Book,Page,LineNumber,Text 31,0016,001,

มุทุตรวรรคที่ ๒

31,0016,002,

๑. ปฏิลาภสูตร

31,0016,003,

ว่าด้วยอินทรีย์ ๕

31,0016,004,[๘๗๐] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อินทรีย์ ๕ ประการนี้ ๕ ประการเป็น 31,0016,005,ไฉน คือ สัทธินทรีย์ ฯลฯ ปัญญินทรีย์. 31,0016,006,[๘๗๑] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็สัทธินทรีย์เป็นไฉน อริยสาวกใน 31,0016,007,ธรรมวินัยนี้ เป็นผู้มีศรัทธา เชื่อพระปัญญาตรัสรู้ของพระตถาคตว่า แม้ 31,0016,008,เพราะเหตุนี้ ๆ พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น เป็นพระอรหันต์... เป็น 31,0016,009,ผู้ตื่นแล้ว เป็นผู้จำแนกธรรม นี้เรียกว่า สัทธินทรีย์. 31,0016,010,[๘๗๒] ก็วิริยินทรีย์เป็นไฉน อริยสาวกปรารภสัมมัปธาน ๔ ย่อม 31,0016,011,ได้ความเพียร นี้เรียกว่า วิริยินทรีย์. 31,0016,012,[๘๗๓] ก็สินทรีย์เป็นไฉน อริยสาวกปรารภสติปัฏฐาน ๘ ย่อมได้ 31,0016,013,สติ นี้เรียกว่า สตินทรีย์. 31,0016,014,[๘๗๔] ก็สมาธินทรีย์เป็นไฉน อริยสาวกในธรรมวินัยนี้ ยึดหน่วง 31,0016,015,นิพพานให้เป็นอารมณ์แล้วได้สมาธิ ได้เอกัคคตาจิต นี้เรียกว่า สมาธินทรีย์. 31,0016,016,[๘๗๕] ก็ปัญญินทรีย์เป็นไฉน อริยสาวกในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้มี 31,0016,017,ปัญญา ประกอบด้วยปัญญาเครื่องกำหนดความเกิดและความดับ อันประเสริฐ 31,0016,018,ชำแรกกิเลส ให้ถึงความสิ้นทุกข์โดยชอบ นี้เรียกว่า ปัญญินทรีย์ ดูก่อน 31,0016,019,ภิกษุทั้งหลาย อินทรีย์ ๕ ประการนี้แล. 31,0016,020,จบปฏิลาภสูตรที่ ๑