Book,Page,LineNumber,Text
47,0011,001,เพื่อให้เด็กเหล่านั้น   ซึ่งเจริญขึ้นเป็นลำดับ   ถือเอาสวนอุทยาน  เป็นที่รื่นรมย์
47,0011,002,ที่อยู่   บริวารและสมบัติด้วยกำแพง ๓ ชั้น   ซึ่งห่างกันชั้นละ  ๓ คาวุต  เพราะเหตุ
47,0011,003,ที่นครแห่งนั้นต้องทำให้ขยายออกบ่อย  ๆ    จึงได้ชื่อว่า    เวสาลี   นี้คือเรื่อง
47,0011,004,เมืองเวสาลี.
47,0011,005,แต่เมืองเวสาลีนี้      ในสมัยที่พระผู้มีพระภาคเจ้า     ทรงอุบัติขึ้นแล้ว
47,0011,006,"เป็นเมืองที่มั่งคั่งไพบูลย์     ก็ในเมืองเวสาลีนั้นมีพระราชาถึง  ๗,๗๐๗ พระองค์"
47,0011,007,ถึงแม้พระยุพราช    เสนาบดีและขุนคลังเป็นต้น    ก็มีจำนวนเท่านั้นเหมือนกัน
47,0011,008,สมดังที่พระธรรมสังคาหกาจารย์กล่าวไว้ว่า   ก็โดยสมัยนั้นแล   เมืองเวสาลีเป็น
47,0011,009,เมืองมั่งคั่ง   กว้างขวาง    มีคนมาก    มีมนุษย์เกลื่อนกล่น    มีภิกษาหาได้ง่าย
47,0011,010,"มีปราสาท  ๗,๗๐๗  หลัง   มีเรือนยอด  ๗,๗๐๗ หลัง   มีสวน  ๗,๗๐๗  แห่ง"
47,0011,011,"สระโบกขรณี  ๗,๗๐๗ สระ.<SUP>๑</SUP>"
47,0011,012,โดยสมัยอื่นมีภิกษาหาได้ยาก    ฝนแล้ง    ข้าวกล้าเสียหาย   ครั้งแรก
47,0011,013,คนยากจนตายก่อน    คนทั้งหลายทิ้งซากศพของตนเข็ญใจเหล่านั้นไว้นอกเมือง
47,0011,014,เพราะกลิ่นซากศพของคนที่ตายทั้งหลาย      พวกอมนุษย์ทั้งหลายก็เข้าเมือง
47,0011,015,ต่อแต่นั้นคนก็ตายมากต่อมาก   เพราะความปฏิกูลนั้น  อหิวาตกโรคย่อมเกิดขึ้น
47,0011,016,แก่สัตว์ทั้งหลาย     เมื่อเมืองเวสาลีถูกทุพภิกขภัย    อมนุษยภัย    และโรคภัย
47,0011,017,๓  ประการ  ประทุษร้ายแล้ว  ดังกล่าวมานี้  ชาวเมืองทั้งหลายก็เข้าไปกราบทูล 
47,0011,018,พระราชาว่า ข้าแต่มหาราชเจ้า   ภัย ๓ ประการ  เกิดขึ้นแล้วในพระนคร  ใน
47,0011,019,สมัยก่อน  นับจากนี้ไป   จนถึง  ๗  ชั่วราชสกุล   ภัยเห็นปานนี้ไม่เคยเกิดขึ้น
47,0011,020,แต่ได้บังเกิดขึ้นแล้ว  ณ  บัดนี้   เห็นจะเป็นเพราะพระองค์ไม่ตั้งอยู่ในธรรม.