Book,Page,LineNumber,Text
11,0020,001,เนือง ๆ   อาศัยความไม่ประมาท     อาศัยมนสิการโดยชอบ     แล้วสัมผัส
11,0020,002,เจโตสมาธิอันเป็นเครื่องให้จิตตั้งมั่น     ระลึกถึงขันธ์ที่เคยอาศัยอยู่ในกาล  
11,0020,003,ก่อนได้หลายประการ   คือ    ระลึกถึงขันธ์ที่เคยอาศัยอยู่ในกาลก่อนได้สิบ
11,0020,004,สังวัฏฏวิวัฏฏกัปบ้าง  ยี่สิบบ้าง  สามสิบบ้าง  สี่สิบบ้าง  ว่าในกัปโน้น  เรามี
11,0020,005,ชื่ออย่างนั้น     มีโคตรอย่างนั้น   มีผิวพรรณอย่างนั้น  มีอาหารอย่างนั้น
11,0020,006,เสวยสุขเสวยทุกข์อย่างนั้น ๆ    มีกำหนดอายุเท่านั้น     ครั้นจุติจากกัปนั้น
11,0020,007,แล้วได้ไปเกิดในกัปโน้น    แม้ในกัปนั้นเราก็มีชื่ออย่างนั้น  มีโคตรอย่างนั้น
11,0020,008,มีผิวพรรณอย่างนั้น   มีอาหารอย่างนั้น  เสวยสุขเสวยทุกข์อย่างนั้น ๆ  มี
11,0020,009,กำหนดอายุเท่านั้น   ครั้นจุติจากกัปนั้นแล้วได้มาเกิดในกัปนี้    ย่อมระลึก
11,0020,010,ถึงขันธ์ที่เคยอาศัยอยู่ในกาลก่อนได้หลายประการ        พร้อมทั้งอาการ
11,0020,011,พร้อมทั้งอุเทศ   ฉะนี้.    เขาจึงกล่าวอย่างนี้ว่า   อัตตาและโลกเที่ยง   เป็น
11,0020,012,หมัน  ตั้งมั่นดุจยอดภูเขา   ตั้งมั่นดุจเสาระเนียดที่ตั้งอยู่   ส่วนสัตว์เหล่านั้น
11,0020,013,ย่อมแล่นไป   ย่อมท่องเที่ยวไป    ย่อมจุติ    ย่อมอุบัติ    แต่สิ่งที่เที่ยงเสมอ
11,0020,014,คงมีอยู่แท้.
11,0020,015,ข้อนั้นเพราะเหตุไร.
11,0020,016,เพราะเหตุว่า   ข้าพเจ้าอาศัยความเพียรเครื่องเผากิเลส    อาศัยความ
11,0020,017,เพียรที่ตั้งมั่น  อาศัยการประกอบเนือง ๆ  อาศัยความไม่ประมาท   อาศัย
11,0020,018,มนสิการโดยชอบ แล้วสัมผัสเจโตสมาธิอันเป็นเครื่องให้จิตตั้งมั่น ระลึกถึง
11,0020,019,ขันธ์ที่เคยอาศัยอยู่ในกาลก่อนได้หลายประการ    คือ    ระลึกถึงขันธ์ที่เคย
11,0020,020,อาศัยอยู่ในกาลก่อนได้สิบสังวัฏฏวิวัฏฏกัปบ้าง     ยี่สิบบ้าง     สามสิบบ้าง 
11,0020,021,สี่สิบบ้าง     ว่าในกัปโน้น     เรามีชื่ออย่างนั้น     มีโคตรอย่างนั้น    มี
11,0020,022,ผิวพรรณอย่างนั้น        มีอาหารอย่างนั้น        เสวยสุขเสวยทุกข์อย่าง