Book,Page,LineNumber,Text
14,0025,001,<B>เมถุน    ตั้งอยู่ในธรรมนี้     และศึกษาอยู่  
14,0025,002,ในธรรมนี้จึงจะถึงพรหมโลกที่ไม่ตายได้</B> 
14,0025,003,<H1>ข้อปฏิบัติให้ถึงพรหมโลก</H1>  
14,0025,004,[๒๒๘]   ข้าพเจ้าย่อมรู้ทั่วถึงจากท่านว่า   ละความยึดถืออัตตาเป็นของ
14,0025,005,เราได้แล้ว.    คนบางคนโนโลกนี้     สละกองโภคะน้อย   หรือสละกองโภคะมาก
14,0025,006,สละเครือญาติน้อย   หรือสละเครือญาติมาก    ปลงผม    และหนวด   นุ่งห่มผ้า
14,0025,007,ย้อมฝาด   บวชเป็นบรรพชิต    ข้าพเจ้าย่อมรู้ทั่วถึงจากท่านว่า    ละความยึดถือ
14,0025,008,อัตตาเป็นเราได้แล้ว      ข้าพเจ้าย่อมรู้ทั่วถึงจากท่านว่า     เป็นผู้เดียวโดดเด่น 
14,0025,009,คนบางคนในโลนนี้   ใช้ที่นอนที่นั่งเงียบอยู่   หลีกเร้นอยู่ที่ป่า   โคนไม้  ภูเขา
14,0025,010,ซอกเขา   ถ้ำเขา   ป่าช้า   ราวป่า   กลางแจ้ง   ลอมฟาง    ดังว่ามานี้     ข้าพเจ้า
14,0025,011,นั้นย่อมรู้ทั่วถึงจากท่านว่า    เป็นผู้เดียวโดดเด่น.     ข้อว่า   น้อมไปในกรุณา
14,0025,012,ข้าพเจ้านั้นย่อมรู้ทั่วถึงจากท่านว่า    คนบางคนในโลกนี้     แผ่ไปตลอดทิศหนึ่ง
14,0025,013,มีโจสหรคตด้วยกรุณาอยู่   ทิศที่สองก็อย่างนั้น   ทิศที่สามก็อย่างนั้น    ทิศที่สี่ก็
14,0025,014,อย่างนั้น     แผ่ไปด้วยใจที่สหรคตด้วยกรุณา    ไม่มีเวร     ไม่มีความพยาบาท
14,0025,015,กว้างขวาง     ถึงความเป็นใหญ่     ไม่มีจำกัด    ตลอดทิศทั้งเบื้องบน   เบื้องล่าง
14,0025,016,เบื้องขวาง   ทุกแห่ง    ตลอดโลกทั้งหมดอย่างทั่วถึงอยู่    ดังที่ว่ามานี้    ข้าพเจ้า
14,0025,017,นั้นย่อมรู้ทั่วถึงจากท่านว่า  น้อมไปในกรุณา.    ก็แลข้าพเจ้าย่อมไม่รู้ทั่วถึงจาก
14,0025,018,ท่านผู้กล่าวถึงกลิ่นที่เหม็น                                        
14,0025,019,<B>[๒๒๙]           ข้าแต่พรหม ในหมู่มนุษย์มีกลิ่นเหม็น
14,0025,020,อะไร   หมู่มนุษย์ในโลกนี้    ไม่รู้จักกลิ่น
14,0025,021,เหม็นเหล่านี้  ธีระ   ท่านโปรดกล่าว  หมู่</B>