Book,Page,LineNumber,Text
50,0039,001,<B>วันนี้  ท่านพ้นจากเพศทั้งสอง  จงออกไปจากป่าเสียเถิด
50,0039,002,ข้อนี้พึงมีแก่ท่านหรือหนอ     ใครจะรู้ข้อนี้ของท่าน
50,0039,003,ใครจะนำธุระของท่านไปได้โดยเร็ว     เพราะท่านมาก 
50,0039,004,ไปด้วยความเกียจคร้าน    วิญญูชนจักเกลียดท่าน  
50,0039,005,เหมือนชาวเมืองเกลียดของไม่สะอาดฉะนั้น    ฤาษี 
50,0039,006,ทั้งหลายจักคร่าท่านมา  ประท้วงทุกเมื่อ   วิญญูชนจัก
50,0039,007,ประกาศท่านว่า  มีศาสนาอันก้าวล่วงแล้ว   ก็เมื่อไม่ได้
50,0039,008,การอยู่ร่วม    ท่านจักเป็นอยู่อย่างไรได้     ช้างมีกำลัง
50,0039,009,เข้าไปหาช้างกุญชรตกมัน  ๓  ครั้ง    เกิดในตระกูลช้าง
50,0039,010,มาตังคะ  มีอายุ  ๖๐  ด้อยกำลังแล้ว   ถูกนำออกจากโขลง
50,0039,011,มันถูกขับออกจากโขลงแล้ว  ย่อมไม่ได้ความสุขสำราญ
50,0039,012,เป็นสัตว์มีทุกข์    โศกเศร้า  ซบเซาหวั่นไหวอยู่  ฉันใด
50,0039,013,ชฏิลทั้งหลายจักขับแม้ท่านผู้มีปัญญาทรามออก    ท่าน
50,0039,014,ถูกชฎิลเหล่านั้นขับไล่แล้ว  จักไม่ได้ความสุขสำราญ
50,0039,015,ฉันนั้น    ท่านเพรียบพร้อมแล้ว  ด้วยลูกศร   คือความ-
50,0039,016,โศก    ทั้งกลางวันและกลางคืน    จักถูกความเร่าร้อน
50,0039,017,แผดเผา    เหมือนช้างลูกขับออกจากโขลง    ฉะนั้น 
50,0039,018,เบ้าทองย่อมไม่ถูกเผาไหม้ที่ไหน ๆ ฉันใด   ท่านมีศีล
50,0039,019,วิบัติแล้ว   ก็ฉันนั้น   จักไม่ทำกิเลสให้ไหม้ได้   ในที่
50,0039,020,ไหน ๆ  แม้ท่านจะอยู่ครองเรือน    ก็จักเป็นอยู่อย่างไร
50,0039,021,ได้  แม้ทรัพย์อันเป็นของมารดาบิดา  ที่เก็บไว้แล้วของ
50,0039,022,ท่านก็ไม่มี   ท่านต้องทำงานเอง  ชนิดอาบเหงื่อต่างน้ำ
50,0039,023,จักมีชีวิตอยู่ในเรือนอย่างนี้   ท่านไม่ชอบใจกรรมที่ดี</B>