Book,Page,LineNumber,Text
42,0022,001,<B>ผล   แต่เมื่อใด   กรรมดีเผล็ดผล   เมื่อนั้น  เขาย่อม  
42,0022,002,"เห็นกรรมดีว่าดี.""</B>"
42,0022,003,<H2>แก้อรรถ</H2>
42,0022,004,บุคคลผู้ประกอบบาปกรรมมีทุจริตทางกายเป็นต้น    ชื่อว่าคนผู้บาป
42,0022,005,ในพระคาถานั้น.
42,0022,006,ก็บุคคลแม้นั้น     เมื่อยังเสวยสุขอันเกิดขึ้น     ด้วยอานุภาพแห่งสุจริต
42,0022,007,กรรมในปางก่อนอยู่   ย่อมเห็นแม้บาปกรรมว่าดี.
42,0022,008,บาทพระคาถาว่า  <B>ยาว ปาปํ น  ปจฺจติ</B> เป็นต้น ความว่า บาปกรรม
42,0022,009,ของเขานั้น      ยังไม่ให้ผลในปัจจุบันภพหรือสัมปรายภพเพียงใด.    (ผู้ทำ
42,0022,010,บาป  ย่อมเห็นบาปว่าดี  เพียงนั้น).  แต่เมื่อใดบาปกรรมของเขานั้นให้ผล
42,0022,011,ในปัจจุบันภพหรือในสัมปรายภพ. เมื่อนั้น   ผู้ทำบาปนั้น   เมื่อเสวยกรรม-
42,0022,012,กรณ์ต่าง ๆ ในปัจจุบันภพ  และทุกข์ในอบายในสัมปรายภพอยู่  ย่อมเห็น
42,0022,013,บาปว่าชั่วถ่ายเดียว.
42,0022,014,ในพระคาถาที่ ๒  (พึงทราบเนื้อความดังต่อไปนี้).   บุคคลผู้ประ-
42,0022,015,กอบกรรมดีมีทุจริตทางกายเป็นต้น     ชื่อว่าคนทำกรรมดี.    คนทำกรรมดี
42,0022,016,แม้นั้น  เมื่อเสวยทุกข์อันเกิดขึ้นด้วยอานุภาพแห่งทุจริตในปางก่อน   ย่อม
42,0022,017,เห็นกรรมดีว่าชั่ว.
42,0022,018,บาทพระคาถาว่า  <B>ยาว  ภทฺรํ  น  ปจฺจิต</B>  เป็นต้น    ความว่ากรรมดี
42,0022,019,ของเขานั้น   ยังไม่ให้ผล  ในปัจจุบันภพหรือในสัมปรายภพเพียงใด. (คน
42,0022,020,ทำกรรมดี    ย่อมเห็นกรรมดีว่าชั่วอยู่  เพียงนั้น).   แต่เมื่อใด  กรรมดีนั้น
42,0022,021,"ให้ผล, เมื่อนั้นคนทำกรรมดีนั้น   เมื่อเสวยสุขที่อิงอามิส  มีลาภและสักการะ"