Book,Page,LineNumber,Text
29,0006,001,ว่าที่สุด  ๔  เหล่านี้ ใด  คือที่สุดมีเขตแดนเป็นที่สุด      ท่านกล่าวอย่างนี้ว่า 
29,0006,002,เครื่องผูกกาย   ย่อมคร่ำคร่าเป็นที่สุด   หรือมีความสดสวยเป็นที่สุดดังนี้  ๑
29,0006,003,ที่สุดแห่งความลามกพระองค์ตรัสอย่างนี้ว่า   นี้เป็นที่สุดแห่งชีวิต   นะภิกษุ
29,0006,004,ทั้งหลายดังนี้   ๑  ส่วนสุดท่านกล่าวอย่างนี้ว่า   กายของตนมีที่สุดอย่างหนึ่ง
29,0006,005,ดังนี้  ๑  ส่วนสุดท่านกล่าวอย่างนี้ว่า   นั้นแลเป็นที่สุดแห่งทุกข์   เพราะสิ้น
29,0006,006,ปัจจัยทั้งหมดดังนี้   ๑  ในที่สุด ๔ เหล่านั้น   ภิกษุได้ทำที่สุดกล่าวคือส่วน
29,0006,007,ที่ ๔ แห่งวัฏฏทุกข์ทั้งหมดนั้นแล  คือได้ทำการเพื่อกำหนด การที่กำหนดไว้
29,0006,008,คือได้ทำทุกข์เหลือเพียงร่างกายเป็นที่สุดดังนี้.
29,0006,009,บทว่า   <B>สมฺปชญฺเน  นิพฺพาติ</B>  ได้แก่  ย่อมละเสียได้ด้วยสัมป-
29,0006,010,ชัญญะ   บทว่า <B>สํขยํ  นูเปติ</B>  ความว่า  ย่อมไม่เข้าถึงบัญญัติว่าเป็นผู้กำหนัด
29,0006,011,ขัดเคือง   เป็นผู้หลงดังนี้    เธอละบัญญัตินั้นได้แล้ว  ได้ชื่อว่ามหาขีณาสพ.
29,0006,012,อารัมมณานุสัยตรัสไว้แล้วในพระสูตรนี้แล.
29,0006,013,<I>จบ อรรถกถาปหานสูตรที่ ๓</I>
29,0006,014,<H1>๔.  ปาตาลสูตร</H1>
29,0006,015,<H1>ว่าด้วยผู้ไม่ปรากฏและปรากฏในบาดาล</H1>
29,0006,016,[๓๖๕]    ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย   ปุถุชนผู้ไม่ได้สดับแล้ว   ย่อมพูด
29,0006,017,อย่างนี้ว่า    ในมหาสมุทรมีบาดาล     ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย    ปุถุชนผู้ไม่ได้
29,0006,018,สดับแล้ว  ย่อมพูดวาจาอันไม่มีอันไม่ปรากฏอย่างนี้ว่าในมหาสมุทรมีบาดาล
29,0006,019,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย    คำว่า   บาดาล  นี้เป็นชื่อของทุกขเวทนาที่เป็นไปใน
29,0006,020,สรีระแล    ปุถุชนผู้ไม่ได้สดับถูกทุกขเวทนาอันเป็นไปในสรีระถูกต้องแล้ว