Book,Page,LineNumber,Text 42,0046,001,

นายพรานแทงพระเถระ

42,0046,002,"นายโกกะไปแล้ว ร้องบอกว่า "" ท่านแม้ขึ้นต้นไม้ก็ไม่มีความพ้น" 42,0046,003,"ไปได้ "" ดังนี้แล้ว จึงแทงพื้นเท้าของพระเถระด้วยปลายลูกศร. พระเถระ" 42,0046,004,"ได้เเต่อ้อนวอนว่า "" ขอท่านอย่าทำเช่นนั้น. "" นายโกกะนอกนี้ไม่คำนึงถึง" 42,0046,005,คำวอนของท่าน กลับแทงกระหน่ำใหญ่. พระเถระเมื่อพื้นเท้าข้างหนึ่งถูก 42,0046,006,แทงอยู่ จึงยกเท้านั้นขึ้น หย่อนเท้าที่ ๒ ลง. แม้เมื่อเท้าที่ ๒ นั้นถูกแทง 42,0046,007,"อยู่ จึงยกเท้านั้นขึ้นเสีย, นายโกกะไม่คำนึงถึงคำอ้อนวอนของพระเถระ" 42,0046,008,แทงพื้นเท้าทั้งสองแล้วด้วยอาการอย่างนี้เทียว. สรีระของพระเถระได้เป็น 42,0046,009,"ประดุจถูกรมด้วยคบเพลิง. ท่านเสวยเวทนาไม่สามารถจะคุมสติไว้ได้," 42,0046,010,จีวรที่ท่านห่มแม้หลุดลงก็กำหนดไม่ได้. จีวรนั้น เมื่อตกลง ก็ตกลงมา 42,0046,011,คลุมนายโกกะ ตั้งแต่ศีรษะทีเดียว. 42,0046,012,

สุนัขรุมกัดนายพราน

42,0046,013,"เหล่าสุนัขตรูกันเข้าไปในระหว่างจีวร ด้วยสำคัญว่า "" พระเถระ" 42,0046,014,"ตกลงมา "" ดังนี้แล้วก็รุมกันกัดกินเจ้าของของตน ทำให้เหลืออยู่เพียง" 42,0046,015,กระดูก. สุนัขทั้งหลายออกมาจากระหว่างจีวรแล้ว ได้ยืนอยู่ ณ ภายนอก. 42,0046,016,ทีนั้น พระเถระจึงหักกิ่งไม้เเห้งกิ่งหนึ่งขว้างสุนัขเหล่านั้น. เหล่าสุนัขเห็น 42,0046,017,"พระเถระแล้ว รู้ว่า "" พวกตัวกัดกินเจ้าของเอง "" จึงหนีเข้าป่า." 42,0046,018,

พระเถระสงสัยในศีลและสมณภาพของตน

42,0046,019,"พระเถระเกิดความสงสัยขึ้นว่า "" บุรุษนั่นเข้าสู่ระหว่างจีวรของเรา" 42,0046,020,"ฉิบหายแล้ว. ศีลของเราไม่ด่างพร้อยหรือหนอ ? "" ท่านลงจากต้นไม้เเล้ว" 42,0046,021,ไปสู่สำนักของพระศาสดา กราบทูลเรื่องราวนั้นตั้งแต่ต้นแล้วทูลถามว่า 42,0046,022,""" ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ อุบาสกนั้น อาศัยจีวรของข้าพระองค์ฉิบหายแล้ว"