Book,Page,LineNumber,Text 29,0047,001,เจรจาดีแล้ว แก่กันและกัน เหตุนี้อันชนเหล่านั้นพึงหวังได้ คือพวกเขา 29,0047,002,จักพร้อมเพรียงกัน จักชื่นบานต่อกัน จักไม่วิวาทกัน จักเป็นดุจน้ำเจือ 29,0047,003,ด้วยน้ำมัน จักมองกันและกันด้วยจักษุอันเปี่ยมด้วยความรักอยู่. 29,0047,004,[๔๒๖] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย กามคุณ ๕ เหล่านี้ ฯลฯ (เหมือน 29,0047,005,ข้อ ๔๑๓ ถึงข้อ ๔๒๔) ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ข้อที่ปริพาชกอัญญ- 29,0047,006,เดียรถีย์พึงกล่าวอย่างนี้ว่า พระสมณโคดมกล่าวสัญญาเวทยิตนิโรธสมาบัติ 29,0047,007,และย่อมบัญญัตินิโรธนั้นไว้ในความสุข ข้อนี้นั้นเพราะเหตุไร ข้อนี้นั้น 29,0047,008,เป็นอย่างไร. ข้อนั้นเป็นฐานะที่จะมีได้ พวกปริพาชกอัญญเดียรถีย์ผู้มีวาทะ 29,0047,009,อย่างนี้ พวกเธอพึงค้านอย่างนี้ว่า. ดูก่อนผู้มีอายุทั้งหลาย พระผู้มีพระ- 29,0047,010,ภาคเจ้า ไม่ได้ทรงหมายเอาสุขเวทนาบัญญัตินิโรธนั้นไว้ในความสุข บุคคล 29,0047,011,ย่อมได้สุขในฐานะใดๆ พระตถาคตย่อมทรงบัญญัติฐานะนั้นๆ อันเป็นสุข 29,0047,012,ไว้ในความสุขทุกแห่ง ดังนี้. 29,0047,013,จบ ภิกขุสูตรที่ ๑๐ 29,0047,014,อรรถกถาภิกขุสูตรที่ ๑๐ 29,0047,015,สูตรที่ ๑๐ มีเนื้อความง่ายทั้งนั้น 29,0047,016,จบ อรรถกถาภิกขุสูตรที่ ๑๐ 29,0047,017,จบ รโหคตวรรคที่ ๒ 29,0047,018,