Book,Page,LineNumber,Text
42,0024,001,
๕. เรื่องภิกษุไม่ถนอมบริขาร [๙๙]
42,0024,002,ข้อความเบื้องต้น
42,0024,003,พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภภิกษุรูปหนึ่ง
42,0024,004,"ผู้ไม่ถนอมบริขาร ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า "" มาวมญฺเถ ปาปสฺส """
42,0024,005,เป็นต้น.
42,0024,006,ของสงฆ์ใช้เเล้วควรรีบเก็บ
42,0024,007,ได้ยินว่า ภิกษุนั้น ใช้สอยบริขารอันต่างด้วยเตียงและตั่งเป็นต้น
42,0024,008,อย่างใดอย่างหนึ่ง ในภายนอกแล้ว ทิ้งไว้ในที่นั้นนั่นเอง. บริขารย่อม
42,0024,009,เสียหายไป เพราะฝนบ้าง แดดบ้าง พวกสัตว์มีปลวกเป็นต้นบ้าง. ภิกษุ
42,0024,010,"นั้น เมื่อพวกภิกษุกล่าวเตือนว่า "" ผู้มีอายุ ธรรมดาบริขาร ภิกษุควร"
42,0024,011,"เก็บงำมิใช่หรือ ? "" กลับกล่าวว่า "" กรรมที่ผมทำนั่นนิดหน่อย ผู้มีอายุ,"
42,0024,012,"บริขารนั่นไม่มีจิต, ความวิจิตรก็ไม่มี "" ดังนี้แล้ว (ยังขืน) ทำอยู่อย่างนั้น"
42,0024,013,นั่นแลอีก. ภิกษุทั้งหลายกราบทูลกิริยา (การ) ของเธอแด่พระศาสดา.
42,0024,014,"พระศาสดารับสั่งให้เรียกภิกษุนั้นมาแล้ว ตรัสถามว่า "" ภิกษุ ข่าวว่า"
42,0024,015,"เธอทำอย่างนั้นจริงหรือ ? "" เธอแม้ถูกพระศาสดาตรัสถามแล้ว ก็กราบ-"
42,0024,016,"ทูลอย่างดูหมิ่นอย่างนั้นนั่นแหละว่า "" ข้าเเต่พระผู้มีพระภาคเจ้า ข้อนั้น"
42,0024,017,"จะเป็นอะไร, ข้าพระองค์ทำกรรมเล็กน้อย. บริขารนั้น ไม่มีจิต. ความ"
42,0024,018,"วิจิตรก็ไม่มี. """
42,0024,019,อย่าดูหมิ่นกรรมชั่วว่านิดหน่อย
42,0024,020,"ทีนั้น พระศาสดาตรัสกับเธอว่า "" อันภิกษุทั้งหลายทำอย่างนั้น"
42,0024,021,"ย่อมไม่ควร, ขึ้นชื่อว่าบาปกรรม ใคร ๆ ไม่ควรดูหมิ่นว่า นิดหน่อย;"