Book,Page,LineNumber,Text
35,0007,001,ความสุข นี่ ร้ายไม่มาก คือการเสียทรัพย์
35,0007,002,ในการพนัน แม้จนสิ้นเนื้อประดาตัว สิ่ง
35,0007,003,นี้สิ ร้ายมากกว่า คือทำใจร้าย ในท่านผู้
35,0007,004,ดำเนินดีแล้วทั้งหลาย คนที่ตั้งใจและใช้
35,0007,005,วาจาลามก ติเตียนท่านผู้เป็นอริยะ ย่อม
35,0007,006,ตกนรกตลอดเวลา สิ้นแสนสามสิบหก
35,0007,007,นิรัพพุทะ กับอีกห้าอัพพุทะ.
35,0007,008,จบปฐมขตสูตรที่ ๓
35,0007,009,อรรถกถาปฐมขตสูตร
35,0007,010,ปฐมขตสูตรที่ ๓ กล่าวไว้ในอรรถกถาทุกนิบาตแล้ว. ส่วนในคาถา
35,0007,011,พึงทราบวินิจฉัยดังนี้ บทว่า นินฺทิยํ ได้แก่ผู้ ควรนินทา. บทว่า นินฺทติ
35,0007,012,ได้แก่ ย่อมติเตียน. บทว่า ปสํสิโย ได้แก่ ผู้ควรสรรเสริญ. บทว่า
35,0007,013,วิจินาติ มุเขน โส กลึ ความว่า ผู้นั้นประพฤติอย่างนี้แล้ว ชื่อว่า
35,0007,014,ย่อมเฟ้นโทษด้วยปากนั้น. บทว่า กลินา เตน สุขํ น วินฺทติ ความว่า
35,0007,015,เขาย่อมไม่ได้ความสุขเพราะโทษนั้น. บทว่า สพฺพสฺสาปิ สหาปิ อตฺตนา
35,0007,016,ความว่า การแพ้พนัน เสียทั้งทรัพย์ของตนทุกสิ่ง กับทั้งตัวเอง (สิ้นเนื้อ-
35,0007,017,ประดาตัว) ชื่อว่าเป็นโทษประมาณน้อยนัก. บทว่า โย สุคเตสุ ความว่า
35,0007,018,ส่วนผู้ใดพึงทำจิตคิดประทุษร้ายในบุคคลทั้งหลาย ผู้ดำเนินไปโดยชอบแล้ว
35,0007,019,ความมีจิตคิดประทุษร้ายของผู้นั้นนี้แล มีโทษมากกว่าโทษนั้น. บัดนี้ เมื่อ