Book,Page,LineNumber,Text
49,0037,001,<H1>๕.  ติโรกุฑฑเปตวัตถุ</H1>  
49,0037,002,<H2>ว่าด้วยเปรตให้พรแก่ผู้ให้ทานแล้วอุทิศให้ตน</H2>
49,0037,003,พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสกะพระเจ้าพิมพิสารว่า :-
49,0037,004,<B>[๙๐]       เปรตทั้งหลายพากันมา  สู่เรือนของตน
49,0037,005,แล้วยืนอยู่ภายนอกฝาเรือนที่ตรอก      และทาง
49,0037,006,๓   แพร่ง   และยืนอยู่ที่ใกล้บานประตู    เมื่อข้าว
49,0037,007,น้ำ  ของกิน  ของบริโภคเป็นอันมาก  เขาเข้าไป
49,0037,008,ตั้งไว้แล้ว   แต่ญาติไร ๆ  ของเปรตเหล่านั้นระลึก 
49,0037,009,ไม่ได้  เพราะกรรมของสัตว์เป็นปัจจัย  เหล่าชน
49,0037,010,ผู้อนุเคราะห์     ย่อมให้น้ำและโภชนะอันสะอาด
49,0037,011,ประณีต   สมควรแก่ญาติทั้งหลายตามกาล  ดุจทาน
49,0037,012,ที่มหาบพิตรทรงถวายแล้วฉะนั้น ด้วยเจตนาอุทิศ
49,0037,013,ว่า   ขอทานนี้แลจงสำเร็จผลแก่ญาติทั้งหลายของ
49,0037,014,เรา  ขอชาติทั้งหลายของเราจงเป็นสุขเถิด   ส่วน
49,0037,015,เปรตผู้เป็นญาติเหล่านั้น  พากันมาชุมนุมในที่นั้น
49,0037,016,เมื่อข้าวและน้ำมีอยู่เพียงพอ   ย่อมอนุโมทนาโดย
49,0037,017,เคารพว่า   เราได้สมบัติเพราะเหตุแห่งชาติเหล่าใด
49,0037,018,ขอญาติของเราเหล่านั้นจงมีชีวิตอยู่ยืนนาน  การ
49,0037,019,บูชาเป็นอันพวกญาติได้ทำแล้วแก่เราทั้งหลาย
49,0037,020,และญาติทั้งหลายผู้ให้ก็ไม่ไร้ผล    เพราะในเปต</B>