Book,Page,LineNumber,Text
11,0041,001,<B>คติอย่างนั้น  มีภพเบื้องหน้าอย่างนั้น.   อนึ่ง   ตถาคตย่อมรู้เหตุนั้นชัด  
11,0041,002,และรู้ชัดยิ่งขั้นไปกว่านั้น  ทั้งไม่ยึดมั่นความรู้ชัดนั้นด้วย.   และเมื่อไม่
11,0041,003,ยึดมั่น  ตถาคตก็รู้ความดับสนิทเฉพาะตน  รู้ความเกิด   ความดับ  คุณ
11,0041,004,โทษแห่งเวทนาทั้งหลาย กับอุบายเป็นเครื่องออกไปจากเวทนาเหล่านั้น
11,0041,005,ตามความเป็นจริง.   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  เพราะไม่ยึดมั่น   ตถาคตจึง
11,0041,006,หลุดพ้น.
11,0041,007,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย    ธรรมเหล่านี้แล    ที่ลึกซึ้ง    เห็นได้ยาก
11,0041,008,รู้ตามได้ยาก  สงบ  ประณีต    จะคาดคะเนเอาไม่ได้  ละเอียด  รู้ได้
11,0041,009,เฉพาะบัณฑิต      ที่ตถาคตทำให้แจ้งด้วยปัญญารู้ยิ่งเอง     แล้วสอนผู้
11,0041,010,อื่นให้รู้แจ้ง    อันเป็นเหตุให้คนทั้งหลายกล่าวชมตถาคตตามความเป็น
11,0041,011,จริงโดยชอบ.</B>
11,0041,012,<H1>อปรันตกัปปิกทิฏฐิ  ๔๔</H1>
11,0041,013,(๔๕)  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  มีสมณพราหมณ์พวกหนึ่ง   กำหนด
11,0041,014,ขันธ์ส่วนอนาคต    มีความเห็นตามขันธ์ส่วนอนาคต      ปรารภขันธ์ส่วน
11,0041,015,อนาคต  กล่าวคำแสดงวาทะหลายชนิด  ด้วยวัตถุ  ๔๔.    ก็สมณพราหมณ์
11,0041,016,ผู้เจริญเหล่านั้น    อาศัยอะไร    ปรารภอะไร   จึงกำหนดขันธ์ส่วนอนาคต
11,0041,017,นี้ความเห็นตามขันธ์ส่วนอนาคต  ปรารภขันธ์ส่วนอนาคต  กล่าวคำแสดง
11,0041,018,ทิฏฐิหลายชนิด   ด้วยวัตถุ  ๔๔.