Book,Page,LineNumber,Text
29,0017,001,อาศัยกายนี้เอง   ก็กายนี้แลไม่เที่ยง    ปัจจัยปรุงแต่ง    อาศัยกันเกิดขึ้น   ก็ 
29,0017,002,ทุกข์เวทนาอาศัยกายอันไม่เที่ยง   ปัจจัยปรุงแต่ง   อาศัยกันเกิดขึ้น   แล้วจึง
29,0017,003,บังเกิดขึ้น    จักเที่ยงแต่ที่ไหน    ดังนี้     เธอย่อมพิจารณาเห็นความไม่เที่ยง
29,0017,004,ความเสื่อมไป   ความคลายไป   ความดับ   ความสละคืนในกายและในทุกข-
29,0017,005,เวทนาอยู่  เมื่อเธอพิจารณาเห็นความไม่เที่ยง  ความเสื่อมไป  ความคลายไป
29,0017,006,ความดับ   ความสละคืนในกายและในทุกขเวทนาอยู่     ย่อมละปฏิฆานุสัย
29,0017,007,ในกายและในทุกขเวทนาเสียได้.
29,0017,008,[๓๗๙]  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย      ถ้าเมื่อภิกษุนั้นมีสติสัมปชัญญะ
29,0017,009,เป็นผู้ไม่ประมาท  มีความเพียร  มีใจเด็ดเดียวอยู่อย่างนี้   อทุกขมสุขเวทนา
29,0017,010,ย่อมบังเกิดขึ้น   เธอย่อมรู้ชัดอย่างนี้ว่า   อทุกขมสุขเวทนานี้บังเกิดขึ้นแล้ว
29,0017,011,แก่เรา   ก็แต่ว่าอทุกขมสุขเวทนานั้น   อาศัยจึงเกิดขึ้น   ไม่อาศัยไม่เกิดขึ้น
29,0017,012,อาศัยอะไร   อาศัยกายนี้เอง   ก็กายนี้แลไม่เที่ยง   อันปัจจัยปรุงแต่ง   อาศัย
29,0017,013,กันเกิดขึ้น  ก็อทุกขมสุขเวทนาอาศัยกายอันไม่เที่ยง  ปัจจัยปรุงแต่ง  อาศัย
29,0017,014,กันเกิดขึ้น  แล้วจึงบังเกิดขึ้น  จักเที่ยงแต่ที่ไหนดังนี้  เธอย่อมพิจารณาเห็น
29,0017,015,ความไม่เที่ยง  ความเสื่อมไป  ความคลายไป  ความดับ  ความสละคืนในกาย
29,0017,016,และในอทุกขมสุขเวทนาอยู่      เมื่อเธอพิจารณาเห็นความไม่เที่ยง     ความ
29,0017,017,เสื่อมไป   ความคลายไป  ความดับ  ความสละคืนในกายและในอทุกขมสุข- 
29,0017,018,เวทนาอยู่  ย่อมละอวิชชานุสัยในกายและในอทุกขมสุขเวทนาเสียได้.       
29,0017,019,[๓๘๐] ถ้าภิกษุนั้นเสวยสุขเวทนา   ก็รู้ชัดว่า   สุขเวทนานั้นไม่
29,0017,020,เที่ยง    ไม่น่าหมกมุ่น   ไม่น่าเพลิดเพลิน    ถ้าเธอเสวยทุกขเวทนา  ฯ ล ฯ
29,0017,021,ถ้าเธอเสวยอทุกขมสุขเวทนา   ก็รู้ชัดว่า  อทุกขมสุขเวทนานั้นไม่เที่ยง  ไม่