Book,Page,LineNumber,Text
42,0037,001,นางทาสี  ถึงที่นั้นแล้วได้ยืนคอยการมาของนายพรานอยู่.   แม้นายพรานก็   
42,0037,002,ขับเกวียนออกไปแต่เช้าตรู่.   ผ่ายนางก็เดินตามหลังนายพรานนั้นไป.   เขา
42,0037,003,"เห็นนางจึงพูดว่า  "" ข้าพเจ้าไม่รู้จักเจ้าว่า  ' เป็นธิดาของผู้ชื่อโน้น .'  แน่ะ"
42,0037,004,"แม่   เจ้าอย่าตามฉันไปเลย. ""  นางตอบว่า ""ท่านไม่ได้เรียกฉันมา   ฉัน"
42,0037,005,"มาตามธรรมดาของตน.  ท่านจงนิ่ง  ขับเกวียนของตนไปเถิด.""    เขาห้าม"
42,0037,006,"นางแล้ว  ๆ เล่า ๆ ทีเดียว.   ครั้นนางพูดกับเขาว่า  "" อันการห้ามสิริอันมา"
42,0037,007,"สู่สำนักของตนย่อมไม่ควร ""     นายพรานทราบการมาของนางเพื่อตนโดย "
42,0037,008,ไม่สงสัยแล้ว   ได้อุ้มนางขึ้นเกวียนไป.
42,0037,009,"มารดาบิดาของนางให้คนหาข้างโน้นข้างนี้ก็ไม่พบ สำคัญว่า  "" นาง"
42,0037,010,"จักตายเสียแล้ว ""     จึงทำภัตเพื่อผู้ตาย<SUP>๑</SUP>.    แม้นางอาศัยการอยู่ร่วมกับนาย-"
42,0037,011,พรานนั้น  คลอดบุตร ๗ คนโดยลำดับ   ผูกบุตรเหล่านั้นผู้เจริญวัยเติบโต
42,0037,012,แล้ว   ด้วยเครื่องผูกคือเรือน<SUP>๒</SUP>.
42,0037,013,<H2>กุกกุฏมิตรอาฆาตในพระพุทธเจ้า</H2> 
42,0037,014,ภายหลังวันหนึ่ง     พระศาสดาทรงตรวจดูสัตว์โลกในเวลาใกล้รุ่ง
42,0037,015,ทรงเห็นนายพรานกุกกุฏมิตรกับบุตรและสะใภ้  เข้าไปภายในข่ายคือพระ-
42,0037,016,"ญาณของพระองค์   ทรงใคร่ครวญว่า   "" นั่นเหตุอะไรหนอแล ? ""    ทรง"
42,0037,017,เห็นอุปนิสัยแห่งโสดาปัตติมรรคของชนเหล่านั้นแล้ว      ทรงถือบาตรและ
42,0037,018,จีวร     ได้เสด็จไปที่ดักบ่วงของนายพรานนั้นแต่เช้าตรู่.     วันนั้นแม้เนื้อ
42,0037,019,สักตัวหนึ่งก็มิได้ติดบ่วง. 
42,0037,020,พระศาสดาทรงแสดงรอยพระบาท     ที่ใกล้บ่วงของเขาแล้วประทับ
42,0037,021,นั่งที่ใต้ร่มพุ่มไม้พุ่มหนึ่งข้างหน้า.      นายพรานกุกกุฏมิตรถือธนูไปสู่บ่วง