Book,Page,LineNumber,Text 42,0024,001,

๕. เรื่องภิกษุไม่ถนอมบริขาร [๙๙]

42,0024,002,

ข้อความเบื้องต้น

42,0024,003,พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภภิกษุรูปหนึ่ง 42,0024,004,"ผู้ไม่ถนอมบริขาร ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า "" มาวมญฺเถ ปาปสฺส """ 42,0024,005,เป็นต้น. 42,0024,006,

ของสงฆ์ใช้เเล้วควรรีบเก็บ

42,0024,007,ได้ยินว่า ภิกษุนั้น ใช้สอยบริขารอันต่างด้วยเตียงและตั่งเป็นต้น 42,0024,008,อย่างใดอย่างหนึ่ง ในภายนอกแล้ว ทิ้งไว้ในที่นั้นนั่นเอง. บริขารย่อม 42,0024,009,เสียหายไป เพราะฝนบ้าง แดดบ้าง พวกสัตว์มีปลวกเป็นต้นบ้าง. ภิกษุ 42,0024,010,"นั้น เมื่อพวกภิกษุกล่าวเตือนว่า "" ผู้มีอายุ ธรรมดาบริขาร ภิกษุควร" 42,0024,011,"เก็บงำมิใช่หรือ ? "" กลับกล่าวว่า "" กรรมที่ผมทำนั่นนิดหน่อย ผู้มีอายุ," 42,0024,012,"บริขารนั่นไม่มีจิต, ความวิจิตรก็ไม่มี "" ดังนี้แล้ว (ยังขืน) ทำอยู่อย่างนั้น" 42,0024,013,นั่นแลอีก. ภิกษุทั้งหลายกราบทูลกิริยา (การ) ของเธอแด่พระศาสดา. 42,0024,014,"พระศาสดารับสั่งให้เรียกภิกษุนั้นมาแล้ว ตรัสถามว่า "" ภิกษุ ข่าวว่า" 42,0024,015,"เธอทำอย่างนั้นจริงหรือ ? "" เธอแม้ถูกพระศาสดาตรัสถามแล้ว ก็กราบ-" 42,0024,016,"ทูลอย่างดูหมิ่นอย่างนั้นนั่นแหละว่า "" ข้าเเต่พระผู้มีพระภาคเจ้า ข้อนั้น" 42,0024,017,"จะเป็นอะไร, ข้าพระองค์ทำกรรมเล็กน้อย. บริขารนั้น ไม่มีจิต. ความ" 42,0024,018,"วิจิตรก็ไม่มี. """ 42,0024,019,

อย่าดูหมิ่นกรรมชั่วว่านิดหน่อย

42,0024,020,"ทีนั้น พระศาสดาตรัสกับเธอว่า "" อันภิกษุทั้งหลายทำอย่างนั้น" 42,0024,021,"ย่อมไม่ควร, ขึ้นชื่อว่าบาปกรรม ใคร ๆ ไม่ควรดูหมิ่นว่า นิดหน่อย;"