Book,Page,LineNumber,Text
09,0015,001,อึกทึกเกรียวกราว    เรื่องอะไรกัน    ท่านอานนท์กราบทูลว่า    พระพุทธเจ้าข้า
09,0015,002,ท่านพระปิณโฑลภารทวาชะปลดบาตรของท่านราชคหเศรษฐีลงแล้ว พวกชาว
09,0015,003,บ้านทราบข่าวว่า  ท่านพระปิณโฑลภารทวาชะปลดบาตรของท่านราชคหเศรษฐี
09,0015,004,ลง จึงพากันติดตามท่านพระปิณโฑลภารทวาชะมาข้างหลัง ๆ อย่างอึกทึกเกรียว
09,0015,005,กราว   พระพุทธเจ้าข้า   เสียงอึกทึกเกรียวกราวนี้  คือเสียงนั้น  พระพุทธเจ้าข้า.
09,0015,006,[๓๓]   ลำดับนั้น     พระผู้มีพระภาคเจ้ารับสั่งให้ประชุมภิกษุสงฆ์ใน
09,0015,007,เพราะเหตุเป็นเค้ามูลนั้น  ในเพราะเหตุแรกเกิดนั้น   แล้วทรงสอบถามท่านพระ-
09,0015,008,ปิณโฑลภารทวาชะว่า  ภารทวาชะ  ข่าวว่า   เธอปลดบาตรของราชคหเศรษฐีลง
09,0015,009,จริงหรือ 
09,0015,010,ท่านพระปิณโฑลภารทวาชะทูลรับว่า  จริง  พระพุทธเจ้าข้า
09,0015,011,พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงติเตียนว่า   ภารทวาชะ   การกระทำของเธอนั่น
09,0015,012,ไม่เหมาะ  ไม่สม  ไม่ควร   ไม่ใช่กิจของสมณะ   ใช้ไม่ได้   ไม่ควรทำ  ไฉน
09,0015,013,เธอจึงได้แสดงอิทธิปาฎิหาริย์      ซึ่งเป็นธรรมอันยวดยิ่งของมนุษย์      แก่พวก
09,0015,014,คฤหัสถ์   เพราะเหตุแบ่งบาตรไม้   ซึ่งเป็นดุจซากศพเล่า  มาตุคามแสดงของลับ
09,0015,015,เพราะเหตุแห่งทรัพย์เป็นดุจซากศพแม้ฉันใด  เธอก็ฉันนั้นเหมือนกัน  ได้แสดง
09,0015,016,อิทธิปาฏิหาริย์ซึ่งเป็นธรรมอันยวดยิ่งของมนุษย์ แก่พวกคฤหัสถ์ เพราะเหตุแห่ง
09,0015,017,บาตรไม้ซึ่งเป็นดุจซากศพ    การกระทำของเธอนั่นไม่เป็นไปเพื่อความเลื่อมใส
09,0015,018,ของชุมชนที่ยังไม่เลื่อมใส . . .  ครั้นแล้วทรงทำธรรมีกถารับสั่งกะภิกษุทั้งหลาย
09,0015,019,ว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ภิกษุไม่พึงแสดงอิทธิปาฏิหาริย์   ซึ่งเป็นธรรมอันยวด
09,0015,020,ยิ่งของมนุษย์   แก่พวกคฤหัสถ์   รูปใดแสดง   ต้องอาบัติทุกกฏ
09,0015,021,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย    พวกเธอจงทำลายบาตรไม้นั้น    บดให้ละเอียด
09,0015,022,ใช้เป็นยาหยอดตาของภิกษุทั้งหลาย   อนึ่ง   ภิกษุไม่พึงใช้บาตรไม้    รูปใดใช้
09,0015,023,ต้องอาบัติทุกกฏ.