Book,Page,LineNumber,Text
42,0036,001,<H1>๘.  เรื่องนายพรานกุกุกฏมิตร    [๑๐๒]</H1>  
42,0036,002,<H2>ข้อความเบื้องต้น</H2>
42,0036,003,พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน  ทรงปรารภนายพรานชื่อ
42,0036,004,"กุกกุฏมิตร   ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า <B>"" ปาณิมหิ เจ วโณ นาสฺส ""</B>"
42,0036,005,เป็นต้น.
42,0036,006,<H2>ธิดาเศรษฐีรักพรานกุกกุฏมิตร</H2>
42,0036,007,ได้ยินว่า   ธิดาเศรษฐีคนหนึ่งในกรุงราชคฤห์   เจริญวัยแล้ว   เพื่อ
42,0036,008,ประโยชน์แก่การรักษา  มารดาบิดาจึงมอบหญิงคนใช้ให้คนหนึ่ง  ให้อยู่ใน
42,0036,009,ห้องบนปราสาท ๗ ชั้น     ในเวลาเย็นวันหนึ่ง     แลไปในระหว่างถนน
42,0036,010,ทางหน้าต่าง   เห็นนายพรานคนหนึ่งชื่อกุกกุฏมิตร   ผู้ถือบ่วง ๕๐๐ และ
42,0036,011,หลาว  ๕๐๐ ฆ่าเนื้อทั้งหลายเลี้ยงชีพ   ฆ่าเนื้อ ๕๐๐ ตัวแล้วบรรทุกเกวียน
42,0036,012,ใหญ่ให้เต็มไปด้วยเนื้อสัตว์เหล่านั้น      นั่งบนแอกเกวียนเข้าไปสู่พระนคร
42,0036,013,เพื่อต้องการขายเนื้อ  เป็นผู้มีจิตปฏิพัทธ์ในนายพรานนั้น  ให้บรรณาการ
42,0036,014,"ในมือหญิงคนใช้   ส่งไปว่า  "" เจ้าจงไป.   จงให้บรรณาการแก่บุรุษนั้น"
42,0036,015,"รู้เวลาไป   (ของเขา)   แล้วจงมา. """
42,0036,016,หญิงคนใช้ไปแล้ว     ให้บรรณาการแก่นายพรานนั้นแล้ว     ถามว่า
42,0036,017,""" ท่านจักไปเมื่อไร ?""   นายพรานตอบว่า  "" วันนี้เราขายเนื้อแล้ว    จัก"
42,0036,018,"ออกไปโดยประตูชื่อโน้นแต่เช้าเทียว.""   หญิงคนใช้ฟังคำที่นายพรานนั้น"
42,0036,019,บอกแล้ว   กลับมาบอกแก่นาง.
42,0036,020,<H2>ธิดาเศรษฐีลอบหนีไปกับนายพราน</H2>
42,0036,021,ธิดาเศรษฐีรวบรวมผ้าและอาภรณ์อันควรแก่ความเป็นของที่ตน
42,0036,022,ควรถือเอา   นุ่งผ้าเก่า   ถือหม้อออกไปแต่เช้าตรู่เหมือนไปสู่ท่าน้ำกับพวก