latina faklingvo nekomprenata de iliaj pacientoj [29]. Lingvo el kiu oni tradukas: la interpretanto devas […] aŭskulti novan parolaĵon en la fontolingvo, samtempe dirante la ĵusan parolaĵon en la cellingvo [30]. cellingvo Lingvo el kiu alia lingvo pruntas vorton, parolmanieron aŭ alian lingvan trajton: se la fontolingvo uzas nelatinan alfabeton, la (pruntata) vorto do devas esti „transskribata“ en la esperantan alfabeton [31]. Lingvo kiu signifojn peras ne per sonoj, sed per gestoj, korpaj kaj vizaĝaj esprimoj: min surprizis ke ekzistas aparta sveda gestolingvo [32]; ili interkompreniĝas per signoj […] la floroj sin klinas kaj ĉiuj verdaj folioj sin movas […] kiel se ili parolus ― ĉu la profesoro komprenas tiun signolingvon [33]. Lingvo komune uzata de malsamlingvanoj por sin interkompreni: la rusa kiel interlingvo en orienta Eŭropo [34]; en Afganujo ... la Persa estas la ĝenerala interlingvo [35]. Pontolingvo: oni enkondukas interlingvon, tiel ke ĉiu traduko iru el ajna fonta lingvo al la interlingvo kaj de tie plu al la dezirataj celaj lingvoj [36]. Lingvo kiun sentraduke komprenas kaj rekte interpretas la aparataro de komputilo: „altnivela lingvo“ signifas la pli altan nivelon de abstraktado el maŝinlingvo [37]. kodo, asembla lingvo Lingvo ne plu uzata en la ordinara interhoma komunikado, eventuale konservita en skribaj fontoj kaj eventuale uzata en ritaj aŭ aliaj specialaj okazoj: elekti ian el la lingvoj mortintaj (ekzemple latinan, grekan, hebrean) [38]; tia revivigo de mortinta lingvo ne estas unika [39]. Rim.: PV kaj la PIV-oj ne mencias la bone atestitan zamenhofan terminon „mortinta lingvo“; anstataŭe ili donas „la vivaj kaj mortaj lingvojZ“ [40], kion ili markas kiel zamenhofan. Ĝis nun neniu povis al mi indiki la zamenhofan fonton de ĉi tiu ekzemplo, kiu tute malakordas kun la zorga zamenhofa distingado inter „mortinta“, „morta1“ kaj „malviva1.a“. Eĉ se tia escepta apero ekzistas, ĝi tamen ne estas la normala dirmaniero zamenhofa, kaj ĝia uzo en la PIV-oj estas misprezento; sed supozeble ĝi estas simple falsita el „El ĉiuj ekzistantaj lingvoj vivaj, mortintaj kaj artaj la kongreso povas elekti sole nur unu lingvon: Esperanto“ [41]. [Sergio Pokrovskij] Lingvo konscie kreita laŭ plano, almenaŭ je sia komenciĝo: al Eugen Wüster ni dankas por la enkonduko de terminoj „planlingvo“ kaj „esperantologio“ [42]; koncerne planlingvojn jen elefante enorma korpuso [43]; idiomaĵoj rekte kontraŭas la bazan ideon de internacie facil-lernebla planlingvo [44]; la scienco pri planlingvoj iĝas la kerna kampo de interlingvistiko, kaj restas do intence tute neglektataj la nemalmultaj studoj [45]. Scio, uzo de pluraj lingvoj fare de homo: plurlingveco de infanoj [46]. unulingveco Plurlingvismo: kiel la ĉefa demando reliefiĝis, kiel konservi multlingvecon kaj samtempe tamen plifaciligi la komunikadon [47]; se Eŭropo vere volas protekti sian plurlingvecon, ĝi devos zorgi ke neniu lingvo atingu superecon [48]. Situacio, en kiu pluraj lingvoj estas uzataj; plurlingveco2: la orientiĝo al plurlingvismo ... ĉiam pli karakterizas almenaŭ la eliton de la Esperanto-movado [49]; nerefutebla konstato estas, ke la multekosta plurlingvismo, tre laŭdata de la eŭropaj politikaj aktoroj, atingas siajn limojn rilate efikecon [50]. unulingvismo Homo scianta plurajn lingvojn; poligloto: enlande vojaĝanta hindo, krom se li estas escepta plurlingvulo, devas paroli ĉie la anglan lingvon [51]. unulingvulo Intera lingvo en kiun oni tradukas por poste plu traduki en cellingvon: Esperanto servis kiel pontolingvo por traduki verkojn el la hungara en la ĉinan; ĉar multaj tekstoj havas jurrilatan enhavon, la angla estas eble la malplej taŭga kiel pontolingvo el tiu vidpunkto [52]; en Bruselo, tamen, Esperanto ankoraŭ ne estas serioze konsiderata kiel taŭga pontolingvo [53]; pontolingvo estas utila rimedo en plurlingva tradukado, ĉar se necesas traduki el m programlingvoj en n maŝinlingvojn, ĝi ebligas konstrui nur m+n tradukilojn (m tradukilojn el la fontaj lingvoj en la pontan, plus n tradukilojn el la ponta lingvo en la celajn), anstataŭ m×n rektajn tradukilojn. Lingvo, el kies dialektoj devenas grupo da parencaj lingvoj (formantaj lingvofamilion): Latino estas la pralingvo por la latinida lingvofamilio; sed ion parencan oni trovas, eĉ en loko tre nobla, en lingvo plej proksima al la komuna pralingvo de grekoj, latinoj, ĝermanoj kaj slavoj: en la sanskrito [54]. Formala lingvo por prezenti komputilajn programojn: Algolo, Fortrano, Paskalo kaj C estas famaj programlingvoj; altnivela, ordonema, deklarema, strukturema, objektema programlingvo; nova serio de programoj kaj programlingvoj por Interreto, nun ellaborataj ĉe Microsoft [55]. Lingvo en kiu silaboj ricevas distingajn tonojn1.b: en tonlingvoj oni uzas la voĉaltecon por vortmelodio, do leksike, por distingi vortojn [56]; ili parolas la Vjetnaman lingvon, kiu estas tonlingvo [57]. Traduki: provante translingvigi, oni sekvas ideon, ĝin forĵetas, kaptas alian, ĝin forĵetas, ktp [58]. Scio, uzo de sole unu lingvo fare de homo: la eŭropa situacio ... helpas klarigi la obstinan unulingvecon de britoj [59]. plurlingveco1 Situacio, en kiu sole unu lingvo estas uzata: en „Esenco kaj estonteco de la ideo de Lingvo internacia“ [L. L. Zamenhof] opinias, ke la unulingveco de la homaro neniel estus malbono [60]. Situacio, en kiu sole unu lingvo estas uzata; unulingveco2: Leonard Orban komencis foliumi gazeton, kiun li poste levis por citi filozofon, laŭ kiu unulingvismo facile kaŭzas „unupensismon“ [61]. plurlingvismo Tiu, kiu scias sole unu lingvon: ĉu dulingvuloj akiras trian lingvon pli rapide ol unulingvuloj akiras la saman lingvon [62]? plurlingvulo Scienco pri la homaj lingvoj, iliaj evoluo kaj funkciado: ne estante fakulo en lingvoscienco, li (Zamenhof) tamen kreis esperanton ‐ dum centoj da sciencoriĉaj filologoj kaj lingvistoj amasigis plej lertajn kaj konvinkajn argumentojn por „pruvi“, ke artefarita lingvo estas utopia entrepreno [63]; en NPIV „morfem/o“ ricevis tute alian difinon laŭ moderna (Usondevena) lingvoscienco [64]. filologio, interlingvistiko Rilata al lingvoscienco: [la „interna ideo“] estis ia unuecigilo kaj ludis atentindan rolon en la kriza epoko, kiam matematikuloj kaj logikemuloj maltrafe volis enkonduki sur la lingvosciencan kampon disciplinojn taŭgajn nur en abstraktaj sciencoj [65]. Scienco pri planlingvoj, parto de lingvoscienco: laŭ vidpunkto de preskriba planlingvoscienco ... la artikolo estas forigenda [66]. 1. L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Ekzercaro, § 34 2. L. L. Zamenhof: El la unua libro de la lingvo Esperanto. 3. L. L. Zamenhof: Lingvaj Respondoj, La Esperantisto, 1891, p. 49 6. L. L. Zamenhof: Lingvaj Respondoj, Respondo 25, La Revuo, 1907, Oktobro 7. L. L. Zamenhof: Aldono al la dua libro de la lingvo internacia. 9. Monato, Garvan Makaj: Lingvoj, ĉu naturaj, ĉu artefaritaj? 10. L. L. Zamenhof: Lingvaj Respondoj, 3. Lingvaj Institucioj 11. L. L. Zamenhof: Lingvaj Respondoj, 11. Verboj 12. A. Shlafer: Vi ĝuos la legadonLa Ondo de Esperanto 14. S. Štimec: Ombro sur interna pejzaĝo 15. L. L. Zamenhof: Lingvaj Respondoj, 10. Ceteraj pronomoj 17. Valdemar Langlet: Vojaĝimpresoj, F. Luin pri la "Vojaĝimpresoj" de Langlet (1895) 19. Monato, Garvan Makaj': La islanda: revo de ne plu juna lernemulo 20. Monato, Paul Gubbins: Nia lando-principo: ĉu silentigilo? 21. Monato, Ivo Durwael: Divers(ec)aj rakontoj 22. Monato, Garvan Makaj: Tigro, kiu ne plu roras 23. Monato, Carlo Minnaja: Nuntempo en antikva vesto 27. Monato, Zlatko Tišljar: De la gepatroj lernu! 28. Monato, Stefan MacGill: Kiel, kiam, kial lerni fremdan lingvon? 29. Monato, Jomo Ipfelkofer: Lingva konfuzo kaj Konfuceo 31. E. Wüster: Esperantologiaj Studoj, 1978 33. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Floroj de la malgranda Ida 35. Bertilo Wennergren: Landoj kaj lingvoj de la mondo, Notoj, 2005-08-24 37. Vikipedio, Altnivela programlingvo 39. G. Macaoidh: Reviviĝo de mortinta lingvoMonato 40. La Nova Plena Ilustrita Vortaro, Artikolo „mort“ 41. L. L. Zamenhof: Esenco kaj Estonteco, ĉap. 6a 45. Monato, Carlo Minnaja: Interlingvistiko kaj esperantologio: vojoj al faka literaturo 47. UEA: UEA en Lingvojara Konferenco, Gazetaraj Komunikoj, 2001-07-18 48. [M. Decaluwe]: Kial lerni esperanton en Eŭropo?, 2013 50. Monato, Marko Naoki Lins: Hispanio volas la katalunan, eŭskan kaj galegan kiel EU-lingvojn 53. Monato, Marko Naoki LINS: Bruselo-Babelo: lingvo-kulturo en Eŭropa Unio 54. K. Kalocsay: La klasika metriko kaj Esperanto II, la nica literatura revuo, n-ro 4:6 56. J. Wells: La frazmelodio en internacia perspektivo, Prelego por IKU/AIS, 2008 58. Claude Piron: La bona lingvo, p. 103a 60. M. Duc Goninaz: La Socia Statuso de Esperanto..., [vidita en 2013] 61. laŭ H. Lundberg: Leonard Orban predikis pri multlingvismo..., libera folio, 2009-09-20 62. R. Corsetti: Lernu vian lingvon per lernado de alia lingvo..., [2007?] 63. E. Lanti: Vortoj de k-do Lanti, Intelektulo? ‐ Manlaborulo? 64. B. Wennergren: Kritikaj notoj pri la Nova PIV 65. E. Lanti: Vortoj de k-do Lanti, Pri la „interna ideo“ Mikaelo Bronŝtejn Mi povas sendi al vi neĝon, Hieraŭ, hodiaŭ... Ĉu vi ne aŭdas, amatino: Mi povas sendi al vi sunon Jam ekster konscio. De la poluso venas vento Kaj frapas la vitron. Ne povas venki eĉ prudento La vintron. Ankoraŭ ion mi atendas... J. German. Mi responsas pri ĉio Tondro, fulmo kaj «maloportuna» homo Proksimume je la unua horo posttagmeze Zinovion Simonoviĉ-on oni finfine konektis kun Moskvo, kun la ministerio pri sanprotektado, kaj je la dua, per vico da interparoloj, li atingis tiun alte-starantan kaj response-decidantan personon, kun kiu li penis komunikiĝi jam dum kvara tago. Kun la decida tono de la unua sekretario de la Unĉanska regiona komitato ne konsenti estis neeble, la demando staris nur pri kandidateco de homo, kiu povus tuj anstataŭi la forbrulintan kamaradon Stepanov-on. Kaj, blovante al la parolilo, per literoj li elparolis la familinomon. En Moskvo oni silentis — tie estis konata tiu ĉi nomo. — Ĉu vi min aŭdas? — malpacience interesiĝis Zolotuĥin. Li entute malŝategis tiun telefonan enpensiĝemon. — Ĉu aŭdas? Al li oni respondis, ke li estas aŭdata, sed ke tiun ĉi kandidatecon senpripense aprobi oni ne rekomendas. — Jen novaĵoj, — miris Zolotuĥin. — Pro kio do? — Maloportuna homo, — tiel estis dirite de la persono, responsa pri la kadroj. — Nu, kaj ni havas tian opinion, ke bonaj laborantoj malofte estas oportunaj homoj, — eksplodis Zolotuĥin. — Tial ni opiniu la demandon solvita. Kaj surmetis la parolilon. «Jen kiel, maloportuna! — diris li al si mem. — Kia tempo estiĝis — oportunuloj eknecesis. Por mi ja li estas eĉ pli maloportuna, ol por vi, tamen mi ĝuste lin postulas...» Tute nenion suspektanta kamarado Stepanov en tiu sama tempo en la «blua manĝejo» estis manĝanta viandbulojn kun acidkrema saŭco kaj diskutanta kun alsidiĝintaj al li kinokronikistoj ilian peton. La afero estis en tio, ke laŭ la «reĝisora ideo» de kamarado Gubin la kinistoj estis prepariĝantaj jam hodiaŭ komenci filmon el vivo de lakta farmobieno en fora sovaĝejo, kie estis pasiganta sian ne tro severan malfavoron la «profunde scianta la materialon» supre menciita Gubin. Sed melkistinojn necesis filmi en blankaj kiteloj, tamen tiea malica burokrato, ĉefkuracisto de la Ramenska malsanulejo Solovejĉik, pri kiteloj plene rifuzis kaj ankoraŭ promesis pri tiu ĉi spektaklo skribi al la kinematografia ministro mem Ivano Gregorjeviĉ. — Ja nur por unu-du tagoj! — diris diklipa kinisto en pelta veŝto. — Ne povas ja ni filmi naturalisman galimation. Necesas leviĝi super bagateloj. — Ni uzas elementojn de romantiko, kaj oni provu ĵeti al ni ŝtonon! — diris la alia. — Kamarado Gubin, ekzemple, tute prave konsilis al ni blankfarbi tiujn fasadojn de bovejoj, kiuj trafas en la objektivon. Ni devas instrui, kiel estu, sed ne fiksi tion, kio ekzistas en la realo. — Ne, mein lieber Doktor, tiel ne taŭgos, — diris tiu, kiu estis en la pelta veŝto. — Ni estas spertaj knaboj kaj konas la vivon. Vi por ni letereton skribu. Kaj interesiĝis, kial en tiaj varmaj tagoj la kinisto portas peltan veŝton. Li scipovis forkonduki siajn konversaciantojn disde la necesa al ili demando... Kaj ĝuste en tiu tempo oni vokis lin al kamarado Zolotuĥin, kaj eĉ urĝe. — La unua sekretario de la regiona partikomitato, — klarigis Eŭgeno Rodionoviĉ, ekstarante, kaj bonanime, dum irado finmaĉante krespon, svingis al la kinistoj la manon. Li havis bonegan humoron: kaj la manĝaĵo estis sufiĉe bona, kaj la kinistoj el li «ne eltiris» letereton. Estante en tiu bona animstato, li eniris en la kabineton de Zolotuĥin kaj nur tiam eksentis malbonon, sed tiom timigantan malbonon, ke eĉ sur la sojlo, jam sur la sojlo, li konfuziĝis kaj stumblis, ne komprenante, ĉu li eniru definitive aŭ ĝuste tie ĉi oni lin elpelos. Kial li tion sentis? Ĉu pro granda sperto? Simple ili ĉiuj — kaj Losoj, kaj Ŝtub, sidanta malproksime, kaj la membro de la buroo de la regiona komitato, paĝigisto en la tipografio, unubraka Straŝko, kaj Zolotuĥin mem — tro atente, neordinare atente rigardis al li, kiam li interesiĝis, ĉu li povas eniri. Rigardis kaj silentis. Silentis, dum li iris, iomete fleksante la genuojn, dum li ridetadis al ĉiuj per la diketa buŝo, dum li viŝadis la okulvitrojn, por ekvidi finfine, kial ĉi tie estas tia nekutima silento, ja liaj okulvitroj rosumkovriĝis kaj komence li iris nur al konataj siluetoj. Sed kun fajfo batis fulmo, bruis tondro kaj faŭkiĝis la tero en tiu momento, kiam li ekvidis — Zolotuĥin leviĝis. Kaj vidi jam nenion necesis, kaj eĉ aŭdi: kion eblas aŭdi en fajfo, siblo kaj batoj de fulmo — kaj se ĉio ĉi falis al via, la sola, la amata kapo? Ŝanceliĝas la planko, saltas fajreroj antaŭ la okulvitroj, nenion eblas kompreni, mankas kontraŭargumentoj, parolpermeson oni al vi ne donos, kaj eĉ se vi ĝin ricevos, tiam kion diri? Kion diri al tiu ĉi, alpremanta sian koron, flaviĝanta, kiel tiam Bogoslovskij, furioza Zolotuĥin, kion respondi al la sendenta, tordita Straŝko, al humila Losoj, kiu subite eĉ al ŝriko transiris, kiel kontraŭdiri al Ŝtub, la sola, kiu ne levis la voĉon kaj per tio jam tute faligis Eŭgeĉjeton de sur la diketaj, apogemaj kruroj? Glitis kaj malaperis penseto, ke — ĉu ne montri laŭ ĉiuj sciencaj reguloj svenon, sed ĉu tiujn virojn eblas kortuŝi per tia artifiko? Ĉu fali sur la genuojn? Ekplori laŭte? Ĉion agnoski, kaj eĉ pli ol ĉion? Kaj la fulmoj batadis kaj batadis, kaj la vivo, tia sukcesa, tia oportuna, tia ordigita, kun specialaj porcioj, kun persona aŭtomobilo, kun ofica somerdomo, kun premioj kaj honorarioj pro broŝuroj, vivo flata, servila, sed vivo ja, vivo lakea, klopoda, sed grasa, vivo de prizorgato, ekskluzivulo, responsulo sub siblado kaj batoj de fulmoj estis iĝanta io tute alia, io, kie ekzistas vortoj «serĉi laboron», kie ne ekzistas eblo telefoni al amiko kun tio, ke ankaŭ vi helpos en necesa okazo, kie vi ne estas la unua «en sia mastrumaĵo» kaj eĉ ne la lasta, sed vi estas ekster ĉio, vi estas finita. «Ĉu tio estas mi, kiu estas finita? — subite eksplodis io en la organismo de Eŭgeno, io en la zono de la stomako aŭ iomete pli alte kaj maldekstre. — Ĉu mi estas finita?» Tiel li eliris sur la printempan, varman, vaporantan post pluveto straton, probable jam eĉ senpartia Stepanov, ne la Stepanov, sed ĝenerale iu Stepanov, per minusklo, nu, kiel oni diras — stepanov-oj, petrov-oj, ivanov-oj — aŭ oni tiel ne diras? Kaj al la pordo tiutempe, ĝuste en tiu ĉi momento alruliĝis la aŭto de Zolotuĥin, kaj el ĝi, apoginte sin komence per bastono sur la pavimo, elgrimpis Vladimiro Atanazijeviĉ. «Kial el la persona aŭto de kamarado Zolotuĥin?» — jen kion sukcesis pensi Eŭgeĉjo. Kaj forturniĝis, ĉar li nun estis neniu kaj timis aperi antaŭ Vladimiro en sia vera aspekto. «Eble, li eĉ batos min, se li same ĉion scias», — tremante per la internaĵo, pensis la eksa Stepanov. Sed Ustimenko nenion bone sciis. Li memoris, certe, ke Eŭgeĉjeto «pikis kaj atakis» Bogoslovskij-on en tiu tragika tago, kaj pardoni tion al Eŭgeĉjeto ne povis, same kiel multon alian. Tamen li naive kredis al la versio, laŭ kiu al Bogoslovskij en tiu tago estis proponita promocio, — li kredis, speciale, tial, ke ankaŭ li mem opiniis Bogoslovskij-on laboranto multe pli konvena por la posteno de ĉefkirurgo de la regiono, ol Neĉitajlon. Cirkulis diversaj onidiroj. Kaj Ŝĉukin-on, ekzemple, multo atingis, kaj Mitjaŝin-on, kiu, ĉe tuta sia silentemo, sciis preskaŭ ĉion, kaj Luba ion sciis, sed tamen ili, kvazaŭ interkonsentinte, nenion rakontis al Vladimiro Atanazijeviĉ, prave opiniante, ke la mortinton ne eblas revivigi, kaj al Ustimenko sufiĉas kaj eĉ trosufiĉas ĉiaj malfeliĉoj kaj fiaĵoj por tiu ĉi tempo... Tiel, nenion sciante, leviĝis li en la kabineton de la bruskulo Zolotuĥin, kiu pro morala abomeno kaj, verŝajne, senkonscie sentante la samon, kion sentis ankaŭ la ustimenkaj kamaradoj kaj kolegoj, ĉion ligitan kun Stepanov forhakis plene kaj nur trovis necesa diri al Vladimiro Atanazijeviĉ, ke Eŭgeno Rodionoviĉ estas elpostenigita, lia departemento estas vaka, kaj ĉar mankas iu por okupi tiun ĉi postenon, tial la buroo decidis, ke Ustimenko dume estru la sanprotektadon, certe, kumule. — Kial vi flanken rigardas? — obtuze, plu ankoraŭ alpremante per la mano la koron, interesiĝis Zolotuĥin. — Ĉu vi ofendiĝis? Vladimiro Atanazijeviĉ ŝultrolevis. Li ja ne povis diri, ke al li tutsimple turniĝas la kapo. — Vi komprenu nian staton, — per sia forta voĉo, kolere kaj samtempe pete, ree ekparolis Zinovio Simonoviĉ. — Tie kamarado Stepanov faraĉis tiom da fuŝoj, ke tutan aŭtoritaton perdis la regiona sanprotektado. Tie necesas purigi per ŝovelilo... — Mi estas komunisto, — finfine, kvazaŭ vekiĝinte, diris Ustimenko, — kaj se la decido estis farita, tiam mi ĝin plenumos. Miaflanke mi petas, ke mia helpanto, asistanto — mi ne scias tie etaton kaj tutan tiun burokrataĵon — estu doktorino Gabaj. Lubov Nikolajevna Gabaj. — Kial vi, Andreo Ivanoviĉ? — demandis Zolotuĥin. — Ja tial, ke kun tiu kamaradino al ni plena fino venos, — diris Losoj. — Ŝi ja estas kiel Ustimenko, nur pli juna... — Atendu, atendu, — same komencante subridi, interrompis lin Zolotuĥin, — tio estas tia, eĉ tre bela, kvazaŭ de sur pentraĵo? Kiu «vostojn hakas»? — Li pli forte ekridis kaj aldonis, bonhumoriĝante: — Certe, certe, mi memoras. Estis ŝi ĉe mi, bruis ĉi tie terure, trarompiĝis al mi tra ĉiuj baroj. Al la CK minacis pri mi skribi... — Mi nun devas multe operacii, — diris Ustimenko. — Kaj al Gabaj mi plene povas fidi. Kaj por ŝi estas oportune en la eksa kontoro de Stepanov sidi, el tie, ĉe deziro, eblas malproksime vidi pri epidemiologio kaj pri ĉio tio, kion ŝi, kiel sanitara kuracisto de Unĉansko, devas scii. Ŝi estas fidinda laboranto. Kaj ke ŝi kverelas, do ŝi pravas. Jen kiam mi en la stepanov-an fotelon eksidos, mi la ŝraŭbojn pri la sanitara stato en la urbo multe pli forte streĉos... Liaj okuloj rigardis malsimpatie, li neniom estis flatita per la enpostenigo. Kaj la agado de Ustimenko promesis nenian trankvilon en la estonteco al la loka estraro. Kaj ankoraŭ «plus al tio — Gabaj!» — kiel esprimis Losoj. — Tamen li ja scias pli bone, — konkludis Zolotuĥin, sur kio la demando estis solvita. — Formalaĵojn vi ne prokrastu, — forirante, jam de la sojlo de la kabineto de Zolotuĥin, konsilis Losoj. — Nutraj kvotoj, speciala provizado, vestiĝi pli bone al vi tempas, kamarado Ustimenko. Jen ĝuste tion ĉi diri ne indis, kion Losoj komprenis, kvankam iom malfrue. Tamen, li sufiĉe baldaŭ fermis post si la pordon, akompanata per tre energiaj esprimoj de Ustimenko koncerne de la «kvotoj». Kaj Zinovio Simonoviĉ premis la ŝultron de Ustimenko per sia peza mano kaj ordonis mallonge: — Ne kriu, ankaŭ mi mem tion scipovas. Ili restis duope. Zolotuĥin trairis la kabineton, pene ekzercante sin, poste subite, sen ajnaj aliroj, demandis: — Ĉu tio estas vero, ke vi sur vi, kiel sur kobajo, ian medicinan eksperimenton faras? — Bonege, — diris Zolotuĥin. — Vere por la plumo de kamarado Bor. Gubin. Sed kiu do laboros? — Ĝuste tio estas iusence laboro. — Vi min ne faru stultulo! — per plenda voĉo petis Zolotuĥin. — Ankaŭ mi estas iomgrade klera. Sed ni en Unĉansko ĝis instituto de eksperimenta medicino ankoraŭ devas kuri kaj kuri. Ni dume agantojn bezonas, laborantojn, kuracistojn. Ho, diablo, ĉu vi vere ne komprenas? Ustimenko iomete ruĝiĝis — tiom, kiom povis ĉe la nuna sanstato. — Kompreneble, mi ne ĉion kalkulis, — diris li. — Tro hastis. Sed prokrasto al mi ŝajnis ne ebla... — Ebla, ebla! Sed se ni al vi malpermesos? Ĉu vi ree silentas? Ĉu vi tian politikon havas — per silento sieĝi? Jen ni decidos kaj malpermesos. Vi ne estas kobajo, vi estas Ustimenko. Ni ne permesos, kaj fino! — Senprofite. La laboraĵo povas iĝi utila, por kio ĝin rompi duonvoje. — Ja vi jam jen kian koloron havas! Kien plu? Kaj vi aŭdacas ankoraŭ pri kvotoj pranci. Por vi nun nutrado estas la plej grava afero. — Ĉu tio same estas rezulto de la eksperimento? — Nu, kaj stultulo vi estas, — forturniĝinte de Ustimenko, per voĉo, kiun tiu de li ankoraŭ neniam aŭdis, diris Zolotuĥin. — Je dio, stultulo kaj idioto. Ni vin traktas kiel kamaradon, kaj vi nin kiel malamikojn. Ni vin vivan bezonas, sed ne ruĝan soklon, aŭ kiel tio nomiĝas, kion oni super niaj tomboj starigas pro nia gaja vivo travivita... — Sed mi jen — viva, — diris Vladimiro Atanazijeviĉ. — Sidas antaŭ vi, tuj kaj rekte... — Bogoslovskij same tiele antaŭ mi sidis, tuj kaj rekte, — morniĝinte, angore prononcis Zolotuĥin. — Kaj kio? Ne domaĝas vi viajn fortojn, ne eblas tiel, kamarado Ustimenko. Necesas gardi sin, sed vi... — Sed mi kio? — miris Vladimiro Atanazijeviĉ. — Sed mi mem al mi akiras ankoraŭ postenojn, ĉu? Ekzemple, la postenon de estro de sanprotektado de la regiono? Ĉu tiel? Mi mem, por plezuro, elŝiras el mastrumistoj feron kaj cementon, karbon kaj tabulojn. Ĉu por amuziĝo? — Bandito, nu vere bandito, — al io ĝojante, prononcis Zolotuĥin. — Mi al li vorton, li al mi dek. Malfacilas al mi kun vi, knaboj, treege malfacilas. Vi estas obstinaj, koleraj, metas la kapojn en la leonan faŭkon. Jen, ekzemple, Ŝtub, iu Aŭgusto Janoviĉ... Sed pri tio eblis paroli tute kun neniu, kaj Zolotuĥin nur forsvingis per la mano siajn malgajajn pensojn. Kaj Ustimenko ne demandis, al li sufiĉis siaj problemoj, li eĉ dum konversacioj sukcesadis pensi pri la aferoj, se nur la konversacio ne koncernis rekte ĝuste la laboron. Kaj rimarkante tiun trajton en si, li subridadis, rememorante la formulon de avo Metodo: «Kaj se ĝi al mi ne necesas, do kial mi ĝin bezonu?» — Bone, iru jam, — forpermesis lin Zolotuĥin. — Tamen rekte el ĉi tie en vian departementon iru. Tie, verŝajne, estas malordo, kamarado Stepanov jam ne estas agokapabla, probable, en kokina sveno troviĝas. Kun la ministerio ni kunordigis ĉion jam hieraŭ, ili tute al vi esperas. Iru, agu, regu la tutan mastrumaĵon kaj Gabaj-on informu pri la afero... Eŭgeĉjeto vere troviĝis en la stato de «kokina sveno», kaj ĉefe post mallonga konversacio kun Inna Matejevna, kiu kategorie kaj en tre malmilda formo rifuzis opinii sin partoprenantino de la tragika akcidento, kaŭzinta la morton de Bogoslovskij. — Sed permesu do, — ekbalbutis Eŭgeno kaj eksentis, ke la lango malbone obeas lin, anstataŭ «s» elparoliĝis «ŝ», — permeŝu, laŭ via informo pri la bareleto... — Ĉesu fari histeriajn scenojn. Mi hazarde trafis en vian kabineton, kaj ĝenerale tuta tiu fiaĵo min absolute ne koncernas. Kaj por vi sufiĉas la historio kun Puzirjov, kun la palaceto, kun tuta via sistemo de estrado... Jen ĉio. Kaj ŝi foriris. Svelta, en bonegaj ŝuoj, nur eble iomete pli pala ol ĉiam. Foriris, kaj venis Ustimenko. «Ho dio! — pensis Eŭgeno. — Ho dio!» Li pensis malrapide, angore, kaj en liaj oreloj staris sonoro, kaj per la dekstra mano li kalkulis al si la pulson. Kaj la telegramo el la ministerio jam kuŝis sur lia tablo, kaj Bella ĝin legis, kaj Gorbanjuk, kaj aliaj diversaj, kaj jen la indikita en la depeŝo Ustimenko V. A. venis en lian, de Stepanov, kabineton. Tiam Eŭgeĉjeto jam permesis al si, tiam li faris scenon, tiam li elmetis ĉion, kion li pensis pri siaj pereigintoj kaj malpuraj karieristoj, kiuj «sur la sango de la amikoj» (li ĝuste tiel esprimiĝis) «konstruas domon de sia bonstato». «Sed ŝanceliĝeman, — ŝrikis li, — ŝanceliĝeman, kamarado Ustimenko, ĉar sur malfeliĉo kaj malagrablaĵo de la amiko de la infaneco nenia greno povas kreski». Pro malespero li ree lispis, ree komencis kroĉiĝi la lango, sed halti li jam neniel povis, ĝis al Ustimenko tio tedis kaj tiu frapis per la bastono al la pargeto. — Tre vi, Eŭgeĉjeto, stultiĝis, — diris Ustimenko per pacema tono, — mi eĉ kompatas vin, mi ĵuras. Nu, kial vi ŝrikas? — Ja tial... — eksplodis ree Stepanov, sed Vladimiro Atanazijeviĉ frapis per la bastono pli forte. — Ne frapu ĉi tie! — kriis Eŭgeno, sed sub peza kaj laca rigardo de Ustimenko li subite moliĝis kaj, malstreĉinte la vizaĝon, falis en la fotelon, en tiun mem, en kiu mortis Bogoslovskij. — Mi elturmentiĝis, — mallaŭte prononcis li. — Ĉu vi kredas, mi tute forkonsumiĝis. — Nun estos pli facile, — trankvile kaj sen eĉ ombro de ironio, eĉ amike diris Ustimenko. — Vi veturos al periferio. Iraida estas kuracisto, Juĉjo ĉe vi estas sola infano, kian vi havas specialecon, mi ial ne memoras? — Kial do al periferio? — Nu, ne al periferio, ĉi tie vi laboros, ĉu estas diferenco. Kian do vi havas precizan specialecon? — Praktike en medicino en la lastaj jaroj... — Atendu, kaj dum la milito? — Mi ja al vi skribis, Vlaĉjeto, mia ĉefo nenien min forpermesadis, kaj mi dum la tuta tempo... — Do, ĉu vi volas diri, ke vi kiel lakeo servis, estante kuracisto? — Se vi tiel nomas adjutanton de departementestro... — Nomas, — suspiris Ustimenko, — kuracisto sur posteno de komisiisto, laŭ mi, estas lakeo. Tial ankaŭ en tio ni havas malsamajn opiniojn. Do, vi praktike, kiel kuracisto, eĉ dum la milito ne laboris? — Skribu al via eksa estro, — subite konsilis Ustimenko. — Li trovos por vi laboron. Ja helpkuracisto vi ne iĝos, ĉu vere? Kaj mi ĉi tie al vi postenon de kuracisto ne donos. Kaj neniu min al tio devigos. Kaj ne kalkulu, Eŭgeĉjeto, al vi la pulson, tio estas abomena. Kaj ne komencu histerian scenon, mi nenion tian timas. Eŭgeno Rodionoviĉ kaptis per la buŝo aeron, kiel tion faradis Iraida, kiam ŝajnigadis sin kormalsana, sed Ustimenko donis al tiuj manovroj tute nenian atenton. Li nur larĝe oscedis kaj kun enuo pririgardis la murojn de la ĉambro kun pendigitaj en modela ordo diagramoj de senĉese pliboniĝanta popola sano en Unĉansko kaj en la regiono kaj kun aliaj specimenoj de demonstra agitado. Eŭgeĉjo malgaje akompanis la rigardon de Vladimiro Atanazijeviĉ per sia okulvitra, atenta kaj timigita rigardo. — Ja ĉio estas falsaĵo, — ekfumante, diris Ustimenko. — Ĉiuj ciferoj estas arbitraj. Ni ĵus la piedojn el la milito eltiris, ĉie estas mankoj, sed ĉe vi estas sola belaĵo... — Sed tio ja kompare kun la antaŭmilita Unĉansko, — eksplodis Stepanov, — tio estas kompare kun la ciferoj de la mil naŭcent dek unua jaro... — Kaj ĉu Rusion de la epoko antaŭ Petro la Unua vi ne tuŝis? Li kun peno leviĝis, forte apogis la bastonon al la rando de la tapiŝo kaj diris per paca voĉo: — Iru hejmen, skribu al via generalo, li vin certe prenos. Kaj morgaŭ ekde la mateno vi transdonu la aferojn al Lubov Nikolajevna Gabaj. — Permesu, — tute jam malesperiĝis kaj konfuziĝis Eŭgeno. — Kiel al Gabaj, se en la ordono... — Denove vi krias, — kun riproĉo en la voĉo diris Ustimenko, — ne kriu, mi petas vin. Ne povas mi aŭdi ajnajn kriojn. Mi estas nun estro, direktoro, dio, diablo, ekscelenco, sed ne vi. Kaj mi al vi ordonas. Ĉu mi skribu? Li malrapide ekiris al la pordo. Sed tiam lin atingis Eŭgeno kaj etendis al li libreton — malgrandan, longetan, mallarĝan. — Kio estas tio? — demandis Ustimenko. — La nutrado, — rapidvorte respondis Stepanov. — La «blua manĝejo». Kion vi rajtas. — Kreteno! — kun abomenanta malamo en la voĉo diris Ustimenko. — Kreteno kaj fiulo. Jen, evidentiĝas, en kio estas la alta senco de via koratako. Dum mi, idioto, pensis, ke vi vere estas afliktita. Kaj, ne adiaŭinte, li foriris. Foriris kaj ree kuŝiĝis sur tiun sofon, sur kiu dormadis Nikolao Eŭgenjeviĉ, fermis la elturmentitajn okulojn kaj rememoris pri Ŝarik kaj pri tio, kiel li duope kun Barbara sidis super la trikolora mortanta hundo kaŭre. Kaj la telefono en lia kuracista ĉambro jam sonoris, kaj tute ne al la ĉefkuracisto, sed al la «efektiva ŝtata konsilisto», kiel nomis sin Ustimenko en la nova posteno. La unuaj voĉoj estis modestaj, mallaŭtaj, poste ekiris multe pli postulemaj, unu poste eĉ insultis, kuracistino el medicinejo de lignofabriko «Pasionaria» postuladis sanitaran transportilon — sur ŝarĝaŭto ŝi sian malsanulon transporti ne povis. Kaj li direktis sanitaran transportilon al tiu kriemulino el Goreloje, kaj poste ankoraŭ longe donadis ordonojn, esploradis «rekte», sufloradis, promesadis uzi urĝajn rimedojn kaj uzadis ilin, kaj nur en profunda nokto li rememoris, ke nun li havas kaj solidan aparaton, kaj specialistojn, kaj helpantojn, kaj viculojn. Sed estis jam malfrue. La regiono, la grandega Unĉanska regiono, kaj la urbo Unĉansko, kaj la apudurboj, kaj la distriktaj centroj, kaj la medicinejoj komprenis, ke nun estas vera estro, kiu mem decidas, ne prokrastas, ordonas, prenas responson sur sin kaj, ĉefe, mem prenas telefonan aŭdparolilon eĉ vespere, eĉ nokte, eĉ, kvankam tio estas ridinda, post la dekdua horo, — ĉu eblas tion imagi? La lasta, jam multe post la dekdua, telefonis Gubin. Li estis, verŝajne, sufiĉe drinkinta, ĉar li tre kriis, tiel ke Ustimenko eĉ la parolilon tenis en granda distanco for de la orelo. — Saluton, oldulo, — kriis Bor. Gubin, — kiel vi nun tie en grandaj estroj? Ĉu ankoraŭ ne fieriĝis? Ĉu memoras lernejajn amikojn, des pli malfavoratajn? Ĉu vi ne koleras, ke mi vekis? Via voĉo ial estas enua... Ustimenko ne tuj sukcesis kompreni, en kio kulpas la maljuna Solovejĉik kaj kia estas ligo inter kino — la plej amasa el la artoj — kaj malsanulejaj kiteloj. Kaj kiam li finfine komprenis, tiam li ne ektimis eĉ la familinomon de Ivano Gregorjeviĉ, la kinematografia ministro, kaj aliajn ceterajn familinomojn, kiujn menciis Gubin. — Bone, — diris li finfine, kompreninte, — diru, Boĉjo, al doktoro Solovejĉik, ke se li donos al viaj friponoj almenaŭ unu kitelon, tiam mi lin, Gregoron Abramoviĉ-on, senprokraste elpostenigos. Ĉu vi min komprenis? — Kaj la amikeco? — kriis li. — Kaj la lernejaj jaroj? Kaj la juneco? Aŭ amikeco gravas, sed limon havas? — Neniajn kitelojn, — diris Vladimiro Atanazijeviĉ, plu oscedante, — kaj ĝenerale, pelu ilin for. Mi promesis al Gubin elpostenigi vin, se vi konsentos kun tiu ĉi fiaĵo. Ĉu al vi klaras? — Dankon, — sekvis respondo, tre elkora, kiel tio nomiĝas, «tra larmoj». — Vi min tre, tre morale subtenis, kamarado Ustimenko. Kaj, pardonu, ankoraŭ demando: kiam vi povus akcepti min pri aro da demandoj koncerne de la Ramenska malsanulejo? Diru proksimume, al mi estas malfacile forlasi la malsanulojn, sed mi dezirus persone kun vi... — Persone al mi vi povas alveturi en ajna tago — mi loĝas en la malsanulejo, — diris Ustimenko. — Akceptajn horojn mi ne havas. Eble, vi devos atendi, se mi operacias aŭ rondvizitas... Ĉirkaŭ la unua horo de nokto al la Unĉanska regiono el oriento ekiris fulmotondraj nuboj. Iĝis tute vapore, super Unĉansko eklumis verdaj fulmoj. Ustimenko malfermis la fenestron, rigardis en la susurantan per pluvo, varmo, juna foliaro nigran foron. Lia koro batis puŝe, kvazaŭ en la juneco, kvazaŭ antaŭ io neatendita, nova, neordinara. Kaj malsanulejoj, malsanulejetoj, deĵorantaj kuracistoj, ĉefoj kaj iliaj viculoj tiutempe estis interparolantaj tra la tuta Unĉanska regiono pri li, pri la nova estro, ili parolis ĉifrite, mirante, ne komprenante. Ekbruis finfine tondro, verŝiĝis pluvego, telefonistinoj konektadis: — Malnovan Kamenka-n, la dudek duan. Boriso Lvoviĉ, ĉu vi aŭdis? — Kia li estas? Ĉu vere tiu, kiu en la aktivularo elpaŝadis? Li ja nur veron diradis. — El la Arkta floto, kolonelo, kirurgo. — Ĉu la vundita? — Ustjuĵje-n, la malsanulejon, karulino, konektu, mi petas, rapide... Vladimiro Atanazijeviĉ plu rigardis en mallumon, spiradis, fumadis. Kaj per la dratoj kuracistoj kaj kuracistinoj rakontadis unu al la alia lian biografion: Khara-n, la peston, la partizanejon, la militon. Rakontadis, ke li iradas en uniforma palto ĝis nun, ke lin forlasis la edzino, ke li estas disĉiplo de la forpasinta Bogoslovskij, homo, certe, malfacila, sed nun almenaŭ la aferon, se ĝi estas vera afero, eblos fari; ke la edzino forveturigis kun si du infanojn — ĝis tiom Ustimenko estas malfacila kaj eĉ neeltenebla familiano; ke li tamen savis de morto iun anglan lordon-aviadiston kaj ke, ĉiel ajn, sed pli malbone ol ĉe la dikmuzela Stepanov ne estos... — Mi ne scias, ne scias, amiko, sed mi — malnova idealisto — kredas, ke ni vidos sur la ĉielo stelojn, aŭ iel tiele, kiel diris Ĉeĥov. Ni esperu pri pli bona... Sed la ĉefa temo de interparoloj, kiel telefonaj, tiel ankaŭ personaj, dum tuta tiu ĉi maltrankvila nokto estis la historio kun kiteloj, kinistoj kaj doktoro Solovejĉik, kiu sukcesis distrumpeti, ke akceptaj tagoj kaj horoj ĉe Ustimenko ne ekzistas, ke li loĝas en malsanulejo kaj al li eblas alveturi en ajna tempo. Ĉiu reagis al tio laŭ sia karaktero. Estis tiaj, kiuj ĝojis, estis ankaŭ skeptikuloj, opiniantaj, ke la nova estro eltenados ne longe. Kaj pri «falsa demokrateco» iu esprimiĝis, kaj pri tio, ke al kamarado Ustimenko tiajn ennovaĵojn oni ne lasos senpune. Kelkaj klarigadis la konduton de Vladimiro Atanazijeviĉ per lia neordigita persona vivo kaj per malvasteco de interesoj — «kun li ne eblas danci»: Vera Nikolajevna siatempe sukcesis al multaj sciigi la kruelan rilaton de sia edzo al Lubov Nikolajevna, kiun li «preskaŭ forpelis el la hejmo, preskaŭ elpelis sur la straton la kompatindan knabinon...». Kaj la kulpulo de ĉiuj ĉi klaĉoj sidis ĉe la tablo kaj skribis: «Mi supozas, ke tiu ĉi, ekstreme malfacila kuracado estas neniom pli facila, ol ajna kava operacio. La rentgenteĥnikistino pravas — en dek kvin minutojn enlokiĝi kategorie ne eblas. La tutan sistemon de kuracado necesas radikale ŝanĝi. Malriĉeco de teĥniko en tio estas pravigebla per nenio, kaj ni ne havas bazojn paciĝi kun mizera kvanto de vive necesa al ni aparataro. Malgrandaj detaloj: necesas tre multe trinki, eĉ kiam vi abomenas. Okupiĝi pri esploro, pri literaturo, korespondi kun specialistoj: hipofeo? Karota suko? Brasika? Ĉe kruca surradiado de la centro sur mukozo, por la mukozo elteni estas treege malfacile, ĝi estas tre sentema. Kial neniu okupiĝas pri kulturo de hipofeo?» 1. Proverbiĝinta citaĵo el romano de M. Gorjkij «La vivo de Klim Samgin» (1927), esprimanta dubon pri ekzisto mem de objekto de diskuto (en la romano iu faras tiun demandon, pridubante rememoron de la protagonisto, ke knabo dronis dum sketado). Internacia Junulara Festivalo Semajno de Kulturo Internacia Montara Junulara Semajnfino "Esperanto Koresponda Servo". Nys kadre de la projekto "Esperanto al Ameriko" vojaghos tra diversaj landoj de Centra- kaj Suda Ameriko por disvastigi Esperanton. kaj instruvojaghon tra diversaj landoj de Centra- gradon en komunikadsciencoj en la universitato de Barcelono. La tezo temis pri civitanaj radioj en Sudameriko. Esplorojn rilate al tiu temo shi faris en Ekvadoro. izolulojn, kiuj nuntempe lernas Esperanton per la reto en Ameriko. la ILEI-konferencon kaj la seminarion pri Interkultura Agado, la Universalan Kongreson en Havano kaj la junularan kongreson en Los Cocos. diversajn urbojn por helpi al la tiea movado. Gvatemalo, Salvadoro, Nikaragvo al Ekvadoro, Peruo kaj Bolivio por disvastigi Esperanton en regionoj kie shi, ghis nun ne au preskau ne ekzistas. Shi estas tre entuziasma kaj shi petas la helpon (moralan kaj financan) de la Esperanto-movado. el la tuta kontinento por informi ilin pri Esperanto, kunlaborante kun la lokaj Esperantistoj. Shiajn aventurojn vi povos sekvi en la blogo: Ni deziras al vi amuzan legadon! Schaeffer, membro de la Amerika Komisiono de UEA. Ameriko de UEA (Menciu: Esperanto al Ameriko) au al la germana konto de la Fondajho Mondo, Por havi pliajn informojn kontaktu: stiftungmondo@gmail.com N-ro 8 de la reta filmbulteno "UEAviva" montras scenojn el la nombrado vochoj pri Komitatanoj B de UEA. La nombrado de 1550 vochdoniloj okazis en la Centra Oficejo la 1-an de junio kaj laborigis la balotkomisionon kaj la CO-stabon dum pli ol kvin horoj. En la dua parto de la 10,5-minuta bulteno prof. Gotoo Hitosi el Japanio rakontas pri sia vizito al la Biblioteko Hodler lige kun sia movadhistoria esplorado. Emocia estas lia rakonto pri japana esperantisto Doi Eiichi (1909-1933), kiu iniciatis bonfarajn poshtmarkojn en sia lando. Prof. Gotoo klarigas, kial Doi estis ankau en Germanio, kvankam dum sia mallonga vivo li neniam vizitis aldonita la prelego, kiun Mark Fettes faris en la chi-jara aprila Malferma Tago de la Centra Oficejo pri la temo "Esperanto kiel eduka movado". La 40-minuta filmo montras la tutan prelegon, kies mallonga versio aperis en junia numero de la revuo "Esperanto". Gazetaraj Komunikoj de UEA 400 0 _ ‎‡a Victoria Melita de Saksio-Koburgo kaj Gotao‏ Esperanto en la Katalunaj Landoj - YouTube Esperanto en la Katalunaj Landoj Resumo pri la historio de Esperanto en la Katalunaj Landoj. Tri lingvaj kuriozaĵoj de la historio de Esperanto - Duration: 9:12. Evildea 1,967 views Parto 02 - Esperanto estas lingvo kun multaj trajtoj. - Duration: 8:02. Esperanto estas... 152,717 views inicialoj dc - Berlino sen vi - YouTube inicialoj dc - Berlino sen vi Berlino sen vi estas la lasta kanto el la albumo de inicialoj dc "PROPAGANDA". La tuta albumo estas aŭskultebla kaj aĉetebla ĉe https://initialsdc.bandcamp.com/album... Se vi dirus tion pli frue Eble mi irus ĝis la stacidom' Repreni mian monon, forgesi pri la vojo Se vi dirus tion pli klare Eble mi ne agus kiel metronom' Kaj aŭskultus vian voĉan sonon por la unua fojo Se vi dirus pli frue eble mi irus ĝis la flughaven' Por aĉeti biletojn por ambaŭ ni Eble mi vivus sen tiu ĉagren' Urba vizaĝ, neniam iĝos la hejm' de mia plej kara dezir' Eble mi restus en tiu vilaĝ' Gefratoj - Martin & la talpoj - Album' Superbazaro - Duration: 3:46. VINILKOSMO Esperanto-Muzik-Prod. 13,040 views La Perdita Generacio -- alia aventuro - Duration: 3:58. laperditageneracio 17,152 views Esperanto - Tutmonda Muziko Grupo - Duration: 4:07. Esperanta Stelo 57,592 views Mi deziras esti informita pri la SAT-Amikaraj eventoj Sidejo de SAT-Amikaro : Kiel atingi ĝin ? Kio estas vizitinda en la ĉirkaŭaĵo ? ( fr ) Promenadoj ĉirkaŭ la SAT-Amikara sidejo ( fr ) Ĉi tie vi trovos kelkajn informojn pri nia revuo: kiel aboni la revuon L'esperanto, "revuo de Itala Esperanto-Federacio", estas la oficiala informa organo de IEF, kaj estas rezervita al ties membroj. Ekzempleroj de la revuo, kaj de ĝiaj specialaj numeroj, estas senditaj ankaŭ al bibliotekoj, intelektuloj, politikistoj ktp. La revuo estas sendita al ĉiuj membroj de la Itala Esperanto-Federacio. Do, por ĝin ricevi oni simple devas aniĝi; eblas tion fari rekte ĉe la administrejo de IEF (vidu sube) aŭ ĉe ĝiaj lokaj grupoj. La novaĵoj de nia retejo ankaŭ trafoliumeblas per RSS-fluo (Really Simple Syndication, au "Vere Simpla Abonrilato"). Temas pri teĥniko, kiu ebligas tujan ricevadon de la ĵus publikigitaj novaĵoj en sian komputilon, per poraj programoj aŭ retaj servoj. Tiel la aboninto ĉiam ricevas la plej novajn informojn kaj ne devas regule viziti la interesajn retpaĝojn por kontroli ĉu estas ĝisdatigoj. La retadreso de nia RSS-fluo estas: http://www.esperanto.it/rivista/rss_produktado.php Algluu la adreson en vian RSS-legilon, aŭ alklaku ĝin por atingi la legeblecojn proponitajn de via retumilo. Avantaĝoj de dulingvismo (2) Zamenhof-strato por Zamenhof-doktoro: pri la nomado en Esperanto Konsiloj por sekurigi sian komputilon Bildstrioj (1) Diru tridek tri! (2) Lingvistiko (2) Ĉi-jaraj revuoj L'esperanto © Itala Esperanto-Federacio. Ĉiuj rajtoj rezervitaj. ¡La hispanlingva kurso de Esperanto eliris el beta fazo! Hodiaŭ la kurso de Esperanto por hispanlingvanoj finis sian betan fazon, tio signifas, ke la kurso atingis stabilecon konsiderindan. Ekde nun bonŝance ni povos fokusiĝi je la konstruado de dua versio de nia arbo, plibonigita kaj kun plia enhavo! Sed tio bezonos tempon. Dankon al ĉiuj pro uzi la kurson kaj raporti tion, kio devis esti raportita! Ho. Ni atendas por plimulto da novuloj! Kurso de Esperanto La kurso por la Hispane-parolantoj estas disponebla! Elektronika ePub-versio de la revuo 'La Ondo de Esperanto' Fino de la kurso Nova podkasto el la movada vidpunkto Esperanto-kurso estas finfine preta… "La knabino estas granda, ĉar ŝi manĝas multe." La knabino ne estas granda. La knabino estas tre granda ĉar ŝi mangas multe ignamojn kaj ŝi trinkas multe sodon. Al la korintanoj 2 1:24 Esperanto "Mi vojaĝis per aŭto." Kiel oni diras "kiel mi laŭ via opinio povas konvinki ŝin pasigi pli da tempo kun mi?" anglaj La filojn de Cidkija oni bucxis antaux liaj okuloj, kaj al Cidkija oni blindigis liajn okulojn, kaj oni ligis lin per kupraj katenoj kaj forkondukis lin en Babelon. 400 0 _ ‎‡a Beyoncé Knowles‏ ‎‡c usona ritmenblusa kaj soula kantistino kaj aktorino‏ Vi alportas sur Mian altaron panon malpuran, kaj tamen vi diras:Per kio ni malpurigxis antaux Vi? Per tio, ke vi diras:La tablo de la Eternulo estas senvalora. TEMPLO DE KUN IAM Maria la 2-a (Anglio) Unuaj paŝoj kun Scratch (.PDF) limis . finis. vortaro.net Varsovia Vento Elsendoj · La 94a elsendo Varsovia Vento Elsendoj La redakcio La 3a parto (tempo-daŭro 30:41) elŝutu Ĉe Fejsbuko ni kreis retejon kaj diskutgrupon, en kiuj vi trovos freŝajn informojn, fotojn kaj filmetojn - filmetojn vi trovos ankaŭ ĉe la jutuba kanalo: podkasto viavento. Priskribo de la elsendo Agata kun Roĉjo pri la ideo de la IJK ‘2015, Irek kun Stefan MacGill pri Juna Amiko, ILEI, UK kaj la nova strategio de UEA. La unua intervjuo kun Stefan MacGill. Agnieszka (Rude) pri pupekspozicio en Japanio, fotoj pri la pupekspozicio ĉe Fejsbuko, Intervjuo kun Kapriol’ – parto 2, Ilona Koutny pri la interlingvistikaj studoj kaj Arkones, Tomasz Chmielik pri la vivo de Wiera Gran kaj klezmera muziko, István Ertl pri sia kontribuo en la programon, Anonco de la plej proksima koncerto de Ĵele dum la JES, amikaj salutoj de Ĵenia kaj Lena – la unua intervjuo Martusia kun Aleksander Korĵenkov pri eldonaferoj kaj Bakerstrato 221B , “La Ondo de Esperanto” kaj eldonejo “Sezonoj” Irek kun Anna Skudlarska pri komuna esperantlingva ludo ”pasis la temp’”, Dankon al la organizantoj, speciale al Paweł, Wiesław kaj Tobiasz pro la invito kaj brava Arkones!!! dankon pro via elsendo, mi tre sxatas gxin kaj scias ke gxi postulas multe da laboro Dankon pro ŝato kaj kompreno, kiel kostas la rezulto Kun tiom multe da plaĉaj kaj belaj kanzonoj, mi aŭskultas ĝin plurfoje! Ne eblas elsxuti la trian parton ;( Alklaku tie ĉi por nuligi vian komenton Kunlaborantoj JES Junulara E-Semajno PEJ Pola E-Junularo Verda Stacio Priserĉi la TTT-ejon Por trovi ĝustan elsendon entajpu ekz. La 80a Sur la sablaĵo, kie por mi vi malrapide mi perdas, ve! prudenton. Flank' de miel' kaj rozoj, gardataj de la tero, Ivan maĵuraniĉ la morto de smail-agao ĉengiĉ LA MORTO DE SMAIL-AGAO ĈENGIĈ kiun almenaŭ kvin personoj tradukis al Esperanto LA PROJEKTO "MAĴURANIĈ" La eposo "La morto de Smail-agao Ĉengiĉ", aperinta en 1846 estas perlo de la kroata literaturo kaj deviga legaĵo en lernejoj. Esplorante la historion de la esperanta movado en Kroatio, mi rimarkis, ke tiu ĉi libro havis tre interesan sorton Ĝin traduki al Esperanto provis pluraj personoj en diversaj jaroj. Inter ili estis la plej gravaj kroataj esperantaj pioniroj Mavro Špicer (1933) kaj Danica Bedeković (1909), iom malpli konataj esperantistoj Ivan Stalzer (1910 kun Bedeković) kaj Zlatko Hribar (ĉ. 1925, sed nepublikigita) kaj fine la plej bonan kaj verŝajne definitivan tradukon prezentis en 1972 la elstara kaj tre kvalita kroata tradukanto Josip Velebit. Recenzoj, reklamoj kaj eĉ disputoj pri tiuj tradukoj aperis en pluraj esperantaj gazetoj. Sian opinion pri la tradukoj de Špicer kaj Velebit donis ankaŭ la famega hungara esperanta poeto Kalocsay! Venis al mi la ideo, savi por kroata movada historio ĉion ĉi, kaj prefere en unusola libreto. Estis tio tre ambicia projekto, kiun mi emas nomi "Projekto Maĵuraniĉ". Cetere, post tri jaroj estos 200-jara jubileo de la naskiĝo de Ivan Maĵuraniĉ! Mi kolektis ĉiujn tekstojn, difinis la enhavon kaj organizis la laboron. Grava helpo kaj komprenemo venis de nia esperantisto Stanko Rukelj, kiu tre diligente kaj atente post longa laboro enkomputiligis la tradukojn de Špicer kaj Velebit. Mi intencis fari la tutan libreton libere prenebla el Interreto kaj presigi ĝin en nur ĉ. 50 ekzempleroj. Cetere, la celo de tiu ĉi laboro estas savi kroatan esperantan historion kaj eventuale montri al eksterlandaj esperantistoj parton de la kroata kulturo. Neniu el ni du kunlaborantoj celas ian ajn profiton el tiu laboro. La fabulo de "Smail-agao" okazas ne en Kroatio, sed en la otomane (turke) regataj landoj Hercegovina kaj Montenegro, tamen ne multe for de Kroatio. Turka mahometana agao (loka estro) Smail tre turmentas malriĉajn kristanajn vilaĝanojn ("rajahon"), kiujn li malestimas kaj opinias malgravaj estaĵoj, el kiuj li nur volas elpremi tro altegan imposton. Krom tio li kruele traktas kaptitajn kristanajn batalantojn. Fine la agaon atingas justa puno: la subpremata popolo organiziĝas, atakas lian taĉmenton kaj la agao mortfalas en la batalo. Kvankam li per ĉiuj rimedoj volis atingi postmortan gloron pro sia batala kuraĝo kaj ĉiuspeca grandeco, tamen la posteuloj memoras lin laŭmerite nur kiel tiranon kaj fiulon. La fabulo baziĝas sur vere ekzistintaj homoj kaj lokoj kaj iuj historiaj eventoj. Sed la aŭtoro permesis al si fari kelkajn ŝanĝojn. Ekz. la agao ne estis tia persono kaj vere li pereis en tute aliaj cirkonstancoj. Tamen, tio neniom malgrandigas la valoron de la verko. La aŭtoro volis montri, ke tiranoj ĉiam devas fali, sklavoj iam nepre liberiĝos kaj fine la historio la tiranojn certe ne favoros. La stilo kaj la ritmo de la eposo intence estas tiu de tradiciaj popolaj poemoj, kiuj kutime parolas pri historiaj okazaĵoj. La verko estas plena de turk-devenaj vortoj, kiuj tamen enhejmiĝis inter slavaj popoloj sur la balkana duoninsulo. Tiu stilo kaj tiu vorttrezoro donas al la verko certan koloron, kiun bedaŭrinde estas malfacile transporti al Esperanto. Krom tio, mallongaj versoj (ofte ok-silabaj) plenaj de rimo, plenaj de akraj bildoj, fortaj sentoj kaj saĝaj "lakonaj" konkludoj - ĉio ĉi faras tradukadon de tiu ĉi verko al Esperanto malfacilega tasko, sed ankaŭ granda defio. Ne mirinde, ke tiomaj homoj entreprenis tiun taskon! Ivan Maĵuraniĉ (1814-1890) estis kroata poeto, lingvisto kaj politikisto. Lia sola grava originala poezia verko estas ĝuste ĉi tiu eposo. Krom tio li majstre kompletigis mankantajn partojn de la grava kroata mezepoka eposo "Osman" (de Ivan Gunduliĉ), brile imitinte la lingvon el tiu epoko kaj la stilon de la aŭtoro. Kiel lingvisto li enkondukis multajn modernajn vortojn en la kroatan lingvon. La pinto de lia politika kariero estas, ke li inter 1873 kaj 1880 estis kroata banuso, t.e. iaspeca subreĝo por Kroatio. Kroatio tiam estis parto de Aŭstrio-Hungario, sed havis aŭtonomion kaj sian propran estron el la kroatia nobelaro. Maĵuraniĉ escepte estis nenobelo. Lia ĉefa politika rezulto estis modernigo de Kroatio. Portalo:Geografio Mi ankau konsentas! La lingvo internacia estas bonega! Jes! Mi lernas ankorau^ sed mi konsentas. Nombro de mesaĝoj (0) La 10an de novembro la ĉina prezidanto Xi Jinping invitite ĉeestis la pintkonferencon de ĉefadministrantoj kadre de la Azia-Pacifika Ekonomia Kunlaboro (APEK) en Da Nang, Vejtnamio, kaj faris ĉefteman paroladon titolitan "Kapti la Ŝancon ĉe Transformiĝo de la Monda Ekonomio kaj Serĉi Pli Grandan Disvolviĝadon de Azi-pacifiko". Li emfazis, ke la mondo nun restas en la historia procezo de rapida ŝanĝiĝo, kaj la monda ekonomio estas frontanta al transformiĝo de pli profunda grado. Ni devas adaptiĝi al la ĝenerala tendenco, kuraĝi preni sur nin la devon kaj kune malfermi pli luman estontecon por disvolviĝo kaj prosperiĝo de Azi-pacifiko. Xi Jinping rimarkis, ke al la vojo de evoluo ne ekzistas fino, sed nur nova ekirpunkto. La mondo nun estas renkontanta la profundan transformiĝon de dinamiko de kreskado, maniero de la monda disvolvado, procezo de la ekonomia tutmondiĝo kaj regsistemo de la monda ekonomio. Azi-pacifiko estas la plej granda maso de la tutmonda ekonomio kaj ankaŭ estas unu el la ĉefaj motoroj de ekonomia kreskado en la mondo. Ni devas bone koni la evoluan tendencon de la tutmonda ekonomio, precize nin orienti, posedi la regulojn, kaj kategorie reagi al la profunda transformiĝo de la monda ekonomio. Por tio ni proponas la jenajn: 1. plue persisti en konstruado de malferma ekonomio kaj strebi al realiĝo de kunprofito kaj kungajno; 4. plue pliigi inkluzivemon de ekonomia kreskado kaj lasi la popolamasojn kunĝui la fruktojn el la disvolviĝo. Xi Jinping substrekis, ke la paco, stabileco kaj prospero de Azi-pacifiko apartenas al la tutaj popolanoj de Azio kaj Pacifiko, la estonteco de Azi-pacifiko devas dependi de la kuna kreado de la azi-pacifikaj popoloj. Interfido, inkluzivemo, kunlaboro kaj kungajna partnereco estas la spirita ligilo de la granda azi-paficika familio kaj estas grava garantio, kio ebligas al la azi-pacifika kunlaboro iri sur ĝusta vojo. Lasu al ni serioze akceli kunlaboron, senŝanceliĝe preni agojn kaj kune konstrui pli belan morgaŭon de Azi-pacifiko. Granda kontribuo de tiu ĉi traduko, farita fidele kaj subtile en la aĝo de 69 jaroj, kuŝas en tio, ke niaj samideanoj, ne regantaj la ĉinan lingvon, havu la ŝancon ne nur spirite proksimiĝi al la verkisto (eble eĉ vidi lian modestan figuron kaj iom babili kun li aŭ en kolokvo, simpozio, konferenco pri tiu ĉi traduko kaj aliaj de liaj romanoj aŭ post lia eklerno de la internacia lingvo), sed ankaŭ persone koni la nunan Ĉinion, ĉerke traŭmatizitan en la vandalismaj jaroj kaj admirinde renovigitan dank' al la reformado kaj malfermo, kondukataj de la granda, glora Komunista Partio de Ĉinio. La tradukinto, estimata sinjoro Wang Shirong, estas kompetenta veterano, ekde la juneco sin dediĉanta al Esperanto. Ĉi-foje, kiel antaŭe, li riĉigis nian lingvon per elvokivaj esprimoj, ekzemple Chen Nazo, Wang Piedo kaj Wu Intesto; "generala ventro" (p. 93), "Trio da ĉevaloj ne povas retiri lin" (p. 95), "sovaĝa floro" (p. 216) , "ranido" (p. 216) , "Venas saĝo el damaĝo" (p. 248), "kiel fiŝo en poto" (p. 331; ni havas jam la malsamsignifajn esprimojn "kiel fiŝo en akvo" kaj "kiel fiŝo ekster la akvo" en PIV). Ankaŭ per iuj novaj vortoj – legiĝas, en la sepa paĝo, kvazaŭa neologismo "periodontito", kiu konsistas el "peri~" (ĉirkaŭ), "odont(o)~" (dento) kaj "~it~" (inflamo); "mantoo" (p. 29), "rehmanio" (p. 38) , ĝaŭzio (p. 177), bovrano (p. 184) kaj halioto (p. 241). La traduko estas ege subtila dank' al tio, ke sinjoro Wang Shirong preterlasis neniun detalon, eĉ ne iun ajn apenaŭ rimarkeblan, donante sufiĉe multajn klarigojn, tiel ke niaj samideanoj povas facile kompreni la ampleksan kaj profundan enhavon de la romano. Regas ankaŭ flueco kaj simplo el tio, ke la tradukinto artisme lirligis kaj malkomplikis la frazojn anstataŭ kompleksigi ilin per reto da subpropozicioj. Jen heroino, la romana, ankaŭ epoka, nomata Wan Koro, naskita en 1937, diplomita el medicina lernejo en 1953 kaj fariĝinta ginekolog-obstetrikistino kiu faradis akuŝigojn ne nur al dekmiloj da virinoj, sed ankaŭ, foje, al bovino. "Ĉe stomako malsata ne kapricas palato", la zamenhofan proverbon oni rememoras, legante kortuŝan rakonton pri la ĉiutaga vivo de kamparanoj, kiuj produktadis grenojn tamen baraktadis en malsatego. Jam ambroziis eĉ karbo, herbo, cikado, cimo, formiko kaj... Kiel ili ronĝis antraciton, maĉis tigon kaj ĝuis nutrecon el insekto en la paŭperismaj jaroj, en kiuj plaĉis eĉ blato al la palato, se ne paroli pri rato? Kaj batato? Ho ve, kion batato alportis? Bonvole legu plu! Monde konatas la kultura revolucio, huladinta kaj hurladinta en la daŭro de 1966 ĝis 1976 post ies forlaso. Kiom da jardekoj oni povas teni en la tuta vivo? Sed ĉu kultura revolucio aŭ brutula raborabio? Mem juĝu bonvole, laŭ aŭtenta kaj konkreta priskribado en tiu ĉi verko de Mo Yan, kiu ne senkaŭze ricevis la literaturan Nobel-premion! Ĉu vi interesiĝas pri amuza kverelo kaj militeca lukto inter "Duonfeo" Yuan Vango, kiu bombaste aŭdigis en festeno longan analizon pri dispozicia geomancio, kaj Hao Manego havanta tiel lertajn fingrojn, ke li kapablis modli en momento pupon faksimilan al kliento? Ĉu vi volas scii, kiel Wan Koro faris kontraŭkoncipan enuteran rimedon al la edzino de sia nevo sen peti ŝian konsenton kaj kio okazis al la juna akuŝintino? Sed kio sekvis, post kiam Yuan Vango laŭpete elpinĉis la enuteran ringon, la edzino de Ranido denove gravediĝis, Wan Koro devige faris abortigon kaj tia operacio sendis, parce aŭ fortune, la "ranidinon" kaj "raneteton" en ĉielan palacon (Tamen kiel nia Majstro diris, "rano eĉ en palaco sopiras pri marĉo", se ne paroli pri la ino kaj ido de Ranido!)? Ĉu vi inklinas mense spekti grandiozan festenon en la hejmopalaco de Ranido? Ĉio reaperis, ĉio detruita aŭ ruinigita en la jaroj de la kultura polucio (ve al mi, sed "revolucio"!), escepte de miriado da mortigitoj kaj suicidintoj; fakte ankaŭ ili kiuj, reaperantoj (eble eĉ la Ibsenaj?), ofte frapis je la mensa pordo de iuj rimorsantoj, eĉ de la firmavola Wan Koro, kiu poste povis fari nenion alian ol taski al la edzo, ke li modlu pupojn, laŭ ŝia rememorado similajn al fetoj aŭ beboj kiujn ŝi, por plenumi la grandan politikon, propramane pereigis en abortigo kaj kies naskotagoj stampiĝis al ŝi en la cerbo!); restariĝis eĉ la Templo de Infandona Diino kun senprecedentaj majesteco, impono kaj lukso kompare kun antaŭa templeto. Ĉio reveninta aŭ reanimita havas multe pli grandan potencon, disvastiĝas ĉien kaj penetras tra la 4 dimensioj, preskaŭ tra la tuta Galaksio. Sed... Sed ni revenu al la heroino kiu, timanta neniun kaj nenion, svenis terurite de rano. Kial? Tamen ĝuste la Rano kaj marĉo da ĝiaj gefratoj portis ŝin al la sino de Hao Manego kiu feliĉe aŭdis ŝiajn unuajn vortojn: "Ni geedziĝu!"... Bonvole legu la eminentan tradukon! Fine! Fine la fikcirealan romanon kronas 9-akta dramo, speciale verkita de la Nobel-premiito kaj titolita "Rano"! Ni do ludu ĝin, ĉu bone? Sed kiun rolon vi preferas? Aŭ ni kune estu spektantoj en Esperanto-teatro, tronanta en... Kongreso de la Popoloj Civitanoj de la Mondo al Civitanoj de la Mondo kiuj uzas Esperanton Oni starigis novajn tabulojn apud stratoj per kiuj oni venas aŭte al Herzberg. En la gotika skribo: Willkommen in Herzberg am Harz, Esperanto-Stadt, Bonvenon Bonega ideo . Unuiĝo Franca por Esperanto [Noto : nomo "GRISIER", substrekita, mane skribita inter la du ĉi-superaj nomoj.] arkivo.esperanto-france.org "Unusola poemaro de talenta poeto. Plejmulto de la poemoj kantas pri amo, en aliaj esprimiĝas revoluciaj impulsoj." /Enciklopedio de Esperanto, p. 328. Parte reeldonita kiel "Nikolaj Ĥoĥlov ; Mia vojo ; Pli ol dudek poemoj kun ekvivalentoj en la rusa kaj ampleksa bio-bibliografio de la poeto" ; Samara 2005 Legu recenzon de Jorge Camacho kaj Pedro Hernández Úbeda pri "Mia vojo" en Esperanto: "Mia vojo" de Nikolaj Ĥoĥlov Negro por la Viv': La Persisto (karaokeo kun voĉoj por tri kantistoj).mp3 La bona stilo TION (W) PER kV Kaj se iu povus vidi estontecon kaj registrus siajn viziojn por gvidi homaron? Kaj se personoj havus aliron al tiuj registroj ekkomencus labori por konstrui tiun estontecon? Kaj se tempo ne estus pli ol fadeno kiu povas esti laborata em ĉi tie kaj nun de niaj vivoj kaj estonteco fariĝus nunon? Vidu tion kion ni trovas en “pasinteco”: Malbono kiu ombris vivon en planedo, antaŭ granda turniĝo, estis manko de ia klara vizio unuigita en komuna celo. Homoj estis disigitaj per siaj personaj kredoj kaj moto “estu feliĉa” simpligis ekziteca angoro. Mi Estas Libera Konscio en Unueco de Esti. Mi Estas Semtempa tempo. Mi Estas Universala Esprimo de la Vivo KAJ Roach (RF) 2 0 1 1 0 0 0 61.50 0 WI TTT-Himnaro Cigneta 322. Laŭdu la ĉielan Reĝon _ Hymnary.org TTT-Himnaro Cigneta‎ #322 Kaj Tiel Plu, concert - ball Esperanto – Esperanto: Gajan Kristnaskon & Bonan Novjaron. www.ferecon.nl Venereaj malsanoj, Vivo "En la 14a jarcento la nigra pesto finis kun la vivo de 75 milionoj de personoj. La puloj de la nigra rato estis la portantinoj de la malsano" "Eblas plu demandi: por kio homoj vivu? Tiel oni demandas eble verŝajne sen fino, do la senco ne ekzistas. Trankviliĝu! Vi ne devas ĉagreni pro tio." "La vivo estas tiu kiu okazas al ni dum ni faras aliajn planojn" "Enmeze de la vivo ni estas ĉirkaŭtaj de la morto" "La familia vivo estas atako kontraŭ la privata vivo" "La vivo estas simple unu damnita afero post la alia." "La VIVO nutras ilin" "Foje kreskas la espero kiel sur la dom' hedero" ~ Hans-Georg Kaiser pri tute alia afero "Se io ajn ie ajn iam ajn aperas, por tio estas kialo." Vivo, laŭ la sankta Fundamento de Esperanto, estas malmorto. Oni rajtas paroli pri viviĝo de homo kiam temas pri naskiĝo neatendita, akcidenta, ne kiam li ekvivis nature, estis naskita aŭ vivigis sin mem. Kiel stato, vivo estas la malo de morto; kiel evento, la malo de iu ajn. Tiu ĉi bildo ne eblas klarigon Biologie, vivo povas okazi al ĉiomo aŭ tuto; al parto de tuto; aŭ al ambaŭ. Se vi ne komprenas tion, demadu al blondulino. Vivo estas evitebla. De kiam unufoje proteina maso iĝis viva organismo, denova estiĝo de la vivo iĝis malebla: la vivaj organismoj forvoras la proteinojn. Profesoro Edvino Conklin observis ke la probablecon de vivo originado de akcidento estas komparebla al la probableco de la nelimigita vortaro aperi de eksplodo al presanta butiko. Vivo estas mondo en kiu eblas interagi skribe, voĉe kaj geste. Krom babili oni povas aŭskulti koncertojn (U2 jam faris koncerton tie), aĉeti aŭ lui terenojn aŭ tutajn insulojn, konstrui objektojn, vendi aĵojn aŭ servojn. Poste vi povos elŝuti la necesan programon kaj ekuzi ĝin per via uzulnomo kaj pasvorto. La elŝutado ĝenerale daŭros kelkajn jarojn Dum la unua fojo post elekto de la aspekto de via "avataro" kaj alkutimiĝo al la uzo de la programo sur tiucela familio, vi povos esplori la mondon. La karitato kiel vivo en la fido Edit Dio deziras altiri nin al Si, instigi nin diri kun sankta Paŭlo: plu ne estas mi, kiu vivas, sed Kristo vivas en mi. La fido fariĝas vere aktiva en la karitato, kiam ni lasas, ke Li vivu en ni. - Kiel vi pensas, ĉu estas vivo post nasko? - Mi ne scias: de tie ankoraŭ neniu revenis. Ni naskiĝas nudaj, malsekaj, kaj malsataj. Kaj poste la aferoj plimalboniĝas. Sankta rajto al la vivo kaj al la spirita vivo Edit Sen spirita vivo, la homo enmemiĝas kaj ne plu kapablas sperti aŭtentikan liberecon kaj estigi justan socion. Kiam al la malsanulo plaĉas eĉ ne la manĝaĵoj kiujn lia kuracisto al li malpermesis, li eniris en la lastan fazon ne nur de sia malsano sed de sia vivo. ;o) Ulo puŝas la rulseĝon de avo, kaj diras: Ho, avo, la vivo duras. Mia vivo estas nur ŝerco.... Jen bonŝance, ĉar tio ĉi estas ja ŝercaro! Ĉu vi konas la sekreton kiel konservi bonan sanon dum la tuta vivo? Ne, kio estas? Ulo instruas al sia filo: Joĉjo, ekzistas du sekretoj en la vivo. Neniam forgesu tion. Jochjo: Jes, pachjo. Kiuj ili estas? Patro: La unua sekreto estas, neniam diru al iu ĉion kion vi scias. Vivo eterna estas karakteriza esprimo de la kristana lingvaĵo, origine ĉerpita el la evangelio de Johano (5,24; 6,53-55), kaj signifas la transcendan vivon donatan de Dio. La esprimo, do, se el si mem ŝajnas rilati al la postmorta senfina restado ĉe Dio, tamen ĝia tuja perceptigo, en la johana lingvaĵo kaj konceptaro, estas tio kion Dio nun komunikas kaj donas el sia vivo mem. Fakte, ĉar la diaj supernaturaj donacoj jam estas doto kaj heredaĵo en tiu ĉi tera vivo (kiel, laŭ Johano, la kono kaj fido je Jesuo, la ĝojo pro la certeco pri la dia amo ktp), la vivo eterna ampleksas ankaŭ la teran vivon de la kredanto pense-kore impregnita per tiaĵoj: do li jam posedas la eternan vivon! Certe, ankaŭ hodiaŭ la frazo, materie eldirita, komunikas kaj sentigas la du signifojn, sed ĉe oreloj ne kutimiĝintaj al kristana lingvaĵo ĝi precipe reeĥas la transtempan vivon, tiun dedukteblan el komunaj onidiraĵoj kiu, tamen, ĉeestas ankaŭ en Johano mem (vidu Apokalipson 21,4).[1] Pli instruige tion sciigas eventuala nocio pri eterneco. Folioj de la Vivo. De Rusinol, el la kataluna trad. Sabadell. 1910 (?), 104 p. "Tute interesaj kaj tradukindaj skizetoj. La stilo estas facila. Bona, klara estas la traduko." (Th. C., L. I, 1910, p: 46.) Preter la Vivo. Poemaro de Baghy. 1922, 128 p., dua eld. 1931. „En nia internacia poezio ĝi estas nova venko, nova atingita ŝtupo kaj semtempe nova elira punkto por la estontaj formoj kaj serĉadoj. La tuta libro spiras per la plej alta kaj pura romantikismo kun aldono de la vagabonda estetiko.“ (Skito, L. M, 1923, p : 98.) Sprite la vivon! Mezgajaj poemoj originalaj kaj parodiaj de Miŝu Beraru. 1928, 110 p. „Jen nova ĵonglisto de vortoj kaj rimoj, ĉu en originalaj poezioj, ĉu en la parodioj. Lerta, sprita artfajraĵo.“ (G. S. ,E', 1928, p: 205) Kategorioj: Venereaj malsanoj Akademio Literatura de Esperanto _ tekstoj _ Atendante Home > En poezio kaj en prozo Arkivo de la EVA-anguloj En poezio kaj en prozo Mapo de la retejo (Feliĉa legas ĉiusemajnan popularan revuon, Artemio kaj Klara ĉiutagan bonnivelan ĵurnalon. Longa silento. Unu post la alia rigardas sian brakhorloĝon.) Klara: (rigardante al F.) Mi pardonpetas sinjorino, je la kioma vi rendevuas? Feliĉa: Je la naŭa kaj duono. (al A.) Kaj vi sinjoro? Klara: Kaj mi je la naŭa! Feliĉa: La kioma do estas laŭ vi? Artemio: La deka kaj dek. (al K.) Ĉu sinjorino? Klara: Jes, proksimume. Feliĉa: Strange ke la kuracisto tiom malfruas. Artemio: Eble for, pro urĝa vizito. Klara: Nunepoke, neniu estas akurata. Klara: Jes, kaj diru al mi por kio oni pagas tiom da impostoj. Klara: Mi ne povas atendi plu sen fumi cigaredon. Feliĉa: Estas malpermesate fumi ĉi tie, sinjorino. Klara: Mi ne kapablas elteni tiom da tempo. Artemio: Tamen tabako tute ne estas bona por la sano. Klara: Por mi ne gravas. De preskaŭ sepdek jaroj mi fumas. Kial ĉesi nun? Feliĉa: Ĉu? sepdek jarojn? Pli bone neniam komenci. Klara: Tio estas diraĵo de nefumanto. Klara: Ĉu antaŭ longa tempo? Artemio: Mi ĵetis mian lastan paketon dum la kvindekaj jaroj, kiam oni ekdiris ke fumado povas esti kaŭzo de kancero. Mi ja komencis kiam mi estis en koncentrejo. Klara: Ha, ankaŭ vi suferis pro tiuj aĉaj nazioj. Mian edzon, mian patron kaj unu onklon mi perdis dum la dua mondmilito. Ili estis rezistantoj. Denuncitaj, deportitaj al Bukenvaldo. Feliĉa: Oni verŝajne ne povas imagi kiom terura devis esti tiu epoko kiam oni ne travivis ĝin. Mi mem naskiĝis nur fine de la milito. Artemio: Fakte, tiu epoko estis terura, ankaŭ mi konis ĝin. Sed mi spertis alispecan koncentrejon. En Hispanio, la frankistojn mi kontraŭstaris kaj forfuĝis en Francion kiel multaj aliaj respublikistoj. Tie oni arigis nin en koncentrejon, proksime al Tarbes. Feliĉa: Vi certe multe suferis! Mi mem nur havis ebenan vivon. Klara: Nenies vivo estas sensenca. Feliĉa: Ĉu? Mi neniam vojaĝis. Mi neniam edziniĝis, neniam havos infanojn. Artemio: Ĉu nenio interesas vin? Feliĉa: Mi ŝatus vojaĝi sed mi ne aŭdacas fari tion... sole. Sed mi legas. Klara: Kaj kion vi ŝatas legi? Klara: Fakte, se vi legas nur tiajn revuojn aŭ romantikaĵaĉojn, vi ne iros for. Klara: Tiuj funkciuloj! Jen kien iras niaj impostoj. Por pagi pigremulojn. Ĉu oni parolas pri strikoj en via ĵurnalo? Feliĉa: Tute ne, tion mi ne legis. Klara: Kompreneble, en tia paperaĉo. Artemio: En la mia estas longa artikolo pri striko en medicina medio. Feliĉa: Ĉu tio koncernas nian urbon, sinjoro? Artemio: Mi ankoraŭ ne finlegis la artikolon. Klara: Ŝajne temas pri laborĉeso en la hospitaloj. Feliĉa: Kaj kiam, tiu striko? Klara/Artemio: Ekde [la dato de la hodiaŭa tago]. Feliĉa: (ekstaranta) Ne sufiĉas legi intelektaĵojn gesinjoroj, unue necesas kompreni kion oni legas. (Ŝi eliras, ankaŭ la du aliaj.) Feliĉa: (revenanta, al la publiko) Almenaŭ, mi komprenas tion kion mi legas! Eŭgeno Onegin(Fragmentoj) Aleksandr Puŝkin "Estu do tiom perfektaj, kiom estas via patro en la chielo". (Kristo) "L' espero, l' obstino kaj la pacienco atingos la celon en gloro". "La plej bona afero, kiun vi povas fari, estas strebado al perfekteco — ne ekzistas pli alta celo". I. ANTAU OL VI KOMENCOS La verkon mi dedichas al chiuj homoj sen escepto. Estas evidente ke, el multaj legontoj, nur malgranda parto ekinteresighos pri aferoj de chi tiu verko. Ghuste al tiuj legontoj mi proponas ekiri senhezite kaj sentime sur vojon de spirita, konscia memevoluigo. La enhavo de la verko ne estas mia proprajho nek mia scio; ghi estas malgranda parteto el ega sagho de perfekteco. Mi estas nur tiu mizera ilo kiu vidas kvazau tra nubo malgrandan parteton kaj deziras prezenti ghin al vi, kara leganto, malgrau la konvinko, ke mi faras tion tre neperfekte. Memoru, ke vi kredu nenion kio estas chi tie skribita, antau ol vi bone prikonsideros tion. Unue chion bone pripensu kaj esploru kiam vi povos. La enhavo estas unu el la nekalkuleblaj vidpunktoj pri vojo al perfekteco. Vidu la vidpunkton, sed ne akceptu ghin senpense kiel la vian. Pli bone estos kiam vi volos vidi, kion mi proponas al vi kaj poste serioze pripensos chion. Skribante la libron mi ne atentis enciklopediajn difinojn, sed klarigis konforme al mia kompreno. Ne gravas, ke aliaj ne konsentos kun mi. Gravas ke chio estas tiel klarigita, ke estu komprenebla. Ne sufichas unufoje tralegi la libron, tio estas tro malmulte por la interesato. Al chiu kiu konstatos la enhavon interesa, mi proponas ellegi ghin du- au ech trifoje, kun pauzo inter la relegoj. Antau ol vi komencos legi, trovu kvietan kaj senbruan lokon, trankviligu vin mem kaj koncentrighu — tiel vi pli facile komprenos la tekston. La libro ne favoras au konstraustaras religion; la enhavo estas neutrala rilate al iu ajn religio, sed ghi povas taugi por kredemulo same kiel por ateisto. Krome la libro estas eniro en grandan sistemon de memperfektigado en kiu perfektigado de la karaktero estas komenco de laboro koncerne sin mem. Memoru, tio kion vi estos leginta povas esti komenco de via vojo al perfekteco. La komenco estas tre grava, kiel bazo por fortika domo. Atentu tion, ke la enhavo de la libro estas idealo, al kiu oni povas strebi, sed estas malfacilege atingi ghin. Utiligante la idealon, kreu vian propran por vi mem, ghi ne bezonas kongrui kun tiu chi. Legu kaj profitu spirite. Vi profitos, se vi volos. II. PRINCIPOJ Tre gravas, ke vi konu viajn virtojn kaj precipe la malvirtojn. Ankau sciu, kiujn virtojn vi devus konstrui en la karakteron. Tial necesas, ke vi listigu principojn lau kiuj vi direktos vin kaj kiujn vi obeos dum la tuta laboro koncerne vin mem. Vi povas fiksi por vi mem pli au malpli multe da vivprincipoj; oni povas diverse tion prilabori. Helpu al vi la principaro chi-sube trovighanta; pri ghi estas la libro. Vi povas ghin shanghi au akcepti, sed unue pripensu ghin serioze. Jen la principaro konsistanta el dek ordonoj: Tiuj principoj estas pli precize priskribitaj en la sekvaj partoj de la libro. Ne chio tamen estas menciita, la ceteron vi mem provu trovi; vi povas tion fari. Faru tion laborante koncerne vin mem. Memoru, la laboro koncerne sin mem longe dauras kaj estas malfacila; ghi postulos de vi grandan strechadon kaj memapogadon. Kiam la laboron vi estos farinta almenau iom malmulte, tiam vi rimarkos la efikojn. Sen laboro vi nenion shanghos en vi tiel ke estu pli bona. Pro tio chiam iru piu, char nenion pli bonan vi povas fari, kaj ne rezignu, malgrau malsukcesoj. Nur tiu atingas kiu iras. Tiu, kiu rezignas, kondamnas sin je maisukceso kaj malprogreso. Ne akceptu ion, kion vi ne komprenas au ne konsentas, sed la konscienco direktu vin. Legu kaj estu komprenema. Pensu kaj elektu. Estas malpermesate mortigi homon; pri tio vi estas konvinkita, sed tio ne estas chio. Tiel same oni malpermesas mortigi beston, kreskajhon au detrui senpense la nevivan materion. Kompreneble, kiam estas bezono mortigi beston (ekz. oni ne havas alian solvon, char minacas morto pro malsato), faru tion, tiam vi estos senkulpa (same se temas pri vegetajhoj). Kiam vi mortigas beston au vegetajhon por havi plezuron (chasado, fishkaptado, bukedfarado), pro timo (antau muso, rato, serpento), pro neglekto kaj aliaj kauzoj, kiuj ne estas necesa bezono (vivdefendo au nutrado por eviti malsatmorton), tiam vi tushas la principon. Devigante homon labori pli ol povas ties fortoj, devigante al laboro al kiu ne taugas - vi mortigas (tio koncernas ankau bestojn). Efike oni povas mortigi difektante ies sanon, ekz. per fumado, drinkado, troaj manghado au lacigado, senokupeco kaj simile. Same kiam pro vi en la aero trovighas venenaj gasoj au polvoj, la prilumo au aerumado ne estas sufichaj. Temas pri chiuj laborkondichoj kiuj dependas de vi kaj influas la homan sanon. Ankau estas malpermesate malpurigi la naturon (akvon. aeron, teron); kontraue, vi devus batali por la pureco. Ne nur per agoj oni mortigas, ankau per siaj paroloj kaj pensoj. Kiam vi iel ajn malfaciligas al iu atingi ion (dum li au shi bezonas tion), kalumnias iun, malbone deziras au vekas negativajn sentojn (koleron, deprimon, malfervoron, timon, malicon) — tiam vi tushas la principon. Chu vi envias al iu ion (atingon, sukceson, havajhon)? Eble vi enmiksas vin en ies aferojn kiam oni ne petas vin? Eble vi ech altrudas vin? — Ankau tiuj agoj kontrauas al la principo. Foje vi havas determinitan negativan memtenighon (agordon) al iu; poste vi eble malvarme traktos lin au shin malgrau neekzisto de iu ajn kulpo flanke de tiu persono. Eble vi sakras au pensas malbone pri iu, malfavore prijughas iun — tio estas kontraua al la principo. Oni povas mortigi diverse: rapide, iom post iom, rimarkeble au ne, kashe au malkashe, senpere au pere de iu. Rimarku: vi efike mortigas vin mem pro kolerado au pesimisma memtenigho. Oni povas mencii ankorau multajn detalojn koncerne la principon "ne mortigu"; tio tamen ne estas necesa, se vi mem scios kaj povos distingi. Post prikonsidero vi ofte rimarkos, ke viaj ago, parolo au penso mortigis (komprenu en la plej vasta signifo de la vorto). Ghenerale oni povas konstati, ke estas mortigo chiu ago, parolo au penso kiu povas iel ajn (ech plej nerimarkeble kaj senteble) malbone influi homon, beston, kreskajhon au nevivan materion. Evitadu kaj ne faru tion krom en la kazoj de nepre necesa bezono; tio okazas tre malofte, kiam oni devas elekti inter du malbonajhoj. Jen principo, kiun vi konas de longe, sed chu precize? Turnu vian atenton al ghi. Jen kelkaj aliaj ekzemploj: Preni ion de iu, kiam tiu ne scias au ne permesas al vi, estas shtelo. Tio estas evidenta al vi, sed oni povas alie, ekzemple kashi ion antau iu, kion li au shi atingus sciante pri tio. Trovi ies ajhon kaj alproprigi ghin, tushas la principon. Unue uzu chiujn rimedojn por redoni la trovitajhon al la vera posedanto. Kiam vi ne trovos la posedanton, ankau tiam vi ne rajtas alproprigi la trovitajhon. Se tio estas mono, destinu ghin por utila celo (ekz. donu al tiuj kiuj vere bezonas), se tio estas alia valorajho, pripensu pri la plej ghusta destino. Kiam vi vere bezonas, alproprigu la trovitajhon, sed nur post malsukceso trovi la posedanton. Kiam vi trompas en negoco au pro vi iu perdas je via profito, tiam vi shtelas. Same estas, se vi maljuste dividas havajhojn, monon, laboron au malghuste utiligas ilin kauzante perdojn. Konscii, ke oni devas doni ion al iu kaj prokrasti, tro longe ne redoni pruntitajhon, ne doni al iu la meritajhon — jen ekzemploj pri shtelo. Vi povas shteli ankau la tempon okupante iun au vin mem per sensignifaj aferoj, kiam necesas alie pasigi la tempon (ekz. labori). Esti mallaborema, maldiligenta, vanta dum la laborado au lernado - signifas shteli la tempon de si mem. Atribui al si ies atingajhon, kvaliton, agon, estas shtelo simila al tiu kiam oni faras inverse, atribuas al iu sian chion chi. Provu pripensi la principon kaj trovi aliajn ekzemplojn pri shtelo. Mensogi signifas montri malveron per ago, parolo au penso. Diri neveron estas tipa ekzemplo de mensogo. Ghi konsistas en tio, ke oni diras, kio fakte ne okazis, okazas au okazos. Kiam vi rakontas okazintajhon, kiun vi vidis au pri kiu vi legis, kaj se vi aldonas al tio ne faktojn (tio signifas ke vi ekz. troigas au aldonas ion, au intence preterlasas gravajn faktojn), tiam okazas mensogo de via flanko. Simila mensogo estas elpensi ion kaj paroli pri tio kiel pri okazinta. Se vi ne volas mensogi, diru kaj prezentu nur purajn faktojn sen io ajn alia, nome aldonoj au preterlasoj. Neniam shajnigu vian parolon havanta plurajn signifojn, sed diru rekte, malkashe, simple kaj kompreneble al chiu au silentu. Se vi promesis au jhuris ion al iu kaj vi ne plenumas la aferon - vi mensogis; same, se vi dirus pri io estante necerta, ke tio estas vera. Mensogi estas ankau: ne diri tion, kion oni devas sciigi al iu, jesi sciante, ke iu mensogas (do konfirmi la mensogon). Se vi ne konfesas viajn erarojn au (pli malbone) senkulpigas vin estante kulpa - vi mensogas; same, kiam vi simulas labori au shajnigas, ke io estas tre signifoplena por vi. Chiu via shajnigado, au pri sento, au pri bumoro, ankau chiu alia via malnatura kondutado (kiun vi konscie kauzas) estas mensogo. Same, senkulpigi sin dirante, ke la malagemo efikas pro ekzemple manko de vivofortoj ene de si. Ne senkulpigu vin pro la mallaboremo au malagemo - tio estas mensogoj. Mense vi mensogas jam en la momento, kiam vi planas malveron au trompon. Pensante pri iu au io ne konforme al la realo, vi kreas mensogon en la penso. Jughante pri iu vi plej ofte (sed ne chiam) eraras, do mensogas vin mem, tial neniam jughu pri iu, sed chiam pri vi mem. La aliulon vi konas ne sufiche por jughi, tamen vin mem vi konas bone por juste pritaksi. Kiam vi audas kalumnion pri iu, ne timu nei, des pli kiam ghin diras persono kiu nur audis pri tio. Tiukaze kiam vi neas, tiam vi defendas vin mem kaj aliulojn kontrau la mensogo kaj vi ankau neniigas la kalumnion. Memoru ke pesimismo kaj tro granda optimismo (tio estas preskau neglekto) povas esti ankau mensogo. Kiam vi diras malveron por savi ies vivon au por ne kauzi malbonon, tiam vi ne mensogas, kompreneble. Konsideru por scii mem kiam diri au ne veron, Ne diru la veron, kiam povas sekvi el tio pli da malbono ol bono. Estas malfacile scii, sed ja tion ni povas lerni. Se vi volas lerni, antau chio auskultu kaj atentu vian konsciencvochon. En la chiutaga vivo mensogado estas tiom ofte aperanta ke ghi estas preskau kutima kaj tute normala afero. Tial estas malfacile fari sin homo, kiu ne mensogas. Ankau estas malfacile atenti tion, ke ne aperu mensogo el mia busho. Ni tamen provu. Ni sukcesos. Fiero estas sento, ke oni estas iurilate pli bona ol alia homo; tiun opinion oni povas trovi en si. Kiam vi pensas, ke vi estas pli valora ol aliulo, ke vi estas la plej bezonata de la mondo, tiam montrighas via fiero. Vi laudas vin pro viaj atingoj au por akiri rekonon de aliuloj; por la sama celo vi montras viajn kapablojn — tio estas fierado. Kiam vi neglektas konsilojn au instruojn kiujn vi ricevas, ech se ili shajnas al vi neatentindaj ("mi pli bone scias"), tiam montrighas via fiero. Ankau se vi ofendighas pro tio, ke iu montris al vi la fieron, estas malbone, char ja tio estas denove fiero. Donante al iu instruojn au konsilojn faru tion malfiere, kompreneme kaj ne substreku vian superemon. Same en la vivo - estu malfiera kaj trankvila. Ne fieru, sed samtempe ne estu subighema al la homo kiu insistas, ke vi faru malbonon. Ankau vi ne nur postulu, ke viaj subuloj ne faru malbonon, sed ankau montru tion al ili per viaj ekzemploj. Ne konsentu, ke iu malbonon faru, se vi povas antauforigi tion. Malfieri ne signifas humilighi antau iu au subighi al tiu; tio signifas konduti kompreneme al aliuloj. Tiu kondutado rezultas el la sento pri egala valoro de chiuj homoj en la mondo. Malfiero do estas kvalito de sagha, komprenema bomo kaj fiero montras nian stultecon. La stultulon atendas multe da vivlernado celanta senigi lin je la superemo. Che la unua ekstremflanko de la principo estas fiero kaj che la dua humilo; memoru, ke vi estu ie meze. Meze signifas nek superemi nek malsuperemi antau iu ajn, sed konsideri chiujn estajojn, kiel same valorajn al si mem. Ni chiuj estas same valoraj por la mondo, por la evoluo. Principe timu nenion kaj neniun. Estu sentima kontrau chiu ajn kaj chio ajn. Vi timas, kiam iu minacas vin per pli granda forto. Vi timas atentigi pri malghusta ago tiun, de kiu dependas viaj estadkondichoj (ekz. en lernejo au laborejo), negocoj au profitoj, char ili povus malplibonighi por vi. Vi timas, kiam minacas al vi danghero (ekz. irante sur rando che abismo au kiam sekvas vin mordema hundo) au io nekonata, nedifinita (estante nokte che tombo afl en arbaro). Ne timu, sed estu memgarda. Vi timas ankau ekzamenon au prezenti vin antau publiko (tiam oni diras pri publiktimo). Chi tiuj viaj kondutoj tushas la principon, vi do subighas al regado de bremsa sento. Oni povas timi chion: homon, beston, perforton, maljuston, fenomenon, altecon, spacon, nekonatajhon, mallumon, forlasitecon, mokon, homamason ktp. Chie povas atendi timo kaj nur de vi dependas, chu vi trovos ghin au ne. Chiu malkuragho estas formo de timo. Vera estas la proverbo: "ekzistas nenio pli timiga ol timo" - konsideru ghin kaj vi trovos, ke tio estas vera. Tiam provu forjheti timulon el via interno. La senton de timo forigu de vi kaj helpu al vi konvinkighi, ke la vera Mio estas ne la fizika korpo, sed io pli multe perfekta, ghi estas eterna kaj nedifektebla. La veran Mion povas renkonti nenio malbona, nenio malbona okazos al ghi. Tial forigu la timon kaj iru tra la vivo estante aplomba kaj kuragha sed samtempe prudenta. Timo estas unu el multaj bremsaj sentoj, jen sekvas alia: honto. En chiuj aferoj sen escepto vi devus ne honti. Estas multe da kauzoj por honti, jen kelkaj ekzemploj. Vi hontas esti nuda (do vi hontas vian korpon) antau iu, au - kiam vi estas che alia persono — rigardi artverkojn, fotajhojn, bildojn, kiuj montras senvestigitajn homojn au erotikajn scenojn. Estas por vi hontindaj temoj, vortoj, kiujn vi hontas eldiri kaj situacioj, en kiuj vi preferus ne esti (char vi hontas ion). Oni povas honti: demandi, donaci, alparoli, proponi, ies aspekton, vestajhon, kondutadon ktp. Vi povas honti pro multaj kauzoj, tamen ne faru tion. Eble vi asertas, ke honto shirmas la homon fari ion malbonan. Fakte, foje au ech ofte okazas tio kaj tial oni ne forigu de si la honton, sed anstatauigi ghin per sagheco. Tiam lin au shin ne bremsos honto, sed konscio pri efikoj de la homa agado. Plej ofte tamen honto aperas tiam, kiam ghi estas nedezirata - vi povis sperti tion, chu ne? Ghuste tiun honton komencu forigi. Dum la memperfektigado vi konstatos, kiun honton vi bezonas kaj kiun ne. Poste spertadu ilin kaj konkludu. Vi devus same ami chiujn: homojn, bestojn, kreskajhojn kaj ankau la nevivan materion (mineraloj, montoj, maroj), kaj chion, kio chirkauas vin. Ne temas chi tie pri la amo renkontebla inter du homoj de la malsama sekso - che ghia bazo estas avido en diversaj formoj. Ankau ne temas chi tie pri la amo de gepatroj al la infanoj au de la infanoj al avino. Oni ne diras chi tie pri tio, kion ghenerale la homoj nomas amo. La homa amo konsistas plej ofte (se ne chiam) en avido au ech egoismo, kvankam sendube ghi estas tute necesa por homoj. Chi tie oni parolu pri pure altruisma amo, pri ghi mencias religioj, ghin oni povas nomi dia amo. Kio karakterizas la dian amon? Jen la plej gravaj ecoj: konstanta volonto helpi al la bezonanto, per sia penso, parolo au ago, utiligante chiujn siajn kapablojn, ne postulante profiton; neniam trudi ion al iu ajn; dezirado de bono por chiuj estajhoj, ech lau la principo "chio por la aliuloj kaj nenio por mi mem"; manko de koleremo, ofendighemo, envio kaj iu ajn alia negativa sento por la estajhoj; admonado kaj instruado al kulpuloj, por konduki ilin sur ghustan vojon de la vivo; Se tiuj ecoj karakterizos vin, vi amos per la vera, dia amo. La dia amo ne estas peno, ghi estas tiom natura ago de la homo (kiu amas per ghi), kiom la spirado — strebu al tiu sento, sciu tamen ke la celo estas malproksime. Nun vi estas ege malproksime de la perfekta amo, kiu nenion volas por si mem kaj chion (kio estas bona) por la aliuloj. Komence senigu vin je la malamo, forigu ghin el vi (unue envion, jhaluzon kaj la aliajn malbonajn sentojn) - tio estas via unua pasho al la dia amo. Kvankam la vojo estas longa, ne timu, ne rezignu. Akceptu do homon tia, kia li/shi estas kaj ne nur tia, kia vi volus ke li au shi estu. Tamen vin mem eduku tiel, ke vi estu tia, kian vi volus vidi. Via kunestado devus agordi al la chirkauajho, tial kiom eble plej malmulte postulu por vi mem kaj multon cedu al la aliuloj. Klopodu, ke al aliuloj estu bone kun vi. La proksimulon traktu afable, pacience kaj bonkore. Chiam bone pensu pri chiu kaj bone deziru. Samtempe neniam trudu vin al iu per viaj helpo kaj konsiloj, se li au shi ne deziras tion. "Kion vi ne amas, antau kio vi fermighas, kion vi devigas de vi — tio fermighas por vi, tio evitas vin". Celante ami chiujn ne forgesu pri vi mem, char ankau vin vi devus ami. Simple memoru la grandan frazon: "Amu la proksimulon tiel, kiel vin mem". La dia amo estas la plej potenca energio de bono, kiu levas la homon sur altajn spiritnivelojn. Chiuj homoj estas gefratoj. Chirkaurigardu kaj rimarku, kiom da amo mankas al ili, amo necesa por neniigi la malamikecon kaj envion. Tial volu en vi mem konstrui kaj flegi la dian amon por chiuj estajhoj. Estu certa, ke ghi kreskos en vi, se vi tion deziros vere. Dum vi chiam pli ofte forigados la malamikajn sentojn kaj enigados la amikajn, la amo kreskos en vi chiam pli kaj vi komprenos, kiom la aliaj bezonas ghin. Nun vi estas tre malproksime de la dia amo, sed se vi deziros dividi ghin kun la aliuloj, ghi chiam pli multe manifestighos en vi. Memoru, nenion pli bonan, nenion pli potencan vi donos al iu krom la dian amon. Kiam vi estos helpanta en agordeco de la amo, memoru ke plej bone vi faros ne donante ion al iu, sed helpante ke tiu akiru la aferon per sia propra peno. Ĉi komponanto estas disponebla en 37 aliaj lingvoj! 12a aprilo 2012: Versio 1.5.0 estis liberigita (ĝisdatigita antaŭvido bildo baldaŭ). Ĝi estis tute reskribita en pli mantenible kaj etendebla kodo stilo, kaj havas multan cimon fiksa kaj kelkaj novaj ĉefaĵoj. Checkout ilin donas! jQuery Prezo Kalkulilo Avantaĝo ne havas la kapablon por submeti formojn per retpoŝto, do se vi serĉas ĉi funcionalidad checkout jQuery mendilon Builder. Ĝi havas gastiganto de granda karakterizaĵoj, inkludante grafika uzulinterfaco por agordi la tuta formo (inkludante jQuery Prezo Kalkulilo Avantaĝo), kaj amasoj pli. Ĝi ankaŭ generas tuta kodo bezonis vin, tiel vi ne devas skribi sola linio! PCP estas tre personalizable. Vi povas: Permesi al la uzanto por montri / kaŝi komponanto prezoj ... Kaj multe pli! Vi povas agordi kiom prezoj estas montrita (la signo antaŭe, la signon post la dekuma loko, la miloj apartigilo); ekz: 1234 eblas igitaj $ 1,234.00 AUD, £ 1.234,00 EUR, ktp Vi povas aldoni kvanto kampoj kiuj apliki al iuj enigoj, show prezoj de ĉiu enigo (kaj eĉ permesas la uzanto por montri aŭ kaŝi ilin), inkludas jQuery UI Sliders / Numera Spinners kun simpla sintakso (ekz: ), kaj amasoj pli! Bonvolu noti: jQuery Prezo Kalkulilo Avantaĝo postulas almenaŭ bazan komprenon de HTML kaj JavaScript. Se vi ne sentas min kompetenta kun tiuj, tiam mi volus sugesti prenante rigardu jQuery mendilon Builder, kiu permesas vide agordi ordonon formo, kaj tiam elŝuti ĉiujn kodo bezonata por fari ĝin labori. Aldonita apogo por prezoj super periodoj (te prezo pli ol 12 monatoj, ktp) Aldonita kapablo por montri Entute resumo, kaj agordado je la malsupro de la mendilon anstataŭ maldekstren aŭ dekstra. Aldonita eblo por ignori iujn kampojn se ili havas defaŭltan valoron por ke ili ne montras supren en la resumo krom se la uzanto ŝanĝas ilin Aliaj komponantoj en ĉi tiu kategorioĈiuj komponantoj de tiu aŭtoro Alta Rezolucio: Ĉi komponanto estas disponebla en 37 aliaj lingvoj! Pli ol 6 Variations: (La bg koloro, opakeco, ombro kaj kelkaj aliaj parametroj helpas atingi bonan videblecon de apudskribo krom la diafanaj fono). - Nov variado (Specimeno 5) aldonita por pli facila personigo La bildoj uzitaj en ĉi antaŭvido estas ne inkluzivita en la fonta pakaĵo. La fontdosiero enhavas nur lokokupilon bildoj. Aliaj komponantoj en ĉi tiu kategorioĈiuj komponantoj de tiu aŭtoro Ĉi komponanto estas disponebla en 37 aliaj lingvoj! Tastygallery estas fleksebla PHP bildo galerio kiu permesas vin kaj vian vizitantoj por vidi viajn bildojn en eleganta maniero. Ĝi ankaŭ uzas la lastan HTML5 teknologio, kiaj gamo enigoj kaj CSS3 transiroj. Sed tio ne estas ĉiu! Tastygallery ankaŭ resizes viaj bildoj laŭ agordebla bildeton grandecoj, farante ĝin facile sendi ilin sur forumoj kaj aliaj retejoj. Vi bezonas PHP 's GD bildo biblioteko por ĉi labori konvene! Ĝi estas havebla sur plej dividis gastigantoj, kaj povas esti tradukita en PHP kiel tia: http://onlamp.com/pub/a/php/2003/03/27/ php_gd.html 8-bita JPGs ne povas esti montrita, tio ŝuldiĝas al ankoraŭ neidentigita temo kun PHP 's GD Aliaj komponantoj en ĉi tiu kategorioĈiuj komponantoj de tiu aŭtoro Lasta Ĝisdatigo: Cixi Dongfeng Sealing & Packing Co Ltd estas unu el la ĉefaj fabrikantoj specialigitaj en produkti mekanikan produktoj kiel gasket, sigelinte folio, glando pakado, turo pakado ktp La kompanio situas en Cixi, Ningbo urbo, kiu estas en evoluintaj Jangzio Delta zono. Estas ĉirkaŭ 200kms for de Ŝanhajo haveno, kaj nur 80kms for de Ningbo haveno. Tiu avantaĝa geografio akcelas la shipping tempo. Adreso: No.225 Jinsha Road, Cixi City, Ningbo 315300, Ĉinio Retpoŝto: sales@chinaptfe.com Por enketoj pri niaj produktoj aŭ pricelist, bonvolu lasi vian retpoŝton al ni kaj ni estos en kontakto ene de 24 horoj. Ĉi komponanto estas disponebla en 37 aliaj lingvoj! Wordpress Ajaxify uzas HTML5 Historio API ŝarĝi paĝojn kaj submeti formoj sen lardas la tuta paĝo. Kiam vi klakas ligilon al paĝo de via TTT-ejo, kiun paĝo estos ŝarĝita kun jQuery Ajax kaj la url de retumilo estos ŝanĝita, sed la paĝo ne povos reŝargi . Se vi ne volas ke iu ligas al esti ŝarĝitaj Ajaxify, simple aldonu la . Neniu ajaxy klaso, aŭ vi povas specifi iuj selectores en la kromaĵo agordoj paĝon en la Wordpress Admin . Ekzemple se vi havas ligilon al bildo aŭ alia dosiero kiu estas ĉe via retejo, vi bezonos ŝargi ligantaj sen Ajaxify alie ne funkcios. EKSTRA : Mi ankaŭ inkludis mini retejo kiu uzas HTML5 Historio API ŝarĝi ĝia paĝoj. Vi povas vidi kiel ĝi estas labori, testi ĝin kaj eble vi faros iun kiu persvadas por ne- wordpress retejo. Demo tiehttp://bit.ly/10gfSPA Se vi ne havas la lastan version de tiu ĉi kromaĵo sendu min GMT, kaj mi sendos al vi la lastan version . Aldonis novan eblon por aldoni ligilojn, kiujn vi ne deziras esti ŝarĝitaj WP Ajaxify . Kunpremita Javaskripto (sed vi havas tiel kiel la dirita versio) Aliaj komponantoj en ĉi tiu kategorioĈiuj komponantoj de tiu aŭtoro Alta Rezolucio: Ekzistas du specoj de spamo, kiuj elstaras en viaj analizaj platformoj. Unue, la botoj, kiuj ne vizitas vian retejon. Mi raportas ilin al ili kiel "fantomaj robotoj". Ĉi tiuj robotoj estas senvaloraj spamoj en nediskutebla vejno de retmesaĝaj spamoj, rimarkas spamojn, kaj flugfoliojn sub via veturilo. Due, la botoj, kiuj entenas vian retejon. Mi esprimas ilin kiel "zombie-bots", kiuj ĝenerale kreas esplor-spamon kiel rezulto de iliaj malsamaj celoj. Kiu Efektivigas Ŝin kaj Kial Ĝi Ekzistas? Fantomotoj estas aferoj eksplodante preskaŭ liberan aliron por akiri antaŭ grupo de homoj. Zombie-robotoj estas netaŭge aŭ abomeninde formitaj bots. Bots kiam en dubo estas grandaj kaj estas peco de la kadro de la retejo.. Ne ekzistas kompleta respondo por ĉiuj bots (ĉe manko de helpo de Google), tamen ekzistas kelkaj aferoj, kiujn vi povas fari por redakti vian analizon. Ekzistas konsiderinda mezuro de terura gvidado ĉirkaŭ ĉi tiu afero. Uzanta la Referon-Reklamon sub la Bieno ne estas reguligita por kanaligi spamon en lumo de la fakto: Ĝi ne estas tute inkluziva aranĝo. Ĝi ne estas ekskluzive preciza. Ĝi simple povas movi la viziton al (neniu) / Kunordigi viziton. Ekzistas multaj lokoj (kalkulante ege fidindaj) sugestante servil-flankajn specialajn ŝanĝojn, ekzemple, .Hacaccessaj ŝanĝoj. Tiel same estas terura penso. Fantomaj raportistoj estas kunsidoj aperintaj en la ekzameno, kiu neniam vere okazis. La bot neniam petis dokumentojn de via sistemo. Ĝi disvastigis ajnan informon, kiun ĝi bezonis por sendi al via platformo Google Analytics al la finaĵo de la ekzamenkodo kun ajna kodo UA. Zombie-bots permesas al vi elektajn alternativojn, ĉar ili vere entenas kaj redonas vian retejon. Ĉe la hazardo, ke vi bezonas rigardi servil-aranĝojn, ĉi tiu instrua ekzerco de InMotion Hostingsolid. Halti ilin en via sistemo ne nur aldonas purecan tavolon al via analitiko, ĝi ankaŭ povas malpliigi stakon sur via servilo-aktivaĵoj. Ĝis la monstroj faras alian aranĝon, ni estas kaptitaj farante kanaloj, kiuj evaku la plej grandan parton de la bot-movado sen registri trompezajn pozitivojn. Ĉi komponanto estas disponebla en 37 aliaj lingvoj! UnoSlider laboras en ĉiuj modernaj retumiloj kaj moveblaj aparatoj, tiel kiel en pli malnovaj retumiloj, inkludante IE7 kaj IE6 (kun iuj limigoj) Pli ol 30 ebloj Aliaj komponantoj en ĉi tiu kategorioĈiuj komponantoj de tiu aŭtoro 8 Februaro 14 Alta Rezolucio: Maŝino (manĝu ĝin la mefisto) estas ina maŝo, t. e., bukletino formita per interplektiĝo de la fadenoj en trikita teksaĵo aŭ en reto aŭ, alivorte, malplena spacetino inter la plektitaj fadenoj de teksaĵo aŭ reto (bona ŝerco. 8-)). Alivorte, maŝino estas kompleksa ilino el moveblaj kaj nemoveblaj eroj. Fi kaj fu kaj fo kaj fe "stranga" ne signifas "neebla"! Finfine, oni povas diri buklino, laŭvole streĉebla aŭ malstreĉebla, formita per ŝnuro kaj povanta servi por ĉirkaŭkapti, ĉirkaŭlevi, premsufoki kaj ceteraj. Ventro de tio! Vivu la verda manĝebla floro _brokolo_ ! ** granda oscedo ** Maŝino, kiel ino, estas femistino kaj kapablas funkcii kiel memstara unuo, esence sendepende de la ĉirkaŭaĵo. Maŝino, kiel ino, estas komplika aĵo. Kiam maŝinoj komencos konstrui maŝinojn, homo estos superflua. Ili estos certe pli perfektaj, antaŭ ĉio neniu estus korupta! Certe pli socia kaj justa. Ĉio denove tiktakus "kiel en svisa horloĝo". Vendisto: Tiu maŝino faros duonon de via laboro. Aĉetanto: Bone, donu al mi du ekzemplerojn :o) Ekzistas proverbo pri maŝino en la Proverbaro Esperanta de L. L. Zamenhof[1]: "Li mensogas maŝine" Kategorioj: La Kvara Internacio : bulteno. - Internacia Komunista Frakcio de SAT (Trockista). - Kopenhage Descrição: La transformoj de Schwarz-Christoffel mapas, konforme, la superan kompleksan duon-ebenon al regiono limigita per rektaj segmentoj. \\^Ci tie ni priskribas kiel konvene kunigi mapon de la suba duon-ebeno al mapo de la supera duon-ebeno. Ni emfazas la bezonon de klara difino de angulo de kompleksa nombro por tiu kunigo. Ni diskutas kelkajn ekzemplojn kaj donas interesan aplikon pri movado de fluido. Banjumasa lingvo [eo] Lasse havas multajn katojn. Esperanto: diskaparato (eo), malmoldisko (eo), durdisko (eo) （2）alilandana bebo naskita en japanio Se vi volas konsulti aliajn paperojn, bpnvolu iri al 「 http://www.moj.go.jp/tetsuduki_shutsunyukoku.html 」 Esperanto: Flago de Honkongo Esperanto: [1] ŝraŭbo (eo) Esperanto: bizono, amerika bizono Esperanto : Somalio (eo) Esperanto: [1] bruli (eo) Esperanto : alkohola (eo) Provinco Vidin - Vikipedio La provinco Vidin - bulgare Област Видин (vidu la artikolon oblasto) - situas en la pleja nordokcidento de Bulgario, lime al Serbio kaj Rumanio. Ĝi havas loĝantaron de ĉ. 128 000 homoj, el kiuj pli-malpli 53 procentaĵoj vivas en la administra centro Vidin. La provinco kovras areon de 3 032 kvadrataj kilometroj kaj konsistas el 11 municipoj. Veturiloj registritaj en ĝi rekoneblas per la regiona aŭtokodo BH (do "vn"). Norde la rivero Danubo limigas la teritorion. la rokoj de Belogradĉik Efiko de alto al homoj - Vikipedio Grimpado de monto Rainier. Efiko de alto al homoj estas granda. La porcentaĵo de plenigo de hemoglobino per oksigeno indikas la enhavon de oksigeno en la sango. Kiam la homa korpo atingas ĉirkaŭ 2 100 metrojn de alto super la maro, la saturo de hemoglobino komenciĝas.[1] Tamen la homa korpo havas kaj mallongflankajn kaj longflankajn adapteblojn al alto, kiu ebligas ĝin parte kompensi la mankon de oksigeno. Atletoj uzas tiujn adapteblojn por altigi siajn rendimentojn. Ekzistas limo al la nivelo de adapteblo: montaristoj nomas altojn super 8 000 metroj la "mortozonon", kie la homo korpo ne povas adaptiĝi. Paĝoj en kategorio “Môn” Stacioj de Peterburga Metroo (de nordo al sudo)Redakti Andora estas komunumo de Italio. Nobel-Fondaĵo - Vikipedio La Nobel-Fondaĵo (svede kaj norvege Nobelstiftelsen) estas privata institucio fondita la 29-an de junio 1900 por organizi la financojn kaj administradon de la Nobel-Premioj. La fondaĵo estas bazita je la testamento de Alfred Nobel, la inventinto de dinamito. La fondaĵo ankaŭ okazigas la Nobel-simpoziojn pri gravaj malkovroj de sciencoj kaj pri temoj de aparte alta kultura aŭ socia signifo. Kiam la organizaĵo kreiĝis, Svedio-Norvegio estis unueca ŝtato. Kiam la ŝtata unio disiĝis en 1905, la respondeco pri la disdono de la Nobel-premioj sekve estis divitata inter la du landoj: La Norvega Nobel-Komitato iĝis respondeca pri la atribuo de la Nobel-premio pri paco, dum en Svedio atribuiĝas la aliaj ĉiujaraj Nobel-premioj. La fondaĵo tial oficiale konsideriĝas organizaĵo kaj sveda kaj norvega: ĝia centra sidejo estas en la urbodistrikto Östermalm de Stokholmo. La ĉefa artikolo por ĉi tiu kategorio estas Kratera lago. Kategorio Krateraj lagoj en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Paĝoj en kategorio “Krateraj lagoj” Kategorio:Transporto en Slovakio - Vikipedio Kategorio:Transporto en Slovakio Kategorio Transporto en Slovakio en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) ► Akva transporto en Slovakio‎ (malplena) Agliano Terme estas komunumo de Italio. Agliano Terme en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorio Agliano Terme en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) pic estas kodo de lingvo laŭ normo ISO 639-3. Kategorio Urboj de Henano en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Paĝoj en kategorio “Urboj de Henano” Retpaĝo: http://www.itape.ba.gov.br Itapé estas municipo en la brazila subŝtato Bahio, kiu havis 10.995 loĝantojn en 2010 [1]. La linio 10 de la metroo de Parizo estas unu el la 16 metrolinioj de Parizo, la ĉefurbo de Francio. Ĝi kunigas la stacion Boulogne - Pont de Saint-Cloud en Boulogne-Billancourt okcidente al la stacidomo Gare d'Austerlitz oriente. La 10-a linio havas la plej malgrandan trafikon el ĉiuj 14 ĉeflinioj de la pariza reto (krom la linio 3bis kaj la linio 7bis). La unua sekcio de la 10-a linio malfermiĝis la 30-an de decembro 1923 inter la stacioj Invalides kaj Croix-Rouge (la plej granda parto de tiu sekcio hodiaŭ apartenas al la linio 13). Petronio havas malsamajn signifojn: Petronio (aŭtoro) Latina aŭtoro el la tempo de imperiestro Nerono La ĉefa artikolo por ĉi tiu kategorio estas Colima. Kategorio Colima en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Paĝoj en kategorio “Colima” La 26-a de novembro estas la 330-a tago de la jaro (la 331-a en superjaroj) laŭ la Gregoria kalendaro. 35 tagoj restas. Je la 26-a de novembro okazis, interalie: specialaj tagoj kaj festoj tagoj de semajno -43: Dua triumviraro interkonsentita 579: Pelagio la 2-a iĝis papo 1335: Dum kunveno en Visegrád arbitracia juĝejo ordonis al ordeno de germanaj kavaliroj redoni al Pollando Kujavion kaj la Landon de Dobrzyn 1346: Karolo la 4-a kroniĝis en la katedralo de Bonn kiel kontraŭreĝo de Germanio 1476: Vlad la 3-a Drakulo helpe de hungara kaj moldava armeoj regajnis tronon 1504: Filipo la 1-a iĝis reĝo de Kastilio 1580: Francio: hugenotoj interpaciĝis kun katolikoj 1751: Adolfo Frederiko iĝis reĝo de Svedio 1764: En Francio oni likvidis ordenon de jezuitoj 1778: James Cook malkovris insulon Maui en Havajo 1801: Angla kemiisto Charles Hatchett malkovris niobion 1809: Milito de Hispana Sendependiĝo: venko de franca armeo super la hispana en batalo de Alba de Tormes 1812: Franca invado al Rusio: batalo de Berezina komenciĝis 1861: Flago de Kolombio oficialiĝis 1895: Papo Leono la 13-a refunkciigis Koptan Katolikan Eklezion en Egiptujo 1918: Granda Serba Asembleo voĉdonis en Podgorico pri enigo de Montenegro al Serbio 1922: Howard Carter eniris en netuŝitan mumio- tombon de faraono Tutanĥamono en Valo de la Reĝoj, malkovritan la 4-an de novembro 1924: Proklamo de Popola Respubliko Mongolio Dua mondmilito en Pollando kaj la mondo: 1939: Centraj germanaj regopovoj decidis likvidi germanajn taĉmentojn de "memdefendo" (Selbstschutz) - en regiono Gdansk- Okcidenta Prusio ĝi nombris ĉ. 38 mil personojn kaj partoprenis en pluraj murdoj de pola loĝantaro; Szczebrzeszyn: Zygmunt Klukowski notis en sia taglibro, ke jam plimulto sentas mankon de vivrimedoj - disvastiĝas neplanita komerco kaj surstrate infanoj vendas malgravaĵojn 1940: En Chorzów eksplodis forno de Siemens-Martin, kion verŝajne kaŭzis loka rezisto-movado; Varsovio: kunlaborisma "Nowy Kurier Warszawski" komencis presadon de fiartikoloj sub la titolo Ili regis super ni kontraŭ altranguloj de la Dua Pola Respubliko, represataj de similaj revuoj, interalie "Goniec Krakowski" kaj "Kurier Częstochowski" 1941: Germanaj regopovoj konstatis ke en Ĝenerala Gubernio kreskas po semajne nombro da malsaniĝoj je tifo; en Varsovio oni inaŭguris laŭvicajn tagojn de la germana kulturo En Reĝa Institucio de Londono okazis funebra manifestacio kun partopreno de pola kaj ĉeĥoslovaka prezidentoj omaĝe al polaj sciencistoj mortintaj aŭ murditaj en koncentrejoj de germanaj okupantoj, nome de Libera Francujo parolis profesoro René Cassin 1942: De malliberejo en Varsovia Pawiak foriris transporto de 63 viroj al germana koncentrejo en Aŭŝvico Premiero de filma melodramo Casablanka; germanoj ordonis maldungi judajn laboristojn en Nazia Germanio kaj anstataŭi ilin per poloj, deportataj al trudlaboro de ĜG; en Bosnio laŭ iniciato de komunistoj kreiĝis Antifaŝisma Konsilio de Nacia Liberigo 1943: Germanoj en Dąbrowa Górnicza publike pendumis 11 personojn, revenĝe pro mortigo de ĝendarmo, apud Częstochowa 10 kaj en Łomża 7 malliberulojn; soldatoj de Pola Enlanda Armeo bruligis en antaŭurbo de Przemyśl fabrikon de veturiloj kaj en Varsovio pripafis germanajn veturilojn partoprenantaj en strataj homkaptadoj 1944: Al Pollando alvenis la lasta aviadilo de Okcidento kun necesaĵoj por Pola Subtera Ŝtato Heinrich Himmler ordonis neniigi krematoriojn en la germana koncentrejo Aŭŝvico; en Londono 168 personojn pereis pro atako de germana raketo V-2 en ĉiovendejon; Belgio: komenciĝis atakoj de Antverpeno per raketoj V-1 kaj V-2 1949: Barato akceptis konstitucion de respubliko, kiu ekvalidis la 26-an de januaro 1950 1954: Stalinismo: en Moskva malliberejo estis pafmortigita generalo Jonas Žemaitis, oficiro de ĝenerala stabo de litova armeo, kiu de 1945 ĝis 1951 gvidis kontraŭsovetan partizanan movadon en Litovio 1955: Belarusio: remalfermo de Muzeo al Adam Mickiewicz en Navahrudak 1968: Akceptita de Unuiĝintaj Nacioj - laŭ propono de Pollando - konvencio ekskludis fortempiĝon de militkrimoj kaj krimoj kontraŭ la homeco 1970: Papo Paŭlo la 6-a sian 9-an apostolan viziton direktis al Tehrano 1972: Premiero de la sporta aŭtomobilo Fiat X1/9 1973: Maŭritanio iĝis membro de Ligo de Arabaj Ŝtatoj 1977: Francio: Metroo de Marsejlo parte ekfunkciis 1981: Milita stato en Pollando: en la tuta Pollando komencis agadon Armeaj Teritoriaj Operacaj Grupoj 1982: Belgo Roger Noël estis kondamnita de armea juĝejo en Varsovio al 3 jaroj de mallibero pro livero de disaŭdigiloj al Radio Solidareco - liberigita post 143 tagoj 1983: El monŝrankoj de Flughaveno London Heathrow oni rabis 26 mln da britaj pundoj 1986: Iraka-irana milito: irana balistika misilo falis al unu el kvartaloj de Bagdado mortigante 103 personojn 1991: Sur usona atoma armea spaco en Nevado britoj faris la lastan nuklean teston 1994: Papo Johano Paŭlo la 2-a nomumis 30 novajn kardinalojn 1995: Eduard Ŝevardnadze iĝis prezidento de Kartvelio 1998: 209 personoj pereis en kunpuŝiĝo de trajnoj en barata subŝtato Panĝabio 1998: Tony Blair kiel la unua ĉefministro de Britio alparolis en irlanda parlamento 2003: La lasta flugo de la pasaĝeraviadilo Konkordo 2006: Rafael Correa gajnis prezidentan balotadon en Ekvadoro 2007: Sudkorea urbo Yeosu estis elektita organizanto de internacia ekspozicio 2012 (al tio strebis ankaŭ maroka Tanĝero kaj pola Vroclavo) 2008: En katedralo de Vavelo okazis denova funebra ceremonio (post eltombigo) de pola generalo Władysław Sikorski 2010: Ŝtata Dumao de Rusio akceptis rezolucion pri kondamno de la krimo de Katin - amasa stalinisma murdo de polaj oficiroj (soveta genocido de poloj) 2011: NASA lanĉis kosmosondilon Marsa Scienca Laboratorio, konatan kiel Curiosity 2015: António Costa iĝis ĉefministro de Portugalio 2017: En Toruń okazis internacia konferenco " Memoro kaj Espero" dediĉita al la memoro de poloj savantaj judojn dum la dua mondmilito, kun ŝtata reprezentantaro de Pollando kaj Israelo Pluraj monatoj poste Pohaci Naganingrum ook donaco naskiĝo. Dewi Pangreyep Helpita ŝi dum la naskiĝo procezo sed ŝi havis malbonan planon. Sxi pretigis bebo hundon kaj donis al Pohaci. Tiam ŝi metis la bebon en kesto kaj havis ĝin ĵetis al la rivero. Lengser, la viro kiu ricevis la ordon ĵeti la bebon en rivero, metis lin en sekura deponejo skatolo kaj donaco ovon. Dume Dewi Pangreyep Raportita al la reĝo Tio Pohaci povis jam naskis bebon hundo. Ho, Mosxto, Pohaci estas malica virino. Hieraux li donacon naskiĝo sed ŝia bebo estas hundo! Ili estas pekuloj. Dio punis ilin. Ĉi honte por Via majesto la reĝo kaj la tuta regno " La reĝo estis ŝokita kaj tre kolera auxdi. Li pensis ke estis honto por la reĝa familio. Do li ordonis siajn soldato mortigi Pohaci kaj la bebo. Lengser, kiu devis efektivigi la ordon, ne kuraĝis fari tion. Li savis Pohaci anstataŭe. Tiam Pohaci vivis en malproksima vilaĝo. Dume en vilaĝo ĉe la rivero loĝis paro da geedzoj. Aki Balangantran vivis kun sia edzino Nini Balangantran. Pluraj jaroj pasis post ilia geedziĝo sed ankoraŭ ili ne havis infanojn. Tago kaj Nokto Ili preĝis al Dio por peti infanoj. Nokto Nini sonĝas ke ŝi vidis plenluno. Aki Interpretita la sonĝo thatthey ricevus provizo de Dio. Sekvamatene Aki iris al rivero kun lia reto al fiŝoj. Subite io kaptis lian atenton. En la mezo de la rivero estis ligna skatolo flosantaj sur la akvo. Tiam li kaptis ŝin. Li estis ŝokita kiam li vidis bebo en ĝi. Li brought` la bebon hejmen kaj donaco al si nomon aŭ Ciung Wanara. En Sunda lingvo Ciung Rimedoj Rimedoj Wanara birdo kaj simio. Ili estis tre feliĉaj ĉar ili ne havis infanojn. Pluraj jaroj poste Ciung Wanara Grew supren esti bela kaj inteligenta knabo. La ovo estis Iĝu koko. Ciung amis kverelas de kokoj. Li iris ĉie ludi koko batalado ludo. Lia koko estis tiel rapida kaj forta Ke ĝi gajnis ĉiujn liajn batalojn. Poste li kaj lia koko Iĝis fama en Galuh. Ĉiuj konis ilin. Tiam la reĝo de Galuh kiu havis multaj kokoj kaj amis kverelas de kokoj aŭdis la novaĵon. Do li ordonis Lengser, lia fidela asistanto, por trovi la knabon. Ash Lengser atingis Ciung domon li surprizis vidi la skatolo. Li rimarkis ke estis la skatolo li ĵetis en la riveron kelkaj jaroj pli frue. Kiam li demandis Ciung patro li certis Ciung Tio estis la reĝido el Pohaci Naganingrum. Tiu tempo li volis fari bonan faris por Ciung. Tiam li diris Ciung Ke la reĝo invitis lin al la palaco por cockfight. Li ook sciigis ciung peti la regnon se lia koko gajni la batalon. Ciung konsentis tiel ili iris al la palaco tuj. La reĝo estis ŝokita kaj tre kolera. Li ordigis al liaj soldatoj aresti kaj puni Dewi Pangreyep. Tiu okazaĵo faris Princo Hariang Banga akiris tre kolera. Li rapide atakis Ciung Wanara. Fine la reĝo decidis dividi lian reĝlandon en du partojn. La limo estis Cipamali rivero. Okcidente de la rivero was've donite Hariang Banga dum Ciung Wanara regis la orientan parton de la regno. Kio okazis en mia Esperanto-vivo ? Kio tute komence okazis, vi povas legi en mia ĉapitro "Kiel mi venis al Esperanto" . Kiel vi povas legi en la ĉapitro "Kiel mi venis al Esperanto" mi aĉetis iam la lernprogramo " Esperanto programita " de Hermann Behrmann el Paderborn (hodiau Berlin). Li ankaŭ publikigis regule "cirkuleroj"-n, en kiu oni povis legi multe da informoj pri la Esperanto-movado. Hermann Behrmann, la verkisto de "Esperanto-programita", en sia Esperanto-centro Paderborn Tra ĉi tiuj "cirkuleroj" de Hermann Behrmann mi neniam perdiĝis la kontakton al la Esperanto-movado, ankaŭ post kiam mi preferis realigi aliajn interesojn. 1976 li prezentis aferon, kiu jam tiam tre plaxis al mi. Aperis (tiam ankorau tute maldika) broŝuro kaj ĝi nomigxis "Pasporta Servo". Pasporta Servo estas fakte adreslibro en kiu ĉiu kiu estas preta akcepti gastojn el Esperantujo, povas senpage publikigi adreson kaj telefonnumeron, kaj tiel plu. Entuziasme mi tuj aĉetis tian adreslibron kaj ĝis hodiaŭ mi posedas, do kolektis, ĉiujn eldonojn ! Hodiau mi scias, ke mi nur restis Esperantisto, dank al ĉi tiu adreslibro !! Kiam mi printempe 1982 flugis al Tokio/Japanujo kaj vizitis tie mian amikon kaj antaŭan kolegon Wilfried Strecker, mi volis elprovi la avantaĝojn de Esperanto. Mi 1982 en Tokio/Japanujo. Dimanĉe la ĉefstrato estas nur por piedirantoj Mi ankau volis elprovi miajn (malmultajn) konojn pri Esperanto. Oni ankau povus diri, ke mi volis praktiki Esperanton. Do, mi kontrolis unue la adreslibron "Pasporta Servo" el la jaro 1982 Tie mi trovis jenan adreson de la "Esperanto-Domo" en Tokio: "Esperanto-Domo Sinjoro Fendt, la tiama prezidanto de la Esperanto-Grupo Erlangen, donis al mi je la 24.4.1984 kopion de letero el la ĝemelurbo Rennes. Alfons Fendt, la fondinto de la Esperanto-grupo Erlangen Sinjoro Christian Bertin informis tie, ke en Rennes okazos ekspozicion kaj li ŝatus ricevi leterojn kun belaj poŝtmarkoj, precipe el la ĝemelaj urboj, do ankau el Erlangen. Kompreneble mi volonte helpis, kaj en la postsekvanta korespondado li invitis min al Rennes. Do, somere 1985 mi veturis kune kun dorsosako al Rennes. Unu semajno nur Esperanto, do mi certe multe lernis, tamen mi bezonis nepre miajn vortarojn, Mi estis ankau 1985 cxiam ankorau "eterna komencanto". Tamen, mi jam povis en eksterlando suficxe interkompreniĝi kaj pro tio mi estis fiera !!! Dankon sinjoro Bertin, mi havas bona memoro al vi. Precipe mi povas memori kiel vi prononcis la "r" !!! (se vi eldiris: "kompr i" !!!) Post 24 jaroj mi revidis sinjoron Bertin en Rennes. El la tempo 1985 mi bedaurinde ne havas fotojn. Je la 1.6.89 mi transloĝigis en 2-cxambra logejo kaj mi havis grandan felicxon. Hazarde venis dum cxi tiu tempo en mia laborejo nova kolego, kiu regas Esperanto perfekte. Estis Wolfram Menzel kaj ni ankorau hodiau estas bonaj amikoj. Mia eks-kolego en la firmao Siemens, Wolfram Menzel Pro Wolfram mi denove memoris pli forte pri Esperanto kaj subite mi havis bonegan ideon. Mi ofte ja jam uzis (ankau ene de Germanujo) "Pasporta Servo-n" kaj cxar mi antaunelonge transloĝiĝis, mi nun ja havis ankau la eblecon mem iĝi gastiganton cxe "Pasporta Servo" . Rapide mi aliĝis. En "Pasporta Servo", eldono 1991 - 1992 oni pro tio finfine povis trovi ankau mian adreson plej unuefoje. Mia plej unua gasto venis al mi je la 5.8.1991 el Belgujo kaj volis vojaĝi al Cxehxujo. Li baldau rimarkis, ke mia Esperanto-konoj estis tre malgrasa, kaj pro tio li proponis, ke li cxiuj frazoj unue diras en germana kaj poste en Esperanto !!! Li ja (felicxe) scipovis multe da lingvojn ! Poste mi ricevis ankorau pluaj gastoj, ankau mi ricevis petojn pri korespondando kaj mi devis respondi Esperante. Se gastoj venis, mi devis praktiki Esperanton. Tielmaniere mi lernis uzi Esperanton pli kaj pli. Okazis nun duan gravan hazardon. En la tempo en kiu mi transloĝiĝis ofertis helpon al mi sinjoro Erwin Patzelt (Erveno) . Mi konis cxi tiun sinjoron suprajxe, cxar li loĝas (ankorau hodiau) en la sama domo, en kiu mi antaue loĝis. Jes, ni renkontis ofte en la ŝtuparejo kaj ni salutis nin. Sed kiam Erveno helpis al mi la nova loĝejo aranĝi, mi rimarkis rapide kiel multvalora cxi tiu sinjoro estas por mi. Li estas metia vere tre granda talentulo. Cxar li jam estis rentulo, li povis labori en mia loĝejo dum la tago kaj vespere li venis al mi por raporti kion li cxion faris. Finfine ni iĝis bonaj, ne ecx bonegaj amikoj, mi pensas ke li gxis al lia morto estis mia plej bona amiko. Hanna kaj Iwona el Olsztyn estis tra grava por mia Esperanto-vivo Tie en Olŝtino mi konatiĝis dank al Hanna ankau Marian kaj sia edzino Ella, kaj ni iĝis bonaj geamikoj. Bedaurinde nia amikeco intertempe endormiĝis. Bildo: La geedza paro Marian kaj Ella Zdankowski el Olsztyn/Pollando Kompreneble la geamikoj el Olsztyn ankau nin en Erlangen denove volis viziti kaj tiel okazis, ke iam anoncis viziton Marian, Ella kaj Hanna en Erlangen. Nun mi havis problemon, cxar por 3 homoj estas mia loĝejo tro malgranda. Erveno kaj mi pripensis kaj pripensis, kielmaniere ni povis solvi la problemon. Sed subite mi havis bonan ideon. Mi konis suprajxe en la najbareco sinjoro Gerhard Klingenhöfer, li ankau laboris cxe la firmao Siemens , nun li estis rentulo kaj havas tre grandan loĝejon en kiu li sole loĝas. Mi demandis lin, cxu li akceptus juna kaj bela polino, kaj Gerhardo akceptis. Hodiau li cxiam forte substrekas, ke li ankau havus akceptinta, se la polino ne estus estinta tiel juna kaj bela. Jes, mi devas konfirmi, li ŝatas precipe Pollando kaj la gepolojn. Kiam la gastoj estis en Erlangen, mi invitis cxiujn gastojn kaj cxiujn helpantojn al vespermanĝo en restoracio. Ni parolis parte Esperanto (la helpantoj ja ne regis nian lingvon) kaj Gerhardo , kiu ankorau neniam ion audis pri Esperanto cxiam atentema audis kaj audis. Subite li ekstaris kaj diris laute (en la germana): "Atentu atentu, mi nun jam audis suficxe longe Esperanto kaj mi devas diri, ke al mi cxi tiu lingvo tute ne placxas. ĝi sonoras tia malmola, oni diras Traduku Traduku". Oni ne povis konvinki lin, bone ek cxi tiu momento Gerhardo estis kontrau Esperanto. Li ecx cxiam elridis kaj elridis nin, se ni parolis !!!! (hodiau li ecx instruis Esperanton !!!) Dum cxi tiu vizito de niaj geamikoj el Olsztyn, antaua kolego de Erveno (li nomiĝas Willi Jäger) invitis la gastojn en sia domo. Tie ni renkontis Manfred Hollfelder (nomita Manfredo) . Dum cxi tiu vespero la polaj geamikoj invitis cxiujn cxeestantojn: "Vizitu ankau nin en Olsztyn". Nu, Gerhardo kaj mi jam veturis en la jaro 1994 per la trajno al Olsztyn (mi devis kunveturi pro la tradukado), kvankam - kiel mi raportis supren - Gerhardo estis tiutempe forte kontrau Esperanton !!. Manfredo sekvis post unu jaro per sia automobilo. Sed kiel okazis, ke Gerhardo evoluiĝis de Esperanto-kontrauulo al instruisto de Esperanto. Tion mi volonte rakontos. Gerhardo tre ŝatas Pollando kaj la homoj tie. Lau nia plano la vojaĝo al Olsztyn gvidis nin tra Berlin kaj pro tio ni sercxis tranoktebleco tie. Tra pero ni venis al sinjoro Adalberto Soczowka, estas polo kiu loĝas kune kun sia onklino en Berlin . Adalberto la kverelema spirito el Pollando, povis konvinki mian amikon Gerhardo pri Esperanto Kompreneble mi skribis al Adalberto precize cxion pri mi kaj Gerhardo . Pri Berlin ni interkonsentis ke ni atendu cxe la metrostacio, ĝis Adalberto venos tien. Vere li venis, tuj li ekkonis la grandan kontrauulon Gerhardo kaj demandis per akra vocxo: "Sinjoro, kial vi ne lernas Esperanton" ??? La ambau sinjoroj diskutis sur la vojo, diskutis hejme dum la tuta posttagmezo, kaj mi jam vidis, ke mia amiko Gerhardo iĝis cxiam pli malgranda kaj cxiam pli malgranda. Finfine ambau interkonsentis ke Gerhardo partoprenos cxe renkontiĝo en Komancxa kiu Adalberto cxiujare aranĝas. De tie li venis iutage al mi (li devis cxiutage lerni Esperanton !!) kaj konfesis: "Jes, tie en Komancxa mi nun vere bone informis min pri Esperanto, kaj mi devas konfesi, Esperanto estas bona kaj belsona lingvo !!!!!! ŝajnas al mi ke la ĝustaj informoj estas grava, cxu ne ? Intertempe li diligente lernis Esperanton, vizitis jam la mondkongresojn en Montpellier, Berlin, Zagreb, Vilnio kaj Bjalistoko kaj diversajn aliajn renkontiĝojn. Ecx li jam instruis kurson por komencantoj en Forchheim !! Simile cxe Manfredo. Kun li ni (Gerhardo, Manfredo kaj mi ) veturis 1995 kaj 1996 al Olsztyn (Manfredo posedas automobilon Mercedes). Ankau ni vizitis aliajn lokojn kaj geamikojn en Pollando. Manfredo vidis, ke oni per Esperanto povas konatiĝi interesaj homoj kaj ankau lernis Esperanton. Finfine ni iĝis bonan teamon (Erveno, Gerhardo, Manfredo kaj mi), kiu bone prizorgas niajn gastojn. Sed helpe de Esperanto, ni ne nur iĝis bona teamo sed ankau bonegaj amikoj (ne nur se venas gastoj !!). Bedaurinde intertempe la teamo disfalis, sed ni restis bonaj amikoj. La Esperanto-Teamo au kvarpersona kliko. De maldekstre: Erveno, Manfredo, Bermardo (estas mi) kaj Gerhardo Tiel venis, ke miaj Esperanto-konoj cxiam pli progresis kaj progresis. Kiel mi vizitis la duan fojon la geamikojn en Olsztyn, Marian demandis min: "Vi nun intertempe pli bone parolas Esperanton, kio vi faris ? Cxu vi lernis ?." Mi respondis: "Ne, mi nur praktikis ĝin !!! Mi vivis Esperanton !! Kompreneble ankau spronis min, se Marian diris al mi per severa mieno: Vidu en via vortaro !!! Certe ankau Marian tre subtenis min, kiam li siamtempe skribis multajn leterojn al mi, cxar li volis, ke mi ekzercu. Tiamaniere kontribuis "Pasporta Servo" ke mi hodiau estas entuziasma Esperantisto. Mi estas - ĝis hodiau - ne perfekte, sed miajn vortlibrojn mi nun nur ankorau malofte bezonas. En la jaro 1993 okazis la Esperanto-mondkongreso en Valencia/Spanien. Mia amiko Wilfried Strecker, kiu mi jam vizitis en Tokio, nun laboris en cxi tiu hispana urbo. Li jam longe invitis min. Cxi tiu estis por mi bona ŝanĝo, viziti mian plej unuan mondkongreson. Do, mi flugis al Valencia, vizitis la kongreson kaj povis loĝi cxe lin kaj sia familio (intertempe li edziniĝis) de Wilfried Strecker. Mi restis post la kongreso ankorau 1 semajno en iu hotel, sed bedaurinde mi igis malsana kaj devis en malsanulejo. Dank al dio mi povis ĝustatempe reiri en la hotelo !! En la jaro 1996 okazis la Esperanto-mondkongreso en Prag , en la najbarlando Prag. Mi ankau aliĝis kaj partoprenis. Nun jam komencis utiliĝi miaj bonaj rilatoj al Esperantistoj kiuj mi intertempe jam konatiĝis per "Pasporta Servo", . Cxehxa amiko kiu mi povis konatiĝi, cxar li pere de "Pasporta Servo", iam vizitis min en Erlangen, peris al mi malmultekosta cxambro en Prag. En Prag mi nun jam konis kelkaj amikoj. Mi renkontis Dana, la cxecha amikino el Sternberk, kiu cxiujare vizitas min kune kun sia edzo. Mi konatiĝis Stephano, britano kiu alparolis min pro mia "FREŝO"-insigno. Li informis min, ke li ankau jam vizitis Olsztyn. Mi devis konstati, ke Esperantistoj ankau estas kiel aliaj homoj, se ili konas iun, ili estas amike, se iu estas nova kaj neniu konas, ili estas sinretena. Nur la ebleco amikoj konatiĝi estas pli granda, kiel normale. Mi filmis la kongreson per videokamarao. La plej bela partoprenanto dum la Esperanto-mondkongreso en Prag. (Mi mem) !!! Dum la jarŝanĝo mi partoprenis kune kun Marian kaj Ella al la Internacia Festivalo in Würzburg. Ankaŭ mia pola amiko Stanislav partoprenis kune kun sia filino. Marian aranĝis Esperanto-kviz-ludon kaj oni povis gajni kelkaj premioj, sed tamen bedaŭrinde ne multe da partoprenantoj venis. De 16.5.97 - 19.5.97 okazis "Europa Esperanto-Kongreso" en Stuttgart. Inter alie oni diskutis ankaŭ kun parlamentanoj de la europa parlamento. Vespere mi konatiĝis 2 belaj kaj cxarmaj rusaj virinoj. Ili venis el la rusa urbo Samara al Stuttgart/Germanujo. Sed vidu mem: En la jaro 1998 mi partoprenis kune kun miaj amikoj Gerhard Klingenhöfer, Marian Zdankowski kaj sia nefo Adalberto en la Esperanto-mondkongreso en Montpellier/Francio . Vi povas detale legi kaj rigardi raporton de mi en la cxapitro "Mia vojaĝo somere 1998 al la Esperanto-mondkongreso en Montpellier" En la jaro 2000 mi vojaĝis kune kun mia sindikata amiko Wolfgang Riehn al Tel Aviv en Israelo. Mi povis partoprenis cxe la Esperanto-mondkongreso tie. Wolfgang bedaŭrinde ne regas Esperanton kaj ankaŭ ne havas intereson pri nia lingvo. Vi povas detale legi kaj rigardi raporton de mi, en la cxapitro "Mia partopreno cxe la Esperanto-mondkongreso en Tel Aviv/Israelo" Somere 2001 mi vizitis en la tempo de 24.6.2001 - 14.7.2001 mian Esperanto-amikon Saŭlo Salgado Wanderley kaj lian familion en Rio de janeiro. La simpatia familio Wanderley en Rio, kiu gastigis min dum 3 semajnoj !! Sed plej bone estus, se vi legas kaj rigardas mian detalan raporton pri mia vizito en Rio de Janeiro.. En la tempo de 23.7.2005 ĝis 30.7.2005 mi partoprenis cxe la Esperanto-mondkongreso en Vilnius/Litovio. La Esperanto-mondkongreso en Bjalistoko/Pollando okazis en la tempospaco 25.7.2009 ĝis 1.8.2009. Tie mi ankaŭ partoprenis. Postsekvante vi trovas kelkajn fotojn el ĉi tiu kongreso En Bjalistoko oni ne havis kongresan halon, pro tio oni kunvenis en granda tendo ! Kiel oni vidas, en Bjalistoko ekzistas eĉ Esperanto-kafejo Miaj planoj pri la estonteco legu ĉi tie Bonvolu reagi, kritiki, korekti, ... Reiru al la plej unua bonvenigpaĝo: Reiru al la plej unua Esperanto-paĝo: Granda Granda y., Fiame. s/N (Verdicio) , 33440 Gozon nupto de Victoria, kronprincino de Svedio, kaj Daniel Westling; kaleŝe en la stokholma strato Slottsbacken, 2010-06-19. Kial la etimologio estigas aŭ malestigas la emociojn... _ Esperanto.com - nia komunumo en Esperanto Miaj amikoj Miaj novaĵoj (Kio nova?) Mia propra kalendaro de aranĝoj La plej aktivaj uzantoj Ĉiuj Esperanto-aranĝoj Pasintaj Esperanto-aranĝoj Mapo de Esperanto-aranĝoj Belegaj kantoj de Anjo Amika Mi plurfoje demandis min pri kio vere okazas al mi, kiam mi legas apartajn etimologiojn. Kial? Kial apartaj vortoj tute malpliiĝas en mi post la malkovrado de iliaj etimologioj? Hodiaŭ, kiam mi estis reirante hejmen, mi estis leganta Free Culture ("Libera Kulturo") fare de Lawrence Lessig. Mi malkovris la signifon de kopirajto (kies signifo estas klara kaj en Esperanto kaj en angla, sed ne en itala, kie oni uzas la anglan vorton) kaj tiu malkovro pensigis min denove pri mia emo fronte al la etimologioj de apartaj vortoj. Do mi elpensis la jenan. Niaj unuaj vortoj estas de ni aŭskultitaj, kiam ni estas vere junaj. Tia juneco rekte influas la manieron, laŭ kiu niaj proksimuloj parolas al ni (ĉefe la gepatroj kaj la geavoj). Konsidere ke oni parolas al geinfano, oni sendube evitas ĉian abstraktan koncepton kaj oni parolas plejeble praktike. Akvo, manĝaĵo, kakaĵo, tablo, pavimo, muro, lito, ktp estas la kutimaj bazaj vortoj, kiujn ni ĉiuj aŭdas kiam ni tre junas. Nun, tiaj vortoj havas kompreneblan komunan econ: ĉiuj rilatas al io konkreta, malabstrakta, io, kion kutime la infanoj povas rekte sperti, percepti. Tiu ĉi fakto implicas, ke nia unua kontakto kun la vortoj estas aparta, ĉar ĝi estas limigita al vortoj, kiuj havas rekte percepteblan (kaj kutime, tre ofte perceptata) koncretecon. Do, ni alkutimiĝas al la fakto, ke la vortoj prezentas realaĵojn. Poste, tiu ĉi implicita (ne rekte dirita) aserto neniam estas pridubita. Poste la geinfanoj kreskiĝintaj renkontas vortojn, kies konkreteco ne estas rekte tuŝebla, perceptebla por tiuj apartaj geinfanoj (ekzemple la vortoj "Ameriko" por la personoj, kiuj neniam vidis Amerikon; same "flugilo" por tiuj, kiuj neniam vidis flugilon, ktp). Tamen, tiaj vortoj fariĝas de la unua aro, kiam la persono fine perceptas ilian realecon (ekzemple, iras al Ameriko, do la vorto montras sian realecon). Poste la junuloj troviĝas fronte al vortoj, kies realecon ne rekte percepteblas (ekzemple la vortoj "atomo", "anĝelo", "la limoj de la universo", ktp). Sed ni estas alkutimiĝintaj al la realeco de la antaŭe-lernitaj vortoj, akumulitaj jaro post jaro; kial do ni devus pridubi la realecon de tiaj novaj vortoj? Eble, ekzakte kiel la vorto "Ameriko", oni pli aŭ malpli frue povos percepti ĝin. Krome, se la maljunuloj parolas pri aferoj kiel la "dajmonoj" aŭ la "anĝeloj", sendube io ekzistas. Jen kie ludas la etimologio en mi. Kiam mi legas etimologion, kiu malkovras la realan, komencan signifon de vorto (kiu kutime tute malsimilas al la nuntempa signifo), tiam mi spertas intensan ekkonscion pri la deveno de tiu vorto. Do, precize pro la fakto, ke mi estas alkutimiĝinta al atribui realecon al ĉiu vorto, kiun mi lernas, mi fine mem-forigas la emociajn implicojn, kiujn tiu vorto havis en mi. Kutime, la etimologio de vorto montras al ni la pecojn, kiuj konsistigas tiun vorton (pensu pri al la Esperantaj kunmetitaj vortoj, kiel "alkutimiĝi" = "al + kutim + iĝ + i"). Tial, jen ke de unuopa vorto, ŝarĝita de signifoj emociplenaj, ni estas fronte al diversaj vortoj, kies signifo estas pli simple komprenebla (ĉar ofte ili rilatas al rekte percepteblaj aferoj). Fine, la malkunmetita vorto montriĝas per ties pli simplaj kaj malpli emociplenaj elementoj: jen la malŝvelado. Lasta numero : 1a junio 2018 _ Temoj _ Arkivoj _ Paperaj eldonoj Vidu la 26 lingvojn en kiuj aperas Le Monde diplomatique Inter influo de Turkujo kaj Irano La kurdoj, kiom da divizioj ? Dum iliaj postuloj neniam estis klare agnoskataj, la kurdaj loĝantaroj de Irako kaj de Sirio troviĝas puŝataj unuarange de la bataloj kontraŭ la Organizo de la Islama Ŝtato, aparte ek de la sieĝo de Kobane. Unuanima ŝajna subteno malbone kaŝas la influludojn de la okcidentanoj, turkoj kaj irananoj, kiuj konstruis antagonismajn aliancojn kaj ĉiam batalis kontraŭ la kurda afero. DE LA SOMERO 2014, la kurda spaco koncentras la amasinformilajn kaj diplomatiajn interesiĝojn. En Irako, post la konkero de Mosulo fare de la Organizo de la Islama Ŝtato (OIŜ) (aŭ : Nacio Islama en Irako kaj Sirio) kaj ties aliancitoj de la sunaisma ribelo komence de junio, la regiona registaro de Kurdujo ricevis novan internacian apogon. La falo de Bagdad-aŭtoritato en la nordo de la lando, kaj la falo de la dua ĉefa iraka urbo tamen kaŭzis nur malmulte da konkretaj reagoj. Inverse, la kurda milita katastrofo de la mezo de aŭgusto pro la nova ofensivo de la trupoj de la memproklamita kalif-lando de s-ro Abu Bakr Al-Baghdadi, estigis tujan reagon de la okcidentaj landoj, kondukitaj de Usono. La suferegoj de la jezidoj de la Sinjar-regiono, la forfuĝo de la kristanoj de la Ninivo -ebenaĵoj al la kurd-regataj regionoj kaj la antaŭeniro de la trupoj de la OIŜ direkte al Arbil, la ĉefurbo de iraka Kurdujo, mobilizis koalicion, kies amplekso estis neatendita [1]. La aviadilaj bombadoj ebligis rapide igi la kurdajn regionojn ne atingeblaj, dum la peshmerga (kurdaj batalantoj) profitis senperajn liveradojn da armiloj kaj trejnad-programojn gvidatajn de usonaj konsilantoj. En Sirio, tri zonoj kurdo-loĝataj apudas la landlimon al Turkujo. Fakte aŭtonomaj de julio 2012 kaj la foriro de la Damasko-reĝimo el la nordo de Sirio, tiuj enklavoj fariĝis konataj pro la ofensivo de la OIŜ kontraŭ la plej malgranda kaj izolita el ili, ĉirkaŭ la urbo Kobane, meze de septembro 2014. Same kiel la Afrin-regionoj, en la nord-okcidento de la siria teritorio, kaj tiuj de la Djézireh, en la nord-oriento, Kobane estas dominata de pli ol du jaroj de la Partio de la Unio Demokrata (PUD). Danke al pakto pri neagreso kun la reĝimo de s-ro Baŝar Al-Asad, tiu politika organizo, apogita de la batalantoj de la Taĉmentoj por Protekto de la Popolo (TPP), sukcesis trudiĝi en la kurd-loĝataj regionoj de Sirio. Sed la PUD kaj la TPP estas lokaj eldevenaĵoj de la Partio de la Laboristoj de Kurdujo (PLK), kiu konfliktas kun la turka ŝtato de 1984, malgraŭ la pafĉesigo de 2013, pli ol iam ajn kontestata. La ĉirkaŭfermo de Kobane kaj la antaŭeniro de la ĝihadistoj, spite al la usonaj aviadilaj bombardoj, rapide igis la kurdan urbon kaj ties defendantojn simboloj de la lukto kontraŭ la OIŜ, intertempe fariĝinta enkorpigo de la absoluta malbono por granda parto de la okcidentaj publikaj opinioj. Sed la najbara Turkujo, membro de la Nord-Atlantika Traktato-Organizo (NATO), rifuzis ĉian intervenon kontraŭ la atakantoj, por ne fortigi la PLK, eĉ je risko relanĉi la konflikton kun tiu sur la propra teritorio. Tiel, ene de du monatoj, la kurdoj aperis antaŭ la mondo kiel la lasta remparo kontraŭ la OIŜ. Tiuj tradiciaj forgesitoj de la proksim-orienta scenejo markas de nun la lastan limon al la norda ekspansio de la ĝihadista translandlima organizaĵo, kiun la okcidentaj landoj kaj ties aliancanoj deklaras voli neniigi, tamen ekskluzivante alfronti ĝin surterene. Tiu prezento, abunde relajsita kaj ĝenerale ĝusta, havas en sia plej baza esprimo la malavantaĝon konsideri la kurdan spacon kiel homogenan blokon. La antaŭnelonga alfrontiĝo kun komuna malamiko nur parte sukcesis forviŝi konsiderindajn fendoliniojn. La kurda mondo restas fragmentita. Ties politikaj kaj armeaj agantoj evoluas en alianco-ludoj historie diverĝaj (vd sube : « La ĉeestantaj fortoj »)). Estante ĉirkaŭ 15 % de la siria loĝantaro, la kurdoj havas neniun oficialan agnoskon, kaj kelkfoje neniun naciecon. Tra la studentaj movadoj, iuj estis ĉe la avangardo de la lukto kontraŭ la reĝimo de s-ro Al-Asad. Sed ekde 2012, la siria revolucio difektiĝas en interna milito kun religi-inspiritaj motivoj. La kurdaj regionoj de Sirio – kiujn la kurdaj naciistoj nomas Rojava – suferas gravan rivalecon inter du ĉefaj polusoj : la PLK kaj la Partio Demokrata de Kurdujo (PDK) de s-ro Masud Barzani, ĉefa forto de la iraka Kurdujo. En la unua semestro de 2012, s-ro Barzani grupigas sub sia gvidado multajn etajn kurdajn politikajn organizaĵojn disajn kaj rivalajn, sine de la Kurda Nacia Konsilio de Sirio (KNKS), kiu laŭte deziras la falon de la reĝimo. Samtempe, la PLK denove rilatas kun Damasko, kies aliancano ĝi estis sub Hafez Al-Asad [2]. Ĝia frata partio, la PUD, povas akiri dominantan pozicion en la Rojava, sin apogante sur armea aparato, kiu mankas al la aliaj kurdaj organizaĵoj. Ekde julio 2012, la PUD kreas en la de li regataj regionoj instituciojn taŭgajn por ĝi. Sin prezentante kiel tria vojo inter la reĝimo kaj la opozicio, ĝi antaŭenmetas politikan modelon konforman al la ideologia doktrino de la PLK. La Rojava fariĝis la montrofenesro de la « demokratia aŭtonomeco » imagita de la fondinto de la PLK, s-ro Abdullah Öcalan, de sia malliberejo en Turkujo. Temas pri modelo bazita sur forta malcentralizado, kiu implicas rifuzon de la naci-ŝtato, inkluzivon de la etnaj kaj religiaj malplimultoj, kaj ankaŭ egalecon de viroj kaj virinoj. Sed tiu modelo malbone kaŝas la dominadon de la partio al la institucioj kaj la forigon de ties rivaloj. EKSKLUDITA de la siria kurda politika ludo, la KNKS de s-ro Barzani tiam troviĝas diversdirekte tirata inter la siria araba opozicio rezista al ĉiu rekono de la kurda nacia fakto, regado-interkonsentoj, neniam aplikataj, kun la PUD, kaj plena dependeco rilate al la PDK. Sed tiu ĉi malpli kaj malpli emas riski rektan alfrontiĝon kun la PLK. Tiuj rivalecoj emas artikiĝi al la regiona opozici-ludo devenanta de la nuna konflikto. La PDK ekregis la energian sektoron en la iraka Kurdujo. Ĝi kalkulas kun la bone komprenataj interesoj de Turkujo rilate hidrokarbonon por igi la aŭtonoman kurdan regionon plenrajta eksportanta lando, ekster regado de Bagdado. En sia opono al la iraka centra ŝtato kaj al la ŝijaisma registaro de s-ro Nuri Al-Maliki [3], la PDK alproksimiĝas al la sunaistoj, favoraj al la siria opozicio kaj subtenataj de Ankaro. Simetrie, la PLK kaj ties aliancanoj, historiaj malamikoj de Ankaro, konservas bonajn rilatojn kun la siria reĝimo, subskribas momentan pafĉesigon kun ĝia irana protektanto, samtempe flegante duonoficialajn rilatojn kun Bagdado. Tiel desegniĝas, sine de la kurda spaco kaj je diversaj integrado-gradoj, akso favora al la turkoj, dominata de la PDK, kaj akso favora al Irano, dominata de la PLK. La irak-kurdaj rivaloj de s-ro Barzani, kaj aparte la Unio Patriota de Kurdujo (UPK), certagrade ligiĝas al tiu dua akso, sin montrante pli cedema ol la PDK rilate al Bagdado, Tehrano kaj al la PUD. Tiu organizo restis malgraŭ la ekapliko, komence de 2013, de la pafĉesigo inter la PLK kaj Turkujo. Tia aliancado restas kongrua post la falo de Mosulo. La PDK, kiu flegas rilatojn kun kelkaj ĉefoj de la sunaisma popolribelo, vidas en tiu unue favoran okazon survoje al sendependo de la iraka Kurdujo [4]. Sed la neatendita ofensivo de la OIŜ sur la zonoj, kiujn ĝi regas en la teritorioj ĵus eskapintaj la bagdadan aŭtoritaton, ŝanĝas la situacion. Dum la peshmerga retroiras kaj Arbil estas minacata de la antaŭeniro de la ĝihadistoj, la strategia alianco farita kun Turkujo montriĝas senefika por la sekureco de la iraka Kurdujo. La turka registaro unue ŝajnis favora al la sunaisma popolribelo aliĝinta al la flago de la OIŜ kontraŭ Bagdado. Sed, finfine, ĝi rifuzas ĉian ajn armean helpon al siaj kurdaj aliancanoj de la PDK, rompante konfidorilaton, kiu igis tiun partion la plej bona, se ne la unika, subteno de Turkujo en ties proksima ĉirkaŭaĵo. Tuj provizante la armilojn, kiujn Ankaro rifuzis liveri, Tehrano fariĝas tiam la nova referenca regiona lando por la kurda registaro de Irako. Estas tamen en la regionoj regataj de la UPK kaj ties marĝenoj, ke la enpenetro de la irana influo en la irakan Kurdujon estis plej sentata. Situantaj en la sud-oriento de la aŭtonoma teritorio, tiuj regionoj enhavas turkmenajn ŝijaistajn komunumojn, sine de kiuj irano-favoraj religiaj milicoj sukcesis disvolviĝi kaj agi sen esti ĝenataj de la peshmergas aliĝintaj al la UPK. Kelkaj intervenoj de la iranaj trupoj estis raportitaj en tiuj samaj regionoj. Orfo de la turka alianco, politike malfortigita, la PDK sukcesis kompensi la relativan plifortigon de ties kurdaj rivaloj kaptante la ĉefan parton de la okcidenta helpo kaj profitante la subtenon de la koalicio formita por kontraŭstari la OIŜ. La politika organizo de s-ro Barzani regas la ĉefurbon Arbil kaj ties flughavenon, devigan enirejon de la internacia helpo. Ĝi tiel kanaligas siafavore la subtenon de Usono kaj pluraj eŭropaj ŝtatoj por ĉiuj kurdoj de Irako. Samtempe, la UPK restas aparte ; kaj la PLK, konsiderata de la okcidentanoj kiel terorisma organizaĵo, teorie povas esperi nenion. De nun Ankaro alfrontas kreskantan riskon de popolribelo sur la propra teritorio. Multaj kurdoj el Turkujo esprimas sian koleron antaŭ la kalkuloj de la registaro, kiu blokis ĉian rektan subtenon al la defendantoj de Kobane. La evoluado de la manifestacioj, kiuj kaŭzis tridek mortintojn, rivelas la riskon de rekomenco de la bataloj inter la turka armeo kaj la PLK, kies unu loko estis bombardata de la turkaj militistoj la 13-an de oktobro. En kazo de disfalo de tiu lasta kaj ties aliancanoj en Sirio, Turkujo povus provi rekonstrui la siriajn retojn de la PDK. Pro la okcidenta premo, la turka ministro pri eksterlandaj aferoj pensis iome cedi, anoncante sian konsenton lasi pasi irakajn kurdajn trupojn, kiuj provas iri al Kobane. Sed, ĉar la PUD deziras konservi la monopolon de la armea komando, la trupoj de la PDK eble ne estos bonvenaj. La pasiveco de Ankaro antaŭ la sieĝo de Kobane fine kondukis Vaŝingtonon kontakti kun la PUD. Dum Damasko siavice deklaris subteni la kurdajn batalantojn de Kobane, la usona administracio konfesis , ke ĝi havas rektajn rilatojn kun la siria branĉo de la PLK. La 20-an de oktobro, ĝi komencis la aer-sendadon de armiloj kaj medicina materialo en la sieĝatan urbon. Tiu usona subteno, akre kritikata de la turka prezidanto, eble estas kondiĉita je pli intima kunlaboro inter la PUD kaj la siria tiel nomata « modera » opozicio, kaj al pli vasta malfermiteco rilate al la aliaj kurdaj politikaj organizaĵoj de Sirio. KNKS. Kurda Nacia Konsilio de Sirio, ariganta diversajn kurdajn politikajn fortojn, escepte de la PUD, sub la egido de s-ro Masud Barzani. Ĝi favoras la falon de la reĝimo de s-ro Al-Asad. RRIK. Regiona Registaro de la Iraka Kurdujo, prezidata de s-ro Masud Barzani kaj ĝuanta aŭtonomecan statuson ene de la iraka Respubliko. PDK. Partio Demokrata de Kurdujo (Irako), fondita en 1946 de Mustafa Barzani. Nun gvidata de lia filo Masud, tiu partio estas proksima de la siria opozicio kaj subtenata de Turkujo. PLK. Partio de la Laboristoj de Kurdujo, fondita en 1978 de s-ro Abdullah Öcalan. Politika kaj armea organizaĵo de la kurdoj de Turkujo, devene marksisma-leninisma, militas kontraŭ Ankaro ek de 1984. Pafĉesigo estis subskribita en 2013, kaj okazas intertraktado kun la turka registaro. PUD. Partio de la Unio Demokratia, siria branĉo de la PLK. Ĝi prezentas sin kiel trian vojon inter la siriaj reĝimo kaj opozicio. UPK. Unio Patriota de Kurdujo (Irako), rezultanta el divido de la PDK en 1975, kaj dominanta la sudon de la aŭtonoma regiono. Ĝi estas pli cedema al Damasko, Bagdado kaj Tehrano. TPP. Taĉmento por Protekto de la Popolo, armea organizaĵo de la PUD. En tiu ĉi numero: - Reveno de la ŝijaistoj sur la jemena scenejo Ĵurnalisto. La lastaj artikoloj de tiu ĉi aŭtoro: Tradukita de: [2] Hafez Al-Asad ekprenis la regpovon en Damasko en novembro 1970 kaj konservis ĝin ĝis sia morto ; li estas la patro de la nuna prezidanto, Baŝar Al-Asad. [3] Ĉefministro de Irako de 2006 ĝis lia anstataŭo fare de s-ro Haïdar Al-Abadi, la 8-an de septembro 2014. Biologia klasado Aliaj Vikimediaj projektoj La pistakujo, pistakarbo aŭ vera pistacio (Pistacia vera) estas malgranda falfolia arbo kun nur 3-5-folieraj folioj kaj kun fruktoj (sekaj dupoj) enhavantaj manĝeblajn semojn (pistakoj) po unu. Ĝi estas hejma de Irano ĝis Centra Azio, kultivata en la varmaj regionoj (eĉ de Usono) por produktado de pistakoj.[1] eowiki Komunumaro Gau-Algesheim El ombro de l' tempo (Originala romano en Esperanto) En la komenco de la 1970aj jaroj, grupo de junaj homoj sur la stratoj de sveda urbo disdonas pamfletojn kontraŭ la usona milito en Vjetnamio. La interrilatoj de la grupanoj jen kaj jen rezultigas ŝanĝiĝantajn am- kaj amoraferojn de la protagonisto, la gimnaziano Roger... Plurajn jardekojn poste, kiam li estas konata verkisto de krimromanoj, eksedzo, patro de du filoj kaj en unujara disloĝa rilato kun instruistino, lin subite konfrontas kvardekjara virino kun granda surprizo. -- La nova originala romano de Sten Johansson saltas plurfoje de la 70aj aroj al la nuntempo kaj retro, tiel kreante psikologian portreton de viro, kiu nur malfacile komprenas siajn komplikajn rilatojn al aliaj. Ĝi estas samtempe viva priskribo de certaj junularaj rondoj de la sveda socio en la 70aj jaroj. -- "El ombro de l’ tempo" estas la naŭa romano de la aŭtoro. Ĉe Mondial aperis ĝis nun du el liaj romanoj ("Marina", 2013, kaj "Skabio", 2015) kaj du liaj tradukoj ("Insulanoj de Hemsö" de August Strindberg, 2006, kaj "La serioza ludo" de Hjalmar Söderberg, 2016). Stefan vekiĝas en prizono. De tempo al tempo, du policanoj pridemand­adas lin pri krimo kaj aliaj okazintaĵoj, pri kiuj li ŝajne nenion scias. La longaj horoj en la prizono revenigas al li pasintajn renkontiĝojn, amojn, agojn - memorerojn, kiuj paŝon post paŝo prilumas terurajn sekretojn. -- Sten Johansson uzas fascinajn rakonto-teknikojn en ĉi tiu psikologia romano pri krimo. La plej evidenta estas la retroiro: Dum la tempo en la prizono ŝajnas ne moviĝi, ĉiu ĉapitro tamen kondukas la leganton al pli frua periodo en la vivo de Stefan - de lia profesia kariero mezaĝula tra adoleskaj amoj ĝis la frua infanaĝo. -- "Skabio" estas la oka originala romano de Sten Johansson. La sepa, "Marina", aperis ĉe Mondial en 2013. Marina kaj Tomas: du svedoj kun malsamaj originoj, kun sortoj malsamaj,kies padoj jen krucas sin jen malkuniĝas. Neatenditaj eventoj kaj revelacioj formas ilian rilaton, ĝis Marina malaperas - kaj eĉ poste. Sten Johansson verkis modernan romanon, pri memperdo kaj memtrovo, pri Svedio de la 70aj jaroj ĝis hodiaŭ, kun riĉa mozaiko de tridimensiaj rolantoj. Tekstofluo ne ĉiam kronologia efikas filmece kaj katenas la atenton. Johansson estas sendube unu el la plej produktivaj esperantistaj verkistoj kaj tradukistoj. Majstro de la novelarto, li verkis krimromanojn, kaj lastatempe ankaŭ publikigis novelojn en la sveda. "Marina" estas lia sepa romano en Esperanto. (István Ertl) Marina ĉe la limo (Originala romano en Esperanto) Romano verkita originale en Esperanto: Marina vivas kun sia edzino Helle kaj la du adoptitaj gefiloj, Letti kaj Tom, en Malmö, granda urbo tute en la sudo de Svedio. Ili estas moderna familio, kies kunvivadon minacas pluraj eventoj: personaj, emociaj, sociaj kaj eĉ politikaj. Ĉiu ano de la kvarkapa familio reagas alimaniere al la komplikiĝoj kaj danĝeroj, kaj Marina, la centra figuro de la libro, estas devigata analizi siajn rilatojn kun la tri aliaj... Ĉi tiu romano ne ŝvebas ie en fikcia mondo. Oni re­trovos en ĝi poli­tikajn okazintaĵojn svedajn, eŭropajn kaj tutmondajn de antaŭ ne tro longa tempo. Kelkaj el ili ŝajnas tuŝi la vivon de la protagonistoj, sed la aŭtoro metas la psikologiajn, inter­familianajn kaj sociajn aspektojn en la centron de sia rakontado. Plurajn el la personoj de la libro la leganto eble memoros el "Marina" (Mondial, 2013). Tamen Marina ĉe la limo estas sendependa verko. Ne ekzistas verdaj steloj (Originala prozo en Esperanto): (60 mikronoveloj kun suplemento) 60 microstories, written by the Esperanto author Liven Dek. --- Mondial prezentas en chi tiu volumo 60 mikronovelojn kaj unu suplementan novelon de la Esperanta au'toro Liven Dek (Miguel Gutierez Aduriz). --- "Mallongecon chiam oportune valorigis la poetoj. Epokoj, kiam eposo regnis, postlasis ankau' epigramojn... Venis prozpoemoj, fine naskighis mikronoveloj. Liven Dek citas, omaghas, parodias iujn majstrojn de la ghenro... Sed la mikronoveloj kiujn vi trovos en la sekvaj paghoj ne estas stilekzerco en la sulko de tradicio..." (Giulio Cappa) --- Al la plej konataj verkoj de Liven Dek apartenas noveloj en "Ekstremoj" (kun Jorge Camacho, Miguel Fernandez kaj Goncalo Neves, 1997) kaj poemoj en "Ibere libere" (kun la samaj au'toroj, 1993). Liven Dek eldonas i.a. la scienc-fikcian serion "Sferoj" kaj kontribuis al ghi, same kiel al pluraj aliaj literaturaj revuoj. Li krome verkis Esperanto-kurson kaj vortarojn kaj tradukis el la hispana. Pro Kio? (Krimromano en Esperanto) The first mystery novel in the history of the Esperanto movement, first published in 1920. --- La unua krimromano en la historio de la originala Esperanto-literaturo, unue publikigita en 1920, kaj nun lingve iomete prilaborita por nia eldono de 2008. Fascina historio pri murdo kaj amo... Col 4 _ Esperanto _ STEP _ Sinjoroj, donu al viaj sklavoj justaĵon kaj egalaĵon, sciante, ke vi ankaŭ havas Sinjoron en la ĉielo. 1 Sinjoroj, donu al viaj sklavoj justaĵon kaj egalaĵon, sciante, ke vi ankaŭ havas Sinjoron en la ĉielo. 2 En preĝado persistu, viglante en ĝi kun danko; 3 preĝante samtempe ankaŭ pro ni, por ke Dio malfermu al ni pordon por la vorto, por paroli la misteron de Kristo, pro kiu mi estas ankaŭ enkatenita; 4 por ke mi klarigu ĝin, kiel mi devus paroli. 5 Iradu en saĝeco rilate al la eksteruloj, elaĉetante la tempon. 6 Via parolo estu ĉiam kun graco, spicita per salo, por ke vi sciu, kiel vi devus respondi al ĉiu. 7 Pri ĉiuj miaj aferoj sciigos vin Tiĥiko, la amata frato kaj fidela diakono kaj kunservanto en la Sinjoro, 8 kiun mi sendis al vi ĝuste por tio, ke vi sciiĝu pri nia farto, kaj ke li konsolu viajn korojn, 9 kune kun Onesimo, la fidela kaj amata frato, kiu estas el vi. Ili sciigos vin pri ĉiuj ĉi tieaj aferoj. 18 La saluto per la propra mano de mi, Paŭlo. Memoru miajn katenojn. Graco estu kun vi. Esperanto: Matten ĉe Interlaken estas komunumo en Kantono Berno en Svislando. Esperanto: Vua lingvo Albion: “Mi supozas, ke estas neniu. Kion pri Euro?” Albion: “Lernu kion? Japana, ĉina, Eŭro, aŭ Dragonese? De ajna formo, mi nur ia scii tion. Mi ne certas kial.” AJ B. (GM): She turns to the dragon. “Do vi estas drako , kiu klarigas multon . Kiel vi finos en la zorgo de herbo-manĝa kiel li?” Albion: “Li nur ia min ekprenis kaj portis min ĉi tien. Mi decidis tiel longe kiel li estas pli utila kiel ne-manĝo, mi tiel ne manĝu lin!” Esperanto: Kultiva laktuko eowiki Kanjona Lago (Teksaso) Arbaro de Zamenhof Ĉi tie estas arboj, kiujn vizitantoj nomis laŭ sia devenlando, kaj eĉ eta budo nomata "CO" (la ĝenerala direktoro de UEA ja iam vizitis la lokon). BEL-jarlibro 2008 Vivoj Sekaj Oportuna Poŝvortaro Esperanta/Portugala Ilustrita Oficiala Radikaro Esperanta por Lernanto… Joĉjo Mulato / La maskoj La oldulo kaj la maro (2-a eld.) La oldulo kaj la maro (1-a eld.) Curso Completo de Esperanto Antologio de Brazilaj Rakontoj Brazila Esperanta Parnaso As preposições em Esperanto Naŭlingva Etimologia Leksikono La vort-strukturo en Esperanto Castro Alves Elektitaj Poemoj Esperanto modelo Diverskolora bukedeto Essência e futuro da idéia de língua internacional Dicionário completo Esperanto/Português O Esperanto na visão espírita Primeiro Manual de Esperanto Dicionário Esperanto/Português Doutor Esperanto Novo Dicionário Português/Esperanto Provinca gastejo Veterano? UEA Jarlibro 2008 Mapo de la Ĉina Popola Respubliko Lumo de Orienta Eŭropo Animo prisma Curso de Esperanto pela Bíblia La besto-farmo Zamenhof: iniciador do Esperanto, A. López Luna (el la hispana tradukis Carlos Domingues), Pongetti: Rio-de-Ĵanejro, 1959. Biografio tre agrabla por legado pri Zamenhof, verkita de la argentinano López Luna. Jen unu el la malmultaj libroj, kiun mi sukcesis legi en unusola tago (174 paĝoj). Saluton! Ĉu komentoj estas permesitaj? plus Hidrogena peroksido La ĉi-suba teksto estas aŭtomata traduko de la artikolo Hydrogen peroxide article en la angla Vikipedio, farita per la sistemo GramTrans on 2017-12-24 19:08:34. Eventualaj ŝanĝoj en la angla originalo estos kaptitaj per regulaj retradukoj. Se vi volas enigi tiun artikolon en la originalan Esperanto-Vikipedion, vi povas uzi nian specialan redakt-interfacon. Rigardu la artikolon pri WikiTrans por trovi klarigojn pri kiel fari tion. Ankaŭ ekzistas speciala vortaro-interfaco por proponi aŭ kontroli terminojn. Kemia formulo Solvebleco en akvo Solvebleco solvebla en etero, alkoholo Mortiga dozo aŭ koncentriĝo ( LD, Lc): 1518 mg/kg [ citaĵo bezonita ] US-sanaj malkovrolimoj ( NIOSH): Krom kie alie notis, datenoj ricevas por materialoj en sia normstato (je 25 °C [77 °F], 100 kPa). Hidrogena peroksido estas kemia kunmetaĵo kun la formuloH 2. En ĝia pura formo, ĝi estas palblua, klara likvaĵo, iomete pli viskoza ol akvo. Hidrogena peroksido estas la plej simpla peroksido (kunmetaĵo kun oksigen-oksigena ununura obligacio). Ĝi estas utiligita kiel oksigenanto, blankigilo kaj antisepsaĵo. Densa hidrogena peroksido, aŭ " alt-testa peroksido ", estas reaktiva oksigenspecio kaj estis utiligita kiel fuzaĵo en raketscienco. [4] Ĝia kemio estas dominita per la naturo de sia malstabila peroksid obligacio. Hidrogena peroksido estas malstabila kaj malrapide putriĝas en la ĉeesto de bazo aŭ katalizilo. Pro ĝia malstabileco, hidrogena peroksido estas tipe stokita per stabiligilo en malforte acidolikvaĵo. Hidrogena peroksido estas trovita en biologiaj sistemoj inkluzive de la homa korpo. Enzimoj kiuj uzas aŭ malkonstruas hidrogenan peroksidon estas klasifikitaj kiel peroksidazoj. 1.1 Akvaj solvaĵoj 6.3 Produktado el organikaj substancoj 6.4-a 1 Kosmetikaj aplikoj 6.4-a 2 Uzo en alternativa medicino 6.6 Aliaj uzoj 7.1 Historiaj okazaĵoj 8 Vidu ankaŭ 10 Eksteraj ligiloj 2estis eksterpolita kiel estante 150.2 °C, ĉirkaŭ 50 °C pli altaj ol akvo. En praktiko, hidrogena peroksido spertos eble eksplodeman termikan putriĝon se varmigite al tiu temperaturo. Ĝi povas esti sekure distilita ĉe pli malaltaj temperaturoj sub reduktita premo. 2kaj akvo: Areo super blua linio estas likva. Punktitaj linioj aparta solido likvaĵo fazoj de solido solido fazoj. Hidrogena peroksido (H 2)nonplanarmolekulo estas kun (tordita) C2 simetrio. Kvankam la O−O-obligacio estas ununura bendo, la molekulo havas relative altan rotacian barieron de 2460 cm −1 (29.45 kJ / Mol); [7] por komparo, la rotacia bariero por etano estas 12.5 kJ/Mol. La pliigita bariero estas atributita al repuŝo inter la solaj paroj de la apudaj oksisgenatomoj kaj rezultigas hidrogenan peroksidon elmontrantan atropisomerismon. La molekulaj strukturoj de gasa kaj kristala H 2estas signife malsamaj. Tiu diferenco ricevas al la efikoj de hidrogenligado, kiu estas forestanta en la aerformo. [8] Kristaloj deH Strukturo kaj grandeco de H2 O2 en la solida (kristala) fazo Hidrogena peroksido havas plurajn strukturajn analogojn kun H da m −X−X−H n ligaj aranĝoj ( akvo ankaŭ montrita por komparo). Ĝi havas la plej altan (teorian) bolpunkton de tiu serio (X = O, N, S). Ĝia frostopunkto ankaŭ estas sufiĉe alta, estante komparebla al tiu de hidracino kaj akvo, kun nur hidroksilamino kristaliganta signife pli volonte, indikativon de precipe forta hidrogenligado. Diphosphane kaj hidrogendisulfid ekspoziciaĵo nur malforta hidrogenligado kaj havas malmulte da kemia simileco al hidrogena peroksido. Ĉiuj tiuj analogoj estas termodinamical malstabilaj. Strukture, la analogoj ĉiuj adoptas similajn distorditajn strukturojn, pro repuŝo inter apudaj solaj paroj. Alexander von Humboldt sintezis unu el la unua sintetikaĵo peroksideas, barioperoksido, en 1799 kiel kromprodukto de liaj provoj malkonstrui aeron. Dek naŭ jarojn pli posta Louis Jacques Thénard rekonis ke tiu kunmetaĵo povus esti uzita por la preparado de antaŭe nekonata kunmetaĵo, kiun li priskribis kiel oksigenitan akvon - poste konata kiel hidrogena peroksido. [10] [11] Plibonigita versio de tiu proceso uzis kloridan acidon, sekvitan per aldono de sulfata acido por ĵeti la bariosulfat kromprodukton. La proceso de Thénard estis uzita de la fino de la 19-a jarcento ĝis la mezo de la 20-a jarcento. Thénard kaj Louis Joseph Gay-Lussac sintezis natrioperoksidon en 1811. La blankiga efiko de peroksideas kaj ilia salas sur naturaj tinkturfarboj iĝis konataj ĉirkaŭ tiu tempo, sed fruaj provoj de industria produktado de peroksideas malsukcesa, kaj la unua planto produktanta hidrogenan peroksidon estis konstruita en 1873 en Berlino. La eltrovo de la sintezo de hidrogena peroksido per elektrolizo kun sulfata acido lanĉis la pli efikan elektrokemian metodon. Ĝi unue estis efektivigita en industrion en 1908 en Weißenstein, Karintio, Aŭstrio. La antrakvinonproceso, kiu daŭre estas uzita, estis evoluigita dum la 1930-aj jaroj fare de la germana kemia produktanto IG Farben en Ludwigshafen. La pliigita postulo kaj plibonigoj en la sintezmetodoj rezultigis la pliiĝo de la jara produktado de hidrogena peroksido de 35,000 tunoj 1950, ĝis pli ol 100,000 tunoj 1960, ĝis 300,000 tunoj antaŭ 1970; antaŭ 1998 ĝi atingis 2.7 milionojn da tunoj. Pura hidrogena peroksido verŝajne longe estis malstabila, kiel frue provoj apartigi ĝin de la akvo, kiu ĉeestas dum sintezo, ĉio malsukcesis. Tiu malstabileco ŝuldiĝis al spuroj de malpuraĵoj ( transirmetalo salas), kiuj katalizas la putriĝon de la hidrogena peroksido. Pura hidrogena peroksido unue estis akirita en 1894 - preskaŭ 80 jarojn post sia eltrovaĵo - fare de Richard Wolffenstein, kiu produktis ĝin per vakuodistilado. Persistemo de la molekula strukturo de hidrogena peroksido pruvis esti tre malfacila. En 1892 la itala fizika apotekisto Giacomo Carrara (1864-1925) determinis ĝian molekulan mason de frostpunktodepresio, kiu konfirmis ke ĝia molekula formulo estas H2 O2. [15] Almenaŭ duon dekduo hipotezaj molekulaj strukturoj ŝajnis esti kongruaj kun la havebla indico. [16] En 1934, la angla matematika fizikisto William Penney kaj la skota fizikisto Gordon Sutherland proponis molekulan strukturon por hidrogena peroksido kiu estis tre simila al la aktuale akceptita. Antaŭe, hidrogena peroksido estis preparita industrie per hidrolizo de la amonioperoksidisulfato, kio estis sin akirita per la elektrolizo de solvo de amoniobisulfato (Nh Hodiaŭ, hidrogena peroksido preskaŭ estas produktita ekskluzive per la antrakvinonproceso, kiu estis formaligita en 1936 kaj patentita en 1939. Ĝi komenciĝas kun la redukto de antrakvinono (kiel ekzemple 2-etilantrakvinone aŭ la 2-amil derivaĵo) al la ekvivalenta antrahidrokvinono, tipe de hidratigo sur paladio katalizilo; la antrahidrokvinono tiam spertas aŭtoksigenadon por regeneri la startantrakvinonon, kun hidrogena peroksido kiel kromprodukto. La plej multaj komercaj procesoj atingas oksigenadon de bobelanta premaero per solvo de la derivita antraceno, per kio la ĉeestantaj oksigeno en la aero reagas kun la labilaj hidrogenatomoj (de la hidroksyogrupoj), donante hidrogenan peroksidon kaj regenerante la antrakvinonon. Hidrogena peroksido tiam estas eltirita, kaj la antrakvinon derivaĵo estas reduktita reen al la dihidroksy (antraceno) kunmetaĵo uzante hidrogengason en la ĉeesto de metalkatalizilo. La ciklo tiam ripetas sin. La simpligita totala ekvacio por la proceso estas simpla: [18] La ekonomiko de la proceso dependas peze de efika reciklado de la kvinopulunu (multekostaj) kaj ekstraktadsolviloj, kaj de la hidratigo katalizilo. Proceso al produkto-hidrogenperoksido rekte de la elementoj estis de intereso dum multaj jaroj. Rektan sintezon malfacilas atingi, ĉar la reago de hidrogeno kun oksigeno termodinamical preferas produktadon el akvo. Sistemoj por rekta sintezo estis evoluigitaj, la plej granda parto de kiuj estas bazita ĉirkaŭ fajne disigitaj metalkataliziloj. [20] [21] Neniu el tiuj ankoraŭ atingis punkton kie ili povas esti uzitaj por industria-skalsintezo. Hidrogena peroksido estas plej ofte havebla kiel solvo en akvo. Por konsumantoj, ĝi estas kutime havebla de apotekoj ĉe 3 kaj 6 wt% koncentriĝoj. La koncentriĝoj foje estas priskribitaj laŭ la volumeno el oksigengaso generita; unu mililitro da 20-volumena solvo generas dudek mililitrojn da oksigengaso kiam tute malkonstruite. Por laboratoriuzo, 30 wt% solvoj estas plej oftaj. Komercaj karakteroj de 70% ĝis 98% ankaŭ estas disponeblaj, sed pro la potencialo de solvoj da pli ol 68%-hidrogena peroksido por esti transformitaj tute al vaporo kaj oksigeno (kun la temperaturo de la vaporo pliiĝante kiujn kiel la koncentriĝopliiĝoj super 68%) tiuj karakteroj stokspacoj diligentaj postulas eble estas en. Aĉetantoj devas tipe permesi inspektadon de komercaj produktantoj. 2estis proksimume 1.9 milionoj da tunoj kaj kreskis al 2.2 milionoj en 2006, [22] la plej granda parto de kiu estis ĉe koncentriĝo de 70% aŭ malpli. En tiu jargroco 30%H Hidrogena peroksido okazas en surfaca akvo, grundakvo kaj en la atmosfero. Ĝi formiĝas sur lumo aŭ natura kataliza ago de substancoj enhavitaj en akvo. Marakvo enhavas 0,5 ĝis 14 μg/L de hidrogena peroksido, dolĉakvon 1 ĝis 30 μg/L kaj aeron 0,1 ĝis 1 partojn per miliardo. Hidrogena peroksido estas termodinamical malstabila kaj putriĝas por formi akvon kaj oksigenon kun δH o de −98.2 kJ / Mol kaj δS de 70.5 J/(Mol · K): La indico de putriĝo kreskas kun altiĝanta temperaturo, koncentriĝo kaj pH, kun malvarmetaj, diluitaj, acidolikvaĵoj montrantaj la plej bonan stabilecon. Putriĝo estas katalizita per diversaj kunmetaĵoj, inkluzive de la plej multaj transirmetaloj kaj iliaj kompundaĵoj (ekz. manganodioksido, arĝento, kaj plateno). [24] Certaj metaljonoj, kiel ekzempleFe2+ , povas igi la putriĝon preni malsaman padon, kun liberaj radikaluloj kiel ekzemple ( HO · ) kaj ( HOO · ) estante formita. Ne-metalaj kataliziloj inkludas jodkalioon, kiu reagas precipe rapide kaj formas la bazon de la elefanta dentopast eksperimento. Hidrogena peroksido ankaŭ povas esti malkonstruita biologie per la enzim katalazo. La putriĝo de hidrogena peroksido liberigas oksigenon kaj varmecon; tio povas esti danĝera, ĉar disverŝi alt-koncentriĝan hidrogenan peroksidon sur bruleman substancon povas kaŭzi tujan fajron. 2estas unu el la plej potencaj oksigenantoj konata - pli forta ol kloro, klordioksido, kaj kalia permanganato. Ankaŭ, tra katalizo,H 2povas esti konvertita en hidroksilradikalulojn ( · OH), kiuj estas tre reaktivaj. hidrogena peroksido/akvo 1.8 (hidrogena peroksido funkcianta kiel oksidenzo): 3)estas oksigenita al sulfato (TIEL 2− 4). Tamen, kalia permanganato estas reduktita alMn2+ 2. Sub alkalaj kondiĉoj, aliflanke, kelkaj el tiuj reagoj inversigas; ekzemple,Mn2+ En baza solvaĵo, hidrogena peroksido povas redukti gamon da neorganikaj jonoj. Kiam ĝi funkcias kiel reduktanta agento, oksigen gaso ankaŭ estas produktita. Ekzemple, hidrogena peroksido reduktos natriohipokloriton kaj kalian permanganaton, kio estas oportuna metodo por preparado de oksigeno en la laboratorio: Hidrogena peroksido estas ofte utiligita kiel oksidenzo. Ilustra estas oksigenado de tioeters al sulfoksidoj: [25] Alkala hidrogena peroksido estas uzita por epoksidation de elektron-mankhavaj alkenoj kiel ekzemple akrila acid derivaĵoj, kaj por la oksigenado de alkilboranes al alkoholoj, la duaj paŝo de hydroboration-oksigenado. Ĝi ankaŭ estas la ĉefreakciilo en la Dakin-oksigenad procezo. Hidrogena peroksido estas malforta acido, formi hidroperoksidon aŭ peroksidon salas kun multaj metaloj. Ĝi ankaŭ ŝanĝas metaloksidojn en la korespondadon peroksideas. Ekzemple, sur terapio kun hidrogena peroksido, kromacido (CrO Tiu speco de reago estas uzita industrie por produkti peroksoanion. Ekzemple, reago kun borakso kondukas al natrioperborato, blankigi uzis en lavotaĵlesivoj: 2konvertitoj karboksilacidoj ( RCO2H) en peroksyacidojn (Rc (O) O2H), kiuj estas al sin utiligita kiel oksidenzoj. Hidrogena peroksido reagas kun acetono por formi acetonan peroksidon kaj kun ozono por formi trioksidane. Kiun hidrogena peroksido formas stabila aduktas kun ureo ( hidrogena peroksido - ureo), natriokarbonato ( natrioperkarbonato) kaj aliaj kunmetaĵoj. [27] Acido-bazo aduktu kun trifenilfosfino oksido estas utila "aviad-kompanio" porH 2en kelkaj reagoj. Hidrogena peroksido estas kaj oksidenzo kaj reduktanta agento. La oksigenado de hidrogena peroksido de natriohipoklorito donas subĉemizoksigenon. La reta reago de fer-III-a jono kun hidrogena peroksido estas fera jono kaj oksigeno. Tio enspezo per ununura elektronoksigenado kaj hidroksilradikaluloj. Tio estas uzita en kelkaj organikkemiaj oksigenadoj, ekz. en la reakciilo de la Fenton. Nur katalizaj kvantoj de ferjono estas necesaj ĉar peroksido ankaŭ oksigenas feran ĝis fer-III-an jonon. La reta reago de hidrogena peroksido kaj permanganato aŭ mangandioksido estas manganoza jono; tamen, ĝis la peroksido estas foruzita kelkaj manganozaj jonoj estas reoksidigitaj por igi la reagon kataliza. Tio formas la bazon por oftaj monofuzaĵ raketoj. Hidrogena peroksido estas formita en homaj kaj bestoj kiel mallongdaŭra produkto en biokemiaj procesoj kaj estas toksa al ĉeloj. La tokseco ŝuldiĝas al oksigenado de proteinoj, membranlipidoj kaj DNA de la peroksidjonoj. [28] La klaso de biologiaj enzimoj nomitaj GAXONO ( superoksido-dismutazo) estas evoluigita en preskaŭ ĉiuj vivantaj ĉeloj kiel grava antioksidanta agento. Ili antaŭenigas la misproporciigon de superoksido en oksigenon kaj hidrogenan peroksidon, kiu tiam estas rapide malkonstruita per la enzimkatalazo al oksigeno kaj akvo. Formado de hidrogena peroksido de superoksiddismutazo (GAXONO) Peroxisomes estas organetoj trovitaj en praktike ĉiuj eŭkariotaj ĉeloj. [30] Ili estas engaĝitaj en la katabolo da tre longaj ĉeno grasacidoj, branĉita ĉenaj grasacidoj, D-amin acidoj, poliaminoj, kaj biosintezo de plasmalogen'oj, eterfosfolipidoj kritikaj por la normala funkcio de mamulaj cerboj kaj pulmoj. [31] Sur oksigenado, ili produktas hidrogenan peroksidon en la post proceso: [32] Tiu reago estas grava en hepataj kaj renĉeloj, kie la Peroksisomoj neŭtraligas diversajn toksajn substancojn kiuj eniras la sangon. Kelkaj el la etanol homtrinkaĵo estas oksigenitaj al acetaldehido laŭ tiu maniero. [33] Krome, kiam troa H2 O2 akumuliĝas en la ĉelo, katalazo transformas ĝin al H2O tra tiu reago: Alia origino de hidrogena peroksido estas la degenero de adenosinusmonofosfato kiu donas hipoksantinon. Hypoxanthine tiam estas oksidative cataboligita unue al ksantino kaj tiam al ureata acido, kaj la reago estas katalizita per la enzimksantinoksidazo: [34] La degenero de guansinusmonofosfato donas ksantinon kiel meza produkto kiu tiam estas transformita en la saman vojon al ureata acido kun la formado de hidrogena peroksido. Ovoj de eĥino, baldaŭ post fekundigo de spermo, produktas hidrogenan peroksidon. Ĝi tiam estas rapide distancigita al Oh · radikaluloj. La radikaluloj funkcias kiel iniciatinto de radikala polimerigo, kiu ĉirkaŭas la ovojn per protekttavolo de polimero. La bombardskarabo havas aparaton kiu permesas al ĝi pafi korodajn kaj malic-odorantajn vezikojn ĉe siaj malamikoj. La skarabo produktas kaj stokas hidrokvinonon kaj hidrogenan peroksidon, en du apartaj rezervujoj en la postaĵpinto de sia abdomeno. Se minacite, la skarabo kuntiras muskolojn kiuj devigas la du reaktant tra valveitaj tuboj en miksadkameron enhavanta akvon kaj miksaĵon de katalizaj enzimoj. Se kombinite, la reaktant spertas furiozan eksoterman kemian reakcion, levante la temperaturon por alproksimiĝi al la bolpunkto de akvo. La bolanta, malic-odoranta likvaĵo parte iĝas gaso ( fulmovaporiĝo) kaj estas forpelita tra ellasejvalvo kun laŭta kreva sono. Hidrogena peroksido havas rolojn kiel signala molekulo en la reguligo de vasta gamo de biologiaj procesoj. [40] La kunmetaĵo estas grava faktoro implikita en la liber-radikala teorio de maljuniĝo, surbaze de kiom facile hidrogena peroksido povas putriĝi en hidroksilradikalulon kaj kiel superoksidon radikalaj kromproduktoj de ĉela metabolo povas reagi kun ĉirkaŭa akvo por formi hidrogenan peroksidon. [41] Tiuj hidroksilradikaluloj en victurno facile reagas kun kaj difektas decidajn ĉelajn komponentojn, aparte tiuj de la mitokondrioj. [42] [43] [44] Almenaŭ unu studo ankaŭ provis ligi hidrogenperoksidan produktadon al kancero. [45] Tiuj studoj estis ofte cititaj en fraŭda terapio postulas. [ citaĵo bezonis ] La kvanto de hidrogena peroksido en biologiaj sistemoj povas esti ekzamenita uzante fluorimetric analizon. Proksimume 60% de la produktado de la mondo de hidrogena peroksido estas uzitaj por pulpo- kaj papero-blankigado. La dua grava industria aplikiĝo estas la fabrikado de natrioperkarbonato kaj natrioperborato, kiuj estas utiligitaj kiel mildaj blankigas en lavotaĵlesivoj. Natrioperkarbonato, kiu estas adukti de natriokarbonato kaj hidrogena peroksido, estas la aktiva ingredienco en tiaj produktoj kiel OxiClean kaj Tide lavotaĵlesivo. Se dissolvite en akvo, ĝi liberigas hidrogenan peroksidon kaj natriokarbonaton: [47] Ĝi estas uzita en la produktado da diversaj organikaj peroksidoj kie dibenzoilperoksido estas alta volumenekzemplo. Ĝi estas utiligita en polimerigoj, kiel faruna blankigilo kaj kiel terapio por akneo. Peroxy-acidoj, kiel ekzemple peraceta acido kaj meta-chloroperoxybenzoic-acido estas ankaŭ produktitaj uzante hidrogenan peroksidon. Hidrogena peroksido estis uzita por kreado de organikaj peroksid-bazitaj eksplodaĵoj, kiel ekzemple acetona peroksido. Hidrogena peroksido estas uzita en certaj kloakakvo-purigadprocesoj al forigorganikaj malpuraĵoj. En progresinta oksigenadpretigo, la Fenton-reago [48] [49] donas tre reaktiva · OH. Tiuj hidroksilradikaluloj degradas organikajn substancojn, inkluzive de tiuj kiuj estas ordinare fortikaj, kiel ekzemple aromaj aŭ halogenitaj kunmetaĵoj. [50] Ĝi ankaŭ povas oksigeni sulfuron bazigis kunmetaĵojn ĉi-tien en la rubo; kiu estas utila kiam ĝi ĝenerale reduktas ilian odoron. Hidrogena peroksido povas esti uzita por la steriligo de diversaj surfacoj, [52] inkluzive de kirurgiaj iloj [53] kaj povas esti deplojita kiel vaporo ( VHP) por ĉambrosteriligo. [54] H2 O2 montras larĝspektran efikecon kontraŭ virusoj, bakterioj, gistoj, kaj bakteriaj sporoj. [55] Ĝenerale, pli granda agado vidiĝas kontraŭ Gramo-pozitivo ol gram-negativaj bakterioj; tamen, la ĉeesto de katalazo aŭ aliaj peroksidazoj en tiuj organismoj povas pliigi toleremon en la ĉeesto de pli malaltaj koncentriĝoj. [56] Pli altaj koncentriĝoj de H2 O2 (10 ĝis 30%) kaj pli longaj kontaktotempoj estas postulataj por sporicidal agado. Kiun hidrogena peroksido estas vidita kiel medie sekura alternativo al klor-bazita blankigas, ĉar ĝi degradas por formi oksigenon kaj akvon kaj ĝi estas ĝenerale rekonita kiel monŝranko kiel antimikroba agento de la usona Manĝaĵo kaj Drug Administration (FDA). Historie hidrogena peroksido estis uzita por desinfektado de vundoj, parte pro sia malalta kosto kaj prompta havebleco kompariblis al aliaj antisepsaĵoj. Ĝi nun supozeble malhelpas resanigon kaj indukti cikatriga ĉar ĝi detruas lastatempe formitajn haŭtĉelojn. [59] Nur tre malalta koncentriĝo de H2 O2 povas stimuli resanigon, kaj nur se ne plurfoje aplikata. [60] Kirurgia uzo povas kaŭzi gasan embolio formadon. [61] [62] Malgraŭ tio ĝi daŭre estas uzita por vundoterapio en multaj evolulandoj. 2(inter 1.9% kaj 12%) miksita kun amoniakakvo kutimas blankigi homharon. La blankiganta posedaĵo de la kemiaĵo aŭtorizas la frazon " peroksidoblonda ". [66] Hidrogena peroksido ankaŭ estas uzita por dentoblankigo. Ĝi povas esti trovita en la plej multaj blankigaj dentopastoj. Hidrogena peroksido montris pozitivajn rezultojn implikantajn dentfacilecon kaj kolorfortombroparametrojn. Ĝi funkcias oksigenante kolorajn pigmentojn sur la emajlo kie la ombro de la dento povas efektive iĝi pli malpeza. Hidrogena peroksido povas esti miksita kun natro kaj salo por produkti memfaritan dentopaston. Hidrogena peroksido povas esti uzita por trakti akneon, [68] kvankam benzoilperoksido estas pli ofta terapio. Terapiistoj de alternativa medicino rekomendis la uzon de hidrogena peroksido por diversaj kondiĉoj, inkluzive de emfizemo, gripo, aidoso kaj kancero, [69] kvankam ekzistas neniuj signoj de efikeco kaj en kelkaj kazoj ĝi eĉ povas esti mortiga. La praktiko postulas la ĉiutaga konsumo de hidrogena peroksido, aŭ buŝe aŭ per injekto kaj estas, ĝenerale, bazita proksimume du preskriboj. Unue, tiu hidrogena peroksido estas kompreneble produktita fare de la korpo por kontraŭbatali infekton; kaj sekundo, ke homaj patogenoj (inkluzive de kancero: Vidu Warburg-hipotezon) estas malaerobaj kaj ne povas pluvivi en oksigenriĉaj medioj. La konsumado aŭ injekto de hidrogena peroksido verŝajne tial mortigas malsanon de imitistreĝo la imunreago aldone al kreskantaj niveloj de oksigeno ene de la korpo. Tio igas ĝin simila al aliaj oksigen-bazitaj terapioj, kiel ekzemple ozonterapio kaj hiperbara oksigenterapio. Kaj la efikeco kaj sekureco de hidrogenperoksida terapio estas science kritikindaj. Hidrogena peroksido estas produktita per la imunsistemo sed en singarde kontrolita maniero. Ĉeloj nomitaj fagocitoj englutas patogenojn kaj tiam uzo-hidrogenperoksidon por detrui ilin. La peroksido estas toksa al kaj la ĉelo kaj la patogeno kaj tiel estas konservita ene de speciala sekcio, vokis fagosome. Libera hidrogena peroksido difektos ajnan histon kiun ĝi renkontas per oksidativa streso; proceso kiu ankaŭ estis proponita kiel kialo de kancero. [75] Asertoj ke hidrogenperoksida terapiopliiĝo ĉelaj niveloj de oksigeno ne estis apogitaj. La kvantoj administritaj estus atenditaj disponigi tre malgrandan kroman oksigenon komparite kun tiu havebla de normala spirado. Devus ankaŭ ke estas malfacile plialtigi la nivelon de oksigeno ĉirkaŭ kanceraj ĉeloj ene de tumoro, ĉar la sangoprovizo tendencas esti malbona, situacio konata kiel tumorhipoksio. Grandaj buŝaj dozoj de hidrogeno peroksideas ĉe 3% koncentriĝo povas kaŭzi iritiĝon kaj vezikigadon al la buŝo, gorĝo, kaj abdomeno same kiel abdomena doloro, elkraĉante, kaj diareon. [70] Intravejna injekto de hidrogena peroksido estis ligita al pluraj mortoj. La American Cancer Society deklaras ke "ekzistas neniu scienca indico ke hidrogena peroksido estas sekura, efika aŭ utila kontraŭkancera terapio." [71] Krome, la terapio ne estas aprobita fare de la Usona FDA. Por pli da detaloj en tiu temo, vidu Alt-testan peroksidon. 2estas prisignita kiel "alt-testa peroksido" (HTP). Ĝi povas esti utiligita aŭ kiel monofuzaĵo (ne miksite kun fuelo) aŭ kiel la oksigenantkomponento de bifuzaĵraketo. Uzo kiel monofuzaĵo ekspluatas la putriĝon de 70-98% koncentriĝo-hidrogenperoksido en vaporon kaj oksigenon. La fuzaĵo estas pumpita en reagokameron, kie katalizilon, kutime arĝenton aŭ platenekranon, ekigas putriĝon, produktantan vaporon je pli ol 600 °C (1,112 °F), kiu estas forpelita tra ajuto, generante puŝon.H 2monofuzaĵo produktas maksimuman specifan impulson ( mi sp) de 161 s (1.6 kN · s /kg). Peroksido estis la unua grava monofuzaĵo adoptita por uzo en raketaplikoj. Hidracino poste anstataŭigis hidrogenperoksidan monofuzaĵajn reakciamotorajn aplikojn ĉefe pro 25% pliiĝo en la vakua specifa impulso. [76] Hidracino (toksa) kaj hidrogena peroksido (malpli-toksa [ACGIH TLV 0.01 kaj 1 pm respektive]) estas la nuraj du monofuzaĵoj (krom malvarmaj gasoj) por estinti vaste adoptita kaj utiligita por propulso- kaj potencaplikoj. La Bell Rocket Belt, reag-kontrolaj sistemoj por X-1, X-15, Centaŭro, Merkuro, Peceto-JOE, same kiel la turb-pumpilaj gasgeneratoroj por X-1, X-15, Jupitero, Redstone kaj Vikingo utiligis hidrogenan peroksidon kiel monofuzaĵon. 2estas malkonstruita por bruligi fuelon kiel oksigenanto. Specifaj impulsoj same altaj kiel 350 s (3.5 kN · s/kg) povas esti atingita, depende de la fuelo. Peroksido utiligita kiel oksigenanto donas iom pli malaltan mi sp ol likva oksigeno, sed estas densaj, stokeblaj, nekriogenaj kaj povas esti pli facile uzitaj por movi gasturbinojn por doni altajn aerpremojn uzantajn efikan fermitan ciklon. Ĝi ankaŭ povas esti uzita por regenera malvarmigo de raketmotoroj. Peroksido estis utiligita tre sukcese kiel oksigenanto en monda milito II germano raketmotoroj (ekz. T-Stoff, enhavanta oksikvinolinstabiligilon, por ambaŭ la Walter HWK 109-500 Starthilfe RATO ekstere elguŝigis monofuzaĵan akcelsistemon, kaj por la Walter HWK 109-509 raketmotorserioj uzitaj por la mi 163B), plejofte uzis kun C-Stoff en mem-ekbruliganta hipergola kombinaĵo, kaj por la malalt-kostaj britaj Black Knight- kaj Black Arrow lanĉiloj. En la 1940-aj jaroj kaj 1950-aj jaroj, la Hellmuth Walter KG-elpensi turbino uzis hidrogenan peroksidon por uzo en submarŝipoj dum submare; estis trovite esti tro brue kaj postuli ke tro multe da prizorgado kompariblis al dizelelektraj povosistemoj. Iom daj torpedoj utiligis hidrogenan peroksidon kiel oksigenanton aŭ fuzaĵon. Funkciigisto eraro en la uzo de hidrogenperoksidaj torpedoj estis nomita kiel eblaj kialoj por la sinkigoj de HMS Sidon kaj la rusa submarŝipo Kursk . [78] SAAB Underwater Systems produktas la Torpedon 2000. Tiu torpedo, uzita fare de la Sveda Mararmeo, estas funkciigita far piŝtmotoro propulsita fare de HTP kiel oksigenanto kaj keroseno kiel fuelo en bifuzaĵsistemo. Hidrogena peroksido havas diversajn hejmajn uzojn, ĉefe kiel puriga kaj desinfektanta agento. Hidrogena peroksido reagas kun certaj di-esteroj, kiel ekzemple fenila oksalatestero (cialume), por produkti kemiluminescencon; tiu aplikiĝo estas plej ofte renkontis en la formo de brilbastonoj. Laboratoritestoj faritaj per fiŝokulturistoj en la lastaj jaroj montris ke ofta domanaro-hidrogenperoksido povas esti uzita sekure por disponigi oksigenon por malgrandaj fiŝoj. La hidrogena peroksido liberigas oksigenon per putriĝo kiam ĝi estas senŝirma al kataliziloj kiel ekzemple mangandioksido. Regularoj varias, sed malaltaj koncentriĝoj, kiel ekzemple 6%, estas vaste haveblaj kaj laŭleĝaj aĉeti por medicina uzo. La plej multaj senreceptaj peroksidsolvoj ne estas taŭgaj por konsumado. Pli altaj koncentriĝoj povas esti konsideritaj danĝeraj kaj estas tipe akompanitaj fare de Material Safety Data Sheet (MSDS). En altaj koncentriĝoj, hidrogena peroksido estas agresema oksigenanto kaj korodos multajn materialojn, inkluzive de homa haŭto. En la ĉeesto de reduktanta agento, altaj koncentriĝoj deH Alt-koncentriĝaj hidrogenperoksidaj riveretoj, tipe super 40%, devus esti konsideritaj danĝeraj pro densa hidrogena peroksido renkonta la difino de Dot oksigenanto laŭ usonaj regularoj, se liberigite en la medion. La EPA Reportable Quantity (RQ) por D001-danĝeraj ruboj estas 100 funtoj (45 kg), aŭ ĉirkaŭ 10 US galonoj (38 L), de densa hidrogena peroksido. Hidrogena peroksido devus esti stokita en malvarmeta, seka, bon-ventolita areo kaj for de iuj brulemaj aŭ bruligeblaj substancoj. Ĝi devus esti stokita en ujo kunmetita de ne-reaktivaj materialoj kiel ekzemple rustorezista ŝtalo aŭ vitro (aliaj materialoj inkluzive de kelkaj plastoj kaj aluminialojoj povas ankaŭ esti taŭgaj). [83] Ĉar ĝi rompiĝas rapide kiam eksponite por ŝalti, ĝi devus esti stokita en maldiafana ujo, kaj farmaciaj formuliĝoj tipe venas en brunaj boteloj kiuj blokas lumon. Hidrogena peroksido, aŭ en pura aŭ diluita formo, povas prezenti plurajn riskojn, la ĉefa unu estaĵo ke ĝi formas eksplodemajn miksaĵojn sur kontakto kun organikaj substancoj. [85] Tre densa hidrogeno peroksideas sin estas malstabila kaj povas kaŭzi bolantan likvaĵon vastigantan vaporeksplodon (BLEVE) de la restanta likvaĵo. Distilado de hidrogena peroksido ĉe normalaj premoj estas tiel vivdanĝera. Ĝi ankaŭ estas koroda, aparte kiam koncentrite, sed eĉ hejma-fortaj solvoj povas kaŭzi iritiĝon al la okuloj, mukozoj kaj haŭto. [86] Gluti hidrogenperoksidajn solvojn estas precipe danĝera, ĉar putriĝo en la stomako liberigas grandajn kvantojn de gaso (10 fojojn la volumeno el 3% solvo), kondukante al interna ŝveligado. Enspiri pli ol 10% povas kaŭzi severan pulmiritiĝon. La 16an de julio 1934, en Kummersdorf, Germanio, fuzaĵtanko enhavanta eksperimentan monofuzaĵmiksaĵon konsistantan el hidrogena peroksido kaj etanolo eksplodis dum testo, mortigante tri homojn. Dum la Dua Mondmilito, kuracistoj en germanaj koncentrejoj eksperimentis kun la uzo de hidrogenperoksidaj injektoj en la mortigo de homaj temoj. Pluraj homoj ricevis vundetojn post hidrogenperoksida forperdo sur estraro flugo inter la usonaj grandurboj de Orlando kaj Memfiso la 28an de oktobro 1998. La rusa submarŝipo K-141 Kursk velis por elfari praktikadon de pafaj imitaĵtorpedoj ĉe la Pyotr Velikiy, Kirov-unuaklasa batalŝipo. La 12an de aŭgusto 2000, je 11:28 loka tempo (07:28 UTC), ekzistis eksplodo prepariĝante por lanĉi la torpedojn. La nura kredinda raporto ĝis nun estas ke tio ŝuldiĝis al la fiasko kaj eksplodo de unu el la hidrogeno de la Kursk peroksid-stimulitaj torpedoj. Estas kredite ke HTP, formo de tre densa hidrogena peroksido utiligita kiel fuzaĵo por la torpedo, tralikiĝis tra ĝia ujo, difektita aŭ per rusto aŭ en la ŝarĝa proceduro reen en terenon kie okazaĵo implikanta unu el la torpedoj hazarde tuŝantaj grundon iĝis neraportita. La angio estis perdita kun ĉiuj manoj. Simila okazaĵo kaŭzis la perdon de HMS Sidon en 1955. La 15an de aŭgusto 2010, forperdo de proksimume 30 US galonoj (110 L) de puriga likvaĵo okazis sur la 54-a etaĝo de 1515 Broadway, en Times Square, Novjorko. La forperdo, kiun reprezentanto por la Novjorka fajrobrigado diris estis de hidrogena peroksido, fermis Broadway inter Okcidenta 42-a kaj Okcidentaj 48-a stratoj kiam pumpkamionoj respondis al la hazmat situacio. Ekzistis neniuj raportitaj vundoj. VULPreakciilo, uzita por mezuri nivelojn de hidrogena peroksido en biologiaj sistemoj. ^ G. Carrara (1892) " Sul-pesmolekolare e sulpotererifrangente la acqua ossigenata de valo " (Sur la molekulpezo kaj sur la refraktiva potenco de oksigenita akvo [i.e. , hidrogena peroksido]), Atti della Reale Accademia dei Lincei, serio 5, 1 (2): 19-24. La trovoj de Carrara estis konfirmitaj per: W. R. Orndorff kaj John White (1893) " La molekulpezo de hidrogena peroksido kaj de benzoilperoksido, " American Chemical Journal, 15: 347-356. En lia 1922 lernolibro, Joseph Mellor pripensis tri hipotezajn molekulajn strukturojn por hidrogena peroksido, koncedado (p. 952):" ... la konstitucio de tiu kunmetaĵo ne estis ankoraŭ establita per unusignifaj eksperimentoj". Vidu: Joseph William Mellor, A Comprehensive Treatise on Inorganic and Theoretical Chemistry, vol. 1 (Londono, Anglio: Longmans, Verda kaj Co., 1922), p. 952-956-a W. C. Schumb, C. N. Satterfield, kaj R. L. Wentworth (1 decembro 1953) " Raportnr. 43: hidrogena peroksido, Parto du ", Oficejo de Maramea Esplorado, Contract No. N5ori-07819 Sur p. 178, la verkintoj prezentas ses hipotezajn modelojn por la molekula strukturo de hidrogena peroksido. Sur p. 184, la nuna strukturo preskaŭ estas konsiderita certe ĝusta - kvankam malgranda dubo restis. (Noto: La raporto de Schumb et al. estis represita kiel: W. C. Schumb, C. N. Satterfield, kaj R. L. Wentworth, Hidrogena peroksido (New York, New York: Reinhold Publishing Corp. (amerika Chemical Society Monograph), 1955). ) ^ a b Nelson, Davido; Cox, Mikaelo; Lehninger, Albert L. kaj Cox, Michael M. Lehninger Biochemie, p. 932, Springer, 2001, ISBN 3-540-41813-X (en la germana) N.N. Greenwood; A. Earnshaw (1997). Chemistry of the Elements (2nd ed.). Oxford UK: Butterworth-Heinemann. Bonega priskribo de trajtoj & kemio deH Eksteraj ligiloj Hidrogena peroksido en La Perioda Tabelo de Vidbendoj (Universitato de Nottingham) Medikamentoj uzita por malsanoj de la orelo ( S02) La greka Formulo Fero (II) oksido Hidrogena sulfido Atoma kaj molekula astrofiziko Ekstertera vivo Dolĉaj gustumiformikoj (ekz., glukozo, fruktozo, sakarozo; nerekte) Karvakrolo ( origano, timiano, piproherbo, sovaĝa bergamoto, aliaj) Malalta pH (acidaj kondiĉoj) Phorbol-esteroj (ekz., 4α-PDD) La ĉi-suba teksto estas la originala artikolo Hidrogena peroksido el la Esperanto-Vikipedio, prenita de GramTrans 2014-01-03 05:12:11. Eblaj ŝanĝoj en la originalo estos kaptitaj per regulaj ĝisdatigoj. Hidrogena peroksido, iom pli mallonge hidrogenperoksido aŭ oksigena akvo (H2O2) estas kemia kombinaĵo de hidrogeno kaj oksigeno, senkolora likvaĵo, produktita plej ofte kiel akva solvaĵo. Ĝi estas uzata ĉefe por blankigo de kotono, teksaĵoj, celulozo, produktado de kemiaĵoj, pelaĵo por raketoj, por kosmetikaĵoj. Se la akva solvaĵo superas 8%, ĝi damaĝas la homan haŭton. La kemiaĵo estis malkovrita en 1818 kaj estas plej simpla membro de la peroksidoj. Ĝi estas pli densa ol la akvo, kun kiu ĝi miksiĝas en ĉiu proporcio. La pura hidrogena peroksido frostas je –0,43 °C kaj bolas je 150,2 °C. Oni produktas ĝin plej ofte tiel, ke oni reakciigas la oksigenon de la aero kun organikaj kemiaĵoj, ĉefe kun antrakinono aŭ izopropil-alkoholo.Oni vendas plej ofte hidrogenan peroksidon en denso de 35, 50, 70 aŭ 90% (akva solvaĵo), kiuj entenas ankaŭ stabiligilojn (plej ofte stanajn salojn kaj fosfatojn) por malpliigi la malkombiniĝon. Je varmegigo aŭ je efiko de certaj materialoj, la hidrogena peroksido malkonstruiĝas al akvo kaj oksigeno. La procezon helpas la metalaj saloj kiel saloj de fero, kupro, mangano, nikelo kaj kromo. Ĝi formas kun multaj kemiaĵoj kristalajn, solidajn materialojn, kiuj estas uzeblaj kiel malfortaj oksidenzoj (plej konata estas la natria perborato (NaBO2 x H2O2 x 3H2O aŭ NaBO3 x 4H2O). La hidrogena peroksido reakcias kun certaj organikaj kemiaĵoj dum estiĝo de hidroperoksidoj aŭ peroksidoj. La hidrogena peroksido plej ofte oksidas la aliajn materialojn, dum ĝin povas oksidi nur kelkaj kombinaĵoj (ekz. kalia permanganato). Tiu teksto estas havebla sub la Creative Commons Atribute-ShareAlike-Licenco; kromaj kondiĉoj povas validi. Vidu Kondiĉoj de uzo por detaloj. Wikipedia® estas registrita varmarko de la Wikimedia Fonduso, Inc. , ne-profita organizaĵo. Link Removal ::: SAT KULTURO ::: Jakvo Ŝram : Kion signifas por mi Esperanto (prelego) . ĉefa paĝo . indekso . Kontakto . ĝisdatigita ĵaŭdon la 8an de februaro 2018 . ĝis nun estas 1343 tekstoj Hejmpaĝo de SAT Filmo kaj teatro Esperanto kaj ni Kulturo en SAT-kongresoj Pri tiu ĉi TTT-ejo Jakvo Ŝram : Kion signifas por mi Esperanto (prelego) Mi komencis lerni Esperanton komence de junio 1989. Unue pere de lernolibro "Esperanto Programita". Tre kontentiga sistemo kiu zorgis ke mi post kelkaj semajnoj kapablis paroli vortojn kaj eĉ plenajn frazojn en Esperanto, sed rapide montriĝis ke mankis al mi la instigo al lernado, kiun oni nur spertas kiam oni lernas en grupo aŭ klaso. Do, jam kelkajn monatojn poste mi iris al vesperkurso en la urba lernejo de Antverpeno kaj mi sekvis 3 jaran kurson kiu donis al mi oficialan ŝtatan diplomon de ’instruisto pri Esperanto’. Ĉu mi lernis Esperanton por havi diplomon ? Evidente ne ! Mi eĉ havas mian dubon ĉu la diplomo iam utilos al mi. Mi scias ke nuntempe esperantistoj el Eŭropo agadas por ke la Eŭro-parlamentanoj subtenu Esperanton kiel unu el la laborlingvojn de la Unuiĝinta Eŭropo. Laŭ mi, vana batalo kaj ankaŭ senutila, almenaŭ ĝi ne estas batalo al kiu mi partoprenas aŭ donas energion. Samtempe mi volas aldoni ke mi ne kontraŭas la agadojn de samideanoj kiuj havas tute malsaman opinion pri uzebleco de Esperanto ol mi. Plej verŝajne iom da klarigo necesas, ĉu ? Mi estas laboristo, por esti pli klare diamantprilaboristo. Ek de mia 14-a jaraĝo mi ŝlifas kaj prilaboras diamantojn. Nu, mi scias el spertoj, kiujn mi pri tio havas, ke plejmulte da homoj pensas ke mi faris utilan laboron. Mi, de mia flanko scias, ke mi faris dum pli ol 40 jaroj absolute senutilan laboron. La ekspluatado de diamantoj kaŭzas teruran detruon al la naturo. En Aŭstralio ekzistas nun diamant-mino kun surfaco same granda ol la provinco Antverpeno kie mi loĝas. Diamant-mino kun surfaco de pli ol 2.800 kvadrad-kilometrojn, imagu. En Sud-Afriko oni, pere de grandaj suĉiloj, purigas la maron por trovi diamantojn. Dum periodo de 3 jaroj ĉi tiu parto de la maro estas absolute morta. Ek de mia 30 jaraĝo, mi iĝis, pro okazaĵoj en mia vivo, tre kritikema. Ne nur pri tio, kio okazis ĉirkaŭ mi, sed ankaŭ pri tio, kion mi faris. Mi komencis kompreni ke mia laboro kiel diamantprilaboristo estis absolute senutila kaj ke fakte mi helpas pri la detruado de la naturo en landoj kie mi eĉ ne vivas, ne konas homojn. Pli kaj pli mi konstatis ke fakte mi scias nenion pri la sorto de aliaj laboristoj en la mondo. Jes evidente mi povis legi ĵurnalojn kaj gazetojn, sed pro propra sperto mi scias ke la informo kiun ni trovas en ĝi, ne ĉiam redonas realecon, sed rakonton de tiuj, kiuj havas la potencon. Mi iom pristudis la eblecojn kaj konstatante ke la Hispana estas unu de la plej uzataj lingvoj kaj pro la fakto ke mi tre proksime sekvis la batalojn en landoj kiel Kubo, Ĉilio kaj Nikaragvo por nomi nur kelkajn, mi decidis lerni la hispanan. Aliaj okazaĝoj el mia vivo decidis ke por studi lingvon ne estis tempo, sed la ideo restis en mia kapo. Dum vizito al naturborso mi ricevis flugfolion kiu parolis pri iu universala lingvo, Esperanto kaj mi tuj rekonis la nomon, ĉar mi legis dum ĉiu tago sur afiŝproklamo ĉe fasado de granda domo en mia urbo Antverpeno. Unue mi volas klarigi al vi kio estas naturborso. Naturborso estas manifestacio kie diversaj naturligitaj asocioj prezentas siajn agadojn. Ekzemple asocioj kiel GreenPaece, certe ankaŭ konata en Japanio ĉu, havas tie budon. Dum ĉi tiuj eventoj ĉiam restas liberaj lokoj, kiujn oni uzas por doni al aliaj ne naturligitaj asocioj. Do tiamaniere Esperanto povis prezenti sin. Simple tial Esperanto troviĝis sur borso kiu fakte rilatis pri naturprotekto ktp. Facila lingvo diris la flugfolion, facile lernebla, en la tuta mondo homoj parolas la lingvon ktp, ktp. Nu, mi legis la kutiman informon, kiu devas altiri homojn al la lingvo de Zamenhof. Inter la ricevo de la flugfolio kaj la komenco de la lernado pasis denove, pro diversaj okazaĵoj en mia vivo, 6 aŭ 7 jaroj. Kiel jam dirite mi finfine metis la grandan paŝon kaj komencis serioze studi Esperanton. Montriĝis jam dum studado ke, el la 10 lernantoj, pli ol triono havis dubojn pri la utileco de la lingvo. Ili lernis la lingvon, aŭ el tempo pasigila kialo, por ekzemple ne estis tutsola dum vintraj vesperoj aŭ por akiri formon de poligloteco, nu tio lasta mi almenaŭ supozas. Mi persone pensis nur pri unu afero, lerni la lingvon tiel ke mi povas sendi leteron al fora lando kaj peti informon al eksterlandano pri la sorto de laboristoj en lia regiono. Don Ĉuiĥoto en kvadrato, do. Tre strange estas ke la 3 sinsekvaj instruistoj kiujn mi havis ne, aŭ apenaŭ parolis pri la utileco de Esperanto. Ekzemple ili povus mencii SAT, kion ili neniam faris aŭ TANEF, sed neniu en tiu direkto ili instruis aŭ menciis al ni. Eble ne estus malbone se ili ne nur instruus gramatikon, sed ankaŭ pritraktus, ĉu ni diru iun formon de ĝenerala kulturo, pri Esperanto. La instruistoj nur parolis pri monda amikeco kaj Universala Kongreso, sed ĉu pro tio oni lernas lingvon ? Mi vere dubas pri tio. Kiam mi estis en la dua studo-jaro pri Esperanto, oni elektis min jam vicprezidanto de la loka klubo. Nu, la loka klubo estas la 3-a plej granda Esperanto-klubo en la mondo kun pli ol 180 membroj. Mi ne jam sufiĉe vigle parolis esperanton, sed oni konstatis ke mi estis laboremulo kaj oni volis uzi ĉi tiun talenton de mi, por plivivigli la kluban vivon. Mi ricevis la taskon prizorgi la semajnan programon kaj la ideo estis ke, minimume unu foje dum monato, parolis eksterlanda gasto. Jes efektive mi sukcesis en ĉi tiu agado. Eĉ pli, post unu jaro oni elektis min prezidanton de la klubo "la Verda Stelo", tasko kiun mi plenumis dum 3 jaroj. Dum ĉiu monato mi havis mian eksterlandan gaston kaj ĉiun semajnon preleganton kiu, esperantlingve, parolis pri plej diversaj temoj. Fakte jam ek de la komenco, mi malkovris la utilecon de Esperanto kaj ankaŭ konstatis ke ekzistas iu, ni diru, intelekta elito en la mondo de Esperantistoj. Ne rilatis pri snoboj aŭ homoj kiuj sentis sin pli gravaj ol aliaj, ne simple estis homoj el diversaj tavoloj de la socio, kiu pere de Esperanto atingis intelektan nivelon, kiun ili , kaj pri tio mi ne havas eĉ etan dubon, neniam atingus ĝin, se Esperanto ne venus en ilia vivo. Profesoro de la universitato de Rio de Ĵanejro, Sylla Chaves pravigis mian diron kiam li vizitis Belgion kaj loĝis en mia domo. Oni bonvolu ne pensi ke mi parolas pri la intelekta elito kiel grupo de universitatanoj, kiuj dank’al sia edukado havis iun superregon al Esperanto kaj la movado. Kvankam multaj universitatuloj aktivas en Esperantolando, mi interkonatiĝis kun multaj simplaj laboristoj kiuj atingis lingvan sperton, kompareblan kun tiu de homoj kun la plej alta diplomo pri lingvo. Mi interkonatiĝis kun simplaj laboristoj kiuj kapablas fari analizojn de la plej komplikaj situacioj kvazaŭ ili studis la tuton vivon pri nur tiu problemo. Mi interkonatiĝis kun aro da homoj kiuj vere estas gravaj kiel pensantoj, tamen ne povas montri altajn -diplomojn aŭ -edukadon. Eble vi nun pensas ke mi relative rapide iĝis grava persono en Esperantio ? Efektive mi havas tre belan titolon, prezidanto de grava Esperanto klubo, sed mia komenca celo, ĉu ĝi efektiviĝis ? Ek de la momento ke mi kapablis skribi esperanton, mi sendis leteron al la peranto de Universala Esperanto Asocio en Nikaragvo kaj petis al li pri la situacio en lia lando. Li neniam respondis. Mi sendis leteron al kuba Esperantisto, tre konata persono en la neŭtrala movado. Li respondis ke li volis diskuti nur pri literaturo. Tre bona ideo mi pensis, do mi demandis lin kion li pensis pri la libro de Jean Paŭl Sartre " La naŭzo" kaj pri la verkaro de Lev Tolstoj ? Plej verŝajne mi menciis libron aŭ verkaron kiu ne falas sub la epiteton literaturo ĉar neniam plu mi ricevis respondon de li. La laboro kiel prezidanto de la granda loka klubo nur parte kontentigis min ĉar montriĝis ke absolute ne eblis pritrakti gravajn socialajn problemojn sen kolizii kun la defendantoj de iu ekstremfanatika idearo pri neŭtralismo. Por esti honesta, pri mia ideo havi kontakton kun laboristoj el aliaj partoj de la mondo, mi realigis nulon komo nulo. Jes evidente estis interese havi kiel gaston en mia domo profesoron de universitato, kiu parolis kun mi sen konstante montri sian gravecon, kaj jes estis agrabla paroli kun homoj el foraj landoj pri la loka agado de la Esperanto klubo en ekzemple Benino aŭ Santiago de Kubo. Iom ĝenis min ankaŭ la fakto ke oni alparolis min kun la "titolo" samideano kvankam mi ĝenerale havis absolute aliajn ideojn ol tiu tiel nomata samideano. Montriĝis plej ofte ke ni nur uzis la saman lingvon, nenio pli. En nia loka klubo agadis ne tre juna virino, malaltstatura sed tre vigla. Iun tagon ŝi donis al mi informilon pri asocio kun la tre stranga nomo "Sennacieca Asocio Tutmonda". Por esti honesta, mi volis ĵeti la informilon en la paperkorbon, ĉe la dekoj da aliaj informiloj, kiuj ĉiuj direktis min al alia formo de fanatika neŭtralismo. Sed, jam okulfrapis min post prelegoj en nia Esperantoklubo, ke ŝi kuraĝis fari aliajn demandojn ol la cetero de la klubanoj. Ŝi ne agadis kvazaŭ esperantujo estu enirpordo de la ĉielo kaj kvazaŭ ni ĉiuj estas sanktuloj. Ŝi estis sufiĉe kritikema dum la demandoj kaj ankaŭ ne respektis la oran regulon de neŭtralismo. Mi petis al ŝi ĉu ŝi havus por mi la plenan statuton de ĉi tiu grupo, kaj jes semajnon poste ŝi donis al mi libreton kun la statuto de SAT. Post legado mi tuj aliĝis al la asocio. De aliaj Esperantistoj mi aŭdis ke la ĉeffondinto de SAT estis fanatika strangulo tute freneza, kiu volis ke Esperantistoj inter si nur uzadu Esperanton. Ĉu hazardo aŭ ne, sed la tagon kiam mi faris mian inaŭguran parolon kiel prezidanto de la antverpena klubo La Verda Stelo, mi postulis de la membroj ke, dum la daŭro de la kunveno, ĉiuj parolu nur kaj nur Esperanton. Do plej verŝajne mi estis same freneza ol tiu Eŭgeno Lanti, la iama motoro de SAT ? Por kontroli la kompareblecon de niaj frenezecoj, mi komencis legi la verkaron de Lanti kaj estis tuj ravita de liaj ideoj. Jen kion mi serĉis, kaj jam dum jaroj. Asocio kiu unuigas ĉiujn maldektrajn progresemajn ideojn. Asocio kiu respektas la ideojn de la malsamaj socialismaj progresemaj opinioj. Por testi la utilecon de la asocio mi verkis tekston pri la bojkoto de Kubo. Imagu, monaton poste mi retrovis mian tekston en Sennaciulo kaj kredu aŭ ne postan monaton mi legis tre akran reagon al mia teksto de iu Gilbert Ledon el Brazilio. Finfine mi trovis forumon en kiu Esperanto utilas, almenaŭ laŭ miaj ideoj. Kiu ne jam legis la luksan eldonon "Sennacieca Revuo", en kiu oni pritraktas plej diversajn temojn de politikaj opinioj ĝis kulturo, kaj neniu lingvo krom Esperanto estis uzata, imagu, la lingvo utilas kaj funkcias. Pro mia politika engaĝiĝo mi, ek de 1997, la jaro ke mi aliĝis al interreto, multege travagas la reton serĉante interesan novaĵon, kiun mi povas uzi por verki tekstojn por precipe Sennaciulo. Jam plurfoje homoj diris al mi ; sed se vi kapablas kompreni kaj legi la anglan, vi ne bezonas Esperanton ĉu, ĉar estas pli da paĝoj en la angla ol iam povas esti en Esperanto ? Ĉi tiuj homoj komprenas nenion pri sociala egaleco, pri la forto de lingvo. Mi klare diris al vi ke mi neniam lernis, eĉ ne unu minuto la anglan, tamen mi de tempo vere koleras kiam mi vidas la milojn kaj milojn da paĝoj en interreto kie homoj uzas iun formon de la angla kiu estas neniam akceptebla. Tiuj inter vi kiu scipovas la anglan, scias kiom da absolute fuŝaj pagoj ekzistas en interreto kiam rilatas pri uzado de la angla. Tiuj homoj same kiel mi vidas kun tristeco, la manieron kiel homoj kapablas perforti belan lingvon. Homoj kritikas ekzemple Georges Bush pere de tuttera paĝo. Ili uzas iun formon de angla, apenaŭ rekonebla kiel angla lingvo, kiu vere ridindigas la verkanton en okuloj de la kontraŭanto. Mi vere povas koleri pri tio. Kial, mi demandas min, ĉi tiuj homoj ne uzas alternativan lingvon. Lingvo kiu ne apartenas al la idearo de la malamiko kiun oni kritikas. Kial ĉi tiuj homoj ne uzas ekzemple la nacian lingvon aŭ plej bona la alternativon, Esperanton ? Mi nun estas de 14 jaroj Esperantisto, agadis en la medio kiu nur disvastigas Esperanton kaj en medio kiu nur uzas Esperanton. Mia iama revo havi kontakton kun laboristoj el ĉiuj landoj efektiviĝis. Mi havas reton da kamaradoj, amikoj kaj konatoj al kiu mi povas direkti min por havi informon pri la plej diversaj temoj. Tre grava estas ankaŭ ke mi multege plibonigis mian universalan pensmanieron. Aferoj kiel homaj rajtoj ricevis alian dimension. Aferoj kiuj antaŭ jaroj aspektis memevidentaj ricevis dank’al Esperanto alian signifon. Esperanto plene ŝanĝis mian vivon, mian penson. La simpla laboristo kiu iris al lernejo ĝis nur 14-a jaraĝo eniris mondon, kiun li sen Esperanto neniam povis partopreni. Naciaj lingvaj grupoj multe pli konstruiĝas ĉirkaŭ diplomoj, edukado, riĉeco ktp. Esperanto konstruiĝas ĉirkaŭ monda interkompreniĝo. Pro tia kialo mi ne batalas kun homoj, kiuj volas ke Esperanto iĝos la lingvo de Eŭropa Unio . Por esti honesta mi pensas ke Esperanto jam akiris la lokon kiun ĝi meritas kaj mi estas ankaŭ tre kontenta kun la loko kiun ni havas. Evidente la anaro de Esperanto parolantoj devas forte kreski. Estus multe pli bone laŭ mi ke ni povu diri ke cent milionoj da homoj en la mondo kapablis paroli, skribi kaj kompreni Esperanton. Ne nur por havi fortegan "Universala Esperanto Ligo" aŭ centmil-kapan "Sennacieca Asocio Tutmonda", kiu tamen donus grandan plezuron al mi evidente, sed nur por ke la mondo havu alternativon, fortan alternativon al la potencaj lingvoj. Ne iu lingvo kiun oni devige devas studi dum baza instruado aŭ en mezlernejo, sed lingvo kiu estas je dispono de ĉiuj homoj kiuj volas havi lingvon kiu apartenas al neniu potenco, al neniu nacio al neniu dogmo. Lingvo kiun oni lernas el libera elekto. Mi timas ke Esperanto perdus sian utilecon kiam morgaŭ iu politika grupo devigis studi, al iu ajn homgrupo, la lingvon . Pro la lingva situacio en Belgio, lando kie oni havas 3 oficialajn lingvojn, la nederlandan, francan kaj germanan, mi rifuzis lerni la francan lingvon. Fakte ne rilatas simple al la lingva situacio, sed la cerbolavado dum miaj junaĝo de fanatika flandro pri la malboneco de miaj samlandanoj je la alia flanko de la lingvolimo. Mi esperas ke neniam okazas la sama kun homoj kiuj pro politika situacio rifuzas studi Esperanton. Kiam Esperanto estus en la manoj de politikistoj aŭ politikaj tendencoj, ni tuj havus homojn kiuj favoras la lingvon kaj aliaj kiu malfavoras al ĝi, ne pro la lingvo sed pro la malsameco de la politika opinio. Imagu nur ke morgaŭ nia kara lingvo estus akceptita de iu politika idearo kiun vi ĝis nun malaprobas eĉ kontraŭbatalas. Imagu ke vi rifuzus pri esperanto pro la fakto ke politika grupo prenis ĝin kiel laborlingvon. Kiel dirite Esperanto ŝanĝis mian tutan vivon. Mi estas nun prezidanto de la Plenum-Komitato de SAT. Posteno kiu donas al mi multege da laboro. Ĉu mi nun estas grava persono ? Certe ne pro la titolo, certe ne pro miaj diplomoj kiujn mi ne posedas, sed de tempo mi sentas iun gravecon kiam mi pensas al mia kapablo komuniki kun la tuta mondo kaj tio je bazo de egaleco. Nur pro la fakto ke iam juna juda knabo kreis lingvon kaj juna laboristo el Francio montris ĝian utilecon por la laboristoj. Esperanto povas, en propra medio kreski kiam la membroj de la malsamaj asocioj UEA kaj SAT konscias ke la laboro de ambaŭ asocio havas grandan kaj gravan valoron kaj ke kunlaborado nepre necesas. Instruado kaj propagandi Esperanton estas grava afero uzadi la lingvon kiel laborlingvo kiel SAT faras estas same grava, ni ne forgesu helpi unu la alian dum niaj agadoj. La nun tre polulara "Alternativa Tutmondisma Movado" (Alternatives to Globalization) havas kiel slogano : "Alia mondo eblas" ! Ili certe pravas ĉar en SAT oni jam diris tion en 1921, sed ni scias ke alia mondo eblas kiam ni povas kompreni unu la alian, kiam ni posedas socialan komunikilon. Alia mondo eblas sed ni prefere unue elektu tute libere la lingvon por fari niajn diskutojn Dankon pro la aŭskultado. Alberto Fernandez : La ideologia stumblo inter socialismo kaj (la) internacia lingvo (artikolo) Federacio de Laboristaj Esperantistoj en la periodo 1911-1941 Ludoviko Renn : Esperanto-literaturo (artikolo) Djémil Kessous : Raŭmismo kaj postmodernismo (artikolo) David Kelso : Esperante pri kio, efektive ? (prelego) T-ĉemizo : Internacia solidareco Djémil Kessous : Raŭmismo kaj novliberalismo (artikolo) Petro Levi : Esperanto kiel kultura mondolingvo el vidpunkto de franca komunisto (eltiraĵo de prelego) Mikaelo Onfrajo (Michel Onfray) : Ĉe du lingvaj ekstremoj (antaŭparolo por la esperanta eldono de traktaĵo pri ateologio) Michel Duc Goninaz : La lecionoj de “La danĝera lingvo” - esperantismo, politiko kaj “neŭtraleco” (artikolo) Sennacieca Asocio Tutmonda Esperantaj gazetoj en brajlo "Esperanta Ligilo" - oficiala organo de LIBE (Ligo Internacia de Blindaj Esperantistoj) Pluaj redaktoroj: Raymond Gonin (1958-1992 kaj kunredaktoro gxis 2002) Vi pagu prefere per la UEA-komputilo al la konto LIBK-P (Plej bone pagu aperas trifoje dum jaro (marto, julio, novembro) kiel suplemento al cxehxa aux pere de vialanda E-asocio al UEA, konto-kodo: vyji-d. "Esperanta Fajrero" (fondita en 1985) - kvaronjara presorgano de ANEB (Asocio de Nevidantaj Esperantistoj en Bulgario) 2. Nacia Biblioteko de Blinduloj "L. Braille", 3. Asocio de la Blinduloj en Bulgario "Itala Ligilo" (fondita en 1946) - kvaronjara bulteno de IABE (Itala Asocio de Blindaj Esperantistoj) "La Blinda Esperantisto" - kvaronjara oficiala organo de EBLOGO (Esperanto-Blindul-Ligo de Germanio) "La Kontakto" - (fondita en 1947) oficiala organo de NOSOBE (Nederlanda Societo de Blindaj kaj malfortevidantaj Esperantistoj) "Viburno" - kvaronjara organo de UABE (Ukrainia Asocio de Blindaj La ĉi-suba teksto estas aŭtomata traduko de la artikolo Voiturette article en la angla Vikipedio, farita per la sistemo GramTrans on 2016-06-06 16:41:23. Eventualaj ŝanĝoj en la angla originalo estos kaptitaj per regulaj retradukoj. Se vi volas enigi tiun artikolon en la originalan Esperanto-Vikipedion, vi povas uzi nian specialan redakt-interfacon. Rigardu la artikolon pri WikiTrans por trovi klarigojn pri kiel fari tion. Ankaŭ ekzistas speciala vortaro-interfaco por proponi aŭ kontroli terminojn. 4 Vidu ankaŭ 5 Eksteraj ligiloj Voiturette unue estis aligita fare de Léon Bollée en 1895 por nomi sian novan movan triciklon. La esprimo iĝis tiel populara en la fruaj jaroj de la aŭtoindustrio ke estis uzite fare de multaj produktantoj priskribi iliajn malgrandajn aŭtojn. La vorto venas de la franca vorto por "aŭto", voiture. Inter 1-a Mondmilito kaj 2-mondmilito malpezaj konkursaŭtoj kun motoroj limigite ĝis 1500 ccm kiel ekzemple la Alfa Romeo 158/159 Alfetta, la Bugatti Speco 13 kaj la originaj ERAoj estis konata kiel voiturete. En Francio, en la jaroj post 2-a Mondmilito speco de malgranda trirada veturilvoiturete estis produktita. En 1990-aj jaroj, voiturete iĝis franca klasifiko por veturilo pezanta malpli ol 350 kilogramojn (770 funt.) malplena kaj portanta ŝarĝon (t.e., pasaĝeroj) ne pli ol 200 kilogramoj (440-funt.). La maksimuma rapideco estas limigita ĝis 45 km/h (30-mph) kaj motorgrandeco ĝis 50 ccm aŭ 4 kilovattoj por motoro de "alia tipo" ekzemple elektra aŭto. Tiaj veturiloj foje estas ankaŭ nomitaj "movaj kvarcikloj" aŭ "movaj tricikloj". La stirpermesilo por ili estas havebla al homoj inte 16 jarojn kaj estas en kategorio "B1" kaj estas validaj, kondiĉigitaj de restriktoj, en ĉiuj Eŭropaj Uniaj landoj. Franca produktanto la unua aŭto de Renault estis simple nomita Voiturette, anstataŭe de la komuna uzokutimo tiam (ĝi estintus nomita Renault 1¾ CV). La modelo ((1900) Voiturette C) estis konsiderita la plej unua kabinaŭto (aŭto kun tegmento) kaj ĝi estas plejparte vidita kiel antaŭulo por Clio de hodiaŭ aŭ la pli malgranda Twingo. Dalifol, produktita en 1896 en Francio Dalifol & Thomas, produktita de 1896 ĝis 1898 en Francio Populaire, produktita nur en 1899 en Francio Damaizin & Pujos, produktita en 1910 en Francio David & Bourgeois, produktita en 1898 en Francio Denis de Boisse, produktita de 1901 ĝis 1904 en Francio De Riancey, produktita de 1898 ĝis proksimume 1901 en Francio Guerraz, produktita en 1901 en Francio Eksteraj ligiloj (franca) Description of Light Vehicles (Priskribo de Lumo-Veturiloj) Familia aŭto ( granda) Tiu artikolo pri klasika postmilita aŭto produktis inter 1945 kaj 1975 estas ĝermo. Vi povas helpi al Wikipedia vastigante ĝin. Tiu teksto estas havebla sub la Creative Commons Atribute-ShareAlike-Licenco; kromaj kondiĉoj povas validi. Vidu Kondiĉoj de uzo por detaloj. Wikipedia® estas registrita varmarko de la Wikimedia Fonduso, Inc. , ne-profita organizaĵo. Link Removal Internacia Ligo de Esperantistaj Instruistoj. Resumo de decidoj el la Estrarkunsido de ILEI, 16-18 aprilo, 2011 La estraro de ILEI, en cheesto de 5 el la 6 nuntempaj estraranoj: Aprobis la starigon de multlingva retejo por ILEI, ene de la limoj de la nunjara buĝeto. La retejo komence havos provperiodon antau la publika lancho. La nova kaj la nuna retejoj ekzistos paralele, char ili celas malsamajn publikojn. Decidis, ke la Konferenco en 2012 okazos en Chinio, surbaze de la sola ricevita invito. Tiu propono skizis eblojn en kvar urboj, el kiuj du estas preferataj: Xian en Shanxi provinco kaj Kunming en Yunnan provinco. ILEI kunlaboros kun la china sekcio por elekti ghis la fino de majo la urbon kaj la datojn (depende de baldaua findecido pri la datoj de UK). Tiel ni aperigos bazajn informojn, kotizojn kaj alighilon antau Kopenhago. Konfirmis financan apogon el la Afrika Kaso de ILEI por la aprila seminario kaj ekzamensesio en Rumonge, Burundo, por mildigi la kostojn por partoprenantoj. Konfirmis financan apogon por nun okazanta evento en Kinshaso, Kongo DR, kadre de la jara disponigo de UEA por edukaj agadoj. Konfirmighis, lau la sama bazo, financaj rimedoj por postsekvi la rezultojn el la konferenco kaj seminario en Matanzas; praktike tiu apogo transiros al edukaj agadoj kadre de la Tut-Amerika Kongreso de Esperanto (TAKE) okazonta en Sao Paulo en Julio 2011. Konfirmis sammaniere subtenon por la tri-jara kursaro pri interlingvistiko en la Universitato Adam Mickiewicz en Poznano; egalaj kontribuoj de UEA kaj ILEI permesas la anoncadon de kvar stipendioj kun valoro de po 250 euroj. Fortigis la eblojn liveri altkvalitan simpozion kadre de la 44a ILEI-konferenco, kunlabore kun la Universitato de Kopenhago kaj Centro de Esploro kaj Dokumentado (CED), pere de disponigo de mil-eura subteno de UEA. Formulis manieron liveri membrokartojn al tiuj sekcioj au homoj, kiuj deziras tion, kun minimumaj plusaj kostoj au labordevoj je la internacia nivelo. Decidis limigi la apogon por membrigo de personoj per la Koleghelpa Kaso al la jam deciditaj 25 ricevantoj; la plia dudeko da dezirantoj eniru atendovicon, esperante je pozitiva reago al refoje farota alvoko por apogo. Fiksis temon por la Tago de la Lernejo en Kopenhago: Edukado al Interkompreno. Konsentas peti al la elekto-komisiono serchi kandidatojn por la vaka sekretaria loko, cele al elektigho en Kopenhago, kaj anoncas novan lauofican retadreson por atingi la sekretarion de ILEI, evitante la neceson uzi privatan adreson. La adreso estas: ilei.sekretario@gmail.com Intertempe tiu adreso gvidas al laborteamo bazita en Herzberg, kiu plenumas la sekretariajn laborojn. La estraro plie trastudis provizoran finkalkulon de la kontoj 2010, fiksis proponojn por influi bugheton 2012 – kreota oktobre. Alighoj al Kopenhago atingis 54. La deklarita membronombro por 2011 estis sumigita kaj atingas ch. 500 – do longa vojo por preteriri la 755 el la pasinta jaro – seso da landoj devas ankorau sendi membrolistojn. Abonoj al Juna amiko proksimighas al 400 – do pli restas sopirataj! La kunsidado en ambau estraroj (UEA kaj ILEI) disvolvighis en pozitiva etoso, kiel ankau la kunlaboro inter la du organizoj. Raportas: La estraro de ILEI, Roterdamo, 18a de aprilo, 2011 Ligo al PDF-varianto . ĉefa paĝo . indekso . Kontakto . ĝisdatigita sabaton la 13an de januaro 2018 . ĝis nun estas 1336 tekstoj Hejmpaĝo de SAT Filmo kaj teatro Esperanto kaj ni Kulturo en SAT-kongresoj Pri tiu ĉi TTT-ejo Lernanto, kiu frekventis lernejon en Altenburgo, promenis rondire kun sia instruisto je malfrua posttagmezo en la ĉirkaŭo de la urbo. Jen ili vidis ĉe la vojo paron da ŝuoj. Ili apartenis al povrulo, kiu laboris sur proksima agro. La lernanto diris al la instruisto : Ni mistifiku la viron, ni kaŝu la ŝuojn post la proksima arbustaĵo. Kiel la viro reagos, se li ne plu trovos la ŝuojn ?“ „Mia kara amiko“, respondis la instruisto, „oni neniam faru ŝercojn koste de la povruloj. Prefere metu en ĉiun ŝuon oromoneron, poste ni observu, kio okazos.“. La lernanto havis nur dekkvin jarojn kaj obeis al sia instruisto. Kiam la povra viro jam finis sian laboron, li iris al la rando de la kampo kaj ĵus volis surmeti siajn ŝuojn ; jen li rimarkis en ambaŭ ŝuoj oran moneron. Li rigardis al ĉiuj flankoj, sed vidis neniun. Tial li metis la monon en pantalonpoŝon. Li falis surgenuen, rigardis al la ĉielo kaj vokis : „Ho, Dio, Dio mia, tiel estas do vere, ke vi ne forlasas tiujn, kiuj fidas al vi. Vi scias, ke miaj infanoj ne havas panon kaj, ke mia edzino estas malsana. Mi estas tiom dankema por tiu donaco.“ La lernanto staris, enkore profunde tuŝite, kaj havis plorojn en siaj okuloj. La instruisto rimarkis : „Kio estas do pli bona, mistifiki povrulon aŭ tiu ĉi bona dono ?“ La lernanto klarigis : „Vi kiel instruisto tre helpis al mi, tion mi ne forgesos dum mia tuta plua vivo. En ĉio ĉi montriĝas ja la belaj vortoj : „Doni estas pli benige ol preni.“ PS : Efektive, tiel estas, humaneco ekzistas nur tiukaze, se ni mem agas humane. Iu dio ne faros tion por ni. Bonecon ni kreas mem, per niaj bonaj agoj, per nia solidareco al aliaj. Se ni ne mem agas tiel, ni ne atendu tion de aliaj, eĉ ne de konataj aŭ nekonataj dioj. Jen ankoraŭ plua tre grava penso : Boneco ne ekestas per malboneco. Tio estas nur agrabla iluzio por tiuj, kiuj regas aliajn aŭ per sia mono aŭ eĉ per perforto. (HGK) Coelho : Galgo en Peruo aŭ libero kaj justeco (anekdoto-traduko) Wang Meng : Malgranda, eta kaj eĉ pli eta (anekdototraduko) Paŭlo Coelho : La heroldo de l’ bono (anekdoto pri Leonardo da Vinci) Sennacieca Asocio Tutmonda Tiu sekcio estas malplena. La etikeda listo estas malplena. La loko apud la veturigisto - Beifahrer Kiel nomiĝas respektive la homo kaj la loko apud la veturigisto de aŭtomobilo, do la dekstra sur la kontinento kaj la maldekstra sur la britaj insuloj? Laŭ la Kraŭse-vortaroj tio estas la "dua ŝoforo" (sed eble tiu homo ne estas ŝoforo, eĉ ne havas veturigistan permesilon) aŭ la loko apud la motoristo. En praktiko tiuj tradukoj ne estas uzeblaj. Mi bezonas la tradukon por la homo, por la loko (seĝo) kaj por la tiuflanka pordo. La traduko estu internacie komprenebla ("sendependa de lando kaj kulturo") kaj aplikebla en komplikaj belliteraturaj frazoj. Bv. konsideri, ke ekzistas aŭto-seĝoj en du vicoj: antaŭa kaj malantaŭa (eble mez-vica). 10 komentoj - La lastaj Kutime en la franca oni parolas pri la mortontloko (la place du mort), ĉar ĝenerale tie lokiĝis la plef ofta mortinto en aŭtoakcidentoj..antaŭ apero de savzonoj kaj aersakoj. Jes, apudŝofora pasaĝero ŝajnas al mi tre taŭga esprimo ... Sed ĝi ne estas vere belliteratura ... Pasaĝero sur antaŭa sidloko. Li sidiĝis apud la ŝoforo. Svedlingve oni parolas pri "framsäte" = "antaŭbenko" laŭ OSE de Ebbe Wilborg. Do. probable temas pri "antaŭbenka pasaĝero". Fakte PIV proponas tiun vorton por remburita seĝo kun dorsapogilo okupanta la tutan larĝon de veturilo, kiel dua alternativo rilate la signifon. La unua alternativo ŝajnas. al mi, iom malkomforta por modernaj aŭtomobiloj Mi vere miras, ke E-to havas vortojn por la plej maloftaj plantoj en la praarbaro de interna afriko - sed en la vortaroj mankas tradukoj por ĉiutagaj fenomenoj. Do mi lernis: Mi dankas vin! Simple ĝi estas ne tradukebla germanismo- ĝi estas esprimo tute ne racia kaj ne logika . Tion mi juĝas, ĉar estas mi denaska germano. Nomoj de plantoj el afriko tute ne ekzistas en ordinaraj vortaroj. Hmm, facila sed nepreciza traduko. Se mi ŝoforas, kaj estas en la aŭto 4 personoj, tiam mi havas plurajn kunveturantojn. Sed ĝuste tiun signifon Michael ne celis. La germana Beifahrer havas du signifojn (1) dua ŝoforo (ekzemple en aŭtobusoj, en ŝarĝaŭtomobiloj) (2) la persono, kiu sidas apud la ŝoforo, kaj kiu povas esti mem ŝoforo, sed ne nepre. La angla havas por tiuj signifoj du nociojn: co-driver kaj front-seat passenger. Mi en Esperanto uzus "vicŝoforo" kaj "apudŝofora pasaĝero". Danken, Paŭl, tiel estas. "Kunveturanto" estas "Mitfahrer". Ankoraŭ mankas la traduko por la pordo . ĝi estu la dekstra aŭ maldekstra. Sed eble tio ne kontentigas precizemulon - Mi tre bone scias la germanan - tamen mi kontrolis la signifon per guglo . Eblas diri en Esperanto ; Kunveturanto, apudveturanto , ĉeveturanto aŭ kun la sufikso " isto" Mikaelo diris " motoristo" kion farus tiu ulo? La "dua" aŭ" vica ŝoforo" estas sufiĉe prezica kaj taŭga . Sed "beŝoforo" ne taŭgas “Kie Donas Mone Monon Enreta Kiel Fari Monon Enreta De Ĉie En La Mondo” “Kie Mi Povas Monon Enreta Senpaga Kiel Fari Monon Enreta Por Komencantoj” “Kie Mi Povas Monon Enreta Senpaga mi povas fari monon enreta el hejmo” “Kiel Fari Monon Enreta De Ĉie En La Mondo fari monon enreta rapida” “Kiel Fari Monon Enreta De Ĉie En La Mondo Kie Mi Povas Monon Enreta” “Kiel Fari Monon Enreta De Ĉie En La Mondo Kie Mi Povas Voni Monon Enreta Rapida” “Kiel Fari Monon Enreta De Ĉie En La Mondo Kiel Fari Monon Enreta De Hejmo” “Kiel Fari Monon Enreta De Ĉie En La Mondo Kiel Fari Monon Enreta Studento” “Kiel Fari Monon Enreta Hejmo Kie Mi Povas Krei Monon Enreta” “Kiel Fari Monon Enreta Hejmo kie mi povas realigi monon enreta” “Kiel Fari Monon Enreta Por Komencantoj kie mi povas realigi monon enreta” “Kiel Fari Monon Enreta Por Studentoj Kie Mi Povas Facila Mono Enreta” “Kiel Fari Monon Enreta Por Studentoj Kiel fari monon enreta mono” “Kiel Fari Monon Enreta Reala kie mi povas realigi monon enreta” “Kiel Fari Monon Enreta Studento Kie Mi Povas Krei Monon Enreta” “Kiel Fari Monon Enreta Studento Kiel Fari Monon Enreta Por Komencantoj” Tiun Punco (23 km) Ludo per la du lastaj literoj / Language games / Forum - lernu.net Ludo per la du lastaj literoj Mi proponas la jenan ludon: oni skribas vorton ekz-e "Esperanto", la alia skribas "tobogano". Kiam la vorto finiĝos per du samaj literoj oni povas respondi komencante per la lasta liteiro ekz-e konscii,oni skribu "imago" aŭ simile, Kontribuo de Sproshua. Mi komencas: Oftaj Demandoj rimarko Multaj demandas: Kie trovigxas Petolujo? Sxajnas al mi ke en la lernejoj oni ne instruas tiujn cxi gravajn aferojn! Mi, do, klarigas: Petolujo trovigas oriente de Esperantujo. Skripteto farita de joosteto. Okaze de problemoj, informu min (joostje@komputilo.org) pri ili! eowiki Franz Ferdinand de Aŭstrio-Este Esperanto: Paradokso de Olbers eowiki Sam Taylor (ĵazmuzikisto) Esperanto: Vesta (apartigilo) Esperanto: Malabara vanelo Se vi volas trovi personojn, kiuj povas paroli Esperanton, foliumilu kategorion Utenti eo. Por aliaj lingvoj konsultu kategorion Utenti per lingua. Se vi estas ensalutanta uzulo de la itala Vikicitaro, sed vi ne komprenas la italan lingvon, aligu {{#babel:it-0}} al via uzanta paĝo. Tiu mesaĝo diras itale, ke vi ne komprenas la italan, do aliaj uzuloj estas avertitaj. Esperanto: Lamenbeka montotukano #8 por konata eowiki Aba (Hungario) Esperanto: Jino kaj Jango#Tajĝifiguro Esperanto: Eriko de Pomerio Esperanto Norvegio Norvega Esperantista Ligo Esperanto en Bergeno Stavanger Esperantoklubo Grupo Esperantista de... Tunelo en la germana fuorto Imperiestro Vilhelmo la 2a de la 19a jarcento en Mutzig, nun en Francio.Tio estas HDR-kolor-plibonigita bildo Esperanto: Distrikto Tropojë eowiki Arta Muzeo de San-Paŭlo eowiki Viktoria (Britio) Esperanto: Arnsberg estas urbo en la germana federacia lando Nordrejn-Vestfalio. Bonan matenon! Hodiaux estas la Internacia Esperanto-Tago! mi tre gxoje triis vian blogon, cxar vi estas esperantistino kaj vi ankaux koncernas pri aidoso (mi laboras en sektoro de urbestrejo kiu faras testojn kaj traktas personoj kun aidoso/dst. mi bedauras se mia e-o ne bonas, jam de multo da tempo mi na parolas. vi estas bonvenas en mia blogo. Kategorio:Mitemoj Agesilaus la 2-a iĝas reĝo de Sparto Batalo de Cunaxa: Cyrus la juna ribelas kontraŭ Artakserkso la 2-a de Persio kun helpo de dekmil grekaj solduloj, sed malvenkiĝis. Ksenofono gvidas la pluvivintajn grekojn hejmen. Zhou an wang iĝas reĝo de la Zhou Dinastio de Ĉinio. Rottleberode [rotlebeRO:de] estas eksa komunumo kaj ekde la 1-a de januaro 2010 parto de la ampleksigita komunumo Südharz ("suda Harco") en Germanio. Ĝi troviĝas en la distrikto Mansfeld-Suda Harco de la federacia lando Saksio-Anhalto. Fine de la jaro 2008 la tiam ankoraŭ memstara komunumo havis 1502 loĝantojn. Kategorio Rottleberode en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Panorama foto de Sanandaĝo, konata ankaŭ sub la nomo Sanandaj aŭ Sanandezh Sanandaĝo (persalingve سنندج, sorani-kurde : سنە, Sine) estas la ĉefurbo de la kurdia Provinco Kurdistano en Irano. En 2005, ĝi havis proksime 349.176 loĝantojn. Sanandaĝo estas unu el la plej konataj urboj en la okcidento de Irano. La urbo ekzistas pli ol 300 jarojn, kie la persoj fondis burgon en la vilaĝo Senneh. En Sanandaĝo klare videblas la kurda karaktero de la urbo : virinoj en pli helkoloraj vestaĵoj, sed ankaŭ junaj viroj respektas la tradician kurdan vestaĵotradicion. Sanandaĝo estas urbo en kiu homoj kelkfoje devas porti buŝkovrilon kontraŭ la blovado de sablopulvo. Homoj en Sanandaĝo. Moskeo de Sanandaĝo. (7823) 1991 PF10 estas malbone konata asteroido de la asteroida zono, malkovrita la 7-an de aŭgusto 1991 de la usona astronomo Henry E. Holt elde la Observatorio de la Monto Palomar (Kantono San Diego, Kalifornio, Usono). La jenaj paĝoj ligas al Köfering: Aldealafuente estas urbo de Hispanio, en la regiono de Kastilio kaj Leono, provinco de Sorio. Fako filozofio (eo: en) 1) mi loĝas en japanio. 2) mi vivas en japanio. Esperanto ne estas bonsortulo tiu, al kiu sorto povas nenion pli doni; sed tiu, al kiu ĝi nenion povas forpreni "La malgrava peto"@en eowiki Hoboken (Nov-Ĵerzejo) Esperanto: Kristo de Havano eowiki Kategorio:Kristanaj sanktuloj el la Malnova Testamento Esperanto : Ordinara junipero Esperanto: La marvirineto Esperanto: Sociala Demokrata kaj Laborista Partio Tarzano, politika aktivulo kun rilato la trockismo, ano de Brazila Beletristika Akademio, estas afrika heroo. Naskigita de Brita nobla paro, kiuj mortis en la ĝangalo de Afriko, la bebo John, Lordo de Grejstok estis protektita de grandaj simioj, edukita de ili, kaj ricevis nomon Tarzan (t.e., "blanka haŭto" en la simia lingvo). Kiel plenkreska sovaĝa viro batalis kontraŭ bestoj (ekz. la simiestro Kerĉak), lokaj negruloj (kiuj ĉasis simiojn), kaj diversaj eksterlandanoj (ekz. Nikolas Rokoff). Li iĝis la edzo de Jane Porter, kaj la patro de filo Jack (kiun la simioj nomas "Korak", kio en ilia lingvo signifas "la mortigisto"). Lia amikoj inkludis Busuli de la Wazira tribo, la franco Paul d'Arnot, kaj ĉefpastrino La de Oparo, mistera Urbo de Oro. Ekzistas urbo nomata Tarzano omaĝe al li en Estonio. Kategorioj: En lingvistiko, ekzoforo estas aludo aŭ signado al io eksterlingvistika (ne en la teksto); ĝi kontrastas kun endoforo. Ekzoforoj povas esti deiksaj, en kio specialaj vortoj aŭ gramatikaj indikiloj estas uzataj por aludi aŭ signi ion en la konteksto de la diraĵo aŭ de la parolanto, aŭ de la alparolato. Ekzemple, pronomoj ofte estas ekzoforaj, per vortoj kiel ĉi tio, tio, tiu, tie, kiel en tiu seĝo tie for estas de Ludoviko dirata indikante la direkton de la signata seĝo. Ŝablono:Distrikto Kusel - Vikipedio ejo estas substantivo de sufikso -ej- en Esperanto. La atentata dokumenta filmo La Regado laŭ Leĝoj en Ĉinio - esperanto.china.org.cn La atentata dokumenta filmo La Regado laŭ Leĝoj en Ĉinio Post la dissendo de la dokumenta filmo La Regado laŭ Leĝoj en Ĉinio, ĝi estis prezentita pli ol 136 milionojn da fojoj en platformoj de novaj amaskomunikiloj de CCTV News, interalie pli ol 82.44 milionojn da fojoj en tiu de mikrovideo. En la lastaj tagoj, la vorto "regado laŭ leĝoj" populariĝis en interreto. La filmo La Regado laŭ Leĝoj en Ĉinio panorame prezentis tion, ke de la 18-a Tutlanda Kongreso de la Komunista Partio de Ĉinio la Centra Komitato de la Komunista Partio de Ĉinio, kun Xi Jinping kiel kerno, kun antaŭvido kaj sagaceco, konsidero de la tuta situacio kaj ĝenerala planado, persistas kaj disvastigas la vojon de socialismo kun ĉinaj trajtoj, sur kiu oni faras regadon laŭ leĝoj, difinis regadon laŭ leĝoj kiel la bazan manieron por regi Ĉinion, kaj enmetis ĉiuflankan regadon laŭ leĝoj en la strategian aranĝon de la lando, kondukis 1.3 miliardojn da ĉinaj popolanoj kunlabori kaj batali por amplekse antaŭenigi la regadon laŭ leĝoj ĉe la nova historia deirpunkto. Laŭ fakuloj kaj erudiciuloj, la filmo ne nur montris ĉinan procezon de regado laŭ leĝoj sub la gvido de la Centra Komitato de la Komunista Partio de Ĉinio, kun Xi Jinping kiel kerno, sed ankaŭ prezentis multajn rakontojn pri esplorado de reformoj en bazaj lokoj. La filmo havas gravan signifon por gvidi realon. Vi estas bonvena konsulti mian familian arbon ĉe arbo.kazmierski.eu. Membroj de la familio povas ricevi profilon kun plena aliro al la arbo. Esperanto — De la jugoslavia federacio al la eŭropaj (...) 451 _ _ ‎‡a Rusa Nacia Biblioteko‏ El Vikipedio, la libera enciklopedio Nombro de insuloj 3 Loĝantoj (neloĝata) Mapo de la Ĉathamoj, kie „The Sisters“ situas tute en nordokcidento The Sisters nome Fratinoj, aŭ Rangitatahi en Maori,[1] estas grupo de tri insuloj situantaj je 16 km norde de Kabo Pattison, Ĉatham-Insulo. Ili estas la plej nordaj membroj de la Ĉathama Arkipelago, situanta je 800 km oriente de la Suda Insulo de Novzelando. La insuloj estas la jenaj: Big Sister aŭ Granda Fratino (propra Rangitatahi[1]) La insuloj estas la dua plej granda reprodukta kolonio de Sanforda albatroso, kaj havigas reproduktejojn ankaŭ por la Bulera albatroso, la Norda giganta petrelo, la Feturta priono, la Larĝbeka priono, la Griza pufino, la Pisplonĝpetrelo, la Grizdorsa petrelo, la Blankavizaĝa petrelo, la Pita kormorano, la Bruna rabmevo, la Tarapungo, kaj la Blankafrunta ŝterno.[1] La loko estis identigita kiel Grava Birdareo fare de BirdLife International ĉar ĝi eltenas Bulerajn albatrosojn kaj Nordajn gigantajn petrelojn.[2] Nepriskribita specio de skarabo povas esti endemia de la insuloj.[1] Kategorioj: Geografio de Nov-Zelando Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 07:14, 27 apr. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio (Alidirektita el Seattle (Vaŝingtonio)) 1 ŝanĝo en ĉi tiu versio atendas kontrolon. La stabila versio estis patrolita je 23 maj. 2017. Ĉi tiu artikolo temas pri la usona urbo. Por informoj pri la amerindiana estro, vidu la paĝon Ĉefo Seattle. Oficiala nomo: Seattle Kromnomoj: La Smeralda Urbo, Porgedo al Alasko, Reĝina Urbo de la Pacifik-nordokcidento (usona) Plej alta punkto Plej malalta punkto - alteco 0 m s. m. Situo de urbo en Usono Situo enkadre de Okcidenta Usono Situo enkadre de Nord-Ameriko Vikimedia Komunejo: Seattle, Washington Seatlo (angle Seattle [si‑AT‑el]; aŭskultu) estas havenurbo en la nordokcidenta angulo de Usono, en la ŝtato Vaŝingtonio, 164 km (102 mejloj) alsude de la kanada landlimo. La 20‑a plej granda usona urbo en 2014, Seatlo prisetliĝis en 1851 sub la nomo New York Alki ("Estonta Novjorko" en ĉinuka piĝino), kaj ludis grandan rolon en la Alaska orimpetego en 1897. La nomo Seattle devenas de la Ĉefo Seattle, tribestro de la indianoj duwamish kaj suquamish. Seatlo estas la plej multnombre loĝata urbo en nordokcidenta Usono, kaj la administra sidejo de Kantono King. Kromnomata la “smeralda urbo”, Seatlo estas la sidejo de mondfamaj kompanioj kiel Starbucks kaj Amazon.com (kaj, ĝis 2001, Boeing). Cetere, la sidejo de Microsoft estas en Redmond apud Seatlo. Seatlo estas ankaŭ konata kiel hejmo de alternativa muziko kaj bona kafo. La plej rekonebla konstruaĵo de Seatlo estas la Spacnadlo (Space Needle), konstruita pro la Internacia ekspozicio de 1962, Ekspozicio Jarcento 21. La profesiaj sportteamoj estas la Mariners (bazpilko), Seahawks (usona futbalo), Storm (korbopilko (ina)), kaj Sounders (asocia futbalo). 1.4 Orimpetego, 1-a Mondmilito, Granda Depresio 1.5 Post 1945: aviadiloj kaj softvaro 2 Geografio 2.2 Ĉirkaŭaj municipoj 4.2 Teatraj artoj 6 Demografio 7 Registaro kaj politiko 10 Partneraj urboj 11 Vidu ankaŭ 14 Eksteraj ligiloj Estis homoj en la loko de la nuna urbo ekde almenaŭ 4000 jaroj.[1] En aprilo 1851, grupo de homoj nun nomata The Denny Party ekvojaĝis okcidenten el Ilinojso, celante la regionon tiam nomatan "Oregono". Orimpetego, 1-a Mondmilito, Granda Depresio[redakti _ redakti fonton] En decembro 1999, la tie okazanta kunveno de Monda Organizaĵo Komerca (M.O.K.) fiaskis pro kontraŭeco inter la "nordaj" kaj "sudaj" landoj kaj pro amasaj manifestacioj. En tiu okazo kelkaj alternativaj ĵurnalistoj fondis la tutteran movadon Indymedia; ankaŭ kelkaj aktivuloj, kiel ekzemple la franca José Bové, iĝis monde konataj. Oni ĝenerale taksas, ke tiuj eventoj (je la "mateniĝo" de la 21-a jarcento) markis la komencon de tutmonda ondo da manifestacioj, movadoj, luktoj kontraŭ la ĝis nun regantaj tendencoj ĉe kapitalismo kaj registaroj, kaj de alternativaj pripensoj, nun konataj sub la nomo Alimondismo. Tial tiu nomo iĝis de tiam ia simbolo. Seatlo estas monteta istmo inter dolĉakva lago kaj salakva maro. Pli detalaj informoj troveblas en la artikolo Listo de kvartaloj en Seattle. Seattle (Seatlo) estas urbo kiu enhavas multajn diversajn subpartojn, kiujn oni povas nomi "kvartaloj" (en la usonangla la plej ofta termino estas "neighborhood", t.e. najbarejo, kaj oni uzas ankaŭ "-town", "district", "area", ktp.). Green Lake (esperantigita kiel "Verda Lago") estas kvartalo en la norda parto de la urbo Seatlo, en la usona subŝtato Vaŝingtonio. Ĝi ricevis sian nomon pro la lago (kaj parko), kio konsistigas grandan parton de la areo de la kvartalo. North Seattle (Esperante, Norda Seatlo) estas nomo uzata por la partoj de la urbo Seatlo situantaj norde de la elfluejo de Lago Vaŝingtono en Puĝetan Fjordon. Broadview estas loĝkvartalo kiu situas en la nordokcidenta angulo de la urbo sur altaĵo apud la bordo de Puĝeta Fjordo, kiu situas okcidente. Bitter Lake (t.e. "Amara Lago") estas la nomo de loĝkvartalo en norda Seatlo. Ĝia nomo devenas de la samnoma lago, kies indiĝena (laŝucida) nomo estis cHálqWadee, "rubusetoj ĉe la flankoj", pro la iam abundaj rubusetoj tie. Crown Hill estas kvartalo en Seatlo, kies limoj estas la stratoj NW 105th St (norde), NW 85th St (sude), 8th Ave NW (oriente), kaj 15th Ave NW (okcidente). Ĝi estis nemunicipiĝinta parto de kantono King ĝis la 4-an de januaro 1954, kiam Seatlo alprenis ĝin. La kvartalo konsistas plejparte el loĝejoj, kaj en ĝi troviĝas samnoma tombejo, Crown Hill Cemetery. Blue Ridge (t.e. Blua Kresto), ankaŭ nomata North Beach (t.e. Norda Plaĝo) estas kvartalo en Seatlo. Ĝi situas tre nordokcidente en la urbo. Ĝi havas luksan etoson, kaj konsistas plejparte el unufamiliaj hejmoj. Capitol Hill (esperante Kapitola Monteto) estas monteto kaj kvartalo en Seatlo. La urbo aneksis ĝin en 1886. Hillman City estas plejparte loĝa kvartalo en la sudorienta parto de Seatlo. Ĝi situas en la Rajnera Valo, kun centro iom pli ol kilometron sude de la centro de sia pli konata apudkvartalo, Columbia City.[2] La proksimumaj limoj de la kvartalo estas S Dawson St (norde), S Graham St (sude), Martin Luther King Jr. Way (okcidente) kaj 48th Ave S (oriente). West Seattle (laŭvorte Okcidenta Seatlo) estas la parto de la urbo Seatlo kies stratoj portas la etikedon "SW" (t.e. "Sudokcidenta"). Ĝi ofte estas priskribita kiel "kvartalo", sed ĝi estas fakte kvazaŭ superkvartalo, enhavante plurajn aliajn kvartalojn, Alki, Arbor Heights, Delridge, Highland Park, High Point, North Delridge, Pigeon Point, Riverview, Roxhill, South Delridge, Fairmount Park, Fauntleroy, Gatewood, Genesee, North Admiral, Seaview, kaj Westwood. Fremont (en Esperanto, Fremonto) estas kvartalo situanta ĉe la suda flanko de la norda parto de Seatlo. La kvartalo troviĝas ĉe la nordokcidenta ekstremaĵo de Lago Unia, kie elfluas la Vaŝingtonlaga Ŝipa Kanalo, kaj etendiĝas norden sur la suda deklivo de la kresteto Phinney Ridge. Greenwood estas kvartalo en la norda parto de Seatlo. Ĝiaj ĝenerale akceptataj (tamen neoficialaj) limoj estas jenaj: oriente, Aurora Avenue North apartigas ĝin disde la kvartalo Licton Springs; norde, North 105th Street kaj Holman Road apartigas ĝin disde Broadview kaj Bitter Lake; okcidente, 8th Avenue Northwest apartigas ĝin disde Crown Hill; kaj sude North/Northwest 80th Street apartigas ĝin disde Phinney Ridge. Haller Lake estas malgranda lago kaj ĉirkaŭanta kvartalo en la norda parto de Seatlo. Bryant estas malgranda, ĉefe loĝa kvartalo en la nordorienta parto de Seatlo. Ravenna-Bryant estas kvartalo, aŭ paro da kvartaloj, en Seatlo. Meridian aŭ Tangletown estas la nomo de la seatla kvartalo kun komerca centreto laŭ la strato N. 55th St. inter proksimume Kirkwood Pl. N. kaj Meridian Ave. N. Panorama vido de sur Space Needle: preskaŭ 360-grada vido inkluzivanta (de maldesktre) Puĝetan Fjordon, Monteton Queen Anne, Lagon Unian, Monteton Kapitolan, la Seatlan urbomezon, Golfeton Elliott, kaj Okcidentan Seatlon. The Seattle Times estas ĉiutaga ĵurnalo eldonata en Seatlo. Fondita en 1891, ĝi estas la sola granda taggazeto en Seatlo, la plej abonata/vendata en Vaŝingtonio, kaj la dimanĉa eldono estas la plej vendata en nordokcidenta Usono. La konkurencinta Seattle Post-Intelligencer estas ekde 2009 nur reta eldonaĵo. Seattle Post-Intelligencer (ofte mallongigita kiel "P-I") estas novaĵretejo (retĵurnalo) en Seatlo. Ĝis 2009 ĝi estis unu el la du ĉefaj, kaj la plej malnova, tagĵurnalo (papera) en la urbo. La plej frua Esperanto-grupo en la urbo ŝajne estis Seattle Philatelic Esperanto Society, kiu fondiĝis en 1905 kaj daŭris ĉ. 20 jarojn. En 2006 fondiĝis la ankoraŭ ekzistanta Seatla Esperanto-Societo, aŭ Societo Esperantista de Seattle; inter ĝiaj fondaj membroj estis William G. Adams kaj Richard H. Geoghegan. Poste aktivis en la Seatla Esperanto-movado interalie Wayne Jackson, Ferd Carlson, Sidney kaj Ruth Culbert, k.m.a. Recreational Equipment, Inc. (aŭ REI Co-op, mallonge REI [arijaj']) estas privata kooperativa firmao, kiu vendas ilojn kaj aĵojn por montgrimpado, tendumado, kaj aliaj subĉielaj ŝatokupoj. Lloyd kaj Mary Anderson fondis ĝin en 1938 en Seatlo, Vaŝingtonio, Usono, kaj la ĉefoficejo situas en la urbo Kent, suda antaŭurbo de Seatlo. Loĝantaro (2000)[redakti _ redakti fonton] Rubujo en Seattle kun surskribaĵoj en la angla, la ĉina, la vjetnama kaj la hispana. Sound Transit, oficiale la Central Puget Sound Regional Transit Authority, estas regiona sistemo de publika transporto servanta la Seatlan aglomeraĵon depost la 19-a de septembro 1999. Ĝin formis en 1996 la kantonaj registaroj de kantonoj King, Snohomish, kaj Pierce. Ĝi funkciigas pendolajn servojn de aŭtobusoj, interurbaj trajnoj, kaj malpezaj trajnoj en sia regiono kaj konstruas projektojn por subteni kaj ekspansii tiujn servojn. La Flosponto Evergreen Point (angle, Evergreen Point Floating Bridge; oficiale Governor Albert D. Rosellini Bridge), kiu ligas la urbojn Seattle kaj Medina en Vaŝingtonio trans Lago Vaŝingtono, estas la nomo de la plej longaj flospontoj en la mondo. La ĝemelurboj de Seatlo Seatlo havas 21 ĝemelurbojn, aŭ partnerajn urbojn[3]. Jen la listo: Bergen, Norvegio Ĉongĉingo, Ĉinio Kaoŝiung, Tajvano Kobe, Japanio Nanto, Francio Peruĝo, Italio Rejkjaviko, Islando Taŝkento, Uzbekio En 2007, okaze de la 18‑a Ekumena Esperanto‑Kongreso en Pelplino, Pollando, oni inaŭguris pacfoston (kun la teksto “paco regu sur la tero” en pli ol dek lingvoj) donacitan de seatlaj esperantistoj en la esperantista "Parko de la Mondo", en Malborko, kiu situas proksime de partnerurbo de Seatlo, la urbo Gdinio en norda Pollando, en la regiono Pomerio. La inaŭguron faris esperantisto el Usono, prof. Georgo (Jerzy) Dobrzyński; tio okazis la 24‑an de julio 2007 en ĉeesto de 240 esperantistoj el 20 landoj. Listo de kvartaloj en Seattle Bréville, Benoît. Grandaj urboj kaj bonaj intencoj 'Le Monde Diplomatique', novembro 2017. Oficiala retejo (anglalingva TTTejo de la komerca ĉambro) Kategorioj: Urboj en Vaŝingtonio Kantono King (Vaŝingtonio) Puĝeta Fjordo En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 01:57, 23 feb. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Listo de centraj bankoj - Vikipedio Listo de centraj bankoj El Vikipedio, la libera enciklopedio Tiu ĉi estas listo de centraj bankoj Aŭstralio - Rezerva Banko de Aŭstralio Brazilo - Centra Banko de Brazilo Ĉinio, Popolrespubliko de - Popolbanko de Ĉinio Ĉinio, Respubliko de (Tajvano) - Centra Banko de la Respubliko de Ĉinio Eŭropaj landoj - Eŭropa Centra Banko Britio (Unuiĝinta Reĝlando) - Banko de Anglio Danio - Nacia Banko de Danio Francio - Banko de Francio Grekio - Banko de Grekio Haitio - Banko de la Respubliko de Haitio Hispanio - Banko de Hispanio Hispanio - Hungara Nacia Banko Italio - Banko de Italio Litovio - Banko de Litovio Portugalio - Banko de Portugalio Japanio - Banko de Japanio Korea Demokratia Popola Respubliko - Centra Banko de Korea Demokratia Popola Respubliko Koreio, Respubliko de - Banko de Koreio Meksiko - Banko de Meksiko Nov-Zelando - Rezerva Banko de Nov-Zelando Rusio - Banko de Rusio Svislando - Svisa Nacia Banko Turkio - Centra Banko de la Respubliko de Turkio Usono - Federacia Rezerva Sistemo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 05:21, 22 apr. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Esperanto - la planlingvon Ĝi kreskas al plena land' Bazaj radikoj Esperanto-Esperanto Du proponoj pri Esperanto konkuris en Eŭropa parlamento Matrico de Hilbert - Vikipedio El Vikipedio, la libera enciklopedio En lineara algebro, hilberta matrico estas matrico kun la onaj eroj Ekzemple, ĉi tiu estas la 5 × 5 hilberta matrico: La hilberta matrico povas esti estimita kiel derivita de la integralo kio estas, kiel matrico de Gramian por potencoj de x. Ĝi estas matrico de Hankel. La hilbertaj matricoj estas kanonaj ekzemploj de miskondiĉaj matricoj, farante ilin konate malfacila al uzi en cifereca kalkulado. Ekzemple, la 2-norma kondiĉnombro de la matrico pli supre estas proksimume 4,8·105. La hilberta matrico estas simetria kaj pozitive difinita. kie n estas la ordo de la matrico. Ĉiuj elementoj de la inversa matrico estas entjeroj. La kondiĉnombro kreskas kiel: La matrico aperas en artikolo de David Hilbert Ein Beitrag zur Theorie des Legendreschen Polynoms, publikigita en la ĵurnalo Acta Mathematica, volumo 18, 155-159, 1894). Li derivas la akuratan formulon por determinanto de la n×n hilberta matrico. Ĉi tie cn estas Hilberto ankaŭ mencias la kuriozan fakton ke la determinanto de la hilberta matrico estas la inverso de entjeroj kiujn li ekspresas kiel la diskriminanto de certa supergeometria polinomo rilatanta al la polinomo de Legendre. Ĉi tiu fakto ankaŭ sekvas de idento Per sumado de Eŭlero-MacLaurin de logaritmoj de cn li ricevas la krudan asimptotan rezulton kie la erara termo rn = o(n2). Pli preciza asimptota rezulto (kiu povas esti trovita per proksimuma kalkulado de Stirling de la faktorialo) estas kie an konverĝas al iu konstanto a ∞ = 0.6450... {\\displaystyle a_{\\infty }=0.6450...} kiam n → ∞ {\\displaystyle n\\rightarrow \\infty } . Kategorioj: Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 18:31, 28 nov. 2016. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Helpo-Diskuto:Enhavo El Vikipedio, la libera enciklopedio Ĝenerala helpo Bonvenon! Notu, ke la enhavo de la Vikipedio disponeblas per permislo GFDL Oftaj demandoj pri la projekto Konsiletoj por kunverkantoj Redaktado kaj teknikaj problemoj Kiel krei paĝon Kiel redakti paĝon (pli detale) Se vi renkontas problemojn pri la TTT-ejo Vikipedio estas libera enciklopedio kiu estas verkita kunlabore en tiu ĉi reta loko. Se vi estas novulo al tiuj ĉi projekto, vi povus legi Bonvenon, novalvenantoj. Se vi planas kontribui, marki tiun ĉi paĝon estas bona ideo. Kiel mi faras ĝin? Kiel esplori Vikipedion Kiel serĉi artikolon. Kiel redakti paĝon. Iu ajn, inkludante vin, povas redakti paĝon. Tie ĉi oni indikas kiel! Eksperimentu redaktante artikolojn en la Vikipedia frenezaskatolon. Kiel krei novan paĝon.. Kiel uzi diskitajn paĝojn, kiuj estas uzataj por babili pri kiel plibonigi artikolojn. Kiel uzi la paĝon Lastaj Ŝanĝoj Kiel ensaluti. Kiel stabli preferojn. Kiel renomigi (movi) paĝon. Kiel uzi redirektitajn paĝojn. Kiel reigi paĝon al antaŭa versio Kiel krei paĝojn por temoj kun diversaj malsamaj difinojn. Kiel ligi kune Vikipediajn artikolojn en malsamaj lingvoj. Kiel gumi paĝojn. Kiel redakti matematikajn formulojn. Kiel redakti tian longan artikolon ke vi en povas redakti ĝin. Informado kaj rimedojn por kontribuantoj. Politikoj kaj gvidlinioj por kontribuantoj. Aro de komunaj vikipediaj vortoj. Kiel skribin grandan artikolon Vikipediaj utilaĵoj. Publik-domenaj rimedojn. Manlibro de stilo. Pri Vikipedio. Anoncoj. Kutime faritaj demandoj Politikoj kaj gvidlinioj por kontribuantoj. Vikipedio - artikolo pri la projekto kaj sia historio. Pri Vikipedio - mallonga enkonduko al la projekto kaj iuj ligoj. Ne perdante la tuŝon. Vilaĝa pumpilo. Ĉu vi havas demandon?. Faru ĝin ĉi tie!. Refenca skribotablo. Petu artikolon aŭ informon. Vidu ankaŭ artikolojn. Vikipediaj e-dissendolistoj. Babilu kun aliaj uzantoj ĉe IRC. Cimoj kaj petoj de trajtoj. Vikipediistoj. Meta-Vikipedia, loko kiu funkcias kune kun la ĉefa Vikipedia projekto. Tie ĉi vi povas redakti eseojn kaj diskutojn pri termoj rilate al Vikipedio. Vi ankaŭ povas redakti tiun testan paĝon, tradukante ĝin el la originala http://www.wikipedia.org/wiki/wikipedia:help 4 Mi ne povis ensaluti ... 5 Gvidilo por novuloj Noteto: Artikoloj en la Helpo-nomspaco estas rezervitaj por MediaWiki-helpotekstoj. Se ili mencias la Vikipedio-projekton, ili devus esti en la Vikipedio: nomspaco. Peep 12:10, 28. Jun 2006 (UTC) I can't log in as Yann. I requested a new password by mail, but that's the same. I received the mail, put back my old password, and again same message... which I don't understand... "Ensaluta eraro Vikipedio uzas kuketojn por akcepti uzantojn. Kuketoj esta malaktivigitaj ĉe vi. Bonvolu aktivigi ilin kaj provu denove." 88.160.188.126 15:31, 6. Jul 2009 (UTC) Mi ne povis ensaluti ...[redakti fonton] Saluton ! Hieraŭ, mi provis vane ensaluti. Kial mia pasvorto ne taŭgis, mi ne scias ? Do, mi kreis novan profilon, kun nova pseudonimo. Sed hodiau mi ricevis novan pasvorton por retrovi mian hierauan profilon. Por eviti konfuzon estus bone ke mi for malaperigu unu profilon el la du. Ĉu facilas tion fari ? --Yanpetro 08:12, 21. Jan 2010 (UTC) Saluton, gekaraj. Mi ĵus konstatis, ke ne ekzistas "Gvidilo por novulo". Ĉu tio eble ekzistas en alia lingvo? Se jes, en kiu? Eble ni kreu tian paĝon, por ke novuloj sciu, kiuj redaktobutonoj ekzistas, kiel oni subskribas diskuton ktp. Amike --Tlustulimu 20:23, 17 Feb. 2011 (UTC) delonge ekzistas paĝoj Vikipedio:Kiel redakti paĝon kaj Vikipedio:Kiel redakti paĝon por spertuloj. eble ili ne troviĝas en la ĝusta loko. Arno Lagrange ✉ @ ₪ 21:52, 17 Feb. 2011 (UTC) Saluton, Arno. Mi konas la menciitajn paĝojn. Sed mi ne trovis en ili iun bildeton de la redakta butonaro kune kun iuj klarigoj pri ili. Ĉu tio ie ekzistas? Se ne, ni eble kreu ĝin. Amike --Tlustulimu 12:48, 18 Feb. 2011 (UTC) Tio kion vi serĉas ekzistas je b:Manlibro_pri_Vikipedio/Kiel_redakti Arno Lagrange ✉ @ ₪ 14:41, 18 Feb. 2011 (UTC) Vidu ankaŭ Helpo:Alidirekto, Helpo:Antaŭrigardo, Helpo:Redaktiloj kaj Kategorio:Konsiloj al redaktantoj. La tuto certe estas ordigenda kaj plibonigenda. AL ✉@₪ Saluton. Ĉu jam estas helpopaĝo pri la trajto de la Vikipedio, kiu jam ekzistas ekde 2008 kaj angle mallongiĝas kiel SUL? Se jes, kie? Amike --Tlustulimu 11:39, 16 Sep. 2011 (UTC) (+) Mi trovis ĝin jam. Temas pri Vikipedio:Unuigita salutsistemo. Krome mi aldonis ĝin al la ĉefpaĝo de nia helpejo. --Tlustulimu 11:43, 16 Sep. 2011 (UTC) Ĉi tiu paĝo ekzistas, sed mi ne povas trovi ĝin. Al la angla aŭ la franca vikipedio, videblas sur la redaktpaĝon eo:Haŭsa lingvo, sed tute ne al la "Aliaj lingvoj" listo maldekstre de la artikolo-paĝoj fr:Haoussa aŭ en:Hausa language. — Objectivesea 11:52, 14 Nov. 2011 (UTC) Nun mi vidas ke, ĉe mi, la artikolo eo:Haŭsa lingvo aperas per Safari kaj Macintosh Firefox, sed ne per Windows Firefox. Objectivesea 23:11, 19 Nov. 2011 (UTC) Informoj pri la paĝo En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 23:11, 19 nov. 2011. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Barr (apartigilo) - Vikipedio Barr (apartigilo) El Vikipedio, la libera enciklopedio Barr estas la nomo de: Barr, komunumo en Alzaco, Francio lokoj en Usono: Barr (Oklahomo), Kantono Garfield Barr estas la familia nomo de jenaj personoj: Al Barr (* 1968), usona kantisto kaj frontulo de „Dropkick Murphys“ Andy Barr (* 1973), usona politikisto Beth Barr (* 1971), usona naĝistino Bob Barr (* 1948), usona politikisto Brady Barr (* 1963), usona herpetologo kaj dokumentara filmisto Douglas Barr (* 1949), usona aktoro, sceneja aŭtoro kaj reĝisoro Jean-Marc Barr (* 1960), franca aktorino kaj filmisto Joseph W. Barr (1918–1996), usona politikisto kaj ministro Matt Barr (* 1984), usona aktorino Mike W. Barr (* 1952), usona sciencfikcia aŭtoro Nathan Barr (* 1973), usona komponisto Nevada Barr (* 1952), usona krimromana aŭtorino Samuel Fleming Barr (1829–1919), usona politikisto Tara Lynne Barr (* 1993), usona aktorino William Barr (* 1950), usona politikisto kaj ministro Barr-testo, ekzamenado de la seksa kromateno de la homo Barr Lake, digolago en la kantono Adams, Koloradio, Usono Barr Hollow Branch, rivero en la kantono Lewis, Tenesio, Usono Ĉi tiu paĝo estas apartigilo: listo de artikoloj kun sama aŭ preskaŭ sama titolo. Se vi venis ĉi tien per ligilo en artikolo, bonvolu direkti tiun ligilon rekte al la celita paĝo. En aliaj projektoj Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 20:25, 24 okt. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Nordokcidenta semida lingvaro - Vikipedio Nordokcidenta semida lingvaro El Vikipedio, la libera enciklopedio publikigita versio estis patrolita je 1 dec. 2016. Estas kontrolendaj ŝanĝoj de ŝablonoj/dosieroj. Ŝanĝoj al ŝablonoj aŭ dosieroj en ĉi tiu versio estas kontrolendaj. La stabila versio estis patrolita je 1 dec. 2016. La nordokcidenta semida lingvaro estas subaro de la semida lingvaro, kiu konsistas de la indiĝenaj lingvoj de la Levanto. Ĝi elmerĝiĝis de komuna semida lingvo en la frua bronzepoko. Ĝi unue atestiĝis en propraj nomoj, identitaj kiel amoridaj, en la meza bronzepoko. La plej malnovaj koheraj tekstoj estas en la ugarita, datitaj al la malfrua bronzepoko. Ekde la bronzepoka kolapso atestiĝas la malnova aramea, kaj ekde la ferepoko, la kanaana lingvaro (inklude la fenica kaj hebrea).[1] La terminon inventis Carl Brockelmann en 1908,[2] kiu separis la klasigon de Fritz Hommel en 1983 de la okcidenta semida lingvaro[2] al nordokcidenta (kanaana kaj aramea) kaj sudokcidenta (araba kaj etiopa).[3] La kanaana subgrupo de Brockelmann inkludis la ugaritan, fenican kaj hebrean. Hodiaŭ iuj fakuloj separus la ugaritan al aparta branĉo de nordokcidentaj semidaj lingvoj, apud la kanaana kaj aramea, kaj la etiopaj lingvoj estas vaste konsiderataj kiel parto de aparta, supra branĉo de la semidaj lingvoj, la sudsemida lingvaro. La centra semida lingvaro estas proponita intermeza grupo, kiu konsistus de la nordokcidenta semida lingvaro kune kun la araba kaj ties dialektoj, kaj eventuale ankaŭ la malnovsudaraba. Tio estus aŭ subgrupo de la okcidenta semida lingvaro, aŭ supra divido de semidaj lingvoj apud la orienta semida kaj suda semida lingvaroj.[4] En la klasiga sistemo de SIL Ethnologue, la nordokcidenta grupo ne ekzistas; la kanaana kaj araba estas grupita en "sud-centra" lingvaro, kaj kune kun la aramea, ili formas la centran semidan lingvaron.[5] Gramatike, la ĉefa malsamaĵo inter la nordokcidenta semida lingvaro kaj la araba estas la foresto de la "frakasa plurnombro" (arabe: جَمع تَكسير, jam‘ taksīr), t.e., neregulaj plurnombraj formoj, kiuj uzas vokalŝanĝojn anstataŭ sufiksojn. Nordokcidentaj semidaj lingvoj kvazaŭ ekskluzive formas pluralajn formojn per sufiksoj, dum la araba uzas vokalŝanĝajn plurnombrajn formojn pli produkte ol en iu ajn alia semida lingvo. Amorea lingvo (eble kanaana) Aramea lingvo Semida lingvaro Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 11:50, 1 dec. 2016. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Oficiala nomo: Plzeň Regiono Plzeň Distrikto Plzeň-urbo Tipo de urbo - Monumento al viktimoj de malbono Plej alta punkto Plej malalta punkto Partoj de urbo Situo enkadre de Ĉeĥio Retpaĝo: www.plzen.eu Plzeň (germane Pilsen, internacie Pilzeno - vidu Rimarkojn) ( aŭskultu) estas regiona kaj distrikta urbo de memstara distrikto Plzeň-urbo en Ĉeĥio. Ĝi situas en okcidenta Bohemio super kunfluiĝo de riveroj Mže, Radbuza, Úhlava kaj Úslava. La urbo kun ĉirkaŭ 170 000 loĝantoj estas mondfama pro sia biero (Prazdroj [= pra-fonto], Gambrinus) kaj pro la maŝinfabriko Škoda. En la kvartalo Bory troviĝas ŝtata malliberejo por pezaj krimuloj. En 2015 Plzeň kune kun la belgia urbo Mons estas la du Eŭropaj Kulturaj Ĉefurboj. 5 Famaj personoj 6 Vidu ankaŭ 7 Esperanto en la urbo La urbo estis fondita en 1290. En 1468 estis en Plzeň eldonita la unua ĉeĥlingva presita libro "Trajánská kronika". La ĉefa historia memorindaĵo estas la arkidekana gotika katedralo de Sankta Bartolomeo el la 14-a jarcento, kies turoj estas la plej altaj kirkaj turoj de Ĉeĥio (102 metroj). En 1599 kaj 1600 Pilseno estis rezidejo de la bohemia reĝo Rudolfo la 2-a. La blazono de Pilseno enhavas kristanan krucon kun la latina devizo "In hoc signo vinces" (= "en tiu signo vi venkos"). Tiu devizo laŭlegende aperis al la romia imperiestro Konstanteno. La historia urbokerno estas proklamita kiel urba monumentrezervejo. Sur teritorio de la urbo kroma troviĝaj kelkaj aliaj vilaĝaj monumentrezervejoj kaj urbaj kaj vilaĝaj monumentzonoj. Gotika katedralo de sankta Bartolomeo (el 1292) kun 102 m alta turo, la plej alta en Ĉeĥio (alireblas ankaŭ belvidejo en alto de 62 m, al kiu kondukas 301 ŝtupoj) eksa franciskana monaĥejo kun preĝejo de Ĉielenpreno de Virgulino Maria renesanca urbodomo el 16-a jarcento, ornamita de sgrafitoj baroka dominikanina monaĥejo kun preĝejo de Sankta Anna el 1711-1714, rekonstruita en 1805-1807 je lernejo, nuntempe Ŝtata scienca biblioteko Granda sinagogo kaj malgranda sinagogo Monumento al viktimoj de malbono kaj uniketosa medita ĝardeno en Plzeň-Doudlevce Katedralo de sankta Bartolomeo Domoj sur la ĉefplaco En Plzeň estas vojkruco de kvin fervojaj linioj: Linio numero 170 de Zdice al Mariánské Lázně kaj Cheb Linio numero 183 en direkto Klatovy - Železná Ruda Linio numero 180 en direkto Domažlice - Furth im Wald Linio numero 160 en direkto Žatec Birmingham (Alabama) en Usono Santo André en Brazilo En la urbo naskiĝis Miroslav Zikmund, vojaĝisto kaj verkisto Jiří Suchý, teatristo, poeto kaj muzikisto Karel Gott, kantisto Peter Grünberg, germana fizikisto, Nobelpremiito Gertrud Fussenegger, germanlingva verkistino En la urbo studis aŭ agadis Josef Skupa, kreinto de popularaj marionetoj Spejbl kaj Hurvínek Discopříběh - filmo, kiu estis filmita en Plzeň Esperanto en la urbo[redakti _ redakti fonton] En Plzeň aktivas unu el plej malnovaj E-kluboj en la lando (fondita en 1905). Rudolf Novák movade aktivis kaj propagandis Esperanton tie en frua 20-a jarcento. La formo Pilzeno estas uzita en jenaj libroj: Encklopedio de Esperanto, Budapest 1935, p. 294, vidu Frua Esperanto-gazetaro Kamarýt, Stanislav: Historio de la Esperanto-movado en Ĉeĥoslovakio, Praha 1983 (uzita 29-foje) Desmet', Petro - Horváth, Jozefo: Bildvortaro, Antverpeno 2012, p. 247/21 Schicke, Harald: Germanaj biero kaj bierkulturo, Bánská Bystrica 2006, p. 5 kaj 43 Municipoj de Regiono Plzeň Distrikto Domažlice Distrikto Klatovy Distrikto Plzeň-nordo Distrikto Plzeň-sudo Distrikto Rokycany Distrikto Tachov Kategorioj: Urboj de Ĉeĥio Municipoj en distrikto Plzeň-urbo Regionaj urboj en Ĉeĥio Distriktaj urboj en Ĉeĥio En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 08:58, 27 nov. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio - La mallongigo TI en Pura TI staras por la svisa Kantono Tiĉino. Por aliaj signifoj de la nomo vidu sub Pura. Blazono de Pura Preĝejo Sankta Marteno en Pura Kantono Tiĉino Nombro de enloĝantoj 1320 Alteco 387 m super marnivelo Pura estas komunumo de la Komunumaro Magliasina kaj la Distrikto Lugano en Kantono Tiĉino, Svislando. Ĝi havis 1320 loĝantojn je la 31-a de decembro 2011. 1 Geografio 2 Najbaraj komunumoj 5 Vidu ankaŭ 6 Notoj kaj referencoj 7 Eksteraj ligiloj Pura situas en la suba parto de la regiono Malcantone, proksimume 2 kilometrojn okcidente de la Lago de Lugano, 12 kilometrojn sudokcidente de la distriktĉefurbo Lugano, al kies aglomeraĵo ĝi apartenas. Al Pura apartenas la vilaĝoj Pura, Magliasina kaj Moriscio, kaj krome la setlejoj Prelongo, Romani kaj Ronchettone. [1] La teritorio de la komunumo etendiĝas sur areo de 3,04 km², de kiuj 72,5% estas kovritaj de arbaro, 9,4% servas por agrikulturo kaj 17,5% por setlado. [2] La komunumo Pura limas en nordo al Curio, en nordoriento al Neggio, en oriento al Magliaso, en sudoriento al Caslano, en sudo al Ponte Tresa, kaj en okcidento al Croglio. Laŭlonge de la suda limo de Pura pasas la kantona ĉefvojo n-ro 398 de Lugano al Ponte Tresa. La plej proksima alveturejo al la svisa aŭtovojo A2 estas Lugano-Sudo, kiu situas proksimume 10 kilometrojn nordokcidente de la komunumo. La haltejo Caslana de la etspura trama fervojo de Lugano al Ponte Tresa situas rekte apud la sudorienta komunumlimo. Tra la vilaĝocentro kondukas buso, kiu kondukas de Magliaso al Novaggio. La unua dokumenta mencio de Pura datiĝas el la jaro 751. Dum mezepoko la Monaĥejo San Pietro Cielo d'Oro en Padovo, la katedrala kapitolo de Como kaj la Abatejo de Disentis estis bienposedantoj en Pura. La pastra preĝejo Sankt Marteno estis la unuan fojon menciita en la jaro 1352. Ĝi estis grandigita en la jaroj 1642 kaj 1658. En la 2-a duono de la 20-a jarcento estis konstruitaj multaj novaj domoj en Pura kaj la loĝantaro signife kreskis.[3] Aliaj signifoj de Pura ↑ Fonto: Reta mapo 1:20000 de Swisstopo ↑ Fonto: Komunumdatumoj de la retejo de la Svisa Federacia Oficejo pri Statistiko, retejo konsultita la 5-an de novembro 2011 ↑ Fonto: Bernardino Croci Maspoli: Pura en Historia Leksikono de Svislando (2011-12-15) Oficiala retejo de la komunumo Pura Vidu ankaŭ en la Vikimedia Komunejo la kategorion Pura – (Kolekto de bildoj kaj plurmediaj dosieroj) Komunumoj de la distrikto Lugano Komunumaro Lugano okcidenta kaj Komunumaro Lugano orienta: Lugano Kategorioj: Komunumoj de Svislando Komunumoj de Kantono Tiĉino Magliasina (komunumaro) En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 10:13, 7 apr. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Sendependeco (probabloteorio) - Vikipedio Sendependeco (probabloteorio) El Vikipedio, la libera enciklopedio En teorio de probabloj, sendependeco aŭ statistika sendependeco de du eventoj estas tio ke apero de la unua evento faras nek pli nek malpli verŝajnan tion ke la dua evento okazas. Simile, du hazardaj variabloj estas sendependaj se la kondiĉa distribuo de unu el ili kun ajna donita observita valoro de la alia estas la sama kvazaŭ la valoro de la alia ne estas observita. La koncepto de sendependeco etendatas al kolektoj de pli ol du eventoj aŭ hazardaj variabloj. 1 Sendependaj eventoj 2 Sendependaj hazardaj variabloj 3 Sendependeco de σ-algebroj 4 Kondiĉe sendependaj hazardaj variabloj 5 Vidu ankaŭ La norma difino de sendependaj eventoj estas: Ĉi tie A ∩ B estas la intersekco de A kaj B, kio estas, ĝi estas la evento ke ambaŭ eventoj A kaj B okazas. Pli ĝenerale, ĉiu kolekto de eventoj estas reciproke sendependa se kaj nur se por ĉiu finia subaro A1, ..., An el la kolekto Se du eventoj A kaj B estas sendependa, tiam la kondiĉa probablo de A kun donita B estas la sama kiel la senkondiĉa probablo de A, kio estas ke Estas almenaŭ du kaŭzoj kial ĉi tiu frazo ne estas prenata kiel difino de sendependeco: (1) la du eventoj A kaj B ne havas simetriajn rolojn en ĉi tiu frazo, kaj (2) problemoj estas kun ĉi tiu frazo se eventoj de probablo 0 estas koncernataj. La kondiĉa probablo de evento A donita B estas donita per La frazo pli supre se Pr(B)≠0 estas ekvivalenta al kiu estas la norma difino donita pli supre. Evento estas sendependa de si se kaj nur se kio estas se ĝia probablo estas 0 aŭ 1. Tial se evento aŭ ĝia komplemento preskaŭ certe okazas, ĝi estas sendependa de si. Ekzemple, se evento A estas elektado de ĉiu nombro krom 1/2 de kontinua uniforma distribuo sur la unuobla intervalo, A estas sendependa de si, eĉ kvankam, taŭtologie, A plene difinas A. Se X estas reelo-valora hazarda variablo kaj a estas nombro tiam la evento {X≤a} estas la aro de rezultoj kiuj respektivas al tio ke X estas malpli granda ol aŭ egala al a. Pro tio ke ĉi tiuj estas aroj de rezultoj kiuj havas probablojn, estas senco konsideri ĉu eventoj de ĉi tiu speco estas sendependaj de la aliaj eventoj de ĉi tiu speco. En mezuro-teoriaj ĉirkaŭtekstoj oni povas preferi anstataŭi eventojn {X≤a} per eventoj {X∈A} en la pli supraj difinoj, kie A estas borela aro. Ĉi tiu difino estas akurate ekvivalenta al la donita pli supre se la valoroj de la hazardaj variabloj estas reelaj nombroj. Ĝi havas avantaĝon ke ĝi laboras ankaŭ por komplekso-valoraj hazardaj variabloj aŭ por hazardaj variabloj prenantaj valorojn en iu topologia spaco. Se ĉiuj du el kolekto de hazardaj variabloj estas sendependaj, ili povas tamen ne esti ĉiuj kune reciproke sendependaj; ĉi tio estas nomata kiel duoplarĝa sendependeco. Se X kaj Y estas sendependaj, tiam la ekspekta operatoro E havas la propraĵon kaj la varianco havas la propraĵon tiel la kunvarianco estas nulo: cov(X, Y)=0. La reo estas ĝenerale ne vera, kio estas ke du hazardaj variabloj povas havi kunvariancon 0 sed ne esti sendependaj. Plu, hazardaj variabloj X kaj Y kun distribuaj funkcioj FX(x) kaj FY(y) kaj probablodensoj fX(x) kaj fY(y) estas sendependaj se kaj nur se la kombinita hazarda variablo (X, Y) havas kunan distribuon aŭ ekvivalente, kunan densecon Similaj formuloj karakterizas sendependecon por pli ol du hazardaj variabloj. Du sendependaj hazardaj variabloj X kaj Y havas la propraĵon ke la karakteriza funkcio de ilia sumo estas produto de iliaj apartaj karakterizaj funkcioj: sed la reo estas ĝenerale ne vera. Subsendependeco de hazardaj variabloj estas tio ke la formulo pli supre por la karakterizaj funkcioj veras, sed ĝi ĝenerale ne implicas sendependecon. La ambaŭ difinoj pli supre estas ĝeneraligataj per jena difino de sendependeco por σ-algebroj. Estu (Ω, Σ, Pr) probablospaco kaj estu A kaj B du sub-σ-algebroj de Σ. A kaj B estas sendependaj se, por ĉiuj A ∈ A kaj B ∈ B , La nova difino rilatas al la antaŭaj aĵoj senpere: Du eventoj estas sendependaj (en la malnova senco) se kaj nur se la σ-algebroj kiujn ili generas estas sendependaj (en la nova senco). La σ-algebro generita per evento E ∈ Σ estas, laŭ difino, Du hazardaj variabloj X kaj Y difinitaj super Ω estas sendependaj (en la malnova senco) se kaj nur se la σ-algebroj kiujn ili generas estas sendependaj (en la nova senco). La σ-algebro generita per hazarda variablo X prenanta valorojn en iu mezurebla spaco S estas, laŭ difino, la plej malgranda σ-algebro kiu enhavas ĉiujn subarojn de Ω de formo X−1(U), kie U estas iu mezurebla subaro de S. Uzante ĉi tiun difinon, estas facile montri ke se X kaj Y estas hazardaj variabloj kaj Y estas Pr-preskaŭ certe konstanto, do X kaj Y estas sendependaj. Du hazardaj variabloj X kaj Y estas kondiĉe sendependaj ĉe donita Z se, kun Z estas sciata, la valoro de Y ne aldonas iun aldonan informon pri X. Ekzemple, estu du mezuroj X kaj Y de la sama kvanto Z kun sendependaj mezuraj eraroj. Ĉi tio estas ke X-Z kaj Y-Z estas sendependaj. Do X kaj Y estas ne sendependaj, sed ili estas kondiĉe sendependaj se estas donita Z. La formala difino de kondiĉa sendependeco estas bazita sur la kondiĉaj distribuoj. Estu X, Y, Z diskretaj hazardaj variabloj, oni difinu X kaj Y al esti kondiĉe sendependaj kun donita Z se por ĉiuj x, y kaj z tiaj ke P(Z=z)>0. Se la hazardaj variabloj estas kontinuaj kaj estas kuna probablodensa funkcio p, tiam X kaj Y estas kondiĉe sendependaj kun donita Z se por ĉiuj reelaj nombroj x, y kaj z tiaj ke pZ(z)>0. Se X kaj Y estas kondiĉe sendependaj kun donita Z, do Sendependeco povas esti konsiderata kiel speciala speco de kondiĉa sendependeco, ĉar probablo povas esti konsiderata kiel speco de kondiĉa probablo kun donitaj neniuj eventoj. Teorio de probabloj En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 21:45, 15 jan. 2016. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Kantono Sankt-Galo Nombro de enloĝantoj 10045 Alteco 610 m super marnivelo 1 Pri la komunumo 2 Geografio 3 Najbaraj komunumoj 6 Notoj kaj referencoj 7 Eksteraj Ligiloj Flawil estas komunumo kaj urbo en la elektodistrikto Wil, Kantono Sankt-Galo, Svislando. Ĝi havis 9230 loĝantojn je la 31-a de decembro 2007, kiu nombro kreskis al 9876 ĝis la 31-a de decembro 2009, kiu nombro kreskis al 10045 surbaze de la ciferoj de la 31-a de decembro 2011. Flawil situas inter Wil SG kaj Sankt-Galo ĉe la sudokcidenta bordo de la rivero Glatt, alfluanto de Turo. La komunumo konsistas el la municipo Flawil kaj la setlejoj Burgau, Egg, Alterswil, Langenentschwil, Grobenentschwil kaj Raaschberg. [1] La teritorio de la komunumo etendiĝas sur areo de 11,48 km², de kiuj 21,1% estas kovritaj de arbaro, 50,7% servas por agrikulturo kaj 25,5% por setlado. [2] La komunumo Flawil limas en nordoriento al Oberbüren, en oriento al Gosaŭo, en sudoriento al Herisau, en sudokcidento al Degersheim, kaj en nordokcidcento al Oberuzwil. Flawil troviĝas ĉe la trajnlinio de Svisaj Federaciaj Fervojoj inter Sankt-Galo kaj Zuriko, kaj haltas diversaj rapidtrajnoj. La komunumo disponas pri alveturejo al la svisa aŭtovojo A1 2 kilometrojn norokcidente de la komunuma centro. La unua dokumenta mencio de Flawil sub la nomo Flawilare datiĝas el la jaro 858 post Kristo. En la daŭro de la jarcentoj la Monaĥejo Sankt-Galo kaj la Grafoj de Togenburgo kverelis kaj interŝanĝis siajn rolojn kiel posedantoj, ĝis finfine post la fino de la Helveta Respubliko, la komunumo definitive fariĝis parto de la tiam fondita Kantono Sankt-Galo. ↑ Fonto: Reta mapo 1:20000 de Swisstopo ↑ Fonto: Komunumdatumoj de la retejo de la Svisa Federacia Oficejo pri Statistiko, retejo konsultita la 5-an de novembro 2011 Oficiala retejo de la komunumo Flawil Flawil en la Historia Leksikono de Svislando germane france itale Katolika preĝejo de interne kun vitropentraĵoj Komunumoj de la elektodistrikto Wil Kategorioj: Komunumoj de Svislando Komunumoj de Kantono Sankt-Galo Wil (elektodistrikto) En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 17:11, 21 maj. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Kantono Berno Administra distrikto Thun Malnova distrikto ĝis 2009 Thun Nombro de enloĝantoj 270 Alteco 660 m super marnivelo Zwieselberg estis ĝis la 31-a de decembro 2009 komunumo de la distrikto Thun kaj ek de la 1-a de januaro 2010 komunumo de la administra distrikto Thun en Kantono Berno, Svislando. Ĝi havis 270 loĝantojn je la 31-a de decembro 2010. 1 Geografio 2 Najbaraj komunumoj 5 Notoj kaj referencoj 6 Eksteraj Ligiloj La teritorio de la komunumo etendiĝas sur areo de 2,45 km², de kiuj 26,1% estas kovritaj de arbaro, 62,9% servas por agrikulturo kaj 9,8% por setlado. [2] La komunumo Zwieselberg limas en nordo al Thun, en oriento al Spiez, en sudo al Reutigen, en okcidento al Höfen ĉe Thun, kaj en nordokcidento al Amsoldingen. Zwieselberg apartenis dum mezepoko al la paroĥo Amsoldingen kaj historie dividis ties sorton.[3] En 1712 la rivero Kander, kiu ĝis tiam kun inundoj minancis la teritorion de la komunumo, estis alikondukita al la Lago de Thun. Tio ebligis la konstruon de la vojo de Thun al Simme-Valo. En la 1930-aj jaroj ankaŭ la marco laŭlonge de la rivero Glütsch estis sekigita kaj ĝia teritorio fariĝis frukta agrikultura areo.[4] ↑ Fonto: Reta mapo 1:20000 de Swisstopo ↑ Fonto: Komunumdatumoj de la retejo de la Svisa Federacia Oficejo pri Statistiko, retejo konsultita la 5-an de novembro 2011 ↑ Fonto: Artikolo pri Zwieselberg en la retejo de la regiono Thun-West Paĝo pri Zwieselberg en la retejo de la regiono Thun-West Vidu ankaŭ en la Vikimedia Komunejo la kategorion Zwieselberg – (Kolekto de bildoj kaj plurmediaj dosieroj) Komunumoj de la administra distrikto Thun Komunumoj de la iama distrikto Thun ĝis 2009 Kategorioj: Komunumoj de Svislando Komunumoj de Kantono Berno En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 18:49, 4 apr. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio publikigita versio estis patrolita je 5 apr. 2013. Estas kontrolendaj ŝanĝoj de ŝablonoj/dosieroj. Ŝanĝoj al ŝablonoj aŭ dosieroj en ĉi tiu versio estas kontrolendaj. La stabila versio estis patrolita je 5 apr. 2013. Portreto de Lady Cockburn kaj ŝiaj tri plej aĝaj gefiloj, de Joshua Reynolds. Fratorivaleco aŭ Infanorivaleco estas tipo de konkurenco aŭ malinklino inter infanoj, ĉu sangorilataj aŭ ne. Idoj ĝenerale pasas pli da tempo kune dum infaneco ol kun siaj gepatroj. La idoligo ofte estas komplika kaj influata de faktoroj kiaj patra traktado, naskordo, personeco, kaj homoj kaj espertoj ekster la familio.[1] Laŭ disvolvopsikologino Sylvia Rimm, Fratorivaleco estas partikulare intensa kiam la geinfanoj estas tre proksimaj laŭ aĝo kaj estas el sama sekso, aŭ kiam infano estas de alta intelekto.[2] 1 Tra la vivodaŭro 2.2 Aliaj psikologiaj konsideroj 4 Ĉe animaloj El juna aĝo, infanoj estas sensivaj al diferencoj en patra traktado. Laŭ observaj studoj fare de Judy Dunn, infanoj estas sensivaj el aĝo de unu jaro al diferencoj en patra traktado. El 18 monatoj la idoj povas kompreni la familian regularon kaj kiel esti komforta kaj bonfarta unu rilate al alia. Je 3 jaroj, infanoj havas jam sofistikatan sistemon de sociaj reguloj, povas pritaksi sin rilate al siaj fratoj, kaj scii kiel adaptiĝi al cirkonstancoj ene de la familio.[1] Fratorivaleco ofte pluas tra infanaĝo kaj povas esti tre frustra kaj stresiga al gepatroj.[3] Adoleskoj luktas pro la samaj tialoj kiel pli junaj infanoj, sed ili estas plej bone ekipataj fizike kaj intelekte por damaĝi kaj esti damaĝata unu de alia. Fizikaj kaj emociaj ŝanĝoj kaŭzas premojn en la doleskaj jaroj, kiel ŝanĝaj rilatoj kun gepatroj kaj amikoj. Lukti kontruax fratoj kiel sistemo akiri patran atenton povas pliiĝi en adoleskaĝo.[4] Unu studo trovis ke la aĝogrupo de 10 al 15 alportis la plej altan nivelon de konkurenco inter idoj[5] Fratorivaleco povas plui en la plenkreskuleco kaj la ida rilataro povas draste ŝanĝi dum la jaroj. Eventoj kiaj patra malsano povas alporti plian proksimecon, dum edzeco povas apartigi ilin, partikulare se la bo-rilataro fortas. Proksimume unu trionon de plenkreskuloj priskribas siajn rilatarojn kun fratoj kiel rivalaj aŭ distaj. Tamen rivaleco ofte malfortiĝas dum la aĝo. Almenau 80 % de fratoj ĉe aĝo de 60 ĝuas ligojn.[1] Fratorivaleco estas komuna inter diversaj animalaj specioj, en formo de konkurenco por manĝo kaj por patra atento. Ekstrema tipo de Fratorivaleco okazas kiam junaj animaloj mortigas siajn fratojn. Ekzemple, patrino de Nigra aglo demetas du ovojn, kaj la unua eloviĝinto bekofrapas la pli junan ĝismorte dum la unuaj tagoj. Ĉe la Blukrura naivulo, estas ĉiam apero de idohierarkio. La hegemonia ido atakas la subulon kaze de manĝomanko, ofte per bekofrapado aŭ per fortrenado el la nesto. [6] Inter punktohienoj, Fratorivaleco ekas tiom frue kiom la dua frato naskiĝas, kaj 25% el hienidoj estas mortigataj de siaj idoj.[7] (vidu: Kainismo) La frataj rilatoj ĉe animaloj ne ĉiam estas konkurencaj. Ekzemple, inter lupoj kaj kelkaj birdospecioj, pli aĝaj fratoj povas helpi nutri kaj zorgi la pli junajn fratojn.[8] Kategorioj: Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 00:29, 5 apr. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio 1 ŝanĝo en ĉi tiu versio atendas kontrolon. La stabila versio estis patrolita je 27 nov. 2016. Valmikio estas aŭtoro de la hinduisma eposo Ramajano (ĉ. la 3-a aŭ 2-a jarcento a.K.). Li mem estas la temo de multaj legendoj. En la kvina kanto de la verko de Abel Montagut nome Poemo de Utnoa okazas asembleo de la Gobanoj (eksterteranoj). Tie oni akceptas, ke oni plikuraĝigu la malfortigitan Utnoan (nome la ĉefrolulo Noa) pere de la drogo anoŭdo. Inna malsupreniras kaj liveras ĝin al Noa. Je ties efiko aperas antaŭ li la poeto Valmikio kiu montras al li la enormajn atingojn de la estonta homaro, se li sukcesas savi ĝin, nome el Ĉina Murego al insulo Srilanko. Jen lia apero: Alian astran korpon li nun ekvidas aperi samtempe inter nuboj, je homfiguro similan, Sed li rimarkas baldaŭ pri la kontura koloro, ĉar dum la propra bluas, l'alia flave helecas. Ĝi estas Valmikio, la mondefama poeto kantonta pri la gloroj de l'princo Rama, heroo de l'hindoj, kiu luktos kontraŭ demonoj uzurpaj kaj ankaŭ kontraŭ si mem, por elmeriti la amon de la edzino kara kaj de la propra popolo. Inspire li rakontos pri l'universa naturo, pri bestoj kaj simioj helpontaj homon amike dum batalado kontraŭ ribelaj fortoj oponaj.[1] Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri biografio. Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton). En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 20:46, 11 sep. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Listo de historiaj eventoj _ Aktualaĵoj Ĉi tiu jaro estas superjaro komenciĝanta dimanĉe (ligilo montras kalendaron). 1956 en la aliaj kalendaroj Franca respublika kalendaro 164 - 165 - Japana nomo de erao (Jōmon) 11956 Tajlanda suna kalendaro 2499 En la jaro 1956 post Kristo okazis, interalie: 41-a Universala Kongreso de Esperanto en Kopenhago. 4-a Landa Kongreso de ELNA. Ivo Lapenna publikigis Principaron de Frostavallen. Japanio, Maroko, Sudano kaj Tunizio aniĝas al UNO. Sudano sendependiĝis de Britio. Maroko sendependiĝis de la rego de Francio kaj Hispanio. 20-a de marto : Tunizio sendependiĝis de Francio. 24-a de majo: La unua Eŭrovido-Kantokonkurso okazis en Lugano, Svislando. Svislando gajnis la konkurson, per la kanto "Refrain" ("Rekantaĵo") de kantistino Lys Assia. En Hungario en la 23-a de oktobro ekestis revolucio kaj liberecbatalo kontraŭ soveta reĝimo. La argentina piloto Juan Manuel Fangio gajnis la mondan ĉampionecon de Formulo Unu. 3-a de januaro: Mel Gibson, aŭstralia-usona aktoro kaj reĝisoro 7-a de januaro: Uwe Ochsenknecht, germana aktoro kaj kantisto 10-a de januaro: Antonio Muñoz Molina, hispana verkisto 12-a de januaro: Nikolaj Noskov, rusa kantisto 16-a de januaro: Ivan Safronov, rusia ĵurnalisto (m. 2007) 10-a de majo: Vladislav Listjev, rusia televida ĵurnalisto (m. 1995) 15-a de majo: Mirek Topolánek, ĉeĥa politikisto, prezidanto de politika parto ODS 9-a de julio: Tom Hanks, usona aktoro 30-a de julio: Georg Gänswein, romkatolika pastro kaj sekretaro de papo Benedikto la 16-a 9-a de aŭgusto: Fafá de Belém, brazila kantistino kaj filma, televida kaj teatra aktorino 4-a de oktobro: Bertilo Wennergren, sveda esperantisto kaj akademiano 4-a de oktobro: Pierantonio Tremolada, episkopo de Breŝo 28-a de oktobro: Volker Zotz, aŭstra filozofo. 9-a de decembro: Jean-Pierre Thiollet, franca eseisto. Floréal Martorell, franca esperantisto 13-a de majo: Aleksandr Fadejev, rusa verkisto kaj revoluciisto (n. 1901) 7-a de julio: Gottfried Benn, germana verkisto (n. 1886) 25-a de junio: Eduard Štorch, ĉeĥa arkeologo (n. 1878) 14-a de aŭgusto: Bertolt Brecht, germana verkisto kaj reĝisoro (n. 1898) 3-a de aŭgusto: Jakub Kolas, belorusa poeto (n. 1882 16-a de aŭgusto: Béla Lugosi, hungara holivuda aktoro (n. 1882) 30-a de oktobro: Pío Baroja, hispana verkisto (n. 1872) 25-a de novembro: Oleksandr Dovĵenko, ukraina reĝisoro (n. 1894) 25-a de decembro: Robert Walser, svisa germanlingva verkisto (n. 1878) 1956 en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorio 1956 en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 06:42, 13 apr. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Globo (matematiko) - Vikipedio El Vikipedio, la libera enciklopedio Globo estas solido ene de sfero En matematiko globo estas aro de punktoj, kies distanco al fiksita punkto – nomata centro – ne estas pli granda ol fiksita konstanto – la radiuso de la globo. Pli formale, en donita metrika spaco ( X , ρ ) {\\displaystyle (X,\\rho )\\,} globo estas aro elementoj de ĉi tiu spaco difinita kiel: por konstantoj o ¯ ∈ X , r > 0 , {\\displaystyle {\\bar {o}}\\in X,\\ r>0,\\,} kiuj estas nomataj centro kaj radiuso de la globo. Foje, la termino sfero estas uzata kun la signifo de globo (laŭ NPIV). En tri-dimensia eŭklida spaco matematika globo aspektas kiel bulo, ĉar se oni uzas la formulon por eŭklida mezuro ρ ( a ¯ , b ¯ ) = ∑ i = x , y , z ( a i − b i ) 2 {\\displaystyle \\rho ({\\bar {a}},{\\bar {b}})=\\sum _{i=x,y,z}(a_{i}-b_{i})^{2}} oni ricevas formulon: En du-dimensia eŭklida spaco globo estas fakte disko, kaj en unu-dimensia estas segmento. Kontraŭe, globo en metrika spaco kun metriko "urbo" aspektas kiel kubo. Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri matematiko. Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton). En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 17:59, 6 okt. 2016. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio publikigita versio estis patrolita je 25 aŭg. 2018. Estas kontrolendaj ŝanĝoj de ŝablonoj/dosieroj. Ŝanĝoj al ŝablonoj aŭ dosieroj en ĉi tiu versio estas kontrolendaj. La stabila versio estis patrolita je 25 aŭg. 2018. Regiono Pardubice Distrikto Pardubice Partoj de vilaĝo Situo enkadre de Ĉeĥio Municipo Kostěnice situas en Ĉeĥio, regiono Pardubice, distrikto Pardubice, en ebenaĵo de rivero Loučná, ĉe ŝoseo inter Dašice kaj Hrochův Týnec, 2 km sude de urbo Dašice, 11 km oriente de urbo Pardubice. Virkoko aperas en ties blazono. Kostěnice ekestis kiel vilaĝo huba sur strata plano. En ĉi tiu tipo de vilaĝo bienoj situis sur ambaŭ flankoj de la rivereto kaj ĉe apuda vojo ofte kun vilaĝplaco. Ĉiu bieno havis malantaŭe siajn kampojn. Tia estis ankaŭ Kostěnice. Tero ĉi tie estis sableca, suferis per sekeco kaj produktado estis malabunda. Pro tio Kostěnice estis relative malriĉa vilaĝo. Historio de Kostěnice estis ĉiam kunigita kun proksima Dašice, ĉar ĝi apartenis al senjorejo Dašice. La unua mencio pri vilaĝo Kostěnice estas el la jaro 1398, kiam Budiš el Dašice vendis sian havaĵon en Dašice kaj Kostěnice al Boček el Kunštát. Komence de la 16-a jarcento aĉetis Dašice kaj Kostěnice Vilém el Pernštejn kaj alligis ĝin al la senjorejo Pardubice. Proksime de Kostěnice estis fonditaj kelkaj fiŝlagoj, nome Bahenec, Kozlovec, Bělečko kaj Moravanský (tiutempe nomata Husojedský). Ĉiuj kvar fiŝlagoj estis en la 18-a kaj 19-a jarcentoj resekigitaj. Tridekjara milito kruele influis ankaŭ la vivon en Kostěnice. Katastrofo okazigis ĉefe militiro de sveda armeo de Vysoké Mýto al Pardubice en oktobro de la jaro 1645. Loĝantaro suferis ankaŭ post la milito, ĉefe per religia premo, rekatoligado, germanigo kaj alta impostado. De mezepoko Kostěnice apartenis al paroĥejo Dašice kaj infanoj vizitis tie paroĥejan lernejon, poste vizitis lernejon en Hostovice. De la jaro 1842 instruado estis en la vilaĝo, komence en privataj domoj. En la jaro 1853 oni konstruis novan lernejon. Municipoj de Regiono Pardubice Distrikto Chrudim Distrikto Svitavy Distrikto Ústí nad Orlicí Kategorioj: Vilaĝoj de Ĉeĥio Municipoj en distrikto Pardubice En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 11:28, 25 aŭg. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Humanisma judismo - Vikipedio El Vikipedio, la libera enciklopedio Humanisma judismo (hebree יהדות הומניסטית Jahadut Humanistit) estas juda religia movado, kiu ofertas neteisman alternativon en la moderna juda vivo. Ĝi difinas judismon kiel la kulturan kaj historian sperton de la juda popolo kaj kuraĝigas, ke humanistaj kaj laikaj judoj celebru sian judan identecon per partopreno en la judaj festoj kaj vivociklaj eventoj per inspiraj ceremonioj, kiuj inspiriĝas de sed iras preter la tradicia literaturo. Ĝia filozofia fundamento inkludas la jenajn ideojn: Judo estas iu, kiu identiĝas kun la historio, kulturo, kaj estonteco de la juda popolo; Judismo estas la historia kulturo de la juda popolo, kaj religio estas nur unu parto de tiu kulturo; Juda identeco estas plej bone konservata en libera, plurisma medio; Homoj havas la povon kaj respondecon formi siajn vivojn sendepende de supernatura aŭtoritato; Etiko kaj moralo servu homajn bezonojn, kaj elektoj baziĝu sur konsidero de la konsekvencoj de agoj anstataŭ antaŭordonitaj reguloj; Juda historio, kiel ĉia historio, estas homa sagao, atesto de la signifo de la homa potenco kaj homa respondeco. Bibliaj kaj aliaj tradiciaj tekstoj estas la produktoj de homa agado kaj plej bone komprenataj per arkeologio kaj alia scienca analizo; La libero kaj digno de la juda popolo devas esti rigardataj kiel interligitaj kun la libero kaj digno de ĉiu homo.[1] 1 Principoj de kredo kaj praktiko 2 Juda identeco kaj interreligia (ge)edz(in)iĝo 3 Vidu ankaŭ Humanisma judismo prezentas multe pli radikalan eliron el la tradicia juda religio ol Mordecai Kaplan (la kunfondinto de rekonstruisma judismo) iam ajn imagis. Kaplan redifinis Dion kaj aliajn tradiciajn religiajn terminojn por koherigi ilin kun la naturalisma mondrigardo kaj daŭrigis la uzon de tradicia preĝa lingvaĵo. Sherwin Wine, la fondinto de humanisma judismo, malakceptis tiun aliron kiel konfuzan, ĉar partoprenantoj povus atribui al tiuj vortoj kiun ajn difinon.[2] Wine strebis atingi filozofian koherecon kaj stabilecon per kreado de ritoj kaj ceremonioj, kiuj estas pure neteismaj. Diservoj kreiĝis por Ŝabato, Roŝ Haŝana, Jom Kippur, kaj aliaj judaj sanktaj tagoj kaj festoj, ofte per reinterpreto de ties signifo por koherigi ilin kun laika humanisma filozofio.[3] Juda identeco kaj interreligia (ge)edz(in)iĝo[redakti _ redakti fonton] Rekonstruisma judismo ↑ Pri konvertiĝo (angla) Kategorioj: En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 12:16, 27 nov. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio La Kaguo (Rhynochetos jubatus) estas krestohava, longkrura kaj bluecgriza birdo endemia de la densaj montarbaroj de Novkaledonio. Ĝi estas la nura survivanta membro de la genro Rhynochetos kaj de la familio Rinoketedoj, kvankam oni priskribis duan specion el fosilioj. Ĝi estas 55 cm longa, kaj havas palgrizan plumaron kaj brilajn ruĝajn krurojn. Ties 'nazaj kornoj' estas unika karaktero ne kunhavata kun iu ajn alia birdospecio. Ĝi estas nefluga birdo, kaj pasas sian tempon sur aŭ ĉe la grundo, kie ĝi ĉasas siajn senvertebrulajn predojn, kaj konstruas neston el bastonetoj sur la arbara grundo. Ambaŭ gepatroj kunhavas kovadon de ununura ovo, same kiel la idozorgadon. Ĝi estas vundebla fare de enmetitaj predantoj, kaj estas minacata al formorto. ovo de Rhynochetos jubatus - Muzeo de Tuluzo ARKive - Bildoj kaj filmetoj de la kaguo (Rhynochetos jubatus) Kaguo, filmetoj, fotoj kaj sonoj ĉe Internet Bird Collection Kaguo, informaro, fotoj kaj sonoj ĉe San Diego Zoo Animal Bytes. Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo. Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton). Bonvolu aldoni parametron por plibone kategoriigi la paĝon. Kategorioj: En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 13:05, 11 apr. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Adam Clark - Vikipedio El Vikipedio, la libera enciklopedio Adam CLARK (naskita la 11-an de aŭgusto 1811 en Edinburgo, mortinta la 23-an de junio 1866 en Buda) estis skota inĝeniero. En 1834 en Londono li konatiĝis kun István Széchenyi, kiu serĉis diversajn maŝinojn. Li invitis Clark-on al Hungara reĝlando por konstrui diversajn inĝenierajn konstruaĵojn. En la jaroj 1840 – 1849 li gvidis la konstruadon de la fama Széchenyi-Ĉenponto en Budapeŝto (komisiita de William Thierney Clark – la nomegaleco estas nura hazardo). Dum la konstruado okazis bataloj inter aŭstraj kaj hungaraj trupoj. La aŭstroj plurfoje provis eksplodigi la ponton. Tion malebligis Clark plenigante la ĉenkamerojn per akvo. En la jaro 1856 Clark planis kaj estris la konstruon de la tunelo kiu trairas la budapeŝtan burgomonteton en la plilongigita akso de la Ĉenponto. Széchenyi-Ĉenponto Situo de la ponto, la placo kaj la tunelo Placo inter la ponto kaj la tunelo memorigas pri la inĝeniero. Sur tiu placo troviĝas la "nul-kilometra marko" de Hungario, ek de kiu oni mezuras la longon de la ŝoseoj forirantaj de Budapeŝto. Kategorioj: Naskiĝintoj en 1811 Mortintoj en 1866 En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 23:18, 25 sep. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Kongaj arbaroj El Vikipedio, la libera enciklopedio Satelita bildo pri la kongaj arbaroj. La kongaj arbaroj estas larĝa zono de malaltaĵa tropika humida foliarbaro kiu etendiĝas tra la akvokolekta areo de Kongo-Rivero kaj ĝiaj alfluantoj en Centra Afriko. La kongaj arbaroj kovras sudorientan Kamerunon, orientan Gabonon, nordan kaj centran Kongan Brazavilan, kaj la nordan kaj centran Kongan Kinŝasan, kaj partojn de suda kaj sudokcidenta Centr-Afrika Respubliko. Al nordo kaj sudo, la arbaroj transiras al pli sekaj arbara-savana mozaiko, mozaiko de pli sekaj arbaroj, savanoj kaj herbejoj. Al okcidento, la kongaj arbaroj transiras al marbordaj malsupra-gvineaj arbaroj, kiuj etendiĝas ekde okcidenta Gabono kaj Kameruno en sudan Niĝerion kaj Beninon; tiuj arbaraj zonoj samhavas multajn similecojn, kaj kelkfoje ili estas indikataj kiel malsupra-gvinejaj-kongaj arbaroj. Al oriento, la malaltaĵaj kongaj arbaroj transiras al altaĵaj Albert-riftaj montarbaroj, kiuj kovras la altaĵojn kiuj konstituas la okcidentan branĉon de Granda Rifto. La kongaj arbaroj situas en pluraj regionoj de la tutmondaj 200-listo de la Monda Natur-Fonduso (WWF). La konga arbaro estas la dua plej granda tropika pluvarbaro, okupante 1 800 000 kvadratajn kilometrojn en ses landoj, kaj entenante kvaronon de la restantaj tropikaj arbaroj de la mondo [1]. 2 Vidu ankaŭ 4 Eksteraj ligiloj La Monda Natur-Fonduso (WWF) subdividas la kongajn arbarojn en plurajn diferencajn ekoregionojn : Nordokcident-kongaj malaltaĵaj arbaroj (Kameruno, Centrafrika Respubliko, Gabono, Kongo Brazavila) Nordorient-kongaj malaltaĵaj arbaroj (Centrafrika Respubliko, Kongo Kinŝasa) Okcident-kongaj marĉarbaroj (Kongo Brazavila, Kongo Kinŝasa) Orient-kongaj marĉarbaroj (Kongo Kinŝasa) Centra-kongaj malaltaĵaj arbaroj (Kongo Kinŝasa) Gvineaj arbaroj de Okcidentafriko Orientafrikaj marbordaj arbaroj angle Kongaj pluvarbaroj. angle Arbaroj de Konga Baseno (WWF) Kategorioj: Tropikaj kaj subtropikaj humidaj foliarbaroj Geografio de Centr-Afrika Respubliko Geografio de Ekvatora Gvineo Geografio de Kameruno Geografio de la Respubliko Kongo Geografio de la Demokratia Respubliko Kongo En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 23:11, 26 aŭg. 2017. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Ivo Hélory de Kermartin - Vikipedio El Vikipedio, la libera enciklopedio La relikvoj de sankta Ivo kaj de sankta Tugdual elirantaj de la katedralode Tréguier 17-a de Oktobro 1253 en nobeldomo de Kermartin en Minihy-Tréguier Tréguier kie okazas fama Pardonprocesio ĉiujare, la 19-an de Majo Kutime reprezentata kun monsaketo en la mano, por signi la monon, kiun li donis al la malriĉuloj en sia vivo, kaj pergameno en la alia, por signi sian eklezian juĝistan postenon. Ankaŭ ofte reprezentata inter riĉulo kaj malriĉulo. Li estas la sankta patrono de ĉiuj juĝaj kaj juraj profesioj, kaj aparte de la advokatoj. Li estas ankaŭ unu el la du sanktaj patronoj de Bretonio. Sankta Ivo Hélory de Kermartin, Ivo de Tréguier aŭ simple sankta Ivo en la katolika tradicio, naskiĝis en ĉ. 1250 kaj mortis en 1303. En la bretona lingvo, li estas nomata sant Erwan en Trégor, Iwan, Youenn aŭ Eozen en aliaj regionoj. Pastro kaj eklezia juĝisto de diocezo (diocezo de Rennes kaj poste de Tréguier), li dediĉis sian vivon al la juĝado kaj al la malriĉuloj. La katolika Eklezio agnoskis lin kiel sanktulon kaj festas lin en la 19-a de Majo. Ne ekzistas Vivo de sankta Ivo verkita de liaj samtempanoj, sed nur la proceduro farita en 1330 por atingi sian kanonizadon. Post lia kanonizado, pluraj verkoj pri lia vivo estis skribitaj en la franca, en la latina, en la bretona kaj en la itala. Kategorioj: Naskiĝintoj en 1253 Mortintoj en 1303 En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 01:24, 22 maj. 2015. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Usona Terarmeo El Vikipedio, la libera enciklopedio (Alidirektita el Usona terarmeo) La Usona Terarmeo (angle United States Army) estas la terarmeo de Usono. la aliaj branĉoj de la Armitaj Fortoj de Usono estas la mararmeo, la aerarmeo, la marinfanterio, kaj la marborda gardistaro. 2 Eksteraj ligiloj 4 Vidu ankaŭ Du soldatoj vestitaj per kamufla vesto speciala por urbaj zonoj. La Usona Terarmeo devenis el la Kontinenta Armeo (angle Continental Army), kiu estis kreita la 14-an de junio 1775, antaŭ la setligo de Usono, por lukti en la Milito de la Sendependo sub la regado de George Washington. Post la milito kaj la malfondo de la Kontinenta Armeo, ĉar jam oni supozis, ke usonanoj ne bezonos armeon por defendi sin de ekstera ŝtato, la 3a de junio de 1784 la Konfederacia Kongreso kreis la Armeon de Usono je la neceso defendi sin (eŭropaj enmigrintoj) kontraŭ atakoj de indiĝenoj, ĉefe ĉirkaŭ 1791. Spite tio, la propra Armeo konsideriĝas kiel evoluaĵo de la Kontinenta Armeo kaj markas sian originon en 1775.[2] Komence de la 19-a jarcento la Milito de 1812 estis okazaĵo por malvenko kontraŭ la brita armeo: malsukcesa invado de Kanado, incendio de Vaŝingtono, ktp. Poste kaj dum la tuta jarcento kaj ĉefe ekde 1815 ĝis 1860, la armeo dediĉis sin al akompano de la civilaj pioniroj en la koloniigo de la okcidentaj teritorioj kaj lukto kontraŭ la indiĝenoj. Inter 1846 kaj 1848 la usona armeo engaĝigis en pli sukcesa milito, nome la Meksikusona Milito, ĉefe pro la aneksio de Teksaso, sed kiu rezultis en gravaj atingoj de Usono ĉe la plej parto de la sudokcidentaj aktualaj ŝtatoj, kiuj estis vole nevole akiritaj el Meksikio. Eble pli sanga estis la venonta milito, nome Usona Enlanda Milito el 1861 ĝis 1865 per kiu la nordaj ŝtatoj luktis kontraŭ la disiĝintoj sudaj ŝtatoj. Fakte la milito konsistis en la disiĝo de la Usona armeo en du frakcioj kiuj luktis unu kontraŭ la alia: la rezulto estis pli ol duonmiliono da mortintoj. Poste la Usona armeo daŭris sian lukton kontraŭ la indiĝenoj en la centro de la lando. La fina jardeko de la jarcento estis epoko de sukcesaj militoj, kiel la Hispana-usona milito, per kiu Usono venkis unuafoje eksterlandan potencon kiel Hispanio kaj akiris gravajn teritoriojn kiel Kubo, Puerto-Riko kaj Filipinoj, kie eksplodis nova milito inter 1899 kaj 1902. Tiamaniere Usono inaŭguris sian ĝeneralan politikan tendencon interveni ie en la mondo por defendi per la forto de la armiloj kaj de ĝia Usona armeo la supozitajn interesojn de Usono aŭ de usonanoj. Ekzemple en tiu epoko la Usona armeo ekintervenis en Latinameriko kaj eĉ en Ĉinio dum la Boksera ribelo. 20-a jarcento[redakti _ redakti fonton] La agado de la Usona armeo disvolviĝis kaj ties organizado kompletiĝis dum la partopreno ĉefe en la du gravaj tutmondaj militaj konfliktoj, nome la Unua Mondmilito (1914-1918) kaj la Dua Mondmilito (1939-1945). Fakte la Usona armeo ne intervenis en tiuj militoj ekde la komenco, sed en preciza momento, kio permesis al ĝi pli akuratan preparadon. Dum la dua duono de la 20-a jarcento la Usona armeo agadis unuflanke en la Malvarma milito kaj duaflanke en regionajn konfliktojn kie tiu "malvarma" milito eksplodis en malfermaj militoj ĉefe de kontraŭkomunismaj blokoj, regataj de Usono, kontraŭ komunismaj ŝtatoj, apogitaj de Sovetunio. Oficiala ttt-ejo de la Usona armeo (angle) Tutmonda sekureco (angle) Defendado (angle) Ttt-ejo de la specialaj sekcioj de la Usona armeo (angle) Armitaj Fortoj de Usono Kategorioj: En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 12:59, 19 dec. 2017. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Portreto de Manuel Godoy kiel venkinto de la Milito de la Oranĝoj, fare de Goya. Real Academia de San Fernando, Madrido. Manuel Godoy y Álvarez de Faria (Badajoz, 12-a de majo de 1767 - Parizo, 4-a de oktobro de 1851). Estis nobelulo kaj politikisto de Hispanio, favorito kaj ĉefministro de la reĝo Karlo la 4-a inter 1792 kaj 1797, kaj denove de 1801 al 1808. Li estis nomumita dufoje duko kaj Princo de la Paco, kiu estis titolo farita propre por li, pro la negocado de la Paco de Bazelo (1795). Li estis de familio de hidalgoj, tio estas la plej malalta nobelularo en Hispanio, sed li estis suprenigita spektakle fare de Karlo la 4-a, kiu donacis al li titolojn kaj honorojn, enorman riĉon kaj fidis al li la plej altajn postenojn de la ŝtato, antaŭ la nekapablo de la kortegaj partioj de la komenco de ties reĝado, nome la grafoj de Floridablanca (lasta sekretario de Karlo la 3-a) kaj Aranda. Estris la registaron de Hispanio dum la eŭropa krizo provokita de la Franca Revolucio kaj de la ambicioj de Napoleono Bonaparte, kiu kulminis per la franca invado de Hispanio en 1808 kaj la Milito de Sendependeco, malmultajn monatojn post la falo de Karolo la 4-a kaj de Godoy mem pro la Ribelo de Aranjuez. Laŭlonge de lia regado, plena de lumoj kaj ombroj, li sukcesis subteni la situacion de Hispanio antaŭ la potenco de Francio kun pragmata ekstera politiko -dum aliaj potencoj kiel Aŭstrio, Prusio aŭ Nederlando estis humiligitaj aŭ aneksitaj-, dum kiu en la interno li klopodis efektivigi kleran reformisman programon kiu generis profundan malakcepton en multaj sociaj grupoj, speciale inter la nobelaro kaj la klero. Manuel Godoy en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorio Manuel Godoy en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorioj: Naskiĝintoj en 1767 Mortintoj en 1851 Ĉefministroj de Hispanio En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 13:57, 22 aŭg. 2017. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Staré Hory - Vikipedio El Vikipedio, la libera enciklopedio Tiu ĉi artikolo temas pri vilaĝo en Slovakio, pri parto de Jihlava temas artikolo Staré Hory. Vojo tra Staré Hory Oficiala nomo: Staré Hory Distrikto Banská Bystrica Supra Hungarujo Granda Fatro Situo enkadre de Regiono Banská Bystrica Vikimedia Komunejo: Staré Hory Retpaĝo: www.starehory.sk Staré Hory (hungare Óhegy [Ohedj], germane Altgebirg) estas vilaĝo kaj municipo en Slovakio. Slovake la loknomo signifas: malnovaj montoj. Staré Hory situas laŭ ĉefvojo Donovaly-Banská Bystrica. La lasta urbo troviĝas je 12, Ružomberok je 14 km. La unua mencio okazis pri la minista vilaĝo en 1536. Historiaj iamaj vilaĝoj estis Alsószarvas (Dolný Jelenec), Kánalja (Polkanová), Török (Turecká), Bálinttelep (Valentová), Parasnyó (Prašnica) kaj Ribó (Rybie)), kiuj formas la nunan vilaĝon. Ĝis la 18-a jarcento oni minadis tie ercojn kaj ankaŭ fandejoj funkciis. En 1828 loĝis tie 769 vilaĝanoj en 108 domoj. En 1910 laŭ la popolnombrado vivis en Óhegy 1877 homoj, (plejparte slovakoj). Ĝis Traktato de Trianon la komunumo apartenis al Hungara reĝlando, al Zólyom (reĝa departemento), al distrikto de Banská Bystrica, poste al Ĉeĥoslovaka respubliko, dum la 2-a mondmilito kaj ekde 1993 al Slovakio. En 1926 akvocentralo konstruiĝis. En 2001 vivis en Staré Hory 459 homoj, (453 slovakoj). romkatolika gotika preĝejo kaj pilgrimloko omaĝe al Nomo de Dipatrino de 1499, en 1587 pligrandiĝis, en 1850 klasikismiĝis, lastfoje en 1947 renoviĝis kapelo omaĝe al Sankta Anna iama mineja oficejo el la 18-a jarcento Bukovino (ekster Karpatoj) Pollando (ekster Karpatoj) Municipoj de Regiono Banská Bystrica Distrikto Brezno Distrikto Detva Distrikto Krupina Distrikto Lučenec Distrikto Revúca Distrikto Rimavská Sobota Distrikto Zvolen Armea spaco Distrikto Žiar nad Hronom Kategorioj: Municipoj en la distrikto Banská Bystrica En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 20:22, 6 apr. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Henry David Thoreau - Vikipedio El Vikipedio, la libera enciklopedio usona poeto kaj eseisto Lingvoj angla lingvo [#] Henry David THOREAU [HENri DEJvid toROŬ] (naskiĝis la 12-an de julio 1817 en Concord (Masaĉuseco), mortis samloke la 6-an de majo 1862) estis usona poeto kaj eseisto. Origine liaj individuaj nomoj estis "David Henry", sed li poste inversigis. Plej konata li estas pro sia eseo Civila malobeo, kiun li publikigis en 1849, pasiginte unu jaron en prizono pro rifuzo kunfinanci per imposto militon kontraŭ Meksiko. Tiu eseo pruveble influis Tolstoj, Martin Luther King kaj Mohandas Karamchand Gandhi. Kvankam li diplomiĝis en la Universitato Harvard, li ne ricevis diplomon, ĉar li rifuzis pagi la kotizon por ĝi. Thoreau estis amiko kaj disĉiplo de Ralph Waldo Emerson. Thoreau kontraŭis ankaŭ sklavecon kaj batalis por ĝia abolo. Lia idearo (almenaŭ en la altigo de libereco kaj kontraŭo al ŝtato) iome koincidas kun tiu de la germana filozofo Stirner, preskaŭ samtempa, sed neniu el ili konis la ekzistadon de tiom malprosima similulo. 2 Vidu ankaŭ 4 Eksteraj ligiloj En 1845 Thoreau instaliĝis en Walden Pond en eta kabano vivante naturajn kaj malfacilajn kondiĉojn, gajnante sian vivon el la propra laboro. El tiu sperto venos lia unua verko Walden, or life in the woods (Vivo en arbaro) de 1854. Primitivismo estas solvo kontraŭ la ŝtatpremo kaj la devigoj de la moderna vivo. Feliĉo estus harmonio kun naturo. En 1846 okazas la civila malobeo pagi imposton por la milito kio alportas la verkiston al malliberejo kaj tie verkos Civil Disobedience (Civila malobeo) de 1849 kio montros al venontaj sekvantoj pacan vojon kontraŭstari la premon de la ŝtato. Precize tiu pacismo estos grava diferenco rilate anarkiismo kaj anarkiistoj. Thoreau neniam konsideris sin tio. Tamen koincidas kun tiuj je la kontraŭstaro kontraŭ ŝtatoj kaj ĉio kio malpermesos harmonion inter individuoj. La emfazo super la ideoj de individuo kaj libereco vere enmetas tiun verkon en la komuna bazo de la individuisma anarkiismo. Henry David Thoreau en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorio Henry David Thoreau en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Henry David Thoreau en la Vikicitaro (Kolekto de citaĵoj) Kategorioj: Naskiĝintoj en 1817 Mortintoj en 1862 En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 21:28, 17 jan. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Jacques-Louis David - Vikipedio El Vikipedio, la libera enciklopedio Lingvoj franca lingvo La kronigo de Napoleono Jacques-Louis DAVID (30-a de aŭgusto 1748 - 29-a de decembro 1825) estis franca pentristo de sufiĉa influo en la stilo novklasika. Li serĉis la inspiron en la skulptaj kaj mitologiaj modeloj de la Antikva Grekio, surbaze de ties aŭstereco kaj severeco, kio taŭgis kun la morala etoso de la lastaj jaroj de la Antikva Reĝimo. Pli poste David iĝis aktiva partopreninto en la Franca Revolucio kaj amiko de Robespiero; vere li regis la artojn sub la reĝimo de la Franca Respubliko. Enkarcerigita post la falo de Robespiero el la povo, pli poste aliĝis al nova politika reĝimo, tiu de Napoléon Bonaparte. En tiu epoko li disvolvigis sian 'Imperian Stilon', elstara pro la uzado de varmaj koloroj laŭ la venezia stilo. Inter multnombraj disĉiploj menciindas Antoine-Jean Gros, Anne-Louis Girodet de Roucy-Triosson kaj la plej konata el ĉiuj: Jean Auguste Dominique Ingres. Pro tio li iĝis la plej influa pentristo de la franca arto de la 19-a jarcento, ĉefe ĉe la akademiaj pentraĵoj. 1 Fruaj jaroj 2 Unuaj verkoj 3 La Revolucio 8 Elektitaj disĉiploj Jacques-Louis David naskiĝis ene de riĉa familio en Parizo, la 30an de aŭgusto 1748. Je lia naŭa jaro, lia patro estis mortigita en duelo kaj lia patrino lasis lin je la zorgo de onkloj François Buron kaj Jacques-François Desmaisons kiuj estis riĉaj arkitektoj. Ili certigis bonan edukadon por li, sed Jacques-Louis David neniam estis elstara studento: dum la klasoj kovris siajn librojn per desegnoj. Tuj montris deziron esti pentristo, sed la familio volis, ke li estu arkitekto. Fine li venkis kaj iris al la ateliero de François Boucher, plej grava pentristo de la epoko kaj malproksima parenco de David. Boucher estis dekomence Rokoka pentristo, sed tiam li estis pli novklasika. Boucher decidis sendi David ĉe sia amiko Joseph-Marie Vien, mezkvalita pentristo, sed tre novklasika antaŭ la hegemonia Rokoko. Tie David ĉeestis ĉe la Akademio de pentrarto kaj skulptarto, situa kie nune estas la Louvre. David klopodis atingi la Premion de Romo kvar fojojn. Ĉe unu el ili laŭ la legendo, li malsukcesis ĉar li ne estis konsultinta kun Vien, unu el la tribunalanoj. Ĉe alia ĉar Vien pensis, ke aliaj kandidatoj jamdum jaroj klopodis venki kaj David povis atendi ankoraŭ plu. Kiel protesto, David komencis malsatstrikon. Fine en 1774, David atingis tiun premion. Plej kutima estus ĉeesti alian akademion antaŭ iri al la Akademio en Romo, sed la influo de Vien permesis lin iri rekte al Romo en 1775, kiam Vien estis elektita direktoro de la Akademio de Francio en Romo. Jam en Italio, David ĝuuis maĵtroverkojn kaj la ruinojn de la antikva Romo. David plenigis multajn kajerojn per materialo uzota dum la resto de sia vivo. Dum lia ĉeesto en Romo, li studis la grandajn "maestrojn", el kiuj lia preferata estis Rafaelo. En 1779, David povis viziti la ruinojn de Pompejo kiuj impresis lin. De tiam li decidis "revoluciigi" la mondon de la pentrarto per apliko de "eterna" idearo de la klasikismo. La samakademianoj de David malfacile rilatiĝis kun li, sed agnoskis lian talenton. Onii permesis lin resti ĉe la Franca Akademio en Romo dum unu plia jaro, sed post kvin jaroj en Romo, li revenis al Parizo. Tie li trafis helpantojn kiuj influis por lia favoro kaj membrigis lin ĉe la Reĝa Akademio. Li sendis al la akademio du pentraĵojn, kiuj estis inkluditaj en la Salono de Parizo de 1781, granda honoro. Li estis laŭdata de samtempaj pentristoj, sed la administrado de la Reĝa Akademio malfavoris tiun naskintan stelon. Post la Salono, la Reĝo permesis lin loĝi ĉe la Louvre, privilegio tre dezirata de grandaj artistoj. Kiam la entreprenisto de la reĝaj konstruaĵoj, M. Pecol, negocis kun David, li petisl in edziĝi al sia filino, Marguerite Charlotte. Tiu geedziĝo havigis al David monon kaj poste kvar gefilojn. David havis proprajn disĉiplojn, inter 40 kaj 50, kaj la registaro mendis «Horacio defendita de sia patro», sed Jacques tuj decidis: «Nur en Romo mi povas pentri romanojn». Lia bopatro havigis lin la monon bezonotan por la veturado kaj David iris al Romok un sia edzino kaj tri el siaj disĉiploj, unu el kiuj, Jean-Germain Drouais, estis la tiujara venkinto de la Premio de Romo. Ĵuro de la Horacioj (1784) En 1787, David ne sukcesis iĝi la Direktoro de la Franca Akademia en Romo, deziratega posteno. La grafo kiu devis fari tiun elekton diris, ke David estas tro juna, sed li diris, ke li apogoslin post 6 aŭ 12 jaroj. Tiu situacio estus unu el lamultaj pro kio li atakegos kontraŭ la Akademio en venontaj jaroj. La morto de Sokrato (1787) La liktoroj alportas al Bruto la korpojn de liaj filoj, 1789 Por la salono de 1787, David ekspoziciis sian faman Morto de Sokrato. Li mortiĝas ĉirkaŭita de filozofoj kaj samfamilianoj. La kritikistoj komparis tiun verkon kun la Siksta Kapelo de Mikelanĝelo kaj kun la Ĉambroj de Rafaelo. Denis Diderot diris, ke ĝi ŝajnis kvazaŭ li estis kopiinta ĝin el antikva basa reliefo. La temo de la pentraĵo estis tre moda por la politika etoso de la epoko. La sekva pentraĵo estis La liktoroj alportas al Bruto la korpojn de liaj filoj. La verko iĝis alloga por la epoko. Antaŭ la malfermo de la Salono, jam estis komencinta la Franca Revolucio. Oni estis stariginta la Nacian Konvencion kaj jam estis atakita la Bastille. La reĝa kortego ne volis insurekcian propagandon kaj tiele oni devis kontroli ĉiujn ekspoziciotajn verkojn. Oni malpermesis kelkajn portretojn de famuloj, kiel tiu de kemiisto de neakceptata partio. Kiam la ĵurnaloj anoncis, ke la registaro malpermesis ankaŭ La liktoroj alportas al Bruto la korpon de liaj filoj, la popolo koleriĝis kaj finfine oni akceptis la pentraĵon, protektita de studentoj de arto. La pentraĵo reprezentas Lucio Junio Bruto, la romia estro, bedaŭra pro liaj perditaj filoj, mortigitaj de li mem por defendi la respublikon kontraŭ la monarkio kiun volis restarigi la filoj. La tuta pentraĵo estis respublika simbolo, kaj pro tio ĝi estis gravega kaj sukcesa en tiuj tempoj en Francio. Dekomence, David apogis la Revolucion, estante amiko de Robespiero kaj membro de la klubo jakobina. Dum aliaj abandonis la landon serĉe de pli bona situacio, David restis por helpi detrui la malnovan ordon; li estis reĝocido kiu voĉdonis en la Nacia KOnvencio favore de la ekzekuto de Ludoviko la 16-a. Ne certa kial li faris tion, ĉar por li estus pli da ŝancoj sub reĝo ol sub la nova ordo; kelkaj supozas, ke la amo de David por ĉio klasika pelis lin ŝati tiun periodon, inkludante respublikan registaron. Aliaj opinias, ke la ŝlosilo de la revolucia kariero de la artisto estis en sia personeco. Sendube, la artisteco de David, lia ŝanĝemo, arda entuziasmo kaj fiera sendependo helpis lin kontraŭstari la ĝistiaman ordon sed tio ne klarigas plene la emon por la respublika reĝimo. Tuj, David kritikegis la Reĝan Akademion de Pentrarto kaj Skulptarto. Tiu atako estis probable kaŭzita pro la hipokriteco de la organizo kaj ties persona malemo kontraŭ lia verko, kiel oni vidis en antaŭaj momentoj de la vivo de David. La Reĝa Akademio krome estis plena je reĝistoj, kaj la klopodo de David reformi ĝin estis malakceptata de la membroj. Tamen la Nacia Konvencio ordonis ŝanĝojn por adaptigi ĝin al la nova konstitucio. la ĵuro de la Pilkejo (1791) David ekverkis tiam ĉe io kio poste persekutos lin: propagando por la nova respubliko. La pentraĵo de David de Bruto montriĝis dum la ludo de la teatraĵo Bruto de Voltaire. La publiko respondis brue kaj aprobe. La 20an de junio de 1790 okazis la jariĝo de la unua akto de ribelo kontraŭ la reĝo, la Ĵuro de la Pilkejo. Tie estis David. Por rememori la eventon en pentraĵo, la jakobenoj, revoluciuloj kiuj kutime kunsidis en jakobeno monaĥejo, decidis elekti tiun pentriston. David akceptis kaj ekverkis en grandega tolo. La pentraĵo neniam finiĝis pro la inmenso grando (10,67 metroj por 10,97 m) kaj pro tio, ke la personoj portretotaj antaŭ li malaperis dum la Teroro, sed ekzistas kelkaj finitaj desegnoj kaj partoj de la origina tolo montrantaj senfaraj korpoj kun entute pentritaj kapoj. Kiam Voltero mortiĝis en 1778, la eklezio ne faris eklezian entombigon por li kaj lia korpo estis entombigita ĉe monaĥejo. Post unu jaro, la malnovaj amikoj de Voltero ekkampanjiis por atingi, ke lia korpo estu entonmigita en la Panteono, ĉar la posedaĵoj de la eklezio estis konfiskita de la franca registaro. En 1791 nomumis David por estri la organizan komitaton de la ceremonio kaj paradon tra la stratoj de Parizo ĝis la Panteono. Spite la pluvo kaj la opozicio de la konservativuloj, la evento okaziĝis. Ĝis 100,000 personoj vidis kiel oni alportis la «Patron de la Revolucio» al ripozejo. Estis la unua de multaj okazaĵoj kiujn David organizis por la respublikon. Kiel ekzmeple pro la martiroj kiuj mortiĝis kontraŭ la reĝistoj. Tiuj funebraĵoj similigis la religiajn okazaĵojn de la grekaj kaj romiaj paganoj kaj multaj vidis ilin kiel saturnalaĵojn. En 1791, la Reĝo klopodis abandoni la landon, sed kiam li estis je malpli ol 50 km de la svisa landlimo li estis arestita. Ludoviko la 16-a sekrete petis reenpovigon al la imperiestro Jozefo la 2-a, frato de Marie-Antoinette. Tio estis akceptita kaj Aŭstrio minacis Francion kaze, ke la reĝa pao vundiĝus. Kiel reago, la popolo arestis la Reĝon. Kiam la nova Nacia Konvencio unuafoje kunsidis, David sidiĝis kun siaj amikoj Jean-Paul Marat kaj Robespiero. En la konvencio, David tuj estis kromnomita «kruelega teroristo». Robespiero postulis la morton de la reĝo. La Nacia Konvencio juĝis la reĝon Ludovikon la 16-an kaj David voĉdonis favore de la morto de la Reĝo. La edzino de David, kiu estis reĝisto, divorcis pro tio. La morto de Marat Marat, revolucia ĵurmalisto kaj parlamentano, kaj amiko de David, estis mortigita la 13-a de julio de 1793 de la girondinino Charlotte Corday. David denove organizis spektaklan funebraĵon, kaj Marat estis enterigita en la Panteono. Ĉar li mortiĝis en banujo, David volis, ke lia korpo estis merĝita en la banujo dum la funebra parado, sed la korpo jam ekputriĝis kaj pro tio anstataŭe ĝi estis laŭvice malsekigita per akvo dum la homaro estis vidinta ĝin, plena je enormaj vundoj. La morto de Marat eble estas la plej konata verko de David. La pentristo devis labori rapide, sed la rezulto estis simpla kaj ĉiopova bildo. Post la ekzekuto de la reĝo, eksplodis la milito inter la nova respubliko kaj pli malpli ĉiu potenco de Eŭropo, kaj la militoj en kiuj Francio devis lukti malsukcesis. La Komitato de Publika Sano estis estrita de Robespiero. La komitato estis tre rigora; Marie-Antoinette estis kondamnita je gilotino, evento reprezentata en fama desegno de David. Dum la Teroro, David organizis sian lastan ceremonion: la festivalo de la Suprema Estaĵo. Robespier estis rimarkinta pri la eksterordinara propagandilo kiuj estis tiuj revoluciaj ceremonioj, kaj decidis krei novan religion, miksante moralan idearon kun respubliko, surbaze de ideoj de Rousseau, kun Robespiero kiel nova suprema pastro. La 20 de prerialo (laŭ la nova Franca respublika kalendaro, Robespiero diskursis, descendis ŝtupojn, kaj per torĉo kiun donis al li David, bruligis kartonan imagon simboligantan ateismon, malkaŝante imagon de saĝeco sub ĝi. La festo akcelis la falon de la «Senkoruptulo». Poste, kelkaj vidis kiel la metodoj de David estis elakceptitaj de Lenin, Mussolini aŭ Hitler. Tiu eventoj de amasa propagando unuiĝas la amasojn. Tuje la milito ekpliboniĝis; franca armeo trairis Belgion, kaj jam ne ekzistis la urĝo krei la Komitaton de Publika Sano. Tiam konspiruloj arestis Robespieron en la Nacia Asembleo kaj gilotinis lin, finigante la reĝimon de la teroro en kiu estis ekzekutitaj miloj da personoj. Dum lia aresto, David kriis al sia amiko «se vi trinkos la venenon, mi trinkos ĝin kun vi». Post tio, oni supozas, ke li "malsaniĝis" kaj ne kunsidis la posttagmezan sesion, pro "stomaka doloro", kio savis lin el esti gilotinata kun Robespiero. La morto de Robespiero finigis la periodon de la teroro kaj oni eniris en la lasta fazo de la Franca Revolucio: la Direktorio, kies aŭtoritatoj ordonis la areston kaj enkarcerigon de David. Enkarcere, David pentris sian Memportreton, kie li aperas pli juna ol li estis vere. Li portretis same sian provoson. Post vizito de sia edzino, David konceptis la ideon rakonti la historion de la sabeninoj. Oni diras, ke La interveno de la sabeninoj (finita en 1799), reale reprezentas postan momenton: la paco pro intermeto de la sabeninoj inter la batalintoj, oni pentris honore sian edzinon, ĉar estas la temo de la verko amo supervenkanta la konflikton. La pentraĵo estis vidata ankaŭ kiel peto al la homoj unuiĝi denove post la sanga fazo de la Revolucio. La interveno de la sabeninoj,1799, oleo sur tolo, 385 x 522 cm, Luvro, Parizo Tiu pentraĵo kaŭzis ankaŭ la atenton de Napoleono. La historio de la pentraĵo estas jena: «La romianoj estis forrabintaj la filinojn de siaj najbaroj, la sabenoj. Kiel revenĝo, la sabenoj atakis Romon, kvankam ne tuje -ĉar Hersilio, filino de Tatius, la estro de los sabenoj, estis edziniĝinta kun Romulo, la romia estro, kaj estis naskinta du filojn kun li dume. En la pentraĵo oni vidas Hersilion inter ŝia patro kaj ŝia edzo kaj samtempe petas ambaŭflankajn batalantojn ne separu la edzinojn el la edzoj aŭ la patrinojn el la filoj. Aliaj sabeninoj unuiĝas en tiuj deziroj». Dum tiu epoko, la martiroj de la revolucio estis forigitaj el la Panteono kaj enterigitaj en komuna grundo, kaj oni detruis revoluciajn skulptaĵojn. Kiam David estis finfine liberigita, la lando estis ŝanĝita. Lia edzino sukcesis malenkarcerigi lin kaj li verkis leterojn al sia antaŭa edzino dirante, ke li neniam ĉesis ami ŝin. Li reedziĝis al ŝi en 1796. Fine, komplete restarigita en sia posteno, li reprenis denove lernantojn kaj retiriĝis el la politiko. En unu de la grandaj hazardaj koincidaĵoj de la historio, la intima asocio de David kun la Komitato de Publika Sano dum la Teroro rezultis je la fakto, ke li subskribis la morton de iu Alexandre de Beauharnais, malgrava nobelulo. La vidvino de Beauharnais, Josephine de Beauharnais, estos poste konata tutmonde kiel Jozefino Bonaparto, Imperiestrino de la francoj. Estis ŝia kronigo farita de ŝia edzo, Napoleono la 1-a, kion David reprezentis tiom memorinde en la Kronigo de Napoleono kaj Jozefino, decembre de 1804. Bonaparte ĉe la trapasejo Granda Sankta Bernardo David estis admirinta Napoleonon ekde ilia unua renkonto, impresita de la klasikaj trajtoj de la tiama Generalo Bonaparte. Petinte, ke la trookupita kaj senpacienca generalo pozu por li, David estis kapabla atingi skizon de Napoleono en la jaro 1797. David dokumentis la vizaĝon de la konkeristo de Italio, sed la tuta bildo de la Generalo Bonaparte eltenanta la pactraktato kun Aŭstrio restis senfinite. Napoleono ege estimis lin, kaj petis lin, akompanu sin al Egiptio en 1798, sed David malakceptis la proponon, pro tio, ke li estas tro maljuna por aventuroj kaj kiel anstataŭanto li sendis sian lernanton, Antoine-Jean Gros. Post la sucesa puĉo de 18a de Brumero de Napoleono en la jaro 1799, kiel Unua Konsulo mendis al David rememorigi sian kuraĝan trapason de Alpoj. La trapasejo de Sankta Bernardo permesis al la francoj surprizi la aŭstrian armeon kaj atingi venkon en la batalo de Marengo la 14an de junio de 1800. Kvankam Napoleno trapasis la Alpojn per mulino, li petis, ke oni pentru lin «serenan sur sovaĝa ĉevalo». David plenumis la peton per la Bonaparte ĉe la trapasejo Granda Sankta Bernardo. Post la proklamo de la Imperio en 1804, David iĝis la oficiala kortuma pentristo de la reĝimo. Post kiam la Burbonoj revenis al la povo, David troviĝis en la listo de proskribituloj pro estis estintaj revoluciuloj kaj bonapartanoj, ĉar li estis voĉdoninta pro la ekzekuto de Ludoviko la 16-a kaj probable li iom intervenis ĉe la morto de Ludoviko la 17-a. La nova burbona reĝo, Ludoviko la 18-a, tamen, amnestis lin kaj eĉ proponis al postenon kiel kortuma pentristo. David rifuzis kaj preferis ekzikii en Bruselo, Belgio. Tie, li pentris Amo kaj Psiko (1817) kaj vivis ĝis siaj lastaj tagoj trankvile kun sia edzino, kun kiu li regeedziĝis. Dum tiu tempo, li pentris ĉefe grandajn pentraĵojn pri mitologio kaj portretoj de bruselanoj kaj napoleonanaj enmigrintoj, kiel La generalo Gérard (1816). Lia lasta granda verko, Marso malarmigita de Venuso kaj la Gracioj estis komencita en 1822 kaj finita unu jaron antaŭ lia morto. La pentraĵo montriĝis unue en Bruselo kaj poste en Parizo, kie la ekslernantoj de David amase venis vidi la pentraĵon. La ekspociantoj enspezis 13.000 frankojn, kio indikas, ke estis pli da 10.000 vizitantoj, tre alta nombro en tiu epoko. Kiam David eliris el la teatro, estis frapita de ĉaro kaj mortiĝis poste pro kordeformigo, la 29an de decembro de 1825. Post lia morto, kelkaj el liaj pentraĵoj vendiĝis en aŭkcio en Parizo, laŭ malaltaj prezoj. La fama pentraĵo de Marat montriĝis nur en speciala aparta salono, por ne kolerigi la publikon. Oni ne permesis, ke la korpo de David revenu al Francio, spite la familipetojn, pro la interveno kiun David havis en la ekzekuto de Luizo la 16-a kaj pro tio li estis enterigita en Bruselo, sed lia koro estis alportita al la tombejo Père Lachaise, en Parizo. La ĉefaj verkoj de David estas jenaj: La morto de Seneko, 1773, Malgranda Palaco, Parizo Sankta Roko petanta antaŭ la Virgulino por la kuro de pestomalsanuloj, 1780, Muzeo de Belartoj, Marsejlo Doloro kaj ĝemo de Andromako sur la korpo de Hektoro, 1783, École nationale supérieure des Beaux-arts, Parizo Ĵuro de la Horacioj, 1784, Luvro, Parizo La morto de Sokrato, 1787, Metropolitan Museum of Art, Novjorko Lavoisier kaj sia edzino, 1788, Metropolitan Museum of Art, Novjorko La liktoroj alportas al Bruto la korpon de liaj filoj, 1789, Luvro, Parizo La ĵuro de la Pilkejo (skizoj de 1791), Kastelo de Versailles La morto de Marat, 1793, (Reĝaj Muzeoj de Belartoj de Belgio, Bruselo) La forrabo de la sabeninoj, 1799, Luvro, Parizo Bonaparte ĉe la trapasejo Granda Sankta Bernardo, 1799, Kastelo de Malmaison, Yvelines La kronigo de Napoleono, 1805-1807, Luvro, Parizo Napoleono ĉe sia buroo 1812, National Gallery of Art, Vaŝingtono Doloro kaj ĝemo de Andromako sur la korpo de Hektoro (1783) Lavoisier kaj sia edzino (1788) Amoj de Pariso kaj Heleno (1788) Napoleono ĉe sia buroo, (1812) Marso malarmigita de Venuso kaj la Gracioj (1824) Kategorioj: Naskiĝintoj en 1748 Mortintoj en 1825 Francaj pentristoj de la 19-a jarcento Membroj de la franca Akademio de Belartoj Unua Franca Imperio En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 08:24, 16 jun. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Ludwig Tieck - Vikipedio El Vikipedio, la libera enciklopedio La germana verkisto, eldonisto kaj tradukisto (Johann) Ludwig TIECK JOhan LUDviĥ Tik naskiĝis je la 31-a de majo 1773 en Berlino kaj mortis tie je la 28-a de aprilo 1853. Lia verkaro reprezentas la fruan romantismon kaj foje montras elementojn de fantasto. 4 Famaj verkoj 5 Jeno aperis en Esperanto 6 Vidu ankaŭ 7 Eksteraj ligiloj La plej viva kaj kreiva inter la romantikaj poetoj germanlingvaj studis historion kaj filologion en [[Halle (Saale)), Erlangen kaj Göttingen kaj frue amikiĝis kun Wilhelm Heinrich Wackenroder. En 1799 li renkontis en Jena la fratoj Schlegel, Novalis kaj Friedrich Schelling. En 1805 li vojaĝis al Romo, en 1817 al Londono: tie li faris studojn pri Ŝekspiro. Ekde 1819 li setlis en Dresdeno. Tie li deĵoris ekde 1825 en kolektivo teatrejestra sed ne sukcesis ĉe ĉiuj celitaj grupoj. Tamen li estis bonega kritikisto (Dramaturgische Blätter, 1826) kaj impona laŭtleganto. En 1842 vokis lin la reĝo de Prusio al Berlino per alogo de pensio kaj honora titolo (Geheimer Hofrat). Intertempe Tieck iĝis malmoderna kaj malsaniĝis. Vere poeta geniulo Tieck verŝajne ne estis, certe ne lirika. Tamen li havis profundan klerecon, humuron, fantazion kio ebligis al li dramigi intrigojn diversajn. Sub la influo de Klinger li verkis la fantoman kaj sovaĝan romanon Abdallah (1795). La Rabistoj de Ŝilero instigis lin al la verkado de »William Lovell« (1793–1796). Pli adulta estas lia verko »Peter Lebrecht« (1795) kaj en la Popolaj fabelrakontoj li kritikis la maltalenton de Nicolai, Merkel, Böttiger. La arta romano »Sternbalds Wanderungen« farigis lin orakolo de la romantikismuloj. En Jena komenciĝis la periodo de romantikismaj poeziaĵoj (Prinz Zerbino oder die Reise nach dem guten Geschmack), per »Genoveva« (1799) la rerakonto de germanaj legendoj; la komedio »Kaiser Oktavianus« (1804) kaj »Fortunat« en tiu ĉi kunteksto estas majstroverkoj, kvankam ne temis pli sursceniĝtaŭgaj teatraĵoj. Magelone (1796), Der gestiefelte Kater (1797), Rotkäppchen (1800), Der Phantasus (1812; imito de Dekamerono) ankaŭ estas de tiu ĉi periodo. Ĝi finiĝas en 1812 per la verko »Gedichte«, en kiuj nur kelkaj belaĵoj laŭdindas. Ekde tiam Tieck distris la legantaron kleritan nordgermanan per noveloj en kiuj li en tute klasika lingvostilo traktis kvazaŭ ĉiujn demandojn pri vivo, arto, literaturo kaj religio (Die Reisenden, Dichters Leben, Dichters Tod, Der Aufruhr in den Cevennen), el kiuj la libro »Vittoria Accorombona« (1840) gravegis. Tieck ankaŭ meritis eldonante la skribitaĵojn de Wackenroder, Hardenberg, Heinrich von Kleist (1826), Lenz (1828), la prilaboro de Menestrela poezio germana (1803), de Frauendienst (1812, Ulrich von Lichtenstein). Krome li tradukis la verkegon Kiĥoto. Li ankaŭ volis hejmigi en Germanlingvio la poeton Ŝekspiro - sed la rezultoj estis pli magraj ol la klopodoj (daŭrigo de la traduko de Schlegel, enkonduko al Ŝekspiro ktp.) Herders Conversations-Lexikon. Freiburg im Breisgau 1857, Band 5, p. 477-478, kio legeblas tie ĉi interrete. La blonda Ekberto / L. Tieck. Trad. W. Fischer. - Magdeburg: Wuttke, 1909. La blonda Ekberto / L. Tieck. Trad. W. Fischer. - Leipzig: Fries, [1911]. Originalo: Der blonde Eckbert Kategorioj: Naskiĝintoj en 1773 Mortintoj en 1853 En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 23:54, 25 sep. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Kastilio-Manĉo Situo de la Provinco Kvenko en Hispanio. Alarcón [alarKON] estas municipo de Hispanio, en la Provinco Kvenko, regiono de Kastilio-Manĉo. 5 Vidu ankaŭ La loĝanto nomiĝas alarconense. La censita loĝantaro en 2016 estis de 148 loĝantoj kaj la denseco estas de 1,23 loĝ/km². Alarcón estas situanta en la orienta parto de Kastilio-Manĉo en la komarko aŭ distrikto Kvenka Manĉeto en la sudorienta parto de la Provinco Kvenko, je altitudo de 840 m super marnivelo; je 80 km el Kvenko, provinca ĉefurbo. Krome ĝi distas 203 km el Toledo, 189 km el Madrido, 506 km el Barcelono kaj 165 km el Valencio. La areo de ties teritorio estas de 119,96 km². La geografiaj koordinatoj estas 37º 56' N, 6º 37' Ok. Post la Hispana Enlanda Milito la loĝantaro falis el pinto de 1,258 loĝantoj en 1950 al 148, tio estis oni perdis pli ol 1,100 loĝantojn pro diversaj tialoj: nome bataloj, prizono, politika persekutado, malsato ktp. Meze de la 20a jarcento la loĝantaro de multaj vilaĝoj de la regiono atingis pinton, kaj ankaŭ ĉe Alarcón, sed poste okazis elmigrado, senloĝigo kaj maljuniĝo de la loĝantaro, kaj ankaŭ ĉe Alarcón kie oni falis al la nunaj 148. Agrikulturo kaj brutobredado tradicie. Servoj kaj loĝejoj. Turismo. Municipoj de Provinco Kvenko Kategorioj: En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 06:24, 10 sep. 2017. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Raoul Hausmann - Vikipedio El Vikipedio, la libera enciklopedio Raoul HAUSMANN (naskiĝinta la 12-a julio 1886 en Vieno – mortinta la 1-a februaro 1971 en Limoges) estis aŭstra skulptisto kaj verkisto. Li estis unu el la ĉefaj figuroj de Dadaismo. Li naskiĝis en Vieno. Li pentris la artaĵon Tatlin at Home en 1920, partoprenante la Berlinan Dadaistan movadon. Raoul Hausmann estas la kunfondinto de la Berlina Dadaista movado en 1917, kaj la kreinto de muntita foto en la sekvinta jaro. Muntita foto estas la arto de aranĝi kaj glui fotojn aŭ aliajn ilustritajn materialojn sur unu surfaco. Parolante severe, ĝi estas speco de kolaĝo, kaj ĝi inkluziviĝas ĉi tie ĉar ĝi estas procedo de elektado, metado kaj foje plibeligado, kiu metas ĝin aparte de fota rekordo, eĉ se tiu "rekordo" distordiĝas per la fotilo aŭ per sekvantaj riveladaj teknikoj. Hausmann fakte rezignis pentradon en 1923 kaj pliinteresiĝis pri diversaj fotadaj procedoj. En The Art Critic la oranĝa, brika fono verŝjane estas el unu de la fonetikpoemaj afiŝoj de Hausmann, intencita por estis metita sur muroj ĉie tra Berlino. La figuro super grandega kapo kaj plumo estas stampita "Portreto konstruita de George Grosz 1920," kaj verŝjane estas magazinfoto de la kolego de Hausmann, Grosz. Hausmann estis unu el la plej influintaj artistoj de sia epoko. Kategorioj: Naskiĝintoj en 1886 Mortintoj en 1971 En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 09:18, 10 mar. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Mário Cesariny de Vasconcelos, ankaŭ konata kiel Mário Cesariny (9-a de aŭgusto, 1923, Lisbono, Portugalio - 26-a de novembro, 2006, Lisbono, Portugalio) estas inter la plej gravaj portugalaj superrealistaj poetoj, estante eldoninta kelkajn ĉefajn verkojn dum kariero de 50 jaroj. Cesariny ankaŭ estis pentristo, sed sia laboro centriĝis je poezio en la 1950-aj jaroj. Mário Cesariny studis en la prestiĝa Escola de Artes Decorativas António Arroio kaj ankaŭ studis muzikon kun la komponisto Fernando Lopes Graça. Pli malfrue, li membriĝis en la Académie de la Grande Chaumière en Parizo, kie li renkontiĝis kun André Breton en 1947. Li baldaŭ influiĝis per la franca superrealista movado kaj estis unu el la plej gravaj subtenantoj de la movado en Portugalio, kie li fondis la Lisbonan Superrealistan Movadon kun aliaj portugalaj artistoj, inkluzive de Alexandre O'Neill kaj José-Augusto França. Post esti konatiĝinta kun la superrealista movado, Cesariny formoviĝis de la neorealista movado, grava tiuepoke en la lando por esti farita ĉefe el membroj de la rerezistado kontraŭ la faŝista reĝimo de Oliveira Salazar. Li adoptis sintenon de daŭra eksperimentado en sia laboro. Tiu principo estas la ĉefa trajto de lia laboro kaj ĉeestis tra lia kariero. Ekspozicioj de Galerio Perve - Pentraĵoj, Desegnaĵoj, kaj Objektoj Kategorioj: Naskiĝintoj en 1923 Mortintoj en 2006 En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 14:36, 10 mar. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Heinrich SCHEIDEMANN [hajnriĥ ŝajdeman], ankaŭ: Henricus Scheidemann, (* ĉ. 1596 en Wöhrden en Holstinio; † 1663 en Hamburgo) estis Germana komponisto, orgenisto kaj muzikinstruisto. 2 Muziko kaj influo 3 Verkoj (elekto) 5 Eksteraj ligiloj La unuan muzikinstruon Heinrich Scheidemann ricevis de sia patro David Scheidemann, kiu unue estis orgenisto en Wöhrden kaj ekde 1604 ĉe la Hamburga preĝejo s-kta Katarina. Ekde 1611 ĝis 1614 li komencis kune kun sia amiko Jacob Praetorius trijaran studadon ĉe la tiam ege fama orgenisto Jan Pieterszoon Sweelinck en Amsterdamo, kiun financis al li la eklezikomunumo s-kta Katarina. Fono de tiu ĉi stipendio estis la deziro de ĉiuj Hamburgaj ĉefpreĝejoj, ke iliaj ontaj orgenistoj ricevu edukadon ĉe Sweelinck. En la jaro 1629 Heinrich Scheidemann sekvis sian patron en la ofico de orgenisto ĉe la Hamburga preĝejo s-kta Katarina. Tiun oficon li plenumis ĝis sia morto. Scheidemann atingis pro sia laboro kaj sia influo al aliaj orgenistoj altan respekon enla muzika vivo de Hamburgo kaj estis rigardata kiel elstara orgenmajstro. Krome li ekspertizis multajn orgenojn en la Nordgermana regiono. Lia plej eminenta lernanto estis Johann Adam Reincken, kiu iĝis post la morto de lia posteulo orgenisto ĉe la preĝejo s-kta Katarina. Oni rigardas Heinrich Scheidemann kiel kunfondinto de la Nordgermana orgenskolo, kiu konektis la stilon de Sweelinck kun la Nordgermana baroktradicio, kaj kiel plej grava komponisto pri orgenverkoj de la frua 17-a jarcento. Lia kompona verkaro ampleksas precipe preambulojn (ĥoralpreludiojn), ĥoralojn por orgeno, magnificatojn, sakralajn kantojn, „Kyrie" kaj dancaĵojn. Scheidemann estis fama kiel orgenisto kaj komponisto, kio evidentas pro la disvastiĝo de liaj verkoj. Speciale liaj orgenverkoj pli bone transvivis ol tiuj de aliaj komponistoj de sia epoko. Malsame ol la aliaj frubarokaj Germanaoj komponistoj kiel Praetorius, Schütz, Scheidt kaj Schein, kiuj verkis en la plimulto de la tiam enmodaj ĝenroj kaj stiloj, Scheidemann skribis plejparte nur orgenmuzikaĵojn. Kelkaj kantoj suervivis samkiel pluraj klavicenpecoj, tamen ili estas nanaj kompare kun la dekoj da orgenpecoj, el kiuj pluraj estas plurmovimentaj. La restanta kontribuo de Scheidemann al la orgenliteraturo kaj al baroka muziko ĝenerale estis liaj ĥoralkomponaĵoj, kiuj skvis tri ĝeneralajn tipojn: kantfirmaj ĥoralaranĝoj, kiuj estis frua speco de ĥoralpreludo; "monodiaj" ĥoralaranĝoj, kiuj imitis la enmodan stilon de monodio – voĉkanta solo super basso continuo – sed por solorgeno; kaj ellaboritaj ĥoralfantaziaĵoj, nova invento baziĝanta sur la klavarila stilo de Sweelinck, kiuj utiligas la eblecojn de la evoluanta Germana barokorgeno. Krom tiuj ĥoralaranĝoj li ankaŭ skribis komponaĵoj pri la magnifikato, kiuj ne nur estas de multparta, sed ankaŭ en cikla formo, formo kiu poste nur estis en uzo en la 19-a jarcento. Magnificat II. Toni (4 versoj) Magnificat III. Toni (4 versoj) Magnificat IV. Toni (4 versoj) Magnificat V. Toni (4 versoj) Magnificat VI. Toni (4 versoj) Magnificat VII. Toni (4 versoj) Magnificat VIII. Toni (1 versoj) Praeambulum en G-maĵoro Informoj pri Heinrich Scheidemann en katalogo de la Germana Nacia Biblioteko germane Biografio pri Heinrich Scheidemann en la BBKL Kategorioj: Naskiĝintoj en 1596 Mortintoj en 1663 En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 18:01, 1 mar. 2017. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio trezorejo de la nabatea ĉefurbo Petra, elbatita el roka monto La nabateanoj (propra nomo "Nabatu", greke Nαβαταῖοι, latine Nabataei) estis grupo de antikvaj nordokcidentarabaj nomadaj triboj, kaj la lando Nabateo ilia loĝoteritorio. Dum la epoko inter la jaroj 150 antaŭ ĝis 105 post Kristo la nabateaj triboj unuiĝis al potenca reĝlando, kiu etendiĝis de la duoninsulo Sinajo ĝis Norda Arabio. Dum la jaro 85 antaŭ Kristo la nabatea armeo konkeris Damaskon. Sub la romia armeestro Gnaeus Pompeius Magnus la nabaetanoj iĝis vasaloj de la Romia Imperio, sed sukcesis gardi la unuecon de la nabatea regno. Nur sub la romia imperiestro Trajano ili dum la jaro 106 perdis la relativan suverenecon kaj sub la provinconomo Arabia Petraea la regno integriĝis en la Romian Imperion. Gravaj urboj de la nabatea imperio estis la ĉefurbo Petra en la hodiaŭa Jordanio, Bostra en la hodiaŭa Sirio kaj la komerca metropolo Hegra (hodiaŭ Mada'in Salih). Arkeologie relative bone esploritaj krome estas la urboj Avdat (Oboda), Mamŝit (Mampsis), Nicana (Nesana) kaj Ŝivta (Soboda) en la hodiaŭa Israelo. Oboda, Elusa (Ĥaluca) kaj Nesana supozeble estis la unuaj komercaj centroj de la nabateanoj. Nur poste fondiĝis la pliaj centroj Rehovot, Mampsis kaj Sobata. Kategorioj: En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 07:47, 23 dec. 2015. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio 1 ŝanĝo en ĉi tiu versio atendas kontrolon. La stabila versio estis patrolita je 11 sep. 2017. Michael CURTIZ (KERTÉSZ Mihály [kerte:s miha:j]) (naskiĝis la 24-an de decembro 1886 en Budapeŝto, mortis la 10-an de aprilo 1962 en Holivudo) estis hungardevena, usona filmreĝisoro, Oskar-premiito en 1944 pro la filmo Casablanca. Lia frato estis Gábor Kertész. Li naskiĝis en juda familio, en Budapeŝto, lia originala nomo estis Kertész Kaminer Manó. Li eskapis en aĝo de 17 el sia hejmo per cirko, poste lernis aktoradon kaj diplomiĝis en 1906 en la Aktorakademio. Li komence laboris en Pécs, poste en Szeged. Li pretigis la unuan filmon en 1912, en la sekvaj jaroj studvojaĝis al Danio, en studio de tiam floranta Nordisk. Tie li laboris kiel asistento kaj reĝisoro kaj eĉ ĉefrolis en la filmo Atlantis. Li hejmenveturis en 1914 al Hungario kaj eklaboris en la filmfabriko de Jenő Janovics. Li soldatservis en la unua mondmilito, dum la Hungara Sovetrespubliko translokiĝis al Aŭstrio. Li reĝisoris filmojn en Aŭstrio kaj Germanio, el kiuj la plej grava estas Sodoma kaj Gomorra (1922). Li elmigirs en 1926 al Usono, kie ŝanĝis sian nomon al Michael Curtiz. Dum la longa holivuda kariero, li faris pli ol 100 filmojn. (Neniu filmo restis plenlonge.) Kategorioj: Naskiĝintoj en 1886 Mortintoj en 1962 En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 09:42, 29 nov. 2017. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Vikipedio:Biografioj de vivantaj homoj - Vikipedio Vikipedio:Biografioj de vivantaj homoj El Vikipedio, la libera enciklopedio Aŭtorrajto kaj Justa uzo Redaktantoj nepre estu ege zorgemaj, aldonante informon pri vivantaj homoj en iu ajn vikipedia paĝo. Tia materialo meritas altan gradon da zorgo, kaj strikte konformiĝu al leĝoj de Usono, kie la vikipediaj serviloj estas bazitaj, kaj de aliaj landoj. Jen kvar el la ĉefaj reguloj de Vikipedio: Biografioj de vivantaj homoj estu verkitaj prudente kaj kun zorgo pri la privateco de la homo pri kiu la artikolo temas. Vikipedio estas enciklopedio, ne klaĉgazeto. Ne estas la celo de Vikipedio esti disvastigilo de fantaziaj onidiroj pri homoj. La ebleco de malhelpo al vivantoj estu ĉiam konsiderata kiam redaktante. Ĉi tiu regulo inkluzivas kaj vivantojn kiel temo de artikolo kaj vivantojn menciitajn en aliaj artikoloj. La redaktanto kiu aldonas informon povu pruvi ĉiun aserton aldonitan en artikolo. Kritikado kaj laŭdado povas esti inkluzivitaj se ili estas atribueblaj al fidelaj eksteraj informofontoj, nur se la materialo estas prezentita fidele, prudente, kaj en senpartia etoso. Evitu fontojn kun malica aŭ partia enhavo. ↑ http://lists.wikimedia.org/pipermail/wikien-l/2006-May/046440.html Jimmy Wales: "Nenia informo estas preferinda al misgvida aŭ malĝusta informo" En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 04:59, 28 mar. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco L'ekonomio di Surinam kreskis mezavalore 6% en 2007 ed en 2008 pro l'extera kolokado en la produktado di minerali, ma en 2009 ol subisis retrakto kande internaciona preci di minerali falis.[1] L'yarala kresko dil ekonomio esis min kam 5% en 2012 e 2014, ed infre 4% en 2014.[1] Karl Brjulov - Vikipedio El Vikipedio, la libera enciklopedio Alma mater Rusia Akademio de Belartoj La lasta tago de Pompejo 1833 }} Karl Pavloviĉ BRJULOV (ruse Карл Павлович Брюллов) naskiĝis la 23-an de decembro 1799 en Sankt Peterburgo, Rusia Imperio, mortis la 23-an de junio 1852 en Manziana, Italio. Li estis eminenta rusia (francdevena) pentristo. Patro Paŭlo Ivanoviĉ Brulleau (1760 – 1833) estis akademiano pri pentrarto kaj skulpturo famiĝinta ĉefe pro siaj miniaturaĵoj. Li havis tri filojn. Teodoron naskis lia unua edzino, Aleksandron kaj Karlon naskis lia dua edzino. Ili poste iĝis same akademianoj de la Rusia Akademio de Belartoj. En 1809 kiel adolesko Karl venis la Akademion, kie li studis pentrarton ĉe profesoro Andrej Ivanov. En 1821 li sukcese finis ĝin kaj meritis la Oran medalon. Ankaŭ ĝi rajtigis al li vojaĝon en Italion senpage por praktiki tie. Dum dekdu jaroj (1823 – 1835) Karl laboris en diversaj lokoj de la lando. Ekde 1830 ĝis 1833 li pentris sian bildon “La lasta tago de Pompejo” , kiu estas lia plej fama verkaĵo (ĝi estas videbla en la Rusa Muzeo en Sankt Peterburgo). La urbon detruis vulkano Vezuvio en 79 p.K. Li faris plurajn pentraĵojn, sed lia kormalsano obstrukcis lian laboron. En 1849 –1850 li kuracis sin en Madejro, kie aperis kelkaj liaj bildoj. En 1850 li revenis en Italion. Karl Brjulov mortis en urbeto Manziana situanta proksime de Romo la 23-an de junio 1852. Karl Brjulov en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorio Karl Brjulov en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Kategorioj: Naskiĝintoj en Sankt-Peterburgo Naskiĝintoj en 1799 Mortintoj en 1852 En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 10:24, 9 nov. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Lisa TETZNER [liza tecner] (naskiĝis la 10-an de novembro 1894, mortis la 2-an de julio 1963) estis germana verkistino. Lisa Tetzner naskiĝis en Zittau, Saksio. Kiel junulino ŝi vizitis kursojn de voĉa trejnado kaj parolado. En la jaro 1917 ŝi konatiĝis kun la eldonisto Eugen Diederichs, kiu publikigis kolektojn de fabeloj kaj instigis ŝin al plurjara turneo tra Germanio kiel fabelrakontistino. En 1919 ŝi publikigis sian unuan verkon Vom Märchenerzählen im Volk, en kiu ŝi priskribis siajn spertojn kiel rakontistino. En la jaro 1924 ŝi edziniĝis al la politike maldekstra verkisto Kurt Held. En 1933 la paro fuĝis de la nazioj al Svislando. De 1937 ĝis 1957 Lisa Tetzner instruis profesiecan paroladon en la universitato de Basel. Ŝi mortis en Lugano, Svislando. La verkaro de Lisa Tetzner konsistas ĉefe el infanlibroj, el kiuj menciiendas la romanciklo Erlebnisse und Abenteuer der Kinder aus Nr. 67 : Odyssee einer Jugend. La naŭvoluma verko aperis inter 1933 ĝis 1949 kaj pritemis la travivaĵojn de junuloj dum la faŝismo en Germanio. Ŝi krome verkis rakontojn por plenkreskuloj kaj eldonis kolekton de fabeloj el la tuta mondo: Die schönsten Märchen der Welt für 365 und einen Tag (1924). Kategorioj: Naskiĝintoj en 1894 Mortintoj en 1963 En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 23:53, 25 sep. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Idoj Maria Vladimirovna Romanova [#] Leonida Georgievna de Rusio aŭ Leonida Georgijevna Bagration-Muĥranskaja (naskiĝis kiel Leonida Bagration-Muĥranskaja la 23-an de septembro 1914, mortis la 24-an de majo 2010 en Madrido) estis unua kartvela princino de la antikva dinastio de la Bagration, kiu estis reĝa dinastio kaj kiu ĉesis regi post la aneksado de Kartvelio fare de Rusio. Ŝi estis filino de la Princo Georgo Aleksandroviĉ Bagration-Muĥranski (1884-1957) kaj de Helena Złotnicka (1886-1979). Ŝi ekziliiĝis post la enpovigo de Stalino en Sovetunio kaj edziniĝis al usonano Summer Moore Kirby kun kiu havis filinon Heleno kaj kiu mortis en koncentrejo dum la Dua Mondmilito. Poste ŝi edziniĝis la 13-a de aŭgusto de 1948 al la Granda Duko de Rusio Vladimiro Kiriloviĉ Romanov. El tiu geedzo naskiĝis unusola filino nome Maria Vladimirovna Romanova ĝis ĵuse pretendita estro de la dinastio Romanov. Kategorioj: Naskiĝintoj en 1914 Mortintoj en 2010 En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 19:41, 15 mar. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Biologia klasado Konserva statuso Konserva statuso: Malplej zorgiga Aliaj Vikimediaj projektoj La Stridorsa perdriko (Arborophila brunneopectus) estas mezgranda birdo de la familio de Fazanedoj de la ordo de Kokoformaj kaj subfamilio de Perdrikenoj. Ĝi troviĝas en Kamboĝo, Ĉinio, Laoso, Birmo, Tajlando kaj Vjetnamio. Ties natura habitato estas subtropikaj aŭ tropikaj humidaj arbaroj de malaltaj teroj kaj montarbaroj. Tiu perdriko estas kamufla sablokolora perdiko kun multa strieco. Nome la subaj partoj estas sablokoloraj kun flanka strieco nigrablanka. Ankaŭ la dorso estas sablokolora, sed iom pli malhela kaj strieca, kio nomigas la specion laŭ la komuna nomo. Foje en la sablokolora brusto videblas iom da bruna nuanco, kio estas kialo por la latina scienca nomo brunneopectus. La flugiloj estas brunaj kun tre markata du flugilstrioj blankecnigraj. La kapo montras rimarkindan bildon konsistan je nigra beko, larĝa ruĝa okulringo ene de nigra areo, blankecaj frunto, superokula strio kaj vango, super nigra strieca kolumo; la gorĝo estas blankeca kaj la krono nigreca. La kruroj estas ruĝaj. Kelkaj fakuloj inkludas tiun specion en superspecio kun A. javanica kaj A. orientalis, kaj ĉiuj tri estas foje konsiderataj samspeciaj; aliaj atribuas morfologiajn similaĵojn al konverĝa evoluo; foje ankaŭ A. rufipectus aŭ A. hyperythra, aŭ ambaŭ, estas inkludataj en la superspecio. La birdoj de Guangksio (centrasuda Ĉinio) probable apartenas al raso henrici, sed foje estas atribuata al la nomiga raso. Oni agnoskas tri subspeciojn, kiuj estas la jenaj: brunneopectus (Blyth, 1855) - centrasuda Ĉinio (sudokcidenta Junano) tra orienta Birmo kaj norda Laoso al okcidenta Tajlando. henrici (Oustalet, 1896) – norda kaj centra Vjetnamio; probable ankaŭ en centrasuda Ĉinio (Guangksio). BirdLife International 2004. Arborophila brunneopectus. 2006 IUCN Ruĝa Listo de Minacataj Specioj. Konsultita la 10an de julio de 2007. Birdoj laŭ ordoj (alfabete) Vidu ankaŭ: Dinosaŭraj birdoj Kategorioj: Birdoj de Azio En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 21:45, 14 apr. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Kategorio:Kantonoj de Georgio - Vikipedio Kategorio:Kantonoj de Georgio El Vikipedio, la libera enciklopedio Kategorio Kantonoj de Georgio en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj) Paĝoj en kategorio “Kantonoj de Georgio” La jenaj 119 paĝoj estas en ĉi tiu kategorio, el 119 entute. Listo de kantonoj de Georgio Kantono Appling (Georgio) Kantono Atkinson (Georgio) Kantono Bacon (Georgio) Kantono Baker (Georgio) Kantono Banks (Georgio) Kantono Barrow (Georgio) Kantono Bartow (Georgio) Kantono Ben Hill (Georgio) Kantono Bleckley (Georgio) Kantono Brooks (Georgio) Kantono Bryan (Georgio) Kantono Bulloch (Georgio) Kantono Burke (Georgio) Kantono Calhoun (Georgio) Kantono Candler (Georgio) Kantono Carroll (Georgio) Kantono Charlton (Georgio) Kantono Chattooga (Georgio) Kantono Clarke (Georgio) Kantono Clay (Georgio) Kantono Clayton (Georgio) Kantono Clinch (Georgio) Kantono Cobb (Georgio) Kantono Colquitt (Georgio) Kantono Columbia (Georgio) Kantono Cook (Georgio) Kantono Coweta (Georgio) Kantono Crisp (Georgio) Kantono Dawson (Georgio) Kantono Decatur (Georgio) Kantono DeKalb (Georgio) Kantono Douglas (Georgio) Kantono Echols (Georgio) Kantono Elbert (Georgio) Kantono Evans (Georgio) Kantono Fannin (Georgio) Kantono Fayette (Georgio) Kantono Floyd (Georgio) Kantono Franklin (Georgio) Kantono Fulton (Georgio) Kantono Gilmer (Georgio) Kantono Gordon (Georgio) Kantono Grady (Georgio) Kantono Hall (Georgio) Kantono Hancock (Georgio) Kantono Haralson (Georgio) Kantono Harris (Georgio) Kantono Hart (Georgio) Kantono Henry (Georgio) Kantono Irwin (Georgio) Kantono Jackson (Georgio) Kantono Jasper (Georgio) Kantono Jeff Davis (Georgio) Kantono Johnson (Georgio) Kantono Jones (Georgio) Kantono Lamar (Georgio) Kantono Lanier (Georgio) Kantono Laurens (Georgio) Kantono Lee (Georgio) Kantono Liberty (Georgio) Kantono Lowndes (Georgio) Kantono Madison (Georgio) Kantono Marion (Georgio) Kantono Muscogee (Georgio) Kantono Newton (Georgio) Kantono Oglethorpe (Georgio) Kantono Pierce (Georgio) Kantono Richmond (Georgio) Kantono Walker (Georgio) Kantono Walton (Georgio) Kantono Ware (Georgio) Kantono Washington (Georgio) Kantono Wayne (Georgio) Kantono Webster (Georgio) Kantono Wheeler (Georgio) Kantono White (Georgio) Kantono Wilkes (Georgio) Kategorioj: Kantonoj de Usono En aliaj projektoj Vikimedia Komunejo Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 08:40, 7 dec. 2015. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco El Vikipedio, la libera enciklopedio Dato de naskiĝo 20-a de aŭgusto 1867 Loko de naskiĝo Kaselo Richard Reinhard Emil Schorr (naskiĝis la 20-an de aŭgusto 1867, en Kaselo, mortis la 21-an de septembro 1951, en Bad Gastein) estis germana astronomo Li estis diplomita de la Humboldt-Universitato en Berlino kaj de la Teknika Universitato de Munkeno. De 1889 al 1891 li estis adjunkta ĉefredaktoro de Astronomische Nachrichten en la observatorio de Kijlo. En 1892 li iĝis observisto en la Observatorio de Hamburgo. Tiam, ties direktoro Georg Rümker entreprenis transloĝigi la observatorion en la ĉirkaŭurbon Hamburg-Bergedorf[1], sed li mortis en 1899 neplenuminte la taskon. Richard Schorr ricevis la postenon de direktoro de la observatorio kaj daurigi la transloĝigo de la observatorio, kiu remalfermiĝis en 1912. Li organizis 8 grandajn ekspediciojn por observi sunajn eklipsojn kaj partoprenis al 7 inter ili. Inter 1913 kaj 1920, Schorr, kunlaborante kun Holger Thiele, faris pli ol 1700 kliŝaĵojn kiuj permesi malkovri 30 asteroidojn. Malkovritaj asteroidoj : 2 Li mem malkovris la kometon D/1918 W1 (Schorr)[2] kaj du asteroidojn. Kiam la nazioj prenis la povon en 1933, Schorr, kiu, je 65 jaroj, estis plejaĝulo de la Universitato de Hamburgo, estis trudata emiritiĝi. La posteulo elektita de li, Walter Baade, malakceptis ĉar li trovis pli bonajn laborkondiĉojn en la observatorioj de Monto Wilson kaj Monto Palomar, tiam konstruata. Malgraŭ la deziro de la naziaj organizoj, li elektis Otto Heckmann kiel posteulo. En lia honoro, oni donis lian nomon al: La asteroido 725 Amanda[4] ricevis la antaŭnomon de lia edzino. ↑ Umzugsabsichten der Hamburger Sternwarte nach Bergedorf (la transloĝiĝo de la observatorio de Hamburgo al Bergedorf) (angle) Kategorioj: Naskiĝintoj en 1867 Mortintoj en 1951 Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 17:05, 18 mar. 2016. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Esperanto: tiuepoka bildo de la opero Thespis, kiu premieris en Londono la 26-an de decembro 1871 "Nur iam poste, kiam la granda parto de la novaj vortoj estos jam tute matura, ia aŭtoritata institucio enkondukos ilin en la vortaron oficialan, kiel 'Aldonojn al la Fundamento'". Berlina Komentario pri la Fundamento de Esperanto, 2 vol. 2014, 650 p. (Esperanto). El Vikipedio, la libera enciklopedio 6 Vidu ankaŭ ĉi tion 7 Eksteraj ligiloj Fot(ograf)ado estas farado de konserveblaj bildoj per kemia aŭ elektronika registrado de la lumo. La produktitajn bildojn oni nomas fotoj, aŭ fotografaĵoj, la fotadon kun arta ambicio fotografarto. Arta fotobildo estas kreaĵo, kiu havas esencan ideon. Fotado por propra plezuro, sen gajni profiton de tio. Plej ofte fotoamatoro havas senpretendan aparataron, kio tamen ne malpermesas al amatora foto esti arta. Félix Tournachon Nadar 1856 : "La fotado estas mirinda eltrovaĵo, scienco, kiu altiris la plej grandajn spiritojn, arto, kiu inspiris la plej inteligentajn pensulojn, kaj kiun tamen ĉiu stultulo povas praktiki ." Listo de fotistoj http://www.esperanto.ulver.com/foto.html - pli detale pri arto de fotoamatorado. http://www.flickr.com/groups/komentu/ - grupo de esperantlingvaj fotoamatoroj kun iliaj bildoj Kategorioj: Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 22:06, 5 dec. 2012. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco Vikipedio:Kriterioj por elstaraj artikoloj - Vikipedio Vikipedio:Kriterioj por elstaraj artikoloj El Vikipedio, la libera enciklopedio Elstaraj kaj legindaj artikoloj: Kriterioj por elstaraj artikoloj Proponoj por elstaraj artikoloj Artikoloj de la semajno: Proponoj por Artikoloj de la semajno Por ke artikolo estu listigita kiel elstara artikolo, ĝi devas plenumi sufiĉe striktajn kriteriojn: Ĝi estu ampleksa: Ĝi traktu la temon komplete, sen ellaso de esencaj elementoj aŭ gravaj detaloj. Ĝi estu fakta: La informoj prezentitaj estu kontroleblaj en seriozaj fontoj kaj reprezentu la publikigitan scion. Por ĉiuj asertoj, kaj dubeblaj asertoj, estu menciita vdhdgde fonto kiu pravigas tiun aserton. Ĝi estu bone skribita: Ĝi ne enhavu gramatikajn erarojn, kaj ĝi uzu esprimmanierojn kutimajn en Esperanto. La lingva stilo estu ekzemplodona. Ĝi estu neŭtrala. Ĝi enhavu almenaŭ unu bildon, kaj se la temo permesas pli da bildoj, ĝi certe havu pli. Ĝi estu vikiigita: Estu ligiloj en la teksto. La teksto estu dividita en taŭge longajn alineojn; la artikolo havu sekciojn kaj subsekciojn. Fine de la artikolo, estu ligiloj al parencaj temoj kaj al taŭgaj ekster-vikipediaj paĝoj (se tiaj ekzistas); la artikolo estu kategoriigita. Ĝi havu enkondukon: La artikolo komenciĝu per enkonduka alineo, en kiu estu la titolo en grasa skribo, kaj ties klarigo. (Komparoj kun alilingvaj versioj povas helpi por kontroli, ĉu la supraj kriterioj estas plenumitaj). Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 00:29, 11 okt. 2018. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco mortalingvo.ru El Vikipedio, la libera enciklopedio Realecpolitiko, ofte trovata internacie laŭ la germana termino Realpolitik estas politiko kiu eliras el la eblecoj kaj rezignas pri abstraktaj programoj kaj idealaj postulatoj. Ĝi estas uzata ĉefe en diplomatio, kiam la agado de ŝtatoj baziĝas unuavice sur praktikaj konsideroj, prefere al ideoj aŭ moralaj bazoj. Ĝi foje alproksimiĝas al ideoj de pragmatismo. La termino Realpolitik estas ofte uzata pejorative, por aludi politikon kiu estas truda, malmorala aŭ makiavela. La termino estis elpensita de Ludwig von Rochau, germana verkisto kaj politikisto en la 19-a jarcento, sekvanta la konduton de Metternich, pri la trovo de vojoj por ekvilibrigi la potencon de eŭropaj imperioj. Ekvilibriganta potencon de la Eŭropa Koncerto estis la rimedo por konservi la pacon kaj praktikantoj de zorgema Realpolitik provis eviti vetarmadon. Rodrigo Borja difinas ĝin kiel la principo sur kiu nacia ago, en iliaj fremdaj politikoj, estas kondukata de ties propraj interesoj kaj ne de altruismo, amikeco, idealismo aŭ solidarecaj konsideroj. Realismo en internaciaj rilatoj Kategorioj: Internaciaj rilatoj Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 11:38, 10 mar. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco kiu kiu online April 13, 2018 Vikipedio:Uzantoskatolo/Sekso Vikipediisto:HomojKunHomoj Uzanto:Kompreneco Esperanto: Basbalbatilo. Vektora bildo (svg) Persone - La leviĝo de la Lun' Martin & la talpoj - Superbazaro El Vikipedio, la libera enciklopedio Rinaldo del Mel (ankaŭ René del Mel, del Melle) (verŝajne 1554 – ĉ.1598) estis komponisto el la Francoflandra Skolo de la renesanco, ĉefe aktiva en Italio kaj membro de la Roma Skolo. Verŝajne li studis ĉe Palestrina, kaj estis a sperta kaj produktema komponisto precipe de ciklaj madrigaloj de la tipo populara en Romo. Mel naskiĝis en Mechelen en nobela familio intime ligita al la duklando de Loreno; li patro estis la responsulo pri la financadministrado de la duka posedaĵo. En 1562, supozeble 8-jarage, li komencis studi ĉe la katedralo de St. Rombaut ĉe Séverin Cornet, lia ĉefa instruisto. En 1572, fininte sian edukadon, li estis sendata de sia familio al Lisbono, kie li eble deĵoris kiel kapelmajstro ĉe la kortego (laŭ Giuseppe Baini, verkisto pri muziko el la 19-a jarcento, ne ĉiam estante fidinda fonto). Ĉ. 1580 li estis en Romo, eble studante ĉe Palestrina. Registraĵoj indikas ke li estis en Chieti en 1583 kaj en januaro 1584 en Venecio; julion samjare li alprenis postenon kiel kapelmajstro ĉe la katedralo de Rieti, sed oni maldungis lin mallonge poste pro tro oftaj forestoj de siaj devoj. Inter 1585 kaj 1591 Mel longe vojaĝis, revenante al Flandrio inkluzive Lieĝo kaj Antverpeno. Li mallonge deĵoris kiel kapelmajstro de la duko de Bavario, poste en Lieĝo por almenaŭ kelkaj monatoj ekde julio 1587. Li ankaŭ vizitis Venecion, Romon, Magliano Capo di Sabina kaj Aquila dum la jaroj 1585 ĝis 1591. Inter 1591 kaj 1597 li estis muzikdirektisto ĉe la katedralo kaj seminario en Magliano Capo di Sabina. Post 1597 li ne estas registrita, sed libro de kanzonoj novkomponitaj de li kaj publikitaj en Antverpeno supozigas, ke li denove revenis en sian naskiĝlandon. La tuta muziko postvivanta de Rinaldo del Mel estas voĉkanta, jen sakrala, jen profana. Li estis produktema komponisto kaj verkis motetojn kaj madrigalojn samkiel formojn, kiuj miksas elementojn sakralajn kaj profanajn kiel ekz. kolekto da "sakralaj kanzonetoj". Lia stilo montras la lertecon de escepta muzika edukado francoflandra samkiel la influon Palestrina, kiu eble instruis lin, laŭ Baini. La sakrala muziko de Mel estas – kiel atendendas de komponisto de la Roma Skolo – pli konservema ol lia profana muziko. Ĉar lia muziko ĝis nun ne aperis en noveldono, la erudiciuloj ne komplete esploris ĝin. Mel verkis diversajn muzikigojn de ciklaj madrigaloj, t.e. madrigaloj kiuj muzikigas sinsekvajn versojn de longa poemo (Sestina: Lagrime d'Amante al Sepolcro dell'Amata de Claudio Monteverdi estas verŝajne la plej fama ekzemplo por cikla madrigalo). La kreado de ciklaj madrigaloj estis rekonilo de komponistoj el la Roma Skolo. La komponaĵoj de Mel montras kelkajn progresemajn tendencojn, kiel ekz. kreskan emfazadon de la melodio sur la plej altan voĉon, trajto kiu antaŭsciigas la polarizon de soprana kaj basa voĉoj, kiu estas trajto de la baroka stilo kelkajn jardekojn poste. Krome en sia profana muziko li ofte aplikas harmoniajn progresaĵojn kun gamnotoj en kvintoj, alia trajto kiun sekvis la baroka stilo. Alia stila aspekto de liaj madrigaloj estas la elstara uzado de struktura kontrasto, kun akordaj, silabaj pasaĝoj alternaj kun pasaĝoj en paŝaj tercioj aŭ sekstoj aŭ mallongaj imitaj alineoj. Longaj alineoj de nura kontrapunkta skribado mankas en lia profana muziko, kvankam, kiel ĉe Palestrina, plaĉa kontrapunkto estas la prioritata strukturrekonilo de lia sakrala muziko. Patricia Ann Myers: "Rinaldo del Mel", Grove Music Online, eld. L. Macy (akceso 25-a de Junio 2006), (subscription access) Kategorioj: Naskiĝintoj en 1554 Mortintoj en 1598 Informoj pri la paĝo Vikidatumoj‑ero Citi ĉi tiun artikolon En aliaj lingvoj Ĉi tiu paĝo estis lastafoje redaktita je 09:14, 11 apr. 2013. La teksto disponeblas laŭ la permesilo Krea Komunaĵo Atribuite-Samkondiĉe 3.0 Neadaptita; eble aldonaj kondiĉoj aplikeblas. Vidu la uzkondiĉojn por detaloj. Regularo pri respekto de la privateco ESPERANTO-VIDEO: Profesia filmo pri Esperanto Live plenkreskulo Datiĝanta, foliumi profilojn kaj fotoj de knabinoj kaj knaboj sen registriĝo, libera akcepto, miloj de vizitantoj al via urbo serĉanta plenkreskulo Datiĝanta sen devontigo libera rilato konversacio de via komputilo aŭ telefono al Frank temoj. Komenci vian surreta plenkreskulo Datiĝanta devas fari kelkajn paŝojn kaj elspezi kelkajn minutojn. Akiri vian propran profilon kun la kvalito de la bildoj, specifi la celo de Datado, diru al ni iom pri vi mem kaj balda? vi pagas atenton kaj sendos la propono por renkonti kaj dato ← 'Unu tago ni iris al la bano'. Brazila pri Brazila - Brazilo Malfermita Karakterizaĵoj de la Brazila viroj → Vi estas blua. Ĉu vi estas blua? lingvo-nn.ru [geodezio] Alto de punkto super la meza marnivelo. [astronomio] Angulo, kiun faras la direkto al astro kun la horizontala ebeno. Rilata al altitudo: altituda malsano ( [medicino] malsano de personoj, kiuj rapide supreniras al altecoj ne kutimaj por ili). John Hasbrouck Van Vleck (1899 til 1980) esis Usana fizikisto qua kunpremiizesis per la Nobel-premio pri fiziko en 1977 kun Nevill Francis Mott e Philip Warren Anderson. La membra karto estos nuligi kaj la lernantoj ne povas ricevi monon. La nova silka vojo – esperanto.blog Publikigita je 14 de Majo de 2017 9 de Aprilo de 2018 Aŭtoro Paulo Cesar PiresKategorioj Interreto, Komerco, Mono, Persono, Politiko Sekva Sekva afiŝo: Kvinzo – la novjorka distrikto, kiu parolas pli ol 160 lingvojn Solidarece al la loĝantaro de Peruo; saluton al mitingo por amikeco inter popoloj Helpo alportata al la viktimoj de la perua tertremo; pri la 28-a Mitingo por Amikeco inter Popoloj; Kardinalo Schoenborn pri la venonta papa vizito al Aŭstrio; mortiga epidemio de kolerao en Gvineo; indundegoj prokrastas historian pintan renkontiĝon inter la du Koreioj. Lingvaj demandoj / Forumo - slovake.eu La avokado de la diablo _ Bonan Apetiton Recepto sen gluteno kaj taŭga por veganoj, en la kategorio Legomoj Paŝo 1 Duonigu la avokadon kaj ŝprucu ĝin per iom da citrono por ke ĝi ne nigriĝu. Paŝo 2 Vaporumu la brasikon kaj la kukurbon. Miksu la brasikon kun la tofuo per miksaparato. Paŝo 3 Kuiru en pato la kukurbon tranĉitan kubete kun iom da cepo, la oleon kaj la kapsiketon. Paŝo 4 Servu ĝin kaj bonan apetiton! KONJUGACIO DE VERBOJ. MI ĜIN MANĜUS. japh ligas al 312 aliaj uzantoj, ekz.: Kontraŭ-milito Teorio de Homa Vivo Serĉis por "vast en zeker". La serĉado daŭris 0,010 sekundojn kaj produktis 90 rezultojn: zeker certa, certe, eksterduba, ja, nepre, probable, senduba, sendube, verŝajne Was so liäbensfrisk un froh, Estis ĝoj‘ en mia sin‘, auch: http://www.muenster.org/wibbelt/. Traduko de la Basgermana poemo "Moder Ĉefpaĝo » Bonan vojaĝon! 中国 – Japana Esperanto-Junularo Ĉar vekita manĝos nin! (2x) Kanto, Litero "A", Kanto, Notoj, MIDI, Infanaj kantoj Vortlisto ĉe la daŭriga kurso de februaro. Vortlisto ĉe la daŭriga kurso de januaro. Cecilia's Comics: NIAJ FRATOJ Emissions radio 85 et 88 – Radio-elsendoj 85 kaj 88 _ ESPERANTO Bourg-en-Bresse Gratulon pro la laboro, kiun mi bedaŭrinde ne povas aŭskulti de Ĉinio… internacia _ MUZEO DE ESPERANTO DE SUBIRATS Skanaĵoj de la Internacia Esperanto-Muzeo de Vieno Tiu ĉi artikolo estis verkita de Bernardo en Ipernity. Ni dankas lin pro lia interesa kontribuo. Internacia Esperanto-Muzeo en Vieno ofertas skanaĵojn de niaj plej gravaj fruaj periodaĵoj, i.a. de La Revuo, Esperanto (UEA), Brita, Germana kaj Pola Esperantisto, Lingvo Internacia kaj Literatura Mondo. Sensacie! … Malfacilas diri, kiu superlativo sufiĉas por adekvate laŭdi tiun longe atenditan deziregon. Plej multaj jarkolektoj de niaj plej gravaj fruaj Esperanto-gazetoj nun estas senkoste legeblaj en la reto. Jen la listo: Grabowski, Pola Esperantisto,… Apenaŭ eblas supertaksi la gravecon de tiu projektego. Miloj kaj miloj da paĝoj de niaj plej gravaj kultur-trezorujoj alireblaj per simpla klak-klak. Kune kun Elektronika Bibliografio de Esperantaj Artikoloj (EBEA), datumbazo de prilingvaj kaj primovadaj gazet-artikoloj, ĉiu nun povas relegi ofte forgesitajn esperantologiajn diskutojn. d-ro Klaus Lederer – Rimarkoj miaj, en Esperanto Edzino revenis al japano. La vojaĝo amuzegis ŝin. Lastsemajne, post la tajfuno 22a, ni vizitis altebenejo Tateŝina, en gubernio Nagano. Per telfero, oni facile povas veturi al montaro. Bedaŭrinde, folioj ankoraŭ ne sufiĉe ruĝiĝis (nek fraviĝis), sed ni povis vidi "velkon strian". Oni diras, ke la fenomeno estas akademie interesa. Ankaŭ oni skribis pri fizikan modelon. Kadmo - La tablo de la Unio En Esperanto-Lando estas nun motorboato _ Esperantujo en Dua Vivo hejmo » amazono » Venu Kun Mi Se Vi Deziras Supreniri Tankan Supran Virojn Nur $ 11.95 Venu Kun Mi Se Vi Deziras Levi Tankon de Viroj sur Vendo por $ 11.95 de amazono Disponebla en nigra, mararmeo blua, ruĝa, karbo aŭ lumo griza * Prezo de $ 11.95 por la Venu Kun Mi Se Vi Deziras Levi Virojn Tank Supro Estas valida kiel 3 / 7 / 16 1: 15 AM EST. Produkta prezoj kaj disponibilidad estas precizaj pri la dato / tempo indikita kaj estas submetataj al ŝanĝo. Ajna prezo kaj disponibilidad de informoj montritaj en Amazon.com je la momento de aĉeto apliki al via ordo 55% De Kora Besto! Nur $ 39.90 por Limigita Tempo 3. Tajlorino de Balaguer - Kaj Tiel Plu Marta Kurso (312-a) vokas vin! Aŭstralia Kongreso kaj Somerkursaro 2019 Ekde Tiam, nova duopo el Melburno, ludos energian alternativan muzikon tute en Esperanto. Szabolcs Szilva estas hungaro loĝanta en Varsovio, Pollando. Li instruis Esperanton en ok landoj. Aliajn nivelojn instruos mondfama Esperanto-aŭtoro Trevor Steele kaj sperta instruisto Franciska Toubale. • Klasoj de Esperanto je tri niveloj Esperanto-kurso en Mongolio Vi estas ĉi tie: Hejmo / 2010 / Barelo - retgazeto pri Litovio Demandu KAEM; ili ja devas scii al kiu ili pagas tiom da mono. Bonŝancon - mi esperas ke nenio malbona okazos dum la manifestacio. (PS: atentu ke "demonstracio" estas falsa amiko, kiu temas pri montrado, aŭ milita parado, sed ne pri protestado.) Nomo de la grupo Simferopola Esperanto-grupo Kiel atingi? De la fervoj-stacidomo uzu ajnan buseton, kiu veturas al "Svoboda" (rus. "Свобода") aŭ la trolebuson 7. Atingu la haltejon "Zujskaja", iru antaŭen ĉ. 50 metrojn. La stratangula unuetaĝa verdeta domo dekstre estas via celo. Turnu vin en la perpendikularan straton dekstren por atingi la enir-pordon. Esperanto Strato: Pola Radio: letero je 12 Februaro Taglibro de Esperantistino: 10 miloj da zlotoj Brunetto Casini - Kasisto kaj respondeculo pri financaj aferoj kaj redaktado de "Nova Sento" Mi ŝatas la ĉemizojn! La ĉemizojn ni kreis por niaj klubanoj, kelkaj el ili partoprenis en la KER-sesio. Tiu estas la Vietnam poŝtkodo retejo, kiu inkludas pli ol 10773 artikolojn de areo, urbo, regiono kaj poŝtkodo ktp. Ĉiu aparta substanco uzata por fari manĝaĵon, trinkaĵon, medikamenton kaj similan. do (do.0.konsekvence): (konjunkcio) Sekve de tio, konsekvence, konklude: ĉion vi vidis, mi do ne ripetas [1]. 5541 TJ, Reusel, Reusel-De Mierden, Noord-Brabant situas en Netherlands. Ĝia poŝtkodo estas 5541 TJ. Skizo Universitataj sistemoj tra la mondo prezentas la Italan sistemon (unua parto) Diskuto:edzino nenia ligo al aliaj lingvoj[redakti] De Azio, kun tuta lotta amo (35-fotoj) (8) Asterix kaj la Sekreto de la Magia Pafo: la ... (2) Kvininoj de anoreksio (2,251) Virga-obsedita virgulino serĉas sian 'feliĉan finon' sur ... (1,838) Reala Barbie-knabino aspektanta kiel pupo (1,745) Ludante ŝako en amuza maniero (1,676) Vikipedio havas artikolon pri: MORTITAHUNDO: Ĉu vi rimarkis ? Ĉi tie estas rakontita, ordigita, kiel, antaŭ nelonge, mirakle montris sin la perfekta fraŭlino. Sankta Maria, patrinjo de Dio, nia nobla sinjorino, tie en Tepejakak, “monto-nazo”, nomita Guadalupe. Unue ŝi elmontris sin […] ROMIO, lundo, la 2-an de novembro 2009 – La maniero allogi la gejunuloj al la kristanismo estas afero nuntempe studata de preskaŭ ĉiuj ĉefoj de la Eklezio. Ne estas sekreto la fakto, ke granda kvanto da adultaj gejunuloj ne apartenas al iu eklezio, sed tio […] En la interretaj grupoj, mi anoncis, ke la estonta Papo nomiĝus Francisko. Mi ne eraris. Kial Francisko? ĉar Sankta Francisko komencis sian kovertiĝon aŭdinte la Krucon de la kapeleto de Sankta Damiano diri al li: “Francisko, iru kaj riparu mian domon; vidu, […] Kajeroj _ Variaĵoj pri popola temo Folioj de Hispanio, komponitaj de franca François de Fossa en Meksiko la 19-an jarcenton. Ĝis Novjaro restis nur kelkaj horoj, mi tre hastas, do skribu nur mallonge - nia ideo sukcesis! Aperis la unua numero de la rusia revuo "Petroviĉ", enhavanta 5 artikolojn de esperanto-ĵurnalistoj el Niĝerio, Kipro, Usono, Hispanio-Urugvajo kaj Brazilo. Ĉiuj ili estis verkitaj speciale por tiu eldonaĵo kaj poste tradukitaj de mi. Entute ili konsistigis preskaŭ duonon de la revuo. La eldonisto plenas je entuziasmo pri tiu ideo kaj pretas evoluigi kaj plivastigi ĝin. Post Novjaro li pagos honorariojn, kiujn mi ĝiros al aŭtoroj. Dankon kaj gratulon al ĉiuj partoprenintoj! Sube mi metas la publikigitajn artikolojn. Sekva numero aperos verŝajne februare kaj ni bezonas eĉ pli ol 5 artikolojn... 4a dimanĉo de Pasko – jaro C – N.L.A. la virinoj rakontis ĉion tion al la Dek-unuo kaj al ĉiuj ceteraj. Ili estis Maria Magdalena, Joana kaj Maria, la patrino de Jakobo. Ankaŭ la ceteraj virinoj, kiu estis kun ili, rakontis tion al la apostoloj. Tiuj vortoj ŝajnis al ili kiel babilado, kaj ili ne kredis al la virinoj. Tamen Petro leviĝis, kuris al la tombo kaj, kliniĝinte, vidis la tolaĵojn solajn. Kaj li foriris, mirante en si pri tio, kio okazis. C. Gefratoj, Jesuo, nia Paŝtisto kaj nia Majstro, propetas por ni ĉe la Patro. Ni unuigu al lia preĝo nian humilan kaj malfortan voĉon. L. Por la Misiistoj: kun la animo de la bona Paŝtisto, kiu iras serĉadi la for­perdiĝintan ŝafidon, ili malfermu al ĉiuj nacioj la vojon de la Evangelio: ni preĝu. Vere estas inde kaj juste, nia devo kaj fonto de savo, vin danki ĉiam, ĉi tie kaj ĉie, sankta Patro, per Kristo nia Sinjoro. K. Vi nin elaĉetis per Via kruco kaj Via resurekto: savu nin, ho Savinto de la mondo. TTT-Himnaro Cigneta 109. Dum klara nokto venis ĝi _ Hymnary.org 109. Dum klara nokto venis ĝi Estimataj s-roj kaj s-inoj de Albana Esperanto-Asocio Mi nomiĝas Zhang Ping, esperante Ĝoja, laboras en Esperanto-redakcio de Ĉina Radio Internacia kaj estas membro de Pekina Esperanto-Asocio (PEA). Pardonon, mi ĝenas vin, ĉar Pekina Esperanto-Asocio (PEA) lanĉas la enketon por esplori la ĝeneralan staton de Esperanto-asocioj, -societoj kaj -kluboj sur “Unu Zono kaj Unu Vojo”, kaj mi ĉefe respondecas pri la enketo. Ĉu vi konas ĉinan strategion “Unu Zono kaj Unu Vojo”? Ĝi liveras bonan ŝancon por ni, Esperantujo! Dank’ al la ŝanco de “Unu Zono kaj Unu Vojo”, PEA volas amikiĝi kun Albana Esperanto-Asocio kaj multaj lokaj Esperanto-organizĵoj kaj kunagi por nia Esperanto-movado!! PEA petas de Albana Esperanto-Asocio unue respondi dem andojn en la enketilo (aldone en Word), sendi ĝin antaŭ la 30a de novembro; due dissendi kaj reklami ĝin al pli da lokaj Esperanto-organizaĵoj (elŝutebla ĉe http://esperanto.cri.cn/other/magazine/2015112002.pdf). Por danki vian subtenadon, kunlaboradon kaj helpadon, antaŭ la sojlo de la Nova Jaro 2016, la Jaro de Simio laŭ la ĉina kalendaro, PEA poŝtsendos al Albana Esperanto-Asocio kiel “novjaran saluton” novjaran poŝtkarton kun simia poŝtmarko. Promociado de novaj libroj, 2.Kun kiom da asocioj/societoj/kluboj vi amikiĝis kaj regule kontaktiĝas? 10_____________ Certe ne mankas vortoj pri la klopodoj de afrikanoj mem zorgi pri si. FIAD ege rolas en tio. Jes, ankau Instituto Zamenhof agadas. Parto de la ĉefa kanalo Ruĝa Flago. Lernu Esperanto la sole praktikan, internacian lingvon. d-ro L. L. Zamenhof, la kreinto de Esperanto Kiam mi legas diskutojn de bon/mavlingvuloj pri kvanto de la vortoj sufiĉa por doni al lingvo esprimpovon, mi ridas. Povraj babilaĉuloj, ili ja ne konas ke afero estis decidita jam de antaŭ 80 jaroj. Kaj faris tion ne lingvisto, sed simpla rusa virino Ella Ŝĉukina laŭ kromnomo Elĉjo Kanibalino. “Vorttrezoro de Ŝekspiro, laŭ kalkulo de la esploristoj, konsistis el dek du mil vortoj. Vortaro de negro el kanibala tribo “Mumbo-Jumbo” konsistas el 300 vortoj. ElĉjoKanibalinjo facile kaj libere kontentiĝis pri trideko da ili” – per tiuj vortoj komenciĝas unu el ĉapitroj de la famega rusligva satira romano “12 seĝoj” fare de Ilja Ilf kaj Eŭgeno Petrov. Ĝi estis aperis en 1928 kaj de tiam spertis multajn reeldonojn, estis dufoje filmigita kaj plejgrave iĝis fonto de dekoj da esprimoj, tre popularaj inter rusianoj. Unu el plej famaj roluloj de tiu romano estas nome Elĉjo Kanibalino. “Jen vortoj, frazoj kaj interjekcioj kiujn ŝi skrupule elektis el majesta multvorta kaj fortega rusa lingvo: 2. Ĥo-ĥo! (Esprimas, depende de la cirkonstancoj: ironion, miron, jubilon, malamon, ĝojon, malestimon kaj kontentiĝon.) 4. Obskura. (Rilate al ĉio. Ekzemple: «obskura Petro venis», «obskura vetero», «obskura okazaĵo», «obskura kato», ktp.) 6. Teruro. (Terura. Ekzemple, dum renkonto kun bona konatino: «terura renkonto».) 7. Junuljo. (Rilate al ĉiuj konataj viroj, sendepende de ilia aĝo kaj socia stato.) 8. Ne instruu min vivi. 9. Kiel infanon. («Mi batas lin kiel infanon», – dum kart-ludo. «Mi forbatis lin kiel infanon», – ŝajne pri konversacio kun respondeca loĝej-luanto. 11. Dika kaj bela. (Estas uzata por karakterizi aĵojn kaj estaĵojn.) 12. Veturu ni per fiakro. (Estas dirata al la edzo.) 13. Veturu ni en taksio. (Al konatuloj de vira sekso.) 14. Tuta via dorso estas blanka. (Ŝerco.) 16. -j. (Karesa finaĵo de nomoj. Ekzemple: Miŝo – Miŝjo; Zina – Zinja.) 17. Oho! (Ironio, miro, ravo, malamo, ĝojo, malestimo kaj kontentiĝo.)” Ĉu vi ne kredas ke tiu lingvo povas esti plene esprimiva? “Imagu ja!” respondus Elĉjo, sed mi limigos min per pli modestas faro – donu la ekzemplon de lingvouzado. Jen Elĉjo almezuris bluzon. “Ĥo-ĥo! – kriis ŝi, esprimante per tiu ĉi kanibala krio konsterne komplikajn sentojn, kiuj ekposedis ŝin. Tiujn ĉi sentojn, en simpligita formo, oni povus esprimi per jena frazo: «Viroj, vidonte min tia, ekscitiĝos. Ili ektremos. Ili iros post mi al rando de la mondo, murmurante pri la amo. Sed mi estos malvarma.Ĉu ili valoras min? Mi estas plej bela. Tian elegantan bluzeton havas neniu sur terglobo”. Sed estis nur trideko da vortoj, tial Elĉjo elektis plej espriman el ili: «Ĥo-ĥo». Jen plia ekzemplo – ĉi-kaze Elĉjo havas pli longan kaj diversaspektan konversacion, kio igas ŝin uzi la tutan vortprovizon. Revenis ŝia edzo kaj demandis ŝin pri novaĉetitaj seĝoj. “– Saluton, Elĉjo... sed kio estas tio? – Jes, la seĝoj estas bonaj. – Ĉu iu donacis? – Kio?! Ĉu vi aĉetis? Sed per kiu mono? Ĉu per la mastruma? Sed mi jam milfoje diris al vi... – Sed kial vi faris tion?! Ni ja havos nenion por manĝi! – Sed tio estas indignaĵo! Vi vivas ekster la rimedoj! – Jes, jes, vi vivas ekster niaj rimedoj... – Jes, ni devas priparoli tion serioze. Mi enspezas ducent rublojn... – Jen kio, – diris li fine, – tio estas tute ne daŭrigebla. – Ĥo-ĥo, – diris Elĉjo, sidante la novan seĝon. – Ni ne kongruas pri la karakteroj. Mi... – Vi estas dika kaj bela junuljo. – Sed kiom da fojoj mi petis vin: ne nomu min junuljo! – Ho, diablo! – kriis la inĝeniero. – Vi nenion pruvos al mi! Tiu ĉi disputo... – Mi batos vin kiel infanon. – Ne, tio estas tute netolereble. Viaj pruvoj ne sukcesos reteni min de la paŝo kiun mi endas fari. Mi tuj iru por voki ĉariston. – La meblojn ni dividu egalparte. – Vi ricevos cent rublojn monate. Eĉ cent dudek. La ĉambro restos qe vi. Vivu kiel vi volas, sed mi ne scipovas tiel... – Kaj mi translokiĝos al Ivan Alekseevĉ. – Li forveturis en la somerdomon, kaj lasis al mi, por la somero, tutan sian loĝejon. La ŝlosilo estasĉe mi... Nur meblo forestas. Post kvin minutoj Ernest Pavloviq revenis kun la kortisto. – Nu, la vestoŝrankon mi ne prenos, al vi ĝi estas pli bezonata, sed tiun ĉi skribotablon, permesu al mi... Kaj, kortisto, prenu la seĝon. Jes, mi prenos unu el tiuj ĉi du seĝoj. Ŝajnas ke mi rajtas pri tio, ĉu?! Ernest Pavloviq volvis siajn aĵojn en grandan tukon, la botojn li volvis per ĵurnalpaĝoj, kaj turniĝis al la pordo. – Tuta via dorso estas blanka, – diris Elĉjo per gramofona voĉo. Li atendis ke almenaŭ ĉi-foje la edzino detenos sin de la kutimaj metalaj vortetoj. Ankaŭ Elĉjo sentis tutan gravecon de tiu ĉi minuto. Ŝi streĉiĝis, kaj komencis serĉi vortojn taŭgajn por la disiĝo. Ŝi trovis ilin rapide: – Ĉu vi veturos per taksio? Per-r-fekte! Ĉu viaj duboj dissolviĝis? Se ne, legu la tutan romanon, en 2006 eldonitan en Esperanto – kun iom pli riĉa vortprovizo ĝenerale. Per-r-fekte! P.S. Ĝui ĉi verkon oni povas esperante per libro kaj filmo (torento aŭ DVD). 100 ml da vegetaĵa lakto (prefere rizlakto aŭ migdallakto. 3 supkuleroj da nerafinita sukero aŭ panelo 3-5 supkuleroj da kakao-pulvoro Dispartigu la avelojn kaj metu ilin en ujon por kirlado. Metu la kokos-sukeron kaj la karobon, miksu tion bone kaj aldonu la rizlakton. Poste miksu ĝin per tranĉilo kaj iom pli per la kirlilo. Kaj jen la vegana avelokremo sen industria rafinita sukero. Taŭga por diabetuloj! Survoje al Kataluna Respubliko: 2006 Survoje al Kataluna Respubliko La tradicio de la Tió povus havi rilaton al tiu, de la Kristnaskarbo, kiu ankaŭ estas tradicio en Katalunio, sed nur de antaŭ kelkjardekoj kiel tiu de Papà Noel, eble pro la influo de usonaj filmoj. En multaj mezaj kaj grandaj butikoj kie oni povas aĉeti donacoj por tiuj festoj oni trovas tiun blankbarbulon kiu salutas kaj disdonas propagandaĵojn. Ĝi estas anstataŭita post Kristnasko por la Paĝio de la Tri Saĝuloj, kiu ricevas la mendo-leterojn de la geknaboj. Jen du bildoj de la Ŝtipo, kaj la kampara/antikva kaj la urba/moderna: http://www.etnocat.org/festa/nadal/tio/tio.html . (la informoj estas ĉerpitaj el vikipedio) Ne temas pri Esperanto sed ĝi estas komprenebla kaj amuza: http://www.alcachondeo.com:80/v-2006_baile-piscinero.html Superinte la postefikojn de la Kataluna Kongreso de Esperanto, mi blogumetas nun pri ĝi profitante ke jam alvenis stoko da fotoj kaj kompilo da publikitaĵoj. Laŭdire kaj laŭmiasperte, ĝi estis unu el la plej sukcesaj en la lastaj jaroj, ŝajne ni atingis la rekordan nombron de aliĝantoj: 150 (kvankam ne ĉiuj el ili partoprenis la aranĝon, aŭ ne plentempe). Trafe estis organizi du malsamajn sed bonkvalitajn koncertojn. Unue Jomo, kiu ĉarmis al la juna (vidu foton) geularo, kaj sekvan tagon oni ĝuis la ensemblon Kaj Tiel Plu, kiu dorlotis nian animon. Mi, kiel libroserva helpanto, ankaŭ povas raporti pri sukcesega vendado kaj vizitado. Inter la vizitantoj estis skipo de la ĉefa hispana televido, kiu promesis elsendi dimanĉe pri la aranĝo. La salajro de mia patro en decembro 1979ª estis 230 €. Li laboradis kiel masonisto. En tiu momento iu proponis al li aĉeti domon. La vendoprezo estis 3.000 €. Li decidis ne riski kaj plu vivi en luapartamento, sub bonaj kondiĉoj. Temis pri modesta loĝejo tamen bone situita, en la centro de vilaĝo proksima al Barcelono. Post kelkaj monatoj, miaj gepatroj aĉetis terpecon en alia vilaĝo de la regiono kaj post malpli ol 5 jaroj da penado ili sukcesis plene pagi kaj eĉ konstrui 120 kvadratmetran loĝejon. Pasis 27 jaroj. En 2006, en la sama vilaĝo kie ili loĝas, modesta apartamento 75 kvadratmetra, for de la centro kostas pli ol 210.843 €, kaj mi maltroigas. En la jaro 1979 la kosto de apartamento egalis 14 monatsalajrojn de masonisto: En 2006, la salajro de ĵus diplomita inĝeniero pri informadiko sen laborsperto apenaŭ atingas 1200 € monate. En 2006, modesta loĝejo kostas 175 monatsalajrojn (14 jarsalajrojn!) de informadika inĝeniero: La nuntempaj gejunuloj bezonus monatsalajron 15000 eŭran por ekesti en la samaj kondiĉoj en kiuj estis niaj gepatroj komence de la 1980aj jaroj, kiam ili aĉetis loĝejon. Tio estas problemo je tutlanda skalo, pro tio ni kunvokas al manifestaciego la venontan SABATON 23an DE DECEMBRO je la 17 h. La ĉefa slogano estos: “No podem tornar a casa per Nadal perquè encara no ens n'hem anat” (“ni ne povas reveni al la gepatra hejmo por kristnasko ĉar ni ankoraŭ ne foriris el ĝi) La manifestacio en Barcelono komenciĝos en plaça Catalunya. . Vi povas plu informiĝi ĉi tie. (la ekzemplo-rakonto ne estas mia, ĝi venis kiel cirkulero kaj mi tradukis la ĉefon) Nu, tiel komenciĝis en 2003 eta projekto kiu celis informadi esperantan kaj neesperantan publikon pri lingvaj kaj kulturaj aferoj el la vidpunkto de la esperanta komunumo. La iniciato prosperis dum kelkaj monatoj kaj poste ĉesiĝis. Nun ni renaskigas ĝin per nova formo kaj novaj rimedoj. La nova Bulteno plilarĝigos la enhavon kaj estos alirebla rete kiam ajn. Krom en esceptaj kazoj, ĉiuj artikoloj kaj informoj estos en la kataluna. Esperantlingvaj informoj aperos, kiel ĝis nun, en ĉiblogejo. Por vizito al La Bulteno: www.labulteno.blogspot.com En alia retejo mi trovis la jenan bildon: Budha statuo ĉirkaŭita de elektraj kandeloj kaj elektraj incensbastonetoj! Jam delonge mi konstatis ke tiu fenomeno instaliĝis ĉe la katolikaj preĝejoj. Mi tute ne ŝatis tiun aŭtomatismon kiu signifas la rezignon pri tradicio, ritualo, aroma atmosfero, varmo kaj privateco. Tio memorigas min pri la infanaj, respektive elektrikaj, ludiloj kiuj emas anstataŭi eĉ la proprajn infanojn: se maŝino ludas por si mem, kial kaj kiel ili ludu? Kataluna budhana grupo (samgo) lanĉis muzikdiskon kun tradiciaj budhismaj preĝoj modernigitaj, laŭ la gusto de "okcidentanoj". Tiam leviĝis multaj plendovoĉoj. Ĉu la esenco de kredoj kaj filozofioj komencis sian estingiĝon? Ĉu temas pli simpla evoluo? Sonĝas la androidoj pri elektraj ŝafoj? En katalunio oni parolas, ŝulde al enmigrado, 250 lingvojn. Du el ili estas oficialaj: la kataluna kaj la hispana kiuj, pli malpli, koincidas kun la demografia pezo de iliaj parolantoj. Tiu ĉi lingva diverseco estis akcelita en la lastaj jaroj pro la nuntempaj migrotendencoj je monda skalo. Tio surtabligis al ni grandan defion: kiel integrigi la novavenantojn sen endanĝerigo de niaj eduka kaj lingva modeloj?. Gravas zorgi kaj protekti la identecon kaj kulturan posedaĵon de la enmigrintoj sed samtempe gardi, per adekvataj mekanismoj, la socian kunteniĝon. Mi, kiel esperantisto kaj subtenanto de la ekolingvismo, proponas ke la kataluna, la origina lingvo de Katalunio, restu kiel la vehiklo por la integriĝo de ĉiuj civitanoj loĝantaj en nia lando. Sekve al tiu principo, la hispana devas esti la (sekvanta) prioritata lingvo, pro ĝia vasta uzado kaj pro la historiaj kaj sociaj ligoj kun nia lando. Laŭeble oni devus ankaŭ krei instituciajn ilojn por faciligi la uzon kaj supervivon de la ceteraj lingvoj. Morto de homo neniam estas ĝojiga fenomeno sed mi esperas ke la historiaj kaj sociaj analizoj pri la agado kaj vivo de Aŭgusto Pinochet servos al mortigo de la malhumanismo kaj krueleco de kelkaj kondutoj. Bedaŭrinde restas en la mondo ankoraŭ tro multaj diktatoroj kaj ankaŭ potenculoj kiuj per nur ŝajne demokratiaj reguloj kaj leĝoj decidas pri vivo kaj morto de aliuloj, sendepende ĉu la viktimoj estas kulpaj aŭ ne. Krom J.R. Mora (vinjeto) El Roto estas unu el miaj plej ŝatataj acidaj desegnistoj. Li estas majstro pri sintezo kaj li frapas la realon per rekta vojo kaj nesuperebla klareco. Incubus, la mita filmo kiu uzis esperanton en tenebra etoso Kiom malfacila estus nia vivo sen la helpo de la pastroj ;) Mi ne havas multajn eblecojn vojaĝi, ĉefe pro mia limigita monkapablo sed la kataluna kongreso de Esperanto estas nemalhavebla okazo por ĝui la lingvon en sia saŭco. Ĉiufoje la aranĝo fariĝas pli kaj pli interesa kaj bonkvalita, ĝia programo neniel envias aliajn internaciajn eventojn. Dis de tiu ĉi platformo (mia blogo) mi varme rekomendas al ĉiuj la aliĝon. Jam restas malmultaj tagoj, bv. rigardi la programon kaj malkovru la erojn kiuj plej interesas vin. Se vi estas patr(in)o sciu ke jam aliĝis 15 diversaĝaj infanoj kaj tre verŝajne oni memorganizos vartsistemon, tiel ke vi iom liberos por partopreni programerojn. Junulara festumado estos garantiita per la partopreno de pluraj kejanoj kaj la bona etoso de la koncertoj kaj urbaj aranĝoj. -Saluton, mi estis ĵus sonorigonta la pordon. -ha ĉu? (mi hezitis, ĉar mi timis pri ia polica afero) -Vi estas la esperanta gasto, ĉu ne? -Jes (mi respondis, iom time) -Mi estas Jassiek, la fianĉo. Estas plezuro koni vin. Ĉu la gastigantino bone traktis vin? (li diris duonŝerce) -Ho jes! ŝi estas tre sindonema! Mi pasigis tiun tagon kun mia pasporta servo, kolektante la adresojn de aliaj polaj gastigantinoj. Kutime ni facile opinias pri ĉiutagaj aferoj kiuj aperadas en nia najbareco aŭ pere de la amaskomunikiloj... sed malofte ni havas la okazon opinii pri la kruda realo kaŝita malantaŭ la muroj de farmo kaj buĉejo. Ni facile akuzas homojn kiuj lanĉis bombon, pafis promenanton, pribatis infanon, ...sed, ĉu vi scias ke vi/ni respondecas pri malsanoj, mutiloj, torturoj kaj amasmurdado? Ĉu vi scias kio okazis antaŭ ol la ovo venis al via telero? Ĉu vi scias al kiu apartenis tiu peco da karno kiun vi tuj manĝos? ĉu vi scias kiel oni forigis la sangon de via kotleto? Mi proponas al vi spekti dokumentarion kiun vi plej probable neniam vidos tra televido: Hodiaŭ mi malkovris en Youtube ke iu registris la filmon Un chien andalou, de Luis Buñuel kaj Salvador Dalí. Mi ne povas eviti noti ĉi tie la retligilon por ĝui tiun preskaŭ mitologian filmon: http://www.youtube.com/watch?v=sGXFBRviPi0&mode=related&search= Ne spektintoj nepre profitu la okazon, sed mi avertas al tre sentemaj homoj, ke la superrealismaj kaj krudaj bildoj povas iom ĝeni aŭ vundi. Ĝi daŭras 15:18 minutojn. Ĝi havas kelkajn tekstojn en la angla kaj la portugala sed la filmo estas ĉefe bildeca kaj senvoĉa. La plej grandaj religioj, sektoj kaj kredoj (milionoj da kredantoj): 1027 Katolikismo (kristana) 322 aliaj kristanoj 115 Ŝijaismo (islama) 64 Anglikanismo (kristana) 6 Bahaa Kredo Fonto: Vikipedio Estas klare ke grandega parto de la homaro apartenas al iu ajn religio. Mirinde estas al mi ke en la 21a jarcento tiom multege da homoj sin deklaras religianoj kaj tamen tre ofte ne akordigas sian agadon al sia doktrino aŭ eĉ rekte kontraŭas ĝin. Klara ekzemplo pri tio videblas okaze de la militoj en Irako, Afganistano, Palestin-Israelo kaj aliaj afrikaj landoj aŭ teritorioj, kie homoj mortigas unuj aliajn nome de sia dio kaj la vivmaniero ligita al ĝi. Ne malabundas pederastaj pastroj, fanatikaj imamoj, koruptaj guruoj,..kaj tamen ili ĉiuj havas centojn aŭ milojn da sekvantoj. Laŭ mia kompreno plej multaj opinias ke nur unu sola dio povas ekzisti, t.e., ni ĉiuj devenus de la sama kreinto (laŭ tiu kredo) kaj tamen filoj de dio batalas kontraŭ filoj de dio (?). Unu el la problemoj estas ke ne dio sed specifaj tekstoj skribitaj de homoj estas la bazo por la dikredo. Se vera dio ekzistus, ĉu ne estus pli oportune ke li mem montriĝu al ĉiu homo private kaj ilustru la eventualan ĝustan vojon? Des pli vidante kiom eraremaj (kiam ne aparte fiaj) estas multaj homoj kiuj sin nomas reprezentantoj de dio. La fama itala tradicio diras "traduttore traditore"( tradukanto-perfidanto). Dio kiu estas interpretita per la menso de homo ne povas esti la vera dio. Tiel simile oni povas aŭdi de taoistoj, kiuj verŝajne estas pli proksimaj al filozofio ol al religio. Ĉiuokaze, la fakto ke ekzistas tiom multe da religioj jam per si mem dubigas pri la vereco kiun ili proponas. Estas kompreneble tre naive aserti: mi pravas pri dio kaj la aliaj ne. Mi vidas grandegan diferencon inter la koncepto dio kaj la koncepto religio. Dio eventuale povus ekzisti, en iu ajn formo, sendepende de homa agado aŭ pensado. Religio estas, eksterdube, homa kreaĵo kiu povas malaperi kiam ajn la homoj interkonsentos pri tio. Mi iom ŝvitis kurante al la kunveno de Eros Peranto programita dum la UK. Jen mi eniris la koridoron de la kongresejo, kelkaj pordoj dekstre kaj maldekstre, salono Privat, salono Zamenhof, salono Corsetti,...fine mi trovis la pordon kun la skribaĵo salono Eros. Senpense mi tuj eniris, fermante la pordon post mi. Sed, ve, kioma mallumo! mi ne sukcesis ion vidi en la preskaŭ nigro, ĉu mi eraris la ĉambron? dum mi hezitis, iu mano tuŝis mian bruston kaj murmuris mallaŭte: bonvenon...(temis pri dolĉa ina voĉo) la kunveno jam komenciĝis kaj agrable evoluas... Mi sentis kison ĉe mia vango, denove ŝi mallaŭtis: ...senvestiĝu kara. Mi embarasiĝis, hezitis, sed fine mi akceptis la proponon, fakte en la mallumo neniu povus rimarki mian nudecon. Tuj mi senvesta, mi ricevis novan kison, ĉifoje sur la lipojn, mi sentis ŝian proksimiĝon, ŝajnis al mi ke ankaŭ ŝi nudis, mi sentis la kontakton de ŝiaj mamoj, ŝiaj cicoj...Ŝi prenis mian manon kaj gvidis min en la ombra ĉambro, tamen mi rimarkis lumeton en iu angulo, ĉirkaŭ ĝi kelkaj homoj kuŝis aŭ duonstaris, aŭdeblis ĝemoj, murmuretoj, suspiroj...ĉiuj duonvideblaj figuroj ŝajnis al mi nudaj, ŝi denove ekparolis: la temo nun pritraktita estas la arto leki, ni faras diversajn provojn, ni decidis saluti lange unuj la aliajn por plibonigi niajn konojn kaj niajn internaciajn rilatojn...ĉu vi bonvolas leki miajn cicojn? mi te ĝojos se vi akceptos. Ŝi ne bezonis insisti, mi palpis ŝiajn mamojn, prenis ilin kaj alproksimigis mian buŝon al ŝiaj mampintoj, mi eklekis. Iu alia virino preskaŭ nerimarkeble surgenuiĝis ĉe miaj kruroj, ŝi ion diris, eble saluton....ŝi prenis mian penison, jam sufiĉe varma en tiu momento, kaj komencis masaĝi per sia luda kaj adaptebla lango...nun estis mi kiu komencis ĝemi...Post iom da tempo, ne multe, iu vira voĉo aŭdiĝis: ek, ni fermu ĉitemon, nun ni komencu la sekvantan temon laŭ la tagordo: la punkto G ĉe la viraj anusoj kaj kiel ĝin atingi. Tiam mi subite memoris ke en apuda salono estas prelego pri kibernetiko. Mi kure ĝisis. Ĉiujare la ŝtato bombardas nin pri la avantaĝego vakcini infanojn. En Katalunio la vakciniĝo ne estas deviga kvankam oni intence kaŝas tion kaj la civitanaro naive akceptas la kvazaŭdogmon de la vakcinoj. La variolo estus malaperinta ĉ. 1870 se la “kompliculoj” de Jenner ne estus persvadintaj la parlamenton trudi la variolvakcinon al infanoj en 1867, kio kaŭzis la plej vastan variolepidemion, ĝis la kulmino de 42.000 mortintoj en 1872. La nordamerikaj aŭtoritatoj nuntempe serioze konsideras ekŝanĝi sian politikon antaŭ la evidento, ke ĉiuj kazoj de poliomjelito estas kaŭzitaj de la specifa vakcinado. La plej vasta vakcineksperimento, disvolvita en suda Barato, pri la vakcino BCG, okazigis pli da tuberkulozkazoj en la vakcinita grupo ol en la kontrolgrupo. En Nederlando esplorado pri la temo montris ke 512 infanoj el 540 suferis malsanreagojn post la DTP-vakcinado. Laŭ esploro de kalifornia universitato, 1.000 kazoj el la subitmortoj en la jaro ŝuldiĝas al la DTP. Laŭ la revuo US Science, 26% el la infanoj vakcinitaj kontraŭ la morbilo postsuferis artralgion aŭ artriton Ĉi informoj estas elprenitaj kaj esperantigitaj el la retpaĝo: http://www.vacunacionlibre.org/ Mi havas infanon, Mikel, kiu sane evoluis post sia naskiĝo ...ĝis la dua dozo da triobla vakcinado. Tiam li eksuferis bronkioliton kiu bezonis portempan hospitaliĝon. Tiu epizodo devigis nin, la gepatroj, rekonsideri la bonecon de la vakcinprogramo. Ni decidis ne plu vakcini nian infanon ĉar, i.a., ne ekzistas la ebleco suferi difterion, poliomjeliton aŭ tuberkulozon. Por kokluŝo, morbilo kaj aliaj vakcineblaj malsanoj (kaze de apero) ekzistas oportunaj medikamentoj kaj terapioj. Unu el la "ŝajne" plej timigaj malsanoj estas tetanoso, sed ni vidu informeton en la retpaĝo http://www.vacunas.net/guia_padres/Seccion_3-OK4.pdf : En Hispanio, en 2001, ekestis 29 kazoj da tetanoso, el kiuj nur unu (!) estis infano. Kaj la raporto ne informas ĉu li mortis aŭ ne. Kokluŝo nuntempe: 3 kazoj/jare por ĉiu 100.000 homoj. Poliomjelito: la lasta kazo registriĝis en 1989. Morbilo: inter 2000 kaj 2006 ŝajne nur estis 1 morto (ne infano) Difterio: la lasta kazo registriĝis en 1986. Iom pli da informoj elĉerpeblas en: http://www.dsalud.com/numero3_7.htm (kun aludoj al alilandaj grupoj kaj organizoj) Ŝajnas ke nova polemiko ekas en Eŭropo. La Eŭropa Komisiono elektis logotipon por celebri la 50an datrevenon de la Eŭropa Unuiĝo. La logotipo (vidu apude) tekstas "kune dis de 1957" , kaj ĝin oni proponis en la angla. Francaj politikistoj, aŭtoritatoj kaj intelektuloj estis la unuaj montri siajn plendojn. Atendeble estas ke ankaŭ venos plendoj kaj protestoj el aliaj eŭropaj landoj. Ĉu ĉiuj eŭropanoj devas senti sin konfortaj sub la ombro de anglalingva ombrelo? Kion opinias fakuloj? almenaŭ unu el la membroj de la ĵurio, Jordi Montaña(instruisto pri merkatado), jam malkonsentis pri la elekto: uzi vorton por fari internacian logotipon estas stultaĵo. Cetere ŝajne okazis malregulaĵo dum la elektado ĉar, en la unua ekzamenado, la logotipo estis konsiderita maltaŭga kaj flankenlasita. Ankaŭ mi opinias ke logotipo devas esti pli neŭtrala, t.e., iu bildo kiu levu simpation sendepende de la lingvo de la rigardanto. Kaze de neceso oni aldonu klarigeton en la lingvo de la eŭropanoj (angla, franca, portugala, gaela, kataluna, itala, germana, okcitana, eŭska, ktp...kaj Esperanton) Mi ne rekomendas logotipon en Esperanto, unue ĉar ĝi aspektus strange al multaj homoj kaj due mi dubas ĉu estas bona ideo asociaciigi Esperanton al specifa eŭropa afero. Hieraŭ okazis balotado en nia lando. Post tri jaroj da politikaj kriz(et)oj, la ĝisnuna registaro preparas sian valizon por foriro...aŭ ne. En la lastaj jaroj regis koalicio de, almenaŭ teorie, maldekstraj partioj: PSC (katalunaj socialistoj) ERC (maldekstremaj sendependistoj) kaj ICV (postkomunistoj kaj ekologiistoj). En la nuna voĉdonado venkis CIU (katalunistaj centro-deskstruloj) sed la nombro de iliaj voĉdonoj ne sufiĉas por starigi registaron sen helpo de almenaŭ unu alia partio. La ŝlosilon por elekti prezidenton kaj ceteran registaron havas ERC, kiu devas decidi al kiu koalicii, ĉu al CIU, ĉu al PSC+ICV ( la triunuo nun reganta). Ĉiuokaze, dekstraj tendencoj kaj partioj havas preskaŭ nulan ŝancon prosperi. PP (hispania dekstrularo) retroiris kaj perdis unu deputiton. Novaĵo en la politika mapo de Katalunio estas la tri deputitoj atingitaj de tre juna partio Ciutadans -partit per la ciutadania* (progresemaj kontraŭnaciistoj). Plej bedaŭrinda afero, laŭ ĉiuj analistoj, estis la malmulta partopreno en la balotado, nur 56'6 % de la eblaj voĉdonantoj efektivigis sian rajton. Estas oktobro, venas al niaj montoj la niskaloj, la plej bongustaj fungoj, aprecataj de preskaŭ ĉiuj kaj frandaĵo de restoracioj. Homoj el ĉiuj aĝoj kaj kondiĉoj marŝas grupe al montaroj , ĉiu kun sia korbo kun la celo ĝin plenigi kiel eble plej. Tiu estas nia aŭtuna sporto: la fungoĉasado. Venas nun ankaŭ la kaŝtanoj, sovaĝaj fruktoj energiplenaj, la delico de infanoj kaj plenkreskuloj kiuj longe vicas ĉe la budoj de la "castanyeres" (kaŝtanvendistinoj kiu ĉiutage preparas ĵus braĝumitajn kaŝtanojn). Venas ankaŭ la tempo de la "panellets", la plej aŭtunaj dolĉkuketoj faritaj el migdalpasto, mielo, pinsemoj kaj sukero, inter aliaj ingrediencoj. Ili estas troveblaj en ĉiuj kukvendejoj, bazaroj kaj eĉ panvendejoj. Kaj venas la 1a de novembro, la festo de ĉiuj sanktuloj kaj de la forpasintoj (familianoj vizitas siajn forpasintajn familianojn aŭ amatojn kaj deponas novajn florojn ĉe la tombo). Laŭ iu legendo, tiu estas la dato en kiu naskiĝis la agrokulturo. La 1a de novembro estas ĉiam festotago kaj ĝin karakterizas la gajaj renkontiĝoj por vespermanĝoj kaj kaŝtanvorado. Ja multaj konas la situon de la plej konataj aŭ majoritataj lingvoj de la mondo. Nun mi volas helpi al konatiĝo de nia lingva mapo en la kunteksto sudeŭropa. En Hispanio la galega, la eŭska kaj la kataluna estas oficialaj kune kun la hispana en siaj respektivaj komunumoj. Krom tio, la kataluna estas la sola oficiala lingvo en la pirenea lando Andoro, kvankam la hispana ankaŭ estas vaste uzata tie, apud iom de la franca. Do, la kataluna estas diversgrade uzata en la Kataluna Aŭtonoma Komunumo, en Balearoj (insuloj), en la Valencia Lando, en la sudoriento de Okcitanio, en kelkaj orientaj partoj de Aragono kaj Murcio, fine ankaŭ en itala urbo Algero. Krom tio troviĝas parolantoj de la okcitana (arana varianto) en angula regiono norokcidente de Katalunio.En Valencilando, la kataluna varianto estas konata kiel valencia. La kataluna estas la sepa lingvo de Eŭropo laŭ la nombro de parolantoj, super la dana aŭ la finna. Aliaj ne tre konataj lingvoj estas la fabla (aragona) kaj la bable (asturia), ŝajne kondamnitaj al malapero. Hodiaŭ mi ricevis cirkulere denuncan poŝton. Ŝajne kataluna televido cenzuris reklamon proponita de iu NRO (Ne Registara Organizo). La reklamo tekstis, pli malpli jene: "Mi estas la publicisto, la homo kiu provas vendi al vi merdaferojn kiujn vi tute ne bezonas kaj promesas al vi ĝuojn kiujn vi neniam atingos. Mi ĉiam elturniĝas por ke vi sentu vin frustrita. Mi ne deziras vian feliĉon, homoj feliĉaj ne konsumas. Se vi estas juna, kredu min, studu, konsumu...kaj silentu" La negativo far televidkanalo verŝajne ne multe bremsos la disvolviĝon de la kampanjo, kiu nun ruliĝas en interreto kaj aliaj medioj sed ĝi estas pensiga. Kiom longe aĉetado kaj sopirado al produktoj povos kaŝi la kolektivan malfeliĉon de la civitanaro? Intertempe la senlima produktado de nenecesaj aferoj implicas la rapidan malaperon de risorsoj, vegetaĵaro, bestospecioj kaj aliaj riĉaĵoj de nia planedo. La homaj rilatoj difektiĝas paralele. En nia lando furoras la surstrataj kolektivaj ebriiĝoj. Oni celas tuj konsumi, trovi feliĉon alkoholan por forgesi la ceteran malfeliĉon. Pli kaj pli reklamoj inundas niajn vivojn, la senco de la vivo estas konsumi, konsumi kaj konsumi. Senkritikan kaj banalan vivmanieron respegulis bone la filmo "La Muro" surbaze de la ideoj muzikitaj de Pink Floyd. Nia vivo pleniĝas de aferoj dum nia spirito malpleniĝas de senco. En la filmo tiu malpleniĝo kondukas al renverso de la sistemo kiu rezultas en diktaturo simila al la nazia. Ni ŝanĝu nun la sistemon antaŭ ol ĝi forvoros nin. Viaj filoj ne estas filoj viaj, ili estas filoj kaj filinoj el la vivo, la vivo kiu sopiras al memekzisto. Ili ne venas el vi sed tra vi kaj, eĉ se ili estas kun vi, ili al vi ne apartenas. Vi povas doni al ili vian amon sed ne vian pensmanieron ĉar ili jam havas sian propran pensmanieron. Vi povas varmigi iliajn korpojn sed ne ilian spiriton ĉar ili loĝas en la hejmo de l'estonto, kiun vi ne povas viziti, eĉ en ŝonĝoj. Vi povas peni por adaptiĝi al ili sed ne strebu ke ili similu al vi, ĉar la vivo neniam retroiras kaj neniam haltas en la hieraŭo. Vi estas la arko kaj viaj filoj estas la vivantaj sagoj lanĉataj. Lasu ke via arkista mano inklinu en la direkto al feliĉo. Kahlil Gibran. Jen mi reproduktas en Esperanto la pensaĵojn de la elstara poeto Kahlil. Ĝi estu memoraĵo por ke ni konsciu pri la eksterordinara valoro de la monda infanaro. La mondo nur estos pli bona se ni lernas ke ili meritas nian plejan amon kaj respekton. Ni estas mutaciuloj. Kiam mi ion manĝas en mia dometo aŭ en restoracio ĉe ajna urbangulo mi ne scias kion mi manĝas: koloriloj, gustigiloj, densigiloj, parfumiloj, antibiotikoj, konserviloj, insekticidoj, herbicidoj,...kiom da spaco restas por la origina manĝo? Sed granda orwella entrepreno trovis solvon: ni mutaciigu la nutraĵojn! Ni fajfu pri la ritmoj de la naturo, ni fajfu pri la biologia evoluo, ni fajfu pri la longdistancaj sekvoj, ni fajfu pri la rajtoj de tradiciaj agrokulturistoj, ...ni fajfu pri ĉio kio malkonvenas al niaj financaj enspezegoj. Mi emas al vegetaranismo, pro sanaj kaj etikaj kialoj. Eĉ skeptikaj kuracistoj rekomendas vegetaran reĝimon kiam sano de paciento estas fragila. Kaj se al mi eblus, mi aĉetus ĉiam biologiajn (ekologiajn) nutraĵojn. Ju pli ni perfortas la naturon des pli ĝi liveras al ni fakturojn. Ne temas pri superstiĉo, pli kaj pli da sciencistoj avertas pri nia nedaŭrigebla vivmodelo. Pli da vegetaranismo kaj racia distribuo de la nutraĵoj (kaj la rimedoj por ilin krei) sufiĉus por kontentigi la malsaton de la homaro. Mi tute ne kredas ke transgena teknologio estas la sola solvo. En nordaj landoj oni jam pruvis per eksperimentoj ke la homa spermo difektiĝas kauze de manĝajoj mistraktitaj en ilia origino. Sed multajn malbonajn sekvojn de la nuntempa nutraĵindustrio oni ne povas demonstri ĉar nek ŝtatoj nek privataj entreprenoj investas monon en la esplorado. Nur kiam la rezultoj estas nekaŝeble malbonaj, ekzemple pri la amianto-industrio, DDT, talidomido, ktp. nur tiam, jam tre malfrue por multaj homoj, alvenas mono. Eble iu registaro-entrepreno iam decidos ke la plej bona solvo estas mutaciigi nin por ke ni adaptiĝu al la mutaciigita medio. En la jaro 1998 mi trairis epokon en kiu mi sopiris al kreado/partoprenado de ekovilaĝo, t.e., mi volis trovi homojn por kune antaŭenigi kamparan aŭ montaran komunumon sub la ideo de respekto al naturo. Post kelkaj urbaj kunvenoj ŝajnis malfacile interkonsenti grupe kaj trovi la necesajn rimedojn. Post kelkaj esplorekskursoj mi trovis mian etan paradizon, la montaro Rúbies, ĉe la sojlo de Pireneoj. Tie kuŝis senhomigita kaj ruiniĝinta vilaĝo, je du piedhoroj de la plej proksima loĝata vilaĝo. Mia enamiĝo estis tia ke mi senhezite iris al Rúbies kaj starigis tendon kiu fariĝis mia hejmo dum preskaŭ ses monatoj, ĝis kiam mi malkovris, kelkajn kilometrojn pli norde, malnovan amikon kiu sin dediĉis al ekologia agrikulturado kaj bezonis helpanton. Mia tempo en Rúbies mi memoras kiel unu el la plej bonaj el mia vivo. Certe ĝi profunde spuris en mia animo kaj markis mian postan karakteron. Mi memoras la imponegan silenton de nebula tago en fantoma vilaĝo, la bruetojn de la noktaj bestoj, la ĉarmon de beroj, fungoj kaj arbofruktoj, la ekkonstruadon de prakabano, la konatiĝo kun ekskursantoj ĉe vesperfajro, la amikiĝo kun paŝtisto,... Homoj kutime demandis al mi: kion diable vi faras sola tie? la liston mi povus fari longegan sed nepre menciindas ke mi sentis min penetrinta iom en la kernon de la vivo, de la naturo. En urboj homoj forgesas kion ili estas, kio vere gravas kaj kio sencas. Sperto de anakoreto vere indas se vi kuraĝas. Ĉu vi kapablas esti kun vi mem? multaj ne. Faru provon, sidu sur seĝo aŭ sofo dum kvin minutoj farante NENION (nek agado, nek parolado). Se vi sukcesas, vi estas preta por sekva paŝo: ekskursu sola unu tutan tagon. Daŭrigo de provoj vi mem decidu. Cetere, mi ankaŭ rekomendas al vi trovi vian etan paradizon. Eble ĝi ne estas tiel malproksima kiel vi kredas. En la centro de la supra foto troviĝas la mia. Unu el miaj hobioj estas kino. Almenaŭ dufoje monate mi vizitas kinejojn por ĝui la sepan arton, pri kiuj mi kompreneble havas preferojn. Nun mi volas dividi kun vi miajn plej ŝatatajn titolojn. Mi proponos ilin laŭ memora ordo do, la vicoj estas interŝanĝeblaj. Unua, ĉar apudas la foto, estas 2001: odiseo en la kosmo de Stanley Kubrik, ĝi estas belege filmita kun memorinda sonorbendo. La filmo estas tre sugestoriĉa. La vivo de Brian, La senco de la vivo kaj La kavaliroj de la kvadrata tablo, ili ĉiuj produktaĵoj de la reĝisora marko Monthy Python. Laŭ mi, la plej geniaj humurfilmoj de la lastaj jardekoj. Ankaŭ inda je mencio estas la filmoj de la mita kaj senmorta Charlie Chaplin, ni menciu nur La granda diktatoro (kiu cetere enhavas iomete da esperanto). Kun filozofiaj kaj pensigaj trajtoj menciindas Mia vespermanĝo kun André de Louis Malle kaj Raŝomon de akira Kurosawa. Pro sia kapablo surprizi kaj eventuale veki skandalojn elstaras La lasta tango en Parizo kun Marlon Brando kaj Maria Schneider kaj Je t'aime mais non plu (kies tradukon mi ne scipovas), tiu ĉi lasta havas ankaŭ historian sonorbendon. Rekomendindas ankaŭ preskaŭ ĉiuj filmoj de la gefratoj Marx: Grouĉo, Ĉiko, Harpo. Eble ni menciu Ansersupo kiel plej emblema. En scienfikcio (jam ne tioma) Blade Runner de Ridley Scott kaj, iom pli malnova sed ne nepre malpli bona, Farenheit 451 de Françoise Truffaŭt. Al naturamantoj mi rekomendus La urso-n de Jean-Jacques Annaud (kies filmado daŭris preskaŭ 7 jarojn entute). Nu, estas multaj pli sed eble tion ni lasu al venonta blogo... Mi estas 46 jara, mi neniam edziĝis kaj mi havas filon. Mi neniam bone komprenis kial homoj geedziĝas. Se geamantoj estas feliĉaj kaj fidas unu la alian, kial ili bezonas kontrakton? Kiam mi estis feliĉa kun mia amatino ni organizis feston kun niaj geamikoj, neforgeseblan feston. Ŝtato donas monavantaĝon al geedziĝintoj kaj sekurecon al iliaj idoj, tio estas iu formo de diskriminacio. Kial ŝtato ne protektas idojn sendepende de la statuso de la gepatroj? Geedzaj religiaj ceremonioj plej ofte estas montro de hipokriteco. La gekontraktantoj agas pli pro monaj motivoj ol pro spiritualaj konvinkoj. Mi ĉiam klopodas forfuĝi el geedziĝaj invitoj, ĉefe el tiuj en kiuj oni pompe kaj troe elspezas dum en Afriko multaj homoj mortas el malsato aŭ infekta akvo. Mi ŝatas ritualojn sed ne tiuj truditaj de restoracioj, meblovendejoj, fabrikantoj de nuptaĵoj, fifotografistoj kaj aliaj nuptovulturoj. Kaj mi malŝatas geedziĝojn ankaŭ pro ĝia ofta kiĉaspekto kaj enuiga kliŝripetado. Iam oni demandis al mi , eble sarkasme, ĉu mi pli ŝatas enterigajn ceremoniojn. Do, jes, sendube. Enterigaj ceremonioj estas multe malpli banalaj. Homoj estas devigataj pensi pri la vivo kaj ĝia senco. Mi ŝatas la silentajn momentojn en kiuj ĉiuj alprenas solenan respektosintenon kaj kelkaj eĉ provas elkore valorigi la forpasintan familianon aŭ amikon. Morto humanigas nin, geedziĝo katenas nin al burokrataĵoj kaj monspekulado. Fakte la historia origino de geedziĝo fontas el kontrakto inter familioj. Nur en la modernaj tempoj oni permesis ke enamiĝo estu sufiĉa ekskuzo por geedziĝi kaj ankoraŭ nun, en kelkaj regionoj de la mondo, eksplicite oni geedziĝas aŭ geedzigas pro monaj interesoj. Intertempe, divorcoj jam estas ĉe ni preskaŭ samnombraj ol geedziĝoj. Geedziĝo estas mito kaj nenion garantias. Amu kaj forgesu pri kontraktoj. Por tiuj kiuj daŭre scivolas pri la aŭtoro de ĉi blogaro, nepre mi devas rakonti pri Llibreria Clàssic, en kiu estas enkadrita BEK. Clàssic estas brokanta librovendejo funkcianta suverene dis de antaŭ 7 jaroj. Kial librovendejo? iu demandos. Libroj estas skatoloj enhavantaj etajn universojn, personajn kosmojn kaj hom(ar)an historion. Libroj enhavas pasinton, nunon kaj estonton, nur oni devas trovi la ĝustan, trafi la celatan. Mi fariĝis librovendisto pro diversaj kialoj: mi ŝatis la rolon de trezorzorganto, arkivisto de diversvaloraj mesaĝoj, transdonanto de revoj. Librovendisto estas paca homo, ankaŭ pacienca. Li kontribuas al tenado de kulturo kaj gardo de l'memoro. Kelkaj libroj senmortigas homojn kaj se ne, ili vivigas kaj eĉ vigligas. Ĉio troveblas en libroj, historioj ekzistantaj kaj ne, simplaj poemoj kaj nedeĉifreblaj teorioj, bildoj kaj literoj, pejzaĝoj kaj ŝtormaj pensagadoj, koloroj kaj travideblo. Brokantaj libroj krome, ricevas pluroblan valoron. Ili perdis la fabrikajn gumodorojn kaj ricevis plurmanajn spurojn. Brokantaj libroj travojaĝis homojn kaj fariĝis vere sociaj libroj. Prokrastante sian morton ili prokrastigas la morton de arboj. Mi ŝatas esti librovendisto, asketo en urbo, okulvitrulo, kaŝvidanto de sekretoj ne sekretaj. Por mi, librovendejo estas kaverno de Alí Babá, diru la pasvorton: bonan tagon! kaj vi ekvidos centojn da juveloj. Kiom da mondoj en mia malgranda mondo! Konstruu vian mondaron. Aĉetu librojn ie ajn kaj ilia magio ŝanĝos vian vivon. Kaj iam en via vivo vizitu min. Legite en la hieraŭa ĵurnalo: unu kvadrata metro da loĝejo en Barcelono povas kosti 6.522 eŭrojn. Do, aĉeti 100 m2-an loĝejon postulas elspezon 652.200 eŭran. Rimarkinda parto de la junularo ricevas monatan salajron ĉirkaŭ mil-eŭran. Jen la matematika divenaĵo: kiom da tempo pasos ĝis kiam junulo A(veraĝa) povos finaĉeti loĝejon X ? Bonŝance la hispana ministrino Trujillo trovis la mirindan solvon: la registaro mendos la konstruadon de loĝejoj 30 m2-aj, por ke gejunuloj povu sendependiĝi de familio. Sed kio okazas se junulo hazarde aŭ fripone decidas enamiĝi kaj kunvivi kun amant(in)o? ĉu ili okupu la loĝejon laŭvice, unu dum tage kaj alia dumnokte? aŭ ĉu ili disdividu la spacon, 15 metrojn unu kaj 15 metrojn la alia? “Ĉiuj hispanoj rajtas posedi dignan kaj adekvatan loĝejon. La publikaj potencoj kreos la necesajn kondiĉojn kaj enkondukos la ĝustajn normojn por efektivigi tiun rajton, regulante la uzon de la tero akorde kun la ĝeneralaj bezonoj kaj celante malebligi spekuladon. La komunumo partoprenos la plusvaloron kiu rezultos el la urba agado far la publikaj institucioj.(Art. 47 Hispana Konstitucio)” Spekulado aliflanke minimumigis la luofertojn, kiuj cetere ankaŭ povas esti vere altprezaj. Ekzemple: mi estas librovendisto kaj monata lupago de la vendejo altas je 485 eŭrojn kaj la lupago de mia loĝejo atingas 625 eŭrojn( entute 1.110, poste aldonu la akcesorajn elspezojn). Nur disdivido de la loĝejo kun aliaj homoj permesas al mi pluvivi sub tegmento. Pro tio ĉio, la junularo (kaj aliaj ularoj) en Hispanio pli kaj pli sin mobilizas kontraŭ la skandala senlima spekulado. Tion kion registaroj ne faras, ni faru. Dum jarcentoj homoj el diversaj etnoj kaj regionoj estis kaptitaj , malliberigitaj, senigitaj el iliaj rajtoj kaj venditaj por esti uzataj de siaj "mastroj" laŭplaĉe. Alvenis momento en kiu tio ne plu estis akceptebla de la civilizitaj modernaj socioj kaj oni abolis la sklavecreĝimon. Tiam multege da homoj, tiutempe ĉefe nigruloj, ĝojkriis rehavante siajn homajn rajtojn. Sed sklaveco nur parte estis abolita, nur la parto kiu rilatas al nia specio, ĉar oni iam decidis ke nigrulo ne estas besto kaj ĝi havas eĉ animon. Supervivis la cetera sklaveco, tiu kiu neglektas la rajtojn de aliaj suferantoj, tiuj kiuj havis la malbonŝancon ne naskiĝi en la homa specio. Daŭre ni neas kiun ajn rajton al simioj, ĉevaloj, ronĝuloj, bovoj,birdoj...ja homo konsideras sin supera, kvankam krom tio ke li havas pli pezan kapon, li estas la plej malkapabla besto en la naturo. Ho ja, ni estas inteligentaj! pro tio ni decidas ke la sentoj, inteligento kaj beleco de la aliaj estas simple ignorindaj aferoj. Daŭre subkonscie ni opinias ke nur ni havas animon. Bestoj estas nur aĵoj moviĝantaj. Ja tute ne gravas ke ili amas, ploras, timas, manĝas, trinkas,ĝojas, kuraĝas, malkuraĝas, interkomunikas, kreas eĉ artaĵojn,...ili estas nur bestoj. Ni povas eksperimenti per ili, ni povas ilin ekspluati, malliberigi, mutili kaj mortigi sen iu ajn konsciencriproĉo. Ni povas aĉeti kaj vendi ilin ĉar iliaj nomoj ne estas Paŭlo, Eva, Maria, Petro...ili estas nur bestoj. Nur pro hazardo ili havas okulojn, nazon, buŝon, orelojn,...sed bestaj sensorganoj ne gravas, nur gravas homaj. Sklaveco ne finiĝis kaj mi hontas, kaj mi afliktiĝas. Renaskiĝo, jes aŭ ne Foje, kiam mi rivelas ke mi estas budhisto, kelkaj homoj tuj demandas: do, vi kredas je reenkarniĝo, ĉu ne? Mi devas respondi jes kaj ne, ĉar la vorto reenkarniĝo povas esti interpretata diversmaniere, dependante de la kunteksto kaj la konoj de la demandanto. Ja budhismo konsideras ian formon de reenkarniĝo kiel fakto. Tiel, la plej famaj budhomajstroj povas doni instrukciojn al siaj helpantoj por retrovi lin post lia morto. Sed la afero ne ĉiam estas tiel simpla. Tiuj kiuj povis spekti la filmon La eta budho verŝajne surpriziĝis malkovrante ke lamao povas reenkarniĝi en tri homojn! Multon ni ne konas el la plej subtilaj aspektoj de ni mem. Nia korpo kaj menso ne estas nur tio kion ni povas vidi kaj mezuri per niaj sensorganoj kaj mezurinstrumentoj. Energio, homa ĉikaze, povas iel pretervivi la strikte biologian korpon, adoptante formon en pli subtila medio. Supozeble multaj aferoj perdiĝas en la proceso sed sufiĉas maldikega energifadeneto por justigi la debaton pri reenkarniĝo. Por kompreni iom pli, konvenus konscii pri la neekzisto de morto absoluta. La nenio ne ekzistas, pri tio konsentas religio kaj scienco, memoru la diraĵojn de A. Einstein pri materio kaj energio. Tiel do, morto nur povas esti transformiĝo. Sed ankaŭ la proceso bebo-infano-junulo-adolto-maljunulo estas tiuflanke meditiga transformiĝo. Relegu la paŝojn kiel morto-naskiĝo-morto-naskiĝo-....kaj ni komencos malfermi pordojn al kompreno de la alia pli grava renaskiĝo. Ĉiu naskiĝanta homo konsistas el ekzakte la samaj kosmaj elementoj, nur varias la ordigo, je preskaŭ ne imageble nanoskopa skalo. Ĉu lamaoj kapablas iel mastrumi tiun ordigon? Kelkaj sciencfakoj esploras tiun eblecon. Tamen mi jam kuraĝas certigi al vi ke homoj ne povas tute ripetiĝi, eĉ per klonteknologio. Ĉu vi povas esti la sama homo hodiaŭ kaj morgaŭ? Nur en scienfikcia rakonto tio eblas. Kaj jen la filozofia paradoksa demando: se la homo kiu mi estis hieraŭ, jam mortis...al kiu diable interesas ĉu reenkarniĝo ekzistas aŭ ne? Jen nia mondo. La mondo estas plena de klaŭnoj diverspecaj, kelkaj bonaj kiel Ĉarlie Ĉaplin, Harpo Marx, Ĉarlie Rivel, Rowan Atkinson, Monthy Piton eĉ Gary Grant...kelkaj malbonaj, tiuj kiuj kredas ke la resto de la homaro estas mense handikapita (la nomojn vi mem skribu laŭplaĉe). Post Esperanto unu el miaj hobioj estas la humuro kaj neeviteble iam mi falis en la reton de la klaŭnuloj. Mi faris tri enkondukajn kursojn, por mi mirindaj. Mi malkovris ke klaŭno estas multe pli ol profesio, ĝi celas liberigi vin de balastaj adoltaĵoj de premaj tabuoj, de misutilaj lernitaĵoj. Claŭde Piron, nia kara psikiatro, iam nomis sin "plifeliĉigisto" (mi pardonpetas se mi ne ĝustas). Klaŭnoj estas "feliĉidruidoj", ili konstante ellaboras eliksirojn por krei feliĉajn homojn, almenaŭ por tempeto. Bonaj klaŭnoj estas magiistoj kiuj sukcesas vidigi la infanojn kiuj loĝas interne de ĉiu homo. Klaŭnoj liberigas nin per ridoj kaj ridigoj. Klaŭno foje aspektas freneza, ĉefe kiam li/ŝi sukcesas esti natura. Kaj klaŭno plej amuzas kiam li/ŝi mem amuziĝas. Sed ne pensu ke klaŭno bezonas ruĝan nazon, tute ne, lia tuta korpo kaj menso estas granda ruĝa nazo. Klaŭno estas pli proksima al vivstilo ol profesio. Facilas trovi en ĝi filozofion, psikologion kaj mistikismon tre utilan al kiu ajn homo. Mi varme rekomendas al vi provi almenaŭ unu fojon en via vivo. Certe vi ne pentos, krom se vi timas esti pli feliĉa. Abundan informadon en la hispana kaj iomete en la angla vi trovos en la jena retejo: www.clownplanet.com . Mi kun granda plezuro iniciatos amikecon kun geesperantistoj kiuj deziros provi la ĝojeliksiron (aŭ eble vi jam provis? tute same ;). Forpasis William Auld. Por multaj esperantistoj William estis en plej alta pinto de la esperanta literaturo. Estante modelo sekvinda kaj atentinda de pluraj postaj verkistoj li eĉ estis proponita kiel kandidato por la nobelpremio en 1999. Iom resume mi transkribas ĉi tie parton de la verkaro de ĉi altestimata homo. Estu mia hodiaŭa blogo omaĝo al unu el la plej elstaraj majstroj kies fekunda talento donis al esperanto altan rangon. Verkoj:Poemaroj: La balenodento, de Jack London (1952)Epifanio, de Shakespeare (1977)La urbo de terura nokto, de James Thomson (1977)Don Johano, Kanto 1, de Byron (1979)La robaioj de Omar Kajam, de Edward Fitzgerald (1980)La sonetoj, de Shakespeare (1981)Fenikso tro ofta, de Christopher Fry (1984)Montara vilaĝo, de Chun-chan Je (1984)La graveco de la Fideliĝo, de Oscar Wilde (1987)La komedio de eraroj, de Shakespeare (kun Asen M. Simeonov, 1987)Omaĝoj. Poemtradukoj (1987)Gazaloj de Hafez (1988)Spartako, de Leslie Mitchell (1993)La stratoj de Aŝkelono, de Harry Harrison (1994)Teri-strato, de Douglas Dunn (1995)La kunularo de l' ringo, de J.R.R. Tolkien (1995)La du turegoj, de J.R.R. Tolkien (1995)La reveno de la reĝo, de J. R. R. Tolkien (1997)La ĉashundo de baskerviloj, de Arthur Conan Doyle (1998)La Hobito, au tien kaj reen, de J. R. R. Tolkien (kun Chris Gledhill, 2000) Kantoj, poemoj kaj satiroj, de Robert Burns (kun Reto Rossetti, 1977) el la sveda: Floroj sen kompar' (kun Margaret Hill, 1973)Kantanta mia bird' (kun Margaret Hill, 1973)Dum la noktoj (kun Margaret kaj David Hill, 1976) Esperanto: A New Approach (1965)Paŝoj al plena posedo (1968)A first course in Esperanto (1972)Traduku! (1993) Bibliografio: Bibliografio de tradukoj el la angla lingvo (1996, kun E. Grimley Evans)Esearoj: Facetoj de Esperanto (1976)Pri lingvo kaj aliaj artoj (1978)Enkonduko en la originalan literaturon de Esperanto (1979)Vereco, distro, stilo (1981)Kulturo kaj internacia lingvo (1986)La fenomeno Esperanto (1988)La skota lingvo, hodiaŭ kaj hieraŭ (1988) Proksimiĝas la 11a Katalunio estas unu el la probable malmultaj popoloj kiu instituciigis historian malvenkon kiel la ĉefan nacian tagon. La 11an de septembro de 1714 katalunio perdis definitive sian rajton al suvereneco. Sed ĉiuj popoloj ŝatas havi sian mitologion kaj en 1714 katalunoj rezistis ĝis la elĉerpiĝo de fortoj kaj esperoj. Ĉiujare oni celebras tiun tagon – la Diada de Catalunya – per surstrataj manifestacioj, publikaj prelegoj, politikaj deklaroj, socimovadaj budaroj kaj instituciaj omaĝoj. Memkompreneble la politikaj enhavoj estis evititaj dum la hispanaj diktaturaj epokoj. Plej memorinda estis la 11a de septembro de 1977, kiam ĉ. 1 miliono da homoj kolektiĝis en la centro de Barcelono je la klamo llibertat, amnistia i estatut d’aŭtonomia! (libereco, amnesto kaj aŭtonomecstatuto). Nuntempe Katalunio ĝuas relative grandan decidpovon pere de propra registaro La Generalitat kaj koncerna Statuto, antaŭnelonge renovigita. Tio kontentigas parton de la civitanaro sed aspektas nesufiĉa al alia parto. Ĉiuokaze la Diada de Catalunya daŭre konservas sian depostuleman karakteron, preter naive folklorecaj nacitagoj. Kaj pri tio mi ĝojas. 11 de septembro. Eta historio. La Sukcedo-Milito (1702-1714) frontigis Katalunion kaj la landojn de la Aragona Krono kontraŭ Kastilio, kadre de eŭropa internacia konflikto. Unu el la ĉefaj sekvoj de la malvenko estis la abolo de la leĝaroj de la Kataluna Princlando, la laŭord(on)a dissolvado de la landaj institucioj. Resume: la fino de la kataluna suvereneco . Kun (sen:) permeso de Reinaldo Marcelo, mi transkribas en mian blogon parton de lia recenzo pri libro kiun mi kredas tre konvena por nia esperantistaro: Kronikoj de niaj frustriĝoj „Popolo, kiu ne kuraĝas ridi pri si mem, ne estas matura.” (Raymond Schwartz) Memkritiko, same kiel sinmokado, ofte rezultas el klara memkonscio. Stultaj estas do socioj aŭ homgrupoj, kiuj prenas sin mem tro serioze kaj, blindigitaj de siaj veroj, ne povas vidi sin en la spegulo de lakonscio. Ni, heroaj kaj samtempe klaŭnecaj donkiĥotoj de Esperantujo, estus povraj estaĵoj, se ni, de tempo al tempo, ne igus nin objekto de nia propra rido. Aliflanke, obstina malkapablo ridi pri si mem kreas paradokson: ĝi vekas ridemon. Nu, kial ni tiel ofte priridas la Civiton, eĉ se tiu ridado estas kamuflita per la eleganto de niaj retorikaĵoj? Ĉi tie temas tamen pri alispeca mokado, grava atingo, pri kiu ni povas pli fiere fanfaroni ol pri la multnombraj sablokasteloj, kiujn ni, esperantistoj, ŝatas konstrui. Samideanoj, kolekto de „satiroj kaj humuraĵoj pri Esperanto kaj esperantistoj”, kompilitaj de Aleksander Korĵenkov, Sten Johansson kaj Valentin Melnikov, kondukas nin al ridado, ridetoj, fojfoje melankoliaj ridoj, ĉar finfine ĝi memorigas nin pri nia homeco. Ridante de teksto al teksto (datitaj de 1914 ĝis 2005), la leganto pasos tra diverskolora galerio de verkistoj, el kiuj estas okazaj kaj „plentempaj” humuristoj: Vasilij Devjatnin, Julio Baghy, Trevor Steele, E. Wende, Raymond Schwartz, Liven Dek. Jen nur kelkaj el 21 aŭtoroj, kiuj konsistigas la kolekton. Ili plejparte karikature bildigas la fuŝaĵojn de esperantistoj kaj/aŭ de ilia verda mondeto. Escepto estas Gonçalo Neves, kiu iras iom kontraŭdirekte en Fakistoj: en scienca kongreso, la partoprenantaj sciencistoj – pentritaj de la aŭtoro kiel homoj, kiuj pli kaj pli multe specialistiĝas pri pli kaj pli malmulto – estas bise kaj fajfe aklamitaj, kvazaŭ film-steluloj. Tiu situacio pluas ĝis alpaŝas la podion, la lasta ĉe la lastaj, iu „etkreska barbulo okulvitra” por prezenti al la publiko dekses-regulan helplingvon. La sekvo estas antaŭvidebla, eĉ se mankas al la leganto iom da imagpovo: la publiko lin forpuŝas per „eksploda malaplaŭdo”, ĉar al ĝi plaĉas nur „amplekse kompleksaj” eltrovaĵoj. Simplas la ideo, sed la rakonto estas teksita tiel (kun evidentaj markoj de la poeta talento), ke la leganto ne sukcesos deteni sin de ridado..> > 21 aŭtoroj: Samideanoj: satiroj kaj humuraĵoj pri Esperanto kaj pri> esperantistoj. Eld. Sezonoj, Kaliningrado, 2006. 80 paĝoj, glue bindita.. Jam sufiĉe multaj esperantistoj konas pri la ekzisto de Barcelona Esperanto-Kontaktejo sed mi volas profiti blogon por ĝisdatigi la informojn pri ĝi. BEK estas unu el la nunaj malmultaj esperanto-referencoj en Barcelono, kune kun la departemento de Esperanto de la Klubo de Amikoj de Unesko kaj la muzikdrinkejo Badlands. BEK plenumas diversajn funkciojn: estante ordinara brokanta librovendejo en ĝi eblas informi al ĝenerala publiko pri la ekzisto kaj atingoj de la esperanta movado kaj komunumo, krom tio, dank' al la fakto disponi pri diversaj ĉambroj, eblas gastigi vojaĝantojn preskaŭ dum la tuta jaro, kvankam vizitoj emas pliabundi en somera epoko. Tria grava funkcio de BEK estas instruado. En diversaj epokoj okazis ĉeestaj kursoj kaj helpis en interretaj. Ĉijare nia plano estas la kreado de lernoĉambro proponota al memlernantoj de la lingvo. Per unu sola pago en la komenco, la lernantoj povos uzi e-bibliotekon, aŭskulti e-muzikon, uzi interreton, ricevi akuratajn informojn kaj peti helpon kaj superviziion dum la lernado. Aliaj proponoj estas la uzo de ĉambro por renkontiĝoj kaj kunvenoj kaj la partopreno aŭ kunlaboro en e-projektoj kongruaj kun la filozofio de BEK. Sporade la kontaktejo povas eldoni reklaman kaj informan materialon. La nuna horaro por la publiko estas 10 h. - 14 h. kaj 17 h. - 20 h. Krom tio eblas interkonsenti telefone kaj rete. Eble kelkaj sindemandas kio estas bekbotelo? tiu estas la nomo kiun mi kreis por difini tipe katalunan botelon uzata por trinkado de vino. Kiel vi povas vidi per la foto, ĝi posedas specialan konturon, la plej alta parto estas kolo tra kiu oni enverŝas la vinon kaj samtempe uzata por teni per la mano dum trinkado. La flanka konuso estas la elverŝilo kiu mallarĝigas la fluon de la vino, tio estas oportuna ĉar uzanto povas malproksimigi la botelon de la buŝo dum trinkado levante ĝin. Mallertuloj kutime vinumas mentonon kaj nazon dum tiu provo, kio oportunas por krei ridan kaj gajan etoson en piknikoj, lunĉoj kaj aliaj manĝaranĝoj. La bekbotelo en la foto estas verkaĵo de Joan Brossa, unu el la plej famaj katalunaj artistoj, moviĝanta inter poezio, abstrakto, tradicio kaj eventuale humuro (propra opinio de fidu tro multe :). En la blogejo mi adoptis ĝin pro miksaĵo de kelkaj ideoj. Unue mi planis la nomon mesaĝbotelo sed mi volis konekti ĝin al mia alia iniciato Barcelona Esperanto-Kontaktejo (BEK), do, la vorto bekbotelo fariĝis pli oportuna. Metafore la blogo celas satigi la scisoifon de esperantistoj vizitantaj, kaj tion oni povas fari de malproksime levante (klikante) per la mano (fingraro). Ankaŭ la elektita foto aspektas oportuna ĉar la blogisto konsideras tre grave uzi humuron kaj ludon en la komunikado kun homoj. Nu, ludu per nia bekbotelo, duobla ses ricevos premion...se vi sukcesas eligi la ĵetkubojn tra la beko :-D zorgu pri virinoj Hast,hast! Hodiaŭ la tago finiĝas kaj nur proksime de noktomezo mi memoris pri mia blogo. Sed jen tio, ke mi havas bildon kiun mi modifetis por igi ĝin komprenebla al esperantistoj. Ĉar sekso estas unu el mia, almenaŭ mensaj, okupoj, ne estas strange ke erotikaĵoj aperu de tempo al tempo ĉi tie. Tiu ĉi estas la unua ĉirilate, mi esperas ke post la tempo mi aldonos eĉ pli amuzajn, he he. Espereble ĝi legeblos post la algluigo en la blogejo, se mi fiaskus, kiu ajn povas peti al mi sendon de la bildo per alia vojo ĉar mi konservos ĝin en mia arkivo. Por vidi pligrandigite simple kliku sur la bildo. La ideo pri Esperanto povas varii de unu homo al alia kaj el tio ĝia uzo. Mi ne lernis Esperanton por interŝanĝi poŝtmarkojn kun ruso kaj brazilano, kvankam tio eventuale povas okazi. Mi lernis Esperanton por konkretigi mian ideon pri justeco kaj solidareco. Estante kataluno mi tre proksime travivis kion signifas vivi en medio kiu sufokigas minoritatan popolon kaj lingvon. Mi estis relative bonŝanca ĉar mi estis inter la unuaj homoj kiuj rajtis lerni sian propran lingvon en la mezlernejo. Sed tio estus longa rakonto... Mi lernis Esperanton senpage kaj en relative mallonga tempo, des pli se ni konsideras la malabundon de lernomaterialo kaj rimedoj kiuj ekzistis en Katalunio komence de la 80-aj jaroj. Tio sentigis al mi ke la lingvo de Zamenhof estas esence malelita kaj la fakto ke ĝi apartenas al neniu homo aŭ popolo tuj logis min. Kiel mi jam diris, mi ne volis esperanton por banalaĵoj. Ĝi estis revolucia invento ĉar venis el homo kiu malkonsentis kun siaj subpremantaj vivkondiĉoj, politikaj kaj sociaj. Esperanto estis sekvo de la "interna ideo", li sopiris al justeco kaj frateco kaj ekpensis rimedon por survoji al ili, pacan (eble ankaŭ paciencan, pac-sciencan) instrumenton. Verdire li ne estis la unua kiu planis starigi helpolingvon por la homaro sed verŝajne li estis la unua kiu rezignis pri flatado al la propra egoo. En perspektivo ja oni ricevas la impreson ke li estis vere altruisma kaj ankaŭ, bonŝance, ruza kaj inteligenta. Esperanto en Hispanio, komence de pasinta jarcento, tuj sukcesis ĉe la tendaro de anarkiistoj kaj katalunistoj kaj mi tre ĝojas ke tiu fenomeno ripetiĝas nun en mia lando. do, Esperanto ĉe ni daŭre revolucias kaj kontraŭimperiismas. Sanon al esperantistoj! La spirita flanko Om mani padme hung. Krom blogisto kaj esperantisto mi estas ankaŭ budhisto. Jen rimaĵo al kiu mi povus aligi aliajn istojn. Sed vi eble demandos, kial budhisto? Nu, la afero havas simplan respondon, mi ĉiam posedis spiritan "internan ideon" kiu estis dum longe orfa je strukturiĝo. Kiam la unuaj informoj pri budhismo alvenis al mi, mi emis ilin ignori ĉar ili aperis sub religia vestaĵo kaj tio estis neakceptebla por la ateista blogisto. Sed "guton post guto"...Unu mia amiko estiĝis kvazaŭ kuriero aŭ leterportisto de Budho. Per li mi malkovris la filozofian teorion kaj la sciencan praktikon. Meditado kaj legado de libroj ja jes estis akcepteblaj. Mi eniris en la budhisman kampon tra la pordoj de la tibeta budhismo, kiu estas plenplena je ikonografio, tekstoj, majstroj, kaj tradicio. Tuta universo, ne strange ke plej multaj homoj tuj vidas en ĝi religion. Sed la ĝenerala ideo povas abrupte ŝanĝiĝi kiam ni transiras al esence japana konceptiĝo de budhismo, la tiel nomata Zen', la unua formo de budhismo kiu estis bonvenata en Okcidento. Jam pli malfacilas meti Zenon en la sakon de kristanismo, islamo, judaismo, ktp. La ĉefa metoda diferenco inter la okcidenta scienco kaj budhismo estas tiu, ke la unua pristudas la objektojn sen konsideri la observanton dum la dua ne distingas inter observanto kaj observato. Tamen, lastatempe la landlimo inter ambaŭ komencas forfali dank' al la kvantuma fiziko. Ege rekomendinda filmo pri tio estas Kaj kion vi scias? de William Arntz, Betsy Chasse, kaj Mark Vicente http://www.whatthebleep.com/whatthebleep/ Se iu scivolas pri budhisma muzikrecitado "mantroj" jen paĝo kun MP3-aĵoj: http://www.salves.com.br/mantras.htm OOOO... kej, Supozeble interesas ion scii pri la blogisto kiam oni decidis viziti blogon. Mia esperanta vivo komenciĝis en 1982, ĉe araneaĵoplena biblioteko, en konstruaĵo kiu antaŭe estis sidejo de kooperativo de manteksistoj. Mia instruisto estis afabla kaj bonkora maljunulo kun longa esperantovivo sur siaj ŝultroj. Mi entreprenis lerni Esperanton pro ĝia ideala, aŭ eble ni diru, interna ideo. Tiu moto, ĉiu popolo sian lingvon kaj unu lingvo por ĉiuj, definitive faligis min en la araneaĵon. En tiu tempo mi estis 22 jara, do mia unua celo estis junaj homoj kaj junaj iniciatoj. Ne longe post mia ekrego de la lingvo kaj kun helpo de neesperantista amiko, mi naskis Heroo de Esperanto-n fanzino kun la subtitolo La plej loka gazeto. Kiel vi verŝajne prividas, ĝi temis pri tre modesta kaj simplaeldonita humura gazeto sed ĝi rolis kiel plusa instigilo por la posta naskiĝo de Kataluno, la bulteno de Kataluna Esperanto-Junularo, jam pli regula kaj kvalita pro la implikiĝo de pluraj entuziasmaj gejunuloj. Por trafoliumo de tiuj kaj aliaj revuoj vi povas viziti CES (Sabadell), Biblioteko Molera (Moià) au MES (Sant Pau d'Ordal, Subirats). Naskiĝo de la kataluna Respubliko. Teksto aprobita de la kataluna parlamento Parlament de Catalunya La kataluna Respubliko estas oportuno por korekti la nuntempajn demokratiajn kaj sociajn deficitojn kaj samtempe... Paco kaj Amo. La barcelonaj esperantistoj en 1900 Esperanta societo Paco kaj Amo, Novembro 1900a Bildon pri la aludita revuo Spritulo, mi aldonas sube: Fonto de la bildo:... Puĉo en Katalunio, ĝendarmoj sturmas la katalunan registaron La ĝendarmoj sturmis diversajn ministeriojn La hispana ĝendarmaro sturmis, cimerkrede 20an de septembro matene, la katalunan registar... Anglalingva BBC-prezento (1979) kun hisp. kaj kat. subtekstoj en diversaj lingvoj Peto por liberigo de la politikaj prizonuloj Angla versio Homoj, partioj kaj organizoj (CGT) Ĝenerala Konfederacio de la Laboro Galerio de PDF-afiŝoj (Google Drive) Referendumo pri Sendependeco (enketo, marto 2017) Blogo pri la montaro kaj monaĥejo Desmon Tutu kaj 9 aliaj mondkonataj civitanoj subskribis manifeston por la rajto de la katalunoj voĉdoni pri sia politika estonteco. Legeblas en la angla ĉe Let catalans vote. Aliflanke, pli ol 400 akademianoj kaj sciencistoj subskribas alian manifeston favora al la konsulto kaj al la sendependisma procezo, laŭ informas Vilaweb. A trip to Barcelona (impresoj de nordamerikano vizitinta la urbon dum la manifestacio 11/09/2012) (sen) Novaĵoj el katalunio Administra divido de Hispanio Kat. volas disponi pri si mem Katalunaj Landoj (Vikipedio) Katalunio (Vikipedio) Katalunio volas disponi pri si mem Kio estas Katalunio? (lando por negocoj) La kataluna lingvo La sieĝo de Barcelono (vikipedio, diverslingve) Referendumo pri sendependiĝo Revolucio kaj kontraurevolucio (pdf) El diversaj lingvoj al Esperanto Esperanto en Katalunio Esperanto en la Kat. landoj (videosintezo) Kataluna Esperanto-Asocio Listo de katalunaj esperantistoj Muzeo de Esperanto de Subirats Bildoj kaj videoj Belém, galegino en Barcelono (intervjuo) Ikel (retejo) Kanto el Okcitanio (Patric) La fekant' (kristnaska kanto) Lingva mapo de Iberio Subteno de Paco Ibañez (intervjuo en Argentino) Ŝerco (bildo) Kun esperanta ŝlosilo. Klaku por iri al FB Esperanta Respubliko Bonvenon en mia retejo gastoĉambro : kun ‘o’, pli facile prononceblas “la” ĉe horoj: “Estis la deka kaj duono…” pli bone firmao ol firmo (pro kolizio kun ‘firma’) “15-jara” ne estas uzata en literaturo; en literaturo oni skribas la nombrojn plene, do “dekkvinjara” krom kompreneble foje jaroj kiel 1978 😉 akuzativo ĉe nomoj: “Klara ne amis Filip-on” sama/ankaŭ : same (adverbo) signifas ankaŭ “sammaniere”, do povas esti uzata kiel “ankaŭ”; mi sekvis la stilon de la aŭtoro; sed tamen ie-tie ŝanĝis al “ankaŭ”; foje por varii EN + akuzativo de direkto, ekz. “li iras en la konstruaĵon” kaj “li iras al la konstruaĵo”, la dua ne implicas ke li ankaŭ efektive eniras. Pri urboj: “Li iras al Lieĝo”, “li iras en Lieĝon”; la dua estas iom arkaika, sed mi emas sekvi la stilon de la aŭtoro “la sola ilia infano” slavismo, sed ne erara J – mi sekvis la aŭtoron ĉar tio pli variigis la librojn de diversdevenaj aŭtoroj; se ĉiuj verkas same, estas enuige “la plej ŝatata ŝia urseto” simile ''Krustacoj'' (krustuloj, latine ''Crustacea'') estas subfilumo de artropodoj kiun konsistigas la jenaj klasoj: Interlingvistiko kaj Esperantologio: Bibliografio de la publikaĵoj de Detlev Blanke (Recenzo el La Ondo de Esperanto) Radio Vatikana - Esperanto Sanktproklamo de beatuloj el Meksikio, Italio kaj Usono; aŭdienco kun itala ĉefministro; funebra rito por kard. Monduzzi; aŭdienco kun asocio kontraŭ antisemitismo Anti-Defamation League; novaj datenoj pri perforto kontraŭ neplenkreskuloj; nova fonduso por la konstruo de la paco; altega kosto de kuracaj terapioj en Azio; Ugandaj radioelsendoj en la tutlanda lukto kontraŭ HIV Rubriko(j): Evangelio kaj religia penso, Internaciaj informoj Sendi komenton, skribi al la redaktoro de chi tiu TTTejo: De jaroj abelistoj plendas pri mistera mortado de abeloj. Jam nur en la jaro 2012 en Germanio 300.000 abelpopoloj ne travivis la vintron. Kiel grava kaŭzo estas konsiderataj apud la Varroa-akaro la insekticidoj kiuj estas disŝprucataj en la agrikulturo. Oni volas per tio protekti la grenon kaj aliajn utilajn plantojn kontraŭ damaĝantaj insektoj, sed ankaŭ la abeloj estas trafitaj de la insekticidoj. La venenoj ĝenas ilian orientiĝan senson kio fine mortigas ilin. Ili ja ĉiam devas trovi la vojon al sia popolo. De kelkaj jaroj tamen abeloj nun konkeras areojn en kiuj oni ne supozus ilin: grandurboj. Ĉu temas pri Novjorko, Tokio aŭ Berlino - ĉie intertempe tiel nomataj urbaj abelistoj bredas abelojn. La komenco okazis interalie en belega loko, meze de Parizo. Jean Paucton siatempe estis rekvizitisto ĉe la Malnova Operejo de Parizo. Hodiaŭ li ankoraŭ regule venas tien. Li precipe grimpas sur la tegmenton de la operejo ĉar tie atendas lin liaj karulinoj. Jean Paucton estas hobia abelisto kaj per tio akiris jam certan famon. Jam de 27 jaroj li bredas abelojn sur la tegmento de la pariza operejo. Tamen tio origine ne estis laŭplana afero sur la fama konstruaĵo. Li nur volis "interparkumi" abelujon kiu ĝenis sur lia balkono en la urbo. La najbarino estis plendinta pri la abeloj. Tial amiko kiu laboris kiel fajrobrigadisto ĉe la operejo proponis meti la zumantajn bestetojn sur la tegmenton. Kiam Paucton post du semajnoj volis repreni ilin por porti ilin al sia kampara domo, li miregis. La abeloj estis produktintaj pli da mielo ol liaj abelpopoloj en la kamparo. Jean Paucton decidis setligi jam 5 abelpopolojn sur la tegmento de la operejo. Eĉ se li unue ne sciis kial ili tiel bonfartis tie. Urbego kiel Parizo ne ŝajnas esti gastema hejmo por abeloj. Kiel ili trovu nutraĵon, inter tiom da asfalto, da aŭtomobiloj, da betono? Sed ĝuste en urboj la varieco de floroj estas ofte pli granda ol en la kamparo vide al la tie ĉefe plantitaj monokulturoj. Arboj kaj floroj kreskas sur stratoj kaj en parkoj, sur tombejoj, balkonoj kaj en ĝardenoj. Krome en la urbo ĉio floras pli longe, ĉar averaĝe la temperaturo estas je 2 ĝis 3 gradoj pli alta ol en la kamparo. La grandurbo estas paradizo por abeloj - tion intertempe ne nur rimarkis Jean Paucton. Hodiaŭ laboras ĉirkaŭ 500 urbaj abelistoj en Parizo. Sed ĉu mielo el meze de la urbo estas sana kaj ne enhavas damaĝantajn substancojn? La abelistoj portas la mielon regule al testado en la laboratorio de la pariza polica prefektejo. Ĥemiistoj esploras ĉu la mielo enhavas restojn de pezaj metaloj. Ilia ĉefa zorgo temas pri la plumbo. En la rubgasoj ĝi ja ne plu troviĝas de kiam oni malpermesis la uzon de plumbenhava benzino. Sed plumbo uziĝas en la domkonstruado kaj en tegmentaj materialoj. La abeloj prenas ĝin kun la pluvakvo. La plumbo povus negative influi la mielon - kaj sekve ankaŭ la homojn kiuj manĝas ĝin. Helpe de spektrometro la ĥemiistoj analizas la ĥemiajn komponantojn de la mielo - kaj deklaras malaverton. La mielo enhavas nur ekstreme malgrandajn kvantojn da plumbo kiuj estas tute senproblemecaj. Oni povas do senĝene konsumi la "beton-mielon" kiel la urbaj abelistoj memironie nomas ĝin. La abelistoj trovis por tio klarigon: Jam la floroj mem estas bone protektataj kontraŭ malpura akvo, mikropolvo kaj rubgasoj. La nektaro kiun la abeloj kolektas kaj transformas al mielo troviĝas profunde en la interno de la floro kien damaĝantaj substancoj ne alvenas. Kaj se la abeloj tamen prenus venenigajn substancojn tra la polenoj aŭ la pluvakvo, ili enirus ilian korpon sed ne la mielon. La urba mielo intertempe estas konsiderata eĉ rifuĝejo por abelpopoloj. Ĉar en la urbo ne troviĝas pesticidoj. Aliflanke en la kamparo pesticidoj estas vastkampe uzataj kaj prezentas gravan kaŭzon por la mortado de abeloj. Jean Paucton estas konvinkita ke la abeloj trovas pli bonan protekton en la urbo ol en la kamparo. Lia mielo estas vendata kiel suveniro en la butiko de la operejo. Ĝi tie furoras malgraŭ la poglasa prezego de 15 eŭroj. Urba mielo ne estas ĉiam tiom altpreza. Kaj ĝi ludas intertempe gravan rolon: La abeloj helpas konservi la variecon de floroj en la urbo - kaj konkeras por si novan, aldonon vivospacon. Tags: ovoj, ovo, matenmanĝo, lukton, kuiristo, kuirado, glavo, easter, egg, amuza, Pasko ĝardena satureo Paŝtista instruo de la Papo - Internaciaj informoj - 2008-02-06 Paŝtista instruo de la Papo - Internaciaj informoj - 2008-02-06, mer Radio Vatikana - Esperanto Karesmo, granda spirita enmemiĝo; alvoko por ke ĉesu perfortaĵoj en Ĉadlando; por ke la Sankta Lando iru al paco; renkontiĝo kun Yolanda Betancourt, patrino de Ingrid; rememore pri Pio la 9-a, kuraĝa servanto de la vero en epoko de sekulariziĝo Komence de karesmo, Papo Benedikto gvidas pentofaran procesion, celebras la Meson de la Cindroj; dimanĉon komenciĝos la spritaj ekzercoj de la papo kaj kurio; la teksto de la Preĝo por la Hebreoj estas anstataŭigota en la liturgio de Sankta Vendredo. Rubriko(j): Paŝtista instruo de la Papo, Internaciaj informoj Sendi komenton, skribi al la redaktoro de chi tiu TTTejo: Kiel mi ŝatas Esperanton Hodiaŭ estas la deka tago de mia esperanta eksperimento, kaj dum la dek tagoj mi povis akiri interesan perspektivon de la lingvo, kaj aliaj lingvoj artefaritaj. La unua impreso estas: mi ŝatas Esperanton pli kiel lingvo pasiva ol lingvo aktiva. Mi ŝatas ĝin legi, sed skribi ĝin ne estas plezuriga. Legi libron en Esperanto estas plezuriga, skribi leterojn - ne. Kaj se mi pensas pri aliajn lingvojn, ĉiu lingvo estas la sama - unu lingvo estas bona por aktiva uzo, alia lingvo estas bona por pasiva uzo. Eksemple (se mi devas uzi nombrojn - 0% estas malprezuriga, 100% estas tre plezuriga): Eble la konkludo de mia eksperimento estos: la eksperimento estas interesa kaj mi ŝatis la lingvon, sed mi preferas ke vi skribas, kaj mi legas!