Book,Page,LineNumber,Text
31,0006,001,[๘๕๑]  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย   ส่วนสมณะหรือพราหมณ์เหล่าใดเหล่า
31,0006,002,หนึ่งรู้ชัดซึ่งสัทธินทรีย์    ความเกิดแห่งสัทธินทรีย์    ความดับแห่งสัทธินทรีย์
31,0006,003,และปฏิปทาอันให้ถึงความดับแห่งสัทธินทรีย์    รู้ชัดซึ่งวิริยินทรีย์...   สติน-
31,0006,004,ทรีย์...   สมาธินทรีย์...   รู้ชัดซึ่งปัญญินทรีย์   ความเกิดแห่งปัญญินทรีย์
31,0006,005,ความดับแห่งปัญญินทรีย์  และปฏิปทาให้ถึงความดับแห่งปัญญินทรีย์   สมณะ
31,0006,006,หรือพราหมณ์พวกนั้น  เรานับว่าเป็นสมณะในพวกสมณะ  หรือเป็นพราหมณ์
31,0006,007,ในพวกพราหมณ์  เพราะท่านเหล่านั้นกระทำให้แจ้งซึ่งประโยชน์ของความเป็น
31,0006,008,สมณะและของความเป็นพราหมณ์ ด้วยปัญญาอันยิ่งเอง ในปัจจุบันเข้าถึงอยู่.
31,0006,009,<I>จบทุติยสมณพราหมณสูตรที่ ๗</I>
31,0006,010,<H1>อรรถกถาทุติยสมณพราหมณสูตร</H1>
31,0006,011,<B>สูตรที่  ๗.</B> คำว่า  <B>ไม่รู้ชัดซึ่งสัทธินทรีย์</B> คือไม่เข้าใจด้วยอำนาจ
31,0006,012,แห่งทุกขสัจ.  คำว่า  <B>ไม่รู้ชัดซึ่งความเกิดขึ้นแห่งสัทธินทรีย์</B>    คือไม่เข้า
31,0006,013,ใจชัดด้วยอำนาจสมุทัยสัจ   ไม่เข้าใจชัดนิโรธด้วยสามารถแห่งนิโรธสัจ  ไม่เข้า
31,0006,014,ใจชัดทางปฏิบัติ    ด้วยอำนาจมรรคสัจ    อย่างนี้แล.     แม้ในคำที่เหลือก็นัย
31,0006,015,นี้แหละ.
31,0006,016,ส่วนในฝ่ายขาว  การเกิดขึ้นพร้อมแห่งสัทธินทรีย์   ย่อมมีได้ด้วยการ
31,0006,017,เกิดขึ้นพร้อมแห่งการพิจารณาด้วยอำนาจอธิโมกข์    (การน้อมใจเชื่อ).   การ
31,0006,018,เกิดขึ้นพร้อมแห่งวิริยินทรีย์   ย่อมมีได้ด้วยการเกิดขึ้นพร้อมแห่งการพิจารณา
31,0006,019,ด้วยอำนาจการประคับประคองจิตไว้  การเกิดขึ้นพร้อมแห่งสตินทรีย์  ย่อมมีได้