Book,Page,LineNumber,Text
09,0050,001,พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าทรงติเตียน . . .ครั้นแล้วทรงทำธรรมีกถา
09,0050,002,รับสั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ภิกษุไม่พึงกั้นร่ม  รูปใดกั้นต้อง
09,0050,003,อาบัติทุกกฏ.    
09,0050,004,[๑๓๓]    สมัยต่อมา    ภิกษุรูปหนึ่งอาพาธ     เธอเว้นร่มแล้วไม่สบาย
09,0050,005,ภิกษุทั้งหลายกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า  พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัส
09,0050,006,ว่า  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย   เราอนุญาตร่มแก่ภิกษุอาพาธ.            
09,0050,007,[๑๓๔า  สมัยต่อมา   ภิกษุทั้งหลายทราบว่า   พระผู้มีพระภาคเจ้าทรง
09,0050,008,อนุญาตร่มแก่ภิกษุอาพาธเท่านั้น    ไม่ได้ทรงอนุญาตแก่ภิกษุไม่อาพาธ    จึง
09,0050,009,รังเกียจที่จะกั้นร่มในวัดและอุปจารของวัด     ภิกษุทั้งหลายกราบทูลเรื่องนั้นแด่
09,0050,010,พระผู้มีพระภาคเจ้า.
09,0050,011,พระผู้มีพระภาคเจ้า . ..ตรัสว่า   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย   เราอนุญาตให้
09,0050,012,ภิกษุแม้ไม่อาพาธกั้นร่มในวัด   หรือในอุปจารของวัดได้
09,0050,013,<H1>เรื่องไม้เท้า</H1>
09,0050,014,[๑๓๕]   สมัยนั้น    ภิกษุรูปหนึ่งวางบาตรไว้ในสาแหรก   แล้วห้อยไว้
09,0050,015,ที่ไม้เท้า   เดินผ่านไปทางประตูบ้านแห่งหนึ่งในเวลาพลบค่ำ  ชาวบ้านบอกกัน
09,0050,016,ว่า  พวกเรา   นั่นโจรกำลังเดินไป   ดาบของมันส่องแสงวาว   แล้วตามไล่ไปจับ
09,0050,017,ตัวได้  รู้แล้วปล่อยไป  ครั้นภิกษุนั้นไปถึงวัดแล้ว  แจ้งเรื่องนั้นแก่ภิกษุทั้งหลาย 
09,0050,018,ภิกษุทั้งหลายถามว่า   ก็คุณถือไม้เท้ากับสาแหรกหรือ   ภิกษุนั้นรับว่า   ถูกแล้ว
09,0050,019,ขอรับ บรรดาภิกษุที่เป็นผู้มักน้อย...ต่างก็เพ่งโทษติเตียน โพนทะนาว่า ไฉน
09,0050,020,ภิกษุจึงได้ถือไม้ เท้ากับสาแหรกเล่า แล้ว กราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า
09,0050,021,พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงติเตียน ...ครั้นแล้วทรงทำธรรมีกถารับสั่งกะภิกษุทั้ง-
09,0050,022,หลายว่า  ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ภิกษุไม่พึงถือไม้เท้ากับสาแหรก  รูปใดถือ  ต้อง
09,0050,023,อาบัติทุกกฏ.