Book,Page,LineNumber,Text
14,0011,001,<H1>พระคุณ  ๘  ของพระผู้มีพระภาคเจ้า</H1>   
14,0011,002,[๑]  ก็พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นี้   ทรงปฏิบัติ   เพื่อความเกื้อกูล
14,0011,003,แก่ชนจำนวนมาก     เพื่อความสุขแก่ชนจำนวนมาก     เพื่อความอนุเคราะห์แก่
14,0011,004,ชาวโลก   เพื่อประโยชน์    เพื่อความเกื้อกูล    เพื่อความสุขแก่เทวดาและมนุษย์
14,0011,005,ทั้งหลาย   มาสักเพียงไร.     เราไม่พิจารณาเห็นศาสดาที่ปฏิบัติเพื่อความเกื้อกูล
14,0011,006,แก่ชนจำนวนมาก     เพื่อความสุขแก่ชนจำนวนมาก      เพื่อความอนุเคราะห์แก่
14,0011,007,ชาวโลก   เพื่อประโยชน์   เพื่อความเกื้อกูล     เพื่อความสุขแก่เทวดาและมนุษย์
14,0011,008,ทั้งหลายอย่างนี้    ผู้ประกอบพร้อมด้วยองค์แม้นี้     ไม่ว่าจะเป็นส่วนอดีต   และ
14,0011,009,ไม่ว่าในปัจจุบันนี้เลย   นอกจากพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น.
14,0011,010,[๒]  พระธรรมของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น พระองค์ตรัสไว้ดี
14,0011,011,แล้ว  เป็นธรรมที่พึงเห็นเอง  ไม่ประกอบด้วยกาล  เรียกให้มาพิสูจน์ดูได้  น้อม
14,0011,012,เอามาใช้ได้    พวกผู้รู้พึงทราบเฉพาะตน.      เราไม่พิจารณาเห็นศาสดาที่แสดง
14,0011,013,ธรรมที่น้อมเอามาใช้ได้อย่างนี้    ผู้ประกอบพร้อมด้วยองค์แม้นี้     ไม่ว่าจะเป็น
14,0011,014,ส่วนอดีตและไม่ว่าในปัจจุบันนี้เลย   นอกจากพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น.
14,0011,015,[๓]   พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น      ทรงบัญญัติไว้แล้วเป็นอย่างดี
14,0011,016,ว่า   นี้เป็นกุศล  นี้เป็นอกุศล.  นี้มีโทษ. นี้ไม่มีโทษ.   นี้พึงเสพ.  นี้ไม่พึงเสพ.
14,0011,017,นี้เลว.  นี้ประณีต.  นี้ดำ   ขาว  มีส่วนคล้ายกัน.  เราไม่พิจารณาเห็นศาสดาที่
14,0011,018,บัญญัติธรรมที่เป็นกุศลอกุศล   มีโทษ   ไม่มีโทษ   พึงเสพ   ไม่พึงเสพ   เลว
14,0011,019,ประณีต   ดำ   ขาว   มีส่วนคล้ายกันอย่างนี้    ผู้ประกอบพร้อมด้วยองค์แม้นี้ 
14,0011,020,ไม่ว่าจะเป็นส่วนอดีต  หรือปัจจุบันนี้  นอกจากพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น 
14,0011,021,[๔]  พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น       ทรงบัญญัติข้อปฏิบัติสำหรับ
14,0011,022,นำไปถึงพระนิพพานแก่พระสาวกทั้งหลาย  ทั้งพระนิพพาน  ทั้งข้อปฏิบัติ    ก็