Book,Page,LineNumber,Text
11,0031,001,มีที่สุดและไม่มีที่สุด.  
11,0031,002,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย           สมณะหรือพราหมณ์บางพวกในโลกนี้
11,0031,003,อาศัยความเพียรเครื่องเผากิเลส       อาศัยความเพียรที่ตั้งมั่น       อาศัยการ
11,0031,004,ประกอบเนือง ๆ อาศัยความไม่ประมาท     อาศัยมนสิการโดยชอบ    แล้ว
11,0031,005,สัมผัสเจโตสมาธิอันเป็นเครื่องให้จิตตั้งมั่น      ย่อมมีความสำคัญในโลกว่า
11,0031,006,ด้านบนด้านล่างมีที่สุด   ด้านขวางไม่มีที่สุด.     เขากล่าวอย่างนี้ว่า   โลกนี้ 
11,0031,007,ทั้งมีที่สุด  ทั้งไม่มีที่สุด  สมณพราหมณ์พวกที่กล่าวว่า โลกนี้มีที่สุด  กลม
11,0031,008,โดยรอบ  นั้นเป็นเท็จ.   แม้สมณพราหมณ์พวกที่กล่าวว่า  โลกนี้ไม่มีที่สุด
11,0031,009,หาที่สุดรอบมิได้    นั้นก็เป็นเท็จ.     โลกนี้     ทั้งมีที่สุด     ทั้งไม่มีที่สุด.
11,0031,010,ข้อนั้นเพราะเหตุไร.            เพราะข้าพเจ้าอาศัยความเพียรเครื่องเผากิเลส
11,0031,011,อาศัยความเพียรที่ตั้งมั่น     อาศัยการประกอบเนือง  ๆ    อาศัยความไม่
11,0031,012,ประมาท   อาศัยมนสิการโดยชอบ    แล้วสัมผัสเจโตสมาธิอันเป็นเครื่องให้
11,0031,013,จิตตั้งมั่น  จึงมีความสำคัญในโลกว่า   ด้านบนด้านล่างมีที่สุด    ด้านขวาง
11,0031,014,ไม่มีที่สุด.    ด้วยการสัมผัสคุณวิเศษนี้      ข้าพเจ้าจึงรู้อาการที่โลกนี้ทั้งมีที่
11,0031,015,สุด  ทั้งไม่มีที่สุด.  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  นี้เป็นฐานะที่ ๓ ที่สมณพราหมณ์
11,0031,016,พวกหนึ่ง   อาศัยแล้ว   ปรารภแล้ว    มีวาทะว่า    โลกมีที่สุดและไม่มีที่สุด
11,0031,017,บัญญัติว่า  โลกมีที่สุดและไม่มีที่สุด.
11,0031,018,(๓๘)  ๑๒.๔  อนึ่งในฐานะที่  ๔    สมณพราหมณ์ผู้เจริญอาศัย
11,0031,019,อะไร  ปรารภอะไร   จึงมีวาทะว่า   โลกมีที่สุดและไม่มีที่สุด    บัญญัติว่า
11,0031,020,โลกมีที่สุดและไม่มีที่สุด.
11,0031,021,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย     สมณะหรือพราหมณ์บางพวกในโลกนี้   เป็น
11,0031,022,นักตรึก เป็นนักตรอง กล่าวแสดงปฏิภาณของตนตามที่ตรึกได้  ตามที่ตรอง