Book,Page,LineNumber,Text
42,0033,001,"ทีนั้น  บุรุษนั้นบอกแก่เขาว่า "" พวกข้าพเจ้าเป็นโจร  ๕๐๐ ซุ่มอยู่  "
42,0033,002,"ในดงเพื่อต้องการพ่อค้านั่น.""   ฝ่ายสหาย  กล่าวว่า   "" ถ้าเช่นนั้น  ท่านจง"
42,0033,003,"ไป.  พ่อค้าจักออกไปโดยเร็ว ""  ส่งบุรุษนั้นไปแล้ว  คิดว่า  "" เราจักห้าม"
42,0033,004,"พวกโจรหรือพ่อค้าดีหนอ ? ""  ตกลงใจว่า    "" ประโยชน์อะไรของเราด้วย "
42,0033,005,"พวกโจร   ภิกษุ  ๕๐๐ รูปอาศัยพ่อค้าเป็นอยู่.  เราจักให้สัญญาแก่พ่อค้า """
42,0033,006,"แล้วได้ไปสู่สำนักของพ่อค้านั้น      ถามว่า     "" ท่านจักไปเมื่อไร ""    พ่อค้า"
42,0033,007,"ตอบว่า  ในวันที่ ๓ ""  กล่าวว่า "" ท่านจงทำตามคำของข้าพเจ้า,   ได้ยิน"
42,0033,008,"ว่าพวกโจร ๕๐๐ ซุ่มอยู่ในดงเพื่อต้องการตัวท่าน,  ท่านอย่าเพิ่งไปก่อน. """
42,0033,009,<H2>พ่อค้าถูกสกัดต้องพักอยู่ในระหว่างทาง</H2>
42,0033,010,พ่อค้า.  ท่านรู้อย่างไร ?
42,0033,011,บุรุษสหาย.       เพื่อนของข้าพเจ้ามีอยู่ในระหว่างพวกโจรเหล่านั้น.
42,0033,012,ข้าพเจ้ารู้เพราะคำบอกเล่าของเขา.
42,0033,013,พ่อค้า.     ถ้าเช่นนั้น     ประโยชน์อะไรของเราด้วยการไปจากที่นี้.
42,0033,014,เราจักกลับไปเรือนละ.
42,0033,015,เมื่อพ่อค้านั้นชักช้า    บุรุษที่พวกโจรเหล่านั้นส่งมาอีก    มาถึงแล้ว
42,0033,016,"ถามสหายนั้น  ได้ฟังความเป็นไปนั้นแล้ว    ไปบอกแก่พวกโจรว่า "" ได้"
42,0033,017,"ยินว่า    พ่อค้าจักกลับคืนไปเรือนทีเดียว. ""   พวกโจรฟังคำนั้นแล้ว    ได้"
42,0033,018,ออกจากดงนั้นไปซุ่มอยู่ริมหนทางนอกนี้.    เมื่อพ่อค้านั้นชักช้าอยู่    โจร
42,0033,019,เหล่านั้นก็ส่งบุรุษไปในสำนักของสหายแม้อีก.   สหายนั้นรู้ความที่พวกโจร
42,0033,020,ชุ่มอยู่ในที่นั้นแล้ว   ก็แจ้งแก่พ่อค้าอีก.
42,0033,021,"พ่อค้าคิดว่า   "" แม้ในที่นี่  ความขาดแคลน  (ด้วยอะไร ๆ)   ของ"
42,0033,022,"เราก็ไม่มี,  เมื่อเป็นเช่นนี้  เราจักไม่ไปข้างโน้น   ไม่ไปข้างนี้,   จักอยู่ที่นี่"