Book,Page,LineNumber,Text 24,0017,001,สมยศัพท์ มีอรรถว่าเหตุ เช่นในประโยคว่า สมโยปิ โข เต. . . 24,0017,002,อปฺปฏิวิทฺโธ อโหสิ เป็นต้น แปลว่า ดูก่อนภัททาลิ แม้เหตุนี้แล ได้เป็น 24,0017,003,สมัยที่เธอยังมิได้แทงตลอดว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับ ณ กรุงสาวัตถี แม้ 24,0017,004,พระผู้มีพระภาคเจ้าจักทรงทราบเราว่า ภิกษุชื่อ ภัททาลิ เป็นผู้ไม่กระทำให้ 24,0017,005,บริบูรณ์ในสิกขาในศาสนาของพระศาสดา ดังนี้ ดูก่อนภัททาลิ เหตุแม้นี้แล 24,0017,006,ได้เป็นสมัยอันเธอไม่แทงตลอดแล้ว. 24,0017,007,สมยศัพท์ มีอรรถว่าทิฐิ เช่นในประโยคว่า เตน โข ปน สมเยน... 24,0017,008,อาราเม ปฏิวสติ เป็นต้น แปลว่า ก็สมัยนั้นแล ปริพาชก ชื่อ อุคคาหมานะ 24,0017,009,เป็นบุตรนางสมณมุณฑิกา อยู่อาศัยในอารามของนางมัลลิกา อันมีศาลา 24,0017,010,หลังเดียวมีต้นมะพลับเรียงรายอยู่รอบเป็นที่สนทนากันถึงเรื่องทิฐิ. 24,0017,011,สมยศัพท์ มีอรรถว่าได้เฉพาะ เช่นในคำประพันธ์เป็นคาถาว่า 24,0017,012,ทิฏฺเ€ ธมฺเม จ โย อตฺโถ โย จตฺโถ สมฺปรายิโก 24,0017,013,อตฺถาภิสมยา ธีโร ปณฺฑิโตติ ปวุจฺจติ 24,0017,014,ผู้มีปัญญาเป็นเครื่องทรงจำ เรา 24,0017,015,กล่าวว่าเป็นบัณฑิต เพราะการได้เฉพาะ 24,0017,016,ซึ่งประโยชน์ในทิฏฐธรรมและประโยชน์ที่ 24,0017,017,เป็นไปในสัมปรายิกภพ. 24,0017,018,สมย ศัพท์ มีอรรถว่าละ เช่นในประโยคว่า สมฺมา มานาภิสมยา 24,0017,019,อนฺตมกาสิ ทุกฺขสฺส เป็นต้น แปลว่า ได้กระทำซึ่งที่สุดแห่งทุกข์แล้ว 24,0017,020,เพราะละมานานุสัยได้โดยชอบ. 24,0017,021,สมย ศัพท์ มีอรรถว่าแทงตลอด เช่นในประโยคว่า ทุกฺขสฺส 24,0017,022,ปิฬนฏฺโ€...อภิสมยฏฺโ€ เป็นต้น แปลว่า ทุกข์มีอรรถว่าบีบคั้น มีอรรถ