Book,Page,LineNumber,Text
43,0030,001,
๖. เรื่องภิกษุชื่อจูฬสารี [๑๘๗]
43,0030,002,ข้อความเบื้องต้น
43,0030,003,พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภสัทธิวิหาริก
43,0030,004,"ของพระสารีบุตรเถระ ชื่อจูฬสารี จึงตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า ""สีชีวํ"
43,0030,005,"อหิริเกน"" เป็นต้น."
43,0030,006,พระจูฬสารีได้โภชนะเพระทำเวชกรรม
43,0030,007,ดังได้สดับมา วันหนึ่ง พระจูฬสารีนั้นทำเวชกรรมแล้วได้โภชนะ
43,0030,008,อันประณีตแล้ว ถือออกไปอยู่ พบพระเถระในระหว่างทาง จึงเรียนว่า
43,0030,009,""" ท่านขอรับ โภชนะนี้ กระผมทำเวชกรรมได้แล้ว, ใต้เท้าจักไม่ได้"
43,0030,010,"โภชนะเห็นปานนี้ในที่อื่น, ขอใต้เท้าจงฉันโภชนะนี้, กระผมจักทำ"
43,0030,011,"เวชกรรม นำอาหารเห็นปานนี้มาเพื่อใต้เท้าตลอดกาลเป็นนิตย์."" พระเถระ"
43,0030,012,ฟังคำของพระจูฬสารีนั้นแล้ว ก็นิ่งเฉย หลีกไปแล้ว. ภิกษุทั้งหลายมาสู่
43,0030,013,วิหารแล้ว กราบทูลความนั้นแด่พระศาสดา.
43,0030,014,ผู้ตั้งอยู่ในอเนสนกรรมเป็นอยู่ง่าย
43,0030,015,"พระศาสดาตรัสว่า "" ภิกษุทั้งหลาย ธรรมดาบุคคลผู้ไม่มีความ"
43,0030,016,ละอาย ผู้คะนอง เป็นผู้เช่นกับกา ตั้งอยู่ในอเนสนา ๒๑ อย่าง ย่อม
43,0030,017,"เป็นอยู่ง่าย, ส่วนบุคคลผู้สมบูรณ์ด้วยหิริและโอตตัปปะ ย่อมเป็นอยู่ยาก"""
43,0030,018,ดังนี้แล้ว ได้ทรงภาษิตพระคาถาเหล่านี้ว่า:-
43,0030,019,๖. สุชีวํ อหิริเกน กากสูเรน ธํสินา
43,0030,020,ปกฺขนฺทินา ปคพฺเภน สงฺกิลิฏฺเน ชีวิตํ.