Book,Page,LineNumber,Text
48,0028,001,ซึ่งคำสอน. จริงอยู่ บรรดาวิสุทธิเทพทั้งหลาย เมื่อกล่าวกันถึงความที่
48,0028,002,พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงเป็นอติเทพ ก็เป็นอันกล่าวถึงความที่ทรงเป็นเทพ
48,0028,003,ยิ่งกว่าวิสุทธิเทพนอกนี้ด้วย. มาโดยอำนาจอุปัตติเทพ ได้ในบาลีเป็นต้น
48,0028,004,ว่า จาตุมฺมหาราชิกา เทวา ทีฆายุกา วณฺณวนฺโต สุขพหุลา เหล่า
48,0028,005,เทพชั้นจาตุมหาราช มีอายุยืน มีวรรณะ มากด้วยสุข ดังนี้. แม้ในที่นี้
48,0028,006,เทวศัพท์พึงทราบว่า มาโดยอำนาจอุปัตติเทพอย่างเดียว. แต่เมื่อกล่าว
48,0028,007,โดยอรรถแห่งบท เทวดา ย่อมเล่น ย่อมระเริง ย่อมรักด้วยบุญฤทธิ์ของตน
48,0028,008,ย่อมยินดีด้วยกามคุณ ๕. อีกนัยหนึ่ง เทวดาองค์ใด ย่อมส่องสว่าง โดย
48,0028,009,นัยที่กล่าวแล้วในหนหลัง และไปได้ด้วยวิมานทางอากาศ เหตุนั้น เทวดา
48,0028,010,องค์นั้น จึงชื่อว่า เทวี. ก็คำว่า ตฺวํ เทวิ นี้ เป็นเอกวจนะ ใช้ใน
48,0028,011,อรรถว่า สัมโพธนะ [ อาลปนะ ]. บทว่า มหานุภาเว ได้แก่ ผู้มี
48,0028,012,"ประภาพ [อำนาจ, รัศมี ] อันโอฬาร. ก็อานุภาพของเทวดานั้น"
48,0028,013,พระเถระแสดงไว้ด้วย ๒ คาถาหลังแล้ว.
48,0028,014,ในบทว่า มนุสฺสภูตา นี้ ชื่อว่า มนุษย์ เพราะใจสูง คือมีใจ
48,0028,015,อันสร้างสมโดยคุณคือสติ ความกล้า ความประพฤติอย่างประเสริฐ [พรหม
48,0028,016,จรรย์] ความเพียร ความมั่นคง มีจิตประกอบด้วยคุณอันอุกฤษฏ์ ก็
48,0028,017,มนุษย์เหล่านั้น คือใครเล่า. คือเหล่าสัตว์วิเศษ ชาวชมพูทวีป. ด้วย
48,0028,018,เหตุนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย มนุษย์ชาว
48,0028,019,ชมพูทวีป ย่อมชนะมนุษย์ชาวอุตตรกุรุทวีป และเทพชั้นดาวดึงส์
48,0028,020,ด้วยฐานะ ๓ อย่าง ฐานะ ๓ อย่างคืออะไร คือ เป็นผู้กล้า เป็นผู้มี
48,0028,021,สติ การอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ในพระธรรมวินัยนี้.