Book,Page,LineNumber,Text 29,0030,001,เธอผู้เป็นบัณฑิตย่อมกำหนดรู้เวทนา ได้ทุกอย่าง 29,0030,002,ภิกษุนั้นกำหนดรู้เวทนาแล้ว เป็นผู้ไม่มีอาสวะ 29,0030,003,ตั้งอยู่ในธรรม เรียนจบพระเวทในปัจจุบัน เพราะ 29,0030,004,กายแตกย่อมไม่เข้าถึงซึ่งบัญญัติ. 29,0030,005,จบ ปฐมวาตสูตรที่ ๒ 29,0030,006,

อรรถกถาปฐมวาตสูตรที่ ๒

29,0030,007,พึงทราบวินิจฉัยในปฐมวาตสูตรที่ ๒ ดังต่อไปนี้ 29,0030,008,บทว่า ปุถู วายนฺติ มาลุตา ได้แก่ ลมเป็นอันมาก ย่อมพัดไป 29,0030,009,คำที่เหลือ มีเนื้อความง่ายทั้งนั้น. เว้นคาถาทั้งหลายเสียตรัสตามอัธยาศัย 29,0030,010,ของพวกบุคคลผู้รู้อยู่. 29,0030,011,จบ อรรถกถาปฐมวาตสูตรที่ ๒ 29,0030,012,

๓. ทุติยวาตสูตร

29,0030,013,

ว่าด้วยเวทนา ๓ เปรียบด้วยลมต่างชนิด

29,0030,014,[๓๙๗] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนลมต่างชนิด พัดไป 29,0030,015,ในอากาศ คือ ลมทิศตะวันออกบ้าง ฯลฯ ลมแรงบ้าง ฉันใด ดูก่อน 29,0030,016,ภิกษุทั้งหลาย เวทนาต่างชนิดย่อมเกิดขึ้นในกายนี้ ฉันนั้นเหมือนกันแล 29,0030,017,คือ สุขเวทนาบ้าง ทุกขเวทนาบ้าง อทุกขมสุขเวทนาบ้าง. 29,0030,018,จบ ทุติยวาตสูตรที่ ๓