Book,Page,LineNumber,Text
09,0009,001,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  โทษ ๕ ประการนี้แล  ของภิกษุผู้สวดพระธรรม
09,0009,002,ด้วยทำนองยาวคล้ายเพลงขับ.
09,0009,003,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย    ภิกษุไม่พึงสวดพระธรรมด้วยทำนองยาวคล้าย
09,0009,004,เพลงขับ  รูปใดสวด  ต้องอาบัติทุกกฏ. 
09,0009,005,<H1>เรื่องการสวดสรภัญญะ</H1>
09,0009,006,[๒๑]   สมัยต่อมา    ภิกษุทั้งหลายรังเกียจในการสวดสรภัญญะ    จึง
09,0009,007,กราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า. 
09,0009,008,พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงอนุญาตว่า   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย   เราอนุญาต
09,0009,009,ให้สวดเป็นทำนองสรภัญญะได้.                  
09,0009,010,[๒๒]   สมัยต่อมา  พระฉัพพัคคีย์ห่มผ้าขนสัตว์ มีขนข้างนอก ชาวบ้าน
09,0009,011,เพ่งโทษ  ติเตียน  โพนทะนาว่า. . .  เหมือนพวกคฤหัสถ์ผู้บริโภคกาม    ภิกษุ
09,0009,012,ทั้งหลายกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า.
09,0009,013,พระผู้มีพระภาคเจ้า . . .ตรัสว่า   ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย   ภิกษุไม่พึงห่ม
09,0009,014,ผ้าขนสัตว์   มีขึ้นข้างนอก   รูปใดห่ม   ต้องอาบัติทุกกฏ.
09,0009,015,<H1>เรื่องทรงห้ามฉันมะม่วง</H1>
09,0009,016,[๒๓]  สมัยต่อมา    มะม่วงที่พระราชอุทยาน    ของพระเจ้าพิมพิสาร
09,0009,017,จอมเสนามาคธราช    กำลังมีผล     พระองค์ทรงอนุญาตไว้ว่า     ขออาราธนา
09,0009,018,พระคุณเจ้าทั้งหลาย   ฉันผลมะม่วงตามสบายเถิด  พระฉัพพัคคีย์สอยผลมะม่วง
09,0009,019,กระทั่งผลอ่อน ๆ  ฉัน   พระเจ้าพิมพิสารจอมเสนามาคธราชต้องพระประสงค์
09,0009,020,ผลมะม่วง    จึงรับสั่งกับมหาดเล็กว่า   ไปเถิด   พนาย   จงไปสวนเก็บมะม่วงมา
09,0009,021,มหาดเล็กรับพระบรมราชโองการแล้ว     ไปสู่พระราชอุทยาน     บอกคนรักษา