Book,Page,LineNumber,Text
16,0007,001,<B>มีฝ่าพระบาทตั่งประดิษฐานเรียบ เป็นคฤหัสถ์
16,0007,002,หรือบรรพชิตก็ไม่มีใครข่มได้    พระลักษณะ
16,0007,003,นั้นย่อมเป็นนิมิตส่องความนั้น
16,0007,004,พระราชกุมารนี้เมื่ออยู่ครองเรือนไม่มีใคร
16,0007,005,ข่มได้  มีแต่ครอบงำพวกปรปักษ์  เหล่าศัตรู
16,0007,006,มิอาจย่ำยีได้    ใคร ๆ    ที่เป็นมนุษย์ในโลกนี้
16,0007,007,หากพระราชกุมารนี้ออกทรงผนวช ทรง
16,0007,008,ยินดีในเนกขัมมะ      จะมีพระปรีชาเห็นแจ้ง
16,0007,009,เป็นอัครบุคคลไม่ถึงความเป็นผู้อันใครๆ ข่ม
16,0007,010,ได้    ย่อมเป็นผู้สูงสุดกว่านรชน    อันนี้เป็น
16,0007,011,ธรรมดาของพระกุมารนั้น.</B>
16,0007,012,<H1>ว่าด้วยการบรรเทาความสะดุ้งกลัว</H1>
16,0007,013,[ ๑๓๔ ]   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย    ตถาคตเคยเป็นมนุษย์ในกาลก่อน
16,0007,014,ในภพก่อน ในกำเนิดก่อน ได้นำความสุขมาให้แก่ชนเป็นอันมาก  บรรเทา
16,0007,015,ความหวาดกลัวและความสะดุ้ง จัดการรักษาป้องกันคุ้มครองอย่างเป็นธรรม
16,0007,016,ได้ให้ทานพร้อมด้วยวัตถุอันเป็นบริวาร.  ตถาคตนั้นเบื้องหน้าแต่ตายเพราะ.
16,0007,017,กายแตก  ย่อมเข้าถึงโลกสวรรค์  เพราะธรรมนั้นอันตนทำ    สั่งสม พอกพูน
16,0007,018,ไพบูลย์ไว้แล้ว.     ตถาคตได้ครอบงำเทวดาทั้งหลายอื่นในเทวโลกโดยฐานะ
16,0007,019,๑๐  คือ   อายุทิพย์ ฯ ล ฯ   ครั้นจุติจากโลกสวรรค์นั้นแล้ว   มาถึงความเป็น