Book,Page,LineNumber,Text
31,0009,001,<H1>อรรถกถาทัฏฐัพพสูตร</H1>
31,0009,002,<B>สูตรที่ ๘.</B>  คำว่า <B>ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็จะพึงเห็นสัทธินทรีย์
31,0009,003,ในธรรมไหนเล่า</B>     ความว่า   พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสคำเป็นต้น ว่า  <B>ใน
31,0009,004,โสตาปัตติยังคะ</B> ๔ ประการ  เพื่อทรงชี้ความที่อินทรีย์เหล่านี้สำคัญที่สุดใน
31,0009,005,วิสัย  (อารมณ์)  ของตน.
31,0009,006,เหมือนอย่างว่า   ลูกชายเศรษฐี ๔ คน  ในเมื่อกลุ่มเพื่อนซึ่งมีพระราชา
31,0009,007,ธิราชเป็นที่ ๕ หยั่งลงสู่ถนน  ด้วยคิดว่า  พวกเราจะเล่นงานนักษัตรฤกษ์  เวลา
31,0009,008,ไปถึงเรือนลูกชายเศรษฐีคนหนึ่ง  นอกนี้  ๔ คนก็นั่งนิ่ง.  เจ้าของเรือนเท่านั้น
31,0009,009,ที่ได้เที่ยวสั่งงานในเรือนว่า   จงให้ของเคี้ยว   ของกิน   แก่ท่านเหล่านี้   จงให้
31,0009,010,เครื่องแต่งตัวมีของหอมและพวงมาลัยเป็นต้นแก่ท่านเหล่านี้.   ครั้นเวลาไปถึง
31,0009,011,เรือนคนที่ ๒ ที่ ๓ และที่ ๔ อีก   คนนอกนี้  ก็นั่งนิ่ง.  เจ้าของเรือนเท่านั้น
31,0009,012,ที่ได้เที่ยวสั่งงานในเรือนว่า    จงให้ของเคี้ยว    ของกินแก่ท่านเหล่านี้    จงให้
31,0009,013,เครื่องแต่งตัวมีของหอมและพวงมาลัยเป็นต้นแก่ท่านเหล่านี้  ฉันใด   ก็ฉันนั้น
31,0009,014,เหมือนกัน        แม้เมื่ออินทรีย์ที่มีศรัทธาเป็นที่  ๕  ซึ่งเกิดขึ้นในอารมณ์อัน
31,0009,015,เดียวกันเหมือนเมื่อพวกเพื่อนเหล่านั้น      หยั่งลงสู่ถนนไปด้วยกัน     เมื่อไปถึง
31,0009,016,โสดาปัตติยังคะ   (ส่วนประกอบแห่งการถึงกระแส)   สัทธินทรีย์ซึ่งมีการน้อมลง
31,0009,017,เชื่อเป็นลักษณะเท่านั้น     ย่อมเป็นใหญ่   เป็นหัวหน้า   อินทรีย์ที่เหลือต่างก็
31,0009,018,คล้อยไปตามสัทธินทรีย์นั้น    เหมือนในเรือนของคนแรก  อีก ๔ คน  นั่งนิ่ง
31,0009,019,เจ้าของเรือนเท่านั้นเที่ยวสั่งงาน       ฉะนั้น      เมื่อมาถึงความเพียรชอบ
31,0009,020,วิริยินทรีย์ซึ่งมีความประคับประคองเป็นลักษณะเท่านั้น   ที่มาเป็นใหญ่  เป็น
31,0009,021,หัวหน้า   อินทรีย์ที่เหลือต่างก็คล้อยไปตามวิริยินทรีย์นั้น    เหมือนในเรือนคน
31,0009,022,ที่ ๒ อีก ๔ คนนั่งนิ่ง      ปล่อยให้เจ้าของเรือนเท่านั้นเที่ยวสั่งงาน     ฉะนั้น