Book,Page,LineNumber,Text
06,0022,001,<H1>อรรถกถามุจจลินทกลา</H1>
06,0022,002,หลายบทว่า <B>อถ โข  มุจฺจลินฺโท  นาคราชา</B>  มีความว่า พระยานาค
06,0022,003,ผู้มีอานุภาพใหญ่   เกิดขึ้นที่สระโบกรณีใกล้ต้นไม้จิกนั่นเอง.
06,0022,004,หลายบทว่า   <B>สตฺตกฺขตฺตุํ    โภเคหิ    ปริกฺขิปิตฺวา</B>    มีความว่า
06,0022,005,เมื่อพระยานาคนั้นวงรอบพระกาย      ด้วยขนด ๗ รอบ     แผ่พังพานใหญ่ปก
06,0022,006,เบื้องบนพระเศียรอยู่อย่างนั้น  ร่วมในแห่งวงขนดของพระยานาคนั้น มีประมาณ
06,0022,007,"เท่าห้องเรือนคลังในโลหปราสาท,     เพราะเหตุนั้น   พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงเป็น"
06,0022,008,เหมือนประทับนั่งในปราสาทอันอับลม   มีประตูหน้าต่างปิด. 
06,0022,009,คำว่า   <B>มา    ภควนฺตํ    สีตํ</B>    เป็นต้น     แสดงเหตุที่พระนาคนั้น
06,0022,010,ทำอย่างนั้น.  จริงอยู่   พระยานาคนั้นได้ทำอย่างนั้น   ก็ด้วยตั้งใจว่า   หนาวอย่า
06,0022,011,ได้เบียดเบียนพระผู้มีพระภาคเจ้า.      ร้อนอย่าได้เบียดเบียนพระผู้มีพระภาคเจ้า
06,0022,012,และสัมผัสเหลือบเป็นต้น     อย่าได้เบียดเบียนพระผู้มีพระภาคเจ้า      อันที่จริง
06,0022,013,เมื่อมีฝนตกพรำตลอด  ๗  วัน    ในที่นั้น    ไม่มีความร้อนเลย.    ถึงอย่างนั้น
06,0022,014,ก็สมควรที่พระยานาคนั้นจะคิดอย่างนี้ว่า    ถ้าเมฆจะหายไประหว่าง ๆ ความ
06,0022,015,ร้อนคงจะมี   แม้ความร้อนนั้นอย่าได้เบียดเบียนพระองค์เลย.
06,0022,016,บทว่า   <B>วทฺธํ</B>   ได้แก่   หายแล้ว    อธิบายว่า   เป็นของมีไกลเพราะหมด 
06,0022,017,เมฆ.
06,0022,018,บทว่า   <B>วิคตวลาหกํ</B>  ได้แก่   ปราศจากเมฆ.
06,0022,019,บทว่า   <B>เทวํ</B>   ได้แก่   อากาศ.
06,0022,020,บทว่า  <B>สกวณฺณํ</B>  ได้แก่  รูปของตน.