Book,Page,LineNumber,Text
35,0037,001,ภิกษุพึงเป็นสำรวม ยินสำรวม นั่ง
35,0037,002,สำรวม นอนสำรวม คู้อวัยวะเข้าก็สำรวม
35,0037,003,เหยียดอวัยวะออกก็สำรวม พิจารณาดู
35,0037,004,ความเกิดขึ้นความเสื่อมไปแห่งธรรมและ
35,0037,005,ขันธ์ทั้งหลาย ในเบืองบน ท่ามกกลาง
35,0037,006,เบื้องล่าง ทุกภูมิโลก บัณฑิตทั้งหลาย
35,0037,007,กล่าวภิกษุผู้ศึกษา ปฏิปทาอันสมควรแก่
35,0037,008,ความสงบใจ มีสติทุกเมื่อเข้ารุ
35,0037,009,ใจเด็ดเดี่ยวเนืองนิตย์.
35,0037,010,จบสีลสูตรที่ ๒
35,0037,011, อรรถกถาสีลสูตร
35,0037,012,พึงทราบวินิจฉัยในสีลสูตรที่ ๒ ดังต่อไปนี้ :-
35,0037,013,บทว่า สมฺปนฺนสีลา ได้แก่ เธอทั้งหลายมีศีลบริบูรณ์. บทว่า
35,0037,014,สมฺปนฺนปาติโมกฺขา ได้แก่มีปาติโมกข์บริบูรณ์. บทว่า ปาติโมกฺขสํวร-
35,0037,015,สํวุตา ความว่า เธอทั้งหลายจงเป็นผู้สำรวมปิดประกอบด้วยปาติโมกขสังวร-
35,0037,016,ศีลอยู่เถิด. บทว่า อาจารโคจรสมฺปนฺนา ความว่า เธอทั้งหลายจงเป็นผู้
35,0037,017,ถึงพร้อม คือประกอบด้วยอาจาระและโคจรเถิด . บทว่า อณุมตฺเตสุ วชฺเชสุ
35,0037,018,ได้แก่ ในโทษทั้งหลายมีประมาณน้อย. บทว่า ภยทสฺสาวิโน ความว่า
35,0037,019,เป็นผู้มีปรกติเห็นโทษที่มีประมาณน้อยเหล่านั้นโดยเป็นภัย. บทว่า สมาทาย