Book,Page,LineNumber,Text
43,0022,001,"ขอท่านจงกล่าวธรรมแก่พวกกระผมเถิด,""  พระโลฬุทายีเถระนั่งบนอาสนะ  "
43,0022,002,"แล้ว   จับพัดอันวิจิตรสั่นอยู่,  ไม่เห็นบทธรรม    แม้บทหนึ่งพูดว่า  "" ฉัน"
43,0022,003,"จักสวดสรภัญญะ,   ขอภิกษุรูปอื่นจงกล่าวธรรมกถา""  ดังนี้แล้ว  ก็ลง (จาก"
43,0022,004,อาสนะ).  มนุษย์พวกนั้น  นิมนต์ภิกษุรูปอื่นให้กล่าวธรรมกถาแล้ว  นิมนต์
43,0022,005,พระโลฬุทายีขึ้นอาสนะอีก  เพื่อต้องการสวดสรภัญญะ.   พระโลฬุทายีนั้น
43,0022,006,"ไม่เห็นบทธรรมอะไร ๆ แม้อีก   จึงพูดว่า   "" ฉันจักกล่าวในกลางคืน,  ขอ"
43,0022,007,"ภิกษุรูปอื่นจงสวดสรภัญญะ""  แล้วก็ลง  มนุษย์พวกนั้น   นิมนต์ภิกษุรูป"
43,0022,008,อื่นให้สวดสรภัญญะแล้ว  นำพระเถระมาในกลางคืนอีก.  พระเถระนั้น  ก็ยัง
43,0022,009,"ไม่เห็นบทธรรมอะไร ๆ แม้ในกลางคืน    พูดว่า   "" ฉักจักกล่าวในเวลา "
43,0022,010,"ใกล้รุ่งเทียว,   ขอภิกษุรูปอื่นจงกล่าวในเวลากลางคืน""  แล้วก็ลง.  มนุษย์"
43,0022,011,พวกนั้น  นิมนต์ภิกษุรูปอื่นให้กล่าวแล้วในเวลาใกล้รุ่ง   ก็นำพระเถระนั้น
43,0022,012,มาอีก.   พระเถระนั้น  แม้ในเวลาใกล้รุ่ง   ก็มิได้เห็นบทธรรมอะไร ๆ.
43,0022,013,<H2>พระเถระถูกมหาชนไล่ไปตกหลุมคูถ</H2>
43,0022,014,มหาชน  ถือวัตถุทั้งหลายมีก้อนดินและท่อนไม้เป็นต้น    คุกคามว่า
43,0022,015,"""พระอันธพาล เมื่อพวกข้าพเจ้ากล่าวสรรเสริญพระสารีบุตรและพระโมค-"
43,0022,016,"คัลลานะ  ท่านพูดอย่างนั้นและอย่างนั้น,  บัดนี้   เหตุไรจึงไม่พูด ?""  ดังนี้แล้ว"
43,0022,017,ก็ติดตามพระเถระผู้หนีไป.   พระเถระนั้นหนีไปตกลงในเวจกุฎีแห่งหนึ่ง.
43,0022,018,"มหาชนสนทนากันว่า  ""พระโลฬุทายี    เมื่อถ้อยคำสรรเสริญคุณ"
43,0022,019,พระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะเป็นไปอยู่    อวดอ้างประกาศความที่ตน
43,0022,020,"เป็นธรรมกถึก,   เมื่อพวกมนุษย์ทำสักการะแล้ว   พูดว่า  ' พวกกระผมจะ"
43,0022,021,"ฟังธรรม,'   นั่งบนอาสนะถึง ๔ ครั้ง  ไม่เห็นบทธรรมอะไร ๆ ที่สมควร"
43,0022,022,จะพึงกล่าว     ถูกพวกมนุษย์ถือวัตถุทั้งหลายมีก้อนดินและท่อนไม้เป็นต้น