Book,Page,LineNumber,Text
31,0010,001,ครั้นมาถึงสติปัฏฐาน    สตินทรีย์ซึ่งมีการเข้าไปปรากฎเป็นลักษณะเท่านั้น
31,0010,002,ที่เป็นใหญ่ เป็นหัวหน้าอินทรีย์ที่เหลือต่างก็คล้อยไปตามสตินทรีย์นั้นเหมือน
31,0010,003,ในเรือนคนที่ ๓   อีก ๔ คนนั่งนิ่ง   ปล่อยให้เจ้าของเรือนเท่านั้นเที่ยวสั่งงาน
31,0010,004,ฉะนั้น. ครั้นถึงเรื่องฌาน และวิโมกข์ สมาธินทรีย์ที่มีลักษณะไม่ซัดส่ายเท่านั้น
31,0010,005,เป็นใหญ่เป็นหัวหน้าอินทรีย์ที่เหลือต่างก็คล้อยไปตามสมาธินทรีย์นั้น เหมือน
31,0010,006,ในเรือนคนที่  ๔ อีก ๔ คนนั่งนิ่ง     ปล่อยให้เจ้าของเรือนเท่านั้นเที่ยวสั่งงาน
31,0010,007,ฉะนั้น.  แต่ท้ายสุดเมื่อถึงอริยสัจ ปัญญินทรีย์ที่มีลักษณะรู้ชัดเท่านั้น    ย่อมเป็น
31,0010,008,ใหญ่เป็นหัวหน้าอินทรีย์ที่เหลือต่างก็คล้อยไปตามปัญญินทรีย์นั้น  เหมือนเวลา
31,0010,009,ไปถึงพระราชวัง ๔ คนนอกนี้  นั่งนิ่ง  พระราชาเท่านั้น   ย่อมทรงเที่ยวสั่งงาน
31,0010,010,ในพระตำหนัก   ฉะนั้น  ด้วยประการฉะนี้.
31,0010,011,<I>จบอรรถกถาทัฏฐัพพสูตรที่   ๘</I>
31,0010,012,<H1>๙.  ปฐมวิภังคสูตร</H1>
31,0010,013,<H1>ว่าด้วยความหมายของอินทรีย์</H1>
31,0010,014,[๘๕๘]  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย    <B>อินทรีย์</B>  ๕ ประการนี้  ๕ ประการ
31,0010,015,เป็นไฉน  คือ  สัทธินทรีย์ ฯลฯ  ปัญญินทรีย์.
31,0010,016,[๘๕๙]  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย    ก็สัทธินทรีย์เป็นไฉน    ดูก่อนภิกษุ
31,0010,017,ทั้งหลาย  อริยสาวกในธรรมวินัยนี้  เป็นผู้มีศรัทธา   เชื่อพระปัญญาตรัสรู้ของ
31,0010,018,พระตถาคตว่า    แม้เพราะเหตุนี้  ๆ    พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น    เป็น
31,0010,019,พระอรหันต์  ตรัสรู้เองโดยชอบ  ทรงถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ    เสด็จไป