Book,Page,LineNumber,Text
34,0022,001,<H1>รถการวรรควรรณนาที่  ๒</H1> 
34,0022,002,<H1>อรรถกถาญาตกสูตร</H1> 
34,0022,003,พึงทราบวินิจฉัยในญาตกสูตร   แห่งรถการวรรคที่ ๒ ดังต่อไปนี้:-
34,0022,004,<H2>กายกรรม-วจีกรรม-มโนกรรม</H2>
34,0022,005,บทว่า   <B>าตโก</B>  ได้แก่ ภิกษุผู้มีชื่อเสียง  คือ ประชาชนรู้จักกันทั่ว
34,0022,006,แล้ว   ได้แก่  ปรากฏแล้ว.   บทว่า  <B>อนนุโลมิเก</B>   ความว่า   กายกรรม   ชื่อ
34,0022,007,ว่า   อนนุโลมิกะ  เพราะหมายความว่า  ไม่เหมาะสมแก่ศาสนา.   ในกายกรรม
34,0022,008,อันไม่เหมาะสมนั้น.  บทว่า  <B>กายกมฺเม</B>  ได้แก่ ในกายทุจริต มีปาณาติบาต 
34,0022,009,เป็นต้น.
34,0022,010,อีกอย่างหนึ่ง  กายทุจริตนั้นเป็นของหยาบ  แก่ภิกษุสามารถจะชักชวน
34,0022,011,ให้สมาทาน  ในกายทุจริตเป็นต้นนี้ได้   คือชักชวนให้สมาทานคือให้ยึดถือใน
34,0022,012,กรรมเห็นปานนี้ว่า  การนอบน้อมทิศทั้งหลายสมควร  การทำพลีกรรมให้ภูต 
34,0022,013,ย่อมควร   แม้ในวจีกรรม   มุสาวาทเป็นต้น เป็นของหยาบ   แต่ภิกษุนั้น   จะ
34,0022,014,ชักชวนให้สมาทานในวจีกรรมเห็นปานนี้   ว่า   ขึ้นชื่อว่า  การพูดเท็จแก่คนโง่
34,0022,015,นี้ว่าไม่มี    เพราะไม่ประสงค์จะให้*  ของ ๆ  ตนแก่ผู้อื่น  ก็ควรพูดได้.  แม้ใน
34,0022,016,มโนกรรม    อภิชฌาเป็นต้นก็เป็นของหยาบ    แต่ภิกษุเมื่อบอกกัมมัฏฐานผิด
34,0022,017,พลาดไป  ก็ไม่ชื่อว่าชักชวนให้สมาทานในมโนกรรมอันสมควร   เหมือนพระ-
34,0022,018,เถระชาวทักษิณวิหาร  ฉะนั้น.