Book,Page,LineNumber,Text
32,0043,001,สูตรทั้ง  ๕  สูตรนี้  พระองค์ตรัสแล้ว  ด้วยอำนาจบุคคลผู้หนักในอารมณ์
32,0043,002,๕ อย่าง ไม่ตรัสด้วยอำนาจปัญจครุกชาดก. ส่วนปัญจครุกชาดก  ก็ควร 
32,0043,003,นำมากล่าว เพื่อเป็นพยาน. จริงอยู่  ในชาดกนั้น  เมื่อพวกอมนุษย์พากัน
32,0043,004,จัดร้านตลาดกลางทางกันดาร     บรรดาสหาย  ๕  คนของมหาบุรุษ
32,0043,005,สหายผู้หนักในรูป   ติดอยู่ในอารมณ์   ถึงความย่อยยับ   ผู้หนักในเสียง
32,0043,006,เป็นต้น   ติดอยู่ในสัททารมณ์เป็นต้น    ก็ถึงความย่อยยับ.    เรื่องที่เป็น
32,0043,007,อดีต  ควรนำมากล่าวเพื่อเป็นพยาน
32,0043,008,ก็พระสูตรทั้ง  ๕  นี้     พระองค์ตรัสด้วยอำนาจบุคคลผู้หนัก
32,0043,009,ในอารมณ์  ๕  อย่างเท่านั้น     ก็เพราะเหตุที่ไม่ใช่แต่ผู้ชายอย่างเดียว
32,0043,010,เท่านั้น    เป็นผู้หนักในอารมณ์ทั้ง  ๕   แม้หญิงก็เป็นผู้หนักเหมือนกัน
32,0043,011,ฉะนั้น  พระองค์จงตรัส  พระสูตร  ทั้ง ๕ อีก   ด้วยอำนาจหญิงผู้หนัก
32,0043,012,ในอารมณ์แม้เหล่านั้น.     เนื้อความแห่งพระสูตรแม้นั้น     พึงทราบโดย
32,0043,013,นัยที่กล่าวแล้วนั่นแล.
32,0043,014,แม้บรรดาเรื่องทั้งหลาย    ใน<B>สูตรที่  ๑</B>    พึงทราบเรื่องของสนม
32,0043,015,ของมหาราชา    ผู้มองดูภิกษุหนุ่ม    ซึ่งยืนอยู่ที่ประตูแห่งโลหปราสาท
32,0043,016,แล้วก็ตายไป  เรื่องนั้นกล่าวไว้พิสดารแล้วตอนต้นนั่นแล.
32,0043,017,ใน<B>สูตรที่  ๒</B>     พึงทราบเรื่องหญิงผู้อาศัยรูปเลียงชีพในกรุง
32,0043,018,"สาวัตถี.  เล่ากันมาว่า  นักดีดพิณ  ชื่อว่า  <B>คุตติละ</B>  ได้ส่งทรัพย์  ๑,๐๐๐"
32,0043,019,ไปให้หญิงคนหนึ่ง   นางกลับเย้ยหยัน   ไม่ปรารถนาจะรับ   เขาคิดว่า
32,0043,020,เราจักทำสิ่งที่ควรทำในเรื่องนี้    เวลาจวนจะเย็น    จึงแต่งตัวนั่งที่ประตู