Book,Page,LineNumber,Text
49,0017,001,<H1>๒. สูกรเปตวัตถุ</H1>  
49,0017,002,<H2>ว่าด้วยกายงามปากเหม็น</H2>
49,0017,003,ท่านพระนารทะถามเปรตตนหนึ่งว่า
49,0017,004,[๘๗]       กายของท่านล้วนมีสีเหมือนทองคำ  รัศมี
49,0017,005,กายของท่าน    สว่างไสวไปทั่วทุกทิศ    แต่หน้า
49,0017,006,ของท่านเหมือนหน้าสุกร    เมื่อก่อนท่านได้ทำ
49,0017,007,กรรมอะไรไว้
49,0017,008,เปรตนั้นตอบว่า
49,0017,009,ข้าแต่พระนารทะ      เมื่อก่อนข้าพเจ้าได้
49,0017,010,สำรวมกาย   แต่ไม่ได้สำรวมวาจา   เพราะเหตุนั้น
49,0017,011,รัศมีกายของข้าพเจ้าจึงเป็นเช่นกันที่ท่านเห็นอยู่
49,0017,012,นั้น เพราะเหตุนั้น ข้าพเจ้าขอกล่าวกะท่าน สรีระ
49,0017,013,ของข้าพเจ้าท่านเห็นเองแล้ว    ขอท่านอย่าทำบาป
49,0017,014,ด้วยปาก อย่าให้หน้าสุกรเกิดมีแก่ท่าน.
49,0017,015,<I>จบ  สูกรเปตวัตถุ</I>
49,0017,016,<H1>อรรถกถาสูกรเปตวัตถุ  ๒</H1>
49,0017,017,เมื่อพระศาสดา    ทรงอาศัยกรุงราชคฤห์    ประทับอยู่ใน
49,0017,018,พระเวฬุวัน    กลันทกนิวาปวิหาร    ทรงปรารภเปรตผู้มีหน้าเหมือน
49,0017,019,สุกรตนหนึ่ง จึงตรัสคำเริ่มต้นว่า  <B>กาโย  เต  สพฺพโส  วณฺโณ</B>  ดังนี้.