Book,Page,LineNumber,Text
39,0024,001,ข้อยุติคือความถูกต้องจากการพรรณนา ๕ สิก-
39,0024,002,ขาบทต้น พึงนำมาใช้ใน ๕ สิกขาบทหลัง พึงกล่าว
39,0024,003,สิกขาบทเป็นข้อ ๆ พึงทราบว่า สิกขาบท มีอย่างเลว
39,0024,004,เป็นต้นไว้ด้วย.
39,0024,005,ในมาติกาหัวข้อนั้น ๑๐ สิกขาบทมีปาณาติปาตาเวรมณีเป็นต้น นั้น
39,0024,006,พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์เดียวตรัสไว้ มิใช่พระสาวก. จริงอยู่ พระผู้มีพระ-
39,0024,007,ภาคเจ้า เสด็จจากกรุงกบิลพัสดุ์ถึงกรุงสาวัตถี ทรงให้ท่านพระราหุลบรรพชา
39,0024,008,แล้ว ณ พระเชตวัน อารามของท่านอนาถบิณฑิกะ กรุงสาวัตถี ตรัสสิกขาบท
39,0024,009,๑๐ นั้น เพื่อทรงกำหนดสิกขาบทสำหรับสามเณรทั้งหลาย สมจริงดังที่ท่าน
39,0024,010,กล่าวคำนี้ไว้ว่า
39,0024,011,ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับสำราญตามพระพุทธอัธยา
39,0024,012,ศัยอยู่ ณ กรุงกบิลพัสดุ์แล้ว เสด็จจาริกไปทางกรุงสาวัตถี เมื่อเสด็จ
39,0024,013,จาริกมาตามลำดับ ก็ถึงกรุงสาวัตถี. ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้า
39,0024,014,ประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อารามของทานอนาถบิณฑิกะ กรุงสาวัตถี
39,0024,015,สมัยนั้น ฯลฯ สามเณรทั้งหลายเกิดความคิดว่า สิกขาบททั้งหลายสำหรับ
39,0024,016,พวกเรามีเท่าไรกันหนอ พวกเราจะพึงศึกษาในสิกขาบท จำนวนเท่าไร
39,0024,017,ภิกษุทั้งหลายจึงนำความกราบทูลแต่พระผู้มีพระภาคเจ้า พระผู้มีพระ-
39,0024,018,"ภาคเจ้าจึงตรัสว่า "" ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราตถาคตอนุญาตสิกขาบท"
39,0024,019,๑๐ สิกขาบท สำหรับสามเณรทั้งหลาย เพื่อสามเณรทั้งหลายศึกษา
39,0024,020,ในสิกขาบท ๑๐ นั้นคือ ปาณาติปาตา เวรมณี ฯลฯ ชาตรูป-
39,0024,021,"รชตปฏิคฺคหณา เวรมณี "" ดังนี้."
39,0024,022,สิกขาบทที่ ๑๐ นี้นั้น พึงทราบว่า ท่านยกขึ้นใช้บอกสอน โดย
39,0024,023,แนวพระสูตรว่า สมาทาย สิกฺขติ สิกฺขาปเทสุ สมาทานศึกษา ในสิก-