Book,Page,LineNumber,Text
23,0039,001,ภิกษุเหล่านั้นทูลว่า  ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ณ โอกาสนี้    พวกข้าพระ-      
23,0039,002,องค์กลับจากบิณฑบาตภายหลังเวลาอาหารแล้ว     นั่งประชุมกันในอุปัฏฐาน
23,0039,003,ศาลา     เกิดข้อสนทนากันขึ้นในระหว่างดังนี้ว่า     ดูก่อนท่านผู้มีอายุทั้งหลาย
23,0039,004,น่าอัศจรรย์จริงไม่น่าเป็นไปได้เลย  ข้อที่พระตถาคตมีอิทธานุภาพมาก  ซึ่งเป็น
23,0039,005,เหตุให้ทรงทราบพระพุทธเจ้าในอดีต   ผู้ปรินิพพานแล้ว   ทรงตัดปปัญจธรรม
23,0039,006,แล้ว   ทรงตัดตอวัฏฏะแล้ว   ทรงครอบงำวัฏฏะแล้ว     ทรงล่วงทุกข์ทั้งปวงแล้ว
23,0039,007,ว่าพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ๆ   มีพระชาติอย่างนี้บ้าง   มีพระนามอย่างนี้บ้าง  มี
23,0039,008,พระโคตรอย่างนี้บ้าง   มีศีลอย่างนี้บ้าง   มีธรรมอย่างนี้บ้าง  มีปัญญาอย่างนี้บ้าง
23,0039,009,มีวิหารธรรมอย่างนี้บ้าง  มีวิมุตติอย่างนี้บ้าง   ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ   เมื่อพวก
23,0039,010,ข้าพระองค์สนทนากันอย่างนี้    ท่านพระอานนท์ได้กล่าวกะพวกข้าพระองค์ดังนี้
23,0039,011,ว่า   ดูก่อนท่านผู้มีอายุทั้งหลาย      พระตถาคตทั้งหลาย     ทั้งน่าอัศจรรย์และ
23,0039,012,ประกอบด้วยธรรมน่าอัศจรรย์   พระตถาคตทั้งหลาย    ทั้งไม่น่าเป็นไปได้และ
23,0039,013,ประกอบด้วยธรรมไม่น่าเป็นไปได้  ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ       ข้อสนทนากันใน
23,0039,014,ระหว่างของพวกข้าพระองค์ค้างอยู่เท่านี้แล        พอดีพระผู้มีพระภาคเจ้าก็เสด็จ
23,0039,015,มาถึง.
23,0039,016,[๓๕๙]  ลำดับนั้น    พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสกะท่านพระอานนท์ว่า
23,0039,017,ดูก่อนอานนท์   ถ้ากระนั้นแล   ขอธรรมอันไม่น่าเป็นไปได้  อันน่าอัศจรรย์ของ
23,0039,018,ตถาคต   จงแจ่มแจ้งกะเธอโดยประมาณอันยิ่ง ๆ เถิด.
23,0039,019,<h2>ว่าด้วยเข้าถึงหมู่เทวดาชั้นดุสิต</h2>
23,0039,020,[๓๖๐]   ท่านพระอานนท์ทูลว่า   ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ       ข้าพระองค์
23,0039,021,ได้สดับรับมาเฉพาะพระพักตร์พระผู้มีพระภาคเจ้าดังนี้ว่า  ดูก่อนอานนท์  พระ
23,0039,022,โพธิสัตว์มีสติสัมปชัญญะ     ได้เข้าถึงหมู่เทวดาชั้นดุสิต    ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ