Book,Page,LineNumber,Text
22,0017,001,เห็นดังนี้ ว่า    ฆราวาสคับแคบเป็นทางมาแห่งธุลี    บรรพชาเป็นช่องว่าง   เรา    
22,0017,002,ยังอยู่ครองเรือน    จะประพฤติพรหมจรรย์ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์โดยส่วนเดียวดุจ
22,0017,003,สังข์ที่เขาขัดแล้วนี้ไม่ใช่ทำได้ง่าย    อย่ากระนั้นเลย    เราพึงปลงผมและหนวด
22,0017,004,นุ่งห่มผ้ากาสาวพัสตร์แล้ว  ออกจากเรือนบวชเถิด  สมัยต่อมา เขาละโภคสมบัติ
22,0017,005,น้อยบ้าง   มากบ้าง   ละเครือญาติเล็กบ้าง  ใหญ่บ้าง  ปลงผมและหนวด  นุ่งห่ม
22,0017,006,ผ้ากาสาวพัสตร์แล้วออกจากเรือนไม่มีเรือนบวช  เขาบวชแล้วอย่างนี้  ถึงพร้อม
22,0017,007,ด้วยสิกขาสาชีพของภิกษุทั้งหลาย ละปาณาติบาต เป็นผู้เว้นขาดจากปาณาติบาต
22,0017,008,วางไม้   วางมีดแล้ว    มีความละอาย  ถึงความเอ็นดูอนุเคราะห์ด้วยความเกื้อกูล
22,0017,009,ในสรรพสัตว์อยู่   ละอทินนาทาน   เป็นผู้เว้นขาดจากอทินนาทาน   ถือเอาแต่
22,0017,010,ของที่เขาให้   หวังแต่ของที่เขาให้   มีตนเป็นคนสะอาด   ไม่ใช่ขโมยอยู่    ละ
22,0017,011,กรรมอันเป็นข้าศึกแก่พรหมจรรย์  เป็นผู้ประพฤติพรหมจรรย์   ประพฤติห่าง
22,0017,012,ไกล     เว้นเมถุนอันเป็นเรื่องของชาวบ้าน    ละมุสาวาท    เป็นผู้เว้นขาดจาก
22,0017,013,มุสาวาท   เป็นผู้กล่าวคำจริงดำรงอยู่ในคำสัตย์  เป็นหลักฐานเชื่อถือได้ ไม่พูด
22,0017,014,ลวงโลก  ละวาจาส่อเสียด  เป็นผู้เว้นขาดจากวาจาส่อเสียด  ได้ยินจากฝ่ายนี้แล้ว
22,0017,015,ไม่บอกฝ่ายโน้น    เพื่อทำลายฝ่ายนี้  หรือได้ยินจากฝ่ายโน้นแล้ว  ไม่บอกฝ่ายนี้
22,0017,016,เพื่อทำลายฝ่ายโน้น     ทั้งนี้    เมื่อเขาแตกแยกกันแล้ว   ก็สมานให้ดีกัน   หรือ
22,0017,017,เมื่อเขาดีกันอยู่ก็ส่งเสริม     ชอบความพร้อมเพรียงกัน     ยินดีในคนที่พร้อม
22,0017,018,เพรียงกัน    ชื่นชมในคนที่พร้อมเพรียงกัน   เป็นผู้กล่าววาจาสมานสามัคคีกัน
22,0017,019,ละวาจาหยาบ     เป็นผู้เว้นขาดจากวาจาหยาบ      เป็นผู้กล่าววาจาซึ่งไม่มีโทษ
22,0017,020,เสนาะหู  ชวนให้รักใคร่  จับใจ  เป็นภาษาชาวเมือง  อันคนส่วนมากปรารถนา
22,0017,021,และชอบใจ   ละการเจรจาเพ้อเจ้อ   เป็นผู้เว้นขาดจากการเจรจาเพ้อเจ้อ   กล่าว
22,0017,022,ถูกกาล    กล่าวตามเป็นจริง    กล่าวอิงอรรถ    กล่าวอิงธรรม    กล่าวอิงวินัย
22,0017,023,เป็นผู้กล่าววาจามีหลักฐาน     มีที่อ้าง    มีขอบเขต    ประกอบด้วยประโยชน์