Book,Page,LineNumber,Text
42,0030,001,"อุบาสกนั้นแล้วกล่าวว่า  "" นาย    ขอนายจงอดโทษให้ผมด้วย,""   และถูก"
42,0030,002,"อุบาสกนั้นถามว่า   ""นี้อะไรกัน ? ""  จึงบอกเรื่องนั้นทั้งหมด."
42,0030,003,พระศาสดาทรงเห็นกิริยานั้นแล้ว       ตรัสถามผู้ขวนขวายในทานว่า
42,0030,004,""" นี่อะไรกัน ?  ""  เขากราบทูลเรื่องนั้นทั้งหมดตั้งแต่วันที่แล้ว  ๆ  มา."
42,0030,005,<H2>อย่าดูหมิ่นบุญว่านิดหน่อย</H2> 
42,0030,006,"ทีนั้น  พระศาสดาตรัสถามเศรษฐีนั้นว่า  "" นัยว่า    เป็นอย่างนั้น"
42,0030,007,"หรือ ? เศรษฐี.""   เมื่อเขากราบทูลว่า   "" อย่างนั้น     พระเจ้าข้า. ""  ตรัสว่า"
42,0030,008,""" อุบาสก  ขึ้นชื่อว่าบุญ    อัน ใคร ๆ ไม่ควรดูหมิ่นว่า   'นิดหน่อย.'    อัน"
42,0030,009,บุคคลถวายทานแก่ภิกษุสงฆ์   มีพระพุทธเจ้าเช่นเราเป็นประธานแล้ว   ไม่
42,0030,010,ควรดูหมิ่นว่า  'เป็นของนิดหน่อย.'   ด้วยว่า   บุรุษผู้บัณฑิต   ทำบุญอยู่
42,0030,011,ย่อมเต็มไปด้วยบุญโดยลำดับแน่แท้ เปรียบเหมือนภาชนะที่เปิดปาก  ย่อม
42,0030,012,"เต็มไปด้วยน้ำ ฉะนั้น.""  ดังนี้แล้ว   เมื่อจะทรงสืบอนุสนธิแสดงธรรม  จึง"
42,0030,013,ตรัสพระคาถานี้ว่า
42,0030,014,๖.  <B>มาวมญฺเถ  ปุสฺส         น  มตฺตํ  อาคมิสฺสติ
42,0030,015,อุทพินฺทุนิปาเตน                อุทกุมฺโภปิ  ปูรติ
42,0030,016,อาปูรติ  ธีโร  ปุญฺสฺส         โถกํ  โถกํปิ  อาจินํ.
42,0030,017,""" บุคคลไม่ควรดูหมิ่นบุญว่า  'บุญมีประมาณน้อย"
42,0030,018,จักไม่มาถึง' แม้หม้อน้ำยังเต็มด้วยหยาดน้ำที่ตกลงมา 
42,0030,019,"(ทีละหยาดๆ)ได้ฉันใด,    ธีรชน  (ชนผู้มีปัญญา) สั่ง-"
42,0030,020,"สมบุญแม้ทีละน้อย ๆ ย่อมเต็มด้วยบุญได้ฉันนั้น.""</B>"
42,0030,021,<H2>แก้อรรถ</H2>
42,0030,022,"เนื้อความแห่งพระคาถานั้นว่า   "" มนุษย์ผู้บัณฑิต    ทำบุญแล้วอย่า"