Book,Page,LineNumber,Text
23,0021,001,แห่งวิญญาณ  อย่างนี้ความดับแห่งวิญญาณ    เธอผู้พิจารณาเห็นทั้งความเกิด    
23,0021,002,และความดับในอุปาทานขันธ์  ๕ นี้อยู่ ย่อมละอัสมิมานะในอุปาทานขันธ์ ๕ ได้
23,0021,003,เมื่อเป็นเช่นนั้น    ภิกษุย่อมรู้ชัดอย่างนี้ว่า   เราละอัสมิมานะในอุปาทานขันธ์  ๕
23,0021,004,ของเราได้แล้ว   ด้วยอาการนี้แล   เป็นอันเธอรู้สึกตัวในเรื่องอุปาทานขันธ์  ๕. 
23,0021,005,ดูก่อนอานนท์     ธรรมนั้น  ๆ เหล่านี้แล    เนื่องมาแต่กุศลส่วนเดียว
23,0021,006,ไกลจากข้าศึก   เป็นโลกุตตระ    อันมารผู้มีบาปหยั่งลงไม่ได้   ดูก่อนอานนท์
23,0021,007,เธอจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน  สาวกมองเห็นอำนาจประโยชน์อะไร จึงควร
23,0021,008,ใกล้ชิดติดตามศาสดา.
23,0021,009,ท่านพระอานนท์ทูลว่า     ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ    ธรรมทั้งหลายของ
23,0021,010,พวกข้าพระองค์  มีพระผู้มีพระภาคเจ้าเป็นเหตุ   มี่พระผู้มีพระภาคเจ้าเป็นแบบ
23,0021,011,อย่าง    มีพระผู้มีพระภาคเจ้าเป็นที่พึ่งอาศัย      ขอได้โปรดเถิดพระพุทธเจ้าข้า
23,0021,012,เนื้อความแห่งพระภาษิตนี้แจ่มแจ้งเฉพาะพระผู้มีพระภาคเจ้าเท่านั้น       ภิกษุทั้ง
23,0021,013,หลายพึงต่อพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้วจักทรงจำไว้.
23,0021,014,<h2> ว่าด้วยกถาวัตถุ  ๑๐</h2>
23,0021,015,[๓๕๑]   พ.   ดูก่อนอานนท์    สาวกไม่ควรจะติดตามศาสดาเพียงเพื่อ
23,0021,016,ฟังสุตตุ   เคยยะ  และไวยากรณ์เลย  นั้น  เพราะเหตุไร    เพราะธรรมทั้งหลาย 
23,0021,017,อันพวกเธอสดับแล้ว  ทรงจำแล้ว   คล่องปากแล้ว   เพ่งตามด้วยใจแล้ว  แทง
23,0021,018,ตลอดดีแล้วด้วยความเห็น  เป็นเวลานาน  ดูก่อนอานนท์  แต่สาวกควรจะใกล้
23,0021,019,ชิดติดตามศาสดาเพื่อฟังเรื่องราวเห็นปานฉะนี้  ซึ่งเป็นเรื่องขัดเกลากิเลสอย่าง
23,0021,020,ยิ่ง  เป็นที่สบายแก่การพิจารณาทางใจ  เป็นไปเพื่อความเบื่อหน่ายส่วนเดียว
23,0021,021,เพื่อความคลายกำหนัด  เพื่อดับกิเลส  เพื่อสงบกิเลส  เพื่อความรู้ยิ่ง  เพื่อ