Book,Page,LineNumber,Text
14,0031,001,ใต้ฝ่าพระบาท ๑ ปี  นานเกินไป  ข้าพระองค์ไม่อาจคอยพวกพระองค์  
14,0031,002,๑ ปี  ก็ใครเล่าจะรู้ชีวิตได้   ภพหน้าจำต้องไป   ต้องใช้ความรู้ตัดสินใจให้เด็ด
14,0031,003,ขาดลงไป   ต้องทำกุศลไว้  ต้องประพฤติพรหมจรรย์.   ผู้เกิดมาแล้ว   ไม่ตายไม่
14,0031,004,มี   ก็อย่างคำของพรหมกล่าวอยู่เกี่ยวกับกลิ่นเหม็นเน่า    ที่ข้าพระองค์ได้ฟังมา
14,0031,005,แล้วนั่นแหละ     กลิ่นเหม็นเหล่านั้น      อันผู้อยู่ครองเรือนจะพึงย่ำยีอย่างง่าย ๆ
14,0031,006,ไม่ได้   ข้าพระองค์จักออกจากเรือนบวชเป็นบรรพชิต  
14,0031,007,ถ้าอย่างนั้น   ท่านโควินท์ผู้เจริญ     โปรดจงรอ ๗ เดือน   โดยกาล
14,0031,008,ล่วงไป ๗ เดือน   พวกเราก็จักบวชออกจากเรือนเลิกยุ่งกับการเรือนเหมือนกัน
14,0031,009,และอันใดเป็นคติของท่าน  อันนั้นก็จักเป็นคติของพวกเรา.
14,0031,010,ใต้ฝ่าพระบาท ๗ เดือนนานเกินไป   ข้าพระองค์คอยพวกพระองค์ ๗
14,0031,011,เดือนไม่ได้   ใครเล่าจะรู้ความเป็นอยู่ได้  ภพหน้าจำต้องไป   ต้องใช้ความรู้ตัด
14,0031,012,สินใจให้เด็ดขาดลงไป  ต้องสร้างกุศลไว้   ต้องประพฤติพรหมจรรย์  ผู้เกิดมา
14,0031,013,ไม่ตายไม่มี   ก็อย่างคำของพรหมกล่าวอยู่เกี่ยวกับกลิ่นเหม็นเน่า   ที่ข้าพระองค์
14,0031,014,ได้ฟังมาแล้วนั่นแหละ    กลิ่นเหม็นเน่าเหล่านั้น   อันผู้อยู่ครองเรือนจะพึงย่ำยี
14,0031,015,อย่างง่าย ๆ ไม่ได้   ข้าพระองค์จักออกจากเรือนบวชเป็นบรรพชิต .
14,0031,016,ถ้าอย่างนั้น    ท่านโควินท์ผู้เจริญ     โปรดจงคอย ๖ เดือน.   โปรดจง
14,0031,017,คอย ๕ เดือน.  โปรดจงคอย  ๔  เดือนโปรดจงคอย ๓ เดือน. โปรดจงคอย
14,0031,018,๒ เดือน.   โปรดจงคอย ๑ เดือน.   โปรดจงคอยครึ่งเดือน   โดยครึ่งเดือนล่วง
14,0031,019,ไป   พวกเราก็จักบวชออกจากเรือนเลิกยุ่งเกี่ยวกับการเรือน     และคติของท่าน
14,0031,020,จักเป็นคติของพวกเรา 
14,0031,021,ใต้ฝ่าพระบาท   ครึ่งเดือนนานเกินไป    ข้าพระองค์คอยพวกพระองค์
14,0031,022,ถึงครึ่งเดือนไม่ได้    ก็ใครเล่าจะรู้ชีวิตได้   ภพหน้าจำต้องไป    ต้องใช้ความรู้