Book,Page,LineNumber,Text
29,0030,001,เธอผู้เป็นบัณฑิตย่อมกำหนดรู้เวทนา ได้ทุกอย่าง
29,0030,002,ภิกษุนั้นกำหนดรู้เวทนาแล้ว เป็นผู้ไม่มีอาสวะ
29,0030,003,ตั้งอยู่ในธรรม เรียนจบพระเวทในปัจจุบัน เพราะ
29,0030,004,กายแตกย่อมไม่เข้าถึงซึ่งบัญญัติ.
29,0030,005,จบ ปฐมวาตสูตรที่ ๒
29,0030,006,
อรรถกถาปฐมวาตสูตรที่ ๒
29,0030,007,พึงทราบวินิจฉัยในปฐมวาตสูตรที่ ๒ ดังต่อไปนี้
29,0030,008,บทว่า ปุถู วายนฺติ มาลุตา ได้แก่ ลมเป็นอันมาก ย่อมพัดไป
29,0030,009,คำที่เหลือ มีเนื้อความง่ายทั้งนั้น. เว้นคาถาทั้งหลายเสียตรัสตามอัธยาศัย
29,0030,010,ของพวกบุคคลผู้รู้อยู่.
29,0030,011,จบ อรรถกถาปฐมวาตสูตรที่ ๒
29,0030,012,๓. ทุติยวาตสูตร
29,0030,013,ว่าด้วยเวทนา ๓ เปรียบด้วยลมต่างชนิด
29,0030,014,[๓๙๗] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนลมต่างชนิด พัดไป
29,0030,015,ในอากาศ คือ ลมทิศตะวันออกบ้าง ฯลฯ ลมแรงบ้าง ฉันใด ดูก่อน
29,0030,016,ภิกษุทั้งหลาย เวทนาต่างชนิดย่อมเกิดขึ้นในกายนี้ ฉันนั้นเหมือนกันแล
29,0030,017,คือ สุขเวทนาบ้าง ทุกขเวทนาบ้าง อทุกขมสุขเวทนาบ้าง.
29,0030,018,จบ ทุติยวาตสูตรที่ ๓