Book,Page,LineNumber,Text
14,0044,001,เหมือนพระศาสดาของพวกเราทั้งนั้น     แล้วท้าวสักกะตรัสทำไม  แล้วกล่าวว่า ใน  
14,0044,002,บัดนี้   พระศาสดาทรงปฏิบัติเพื่อเกื้อกูลแก่ชนหมู่มาก   พ้นพระศาสดาของพวก
14,0044,003,เราแล้ว   ก็ไม่มีใครอื่น  เพราะฉะนั้น  ท้าวสักกะ   จึงตรัสว่า  เรามองไม่เห็น.
14,0044,004,ก็ในบทนี้ฉันใด   แม้ในบทเหล่าอื่นจากนี้    ก็พึงทราบว่า   มีใจความอย่างเดียว
14,0044,005,กันนี้   ฉันนั้น.
14,0044,006,คำทั้งหลายมีคำว่า  <B>ธรรมอันพระองค์ตรัสไว้ดีแล้วเป็นต้น และ
14,0044,007,คำทั้งหลายเป็นต้นว่านี้เป็นกุศล</B>  มีใจความที่ได้กล่าวไว้แล้วทั้งนั้น.
14,0044,008,สองบทว่า <B>น้ำแห่งแม่คงคา  กับน้ำแห่งยมุนา</B>   ความว่า  น้ำในที่
14,0044,009,รวมแห่งแม่น้ำคงคากับแม่น้ำยมุนา ย่อมเข้ากัน   กลมกลืนกันได้ทั้งโดยสี  ทั้งโดย
14,0044,010,กลิ่นทั้งโดยรส    คือย่อมเป็นเช่นเดียวกัน นั่นแหละ   เหมือนทองที่หักตรงกลาง
14,0044,011,ไม่ใช่แตกต่างกัน  เหมือนเวลาที่คลุกเคล้าเข้ากันกับน้ำของมหาสมุทร.   ปฏิปทา
14,0044,012,เพื่อนิพพานที่หมดจด  จึงหมดจด.  จริงอยู่ บุคคลทำการงานมีเวชชกรรมเป็นต้น
14,0044,013,ในเวลาเป็นหนุ่มเที่ยวไปในอโคจร   ก็ไม่อาจเห็นนิพพานในเวลาเป็นคนแก่ได้
14,0044,014,ข้อปฏิบัติทที่ให้ถึงพระนิพพานควรจะเป็นข้อปฏิบัติที่หมดจดจริงๆเปรียบเหมือน
14,0044,015,อากาศ   จริงอย่างนั้น   ข้อปฏิบัติของภิกษุผู้จะไปสู่พระนิพพาน  ควรจะเปรียบ
14,0044,016,ด้วยอากาศ    ไม่ข้องไม่ติดในตระกูลหรือในหมู่คณะ  เหมือนทางดำเนิน   ซึ่ง
14,0044,017,เป็นที่ต้องการปรารถนาในอากาศ     ของพระจันทร์และพระอาทิตย์ที่กำลังไปสู่
14,0044,018,อากาศ    อันบริสุทธิ์ไม่มีอะไรติดขัด  ฉะนั้น.    ก็แหละข้อปฏิบัตินี้นั้น    คือ
14,0044,019,เช่นนั้นแหละ.  พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงบัญญัติ   ตรัส   คือทรงแสดงไว้แล้ว.
14,0044,020,เพราะเหตุนั้น    ท้าวสักกะจึงตรัสว่า  ทั้งพระนิพพานทั้งข้อปฏิบัติย่อมเข้ากันได้
14,0044,021,ดังนี้ .
14,0044,022,บทว่า   <B>แห่งข้อปฏิบัติทั้งหลาย</B>     คือ   ของผู้ตั้งอยู่ในข้อปฏิบัติ.
14,0044,023,บทว่า  <B>ผู้มี ( การอยู่) ที่อยู่แล้ว</B>    คือ  ผู้มีการอยู่อันอยู่เสร็จแล้ว    บทว่า